JUBILEUMUITGAVE

JUBILEUMUITGAVE 1986 – 2011 DIERENAMBULANCE ZUID-WEST VELUWE

nummer april 2011 jaargang 25

ADV BIV

25e jaargang nr. 7, april 2011 Dierenambulance is een uitgave van stichting Dierenambulance Zuid-West Veluwe en wordt gratis verspreid onder donateurs, dierenartsen en ten bate van PR. Werkgebied: Gemeenten Renkum, Rhenen en Wageningen (e.o.) Centrale melding/kantoor: Sportlaan 12, 6866 NA Heelsum Tel.nr.: 06-53871861 (24 uur per dag) 0317-314141 Fax nr.: 0317-315131 E-mail: [email protected] Website: www.dierenambulancezwv.nl (tevens voor het aanmelden van vermiste dieren) Openingstijden kantoor: Ma-vr van 9.00 tot 17.00 uur Telefoontje vooraf gewenst Post- en redactie adres: Sportlaan 12, 6866 NA Heelsum E-mail: [email protected] Bestuur: Wilfred Roelink Riet Slots Mien de Lint Eric van Remmerden Christ van Mierlo

In deze jubileumeditie besteden wij niet alleen aandacht aan ons 25-jarig bestaan maar ook aan de krachtige ontwikkelingen die de Dierenambulance Zuid-West Veluwe heeft meegemaakt samen met hulpverlenende partners zoals de Dierenbescherming, politie en ook u - onze donateurs en sponsoren - in het bevorderen van het welzijn en de gezondheid van de dieren in onze regio. Met deze editie willen wij u bedanken voor uw medewerking en ondersteuning. De redactie

Inhoudsopgave: Pagina Colofon 1 Bestuursnieuws 3 Herinneringen of hoe de Dierenambulance… 4 De hulphond: voor veel mensen onmisbaar! 6 25 jaar samenwerking in belang van het dier 9 Wist u dat…… 12 Een echte dierenvriend(in) 13 DA Zuid-West Veluwe houdt de vaart erin 14 Dieren in nood: een stukje geschiedenis 17 Twee dierenartsen kijken terug op… 20 Van trekkar tot maxi-cosi 24 Onze sponsoren 27 Belangrijke telefoonnummers 28

HULP NODIG?

Redactie: Jorien Heddema Marilyn Minderhoud

BEL 0653871861

De plaatsing van ingezonden artikelen en advertenties geschiedt buiten de verantwoordelijkheid van bestuur en redactie. Wij houden ons het recht voor advertenties en ingezonden stukken te weigeren. Overname kopij is toegestaan met bronvermelding.

Uitgever: =Nolin= Uitgevers B.V. Postbus 204, 9600 AE Hoogezand Tel.: 0598 – 398800 E-mail: [email protected] Fax: 0598 – 393399 Internet: www.nolin.nl De uitgever is op geen enkele wijze aansprakelijk voor de inhoud van tekst dan wel advertenties geplaatst in deze uitgave.

2

ADV 1

D-

LU

L

NCE ZUI

Amerongen

A

WE DIER

AMBU

EN

Oosterbeek

W ES T V E

Heelsum Wageningen

3

Rhenen

BESTUURSNIEUWS Toen onze Dierenambulance 25 jaar geleden werd gesticht – op 11 juli 1986 – was alles ingericht naar de eisen die de tijd stelde: telefoon, notitieschrift, auto, een handjevol vrijwilligers die met elkaar het dag-ennachtrooster van de hele week vulden. Niemand kon toen weten dat we nu met 35 vrijwilligers zouden zijn, met twee ambulances en digitale communicatieapparatuur waarmee de vrijwilligers overal kunnen inloggen om meldingen en ritten te administreren, de planning rond te breien, de overdracht te doen en elkaar te informeren via notities. Het is dus riskant om nu een blik vooruit te werpen naar de volgende 25 jaar, maar we doen het toch vanuit de opvatting dat we de toekomst zelf ook een beetje kunnen vormgeven. Ook in de komende 25 jaar groeit het aantal mededelingen en ritten mee met de bevolking, dus gestaag. De goede en efficiënte samenwerking in het netwerk met gemeenten, dierenartsen, asiels, dierencrematorium, dierenbescherming en andere dierenambulances zal blijven. Ook met de brandweer, die als er een ramp uitbreekt – grote brand, watersnood, epidemie – op onze inzet rekent om huisdieren te helpen redden. In de periode die achter ons ligt heeft de Dierenambulance bij al deze instellingen een goede

naam verworven, en die gaan we houden. Dat is een grote opgave omdat de kwaliteitseisen die het netwerk en de diereneigenaren stellen steeds hoger worden. Maar strengere eisen betekent investeren en bijleren. Meer geld voor goed materiaal, meer kennis en vaardigheden voor de vrijwilligers – zij worden niet betaald en moeten zich vrijwilliger kunnen blijven voelen. Tot nu toe kunnen wij alle vragen om hulpverlening aan en is de groei samengegaan met verbetering van de kwaliteit en een goede reputatie. Daaraan danken we van diverse kanten de nodige financiële ondersteuning: gemeenten, dierenbescherming, particulieren, sponsors. Dat willen we zo houden. Wat zal er zeker veranderen? De financiële structuur moet steviger. De afhankelijkheid van subsidies en giften brengt een jaarlijkse onzekerheid met zich mee, die niet samengaat met de groeiende vraag naar dierennoodhulp en de meerjarige investeringen in materieel die daarbij nodig zijn. Nu al is vaker te zien dat dierenambulances worden gefinancierd op basis van vergoeding voor gemaakte kosten en dat giften helpen om incidentele investeringen te kunnen doen.

Het aantal vrijwilligers moet omhoog met gelijk blijven van de kwaliteit. Op dit moment is de kwaliteit hoog en is een groot deel van de vrijwilligers – vrijwillig! - gecertificeerd via de Federatie van Dierenambulances Nederland. Maar cursussen volgen en certificaten halen, zal een vereiste worden. De overheid zal vragen dat het bestuur die kwaliteit kan verantwoorden. Ook de apparatuur zal innovatiever worden en de snelheid van hulp verlenen moet omhoog. Computers in de ambulance, scherpe afspraken met het netwerk en korte aanrijtijden. Dierenambulances gaan meer en intensiever samenwerken. Op de grenzen van onze regio doen we dat al, want het wordt in het algemeen te omslachtig voor het netwerk om met verschillende dierenambulances uiteenlopende afspraken te maken over geld en protocollen. Nu al besluiten dierenambulances daarom dat zij fuseren of opgaan in groter verband. Wij houden ons hoofd erbij, net als in de afgelopen 25 jaar. Centraal blijven: de dieren (en hun eigenaren), de vrijwilligers en de kwaliteit. Over 25 jaar mag u ons erop afrekenen. Zullen we vast een afspraak maken? Het bestuur

4

HERINNERINGEN OF HOE DE DIERENAMBULANCE

Vrijwilligers Eric van Remmerden en Mien de Lint

In het lange bestaan van onze dierenambulance, vanaf de oprichting in 1986 tot en met heden hebben heel veel veranderingen plaatsgevonden. We hebben aan twee vrijwilligers, die ieder al meer dan tien jaar in dienst zijn, gevraagd of zij eens diep in hun geheugen wilden graven. Als eerste is aan het woord Eric van Remmerden, chauffeur, bestuurslid en verantwoordelijk voor het wagenpark: “Ik weet nog goed dat toen ik kwam solliciteren, de dierenambulance gevestigd was in een oud winkelpand in Renkum.

