magazine voor Leisure & Lifestyle
22
Wimmy Hu:
‘The Red Sun is mijn leven’
The Red Sun in Blaricum is een landelijk begrip, als bakermat van de moderne Aziatische keuken in Nederland en de plek waar de sterren eten. Het restaurant haalt met regelmaat de grote media, eigenaresse Wimmy Hu treedt echter nauwelijks op de voorgrond. ‘Ik ben gelukkig wanneer al mijn gasten tevreden zijn, of dat nou Gordon of Linda de Mol is, of mevrouw Janssen van om de hoek. The Red Sun is een zaak met een hart, niet de nieuwste hype.’
23
magazine voor Leisure & Lifestyle
“Mijn Chinese kant staat voor eer, werklust, loyaliteit en principes, mijn Nederlandse voor buiten de gebaande paden treden en dromen durven najagen” magazine voor Leisure & Lifestyle
24
tuur. Vanuit de oude generaties, hebben zoons meer recht van bestaan dan dochters in China. Voor mijn ouders, beiden geboren op het Chinese platteland, was het niet anders. Ik moest alleen verder met mijn vader, we hadden allebei geen keus.’ Wat was hij voor een man? ‘Een warme, hartelijke man. Maar ook een zakenman. Hij kocht een afhaalchinees die het niet goed deed, maakte die weer gezond en verkocht hem. Het was een rondreizend circus van twee. Om de twee à drie jaar trokken we weer verder: Eindhoven, Uden, Roermond, Apeldoorn, Hengelo, zelfs Wenen Ik heb zoveel steden en dorpen gezien. Het was een eenzaam bestaan, zonder vaste vriendinnetjes en een echt thuis. En het was hard werken. Om acht uur opstaan, negen uur naar school, om vijf uur aan de slag in het restaurant, huiswerk van tien tot elf, weer naar bed en zo door. Maar mijn jeugd heeft me gebracht waar ik nu ben.’ Je stond met één been in China en het andere in Nederland ‘Absoluut. Opgroeien in verschillende werelden doen echter meer mensen. Dat kan negatief uitpakken, maar ook positief. Ik heb bewust gekozen voor het laatste en het mooiste van de twee gecombineerd. Mijn Chinese kant staat voor eer, werklust, loyaliteit en principes, mijn Nederlandse voor buiten de gebaande paden treden en dromen durven najagen.’
Wimmy Hu loopt haar restaurant in Blaricum binnen en kijkt even gedesoriënteerd om zich heen. Net terug van enkele dagen Marokko heeft ze een moment moeite met schakelen. Later zal ze zeggen dat dit niets met vermoeidheid te maken heeft. ‘Soms duizelt het letterlijk voor mijn ogen, zo snel gaat het, alsof je leeft in een droom, onwerkelijk.’ Het leven van Wimmy is echter alles behalve een droom. In zes jaar bouwde ze een klein imperium op, te beginnen met haar restaurant in Het Gooi. Twee jaar geleden opende ze een tweede The Red Sun in Oud-Zuid Amsterdam. Dit jaar volgde een vestiging in Marrakech.. Een cynicus zou zeggen dat haar zakelijke succes een logisch gevolg is van een slim marketingconcept en het kennen van de juiste mensen. Wie het echt wil begrijpen moet 33 jaar terug in de tijd, naar haar vroege jeugd. Je was vier toen het gezin uit elkaar viel. ‘Mijn moeder liet me achter bij mijn vader en vertrok met mijn broer. Om dat te kunnen snappen, moet je iets weten van de traditionele Chinese cul25
magazine voor Leisure & Lifestyle
