Inhoud. Editoriaal 2. Alumnidag verslag 3. Legistieke kwaliteit van wetteksten 4-5. VRG-Alumni in de politiek 6-8. Projectsteun 9

M

A

G

A

Z

I

N

Inhoud Editoriaal 2 Alumnidag verslag 3 Legistieke kwaliteit van wetteksten 4-5 VRG-Alumni in de politiek 6-8 Projectsteun 9 VRG-junior op reis 10 Gehandicaptenzorg 11 VRG goes cyber 12 Verloren schapen 13 Boekenlijst & Doctoraten 14 Alumninieuws 15 • Verantwoordelijke uitgever: Roger Blanpain, Klein Dalenstraat 46, 3020 Winksele •

E

E d i t o r i a a l

Deugdelijke wetgeving, de Valk, de politici & de NPC Gegroet Alumni, Enkele maanden terug vond de jaarlijkse alumnidag plaats. Elders in dit nummer van het Magazine leest u dat dit een overtuigend succes werd. Eén van de nieuwigheden op deze alumnidag was dat er, naast de verschillende academische lezingen over recente tendensen in het recht, ook een paneldiscussie plaatsvond omtrent een wel erg spijtige tendens. Er werd immers gedebatteerd over het teveel aan wetgeving, de slordigheid van de wetgeving, het dode letter blijven van massa’s regulerende teksten met elk hun bijpassende sanctie. U leest er meer over op pagina 4 van dit Magazine. De dufheid van het teveel aan regulerend werk, de naam wetgeving onwaardig, staat in schril contrast met het enthousiasme van een aantal (jonge) alumni-politici die in dit nummer geïnterviewd worden. Wij stelden hen een aantal vragen omtrent hun houding tegenover de politiek, het evenwicht met hun privé-leven… Laten we hopen dat zij hetzelfde enthousiasme, gekoppeld aan een zekere terughoudendheid, in hun wetgevend werk kunnen leggen. Het zou waarlijk een nieuwe politieke cultuur zijn. Kristof Macours

Bestuur Peter Anthonissen, Roger Blanpain (voorzitter), Hilde Burie-Witters, Yves Butaye, Patricia Ceysens, Omer Coenen, Paul Cooreman, Herman Cousy (plaatsingsdienst Rechten), Paul De Scheemaecker, Mark De Zutter (VRG-Limburg), Wouter Devroe, Annemie Diegenant (VRG-Oost-Vlaanderen), Wilfried Donceel, Frank Fleerackers, Frank Hendrickx (Jobdienst), Jacques Herbots (Decaan), Frank Hutsebaut, Bernard Kerckhoven (Bib. Fac. Rechten), Kristof Macours (hoofdredacteur VRG-Alumni-Magazine), Thomas Mees, Remy Merckx, Bart Meulemans, Isabel Penne (Alumni Lovanienses), Steven Snaet (sportverantwoordelijke), Günther Symons (Voorzitter Valc-Alumni), Robbie Tas (secretaris, VRG-Juniors), Bernard Tilleman, Othmar Vanachter, Karel Van de Velde (VRG-Juniors), Miche Van den Bosch (VRG-Antwerpen), Iris Van Tilborgh, Stijn Verbist (preses VRG), Olivier Wouters, Luc Wynant (VRG-Brabant).

Redactie Roger Blanpain, Wouter Devroe, Mirella Kimpen, Kristof Macours, Bart Meulemans, Luc Peeters, Katlijn Perneel, Robbie Tas, Christine Verhoeven

Ereleden VRG-Alumni Jean Caeymaex, Paul De Blauwe, Frank Georges, Jos Jansen, Jozef Roevens, Patrick Rombaut

VRG ALUMNI MAGAZINE zoekt dringend redactieleden! Wie interesse heeft om teksten te schrijven, na te lezen, foto’s te maken etc. kan zich melden bij het VRG Alumni Secretariaat. Het Magazine verschijnt tweemaal per jaar. U hoeft dus niet wekelijks in uw pen te kruipen. Ergert u zich al langer aan dit Magazine, doe het dan goed, word redactielid!

Deze plaats is voorbehouden voor uw onderneming Wij zijn op zoek naar dynamische adverteerders. Bent U geïnteresseerd in een advertentie of sponsoring van één van onze activiteiten, aarzel niet, en vraag vrijblijvend naar ons informatiepakket.

2

Info: Olivier Wouters of Christine Verhoeven tel.: 016/32 54 81 – fax: 016/32 54 80 of e-mail: [email protected]

A l u m n i d a g

1 9 9 9

Alumnidag, 12 maart 1999 Het goede aan tradities De jaarlijkse alumnidag kan ondertussen reeds terugkijken op een ijzersterke traditie. Het was dan ook niet echt verwonderlijk dat er dit jaar weer een behoorlijk aantal alumni méér aanwezig waren dan de voorbije jaren. Met driehonderd vierenzeventig waren we, andermaal hadden de afwezigen ongelijk. Elke goede traditie heeft een vernieuwend element nodig. Zo ook deze alumnidag. Als novum werden de teksten van de verschillende juridische voordrachten gebundeld meegegeven met elke deelnemer. Dit vergemakkelijkte op z’n minst de keuze van de te volgen voordracht. Een jurist blijft natuurlijk een grote liefhebber van het geschreven woord. Tijdens de koffiepauze, voor een behoorlijk aantal deelnemers altijd belangrijker dan de voordrachten, zag men de deelnemers dan ook de lijvige bundel met de teksten van de voordrachten torsen met de ene hand, terwijl met de andere hand een poging ondernomen werd het koffiekopje recht te houden op het schoteltje zonder dat het koekje er af viel. Ook traditie is de academische zitting. Stijlvol, kwinkslagen her en der, en steeds met veel ‘goed volk’ aanwezig. De Rector liet zich verontschuldigen, maar geen erg, de Voorzitter van VRG Alumni, professor R. Blanpain, en de Decaan, professor J. Herbots, maakten andermaal duidelijk dat juristen niet alleen boekenwurmen maar ook mannen (en vrouwen) van het woord zijn.

Prof; Mark Eyskens overhandigt de VRG-Alumniprijs (dit jaar een boek uit 1657 over de Costumen van Brussel) aan Mr. Jean-Pierre de Bandt

Dit geldt zeker voor gewezen eerste minister Mark Eyskens. Hem viel de eer te beurt om de laudatio uit te spreken voor de jaarlijkse gehuldigde van de VRG-Alumniprijs, andermaal één van die ijzersterke tradities. Ditmaal viel de eer te beurt aan de heer Jean-Pierre de Bandt. De heer De Bandt is niet alleen een beroemd advocaat, name partner van één van Belgisch bekendste internationale law firms, maar ook een groot muziekliefhebber, mecenas en meer in het algemeen, een homo universalis. De hulde die Mark Eyskens hem bracht was dan ook zeker op zijn plaats. Na nog een dankwoord van de studenten die de Rechtsfaculteit uitstuurt naar de internationale Jesupcompetitie volgde, traditiegetrouw, het obligate valklied. De dag werd beëindigd in schoonheid, met een hapje en een drankje, en goed gezelschap natuurlijk. Hoe kan het anders, onder alumni. Kristof Macours

Vrg-Alumnidag 2000 Vrijdag 10 maart 2000 De 5 studenten die deelnamen aan de internationale Jessup-pleitwedstrijd in New-York “bedelden” een deel van hun reiskosten bijeen op de Alumnidag. v.l.n.r.: Ilse Vlamynck, Inge Vos, Benoit Allemeersch, Bart Lintermans, Olivier Obberghe

