MC THE TAXRIDERS NEDERLAND

MC The Taxriders

Pruttelpraat juli 2005

MC THE TAXRIDERS NEDERLAND

De motorclub van, voor en door medewerkers van het Ministerie van Financiën Juli 2005, nummer 2 Pagina

1

MC The Taxriders


Pagina

2

MC The Taxriders


Inhoudsopgave Inhoudsopgave....................................................................................3 Contributie ..........................................................................................4 Inleveren nieuwe kopij......................................................................5 Van de voorzitter ..............................................................................6 “IE-MAIL"...........................................................................................7 Van de redactie..................................................................................8 Meerdaagse 2005, de voorpret!................................................... 10 Op stap met de politie.................................................................... 12 De Ronde van gelderland 2005 ..................................................... 18 De Bunte Blumen Toerrit .............................................................. 24 Motortocht door de Dolomieten ................................................. 26 'n Rondje Twente............................................................................ 46 Agenda 2005..................................................................................... 51 De Heerenwaarden toertocht...................................................... 52 The Moto GP of Assen 2005........................................................ 57 Goedkoop motorrijden................................................................... 62 Toeren met de woongroep Ugchelen .......................................... 67

Pagina

3

MC The Taxriders


Contributie De contributie voor het jaar 2005 is vastgesteld op Euro 10,00 voor leden. Gezinsleden en partners die op hetzelfde adres wonen kunnen gratis lid worden. Een leuke bijkomstigheid is dat je via onze ledenpas korting krijgt op kleding, onderdelen en accessoires bij een aantal grote motorzaken. Naast de jullie al bekende Kalsbeek in Zwolle (10%) en Frits Groeneveld in Apeldoorn (5%) is er met name voor de Hondafanaten onder ons: Motor Apeldoorn. Dit bedrijf biedt een zeer interessante korting van 15 %. Kun je je lidmaatschap dus al heel snel terug verdienen!. Bankrelatie: Rekening nummer: 7468612 t.n.v. MC The Taxriders Indien u uw lidmaatschap wilt beëindigen dan dient u dit schriftelijk(of e-mail), voor 1 januari 2006 te doen bij de secretaris van de vereniging (Bert Keijer).

Pagina

4

MC The Taxriders


Inleveren nieuwe kopij

D

e redactie is v.w.b. de kopij afhankelijk van de leden. Zoals je ook in deze aflevering weer ziet zijn er in de vereniging velen die boeiend over hun motorpassie kunnen schrijven. Of het nu gaat om reizen met of restaureren van motoren elke Taxrider heeft een verhaal en wij willen ze natuurlijk allemaal lezen. Daarom een oproep aan jullie om je (motor)belevenissen nu toch maar eens op te schrijven en naar de redactie te sturen. Het onderwerp maakt overigens niet zo veel uit, laat eens iets van je horen!. Het motto van de Taxriders is ten slotte niet voor niets …….. Taxriders een vereniging voor en door de leden!! Overigens, jullie kunnen je teksten aanleveren via E-mail of via een diskette (opmaak Word of platte tekst – het maakt niet zoveel uit. De volgende Pruttel zal eind september 2005 verschijnen. De uiterste inleverdatum van jullie bijdrage aan de Pruttel voor de uitgave van september 2005 is 15 september 2005. Het redactie adres is:Bert Keijer Zanderijweg 14 7312 EH Apeldoorn e-mail:[email protected]

Pagina

5

MC The Taxriders


Van de voorzitter Ja, ja deze keer was Bert mij weer voor. Hij belde dat het tijd werd om mijn literair verantwoorde stukje proza te dichten voor de volgende Pruttel. En aldus….. Zoals altijd meld ik even dat het vandaag de 14e juli is. Elly en ik hebben ondertussen 11 dagen Turkije erop zitten. Wij zaten in Bodrum. Ik heb eens gekeken, het is er tenslotte bijna altijd mooi weer, hoeveel motorrijders ik er kon ontdekken. Nou het aantal motoren in de hele periode was op één hand te tellen. Onbegrijpelijk. Wel is duidelijk dat de wegen nou niet bepaalt zijn gemaakt voor twee-wielers. Trouwens ook niet voor 4wielers. Wat ik ook wel vermeldenswaardig vind is dat de penningmeester in de laatste bestuursvergadering meldde dat een groot aantal leden de contributie voor dit jaar nog niet hadden voldaan. Heb hem gevraagd om de boekhouding nog een even goed na te kijken want ik kan me dit haast niet voorstellen. Toch graag even aandacht hiervoor. We kunnen zonder voldoende pegeltjes onze activiteiten niet bekostigen. Over anderhalve maand gaan we alweer genieten van de meerdaagse en ik kan u vertellen dat Elly en ik daar met heel veel plezier naar uitkijken. Dit is altijd een fantastisch tussendoor vakantietje. Voorzover jullie nog niet met vakantie zijn geweest wens ik jullie nog heel veel plezier. Voor alle anderen werk ze!!!!!!!!!! Groeten, Jan Barmentloo Pagina

6

MC The Taxriders


“IE-MAIL"

Hallo allemaal, We willen via dit medium in de toekomst wat méér informatie door spelen naar onze leden. Bijvoorbeeld waar het startpunt van onze rit is en hoe laat je er wordt verwacht. Dit dan in plaats van de uitnodiging die je normaal van ons krijgt. We krijgen echter regelmatig mail retour vanwege het feit dat de mail-naam van de geadresseerde is gewijzigd dan wel van provider is gewisseld. Wanneer je besluit naar een andere provider over te stappen of je adres gegevens wilt wijzigen, stuur dan even je juiste adres naar het bestuur. ….. vinden we leuk! [email protected] (Jan) [email protected] (Bert) [email protected] (Gerrit) [email protected] (Henk)

Pagina

7

MC The Taxriders


Van de redactie De vakanties zijn inmiddels losgebarsten en ik maak maar even tijd voor dit inmiddels wat filosofische redactiestukje. Als FPUer heb ik tijd te weinig, hoe is het mogelijk. Maar ja de Pruttel moet wel weer spetteren natuurlijk dus je laat je gedachten gaan over wat we in de club hebben beleefd en natuurlijk wat er in de motorwereld is voorgevallen. De 2e en 3e toerrit zijn inmiddels verreden en waren prachtig. Twente en de Betuwe zijn van een enorme schoonheid en de gevolgde routes ( waren nog gerfd van Rob Zuydervelt )werden met GPS-ondersteuning op een sublieme wijze door Henk Everts voorgereden. De details kun je verop lezen. Daarvóór hebben we weer meegedaan aan de jaarlijkse begeleiding van de Ronde van gelderland over een geheel nieuw parcours en dat hebben we geweten. Ik heb vooral kostbare herinnneringen aan dit evenement die ik jullie prijsgeef onder het motto "c'est la vie". Eveneens heel leuk was de rit met de verstandelijk hehandicapten op 22 juni. Als je dit een keer heb beleefd weet je dat je ook als motorrijder mensen gelukkig kan maken en niet alleen van de weg rijden zoals zovelen denken en, bij de aanloop naar de TT, ook weer kon worden waargenomen. Van dit laatste spektakel is trouwens een Australisch verslag opgenomen in deze Pruttel. Nee niks geen plagiaat uit één of ander obscuur motorblad hoor. Wereldburger Gerrit van Daalen , een echte TT-fanaat met zijn hele familie, zal dit raadsel voor jullie oplossen. Ja en dan zoek ik altijd naar de Taxrider die me een geweldig reisverslag kan leveren van een buitenlandse motorreis. Ik bofte Pagina

8

MC The Taxriders


want Henk Everts vertelde me dat hij begin juli naar de Dolomieten zou gaan op de motor. Ik hoef jullie niet te vertellen dat Henk hiervan een geweldig verslag kan maken. Alleen moesten we natuurlijk de verschijningsdatum wat opschuiven tot Henk weer terug zou zijn uit Italie. Ook hebben we weer perfecte bijdragen van onze vaste correspondenten Arie Anker en Edwin Sterckel. De eerste is meegeweest met een politie vierdaagse en als je het leest weet je ook eens hoe het in een andere collegiale club toegaat. Edwin gaat eens uitgebreid in op het onderwerp "goedkoop motorrijden. In deze tijd van economische teloorgang misschien iets waar je wat mee kan als je je hobby wat voordeliger wil gaan bedrijven. Tenslotte wijs ik nog op de laatste info over de komende vierdaagse in de Vulkan Eifel. De organisatoren hebben nog even een laatste persoonlijk check uitgevoerd op route's en de hotelvoorzieningen en waren blij met hun bevindingen waarvan ze jullie op de hoogte brengen. Bert Keijer

Pagina

9

MC The Taxriders


Meerdaagse 2005, de voorpret!

Om de meerdaagsegangers vast wat voorpret te verschaffen treffen zij hierna het verslag aan van de laatste voorbereidingen die Karel en Antoon met hun aanhang, begin juni, hebben getroffen. De afgelopen 3 dagen zijn Jacky, Marleen, Antoon en ik te gast geweest in Hotel Thomas te Hasborn. We hebben de dagen hoofdzakelijk gebruikt om de daar te rijden routes te vervolmaken. We hebben van de gelegenheid ook gebruik gemaakt om ons te overtuigen van de kwaliteiten van het hotel. Welnu, hierbij onze bevindingen. Hotel Thomas De kamers zijn niet erg groot maar ruim genoeg voor twee personen. Eigen douche en WC en de bedden van van goede kwaliteit. We zijn te gast bij Annemarie en Hermann Kutscheid. Innemende en gastvrije mensen. Het ontbijt bestaat uit een paar soorten brood, 4 soorten vleesbeleg, kaas, ei en jam. Daarnaast koffie, thee en een vruchtendrank. Het diner wordt in 4 gangen geserveerd en is smakelijk bereid. Het begint met een klein voorafje, dan een kop Pagina

10

MC The Taxriders


soep, daarna een salatteller, aardappelen, frites of pasta en ruimschoots vlees met groente. Als toetje hebben wij een ijscoupe en een pudding met slagroom gehad. Je ziet het, wat het eten betreft heeft het ons aan niets ontbroken. De routes De twee daar te rijden routes en de route naar huis hebben we nagereden. Naar onze bescheiden mening zijn het erg mooie routes. De route naar Hasborn toe staan al in de machine,

maar zijn nog niet gecontroleerd. Voor zover als mogelijk zal dat nog gebeuren. Groeten, Karel van Eenbergen Binnenkort krijgen de meerdaagsegangers van Gerrit van Daalen de officiële uitnodiging thuisgestuurd. Redactie Pagina

