Magazine 37 november - december

Magazine 37 november - december 2013 www.mx5club.be

Inhoud * Contenu TOPLESS 37 P1

Cover MMRC rally - Doel (08 / 2013)

P2

Inhoud - Contenu

P3

Voorwoord - Préface

P4–8

MMRC rally - Au Pays des Asperges – Doel (08 / 2013)

P 9, 10

Weekendje Luxemburg onder vrienden …

P 11

Samenwerking Mazda & Alfa

P 12, 13

MMRC rally – Tour du Brabant (09 / 2013)

P 14, 15

MX-5 voor het goede doel…

P 16, 17

Uitverkoop MX-5 Accessoires www.mx5shop.be

P 18 – 29

MX-5 trip Salzburg - Venice door de ogen van Jan Humblé …

P 30 – 34

Oost Kantons – Cantons de l’Est (10 / 2013)

P 34

15 jaar MMRC in april 2014 – 15 ans MMRC en avril 2014

P 35, 36, 37

24 uur van Zolder

P 38

IL MOTORSPORT

P 39

Mazda Garage Van den Broeck

P 40

Cover Add Mazda

Zoals we allemaal al wel ergens konden lezen, horen of zien, werden er 4 jongens en 4 meisjes via het tv-programma Racing Stars (zie onze vorige Topless) na een heel uitgebreid test- en leerproces gekozen uit een hele groep om met onze gekende Mazda MX-5 de 24u van Zolder-race te betwisten. In deze Topless vind je een persoonlijke impressie van één van de piloten : Veerle. We maakten kort kennis tijdens de voorbereidingen op een namiddagje circuit Zolder, dit zeer spontane gesprekje deed ons het ganse verhaal van dichterbij volgen en zo hebben we van haar dit artikel mogen ontvangen. Voor mijzelf was dé quote van de 24u diegene die in de vroege uurtjes na de nacht op haar Facebook-pagina verscheen : " tranen in de helm, this is it ", een perfecte verwoording van het gevoel, een kippenvel-moment, zeker ook voor de volgers van dichtbij en verder weg. We laten Veerle aan het woord op pagina 35, 36 & 37 Bedankt, Veerle, om ons een insider-verslag te bezorgen, live van achter het stuur van de MX-5 tijdens de 24u van

P 35, 36, 37 : 24 uur van Zolder

Zolder 2013 Erik & Marleen 2

Voorwoord – Préface Het 15de MMRC jaar zit er weer op ! Een groot “ DANK U WEL ! “ aan al diegene die het weer mogelijk gemaakt hebben om een leuk Topless MX-5 jaar te mogen beleven. We denken dan vooral aan de organisatoren van de ééndaagsritten die de basis zijn van de club. Volgend jaar vieren we 15 jaar MMRC en Claude Saey (de MMRC redder in 2001 ! ) heeft reeds toegezegd zijn rally van toen te herorganiseren ! Deze zal doorgaan op zaterdag 5 april met vertrek in Beauvechain aan de Mazda garage en (onder voorbehoud) het eindpunt op het kasteel van Hélécine ! (info ook op pagina 34)

La 15ème année du MMRC est à nouveau passée ! Un grand “MERCI !“ a tous ceux qui ont encore rendu possible d'en attendre une chouette année MX-5 Topless. Nous pensons principalement aux organisateurs des balades d'un jour qui forment la base du club. L'année prochaine nous fêterons la 15ème année du MMRC et Claude Saey (le sauveur du MMRC en 2001 !) qui à déjà promis de réorganiser son rallye de l'époque ! Celui-ci aura lieu le samedi 5 avril au départ de Beauvechain au garage Mazda et (sousréserve) l'arrivée au château d'Hélécine ! (info en page 34)

Ik wil tevens ook reeds de informatie doorgeven dat de algemene ledenvergadering zal doorgaan op zaterdag 22 februari 2014. Aanwezigheid betekent net zoals de vorige jaren een cadeautje ! We belonen immers diegenen die de moeite doen om aanwezig te zijn ! (PS : U dient NIET te blijven eten.)

Je voudrais, par la même occasion, vous informer que l'assemblée générale aura lieu le samedi 22 février 2014. Toute présence signifie comme les années précédentes un cadeau ! Nous remercions de cette façon ceux qui se donnent la peine de participer ! (PS : Il n'est PAS obligatoire de souper)

Lidgeld voor 2014 bedraagt net zoals de vorige jaren 50 €uro en is te storten op rekening BE67 4114 0380 0187 – BIC : KREDBEBB Deelnemen aan Friesland en / of Corsica is nog steeds mogelijk, maar op aanvraag ! Voor Corsica zijn reeds 25 auto’s ingeschreven (13-20 april) Voor Friesland zitten we dicht tegen de 40 auto’s (Pinksterweekend 2014) Tot volgend jaar

La cotisation pour 2014 s'élève encore toujours à 50 € à verser au compte BE67 4114 0380 0187 – BIC : KREDBEBB Participer en Friesland et / ou Corse reste possible, mais sur demande ! Il y'a déjà 25 voitures inscrites pour la Corse (13-20 avril) Pour Friesland nous en sommes à près de 40 autos (weekend de Pentecôte 2014) A l'année prochaine

Ronald Van Kelst

3

Au pays des Asperges. Ce dimanche, Bruno et Liselotte nous avait donné rendez vous à Bornem pour nous faire découvrir une région proche d'Anvers que nous connaissions peu. La matinée nous a menés par d'agréables petites routes dans la campagne où l'on produit les asperges. Les routes avait été bien choisies, mais le temps n'était malheureusement pas de la partie. Nous nous sommes retrouvés vers midi dans une sympathique auberge, où un breuvage aux asperges nous était proposé ainsi que de délicieux croques. Pendant ce temps, le soleil s'est décidé à montrer le bout de son nez et c'est décapoté que nous avons poursuivi la journée...Cette fois, les chemins de traverse nous ont emmené le long des digues de l'Escaut vers Doel, une bien triste cité puisqu'elle a été abandonnée afin de permettre au port de s'agrandir... Là un petit bistrot nous accueillait pour un dernier verre..

