IMPORTEURS: N.V. TAMARI * KEIZERSGRACHT 806, AMSTERDAM : TELEF

ANNIE'S VERIAA3SDAG WOORDEN EN MUZIEK VAN DUMONT

* 1 , -I - J b]x. der. de gcviAg inka.. .Jen . .derè,

drootn.ijte van zon envxn 7z

b]ce

men, dat

ze

Blond Anneke lag voor het venster. Dour ziekte zoo zwakjes, zoo teer. Ze hield maar alleen van 'n moeder, 'n Vadertje had ze niet meer. Ze bladerde graag- in kalenders. Ze telde de dagen tot Mei, Ze droomde van zon en van bloemen; Dat maakte blond Anneke blij.

de

dbï.aentot

maak.teblöMdAn.ne.ke

ï

W£

tel.de

£

Ze

blij.

fa

De dokter beval te verhuizen, Dan knapte Annie wel op. De woning van nu was zoo somber, Want nooit scheen de zon in haar slop. Maar hoe aan 'n woning te komen, Die juist aan de eischen voldeed! Haar moeder was altijd aan 't zwoegen: Met wasschen heeft niemand 't breed.

En 's avonds was 't illuminatie En gierden de pijlen omhoog, 'n Daverend gejuich werd vernomen Als Annie maar knikte of boog. Men draaide 'n deun op 'n orgel, Men zong er 'n versje van school, 't W a s alles ter eere van Annie, Die glom van de pret en de jool.

4^

Mei,

Toen Annie's verjaardag gevierd werd, Is haar door de jeugd uit de buurt 'n Zakje met heerlijke vruchten, t Portret van haar vrindjes gestuurd. Vol blijdschap zat Annie te wuiven En knikte verheugd* naar beneé". Daar riepen z e : „lang zal ze leven!" Ze waren gelukkig ermee.

Maar toen men het feest had geëindigd, Geen sissende pijlen meer schoot, Kreeg Annie 'n hevigen aanval En kuchte h a a r hoofdkussen rood. De kinderen droomden van 't meisje En van het geboden festijn, Maar zagen den volgenden morgen Bij Annie gezakt het gordijn.

M A S T E R ' S ¥ © B C I Concert Model No. 600 voor de allerbeste Muziek en Zang in groote Zalen, Dancings, Lunchrooms of andere Amusements-gelegenheden „HIS MASTER'S VOICE" Official Dealer:

WILLEM SPRENGER'2

GRAMOPHONE PASSAGE 46

EN

RADIOHANDEL DEN HAAG

IMPORTEURS:

N.V.

TAMARI

*

KEIZERSGRACHT

806,

AMSTERDAM

:

TELEF.

36487

Onze Prijsvraag

C A F E - R E S T A U R A N T | | | Middag-, Diner- en Avondconcert: HONG-K APEL-BONZO-OL AH

Onze

DO AMSTERDAM

Zalen d i s p o n i b e l v o o r V e r g a d e r i n g e n e n Partijen. G e r e n o m m e e r d e K e u k e n . 17 I e k l a s s e e l e c t r i s c h v e r w a r m d e Toulet B i l l a r d s — B i l l i j k e P r i j z e n .

itOMMEEKLETD

Gewoon

Deze nieuwe behandeling houdt de huid jong!

Minachtend I n z e n d i n g Ql

Lachend

Zm

De bron der schoonheid behoeft maar op huiddiepte te liggen, maar dat is al te diep voor crèmes en schoonheidsraiddelen om door te dringen. Uw huid heeft reven lagen, en in het corium, de onderste laag zijn de zweet- en vetkïiertjes, welke U w nukl verfraaien of bederven, i'eze khertjes scheiden zuuronzuiverheden af uit het bloed, welke zn door de porifrn der huid verwijderen. Als nu de poriën verstopt zijn door crèmes, worden de khertjes belemmerd en aangetast, wat tenslotte puist.es, vetwormpjes of andere vlekken veroorzaakt ;, e =-^ 0n K f er J iJke . " ? " ^ « • d p ^ b e h a D d e l i n g zuivert de poriën en dringt regelrecht door tot de khertjes en voorziet deze van zuiverende, anti sept.sc.he zuurstof. Het resultaat is verrassend. De huid krijgt een heel nieuw aanz.en Pu.stjes, vetwormpjes e n dergelijke verdwijnen als bij looverslag Het gezicht wordt helder, zacht en geurig, vrij van alle ontsieruigen, met d*n frisschen blos der jeugd. Een Jeugdig Vo.rkom«. sender Schoenheid.middel.n. De behandeliiw A e J e " g em «kkelijk als doeltreffend. Zorgt voor een pakje Radox m de badkamer en voegt steeds een weinig bjj Uw waschwater. De zuurstof die vrijkomt door de Radox, dringt regelrecht in de klierT,f" ~ T- • U n j e u g d h e r k rijgen, en de huid zacht en soepel maken. Alle onts.enngen verdwijnen binnen enkele dagen als bij tooverslag. O . R . . p « l . te Verwüder... Voeg een theelepel Radox in een kop gefiltreerde zure melk, en pas dit middel eiken dag toe. Dit mengsel zal de huid verfnsschen, en de rimpels verwijderen. On. Vetwermpje. »• Verwijderen. Voeg een theelepel Radox in een kop heet water, en bet hiermede gedurende eenige minuten de aangetaste plek. Droog het gezicht af en de vetwormpjes zullen verr dwenen zijn ' LEEST W A T ANDEREN ZEGGEN: . / * ben meer dan voldaan over Radox. Hei is toowtl verfrisschend als zuiverend en mgn huid is deselfde niet mier, sinds tk Kadox in mim tvaschaater gebruik. Ik weet niet Mot ik U sol danken, dat U mij dit middel aan de hand hebt gedaan _ . , k ., . i Jan. j-orf. Mij. N. L. Oripneele brief ter inzage. Radox is heerlijk geparfumeerd en is verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten, fr.85 per pak. Een pak is toereikend voor verscheidene weken. Import: R own tree Handelsmij, Keizersgr. 134, Amsterdam.

