JAARVERSLAG 2013 LEGER DES HEILS FLEVOLAND

JAARVERSLAG 2013 | LEGER DES HEILS FLEVOLAND

2

Inhoudsopgave W oord vooraf

3

Samen sterk | Christiaan en Anne Marieke

4

V e r t r o u w e n i n d e t o e k o m s t | 5 0 |5 0 W o rk c e n t e r

6

Bewegen verhoogt k waliteit van leven | Binnenhaeghe

10

Aandacht voor elk probleem | ‘10’ voor Toekomst

14

Een thuis voor iedereen | Bij Bosshardt

18

Management Team

22

Telefoonnummers

22

Colofon

22

Samenstelling bestuur

23

3

WOORD VOORAF Beste lezer, Iedereen is waardevol, iedereen mag er bij horen! Het Leger des Heils is juist daar actief waar de waardigheid van mensen wordt aangetast of waar mensen er niet bij mogen horen. Het gaat om mensen die sociaal uitgesloten raken en in deplorabele situaties zijn. Om gezinnen, kinderen en volwassenen. Al meer dan 125 jaar zoeken vindingrijke medewerkers van onze organisatie in Nederland naar wegen om aan te sluiten bij de behoeften van de meest kwetsbaren, van hen die vaak hun rug hebben gekeerd naar de gevestigde organisaties, die vaak tegen de muren van formaliteit zijn aangelopen, die zichzelf en hun omgeving soms tekort doen. Met meer dan 5000 professionals en vele anderen zetten we ons in om mensen opnieuw aansluiting te laten vinden, op een veilige eigen woonplek, met elke dag goed te eten en goed gekleed te zijn, met aandacht voor de bijzonderheden, met geduld, respect en vasthoudendheid, met kansen om nieuwe vaardigheden te leren, soms ook met een stevige hand die leidt en corrigeert. Het Leger des Heils blijkt daarnaast steeds in staat om gemeenten te ondersteunen bij het in kaart brengen van de maatschappelijke vraagstukken die juist gaan over de aansluiting van kwetsbare burgers bij de samenleving en het herstel van het gewone leven. W e doen dat door goede informatie te verstrekken, door verbindingen te leggen met andere sectoren, zoals het bedrijfsleven, het verenigingsleven en meer in het algemeen het maatschappelijk middenveld van ondersteuning, werk, onderwijs en ontspanning. Vaak met creatieve concepten zoals de 50|50 W orkcenters, de Dutch Street Cup en de regionale en landelijke Kunst & Theaterfestivals. Medewerkers, vrijwilligers en supporters doen dat vanuit de overtuiging, dat iedereen ertoe doet. Allen die hebben bijgedragen aan de realisering van dit doel wil ik oprecht bedanken! Graag beveel ik de lezing van dit verslag van harte aan. Envoy drs. C. Vader Directeur Stichting Leger des Heils Welzijns- en Gezondheidszorg

JAARVERSLAG LEGER DES HEILS FLEVOLAND 2013

Verhaal christiaan en anne marieke

4

Anne Marieke Groot

Christiaan Sleurink

Leeftijd: 50 jaar

Leeftijd: 43 jaar

Dagelijkse bezigheid: Manager primaire proces Maatschappelijke Dienstverlening

Dagelijkse bezigheid: Directeur Leger des Heils Flevoland

Dit wilde ik vroeger worden: Zuster of maatschappelijk werkster

Dit wilde ik vroeger worden: Boer

Mijn droom: Dat niemand tussen wal en schip valt.

Mijn droom: Dat iedereen tot zijn recht komt in de samenleving.

Mijn wens voor anderen: Dat iedereen ruimte heeft om persoonlijke groei door te maken en perspectief te zien.

Mijn wens voor anderen: Een veilig thuis, genoeg te eten, goede relaties met je omgeving en een zinvolle invulling van je dag.

5

SAMEN STERK We bevinden ons in een periode vol veranderingen. De transitie in de zorg en maatschappelijke dienstverlening zal van gemeenten en zorgpartners nog veel inzet en aandacht vragen. Dit alles heeft ook haar weerslag op de geledingen en de medewerkers van onze organisatie, maar moeten we dan ook vrezen voor verlies van hulpverlening en kwaliteit binnen het Leger des Heils? Wij denken van niet. Allereerst omdat het Leger des Heils al sinds haar oprichting gewend is om hulp te verlenen aan ieder die dat behoeft, ook als de omstandigheden voor onszelf wel eens benard of moeilijk werden. In de geest van William Booth die zei: “Zolang er nog vrouwen huilen, zal ik strijden.’ ‘Zolang er nog mannen naar de gevangenis gaan, in en uit, in en uit, zal ik strijden.’ ‘Zolang er nog kinderen honger lijden, zal ik strijden.” Dit blijft te allen tijde ons uitganspunt!

Wat doen we? We helpen waar dat nodig is. Daarbij geven we prioriteit aan het behouden van eigen regie door de cliënt en het stimuleren van participatie in de samenleving. Waar blijkt dat iemand de regie over het eigen leven is kwijtgeraakt helpen we die regie te hervinden.

Geheel naar haar doen en denken wordt bij ‘ Bij Bosshardt’ verbinding gelegd tussen mensen en worden netwerken in de buurt ondersteund. Tegelijkertijd stimuleren de centra buurtbewoners tot gezamenlijke activiteiten.

Bij ons Al sinds jaar en dag staat het Leger des Heils bekend om haar opvang van de medemens die hulp nodig heeft als het thuis, tijdelijk of langdurig, niet meer gaat. Deze vindt altijd plaats in een beschermende woonomgeving en is steeds gericht op herstel van het gewone leven. Voor personen waar verpleging en ondersteuning in psychiatrie en verslavingszorg nodig is, hebben we op de afdeling Binnenhaeghe in woonzorgcentrum Buitenhaeghe speciale woonomgeving gecreëerd. Zowel op verpleegkundig als psychiatrisch gebied is de deskundigheid aanwezig om optimale verzorging en begeleiding te kunnen bieden.

Samen aan de slag

Deze uitgangspunten streven we op verschillende manieren in uiteenlopende projecten na.

Maar er is meer te doen. Het Leger des Heils activeert mensen waar dat kan of nodig is. W e geloven dat nuttig bezig zijn een positieve bijdrage levert aan de eigenwaarde van mensen. Daarom motiveren we mensen om deel te nemen in sport, kunst & cultuur en geven we ondersteuning bij het vinden van werk.