3

De legistieke kwaliteit van de wetteksten: Er is nog veel werk aan de winkel… VRG-Alumni staat voor recht in beweging. Ook dit jaar was dit zo. Naast de klassieke “seminaries” waarbij een eminent spreker een uiteenzetting geeft over de stand van zaken in zijn vakgebied werd er nu ook een debat georganiseerd. Dit debat ging, hoe kan het ook anders, over een actueel onderwerp: de legistieke kwaliteit van de wetteksten. Het was meteen één van de onderdelen van de Alumnidag die op zeer veel geïnteresseerden kon rekenen. Op zich is dit een duidelijk teken aan de wand voor de relevantie van het onderwerp. Onder de juristen leeft immers een groeiende ongerustheid. Er komen steeds meer regelgevende teksten, terwijl men tegelijk aanvoelt dat de kwaliteit van deze teksten daalt. Deze ongerustheid uit zich dan voornamelijk in het feit dat men zich vragen stelt over de (on)overzichtelijkheid, de overdreven vormelijkheid, gebrek aan samenhang en algemene onduidelijkheid. Een dergelijk gevoel van ongenoegen is niet nieuw. Alle beschavingen met geschreven recht kennen dit probleem, van de oude Grieken tot heden. Het feit dat dit probleem geregeld weer de kop opsteekt, is een aanduiding van het feit dat er iets blijvend schort. Reden genoeg dus om aan dit onderwerp een discussiepanel te wijden. Aan dit debat namen deel: Mevrouw Ceysens, Vlaams Parlementslid, Prof. Vandenberghe, Senator, Prof. Van Orshoven en de heer Van Nieuwenhove, adjunct-auditeur bij de Raad van State. Het debat werd geopend met een overzicht van de nadelige gevolgen van slechte wetgeving. Hierbij was er vooral aandacht voor de volgende punten: De jurist die met het recht moet werken, stelt een soort van “nestbevuiling” vast waardoor de kwaliteit van het eigen werk in het gedrang komt. Meer teksten wil ook zeggen dat er minder tijd is per tekst om goed na te gaan of alles wel coherent is. De foutmarge zou wel eens kunnen stijgen door tijdsdruk, zowel bij de auteur als bij diegenen die de teksten moeten gebruiken.

4

De burger die geacht wordt de wet te kennen, raakt het noorden kwijt. Ondanks het feit dat bepaalde wetgevingen een op en naast elkaar gestapeld allegaartje van bepalingen zijn, wordt deze fictie nog altijd aangehouden. Dit creëert een wantrouwen van de burger tegenover de overheid. De kloof met de burger is voor een deel op het actief te schrijven van de wildgroei van overheden en regelgeving. Wie én de Nederlandse én de Franse tekst van eenzelfde wet leest, kijkt soms raar op.

Door ondoorzichtige en onduidelijke wetgeving stijgt de bevraging van de rechtbanken, waardoor de gerechtelijke achterstand groter wordt. Niet alleen kost dit handenvol geld, het belemmert ook de goede en vlotte afwerking van andere zaken die niet louter te wijten zijn aan bepaalde minder geslaagde rechtsregels. De huidige situatie weegt ook op de prestaties van de ondernemingen en werkt door op de tewerkstellingsproblematiek. Onduidelijke en zeer evolutieve wetgeving schept onzekerheid en creëert bijkomende kosten. Voor een typisch KMO-land als België is dit een zware en nutteloze last. Buitenlandse investeerders tenslotte kijken bij hun analyse van het investeringsklimaat ook naar de kwaliteit van de lokale wetgeving en de rechtszekerheid die hen geboden kan worden. Wanneer de wetgeving om de haverklap gewijzigd wordt en een aantal voor de hand liggende zaken juridisch advies vergen, heeft dit een negatief effect op de internationale concurrentiepositie van België. Na deze inleiding was het de hoogste tijd voor een eerste debatronde. De eerste vraag werd gericht aan senator Vandenberghe. Uit een artikel verschenen in de Financieel Economische Tijd was gebleken dat de Kamer vorig jaar maar liefst 205 wetsontwerpen goedkeurde. Prof. Vandenberghe beklemtoonde in dit verband de inspanningen die hij reeds deed op het legistieke vlak, met name de werkzaamheden rond de “Cel wetsevaluatie”. Een van de meest veelzeggende opmerkingen in dit verband was dat de kwaliteit van de wetteksten weinig politieke belangstelling krijgt. Mevrouw Ceysens voegde hieraan toe dat politici wel degelijk moeten openstaan voor dergelijke problemen. Volgens haar moet een cel wetsevaluatie verder niet enkel juridisch werken, maar ook interdisciplinair gericht zijn. In dat verband haalde zij enkele problemen aan waarmee ze geconfronteerd werd in het debat omtrent de “zorgcheque”. Op het Vlaamse niveau blijken bovendien reeds goede methoden voor handen te zijn om wetsevaluatie mogelijk te maken. Aan Professor Van Orshoven werd de vraag gesteld of het recht er nu wel zo erg aan toe was als men soms wel beweert. Volgens Professor Van Orshoven is de kwaliteit van de wetteksten vaak wisselvallig. Hij voegde er zelfs aan toe dat bepaalde personen die de wetten “maken” hun diploma in de rechten

beter niet behaald hadden. Prof. Van Orshoven benadrukte verder het onderscheid tussen de opportuniteitsvraag (moet men een nieuwe tekst maken, of komt men er ook door terughoudender te zijn) versus de vraag of juridisch alles wel in orde is. Hij stelde verder dat er inderdaad zeer veel wetteksten zijn, onder meer door de diverse Staatshervormingen waardoor het aantal wetgevers gevoelig is gestegen. Dit is dan de trade-off voor meer autonomie. Anderzijds vraagt men voor steeds meer problemen een oplossing, en dat moet dan bij wet gebeuren. Sinds enkele weken kunnen geïnteresseerden op de website van de Raad van State (www.raadvst-consetat.be) de circulaire inzake wetgevingstechniek raadplegen en downloaden. Aan de Heer Van Nieuwenhove stelden wij dan ook de vraag of dit een signaal van de Raad was dat er zich een probleem stelt. De heer Van Nieuwenhove beklemtoonde de strikt juridische rol die de Raad van State heeft. Daarnaast is er ruimte voor een evaluatie van de wet. De Raad moet immers een 1.300 adviezen per jaar uitbrengen. In een dergelijke situatie is het onmogelijk om alles ten gronde uit te zoeken. De circulaire wetgevingstechniek is dan ook een signaal aan de Kabinetten om meer kwaliteit te brengen in de teksten. Tenslotte wees de heer Van Nieuwenhove nog op het feit dat meer controle van wetteksten noodzakelijkerwijze meer geld zal kosten. Na deze eerste vragenronde werd aan de panelleden gevraagd om te reageren op hetgeen tot dan gezegd was. Prof. Vandenberghe beet de spits af door te wijzen op het feit dat een deel van de huidige impasse neerkomt op een managementprobleem. Bovendien moet de oplossing ruimer gezocht worden dan enkel in de politieke middens. Een meer fundamentele aanpak (bijvoorbeeld door het sluiten van “convenanten” met ondernemingen) zou hier soelaas kunnen bieden. Mevrouw Ceysens wees van haar kant op het onderscheid tussen inhoud en vorm. Zij betreurde dat men vaak een loopje neemt met de adviezen van de Raad van State. Verder is de kwaliteit van de wet ook gekoppeld aan de vraag hoe gedetailleerd iets geregeld moet worden. Prof. Van Orshoven behandelde daarna het punt van de toegankelijkheid van de wetteksten. Door coördinatie kan er reeds veel geregeld worden. In verband met de toepassing van de normen merkte hij verder op dat de wetgever niet moet afwachten wat de rechter van zijn teksten maakt. Hierbij kan men zich de vraag stellen of dit geen “forfait” van de wetgeving is. De wetgever moet immers zelf een visie ontwikkelen, waarbinnen ruimte blijft voor rechterlijke interpretatie. Verder moet men niet overdrijven. Er moet immers een evenwichtsoefening

