inhoud inhoud Maart - April 2016

Afgiftekantoor Antwerpen X Verantwoordelijke uitgever: C. Davidovici - Nerviërstraat 14-16 - 2018 Antwerpen - 2-maandelijks - Maart - April 2016 nr. 393 ‫צענטראלע‬

P602439

Familie Apfelbaum

Redactie en Administratie: Redacteur: Chaim Davidovici

Redactiecommissie: Betty Parnas

inhoud inhoud

Maart - April 2016

Orgaan van de Koninklijke Vereniging voor Joodse Weldadigheid Redactie en Administratie Nerviërstraat 14 - 16 2018 Antwerpen Tel. 03/232.38.90 Fax. 03/231.47.30 PCR 000-0103402-97 www.centrale.be

Arie Gutfreund

Editoriaal pag. 5 Jossi Parnas

Coördinatie: Angela Castiglione Realisatie: Benny Kotler

Speech First Vice-President Timmermans pag. 6 t.e.m. 8 Interview met Vice-Premier Peeters pag. 10 t.e.m. 13 Vraaggesprek met A. Gantman pag. 15 Het Engels perspectief pag. 18-19 In welk Europa wordt de Joodse gemeenschap wakker? door S. Lipschutz pag. 20-21 Hatzoloh te midden van de aanslagen pag. 22-23 Het verhaal van de Joden in Duitsland door dhr. O. Sauerman pag. 37 Gedicht in het Yiddisch door dhr. M. Saar pag. 39 Poerimfeest in het rusthuis door BP pag. 42 Giften pag. 44 t.e.m. 47 Familienieuws pag. 48-49 Centrale Magazine - 3

Centrale Magazine - 4

EDITORIAAL Sylvain Lipschutz - Voorzitter

“Alterius non sit, qui suus esse potest” Wie zijn eigen meester kan zijn, moet niet afhankelijk zijn van anderen. Waarheden uit de oudheid zijn nog altijd van kracht. Met deze Romeinse waarheid wordt zowel Europa in haar geheel alsook instellingen zoals de Centrale mee geconfronteerd. Om eigen meester thuis te zijn, moet men sterk genoeg zijn om niet enkel te grieven, maar ook om weerstand te bieden. Laksheid wordt door diegenen die ons kwaad willen als zwakte ervaren en deze zwakte leidt tot humanitaire catastrofen. Het motto van onze Belgische overheid was jarenlang “audi, vide, tace, si vis vivere in pace” (hoor, zie en zwijg, als je in vrede wil leven). “Audedo magnus legitur timur”. Onder een vertoon van durf, schuilt grote angst. Vastberadenheid is wat wij van onze overheid verwachten in deze donkere en onzekere tijden. Wij mogen niet stilzitten omdat wij denken dat ” ze” het niet enkel op ons gemunt hebben. Ja, ze haten niet enkel ons, meer zelfs, ze haten ons het meest. Ook de Centrale moet haar eigen vastberadenheid tonen. Wij gaan onze bevoegdheden niet uitbesteden en tot het uiterste gaan om de continuïteit van onze dienstverlening te verzekeren in onafhankelijkheid, maar ook in samenwerking met iedereen van goede wil. Het Joods leven in Europa is geen politiek statement die door politieke uitspraken verdedigd moet worden, het is een maatschappelijke realiteit die tot uiting komt door ons sociaal werk.


“ Centrale Magazine - 6

Speech by

First Vice-President

Timmermans

at the 3rd Inter-Parliamentary Conference for Combating Anti-Semitism (ICCA) in Berlin

“

Extracts from Speech: There is this book that’s been on my mind for months now. I re-read it in June, it’s by one of my favourite authors, a German author, Erich Maria Remarque. I keep going back to it, it’s called ‘Liebe deinen Nächsten’, he wrote it in 1939. It tells the reality of exile through the eyes of German Jewish refugees drifting across Europe, a grim, matter-of-fact story of stigma, fear, indifference indifference everywhere - and casual cruelty. We never learn.

Back in December last year, my two youngest children celebrated Hannukah for the first time. And last weekend when telling them about my coming visit to Berlin, this conference and the refugee centre I’ll be visiting this afternoon, I showed them a picture from last December here in Berlin, when Syrian children and local Jewish children lit, in the darkness of winter, a giant menorah at this most symbolic of places, the Brandenburg Gate. Our biggest enemy is indifference, much more than anything else. Let’s pledge to each other that we will not be indifferent. It’s especially courageous, it’s a special show of leadership that the Jewish community shows solidarity with another community, even if some members of that community are sometimes hiding behind anti-zionism to show some of the worst expressions of antisemitism that we see in Europe today. Now that is true greatness, if you do not stigmatize the whole community for the behaviour of some parts of it, despicable behaviour though it is.

A.Z.

It is happening again. Jewish children leaving public schools for fear of harassment, teachers no longer daring to teach the Holocaust in a multicultural classroom, Synagogues heavily guarded, students warned to hide their kippahs beneath baseball caps for fear of being knifed on the streets. This cannot be, it must not be our Europe! Anyone who knows anything about our history knows that antisemitism is Europe’s most pernicious disease. It is the red-line that we must never, ever cross. Yet we see age-old naked antisemitism at the far right, we see antisemitism that often hides behind anti-Zionism on the far left of the political spectrum and sometimes, sadly, even among anti-racism movements, and we see the deadly antisemitism of religious extremism, in particular from islamist extremists. But as we saw in the terrorist attacks in Paris in November – it starts always with the Jews, but it never stops there. Denouncing antisemitism is a collective responsibility, just like anti-Muslim sentiment needs to be denounced by society as a whole. I mention two phenomena, clearly distinct phenomena, where the effect can be exactly the same. The legislation is there. It is EU-wide, it is clear. It makes serious manifestations of racism and xenophobia punishable by means of criminal law. But still it is not enforced everywhere, for everyone. Let’s not make this mistake to turn this into an integration issue. Centrale Magazine - 7

Speech byFirst Vice-President Timmermans

And I have to stress, the solution is not to reject diversity as some leaders in Europe do. If we reject diversity, we reject the world. We cannot un-diversify our world. That is impossible. The only way to deal with diversity in a constructive way is to create a common space, a common understanding of what it means to be a responsible citizen: to behave according to the rules and to be corrected if you don’t behave according to the rules. Sorry to have spoken so long, but I still want to say something about Holocaust remembrance – how we keep the memory alive of how it happened, how we keep it connected to our lives and our world today, and our responsibility, too, towards those survivors who are still with us, who deserve dignity in their old age, and the second generation, their children, who carry their memory. And the weight that comes with it.

“

This is a penal issue. This is about law; this is about applying the law. And it should be applied more widely in our Member States.To take only one example: only 13 out of 28 Member States have criminalised Holocaust denial. Only 13 out of 28. The internet is no legal black hole, no free haven for hate speech. So at EU level, we’ve stepped up our talks with Google, Facebook, Twitter and Microsoft – the set-up is partly inspired in fact by the German task-force model. There is one particular aspect that I want to stress and that is absolutely vital: education, education, education – still the most important instrument at the end of the day against ignorance, intolerance, indifference. Education is the only place, it is the only agora our society still has where every child, every person in society needs to meet other persons. And we need to use education to make more responsible citizens, who are aware of the threats of bigotry, hatred and antisemitism. To our history, to our values – that democracy and the rule of law are our bedrock, that equality between men and women is non-negotiable, and yes, also that there is zero tolerance towards antisemitism. That should all be part in all curricula in all educations across the European Union. Integration is going to be a huge challenge, especially for the countries that have seen the biggest influx of refugees – and I know the particular nervousness among Jewish communities. As the President of the Bundestag, Norbert Lammert, said this morning: Whoever immigrates to Germany immigrates into our Constitution. This must be true for Europe as a whole.

Isn’t it the ultimate revenge against Hitler, that the oldest man in the world living today is a Holocaust survivor living in Israel. Isn’t that a nice joke on those bigots? Isn’t it wonderful to see that this man has created such a wide family, that this man shows that they will not be ignored or denied or removed by the world. There is no European that can pretend to be entirely innocent if you look at our history. And every European is responsible for our future. This should be the key message from the Holocaust. Or in the words of Elie Wiesel, who survived Buchenwald as a child: “There may be times when we are powerless to prevent injustice, but there must never be a time when we fail to protest.”

International Diamond Exporters B.v.b.a

Stevie Pollack

Hoveniersstraat 53, suite 108, 2018 Antwerp, Belgium Tel:03 225 10 80 Cell:0477 20 55 67 Fax: 03 225 17 88 Centrale Magazine - 8

With compliments

Britselei 28 – 2000 Antwerpen

Tel : 00.32.3.218.97.07

www.gtgroup.be


- Er heerst een gevoel van een slabakkende economie en lage groei vormt een chronisch verschijnsel. Hoe belangrijk is werkgelegenheid in deze context? Werkgelegenheid is uiteraard een sleutelelement in elke goed draaiende economie en samenleving. Werk zorgt in de eerste plaats voor brood op de plank. Het geeft gezinnen de middelen om bepaalde dromen, zoals een eigen huis, waar te maken. Daarnaast is voldoende werkgelegenheid ook een absolute voorwaarde voor de betaalbaarheid van de sociale zekerheid. Alleen wanneer voldoende mensen werken, kunnen we zieken, gepensioneerden en mensen die zonder werk vallen, blijven ondersteunen. Tot slot mag je niet vergeten dat werk ook op individueel vlak belangrijk is. Het geeft mensen een doel, het zorgt voor sociale contacten, het brengt mensen van verschillende achtergronden samen.

