Marnix Motief
s c h o o l j a a r
2 0 0 7 - 2 0 0 8
2 De leerling centraal 3 Een cultureel bad 3 De schoolmediatheek zoekt nog enkele vrijwilligers
3 Agenda 4 We dansen de salsa 4 Ghana actiedag
5
|
n u m m e r
8
Leerplicht: de leerling en de school moeten hun verplichtingen nakomen
5 Astrid van Laar en Jessica Huisman liefst gaf ik Spaans 6 Het vanaf de brugklas 6 AED op het Marnix College 6 Onderwijstijd: dilemma
|
d e c e m b e r
2 0 0 7
7 Mijn voorbeeld 7 Loopbaanoriëntatie en -begeleiding 8 De grote, digitale sprong voorwaarts 8 Het Marnix krijgt een rapport 8 Ouderraad 8 Colofon
Het Marnix zorgt
Ook is er nog een kleine groep ‘speciale’ leerlingen met aangeboren handicaps als bijvoorbeeld autisme en ADHD. Deze behoeven met name bij het begin van hun schoolcarrière extra aandacht en met wat kleine aanpassingen van de kant van de school kan deelname aan het reguliere onderwijs haalbaar gemaakt worden. Die haalbaarheid vooraf toetsen is van groot belang. Niet omdat het prettig is om je als school achteraf op de borst te kunnen roffelen als je het er goed hebt afge-
Ik weet niet of ik trots moet zijn of niet Met enige regelmaat lees je in de krant dat bij onderzoeken van de OESO (de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling) blijkt dat de Nederlandse scholieren uitstekend presteren in vergelijking met andere landen. Vooral op het gebied van de wiskunde, natuurwetenschappen en het lezen behoren de prestaties van de Nederlandse scholieren van het voortgezet onderwijs tot de beste van de wereld, horen we dan. Eigenlijk moet je er trots op zijn dat onze leerlingen en leraren er samen blijkbaar in slagen landen als Duitsland, de Verenigde Staten en Australië achter zich te laten op het gebied van kennis en onderwijs. En dat doen ze niet voor het eerst, dat is al langer het geval. Naar de oorzaken kun je eigenlijk alleen maar gissen. Zijn onze kinderen dan gemiddeld meer getalenteerd dan kinderen in andere landen? Dat zou me verbazen, maar je weet het maar nooit.
Het leeuwendeel van de leerlingen op het Marnix College heeft geen extra hulp en ondersteuning nodig bij het leren. Ook hulp bij sociaal-emotionele problemen wordt door de meeste leerlingen niet gevraagd aan de beschikbare mentoren of leerlingenbegeleiders. Het simpele feit wil namelijk dat het met de meeste leerlingen gewoon goed gaat. Omdat er toch altijd leerlingen zijn die wat extra zorg nodig hebben, krijgen alle brugklassers een dictee zodat leerlingen met een achterstand of problemen op het gebied van spellen snel opgespoord kunnen worden. In hetzelfde jaar wordt ook de zogeheten SchoolVragenLijst (SVL) afgenomen, die het welbevinden van leerlingen meet. De leerlingen met een leerachterstand of dyslexie worden begeleid door onze remedial teacher Gerda van Lynden en voor faalangst en persoonlijke problemen zijn er leerlingbegeleiders aangesteld. In de brugklas wordt er nog extra werk verzet om leerlingen een goede werkhouding bij te brengen. In de mentorlessen wordt tijd besteed aan het aanpakken van huiswerk en voor wie daar nog meer begeleiding bij nodig heeft, is er de mogelijkheid van de huiswerkklas na schooltijd. Voor de leerlingen die hulp nodig hebben bij een specifiek vak is er een apart uur ingeroosterd zodat ze zonder een andere les te hoeven missen in een extra uur bijgespijkerd kunnen worden door een vakleerkracht.
Van de schoolleiding
Zijn de Nederlandse docenten dan gemiddeld ‘beter’ dan de docenten in al die andere landen? Het zou een prachtig compliment zijn als het waar was, maar hoe weet je dat zeker?
bracht, maar omdat geen kind erbij gebaat is om op een school te mislukken. Een enkele leerling op het Marnix heeft een zogeheten ‘rugzakje’ in de vorm van een leerlinggebonden budget waarmee extra hulp en begeleiding kan worden ingekocht. In alle klassen blijft de mentor het eerste aanspreekpunt voor leerlingen die problemen hebben met hun schoolwerk of andere zaken. Voor het contact met de mentor is er dan ook een uur in het rooster vastgelegd. Bij zaken die hem of haar boven het hoofd groeien, kan er doorverwezen worden naar de leerlingbegeleiders. In klas 4 VWO en HAVO gaan de leerlingen richting eindexamen. In het begin van het jaar maken zij dan de Vragenlijst Studievaardigheden, waarbij hen wordt gevraagd hoe ze zelf hun studievaardigheden inschatten. De vragenlijst meet zaken als motivatie en concentratie.
Als de leerlingen zelf al aangeven dat ze het niet zo goed doen en hun resultaten vallen ook nog tegen, dan volgt een gesprek met de mentor en wordt er samen gezocht naar oplossingen. Eventueel kan de leerling dan een cursus planning en controle volgen. De vragenlijst meet ook welbevinden en als dit negatief uitvalt, vindt er ook een gesprek met de mentor plaats. Mocht het nodig zijn, dan zoekt deze ook extra hulp. Tegen de tijd dat het eindexamen in zicht komt, hebben enkele leerlingen nog baat bij een training om de zenuwen in die tijd de baas te kunnen. Ook die wordt op het Marnix College gegeven. Wij doen als school ons best ervoor te zorgen dat alle leerlingen tot hun recht komen, een plezierige schooltijd hebben en met een diploma op zak de school verlaten.
De enige verklaring die je wel eens leest, is dat het onderwijs in Nederland niet zo gebukt gaat onder de stevige prestatiedwang die er blijkbaar in andere landen wel is. Blijkbaar slagen we er in dit land in om thuis en in school een stimulerende sfeer te creëren en geen sfeer van ‘de zweep erover’. En blijkbaar is het effect daarvan dat leerlingen er eerder en beter toe komen hun eigen aangeboren talenten te ontdekken en te ontwikkelen. Als dat waar is (ook al is het maar een deel van de verklaring) dan mogen we daar trots op zijn en dus ook trots op de behaalde resultaten. Ik word echter altijd een tikje ongerust als ik aan het eind van dit soort artikelen lees dat we in Nederland die resultaten ook nog eens halen op een zeer kostenefficiënte manier. Moet je daar dan ook blij mee zijn? Minimale investering, maximaal rendement. Dat werkt misschien wel zo als je koffiezetapparaten maakt, maar geldt dat ook voor onderwijs aan onze kinderen, onze toekomst? Ik ben geen econoom, maar als ik de vergelijkingen mag geloven, bewegen onze investeringen in het Nederlandse onderwijs zich ongeveer op het niveau van een gemiddeld derdewereldland. Daarvoor zouden wij ons diep moeten
door Ginette Wieken
lees verder op pagina 3
2
w w w
.marnixcollege.nl
De leerling centraal ‘Ik ga niet met een hoedje op midden in de nacht bij een boekhandel liggen.’
