MM M o t i e f
SCHOOLJAAR 2013 - 2014
I
NUMMER 31 I OKTOBER 2013
M a r n i x
a d e t s r e e e D 13 0 2 Alpe d’HuZes Column a d n e g A l a b rf o k n e io p m Wereldka
g 1
door Leo Spelt
Colofon Inhoudsopgave Marnix Motief is een uitgave van het Marnix College Ede en zal vier maal per jaar verschijnen, telkens voor het begin van een vakantieperiode. redactie: Rob Arts Jeannette de Boer Josephie Brefeld Gerben de Jong Marian de Jong Leo Spelt Ginette Wieken adres: Postbus 8037, 6710 AA Ede Telefoon: 0318 - 650035
[email protected] vormgeving: Die Jongens www.diejongens.com 2
Van de rector 3 Een medewerker stelt zich voor 4 Alpe d’HuZes 2013 6 Vakanties 7 Column: Wie heeft de meeste stress? 8 Europese & internationale oriëntatie 10 Dichter bij de leerling 11 Nieuw op het Marnix 12 Verplichte Maatschappelijke Stage afgeschaft 15 Cryptofilippine 15 De leerling centraal 16 Waar zijn ze gebleven? 18 OR: We hebben er zin in! 19 De eerste Marnixdag van elf klassen 20 Het nieuwe Juniorgebouw 22 Wouter Vink, de afdelingsleider van de brugklassen 24 Mijn voorbeeld 26 Agenda 27
VAN DE rector
Van de rector Een van de mooiste momenten in het schooljaar vind ik telkens weer de eerste dinsdag van de cursus. Op die dag mag ik om een uur of half tien opdraven in de aula van ons Juniorgebouw, waar de afdelingsleider van de brugklassen onze nieuwe brugklasleerlingen welkom heet. Aan het eind van zijn verhaal stelt de afdelingsleider dan de rector voor aan de leerlingen, die natuurlijk helemaal niet op die rector zitten te wachten. Zij willen naar hun lokalen om kennis te maken met hun mentor, om te zien bij wie ze allemaal in de klas zitten, om te horen hoe hun rooster in elkaar zit, waar hun kluisje staat, van wie ze les zullen krijgen, kortom, ze willen alles van hun nieuwe school weten … alles, behalve wie de rector is. Ik zou kunnen volstaan met: “Goedemorgen jongens en meisjes, mijn naam is Leo Spelt, ik ben de rector en ik wens jullie een fijne tijd op het Marnix College.” Maar ieder jaar weer kan ik het niet laten om een paar dingen tegen de nieuwe leerlingen te zeggen. Natuurlijk omdat ik vind dat ze de rector ten minste een keer gehoord en gezien moeten hebben. Hopelijk zullen ze hem daarna nooit meer tegenkomen - behalve als ze hem eens toevallig door de gang zien lopen - want meestal als je als leerling met de rector te maken krijgt, is het foute boel. Maar veel meer nog houd ik een kort toespraakje omdat ik dan even de gelegenheid heb die nieuwe brugklassers, bijna alle driehonderd, even in de ogen te kijken. In die ogen zie ik dan alle hoop, onzekerheid, verwachting, branie, nieuwsgierigheid en spanning die bij zo’n nieuwe start van die jonge mensen hoort. Ik zie leerlingen die uitstralen dat ze vast van plan zijn van hun Marnixtijd een fantastische tijd te maken, maar ik zie ook leerlingen die dat nog niet zo zeker weten, en die het allemaal nog moeten zien.
Op dat moment word ik ook altijd weer even herinnerd aan waarom ik ooit besloot leraar te worden, en ik realiseer ik me dat alles wat je als rector doet, al dat schrijven, mailen, bellen, vergaderen, al dat gedoe met ambtenaren, wethouders, inspecteurs, advocaten, etc. allemaal maar één doel heeft, namelijk het best mogelijke onderwijs te realiseren voor die jongens en meisjes die me op dat moment wat onwennig glimlachend of licht gespannen aan zitten te kijken. Daarom heb ik dat moment op de eerste dinsdag van het schooljaar ieder jaar weer hard nodig en loop ik verder de hele dag en nog weken daarna te glimlachen.
3
EEN MEDEWERKER STELT ZICH VOOR
Annelies Aben:
de regelspin in het Marnixweb door Ginette Wieken
Annelies Aben werkt al weer een jaar of vijf op het Marnix College. Ooit deed ze bij Schoevers de opleiding voor secretariaatsmedewerker en daarna volgden er vele banen in onder andere het bedrijfsleven en de groothandel. Het Marnix College is haar eerste school.
“Ik houd van afwisseling en het was best een omschakeling naar het onderwijs. Het is erg levendig met al dat jonge spul”, zegt ze, “en de mensen hier hebben meer een band met elkaar dan in het bedrijfsleven. Daarnaast zijn de omgangsvormen op een school losser.” De werkdag van Annelies begint al om 7.00 uur en draait dan vooral om leerlingen die absent gemeld worden door hun ouders of door henzelf als ze 18 of ouder zijn. “Zodra ze 18 worden, wordt de mogelijkheid voor ouders om mee te kijken in Magister automatisch geblokkeerd. Ze kunnen dan alleen nog meekijken met toestemming van hun kind”, legt Annelies uit. Als leerlingen niet door ouders afgemeld worden en ook niet op school verschijnen, belt Annelies na het tweede uur naar de ouders. Bij ongeoorloofd verzuim, beter bekend als spijbelen, seint Annelies de afdelingsleiders in en als er erg veel verzuim is, wordt eventueel ook de leerplichtambtenaar ingeschakeld. “Ik heb het onmiddellijk door als het telefoontje niet klopt. Kinderen geven zich weleens uit voor hun ouders en ik heb 4
ook weleens mee gemaakt dat een verliefd stelletje elkaar op die manier probeerde af te melden”, vertelt ze. In geval van twijfel belt Annelies meteen de ouders op. Haar leven op het Marnix bestaat uit veel regelen en ad ministreren. Ze assisteert bij de eindexamenresultaten, houdt de diplomanummers bij, verwerkt stages/meeloop dagen van de leerlingen, hun eventuele steunlessen en ze voert de toetsingsprogramma’s van alle vaksecties in, om maar een paar voorbeelden te noemen. “Ik wil dingen graag goed doen en de dag afronden met een lege of in elk geval afgewerkte mailbox.” Haar werkdag mag dan vroeg beginnen, hij houdt ook weer bijtijds op, om 14.00 uur. In haar vrije tijd mag Annelies graag sporten, kokkerellen, motorrijden en ze is ook vaak in de tuin te vinden. “Het Marnix is een goede en strenge school”, zegt ze, “alhoewel dat strenge wel meevalt. Ik heb hier een leuke en afwisselende baan. Ik ben overal inzetbaar, denk ik, behalve voor de klas. Daar ben ik te lief voor”, lacht ze.