Thuis

Wanneer?

In projecten als ‘10 voor Toekomst’ en andere vormen van begeleid wonen ondersteunen we bijzondere mensen. We proberen (verdere) uitval te voorkomen, het gewone leven te herstellen, maar ook overlast door deze mensen te beperken voor hun omgeving.

De vraag is eigenlijk eerder ‘wanneer niet?’ Het Leger des Heils is er steevast wanneer er, door wie ook, een beroep op ons wordt gedaan. Vaak gebeurt dat als er crisis is of dreigt en wanneer ergens meer problemen dan oplossingen lijken te zijn.

In gezinssituaties waar specifieke opvoedkundige ondersteuning nodig is, zetten wij in op steun aan het gehele gezin, omdat problemen van ouders weerslag hebben op het hele gezin.

Samen met gemeenten, onze collega -instellingen en de vrijwillige inzet van burgers, zetten we onze honderdvijfentwintig jaar ervaring volledig en met liefde in voor de opvang en begeleiding van bijzondere mensen.

In de wijk. Sinds enige jaren kennen allerlei steden in Nederland al een ‘Bij Bosshardt’, de buurtsteunpunten die zijn vernoemd naar ‘onze’ luitenant-kolonel Bosshardt.

Christiaan Sleurink & Anne Marieke Groot JAARVERSLAG LEGER DES HEILS FLEVOLAND 2013

6

Eilish Helder

Deon Doornbos

Leeftijd: 21 jaar

Leeftijd: 36 jaar

Dagelijkse bezigheid: 50|50 W ood

Dagelijkse bezigheid: Manager 50|50

Dit wilde ik vroeger worden: Ouder- of kind verzorgster

Dit wilde ik vroeger worden: Brandweerman

Mijn droom: Mijn eigen bedrijf in de houtbranche

Mijn droom: Veel deelnemers van 50|50 begeleiden naar betaald werk.

Mijn wens voor anderen: Dat iedereen gelukkig mag worden en het leven kan leiden die men verdient.

Mijn wens voor anderen: Dat iedereen gelukkig mag worden/zijn.

7

VERTROUWEN IN DE TOEKOMST 50|50 WORKCENTER | DAGBESTEDING EN BEGELEIDING NAAR BETAALD WERK

Deon: “Hoe ben jij met het Leger des Heils in contact gekomen? Ik ken jouw geschiedenis helemaal niet, dat vind ik wel interessant…” Eilish: “Het begon allemaal bij Perspectief in Almere Haven, alweer ruim 2 jaar terug. Ik woonde in Almere bij mijn ouders thuis. Omdat het thuis gewoon niet meer ging, heb ik besloten om hulp te zoeken.”

“Ze helpen daar jongeren zoals ik met het leren wonen zeg maar. Door mijn problematiek is het voor mij moeilijk om zomaar op mezelf te gaan wonen, ik moet dat echt leren.” “W e zitten nu bij 50|50 Wood in Lelystad, hoe ben je hier dan terecht gekomen?” “Toen ik nog bij Perspectief zat kwam ik voor het eerst bij 50|50. Als je bij Perspectief zit moet je dagbesteding hebben, dus ik moest kiezen: of in de keuken werken of met hout.”

“Ik ben in contact gekomen met de crisis dienst en kon terecht bij het Leger des Heils in Almere op de Spoordreef. Daar heb ik hulp ge“Ik merk dat ik echt passie heb kregen vanuit Perspectief. Omdat “Door mijn problematiek is het voor hout, dat heb ik daar ontwikik na 4 maanden mijn inkomen nog voor mij moeilijk om zomaar op keld. Eerst wist ik niks van hout, ik steeds niet had geregeld, moesten mij zelf te gaan wonen, ik moet had er nooit interesse voor. Maar ze mij weg sturen. Ik kon het daar dat echt leren.” door 50|50 zijn mijn ogen geoniet betalen. Toen ben ik tijdelijk pend. Ik weet nu wat allemaal kan weer naar huis gegaan.” met hout. Je hoeft niet altijd iets te doen waar je al “Maar daar was je niet voor niks weg, dus helemaal goed in bent, want leren is ook niet fout. Dat heb ik terug gaan was geen oplossing…” hier ondervonden. Dat heeft me echt iets heel positiefs meegegeven.” “Klopt ja. Toen ik bij Perspectief zat heb ik contact gehad met Vast en Verder. Niet lang nadat ik weer “Dus je zat al hier bij 50|50 toen je naar Vast en thuis was bij mijn moeder werd ik gebeld door Vast Verder bent gegaan?” en Verder dat daar plek voor mij was.” “Jazeker, ook toen ik bij mijn moeder zat ben ik bij “W at doen ze voor jou bij Vast en Verder?” 50|50 gebleven, dat wilde ik heel graag.”


8

“W aarom wilde je zo graag bij 50|50 blijven?”

wijderd van module 2. Daar kon je kiezen; verder met handmatig of de machines.”

“Ik heb hier zoveel kennis opgedaan. Niet alleen over hoe je het beste met hout kan werken, maar “En jij wilde natuurlijk eindelijk weer met de machiook gewoon de ervaring met werken. Als ik mijn nes werken…” eigen woonvoorziening zou “… ik heb er meer zelfres“Jazeker, ik wilde de machines haha. Helaas hebben, zou ik mijn eigen heb ik het niet gered, dus ben ik gestopt. Dan pect door gekregen. Ik kan meubels zo kunnen magun ik die werkplek meer aan iemand die de weer met mijn kin omhoog ken…” modules wel kan halen. Ik kan dat niet, dat lekker in de wind lopen, “Dat is te gek!” heeft ook weer met mijn problematiek te maborst vooruit.” ken.” “Ja dat is het zeker, dat geeft heel veel zelfvoldoening, ik heb er meer zelf“Hoe kwam je dan uiteindelijk weer hier terecht?” respect door gekregen. Ik kan weer met mijn kin “Met overleg van Vast en Verder waar ik nog omhoog lekker in de wind lopen, borst vooruit.” steeds zat ben ik hier weer terug gekomen. Gelukkig was ik hier weer welkom, daar was ik echt heel … blij mee. De structuur, rust, regelmaat. Je wordt hier gerespecteerd om wie je bent, maakt niet uit “Op een gegeven moment ben je uitgestroomd naar hoe je eruit ziet. Je wordt hier echt enorm geholde houtafdeling van een organisatie in Lelystad, pen.” maar na 4 maanden ben je weer terug gekomen. Hoe komt dat, wat was het verschil tussen hier en ... daar?” “Ten eerste werken ze daar met modules waar je je aan moet houden. Kom je niet verder met opdracht 2 dan kan je dat niet even laten rusten en door gaan naar opdracht 3. Hier kan ik even iets anders doen wanneer een opdracht mij teveel wordt, maar daar kan dat niet. Ik heb geprobeerd me te houden aan de modules, maar dat werd me te veel.” “W elke module heb je daar eigenlijk gevolgd?” “De eerste module op de houtafdeling is handmatig werken, dat heb ik dus vooral gedaan, een heel nieuwe ervaring. In de derde maand begon ik hem te knijpen met de module. Ik was 2 opdrachten ver-

