KUNSTHANDEL
KUNSTHANDEL sinds 1953
Belangrijke schilderijen uit de 19e en begin 20e eeuw
Inkoop - Verkoop - Taxatie - Restauratie Deelnemer pan Amsterdam tefaf Maastricht Lid vhok - cinoa Boschdijk 221A 5612 HC Eindhoven (NL) Tel. +31 (0) 40 243 13 77 Fax +31 (0) 40 246 27 24
[email protected] www.kunsthandelbies.nl
Wouterus Verschuur Wouterus Verschuur is Nederlands belang rijkste paardenschilder uit de 19e eeuw. Al tijdens zijn leven is hij niet alleen in eigen land bekend, maar verkoopt hij zijn werk ook aan veel buitenlandse verzamelaars. Zo verwerft keizer Napoleon III van Frankrijk in 1855 een schilderij van hem op een belangrijke expositie in Parijs. Op andere tentoonstellingen wint Verschuur verschillende gouden medailles. Bovendien wordt hij door koning Willem III in 1862 uit waardering voor zijn werk benoemd tot Officier in de Orde der Eikenkroon. Verschuur is typisch een schilder uit de Romantiek. Hij benadrukt de schoonheid van het paard. Impressionisten zoals George Hendrik
Breitner en Anton Mauve hebben vaak magere trek- en sleeppaarden geschilderd. Daarentegen ogen de edele viervoeters van Verschuur doorgaans weldoorvoed en goed geproportio neerd. Wouterus Verschuur was een man met verstand van paarden. Die kennis bouwde hij op door talrijke voorstudies in zwart krijt of olieverf te maken. Zo schetst hij paarden, stalknechten, zadels en hoofdstellen, ruiven, voerbakken en poetsgerei zoals borstels en roskammen. Hij maakt bovendien veel studies van stalinterieurs en van de speciale lichtval door de kleine raampjes. Daarnaast bestudeert hij de uitwerking van het licht op de paardenlijven. Op die manier heeft hij de ana tomie van het paard tot in detail leren kennen.
Wouterus Verschuur Amsterdam 1812 - 1874 Vorden Rustende paarden en figuren bij een herberg Paneel 36,5 x 49,8 cm Gesigneerd onder, rechts van het midden
Wouterus Verschuur Amsterdam 1812 - 1874 Vorden Stalinterieur met paarden, ruiter en andere figuren Paneel 44 x 54,2 cm Gesigneerd en gedateerd 1847 rechtsonder
Wouterus Verschuur Amsterdam 1812 - 1874 Vorden De pleisterplaats Paneel 45,8 x 56,8 cm Gesigneerd en gedateerd 1847 rechtsonder
Hendrikus van de Sande Bakhuyzen Hendrikus van de Sande Bakhuyzen wordt beschouwd als een van de beste schilders uit zijn tijd. Volgens de Kunstkronijk uit 1847 moet hij, samen met Schelfhout en B.J. van Hove, gerekend worden tot ‘diegenen die de kunst aan het einde van de vorige [de 18e eeuw] en ’t begin der tegenwoordige eeuw [19e eeuw], ophieven uit hare kreperende toestand en haar een vrije onafhankelijke richting gaven’.
Charles Henri Joseph (‘Charles’) Leickert Brussel 1816 - 1907 Mainz (D) Zomers gezicht op een stad aan het water Doek 60,3 x 95 cm Gesigneerd en gedateerd ’70 rechtsonder Literatuur H. Kraaij, Charles Leickert 18161907: painter of the Dutch landscape, Schiedam, 1996, afb. pp. 90-91
Dat lijkt misschien wat overdreven, maar men moet niet vergeten dat de Nederlandse schilderkunst aan het einde van de 17e eeuw in een diep dal was geraakt en daar ruim een eeuw lang niet uit tevoorschijn is gekomen. De 18e eeuw heeft dan ook weinig schilders van enige betekenis opgeleverd, laat staan nieuwe artistieke ontwikkeling gebracht. Het land werd nog altijd geteisterd door economische ma laise en de in 1779 opgerichte Vrije Academie werd door geldgebrek gesloten. Daarom is
het verfrissend als in de 19e eeuw een nieuwe generatie schilders ten tonele verschijnt die kwaliteit hoog in het vaandel heeft staan, ta lent genoeg heeft om deze ten uitvoer te brengen en niet bang is om navolging te geven aan haar eigen ideeën over wat mooi en goed is. Van de Sande Bakhuyzen had grote bewondering voor de landschapschilders uit de 17e eeuw, vooral voor het werk van Albert Cuyp en Paulus Potter. En hoewel hij ook andere onderwerpen heeft geschilderd, zoals een aantal zeer verdienstelijke winterlandschappen, besluit hij zich toe te leggen op het schilderen van vee. Na twee jaar tekenonderricht te hebben gekregen van J. Heijmans moet hij echter op eigen houtje verdergaan, met enkel de oude meesters als voorbeeld en de natuur als leidraad. Hij krijgt nog wel wat schilderles van Simon Andreas Krausz, maar deze adviseert hem zijn eigen gang te gaan en alleen zijn leermeester te raadplegen als het echt nodig is. Daarom trekt Van de Sande Bakhuyzen er zelf op uit. Hij werkt veel in de omgeving van Den Haag en in de bosrijke gebieden van Gelderland. Tevens reist hij naar Duitsland en België. In sommige van zijn landschappen wordt het decor dan ook gevormd door een on-Hollandse, bergachtige omgeving. Zijn in de natuur gemaakte schetsen werkt hij later in zijn atelier uit tot olieverfschilderijen. Vanaf de jaren 1820 krijgt het vee steeds vaker een prominentere plaats in zijn composities. Hierbij staan vooral koeien centraal en dient het landschap en een eventuele herder als stoffage. Dat de schilder bijzonder goed was in het observeren van koeien, stieren, geiten en scha pen, blijkt vooral uit zijn werken van groter formaat, zoals het hierboven getoonde schilderij. De dieren zijn zeer natuurgetrouw ge schilderd, met veel oog voor detail. De koeien zijn dusdanig groot afgebeeld dat elk foutje in de anatomie meteen in het oog zou springen.
Bovendien staan en liggen de dieren er bevallig bij. De schapen en de bruinrode koe liggen heerlijk in het zonnetje, terwijl de geit nog wat gras eet en de zwartwit gevlekte koe aan het pootjebaden is. Wat verderop zwemt een eendenfamilie in het water. Boven de zonnige weide prijkt een helderblauwe wolkenlucht. Het hele landschap is fijn geschilderd en prachtig doorwerkt en getuigt van een hoge artistieke kwaliteit. Van de Sande Bakhuyzen heeft zijn leven lang een vrij constante, hoge kwaliteit weten te behouden. Dit is dan ook de reden dat hij al vroeg een heel succesvol schilder was. Onder zijn kopers en opdrachtgevers mocht hij het Rijksmuseum in Amsterdam rekenen, dat in 1818 al een schilderij van hem aankoopt, maar ook het Teylers Museum in Haarlem en niemand minder dan koning Willem II. Bovendien was hij de eerste Nederlandse schilder die verschillende opdrachtgevers in Amerika had.
