Ballroomdansen “Meer en meer in de belangstelling dan ooit!” Fotografie in de dansschool... Eigenlijk begon het allemaal in 1960, toen ik met mijn tante op familiebezoek ging, op tienjarige leeftijd... Hier kreeg ik m'n eerste camera: een Agfa Box 44 camera, bouwjaar 1931 met een Meniskus 1:11 objectief. Het was een rolfilmcamera voor Agfafilm Isochrome B2, 6 X 9 cm voor acht foto's, met een sluitersnelheid van 1/30 sec. Het familielid daar hoorde dat ik geïnteresseerd was in fotografie en is prompt het toestel voor mij gaan kopen dat aan de overkant van de straat als tweedehands te koop stond.
cassette stuk te breken om de film vervolgens in een ontwikkeltank te stoppen. In het toestel bevond zich eveneens een ingebouwde bevestiging voor flitslampjes, die uitklapte wanneer nodig was, waarbij automatisch de sluitersnelheid op 1/40 sec. gebracht werd. Veel van de zwart/wit negatieven van allerlei formaat werden in eigen doka ontwikkeld en via vergroters belicht op fotopapier om ontwikkeld te worden, tot overgegaan werd naar het fotograferen met diafilm. Het waren geweldige jaren... In de jaren 1964 van vorige eeuw, ben ik gaan werken op veertienjarige leeftijd. Het loon gaf ik thuis af en het geld van de overuren werd in een metalen sigarendoosje bewaard om m'n eerste slr-camera aan te kunnen kopen. Het z o u e en an al o ge -s in g le -l en s reflexcamera Nova-B van het merk Praktica, met externe lichtmeter op het toestel worden. Een betaalbaar en populair merk van Pentacon te Jena in Duitsland.
De Agfa Box 44 camera van de jaren 1931
Enkele jaren later kreeg ik voor m'n verjaardag van m'n ouders een wat "gesofistikeerdere" camera: het eerste Instamatic 100 model van Kodak. Deze toestellen werden vervaardigd in de jaren 1 963- 196 6. De len s, een Meniscus, enkel element in plastiek, diafragma f/11 van 43 mm, fixed focus. Sluitersnelheid 1/90 sec. De film bevond zich in een cassette, in tegenstelling tot de rolfilm van de boxcamera, welke gewoon in het toestel gelegd moest worden en automatisch stopte als men de film doordraaide voor de volgende foto.
De Kodak Instamatic 100 van de jaren 1963-1966
Deze films heb ik nog zelf ontwikkeld in m'n eigen donkere kamer, door de
De Praktica Super TL2 met TTL lichtmeting
aparte lichtmeter. De gevoeligheid hing toen af van de film zelf. Moest binnen gefotografeerd worden, gebruikte men een hoge iso-filmwaarde of gebruikte m en d e fli ts er. N ad ien w er den verschillende van de toen aangeschafte producten terug verkocht, waardoor ik in de mogelijkheid gesteld werd om een nieuwer model van camera aan te schaffen. De analoge "Olympus OM 40 Program" met apart objectief, type Tamron 35-210 mm met bijbehorend Tamron Adaptall-2 custom mount systeem, om deze lens met de camerabody van Olympus te verbinden. Vroeger was het gebruikelijk om een lens van een ander merk op een ca m er a t e pl aa ts en v ia e en bijbehorende objectiefadapter van het lensmerk zelf. Momenteel bevindt zich de adapter van het cameramerk reeds op de lens zelf en wordt er niet meer met losse adaptersystemen tussen lens en camera gewerkt.
De Praktica Nova B met manuele lichtmeting
De camerabody, met pentaprisma, was destijds van het fullframe type, 24 X 36 m m , m e t s ch ro ef d ra ad a l s lensbevestiging. De 50mm lens werd er steevast standaard bijgeleverd. Door middel van de lichtmeter kon manueel het diafrag m a en sluitersn elheid ingesteld worden. Met het overschot van het geld, want ik had meer gespaard dan nodig was, kon er nog juist een set macroringen en een cameratas van af. Voor een flitser moest verder gespaard worden. Nadien volg den er no g een 16 m m groothoeklens en een 200 mm telelens van het merk Vivitar. Later werd een tweede ca mer a aa ngesc haft, de Praktica L2, deze keer wél met lichtmeting door de lens en nog een
De Olympus OM 40 Program
Ik heb sindsdien lange tijd niet meer gefotografeerd, wegens het ontbreken van de nodige tijd, maar een paar jaar geleden werd het hobbygevoel van destijds sterker en begon het zoeken naar meer informatie. De digitale f o t o g r af i e s to n d n og i n z ' n k i n d e r sc h o e ne n e n d e h o g e aanschafprijs was een struikelblok om
tot een aankoop over te gaan. Bovendien maakte verschillende tegenstrijdigheden op forums van internetfora het er niet gemakkelijker op. Van objectiviteit was helemaal geen sprake. In 2011 was het dan zover en na het verzamelen van de nodige informatie gedurende verschillende maanden bij betrouwbaardere bronnen, ben ik uiteindelijk in het bezit gekomen van een dslr-camera van het merk Nikon, de DX camera D7000. In september van 2010 uitgekomen en gekocht in maart 2011. Dit model is geen fullframe model, maar het sensorformaat is ongeveer de helft in vergelijking met het 24 X 36 mm filmformaat. Deze "DX" modellen noemt men ook wel een cropcamera, omdat er een stuk uit de 24x36mm formaatoppervlakte "weggesneden" wordt, "gecropt" dus. Het toestel gaat tot een iso-gevoeligheid van 6400 en geeft zeer goede resultaten.