Waar kom je vandaan? Uit Ede.
Van welke basisschool kom je? Van de Edese Montessorischool.
Wat zijn je hobby’s? Hockey en saxofoon spelen.
Van welke muziek houd je? Van Candy Dulfer en van Alain Clark, maar ook van dance, zolang het maar geen hardcore is.
Wat voor televisieprogramma’s vind je leuk? ‘Alo, ‘Alo en ik kijk ook graag naar Reno 911 op Comedy Central.
Wat is je favoriete film? Ik vond de nieuwste Harry Potter wel leuk. Ik heb ook alle boeken gelezen. Vooral de sfeer in de verhalen vind ik leuk. Maar ik ga niet met een hoedje op midden in de nacht bij een boekhandel liggen.
Heb je al nieuwe vrienden op school? Zeker op ’t Marnix heb ik veel vrienden. Vooral met Vincent en Lars trek ik veel op. Ik vind mijn klas trouwens ook erg gezellig. De sfeer is goed, maar af en toe zijn we wat te druk. Het is wel een nieuwe klas, maar we zijn de hele dag bij elkaar en dan leer je elkaar snel kennen. En er zitten vier leerlingen van mijn oude school in de klas.
Wat is voor jou het grootste verschil tussen de basisschool en het Marnix? Omdat ik op een Montessorischool zat, hadden we niet zoveel klassikaal les. Alleen bij rekenen wel, maar voor de rest werkten we veel voor onszelf. Dat is nu anders. Ik zat daar ook in een combinatiegroep 7/8. Daar waren er twee van. Hier zit je met de kinderen van dezelfde leeftijd in de klas.
Wat vind je tot nu toe van deze school? Het Marnix is een erg leuke school en er zijn veel dingen te doen, zoals cabaret. En je krijgt ook de vrijheid om tijdens een project naar de mediatheek te gaan. Dat kon op de basisschool niet. Ook gebruiken we de computer hier meer, en dat vind ik ook leuk. Ik was heel snel aan de manier van werken hier op school gewend. Aan de hoeveelheid toetsen moest ik wel wennen.
Wat is je lievelingsvak en wat is je favoriete leraar of lerares? Mijn lievelingsvak is techniek, want daarbij mag je zelf veel maken. De leukste leraar vind ik meneer Liesting van gym.
Wat vind je moeilijker dan je had verwacht en wat makkelijker? Het vak levensbeschouwing is lastig, maar misschien moet ik ook iets beter opletten. Wiskunde is niet zo moeilijk. Ik dacht het veel moeilijker zou zijn, maar dat viel mee. Tim Lussing zit in de brugklas. Hij zit dus nog maar een paar maanden op de middelbare school. Toch heeft hij het nu al erg naar zijn zin op het Marnix.
Wat vond je leuker op de basisschool en wat op ‘t Marnix? Dat is best wel moeilijk te zeggen eigenlijk.
De leraar kwam meer naar je toe en bleef even bij je groepje hangen. Dat is hier minder omdat er meer klassikaal wordt lesgegeven. De vaart in de les is wel prettig. Je blijft hier niet drie uur hangen bij een onder-
werp. Op de basisschool bleven we soms een hele ochtend bezig met een onderwerp. De schoolregels verschillen niet zoveel van elkaar. Je moet je alleen normaal gedragen en verder zijn er niet zo veel regels.
Marnix Motief
Een cultureel bad
De leerlingen uit vijf gymnasium bezochten de gipszolder van het Allard Piersonmuseum in Amsterdam waar gipsen afgietsels van kopstukken uit allerlei musea bewaard zijn gebleven. De gipszolder is niet toegankelijk voor particulieren en de gymnasiasten werden rondgeleid door archeologen. ‘De Griekse beeldhouwkunst is de bakermat voor alle beeldhouwkunst. In tegenstelling tot de Egyptenaren bleven de Grieken zich doorlopend ontwikkelen op dit gebied. Zo is de suggestie van beweging, zowel fysiek als emotioneel, kenmerkend,’ vertelt docent klassieke talen Paul Wiewel. Amsterdam is met zijn pilaren, kapitelen en timpanen een uitgelezen stad om te bekijken hoe de klassieke cultuur voortleeft. Zowel in het museum als tijdens de stadswandeling moesten de leerlingen een tekening maken. ‘Ze maken het liefst een foto of een filmpje, maar tekenen dwingt hen juist tot goed kijken.’
Afgelopen oktober vonden weer de CKV- en KCV-dagen plaats. Voor de wat ouderen onder ons eerst even de afkortingen. Het gaat om twee relatief nieuwe vakken waarbij CKV staat voor Culturele en Kunstzinnige Vorming en KCV voor Klassieke Culturele Vorming. Voor 4 HAVO en 5 atheneum bestond de eerste CKV-dag uit een architectuurwandeling door Utrecht. De voorbereiding hierop had al in de lessen op school plaats gevonden. ’s Ochtends lag de nadruk op hedendaagse architectuur (dat wil zeggen: vanaf de jaren tachtig van de 19e eeuw) en er werden gebouwen bekeken als het Minnaertgebouw, het Rietveld Schröderhuis en de Hogeschool, gebouwd door dezelfde architect als het hoofdgebouw van het Marnix
vervolg van pagina 1: van de schoolleiding schamen en sterker nog, we zouden eens moeten bekijken hoe onze positie op die internationale OESO onderwijsranglijst zou zijn, als we eens echt gingen investeren in onderwijs. Ik ben echt trots op de Nederlandse leerlingen en docenten, en hun prestaties, maar ergens heb ik het ontevreden gevoel dat zij zo goed presteren ondanks onze onderwijspolitiek en niet dankzij die politiek. En dat kan toch niet de bedoeling zijn ….
Leo Spelt, rector
Agenda maandag 24 december t/m vrijdag 4 januari kerstvakantie maandag 7 januari huiswerkvrij donderdag 10 januari 20.00 hoofdgebouw vergadering OR donderdag 10 januari 15.15 uur voorlichting over H4 voor leerlingen M4
College. ‘’s Middags gingen de leerlingen zelfstandig de stad in en liepen een route waarbij ze middeleeuwse en Jugendstilgebouwen, zoals het stadhuis en het postkantoor, bekeken. Ze moesten zich daarbij de vraag stellen: hoe herken je de stijl waarin een bepaald gebouw ontworpen is?’ licht CKV-docent Wim Faber toe, die enthousiast de foto’s van alle bezichtigde gebouwen laat zien op zijn laptop. Tijdens de middagwandeling hadden de leerlingen een reader met vragen bij zich zodat er na afloop een cultureel verslag geschreven kon worden. De tweede dag stond in het teken van de film. De leerlingen bekeken de film Lola rennt met als opdracht te letten op de filmtechnische gegevens zoals het cameragebruik, maar ook de ontwikkeling van personages. Het bekijken van deze film was een opstapje voor de filmpjes die de leerlingen die middag zelf gingen maken onder leiding van professionele filmmakers. De fimpjes werden zelf ge-edit en er werd muziek onder gezet. Na afloop bekeken de leerlingen elkaars werk.
