JAARVERSLAG 2012 DIENSTENCENTRUM T WEYERKE ZORG IN DIALOOG

JAARVERSLAG 2012 DIENSTENCENTRUM ’T WEYERKE

ZORG IN DIALOOG

Voorwoord Beste lezer, De essentie van een jaarverslag is een overzicht te geven van de dingen waarmee je bezig bent geweest in het voorbije jaar. Zulk overzicht is weliswaar altijd onvolledig, en ook in het voorwoord is het onmogelijk om zelfs maar de allerbelangrijkste aspecten van de werking in 2012 even aan te halen. Daarom wil ik me hier beperken tot de meest “zichtbare” (en tevens ook duurste) projecten: onze lopende bouwdossiers. De verbouwing van ‘t Trapke werd in het najaar aangevat en zal in de zomer van 2013 worden afgerond. Het gebrek aan ruimte voor onze kinderen met een diep mentale handicap is reeds lang een pijnpunt en dankzij deze verbouwing kan de werking eindelijk een optimaal verloop krijgen. De werken aan de nieuwbouw voor personen met een niet-aangeboren hersenletsel (Hof Van Loon) zijn gestart in december vorig jaar. De wachtlijsten voor deze doelgroep zijn lang en de extra plaatsen dus meer dan nodig. We bouwen 12 studio’s met bijhorende (en noodzakelijke) gemeenschappelijke ruimtes en hopen het gebouw in september 2014 in gebruik te kunnen nemen. 10 nieuwe bewoners zullen nog instromen via het aloude stelsel van erkenning nursingtehuis, de 2 andere studio’s worden toegewezen aan kandidaten met een “alternatieve financiering”. Intussen worden de plannen voor een nieuwe keuken meer en meer concreet. Er is groei en meer vraag (ook extern) naar onze maaltijden en daardoor wordt de bestaande keuken te klein. Bovendien zijn de installaties verouderd en voldoen ze ternauwernood aan de hedendaagse kwaliteitseisen. De bouwwerken worden wellicht in het najaar van 2013 gestart en zullen volledig worden gefinancierd met eigen middelen, zonder subsidies. In deze onzekere tijden, waarin de regie, de organisatie en de financiering van de zorg radicaal zullen hervormd worden, en we tot op heden niet kunnen inschatten wat de financiële gevolgen hiervan gaan zijn, presteren we het toch maar om voor een totaalbedrag van ongeveer 4,5 miljoen euro nieuwbouwprojecten te realiseren. Een duidelijkere uiting van ons dynamisme en onze toekomstgerichtheid kan je niet bedenken! Jan Thiry Algemeen directeur

Dienstencentrum 't Weyerke

3

Jaarverslag 2012

Inhoud VOORWOORD

3

INHOUD

4

DIENSTENCENTRUM ‘T WEYERKE

6

KWALITEITSVOLLE, GESPECIALISEERDE ZORG OP MAAT STERK IN ZORG OP MAAT EN ER IS MEER:

6 6

ERKENNINGSCIJFERS

7

DE OPDRACHT VAN DE RAAD VAN TOEZICHT

8

WOORD VAN DE VOORZITTER: VERDER KIJKEN DAN VANDAAG STARTNOTA ‘KLAAR VOOR DE TOEKOMST’ GETUIGENISSEN VANUIT DE RAAD VAN TOEZICHT

8 9 11

VISIETEKST STERVENS-BEGELEIDING, AFSCHEID NEMEN EN ROUWEN

14

SEMI-INTERNAAT

17

STIMULATIEGROEP PRIKKEL VAN START DE VERBOUWING VAN ’T TRAPKE IS EEN FEIT DE SNOEZELDOETUIN

17 18 18

DAGCENTRUM – BEZIGHEIDSTEHUIS – KORTVERBLIJF

20

EEN TERUGBLIK OP 2012 ZAC 1 WAS DRINGEND AAN RENOVATIE TOE KUNSTENPROJECT WEY ART ~ MEY ART

20 21 21

NURSINGTEHUIS

23

AANDACHT VOOR EMOTIONELE ONTWIKKELING HET OVERLEG ZORGPLAN IS GEWIJZIGD

23 25

LOGISTIEKE DIENSTEN

26

EEN NIEUWE KEUKEN TEGEN 2015

26


4

Jaarverslag 2012

GEBRUIKERSRAAD

28

OPKOMEN VOOR DE BELANGEN VAN DE ZORGGEBRUIKER GETUIGENISSEN VAN FAMILIELEDEN

28 30

PERSONEELSBELEID

35

WERDEN IN 2012 IN DE BLOEMETJES GEZET: VERZUIMBELEID GETUIGENISSEN VAN PERSONEELSLEDEN

35 36 39

VRIJWILLIGERS, PARTNERS IN DE ZORG

42

VRIJWILLIGERSWERKING EN –BELEID IN 2012 BLIJ MET JULLIE ENGAGEMENT GETUIGENISSEN VAN VRIJWILLIGERS

42 43 45

PASTORALE

47

SAMEN ONDERWEG ACTIVITEITEN WERKJAAR 2012

47 47

HET ACTIEF VAN HET STEUNFONDS

49

EEN WAAR FUNDRAISING-OFFENSIEF EEN OVERZICHT

49 49

KALENDER 2012

52

’T WEYERKE 35 JAAR 1977-2012

53

DE GESCHIEDENIS IN EEN NOTEDOP OFFICIËLE OPENINGEN

53 54

CIJFERGEGEVENS

55

ZORGGEBRUIKERS PERSONEEL VRIJWILLIGERS BALANS RESULTATENREKENING

55 57 60 61 63

ORGANOGRAM

64


5

Jaarverslag 2012

Dienstencentrum ‘t Weyerke Kwaliteitsvolle, gespecialiseerde zorg op maat Zo luidt de titel van de nieuwe voorstellingsfolder van ons dienstencentrum. In dienstencentrum ’t Weyerke gaan we resoluut voor kwaliteitsvolle en gespecialiseerde zorg op maat aan kinderen en volwassenen met een beperking. Ben je op zoek naar dagopvang voor een kind of jongere tot 21 jaar met een meervoudige beperking? Dan kan je terecht in semi-internaat ’t Trapke waar een multidisciplinair team de totale ontwikkeling opvolgt. Doel is de ontwikkeling stimuleren maar ook mogelijkheden onderhouden, met voldoende aandacht voor rust en ontspanning. De bezigheidstehuizen van ’t Weyerke bieden op hun beurt dagen nachtopvang aan volwassen personen met een beperking. Elke bewoner kan van hieruit zijn leven zelf uitbouwen op het vlak van thuis, werk, vrije tijd,… eventueel met ondersteuning van een zorgconsulent. De dagcentra voorzien aangepast werk en zinvolle dagbesteding in verschillende ateliers (semi-industrieel, crea/winkel, jobs, catering) en groepen. In het nursingtehuis kunnen volwassenen met een diep mentale, meervoudige of niet aangeboren handicap terecht voor aangepaste woonopvang. De goed aangepaste woningen zijn gelegen in een rustige en groene omgeving, vlakbij de dorpskern van Zolder. Hier is leven zo normaal als mogelijk en zo speciaal als nodig. Het kortverblijf biedt ondersteuning aan gezinnen die een tijdelijke opvang zoeken voor hun familielid met een beperking. De concrete vraag van de cliënt of zijn/haar familie is ook hier richtinggevend.

Sterk in zorg op maat en er is meer: Advies en ondersteuning in de thuissituatie Crisisopvang Aandacht voor gezondheid en veiligheid Vervoersdienst (ook voor rolstoelgebruikers) Therapiecentrum met aangepaste accommodatie (therapiebad, waterbed, luchtkussen, snoezelruimte, trilvloer,..) Vormingsaanbod voor zorggebruikers en hun families Neerhof met kleinvee Vakantieformules


6

Jaarverslag 2012

Logistieke dienstverlening (grootkeuken, wasserij, technische dienst, administratie…) Ondersteuning en samenwerking binnen vzw Stijn Dynamisch personeelsbeleid Actieve vrijwilligerswerking Extra fundraising (naast overheidssubsidiëring)

Erkenningscijfers Het dienstencentrum voor personen met een handicap 't Weyerke wordt met ingang van 1 juni 2006 tot 31 december 2009 als volgt erkend in het raam van het Vlaams Agentschap voor Personen met een handicap (VAPH): - als semi-internaat en als dagcentrum:

met een totale capaciteit van 66 plaatsen, voor het opnemen van niet-schoolgaande gehandicapte kinderen van 0 tot 21 jaar, met matig of zwaar verstandelijke en/of motorische stoornissen van groep B, met eventuele bijkomende stoornissen en van gehandicapte volwassenen, niet bekwaam om een officieel erkende beschuttende werkplaats te bezoeken, waarvan er maximaal 18 in het semi-internaat mogen opgenomen worden, in het bovenvermelde hoofdgebouw (Domherenstraat 3 3550 Heusden-Zolder), in het gebouw gelegen Hekstraat 84 3580 Beringen en in de gebouwen gelegen Kleuterweg 18/1 3550 Heusden-Zolder. - als tehuis voor niet-werkenden:

voor het opnemen van 124 gehandicapte volwassenen, niet bekwaam om een officieel erkende beschuttende werkplaats te bezoeken, waarvan - 114 matig of zwaar verstandelijk gehandicapte personen en - 9 motorisch gehandicapte personen, met eventuele bijkomende stoornissen, en waarvan er maximaal 100 kunnen opgenomen worden onder het stelsel nursingtehuis, in de gebouwen gelegen: - Domherenstraat 5-6-7-8-10-12-14-16-18 en 20 te 3550 Heusden-Zolder - Pastoor Grausstraat 5-7 te 3583 Beringen en - Hekstraat 80-82 te 3580 Beringen - als tehuis voor kort verblijf, genaamd 'De Haven':

voor het opnemen van 7 verstandelijk of motorisch gehandicapte niet-schoolgaande kinderen en volwassenen, met eventuele bijkomende stoornissen, in het bovenvermelde hoofdgebouw.


7

Jaarverslag 2012

D e op dr ac ht v an de R a a d v a n T o e z ic h t Woord van de voorzitter: verder kijken dan vandaag In het voorbije werkjaar is ontegensprekelijk heel veel nagedacht over de nakende veranderingen in onze zorgsector en is er veel gereflecteerd over de toekomstige evolutie in de zorg. Projectgroepen en werkgroepen werden gestart om een gepast antwoord te formuleren op nieuwe vragen en evoluties. In 2012 werden eerder genomen beslissingen om ’t Trapke te verbouwen en Hof van Loon te bouwen uitgevoerd en kreeg het concept van de nieuwe keuken stilaan vorm. Het is duidelijk dat de grote uitdaging voor ‘t Weyerke (en voor vzw Stijn) is om niet terug te kijken maar integendeel om de toekomst in de context van het Vlaams meerjarenplan resoluut voor te bereiden. In 2012 is de noodzaak om ons verder aan te passen en om te sleutelen aan de verbetering van de zorgkwaliteit gebleken. De raad van toezicht van ‘t Weyerke en de raad van bestuur van vzw Stijn hebben naast de opvolging en de controle van de operationele werking als belangrijkste opdracht om een strategische blik te hanteren en verder te kijken dan vandaag, om te kijken naar de langere termijn. Het beleidsplan 2020 (het Vlaamse meerjarenplan) met persoonvolgende financiering wordt elke dag beetje bij beetje duidelijker maar er zijn ook nog veel vragen. Alleszins zet het de ganse organisatie aan om het nodige huiswerk te maken . ‘t Weyerke bespreekt nu al een aantal bijsturingen om het zorgaanbod een meer vraaggestuurde dimensie te geven. Ook zorggebruikers en personeelsleden hebben terecht vragen bij deze veranderingen. Anderzijds begrijpt ook iedereen dat anticiperen op wat gaat komen de enige optie is. 2012 zal in de geschiedenis van ’t Weyerke worden gearchiveerd als een overgangsjaar van zoeken, reflecteren, toetsen, overleggen…. om onze zorg inhoudelijk en kwalitatief verder aan te scherpen. De zorggebruiker zal in de toekomst meer dan ooit zelf de sleutel in handen hebben en dit is iets waar de sector nog maar het begin heeft van gezien! Louis Mentens Voorzitter Raad van Toezicht


8

Jaarverslag 2012

Startnota ‘Klaar voor de Toekomst’ In het licht van de zorgvernieuwing (Perspectief 2020) moeten we straks klaar staan voor de zorgvragen-met-budget die op ons afkomen. Maar de wens tot reorganisatie is er ook zonder de geplande zorgvernieuwing van de overheid. We willen in ’t Weyerke nog meer vraaggestuurd werken en de expertise in de verschillende afdelingen onderling beter uitwisselen. Het komt erop neer onze dienstverlening, onze servicepakketten maximaal te harmoniseren. De inhoud van elk aanbod in huis zou voor iedereen duidelijk en door alle afdelingen goed gekend moeten zijn. Sommige personeelsgroepen staan hierin verder dan andere. De directie is van mening dat de “sociaal-pedagogische diensten” (1) en de “dagbesteding” (2) momenteel het verst staan: 1) Er wordt al langer nagedacht over het laten opvolgen van de CRZ (Centrale Registratie Zorgvragen) door één persoon, er zijn (op niveau vzw Stijn) besprekingen aan de gang over het functieprofiel van de maatschappelijk werkers voor de Dienst Opstap en intern is er ook al heel wat gediscussieerd over de taakomschrijvingen van zorgconsulent/zorgcoördinator/sociale dienst. Bij hen is er zeker een brede consensus om te proberen meer naar elkaar toe te groeien, om kritisch te durven kijken naar hetgeen goed is en naar wat beter kan. 2) In wezen is er weinig verschil tussen de therapeuten van het nursingtehuis en ’t Trapke, en de personeelsleden van de dagcentra en De Vlieger: ze zijn allemaal bezig met het aanbieden van activiteiten en zinvolle dagbesteding (in ’t Trapke komt daar nog ontwikkelingsstimulatie bij). Het onderscheid zit tot op vandaag voornamelijk in de verschillende doelgroepen, maar met de geplande budgetfinanciering zal het begrip “doelgroep” stilaan vervagen, net als de grenzen tussen de afdelingen. Dit zal in eerste instantie voelbaar zijn in de dagbesteding. Bovendien is er vandaag al heel wat overlapping: bewoners van het nursingtehuis die dagbesteding krijgen in het activiteitencentrum van Zolder, of de lang betrachte en eindelijk gerealiseerde doorstroming van ’t Trapke naar het dagcentrum. Daarom hebben we beslist om twee werkgroepen te vormen die elk voor hun eigen werkgebied verder zullen nadenken hoe we best te werk gaan om nog meer vraaggestuurd te werken en de expertise in de verschillende afdelingen onderling beter uit te wisselen. Hiermee is ook meteen gezegd dat de volledige integratie tot telkens één team voor heel ’t Weyerke één mogelijke, maar zeker niet de enige uitkomst is van het denkproces. Andere constructies, al dan niet binnen het huidige afdelingenmodel, kunnen even (of nog meer) waardevol of efficiënt blijken. Het kader schetsen waarbinnen deze werkgroepen aan de slag gaan en duidelijk omschrijven waaraan de oplossingen, de voorstellen straks moeten voldoen is niet zo eenvoudig. Niemand kan immers in de toekomst kijken, we kunnen enkel verdergaan op de lijnen die door de minister zijn uitgezet, de actuele trends in de sector en onze eigen ervaringen met de huidige manier van werken (pro’s en contra’s). Wel kunnen we enkele basisprincipes vooropstellen waar iedereen het mee


9

Jaarverslag 2012

eens is (of noodgedwongen moet mee eens zijn) en die de uitgangspunten vormen voor verdere discussie: - Elke vraag van elke zorggebruiker wordt grondig beluisterd. De zorgvraag primeert. De zorgvrager wordt hierbij duidelijk geïdentificeerd (wie bepaalt de zorgvraag: persoon met een beperking, familie, contactpersoon, wijzelf, anderen…). - Wat het eigen netwerk en de reguliere diensten kunnen aanbieden, bieden wij zelf niet (meer) aan. Ook externe sociale diensten (DOP), externe therapeuten (zelfstandige vpk., kiné, logo, …) en bestaande vrijetijdsorganisaties kunnen mogelijk een alternatief vormen. - De inhoud van elk zorgaanbod is transparant en laagdrempelig: voor iedereen binnen en buiten de organisatie gekend, duidelijk en vlot toegankelijk. We dienen ook voldoende flexibel te zijn om ons indien nodig snel aan te kunnen passen aan een veranderende context. - We blijven streven naar maximale of minstens optimale kwaliteit van de zorg. “De lat lager leggen” enkel als het echt niet anders kan. - “U vraagt, wij draaien” is onmogelijk: de vraag wordt ernstig genomen, maar het aanbod dat wij doen moet haalbaar en betaalbaar zijn. - Meer doen (creatief) zonder meerkost of zelfs met minder middelen is de grote uitdaging voor de toekomst. - Wat ambulant kan, dient ambulant aangeboden en krijgt voorrang op het duurdere residentiële alternatief. - In de mate van het mogelijke moeten we ernaar streven één of andere vorm van solidariteit tussen zorggebruikers in stand te houden. En als er toch zorg op twee snelheden ontstaat, zullen we verplicht zijn ons daaraan aan te passen. In die zin dienen we na te denken over wat “basiszorg” en wat “extra zorg” is (afhankelijk van de budgetten). - Positief naar buiten treden en “marketing” worden zeer belangrijk. - Out of the box denken, buiten de huidige referentiekaders en wettelijke bepalingen, maar ook buiten de huidige interne barrières (!), is een must. Hiervan uitgaande is het aangewezen dat beide werkgroepen hun speelveld zo ruim mogelijk verkennen, zich vormen in de brede zin: literatuur doornemen, de markt exploreren, eventueel interessante projecten bezoeken, voor- en nadelen van mogelijke opties grondig bediscussiëren, ... om straks vernieuwend te kunnen denken. Het hele proces mag niet uitdeinen tot in het oneindige: bedoeling is om eind 2013 een rapport met aanbevelingen te presenteren. De directie zal dan in samenspraak met de Raad van Toezicht en de Raad van Bestuur van vzw Stijn de nodige beslissingen nemen en een eventueel veranderingsproces in gang zetten. Jan Thiry Algemeen directeur


