Gemeente van onze Here Jezus Christus, De eindigheid van de mens De afgelopen tijd worden we weer volop geconfronteerd met de eindigheid van het leven. Ik weet niet hoe het u vergaat, maar de beelden van de aardbeving en de daaropvolgende tsunami heb ik nog steeds voor ogen. En ook het geluid waarmee dat enorme natuurgeweld gepaard ging! En dan de getallen: zoveel doden. Maar na zoekacties nog weer meer. En hoeveel doden zullen er uiteindelijk geborgen worden? Een ramp van ongekende omvang! Ook dichtbij, in onze eigen gemeente hebben wij te maken gehad met verschillende sterfgevallen. Ook onder ons zijn broeders en zusters die van heel dichtbij geconfronteerd zijn met het menselijk einde. En ook daar is er verdriet en gemis. Al is er ook dankbaarheid en het besef: “Hij/zij heeft een goed leven gehad. We zullen hem/haar missen. Maar het is goed zo!” Misschien heeft u het de afgelopen week ook wel op de TV gezien: een interview met de ouders van Milly Boele. Herinnert u het zich nog? Een jaar geleden werd er een oproep gedaan omdat de 12-jarige Milly uit Dordrecht spoorloos verdwenen was. Na een paar dagen werd zij dood gevonden. Begraven in de tuin van een buurman…… Een verschrikkelijk drama!!! Deze week waren haar ouders voor het eerst op TV voor een interview. Er werd teruggeblikt op die paar afschuwelijke dagen. Er werd ook gekeken bij het graf. En als je dat allemaal ziet en hoort dan zou je toch willen dat het gegaan was zoals het in de geschiedenis van Lazarus ging. Dat je zou kunnen zeggen: “Milly kom uit dat graf!” Net zoals Jezus dat deed bij Lazarus. Dat intense verdriet en dat diepe gemis om je kind, dat gun je niemand. En menselijkerwijs gesproken zeggen we ook “dat zou niet mogen, een kind dat zo jong moet sterven”. Lazarus’ dood en de reacties van zijn zussen Hoe oud Lazarus was dat weten we niet, maar voor Maria en Martha kwam de dood van hun broer Lazarus ook te vroeg. Wanneer Jezus aan de overzijde van de Jordaan is –d.i.aan de kant van het huidige Jordanië- dan komt er iemand bij Hem met het bericht dat “zijn vriend ziek is”. Die boodschapper heeft een hele reis moeten maken. Want Bethanië, waar Maria, Martha en Lazarus wonen, ligt dicht bij Jeruzalem. Maar blijkbaar was de nood zo hoog dat de beide zussen menen dat Jezus moet komen. Wat zullen het spannende dagen voor de beide zusters geweest zijn. Misschien hadden ze hun laatste hoop wel op Jezus gesteld. Hij was hun vriend en ze wisten wat Hij kon en ze kenden de verhalen over de wonderen die Hij had gedaan. Voor Hem was niets te moeilijk.
Hij kon hun broer Lazarus genezen, daarvan waren ze overtuigd. Gezien ook de reactie van beide zussen, wanneer ze Jezus ontmoeten “Als U hier was geweest Heer, zou mijn broer niet gestorven zijn!” Maar wat worden ze op de proef gesteld. Want Jezus gaat niet direct naar Bethanië toe, Hij wacht een aantal dagen. Wachten op een reactie van Jezus’kant Een beroep doen op Jezus en dan maar wachten….Een indringend gebed tot God bidden en dan maar wachten…..Dat is moeilijk! Zeker wanneer je ziet dat de situatie waarin je verkeert alleen maar erger wordt. Zeker wanneer je ziet dat je zieke broer steeds maar verder achter uit gaat en zal gaan sterven! Soms zien we zo graag dat iets wat wij van God gevraagd hebben ook zal gebeuren. Zeker ook als het gaat om genezing van een geliefde. Hoe vaak is en wordt er niet vanuit de grond van hun hart gebeden door mensen om het herstel van een geliefde?! En als dat dan (nog) niet gebeurt wat dan?? In de geschiedenis van Lazarus zien we dat Jezus wacht met een bepaald doel. Hij wacht zodat later zijn Vader in de hemelen geëerd zal worden. Wanneer Hij na twee dagen besluit om te gaan dan zien we hoe bang de discipelen zijn geworden door al het gedoe om Jezus heen. Ze begrijpen niet dat Hij zijn leven opnieuw in de waagschaal stelt, net nu Hij ontkomen is aan een poging tot steniging, waarover we kunnen lezen in Johannes 10. Er zit ook vast iets in van angst om hun eigen leven. Wat zal er met hen gebeuren wanneer Jezus opnieuw onder vuur genomen zal worden? Zullen zij het er wel levend van af brengen? 