Hendrik van de Sande Bakhuyzen 1795 – Den Haag - 1860 Landschap met vee bij een waterpoel Paneel 72,3 x 100,3 cm Gesigneerd linksonder
re c h t s Andreas Schelfhout 1787 - Den Haag - 1870 IJsgezicht met schaatsers en figuren bij een molen Paneel 67 x 85 cm Gesigneerd en gedateerd 1840 linksonder Herkomst Collectie S. van Walchren van Wadenoyen, Den Haag Veiling Tersteeg, Den Haag, 17 november 1875, lot 314 (ƒ 3.000,-) Collectie C.J. van der Oudermeulen, Wassenaar Veiling A. Mak, Amsterdam, 7 maart 1936, lot 320 Kunsthandel P.A. Scheen, Den Haag, 1961 Literatuur P.A. Scheen, Lexicon Nederlandse Beeldende Kunstenaars 17501950, Den Haag, 1970, deel 2, afb. 158 W. Laanstra, Andreas Schelfhout 1787-1870, Amsterdam, 1995, cat.no. W 1840-3, afb. p. 76
Andreas Schelfhout Andreas Schelfhout behoort samen met Ba rend Cornelis Koekkoek en Bart van Hove tot de belangrijkste schilders van de Romantische School. Het zijn bij uitstek zijn ijsgezichten die de meeste waardering krijgen. Geen enkele schaatsenrijder danst zo soepel over het ijs als die van Schelfhout. En ook zijn koek-enzopie tentjes zitten nog steeds in het collectief geheugen van Nederland als typische voorbeelden van een ouderwets Hollandse winter. Waar andere schilders tobben met de weergave van bevroren sloten en meertjes, lijkt Schelfhout hier moeiteloos mee uit de voeten te kunnen. Daarnaast zijn vooral de prachtige, doorwerkte luchten en het geraffineerde ge-
bruik van licht en kleur kenmerkend voor zijn oeuvre. Hij heeft zich dan ook ontwikkeld tot een internationaal zeer gevierd kunstenaar. Niettemin blijft Schelfhout gedurende zijn hele carrière zijn stijl ontwikkelen. Waar hij in zijn vroegere werk meer nadruk legt op het weidse landschap en de atmosfeer, schenkt hij later meer aandacht aan de figuratie. Zonder dat dit leidt tot overdadigheid. Daarnaast gaat Schelfhout over tot het gebruik van diagonale lijnen om zijn composities wat te verlevendigen. Dit element is later overigens veelvuldig door zijn leerlingen overgenomen. Hoewel zijn carrière relatief laat op gang is gekomen, is Schelfhouts invloed op de jongere generatie schilders ongekend groot geweest.
Hermanus Koekkoek Middelburg 1815 - 1882 Haarlem Schepen voor de Hollandse kust met rechts een lichtbaken Doek 43 x 60,5 cm Gesigneerd en gedateerd 1855 rechtsonder Herkomst George Tomline (verworven ca. 1860) The Right Honourable Ernest Pretyman (neef van bovengenoemde) The Late Honourable Mrs Pretyman (schoondochter van bovengenoemde)
Johann Bernard Klombeck & Eugène Verboeckhoven
Nicolaas Johannes Roosenboom Schellingwoude (Amsterdam) 1805 – 1880 Assen Hollands winterlandschap met fi guren bij een molen Paneel 58,5 x 79 cm Gesigneerd middenonder
B.C. Koekkoek samengewerkt. Verboeckhoven is in die tijd een schilder van naam en faam, die ook regelmatig werk van andere schilders Als de beroemdste Romantische landschapstoffeert, zoals Hermanus Koekkoek, Jeanschilder Barend Cornelis Koekkoek in 1841 in Augustin Daiwaille, Nicolaas Roosenboom en Kleef een schilderacademie opricht, is Johann Louis-Pierre Verwee. De zeventien jaar jongeBernard Klombeck een van de eerste leerre Klombeck heeft dan eveneens al een repulingen die zich inschrijft. De invloed van deze tatie opgebouwd en aan diverse internationale beroemde leermeester blijkt van langdurige exposities deelgenomen. Het eerste schilderij aard en zeer bepalend te zijn geweest voor dat Klombeck en Verboeckhoven samen verKlombecks carrière. Niet voor niets wordt hij vaardigen, dateert van 1856. De formule blijkt beschouwd als een van de beste leerlingen die voor herhaling vatbaar, want in de daarop de ‘Prins der Landschapschilders’ ooit gehad volgende jaren ontstaan nog meer schilderijen heeft. In het werk van Klombeck keren dan ook van beider hand. steeds typisch romantische motieven terug als grote majestueuze bomen, ruïnes, rotsblokHet hier rechts afgebeelde schilderij Bosken, watervalletjes en kleine figuren op een landschap met herder en vee bij een riviertje is zandweg. Daarnaast heeft hij fraaie wintergeschilderd in 1862. Aan de wijze waarop de landschappen met figuren en duwsledes op bomen zijn weergegeven, is direct de hand het ijs geschilderd. van Klombeck te herkennen. Typerend is hun enorme omvang, terwijl de toppen van Men veronderstelt dat het B.C. Koekkoek zelf de bomen tot in de hemel lijken te groeien. is geweest, die Klombeck bij de Belgische vee- Maar ook kenmerkend voor Klombeck zijn het schilder Eugène Verboeckhoven heeft geïntro- contrast tussen licht- en schaduwpartijen en duceerd. Deze heeft namelijk daarvóór al met de welhaast fluwelige textuur van mos en ge-
bladerte. De koeien, de schapen en de geit zijn door Verboeckhoven geschilderd. Waarschijn lijk is de herdersjongen, die verderop tegen een boom geleund staat, ook van zijn hand. De dieren maken het landschap tot een harmonieus en intiem tafereel. De boom rechtsvoor markeert de belangrijkste plaats in de compositie. Het vee cirkelt er kalm omheen,
rustig grazend en drinkend uit het beekje. Sommige dieren zoeken verkoeling in de schaduw, andere staan in de volle zon. Schitterend is het goudgele zonlicht dat de kleuren van de vachten van de beesten en het groene gras goed laat uitkomen. Op de ietwat heiige achtergrond is nog net een andere kudde zichtbaar, die snel in het heuvelachtige landschap verdwijnt.