gemaakt worden tussen legistiek en algemeen belang. In dit verband kwam de recentste versie van artikel 151 van de Grondwet aan bod, dit is een artikel dat maar liefst anderhalve bladzijde in beslag neemt ! Tenslotte verwees Prof. Van Orshoven naar het recentste wereldrecord inzake legistiek: de wijzigingswet inzake de strafrechtelijke verjaring (herinner u de verjaringsperikelen te Hasselt) verscheen in het Staatsblad 13 dagen (!) nadat het ontwerp was neergelegd. Men kan zich hierbij de nodige vragen stellen of één en ander wel goed overwogen werd. Prof. Vandenberghe was het ermee eens dat de wet enerzijds een zeker niveau van abstractie moet hebben, maar dat de invulling in concreto even belangrijk is. Hij koppelde dit verder aan de objectieven van de cel “wetsevaluatie”. Eén van de basisopties daarbij is: “moet de wetgever een wet stemmen indien deze niet handhaafbaar zou zijn”. Verder beklemtoonde Professor Vandenberghe dat ook een jaarlijkse evaluatie een goede zaak kan zijn. Hiertoe is echter meer bereidwilligheid nodig om dit punt hoger op de politieke agenda te plaatsen. Samenvattend kwam het debat erop neer dat alle panelleden akkoord waren met de stelling dat er wat schort met de kwaliteit van het recht. Hieraan wordt gewerkt, door sensibilisering en door het oprichten van bijzondere evaluatieprocedures. Men is te vinden voor bijkomende controles vooraf en nadien. Of dit enige zoden aan de dijk zal brengen, valt nog af te wachten. Blijft echter de vraag of er genoeg politieke wil zal zijn om iets fundamenteel te kunnen veranderen. Met de woorden van Willem Elsschot: “Tussen droom en werkelijkheid liggen wetten, en praktische bezwaren…”. Nochtans zouden een aantal kleine wijzigingen reeds enig soelaas kunnen brengen. Denken we bijvoorbeeld aan verkorte opschriften naar Nederlands model. De bedoeling hiervan is dat men meteen weet waarover het gaat, en dat diegene die de tekst opstelt zich de moeite getroost om te proberen kernachtig uit te leggen waarover het gaat. Het zou eens wat anders kunnen zijn dan pakweg een KB van 13 augustus 1998 ter uitvoering van artikel 2 van het KB van 6 november 1972 in uitvoering van de Wet van 18 oktober 1969”. En verder: keep it simple. Wetgeving is taal, en zonder communicatie is taal niets. Het blijft dus afwachten of er ooit een Staatsblad zal komen waarin enkel begrijpelijke, coherente en nuttige regelgeving zal staan. We kunnen enkel hopen op beterschap.

Bart Meulemans

5

A l u m n i

&

m a a t s c h a p p i j

VRG-Alumni in de politiek Een Alumni politieke cultuur?

Politici, zijn ze een ras apart? Het VRG Alumni Magazine ging te rade bij politici van 4 verschillende partijen. Alle vier zijn zij alumni van de Leuvense rechtsfaculteit. Wij kozen er voor om geen vragen te stellen over de politieke actualiteit, maar meer op zoek te gaan naar ‘de mens achter de politici’. Zij kregen allen dezelfde vragen voorgeschoteld, echter zonder elkaars antwoorden te kennen.

Patricia Ceysens

De twee dames in het gezelschap zijn Marianne Thyssen en Patricia Ceysens. Mevrouw Thyssen is alumna 1979 en staat op de tweede plaats van de CVP-lijst voor het Europees Parlement. Mevrouw Ceysens is alumna 1988 en is de VLD-lijsttrekker in Leuven voor het Vlaams Parlement. De heren zijn relatief nieuw in de politiek. Vincent Van Quickenborne is alumnus 1996 en kreeg als ID21-voorman, de tweede plaats toegewezen op de VU-ID21 senaatslijst. Werner Daem, bekend als de doortastende voorzitter van de Brusselse MIVB, is alumnus 1978 en komt op voor de SP. Hij staat op de tweede plaats van de Brusselse SPKamerlijst. Is de keuze om aan politiek te doen een gevolg van de rechtenstudie, of omgekeerd, bent u rechten gaan studeren vanuit een politieke interesse? W. Daem: Eigenlijk ben ik toevallig aan “politiek” begonnen. Ik was 38, advocaat en algemeen directeur van de Belgische Nationale Orde van Advocaten. Ik denk dat ik de zin om beleidsverantwoordelijkheid op te nemen in de Nationale Orde heb geproefd. Dat ik aan politiek begonnen ben, is verder een loutere toevalligheid. Ik ben zeker geen rechten gaan studeren vanuit een politieke interesse. Ik heb trouwens ook geen eindeloze politieke ambities. Als ik niet op één of andere manier op het beleid kan wegen, hoeft het voor mij niet. Ik kan mij in dat geval nu eenmaal maatschappelijk veel nuttiger maken als advocaat.

6

P. Ceysens: Het is zeker en vast ondermeer vanuit mijn rechtenstudie dat ik geprikkeld werd om voor

de politiek te kiezen. Ik was uiteraard veel bezig met wetteksten, eerst om ze te leren en daarna om ze toe te passen. Die wetten moesten we altijd aannemen alsof het onfeilbare teksten waren. Ik ben echter gaan inzien dat de wet helemaal niet het ‘Orakel van Delphi’ is. Integendeel, het is immers puur het werk van mensen. En toen ben ik gaan denken dat het me eigenlijk evenveel interesseerde om die wetten te maken. Zo ben ik dan lid geworden van een politieke partij. Dat ik voor de liberale partij heb gekozen, steunt op mijn waardering en erkenning voor de eigenheid en kracht van ieder vrij en verantwoordelijk individu. V. Van Quickenborne: Politiek beschouw ik als het meest sociale beroep dat er is, tegelijk beschouw ik het als erg creatief, namelijk het sturen of beïnvloeden van de maatschappij. De wil om aan politiek te doen, in deze betekenis, komt niet voort uit de rechtenstudie zelve, maar wel uit het feit dat ik als jongere reeds erg geëngageerd bezig was (poverello, max havelaar koffie …). Het feit dat ik rechten gestudeerd heb, is echter zeker niet determinerend geweest voor mijn politiek engagement. Politiek heeft meer te maken met uw eigen karakter. Soms, dat moeten wij politici erkennen, ook met ijdelheid en durf. M. Thyssen: Ik heb destijds voor de rechten gekozen omdat ik ervan uitging dat de rechtenstudies alleszins een goed fundament konden leggen en voor het overige veel uitwegen openlieten. De keuze om aan politiek te doen –in de zin van kandideren bij verkiezingen– is niet bij mezelf ontstaan maar was een positief antwoord op een vraag die mij door de CVP werd gesteld. Indien ik geen jurist was geweest, was ik ongetwijfeld in een ander beroepsmidden terechtgekomen, zonder politieke contacten, en zonder aanbod om op een lijst te staan. Onrechtstreeks is er dus toch een verband. Zijn er voor het politieke bedrijf kwaliteiten noodzakelijk die u hoofdzakelijk te danken hebt aan uw rechtenstudie? M. Thyssen: Rechtenstudies brengen inderdaad vaardigheden bij die in het politiek bedrijf troeven zijn. Wie mee beslist over wetgeving, moet juridisch kunnen redeneren, accuraat formuleren en liefst niet voortdurend met secundaire bronnen werken.

A l u m n i

&

m a a t s c h a p p i j

P. Ceysens: Het kunnen omgaan met wetteksten, het gevoel voor interpretatie en nuancering heb ik ongetwijfeld aan mijn juristenopleiding te danken. Ook het logisch denken en de gebalanceerde keuze van het juiste woord of begrip komen me in de politiek iedere dag van pas. Niets gaat echter boven het ontzag voor de rechtsstaat en de maatschappelijke betrokkenheid van een jurist. V. Van Quickenborne: Wat ik zeker geleerd heb is het oratorische. Het ‘pleiten’ en debatteren met professoren. Snel en gevat kunnen reageren op een probleem. Daarnaast is het cartesiaans denken binnen de rechtenstudie erg belangrijk in de politiek. W. Daem: In “het politiek bedrijf”, dat ik nog niet goed ken, is mijn kennis van het recht en de manier van redeneren aardig meegenomen. Ook al moet ik nu reeds vaststellen dat er in de politiek niet altijd juridisch wordt geredeneerd. In een onderhandeling tussen advocaten, zegt de ene advocaat A omdat hij weet dat de kans groot is dat de andere logischerwijze B zegt zodat de ene kan concluderen met C. In politieke discussies heb ik al vastgesteld dat het weinig waarschijnlijk is dat de andere B zegt maar eerder X, Y of Z. Dan sta je daar met je logisch redeneren. In politieke gesprekken is immers alles zo emotioneel en persoonlijk gekleurd. Hebt u ooit spijt gehad dat u rechten hebt gestudeerd? W. Daem: Ik heb nooit spijt gehad dat ik rechten heb gestudeerd. Integendeel. V. Van Quickenborne: Spijt? Ik heb geen spijt van mijn keuze, want nu kan ik met kennis van zaken kritiek leveren: er is duidelijk een overaanbod aan vakken met een teveel aan details. M. Thyssen: Ik heb mijn rechtenstudie nooit betreurd. Integendeel. P. Ceysens: Als ik opnieuw zou mogen kiezen, zou het gegarandeerd een tweede keer rechten worden. Wat is voor u de belangrijkste eigenschap van een politicus, ongeacht de partij waarin deze actief is? P. Ceysens: Betrouwbaarheid, bekwaamheid, nieuwsgierigheid, strijdvaardigheid en vriendelijkheid. En dit liefst in continuïteit. Ik ervaar dat heel wat politici ‘bij momenten’ veel energie hebben om deze eigenschappen te belijden doch dit niet altijd consequent doortrekken en zich dus eens laten gaan…