“Je hebt het steeds over ‘mijn problematiek’ kan je hier iets meer over vertellen?” “Ik ben op twee dingen gediagnostiseerd; ADHD en borderline persoonlijkheidsstoornis. Daar waren binnen mijn familie al wel vermoedens over, dus toen ze dat bij mij vonden waren ze eerder opgelucht dan dat ze het raar vonden. We hadden eindelijk een verklaring voor de dingen die ik deed. Ik

“Gelukkig was ik hier weer welkom, daar was ik echt heel blij mee. … Je wordt hier gerespecteerd om wie je bent, maakt niet uit hoe je eruit ziet.”

9

merk aan mijzelf dat ik dagelijks kamp met emoties, die schommelen heel erg bij mij. Ik heb ook een heel kort lontje. Hier op het werk heb ik er minder last van, ik wordt hier veel minder getriggerd.” “Hoe komt dat volgens jou? Is dat omdat je dan druk bezig bent?”

eerst focussen op de hulp. W anneer ik verder ben start ik met de opleiding, want pas dan kan ik alles geven. Mede door mijn problematiek ben ik een aantal jaar geleden van school gestuurd en kon ik mijn opleiding niet af maken. Dus zodoende probeer ik het nu rustig aan te pakken.”

“Je bent in die zin wel van ver gekomen…” “Ook, maar ook omdat ik gewoon voel dat als ie“Jazeker, vooral in mijn geest ben ik gegroeid, ik ben mand hier naar me kijkt, ze niet oordelen. Ze zien ouder geworden. Het heeft me echt heel dat ik er niks aan kan doen. Ze willen “...een groot oprecht veel positiviteit gebracht en ik heb veel enkel helpen; heeft ze rust nodig, een compliment, iets wat ik geleerd. Ik mag nu bijvoorbeeld ook voor kopje thee of even naar de wc. De wc veel gemist heb vroeger.” mijn nichtje, als zij een kindje krijgt, de is zeg maar mijn vluchtoord om even hele kinderkamer inrichten, maken en af te kunnen koelen. Die ruimte heb ik schilderen. Dat is een groot oprecht compliment, iets hier gewoon. Er is hier ook zoveel natuur… Ik kan wat ik veel gemist heb vroeger. Hier sta ik dan, angewoon even 5 minuten weg, even ruimte in mijn derhalf jaar later vol trots!” hoofd, tot rust komen en dan weer verder met waar ik mee bezig was. Juist omdat die ruimte hier is “Door hout zie ik toch dingen zonniger in! Zonder degeeft me dat zoveel rust.“ ze jongens durf ik niet te zeggen waar ik dan had ...

gestaan. Ze hebben mij echt geholpen!”

“Je hebt hard gewerkt voor de overstap naar de andere organisatie in Lelystad, helaas is dat uiteindelijk niet goed uitgepakt. Wat is nu je doel?” “Als mijn problematiek op rustiger vaarwater zit wil ik graag naar het HMC (Hout- en Meubileringscollege) in Amsterdam. Ik heb daar goede dingen over gehoord. Samen met de mensen van 50|50 heb ik dat opgezocht. Ik wil graag een diploma in de houtsector.” “Begin je dan in september al met de opleiding?” “Nee, dat lijkt mij niet verstandig. Ik zit nu midden in mijn behandeling, dat is vrij druk. Ik wil me nu


10

Iris Fischer

Antje Verboom-Loosman Leeftijd: 47 jaar

Leeftijd: 23 jaar

Dagelijkse bezigheid: Manager primair proces in Buitenhaeghe

Dagelijkse bezigheid: Fysiotherapeut, docent sportmassage

Dit wilde ik vroeger worden: In de zorg werken

Dit wilde ik vroeger worden: Kunstenaar of leeuwentemmer

Mijn droom: Dat er geen mensen in de kou komen te staan en er meer oog voor elkaar zal zijn.

Mijn droom: Dat er uiteindelijk geen paramedici meer nodig zijn, omdat iedereen zichzelf gezond en fit weet te houden.

Mijn wens voor anderen: Dat alle mensen zich geliefd en geborgen voelen.

Mijn wens voor anderen: Een gezond en fit leven!

11

BEWEGEN VERHOOGT KWALITEIT VAN LEVEN BINNENHAEGHE | MOOIE RESULTATEN DOOR MEER BEWEGEN

Antje: “Hoe lang werk jij hier nu?” Iris: “Ruim een jaar, sinds januari 2013.” “Toen jij hier kwam werken was Binnenhaeghe nog gewoon een PG afdeling. Inmiddels is er een omzetting gekomen naar een speciale doelgroep. We hebben er nog niet echt een naam voor, daar zijn we nog hard naar opzoek. Het is in ieder geval een doelgroep met een multi-problematiek. Hoe heb jij die omschakeling ervaren?”

“Ja dat heeft meteen zijn weerslag, wanneer een cliënt van ons verhuisd moet worden.” “Inderdaad, maar toen dat rond was is Binnenhaeghe echt een rustige afdeling geworden. De cliënten lijken tevreden, voor zover ik dat kan zeggen. De verzorgenden zijn tevreden, maar voornamelijk de familie is erg te spreken over de afdeling. Ze zien vaste gezichten, ze weten bij wie ze terecht kunnen, ze zien dat hun dierbare rustiger is geworden.”