11

MC The Taxriders


Op stap met de politie Toen ondergetekende vorig jaar afscheid nam van “de dienst” betekende dit ook het afscheid van de personeelsvereniging “Gaos”. Als alternatief had ik de keuze uit de personeelsvereniging van de Gemeente Gouda of de Goudse Politie Sport- en Ontspanningsvereniging (GPSOV). Omdat ik in de dagelijkse praktijk meer met de politie te maken heb, en zeker niet onbelangrijk, de GPSOV regelmatig een zeer gezellige borrel en zo nu en dan een motortoertochtje organiseert was de keus niet zo moeilijk. Zo rolde eind maart de uitnodiging voor een meerdaagse toertocht in juni de mailbox binnen. De tocht zou drie dagen duren en naar het Sauerland voeren. Als verblijfplaats zou hotel “Der Jägerhof” in Willebadessen in de buurt van Hamelen dienen. Omdat dit toch zeer plezierige associaties opriep met onze eigen meerdaagsen hoefde ik niet lang na te denken en ging er snel een bevestigend mailtje retour. Dinsdag 14 juni was het dan zover. Omdat het zo lekker dicht bij de Lekdijk ligt was het politiebureau van Schoonhoven gekozen als verzamelpunt. Keurig op tijd om 7.45 meldde ik mij daar. Aan de voorzijde was niets te zien maar na enig drukken op de intercom schoof er een groot hek opzij en kon ik door naar de binnenplaats. Hierna vond ik het tijd voor het traditionele “een bakkie en een plasje doen”. Daar de beveiliging van het Schoonhovense politiebureau minimaal vergelijkbaar is met dat van een belastingkantoor was dit zonder pasje een hele onderneming, gelukkig kon ik achter een diender aan naar de koffieautomaat sluipen. Een deel van het reisgezelschap de weg Pagina

12

MC The Taxriders


naar de automaat ook gevonden en zo druppelde ook de dagploeg binnen die verbaasd was over zoveel drukte op de vroege morgen. Tijdens de koffie werd het “plan de campagne” verder uiteengezet. Het bleek dat het hele gezelschap uit 18 personen en 16 motoren bleek te bestaan. Omdat de organisatie 16 motoren toch wat veel vond werd de groep in tweeën gedeeld waarbij ik in de tweede groep zat, we zouden elkaar weer zien in Winterswijk. Na een pasje van de wachtcommandant geleend te hebben, wat ik op straffe van eenzame opsluiting met lijfstraffen moest terugbrengen, kon ik even toiletteren en gingen we op pad. Met een kwartiertje voorsprong vertrok de eerste groep. Voor een vrolijke noot had de hondengeleider van Schoonhoven gezorgd. Aan de weerszijden van zijn helm had hij een stel grote pluchen hondenoren geplakt die koddig achter hem aan wapperden. Hierna vertrokken wij, direct werd de Lekdijk opgezocht om deze pas weer in de buurt van Wijk bij Duurstede te verlaten. Wat mij direct opviel was het tempo waarin gereden werd. Nu ben ik wel wat dijkrijden gewend maar ik moest toch behoorlijk aan het gas gaan hangen om de boel bij te houden. Van Wijk bij Duurstede ging het via de Utrechtse Heuvelrug, de Veluwe naar Zutphen en dan door naar Winterswijk. Inmiddels was er een SMS-je van de eerste groep binnengekomen dat zij net over de grens zaten te lunchen. Nu is een gezamenlijke lunch wel zo gezellig, dus wij ook die kant op en het bleek dat zij een prima keus hadden gemaakt. De specialiteit aldaar was de schnitzel en die had het formaat van een deurmat en was prima weg te werken.

Pagina

13

MC The Taxriders


Na de lunch ging het verder Duitsland, ook hier werden voornamelijk de binnenwegen aangehouden. Nu mag je volgens mij op een z.g. “Landstraße” maximaal 100km/h rijden, maar degene die het tempo aangaf had kennelijk begrepen dat je minimaal 100 km/h moest rijden want ook hier moest ik weer flink gassen. In de buurt van Paderborn viel er een onverwacht slachtoffer van onze snelheid. Een eekhoorn kruiste onze weg en Merel, die voorop reed, kon de pluimstaart niet meer ontwijken. De Duitse boombewoner had de aanslag duidelijk niet overleefd. Dat was toch even schrikken en we hielden dan ook even pauze om met name Merel even van de schrik te laten bekomen. Even ter voorkoming van misverstanden, Merel is in dit geval geen vogel maar een knappe vrouwelijke rechercheur en voor de gelegenheid rijdend op een Yamaha R6 en gehuld in een strak leren pakje. Na een korte pauze ging het wel weer en werd de reis voortgezet. Het werd inmiddels ook duidelijk dat de reisleiding zich wat verrekend had en dat wij, ondanks het forse tempo, wat later dan afgesproken in Willebadessen zouden arriveren. Een SMS-je naar de andere groep gaf hetzelfde resultaat zodat besloten werd om voor het laatste stukje de autobahn maar op te zoeken. Om 19.30 arriveerden wij in het hotel. De andere groep kwam vrijwel tegelijkertijd aan, wat een planning! Als kamergenoot kreeg ik Frans Vink, een gezellige Harley-rijder annex wijkagent uit Rijnsaterswoude. Omdat andere groep al contact met het hotel had opgenomen konden wij om 20.30 aan het diner aanschuiven. Hierbij werden de belevenissen van de groepen uitgewisseld waarbij uiteraard ook de geschiedenis van de eekhoorn werd verteld. Direct spraken diverse reisgenoten hun leedwezen over de eekhoorn uit, ook vroegen sommigen zich Pagina

14

MC The Taxriders


af hoe zielig het wel niet was dat er nu wellicht kleine eekhoorntjes zonder vader of moeder zaten. Verder bewees het echtpaar Frans en Wilma dat een Kawasaki ZX6R geen ideale toermotor was. Frans verklaarde dat hij nu wel last had gekregen van “een houten kont”, waarop Wilma op haar beurt aangaf last te hebben van een “kartonnen doos”. Na ‘s avonds in de bar nog een biertje te hebben genomen besloot ik tijdig mijn bed op te zoeken. De volgende morgen meldde iedereen zich keurig op tijd zodat wij om 10.00 respectievelijk 10.15 weer te paard zaten. De route voerde door het schitterende Sauerland. Mooie heuvels en dito vergezichten werden afgewisseld met mooie dorpjes met van die typische vakwerkhuizen. Wat ook echt opviel waren de mooie wegen zonder die vermaledijde drempels. Onwillekeurig deed mij e.e.a. denken aan de meerdaagse in Luxemburg. Al genietend vloog de dag om en moe maar voldaan zaten wij aan het eind van de middag achter een biertje op het terras van het hotel. Na het voortreffelijke diner kwam er een op het idee om te gaan midgetgolfen. Op de redelijk afgetrapte baan van het hotel kon een ieder zijn kunsten vertonen. Daarbij was het vooral zaak om achter de schutter te blijven staan daar anders je de golfballetjes om de oren vlogen. Het is te hopen dat de dames en heren politieagenten met hun dienstwapen doelgerichter omgaan. Ook in de andere groep ging het niet ideaal, zij stonden al een tijd bij een baantje te emmeren. Na een poosje kwam dan ook bij Joost met de uitroep “wat een mongolensport is dit” de frustratie naar boven.

Pagina

15

MC The Taxriders


Toch was het niet alleen maar gekkigheid wat de klok sloeg. Wat later op de avond zaten we op het terras wat na te babbelen. Een van degenen die erbij was komen zitten was Aad, en die had als rechercheur meegeholpen met de verhoren van het meisje Savanna uit Alphen a/d Rijn. Zonder dat Aad echt diep op de zaak inging begreep ik wel dat het met name emotioneel een zware klus was geweest, zeker omdat hij thuis ook een gezinnetje met kleine kinderen heeft. Zo was toch de derde en laatste dag aangebroken. De reisorganisatie had weer een hele tocht binnendoor naar Schoonhoven klaarliggen maar omdat het op de heenreis bijna nachtwerk werd, werd met algemene stemmen dit plan overboord gegooid. Plan B bestond uit het binnendoor rijden naar Munster om daarna de autobahn naar Nederland op te zoeken. Dit ging uitstekend, “rustig” binnendoor tuffend ging het heuveltje op en heuveltje af en door leuke dorpjes naar Munster. Onderweg werd bij een z.g. Raststätte een snelle hap en een kop koffie naar binnen gewerkt. En zo werd aan het begin van de middag Munster bereikt. Eenmaal op de autobahn ging de snelheid nog verder omhoog, met zo’n 160-170 km/h ging het richting Nederlandse grens. Doch vlak voor de grens ging het bijna fout. Al rijdend was de gewoonte ontstaan dat als er ingehaald moest worden, de achterste motor naar links ging waarna de rest volgde. Zo reed vlak voor ons een vrachtwagen en ik zag in mijn spiegel Patrick (de achterste motorrijder) al een baantje opschuiven waarna ik (in een na laatste positie) mijn richtingaanwijzer al aanzette om zijn voorbeeld te volgen. Maar een blauwe Subaru vond het nodig om met zo’n 200 km/h nog tussen Patrick en mij door te stuiven. Pagina

16

MC The Taxriders


Het ging allemaal maar net goed maar de hartslag van Patrick en mij ging toch flink omhoog. Bij de eerstvolgende tussenstop werd het voorval don ook flink besproken. Nu was een lid van het gezelschap motoragent met de beroepstic om snel kentekens op te nemen en deze ook te onthouden. Hij had vastgesteld dat het om een Nederlands z.g. “NAVO-nummer” ging en dat de auto dus hoogstwaarschijnlijk toebehoorde aan een in Duitsland gestationeerde Nederlandse militair. De motormuis beloofde dat hij contact op zou nemen met de Marechaussee om het uit te laten zoeken, ik heb nog niet gehoord hoe dit afgelopen is. Omdat wij ons nog net op Duitse bodem bevonden en bleifrei nog altijd wat goedkoper is dan loodvrij werden de benzinetanks nog maar even goed volgegooid. Patrick was de schrik al weer aardig te boven want hij stond zijn helm weer vliegvrij te maken met wat water uit een emmer. Opzettelijk spetterde hij daarbij Arjan goed nat. Deze kon dat niet over zich heen laten gaan dus ging de complete inhoud van een andere emmer richting de plaaggeest die net op tijd opzij kon springen om een nat pak te vermijden. Eenmaal in Nederland ging het een stuk rustiger de A12 af richting afslag “De Meern” en het gelijknamige wegrestaurant waar wij aan het eind van de middag aankwamen. Blijkbaar zit de angst voor flitskasten er ook bij de dienders goed in. Tijdens de koffie werd er nog even nagebabbeld over een zeer geslaagde meerdaagse en daarna ging “een ieder zijns weegs”. Tussen Oudewater en Haastrecht kreeg ik mijn eerste regenbuitje van die dagen en keurig om 18.00 was ik weer thuis. Op deze manier heb ik toch een hele leuke meerdaagse beleefd. Ondanks dat ik niet werkzaam ben bij de politie en dus toch een Pagina

17

MC The Taxriders


beetje “vreemde eend in de bijt” was werd ik plezierig opgenomen in de groep. Ik kijk dan ook verlangend uit naar onze eigen meerdaagse in de Eiffel. Voor degenen die het Sauerland willen uitproberen, het toerboek heb ik bewaard dus dat kan geleend worden om te kopiëren. Of misschien is het wat voor de Taxriders voor de meerdaagse van 2006 of 2007? Ik kan het aanbevelen. Arie Anker

