Maatschappelijk verantwoord Saxion. Including 3 international pages! Saxion op de bres voor vluchteling. Crisisvakantie : couchsurfen!

Including 3 international pages!

Redactioneel onafhankelijk magazine van Saxion

Nº 10 / JUNI 2009

Maatschappelijk verantwoord Saxion

Saxion op de bres voor vluchteling

‘Crisisvakantie’: couchsurfen!

De overlevingsdrang van TEX

KIES NU VOOR HET ABN AMRO STUDENTEN PAKKET EN ONTVANG ALS SAXION STUDENT EUR 25,Omdat je studie aan de Saxion Hogeschool al meer dan genoeg tijd en energie van je vraagt, wil je niet teveel tijd besteden aan allerlei moeilijke financiële zaken. Het ABN AMRO Studenten Pakket is dan echt iets voor jou; compleet, gemakkelijk en in één keer klaar voor alles wat er op je pad komt. Of het nou gaat om betalen, sparen, lenen of verzekeren, het is mogelijk met het ABN AMRO Studenten Pakket. Bovendien krijg je nu ook nog eens EUR 25,- op je rekening gestort als je het ABN AMRO Studenten Pakket opent bij één van de onderstaande vestigingen. Vraag naar de voorwaarden bij de volgende bankshops: :


.2#(%$%
3!3)/.20,%).

:


.2#(%$%
!7)/.
/'%2#(//,


:


%5%.3%1
%18%32,!!.
 :


0%,$//1.
/&231!!3

:


0%,$//1.
//&$231!!3
  )*+
5//1
-%%1
).&/1-!3)%
/5%1
(%3


34$%.3%.
!++%3
//+
/0
666!".!-1/.,234$%.3
/&
"%,
 
'1!3)2

Inhoud

17 t/m 21 – Coververhaal: Het maatschappelijk gezicht van Saxion

28

10

De overlevingsdrang van TEX

Saxion op de bres voor vluchteling

12

31

‘Crisisvakantie’: couchsurfen!

Allereerst

En verder:

International: e-lectures at Saxion

4/5 Studieverenigingen slaan handen ineen, Docenten makkelijker naar hogere schaal, Saxion-vacatures vullen zich bijna vanzelf, Reacties van de maand, Fokke & Sukke, 6/7 Solar Team moet sprokkelen door crisis, Zappen, Poll Sax.nu, Belicht: netwerksites, Column Étienne, 8/9 Jaarverslag met hosannagehalte, Plus/Min, Studente is tv-presentatrice, Opinie, 14 Beeld & Werkelijkheid, 15 Agenda, 16 Forum, 23 Mededelingen GMR en Studentvoorzieningen, 24/25 Oud-student, 26/27 Dag & Nacht, 30 Walstraat 9, 34/35 Student & co, 36/37 Collega & co, 38/39 Onder de loep, 40/41 Recensies, 42 Uit de kunst, colofon.

Aanklooien Eén van de voordelen van vrijgezel zijn, is dat je helemaal niks hoeft te overleggen en dat je lekker een beetje aan kunt klooien. En dat is voor deze über-aanklooier niet verkeerd. Probleem is wel dat het een beetje heel veel geld kost, dat aanklooien. Geen wederhelft die op de centen let, veel discotheekbezoekjes, nog maar een keer eten afhalen, treintripjes naar weer een andere stad en ga zo maar door. Ik zou bijna de website blijfpositief.nl gaan bezoeken. En als dan blijkt dat je een deel van je vakantiegeld nodig hebt om het rood-stagedeelte te compenseren, dan bedenk je je ineens dat die wilde vakantie, die je voor ogen had, een beetje in het gedrang komt. Dus begon ik stevig te schokschouderen toen ik eindelijk weer eens naar mijn bankrekening keek en zag ik mijn maandlange rondreis door Europa als sneeuw voor de zon verdwijnen.

3

Bovenal omdat ik weet wat een big spender ik ben op vakantie: ik geef altijd het dubbele uit van wat ik heb geraamd. Dus ik in de rats… totdat ik me ineens bedacht dat er zoiets bestaat als couchsurfen. Met interesse las ik het verhaal op pagina twaalf van deze Sax, waarin een verslaggever de Balkan verkende zonder een cent te betalen voor overnachtingen. Jij stelt jouw bank (of een andere slaapplek) beschikbaar en je kunt van andere banken gebruik maken. Zo heb ik in elk geval een mogelijkheid om de kosten te drukken en toch lekker te gaan. En dat lijkt me voor jullie in deze tijden van op de centjes letten ook wel handig. Fijne vakantie en veel leesplezier! Tim de Hullu, hoofdredacteur

juni 2009

Fotocollage: Toma Tudor

Warming-up

Statuut moet einde maken aan verwarring

Studieverenigingen slaan handen ineen De studieverenigingen van Saxion hebben gezamenlijk een brief gestuurd naar de Raad van Bestuur (RvB). Daarin kondigen zij aan een overkoepelend orgaan op te willen richten, dat als aanspreekpunt voor alle verenigingen moet gaan fungeren. Ook willen zij praten over een eenduidig beleid dat voor alle studieverenigingen moet gaan gelden. et is voor het eerst dat de studieverenigingen van Saxion de handen op een dergelijke manier ineen slaan. Onderling is er altijd wel overleg geweest, maar het idee van een overkoepelende organisatie is uniek. Uit de brief aan de RvB is op te maken dat de koepel als taak krijgt om de continuïteit van de verenigingen te stimuleren. Daarnaast zal deze ook fungeren als aanspreekpunt voor Saxion naar de verenigingen toe en vice versa. Op dit moment zijn de studieverenigingen nog versplinterd in negen verschillende clubs, die afzonderlijk van

H

elkaar in gesprek gaan met Saxion als zij iets gedaan willen krijgen. Door het ontbreken van een duidelijk beleid levert dat veel verschillende toezeggingen en privileges op, zo leert de ervaring. Ook kan het zo zijn dat door het ontbreken van een dergelijk beleid een evenement het ene jaar wel en het andere jaar geen doorgang kan vinden. Het overkoepelende orgaan moet er dan ook voor gaan zorgen dat alle rechten en plichten voor de verenigingen gelijk worden gesteld. Daarnaast is het vaak onduidelijk bij wie de verenigingen moeten zijn met bepaalde

4

vragen. Een soort van statuut zou ook daar verandering in moeten brengen. Voor Saxion zou een dergelijke constructie ook interessant kunnen zijn. Want op dit moment laat de hogeschool volgens de studieverenigingen veel kansen onbenut. Zo zouden bijvoorbeeld kosten teruggebracht kunnen worden door zaken als verzekeringen collectief te regelen. Op de precieze invulling van de wensen willen de verenigingen echter nog niet al te veel ingaan. Voordat ze alle specifieke ideeën naar buiten brengen, willen zij eerst door middel van een

juni 2009

gesprek met de RvB praten over de invulling en vormgeving van een eventueel studieverenigingenbeleid. De handschoen is inmiddels door de RvB opgepakt, dat begin september met de verenigingen rond de tafel wil gaan zitten. Boomkamp zegt in een reactie de intentie van de verenigingen, om meer samen te werken, zeker te stimuleren. De raadsvoorzitter vindt het ook belangrijk dat er een accentverschuiving komt van studentenvereniging naar studieverenigingen. Over een algemeen reglement voor die laatste is hem weinig bekend: “Maar als er geen reglementen zijn voor studieverenigingen, dan moeten die er komen”, stelt hij. Momenteel kent Saxion negen studieverenigingen, die allen in Enschede gevestigd zijn. Charlie Schuurman

Nieuws, opinie, fun

Docenten makkelijker naar hogere schaal Het is voor docenten toch mogelijk om in de hogere salarisschalen terecht te komen. Docenten worden hoger ingeschaald wanneer ze Saxion naar ‘buiten’ toe vertegenwoordigen in bijvoorbeeld projecten. De Raad van Bestuur en medezeggenschapsraad (GMR) zijn dit eerder dit collegejaar al overeengekomen. “Niet veel medewerkers zijn hier van op de hoogte, omdat het intranet nog niet is aangepast en medewerkers niet specifiek over het onderwerp zijn geïnformeerd”, vertelt GMR-voorzitter Taco Graafsma. “Vaak wordt het in een beoordelingsgesprek ter sprake gebracht.” Bij de invoering van het zogeheten functiegebouw in 2008 stuitte Saxion op veel protest van de medewerkers, vooral docenten. Zij ervoeren het nieuwe functiegebouw als een degradatie, hoewel het inkomen hetzelfde bleef. Volgens Graafsma is dat begrijpelijk. “Hoe hoger de schaal, hoe meer iemand wordt gewaardeerd. Dat geldt niet alleen voor de zittende krachten, maar ook bij het binnenhalen van nieuwe docenten. Het geeft aan hoe belangrijk de functie wordt geacht.” Docenten kunnen geen punten sprokkelen als ze een moeilijk vak geven of veel didactische vaardigheden (motiveren) of bijdragen aan onderwijsinnovatie. Dat is wel wat de GMR graag wilde. Na overleg met de Saxion-dienst Human Resource Management en adviesbureau Hay Group bleek dit niet mogelijk. Als compromis is er toen uitgekomen dat een gezichtsbepalende rol namens Saxion in projecten met externe partners als resultaatgebied meetelt. Vooral schalen elf en twaalf waren een breekpunt in de discussie. Om in schaal twaalf terecht te komen moet een medewerker verantwoordelijk zijn voor een curriculum en onderzoek- of coördinatietaken hebben. “Veel kwalitatief goede docenten werden een schaal gedegradeerd. Als een academie al geen onderzoeksmogelijkheid biedt of je niets daarmee hebt, dan ben je al op coördinatie aangewezen. Nu kan het ook door projecten vertegenwoordigen.” (WvT)

Reacties van de maand Opvallende reacties op Sax.nu Het politieke debat over Europa, dat door studievereniging Cementi en de Jong Democraten in Saxion Enschede georganiseerd zou worden, was afgelast vanwege de lage opkomst. Geert geeft de oorzaak.

Geert Datum 20-5-2009 Reactie: Geen wonder dat er zo weinig studenten aanwezig waren, ik heb de hele dag zitten zoeken naar lokaal d.66, maar niemand kon mij vertellen waar ik moest zijn! Minister Plasterk houdt vol dat het te duur en te omslachtig is: studenten die vóór 1 juli nog geen 18 jaar zijn en pas vanaf 1 oktober een ov-kaart en studiefinanciering krijgen, wil hij niet tegemoetkomen.

Dennis Datum 4-6-2009 Reactie: Is een soort van declaratiesysteem niets? Dat je het gebruikte abonnement opstuurt naar bijv. de IB-groep en dat je dan dat geld terug krijgt. Zelf heb ik toen trouwens een halve maand ‘zwart’ gereisd, aangezien de buschauffeurs toch niet kijken naar de ingangsdatum van de OVkaart, en ik hem half september al kreeg.

Saxion-vacatures vullen zich bijna vanzelf De arbeidsmarktcampagne ‘Een andere kant van uw carrière’ van Saxion lijkt haar vruchten af te werpen: van de 94 vacatures op Saxion die sinds de start van de campagne zijn geplaatst, zijn er 93 gevuld. In totaal zijn er 500 open sollicitaties binnengekomen. Half februari startte de hogeschool met een arbeidsmarktcampagne om de openstaande en toekomstige vacatures op de hogeschool te vullen. Dit jaar verwacht de dienst Human Resource Management dat er ongeveer 250 vacatures bij Saxion zijn. Na iets minder dan vier maanden zijn er al meer vacatures gevuld dan de helft van het vacatureaantal van vorig jaar. “Zoals het er nu naar uitziet, verwachten we alle openstaande vacatures dit jaar te vullen”, zegt Nienke Peek, adviseur arbeidsmarktcampagne. Eén van de vacatures is nog niet gevuld. Welke dat is, zegt de dienst liever niet. “Maar ook deze wordt gevuld”, aldus Peek. “Het duurt alleen iets langer. Er zijn nog genoeg manieren om bij geschikte kandidaten te komen.” Vooral lectoren blijken vaak lastig te vinden. “Het is een specifieke functie waarvoor je een klein aanbod hebt. Maar zelfs hier hebben we nu nog geen problemen mee.” Ook is er één vacature die continu openstaat: voor de invalpoule van de academie Pedagogiek en Onderwijs. “Deze academie is altijd op zoek naar belangstellenden, omdat ze vaak tijdelijk extra mensen nodig hebben”, legt Peek uit. Vacatures staan twee weken open. Er staan gemiddeld vijftien vacatures per keer op de website www.werkenbijsaxion.nl. Door het succes verwacht HRM met de najaarscampagne zeker alles in te vullen. Peek: “Vacatures op onze recruitmentsite zetten, blijkt vaak al genoeg. Voor de vacature voor een HRM-adviseur kwamen bijvoorbeeld via de website 46 reacties binnen. Tweederde van de sollicitanten blijken ons te vinden via de website.” De dienst is blij met de resultaten. “Door het grote aantal sollicitanten, dankzij de campagne en ook de crisis, kunnen we selectief zijn en de besten binnenhalen”, vertelt de adviseur. (WvT)

juni 2009

5

Warming-up Solar Team moet sprokkelen door crisis

‘Het komt wel goed met dat geld’

Foto: Toma Tudor

‘Solar Team Twente doet niet mee aan de World Solar Challenge’, berichtte De Twentsche Courant Tubantia eind mei. Feitelijk onjuist, vond Solar Team Twente, dat nog wel tien procent van de benodigde gelden moet binnenhalen om in het najaar naar Australië te kunnen reizen. Saxion-student Koen Geerlinks (werktuigbouwkunde) is verantwoordelijk voor lobby en financiën. hogere baas is die alsnog de boel afblaast. Ook worden er wel eens evenementen afgezegd, waar wij onze auto zouden presenteren.” Wat gaan jullie doen om die tien procent binnen te slepen? “Het actieplan is nog niet gereed, maar wat we sowieso gaan doen, is bekenden in ons bobonetwerk aanspreken. Daarnaast zijn er nog wat subsidieregelingen, zoals die van een bètaplatform, waar we wellicht een beroep op kunnen doen.” Op 19 juni presenteren jullie de wagen. Lopen jullie op schema? “Euh, we werken in elk geval meer dan veertig uur in de week. Zo is er onlangs in ploegendienst gewerkt, omdat vandaag onderdelen klaar moesten zijn voor de spuiterij. De druk is hoog, maar vorig jaar ging het net zo. En het is bovendien leuk om te doen. Elke keer als er weer een onderdeel klaar is, geeft dat een enorme kick.” (TdH) Wat was nou precies het probleem met het bericht in Tubantia? “Er stond letterlijk in dat we door het uitblijven van geld van de Regio Twente niet naar Australië gaan. Dat is onjuist. Bovendien stonden er nog een aantal andere onjuistheden, zoals een foutieve werknaam. Maar vooral voor onze partners, dat zijn er nu 74, was de berichtgeving erg verwarrend. Met een mailing naar de partners en een persbericht hebben we getracht iedereen gerust te stellen.” Ik kan me ook voorstellen dat jullie deze publiciteit wel kunnen gebruiken om meer geldschieters te krijgen. “Natuurlijk stond het er nu heel scherp en dat trekt de aandacht wel. Maar het klopt niet. Wij wilden in de krant duidelijk maken dat we teleurgesteld zijn in de top van de Regio Twente dat er geen geld wordt vrijgemaakt voor sponsoring van ons Solar Team. Dat was vorig jaar wel het geval: toen sponsorde Netwerkstad Twente, onderdeel van de regio, ons met een bedrag van 50.000 euro.” Jullie hebben nog ongeveer 130.000 euro nodig. Na de publiciteit stroomden de nieuwe sponsoren binnen? “Nou, dat niet. Maar we hebben wel heel veel bemoedigende woorden gehad van de huidige partners, zoals de Universiteit Twente en Saxion. Ik vermoed dat als we echt in de problemen komen, dat de huidige sponsoren ervoor zorgen dat de trip alsnog door kan gaan.” Is het zo’n ellende om sponsoren te werven in deze crisis? “Ja, het is lastig. Zo heb ik voorbeelden van bedrijven waarmee we al twee maanden in gesprek zijn, waarbij het contract er zelfs al ligt, maar er een

6

juni 2009

Headlines van Sax.nu. ‘Studenten weten weinig van rechten’ Geplaatst: maandag 8 juni 2009. Studenten zijn slecht op de hoogte van hun rechten. De helft weet niet wat de huurcommissie is en driekwart denkt dat onderwijsinstellingen extra geld mogen vragen voor een verplichte excursie. Meeste stemmen Saxion naar PVV Geplaatst: woensdag 3 juni 2009. De meeste stemmen van Saxionners bij de verkiezingen voor het Europese Parlement gaan naar de Partij voor de Vrijheid van Geert Wilders. Tenminste, als we de uitslag van de poll op sax.nu mogen geloven. De PVV krijgt volgens die peiling vijftien procent van de stemmen. Saxion blijft winnen op FBK Games Geplaatst: dinsdag 2 juni 2009. Het hardloopteam van Saxion heeft voor tenminste de achtste keer op rij de bedrijvenloop (4 x 400 meter) tijdens de Fanny Blankers Koen Games in Hengelo gewonnen. Maar echt helemaal zeker is dat niet.

Nieuws, opinie, fun

Poll Sax.nu

Zonkriebels Elk jaar, wanneer de helft van onze familie door een neus vol pollen de wereld door een waas van tranen ziet, barst de jeuk, die begint tussen de tenen, los. De zon schijnt, de wereld is te tam en het is tijd voor dé grote bijeenkomst.

De rente over de studieschuld ligt voor vijf jaar vast. Hierdoor moet de ene lichting ex-studenten veel meer terugbetalen dan de andere. Tja, soms zit het mee, soms zit het tegen... (45)

31%

Belachelijk, dat moet voor iedereen gelijk zijn. (53)

36%

Het maakt mij niet uit, ik heb geen lening. (49)

33%

Belicht: netwerksites Saxionners reageren op nieuws dat betrekking heeft op henzelf of hun kennisgebied.

“Het belangrijkste gevaar van de opkomst van netwerksites, is de onbekendheid onder gebruikers. Je weet vaak niet waar je ‘ja’ op zegt. Je denkt dat je vrij beslist om een profiel aan te maken, maar vervolgens krijg je te maken met groepsdruk (zoals online pesten), maatschappelijke druk (als je geen online identiteit hebt, tel je niet meer mee) en de technologische mogelijkheden. Bij dat laatste zijn mensen onvoldoende bewust van het publieke karakter van internettechnologie. Hoe afgesloten ook, je informatie op internet komt toch wel bij derden terecht. Wist je bijvoorbeeld dat elke letter die je bij Google intikt, wordt bewaard en wordt gekoppeld aan je identiteit? Toch vind ik de opkomst van digitale sociale netwerken niet slecht. Het hangt gewoon af van gebruik en bewustzijn. Want in principe heeft de gebruiker net zo veel rechten en inbreng als bedrijven die met persoonsgegevens aan de haal gaan. Ik denk dan ook dat er meer sites komen, zoals Twitter, waar gebruikers zelf de regels gaan bepalen.” (TdH)

Dit jaar bleek mijn vader de eerste te zijn met de onbeheersbare jeuk. En omdat elk jaar overtroffen moet worden, werd een grootse aanpak georganiseerd: dit jaar geen ordinaire barbecue (wat ook moeilijk kon worden omdat we die vorig jaar ter afronding van de avond hadden omgetoverd tot vuurbal, totdat de stalen poot eraan bezweek en de naastgelegen boom geen levend blaadje meer leek te hebben). Nee, dit jaar werd het een haute cuisine gourmet. Kippenlevertjes, eend, schattige kleine kreeftjes en vers gevangen vis. Te laat komen we binnen – veroorzaakt door het maken van mijn bijdrage: een litertje knoflooksaus – en treffen daar een vrolijke boel en vier lege flessen champagne met daarnaast mijn rood aangelopen vader en zijn broers. Licht gegeneerd haal ik mijn schouders op naar mijn vriend, die ondertussen wel wat gewend is, maar toch geschokt kijkt, en beweeg me snel maar onopvallend naar het laatste volle champagneglas op de tafel. In onze familieverhalen bestaat één rode draad: geen fuif is compleet zonder centraal slachtoffer (en de onofficiële: drank, veel drank). Nu zijn we natuurlijk geen haatdragende mensen, integendeel zelfs. We stemmen geen Geert Wilders – de duivel himself – en zijn geen vegetariër (anders zou er een dierenoverschot ontstaan, wat weer slecht is voor het natuurlijk evenwicht). Maar soms zijn we gewoon té enthousiast. En zo ook vanavond. Mijn nichtje, een meisje met het onschuldigste koppie dat ik ken, wierp haar oom ineens een ijsblokje achter het shirt. De rest laat zich raden. Na de ijsblokjesoorlog volgde de waterglazenoorlog (met daartussen de luid sissende en rookkolommen opwerpende gourmetstellen), waarna iedereen zich alsnog op het laatst bespaarde familielid wierp voor de ijswatertest: oma. Goddank is alles vastgelegd door mijn wild rondspringende één-voortandige neef en fototoestel. Hebben we ook nog iets om van te genieten als we weer nuchter zijn.

Étienne

Foto: Toma Tudor

Étienne Wilderink studeert Concept Design op Saxion.

juni 2009

7

Column

Dat je door internet niet langer anoniem kunt zijn, is wel een keer bekend. Maar vooral door de opkomst van netwerksites als Hyves en Twitter, neemt die tendens steeds grotere vormen aan. Zo doorzoekt Google sinds kort ook Hyves-profielen. Robin Effing, Saxion-docent webtechnologie en media-ethiek, geeft aan dat weinig mensen bewust zijn van de gevolgen.