- Hoe kan men werkgelegenheid stimuleren? Meer flexibiliteit? Meer of minder overheid? Je moet het mogelijk maken voor bedrijven om te kunnen investeren. Dat moet je gericht doen. In België lagen de loonkosten te hoog ten opzichte van de buurlanden. Daarom heeft de federale regering werk gemaakt van een drastische verlaging van die loonkosten. Tegen 2019 zal voor geen enkele werknemer nog meer dan 25% werkgeversbijdrage moeten betaald worden. Voor de laagste lonen dalen die bijdragen zelfs tot net boven de 10%. Volgens schattingen van de Nationale Bank en het Planbureau kan de tax shift tot 64.500 nieuwe jobs opleveren. Dit is dus de juiste methode om de jobcreatie te stimuleren. Daarnaast moeten we ook nadenken over het organisatiemodel van onze economie. We moeten naar een nieuw evenwicht zoeken tussen de bescherming van de werknemer en de noodzaak aan een arbeidsrecht dat werkgevers toelaat economisch het hoofd te bieden aan pieken en dalen in productie en oplevering. We moeten flexibel zijn in de manier waarop het arbeidsrecht wordt toegepast. Daarom werk ik aan een nieuw wetgevend kader dat het mogelijk maakt om per sector af te wijken van de arbeidswetgeving. Een volwaardige wet Werkbaar Werk. Centrale Magazine - 10

Vice-Premier

Kris Peeters: Werkgelegenheid en sociale ontplooiing; zijn visie toegepast op onze Jishoev! door Alexander Zanzer


Vice-PremierKrisPeeters - Is werkgelegenheid nog altijd een nationale bevoegdheid en speelt Europa een rol? Het is een gedeelde bevoegdheid. Niet alleen de federale overheid en Europa spelen een rol, maar ook de deelstaten hebben belangrijke bevoegdheden. De deelstaten zijn verantwoordelijk voor een goede matching tussen werkzoekende en werkgever. De federale overheid moet zorgen voor een modern arbeidsrecht en voor macro-economische omstandigheden die toelaten dat bedrijven jobs kunnen creëren. Europa is dan weer de hoeder van het vrij verkeer. Dat kan niet zonder een level-playing-field, zodat er geen oneerlijke concurrentie is tussen de lidstaten. De samenwerking tussen die verschillende niveaus is zeer belangrijk. Daarom investeren we veel tijd in overleg met de deelstaten én Europa. Daarnaast is er ook een indirecte Europese invloed. Het macro-economisch beleid is erg van belang, of het nu gaat om het handelsbeleid of het monetair beleid die exclusieve Europese bevoegdheden zijn. Ook het budgettaire kader en de afspraken in wat het Europese Semester wordt genoemd om gezamenlijk de doelstellingen op het vlak van werkgelegenheid, opleiding en sociale inclusie te realiseren, hebben een impact.

- In uw voorgaande functie van Minister President heeft u moreel en daadkrachtig de Centrale geholpen in haar sociale functie voor de Joodse Gemeenschap. Hoe ziet u de toekomst van de Joodse gemeenschap in Vlaanderen en België? Ik heb inderdaad altijd bijzonder veel appreciatie gehad voor het prachtige werk dat de Centrale doet. Al bijna een eeuw lang worden via deze organisatie middelen ingezameld voor zij die het met minder moeten stellen. De Centrale bewijst hoe belangrijk de Joodse Gemeenschap voor ons land is. Het is een gemeenschap die mee de identiteit van Vlaanderen en België bepaalt. Het is dan ook belangrijk dat we blijven werken aan een veilige, welvarende en open samenleving. Net daarom moeten we blijven vechten tegen elke vorm van antisemitisme.

- Werkgelegenheid speelt een belangrijke rol in deze context, bijna evenveel als het antisemitisme. Hoe kan men perspectieven aanbieden aan de Joodse Gemeenschap? - Kan een echte Europese markt de werkgelegenheid stimuleren? Is de zoektocht naar werk Europees of blijft men dicht bij huis? De kwestie van mobiliteit van de werkzoekende. Het is logisch dat in een eengemaakt Europa ook de arbeidsmarkt steeds minder grenzen kent. België heeft steeds het vrij verkeer van werknemers ondersteund. We beschouwen dat als een cruciaal onderdeel van de eengemaakte markt en een essentiële bouwsteen van de Europese Unie. Het is dan ook goed dat Marianne Thyssen, als Europees commissaris voor werk, die arbeidsmobiliteit stimuleert. Tegelijk mag dit niet leiden tot uitwassen. Sociale dumping moeten we bestrijden. De mobiliteit van werknemers en de vrijheid van diensten moet dus goed worden gereguleerd en gemonitord om rechtsonzekerheid te vermijden en een gebrek aan level-playing-field of te lage sociale bescherming te voorkomen.


Een specifiek doelgroepenbeleid is de bevoegdheid van de deelstaten. De federale overheid moet vooral perspectief bieden door enerzijds het investerings- en jobklimaat te versterken. Dat doen we via de tax shift. Anderzijds moeten we zorgen voor een modern arbeidsrecht. Dat doen we, zoals ik al aangaf, via ons werkbaar & wendbaar werk initiatief. Dit alles moeten we combineren met een absolute nultolerantie ten opzichte van discriminatie op de arbeidsmarkt. Een goed antidiscriminatiebeleid heeft baat bij preventie en sensibilisering. Daarnaast is zelfregulering een wenselijk onderdeel van elk antidiscriminatiebeleid. Als er dan nog sprake is van discriminatie, dan kunnen we ingrijpen met bijvoorbeeld de techniek van mystery calls.

- De Centrale ontwikkelt een digitaal platform gefocust op de Joodse Gemeenschap om werkzoekenden en werkgevers te verbinden. Het platform is op Europees niveau omdat de Joodse werknemer mobieler is. Vindt u dit een goed initiatief? De uitbreiding tot de Europese markt in plaats van lokaal te blijven? Absoluut. Zoals ik al zei, moeten werknemers zich vlotter bewegen in een eengemaakt Europa. Het is dan ook een goede zaak dat de Centrale hier een voortrekkersrol in speelt. Ik herinner mij trouwens dat dit ook al het centrale thema was toen ik op het galadiner van de Centrale mocht spreken in 2014. Ik ben dan ook verheugd dat u dat verder hebt ontwikkeld en dit digitaal platform nu stilaan realiteit wordt.

Vice-PremierKrisPeeters - Men zegt dat sociaal werk en politiek gescheiden moeten worden. Is sociaal werk niet anders dan de politieke rechten van de minstbedeelden te verdedigen? Ik denk inderdaad dat je geen strikte scheidingslijn kan trekken. Het woord politiek is afkomstig van het Griekse woord ‘politeia’ wat zoveel betekent als alle zaken die de burgers samen aanbelangen. Politiek is dan ook veel breder dan regeringen en parlementen. Sociaal werk heeft daarbij een belangrijke maatschappelijke functie. Politici mogen zich niet afsluiten van de mening van het brede maatschappelijke middenveld. Net daarom hecht ik bijvoorbeeld zoveel belang aan de sociale dialoog. Het is bijzonder belangrijk dat wij luisteren naar de verschillende stemmen in de samenleving en dat we het middenveld betrekken bij het beslissingsproces.

- Wat vindt u de beste manier om religieuze gemeenschappen te vertegenwoordigen en hun doelstellingen te bereiken? Wat is doeltreffender: politieke organisaties of sociaalmaatschappelijke initiatieven? Ik denk dat elke gemeenschap dat voor zichzelf moet uitmaken. Iedereen heeft in ons land gelukkig de vrijheid om zich naar eigen goeddunken te organiseren. De manier waarop de Centrale dat doet, is in ieder geval lovenswaardig. Het is een sociale organisatie die fantastisch werk levert. Tegelijk kijkt u verder dan specifieke projecten. U zet ook bepaalde thema’s op de kaart en houdt goed beargumenteerde pleidooien die gehoord worden in de beslissingscentra in ons land. Ik denk dat dit een goede manier is om uw gemeenschap te vertegenwoordigen.


Vraaggesprek met

André Gantman N-VA Gemeenteraadslid Stad Antwerpen Door Alexander Zanzer 1° Wat was uw eerste reactie bij het vernemen van het nieuws van de moordpartijen aangericht door terroristen in Zaventem en de Brusselse metro? Afschuw en woede. Rekening houdend met de aanslag van 13 november in Parijs en het permanent dreigingsniveau 3 heerste een onbehaaglijk gevoelen met in het achterhoofd ’waar en wanneer’. En nochtans wanneer deze massamoordenaars toeslaan beseft men onmiddellijk dat de toekomst voor lange tijd grotendeels beheerst zal worden door de doelbewuste aangerichte ravage en de daaruit voortvloeiende onmetelijke leed. 2° Als advocaat hebt u de slachtoffers van de busaanslag te Antwerpen op 27 juli 1980 vertegenwoordigd op het assisenproces tegen de Palestijnse terrorist: werd u geconfronteerd met nare herinneringen? Zeker. Zowel in 1980 als vandaag hebben de terroristen slechts één doel: zoveel mogelijk mensen doden. In 1980 was er een marxistische saus, thans wordt naar religieuze precepten gegrepen. Maar ik herhaal nogmaals; het doden, het verminken zijn de enige drijfveren van deze massamoordenaars. Ik zal nooit het eerste gesprek vergeten met de heer Kohane wiens zoon David werd vermoord; in zijn bevende hand had hij de bebloede bril van zijn zoon; ‘het enige wat mij nog rest van mijn zoon’ zei hij al wenend. Meer dan 35 jaar geleden maar ik heb er nog steeds koude rillingen van . 3° Internationaal wordt naar België met de vinger gewezen wegens het falend veiligheidsbeleid: uw reactie? De laatste dagen hebben zogenaamde experten hun zeg gedaan over deze problematiek in de media en op de sociale media; veel kennis hebben ze niet aan de dag gelegd. De oorlog tegen het terrorisme is een moeilijke zaak zoals gebleken is met de aanslagen in New York, Chicago, Londen, Madrid, Parijs. Terecht wordt verwezen naar Israël i.v.m. zijn efficiënt veiligheidsbeleid maar laten we niet vergeten dat dat land tevoren een zware tol heeft moeten betalen, ik denk bijvoorbeeld aan de aanslag op de dolfinariumdiscotheek in 2001 waarbij in een klap 21 adolescenten werden gedood en 132 verwond. Een parlementaire onderzoekscommissie zal nagaan of er steken werden gelaten door de veiligheidsdiensten en of in het verleden voldoende aandacht werd geschonken aan de noden van deze diensten ten tijde van o.a. het ministerschap van Milquet. Laten we niet uit het oog verliezen dat de huidige N-VA minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon slechts in functie is getreden in oktober 2014 en dat hij onmiddellijk maatregelen heeft genomen om de diensten te (re)organiseren. Ik hoop dat de discussie sereen zal verlopen en dat niemand zich op de kap van de slachtoffers zal willen profileren. 4° U hebt recent de fakkel van het fractievoorzitterschap aan een jonger fractielid overgedragen: wat zijn de politieke gevolgen van deze beslissing? Bij het begin van de legislatuur heeft Bart De Wever me gevraagd de fractie samengesteld uit nieuw verkozenen klaar te stomen en wegwijs te maken in de Antwerpse politiek; een grote eer en een redelijk ingewikkelde opdracht. ‘Taak volbracht’ zou ik zeggen. Ik blijf actief lid van de N-VA fractie waar ik mij in het bijzonder zal concentreren op de samenlevingsproblematiek die een uiterst belangrijk en delicaat maatschappelijk onderwerp is. Daarenboven heb ik als voorzitter van Water-Link (voorheen Antwerpse Waterwerken) de opdracht gekregen om een grondig moderniseringstraject te verwezenlijken wat redelijk veel tijd en energie opslorpt. 5° Zal men zoals in het verleden op u een beroep kunnen doen? Vanzelfsprekend; in mijn ogen een basisopdracht van een verkozene. Centrale Magazine - 15

