5 jaar Kernprogramma Jubileumuitgave
Beste lezer, Het Kernprogramma bestaat 5 jaar! Dit willen we niet ongemerkt voorbij laten gaan. Al voor de herindeling is het Kernprogramma opgezet als een bundeling van plannen die de drie gemeenten graag gerealiseerd wilden hebben. Uiteindelijk is het programma uitgegroeid tot één van de pijlers van de nieuwe gemeente Molenwaard. Met het Kernprogramma in de hand is veel bereikt binnen Molenwaard. Woningbouw, voorzieningen en werkgelegenheid. Met deze projecten wordt bijgedragen aan verfraaiing van de kernen maar ook aan het versterken van de gemeenschapsband en het creëren van nieuwe ontmoetingsplekken die passen in de huidige tijd. Het Kernprogramma verbindt! De projecten zijn soms kleinschalig en bescheiden; in andere gevallen ambitieus en omvangrijk. Projecten om trots op te zijn. Onze visie op de maatschappij zien wij terug bij de realisatie van deze projecten. Door inwoners te betrekken bij de vele informatieavonden en het betrekken van toekomstige gebruikers van voorzieningen bij het realiseren van de plannen. Maar ook door inwoners de ruimte te geven zelf hun ideeën te realiseren zoals CPO. Wij zijn vijf jaar onderweg. We zijn er nog niet: Het Kernprogramma biedt nog veel uitdagingen om te realiseren. Dat is in de huidige tijd niet makkelijk. Wat we niet uit het oog moeten verliezen is de meerwaarde die we creëren met deze projecten. Investeren in leefbare gemeenschappen. Een meerwaarde die zich niet in geld laat uitdrukken. Met dit boekje willen we die meerwaarde onder de aandacht brengen door verhalen van gebruikers en partijen met wie wij de afgelopen vijf jaar hebben samengewerkt. De verhalen in dit boekje motiveren ons om door te gaan met het Kernprogramma. Het is mijn overtuiging dat de gerealiseerde projecten, maar ook de projecten die nog op stapel staan, mensen bij elkaar brengen en bijdragen aan een gebied waar het ook in de toekomst prettig wonen en verblijven is. Ik wens u veel leesplezier! Dirk Heijkoop Wethouder Kernprogramma, Gemeente Molenwaard
de gemeente Molenwaard is dit concept inmiddels al in meerdere dorpen succesvol in de praktijk gebracht. Nieuwe projecten zijn in gang gezet in Wijngaarden en Langerak want de voordelen zijn groot: betaalbare woningen voor de inwoners waardoor de kernen niet ‘leeglopen’.
Overburen
Tweemaster, Nieuw-Lekkerland CPO Tweemaster: ‘Fantastische samenwerking met de gemeente’ Waar tot voor enkele jaren geleden kinderen leerden lezen, rekenen en schrijven en samen op het schoolplein speelden, staan nu twaalf nieuwe woningen. Openbare basischool De Tweemaster maakte plaats voor de drie twee-onder-één-kapwoningen, vijf rijtjeshuizen en één vrijstaande bungalow van CPO-project De Tweemaster. De vertreklocatie, ontstaan door de realisatie van de brede school in Het Carillon, kreeg zo met nieuwe gebruikers een nieuwe toekomst. “Wij zijn uitermate tevreden met onze nieuwe woonplek”, lacht Pieter Jacob Leenman, één van de bewoners van De Tweemaster. “Het is een mooie nieuwe wijk geworden. Ook de kwaliteit van de woningen is van een hoog niveau. Onze keuze voor de aannemer is een goede geweest.” De Nieuw-Lekkerlandse ondernemer gebruikt niet voor niets twee keer het woord ‘onze’. De huizen werden namelijk gebouwd volgens het uitgangspunt van Collectief Particulier Opdrachtgeverschap. De kopers van de grond gaan daarbij zelf aan de slag om hun nieuwe thuis van de grond te krijgen. Architect, aannemer, het werd allemaal geregeld via de kopersvereniging. In
Het initiatief bij De Tweemaster namen de huidige bewoners. “Zelf had ik al langer de wens om ooit mijn eigen woning te bouwen”, blikt Pieter Jacob terug. “In Het Kontakt las ik de aankondiging voor een informatieavond over de vertreklocatie van obs De Tweemaster. Dat was in oktober 2012. Tijdens die avond kwam ik meerdere bekenden tegen, onder wie twee overburen. Na afloop bleven we nog even napraten en ontstond het idee om een CPO-project op te zetten. Diezelfde avond nog heb ik schetsen gemaakt. Daarmee zijn we naar de gemeente gestapt om te bespreken wat de mogelijkheden en wat de randvoorwaarden waren.” Een voorstel dat bij het gemeentebestuur in goede aarde viel. Al vrij snel lag er een definitief ontwerp op tafel en konden Pieter Jacob en de andere initiatiefnemers op zoek naar andere belangstellenden voor hun woningbouwproject. “Dat verliep heel soepel, zeker ook omdat de gemeente alle medewerking verleende. Zij zorgden er bijvoorbeeld voor dat er flyers rondgebracht werden in Nieuw-Lekkerland, Streefkerk en Kinderdijk. Het zorgde er mede voor dat we al snel voldoende kopers hadden om van start te kunnen gaan.”
Fantastisch Voordeel van een CPO-project is de veel lagere prijs die je neerlegt voor een gloednieuw huis, dat je grotendeels naar je eigen smaak en wensen kunt laten bouwen. Daar tegenover staat veel, heel veel inzet. Ook bij De Tweemaster besteedden de leden van de kopersvereniging tientallen uren
aan overleg, aan keuzes maken en het oplossen van problemen. Eén van de meest belangrijke onderdelen was het overleg met de omwonenden. Voordat de heipalen de grond ingingen werden de plannen besproken en afgestemd met de buurt. Daarnaast was er met grote regelmaat contact met de gemeente. “Hoe die samenwerking verliep? In alle eerlijkheid: fantastisch. Natuurlijk hebben we stevig moeten onderhandelen, vooral over de prijs die we voor de vertreklocatie van obs De Tweemaster neer moesten leggen. Maar toen dat eenmaal rond was, liep vrijwel alles op rolletjes. De projectleider van de gemeente deed er echt alles aan om het bouwtraject zo soepel mogelijk te laten verlopen. Hij dacht steeds mee in het belang van het project.”
Een manier van werken die Pieter Jacob aangenaam verraste. “Dit had ik niet verwacht. Zelf ging ik ervan uit dat het wel stroef zou verlopen, dat je vaak lang moest wachten voor iets geregeld was. Daar bleek niets van. Natuurlijk waren er wel ambtenaren die streng de regels toepasten, maar de projectleider ging daar elke keer achteraan om het vlot te trekken. Hij keek er overkoepelend naar, zag het belang van het geheel. Niets is onnodig lang blijven liggen.”