10

Jaarverslag 2012

Getuigenissen vanuit de Raad van Toezicht Profit en non-profit kunnen van elkaar opsteken. Samen sterk! De bedrijfsfilosofie van Damhert is ondernemen met respect voor mens, dier en milieu maar ook voor de ander(s)en ! Jarenlang steunden wij goede doelen in het buitenland met steeds de vraag of de ingezamelde gelden wel goed zouden terechtkomen. Vandaag de dag zien we dat er zovele zinvolle projecten ‘om de hoek’ liggen, in onze eigen gemeente HeusdenZolder, zoals ’t Weyerke. Inmiddels zijn er in ons bedrijf Damhert 2 enthousiaste medewerkers van het dagcentrum aan de slag: Eric als assistent-chauffeur en Patrick in het magazijn. Na een paar telefoontjes van Linda en een bezoek van Louis, de voorzitter, ben ik sinds 2008 lid van de Raad van Toezicht van ‘t Weyerke. Toen was ik als enige ondernemer een ‘vreemde eend’, maar het is net die diversiteit tussen de leden die de zaken doen evolueren! Hierbij ben ik heel content dat ik, vanuit mijn ondernemersstandpunt en ideologie, mijn steentje kan bijdragen aan ‘t Weyerke. Tijdens de vergaderingen boeien mij vooral de aandachtspunten voor personeel, alsook deze van de steunacties waarbij ik mijn standpunten toelicht en een concrete bijdrage probeer te leveren. Het is en blijft een wereld van verschil: de profit en de non-profit sector maar ik ben ervan overtuigd dat beide van elkaar kunnen opsteken. Samen sterk! Voor ons moet het ook ‘niet altijd opbrengen’. Ik probeer een voorbeeldfunctie te zijn voor andere ondernemers. Aan de andere kant creëert ondernemen ook een dynamiek in de sociale samenleving. Het brengt een meerwaarde. Het helpt vele zaken vooruit in de samenleving; het helpt ook mensen vooruit! Daarbij mijn warm respect voor al de vrijwilligers die zich inzetten voor de mensen van ’t Weyerke… zij bewijzen iedere dag hoe belangrijk de boodschap is dat we veel meer op elkaar moeten passen dan op elkaar letten... Grete Remen zaakvoerder Damhert Nutrition Heusden-Zolder en moeder van 5 kids

Voor mij is de Raad van Toezicht nog een leerschool Ikzelf en onze firma Lynen Industrial Carpentry hebben ’t Weyerke jaren terug leren kennen via Belfort International, waarvoor wij toen 3 à 4 keer per jaar zo’n 500 000 ronde stokjes van 6 mm diameter moesten schaven en vervolgens in het dagcentrum van Beringen moesten leveren. De medewerkers van het dagcentrum staken deze ronde stokjes in plastic draagtassen als verstevigde handvaten. Dit was onze eerste kennismaking met ’t Weyerke. En 10 jaar geleden zijn we gestart met de jaarlijkse aankoop in ’t Weyerke van truffels en pralines als relatiegeschenk naar onze klanten


11

Jaarverslag 2012

toe. Regelmatig kopen we ook geschenken aan in Atelier Idee bijv. om ons personeel een kerstgeschenk te geven. Jaarlijks tracht ik met een kleine groep aanwezig te zijn op het Lentebuffet en de Dinner Dance. Ik vind het tof dat onze firma op deze wijze ’t Weyerke kan steunen. Als ondernemer krijg je wekelijks de vraag om de één of andere organisatie te sponsoren. Men kan helaas niet alles doen en vandaar de keuze voor ’t Weyerke. Waarom zouden wij een organisatie ergens ver weg kiezen als we er eentje bij ons in de buurt hebben? Wij hebben in het verleden al enkele keren ons personeelsfeest laten verzorgen door Wim Janssen in jullie gebouwen. Eén maal hebben wij een rondleiding georganiseerd in de verschillende wooneenheden. Zo hebben onze personeelsleden te samen met hun echtgenoten de mogelijkheid gekregen om ’t Weyerke van dichtbij te leren kennen. Onbekend is onbemind toch? Met de Ondernemersclub LummenHeusden-Zolder (OCLHZ) hebben we ’t Weyerke ook al bezocht. Nu ikzelf bestuurslid ben van OCLHZ tracht ik daar ook zoveel mogelijk de activiteiten van ’t Weyerke te promoten. Wat niet altijd even gemakkelijk is in deze woelige economische tijden waar iedereen de knip op de portemonnee houdt. Ik ben nog maar net één jaar lid van de Raad van Toezicht. Voor mij zijn de vergaderingen van de Raad van Toezicht nog een leerschool wat de interne werking betreft. Het verbaasde mij wat een grote organisatie de groep van vzw Stijn is en bewonder al deze mensen die hier op de een of andere manier aan meewerken. In de toekomst wil ik me blijven inzetten om de werking van ’t Weyerke te ondersteunen en ook de steunacties in de mate van mijn mogelijkheden. Een dikke proficiat aan alle personeelsleden, de directieleden en de vrijwilligers van ’t Weyerke met de mooie realisatie tot hiertoe. Bouw zo verder, zodat in de toekomst voor iedere persoon met een handicap die er nood aan heeft een goede thuis of verzorging kan gegeven worden. Peter Lynen General Manager Lynen Industrial Carpentry

Wie van ’t Weyerke mag deel uitmaken, kan daar geen ‘nee’ op zeggen… In mijn loopbaan als directeur van het Sint-Franciscuscollege in Heusden heb ik vele jaren mogen ervaren met welk enthousiasme de leerlingen, die voor stages of voor andere ervaringen in ‘t Weyerke geweest waren, terugkwamen. De grote inzet van zo velen maakte indruk op hen. Toen ik een tijdje geleden mijn ervaringen als organisator van de vliegshow van Hechtel in een boek neergeschreven heb, was het ook logisch dat ik de opbrengst schonk aan dé zorgverstrekker van Heusden-Zolder bij uitstek. Nadien ben ik tot de Raad van Toezicht mogen toetreden. Hoewel dat voor mij een onbekende omgeving was, ontmoette ik daar hetzelfde aanstekelijke vuur dat ik vroeger al gezien had bij vele medewerkers en bestuursleden, niet in het minst bij Etienne Sermon die ik uit de schooltijd kende. Geen ingewikkelde taal, maar een duidelijke, klantgerichte visie en dynamiek: dat kenschetst de mensen die achter ’t Weyerke staan. Soms


12

Jaarverslag 2012

doorkruist door wat de maatschappij via haar instellingen voor onze gasten over heeft. Mijn bedoeling is om meer mensen hiermee kennis te laten maken. Ik hoop bij tot nu toe minder gekende bronnen steun te kunnen vinden voor al die goede zaken die zovele medewerkers en vrijwilligers, in welke functie ook, realiseren voor kwetsbare mensen die ondertussen ook familie van jullie én van ons zijn. Wie van ’t Weyerke mag deel uitmaken, kan daar geen ‘nee’ op zeggen. Gilbert Buekenberghs

Bij de start Bij de start krijgt elk kind een rugzakje mee. Het ene zit barstensvol, het andere slechts de bodem gevuld. Sommigen lopen hups met hun gewicht door alle straten van het leven. Bergop. Bergaf. Als een sneltrein voort. Anderen tillen zwaar aan hun lichtgewicht. Ze kijken naar hun zusjes, broertjes die al om de hoek zijn verdwenen. Ze zijn niet jaloers, alleen boos als hun gillen, hun halve woorden niet begrepen worden. Soms komen de lichtgewichtjes met een duwtje in de rug en een zachte blik traag hogerop. Dan zie je ze stralen. Zie je. Zien zij de top van de berg dichterbij.


13

Jaarverslag 2012

Visietekst stervensb e g e l e id in g , afscheid nemen en r ouw en Reeds meerdere jaren wordt er in het nursingtehuis actief aan stervensbegeleiding gedaan, is men bij overlijden van bewoners en hun familieleden bewust bezig met het proces van afscheid nemen en rouwen. Tegelijkertijd was er een visietekst i.v.m. omgaan met het levenseinde waarmee men niet meer zo gelukkig was. Beide processen leidden eind 2012 tot deze vernieuwde visietekst, toepasselijk voor elke woonopvang in ’t Weyerke.

Als ik doodga hoop ik dat je erbij bent dat ik je aankijk, dat je mij aankijkt dat ik je hand voelen kan… Remco Campert Door de veroudering van de populatie worden we in de woonopvang de laatste jaren steeds vaker geconfronteerd met het overlijden van bewoners of van mensen uit de omgeving van de bewoner. Vandaar de behoefte aan een visietekst. Het belangrijkste doel van de visietekst is om stervensbegeleiding, afscheid nemen en rouwen als een normaal onderdeel van het leven te beschouwen, als bij het leven horend. En dus ook bij het leven van de bewoners.

Stervensbegeleiding Vanuit onze beleidsvisie proberen we de stervende bewoner in zijn vertrouwd milieu te laten sterven. Bij palliatieve bewoners kan Pallion, de palliatieve thuiszorgequipe van Limburg, ingeschakeld worden. Om een bewoner goed te kunnen begeleiden in zijn laatste levensfase en stervensproces dienen we in gesprek te gaan met de bewoner en /of zijn vertegenwoordiger. Hoe ziet men zijn/haar verdere leven? Therapeutische mogelijkheden dienen in vraag gesteld te worden. Het is immers niet


14

Jaarverslag 2012

omdat iets medisch mogelijk is dat het ook moet uitgevoerd worden. We beseffen dat dit zelden een zwart-wit keuze is. Dialoog, goede zorg in dialoog is ook in deze levensfase noodzakelijk. Door niet langer te behandelen of een behandeling af te bouwen of te stoppen, respecteer je soms het natuurlijk stervensproces.

Afscheid nemen Waakmomenten zijn vaak moeilijk te bepalen en gebeuren steeds in overleg met de arts. Deze momenten kunnen opgenomen worden deels door familie, deels door leefgroeppersoneel. Wanneer de bewoner in de leefgroep overlijdt, kan hij voor een korte periode op een persoonlijke manier opgebaard worden op de eigen slaapkamer. Het verzorgen van het overleden lichaam kan een belangrijk ritueel zijn in het verwerkingsproces. Familieleden en/of begeleiders die hieraan willen meehelpen, krijgen hiertoe zeker de kans. De familie zal in de periode van afscheid nemen nauw betrokken worden. Met hen worden ook alle praktische dingen besproken. In heel dit proces willen we ook de medebewoners niet uit het oog verliezen. Ook zij krijgen de kans om op hun eigen wijze afscheid te nemen van de overleden medebewoner.

Rouwen Vroeger dacht men dat mensen met een verstandelijke beperking geen rouwproces doormaakten. Of ze werden niet bij het rouwproces betrokken vanuit een gevoel van (over)bescherming: waarom zouden we hen nog meer verdriet aan doen? Wat niet weet, niet deert… Vanuit literatuur en ervaring merken we dat het essentieel is om hen zo concreet mogelijk te betrekken. Cognitief en woordelijk kunnen ze het vaak niet begrijpen, maar ze voelen heel goed aan dat er “iets” is. Bij het overlijden van een betekenisvol iemand is het belangrijk om ook de bewoner afscheid te laten nemen. Door het overweldigd zijn door eigen verdriet, is het voor familie vaak moeilijk om het afscheid nemen door de bewoner er nog bij te nemen. Dan kan met hen bekeken welke rol de leefgroepbegeleiding hierin kan spelen en hoe de bewoner afscheid kan nemen. In de leefgroep zelf probeert de leefgroepbegeleiding open te staan en in te spelen op alle vragen van de bewoner hierover. Ook is het van belang om bepaalde routines in de leefgroep zoveel mogelijk te laten doorlopen. Dit geeft de rouwende bewoner vaak een deugddoende houvast ondanks de ingrijpende verandering. We zijn er ons van bewust dat het rouwproces van de begeleiding impact kan hebben op het rouwproces van de bewoners. Het is een meerwaarde voor de bewoners wanneer begeleiders hun eigen kwetsbaarheid en verdriet toelaten en de bewoner eerlijke informatie geven. Onze begeleiders werken vaak jaren met dezelfde bewoners en geven naast hun professionele zorg ook een warme zorg. In zekere zin zijn ook zij ‘mantelzorgers’ van de bewoners en gaan zij ook door een rouwperiode. Zich kwetsbaar tonen ten opzichte van elkaar en van de bewoners en hierbij kunnen leunen en steunen op elkaar is op zo’n moment voor iedere betrokkene belangrijk. Samen de moeilijke momenten beleven en deze samen verwerken…


15

Jaarverslag 2012

Palliatieve zorg Verlichten wat pijn doet. Genezen wat gewond is. Horen wat niet gezegd is. Opmerken wat niet gezien wordt. Stil zijn als woorden te veel zijn. Luisterend spreken zonder te praten. Meetrekken door het onzekere. Meegaan tot het einde. Waardering tonen voor het goede. Verbijstering delen om het verschrikkelijke. Doen wat je belooft, liefde en warmte Toevoegen aan de goede zorg.


16

Jaarverslag 2012

Semi-internaat 2012 was voor ’t Trapke een jaar met veel ondernemingszin! Er werd gedacht, bedacht, gepland, uitgesteld, uitgevoerd, bijgestuurd,…. zowel binnen als buiten het gebouw van ’t Trapke! We belichten hier kort 3 ondernemingen:

Stimulatiegroep Prikkel van start Reeds enkele jaren trachten we meer systematisch ons aanbod op maat van de kinderen aan te bieden. Ook de methodiek “Ervaar het maar” werd meer ingeburgerd. Zodoende streven we naar een kwaliteitsvolle dagbesteding! Dit is ook sinds 2010 ons verbeterproject/ kwaliteitsplan op lange termijn. Naast het invoeren van verschillende nieuwe activiteiten zoals Beleven In Muziek (BIM) of de Hokus Pokus Toverdoos rond basiscommunicatie ging in september 2012 de ‘stimulatiegroep’ PRIKKEL van start. We komen een keer per week samen met een viertal kindjes gedurende een uurtje en zitten rond een tafel. We zijn met 2 begeleiders. We trachten zo dicht mogelijk bij de belevingswereld van het kind aan te sluiten, rekening houdend met wat op dat ogenblik kan, mogelijk of nodig is. Bij “Prikkel” werken we aan ontwikkeling en begrijpen van de leefwereld door allerlei prikkels aan te bieden en daarbij de verschillende zintuigen aan te spreken. Naast aandacht voor de zintuiglijke ontwikkeling is er ook aandacht voor de motorische en communicatieve ontwikkeling. De intentie tot communicatie gaan we prikkelen en vergroten. De kinderen worden als groepje aangesproken, dikwijls ook wordt een prikkel bij elk kind om beurt enkele keren herhaald. De actieve betrokkenheid wordt hiermee gestimuleerd. Door niet de hele tijd actief betrokken te worden, creëer je ook momenten om even tot rust te komen of even te wennen aan het materiaal of de prikkels voordat die dichterbij komen. We beginnen en eindigen steeds volgens hetzelfde ritueel omwille van de herkenbaarheid. Zo ontstaat binnen een veilige structuur enige ruimte waarin wisselende onderwerpen aan bod kunnen komen. Een heel belangrijke rol in de stimulatiegroep Prikkel speelt “Dodo”, de klaspop, een karaktervolle kip. Ze heeft een vaste rol bij het begin- en eindritueel en bij het aanbrengen van thema’s en materiaal. We werken rond dezelfde thema’s als diegene die tijdens de andere activiteiten van ‘t Trapke aan bod komen.


17

Jaarverslag 2012

De verbouwing van ’t Trapke is een feit In 2012 werd begonnen met de verbouwing van ’t Trapke m.n. de uitbreiding van de 3 leefruimtes en de verbinding van de groepen met het therapiegebouw ’t Ladderke middels een polyvalente ruimte, in totaal 332 m². Elke groep wordt ± 70 m² groter. De eerste bouwstenen werden figuurlijk reeds gelegd in 2008-2009. De architect gaf vervolgens onze ideeën meer vorm. En dan volgde het paperassenwerk: bouwaanvragen bij de gemeente en provincie, indienen van een VIPA-dossier, bodemattest, stabiliteitsplanning,...Begin 2012 kregen we meer zicht op de technische uitrustingen opgesteld door Axis. Pas in mei 2012 vond de openbare aanbesteding plaats. De planning was al volgt:eerst de polyvalente ruimte volledig afwerken, vervolgens zou elke groep 1 voor 1 afgewerkt worden. Elke groep zou dan tijdelijk even verhuizen naar de polyvalente ruimte. Na de aanbesteding gebeurde aanvankelijk alles snel. ’t Ladderke moest ontruimd worden. De kinesisten, logopediste en spelbegeleidster vonden hun stek in ’t Trapke zelf. De kinesitherapeuten, oefenen nu in het oude kinelokaal, soms met vier tegelijk. De logo en het spelaanbod gaan door in de bureau van de medisch sociaal coördinator. Ook deze laatste moest verhuizen naar het bureel van de staf. Na de vakantiesluiting van ’t Trapke werd de werfomheining geplaatst en vervolgens startte de graafwerken. Alles wordt zeer nauwlettend opgevolgd door de bouwcommissie. Wekelijks hebben zij werfvergadering met de betrokken partijen.

