Moge het een goed geestelijk seizoen worden, waarin we als gemeente groeien naar de maat van Christus, die onze voorganger en bevrijder is!

Discipelschap w ordt het thema! De vakantie is voor velen voorbij, en ook als gemeente starten we met een nieuw seizoen. Terwijl geestelijk leven eigenlijk niet aan seizoenen is gebonden, ben ik toch benieuwd wat de vakantietijd aan indrukken en wellicht bezinningen heeft opgeleverd. Sommigen van ons zijn in het buitenland naar kerken geweest, zelfs tot in de Himalaya zijn bezoeken gebracht aan heiligdommen! W at leren we ervan om elders in de wereld te zien hoe mensen zich laten inspireren en leiden door oude wijsheden en wegwijzers uit het verre verleden? In Silo gaan we in het seizoen 2008/2009 ons richten op wat christenen door de eeuwen heen hebben geleerd of dachten te begrijpen van wat Jezus van Nazareth hen wilden leren, als Joodse rabbi, als wijsheidsleraar, maar vooral als beloofde Gezalfde en zichzelf offerende Mediator, een modern woord voor ‘Verzoener en Zaligmaker’. In de eerste twaalf weken na de Startzondag van 7 september tot de Advent volgen we de lessen die de twaalf discipelen per individu van Jezus kregen. Zij stonden het dichtste bij Hem, ook al was het slechts drie jaren. Maar wat voor jaren! W e gaan ons verdiepen in de volgende vragen: -

W at weten we eigenlijk van hen, van hun individuele achtergrond, hun motivatie om Jezus ’te volgen’ en hun specifieke rol in de evangeliën. Hoe gingen ze om met het verschil tussen de oproepen van hun ‘rabbi’ en de ‘rabbijnen’ van die tijd? Hebben ze geestelijke ruimte gevonden om die verschillen te verstaan en vanuit hun nieuwe geloof vruchtbaar te maken? W at heeft hen tot apostelen (= uitgezondenen) gemaakt? Hoe heeft in de christelijke geschiedenis hun naam verder een rol gespeeld?

Het was een fascinerende zoektocht voor mij om in deze zomer een leesrooster voor het komend seizoen in elkaar te knutselen, waarbij we als gemeente hun (levens)lessen kunnen meemaken. Discipel betekent in de eerst plaats een mens die een leraar volgt, van hem de discipline leert voor dagelijks leven. Jezus was daarin een heel radicale leraar, die een totaal andere manier van denken en ervaren wilde leren. Om iets mee te maken van en mee te werken aan het Koninkrijk van God. W at bindt ons als mensen en als gelovigen aan elkaar, waar kiezen we voor, hoe gaan we om met de radicaliteit van geloven? Hoe hou je het vol, wat inspireert en motiveert, wat leidt af? Het zal de komende jaren erop aankomen of we zowel maatschappelijk als in de Gemeente Gods met verschillen in leefstijl, geloof en politieke opvattingen goed met elkaar kunnen blijven leven. Moge het een goed geestelijk seizoen worden, waarin we als gemeente groeien naar de maat van Christus, die onze voorganger en bevrijder is! Arjan Noordhoek

Afgelopen maand zondag 6 juli Voorganger drs Piet Brongers Begeleiding: Peter Spreeuwers Collecte bij het Avondm aal voor de gem eente Lector: Jannie Kruizinga Schriftlezing: Marcus 4: 35-41 Overdenking naar Marcus 16: na vers 8 Deze zondag beginnen we m et het zingen van het lied In de veelheid van geluiden. De kunst is om in de veelheid van de om ringende geluiden toch Gods stem te horen. Daar om zijn we bij elkaar en word de paaskaars aangestoken, teken van God onder ons. Drs. Piet vroeg ons of we wisten waar zijn vorige overdenking gegaan was? Kraak, kraak in onze hersenen. Het ging over vertrouwen en nu wil ik m et jullie verder denken en gaat het over angst. Een kleine bespiegeling over het woordje angst volgt. Angst dat het vertrouwen onderm ijnt, gevoel en verstand aan de haal, angst vertroebelt ons handelen en denken en kan grote paniek doen ontstaan. Maar er zijn ook m ensen blij m et de angst van een ander want zo kunnen ze m acht uitoefenen. Zo kom en we bij het verhaal over Pasen. Maria is m et een aantal vrouwen op weg naar het graf om Jezus nog de

blz 2

Baptistengemeente Silo

laatste eer te bewijzen. Maar hoe rollen ze die zware steen weg? Bij aankom st was de steen al weg, ze treffen alleen een Engel aan die hen vertelt dat Jezus is opgestaan. Hij geeft hen de opdracht om het nieuws aan de leerlingen te vertellen. In plaats van terug te keren, vluchten ze bij het graf weg. Door de angst, schrik en verwarring zeggen ze juist helem aal niets. Zo blijven ze gevangen in hun eigen angst. Bij het verhaal van de storm op het m eer verloopt het anders. Jezus slaapt in de boot en alleen de discipelen raken in paniek als de storm toe neem t. Ze voelen zich alleen, ze m oeten het m aar uitzoeken want Jezus slaapt. Tot ze het uit schreeuwen: Heer wij vergaan! Jezus ontwaakt en kijkt naar de wind en de zee. Hij ziet de angst in de ogen van de leerlingen en doorbreekt hierm ee de angst, geeft een uitweg naar buiten. Je hoeft angst niet te bezweren. Door het onder ogen te zien valt het dem onische er af, heeft het geen vat m eer op ons. Je hoeft geen slachtoffer te blijven, doe je ogen open. Kijk naar de ogen van Jezus die ons wil helpen dingen in de juiste proporties te zien en ons de dingen onder ogen wil laten zien. Jezus zegt durf je ogen open te doen en zie ik ben m et je tot het einde van de tijden. W at een belofte. En als je bedenkt dat deze dingen Jezus niet vreem d waren, wat een troost m ag dat voor ons zijn. Am en Corrie Vogel zondag 13 juli voorganger Arjan Noordhoek Begeleiding W illem Jan Stuut Medewerking Silo Com bo Lector Guido Kerpestein Them a: Hoe open kun je zijn. De lezingen zijn uit Jesaja 55:6-13 en Mattheus 13:1-9 en 18-23 Er zijn kritische vragen te stellen bij de zaaier: Kijkt hij wel goed uit waar hij zaait, levert hij geen half werk. Kon hij niet beter eerst de stenen verwijderen en het onkruid. De zaaier weet dat zijn akker stenen heeft, er is onkruid, een plat getreden pad om overal te kunnen kom en en gelukkig goede aarde en hij doet het er m ee. Met de hoop en de m oed om het te proberen. Alles in zaaien en m aar zien wat er opkom t. W aar zullen zich de vruchten vorm en om voedsel te zijn voor het leven op aarde. Die aarde kan heel goed ons leven zijn. Die zaaier is m isschien wie wij kunnen zijn De stenen die dicht onder de oppervlakte, dicht onder onze huid liggen zijn de dingen die we tekort gekom en zijn, van waar je in gebreke bent gebleven. En de schaam te en boosheid daarover. Die stenen belem m eren onze groei. Maar som s is er net als bij asfalt een scheur, een barst in die steen en daarin kan het groen van het echte leven som s weer een nieuwe kans krijgen. Distels kunnen mensen zijn die jou belem m eren, dingen die je laten afglijden. Kun je tussen de distels door om hoog kom en, in opstand kom en tegen de distels, om zelf te kunnen leven, laat je je niet verdrukken. Er is ook goede grond. Je weet dat er distels zijn en stenen en het plat getreden pad. Maar als je weet je dat het zaad op kom t in de goede grond dan kan daar het groen opkom en en kan er iets nieuws beginnen. Een zaadje dat in vruchtbare aarde valt, kan het begin zijn van nieuwe kracht, nieuw zelfvertrouwen en 100, 60 of 30 m aal vrucht dragen. Het gaat om het doen van woorden, lef om steeds opnieuw m et elkaar aan de slag te gaan ondanks teleurstellingen en fouten. Hoe open kunnen wij zijn. Hoe zullen wij Hem en elkaar als Gods geschenk ontvangen. Joke van Laar zondag 20 juli voorganger Jaap Boeschoten m edewerking Com bo lector Joke van Laar Lezingen: Jesaja 40:12-31, Psalm 147:1-11 en Mattheus 13:24-30 en 36-43 Het begin en het eind van Psalm 147 is een grote lofprijzing. Het is heerlijk om voor God een feestje te bouwen. Hij is de bouwm eester van het heelal; Hij is de bouwm eester van het Jeruzalem , het centrum van het westen, aanstuurder van de natiën, heer van zijn volk. Reden genoeg om Hem groot te m aken en ver weg te plaatsen. Maar dat gebeurt niet: Hij is ook de God van de kleine gebaren. God die groot is, heeft juist aandacht voor de gebrokenen, de hongerigen, de vernederden W aar we God werkelijk ontm oeten is in een m ens. W aar m ensen elkaar werkelijk ontm oeten is God. God is blij om wie op Hem hoopt. Jesaja heeft de zelfde boodschap. Tijdens de ballingschap is het volk Israël in Babel terecht gekom en. Ze ervaren het als een straf van God en Jesaja m ag hen vertellen dat ze getroost zullen worden. W ie is die/onze God dan? De God die alles gem aakt heeft. Hij ziet naar ons om . Jaap: Het is erg veel gejubel, erg veel erg m ooi. Toch is er ook gebrokenheid, je ervaart som s de afwezigheid van