Un peu sur notre faim, nous avons poursuivi la journée avec quelques autres dans la périphérie bruxelloise où Jean-Pierre et Nathalie nous ont emmenés terminer la journée dans une sympathique Brasserie de Grand Bigard Merci à tous pour cette belle journée. Monique et Didier Lieselotte en Bruno, Wij vonden het een zeer geslaagde rit, ontbijt top, middageten en locatie top, roadboek zeer duidelijk, uitzichten en wegen super, na de middag stop hmmm, eindlocatie akelig Zeker voor herhaling vatbaar! Bedankt! Wij vonden het middageten een leuk concept maar we misten toch het applaus voor de organisatoren, het napraten en afscheid nemen van de anderen leden. Ook bedankt aan het gezelschap tijdens de rit en daarna op het strand van St Anna waar we een gezellig terras vonden als afsluiter. Tegen 23u waren we thuis van weeral een dag vol genot. Zo Lieselotte en Bruno: begin maar aan de volgende! Geert en Martine 4

18-08-2013 We moeten Lieselotte & Bruno duidelijk serieus bedanken voor hun eersteling : een nieuw concept voor de zondagrit is geboren !!! Ze schotelden zo maar eventjes 43 mx-5kes een leuke en ontspannende zondag voor - op de enige zondag deze zomer met slechte weersvoorspelling. Een mooi onthaal, lekkere koffiekoeken (yes toch wél koffiekoeken voor ons) en de innerlijke mens was genoeg aangesterkt om eraan te beginnen op ne zondagmorgen. Jammer genoeg waren de weergoden deze zondag wat langer in hun bed blijven liggen en ging de rit van start met nattigheid. Gelukkig hadden Bruno & z'n vrouwke een deal gesloten met een oldtimerrit die ons bijna de ganse voormiddag in tegengestelde richting kwam verblijden met mooie voituren uit vervlogen en minder vervlogen tijden, dat schouwspel was voor mij in elk geval compensatie genoeg voor de sporadische regen. Die regen is wel de reden waarom we nog eens zullen moeten terugkomen om die geplande kastelen op het parcours te bezoeken. Toe, open en toe en open, dat was een beetje de beweging van de voormiddag. Het nieuwe concept zorgde voor een gezamenlijk middagmaal, lekkere aspergesoep en een hoofdschotel naar keuze, verzorgd en in trouwe mmrc-spirit, met de ganse bende samen, ook eens leuk om dat 's middags te doen ipv 's avonds, goed idee ! Ondertussen was de zon van de partij, zelfs bij momenten lekker warm, en kon de pret op het namiddaggedeelte niet op. De heerlijke baantjes in de polders zetten aan om wat door te trekken, en de 90° bochten leenden zich uitstekend voor het betere stuurwerk, echt iets voor onze mx-5kes. Een stop bij een leuk stamineeke aan het verdronken land van Saeftinge, en zo belandden we allemaal in het polderdorp Doel, een belevenis op zich, toch bizar dat zo iets kan in ons landje, mooie foto's gemaakt en daar hebben we met een bolleke Keuninck onze zondag afgerond. Lieselotte & Bruno, we hebben van jullie werk genoten, het roadboek was perfect en nogmaals bedankt voor een mooie augustuszondag. Erik & marleen

5

Asperges in augustus: alles kan in de MMRC Op 18/8 is het de beurt aan Lieselotte en Bruno De Leeuw om ons te vergasten op een rally in hun woongebied Bornem en vér erbuiten. Ander scenario dan we gewoon zijn: 1° op ZONDAG en 2° zonder gemeenschappelijk diner. Straks hierover meer. Marie Josée zit aan mijn zij; de hernia is genezen, ik heb weer een co-piloot. Hoera. Het regent fors bij ons vertrek uit Beverlo. Ook bínnen! Da's de eerste keer. Ik stop onder een brug, doe het dak open en pruts wat aan de naad van de rechterraamomlijsting. Hij schijnt te houden... tot het weer harder regent. Maar dat zijn de laatste druppels die binnen geraken – de naad dicht vanzelf. Oef! Ook in Bornem, de plaats van vertrek regent het. Maar de ontvangst door Lieselotte en Bruno is hartelijk en professioneel, de koffie is lekker en de koeken smaken. Blij dat Martine er is en dat Geert een nieuwe set wielen op de kop heeft kunnen tikken! Gauw met de Venice-gezellen nog wat bijpraten en daar is de briefing al. Ook in deze contreien wordt overal aan de weg (ónze weg) gewerkt, zegt Lieselotte (ik luister alleen naar de Nederlandse versie, Bruno ) maar het Rb houdt er rekening mee. Mooi. Dan zijn we weg. Van de zorgvuldig aangegeven bezienswaardigheden is weinig te bespeuren – een Mx met de kap op is een slechte uitkijkpost. Het parcours zullen we na de lunch gedeeltelijk overdoen met de kap neer, en dan zien we wat voor mooie streek het is. De wegen zijn prima gekozen, de dorpskernen zeldzaam. Café Sint Vadde (hoe is het mogelijk, zo'n naam!) is een fijne halte. De regen begint te stotteren. Nog een paar kilometer en we zijn bij onze gezamenlijke lunch-stop. Het Hof van Coolhem is een mooie brasserie in een park. We hebben een zaaltje voor ons alleen, het eten is ok, de wijn is lekker, de prijs meer dan democratisch. Iedereen content. Terwijl we lunchen jaagt de zon de regen weg en straalt de dag met 25°. Vervolgens verlaten we de paden rond Bornem en zetten koers naar Doel. Van Temse naar Doel langs het Verdronken Land van Saeftinghe over binnenwegen: je moet ze maar vinden. En geen enkele met het beruchte blauwe bord “alleen voor landbouwtrekkers, fietsers en wandelaars”. Bravo B&L! Wat zijn de polders toch mooi met de zon en deze machtige wolken...

6

In spookdorp Doel sluiten we af met een pint in “Doel 5”, een verwijzing naar de megakerncentrale om de hoek die vorige week weer aan het net werd gehangen na een reparatiestop van bijna een jaar. Hopelijk zijn alle barstjes nu dicht... De voorzitter en zijn gevolg (!) nemen de overzet naar Lillo. Een mini-cruise betaald door het Vlaams Gewest. In Lillo is het een drukte van belang: antiekmarkt. Ik hoop dat ze de laatste boot naar Doel niet missen! Carine, Michel en wij beslissen de auto te nemen naar Lillo (Liefkenshoektunnel: €6!) om er te dineren. Een geslaagd maal sluit deze lichtdag af. O ja, mijn (uiteraard zeer persoonlijke) beoordeling nog. Route: perfect. Rb: aangenaam, veel aanwijzingen over bezienswaardigheden, interessante bijsluiter over de kastelen van Ursel en Marnix. Iedere 15km nullen ware duidelijker geweest; maar we hebben de weg telkens teruggevonden. Formule: hooguit voor zondagsritten geschikt. De avondmaaltijd is m.i. veel te leuk om achterwege te laten. Je kan geen afscheid nemen van wie je wil en evenmin de organisator bedanken. Maar iemand moest het uittesten en dat is hiermee geschied. Lieslotte en Bruno, deze opmerkingen komen alleen van mij hoor. Ik heb me hoedanook reuze geamuseerd in goed gezelschap (hoewel, waar waren Eli, Koen en Valérie gebleven? Ze kwamen aanrijden toen wij vertrokken naar Lillo). De rit was magnifiek en jullie service voorbeeldig. Jullie mogen morgen weer een rally organiseren, ik rij zeker mee! Jan