De Centrale

Gaat mobiel

O

ns tijdschrift is sinds 1920 uitgegroeid tot een belangrijk instrument om de interesses alsook de bezorgdheid van onze Jishoev vast te leggen. Behalve onze leden, wordt De Centrale tevens gelezen door regionale, federale en zelfs Europese gezaghebbers. De internationale uitstraling heeft ons daarom genoodzaakt voor elke Rosh Hashana een tweetalige editie Engels/Nederlands uit te brengen. Maar de Centrale gaat ook met de tijd mee. In deze mobiele tijden lezen wij een tijdschrift niet enkel in haar gedrukte vorm, maar tevens op onze computer en zelfs op de telefoon. Daarom hebben wij een mobielvriendelijke aparte website voor De Centrale gecreëerd. Een website waarop ons tijdschrift altijd en overal en op elk apparaat te lezen is. Ga online en lees De Centrale op : www.centralemag.com

Binnenkort komt ook een aparte app zodat ons tijdschrift gestadig evolueert naar een volwaardig Europese informatiebron die het belang van onze Jishoev en onze sociale verwezenlijkingen centraal plaatst. Al jaren vragen bibliotheken uit binnen- en buitenland onze uitgaven, zelfs de Harvard bibliotheek. De Centrale wordt hierdoor niet enkel een informatie en analyse tijdschrift, maar ook de bewaarder van onze geschiedenis. Centrale Magazine - 17

Het

Engels Perspectief Alexander Zanzer

De Centrale is ongeveer 100 jaar oud en onze Engelse zusterorganisatie Jewish Care werd pas 25. Toch kan Antwerpen veel leren van de manier van aanpakken van de meest prestigieuze Joodse organisatie van Europa alsook van de moeilijke vooruitzichten waarmee deze geconfronteerd wordt. De maatstaven liggen uite-raard anders. Jewish Care (JC) heeft 1500 personeelsleden waar de Centrale maar 110 telt en JC kan ook rekenen op 3000 vrijwilligers, een sociaal engagement die in Antwerpen aan het verdwijnen is. Centrale Magazine - 18

D

e viering vorig jaar van het 25-jarig jubileum van JC stond symbool voor de overheidssteun en erkenning die de organisatie in Engeland geniet alsook voor de eensgezindheid van de Joodse gemeenschap rond het enige thema die de gemeenschap bijeen kan houden en waarmee de gemeenschap naar buiten kan treden: sociaal werk en maatschappelijke cohesie. Met de aanwezigheid van de zanger Lionel Richie was het culturele aspect gedekt. De eregast was Prins William, de meest populaire onder de Royals die in zijn toespraak de werken van JC als de belangrijkste verwezenlijking van de Joodse Gemeenschap bestempelde en de openlijke steun van het Koninklijk Huis toezegde. Wij moeten toegeven dat in België zo’n steunbetuiging voor Joods sociaal werk voor één of andere reden delicater ligt. Is dit te wijten aan communautaire verdeeldheid of aan iets anders? Dit valt moeilijk in te schatten. Het feit is dat wanneer Charles Michel voor de eerste keer Joods Antwerpen bezocht op initiatief van de openbaar

erkende stem van de Antwerpse Joodse gemeenschap, Michael Freilich, vroegen de meeste aanwezige journalisten hem wanneer hij de moslimgemeenschap zou bezoeken; alsof een steunbetuiging of bezoek aan de “Joden” een andere gemeenschap onderdrukt. Het is deze politieke mentaliteit gepropageerd door voornamelijk de pers, linkse politieke groeperingen en de moslimgemeenschap, wat maakt dat gezagsdragers de relatie met de Joodse gemeenschap als een risicofactor zien. Deze politieke kentering is in omgang de belangrijkste reden die vele Joden het gevoel geeft dat ze niet meer thuishoren in de maatschappij die ze eeuwenlang geadopteerd heeft en die integraal deel uitmaakt(e) van het Joods-Belgisch en JoodsVlaams gevoel. Het is de eerste en belangrijkste vergelijking die met Jewish Care gemaakt kan worden. Een tweede les betreft financiën. Niettegenstaande grote donaties van de “happy few”, zoals 2.2 miljoen pond gegeven aan JC door Sir Mick Davis, de voorzitter van de

Prince William met Lionel Richie

“Jewish Leadership Council”, zijn donaties eerder een kwestie van veel kleinere sommen gespreid over meer en meer personen. De Sunday Times heeft een lijst gemaakt van de rijkste personen van Engeland. Deze lijst is niet gebaseerd op de grootste individuele rijkdom, maar op het percentage van de bijdrage van de allerrijksten in verhouding met hun bezittingen. Volgens de Sunday Times geven Joodse miljonairs in verhouding tot hun vermogen 10 keer meer dan de niet-Joden. Het sociaal Joods leven van Engeland steunt disproportioneel op een 80-tal grote gevers. Dit aantal vermindert jaar na jaar en Jewish Care ontwikkelt uit noodzaak een strategie die een veel groter gedeelte van de Joodse bevolking moet aanspreken. Dit is moeilijk realiseerbaar door de verhoging van donaties aan een steeds groeiende orthodoxe gemeenschap waardoor algemeen sociaal werk minder personen kan bereiken gezien de orthodoxen de activiteiten van hun eigen gesloten sub-gemeenschap eerst steunen. De achteruitgang van algemeen sociaal Joods werk ten voordele van kleinere orthodoxe initiatieven wordt in Engeland gezien als het grootste risico voor Joodse sociale cohesie en ontwikkeling van de gemeenschap.


In welk Europa wordt de

Joodse Gemeenschap door Sylvain Lipschutz

wakker?

Het is geen geheim meer dat alle Joodse organisaties het noorden kwijt zijn. In een Europa waar het politieke kompas op hol slaat, is er geen plaats meer voor klassieke Joodse politieke organisaties.

E

uropa staat op het punt te imploderen onder haar eigen gewicht. De toetreding van een veel te groot aantal landen, bedoeld in eerste instantie om het budget van de Europese instellingen te spijzen, moest uitlopen op de verwatering van de fundamentele rechten en waarden waarop Europa is gebouwd. Democratie en de rechten van de burger zijn de bouw-blokken van de Europese belofte. Maar dictatuur, gebrek aan persvrijheid en teloorgang van waarden, is de burcht die Europa gebouwd heeft en die ze zelf niet in staat is te verdedigen. Het stijgend, of beter gezegd politiek toelaatbaar antisemitisme, doet herinneringen opkomen van de teloorgang van Spanje na de inquisitie.Het begon met de Baltische landen voor dewelke Europa een oog dichtkneep toen ze hun nazi verleden begonnen te verheerlijken. Dan kwam Orban in Hongarije die in het midden van Europa, zoals in de donkere jaren ‘30, Joodse lijsten begon te maken. Centrale Magazine - 20

“De Joodse gemeenschappen hebben voelbare initiatieven nodig op sociaalmaatschappelijk gebied om het dagelijks leven van de Jishoev te verbeteren.“

Europa zweeg en kreeg zwijggeld in de vorm van budget en geografische uitbreiding. Dit zwijgen inspireerde Polen die de kans zag haar historisch antisemitisme te verdoezelen door de geschiedenis van de Shoah te herschrijven en dissidente stemmen manu militari het zwijgen op te leggen. En Europa blijft blind. Zoals voor de oorlog komen politici terug zwaaiend met papieren dat de autoritaire leider die ze bezochten toch redelijk is. Nu doen ze dat met Turkije. Europa heeft geen ruggengraat en haar verzwakte positie kan uiteindelijk uitdraaien op datgene wat ze al die jaren wou voorkomen: oorlog. Niet beseffend dat de oorlog al begonnen is en dat de militairen op straat maar het begin is, probeert Europa de schijn hoog te houden. Maar de maskers waarop mensenrechten staan geschreven, zijn gevallen. Hoe moeten Joodse organisaties dan reageren? Het klassiek lobbyen tegen het antisemitisme of politici die de handen vol hebben en zelf verloren lopen in de nieuwe realiteit, aan te spreken, helpt de gemeenschap niet.

Velen zoeken een vluchtroute uit diezelfde Europa waartoe moslim-vluchtelingen zich aangetrokken voelen. Europa was altijd geconfronteerd met interne politieke machtsverhoudingen. Nu zijn haar ethische en maatschappelijk-religieuze waarden en gewoonten in gevaar. Indien Europa zich niet langer zal herkennen in haar Joods-Christelijke maatschappijvisie, zal het continent haar identiteit en dus onafhankelijkheid verliezen. Het is een eufemisme te stellen dat het Joods leven in Europa moeilijke tijden tegemoet gaat. Meer en meer Israëlische, Amerikaanse, Russische, Canadese en Australische Joodse organisaties geloven niet in een Joodse toekomst in Europa. Ze willen ook niet langer een verloren zaak steunen behalve bij het helpen naar relocatie. Daar waar de Joden moedwillig of door omstandigheden weggejaagd werden, komt economisch, gerechtelijk en moreel verval in de plaats. Het streven naar politieke vertegenwoordiging of declaraties over het stijgend antisemitisme klinken als het blazen in de wind. De Joodse gemeenschap heeft sterke en kwantificeerbare initiatieven nodig van goed gestructureerde en door ééndrachtige democratische

“Het klassiek lobbyen tegen het antisemitisme of politici die de handen vol hebben en zelf verloren lopen in de nieuwe realiteit, aan te spreken, helpt de gemeenschap niet.”

Joodse organisaties, die gesterkt door deze legitimiteit, concrete problemen aanpakken. Werkgelegenheid, veiligheid, economische heropbouw van gemeenschappen, sociale vraagstukken, het juridisch bevechten van antisemitisme die zich tevens verschuilt onder de nieuwe noemer van antizionisme, zijn allen onderwerpen die professioneel aangepakt moeten worden en tevens in een internationale context. Politieke Joodse organisaties hebben minder draagvlak omdat hun acties verloren gaan in de Europese chaos die de politici crisis na crisis moeten bevechten zonder te willen toegeven dat ze in een existentiële situatie terechtgekomen zijn. Wat de meeste Joodse politieke organisaties vergeten zijn, is het woord “Tachles”. De Joodse gemeenschappen hebben voelbare initiatieven nodig op sociaalmaatschappelijk gebied om het dagelijks leven van de Jishoev te verbeteren. Door deze eerstelijnsactiviteiten wordt een gevecht gevoerd voor het voortbestaan van onze Joodse identiteit en vrijheden. Pericles heeft al in de oudheid gezegd: “vrijheid is enkel het bezit van diegenen die de moed hebben deze te verdedigen”.


Hatzoloh te midden van de aanslagen, een interview met districtsschepen

Samuel Markowitz Door Alexander Zanzer

>> Hoe hebt u vernomen van de aanslagen?

met extern bedoel ik de oefening voor zulke rampscenario’s om samen met de collega-hulpverleners de nodige bijstand te kunnen verstrekken. Ik was snel ter plaatse, ongeveer binnen het uur na de aanslag, en mijn collega’s niet veel later.