De Ronde van gelderland 2005 Zoals jullie allemaal weten doen de taxriders elk jaar mee aan het beveiligen van De Ronde van Gelderland. Dit jaar was de route volledig nieuw met een prachtige startlocatie op de Loolaan in Apeldoorn die een beetje op het Parijse champs Elysee lijkt. Kortom de Ronde werd weer een beetje professioneler. Hiernaast kun je zien dat de route van Apeldoorn eerst naar Vaassen, Emst en Epe voert en vervolgens via Oene richting de prachtige IJssel gaat. Deze rivier volgend Pagina

18

MC The Taxriders


richting Terwolde, Deventer en Voorst . Vervolgens naar Klarenbeek, Hall en langs het Apeldoornskanaal richting Rheden en Arnhem waar de Posbank natuurlijk wel zoals vanouds in het parcours was opgenomen. De terugweg van de postbank verschilde niet zoveel van andere jaren. Via de Veluwezoom (Hoenderloo e.d.), een prachtige bosrijke omgeving waar het barst van de campings en dus toeristen en voor wielrenners prima wegen komen we dan aan de zuidkant van Apeldoorn weer binnen. Maar deze keer moeten we dus heel Apeldoorn door voor de finish op de Loolaan. Een prachtige route dus en we verheugden ons er op om mee te doen. Ik kreeg van collega Frits ten Dam een volledig uitgewerkte route waarop hij onze kruispunten had aangegeven. Een geste die ik zeer heb gewaardeerd. Tot mijn schrik echter waren de burgermotorrijders zo ingedeeld dat er weinig tijd was om naar de volgende stek te komen. Bij het voorrijden van met name het eerste deel tot de IJssel wist ik genoeg; dat gaat niet lukken. Het probleem zat hem in de dorpskernen daar moest je doorheen en om 10.00 uur 's morgens zitten die gewoon dicht door winkelende of Pagina

19

MC The Taxriders


kijkende mensen. Er omheen lukt alleen als je flink gas geeft en het verkeer meezit. Bij de briefing om 07.00 's morgens van onze politievrienden bleek dit probleem onderkend te worden maar de bezetting werd niet veranderd. Als gewezen M2er weet je dan genoeg , we gaan eens lekker improviseren, het leek wel werken dus. Al in Vaassen ging het voor wat mij betreft goed mis. We wurmden ons daar door een winkelstraat en liepen vast. Éen automobiliste met kinderen achterin wist niet meer hoe ze verder moest met 10 motoren om haar auto heen, ze "bevroor " en deed niets meer. Ik vond het maar niks en straatterreur ligt me ook niet, al wil ik weleens te hard rijden natuurlijk. Maar goed de slag leek door de wielrijders te worden gewonnen want die lagen een eind voor. Vervolgens zag ik mezelf met een bloedgang over het fietspad van Vaassen naar Emst rijden. Een politieman voor en achter ook al met een snelheid die ik achteraf gezien voor idioot heb gehouden. Er hoeft maar iets te gebeuren en je bent aan de beurt en mijn verzekering zal me zeker uitlachen als ik vervolgens met een claim kom. Doe ik dus niet meer. Officieel mocht het zelfs niet maar ja je wilt toch je plek halen toch. Ik miste mijn tweede stek en reed meteen door naar mijn derde in de hoop van daar af de boel goed bij te kunnen houden. Dat Pagina

20

MC The Taxriders


lukte mede door een motoragent die lekker door karde naar de IJsseldijk en de meute aan de kant kon vegen door zijn zwaailicht en flitslichten. Kijk dacht ik nog geef mij ook zo'n speeltje en je hoort me niet meer. Vervolgens had ik ineens zeeën van tijd en zelfs ruimte om uitgebreid te ouwehoeren met het kijkende publiek. Door naar Voorst, dat kon prima want hier konden de motorrijders via de Wilpse dijk om de wielrijders heen. Geen centje pijn. Bij Voorst zoek ik mijn plek net buiten de bebouwde kom na met kruipsnelheid door de bebouwde kom te zijn gereden. Dit vanwege al die flitskasten waar Voorst zo berucht door is geworden.

Pagina

21

MC The Taxriders


De karavaan gaat me voorbij en ik wacht op de laatste politieauto. Nadat die is gepasseerd snel ik weer naar mijn fiets en druk op de startknop. Een doodse klik is het gevolg en ik weet dat het feest over is. Mijn machine, mijn heerlijke Blackbird is overleden, een hart aanval. Ik zie Frits ten Dam aankomen en houdt hem staande met de mededeling dat de organisatie niet verder op mij hoeft te rekenen en of hij dat even aan onze Jan Barmentloo wil doorgeven. Frits scheurt door en kwijt zich ook hier uitstekend van zijn taak. Wederom dank. Ik ga weer terug naar mijn dode merel en probeer hartmassage door hem van het dijkje af te laten rollen en aan te laten slaan. Tot mijn stomme verbazing slaat hij aan of er niets aan de hand is. Ik rijd meteen terug naar Apeldoorn om te zien of mijn vrienden bij Motor Apeldoorn even kunnen kijken naar het hart van mijn merel. Het is zaterdag en tot mijn verbazing staat er een hele club monteurs te sleutelen. Na mijn verhaal te hebben aangehoord krijg ik een bak koffie en mijn mereltje wordt op de operatietafel gekrikt. Een nieuwe accu en hij liep weer. Ja ja dat dacht ik want vervolgens bleek de kortsluiting in de oude accu ook mijn dynamo te hebben vernield. Enfin 557 Euri later en nog een 2 uur te gaan in de ronde scheur ik bij Motor Apeldoorn weg ( na uitgebreid te hebben bedankt voor de noodservice natuurlijk) en rijdt naar een plek achter Hoenderloo waar ik verwachtte dat de renners ongeveer zouden kunnen zijn. Na zes jaar ervaring bleek ik dat goed te hebben ingeschat en 10 minuten later kwam Jan Barmentloo langs die blij was me te zien. De verloren zoon was terug.

Pagina

22

MC The Taxriders


Ik geloof dat ze me wel hebben gemist maar ja ik had een goed excuus. Later bij de evaluatie met de politie bleek dat de taxriders heel wat plaatsen hadden gemist. Het verbaasde mij absoluut niet. Het werd ons ook niet kwalijk genomen en volgend jaar worden we weer gevraagd. Ik neem me wel voor alleen mee te doen als de bezetting past bij het parcours. Ik maak namelijk graag zelf uit waar ik hard rijd. In ieder geval wil ik al mijn kornuiten bedanken voor hun inval taken. Zij hebben in ieder geval een leuke dag gehad , geen brokken gemaakt ( de wielrenners ook niet) en dat is ook iets om dankbaar voor te zijn. Volgend jaar beter zullen we maar zeggen! Bert Keijer Pagina

23

MC The Taxriders


De Bunte Blumen Toerrit De wekker gaat af…………het is zaterdag 7 mei. Vandaag een toertocht naar de bloembollen. De kisten lekker in het vet en de Fatboy komt weer uit de garage. Monique hijst zich ook in pak en na een lekker ontbijtje vertrekken we richting het verzamelpunt: “Motel de Witte Bergen” gelegen aan de A1 bij Eemnes. De Harley is nog nauwelijks op temperatuur of we rijden aldaar de parkeerplaats op. (We wonen er vlak bij). Ondanks de matige weersvoorspellingen en de eerste regenbuien toch een redelijke opkomst. Na de koffie geef ik even een korte uitleg over de route en mijn ervaring met (werkende) flitspalen langs de nog te berijden wegen. We vertrekken en via Bussum, Ankeveen en Vreeland gaan we richting De Woerdens Verlaat. De weergoden zijn blijkbaar humeurig want het is ondertussen flink gaan regenen. We laten ons niet “van de wijs spoelen” en tuffen rustig verder. Een klein voordeel van dit mindere weer is dat op de binnenweggetjes nauwelijks ander verkeer aanwezig is. Via Bilderdam naar Rijssenhout , alwaar we in een plaatselijke horecagelegenheid , na een hartelijk ontvangst, smakelijk hebben gegeten. De kleding was weer wat opgedroogd en we vertrokken via Buitenkaag en Lisse naar Hillegom. Pagina

24

MC The Taxriders


Groen , groen ……….heel veel groen. Ze hadden de bollen praktisch allemaal getopt. Tijdens het voorrijden van de route, veertien dagen daarvoor, stond alles nog prachtig in bloei. Een enkel veld had nog wat kleur maar daar bleef het ook wel bij. Voor toeristen blijkbaar genoeg want we kwamen onderweg verschillende bussen met “klikkende” japanners tegen. Gewoon lekker binnendoor tuffen en via Noordwijkerhout even naar de kust. Alsof het was afgesproken, begon daar de zon te schijnen….. even tijd voor een fotootje. Henk ging even voelen of het water nog nat was en de “bikerbabes” beklommen het plaatselijke standbeeld. Daarna weer op de bikes en achter de duinen langs via Vogelenzang naar Aerdenhout Daar liet mijn “inwendige kompas” het even afweten , maar gelukkig is Herman uit De Haag (ja die van Nel) daar ook goed bekend en heeft ons naar de Boulevard van Zandvoort begeleid. Nog even langs een paar woningen uit het duurdere segment en bij Bennebroek nam ik de rol van toerleider weer over. Niet rechtsaf naar speeltuin Lineushof maar binnen door richting Schiphol, waar bij de Mc Drive langs de A4 het eindpunt van de rit werd bereikt. Na een kleine versnapering ging een ieder op huis aan… Ondanks de nattigheid toch een leuke tocht……….en nu maar weer flink poetsen. Iwan Pagina

25

MC The Taxriders


Motortocht door de Dolomieten De Zwart-Wit rit

Zaterdag 18 juni 2005. Eindelijk, de wekker gaat bijna af. Het is 5 voor half 7 en ik mag uit bed. Ik heb slecht geslapen. Daar heb ik altijd last van als er iets spannends aan staat te komen. Met 3 collega’s willen we een rondreis maken door de Dolomieten op de motor. Het plan is om via de Weinstrasse naar het Zwarte woud over de B500 te gaan, dan over de Timmelsjoch naar de Dolomieten, Venetië bekijken en dan langs het Gardameer, Comomeer en Idromeer, naar de Mont Blanc om dan door de Vogezen naar Luxemburg weer naar huis te gaan. Totaal zo’n 3700 kilometer en dat in 9 dagen. De eerste dag van de reis is aangebroken. Ik heb een heel schema in mijn hoofd van wat ik allemaal voor het vertrek wil doen. Dan komt om 7.45 uur Ruud aanrijden. Ruud is ook een collega Taxrider en heeft een Suzuki V-Strom 1000. Hij is een collega waarvan je zegt, ik wou dat ze allemaal zo waren. Dat kan ik trouwens ook zeggen van de andere collega’s die meerijden. Het duurt niet lang, of daar komt Eldert aan. Ook Eldert is een collega Taxrider en is vorig jaar mee geweest naar Frankrijk. Pagina