Wat was je ambitie toen je wat ouder werd? Wilde je dat rondreizend bestaan ontvluchten? ‘Ik liep al vanaf mijn vierde met een diendoekje. Het horecabloed stroomde door mijn aderen. Ik wilde het anders doen, maar net als mijn vader restaurateur worden. Mijn vader werd ziek toen ik zeventien was. Ik gaf school op en accepteerde mijn eerste fulltime baan in de horeca om zo ook de zorg voor hem te kunnen dragen. Ik ben in één klap volwassen geworden. Er moest brood op de plank. Naast de uren in de horeca en het werk dat thuis moest worden gedaan, was er weinig plaats voor wat anders. Na zes jaar ziektebed, overleed hij. Ik was 23 jaar.’ Wimmy klom op van afwashulp naar bedrijfsleider van toprestaurants als Sensei en Boeddha in Hilversum. Ze werd een belangrijk gezicht binnen de Gooise horeca, stond bekend als harde werker en een warme persoonlijkheid. Het starten van een eigen zaak kwam er niet van. Ze was zeventien jaar in dienst bij dezelfde werkgever. Toen ze ontslag nam omdat er geen ruimte meer werd geboden voor verdere persoonlijke en professionele groei, duurde het
nog enkele jaren voordat ze de stap zette. John de Mol senior gaf haar uiteindelijk het noodzakelijke duwtje in de rug. ‘Wimmy,’zei hij ‘ik zie je nu al zo lang overal voor anderen werken, waarom begin je niet voor jezelf?’ Vaderlijk advies ‘Dat deed me dan ook veel. Ik had de tijd genomen om te bepalen wat ik echt wilde met mijn leven, maar kreeg vanuit allerhande hoeken goede banen aangeboden. Toch bleef het knagen van binnen, dat gevoel van ‘daar gaan we weer’. Nadat De Mol senior me er op aansprak, nam ik eindelijk mijn besluit om wat al jaren in mijn hoofd zat naar buiten te laten komen. Hong Kong, New York, London, ik ben de hele wereld over gereisd om te onderzoeken wat er op dit moment in de Aziatische keuken speelt. Uiteindelijk heb ik het hele concept tot in detail uitgewerkt in een businessplan, van de naam, het logo, de gedachte achter de onderneming tot en met de gerechten. Toen belde een oude kennis me op: er stond al elf maanden een Chinees Restaurant leeg in Blaricum…’ Een locatie in het hart van de Nederlandse society hoorde niet bij het plan? ‘Het Gooi is altijd mijn werkgebied geweest. Het is dan logisch dat je daar je zaak start. Dat we in Blaricum zitten is echter toeval. Toen ik de eerste keer binnenliep schrok ik ook wel even van de omvang, het was wel heel groot voor een eerste restaurant.’ Hoe kwam je aan de noodzakelijke financiering? ‘Gewoon, van de bank. Of eigenlijk niet gewoon. Ik weet dat het vaak moeilijk is financiering los te krijgen, zeker in de horeca en absoluut voor een eerste zaak. Ik ben met drie banken gaan praten en allemaal zeiden ze ja. Ik had het voor het kiezen. Natuurlijk heb ik me afgevraagd waarom het zo ging. Ik kan maar tot één conclusie komen: omdat mijn plan recht uit het hart kwam en ik het met veel passie bracht. Dit is wat ik wilde en niemand kon daaromheen.’ Wat wilde je dan? ‘Wat je hier om je heen ziet, de kleuren, de muziek, de inrichting en de bediening.. Dit is een restaurant en een lounge om tot rust te komen en te genieten. Achter je zit een groep vriendinnen die het gewoon gezellig heeft, daarnaast twee mensen die een zakelijk bespreking hebben, daar in de hoek neemt iemand afscheid van zijn collega’s. Aan het einde van de avond moeten ze het allemaal fantastisch hebben gehad. Daarvoor moet alles kloppen, van de binnenkomst tot en met het vertrek. The Red Sun is een beleving!’