Eigenlijk die eerste beelden die overal in het nieuws te zien waren, zijn door een vriend genomen en hij heeft vanuit de luchthaven meteen een beeld doorgestuurd. Ik zag die foto van al die vernielde vensters door de ontploffing en wist meteen dat dit geen gewone ‘foute’ ontploffing was.

>> Wat zag u?

>> Wanneer bent u ter plekke gekomen? Ik aarzelde geen seconde. Terwijl ik nog met hem aan de telefoon was, stapte ik in mijn wagen en stuurde meteen een bericht naar onze vrijwilligers dat er een bom ontploft was op Zaventem. Ik liet weten dat ik onderweg was, en dat zij die in de mogelijkheid waren, meekonden op hun Hatzoloh Motor of zoals wij die noemen Ambucycles. Uiteraard zijn er specifieke richtlijnen die wij moeten volgen. Intern en extern, intern wil zeggen binnen onze dienst Hatzoloh, bv. rampmateriaal e.d.; Centrale Magazine - 22

“Minyan” In Zaventem na de aanval

Ik hoopte dat het allemaal nog wel zou meevallen, maar het bleek het tegenoverstelde. Het was een echt rampscenario. Wat anderen in films zien en waar wij op oefenen, bleek nu levensecht te zijn. Ik zag mensen die nog in de mogelijkheid waren om weg te lopen en alles achterlieten. De politie had de weg al afgesloten, en je hoorde veel geroep en sirenes. Er waren toen nog mensen die ze van het luchthavengebouw aan het evacueren waren om naar de triage ruimte te brengen. We zijn meteen gaan helpen, eerst met de triage van dringende patiënten en nadien zijn we begonnen met de evacuatie en eerste zorg toe te dienen van die patiënten.

>> Hoe reageerden de mensen? Iedereen wilde zijn hulp aanbieden, niemand had tijd voor reacties, het was een kwestie van zoveel mogelijk mensen te helpen. Uiteraard was het moeilijk werken, want gsm’s bleven voortdurend bellen. We kregen telefoontjes binnen van zowel onze onze interne rampen- en crisiskamer als van familieleden die hun naasten zochten en die wisten dat wij ter plaatse waren. We probeerden de zone echter GSM-vrij te houden. Proximus lag snel plat en andere providers werkten nog wel, maar het was moeilijk om een verbinding te krijgen. Daarom werd beslist om de rampzone gsm-vrij te houden om de overgebleven netwerken niet te overbelasten.

>> Wat kon u doen? Uiteraard handen uit de mouwen steken en mensen helpen, gewoon ons ding doen en de trainingen toepassen vanuit onze opleiding als hulpverlener. Het was alsof een automatische piloot werd ingeschakeld, maar wel met een hart hoor! We komen aan op de plaats van de ramp, melden ons aan de arts die verantwoordelijk is en we gaan te werk: triage, controles, baxters klaarzetten, tapen, communiceren,... Onder de slachtoffers waren tal van nationaliteiten Aangezien de ramp op de luchthaven plaatsvond, mochten we ons verwachten aan een smeltkroes van nationaliteiten. Daarbij kwam onze talenkennis goed van pas. Mijn (momenteel nog) beperkte Arabische woordenschat hielp wel een beetje. We vonden ook enkele Joodse slachtoffers terug die enkel Hebreeuws of Yiddish kenden en die we eveneens hebben kunnen bijstaan.

>> Hoe verliep de hulpverlening ter plaatse? De hulpdiensten ter plaatse hebben echt fantastisch werk geleverd. Iedereen wist wat hem of haar te doen stond en deed gewoon zijn of haar uiterste best. Je weet dat het goed verloopt wanneer je met je collega’s zonder veel woorden kan communiceren. Maar de triage ruimte zat wel vol, en daarbij moet worden gezegd dat het niet voor iedereen even gemakkelijk is om je focus erbij te houden. In de hulpverlening kan je bv. verwachten dat de patiënt die het luidste kan schreeuwen niet altijd diegene is met de ergste verwondingen. Vaak is het juist omgekeerd, de bewusteloze patiënt moet ook dringend gezien worden. Soms betekent dat gewoon met je patiënt blijven spreken, zodat hij het bewustzijn niet zou verliezen.

>> Voelt u zich veilig in Antwerpen? In België? Ik heb mijn volste vertrouwen in onze politie- en veiligheidsdiensten. Ik apprecieer ze enorm en samen met onze gemeenschap zijn wij hen en de Stad Antwerpen zeer dankbaar voor de inzet die zij tonen en het begrip dat zij opbrengen voor onze noden.

Ik geef toe dat deze aanslag me liet terugdenken aan de tijd toen ik als kind hier in Antwerpen nog de terreur van de CCC en de bende van Nijvel moest doormaken. Ons familiebedrijf was toen juist gelegen tegenover de bomauto in de Hoveniersstraat. Gelukkig waren we die dag wegens een Joodse feestdag gesloten. Maar het bracht weer even die herinneringen terug.

>> Houdt u oefeningen voor het geval iets dergelijks gebeurt in Antwerpen? Wij oefenen eigenlijk heel vaak. Wij doen mee aan gewone evacuatieoefeningen, maar ook aan rampoefeningen. Toeval bestaat echter niet, maar de laatste rampoefening was eigenlijk de avond voor de aanslag. Raar maar waar. Wij beschikken ook over een Crisis-Cel die door het veiligheidsteam en via Hatzoloh werd opgebouwd om in geval van crisis, bv. aanslag, binnen zeer korte tijd met een team samen te komen en de taken te verdelen. Uiteraard is dit onder de hiërarchie en zegen van het Rabbinaat, maar via een organigram zijn we erin geslaagd om deze cel voor te bereiden en op een moment van chaos toch de leiding vanuit de Gemeenschap niet te verliezen.

>> Welke maatregelen raadt u aan? Binnen de gemeenschap moeten we alert blijven, en ervoor zorgen dat wij deze alertheid ook op een positieve manier aan onze kinderen meegeven. Het coördinatie team voor veiligheid die nauwe banden heeft met de Lokale Politie doet er alles aan om de Gemeenschap veilig te houden en duidelijk met ons te communiceren. Net een jaar geleden herinner ik me nog uw artikel over verantwoordelijkheid van beveiliging. De woorden die u toen gebruikte waren “veiligheid is geen politiek, wel een menselijk recht.” Uiteraard zijn deze woorden correct. Daarom hebben wij bij Hatzoloh samen met de CKJGA nauwe contacten en veel overleg met de politionele diensten die ons met raad en daad bijstaan. Onze veiligheidsdiensten en de Politie zijn dan ook de mensen die wij heel erg dankbaar zijn voor hun dagelijkse inzet.

>> Wat is uw reactie op het voorval bij Binnenlandse Zaken wanneer een telefonist Israël niet erkende? Afschuwelijk, zulk gedrag is onaanvaardbaar, zeker vanuit BZ. Maar BZ heeft snel en goed gereageerd. Ze hebben het niet in de doofpot gestopt. Het was ook voor BZ zelf iets dat ze niet konden vatten. Persoonlijke meningen mogen zeker geen invloed hebben. Spijtig genoeg zijn er nog heel veel die met haatgevoelens rondlopen. Dit zorgt ook voor een golf van intolerantie die we zeker nu als tandpijn kunnen missen. Centrale Magazine - 23

Is de Engeland voorbode van Europa? Alexander Zanzer

Neen, dit artikel gaat niet over de Brexit, maar over een veel meer beangstigende evolutie waarvan de Engelse Labour partij de voorbode is.

D

e Jewish Chronicle titelde “De Schaamte van Labour” waarna ze vervolgde met een 6 pagina lang artikel over “Jodenhaat en het huidig Links”. Eerst een samenvatting van de feiten. Labour verloor de verkiezingen en uit de as van de partij kwam een nieuwe demagoog op de scène: Jeremy Corbin. Vooral bekend om zijn radicale ideeën, maakte Corbin zich geliefd door antisemitisme en Holocaust ontkenning te omarmen en vriendschap met terroristische organisaties zoals Hamas en Hezbollah te institutionaliseren door hen “vrienden” te noemen. In ijltempo is Labour uitgegroeid tot een magneet voor antisemieten van alle aard en hun populariteit blijft maar stijgen. Ze hebben eindelijk de zin van hun partij gevonden en een sterke niche ingenomen in dit haatdragende politiek debat. Haat verzamelt sterker dan hoop en liefde. Deze vaststelling is bewezen over de continenten heen. Kijk maar naar de verkiezingen in de Verenigde Staten. De Europese rechtse partijen gedijen op het probleem van vluchtelingen waarvan het onder-scheid soms moeilijk te maken is tussen bezorgdheid om terroristische infiltratie en angst voor culturele overheersing enerzijds en pure politieke recuperatie anderzijds. In dit actueel debat met terechte bezorgdheid van de bevolking verliezen linkse partijen hun traditioneel publiek van ontevreden arbeiders en laaggeschoolden. Centrale Magazine - 24

Door gebrek aan vredelievende oplossingen, zijn ze genoodzaakt haatgevoelens in hun voordeel te heroriënteren. Daar het politiek landschap over vreemdelingenbezorgdheid ingenomen is, is de verleiding groot om oude vertrouwde vooroordelen nieuw leven in te blazen. Zo begint het antisemitisme een nieuw leven te leiden met een nieuwe mengeling van supporters bestaande uit traditionele antisemieten en nieuwe allochtone rekruten die de Jodenhaat uit hun thuisland importeren. De tactiek van politieke partijen is altijd dezelfde. Openlijk worden eerst uitspraken gedaan tegen Israël. De bedoeling is de geïnteresseerden aan te trekken. Maar snel en heimelijk wordt antisemitisme de gemeenschappelijke deler die verzamelt. De pure antisemitische openlijke uitspraken van de getrouwen van Corbin volgen elkaar in sneltempo op. Zelfs studentenleiders die niet verkozen geraken, geven een “zionistische samenzwering” de schuld. Men waant zich in de middeleeuwen. En toch spreekt dit een bepaald publiek aan. Het risico van politieke contaminatie in Europa is groot. Politieke partijen zijn immers marketingmachines die het liefst primaire lage behoeften van hun publiek aanspreken. De economische crisis creëert een ontevreden electoraat die uit frustratie stemt voor diegene die de beste bliksemgeleider voorschotelt. Indien antisemitisme bij Labours politiek succesvol blijkt, zullen vele linkse partijen, die deze weg al voorzichtig hebben ingeslagen, het voorbeeld opvolgen en het antisemitisme openlijk als partijpolitiek programma naar voor brengen. David Schneider, een Labour-lid, publiceerde zelfs een test zodat elke Labour-sympathisant zelf kan uitmaken of hij een antisemiet is of niet. Deze antwoorden zouden ook als spiegel kunnen fungeren bij vele andere Europeanen, en zeker ook bij vele Belgen. Centrale Magazine - 25

een Yidd sche jongen...