Verrast

Polo Godft. de Groot.

KOMMER KLEYN

Minachtend Inzending 9 3

Concert-en Theater-Bureau B.H.IBELINGS Luthersche Burgwal 10, Den Haas.

Telef. 14713

Hotel-Cabaret „SPOORZICHT" LEEUWARDEN

Luxieus ingerichte zaal met groote dansvloer Steeds optreden van eerste ranss artlsten

Minachtend Inzending 92

Zie ooK hiernaast

Tevens verbonden: Hotel-Café en Restaurant en Garage voor 100 wagens. PRACHTIG GELEGEN IN HET CENTRUM __^_____

Eigenaar en Directeur: S. CSTELEIN

A a n b e v e l e n d F. R E I B E L (Gérant]

REMBRANDTPLEIN

Minachtend I n z e n d i n g 94-

Zie ooR pad. 13 e n

anneer de goegemeente zich onderhoudt over 't tooneel en zijn beoefenaars, hoort men vaak de bewering, dat men toch eigenlijk nooit een goed tooneelspeler kan worded, wan neer men niet uit een tooneelspelers milieu stamt; het artis• tenbloed moet er in zitten, zoo zegt men dan met overtuiging. Deze zeer algemeene en ingewortelde meening heeft al Iveel wat artistenkinderen het pad geëffend, helaas vaak tot hun eigen schade, want hoe weinig kinderen van beroemd geworden vaders of moeders kwamen zelf ooit boven een middelmatige prestatie uit. Zonder echter ooit in discussies te treden omtrent de juistheid van dergelijke beweringen, kan men toch wel zeggen, dat er geen regel zonder uitzondering is, ook op dezen niet. Onder onze hedendaagsche acteurs en actrices vindt men daarvoor genoeg bewijzen.

W

Na de lagere school be- directeur was. Sindsdien heeft zocht hij een drie-jarige hij bijna onafgebroken deel uitH. B. S. en vertrok ver- gemaakt van Verkade's gezelvolgens naar de hoofd- schap. Slechts één jaar speelstad, om daar de spe- de hij bij van Eysden en ook ciale opleiding voor het eenigen tijd onder leiding van zeemansbedrijf te volgen. Louis de Vries. Zoo is zijn eerWeldra bleek echter, dat ste directeur dit ook nu nog. Wat hij zooal speelde ? Van kleurenblindheid hem ten eenenmale ongeschikt alles, vanaf den „jeune premier" maakte voor het gekozen tot den „père noble", zonals hij zelf zegt. Reeds vele groote rolberoep. Zeer terneergeslagen len werden door hem met suckeerde hij naar Dordrecht terug en inplaats van op een oceaanstoomer kwam _iij op een kantoorkruk terecht. Al de lichamelijke energie, die hij op de kantoorkruk niet kon botvieren, gebruikte hij in zijn vrijen tijd voor de sport. Hij werd een hartstochtelijk korfbalspeler. Van drang naar het tooneel was toen nog geen sprake, trouwens hoe zou hij. Hij wist nauwelijks wat tooneel was. Totdat een toeval hem eens bracht bij een opvoering van „Schakels". Geheel onder den indruk van het prachtige spel van Louis de Vries, Musch en den jongen Chrispijn, zag hij eensklaps zijn toekomst-ideaal: hij wou en zou tooneelspeler worden! Maar hoe dit plan te verwezenlijken? Het tooneelleven was voor hem een gesloten boek en hij kende ook niemand, die hem zou kunnen introduceeren in dit ongekende land.