W. Daem: Emotioneel intelligent zijn. Oog en oor hebben voor de emoties van de mensen en daarop trachten intelligent te reageren. Ik veronderstel dat er nog andere eigenschappen zijn, maar dit zou je aan beroepspolitici moeten vragen. M. Thyssen: Het profiel van een goed politicus kan niet rond één eigenschap opgebouwd worden. Om toch op de vraag te antwoorden, noem ik als belangrijke eigenschappen, naast het beschikken over een aantal onontbeerlijke vaardigheden: werklust, doorzettingsvermogen en een behoorlijke dosis gezond verstand. V. Van Quickenborne: Een goed politicus is een bezieler. Er is zo weinig vertrouwen in de politiek dat er vooral bezieling nodig is. Een goed programma is o.k., maar je moet het ook kunnen uitdragen. Voor mij is de bezielende politicus de politicus van de toekomst. Hij moet bezieler en begeleider zijn. Hij moet de mensen het gevoel geven dat ze mee mogen doen.

Marianne Thyssen

Zijn er politici, uit uw eigen partij of uit een andere partij, waar u bijzonder naar opkijkt? V. Van Quickenborne: Jan Van Rijswijck, een 19de eeuws politicus, ooit gemeenteraadslid in Antwerpen (zijn vader was er burgemeester) en oprichter van de Meetingpartij, spreekt tot mijn verbeelding. Hij is de eerste die iets deed over de partijgrenzen heen. Hij was tevens de eerste sociaal liberaal. Van de actuele politici heb ik bewondering voor Jos Ghijsels, Marc Verwilghen, Steve Stevaert. Ik heb natuurlijk ook bewondering voor het duo Bert Anciaux en Patrick Vankrunkelsven. W. Daem: Ik heb nogal een zwak voor het bescheiden type van politicus of politica. Iemand die eerlijk durft te zeggen dat hij of zij machteloos is om een probleem op te lossen en dus de steun nodig heeft van alle mensen. De politiek moet terug wat bescheidener worden. In mijn eigen partij vind ik dat Robert Garcia, Eric Derijcke, Norbert De Batselier, Leo Peeters, Bruno Tobback en uiteraard Steve Stevaert het echt goed doen. Zij kennen daarenboven ongelooflijk goed hun dossiers en zijn in staat rustig met de mensen te spreken. En in andere partijen is

Werner Daem

7

A l u m n i

&

m a a t s c h a p p i j

er natuurlijk Marc Verwilghen. Hij is het type van de emotioneel intelligente politicus. Ik hoop dat hij niet ten onder gaat aan zijn populariteit en zichzelf kan blijven. Ik zou niet graag in zijn schoenen staan. M. Thyssen: Personencultus is mij vreemd, maar er zijn zeker meerdere politici voor wie ik veel respect heb. P. Ceysens: Uiteraard zijn er politici met een grote dossierkennis, een schitterende welsprekendheid of bewonderenswaardig rechtvaardigheidsgevoel. Meer dan op te kijken naar, probeer ik evenwel te leren van politici in binnen- en buitenland. Bestaat er vriendschap in de politiek? P. Ceysens: Ja, er bestaat vriendschap in de politiek en dat zowel binnen als buiten de eigen partij. Net zoals je met collega’s op het werk op vriendschappelijke wijze kan omgaan, gebeurt dit ook in de politiek. Dit neemt niet weg dat afgunst, bittere concurrentie en egotripperij de politiek jammer genoeg niet vreemd zijn. M. Thyssen: Het politiek werkmilieu is natuurlijk competitief. Dit hoeft mijns inziens geen hinderpaal te zijn voor vriendschap.

Vincent Van Quickenborne

V. Van Quickenborne: Ik ben nieuw in de politiek en vriendschap heeft een zekere duurtijd nodig. Wel merk ik heel veel jaloezie in de politiek. Wat vrienden in andere partijen betreft, maak ik bewust een scheiding tussen echte vrienden en politiek. Mijn beste vrienden zitten buiten de politiek. In de politiek heb ik wel politieke vrienden gemaakt. Zo klikt het heel goed met Patrick Vankrunkelsven. W. Daem: Ik ben ooit eens een Vlaams Blokker tegengekomen die mij zei: “Als ge in de politiek gaat, neem je beter een hond, dan heb je tenminste nog één vriend”. Maar ach, waar mensen met ambities samen zijn, zijn er problemen. Dat is zo in iedere beroepsgroep, bedrijf, vereniging,... Wel heb ik altijd gezegd dat ik er onmiddellijk mee stop, mocht ik geen vrienden meer hebben.

8

Is het mogelijk om als politicus een evenwicht te vinden tussen uw beroepsbezigheden en uw privé-leven?

W. Daem: Het evenwicht vinden tussen mijn beroepsbezigheden en mijn gezin is altijd al een uitdaging geweest in mijn leven. Soms valt dit best mee, soms leidt dit tot spanningen. Ik ben nu 16 jaar getrouwd, heb 4 kleine kinderen en ben nog niet aan scheiden toe. Ik voel mij nog altijd uitstekend thuis en bij mijn vrienden. V. Van Quickenborne: Ik wil een stukje privéleven overhouden, maar heb in feite, bewust zelfs, weinig privé-leven. Ik ben een bezige bij en spendeer veel tijd op m’n werk. Politiek is een prachtige kans die ik krijg en dan ook tenvolle wil gebruiken. M. Thyssen: Het is bijzonder moeilijk om een evenwicht te vinden tussen beroepsbezigheden en privéleven. Je kan de overlast wat wegrationaliseren door te stellen dat een parlementair mandaat een combinatie is van job, hobby en maatschappelijk engagement. P. Ceysens: Ja, op voorwaarde dat je niet mateloos ambitieus bent, je een strikte agenda hanteert, je kan vertrouwen op goede medewerkers, je zelf maar ook je gezinsleden een sterke gezondheid hebt, je je aan afspraken binnen het gezin en de politiek houdt en dus heel wat discipline aan de dag legt. Maakt u nu al plannen voor de eerste vrije dag die u zult hebben na de verkiezingen? M. Thyssen: Op mijn eerste vrije dag na de verkiezingen hoop ik genoeg energie over te hebben voor een flinke wandeling. P. Ceysens: Op de eerste vrije dag na de verkiezingen tref je mij met mooi weer ergens in een speeltuin rond Leuven en met slecht weer wellicht in het speelgoedmuseum in Mechelen. W. Daem: Mijn eerste vrije dag is ook zonder verkiezingen al gepland. Ik wil echt geen problemen met mijn vrouw en kinderen. V. Van Quickenborne: Ik ben een fan van hardrock en ga dan ook na de verkiezingen naar het Graspopfestival in Dessel. Voor de rest zien we wel na 13 juni. Ik heb in feite veel plannen voor als ik verkozen ben, weinig voor als ik niet verkozen zou zijn.