Haar leven op het Marnix bestaat uit veel regelen en administreren. 5
Alpe d’HuZes 2013 door Hans Loois
In de eerste week van juni 2013 is het team factor 6 naar Frankrijk vertrokken om de deelname aan Alpe d’HuZes voor 2013 te bekrachtigen. Een van de begeleiders had een pittoresk dorpje gevonden op ca. 13 km van de voet van de Alp als onderkomen.
Vakanties Het enige nadeel van die verblijfplaats was dat na elke training het colletje naar ons onderkomen weer beklommen moest worden en na een pittige training valt dat niet altijd mee. Onze ploeg bestond uit acht renners en een vijftal begeleiders en dit vijftal heeft ervoor gezorgd dat het de renners aan niets heeft ontbroken. Na de reisdag op maandag zijn we op dinsdag gaan trainen. Eén groepje heeft de Alpe d’Huzes aangedaan en een ander groepje heeft een col genomen die toch ruim 1800 meter hoog bleek te zijn. Wist u trouwens dat Rico op den Camp deze col solo heeft bedwongen? Woensdag en donderdag waren de fietsdagen. Mij is vooral de woensdag bijgebleven omdat op die dag ondermeer ouders met hun kinderen naar boven fietsten, veelal voor mama of papa. Dan krijgt alles weer even zijn eigen plaats. Het evenement op zich is er een om nooit meer te vergeten: tomeloze inzet van alle vrijwilligers, fietsers, de stilte, de ruimte. Hier heb ik even van een afstand gekeken hoe mensen hun dierbaren hebben herdacht, zelden heb ik zoveel verdriet op een plek meegemaakt. Op deze plek is het besef dat gezond zijn een groot goed is, zeer groot! Opvallend vond ik verder dat het team in een korte tijd ‘close ‘ is geworden, het lijkt wel alsof wij elkaar al jaren vriendschappelijk kenden. Opmerkelijk!
“Op deze plek is het besef dat gezond zijn een groot goed is zeer groot!” 6
Tot slot: op het moment van dit schrijven staat de teller op ruim € 23.000,-, een geweldig resultaat, iets wat ons niet meer wordt afgenomen door de domme actie van een van de grondleggers van Alpe d’HuZes. Ook de komende jaren zal het evenement doorgang vinden, iets wat het team van harte onderschrijft. De patiënten verdienen het. Namens factor 6: Hans Loois
schooljaar 2013-2014 door Josephie Brefeld Herfstvakantie ma 21 t/m vrij 25 oktober 2013 Kerstvakantie ma 23 december 2013 t/m vrij 3 januari 2014 Voorjaarsvakantie vrij 14 t/m vrij 21 februari 2014 Pasen do 17 april t/m ma 21 april 2014 Meivakantie ma 28 april t/m di 6 mei 2014 Hemelvaart do 29 en vrij 30 mei 2014 Pinksteren ma 9 juni 2014 Zomervakantie ma 21 juli t/m vrij 29 augustus 2014 Aan dit rooster wordt nog één voor leerlingen vrije dag toegevoegd omdat de school een studiedag voor al haar docenten organiseert. Dat zal zijn op woensdag 12 februari 2014. 7
column
Wie heeft de meeste stress? door Ginette Wieken
Je kind naar de middelbare school laten gaan, betekent loslaten en vrouwen schijnen daar vaak meer moeite mee te hebben dan mannen. Moeders willen niets liever dan dat hun kind goed opgenomen wordt in de klas en tasten diep in de buidel om te zorgen dat zoonlief (dochterlief gaat vaak al liever samen met vriendinnen shoppen) de juiste kleding draagt.
van de dag in een kluisje. De tranen die vergoten worden na een brugklasruzie en uitspraken als “Ik ga nooit meer naar die rotschool toe”, zijn voor sommige moeders moeilijk te relativeren. Terwijl zij tobt hoe ze zoon- of dochterlief de volgende dag naar school moet krijgen, zit die door puberhormonen geregeerd alweer door een volgende moodswing heen vrolijk op Twitter of Facebook.
Meisjes lopen qua ontwikkeling voor op jongens. Huiswerk maken, plannen en het schoolwerk op orde houden lijkt hen minder moeite te kosten dan jongens. Moederharten bloeden voor zoons die na veel gestress om de overhoring voor Frans op school ontdekken dat ze de verkeerde bladzij geleerd hebben. Als zoonlief zich op school groot heeft gehouden, maar thuis in tranen uitbarst, huilt ze een potje mee. En leraren lijken onredelijke en onverbiddelijke monsters die hun kind na zo’n vergissing niet willen laten herkansen. Iedere leerling kan dan immers onder een overhoring uitkomen door te zeggen dat hij per ongeluk iets anders heeft geleerd. “Maar toch niet mijn Cas, Thomas, Rens…”, denkt de bedroefde moeder.
Niettemin valt echt niet te ontkennen dat de overstap naar de middelbare school groot is. Ineens kan je kind niet meer gemakkelijk afspreken na schooltijd. Klasgenoten wonen vaak verder weg en er moet huiswerk gemaakt worden.
“Ik ga nooit meer naar die rotschool toe” Vaders blijken over het algemeen stukken laconieker en denken veel meer dat het allemaal wel goed zal komen met de sociale positie van hun kind op school en dat die verknalde overhoring wel weer opgehaald wordt.
In de zomervakantie kwam ik in mijn verzameling “dat moet ik nog eens lezen”-artikelen het artikel Arme, arme brugklasmama tegen uit een Volkskrantmagazine van oktober 2012. Het zal niet snel aan actualiteit inboeten, denk ik. Aan het woord zijn moeders van brugklassers, die meelijden met de onzekerheden van hun kind dat net op de middelbare school zit. 8
De brugklassers zelf lijken minder stress te ervaren dan hun moeders. De inhoud van die enorm zware rugtassen met boeken waar moeders hun nageslacht het huis mee uit zien wankelen, verdwijnt immers voor een groot deel
Als je je kind eens met de auto bij school afzet, zie je het verdwijnen tussen medescholieren die ook boven jou uittorenen. Je ziet sommigen daarvan roken en outfits dragen waarvan je hoopt dat jouw kind die nooit zal aantrekken. Pubers op scooters scheren rakelings langs jouw bloedje en het lijkt alsof hij of zij aan de goden is overgeleverd. Van wat er zich binnen de schoolmuren afspeelt, zien ouders bitter weinig en sommige kinderen laten er ook nog eens bijna niets over los. Moeders proberen dan vaak betrokkenheid te tonen door te helpen met huiswerk en soms wordt er pas om half tien ’s avonds ontdekt dat er de volgende dag een proefwerk is. Trouwhartig wordt er uitgelegd en overhoord, maar ook dat is geen sinecure. Voor je het weet, vertelt je kind je kribbig dat je het verkeerde vraagt, fout uitlegt en dingen vraagt die het helemaal niet hoeft te weten. Na het artikel gelezen te hebben, dacht ik dat veel vrouwen er in dit opzicht baat bij zouden hebben om er wat meer in te kunnen vertrouwen dat het allemaal wel goed komt. Het wennen aan de middelbare school kost tijd, het loslaten kost moeite en die vaders hebben echt gelijk. 9
Europese & internationale oriëntatie door Ginette Wieken
Europese en Internationale Oriëntatie (EIO) is een nieuw vak dat vanaf het begin van dit schooljaar gegeven gaat worden op het tweetalig vwo. Collega Liane Vissers ontwikkelt hiervoor een lessenserie.