Zo werd ook mijn neefje enkele jaren geleden ingewijd in de traditie en ontstond na de gezellige avond in een petit Frans dorpje alsnog – na zes vredige flessen wijn – een sproeiend bloedblad. Stevig vastgehouden door zijn geliefde familie ramde zijn vader – zich waarschijnlijk niet bewust van de hardheid van en de gevolgen door de glazen fles – de zojuist geopende lokale Franse wijn in de strot van zijn zoon. Luid lachend om de verbijsterde uitdrukking op het gezicht van de ingewijde en zich er niet van bewust dat hij zojuist een tand uitgeramd had.

Foto: Toma Tudor

Warming-up

Bezettingsgraad en uitval eerste jaar blijven hangijzers

Jaarverslag 2008 heeft hoog hosannagehalte Het jaarverslag van Saxion kent een hoog hosannagehalte. Het afgelopen jaar was dan ook een bijzonder goede voor de hogeschool, die haar marktaandeel zag stijgen van 4,7 naar 5,1 procent. De hogeschool ziet de toekomst dan ook met vertrouwen tegemoet en legt de lat voor volgend jaar wederom hoog. Goede scores in diverse rankings en vijf opleidingen die volgens de keuzegids het beste zijn in hun soort, een totale studenteninstroom (bekostigd en niet bekostigd) van ruim tien procent en medewerkers en studenten die over het algemeen erg tevreden zijn. Het leek het vorig jaar maar niet op te kunnen voor Saxion en aldus gaat 2008 als ‘zeer goed’ de boeken in. Voor de hogeschool zelf is de jaargang er vooral een geweest waarin handen en voeten zijn gegeven aan de strategische visie. Vooral op de speerpunten daarvan zijn goede resultaten geboekt.

Uitdagingen Maar ondanks die goede cijfers zijn er ook zaken voor verbetering vatbaar en is de lat voor aankomend jaar wederom hoog gelegd. Zo moet de uitval na het eerste jaar sterk worden teruggebracht. De uitval onder studenten die een dergelijke try-out volgen, blijkt bijna de helft lager te zijn dan de gemiddelde uitval. Ook worden studenten die voortijdig vertrekken gevraagd naar de reden van hun besluit en wordt er geëxperimenteerd met studiekeuzegesprekken. Saxion wil ook meer werk maken van het spotten van talenten voor excellentieprogramma’s. De deel-

8

name aan de verschillende programma’s kan hoger en de hogeschool gaat haar programmapalet op dat gebied ook uitbreiden. Huisvesting De grootste uitdaging voor de hogeschool ligt echter op het gebied van huisvesting. Daarbij moet vooral de bezettingsgraad van de verschillende ruimtes omhoog. Die ligt nu onder de veertig procent en dat is veel te laag. Daarnaast zal Saxion de komende jaren druk aan de slag gaan met de (ver)bouwplannen op de verschillende locaties. Het nieuwe plan Huisvesting Saxion, dat daarvoor is

juni 2009

opgesteld, is vorige maand goedgekeurd door de Raad van Toezicht. Financieel Saxion heeft in 2008 een beter resultaat geboekt dan begroot, maar komt met het resultaat wel dichter bij de begroting dan het jaar daarvoor. De hogeschool heeft naar eigen zeggen een dusdanig solide basis dat de toekomst met vertrouwen tegemoet wordt gezien. Hoewel de effecten van de financiële crisis nu nog moeilijk in te schatten zijn, denkt Saxion de kern van de strategische visie te kunnen blijven uitvoeren. De precieze cijfers aangaande de financiën zijn evenals de overige cijfers te vinden in het jaarverslag dat dit jaar voor het eerst ook in digitale vorm is uitgebracht op www.jaarverslagsaxion.nl.

Charlie Schuurman

Oogverblindend Goed, het doet een beetje pijn aan de ogen, maar het schoongespoten plein voor het Saxiongebouw in Enschede ziet er (door een zonnebril althans) wel een stukje beter uit dan pakweg een maand geleden. Het aantal vloekende personen dat nu zonder lichtwerend glas de ingang probeert te bereiken is in ieder geval een stuk kleiner dan het aantal vloekende personen dat met een takje de kauwgom onder de zolen weg peutert.

Openheid Openheid en transparantie zijn twee zeer populaire woorden in de wereld van de hogescholen. Ook Saxion heeft de twee begrippen naar eigen zeggen hoog in het vaandel staan, waarvoor hulde. De vraag is echter in hoeverre je deze openheid en transparantie letterlijk door moet voeren in de organisatie. Zo is naar onze smaak het pertinent weigeren om een nieuwe deur te plaatsen in de toiletruimte op de tweede etage in Deventer, net iets té open en transparant.

‘Kiek’n wat ’t wordt’ Tweedejaars cross media concepting Hedy Mutter is presentatrice bij RTV Oost. Wat doe je bij Oost? “Ik presenteer samen met Willem Alkema de weekendeditie van het praatprogramma ‘En Dan Nog Even Dit’. Daarnaast ben ik betrokken bij de invulling van het programma. We bereiden ons ‘s ochtends voor op de uitzending, tijdens een redactievergadering. Hier bespreken we de invulling van de interviews. En tijdens een regievergadering, waar alles wordt doorgenomen, zoals de momenten voor de filmpjes. Overdag schrijven we de teksten voor de autocue en de voice-over en we spreken ze later ook in. Verder moeten we ons natuurlijk goed verdiepen in de gasten die komen.” Hoe ben je er gekomen? “Ik presenteerde voor het productiebedrijf Tukkervision twee jongerenprogramma’s. Naar aanleiding hiervan ben ik gebeld.” Krijg je veel reacties? “Hele leuke! Vooral op de uitzending met Mental Theo. In de stad spreken mensen mij aan. En op Hyves voegen ze me toe met een leuk berichtje.” Wil je verder in het televisievak? “Mijn opleiding gaat over het combineren van verschillende media. Ik vind veel kanten van media leuk. Ik wacht gewoon af wat er op mijn pad komt. Op z’n Tukkers: Kiek’n wat’t wordt! Als ik maar kan entertainen.” Wat is leuk en minder leuk aan je werk? “Het presenteren zelf, maar ook een voice-over inspreken is leuk. Dat is echt stem-acteren. Ik ben mijn hele leven al bezig met zingen, dansen en acteren. Het sluit er dus mooi op aan. Minder leuk is dat de beste stuurlui vaak aan wal staan. Daar moest ik aan wennen. Iedereen heeft opeens tips. Dat gaat nu mijn ene oor in en de andere weer uit. Ik weet zelf namelijk heel goed wat ik moet doen. Het komt er alleen niet altijd uit, omdat het simpelweg niet gemakkelijk is. Je moet bijvoorbeeld de opnameleider in de gaten houden en structuur in het programma behouden, maar tegelijkertijd ook spontaan zijn en improviseren. De balans vinden is moeilijk. Maar dat leer je met de tijd.”

Foto: RTV Oost

Waarom moet iedereen kijken? “Het programma gaat over de mooie dingen in het leven, zoals cultuur, uitgaan, muziek en theater, op een luchtige, gezellige, vrolijke manier.” (MN)

Meer info op: www.edned.nl Afleveringen zijn te zien op: http://www.rtvoost.nl /uitzendinggemist/

Hoge hoed met waardeloze titels Vaak hoor je dat een Nederlands hbo-diploma in de rest van Europa waardeloos is. Minister Plasterk trekt zich weinig aan van de kritiek en kwam onlangs met een ‘konijn’ uit zijn hoge hoed: afgestudeerde hbo’ers mogen zich wat hem betreft ‘bachelor of applied arts’ en ‘bachelor of applied sciences’ noemen. Maar daarmee is het probleem niet opgelost. Het Nederlandse hbo-diploma wordt in het buitenland vaak niet op waarde geschat. Probleem is dat het niet past in het Europese kader en de Bolognaverklaring van juni 1999. Dat is de afspraak tussen 29 Europese landen om hun stelsels van hoger onderwijs te hervormen. Het doel is om te komen tot een gemeenschappelijk en open Europees hoger onderwijs met onderling vergelijkbare graden en erkende diploma’s. In de praktijk betekent deze hervorming dat in de periode tot 2010 grote veranderingen zijn en worden doorgevoerd in het hoger onderwijs. Zoals de invoering van de bachelor-masterstructuur (bama) die binnen het Nederlandse hoger onderwijs al sinds september 2003 is voltooid. Dat, terwijl in veel andere landen in het pact van Bologna de omschakeling naar deze gradenstructuur nog maar net op gang is gekomen. Dat klinkt allemaal erg ambitieus, maar voordat het hele Europese hoger onderwijs volgens dit systeem is georganiseerd zal er nog veel moeten gebeuren. Want de onderwijsprogramma’s in Europa lopen behoorlijk uiteen. Veel landen kennen bijvoorbeeld nagenoeg geen hbo. Een breed

voeren. Maar er zijn wel trends aan de hand waarvan minister Plasterk betere alternatieven kan peuren dan de Europees volstrekt onbekende titels ‘BAA’ en ‘BASc’ die hij nu voor de Nederlandse studenten uit zijn Stetson heeft getoverd. In veel grote landen, zoals in Duitsland, de Verenigde Staten en Groot Brittannië, mogen afstudeerders van met hbo vergelijkbare opleidingen gewoon de BA en de BSc gebruiken. En dat is in Nederland vreemd genoeg slechts voor universitaire bachelors weggelegd. Los daarvan lost het voorstel van Plasterk niets op. Hij doet alsof hij iets nieuws toestaat dat Nederlandse hbostudenten in het buitenland herkenbaar maakt, maar feitelijk zet hij ze internationaal op achterstand. Terecht spreken de hogescholen over een dooie mus in hun beoordeling over Plasterks aanpak en visie op de internationale positie en erkenning van Nederlandse hbo’ers. Volgzaam als ze zijn aan het ‘binaire stelsel’ in ons hoger onderwijs weten de hogescholen echter óók dat universiteiten niet op een gelijkstelling van de titels met het hbo zitten te wachten. Met als resultaat dat ze met een ander onhandig en onbruikbaar alternatief zijn

‘Hbo’ers zitten niet te wachten op dooie mus’ ontwikkeld hoger beroepsonderwijs is er in landen als België, Nederland en Duitsland. Maar in Engeland hebben de hogescholen, de polytechnics, hun kans wél gegrepen en meten zich tegenwoordig een universitaire status aan. En bij de Franse hautes études professionnelles denk je misschien wel al aan hbo, maar dat is dan weer een probleem van de Franse studenten die deze instituten bezoeken; de ‘hautes études’ moet je namelijk veel hoger inschatten dan de universiteit. Er zijn kortom internationaal nog steeds geen eenduidige afspraken gemaakt over de titels die hbo’ers of studenten die vergelijkbare vormen van onderwijs hebben gevolgd mogen

juni 2009

9

gekomen: hbo’ers mogen zich straks niet los Bachelor of Arts (BA) of Bachelor of Science (BSc) noemen, maar moeten er altijd het vakgebied bij vermelden. Een afgestudeerde van een hbo-opleiding verpleegkunde mag dus niet BSc achter haar naam zetten, maar moet haar volledige titel Bachelor of Science in Nursing gebruiken. Nog los van de vraag of dit verschil groot genoeg is om de kritische universiteiten tevreden te stellen, is ook dit een staaltje contraproductief getouwtrek met hbo-titels. En daarmee schieten Saxion-afgestudeerden met een internationale focus, geen steek op. Harry van Stratum

Foto: Toma Tudor

Achtergrond

Wat vind jij van de situatie van Fondu? Laat het ons weten op het forum op Sax.nu!

10

juni 2009

Achtergrond Bijna afgestudeerde vluchteling moet het land uit

Saxion op de bres voor uitgeprocedeerde student W. Fondu, een Congolese vluchteling die al acht jaar in Nederland woont, wordt mogelijk het land uitgezet. De bovengemiddeld presterende student van Saxion heeft echter nog maar een paar maanden nodig om zijn studie af te ronden. e voormalig burgemeester van Borne, maar ook academiedirecteur Marjan Weekhout, schreven daarom een brief naar staatssecretaris Albayrak van Justitie. Daarin vragen zij de bewindsvrouw met klem om het voor Fondu mogelijk te maken zijn studie af te ronden in Nederland. Een unicum.

D

De situatie “Het is alsof je acht maanden zwanger bent en dat je dan alsnog afstand moet doen van je kind. Zo voelt het op dit moment”, legt Fondu uit. “Want juist omdat ik bijna klaar ben, komt deze klap wel erg hard aan”, zegt hij. Een maand geleden kreeg de student ruimtelijke ordening en planologie van de Immigratie- en NaturalisatieDienst (IND) te horen dat hij terug moet naar zijn land van herkomst. Daardoor kan hij in principe op elk moment het land worden uitgezet. In een brief die hij zelf stuurde naar staatsecretaris Albayrak van Justitie, zegt hij het Nederlandse recht te respecteren, maar verwijt hij de rechtbank wel dat er niet goed naar zijn zaak is gekeken. “Ik snap er niets van”, zegt hij. “Ik doe er alles aan om me in te zetten voor de Nederlandse maatschappij. Ik spreek vloeiend Nederlands, ben een bovengemiddelde student en zet me met vrijwilligerswerk in voor mijn directe omgeving. Wat moet een mens nog meer doen in dit land om te mogen blijven? Of moest ik gewoon niets doen en op sociale dienst wachten”, vraagt hij zich wanhopig, maar vooral boos af. Het antwoord ligt opgesloten in zijn dossiers. Vanwege zijn steun aan de oppositie in Congo, moest hij acht jaar geleden op de vlucht voor het huidige regime. Een terugkeer nu, zou een fatale afloop kunnen betekenen voor de student. De bewijzen die de gruwelijkheden beschrijven die hij in het Afrikaanse land heeft meegemaakt, zijn alleen door zijn eerste advocaat te

laat ingediend. “Daarom is er nooit inhoudelijk gekeken naar mijn situatie, maar enkel naar de formele gang van zaken. Doordat de bewijzen te laat bij de rechtbank zijn ingediend, is mijn verzoek voor een verblijfsvergunning afgewezen. Dus niet op grond van de inhoud van het dossier”, stelt W. Fondu. Zijn huidige advocaat deed onderzoek naar de gebeurtenissen in Congo en stuitte op diverse aanwijzingen dat een terugkeer van Fondu levensgevaarlijk zou zijn. Daarbij werd hij volgens Fondu enorm tegengewerkt door een corrupte ambtenaar op de Nederlandse ambassade in Kinshasa. Deze man zou tijdens een onderzoek van Buitenlandse Zaken de zus van Fondu hardhandig hebben aangepakt. De raadsman wijdde er zelfs een hoofdstuk aan in een boek over vluchtelingenzaken. “Maar het mocht allemaal niet baten”, treurt de student. Als gevolg van de uitspraak van de rechter is hij inmiddels uit zijn kamer van het asielzoekerscentrum in Azelo gezet. Momenteel wordt hij door vrienden opgevangen, die hem een slaapplaats hebben aangeboden. “Maar buiten dat

heb ik helemaal niets. De UAF, een organisatie voor studerende vluchtelingen in Nederland, ondersteunt Fondu in de kosten van de opleiding. “Gelukkig zijn zij bereid dat te blijven doen”, zegt hij. “Maar daarnaast heb ik helemaal niets meer, omdat ik als illegaal persoon geen aanspraak kan maken op een uitkering.” Brieven Alle hoop voor hem is nu gevestigd op zijn raadsman, die samen met Vluchtelingen Werk Overijssel zoekt naar mogelijkheden om een nieuwe procedure te starten. Maar los daarvan zijn ook Cees Brekelmans, burgemeester van Borne, en ook academiedirecteur ROB, Marjan Weekhout, op de bres gesprongen voor de student. Beiden schreven een brief naar Albayrak, waarin zij een beroep doen op haar discretionaire bevoegdheid. Dat is een bevoegdheid om als bewindspersoon alsnog asiel te kunnen verlenen aan schrijnende gevallen. De burgervader van Borne kent Fondu nog van de tijd dat de student stage liep bij die gemeente. In de brief spreekt Brekelmans over een gedisci-

Beperkte middelen Op Saxion komt het vaker voor dat vluchtelingstudenten tijdens hun studie uitgeprocedeerd raken. Exacte cijfers bestaan er niet, maar volgens decaan Willie Boog komt het een keer of drie per jaar voor dat een student tijdens zijn studie contact opneemt met de studentendecaan vanwege problemen rond asielzoekersprocedures. Saxion probeert deze studenten ongeacht het studieresultaat altijd te helpen door het geven van persoonlijke adviezen. Ook treedt de hogeschool vaak op als bemiddelaar en onderhouden de decanen contact met advocaten van deze studenten. Maar toch zijn de middelen van de hogeschool beperkt. “Zolang de betreffende student niet uitgezet wordt door de daarvoor bevoegde instanties, komt hij in een soort vacuüm terecht, waarin hij eigenlijk nergens recht op heeft”, legt decaan Rob Grünefeld uit. “Die studenten proberen we zo veel mogelijk te helpen, maar we kunnen moeilijk een matras in de gang neerleggen. Wel kunnen we sommige studenten financieel bijstaan uit het zogenaamde noodfonds. Het gaat dan om een renteloze lening voor de tijd dat de student door kan blijven studeren. Per geval wordt dan bekeken of iemand daarvoor in aanmerking kan komen, want daar zijn wel strikte regels aan verbonden.”

plineerd en leerbereid persoon met een hoge mate van openheid, betrokkenheid en collegialiteit. Daarnaast prijst hij Fondu met zijn zeer goede mondelinge en schriftelijke beheersing van de Nederlandse taal. Ook heeft hij tijdens zijn stage bewezen een volwaardige medewerker én medeburger te zijn, aldus de burgemeester. Ook Saxion is erg te spreken over haar student en heeft om die reden een soortgelijke brief naar de staatssecretaris gestuurd. Daarin stelt academiedirecteur Weekhout dat Fondu een bovengemiddeld student is en dat de opleiding grote bewondering heeft voor zijn goede prestaties die hij ondanks zijn moeilijke privéomstandigheden weet te bewerkstelligen. Samen met Brekelmans roept Weekhout de staatssecretaris dan ook op om nog eens goed naar de inhoud van het dossier te kijken. Overigens benadrukt ze tegenover Sax dat de prestaties van de student niet doorslaggevend waren om een brief te sturen. “In principe proberen we iedere student, daar waar we kunnen, te helpen”, zegt Weekhout daarover. “Maar in dit specifieke geval vond ik echt dat we hem als hogeschool zoveel mogelijk bij moeten staan, temeer omdat hij binnen redelijk afzienbare tijd klaar kan zijn. Dat zou betekenen dat de situatie van deze student, dankzij een diploma, veel minder uitzichtloos zou zijn dan nu. Nu terugsturen, zou in mijn ogen zeer wreed zijn en vandaar dat we deze stap hebben ondernomen. Overigens ben ik niet de enige die zich hard maakt voor zijn strijd, maar zetten ook Rob Grunefeld (decaan) en Pascal Heijnen (studieloopbaanbegeleider) zich in voor Fondu.” Of de brieven zullen helpen, durft Weekhout niet te voorspellen. “Ik heb geen flauw idee. Maar door dit signaal af te geven hopen we toch echt dat men in Den Haag de menselijke kant van dit verhaal wil zien.” Fondu zelf is erg te spreken over de medewerking van zowel Saxion als Brekelmans. “Ik ben ze daar erg dankbaar voor, want alle hulp is nu zeer welkom.” Charlie Schuurman

juni 2009

11

Foto’s: Emiel Elgersma

Reportage

Couchsurfend door Oost-Europa

Crisistijd? Vakantietijd! Financiële crisis, economische stagnatie, recessie. Je zou er bijna niet meer van op vakantie durven. Toch begint het bij menigeen nu wel te kriebelen. Nog even studeren en dan er lekker tussenuit. Maar bij terugkomst heb je toch vaak meer uitgegeven dan je had verwacht. Couchsurfen kan een uitkomst zijn als je geen geld hebt maar toch een reis wilt maken. a een paar dagen in Boekarest bij een oude bekende te hebben verbleven, is het tijd om verder te gaan. Via couchsurfing.com kom ik in contact met Florin, een net afgestudeerde jongen van 25. Telefonisch verneem ik dat het geen probleem is om een paar dagen bij hem en zijn ouders in de Roemeense stad Slatina te verblijven.

N

Avonturier uit een industriestadje Slatina is een typisch OostEuropese stad in het zuidwesten van Roemenië. Aan de rand staat een

aantal grote aluminiumfabrieken. Langs de weg liggen grote, verroeste verwarmingspijpen die naar de huizen in het centrum gaan. “Welkom in Slatina”, zegt Florin. We rijden langs slecht onderhouden communistische flats. Ze zien er allemaal hetzelfde uit. In het moderne huis van Florin en zijn ouders word ik in de watten gelegd. Elke avond staat er een enorme maaltijd op tafel. En dan zijn er nog de flessen rode wijn en whisky. Het lijkt wel een hotel. “Maar wil je hier dan niets voor hebben”, vraag ik

12

Florin. “Nee”, is zijn antwoord. “Ik vind het mooi dat wij iets voor elkaar kunnen betekenen.” Het mooie van couchsurfnetwerken als Hospitality Club en CouchSurfing is volgens Florin dat het communities zijn, waarbij mensen elkaar helpen. “Je leert het land en de locals van binnenuit kennen. Ze introduceren hun vrienden, hun mooie plekjes van een stad en ze nemen je mee naar hun cafés.” Natuurlijk is het geweldig dat je op deze manier gratis onderdak krijgt.

juni 2009

“Maar het mooiste is dat er een vriendschap ontstaat, dat voelt echt goed.” En het voelt ook echt goed. Na een paar dagen met elkaar te hebben doorgebracht, zeg ik vaarwel tegen mijn nieuwe Roemeense vriend.