Kristof Macours

P r o j e c t s t e u n

Projectsteun 1998-1999 wat gebeurt er met uw lidgeld? Met de lidgelden organiseert VRG-Alumni tal van activiteiten die de alumni rechtstreeks ten goede komen (Alumniboek, Magazine, job- en regionale werking...). Daarnaast heeft de vereniging aanzienlijke middelen vrijgemaakt ter ondersteuning van de faculteit (aankoop computers, werking bibliotheek) en van specifieke projecten. Wat dit laatste onderdeel betreft, is dit academiejaar 600.000 frank verdeeld over drie projecten. Een overzicht: 1. Het grootste deel van de projectsteun ging opnieuw naar de Rechtsbibliotheek te Leuven: 350.000 frank (naast het half miljoen dat VRGAlumni ook dit jaar schonk als bijdrage in de algemene werkingskosten van de bib). Met het geld heeft de bibliotheek de CD-ROM collectie verder uitgebreid. Nadat ze vorig jaar al een aantal CD’s buitenlands recht had aangekocht, heeft ze dit jaar vooral aandacht besteed aan internationaal en Europees gerichte producten. Tot de electronische aanwinsten behoren de “Index to Legal Periodicals”, “Westlaw”, “European Competition law” en de CDROM “Arbitration”. Geïnteresseerden vinden meer informatie op de website van de Rechtsbibliotheek (www.law.kuleuven.ac.be/bib/), overigens één van de best uitgebouwde in juridisch België. De volgehouden projectsteun vanwege VRGAlumni stelt de Rechtsbibliotheek in staat om naast de indrukwekkende papieren collectie een al even indrukwekkende electronische collectie uit te bouwen, en wel zo dat papier en electronica elkaar zo goed mogelijk aanvullen. De leden van VRGAlumni, die vanop de werkplek de Internetsite van de Rechtsbibliotheek kunnen raadplegen en die als lid ook gratis toegang hebben tot de bibliotheek zelf, zullen een en ander weten te waarderen. Melden we trouwens dat ook het “jonge” VRG recent een initiatief heeft genomen tot sponsoring van de electronische bibliotheek (aankoop van Nederlandstalige CD ROM Celex). 2. Nieuw dit jaar was de toezegging vanwege VRG-Alumni om ook de Rechtsbibliotheek van de KULAK te Kortrijk financieel te steunen. De Kortrijkse faculteit heeft de afgelopen jaren veel moeite gedaan voor de uitbouw van de bibliotheek, o.m. door met uitgevers rechtstreeks sponsorovereenkomsten af te sluiten. Met name op het vlak van de Franstalige literatuur bleef de collectie niettemin leemten vertonen. Onze tussenkomst ten belope van 150.000 frank heeft die leemten helpen opvullen. Wie ter plaatse het effect wil bekijken, hoeft daar niets voor te betalen: ook de Kortrijkse Rechtsbibliotheek laat VRG-Alumnileden gratis binnen. 3. Tenslotte heeft VRG-Alumni 100.000 frank

betaald voor de ondersteuning van drie pleitwedstrijden waaraan studenten van onze faculteit hebben deelgenomen. Na een onderbreking van enkele jaren heeft Leuven zich weer volop gemengd in de belangrijkste internationaalrechtelijke pleitwedstrijden. Deelname aan dit soort wedstrijden, dikwijls ver van huis georganiseerd, kost handenvol geld. Als VRG-Alumni hebben we een deel van de kosten betaald omdat we menen dat overtuigende resultaten de internationale uitstraling van onze faculteit ten goede komen. En overtuigende resultaten zijn er genoeg: een tweede plaats (op 25) in de Franstalige Pictet-competitie internationaal humanitair recht, een tweede plaats (op 22) in de Engelstalige Telders-wedstrijd over internationaal recht, en een plaatsje bij de eerste drie Europese teams in de Jessup-competitie, eveneens in het Engels en over internationaal recht. Daarnaast prijzen voor een beste pleiter, een tweede beste pleitmemorandum, enz. Onze gelukwensen aan de deelnemers, aan de begeleiders en aan prof. Wouters (internationaal recht)! Wouter Devroe Zonder projecten geen projectsteun. We lanceren hierbij dan ook een nieuwe oproep: gelieve vóór 15 september 1999 de projecten in te dienen die U tijdens het academiejaar 1999-2000 gerealiseerd zou willen zien. Voor alle duidelijkheid zetten we de selectiecriteria nog eens op een rijtje. Opdat uw project voor steun in aanmerking zou komen, moet het: 1) een band vertonen met de faculteit en met alle afgestudeerden, zowel binnen als buiten de muren van de Valk; 2) een duurzaam (positief) effect sorteren; 3) getuigen van creativiteit en vernieuwing; 4) de zichtbaarheid van VRG-Alumni vergroten; 5) grondig gemotiveerd zijn, zowel qua budget als qua doelstellingen, en 6) ten dele op auto-financiering kunnen terugvallen, d.w.z. dat het ingediende project niet mag staan of vallen met de -veelal eenmalige- steun van VRG-Alumni; van de indieners van het project wordt verwacht dat ze actief op zoek (zijn ge)gaan naar een alternatieve financiering; Tenslotte dient melding gemaakt van twee “breekpunten”: 7) met het geld voor projectsteun steunt VRGAlumni ... projecten, wat inhoudt dat geen algemene “giften” worden gedaan; 8) winstgevende projecten komen niet voor steun in aanmerking.

9

V R G - J u n i o r

o p

r e i s

Vijfdaagse Istanbul 7-11 november VRG-Junior trok er in het najaar van 1998 nog eens op uit. Deze keer vlogen we met zo’n zestig enthousiastelingen voor vijf dagen naar de rand van Europa om een bezoekje te brengen aan Istanbul, de parel aan de Bosphorus.

Greet Blockx, Michael Bollen, Frank Buyssens, Dirk Celis, Chantal Cerpentier, Mia ClaessensVan Eynde, Caroline Coemans, Vincent De Cort, Luc De Meyere, Miek Dedecker, Erwin Delvaux, Nathalie Desimpel, Edwin Desnyder, Sandra Dierckx, Peggy Dieryckxvisschers, Ingrid Durnez, Hervé Eeckman, Christine Faure, Krista Gheys, Ilse Goris, Veerle Guffens, Guy Klok, Veerle Lisabeth, Annick Luyckx, Nathalie Maerschalck, Anne Melchior, Bart Meulemans, Tom Nauwelaerts, Nadine Neukermans, Ronald Oortgiesen, Michel Polet, Kathleen Siffert, Steven Snaet, Sophie Claessens, Robbie Tas, Ann Valaert, Karel Van de Velde, Inge Van de Woesteyne, Lode Van Dyck, Katrien Van Hecken, Winand Van Rossum, Veerle Van Vaerenbergh, Frank Vandaele, Veerle Vandermarliere, Gio Verborg, Jeroen Vermeulen, Astrid Volckaerts.

10

Ons viersterrenhotel (Turkse sterren, maar toch zeker drie goeie West-Europese sterren waard) lag in de oude stad, vlakbij de “Gouden Hoorn” en op een boogscheut van de Haghia Sophia. Dit had als belangrijkste tastbaar nadeel dat in de omgeving geen alcohol te verkrijgen was. Het gevolg daarvan was dan weer een massale tijdige aanwezigheid voor het lekkere ontbijtbuffet. Uiteraard omvatte ons programma de meest bekende “highlights” van Istanbul: de Haghia Sophia, het schitterende Dolmabahcepaleis, de Blauwe Moskee, de Egyptische en de Grote Bazaar, het Topkapipaleis en uiteraard een boottochtje op de Bosphorus, om maar die te noemen. Een groepje alumni proefde de Turkse voetbalgekte bij de match Besiktas – Adanaspor. In fel contrast met het gejoel op de tribunes, was de kwaliteit van het geleverde spel eerder matig te noemen. De twee “zwarte parels” die bij beide ploegen in de spits mochten rondhuppelen, zouden dezer dagen zelfs bij Anderlecht niet aan de bak komen. Ook een bezoek aan een echte Hammam (Turks bad) kon niet ontbreken. Onze kennis van het Turks mag bescheiden genoemd worden, maar toch hebben we inmiddels geleerd dat de Turkse woorden voor “massage” en “afranseling” gemakkelijk ver-