Regelrecht september 2008

blz 3

God. Mattheus: Mooie dingen gebeuren, m aar ook de belofte dat de Messias terug zal kom en en Hij alles heel zou m aken. Maar het Koninkrijk laat op zich wachten. De m ensen willen wat zien. Dan vertelt Jezus de gelijkenis van de zaaier: Heb geduld, wacht, oordeel niet te snel. Het koninkrijk is een akker waar zaad uitgezaaid wordt, ‘s nacht kom t er een kwaadaardig persoon die stiekem kwaad zaait. W aar kom t dat kwaad vandaan? Mattheus zegt niet bij God, niet bij de m ensen (m isschien bewust wel wat vaag) m aar de duivel brengt het binnen. Het kruid en het onkruid groeit door elkaar. Jezus zegt: geduld er kan nog van alles uitgroeien. Misschien dat iem and die afgeschreven is uitgroeit tot een m ooi stukje kruid in het Koninkrijk van God. Pas bij het Koninkrijk van God kun je dit zien. Hoe kunnen we dat uithouden: wachten? W e kunnen niet anders dan geloven, hopen, volhouden, geloven dat het anders kan. Dan kunnen we om ons heen kijken. Elk stem geluid zal dan gehoord worden. En we weten dat waar 1 druppel valt er een bloem zal bloeien. Ik blijf hardnekkig geloven tussen kruid en onkruid in. Joke van Laar zondag 27 juli Voorganger: Marjon Pape Begeleiding: Peter Spreeuwers Collecten: Gem eente en zending Lector: Miranda van Laar Them a van deze dienst: Het koninkrijk der hem elen is als een korset of vrijetijdskleding. Lezingen: Psalm ; 119: 121-128 Oude testam ent: Exodus. 33: 7-11 Nieuwe testam ent: Matheüs. 13: 44-52 Ervaren we het geloof en zijn leefregels als een knellend korset, klem gezet en gevangen in een bepaalde m ode of traditie? Krijgen we het Spaans benauwd alleen al bij het idee wat we wel en niet m eer m ogen en van wat we wel allem aal zouden m oeten doen? Verstikt in wetten en regels en aan gewezen op eigen kracht. De liefde en spontaniteit zijn ver te zoeken, verloren gegaan. W e kunnen het geloof ook toepassen als het dragen van vrijetijdskleding: m akkelijk en vrijblijvend: och het kom t toch niet zo nauw. Voor de schijn naar buiten: ja hoor we doen er nog wel iets aan. De lezingen vertellen ons dat Geloven je iets kost, m aar als je het vindt het een kostbare schat kan worden, een bijzondere parel. Kijk naar de Discipelen; zij hadden alles opgegeven om Jezus te volgen en die schat te verkrijgen. Het koninkrijk van God is er, m aar nu nog vol gebreken. De belofte van herstel en heling die aan ons is gegeven, daagt ons uit het vol te houden. Hoe wij dit kunnen is door de bijbel m et zijn leefregels serieus te nem en. Door te bidden en te danken kan God zelf de dingen aan ons duidelijk m aken. Er blijft een strijd tussen kerk en wereld tussen goed en kwaad. Nu is er nog een keus de wil van de hem else vader te doen of niets te willen en niet te geloven. Veel doen onder de noem er van het geloof m aar niet uit het geloof leven geeft straks een scheiding zo als we in Matheüs kunnen lezen. W ordt in de loop van de tijd ons geloof ons kostbaarste bezit of gebruiken we het alleen om de ander de oren te wassen. Of leren we dat God zelf ons behoed en bescherm d ons lief heeft, en ons wil leiden. Dat dit niet zonder kleerscheuren gebeurt ervaren we ook. Dat daar lering en loutering door ontstaat is ook een wonder m aar alleen als we er voor open willen staan. Er is aan ons en voor ons nog veel werk aan de winkel, en als je gaat beseffen dat het God zelf is die je wil leiden kun je jouw hand in die van hem leggen. En zo toch een gevoel van geborgenheid in deze wereld hebben. Corrie Vogel

blz 4


zondag 3 augustus De kerkdienst stond in het teken van ontferm ing, en werd geleid door onze pastor W illem ijn Bakkes en de sam enzang werd op de piano begeleid door W illem Jan Stuut Na enkele liederen gezongen te hebben en het gebed, werd er gelezen uit de Bijbel en wel uit Nehem ia 9: 15-20 en Matheüs 14: 13-21 Twee schriftgedeeltes die goed op elkaar aansloten en de m oeite waard, om ze nog eens in alle rust te lezen. Deze twee schriftgedeeltes gaven goed weer, waar het in de prediking om ging. W illem ijn begon m et een geinig verhaal, m et de volgende inhoud. Een vrouw koopt een kop soep in een restaurant, m aar bij haar tafeltje aangekom en kom t ze tot de ontdekking dat ze een lepel vergeten was, haalt een lepel en denkt, dat een ander haar soep op zit te eten. Ze neem t dit niet en boos trekt ze de kom soep naar zich toe. Tenslotte eten ze sam en de kop soep leeg en de m an haalt een grote schaal frites op, ook dit eten ze sam en op. De m an staat op en vertrekt. Ook de vrouw wil vertrekken grijpt naast haar stoel, weg schoudertas. Deze m an was dus een dief. Dan ziet ze om zich heen en ziet een tafel m et daarop een kop soep staan die niet m eer dam pt en de stoel, m et haar tas er naast. Die m an dacht dat deze vrouw honger had en was m et ontferm ing bewogen en ging zijn eten m et haar delen. Deze gedachte stond dan ook centraal in de prediking van W illem ijn. Brood uit de hem el hebt Gij hun gegeven voor hun honger en water voor hen uit een rots doen kom en voor hun dorst. Nehem ia 9:15 De Here Jezus was ook m et ontferm ing bewogen en gaf een grote schare te eten Matheüs 14: 14 en 16 De here Jezus stuurt m ensen die naar Hem toe kom en niet weg. Hij is m et ontferm ing bewogen ondanks onze fouten en gebreken. W e m ochten lezen in Nehem ia 9 God is een God van vergeving. Hij zorg voor eten en drinken. Ook Jezus zorgde voor eten, op een wonderbaarlijke m anier, van vijf broden en twee visjes, werd een grote m enigte gevoed. Deze zorg die Jezus hier toonde, m ogen wij als gelovigen overnem en, niet uit eigen kracht, m aar gedreven door de liefde van Jezus Christus. Deze Zondag werd ook het Avondm aal gevierd. Avondmaal waar het gedenken centraal staat, m aar waar toch ook in besloten ligt, het them a van deze m orgen, ontferm ing. God de Vader was m et ontferm ing bewogen en gaf ons te eten en te drinken, brood en wijn. Ja ook het brood en wijn m ag een teken zijn, van Gods ontferm ing, Tijdens deze dienst deelde W iljan zijn bezorgdheid m ee over een goede vriend van hem . Ook werd er aandacht geschonken aan Janny Rengers die al een poos niet in de dienst kan kom en in verband m et een ontsteking, waardoor ze veel pijn heeft. Na het dankgebed en de zegenbede gezongen te hebben, werden we uitgenodigd voor een kop koffie in de tuinzaal. Oeds Veen

zondag 10 augustus Voorganger: W illem ijn Bakkes, pastor. Begeleiding: Tim Borgdorff Lector: Lenie Am ersfoort. Collecte: tweede voor de diaconie. Jezus zegt: “Kom ”

Durf jij?