Reportage Metalfan in Timisoara Na een tergend langzame treinreis van zes uur kom ik aan in de stad Timisoara. Op het station wordt mijn naam geroepen. Het is Markus, een metalfan met lang donker haar die zijn slaapbank via CouchSurfing aanbiedt. Markus woont in een rommelig appartementje, hartje centrum. Op de vloer liggen wat kleren en twee

de kamer van de gebroeders Nikola en Alex, ergens in een buitenwijk van stad. Ze doen allebei dezelfde economische studie, houden van feestjes en slapen graag uit. Erg vervelend dus dat ik al om negen uur wakker ben. Ik stap uit bed en ga met een boek in de keuken zitten. Tien minuten later staat er een kop Turkse koffie en brood met jam op tafel. Om half één komt

plaatst hij het bericht dat hij over twee dagen een meeting organiseert. “Dat is echt geweldig”, zegt Floh. “Dan komen er gewoon wat mensen die in Novi Sad zijn en drinken we een biertje.” De groep couchsurfers bestaat uit acht Serviërs, een Duitser, een Nieuw Zeelander en ik. Opvallend is dat de gesprekken vaak hetzelfde verlopen. Eerst gaat het over je reis,

een slaapplek te vinden. De mensen op CouchSurfing reageren allemaal uiterst snel. Maar in Ljubljana loopt het fout. Een paar dagen voordat ik naar de stad afreis, stuur ik vijf mensen een berichtje met het verzoek om bij hun te kunnen slapen. De volgende dag zijn er geen reacties, dus besluit ik nog maar eens wat mensen te e-mailen. In totaal heb ik nu vijftien verzoeken uit-

‘Voor de eerste keer heb ik geld over’ jonge katten rennen vrolijk rond. “Hier mag je de komende dagen slapen”, lacht hij. Oké, het is dan misschien geen hotel, maar Markus komt als een sympathieke jongen over. Hij biedt direct aan om samen een biertje te doen. We belanden in een Duitse bierstube. “Timisoara is de multiculturele stad van Roemenië”, vertelt Markus mij. “Hier leven zowel Roemenen, Hongaren, Duitsers en Roma’s samen. Op straat hoor je ook al die talen.” Voor Markus is Duits zijn tweede taal. Daardoor kan hij nu als helpdeskmedewerker werken voor een Duits internetbedrijf. Het is de eerste keer dat Markus iemand te gast heeft via CouchSurfing, en het bevalt hem goed. Zo goed, dat hij vindt dat ik wel een afscheidsfeestje heb verdiend. De laatste avond nodigt hij een groep vrienden bij hem thuis uit. De Roemeense wijn vloeit rijkelijk terwijl we over van alles praten. Studeren, reizen, werken, Roemeense politiek, muziek. In een paar uur tijd begin ik het land dan toch echt een beetje te begrijpen. Hoogste tijd dus om verder te gaan. Twee broers uit Belgrado In Belgrado bevindt mijn bed zich in

Nikola zijn bed uit. We praten wat en besluiten om straks naar de stad te gaan. Ik wil nog wel wat van Belgrado zien. “Maar eerst gaan we lunchen”, zegt Nikola. “Dat is namelijk de belangrijkste maaltijd hier in Servië.” Uiteindelijk zijn we rond drie uur uitgegeten en gaan we naar het centrum voor een tour. Enthousiast vertelt Nikola over de stad en de geschiedenis. Ik houd goede herinneringen over aan de stad, mede dankzij de Balkan Karaokebar die we de laatste nacht bezoeken. “Houseparty, hiphopfeestje, drum&bass, dat kun je overal beleven”, zegt Alex. “Maar dit is wat de meeste jongeren hier leuk vinden.” Hoe graag ik ook meer tijd in Belgrado had willen doorbrengen, op twee uur rijden wacht Floh, een Duitse student op me. Hij blijkt geen bank te hebben, maar wel een plekje in zijn kamer van vier bij drie meter. CouchSurf-celebirty in Novi Sad Als ik de volgende dag bij Floh aankom, blijkt dat hij hard moet studeren. Mooi: dan kan ik alleen de stad gaan verkennen. Wat Floh wel doet, is mij het echte CouchSurf leven laten meemaken. Op de website

vervolgens komen de ervaringen op CouchSurfing aan bod. Dan is het even stil, tot je ontdekt dat jullie samen een passie delen. In mijn geval fotografie. Daar kan ik uren over praten, en in het gezelschap zitten nog twee fotografen. Tot ver na sluitingstijd zitten we te praten, tot ook de barman er genoeg van heeft en ons de straat op stuurt. Gezinsleven in Zagreb Met een zwaar hoofd van de vorige avond zit ik in de bus naar Zagreb. Hier kan ik de komende dagen bij een jong stel en hun baby verblijven. “Zolang je het niet erg vindt dat je soms wakker wordt van een baby, ben je meer dan welkom”, zegt de 24-jarige Ana. De gastvrijheid is geweldig. In een paar dagen tijd zie ik alle delen van de stad. Het centrum verken ik met Ana. Met haar man Darko rijd ik naar de top van de berg, waar je een prachtig uitzicht hebt over de hele stad. Op de fiets trotseer ik de Kroatische straten en op een zonnige zaterdagmiddag beland ik op een terras in ‘het mooiste stadje’ in de omgeving, aldus Darko. Teleurstelling in Ljubljana Al die tijd lukte het mij eenvoudig

juni 2009

13

staan, maar geen enkele positieve reactie. De een is niet in de stad, de ander is ziek. En ik? Ik ga morgen naar Ljubljana. Of toch niet. Twee uur voor vertrek check ik nog even mijn mail. Nul reacties. En om het allemaal nog wat erger te maken, regent het ook nog eens keihard. Volgens de verwachtingen zal het in Ljubljana de komende twee dagen niet veel beter zijn. Slecht weer en geen slaapplaats. Ik heb het er helemaal mee gehad. Ik besluit om gewoon de trein naar huis te nemen en mijn laatste stop over te slaan. Om een uur ‘s middag stap ik op de trein. Moe, maar voldaan kijk ik terug op een mooie reis. Dankzij de gastvrijheid van de couchsurfers heb ik het ‘echte leven’ op de Balkan meegemaakt. En niet geheel onbelangrijk: voor de eerste keer in mijn leven heb ik geld over na mijn vakantie. Emiel Elgersma / Trajectum

Op websites als www.couchsurfing.com kun je je inschrijven, een slaapplek aanbieden en er een slaapplek voor terugkrijgen

Beeld en Werkelijkheid

Superspannende beleidsvorming Mensen in nette pakken, hooggeleerde piefen en veel politiek gebrabbel. Dat beeld kun je krijgen van de opleiding bestuurskunde/overheidsmanagement. Maar wat is daar van waar? Sax vroeg naar het beeld van tweedejaarsstudent bouwtechnisch bedrijfskunde Roderick Eekers (22) en achterhaalde de werkelijkheid bij vierdejaars bestuurskunde/overheidsmanagement Marleen Veldhuis (22). Joalycke van Neck

Werkelijkheid Wat houdt de opleiding precies in? “Wat bedrijfskunde is voor bedrijven, is bestuurskunde in principe voor de overheid. Ik kan me nog goed herinneren dat mijn klas werd ingedeeld in politieke partijen en belangengroepen en dat we samen moesten vergaderen en keihard moesten onderhandelen over een beslissing over de aanleg van een snelweg. Natuurlijk onderbouw je deze beslissingen dan met kennis die je tijdens je opleiding hebt opgedaan.” Wel politiek dus, is dat niet erg langdradig en eentonig? “Ik kan me niet voorstellen dat mensen bestuurskunde saai vinden. Al moet je wel even door de lesstof van de vakken heen. Ik studeer nu zelf af voor een landelijk politieprogramma, dat vormen van financieel economische criminaliteit harder wil aanpakken, zoals fraude en witwassen. Helemaal niet eentonig dus, maar juist superspannend!” Maatschappelijke belangstelling speelt in de opleiding een belangrijke rol, waarbij komt dat aspect echt terug? “Van een bestuurskundige wordt dikwijls gezegd dat ze een spin in het web zijn. Omdat veel bestuurskundigen beleid maken, wordt verwacht dat ze alle doelgroepen kennen die door dit beleid geraakt worden. Als je bijvoorbeeld jeugdbeleid wilt maken, dan kun je dit niet doen door op je mooie werkkamer te blijven zitten, maar moet je soms letterlijk en figuurlijk de straat op. Tijdens de opleiding leer je deze maatschappelijke competenties en in de stages kun je deze in de praktijk uittesten.”

Foto: Toma Tudor

Beeld Saxion kent de opleiding bestuurskunde/overheidsmanagement, wat denk je dat je met deze opleiding kunt worden? “Het eerste wat er in mij op komt, is dat je een managementfunctie zou kunnen gaan bekleden binnen een bedrijf of organisatie. Het werk is volgens mij leidinggeven op managementniveau, en dat binnen zo’n beetje in alle bedrijfstakken. Maar de naam overheidsmanagement geeft wel weer aan dat het bij de overheid is, maar het lijkt mij niet dat er alleen expliciet werkzaamheden voor de overheid zijn.” Deze opleiding bevat ook een maatschappelijke kant, wat voor een werk zou dat zijn denk je? “Het leidinggeven op een bestuurskundig niveau in plaats van op een bedrijfskundig niveau is het enige wat ik nu zo kan bedenken.” Zou deze opleiding iets voor jou zijn? “Ik denk het niet. Al ken de opleiding verder niet, het gevoel dat de opleiding bij mij oproept, is dat het niet heel diep op de economische kanten van het management in gaat. En dat heb je naar mijn mening wel nodig om leiding te geven.”

Foto: Toma Tudor

14

juni 2009

Agenda Wat is er deze maand te doen in de Saxion-steden Enschede en Deventer? De Sax-agenda geeft je, zoals je gewend bent, een aantal uitgaanstips. Wil je meer informatie over deze agenda-items of wil je nog meer op de hoogte gehouden worden? Kijk dan op de agenda van Sax.nu. Daar vind je een actueel overzicht van de activiteiten in de regio. 25 juni

3 – 5 juli

Stijlloos management festival – Saxion Enschede De manager van tegenwoordig heeft veel te maken met verschillende managementstijlen. Elke situatie, elk persoon vraagt om een andere stijl en elke manager gaat anders om met deze situaties en personen. Maar gaat dit op een STIJL-loze of Stijl-LOZE manier? Het Stijlloos Management Festival gaat hier op in. Dit managementcongres vindt plaats op Saxion Enschede, op 25 juni vanaf 12.30 uur. Dit festival wordt in de eerste plaats georganiseerd voor de oud-cursisten van de Hoger Management Cursus en managers uit de regio. Diverse sprekers, zoals Jaap Peters, Wim de Ridder en Jan van Kammen, vertellen vanuit verschillende invalshoeken het een en ander over ‘Stijlloos Management’. Meer info op www.stijlloosmanagement.nl.

Deventer op Stelten De dertiende editie van het internationaal straattheaterfestival ‘Deventer Op Stelten’: drie dagen lang is de historische binnenstad van Deventer het decor voor hoogwaardig buitentheater, theater op stelten en spektakel op hoog niveau. Op het programma dit jaar gezelschappen uit Frankrijk, Italië, Engeland, Duitsland, België en Nederland. Hoogtepunten zijn onder meer Compagnie Jo Bithume (Frankrijk) met ‘Victor Frankenstein’, Tuig (Nederland) met ‘Schraapzucht’ en ‘Salto Vitale’ en Compagnie Malabar (Frankrijk) met ‘Helios II’. Entree: gratis. Meer info: www.deventeropstelten.nl. 2 augustus Deventer Boekenmarkt 2009 Het is de 21e editie van dit nationale evenement, met 878 boekenkramen langs de IJsselkade en in de historische binnenstad. Ruim zes kilometer boekenmarkt met deelname van gerenommeerde boekhandelaren en antiquariaten uit heel Nederland. Door het grote aantal kramen is de Deventer Boekenmarkt uitgegroeid tot de grootste van Europa. Het aanbod varieert van kinderboeken tot poëzie, van literatuur tot strips en van boeken over sport tot geschiedenis. De markt begint officieel om 9.30 uur en duurt tot 17.30 uur. Tevens is er een programma met muziek, kunst en speciale exposities. De avond voorafgaand aan de Boekenmarkt, op zaterdag 1 augustus, vindt rondom Theater Bouwkunde het poëziefestival Het Tuinfeest plaats (www.theaterbouwkunde.nl). Tijdens de Deventer Boekenmarkt is er, als je vanaf de A1 komt, een extra parkeerterrein met pendelbussen naar de binnenstad. Entree: gratis. Meer info: www.vvvdeventer.nl.

28 juni BigBandBattle Deventer Vele bigbands bieden tussen 12.00 en 18.00 uur tijdens de zesde editie van de BigBandBattle 2009 weer duizenden bezoekers een non-stop programma op vier podia op en rond het Grote Kerkhof in Deventer. De horecabedrijven ondersteunen deze happening voor jong en oud. De vier podia liggen op korte loopafstand van elkaar. Naast bands uit vorige jaren, zijn een aantal nieuwe bigbands aanwezig. Vrije entree. Meer info op www.bigbandbattle.nl.

22 – 28 augustus 3 juli Campuspop – Universiteit Twente De eerste editie van Campuspop vindt plaats op 3 juli 2009 op het evenemententerrein van de Universiteit Twente. Guus Meeuwis, Ilse DeLange en Alain Clark hebben hun medewerking al bevestigd. Entree: 25 euro, voor studenten vijftien euro (excl. servicekosten). Meer info: www.campuspop-ut.nl.

HOI 2009 Wil je zien wat voor vlees Saxion nou weer in de kuip hebt? Dan moet je even een kijkje nemen tijdens de HOI 2009. Naar verwachting zullen weer meer dan duizend nieuwe Saxionstudenten deelnemen aan de introductiedagen. De intro in Enschede begint dit jaar al op zaterdag, de programma’s in Deventer en Apeldoorn worden nog bekendgemaakt. Actief meedoen? De HOI zoekt nog doegroepleiders en andere medewerkers. Kijk op hoi.saxion.nl voor informatie en de programma’s.

juni 2009

15

Forum

Huurtoeslag bij kamers via woningcorporaties Het CDA en de PVDA pleiten ervoor om de afgeschafte huursubsidie (tegenwoordig beter bekend als huurtoeslag) weer in te voeren. Om te vermijden dat er op grote schaal fraude wordt gepleegd, limiteert het voorstel zich enkel tot studenten die aangesloten zijn bij woningcorporaties. Deze zijn immers makkelijker te controleren. Onze stelling: de huurtoeslag moet opnieuw ingevoerd worden voor studenten die bij een woningcorporatie een kamer huren. Doris Martinez

Elmer Dijkman (25), eerstejaars vastgoed en makelarij

Tim de Vries (23), vierdejaars management economie en recht

“Ik vind dat het verder moet gaan dan alleen huurtoeslag voor studenten die bij een woningcorporatie zitten. Ook studenten die bij particulieren huren, moeten toeslag krijgen. Anders wordt vooral de woningcorporatie er beter van. Betere controles zou fraude kunnen voorkomen.”

Melanie Schwan (24), eerstejaars technische commerciële textielkunde

“Het zou mooi zijn als iedere student huurtoeslag zou ontvangen. Maar dan moet de mate waarin er fraude wordt gepleegd acceptabel zijn. Wanneer dat risico te groot is, dan lijkt het me inderdaad beter dat alleen de studenten die bij een woningcorporatie huren, toeslag krijgen. Dan hebben díe studenten er tenminste wat aan.”

Frank Poorthuis (44), medewerker InformatiseringsCentrum (IC)

“Iedere student zou huursubsidie moeten krijgen. Wanneer je bijvoorbeeld in Amsterdam gaat wonen, moet je meer huur betalen dan in Enschede. Je zou dan meer kunnen gaan werken, maar dat komt de studie niet ten goede. Met behulp van huursubsidie is het voor iedereen mogelijk de huur te betalen. Om fraude tegen te gaan, zou het beter zijn het systeem te veranderen. Stort het geld niet op de rekening van de huurder, maar op die van de verhuurder. Op deze manier kan alles beter gecontroleerd worden.”

“Ik vind dat alle studenten recht zouden moeten hebben op een huurtoeslag. Mensen die niet studeren maken er toch ook gebruik van? Het achterwege blijven van goede controles mag geen reden zijn om studenten buiten te sluiten van deze regeling. Bovendien kan het een en ander gecontroleerd worden door mensen formulieren en andere bewijzen te laten sturen. Op deze wijze voorkom je dat er op grote schaal fraude wordt gepleegd.”

Anke Genger-Pen (56), medewerker Asito (schoonmaak)

Florien Ticheler (30), medewerker Dienst Onderwijs & Student (DOS)

“Ik ben het eens met de stelling. Studenten die op de campus wonen, hebben te maken met redelijke huurprijzen. Huren bij particulieren is meestal duurder. Particuliere verhuurders vragen wat zij willen. Als je daar als student op ingaat, is dat jouw beslissing. Dan kies je er zelf voor om meer te betalen.”

16

juni 2009

“Ik ben het wel met de stelling eens. Zolang er niet op grote schaal fraude wordt gepleegd en alles controleerbaar is, zouden de studenten huurtoeslag moeten kunnen krijgen. De vraag is natuurlijk: hoe ga je het controleren? Er zijn studenten die ook particulier moeten huren, maar die zijn lastiger na te gaan.”

Coverthema

Maatschappelijk verantwoord Saxion

Foto: Toma Tudor

Saxion is al een tijd niet alleen een organisatie die studenten alleen maar onderwijs biedt. De hogeschool heeft een verankerde positie in de regio en wil daarbij ook een maatschappelijke rol vervullen. Dus participeert Saxion in instanties of projecten, waarbij de hogeschool er niet direct iets voor terug hoeft te krijgen. Waarom is dit een taak van een hogeschool?

juni 2009

17

Coverthema

Maatschappelijk gezicht Saxion draagt op verschillende manieren een steentje bij in de maatschappij. Logischerwijs in de vorm van onderwijs. Maar ook daarnaast biedt de hogeschool een helpende hand: kennisgericht, praktisch en ook persoonlijk. Maar in hoeverre is dit een taak van een onderwijsinstelling als Saxion? aco Graafsma, voorzitter medezeggenschapsraad Saxion: “Een hogeschool behoort met haar voeten in de maatschappij te staan. Als organisatie word je betaald door de maatschappij. Bovendien leid je studenten op, die daarna in de maatschappij aan de slag moeten.” “Dingen die wij doen, hebben betekenis voor de samenleving”, vult bestuursvoorzitter Wim Boomkamp aan. “De manier waarop onze opleidingen zijn ingericht, draagt bij aan een goede ontwikkeling van de arbeidsmarkt. Een perfect opgeleide student of een relevant onderzoek heeft maatschappelijke relevantie: iedereen kan zien wat we doen. Wij leggen als hogeschool een verantwoording af waarom we bepaalde wijzen hanteren.”

T

Tot zover vrij logisch. Vanzelfsprekend staat een hogeschool in het midden van de maatschappij vanwege de opleidingsfunctie. Maar Saxion doet meer en is volgens Boomkamp een “maatschappelijke onderneming”, oftewel de “organisatie van de hogeschool voelt zich verantwoordelijk voor de samenleving en speelt een rol daarin door naar bepaalde normen en kwaliteitswaarden te streven.” Boomkamp noemt dit het brede maatschappelijk gezicht van Saxion, maar de hogeschool heeft ook een ander maatschappelijk gezicht: “de smalle kant”. Hieronder vallen volgens de bestuursvoorzitter de maatschappelijke projecten. Zo organiseert de hogeschool eind juni weer de Week van de Dienst, waarbij medewerkers van diensten zichzelf een dag lang mogen inzetten voor een goed doel, op kosten van de hogeschool. Ook wordt geholpen bij het Geert Grotehuis in Deventer en biedt de hoge-

school de Enschedese Synagoge een helpende hand door Duitse Saxion-docenten die er rondleidingen verzorgen. En zo zijn er nog tig projecten. Boomkamp: “Soms kan de hogeschool een bijzondere rol vervullen. Zo hebben Saxiondocenten hulp verleend na de vuurwerkramp. Dit komt door de relatie die de school heeft met de stad waar de ramp plaatsvond. Dan wordt het helpen een maatschappelijke verantwoordelijkheid vanwege de relatie. Door samen te werken beteken je het meeste voor je eigen regio.” Sponsoring is volgens zowel Rob Admiraal, directeur van de dienst Interne en Externe Betrekkingen (IEB), als Boomkamp geen onderdeel van het maatschappelijke gezicht. Toch wordt er wel geld gegeven aan bepaalde maatschappelijke instanties. Sinds januari is er zelfs een budget gecreëerd voor het maatschappelijk handelen van de hogeschool. “Dit om helder te maken wat sponsoring en wat maatschappelijk verantwoord handelen is”, verklaart de directeur. Het budget is niet voor werving of reclame. Het budget komt voort uit een herverdeling van de gelden van IEB en Algemene Bestuurlijke Zaken (ABZ).” Hoe groot het budget is, wil Admiraal niet zeggen. “Plat sponsoren doen we nooit”, licht de bestuursvoorzitter toe. “We kijken altijd naar de achtergrond van een project. Zo heeft onze samenwerking met FC Twente een maatschappelijke betekenis doordat deze een bijdrage levert aan het project voor achterstandswijken ‘Scoren in de wijk’. Admiraal: ”Sommige zaken hoeven ook niet meteen een zakelijk effect voor Saxion te hebben.”

