Ledenblad van bergsportvereniging Klein-Brabant SEPTEMBER J E U G D W E E K E N D

Ledenblad van bergsportvereniging Klein-Brabant

SEPTEMBER

2 0 0 3

J E U G D W E E K E N D

WOORDJE VAN DE VOORZITTER Beste vrienden,

BVKB Bergsportvereniging Klein-Brabant 2880 Bornem Aangesloten bij

VBSF Vlaamse Bergsport- en Speleologiefederatie

BVKB heeft een traditie van feesten en plezier maken. Dat is een van redenen waarom jullie er voor gekozen hebben om lid te worden van KleinBrabant. Een ander aspect van bergsport is het intense verdriet bij het letterlijk “wegvallen” van een vriend, klimmaat en bestuurslid. Die twee aspecten zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Je kunt maar openstaan voor de intense vreugde en vriendschap als je ook geconfronteerd werd met de leegte in je hart wanneer iemand veel te vroeg wordt weggerukt. Ik wil dan ook iedereen bedanken die op een of andere wijze heeft bijgedragen aan de verzachting van het leed van Nicole, haar kinderen en de ouders van Jan. Voorlopig springt Marc D’Hooghe in de bres om Jan te vervangen als klimverantwoordelijke om de klimschool tot een goed einde te brengen.

D. Herreynslaan 155 2610 Wilrijk 03/830 35 60

Ook al klinkt het hard, het leven gaat verder. Een aantal leden hebben mijn oproep om toezicht te houden in Klimax ter harte genomen. Vanaf september krijg je dus een aantal nieuwe gezichten achter de balie te zien.

Clublokaal Koningsrek (Zates) Branst - Bornem 03/889 96 57

Een jeugdklimteam krijgt stilaan vorm. Door als club te investeren in jongeren hopen we het sportklimmen een nieuw elan te kunnen geven. Wie weet slagen we er in om voor de volgende Klimax Goldfinger eindelijk de interesse te wekken van één van de grotere zenders. Met de jeugd is dat ondertussen al gelukt. Ketnet wijde een reportage aan jongeren en klimmen en wij hebben hier natuurlijk aan meegewerkt. De datum van de uitzending kan je vinden op onze website.

Bankrelatie Bacob 788-5180048-93

Klimmuur Bornem “Renaat Muys” Recreatiedomein Breeven te Bornem. Toegang met sleutel te bekomen bij : Jan Van lent Puursesteenweg 145 2880 Bornem 03/889 51 69 Klimmuur Puurs KLIMAX Ingang via sporthal Vrijhals te Breendonk/Puurs 03/866 53 92 Groepsinitiaties KLIMAX Sportdienst Puurs Sporthal Vrijhals tel. 03/886 05 28 fax 03/866 44 00

Ook op bestuurlijk vlak is er nieuws. Iedereen die zich heeft gemeld als kandidaat werkend lid wordt verwacht op de Buitengewone Algemene Vergadering van 9 oktober 2003. De agenda vind je verderop in deze Klefferaar. Het einde van de klimschool is in zicht. Ik weet dat sommigen hiervan al wakker liggen. Niet nodig. Het is geen examen in de strikte zin, meer een test om na te gaan of we je in alle veiligheid kunnen laten gaan klimmen. Onze materiaalmeester, Hendrik krijgt stilaan grijs haar. Voor een deel is dat te wijten aan de nonchalance van sommige leden, die materiaal lenen, maar vergeten om dit tijdig terug te bezorgen. Op de laatste bestuursvergadering is beslist dat wie geleend klimmateriaal te laat terug brengt in de toekomst geen materiaal meer kan lenen. Indien Hendriks haar desondanks verder blijft verkleuren, zal aan de malafide leners een dwangsom worden opgelegd die minstens de kosten van een spoeling belopen. Naast dit argument dien je er wel rekening mee te houden dat indien materiaal te laat wordt teruggebracht anderen hiervan de dupe zijn. Dus, hiervoor iets meer aandacht graag. Tuur.

ING T I U L JS 2003 KOPI R E B EM V O N 1

2 SEPTEMBER 2003

INDEX

OPENINGSUREN ma, di, do en vr Wo Za Zo

van 19h tot 23u van 14u tot 23u van 10u tot 22u van 10u tot 20u

INKOM Inwoners Puurs en leden VBSF Leeftijd

-12

1 klimbeurt 3.7€ 10 beurtenkaart 32€ Jaarabonnement 128.5€

12-18

+18

4.5€ 39.5€ 156€

5.5€ 47€ 188€

SPORTKLIMMEN Klimax moeilijk bereikbaar

25 JAAR BVKB Thira, 600 trappen hoog Boulderen in het paradijs De vlag doorheen Engeland

-12

1 klimbeurt 4.5€ 10 beurtenkaart 39.6€ Jaarabonnement 156€

12-18

+18

5.5€ 47€ 188€

6.7€ 57€ 233€

Verhuur materiaal BVKB

Herfstpracht in Westerloo Hoog boven … Yvoir

p.16 p.16

KLIMSCHOOL p.7

JEUGDWERKING Jeugdweekend Open Vlaams Jeugdklimkampioenschap

INKOM Lid van

Geen

UIAA

1 klimbeurt Jaarabonement

2.5€ 25€

1.25€ 12.5€

Cortina D’Ampezzo

p.6-7

REISVERSLAG Mountainbiken langs Tumuli - Tongeren

Klefferaar is een tweemaandelijks ledenblad Leden BVKB Los abonnement

p.4 p.19

CLUBACTIVITEITEN

Voor leden van BVKB is de inkom gratis

Gratis 12.5€

p.8-9

BVKB Woordje van de voorzitter Adressen bestuursleden Agenda

Artikels Met artikels kan je terecht bij: [email protected] de Buisseretlaan 7 2870 Breendonk-Puurs Zwarte brievenbus in Klimax Algemene inlichtingen Filip Top

p.17

WANDELEN

Klimschoolfietsen

KLIMMUUR RENAAT MUYS

p.10-11-12 p.14-15 p.20-21-22

CLUBNIEUWS

Alle andere Leeftijd

p.23

0496/26 11 46 [email protected] WEBSITE

Volg dagelijks het gebeuren van uw club op. Foto’s, verslagen, aankondigingen, korte filmpjes, je vind het allemaal op www.bvkb.be

3 SEPTEMBER 2003

p.2 p.24 p.25

JEUGDWERKING JEUGDWEEKEND B V K B J E U G D E N K E T N E T O P D E R O T S E N

22-23-24 Augustus 2003

Vrijdagmorgen 8 uur, samenkomst aan de Klimax. Sommigen wakkerder dan anderen. Wanneer iedereen er was, reden we met de auto's richting Mazy. Daar aangekomen begonnen we ijverig te klimmen wetende dat ketnet met hun eigenste Gitte op bezoek kwam. Rond 10 uur was het moment er eindelijk: we werden gefilmd. Na enkele interviews was het aan Gitte om te klimmen. Wat sommigen niet weten is dat zij ook goed kan klimmen. Om 4 uur gingen we naar de Chaveehut waar we eerst onze tenten moesten rechtzetten. De mooiste tent was die van Sam, een roze. Net zoals zijn slaapzak, gsm en ... . Ook na een tijdje kreeg hij zijn tent eindelijk opgezet. Daarna werd er ons een lekker avondmaal voorgeschoteld. Na nog wat gepraat en gekaart kropen we onder de wol .(de meeste onder ons toch) De volgende ochtend was het Patricia die ons het onaangename nieuws kwam vertellen, we moesten opstaan. Na een stevig ontbijt was de woensdagploeg klaar om naar Durnal te gaan. en wij naar Faulx-les –tombes, waar we gingen boulderen. Maar door gebrek aan makkelijke routes begaven Lies, Cilia, Bertien en Steven met hun chauffeur Hendrik zich naar Mozet. Tegen de middag keerden we terug naar de Chaveehut, maar niet voor lang. Tegen 13 uur gingen we naar het zwembad te Jambes. Wat voor sommigen wel wat tegenviel was dat een zwemshort verboden was. Deze moesten vervangen worden door super spannende "sexy" zwemslipjes. Er werd geklaagd en gezaagd. Maar dit was nog niet alles, je kunt het al raden: un bonnet est obligatoire! Iedereen moest een belachelijke badmuts opzetten. Na het zwemmen gingen we terug van waar we gekomen waren, de Chaveehut. Ditmaal werd onze honger gestild met een overheerlijke BBQ. Het was heerlijk, het eten, de rust, maar deze werd al snel verstoord door een bende hollanders. En alsof dat nog niet alles was werd het aantal nog eens verdubbeld maar deze keer met Vlamingen. Na nog wat gekibbel en gekwebbel zochten we onze tentjes weer op. Deze keer was het Hendrik die ons kwam wekken. Na het ontbijt gingen we naar Marche-les-dames. Daar vertrok de eerste groep meteen op de klettersteig, terwijl de anderen een paar routjes klommen. Tegen de middag was de eerste groep terug en vertrokken de anderen voor de klettersteig. Omstreeks 4 uur reden we huiswaarts en ons weekend liep ten einde. Wat we heel spijtig vonden, want het was weeral een geweldig weekend. Bedankt iedereen, we kijken al uit naar volgend jaar.