26

MC The Taxriders


Daar hebben jullie ook een verslag over kunnen lezen in onze Pruttel. Eldert rijdt op een Honda American Classic Edition. Nog even een afscheidskus aan Anneke en de kinderen en dan start ik mijn boxer. Gelukkig hij doet het. Op naar Auke. Hij is de laatste collega die mee gaat. Auke is nog geen lid van de Taxriders, maar wie weet is hij binnenkort ook een collega van ons. Auke is een echte Fries. Hij straalt een enorme rust uit en wekt de indruk dat hij zich door niemand laat opjagen. Heerlijk vind ik dat om zo iemand er bij te hebben, want zelf heb ik nooit rust in me. Ik ben altijd gejaagd en daarom spreekt me zijn persoonlijkheid enorm aan. Volgens mij zijn we een fantastisch gezelschap. Auke rijdt op een BMW K75RT en om ongeveer kwart over 8 startten we onze brommers. Via de snelweg naar Arnhem, Nijmegen, Venlo en dan richting Koblenz. Na ruim anderhalf uur gereden te hebben tanken we in Duitsland en genieten we van onze koffiepauze. De frisbee is meegenomen en ook een tennisbal. Het is ons vorig jaar goed bevallen om tijdens de pauze even lekker de benen te strekken. Je stapt weer heerlijk ontspannen na die tijd op de Pagina

27

MC The Taxriders


brommer en je kunt er dan weer even tegen. Het duurt niet lang of we zijn bij Koblenz en volgen daar de Weinstrasse. Schitteren toeren is het langs al die dorpjes aan de oever van de Rijn en vele kastelen boven die dorpjes. Het weer is fantastisch en na een paar fotostops rijden we door naar het Zwarte woud. Daar rijden we via de Schwarzwalderhochstrasse B500 naar het Naturfreundenhaus te Kniebis, waar ons eerste bed en breakfast adres is besproken. Wat is dat mooi sturen over die B500. Geen wonder dat die zo bekend is onder motorrijd(st)ers Borden maken je overduidelijk dat je moet oppassen. We worden regelmatig ingehaald door collega’s die de techniek beter beheersen dan wij. Maar dat betekent niet dat we minder genieten. We maken een paar filmshots en diverse foto’s. ’s Avonds praten we nog veel na over wat we die dag allemaal beleefd hebben onder het genot van een pilsje. Naast ons zit een groep Duitse zangers, die het ene levenslied na het andere luidkeels ten gehore brengen met een mandoline als begeleiding. Het klinkt wel, maar niet goed. We hebben niet de indruk dat de mandolinespeler meer dan 3 noten kent . Om 23.00 uur gaan we naar bed, want er staat nog een heleboel op het programma voor de volgende dag.

Zondag 19 juni (vaderdag) Pagina

28

MC The Taxriders


Om 6.30 uur gaat de wekker. Wederom heb ik slecht geslapen en ik ben niet de enige. Ruud is al net zo’n slechte slaper als ik en is zichtbaar vermoeid. Na ons ontbijt rijden we om half negen richting Bodensee. De zon straalt en de stemming zit er weer goed in. We rijden telkens 1 a anderhalf uur en dan nemen we weer pauze. De motoren doen het allemaal uitstekend. Uit voorzorg heb ik voor mijn collega’s olie meegenomen. Ik heb gelezen dat motoren in de bergen veel meer olie verbruiken en dat je lang niet bij alle tankstations olie kunt verkrijgen. Mijn boxer verbruikt ook olie, dus een drum leek me wel genoeg. Als

we bij de Bodensee komen willen we de route volgen langs het water. We krijgen geen kans om bij het water te komen, want alle wegen naar de Bodensee zijn afgesloten. Er blijkt een verkeersluwe zondag te zijn en het leger is ingezet, die samen met de politie, het ons onmogelijk maakt om langs het water te rijden. Dan maar rondrijden en de route wordt vervolgd naar Oostenrijk, waar we overnachten in Unterlangefeld. Onderweg is het constant genieten, want de natuur is geweldig mooi en de wegen zijn heel goed om over te rijden. Snelwegen worden al lang niet meer genomen. De route is al vanaf Koblenz gepland over Pagina

29

MC The Taxriders


allemaal binnenweggetjes. We zijn maanden geleden begonnen met de voorbereiding van onze reis en hebben dus ook al een enorme voorpret gehad. Nu de uitvoering werkelijkheid is geworden, komt het genot pas helemaal tot zijn recht. Het zonnetje heeft er voor gezorgd dat we de gehele dag veel vocht verliezen en de reclame van 8 maal 4 laat je niet in de steek, is absoluut kolder. Na de douche genomen te hebben bel ik weer naar huis en merk direct dat daar wat aan de hand is. Siebert is het vriendje van onze dochter en zijn vader is die dag aan een hartstilstand overleden. Hij is slechts 53 jaar geworden. Vaderdag zal in de toekomst een andere betekenis krijgen. Ik denk er aan om naar huis te gaan omdat Anneke er alleen voor staat want de moeder van Siebert is in Indonesië samen met de rest van die familie. Anneke geeft aan dat we door moeten gaan en we houden dagelijks contact. Ik realiseer me de tegenstelling van het zo lekker toeren in een schitterende natuur met volop zon en gezellige collega’s in een relaxte sfeer en het thuisfront met hun verdriet. Het houdt me voortdurend bezig, maar de afleiding met de collega’s is een enorme steun. We gaan weer op tijd naar bed om morgen toch weer uitgerust aan de dag te kunnen beginnen.

Maandag 20 juni Pagina

30

MC The Taxriders


Half 7, de wekker gaat en ik heb ondanks alles goed geslapen. Ruud is al wakker en heeft de vizieren van onze helmen schoon gemaakt. Het ontbijt is prima en we hebben er allen weer zin in. De sfeer is prima en even voor half negen starten we de motoren. Olie bijvullen is nog steeds niet nodig en telkens wanneer we tanken is er volop olie verkrijgbaar. Ik schrijf dat het fijne collega’s zijn, maar ze drijven wel de spot met mijn olie reserves. De temperatuur is die nacht flink afgezakt en het is slecht 7 graden als we onze bagage weer op de motoren knopen. Doordat de voorraad al aan het slinken is, past het steeds gemakkelijker in de koffers en ik geef aan dat er zelfs wat ruimte over is. Daar wordt gretig gebruik van gemaakt door mijn collega’s en het duurt dan ook niet lang, of ik heb een olifant nodig om de koffer dicht te drukken, maar het gaat. Het ontbijt smaakt prima en de reis gaat verder naar de Timmelsjoch. Vanuit het Oetztal gaat het omhoog en de besneeuwde toppen komen snel nader in zicht. Na €8,00 tol betaald te hebben kunnen we even later sneeuwballen gooien. Het is ondertussen al weer behoorlijk warm geworden en er ligt op de parkeerplaats Pagina

31

MC The Taxriders


nog genoeg sneeuw om sneeuwballen te gooien. Aan de Italiaanse kant gaan we weer naar beneden en gaat het richting Cortina ‘d Ampezzo. We zoeken een plekje in de schaduw om de lunch te nuttigen en op die plaats raak ik uit balans en val met mijn motor. Er is een beschadiging aan de cilinderkop zichtbaar, maar verder valt het wel mee. Eldert en Ruud hebben brood, komkommer, ham, tomaten, sla en kaas gehaald in de supermarkt. Met een supermes wordt een eigen creatie van een broodje gezond gemaakt. Als alle ingrediënten aangebracht zijn is het een hele kunst om geen delen kwijt te raken bij het consumeren. Maar de smaak is perfect! Ik vraag me af waarom we thuis altijd de sla wassen voor het consumeren. Dit gaat prima en ik kan geen zandkorrel waarnemen. Om 18.45 komen we aan in Forno Di Zoldo, waar ik aan een paar dames vraag waar Casa Rosada is. Laat een van die dames nou de uitbaatster zijn. Zoeken is dus niet meer nodig. We laden de bagage af en gaan genieten van een echte Italiaanse pizza. Na de maaltijd willen we naar onze kamer gaan en Eldert en Auke weten waar we moeten slapen. Ze laten ons een zeer gammel stapelbed zien en dat moet dan onze nachtrust bieden. Ruud en ik doen of het ons niets kan schelen, maar als we merken dat zij een comfortabel bed hebben, voelen we ons behoorlijk bedonderd. Maar even later blijkt dat er nog een paar comfortabele bedden zijn. Je leert zo gaandeweg de reis wel je maten kennen. Thuis hebben ze nog steeds alles op rit Pagina

32

MC The Taxriders


en ik krijg zelf mijn dochter aan de lijn. Ik weet gewoon niet goed wat ik moet zeggen en het doet me heel veel pijn om haar zo verdrietig aan de lijn te hebben. Ze wil dat we onze reis voortzetten en ik waardeer hun steun. Sieberts vader wordt volgende week maandag begraven. Daar kan ik dus nog bij zijn. We drinken nog een glaasje en Ruud krijgt weer klaverjas les. Hij pakt het snel op en leert het spel steeds meer. Het zal me niets verbazen als er binnenkort een klaverjasclub in Apeldoorn wordt opgericht. Na het boompje klaverjassen zoeken we ons nest weer op en gaan genieten van de rust. Dinsdag 21 juni. Als de wekker op het vaste tijdstip om 06.30 weer af gaat schijnt de zon al weer volop. Het belooft weer een prachtige dag te worden. Na ons ondertussen vaste ritueel van eten en oppakken, rijden we naar de snelweg die naar Venetië gaat. De tekst die hierna over deze dag beschreven staat heb ik uit Ruud zijn verslag gehaald. Hij kan prachtig schrijven en ik wil jullie daarvan overtuigen. Hier volgt zijn tekst. “Aangekomen in Venetië, volgen we een strekdam de stad in. Bij een hotel reservering bureau staan we in de schaduw te kijken waar we de motor kwijt kunnen. Ruud gaat dit vragen in zijn beste Deutsch en big smile maar daar trapt de receptioniste niet in. We moeten Pagina