18

juni 2009

Maar waarom heeft Saxion een ‘smal’ maatschappelijk gezicht? De voornaamste taak is toch het opleiden van studenten… “Dat is ook zo en zal ook altijd zo blijven”, zegt

Boomkamp. “Tegenwoordig heeft de hogeschool echter een belangrijkere rol in de samenleving dan twintig jaar geleden. We nemen de verantwoordelijkheid ook steeds meer. Nieuwe kennis draagt bij aan het ontwikkelen van de samenleving. We leiden bijvoorbeeld niet alleen op tot milieukundigen, maar onderzoeken ook nieuwe vormen van energie. We denken mee en staan open voor de samenleving. We kijken naar wat zij van ons vraagt,

Dienstenweek: Vorig jaar organiseerde Saxion voor het eerst de Week van de Dienst. Een week waarin de medewerkers van de diensten een dag lang meelopen bij een vrijwilligersorganisatie. Het initiatief was destijds dusdanig succesvol, dat het wat Saxion betreft een blijvertje is geworden. n dus trekken diverse Saxionners er in de week van 22 juni weer op uit met hun schoffel, schoonmaakspullen, of collectebus. “Normaal gesproken was het altijd zo dat de diensten een dag organiseerden waarin er vooral geconsumeerd werd”, vertelt Marijke Nieuwland van der Kaaij, medewerker bij Algemeen Bestuurlijke Zaken (ABZ). “De uitjes bestonden vaak uit dagen die in het teken stonden van workshops en bezoeken. Het leek mij wel eens goed om zelf eens actief bezig te gaan”, zegt de initiatiefneemster. “Op die manier ben je en maatschappelijk goed bezig en je laat als organisatie ook nog eens zien wat je allemaal in huis hebt.” Vorig jaar was er veel animo voor de dienstendag, die niet eens verplicht is. Zo’n tweehonderd medewerkers schoffelden tuintjes, hielpen een handje in de gezondheidszorg of collecteerden voor een goed doel. Zij konden zich destijds aanmelden voor verschillende projecten die Nieuwland van der Kaaij aandroeg. “Maar eigenlijk kostte het veel te veel tijd om al die projecten bij elkaar te zoeken”, zegt ze. Vandaar dat de medewerkers dit jaar zelf een project op mogen zoeken waar ze zich voor aan kunnen melden. Desondanks verwacht Nieuwland van der Kaaij wederom een groot aantal deelnemers. “Ik denk dat veel medewerkers die vorig jaar de handen uit de mouwen staken dat ook nu weer zullen doen en daarbij doet het Facilitair Bedrijf dit jaar ook voor het eerst mee. Ik zou het geweldig vinden als we ditmaal een kleine driehonderd collega’s op de been zouden kunnen krijgen”, zegt ze. Speciaal voor het initiatief is er een hele week uitgetrokken voor de dienstendagen. “Dat is natuurlijk om te voorkomen dat iedereen op dezelfde dag afwezig zou zijn”, is de uitleg.

E

Charlie Schuurman

Coverthema

Saxion is breed en smal wat onze rol daarin is en wat we kunnen doen. Kritisch blijven is wel noodzakelijk. Het moet bij de hogeschool passen.” Volgens de bestuursvoorzitter hoeft de maatschappelijke kant van de hogeschool niet alleen een taak te zijn die ten behoeve van werk of opleiding komt. “Culturele ontwikkelingen op het gebied van sport en muziek horen hier ook bij. Het levert een bijdrage aan de maat-

schappij en houdt soms iets in stand. Daarbij geef je iets op een andere wijze terug aan de mensen.” Admiraal is betrokken bij het bepalen van de sponsoring. “Doordat Saxion een helpende hand biedt, kunnen bepaalde voorzieningen worden opgezet en kunnen bijvoorbeeld organisaties zich profileren in de samenleving. Aan kennis en gebruik maken van onze locaties, heeft een organisatie als de Synagoge niets. In de vorm van een

geldbedrag zorgen we ervoor dat een historisch gebouw bewaard blijft en zorgen we er ook voor dat de samenleving een plek heeft om te discussiëren over zaken die met religie te maken hebben. Zo levert dat voor Saxion indirect op dat er een aantrekkelijke omgeving is.” Grenzen Gemiddeld krijgt de hogeschool wekelijks een aanvraag binnen. Sommige zijn gemakkelijk te facili-

teren. Er is echter geen beleid voor op Saxion. “Dat is ook moeilijk te bepalen, omdat er voortdurend nieuwe initiatieven komen.” Toch heeft de hogeschool wel grenzen: niet elk project wordt aangepakt. “Bij sponsoring is de grens heel duidelijk”, aldus Boomkamp. “Niet alle projecten worden aangenomen. We moeten er wel een degelijk belang in zien. Betrokkenheid van een student of medewerker is belangrijk. Deze projecten krijgen extra aan-

Foto: Toma Tudor

Saxionner dag lang vrijwilliger

juni 2009

19

Coverthema dacht. Tijd is ook een grens. We kunnen onze medewerkers geen weken per jaar in dienst van andere maatschappelijke organisaties zetten. Onze primaire taken, opleiden en onderzoek, mogen er niet onder leiden. Er is een loket voor alle maatschappelijke projecten waar Saxion bij betrokken is. Deze is onder de dienst Algemene Bestuurlijke Zaken geschaard.

Volgens Admiraal wordt er altijd eerst gekeken naar andere mogelijkheden dan geld geven. Kennis delen en het bieden van een fysieke omgeving komen eerst. Een voorbeeld voor het bieden van een omgeving is de beursvloer van de Rotary Deventer. Deze organisatie houdt een soort markt waarbij instellingen voor maatschappelijke problemen hulp kunnen vragen. De beurs zorgt

ervoor dat vraag en aanbod, in de vorm van mensen, bij elkaar komen. Of de hogeschool ook als taak het stimuleren van maatschappelijke betrokkenheid onder studenten en medewerkers heeft, weet Boomkamp niet. “Het is goed dat mensen zich er van bewust zijn. Dat een dienst als het Facilitair Bedrijf zelf bedenkt dat ze één zaterdag per jaar beschikbaar stel-

len om verstandelijk gehandicapten in busjes tijdens een uitstapje te vervoeren, vind ik een goede ontwikkeling.” Persoonlijk Naast de maatschappelijke taak voor de hogeschool, vindt de bestuursvoorzitter het wel belangrijk dat mensen weten dat ze ook op persoonlijk vlak een maatschappelijke rol kunnen vervullen. In de vorm van vrijwilligers-

Saxion helpt Toppers Op Zondag De weekendschool Toppers Op Zondag (TOZ) is vorig jaar ontstaan uit een initiatief van de gemeenten Almelo, Hengelo en Enschede. De school biedt naar eigen zeggen gemotiveerde jongeren, die opgroeien in een minder kansrijke leefomgeving, hoogwaardige activiteiten aan. intrinsieke wijze kinderen, op scholen die veel leerlingen hebben uit achterstandswijken. Vaak krijgen zij niet de kans of de steun uit de omgeving die nodig is om hun talenten te ontdekken en te ontwikkelen”, stelt Reith. De weekendschool probeert deze kinderen in contact te laten komen

van het netwerk van de dienst Interne en Externe Betrekkingen. Ook onderhoudt die dienst de website van de weekendschool”, vertelt Reith. Woordvoerder van Saxion Rob admiraal vindt de ondersteuning van TOZ een goed voorbeeld van maatschappelijke betrokkenheid van de hogeschool. “Het gaat hier om additioneel onderwijs en dat ligt helemaal in ons straatje. Met onze kerncompetenties kunnen we daardoor met relatief weinig inspanning wel veel betekenen voor TOZ, een project waar wij als hogeschool zeer achter staan.” Charlie Schuurman

Foto: Toma Tudor

De weekendschool wil op die manier jongeren tussen de tien en veertien jaar oud helpen om hun toekomstperspectieven te verbreden, hun zelfvertrouwen te vergroten en hun culturele en maatschappelijke betrokkenheid te versterken”, zegt Brigit Reith van TOZ. “We werven op

“

met een scala aan beroepen en organisaties. “Zo geven we de jongeren een kijkje in verschillende werkvelden en laten we zien waar voor hen de mogelijkheden liggen. Onlangs zijn we bijvoorbeeld met een groepje naar het laboratorium van de universiteit geweest. Daar kregen ze voorlichting over het werk van een laborant. Een zeer interessante dag”, zegt Reith. Het is de bedoeling dat ook Saxion in de toekomst haar deuren openstelt voor deze jongeren en wellicht ook gastcolleges gaat verzorgen. “Daarnaast helpt de hogeschool ons als partner op het gebied van communicatie en pr en maken we gebruik

20

juni 2009

Coverthema werk bijvoorbeeld. “Saxion zou dit kunnen stimuleren, maar dit is iets wat een ieder voor zichzelf moet beslissen.” Boomkamp ziet wel een rol voor de hogeschool op het persoonlijke vlak: “De hogeschool zou intermediair kunnen zijn tussen organisaties en medewerkers en studenten.”

zou Saxion meer over haar maatschappelijke gezicht naar buiten kunnen treden. Op de Saxion-website is hierover bijvoorbeeld geen informatie te vinden. Een balie voor het gewone volk zou een idee kunnen zijn. Zodat mensen een beroep kunnen doen op de kennis van de hogeschool. Er bestaat bijvoorbeeld ook zoiets als het online chemieforum, waar professoren, deskundigen

en studenten vragen beantwoorden.” De bestuursvoorzitter is tevreden met de ontwikkeling van het maatschappelijke gezicht van Saxion. “We gaan al steeds meer doen. Het groeit nog steeds en dat is op zich prima. Op een gegeven moment wordt natuurlijk een grens bereikt en dan zien we wel verder.” Wendy van Til

Foto: Toma Tudor

Volgens Graafsma moet het maatschappelijke gezicht van de hoge-

school geen taak zijn. “Eerder een nuttige functie.” De vraag of het aantal projecten toe moet nemen, vinden de geïnterviewden moeilijk te beantwoorden. “Persoonlijk denk ik dat Saxion nog meer kan doen met het maatschappelijk aspect in opleidingen”, zegt de GMR-voorzitter. “ Dan zouden we niet alleen voor grotere organisaties iets betekenen, maar ook voor particulieren. Ook

Saxion steunt synagoge Enschede Saxion steunt naast maatschappelijke initiatieven en goede doelen ook de synagoge van Enschede. Daarvoor hebben beide partijen een bijzondere overeenkomst gesloten. Het gaat om een geringe geldelijke bijdrage”, legt Saxion-woordvoerder Rob Admiraal uit. “Maar wel een bijdrage waarmee we een voor de stad historisch gebouw in stand houden.

“

Dat geldt overigens ook voor de debatten die er worden georganiseerd over thema’s die met religie te maken hebben en daardoor een maatschappelijke betekenis hebben”, aldus Admiraal. In

ruil voor de steun kunnen medewerkers en studenten deze debatten vaak kosteloos bezoeken. “In de toekomst is het daarnaast ook denkbaar dat we ook actiever mee gaan doen met deze debatten, door bijvoorbeeld eens een lector te vragen deel te nemen. Deze steun vinden wij als Saxion belangrijk en is ook nodig als je een bepaald klimaat in de stad wilt creëren voor hoger opgeleiden.” In de synagoge zelf

juni 2009

21

zijn ook Saxionners actief. Zo is Michiel van Buchem (bestuursadviseur ABZ) bestuurslid van de stichting Synagoge Enschede en zijn er twee docenten te vinden die er rondleidingen geven. In 2004 maakten studenten en medewerkers van Kunst en Techniek een film over de geschiedenis en de restauratie van de synagoge. Charlie Schuurman

Vacature voorzieningencommissie Om bij vertraging in de studie, door bepaalde omstandigheden, in aanmerking te komen voor een financiële bijdrage uit het Voorzieningenfonds van Saxion kunnen studenten aan aanvraag indienen bij de voorzieningencommissie. (voor uitgebreide informatie over het voorzieningenfonds zie intranet a-z/ - v.) De voorzieningencommissie zoekt op korte termijn een studentlid voor de invulling van een vacature bij de voorzieningencommissie. Kandidaten kunnen zich voor informatie en/of een aanmeldingsformulier binnen 14 dagen wenden tot de secretaris van de voorzieningencommissie Krista Nijssen, Algemene en Bestuurlijke Zaken, Saxion Hogescholen, Kamer F 1.53, Telefoon: 053-4871258 [email protected]

Studenten 50% korting

Neem een abonnement ■ Surf naar volkskrant.nl/studenten

(dit aanbod geldt alleen voor uitwonende studenten t/m 27 jaar)

volkskrant.nl/studenten

Mededelingen op deze pagina vallen buiten de verantwoordelijkheid van de redactie van Sax.

GMRRRRRRRR Op 1 januari 2009 ben ik benoemd als student lid van de GMR. Ik had me aangemeld naar aanleiding van een advertentie in de Sax, waarin aangekondigd werd dat er een nieuwe zittingsperiode aankwam en dat er nog leden gezocht werden. In dezelfde advertentie stond ook een vacature voor de academieraad. Toen ik dat las had ik bij de GMR allemaal idealistische ideeën, ik zag het als een soort van volksvertegenwoordiging, waarbij ik dan een stem voor ‘de’ student was. Dit idee sprak me wel aan, en daarom heb ik me meteen aangemeld voor allebei de raden. Hoewel het oorspronkelijk de bedoeling is dat de leden gekozen worden, waren er in mijn district zo weinig kandidaten dat ik benoemd ben, nog voordat de verkiezingsrondes begonnen. Daarmee was ik natuurlijk erg blij, maar aan de andere kant vond ik het ook wel een beetje droevig dat studenten en medewerkers

Lindsay’s Column uit mijn district de GMR en academieraad klaarblijkelijk niet belangrijk genoeg vonden om zich aan te melden. Wegens belemmeringen in mijn lesrooster was het de eerste paar weken niet mogelijk om aanwezig te zijn bij vergaderingen van de GMR. Daardoor zag ik de voltallige GMR pas tijdens de introductiedagen die begin februari plaatsvonden. In het begin was het natuurlijk een beetje onwennig, ik kende nog niemand van de GMR, terwijl de rest al een maand (zo niet: nog langer) al met elkaar vergaderde of samenwerkte. De eerste dag begonnen we met kennismaking, we deden allerlei spelletjes om elkaar te leren kennen. Zo moesten we in een kringetje zitten en aan elkaar vertellen wat voor gerecht je zou zijn mocht je kiezen of welk dier. Daarnaast werd er informatie verstrekt over het dagelijks bestuur, wat dezelfde middag gekozen zou worden. De tweede dag stond in het teken

de GMR zelf, wat is de GMR en welke lessen heeft men geleerd had naar aanleiding van de laatste zittingsperiode. Terugkijkend op deze introductiedagen vond ik het leuke en leerzame dagen en was vooral de openheid naar elkaar kenmerkend. Tijdens de eerste vergaderingen dat ik aanwezig kon zijn, viel het me op dat de sfeer totaal anders was dan tijdens de introductiedagen. De sfeer was een stuk formeler en het viel op da er maar een aantal mensen aan het woord zijn, terwijl de meerderheid stil is. Voornamelijk studenten zijn passiever en dit was heel anders dan tijdens de introductie. Ook ikzelf heb tot nu toe maar weinig bijdrage geleverd aan de vergaderingen, en ik moet bekennen dat ik daardoor een beetje teleurgesteld ben in mezelf. Ik had zulke mooi idealistische ideëen over hoe ik een bijdrage zou leveren aan de verbetering van school en dat ik een stem zou zijn voor de

gemiddelde student. En nu bleek in de praktijk, dat ik daar maar weinig van terecht bracht. Toen ik me hiervan eenmaal bewust was, ging ik op zoek naar oorzaken. De belangrijkste oorzaak die ik heb gevonden zijn de onderwerpen die ter sprake komen, de meesten gaan niet echt over studenten. Om dit te veranderen zou ik onderwerpen moeten aandragen die Saxion breed voor studenten van belang zijn. Dit blijkt echter in de praktijk nog niet zo gemakkelijk, veel onderwerpen zijn meer academiegericht en daardoor minder geschikt voor de GMR. De vertaalslag van mijn opleiding naar Saxion breed is moeilijk, maar ik ben er mee bezig. Zodanig probeer ik mijn idealen toch te verwezenlijken en iets te betekenen voor Saxion. Lindsay Tukkers

Van Studentvoorzieningen De studentenpsycholoog. Kom verder. De beste tijd van je leven? De meeste studenten zullen hun studietijd als een prettige en belangrijke levensfase ervaren. Dat betekent niet dat het altijd van een leien dakje gaat. Soms kan het even wat slechter gaan. Voor een enkeling kan het leiden tot problemen of psychische klachten zoals je angstig of somber voelen. Wanneer naar de studentenpsycholoog? In veel gevallen helpt het om met mensen in je directe omgeving te praten over dingen die je dwars zitten. Soms is dat niet voldoende, of kan je met niemand over je probleem praten en heb je behoefte aan een deskundige buitenstaander om mee te praten. Maar je kunt ook binnen stappen bij problemen waar iedere student wel eens last van heeft, zoals tentamenvrees, afdwalende gedachten, motivatieproblemen, niet kunnen slapen, onzekerheid. En dat kan een negatieve invloed op jouw studieresultaten hebben. Een greep uit de dagelijkse praktijk Eindelijk woon je op kamers en zou je op eigen benen moeten staan. Maar je merkt dat je ouders zich nog met alles bemoeien. En eigenlijk kun jij ook nog moeilijk zonder hun steun. Toch heb je veel conflicten met ze. Je slaapt er slecht van en kan je niet zo goed concentreren op je studie.

Het lijkt erop dat alles op rolletjes loopt: in je studie en met vrienden. Toch kan je je soms erg onzeker en angstig voelen. Die angst lijkt

nergens op gebaseerd te zijn; alles loopt toch lekker? Je studie gaat aardig, maar het lukt je niet goed om aansluiting te vinden bij leeftijdsgenoten. Je hebt het idee dat iedereen een leuke tijd doormaakt. Waarom voel jij je dan zo anders, zo lusteloos? Waarom zijn er studentenpsychologen? Studenten hebben specifieke studentenklachten. De overgang van de middelbare school naar de hogeschool is voor een aantal studenten erg groot. Zelfstandig zijn en studiediscipline opbouwen hebben veel studenten niet geleerd. Studiestress en uitstelgedrag kunnen het gevolg zijn. Sommige studenten vereenzamen op hun kamer, en ontwikkelen soms angst om met mensen om te gaan. Ook ouders kunnen een bron van problemen zijn. De losmaking gaat soms met conflicten gepaard. Vormen van hulp Deze problemen kunnen er voor zorgen dat je niet meer goed functioneert en je studie in de knel komt. De studentenpsychologen kunnen hulp bieden als je last hebt van deze problemen. Vaak blijkt dat een paar individuele gesprekken al voldoende zijn om je weer op gang te helpen. Cursussen en –digitale- trainingen kunnen ook helpen bij het verminderen van een aantal klachten. Er zijn trainingen op het gebied van

juni 2009

23

bijvoorbeeld omgaan met angst, spanning, uitstelgedrag, verlegenheid. Zie voor meer informatie op intranet bij trefwoordenregister onder Trainingen of Cursussen. Kortom Veel studenten vinden de stap naar een psycholoog groot. Dat is begrijpelijk. Gevoelens van schaamte kunnen je ervan weerhouden om die stap te maken. Blijf je echter te lang met je problemen rondlopen, dan kan dit tot studievertraging leiden. En heb je er een probleem bij. Aarzel niet te lang en kom verder. Realiseer je dat velen je al zijn voorgegaan. De studentenpsychologen zien meer dan 400 studenten per jaar. Kosten en privacy Gesprekken met de studentenpsycholoog zijn strikt vertrouwelijk en kosteloos. Kom verder Via de studentenbalie kun je een afspraak maken met de studentenpsycholoog. De studentenpsychologen in Deventer zijn: Marja Berntssen en Saskia Vlieger In Enschede kun je een afspraak maken met Maaike de Jong of Elli van der Voort. Elli van der Voort, Studentenpsycholoog

Oud-student De toekomst van Voortman Automatisering ligt niet in Rijssen

Mark Voortman zoekt het over de grens Mark Voortman (38) kent het leven, laten we zeggen, van verschillende kanten. Zijn hart ligt bij de staalbouw, maar onder zijn leiding werd de machinebouw van Voortman in Rijssen een belangrijke tak. Zo belangrijk, dat de toekomst in Duitsland ligt en niet in Rijssen… pa Voortman had een betonfabriek die zijn oudste zoon overnam. De andere zoon (de vader van Mark) werkte ook in die fabriek. Hij deed onderhoud en reparaties aan machines voor de betonindustrie. En begon vervolgens (beginjaren zeventig) met die activiteiten voor zichzelf. “Rijssen is sterk op de bouw georiënteerd. Er is dus een grote vraag naar machines voor de bouw, van boor- tot zaag- tot lasmachine. Later kwam daar een tweede poot, de staalbouw bij.” Broer Jan (32) leidt Voortman Staalbouw en Mark staat aan het roer van Voortman Automatisering, wat dus eigenlijk machinebouw is.