Niet lang daarna werd dit pand verkocht en moesten we iets anders zien te vinden. We hebben toen de Gemeente Renkum om hulp gevraagd en zij hebben gezorgd voor een nieuw onderkomen op de Sportlaan 12 in Heelsum.” Dit is nu nog steeds onze centrale meldingspost van waaruit alles wordt gecoördineerd en waar men naar toe kan komen als er de voorkeur wordt gegeven aan persoonlijk contact met een van onze medewerkers. Eric vertelt verder: “Ik herinner me ook nog goed dat ik indertijd soms alleen dienst had, gewoon omdat we niet genoeg vrijwilligers hadden, zo’n 15 – 20, dat is nu bijna verdubbeld

en dat aantal blijft ook op peil. Tegenwoordig schrijft het protocol ook voor dat je altijd met z’n tweeën op pad gaat: dit voor de veiligheid van de vrijwilligers in verschillende situaties en om met elkaar te kunnen overleggen en sneller te kunnen handelen en te anticiperen op de situatie. Ook proberen we zoveel mogelijk om de weekenddiensten – net zoals door de week gebeurt - op te splitsen in dagdelen van 4 uur. Zo houden we iedereen gemotiveerd”. Over onze vervoersmiddelen zegt Eric: “We hebben nu twee mooie moderne ambulances tot onze beschikking maar tien jaar geleden werd er gereden met een oude Chevrolet, een voormalige personenambulance. Maar hierdoor bleek wel hoe handig het was om een brancard in de auto te hebben. Deze brancard is namelijk overgezet in een van de nieuwe ambulances en wordt nu dus nog steeds gebruikt”. Mien de Lint is chauffeur, bestuurslid, begeleidster van nieuwe medewerkers en stagiaires en coördinatrice van de jaarlijkse markten. Zij ziet hoe de Dierenambulance Zuid-West Veluwe door blijft groeien. “De medewerkers van nu kunnen ook de Basiscursus Medewerker Dierenambulance volgen en ook worden er regelmatig verschillende workshops aangeboden zoals bijvoorbeeld over de omgang met roofvogels.

5

MEEGROEIT MET DE VRAAG De gemiddelde vrijwilliger blijft tussen de vijf en tien dienstjaren bij de DAZWV, een duidelijke indicatie van motivatie en tevredenheid over hoe de dierenambulance zijn werk doet. Doordat wij nu al jaren het Aequor-logo (erkend leerbedrijf) mogen voeren vinden ook verschillende leerlingen van bijvoorbeeld het ROC, Helicon en Groenhorstcollege de weg naar onze stichting voor een stageplaats.”

voor de loterijen die wij tijdens de markten organiseren. Kinderen komen steeds bij ons om informatie te vragen voor hun spreekbeurt. En dankzij het internet kunnen mensen ons tegenwoordig gemakkelijker vinden en kunnen zij ook zelf via de website hun vermiste dier aanmelden. Onze werkzaamheden zijn ook uitgebreid omdat we nu contractritten rijden voor Dierencentrum De Grebbehof in Rhenen en ziekenhuizen behorende tot de Alysis Zorggroep zoals

o.a. Ziekenhuis Rijnstate in Arnhem. Maar een van de grootste veranderingen is misschien wel de automatisering geweest waardoor heel veel schrijfwerk rondom de paar duizend meldingen per jaar is komen te vervallen. En denk eens aan het navigatiesysteem in de ambulances, dat werkt toch heel wat beter dan de verouderde - en door het vele gebruik gescheurde - wegenkaarten. Op de vraag aan Eric of hij nog speciale wensen heeft voor de toekomst zegt hij: “Het zou mooi zijn als we ooit eens een aparte ruimte zouden krijgen waar mensen nog even rustig afscheid kunnen nemen van hun overleden huisdier”. Mien sluit zich daar helemaal bij aan: “Als we zo blijven doorgroeien wordt het pand aan de Sportlaan 12 binnenkort zelfs te klein!”

Vrijwilliger Jan Stokman bij de oude Chevrolet ambulance

Hoe zit het eigenlijk met de pr-activiteiten in vergelijking met vroeger? Mien legt uit: “Aan pr werd altijd al veel aandacht besteed zoals sponsors werven en met een kraam aanwezig zijn op zomermarkten en braderieën en dit is de laatste jaren wel uitgebreid maar ook nu zijn er medewerkers die regelmatig voorlichting geven op basisscholen en bedrijven benaderen voor sponsoring of eventuele donatie van artikelen

Jorien Heddema

Een trotse Henk en Riet voor het nieuwe pand in Heelsum (13 augustus 2003)

6

DE HULPHOND: VOOR VEEL MENSEN ONMISBAAR! Wie het woord hulphond hoort denkt misschien in eerste instantie aan een blindengeleidehond. Na de Eerste Wereldoorlog werd deze in 1923 voor het eerst ingezet voor soldaten die hun gezichtsvermogen hadden verloren. Pas veel later, namelijk rond 1985, werd het begrip “hulphond” (voorheen SoHo-hond genoemd) vanuit Amerika in Nederland geïntroduceerd. Om over deze honden en de specifieke hulp die zij kunnen bieden iets meer te weten te komen hebben wij een bezoek gebracht aan Willy en Hans Wijnveen, bij veel mensen bekend door hun opvang van allerlei vogels, konijnen en andere knaagdieren. Zij hebben namelijk ook vier van deze hulphonden opgeleid, waarvan drie met succes. Bij de laatste bleek tijdens de opleiding dat de hond niet geschikt was om hulphond te worden - vanwege gezondheidsproblemen - en dat was de reden dat de opleiding beter afgebroken kon worden. Ook dat komt wel eens voor. “Een hulphond wordt opgeleid en ingezet bij personen met een lichamelijke beperking, al dan niet gebonden aan een rolstoel”, zegt Willy. “Een hulphond kan zo’n zeventig handelingen verrichten variërend van iets aangeven tot iemand in

en uit bed helpen eventueel met behulp van een speciaal daarvoor ontworpen systeem. Een greep uit de alledaagse dingen waarmee een hulphond zijn baas of bazin kan helpen: deuren openen, laatjes dichtduwen, voorwerpen van de vloer oprapen en aangeven, helpen met aan- en uitkleden, was uit de wasmachine halen, bij het boodschappen doen artikelen van de onderste schappen pakken en bij de kassa zelfs de portemonnee

aan de caissière geven om af te rekenen! Zo zijn deze honden door hun aangeleerde vaardigheden in staat om mensen met een beperking een menswaardiger bestaan te kunnen geven.” Door de inzet van een hulphond zijn mensen met een handicap dus in staat zelfstandiger te leven en zijn zij minder afhankelijk van hulp van derden. Dat dit bovendien

een besparing oplevert op de kosten van de zorg is natuurlijk ook duidelijk. Over het algemeen zijn Labradors en Golden Retrievers door hun vriendelijke en zachtaardige karakter en hun grote “will to please” erg geschikt voor dit soort werk en sinds korte tijd is er ook de Australische labradoodle - een kruising tussen een labrador en poedel - bijgekomen. Als een pup zeven weken oud is wordt hij bij een gastgezin geplaatst en dan begint de algemene basistraining. De hond leert in deze periode sociale vaardigheden en de eerste basiscommando’s zoals sit, down, tug en push (zit, lig, trek en duw). Deze commando’s worden voornamelijk in het Engels gegeven aangezien hier meer klankverschil in zit dan bij Nederlandse woorden. De commando's zijn ook in het algemeen korter, waardoor een cliënt met eventuele spraakproblemen deze makkelijker kan uitspreken. Als de hond vijftien maanden oud is gaat hij terug naar de centrale trainingslocatie in Herpen waar het aftrainen volgt. Hier wordt ook het volgende bekeken: Wat voor karakter heeft de hond (mede afhankelijk van het ras), hoe snel leert hij, voor wie zou hij