7

Prachtige rit georganiseerd door Bruno en Lieselotte. Startbij RM paintings met een verzorgd ontbijt. Het roadbook zeer gedetaileerd , we moesten zelfs terug kunnen tellen (nu met die electronische gagets, al een probleem). Mooi uitgezochte wegen, om bij ons tussenpunt te belanden, waar we een goed en lekkere croq en meer op ons bord kregen . Na de middag richting Doel en doorheen dit spookdorp, was toch wel een belevenis apart. Afsluiten deden we dan met een boottochtje, heen en terug. Het was wel onze schuld, we waren gewoon telaat voor een boot vroeger. Bedankt voor deze mooie dag en in de toekomst meer van dit. Hugo

Ne dikke proficiat aan Lieselotte en Bruno, alles was perfect georganiseerd. Eens ietsje anders dan gewoonlijk maar zeker niet slecht. De weinige regen in de voormiddag deerde ons niet en met een stralende zon na ons heerlijk middagmaal kon het zeker niet meer stuk. We hebben er goed van genoten. Klein minpuntje was dat we geen afscheid meer hebben kunnen nemen van sommige leden op het einde van de rit. OP NAAR ASPERGERIT PART II Elvis Dujardin

8

Weekendje Luxemburg onder vrienden … Ons weekend Luxemburg in een notedopje : Vrijdagmorgen 6u30 gaat de wekker, we kijken buiten en zien dat de zon al aan de hemel staat, ideaal om een weekend met de mx-5 er op uit te trekken. Even de mx-5 inladen en dan op weg naar Soumagne om te gaan ontbijten met Geert, Martine, Marc, Karina, Guy, Mina en Hugo (sandwicherie L’Olina).

Daarna zijn we met z’n allen via de kleine weg naar Monschau gereden voor een ijsje. Na onze stadswandeling in Monschau hebben wij terug de mx-5 genomen en een terrasje gaan doen aan een rivier (weet wel niet meer waar dat juist was ). Nadat onze kelen gesmeerd waren, zijn we door gereden naar ons hotel in Asselborn, Domaine du Moulin. Eerst nog een terrasje gedaan, dan een douchke genomen en hééél lekker gegeten in een fantastisch decor en de sfeer zat er goed in.

Dag 2 hebben wij een ‘’valse’’ start genomen door 2 nukkige gps’en, ‘s avonds bleek er dat maar 1’tje te zijn. Eenmaal de juiste route gevonden te hebben, hebben wij de kleine bochtige wegen en pittoreske dorpen opgezocht. S’ middags zijn wij in Esch Sur Sûre gaan eten, dit is niet voor herhaling vatbaar Na het middageten zijn we onze auto ingedoken en hebben wij nog wat genoten van de prachtige natuur en gestopt voor een ijsje waar ik onmiddellijk daarna mijn banden heb opgewarmd. (DSC OFF)

9

Na een fotosessie zijn wij op het terras van restaurant Auberge du Relais Postal beland, waar we verkoeling hebben gezocht en lekker gegeten hadden. Dan zijn wij naar ons hotel gereden waar wij onderweg toch wel een obstakel op onze weg vonden (met dank aan Karina & Anja die al te voet naar ons hotel gegaan waren). Nog een slaapmutsje in ons hotel genomen en besproken wat wij zondag zouden gaan doen, daar ook gemerkt hoe een Garmin gps werkt. (dankzij Geert). Zondag afscheid genomen van Geert, Martine, Guy en Mina en de achterblijvers hebben een nieuwe kopman gevonden. Met dank aan Marc Trembloy die dat heel goed gedaan heeft.

Wij zijn langs Vianden, Bitburg, Waxweiler in Weiswampach beland waar wij toch een aanrader gevonden hebben om te eten, moest je daar soms passeren. Restaurant-brasserie Chez Max heeft een heel gezellig terras en een goede kaart met democratische prijzen + het eten was super lekker.

Wij hebben nog even geprofiteerd van de lage benzine prijs en na het afscheid zijn wij dan in onze sportwagen gesprongen om huiswaarts te keren. Thuis aangekomen, de wagen uitgeladen en de computer opgezet om de foto’s te bekijken om tot het besef te komen dat wij heel toffe vrienden hebben waar wij een FANTASTISCH weekend hebben mee mogen beleven. Geert, Martine, Guy, Mina, Hugo en zijn vrouw, Karina en Marc, MERCIKES!!!!!! Mx-5 groetjes, Koen & Anja

10

Het is begonnen : Mazda MX-5 en Alfa Romeo Spider (19 september 2013) We wisten al dat ze kwamen, maar toch voelt het goed het bewijs op straat te zien rondrijden: onder deze verminkte Mazda MX-5 zit de techniek van de nieuwe, die ook als Alfa Romeo Spider op de markt komt. Het is een mule, dus over het uiterlijk van de auto is helaas nog niets te zeggen. Deze verpakking laat werkelijk niets zien van de lijnen van de nieuwe roadsters, maar uit het knip- en plakwerk kunnen we in ieder geval afleiden dat men ermee bezig is, en dat is op zich al heel goed nieuws. De testrijders werden gesnapt in de Verenigde Staten. Voor de Spider is dat symbolisch: Alfa Romeo gebruikt de recent geïntroduceerde 4C om de terugkeer op de Amerikaanse markt te markeren. Naar verluidt delen de twee roadsters 40 procent van de onderdelen. Die onderdelen zijn de voor- en achteras, het motorcompartiment, het schutbord, de voorruit en de structuur daaromheen. Gevolg is dat het uiterlijk van de auto’s nauwelijks overeen zal komen: door ze beiden van een compleet nieuwe carrosserie te voorzien kunnen de Jappanners en Italianen hun eigen stempel op de auto’s drukken. Ook de motoren worden door de merken apart aangeleverd: Mazda kiest voor 1.5 of 2.0 SkyActiv-motoren, Alfa Romeo gaat voor een compacte benzinemotor als de 1.4 MultiAir.

Bron : autoweek.nl

11

14/09/2013 Le Brabant Wallon & Vlaams-Brabant "Into each life some rain must fall, but too much is falling in mine" me venait à l'esprit en garant notre NB devant le point de rencontre à La Hulpe, le resto "A côté de Chez Clément". Philippe et Murielle ont tracé un magnifique parcours de 155km autour de Bruxelles en utilisant les petites routes parfois (passablement) pavées, mais ils ont oublié de prier Jupiter de ne pas se mettre à l'oeuvre ce samedi...

Résultat: une journée capotée et essui-glacée comme on n'en voit qu'au Brabant pendant les rallyes MMRC de ces dernières années! Heureusement les auberges sont assez nombreuses dans le pays; Michel (sans copilote), M.J. et moi déjeunons à Asse dans un restaurant italien et en emportent un peu de soleil del paese.