De snoezeldoetuin We schrijven 2006/2007. Het prille begin van een snoezeldoetuin. Ideeën werden verzameld, tuinen bezocht, een firma aangesproken voor een tuinontwerp, sponsors gezocht,… We noemen het een snoezel-doe-tuin omdat we 2 doelen voor ogen hebben: - enerzijds moet de tuin tot ontspanning leiden, tot het aanspreken van alle zintuigen (“snoezel”), en tot het genieten van de natuur en de elementen die erin aangebracht zijn. - anderzijds moet de tuin uitdagen om actief bezig te zijn (“doe”). In 2012 kreeg dit project een versneld tempo omdat we een groot bedrag ontvangen hadden van 2 sponsors. Het Hart voor Limburg schonk ons € 7500 en Fortis Foundation € 16 500. Daarnaast ontvingen we nog sponsoring van mensen, verenigingen die ’t Trapke een warm hart toedragen. We gingen verder op zoek naar aangepaste en ‘betaalbare’ speeltuigen. Eind 2012 zijn we de gelukkige bezitters van een vogelnest-, een rolstoelschommel, een ruizelschuif, een draaimolen voor 2 rolstoelen, een schommel met 2 aangepaste kuipen en een parkbank. Dit prijsplaatje bedraagt ongeveer € 25 000. We willen onze tuin nog uitbreiden met een klank-, geur- en waterelement en een rustige herdenkingsplaats. Een betonnen fietspad zal de verbinding worden tussen ’t Trapke en de woonopvang zodat ook zij kunnen genieten van de tuin. Na de verbouwingswerken aan de leefgroepen zullen we in de zomer 2013 de snoezeldoetuin verder uitwerken. Voor deze uitbreiding gaan we verder op zoek naar sponsoring. Zo zal onze droom toch werkelijkheid worden!


18

Jaarverslag 2012

Om jou, mijn kind is het begonnen Kom, raak mijn hart en voel wat ik voel Kom, spiegel je ogen in de mijne en begrijp mijn tranen van pijn en vreugde om jou, mijn kind Om jou, mijn kind wil ik er zijn vandaag en steeds zolang jij er bent zolang ik er zal zijn Om jou, mijn kind


19

Jaarverslag 2012

Dagcentrum – b e z ig h e id s t e h u is – kortverblijf Een terugblik op 2012 Naast het verzekeren van een dagdagelijkse kwaliteitsvolle werking in de verschillende entiteiten van onze afdeling willen we volgende initiatieven toch even extra vermelden voor het afgelopen jaar: - de opstart van ons kunstenproject in september i.s.m. de Academie voor Beeldende Kunsten van Heusden-Zolder; - de verbouwingen en renovatiewerken in leefgroep 1 van het Zolders ActiviteitenCentrum die ons in staat zullen stellen om onze medewerkers ook op vlak van accommodatie nog betere antwoorden te kunnen geven op hun zorgvragen; - de DVD Begeleid Werken, weliswaar een vzw Stijn-realisatie maar met een substantiële/belangrijke inbreng vanuit onze afdeling (via @work); - de verdere uitbouw en verankering van eerder opgestarte maar toch nog vrij recente werkvormen (HAC en leefgroep 3 in ZAC); - de collectieve bevraging/tevredenheidmeting m.b.t. onze woonvormen waarvan de positieve resultaten ons aanmoedigen om zo verder te werken Om ‘klaar voor de toekomst’ te zijn, werden voor volgende projecten de voorbereidingen in 2012 opgestart of verder gezet: - mogelijk samenwerkingsverband atelier de Doos (Bac) met de collega’s van de Werkmix in Zonhoven - mogelijkheden van leefgroepswerking in het Berings ActiviteitenCentrum: opstellen van een stappenplan - onderzoek naar de (toenemende) nood aan dagopvang binnen de bezigheidstehuizen en hoe dit realiseren? - hoe de resterende mogelijkheden qua infrastructuur (appartement/studio) binnen bezigheidstehuis ’t Vlot (Beringen-Paal) op vlak van begeleide woonvormen in de toekomst invullen: eerste verkennende gesprekken en overlegmomenten;


20

Jaarverslag 2012

Inhoudelijk: - hoe kan de visie en methodiek van Gentle Teaching onze werking ondersteunen en verdiepen? Kennismaking en introductie. - accent op emotionele ontwikkeling: introductie van de schaal voor emotionele ontwikkeling (SEO-R) … kortom, nog heel wat uitdagingen voor de toekomst! Luc Eersels Stafmedewerker zorg

Zac 1 was dringend aan renovatie toe Iedereen was het er over eens! Zac 1 was dringend aan renovatie toe! De bouw deed al 23 jaren dienst. Het meubilair had zijn beste tijd gehad en hier en daar waren er sporen van een lekkend dak. Op 1 oktober 2012 verhuisden we met hebben en houden naar de centrale hal. De ploeg van de technische dienst had tijdens de zomer de nodige dakwerken al uitgevoerd. Nu waren het plafond, de kasten, de nieuwe keuken, een nieuwe rustruimte, een nieuwe tv, enz. aan de beurt. Alles werd opnieuw geverfd in aangepaste tinten. Op amper 2 maanden tijd werd de klus geklaard: sinds begin december 2012 zitten we in onze nieuwe leefgroep. Langzaam maar zeker krijgt iedereen en alles zijn plaats. Bij deze nog eens een welgemeende proficiat aan de technische dienst voor een knap staaltje vakmanschap en een dankjewel aan al de sponsors van dit mooie project. Uiteraard is ook iedereen welkom om eens te komen kijken! Medewerkers en personeel van Zac 1

Kunstenproject Wey Art ~ Mey Art Wey Art, Mey Art Binnen het grote gebied van kunst (Art) hebben we een samenwerkingsverband tussen ‘t Weyerke en de Kunstacademie Meylandt. Hier gaan wij als groep en met ondersteuning kunst ontwikkelen: ‘Wey Art’. Kunst die gemaakt is en bepaald wordt door de medewerkers zelf, door hun zelf, door mij zelf: ‘Mey Art’.

Nieuw zorgaanbod Naast het bestaande aanbod binnen het dagcentrum ondervonden we toch nog een leemte. We voelden bij verschillende medewerkers de behoefte om iets te creëren louter van uit zichzelf en zonder prestatiedruk. Een activiteit waarin ze hun creatie maken, volgens hoe zij het voelen of zien en elk binnen hun mogelijkheden. Deze nood konden we het best omschrijven als het maken van persoonlijke kunst.


21

Jaarverslag 2012

Verloop Daar we hierin zelf niet zo veel ervaring hebben om dit ook goed te begeleiden gingen we op zoek naar een gespecialiseerde partner. Al snel kwamen we terecht bij de kunstacademie van Heusden-Zolder, de Kunstacademie Meylandt. Esther, lerares aan deze Academie, was onmiddellijk enthousiast en vond het een hele uitdaging om ons mee te begeleiden. We zaten ook heel snel op dezelfde golflengte over wat de inhoud van deze namiddag zou kunnen zijn. Dan was het nog wat onderhandelen over de financiële kant die voor een groot deel door eigen middelen van de afdeling wordt bekostigd. Met 8 medewerkers (7 van het dagcentrum en 1 bewoner van het nursingtehuis) gaan we nu sinds september 2012 elke vrijdagnamiddag van 13u15 tot 16u30 uur naar de kunstacademie in het kasteel Meylandt. Hier kunnen we beschikken over een prachtig leslokaal waarin we in alle rust kunnen werken. De deelnemers van dit project zijn vrij om te doen wat ze willen binnen het deelgebied tekenen en schilderen. Ze kunnen kiezen of ze werken aan een tafel, of aan een schildersezel, of ze werken met potloden, vetkrijt, houtskool, met verf… Er hangen in het lokaal andere werken waaruit ze inspiratie kunnen halen of ze kunnen boeken raadplegen. Maar de meeste werken groeien gewoon vanuit hun zelf. Esther ondersteunt iedere deelnemer individueel door tips te geven, andere technieken aan te bieden,…maar vooral door hun werk op een positieve en stimulerende manier te beoordelen. We merken nu dat ieder een eigen specifieke stijl ontwikkelt. Er zijn prachtige werken bij die gezien mogen worden! Ook binnen de academie zien we en ervaren we dat we daar een plaats hebben gekregen. We merken dat de kritische houding ook daar fel afneemt. We worden goed verzorgd en geapprecieerd. Regelmatig springen ook anderen eens binnen om een kijkje te nemen of om deel te nemen. Bijv. een grootmoeder die samen met haar kleindochter een werk komt maken of een ‘reguliere’ leerling die regelmatig met ons komt meedoen, leerkrachten die bij ons werken ontlenen om in hun les te gebruiken,… van integratie gesproken! Momenteel buigen we ons over het thema “eigenaarschap”. Volgens artikel 27 “Iedereen heeft recht op de bescherming van de geestelijke en materiële belangen, voortspruitende uit een wetenschappelijk, letterkundig of artistiek werk, dat hij heeft voortgebracht” en hoe gaan wij daar mee om in dit kunstenproject?

Toekomst Eind 2013 houden we onze eerste ‘publieke’ tentoonstelling in het kerkje van Laak in Houthalen. Er zijn plannen om samen te werken met Art 27 vzw die een project uitwerken rond kunst in het noorden en zuiden. Maar ondertussen genieten we, want het fijne van deze activiteit is dat onze medewerkers in alle rust in een kunstzinnige omgeving iets kunnen creëren wat helemaal vanuit henzelf komt. Wat is kunst meer dan dat? Guido Vanderkrieken Teamcoach De Vlieger


22

Jaarverslag 2012

Nursingtehuis Aandacht voor emotionele ontwikkeling In onze cultuur wordt er vooral nadruk gelegd op het cognitieve aspect van iemands ontwikkeling. Maar voor een evenwichtige ontwikkeling van de persoon is het noodzakelijk dat naast het cognitieve (het kunnen) ook de emotionele aspecten (het aankunnen) ontwikkeld worden. Als er een groot verschil is tussen de cognitieve en de emotionele ontwikkeling resulteert dit in een persoonlijkheid die kwetsbaar is en gevoelig voor het ontstaan van gedrags- en psychische stoornissen. We weten dat de emotionele ontwikkeling bij personen met een verstandelijke beperking vaak lager is dan de cognitieve ontwikkeling. En iemand kan nooit meer dan hij emotioneel aankan. Hier moeten we dus rekening mee houden in onze aanpak en begeleiding. De Schaal voor Emotionele Ontwikkeling bij mensen met een verstandelijke beperking – Revised (kortweg SEO-R genoemd) is gebaseerd op het ontwikkelingsdynamisch model van Anton Dösen. In dit model is er sprake van 5 fases:

1. Adaptatiefase 0-6 maanden - diep verstandelijke beperking ‘Het verwerken van prikkels’ Personen in deze fase zijn vooral bezig met zich fysiek aan te passen aan de buitenwereld (zoals een pasgeboren baby). Ze worden constant heen en weer geslingerd tussen homeostase (= innerlijk evenwicht, veiligheid, rust) en disregulatie (= overspoeld worden/zich verliezen t.g.v. honger, pijn, vermoeidheid, teveel prikkels, gespannen sfeer, …). Personen in deze ontwikkelingsfase hebben moeite om zich aan te passen aan al die prikkels die op hen afkomen, zowel lichamelijk als innerlijk. Als er op lichamelijk vlak iets misgaat (bijv. koude, honger, …) moet dat rechtgetrokken worden en daarvoor zijn ze afhankelijk van hun verzorgers. De begeleiding in deze fase: nadruk ligt op reguleren: d.w.z. dat je als begeleiding gaat zoeken naar zoveel mogelijk evenwicht voor die persoon, naar zoveel mogelijk rust.

2. Eerste socialisatiefase 6-18 maanden - diep verstandelijke beperking ‘Bezig zijn met anderen’ Deze fase wordt ook wel de gehechtheidfase genoemd. Deze personen hebben nog geen eigen ‘ik’, kunnen niet functioneren zonder begeleider, ouder… in de buurt. De persoon ontleent zijn veiligheid aan personen (cfr scheidingsangst). Als begeleider ga je dan ook meer dan ooit bewust de relatie aan met hem/haar. Testgedrag en daarbij horende crisissen kunnen lastig zijn voor de begeleider, maar zijn op zich normaal (adaptief gedrag) binnen deze fase. De persoon test overigens niet, maar tast af, toetst de relatie. De persoon heeft nog veel constante, dichte


23

Jaarverslag 2012

begeleiding nodig om basisveiligheid te ervaren, maar ook structuur en grenzen zijn belangrijk.

3. Eerste individuatie: 18 maanden-3 jaar – ernstig of diep verstandelijke beperking ‘Ik kan het zelf, ik los van iedereen’ De boodschap van de persoon zelf is vaak ‘ik heb u niet meer zo nodig’ (denk aan de koppigheidsfase van peuters met de vele ‘neens’), en het is in de begeleiding ook goed om rekening te houden met die toegenomen nood aan autonomie. Het hoort bij het normale gedrag binnen deze fase en moet door begeleiders ondersteund worden. Maar het ‘ik’ is een ‘ik’ dat nog volop in ontwikkeling is, wat betekent dat van de kant van de begeleider grenzen en ondersteuning belangrijk blijven. De nadruk in deze fase ligt, net zoals in de vorige fase, nog op de relatie ‘persoonbegeleider’. Maar het verschil met de vorige fase is dat je toen nog veel meer constante, dichte begeleiding nodig had om basisveiligheid te ervaren. In fase 3 ga je wel al meer loslaten, je laat de persoon zelf meer ondernemen. Dit doe je goed wetende dat er af en toe mislukkingen kunnen en mogen zijn. Wel is het heel belangrijk dat de persoon, zeker bij mislukkingen, kan terugvallen op de veiligheid van de begeleider!

4. Identificatie 3-7 jaar - matig of ernstig verstandelijke beperking ‘Wat kan ik? Ik zoek naar positieve bevestiging, ik ben iemand’ Ontwikkeling van een extern geweten (anderen moeten zeggen waarom niet of waarom wel) naar een beginnend geïnternaliseerd geweten. Van naast elkaar spelen tot beginnend samen spelen. Beter realiteitsbesef. Van erg impulsief handelen (doen gaat voor het denken) tot beginnend overzien en afwegen van consequenties). Deze personen denken echter nog sterk egocentrisch! (nog niet echt in staat ten volle rekening te houden met andermans gevoelens en gedachten). Voorbeeldfunctie van begeleiders is belangrijk (aanleren van sociaal wenselijk gedrag, op dat vlak mag er al meer verwacht worden dan in de vorige fases vb omgangsregels, …).

5. Realiteitsbewustwording 7-12 jaar - licht of matig verstandelijke beperking ‘Evolutie van een beginnend naar bijna volledig geïnternaliseerd geweten’. Leefwereld van de persoon verruimt opnieuw: buitenwereld wordt belangrijker (er opuit trekken, andere mensen leren kennen, begeleid werk, …). Inzichtelijk leren , leren met vallen en opstaan (personen in deze fase leren uit ervaringen). Begeleiding kan steeds meer ingevuld worden als voorwaardenscheppend en op een afstand, eigenlijk soort van terugvalbasis bij onverwachte vragen of problemen. Ilse Berghs Zorgcoördinator nursingtehuis


24

Jaarverslag 2012

Het overleg zorgplan is gewijzigd Tot nu toe maakten we voor iedere bewoner als voorbereiding van een overleg zorgplan (OZ) om de 3 jaren een syntheseverslag met o.a. een beschrijving van de wassituatie, het slapen, het eten, het weekprogramma, … Dit syntheseverslag bezorgden we ook aan iedere familie. Sinds begin dit jaar hebben we een nieuw computerprogramma in gebruik genomen: het elektronisch zorggebruikersdossier. Vanaf nu zullen we van elke bewoner een volledig elektronisch dossier op computer hebben, dat toegankelijk is voor elke hulpverlener die met de bewoner werkt. De gegevens van de bewoner worden voortaan actueel gemaakt in dit elektronische dossier. Deze manier van werken betekent wel dat er geen apart, mooi gebundeld syntheseverslag meer gemaakt zal worden. Maar de familie kan indien gewenst bij de zorgcoördinator steeds informatie opvragen uit het elektronische dossier van hun familielid. We willen daarnaast ook meer diepgang brengen in het OZ door een ‘thema’ te kiezen dat actueel is voor de bewoner en dat grondig te bespreken. We denken hier bijvoorbeeld aan een kritische kijk op onze omgang met de bewoner, stilstaan bij pijn en de gezondheidstoestand, een vormingsaanbod voor het team,… Daarnaast behouden we in elk OZ zeker nog voldoende ruimte voor besprekingspunten vanuit de leefgroep. Na afloop van het OZ ontvangt de wettelijke vertegenwoordiger zoals voorheen het verslag hiervan in tweevoud. Dit verslag zal zich voortaan wel beperken tot slechts enkele pagina’s, namelijk de weergave van het overleg. Net zoals nu, ontvangen we van de familie graag 1 exemplaar ondertekend terug. Ilse, Isabelle, Cindy, Ann en Heleen, Zorgcoördinatoren van het nursingtehuis


25

Jaarverslag 2012

Logistieke diensten Een nieuwe keuken tegen 2015 Dringend aan vervanging toe Na meer dan 20 jaar trouwe dienst hebben wij besloten om onze keuken op pensioen te laten gaan. De meeste apparaten hebben duidelijk hun beste dagen gehad en zijn aan vervanging toe. Daarnaast wordt onze keuken met een oppervlakte van 300 m² ook te klein. We worstelen met plaatsgebrek in het magazijn, de afwaskeuken, de koelcellen, … Bovendien zijn er door de jaren heen naar aanleiding van uitbreidingen, zowel binnen als buiten ’t Weyerke, verschillende leefgroepen bijgekomen zodat ook de parking van de distributiekarren te klein geworden is. In eerste instantie hebben we er aan gedacht om de bestaande keuken uit te bouwen aan de achterkant van het gebouw. Na verder onderzoek bleek echter dat het hier niet enkel over een uitbreiding, doch ook over een grondige renovatie ging. Daarenboven konden we door de beperkte ruimte achter het gebouw enkel het plaatsgebrek van het magazijn oplossen, en zou de werking van de keuken gedurende langere tijd stilliggen. Een raming van de kostprijs van een renovatie, opgemaakt door externe deskundigen, lag even hoog als de raming voor een nieuwbouw. Deze overwegingen in acht genomen hebben we besloten om voor een volledige nieuwbouw te gaan.

Waar komt de nieuwe keuken? De locatie van deze nieuwe keuken is ingepland in het bos tegenover het dagcentrum aan de achterkant van Huize Berkenbos. In dit nieuwe gebouw zullen we ook een cafetaria en enkele vergaderruimten voorzien. Op de raad van bestuur van vzw Stijn werd in april 2012 beslist om de nieuwe keuken voldoende groot te bouwen zodat de mogelijkheid bestaat om in de toekomst maaltijden te voorzien voor het geheel van vzw Stijn.