7 geschikt kunnen zijn? Een erg actieve hond is namelijk niet geschikt voor een cliënt die zelf niet erg actief is, bijvoorbeeld door diens leeftijd of omdat de handicap dat niet toestaat. Na een paar van deze honden te hebben opgeleid besloten Willy en Hans om zich te richten op de tijdelijke opvang van deze honden. Willy vertelt enthousiast verder: “Dit kan nodig zijn wanneer de baas of bazin van de hond in het ziekenhuis wordt opgenomen of op vakantie gaat en tijdens die periode hulp krijgt van familie of andere verzorgers/ begeleiders. Het kan ook voorkomen dat een hond niet goed functioneert en zijn gedrag gecorrigeerd moet worden of dat het niet goed klikt tussen de hond en de eigenaar. Stel er is een ouder iemand en die heeft al zo’n tien jaar samengeleefd en -gewerkt met een hond maar die hond is nu overleden. Ze waren dan zo met elkaar vertrouwd en op elkaar ingespeeld dat het dan heel moeilijk is om weer opnieuw zo’n hechte relatie op te bouwen met een “nieuwe”hond die ook nog vaak jong en enthousiast is. Wanneer je besluit als opvanggastgezin te fungeren dan word je ook begeleid vanuit het centrum in Herpen. Hier volg je een cursus want het is natuurlijk wel de bedoeling dat de hulphond in zijn routine blijft en niet lui of onverschillig wordt. Je laat bijvoorbeeld de hond helpen met boodschappen doen of je vest uittrekken en voorwerpen oprapen en aangeven, om maar eens wat te noemen.”

De periode dat je een hulphond opvangt kan dus, afhankelijk van de reden ervan, variëren van een paar weken tot enkele maanden. In totaal hebben Willy en Hans aan achtendertig hulphonden tijdelijke opvang verleend. Hun eigen hond Dombo – die zij op de leeftijd van vier maanden in huis hebben genomen en nu vijftien jaar is – kon het altijd heel goed vinden met de hulphonden die een poosje kwamen logeren. Op één uitzondering na: een Airedale terriër, dat ging absoluut niet, de karakters verschilden teveel van elkaar. Tijdens het gesprek blijkt ook dat er heel wat verschillende categorieën hulphonden zijn: De meest voorkomende zijn de ADL-honden: deze voorzien in de Algemene Dagelijkse Levensbehoeften (lees hulp), zoals we eerder boven hebben genoemd. Dan zijn er nog de signaal-honden: deze worden ingezet bij personen met een auditieve beperking. Zij geven aan wanneer de bel of de telefoon gaat of bijvoorbeeld wanneer de baby huilt. Sinds enige tijd is er echter een nieuwe categorie de zogenaamde seizure alert dogs: deze worden ingezet bij mensen die lijden aan epileptische aanvallen. Wanneer zij eenmaal gewend zijn aan hun baasje of bazin herkennen zij de tekenen die wijzen op de komst van een epileptische aanval en kunnen indien nodig de benodigde medicijnen aangeven, de patiënt

op zijn zij leggen of om hulp vragen door een alarmknop in te drukken. Wanneer de aanval buiten plaatsvindt alarmeert de hond een voorbijganger. Het gevoel van veiligheid wat de hond in dit geval geeft, heeft bij verschillende mensen als resultaat gehad dat de aanvallen sterk in aantal verminderden! Uit bovenstaande blijkt hoe noodzakelijk het is dat de training en opvang van deze honden kan blijven bestaan en tevens hoe belangrijk het is dat er mensen zijn zoals Willy en Hans Wijnveen die zich al meer dan twintig jaar inzetten voor het welzijn van de dieren en dit nog steeds met veel enthousiasme en overgave voortzetten! Indien u na het lezen van dit artikel geïnteresseerd bent geraakt in de training, opvang of wellicht de adoptie van een pup, kijk dan voor meer informatie op www.hulphond.nl Jorien Heddema

8

ADV 2

9

25 JAAR SAMENWERKING I N B E L A N G VA N H E T D I E R DAZWV werkt samen met politie, brandweer, dierenbescherming en de asielen in haar regio om dierenwelzijn en gezondheid te bevorderen. Iedere organisatie heeft zijn eigen werkterrein maar de wil en de capaciteit om samen te werken blijft essentieel. Harry Leydecker kijkt terug op zijn loopbaan van 40 jaar. Als jonge man

werkte hij in de bossen voor Natuurmonumenten en vandaag de dag is hij boswachter en faunabeheerder voor de Gemeente Renkum. Altijd is hij met de diversiteit van planten, dieren en boomsoorten bezig; de uitvoering van zijn taken worden bepaald door de veranderingen die hebben plaatsgevonden in de wetgeving. Vooral vanaf de jaren 90 van de vorige eeuw is

De boswachter houdt de ontwikkeling van het ecoduct goed in de gaten

die sterk veranderd. “Toen ik begon was het vooral de Jachtwet die de relatie tussen mens en dier bepaalde. Maar nu hebben we de Flora en Fauna wet (2003) die een heel ander doel heeft”. Nu gaat het niet meer over het reguleren van de jacht maar over het behoud van de biodiversiteit en het dierenwelzijn. De schade die mensen toebrengen aan dierenwelzijn zijn verstoring, beschadiging en vernieling van nesten, voortplanting en vaste rust- en verblijfplaatsen. Door de jaren heen is het aantal wilde dieren waarop mag worden gejaagd teruggebracht van 26 naar 5 soorten: het konijn, de haas, de fazant, de houtduif en de wilde eend zijn momenteel niet beschermd. Driekwart van de Gemeente Renkum bestaat uit bos en open natuur en hoewel de DAZWV zich het meest bezighoudt met gezelschapsdieren is er - in de afgelopen 25 jaar - nauw samengewerkt met de boswachterij. Vooral bij het ophalen van vossen, reeën en roofvogels die verongelukt zijn in het verkeer. In de afgelopen jaren hebben nieuwe diersoorten ook de polders en bossen langs de Rijn overgenomen. Gewonde marters en nijl- of grauwe gans komen nu vaker in de dierenambulance terecht. Een teken van klimaatverandering