O

“Mijn pa had weinig tijd voor de machinebouw. Staalbouw groeide, hij had in 1995 ook in het oosten van Duitsland een bedrijf opgezet, de machinebouw was een ondergeschoven kindje. We hadden toen ook maar één eigen ontwikkelde machine voor de staalbouw, de andere machines die we bouwden waren op specificaties van de klant.” Langzaam maar zeker ging Mark andere machines ontwikkelen. “We hebben ons volledig toegelegd op het ontwikkelen van eigen producten voor staalbouwbedrijven, constructiebedrijven, scheepsbouw, offshore, kassenbouw, noem maar op. We hebben nu zeventien machinelijnen met tien tot dertig opties per lijn.” En in de loop van dit jaar worden nog twee of drie producten aan de range toegevoegd. Engels Vrijwel alle machines die verkocht werden in de beginjaren, waren bestemd voor de Nederlandse markt. Rond de eeuwwisseling ging Voortman ook buiten de landsgrenzen kijken. In Engeland was een kandidaat-koper voor een machine van Voortman. Die deed een bod, maar

dat bod moest door een collega aan Voortman vertolkt worden. “Het eerste wat ik bij terugkomst in Nederland op kantoor heb gedaan, is een taleninstituut gebeld. Ik kreeg twee keer per week privéles, in totaal zo’n zestig uur. Ik hoor mijn vader nog zeggen, ‘als je beter had opgelet op school, dan had je dit geld kunnen besparen’.” Valpartij Na de Mavo en MTS ging Mark dus naar de HTS (werktuigbouwkunde). “Ik wilde dat op dezelfde manier doen als ik de Mavo en MTS had doorlopen: met helemaal niets doen. Dat lukte op de HTS niet. Toen stond ik voor de keuze doorgaan of stoppen. Ik neigde naar het laatste, ik had tenslotte al mijn MTS-diploma. Ik had het er met mijn vader over en die vindt dat je iets moet afmaken als je er aan begint: ‘je zult in je leven wel eens vaker meemaken dat iets niet van een leien dakje gaat en dan kun je ook niet wegrennen’. Dat was net wat ik nodig had, toen ben ik het eerste jaar opnieuw lekker fris begonnen. Het ging prima, het tweede jaar lonkte, toen ik in de zomer van een dak viel. Ik werkte natuurlijk in de vakantie in het bedrijf, in de staalbouw. Ik viel van elf meter hoog, had een gebroken rug, verbrijzelde benen, drie wervels kapot, nieren beschadigd. Ik heb een paar maanden in het ziekenhuis gelegen, daarna een maand of drie in een rolstoel gezeten en toen nog negen maanden met krukken gelopen. Dus aan het einde van het tweede jaar ging ik weer naar school.” Het jaar daarop pakte hij de draad weer op en maakte zonder noemenswaardige incidenten de HTS af. Export Inmiddels wordt het gros van de machines van Voortman geëxporteerd. “Wij praten dus meer Engels

24

dan Nederlands,” grijnst Voortman, die over zijn gebrek aan talenkennis nog één anekdote opduikelt. “Nadat ik die privélessen had gehad, ben ik in mijn eentje naar een klant toegegaan.” Maar een Engelse conversatie over het weer, is toch anders dan over een ‘lettre of intent’ en ander jargon. En dus stond hij aan tafel bij die klant volledig voor schut toen het ging over transport, verzekeringen en dat soort zaken. “Bij thuiskomst heb ik contact opgenomen met de Kamer van Koophandel en toen bleken dat soort afspraken allemaal keurig vast te liggen in boekjes. Toen bleek dus ook dat al die kosten niet voor de klant waren maar voor mij. En daar had ik niet helemaal rekening mee gehouden. Innovatie De expansie van Voortman begon dus in Engeland. “Onze agent in Engeland ging failliet en toen hebben we zelf een vestiging opgezet. Toen dat een succes werd, hebben we gezegd: wij willen elk jaar één of twee nieuwe machines aan ons assortiment toevoegen, maar ook één of twee nieuwe exportlanden.” En dus is Voortman Automatisering inmiddels wereldwijd te vinden, van Amerika tot Rusland en van Australië tot Azië.” Er worden jaarlijks zo’n 150 machines verkocht. Hij moet toch last hebben van de recessie, dat kan niet anders. “Ik kan nu gemakkelijk aan servicemonteurs komen”, grijnst hij. “We hebben nooit gekozen voor winstmaximalisatie. Ook tijdens de hoogconjunctuur hebben we altijd veel aandacht gehad voor innovatie. We hebben ook wel eens ‘nee’ tegen een klant gezegd, zodat wij tijd overhielden voor het ontwikkelen van nieuwe machines. Dat is een goede zet geweest, want de nieuwe machines die we maken, vangen de dip op bij de andere lijnen.” Maar feit is wel,

juni 2009

zegt Voortman, dat machinebouw ‘vooraan’ zit als het slechter of beter in de economie gaat. “Bij staalbouw begint het heel langzaam merkbaar te worden, we verwachten het effect pas na de vakantie.” In totaal werken er vierhonderd man bij Voortman, naast de staalbouw en de machinebouw telt het concern ook nog een staalbouwbedrijf in Duitsland, een conserveringsbedrijf. “En dan doen we nog wat aan systeembouw van kleine hallen.” De toekomst ligt niet in Rijssen, waar het industrieterrein vol zit. Daarom is onlangs 26 hectare in Nordhorn gekocht. “Daar gaan we de volgende stap zetten.” Hogeschool Hoewel zijn opleiding aan de hogeschool letterlijk niet van een leien dakje ging, is hij blij dat hij de opleiding wel heeft afgemaakt. “Zeker in het begin, toen hier slechts een man of zeventien, achttien werkte, moest ik alle zeilen bijzetten, dan komt er veel op je af. Je zei dat ik met een gouden lepel in mijn mond was geboren, ik kan je zeggen dat mijn vader mij en mijn broer in het diepe heeft gegooid. We zijn hier neergezet en hij heeft ons losgelaten; wij hebben een heleboel fouten gemaakt, die hij vroeger zelf ook gemaakt heeft. Hij zag dat en heeft nooit gezegd, ‘zou je niet zus, of waarom doe je niet zo’. Daarmee bereik je dat je binnen een paar jaar weet of je echt geschikt ben. Het gekke is dat je dan ook beter geaccepteerd wordt door de medewerkers, je bent niet langer meer de zoon van de baas, maar ze zien dat je het gewoon zelf op moet knappen. Ik kreeg met mijn mensen daardoor echt een klik.” Over zijn Engels, ook op de HTS, zullen we het maar niet meer hebben. “Mijn vader was altijd heel actief betrokken bij school, dat begon al op onze middelbare school waar hij in het bestuur zat. Die lijn hebben wij doorgezet, we hebben hier altijd stagiaires van het vmbo, vroegere lts, mbo en het hbo, zowel in goede als in slechte tijden.” Jan Medendorp

Foto: Toma Tudor

Oud-student

juni 2009

25

Dag & Nacht is een serie waarin studenten en medewerkers van Saxion met precies tegenovergestelde leefpatronen, muzieksmaken, levensopvattingen, banen et cetera, naast elkaar worden gezet.

Echt geen uitkering

Waarom ben je na je afstuderen niet gaan werken? “Toen ik in 2006 afstudeerde, vond ik mezelf nog te jong om aan het werk te gaan. Ik zag mezelf nog niet van negen tot vijf op een kantoor zitten en daarnaast voelde ik dat ik nog niet uitgeleerd was. Een andere reden om voor een master aan de universiteit te kiezen, was voor mij het verkrijgen van een beter beroepsperspectief. Al tijdens het volgen van deze master ontstonden er bij mij verlangens om naar Zuid-Amerika af te reizen. Ik moest van mezelf reizen, voor je het weet zit je vast aan een baan en krijg je niet zomaar meer vijf maanden vrij. Om het geld voor mijn droomreis bij elkaar te krijgen, heb ik gewerkt op een camping van kennissen in ZuidFrankrijk. Solliciteren ging op dat moment lastig, met vijf maanden Zuid-Amerika in het vooruitzicht.” Wil je überhaupt werken? “Nu ik terug ben, wil ik absoluut aan de slag. Het ontbreekt me aan erva-

ring. Daarnaast solliciteren er, op dit moment, veel mensen op één vacature, er is dus een enorme vraag naar werk. Op dit moment heb ik 15 brieven de deur uitgedaan, wat me tot nu toe nog geen enkel gesprek heeft opgeleverd… Toen ik aan de andere kant van de wereld zat, dacht ik dat ik wel snel een gesprek zou krijgen, dit valt me erg tegen. Ik maak me nog geen zorgen, ik krijg wel een baan. Al werkt het wel wat demotiverend als je nooit een positief bericht terugkrijgt, moet ik toegeven. Misschien moet ik ook wat eisen bij gaan stellen!” En nu? “Thuiszitten is niks voor mij, dat blijkt ook wel uit het feit dat ik bijna direct na mijn terugkomst uit Zuid-Amerika op hangende pootjes ben terug gegaan naar mijn oude werkgever Talamini. Ik ben ontzettend blij dat ik daar weer terecht kan! Inmiddels gaat het maken van ijscoupes en het zetten van de koffie op routine, maar de lol met collega’s is gebleven! Ik denk wel eens tijdens het maken van de koffie: ‘hier heb ik niet voor geleerd’, maar ik ben zo blij dat ik in deze tijd toch kan werken! In oktober sluit Talamini weer haar deuren voor het winterseizoen, als ik dan nog geen baan heb, meld ik me aan bij het uitzendbureau. Geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om een uitkering aan te vragen!” Sabine Jeurnink

Nog geen twee jaar geleden sloeg de Raad voor Werk en Inkomen (RWI) alarm. Paniek in de tent, want in 2010 dreigt een tekort van 75 duizend Nederlanders met een universitaire of hbo-opleiding. Anno 2009 hangt de vlag er door de crisis wel iets anders bij. Toch zien hoogopgeleiden nog steeds licht in de tunnel. at blijkt onder meer uit diverse sociaaleconomische onderzoeken. De ene recessie is namelijk de andere niet. Zo kromp de werkgelegenheid tijdens de economische dip in de jaren tachtig van de vorige eeuw fors, maar tegelijkertijd was de uitstroom van studenten van de universiteit en hogeschool die zich op de arbeidsmarkt meldden relatief groot. Nu zijn er beduidend minder afstudeerders en speelt aan de andere kant de vergrijzing een belangrijke rol in

D

het ‘werkgelegenheidsplaatje’. Zo gaat bijvoorbeeld tweederde van de docenten in het onderwijs de komende jaren met pensioen. Die moeten allemaal worden vervangen. En dat geldt voor meer beroepen. De vraag naar hoger opgeleiden blijft ondertussen stijgen, want in een kennisgedreven economie wordt voor veel beroepen nu eenmaal een hogere opleiding gevraagd. De grote vraag naar hoger opgeleiden is al ingezet in de jaren negen-

26

juni 2009

Foto: Auke Pluim

Laurens Jeurnink (25) studeerde in 2006 af aan de opleiding IBL van Saxion. Vervolgens studeerde hij 2,5 jaar aan de Universiteit Twente, waar hij zijn master Toegepaste Communicatiewetenschappen behaalde. Na een periode werken en reizen, is hij begonnen met solliciteren. Vooralsnog werkt hij bij zijn oude werkgever Talamini.

Hbo’ers willen tig. Dat is goed te zien aan de lonen van hoger opgeleiden, die vanaf dat moment harder stijgen dan die van lager opgeleiden. De groep groeit ondertussen gestaag. Zo had in 1996 24,8 procent van de beroepsbevolking hbo of hoger, in 2006 was dat 31,1 procent. Nu de economie sinds begin dit jaar fors krimpt, blijkt een hbo-diploma nog altijd een goede verzekering tegen werkloosheid. De eerste slachtoffers van de crisis zijn zoals altijd namelijk de lageropgeleiden. Natuurlijk komt

het er wel op aan welke hogere opleiding je hebt gevolgd om kansrijk te zijn op de arbeidsmarkt. Zo vinden de werktuigbouwkundigen en zorgmedewerkers op dit moment aanmerkelijk sneller een passende baan dan bijvoorbeeld studenten die opgeleid zijn voor een baan in de financiële sector. En ondanks de economische crisis zijn er nog zo’n tienduizenden vacatures in de technische en creatieve sector. Uit Europees onderzoek onder werknemers uit acht EU-landen blijkt dat hoger opgeleiden in Europa de econo-

Einde collegejaar is normaal gesproken een periode waarin studenten een einde aan hun studie breien. En dan? Ga je verder studeren of ga je werken? Als je gaat werken, is het ’t mooiste om een baan te hebben die bij je past. Maar is dat realistisch in deze crisistijd?

Nooit meer solliciteren Gijs de Groote (25) studeerde in mei 2008 af aan de opleiding Kunst & Techniek. Waar velen kiezen voor een baan in loondienst, zette De Groote al tijdens zijn studie stappen richting het zelfstandig ondernemerschap, met opdrachten die naadloos aansluiten op zijn studie. “Heerlijk, alles zelf plannen.”

Foto: Auke Pluim

Wat was het plan, na je afstuderen? “De stap om een eigen bedrijf te beginnen was voor mij al snel gemaakt. Eén van mijn opdrachtgevers, ook meteen de grootste, is Saxion. Voor Saxion ben ik het creatieve brein achter Science4use, heb ik een aantal promotiecampagnes gedaan en hier en daar een filmopdracht. Het ging allemaal vanzelf, gelukkig, want ik wil nooit meer solliciteren. Eén keer heb ik gesolliciteerd bij de VPRO, dat was voor een professionele functie. Maar ik had daar nog te weinig ervaring voor, waarna ik me ging richten op mijn eigen bedrijf. Destijds heb ik een pitch (een ‘wedstrijd’ waarin je meedingt naar de uitvoering van je eigen concept, red.) gewonnen, wat mij Science4use opleverde, een vrij grote opdracht. Een jaar later won ik nog zo’n pitch, in samenwerking met Frank Overkamp, met wie ik nu samen het bedrijf Mocca Media run.”

een ‘leuke’ baan mische crisis aangrijpen om hun carrière een impuls te geven. Vier van de tien werknemers geeft aan ervan overtuigd te zijn dat de crisis hun een goede kans biedt te groeien, terwijl slechts krap een derde van de hoger opgeleiden bang zegt te zijn voor de recessie. Nederlandse hoogopgeleiden zijn het minst bang. Slechts één op de zeven zegt angst te hebben voor het effect van de recessie op de eigen positie. De helft zegt daarentegen de crisis te zien als een impuls voor hun carrière. Ze zien de crisis als een kans die de volgende stap in hun carrière kan

betekenen door zich te moeten bewijzen onder moeilijke omstandigheden. Hoogopgeleiden zullen dus niet veel last van de recessie krijgen. Maar plaats voor misplaatste arrogantie richting werkgevers is er evenmin. Bedrijven en instellingen gebruiken de economische dip maar al te graag om te reorganiseren en om het ‘beddengoed’ eens goed op te schudden. Daardoor vindt er veel verdringing op de arbeidsmarkt plaats. Afgestudeerde masters die met een beetje minder salaris genoegen nemen, zijn in deze

Waarom een eigen bedrijf? “Solliciteren is niet mijn ding, maar het hebben van een eigen bedrijf kent zo zijn nadelen. Je blijft zo hangen in het studentenritme, haha! Je werkt thuis, wat het gevoel geeft dat je eigenlijk

tijd bijvoorbeeld stevige concurrenten van afgestudeerde bachelors die in de race zijn voor dezelfde baan. Ook zullen her en der ‘dure’ hbo’ers vervangen worden door een goedkopere mbo’er of zelfs een stagiair. Want met de crisis als alibi doen Nederlandse bedrijven waar het minder gaat steeds vaker een beroep op stagiairs, melden stagebemiddelaars als Stageplaza.nl. Na een periode waarin de positie van de hoogopgeleiden ongekend was, en waarin de Raad voor Werk en Inkomen, zoals gezegd, alarm sloeg vanwege een tekort aan hoger opgeleiden om onze economie draaiende te houden, zullen werkgevers dit recessiejaar aangrijpen om hun onderhandelingspositie weer sterker te

juni 2009

27

nooit klaar bent met werken: je werk is telkens om je heen! Als je eenmaal het juiste ritme gevonden hebt, dan kun je er vanaf wijken en je flexibel opstellen. Met Mocca Media, waarvan de naam verder geen achterliggende betekenis heeft, zijn we nu druk op zoek naar een kantoor. Dat maakt het houden van een werkritme een stuk makkelijker. Onderling hebben we de taken goed verdeeld: waar ik vooral zorg voor de creatieve kant, vult Frank de rest aan.” Is het hebben van een eigen bedrijf niet risicovol in deze tijd? “Ons bedrijf heeft geen last van de kredietcrisis. Ik heb er eigenlijk nooit bij stilgestaan dat solliciteren tijdens een financiële crisis kan leiden tot werken onder je niveau. Bij mij ging eigenlijk alles vanzelf. Ik heb ook helemaal geen problemen met het binnenslepen van nieuwe opdrachten! Ik denk zelfs dat er misschien wel meer opdrachten zijn dan voorheen. Concluderend kan ik vaststellen dat Mocca Media een klein, gezond goedlopend bedrijf is. En als het aan mij ligt blijft ik heel mijn leven voor mezelf werken. Het is zo relaxt dat je alles zelf kunt plannen.Als we in de toekomst kijken, hoop ik dat het een goedlopend bedrijf blijft, waarvoor ik naast het werk wat ik nu al doe, zo af en toe een documentaire mag maken. Ik heb er al even van mogen proeven tijdens mijn afstudeerproject, maar het maken van documentaires blijft mijn grote droom.” Sabine Jeurnink

maken. En dat kan voor hoogopgeleiden gaan betekenen dat hun onderhandelingspositie gaat verzwakken, dat werkgevers minder bereid zijn toe te geven en zullen ingrijpen in de arbeidsvoorwaarden. Dus auto’s van de zaak, bonussen, winstuitkeringen; met een recessie wordt dat inderdaad allemaal minder. Tegen dat licht is het maar goed dat hoogopgeleiden eerst en vooral immateriële ambities hebben als het om een geschikte baan gaat, blijkt uit het nieuwste onderzoek van Intermediair. Op de vraag wat ze over vijf jaar bereikt willen hebben, antwoordde 73 procent ‘een leuke uitdagende baan hebben’. Harry van Stratum

Foto: Toma Tudor

Achtergrond

Enschedese studentenvereniging TEX 90 jaar

De overlevingsdrang van een studentenvereniging Negentig jaar feesten, activiteiten organiseren en netwerken. Er zijn studentenverenigingen die het met minder moeten doen. Textores Magistrique mag zich met negen decennia de oudste van Enschede noemen. Over identiteitsvorming en de strijd om nieuwe leden. e lustrumweek heeft kortgeleden plaatsgevonden, maar er staat nog een groot gala in de planning ter ere van het 90-jarig bestaan. Secretaris Gerard ’t Lam kan momenteel nog niet veel vertellen over het feest. “Het zal ergens in het buitenland plaatsvinden, maar we hebben vooralsnog geen concrete stappen ondernomen”, vertelt hij. Gerard ’t Lam maakt deel uit van het eerste bestuur dat niet te maken heeft gehad met de nasleep van de fusie tussen EHTSV en Magisterium, wat betekent dat zij met een schone lei beginnen. “Dit bestuur is voornamelijk bezig met het vormen van een nieuwe identiteit. Dat was na de fusie

D

nodig, want er kwamen twee partijen bij elkaar die toch van karakter verschillen.” Om die verschillende identiteiten te bestuderen, nemen we een duik in de geschiedenis van TEX. De diepste wortels van de huidige studentenvereniging liggen aan de kant van de EHTSV. Deze vindt haar oorsprong in de beginjaren van de twintigste eeuw. Het begon allemaal met drie leden. Op 31 mei 1919 richten de heer Kapelle, de heer Oldeman en de heer Kiester de Enschedese Hoogere Textiel School Vereeniging (EHTSV) op. Een herenclub; er studeerden immers alleen

28

mannen aan de Textielschool. De vereniging won met de jaren aan leden en aan de vooravond van WO 2 prijkten al 80 namen op de ledenlijst. Tijdens de oorlog werd de vereniging verboden en moesten de leden die in het verzet gingen het bekopen met de dood. “We zijn zelfs koninklijk erkend voor onze activiteiten tijdens de Tweede Wereldoorlog”, vertelt oudbestuurslid Remco Egberts. “Dat was vanwege het runnen van gaarkeukens.” Toen in de jaren zestig de textielindustrie op de schop ging, week de vereniging uit naar studenten buiten de textielbranche. Magisterium kent een kortere levensloop. De vereniging werd in 1984 in

juni 2009

het leven geroepen door studenten chemische technologie. Meer dan tien jaar later fuseerde ze met de vereniging Chemica Occulta. Wegens een schaarste aan leden fuseerde de vereniging in 1999 met Eukomania. Alles mag “Door de lange historie is EHTSV wat traditioneler dan Magisterium. Het is meer korporaal”, zegt Remco Egberts, die erkent dat er aanvankelijk wat strubbelingen waren. “Vooral voor de oudere leden van beide partijen was het lastig. Bij Magisterium was de insteek ‘alles mag, alles kan’. Maar EHTSV was veel strenger. De leden vonden bijvoorbeeld dat je bij een bezoek aan de sociëteit met een jasje en dasje moest aankomen, maar dat ging Magisterium-leden te ver.” Naar zijn mening heeft de fusie uiteindelijk geresulteerd in een mooie mengelmoes. Dat heeft volgens hem