“EIO wordt een éénuursvak in de eerste twee jaar van het tweetalig onderwijs voor die leerlingen die geen Latijn volgen”, vertelt ze. “In klas 3 wordt het geïntegreerd in de vakken aardrijkskunde en geschiedenis. Als de leerlingen in de derde komen, hebben ze hierdoor veel meer voorkennis dan leerlingen uit andere afdelingen.” Het vak EIO is naast aardrijkskunde en geschiedenis een mengeling van maatschappijleer, economie en filosofie. Er is informatie ingewonnen bij scholen die – veelal projectmatig - al met het vak EIO bezig waren. “Bij ons gaat het om een lessenserie waarbij er veel aandacht is voor de zogeheten CLIL (Content and Language Integrated Learning)-vaardigheden. Er wordt veel interactief gewerkt, er wordt gedifferentieerd, het stimuleert tot samenwerken en de nadruk ligt op ontdekkend leren. Dit gebeurt door middel van kleine projecten, maar er wordt natuurlijk ook kennis aangereikt”, licht Liane toe. Het is de bedoeling dat leerlingen gaan nadenken over de maatschappij waarin ze leven, zich bewust worden van hun identiteit en de dingen in een breder perspectief gaan zien. Onderwerpen als: hoe gaan we met elkaar om, burgerschap, de globaliserende wereld, mensenrechten, oorlog en vrede, migratie, machtspolitiek en de Verenigde Naties zullen allemaal de revue passeren. “Er wordt veel gewerkt aan meningsvorming en leerlingen gaan zelf essays schrijven en ze zullen dingen leren die ze niet elke dag tegenkomen”, vertelt Liane. In klas 1 ligt de nadruk op ontdekken en theorie en in klas 2 op op zoek gaan naar de ander. “We willen de leerlingen laten mailen met leeftijdsgenoten in het buitenland en wie weet vloeien daar dan weer uitwisselingen uit voort.” Om het vak aan te laten sluiten bij de belevingswereld van 12- tot 14-jarigen zal er veel gebruik worden gemaakt van voorbeelden, zo mogelijk ondersteund door filmmateriaal. “Het is een hele uitdaging om het voor de leerlingen aanspreekbaar te maken”, besluit Liane enthousiast.
10
Dichter bij de leerling door Charlotte Olsman Ik wens dat je plezier gaat hebben plezier met je klasgenoten plezier in het leren plezier met je docenten want plezier is nodig om fluitend naar school te gaan ik wens dat je je veilig voelt, gewoon zoals je bent ik wens dat jij aardig bent voor anderen en als iemand je niet ligt trek dan je eigen plan niet iedereen hoeft je vriend te zijn, maar iedereen wil in zijn waarde gelaten worden ik wens dat je het verschil ziet tussen grapjes en pesten ik wens je toe dat je elke les iets leert al is het maar één dingetje ik wens je toe dat je op jezelf blijft vertrouwen ook als je eens slechte cijfers haalt of als dingen niet zo goed lukken ik wens je een heel fijn schooljaar in de brugklas, in je eindexamenjaar of in één van de jaren ertussenin 11
Nieuw op het Marnix Ik ben Anne de Fraiture. Voor een aantal van jullie ben ik geen nieuw gezicht op het Marnix College. In 2012 verving ik een collega levensbeschouwing. Ik ben blij dat ik na een jaar op school mag terugkeren en dat ik weer lessen levensbeschouwing kan gaan geven aan de 1ste en 3de klassen. Hiernaast hoop ik dit jaar mijn master Religiestudies in Nijmegen af te ronden. Ik heb veel in het buitenland gewoond en gewerkt (als tropisch bosbouwer). Ik wil mijn leerlingen kennis laten maken met verschillende levenbeschouwingen en culturen en hen helpen om een kritische en tolerante (wereld)burger te worden.
Hola a todos! Mijn naam is Anne Verhoeven, ik ben 24 jaar oud en ja, je raadt het al: ik geef Spaans! Dit jaar ben ik niet voor het eerst te vinden op het Marnix College aangezien ik vorig jaar hier mijn stage gelopen heb. Ik ga dit jaar lesgeven aan V4, A4 en V5 en daar heb ik heel veel zin in. Naast het feit dat ik heel gelukkig ben met mijn kersverse diploma hou ik ook van squash, zwemmen, zumba en koken. Mijn lievelingseten is lasagne en top-40 muziek luister ik ook graag. Hopelijk zien wij elkaar snel bij een les Spaans! Hallo iedereen. Ik ben Aron van den Broek en ik zal het komende jaar mijn eindstage gaan lopen op het Marnix College. Ik studeer geschiedenis aan de lerarenopleiding in Nijmegen, waar ik dus in mijn laatste jaar zit. Naast mijn studie geef ik ook leiding bij de waterscouting in Wageningen, wat ik met veel plezier doe. Voor de rest houd ik erg van zeilen en doe ik graag een poging tot gitaar spelen. Ik heb er zin in dit jaar en ik hoop dat we er een mooi jaar van kunnen maken. Het komende half jaar hoop ik op uw school les te geven in het kader van een eenjarige educatieve master van de Universiteit Utrecht, waarmee ik een eerstegraadsbevoegdheid voor geschiedenisdocent zal verkrijgen. Voordat ik aan deze studie begon, heb ik de bachelor geschiedenis afgerond. Verder heb ik me aan de Radboud Universiteit een jaar lang met een master op het gebied van de antieke cultuur beziggehouden. Ook nu ligt daarom nog mijn grootste interesse bij de oudheid. Graag lees ik dan ook oude Griekse teksten. Ik hoop een prettige tijd tegemoet te gaan op het Marnix College. Na mijn eerste kennismaking heb ik er alle vertrouwen in dat dit zeker zal gebeuren. Dirk-Jan de Kooter
1212
Het nieuwe schooljaar is voor mij, Donja Hulshoff, begonnen met de overstap van het basisonderwijs naar Nederlands geven op het Junior. Ik woon met mijn man en onze 3 kinderen in Ede en mijn hobby’s zijn tennis, koken, lezen en in de tuin rommelen. Lesgeven op je vroegere middelbare school waar je je man hebt ontmoet en waar je eigen kinderen op zitten of hebben gezeten, bijzonder hoor! Het omgaan met ‘kinderen’, ze motiveren en begeleiden, maar vooral laten ervaren dat ‘spelen’ met de Nederlandse taal ook leuk kan zijn en Nederlands niet alleen maar een verplicht vak is. Voor mij de mooiste baan die er is!