10 maar ook het bewijs van effectieve maatregelen die zijn genomen om de woongebieden van dieren beter te beschermen. Een treffend voorbeeld is de aanleg van ecoducten, bijvoorbeeld de constructies over de A12 en de A50 in de buurt van het kruispunt Valburg en de brug bij de Neder-Rijn bij Heteren. Hier werden corridors gemaakt waardoor herten, wilde zwijnen maar ook kleine dieren en reptielen toegang krijgen tot een groter woongebied vol voedingsbronnen. Terwijl het effect van beschermende wetgeving steeds duidelijker zichtbaar wordt in de wereld van inheemse wilde dieren, houdt de politie zich gedeeltelijk bezig met de Gezondheids- en Welzijnswet voor Dieren in het belang van gezelschaps- en landbouwdieren. Indien een zaak zich voor doet, werkt de politie hierin vaak samen met de Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming. Armanda Brienne van de Politieregio GelderlandMidden Unit Wageningen heeft als taakaccenthouder de verantwoordelijkheid voor milieu en dierenwelzijn. De relatie in de omgang tussen mens en dier houdt haar bezig. Armanda stelt dat ook vrijwilligers van de dierenambulance alert moeten zijn op verdachte situaties indien zij in een thuissituatie komen waar dierenverwaarlozing en/of dierenmishandeling een rol speelt. Als de medewerkers een melding krijgen en ter plaatse

gaan, zouden zij ook naar het totale plaatje kunnen kijken. Zij hebben ook een signalerende functie. Goede samenwerking en communicatie tussen de verschillende partners kan van groot belang zijn. Indien hen iets opvalt wat niet met het dier in kwestie te maken heeft, maar wat mogelijk wel de aandacht nodig heeft van overige hulpverlenende instanties, zou men dit ter plaatse nog kunnen melden aan politie. Niet altijd zal de politie direct ter plaatse komen, maar indien het onder de aandacht gebracht is, zal er wel naar een situatie gekeken worden. Hierdoor kunnen bijvoorbeeld zaken al dan niet direct opgepakt worden waar bijvoorbeeld mensen zichzelf verwaarlozen, of waar mogelijk mishandeling binnen een gezin plaats vindt. Armanda refereert tevens aan een initiatief van Bureau Jeugdzorg Amsterdam en de Dierenbescherming, waarin samenwerking plaats vindt tussen genoemde instanties. Op de site www. huiselijkgeweld.nl is na te lezen dat dierenmishandeling en huiselijk geweld vaak samen gaan. Het is vaak moeilijk voor de politie om - in een situatie van verwaarlozing of mishandeling - direct bij het OM aan te tonen dat het een zaak is waarin inbeslagname direct noodzakelijk is. Hier moet namelijk altijd toestemming van de Officier van Justitie voor zijn. Vaak is er meer concrete informatie noodzakelijk om strafrechtelijk

een dier in beslag te kunnen nemen. Meerdere meldingen van diverse instanties en burgers afkomstig en/of de toestand waarin het dier verkeert is daarin soms doorslaggevend. Indien er te weinig is voor strafrechtelijke inbeslagname kan de Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming soms uitkomst bieden doordat zij dieren ook bestuursrechtelijk kunnen innemen. Om een dier te bevrijden van geweld of verwaarlozing van zijn eigenaar is het daarom van groot belang dat iedere melding van vermeende mishandeling – een mager paard met vergroeide hoeven, een hond of een kat die sporen van verminking op zijn lijf draagt of andere dieren die er verwaarloosd uit zien – meteen wordt doorgegeven aan de politie of de LID. Dergelijke meldingen geven aanleiding om tot actie over te gaan. De DAZWV werkt vaak in opdracht van de politie als een dier bijvoorbeeld naar het asiel moet worden gebracht omdat het op straat zwerft of zijn eigenaar uit huis is gezet of gearresteerd. Maar ook in rampsituaties, geleid door de brandweer en in samenwerking met de politie, heeft de DAZWV een protocol voor evacuatie van dieren in geval van nood. De ontwikkeling in de wet heeft ook gevolg voor het beleid van de opvang van dieren in een asiel. De DAZWV komt vaak bij de Hazenberg in Amerongen waar het

11 effect van recent gewijzigde wetgeving duidelijk zichtbaar is. Hylke van Vliet wijst naar de voorschriften voor hondenen kattenverblijfplaatsen en de vereiste opleiding en bijscholing van personeel. Ook de mensen die naar het asiel komen zijn beter geïnformeerd. Als iemand een hond of kat wil nemen, kijken ze eerst op de website van de Hazenberg en daarna gaan ze verder zoeken naar informatie over de eigenschappen van hun potentiële nieuwe huisgenoot. Het internet, zegt Hylke, heeft een zeer belangrijk rol gespeeld in het verbreden van kennis over het gedrag en verzorging van dieren.

worden ze teruggezet in hun oude woongebied.

De Hazenberg geeft veel aandacht aan de relatie tussen mens en dier. Mishandelde dieren en onteigende dieren komen vaak in het asiel terecht en voor ze geplaatst kunnen worden wordt er veel aandacht besteed aan hun fysieke conditie en hun sociaal gedrag. In de laatste vijf jaar valt het de medewerkers van de Hazenberg op dat er veel minder honden in het bos worden “gedumpt”. Het lijkt alsof de mentaliteit van de mens wat honden betreft is veranderd. Katten blijven echter een groot probleem, vooral het aantal zwerfkatten. Hier speelt de DAZWV in opdracht van de Dierenbescherming een rol in het plaatsen van vangkooien om vervolgens de gevangen katten naar het asiel te brengen. Hier wordt hun gezondheid gecontroleerd en na sterilisatie of castratie

In recente jaren werken veel organisaties samen in een proces van regionalisatie. De Hazenberg heeft eveneens deze ontwikkeling meegemaakt. Voor de Hazenberg betekent de sluiting van kleinere asielen een uitbreiding van hun werkterrein. Nu hebben ze verantwoordelijkheid over de regio Utrechtse Heuvelrug, Over-Betuwe, Neder-Betuwe, Scherpenzeel, Wijk bij Duurstede en Rhenen. Net als de Hazenberg maakt de Dierenbescherming RijnVallei WestVeluwe een vergelijkbare ontwikkeling mee.

De Hazenberg: een gevarieerd aanbod

“Vanaf 2012 zullen ze verantwoordelijk worden, niet alleen voor het dierenwelzijn in Rhenen, Wageningen, Renkum, Veenendaal, Ede, Renswoude, Putten, Scherpenzeel, Nijkerk en Barneveld”, zegt Evelien van den Berg, coördinator dierennoodhulp van de

Dierenbescherming RijnVallei WestVeluwe, “maar zal de afdeling uitbreiden i.v.m een fusie met afdeling OverGelder en Arnhem”. Hier zullen ze hun kerntaken moeten uitoefenen: noodhulp aan dieren, toezicht op dierenwelzijn en werk op het maatschappelijke vlak, inclusief voorlichting op scholen en het verstrekken van informatie via kranten, websites en hun blad. Waar nodig wordt er ook gelobbyd voor dierenwelzijn op politiek niveau. Als coördinator is Evelyn van den Berg het eerste aanspreekpunt voor meldingen over mogelijke dierenmishandeling die vanuit ons werkgebied bij de LID binnen komen. Anonieme meldingen worden niet aangenomen, zegt zij. Meldingen worden doorgaans eerst behandeld door een vrijwillige inspecteur van de plaatselijke afdeling van de Dierenbescherming of in ernstige gevallen door een inspecteur van de landelijke inspectiedienst. De DAZWV heeft nauw contact met de Dierenbescherming. Vooral als een dier of vogel voor behandeling naar een dierenarts vervoerd moet worden. De Dierenbescherming heeft ook activiteiten voor kinderen. Vooral om kinderen meer bewust te maken van de manier waarop dieren zich gedragen en hoe ze verzorgd moeten worden. Het Kids voor Animals programma en het opstellen van lespakketten voor scholen zijn een

12

Als het ecoduct gereed is wordt er een webcam op geplaatst om aan de hand van beweging te registeren hoeveel dieren er gebruik van maken.

belangrijk onderdeel van dit initiatief. Lokaal worden er ook boswandelingen, asielbezoeken en uitstapjes naar de

dierentuin georganiseerd. Dit alles om het opbouwen van een positieve relatie tussen een nieuwe generatie kinderen en

hun dierlijke landgenoten te bevorderen. Marilyn Minderhoud

W I S T U D AT … … ……………

onze website geheel is vernieuwd? Neem snel een kijkje op: www.dierenambulancezwv.nl

……………

u via deze website zelf uw dier kunt opgeven wanneer het wordt vermist?