“Ook de familie is erg te

…

“Voor fysiotherapie is het werspreken de laatste tijd ken met demente ouderen en over de afdeling. Ze zien met mensen met meerdere vaste gezichten, ze weten “Jij hebt als fysio een hele nieuwe werkwijze aandoeningen, niet heel erg verschillend. Bij dementie bij wie ze terecht kunnen.” geïntroduceerd. Kan je daar iets over vertellen?” moet je vaker dingen herhalen en bij psychiatrische patiënten “Het project dat ik heb opgezet op Binnenhaeghe, is moet je het meer tactisch aanpakken. In beide gehet stimuleren van het meer bewegen voor de oudevallen gaat het om een cliëntengroep die specifieke ren die daar verblijven. De eerste twee maanden heb aandacht nodig geeft. Je kunt niet zomaar met ik vooral geobserveerd: wat gebeurt er op dit mostandaard protocollen werken. Je moet het meer ment, zou er eventueel meer kunnen etc. Zo heb ik integreren in de ADL. Je moet het echt per persoon per cliënt een beeld geschetst van het huidige activibekijken.” teitenniveau. W at doet iemand vanaf het moment dat “De hele wisseling was wel een wat hectische periode. Het veranderen van kamer voor een cliënt bracht namelijk echt veel onrust.”

hij wakker wordt tot het moment dat hij naar bed gaat? Kleedt hij zichzelf aan? W ast hij zichzelf of wordt ‘ie helemaal van top tot teen verzorgd? Zo ja,


12

waarom gebeurt dat, is dat puur gewenning en gemakzucht van de verzorgende of omdat iemand dat echt niet meer kan? Zodra ik dat in beeld had ben ik in gesprek gegaan met het verzorgend personeel om te vragen waarom desbetreffende cliënt bepaalde handelingen niet zelf uitvoert. W as hier geen reden voor, dan mocht de cliënt deze handeling weer zelf uitvoeren. Lukt dat, dan scheelt dat het personeel werk en geef je de cliënt een extra beweegmoment plus een stukje regie terug.”

… “Inmiddels is bewezen dat minder bewegen het proces van dementie kan versnellen. Of meer bewegen het proces vertraagt lijkt zo te zijn, maar is nog niet bewezen.” “W at natuurlijk wel is aangetoond is dat meer bewegen de kwaliteit van leven verbetert.”

“De eigenwaarde gaat dan “Ja dat klopt, al is het alleen al het gevoel van omhoog en daarmee ook eigenwaarde. Met name de kwaliteit van leven.” bij psychiatrische mensen en mensen met dementie, die kunnen heel snel wantrouwend zijn. Als je dan in een badkamer wordt gestopt en je moet je misschien wel elke keer voor een vreemde uitkleden, dan kan dat heel confronterend, heel beangstigend zijn. Geef je iemand vervolgens zelf de regie, dan kan het gevoel van angst verdwijnen en iemand die dacht dat niet te kunnen, ontdekt dit nog wel te kunnen. De eigenwaarde gaat dan omhoog en daarmee ook de kwaliteit van leven.”

… “Als verzorgende ben je snel geneigd iemand te zeggen dat ‘ie iets niet kan. Dat gebeurt zonder woorden en soms met woorden. Dat wordt vaak he-

lemaal niet per se zo nadrukkelijk bedoeld, maar dat is wel iets waarvan ik denk, je zal de hele dag maar die signalen naar je toe krijgen.” “Dat lijkt me heel vervelend. Daarom heb ik ook geprobeerd om nauw samen te werken met de verpleegkundigen op de afdeling. Ik heb hen uitgelegd dat ze opgeleid zijn om mensen te verzorgen en te helpen, maar dat sommige mensen meer geholpen zijn op het moment dat je ze met een bepaald iets niet helpt, maar juist hun gang laat gaan. W e hebben de verzorgenden uitgedaagd een stapje terug te doen en te kijken of iemand het zelf kan. Kan iemand het echt niet zelf, dan mochten ze ingrijpen. Maar wanneer bleek dat iemand het zelf kan, dan doet deze persoon het voortaan zelf.” “Zo heb ik geprobeerd om de verpleegkundigen in te laten zien dat zij ook verantwoordelijk zijn voor het bewegen van de cliënten. Het kan niet zo zijn dat alle cliënten op de afdeling enkel in beweging worden gezet op het moment dat ik er voor hun ben. Het moet onderdeel zijn van de dagelijkse bezigheden en ondersteund worden door het voltallig personeel.”

… “Je hebt zowel voor de gewone PG afdeling als de multi-problematiek afdeling het meer bewegen gestart. Maakt dat nog verschil bij de cliënten die daar wonen?” “Qua einddoel zit er niet heel veel verschil in, je wilt ze allemaal meer zelfstandigheid en een betere kwaliteit van leven geven, door het gevoel van eigenwaarde op te krikken. De manier van aanpak is wel anders. De multi-problematiek cliënten zijn over het algemeen lichamelijk nog wel goed. Kijk bijvoorbeeld naar onze Korsakov en psychiatrische mensen, die zijn fysiek nog helemaal okay, en kunnen nog veel

13

nenhaeghe kwam was hij heel onrustig, hij kon zijn draai niet vinden. Hij voelde zich opgesloten en werd argwanend. Samen met de verzorgend psycholoog “Heb je daar een voorbeeld van?” hebben we gekeken wat deze meneer deed in zijn leven voor de Korsakov. Toen bleek dat hij tuinieren “Er is bijvoorbeeld een meneer die vroeger auto heel leuk vond. W e hebben toevallig twee prachtige monteur was en alles zelf deed. Hij is depressief binnentuintjes op Binnenheaghe, dus hebben we gegeworden, heeft te veel medicatie moeten slikken zegd: ‘Meneer u mag zo vaak als u wilt in de tuinen heeft daardoor een lichte “Hij had weer het gevoel tjes aan het werk, hier heb je een bezem en een hersenbeschadiging opgeloschepje, ga je gang.’ Sindsdien is deze man de dat hij nuttig was.” pen. Het is een hele sociale tuintjes dagelijks aan het aanvegen en beheren.” man, hij weet door de bezelfstandig doen. Ze hebben alleen op bepaalde momenten een verminderde remming.”

