Killah Dog's De debutanten van de Dogtrail 2011 De voorbereiding Via behendigheid van Cunos raakten we bekend met de Dogtrail die Cunos elk jaar organiseert. Wij dachten, daar willen wij aan mee doen! Om twaalf uur zat Amanda helemaal klaar start voor de computer, en ja, als derde ingeschreven! Helemaal zin in, maar hoe pakken we dit aan? Heather en Elvis wonen in hetzelfde gezin dus kennen elkaar, maar Malu en Flame waren zowel voor elkaar als voor Heather en Elvis nieuw. Dat was stap 1. Onze dogwispher in het team, Iwan baas van Malu, heeft met meerdere van de honden een aantal keren tegelijk getraind. Alleen lopen. Daarna met z'n vieren op pad. Leuke routes zoeken, opdrachtjes doen, en de honden aan elkaar laten wennen. Dit ging allemaal goed. Toen kwam de vakantie en iedereen weet hoe dat gaat..... maar de Dogtrail kwam wel heel snel dichtbij! Bespreken wie neemt wat mee, alle verslagen gelezen op de Dogtrail site, inkopen doen, Iwan leert het team de coördinaten, riemen voor om de heupen worden gekocht, rugtassen ingepakt .......... en we waren klaar voor de Dogtrail!
Dag 1 Alle benodigdheden hebben we in één auto gedaan en die bij de camping neergezet. Toen zijn we naar het vertrekpunt gereden. We dachten allemaal, moeten we zover lopen?!?! Aangekomen bij het startpunt waren de honden helemaal hyperactief. Links, rechts, links, rechts. Als eerste opdracht de puzzel. Iwan en Thea gingen direct aan de slag. Blokjes/figuurtjes in de vorm
van een hond leggen, van kop tot staart. Hanneke en Amanda bestudeerden inmiddels het rode boekje dat we hadden gekregen. Al vrij snel hadden onze puzzelaars het hondje klaar. We mochten vertrekken. Onze vertrektijd was 9.54 uur. Met veel moed en boordevol energie gingen we van start. Level 1 - Tangram Na een aantal honderd meter kwam het eerste bordje. 2 brokjes naast elkaar staan voor start/finisch. Huh? Wat bedoelen ze daarmee? Amanda loopt een stukje het eilandje op maar ziet niks. Killah Dog's besluit toch maar door te lopen. We zijn een stukje onderweg en Thea zegt, twee brokjes staat voor twee eilanden. Hoe kom je erop? Dacht de rest. En ja, dat is dus de insteek van de Dogtrail. Thea en Iwan liepen terug om te zien of we ook iets gemist hadden. Iwan zag een graffiti over Jubbega maar wij konden het niet plaatsen. Achter af gezien heeft het er waarschijnlijk ook niks mee te maken gehad. Doorlopen dan maar. Afslag links, want dat stond beschreven op de honden puzzel. Daar kwamen we het eerste raadsel boekje tegen. Iwan werd gebombardeerd tot verzamelpunt voor alle raadsels. Ondertussen werden er een aantal raadsels opgelost. Sommige raadsels waren toch wel moeilijk dus die hebben we bewaard voor later.