Tenslotte wendde hij zich tot Top Naeff, die tooneelkritieken schreef in de Dordtsche Courant. Deze beloofde hem er eens Royaards over te spreken en deze verwees hem op zijn beurt naar de Tooneelschool. Zoo belandde hij op dit instituut, dat destijds onder leiding stond van Bouberg Wilson. Als medeEen van hen is ook de acteur scholieren vond hij er o.a. Vera Kommer Kleyn. Kan men hem Bondam, Ezerman, Jetje Riecniet rekenen tot een der eersten ker en de jonge Jan C. Drie onder onze talentvolle jonge- heerlijke jaren bracht hij er ren? En toch stamt hij geens- door, waarop de kroon gezet zins uit een tooneel-milieu. Zijn werd door het behaalde eindwieg stond in Dordrecht, waar diploma. De eerste rol die hij zijn vader een welbekend distil- te spelen kreeg, was de rol van soldaat bij het vaderlandlateur en wijnkooper was. sche leger. De mobilisatie was Als echte hollandsche jongen uitgebroken en onze jeugdige trok zijn hart naar zee, droom- acteur werd ingedeeld bij de de hij van gevaarvolle tochten kustwacht te ljmuiden. E r g in naar verre landen. Zijn ouders zijn schik was hij niet met deze maakten geen bezwaar bij de rol; de maanden daar doorgetoekomstplannen van hun zoon. bracht leken hem jaren toe. Wie zou er bezwaar maken, Toen volgde eindelijk een wanneer een gezonde flinke boy heusch engagement bij de het ruime sop als arbeidsveld „Haghespelers", waar Verkade kiest ?

ces voor het voetlicht gebracht; memoreeren wij slechts zijn lievelingsrol „Orlando" in „Naar 't u lijkt" de titelrol in „Don Carlos", den bode in de „Gijsbrecht", goede rollen in ,,Alaine", ,,de Gele mantel", „Anna Christie", „de Vertraagde film", „de Blauwe vogel", „van 't Geluk" en in „Regen". Dit alles en nog veel meer gaf hij ons reeds en wij mogen nog veel verwachten van dezen talentvollen acteur, die 't zijne bijdroeg tot groei en bloei van ons vaderlandsch too- •

KOMMER KLEYN

MARYKE VAN TOOREN.

^ ■ ^

DE ONTWAKENDE PHIMX METDRCOLINR055 VAM DE KAAP MAAR CAIRO EEM

C

IN DE TEMPELHAL

INBOORLINGEN U IT OOST­AFRIKA

VROUWEN BIJ DE VLAS­ BEWERKING

ZIET MAAR, OOK AFRIKA LACHT WEER...

~1 D/f/i SINS TITUU T

J.RVANHINTE PRIVÉ­LESSEN I R HYTMISCHE GYMNASTIEK

EEN GROOT DING EN EEN KLEIN...

olin Ross stelde zich ten doel nog totaal onbe­ kende deelen van Oost­ Afrika aan de vergetelheid door middel van de ca­ mera te ontrukken. Hij bracht van zijn avontuurlijke film­expe­ ditie opnamen mee van leeu­ wenjachten, olifanten charges, zooals men nog nimmer op zulk een realistische wijze slaagde op te nemen. Daarnaast schitte­ rende opnamen van diamantmij­ nen en kopermijnen, doch voor­ al de intieme kiekjes der zeden van dit nog zoo onbeschaafde, onderdrukte negerras mogen zeker merkwaardig en buiten­ gewoon interessant genoemd worden. De opnamen duurden een vol jaar. Afrika is de ontwakende sphinx, waar een millioenen be­ volking tot heden nog onder­ drukt, langzaam tot bewust­ wording geraakt. De tocht begint bij de voor­ malige duitsche kolonies in Oost­Afrika. Wij zien achtereen­ volgens de groote kopermijnen in Tsumeb, de primitieve tin­ mijn, het wonder der L üderitz diamantvelden, waar binnen den kortst mogelijken tijd plotseling onmetelijke fortuinen verdiend werden. Een belangrijk deel van de film is gereserveerd om ons de langzame ontwikkeling van het negerras aan te toonen bij het voortdurend contact met onze moderne beschaving en cultuur. Na Kaapstad, de weel­ destad, in de nabijheid van de vermaarde Kimberley diamant­ mijnen gelegen, komen wij in Lichtenburg, waar we een wer­ kelijke „diamant­rush" mee­ maken. In ouderwetsche huifkarren zetten we onzen tocht voort naar de eindelooze steppen, waardoor wij weldra op portugeesch ge­ bied terecht komen, en wel in Deira, hoofdstad van Nyassa­ land, een streek, waar het u zeker niet in zal vallen een week­end te gaan doorbrengen. Hier vinden wij nog neger­ stammen in den oerstaat, zonder eenige aanraking met onze be­ schaving. Onzen tocht voortzet­ tend, bezoeken we Rhodesia met de uitgestrekte, rijke boerderijen en bereiken geleidelijk de winst­ gevende kopermijnen van Katan in den Belgischen Congo ge­ legen. Zanzibar doemt aan den hori­ zont op, in al haar bonte over­

U FA-FILM

weldigende oostersche pracht en praal, overblijfselen van een eens zoo roemrijk verleden. Ook Britsch Oost­Afrika loont ruimschoots de moeite van een bezoek. Bairobi, de hoofd­ stad, is een witte stad, waar de inboorlingen slechts noodge­ dwongen komen en zich dan steeds als vreemdelingen in hun eigen land gevoelen. Veel lie­ ver wonen zij in de eindelooze steppen, verre van aUe bescha­ ving. We maken kennis met de vreeselijke verwoestingen door de zoozeer gevreesde slaapziekte aangericht. Donkere onweerswolken pak­ ten zich verraderlijk tezamen, toen wij aanstalten maakten den afrikaanschen bodem te verla­ ten. Aan gene zijde van de woestijn lag de onmetelijke zee, waarover de ontwakende sphinx haar mysterieuze schaduw wierp, als een waarschuwing aan het in zoeten sluimer gedompelde Europa. Langzaam ontwaakt het ne­ gerras en dringt op zijn beurt onze eeuwenoude beschaving weer binnen. Wij zien het aan de jazz, aan de negerdansen, aan de literatuur waar de neger een belangrijke plaats begint in te nemen. De evolutie legt onverstoord haar ondoorgrondelijken kring­ loop af, door geen menschen­ handen te stuiten of van rich­ ting te doen veranderen I De eeuw van het zwarte ras staat voor de deur, dat dit een periode van algemeene welvaart en vrede moge zijnl