Johann Bernard Klombeck 1815 - Kleef (Duitsland) - 1893 en Eugène Verboeckhoven Warneton (België) 1798 - 1881 Brussel Boslandschap met herder en vee bij een riviertje Doek 98 x 118 cm Gesigneerd door beide schilders en gedateerd 1862 onder, links van het midden Herkomst Kunsthandel P.A. Scheen, Den Haag, 1962 Literatuur H.C. de Bruijn jr., ‘Het bos en de bomen bij en rondom B.C. Koekkoek’, Antiek, januari 1967, p. 7 A. Nollert, G. de Werd, Johann Bernhard Klombeck 1815 – 1893: Ein Landschaftsmaler der Klever Romantik, Kleef, 1993, cat.nr. 0/94, afb. p. 94
Cornelis Springer Cornelis Springer was vanwege zijn grote kennis van bouwkundig tekenen, perspectief en zijn belangstelling voor geschiedenis en architectuur een meester in het schilderen van stadsgezichten. Daarbij heeft hij veel aandacht geschonken aan het minutieus uitwerken van metselwerk, gevels en ornamenten. De drukbevolkte straten, kenmerkend voor zijn latere werk, geven zijn stadsgezichten een pittoreske, minder strenge aanblik. Het hier links afgebeelde schilderij toont een gezicht op de Gedempte Nieuwesloot in Alk maar. De stad staat van oudsher al bekend om haar vele hofjes. Dit zijn binnenplaatsen of binnentuinen met daaromheen een aantal kleine woningen. Omdat ze vanaf de straat niet zichtbaar waren, konden ze zonder vergunning worden gebouwd. Hoewel er meerdere soorten hofjes bestaan, zijn er van de 13e tot de 19e eeuw vooral liefdadigheidshofjes gebouwd. Deze waren bedoeld om mensen te huisvesten met weinig geld, meestal ouderen. Het gebouw aan de linkerzijde van het schilderij is het Huis van Achten, het hofje dat in 1656 in opdracht van Johan van Nordingen werd ge sticht als oudemannenhuis, een voorloper van het moderne bejaardentehuis. De naam Provenhuis is typisch Alkmaars en komt van het woord ‘prove’, dat een periodieke gift aan de bewoners betekent. In alle andere steden wordt de bena ming oudemannenhuis gebruikt. Cornelis Springer Amsterdam 1817 - 1891 Hilversum Alkmaar, met het Huis van Achten (Provenhuis van Johan van Nordingen) en de Waagtoren op de achtergrond Paneel 44,5 x 57 cm Gesigneerd en gedateerd 1871 rechtsonder Verso: echtheidsverklaring van de schilder gedateerd 28 februari 1871 Herkomst Goupil & Cie, Parijs (direct verworven van de kunstenaar op 4 maart 1871 voor ƒ 600,-) Literatuur W. Laanstra, H.C. de Bruijn, J.H.A. Ringeling, Cornelis Springer (1817-1891), Utrecht, 1984, afb. p. 170, cat.no. 71-4
Omdat het Provenhuis van Van Nordingen ruimte bood aan acht mannen, kreeg het in de volksmond al snel de bijnaam ‘Huis van Achten’. Het huis beschikte echter over meer dan acht kamers, zoals een regentenkamer, een keuken, een provisiekamer, een eetkamer en dienstkamers voor het personeel. Het is in die tijd een van de grootste en bijzonderste hofjes van de stad en bovendien niet gebonden aan één geloof of godsdienst. De meeste Alkmaarder hofjes waren bestemd voor vrouwen. Er was slechts één ander mannenhuis, het Huis van Zessen, maar dat nam uitsluitend katholieke mannen op. Aangrenzend aan de binnentuin van het Huis van Achten ligt het Hof van Sonoy.
Cornelis Springer Amsterdam 1817 - 1891 Hilversum Paderborn, gezicht op het raadhuis Paneel 78,8 x 62,7 cm Gesigneerd en gedateerd 1877 rechtsonder, gemonogrammeerd en ‘Paderborn’ [op een kistje] rechtsonder Verso: echtheidsverklaring van de schilder gedateerd 3 september 1877 Herkomst H. Koekkoek Jr., Londen (rechtstreeks verworven van de kunstenaar voor ƒ 1.500,-) Veiling Ledeboer, Rotterdam, 25 juni 1891, lot 197 Veiling Biesing, Den Haag, 6 mei 1908, lot 389 Tentoonstellingen Amsterdam, Tentoonstelling van Levende Meesters, 1877, no. 500 Literatuur W. Laanstra, H.C. de Bruijn, J.H.A. Ringeling, Cornelis Springer (1817-1891), Utrecht, 1984, p. 194, cat.no. 77-4
Cornelis Springer Dit gezicht op Leiden behoort tot de grootste en belangrijkste werken uit het oeuvre van Cornelis Springer. Het werk is monumentaal in alle betekenissen van het woord. We zien hier de Breestaat, met centraal gelegen het stadhuis en in de verte de Waalse Kerk. Het stadhuis is herkenbaar aan de prachtige renaissancegevel en het bordes met stenen leeuwen. Deze leeuwen zijn inmiddels ver plaatst naar Museum De Lakenhal in Leiden.
in gouache, inkt en krijt op papier. Het formaat van de studie is vrijwel gelijk aan dat van het schilderij. Ook inhoudelijk zijn er weinig verschillen te ontdekken tussen beide werken. Elk baksteentje, elk torentje, elke figuur staat op dezelfde plek. Alleen de lichtval op de ge vels heeft Springer hier en daar wat aangepast.
De hierbij afgebeelde versie in olieverf is wellicht het meest imponerende schilderij dat Springer ooit heeft vervaardigd. Dit komt vooral door de lage horizon in combinatie met Op straat heerst veel bedrijvigheid. Gedistinde sterke lijnperspectief. Naast de imposante geerde heren voeren een serieus gesprek, ter- bouwwerken lijken de mensen op straat maar wijl verderop chique jongedames met parasols klein. Het verdwijnpunt van de lijnen ligt ver in de hand wandelen. Ook zijn er knechten aan naar links, vlakbij de plaats waar de straat het werk, onderhandelen boeren over vee en een bocht maakt. Bij het aanschouwen van lopen er kinderen en honden op straat. Voor het werk word je als het ware het schilderij de gevel van het stadhuis en op de trap van het ingetrokken. Dit wordt nog eens versterkt bordes wordt waarschijnlijk laken verkocht, de door de grootte van het werk. Ook de lichtval, wollen stof waar Leiden al sinds de vijftiende die bijdraagt aan de dieptewerking, is door eeuw beroemd om is. Springer zeer knap uitgevoerd. Hoewel de huizen aan de linkerzijde en enkele gebouwen Van dit schilderij is een voorstudie bekend, die rechts halverwege de straat in schaduw zijn zich in de collectie van Museum De Lakenhal gehuld, valt in de verte, precies in de bocht, bevindt. Het gaat om een compositietekening weer zonlicht op de huizen. Dit zorgt voor een zeer levendig effect.