Lezingen voor deze dag: Psalm 29 Eerste Schrift lezing uit O.T. Jona 2: 1-11 Tweede Schriftlezing N.T. Matheüs 14: 22-33 De overdenking begon m et een verhaal over een brandend huis m et kijkende m ensen er voor. En ineens een stem van een kind uit een van de ram en: papa help! Het jongetje is bang en kan zijn vader niet goed zien, m aar de vader kan hem wel goed zien. Hij roept: Kom dan, spring. Ik kan jou wel goed zien. En ja hoor, het jongetje springt! Dan gaan we verder m et Jezus en zijn discipelen. Jezus die alleen wil zijn om te bidden, stuurt zijn discipelen op weg over het m eer naar de overkant. Maar de discipelen hebben het zwaar; het is ruw weer, het storm t en er staan hogen golven. Het is een heel geworstel m et het bootje en de golven om niet om te slaan. Plotseling kijken ze op en zien iets griezeligs op het water. Maar het is Jezus en Hij roept: vrees niet ik ben het. Petrus ziet dit en in zijn enthousiasm e wil hij naar Jezus toe. Hij stapt zonder na te denken over boord en loopt naar Jezus. Maar ineens beseft hij waar hij op loopt en slaat de angst en twijfel toe. Dan zinkt hij als een baksteen en dreigt te verdrinken. In zijn nood roept hij: Help m eester, ik verdrink! Jezus zegt: jij kleingelovige. Zijn wij ook niet vaak kleingelovig, vol m et angst twijfel en onzekerheid? Het leert ons ondanks alles je geloof te behouden. W e mogen God op zijn woord claim en, God U heeft ons dat beloofd! Kijk m aar naar Jaïris – zijn dochtertje werd op gewekt. De vrouw m et de bloedingen die de punt van


blz 5

Jezus m antel aan raakte in de m enigte. En Jezus zegt later U geloof heeft U gered. De m aan-zieke jongen en zijn genezing en het ongeloof en ondervraging van de Farizeeën, die niet wilden geloven. Kleingelovige, al heb je m aar geloof als een klein m osterdzaadje; als het in goede aarde valt zal het ontkiem en. Het m oet wel goed verzorgd worden. W e m oeten gevoed en in gesprek blijven door te bidden te lezen en te luisteren. Dan zal de boom vast en sterk zijn en niet om gaan. Het jongetje herkende de stem van de vader en sprong en was veilig. Petrus herkende ook de stem en reageerde m eteen, alleen zijn geloof m oest nog groeien. In Psalm 29 gaat het ook over vertrouwen en een stem met kracht en glorie. Mogen we steeds m eer deze stem leren verstaan en er na handelen.

Op de IKON pagina onder Im puls vond ik deze dag ook deze overdenking, ik vond dat het m ooi de inhoud van de preek weergaf.. Toen Petrus begon te zinken en schreeuwde het uit : Heer red m e. Deze harte kreet verwoordde Huub Oosterhuis in het lied ” dan nog” Dan nog, dan nog klamp ik mij, Klamp ik mij vast aan jou Of je wil of niet, op ongenade of genade. Ik zal red mijn, ??? red mijn roepen Of zoiets als Heb mijn lief. Corrie Vogel Zondag 17 augustus. Voorganger : ds. Arjan Noordhoek Orgel : Reind van de Riet Them a : Kruim els van de tafel? “Als er m eer dan twee m ensen sam enkom en in Mijn naam dan ben Ik in hun m idden. ”Met deze boodschap beginnen we de dienst en we m ogen weten dat God in ons m idden is ondanks het geringe bezoekersaantal. Het gaat vandaag over een “vreem deling” zijn, ergens zijn op een plek waar je je niet thuis voelt. Als anderen je het gevoel geven dat je er niet bij hoort en je niet aanspreken dan ben je als vreem deling kwetsbaar. W ie geeft hem of haar aandacht? In Mattheus 15 is de Kanaänitische vrouw de vreem deling. Ze wordt weggestuurd, veracht omdat ze heiden is en niet Joods dus geen recht heeft op Jezus’ aandacht (vinden de discipelen). Maar Jezus beslist anders; Hij kijkt door haar geschreeuw heen en ziet haar verlangen. Deze vrouw staat sym bool voor alle m ensen die zich afhankelijk weten, hulpbehoevend zijn. W ie m ogen er aan de tafel zitten en wat zijn de “kruim els” van de tafel? Maar wat is “vreem d” en wie bepaalt of je er bij hoort? De evangeliën staan vol van m ensen die niet alleen geloven m aar vooral brutaal zijn en blijven roepen, ondanks m ensen die zeggen dat je m aar beter kunt zwijgen in jouw positie. Gelovigen weten dat er een bedoeling m et deze aarde is en weten dat daar gewerkt m oet worden aan recht en gerechtigheid. Misschien m oeten we wel vaker de norm en en grenzen van het gewone leven overschrijden, zoals die vrouw en Jezus dat doen als het om dem onen en levensbedreigende zaken gaat. God aanvaart iedereen als er m aar hunkering in een m ens te zien is, dat verlangen naar dat verbond want je m oet het wel zelf willen. Karin Borninkhof

blz 6


Zondag 24 augustus Them a geen lijden a.u.b. Voorganger Arjan Noordhoek W e lezen vandaag uit psalm 138 dat we lof m oeten brengen aan de Heer en alles wat Hij gem aakt heeft en om niet los te laten het werk wat Hij begonnen is. Daarnaast lezen we in jesaja 51 over troost voor Jeruzalem en in Mattheus 16 lezen we hoe Jezus de discipelen vertelt over Zijn lijden en sterven. Arjan begint de overdenking m et een stuk uit Rom einen 12 1 Broeders en zusters, met een beroep op Gods barmhartigheid vraag ik u om uzelf als een levend, heilig en God welgevallig offer in zijn dienst te stellen, want dat is de ware eredienst voor u. 2 U moet uzelf niet aanpassen aan deze wereld, maar veranderen door uw gezindheid te vernieuwen, om zo te ontdekken wat God van u wil en wat goed, volmaakt en hem welgevallig is. In Jesaja worden woorden van troost gesproken er zal redding kom en en een nieuw begin zijn. Er kom t een einde aan de ballingschap. Rijst er wel de vraag: kunnen wij daar in geloven en wanneer kom t die redding? W illen wij aanvaarden dat er een toekom st is waar alles m ooier is voor iedereen? W e gaan er liever aan voorbij. W e hebben die troost en redding liever niet nodig want het herinnert ons aan het lijden en de pijn. Als we horen van verdriet en pijn dan vallen we stil, we weten niets te zeggen. Maar als we wat kunnen zeggen biedt dat dan echte troost? W e willen niet leven in een wereld vol verdriet en pijn. W e willen een wereld waarin iedereen gelukkig is, waar m en elkaar liefheeft en vol blijdschap kan leven. En die vrede die krijgen we vaak ook wel m aar som s pas na een leven vol pijn. Maar waarom dan? Lijden, pijn en kruis m aken onlosm akelijk deel uit van Gods liefde. Zijn liefde en troost voor ons tegen elke prijs. Tijdens de voorbeden zingen we SB 38: niemand leeft voor zichzelf, niemand sterft voor zichzelf wij leven en sterven voor God onze Heer: aan Hem behoren wij toe. Martijn van Laar