3
Ook voor de gymnasiumleerlingen stond de tweede dag film op het programma. Ze bekeken de klassieke thema’s in een Griekse tragedie. Aan de hand van een kijkwijzer maakten de leerling hiervan een verslag. Ook werd een voorstelling door toneelgroep Amsterdam bezocht van de drie Romeinse tragedies Coriolanus, Julius Caesar en Antonius en Cleopatra.
Ginette Wieken
De schoolmediatheek zoekt nog enkele vrijwilligers! In de mediatheek werkt een aantal enthousiaste vrijwilligers, dat het vast aangestelde personeel ondersteunt bij hun werkzaamheden. Wij willen dit team graag verder uitbreiden met enkele personen. Ouders van brugklassers worden speciaal uitgenodigd om te reageren. De werkzaamheden zijn:
Vereisten:
• Assistentie verlenen bij het innemen en uitlenen van materialen. • Diverse administratieve handelingen verrichten die voortvloeien uit het werken met deze materialen. • Het vervullen van een zelfstandige administratieve taak in overleg met de mediathecaris.
• Open en positief kunnen omgaan met kinderen en volwassenen. • Interesse hebben in de materialen die aanwezig zijn in de mediatheek. • Vaardig zijn in het omgaan met computers. • Twee dagdelen per week beschikbaar zijn.
Het werken in de schoolmediatheek is een leuke manier om betrokken te zijn bij de school.
donderdag 10 januari 1e t/m 3e lesuur profielkeuzeochtend HAVO 3 en H3t maandag 14 januari uitreiking cijferkaarten M4 woensdag 16 januari 20.00 uur hoofdgebouw vergadering MR donderdag 17 januari 1e t/m 3e uur profielkeuzeochtend G3 en TVWO 3 donderdag 17 januari 20.00 uur hoofdgebouw toneelproductie o.l.v. Yvonne Persoon vrijdag 18 januari activiteit Ganoteon vrijdag 18 januari 3e t/m 5e lesuur pestproject M 2 zaterdag 19 januari opvoering Young Messiah donderdag 24 januari 1e, 2e en 3e lesuur profielkeuzeochtend Atheneum 3 donderdag 24 januari 20.00 uur hoofdgebouw cabaret Marnix Cultureel Klaas van der Eerden met Wortels vrijdag 25 januari 3e lesuur, kantine hoofdgebouw cabaretvoorstelling voor alle leerlingen in M3 vrijdag 25 januari wiskundeoplympiade voor lln uit de klassen 3 t/m 5 zaterdag 26 januari aula dependance studiedag met orkest de Ereprijs voor examenkandidaten H5 en V6 met muziek in hun pakket maandag 28 t/m vrijdag 15 februari tweede projectperiode brugklassen deelnemende vakken: gs, tn & lv maandag 28 januari t/m vrijdag 1 februari tentamenweek in M4, H5 en V6. De lessen in de overige klassen gaan gewoon door. dinsdag 29 januari theatherproject voor M3 donderdag 31 januari en vrijdag 1 februari provinciale voorronde “Op weg naar het Lagerhuis”: debatwedstrijd voor 10 lln.
Informatie kunt u inwinnen bij mevrouw E. van Blokland, telefoon 0318-650035.
lees verder op pagina 5
4
w w w
.marnixcollege.nl
We dansen de salsa
Op donderdag 15 november was er een culturele middag voor de derde klassen. Een van de activiteiten was dansen onder leiding van Marnixdocent Jack Geers en dansleraar Ziko van het gelijknamige Ziko Centro de Dança te Arnhem.
ze de danspassen goed konden zien. Daarna deden de leerlingen de passen samen met Jack, dit gebeurde allemaal nog zonder muziek. Daarna volgende eenzelfde soort aanpak met muziek. Verbazingwekkend hoe snel de meeste leerlingen dit oppakten.
De eerste serie dansactiviteiten werd verzorgd door Jack Geers. Hij was in de kantine van de dependance met een grote groep leerlingen. Er werd een vorm van line dancing beoefend. Jack Geers stond voor de groep en deed de passen voor. De leerlingen stonden in meerdere rijen achter hem zodat
Na het oefenen van de basisbewegingen gingen de leerlingen in tweetallen dansen. Met groot gevoel voor zowel danstechniek als didactiek leerde Jack ze allerlei in- en uitdraaibewegingen. Na dit alles werd de ingestudeerde dans vol overgave door de leerlingen gedaan. Geweldig om het enthousiasme van de leerlingen te zien, gracieuze bewegingen, glunderende gezichten, het was een waar feest! Jack leerde de groep op deze wijze diverse danstechnieken. Het liep werkelijk als een trein. Ik was daar niet alleen als verslaggever voor Marnix Motief, maar heb ook videootjes gemaakt die ik als webmaster aan de Marnix-site heb toegevoegd. Ik kan u verzekeren dat ik minstens zo genoten heb van dit dansspektakel als de deelnemers zelf. Na het dansen onder leiding van Jack was nu de beurt aan Ziko. Ziko heeft een goedlo-
Ghana Actiedag Sinds 2004 steunt het Marnix College het Ghanaproject van de stichting Norghavo. In Tamale in Noord Ghana wordt gewerkt aan uitbreiding van het al gerealiseerde schoolgebouw en aan de bouw van een weeshuis. Ook overweegt men de aanschaf van een schoolbus, zodat leerlingen gemakkelijker van en naar school kunnen komen. De afgelopen jaren hebben leerlingen en medewerkers van het Marnix College door verschillende acties, zoals een lesmarathon, kerstdiner, fietsen voor Ghana en een
24-uur vastenactie geld bijeen gebracht. Ook is er natuurlijk elke week de opbrengst van de collecte. Op 4 april 2008 wordt er een actiedag voor Ghana georganiseerd. De voorbereidingen zijn in volle gang en het belooft een fantastische dag te worden. Een datum om in uw agenda te noteren. Mocht u meer willen weten over het Ghanaproject, of willen zien wat er tot nu toe allemaal is gerealiseerd, dan kunt u terecht op de website van het Marnix College.
pende dansschool in Arnhem waar je onder andere salsa, merengue en zouk kan beoefenen. Jack kent Ziko omdat hij zelf lid is van Ziko’s dansschool. Ziko had een danseres van zijn school meegenomen en ging zeer flitsend te werk. De souplesse waarmee hij en zijn partner de dansbewegingen voordeden, was indrukwekkend. Prachtige bewegingen, soepel uitgevoerd. Deze mensen waren niet aan het dansen ze zijn dansen, van top tot teen. Ziko werkte door zijn enthousiasme zeer aanstekelijk op de groep. Binnen de kortste keren zwierden de leerlingen als geoefende salsadansers en -danseressen door de ruimte van de kantine. Erg knap, want de opzwepende muziek brengt je in vervoering, maar de dansbewegingen vragen ook om een grote mate van beheersing. Net als bij Jack werden er in vlot tempo diverse danstechnieken geoefend. Ook deze bewegingen werden door de leerlingen vlot opgepakt waarna er verrukkelijk gedanst werd. Dit was een topmiddag voor iedereen. De
leerlingen waren superenthousiast evenals de dansinstructeurs. Ziko en zijn danspartner, die voor het eerst op het Marnix waren, spraken vol lof over de geweldige inzet en mentaliteit van onze leerlingen. Op www.youtube.com/marnixede kunnen videootjes van dit dansevenement worden bekeken. Vergeet niet om dansschoenen aan te trekken, de videootjes werken zeer aanstekelijk!