2 lijnen: dood en leven Er lopen telkens 2 lijnen door deze hele geschiedenis heen: de lijn van dood en de lijn van leven. Maar niet alleen in de zin van lichamelijk dood of lichamelijk levend, maar ook in de geestelijke zin van het woord. En in Jezus komen beide bij elkaar: Jezus weet dat ook Hij niet aan de dood ontkomen zal. Tegelijkertijd is Hij de brenger van leven en noemt Hij zich zelfs “het Leven”. Soms roepen we Jezus te hulp en wat is onze reactie wanneer Hij komt? Martha benadert Jezus vanuit een onwankelbaar geloof. “Heer, als u hier was geweest dan was mijn broer niet gestorven. Maar zelfs nu, nu hij wel gestorven is, geloof ik nog dat God u alles zal geven wat u Hem vraagt!” Ongelooflijk, hoe zij over de dood heen haar geloof niet kwijtraakt, Jezus geen verwijten maakt, maar uitzicht en hoop heeft. Maria is anders, is veel emotioneler, en wanneer zij Jezus ontmoet dan klinken haar woorden wel verwijtend en zij barst in tranen uit. De situatie heeft haar zo in de greep: Met de dood
van haar broer is zij het perspectief op het leven kwijtgeraakt en heeft ook haar geloof in zekere zin een deuk gekregen. In die zin dat zij denkt dat er grenzen zijn aan Jezus „macht. De dood doorkruist vaak onze menselijke verlangens en verwachtingen. En de dood is onverbiddelijk en definitief. Maar hier laat Jezus zien dat Zijn macht onbegrensd is. Zijn woorden aan Martha zijn daarbij cruciaal: “Ik ben de opstanding en het leven; Wie in mij gelooft zal leven, ook wanneer hij sterft, en ieder die leeft en in mij gelooft zal nooit sterven. Geloof je dat?” (Ook bij Milly‟s ouders zag je 2 reacties op haar dood: De vader van Milly “hoopte” van harte dat zijn dochter in de hemel was, maar durfde dat niet zo te zeggen. De moeder van Milly gaf aan dat ze God kende en zij geloofde wel dat Milly in de hemel was. “Milly, in het licht bij God” stond er op een steen bij haar foto).
Leven Die uitspraak “Ik ben de opstanding en het leven”is wel het thema van het Johannesevangelie genoemd. Dat is wat Jezus zal laten zien hier bij Lazarus, al is zijn opwekking uit de dood ( en die van de jongeling uit Nain en van het dochtertje van Jairus) wel anders dan later van Jezus zelf. Bij Lazarus‟ opwekking wordt de dood voor een ogenblik teruggedrongen. Hij mocht nog weer een tijd op deze aarde leven, maar daarna zou hij toch weer sterven. Jezus had zélf de macht over leven en dood. Zijn opstanding was een definitieve terugkeer tot het leven en door Hem is ook voor ons dat eeuwige leven weggelegd. En als je kijkt naar het woord “leven”: dat komt 135 keer voor in het Nieuwe Testament, waarvan 66 keer in het Johannesevangelie!! Johannes brengt het woord van leven, ja, hij wil nadrukkelijk laten zien dat bij Jezus leven is. Dat Hem volgen “leven” betekent. Maar wat betekent dan “leven” in de Bijbelse zin? De Bijbel spreekt over het leven in de zin van het gewone, natuurlijke leven. Maar er komt nog iets bij: het leven is niet alleen een biologische zaak, maar het is vooral ook een geestelijke zaak, waarbij ons leven weer in de rechte verhoudingen komt te staan. We leven dán echt, wanneer we leven in de rechte verhouding tot God, tot onze naaste en tot onszelf. Jezus spreekt Jezus gaat in deze geschiedenis uiteindelijk naar het graf en Hij roept: “Lazarus, kom naar buiten!” Ongelooflijk, hoe Zijn stem de dood verjaagt en Lazarus weer tot leven wekt. Een hoofdstuk eerder hoorden we Jezus nog zeggen “Mijn schapen luisteren naar mijn stem, Ik ken ze en zij volgen mij”. Het is “zo Vader, zo Zoon”. Want in het Oude Testament lezen we al van God dat Hij bij de schepping zei “Er zij licht….” en al die andere dingen meer. Psalm 33