Discipel-zijn In dit seizoen gaan we in de gem eente nadenken over wat discipelschap inhoudt voor ons. Geen geringe opgave, zeker niet in deze tijd, waarin vrijblijvendheid en eigen keuze bovenaan staan. Het is wel een noodzakelijke opgave, om dat de gem eente staat of valt m et de invulling van discipelschap. Dat blijkt ook uit de tekst uit Matheüs 28: 16 De elf leerlingen gingen naar Galilea, naar de berg die Jezus hun had genoem d, 17 en toen ze hem zagen bewezen ze hem eer, al twijfelden enkelen nog. 18 Jezus kwam op hen toe en zei: ‘Mij is alle m acht gegeven in de hem el en op de aarde. 19 Ga dus op weg en m aak alle volken tot m ijn leerlingen, door hen te dopen in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest, 20 en hun te leren dat ze zich m oeten houden aan alles wat ik jullie opgedragen heb. En houd dit voor ogen: ik ben m et jullie, alle dagen, tot aan de voltooiing van deze wereld.’ De leerlingen (!) krijgen de opdracht anderen tot leerling te m aken. Discipel zijn is dus een serieuze zaak en zeker niet vrijblijvend. Het heeft te maken m et het woord discipline. Het vereist oefening om leerling te zijn van Jezus. Het kom t je niet aanwaaien, je m oet het je eigen-m aken. Dat zien we terug in alle tradities. Tegelijk wordt het niet opgelegd. Leerling zijn kom t voort uit een verlangen en niet uit dwang. W e kiezen zelf en zijn vrijwillig leerling van Jezus geworden. Die keuze is daarm ee niet vrijblijvend. Die verplicht ons, op basis van onze keuze, om daar invulling aan te geven. Navolging bevestigt onze individualiteit. W at betekent dat? In de eerste plaats zijn we allem aal leerlingen van Jezus. Iedereen heeft haar of zijn inbreng. De één is niet m eer dan de ander. Of zoals Jannes Reiling dat zei, iedereen is theoloog en doet daarom m ee in het gesprek. Natuurlijk, som m igen hebben m eer kennis over achtergronden bij de bijbel, dat is zo. Desondanks zijn alle m ensen gelijk en geloven we dat de gem eente m ee doet in de uitleg. In de preek van 31 augustus is W out Huizing ingegaan op een vers uit Filipenzen 1. W e zijn allem aal deelgenoot aan de prediking. Dat is niet de klassieke preek, m aar een m anier van leven. Hoe verkondigend is ons leven? Dat hangt niet af van onze opleiding, m aar hoe we door God geleerd worden. In de tweede plaats is het een weg. Een weg die we in vrijheid gaan, niet wordt gedwongen, we kiezen zelf, elke keer weer. Het is wel een zoektocht die een leven lang duurt. W e kom en niet bij een eindpunt, we kom en elke keer bij een vertrekpunt aan. Leren doe je een leven lang.


blz 7

In de derde plaats is het iets dat in de gem eente gebeurt. Geloven doe je niet alleen. Leerling zijn betekent bereid zijn om ver-antwoord-ing af te leggen aan elkaar. Niet om elkaar de m aat te nem en (al gebeurt dat wel), m aar om elkaar te helpen ons geloof scherp te krijgen. Om elkaar te stim uleren onze eigen weg te gaan of beter gezegd, onze eigen weg die God wil dat we gaan. In de vierde plaats vergt het oefening. W e zijn geen volm aakte m ensen en dus ook geen volm aakte leerlingen. W e gaan onze weg m et vallen en opstaan. Leerling zijn van Jezus vraagt om discipline, om proberen en het lef hebben om risico’s te nem en. Daarover gaan we in het kom ende jaar m et elkaar in gesprek, daarvoor bestuderen we bijbelgedeelten of bespreken we een boek. De bestuurlijke raad zal bijvoorbeeld dit jaar het boek ‘navolging’ van Dietrich Bonhoeffer lezen. Zo blijven we ons richten op God, op elkaar en op de dienst aan de wereld. Eduard Groen

Een pastoraal moment De dag begon goed totdat… … Kent u dat? Je stond lekker op, hebt goed geslapen en je hebt ook zin in de nieuwe dag. Heerlijk gedoucht en alleen of m et anderen lekker ontbeten en de dag begonnen m et het gevoel van ‘Kom m aar op!’. Zo’n dag kan totaal anders uitpakken. Een gesprek loopt niet goed, iem and zegt iets tegen je waar je helem aal van onderste boven raakt, je wordt op de één of andere m anier gekrenkt, iem and doet je pijn. De hele verdere dag kan daardoor in beslag genom en worden en je stem m ing verandert van positief naar negatief. Misschien m oeten de nodige m ensen in jouw omgeving het wel gaan ontgelden, want je m oet toch ergens je frustratie kwijt. Of je blijft de hele dag verdrietig om dat het niet geworden is van wat jij had gehoopt. Kent u de uitdrukking: ‘Een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd!’ Lachen is zo heerlijk, zo ontspannend en geeft zo’n lekker gevoel. Nu ga ik u geen ‘lachles’ geven hoor, m aar m isschien wel een hulp die ertoe kan leiden dat je die dag toch weer in staat zult zijn om te lachen en je uiteindelijk m et een tevreden gevoel ’s avonds weer onder de wol kruipt. Na zo’n vervelend, teleurstellend m om ent is het goed om je even terug te trekken en na te gaan wat er nou precies gebeurd is. Terwijl je daar over nadenkt m ag je de Heer vragen: ‘Laat m ij zien Heer, wat er fout ging en laat m ij zien wat m ijn aandeel daarin was. Ik ben boos, ik ben verdrietig of erg teleurgesteld. Geef m ij rust en duidelijkheid. Help m e, Heer.’ W ees dan even heel stil en vraag om vergeving voor wat jij niet goed gedaan hebt en dan is het goed om je bijbeltje te pakken en bijvoorbeeld een Psalm te gaan lezen. Terwijl je daarm ee bezig bent, zul je ervaren dat je rust krijgt, dat er weer een stukje vrede in je kom t m et de situatie en dat je de dingen ook helderder gaat zien. Lees bijvoorbeeld Ps. 118. Een Psalm over de goedheid en de liefde van God. De Heer is dicht bij je, bij Hem vind je bescherm ing. De zekerheid en het vertrouwen vind je bij God. Het vertrouwen op m ensen kan som s heel erg beschaam d worden, m aar God zal ons nooit beschamen. Van Hem m ogen we alles verwachten. Mensen daarentegen laten elkaar regelm atig in de steek. Als je op deze m anier God ook betrekt in je leven, in je dagelijks handelen, zul je m erken dat de rol van teleurstellingen steeds m inder groot gaat worden en je kracht ontvangt om door te gaan en ook weer kunt lachen. Psalm 117: Laten alle volken de Here loven en Hem prijzen. W ant Hij stort zijn goedheid en liefde machtig over ons uit. De Heer is trouw tot in eeuwigheid. Prijs de Heer. Gods zegen en wijsheid. W illemijn Bakkes, uw pastor.

blz 8


Speciale avonden over diaconaat Behalve de vespers van de Buurkerken zijn er in de afgelopen jaren ook steeds lezingen- of gespreksavonden georganiseerd. Onder de titel 'Dienen, over de veelkleurigheid van diaconaat' loopt de reeks diaconieavonden, die in 2008 is gestart, nog door tot begin 2009. Voor dit seizoen staan nog op de agenda (zie ook folder bij ingang Silo): 7 oktober 2008: Diaconaat (aan ex-gedetineerden) in de Baptistengem eente Silo, door ds. Arjan Noordhoek 4 novem ber 2008: Diaconaat in de W aalse gem eente, door m w. Grietje Hofm an 17 februari 2009: Diaconaat in de Vrij-Katholieke gemeente, door priester Frank Kouwe Dit zijn open avonden in de betreffende kerkgebouwen, iedereen is welkom !