Mijn naam is Indira Houwink en ik geef Engels. Een deel van jullie zal mij al kennen, aangezien ik al sinds eind januari lesgeef op het Marnix College. Ik ben geboren in de Verenigde Staten en heb achtereenvolgens in Nederland, Singapore en Spanje gewoond. Ik ben teruggekomen naar Nederland om aan de Rijksuniversiteit Groningen Engelse taal en cultuur te studeren. Dat heb ik met veel plezier gedaan en nu mag ik mijn passie uitoefenen: lesgeven. Ik geniet van het lesgeven, vind de leerlingen fantastisch en houd natuurlijk heel veel van mijn eigen taal. See you soon! “Zou je je willen voorstellen aan de lezers van Marnix Motief in ongeveer 100 woorden?’“ Maar natuurlijk wil ik dat wel! Mijn naam is Jannet Oosterhuis en ik heb de afgelopen jaren met veel plezier lesgegeven op Het Assink Lyceum in Haaksbergen. Door een verhuizing naar Utrecht in de zomervakantie, ben ik blij dat ik nu Nederlands mag geven aan een aantal bovenbouwklassen van het Marnix College. Een docent Nederlands houdt natuurlijk van lezen, maar ik word ook blij als ik de dag kan beginnen met een rondje hardlopen. En van nog veel meer dingen, maar ja, die 100 woorden… Hoi! Ik ben Malou Latta, ik ben 24 jaar en ik woon in Herveld. Dit schooljaar zal ik op het Marnix College economie gaan geven aan voornamelijk 3de klassen. Ik heb eerst bedrijfseconomie gestudeerd op de HAN in Nijmegen, daarna heb ik de overstap gemaakt naar het onderwijs. Ik heb de kopopleiding economie gevolgd en ik ben zo enthousiast geraakt over het lesgeven dat ik graag een baan in het onderwijs wilde. Dat is me gelukt, hier op het Marnix College. Mijn hobby is dansen, voornamelijk moderne jazzdance. Ik dans zelf graag en ik geef les aan een groep meiden in de leeftijd van 16-20 jaar. Ik hoop dat dit jaar een mooi, leerzaam en gezellig jaar wordt. Ik heb er in ieder geval zin in! Hallo! Ik ben Marleen Severijnen en vanaf dit jaar geef ik Nederlands op het Marnix College in 3-atheneum en 4-havo. Ik ben 23 jaar, geboren in Tilburg en ik woon nu alweer vijf jaar in Utrecht. Daar heb ik Nederlandse Taal en Cultuur gestudeerd aan de universiteit en een master Taalwetenschappen afgerond. Ik heb al enige ervaring als docente Nederlands en ik heb geleerd dat Nederlands niet alleen een belangrijk vak is, maar bovenal een ontzettend veelzijdig vak. Ik hoop dat ik dit jaar voldoende kennis, vaardigheden en enthousiasme voor het vak en de taal kan doorgeven aan mijn klassen. Mijn naam is Olaf Krings. Ik ben 24 jaar en woon in het mooie Nijmegen. Met ingang van dit nieuwe schooljaar geef ik het vak Nederlands op het Marnix College. Daarnaast ben ik mentor van een atheneum 4-klas. Vorig jaar ben ik begonnen met wielrennen, wat dan ook mijn favoriete sportieve bezigheid is. Daarnaast heb ik een passie voor voetbal en ben ik een echte Roda JC-supporter. Het mooie van het vak Nederlands vind ik dat het erg divers en breed is: voor vrijwel iedereen is er wel een mooi onderdeel binnen het vakgebied te vinden. Ik heb erg veel zin in een leerzaam, maar zeker ook gezellig(!) schooljaar.
13
Mijn naam is Reggie van Nuland en ik ga aardrijkskunde geven in de onderbouw. Ik ben 21 jaar en kom uit Oss. Afgelopen zomer heb ik mijn tweedegraadsbevoegdheid gehaald voor aardrijkskunde. Verder ga ik dit schooljaar beginnen aan de lerarenopleiding economie in deeltijd zodat ik ook in dat vak les kan geven. In mijn vrije tijd ga ik vaak winkelen, korfballen of luister ik naar muziek. Ik ga vol goede moed beginnen aan dit schooljaar en hopelijk wordt het een leuke tijd. Ik kijk er naar uit om met jullie allemaal uitgebreider kennis te maken!