verwoordt het krachtig “Laat heel de aarde vrezen voor de Heer, en wie de wereld bewonen hem duchten, want Hij sprak en het was er en hij gebood en daar stond het”(vs.8,9) Bij Jezus gebeurt precies hetzelfde. Hij past geen vreemde ingewikkelde praktijken toe. Hij laat alleen de steen voor het graf wegrollen en dan spreekt hij. En Lazarus komt naar buiten. Jezus had al heel wat mensen tot geloof in het Koninkrijk gebracht door zijn Woord: Hij had mensen genezen door Zijn woord; demonen waren verdreven door Zijn stem. En nu moet zelfs de dood wijken voor diezelfde stem! De stem verstaan of niet Niet iedereen verstaat Zijn stem. Niet iedereen luistert naar het Evangelie. Veel Joden komen tot geloof staat er, maar een aantal mensen gaat ook naar de Farizeeën om daar verslag te doen van Jezus„optreden. En dat betekent weinig goeds! De mensen die Jezus „stem niet verstaan mogen dan wel leven, maar volgens Bijbelse begrippen zijn ze dood. En het tegenovergestelde is ook waar: je kunt wel sterven, maar als je in Jezus gelooft leef je toch! Dan wordt je leven weer geplaatst in de juiste verhoudingen. En dat is wat Jezus met dit wonder wil laten zien: Hij wil laten zien dat in Hem het leven is! Zelfs de dood kan tegen de kracht daarvan niet op! Hier bij Lazarus zag je het in de lichamelijke zin: hij was gestorven, maar werd weer levend. Maar eigenlijk is dat een beeld voor wat er geestelijk met je gebeurt als je de stem van Jezus hoort en er naar luistert. Al ben je ziek, al laat je lichaam het afweten, al vraagt het leven veel van je, ja, zelfs al sterf je, als je in Jezus gelooft héb je leven! Al gaat het je nog zo voor de wind, al ben je blakend gezond, al leef je als God in Frankrijk, als je Jezus niet kent dan leef je niet zoals de Bijbel dat bedoelt. Dat is een hele zwart-witte Boodschap. Een Boodschap die verzet kan oproepen en onbegrip. Maar het is ook een Boodschap die je alleen maar begrijpt als je de stem van de Herder verstaat en herkent. Het is een Boodschap die alleen dán maar vertroost en bemoedigt als je het in geloof accepteert. Dan wordt je “dode” leven tot leven gewekt zodra je de stem van de Herder hebt gehoord. Het eeuwige leven is dat zij Mij kennen zegt Jezus elders in het Johannesevangelie, en daarmee begint het echte leven!! Uiteindelijke vraag Wat zouden we graag bij het graf van Milly Boele willen zeggen “Meisje sta op!” En wat zouden we daar in Japan maar wat graag tegen al die slachtoffers willen zeggen: “Vriend/zoon/dochter/man of vrouw, sta op!” Maar we weten dat de schepping zal zuchten en lijden totdat Jezus terugkomt. Heel, heel af en toe, komen mensen nu al terug uit de dood. Maar dat zijn allemaal nog vingerwijzingen, naar die grote dag dat Jezus terugkomt. Tot die tijd blijft de dood, in lichamelijke zin, een feit. En tot die tijd gaat het om de vraag:
geloof je dat Jezus de Opstanding en het Leven is? Zo ja, dan héb je nu al het leven in de geestelijke zin van het woord. En dat leven raak je niet kwijt, zelfs niet door de dood! Hoe zit dat met ons? Gelukkig te prijzen ben je als je de stem van Jezus hebt gehoord en daardoor het echte leven in Hem hebt leren kennen. En dat daardoor je leven in de juiste verhoudingen is komen te staan. Want dan komen leven en dood tóch in een ander licht te staan…… AMEN