Dr. COLIN­ROSS AAN HET TOESTEL

! PENSION SALOMONS Gelkingestraat 39, Groningen

PRIMA KEUKEN Centrale verwarming Stroomend water in alle kamers In Centrum gelegen Kamers vanaf f 3.50 per das

■■■■

^™

■■

wtmm^ammmmm

(First Nmt.)

LEWIS STONE'S haren worden keurig gekruld, zoodat hij de rol van Menelaus naar behooren kan vervullen

Bent u wel eens in de kleedkamer van een — of verscheidene — sterren geweest? Zoo niet, dan hebt u zeker wel eens gewenscht, een blik in de geheimen van die toiletkamers te mogen werpen, reeds uit een zekere nieuwsgierigheid, die u als kleinen jongen of klein meisje er toe dreef, de raderen en veeren uit uw nieuwe locomotief te trekken of uw pop het zaagsel en de glazen oogen uit te boren, wat zou daar wel achter steken ? Mocht u van het mannelijk geslacht zijn, dan zouden bij het interesse voor artistenkleedkamers nog eenige andere beweegredenen meespreken; waarover wij hier coram publico kiesch zwijgen willen. Laten wij dus aannemen, dat het u door de een of andere „fabelachtige" connectie gelukt is, toegang tot de kleedkamers van de artisten achter de coulissen of in de lange zijgangen, van het film-atelier te krijgen. Maar halt. Voor u binnengaat, wil ik u een teleurstelling sparen: geeft alle illusies op, welke romans en tooneelstukken, die in dit milieu spelen, wellicht bij u zouden opgewekt hebben: een luxueus ingerichte groote kamer met muren van spiegelglas, waarin kostbare lichtkronen het beeld van de meesteres van dit vertrek veelvuldig terugstralen — terwijl „zij", in kostbaar kant gehuld, op een „ottomane" ligt, waar de aanbidders bij dozijnen neerknielen, haar chequeboek, naam en hart aan de voeten leggen, en ontelbare bloemenmanden bedwelmende geuren verspreiden. OefI U ziet, als de fantasie hierbij eenmaal werkt, is ze niet gering. Dus, zooals gezegd, gaat zonder verkeerde „voorspiegelin-

MONA MARIS,

ot een impressario, vooral wanneer hij een nieuw goed contract wil voorstellen! Er komt ook wel eens een collega babbelen, die zeker niet kwaad is, wanneer hij of zij na korten tijd er uit gecomplimenteerd wordt, omdat de directeur, de regisseur, de kapper, de inspicient, de costuumteekenares, de schilder, de costuumleverancier, de ster met zijn ideeën, zijn ontwerpen, zijn voorstellen en zijn vragen in beslag neemt. Ieder van deze laatste categorie afzonderlijk gelooft, dat toch eigenlijk hij bij de heele zaak degene is, waarvan het succes van den kunstenaar, ja van het geheele stuk afhangt. U ziet dus, dat een sterrenkleedkamer toch niet heelemaal zoo interessant is, als de leek zich voorstelt, en wanneer een vlugge cosruumverandering eens

een interessant moment geeft, dan moet zich de bezoeker heel discreet — omdraaien! Meer afwisselend is zeker een algemeene kleedkamer, vooral in een revuetheater, met jonge aardige meisjes in hun costuum-fragmenten. Want waar zooveel jongvolk samen is, wordt gelachen en gekletst, worden geheimen gefluisterd en plagerijen uitgehaald. Als de dans en zang ingestudeerd, de costuums geleverd en de soort schmink en kapsels in orde zijn, maakt spoedig de oefening, dat het koor of de girls lang voor het optreden of de opname klaar zijn — en nu eigenlijk tot het omkleeden voor de volgende scène tijd voor eventueele bezoekers zouden hebben. Indien — ja, indien niet op de deur van den ingang in groote letters de woorden stonden: „Toegang streng verboden!" Waarheen zou het ook leiden, wanneer ieder van haar geheel naar haar eigen zin, haar kennissen ontvangen mocht in de algemeene kleedkamer, die spoedig te klein zou zijn. En waar bleef dan de discipline, waaraan de verantwoordelijke personen van het theater of van de film zoo'n groote waarde hechten, opdat het lustige gezelschap hun niet boven het hoofd groeit ? Dus — laten wij maar weer rechtsomkeert maken, en ons troosten met de gedachte, dat toch ieder atelier en ieder theater zijn artisteningang heeft, waar wij de jonge film- of tooneelsterren kunnen zien, als de opname voorbij of het stuk „uit" isi E. W.