De CPO-vereniging heeft het bouw- en woonrijp maken voor eigen rekening en risico uitgevoerd.
Start: november 2012 Oplevering: oktober 2014 Investering: € 200.000 In samenwerking met: CPO-vereniging ‘Tweemaster’
5 rijwoningen, 6 twee-onder-één-kap woningen, 1 bungalow
te locatie. Veel van onze medewerkers wonen in de directe omgeving en de bereikbaarheid via onder meer de provinciale wegen is goed.” Het traject om Insigne te verhuizen van Oud-Alblas naar Bleskensgraaf verliep soepel. “We zijn samen met de gemeente de barricaden opgegaan. Alles werd binnen de kortst mogelijke tijd geregeld.”
Verplaatsing Insigne, Oud-Alblas Een nieuw pand voor Insigne, een nieuwe wijk voor Oud-Alblas Het bedrijfspand van Insigne in Bleskensgraaf, het Huis van de Waard in Oud-Alblas en de Gondelvaart van het Havenfestival in Alblasserdam hebben op het eerste gezicht weinig met elkaar te maken. En toch hebben ze alle drie een link met een telefoongesprek dat burgemeester Dirk van der Borg een jaar of acht geleden voerde. Om bij het begin te beginnen: Insigne, gevestigd langs de Dorpsstraat in Oud-Alblas, was al jarenlang op zoek naar een nieuwe locatie, liefst in de gemeente. De onderneming was uit zijn jasje gegroeid en kon niet meer voldoen aan alle milieunormen. “Hier was echter geen ruimte”, vertelt directeur Willem de Koning. “We zijn toen verder gaan kijken en op een gegeven moment waren we bijna zover om naar Dordrecht te verhuizen.” Dat kwam Van der Borg ter oren. Hij zag het bedrijf - dat vele medewerkers uit zijn gemeente op de loonlijst heeft - niet graag vertrekken en pakte de telefoon. In zijn achterhoofd had hij de wetenschap dat er op dat moment geen geschikte bedrijfsgronden beschikbaar waren, maar dat op termijn het bedrijventerrein in Bleskensgraaf zou worden uitgebreid. De Koning: “Wij hoefden over dat aanbod niet lang na te denken. Het is voor ons een perfec-
Er lag al een overeenkomst met projectontwikkelaar Gebr. Blokland op tafel om de vrijkomende locatie van Insigne met woningbouw een facelift te geven. Die herontwikkeling werd een intensief proces. Aanvankelijk was het voorgestelde programma door de ontwikkelaar te vol, waardoor een kwalitatief ruimtelijk programma moeilijk gerealiseerd kon worden. Het gemeentebestuur vond de oplossing door woningcorporatie Tablis Wonen bij de plannen te betrekken. Hierdoor kon een gecombineerd woningbouwprogramma worden opgezet, waarbij naast het terrein van Insigne ook de locatie aan de Oranjelaan met de seniorenappartementen van Tablis betrokken werd.
Fasering Ontwikkelaar, corporatie en gemeente ontwikkelden een stedenbouwkundig plan, wat daarna gefaseerd werd uitgevoerd. Door deze fasering hoefde geen tijdelijke woonruimte gecreëerd te worden voor huurders aan de Oranjelaan en werd het projectgebied groter waardoor het totaalplan stedenbouwkundig beter was in te passen. Waar eerst de machines van Insigne hun werk deden, is inmiddels een gloednieuw appartementencomplex aan de Dorpsstraat gerealiseerd. De woningcorporatie heeft hierin nieuwe seniorenappartementen voor de verhuur afgenomen. Daarnaast werden er twee twee-onder-éénkappers, één vrijstaande woning en rijtjeshuizen gebouwd. Oud-Alblas was daarmee in één klap een nieuwe wijk rijker.
Huis van de Waard Daarmee komen we op het tweede punt waar dit artikel mee begon: het Huis van de Waard. In het complex ging dit bijzondere pilotproject eind november 2013 van start. Aanleiding was de verschuiving van zorgtaken van de landelijke naar de gemeentelijke overheid, begin 2015. De gemeenten in de regio zetten in de aanloop daarnaar toe diverse pilotprojecten op. In Molenwaard draaide het daarbij om ontmoeten. Klarieke Ambachtsheer en Marlous Fieret, kwartiermakers van de pilot Huis van de Waard, koppelen het initiatief in Oud-Alblas nadrukkelijk los van de zorg. “Wij willen geen etiketten plakken. Met of zonder zorgindicatie, jong en oud, iedereen is hier welkom. De grens ligt niet bij Oud-Alblas; ook inwoners van omliggende dorpen kunnen komen. Het uitgangspunt is de kracht van iedere bezoeker; zij kunnen elkaar van dienst zijn, of ze nu wel of niet een beperking hebben.” Inmiddels maken wekelijks een groeiend aantal mensen gebruik van het Huis van de Waard. Op het programma staat onder meer het samen een
maaltijd bereiden en opeten, spelletjes doen, handwerken, maandelijks een Open Eettafel of gewoon een kopje koffie drinken. “We merken ook de kracht van het dorp: iedereen kent iedereen. Dat hopen we met het Huis van de Waard nog verder te gaan versterken.” De samenwerking tussen projectontwikkelaar, Tablis Wonen en de gemeente leverde tegenover het nieuwe gebouw een openbare plek aan het water op. Een soort mini-parkje, waar regelmatig gebruik van wordt gemaakt. En zo komen we op het derde punt waarmee dit verhaal begon. Want het grasveld en de steiger bleek een ideale plek te zijn om enkele maanden geleden de Gondelvaart vanuit Alblasserdam te bekijken. Tientallen inwoners van Oud-Alblas maakten daar dankbaar gebruik van.
Insigne bestaat sinds 1961
Start: april 2007 Oplevering: november 2008 Investering: € 116.000 (bijdrage in infrastructuur) Woningen: 41
In samenwerking met: Insigne, Tablis Wonen Gebr. Blokland
genomen. Schot in de zaak kwam er op het moment dat het gemeentebestuur Tablis Wonen als partner bij de ontwikkeling van het dorpshart betrok. Kees de Jongh: “Als eerste hebben we gezegd dat we niet alleen naar de winkels en de bijbehorende appartementen zouden moeten kijken, maar ook andere nieuwbouwprojecten erbij dienden te betrekken. Door ze aan elkaar te koppelen zorgen we ervoor dat we de verschillende doelgroepen goed bedienen. In een dorp bouw je nu eenmaal al snel teveel woningen in dezelfde sector.”