schadiging alleen geen maat meer te houden. Gaat hij even op de gang lopen, dan loopt hij zo twee, drie uur achter elkaar. Bij deze meneer was het heel belangrijk om kaders aan te geven. Niet zozeer door te zeggen dat hij het fout doet, maar meer door hem af te leiden met een andere activiteit, die hij vervolgens wel voor een langere tijd kan doen. W e hebben bij deze meneer een tijdje geprobeerd dat ik met hem naar buiten ging om te lopen, twee keer per week een half uurtje. Je merkte dat hij er heel erg naar uitkeek om naar buiten te gaan en dat hij rustiger werd. Die loopdrang die hij vertoonde, dat ontremde gedrag, zakte heel erg weg. Je zag hem ineens vaker rustig op de stoel zitten, genietend van het zonnetje, in plaats van alleen maar rondjes lopen op de afdeling. Toen dat goed ging hebben we geprobeerd hem een dagje met de technische dienst mee te laten lopen, zodat hij ook op het moment dat ik er niet ben een beweegmoment heeft. Hij is mee gegaan om verschillende karren weg te brengen. Het was maar een kwartiertje op een dag, maar hij voelde zich zo goed daarna. Hij had weer het gevoel dat hij nuttig was.”

“De straatstenen slijten er volgens mij zelfs van.” “Nog eerder dan die bezem, hij gaat echt heel hard te keer. Het is een bekend geluid van Binnenheaghe, het schrapen van de harde bezemharen over die tegels. Het heeft echt ontzettend veel van zijn onrust weggenomen.”

“Ik moet ook gelijk denken aan die afgestompte bezem die je altijd in de tuin ziet staan. W elk verhaal zit daar ook alweer achter?” “Dat is van een meneer met Korsakov, redelijk jong, eind 50 volgens mij. Toen hij bij ons op Bin-


14

Joyce de Wit van der Meulen

Paul Swart

Janine Corina Cathalina

Leeftijd: 31 jaar

Leeftijd: 25 jaar

Leeftijd: 44 jaar

Dagelijkse bezigheid: Afdelingsmanager Cluster Ambulant Almere

Dagelijkse bezigheid/beroep: Interieurverzorgster

Dagelijkse bezigheid/beroep: Gezinscoach

Dit wilde ik vroeger worden: Ik wilde altijd al mensen helpen, maar als heel klein meisje wilde ik apen verzorgster worden.

Dit wilde ik vroeger worden: Juffrouw voor kinderen

Dit wilde ik vroeger worden: Acteur

Mijn droom: Gezond en gelukkig blijven

Mijn droom: Alles goed op een rij hebben om rustig te kunnen leven en trouwen met mijn vriend

Mijn droom: Gezond en liefdevol oud worden. Samen blijven werken met alle fantastische collega’s

Mijn wens voor anderen: Open handen om te geven en sterke handen om te dragen

Mijn wens voor anderen: Nooit opgeven, altijd blijven vechten en je dromen blijven najagen.

Mijn wens voor anderen: Dat iedereen mag leven in veiligheid, waardoor mensen zich kunnen blijven ontwikkelen.

15

AANDACHT VOOR ELK PROBLEEM ‘10’ VOOR TOEKOMST | EEN VASTBEGELEIDER VOOR ALLE AANDACHTGEBIEDEN

Joyce: “Ik ben heel erg nieuwsgierig hoe je hier terecht bent gekomen.” Janine: “Ik woonde sinds 2008 bij mijn vader in Lelystad Nederland met mijn dochtertje van 5 maanden oud. Mijn stiefmoeder heeft me toen geholpen met het aanvragen van een uitkering en dergelijke.” “W aar woonde je daarvoor?” “In Curaçao.” “Hoe ben je dan uiteindelijk bij ons terecht gekomen?”

auto. Die ochtend vroeg kwam hij vragen of ik nog naar de stad ging. Toen heb ik hem, met mijn dochter in de auto, afgezet in de stad en daarna heb ik hem niet meer gezien. De volgende dag zagen we een hele grote foto van hem in de krant dat hij een overval had gepleegd de dag dat ik hem had afgezet. Dus ja, ik schrok ook. Mijn moeder zei dat ik me niet druk moest maken, want ik had er niets mee te maken. Ik was al van plan om naar Nederland te gaan, dus ben ik hiernaartoe gevlogen. Alles ging goed tot de dag dat ze me kwamen halen.”

“Nadat ik 3 à 4 maanden bij mijn vader woonde, kwam de “Ze dachten dat jij gevlucht was?” politie mijn ophalen. Ik wist niet waar “Toen moest ik mijn “Ja, ze dachten dat ik gevlucht was met het over ging, dus heb ik mijn dochter dochter achterlaten en mijn dochter. Ik had niks fout gedaan, maar een kusje gegeven en ben meegedat was de ergste wat voor de wet in Curaçao ben ik wel medegaan. Op het politiebureau wilden ze mij ooit overkomen is.” plichtig omdat ik hem heb afgezet. De rechniet vertellen waarom ik daar was. Ik ter zei: ‘Dit is een les voor je dat je nooit moest wachten tot de rechercheurs meer iemand een lift moet geven.’” van Curaçao aankwamen om mij te ondervragen. Ik vond “Je kreeg dus alleen een waarschuwing?” het vreemd en ben gebleven om af te wachten. Pas de volgende dag waren de rechercheurs er. Ze zeiden tegen me dat ik betrokken was bij een overval. Ik schrok me dood, een overval? Als ik niet wilde praten moest ik mee naar Curaçao. Ik wist van niks, dus kon ik er ook niet over praten. Na drie dagen ben ik naar Curaçao gevlogen met de drie rechercheurs. Toen moest ik mijn dochter hier achterlaten. Dat was het ergste dat mij ooit overkomen is.”

“Nee, medeplichtig is medeplichtig daar. Ze hebben 24 maanden gevraagd en heb ik 18 maanden gekregen. 9 voorwaardelijk en 9 moest ik zitten. Ik zat toen al 5 maanden, dus moest ik nog 4 maanden zitten.”

“Hoe kwam het dat ze jou beschuldigden van een overval terwijl je helemaal niks had gedaan?”

…

“Ik heb mijn buurman in Curaçao een lift gegeven in mijn

“W aar moest je zitten? Daar in Curaçao?” “Ja ik heb nog 4 maanden in Curaçao gezeten en al die tijd was mijn dochter hier met oma.”