Mijn naam is Rickert Vlaanderen en ik ben dit jaar nieuw op het Marnix College als technisch onderwijsassistent voor het vak natuurkunde. Hiervoor heb ik twee jaar met veel plezier gewerkt als technisch onderwijsassistent op de Rientjes Mavo te Maarssen, waar een leerling eens correct constateerde dat ik als TOA eigenlijk alleen de leuke dingen doe. Dit voortzettend zal ik geregeld in het mooie nieuwe bètalab te vinden zijn, evenals in de practicumlessen voor natuurkunde. Mijn hobby’s zijn skaten, science-fiction, astronomie, ruimtevaart en eigenlijk alles wat sneller dan 1000 km/h gaat. Mijn naam is Ron van Elst en ik ben 28 jaar. Ruim 10 jaar geleden ben ik door de Wiskunde Olympiade in Eindhoven terecht gekomen en daardoor ben ik daar begonnen aan een studie wiskunde. Ik ben toen op zoek gegaan naar een nieuwe uitdaging en dit was het onderwijs. Zonder enige ervaring ben ik voor de klas gaan staan en dit beviel zo goed dat ik overgestapt ben van mijn master wiskunde naar de lerarenmaster. Na een aantal jaren studie en werk gecombineerd te hebben, is nu mijn studie afgerond. Vervolgens ben ik verhuisd naar Utrecht om nu te beginnen als eerstegraads docent aan het Marnix College. Ik heb er zin in! Mijn naam is Ruth Bootsma, ik ben 25 jaar en kortgeleden afgestudeerd aan het Instituut voor Leraar en School te Nijmegen. Ik heb de afgelopen twee jaar gewerkt en stage gelopen op het Stedelijk Gymnasium Johan van Oldenbarnevelt te Amersfoort. Ik kom de sectie klassieke talen versterken en zal voornamelijk Latijn, maar ook Grieks en klassieke culturele vorming geven aan de leerlingen van klas 1 t/m 5. Daarnaast werk ik als vrijwilliger voor SMESH (Studeren met een specifieke hulpvraag) voor de Radboud Universiteit Nijmegen. Ik begeleid twee studenten met een aan autisme verwante stoornis op het vlak van studeren, op kamers gaan, planning etc. Moin! Mijn naam is Saskia von Preyss en ik ben de nieuwe docente voor het leuke vak Duits. Ik ben 28 jaar en woon met mijn vriend samen in Amsterdam. Zoals jullie misschien aan mijn naam kunnen zien, kom ik uit Duitsland. In verband met mijn studie Germanistiek en geschiedenis ben ik naar Nederland gegaan. Nou ja… Drie jaar later ben ik dus nog steeds hier en volg met plezier de tweedegraads lerarenopleiding in Amstelveen. Naast het lesgeven vind ik het leuk om te reizen, lezen of te koken. Ik kijk uit naar het komende schooljaar met jullie! 14
Verplichte Maatschappelijke Stage afgeschaft
Oud & nieuw op school Cryptofilippine Een aantal klinkers is met een nummer aangegeven. Gelijke nummers zijn gelijke letters.
3
In het afgelopen jaar heeft een beperkt aantal leerlingen van het Marnix College de stage afgerond. Als zij willen, verstrekt de school hen een certificaat waaruit blijkt dat zij de stage hebben voltooid. Leerlingen die dat willen, wordt gevraagd contact op te nemen met de coördinator maatschappelijke stage, mevr. Ida Bakker.
1
1
4 5 6
2
3
1
1
2
2
1
4
7 8
Inmiddels zijn we zover dat we weten dat nog geen jaar na de invoering van de maatschappelijke stage het lopen van die stage geen eindexameneis meer is.
2
2
door Josephie Brefeld
In het regeerakkoord van de regering Rutte II was afschaffing van de maatschappelijke stage een van de voorgenomen bezuinigingen.
1
3
1
1
4
3
1. meervoudig opbergsysteem 2. zo te horen een Engelse vrucht met thee 3. boekje dat verborgen op bijbedoelingen duidt 4. elektronische informatie amfibie? 5. bordje ter ondersteuning van het eerste taallesje 6. kliederdoekje bij het schrijven 7. klinkt als een glanzende boodschap 8. schrijf je met geween van een opleidingsinstituut? De oplossing in de verticale balk staat garant voor een voortdurende informatiestroom.
De oplossing staat op pagina 27 15
DE LEERLING CENTRAAL
Wereldkampioen korfbal: Isa Klein Tuente uit H3C door Gerben de Jong
Isa vertelt: “Het was eigenlijk heel bijzonder dat ik vorig jaar in het landelijke selectieteam korfbal kwam, omdat ik nog zo jong was. Maar we werden wel wereldkampioen en dit jaar ook weer. Op dit moment zit ik in een team voor spelers onder de zestien. Volgend jaar ga ik naar de selectie voor spelers onder de negentien. Dat is weer een stapje hoger, dus dat is weer wat moeilijker.”
“Ik wilde altijd al heel graag een teamsport doen, maar ik wist nog niet wat. Op de basisschool kregen we een Rabobankpas en daarmee kon je bij sportverenigingen kijken. Ik ben toen bij korfbal gaan kijken in Ede en ik vond het direct heel leuk. Het was er heel gezellig”, vertelt Isa. Ze gaat enthousiast verder: “Korfbal speel je met jongens en meisjes. Dat is maar bij weinig sporten het geval, maar bij korfbal is het heel normaal, je bent één team samen. We spelen zowel binnen als buiten. Bij korfbal mag je niet dribbelen met de bal zoals bij basketbal. Je mag al helemaal niet lopen met de bal. Er is een aanvalsvak en een verdedigingsvak en je speelt in één van beide vakken. Het is een tactisch spel, want het komt vooral aan op het naar elkaar toe spelen van de bal. Bij korfbal spelen we gemengd, dus denken mensen al gauw dat het niet echt iets voor jongens is. Maar je moet zowel fysiek als mentaal sterk zijn omdat je in één team speelt. Je moet elkaar kunnen vertrouwen.” Ze doet erg veel voor haar sport en heeft er ook veel voor moeten laten. Ongeveer om de week traint zij twee uur achter elkaar bij de landelijke selectie, en met haar eigen club 16
‘Dalto’ traint ze twee keer per week. Daarnaast moet ze ook nog één keer per week trainen bij het districtsteam ‘Oost’. “Het is druk en als het volgend jaar met school niet meer lukt, dan gaat school toch voor”, vertelt Isa. Talent alleen is niet voldoende. Zij traint altijd heel erg hard en heeft het geluk goede trainers te hebben. “Als je het doel hebt om beter te worden, dan word je dat ook. Als je er voor honderd procent in gaat, dan komt het vanzelf”, zegt Isa. Het wereldkampioenschap werd zowel vorig jaar als dit jaar in Schijndel gehouden. Er worden daar ook clinics (in het Engels) gegeven aan de andere landen, omdat Nederland toch wel het beste korfballand is. Dit jaar deden Rusland, China, Spanje, Engeland, Duitsland, België, Hongarije en Bulgarije mee. Het is heel leuk om te zien hoe zij spelen. Er zijn grote verschillen tussen de landen. België is wel serieus, maar in Rusland en Hongarije kunnen ze gooien en vangen en soms gaat de bal in de korf. Maar tactisch lopen ze toch wel wat achter. Ze besluit: “Het is leuk om die clinics te geven omdat de tegenstander dan sterker wordt, zodat we er ook meer strijd aan hebben.”
Talent alleen is niet voldoende. 17
Waar zijn ze gebleven?
Waar zijn ze gebleven? door Jeannette de Boer eens aan terugdenken nu Zwagerman de kunstrubriek van het tv-programma DWDD presenteert.
Wil Nederland de crisis ontstijgen, dan is innovatie het toverwoord. Toptalenten hebben we nodig, snelle denkers die aan een steeds specifiekere en voortdurende vraag kunnen voldoen. Zij moeten Nederland meer dan ooit opstuwen, aldus BCG: The Boston Consulting Group, een wereldwijd adviesbureau dat actief is op het gebied van bedrijfsstrategie.