Een Israëlische door A.Z.

les over veiligheidsmaatregelen A.Z.

Kort na de aanslagen in Brussel publiceerde de Jerusalem Post een artikel onder de titel “wat Europa kan leren van Israël over veiligheid”.De schrijver, Yossi Melman, begon zijn artikel met de vaststelling dat “wat in Brussel gebeurde, het gevolg was van jaren van nalatigheid”. De 11 zichtbare veiligheidspunten aan het Ben Gurion vliegveld zijn het gevolg van 50 jaar ervaring van bloed, zweet en tranen.

I

n vergelijking met Europese luchthavens, is Ben Gurion vrij klein en toch konden deze maatregelen geïmplementeerd worden onafhankelijk van de kost die over veel minder reizigers gespreid kan worden. Het is daarom dat veiligheidsexperts van overal ter wereld naar Israël afdalen om over veiligheid te leren gezien het terrorisme nu elke publieke plaats bedreigt en luchthavens zijn het meest geviseerd omwille van de ontwrichtende gevolgen voor de maatschappij en internationaal de meeste resonantie heeft. Maar ook nu, na alle tragische gebeurtenissen, wordt het menselijk leven minder waard geacht dan mensenrechten. Hoe cynisch het ook mag klinken, de doden stemmen niet. Niettegenstaande de trieste waarheid dat geen enkele veiligheidsvoorziening volkomen waterdicht is, begint het toch door te sijpelen dat de Brusselse gebeurtenissen kolossale veiligheids-, inlichtingen- en inschattingsfouten naar voor brachten. Na het vinden van ontstekers heeft men ook nagelaten het dreigingsniveau te verhogen. Dit in schril contrast met de mooie kamer voorzien voor de gevatte terrorist en de naïeve hoop dat hij gaat spreken en zodoende aanslagen verijdelen. Wat gebeurd is, is dus ook de verantwoordelijkheid van jaren van verwaarlozing van de veiligheid van de burgers. Melman beschrijft hoe jarenlang de politie bang was bepaalde buurten, zoals Molenbeek, binnen te gaan en voldoende te controleren.


Deze buurten werden eerst een broednest voor criminele bendes die handelden in verdovende middelen en wapens om te evolueren naar een toevluchtsoord van radicaal islamisme en antiwesterse retoriek. In de laatste jaren werden deze plaatsen de geliefkoosde rekruteringsbodems voor jihadistische groeperingen. Nu, getraind en gehard door oorlogen en hun eigen gruweldaden, komen de Syrië- en Irakstrijders terug om het slagveld naar hun thuisland te verplaatsen. Om dit efficiënt te bekampen, is het noodzakelijk om inlichtingen in te winnen door terroristische groepen te infiltreren en communicatie te onderscheppen. Experts zeggen dat de Belgische politie ofwel bang, onwillig of onvoldoende vastbesloten was om het nodige te doen. Melman bekrachtigt het internationaal gevoel dat omwille van het gebrek aan vastberadenheid, betaalt niet enkel België, maar de hele wereld de prijs van de gevolgen. Na 9/11, Madrid, Londen, Turkije, Bali en andere, heeft de internationale gemeenschap begrepen dat ze in oorlog is; een regelrechte oorlog en NIET een confrontatie met enkele geradicaliseerde slechteriken. Besluiten werden traag en onvoldoende getrokken. Het terugdringen van Islamitische Staat en haar fantasiewens om een 7-eeuws kalifaat te creëren is neergeslagen. Het enige wat blijft, is een na-aper te worden van de lang vergeten al-Qaida.

De Israëlische gedachte over de gebeurtenissen in België.

ISRAELI MINISTER: “Belgians who continue to eat chocolate, enjoy life can’t fight terror”

I

Intelligence Minister Israel Katz on joins the ranks of Israeli politicians accusing Belgian of security negligence.

ntelligence and Transportation Minister Israel Katz accused Belgium of not doing enough to fight terrorism a day after deadly attacks on Brussels, while presenting his bill to deport terrorists’ families to the Knesset House Committee Wednesday.

MK Tamar Zandberg (Meretz) asked why the committee was hosting a press conference about Belgium. House Committee chairman David Bitan (Likud) said that, contrary to the arguments from the opposition, the bill does not contradict any Basic Laws. “The courts are publicly and morally commit“The first rule of war is know your enemy, and ted to help us fight terrorism,” he said. Europe and the current American government “The court has already established in a way are unwilling to define this war as against Isthat is very clear that we can make sure there lamist terrorism,” Katz said. “If Belgians conis public order and deport individuals.” tinue eating chocolate and enjoying life and MK Osama Saadi (Joint List) called the bill a looking like great democrats and liberals, and “black stain on democracy.” not noticing that some of the Muslims there “Israel cannot pass laws about Palestinian are planning terrorism, they won’t be able to residents who are citizens of the Palestinian fight them.” Authority,” he argued. “The whole world saw the attacks on Brussels The bill does not specifically refer to Palestinyesterday. Islamic State took responsibility for ians. “How are you defending terrorists?” MK massacring innocent civilians out of a murderYoel Hasson (Zionist Union) asked. “How do Intelligence Minister Israel Katz ous ideology that sanctifies murder over the you not support this bill when your people [IsWestern ideologies that we are part of. raeli Arabs] are attacked, too?” MK Ahmad Tibi “This is an all-out war, not one about one border or another,” (Joint List) wondered why former prime minister Yitzhak Rabin’s Katz added. assassin, Yigal Amir, was allowed to get married in prison and MK Shelly Yacimovich (Zionist Union) tweeted in response to have children, but other terrorists’ families will be deported. Katz’s comments: “The government came up with a plan to “It’s not a trend with [ Jews]. With you, it’s a phenomenon,” MK eradicate terrorism: Stop eating chocolate.” Shuli Moallem- Refaeli (Bayit Yehudi) responded. Katz explained to the House Committee, before it voted to waive MK Miki Zohar (Likud) said the bill isn’t against Israeli Arabs in the six-week waiting period for bringing his bill to the plenum, particular, calling them “an integral part of the country,” rather that deporting terrorists’ families would be a deterrent. “If famiit refers specifically to terrorists. “If a family encourages terrorlies knew that if they are involved in supporting [terrorism] there ism or supports it, it has no place in Israel. Anyone who does the will be consequences, they will prevent the attack,” he posited. opposite will get all the rights,” he said.

Likud MK: Belgium’s policy of appeasement responsible for terror attacks >> Belgium’s “policy of appeasement” is responsible for the terror attacks that struck Brussel’s airport and metro on Tuesday, killing at least 34 people, Likud MK Nava Boker stated. “Rather than point to radical Islam as the number one cause of global terror today, Belgian Interior Minister [Jan] Jambon chooses to claim that more must be done to make young Muslims ‘feel at home,’” she added. “Belgium must close its borders immediately, eject from itself the inciters and stop Muslim immigration into the country,” she charged. Boker said that Belgium would be better served to deal with its own internal terror threat, rather than “dealing with product-labeling initiatives against Israel.” Zionist Union MK Kesenia Svetlova said that the terror attacks in Brussels show that “European multiculturalism has failed as a result of continued neglecting and ignoring of the challenges it poses.” Svetlova said that Europe had ignored the problems of integration, such as second generation immigrants becoming radicalized despite having been born on the continent. “Europe must come up with a continent-wide plan for a war on extreme and destructive ideology and a holistic approach to deal with all of the negatives entering the continent in the name of extremist Islamic ideology, such as female circumcision, preventing education, racism, forced marriage, polygamy and other issues.” Joint List MK Ahmed Tibi called the attacks “worthy of moral and political denunciation.” Tibi said that he had also condemned the weekend’s attacks in Istanbul, in which three Israelis were killed. “Whether it’s ISIS or not, it is terrible and atrocious,” he said.

MK Nava Boker


De Geest van het Jodendom Het Uitdagend Optimisme van Bernard-Henri Lévy

Bernard-Henri Lévy (BHL) werd op 22 maart, de fatale dinsdag, in Londen uitgenodigd om een lezing te geven en zijn nieuw boek “L’Esprit du Judaisme” voor te stellen. Door Alexander Zanzer

L

évy bleef vastberaden niettegenstaande de gebeurtenissen die met de minuut bekend geraakten. Zijn naam verscheen al in 2009 op een teruggevonden lijst van een Belgische Jihadistische groepering. Van 2009 tot maart 2016 werd er weinig gehoor gegeven op de steeds terugkerende dreigingen en signalen die vanuit sommige groeperingen bekend geraakten met de nefaste gevolgen van heden. Zijn boek is vol van uitdagend optimisme die hij bevestigt met de uitspraak “het is het probleem van diegenen die mij haten”. Geconfronteerd met terroristische gruwelen en de stijgende haat, blijft de grootste Franse filosoof opvallend optimistisch. Bernard-Henri Lévy in de Lauderdale Road Sefardi synagoge in Londen. Zijn boek is een viering van het Joodse gedachtegoed. De gekozen plaats past er goed bij. Gebouwd in de glorieuze Byzantijnse stijl, ontvangt de synagoge het steeds groeiend aantal van zelfverzekerde Sefardische Joden die Frankrijk voor de East-End hebben geruild. BHL begint met “wij moeten sterker zijn dan de terroristen”. “Ik heb juist een film gedraaid in Iraaks Koerdistan. Het was een tocht van 1000 kilometer op de vuurlinie tussen Isis en de Koerden. Ik filmde de oorlog. Centrale Magazine - 28

Daarom zal ik niet bang zijn te spreken op evenementen zoals deze en zeker niet in zulk een prachtige synagoge.”

“Het nieuwe antisemitisme” is volgens BHL te wijten aan de steun voor het boycotten tegen Israël alsook de alliantie tussen politiek links en radicaal Islam. “De linkse partijen maken een verbond met het slechtste van het slechte.”

Het boek noemt zijn vijanden: de antisemieten alsook de “Islamo- fascisten”. Lévy vertelt dat wij te veel gehecht zijn aan een defensieve verdediging van de Joodse identiteit. Hij verkiest een resolute positieve benadering. BHL noemt zichzelf een “zelfzekere Jood”. Op zijn Amerikaans zou men kunnen stellen. “Het is hoe ik ben”, verklaart Lévy. “Ik heb altijd gedacht dat Jean-Paul Sartre dom was om te stellen dat de Jood enkel bestaat in de ogen van de antisemiet”. “Het ontkennen van zichzelf heeft nooit de Joden beschermd. In tegenstelling: het heeft ze blootgesteld aan het gevaar. De bevestiging van het Jodendom is belangrijk, en niet enkel voor de Joden. Indien de wereld hiervan wordt beroofd, zal alles veel slechter zijn dan nu”. Enkel het feit dat BHL Jean-Paul Sartres visie durft aan te vallen, getuigt van zijn persoonlijke politieke engagement als filosoof. BHL is zonder twijfel uitgegroeid tot icoon sinds de jaren ’70 toen hij de Linkse Franse partijen aanviel voor hun voorliefde voor het Marxisme. Hij was diegene die de Westerse interventie in Bosnië een morele duw gaf. Hij was ook voorstander van de Franse interventie in Libië.