Tikfout
Vitaal Bleskensgraaf Vitaal Bleskensgraaf: een injectie voor de leefbaarheid Met het nieuwe winkelcentrum – inclusief twaalf appartementen – en woningbouwproject De Weide Blik kreeg de leefbaarheid van Bleskensgraaf de afgelopen jaren een forse injectie. Woningcorporatie Tablis Wonen speelde bij de realisatie van het project ‘Vitaal Bleskensgraaf’ een belangrijke rol. “Als er niets zou gebeuren, krijgt het dorp over tien, twintig jaar te maken met leegstand. Een situatie die ons ook zou raken. Dat was voor ons de reden om dit op te pakken”, blikt Kees de Jongh, projectleider van Tablis Wonen, terug. “Daarbij hebben we altijd goed en open kunnen samenwerken met het gemeentebestuur. Het was een prettige manier van werken: problemen werden niet bij de andere partij gedropt om die het op te laten lossen, maar in overleg werd gekeken hoe we samen het beste tot een oplossing konden komen. We streefden beide hetzelfde belang na en een probleem werd dan ook gezamenlijk aangepakt.” Met onder meer een bruidsmodeshow, een concert van Graafstrooms Fanfare en een gezamenlijke druk op de knop door burgemeester Dirk van der Borg en Tablis Wonen-directeur-bestuur Henk Gravesteijn werd het nieuwe winkelcentrum enkele jaren geleden officieel in gebruik genomen. Het betekende de afronding van een proces dat al vele jaren in beslag had
Het zorgde ervoor dat ook nieuwbouwproject De Weide Blik onderdeel van de plannen van Tablis Wonen werd. Op deze locatie aan de oostkant van Bleskensgraaf verrezen in totaal 33 huizen; vijf huurhuizen van de woningcorporatie en voor de koopmarkt twintig vier-onder-één-kapwoningen en acht twee-onder-één-kapwoningen in boerderijachtige gebouwen. Het gezamenlijke binnenerf rondom de boerderijwoningen betekende een unieke aanpak voor de gemeente Molenwaard. De belangstelling was groot: voor de ruim twintig beschikbare woningen waren in aanvang zo’n tachtig inschrijvingen. De tikfout in de naam van het project staat er overigens niet voor niets; de nieuwbouw vond plaats aan de rand van de polder. Geheel in lijn met wat Tablis Wonen voor ogen had, werden er in De Weide Blik geen appartementen gebouwd. Die kwamen er wel in de ruimtes boven de nieuwe winkelpanden. De Jongh: “In eerste instantie zouden die allemaal dezelfde indeling krijgen, maar wij hebben uiteindelijk een andere keuze gemaakt. Door de grootte van de appartementen uiteen te laten lopen, konden we meer doelgroepen bereiken. En dat is succesvol gebleken: ondanks de crisis op de woningmarkt zijn ze allemaal verkocht, de laatste enkele maanden geleden.”
Spar supermarkt Cruciaal voor het winkelcentrum was de overgang van de Spar supermarkt van de Burgemeester Viezeestraat naar de nieuwe locatie. Deze ging dan ook als eerste naar het dorpshart. Vervolgens zijn andere ondernemers aangesloten en kun je er inmiddels terecht bij onder meer een kapsalon, een bruidsmodezaak, een snoepwinkel waar jongeren met een beperking klaargestoomd worden voor de arbeidsmarkt en een christelijke boekwinkel. Gecombineerd met de nieuw aangelegde parkeerplaatsen bij de kerk en in de Lindenstraat is het winkelcentrum een aanwinst voor de leefbaarheid van Bleskensgraaf. Dat onderschrijft Anneke Scheurwater, eigenaresse van bruidsmodezaak La Romance: “Ik heb er geen moment spijt van gehad dat ik 2,5 jaar geleden hierheen ben gegaan. Dat de winkels in het dorpshart bij elkaar zijn gebracht, heeft een grote meerwaarde. Ik merk het zelf ook: mensen die hier langs lopen en mijn winkel zien, komen later langs om bruidskleding uit te zoeken.”
Er liggen daarnaast plannen om in het nieuwe deel van het oude gemeentehuis aan de Kerkstraat in 2019 seniorenappartementen te realiseren. Tot die tijd is het in gebruik als onderkomen voor ambtenaren en voor de zondagse erediensten van de Vrije Baptisten Gemeente Graafstroom. Het oude deel van dit pand is inmiddels omgevormd tot bistro de Burgemeester. Tablis Wonen is blij met het bereikte resultaat in Bleskensgraaf. “Het proces is mede zo soepel gelopen omdat de uitgangspunten bestuurlijk heel duidelijk waren, zodat de ambtelijke uitvoering goed kon verlopen. We merken overigens nu wel dat na de herindeling de samenwerking zakelijker is geworden. Door de schaalvergroting zijn de lijnen wat langer geworden en dat komt niet altijd ten goede aan het realiseren van projecten. Er is minder een ‘ons-kent-ons-cultuur’; die had ook zijn nadelen, maar processen nemen nu wel meer tijd in beslag.”
Vitaal Bleskensgraaf: Volkshuisvestelijk en programmatisch afgestemd.
Start: begin 2007 Oplevering: begin 2012 Investering: € 3.200.000 In samenwerking met: Tablis Wonen
12 appartementen 669 m2 winkelvoorziening
en omgeving, maar later weggetrokken zijn. “Zij willen weer graag terug naar hun geboortedorp of –streek. Daarnaast zijn het inwoners van het dorp die hier graag willen blijven en nu de kans krijgen om door te stromen naar een grotere woning.”