René de Koeijer
Marnix Motief
Leerplicht: de leerling en de school moeten hun verplichtingen nakomen In Nederland zijn kinderen leerplichtig vanaf het moment dat ze vijf jaar worden. Ze gaan naar de basisschool en stromen daarna het voorgezet onderwijs binnen. Sinds 1 augustus 2007 hebben al die leerlingen naast de leerplicht ook een kwalificatieplicht: ze moeten naar school tot ze 18 zijn of een zogenoemde ‘startkwalificatie’ hebben behaald: een HAVO- of VWO-diploma of een diploma op MBO2 niveau. Niet alleen ouders en leerlingen, maar ook scholen hebben verplichtingen. Scholen moeten onder andere zorgen voor een efficiënte en doelmatige absentenregistratie. Daarnaast horen ze in actie te komen als leerplichtige kinderen niet op school verschijnen. Alle gemeenten hebben leerplichtambtenaren in dienst die er voor zorgen dat leerlingen, ouders èn scholen zich aan de leerplichtwet houden. De leerplichtambtenaar van het Marnix is mevrouw Reny ter Steeg. De leerplichtambtenaar komt in actie wanneer een leerling veel spijbelt of vaak te laat komt. Ouders en leerling worden uitgenodigd voor een gesprek waarbij de leerplichtambtenaar zich een beeld tracht te vormen
Mijn naam is Jessica Huisman. Ik ben 25 jaar, woon in Zwolle en ik kom op het Marnix College op de plaats van Cynthia Gottlieb geschiedenis en maatschappijleer te geven. Ik heb geschiedenis gestudeerd in Utrecht en ik heb de eerstegraads lerarenopleiding bijna afgerond. Tussen mijn afstuderen en de lerarenopleiding heb ik nog ruim een half jaar in Spanje gezeten om de Spaanse taal te leren. Ik vind geschiedenis belangrijk omdat je dankzij geschiedenis gebeurtenissen in een breder perspectief leert zien en kritisch leert zijn op bronnen. Bovendien heb ik geleerd dat, als je je ergens in verdiept, eigenlijk overal een interessant verhaal van te maken is. Naast geschiedenis ben ik geïnteresseerd in filosofie, ik lees graag, kijk graag een goede film en probeer af en toe een paar daagjes in Zuid-Spanje mee te pakken.
van wat er speelt. Ze probeert uit te vinden wie zijn verantwoordelijkheid niet neemt. Is het de leerling of zijn het de ouders? Wie moet er op het verzuim worden aangesproken? Wat moet er gebeuren om er voor te zorgen dat een kind toch (op tijd) naar school gaat? Er kan ook sprake zijn van zodanig grote problemen, dat er advies gevraagd wordt aan het zorgteam van de school. Soms is hulp buiten de school noodzakelijk. Relatief eenvoudig is het werk van de leerplichtambtenaar als het om luxeverzuim gaat: een extra dagje aan de vakantie plakken om bijvoorbeeld goedkoper te kunnen reizen of de file voor te kunnen zijn. Alhoewel hen daarvoor vaak verzoeken bereiken, mogen scholen ouders daarvoor geen toestemming geven. Scholen zijn zelfs verplicht om melding te maken van elk vermoeden van ongeoorloofd schoolverzuim. Als luxeverzuim geconstateerd wordt, volgt altijd een gesprek tussen de leerplichtambtenaar en de ouders en kan een sanctie volgen. Handhaven van wet- en regelgeving is een in het oog springend deel van haar werk. Toch vindt Reny ter Steeg haar werk het meest in-
Hallo, Mijn naam is Astrid van Laar. Sinds november geef ik hier op het Marnix Nederlands. Via een vriendin had ik gehoord dat de school hard op zoek was naar een geschikte docent. Dat kwam goed uit, want ik wilde graag weer voor de klas staan en was op zoek naar een leuke school. Toen ik een kijkje nam op de website, was ik meteen enthousiast. Ik las over een school die staat voor goed onderwijs en die daarnaast ook veel aandacht besteedt aan bijzondere activiteiten. Het leek me een school waar ik me wel thuis zou voelen. Nu ik hier een paar weken rond loop, kan ik zeggen dat mijn eerste indruk helemaal juist was! De afgelopen jaren ben ik in mijn werk op verschillende terreinen met mijn vak bezig geweest. Ik heb lesgegeven in het middelbaar onderwijs en aan volwassen anderstaligen. Verder heb ik als communicatieadviseur voor het Tolk- en Vertaalcentrum gewerkt en was ik de laatste tijd als logopedist werkzaam in het speciaal onderwijs. Door die ervaringen weet ik het nu zeker: voor de klas staan vind ik het leukste wat er is!