BHL vertelt dat de Westerse interventies o.a. in Libië gerechtvaardigd waren. Hij verwijst naar de plaatsen waar geen interventie is gebeurd “dankzij Obama”. “Wat is het resultaat? Een land zonder bewoners en een vloedgolf van vluchtelingen alsook de geboorte van een ongezien monster: ISIS. Dit is het resultaat van non-interventie”. Er is een moment in het boek wanneer BHL twijfelt aan het zich neerleggen voor de Jodenhaat. “Misschien is het te laat”, schrijft Lévy. “Misschien zullen ze nooit van ons houden”. Wat met Brussel? BHL zegt dat de aanslagen niet gingen over het antisemitisme, maar dat Jodenhaat de kern vormt van gewelddadige Islamitische bewegingen. “Het is de zuiverste vorm van nihilistische haat. Het is de haat voor alles wat leeft. Het is de haat voor de civilisatie. Het is de haat voor de burger, voor de stadsmens.” “Het is de haat voor de steden en kenmerkt elke vorm van fascisme”. “Het nieuwe antisemitisme” is volgens BHL te wijten aan de steun voor het boycotten tegen Israël alsook de alliantie tussen politiek links en radicaal Islam. “De linkse partijen maken een verbond met het slechtste van het slechte.” Waaraan dankt Lévy zijn optimisme? Omdat de huidige antisemieten van een heel laag niveau zijn. De Franse antisemitische schrijvers zoals Louis-Ferdinand Céline en Maurice Barrès waren verschrikkelijke personen, maar uitstekende schrijvers en juist dit maakte ze gevaarlijk. “De huidige antisemieten zijn gewoon gek en dit maakt dat de situatie voor de Joden nog niet zo slecht is”. “Geconfronteerd worden met antisemieten die gek zijn of niet opgeleid zijn, is veel beter dan te maken hebben met genieën”. “L’Esprit du Judaisme” is een boek over het geschenk die het Jodendom aan de wereld geeft. “Met personen die niet antisemitisch zijn, spreek ik niet over dit onderwerp. Wij bespreken ons gemeenschappelijk gevecht voor de rechten van de mens, voor universele menselijke waarden en wat het Jodendom bijdraagt in dit gevecht.”

EN TOCH ZO VERTROUWD A.Z.

Jongeren, tieners eigenlijk, dagen de politie uit. Ze staan voor een school, de plaats die voor opleiding moet zorgen om ze voor te bereiden op de maatschappij. Maar ze stralen enkel agressie uit. >>Een gekende en gevatte terrorist wordt buitengereden in de buurt. De jongeren onthalen het gebeuren met gejoel. Er worden stenen gegooid op de politie. Projectielen volgen elkaar op. Met schilden, wapens, stokken en politiehonden wordt de massa achteruit gedwongen. De politie haalt ook bussen met traangas boven. Een vertrouwd beeld? Ziet u al de internationale pers protesteren? De verontwaardiging tegen het harde politieoptreden is groot? Wel, allesbehalve, want dit is niet Israël, maar Sint-Jans-Molenbeek, door sommige extreemrechtse politici de Gaza van Europa genoemd. Dit zijn beelden uit de Vierwindenstraat in Molenbeek. Het was het toneel voor de Nederlandstalige gemeentelijke basisscholen Windroos en de Franstalige school La Rose Des Vents. De vergelijking met gelijkaardige incidenten in Israël is groot. Wat kunnen de ordediensten namelijk doen in zo’n situatie? Haat tegenover de maatschappij of onze westerse waarden, waarin deze jongeren zich niet kunnen in vinden, is datgene wat hun agressie drijft en wat uitgebuit wordt door extremisten die ze rekruteren. Het gevecht tegen het terrorisme zal enkel effect hebben indien geen politieke uitvluchten meer gebruikt worden voor geweld die overal ter wereld op gelijke manier veroordeeld wordt. Europa oogst wat het gezaaid heeft, een tolerante houding tegenover gewelddadige uitingen van frustratie die zich vertalen in een dorst die enkel door vernietiging en haat wordt gelest. Centrale Magazine - 29

GEM EXCEL Uit sympathie

Schupstraat 18 2018 Antwerpen

Rabbi Zafir >> The time of Pesach is in the spring. It must be that way. The Jewish calendar is based on the moon, therefore the twelve-month cycle should have 354 days. This means that Pesach should be moving around the year. The Torah, however, specifically specifies that the holiday of Pesach should take place in the spring. This is the factor which causes the Jewish calendar to have an extra month every couple of years. Like this year. Instead of a leap year having an extra day, the Jewish calendar has an extra month. What is the reason that the Pesach must be celebrated in the spring? To understand this, let us first understand the yearly cycle of the seasons. Summer is the time of intense growth. Fall is the end of the growth cycle. Winter is the time that the trees are barren. Nothing is seen growing. The stark winter together with the short days and long dark nights leads one into a feeling of detachment from the growing cycle. Spring is the time of growth, the time of the beginning, when all life seemed suspended seeds begin to sprout. One who has no knowledge of the yearly cycle would think that the seeds have rotted and are lost. The man who placed the seeds in the ground has faith that the seeds will sprout. The farmer knows that with the change of the season, the ground will put its power into the seeds and cause it to grow. This is especially true of Am Yisrael. Buried under the cover of slavery for several hundred years in Egypt. Yet under all the currents of forced labor and intolerable working conditions, a simple yet deep belief in Hashem existed within them. This belief, submerged and unapparant due to the severe working and living condition, was in a latent state. However, as the spring of our liberation started, the seeds of belief sprouted and a nation of Hashem’s most trusted servants was born. As a nation we experienced the full revelation of G-D. Not one man alone, not several men, but an entire nation: men, women, and children. For this we as a nation celebrate Pesach in our houses. Our father tells us what his father told his father told his father, until the chain extends back to the original Exodus-Jetsiat Mitsrayim, in the time of the spring, the re-birth of life, the holiday of our liberation This has been a year of many challenges for us: terrorist attacks, instabilities and pressures continue to drain the people and their resources. It has also been a year where the values that we cherish most have been under attack . This year as we sit at our Pesach table and retell the story of our redemption from slavery to freedom, let us remember our history as the Jewish nation And when we close our Seder singing the words “next year in Jerusalem,” may they inspire us to hold on to the hope and growth of spring even through the darker, barren seasons.

Leshana haba’a biyerushalaim,

Pesach Kasher Vesameach Rabbi Zafir Centrale Magazine - 31

NADLAN PORTAL Uit sympathie

De beroemdste

E

Shabbes Goys A.Z.

en Shabbes Goy is een persoon die orthodoxe Joden helpt om Sabbat te houden. Dit gebeurt door o.a. licht of het fornuis aan te steken. In de VS verschijnt een lijst met de bekendste Shabbes Goys. Hier vernoem ik maar enkele waarvan de namen ons ook bekend klinken. De eerste en meest bekende is The King hemzelf; Elvis Presley. Harold Fruchter was een zanger en gitarist in een Joodse muzikale huwelijksgroep. Hij was ook de zoon van een rabbijn geboren in 1952. Toen hij nog een kind was, woonde hij op de bovenste verdieping van een twee verdieping tellend huis in Memphis. Hun buren waren de Presley’s. Beide families werden hechte vrienden en de toekomstige Koning van de Rock & Roll, hielp de Fruchters het licht aan te steken en de deur te openen op Sabbat. Barack Obama In 1999 was Obama lid van de Senaat. Hij deelde een bureel met Ira Silverstein, een orthodoxe Jood. Obama belaagde Silverstein met vragen over orthodoxe restricties, wat wel of niet mocht op Sabbat en over Kashrut. Gezien er meerdere deuren elektrisch waren, bediende Obama ze voor Silverstein.

Elvis Presley, circa 1975

“Obama belaagde Silverstein met vragen over orthodoxe restricties, wat wel of niet mocht op Sabbat en over Kashrut.“

Al Gore Tijdens de presidentiële campagne, vroeg Gore aan Joe Lieberman, zijn toenmalige vicepresident kandidaat, bij hem op Sabbat te overnachten. Lieberman was verbaasd dat Gore alles over Sabbat wist. Van het aansteken van het licht tot de kleinste Sabbat gewoonten. Colin Powell In de tijd, nog niet zo lang geleden, toen het AWDC mooie gala-avonden organiseerde, hebben ze voor één van hun diners Colin Powell uitgenodigd. Powell heeft in zijn jeugd zo veel Joodse families geholpen dat hij vloeiend Yiddish spreekt. Centrale Magazine - 33

BELLIMER BVBA

Uit sympathie

Mechelsesteenweg 140 2018 Antwerpen

Er cirkelt een

Mezuzah

rond de aarde A.Z. Astronauten die naar het ruimtestation vertrekken kunnen niet veel meenemen. Gewicht en afmetingen moeten nauwkeurig beperkt worden. >> Maar wanneer diezelfde astronauten vanuit Baikonur in Kazachstan vertrekken, bestaat de reële kans dat ze ook iets spiritueels meenemen. De Engelse astronaut Tim Peake kreeg van Chabad Kazachstan een bijzonder voorwerp met zich mee. Gesteund door zijn echtgenote Rebecca, bevestigde Peake een Mezuzah aan zijn slaapzak. Het was uiteraard uitgesloten dat de Mezuzah met nagels aan het ruimtestation zou vastgemaakt worden. Peake becommentarieerde zijn geste “de ruimte brengt spirituele gevoelens naar boven. Kijken naar de aarde vanuit de ruimte is alsof men de Schepping aanschouwt”.

De Mezuzah is gemaakt uit Perzisch marmer. Tijdens een live gesprek, zag men hoe Peake de Mezuzah aanraakte en kuste. Majoor Boris Morde-Chai naaide een talit in zijn ruimtepak in 1983.

De Joodse Tartan A.Z.

>> Na een administratief gevecht van 300 jaar, hebben de Schotse Joden eindelijk een erkende tartan (ruitpatroon). Tartans werden eeuwenlang gebruikt om de verschillende Schotse clans uit elkaar te houden. Maar de Joden hadden tot begin van de eeuw geen afzonderlijke Tartan. Het is pas vanaf 2008 dat de ongeveer 6400 tellende Joodse gemeenschap van Schotland hun kleuren kon registreren. Het is Rabbijn Mendel Jacobs, die zelf in Schotland geboren is, die het proces in gang heeft gebracht met de hulp van erfgoed-experten. Het gekozen patroon mengt Joodse en Schotse waarden. Het is een mengeling van de Israëlische en Schotse vlaggen.