Leefbaarheid
Molenaarsgraaf Oost Molenaarsgraaf-Oost: de kracht van de Alblasserwaard Hobbels, of politieker gezegd ‘uitdagingen’, waren er meer dan voldoende. Van het stuk grasland ten oosten van de Van Beijerenstraat in Molenaarsgraaf een woonwijk maken, ging zeker niet vanzelf. Overleg met omwonenden, met de aangrenzende bedrijven, het feit dat het aan de polder grenst en last but not least een ingestorte woningmarkt; allemaal hordes die stuk voor stuk met succes genomen werden. Inmiddels staan er al veertien woningen, rijtjeshuizen en vrijstaande woningen. Er wordt druk gebouwd om vier twee-onder-één-kappers voor het einde van het jaar klaar te krijgen. Deze zijn allemaal verkocht. En dan loopt er nog de verkoop van nog eens acht twee-onder-één-kapwoningen, waarbij van een deel ook de nieuwe eigenaar al bekend is. “Uit het realiseren van deze nieuwe wijk van Molenaarsgraaf komt de kracht van de Alblasserwaard naar voren”, benadrukt Peter van Dijk, projectmanager van Herkon. “In tijden van crisis blijkt hoe sterk we met elkaar zijn.” Die kracht van de Alblasserwaard komt onder meer naar voren in de trekkracht die de streek heeft. Van Dijk merkte in de verkoop van de woningen dat kopers vaak mensen zijn die geboren en getogen zijn in Molenaarsgraaf
Belangrijk voor een dorp, want dat maakt de weg vrij voor starters en houdt de woningmarkt in beweging. Molenaarsgraaf-Oost levert zo een bijdrage aan de leefbaarheid in het Molenwaardse dorp. Niet voor niets stak de voormalige gemeente Graafstroom in de aanloop naar dit nieuwbouwproject er de nodige tijd en energie in om met omwonenden en bedrijven in de naaste omgeving tot overeenstemming te komen. Sinds 2006 had de gemeente de gronden tussen de Van Beijerenstraat en de Polderweg-oost in eigendom. Al bij de aankoop was er de intentie om hier woningen te gaan bouwen. Enkele stedenbouwkundige varianten werden voorgelegd aan de inwoners van Molenaarsgraaf en Brandwijk. Op basis van de reacties kwam er een definitief stedenbouwkundig plan. Vooral een deel van de inwoners van de Van Beijerenstraat, die zich gezamenlijk georganiseerd hadden, had op- en aanmerkingen. Ook het naastgelegen bedrijf Landgraaf, dat zich niet in de ontwikkelingsmogelijkheden beperkt wilde zien door de realisatie van de woningbouw, vroeg en kreeg inspraak. In goed overleg bereikte het gemeentebestuur met de verschillende partijen een akkoord over de invulling van het nieuwbouwproject. Het zorgde ervoor dat Herkon in 2009 wat dat betreft in een gespreid bedje kwam. Peter van Dijk: “Wij namen deel aan een ontwerpcompetitie, uitgeschreven door de gemeente. Er waren meerdere inschrijvers. Uiteindelijk werd ons ontwerp gekozen. Herkon scoorde goed op onder meer de kernwoorden groen, type woningen en woonomgeving.”
Op dat moment konden nog maar weinigen vermoeden wat er op de woningmarkt zou gebeuren. Waar huizen in voorgaande jaren als warme broodjes over de toonbank gingen, raakte de gemiddelde projectontwikkelaar ze aan de straatstenen niet meer kwijt. Herkon liet zich daardoor niet op de kop zitten en besloot tot een andere aanpak dan gebruikelijk. “Wij zijn blijven geloven in onze eigen kracht”, knikt Van Dijk. “Eén van de belangrijkste aanpassingen was het in kleinere delen opknippen van dit nieuwbouwproject. In plaats van alle woningen tegelijkertijd op de markt te brengen, hebben we voor kleinere aantallen en uitgesmeerd over enkele jaren gekozen. Dat is een succes gebleken. Wat ook een grote rol gespeeld heeft, is de inbreng van de kopers zelf op hoe hun huis er uiteindelijk uit kwam te zien. Daarover was vooraf inspraak mogelijk.”
Boerennuchterheid Bij de werkzaamheden was er uiteraard regelmatig overleg tussen Herkon en vertegenwoordigers van de gemeente. Van Dijk kijkt daar met plezier op terug. Je merkt dan dat je uit dezelfde streek komt, dat je een cultuur van afspraken nakomen en boerennuchterheid deelt. Tegelijkertijd is er de ruimte om te zeggen waar het op staat, om elkaar scherp te houden. Dat zorgt ervoor dat je constructief en efficiënt met elkaar naar een concreet resultaat toe kunt werken. Wanneer de laatste fase van start gaat, is nog niet exact bekend. Het afronden van het project Molenaarsgraaf-Oost staat bij de gemeente op de rol voor 2015. Wat de projectmanager van Herkon betreft is dat haalbaar. “Zeker als het huidige positieve tij op de woningmarkt voortzet”, knikt hij.
De omwonenden hebben invloed gehad op de planopzet. Er kon een voorkeur uitgesproken worden voor verschillende varianten
Start: 2006 Oplevering: 2015 Investering: € 2.561.000 In samenwerking met: Herkon BV
42 woningen
De eerste aanzet: een gesprek op een namiddag, enkele jaren geleden. Aan tafel zaten wethouder Fatih Özdere en Adrie Tukker, directeur van woningbouwvereniging Nieuw-Lekkerland. “We bespraken toen de mogelijkheid om een nieuwe brede school in het dorp te realiseren”, blikt Adrie Tukker terug. “Als woningbouwvereniging wilden we daar graag over meedenken, zeker omdat het een belangrijke bijdrage aan de leefbaarheid zou leveren. Ook waren we het er al snel over eens dat het breder dan alleen de scholen moest worden; het zou een dorpshuisfunctie moeten krijgen, een voorziening die Nieuw-Lekkerland eigenlijk nog niet had.”
Drie locaties
Het Carillon, Nieuw-Lekkerland Het Carillon: een verrijking voor heel Nieuw-Lekkerland Één plus één is drie. De gemeente Nieuw-Lekkerland wilde al enige tijd een brede school en zocht een locatie. Het gemeentehuis kwam door de samenvoeging van Nieuw-Lekkerland, Graafstroom en Liesveld leeg te staan. De realisatie van het multifunctionele centrum Het Carillon gaf het pand een nieuwe toekomst en betekende een verrijking voor heel Nieuw-Lekkerland. Heel Nieuw-Lekkerland, want er zullen nog maar weinig inwoners van het Lekdorp nog geen stap in het gebouw gezet hebben. Inmiddels bruist Het Carillon namelijk letterlijk dagelijks: de kinderen van openbare basisschool De Tuimelaar krijgen er les, Wasko heeft er een kinderdagverblijf, een peuterspeelzaal en buitenschoolse en tussenschoolse opvang, NieuwLekkerlanders lenen boeken bij Bibliotheek AanZet, er klinkt muziek van Koninklijke fanfare Apollo en muziekcentrum Forte, wekelijks klinkt er muziek van de Messiaanse gemeente, zwangere vrouwen komen langs bij de verloskundigen van Vita Novus en De Bakermolen én er is ruimte voor sport, met Karateschool Bezemer en gymnastiekvereniging Kracht & Vriendschap. Een bijzondere verzameling van voorzieningen en verenigingen onder één dak.
Drie locaties werden als mogelijkheid aangedragen. Het voormalige gemeentehuis, dat door het samenvoegen van de ambtenarenapparaten van Graafstroom, Nieuw-Lekkerland en Liesveld leeg was komen te staan, bleek de beste papieren te hebben. Daarna begon een lang en intensief project om met alle betrokken partijen tot overeenstemming te komen. Dat was niet altijd even makkelijk, vertelt Adrie Tukker: “Het verloop van het project als geheel is zeker niet tegengevallen. Maar op verschillende momenten was het wel heel spannend. Vooral over de financiële haalbaarheid hebben we best pittige gesprekken gehad met de gemeente Molenwaard. Uiteindelijk zijn we er in goed overleg uitgekomen.” Pittig, maar wel met een open en transparante insteek. Zo omschrijft de directeur van de Lekkerlandse woningbouwvereniging de gang van zaken. In het contact met de gemeente bleek voortdurend dat alle partijen één doel voor ogen hadden: de kans grijpen om de leefbaarheid van NieuwLekkerland een forse impuls te geven. “We dachten mee met elkaar, we hadden dezelfde intentie. Het gemeentebestuur heeft heel veel energie gestoken in de totstandkoming van Het Carillon.”