Cornelis Springer Amsterdam 1817 - 1891 Hilversum Het raadhuis in de Breestraat te Leiden Doek 95 x 142 cm Gesigneerd en gedateerd 1870 rechtsonder Verso: echtheidsverklaring van de schilder gedateerd 25 september 1870 Herkomst Collectie J.C. van Pappelendam, Amsterdam (rechtstreeks verworven van de kunstenaar op 20 september 1870 voor ƒ 2.400,-) Kunsthandel P.A. Scheen, Den Haag, 1960 Literatuur Onze Hedendaagse Schilderkunst, Haarlem, 1872 P.A. Scheen, Lexicon Nederlandse Beeldende Kunstenaars 1750-1950, Den Haag, 1970, deel 2, afb. 194 W. Laanstra, H.C. de Bruijn, J.H.A. Ringeling, Cornelis Springer (1817-1891), Utrecht, 1984, afb. p. 167, cat.no. 70-6
Herman Frederik Carel ten Kate Herman ten Kate was gespecialiseerd in historische genrevoorstellingen. Op zijn schilderij en, die meestal zijn gesitueerd in een kroeg of herberg, zijn dikwijls figuren afgebeeld in historische kledij. Vaak zijn er soldaten bij, al drinkend en kaartend in de kroeg. Ten Kates werk wordt in zijn tijd hoog gewaardeerd om de realistische weergave en de levendigheid in zijn voorstellingen. Ten Kate vindt veel inspiratie in de werken van Jean-Louis-Ernest Meissonier (1815-1891) en David Teniers de Jonge (1610-1690). Dat hij grote belangstelling heeft voor vaderlandse geschiedenis, blijkt uit de reeks voorstellingen die hij heeft gemaakt over de Tachtigjarige Oorlog. Maar ook particuliere opdrachtgevers zien in de 19e eeuw graag historische kleder dracht terug op hun schilderijen. Zo zijn er van Johannes Bosboom kerkgezichten met 17e-eeuwse figuren bekend en kreeg Cornelis Springer vaak directe opdrachten om stadsgezichten met historische figuren te schilderen.
Herman Frederik Carel ten Kate 1822 – Den Haag - 1891 De tegenstribbelende muzikant Paneel 59 x 85,5 cm Gesigneerd linksonder
Bij het hier links afgebeelde schilderij zorgt de tegenstribbelende muzikant, die door twee man naar binnen wordt gewerkt, voor een komische noot. Blijkbaar heeft hij er niet veel zin in om voor dit publiek te spelen. De man in het midden met het glas in zijn hand, een 17e-eeuwse roemer, moet wel een welvarend persoon zijn met zo’n chique jas en kanten kraag. Achter hem staat een dienstmeid met een witte schort. Rechts zien we een soldaat op de rug, met een glimmend kuras aan en een sabel aan zijn riem. De achtergrond wordt gevormd door wat gewoner volk met eenvoudige kleding. De ruimte is verder aangekleed met meubels, een schouw, vazen en sierborden. Op de grond staat een stenen kruik. De stofuitdrukking van al deze verschillende materialen is verbluffend. Herman ten Kate heeft voor dit schilderij duidelijk alles uit de kast gehaald.
Johan Mari Henri (‘Mari’) ten Kate Den Haag 1831 - 1910 Driebergen De jonge verkopers Paneel 34,5 x 46 cm Gesigneerd rechtsonder b ove n Johan Mari Henri (‘Mari’) ten Kate Den Haag 1831 - 1910 Driebergen Kinderen schuilen voor de regen Paneel 50,5 x 66,8 cm Gesigneerd linksonder
Gerardine Jacoba van de Sande Bakhuyzen
Gaandeweg maakt de klassieke vaas echter plaats voor een marmeren plint en later plaatst Gerardine haar bloemen zelfs op een Van de weinige vrouwelijke beroepsschilders gewone bosgrond. Haar penseelvoering wordt die Nederland telt in de eerste helft van de 19e minder fijn, losser, meer gedurfd. Het hierbij eeuw, is Gerardine van de Sande Bakhuyzen afgebeelde schilderij Mand met witte azalea’s een van de bekendste. Al op jonge leeftijd blijkt is dan ook echt een later werk uit het oeuvre ze het artistieke talent van haar vader Hendrik van de schilderes. Het stilleven is alles behalve te hebben geërfd. Deze genoot een grote repu- overdadig, alles behalve strak gecomponeerd. tatie als veeschilder. Gerardine specialiseert zich in het schilderen van stillevens, het enige De decoratieve achtergrond van springerig genre dat in die tijd voor een dame als passend gras en gele mimosabloemetjes doet het wordt beschouwd. schilderij sprankelen. Het licht spat als het ware van het doek af. De mand met witte azaZij blijkt baanbrekend te zijn op het artistieke lea’s geeft de voorstelling een lieflijke, zuivere, vlak. Ze is een van de eerste schilders die bijna onschuldige uitstraling. Opvallend zijn de breekt met de tradities van het klassieke prachtige overgangen van licht en kleur in dit stilleven. Hoewel haar vroege werk met welhaast impressionistische werk. weelderige maar vooral sterk gearrangeerde bloemstukken hier nog duidelijk op is geïnWie de azaleakelken van dichtbij bestudeert, spireerd, zoekt ze later naar een wat meer ziet niet alleen wit maar ook geel, groen, grijs ongedwongen compositie. Wél moet worden en een vleugje roze. De donkergroene takjes gezegd dat ook deze klassieke voorstellingen die met de azalea’s zijn verweven, geven het al blijkgeven van een groot schildertalent. werk, samen met de schaduwpartijen van de mand, een prachtige diepte. Hiermee bewijst Gerardine alle aspecten van de schilderkunst te beheersen en tevens te kunnen vernieuwen.