33

MC The Taxriders


de motor stallen in een van de parkeergarages. Ja mooi niet. (19 euro per persoon betalen voor een paar uurtjes). Eldert heeft rond gelopen en komt met de oplossing. Voor 1.50 euro per motor per uur kunnen we heerlijk in de schaduw staan. Auke en Eldert willen ondanks de hitte (48 graden in de zon) Venetië verkennen. Henk en Ruud bewaken onze kostbaarheden. Dit wachten duurt echt lang, zeker 3 uur op limonade kratjes gezeten te hebben, rond gelopen en gehangen tegen de muur. Toch is het mij gelukt om wat souvenirs te kopen. Helaas is het pingelen bij de Italiaan niet echt gelukt, 1 Euro korting. Maar ik heb tenminste twee mooie voetbalshirts ITALIA gekocht. Nu maar hopen dat ze het ook willen dragen. Eindelijk een teken van leven van Auke en Eldert, rond 14.30 uur kwamen ze aan. Omkleden en op naar Arco dicht bij het Gardameer. Het is al laat dus we moeten wat tijd inhalen, dus gas op die stinkende snelweg 31 graden. Eenmaal in Arco aangekomen is er feest, een muziekfeest. Dat zal niet meevallen om een slaapplaats te vinden. Maar via de Internet uitdraai van Henk komen we op een zeer afgelegen plek (stijging van wel 20%) Henk vraagt de betreffende persoon die op Internet adverteert met Bed en Breakfast of hij slaapplaatsen heeft. Henk valt bijna van verbazing van de motor omdat de man niet eens weet dat hij op Internet staat en hij heeft geen plek. Hij weet ons wel een ander adres te geven waar we het kunnen proberen. Dat lukt uiteindelijk, een vriendelijke dame rijdt met haar Peugeot 206CC voor en brengt ons naar een keurig en zeer luxe appartement met bovenverdieping. Ik bedank deze vriendelijke, engels sprekende dame en neem ook mijn intrek in dit appartement met prachtig uitzicht op de bergen en het stadje Arco. Waar kunnen we eten? Akela Eldert ontvangt de uitleg van uitbaatster en dan komt het

Pagina

34

MC The Taxriders


allemaal goed (ahum ahum….) Via klim kunsten, veel omwegen op mijn slippers loop ik mij de blaren. En het mooiste is dat we te laat komen, de pizza hut is al dicht. Dan maar het feestgedruis in. In een van de hoofdstraatjes vinden we een…. Pizza hut. Goed weer, pizza en spaghetti en een groot glas bier want het blijft zeer dorstig weer. Wat een hitte toch! Om 22:00 hebben we de pizza, spaghetti en bier achter de kiezen en Akela Eldert weet de weg terug……………………...... nou je raadt het al, ik heb alle landwegen rondom Arco gezien, zelfs de klimpartij herhaalt zich. Zweten, zweten en moe dat we zijn. Wat een padvinders zijn het toch. Zingen doen ze ook nog (potje vet al op de tafel gezet…) ja daar hoor ik niet bij hoor.” Tot zover het verslag van Ruud. Nu vervolg ik weer met mijn eigen relaas.

Woensdag 22 juni Na het standaard ochtendgebeuren wordt aangeschoven aan de tafel. Hoe verder de reis vordert, des te slechter wordt het ontbijt. In Duitsland en in Oostenrijk hadden we geen klagen, maar wat de Italianen er van maken, daar lusten de honden geen brood van. Om 8.30 uur rijden we richting Gardameer. Het zonnetje is weer zeer uitslovend bezig en we merken dat de Pagina

35

MC The Taxriders


Italianen niet veel respect hebben voor motorrijders. Ze halen onbenullig in en wringen zich tussen ons. Fijn rijden is dat niet maar doordat er veel touringcars rijden die elkaar haast niet kunnen passeren staan we regelmatig stil. Erg vinden we het niet, want het uitzicht over het meer is fantastisch. Na heel wat tunnels gezien te hebben gaan we via een haast onmogelijk klein en zeer stijl weggetje op naar het Idromeer. Van daar gaat het weer noordelijk richting het Brenta Massief. Dat is een niet al te groot gebergte, maar wel met een eigen karakteristiek uiterlijk. We zien heel veel verschillende bergketens en allemaal genieten we van die prachtige natuur. Door het langzame rijden merken we dat we flink achter zijn geraakt op ons schema. We besluiten de Stilfsersjoch maar niet te nemen, want we hebben ondertussen al heel wat bergtraining gehad en het ligt in de bedoeling om de Mont Blanc deze vakantie nog wel te bezichtigen. Daarom koersen we verder richting Comomeer. Als we na het vele zien al redelijk vermoeid zijn probeert Auke een B. en B. adres te reserveren. Dat gaat hem zeer goed af. Hij kan zelfs wat Italiaans en heeft geen moeite om duidelijk te krijgen wat de mensen bieden. Elke keer is het een verrassing waar we overnachten en dat maakt het avontuur alleen maar groter. We hebben wel wat uitdraaien van adressen die we op internet gevonden hebben meegenomen en Pagina

36

MC The Taxriders


dat komt goed van pas. Na een lange saaie en vieze weg bereiken we Cosio. Dat ligt een 15 kilometer voor het Comomeer en daar is ons overnachting adres. De zoon des huizes is iemand die het ons aan alle kanten naar de zin wil maken. We vragen waar we kunnen eten en hij wil ons direct brengen met hun bus. Tijd voor het afpakken van de bagage en ons eerst even opfrissen gunt hij ons niet. Hoe vertel je dat aan een Italiaan die geen Engels, Frans of Duits kent en de motor van de bus al gestart heeft. Ik krijg de indruk dat hij een hekel heeft aan tandenpoetsen en om naar de tandarts te gaan. Van hem krijgen we een fles wijn en die zetten we in de koelkast. Voordat ik nog maar 1 koffer heb losgemaakt wordt ik als vrijwilliger aangewezen om met hem mee te gaan naar de Pizzahut. Mijn collega’s lachen en ik lach maar mee. Tijdens de rit praat hij steeds in het Italiaans en ik snap er geen zak van, maar het is allemaal goed bedoelt denk ik en ik blijf gewoon lachen. Ik begreep van hem dat het maar 2 kilometer is naar de pizzahut en ik vertel dat mijn collega’s. Persoonlijk heb ik het gevoel dat het een veelvoud daarvan is, want de reis duurde in mijn ogen een eeuwigheid. De motor was al flink op temperatuur toen we weer terug kwamen en ik vertel dus dat het maar twee kilometer is. Na de wandeling van gisteravond hebben we nu een bere goeie conditie, dus die paar kilometers mag geen probleem opleveren. De hut ziet er heel chique uit, maar het eten is er niet duur en het bier smaakt uitstekend. Dorst heb je zeker na zo’n warme dag en onderweg boompjes begroeten hoef je nauwelijks. Als we na het eten hetzelfde stuk terug lopen laten we onze bekende marsliedjes weer ten gehoren brengen. Auke kent de meeste coupletten en wij herhalen gehoorzaam. Ruud luistert, maar is niet erg trots op zijn gezelschap. Na de fles wijn verorbert te hebben zoeken we ons bed weer op. Pagina

37

MC The Taxriders


Donderdag 23 juni. De wekker doet het nog steeds heel goed. Plichtgetrouw gaat die om 06.30 uur af en is de run op de douche is weer begonnen. Ruud is altijd het eerste en ik kom daar niet veel achteraan. Eldert en Auke kunnen moeilijker op gang komen, maar daar staat tegenover dat ze ’s avonds de sfeer er goed in weten te houden. Auke mag heel graag even lekker genieten van de rust en de mooie natuur. Eldert laat niet merken dat we veel te vroeg opstaan en zo gaat het iedere morgen zonder mokken en de sfeer blijft goed. Heel fijn is dat om met zo’n groep op stap te gaan. We vullen elkaar aan en durf rustig te zeggen dat we vrienden zijn. Nadat onze Italiaanse vriend nog even een foto van ons heeft genomen met een fototoestel die mijn moeder ook nog ergens in de kast heeft liggen vertrekken we richting het Comomeer. Daarna Pagina

38

MC The Taxriders


gaat de reis richting Lago di Maggiore. We rijden langs de Zwitsere kant van het meer en merken dat de grens daar nog steeds echt bewaakt wordt. Gelukkig hoeven we onze bagage niet uit te pakken, want dan zouden we weer veel tijdverlies hebben. Niet lang daarna komen we weer in Italië. Als we daar de route volgen blijkt dat die weg is opgebroken en moeten we weer terug naar Zwitserland om daar de goede koers weer op te pakken. Het gaat allemaal prima en dan is zo’n GPS toch wel erg gemakkelijk. Zo af en toe pakken we even de kaart, zodat de collega’s een idee hebben waar we zijn en hoe we rijden. Zwitserland is heel mooi en als we een 40 kilometer voor Biella zijn, krijg Ruud problemen met zijn V-Strom. Door een Back-Fire, een naverbranding in het inlaatspruitstuk, is een mof ergens afgeschoten. Daardoor is het motormanagement ontregeld en we proberen om de motor eerst even af te laten koelen. Misschien dat dat helpt. Bij het afkoelen zakt de jiffy in het asfalt weg. De thermometer staat op 39 graden. Alleen door flink te drinken kunnen we ons zelf koel houden. Met horten en stoten bereiken we Biella, waar een Suzuki dealer is. We worden daar fantastisch geholpen, want ze regelen B&B voor ons en ze doen alles om de motor zo snel mogelijk gerepareerd te krijgen. Lekker koud water kunnen we er tappen en dat hebben we hard nodig. We overnachtten in een hotel, maar veel rust heeft het niet geboden, want het hotel lag vlak langs een drukke verkeersweg lag. Een andere wending gaf dat aan onze reis, maar op zich was het best gezellig en gaf wel rust aan het geheel, omdat we dus niet tot 20.00 uur op onze motoren zaten, zoals we andere dagen meestal wel deden. Na een luxe maaltijd in het hotel genuttigd te hebben, waar bij elke tafel wel iets te vieren viel, want iedere keer moesten we weer klappen en zingen en werd er weer en schaal met vuurwerk binnen gedragen. Ruud zag het allemaal met lede ogen aan. Voor hem Pagina

39

MC The Taxriders


geen vuurwerk, wel een kapotte brommer en straks misschien ook nog pijn in de portemonnee. Vrijdag 24 juni. lke ochtend vul ik 4 thermosflessen met kokend water en dat gebruiken we om zelf koffie te maken en bouillon en thee te zetten. Dat werkt perfect, want je stopt op momenten wanneer je wilt en hoeft niet te zoeken naar locaties en te wachten op bediening. Deze morgen konden we uitslapen. We hoefden pas om 10.30 uur bij de Suzuki dealer te zijn en hadden dus alle tijd. In de supermarkt naast het hotel alvast de nodige boodschappen gedaan en toen we om 10.30 uur bij de Suzuki dealer kwamen, stond de V-Strom al op ons te wachten. Dat was een mooie meevaller, want we waren al aardig achter op ons geplande schema gekomen. De Mont-Blanc laten we maar wachten tot misschien volgens jaar. De bagage op de Suzuki en de dealer bedanken voor hun geweldige service. Om 11.00 uur rijden we door het Aosta dal en de temperatuur is in de schaduw 35 graden. Ja, het is alweer warm. Dan rijden we naar Zwitserland en als we voor de splitsing staan voor de St. Bernhard om te kiezen of je er over heen gaat, of de tunnel neemt, twijfelen we even wat we zullen gaan doen zullen gaan. Even snel gerekend aan de hand van de borden constateren we dat het slechts 8 kilometer meer is om over de pas te rijden. De conclusie is gauw genomen en we gaan over de pas. Omdat we al een poosje niet Pagina