Overigens was het voor de woningbouwvereniging een bijzonder project. “De focus ligt over het algemeen op het bouwen en onderhouden van woningen. De meerwaarde voor ons dorp was de reden dat we hier toch zijn ingestapt. En of we dat nog een keer zouden doen? Als het weer zoiets moois voor Nieuw-Lekkerland oplevert, dan staan we daar zeker open voor.”
De Tuimelaar Een van de meest intensieve gebruikers van Het Carillon is openbare basisschool De Tuimelaar. Onder deze vlag kwamen de twee locaties van de openbare basisschool in Nieuw-Lekkerland, De Zijdewinde en De Tweemaster, in het voormalige gemeentehuis samen. Een proces waar met name Ko Hoogesteger en Marijke Bos van de twee genoemde scholen veel tijd en energie in staken. Het betekende een grote stap vooruit voor zowel de kinderen als het team van juffen en meesters. “We hebben nu een supermooi, nieuw en open gebouw”, zegt Nicolette van der Weide, sinds enkele maanden directeur. “Voor de kinderen is het fijn om er naar school te gaan en voor de leerkrachten is het heerlijk om hier te werken.”
Zeker zo belangrijk is het feit dat er geen twee locaties meer zijn. Er werd tussen De Zijdewinde en De Tweemaster uiteraard wel samengewerkt, maar onder één dak werken en één team vormen heeft voor heel wat minder overleguren gezorgd. Daarbij komt nog het feit dat de combinatie met het aanbod van de andere gebruikers van Het Carillon soepel verloopt. “Het is ideaal dat we in één gebouw zitten. Voor een bezoek aan de fysiotherapeut hoeven de kinderen het pand niet uit. Boeken lenen kan in de bibliotheek van Het Carillon en muziekcentrum Forte geeft al muzieklessen na schooltijd. Er zijn daarnaast korte lijnen tussen WASKO en onze school. Daar investeren we ook in, onder meer met warme overdrachten: persoonlijke gesprekken als kinderen van de peuterspeelzaal of het kinderdagverblijf naar de school gaan. Ook verzorgt WASKO voor ons de voor-, tussen- en naschoolse opvang. Dit gebouw is echt een geweldige impuls voor ons als school.”
Voor de realisatie van de brede school is € 500.000 rijkssubsidie ontvangen.
Start: eind 2006 Oplevering: juni 2012 Investering (gemeente): € 3.433.708 In samenwerking met: Woningbouwvereniging Nieuw-Lekkerland
2.786 m2 aan voorzieningen
en door het ontbreken van een projectontwikkelaar lagere kosten voor de kopers. “We waren de eersten die hier in de Alblasserwaard mee aan de slag gingen”, blikt Cornel terug. “Het was al wel eerder in Brabant uitgevoerd. We hebben dan ook een extern adviseur ingehuurd om ons hierin te begeleiden.”
Onontgonnen gebied Voor zowel de groep initatiefnemers – die al snel onder de naam De Achtkanters als kopersvereniging verder gingen – als voor de gemeente was het onontgonnen gebied. “Groot voordeel was dat de wethouder zich er bijzonder voor heeft ingespannen om dit van de grond te krijgen. Daarvoor moest hij de gemeenteraad, die hier nog nooit mee te maken had gehad, overtuigen. Hij zei letterlijk: ‘Laat die jongens hun gang maar gaan. Daar komt zeker iets moois uit.’”
De Achtkanters, Groot-Ammers CPO-project De Achtkanters: ‘Laat die jongens hun gang maar gaan’ Collectief Particulier Opdrachtgeverschap? Cornel van der Vlist had er nog nooit van gehoord. Wethouder Teus van Gelder van de gemeente Liesveld net zo min. Maar deze bijzondere methode om nieuwe woningen te bouwen zorgde er mede voor dat ze op vrijdag 12 juni 2009 samen op een bouwkavel in Groot-Ammers stonden. Om een cheque van 100.000 euro subsidie van de provincie Zuid-Holland in ontvangst te nemen, die gebruikt kon worden voor de realisatie van dit ‘schitterende project’, zoals Van Gelder het destijds omschreef. “Waar mogelijk kunnen de deelnemers op onze volledige steun rekenen”, beloofde hij. Even terug in de tijd: Cornel van der Vlist liep al langer met het idee rond om ergens een woning te bouwen. Op zoek naar een geschikte plek klopte hij aan bij het gemeentebestuur van Liesveld. Niet alleen: een aantal vrienden bleken net als hij wel oren te hebben naar een eigen onderkomen. In overleg met de gemeente kwam voor het eerst de mogelijkheid van Collectief Particulier Opdrachtgeverschap bovendrijven. Simpel gezegd: een aantal mensen koopt een stuk bouwgrond en ontwikkelt daar zelf een bouwproject. Het resultaat: nieuwe woningen, naar eigen smaak gebouwd
Vertrouwen was nodig: zo moest de grond onder voorbehoud aan De Achtkanters verkocht worden en diende de gemeente ruim twee jaar te wachten voordat het geld daadwerkelijk binnenkwam. Sterker nog: de kopers kregen op hun kavel in Groot-Ammers een flinke mate van vrijheid. “Iedereen heeft uiteindelijk een eigen gevel gekregen en ook wat betreft de indeling hadden we ruimte om die zelf te kiezen”, vertelt Cornel. Hij is zeer te spreken over de samenwerking met de gemeente. “De eerste fase was moeizaam, maar dat was puur omdat we het CPO-principe van beide kanten niet kenden. Toen dat eenmaal liep, is ons geen strobreed in de weg gelegd. Van het gemeentebestuur Liesveld hebben we alle medewerking gekregen; we mochten bijvoorbeeld het gemeentehuis als vergaderruimte gebruiken.” Wat ook belangrijk was: de gemeente Liesveld verkocht de grond tegen de prijs van sociale woningbouw, zodat de kopers aanzienlijk minder hoefden te betalen. Alles met het doel om Groot-
Ammers te voorzien van vijftien nieuwe starterswoningen. Wel is er een anti-speculatiebeding in de koopovereenkomsten opgenomen.