Achtergrond niet alleen te maken met gewenning maar ook met het feit dat oude leden op een gegeven moment weggaan. “Er is nu een nieuwe lichting die helemaal niets heeft meegekregen van de hele fusie.” Er mag dan gestaag gewerkt worden aan de nieuwe identiteit, de strijd om nieuwe leden begint steeds meer aandacht te eisen. Anno 2009 telt de studentenverenging 205 betalende leden. Tien jaar geleden lag het aantal bij zowel Magisterium als bij EHTSV hoger. De terugloop van leden was inderdaad een reden om samen te gaan, weet lid Thijs van Keulen te vertellen. Oud-bestuurslid Marjon Hobbelink onderstreept de zorgelijke situatie. “Saxion-studenten enthousiast krijgen voor de studentenvereniging is lastig. Die mensen zijn niet te porren.” Kwalijk De moeite die de vereniging heeft om mensen te werven, strookt volgens de Landelijke Kamer voor Verenigingen niet met de nationale tendens. Zegsman Lex de Jong ziet de verenigingen zelfs groeien. Toegegeven, de studentenverenigingen zijn van oudsher universitair en daar zie je ook een grote toename. Dat er tegenwoordig ook verenigingen zijn die zich richten op hbo’ers is nog een relatief jonge ontwikkeling. Er is tot op heden echter geen onderzoek verricht naar de mate waarin hbo’ers zich aansluiten bij een studentenvereniging. “Op zich valt daar een wereld te winnen”, zegt Lex de Jong, die wel opmerkt dat studentenverenigingen veel concurrentie

ondervinden van studieverenigingen. Het verschil tussen beide type verenigingen is dat bij studentenverenigingen veelal de gezelligheid voorop staat, terwijl bij studieverenigingen de activiteiten gericht zijn op de studie zelf. “Een veelgehoorde klacht is dat hogescholen hun studenten zouden adviseren om zich niet aan te melden voor een studentenvereniging. Dat vinden wij een zeer kwalijke zaak.” “Concurreren met studieverenigingen? Hoezo?” TEX-secretaris Gerard ’t Lam is oprecht verbaasd over de vermeende strijd tussen beide type verenigingen. “TEX probeert juist samen te werken met diverse studieverenigingen, vooral tijdens de HOI (introductiedagen), waarbij de studentenverenigingen zich aan de studenten presenteren. En vanuit Saxion zijn er absoluut geen afkeurende geluiden te horen over studentenverenigingen. Cor Boom (voormalig bestuursvoorzitter Saxion, red.) heeft zelfs nog in een brief geschreven dat studeren aan Saxion en deelnemen aan de studentenvereniging prima samengaat!” Wat is dan volgens hem

Magisterium in 1999 (Foto’s: archief TEX)

gaan. Waarom zouden ze ook? De school is dichtbij, ze hebben hun oude vriendenkring nog en het is goedkoper om thuis te blijven wonen. Studenten van de Universiteit Twente daarentegen, komen uit heel Nederland. Die moeten wel op kamers. En aangezien veel universitai-

‘We hebben wel voor hetere vuren gestaan’ de reden dat hbo’ers minder snel geneigd zijn zich aan te sluiten bij een studentenvereniging? “Ik denk dat veel Saxion-studenten uit de omgeving komen”, geeft hij aan. “Die zijn dan een jaar of achttien en hebben niet de noodzaak om op kamers te

re studenten hier niemand kennen, sluiten zij zich eerder aan bij een studentenvereniging.” Vooroordelen Daarnaast is er natuurlijk nog de kwestie van vooroordelen. Het beeld

EHTSV in 1925 (Foto’s: archief TEX)

van gevaarlijke ontgroeningen en zuippartijen blijft hardnekkig voortbestaan. “Wij doen niet aan ontgroening. We organiseren wel elk jaar een kamp waar iedereen elkaar kan leren kennen”, zegt TEX-lid ex-voorzitter Frank Slooten. Samen met Bart Alberts en Sandra de Hek wil hij korte metten maken met het beeld dat de gemiddelde student van een studentenvereniging heeft. De leden stellen dat TEX vooral een club is waar je nieuwe vrienden maakt en je netwerk kunt verbreden. “Bovendien worden er activiteiten georganiseerd waar je veel van kunt leren. Vooral als je bij het bestuur gaat, doe je veel ervaring op”, geeft Bart Alberts aan. Toch blijft het een feit dat de studenten op z’n zachtst gezegd sceptisch tegenover de studentenverenigingen staan. Wat kan hier aan gedaan worden? Frank Slooten: “Ik stel voor dat deze studenten eens de moeite nemen om even een praatje met TEX-leden te maken tijdens de HOI. Past het niet bij je, prima, maar probeer het tenminste. En er zijn naast de HOI genoeg open feesten waar iedereen van harte welkom is.” Hbo-studenten mogen dan niet al te happig zijn als het om de studentenverenigingen gaat, de secretaris van TEX is er van overtuigd dat het allemaal goed komt. Het bestuur is druk bezig met plannen voor de aankomende HOI, hét moment voor TEX om nieuwe leden te werven. Gerard ’t Lam: “De vereniging heeft wel voor hetere vuren gestaan. Ik heb er alle vertrouwen in dat we de 100 gaan halen.” Doris Martinez

juni 2009

29

Walstraat 9 Minister Klink en de medicijnenmaffia liet volpompen met Gardasil en Cervarix om het wondermiddel tegen het humaan papillomavirus en baarmoederhalskanker uit te testen? Dat terwijl deze test bedoeld was voor meisjes die nog niet seksueel actief zijn. Maar dat is ons Walstraat Wipkipje voor het gemak eventjes vergeten, hè? Als er maar veel en veilig geneukt kan worden, dan kijkt jij ook niet op een injectie of pilletje meer of minder!”

Walstraat 9 Studentensoap met in de hoofdrol Fred Pels, Diane Dikmoet, Jelle Mouthaan, Femke van Es, Cindy Aanstoot, Wouter Proost, Kenneth Kawambwa, Sabine Ruckstuhl en Bart Joling, negen Saxion-studenten en bewoners van een sloopwaardig studentenhuis aan de Walstraat.

Proefkonijnen Met een rood hoofd van opwinding opende Diane Dikmoet de aan haar gerichte envelop van de firma PRA Health International. “Jippy”, juichte ze, “Ik ben aangenomen. Eindelijk een vette vakantiebaan.” “Achter de kassa bij de Aldi?”, informeerde Cindy Aanstoot geringschattend. “Nee joh, daar verdien je geen dertienhonderd euri met tien dagen niks doen. Cindy griste de brief uit Diane’s handen en las hoe haar huisgenote op basis van een sollicitatie op een oproep in het wegwerpkrantje Spits, geselecteerd was voor een geneesmiddelenonderzoek voor de behandeling van stemmingsstoornissen van de drugsfirma PRA. “Wist je wel dat je dan niet mag roken en postmenopauzaal of gesteriliseerd

moet zijn”, schaterde Cindy. “Daarover heb ik inderdaad een beetje gejokt”, bloosde Diane. “Maar nu ik dit jaar weer eens mijn studiepunten niet heb gehaald, ik chronisch rood sta en ik door die verrekte kredietcrisis nergens een fatsoenlijke betaalde bijbaan kan vinden, scoor ik extra hoog op de punten ‘stemmingswisselingen’ en ‘depressiviteit’, denk je niet?” “Je bent stapelgek! Hartstikke gestoord.” Cindy staarde Diane fel aan. “Je gaat je te mollige maar verder gezonde lijf, toch niet verpesten met het slikken van giftige pillen? En nog een potje liegen ook, domme muts!” Diane glimlachte vilein. “Horen wie het zegt.” Was jij niet degene die zich twee maanden geleden op last van

30

Zes dagen had Diane Dikmoet er nu opzitten in het geestdodende laboratorium van PRA Health International, ergens op een troosteloos industrieterrein in de polder bij Almere. Ze zuchtte en wierp een verveelde blik op de klok. Half vijf. Nog een uur voor het diner. Weer dezelfde gezonde hap van vlees noch vis en als toetje het onvermijdelijke bakje vol met groen en turkoois gekleurde pillen van de farmaceuten van PRA. Ze kreunde wanhopig en graaide naar de afstandbediening van de tv in haar krap bemeten kamertje. Ze zapte van schaars geklede breezahsluts, die op MTV met hun bolle black booties logge moederneukende rappers stonden op te geilen, naar CNN waar je aan de kadavers van wreed afgemaakte varkens kon zien dat intolerantie in Egypte het nieuwe medicijn bleek te zijn tegen de varkensgriep. Waarvan trouwens nog

juni 2009

geen enkele big, zwijn of krulstaart maar een graadje koorts had opgelopen. Dan maar naar RTL-Nieuws waar premier JPB weer eens leiderschapskwaliteiten veinsde, en geen idee leek te hebben waar de economen aan tafel over spraken. “We zoeken naar manieren om ook hoger opgeleiden al voor hun 25ste te laten beginnen met werken”, opperde de premier, die zijn stelling zoals gebruikelijk meer als vraag dan als een ferm besluit over tafel slingerde. “Je krijgt in dit land van boekhouders en potloodslijpers verdomme niet eens meer de tijd om een leuk studentenleven te leiden”, jankte Diane. Ze had zich nog nooit zo depressief gevoeld als nu. “Die prozac van jullie is ruk”, klaagde ze tegen de laborant die haar na het eten aan een monitor vastsnoerde. “Ik heb het helemaal gehad hier, ik droom van een overdosis drugs en de intercity die op me af komt razen. Over galgen en de IJsselbrug. En nu hoor ik ook nog eens het requiem van Mozart spelen.” “Dat is uw mobieltje, mevrouw Dikmoet”, antwoordde de witjas verveeld. Diane checkte het sms’je dat binnenkwam: “Hoi, ben terug van stage in Cancun. Wordt verdacht van Influenza A (H1N1) ofwel de Mexicaanse griep. Zit in quarantaine en aan de Tamiflu. Maak van deze gijzeling gebruik om tegen een vette vergoeding een nieuw vaccin te laten testen. CU later. Sabine.”

International

INTERNATIONAL

E-lectures at Saxion, future educational developments

For some time now, universities both in the Netherlands and abroad have made recorded lectures available on the internet. At the moment the Saxion Video Expertise Team is investigating what future digital educational developments are most interesting and feasible for Saxion. Meanwhile Sax asked both lecturers and international students how they feel about e-lectures. and it will be up to the Executive Board to make choices from the raft of digital possibilities. Lecturers Part of the investigation is asking lecturers at the schools what roles they see for themselves as to e-learning. Rogier Pliester, of the School of Marketing and International Management, has already some experience with students recording his lectures.

Students Students on the whole have access to the technology necessary for e-learning. Yet opinions differ as regards the desirability of it. Pham Dieu Thao, a Vietnamese Finance and Accounting final-year student, sees many advantages: “When it snows we don’t have to face the cold and in the summer holidays we could also study

Photo: Auke Pluim

Infinite possibilities The technological possibilities to make recorded or real-timelectures available on the internet are infinite. Debbie Braakman, who works for Meeting Point, is very enthusiastic about what is possible nowadays: “For example, a lecturer can add a ‘knowledge clip’ from the internet to illustrate a theoretical point, or log on to presentations by foreign lecturers.” Of course, such novelties cost money

However, he questions the use of it: “re-listening to a lesson is no replacement of knowing and understanding the essential contents of the book and sheets and being able to apply the acquired knowledge.” Do lecturers fear that students will not come to lectures anymore? “I don’t see internet lectures as a threat.” His colleague Thea Burggraaf is not quite sure whether students will not opt for staying away and watching online instead. “It would solve the shortage of classrooms”, she adds jokingly.

juni 2009

31

a few modules.” In contrast, her friend Tran Thi Bich Anh, prefers the interaction with the teachers and the possibility to ask questions directly. Lee Feng, a student of Spatial Planning from China, thinks that online education limits the opportunity for communicating face-to-face and for improving one’s English. Hien Ho, an IBMS third-year student from Vietnam, on the other hand, points out that he and many of his classmates are already involved in e-learning by “using the internet as a powerful tool to gain more insight”. Finally, MBA student Taye Wakuma from Ethiopia, though admitting that the internet lectures “will never replace the live teacher”, thinks being able to listen to a lecture once more, will ”increase a student’s understanding and improve his interaction in class.” Hannie Schipper

International SISA: events back on track

‘Events agenda will help integration’

rganizing more activities for international students is still the most important objective for SISA in Enschede. Last year there were “only five or six” activities for international students. The new board hopes to change this. The Student Union is an

O

Photo: Toma Tudor

This year there weren’t too many SISA (Saxion International Student Association) events due to internships and the change in board members. The new board is optimistic and promises a new programme and other novelties, such as an agenda full of events for the coming year. initiative of the International Office. “We wanted more activities for international students. However there’s not always that much time to organize events”, says Debby van der Kamp of the International Office. “We hope that the new board will make SISA livelier and will organize more events.”

Student Union Deventer The International Office still hopes to form an international student organisation in Deventer. Last year they campaigned for board members, but did not get much response. “It takes time to really form an organisation”, says Debby van der Kamp of the International Office. “We still hope to find students to form an organisation for Deventer. We would like to achieve this before December.” Interested? Contact: [email protected].

Renske Ja cobs

Svetlana Tomova, first year Art & Technology, is the new president of SISA Enschede. She thinks the new board is about to get things back on track. “This summer we will work hard to create an online agenda for international students. We do not only want to organize events ourselves,

but also make Saxion students more aware of the events at Saxion and in Enschede.” Tomova sees the new agenda as a way to make international students integrate better with their fellow Dutch students. “They get to know about events and know where to meet fellow students in their spare time. We want to inspire them to get out of their rooms.” (WvT)

Last-minute study: a way of student life Exams are on their way. Teachers advise to start revising early. Many students ignore this. Sax asked a few students why and if they regretted it afterwards. Renske Jacobs, second-year commercial textile studies (commerciële textielkunde) from the Netherlands, says her exam revising varies. “Mostly I leave it until the last minute on purpose. When the pressure is up I achieve more on most occasions. Plus it works for me. For now. Although I guess in the future I might experience otherwise.”

Kaj de Graaf

“There are approximately eight weeks to a project. The first few weeks I only work on assignments”, says Dutch student Kaj de Graaf, first-year science of public and social administration (bestuurskunde). “For the current project I have economics which I do have to study hard for if I want to pass. So at the moment I am studying for the coming exams. However the rest of this year I didn’t have to study for weeks and I passed my exams with ease. My grades are good so I don’t regret my lastminute study.” Mohammed Khattou studies the evening before an exam. The second-year student technical information science from Morocco says this is on purpose. “I keep postponing the work, because I don’t like it. Or I am busy with my job.” He always regrets it afterwards. “But I just cannot get myself to start studying earlier.” (WvT)

32

juni 2009

Mohammed Kh attou

International

In between art and nature What do the art of Vincent van Gogh and that of Pablo Picasso have in common with a natural park? All of these can be found in Otterlo in National Park The Hoge Veluwe, where the Kröller-Müller Museum is located. A worthwhile visit for those looking for a dose of art, architecture and nature. ational Park The Hoge Veluwe is one of the Netherlands’ oldest and largest national parks. It consists of woodland, heath land, lakes and drift sand. You can walk undisturbed for hours. But do borrow one of the free 1700 white bikes, if you do not have more than a day to explore. They can be found at the different entrances to the park. You can also use the bicycles to get to the museum.

N

The Kröller-Müller Museum is located at the centre of the National Park. Its collection

What are knowledge centres? Saxion has six different knowledge centres. Each of them is specialized in a different area of the (international) society which they research and share their knowledge. Students too are doing research as part of their education. That Saxion doesn’t only educate and researches as well is common knowledge. But the Saxion knowledge centres are not well known among international students. These organizations help in finding answers for other organizations on questions they come across in daily life. This research is used to create new knowledge for the community and education at Saxion. At all knowledge centres ‘associate professors’ and students are involved in the research, although not many international students are. At the Knowledge Centre of Health, Welfare and Technology, however, there are eight Vietnamese master students of Advanced Nursing Practice. There is an international project in the Ukraine as well, although in this project there are no students involved at all. The master programme is part of the knowledge centre. (WvT) Saxion knowledge centres: • Knowledge Centre for Innovation in Education • Knowledge Centre for Environment • Knowledge Centre for Innovation and Entrepreneurship • Knowledge Centre for Health, Welfare and Technology • Knowledge Centre for Design and Technology • Knowledge Centre for Hospitality Business • These are not the official names for the knowledge centres. Saxion is currently designing these

consists of a large number of works by painter Vincent van Gogh. It even offers works by George Seurat, Pablo Picasso and Piet Mondriaan. There is also a unique collection of sculptures in the sculpture garden. You can reach Otterlo by a bus service from Apeldoorn Central Station. Entrance fee for the park: seven euros. Entrance fee for the museum: another seven euros. Showing your Saxion pass/student card will allow you a fifty per cent discount on the museum fee. On rainy days the sculptures in the sculpture garden may be covered to avoid damage. On sunny days it may be that all the bicycles are in use. It is not possible to make reservations for the bikes. (WvT)

‘In my position I learn a lot’ Many international students have a function in an international student association. One of them is Bhayu Prasetya, third-year student electrical engineering, from Indonesia. He is vice-chairman for culture and sport affairs of the Indonesian Student Association in Enschede. The association was founded in 1998, because of the great number of Indonesian students in the area. This year there are almost 100 members. Prasetya: “We help Indonesian students in Enschede to adjust, to give them any important information before and after they arrive. We focus on a good community, relationship, and network among Indonesian students, even when they have finished the study and go back to Indonesia. We keep in touch by mail. For example, we organize cultural events to introduce our arts, culture, and customs. We have our own band, traditional dancers, and a football team. I chair the board when we want to organize a cultural or sport event. My position teaches me to manage people, to organize events and to create a network.” (MN) www.ppienschede.com

juni 2009

33

Photo:Toma Tudor

Photo: Kröller-Müller Museum

Photo: Cary Markerink

Student & co

Kudra Mata: keiharde Thrash Metal Core

Foto: Toma Tudor

Op 19 juni brengt Kudra Mata (Tijmen Hobbel, Glenn Groeneveld, Karel Lenferink en Mart Heunen) haar tweede cd uit: Legacy of Persistence. Thrash Metal Core op zijn top. Hobbel (kunst & techniek) en Groeneveld (LED) studeren op Saxion.

! n e k c o R

“We treden tegenwoordig vaak op in Nederland, maar zijn ook al in Duitsland en Polen geweest. Vooral Polen was te gek: die mensen gaan echt volledig los”, vertelt Groeneveld. “We treden op zo’n avond op met andere bands en spelen zelf dan veertig tot 45 minuten. Een goede lengte, want veel langer moet je die shit ook niet aanhoren.” Hobbel: “Het geld dat we met de optredens verdienen, hebben we opgespaard voor het maken van de nieuwe cd. We spelen alleen eigen nummers, die we aan de lopende band schrijven, aanpassen en opnieuw spelen. Onze nieuwe cd was direct een goede aanleiding voor mijn verdiepingsfase van kunst en techniek, waarvoor ik dus het artwork van de cd/website heb gemaakt. Daarnaast doe ik ook de grafische vormgeving van de band. Het voelt zo helemaal niet alsof ik voor school bezig ben.” Het is volgens Groeneveld niet het enige dat nu een stuk professioneler gaat. “We hebben er dus even voor moeten sparen, maar de tweede cd is opgenomen in een studio. Het gaat bij ons niet om het schip met geld, maar om de kick van de optredens en onze doelen halen. Onze nummers zijn dan ook online te beluisteren, waarmee we proberen op een nieuwe ‘community-manier’ nieuwe zieltjes te winnen. Onze eerste cd kun je nu zelfs gratis downloaden.” Tijmen: “En daaraan hoor je wel hoe veel beter onze muziek in de afgelopen jaren is geworden.” (EW) Glenn Groeneveld (links) en Tijmen Hobbel. Kudra Mata lanceert haar nieuwe cd op 19 juni in het Metropool. Meer informatie op www.kudramata.com Kijk voor een filmpje over Kudra Mata op Sax.nu.

Blijven han gen

Veilig bijtanken

Foto: Toma Tudor

Tijdens het project dat Koen Bakker (21) uit moest voeren voor de projectweek op Saxion, besloot de vierdejaars industrieel product ontwerpen dat het wel interessant was om langer te blijven werken bij het bedrijf dat zijn project uit had geschreven. “De opdracht die ik tijdens de projectweek kreeg, was een ontwerp maken waarmee ik de veiligheid van een tankpark moest kunnen verzekeren”, vertelt Bakker. “Deze zogenaamde tankparken zijn bijvoorbeeld te vinden in grote havens, waar de bulkopslag van petrochemische producten plaatsvindt. Het bedrijf Tebodin, die de opdracht uitschreef, ontwerpt deze parken regelmatig, maar ze waren op zoek naar een ‘frisse’ kijk op dit onderwerp”, legt hij uit. Ik en Ruud Bosma (teamleider van het concurrerende team) vonden het beiden een dusdanig interessant project waardoor we uiteindelijk besloten om bij Tebodin te blijven. Daarbij had ik het afgelopen kwartiel geen vol rooster en leek het mij een uitgelezen kans om eens bij een groot bedrijf in de keuken te kijken. Tijdens mijn stages heb ik geleerd hoe waardevol dit kan zijn en deze projectweek leek mij wel een mooi aanknopingspunt voor een kort stageproject”, vervolgt Bakker. “En natuurlijk staat dit soort dingen ook altijd leuk op je cv.” Voor Tebodin was het een kans om aanstaande professionals kennis te laten maken met hun bedrijf en om op die manier de naamsbekendheid te vergroten onder die groep. Bakker: “Kortom, het was voor beide partijen een leuke en leerzame ervaring!” (JvN)

34

juni 2009

Tanzania Rhonda Blokhuis (21) studeerde small business en retailmanagement, en vertrok vorig jaar naar Tanzania. Niet voor een paar weken vakantie, maar om te gaan werken bij een bureau dat onder andere safari’s organiseert.