5
vervolg van pagina 3: agenda zaterdag 9 februari aula dependance Schoolconcert met Ereprijs maandag 11 t/m zaterdag 16 februari 17 leerlingen uit H3 naar Laatzen dinsdag 12 februari G1a en G1b naar Allard Pierson Amsterdam
spirerend wanneer zij er in slaagt een leerling op de goede plek te krijgen. Als een leerling vastloopt, is het de kunst uit te vinden waardoor dat komt. Is er misschien een school of opleiding te vinden waar die leerling beter op zijn plek is? Is er nog een omweg mogelijk die er uiteindelijk toe leidt dat een leerling toch een diploma haalt? In Nederland hebben we het over de leerplicht, maar Reny heeft het ook over leerrecht. We leven in een land dat zo rijk is, dat onze kinderen niet in fabrieken hoeven te werken om in leven te kunnen blijven. Laten we, zo zegt ze, maximaal gebruik maken van dat leerrecht! Heeft u vragen over de leerplicht, dan kunt u informatie vinden op de website van de gemeente. Ga daarvoor naar www.ede.nl. Klik door naar educatie, welzijn & zorg waarna u het kopje leerplicht ziet. Vaak gestelde vragen worden daar beantwoord en u vindt er ook formulieren voor het aanvragen van verlof. Josephie Brefeld
woensdag 13 februari uitreiking cijferkaarten MAVO 4, HAVO 5 en VWO 6 woensdag 13 februari 20.00 hoofdgebouw vergadering MR donderdag 14 februari 20.00 uur aula hoofdgebouw voorspeelavond conservatorium vrijdag 15 februari Valentijnsfeest Ganoteon zaterdag 16 februari 15.00-18.00 hoofdgebouw reünie 12,5 jaar TTO maandag 18 februari scapino voor klassen: B1a, B1c, H1t, G1a, G1b, B1e, G1t dinsdag 19 februari scapino voor klassen:B1b, B1d, B1f, B1g, G1u woensdag 20 februari 20.00 uur hoofdgebouw bestuursvergadering donderdag 21 februari leerlingen M3 halve dag naar ROC A-12 donderdag 21 februari 20.00 hoofdgebouw vergadering OR maandag 25 t/m vrijdag 29 februari voorjaarsvakantie maandag 3 maart huiswerkvrij
Naast mijn werk hou ik - uiteraard - van lezen, maar ik hou ook van buiten zijn. Zodra het weer een beetje redelijk is, kun je me vinden in mijn moestuin of ergens wandelend in het land. In de vakanties zwerf ik meestal samen met mijn man, mijn rugzak en onze tent over wandelpaden in Engeland, Schotland en Frankrijk.
dinsdag 4 en woensdag 5 maart na de tweede pauze basketballtoernooi 2e klassen donderdag 6 maart uitreiking rapporten donderdag 6 maart 20.00 uur, hoofdgebouw voorlichting ouders en leerlingen v4t en v4u over IB-traject maandag 10 maart na 2e pauze basketballtoernooi brugklassen dinsdag 11 maart G2t naar Wageningen: Soil & Research en bibliotheek dinsdag 11 maart G2a en G2b naar Boerhave en RMO Leiden dinsdag 11 maart biologieolympiade dinsdag 11 maart na 2e pauze basketballtoernooi brugklassen donderdag 13 maart vanaf 12.00 uur Regionale Studievoorlichting voor leerlingen V4 en H4 in Ichthuscollege Veenendaal donderdag 13 maart G2u naar Wageningen: Soil & Research en bibliotheek vrijdag 14 maart rapproject G1t, G1u en H1t maandag 17 maart film/videoproject M3 maandag 17 en dinsdag 18 maart 12.00-16.00 uur interscholair basketballtoernooi 1e en 2e klassen woensdag 19 maart 20.00 uur hoofdgebouw gemeenschappelijke vergadering bestuur, MR, OR vrijdag 21 maart Goede Vrijdag maandag 24 maart Tweede Paasdag
6
w w w
.marnixcollege.nl
“Het liefst gaf ik Spaans AED op het Marnix College vanaf de brugklas”
In gesprek met Laurine Siermann
Op woensdag is door het hoofd huishoudelijke dienst op beide locaties van het Marnix College een AED (Automatische Externe Defibrillator) geplaatst. De AED is te vinden in beide conciërgeloges en zal indien nodig gebruikt worden door één van de conciërges of de andere daartoe speciaal getrainde medewerkers.
Het Marnix College is alweer een stukje veiliger geworden.
Een AED wordt gebruikt indien er sprake is van ernstige hartritmestoornis. In zo’n geval fibrilleert het hart en stopt de bloedsomloop. Dit wordt ook wel een plotselinge hartstilstand genoemd. De stroomstoten geleverd door een AED kunnen ervoor zorgen dat hart stopt met fibrilleren en weer een regelmatige hartslag aanneemt. Gebruik van een AED zorgt voor een overlevingskans van 70% bij een hartstilstand. Natuurlijk hopen we dat het gebruik van beide apparaten nooit daadwerkelijk nodig zal zijn, maar toch lijkt het ons voor leerlingen, ouders, personeel en gasten van het Marnix College een veilig idee te weten dat we ook over deze hypermoderne apparatuur beschikken. Dit schooljaar wordt er op het Marnix College voor het eerst Spaans gegeven aangezien de vraag hiernaar al geruime tijd groot is. Het wordt aangeboden als schoolexamenvak en kan gekozen worden door leerlingen met elk profiel. Laurine Siermann is in 4 HAVO en 4 VWO Spaans gaan geven en in beide afdelingen heeft zij twee klassen. Toen zij zelf de leeftijd van haar leerlingen had, had zij nauwelijks een idee van het vak.
Daar kwam op de universiteit natuurlijk snel verandering in en al snel werd Laurine laaiend enthousiast. ‘We waren met een klein groepje en onze docenten waren heel bevlogen, met name de literatuurdocenten. Het contact was heel persoonlijk en al snel was er geen sprake meer van dat ik nog van studie zou veranderen.’ Na haar studie begon de jonge docente vorig jaar op het Christelijk Gymnasium in Utrecht. “Daar is Spaans een facultatief vak van maar één uur per week. Het Marnix is pas mijn tweede school, maar hier is van Spaans meteen een gedegen vak gemaakt van drie uur per week. Ik ben in mijn eentje de sectie Spaans. Aan de ene kant is dat gemakkelijk, maar aan de andere kant heb ik geen klankbord en dat is weleens lastig.”
‘Zoals zoveel leerlingen die hun eindexamen middelbare school hebben gehaald, wist ik niet goed wat ik wilde. Ik was wel echt een talenmens en mijn liefde voor Latijn maakte, dat ik een Romaanse taal wilde studeren. Het feit dat Spaans een wereldtaal is, hielp me bij mijn keuze, maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik nog De toenemende economische groei van nooit in Spanje was geweest. Mijn kennis Zuid-Amerika doet de belangstelling voor van het Spaans reikte niet verder dan de het Spaans toenemen en ook in cultureel opzicht spreken de Spaanstalige landen woorden ‘paella’ en ‘tequila’.’ steeds vaker een woordje mee. Ook reizen toeristen steeds verder, waardoor het belang van Spaans spreken nog meer toeneemt. Laurine had dus op vele plekken terecht gekund, maar ze koos voor het onderwijs: ‘Op aanraden van de docenten van de universiteit ben ik het onderwijs ingegaan. Ik heb de educatieve master gekozen en stage gedaan en ik vond het ontzettend leuk. Het voelt echt als een roeping, ook al moet ik zelf nog veel leren.’ Laurine vindt het jammer dat ze, omdat Spaans pas in de bovenbouw begint, niet aan literatuuronderwijs toekomt: ‘Je begint heel basaal met grammatica en woordjes en verder ligt het accent op communicatie. Ik probeer vanaf het begin al kleine instructies in het Spaans te geven. Als het aan mij lag, zou ik veel verder komen. Het liefst zag ik Spaans natuurlijk een verplicht vak worden vanaf klas 1. Het is tenslotte een wereldtaal.’
