Maart -------Mieke werd vanochtend bevestigd als diaken. Een ontroerend moment, in een volle kerk met trotse ouders en kinderen erbij.
---------Veel mensen namen weer een palmtakje mee uit de dienst. Teken van Gods nabijheid, bescherming en mogelijkheid om opnieuw te beginnen. Zoals het takje van de duif in het verhaal van de zondvloed. Zoals de takken waarmee Jezus begroet werd op zijn intocht. Zoals het groen dat na de winter weer uitloopt in de lente, levenskracht die niet zonder God is. In veel landen vind je zo'n takje op het graf van een geliefde. Uiteindelijk wordt de as van de palmtakjes gebruikt voor aswoensdag, het jaar erop.
--------
Voorbereidingen voor de Stille Week. Palmtakjes voor Palmzondag afgeknipt van mijn kleine buxus. De zalfolie voor gebruik bij zieken (met olijfolie) en voor gebruik bij doop en belijdenis (geurige olie) ververst, (wattenschijfjes op maat maken enzo) zodat ze met Witte Donderdag apart gezet kunnen worden voor gebruik in de kerk. De paaskaarsen zijn besteld, de liturgiën printklaar, powerpoints, muziek instuderen, kinderdeelname, materiaal voor de paasnachtwandeling, spullen voor de paasbrunch - er wordt achter de schermen aan van alles gewerkt door een hele groep mensen. Met een beetje geluk wordt het zelfs nog wel een stille week. Ik heb behoefte aan de stilte in deze 'geduchte dagen van Pasen', om het kloppend hart van het kerkelijk jaar niet te missen door alle drukte. -------De huiskring is groot, 14 mensen als iedereen er is. We besloten tot splitsen, voor sommigen is de woensdag lastig, en ook kunnen er evt. nog een paar bij aanhaken. Het is spannend en boeiend om met elkaar in gesprek te zijn over onze omgang met God. Zonder oordeel naar elkaar te luisteren, kennismaken met verschillende manieren waarop God ons aanspreekt, of juist niet. En open te worden voor andere manieren waarop we geraakt zouden kunnen worden door het geloof. Als je nog mee wilt doen: eens per maand op dinsdag of woensdag. Laat het even weten.
---------
Palmpasen voorbereidingen. Confronterende teksten over de hardheid van het menselijk hart en het onvermogen om op te merken wanneer God ons opzoekt. Want dat is de tijd waarin de ambivalenties van het hart tot vrede zouden kunnen komen. En alleen zo kunnen we zelf ooit vredebrengers worden. Maar meestal brengen we de echte vredebrengers om. Heden hosanna, morgen kruisig hem. -----Gisteravond hebben we de belijdeniscatechisatie afgerond. Het blijft bijzonder om een tijdje zo intensief met elkaar in gesprek te zijn over de kern van wat de kerk belijdt. En wat dat te zeggen heeft aan ons, nu. Vincent en Rianne hebben daarna kennis gemaakt met de kerkenraad, waar ze iets vertelden over zichzelf en hun keuze om belijdenis te doen. Het is een bemoediging voor ambtsdragers als mensen ja zeggen tegen kerk en geloof. Dat geeft extra zin en plezier aan het werk dat je doet als kerkenraad. -------Dit weekend bezocht ik de Kandinsky tentoonstelling in het gemeentemuseum in Den Haag. Al lang ben ik een bewonderaar van deze Russische schilder. Als een van de allereersten aan het begin van de vorige eeuw begon hij de vorm van de dingen los te laten om in abstracter stijl de inhoud ervan weer te geven - dat wat hij het wezen of de essentie beschouwde. Door hem zijn we anders naar de wereld gaan kijken, meer dynamisch. Er gaat een levendigheid van uit die me direct aanspreekt.
Eén van de schilderijen deed me direct aan onze gemeente denken. Veelkleurigheid, soms dwars op elkaar, met herkenbare vormen en soms helemaal niet, en alles in een beweeglijke samenhang. Je kunt je voorstellen dat het schilderij nog wel meters groter zou kunnen zijn, omdat het lijkt op het leven zelf. -------
Cees Riedijk stuurde deze foto's van de kerkdienst van afgelopen zondag. Mooie zang van Rianne, Christa, Diane, Cora en Bram en een gelegenheidsband met Roel, Heim, Jolanda en Rens.