En het eten natuurlijk… ‘Linda de Mol schrijft in haar magazine LINDA. dat ze erg blij wordt van de Wasabi Hotate sushi van The Red Sun. Sterrenkok Akira Oshima van Okura heeft hier gegeten met vijf van zijn chefs en is lovend over het eten. Topchefs als Herman den Blijker en Ron Blaauw zijn hier regelmatig te gast. Dat zijn complimenten en ik voel me zeer vereerd. The Red Sun brengt het beste van de Aziatische keuken, maar dan wel met een eigentijdse twist. We hebben respect voor traditie, gebruiken de beste ingrediënten en houden het puur. Ik ben geen kok, maar bepaal wel wat er wel of niet wordt geserveerd. Ik weet exact wat ik wil: bedenk iets en ontwikkel dat dan met de kennis en expertise van mijn chefs. Binnenkort komt er een nieuwe sushi op het menu, maar voor dat zover is hebben we al zestien varianten geproefd en bijgestuurd.’ The Red Sun is Wimmy en Wimmy is The Red Sun. Waarin dat misschien nog het beste tot uiting komt zijn de veilingen die ze organiseert. Wat begon als een manier om de eerste verjaardag van het restaurant in Blaricum te vieren, is uitgegroeid tot een aantal jaarlijkse evenementen die hun weerga niet kennen. En de enorme bedragen die ze binnenhaalt gaan naar kinderen in moeilijkheden. Je vijfde veiling in Blaricum bracht 518.000 euro op. In Amsterdam werd de eerste verjaardag gevierd en nog eens 72.000 euro opgehaald. Hoe krijg je dat voor elkaar? ‘Dat is zo gegroeid, maar eigenlijk was de eerste editie al overweldigend. Met onze eerste verjaardag in Blaricum wilde ik iets bijzonders doen. Het werd een veiling ten bate van Kika. Die bracht een ton op. Daarna werd de stijgende lijn ingezet. Je weet niet wat je meemaakt op zo’n avond. Dan merk je wat je terugkrijgt van de gemeenschap als je hard werkt en oprecht bent. Het wordt je gegund door gasten die belangeloos een bijdrage leveren, bijvoorbeeld door te bieden of het ter beschikking stellen van optredens en spullen. Het doel wisselde elk jaar, maar had bijna altijd met kinderen in nood te maken. Inmiddels heeft The Red Sun, Stichting Stop Kindermisbruik als vaste partner gekozen.’ Heeft die aandacht voor kinderen met je eigen geschiedenis te maken? ‘Uiteraard. Ik ben niet misbruikt, maar weet wel wat het is om geen kant op te kunnen als kind. Het is dan ook een groot goed om kinderen die op min tien staan een kans te kunnen bieden om iets van hun leven te kunnen maken. En of dat in Nederland, India of China is maakt niet uit.’ magazine voor Leisure & Lifestyle
26
“Binnenkort komt er een nieuwe sushi op het menu, maar voor dat zover is hebben we al zestien varianten geproefd en bijgestuurd”
Binnenkort ga je naar Azië om te kijken wat er met het geld is gebeurd dat je hebt binnengehaald. Daarnaast heb je onlangs The Red Sun Kids Foundation opgericht waarmee je specifiek hulp wilt bieden aan kinderen in China. Je hebt er een tweede baan bij. ‘Als ik in China was geboren was dit alles nooit mogelijk geweest. Dan had ik me als meisje moeten schikken in mijn lot. Maar ook in mijn geval kun je nou niet bepaald zeggen dat de wereld voor me open lag. Stel je voor hoe dat is als je ergens aan de andere kant van de wereld in armoede leeft of in de prostitutie wordt gedwongen. Dan heb je dus geen enkele kans er iets van te maken, niet zonder hulp. Binnenkort ga ik naar Wensing in China, de streek waar mijn familie vandaan komt. Ik ga er het graf van mijn vader bezoeken. Maar ik wil ook onderzoeken of we iets met de foundation kunnen opzetten. Ik ben er zo ontzettend trots op dat ik nu degene ben die het verschil kan maken voor heel veel van die kinderen, zelfs nog iets meer dan op mijn restaurants. In The Red Sun kan ik succesvol en met veel plezier mijn passie delen. En daardoor kan ik kinderen op deze wereld een eerlijke kans op een betere toekomst kan bieden. Wat heb ik een geluk!’
27
magazine voor Leisure & Lifestyle