Belangrijke uitdagingen het overwegen waard Bij de voorbereiding van de bouw van de nieuwe keuken staan we voor belangrijke uitdagingen. Goed eten is essentieel voor de gezondheid en het algemeen welbevinden van de mens, het zorgt ervoor dat mensen zich beter voelen, sneller herstellen, minder medicatie nodig hebben… Hippocrates zei het ongeveer 2400 jaar geleden al: ‘ Laat uw voeding uw medicijn zijn’. Wij vinden het daarom ook zeer belangrijk om lekkere, kwaliteitsvolle maaltijden aan een competitieve kostprijs aan te bieden.


26

Jaarverslag 2012

Maaltijden die voldoen aan alle wettelijk opgelegde eisen betreffende de voedselveiligheid. Een nieuwe keuken betekent opnieuw een grote investering voor ’t Weyerke die daarenboven niet gesubsidieerd wordt. Rentabiliteit en productiviteit zijn zeer belangrijk. Om de rentabiliteit te verhogen hebben we partners gezocht om met ons samen te werken. Zo zal de nieuwe keuken van ’t Weyerke maaltijden gaan bereiden voor zowel interne (‘t Weyerke, ’t Klavertje, De Witte Mol, Groenhoef, De Klimroos) als externe partners (Windekind, De Zandloper, De Brug,…). Daarenboven is de kans groot dat andere entiteiten van vzw Stijn op termijn ook zullen aansluiten bij onze keuken. Daar verschillende van onze nieuwe partners vrij ver van ’t Weyerke verwijderd zijn hebben we eveneens moeten nadenken over de dagelijkse bereiding van de maaltijden. Momenteel wordt het eten dagelijks bereid in warme lijn en in bulk (uitgezonderd de dieetmaaltijden) verdeeld per leefgroep. Omwille van de betere werkbaarheid (temperatuurbehoud) en flexibiliteit naar de leefgroepen hebben we beslist om over te stappen naar de koude lijn of het ontkoppeld koken. Dit wil zeggen dat het bereidingsmoment losgekoppeld is van het moment waarop de maaltijden verbruikt worden. De maaltijden zullen in platte schalen verdeeld worden om later binnen de wettelijke termijn zonder veel extra handelingen gemakkelijk op leefgroepniveau geregenereerd (opgewarmd) te kunnen worden. De maaltijden zien er een stuk aantrekkelijker uit en er zal een brede waaier van keuzes beschikbaar zijn. Het verwarmen op de leefgroep heeft als voordeel dat men maximaal kan inspelen op het dagverloop van de leefgroepwerking. Vroeger of later eten omwille van een geplande uitstap of activiteit, ‘s avonds warm eten in plaats van ‘s middags,… het kan allemaal. Het kost het leefgroeppersoneel 2 extra handelingen: de maaltijden in de regeneratieoven steken en eens in de soep roeren. Dit weegt niet op tegen de vele voordelen.

Klaar voor de toekomst Na verschillende bezoeken aan andere instellingen en bedrijven hebben we eind 2012 onze ideeën klaar voor deze nieuwbouw, rekening houdend met een capaciteit tot 1000 maaltijden in koude lijn per dag. In 2013 gaan we verder met de concrete uitvoering. Het is de bedoeling om tegen 1 januari 2015 vanuit deze nieuwe keuken operationeel te zijn.

Jan Sleurs Directeur logistieke diensten


Wim Janssen Diensthoofd keuken

27

Jaarverslag 2012

G e b r u ik e r s r a a d Opkomen voor de belangen van de zorggebruiker In een sfeer van gelijkheid en wederzijds respect Het besluit van de Vlaamse regering van 15 december 1993 verplicht de voorzieningen om een gebruikersraad samen te stellen. We citeren: “Samenwerking tussen gebruikers en de voorziening is een noodzakelijke voorwaarde voor een kwalitatieve zorgen dienstverlening. Gebruikers en allen die bij de zorg betrokken zijn, moeten beluisterd, gehoord en gerespecteerd worden in hun mening en dit in een sfeer van gelijkheid, wederzijds respect en met tijd en ruimte voor ieders ideeën. Dit beluisteren moet niet alleen in het kader van het individueel begeleidingsaanbod gebeuren, ook op het vlak van de organisatie is het belangrijk om naar elkaar te luisteren, via inspraak en participatie. De Gebruikersraad moet minstens 3 keer per jaar vergaderen en alle onderwerpen die gebruikers aanbelangen kunnen op de agenda geplaatst worden, zoals bijv. nieuwe ontwikkelingen, de wetgeving, de dienstverleningsovereenkomst, het charter en protocol van verblijf en eventuele klachten”.

De Gebruikersraad van 't Weyerke beantwoordt hier volledig aan 't Weyerke heeft één gemeenschappelijke Gebruikersraad, die 2 keer per jaar samenkomt en 4 deelgebruikersraden: - één voor de dagcentra, de bezigheidstehuizen en het kortverblijf, - een tweede voor de afdeling nursingtehuis, - een derde voor Huize Terlaemen (NAH), - en een vierde voor het semi-internaat 't Trapke. De leden van deze Gebruikersraden zijn in ’t Weyerke niet de gebruikers zelf, maar wel hun directe vertegenwoordigers: meestal ouders, broers, zussen of partners die opkomen voor de belangen van de gebruikers. De bedoeling van de Gebruikersraad is om alle gebruikers te vertegenwoordigen en hun kwaliteit van leven in alle afdelingen te bewaken en te bevorderen. Dit gebeurt in samenspraak met de voorziening in een sfeer van respect en vertrouwen.

Verschillende niveaus van overleg 1. Het informeel overleg Bij de dagelijkse activiteiten en de hulpverlening wordt rekening gehouden met de eigenheid van de gebruiker. Er is ruimte voor inspraak van de gebruiker en zijn familie. Er wordt rekening gehouden met de behoeften, de keuzes, de vragen en de


28

Jaarverslag 2012

wensen van de gebruiker en er wordt nagegaan in hoeverre dit kan ingepast worden in de groep. Het welbevinden van elke gebruiker staat centraal. De communicatiedrempel wordt laag gehouden, waardoor overleg met de begeleiding en de personeelsleden steeds mogelijk is, waardoor de meeste vragen veelal direct een gepast antwoord of een adequate oplossing krijgen. 2. Het formeel overleg Naast de dagelijkse contacten zijn er de formele overlegmomenten met zorgconsulenten of sociale dienst, met de persoonlijke begeleiding en verantwoordelijken van de afdeling. Op individueel vlak wordt er met de zorgconsulent of sociale dienst gezocht naar een zinvol toekomstperspectief. Bij de planning, de uitvoering alsook de evaluatie van het handelingsplan worden zowel de gebruiker als zijn familie betrokken. Ook op collectief vlak zijn er de nodige overlegorganen. In de bezigheidstehuizen is er het bewonersoverleg, in het nursingtehuis de familiedagen en af en toe wordt er een open gebruikersraad georganiseerd waarop elk familielid welkom is. 3. De Raad van Toezicht van ’t Weyerke De raad van toezicht geeft advies aan en oefent controle uit op de voorziening. Ze formuleert voorstellen en geeft advies over nieuwe projecten en uitbreidingen en waakt er over dat de basisfilosofie en de vooropgestelde doelen worden gerespecteerd en houdt tevens toezicht op de financiële toestand. De Gebruikersraden zijn vertegenwoordigd in de raad van toezicht en de aandachtspunten vanuit de Gebruikersraden zijn dan ook een vast agendapunt. 4. De Centrale Ondersteuningscel (COC) Gebruikersraden van vzw Stijn Dit overleg heeft als doel de gebruikersvertegenwoordigers van de vzw Stijn (waartoe 't Weyerke behoort) te informeren over nieuwe ontwikkelingen in de zorg binnen vzw Stijn in het bijzonder en binnen de zorg voor personen met een handicap in het algemeen. Hier worden ook ervaringen vanuit de verschillende Gebruikersraden uitgewisseld. Zorg in dialoog met de voorziening is open communiceren met elkaar en zoeken naar een passend compromis. Maar dan moet er ook een goede gesprekspartner zijn aan de zijde van de zorgvrager. Eén die het durft zeggen, één die kan luisteren. Vandaar het grote belang van een stevige Gebruikersraad en een goede en brede vertegenwoordiging hierin. Het is essentieel dat wij als ouders, partners, familieleden opkomen voor de belangen van onze kinderen, partners, broer of zus als zij dit zelf niet, niet meer of onvoldoende kunnen. Om lid te worden van de Gebruikersraad vragen we geen diploma's of andere getuigschriften, enkel de goede wil om mee te werken aan het welzijn van onze gebruikers. Het schept een gevoel van samenhorigheid. We hebben immers hetzelfde doel voor ogen. Het is deugddoend en het versterkt de gedachte dat je er niet alleen voor staat.


29

Jaarverslag 2012

Getuigenissen van familieleden Als ouder kun je enkel maar hopen dat je de juiste keuzes maakt voor je kind Het was voor ons, als ouders, een beetje bang afwachten de eerste dagen dat onze kleine meid startte in ‘t Trapke. Hoe zou onze Zoë reageren op haar nieuwe omgeving, en op al die nieuwe mensen om haar heen? Als ouder kun je enkel maar hopen dat je de juiste keuzes maakt voor je kind. Maar na een aantal dagen bleek onze keuze voor ‘t Trapke een schot in de roos! Zoë kende haast geen aanpassingsproblemen in haar nieuwe dagverblijf, en ik durf zelfs zeggen dat Zoë in ‘t Trapke is opengebloeid op een manier die ik zelfs niet voor mogelijk hield. De betrokkenheid en het engagement van het voltallig personeel is enorm en dat appreciëren we. Als vader kan ik enkel concluderen: “Proficiat en doe zo voort”. Papa van Zoë

Jullie betekenen veel voor ons Toen de dokters ons voorstelden om met Bo naar een semi-internaat te gaan, waren we oorspronkelijk niet van plan om dat te doen. We hebben thuis zelf een kinderdagverblijf voor 24 kinderen en kunnen dus ook voor haar zorgen. Maar toen we in enkele semi-internaten gingen kijken, zagen we dat wij zelf Bo niet alle mogelijkheden konden bieden om haar ontwikkeling te stimuleren. Mijn vrouw was nog niet echt overtuigd om ons Bo’ke uit handen te geven en we voelden ons ook niet echt thuis in die semi-internaten. Tot we bij jullie kwamen… We werden goed onthaald, de accommodatie zag er schitterend uit, de sfeer zat goed en we voelden de positieve energie die jullie uitstraalden. En toen dachten we: ’Als‘ we ons Bo ergens naartoe brengen, is het hier! Toen we enkele maanden later te horen kregen dat er een plaatsje voor twee dagen vrijkwam, vonden we het toch ineens snel gaan. Ze was nog maar net twee jaar! Maar lang getreuzeld hebben we niet en we zijn nog steeds zeer tevreden dat we die stap gezet hebben. Bo krijgt bij jullie alle aandacht die ze verdient en je ziet aan haar dat ze graag komt. Toen de mogelijkheid er kwam voor Bo om alle dagen te komen, zagen we dat niet echt zitten omdat we voor het vervoer meestal op de grootouders moeten rekenen en het toch 35 minuten rijden is tot bij jullie. Maar door jullie inzet en flexibiliteit kan Bo nu elke dag halverwege het busje nemen en daar zijn we zeer blij om. Jullie betekenen veel voor ons en we zijn blij dat we ons Bo aan zulke goede handen kunnen toevertrouwen. Bedankt voor alles, Ouders van Bo


30

Jaarverslag 2012

’t Weyerke voelt voor ons als een warm fleece-dekentje Joris (*) heeft nu zijn eerste jaar in ‘t Weyerke achter de rug. Het gevoel dat wij hierbij hebben is er één van dankbaarheid en geluk. Dankbaar omdat Joris een kostbaar plaatsje heeft bemachtigd en gelukkig omdat hij zo tevreden is. Onze grootste zorg was altijd dat Joris na zijn schooltijd een aantal jaren thuis zou moeten blijven vooraleer hij in een dagcentrum terecht zou kunnen. Dit zou voor hem echt nefast geweest zijn. Ten eerste kan hij zijn vrije tijd niet zelf invullen, ten tweede heeft hij nood aan structuur en ritme want daar voelt hij zich het beste bij. Het was voor ons dus een hele opluchting toen hij in ‘t Weyerke terecht kon. Joris gaat wel niet naar het dagcentrum, neen, Joris gaat werken, en hiervoor krijgt hij loon (zijn uitkering) zoals alle “mannen”. Hij is héél fier op zijn werk, en zou het liefst in het weekend ook gaan werken! Onze tweede bekommernis was een plaats vinden waar men op een respectvolle manier met de gehandicapte personen omgaat. Een plaats waar ze recht hebben op een eigen mening en als volwaardige personen behandeld worden. Wij hadden al ervaringen van twee scholen achter de rug, met een wereld van verschil tussen beide. In de eerste school moesten de kinderen stilzitten, luisteren en zwijgen. Ze hadden geen recht op een eigen mening. School is school en thuis is thuis werd er gezegd. Geen communicatie mogelijk zonder officiële afspraak. De leerkrachten deden hun “werk”. In de tweede school werd je met open armen en een tasje koffie ontvangen. Je voelde meteen de liefde van de leerkrachten voor de leerlingen. De ouders werden vaak uitgenodigd voor feestjes op school en de leerkrachten gingen met hun klasjes op bezoek bij elk van de leerlingen thuis. De ene maand hier, de andere maand daar. Er was een heel open contact en elk wissewasje werd onmiddellijk weggewassen. Toen Joris hier wegging zei hij: het voelt als familie. Dat woord familie drukt zoveel gevoelens uit, en wij als ouders konden het niet mooier zeggen. Want ook wij voelden een gemis toen we niet meer op school kwamen, maar zelfs nu nog na een jaar, horen we regelmatig iets van de leerkrachten. Wij wilden dus voor Joris een dagcentrum waar ze op dezelfde manier met de gasten omgaan als in deze school. Ik ben ooit naar een lezing van een dokter geweest, die zei dat het niet wil zeggen dat wanneer onze kinderen op één vlak gehandicapt zijn, ze op àlle vlakken gehandicapt zijn. Dat iemand niet kan lezen of schrijven wil niet zeggen dat iemand zich geen eigen mening kan vormen of dat die persoon op sociaal of emotioneel vlak ook gehandicapt is. Deze personen zijn soms perfect in staat om aan te voelen wat voor hun het beste is. Wij hebben altijd tegen Joris gezegd: je mag een eigen mening hebben, als je ze maar op een vriendelijke manier naar voren brengt. Dus hier maakten wij ons wel wat zorgen over…tot het busje Joris kwam ophalen op zijn eerste dag. Op het busje stond geschreven: “zorg in dialoog”. Het waren maar drie woorden, maar voor ons een hele geruststelling. Als ze het zelfs al op de busjes zetten dachten we, dan moeten ze het toch echt menen. En het is uitgekomen, er is wel degelijk dialoog. Het gaat soms maar om kleine prutsen, maar het oplossen van de kleinste pruts kan een wereld van verschil maken voor onze kinderen. En de zorgen waar onze kinderen mee zitten dragen ze mee van thuis naar ‘t Weyerke en van ‘t Weyerke naar huis, het stopt voor hen niet op het moment dat ze in het busje stappen. Dus zowel wij als ouders als de begeleiders hebben alle voordeel met een open communicatie.


31

Jaarverslag 2012

Een voorbeeld van zo een pruts: De eerste weken kreeg Joris altijd teveel eten opgeschept, hij at dan zoveel dat hij er niet goed van was. Één telefoontje, we hebben er samen eens goed mee gelachen en het probleem is voor altijd opgelost. We kunnen ook steeds binnenlopen, zonder een afspraak,en je wordt vriendelijk ontvangen met een tasje koffie. Een ander voorbeeld: Joris maakte zich zo’n zorgen om tijdens de zomer met de uitstappen mee te gaan, het was nog allemaal nieuw voor hem. Hij is een echt gewoontedier, alles moet voor hem liefst altijd hetzelfde blijven. Tijdens de opendeurdag vertelden we dit aan een begeleidster van De Vlieger, en zij stelde dadelijk voor om een lijst mee te geven, met daarop de namen van de begeleiders die meegaan met de verschillende uitstappen en een lijst van de gasten, die ook aan dezelfde uitstappen deelnamen als Joris. Wij hebben die lijsten wel vijf keer voorgelezen aan Joris. Maar zo kon hij zich op voorhand een beeld vormen van hoe de groep er zou uitzien en vertrok hij met een gerust hart. Dat maakte veel verschil voor hem. Door die simpele lijst, heeft hij extra genoten van zijn uitstappen, er viel veel ongerustheid van hem af. Ook in de dagelijkse begeleiding merken wij, en Joris zelf ook, dat er respect is naar de medewerkers toe. Staat er iets te gebeuren in de groep, dan wordt er samen met hen vergaderd, ze worden geïnformeerd en ze mogen waar nodig hun mening ook geven. Als volwaardige partners. Moeten de medewerkers een werk uitvoeren voor één of andere firma, dan krijgen ze uitleg voor wie het gedaan wordt. Doen ze mailings, dan wordt hun zelfs voorgelezen wat er op geschreven staat. Ik vind dit zo respectvol naar onze kinderen toe. Er wordt niet gezegd dat ze nieuwsgierig zijn, neen, ze krijgen de nodige uitleg. Wij zouden toch ook lezen wat er op staat, moesten wij het doen. Tegelijkertijd krijgen ze subtiel steun en begeleiding bij hun persoonlijke problemen, strubbelingen en zorgen. Het goede gevoel van de gasten valt of staat bij de begeleiders. Onze kinderen weten dat ze afhankelijk zijn van anderen. Het is voor hen onontbeerlijk dat ze volledig kunnen vertrouwen op de goede wil van de begeleiding. Want zij vervangen tenslotte de ouders op momenten dat wij er niet bij zijn, of later als wij er niet meer zijn. Wij kunnen onze dankbaarheid niet genoeg uiten, naar mensen die onze kinderen omringen met liefde en ze een goed gevoel geven, een thuisgevoel. Dit is het allerbelangrijkste, mensen die hun werk met liefde uitvoeren. Wat we nog zo fijn vinden aan ‘t Weyerke is dat we het gevoel hebben dat de regels aan de mensen kunnen worden aangepast, en dat het niet de mensen zijn die zich aan de regels moeten aanpassen. Regels moeten er zijn, anders zou het moeilijk worden, maar soms moet er eens een klein beetje van de strakke lijn kunnen afgeweken worden, als het ten goede komt aan de medewerkers, onze kinderen. In het verleden hadden we er wel eens problemen mee om te aanvaarden dat onze zoon gehandicapt is, maar nu Joris gelukkig is, is dit niet meer aan de orde. Gelukkig is gelukkig, hoe of op welke manier doet er niet toe. ‘t Weyerke voelt voor ons als een warm fleecedekentje. Lekker behaaglijk, omringd met warmte. Een tevreden mama * Joris is op vraag van de betrokkene een fictieve naam.