40

MC The Taxriders


meer de horse categorie hadden gehad was het meteen weer geweldig om de haarspeldbochten te nemen. Voor ons doen, gaan we vrij vlot en ik geniet er weer volop van. Boven op de St. Bernhard is een meertje en staan kraampjes met pluche beestjes en ik vraag me af wat dat voor beesten moeten voorstellen.Ook treffen we de steek van Napoleon op de pas aan. Hij is daar dus ook geweest met zijn leger en paardekrachten. De temperatuur is heerlijk gezakt en het is volgens Ruud zijn thermometer slechts 18 graden. Zelfs een paar regendruppels nemen we waar. Als we weer doorrijden in Zwitserland stijgt de temperatuur al weer snel en langs het meer van Geneve komen we in Montreux. Daar maken we nog even een foto van het standbeeld van Freddy Mercury. De lucht wordt achter ons steeds donkerder en we besluiten de weg weer voort te zetten richting Frankrijk. De GPS is ingesteld om geen snelweg te nemen, want we hebben geen vignet. Het blijkt dat als er geen goed alternatief is, dat je dan toch de snelweg wordt opgestuurd. Daar baal ik van, want geen van ons allen hebben we een vignet. Ik besluit om even vlot door te rijden om zo snel mogelijk weer van de snelweg af te zijn. Gelukkig gaat het allemaal goed en de donkere lucht blijft ons achterna zitten. Nat worden we nog steeds niet maar we zien wel vaak natte weggedeelten, dus blijkt de timing perfect te zijn, want we rijden mooi tussen de buien door.Als we in Frankrijk bij Pagina

41

MC The Taxriders


ons overnachtingadres zijn, die Auke natuurlijk weer heeft geregeld, maken we nog veel foto’s en film van de fascinerende beelden die de lucht ten tonele brengt. De flitsen zijn talrijk en Eldert maakt zoals altijd weer schitterende foto’s. Het adres is een boerderij en we stallen onze brommers tussen de tractoren in de hooischuur. Het is een adres waar je je veilig voelt. Het ligt zeer verlaten en de eigenaar laat de sleutels van de tractoren in het contact slot zitten. Ik zie de noodzaak er niet van in om het grote slot aan te brengen. We nemen bij het vaste potje klaverjassen een flesje wijn van die streek. Het is wel een beetje een zure wijn, maar het zal wel een goedkoop flesje zijn en dat lijkt ons wel. Elderts motto is dat je van elke streek wat moet proeven. Als we de volgende morgen willen afrekenen blijkt dat flesje €22.00 te kosten. Dat is toch vrij fors voor een flesje azijn. Zaterdag 25 juni De rust heeft ons goed gedaan. We waren allen toe aan een goede nachtrust en op dat rustige Franse land vlak bij Besançon hebben we die ook gekregen. Er staat een vrij lange rit van een kleine 600 kilometer op ons te wachten. Het is de bedoeling om zo veel mogelijk via de binnenweggetjes naar het Pagina

42

MC The Taxriders


noorden te rijden. Doordat we afgelopen nacht op een B&B adres hebben overnacht wat noordelijker ligt dan wat gepland was liggen we plots weer voor op ons schema. Dat is wel fijn, want tot nu toe hebben we maar een enkele dag het volledige geplande aantal kilometers gereden. We hadden wel rekening gehouden met tegenvallers door elke dag de mogelijkheid te creëren om een stuk af te snijden of snelweg te kunnen nemen. Hierdoor zou je in principe altijd op de bestemming aan moeten kunnen komen. Ondanks dat principe hebben we alleen maar de eerste drie nachten gereserveerd. Je weet immers maar nooit wat er gebeurt en daar komt bij dat we niet in het hoogseizoen zitten en er dus altijd wel ergens plek zou moeten zijn om te overnachten. Alle motoren doen we weer prima en het lijkt wel of ze de stal al ruiken. Door de graanschuur van Frankrijk rijden we onder een heerlijke temperatuur van zo’n 27 graden over prachtige glooiende landschappen. Het gaat lekker vlot en om 10 uur houden we weer onze eerste koffiepauze. Dat doen we onder het genot van Hollandse Bastogne koeken. De voorraad is nu wel heel erg geslonken en de koffers gaan zonder grote krachten dicht. We halen regelmatig een aantal flesjes water, want dat leer om ons heen absorbeert vreselijk veel vocht. Ik vraag me af of er ook motorpakgeurvreters in de handel zijn. Als dat niet zo is, dan is dat absoluut een gat in de markt. Eigenaardig genoeg ga je nog ruiken aan je handschoenen en kom je tot de conclusie dat wat je had verwacht, dat dat nog lang niet zo erg is als de realiteit. ’s Middags komen we door Luneville. Het blijkt dat daar de 8e etappe van de tour de France van start gaat dit jaar en we nemen een kijkje op dat plein. De temperatuur is al weer gestegen naar 36 graden en het voelt als vanouds. We rijden door tot zo’n 15 kilometer voor Metz en daar wordt de laatste supermarkt aangedaan voor deze vakantie. Na nog even lekker Pagina

43

MC The Taxriders


gegooid te hebben met de frisbee en een tennisbal, zijn we wel doordrongen van het feit dat Ruud het hardste kan gooien. Het typen gaat nog steeds moeilijk. Bij een Imbiss willen we onze trek stillen. De dame achter de frituur spreekt ook nog wat Nederlands en ze heeft een specialiteit wat Eintopf heet. Zowel gemalen worst, friet, kerrie, ketchup en jus worden in 1 bak geserveerd en toen ik dat op had gegeten, zat ik als een blok op de brommer. Machtig, wat vult die bak. We rijden door naar Echternach, dat ligt vlak bij de grens van Duitsland en Luxemburg. Eerst de dorst van onze brommers lessen met benzine uit Luxemburg. Je betaalt daar net iets meer dan 1 euro per liter en dat zijn toch heel wat betere prijzen dan hier. Onwillekeurig ga je prakkiseren hoe je nog meer mee kunt nemen, als rasechte Hollander, maar we besluiten toch maar verstandig te zijn en het alleen bij het tank volgooien te laten. Het zet me wel aan het rekenen, want stel dat ik nu een tankauto ga huren en die tank daar vol gooi met benzine, zeg maar zo’n 50000 liter. Daarmee naar Nederland rij en daar weer verkoop voor 5 cent goedkoper, want dan komen de Hollanders er als vliegen op stroop op af en verdien ik in een mum van tijd 50000 keer 25 eurocent is €12.500. Gaat de huur van die tankauto af, stel dat je die chauffeur een kistje bier geeft, dan is die man ook vast tevreden. Ik reken me rijk en realiseer me dat er ook nog een belastingdienst is… Nee, ik besluit er maar van af te zien. Ons wordt geadviseerd om niet in Luxemburg te overnachten, maar in Duitsland. Daar schijnt het veel goedkoper te zijn. Die raad volgen we op en bij ”Beim Mariechen” is nog plaats. We krijgen de bruidssuite en Ruud slaapt op het matras op de grond. Als ik voor de laatste keer naar huis bel, is er geen nieuws meer aan het front en we spelen ons laatste potje klaverjassen bij het nuttigen van een pilsje. Anneke, nog even en we komen d’r an!!!! Pagina

44

MC The Taxriders


Zondag 26 juni De laatste dag van onze vakantie. Alle 4 hebben we prima geslapen en al voor half 8 staat het ontbijt al weer klaar. Ik heb zin om weer naar huis te gaan en verlang er naar om allen thuis weer te zien. De laatste keer de bagage bij elkaar pakken en vast zetten. Even afrekenen en dan vertrekken we door de Ardennen over schitterende wegen richting Francorchamps. Het weer is helemaal omgeslagen. Donkere wolken en het duurt dan ook niet lang, of de eerste druppels vallen. Nog even doorrijden, of het regenpak aantrekken? We besluiten om het pak maar aan te doen en dat is een goede keuze geweest. Het komt even later met bakken uit de hemel. Dat is echter maar van korte duur, want nog geen half uurtje later is het pak al droog en kan het weer in de tas. Om 13.00 uur komen we bij de Mc Pagina

45

MC The Taxriders


Donalds in Maastricht aan en houden we onze laatste geplande pauze. Eldert wil liever nog een pauze extra inlassen, maar Ruud en ik willen liever naar huis. Auke is heel gemakkelijk. Het maakt hem niet uit en vlak voor Apeldoorn stoppen we nog even om een groepsfoto te maken en elkaar te bedanken. Ik weet zeker dat iedereen wel eens heeft moeten slikken, maar dat geen probleem heeft gevonden. Ik waardeer het enorm dat iedereen zo geweldig positief heeft bijgedragen aan het slagen van deze vakantie en er ook werkelijk een heel mooie vakantie van heeft gemaakt. Daarnaast gaat mijn dank natuurlijk ook uit naar Anneke en kinderen die het mij weer mogelijk hebben gemaakt om dit te mogen beleven. Een fantastische vakantie om nooit te vergeten. Voor allemaal een dikke kus. Als ik thuis kom is het een emotioneel gebeuren en ik ben blij om ook hun verhaal te kunnen horen. Welk een tegenstelling. Henk.

'n Rondje Twente

De derde rit van de Taxriders werd op 5 juni verreden. Henk Everts had zijn Garmin streetpilot geprogrammeerd op basis van een in 2002 door Rob Zuydervelt gereden route, ruwweg binnen de driehoek Deventer, Almelo Hengelo. Een dikke 180 kilometer uiterst mooie natuur met goede en vooral rustige wegen. In Hotel restaurant Mercure te Deventer verzamelde zich een clubje Pagina

46

MC The Taxriders


van 12, waaronder een aantal nieuwe gezichten, voor de koffie en om de regen even af te wachten die inmiddels gestaag viel. Van de relaxte stemming maakte Gerrit nog even gebruik om vast wat mensen te polsen voor de aanstaande rit met de geestelijk gehandicapten en hij bleek goed zaken te kunnen doen. Meteen daarna stopte de regen! Misschien heeft Gerrit net als Rob vroeger ook een lijntje naar boven? Vervolgens gingen we op pad zoals gebruikelijk een bonte stoet van motormerken. Genoeg om de zondagse rust van Twente eens flink op te schudden. Zelfs de paarden sloegen spontaan op hol bij onze passages en het leek of we door een historisch biologieboek van Jacques Thysse heen reden. Rond Stokkum, Delden, Diepenheim en Goor, kun je wat dat betreft je hart ophalen en maakten we even een korte stop om de benen wat te strekken. Aangezien we tot de conclusie waren gekomen dat streek uitgestorven was namen we de hele weg maar in beslag . Ineens moesten er toch mensen door en wisten we dat rust in Nederland nooit lang duurt. Zelfs niet in Twente.