Willem Maris 1844 - Den Haag - 1910 Koeien in de wei bij een waterpoel Doek 52,5 x 39 cm Gesigneerd linksonder Tentoonstellingen Heino, Kasteel het Nijenhuis, Franse landschapschilders en meesters van de Haagse School, 12 september 2009 - 24 januari 2010 Literatuur E.M. Aarts, Negentiende-eeuwse schilderijen van Nederlandse of Franse origine met realistisch en/of romantisch karakter, Den Bosch, 1997, p. 41
Willem Maris Willem Maris groeit op in een gezin waar de kunsten zeer worden gestimuleerd. Hij heeft twee getalenteerde oudere broers, Jacob en Matthijs, die ook schilder zijn. Zijn vader Mattheus, die het bekende tijdschrift Kunstkronijk drukt, stuurt zijn zoons er maar wat graag op uit om buiten in de natuur te gaan tekenen. Waar zijn broers eerst allerlei verschillende onderwerpen uitproberen, legt Willem zich al snel toe op het aquarelleren en schilderen van brede weidelandschappen met koeien en eendjes aan de slootkant. Willem is als schilder altijd vrij onafhankelijk geweest, daar hij op wat lessen van zijn broers na nooit een echte leermeester heeft gehad. Maar met zijn enorme talent weet hij dit prima op te vangen en maakt hij uiteindelijk een grote artistieke ontwikkeling door. Zijn vroege studies van
Gerardine Jacoba van de Sande Bakhuyzen 1826 - Den Haag - 1895 Mand met witte azalea’s Doek 48,5 x 65,5 cm Gesigneerd rechtsonder
omgevallen bomen en koeienkoppen zijn aanvankelijk nog gedetailleerd en uiterst knap getekend. Maar gaandeweg verandert hij in een echte impressionist. Zijn visie op het landschap wordt breder, vrijer en opener en zijn penseelstreek verandert navenant. Willem Maris’ oeuvre kenmerkt zich niet zozeer door een verscheidenheid aan onder werpen als wel door grote variaties in compositie, lichtbehandeling en techniek. In zijn werk spelen eigenlijk niet de dieren maar juist het zonlicht de hoofdrol. Hij wordt geïntrigeerd door het effect dat het alsmaar veranderende licht op de omgeving heeft. De lucht, het water en het landschap wisselen in snel tempo van kleur en gezicht. De nevelige atmosfeer in de ochtend, het tegenlicht, de reflectie in het water en het effect van zonlicht op de vacht van een koe, zijn voor Maris de voornaamste bronnen van inspiratie.
Hoewel in zijn vroegste werk de dieren nog een afzonderlijk element vormen in de compositie, worden ze later van ondergeschikt belang. Weelderige gewassen en koele luchten lopen moeiteloos in elkaar over en ook de koeien gaan nu volledig op in het landschap. Het is een totaalplaatje geworden, een impressie. In tegenstelling tot andere kunstenaars van de Haagse School, durft Maris ook meer kleur te gebruiken. Zijn landschappen zijn niet zozeer gehuld in het stemmige grijs waar het Hollandse impressionisme zo bekend om is. Willem bouwt zijn luchten op uit een licht en kraakhelder blauw, de grassen zijn groen, goudgeel en zelfs een tikje smaragd of turquoise. Het is dan ook om deze reden dat Willem Maris als de meest pure impressionist van de Haagse School wordt beschouwd en kunstcriticus Albert Plasschaert noemt hem zelfs ‘de meeste oorspronkelijke van de drie Marissen’.
Herkomst Kunsthandel D. Sala en Zonen, Leiden
Hendrik Willem Mesdag
In de negentiende eeuw is er in de omge ving van Den Haag nog geen haven, waardoor Hendrik Willem Mesdag heeft de zee in al vissers genoodzaakt zijn om met hun grote haar gedaanten geschilderd. Vaak heeft hij de bomschuiten of kleinere garnalenbootjes te zee verbeeld op haar kalmst, zowel in helder landen op het strand. Dit vormt geen gemakochtendlicht als bij vallende avond. Maar ook kelijke opgave, aangezien hiervoor hoog water schildert hij de ruwere zee bij onstuimig weer nodig is. Daarom gaan de schepen bij eb voor en zelfs storm schuwt hij niet. Het effect van anker voor de kust, zolang het baken ten teken het veranderende licht op de lucht en het van hoog water nog niet is verschenen. Dit water fascineert hem uitermate. Maar ook soort motieven zien we steeds terug in het de bedrijvigheid op het Scheveningse strand oeuvre van Mesdag: bomschuiten op volle zee, vormt een grote bron van inspiratie. vissersschepen voor anker, schepen voor de kust, vissersvolk op het strand en ankerdra gers, zogenaamde klijnezetters.
Hendrik Willem Mesdag Groningen 1831 - 1915 Den Haag Vissersschepen voor anker Doek 71 x 56,5 cm Gesigneerd rechtsonder Herkomst Collectie L.M. De Jong Schouwenburg, 1912 Collectie mevr. J. De Jong Schouwenburg (dochter van bovengenoemde), 1934 Nazaten van bovengenoemde Literatuur J. Poort, Hendrik Willem Mesdag (1831-1915): Oeuvrecatalogus, Wassenaar, 1989, no. 30.26, afb. p. 377
Op het afgebeelde schilderij zien we twee vissersboten voor de kust liggen. Het anker is reeds op het strand getrokken en een klijnezetter staat in het water. De stuurman kan van boord worden gehaald. Gespannen wachten de vissersvrouwen op de vangst. Hopelijk is het wat! Bovendien mogen ze de vis die van de manden valt zelf houden. In het zand liggen al enkele manden klaar. De meeste aandacht wordt echter getrokken door de schepen met hun herkenbare okergele en rode zeilen en fijn geschilderd tuig. Daarnaast springt ook het fonkelende plasje water in het natte zand in het oog. Daarin is nog net de reflectie van de lucht en de gekleurde zeilen van het schip te zien. Met een vleugje witte verf heeft Mesdag nog wat accenten toegevoegd aan de breed geschilderde golven, de scheepsboegen en de zeilen van de schuiten verderop. Zo wordt de fraaie lichtval nog meer benadrukt.