Groetjes Bertien en Lies !!!

4 SEPTEMBER 2003

CLUBNIEUWS BIJZONDERE ALGEMENE VERGADERING Agenda 1. Verwelkoming door de voorzitter; 2. Aanvaarding van de werkende leden; 3. Goedkeuring van de nieuwe statuten; 4. Verkiezing van een lid van de raad van beheer; Door het overlijden van Jan Van Keer is zijn mandaat vrij. Dit mandaat loopt nog tot de Algemene vergadering van 2004. Kandidaten voor dit mandaat dienen schriftelijk hun kandidatuur te stellen bij het secretariaat van de raad van beheer voor 1 oktober op volgend adres : Bergsportvereniging Klein-Brabant vzw Sportcentrum Vrijhals (Klimax) t.a.v. Machteld Van Duynslaeger C. Verschaevestraat 15 2870 Puurs 5. Allerlei. Deze bijzondere algemene vergadering gaat door op donderdag 9 oktober 2003 om 20 uur in de podiumzaal van het CC De Kollebloem Begijnhofstraat Puurs. De werkende leden (stemgerechtigde leden) worden schriftelijk uitgenodigd.

5 SEPTEMBER 2003

V E R G A D E R I N G

CLUBACTIVITEITEN CORTINA D’AMPEZZO Op vrijdag 25 juli, op een ontiegelijk vroeg uur vertrokken wij in bovengenoemde richting. We hadden met een aantal andere deelnemers afgesproken in de Dortmunder hutte in Kuhtai, ongeveer 900 km verder.

M E T B V K B O P R E I S

Halverwege stelden we tot onze ontzetting vast dat de verantwoordelijke de sleutel van onze dakkoffer was vergeten. Terugrijden zat er nu niet meer in. Maar ondanks deze blunder lieten we de moed niet zakken en hopend op een goede afloop kwamen we rond 17.00 u in Kuhtai aan. Stilaan doken meer en meer bekende gezichten op en tegen de avond waren allen die werden verwacht ook effectief aanwezig. Een inbreker zat er niet tussen en vermits de criminaliteit in Kuhtai onrustwekkend laag ligt was ook ‘s anderdaags ‘s morgens de koffer nog altijd slotvast. Een ommetje via de gevangenis van Innsbruck werd overwogen, maar uiteindelijk bereikten we met een nog steeds gesloten dakkoffer camping Olympia in Cortina. Hier bleek men gelukkig over een beroepsinbreker te beschikken en de koffer was dan ook in een mum van tijd open. De tenten werden opgeslagen en er werd uitgekeken naar de andere deelnemers aan dit familietreffen. Ik wist al langer dat sommige leden aardig in de slappe was zitten, maar dat sommigen met een taxi gaan kamperen had ik nog nooit meegemaakt. Tegen het vallen van de avond was iedereen terplekke en werden de eerste plannen gesmeed voor de dag nadien. Via Ferrata’s mochten natuurlijk niet op het menu ontbreken evenals een wandeling. Toblinger en Patternköfel moesten er aan geloven. Ondertussen hadden we een prachtig zicht op de Tre cima de Lavaredo of in ’t Duits Drei Zinnen. Een dag aan dag verslag van alle prestaties is niet mogelijk. Maar tussendoor hadden we nog tijd voor cultuur en andere dingen. Op een dag bevonden we ons op een persconferentie over gehandicapten en extreme sporten. En het scheelde niet veel of we werden beschouwd als een autoriteit op dit gebied. Zonder dat we hierop voorbereid waren werd ons prompt een microfoon onder de neus gestopt. Slechts door te doen alsof we zelf gehandicapt (doofstom) waren slaagden we erin de anderen te doen geloven dat we Italianen waren. Vooraleer iemand op het idee kwam om een gebarentaaltolk op te snorren kozen we het hazenpad. Regen hebben we niet gehad, en aan de hittegolf zijn we ook ontsnapt. Alle geplande activiteiten zijn dus kunnen doorgaan. Een bijzonder woordje van dank ook nog aan enkele leden van Vlaams Brabant. Ze hebben zich wonderwel aan ons aangepast. Multicultureel samenleven is dus best mogelijk. Ik heb tot hiertoe nog geen namen genoemd, maar Lief Verbeeck verdient wel een vermelding voor de fantastische begeleiding evenals Willy De Hert die alle dagen voor een mooie wandeling heeft gezorgd en voor een hoop zere voeten. Anonymus.

Hertometal n.v. ( Thomas maes ) Woestijnstraat 11 - 2880 Bornem Tel.: 03/899.64.05 Fax.: 03/889.29.01

TRAPPEN ~ LEUNINGEN ~ BALKONS ~ POORTEN VOOR AL UW SMEEDWERK SLECHTS EEN ADRES

BACOB-KANTOREN KLEIN-BRABANT - VAARTLAND

6 SEPTEMBER 2003

CLUBACTIVITEITEN CORTINA D’AMPEZZO EXTRA Net als op de heenreis waren we zinnens de terugtocht te spreiden over twee dagen met tussenstop in Kühtai in de “Dortmunder hütte”; ongeveer 25 km van Innsbrück. Lief was in de loop van de week al eens komen polsen of we geen zin hadden om de “Kaiser Max”- klettersteig te doen, eveneens in Innsbruck. Volgens haar een echte moeilijke, misschien wel de zwaarste van Europa, kwestie van eens aan den lijve te ondervinden wat “extemement difficile “ nu eigenlijk is. Wij, (Lief, Eli, Kirsten, Bruno, Patricia & Jan), tot aan de Martins-wand, alwaar een plannetje van de route de gevleugelde woorden : sehr schwierig, extrem schwierig vertoonde, alsook twee mogelijke vluchtwegen !? Net voor we wilden vertrekken was een koppel na circa 20 m terug aan ’t afdalen, die zagen het al niet meer zitten ! Met ons BVKB-eigen doorzettingsvermogen toch vertrokken voor een portie sleur –en trekwerk, vooral op de armen wegens te glad en te stijl. Daar waar de route overgaat in “ extrem “ betekende dat gewoon dat je nog tien meter hoger moest sleuren voor je weer eens een rustpunt had. Enfin, we hebben het allemaal gehaald tot boven, de ene met nog wat meer vel op zijn vingers dan de andere. Na een pittige afdaling en afscheid van Lief en Eli die al doorreden, de rest spoorslags naar de “Dortmunder Hütte” alwaar we onder het keurende oog van den Tuur onze pint en ons eten bijna opschrokten wegens bijna uitgedroogd en uitgehongerd. Lief; bedankt, alweer een machtige ervaring! Jan

KLIMSCHOOL KLIMSCHOOLFIETSEN

30 augustus 2003

Hoewel de weervrouw voor 30 augustus veel regen had voorspeld, kwam de zon zaterdagmorgen van achter de wolken piepen. In tegenstelling tot vorig jaar konden we dus onze 130 km lange fietstocht naar de Chaveehut droog aanvangen. Om 7.30u stonden Peter en Marc ons al op te wachten aan de parking van de Klimax. Al onze bagage werd in de aanhangwagen geladen en een half uurtje later vertrokken we allemaal richting Maillen: Marc en Peter met de wagen, altijd paraat in geval van nood, en wij (Fons, Mark F., Geert, Dis en ikzelf) met onze respectievelijke tweewielers. Er werd van bij aanvang vrij snel gereden: we moesten immers de regenwolken zolang mogelijk achter ons laten. Het waren Jan en Koen die het parcours hadden uitgestippeld en zonder hen was het niet altijd evident om de juiste weg te vinden. Maar dankzij de aanwijzingen van Fons en Dis reden we steeds de goede richting uit. Dat de Belgische autochauffeurs een ware bedreiging voor ons “zwakke weggebruikers" vormen, mochten Geert en Fons aan den lijve ondervinden. Het was Geert die als eerste zijn remmen moest dichtgooien om niet te worden aangereden door een verstrooide grootvader die zich van geen kwaad bewust was. Even voor onze tussenstop in Perwez werd ook Fons bijna van het fietspad gereden. Toen de knappe bestuurster hem echter lieftallig een kus toewierp en zei: "Désolée, monsieur, je ne vous avais pas vu.", was voor hem het hele voorval vlug vergeten. (Of misschien juist niet???) Ondertussen hadden we al een fikse bui moeten trotseren, maar nadat we onze bokes hadden verorberd, leek de hemel al weer op te klaren. De ene heuvel volgde de andere op, maar onze mannen waren "en pleine forme" en fietsten verder aan een mooi tempo. Hadden zij al een vermoeden dat er ons 's avonds een heerlijke maaltijd stond te wachten? Toen we bijna ons einddoel bereikt hadden, begon het te stortregenen. Mark, Dis en Geert waren een beetje voorop. Gelukkig was Fons in de buurt en we vonden het toch verstandig om even te schuilen onder een of andere boom. We waren nog maar net terug vertrokken toen Fons een lekke band reed. Werk aan de winkel! Ik kwam tot de vaststelling dat bushokjes zeer nuttige openbare plaatsen zijn waar je kunt wachten op de bus of ... een andere fietsband kunt steken zonder nat te worden. Toen ik even later met Fons in de Chaveehut aankwam, zaten de anderen al gezellig een glaasje te drinken. Zij waren gewoon blijven doorrijden en hadden tijdens de laatste steile beklimming nog even een koerske gereden waarbij Geert en Dis het hadden moeten afleggen tegen Mark. Marc en Peter, onze supporters van het eerste uur, waren natuurlijk ook present. Rond 19 u mochten we aan tafel gaan voor een maaltijd om U tegen te zeggen. De hutuitbaters hadden tijd noch moeite gespaard om ons heerlijk te verwennen. Zo werd deze prachtige dag in schoonheid afgesloten. Bedankt Marc, Mark, Peter, Fons, Geert en Dis, ik heb er alleszins van genoten!! Agnes