ward kunnen worden. Tom N. (*), die het meeste waar voor zijn geld kreeg, herstelt evenwel goed en kan volgende week wellicht alweer lopen. Enkele kleine vooroordelen over Turkije werden bevestigd. Een op het eerste gezicht lekkere lunch met kruidig gehakt, had enkele uren later bij meer dan de helft van de groep de nodige darmstoornissen en aanverwante verschijnselen voor gevolg. De opdringerigheid van sjacheraars allerhande, in combinatie met het verwarrend groot aantal nullen in Turkse bedragen, zorgden er dan weer voor dat één van onze trouwe deelnemers in de luren werd gelegd. Steven S. moest bedremmeld vaststellen dat de vijf miljoen liras die hem waren ontfutseld voor het poetsen van zijn schoenen, toch nog 600 Belgische frank vertegenwoordigden. Maar de schoenen blonken wel. Zelfs de Turkse taximeters slaan tilt van al die miljoenen. Hoe anders verklaren dat drie identieke ritten met de taxi drie totaal verschillende bedragen opleverden? Eén van onze coryfeeën ging zelfs dusdanig in de clinch met een taxichauffeur dat de politie er moest worden bijgehaald. Een beschermd Beneluxstatuut kon evenwel niet verhinderen dat Karel VdV het onderspit moest delven en alsnog het gevraagde bedrag mocht afdokken. Deze kleine ongemakjes konden natuurlijk niet verhinderen dat het weer eens een onvergetelijke reis werd, met (zoals steeds op de juniorreizen) een schitterende ambiance. Onze dank gaat in dit verband ook naar de uitstekende organisatie door Globevents, dat erin slaagde ons het hele pakket (vlucht, vier nachten hotel en 1 dag excursie met lunch) voor amper 9.000 frank aan te bieden. Het grenzeloze vertrouwen dat terecht in de organisatie mag worden gesteld, zorgt op de duur voor een vals gevoel van totale zorgeloosheid. Dit werd nog eens geïllustreerd door het laatste euvel dat we ondervonden toen we woensdagochtend incheckten voor onze terugvlucht naar Zaventem. Eén van onze deelneemsters was zo onbekommerd dat ze haar vliegticket had weggegooid. Wonder boven wonder kon het ticket na een telefoontje naar het hotel nog worden gerecupereerd uit de papiermand op de hotelkamer en per express-taxi alsnog op tijd naar de luchthaven worden gebracht, zodat we tijdig aan boord van het hypermoderne toestel van Istanbul Airlines geraakten. Zoals u weet, duurde het na ons vertrek nog ettelijke maanden eer de situatie in Turkije opnieuw

wat rustiger werd. In Barcelona, onze volgende bestemming in het najaar, begint de spanning daarentegen stilaan toe te nemen. Robbie Tas

Noot: zoals steeds is de redactie in het bezit van een lijvig en gedetailleerd verslag van de noteergrage hand van Anne Melchior. De deelnemers aan de Istanbulreis kregen dit verslag reeds toegestuurd. Wie alsnog onze belevenissen van minuut tot minuut wil nagaan, kan een kopie aanvragen op het VRGsecretariaat.

Vierdaagse Barcelona (donderdag-zondag) 11-14 november 1999

prijs: 12 490,(VRG-leden en partners 12 990,- (niet-leden)

Inbegrepen: Vluchten heen en terug met Virgin. Drie overnachtingen met ontbijt. Begeleiding vanuit Brussel Geïnteresseerd? (Frank Vandaele, Globevents). Meld dan je naam en adres bij het VRGTwee halve-dagexcursies (city tour Barcelona Alumni-Secretariaat: p.a. Christine en Montserrat met Engels- of Franstalige gids Verhoeven, Tiensestraat 41, 3000 leuven, en privébus). tel.016/32 54 81 – fax: 016/32 54 80 – Annulatieverzekering. email:[email protected]. Luchthaventaksen en BTW. ac.be. Wij sturen je dan meer informatie.

• • • • • •

Gehandicaptenzorg: Persoonsgebonden assistentiebudgetten De Vlaamse gehandicaptenzorg In Vlaanderen wordt gehandicaptenzorg traditioneel verstrekt door collectief georganiseerde voorzieningen. Zo besteedt het Vlaams Fonds jaarlijks, ongeveer 30 miljard BEF voornamelijk aan allerlei instellingen, ambulante diensten voor gezins- en bejaardenhulp, eveneens een steeds belangrijker wordende rol, en wordt het terrein van de dienstverlening nog voortdurend uitgebreid. Tal van Vlaamse gehandicapten zijn hier niet onverdeeld gelukkig mee. Ze ondervinden aan den lijve dat deze explosieve groei van de welzijnssector geen evenredige groei van hun daadwerkelijke kansen op integratie in de samenleving tot stand brengt en zijn van mening dat de middelen die de overheid ter beschikking stelt veel rendabeler kunnen worden aangewend door henzelf in grote mate beslissingsrecht te verlenen. Zij beschouwen zich als de experten bij uitstek die uit ervaring weten waar, wanneer en door wie assistentie nodig is voor de taken die zijzelf niet autonoom kunnen vervullen. Het Persoonsgebonden Assistentie Budget (PAB) Sinds een tiental jaren ijveren zij voor een bijkomend alternatief: het persoonsgebonden assistentiebudget. Hiermee kan de persoon met een handicap zelf zijn assistenten selecteren, aanwerven, opleiden en betalen. De gehandicapte kan hierdoor deelnemen aan het gewone onderwijs en de reguliere arbeidsmarkt, gezinsverantwoordelijkheid opnemen en vrijetijdsactiviteiten verrichten. Uiter-

aard moet hij rekenschap afleggen van de besteding van zijn budget aan de subsidiërende overheid, en ziet hij af van de gesubsidieerde collectieve zorgverlening. Dit alternatief, een succesvolle ontwikkeling in tal van Europese landen, blijft in Vlaanderen vooralsnog beperkt tot een klein experiment. Manifest voor zelfbeschikkingsrecht van de persoon met een handicap Men kan niet langer onverschillig blijven ten aanzien van het emancipatiestreven van velen, die, ondanks hun fysieke, sensoriële of mentale beperkingen, een volwaardige plaats in onze samenleving nastreven. Prof. Blanpain heeft dan ook het initiatief genomen om een manifest te laten onderschrijven waarbij de Vlaamse Regering wordt aangespoord om een wettelijke regeling uit te vaardigen die personen met een handicap de vrije keuze laat tussen collectief georganiseerde hulpverlening en het persoonsgebonden assistentiebudget. Ook u kan het manifest ter ondertekening opvragen bij het secretariaat van de vzw Independent Living Vlaanderen (tel. 050/ 315417, fax 050/315470), Bevrijdingslaan 37, 8000 Brugge. Bij ondertekening en retour op bovenstaand adres wordt u gratis een documentatiebundel over het persoonsgebonden assistentiebudget toegestuurd. Jos Huys, (alumnus 1977), Bestuurder vzw Independent Living Vlaanderen

11

V R G

w e b

VRG-Alumni Website Zoals elke vereniging die zichzelf respecteert, heeft ook VRG-Alumni sinds geruime tijd zijn eigen website. Daar vind je alle informatie over onze werking en over de komende activiteiten (b.v. rond de Alumnidag, de jongerenreisjes, regionale- en jaarwerking...). Ons virtueel adres is :http://www/law.kuleuven.ac.be/alumni/. Wij van onze kant doen ons best om de informatie vanaf nu voortdurende up-to-date te houden. Vanop onze website heb je overigens ook toegang tot de vacaturedatabank van Alumni Lovanienses (zie tekstje hieronder). Allen daarheen! Vacatures op het internet De Kerncel Tewerkstelling van de K.U.Leuven staat in voor de begeleiding van studenten bij de overgang van studentenleven naar de arbeidsmarkt. Naast de organisatie van allerlei activiteiten zoals informatieavonden over diplomatie, sollicitatietrainingen, jobinformatiedag,… zorgt deze dienst ook voor de verspreiding aan de facultaire loopbaanbegeleiders van ongeveer 750 vacatureberichten per jaar. Om deze communi-

catie van vacatures sneller en efficiënter te laten verlopen, startte op 6 mei de elektronische vacaturedatabank K.U.Leuven. Werkgevers kunnen, na aanvraag van een paswoord, vacatures in de vacaturedatabank ingeven waarna studenten en alumni deze vacatures kunnen raadplegen via Internet. Studenten en alumni kunnen ook hun CVgegevens intikken op een elektronisch formulier dat door werkgevers zal kunnen geraadpleegd worden. Bovendien worden de studenten en alumni via een e-mailbericht op de hoogte gebracht als één of meerdere vacatures waarvoor zij in aanmerking komen, op de vacaturedatabank werden ingebracht. Dus, VRG-alumnus, ben je op zoek naar een (andere) job? Surf dan naar de internetsite van de K.U.Leuven op pagina http://www.kuleuven.ac.be/kct/ccphh.htm. Vul je alumninummer en geboortedatum in en zoek naar de jobaanbiedingen die je interesseren of vul het CV formulier in zodat werkgevers jou kunnen vinden. Veel succes!