Structuurplan Het eerste CPO-project in de Molenwaard-gemeenten maakte onderdeel uit van de ontwikkeling van Groot-Ammers Zuid-oost. Voor dit gebied werd op 20 juni 2006 in het structuurplan van de gemeente de ambitie opgenomen om voldoende geschikte woningen te bouwen, op de juiste plaats, om zodoende de natuurlijke aanwas te huisvesten en zoveel mogelijk draagvlak voor de voorzieningen te behouden. Op basis hiervan is een plan met ongeveer negentig koop- en huurwoningen ontwikkeld waarbij het gebied gefaseerd in ontwikkeling moest worden gebracht. In het plan is samengewerkt met onder meer woningcorporatie Lek & Waard Wonen.
Het volledige plan is nagenoeg gereed. In een laatste fase is het plan Slagen van Graafland in ontwikkeling, waarbij een Woonmatch-principe wordt toegepast. Kopers bepalen daarbij zelf wat voor type woning ze willen en op basis hiervan wordt het plan in fases gevuld. Verder verkoopt de gemeente via Buitenhuis Villabouw nog enkele vrije kavels. Net als bij het CPO-project is er dus sprake van een grote inbreng van de uiteindelijke bewoners van de nieuwe huizen. Bij De Achtkanters heeft dat geleid tot een straat vol tevreden woningbezitters. Cornel: “Wij hebben het hier heel goed naar ons zin. De sfeer in de wijk is prima, al gaat de één beter om met zijn buren dan de ander. Gezamenlijk hebben we ieder jaar een straatbarbecue. Een groot voordeel is: bij de buurtfeesten hoefde niemand elkaar meer te leren kennen; daarvoor hebben we elkaar in de bouwperiode meer dan genoeg gezien. Het was dus meteen al gezellig!”
Dit is het eerste CPO-project van Zuid-Holland, met een subsidie van de Provincie van € 100.000.
Start: 2007 Oplevering (totale herstructureringsplan Groot-Ammers): 2021 Investering: € 8.000.000 Woningen: 94
In samenwerking met: Lek & Waard Wonen, Gebr. Blokland, CPO-vereniging ‘Achtkanters’
we bijna uit onze stoel vielen. Maar het zou wel betekenen dat je met de gemeente op gespannen voet zou komen te staan.”
Woonleefhart Nieuwpoort-Langerak De prachtige ambiance van Woonleefhart Nieuwpoort-Langerak Het Woonleefhart Nieuwpoort-Langerak is misschien wel het meest ambitieuze en omvangrijke project dat de gemeente deels met woningcorporatie Lek & Waard Wonen de afgelopen jaren uitvoerde. Het plan, waarvoor het startsein in 2006 klonk, bevatte oorspronkelijk circa tachtig woningen (voornamelijk appartementen) en diverse voorzieningen, zoals een sportvoorziening, een Brede School en een supermarkt. Inmiddels is een groot deel klaar. Zo kregen tafeltennisvereniging Ta-La-Ni in sporthal Poortzicht en christelijke basisschool Eben Haëzer in de brede school De Veste een nieuw thuis.
Ta-La-Ni In een zak met geld kun je niet tafeltennissen. Die nuchtere conclusie trok het bestuur van Ta-La-Ni enkele jaren geleden. De aanleiding: het verzoek van de wethouder destijds om na te denken over een nieuw onderkomen. “Die vraag legde hij bij ons neer in verband met de realisatie van het Woonleefhart, waarvoor ons gebouw zou moeten wijken”, blikt bestuurslid Henny Ros terug. “Onze verenigingen had geen enkele behoefte om weg te gaan. Ter oriëntatie hebben we een onteigeningsspecialist geraadpleegd. Er kwam toen een bedrag op tafel waar we recht op zouden hebben waarvan
Op dat moment klonk de zin waarmee de vorige alinea begon. Het bestuur besloot dus in de ‘meewerkstand’ te gaan. “Dat heeft op meerdere momenten zijn vruchten afgeworpen. Het zorgde voor een forse dosis goodwill in het overleg over ons nieuwe thuis.” Ta-La-Ni ruilde het zelf gebouwde karakteristieke houten pand aan de Tiendweg in voor ‘het best geïsoleerde tafeltennisgebouw in Nederland’, zoals Henny Ros het met een knipoog omschrijft. “Boven ons hebben we namelijk een complete sporthal. We zitten er nu inmiddels een jaar en zijn nog bezig met onder meer de aankleding. Zo is tijdens de viering van het vijftigjarig jubileum van Ta-La-Ni op de achterwand van de speelzaal het logo onthuld. Verder zijn we er al helemaal thuis. Bijzonder is de samenwerking die we hebben met korfbalvereniging Triade. We waren altijd al buren, maar deden niets met elkaar. Nu maken zij gebruik van onze kantine. Daar hadden we wel wat koudwatervrees over, maar het loopt fantastisch. We zijn nu niet alleen buren, maar werken ook echt samen.” Poortzicht biedt meerdere voordelen ten opzichte van de vroegere situatie. “Het is Ta-La-Ni 2.0. We hebben nu onder meer een echte tafeltennisvloer en speciaal gemaakte verlichting. Hiervoor hebben we van de Nederlandse Tafeltennisbond (NTTB) een officieel zaalkeuringsrapport in ontvangst mogen nemen. De vereniging uit Nieuwpoort en Langerak kreeg bij de inrichting namens de NTTB advies van een gepensioneerde architect. Wat hem opviel was de soepele samenwerking tussen Ta-La-Ni en het gemeentebestuur. “Daar was hij zeer verbaasd over. In andere situaties liep het volgens hem veel minder gladjes. Wij hebben zelf het contact met de gemeente altijd als heel positief ervaren.”
Eben Haëzer Dat laatste kan Jaco Cabaret, directeur van cbs Eben Haëzer, beamen. “De gesprekken met de gemeente over de brede school verliepen in goede harmonie”, knikt hij. Jaco begon vorig schooljaar bij de Langerakse school. “Eerst zat er namens de gemeente regelmatig een nieuwe projectleider aan tafel en was er daardoor soms verwarring over in het verleden gemaakte mondelinge afspraken. Daar kwam in 2013 verandering in. De projectleider die toen begon, trad steviger op, zette meer zwart op wit en had de touwtjes strak in handen. Dat heeft het proces enorm veel goed gedaan.” Jaco is de eerste om toe te geven dat de realisatie van de brede school ook voor de gemeente niet altijd even makkelijk was. Ten slotte moest er met de Eben Haëzer, openbare basisschool De Knotwilg, de bibliotheek, het Rivas consultatiebureau en Wasko (kinderdagverblijf, buitenschoolse opvang, peuterspeelzaal) overeenstemming worden bereikt. Boven de school zijn
daarnaast nog zes appartementen voor starters gebouwd, die door Lek & Waard Wonen worden verhuurd. De scholen zijn het nieuwe schooljaar in de brede school begonnen en hebben hun oude gebouwen achter zich gelaten. “De onderlinge samenwerking, ook met de andere gebruikers, verloopt prima. We hebben uitstekend contact met elkaar. Al hadden we in de oude situatie natuurlijk meer vrijheid; hier moet je bijvoorbeeld bij het organiseren van activiteiten wel rekening met elkaar houden.” Groot voordeel is uiteraard het kunnen lesgeven in een gloednieuw pand. “Neem de ICT: die is hier keurig overal aangebracht. Ons oude pand had de nodige mankementen, terwijl we hier in een prachtige ambiance ons werk kunnen doen.” Het Woonleefhart levert dus nieuwe woningen, een brede school met tal van voorzieningen, een supermarkt en moderne sportaccommodaties op één centrale locatie. De kernen Nieuwpoort en Langerak kunnen weer jaren vooruit.