…………..

u ook zelf kunt nagaan welke dieren er zijn gevonden en door ons opgehaald?

13

EEN ECHTE DIERENVRIEND(IN) Dat wij als dierenambulance ons werk kunnen blijven doen hebben wij voor een groot deel te danken aan onze sponsors en donateurs waarvan velen ons al heel wat jaren financieel ondersteunen.

Zij brengen dan ook iedere dag samen een bezoek aan het kinderboerderijtje dat achter het verzorgingstehuis ligt en waar onder andere schapen, geitjes, konijnen en kippen gehuisvest zijn.

Het jarenlange contact tussen haar en onze dierenambulance wordt gekenmerkt door leuke maar ook minder leuke herinneringen. Haar eerste kennismaking – in 1998 - met de dierenambulance had een verdrietige oorzaak. Helaas moest haar hond Tippy, een kruising herder, door de dierenarts geëuthanaseerd worden en er was afgesproken dat deze daarna door de dierenambulance naar het crematorium Stompwijk zou worden vervoerd. Henk en Riet Slots waren de personen die toen dienst hadden en de manier waarop zij met de situatie omgingen en de hulp en steun die zij gaven tijdens die moeilijke momenten hebben indertijd grote indruk gemaakt op Mia. In de jaren daarna heeft zij onze dierenambulance dan ook regelmatig ingeschakeld wanneer een van haar honden of katten naar de dierenarts gebracht moest worden. Op de vraag of zij zich nog iets leuks herinnert Mia Peuchen en Bobby voeren iedere dag de geitjes op de kinderboerderij vertelt zij dat dat

Eén van deze trouwe donateurs is mevrouw Mia Peuchen, die regelmatig gebruik maakt van onze diensten wanneer zij met haar 12-jarige hondje Bobby een bezoek brengt aan dierenartsenpraktijk Kortenoord in Wageningen. Zij is een grote dierenvriend en heeft altijd al honden en katten gehad toen zij in Wageningen woonde en later in Heelsum. Sinds twee jaar woont ze samen met Bobby – een kruising Schotse Collie – in verzorgingstehuis Heidestein. Mia vindt het echter belangrijk om zolang mogelijk zelfstandig te kunnen blijven functioneren en Bobby zelf te verzorgen en uit te laten.

was toen haar rode kater Pim naar dierenartsenpraktijk Kortenoord – welke zich ook al jaren inzet voor het welzijn van haar dieren - gebracht moest worden maar net voor de ingang uit de niet goed afgesloten petcaddy ontsnapte. Door de schrik en de angst dat de toch al bange kat weg zou lopen was ze in eerste instantie ontzettend boos op de vrijwilliger die toen dienst had. Maar wonder boven wonder kon de kat weer snel worden gepakt en achteraf hebben ze gelukkig hartelijk om dit voorval kunnen lachen. Mia’s hart ligt bij stichtingen die zich inzetten voor dierenrechten. Momenteel steunt ze behalve onze dierenambulance onder andere ook Stichting HuvoR uit Renkum en de Landelijke Dierenbescherming. Zij heeft bewondering voor mensen die het belangrijk vinden dat dieren zich over het algemeen wat prettiger voelen en hier dan ook nog eens hun vrije tijd aan besteden. Op de vraag of zij het noodzakelijk vindt dat de dierenambulance blijft voortbestaan kan ze alleen maar bevestigend antwoorden: natuurlijk voor het ophalen van gewonde dieren maar ook voor het vervoer van dieren naar de dierenarts in opdracht van particulieren die zelf geen vervoer hebben. Zelf hoopt ze in ieder geval nog lang gebruik van onze dierenambulance te kunnen maken! Jorien Heddema

14

15

16

ADV 3

17

DIEREN IN NOOD: DE BETUWE ONDER WATER - EEN BIJZONDER MOMENT IN EEN LANGE GESCHIEDENIS VAN DIERENHULPVERLENING Vraag een vrijwilliger van de Dierenambulance Zuid-West Veluwe (DAZWV) welke gebeurtenis het meeste indruk op hem of haar heeft gemaakt en de antwoorden zullen heel divers zijn. Voor de een het verdriet over een verongelukt huisdier, voor de ander de wrede mishandeling van een hulpeloos oud paard. Voor velen is het waarschijnlijk de samenwerking met politie, brandweer en de boswachterij in spannende en vaak gevaarlijke reddingsoperaties. Voor de vrijwilligers die in 1995 dienst hadden op de oude meldpost op de Barend Ferwerdastraat in Renkum kwam de oproep uit Tiel niet onverwacht. Maar het was een oproep die geen van hen snel zou vergeten. Roelien Touwen nam het telefoontje aan. Het was 1 februari. Het land van Maas en Waal en de Tielerwaard stonden onder water. Het waterpeil bleef stijgen en mensen werden in aller haast geëvacueerd. De Dierenambulance Midden Betuwe was aan de lijn. Kon de DAZWV meteen naar Tiel komen? Daar hadden ze een centraal verzamelpunt opgericht bij het motel en het aantal katten, honden, vogels en kleine huisdieren inclusief chinchilla’s bleef gestaag toenemen. Dieren en vogels moesten in veiligheid

gebracht worden. Vooral mensen zonder eigen vervoer en zij die geen kennissen of familie hadden bij wie ze konden logeren waren in paniek. Hoe konden ze hun dieren in veiligheid brengen? Dus de DAZWV ging naar hén toe in Amerongen, Lienden, Tiel, Dodewaard, Opheusden, Kesteren en Maurik. Ondertussen bespraken de vrijwilligers hoe ze de problemen m.b.t. opvang en eten voor de opgevangen dieren moesten oplossen. Het Wagenrenk asiel zat vol. De eigen meldpost had wel wat opvangruimte. Hokjes waar schuwe of agressieve katten geplaatst konden worden en ook nog ruimte voor vogels en rustige kleine dieren. Onder de vrijwilligers waren ook mensen die

zelf ruimte voor tijdelijke opvang hadden: vrijwilligers, die in het dagelijkse leven bijvoorbeeld in de boswachterij, landbouw of gezondheidszorg werkten of aan de Landbouwhogeschool te Wageningen studeerden. Kennis hadden ze ook. Ze hadden de EHBO cursussen die twee keer per jaar door een dierenarts werden verzorgd gevolgd en ze waren zich goed bewust van wat ze wel en niet konden doen met de verwarde, uitgehongerde, gestreste of gewonde dieren die nu moesten worden opgehaald. Maar de eerste stap van dit proces was het zorgvuldig beschrijven van de huisdieren, het noteren van de naam van hun eigenaren en erg belangrijk - de plaats waar het dier of de vogel tijdelijk zou worden opgevangen.