Afstuderen

Student & co

Hotel met vleugels Half juli is het zo ver, dan opent de luxesuite, ontworpen door Marjolein Garritsen (24), haar deuren. Op vliegveld Teugen wel te verstaan, een kamer met vleugels. Roy Weijgerse (links) en Peter Stegeman. Foto: Auke Pluim

Een eigen kantoor bouwen Sax ging op bezoek bij de wel heel bijzonderde werkplek van Peter Stegeman. De vierdejaarsstudent personeel en arbeid schrijft samen met afstudeerpartner Roy Weijgerse een personeelsbeleid voor Bootsma Retail Exploitatie.

Een compleet vliegtuig inrichten tot een luxe hotelsuite, dat is zo ongeveer wat Garritsen in opdracht van hotelsuites.nl heeft gedaan. Als student aan de Jan des Bouvries Academie, onderdeel van Saxion Next, begon ze aan haar afstudeeropdracht. “Het was een heel bijzondere opdracht, waaraan ik zo’n twee jaar geleden ben begonnen”, vertelt ze. “Het was een Russisch toestel van vijftig jaar oud, dat al een tijdje niet meer vloog. Het heeft een hele tijd in Duitsland gestaan, en er heeft zelfs een restaurant in gezeten. Vervolgens is het in stukjes naar Nederland vervoerd.” Inmiddels staat het weer als één geheel op vliegveld Teuge, nabij Apeldoorn. “Het is een complete suite met loungegedeelte, een bubbelbad en infraroodsauna geworden.” Voordat het vliegtuig opengaat voor publiek, mag Marjolein de suite zelf uitproberen: “Ik ga er proefslapen, kijken of alles werkt. Straks kost het 350 euro per nacht.” (FK)

Maar voordat de heren aan de slag konden, moesten ze eerst een eigen kantoor inrichten op een zoldertje in de binnenstad, dat daarvoor dienst deed als opslagruimte voor schoenen. “In het begin stonden er alleen wat stellingen, vertelt Weijgerse. “We zaten zonder stroom en hadden dus ook geen licht.” Stegeman: “Maar vanaf het begin hing er al een relaxte sfeer.” “En het klikte snel met onze opdrachtgever”, vult Weijgerse aan. Het sollicitatiegesprek van de heren vond plaats in een café en op die plek houden Stegeman en Weijgerse nu ook hun sollicitatiegesprekken. “Het leuke aan deze opdracht is dat het gaat om een bedrijf dat nog in de steigers staat en dus moeten we het personeelsbeleid ook vanaf de grond opbouwen”, aldus Stegeman. (SJ)

“Na mijn afstuderen wilde ik graag reizen, maar mijn studentenbudget liet dat niet toe”, legt Rhonda uit. “Ik was van plan om eerst een paar maanden te gaan werken en sparen, maar toen kreeg ik onverwachts een baan als operation manager bij een safaribedrijf aangeboden.” Vestigingsplaats: Arusha, Tanzania. Niet bepaald de plaatselijke Albert Heijn. Toch hoefde Rhonda niet lang over de aanbieding na te denken: “De combinatie van werken en reizen sprak me erg aan.” In het zonnige Arusha in het noorden van Tanzania doet Rhonda nu de sales en marketing van Safari Care ltd. Ook houdt ze zich bezig met het adviseren van klanten, en het boeken van reizen en tripjes. “We maken elke reis op maat. Zodat de klant de reis maakt die bij hem past. We organiseren safari’s in Noord-Tanzania, beklimmingen van de hoogste Kilimanjaro en bijvoorbeeld ook strandvakanties naar Bounty-eiland Zanzibar.” Tijdens haar werk komt vooral het ‘out-of-the-box-denken’, zoals ze dat tijdens haar opleiding leerde, goed van pas. “Niets gaat hier zoals gepland en soms moet je met weinig middelen veel bereiken.” Ook heeft ze te maken met cultuurverschillen: “Van afspraken en agenda’s hebben de Tanzanianen nog nooit gehoord. Als ze al op komen dagen, zijn ze standaard te laat. Voordeel ervan is dat ze ook nog nooit van stress hebben gehoord, alles gaat ‘pole pole’, wat rustig aan betekent, en is ‘hamna shida’, oftewel: geen probleem. (FK)

Kleren wassen op een steen Nicole Kuijper, vierdejaarsstudente htro, is net geland op Schiphol als wij haar vragen naar haar ervaringen tijdens haar stage in India. “Het is hier in Nederland weer even wennen, maar in India ondervond ik een ware cultuurshock. Al word je nog zo goed voorbereid op dingen als geen decolleté, geen normaal toilet en 46 graden. Pas als je daar bent, weet je echt hoe warm 46 graden eigenlijk is”, zegt ze. De eerder genoemde cultuurshock komt volgens Kuijper van twee kanten. “Ook zij moeten even wennen aan jou. Als de inwoners zien dat jij ook je kleren op een steen wast, dan word je pas als gelijke gezien”, ondervond Nicole. Samen met medestudent Andreas heeft ze zich in India beziggehouden met ecotoerisme en development, wat inhield dat ze met zo min mogelijk financiële middelen duurzaam ecotoerisme op moesten zetten in het land. “Hierbij is het de bedoeling dat uiteindelijk een heel dorp gaat meeprofiteren van de natuurtoeristen. Zo kan een vissersman bijvoorbeeld overdag gewoon vissen. Maar hij kan ook eens in de zoveel tijd een groepje toeristen meenemen op zijn bootje, om hen een beeld van het dagelijks leven te geven”, legt Nicole uit. De twee studenten kregen de opdracht van SCF India en trots vertelt Kuijper dat deze geslaagd is. “Ik ga straks voor twee jaar terug om te werken voor WNF, dus ja”, antwoordt ze tot besluit op de vraag of ze nog eens teruggaat. (SJ)

Stage juni 2008

35

Foto: Auke Pluim

‘Alles gaat hier pole pole’

Opdracht

Collega & co

In een zelfgebouwde boot over het Twentekanaal Oud-bestuursvoorzitter Cor Boom nam begin 2008 afscheid bij Saxion, maar bleef er nog een tijdje als adviseur bij het Facilitair Bedrijf. Over een paar maanden zwaait hij definitief af. De tijd die dan vrijkomt, vult hij op met het bouwen van (roei)boten. “Ik roei al sinds mijn middelbareschooltijd. Sindsdien ga ik elke week een paar keer heen en weer over het Twentekanaal”, vertelt Boom. “Met vijf roeivrienden hebben we vorig jaar in Noord-Holland een botenbouwcursus gevolgd. Hierbij leerden we boten bouwen via een speciale techniek, waarbij er met heel kleine latjes wordt gewerkt, waarna het wordt afgewerkt met doorschijnend kunststof. Met dit groepje bouwden we een complete kano en het beviel ons zo goed, dat we er mee verder gaan. We willen volgens deze techniek ook roeiboten gaan bouwen en we zijn momenteel druk bezig met het maken van de tekeningen en het inrichten van een loods om de boten te maken.” Boom benadrukt dat het vooral om de gezelligheid gaat. “In de loods komt ook zeker een koelkast met

biertjes! Maar we pakken het ook echt serieus aan. Iedereen brengt kennis in en het is erg leuk om dit met een clubje te doen. We willen de eerste gebouwde boot zelf uitproberen en gebruiken. Maar als er roeiverenigingen zijn, die hiervoor belangstelling hebben, dan staan we er zeker voor open.” (MN)

Van je familie moet je het hebben Je broer of zus bij dezelfde werkgever op dezelfde afdeling? Veel mensen gruwelen bij die gedachte. Zo niet Tamara (46) en Glen (47) Ripassa, beiden werkzaam op de academie Mens en Maatschappij. Tamara Ripassa: “Vooral toen ik hier begon, dacht ik: wat fijn dat mijn grote broer er is!”

Foto: Toma Tudor

Wie ze beiden naast elkaar ziet staan, kan de gelijkenis niet ontgaan. Toch is het voor veel mensen lastig in te schatten hoe de verhoudingen tussen Glen (docent en beleidsmaker internationalisering) en Tamara Ripassa (docent methodische vakken ) precies liggen. Glen Ripassa: “Mensen die ons niet kennen, hebben moeite om ons te plaatsen. Ze vragen wel eens of we getrouwd zijn.” Glen Ripassa werkt inmiddels veertien jaar bij de hogeschool, zijn zus slechts tweeënhalf jaar. Het was op Glens advies dat Tamara ging studeren. Toen er bij Saxion een functie voor tutor vrijkwam, greep ze haar kans. “Saxion heeft wel van tevoren aan mijn broer gevraagd of hij moeite zou hebben met mijn aanstelling”, vertelt ze. Zit je als familie niet continu op elkaars lip als je voor hetzelfde bedrijf werkt? Welnee, wuiven broer en zus het beeld weg. Ze zien elkaar nauwelijks op de hogeschool. Sterker nog, wanneer ze iets willen afspreken op de werkvloer, moeten ze de agenda’s erbij halen. Zo groot als de fysieke gelijkenis tussen broer en zus is, zo klein zijn de overeenkomsten in karakter. “Collega’s merken dat wij qua inborst sterk verschillen”, lacht Glen Ripassa. “Inderdaad”, valt zijn zus hem bij. “Ik ben meer de doener, hij de denker.” (DM)

36

juni 2009

In drie jaar in een zeilboot de wereld rond Er gingen jaren van voorbereidingen aan vooraf, maar 6 juni was het dan zover. Leonie Kok vertrok samen met haar man en twee zonen, Mees (2,5) en Pieter (1), voor een wereldreis met hun ruim veertien meter lange zeilboot. Kok was tot mei werkzaam bij Saxion als beleidsmedewerker op de afdeling Onderwijsontwikkeling en Kwaliteitszorg (O&K) en nam ontslag voor haar droomreis. Ze verwachten over een jaar of drie terug te zijn in Nederland. “Onze boot ligt in de haven van Rotterdam. Van daaruit vertrekken we richting Engeland, steken over naar Spanje, zakken af naar de Canarische Eilanden, dan gaan we de Atlantische Oceaan over naar de Cariben en via het Panamakanaal en de Polynesische eilanden komen we uiteindelijk uit in Nieuw-Zeeland. Daar blijven we dan een maand of vijf, omdat we het orkaanseizoen moeten afwachten. Hoe we daarna precies teruggaan richting Nederland is nog niet helemaal duidelijk.” De wereldreis per zeilboot is een lang gekoesterde droom. “Nog voordat we elkaar hadden ontmoet, wilden we dit allebei al. Langzaam maar zeker kregen we het idee om het gewoon te gaan doen. Toen we zes jaar geleden op de botenbeurs Hiswa een lezing van een man bijwoonden die dit met een kindje had gedaan, hebben we de plannen concreter gemaakt. We leven er al zo lang naartoe en we hebben alles heel goed voorbereid. Het is spannend en we hebben er enorm veel zin in!” (MN)

Collega & co Medewerker uitgelicht

Voetbal

Blij met volwassen studenten

In de loop der tijd heeft ze Albron met Saxion zien meegroeien. Waar ze vroeger vooral op één locatie werkte, is er inmiddels een drietal plaatsen in de hogeschool waar ze de ‘toko’s’ draaiende houdt. “Ik vind het vooral fijn dat ik zelf kan bepalen wat ik wanneer kan doen”, geeft ze aan. Ook het contact met de Saxion-studenten bevalt haar wel. Naast Saxion is ze werkzaam bij onderwijsinstellingen waar zestien- en zeventienjarigen rondlopen, maar die hebben volgens haar toch een andere houding. “Je merkt dat de studenten hier meer volwassen zijn. De mentaliteit is anders en dat vind ik erg prettig.” Natuurlijk kun je niet meer dan een decennium bij een bedrijf werken zonder grote veranderingen te hebben meegemaakt. Wat is haar in dat opzicht het meest bijgebleven? “Het chippen”, zegt ze beslist. “De overgang van contant geld naar chippen, was voor velen lastig. Het duurde echt even voordat mensen daaraan gewend waren.” Achteraf blijkt het volgens Oppers een goede investering te zijn geweest. Het maakt het betalingsverkeer en daarmee het werken achter de kassa makkelijker. “Voor mij is het ideaal.” (DM)

Passie losmaken Now or Never, Wie ben ik en Wedden Dat. Het is slechts een greep van de programma’s waaraan Tinka Gijsen (43) in het verleden als uitvoerend producent heeft meegewerkt. Inmiddels is ze sinds een jaar docente cross media concepting bij Saxion en heeft ze de studenten een pitch bij RTL Productions bezorgd. “Ik wil graag het contact met de praktijk behouden.” Het is een misverstand dat het onderwijs rustig zou zijn. Tinka Gijsen hopt van college naar afspraak en tussendoor zijn er mails te beantwoorden, telefoontjes te plegen en studenten te ondersteunen. Het aanbod van Saxion om les te geven, kwam voor haar op een goed moment. “Ik kom uit de tijd van de

Column

Foto: Toma Tudor

“Ik ben niet de enige die haar jubileum viert”, vertelt Vanessa Oppers bescheiden. Over zes maanden is het officieel twaalfeneenhalf jaar geleden dat ze bij Albron in dienst trad. Vorig jaar waren andere collega’s haar voorgegaan in die eer en dat werd gevierd met een chique diner bij het Koninklijk Instituut voor de Tropen (KIT) in Amsterdam.

Een liefhebber ben ik niet en tot voor kort was ik ook geen kenner. Maar mijn interesse in de wereld van voetbal is in het afgelopen jaar sterk toegenomen. Eindelijk weet ik precies wat buitenspel betekent en kan ik het begrip diepe pass uitleggen. Dat het mandaat van Jol bij Ajax naar Engels model wordt vorm gegeven, vind ik niet meer dan logisch en natuurlijk was het FC Twente dat ternauwernood de beker aan Heerenveen liet. Dat alles heb ik te danken aan mijn zesjarig zoontje dat het prachtig vindt dat zijn vader zo’n voetbalkenner is. Uitgerekend hij besloot te breken met een generaties lange traditie van voetbal onbenul. Zijn enthousiasme is aanstekelijk. Elke dag loopt hij in zijn gele Zlatan-shirt (Zweden?) met zijn bal onder de arm naar buiten om een tegenstander te zoeken. Dat kan ook de strak witte muur zijn waar mijn nieuwe klimroos zoveel moeite doet om hogerop te komen. Boven zijn bed hangt natuurlijk een poster van FC Twente en hij kent alle spelers bij naam. Zijn favoriete game is een voetbalspel waarin hij levensechte virtuele voetballers levensechte virtuele slidings laat maken. Ja natuurlijk: elke zaterdag kun je me vinden langs de lijn. Met heimelijk in mijn zakken gebalde vuisten, in mijn schoenen gekromde tenen en samengeknepen lippen. Weer of geen weer, ik ben één van de vaders langs het veld. En we zijn er altijd; elke zaterdag weer. Met een plastic bekertje dampende kantinekoffie in de hand onder de paraplu. Geen grotere fans van het elftal F4 dan wij, de vaders langs de lijn, die precies weten waar het aan schort als een tegendoelpunt valt. Tegen mijn eigen verwachting in heb ik het uitstekend naar mijn zin langs de lijn. Het seizoen is inmiddels afgelopen. Ik heb begrepen dat het traditioneel tijdig eindigt om het getergde veld de kans te geven op herstel. De vaders bedachten dat een barbecue wel leuk zou zijn bij wijze van seizoensafsluiting voor de boys en hun supporters. Een moeder werd bereid gevonden om de organisatie ter hand te nemen en alle logistieke voorbereidingen te treffen. Afgelopen vrijdag was het zover. Vijf barbecues werden door elf vaders voorzien van rokerig vuur terwijl de moeders een keur aan handgemaakte salades uitstalden. Ik zal u de details van de bijeenkomst besparen, maar het was een aardig feestje. Een feestje dat begon met een 7-6 winst voor de F4-boys in een wedstrijdje tegen de vaders. Nu stonden de moeders langs de lijn. Een aardig en spontaan feestje. Gewoon leuk. Maar zo gewoon was het niet. Het is kennelijk niet gebruikelijk dat ouders zoiets doen. Sterker, de trainer had zo’n initiatief in zijn lange loopbaan nog niet meegemaakt. Het is niet gebruikelijk dat alle kinderen van een elftal er elke zaterdag zijn. Uit en thuis. En dat hun ouders langs de lijn staan. Weer of geen weer. Gek eigenlijk.

Nitie

Nitie Mardjan is medewerker bij AGZ.

grote amusementsprogramma’s en als je al zo lang in het vak zit, dan zoek je het breder. Bovendien heb ik het overdragen van kennis altijd al leuk gevonden.” In haar lessen probeert ze zo dicht mogelijk bij de praktijk te blijven door de studenten formats uit de praktijk voor te leggen en actuele onderwerpen te behandelen. Ze wil de studenten leren anders naar programma’s te kijken, niet denken in termen van wat zíj leuk vinden om naar te kijken, maar wat de doelgroep daarvan vindt. “Studenten moeten leren hun eigen creativiteit te ontplooien en zich te ontwikkelen als professionals.” Dat kan volgens Tinka Gijsen niet zonder een flinke dosis enthousiasme. “Het gaat er mij om de passie los te maken bij de stuFoto: Toma Tuor denten. Ze moeten denken: jeetje, wat een waanzinnig leuk vak heb ik!” (DM)

juni 2009

37

Onder de loep Bij de zes kenniscentra van Saxion zijn meer dan dertig lectoren actief. In de serie Onder de loep belicht Sax de activiteiten en het toegepast onderzoek dat zij samen met docenten en studenten verrichten.

Smart Creation smeedt talenten samen Een onderneming beginnen is voor velen een sprong in het diepe. Creatief als je bent, heb je een goed concept ontwikkeld. Maar het idee in de markt zetten is niet echt ‘je ding’. Omgekeerd zijn er ook lieden ‘zonder product’ die zeker weten dat er een ondernemer in hen schuilt. Smart Creation smeedt beide talenten samen tot een kansrijke onderneming. Smart Creation beweegt zich in de driehoek van creativiteit, smart materials in de sfeer van textiel en ondernemerschap”, maakt projectleider Babette de Weerd van het Saxion Centrum voor Innovatie en Ondernemerschap (SCIO) duidelijk. “Smart Creation is bedoeld voor potentiële starters en starters tot vijf jaar na oprichting van”, waarmee ze aangeeft dat je niet per se (ex-)Saxion-student hoeft te zijn om tot de doelgroep van het project te behoren. “We richten ons vooral op startende ondernemers die een product ontwikkelen of hebben ontwikkeld ten behoeve van de mode- en interieurbranche. Deze jonge ondernemers worden ondersteund vanuit de kennis en ervaringen over ondernemerschap, en vooral vanuit de aanwezige kennis over de combinatie van kunst, techniek en materialen. Daarmee bundelt het project ondernemerschap, productontwikkeling en materia-

“

lenkennis en kan het daarmee een belangrijke aanvulling zijn voor studentondernemers in de creatieve industrie.” We schrijven het jaar 1920 als de eerste lessen worden gegeven in het nieuwe gebouw aan het Ariënsplein in Enschede van de Twentsche Industrie en Handelschool, ook wel De Maere genoemd. Het is de eerste vorm van hoger beroepsonderwijs in Oost-Nederland en de voorloper van wat nu Saxion heet. “Arbeiders genoeg, maar we hebben ook kennis nodig”, roepen fabrikanten als Van Heek, Blijdenstein, Jannink, Gelderman, Spanjaard en Ter Kuile in koor. Niet dat deze lieden bekend staan vanwege hun innovatieve geesten, want vijftig jaar later was de textielindustrie in Twente volledig naar de knoppen, juist als gevolg van een gebrek aan vernieuwingsdrift. Omdat de textielopleiding van Saxion, mede

De ondernemende hogeschool Saxion richt zich al ruim tien jaar op ondernemerschap en innovatie. Jonge, innovatieve ondernemers zorgen immers voor economische groei in de regio, waarin Saxion een voortrekkersrol moet waarmaken. Uit onderzoek blijkt dat ondernemerschap ook onder studenten van Saxion een hot item is. Bijna de helft van de studenten van Saxion blijkt belangstelling voor ondernemerschap te hebben. Een dikke tien procent is zeker van plan een onderneming te beginnen en meer dan 300 studenten zijn al aan het ondernemen. Naar schatting zijn er inmiddels meer dan 1.000 Saxion spin-offs, die sinds 1986 zijn ontstaan. Ze bieden werk aan 10.000 tot 20.000 medewerkers. De ambitie van Saxion is verdubbeling van het aantal ondernemingen dat jaarlijks vanuit de hogeschool wordt begonnen. Lectoren vervullen een belangrijke taak bij het stimuleren van ondernemend gedrag bij studenten. Bij het project Smart Creation vervullen vooral de lectoren Ger Brinks (Smart Functional Materials) en Han van der Meer (Kennisinnovatief Ondernemerschap) een voortrekkersrol.