32

Jaarverslag 2012

Een verblijf in een voorziening vraagt toch een hele aanpassing Mijn man heeft met hard werken zijn eigen land- en tuinbouwbedrijf uit de grond gestampt. We hadden helemaal niets en zijn echt van nul begonnen. Vol goede moed, hard werken, altijd samen, zijn eigen baas. Dat was wat hij wilde. Hij was er trots op en leefde voor zijn bedrijf en zijn gezin. Die waren het belangrijkste in zijn leven. We waren echt gelukkig. Hier kwam abrupt een einde aan 2,5 jaar geleden. Frederik, mijn lieve hartwerkende man en de beste vriend van onze kinderen krijgt onderweg met de auto een hartstilstand en werd langdurig gereanimeerd. Hoe lang hij zonder zuurstof is geweest is niet te achterhalen... Tot op de dag van vandaag kan ik dit nog altijd niet vatten en begrijpen. Een gezonde veertiger... Na twee maanden intensieve hartbewaking in gasthuisberg ligt hij nog steeds in coma. Met zijn hart is alles in orde, dus wordt hij ontslagen en begint de zoektocht naar een revalidatiecentrum. Die zijn echter ook dun gezaaid: Pellenberg, geen plaats! De Bijtjes tegen Brussel, zo ver! Dan komt St.-Ursula Herk-de-Stad in beeld. Ook zo ver van mij en de kinderen. Met lood in de schoenen ga ik toch samen met Frederik op intake gesprek. Hij moet tenslotte weg uit Gasthuisberg. In St.-Ursula worden we opgewacht door het ganse team dat Frederik zal begeleiden: de hoofdarts, de hoofdverpleegkundige, een verpleegkundige van de afdeling, de pastoraal werkster, de logopediste, de kinesiste, de ergotherapeute,... Een betere ontvangst konden we ons niet voorstellen. We voelden ons daar echt welkom en werden volledig ingelicht over de werking van het revalidatiecentrum Frederik kan worden opgenomen voor 6 maanden. Het is pas echter op het einde van die 6 maanden dat Frederik begon te reageren. Daarom werd zijn verblijf tot 2 maal 3 maanden verlengd. Ze hebben er echt alles uit de kast gehaald, Frederik werd de lieveling van het voltallige personeel en de medepatiënten. Hij had vooral een boon voor zijn ergotherapeute Nathalie en de hoofdverpleegster Gerty. Deze laatste is er na veel volharding uiteindelijk in geslaagd om Frederik terug te leren eten na meer dan een jaar sondevoeding. In Herk-de-Stad verbleef Frederik in een éénpersoonskamer. We hadden heel veel privacy en konden op de duur toen hij een aangepaste rolstoel kreeg ook buiten gaan wandelen in de therapietuin. We kijken allemaal met een goed gevoel terug op zijn verblijf op REVA1. Maar na een jaar moest hij ontslagen worden. Met pijn in het hart, van beide kanten, namen we afscheid. Nu moest hij naar een voorziening, die nog dunner gezaaid zijn, of een RVT. Dit laatste zag ik echt niet zitten, hij zou daar opgenomen worden in de gesloten afdeling, echt geen lachertje. Er is een voorziening in Tienen op 5 minuten van ons huis en in de zelfde straat van de school van de kinderen, maar , je raad het al, daar was geen plaats (wachtlijst tot 9 jaar!). Ongelooflijk. En dan plots als een geschenk uit de hemel bleken er 2 plaatsen vrij gekomen in 't Weyerke in HeusdenZolder. Nooit van gehoord maar weer zo ver van mij! Er waren echter tientallen kandidaten. Waarom zou Frederik dan wel één van die 2 plaatsen krijgen? Weinig waarschijnlijk! Maar hoop doet leven wordt gezegd. Het is niet te geloven hoe weinig plaatsen er zij n voor NAH-patiënten. Te weten dat deze groep van mensen jaarlijks toeneemt door de steeds verbeterende geneeskunde! Lut en Cindy kwamen Frederik bezoeken in Herk-de-Stad. Ze waren heel lief en superenthousiast, maar we moesten meer dan een week bang afwachten op nieuws.


33

Jaarverslag 2012

Ze gingen meerdere kandidaten bezoeken. De opluchting die er kwam na het positieve telefoontje van Cindy is niet te beschrijven! Begin augustus 2011 verhuisde Frederik dan naar Heusden-Zolder. Hier kan hij voor altijd blijven, dus de stress van het tijdelijke viel van ons af. Hij was wel heel ver weg van mij. Maar hij was terug in zijn geboortestreek: Limburg. Ook hier werden we met open armen ontvangen. We kwamen in een grote familie terecht, een leefgroep, waar iedereen veel van elkaar weet. En waar het altijd wel wat druk is. Dat is tot op de dag van vandaag nog heel erg wennen voor ons gezin. Omdat we nogal graag op onszelf zijn. Frederik kreeg de grootste kamer en we hadden zelf de kleuren mogen kiezen waarin die geverfd werd. Iedereen deed zijn uiterste best om ons te verwelkomen. Maar een verblijf in een voorziening vraagt toch een hele aanpassing. Voor Frederik die houdt van rust en stilte en ook graag eens alleen is. Maar ook voor mij en de kinderen. De intimiteit van ons gezin is weg. Ik denk ook niet dat hij er zelf voor zou kiezen om in een leefgroep te wonen. Maar het kan nu niet anders. Zelf 24 uur per dag voor hem zorgen is loodzwaar. Cindy probeert daar zoveel als mogelijk oplossingen voor te vinden en ik ben haar daar ook heel dankbaar voor maar ik vrees dat het nooit genoeg zal zijn. Ik kan met al mijn mogelijke en onmogelijke vragen bij Cindy terecht : zo kan Frederik af en toe naar huis omdat we een busje kunnen lenen, ik kan met hem zwemmen in het therapiebad (het enige intieme moment dat ik nog met hem kan delen,),...Ik mag echter helemaal niet klagen, want Frederik krijgt een superverzorging, hij is op de beste plaats waar hij kan zijn. Die goede zorgen kan ik hem thuis niet geven, op geen enkel vlak (dat steekt soms wel een beetje). Het is alleen jammer dat ik nu veel van zijn leven moet missen. Ik weet veel te weinig van wat hij zoal alle dagen doet. Omdat hij het zelf niet kan vertellen. Het feit dat hij niet meer kan praten vind ik persoonlijk het ergste. We deden vroeger niets anders dan uren praten over het bedrijf, de kinderen ,... We hadden genoeg aan elkaar. En de frequentie van therapieën is natuurlijk ook niet meer zoals in het revalidatiecentrum. Ik begrijp dat wel maar ik denk dat Frederik toch nog meer gestimuleerd moet worden. Meer activiteiten en de supergoede verzorging af en toe iets minder belangrijk laten zijn. Mijn rots in de branding is niet meer. Mijn superman, mijn held, hij die altijd voor me klaar stond en me al mijn nukken vergaf. De man die me de beste jaren van mijn leven heeft bezorgd, allemaal voorbij. Ik zie hem nog altijd supergraag en ik zal dan ook altijd voor hem blijven zorgen, voor zijn belangen blijven ijveren, spreken in zijn naam. Omdat ik vind dat hij alleen maar het beste verdient! Daniëlle Vigoureux, echtgenote van Frederik Leplat


34

Jaarverslag 2012

Personeelsbeleid Werden in 2012 in de bloemetjes gezet: Elly Buntinx Anja Bernaerdts Anita Holsderver Rein Schoubben Tamara Maes Griet Sabo Annelies Van Exel Ellen Van Clemen

zijn reeds 10 jaar in dienst van onze organisatie!

Greet Eerdekens Christine Kelchtermans Ann Vandebroek Marco Vanheel

zijn reeds 25 jaar in dienst van onze organisatie!

Marco Vanheel

ging met brugpensioen.

Van harte proficiat en dankjewel voor de jarenlange inzet!

Geluk ‘k Zie ons geluk soms duidelijk om me heen Ik zie het anderen in hun ogen dragen Verdeeld in doordeweekse dagen ‘gelukkig zijn’ dat doe je niet alleen. Toon Hermans


35

Jaarverslag 2012

Verzuimbeleid In 2012 werd bijzondere aandacht verleend aan ziekteverzuim en hoe ermee om te gaan. Een gevoelig thema dat we vooral positief willen kaderen: personeelsleden die ziek zijn, worden gemist op het werk! En als het ziek zijn met het werk te maken heeft, moeten we er samen iets aan doen! Daartoe werd een opleiding voorzien voor leidinggevenden. Tegen het jaareinde kwam volgende beleidsnota met belangrijke afspraken en richtlijnen i.v.m. ziekteverzuim tot stand.

Achtergrond We zeiden het al: het is belangrijk om verzuimbeleid te kaderen in een globaal personeelsbeleid, waarin we ernaar streven een goede werkgever te zijn, in een open en constructieve omgeving, waar mensen graag komen werken en trots kunnen zijn op hun werk. Bijgevolg willen we dit verzuimbeleid positief benaderen: het is zeker niet de bedoeling een schrikbewind te voeren en repressief te gaan optreden. We willen vooral duidelijk maken dat we iedereen nodig hebben en dat afwezigen gemist worden!

Wanneer moet een ziekte gemeld worden? Bij wie en hoe? Steeds voor de aanvang van de dienst, in principe bij de direct leidinggevende. Indien de direct leidinggevende niet te bereiken is dient men de permanentie of de afdelingsdirectie te verwittigen. Dit gebeurt best door het personeelslid zelf (tenzij men echt te ziek is) en niet per sms of mail.

Vanaf wanneer is een doktersattest vereist? Vanaf de 2e ziektedag. Het doktersattest mag rechtstreeks aan de personeelsdienst bezorgd worden. Vroeger terugkomen dan de duur van het doktersattest kan en is voor de verzekering geen probleem. Er hoeft daarvoor dus geen nieuw attest voorgelegd te worden en het dient niet gemeld aan de verzekering. In 2012 waren er 108 gevallen van 1 ziektedag (t.o.v. 68 in 2010 en 80 in 2011) op een totaal van 282.333 werkuren of (in volledige dagen uitgedrukt) 35.291 dagen. We bekijken deze lijst elk jaar en zien tot op heden geen patroon van misbruik. Enkele personen zullen wel aangesproken worden.

Wanneer wordt een controlearts ingeschakeld? Enkel in uitzonderlijke gevallen, bij ernstig vermoeden van misbruik. De voordelen (afschrikeffect, signaalfunctie van opvolging) wegen meestal niet op tegen de nadelen (kostprijs, geen lange termijn effect, in 90% van de gevallen wordt de diagnose van de huisarts bevestigd door de controlearts). We maken er dus zeer zelden gebruik van, maar sluiten het niet uit.


36

Jaarverslag 2012

Contact tijdens ziekteperiode Alle leidinggevenden (in de eerste plaats de direct leidinggevenden, maar ook de afdelingsdirecteurs) worden geacht om contact te houden met de zieke, en zeker met langdurig zieken. Deze kunnen desgewenst De Postkoets, de Weyerkesinfo en de Weyerkeswijzer thuis ontvangen via mail, om op die manier op de hoogte te blijven van wat reilt en zeilt in de organisatie.

Terugkomgesprek Bij afwezigheid van minstens 2 weken is er een terugkomgesprek tussen de direct leidinggevende en het betrokken personeelslid. Dit gesprek vindt best zo snel mogelijk na de terugkomst plaats. Het terugkomgesprek heeft een positieve bedoeling: tenminste vaststellen dat het personeelslid opnieuw komt werken, informeren of het gaat, of alles in orde is, laten blijken dat we tevreden zijn dat hij/zij terug is. Er kan worden gepolst naar de reden van het ziekteverzuim, om te kijken of het werkgerelateerd is en we er bijgevolg samen iets aan kunnen doen. De werknemer is echter niet verplicht dit mede te delen. Er is geen schriftelijk verslag, het gesprek gebeurt bij voorkeur informeel. Iedereen die meer dan 1 maand aaneensluitend ziek is, moet zo snel mogelijk bij de arbeidsgeneesheer passeren. De personeelsdienst zal dit opvolgen.

Verzuimgesprek Verzuimgesprekken dienen gevoerd door de direct leidinggevende bij (vermoeden van) problematisch verzuim, bvb. in geval van een abnormaal verzuimpatroon qua frequentie en/of qua duur. Om dit zoveel mogelijk te objectiveren maken we gebruik van de Bradfordscore. Deze vermenigvuldigt het aantal dagen ziekteverzuim met de frequentie ervan in het kwadraat (aantal dagen verzuim x frequentie²), vanuit de vaststelling dat bv. vijf korte periodes van ziekteverlof op jaarbasis organisatorisch veel moeilijker hanteerbaar zijn (voor vervanging en dergelijke) dan één langere periode van bv. drie weken. Als norm voor de Bradfordscore is, in samenspraak met de ondernemingsraad, 100 vooropgesteld, d.w.z. dat er bij een Bradfordscore van 100 of meer individueel wordt bekeken of het mogelijk om problematisch verzuim gaat en zo ja, zal de leidinggevende een verzuimgesprek voeren. Bij gegronde twijfel kan de leidinggevende dit trouwens ook doen bij een score lager dan 100. Typisch voorbeeld: een personeelslid dat al enkele jaren na elkaar net geen score 100 haalt. Omgekeerd zal met een personeelslid dat door pech een hoge Bradfordscore heeft, zonder dat er twijfels bestaan over de echtheid van de ziekte, uiteraard geen verzuimgesprek hoeven gehouden te worden. Van elk verzuimgesprek wordt een schriftelijk verslag gemaakt. Afspraken worden vastgelegd, uitgevoerd en geëvalueerd. Opvolging gebeurt in principe na 6 maanden. Is de situatie verbeterd of opgelost: prima. Zoniet dient er mogelijk een disfunctioneringsgesprek plaats te vinden.


37

Jaarverslag 2012

Algemeen Bradfordscore/verzuim wordt een vast item in elk functioneringsgesprek, en liefst in de positieve zin! De verzuimcijfers zullen jaarlijks in algemene termen aan het personeel bekend gemaakt worden. De gemiddelde Bradfordscore voor 2012 is 121,75 (t.o.v. 98,86 in 2011). Extreme waarden vertekenen dit cijfer uiteraard. Binnen het contingent Wep+ werkneemsters zijn er verschillende personen met een score boven 200; als we die niet meerekenen bedraagt het gemiddelde 76,24. 78 % van de personeelsleden heeft een score lager dan 70 (in vzw Stijn streven we naar minstens 75% lager dan 70). Jaarlijks worden 20 cadeaubonnen van 25 euro verloot tussen alle niet-verzuimers (Bradfordscore nul en volledig jaar gewerkt) van het afgelopen jaar (80 in 2012, dus een winstkans dit jaar van 1 op 4!). Het feit dat wie pech gehad heeft gediscrimineerd zou worden door deze maatregel, wordt niet als dusdanig gezien, omdat die personen volgend jaar een nieuwe kans maken op een bon.