Pagina

47

MC The Taxriders


Het weer hield zich goed maar het bleef wel dreigend en precies op tijd wisten we een restaurant te bereiken om een spetterende bui vanachter de nostalgische ramen te kunnen bewonderen. Het eten was uitstekend , veelal een gigantische uitsmijter, en de stemming prima. De regen was inmiddels weer ergens anders gaan spelen en wij waagden het erop om het middagdeel van de rit op de wagen te zetten. Dit stuk was zo mogelijk nog mooier, hier en daar zelfs bergachtig. Plaatsjes als Borne , Weerselo , Zenderen , Manderveen e.d. vertoonden zich op hun mooist. Op een gegeven moment dacht ik dat we zelfs in de buurt van Ommen uitkwamen maar dat kon ik niet meer terugvinden in de route beschrijving. Wellicht dat het toch.... maar dan zal het wel de "streetpilot " zijn geweest. In de pauzestop nog even wat foto's gemaakt voor het nageslacht. Vervolgens naar het eindpunt in buurt van Deventer alwaar we onder het genot van een bak koffie nog wat na konden babbelen. Het was een echte toertocht geweest hetgeen de nieuwelingen deed verzuchten dat het zeker niet te snel was gegaan. Tja, het Pagina

48

MC The Taxriders


is moeilijk om iedereen zijn zin te geven. Sterker nog, ik hoorde van anderen dat het best wat langzamer had gekund.

Nou ja!! De route was echter super daar was ieder het over eens.

Pagina

49

MC The Taxriders


Pagina

50

MC The Taxriders


Agenda 2005

MC The Taxriders agenda 2005 Data

7 mei

Soort activiteit Opening van het seizoen A.L.V. + Puzzelrit Toerrit

25 mei

Sportdag

5 juni

Toerrit

Henk Everts

Deventer

De sportdag is alleen voor B/CICT. Overige leden/medewerkers zijn van harte welkom. Rondje Twente

Gerrit van Daalen

Ugchelen

Woonvoorziening Ugchelen

2 juli

Gehandica pten toerrit Toerrit

Henk Everts

Echteld

Heerenwaardenrit

31 juli

Toerrit

Gijs van der Meijden

20 augustus

Toerrit

Herman Mulder

13 maart

3 april

22 juni

Voorrijder

Vertrekpl aats

Opmerkingen Gert Stallinga organiseert Klootschieten

Henk Everts

Oosterhui zen Apeldoorn

Vertrekken in van groepen 3 á 4 motoren

Apeldoorn

Pagina

51

MC The Taxriders 1-4 september

Meerdaag se

17 september 8 oktober

Toerrit

Pruttelpraat juli 2005 Karel van Eenbergen Antoon Feijen

Venraij

Appie Broersma ? Toerrit Karel van Eenbergen ? Opmerking:Wijzigingen onder voorbehoud.

Hasborn

Drenthe ? Laatste toerrit van het seizoen 2005

rijvaardigheidstrainingen door René Raijmaekers : Deelname in overleg met René : zie advertentie op het achterblad

De Heerenwaarden toertocht Alle taxriders waren uitgenodigd om op zaterdag 2 juli deel te nemen aan een toertocht in De Betuwe. Het weer beloofde niet slecht te worden, dus een heel aantal mensen had gedacht deze niet aan zich voorbij te laten gaan, waaronder ook mijn echtgenoot (de bestuurder) en ik (de duopassagier). Verslag van de rit wordt dan ook gedaan vanuit de invalshoek van "meerijder"; geen verhalen van fijne stuurweggetjes dus, want dat zal een meerijder worst zijn als om die stuurweggetjes heen maar veel moois te zien is!! Diegenen (voornamelijk vrouwelijke partners van Taxriders vermoed ik) die nog nooit een rit hebben meegereden op de buddyseat ... goed lezen dus. Wie weet wordt je nieuwsgierig en zien we je verschijnen op één van de volgende ritten. Om 10.00 uur werd er verzameld bij restaurant "De Duikenburg" bij Echteld. Een behoorlijk groot zalencomplex met restaurant. Pagina

52

MC The Taxriders


Het zag er aanlokkelijk uit, maar wel erg rustig. Dat klopte want het was gesloten. Net toen we hadden besloten dan maar naar de dichtstbijzijnde "Goudreinet" te gaan ging er een deurtje open en kwam een aardige mevrouw zeggen dat ze best een kan koffie wilde zetten voor ons! Dat kwam ons zeer goed van pas en we maakten er dankbaar gebruik van (vooral de dames waren weer blij, want sanitaire stops zijn er nooit te veel). Een gastvrij begin dus.

Henk Everts met zijn onfeilbare GPS ging ons voor langs de mooiste en kleinste weggetjes van de Betuwe. Ik zal dorpjes waarvan ik echt nog nooit had gehoord (en ik weet heus mijn aardrijkskundige weetje wel). Ooit van het plaatsje Horssen gehoord, alwaar een straat de "Breekwagen" heet? Of Deest, Altforst, Hurwenen (nee niet Herwijnen, want dat kwam later pas) en Gellicum? Stuk voor stuk een feest voor het oog met Pagina

53

MC The Taxriders


mooi verbouwde boerderijen afgewisseld met weiden met koeien en paarden (die allemaal erg van ons moesten schrikken en vervolgens hard wegrenden). In deze tijd van het jaar zijn er heel veel jonge dieren in de wei. Ik zag een weitje met minipony's met extra-mini veulentjes.

We koersten langzaamaan op de rivier De Waal af en stopten (sanitair ook natuurlijk) kort in het stadje Rossum bij een prachtig restaurant onder een grote bloeiende en dus heerlijke geurende lindeboom. Prachtig zicht over de rivier. We volgden dijken langs de rivier (ook nog een stukje Linge dacht ik) die niet toegangelijk waren voor auto's, dus konden we heerlijk toeren. Aan die dijken staan de prachtigste oude huizen met grote en kleine tuinen vol met de hortensia's, stokrozen, lavendel enz. enz. Een groenliefhebber als ik komt echt ogen tekort. Pagina

54

MC The Taxriders


Ook het stadje Beesd waar we doorheen reden is me bijgebleven als een stadje waar ik nog een terug moet komen om het goed te bekijken. Het was alsof de tijd er had stilgestaan sinds een jaartje of tweehonderd. Ook de polder Mariënwaerdt was prachtig. Als je goed keek was hier en daar een klein kasteel verscholen en daar begonnen ook de kersenboomgaarden, waar de stoelen uitnodigend klaarstonden voor de liefhebbers (bij het plaatsje Zoelen, vlak bij Tiel, bijvoorbeeld). Het weer was onderweg heel wisselend. We cirkelden volgens mij steeds onder dezelfde motregenbui, die niet van wijken wilde weten. Het was niet steeds nat, maar wel herhaaldelijk.

Pagina

55

MC The Taxriders


Ergens vlak bij de rivier De Waal, waar precies ben ik weer kwijt, hebben we onderweg een gezellige maaltijd genuttigd picknicken was vanwege het weer niet mogelijk - en bij het einde van de rit was er nog een lekkere kop koffie (of een ijsje voor wie trek had) gedronken voor de rit naar huis (die een stuk sneller gaat dan "toersnelheid").

De rit was, zoals je ziet, zeer de moeite waard. Mocht je zin krijgen: op 31 juli is Zeeland aan de beurt. Misschien tot ziens! Marian Keijer

Pagina

56

MC The Taxriders


The Moto GP of Assen 2005 TT Assen 25/06/05 The TT Assen was one of the few things I had planned to do during my stay in the Netherlands and it didn’t disappoint. It was a first for me in two ways. Although Philip Island is only a couple of hours from my home, it was my first time to a Moto GP, and my first time on the back of a motorcycle on the road. I have owned and ridden motorcross bikes but this was a whole new experience. The day for most started early and the highway was alive with the sound of bikes even whilst I was still in bed. I was getting anxious; I wanted to be a part of it. After a quick breakfast we were on the road at 8:00am. I was the pillion passenger with no control over speed, steering or brakes which was very unnerving and even more so when the rain started to fall. The journey was good (although scary at first), with no hiccups and not too much traffic and before I knew it I started to relax and enjoy it. As we arrived at the track the rain stopped to my delight. With a bit of luck it would be a dry race and I would keep my bum dry. We parked the bikes amongst an endless mass of motorcycles. There were motorbikes as far as the eye could see wearing number plates from all across Europe.

Pagina

57

MC The Taxriders


Start van de Moto GP 2005 te Assen Many had made quite a journey and I was starting to realise the magnitude of this event. It also dawned on me that it was going to take some time and effort to get out of here once the racing had stopped. The weather held off for the whole day although it stayed cloudy which kept the Pagina

58

MC The Taxriders


temperature down and made for good racing conditions. All of the racing was close and exciting with lots of position changes and action. We had an excellent position in the Winterdijk Tribune stand between Ramshoek and Geert Timmer Bocht . The racing was excellent across all categories especially the 250 class where I could follow fellow Australian Casey Stoner. He came in 6th which was a bit disappointing rd given that he was in 3 position for a lot of the race and 4th at the beginning of the last lap. It also didn’t help that at the beginning of the race I told everyone about his exceptional ability and that he would win. I had to eat humble pie.

Pagina

59

MC The Taxriders


After the racing we headed back to the bikes for the trip home. What I thought would be a nightmare of a journey turned out to be the highlight of my day. I have never witnessed anything remotely like it in my life. The traffic jam extended for perhaps 80km with cars on the outside of either lane on the freeway and the bikes taking the honour of the centre of the road between the cars. And an honour it was, there were people lining the side of the road for the whole distance, all wanting a taste of the occasion. At first I thought it was simply parents taking their children to see the procession of bikes, then I noticed that a lot of the people didn’t have children with them……..strange. There were both adults and children lining every bridge that crossed the road, hanging out of Pagina

60

MC The Taxriders


car windows trying to touch the riders’ hands and even out of sunroofs. People making gestures trying to encourage riders to “do a wheelie” or to rev their engine as they rode past, many people taking photos and others picnicking. It was a big day out for all. It took 2 hours from Assen to Apeldoorn but it seemed like only 15 minutes, I never wanted it to end. The closest thing I have ever seen like it is when you see old footage of troops liberating a country and the welcome the free residents give them. They made us feel like kings, heros. John Lavars Australia En wie is nu John Lavars? John is de vriend van de dochter van Gerrit van Daalen. Hij is sinds kort in Nederland en met Gerrit, achterop, naar de TT geweest.Gerrit heeft hem gevraagd dit stukje te schrijven voor de Pruttel. Inburgeren heet dat. De redactie bedankt hem voor zijn gloedvolle bijdrage!!!