12

On converge avec les autres participants, vraiment par hasard, à la piste d'atterrissage de Zaventem pour se mouiller le visage. Le roadbook (un régal pour le copilote) nous ramène à La Hulpe où, après un circuit autour du Lac de Genval nous dinons chez "A côté etc." Entrée et poisson de qualité, poulet raté. Comme M.J. se sent fatiguée et souffre un peu du dos nous décidons de rentrer tôt - ce qui se passe dans le sec, et sans contrôles policières. Murielle, Philippe: les paysages et villages qu'on a cru apercevoir à travers le pare-brise et les vitres genre boîte-aux-lettres de notre MX nous ont vraiment donné envie de refaire ce rallye par un temps plus clair et plus... clément. Votre RB sera certainement encore utile, et nous vous en remercions de tout coeur! Jan et Marie Josée

Organisation : Philippe Beeckmans 13

MX5 voor het goede doel… Jaarlijks organiseert de afdeling waar ik werk een “Teamday” zoals dat in mooi bedrijfsnederlands heet. Een moment dus om alle collega’s nog eens te ontmoeten en samen een activiteit te doen. Dit jaar werd alles in het teken geplaatst van het goede doel. In dit geval ten voordele van Natuurpunt om hun werking te ondersteunen. Maar wat heeft dit nu allemaal met MX5 te maken? Wel, één van de zaken die georganiseerd werden was een veiling waarvan de opbrengst integraal naar Natuurpunt ging. We kregen de vraag om zelf iets aan te bieden waarvoor de collega’s dan konden bieden. Ik heb dan een “roadster-dagje” aangeboden waarop mijn collega (die ook een MX5 heeft) zich hierbij aansloot. We hebben dus 2 zitjes aangeboden aan de veiling. Het concept was dat de hoogste bieders niet alleen een dag mee konden rijden met een MX5, maar ook een lunch en drankjes onderweg aangeboden kregen. 2 toffe dames zijn erin geslaagd om deze mooie aanbieding binnen te halen (tot grote tevredenheid van de aanbieders). Zij kregen een prachtige rondrit in de Kempen voorgeschoteld langs kleine landweggetjes. In het jachthaventje van Herentals werd een eerste keer gestopt. In dit prachtige kader kregen ze een aperitief aangeboden waarna weer de Kempische binnenwegen opgezocht werden. Rond het middaguur werd dan halt gehouden aan het kanaal in Olen om gezellig samen te lunchen. De namiddag bracht nog meer schilderachtige wegen waarbij ook het gaspedaal al eens wat dieper ingedrukt kon worden. En, om het helemaal af te maken werden ze ook nog eens getrakteerd op een ijsje in de onovertroffen ijshoeve van Pulle. Als herinnering hebben we dan nog een fotoshoot gedaan aan het kasteel van Massenhoven. Een prachtige dag (en niet alleen voor de dames) en misschien zelfs inspiratie voor een MMRC-Rondje-Kempen rit?

Ludo Van den Nouweland 14

15

UITVERKOOP ! Als U iets zoekt voor onder de kerstboom, hier een aantal suggesties !

PROMO-prijzen enkel voor MMRC leden; geen uitzonderingen mogelijk ! Van Kelst Ronald * Putsesteenweg 197 * B-2820 Bonheiden * GSM 0475/720178 * [email protected]

Voor EERSTE GENERATIE (NA oftewel MK1) Chrome Tankdeksel Laatste STUKS ! Slechts 100 €

Laatste Stuks ! Veerpootbrug 50 €

Kofferlift Laatste STUKS ! Slechts 75 €

Afdekhoes (zo goed als nieuw) 100 € (zolang de voorraad strekt)

Katoenen Softtop (1 stuk) met PVC venster 450 €

Voor TWEEDE GENERATIE (NB-NB FL oftewel MK2)

Chrome Schakelknoppen – Slechts 15 € / set

Transparante Achterlichten NB / NB FL Laatste Set : 100 €

Voor EERSTE & TWEEDE GENERATIE GRILLS – Vanaf 50 €

Witte Reflectoren + Witte Pinkers (met zwarte rand) : samen voor slechts 80 €

16

Voor DERDE GENERATIE (NC-NC FL oftewel MK3) Chrome Covers 50 € Vloermatten (Black) 30 € Chrome Tankdeksel 150 € Windscherm NC (Black) 135 €

Zolang de voorraad strekt ! Laatste Stuks ! Voor ALLE GENERATIES (Kies 1 schakelpook + 1 handbrake & betaal slechts 30 € samen !)

+

= 30 €

NC MINIATUREN – Laatste Stuks aan 25 € Silver : 2 stuks

Blue : 2 stuks

Red : 1 stuk

Yellow : 1 stuk

Race-Schoenen – Laatste Stuks ! Slechts 25 € ! Beschikbare maten : Rood : Blauw : Zwart :

41, 42, 43, 44 40, 41, 42, 43 40, 42

Miata MX-5 Roadster Shop * Putsesteenweg 197 * B-2820 Bonheiden * GSM : 0475/720178 www.mx5shop.be * [email protected] 17

Salzburg – Venice 2013 (1) Vrijdag 12/07 Ik rij 's avonds naar Bekond, bij de A1, een twintigtal km van Trier. Dat is alweer 220km dichter bij het doel van morgen, Bad Reichenhall, waar op zondag de “Venice” van start gaat. Fijn rijden zonder verkeer – het zal niet immer zo blijven! In hotel “St.Thomas am Brunnenhof” heb ik een éénpersoonskamer met een af-schu-we-lijk bed, maar er is een douche en ze geven me een bokaal Nescafé en een electrische warmwaterkan zodat ik niet met een lege maag de weg op moet. Ah ja, om vier uur in de nacht maken die mensen geen ontbijt voor me, begrijpelijk. Dat allemaal voor €40.

18

Zaterdag 13/07 Om vier uur stipt ronkt mijn NBfl 1600 de autoweg weer op. In Hochwald, weinige km verder ontbijt ik met een sandwich en gooi de tank vol. Ik koop water en koekjes, en aldus gesterkt rij ik met 4000tpm verder richting Z-O. Altijd met de kap dicht op de snelweg – deze kar heeft airco! Alles loopt vlot via Mannheim, Heilbronn en Nürnberg, tot een twintigtal km voor München: miserie! Nog eerder dan waar ik de file verwacht had. De snelweg af en “Bad Reichenhall zonder snelwegen” ingegeven. Om 13u ben ik in hotel “Karlsteiner Stuben”. Daar loop ik Eli en Sam, Ronald en Kathleen, Dave en nog een aantal mij minder bekende leden tegen 't lijf (naamplaatjes, Ronald!) die nog even naar de Königsee rijden; maar mijn pijp is uit en een power nap dringt zich op. Om 16u. is er een photoshoot gepland bij de “Alte Saline”, een indrukwekkend 19de-eeuws industrieel complex met een reusachtig wiel dat een pomp aandrijft waarmee in water opgelost zout tot voor kort van de mijn naar de fabriek werd getransporteerd. Daar worden onze emixen in slagorde opgesteld en door Tobias, de verbindingsman met het reisbureau en onze gids van dienst (hopelijk) vakkundig gefotografeerd. 's Avonds echt Beierse kost met rode kool! In de zomer! Vroeg onder de lakens want morgen komt er een lange rit. Ook nu weer een kl...bed. De mindere kamers zijn blijkbaar bestemd voor single travellers...