Cornelis Vreedenburgh Woerden 1880 - 1946 Laren Figuren op een pad langs een rivier in de zomer Paneel 29,8 x 44,3 cm Gesigneerd en gedateerd 1911 rechtsonder
Philip Lodewijk Jacob Frederik Sadée 1837 - Den Haag - 1904 Maastricht, het einde van de processie Doek 47 x 62,5 cm Gesigneerd en ‘Maastricht 10 Juli 83’ linksonder
Johannes Bosboom 1817 - Den Haag - 1891 Interieur van de Noorderkerk te Hoorn Aquarel 50 x 41 cm Gesigneerd linksonder Annotatie recto [op grafzerk]: ‘Hoorn’ Circa 1880 Herkomst Wed. J. Bingham, Utrecht Kunsthandel Frans Buffa & Zonen, Amsterdam, oktober 1916 Collectie Ed. van Dam, Amsterdam, 1917 Collectie H.E. ten Cate, Almelo Tentoonstellingen Amsterdam, Kunsthandel Frans Buffa & Zonen, Johannes Bosboom, oktober 1916 Den Haag, Pulchri Studio, Eretentoonstelling ter herdenking van Johannes Bosboom, 1917, no. 65 Almelo, Waaggebouw, Van Daumier tot Picasso: Twents particulier bezit, 17 maart - 30 april 1956, cat.no. 8 Literatuur G.H. Marius, W. Martin, Johannes Bosboom, Den Haag, 1917, p. 150, afb. 48
Marius Bauer In navolging van Frankrijk raakt Nederland in de 19e eeuw in de ban van de Oriënt. Deze golf van belangstelling wordt bij het grote publiek bovendien nog versterkt door het bezoek van buitenlandse mogendheden en handelsdele gaties aan koning Willem III. Maar ook het kolonialisme van Europese buurlanden en de militaire campagne van Napoleon in Egypte spreken erg tot de verbeelding. Zo ontstaat ook tussen Marius Bauer en het Oosten al een speciale band voor hij er ooit is geweest. Als kind is hij getuige van een tweetal buitenlandse optochten en raakt hij in vervoering van de pracht en praal van vreemde culturen, exotische kleding, architectuur,
haremvrouwen en fakirs. Ook verschijnen er in winkels en kunsthandels steeds meer oosterse objecten en exotica zoals vazen, zwaarden, waterpijpen en tabaksdozen. Bauers vader verzamelde reeds plaatjes van oosterse taferelen en later heeft Marius zelf ook veel oriëntaalse voorwerpen gekocht voor zijn eigen verzameling. Deze fascinatie resul teert uiteindelijk in een groot aantal reizen. Hij trekt niet alleen naar Turkije, maar ook naar Palestina, Moskou, Egypte, Nederlands-Indië en India, misschien wel zijn allergrootste inspiratiebron. De duizenden schetsen en teke ningen die hij daar maakt, werkt hij later uit tot etsen, aquarellen en enkele olieverfschilderijen. Bauer verwerft uiteindelijk grote be kendheid en sleept veel internationale prijzen in de wacht. Hij was overigens de enige Nederlandse kunstenaar die zich in het oriëntalisme specialiseerde. Hoewel het werk van Marius Bauer veel overeenkomsten vertoont met dat van de Haagse School, zoals een impressionistische toets en een palet met veel grijs- en bruintinten, zijn diens onderwerpen vanzelfsprekend erg afwijkend. Terugkerende motieven zijn oosterse figuren, interieurs en exterieurs van moskeeën, paleizen, tempels, stadspoorten, stadsgezichten, oases, intochten en optochten met olifanten en kamelen. Bauers kracht ligt vooral in het feit dat hij met slechts enkele verfstreken een figuur weet op te bouwen of een stad weet neer te zetten. Hoewel hij zeer gematigd omgaat met kleur, voegt hij hier en daar vaak een klein, maar krachtig kleuraccent toe. Zijn composities zijn altijd zorgvuldig gekozen. Ze zijn nooit saai. Maar het gaat de kunstenaar niet om de details. Juist de vorm, de suggestie, de totaalindruk is belangrijk. Het is daarom niet moeilijk voor te stellen dat de aquarellen en olieverven van Marius Bauer van een afstand gezien op hun mooist zijn.
Marius Alexander Jacques (‘Marius’) Bauer Den Haag 1867 - 1932 Amsterdam Oosterse wachters Aquarel 59,5 x 47,1 cm Gesigneerd rechtsonder Herkomst Collectie H.S. Southam, 1926 (rechtstreeks verworven van de kunstenaar) Collectie M. Liernur, 1928 Kunsthandel E.J. van Wisselingh & Co, Amsterdam, inv.no. A4955-5092 Tentoonstellingen Schiedam, Sint Janskerk, Marius Bauer in Turkije, 16 maart 2012 – 6 juli 2013 Istanbul, Dilek Sabanci Sanat Galerisi, Marius Bauer: An orientalist in Mardin, 24 april – 11 augustus 2013
Johannes Christiaan Karel Klinkenberg Johannes Christiaan Karel Klinkenberg staat bekend als een specialist in het schilderen van impressionistische stadsgezichten. Van alle Nederlandse steden heeft hij Amsterdam met haar historische gebouwen, sfeervolle grachten en prachtige vergezichten, het meest geschilderd. Desondanks neemt het hierlinks afgebeelde werk een bijzondere plaats in. Het schilderij toont namelijk de voormalige Warmoesgracht in Amsterdam. Deze gracht is tussen 1894 en 1896 gedempt om ruimte te maken voor een nieuwe westelijke verkeers weg tussen de Dam en de reeds gedempte Rozengracht. Tegenwoordig maakt dit gebied deel uit van de Raadhuisstraat. De naam Raadhuisstraat verwijst naar het Koninklijk Paleis op de Dam, dat tot 1808 de functie van raadhuis heeft vervuld. Het Paleis is zichtbaar op de achtergrond van het schilderij, duidelijk te herkennen aan het indrukwekkende tim paan en het beeld van Atlas met het hemelgewelf op zijn schouders. De relatief korte Warmoesgracht was zeer geliefd vanwege de fraaie bomen langs het water. Het grachtje werd beschouwd als een van de mooiste van de stad. Gek genoeg levert de demping ervan weinig protest op bij de bevol king, hoewel er bij de doorbraak ook enkele prachtige grachtenpanden moeten worden gesloopt, onder andere tussen de Keizersen Herengracht. Bepaalde elementen van de rijkversierde interieurs van deze panden zijn echter wel bewaard gebleven. Zo werden delen van geschilderde plafonds, wandschilderingen en marmeren schoorsteenmantels overgebracht naar het Stedelijk Museum. De doorbraak voor de Raadhuisstraat is de enige doorbraak geweest die in het 19e-eeuwse Amsterdam heeft plaatsgevonden. Met de demping van de Warmoesgracht zijn tevens de hoge bruggen over het Singel en de Herengracht verdwenen.
Johannes Christiaan Karel Klinkenberg 1852 - Den Haag - 1924 Amsterdam, gezicht op de Warmoesgracht (nu Raadhuisstraat), met het Koninklijk Paleis op de Dam in de verte Doek 47 x 39 cm Gesigneerd rechtsonder
Lodewijk Franciscus Hendrik (‘Louis’) Apol 1850 - Den Haag - 1936 Winters bosgezicht met een riviertje Doek 51 x 61 cm Gesigneerd rechtsonder Herkomst Kunsthandel Roelofs, Amsterdam
Pieter Oyens Amsterdam 1842 – 1894 Brussel Portret van een vrouw in een zwarte jurk met kanten kraag Doek 71 x 53,5 cm Gesigneerd en gedateerd 1879 linksonder
Isaac Lazarus (‘Isaac’) Israels
van 1903-1913 woonde. De lichtstad had destijds een grote aantrekkingskracht op kunstenaars uit vele landen, zoals Picasso, Matisse, Isaac Israels kwam uit een artistiek nest. Als Braque, Van Dongen, Mondriaan, om er maar zoon van Jozef Israels, de beroemde schilder enkele te noemen. In het bruisende Parijs van de Haagse School, krijgt hij de belangstel- vindt Israels veel onderwerpen. Zo schildert ling voor kunst, literatuur en reizen van huis hij modellen, verkoopsters en naaisters bij het uit mee. Is het hebben van zo’n beroemde destijds wereldberoemde modehuis Paquin. vader enerzijds een voordeel, anderzijds drukt Daarnaast verbeeldt hij danseressen, actrices het ook als een last op de schouders van de in de danszalen en theaters van Montmartre, nog jonge Isaac, omdat hij in het begin van zijn feestende bezoekers van de talrijke café’s, carrière vaak alleen maar gezien wordt als kermisklanten, circusartiesten en acrobaten. ‘de zoon van’. Maar door zijn enorme talent en Ook in het in die tijd buiten Parijs gelegen Bois werklust weet hij uit de schaduw van zijn vader de Boulogne is Isaac Israels vaak te vinden, te treden en ontwikkelt hij zich tot een van de waar hij de Parijse chic, flanerende stelletjes, belangrijkste kunstenaars van zijn tijd. picknickende families op de grasvelden, lezende dames op bankjes en de drukbevolkte Een cruciale periode in de ontwikkeling van terrassen van de restaurants op vaak virtuoze Isaac Israels was zijn verblijf in Parijs, waar hij wijze heeft vastgelegd.