Leonard glimlacht wanneer de eindexamenstunt 2001 ter sprake komt. De negerzoenen die tegen alle afspraken in tijdens het feest werden uitgedeeld. Dat heeft de organisatie geweten ook: tot diep in de nacht waren de organisatoren bezig om de dikke plaklaag van de vloer af te beitelen.
Dit is het verslag van een conference-call met Wouter Pomp, Leonard van Bokhorst, Selmer Derwort en Thijs Venema, vier oud-leerlingen die in 2001 en 2004 eindexamen vwo deden en per toeval allemaal bij BCG terecht zijn gekomen. Op eigen kracht, zonder kruiwagens. Alle vier zijn ze voor hun studie de grens overgestoken. Wouter licht toe: “Het is goed voor je CV, omdat werkgevers ervaring in het buitenland waarderen. Je persoonlijke groei vaart er wel bij, je ontwikkelt meer competenties. En het is een mooi avontuur.” Zij herinneren zich het Marnix als een school met veel gevarieerde buitenschoolse activiteiten. Mooie cabaret optredens van de Vliegende Panters en NUHR, de indrukwekkende theatervoorstelling Othello waarin een hoofdrol voor Wouter was weggelegd, een optreden van auteur Joost Zwagerman in een bomvolle aula. Wouter moet er nog wel 18
selmer derwort
leonard orst n va bokh
Wouter, Leonard en Selmer (2001) maakten destijds deel uit van een hechte tvwo-klas. “Tweetalig onderwijs geeft een enorme meerwaarde”, vertelt Selmer. Veel van zijn voormalige klasgenoten spreekt hij nog regelmatig. Thijs (2004) heeft als enige geen bedrijfskundige achtergrond: hij studeerde Klassieke Talen. Spijt heeft hij er niet van. Integendeel: het vak Latijn leerde hem bijvoorbeeld logisch(er) nadenken. “De toekomst valt niet te voorspellen, uiteindelijk doe je in de praktijk niet waarvoor je gestudeerd hebt”, vertelt hij.
De buitenlandervaring smaakte naar meer. Het mooie van het bedrijf waar ze nu werken, is dat drie van hen ook daadwerkelijk in het buitenland werkzaam zijn. Een ideale leerschool in deze fase van hun leven, zo is hun overtuiging. Binnen BCG werken ze aan korte projecten binnen het nationale en het internationale bedrijfsleven. Iedere zes weken tot een paar maanden bij een nieuw bedrijf en met andere problemen aan de slag. Het leukste is om aan het eind van zo’n traject je eigen invloed terug te zien. Bijvoorbeeld in het geval van een fusie van twee bedrijven of bij het bepalen van de groeistrategie van een bedrijf. Wat zijn de opties in het buitenland wanneer het bedrijf in Nederland de groei heeft voltooid? Op het Marnix hadden de vier heren geen idee van het bestaan van BCG. “De wereld verandert zo snel. Het doet er niet toe wát, maar belangrijk is hóe je gestudeerd hebt. Als je je maar blijft ontwikkelen, dan kun je jouw ambitie overal waarmaken. Doe iets waar je lol in hebt, met passie kun je overal komen.”
We hebben er zin in! door Ellen Okkersen
[email protected]
De OR gaat dit jaar weer enthousiast van start met 4 nieuwe leden. Een van hen, Koen Lamp, is gekozen tot lid van de oudergeleding in de MR. We gaan samen met de decanen verder bouwen aan de loopbaanadvisering van de bovenbouw, waar zich al 50 ouders voor hebben aangemeld! We zoeken nog meer ouders die mee willen doen en we doen hierbij een oproep voor zeilinstructeurs. De OR neemt binnenkort plaats in de Ondersteuningsplanraad om Passend Onderwijs en de samenwerking met andere scholen vorm te geven. Vooral de nieuwe ouders op school wijs ik nog even op onze website. Onderwerpen die u voor de OR interessant vindt, kunt u ons altijd mailen. We horen graag wat er leeft bij andere ouders en we nemen dan contact met u op.
wouter pomp
thijs venema
19
De eerste Marnixdag van elf klassen
Na een toespraak van de rector gingen de leerlingen verwachtingsvol met hun mentor mee om aan een dag te beginnen waarin ze wegwijs gemaakt zouden worden op de school. Ze kregen hun rooster, deden kennis makingsspelletjes en gingen sporten. Het rooster goed in je agenda overnemen was voor velen nog een hele dobber. Gespannen tuurden ze naar al die afkortingen van vakken en docenten en onder veelvuldig, nerveus geklik met pennen, bevroegen ze elkaar en hun mentor: “Is WI nou een vak of een leraar?” en “Hoe laat ben je nou uit als er bij 7 niets staat?” en “Oh, gelukkig, ik hoef mijn gitaarles niet te verzetten.”
door Ginette Wieken
De mentoren konden uitblazen toen de leerlingen gingen sporten. Dat die eersten hun beste beentje hadden voorgezet was duidelijk, want een paar uur later meldden brugklassers uit vier verschillende klassen allemaal dat zíj echt de leukste mentor hadden. Verder was het programma “supervet” en het was “übergezellig”. Als allerleukste dingen werden de spelletjes en het sporten genoemd en verder scoorden de broodjes knakworst bij de lunch en de ijsjes na afloop hoge punten. “Mijn moeder heeft mijn boeken gekaft en we hebben samen mijn tas al voor morgen ingepakt”, meldde een jongen bij het weggaan, “het zal morgen dus wel allemaal goed gaan. Ik ben alleen nu wel heel erg moe.”
Dinsdag 3 september was het zover. In twee groepen, die na elkaar arriveerden op het Juniorgebouw, kwamen onze jongste en nieuwste Marnixiaantjes hun opwachting maken. Ze waren voor het eerst van hun leven middelbarescholieren.
Allereerst konden ze zich verbazen over het gebouw dat nauwelijks nog leek op de school waar ze vlak voor de zomervakantie nog hun mentor en klasgenoten even hadden leren kennen. Velen vonden het onherkenbaar. “Wat is het hier mooi geworden. En de kluisjes zijn zo lekker groot”, verzuchtte een meisje. “Ik heb er zo’n zin in om naar het Marnix te gaan”, vulde een jongen haar aan, “mijn broer zit in de derde en die zegt dat er van dat “op het Marnix mag niks” niets waar is.” Het kleine gebouw, dichtbij, maar toch ver weg van die andere, grote leerlingen spreekt vele kersversje brugjes – en ook hun ouders - aan, want ze gaven grif toe dat ze hun 20
overstap naar ‘de middelbare’ ook heel spannend vinden. Op het Marnix wordt alles ook goed uitgelegd, hadden ze gehoord. “Het Marnix staat voor goed onderwijs”, meldde een welbespraakte 12-jarige. Het huiswerk dat ging komen maakte sommige leerlingen wel wat ongerust, net als het vak wiskunde. Spelen na school en de vrije woensdagmiddag zijn zaken die ze niet graag opgeven. Veel leerlingen vertelden dat ze zich op het vak Engels verheugden en eentje noemde Frans, “want mijn oma komt uit Frankrijk”. “Ik hoop dat ik me straks goed kan concentreren”, tobde een ander, “want ik leid mezelf zo gauw af.”