19

Salzburg – Venice 2013 (2)

Zondag 14/07 Al twee dagen is het stalend weer en ook vandaag is het niet anders. Met Eli/Sam en Philippe en Veerle vertrekken we westwaarts naar Ammersattel, onze volgende stop. We lunchen in Bad Wiessee, waar Eli, Philippe en ik meedoen aan de Duitse seizoensgekte en “Pfifferlinge” (cantarellen) bestellen; honderden tonnen van deze paddestoeltjes worden ieder jaar tussen juni en augustus door onze oosterburen verorberd. Sam waagt zich aan een “Schweinshaxe” en krijgt een joekel van een schenkel recht uit de oven op zijn bord. Meer dan de helft is bot en vet en ander oneetbaars maar er blijft genoeg mals vlees over.

20

Het is zondag, het is mooi weer, en hier zijn vele prachtige meren en meertjes nog geen vijftig kilometer van München; gevolg: in de late namiddag rond Garmisch Partenkirchen staat alles stil. En blijft stilstaan. Linksomkeer dus en via Ehrwald in Oostenrijk over een zo goed als lege weg naar “Alpenhotel Ammerwald”. Design midden in de bergen, eigendom van BMW. Alle kamers van top tot teen met hout bekleed. Mooie lichte gemeenschappelijke ruimtes, zeer behoorlijk eten (maar wat traag geserveerd), lekker wijntje. Ik slaap als een os...

21

Maandag15/07 ...maar laat me vroeg wekken: ik wil vandaag afwijken van het parcours en dat zal wel tijd kosten. Als ik mijn bagage naar de auto breng parkeren Erik en Marleen wat verderop: ze zijn nóg vroeger opgestaan om kasteel Neuschwanstein in Füssen, zo'n 35km verder te gaan bekijken. Hulde aan deze cultuurzoekers! Na het ontbijt kies ik voor de Namlospas en de Hahntennjoch in plaats van de vervelende Fernpas (altijd vreselijk druk). Deze passen halen net geen 1900m hoogte maar zijn daarom niet minder spectaculair. Eens Imst voorbij laat ik me met de stroom meedrijven naar de Reschenpas en neem er de obligate foto aan de klokketoren in het stuwmeer.

22

Salzburg – Venice 2013 (3)

Dan rijd ik door een stukje Zwitserland en neem de Pass Umbrail naar de Stelvio. Boven eet ik de Hoogste Heten Hond van de Alpen en mors mosterd op mijn broek. Ik kijk uit naar de bende, maar afgezien van een paar Britten uit ons gezelschap: nada. Ik rijd naar beneden, zie en passant in een haarspeld een Britse motorrijdster vallen (niks ergs, maar zij wel de daver op het lijf!) en tref in Prato Philippe en Veerle. We drinken samen wat en rijden de pas weer op. Verder gaat het naar Bormio, “hotel Derby” is vanavond ons onderkomen. Voor het diner was ik mijn broek met shampoo: een probaat middel – broek op terras gehangen en diezelfde avond droog en schoon (en ja, ik heb nog een reservebroek bij). De antipasto is verrukkelijk, met “Speck”, gedroogde ham uit de streek, “Bresaola”, gedroogd rundsfilet, en diverse rauwkost. Pasta is ok, cordon bleu nog net. Maar de compagnie geeft de doorslag – barometer op “bestendig”! Mooie kamer met prima bed – laat morgen maar komen!

23

Dinsdag 16/7 Vandaag staat er een (letterlijk) hoogtepunt op het programma: de Gavia-pas. Drie keer stond ik ervoor sinds 1997, en drie keer was hij gesloten, in volle zomer. Nu hebben we meer geluk, en bij stralende zonneschijn en in hemdsmouwen (!) rijden Eli, Sam en ik naar de top. De klim is te vergelijken met de Stelvio maar de afdaling is over langere afstand maar tweeënhalve meter breed. Bovendien staat er niet overal een vangrail! Onze copiloten mogen geen hoogtevrees hebben en vooral veel vertrouwen in de stuurmanskunst van hun reispartner. Ook racen is uit den boze: achter blinde bochten duiken fietsers, motorrijders en auto's op, die niet allemaal hun ogen op de weg houden en al sturend van het landschap genieten. Eén van onze deelnemers komt zo oog in oog te staan met een Brit, die van 't verschieten het stuur omgooit...naar LINKS! Niemand verwacht natuurlijk een peloton snelle jongens op een smalle bergpas.

Salzburg – Venice 2013 (4) 24

Na de Gavia komt de Mortirolo, veel lager (1862m) maar best aangenaam zo tussen de bomen en de alpenweiden. Op weg naar de Bernina-pas in Zwitserland rijden we door Tirano, nog in Italië, waar de Zwitserse “Glacier Express”(de traagste expresstrein ter wereld die tussen vertrek- en eindpunt gemiddeld maar 35km/u haalt) door de straten van het stadje rijdt. Dat blijkt in Poschiavo wat verder in Zwitserland ook zo te zijn. Gaaf! Op de pashoogte (2328m) vinden we Peter en Robin terug en lunchen voor een verrassend redelijke prijs. Je kan zien dat de inflatie in Zwitserland niet veel voorstelt! We rijden verder langs de machtige Berninaketen tot voorbij Samedan, waar we op een bord de ontnuchterende boodschap lezen: “Albulapas geschlossen”. Twee aardverschuivingen hebben op zondag een negental auto's ingeklemd! Linksomkeer dan maar en de Julierpas (2284m) op, om dan over de Splügenpas (2113m) terug te keren richting Como. Ondanks het mooie brede (…) asfalt toch een flinke omweg. Bovendien is de Splügenpas nogal naargeestig, vindt Eli, en ik ben het met hem eens. Gelukkig is de afdaling één grote toboggan met tientallen haarspelden zonder recht stuk tussenin! Leute voor de mensen. Eens voorbij Chiavenna, het wordt al laat, nemen we de “superstrada” naar Lecco (tunnels, tunnels...) en besluiten er in Varenna af te gaan om de ferry te nemen naar Bellagio. Althans, dat is de bedoeling. Er ligt een boot te wachten en de kapitein roept: “Menaggio! Menaggio!” Duf van het tunnelrijden denk ik: alles is beter dan de weg waar we vandaan komen, en we schepen in... natuurlijk naar de verkéérde kant van het meer. 36 trage kilometers scheiden ons nog van het hotel, en na een duel tussen de GPS van Eli en de mijne waarbij we een aardig beeld van Como krijgen staan we na bijna 400km om acht uur voor de deur van hotel “Cruise”. Diner om acht uur! Nog nooit heb ik zo snel gedoucht. Grote kamer met alles erop en eraan, zelfs de snelweg Milaan-Zwitserland vóór de deur – maar je hoort er niets van. Knap!