Grootscheepse gebiedsontwikkeling met als doel een nieuw gezamenlijk hart voor Nieuwpoort en Langerak te maken. Start: 2009 Oplevering: 2018 Investering: € 8.300.000 In samenwerking met: Lek & Waard Wonen, BM Projectontwikkeling
50 woningen, 2.390 m2 brede school, 2.051 m2 sporthal, 690 m2 supermarkt, 282 m2 overige voorzieningen
‘t Wingerds Hof, Wijngaarden ’t Wingerds Hof: De trots van Wijngaarden In 2014 gingen de deuren van het nieuwe dorpshuis van Wijngaarden officieel voor de eerste keer open. Met ’t Wingerds Hof als vervanging van De Haveling heeft het dorp er een parel bij. Een parel, niet alleen door de fraaie vormgeving, maar zeker ook door de meerwaarde die het pand voor het dorpsleven betekent. Voor de Wingerdse clubs en verenigingen, verjaardagen, feesten en vergaderingen is het een meer dan ideale locatie geworden. De Haveling was aan vernieuwing toe, daar was iedereen het wel over eens. Voor de gemeente was het verlaten van het oude dorpshuis een belangrijk onderwerp. Naast dat het pand verouderd was, zorgde de locatie voor geluid- en parkeeroverlast. Het kreeg dan ook een plek in het Kernprogramma. “Maar de eerste plannen kwamen al in 2002 op tafel”, vertelt Jan Booy, bestuurslid van de Stichting ’t Wingerds Hof. “Vanuit de ijsclubvereniging werd het initiatief genomen om samen met andere verenigingen actie te ondernemen. We zijn met enkele ontwerpen van Bongers Architecten naar de toenmalige wethouder gestapt. De gemeente had echter geen geld voor nieuwbouw en onze plannen belandden in de ijskast.”
De euro’s om een compleet nieuw dorpshuis, inclusief een landijsbaan op het terrein erachter, te realiseren, kwam op een onverwachte manier binnen. De komst van het gascompressorstation van de Gasunie werd gecompenseerd met anderhalf miljoen euro voor de leefbaarheid in Wijngaarden en Oud-Alblas. “Het gemeentebestuur nam contact met ons op om weer om tafel te gaan”, blikt Booy terug. “Gezamenlijk hebben we het nieuwe dorpshuis van de grond gekregen. Bijzonder in het hele proces was de grote betrokkenheid van zowel wethouders als ambtenaren. Steeds is afgelopen jaren stevig ingezet op de realisatie van ’t Wingerds Hof. Daar geef ik het gemeentebestuur een groot compliment voor. Het besef hoe belangrijk het dorpshuis, maar ook de nieuwe woningen, voor een kleine kern als Wijngaarden zijn, leefde heel sterk. Uniek was de vrijheid die ons gegeven werd: wij mochten bepalen hoe het eruit ging zien. Het uitgangspunt van de gemeente was: wij gaan het niet gebruiken, maar jullie. Dat klinkt logisch, maar dat is het in gemeenteland zeker niet.”
Activiteiten Waar dorpshuizen in de regio nog vaak financieel ondersteund worden door de gemeentelijke overheid, die ook bijspringt als er tekorten zijn, staat ‘t Wingerds Hof helemaal op eigen benen. Jan Booy: “Toen we begonnen met de realisatie van het nieuwe dorpshuis zou er nog jaarlijks 10.000 euro subsidie vanuit de gemeente komen. Gedurende de rit is dit beleid veranderd. Dat vind ik jammer, dat de spelregels tijdens het spel veranderd zijn. Voor een kleine dorpsgemeenschap is 10.000 euro veel geld. Maar wij geloven erin dat het haalbaar is, al zal het wel nodig zijn om daarvoor ook activiteiten te ontplooien.”
Om die exploitatie rond te krijgen staat beheerster en oud-inwoonster van Wijngaarden Janine Aantjes er niet alleen voor. De Wingerdse verenigingen trekken er zelf net zo hard aan en leveren ieder op hun eigen manier hun bijdrage. “Zo kun je bijvoorbeeld tijdens een feestje in de ruimte van de biljartclub terecht om te biljarten en bij de schietvereniging om te schieten”, knikt Janine. “Zulke arrangementen geven ‘t Wingerds Hof zijn meerwaarde. Wijngaarden heeft een unieke gemeenschap, waar iedereen zich voor ‘t Wingerds Hof inzet. Ik ben er heel trots op als ik zie hoe sterk de sociale samenhang hier is.”
Kernen (ZHVKK). De klankbordgroep won de prijs, 600 euro, voor haar inzet voor de ontwikkeling van het nieuwe dorpshuis, ‘t Wingerds Hof. “En daar waren we buitengewoon blij mee”, reageert Koos van Hattem, voorzitter van de klankbordgroep. “De realisatie van ‘t Wingerds Hof is één van de resultaten van onze inzet voor het dorp. Dat hebben we samen met de bewoners en de gemeente voor elkaar gekregen. En in de praktijk bevalt het dorpshuis heel erg goed. Uit het dorp krijgen we alleen maar complimenten, zelfs van inwoners die eerst kritiek op onze plannen hadden.”
Klankbordgroep Eén van de drijvende krachten achter de realisatie van ’t Wingerds Hof was de klankbordgroep uit Wijngaarden. De inspanningen bleven niet onopgemerkt. In mei kreeg de vertegenwoordiging van het Molenwaardse dorp de jaarlijkse stimuleringsprijs van de Zuid-Hollandse Vereniging voor Kleine
In samenwerking met: Klankbordgroep Wijngaarden Stichting ‘De Haveling’, IJsclub ‘Nooit Gedacht’, Schietvereniging ‘De Vrijheid’, Biljartvereniging ‘De Lukkie Klos’
Start: oktober 2009 Oplevering: april 2014 Investering: € 2.217.100 590 m2 aan voorzieningen
Het buitenterrein is onderheid en daarvoor zijn 105 heipalen gebruikt.