7 SEPTEMBER 2003

R E I Z E N E N F I E T S E N M E T B V K B

REISVERSLAG MOUNTAINBIKEN LANGS TUMULI - TONGEREN

A V O N T U U R L I J K F I E T S E N

Omdat het niet steeds mogelijk is naar de Ardennen te trekken om je mountainbike een modderfiguur aan te meten, en omdat BLOSO zo vriendelijk is geweest zowat half Vlaanderen vol pijltjes met groene, rode en blauwe driehoekjes te zetten, leek het ons wel een leuk idee om eens een paar van deze uitgestippelde tochtjes uit te proberen. Hier volgt het relaas van een tochtje in de buurt van Tongeren. Al lijkt het niet meteen de meest voor de hand liggende plaats om te gaan MTB'en, toch loont het de moeite om eens richting Limburg te trekken…al was het maar om onderweg stiekem wat fruit te plukken. Omdat we die dag nog wat anders op het programma hadden staan, opteerden we enkel voor de blauwe route van 25km. Combineer je deze met rood, dan heb je op het einde van je tocht (op voorwaarde dat je nergens een ommetje maakte) 40 km op je tellertje staan. We geven een paar tips voor diegenen die deze tocht zelf ook eens willen gaan fietsen. Tip 1: volg een snelcursus spoorzoeken voor je aan deze tocht begint Al meteen bij het vertrek van de blauwe route kwamen we al in de knoei te zitten. Er ontbrak een pijltje … gevolg: iedereen een andere richting uit en hopen dat de volgende splitsing (met pijltje) niet al te ver is. Deze strategie hebben we ontelbare keren mogen toepassen op het traject, meestal met een goede afloop, maar het verhoogt wel het aantal kilometers van de tocht. De BLOSO-kaart is immers niet gedetailleerd genoeg om je te lokaliseren (tenzij je de omgeving op je duimpje kent). De werkelijke lengte van de tocht wordt dus bepaald door je spoorzoekerstalent. Een markant detail: relatief in het begin van de tocht, als je nog tussen de huizen zit, heeft een misnoegde burger bij het verzetten van zijn omheining de paal met het BLOSO-pijltje achterstevoren geplant: je kan het pijltje dus niet meer zien en het wijst naar de verkeerde kant. Niet evident om dit op tijd te ontdekken, dus ogen open houden (of hopen dat je de sporen van een voorligger die het parcours wel kent, kan volgen). Tip 2: kijk uit je doppen op lange afdalingen Met tip 1 in het achterhoofd kom je al een aardig eind op weg, maar met tip 2 nog verder. Zo gebeurt het twee keer tijdens een full-speed afdaling dat je ineens links- of rechtsaf moet. Natuurlijk staat het pijltje goed verscholen tussen de struiken, en zoef je er aan zo'n snelheid voorbij dat je dit gegarandeerd mist. De eerste keer sturen ze je plots linksaf de trappen af in een lange rechte dreef. De tweede keer gaat het over asfalt naar beneden en moet je ineens net voor een boerderijtje rechtsaf, scherp omhoog. Kwestie van die remtechniek nog eens te testen … Tip 3: fiets op je gevoel Heel Limburg is doorweven van het Fietsroutenetwerk, een goed werkend systeem voor de recreatiefietser die via verharde veldwegen van knooppunt tot knooppunt rijdt. Het mountainbikeparcours volgt regelmatig delen van dit netwerk, maar duikt daarbij links en rechts regelmatig de bosjes in. Omdat ook hier de pijltjes vaak onbestaande zijn, moet je soms ook wat op je gevoel fietsen. Als er nergens een pijltje te vinden is, opteer dan voor rechtdoor of kies voor het pad dat er het meest mountainbikeachtig uitziet. Negen keren op de tien zit je dan wel goed. Loopt het toch slecht af, grijp dan terug naar tip 1. Tip 4: let op voor verborgen grachten en onzichtbare prikkeldraad Mocht je volledig ontmoedigd geworden zijn na het lezen van de vorige tips, dan boort deze tip je moraal zeker de grond in. Als je rustig zit te genieten van het landelijke karakter van de Limburgse fruitstreek, temidden van een mooi smal wegje tussen met bomen omzoomde akkers, vond een landbouwer het nodig om je hartslag wat op te drijven. Hij heeft er niets beters op gevonden dan een aantal afwateringsgrachtjes te graven, dwars op het pad, met een breedte waar net je hele voorwiel in past. Natuurlijk zijn deze overwoekerd met lang gras, zodat je deze pas merkt als je er nog maar net 3 cm van verwijderd bent. Niet veel verder heeft hij dan weer transportpalletten verborgen onder dit lange gras, ook net breed genoeg om je wielen in kwijt te spelen. En als je ook deze zonder kleerscheuren hebt overwonnen, let dan op voor prikkeldraad dwars over de baan. Je moet er plots 90° rechtsaf, maar ik kan je garanderen dat je deze bocht graag wat ruimer zou nemen. Niet doen dus! Tip 5: geniet van de modder maar vecht met de dazen Mocht je hopen je fiets op deze tocht van modder te sparen, dan moeten we je opnieuw ontgoochelen.

8 SEPTEMBER 2003

REISVERSLAG MOUNTAINBIKEN LANGS TUMULI - TONGEREN De trip loopt door de beemden van de Jeker en andere kleine beken, en dit volstaat om je lichaam te verwennen met een weldoend modderbad. Dat dazen ook wel van deze vochtige plekken houden, moet je maar voor lief nemen. Smeer de beten achteraf toch maar in met een middel tegen insectenbeten, want die durven anders nogal excessieve bulten op je lichaam vormen. Tip 6: pluk een appeltje voor de dorst Verdwenen bordjes, gevaarlijke hindernissen, dazen … het lijkt alsof men er alles aan heeft gedaan om deze tocht een negatief imago aan te smeren. Toch zijn er ook leuke kantjes aan deze trip. Als je deze gedurende het fruitseizoen fietst, kan je genieten van aardbeitjes, kersen, krieken, appels, peren … mits je er een beetje voor op let dat je niet gezien wordt! Wat moet je dus onthouden… Het mountainbikeparcours van Tongeren is een afwisselende op- en neergaande route met groene plekjes, prachtige holle wegen en panoramische vergezichten, maar blinkt absoluut niet uit in bewegwijzering. Voor je vertrekt, print je dus best de BLOSO-kaart uit. Tracht onderweg je traject op de kaart zoveel mogelijk te volgen want anders lopen de kilometers die je verkeerd rijdt al snel op. De extra hindernissen die je onderweg moet overwinnen (grachten, palletten, …) zorgen voor de nodige adrenaline die je mist bij gebrek aan technische en steile afdalingen. Het traject loopt grotendeels over landelijke paden en veldwegen in een typisch heuvelachtig Haspengouws fruitbomenlandschap, waarbij de verhouding verhard/onverhard 40/60 is. De route, vernoemd naar de tumulus die je op het einde van de tocht tegen komt, is dus geschikt voor beginnende mountainbikers of mensen met gemiddelde conditie. Veel plezier ermee! Gwendolyn en Steven Noodzakelijke info: http://www.bloso.be/public/bloso/mountainbikeroutes.asp --- selecteer de Tumulus-route en print de gedetailleerde kaart uit (aan de folder alleen heb je niet veel)