“April 2009 ben ik weer vrijgekomen en naar Neder-


16

land gekomen. Eindelijk kon ik mijn dochter weer vasthouden. Eerst heb ik bij mijn vader gewoond, daarna bij de ex van mijn oom. Dat ging goed totdat ik een vriend kreeg. Zij vond hem niet goed voor mij, dus mocht ik alleen blijven als ik stopte met hem. Ik ben groot genoeg om te weten met wie ik ga en wie niet, dus ben ik hem achter haar rug om blijven zien.” “En daar is ze achter gekomen?” “Ja, dus moest ik weg. Ik ben toen bij mijn zus gaan wonen, maar dat was niet ideaal. Zij woonde in een studentenflat, met een kind en een kind op komst. Eigenlijk mocht ze daar helemaal niet wonen met een kind. Toen ik daar zat zei mijn zus: ‘Kijk anders naar iets van een blijf van mijn lijf huis.’ Zo ben ik bij jullie terecht gekomen. Ik heb me ingeschreven en met een paar weken kreeg ik een telefoontje van Paul dat jullie me graag wilden helpen.” “W anneer was dat?”

van Paul dat hij een woning voor me had. Ik begon te schreeuwen en huilen van blijdschap. W e waren maar 1 dag in de noodopvang en jullie hadden al een woning voor me. Ik kon het gewoon niet geloven.” “Je kreeg toen dit huis?” “Ja dit is mijn eerste woning. Ik woon hier nu al bijna 3 jaar. Het gaat goed. Natuurlijk wil ik net als iedereen graag verhuizen naar een benedenwoning met tuin en zo, maar ik wacht nog wel geduldig.” “Staat deze woning nog op de naam van het Leger des Heils?” “Ja, deze is nog van ons.” “Die wordt nog niet omgeklapt?” “Nee nog even niet, want er zijn nog een aantal andere crisissen geweest.”

“Ik begon gewoon te schreeuwen en huilen van blijdschap. We waren maar 1 dag in de noodopvang en jullie hadden al een woning voor me.”

“Eind 2010. Ik was enthousiast dat ik hulp kreeg. W e hebben een afspraak gemaakt en op de Spoordreef hebben we kennis gemaakt. Ik heb nog even bij mijn zus gewoond, Paul is daar ook een paar keer langs geweest. Vrij snel zei hij dat hij een plek voor me had in de noodopvang.” Paul: “Voor haar was het belangrijk om eerst in de noodopvang te komen, zodat de urgentie van haar vraag duidelijk in beeld zou zijn. Zodra ze bij de noodopvang zou zitten, konden we opzoek naar een betere plek voor haar en haar dochter.” “Ik ben toen met mijn dochter naar de noodopvang gegaan in Nunspeet bij Iriszorg in 2011.” “Dus Paul heeft jou geholpen met het vinden van een opvangplekje.” “Zeker. Ik kreeg daar twee kamers. Een kamer heb ik als kast gebruikt en in de andere kamer sliep ik met Jarnice. Ze was toen 3 jaar bijna 4 en ik wilde haar dicht bij me houden. Na 1 dag kreeg ik een telefoontje

…

“Toen Janine hier kwam wonen, begon het drama. In de periode dat ze dakloos was, heeft ze een aantal verkeerde keuzes gemaakt en veel dingen op haar naam laten zetten. Ze had heel veel onbetaalde boetes, die allemaal tegelijk haar kant op kwamen vanaf het moment dat ze een adres had. Op een gegeven moment worden de boetes verhoogd en na de derde verhoging komen ze bij justitie terecht. Nou dan weet je wel wat er gebeurt.” “Ja dan komt de politie aan de deur en word je gegijzeld.” “Inderdaad en dat maakte haar bang. Eindelijk had ze een woning, maar ze was hier bijna niet. Ze vluchtte weg.” “Na hoeveel tijd was dat dan?” “Binnen een maand stond de politie hier op de stoep. Het is dus wel leuk zo’n woning, maar als je daar nooit bent omdat je er niet durft te zijn, dan schiet je

17

er niks mee op. Ze was zo bang geworden voor alles dat ik haar heb opgegeven voor een diagnose gesprek. Daar werden een angststoornis en nog wat problemen aangetoond. Waardoor duidelijk werd dat er meer hulp nodig was dan dat we toen boden.”

“Maar wel vaste gezichten en één aanspreekpunt. Paul is voor jou wel de rode draad.”

“Op basis van haar angststoornis is er dus een indicatie aangevraagd zodat we haar meer hulp konden bieden?”

“Ik help haar onder andere met werk, school, opvoeding, financiën, dagindeling, administratie…”

“Ja, maar ook omdat uit een IQ test bleek dat ze een verstandelijke beperking heeft. Toen viel alles op z’n plek.” “Voor jou ook wel denk ik. Ineens zijn slechte keuzes die je gemaakt hebt verklaarbaar.”

“Ja Paul ken ik al 4 jaar, hij is mijn vaste begeleider en ik zou niemand anders willen. Hij helpt me echt met alles.”

… “W at betekent de begeleiding van 10vT voor jou? W at heeft het je gebracht?” “Veel goeds. Voordat ik bij jullie kwam, was ik een vogel zonder vleugels kun je wel zeggen. Nu kan ik weer vliegen. Het gaat goed met mij. In september ga ik weer naar school. Ik wil sowieso mijn opleiding afmaken.”

“Klopt, ik kan bijvoorbeeld slecht nee zeggen. Wanneer iemand van mijn familie of “Wat ik wel fijn vind, is dat een kennis geld nodig heeft, geef ik één aanspreekpunt heb “W elke opleiding?” ik het. Dan denk ik niet na of ik voor al mijn problemen.” “Zorg en welzijn niveau 2” nog brood moet kopen. Ik heb van thuis meegekregen dat je elkaar altijd moet helpen. Mijn vriend zegt dat ik soms gewoon nee moet zeggen en aan mijzelf en mijn kin“Hoe ziet voor jou de toekomst eruit?” deren moet denken. Ik heb daar nog steeds problemen mee.” “Ik wil graag trouwen en samenwonen, maar nu moeten we nog even apart blijven wonen. Over 3 jaar zijn we “Maar nu is wel duidelijk waarom.” vrij van schulden en kunnen we samen opnieuw begin“Ja en daardoor konden we haar veel gerichter helnen. Hij heeft dan zijn koksopleiding af en ik wil dan pen. Ze heeft nu dingen geleerd, die ze drie jaar geook mijn opleiding af hebben.” leden echt niet kon, dat is wel heel knap. Er gaan “W at goed zeg! Jullie hebben beiden veel meegemaakt nog steeds weleens dingen mis, maar ze kan er nu en hij heeft zijn opleiding al bijna af en jij gaat weer veel beter mee omgaan.” studeren. Dat is wel echt heel knap.” “Je wordt dus op meerdere gebieden geholpen?” “Janine heeft de kracht om altijd door te zetten. Ze is “Ja, ze helpen me met heel veel verschillende dintotaal anders geworden in het contact met organisaties. gen. W at ik wel fijn vind is dat ik één aanspreekpunt Deze maand moet ze ook weer 2 keer naar de rechtheb voor al mijn problemen.” bank voor oude boetes. Drie jaar terug zou ze niet gegaan zijn. Nu oefenen we veel voor de rechtszaak en “Ik ben er wel even uit geweest, en toen had je te vervolgens doet ze de hele rechtszaak alleen. Ik zit ermaken met mijn collega. W e werken namelijk altijd in naast, maar ze doet het helemaal zelf en dat is echt koppels, zodat we elkaar kunnen vervangen waar heel knap van haar.” nodig.”