Voor meer informatie of als je je alumninummer niet kent (zie lidkaart of alumnicorrespondentie), kan je contact opnemen met Isabel Penne bij Alumni Lovanienses (016/32 40 02) of Christine Verhoeven bij VRG-Alumni (016/32.54.81).

Faculteit Rechtsgeleerdheid

Faculteit K.U.Leuven Search

12

KATHOLIEKE UNIVERSITEIT

V e r l o r e n

VRG Alumni wil een netwerk zijn van oud-studenten van de rechtsfaculteit van de K.U. Leuven. Daarom is het noodzakelijk dat wij de juiste adressen hebben van zoveel mogelijk afgestudeerden. Voortaan zal het Magazine een lijst per promotiejaar publiceren van adressen die wij missen. Hebt u het juiste adres van één van deze personen aarzel dan niet om ons te verwittigen: Tiensestraat 41, 3000 Leuven, fax: 016/32 54 80 of per e-mail: [email protected] 1935

1936 1937 1939

1940

1941

1942

1943

1944 1945

1946

1947

1949

1950

1951

1952

Pierpont Didier Sebrechts Maurice Caulier Adolf Carette Paul De Keyser Raymond Kinable Jos Verhoeven Robert Allaert Valeer Mertens Willy Vanmaele Albert Maes Jean Vrijens Albert Van Geel Firmin Mommens Willem Leemans Pierre Rubens Albert Celis Marcel Daveloose Patrick Schoofs Albert De Bont Frans Wegge Constant Humble Pierre Van Den Heuvel Karel Van Grunderbeeck Joseph Mertens Jean Raveschot Antoine Meers J.Leopold Van Eeckhout Etienne Libouton Maurice Porters Roger De Zegher Julien Dirix Paul De Weert Desire De Muyttenaere Gabriel Reynders Jos Van Middelen Henri Boone Emiel Van osmael Lode Maertens Joseph. Mertens Franciscus Peeters Lode Van Hoof Walter Theunis Paul Leemans Vic Olivier Hendrik De Haeck Benoni Geerinck Albert Delodder Marcel Grillet Paul Van De Vyver Lode Deleu Raymond Schoups Luc Seeuws Nestor Goossens Jan Beyers Anita Van Den Broeck Henri De Villenfagne Guy Vandermijnsbrugge Jos Derine-De Mullie Goedertier Jan Diercxsens Jean Clerckx Constant Smets Joanna Goossens Paul Bautil Georges Dierxsens Guy Sempels Louis

1953

1954

1955 1955

1956

1957

1958

1959

1960

1961

1962

1963

1964

1965

Winderickx Ludovic Deudon De La Vielleuze Ludovic Van Cleynenbreugel Jean Mettens Ivan Borreman Jacques Lauwereys Jef De Decker Paul Meeuwis Pierre Deryckere Ovide Lemiergre Gilbert Vandermeersch Jozef Vandebeek Nico Robberechts M. Grillet Hubert De Rammelaere Herman Louw Andre De Deken Paul Laigniel Pierre Van Den Driessche Theo Janssens Henri De Clercq Lucien Van Genechten Karel D’hannes Frans De Wolf Hendrik Slagmuylder Francis Van De Vyver Antoon Billen Luc Mallants Hugo Kranzen Jan Slegems Maurice Peeters Etienne Van Itterbeek H.A. Loos Ludo Terlinden Charles Maris Guido Van gestel Beatrijs Fransman Emmanuel De Loof Mimi Debouver Lieven Hellemans Jeannine Chevaillier Yves Schools Jef Wilsens Frederic Deleu Guido Mouriau-De Meulenacker Vandeputte Hugo Bongaerts Jaak Den Doncker Mark Heyvaert Herman Vos Guy Moriau Pierre Mangelschots August Nuten Guido Corluy Charles Hulpiau Leo Van De Walle Karel De Smet Paul De Gryse Gilbert Boen Etienne Huygelen Jos Maroye Paul Wauters Jozef Tilemans Willy Coomans De Brachene Andre De Schaetzen Dominique

s c h a p e n

1966

1967

Adriaenssens Michel Heysmans Rosa Mennes Jacques Mertens Luc Swartele Thomas Renier Georges Knaepen Roger

1982

1983

Vanden Berghe Jean-Jacques

1968

1969

1970

1971

1972

1973

1974

1975

1976

1977

1978

1979

1980

1981

Vertommen Roger Van Hauwermeiren Eric Peeters Walter Cardon De Lichtbuer Michel Moyersoen Diederik Swennen Henri Hermans Theo Verlinde Wilfried Dumont Francis De maere Guido Ravoet Guido Boes Kathleen Debusschere Eddy Lejeune-Caillaux Danielle Deceulaer Willy Tange Luc De Meyer Helena Verreydt Philip Symoens Mia Vranckx Norbert Palmaers Dirk Celis Jacques StroobantsDewispelaere Anita Lenaerts Arthur Supply Jules Peeters Karl Ghesquiere Joris Vermeir Louisette Degroote Joris Vermeersch Bernard Raspe Marianne Oorluy Walter Vanuytrecht Theophiel Alsteens Michel Colsoul Erik Ringoir Marianne Lowyck Luc Marescaux Emile Loots Marc Putzeys Joris Mermans Michel Vervaert Eric De Doncker Emiel Moos Daniel Versweyvelt Lodewijk Steegen Marie-Yvonne Pelckmans Anne Grillet Christine Hobin Veerle Valcke Pierre Mulkers Urbain Demuynck Michel Ericx Urbain Buysschaert Dominique Merckx Godelieve Van Den Bon Piet Merckx Geert Missorten Luc Deraedt Jacques De groef Erwin De proost Martine Van muylder Arlette Dick Christian De smet Luc Janssens Patrick Houthuys Jan Groeninckx Paul Goemans Yves Brems Paul Jennen Philippe Van Der Staey Denis Dello Patrick

1984

1985

1986

1987

1988

1989

1990

1991

1992

1993

1994

1995

1996

1997

1998

Hendrickx Marc Westerlinck Luc Verschraegen Herman Dewaelheyns Marc Carbonez Guy Geerkens Frank Knapen Liesbet Ghekiere Philip Ramont Gracy Van Even Ann Vanwijnsberghe Guido De smedt Ann Suykens Catharina Rommel Dominique Dereymaeker Patricia Taeymans Dirk Winters Paul Adriaensen Ludovic Hopchet Olivier Claes Chantal Ceyssens Anne Desmaricaux Bertrand Christiaens Ann Scholler Eveline Debyser Peter Van caengem Gratienne Meersschaert Geert Haek Annick Van Hoof Annick Maertens Peter Pelgroms Hilde Eulaerts Martine De clercq Philip Lettens Stefaan T’jampens Nathalie Stas Kristin Masset Catherine Schockaert Luc Nelissen Patrick Couwenberg Ilse Teerlynck Tom Terryn Hilde Van De Kerckhove Kris Ruts Karl Steenackers Kristin Heyvaert Gerlinde Van Den Eede Els Mertens Dirk Hendrickx Roel Dewaele Bruno Lauwers Tea Van De Sijpe Hadewych D’hondt Regis Laskaris Adrienne Devijver Katrin Vandevelde Anja Coene Olivier Loones Katleen Vanneuville Bruno Janssens Nadine Janssen Chantal Colardyn Gregory Vincke Alexander Camerlynck An Evrard Sebastien Verhoeven Valerie Dolmans Christoffel Vlaeminck Veerle Vandersmissen Greet Bossuyt Amaryllis Thys Koen Weyens Sandra Van Sant Tim De La Haye Anka Bruls Jeroen Blomme Katrien Gabriels Bert Verhulst Inge Velkeniers Jean-Jacques

13

De rechtsbibliotheek kreeg de volgende boeken van de hand van alumni.