(Uf-)

in de handen van haar kapper

gen de kleedkamers binnen en uw eerste indruk zal zijn: dat is minder een toilet- dan een werkkamer! Van „kamer" kan men eigenlijk slechts spreken, wanneer het een algemeene kleedkamer betreft, want iedere ster, ook de allerberoemdste, moet zich, volgens voorschrift van het kamergebruik, met een klein vertrekje tevreden stellen, dat behalve het. belangrijkste meubilair, de schminktafel, slechts nog plaats voor het strikt noodzakelijke bevat. Juist de acteur wordt gedurende den theateravond of den opnamedag zoo geheel door de eischen van zijn rol — hetzij geestige concentratie op den uit te beelden persoon, hetzij het omkleeden of grimeeren — in beslag genomen, dat hem voor privé zaken weinig tijd overblijft. Die bewaart hij voor zijn vrije uren, waarin hij dan ook niet op zijn primitieve kleedkamer is aangewezen. Daarmede is natuurlijk niet gezegd, dat niet ook eens een paar goede bekenden gedurende de pauze binnenkomen mogen

MARY ASTOR, gekleed voor haar rol in Verraders van Mexico, wordt ingewijd, in de geheimen der grimeerkunst

NAAD DE UNIFICATIE: X MQDÊRNÊN DAN2 DOOR.

H

et nieuwe dansseizoen is aangevangen en, wijzer geworden door de ervaringen van het vorige, stellen we ons de vraag, welke verrassingen in petto liggen. De vraag is niet van belang ontbloot. Want ondanks veler vooringenomenheid, ondanks veler onkunde e n . . . . onwil, krijgt Terpsichore een aardige kans om haar naam te geven aan het nieuwe tijdperk. Zal de XXe eeuw de eeuw van den dans genoemd wórden? Daarvoor zorgen wellicht de opleving van de klassieke, de bonte afwisseling van nieuwere en de bevalligheid van de moderne rhythmische dansen der laatste jaren. Laten we niet te optimistisch zijn wat betreft de creatie van nieuwe dansen. En het zal niet schaden, indien de scheppingsdrang, die thans a tout prix schijnt te willen scheppen, een tijdje onvruchtbaar blijft. Het vorige dansseizoen bracht ons de Heebie-Jeebies, de Baltimore, den Sugar Step, den Rhythm Step en tal van andere noviteiten, waarover we thans zelfs niet eens meer hoorcn spreken — laat staan dat we ze nog dansen! Hoogstens leven ze nog voort als demonstratienummers voor het plastische tooneel, of vinden we een dansstap uit enkele behouden in den Quickstep of een anderen inderdaad populairen dans. Daarmee echter is het laatste woord hierover gezegd. Alleen de Yale bleef bestaan en dan nog slechts, omdat hij feitelijk een nieuwe vorm was van den vroegeren Blues, waaraan het danspubliek bleef vasthouden. Hier is het wel de plaats om aan te stippen, dat koningin Mode voor den dans andere wetten volgt, dan b.v. voor kleeding. Wat deze laatste betreft: eenige hooge oomes uit het vak schrijven vóór, wat het publiek tijdens het komende seizoen zal dragen; en de menschen koopen wat aangeboden wordt door die vakmenschen. Inzake danskunst wordt ook door onbekende hooge oomes allerlei nieuwigheid gedecreteerd. Dansleeraren verrijken dan hun programma's met de meest exotische namen en na dit alles, worden die dansen dan dikwijls door het publiek . . . niét geaccepteerd. En alles blijft bij het oude. De verklaring hiervoor is eenvoudig. De dansliefhebbers willen wel 'ns iets nieuws, maar eischen, dat dit blijft binnen hun werkelijke bereik. Er zullen natuurlijk altijd uitzonderingen leven, die er pleizier in vinden alle nieuwe stappen en combinaties aan te leeren.

COPL

Maar de groote meerderheid wordt het beu, altijd vreemdeling te blijven op dansgebied, hetgeen ze eigenlijk slechts zouden ontgaan, door blijvend de lessen van een dansinstituut te volgen. Inderdaad is het voor den doorsnee danser moeilijk alles te kennen. Ze zijn dikwijls slechts danser-bij gelegenheid en hebben 't er niet

KLINKERT lijk, dat uitbreiding van het dansrepertorium weleer geschuwd wordt. Persoonlijk ben ik van meening, dat het een dwaasheid is onder deze bestaande voorwaarden naar nieuwe dansvormen te blijven zoeken, want daardoor wordt de danskunst veeleer geschaad dan gediend. Populaire dansen worden

WILLIAM HAINES EN JOSEPHINE DUNN stellen een danspaar voor

voor over, altijd opnieuw 't gevoel te krijgen, achterlijk te zijn. Algemeen geldt de meening, dat men minstens van een dozijn dansen minstens een half dozijn verschillende dansfiguren moet kennen om geen gek figuur te slaan op den dansvloer. Daarom is het begrijpe-

ovengens zelden of nooit wetenschappelijk „gemaakt". Die maken zich zelf en hoogstens worden ze door dansleeraren en technici in goede banen geleid, verbeterd en uitgebreid. Ook dit laatste — het uitbreiden van het aantal dansfiguren— kon beter achterwege