De gouden midden-draad staat symbool voor het goud van de Ark van het Verbond waar de Tien Geboden in berusten. De zilveren draad vertegenwoordigt het zilver dat de Thorarollen versiert en het rood voor de wijn die bij de Kiddush gedronken wordt. Tartans zijn traditioneel gemaakt uit wol. Deze Tartan is gecertifieerd “vrij van Shatnez”, het Bijbelse verbod om wol en linnen te mengen. Deze, dus volledige koosjere Tartan, is klaar om op Joodse feesten en andere gelegenheden in Schotland en misschien Antwerpen :-) te dragen.

Gregory Chamitoff was de laatste Joodse astronaut die naar het ruimtestation reisde. Hij werd voornamelijk bekend omwille van het meenemen van vacuüm ingepakte Pretzels in 2011. Nu wachten op de eerste synagoge in de ruimte. Van welke strekking die zal zijn, is nog onbekend, zoals de ruimte trouwens.


Het Verhaal van de Joden in

Duitsland Door dhr. O. Sauerman

Gelijkberechtiging in Pruisen

I

n Pruisen werd de bijna volledige maar zeer kortstondige gelijkberechtiging doorgezet door Karl August Fürst von Hardenberg. Het koninklijk edict van 11 maart 1812 was ondanks de beperkingen de belangrijkste overwinning in de strijd om de burgerlijke gelijkheid van Joden in Duitsland. Vernederend was paragraaf 9 van het edict, waarin de koning het recht voorbehield om de toelating van Joden tot de overheidsdienst “later wettelijk te regelen”. Binnen de Duitse staten werd de emancipatiekwestie niet op dezelfde manier behandeld. Al in 1809 was het groothertogdom Baden voorgegaan met een wet over de volledige gelijkberechtiging van Joden in het land. In sommige staten bleven de middeleeuwse ideeën en wetten bestaan. Het merendeel van de Joden in Duitsland meenden het doel van gelijke rechten bijna te hebben bereikt. Ze hadden moeten vechten tegen vooroordelen en de aloude Jodenhaat. De vooroordelen waren een gevolg van het handelen, sjacheren, het lenen tegen rente waartoe de Joden waren gedwongen. Niet minder negatief waren de gevolgen geweest die de onzekerheid tegenover een minderheid met een vreemde religie, andere gebruiken en een vreemde taal voor geloof en studie had veroorzaakt. Eeuwenlang waren de Joden uitgesloten geweest van landbouw en nijverheid,

Karl August Fürst von Hardenberg

‫״‬Al in 1809 was het groothertogdom Baden voorgegaan met een wet over de volledige gelijkberechtiging van Joden in het land. In sommige staten bleven de middeleeuwse ideeën en wetten bestaan. Het merendeel van de Joden in Duitsland meenden het doel van gelijke rechten bijna te hebben bereikt.‫״‬

en nu kregen ze het verwijt dat ze noch in de landbouw, noch in de nijverheid actief waren; een vicieuze cirkel, die alleen kon worden doorbroken door algehele gelijke rechten. De industrialisering en het verdwijnen van de gilden waren in Europa van doorslaggevende betekenis. De “wandelende Jood” in zijn hoedanigheid van venter, die zijn spullen van huis naar huis sleepte, werd overbodig in het tijdperk van spoorwegen, opkomende groothandel en nauwgezet georganiseerde afzet. In tijden van onderdrukking waren aanpassingsvermogen en flexibiliteit elementen van Joods zelfbehoud geweest. Dezelfde eigenschappen maakten nu dat de Joden openstonden voor economische en industriële vernieuwingen. Sociaal-economisch gezien hadden de gevolgen van de verloren oorlog van 1806-1807 al een keerpunt betekend in de beoordeling van de Joodse bijdrage aan de economische opbouw in Pruisen. De helft van het Pruisische grondgebied was verloren gegaan; de staat en economie hadden alle beschikbare krachten nodig. Zo gingen economische noodzaak en de ideeën over de mens samen toen de regering van Pruisen zich serieus boog over een petitie van gelijkberechtiging van de Joden. Het edict van 1812 maakte de vrije vestiging mogelijk en daarmee verbonden met het verkrijgen van burgerrechten. Centrale Magazine - 37


VIR DSG IMMO

UIT SYMPATHIE

Oudste man ter wereld,

112 jaar oud,

is een overlevende van Auschwitz. Door Carlo Schreiber

Yisrael Kristal is in Polen op 15 september 1903 geboren. Hij is een overlevende van Auschwitz, en is heden waarschijnlijk de oudste man ter wereld.

Y

israel Kristal is in Polen op 15 september 1903 geboren. Hij is een overlevende van Auschwitz, en is heden waarschijnlijk de oudste man ter wereld. Hij kwam met zijn vrouw en twee kinderen in het getto van Lodz terecht. Zijn kinderen stierven daar. Nadien werd hij samen met zijn echtgenote naar Auschwitz gedeporteerd. Zijn echtgenote overleefde het vernietigingskamp niet. Yisrael Kristal wel. Hij woog nog maar 37 kilo aan het einde van de oorlog. Toen hij wat meer kracht had, besloot hij om in Israël te gaan wonen. Hij opende een snoepwinkel in Haïfa en hertrouwde “Ik ken het geheim niet voor een lange levensduur,” zei Kristal toen hij de titel in de Guiness Book of Records behaalde. “Ik geloof dat alles van boven wordt bepaald en we zullen nooit weten waarom.

Er zijn slimmere, sterkere en beter uitziende mannen geweest dan ik, die niet meer in leven zijn. Het enige dat voor ons overblijft om te doen, is zo hard mogelijk werken om de wederopbouw van wat verloren is gegaan terug te bekomen. “ De Israëlische media vroegen hem wat hij at om zo oud te kunnen worden. “Er was niet altijd eten in de kampen”, zei hij toen. “Ik at wat me werd gegeven. Ik at om te blijven leven, ik leef niet om te eten.” De vorige oudste man ter wereld, Yasutaro Koid uit Japan, overleed vorige maand op 112-jarige leeftijd. De oudste nog levende vrouw is de 116-jarige Susannah Mushatt Jones. Jeanne Louise Calment is de oudste mens ooit van wie de geboorte- en sterfdatum vaststaat. Zij werd 122 jaar en overleed in 1997. Yisrael Kristal wij wensen u het allerbeste, in goede gezondheid, en minstens “tot 120” !


Poerimfeest in het rusthuis

16 maart 2016

door Betty Parnas

Ter gelegenheid van Poerim had de damescommissie dit jaar opnieuw een heel mooi feest georganiseerd. Veel vrijwilligsters waren verkleed en dat bracht vanzelfsprekend een vrolijke sfeer. Deze namiddag werd aangeboden door Mevr. Chani Gutfreund waarvan we weten dat ze niets kan weigeren als het is om mensen te helpen. Natuurlijk waren veel genodigden van buitenaf gekomen om het feest bij te wonen. Het speciale gebak voor Poerim, de “Humentachen” stond natuurlijk ook op het menu en iedereen genoot ervan. De jonge dames die nu deel uitmaken van onze ploeg hebben veel enthousiasme en vaardigheid bijgebracht. We zijn allen buitengewoon tevreden dat ze nu met ons samenwerken. Hopelijk zullen we ook nog lieve sponsors vinden die aan onze bejaarden denken! Centrale Magazine - 42

OBI, Organisatie voor Belgen in Israël is een vereniging zonder winst, die Olim Hadashim (nieuwe migranten) van België in Israël helpt. De organisatie werd in 2001 gesticht met als objectief, subsidies te bezorgen aan de Belgische overlevenden van de Shoah die in Israël leefden. Na het verwezenlijken van een groot deel van deze doelstelling, heeft OBI zich ingezet voor de ondersteuning van niet alleen de overlevenden van de Holocaust, maar ook elke Belg die hulp nodig heeft met zijn debuut in Israël. Sindsdien is OBI bezig met verschillende projecten. Eén van de meest actieve projecten is de financiële steun van de organisatie aan jonge Belgen die in Israël hun studentenleven beginnen. Daar biedt OBI jaarlijks subsidies van 10.000 shekels toe aan studenten die voldoen aan bepaalde criteria. Dit was mogelijk dankzij Belgische filantropen. Reeds in december 2015 zijn er vier subsidies uitgedeeld. Een ander belangrijk project van OBI is de ondersteuning van soldaten uit België in Israël, zowel moreel als materieel, de organisatie voldoet aan hun dagelijkse behoeften. OBI is voortdurend in contact met alle ‘eenzame soldaten’ uit België (chayalim bodedim), en onder andere stuurt ze hen geschenken. OBI organiseert ook bijeenkomsten voor de Belgen die in Israël zijn komen leven.

door Eytan Gotlib

Een ander belangrijk project van OBI is de ondersteuning van soldaten uit België in Israël, zowel moreel als materieel, de organisatie voldoet aan hun dagelijkse behoeften. OBI is voortdurend in contact met alle ‘eenzame soldaten’ uit België (chayalim bodedim), en onder andere stuurt ze hen geschenken. OBI organiseert ook bijeenkomsten voor de Belgen die in Israël zijn komen leven.

Eén van de belangrijkste verwezenlijkingen is de sportdag van Lag B’Omer, tweejaarlijks georganiseerd voor alle Olim van de zionistische jeugdbewegingen van België. Verder is OBI verantwoordelijk voor de relatie tussen de Belgische Joodse gemeenschap in België en in Israël. Onder andere, organiseerde OBI in samenwerking met de Centrale, een Galadiner in Israël ter behoefte van de Joodse gemeenschap in België. Bovendien, leidt OBI een strijd om “shlihim” van de “Jewish agency” (“hasohnut heyehudit) in België te brengen, zodat Belgen die Aliyah wensen te doen, gemakkelijker het proces kunnen verwerken. Na de aanslagen in Zaventem, heeft OBI contact genomen met de Israëlische autoriteiten en media om de Belgische Alyah te vergemakkelijken. Zie: http://www.obijobi.com/#!media/ c2vm Bovendien neemt OBI deel aan de Franstalige Lobby in de Israëlische Knesset waar OBI de interesses van de Belgische migranten verdedigt. Ons uiteindelijke doel is het helpen en ondersteunen van Belgen, die hun Aliyah hebben gemaakt, in alle domeinen van het leven. Volg onze activiteiten op: www.obijobi.com en op: www.facebook.com/OBI.JOBI/ en stuur ons uw e-mail adres: [email protected] als u wenst deel te nemen aan onze activiteiten! Centrale Magazine - 43


Giften Aan de CENTRALE door: Dr. Ilan KARAVANI Dhr. Dennis BAERT Fam. DAUM-BERKOWICZ Dhr. & Mevr. Patrick DAVIDOVICI Fam. Davis SALOMON