Boekenlijst periode oktober ’98 tot april ’99 P. Arnou e.a., Misdrijven en sancties in de Wegverkeerswet, Kluwer Rechtswetenschappen Antwerpen, 1999, XXIV, 479 p.

K. Lenaerts en P. Van Nuffel, Europees recht in hoofdlijnen, Maklu Antwerpen, 1999, 2e herw. uitg., 911 p.

R. Blanpain, Liber Amicorum, Die Keure Brugge, 1998, XVII, 855 p.

K. Lenaerts en D. Arts, Europees procesrecht, Maklu Antwerpen, 1999, 2e herw. uitg., 611 p

R. Blanpain, De Belgische voetbalbond, het Vlaams decreet Martens en het Arbitragehof: vrijheid en gebondenheid in de sport: de CAO van 12 juni 1998: de BALOG case, Peeters Leuven, 1998, XI, 220 p.

C. Malliet, Elementaire bibliografie Belgisch recht, Mys en Breesch Gent, 5e editie, s.d.

G. Bourgeois, Inleiding tot de rechtsvergelijking, Kluwer Rechtswetenschappen Deurne, 1998, 2e ed., VIII, 184 p.

D. Meulemans ed., Vruchtgebruik, erfpacht en opstal, Maklu Antwerpen, 1998, 200 p.

K. Deketelaere e.a., Jaarboek Milieurecht 1998, Die Keure Brugge, 1999, XVI, 288 p.

W. Meyvis e.a., Alternatieve maatregelen en straffen: penologisch vademecum, UGA Heule, 1997, 2v.

S. D’Hondt en B. Van Buggenhout, Het statuut van de vrijwilliger, knelpunten en oplossingen, Maklu Antwerpen, 1998, 479 p. E. Dirix ed., Collectieve schuldenregeling in de praktijk, Intersentia Rechtswetenschappen Antwerpen, 1999, 306 p. A. Draye ed., Openbaarheid van bestuur: stand van zaken 1998, K.U.Leuven, Instituut voor administratief recht, 1999, 140 p. L. Dupont, Op weg naar een beginselenwet gevangeniswezen: proeve van Voorontwerp van Beginselenwet Gevangeniswezen en Tenuitvoerlegging van Vrijheidsstraffen, Referaten van de studiedag De Penitentiaire Beginselenwet, Universitaire pers Leuven, 1998, 193 p. J. Gekieren en B. Lambrecht, De lijststem 100 jaar: een verjaardag. En een begrafenis?, Acco Leuven, 1998, 69 p. L. Hinnekens e.a., Electronic commerce and international taxation, L. Huyse & H. Sabbe, Les métiers du droit, S. Govaert, CRISP Brusel, 1999, 241 p.

14

K. Malfliet, De geest van het Russische recht: een voorstudie, Acco leuven, 1999, 119 p.: fig.

M.-C. Janssens, Intellectuele rechten in de informatiemaatschappij, Bruylant Brussel, 1998, VI, 261 p.

geannoteerde uitgave, Die Keure Brugge, 1998, XII, 368 p. F. Stevens, M. Oosterbosch e. a.Het notariaat in Belgie van de middeleeuwen tot heden, Gemeentekrediet van België Brussel, 1998, 311 p.: ill. R. Timmermans, De verzekering van flatgebouwen, Kluwer Rechtswetenschappen België, s.l., 1998, p. 531-760, deel II P. Torremans e.a., Intellectual property law, Oxford University Lodnon, 1998, LIV, 760 p. H. van Houtte ed., The law of cross-border securities transacions, Sweet and Maxwell London, 1999, XXVI, 318 p.

Doctoraten

Studiedag Jura Falconis, De retroactiviteit van rechtsregels W. Pintens, Inleiding tot de rechtsvergelijking, Universitaire pers Leuven, 1998, 265 p. B. Ponet, De bescherming van benamingen van oorsprong, geografische aanduidingen en herkomstaanduidingen: een juridische analyse naar Belgisch, Frans, Nederlands, Europees en internationaal recht, Intersentia Antwerpen, 1998, XXIV, 687 p. J. Put, Administratieve sancties in het socialezekerheidsrecht: preventieve rechtsbescherming bij en rechterlijke controle op het opleggen van administratieve sancties in de sociale zekerheid, Die Keure Brugge, 1998, XIX, 605 p. B. Raymaekers ed., De mens en zijn wereld morgen, Universitaire pers Leuven, 1999, 302 p.: ill. J. Roodhooft, Bestendig handboek verbintenissenrecht, Kluwer Rechtswetenschappen Antwerpen, 1998, loslbl. met aanv. P. Senaeve; m.m.v. K Herbots, Rechtspraak personen- en familierecht, Acco Leuven, 1998, 3e ed., 376 p. B. Spriet, L. Lamine, L. Wynant e.a., Wetboek verkeersrecht;

Frank HENDRICKX “Privacy en arbeidsrecht” Promotor: Prof. R. Blanpain Datum: 19 februari 1999.

Beatrix VANLERBERGHE “Openbaarheid en openheid in het gerecht” Promotor: Prof. P. Lemmens Datum: 4 mei 1999.

Geert VAN CALSTER “Does the World Trade Organisation need a Title on the environment? Lessons learnt from the European Community” Promotor: Prof. M. Boes Datum: 12 mei 1999.

Bernard WAUTERS “Aandelen en echtscheiding” Promotor: Prof. L. Weyts en Prof. K. Geens Datum: 26 februari 1999.

V R G

A l u m n i b e r i c h t e n

Alumninieuws Op deze pagina starten we met een nieuwe rubriek, die openstaat voor u ! Bent u recent getrouwd of gescheiden, heeft u nageslacht op de wereld gezet, bent u benoemd of onderscheiden en wilt u dit graag meedelen aan de juristengemeenschap... laat het ons weten, wij zorgen er dan voor dat het in deze kolommen op 12.000 exemplaren gedrukt wordt. Geboortes, huwelijken, overlijdens, benoemingen enz. van alumni kunt u meedelen op het volgend adres : VRG-Alumni, t.a.v. Christine Verhoeven, Tiensestraat 40, 3000 Leuven, tel. 016/32.54.81 – fax 016/32.54.80, e-mail [email protected]

Indien u een reünie plant met uw promotiejaar, kunt u dat ook op deze pagina laten weten.

Men zegge het voort!

Jaarbijeenkomsten Promotie 1994 viert zijn eerste lustrum op 26 juni 1999, met een barbecue in het Provinciaal Domein van Kessel-Lo. Info en inschrijvingen op het secretariaat van VRG-Alumni. Promotie 1979 komt bijeen op zaterdag 9 oktober 1999, om 19 u in de Warande in Brussel. Info en inschrijvingen: bel Kris Verreth: 015/30 85 65.

VRG-Antwerpen

VEWA

De VRG-Alumni Antwerpen waren in het najaar te gast bij de Gazet van Antwerpen. Een interessante rondgang leidde ons door de redactie, het productieproces en de afdeling distributie. Op woensdag 7 juli e.k. bezoeken we Antwerpen averechts. Meer bepaald het Sint-Andries kwartier, ooit een “Parochie van Miserie”, een broedplaats voor sociale strijd, nu een stadvernieuwingsgebied met ruime mogelijkheid de dorstigen te laven en de hongerigen te spijzen. Afspraak Sint-Jansvliet, op het plein aan de voetgangerstunnel om 19.00 uur. Inschrijven enkel door overschrijving van 300 fr. p.p. op rekeningnummer 330-0706139-33 (met vermelding namen deelnemers) vóór 3 juli. Peter Anthonissen (RE1979)

Miche van den Bosch (RE 1985)

Koen Evenepoel (RE 1986)

is de vereniging voor educatieve en wetenschappelijke auteurs die instaat voor de verdeling van de reprografierechten, ook voor juristen die publiceren. Indien u wenst in aanmerking te komen voor de uitbetaling van deze rechten voor het jaar 1998, gelieve dan onmiddellijk aan te sluiten bij onze vereniging. Verdere informatie kan U bekomen op volgend adres: fax: 016/32 54 80, tel.: 016/32 54 81, e-mail: [email protected]

15