Carla op reis Augustus 2008 Afgelopen weken ben ik op de heetste plek op aarde geweest! Noord Irak, overdag was het 50 graden in de schaduw, dus 60 – 65 graden in de zon. En ’s avond en ’s nachts daalde het kwik niet onder de 35 graden. Daarbij m oest ik lange m ouwen en lange broeken dragen, er werd m ij verzekerd dat ik daar blij m ee zou zijn, “dat geeft bescherm ing tegen de hitte” werd gezegd. Ik weet niet hoe erg het zou zijn geweest m et blote arm en en benen, m aar dit was echt niet uit te houden. En de Irakezen doen er m eestal nog een laagje bij. Gelukkig had ik een kam er m et airco… helaas was er niet altijd elektriciteit. Ik snap echt niet hoe Gods volk 40 jaar door de woestijn heeft kunnen dwalen, zonder helem aal verdam pt en uitgedroogd de moed op te geven. Ik ben op bezoek geweest bij Assyrische christenen, weer een reis die m e behoorlijk in de war heeft gebracht. In Irak m oorden de Sjiitische Moslim s de Soennitische Moslim s uit, gunnen de Arabieren (christen en m oslim ) de Koerden (christen en m oslim ) het licht niet in de ogen en vice versa, kunnen de Assyriërs (vrijwel allem aal christenen) de Koerden (christen en m oslim ) niet luchten of zien, om dat zij hen hun land hebben afgepikt. En over al deze zaken heen woedt er een strijd tussen m oslim s en christenen in het algem een. Het kom t erop neer dat je dus eigenlijk nergens veilig bent, overal kan je een soort van vijand tegenkom en. Er is geen fam ilie te vinden die niet een vreselijk verhaal heeft van m oord, kidnapping, m ishandeling, verkrachting en voortdurende dreiging. En zoals eigenlijk altijd in dit soort situaties zijn uiteindelijk de vrouwen en de kinderen de grootste verliezers. Als je nam elijk de m annen en jonge jongens pakt, sterft op den duur de hele fam ilie, want er is geen inkom en m eer. De weduwen m ogen niet werken of durven het niet om dat ze hun kinderen dan m oeten achterlaten. En daarbij kom t dat ze nooit geleerd hebben om te werken dus wie wil ze hebben. De Assyrische christenen vluchten vanuit het Zuiden, naar de uitgestrekte, bloedhete, gortdroge Ninevé vlakte in het Noorden. Een soort niem andsland om dat er eigenlijk niet te leven valt. Liever waren ze naar de grensgebieden van die vlakte gegaan, hun eigen land. In de jaren 60 zijn ze daar weggevlucht om dat de Koerden een interne stam m en oorlog over hun ruggen heen uitvochten. Nu 45 jaar later kom en ze, vanwege de christenvervolging, terug gevlucht vanuit Bagdad, naar hun geboortegronden. Ze zijn boos en wanhopig om dat “hun huizen” bewoond worden door Koerden en “hun eeuwenoude boom gaarden” door hen geoogst worden en ze krijgen die niet zom aar terug. Zij worden ondergebracht in noodwoningen en worden door iedereen zonder inkom en, water en scholen aan hun lot overgelaten en ze worden steeds bozer.


blz 9

Ik probeerde m e hun situatie voor te stellen… . Ik m oest denken aan de 2e wereld oorlog. Toen onnoem elijk veel Joden afgevoerd werden naar Duitsland…. Hebben wij toen niet hetzelfde gedaan?? Nederlanders zijn in de geheel (en vaak m ooi) ingerichte huizen gaan wonen. Toen de eigenaren berooid, geslagen en getraum atiseerd na een aantal jaren terugkwam en, zijn de bezittingen niet zom aar weer teruggegeven… en dat was al na een paar jaar, laat staan na 45 jaar!! Hoe m oet je daar nou m ee om gaan?? Hoofdvraag is volgens m ij: hoe m oet/kan een land in oorlog zorgen voor IDP’s (Internal Displaced Persons), “eigen” vluchtelingen. Irak is nog zo druk m et het in de hand houden van geweld op zich, dat het nog helem aal niet toekom t aan zorg voor de zwakkeren, ongeacht ras of geloof. W ij zijn een paar dagen m eegegaan m et de AAS (Assyrian Aid Society). Zij geven duizenden voedselpakketten uit per m aand aan vaderloze gezinnen en wezen. Ik sprak m et een aantal weduwen en heb m et hen gehuild. Suheila, haar m an werd doodgeschoten toen hij naar zijn werk ging, om dat hij christen was, een jaar later is haar dochter (een m ooi m eisje) van 20 gekidnapt, ze heeft nooit m eer iets over haar gehoord. Of ze dood is, of gedwongen in de prostitutie, of uitgehuwelijkt aan een Moslim m an… ze weet het niet en ze wordt ziek van ongerustheid en gem is. De politie weet waarschijnlijk m eer, m aar doet niets. Ze is bang voor haar andere 5 kinderen. Fatin: m oeder van 6 kinderen. Haar m an was taxichauffeur en om iets te kunnen verdienen reed hij van de Ninevé vlakte naar Bagdad. In die dagen had de Paus iets negatiefs gezegd over Moslim s… een golf van m oorden en geweld tegen christenen was het gevolg. Ze hebben hem eerst gekidnapt en de fam ilie de boodschap gebracht dat als zij het zo goed wisten ze hem m aar m oesten kom en redden. Ook een groot bedrag aan losgeld m ocht niets baten. Fatin heeft voor zichzelf geen reden m eer om te willen leven, haar enige drijfveer is de zorg voor haar 6 kinderen. Er zijn dagen dat zij huilen van de honger en dat ze hen m et een lege m aag naar bed m oet sturen… . Zem an: haar oudste zoontje werd gekidnapt toen hij 5 jaar was en na een paar dagen teruggestuurd naar huis m et de boodschap dat ze papa gingen verm oorden. Het jongentje is nu 7 en onhandelbaar… Haar m an is een week na de kidnapping opgepakt, doorzeefd m et kogels en aan de kant van de weg gegooid, om dat hij christen was. Zijn lichaam was zo verm inkt dat ze hem niet m eer m ocht zien bij de begrafenis. Na lang aandringen m ocht ze alleen zijn voeten zien… . Ze heeft zijn schoenen uitgedaan en zijn voeten gekust, zijn schoenen staan nu, 3 jaar later, nog steeds in haar huiskam er… W ie je ook spreekt; elk gezin is zwaar beschadigd. Onder de Assyrische Christenen zijn m eer dan 150.000 m ensen in Irak zelf ergens op drift, m eer dan dat aantal is ondertussen naar het buitenland gevlucht op zoek naar asiel. De dreiging voor nieuw geweld hangt dagelijks in de lucht. De situatie is hopeloos, honger en verdriet is aan de orde van de dag. Het koninkrijk van God lijkt zover weg… . W ie kijkt er om naar duizenden onbekende, vergeten, wanhopige weduwen en wezen, op een (lijkt wel) Godvergeten onvruchtbare bloedhete woestijnvlakte bij de ruïnes van Ninevé????

Autovrije zondag De Autovrije zondag en Utrecht Uitfeest organiseren zondag 14 september 2008 het Autovrije uitfeest. De hele dag worden in de binnenstad activiteiten georganiseerd waarbij kunst, cultuur , alternatieve vervoerm iddelen en Utrechtse lucht centraal staan. De binnenstad wordt dan binnen de singels afgesloten van 10.00 uur tot 19.00 uur voor m otorvoertuigen. Dit betekend dat auto’s, brom m ers en m otoren het afgesloten gebied niet in en uit kunnen. Met andere woorden: Vanaf 10.00 uur is Silo alleen nog te voet bereikaar.

blz 10


Buurkerken Utrecht-centrum presenteren zich ! Eind 2001 nam de Baptistengemeente Silo het initiatief om met de andere kleine kerken uit de binnenstad om de tafel te gaan zitten. Doel was elkaar (beter) te leren kennen en te bekijken hoe wij als kerken van zó verschillende denominaties gezamenlijk gestalte kunnen geven aan ons geloof. Al snel ontstonden de gemeenschappelijke vespers, die sinds 2003 drie keer per jaar worden gehouden, gezamenlijk voorbereid en geleid, steeds in een van de Buurkerken. Ze vinden plaats op vaste momenten in het jaar: in de Vredesweek (september), in de W eek van gebed voor de eenheid van de christenen (januari) en rond het begin van de zomer (juni). In de laatste jaren hebben de cantorijen van Silo, de W aalse gemeente, de Remonstrantse gemeente, evenals de Schola van de Oud-Katholieke parochie diverse keren hun medewerking verleend aan Buurkerkenvespers. Het idee kwam van de Geertekerk (Remonstranten) om via een klein stukje in de kerkenbladen ons aan elkaar te presenteren. Bij deze in de Regelrecht de tweede bijdrage: de Pieterskerk (Eglise W alonne)