Alternatieven voor “problematisch” verzuim We weten allemaal dat problematisch verzuim dikwijls veroorzaakt wordt door het spanningsveld werk – privé: een ziek kind en geen opvang voorhanden, een dringende ziekenhuisopname van een familielid, enzovoort. Dergelijke situaties overkomen iedereen wel eens, we hebben er dan ook alle begrip voor. Er zijn naar onze mening echter voldoende alternatieven om in zulke noodgevallen niet “ziek” te moeten worden: - sociaal verlof: iedere werknemer heeft jaarlijks recht op 10 dagen onbetaald en (bv. door een arts) geattesteerd “familiaal” verlof; - het inzetten van BV’s, CV’s en EV’s; - klein verlet (in welbepaalde gevallen); - overuren terugnemen; - de verschillende vormen van tijdskrediet (als het over een langere periode gaat). Voor vragen en/of meer uitleg hieromtrent kan je steeds terecht op de personeelsdienst. En voor alle duidelijkheid: geplande ingrepen (ook die bij specialisten waar men dikwijls “moeilijk binnen geraakt”) worden niet als noodgeval beschouwd. Hiervoor word je geacht verlof te nemen, en dus geen ziektebriefje binnen te brengen. Onze wens voor iedereen: gezondheid… maar wie ziek is, moet thuisblijven! Jan Thiry Algemeen directeur


38

Jaarverslag 2012

Getuigenissen van personeelsleden In Huize Voort is iedere dag anders In september 2011 ben ik beginnen werken in Huize Voort, een leefgroep met acht bewoners met een ernstig tot diep verstandelijke beperking en gedrags- en/of psychische problemen. Ik had een hele tijd nodig om de bewoners goed te leren kennen en een band met hen op te bouwen. In 2012 ging dit beetje bij beetje beter en merkte ik het plezier om te werken met deze bewoners. In Huize Voort is iedere dag anders. De bewoners stellen constant ander gedrag en wij moeten ons daaraan aanpassen. Dat maakt het werken in deze leefgroep zo bijzonder. Wij gaan mee met de stemming van de bewoners en dat houdt ons fris. In 2012 deed ik heel wat leuke dingen met deze bewoners en mijn collega’s. We gingen eind maart op vakantie: een aangename vijfdaagse waar we in alle rust konden genieten van elkaar. Daarnaast verfden en vernieuwden we onze leefgroep en onze tuin. Werken in Huize Voort vind ik de moeite maar soms is het ook heel vermoeiend. Door de veranderende gedragsbeelden van deze bewoners moeten we constant op onze hoede zijn en proberen de juiste actie te ondernemen op het juiste moment. Bregje Thijs Opvoedkundige Huize Voort

Ik ben hier op een warme, aangename manier verwelkomd en hoop hier nog vele jaren te kunnen blijven Ik was in het onderwijs terecht gekomen als stagebegeleidster en lesgeefster in het departement Sociaal-agogisch werk aan de Khlim. Maar ik miste de voeling met de praktijk, het begeleiden van zorggebruikers en gezinnen, het mee mogen zoeken in een team, en vooral de voldoening die dit geeft. Kortom: de praktijk riep! En net toen zocht 't Weyerke voor de dagcentra, bezigheidshuizen en kortverblijf een deeltijds stafmedewerker zorg. Eind 2011 kon ik in ’t Weyerke beginnen. Als stafmedewerker zorg geef ik inhoudelijke ondersteuning aan de teams, meedenkend en zoekend naar een begeleiding-op-maat van elke zorggebruiker. We werken aan het kwaliteitshandboek en kijken welke vormingen er gevolgd kunnen worden. Bij de komst van een nieuwe zorggebruiker doen we het eerste kennismakingsgesprek. De coördinatie en eerste opvang van stagiairs behoort ook tot ons takenpakket. En bij dit alles zijn er veel vergaderingen en overlegmomenten zorgplanningen, teamoverleg, overleg met zorgconsulenten, ... Alles met het oog op een zo hoog mogelijke kwaliteit van leven voor de zorggebruikers. Ik moest veel mensen leren kennen, me inwerken in elke unieke situatie van iedere zorggebruiker en haar/zijn familie, zicht krijgen op vragen, noden en eigenheden en zoeken naar wat mijn aanvulling kan betekenen in elk team. Ik werk 28,5 uur per week en dat is voor mij ruim voldoende omdat ik het ook heel belangrijk vind een goed evenwicht te hebben


39

Jaarverslag 2012

tussen werk en gezin! En gelukkig kan ik het werk ook verdelen met Luk, mijn collega-stafmedewerker zorg. Dat op zich is al een hele geruststelling! Ik vind dat er in 't Weyerke een hele fijne sfeer hangt! Ik ben hier op een warme, aangename manier verwelkomd en hoop hier nog vele jaren te kunnen blijven. Els Zwakhoven Stafmedewerker zorg in dagcentra/bezigheidstehuizen en kortverblijf

Het gevoel iets te kunnen betekenen voor een ander, maakt het allemaal de moeite waard. Ik ben Sofie, atelierbegeleidster van De Doos in het Berings Activiteiten Centrum (BAC). 2012 was voor mij een jaar vol nieuwe uitdagingen. De komst van enkele nieuwe medewerkers zorgde voor een nieuwe dynamiek in de groep. Ook zijn we gestart met onze zoektocht naar nieuw industrieel werk! We hebben een erg diverse groep, dit wil dan ook zeggen dat ons aanbod van industrieel werk zo breed mogelijk moet zijn om aan ieders zorgvraag te voldoen. Mede door de economische crisis hebben we gemerkt, zeker het voorbije jaar, dat het geen evidentie was om de medewerkers dit uitgebreide aanbod te blijven bieden. Als zelfsturend team is het onze verantwoordelijkheid ons atelier draaiende te houden, dit geeft een extra dimensie aan ons werk en hierin ligt voor mij een bijkomende uitdaging. Buiten uitdaging, vind ik ook voldoening in mijn werk. Wanneer ik zie dat de medewerkers zich goed voelen in dit atelier en zelf voldoening vinden in het werk dat ze doen, geeft dit mij ook een gevoel van voldoening. En net dit, het gevoel iets te kunnen betekenen voor een ander, maakt het allemaal de moeite waard. Dit gevoel hoop ik dan ook vast te houden in mijn job, ook de komende jaren…Ik ben benieuwd wat 2013 voor mij en vooral voor ons atelier ‘De Doos’ in petto heeft. Sofie Gilissen Begeleider Atelier De Doos in Bac

Bijzonder is het contact met de medewerkers van het dagcentrum Hallo, ik ben Frank Bosmans en ben sinds september 2012 zorgconsulent voor Groenhoef oftewel ‘de assistent’ van Leen Vanermen, toekomstig directeur van Groenhoef, een nieuw project van vzw Stijn te Scherpenheuvel. Ik doe dit halftijds en werk ook nog halftijds als begeleider in Laekerveld (’t Klavertje) in Houthalen. De bedoeling is dat ik me op termijn voltijds ga inzetten voor Groenhoef. Het project is momenteel nog in aanbouw en aangezien het niet zo comfortabel is om te werken in een ruwbouw (dat tocht toch wel een beetje ☺), was Jan Thiry zo vriendelijk om Leen en mij voorlopig een kantoor te laten gebruiken in ’t Weyerke. Sommigen onder jullie zullen misschien al wel eens gedacht hebben: “Waar ken ik da menneke toch van?” Dat komt dan waarschijnlijk omdat mijn loopbaan in de zorgsector, 7 jaar geleden, hier in ’t Weyerke begonnen is, namelijk al stagiair en interim in Huize Berkenbos. Ik kom dus een beetje terug thuis in ’t Weyerke...


40

Jaarverslag 2012

Als zorgconsulent voor Groenhoef ben ik verantwoordelijk voor het opvolgen en behandelen van de aanmeldingen van toekomstige zorggebruikers. Aanvullend nam ik ook een aantal taken over van Leen, tijdens haar zwangerschapsrust. Taken die bij de opstart van een voorziening komen kijken. Het is dus toch wel een behoorlijke carrièreswitch en hoewel veel aspecten van de job nieuw zijn voor mij, vind ik het allemaal erg interessant en doe ik het graag. Er is hier wel wat leven in de gang van de administratie van ’t Weyerke: een babbeltje, een grapje of een goede dosis flauwe zever! Bijzonder is het contact met de medewerkers van het dagcentrum die voor een job of taak hier passeren en af en toe een praatje komen maken. Zo is er Josée, die me vraagt: hoe is ’t met uw ma? Hoewel ik toch wel een stil vermoeden begin te krijgen, dat ze ‘ons ma’ helemaal niet kent ☺, maar wel goed het leeftijdsverschil tussen ons aanvoelt! En onze collega Katrien, die komt vragen hoe het met ‘onze Frank’ is, met mij dus en de Pol die te pas en te onpas binnenstuift. Ja, bijzonder is dat contact met de medewerkers van het dagcentrum wel… Frank Bosmans Zorgconsulent Groenhoef

Leen mij voor even maar jouw vaste hand, jouw zekere tred, stevige benen, twee schitterende ogen en je heldere blik. Leen mij voor even je stem. Leen mij, dat ik voel dat alles samen dan kan ik jou komen aaien en vragen hoe 't jou vandaag verging zonder dat alles. Leen mij voor één dag dat alles. Martine Lefèvre


41

Jaarverslag 2012

Vrijwilligers, partners in de zorg Vrijwilligerswerking en –beleid in 2012 Iedere vrijwilliger een afsprakennota Er kwamen heel wat nieuwe vrijwilligers bij. Ieder van hen ontving een algemeen informatiepakket en een concrete afsprakennota.

Ontmoetingsfeest voor alle vrijwilligers Op 17 maart vond het jaarlijks ontmoetingsfeest plaats. Het dagcentrum van Zolder is hiervoor al te klein geworden. We weken voor het eerst uit naar het therapiecentrum.

Vormingsactiviteit voor alle vrijwilligers Op 14 november trokken we naar het UZ Leuven, campus Gasthuisberg voor een bezoek aan het universitair ziekenhuis en met bijzondere aandacht voor hun dynamische vrijwilligerswerking.

Radaar op volle toeren In 2011 werd Radaar opgericht, een groep van enthousiaste vrijwilligers, die klaarstaan om mee te helpen aan steunacties of organisaties die derden inrichten ten voordele van ’t Weyerke. Regelmatig konden we in 2012 op deze vrijwilligers beroep doen waarvoor bijzondere dank! Voor 2013 zijn de voornaamste aandachtspunten: Goede invulling van de vraag naar vrijwilligershulp in groepen en diensten; Verdere inbouw van de vrijwilligerswerking in het dienstencentrum; Vrijwilligersbeleid m.b.t. de vrijwilligers van de steunacties. Linda Roosen Coördinator vrijwilligerswerking ‘t Weyerke


42

Jaarverslag 2012

Blij met jullie engagement Wie kunnen we beter vragen dan onze voorzitter om in naam van ons allemaal de vrijwilligers van ’t Weyerke te bedanken? En dat deed hij dan ook graag en oprecht tijdens het vrijwilligersfeest op 17 maart 2012. “Beste Vrijwilliger, In de aanhef van een speech spreekt men de belangrijke toehoorders altijd aan met hun titel zoals bijvoorbeeld edelachtbare, eerwaarde, …Dikwijls ronkende titels voor mensen die zogezegd iets betekenen in onze maatschappij. Ik dacht ‘Bestaat er eigenlijk een aanspreking die past bij jullie vrijwilligers, die ook in woord en vooral in daden effectief en dikwijls stilletjes iets betekenen voor onze samenleving?’ Eigenlijk schieten hier aanspreektitels en woorden tekort en zou ik jullie allemaal een dikke knuffel en een kus moeten geven, want jullie zijn dat echt waard. Jullie zijn een beetje familie geworden en horen meer dan wie ook thuis in ‘t Weyerke. Vorig jaar had ik het in mijn speech over Gilbert die als vrijwilliger in een gehandicaptenvoorziening accordeon speelt. Zijn motivatie : ik zie ze graag lachen en bewegen op muziek, de spontaneïteit, het contentement… Dit jaar kan ik het hebben over Harry, over Suzy, over Remy, Jeanne, Christiane…ga zo maar verder. Het zijn onze eigen vrijwilligers van ‘t Weyerke, elk met haar of zijn motivatie en beleving. Herinner u de Weyerkeswijzer vorig jaar, vol getuigenissen van vele vrijwilligers. Voor mij is dit vijfsterrenliteratuur, vol beschouwingen recht uit het hart. Het zijn vrouwen, mannen, jong en oud, die in hun eigen leefwereld, dicht bij huis, met een groot hart voor de zorggebruikers Davy, Marleen, Benny… iets concreet willen doen en betekenen. Linda en Inge besluiten trouwens in hetzelfde blad: ’t Weyerke mag van geluk spreken! Zij geven in hun conclusie perfect weer wat ’t Weyerke van jullie denkt: ‘wij zijn blij met jullie inzet en engagement, wij zijn blij voor de rol die jullie spelen in het leven van mensen met een beperking, wij zijn blij voor de animo en de sfeer die jullie in ’t Weyerke binnenbrengen’. Het hoeft geen betoog: vrijwilligers zijn belangrijk voor de samenleving, wat zij ook doen, langdurig of kortstondig. Wat ik zeker weet is dat deze onbaatzuchtige inzet, zonder tegenprestatie vanuit het hart, een onzichtbaar mechanisme in gang zet bij mensen in hun omgeving, van nadenken, van inspiratie… zelfs van actie en dit in een samenleving waar blijkbaar niks nog voor niks kan gebeuren. Het klinkt bijna evangelisch waar de twee vissen en vijf broden gegeven uit een eenvoudige hand, iedereen aanzet om zijn knapzak ook te gaan delen…er was op het eind veel meer over dan oorspronkelijk ingezet. Mooi toch! Jullie zitten aan het begin van een spiraal waar mensen beseffen dat geven zonder tegenprestatie zoveel beter is dan te moeten krijgen en dat geluk een kwestie is van zonder beredenering iets te kunnen doen voor anderen. Als voorzitter van ’t Weyerke, ben ik uiteraard vrijwilliger en alzo ervaringsdeskundige en dat maakt het wat gemakkelijker om uw beleving en motivatie in te schatten. Als ik vertaal hoe ikzelf er tegenaan kijk, dan zeg ik: - Oei, vandaag heb ik er mijne kop niet naar staan en was ik liever wat gaan fietsen. - Amai, dat probleem kan ik niet loslaten, ik neem het mee naar huis


43

Jaarverslag 2012

Effe dimmen, loop ik de betaalde medewerkers niet teveel voor de voeten? Toch wil ik mezelf niet te zwaar belasten met al die vragen want op den duur maak ik het mezelf onmogelijk. Ik pak me dan terug samen en denk: wees jezelf en dat is al moeilijk genoeg. Voor mij zijn respect en dankbaarheid doorslaggevend voor mijn inzet. Daarom…zit je met iets gewrongen, spreek over je gevoelens, positieve en negatieve ervaringen met het personeel, met Inge of Linda. Blijf jezelf en hou koers. Iedere vrijwilliger die zoals jullie ’t Weyerke een warm hart toedraagt, verdient vooral dat respect voor zijn inzet en kwaliteiten, maar ook voor zijn of haar twijfels, vragen en zelfs kleine kantjes. Ik weet ook als ervaringsdeskundige dat mensen die vrijwilligerswerk doen meestal gelukkige mensen zijn. Iemand die positief in het leven staat en contacten onderhoudt met andere mensen, iets onbaatzuchtig kan doen, put voldoening uit dankbaarheid en voelt zich gewoon beter in zijn vel. Tegenwoordig vind je in de boekhandel veel literatuur over geluk, met gelukswijzers, adviezen en getuigenissen. De teneur is duidelijk: gelukkige mensen leven langer en gezonder, zij presteren beter, hebben meer vrienden. Je hebt het zelf in handen en geluk is dus ook voor een groot deel maakbaar. Slechts de helft van de mensen noemt zich gelukkig, maar degenen die zich in een stevig sociaal netwerk bevinden zijn gemiddeld veel gelukkiger… en komen daardoor in een positieve geluksspiraal terecht. Het klinkt allemaal filosofisch maar in onze complexe, individualistische samenleving lijkt dit wel het paardenmiddel tegen al de depressies, zelfdodingen en verzuring. Ik hoop dat jullie voelen dat jullie inzet echt wordt gewaardeerd. Daarom zeggen wij heel uitdrukkelijk en welgemeend: dikke merci, duizend keer bedankt, vooral in naam van de zorggebruikers. Ook wil ik Linda en Inge bedanken voor zoveel creatieve inzet en fijngevoeligheid ten behoeve van onze vrijwilligerswerking. Voor hen is elke vrijwilliger meer dan de moeite waard! -

Louis Mentens Voorzitter ’t Weyerke


44

Jaarverslag 2012

Getuigenissen van vrijwilligers In ’t Vlot vrijwilligerswerk doen, is dankbaar Dat ervaar je elke keer als je er komt. Niet alleen de persoon waarvan je vrijwilliger bent, maar ook al de andere bewoners zijn telkens zo enthousiast. De knuffels bij het toekomen en weggaan geven je altijd al een warm gevoel, zo van ‘ha het heeft zowel hen als mezelf goedgedaan om weer even van mijn vrije tijd een nuttige tijd te maken’. Daar doe je het voor… Een extraatje in ’t Vlot is dat bewoners en personeel ons elk jaar rond ‘de week van de vrijwilliger’ uitnodigen voor een gezellig samenzijn. Spijtig waren er dit jaar veel verontschuldigingen: griep, werken. Eerst een beetje teleurgesteld en meelevend dat ‘hun’ vrijwilliger niet kon komen. Maar daarna straalt het plezier weer van ieders gezicht. En wie had er het meest deugd van de taart?… Voor ons als vrijwilliger is het aangenaam om met z’n allen eens samen te zijn en te babbelen over het vrijwilligerswerk met bewoners en begeleiders. Ook onderling, want tijdens ons vrijwilligerswerk komen we de andere vrijwilligers nauwelijks tegen. Bij het vertrek (en dat moest echt niet) kregen we nog een fles porto uit Atelier Idee en nog een zoveelste knuffel... De avond voelt aan als een warme appreciatie, maar we kijken vooral uit naar de volgende keer dat we er weer zijn om de bewoner te begeleiden in zijn of haar hobby. André Caubergs Vrijwilliger ‘t Vlot

Daniël wil naar huis…dus hij de lift op en wij de bus in! We schrijven zaterdagmorgen, Huize Berkenbos, even voor 10 uur! De bel gaat, de deur gaat open en iedereen hoort een vrolijk ‘goedemorgen’! Eindelijk zijn voor Daniël de 4 weken weer om en gaat hij weer naar papa en mama! We brengen Daniël naar Leuven, maar niet voordat er een tasje koffie is gedronken! Daniël zit al op hete kolen, ik plaag hem een beetje door te zeggen dat ik de weg niet weet… Maar Daniël wil naar huis… dus hij de lift op en wij de bus in! Na ongeveer een 40 minuutjes rijden zijn we bij mama en papa. Even babbelen en dan hebben wij een 5-tal uurtjes voor onszelf! Dus...wat te doen? In de zomermaanden nemen we de picknick mee, wat campingstoeltjes (toch wel handig van die Hollanders die altijd kamperen), de e-reader voor mij en de hengel voor mijn man en op naar OudHeverlee, naar de zoete waters! Maar ja, in de winter is het in België koud en nat dus rijden we door naar Zaventem, naar de Ikea. Bestellingen mogen altijd doorgegeven worden, we hebben toch een busje bij! Alleen moet er wel plaats over blijven voor Daniël, hoor! Om 16 uur in de namiddag staan we weer bij een heel dankbare papa en mama om Daniël terug op te pikken. Nog even babbelen en dan weer terug. Ook dan is het even plagen, want die


45

Jaarverslag 2012

ondeugende chauffeur wil nogal eens stoppen onderweg. Maar Daniël laat zich niet doen en wil alleen maar terug naar "Berkenbos". Blij dat hij bij papa en mama op bezoek geweest is en dan is het tot binnen 4 weken! John en Anita Heijmans-Holsderver