Arnhemse Courant 4-2-1995: Betuwse dieren logeren op Veluwe

18

De aerobicsmiddag bij Sportschool Slabbers om geld in te zamelen voor onze Dierenambulance

De locale kranten – De Gelderlander, Arnhemse Courant, Veluwe Post en Hoog en Laag hebben veel aandacht besteed aan de acties van de DAZWV. Vooral het commentaar van vrijwilligers werd zorgvuldig opgeschreven. Niet alleen over hoe moeilijk de eigenaren het vonden om hun huisdieren tijdelijk af te staan maar ook over de incidenten die schokkend waren, zelfs voor de ervaren vrijwilligers: honden opgesloten in hun hokjes die aan hun lot waren overgelaten, of paarden die volgens hun eigenaren het zelf moesten zien te redden. Er waren verslaggevers die aan de gezichten van de vrijwilligers duidelijk konden zien dat zij lange uren hadden gemaakt om de dieren in veiligheid te brengen maar vermoeidheid verhinderde hun niet in hun vastbeslotenheid: ze zouden alle dieren in

veiligheid brengen. Een taak die niet zonder gevaar was zoals twee vrijwilligers - die te water kwamen tijdens een reddingsoperatie - aan den lijve ondervonden. Uit het archief uit die tijd blijkt duidelijk dat de DAZWV een sterke en waardevolle relatie onderhield met de lokale bedrijven en winkels. Er werd snel voer voor de ontheemde dieren geschonken en er werd een bijzondere actie georganiseerd om geld in te zamelen voor de reddingsactiviteiten van de DAZWV: een aerobicsmiddag bij Sportschool Slabbers. 8 februari 1995: In het archief van de DAZWV is te lezen dat het water is gezakt en dat alle dieren en vogels die opvang hadden gekregen rond en in de Renkumse thuisbasis van de dierenambulance veilig worden thuis gebracht. Een moment voor reflectie en

om verder te gaan met het dagelijkse werk. In 1996, heeft de DAZWV de eerst verhuizing meegemaakt naar de Van Ingenweg en een paar jaar later moest er weer verhuisd worden naar hun huidige meldpost aan de Sportlaan 12 in Heelsum. Een traditie was de jaarlijkse “open dag”, om mensen een kijkje te laten nemen in de melding en de opvang erachter en ook andere activiteiten om informatie over hun werk te verstrekken zoals schoolbezoeken, lezingen, marktkramen en een nauw contact onderhouden met de media – inclusief landelijke bladen zoals Margriet en de televisie uitzendingen van Nieuws TV. Via knipsels uit deze kranten lezen wij over de dagelijkse gang van zaken: zwanen gered van het ijs, informatie over hoe

19 een gevonden egel verzorgd moet worden en hoe jonge vogels het beste in de buurt van de moedervogel kunnen blijven mits de kat van de buren onder strenge controle was. Maar het is ook te zien dat - net als nu - het budget van de DAZWV constant aandacht vereist. Er moet voldoende geld zijn om de bijna 1110 ritten per jaar uit te voeren over een wijd, uitgestrekt gebied – vanaf 1996 hoort Rhenen ook bij de regio van de DAZWV - en er was altijd een dringende noodzaak om de ambulances in topconditie te houden en goede en beschermende uniformen voor

de vrijwilligers te bekostigen. Maar de DAZWV, 25 jaar geleden opgericht door particulieren in samenwerking met Renkumse en Wageningse dierenartsen - in navolging van initiatieven elders in Nederland - heeft zijn maatschappelijke waarde over de jaren heen bewezen. En vanaf het eerste moment zijn het donaties van dierenvrienden en sponsoring door bedrijven die het werk van de dierenambulance mogelijk maken. Al die jaren is de spaarpot van de DAZWV ook bijgevuld door acties van lokale organisaties

en scholen, bijvoorbeeld de ludieke actie “taart gooien”, uitgevoerd door toneelgroep DOS (Renkum) en gesponsord door Bakker Bootsma. En de kinderen van de basisschool in Kesteren hebben in 1996 f 1.150,- voor de DAZWV bij elkaar verdiend door klusjes uit te voeren. Deze traditie wordt al bijna 20 jaar in stand gehouden en nu nog steeds voortgezet zoals blijkt uit de jaarlijkse kerstmarkt, georganiseerd door de kinderen van de Albert Schweitzerschool in Renkum, om geld in te zamelen voor onze Dierenambulance. Marilyn Minderhoud

20

GEZELSCHAPSDIEREN: 25 JAAR DIERGENEESKUNDIGE ONTWIKKELING Twee dierenartsen kijken terug op de ontwikkeling die in de diergeneeskunde plaats heeft gevonden en wat dit heeft betekend voor de gezondheid en het welzijn van onze gezelschapsdieren.

specialisatie gezelschapsdieren werd vooral zichtbaar omdat ik goed breuken bij biggen kon opereren. Daar is echter wel mijn interesse voor homeopathie gewekt.

Als eerste Annelies van Tilburg, een dierenarts met haar eigen praktijk en ook werkzaam bij dierenartsenpraktijk De Dorskamp in Renkum.

In 1989 kwam mijn droom al uit, ik kon beginnen in een gezelschapsdierenpraktijk en in 1990 bouwde ik samen met mijn collega onze dierenkliniek “De Kooikershof” in Almelo, een kliniek voor gezelschapsdieren met een aparte OK en voorbereidingsruimte, twee

Allereerst wil ik de Dierenambulance Zuid-West Veluwe feliciteren met hun 25-jarig jubileum: een mijlpaal. Toen ik gevraagd werd een stukje te schrijven voor de jubileumeditie van de DAZWV realiseerde ik mij dat ik ook al bijna 25 jaar dierenarts ben en de diergeneeskunde of KUNST - zoals ik het liever zou noemen - een enorme ontwikkeling heeft doorgemaakt.

spreekkamers, een opname en een echte balie. Ik heb mij verder verdiept in de diergeneeskunde, we deden toen al huidallergietesten, bloedonderzoeken en de specialisatie gezelschapsdieren kwam langzaam op gang. Mijn interesse heeft altijd gelegen zowel bij de reguliere geneeskunde als daarbuiten. In 1984 ben ik in Philadelphia geweest en in aanraking gekomen met acupunctuur. Toen we in 2002 naar Doorwerth verhuisden, besloot

Ik heb in de afgelopen jaren een holistische visie over de diergeneeskunde ontwikkeld en ik zal proberen uit te leggen wat dat inhoudt voor mij en mijn patiënten en eigenaren. Toen ik begon in 1987 was ik de eerste lichting van de dierenartsen die afstudeerde in de specialisatie gezelschapsdieren. De praktijk was daar nog niet op ingesteld er was weinig werk en ik verhuisde naar Vriezenveen waar ik begon in een gemengde praktijk. Mijn

Deze röntgenfoto laat een afwijkend gebit bij een konijn zien.

21 ik mij te gaan verdiepen in de acupunctuur. Ik heb een acupunctuuropleiding gevolgd en de oosterse visie op ziekte heeft mij wakker geschud. Zo is langzaam mijn holistische visie gevormd. Het HOLON, de som is meer waardevoller dan de delen op zich. Zo zie ik ook de diergeneeskunde: een dier kan uit balans raken door verkeerde voeding, verkeerde aanleg (erfelijkheid), stressvolle omgeving in de ruimste zin van het woord en door ziekteverwekkers. Ik bekijk en observeer het dier, ondervraag de eigenaar, doe indien nodig bloedonderzoek of andere onderzoeken om informatie te vergaren, beoordeel daarbij ook de tong en pols. Ik stel een diagnose en maak een plan. Dit ga ik dan met de eigenaar bespreken, wat is mogelijk, zowel praktisch als financieel. Ik gebruik zowel reguliere middelen, als voedingssupplementen. Ik maak ook veel gebruik van acupunctuur. Soms is echter een chiropracticus nodig om het probleem op te lossen of een gedragsdeskundige. Inmiddels heb ik mijn eigen acupunctuurcentrum Ti – Qi voor huisdieren. Ik werk vooral op locatie, daar waar uw huisdier zich het meest op zijn gemak voelt. Bij dierenkliniek De Dorskamp kan ik mijn holistische visie geheel uitvoeren. En ik hoop nog lang samen te werken met de vrijwilligers van de dierenambulance in Renkum.