STEPHAN BERGMANN Onder auspiciën der N.V. Internationale Concertdirectie Ernst Krauss. maakt de weensche pianist Stephan Bergmann'eerTtournee door ons land

blijven en dansleeraren deden er beter aan, hun activiteit te gebruiken om het bestaande te bevestigen in plaats van steeds nieuwigheden te zoeken. Laten ze nieuwe beoefenaars zoeken tusschen het publiek, dat nog niet danst in plaats van het reeds dansende publiek tot wanhoop te brengen. Verre van nieuwigheden te hopen tijdens dit nieuwe dansseizoen, zouden we durven wenschen, dat in zekere mate een opruiming gehouden wordt. Met name geldt dit de ontstellende verwarring van allerlei variaties van denzelfden dans. Het kan natuurlijk de bedoeling niet zijn, afstand te doen van een der voornaamste voordeden van de moderne dansen, namelijk de kans, dat elk danspaar zelf die figuren uitkiest, die .het meest convenieeren. Maar: Die mogelijkheid mag niet bestaan ten koste van de bruikbaarheid. Deze komt in het gedrang, wanneer elk dansleeraar zich gerechtigd acht, zijn leerlingen 't dansen te leeren volgens eigen creaties. Hoe dwaas voelen sommigen hunner leerlingen het niet aan, wanneer ze voor het eerst in gezelschap de gelegenheid krijgen hun danskennis te gebruiken, en iemand uitnoodigen tot een dans, waarbij dan blijkt dat die andere persoon denzelfden dans onder geheel anderen vorm geleerd heeft, vermits zij. een ander dansleeraar had ? De kwaal zou nog te verhelpen zijn, indien elk dansleeraar zich beperkte tot het onderwijzen van zelfgekozen figuren, mits dan tenminste die figuren (zooals er een voldoende aantal bij eiken modernen dans voorkomen) overal dezelfde vormen hadden. Maar neen, gedreven door een schadelijke zucht naar zoogenaamd verbeteren, voeren velen de diffusie tot een hoogtepunt, door niet officieele passen in te voegen, andere weg te laten, enz. Nu geef ik gaarne toe, dat hierin weinig verbetering te verwachten valt, zoolang geen innige samenwerking ontstaat tusschen de bevoegde leerkrachten. Het is wel juist, dat 90 0,0 der dansleeraren aangesloten zijn bij een of andere vakorganisatie (de hemel moge weten, hoeveel „internationale" groepeeringen er op dit oogenblik reeds zijnl) en dat op dejaarlijksche congressen enkele uren onderricht volgt in de nieuwe creaties. De danslceraren komen dan thuis met hun notitieboekje volgckrabbeld — dikwijls zonder daaruit nog wijs te geraken. En dan vinden ze niet zelden de oplossing door een eigen creatie, tot schade en schande

van de leerlingen, die zich aan hun hoede toevertrouwen. Onlangs trachtte een te Weenen aangekondigd internationaal congres (de aankondiging daarvan verscheen ook in de hollandsche pers) om dit euvel te verhelpen, door een internationalen bond tot stand te brengen, waardoor men zou komen tot meer eenheid in de vormen der moderne dansen. Helaas! Over de resultaten van dit congres tasten we nog steeds in het duister. Hoogstens hoorden we, dat hier weer, zooals telkens op soortgelijke vergaderingen, de tijd doorgebracht werd door het demonstreeren van persoonlijke vindingen en — typisch verschijnsel! — een hollandsch aanwezige ving hiermede aan. Misschien om aan 't buitenland te toonen, dat we hier nóg meer vrijheid hebben, dan elders eenigszins oirbaar is. Jammer g e n o e g . . . dit is een reden te meer om vooral hier een en ander te doen om tot unificatie te komen, hetzij dan aanvankelijk nog binnen nationale grenzen. Op de eerste plaats moet er meer voeling komen tusschen leeraren onderling, en tweedens, moet er getracht worden hun werk te laten controleeren door diegenen, die er 't meest belang bij hebben, namelijk door de beoefenaars zelf. Het schijnt een hopeloos werk, zoo iets te verwezenlijken, maar practisch kan dit wel meevallen. Met name denk ik aan de mogelijkheid, in Nederland eenzelfde actie te voeren, als overal in het buitenland gedaan wordt, en waardoor niet slechts de eenheid van den dans, maar ook de belangstelling er voor zal stijgen. Ik bedoel hier: een nationale dansvereeniging, zooals er elders bestaan: een federatie van plaatselijke dansclubs, die voeling houden met elkaar op jaarlijksche competities, op een jaarlijksch congres. Er is immers volstrekt geen reden, waarom men b.v. wel zulke groe-