9 SEPTEMBER 2003

M O U N T A I N B I K E N

25 JAAR BVKB Thira, 600 trappen hoog

M E T D E V L A G

Tijdens m’n vakantie in Kreta (ook daar wapperde de BVKB-vlag maar de foto’s zijn jammerlijk genoeg mislukt) besloten we een uitstap te maken per boot naar het eiland Santorini. Na 4 uur varen zagen we enorme uit het water rijzende, steile klippen waarvan de toppen werden versierd met helderwitte huisjes : het imposante Thira (hoofdstad van Santorini) is prachtig gelegen, hoog boven op de kraterwand. Met een klein bootje werden we aan het haventje afgezet. Maar reeds onmiddellijk kwamen we tot discussie : hoe gaan we Thira, ongeveer 600 trappen hoog, bezoeken : te voet, per muildier of per kabelbaan. M’n zus en mama verkozen de kabelbaan omwille van hun zwakke knieën. Als klimmer had ik m’n reputatie hoog te houden, dus verkoos ik de 600 brede trappen, glad van de hitte en de talrijke uitwerpselen van de muildieren te stappen. Met een flesje water in de hand en een petje op m’n hoofd begonnen we de steile klim naar boven onder de blakende zon. De talrijke toeristen op de voorbij passerende muildieren hoorden we zeggen : ‘it’s too hot to go on foot, you’re nuts’ of ‘ils sont foux, ces gens’. Maar dapper stapten we door, hoger en hoger …tot we uitgeput plaats konden nemen op het eerste terrasje. Nog nooit was een drankje zo welkom ! Met fierheid kan ik zeggen dat ik de 600 trappen naar Thira heb beklommen in een hitte van 37°C. ! Eline Vanderbeke Santorini : geografie

D E T R A P O P

Santorini behoort tot de eilandengroep Cycladen, gelegen in de Egeïsche zee. Het eiland ligt iets ten zuidenoosten van de kust van Attika, ten zuiden van de kust van het eiland Evia en ten noorden van Kreta. Deze eilandengroep kenmerkt zich door vele rotsformaties en klippen. Van de circa 200 eilanden, worden er 24 van bewoond. De naam van de eilandengroep stamt uit de oudheid: het heilige Delos vormde het centrum waaromheen de overige eilanden in een cirkel gegroepeerd waren. De Cycladen staan bekend om de fraaie architectuur: de witte kubushuizen (vooral op Ios en Santorini), windmolentjes (voornamelijk op Mykonos), duiventillen (Tinos) en de vele kerkjes (Ios). Het vrij onherbergzame en rotsachtige landschap hebben de eilanden eveneens gemeen, alhoewel men overal wel een groene 'oase' aantreft. De oppervlakte van het in een halve maan gevormde Santorini is ongeveer 96 km². De hoogste berg is de Profitis Ilias met een hoogte van 956 m. Het beroemde Cycladen eiland, verschilt van de rest van de archipel doordat het is ontstaan door de werking van de vandaag de dag dode vulkaan. Vooral het landschap aan de westkant van het eiland is erg imposant met de enorme, uit het water rijzende, steile klippen waarvan de toppen worden gesierd met helderwitte huisjes. Deze steile kust in het westen loopt uit op eindeloze kiezel- of zandstranden aan de oostkant van het eiland. Vanaf de haven, Skala, kan de bezoeker naar het hoofdstadje Fira/Thira klimmen, hetzij te voet (over de honderden treden), hetzij per ezeltje of met de kabelbaan. Het zicht op de twee roetzwarte eilandjes, Kamares, die door de vulkaan uitbarsting zijn ontstaan, doen indrukwekkend aan bij aankomst over het water. Op de hoogste top van het eiland is het Profitis Ilias klooster waar elk jaar op 20 juli een groot festijn wordt gehouden. Het traditionele dorpje Ia, 11 km van Fira, is buitengewoon mooi. Kleine huizen in de zachte rots gebouwd, sommige wit, andere blauw of okergeel, smalle geplaveide straten en een schitterend uitzicht over de zee vormen de voornaamste charme van deze plaats. De charme van het landschap, de bijzondere natuur, de indrukwekkende architectuur alsmede de waardevolle bezienswaardigheden, trekken vooral in de zomer een groot aantal toeristen, die de goede toeristische infrastructuur maar net kan verwerken.

10 SEPTEMBER 2003

25 JAAR BVKB Thira, 600 trappen hoog Santorini : geschiedenis Uit de opgravingen op Santorini kunnen wij afleiden dat Santorini een veelbewogen geschiedenis achter de rug heeft. Het eiland was onbewoond, totdat bewoners van Kreta 3200 voor Chr. het eiland kwamen bewonen. De invloeden van de Minoïsche beschaving zijn terug te zien in de opgravingen van Akrotiri. De muurschilderingen zijn vergelijkbaar met die van het Minoïsche paleis op Kreta. Voordat de vulkaanuitbarsting plaatsvond heette het eiland Stroggoli, dat betekent ‘rond’. De huidige naam is afgeleid van de kerk de "Santa Irini". Later werd deze naam verbasterd tot Santorini en gebruikt voor het gehele eiland, maar ook de naam Thira of Thera wordt gebruikt.De bekende vulkaanuitbarsting, ongeveer 1500 voor Chr. veranderde de geschiedenis. De explosie zorgde er voor dat een groot gedeelte van het centrum van het eiland in de zee zonk. De enorme vloedgolf, die op de uitbarsting volgde, was ongeveer 100 m. hoog en vernietigde het Knossos Paleis en de noordkust van Kreta. De eilandengroep rond Santorini is ontstaan door bovengenoemde natuurelementen. In de loop der eeuwen is Santorini door een aantal volkeren aangevallen en door deze geregeerd. Onder meer door de Venetianen, die rond 1330 voor Chr. vijf generaties de macht hadden. Dit is echter nooit door historici bewezen, maar ook niet genegeerd. In ongeveer 1150 voor Chr. was Santorini een Lacedaemonische kolonie en werd compleet afgesloten van de buitenwereld. Het was een zogenaamde ´donkere periode´. Santorini had in die tijd de naam Thera. Verder werd Santorini aangevallen door de Turken, de Spartanen, de Russen, de Franken e.d. De vulkaan Deze belangrijke schakel van de Griekse geschiedenis is vele malen uitgebarsten. De belangrijkste uitbarsting is natuurlijk die van 1500 voor Chr., die er voor gezorgd heeft dat Santorini de vorm huidige heeft gekregen. In het kratermeer verheft zich nog Palea Kaimeni dat tijdens een vulkaanuitbarsting in 197 na Chr. tevoorschijn kwam en Nea (het nieuwe Kaimeni) dat in de 18de eeuw ontstond. Rond het kratermeer liggen de aparte eilanden Thira (Santorini), Thirasia, Aspronissi (het witte eiland). De huidig krater van de vulkaan bevindt zich op Nea Kaimeni. Deze is sinds 1956, de laatste grote uitbarsting, niet meer actief geweest. Santorini : bezienswaardigheden Santorini is een van de meer bekende eilanden van de Cycladen archipel. Het eiland is van vulkanische oorsprong. De meeste stranden zijn dan ook met zwart lavazand bedekt. Zeer bekend zijn de opgravingen van Akrotiri. Als badplaats zijn Perissa en vooral Kamari zeer bekend. In Kamari vindt u een lange, drukke boulevard met tal van uitgaansmogelijkheden. Aan het lavastrand zijn veel watersportmogelijkheden. Perissa staat bekend om haar donkerkleurige zandstranden. Ook hier vindt u tavernes en watersportmogelijkheden. In de hoofdstad Thira beleeft u een zonsondergang zoals u nog nooit eerder heeft gezien. In één woord: adembenemend. In Thira is het gezellig winkelen en u vindt er tal van goede restaurants. Kortom, Santorini heeft het helemaal! Megaron Gyzi Museum : Het culturele centrum van Santorini is hier te vinden. In dit mooie landhuis kan men genieten van verschillende exposities en 17e eeuwse architectuur. Door de aardbeving in 1956 is het landhuis ernstig beschadigd, maar dankzij de hulp van de Katholieke kerk kon het pand gerestaureerd worden. Er zijn ook manuscripten uit de 16e tot de 19e eeuw te bezichtigen. Wanneer men deze manuscripten leest, krijgt men een goede indruk van het leven hoe het er honderd jaar geleden was. Verder zijn er inscripties uit dezelfde periode, landkaarten en foto´s van Santorini te zien.