Isaac Lazarus (‘Isaac’) Israels Amsterdam 1865 - 1934 Den Haag Parijs, Bois de Boulogne Doek 34 x 46 cm Gesigneerd rechtsonder
I s a a c L a z a ru s ( ‘ I s a a c ’ ) I s ra e l s Amsterdam 1865 – 1934 Den Haag Ruiter op het strand Doek 45 x 50,5 cm Gesigneerd rechtsonder
Otto Eerelman In de 19e eeuw is de uit Groningen afkomstige kunstenaar Otto Eerelman de hondenschilder bij uitstek. Hoewel hij aanvankelijk begint als portretschilder, kiest hij daarna dieren als onderwerp. Hij specialiseert zich in het schilderen van paarden en honden. Hoewel Eerelman ook andere hondenrassen heeft geportretteerd, behoren sint-bernards tot zijn meest gezochte en hoogst gewaar deerde onderwerpen. Eerelmans belangrijkste opdrachtgevers zijn vooral rijke burgers en de adel. Bovendien krijgt de alom gerespec teerde kunstenaar regelmatig opdrachten van
het koninklijk huis. Daarom laat Eerelman een klein pension in zijn tuin bouwen, waar de honden logeren die door hem worden vereeuwigd. Evenals andere beroemde dierenschilders, zoals bijvoorbeeld Henriette Ronner-Knip, is Eerelman uitmuntend in de weergave van de fysionomie van de dieren. Aan zijn schilderijen vallen daadwerkelijk hun karakter en emoties af te lezen. Het hier rechts afgebeelde schilderij is daar een uitstekend voorbeeld van. De sintbernardpuppy is zeer naturalistisch en met een trefzekere impressionistische toets geschilderd in warme, rijke kleuren. Bovendien zit er een prachtig licht in het werk. Met zijn grote bruine ogen en naar voren gestoken poot ziet de jonge pup er aandoenlijk uit.
O t t o E e re l m a n 1839 - Groningen - 1926 Sint-bernardpup Doek 30,5 x 20,5 cm Gesigneerd rechtsboven O t t o E e re l m a n 1839 - Groningen - 1926 Duitse herder Paneel 33 x 23,7 cm Gesigneerd linksonder
Nicolaas van der Waay
Van der Waay was actief lid van diverse kunstenaarsverenigingen in de hoofdstad, zoals Nicolaas van der Waay is niet alleen een sucArti et Amicitiae en Vereeniging Sint Lukas. cesvol kunstenaar geweest, maar hij was ook Dergelijke verenigingen organiseren tal van nauw betrokken bij de bevordering van de activiteiten, zoals tekenlessen, tentoonstelkunsten in Nederland. Zijn eigen opleiding lingen, muziekavonden, lezingen en kunstbekrijgthij aan de Rijksacademie van Beeldende schouwingen. Ook niet-kunstenaars, verzaKunsten in Amsterdam en bovendien maakt hij melaars, liefhebbers en filantropen worden een studiereis naar Rome. Vanaf 1891 echter uitgenodigd om deze avonden bij te wonen. In is Van der Waay nog ruim 30 jaar als docent en die tijd geldt het organiseren van dergelijke later als professor verbonden aan diezelfde activiteiten als een belangrijk middel tot het Amsterdamse Academie en heeft hij tientallen ‘bevorderen van de kunstzin’, het stimuleren beroemde leerlingen. Door deze aanstelling van kunstaankopen en het bevorderen van de krijgt hij bovendien een aantal belangrijke positie van de kunstenaar. officiële rijksopdrachten. Zo maakt hij een monumentaal schilderij van de inhuldiging In 1878 richt Van der Waay samen met drie van koningin Wilhelmina in 1898 en wordt hij vrienden het genootschap M.A.B. op, een gevraagd de Gouden Koets te beschilderen die verwijzing naar de grote Italiaanse meester Wilhelmina namens de inwoners van Amster- Michel Angelo Buonarotti. In tegenstelling tot dam aangeboden krijgt. andere, grotere verenigingen probeert M.A.B. niet in de eerste plaats de positie van de kunstenaar te verbeteren of vernieuwing te sti muleren. Het draait bij dit kleine gezelschap, dat elkaar kent van de Academie of van ‘Arti’, vooral om de gezelligheid. Onder de leden bevinden zich Carel Lodewijk Dake, Ernst Witkamp, Hendrik Haverman, Ferdinand Olde welt, Jan Hillebrand Wijsmuller, Hermanus Koekkoek Jr., Nicolaas Riegen, Willem Witsen en Jan van Essen. Maar ook enkele muzikan ten en kunstliefhebbers zijn lid.
Johannes Jacobus Maria (‘Jan’) Bogaerts Den Bosch 1878 - 1962 Wassenaar Bloemstilleven Doek 50 x 50 cm Gesigneerd en gedateerd 1918 rechtsboven
Evenals de grote verenigingen organiseert M.A.B. serieuze kunstbeschouwingen, waarbij diverse prenten van kunstwerken worden bekeken, besproken en bediscussieerd. Van der Waay zelf stond bekend als een prominent en enthousiast lid van de groep. Mogelijkerwijs stelt het hierbij afgebeelde schilderij dan ook een kunstbeschouwing bij M.A.B. voor.
Nicolaas van der Waay 1855 - Amsterdam - 1936 De kunstbeschouwing Doek 42,2 x 62,7 cm Gesigneerd linksboven
Walter Vaes Hoewel Walter Vaes zich aan vele onderwerpen heeft gewaagd, is hij toch vooral bekend geworden met zijn stillevens. Bloemen, appels, peren, stukken vlees of vis schilderde hij op virtuoze wijze. Deze stillevens kenmerken zich door prachtige stofuitdrukking, krachtig coloriet en bijzondere compositie. Het hier afgebeelde schilderij Twee peren op een tafelblad is hier een goed voorbeeld van. Vaes heeft de peren met een verfijnde doch impressionistische toets zeer knap weten te schilderen. De vorm en de textuur van de peren zijn duidelijk herkenbaar en komen, in combinatie met een subtiele lichtwer king, goed tot hun recht. Daarnaast is ook de kleurkeuze erg sterk. De geelgroene peren steken fel af tegen de achtergrond, maar doordat Vaes het fond in neutrale grijstinten heeft geschilderd, behoudt hij de harmonie in het schilderij.