Het lange schelpenpad uitgelopen moesten we naar links. Aan de andere kant van de vaart zagen we mensen zitten en de moed zakte direct in de schoenen. Moeten we met een vlot naar de overkant? Dat kan toch niet? Flame vond het allemaal maar eng, maar na een paar tellen zat ook Flame erop. Met de adem ingehouden draaide Hanneke ons naar de overkant. Pfff. Hier stond een opdracht op ons te wachten. Een tennisbal die werd verstopt onder 1 van de drie schaaltjes en de hond moest de juiste schaal aanwijzen. Deze opdracht leek ons geschikt voor Heather. Ze had drie van de vijf keer goed! Dit begint allemaal positief. Tijd om de trui uit te doen en een broodje te
pakken. Het was behoorlijk warm en we hadden we zin in wat eten. Hanneke had een broodje ei. Ondertussen trok ze de trui uit. Ze wil haar tas weer oppakken. Broodje ei weg. Hoe kan dat nou? Waar is het? Elvis heeft het vast opgegeten. We lopen verder, komen weer raadsels tegen en Hanneke vraagt zich nog steeds af waar haar broodje is gebleven. Ondertussen heeft ze een broodje ei van Amanda gekregen. Op het moment dat ze het op heeft denkt ze, misschien heb ik het ook wel in mijn tas gedaan. En ja hoor, raadsel opgelost! We moeten er natuurlijk allemaal even inkomen. Wie liepen door en kwamen uit bij de volgende opdracht. Er stonden al heel veel teams te wachten. Als team moest je wachten tot je de opdracht kon doen en daarna nog wachten voor vertrek. Een goed moment om de raadsels op te lossen en vast even te kijken naar de andere vragen in het boekje. Thea en Iwan nemen de raadsels onder handen, Hanneke de sudoku en Amanda de vragen over de spelletjes. Even zitten en een kopje koffie is ook niet verkeerd.
Killah Dog's werd omgeroepen voor de opdracht. Het was weer een speuropdracht dus aan Heather de eer. Er lagen 5 kleine dakjes op de grond. De hond moest aanwijzen onder welk dakje het snoepje verstopt was. Heather is een ontzettend goede speurhond maar helaas kon ze het snoepje niet vinden. Misschien is ze lichtelijk verwend met rody en wil ze daarom niet die simpele snoepjes? Haha. De tocht gaat verder.
Level 2 - Hondenbord Het is tijd voor de vragen over de spelletjes die in de nederlandse huishoudens veel worden gespeeld om ons de weg te wijzen. Het eerste damblokje wees ons vooruit, maar was dat wel echt zo? We gingen door naar de volgende vragen. Toen we op het punt kwamen dat we een zes moesten gooien voordat we rechts mochten, kregen we het wel een beetje benauwd. Er was geen post, geen dobbelsteen. Waren we dan toch verkeerd gelopen? Ineens gilt Amanda het uit. Ze ziet een dobbelsteen hangen aan een boomstam. Helemaal blij! De volgende vraag was ook een moeilijke maar Iwan kwam met de oplossing. Soms sta je echt versteld van je teamleden hoe ze op bepaalde antwoorden komen. Maar daarvoor ben je een team! Level 3 – Doe het zelf Bij de speuropdracht met de dakje hadden we een primitieve kompas gekregen. Om hem goed te bewaren had Hanneke hem veilig in haar BH verstopt. Ze vergat zelfs dat hij daar zat. Maar toen kwamen we bij de dobbelstenen. Of te wel, één dobbelsteen. Wat was hier de bedoeling van. Er was er maar één. Moesten we wel die kant op, of was het een instinker van het Dogtrail team? Uiteindelijk, naar vele redenaties, zijn we toch de richting van de dobbelsteen opgelopen. Wel zo slim. Er volgenden een aantal dobbelstenen en daar zaten ineens weer een heleboel teams. Voor ons als debutanten was dit nieuw. Maar we konden hier lekkere koffie en soep krijgen. Daar waren we ook wel aan toe! Hanneke en Iwan namen de sudoku puzzel tot zich. We kregen een doorzichtige bal met daarin vakjes, een antwoordformulier en los het maar op. Nou dat duurde wel even. Thea had zich ontferm over de laatste raadsel en Amanda ging aan de slag met de woordzoeker die in het boekje stond. De honden gingen wel even liggen, maar die waren niet zo hard toe aan een pauze als ons. Ze konden moeilijk stil blijven liggen en helemaal omdat de roedel uit elkaar ging zitten om zich beter te kunnen concentreren, lieten de honden even horen dat ze het er niet mee eens waren.