25

Woensdag 17/7 Mijn laatste dag met de boys and girls; ik rij immers niet mee tot Venetië. Voor mij totaal onbekend gebied: van Bellagio met de ferry naar Varenna en verder naar Morbegno. Ik vergis me bij een rotonde in aanbouw en we zitten weer gevangen in die tunnel van gisteren, vijftien kilometer lawaai voor we linksomkeer kunnen maken! In Morbegno rijden we de San Marco-pas op. Vandaag is het bewolkt en de bergtoppen zitten in de grijze smurrie. Bovenop de pas eten we echte italiaanse kost: eekhoorntjesbrood met tomaat en kruiden, en hét berggerecht bij uitstek: polenta. Eli en sam zijn zo avontuurlijk om polenta te proeven, maar het succes is niet echt groot. Even wennen! Na San Pellegrino (van het gelijknamige tafelwater) volgt de Zambla-pas (1257m) waarna ik Eli en Sam kwijtspeel – en de GPS geeft geen beeld meer! Peter en Robin rijden voorbij en zeggen: komt door de warmte. Mag ik aanhangen? Zo volgt een episch stukje gericht verloren rijden over het meest uiteenlopende verhard dat ik ooit zag, nergens meer dan twee meter breed. Intussen doet de Nüvi het opnieuw en al discussiërend vinden we de weg langs het meer van Endine. Plots ben ik weer alleen: ik volg het rb terwijl Peter en Robin een afkorting nemen.

26

Hier is het heerlijk rustig: dit is Italiaans hartland, zonder buitenlanders. Er is zelfs parkeerplek aan de strandjes langs het meer! Ik volg de weg naar het Lago d'Iseo en rij de linkeroever af, richting Sarnico, en daarna Iseo, waar hotel “Lamosa” ons verwacht. Zelfde stijl als in Como. De “bende van Ludo” heeft al bezit genomen van het centraal tussen de kamers gelegen zwembad. Omdat de zon een groot deel van de dag achter de wolken zat hebben velen geen pet gedragen in de auto. Maar de UV-factor blijft hoog, kijk maar naar de gezichten! 's Avonds heeft Tobias een bus georganiseerd om ons naar een restaurant aan het meer te brengen. Kost €10pp extra. Je zou denken dat iedereen de bus wil nemen na een dag sturen; nee hoor. Rare vogels, die emixvijvers... Het restaurant is schitterend gelegen, de avond is zwoel en de wijn vloeit... fatsoenlijk. Het eten is... ik weet het niet meer. Heeft ook geen belang. Dit is geen gastronomische reis (hoewel de prijs toch fors mag genoemd worden: ik betaal €700 voor vijf dagen/nachten – weliswaar in single, en dat is altijd duurder) en je kan je daar beter van tevoren op instellen. Na het diner springen een aantal leden van de groep joelend in de pool. Ach, Italië...

27

Donderdag 18/07 Vroeg op, ontbijten, handjes schudden en vaarwel en tot ziens zoenen, koffer in de auto, en ik ben vertrokken voor de terugtocht die voor een deel zal samenvallen met de route van maandag en dinsdag. Het weer is broeierig en de wolken rond de toppen voorspellen geen droge passage. Eerst komt er nog een onbekend strookje: de Vivione-pas (1828m). Attilio Capelli die de routes uittekende schreef dat de pas te smal was voor ons, vooral continu te smal. Hij voegde hem wel als extra toe aan het parcours van gisteren maar de omweg – 60+km – zou algauw meer dan drie uur geduurd hebben. Ik rij hem dus vandaag, en het parcours is magnifiek. Je blijft ook tussen de bomen maar de afgrond langs het smalle asfalt heeft inderdaad Gavia-allures. Toch kom ik een Ford Transit tegen en we kruisen elkaar zonder veel moeite. Kijk maar naar de foto's van Ludo op de weg naar Tremosine aan het Gardameer: daar lukt het toch ook? Ik geef toe: in een Mercedes wordt het al wat tijdrovender... Boven staat een gezellig chalet-restaurant. Ik drink een koffie maar ik moet verder; mijn hart doet zeer. Dan komt bekend terrein: Edolo – Ponte di Legno – Gavia – Bormio – Stelvio – Reschenpas – Füssen – Nesselwang(D), overnachting. Zoals verwacht regent het op de Gavia en op de Stelvio, maar het zicht is goed. De bergen verliezen hun kleurige pracht en worden een grauwe, kale, mensvijandige woestenij. Gelukkig dat we eerder deze week zo'n uitzonderlijk mooi weer hadden! In Bormio eet ik in een willekeurig gekozen hotel het dagmenu: “pizzoccheri” en bresaola met rauwkost; heerlijk! Prijs, biertje en expresso inbegrepen: €14. Zonder noemenswaardig verkeer rijd ik naar Nesselwang. Een aanrader, vrienden! Het dorp is mooi en rustig gelegen, niet ver van de Autobahn, en er liggen meerdere goedkope pensions. Het mijne (“Pension Bergblick”) kost € 40 met een mooie kamer met balkon. Ik wil weer om vier uur vertrekken dus trekt mevrouw op eigen initiatief € 10 van de prijs af voor het ontbijt dat niet zal genuttigd worden. Klasse.

28

Salzburg – Venice 2013 (6)

Vrijdag 19/07 Om twaalf uur 's middags ben ik weer thuis; de mx vol insectenkadavers en ik nu al met heimwee naar ons avontuur. Het is een vreemde gewaarwording, zo'n reis met velen en toch alleen. Je rijdt allerlei bezienswaardigheden voorbij waarvan je zegt: hier kom ik later nog eens. Of je dat ook doet? Hm. Maar één ding is zeker: mocht je later nog eens op deze route terechtkomen, dan zal je vast terugdenken aan deze lange, lange rit, van regen gespaard en in aangename compagnie. Mijn “neen” tegen Corsica 2014 wankelt...