Marc Rijssemus van dierenartspraktijk de Wilhelminalinde ondersteunt de DAZWV al vele jaren. Hij heeft de technische ontwikkeling in de diergeneeskunde nauwkeurig gevolgd en toegepast in zijn eigen werk. Dit jaar ben ik 20 jaar dierenarts in mijn eigen kliniek. In al die jaren kwam de dierenambulance regelmatig bij ons met gevonden en gewonde dieren. In de beginjaren heb ik ook EHBO cursussen aan de vrijwilligers gegeven. Ik heb ze zien ontwikkelen tot een mooie stichting met gemotiveerde medewerkers die in hun vrije tijd op pad zijn om dieren te helpen. Ook hun materiaal,

zoals de ambulances, is in de afgelopen jaren erg vooruit gegaan. In september is het 100 jaar geleden dat in Utrecht de leerstoel geneeskunde van het gezelschapsdier werd ingesteld. De stichting dierenambulance heeft mij daarom gevraagd iets te vertellen over wat er in de diergeneeskundige zorg is veranderd in de 22 jaar dat ik dierenarts ben. Dat is best veel eigenlijk. Sommige dingen zijn behoorlijk ingewikkeld en ingrijpend: Zo is nu ook bij dieren onderzoek met CT- en MRI-scans mogelijk waardoor betere diagnoses gesteld kunnen worden. In onze kliniek bestralen wij al heel wat jaren dieren met

CT scan van de schedel van een hond.

22

ADV 4

23

De bestraling van een tumor in het hoofd.

oppervlakkige vormen van kanker. Maar onlangs is er op de universiteitskliniek de mogelijkheid om ook diepere bestraling bij kanker te laten uitvoeren. Tot voor kort kon dit alleen in het buitenland. Nu kunnen veel meer dieren geholpen worden. Er zijn echter ook simpelere veranderingen, die zeker niet minder belangrijk zijn. Zoals veel meer aandacht voor gebitsproblemen, waar dieren vaak ongemerkt veel last of pijn van hebben. En nu we het over pijn hebben: Er wordt bijvoorbeeld na operaties veel meer aan pijnstilling gedaan dan zo’n 15 jaar geleden. En net als bij oudere honden met versleten pijnlijke gewrichten wordt nu ook steeds vaker bij

oudere katten met pijnstillers gewerkt. Hierdoor leven de dieren veel prettiger. Wat ik zelf erg leuk vind: Steeds meer mensen laten ook hun kleine dieren zoals konijn, cavia of rat nakijken. En laten ze dan ook goed behandelen, terwijl vroeger al snel werd gezegd: “We halen wel een andere, dat kost minder”. Die kosten, dat is wel een aandachtspuntje. De dierenarts kan en mag steeds meer. Maar daar zit natuurlijk wel een prijskaartje aan. Zeker bij zaken als CT-scans, bestraling en dergelijke. Gelukkig is daar ook veel veranderd. Je kunt tegenwoordig bij betrouwbare verzekeringsmaatschappijen je dier verzekeren tegen ziektekosten. Als er dan iets

naars met je maatje is dan hoef je je dáár in elk geval geen zorgen over te maken. Kortom: Ook de diergeneeskundige zorg is volop in beweging, en dat maakt ons beroep extra leuk. Marc Rijssemus, Dierenkliniek Wilhelminalinde www.wilhelminalinde.nl (U kunt meekijken via onze webcam in de operatiekamer en de opvang) Annelies van Tilburg, holistisch dierenarts. Acupunctuurcentrum Ti-Qi Doorwerth, 06-53426661, info [email protected] Dierenartsenpraktijk de Dorskamp Renkum, 0317-316085, www.dierenartsenrenkum.nl

24

VAN TREKKAR TOT MAXI-COSI OF: HOE HET HONDENLEVEN IS VERANDERD Vijfendertig jaar geleden kwam een blinde man bij zijn dierenarts. Hij had zijn hond bij zich. Vele jaren lang had de hond zijn baas veilig over straat en in huis begeleid en nu voelde de trouwe viervoeter zich slapjes, moe en ziek. Niets voor de wakkere hond die hij vroeger was. De dierenarts constateerde dat er iets mis was met de nieren van de hond, een aandoening die misschien zou verdwijnen als er een goed dieet kon worden samengesteld dus hij ging aan het werk. “Dit was het begin”, zegt Angelica Vleeming, “van een beweging die zich vandaag heeft vertaald in schappen vol met speciaal hondenvoer: voor de pup, voor de oudere hond en natuurlijk voor de hond met een klein gebit”. Zo werd het merk Hills geboren en Bonzo - het eerste uitgebalanceerde hondenvoer - dat nog steeds in productie is. Het is te vinden in dierenspeciaalzaken in het hele land - ook in de twee Faunaland zaken van Angelica en haar man in Renkum en Doorwerth. Voor de meeste hondenbezitters is de tijd dat honden aten wat de pot schaftte - of wat groenten,

aardappels en jus die over waren – definitief voorbij. De schappen van de dierenwinkels laten dit duidelijk zien. Hoe meer soorten “speciaal” voer een fabrikant produceert, hoe meer prominent dat in de

winkel komt te liggen. De honden van tegenwoordig zijn gezelschapsdieren en worden dus thuis gehouden. Als een hond de hele dag de dagelijkse beslommeringen

Een grote keuze aan speeltjes voor de kat

25 van zijn baas of bazin volgt dan het is onvermijdelijk dat er een communicatie en een relatie tot stand komt. Dat is duidelijk anders dan de relatie tussen mens en hond die ontstond in de jaren dat honden als waakhond of voor de kar werden ingezet. Angelica vertelt dat als zij thuis komt ze haar Jack Russells begroet en ze dan vraagt hoe het met “moeders kinderen” gaat. En al kwispelend laten de honden haar duidelijk zien dat ze het erg fijn vinden dat ze weer thuis is. Zo zijn honden en katten een belangrijke aanvulling in vele huishoudens. Ook de wereld van medicijnen en psychiatrie heeft ontdekt dat dieren een gunstig effect kunnen hebben voor het welzijn van de mens. Fysiologische problemen als epilepsie, hoge bloeddruk, reuma en de gevolgen van stress maar ook psychologische problemen, die zijn gerelateerd aan trauma’s, autisme of de eenzaamheid en depressie als gevolg van het verlies van een dierbare, zijn klassieke voorbeelden waarin gezelschapsdieren een positieve invloed kunnen hebben. Fabrikanten hebben zich dan ook gestort op de behoefte van binnenshuis verblijvende honden en katten, vooral als hun eigenaren vaak weg zijn. Dierenspeciaalzaken liggen vol met speelgoed en kauwobjecten en de markt is groeiende. Krabpalen voor de poes liggen soms tot meters hoog opgestapeld; speelgoedmuizen, nepkippen voor de honden en er zijn ook ingewikkelde