…


18

Corrie van der Wolde

Janny Plaatze

Edwin van Ens

Leeftijd: 54 jaar

Leeftijd: 66 jaar

Leeftijd: 44 jaar

Dagelijkse bezigheid: coördinator Bij Bosshardt Emmeloord

Dagelijkse bezigheid/beroep: dagbesteding is breien, proberen huis op te knappen, op bezoek bij Bij Bosshardt

Dagelijkse bezigheid/beroep: Afdelingsmanager

Dit wilde ik vroeger worden: Zuster of kapster

Dit wilde ik vroeger worden: Stewardess, kapster

Dit wilde ik vroeger worden: Huisarts

Mijn droom: Gezond oud worden nog vele Jaren bij LdH mogen werken

Mijn droom: Nog een tijdje te hebben om te leven in verband met ziekte van Kahler.

Mijn droom: Dat we met elkaar, in welke positie dan ook, onze omgeving tot steun kunnen zijn en waar nodig ook steun kunnen ontvangen.

Mijn wens voor anderen: Gezondheid, verdraagzaamheid, iedereen kunnen accepteren wie hij of zij is en vooral veel liefde voor elkaar.

Mijn wens voor anderen: Veel liefs!

Mijn wens voor anderen: Dat iedereen zijn bestemming in het leven mag vinden.

19

EEN THUIS VOOR IEDEREEN BIJ BOSSHARDT | EEN HUISKAMER MET BEGELEIDING WAAR JE JE EI KWIJT KAN

“W as dat nog voor het opgeknapt was of daarna?”

een is welkom. Ik kom hier heel vaak koffie drinken. Meestal ben ik onderweg naar iets en ben ik zo moe, dan ga ik eerst hier even uitrusten. Het is hier hartstikke gezellig. Ze zijn altijd zo vrolijk. W anneer ik binnenkom zeggen ze: ‘Hey Janny ben je daar weer?’”

“Dat was nog voordat het was opgeknapt.”

“Heb je genoeg tijd om uit te rusten hier?”

Edwin: “W at was hier dan voordat het opgeknapt was?”

“Jazeker, ze sturen me niet weg hoor, haha.”

“In maart 2013 is het kerkgenootschap hier begonnen met kleding en inloop. Sinds december zit maatschappelijke dienstverlening erbij, is het opgeknapt en omgedoopt tot Bij “Ik ga eerst even Bosshardt.”

“Je eet ook regelmatig tussen de middag even een boterhammetje mee.”

Corrie: “Hoe lang kom je al hier?” Janny: “Al een hele tijd. Toen jullie hier net zaten ben ik weleens langsgelopen en wilde ik naar binnen maar toen was ‘t dicht.”

een

…

“Ja laatst bijvoorbeeld. Ik zou bij een vriendin langs in de Vlietstraat, maar ben eerst hier een boterhier boterhammetje eten, hammetje gaan eten. Anders is het me gewoon te ver.’”

“Ik kwam hier voor een jas, want anders is het me die rode die daar hangt. De “Als wij hier niet zouden zijn dan zou je het gewoon te ver.” meneer die er was, hielp mij loopje naar je vriendin dus niet kunnen maerg goed en vroeg mij gelijk ken?” of ik zondag ook wilde komen. Toen heb ik nee gezegd. Ik ben ziek en daardoor ben ik snel moe, op “Nou ja ik heb een rollator en daar kan je wel op zitzondag slaap ik altijd. Ik heb ook meteen gezegd ten, maar dat vind ik zo raar staan, dat doe ik niet. dat ik niks met de kerk heb. Dat zeg ik liever maar Dan zit je gewoon op straat een beetje op dat ding meteen eerlijk.” zonder iets te doen, dat is niks voor mij. “ “W as dat een probleem?” “Nee helemaal niet, dat maakt hier niks uit, ieder-

… “Ik was hier woensdag ook. Om tien over negen al. Ik


20

zat zo met mijn ziel onder de arm, ik moest gewoon even hierheen. Ik heb thuis wel twee katten, maar die zeggen niks terug hè. Dan is het fijn als je hier even heen kan om te praten.” “Dit is dus echt een plek voor jou waar je je ei kwijt kan.” “Ja dat is het eigenlijk wel. Ook als ik naar het ziekenhuis ben geweest, dan kom ik de volgende dag altijd even hiernaartoe. Gewoon, vertellen hoe of wat.” “Ik zat zo met mijn ziel “Is dat belangrijk voor je?”

onder de arm. Ik denk nou ik ga hierheen.”