De Pieterskerk is al m eer dan 350 jaar het huis van de W aals Hervorm de gem eente. De gem eente is, zoals al uit de naam duidelijk wordt, een Franstalige gem eente, waar tot op de dag van vandaag de diensten in het Frans worden gehouden. Een kleine m aar fijne gem eente. De geschiedenis van de W aalse kerk is nauw verbonden m et de kom st van vluchtelingen, eerst uit de zuidelijke Nederlanden, later gevolgd door Hugenoten, die m oesten vluchten voor de geloofsvervolging in Frankrijk. In Franse term en spreken wij van een eerste "Refuge" (=schuilplaats), en de tweede "Refuge". Intussen heeft er een derde Refuge plaatsgevonden: eind jaren negentig van de vorige eeuw kwam en vele Franstalige vluchtelingen uit Afrika naar Europa, m et nam e uit Rwanda, Burundi en Congo. De Rwandese en Burundese m ensen zochten een plek waar ze hun geloof zouden vieren. En daarm ee kwam en ze op onze weg. De kom st van deze m ensen plaatste onze kerk voor een uitdaging. Hoe kunnen wij ze ondersteunen en helpen een plaats te vinden in ons land? Het begint m et een luisterend oor naar hun verhalen en hun vragen en noden. Langzam erhand ontstaat er een vertrouwen en verbondenheid m et elkaar, waardoor ze nu actief aan het kerkelijk leven deelnem en, als lid van ons koor, als lid van de kerkenraad, m et hun eigen zanggroep. Door de kom st van de kinderen is er voor het eerst sinds jaren weer een zondagsschool, worden er kinderen gedoopt, het laatst nog m et Pinksteren. Een groot feest is het als er kinderen worden gedoopt: door hun vlucht zijn de fam ilies verspreid geraakt over Europa, en een doop is een gelegenheid waarbij de fam ilies elkaar weer kunnen zien. De kerk zit vol, wat voor een reguliere kerkdienst bij ons niet m eer voorkom t. Er is sprake van werkelijk delen, wij als niet-vluchtelingen m ogen delen in de rijkdom van hun feest, en wij delen onze kerkdienst en (m ateriële) rijkdom om het feest m ogelijk te m aken. W ij hopen dat ze nog lang deel zullen uitm aken van ons kerkelijk leven. Grietje Hofman

Baptisten spiritualiteit deel 3 Vorig jaar overleed Theo van der Laan op 23 juli 2007 en daarmee verloor ook Silo een bekwame pastor en theoloog. Van zijn vrouw W illemien ontving ik een artikel uit Rondom het W oord van mei 1990, waarin Theo zich liet uitdagen om te proberen de ‘Spiritualiteit in de baptistische traditie’ onder woorden te brengen. In drie zomernummers van de Regelrecht spiegelen wij ons aan zijn visie van toen, hem indachtig. Vandaag het laatste van drie delen. Arjan Noorhoek Van der Laan: ‘Het baptism e is in wezen niet dogm atisch, m aar leeft vanuit een m axim um aan ervaring. Ik denk daarom dat er aspecten in dit kleine stukje van de kerk zijn, die van belang zijn om naar te kijken. Eén zo'n aspect is het hem els-gericht zijn. Het hangt sam en m et die polariteit van zonde en verlossing. Het feit dat je behouden bent, heeft vooral ook te m aken m et behouden zijn voor de eeuwigheid. Uit m ijn eigen jongensjaren herinner ik m e nog heel goed een van de diepste spirituele dingen die een eenvoudig iem and m ij toevertrouwde. Hij zei - ik hoor het nog - m et een zwaar Gronings accent: "W e weten waar we heen gaan, jongen". In feite betekent dat: ik weet m ij uiteindelijk geborgen, dat is de bestaansgrond van m ijn leven, wat er ook gebeurt. Dat herken ik nog steeds in m ijn eigen leven. Het is iets dat ik nooit kwijt ben geraakt en ook niet kwijt wil. Ik breng deze aspecten ook onder de huidige om standigheden graag naar voren, zij het een beetje m ondjesm aat, m aar het zijn dingen, denk ik, die een christen in zijn leven niet m issen kan.


blz 11

Openheid voor gevoelens Sprekend over m ijn eigen weg in deze zou ik nog een andere ervaring willen toevoegen, die iets tekent van de spiritualiteit binnen deze traditie. Binnen een bepaalde werksituatie was het op een gegeven m om ent nodig m et een heel goede collega te praten over bepaalde m oeilijkheden die zich voordeden. Het had iets van een verm anend gesprek, m aar het was tegelijk een heel m enselijk en m oeilijk gesprek; we spaarden onszelf niet. W e waren drie academ isch gevorm de m ensen, m aar toen dat gesprek, waarbij zelfs tranen vielen, afgelopen was, hebben we aIle drie gebeden. W e legden ons hart open voor elkaar en voor de Heer. Dan ben je volgens m ij terecht gekom en bij de spiritualiteit, waar je bij aIle m oeite en bij alle niet verstaan m isschien zelfs van elkaar, toch iets ervaart van het gezam enlijk verbonden zijn voor de Heer. In die kring vindt je dat op die m anier terug. Voor m ij is dat erg waardevol geweest. In m ijn tegenwoordige situatie (destijds als Doopsgezind predikant, A.N.) is een dergelijk gesprek haast ondenkbaar, om dat je dat niet durft en niet kunt, om dat je je niet zo durft laten zien aan elkaar. Ik m is dat wel, om dat het pastoraat en het omgaan m et elkaar daar toch alles m ee te m aken zou m oeten hebben. Op een andere manier vindt je dit terug als twee zusters van een zusterkring bij een oudere broeder of zuster op de verjaardag kom en. Je m oet dan niet verrast zijn als een van die zusters aan het eind van dat bezoekje in een volle kam er ineens zegt: "W e zijn hier nam ens de gem eente. Nu wil ik u even voorgaan in een dankgebed". En of daar nu buren of fam ilie zijn, het wordt aanvaard dat er gedankt wordt door een vrouw die daar helem aal niet voor is opgeleid. Die vrouw vindt het een taak die op haar weg geplaatst is. Dat spreekt m ij aan. Ook al zal het wel eens heel eenvoudig zijn en wordt er in som m ige kringen op neergezien, het behoort tot de waardevolste kanten van deze traditie om je zo ook kwetsbaar op te durven stellen. Prediking De prediking ligt in het verlengde van alles wat ik nu gezegd heb. Ook daar is een heel bepaalde spiritualiteit aan de orde. Je kunt geen prediker zijn in deze traditie als je geen weet hebt van ervaring, van een zekere bevindelijkheid. De gem eente houdt het niet m et jou vol als je deze snaren niet kunt raken. Ervaring is daarin een belangrijk aspect. Het "ik-them a" kom t daar nogal eens naar voren. Prediking heeft toch vooral een aspect van "appèl", appèl tot hernieuwde toewijding aan de Heer. Een appèl ook tot vernieuwing. Je kunt dan ook opm erken dat het aspect van de m aatschappelijke verantwoordelijkheid van m ensen veel m inder aan de orde is. Ik m erk daarin ook het grote verschil m et de doperse traditie, waarin ik m e nu bevind. Daar heerst de slogan van "daden gaan woorden te boven". Ik m erk in die spiritualiteit dat het doen van het evangelie dan ook belangrijker is dan het verwoorden of zelfs het ervaren daarvan. Het diaconale aspect wordt sterk benadrukt. Dat spreekt m ij zeker aan, m aar daar zit een hele wereld achter. Bij de baptistische tak van de doperse traditie is toch m eer de ervaring, de uitnodiging tot overgave een heel centraal aspect. Ik heb zelf veel m oeten nadenken over het hele aspect van de overgave. Het is ook een belangrijk them a in m ijn eigen prediking geweest en ook in m ijn eigen leven. Je leven is zo gelaagd en vaak zo com plex, dat je overgave m aar zo ten dele is. Binnen de theologie van de wedergeboorte, van de vernieuwing die eens en radicaal zal plaats hebben, is daardoor een nadruk ingeslopen die som s pastoraal enigszins te kort doet aan de werkelijkheid van het dagelijks leven. Het leven zit vol tegenstellingen en je bent zelf vaak zo paradoxaal in je gevoelens. De traditie waar die overgave zo sterk benadrukt is, zit daardoor vaak op het randje van wat nog kan, van wat nog echt is. W ant overgave is, naar m ijn gevoelen, altijd ten dele. Als ik denk aan overgave, denk ik aan Christus, die zich onnavolgbaar heeft overgegeven. W ij kunnen alleen m aar m et vallen en opstaan die weg gaan volgen. Vandaar dat m ijn eigen spiritualiteit nu m eer gevoed wordt door ogenblikken die ik bijvoorbeeld beleef in de Taizé-traditie, m eer in de stilte. Voor m ij is prediking dan ook een hele grote vraag geworden. Kan ik daar m ensen nog echt in helpen, som s wel, m aar som s leidt het m e af. Dan denk ik dat ik stil wil zijn, m uziek wil horen, liederen zingen m et m ensen, ik wil God ontm oeten. Sam en m et m ensen teksten uit de Schrift ontdekken, die m e inspireren en op de been helpen. Som s houden de gedachten van anderen m e wel eens af van de ervaring m et God.' Theodorus van der Laan, m ei 1990