We mochten weer vertrekken en de tocht ging door. We kwam al snel op een lang pad langs een weiland door de blauwe plunchen dobbelstenen. Heerlijk zo in de volle zon. Want die scheen de hele dag heerlijk door de bladeren, maar het was ook lekker om haar zo voluit te voelen. We liepen recht op de opdracht van boter, kaas en eieren af. Deze opdracht hadden we thuis ingestudeerd. De groep voor ons was heel lang bezig en wij begonnen ons af te vragen of onze uitvoering wel goed was. Maar waarom twijfelen. Door onze korte maar krachtige opdracht liep het iets sneller door en dat was wel fijn voor de inmiddels drie wachtende teams. Thea had Flame op 'boter' een high five geleerd, Amanda liet Heather een rondje draaien op 'kaas', en Malu ging keurig voor Iwan op haar rug liggen toen hij het magische woord 'eieren' uitsprak. Zo, klus geklaard! Level 4 - Sudoku De tocht vervolgde zich doormiddel van de sudoku puzzel. Hieruit waren richtingen gehaald, en die moesten we bij elke situatie (splitsing) volgen. Wat een mooi gebied en weer konden we heerlijk genieten van de zon. De paden waren nauw maar de honden trokken ons lekker vooruit aan de heupriemen. Dit was een ontzettend goede aankoop geweest! We gingen erg goed en elke afslag leek te kloppen. Tot we bij een situatie aankwamen waarbij we volgens de uitkomst van de sudoku puzzel rechtdoor moesten. Daar lagen zoveel takken. Dat kon niet waar zijn. Dus wij hebben het pad wat ernaast lag genomen. Dit bracht ons uiteindelijk helemaal verkeerd. Gelukkig waren we niet de enige. We zagen meer teams en vrijwilligers van Cunos riepen ons uit het bos. De takken die er lagen waren een aantal dagen van te voren gekapt. Niet meegenomen in het sudoku spel
dus. Heel erg jammer, want dit was een uitdagende puzzel geweest en Thea en Amanda waren daardoor ook heel erg trots op Hanneke en Iwan voor het oplossen van de puzzel.
Aankomen op weer een verzamelpunt met een opdracht konden we even rustig zitten. De opdracht was erg leuk en super gedaan door Thea en Flame. Het was een touwtje die op drie paaltjes hing en daartussen in de knoop zat. Door je hond te begeleiden moest je het touwtje uit de knoop zien te halen. Het snelle duo ging de uitdaging aan. En hoe?! Direct de snelste tijd. Super trots. Zelfs nog op de foto gezet door de fotograaf van de regiokrant. Wat wil je nog meer?
Level 5 – Triominos, maar dan anders…. De tocht ging door. Nu was het kompas en de kennis van Iwan aan de beurt. Er waren veel teams aan het uitzoeken hoe de coördinaten nou precies werkten die op de triominos stenen stonden die afgebeeld waren in het rode boekje. Iwan kwam met een aantal opmerking waardoor de dames van de Killah Dog's ook direct snapten hoe het werkte. Als er geen mannen waren?! Iwan dirigeerde ons door het bos. Het eerste stuk waren we goed op weg tot dat we bij een splitsing kwamen en het niet meer zeker wisten. We hielden vol. Onderaan de pagina met de triominos stenen stond, dat als we bij asfalt kwamen, we 360 stappen in 140 graden moesten zetten. We zouden net beginnen met tellen en stappen toen een vrijwilliger van Cunos ons vertelde
dat we verkeerd zaten. Wat was dat jammer. We hadden ons verkeken op één coördinaat. Gelukkig hoefden we maar een heel klein stukje terug. Daarna de rest van de coördinaten weer volgen, en ja, daar kwamen we uit bij het juiste asfalt. Op het asfalt aangekomen was het heel stil want alle teams waren geconcentreerd aan het tellen. Iwan was bij de Killah Dog's degene die telde. Malu dacht daar anders over en moest ondertussen haar behoefte doen. Iwan vervolgde de passen, en we kwamen uit bij een kleine doorgang. Level 6 – Laat je leiden door je hond Daar was de opdracht. 'Laat je leiden door je hond'. Het eerste stuk ging heel erg goed, totdat we over een bruggetje kwamen. Daar hielden ze op met snuffelen en trokken ons nergens meer naartoe. En nu? Er kwamen meer teams en we liepen met elkaar de goeie richting op. Dat laatste stukje was echt veel langer dan we nog hadden gedacht. Het lood ging in de schoenen zitten en we werden steeds meer moe. Uiteindelijk zagen we de tentjes. De laatste opdracht was een opdracht over het water wat resulteerde in een hele lange wachtrij, in vermoeide mensen en honden bij elkaar en een beetje frustratie. Iedereen wilde wel graag zijn schoenen uit.