Pagina

61

MC The Taxriders


Goedkoop motorrijden Een aantal van jullie weet dat ik als hobby "oude" en goedkope motoren opknap om vervolgens te bewaren of weer te verkopen. Dat je hierbij goed moet opletten wat je koopt is natuurlijk duidelijk maar dat het mogelijk is om voor weinig geld een toch best wel redelijke motor te kopen is aanwezig. De prijzen variëren van ongeveer 300,-t/m 700,- euro waarbij je soms rekening moet houden met wat incourante modellen, roest, slecht lakwerk, gebreken,versleten onderdelen of ontbrekende delen. De zaken waar je goed op moet letten zijn o.a. de banden, evt. ketting en tandwielen, voorvorkkeringen, remblokken, lakwerk en frameschade, evt. VAL EN AANRIJDINGSSCHADE, Buddyseat enz. Dit zijn zaken waar je als leek best wel het nodige uit kan halen om je geen wrak in de maag te laten splitsen. Waar moet je nu precies naar kijken: Banden: droogtescheurtjes en profieldiepte Ketting en tandwielen: scherpen punten en indien ketting meer dan ongeveer een centimeter van tandwiel af kan is deze versleten Voorvorkkeringen: bij inveren van de voorvork kijken of er olie op de binnenpoten zit. Lakwerk: sporen zoeken van overmatig roest en beschadigingen. Pagina

62

MC The Taxriders


Schade: KIJKEN BIJ HET BALHOOFD OF DE BEIDE NOKKEN ER NOG ZITTEN EN OF ER GEEN SCHEUREN IN ZITTEN. Controleren op deuken, krassen en butsen op o.a. de achtervork, staat het stuur recht, staan de wielen in lijn , is er kuipschade, omvalschade aan voetsteunen, remmen, schakelpedaal, e.d. PROEFRIT maken en indien je het lef hebt het stuur bij 5Okm, 8O km 12Okm en evt 160 km loslaten. De motor dient dan rechtuit te blijven rijden zonder te slingeren, of naar links of rechts te trekken. Balhoofdlagers testen door b.v. iemand achter op de motor te laten zitten waardoor de voorkant omhoog komt, hierna beide vorkpoten vastpakken en kijken of er speling opzit en het stuur heen en weer bewegen en voelen of er een zwaar Dunt in zit. Papieren controleren m.n. afgifte datum deel 1 en kijken of het een import fiets is. Bij motoren met veel kuipwerk de delen loshalen en kijken of er beschadigingen en verborgen valschade te vinden is. Het bijladen van de accu. Als je een motor gaat kopen hetzij bij een zaak of bij een particulier neem dan een voltmeter mee om te controleren of de zaak wel bijgeladen wordt. De accu zal of onder de buddyzit geplaatst zijn of achter de zijdeksels.

Pagina

63

MC The Taxriders


Start de motor en laat deze stationair draaien, zonder licht aan moet hij ongeveer tussen 12,3 en 12,8 laden en met licht aan boven de 13 volt. Dan de motor tot ongeveer 5000 toeren laten draaien en de voltmeter moet dan tussen 13,8 en 14,5 aangeven, met en zonder licht aan. ( Bij een zaak laat dit dan controleren!!) Laat hij niet meer dan ongeveer 12 volt dan is het foute boel en is of de dynamo stuk of de spanningsregelaar.Dit geintje kost tussen de 150,- tot 500,- euro!!!! HET MOTORBLOK, eigenlijk wel het meest cruciale deel. Waar moet je nu op letten: Buitenkant, is dit aangetast door pekel en is er olielekkage te zien. Start de motor meteen en loopt hij niet rauw (km. Stand bekijken) Rammelende geluiden, zoals nokkenasketting, koppeling, kleppen,trillingen enz. Onregelmatig lopen bv carburateurs afstellen of versleten kleppen kunnen een oorzaak zijn. Na warmdraaien gaat de motor dan stiller lopen of niet bv kwaal bij oude Honda,s Tijdens de proefrit luisteren maar bijgeluiden en tijdens de proefrit stoppen, motor op de standaard zetten en tenminste lO minuten laten lopen en kijken of koelventilator aanslaat,(indien aanwezig)letten op olielekkage, blijft de zaak netjes lopen en algemene inspectie uitvoeren!!

Pagina

64

MC The Taxriders


Uitlaten, in wat voor staat zijn deze, is de TUSSENDEMPER nog wel goed, einddempers verrot, Zitten er gaten onderin enz. Al deze zaken zijn eigenlijk met een beetje gezond verstand goed te beoordelen en tot slot let vooral op of de papieren in orde zijn vooral op het bouwjaar bij import motoren. Als je niet zeker van je zaak bent neem dan iemand mee die er kijk op heeft. Let vooral goed op WAAR je een motor koopt, bij een gerenommeerde zaak of een HANDELAAR!!! In het bijzonder is het opletten geblazen bij de laatste want het is garantie tot aan de poort En verder niks. Bij eventuele beurten die de motor zou hebben gehad is dit eenvoudig te controleren door de oliepeilstok er uit te trekken en kijken en ruiken of de olie nog goed is, dus licht van kleur is en niet stinkt naar zuur, want dan is vervanging direct noodzakelijk en bougies controleren hoe die er uit zien. Mocht je een vrij jonge motor willen kopen en twijfel je of het een goede koop is dan kun je via PROMOTOR een adviseur laten komen die de motor voor jou kan keuren zowel bij een zaak dan wel bij een particulier. De kosten zijn ongeveer 13O,- euro maar dan weet je zeker dat je geen dat je geen miskleun koopt. Om een voorbeeld te geven, heb ik laatst voor 500,- euro een Kawasaki GPZ 900R gekocht met volgens de dealer Pagina

65

MC The Taxriders


kromme remschijven. Hij vroeg 950.- euro maar na hevig onderhandelen( loont altijd) nam ik hem mee voor 500,- en er zat wat valschade aan. Proefrijden was bijna niet mogelijk omdat de remmen constant aanliepen. Motor op de aanhanger meegenomen en na 2 dagen sleutelen waarbij de achterste ankerplaat van de remklauw krom bleek, deze na 2 uur werk weer rechtgemaakt en alle remklauwen uit elkaar gehaald En opnieuw weer gemonteerd, kosten bij elkaar 12,- euro Vaak kun je op deze manier goed slagen want voor een dealer is het niet rendabel om een monteur een aantal uren dan wel dagen a 60,-/80,- per uur te laten sleutelen aan een oud gebakje, dit kun je zelf verdienen. Vooral voor Japanse motoren zijn er nog veel onderdelen bij o.a. motorsloperij WOESTHOF te Brummen te krijgen tegen redelijke prijzen. Ik weet dat ik lang niet alle zaken heb aangehaald maar hier heb je een indicatie van een aantal punten waar je op moet letten. Hopelijk kunnen jullie er je voordeel mee doen, en heb je er iets aan. Ik ben absoluut geen monteur en zoveel kennis heb ik ook niet maar door schade en schande word je wel wat wijzer. Als je niet al te hoge eisen stelt, zie je dus dat je voor weinig geld best wel een redelijke motor kunt kopen maar kijk uit!!! Pagina

66

MC The Taxriders


Mocht je n.a.v. bovenstaande nog wat willen weten, je kunt mij altijd bellen op 055-5416312 of 0618603667/0654375218. P.S. Op dit moment heb ik nog te koop staan een Yamaha xs 400 custom i.z.g.st. met 23.400 km van 1982 voor 700,euro, dus als je interesse hebt laat het mij weten. Edwin Sterckel

Toeren met de woongroep Ugchelen Op 22 juni togen een aantal Taxriders naar Ugchelen voor de jaarlijkse rit met de geestelijk gehandicapten van Woonvoorziening Ugchelen (vlakbij Apeldoorn). Voor dit avondevenement waren 11 motoren geronseld waarvan twee zijspannen van een andere club. Gerrit van Daalen had de rit goed georganiseerd en het lukte hem wederom om de weergoden gunstig te stemmen. Om 19.00 uur begonnen de eerste motoren binnen te druppelen bij de Woonvoorziening alwaar onze passagiers al lekker lui in het avondzonnetje zaten. Een lekker glaasje Ranja met een koekje stond al klaar om ons te verwelkomen. Voor onze passagiers is het iets heel Pagina

67

MC The Taxriders


speciaals om op een motor te rijden en je merkt dat ze het ook heel spannend vinden. Wij vinden het trouwens ook heel leuk getuige het feit dat we altijd gemakkelijk aan motoren kunnen komen. Een van de weinige momenten dat je als motorrijder maatschappelijk zeer verantwoord bezig bent. In ieder geval was het bij aanvang al een gezellige boel wat iets weg had van een tuinfeest. Om halfacht werden onze gasten verdeeld over de motoren en bij mij kwam Anne achterop te zitten. Om er op te komen was wel wat hulp nodig maar dat deerde niks, ze genoot. Gerrit was inmiddels al vertrokken en had ook gezorgd voor een hekkensluiter met geel jasje zodat ik dacht me netjes bij de groep te kunnen aansluiten. Bij mijn vertrek kwam ik echter alleen mijn zwager Gijs tegen die ook meereed en op mij gewacht had. Het gele jasje was in geen velden of wegen te zien! En de route kenden wij ook niet dus improviseren maar. Even bekroop mij de gedachte dat als ik de groep niet zou bereiken het voor mij ook heel moeilijk zou worden om Anne weer op de grond te zetten zonder dat ze met haar benen tegen de hete uitlaat aan zou komen. Het rustpunt halverwege de rit kende ik wel want daar zouden we ijs gaan eten.

Pagina

68

MC The Taxriders


Dit was Halte Asselt aan de spoorbaan vlakbij Hoog Soeren. Daarheen gereden en gelukkig daar was iedereen en piekerde over waar wij eigenlijk gebleven waren. Anne werd meteen door Iwan van mijn motor getild en hand in hand ging ik met haar ijs halen. Eind goed al goed dus. De terugtocht ging zonder problemen en voerde door de bossen weer richting Ugchelen waar we hartelijk afscheid namen en nog even wat te drinken kregen. Anne kwam vlak voordat ik wegreed nog even gedag zeggen en ik kon zien dat ze genoten had. En daar doen we het toch voor, niet dan! Bert Keijer Pagina

69

MC The Taxriders


Aan deze Uitgave werkten mee: Arie Anker Jan Barmentloo Elly Barmentloo Iwan Bunt Gerrit van Daalen Karel van Eenbergen Henk Everts Bert Keijer Marian Keijer John Lavars Edwin Sterckel Denk aan de uiterste inleverdatum van de kopij vóór 15 september 2005

Pagina

70

MC The Taxriders


Het Bestuur Voorzitter: Jan Barmentloo Beekpark 57 D 7311 BZ Apeldoorn E-mail: [email protected] Secretaris: Bert Keijer Zanderijweg 14 7312 EH Apeldoorn E-mail: [email protected] Penningmeester: Henk Everts Deventerstraat 234A 7321 DB Apeldoorn E-mail: [email protected] Toercommissaris: Gerrit van Daalen Barnewinkel 613 7326 KV Apeldoorn email : [email protected] Redactieadres: Bert Keijer Zanderijweg 14 7312 EH Apeldoorn E-mail: [email protected] Algemeen bestuurslid: vacant Internet: http://home.planet.nl/~taxriders Webmaster:Wouter Keijer

Pagina

71

MC The Taxriders


Een motor die je lief is verzeker je niet zomaar! Voor een perfecte verzekering ga je naar: Elegastgaarde 121, 7329 AM Apeldoorn telefoon 055 – 5414014

Natuurlijk verzekeren wij niet alléén je glanzende machine, maar ook je andere bezittingen..Als het om service gaat is ons

motto:

“Niet voor niets dat beetje meer”

Pagina

72

MC The Taxriders


Pagina

73

MC THE TAXRIDERS NEDERLAND

Recommend Documents