blz 12


Uit de SOFAK Nieuwsbrief (SOFAK: Stichting Ondersteunings Fonds Allochtone Kerken) Klim aatsverschuiving in de wereldkerk De gem eente Am sterdam subsidieert voor het eerst een Pinksterfestival dat de verschillende kerken aldaar organiseren. Burgem eester Cohen heeft ontdekt dat de kerken de sociale sam enhang in de sam enleving bevorderen en wil daarom het festival Get the Spirit! steunen. En dat is een belangrijk signaal over de groeiende betekenis van de kerken in Am sterdam anno 2008. Ze zijn vaak anders dan wordt gedacht: niet oud, grijs en saai m aar juist jong, veelkleurig en dynam isch sociaal actief. Dat wordt voor een niet onbelangrijk deel veroorzaakt door de m eer dan 170 m igrantenkerken die alleen in onze hoofdstad al actief zijn. De opkom st en groeiende invloed van deze kerken wijst op een wereldwijde verandering binnen Gods koninkrijk. Die verandering lijkt op wat er gebeurt m et het klim aat op aarde. Het klim aat op aarde verandert drastisch. W e m erken dat in ons land zelf ook, om dat er geen strenge winters m eer zijn. Het is de vraag of er ooit weer een Elfstedentocht kom t. Vele geleerden houden zich bezig m et de gevolgen van deze verschijnselen. De stijging van de zeespiegel door de warm ere tem peraturen kan voor landen, zoals Nederland, ernstige problem en veroorzaken. Binnen de wereldkerk voltrekt zich een soortgelijke, geleidelijke klim aatverandering. Eeuwenlang werden Kerk en zending gedom ineerd door de Christelijke kerken uit Europa en later Noord-Am erika, een westers gekleurd Christendom waarbij zendelingen van het noordelijk halfrond werden gezonden naar landen in het zuidelijk halfrond. Maar in onze eeuw voltrekt zich een geleidelijke om m ekeer. Terwijl de oude Europese kerken worstelen om te overleven, groeien de kerken in Afrika, LatijnsAm erika en Azië als kool. Het gevolg is dat die jonge kerken dynam ischer, creatiever en wervender zijn dan de 'historische', W esterse kerken. Vanuit het Zuiden ontstaat een nieuwe zendingsvisie om de kwijnende kerken in Europa bij te staan. Vandaag ontm oet je nieuwe vorm en van Christelijk geloof: Afrikaanse, Chinese en Braziliaanse kerken ontstaan in steden als Am sterdam , Londen en Parijs. In ons eigen land groeien de m igrantenkerken vooral ook in de grote steden waar de traditionele kerken de laatste tijd steeds m eer hun deuren m oesten sluiten. Zo zijn er naast de 170 m igrantenkerken in Am sterdam , m eer dan 100 m igrantenkerken in Rotterdam , bijna 100 in den Haag en 30 in Utrecht. Dat is een verbazende ontwikkeling die niem and een aantal jaren geleden voor m ogelijk had gehouden. W aar de vlam van het geloof lijkt uit te doven in ons land ontsteekt de Heer van de oogst heldere, nieuwe lichten. De nieuwe m igrantenkerken zijn de voorposten van het Christendom van de toekom st: een wereldkerk waarin plaats is voor gelovigen uit alle stam m en en talen en natiën. Stichting Sofak is vanaf het begin actief geweest m et het aanwakkeren van verschillende van deze lichtjes. W e richten ons vooral op zwakke, pas begonnen kerkjes en ondersteunen de voorgangers in hun bediening. De laatste jaren m oesten veel nieuwkom ers ons land verlaten door het strengere asielbeleid van de overheid. Dat m aakte het werk van vele evangelisten m oeizaam en kwetsbaar. Nu er m eer stabiliteit is gekom en in het beleid en het aantal asielzoekers weer toeneem t, kom en er nieuwe kansen voor evangelisatie en kerkstichting. Stichting Sofak gaat door m et het ondersteunen van deze initiatieven. W e hopen dat u het wil begeleiden m et uw gebeden voor de ontwikkeling van het Lichaam van Christus in ons land en dat u ons m et uw gift in staat stelt te blijven helpen als m en een beroep op ons doet. Henk van der Velde, predikant NGK Bunschoten

June Beckx te gast bij Eetgroep Silo Op dinsdag 15 juli hadden we weer een bijzondere gast bij onze Eetgroep. Mevrouw Beckx is bestuurslid van SKIN, een afkorting voor Samen Kerk in Nederland. Zij heeft zelf een Indische achtergrond en sprak uit ervaring hoe moeilijk het soms is om als medechristen te worden gehoord en gezien met je speciale culturele rijkdom en bagage. June Beckx: 'In Nederland wonen honderdduizenden christenen uit Azië, Afrika en Midden- en Zuid-Am erika. Met nam e de afgelopen tien jaar hebben talloze christenen uit die continenten zich in Nederland gevestigd. Een aantal van hen vorm den in 1992 een platform . Daaruit ontstond in 1997 SKIN, een vereniging van m igrantenkerken en gem eenschappen. Nu zijn 50 kerken lid van SKIN en hun aantal groeit. SKIN Nederland brengt m igrantenkerken m et Nederlandse kerken, de overheid en andere organisaties in contact. Dat is nodig, want m igrantenkerken hebben nog steeds te m aken m et veel vooroordelen. De interesse voor m igrantenkerken is groter dan ooit. Er


blz 13

wordt weleens jaloers gekeken naar deze kerken die vaak uit hun voegen barsten en bekend staan om hun feestelijke vieringen. Daar kunnen Nederlandse kerken weer van leren. Nederland is op weg naar een veelkleurige en bewoonbare sam enleving waarin wij sam en kerk zijn. SKIN-kerken willen in Nederland een plaats om thuis te zijn. Allereerst een sam enkom struim te die betaalbaar is. W ij willen de weg weten naar registratie, inburgering en werk en de wetten en regels leren kennen. W ij willen de taal verstaan en worden verstaan in een m issionaire betrokkenheid bij de Nederlandse sam enleving. W ij verwachten kerken die bidden, leren, en vieren in de eigen cultuur en taal, op een m anier die uitnodigend is voor een ieder uit onze sam enleving. Onze feestelijke korenfestivals laten de veelkleurigheid zien. W ij delen de problem en van alle kerken, die vaak m ogelijkheden blijken te zijn. Na veel vragen vanuit de deelnem ers van de Eettafel kwam de suggestie om het koor van de Christian Baptist Church uit Am sterdam (ook een SKIN-kerk) eens uit te nodigen in Silo, om van hun blijde geloof te kunnen genieten, m aar ook om hen als nieuwe geregistreerde Unie-gem eente te verwelkom en. En waarom zouden we ons als Silo MannenKwintet of Cantorij niet eens laten horen in hun diensten in Am sterdam ? Kortom : er is nog zoveel te doen en te leren als het om sam en delen en vieren gaat m et andere kerken, die vroeger door ons als de 'zending' werden gezien! Arjan Noordhoek