11 SEPTEMBER 2003

M E T D E V L A G D E T R A P O P

25 JAAR BVKB Thira, 600 trappen hoog Episkopi kerk

M E T D E V L A G D E T R A P O P

In het dorpje Mesa Gonia staat de prachtige Byzantijnse Panagia Episkopi kerk. Deze kerk is zeker een bezoek waard. Men beschouwd deze kerk als een voorbeeld van traditionele geestelijke architectuur van het eiland door Mathaios Mendrinos. Hij is de auteur van het boek ´The church of Episkopi in Santorini´. Veel schatten zijn vergaan door een brand in 1915. Sommigen zijn bewaard gebleven, men zegt dat de Heilige Maagd Maria de iconen heeft beschermd. De kerk heeft vele aanvallen van buitenaf geweerd, zoals de Venetianen, de Franken, de Russen en de Turken. Het is een inspiratie voor de eilandbewoners. De aardbeving van 1956 heeft de kerk verwoest, maar is wel helemaal weer gerestaureerd door gelovigen van de kerk. De Byzantijnse schilderingen en versieringen zijn een van de beroemde kenmerken van de kerk. Er zijn een aantal iconen te zien, men vermoedt dat er 26 van de mooiste werken gestolen zijn in 1982, maar nooit zijn teruggevonden. Op 15 augustus is het jaarlijkse feest ter ere van de kerk. Na de religieuze ceremonies vieren de eilandbewoners dit feest met de bezoekers van Santorini door samen te eten, dansen en zingen. Historisch en Cultureel Museum van Santorini in Fira Vele van de opgravingen van Santorini zijn te zien in het Nationaal Archeologische Museum in Athene, maar een aantal opgegraven kunststukken van het eiland zijn bewaard in het Historisch en Cultureel Museum. Er is een aantal vazen ten toon gesteld afkomstig uit de 5e eeuw voor Chr., inscripties en een aantal stukken uit de Minoïsche tijd. Er zijn o.a. sculpturen uit de Hellenistische periode, Byzantijnse werken en overblijfselen uit de prehistorische tijd aanwezig. Opgravingen van Akrotiri Elke bezoeker van Santorini zou deze toeristische attractie gezien moeten hebben. Men is nog steeds bezig met opgravingen, u zult mensen aan het werk hier aantreffen. Een aantal van de opgravingen uit 3000 jaar voor Chr. zijn onder leiding van Dr. Spyridon Marinatos, een Griekse archeoloog die tijdens een ongeluk in Akrotiri om het leven kwam, in de jaren ´30 gevonden. Hij vond bijvoorbeeld de straten, huizen, die door een afvoersysteem aan elkaar verbonden zijn en aardewerk. De archeologen hebben de de muren met cement ondersteund vanwege het gevaar van een mogelijke aardbeving. bron : www.olympia.nl

De Pauw Frans GSM : 0475/28 09 08 TEL : 03/889 17 52

12 SEPTEMBER 2003

VRAAG STEEDS JE CLUBKORTING!

13 SEPTEMBER 2003

25 JAAR BVKB BOULDEREN IN HET PARADIJS

M E T D E V L A G I N B L E A U

15 - 17 Augustus 2003

Het reglement van de BVKB vlagactie indachtig – een sportieve uitdaging van een team BVKB leden – besloten we deze keer de vlag uit te hangen in Fontainebleau: het boulderparadijs in de achtertuin van Parijs. Fontainebleau, of kortweg Bleau, is een gigantische speeltuin vol uitdagende rotsblokken voor kleine en grote klimmers, gelegen in het uitgestrekte Forêt Domaniale de Fontainebleau. Geen nood, ook wandelaars, mountainbikers en ruiters komen hier vlotjes aan hun trekken. Tussen de eiken, berken en naaldbomen liggen overal verspreid rotsblokken van harde zandsteen met fantasierijke vormen en kleuren. Het lijkt wel een grote zandbak waar reuzen hun pétanquespel plots hebben gestaakt…en daar mogen wij in gaan spelen. Geen gesjouw met touw, setjes en gordel: in Bleau heb je alleen klimschoenen nodig. Als opwarmertje trekken we de eerste dag naar Désert d'Apremont waar we ons klimmerstalent willen testen op het gele (= makkelijke) circuit. Een circuit is een genummerde reeks boulders van ongeveer gelijke moeilijkheid die je achter elkaar moet afwerken. Om op het tussenliggende traject tussen de verschillende boulders geen zand in je klimschoenen te krijgen, loopt het 'pad' ook steeds over rotsen. Als je zo'n volledig circuit aflegt heb je er op het einde wel een paar klimkilometer op zitten (en ben je een groot deel van de eelt op je handen, zoniet huid en al, kwijt). Bleau combineert dus korte explosieve klims met uithouding. De kleur van het traject geeft de moeilijkheidsgraad aan. In Bleau varieert dit van 1 tot 8, maar doe geen moeite om dit te snappen, want elke vergelijking met het gewone Franse moeilijkheidssysteem loopt spaak! Het komt erop neer dat als je in zaal 6a klimt, je in Bleau zo net iets van een 4b aankan. Al bij de eerste blokken moeten we weer wennen aan de typische Bleau-klimstijl: minuscule richeltjes voor handen en voeten, vertrouwen op wrijving, een goed evenwichtsgevoel… We foeteren ettelijke keren als blijkt dat op de bovenkant van de rotsblokken alle grepen gestolen lijken. Er zijn dan twee opties: ofwel duw je je omhoog op je handen, tot je je voeten boven op de rots kan plaatsen (vergelijk het met de manier waarop je uit een zwembad kruipt) ofwel ga je plat op je buik liggen om dan al buikschuivend over de rand te kruipen. Wil je bij deze laatste methode nog wat vel op je buik over houden, dan kan je best eerst eens te leen gaan bij een schildpad. Als je dan uiteindelijk bovenop de rots belandt en kan genieten van het kleuren- en vormenpalet om je heen, ga je plots beseffen … dat je ook weer van die rots af moet zien te geraken! En ondanks de goede raad van je maatjes onderaan de rots, sta je er steeds alleen voor. Maar gelukkig worden we ook verwend met frivole routes: een soort speleo-route in een halfopen gang van een rotsblok zorgt voor de nodige hilariteit als de mannen met hun lange benen en stijve botten steeds uit deze route vallen, terwijl de vrouwen er zonder moeite door geraken (foto 1). Wat verder nodigt een rotsblok ons uit tot klimmersballet (foto 2), en nog wat verder blijkt de enige manier om omhoog te geraken jezelf met je volledige lichaam vast te klemmen in een spleet en dan een soort rupsbeweging te maken… om de buikspieren van de toeschouwers onverbiddelijk een breuk te bezorgen! Tegen het einde van het parcours beginnen onze vingers en tenen te protesteren en snakken we naar een plons in het zwembad op de camping. Maar na die plons demonstreren we in een recordtempo de uitklimtechniek nog eens, want het water is eerder geschikt voor ijsberen!

14 SEPTEMBER 2003

25 JAAR BVKB BOULDEREN IN HET PARADIJS

15 - 17 Augustus 2003

Op dag twee combineren we de iets meer uitdagende oranje en blauwe routes van Diplodocus, een weinig bezocht klimgebiedje vernoemd naar rotsen die inderdaad wel wat weg hebben van prehistorische dieren. En vermits prehistorische beesten groot waren, zijn ook de rotsblokken hier een stuk hoger. Gelukkig kan je op dit massiefje toch al spreken van echte handgrepen – iets wat gisteren zowat onbestaand bleek. Ook al ligt er onderaan de route een goede valmat (crashpad voor de ingewijden), toch blijft de gedachte van een hoge val tussen je twee oren ronddwalen. Er crasht gelukkig niemand, behalve dan een grote teen tegen een rotsblok tijdens een iets te heftig uitgevoerde foothook. De rots gaf geen krimp … de teen droop jankend af. Als de zon haar best doet om wat extra zweetpareltjes te laten verschijnen, opteert een deel van de groep voor een welverdiende siësta. Het andere deel begint ijverig leuke plekjes te zoeken om de BVKB vlag uit te hangen (foto 3), foltert dan nog wat tenen en vingers en houdt het nadien ook weer voor bekeken.