Ginette Wieken
Leo Spelt
Onderwijstijd: dilemma Wellicht las u erover in de krant: enkele weken geleden riep het LAKS (het landelijk aktiekomitee scholieren) op tot stakingen. In week 47 waren er in het hele land scholierenstakingen en op vrijdag 23 november werd ook het Marnix verrast door een scholierenstaking. Wéér stond onderwijstijd in de belangstelling. In Marnix Motief 5 schreven we er al over: scholen moeten alles op alles zetten om de geplande onderwijstijd ook daadwerkelijk te realiseren. Minister Van der Hoeven dreigde met maatregelen en intussen heeft staatssecretaris Van Bijsterveld de eerste boetes al uitgedeeld… Net als veel andere scholen heeft het Marnix maatregelen moeten nemen die niet altijd de schoonheidsprijs verdienen. Zo zijn studie- en vergaderdagen voor de docenten geschrapt, moet een groot deel van de leerlingen van H5 en V6 enkele uren per week in een speciaal voor hen gereserveerde studiezaal aan het werk en wordt de docenten vaker dan voorheen gevraagd doorgaans onvoorbereid in te vallen in de klas van een collega. Gevolg? Knorrige docenten, mopperende leerlingen en af en toe melden zich ook ouders die ontevreden zijn over de getroffen maatregelen. Waarom mag mijn kind
niet gewoon naar huis als de docent ziek is? Waarom kreeg mijn kind vandaag twee van dat soort opvuluren? Waarom moet een eindexamenkandidaat verplicht in een lokaal aanwezig zijn zonder dat hij in de gelegenheid is een docent om hulp te vragen? Het antwoord is dat de school eigenlijk niet anders kan. In opdracht van de minister controleert de onderwijsinspectie streng op onderwijstijd. De schoolleiding wil niet het risico lopen aanzienlijke boetes te moeten betalen. We steken het geld liever in belangrijke zaken. Eigenlijk is de school zelf ook helemaal niet zo gelukkig met de getroffen maatregelen. De nadruk ligt erg op kwantiteit in plaats van kwaliteit. Vele duizenden leerlingen, ouders en docenten, maar ook vakbonden en organisaties van schoolleiders hebben inmiddels op www. stop1040.nl een petitie ondertekend waarin de minister opgeroepen wordt de urennorm te verlagen en maatregelen te treffen die gericht zijn op verbeteren van de kwaliteit van het onderwijs. Het lijkt erop dat onderwijstijd zo langzamerhand niet meer alleen een dilemma voor de scholen is, maar ook voor de minister. Josephie Brefeld
Marnix Motief
Mijn voorbeeld Iedereen heeft er wel een … een leraar of lerares die hij nooit zal vergeten. De beste leraar die je ooit hebt meegemaakt, die van de saaiste onderwerpen nog iets spannends wist te maken, die gewoon steeds weer de tijd nam om je telkens weer dingen uit te leggen die maar niet je brein in wilden glijden, hoe hopeloos je er zelf ook van werd, of die gewoon bijzonder was … prettig vreemd, zeg maar.
binnen stuiteren tot we rustig werden. Dat werden we vreemd genoeg altijd vanzelf, of had zijn manier van ons aankijken daar iets mee te maken? Als meneer Bootsma je aan het begin van een lesuur aankeek, dan kon je aan zijn ogen zien dat het tijd was om te beginnen; daarvoor had hij geen woorden of uitgeschreven lesplan nodig.
In de komende nummers van Marnix Motief willen we aandacht besteden aan de beste leraren die wij, medewerkers van het Marnix, zelf ooit hebben meegemaakt en die misschien wel ons voorbeeld zijn geworden toen we besloten zelf het onderwijs in te gaan.
Wat hem tot mijn voorbeeld maakte, was zijn gewoonte ons altijd op een verrassende manier scherp en actief te houden. Soms deed hij dat serieus door (lang voordat het mode werd) ons een werkopdracht te geven waar we een aantal lessen in groepen mee bezig waren (schrijf een hoofdstuk uit een grammaticaboek voor een andere klas, inclusief oefenopdrachten en toets of neem de mooiste scène uit Romeo and Juliet, vertaal hem in modern Engels en speel hem uit als hoorspel). Maar soms ook slaagde hij erin ons volkomen onverwacht op het verkeerde been te zetten. Het mooiste voorbeeld daarvan staat me nog scherp voor de geest: als altijd kwamen wij lokaal 202 binnen, benieuwd wat er nu weer ging gebeuren. Meneer Bootsma zat er natuurlijk al, een vers gestopte pijp in zijn mondhoek, tevreden kringetjes uitblazend. Maar dit keer keek hij niet naar ons met die ‘jongens-het-is-tijd-om-te-beginnen’-blik. Hij leek bijna doelloos het raam uit te staren naar het voorbijrijdende verkeer. Toch werden we muisstil, we wisten dat er iets aan kwam, alleen hadden we geen idee wat het dit keer weer zou zijn.
In deze Marnix Motief bijt ik als rector de spits af door u iets te vertellen over mijn grote voorbeeld; mijn allereerste leraar Engels, meneer Bootsma (later hoorde ik dat zijn voornaam Jan-Willem was, maar dat mocht ik als scholier in 1964 natuurlijk absoluut niet weten).
Toen, in die doodstille klas van 29 tweedeklassertjes uit G2a, draaide hij langzaam zijn gezicht naar ons toe en zei: ‘twenty seven!’ Wij hadden geen idee wat hij daarmee bedoelde, maar dat was nu net het idee. Wij moesten hem in het Engels vragen stellen om erachter te komen wat hij bedoelde met twenty seven. Achteraf zie ik wat een merk-
Meneer Bootsma was een sterke, gebronsde, markante man, oud militair-bokskampioen, die ons altijd zat op te wachten in zijn eigen lokaal 202. Rustig aan zijn pijp lurkend (dat mocht toen nog) liet hij ons, als een kudde ongedurige pingpongballetjes, naar
57
waardige maar prima manier dit was om ons in het Engels aan het vragen te krijgen (we waren vast met de vragende vorm van het werkwoord bezig). We leerden vragen stellen in het Engels zonder bord, zonder krijtje, zonder schrift of boek, maar puur uit nieuwsgierigheid, terwijl we probeerden te ontdekken wat die bijzondere meneer Bootsma nu toch bedoelde met twenty seven. Mede dankzij die opmerkelijke les (en nog heel wat meer lessen natuurlijk) heb ik dat vragen stellen in het Engels later prima onder de knie gekregen, en voor zover ik weet de rest van mijn klas ook. Die originele werkvorm heb ik later zelf ook nog wel eens gebruikt, net als het idee dat lessen het liefst verrassend en spannend zijn, en hoewel ik geen pijp meer mocht (of wilde) roken voor de klas: de twenty seven-vorm werkte nog steeds … en volgens mij werkt hij ook in 2007 nog!
O ja, voor de nieuwsgierigen onder u: natuurlijk hebben we als slimme klas ontdekt wat meneer Bootsma met twenty seven bedoelde: het was het aantal Volkswagens dat langs was gekomen terwijl wij als klas stil werden voordat de les kon beginnen. Rare man, maar wel mijn grote voorbeeld.