Een genoegdoening als ik zie dat het hem goed doet Hoe kom ik als vrijwilliger bij Geert in Huize Terlaemen terecht? Eigenlijk heel toevallig. Bij een tasje koffie kwam ik de moeder van Geert tegen en zij liet mij een brief lezen die Geert had laten maken. Hij zocht iemand die met hem enkele uren per week wilde wandelen. Ik had geen enkele verplichting, kon kiezen hoe lang of hoe dikwijls. Ik zou er eens over nadenken maar lang heeft dat niet geduurd want ik voelde dat mij zoiets wel zou bevallen. Ik moest mij natuurlijk wel aanpassen want ik was met dergelijke mensen weinig of nooit in contact geweest. De volgende woensdag zou onze eerste wandeling plaatsvinden. In die tijd kon Geert met hulp en met een rietje nog wel een flesje cola uitdrinken en zo konden we regelmatig een terrasje doen. Hoe ervaar ik nu het contact met Geert want wij hebben alleen oogcontact. Maar met dat oogcontact en zijn mooie glimlach voel ik toch wel wanneer het goed met hem gaat of wanneer hij een moeilijke dag heeft. Als wij samen over het fietspad langs de baan wandelen en de auto’s langs ons door flitsen bespreken we de merken van die auto’s: ‘dat is nogal een mooie of hebt ge die BMW gezien?’ of we hebben het over die grote mooie huizen die er overal worden neergezet. En als Geert iets goed of mooi vindt, laat hij dat ook merken met zijn bekend geluid ‘hm hm hm’ want hij begrijpt wel alles wat ik vertel. Ook de dieren onderweg krijgen onze aandacht: paarden, schapen of kippen en zeker in de nazomer de kalkoenen. Als we door het centrum van Zolder wandelen en even rust houden aan het monument van de gesneuvelden en ons op de banken zetten kan Geert echt genieten van wat daar allemaal langskomt en rondrijdt. Dan geeft hij zijn ogen goed de kost. Ook voor mij is dat een genoegdoening als ik zie dat het hem goed doet. Voor mij is dat een fijne en rijke ervaring. Geert is de hele wandeling zo rustig en ik denk dat hij die rust op mij overbrengt, want ook ik kom tot rust na zo’n wandeling en voel mij goed als ik weer naar Helchteren terugfiets en thuis dan de vraag krijg hoe het was vandaag met Geert. Hopelijk mogen we dat nog vele jaren doen, want vrijwilliger zijn verrijkt je leven! Broos Leen Vrijwilliger van Geert in Huize Terlaemen Haiku Liefde is zo teer als zachte vlindervleugels en even kwetsbaar Gilbert Seresia


46

Jaarverslag 2012

Pastorale Samen onderweg Reeds in september 2011 hield de pastorale werkgroep haar startvergadering voor het komende werkjaar. Dan wordt een jaarthema gekozen, voor 2012 ‘Samen onderweg’. Alle activiteiten worden dan in het teken van dit jaarthema uitgewerkt. Tegelijkertijd wordt er een project gekozen waarvoor de pastorale werkgroep in ’t Weyerke centen inzamelt en dat project waren dit keer de Limburgse Reddingshonden. Deze club heeft een aparte groep van therapiehonden en deze lieve viervoeters en hun baasjes komen wekelijks in de leefgroepen van het nursingtehuis. Vol verwachting kijken de bewoners telkens uit naar deze ontmoeting! Meer info over hun werking vind je op www.limburgsereddingshonden.be.

Activiteiten werkjaar 2012 Hele werkjaar maandelijkse misviering in het therapiecentrum Maart: vastenwerking met assekruisje op Aswoendag sobere maaltijd t.v.v. de Limburgse Reddingshonden. April: Goede vrijdagviering met kruisweg met alle bewoners, personeel en vrijwilligers. Hotdogverkoop t.v.v. de Limburgse Reddingshonden. Mei: Mariaviering met samenzang van zorggebruikers met de bewoners van de Gele Wijk van Zolder-Centrum. Zangstonde aan het Mariabeeldje begeleid door accordeonmuziek Juni: Verbroederingsdag tussen leefgroepen en diensten van heel ’t Weyerke Eucharistieviering t.g.v. de Weyerkesfeesten Uitreiking cheque aan een delegatie van de Limburgse Reddingshonden September: Startvergadering pastoraal jaar 2012 – 2013 Oktober: Vergadering pastorale werkgroep November: Herdenkingsviering voor overleden zorggebruikers St.-Maartenvuur December: Kerstvieringen in alle afdelingen


47

Jaarverslag 2012

Bezinning ‘De ochtendstond heeft goud in de mond’, zegt men wel eens. Het is goed om ’s morgens even stil te staan en dankbaar te zijn, voor weer een nieuwe dag vol nieuwe kansen. Dat brengt ons naar een ander mooi gezegde: ‘goed begonnen is half gewonnen’! Laat ons SAMEN ONDERWEG gaan volgens dit recept: RECEPT Sta ’s morgens niet te laat op. Kijk in de spiegel. Zeg “goedemorgen” tegen jezelf als was het tegen een heel nieuwe wereld! Stap de dag in en neem je lach mee. Dan ben je al een beetje op dreef, om het ook tegen anderen te zeggen. “Goedemorgen vriend!” En je hoort een frisse klank ook al zegt de wind “’t is koud!” Neem enkele flinke sneden “vreugd” als ontbijt. En als toespijs: geduld met anderen. Vergeet de suiker niet in de koffie. Dat tikkeltje humor mag niet ontbreken. Neem je knapzak mee voor de dag. Een behoorlijke dosis “werklust” aan de lange tafel van mensen, die vragen en wensen. Zo heb je de zon van de dag en kan je delen, van wat je nog over hebt!


48

Jaarverslag 2012

Het actief van het Steunfonds Een waar fundraising-offensief In het voorjaar is er het lentebuffet, eind juni de Weyerkesfeesten, in het najaar de Dinner Dance en op het einde van het jaar zet ’t Weyerke een waar fundraisingoffensief in! We hadden al jaren een succesvolle truffelverkoop, nu komt daar nog bij: de verkoop van wijnen en geschenken! Ongetwijfeld heeft u wel eens gedacht: overdrijven ze niet een beetje in 't Weyerke? Ze blijven maar bedelen, en waar gaat al dat geld naartoe? Wel, het klopt dat het soms lijkt of we enkel maar bezig zijn met fundraising, maar niets is minder waar. Sta me toe het lijstje met grote projecten die we wensen te realiseren te herhalen: * verbouwing en vergroting van ’t Trapke (3 leefgroepen en een polyvalente ruimte) * nieuwbouw 12 studio's voor personen met NAH, Hof van Loon genaamd * nieuwbouw grootkeuken (niet gesubsidieerd) Koken kost geld, bouwen ook. Voor 't Weyerke geldt hetzelfde als voor iedere goede huisvader: hoe minder we extern (bij de bank) moeten lenen, hoe beter. De financiële bijdrage van vele personen en instanties is en blijft noodzakelijk, nu misschien wel meer dan ooit! Jan Thiry Algemeen directeur

Een overzicht Eigen steunacties: ........................................................................ 50 030 euro Giften: .......................................................................................... 37 775 euro Externe steunacties en projectsubsidies: ..................................... 28 750 euro TOTAAL: .................................................................................. 116 555 euro


49

Jaarverslag 2012

Lentebuffet op 11 maart We mochten die dag in cultuurcentrum Muze te Zolder vele trouwe sympathisanten van ’t Weyerke verwelkomen! Voor ’t Weyerke bracht dit lentebuffet 8 330 euro op! 't Weyerke wil dan ook iedereen bedanken die dit lentebuffet mogelijk maakte: het professionele keukenteam van 't Weyerke, serviceclub Kiwanis Zolder-Terlaemen, de dames van KAV Berkenbos en vele andere vrijwilligers aan de kassa, de tap, de afwas, het vervoer tussen Muze en ’t Weyerke... dankjewel!

Nieuwe Weyerkesfeesten 22, 23 en 24 juni 30 jaar Weyerkesfeesten… we waren vastbesloten, deze editie van de feesten moest knallen! Nieuwe ideeën werden warm onthaald, mensen sloegen de handen in mekaar. Het begon allemaal met het idee om ons groot logo in te pakken, wild breien voor ’t Weyerke. De enthousiaste dames van Loca Loca sprongen mee op de kar. In geen tijd was een enorme groep mensen aan het breien. Onder impuls van dit alles stapte ’t Weyerke de wereld van Facebook in en kwam ook daar heel wat vrienden tegen die het nieuwe project leuk vonden ☺. Op vrijdag 22 juni zette ’t Weyerke zijn deuren van logistieke dienst, nursingtehuis, dagcentrum en semi-internaat, wagenwijd open van 18u tot 21u. Want we vierden niet alleen 30 jaar Weyerkesfeesten! ’t Weyerke is dit jaar 35 jaar! 35 jaar zorg in dialoog. 35 jaar timmeren aan de weg, aan goede zorg, een visie, een goed beleid,… We zijn trots op wat we in huis hebben en willen het zo graag laten zien: aan families en vrienden van zorggebruikers, personeelsleden en vrijwilligers. Op zaterdag 23 juni bereikte de actie ‘Wild breien voor ’t Weyerke’ in samenwerking met Loca Loca haar hoogtepunt. De brandweer van Heusden-Zolder zorgde er met een kraanwagen voor dat we ons logo veilig konden inpakken! Maar dat was niet alles. Terwijl wij live inpakten, gingen de vele creatieve workshops van start: cupcakes versieren, knutselen met duurzame materialen, ‘gekke mutsen’ foto workshop, je fiets pimpen…en zelfs een ‘meet & greet’ met de therapiehonden aan. En alsof dat allemaal nog niet genoeg is, overgoot ’t Weyerke het programma met een Fairtrade sausje. Zondag 24 juni: family day met tal van optredens en randanimatie met niet in het minst de dj-set van onze peter Regi! We gooiden het oude programma NIET overboord. Heel wat mensen kennen dit en vragen ernaar. Op de Weyerkesfeesten dus ook nog de motorrun, barbecue, shownamiddag, zomerbuffet, Weyerkeswandeltocht, Weyerkesgordel, eetstand met Turkse lekkernijen hartelijk en zoet,… De Weyerkesfeesten editie 2012… 30 jaar Weyerkesfeesten… voor altijd in ons hart. Wij hopen ook in het uwe. De opbrengst van deze Weyerkesfeesten (23 830 euro) werd besteed aan de verbouwingswerken van ’t Trapke.


50

Jaarverslag 2012

21° Dinner dance op 31 oktober Woensdag 31 oktober 2012 was de Muze the place to be! Het menu van Felix Alen werd gesmaakt door de 200 aanwezigen! A la carte bracht zingend en spelend de juiste sfeer erin... Een fiere voorzitter bracht hulde en dank aan allen die de Dinner Dance mogelijk maakten en aan alle aanwezigen voor hun rol in het spannende verhaal waarin de kinderen van 't Trapke een hoofdrol speelden: zij dromen immers van meer ruimte en die droom wordt binnenkort waar! Deze Dinner Dance was een organisatie van Steunfonds 't Weyerke i.s.m. Felix Alen van Hof te Rhode en Traiteur Wim Janssen en mocht de steun genieten van BNP Parisbas Fortis, Wasserij Mireille, Meubelgalerij Sint-Jozef, Garden Center 'T', 't Kaasplankske en Creative Webvision. Zonder hen geen Dinner Dance als deze, die7870 euro opbracht voor ’t Trapke!

Wijn en Geschenken met een verhaal… De truffelverkoop van voorgaande jaren werd uitgebreid met een leuk assortiment van geschenken. De tweede editie van de wijnverkoop is geëxplodeerd van 1 naar 10 verschillende aanbieders (voornamelijk wijnhandelaars van Heusden-Zolder) en een aanbod van meer dan 100 kwaliteitswijnen, cava’s, champagne, enz., waarvan we er meerdere konden laten proeven op onze wijndegustatie van 19 oktober. Met het oog op eindejaars- of relatiegeschenken was er voor elk wat wils! De truffel-, wijnen geschenkenverkoop brachten samen 10 000 euro op voor ’t Trapke.


51

Jaarverslag 2012

Kalender 2012 10/11 12 12 19 20 12 26 11 17 25 26-30 11/12 22 24 5 9 11 15 22 23 31 1 22 23/24 2 30 31 29/30 1 4 5 7 7 10 16 18 19 31 4 13 14 14 13-21

januari januari januari januari januari februari februari maart maart maart maart april april april mei mei mei mei mei mei mei juni juni juni juli augustus augustus september oktober oktober oktober oktober oktober oktober oktober oktober oktober oktober november november november november december


nieuwjaarsdiner voor bewoners nursingtehuis nieuwjaarsdiner voor kinderen van ‘t Trapke nieuwjaarsfeest activiteitencentra in cc Muze nieuwjaarsreceptie voor personeel en vrijwilligers nieuwjaarsreceptie voor externe relaties Valentijnsbuffet Hospitaalridders t.v.v. ’t Weyerke infostand ’t Weyerke t.g.v. nationale wandeldag in St.-Baaf lentebuffet in cc Muze i.s.m. Kiwanis Zolder-Terlaemen ontmoetingsfeest voor alle vrijwilligers van ’t Weyerke cafetaria t.v.v. ’t Weyerke bij firma’s Berrentec/Berrevoets studiebezoek aan Ierland (Waterford Institute) paashappening ZolderRun t.v.v. ‘t Weyerke algemene vergadering vzw Steunfonds ’t Weyerke communieviering in ‘t Trapke zangstonde aan het Mariakapelleke personeelsuitstap gemeenschappelijke gebruikersraad introductiedag nieuwe personeelsleden en vrijwilligers steunactie Brantano t.v.v. ’t Weyerke algemene vergadering vzw Stijn personeelsuitstap opendeuravond in ’t Weyerke de nieuwe Weyerkesfeesten met wildbrei-actie start zomerprogramma in nursingtehuis en ‘t Trapke 2° Weyerkes NetbalCup zomerfeest ’t Trapke koopjes- en opendeurdagen in Atelier Idee t.g.v. 60° braderie lancering actie Geschenken met een verhaal… introductiedag nieuwe personeelsleden en vrijwilligers personeelsfeest in cc Muze deelname Cultuurpalet Beringen cafetaria t.v.v. ’t Weyerke bij firma’s Berrentec/Berrevoets viering 35-jarig bestaan van ’t Weyerke gemeenschappelijke gebruikersraad Zuiddag voor jongeren lancering actie Wijn met een verhaal met een wijnproeverij 21° Dinner Dance in cc Muze herdenkingsviering voor overleden bewoners info-avond voor families ‘zorg en wonen in de toekomst’ vormingsuitstap voor vrijwilligers naar UZ Leuven Sint-Maartenvuur kerstvieringen in alle afdelingen

52

Jaarverslag 2012

’t Weyerke 35 jaar 1977- 2012 De geschiedenis in een notedop oktober 1977: start onthaalcentrum door vrijwilligers in het Rode Kruis in Heusden februari 1979: statutaire oprichting van vzw ’t Weyerke december 1979: verhuis naar leegstaande scholen op de Voort in Zolder januari 1983: erkenning dagcentrum (St.-Oda) september 1983: eerste Weyerkesfeesten in het park van het Rode Kruis in Heusden 1984: 8° Linie wordt peter van ’t Weyerke april 1984: heropening vernieuwde lokalen op de Voort in Zolder december 1984: start eigen vervoerdienst maart 1985: verwerving erfpacht van het Domherendomein januari 1986: start 1° leefgroep bezigheidstehuis ‘Nicolaïstraat 15’ in Heusden 1986: verwerving (door St.-Oda van de ) erfpacht Domherendomein Zolder 1986: 2° Regiment Veldartillerie (2A) uit Helchteren wordt petercompagnie juni 1988: Weyerkesfeesten worden verplaatst naar eind juni september 1988: oprichting stuurgroep familiewerking februari 1989: aanvang bouwwerken op het Domherendomein in Zolder april 1989: start 2° leefgroep bezigheidstehuis ‘Nicolaïstraat 13’ in Heusden november 1989: eerste personeelsfeest februari 1990: eerste steenlegging van het dagcentrum in Zolder (Zac) september 1990: ingebruikname activiteitencentrum Domherendomein november 1990: aanvang bereiding maaltijden voor OCMW Heusden-Zolder maart 1991: eerste uitgave van de Weyerkesinfo voor sympathisanten maart 1991: ingebruikname Huize Boekt en Zolder maart 1991: eerste eetdag i.s.m. Kiwanis Zolder-Terlaemen en opendeurdag juni 1991: oprichting vzw dienstencentrum ’t Weyerke maart 1992: ingebruikname Huize Berkenbos en Heusden juni 1992: ingebruikname Huize Bolderberg en Eversel september 1992: ingebruikname ’t Vlot in Paal-Tervant september 1992: ingebruikname therapiecentrum Domherendomein oktober 1992: start semi-internaat ’t Trapke in het therapiecentrum november 1992: eerste Dinner Dance ten voordele van ’t Weyerke oktober 1993: aanvang bouwwerken in de Hekstraat in Beringen januari 1995: ingebruikname De Heg en Berings ActiviteitenCentrum (BAC) november 1995: eerste truffelverkoop door familiewerking ’t Trapke mei 1996: ingebruikname nieuwe wasserij oktober 1996: ingebruikname vernieuwde grootkeuken november 1996: ingebruikname administratief-technisch centrum februari 1997: ingebruikname Huize Viversel, Lindeman, Voort en Terlaemen voorjaar 1997: dienstencentrum ’t Weyerke wordt lid van v.z.w. Stijn


53

Jaarverslag 2012

september 1999: eerste uitgave van het tijdschrift Weyerkeswijzer maart 2000: ingebruikname nieuwbouw ’t Trapke juni 2000: stopzetting bereiding maaltijden voor het OCMW Heusden-Zolder januari 2001: start @work, project ‘begeleid werken’ februari 2001: dagcentrum start leefgroep voor personen met meervoudige handicap april 2001: ingebruikname kortverblijf De Haven in Beringen-Mijn september 2002: openbedrijvendag ’t Weyerke in Zolder en Beringen februari 2005: opening recyclagepark De Spijker op het Domherendomein mei 2005: verhuis kortverblijf van Beringen-Mijn naar het Domherendomein mei 2006: website www.weyerkesfeesten.be online februari 2007: verhuis Heg 82 naar De Nestors op het Domherendomein maart 2007: ingebruikname ’t Ladderke (therapielokalen voor ’t Trapke) juli 2007: website www.stijn.be online augustus 2009: opening nieuw dierenpark november 2009: ingebruikname tandartskabinet in therapiecentrum mei 2010: petereenheid 2A uit Helchteren verhuist naar Brasschaat juli 2010: wagenpark wordt voorzien van het bedrijfslogo van ’t Weyerke mei 2011: Regi wordt peter van ’t Weyerke juli 2011: ingebruikname geschenkwinkel Atelier Idee en burelen @ work november 2011: 1° wijnverkoop ten voordele van ’t Weyerke juni 2012: nieuwe Weyerkesfeesten met opendeuravond en wildbrei-actie augustus 2012: ’t Weyerke start met een eigen Facebookpagina oktober 2012: ’t Weyerke bestaat 35 jaar!