Na drie kwartier wachten was de beurt voor de Killah Dog's. We hadden een mooie strategie bedacht. Nou die viel dus mooi in het water. Als eerste ging Iwan en Malu. Die vlogen over de plankjes, de opblaasbare banaan en de laatste plankjes. Daarna volgde Thea en Flame. Eerst twijfelde Flame, maar met mentale steun van Thea en trillende pootjes haalde ze de overkant.
Toen ging Hanneke over de plankjes de banaan op. De bedoeling was dat zij aan de overkant ging staan om Heather te roepen, die bij Amanda en Elvis stond. Heather begon heel enthousiast maar durfde toch niet zo goed. Hanneke ging terug naar de banaan waarbij ze bijna uitgleed. Ze had de riem van Amanda, die ze 3 dagen daarvoor net nieuw had gekocht, nog in haar handen. Aan de kant riepen ze dat ze de riem moest gooien. Wat doet Hanneke? Een hele mooie worp, maar wel naar achteren, midden in de brede sloot. Weg riem. Haha. Iwan nam Heather over en ook zij haalde de overkant. Toen de grote Duitse herder. Hanneke riep hem en Elvis stapte op het eerste plankjes en dook daarna direct het water in. Doordat iedereen hem riep wist hij niet welke kant hij op moest en kwam niet voorbij de banaan. Maar weer terug naar de kant. Nog een keer proberen. Weer hetzelfde. Weer terug naar de kant. Saskia, van een ander team begeleide Elvis over de eerste planken zodat Amanda die op de banaan zat te wachten, Elvis aan kon pakken. Kwam de poot vast te zitten tussen twee planken. Tot twee keer aan toe. Amanda raakte in paniek maar naar een paar angstige tellen heeft Elvis toch de overkant bereikt. Pfff. Uitgeput maar voldaan keerden we naar onze tent en ploften op de stoeltjes. Wat was dat een tocht zeg!
We hebben heerlijk gezeten en de dag door gesproken. Lekker douchen en toen was het eten er ook al. Heerlijke macaroni. Jammie. Toen Hanneke naar de douche zou lopen, zei ze nog even tegen Heather: Mooi af en blijf. En.....boem, daar ging ze zelf languit over het touwtje van de tent. De verzameltent met daarvoor een terras wat op dat moment vol zat, zag het allemaal gebeuren. Met de slappe lach en gelukkig zonder verwondingen, stond Hanneke op en maakte een mooie buiging naar het lachende publiek. Om 21.00 uur moesten alle teamleiders zich melden voor de avond opdracht. We kregen een formulier waar we de uitslagen van de raadsel op moesten noteren. De antwoorden die daaruit kwamen vormden de coördinaten voor de volgende dag. Ook de woordzoeker werd er weer bij gepakt. Met behulp van hele lieve mensen ;) hebben we uiteindelijk nog 95 hondenrassen kunnen noteren. Na een aantal drankjes hebben we ons klaar gemaakt voor de nacht. We waren alle vier aardig uitgeput. Lekker in de slaapzak en nog wat laatste grapjes werden uitgewisseld. We waren allemaal erg benieuwd wat de tweede dag ging brengen.