Leo Spelt
Loopbaanoriëntatie en -begeleiding
Interview met Nico Reintjes, decaan MAVO 2, 3 en 4 Hoe lang ben je al decaan? Ik ben hiermee begonnen aan het begin van het schooljaar 2000-2001.
Je bent al langer aan het Marnix College verbonden. Wat deed je daarvoor? Vanaf 1989 ben ik docent wis- en natuurkunde. In de jaren ‘90 kwam daar techniek bij.
Wat spreekt je aan in het decaanschap? Je helpt leerlingen bij het maken van belangrijke keuzes, namelijk het vakkenpakket en welke vervolgopleiding ze zullen gaan doen. Dit gebeurt veelal in individuele gesprekken. Gesprekken die een positief karakter hebben. Leerlingen vinden het uiteraard boeiend om zich bezig te houden met hun toekomst.
Dat is inderdaad een belangrijk onderwerp dat in hoge mate bepalend kan zijn voor hun biografie. Daar moet ik toch een kanttekening bij maken. Het blijkt namelijk dat 75 % van de mensen in hun leven toch een keer min of meer veranderen van beroep of opleiding. We leven niet meer in een tijd waarin mensen een leven lang een zelfde beroep uitoefenen dat bepaald wordt door hun eerste vakopleiding.
Wat is het moeilijkst in het proces dat je met de leerlingen ingaat? Je vraagt jonge mensen een keuze te maken
in iets waar ze eigenlijk geen keuze in kunnen maken. Op de diverse beroepen en vakopleidingen hebben ze aanvankelijk geen of weinig zicht. Leerlingen springen als het ware in het diepe.
Kun je iets meer vertellen over je aanpak? ‘Licht in de duisternis brengen’, zo kan ik dat het best betitelen. Dat houdt concreet in dat ik naast dat ik met leerlingen spreek, ze attendeer op voorlichtingsavonden van vervolgopleidingen. Ook adviseer ik ze om diverse websites over dit onderwerp te bezoeken. Voorts ondernemen we als school excursies naar ROC’s en gaan we onder meer op bezoek bij het leger om te zien wat zij aan opleidingen en werk te bieden hebben.
Wat voor contacten bestaan er met ROC’s? Als school hebben we onder andere een uitstekende vorm van samenwerking met ROC A12 (www.a12.nl). Bijvoorbeeld de lessen techniek van de klassen MAVO 3 en 4 worden samen met het ROC A12 vormgegeven. Onze leerlingen volgen wekelijks 2 uur lessen techniek op dit ROC.
Wat zijn indringende vragen van leerlingen en hoe ga je daarmee om? Allereerst twijfelt 30 tot 40 % over hun keuze. Dat is dus een grote groep. Soms vragen leerlingen me wat ik vind dat ze moeten gaan doen. Uiteraard geef ik op die vraag
geen antwoord. Ik ben er om leerlingen te informeren, richtingaanwijzers te geven, ze te begeleiden. Een goed middel is om van ze te vragen een lijst te maken met sterke punten en vervolgens een beroepen top-5. Als dat laatste te lastig is, vraag ik hen een lijst te maken van onderwerpen die ze boeiend vinden.
Wat is de rol van ouders in dit alles? Leerlingen voeren in veel gevallen ook thuis gesprekken over dit onderwerp. Uit onderzoek blijkt dat 44% van de leerlingen hierdoor het meest beïnvloed wordt. Kortom, de rol van ouders is groot. Belangrijk dus om als ouders mee te denken, te reflecteren, samen voorlichtingsavonden te bezoeken en een luisterend oor te bieden.
Een veelomvattend onderwerp waar nog veel meer over te zeggen valt. Wat zijn nog punten die je wilt noemen? In MAVO 3 nemen de leerlingen een interview af met een beroepsbeoefenaar. Ook lopen de leerlingen een dag mee met een stagiaire van ROC A12. Daarnaast maken we deel uit van een platform waar overleg plaatsvindt over VMBO en MBO, dit om de aansluiting zo goed mogelijk te laten verlopen. Binnen onze school heeft de klassenmentor tevens een belangrijke rol door met de leerlingen regelmatig te werken aan de zogenaamde Koerswijzer, een methode die zich richt op loopbaanoriëntatie. Ook het sectorwerkstuk in MAVO 4 kan passen bin-
nen het raamwerk van de begeleiding van leerlingen op dit terrein.
Er zijn ook leerlingen die niet naar het MBO gaan. Inderdaad stroomt een deel van de leerlingen door naar de HAVO-afdeling. In 2006 was dit 25 % en in 2007 30 %.
Waar kan meer informatie worden gevonden over het decanaat? Op de schoolsite is een rubriek die daarover handelt: www.marnixcollege.nl/content/index.php/ Dekanaat/127 Ook is er een afzonderlijke site: www.marnixcollege.nl/sites/dekanaat René de Koeijer
8
w w w
.marnixcollege.nl
Column
DE GROTE, DIGITALE SPRONG VOORWAARTS
Om de docenten nu allemaal definitief en gedegen aan de computer te krijgen, zijn wij in september allemaal voorzien van een laptop. Dit betekent onder andere het einde aan het gedrang bij de schoolcomputers in de docentenwerkruimte als de deadline voor het invoeren van cijfers nadert. De vraag: ‘Moet jij nog veel?’ en ‘Moet je nog lang?’ beperkt zich nu alleen nog maar tot de kopieermachine. De eerste stap is de digitalisering van de absentenregistratie. Het vertrouwde absentenbriefje, dat sinds jaar en dag bij het
Het Marnix krijgt een rapport
begin van de les aan een spijkertje bij de deur werd opgehangen, is nu passé. Voor conciërges die de briefjes elk uur moesten ophalen en alles moesten registreren is dit natuurlijk een zaligheid. Echter, het invullen van een briefje is voor een docent peanuts vergeleken bij het ritueel dat nu plaats moet vinden. In de paar minuten waarin het briefje vroeger op zijn plaats hing, heb ik nu net mijn laptop uitgepakt en aangezet. Vervolgens moet ik mij door twee wachtwoorden heen werken, waarvan er eentje - eerlijk toegegeven - niet