Jan

29

Claudy - cette fois-ci sans l'aide de Carine à qui je souhaite un rétablissement rapide - nous attend à l'endroit de départ habituel: l'Auberge du Lac à Robertville. Le temps n'est pas prometteur et une bonne partie du contingent Flamand est absent. Heureusement des amis fidèles sont là - Alex & Nicole, Eli & Flo, Koen & Anja, Marc & Karina, Guy & Mina, Hugo & Bart... nous ne risquons rien. Nous (re)découvrons rapidement à quel point Claudy connaît sa région. Le matin des petites routes touristiques nous mènent à Remouchamps où les grottes attendent notre visite. L'après-midi devient plus vigoureux en parcourant des grandes distances sous bois incroyable d'en trouver autant dans ce pays miniscule. A partir de l'hotel "Burghof" la voie invite carrément au pointe-talon avec des grandes et petites courbes bien dégagées. Nos Mx nous encouragent, les kilomètres défilent. Les derniers des 205 bornes de cette journée sont passés avec le sourire, et la kermesse à une dizaine de kms de l'arrivée qui nous oblige à nous appuyer sur Garmin, Tomtom et autre récepteur satellite ne change rien à notre bonheur. A l'Auberge un excellent repas très complet est quelque peu gâché par la lenteur du service (plus de 2 heures à table) et le brouhaha de 100+décibels, mais le dernier rallye de la saison, fidèle à sa réputation, est une réussite absolue et un modèle du genre. Bravo, Claudy! Jan Humblé

Les grottes – de grotten van … REMOUCHAMPS 30

05 10 2013 Oost-Kantons – Cantons de L’est Organisatie : Claudy Pfeiffer Claudy is zoals gebruikelijk de maker van de traditionele Oostkantonsrit. Dit keer zonder de hulp van Carine, die ik een spoedig en volledig herstel toewens. Na een mistig en nat Francorchamps gepasseerd te zijn komen we aan in Robertville bij "Auberge du Lac", vaste vertrek- en aankomststek van de OK. Tijdens de summiere briefing houdt het op met regenen en dat blijft zo min of meer tot de avond. Het contingent Vlamingen is duidelijk kleiner dan anders, maar o.a. Eli & Flo, Hugo & Bart, Koen & Anja, Marc & Karina, Guy en Mina en Alex & Nicole zijn er wél. Al snel blijkt nog maar eens dat Claudy zijn regio door en door kent. De weggetjes zijn heerlijk leeg en het Rb gunt de copiloot de tijd om het landschap te bekijken. In Remouchamps wordt er geluncht en brengen sommigen een bezoek aan de grot met de langste onderwatertocht in Europa. 's Middags mag het RB al wat meer geïnterpreteerd worden, we moeten 160 km afhaspelen en dan horen we niet te treuzelen. Lange secties in de bossen doen ons vergeten dat we in België zijn. Vanaf hotel "Burghof" lijkt het parcours wel een circuit: lange en korte overzichtelijke bochten doen ons naar de schakeldoos grijpen. Met een grijns van tevredenheid malen we de laatste van de 205km van deze dag af. De kermis die ons de weg verspert in het zicht van de meet kan de pret niet drukken, en Garmin & Co brengen ons naar de Auberge voor een lekker en zeer volledig avondmaal. Alleen wat jammer dat de service meer dan twee uur in beslag neemt en dat het restaurant zeer lawaaiig is. Een klein minpuntje voor deze (alweer) laatste rally van het seizoen 2013, een OK die nog mooier, nog beter, nog knakkiger is dan de vorige. Waar blijft Claudy het halen? Hij is DE rallymeester van de Oostkantons. Bravo, Claudy! Jan Humblé

Foto’s : Ronald & Christophe 31

AUBERGE DU LAC * Rue du Lac 24 * 4950 ROBERTVILLE * 080 44 41 59

Both me and me mom loved the ride. Also the visit to the cave, especially the boat ride. Thanks ! (Rolf Hass)

32

Rit 5 oktober ... Bangelijk !! ... en geweldig eten !!! (Ludo Vander Vliet) Super weekend gehad, mede dank zij de MMRC. Prachtige rit mannen. (Maarten Le Poole)

Bedankt voor de mooie rit, langs kronkelende wegen. Typische wegen waarlangs ook wel bepaalde rally's van Belgie hun thuis vinden. (Hugo en Bart)

Beste Claudy, gefeliciteerd met de organisatie van de rondrit in de Oostkantons, de wegen waren kronkelig en goed berijdbaar, de uitzichten waren SUPER!! Deze laatste rondrit van 2013 werd afgesloten met lekker eten en gezellig samen zijn. Mercikes!! Miatagroeten uit de Kempen, Koen & Copilote Anja.

33

ZATERDAG - SAMEDI 5 APRIL - AVRIL 2014 15 JAAR – ANS MMRC Vertrek - Départ : Garage Claude Saey

34

De 24 uur van Zolder – In een MX-5 Het begon allemaal met een wedstrijd op Facebook waarbij iedereen zich kon inschrijven. Algauw belandde de link in mijn mailbox, “Veerle, schrijf je hier eens voor in! Dit is echt iets voor jou!” Ik lachte er eens mee, maar even later was de inschrijving voor Racing Stars voltooid. Enkele weken later stond ik, samen met andere zenuwachtige dames en heren, te wachten op het verdict. Waren wij, na een weken- en maandenlange afvalrace, de uitverkorenen? Racing Stars had ons voorbereid op dé race van het jaar voor België, de 24u van Zolder. En niet alleen dat, we kenden ondertussen onze Mazda MX-5 van binnen en van buiten. Samen met een topteam ingenieurs werd er in Duitsland bij de fabriek van KW een sportievere ophanging onder de zwarte MX-5 gemonteerd. De zwarte zou die van de dames worden, de witte, die van de heren. Wij dames waren dus ongelofelijk enthousiast over deze upgrade, hoewel de MX-5 Cup al erg strak en sportief afgeveerd stond. Mazda hield uiteraard ook nog wat rekening met het comfort, een deel dat voor ons van ondergeschikt belang was. Dus kregen we een Variant 2 van KW onder ons zwarte racemonster gemonteerd. Verder werd er weinig aangepast aan ons trouwe ros. Overtollig gewicht werd eruit gesmeten, de rolkooi werd geïnstalleerd, een lichter dakje erop, één Recaro kuipstoel. Motorisch bleef hij hetzelfde, welke aanpassingen zouden we wel doen? Hij draaide als een klokje en protesteerde niet één keer, ook al kreeg hij het soms zwaar te verduren met een bende amateurs! 28 augustus. Testdag. Kwalificeren. De adrenaline giert door mijn lijf. Ondertussen kregen we het nieuws dat de zwarte, door zijn stijvere ophanging, voor de mannen zou dienen en dat wij dames, de witte MX-5 onder onze hoede kregen. Of eerder: hij ons onder zijn hoede zou nemen. Onze witte reed namelijk nog steeds op zijn standaardophanging, iets wat we in eerste instantie fronsend aanhoorden. Het was overduidelijk dat de zwarte de betere wagen was.