--------
Drie gillende meiden zijn net weg. Ze hebben mijn tuin aangeveegd in het kader van geld verdienen-voor-derugzakjes-voor-arme-kinderen (bij jeugd, op zondag, vind je meer). Zowaar, het terras is nog schoon geworden ook, ondanks alle aandacht voor lieveheersbeestjes, spinnen, tuinscharen, potgrond-van-worldservants en nog zo wat. Dollen en nog wat goeds doen ook - ze draaien er hun hand niet voor om. -------Vandaag bijna de hele dag aan de liturgiën voor de paasweek gewerkt, om daar mooie boekjes van te maken, met de juiste muziek en teksten. Overmorgen nog een dag eraan en dan hoop ik een aardig eind op weg te zijn. --------Er beweegt nogal wat. Mensen die lange tijd een bepaalde taak hebben gehad, stoppen er nu mee. Andere mensen en mogelijkheden dienen zich vanzelf aan. Het lijkt me toe dat de gemeente een soort doorgang aan het maken is, en dat is een natuurlijke zaak. Niet altijd even makkelijk, soms is het pijnlijk als iets stopt waar je lang mee bezig bent geweest. Maar alles wat leeft, verandert. Daaraan herken je dat het leeft.. --------Hoeveel doen ermee met de wandeling? vroeg Heleen mij. Geen idee, zei ik. Er was maar net genoeg chocomelk en glühwein, voor de tientallen mensen en kinderen die een geanimeerde wandeling in de Kennemerduinen maakten, in de onverwachte zonneschijn. Op ons youtube kanaal staat er een filmpje van. http://www.youtube.com/watch?v=FBR4W3_dIWY -------Tjonge, wat een volle en mooie Laetare was het zondag. Echt een verheug je midden in de veertigdagen tijd. Ik weet niet of het aan mij ligt, maar het lijkt wel of er groei is in de aandacht die aanwezig is. Dat maakt zo'n dienst gelijk veel intenser. Het was een beetje dringen in de avondmaalskring, maar niemand vond het erg. Het rustige orgelspel van Wim deed goed. ------Soms moet er meer in een week dan er kan! Maar zowaar, de kopij plus hoofdartikel is net op tijd de deur uit. Nu nog een vergadering in Haarlem over de paasnacht. Morgen de paasavond en ook de schooldienst voorbereiden met de betrokkenen. En dan natuurlijk de dienst van zondag nog. Maar na de dienst lekker uitwaaien in de Kennemerduinen met een groep sportievelingen uit de kerk. Gaan jullie ook mee? -------Nog een kleinschalige viering: in de Hofstede, met ruim 25 mensen. Ook hier genieten mensen van een avondmaalsviering in een stijl die bij hen past, dichtbij gebracht door de vrijwilligers die alles klaar zetten en indien nodig mensen ophalen. Mijn logopedie oefeningen werpen vrucht af: alles was prima te verstaan ook zonder microfoon. En ik was niet hees. ----------
Prachtige vesperviering. Verstilde aandacht, een diep besef van waar het ook al weer over gaat in de kerk: het geheim van God. -------10 maart. Fusiebijeenkomst. Een feestelijke avond die veel goeds beloofd voor de samenwerking tussen de twee kerken. In het kerkblad van maart staat er meer. Meer foto's bij foto's en videos. Ook is er een korte video, te bekijken op het videokanaal van het Kruispunt op Youtube: http://www.youtube.com/user/hetkruispunt#p/a/u/0/XFnaTr1ipqM
----------Een pakket 'leiddraad' doorgenomen, tientallen bladzijden groot. Vanavond is de formele fusie tussen Santpoort en Velserbroek. Om 19.45 uur worden de papieren door de juiste mensen in tegenwoordigheid van de notaris getekend. Vanaf nu zijn alle vermogensrechtelijke zaken een geheel. Een commissie heeft ondertussen in kaart gebracht wat er in de afzonderlijke wijken en aan gemeenschappelijk werk verzet wordt, en opgetekend in de zogeheten leiddraad. Dat wordt dan weer het uitgangspunt als we kijken naar verder beleid. Als je het zo allemaal leest, lijkt de kerk een gigantische organisatie. Maar soms voelt het ook als een megatanker die maar doorstoomt, maar waarheen precies weet niemand meer. ----------Met Ardy het kloosterprogramma in grote lijnen afgesproken. Thema: op adem komen. We doen allerlei vormen van meditatie-oefeningen en hopen de weldadige stilte niet alleen in het klooster maar ook in onszelf te genieten.
----------Een allerberoerdst stembandonderzoek gehad in het VU ziekenhuis, maar ja, het moest. Gelukkig alles goed. Het was op aanraden van de logpediste die mijn stemgebruik bijstelt. Er wordt een zwaar beroep op gedaan in mijn werk en ik ben te vaak hees na een kerkdienst of een dag huisbezoeken. Oefenen dus. Elke dag zzzoemmmzzzoommzzomm of nnnneeeegennnn nnnnonnnnennnn langs laten lopen - en nog zo wat. ---------Het einde van de belijdeniscatechese komt in zicht. Wij geloven in de noodzaak elkaar lief te hebben, zo zegt een van de geloofsbelijdenis-teksten die we bespreken. Dat prikkelde. Noodzaak? Móet het? Liefde als verplichting? En zomaar was er een goed gesprek over wat liefde betekent, en wat niet. Is het belangrijker om bemind te worden of om zelf te beminnen? Kun je ervoor kiezen om lief te hebben of moet je het voelen? Wat denk je? --------Wel leuk zo'n weekje vrij. Maar 64 mails waarvan het grootste deel antwoord behoeft - ik ben zo weer anderhalve dag bezig dat weg te werken. En dan alle gemiste telefoontjes nog.