“Zeker! Ik ben ziek, dat mag je weten ook. Ik moet daardoor vaak naar het ziekenhuis en dan is het fijn als je daarna ergens terecht kunt om erover te vertellen. Ik heb de ziekte van Kahler.” “Dat is een vorm van kanker in het beenmerg.” “W at is dan de prognose die bij deze ziekte hoort?” “Ik heb waarschijnlijk nog maximaal 5 jaar. Vanaf het moment dat het doorzet, wakker wordt zeg maar, heb ik nog twaalf maanden als ik een chemo behandeling neem.” “Dat is wel heftig.” “Ja ach, het is maar een prognose. Iedereen gaat een keer en je weet nooit wanneer dat zal zijn. Voor hetzelfde geld gaat iemand die gezond is eerder dan ik, dat kan je toch nooit zeggen. Tuurlijk, ik ben wel geschrokken, maar ja, jammer dan. D’r zijn er die veel erger

hebben dan ik.” … “Ik ken hier al wel een paar vrijwilligers van vroeger uit de buurt.” “Dat is natuurlijk wel erg leuk, om mensen tegen te komen die je al kent.” “Ja die zagen mij en zeiden: ‘He, dat is oma cola!’ Zo noemen ze mij omdat mijn keuken vol staat met cola spullen.” “W at ontzettend leuk dat je mensen van vroeger hier dan weer tegenkomt.” “Echt wel, dan is het meteen een beetje vertrouwd!” … “Ik zou graag vrijwilligerswerk willen doen, maar dat kan niet door mijn ziekte, ik ben gewoon te moe. Soms kom ik ’s ochtends uit bed en dan ben ik al moe. Dat is wel jammer hoor.” “Je komt hier regelmatig even bij de kleren kijken en neemt dan zelf toch ook weleens dingen mee voor hier toch?” “Nou vaker voor mijzelf ff kijken hoor, maar ik heb al heel wat kleren gebracht hier. Helemaal nieuw ook nog, want ik mocht nooit zwart dragen van mijn ex. Dan had ik het nog wel in de kast hangen, maar dat past nu natuurlijk niet meer hè.” “Maar dan beteken je best wel veel. Kleding meebrengen is ook een vorm van een bijdrage leveren. Dat is precies wat we voor ogen hebben met Bij Bosshardt, dat het van iedereen is. W e willen dat de mensen er voor elkaar zijn.”

21

“Ja dat gebeurt inderdaad wel. Je brengt wat en je neemt weer eens wat mee. Laatst heb ik wat brood meegebracht. Dat vind ik veel leuker dan geld geven. Ik heb niet zoveel geld, maar een brood kan ik meenemen. Dan doe ik boodschappen en koop ik iets extra’s voor hier. Laatst nog had ik koekjes meegenomen, anders worden ze oud. Ik eet zo’n heel pak niet alleen.”

die zeggen ook niks.” … “Als je kijkt naar je leven voor Bij Bosshardt en je leven nu, maakt Bij Bosshardt voor jou een verschil?” “Zeker wel. Ik kan nu echt ergens naar toe. Andere projecten zijn vaak eventjes, maar dit blijft, ik kan hier altijd terecht.”

“Dus jij eet een paar koekjes en wij krijgen de rest.” “Ja zo gaat dat toch…” “Gister vertelde ze dat ze zo dol is op pannenkoeken maar ze bakt ze nooit. Toevallig had ik gisteravond pannenkoeken gebakken, dus heb ik de laatste paar “Andere projecten zijn ingepakt en meegeeventjes, maar dit blijft, nomen voor Janny.” “Dat is toch leuk.”

vaak ik kan hier altijd terecht.”

“Ja dat is echt geweldig! W ant ik eet maar een heel klein beetje, maximaal 1 boterham, dan zit ik al vol. Als ik dan pannenkoeken heb gebakken dan hoef ik al helemaal niet meer.” “Dan zit je al vol van de lucht, natuurlijk.” “Maar hier heb je weleens meer gegeten toch?” “Zeker, ik heb hier weleens twee boterhammen gegeten. Het was hier zo gezellig en ontspannen en ineens had ik trek in nog een boterham.” “Dan zie je wat een goede sfeer en gezellig samenzijn kan doen.” “Ja echt wel, dat is heel gezellig. Thuis eet ik altijd maar alleen. Ja die katten eten niks, en


22

Te l e f o o n n u m m e r s Am b u l a n t e W o o n b e g e l ei d i n g T raj ec t c oör di n at o r A l me re 0 6 5 1 43 8 1 50 | 06 30 8 66 8 53 T raj ec t c oör di n at o r F l ev o l and 0 6 5 3 68 1 6 39 | 06 51 7 62 5 13 Buitenhaeghe C oö rd i nat or A W B Z 0 36 54 9 6 8 00 D.N.O. A l me re 0 6 3 8 24 2 4 94 L el y s t ad 0 6 2 8 54 0 5 53 Domus 0 6 2 3 94 4 6 67 G r i j s G e n o eg ( e n ) T raj ec t c oör di n at o r A l me re 0 6 3 0 88 6 8 53 T raj ec t c oör di n at o r L el y s t ad 0 6 5 3 68 1 6 39 N o o d o p v an g p e r s p e c t i e f 0 6 1 3 39 3 6 27 Room4U 0 6 5 1 43 8 1 50 Vast en Verder 0 6 3 0 19 7 9 69 Zij aan Zij 0 6 1 0 69 5 8 76 ‘ 1 0 ’ vo o r T o e k o m s t T raj ec t c oör di n at o r A l me re 0 6 1 0 02 9 6 42 T raj ec t c oör di n at o r L el y s t ad 0 6 5 6 68 1 6 39

Management Team Leger des Heils Flevoland Chritsiaan Sleurink

(algemeen directeur)

Joop Rozema

(directeur bedrijfsvoering)

Anne Marieke Groot

(manager maatschappelijke dienstverlening)

Antje Verboom

(manager verpleging en verzorging)

Colofon REDACTIE & INTERVIEWS C a rl i nk e J a ns en FOTOGRAFIE & VORMGEVING C a rl i nk e J a ns en DRUK F l ye rs on l i n e OPLAGE 1 00 0 e x.

23

Samenstelling bestuur 2013 Samenstelling bestuur stichting Leger des Heils Welzijns - en Gezondheidszorg per 31 december 2013

Commissioner (dhr.) J.C.IJ. van Vliet

(voorzitter)

Kolonel mevrouw H. Tvedt

(vice-voorzitter)

Luitenant H. Slomp RA

(penningmeester)

De heer drs. P.W.D. Venhoeven RA Mevrouw drs. M. Trompetter

(secretaris)

De heer drs. J. Wienen De heer mr. D.J. Rutgers Mevrouw M.F.D. Waling-Huijsen

Directie De statutaire directie van de Stichting Leger des Heils Welzijns - en Gezondheidszorg bestaat uit: Envoy drs. C. Vader

(directeur)

De heer H.M. van Teijlingen

(adjunct-directeur)


LEGER DES HEILS FLEVOLAND

JAARVERSLAG 2013 LEGER DES HEILS FLEVOLAND

Recommend Documents