Vredesvesper op donderdag 25 september De Utrechtse Buurkerken organiseren sam en ook dit jaar in de Vredesweek 2008 een gem eenschappelijke vesperdienst. Op donderdag 25 septem ber wordt in de Lutherse Kerk, Ham burgerstraat deze vesper gehouden, aanvang 19.30 uur. Het them a dit jaar is: Kiezen voor vrede. De leiding is in handen van ds. Nine Meijnen (Doopsgezind predikant) en pastor Rudolf Scheltinga ( Oud Katholieke kerk). Allen die willen m eedenken, m eewerken aan en m eebidden voor de vrede in de wereld zijn welkom !

Open dag exodus Utrecht op 13 september Er is een bijzonder band tussen Silo en het Utrechtse Exodushuis. Om de drie m aanden kom en een aantal bewoners bij de Silo Eettafel onder leiding van de Exodus-gastvrouw Carla, die toch steeds weer een aantal bewoners (ex-gedetineerden) weet te m otiveren om eens over de drem pel van een kerk te kom en. "W ant alleen kun je het niet en het eten is daar gratis". is dan vaak het begin van een bezoek en m aaltijd waar m et plezier en warm te op wordt teruggekeken. Op zaterdag 13 septem ber (ook Open Monum entendag) houden alle Exodushuizen, dus ook Utrecht, open huis van 10.00 tot 14.00 uur om het Exoduswerk en het Exodus vrijwilligerswerk te laten zien. Van 10-11.30 uur kunt u sam en m et de bewoners deelnem en aan een kunstproject rond het them a: Kijk naar Binnen. U bent van harte welkom even binnen te lopen!

Ontmoeting met pastores was een ‘eye-opener’ voor de burgemeester Utrecht krijgt een breed religieus overlegorgaan, dit najaar nog. Deze toezegging deed burgemeester Aleid W olfsen tijdens de eerste en daarmee tegelijk historische pastoresdag van de Utrechtse Stedelijke Raad van Kerken op vrijdag 11 juli. In de voorm alige schuilkerk van de Sinte Gertrudis kwam en de 'vertegenwoordigers uit de praktijk' van de Utrechtse kerken bijeen voor een ontm oeting m et de voorzitter van het stadsbestuur. Een bem oedigende bijeenkom st voor beide 'partijen', zonder geforceerde scheiding tussen kerk en staat. Zonder am btelijk onbegrip voor kerkenwerk, m aar veeleer een luisterend oor van de overheid voor wat christenen in en aan de sam enleving doen. De kerk als partner in welzijn, dat staat ook burgem eester W olfsen voor ogen. Voor W olfsen, geboren in het kerkenrijke Kam pen en opgegroeid op de dito Veluwe, ging tijdens de ontm oeting m et de pastores in zijn stad een wereld open. "Is het echt zo dat kerken bij behandeling van subsidieaanvragen worden genegeerd?" Dat m oet direct worden rechtgezet, als ik zo hoor wat voor m aatschappelijke im pact uw werk heeft", zei Utrechts burgem eester. "Als een m oskeesbestuur welwillender wordt behandeld dan een kerkelijke instantie, is het de hoogste tijd voor beëindiging van deze discrim inatie. "

blz 14


Najaarsoverleg W olfsen reageerde m et deze woorden op de opm erking van pastor Gerrit Jan W esterveld uit Lom bok, die in de praktijk vaak op deze dubbele agenda van overheidsloketten stuit. Voor W olfsen was het een eye-opener. "Dat zou best wel eens kunnen ja, nu u het zo zegt. Daar gaan we wat aan doen. Om te beginnen m et een najaarsoverleg van alle religieuze leiders in deze stad. Als gem eente gaan wij die ruim te voor ontm oeting faciliteren." Vanzelfsprekend wil en gaat de overheid geen erediensten subsidiëren of kerken helpen in hun som s penibele financiële situatie. Dat blijft de grondwettelijke scheiding tussen kerk en staat. Maar wel wil W olfsen bereiken dat zijn stadsbestuur en de uitvoerende am btenaren m eer oog krijgen voor het m aatschappelijk belang van het werk van kerken en andere godsdienstige instanties. Buurtpastoraat De inleiding van Kanaleneilandbuurtpastor Marieke Sillevis Sm itt m aakte in dat opzicht diepe indruk op burgem eester W olfsen. Hij kreeg de gelegenheid om tijdens zijn vakantie m eer over dit werk - en dat van Mariekes collega Titus Schlatm ann in Rivierenwijk - te lezen in het boek ‘Geloven in de buurt’ dat hem door hen werd aangeboden. Als deelnem er aan deze ontm oeting kon ik nam ens het Justitiepastoraat en ons Silo Maatjesproject het opkom end netwerk van ‘Kerken m et Stip’ onder de aandacht brengen, een opvang die voor haar speciale activiteiten wellicht ook in aanm erking kom t voor gem eentelijke subsidie, gezien de m aatschappelijke betekenis ervan. Arjan Noordhoek (m et dank aan Peter van de Ros/ Kerk in de Stad)

Waarvoor Silo collecteert Zondag 21 en 28 septem ber wordt er gecollecteerd voor het Noodfonds van de Unie. Als Unie ondersteunen we gezam enlijk de noden in Birm a. Myanm ar, vroeger Birm a genaam d, werd op zaterdag 3 m ei 2008 getroffen door een verwoestende cycloon, die ongeveer 30.000 m ensen doodde. Algem een wordt gevreesd dat het aantal doden zal stijgen, want er zijn nog vele duizenden verm isten. Grote delen van het land zijn overstroom d en de ravage is onvoorstelbaar. Ook Kees Reijnart is een actie voor Birm a gestart. In de tuinzaal staat een pot waarin we onze stuivers kunnen doen voor noodlijdende burgers in Birm a. Uiteraard hoeft u het niet bij stuivers te laten. Ook andere m unten en uiteraard papiergeld is welkom . Zondag 19 oktober collecteren we voor het stiltecentrum Het oecum enische Stiltecentrum , gesteund door Utrechtse kerken, is een plek van stilte, bezinning, inspiratie en ontm oeting tem idden van de etalages, het koopgeweld en de reclam eborden. Het stationsgebied en Hoog Catharijne zijn door de drukte, de hectiek en de verscheidenheid aan m ensen een afspiegeling van de m oderne sam enleving. Een sam enleving, waarin belangrijke waarden steeds m eer onder druk kom en te staan. In het drukke "W inkelhart van Nederland" is het Stiltecentrum een plek waar u zo m aar even binnen m ag lopen, waar aandacht is voor wat m ensen beweegt, bezielt en som s ook belem m ert. In het Stiltecentrum neem t gastvrijheid het op tegen dichte deuren, gesloten loketten en indringende reclam eboodschappen. Iedereen is welkom , ook voor een gesprek of een luisterend oor. Geïnspireerd door een oude traditie wil het Stiltecentrum belangrijke evangelische waarden op een eigentijdse m anier onder de aandacht brengen. Dit gebeurt o.a. in het dagelijkse m iddaggebed, de eucharistievieringen en door haar aanwezigheid in het onderwijs in de stad Utrecht. In het Stiltecentrum kunt u ook terecht m et vragen over de Utrechtse kerken en haar activiteiten. Iedere werkdag is er om 12:45 uur een korte viering in de kapel. Op zaterdag is er om 11:00 uur een eucharistieviering.

Moge het een goed geestelijk seizoen worden, waarin we als gemeente groeien naar de maat van Christus, die onze voorganger en bevrijder is!

Recommend Documents