Het huiswerk dat ging komen maakte sommige leerlingen wel wat ongerust, net als het vak wiskunde. 21
Het nieuwe Juniorgebouw door Leo Spelt
In de vorige Marnix Motief werd aangekondigd dat het Juniorgebouw in de zomervakantie een stevige opknapbeurt zou ondergaan. Die renovatie van het gebouw was onvermijdelijk geworden na 45 jaar intensief gebruik door vele duizenden jongens en meisjes.
22
Het vertrouwen dat de schoolleiding gedurende de vakantie altijd gehouden heeft in een goede afloop van het project werd uiteindelijk niet beschaamd, zoals inmiddels is gebleken: bij de start van het nieuwe schooljaar lag niet alleen het hoofd gebouw van het Marnix College in alle rust schoon glanzend op de docenten en leerlingen te wachten, maar de blikvanger van de start van het schooljaar was toch echt het nieuwe Juniorgebouw. Het Junior is een ander gebouw geworden. Een gebouw dat je - ondanks de misschien wat norse buitenkant - als je eenmaal binnen bent, verwelkomt met licht, ruimte en eenheid. Met rust en ritme. Een gebouw dat met de nieuwe kleur- en sfeervoering veel meer dan vroeger het eigene van het Marnix College belichaamt en uitstraalt. Natuurlijk is er grote bewondering en waardering voor onze hoofdaannemer, de firma Grootheest uit Bennekom, en alle onderaannemers die bergen werk in de soms tropische hitte hebben verzet, en die daarbij veelal hun goede humeur en optimisme hebben bewaard. Ook hebben we grote bewonde ring en respect voor de architecte Patricia Cortijo en project leider Wim van Vliet die soms bijna letterlijk dag en nacht voor het Marnix College in de weer zijn geweest met een fantastisch resultaat.
Aan de hand van een gedurfd ontwerp van architectenbureau JAN uit Rotterdam en onder aansturing van architecte Patricia Cortijo en projectleider Wim van Vliet ging het Bennekomse bouwbedrijf Grootheest al een paar weken voor de start van de zomervakantie hard aan de slag (zoals de bewoners van het Juniorgebouw aan den lijve hebben ervaren). Stof, herrie, lesverstoring, rommel, beperking van de lesmogelijkheden … weinig bleef ons bespaard in de laatste weken van het vorig schooljaar, maar dat was nog niets vergeleken bij de explosie aan activiteiten die de bouwers ontplooiden toen de school eenmaal op vrijdag 12 juli op vakantie ging. Tientallen slopers, stukadoors, timmerlieden, metselaars, schilders, elektriciens etc. bevolkten vanaf dat moment de hele zomer - dag in dag uit - het gebouw. Op zaterdagen werd er gewoon doorgewerkt en zelfs de vele tropische dagen van de voorbije zomer vormden geen belemmering voor de voortgang van het werk. Het gebouw moest immers op maandag
2 september weer onze tweedeklassers en op dinsdag 3 september onze nieuwe brugklassers kunnen ontvangen.
Het Junior is een ander gebouw geworden.
Zoals voor de vakantie beloofd was, hielden we op donderdag 19 september jl. een housewarmingborrel voor alle Marnixouders, zodat zij eens konden rondkijken in het nieuwe Junior. Maar mocht u niet in staat geweest zijn die bij te wonen en ook nog niet de gelegenheid hebben gehad het Junior met eigen ogen te bewonderen, dan geven de foto’s op deze pagina’s een mooie indruk van het geheel vernieuwde gebouw. 23
Wouter Vink, de nieuwe afdelingsleider brugklas door Gerben de Jong
Wouter Vink (30) heeft van 2000 tot 2004 aardrijkskunde gestudeerd in Nijmegen. Hij is direct daarna op het Marnix College terecht gekomen als docent aardrijkskunde. Het eerste jaar op het Marnix was nog rustig. Het tweede jaar werd meteen wat serieuzer, toen hem werd gevraagd te assisteren bij de werkzaamheden van de afdelingsleider van de tweede klassen. Maar Wouter heeft nooit spijt gehad van de keuze voor het Marnix College. Hij is gelukkig getrouwd met Judith en heeft sinds december een dochter genaamd Puk. “Dat gaf ook weer een nieuwe blik op mijn werk. Je werkt met kinderen die door ouders aan je toevertrouwd zijn. Mijn motivatie voor het onderwijs zit in de leerlingen. Het vak aardrijkskunde heb ik gekozen omdat dat nog het best bij mij paste. Ik ben geen “vakgek”. Aardrijkskunde is een middel om met leerlingen bezig te zijn. Vooral in de middelbareschoolleeftijd gebeurt er van alles met die kinderen. Ze ontdekken heel veel over zichzelf. Vragen als: ‘Wie ben ik? Waar wil ik naar toe?’ en ‘Wil ik werken aan mijn sterke of juist zwakke punten?’ Dat proces vind ik superleuk!
“De periode als bekende Nederlander heeft ook een uitstraling op de leerlingen.” 24
Ik heb al heel vroeg een kijkje in de keuken van het Marnix gekregen en ik heb het meteen leuk gevonden. Ik heb een trainingstraject voor afdelingsleiders gevolgd. Mijn projectopdracht was het stroomlijnen van de zorg bij ons op school. Volgens de inspectie deden we vrij veel, maar was het verband wat zoek. Nu is er een mooi zorgplan: het ‘Marnix zorgweb’.