Dag drie: onze tenen beginnen het stramien te kennen. 's Morgens in te nauwe klimschoentjes worden gepropt, onderweg continu verpletterd worden om grip te vinden op kleine richeltjes, en pas na fel protest weer worden vrijgelaten. Vandaag gaan ze dus al meteen in staking bij de eerste route op Rocher du Potala, niet ver van de Diplodocus. En zonder enig overleg kent deze staking spontaan bijval van de vingers. Dat belooft! Nu ja, gelukkig mogen (moeten) we vandaag wat vroeger stoppen om weer huiswaarts te rijden. Maar niet zonder eerst nog wat rotsen te folteren. De Rocher de Potala combineert het fijne wrijvingsklimmen en de frivoliteit van eergisteren met krachtige en hoge passages van gisteren. Ieder vindt hier dus wel zijn gading, zelfs de BVKBvlag (foto 4). We zijn net halverwege het parcours als we worden voorbijgestoken door twee rasechte Bleausards. Je zou het hen niet nageven als je hen op straat zou tegen komen – bierbuikje, lichtjes kalend – maar ze fladderen als het ware de boulders in een recordtempo op alsof ze hun hele leven niets anders hebben gedaan. Tja, daar kunnen we nog een puntje aan zuigen! Maar dat zal voor een volgende keer zijn … Gwendolyn, Steven en Filip Enkele nuttige links: http://bleau.info de webstek bij uitstek om alles te weten te komen over over Bleau http://clubalpin.idf.free.fr/escalade/bleau.html startpagina van de Franse Alpenclub over Bleau met tal van doorklikmogelijkheden http://www.xavier-langlois.com persoonlijk franstalige webstek over 'Escaladeà Fontainebleau'

15 SEPTEMBER 2003

M E T D E V L A G I N B L E A U

WANDELEN HERFSTPRACHT IN WESTERLO

Zondag 19 oktober 2003

Welkom op de wandelingen langs majestueuze dreven, een mooie afwisseling van naald- en loofhout. Hopelijk hebben we zon om te genieten van de herfstpracht en de rust van de Kempen ! Groot en klein: welkom ! (uiteraard met stevige wandelschoenen)

O P S T A P M E T B V K B

Wegwijs:

E-313 afrit 22 (Herentals-Oost). Richting Olen - Oosterwijk. Ter hoogte van Voortkapel links richting Abdij van Tongerlo – Geneinde. Aan de abdij: rechtsaf naar Westerlo. In de Boerenkrijglaan juist voor de verkeerslichten rechtsaf de Hollandse dreef in. Aan het einde linksaf en nog eens linksaf.

Vertrek:

Jeugdherberg BOSWACHTERSHUIS, Papendreef 1 – Westerlo – 014/54 79 38

Keuze uit:

Voormiddagwandeling, namiddagwandeling of de combinatie (telkens vertrek aan Boswachtershuis) Lunchpakket meebrengen ! Middagpauze in de jeugdherberg.

10 u.:

Abdijpad : door het natuurgebied ‘Beeltjens’ – abdij Tongerlo – Oevelsedreef – Asberg – Beeltjensdreef

13.30 u.:

Natuurgebied ‘De Kwarrekens’ – langs de Grote Nete – Kleine Laak – bos Hertberg domein ‘de Merode’

Info:

Willy De Herdt

03/844 54 62

HOOG BOVEN...YVOIR

Zaterdag 4 oktober 2003

Tegelijk met de wandeling vindt het examen van de klimschool plaats (klimmassief Le Paradou, enkele km verderop). Familie/vrienden … van de klimmers kunnen aansluiten bij deze wandeling en hen terugvinden na het examen. Uiteraard zijn alle wandelaars welkom, ook kinderen (geen kinderwagens). Stevig schoeisel is een ‘must’. Onderweg zoeken we een mooi plaatsje voor onze picknick De tocht van 15 km begint langs de Champallerotsen, hoog boven de Maas. Indrukwekkend in Yvoir is de meer dan 1 km lange spoorwegtunnel (zaklamp !) voor we de vallei van de Bocq bereiken. Verder gaat het via verharde wegen en bospaden, steil en minder steil door het groen en de weiden … Een aanrader ! Napraten kan uiteraard op de BBQ in de Chaveehut. Wel tijdig inschrijven dan bij Willy De Herdt. Vertrek:

Om 10 u. in HOUX, een deelgemeente van Yvoir. Vanuit Yvoir 3 km stroomopwaarts (richting Dinant). Er zijn voldoende parkeerplaatsen in het centrum van het kleine dorpje, tussen de kerk en het kasteeltje, op een boogscheut van de Maas.

Terug:

Rond 16.30 u.

Info:

Willy De Herdt

03/844 54 62

16 SEPTEMBER 2003

CLUBNIEUWS VERHUUR MATERIAAL BVKB De meeste onder u weten wel dat je materiaal kunt huren bij BVKB. Jammer genoeg is niet iedereen even stipt met dit terug te brengen, of met het ophalen van het materiaal. Misschien was de reglementering niet duidelijk genoeg, of niet haalbaar. Wij kunnen ons best voorstellen dat je geen twee weken op voorhand een dagje klimmen in de ardennen vastlegt, maar denken wel dat je een hooggebergteverlof minstens twee weken op voorhand vastlegt. Daarom delen we het materiaal in twee categorieën op, sportklimmateriaal en hooggebergtemateriaal. Voor deze tweede categorie blijft alles zoals het was, vastleggen moet minstens twee weken op voorhand, en kan de woensdag voor uw vertrek afgehaald worden in de Klimax. Geen reservering, geen materiaal. En dit geld voor zowel clubactiviteiten als voor eigen uitstappen. Sportklimmateriaal moet niet meer gereserveerd worden, maar kan enkel op woensdag afgehaald worden. We verwachten tevens van u dat alles terugkomt de woensdag na uw verlof of klimdag. Indien het materiaal niet of te laat terugkomt zullen we sancties moeten nemen, ondermeer dat u geen materiaal niet meer kunt bekomen bij de club. Hou immers in gedachte dat er nog mensen binnen BVKB graag van deze dienst gebruik maken, u bent niet alleen. Voor zij die niet goed weten wat u allemaal kunt huren, en wat dit kost sommen wij het hier snel voor u op. SPORTKLIMMATERIAAL Materiaal

Week

HOOGGEBERGTEMATERIAAL weekend

Materiaal

Week

Helm

5 Euro

1.25 Euro

Pikkel

5 Euro

Gordel

6.20 Euro

1.75 Euro

Stijgijzers

6.20 Euro

Acht + karabiner

1.25 Euro

0.75 Euro

Sneeuwraketten

5 Euro

Touwen (*)

10 Euro

5 Euro

Gletsjertouwen

6.20 Euro

4 Euro

Klettersteigset

6.20 Euro

Klimset 9.90 Euro Gordel,acht,karabiner,helm

Touwen zijn enkel te huur voor voorklimmers (gratis) en deelnemers tweede jaar klimschool (betalend) Hoe reserveren Voor reservatie bel naar Hendrik Peeters op het nummer 03/886.16.14 Binnenkort op de website van BVKB (www.bvkb.be) Afhalen en terugbrengen Op woensdagavonden in Klimax tussen 19 uur en 21 uur. Voor wie Met uitzondering van klimkoorden voor ieder lid van BVKB

RAMEN EN DEUREN Bovenstraat 2 2880 Branst Bornem

Jan Leysen Ternesselei 3260 - 2160 Wommelgem Tel.: 03/353.06.71 - Fax.: 03/353.36.73

Tel & Fax: 03/889 61 13

17 SEPTEMBER 2003

N I E U W E R E G E L E M E N T E R I N G

18 SEPTEMBER 2003

JEUGDWERKING OPEN VLAAMS JEUGDKLIMKAMPIOENSCHAP

Inschrijven & Inlichtingen: Website: www.bvkb.be E-mail: [email protected] Telefoon: 0473 31 49 03 of +32 (0)3 886 16 14 (Hendrik Peeters) De inschrijving is pas definitief na overschrijving op reknr. 777-5960369-86 Met vermelding: Naam - Geboortedatum - Lidnummer