De Nikon D7000 met Battery Grip
De kitlens is een Nikkor 18-200mm f3.5-5.6 met vibratiereductie van het merk zelf, want tegenwoordig worden er geen lenzen meer standaard bij de camerabody geleverd. De lensvatting is geen Prakticaschroefdraad, maar een bajonet-vatting van Nikon, dat nog steeds hetzelfde systeem is als toen het merk ontstaan is in de jaren 1950.
Foto's in een dansschool nemen is een geweldige en spannende bezigheid. Men moet op verschillende dingen tegelijkertijd letten, bijvoorbeeld de verlichting is één van die dingen. De verlichting op de dansvloer, bestaat meestal uit verschillende lichtbronnen met hun specifieke kleurwaarde en lichtintensiteit. Meestal wordt de witbalans daarom op automatisch gezet. Ook om de warmte van het licht op de dansvloer te bewaren en de originaliteit en sfeer van het dansgebeuren te behouden. Indien men de witbalans op een bepaalde instelling zou plaatsen, wordt het beeld eerder koel, zelfs al zou hierdoor het beeld kleurtechnisch beter zijn. Een ander aspect is de gevoeligheid van de camera. Met praktisch elke digitale reflexcamera is het mogelijk om goede foto's te nemen. Door middel van diafragmavoorkeuze, sluitersnelheidvoorkeuze, programma en manuele instelling, is het mogelijk geworden om met deze instellingen goede beelden vast te leggen. In de dansschool echter moet rekening gehouden worden met enerzijds het aanwezige licht, dat regelmatig aan verandering onderhevig is en anderzijds de beweging van het onderwerp. Dansers staan nu eenmaal niet stil en zijn constant in beweging. Tijdens het dansen zijn er wel momenten waar de paren praktisch stilstaan, bijvoorbeeld op de overgang van de ene figuur naar een andere. Het is natuurlijk niet evident allemaal, omdat er zoveel verschillende factoren op hetzelfde ogenblik aan de gang zijn. In de hitte van de strijd is het niet altijd mogelijk om hier rekening mee te houden. Daarom is het belangrijk om een camera te hebben, die een hoge isogevoeligheid heeft. De sluitersnelheid kan dan op een hoge waarde gezet worden, om een scherper beeld te bekomen, waardoor uit de hand gefotografeerd kan worden. Goedkopere camera's of instapcamera's met een lage gevoeligheid, waar men goede foto's in normale omstandigheden kan nemen, maar die op een hogere isoinstelling gezet worden, leiden ongetwijfeld tot een te hoge beeldruis. Hier wringt het schoentje echter, omdat een hoge cameragevoeligheid een hoge aanschafprijs vertegenwoordigt. Met flitslicht fotograferen is niet altijd de aangewezen weg, omdat het licht van de flitser en het object in verhouding moeten zijn. Ook wordt in sommige gevallen een filter op de flitser geplaatst om het omgevingslicht met het flitslicht in verhouding te brengen. Evenmin kan men beschikken over de optie om met paraplu's, softboxen of reflectors te werken, om de verlichting zoals bij portretfotografie de aangewezen weg is, optimaal te krijgen. Deze manier van fotograferen vereist dus kennis van zaken, omdat snel handelen de boodschap is. Tijd om na te denken is hier niet altijd een optie. Een derde punt betreft het onderwerp. Wat gebeurt er allemaal, tegelijkertijd, op en in de omgeving van de dansvloer. Men moet min of meer op voorhand kunnen voorspellen wat er gaat gebeuren, om tot een speciale en interessante foto te komen.
De Nikon 18-200 DX zoomlens
Ook een Nikon flitser, de SB-700 werd tegelijkertijd aangeschaft. Een half jaar later, werd de batterygrip MB-D11 van Nikon aangekocht om een betere balans met grotere en zwaardere lenzen te verkrijgen en vertikaal werken voor portret fotografie vereenvoudigt, daar er zich ook bedieningsknoppen en een ontspanknop op deze grip bevindt. Ook is het mogelijk om twee accu's in het toestel te plaatsen, wat het mogelijk maakt om op deze wijze langere tijd te werken dan met een enkel exemplaar. Met deze toestellen is het nu ook mogelijk geworden om per foto een andere iso-waarde in te stellen, wat een grote vooruitgang op fotografisch gebied betekent. De beeldkwaliteit stijgt constant en het gebruiksgemak is een topper. Achterzijde van de Nikon D7000 met Battery Grip
Van 1978 tot 1985 heb ik foto's gemaakt in de dansschool Roels en het verschil in beeldkwaliteit met de beelden van nu, genomen in de dansschool Ekkart, is groot. De kwaliteit van de beelden echter, vergeleken met die van een fullframe Nikon D3 of D4 is natuurlijk niet zo hoog, maar als men de aankoopprijs van die professionele toestellen ziet, is de keuze vlug gemaakt. Ik ben tenslotte geen vakfotograaf, die over het beste gereedschap moet beschikken, voor maximale werkkwaliteit. In ieder geval met steun van Sven Bruggeman, die op fotografisch gebied een deskundig man is, heb ik ook
mét flitslicht, goede foto's kunnen maken. Sven is zelfstandig vakfotograaf en tegelijkertijd fotograaf van de dansschool Ekkart en verzorgt "en passant" de technische uitrusting, nodig tijdens het slotbal of andere dansevenementen. In ieder geval is fotografie zowel een wetenschap als een techniek, waar men héél ver in kan gaan. Het bedienen en instellen van de camera, het "leren kijken" naar het onderwerp tot het reeds op voorhand kunnen inschatten van "wat er op het moment zelf zou kunnen gebeuren", maakt hier deel van uit...
Foto’s genomen bij dansschool Roels met het “Olympus OM 40 Program” fototoestel
Foto’s genomen bij dansschool Ekkart met het “Nikon D7000” fototoestel