35

Maar goed, wij dames lieten ons niet uit ons lood slaan en zorgden al snel dat de witte MX-5, “onze” MX-5 was. Al snel plakten we ieder onze geluksbrengers op de juiste wagen. Mijn geluksnummer 8 prijkte trots op de A-stijl, zodat ik er onopvallend een laatste aanraking over kon laten gaan, telkens ik moest instappen. Diezelfde 8 staat trouwens op mijn rechtervoet getatoeëerd… 31 augustus, 16u. De start. Eveline start van op de laatste plaats en weert zich dadelijk erg goed tussen de snelle wagens. Onze Mazda moet niet onderdoen tegenover de BMW’s of zelfs de Lotus! De uren gaan voorbij en mijn eerste stint komt eraan. Ik had het voorrecht (ik zag het als een privilege) om van daglicht naar schemer naar nacht te mogen rijden. Mijn stint begon om 20u en duurde tot ongeveer 21u15. Heerlijk. Lap na lap voel je de wagen beter aan, je leert het geluid van zijn toerental, waar je rempunt in het rempedaal zit zodat hij net niet blokkeert. De witte MX-5 veroverde mijn hart. De stints liepen verder, de dames doen het schitterend. De heren hebben ondertussen wat moeilijkheden met het sperdifferentieel. Overmoedig en overdadig rijgedrag? Een montagefout? Wie zal het zeggen. Onze witte bleef maar gaan en deed alles perfect. We maakten geen fouten en zagen onze positie in het klassement traag maar zeker stijgen. Ook de Lotus kampte met wat problemen. De zwarte MX-5 stond ondertussen al enkele uren binnen maar dankzij het doorzettingsvermogen en het vertrouwen van een van onze jonge techniekers, reed die even later ook weer rond. Onze rondetijden bleven beteren. Mijn 3e stint behoorde zonder twijfel tot een van de mooiste belevenissen van mijn leven. De nacht veranderde stilaan in dag. Ik maakte er in de kanaalkom een gewoonte van bij elke ronde enkele malen met mijn ogen te knipperen – ik draag lenzen en door de concentratie vergeet je soms te knipperen, waardoor je zicht, zeker met lenzen, erg wazig wordt. Bij het uitkomen van de Bianchi wist ik niet wat ik zag… De combinatie van het hoogtoerige geluid van de Japanse motor, mijn handen stevig op het stuur, kijkend naar mijn volgende instuurpunt, verrasten de natuurgoden me met een rode gloed, roodoranje wolken die zich warm boven de Yokohama-brug uitstrekken. Mijn ogen vulden zich met tranen en ik kon enkele gelukzalige snikken niet onderdrukken. Het beeld staat nog steeds op mijn netvlies geprint en zal nooit meer weggevaagd worden. Na mijn stint en na het eten van witte pasta met enkel bruine suiker (sportvoeding!) postte ik met mijn gsm op Facebook: “This is it”… Het einde nadert. De mannen hadden met de zwarte MX-5 wat rondes kunnen inhalen maar stonden toch lager in het klassement dan ons. We gniffelden. Heel wat mensen hadden ons onderschat. Vier dames, Danique, Eveline, Anke en ikzelf met weinig tot geen ervaring op het circuit maalden ronde na ronde betere tijden af. Onze tijden waren zelfs vergelijkbaar met tot beter dan de snelle tijden van de heren, die heel wat meer ervaring voor de dag konden leggen. De laatste stint kwam eraan… 36

15u. Het publiek wordt rumoerig, de piloten vijandiger. Hier ging het om. Wij wisten dat wij met onze lichte wagen plaats moesten maken voor de snelle wagens en dat deden we. Zonder risico’s te nemen en zonder onszelf daarvoor te erg te benadelen. Respect is ook een belangrijk aspect in de motorsport, zij het autosport, motorracen of truckracen. Vrienden en collega’s naast het circuit, concurrenten en rijdende doelwitten erop. Ik stap in, start de wagen en geniet van de brul van de motor. Voor de laatste keer in dit racepak, voor de laatste keer in de geliefde witte MX-5. De toeschouwers juichen. De auto heeft er zin in, hoewel de remmen op zijn blijft hij feilloos zijn taak uitvoeren. Ik geniet en kan een gevoel voor vroegtijdig heimwee niet onderdrukken. We krijgen de instructie elkaar op te zoeken rond 15u40. Michael, in de zwarte MX-5 steekt zijn duim op. Let’s do this. Om 16u zal de zwart/witgeblokte finishvlag gezwaaid worden en is ons avontuur ten einde. Hier hebben we voor gewerkt, maanden aan een stuk getraind, gezwoegd, gelachen en ook gehuild. Frustratie, vreugde, spierpijn. Het was het allemaal waard. De vlag zwaait en de 2 MX-5’en brullen broederlijk naast elkaar over de finish. Tijdens de victory lap kan ik enkele gillen van plezier en vreugde niet onderdrukken, alle vlaggenmannen en baancommissarissen staan te zwaaien en te springen, daar komen de tranen weer… Dit maak je maar een keer in je leven mee… Onbeschrijflijk. Mijn liefde voor de MX-5 kwam al snel, al bij de eerste testen. Hij is strak, vriendelijk maar bruut als je hem dat vraagt. Zijn knappe uiterlijk verstopt zijn sportieve karakter, zijn will to please his driver… Onze witte MX-5 was de perfecte racewagen en zonder twijfel, een van de beste cabrio’s waar ik op straat al mee heb mogen toeren. Rest mij te zeggen:

Artikel : Veerle Bammens

DANK U, MAZDA!!

37

www.ilmotorsport.com

BIGGEST MX-5 ONLINE SHOP FOR ACCESSORIES AND PARTS!

The more things resemble each other, the more important the differences are. Vragen? Wij spreken Nederlands!

Dive into the facebook world of I.L.Motorsport

Tel. +49(0)2233 - 97 73 49

We accept

€

Advance payment

38

I.L. Motorsport GmbH · Innungstr. 1 · DE - 50354 Hürth · Germany

De MX-5 specialist ! Steeds verschillende MX-5 modellen beschikbaar ! Tevens verkoop & montage van MX-5 accessoires !

Garage Van Den Broeck MECHELBAAN 237 * B-2580 PUTTE TEL : 015 / 75 50 05 * FAX : 015 / 75 33 19 [email protected] www.mazda-vandenbroeck.be 39

Retouradres: Ronald Van Kelst Putsesteenweg 197 2820 Bonheiden

Driemaandelijks tijdschrift P708359 Afgiftekantoor 2860 Sint-Katelijne-Waver

België - Belgique P.B. 2860 St-Kat.-Waver 8/6055

Miata MX-5 Roadster Club v.z.w. / a.s.b.l. Ronald Van Kelst Putsesteenweg 197 B-2820 Bonheiden Tel 015/27.89.86 Fax 015/33.65.09 GSM 0475/72.01.78

Verantwoordelijke uitgever: R. Van Kelst, Putsesteenweg 197 - 2820 Bonheiden. Brochure gemaakt met EDITOO, www.editoo.be - E-mail: [email protected] - Tel.: 053 63 03 86.

[email protected] * http://www.mx5club.be