19 SEPTEMBER 2003

25 JAAR BVKB DE VLAG DOORHEEN ENGELAND Vrijdag 04/07/03

2 5 J A A R B V K B D A S G E E N U K I E

De boot Calais-Dover kliefde gezapig door het biljartvlakke water van Het Kanaal. De blauwe lucht, enkel bevolkt door een paar schrokkerige meeuwen die halsbrekende toeren uithaalden om de weggeworpen broodresten op te vangen, hing als een reusachtig strakgespannen tentzeil hoog boven onze hoofden. Dit zou een rimpelloze overtocht worden. Of toch niet? Tuur haalde met veel bravoure zijn splinternieuw fototoestel boven, ging op de hoek van een tafel zitten en vooraleer hij kon afdrukken, dook hij met het afgerukte tafelblad een zetel in. Onze voorzitter is nog geen volleerd acteur à la Brad, maar hij heeft wel Pitt! We passeerden Stratford-upon-Avon, de geboorteplaats van Shakespeare waar hij het levenslicht zag op 23 april 1564. Hij kon nog maar amper lopen, toen hij met opgestoken wijsvingertje al declameerde dat to be or not to be, the question was. Maar wat denkt u van deze – wetende dat de Engelsen verzot zijn op hun huisdieren -: “Hier vind je gemakkelijk een hond om een stok te slaan”. Onze VW-bus 2500 TDI had blijkbaar een verlichte geest aan boord! Weldra lagen Shrewsbury en Shropshire in de vallei van de Severn achter ons. Hier speelden de avonturen van broeder Cadfael zich af, te boek gesteld door Ellis Peters in haar twintig “Cronicles of Brother Cadfael”. De benedictijnenmonnik Cadfael was een meesterspeurder uit de twaalfde eeuw die allerlei moordzaken oploste rond zijn abdij, die in 1083 werd opgericht door Roger de Montgomery langs de oevers van de Severn. De boeken waren een mengeling van fictie en werkelijkheid. De inwendige mens diende nodig versterkt. Dankzij Luts moederinstinct kon the magnificent seven aanschuiven voor een echte déjeuner sur l’herbe. Enkel de locatie was een ongelukkige keuze! Dames droegen hun geliefde viervoeter – kleine witte keffers enkel nuttig als kruimeldief – de berm op om hun behoefte te doen. De magie veranderde snel in afgrijzen. Stel u voor: een déjeuner sur l’herbe on Shitt Hill! Llangallen, een dorpje met een drieduizendtal inwoners, kon pochen met een pracht van een aquaduct, die de smalle en langgerekte vallei van de Dee overspant. De Pontcysyltte Aquaduct (1795 – 1805) is 37 m hoog en 300 m lang. Na onze installatie in de jeugdherberg The Old Mill in Cynwyd stortten we ons als uitgehongerde wolven op een portie fish and chips . Halverwege dit culinaire hoogstandje hield ik het voor bekeken. Het medelijden met mijn getormenteerde maag werd mij teveel. Doelloos een avondluchtje scheppend, kwamen wij Annie Jones tegen die ons een ruime rondleiding aanbood. Wij zagen bronnen, watervallen, waterbekkens, kerkhoven, kerken, schapen en wijdse zichten. How green is my valley! Haar specialiteit was The Church of Wales en duidelijk niet die van Engeland! We doken The Prince of Wales binnen, vast van plan diezelfde avond nog te herstellen van de fish and chips en van Annie Jones! Als afsluiter volgt een eerste interessant weetje over onze mascotte Yannick: volgens zijn vader Jan heeft hij een zelfreinigend vel! Zaterdag 05/07/03

Duitsers behoren blijkbaar tot een volkje dat moeilijk binnen de eigen landsgrenzen te houden is

Van Cynwyd over Betws-y-Coed ging het naar Llanberis en na een ritje met een lokale Sherpa-bus vatten wij de tocht naar de top van de Lord Snowdon aan (met 1085 m de hoogste berg van Wales) via het pad Miner’s Track (2 h30 gaan) langs de meren Llyn Llydaw en Llyn Glaslyn. Het drukbezochte Snowdonian National Park is een aangename verrassing! Op 1065 m ligt het station/buffet van de Snowdon Mountain Railway (Rheillfordd yr Wyddfa) in 1896 opgericht. Na de verplichte groepsfoto met vlag en een kleine vloeibare versterking vatten we langs de andere kant van de berg de terugweg aan. Mist en wolken kozen het hazenpad en maakten plaats voor prachtige vergezichten tot aan de Ierse Zee. In Betws-y-Coed kochten we de nodige ingrediënten voor een spaghetti à la façon du chef met uiteraard aangepaste wijnen. De verantwoordelijke van het YH was met verlof en werd vervangen door twee oudere dames om een oogje in het zeil te houden. Meer dan één oog zou het niet worden, als je zag hoe de dames zich te goed deden aan een fles Chardonnay, waarvan haast de ganse inhoud reeds zijn bestemming had bereikt. Tijdens het eten kwamen nog twee koppels binnen. Na de inschrijvingen vervoegden zij de twee dames aan tafel. Op de vraag van één van de dames waar zij vandaan kwamen, antwoordde er iemand dat zij geboren waren in Duitsland, maar werkzaam waren in Engeland. Het laconieke antwoord liet niet lang op zich wachten: “Oh! That’s nice… for you!” Waren wij hier getuige van een staaltje typisch Britse humor of was het de wijn die reeds vernietigend uithaalde? Deze dag – met de geslaagde verovering van de Lord Snowdon – werd afgesloten met een kort bezoekje aan The Prince of Wales alvorens onze kazematten op te zoeken. Tweede interessant weetje over Yannick: hij kan snurken als een os!

20 SEPTEMBER 2003

25 JAAR BVKB DE VLAG DOORHEEN ENGELAND Zondag 06/07/03 The visible scene Would enter unawares into his mind With all its solemn imagery, its rocks, Its woods, and that uncertain heaven received Into the bosom of the steady lake! William Wordsworth, 1822 We tuften richting Windermere in het Lake District. Het vrouwenteam – met Lut aan het stuur en Agnes als copiloot – laveerde het busje van de ene naar de andere onuitspreekbare dorpsnaam: Rhydtalog, Lannfynydd, Coed Llai, Panarlâq... Vooraleer we met de ferry Lake Windermere konden oversteken, kregen we het vermaledijde bericht binnen dat Jan Van Keer een ongelukkige voorklimmersval in het bergmassief rond Chamonix niet had overleefd. De luchtige stemming sloeg om en er werd dringend halt gemaakt om bij een zogezegd bakje troost het gebeuren te bespreken en greep te krijgen op allerlei emoties die onze groep gedurende de komende dagen zouden blijven achtervolgen. We kwamen aan in het graafschap Cumbria te midden van het Lake District, zo lyrisch beschreven door William Wordsworth (1770 – 1850). Zijn reisgids “Guide to the Lakes” leverde hem meer bekendheid ( en geld) op dan zijn gedichten. Hij had een enorme hekel aan toeristen, maar had het in zijn gids wel over “personen met smaak en gevoel voor landschap”. In Coniston was geen plaats in het YH. Na de picknick werd The Old Men of Coniston beklommen. Het weer was goed en de Lakes waren op hun best. Op de terugweg liepen we eventjes verloren en Tuur kreeg het op de heupen of beter gezegd … kreeg het op zijn darmen! Na het avondeten hadden we nog een flinke rit voor de boeg op zoek naar een kampeerplaats. Rond 22h konden wij op de National Trust Camping onze tenten opslaan, flink geassisteerd door de muggen. Derde weetje over Yannick: naast zijn gevecht met de muggen – of waren het venijnige kleine vliegen – moest hij ook nog eens afrekenen met de muggenmelk zelf! Maandag 07/07/03

…Bier is bitter, bier is best, Bier is beter dan de rest… Rob de Nijs

Op naar Eskdale, the heart of Lakeland. Prachtige landschappen vulden ons netvlies. Smalle wegen met soms een stijgingspercentage van meer dan dertig procent kronkelden zich als reuzeslangen door dit Jurassic Park. De namiddag werd opgevuld met een bezoek aan Ravenglass gelegen aan de westkust van Cumbria. Het dorp ligt in een weinig toeristisch gebied. Haven- en industriesteden zwaaien hier de plak. Ravenglass, de vroegere Romeinse havenstad Glannoventa, is niet méér dan een straat die overgaat in de scheepshelling naar strand en estuarium van de rivieren de Mite en de Esk. We bezochten de restanten van een Roman Bath House en het leuke museum van England’s First Narrow Gauge Railway. De jeugdherberg van Eskdale is een juweeltje. Het personeel slooft zich uit en de keuken biedt lekkere schotels aan. In de late namiddag en uiteraard na het avondeten bezetten we The Woolpack Inn, gelegen op een mislukte boogscheut van het YH. Die avond herzag ik mijn mening over de Guinness. Vierde weetje over onze mascotte: Yannick kan beter Guinness drinken dan papa Jan. Hij wordt nog een echte one of us (lees: wannevus). Dinsdag 08/07/03 Die dag stond de Scafell Pike, met zijn 978 m de hoogste berg van Engeland, op het programma. Wij moesten het echter stellen met de Scafell (964 m). Wegens de mist en het ontbreken van steenmannetjes konden we de kaart, hoogtemeter en kompas goed gebruiken. In de namiddag namen we wijselijk het besluit, gezien de verslechterende weersomstandigheden, de Scafell Pike links te laten liggen en terug te keren. Onderweg hadden we nog een pittige afdaling langs een waterval. Na van 9h tot 17h30 te hebben rondgehotst, bleek opnieuw The Woolpack Inn een welgekomen afwisseling en leuke afsluiter van de avond. Nu eens wat hot news over Lut: zij kan al zittend slapen met haar ogen wijd open! Woensdag 09/07/03 Via Ambleside en Kirkstone ging het richting Carlisle. Na de laatste hindernis in Engeland te hebben