38

onder impulsen van lectoren die een aantal jaren geleden werden ‘ingevlogen’, van de ondergang zijn gered en tot op de dag van vandaag is blijven bestaan, weet men Enschede én Saxion nog altijd te vinden. Want voor wie het nog niet wist: Nederland doet het nog altijd heel behoorlijk in de wereld van de textiel en de mode. Na de grote en toonaangevende landen staat Nederland op de vijfde plek in Europa. En grote merken als Gsus, McGregor en Turnover klinken natuurlijk niet zo Nederlands als het merk Gaastra, maar deze komen wel degelijk van Nederlandse bodem. Intussen verdienen wereldwijd honderdduizenden hun boterham met onderzoek en ontwikkeling van ‘slimme materialen’ voor mode en interieur waarmee nieuwe functionaliteiten aan textiel kunnen worden gegeven. Als het aan SCIO-directeur Theodor van der Velde ligt, komen er in Twente onder impuls van het project Smart Creation - waarvoor via de gemeente Enschede en Technopartner (ministerie van Economische zaken) 1,8 miljoen euro subsidie beschikbaar is gesteld - de komende jaren honderden arbeidsplaatsen bij. “Binnen vijf jaar moeten er in deze regio honderd nieuwe bedrijven zijn, die zich bezighouden met het ontwikkelen en produceren van materialen met bijzondere eigenschappen. Inderdaad, ‘slim textiel’ oftewel materiaal dat van eigenschap verandert onder invloed van een prikkel uit de omgeving. Dan kan het gaan om temperatuur, licht, chemicaliën of vocht. Denk bijvoorbeeld aan de jas die lichtgevend wordt in het donker en shirts waarop op de beats

juni 2009

van de muziek in de discotheek een boodschap zichtbaar wordt via sensoren en led-verlichting. Dat bestaat inmiddels allemaal al.” “En ook op het gebied van interieur en textiele toepassingen in de gezondheidszorg zijn er zeer innovatieve producten ontwikkeld die in de

Onder de loep markt heel goed zijn geland”, vult Babette de Weerd aan. Enthousiast legt Theodor van der Velde, directeur kenniscentrum Innovatie en Ondernemerschap, uit hoe de gemeente Enschede begin vorig jaar contact zocht met Saxion als ‘eigenaar’ van de oude textielopleiding om de forse subsidie van Economische Zaken binnen te kun-

via de lijnen van verleiding, van ontmoetingen en van vertrouwen. Vergeet ook niet dat creatieve geesten altijd werken op basis van oorspronkelijke integriteit.” Babette de Weerd geeft aan dat er inmiddels serieuze gesprekken zijn met vijf potentiële deelnemers. “Het bruist hier. Wat we doen is echt mensenwerk. Smart Creation is een

Bedrijfskunde. “Dus vooral de hoek waar je ondernemerschap vermoedt en waar ook volop creativiteit aanwezig is. Maar in principe mag elke student bij ons aankloppen.” Theodor van der Velde: “Met dit type ambitieuze projecten laten we zien dat Enschede en Saxion, als het om innovatief textiel gaat, het nog steeds kunnen. Nog altijd zijn er ontzettend veel mensen in deze

‘Als we werknemers opleiden, moeten we ook ondernemers afleveren’ groot project, dus je zou kunnen denken dat ook de aanpak groots en meeslepend is. Maar dat is die dus niet. Het is klein en persoonlijk. Het is aandacht en elkaar écht ontmoeten. Dat is onze ‘huisstijl’ en dat willen we graag zou houden.” Het project richt zich binnen Saxion vooral op de studenten van Toegepaste Kunst en Techniek, Small Business en Technische

regio actief in de textiel. Van professoren, lectoren en innovators tot kleine en grotere bedrijven. Ook de textielgerelateerde opleidingen van Saxion die op sterven na dood waren, zitten sinds de komst van lectoren weer in de lift. Lectoren zuigen vernieuwing naar binnen. Daarnaast ben ik enorm gecharmeerd geraakt van de enorme netwerken waarin die gasten opereren.

Van der Velde erkent dat Saxion de lat voor zichzelf hoog heeft liggen als het gaat om het stimuleren van ondernemerschap. “Het is gewoon onze maatschappelijke opdracht als hbo-instelling. Een hogeschool die werknemers opleidt, moet ook ondernemers afleveren. En dat mogen we bij Saxion wat mij betreft trouwens nog wel wat forser aanzetten. Vergeet niet dat te veel mensen in de creatieve hoek een marginaal bestaan leiden. Ze worden te weinig erkend en uitgedaagd, vooral omdat ze vaak niet business wise kunnen denken. Terwijl ze briljante dingen doen. Al dat moois kunnen we maar beter niet op de plank laten liggen.” Harry van Stratum

Foto: Toma Tudor

nen slepen. “Eigenwijs als we zijn, hebben we een plan geschreven dat niet de lijnen volgt van de subsidieregeling, maar waarin onze eigen Saxion-filosofie over het leggen van verbindingen tussen de hightech, de creatieve industrie en ondernemerschap de leidraad was. Daarmee hebben we het ministerie verrast. Ondernemerschap ontstaat in onze visie namelijk niet vanzelf. Het gaat

De textielwereld is een wereld waarin men elkaar kent, heb ik gemerkt. En dat betaalt zich in een project als Smart Creation, juist voor de startende ondernemer, dubbel en dwars uit.”

juni 2009

39

Recensies

8,5 FILM State of play Van: Kevin MacDonald Met: Russell Crowe, McAdams In de bios: 18 juni

Rachel

Je moet het maar doen: van een degelijke 6-uur durende Britse tvserie een twee uur durende Amerikaanse film maken. Dat wordt schrappen, versimpelen en aanpassen aan het grotere bioscooppubliek. Kevin MacDonald deed het. Eerder maakte hij Touching the void en The Last King of Scotland. Je kunt

aan deze twee indrukwekkende films gerust State of play toevoegen. Russel Crowe speelt een doorgewinterde onderzoeksjournalist en Rachel McAdams een jonge redactrice. Samen onderzoeken ze de moord op een kleine crimineel en de mysterieuze dood van een politiek assistent. De zaken hebben met elkaar te maken en wijzen op een complot tussen wapenhandelaars en politici. Als blijkt dat de politicus in kwestie (een goede rol van Ben Affleck) een oude vriend van

CD Esmée Denters – Outta here

journalist Crowe is, wordt de zaak nog gecompliceerder. Regisseur MacDonald krijgt het voor elkaar om veel te vertellen in twee uur, zonder dat de film als bomvol overkomt. State of play is niet alleen een spannende journalistenfilm, het is tevens een politieke intrigefilm, een actiefilm en een detective. Normaal gesproken leidt het mixen van zoveel genres tot een stuurloze product, maar aan State of play is alles geslaagd. (RvN)

DVD/CD Jeff Buckley – Grace, around the world

Nadat de homevideo’s van het YouTubezangeresje Esmée in 2006 miljoenen kijkers trokken en alle platenmaatschappijen de zeventienjarige Oosterbeekse wilde hebben, werd het stil. Tot ze een half jaar terug bij Oprah verscheen en nu haar debuutcd uitbrengt bij platenbaas en begeleider Justin Timberlake. De ondertussen twintigjarige Denters heeft duidelijk niet stilgezeten. Ze werkte met Timberlake, Ryan Tedder en het Noorse componistenduo StarGate. Tedder en StarGate schreven veel grote hits voor Rihanna, Beyoncé en Ne-Yo. Outta here is een cd met twaalf rete-commerciële R&B songs. De vele vibrato’s waarmee Esmée in die oude filmpjes opviel, zijn ingeperkt. Gelukkig maar, want – hoe knap ook die Mariah Carey-achtige trillers houd je geen heel album vol. Wat overblijft is een zangeres die qua stem en composities prima past binnen het genre van de lichte popsoul. De basiselementen zijn aanwezig om ook net zo groot te worden als Rihanna of Carey: een leuk doorbraakverhaal (YouTube), enkele grote namen aan je zijde (Oprah, Justin), potentiële hitsongs (‘Outta here’, ‘The First Thing’), de goede looks en niet te vergeten een mooie stem. Wil ze bij de groten gaan horen, hoeft ze alleen nog maar te zorgen dat haar naam in het nieuws blijft. (RvN)

6,5

9

Hallelujah, Jeff Buckley is terug! Althans, hij is natuurlijk nog gewoon dood, maar dankzij X-factor-winnares Lisa, was Buckley weer even in het nieuws. De oude Buckley-fanaten kregen tranen in de ogen van Lisa’s finalenummer. Niet van haar mooi gezongen ‘Hallelujah’, maar omdat alleen Jeff dat lied mag zingen. Buckley’s versie is hartverscheurend, maar de credits voor de song gaan nog altijd naar Leonard Cohen. Ondanks dat er postuum al veel verscheen van Buckley, biedt deze DVD-box genoeg nieuws. Zowel de docudvd als de live-dvd focussen op Buckley’s wereldtour die hij na zijn debuutcd Grace maakte. Buckley heeft ondertussen bij fanaten een heiligenstatus gekregen wat jammer genoeg iets te goed aan de verheerlijkende toon in de docu te merken is. De concertregistraties en tv-optredens maken echter alles goed. Een concert van Buckley moet een belevenis geweest zijn. Vol bezieling zingt hij zijn songs. De uitgebreide box bevat naast een poster en wat ansichtkaarten ook een backstage-pasje voor de tour van ‘95/’96. Weird - als je erover nadenkt, een beetje creepy zelfs. De box is een must voor de fans, maar de Buckley-beginner heeft genoeg aan de enkele DVD met het geweldige live-materiaal. (RvN)

(KOOK)BOEK Student & toch gezond Studenten en gezond eten. Het zijn twee uitersten die waarschijnlijk nooit bij elkaar zullen komen. Zeker niet in de ogen van ouders. Die zien enkel de koelkast vol bier, de tafel vol pizzadozen en het aanrecht vol afwas. En natuurlijk de witte gezichten van hun kinderen als deze thuis hun volle waszak komen inleveren voor een bord vitaminen. Dit studentenkookboek moet dit beeld gaan doorbreken. Een gewichtsconsulent en een kok stelden 50 simpele en gezonde gerechten samen en verdeelde deze over zes weekmenu’s. Vooral het idee van vaste weekmenu’s (inclusief boodschappenlijstjes) moet het de student makkelijker maken. Je hoeft niet meer na te denken, alleen te lezen, te kopen, te koken en

40

juni 2009

te eten. Het opvallendste aan dit initiatief is dat het direct van studenten zelf afkomstig is. Dit boekje is namelijk een derdejaarsopdracht van negen TIO-studenten (Hospitality & Toerisme) aan de Hogeschool Utrecht. Commercieel is hun mini-onderneming geslaagd, want de boekjes verkopen goed. Als die kopers dit verantwoorde cadeau aan hun studerende kinderen geven, blijft natuurlijk de vraag of die het gaan gebruiken. Het is goed voor te stellen dat ongezonde studenten niet op vaste menu’s en boodschappenlijsten zitten te wachten. Die hebben honger en willen nu eten. Verkrijgbaar bij Albron Saxion. (RvN)

7

Recensies

(FOTO)BOEK Het Festivalgevoel Ken je die meiden die in december nog een Lowlandsbandje om hun pols hebben? Of ben je zelf zo’n gast die een jaar kan teren op een weekend Pinkpop? Het festivalgevoel is een besmettelijke ziekte die je krijgt van een paar dagen verblijf tussen popliefhebbers, dronkelappen, harde gitaren, graspollen, blubberlaarzen, roze petjes, lekke tenten en vrienden voor het leven. Voor de verslaafden onder ons is er geen remedie (behalve misschien ‘burgerlijk worden’, maar dat heeft teveel vervelende bijwerkingen). Vanaf dit seizoen is er wel Het Festivalgevoel. Met dit dikke foto/verhalenboek kun je je onbegrijpende omgeving iets te lezen geven. Misschien krijgen ze door waarom je 250 euro uitgeeft om vervolgens laveloos in een veld al die prachtbands aan je voorbij te laten gaan. Journalist Arne van Terphoven en fotograaf Isabella Rozendaal verdiepten zich in de vier grote festivals van de lage landen (Pinkpop, Rock Werchter, Pukkelpop en Lowlands). Naast de historie, komen alle typische festivalfenomenen voorbij en vertellen enkele honderden bezoekers, artiesten, dj’s en organisatoren over hun ervaringen. Deze dikke pil werkt festivalkoortsverhogend, let dus op de dosering. Door dagelijks enkele bladzijden tot je te nemen, overbrug je de festivalloze periode tot je weer de wei in mag. (RvN)

Websites www.barbecueshop.nl Haal het vlees maar uit de vriezer of beroof je plaatselijke slager van zijn steakvoorraad, want het barbecueseizoen is weer in aantocht! Geen paniek als de barbecue de winter buiten of in de schuur niet heeft overleefd. Ook op internet valt er op barbecuegebied genoeg te shoppen. Eén van de vele opties is www.barbecueshop.nl waar velen items op het gebied van barbecue te verkrijgen zijn. Voor de echte fans zal deze website dan ook een walhalla zijn met diverse soorten barbecues (zelfs voor op tafel) en handige accessoires, zoals een bijpassend schort. Kortom, als je door deze recensie honger krijgt, het weer in Nederland mee en je geen bbq bezit dan is de website zeker een bezoek waard. Vind je het maar niets, dan kan je altijd binnen gourmetten. (JvN)

7,5

9,5

www.collegehumor.com Onderbroekenhumor! Een hele website vol! Waar vul je als student of stand-up comedian je tijd mee, lijken de makers van deze website te hebben gedacht. Leef je uit met het bekijken van de soms onbegrijpbare humor gevulde filmpjes, vage foto’s of opvallende artikelen. Leuke van de website is dat je, zodra je een account hebt aangemaakt, zelf ook je eigen ‘humor’ mag uploaden. Aanrader op deze website zijn dan ook de ingezonden filmpjes door de bezoekers, met veel huisdieren in de hoofdrol. Eigenlijk zijn er maar twee dingen waardoor je deze website snel zal verlaten: je houdt niet van (Amerikaanse) humor of je wordt gek van de overheersende reclame. Dit in je achterhoofd houdend blijft het toch een leuke website voor wat humorvol tijdverdrijf en het waarderingscijfer ook zeker waard. (JvN)

8

GAME Rythm Paradise Systeem: Nintendo DS Prijs: 29,95 euro Rythm Paradise is eigenlijk geen spel. Of tenminste, niet zoals de meeste games van tegenwoordig. Het is een aaneenschakeling van minigames, waarbij het maar neerkomt op één ding: ritme. Nadat je de DS negentig graden hebt gedraaid, kun je beginnen. Je zult de meest uiteenlopende opdrachten moeten voeren door ritmisch op het touchscreen te tikken en te schuiven. Of je

nou robots in elkaar zet, een potje tafeltennist, of in een jongetjeskoor meezingt, het principe is telkens hetzelfde. Dit maakt het spel gemakkelijk om te spelen, maar soms frustrerend als het eventjes niet lukt. In totaal zijn er veertig spelletjes speelbaar, die stuk voor stuk moeten worden vrijgespeeld. Rythm Paradise is een interessant spel. Niet omdat het een geweldig verhaal heeft, of er gelikt uitziet. Het doet vrij kinderlijk aan, sterker nog, het zou mij niet verbazen als het spel is vormgegeven door een drie jarige. Toch is het verschrikkelijk vermakelijk. Het spel bewijst dat een game niet altijd een miljoenenverslindend digitaal wonder hoeft te zijn, om je toch uren te kunnen boeien. (FK)

8

FILM The Last house on the left Van: Dennis Iliadis Met: Monica Potter, Sara Paxton In de bios: 11 juni Met Harry Potter, The Transformers, Mega Mindy en Borat’s modenicht Bruno wordt het een volle filmzomer. Wil je liever alleen genieten van een film, ga dan naar The Last house on the left. Een thriller die netjes alle elementen van het genre afwerkt. Twee jonge mooie meiden; aanwezig. Een afgelegen huis in de bossen; yep.

Genoeg messen, pistolen, bijlen en een werkende magnetron: check, check en check. Stormachtig weer, waardoor de communicatie met de buitenwereld zeker weten wegvalt: geregeld. Een groepje losgebroken, verslaafde criminelen met een voorliefde voor sadistische spelletjes; in da house. Alle basisingrediënten zijn aanwezig en toch wil het geen spannende gruwelfilm worden. Daar kunnen de gebruikelijke schrikeffecten (oeh…

juni 2009

41

2

het licht valt uit) niets aan doen. Een oorspronkelijker en slimmer scenario is wat hier mist. Met een goed verhaal, leef je namelijk met de personages mee waardoor ook voor de hand liggende thrillerclichés eng worden. Als je toch besluit naar de bios te gaan, zul je de enige zijn, wat deze mislukte thriller alleen maar ten goede kan komen. Want in je eentje in een donkere bioscoopzaal, is zelfs Mega Mindy eng. (RvN)

Uit de kunst

Aan de slag voor Saxion Voordat een kunstwerk tot stand komt, probeert hij van alles. Zijn ideeën ontstaan door zaken en objecten die hem fascineren. David Scheidler kreeg de Saxion kunstopdracht 2009. De prijs bestaat uit het maken van een kunstopdracht voor één van de Saxion-gebouwen. David Scheidler won volgens de jury door ‘het interactieve karakter en de aantrekkelijke presentatie van de werkstukken’. Vanuit zijn muzikale achtergrond ging Scheidler experimenteren met geluidsvormen en ‘soundscapes’. Dit leidde tot experimenteel, interactief werk, waarbij het beeldend element steeds belangrijker werd. Hij noemt zichzelf een ‘groot kind’. “Verder zie ik mezelf als een conceptueel artiest met een achtergrond in muziek. In mijn werken combineer ik geluid, projectie en interactiviteit. Het werk reageert niet alleen op mensen, maar ook op zichzelf. Het is niet een standaard projectie van videobeelden op een muur, maar een spel met vorm, kleur en beweging. Je ervaart geluid en ruimte daardoor op een andere manier.” Hoe het kunstwerk voor Saxion er precies uit gaat zien, weet hij nog niet. “Ik denk aan een lichtinstallatie, maar dat zijn nog vage ideeën. Ik wil graag de uitdaging aangaan om iets blijvends te maken. De komende tijd ga ik de ideeën verder uitwerken.” (MN)

Alvast een voorproefje: Eén van de werken van David Scheidler.

Redactiesecretariaat Enschede: Tromplaan 28 Forum kamer F1.79 Postbus 70.000 7500 KB Enschede 053 4871635 Redactiesecretariaat Deventer: Handelskade 75 Kamer A2.09 Postbus 501, 7400 AM Deventer 0570 603048

COLOFON Sax is een redactioneel onafhankelijke uitgave van Saxion Hogescholen met vestigingen in Enschede, Deventer en Apeldoorn. Het magazine verschijnt maandelijks en wordt gratis verspreid onder ca. 18.000 studenten en 1.700 medewerkers van Saxion Hogescholen. Het magazine Sax verschijnt tevens in de vorm van een online nieuwsversie via de webpagina: www.sax.nu

Contact abonnementen/toezending: [email protected]

Medewerkers: Harry van Stratum, Joalycke van Neck, Jan Medendorp, Hannie Schipper, Étienne Wilderink, Marloes Neeskens, Doris Martinez, Sabine Jeurnink en Floris Kuitert Recensies: Ricco van Nierop Columnisten: Nitie Mardjan en Étienne Wilderink Eindredactie: Tim de Hullu, Harry van Stratum, Charlie Schuurman, Wendy van Til, Bernadette Wijers Sax is aangesloten bij het Hoger Onderwijs Persbureau (HOP)

E-mail redactie: [email protected] Tel. redactie: 053 487 16 35, 0570 603 003 en 06 10 040 575 Redactie: Tim de Hullu (hoofdredacteur), Charlie Schuurman, Wendy van Til

42

Advertenties: Bureau van Vliet BV Postbus 20 2040 AA Zandvoort 023 5714745 Inzending van kopij aan Sax houdt in dat de auteur akkoord gaat met eventuele inkorting of journalistieke bewerking door de redactie van de kopij. Anonieme bijdragen worden geweigerd. Artikelen en illustraties in deze uitgave mogen slechts met toestemming van de redactie door derden worden gereproduceerd.

Cartoons: Reid, Geleijnse en Van Tol (Fokke en Sukke) Fotografie: Toma Tudor en Auke Pluim Conceptontwikkeling: DeFirma, Hengelo Illustratie Walstraat 9: Diana Huijts

Advies: Harry van Stratum

DTP en Drukwerk: Drukkerij Hooiberg Salland, Deventer

juni 2009

Deadline Aanleveren kopij eerstejaarsspecial: 1 juli Verschijningsdatum eerstejaarsspecial: medio augustus Aanleveren kopij/tips Sax septembernr.: uiterlijk woensdag 26 augustus Verschijningsdatum Sax 1 2009/2010: dinsdag 8 september

Toe aan een goedbetaalde baan in de zorg?

Je verdient méér als flexibele zorgkracht bij InterMediCareZorg! Want naast een afwisselende én goedbetaalde baan verdien je ook nog een dinerbon van € 50,00! Wat je hiervoor moet doen? Niet veel! Ga in de periode juni t/m september minimaal 400 uur aan de slag als

verpleegkundige | verzorgende / IG | helpende + en deze bon is voor jou! Gewoon doen dus!

www.imcz.nl | 055 5768008 Agathastraat 8, Apeldoorn (hoek Kalverstraat) [email protected] | www.imcz.nl 055 5768008