M'n neef Janssen zat thuis, hij had een .koptelefoon om, de gehoorschclpen strak tegen z'n ooren aangedrongen. Zoo, zei ik, ben jij ook al zoo gek op de radio. Janssen schoof z'n telefoon op zij. Wat zeg je ? Ik herhaalde. Gek op de radio, heelemaal niet. Maar zoolang als ik dat ding om heb, kan ik-.m'nvrouw, je lieve nicht, tenminste niet verstaan . . . . 'n Zeker tee ken. De m'nheer had soep besteld, maar vooral goed warm. De kellner kwam en bracht een bord. Neem die soep terug, die is niet warm genoeg. Hoe kunt u dat nou beweren m'nheer, u hebt 'm heelemaal niet geproefd. Da's niet noodig .. . Zoolang jij er je duim in kunt houden, is de soep mij te koud! Die waren niet van hem. Barbier tot oudgediende, die zich neerzet om geschoren te worden: Ik geloof, dat ik u al ereis vroeger geschoren heb . . . Oudgediende: Je vergist je, beste man, die schrammen in m'n gezicht heb ik in Atjeh gekregen. De tevreden mevrouw. Aagje, je bent nu meer dan een jaar bij ons . . . . Ja mevrouw. Ik moet zeggen, Aagje, dat ik heel erg tevreden over je ben. Zoo mevrouw. Van vandaag af, wil ik je niet langer als een vreemde, als een ondergeschikte beschouwen, je wordt een van ons gezin enne . . . . Da's heerlijk mevrouw. . . . . natuurlijk vervalt dan ook je loon. Dat spreekt vanzelf, hè! 'n Flinke jongen. Vader.... Ja, Keesje. Ik ben vanmiddag bij den tandarts geweest en ik heb niet gehuild.

Flink zoo, Kees. Hier heb je een kwartje. Heeft de dokter je pijn gedaan ? Pijn ? Neen vader. Hij was niet thuis. Niet zoo bedoeld. Ze zaten heelemaal alleen op de sofa met hun beiden. Lieveling . . . . J a schat. Zul je ook van me houden als ik veel ouder en leelijker ben ? Zeg dat niet schat. Je kunt misschien ouder worden, maar leelijker, dat nooit! D'r zijn er twee noodig. De vriendelijke oude heer wou d'r een kus geven. Kussen is alleen goed voor kinderen, zei ze streng. Maar je bent toch nog een kind, zei de oude heer. Maar u niet. De reden. Leeraar (verontwaardigd): Willemsen, dat is nu al de derde keer, dat ik zie hoe je in Pietersen z'n schrift kijkt. Willemsen: Ja m'nheer. 't Is vreeselijk zoo onduidelijk als die Pietersen schrijft. Bij den barbier. Wat zit die hond toch altijd met aandacht naar je werk te kijken, barbier. O, dat is sinds dien eenen keer, dat ik een stukje van een klant z'n oor afsneed. Verzuchting. Onbegrijpelijk, dat ik zoo'n brommerigen kerel in een pleziertrein heb leeren kennen. De fantaisie wint. Maar Keesje, waarom heb je me dat heele verhaal verteld. D'r is geen woord van waar. Waarom jok je zoo ? Omdat m'n verhaal eigenlijk veel leuker was, dan wat werkelijk g e b e u r d e . . . . Zeker! Rechter: Beschuldigde, ben je getrouwd ? Neen, Edelachtbare. Nou, dat is maar gelukkig voor je vrouw!

peeringen zou hebben voor andere lichaamscultureele uitingen (goedbeschouwd: de dans is niet minder een gezond element van lichaamscultuur en van maatschappelijken omgang als de voetbalsport!) en niet voor den dans, vooral daar hier heel wat kan bereikt worden, waaraan waarde dient gehecht. Ik herhaal slechts mijn betoog, wanneer ik vermeld de eenheid van den dans, de controle op het onderricht (vanwaar reeds de noodzakelijkheid, hier niet door een enkel privé-instituut eenzijdig de leiding te laten nemen, zooals vroeger reeds gebeurde) en verder: een actieve propaganda-mogelijkheid en meerdere populariteit. Of we in dit opzicht iets mogen verwachten tijdens dit 'nieuwe dansseizoen? Ik hoop het, want allerwege wordt die behoefte gevoeld en door eenige belangstellenden wordt in die richting ijverig gewerkt. Het wachten is nog slechts op den steun dergenen, die belang hebben bij den opbloei van dezen vorm van gezelschapsleven, op de eerste plaats van de dansleeraren en beoefenaars zelf. Maar dezen zullen wel te vinden zijn, zoodra de eerste stoot slechts gegeven is. Jammer genoeg leven we niet te midden van durvende zakenfirma's, die hun belang begrijpen, zooals b.v. in Engeland, waar een fabrikant van muziekinstrumenten vijf duizend pond sterling beschikbaar stelde voor de kosten eener nationale danscompetitie voor amateurs. Maar desondanks ben ik overtuigd, dat we dezen winter een stap verder zullen komen naar de unificatie van den modernen dans. Indien deze verwachting niet teleurgesteld wordt, dan zullen we niet klagen, dat we voorloopig nog eenigen tijd moeten voortteren op den bestaanden fox trott en blues. Dan heeft dit nieuwe dansseizoen een groote beteekenis gehad voor de toekomst.