21 SEPTEMBER 2003

2 5 J A A R B V K B D A S G E E N U K I E

25 JAAR BVKB DE VLAG DOORHEEN ENGELAND

2 5 J A A R B V K B D A S G E E N U K I E

genomen, Hadrian’s Wall, reden we het zonnige Schotland binnen. Geruime tijd volgden we het prachtige Loch Lommond om daarna Fort William te bereiken. Deze stad is het centrum van de aluminiumindustrie en is tevens een mondaine badplaats met hotels die een zekere grandeur uitstralen. Deze badplaats is prachtig gelegen aan een ruime baai van Loch Linnhe, die overgaat via de Firth of Lorne in de Sea of the Hebrides. Met een grijns van zelfvoldaanheid op zijn gezicht vertelde Frank dat hij destijds om de kleuterjuffrouw te sparen van de schooldirekteur onmiddellijk naar het eerste studiejaar mocht! Donderdag 10/07/03 Enough of sorrow, wreck, and blight; Think rather of those moments bright When to the consciousness of right His course was true, When Wisdom prospered in his sight And virtue grew. Wordsworth, Thoughts uit A Tour in Scotland We verlieten het Glen Nevis YH, staken de straat over en begonnen aan de tocht naar de Ben Nevis, 1343 m hoog. De weergoden waren ons niet gunstig gezind: mist, regen, wind en koude teisterden ons tijdens de beklimming. Gelaten droegen wij ons kruis, toen hij (Frank) viel voor de eerste keer! Miet, I’m sorry, maar zijn laatste woorden waren voor zijn bril bestemd! Toen ik hem mijn muts over de oren trok en Lut en Agnes er als de kippen bij waren om zijn verkleumde handen warm te wrijven, ontdooide hij verduiveld snel. Jaja, hij is een echte one of us (lees: wa ne vus)! Op de terugweg werd het weer beter. We hielden een kleine interludium om een notencake aan te snijden, wat Tuur bewoog de Ben Nevis als een piece of cake te bestempelen! Vrijdag 11/07/03

A remorseful day Colin Dexter

Rond 8h vertrokken we om de tocht naar Oxford aan te vatten. Het werd een lange, vermoeiende autorit, deels door het echte zomerweer dat ons plotseling overviel. Beter laat dan nooit! We bereikten Oxford rond 18h30. De jeugdherberg was een groot, modern gebouw gelegen in de nabijheid van het station. Vooraleer te gaan eten, trokken we nog een uurtje uit om een scheutje Morse op te snuiven. Oxford is een aangename universiteitsstad: er heerst een gemoedelijke sfeer en de drukte blijft binnen de perken. De kunst en cultuur druipt zo van de collegegevels. Tuur was er bij en voor de cul zorgde onze youngster! De stad telt 39 colleges en de uitgestippelde Morse-route doet 12 pubs aan. Interessant! Er bestaat ook een schrijversroute. Bekende schrijvers hebben er gewoond en gewerkt: T.S. Eliot, Graham Greene, T.E. Lawrence (= de zandvreter uit “Lawrence of Arabia”), Sir Thomas Moore, waarvan Hendrik VIII vond dat hij te groot was (cfr. de film “A man for all seasons”), J.R.R. Tolkien, Wilde Oscar, e.a… Oxford is een bezoek van meerdere dagen zeker waard! Zaterdag 12/07/03 The End Oxford – Dover werd een steepletocht met moeilijke hindernissen. We werden de autoweg afgejaagd vanwege twee ongevallen met dodelijke afloop. Er kwam wat puzzelwerk aan te pas – Agnes moest ook gaan puzzelen, maar dat was om een meer vloeibare reden – om Dover te bereiken. Zeker drie uren verloren en glansrijk de boot van 12h45 gemist. Deze van 14h30 vormde geen probleem. Een uurtje later kon de laatste etappe richting huiswaarts worden aangevat.

Eddy

22 SEPTEMBER 2003

SPORTKLIMMEN KLIMAX MOEILIJK BEREIKBAAR Door de rioleringswerken in Breendonk is de toegang tot Klimax erg moeilijk geworden. De hoofdparking is niet bereikbaar, je moet parkeren op de kleine parking. Hoe je hier raakt leggen we je snel even uit. Via de website houden we je op de hoogte van de vorderingen van de werken. Via Breendonk dorp. Neem de Beenhouwersstraat (Paepenheide) en volg die tot op het einde. Vervolgens rechtsaf de Groenstraat op die u volgt tot op het einde (Dendermondse steenweg.) Daarna wegbeschrijving hieronder volgen. Via dendermondse steenweg. Neem niet de schaafstraat, vermits deze opengebroken is. Slaag af aan de Moorstraat (nieuwe rond punt) en volg tot de eerste baan op uw linkerzijde. Vervolgens rij je deze te einde, dan terug links en je bent op de parking. Binnenkort afgesloten

23 SEPTEMBER 2003

W E G B E S C H R I J V I N G

BVKB BESTUUR Voorzitter, Klimax verantwoordelijke Tuur Ceuleers [email protected]

C. Verschaevestraat 31

Koen De Laet [email protected]

Biezenstraat 1

2870 Breendonk

03/886.43.83

PR, Ondervoorzitter, Special Events

N U T T I G E A D R E S S E N

2880 Bornem

0475/26.50.32

Secretaris & bibliotheek Machteld Van Duynslaeger Nieuwelaan 119-4 [email protected] Penningmeester

1853 Grimbergen

0485/84.09.73

Johny Van lent [email protected]

2880 Bornem

03/889.37.87

Riddermoerstraat 8

Verantwoordelijke begroting Anne Aerts [email protected]

J.Hammeneckerstr.30

2870 Breendonk

03/886.60.85

Jeugdklimmen & materiaal Hendrik Peeters Groenstraat 63b 2870 Breendonk [email protected] Jongerwerking Michael Prinsen Kapelstraat 6 2870 Puurs [email protected] Feestverantwoordelijke

03/886.16.14

Mit Borghijs [email protected]

2870 Breendonk

03/886.59.69

2870 Breendonk

0496/26.11.46

2880 Bornem

03/889.95.15

2880 Bornem

03/889.22.17

Jan Hammeneckerstraat 27

0472/87.57.50

Klefferaar & website Filip Top [email protected]

De Buisseretlaan 7

Marc D’Hooge [email protected]

Vinkenlaan 10

Eric Burm [email protected]

St.Amandsesteenweg 384

Klimmen

Coördinatie opleidingen

Het fruitmandje

Herberg

‘t KONINGSREK

Verse groenten en fruit Verse snijbloemen Alsook delicatessen en alle kaassoorten

Bij ZATES voor een goed glas bier en plezier kom je hier

Specialiteit: fruitkorven SCHAAFWEG 1

2880 BORNEM-BRANST TEL.: 03/889 70 56

Bovenstraat 152 2880 Branst-Bornem 03/889 96 57

24 SEPTEMBER 2003

AGENDA SEPTEMBER Zo Zo Zo Do Za Zo

07 14 14 18 20 21

Wandelen in Antwerpen Climbing for kids Klimschool Mozet Derde jaar klimschool - Artificieel klimmen Breeven Derde jaar klimschool - Artificieel klimmen Yvoir Open klimdag te Freyr

OKTOBER Za Za Zo Do Zo Za Zo Ma Di Wo Do Vr

04 04 05 09 19 25 26 27 28 29 30 31

Klimschool examen te Yvoir + barbecue Klimschoolwandelen Voormiddagswandeling te Maillen Bijzondere algemene vergadering Open klimdag te Landelies Jeugdklimstage Orpierre Jeugdklimstage Orpierre Jeugdklimstage Orpierre Jeugdklimstage Orpierre Jeugdklimstage Orpierre Jeugdklimstage Orpierre Jeugdklimstage Orpierre

B V K B A C T I V I T E I T E N

NOVEMBER Za Za Za

01 08 15

Jeugdklimstage Orpierre Conclaaf bestuur BVKB Open Vlaams Jeugdklimkampioenschap

DECEMBER

INFO Voor klimschool en open klimdagen: afspraak om 8 u 00 aan het station van Bornem, of 8 u 15 op parking Klimax, of 9h30 aan het massief, tenzij anders vermeld Dames- en herenklimmen elke maandagavond in Klimax, beginnelingen zijn altijd welkom. Tijdens de openingsuren van Klimax kan er altijd in clubverband geklommen worden. Elke laatste dinsdag van de maand is er een bestuursvergadering te Zates. Alle werkende leden kunnen hier altijd aanwezig zijn vanaf 20h00. Niet VBF-leden betalen een dagverzekeringpremie van 2.5€ voor deelname aan BVKB-aktiviteiten.

25 SEPTEMBER 2003

Periodiek tijdschrift - tweemaandelijks: September 2003 Verantwoordelijke uitgever:

Kantoor van uitgifte:

Tuur Ceuleers C.Verschaevestraat 31 2870 Puurs 2870 Puurs

België-Belgique

P.B. 2870 PUURS 8/5157