De visie betekende ook weer een doorbraak rondom de Timmerfabriek. Uiteindelijk was het de Streefkerkse woningbouwvereniging Beter Wonen die door het ‘bestellen’ van een groot aantal woningen het project toch van de grond wist te krijgen. Voorzitter Meint Pool: “Wij wilden vervangende nieuwbouw plegen voor het seniorencomplex De Bongerd. Doordat we bij de projectontwikkelaar Gebr. Blokland zeventien seniorenappartementen en zes rolstoeltoegankelijke woningen kochten, kon het project van start gaan. Zonder onze inbreng was dit niet gelukt.”
Overgangsgarantie
Timmerfabriek en klimaatdijk Streefkerk Het nieuwe gezicht van Streefkerk Dit boekje gaat over projecten die klaar zijn of dat stadium bijna bereikt hebben. Een uitgangspunt dat niet opgaat voor deze laatste bijdrage, maar gezien de meerwaarde voor Streefkerk mag dit verhaal niet ontbreken. De komende jaren verrijzen er op de plek van de voormalige timmerfabriek langs de Lekdijk nieuwe woningen voor verschillende doelgroepen en krijgt het dorp als eerste in Nederland een klimaatdijk, die tegelijkertijd de kern weer verbindt met de rivier de Lek. Ontwikkelingen die Streefkerk een compleet nieuw gezicht gaan geven. Jarenlang was het veel Streefkerkers een doorn in het oog: de leegstaande timmerfabriek aan de rand van het dorp. Plannen om de fabriek te slopen en er woningen te bouwen lagen er wel, maar de stap zetten tot realisatie bleek steeds een brug te ver. Het gemeentebestuur en de projectontwikkelaar kwamen vast te zitten in een impasse. Omdat er veel plannen lagen en de dijkversterking eraan kwam, startte de gemeente met een integrale visie voor de kern. Woningbouwvereniging Beter Wonen en Waterschap Rivierenland sloten hierbij aan.
In een gezamenlijk traject tussen woningbouwvereniging, Gebr. Blokland en gemeente is gewerkt aan een passend stedenbouwkundig plan. Inmiddels is een groot deel van de woningen verkocht. De werkzaamheden om het terrein bouwrijp te maken zijn gestart. Pool: “De wethouder slaat volgens de planning begin februari 2015 de eerste paal. Van ons deel zijn de rolstoeltoegankelijke woningen eind 2015 gereed; de appartementen worden in februari 2016 opgeleverd. De senioren die nu in De Bongerd wonen hebben een overgangsgarantie. De rolstoeltoegankelijke woningen laten we bouwen omdat we voor deze doelgroep nog geen mogelijkheden hadden. Denk dan aan bijvoorbeeld jongere mensen die in een rolstoel zitten of voor mensen bij wie een mantelzorger moet overnachten.” Als straks de nieuwe huizen klaar zijn, heeft de entree van Streefkerk aan de oostzijde een compleet ander aanzien. Momenteel zijn de winkeliers in overleg met de gemeente Molenwaard ook bezig om het Streefkerkse winkelhart een impuls te geven. Nog een ingrijpende verandering is de aanleg van de klimaatdijk door Waterschap Rivierenland. Deze komt te liggen aan de ‘buitenkant’ van de huidige dijk. Een uniek project, vertelt projectleider Dick van der Kooij: “De insteek is dat we een dijk aanleggen die be-
stand is tegen de gevolgen van klimaatverandering. Normaal worden dijken voor 50 jaar ontworpen, de dijk in de kern van Streefkerk moet minstens het dubbele zonder groot onderhoud meegaan. Om zo’n robuuste nieuwe dijk voor de eerste keer aan te leggen waren er drie opties in ons werkgebied: Arnhem, Lienden en Streefkerk. Streefkerk stak er uiteindelijk met kop en schouders bovenuit als meest geschikte locatie.”
Integraal Een mooi plan aansluitend bij de visie die woningbouwvereniging, Waterschap en gemeente hadden opgesteld. Onderdeel van die visie waren ook uitbreiding van de jachthaven en woningbouw op de nieuwe dijk. “Uitbreiding van de jachthaven en woningbouw op de nieuwe klimaatdijk zouden volgens de wens van de gemeente meteen meegenomen moeten worden in de plannen voor de dijkversterking”, blikt Van der Kooij terug. “De gemeente wilde het integraal aanpakken, maar onder meer door de tegenvallende woningmarkt dreigde dit ervoor te zorgen dat de planning van het
dijkversterkingsplan in gevaar zou komen. Daarom hebben wij aangegeven het integrale karakter los te laten en de dijkversterking voorrang te geven.” Een voorstel dat bij de gemeente aanvankelijk minder goed viel. Van der Kooij: “Het zorgde voor een rimpeling in de tot dan goed verlopende samenwerking. Wij hadden op een gegeven moment het gevoel dat we alle wensen van de gemeente onder de vlag van de dijkversterking moesten realiseren. Uiteindelijk zijn we er wel in prima harmonie uitgekomen. Belangrijk daarbij was onze toezegging om aan de uitbreiding van de jachthaven en de woningbouw op de klimaatdijk in de toekomst alle medewerking te verlenen en tevens een trekkende rol te vervullen bij de totstandkoming van een overeenkomst tussen de gemeente, de jachthaven en het waterschap. Overigens zal het bouwen van de huizen nog wel even duren. Het kost zeker drie jaar voordat de nieuwe klimaatdijk helemaal gezet is. Toen die hobbel eenmaal genomen was, verliep alles heel soepel.” Met een glimlach: “Je kent als Alblasserwaarders elkaars streken en we k onden daardoor eerlijk tegen elkaar zijn. Die open en constructieve houding zorgt ervoor dat de aanpak van dit omvangrijke project op het gebied van waterveiligheid en ruimtelijke ordening er één is waar andere gemeenten jaloers op kunnen zijn.” Als dit alles gerealiseerd is, heeft Streefkerk een heel ander aanzien en een flinke kwaliteitsimpuls gekregen.
Start: 2011 Oplevering: 2018 In samenwerking met: Jachthaven Liesveld, Waterschap Rivierenland
De klimaatdijk maakt onderdeel uit van een landelijke pilot rondom waterveiligheid en is een unieke oplossing.
De klimaatdijk heeft een dusdanige sterkte dat bij een overstroming de dijk blijft bestaan, het water kan over de dijk heen stromen, de sterkte van de dijk maakt het mogelijk om hierop te bouwen.
Colofon: 5 jaar Kernprogramma is een uitgave van gemeente Molenwaard
Teksten: Geurt Mouthaan, Het Kontakt Media Eindredactie: Team Projecten gemeente Molenwaard Fotografie: Wim Deelen, Geurt Mouthaan, Huib Kooyker, Laura de Graaff Opmaak: Laura de Graaff Print: Drukkerij Gelderblom VOF Oplage: 125 exemplaren en in pdf. November 2014.