Ik heb altijd een middag vrij gehouden voor muziek. Je moet naast je werk ook iets hebben om je hoofd leeg te maken. Al tijdens m’n studie is de vraag opgekomen of ik verder wilde in de muziek of met onderwijs. Ik heb voor het onderwijs gekozen. Maar toen de Voice of Holland langs kwam, vond ik het wel erg leuk om te kijken hoe ver ik kon komen. Gelukkig waren ze op school bereid om mij daar enige ruimte in te geven in de vorm van onbetaald verlof. Als je voor een baan als afdelingsleider kiest, kies je ook meteen je prioriteit. En die ligt bij school. Wel zal ik altijd muziek blijven maken naast mijn werkzaamheden op school. De periode als bekende Nederlander heeft ook een uitstraling op de leerlingen: ga vooral doen wat je leuk vindt! Durf je gevoel te volgen. Vaak ligt de nadruk op wat je verkeerd doet en hoe je dat kunt verbeteren. Maar je kunt ook gaan voor wat je graag en goed doet en dat uitbouwen. Op het Marnix hebben we de luxe dat we al een goede school zijn. Ik ben blij met de openheid naar elkaar. Ik zou willen werken aan de motivatie van leerlingen in de onderbouw. De gretigheid van leerlingen bij binnenkomst neemt toch wat af in de loop van de volgende jaren. De school is uniek door de twee aparte gebouwen. Het geeft de onderbouwleerlingen wat meer gevoel van veiligheid, terwijl het toch één school is. Leerlingen vertellen trots dat ze op het Marnix zitten. Dat is onze beste p.r.!“
25
door Rob Arts Do 7 november, 20.00 uur, hoofdgebouw Do 28 november, 20.00 uur, aula hoofdgebouw Vergadering OR. Cabaretvoorstelling. Rauw Spul speelt Zo 27 oktober t/m vrij 1 november Vrij 8 november, 19.30-23.00 uur, aula Junior Wildgroei. Projectbijeenkomst Comeniusproject Onderbouwfeest voor klas 1 en 2. Ma 2 en di 3 december Energy in the Future. Ouderavonden. Di 12 november Ma 28 oktober Bijeenkomst Milkywayclub, 19.30 uur, Junior. Huiswerkvrij voor alle klassen m.u.v. de Voorlichting voor ouders van leerlingen Woe 4 december, 20.00 uur, examenklassen. in mavo 3 over studie- en beroepskeuze. hoofdgebouw Vergadering OR. Praktijkdag voor eindexamenkandidaten 19.30 uur, hoofdgebouw. muziek. Do 5 december Woe 13 t/m za 16 november Sinterklaasviering voor brugklassen. Di 29 oktober Reisdagen M4. Praktijkdag voor eindexamenkandidaten Vrij 6 december muziek. Do 14 november, 6e en 7e lesuur Huiswerkvrij. Kv1-dag voor mavo 3. Animatieproject. Oud-leerlingenmiddag voor alle leerBijeenkomst Milkywayclub. 19.30 uur, Junior. lingen in havo 5. Di 10 december, 19.30 uur, Junior Informatiebijeenkomst over profielkeuze Bijeenkomst Milkywayclub. voor ouders van leerlingen in havo 3. Ma 18 november 19.30 uur, hoofdgebouw. Uitreiking rapporten aan niet-examenVrij 13 december klassen. Radbouddag voor alle vwo 4-klassen. Woe 30 oktober Herkansingen eindexamenkandidaten in Profielkeuzedag op de HAN voor alle Di 19 november leerlingen in havo 3. Vanaf 8.15 uur. Uitreiking cijferlijsten aan examenklassen. havo 5 en vwo 6. Informatieavond over studiefinanciering Kerstgala. 20.30 uur, aula hoofdgebouw. voor leerlingen in havo 5 en hun ouders. Do 31 oktober Vrij 20 december 19.30 uur, aula hoofdgebouw. Pestproject voor alle brugklassen. Kerstviering Junior, 8.00 uur. Kerstvieringen klassen 3 t/m 6, na 3e Do 21 november, 6e en 7e lesuur Ma 4 t/m vrij 8 november lesuur. Eerste tentamenweek voor mavo 4, havo Oud-leerlingenmiddag voor alle leerlingen in vwo 5. 5 en vwo 6. Ma 23 december t/m vrijdag 3 januari Kerstvakantie. Di 5 november, 19.30 aula hoofdgebouw Di 26 november, 19.30 uur, Junior Informatieavond over de profielkeuze Bijeenkomst Milkywayclub. voor de ouders van leerlingen in vwo 3. Ma 21 t/m vrij 25 oktober Herfstvakantie.
Als ik terugdenk aan de tijd dat ik les kreeg, springt een aantal leraren eruit. Het begon allemaal op de lagere school. Meester Wijnhoven was één van mijn onderwijzers. Hij leerde mij om vragen niet altijd rechtstreeks te beantwoorden, maar een vergelijkend voorbeeld te geven. Ik herinner me nog dat ik hem vroeg hoe het toch kon dat een straaljager horizontaal in de lucht kon blijven als hij de bommen onder één van de vleugels afgeworpen had. Hij keek me aan en antwoordde: “Wat zou je doen als je aan elke hand een emmer water droeg en de emmer in de linkerhand losliet?” Op de middelbare school was er de docent Grieks. Hij liet mij elke vrijdagmiddag tien minuten eerder naar huis gaan (het zgn. ‘eerder-vertrek-pasje’) zodat ik de bus kon halen. Zo ook de vrijdag voor carnaval. Toen ik naar beneden liep, hoorde ik in de kelder carnavalsmuziek. Als rasechte Limburger besloot ik even een kijkje te nemen en voor ik het wist, liep ik mee in de polonaise. Aan de bus dacht ik niet meer. Op een gegeven moment liep er iemand achter mij in de polonaise, die mij op de rug tikte. Het was mijn leraar Grieks. Hij keek me aan en zei op een rustige manier: “Ik neem aan dat de heer Arts vrijdags niet meer eerder uit mijn klas vertrekt?” Hij liet mijn ‘eerder-vertrek-pasje’ voor de andere dagen ongemoeid door niets van dit voorval aan de directie te melden. De eerste vier jaar van mijn gymnasiumtijd bracht ik op ‘Mater Dei’ door in Nijmegen. Toen de school fuseerde met het Canisius College verhuisde het gymnasium. Van een relatief kleine school kwamen we in een school met veel leerlingen. Het fusiejaar, we zaten toen in de vierde, was voor ons behoorlijk aanpassen. Niet wat leren betreft, maar met name het grote aantal leerlingen. De lessen van meneer 26
Agenda
g: ssin Oplo ap tom et mu l appl da agen a iP d je k plan lees ap inktl il e ma t j i r olk scho
mijn voorbeeld
Lessen voor het leven
Van Reijssen werden dan ook vaak gebruikt als praatsessie om onze harten te luchten. Voor ons was het fijn gehoord te worden. Zijn voorwaarde was: we moesten ons de leerstof wel zelf eigen maken. Dat was geen probleem voor ons. Ik heb er nog steeds profijt van!
27
Marnix College
28
Prins Bernhardlaan 30
Telefoon 0318 - 65 00 35
6713 MC Ede
E-mail
[email protected]