Als dank

aan STANDARD-LIEGE

Een gift

Lijst werd afgesloten op 05/04/2016

Ter gelegenheid van POERIM door: Dhr. & Mevr. Henry ROSENBERG de 1ste jaartijd van haar dierbare echtgenoot Danny MAYER door: Mevr. Léa MAYER

Ter gelegenheid van de geboorte van 2 achterkleinkinderen door: Mevr. ZAJFMAN

Ter gelegenheid van het huwelijk van

hun zoon ELIEZER met aan de Centrale als dank voor DEBBIE MONHEIT door: de goede zorgen in het Rust- Dhr. & Mevr. J. BORGENICHT huis voor mijn moeder ELIASADLER door: Annette & Eyal ELIAS

Voor Een gift op naam van hun zoon JONATHAN met ILANA Hostyk door: Mireille & Osi FASS van Yaira & Raoul BECK t.g.v. PESSACH aan de Centrale door: Ruthi & Leopold BECK en broer AXEL

de Damescommissie door: Mevr. Alice BRENIG

Giften in plaats van bloemen of geschenk Lijst werd afgesloten op 05/04/2016

Als dank

aan Estelle & Sylvain LIPSCHUTZ voor hun gastvrijheid door: ROSY aan tandarts Dr. ILLOVIC door: Dhr. Sylvain GUTFREUND

T.g.v. de verloving van de kleindochter van dhr. & mevr. Jona LEINER door: Dhr. & Mevr. Sylvain GUTFREUND

Ter gelegenheid van een spoedig herstel van Chazan Benjamin MULLER door: Samy GOLDBERG

Ter gelegenheid van

de 90ste verjaardag van dhr. Jacques ROSENGATERN door: Mevr. Malvine EHRMAN Mevr. Dori POLLAK & Families François & Michel POLLAK een speciale dag op 27 februari voor dhr. J. ROSENGARTEN door: Dhr. & Mevr. A. GRUNFELDLANDAU

Ter gelegenheid van de Bar Mitzwah van Alexandre GERSTNER door: Goldie & Maurice PIENICA de zoon van dhr. & mevr. PARNAS door: Dhr. & Mevr. Dov NASCH Matthew NONOO door: Lisette GROSSMANN Raphael kleinzoon van dhr. & mevr. Henry GUTFREUND door: Dhr. & Mevr. Sylvain GUTFREUND Stanley, zoon van Dhr. & Mevr. Elliot LEVY door: Viviane & Noldy GROSSMANN Uriël Meir RABENOU door: Rosie WACHSSTOCK


Giften in plaats van bloemen of geschenk Ter gelegenheid van de benoeming van Herman Van GOETHEM als rector van de Universiteit Antwerpen door: Isi, Astrid & Simeon DE VRIES

Ter gelegenheid van de Brith Mila van SINAY, kleinzoon van Dhr. en Mevr. J. TACHE door: Fam. Lucien LEVY

Ter gelegenheid van de geboorte van de kleinzoon bij Dhr. en Mevr. Albert HABERKORN door: Dhr. & Mevr. Joel ABEND Nathy & Rosette WIEN een kleindochter bij dhr. & mevr. EGGED door: Mevr. T. WEITMAN

Lijst werd afgesloten op 05/04/2016

Ter gelegenheid van de verjaardag van mevr. Annette SCHWARZ door: Viviane & Noldy GROSSMANN

Ter gelegenheid van het betrekken van

een kleindochter bij Rachel & Willy KAHAN door: Eddy & Yvette WOLLMANN nieuwe burelen door dhr. André WARCEL door: een kleinzoon bij dhr. & mevr. Sylvain & Estelle LIPSCHUTZ Lucien LEWY door: Annette & Milou SCHWARZ

Ter gelegenheid van de Cheva Brachot aangeboden door

een zoon bij dhr. & mevr. Jacky TACHE door: Estelle & Sylvain LIPSCHUTZ

Ter gelegenheid van het huwelijk van

Dhr en Mevr. BERENBAUM door: Oscar & Eveline Pfeffermann

een zoon bij dhr. & mevr. WILK door: Dhr. & Mevr. Max ROZENBAUM

Aidy OBERLANDER met Moishy door: Dhr. & Mevr. Isaac BERKOWICZ-BLACHER

Dhr. & Mevr. BERENBAUM door: Yael & Raphael FELSEN

haar kleinzoon HAREL (Israël) door: Mevr. Micheline ZEIGER

dhr. & mevr. Edwin COHEN door: Yael & Raphael FELSEN Henry & Anita ROSENBERG door: Yael & Raphael FELSEN Jossi & Delli PARNAS door: Michael & Rachel BIBELMAN


Anouk met Yogev, kleindochter van Dhr. en Mevr. A. LAPA door: Mevr. Nelly BASCH Oria, kleindochter van Dhr. en Eddy & Yvette WOLLMANN Mevr. EGGED door: Annette & Milou SCHWARZ de dochter van dhr. & mevr. SINAY kleinzoon van dhr. & mevr. TACHE door: Charles & Viviane GOLDBERG GOLDIE & MAURICE Mevr. Sabine HARROY Edith & Athur TRAU Annette & Milou SCHWARZ

LEHRER door: Mevr. RATZERSDORFER

de zoon van dhr. & mevr. HADAD door: Fam. Lazare BERNEMAN de zoon van Yves & Michelle CASSEN door: Sylvie & Maurice BREIT

Eliezer BORGENICHT & Debbie MONHEIT door: Fam. Lazare BERNEMAN Uri & Sylvie SKOP ELISHEVA dochter van dhr. & mevr. J. FRIEDMAN door: Rita OLTUSKI Mevr. RATZERSDORFER Odelia FELSEN met Gavriel COHEN door: David & Deborah PIENICA Odelia kleindochter van Marcel & Roselyne FELSEN door: Dhr. & Mevr. Sylvain GUTFREUND Raquelli ENGELSTEIN met SCHRAGY door: Mevr. Rachel BECKMANN Mevr. RATZERSDORFER Yechiel HERZOG door: Dr. & Mevr. André BOCHNER Mevr. RATZERSDORFER

Veel beterschap

aan dhr. Isi de VRIES door: ERNA & NATHAN

Busjes op 05/04/2016 DIAMANTBEURS Dhr. Eli Braun Fam. FREILICH Mevr. D. MAYER Dhr. & Mevr. Chaim NEISS Mevr. Van MOERGASTEL

Betty & Shimshon PARNAS Dhr. Sam Wechsler Fam. Henry Gutfreund Meir & Giselle Schachter Mevr. Z. Gros Dhr. & Mevr. E. Ringer Rachel & Jacques ROSENGARTEN Mevr. Elsie FINK Fam. Serge SCHNUR Dhr. & Mevr. Schloimi Rosenberg Dhr. Samy Pruwer (Espeka) Fam. N. Ackermann Dhr. & Mevr. Joel ABEND Rab. & Fam. Ephraim Carlebach Thea LIPSCHUTZ Dhr. & Mevr. Freddy Speaker Dhr. & Mevr Max ROZENBAUM Dhr. en Mevr. O. Sauerman Fanny & Paul WILK Dhr. & Mevr. M. Wilk Rachel & Jacqui WAJC Dhr. & Mevr. Isi Lerner Dhr. & Mevr. S. Landau Dhr. & Mevr. Armand Malous Dhr. & Mevr. Charles Morsel Dhr. & Mevr. Bitterman Dhr. & Mevr. Davidson Maître Ph. Et Mevr. Marckiewicz Rabbijn Guigui & fam.

Families Stein,Hunter,Green & Speaker Dhr. Eugeen Kind Thea Lipschutz

Kaarten Poerim op 05/04/2016

Sarit, Yoram SPEAKER & kids Dhr. & Mevr. Freddy Speaker Fam. Majorovic Fam. Alberto Saleh Fam. Elmaleh-De Toledo Fam. Kornblit Fam. S. Bloch Fam. Zlayet Chalotte & Mouki LANDAU Dhr. & Mevr. Armand Malous Dhr. & Mevr. Freddy INZLICHT Dhr. & Mevr. Marcel Gotlib Dhr. & Mevr. Sylvain Bilicki Dhr. & Mevr. Marci Schwalb Dhr. & Mevr. Wajc Dhr. & Mevr. Leo Spitzer Mevr. Ricky Benhart Sylvain & Maryline GUTFREUND Dhr. & Mevr. Doudy Domb Arie & Debbie GUTFREUND Dhr. & Mevr. Michel Schonfeld STULI & BATIA Dali Diamond CY Rita OLTUSKI en kinderen Fam. Richard Gabay


FAMILIENIEUWS

GEBOORTEN ZOON BIJ DE HEER EN MEVROUW TACHE-LEVY DOCHTER BIJ DE HEER EN MEVROUW LAUFER – GRUNHUT ZOON BIJ DE HEER EN MEVROUW HABERKORN ZOON BIJ DE HEER EN MEVROUW WILK DOCHTER BIJ DE HEER EN MEVROUW WERNER-EGGED

HUWELIJKEN BRACHA EHRMAN - TZWIKI NEUBERGER RACHELLE MOSKOVITZ - ZVI ZIGERMAN PERLA STRENGER - SIMCHA BORNSTEIN SARA BETTY LEHRER – DAVID ELLINSON CHAVA RUBINSTEIN – YUDA MILLER TSIPPORA-MICHAL WEILL - RAFAEL-MOSHE WEISSBRAUN LEA SCHER-JOEL – ARI GOTTESMAN YITTI LURIA - JACOB HAGER LEA SCHMAHL - BUNEM LITZMAN TSIVIA AFTERGUT - SHAULI FREYFELD DEBBIE MONHEIT - ELIEZER BORGENICHT ODELIA FELSEN – GAVRIEL COHEN


FAMILIENIEUWS

BAR – MITZWOT RAFAEL WERNER MATTHEW NONOO RAPHAEL GUTFREUND ALEXANDRE GERSTNER SRULI PARNAS

VERLOVINGEN AYALA LEINER - AVI ITZKOVIC REIZI GROSS - EFFI STERN DEBBIE BELZ - YACOV KOSOVER SERENA GERTNER - ISRAEL GRUZMAN

ZIJ DIE ONS ONTVIELEN: DE HEER ABRAHAM BEN LEVIE WINNIK DE HEER ERICH RENE WEINBERG MEVROUW VIVIANE MOED DE HEER SHLOIME HAKOHEN KATZENSTEIN MEVROUW YVETTE ESSES - RUBEN MEVROUW JAEL MAMMON-WOLKOWICZ DE HEER DAVID L. URLIK Naar al wat je in je leven streeft, hetgeen je geeft, dat overleeft.


Exelco nv Pelikaanstraat 62

With Sympathy

We care

Taché Diamonds

www.tachediamonds.com

Hoveniersstraat 53 2018 Antwerpen T 03 234 18 18

inhoud inhoud Maart - April 2016

Recommend Documents