de bedoeling was, maar er nu niet meer uit mij opdoemen om vervolgens teleurgesteld te moeten vaststellen dat er helemaal te krijgen is. Daarna volgt er een wachttijd tot ik kan in- niemand absent was. Het was als hongeloggen op het netwerk plus een heel scala rig thuiskomen en daar een lege koelkast aan handelingen plus nog een wachtwoord aantreffen. Geen absenten, daar was je vroeger blij en elk uur een andere code. In de tussentijd ga ik mijn klas vast aan mee, maar als ik nu een hele dag al mijn het werk zetten en als ik terugkeer bij mijn klassen present heb, vraag ik me wel af laptop, is de screensaver aangesprongen waar ik het allemaal voor doe. Elk uur die ik alleen maar weer wegkrijg door een sjouw ik namelijk zes kilo laptop mee, die van mijn wachtwoorden te gebruiken. Met ik natuurlijk ook nog als een pitbull moet de veiligheid zit het dus zondermeer wel bewaken. En voor je het weet, ben je met snor. De eerste dagen gaan de gesprek- het speeltje van een collega aan de wandel ken in de talenvleugel van de dependance gegaan en heeft er een grote verwisseltruc er vooral over of ‘het signaal wel sterk ge- plaats gevonden. noeg is’ en of we ‘eruit liggen’ of niet. Dit Hoe dan ook, de laptop doet zweten en de gaat niet over een naderend ontslag, maar eerste melding van een slijmbeursontsteover onze moeizame pogingen op het net- king bij een collega heeft al plaatsgevonwerk te komen. Met wat extra opgehangen den. Steeds meer docenten schaffen nu karretjes en koffers op wieltjes aan om alle routers horen wij er uiteindelijk ook bij. De weg naar mijn leerlingenlijsten verloopt boeken en de laptop überhaupt te kunnen niet vlot, vooral niet in een wat bewerkelij- verplaatsen. ker klas, die mij voortdurend in mijn ijve- Wie tegenwoordig in de pauze in de dorige pogingen onderbreekt. Verder worden centenkamer vertoeft, waant zich in een deze bemoeilijkt door mijn eigen traag- vertrekhal van Schiphol. Maar niets is minheid bij het begrijpen van elke uitvinding der waar, want dit is de grote, digitale stap van na 1900. voorwaarts en alleen in de vakantie lijkt De eerste keren had ik mijn leerlingenlijs- deze ‘vertrekhal’ weer op wat-ie eigenlijk is, ten na een half uur bereikt, waarbij ik moet namelijk een docentenkamer. toegeven dat ik ondertussen het accent had gelegd op lesgeven. Blij en tevreden door Ginette Wieken zag ik de namen van mijn leerlingen voor
Ieder jaar, zo rondom december, worden alle en mogelijkheden waarover zij beschikken, scholen in Nederland min of meer blij ver- er niet in slaagt echt actuele scores aan de rast door de onderwijsinspectie. De scholen scholen terug te geven. In 2007 ontvangen krijgen dan -bij wijze van spreken- een soort de scholen dus een overzicht over hun preskerstrapport. Op dat rapport wordt een taties in het schooljaar 2005-2006. Kortom: overzicht gegeven van de prestaties van de de inspectie loopt altijd een jaar achter school op het gebied van de ‘opbrengsten’. (vergelijk het maar met een leerling in de Dat wil zeggen dat de inspectie laat zien wel- derde klas die een rapport krijgt over zijn ke prestaties de (leerlingen van de) scholen prestaties in de tweede klas). Natuurlijk is hebben geleverd, en hoe die prestaties eruit dat bepaald niet bevorderlijk voor de mogezien in vergelijking met andere scholen in lijkheden van scholen om op korte termijn het land. De bedoeling van de inspectie is bepaalde ontwikkelingen bij te sturen. Genatuurlijk een zo groot mogelijke openheid lukkig heeft de inspectie onlangs toegezegd over de prestaties van scholen in ons land alles in het werk te zullen stellen om voortaan actuelere gegevens aan de scholen te te creëren. Voor de goede orde moet wel gezegd worden leveren en daar hopen we dan maar op. dat de inspectie, ondanks alle ICT-middelen Hoe het ook zij, het Marnix College wil u als
Ouderraad Beste Ouders,
De september-, oktober- en novembervergaderingen hebben we achter de rug. Hier volgen een aantal aandachtspunten van de OR die in de afgelopen periode zijn besproken met de schoolleiding en/of in de MR: • Het aangescherpte toezicht op de onderwijstijd en de problemen die het met zich meebrengt om aan de norm van 1.040 verplichte lesuren per jaar te voldoen. Het is uitgebreid aan de orde in de media en elders in deze Marnix Motief heeft u er ook al over kunnen lezen. Het betekent een grotere belasting voor de leerlingen maar ook voor de docenten, minder tijd voor o.a. vergaderingen en bijscholing. Het veroorzaakt ook onrust her en der in verband met het beleid t.a.v. invaluren. Hoe vult het Marnix een en ander in? • Het nieuwe protocol genotmiddelen, vooral het aspect roken. Het OR pleit voor een rookvrije zone op het schoolplein. In overleg met de leerlingenraad wordt er gezocht naar een rookplek. Op het schoolplein van de onderbouw zou de OR graag een rookverbod zien. Hier
wordt verder over nagedacht. • Rapportcijfers. Het komt voor dat een cijfer op het rapport van de eerste periode slechts op grond van 1 toets wordt vastgesteld. Als dit een laag cijfer is, kan dit demotiverend werken, vooral voor leerlingen uit de eerste klassen (in de bovenbouw is op grond van de PTA de weging van elk cijfer bekend). De OR is van mening dat een rapportcijfer gebaseerd op één toets niet wenselijk is en zou moeten worden voorkomen, in ieder geval in de eerste klassen, en stelt voor om het eerste cijferoverzicht een cijferlijst te noemen in plaats van rapport. • Het nieuwe schoolplan 2007-2011, dat goed in elkaar zit. • Het onderwerp intimidatie (door woorden, gedrag of anderzijds). Er wordt nagegaan of dit onderwerp nadere aandacht behoeft en bespreekbaar gemaakt moet worden en hoe het dan eventueel verder uitgewerkt kan gaan worden bij het vaste onderwijs over pesten in het programma van de eerste klassen. Voor opmerkingen of vragen kunt u terecht op
[email protected] Namens de ouderraad, Ans Brom
ouders graag zo volledig en open mogelijk informeren over onze ‘onderwijsopbrengsten’. Daarom hebben we de gegevens die we van de inspectie hebben ontvangen, aangevuld met gegevens die we zelf al wel hebben, op een overzichtelijke manier op onze website gezet. Wilt u eens kijken hoe onze leerlingen scoren op het gebied van overgaan/zittenblijven, slagen/zakken, gemiddelde cijfers voor (groepen van) vakken, gaat u dan eens kijken op onze website onder het kopje actueel. Wij zijn tevreden over en trots op de cijfers die u daar zult aantreffen!
Leo Spelt
Colofon
Marnix Motief is een uitgave van het Marnix College Ede en zal vier maal per jaar verschijnen, telkens voor het begin van een vakantieperiode. redactie:
Jeannette de Boer, Sjoerd de Boer, Josephie Brefeld, René de Koeijer, Leo Spelt, Ginette Wieken adres: Postbus 8037, 6710 AA Ede Telefoon: 0318 - 650035,
[email protected] foto’s: Rob Arts / lithografie en drukwerk: BDU Grafisch Bedrijf Barneveld / verzending: TNT
marnix > gewoon een bijzondere school