puzzels waarbij een getrainde hond zijn eenzame uren kan slijten! Als bij Doro van Ingen van dierenspeciaalzaak Hebedo aan de Benedendorpseweg in Oosterbeek naar zulke kauwen spel objecten gevraagd wordt zegt zij er wel bij dat de klant alert moet zijn en zijn huisdier in de gaten moet houden. Er is altijd een risico dat het dier een stukje in zijn keel krijgt en erin stikt. In haar winkel is ook een rijke collectie van chique hondenkleding te zien waar steeds meer klanten om vragen. Als het tijd is voor een buitenwandeling zijn er mooie kettingen, halsbanden en glinsterende kleurige lijnen voor het gelukkige katje, konijn of pup. En natuurlijk zijn er voor de kleine gevoelige viervoeters ook maxi-cosies en buggies. Maar klanten willen ook advies. Hun hond of kat heeft last van zijn of haar buik; wat voor medicijn is er tegen vlooien of teken en als een hond geen eetlust meer heeft wat doe je dan? In deze gevallen is Doro erg voorzichtig. Medische problemen horen thuis bij de dierenarts, zegt ze, maar als het gaat over een wormmiddel of iets tegen teken dan kan ze best advies geven. De voorraden in de winkels van Angelica en Doro reflecteren het leven in een bosrijk en landelijk gebied. In de stad zijn er veel minder honden dan daarbuiten. Daar is de kat het meest voorkomende huisdier. Maar het gedrag van de huisdierenbezitters is wel vergelijkbaar of die nu in

de stad of op het platteland wonen. Hoe is de verandering in dat gedrag te verklaren? Angelica constateert dat het niet alleen de veranderde manier van leven is of het feit dat er meer geld in omloop is dan vroeger. De toenemende stroom van informatie via internet, dierenartsen, reclames van de fabrikanten en van eigenaren van dierenwinkels hebben namelijk een duidelijke impact gehad op de verhouding tussen dier en mens. En terwijl er wel wat te verdienen is in de groeiende markt van het ontwerpen van producten voor gezelschapsdieren gaat het gepaard met een bredere kennis over dierenwelzijn die ten goede komt van huisdieren in Nederland. De culturele ontwikkeling die hier heeft plaatsgevonden laat op zich wachten in menig Europees land waar honden en katten regelmatig worden opgehangen, uitgehongerd of onder het mom van “sport” de dood in worden gejaagd. Voor Eric de Jong en Dierenpension de Broekhorst heeft de economische verandering in de situatie van vele gezinnen bijgedragen aan het feit dat zij veel meer diensten moeten aanbieden dan enkel het zorgen voor honden en katten tijdens vakantieperioden. Dagelijks komen werkende mensen ‘s ochtends vroeg hun honden brengen of De Broekhorst haalt de dieren zelf op. Hun huisdieren alleen thuis laten is voor vele hondenbezitters geen optie. Bij Erica hebben honden het gezelschap van

26

Henkie’s nieuwe jasje

hun soortgenoten, een weiland om in te rennen en onderdak als het weer tegen zit – en er is ook lekker eten. Pups vanaf vier maanden oud zijn welkom en de meeste honden komen drie of vier keer per week naar De Broekhorst. Maar eerst worden ze streng gecontroleerd op hun gedrag.

Sommige honden hebben een trauma of kunnen agressief zijn en dus zijn niet geschikt voor groepsopvang. Voor mensen die door ziekte of ouderdom niet zo makkelijk hun hond iedere dag kunnen uitlaten is De Broekhorst eveneens een aantrekkelijke

optie. En voor de hond die een vaste en gestructureerde routine heeft op een bekende plek waar hij of zij zich veilig voelt, versterkt het zijn gezondheid en dat heeft een positieve uitwerking op zijn gedrag. Marilyn Minderhoud

27

ONZE SPONSORS Slager-Worstmaker E.v.d. Bovenkamp Dorpsstraat 77, 6871 AD Renkum tel. 0317-312470

www.zents.nl

Dorpsstraat 60 6871 AM Renkum Tel.: 0317 - 312 340 Hoogstraat 87 6701 BR Wageningen Tel.: 0317 - 412 004

DIERENBESCHERMING Afd. RijnVallei WestVeluwe

Postbus 346, 3900 AH Veenendaal

Amsterdamseweg 126 6814 GJ Arnhem Telefoon: 026-4455220 Fax: 026-4455085 [email protected] www.henribloem.nl

PAJACO INTERIEURBOUW Nijverheidslaan 95-A 3903 AN VEENENDAAL

Algemeen alarmnummer: Politie: Meldpunt dierenmishandeling:

112 0900-8844

Kliniek Kortenoord - Wageningen Dierenkliniek Rhenen - Rhenen Kliniek Bosweg - Bennekom Dierenkliniek Kerkewijk – Veenendaal

0317-412432 0317-612791 0318-416500 0318-514234

Dierentehuizen: De Hof van Ede - Ede De Hazenberg - Amerongen

0318-612705 0343-451584

Dierenpensions: De Broekhorst - Heelsum De Grebbehof - Rhenen

0317-314828 0317-415321

Faunaopvang: Kerkweg 17, Heelsum Patrimoniumweg 5, Heelsum

0317-312453 0317-316250

Crematoriums: De Grebbehof - Rhenen Kolleweidenhof - Varsseveld Stompwijk - Stompwijk

0317-415321 0315-241449 071-5803387

Begraafplaatsen: De Grebbehof - Rhenen Kolleweidenhof - Varsseveld

0317-415321 0315-241449

0900-2021210

Amivedi: Renkum, Wageningen, Ede, Bennekom en Veenendaal 088-0064643 Rhenen, Achterberg, Elst (Ut) 030-6911154 Dierenbescherming RijnVallei WestVeluwe: Centraal meldnummer 06-53707082 Aangrenzende dierenambulances: Arnhem en Omstreken Gelderse Vallei Heuvelrug Midden Betuwe

026-3649111 06-53367018 06-51108274 088-8113410

Dierenartsen: Kliniek Dorskamp – Renkum Kliniek Wilhelminalinde - Renkum Dr. Eicher - Oosterbeek Kliniek Pietersberg - Oosterbeek De Dierenarts - Wageningen

0317-316085 0317-319032 026-3332424 026-3333730 0317-415644

AANMELDINGSKAART 0 Ja, ik word donateur van de Dierenambulance ZuidWest Veluwe en maak €………. over op: ING-bank 5446933 Rabobank 10.54.61.199 0 Ik wacht op een acceptgiro

GEZOCHT: DONATEURS EN VRIJWILLIGERS Donateurs ontvangen 2 keer per jaar ons blad en krijgen 20% korting op de ritprijzen. Wij hanteren geen minimumbedragen, iedere donatie of gift is welkom. Maak uw familie of vrienden ook donateur van de Dierenambulance.

0 Ik wil vrijwilliger worden en wacht op een telefonische afspraak met de personeelsconsulent

Donaties en giften: ING-Bank: 5446933 Rabobank: 105461199

Naam: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Adres: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Ook zoeken wij nog steeds dierenvrienden, die chauffeur en/of bijrijder bij de Dierenambulance willen worden. Voor chauffeur moet je dan 21 jaar of ouder zijn.

Postcode/Plaats:. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

De bon hiernaast kunt u opsturen naar: Sportlaan 12, 6866 NA Heelsum

Telefoonnummer: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Leeftijd: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

ADV BIA

ADV BUA