Officiële openingen 15 maart 1991: 28 augustus 1992: 24 september 1993: 6 oktober 1995: 1997: 23 juni 2000: 5 oktober 2001: 23 november 2005: 25 mei 2007: 30 september 2011:


Zac en eerste steenlegging therapiecentrum bezigheidstehuis ’t Vlot in Paal-Tervant therapiecentrum en 6 eerste leefgroepen Nursingtehuis Bac en bezigheidstehuis De Heg Huize Viversel, Voort, Lindeman en Terlaemen ‘t Trapke kortverblijf de Haven in Beringen-Mijn geschenkwinkel Atelier Idee Koolmijnlaan Heusden ’t Ladderke, therapielokalen voor ‘t Trapke geschenkwinkel Atelier Idee en @work Kleuterweg Heusden

54

Jaarverslag 2012

Cijfergegevens Zorggebruikers Tabel 1: Zorggebruikers per afdeling, leeftijd en geslacht op 31.12.2012 Semi-internaat

Leeftijd M -3 j 3-11 j 3 12-20 j 2 21-30 j 31-40 j 41-50 j

V 1 5 7

TOT 1 8 9

+ 50 j TOTAAL

5

13

18

Dagcentrum

Nursingtehuis

Bezigheidstehuis

M

V

TOT

M

V

TOT

M

V

TOT

11 10 6

5 9 5

16 19 11

5 6 14

13 19

5 19 33

2 6 4

2 3 3

4 9 7

TOTAAL 1 8 9 25 47 51

4

4

8

19

19

38

4

2

6

52

31

23

54

44

51

95

16

10

26

193

Aantal zorggebruikers


55

Jaarverslag 2012

Tabel 2: Aantal onderhoudsdagen 31.12.2012 Dagopvang Semi-Intern.

Dagcentrum

I-dagen F-dagen A-dagen H-dagen L-dagen VD / VV FV / FV HD VH FH

2 304 2 717 267

7 483 6 260 1 691

840

1 813

Tot. dagen

6 168 3 184

40 185

Tot. aanw. I-dagen F-dagen A-dagen H-dagen L-dagen

= = = = =

17 432 9 481

Woonopvang Totaal

Bezigheidstehuis

9 787 8 977 1 958 0 0 2 653 0 40 185 0 23 600 12 665

instellingsdagen familie- of thuisdagen gewettigde afwezigheidsdagen kampdagen logeerdagen

Nursingtehuis

6 439 2 271 161 65

31 821 2 478 126 239

188

132

9 124 6 692

34 796 32 192

VD FV VV FV VH HD FH

= = = = = = =

Totaal

Kortverblijf

38 260 4 749 287 304 0 320 0 0 0

2 478

43 920 38 884

2 478 2 478

ALG. TOT. 50 525 13 726 2 245 304 0 2 973 0 40 185 0 137 518 105 576

deeltijds in volle dagen zonder vervoer thuisdagen bij VD deeltijds in volle dagen met vervoer thuisdag bij VV deeltijds in halve dagen met vervoer deeltijds in halve dagen zonder vervoer thuisdag bij VH

Aantal aanwezigheidsdagen

Tabel 3: Bezettings- en aanwezigheidsgraad per afdeling op 31.12.2012 Dagopvang Woonopvang Kortverblijf Totaal SemiDagTotaal Bezigheids- Nursing- Totaal Kortverblijf Algemeen internaat centrum tehuis tehuis totaal Erkenning Bezettingsgraad B.G. 2011 B.G. 2012 Aanwezigheidsgraad A.G. 2011 A.G. 2012

18

48

66

24

100

124

7

197

96,89 93,83

92,12 99,23

93,42 97,70

102,33 104,12

94,34 95,33

95,89 96,77

88,28 96,71

94,80 97,08

72,78 70,17

72,89 78,37

72,86 76,15

74,67 76,17

87,13 87,96

84,72 85,68

B.G. = Bezettingsgraad A.G. = Aanwezigheidsgraad


(gemiddeld aantal ingeschreven/erkenning) x 100 (gemiddeld aantal aanwezigen/erkenning) x 100

56

Jaarverslag 2012

Personeel Tabel 4: Aantal personen (koppen) per looncategorie op 31.12.2012 Administratie en directie - Administratief personeel * Klasse 1 * Klasse 2

7 4

- Directie * Directeur +90 bedden * Directeur 60-89 bedden * Directeur 30-59 bedden

2

* Directeur 13-29 bedden

1

* Directeur 6-12 bedden * Onderdirecteur

1 15

Artsen, paramedici, licentiaten, sociaal werkers - Ergotherapeut - Logopedist - Geneesheer * Omnipracticus

5,24%

7 2 1

* Specialist - Kinesitherapeut - Pedagoog/Psycholoog - Sociaal verpleger/Maatschappelijk werker

2

- Diensthoofd paramedische dienst

1

- Gebrevetteerd verpleger

8 25

Onderhoudspersoneel - Logistiek klasse 4

31

- Logistiek klasse 3

13

- Logistiek klasse 2

14

- Logistiek klasse 1 - Chauffeur

1 2 61

8,74%

21,33%

Opvoedend en verzorgend personeel - Begeleidend en verzorgend personeel * Klasse 3 * Klasse 2B * Klasse 2A

1 7 49

* Klasse 1 * Hoofdopvoeder

84 21

- Opvoeder - groepschef - Verpleger A1

15 8 185

TOTAAL


64,69%

286

57

Jaarverslag 2012

Tabel 5: Personeelseenheden (voltijds equivalenten) naar geslacht en aard van het contract op 31.12.2012 Bedienden voltijds

vrouwen deeltijds

voltijds

Mannen deeltijds

TOTAAL

2009

33,0000

111,1711

22,0000

17,2316

183,4026

2010

32,0000

110,4781

27,5000

18,0211

187,9991

2011

26,0000

127,8974

21,0000

15,0947

189,9921

2012

24,0000

118,3184

23,0000

16,2132

181,5316

Tabel 6: Gemiddeld aantal uitbetaalde personeelsleden, vergeleken met het wettelijk en subsidieerbaar kader

Opvoedend / verzorgend personeel Paramedisch personeel Opvoeder - groepschef Opsteller Econoom Boekhouder Logistiek personeel

Wettelijk maximum kader 99,4471 20,7708 5,3948 6,7500 1,0000 1,0000 31,6623

Subsidieerbaar kader na de personeelsstop 98,0137 18,8609 5,3207 3,9080 1,0000 1,0000 16,0564

4,0000 1,0000 1,5720 3,0440 2,9227 1,7261

3,9483 1,0000 1,0516 3,0350 1,2600

3,9789 1,0000 0,8352 3,0395 1,2581

180,2898

154,4546

153,9329

120 403,00 98 200,76 87 801,37 32 039,42 403 065,59 240 136,12 37 188,36 10 459,73

120 403,00 98 200,76 87 801,37 32 039,42 403 065,59 240 136,12 37 188,36 10 459,73

100 080,77 86 935,74 135 174,92 34 496,63 385 869,56 116 983,60 37 188,36 10 459,73

1029 294,35

1029 294,35

907 189,31

Directeur /verantwoordelijke Onderdirecteur Geneesheer Licentiaten Sociaal werkers Bijzonder personeel Totaal Vlaams Agentschap

Chauffeur Convenanten Wep-plus Omkaderingspremie Sociale Maribel Via-middelen Verzekering Deeltijds leren/werken Educatief verlof Totaal

In dienst

(1)

97,9616 18,7775 5,3390 3,8988 1,0000 0,9923 15,8520

(1): In de kolom "In dienst" zijn zowel de zieken (periode gewaarborgd inkomen) als hun vervangers opgenomen.


58

Jaarverslag 2012

Tabel 7: Verloop van het personeel in 2012

instroom uitstroom

Stafpersoneel 4,55 % 4,55 %

Leefgroeppersoneel 21,05 % 22,01 %

Civiele diensten 40,30 % 44,78 %

TOTAAL 22,81 % 24,38 %

Stafpersoneel: paramedici, nachtdienst, groepsleiding, administratie Leefgroeppersoneel: hoofden, opvoeders, huishoudelijke hulpen Civiele diensten: technische dienst, keuken, wasserij, onderhoud nieuwe formule sinds 2008

Tabel 8: Afwezigheidscoëfficiënten van het personeel in 2012

Arbeidsongevallen Zwangerschap Ziekte Ziekte langer dan 1 jaar TOTAAL

Staf Deeltijds Voltijds 0,08 0,00 1,29 0,00 5,20 1,91 3,47 7,33 10,04 9,23

Leefgroep Deeltijds Voltijds 0,13 2,06 4,28 2,49 3,31 1,49 2,82 0,00 10,54 6,04

Civiel Deeltijds Voltijds 0,08 0,00 2,69 0,00 9,08 5,22 2,06 0,00 13,91 5,22

TOTAAL 0,25 3,09 4,45 2,66 10,45

Stafpersoneel: adm., dir., soc. dienst, paramedici, nachtdienst Leefgroeppersoneel: hoofden, opvoeders Civiele diensten: technische dienst, keuken, wasserij, onderhoud, vervoer

Tabel 9: Arbeidsongevallen in 2012 Aantal arbeidsongevallen Frequentiegraad Ernstgraad Globale ernstgraad Aantal dagen werkverlet

7 24,79 0,77 3,43 218

Tabel 10: Verhouding tussen directe en indirecte zorg De verhouding van de loonmassa van personeelsleden die rechtstreeks met de zorggebruikers werken t.o.v. de totale loonmassa: 78,58%

De verhouding van de gewerkte uren van personeelsleden die rechtstreeks met de zorggebruikers werken t.o.v. het totaal aan gewerkte uren: 77,86%


59

Jaarverslag 2012

Vrijwilligers In bestuursfuncties:

61

In ’t Weyerke nemen 61 personen een bestuursfunctie op: In de Raad van Bestuur van vzw Stijn In de Algemene Vergadering van Steunfonds In de Raad van Toezicht van ’t Weyerke In de Gebruikersraad In de Stuurgroep vrijwilligers In de Commissie Weyerkesfeesten

In de dagelijkse werking:

234

Er zijn 121 vaste vrijwilligers in ’t Weyerke (dec.2012). Vaste vrijwilligers zijn vrijwilligers die minimum enkele uren per week zich actief inzetten in ons dienstencentrum. Er waren in 2012 waren er 113 gelegenheidsvrijwilligers actief in ’t Weyerke. Gelegenheidsvrijwilligers zijn vrijwilligers, die meerdere uren/dagen per jaar zich engageren in ons dienstencentrum.

In de steunacties:

469

469 vrijwilligers helpen ons met de jaarlijks terugkerende steunacties zoals het Lentebuffet, de Weyerkesfeesten, de Dinner Dance en de eindejaarsacties ‘Geschenken met een verhaal’ (waaronder de Truffelverkoop) en ‘Wijn met een verhaal’. Ook voor steunacties, georganiseerd door derden ten voordele van ’t Weyerke kunnen we beroep doen op een dynamisch team van vrijwilligers.

Totaal:


764

60

Jaarverslag 2012

Balans ACTIVA 31.12.2012

31.12.2011

31.12.2010

6.874.934,40

7.064.126,04

7.064.202,15

6.874.934,40

7.064.126,04

7.064.202,15

5.949.941,15

6.355.888,69

6.329.015,74

384.981,47

405.300,22

429.093,78

24 Meubilair, materieel en rollend materieel

232.953,16

244.221,29

244.509,35

27 Vaste activa in aanbouw

307.058,62

58.715,84

61.583,28

1.844.046,61

1.646.853,73

1.534.867,02

31.450,00

32.956,00

25.219,00

31.450,00

32.956,00

25.219,00

0,00

0,00

0,00

1.332.267,33

1.329.582,88

1.285.122,48

40 Handelsvorderingen

219.031,50

201.624,18

175.550,33

41 Overige vorderingen

1.039.541,47

1.058.041,39

1.051.609,08

567.490,43

845.109,14

911.856,39

VASTE ACTIVA EN VORDERINGEN OP MEER DAN EEN JAAR 2 VASTE ACTIVA EN VORDERINGEN OP MEER DAN EEN JAAR 22 Terreinen en gebouwen 23 Installaties, machines en uitrusting

VLOTTENDE ACTIVA 3 VOORRADEN Verbruiksgoederen Diverse goederen 4 VORDERINGEN OP TEN HOOGSTE ÉÉN JAAR

Werkingsvorderingen Te innen opbrengsten Vorderingen op nevendiensten Borgtochten betaald in contanten 49 Overlopende rekeningen 5 GELDBELEGGINGEN EN LIQUIDE MIDDELEN

TOTAAL ACTIVA

46.634,91

71.780,30

50.601,76

425.040,24

140.776,06

86.075,04

375,89

375,89

3.075,89

73.694,36

69.917,31

57.963,07

480.329,28

284.314,85

224.525,54

8.718.981,01

8.710.979,77

8.599.069,17

PASSIVA 31.12.2012 EIGEN EN VREEMD VERMOGEN

31.12.2011

31.12.2010

3.718.990,97

4.001.911,73 3.995.022,55

3.718.990,97

4.001.911,73 3.995.022,55

OP MEER DAN EEN JAAR 1 EIGEN EN VREEMD VERMOGEN OP MEER DAN EEN JAAR 10 Fondsen van de vereniging 12 Herwaarderingsmeerwaarden

917.466,80

847.833,52

782.757,74

14 Overgedragen resultaat

477.220,07 513.929,35 550.638,63 1.731.330,59 -1.803.952,43 1.923.174,75

15 Kapitaalsubsidies

3.731.879,75

16 Voorziening voor risico's en kosten 17 Schulden op meer dan één jaar VREEMD VERMOGEN 4 SCHULDEN OP TEN HOOGSTE ÉÉN JAAR Schulden op meer dan één jaar die binnen het jaar 42 vervallen 43 Financiële schulden 44 Werkingsschulden Schulden m.b.t. belastingen, bezoldigingen en sociale 45 lasten Belastingen Bezoldigingen en sociale lasten 48 Overige schulden Schulden Vlaamse Overheid

3.996.189,13 4.276.998,50

0,00

0,00

0,00

323.754,94

447.912,16

307.802,43

4.999.990,04

4.709.068,04 4.604.046,62

4.999.990,04

4.709.068,04 4.604.046,62

49.789,20 1.883.600,85 252.399,38

2.175.034,66 324.545,52 1.850.489,14 94.294,85

86.973,24

61.973,28

1.757.053,16 1.869.297,62 130.088,57

102.758,61

2.143.194,50 2.022.111,66 336.576,42

267.928,92

1.806.618,08 1.754.182,74 102.783,03

148.319,56

0,00

0,00

0,00

3.349,67

3.237,45

3.112,23

Andere diverse schulden

90.945,18

99.545,58

145.207,33

49 Overlopende rekeningen

544.871,10

488.975,54

399.585,89

Borgtochten ontvangen in contanten

TOTAAL PASSIVA

8.718.981,01

8.710.979,77 8.599.069,17

Resultatenrekening Over de periode: 1 januari t/m 31 december 31.12.2012

31.12.2011

31.12.2010

----------------

----------------

----------------

69.660

68.026

69.155

12.136.310,93

11.654.662,13

11.129.417,94

==========

==========

==========

70 Werkingsopbrengsten

1.514.271,78

1.442.055,48

1.394.563,93

73 Subsidies en giften

9.959.765,23

9.611.852,01

9.222.009,23

662.273,92

600.754,64

512.844,78

12.094.343,24

11.565.515,04

11.064.079,22

==========

==========

==========

60 Handelsgoederen

684.903,76

675.534,83

648.257,35

61 Diensten en diverse goederen

690.090,62

708.743,72

656.870,46

10.094.162,30

9.562.600,65

9.160.826,46

550.660,60

549.932,40

547.700,59

Aantal onderhoudsdagen

I

WERKINGSOPBRENGSTEN

74 Andere werkingsopbrengsten II

WERKINGSKOSTEN

62 Personeelskosten 63 Afschr., waardeverm., voorz. 64 Andere bedrijfskosten III

WERKINGSRESULTAAT

IV

FINANCIELE OPBRENGSTEN

Opbrengsten uit vlottende activa Overige financiële opbrengsten V

FINANCIELE KOSTEN

Kosten van schulden Andere financiële kosten

74.525,96

68.703,44

50.424,36

41.967,69

89.147,09

65.338,72

371,84

601,25

404,05

==========

==========

==========

371,84

601,25

404,05

0,00

0,00

0,00

22.946,98

24.954,12

25.864,51

==========

==========

==========

22.284,32

24.029,58

25.046,78

662,66

924,54

817,73

VI

RESULTAAT UIT GEWONE ACTIVITEIT

19.392,55

64.794,22

39.878,26

VII

UITZONDERLIJKE OPBRENGSTEN

69.726,46

67.323,06

32.555,88

==========

==========

==========

69.726,46

67.323,06

32.555,88

16.497,17

12.894,96

9.560,21

==========

==========

==========

Uitzonderlijke opbrengsten

VIII UITZONDERLIJKE KOSTEN

Aanvullende afschrijvingen

IX

0,00

5.503,92

1.079,10

Uitzonderlijke kosten

16.497,17

7.391,04

8.481,11

RESULTAAT VAN HET BOEKJAAR: TEKORT(-) OVER(+)

72.621,84

119.222,32

62.873,93

Domherenstraat 3 3550 Heusden-Zolder tel. 011/539570 - [email protected] www.stijn.be - www.weyerkesfeesten.be Facebookpagina ‘t Weyerke

JAARVERSLAG 2012 DIENSTENCENTRUM T WEYERKE ZORG IN DIALOOG

Recommend Documents