Het sublieme van dit schilderijtje eindigt echter niet bij de peren. Vaes heeft ook gespeeld met compositie en perspectief. Door de weerspiegeling in het tafelblad krijgen de peren een extra dimensie. Daarnaast is afsnijding een beeldmiddel dat Vaes vaak gebruikt om zijn composities aantrekkelijker te maken. Voor werpen zoals een vaasje of een tafelblad laat hij dan gedeeltelijk buiten het beeldvlak vallen, waardoor er een spanningsveld ontstaat. Door niet het hele tafelblad te schilderen heeft Vaes het tafereel op het hierbij afgebeelde werk ook wat intiemer gemaakt. Bovendien komt door het kleine formaat van het paneel de voorstel ling nog beter tot zijn recht. Tot slot heeft Vaes de linker peer in verkorting geschilderd, een van de moeilijkste technieken in de schilderkunst. Deze peer ligt met zijn steel naar achter, zodat hij vanuit het gekozen gezichtspunt nagenoeg alleen van de onderkant te zien is. Achter deze ogenschijnlijk simpele voorstelling van twee peren blijkt dan toch een echt staaltje vakmanschap schuil te gaan.
Walter Vaes Borgerhout (Antwerpen) 1882 - 1958 Antwerpen Twee peren op een tafelblad Paneel 20,2 x 28 cm Gesigneerd linksonder
Cornelis Springer Amsterdam 1817 - 1891 Hilversum Braunschweig, gezicht op de Altstadtmarkt Doek 94 x 141 cm Verkocht in 2014
Gevraagd: werken uit particulier bezit Als kunsthandel verkopen we niet alleen schilderijen, maar zijn we natuurlijk ook gericht op de inkoop dan wel het in consignatie nemen van werken. Vaak gaat het daarbij om een enkel schilderij dat door een particulier aan ons aangeboden wordt. Maar het komt ook voor dat wij enkele werken tegelijk of zelfs een hele collectie aankopen of in de verkoop nemen. Recentelijk nog hebben wij mooie resultaten geboekt bij het in de verkoop nemen van een belangrijke verzameling. Begin 2014 kregen wij een dertigtal schilderijen aangeboden van een familie. Daarbij zaten veel werken van topschilders uit de Romantische School zoals Cornelis Springer, Wouterus Verschuur, G.J.J. van Os en Andreas Schelfhout. Twee maanden later tijdens de tefaf in Maastricht verkochten wij een behoorlijk aantal schilderijen uit deze collectie. De meeste van deze werken waren uit een hogere prijsklasse en gingen naar klanten in verschillende landen in Europa en naar Azië, Canada en de Verenigde Staten. Ook in de maanden na de tefaf verkochten wij nog een aantal schilderijen uit deze collectie.
Onze goede verkoopresultaten bleven niet onopgemerkt. Het feit dat we vooral belangrijke werken van grote kunstenaars verkochten, trok natuurlijk extra aandacht. Daarom kregen wij al tijdens diezelfde tefaf enthousiaste reacties van verzamelaars op ons verkoopsucces. Contacten waren snel gelegd en belangrijke werken werden ons aangeboden. Hierdoor hebben we de afgelopen periode dan ook weer een aantal prachtige schilderijen kunnen verwerven.
Wij zijn een kunsthandel met een grote klantenkring, zowel in Nederland als ver daarbui ten. Wij kopen schilderijen en aquarellen aan uit particulier bezit of nemen ze in consignatie. Voortdurend zijn wij op zoek naar werken van vooral hoge kwaliteit. Daarbij richten we ons op schilders uit de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw, zowel Nederlandse als buitenlandse kunstenaars. Dit doen we al sinds 1953 en daarom hebben we als kunsthandel de nodige ervaring en expertise opgebouwd. Bij het in de verkoop nemen van een schilderij spelen namelijk meerdere dingen een rol, zowel in de voorbereiding als in de afhandeling. Daarbij denken we bijvoorbeeld aan restauratie, eventueel een nieuwe lijst, kunsthistorisch onderzoek, transport, fotografie, verzekering en eventuele exportvergunningen. Al dit soort zaken regelen wij op professionele wijze. Verkoopkansen worden in belangrijke mate bepaald door reputatie, bekendheid en activiteit. Wij staan dan ook op aansprekende
Georgius Jacobus Johannes van Os Den Haag 1782 - 1861 Parijs Stilleven met bloemen en vruchten Paneel 72 x 56,5 cm Verkocht in 2014
beurzen als de pan in Amsterdam en de in Maastricht. Met name de tefaf kent zijn gelijke niet. Dit evenement is mondiaal de belangrijkste beurs op het gebied van kunst en antiek, met jaarlijks meer dan 70.000 bezoe kers uit de hele wereld. Hieronder bevinden zich bijna alle belangrijke verzamelaars en musea. Naast deelname aan deze beurzen houden wij in eigen huis ook grote en kleinere verkooptentoonstellingen.
tefaf
Natuurlijk verwerven wij graag een belangrijke collectie zoals hierboven omschreven. Maar ook als u slechts één goed werk te koop of in consignatie wilt aanbieden, zijn wij natuurlijk net zo geïnteresseerd.
Hendrik Willem Mesdag Groningen 1831 - 1915 Den Haag Bomschuiten op zee Doek 78,3 x 48 cm Verkocht in 2014 Cornelis Springer Amsterdam 1817 - 1891 Hilversum Haarlem, gezicht op de Vleeshal en de Sint-Bavokerk op de achtergrond Doek 97 x 83,5 cm Verkocht in 2014
Pieter Florentius Nicolaas Jacobus (‘Floris’) Arntzenius Soerabaja (Ned.-Indië) 1864 - 1925 Den Haag Gezicht op het Noordeinde in Den Haag Doek 65 x 82,5 cm Gesigneerd linksonder Literatuur J. Sillevis, Twee eeuwen Haagse Kunst 1801-2001 [Serie Haags Palet], Voorburg, 2001, afb. p. 21
Colofon Teksten: Saskia Groendijk Kunsthistorisch onderzoek: Saskia Groendijk Fotografie: Peter Cox, Eindhoven Vormgeving: Peter Thijs, Eindhoven Druk en lithografie: Lecturis bv, Eindhoven ©2014 Kunsthandel A.H. Bies bv, Eindhoven (NL) Lid
vhok , cinoa
Deelnemer pan Amsterdam en tefaf
Maastricht
KUNSTHANDEL sinds 1953
Boschdijk 221A 5612 HC Eindhoven (NL) Tel. +31 (0) 40 243 13 77 Fax +31 (0) 40 246 27 24
[email protected] www.kunsthandelbies.nl