MIJNHARDT's

VRlEND FRITS

in den Hollandschen Schouwburg te Amsterdam. Erfmann in de titelrol en Louis de Vries als de Rebbe

Hoofdpijn-Tabletten 60ct Laxeer-Tabletten... 60ct Zenuw-Tabletten. 75ct Staal-Tabletten..90 ct Maag-Tabletten 75c' Bij Apoth. en Drogisten

MAD. DE BOURGUIGNON die voor de Wagner-vereeniging de Carmen rol vervulde

_

AAFA-

GALE PRICE

ï •-.'^rïWc;

zijn de films

\

ë'

voor

ELK publiek

Indien U meent HET BESTE gezien te hebben, dat er op filmgebied bestaat, dan heeft de

WILTON METRO GOLDWYN alttfd N O O B E T E R E FILMS

De

Jazz-Zanger, 's werelds grootste succesfilm met AL J O L S O N komt

Het Legioen der Gedoemden werd dicht bij Verdun gevormd door mannen die wenschten te sterven. Dit was het soort mannen, waarbij Gale Price zich aansloot na zijn eerste liefde. Hij was een journalist uit Washington, maar niemand wist, wat er van hem geworden was na den nacht van het bal op de Embassade. Hij had Christine hartstochtelijk liefgehad, maar na wat hij gezien h a d . . . Price was van zelf welkom in het Legioen, en ook in het rendez-vous — „Het Tamme Konijn". Hij wordt een van de vermetelste piloten van de groep, altijd vechtende met zijn kameraden om het verkrijgen van de allergevaarlijkste opdracht b.v. 'n speciale zending, het neerlaten van een spion

PRICE EN CHRISTINE

op duitsch grondgebied. De jonge Dashwood is de eerste die zoo'n order krijgt. Hij daalt, wordt gevangen genomen en gefusileerd. Hij sterft met een glimlach op zijn gezicht. Een nieuwe order komt, en Price wordt met de uitvoering belast. Hij wacht op de aankomst van zijn passagier, dien hij alleen kent als agent 137. Bij zonsopgang komt de spion en als ze zullen vertrekken, waait door den wind de sluier van zijn passagier op, en;., hij herkent Christine. Price vraagt haar een verklaring van dien nacht op het bal. Christine vertelt, dat ze al dien tjjd een spionne geweest is en haar plicht deed — namelijk het uithooren van de vijandelijke officieren. Met Price's omhelzing komt zijn plotselinge begeerte

DE SPIONNE

om te leven 1 Zij vertrekken men. Eerst denkt hij dat Chrisnaar het vijandelijke gebied en tine hem opnieuw in de val landen veilig. Price zal over heeft doen loopen, doch als ook tien dagen terugkomen om zij een gevangene blijkt te zijn, Christine te halen. Hij vertrekt, begrijpt hij, dat hij haar verdoch Christine wordt gevangen keerd beoordeeld heeft. Wanenomen. Een officier vertelt, neer het vuurpeleton aantreedt, at over tien dagen een vlieg- nadert het gevleugelde Legioen, tuig de spionne zal komen ha- dat den vijand begint te bomlen, dus besluit men te wach- bardeeren. Vele soldaten worten en het meisje als lokaas te den gedood en in de verwarring gebruiken. Wanneer Price op ontsnappen Price en Christine. den tienden dag gestart is, be- Terug uit het hoofdkwartier reikt een fransche spion het slaat de commandant Price en vliegveld, met een briefje van Christine gade, als ze met verChristine, die Price waarschuwt lot naar Parijs gaan. Hij keert niet te komen. De commandant zich af, verwijdert eenige namen begrijpt, dat Price in de val en na een korte pauze, ook dien van Price van de lijst van Pigeloopen is, en het heele Leloten van het Legioen der Gegioen trekt uit om hulp te ver- doemden. leenen. Price ziet het meisje in -het " ^ veld staan en daalt. Hij wordt overrompeld en gevangen geno-

f

^^^™

DE D E ^ E P T f r u p , ^ Een First National Film, vervaardigd onder regie van John Francis Dillon. Personen: Pierre Dumont. Paul Gilbert. . Yvonne Gilbert. Yvonne's vader Piers vrouw . . Volange .

RICHARD BARTHEL MESS ROBERT FRAZER MARIAN NIXON EMILE CHAUTARD BODIL ROSING EUGENE PAL L ETTE

p i e r r e Dumont en Paul Gilbert nemen tij­ dens den grooten oorlog dienst in het Fransche leger. Pierre is verliefd op Yvonne, de zuster van Paul..Het verlangen naar haar wordt hem te sterk. Hij verwond zich aan de hand en komt in het hospitaal. Als zijn hand genezen is, moet hij weer naar het front terug, hetgeen hij niet doet. Hij gaat naar Parijs — naar zijn Yvonne... Als hij de gewonde soldaten ziet thuis­ komen, dringt het pas goed tot hem door, wat hij heeft gedaan. Terug, moet hij, terug naar het front! Hij trekt zijn uniform weer aan en neemt hartroerend afscheid van Yvonne. Zijn landgenooten echter zien in hem geen kameraad meer — een deser­ teur is een lafaard en gewetenloos indi­ vidu. Alleen Paul kan Pierre vergeven, wetende wat de drijfveer tot zijn daad' is geweest. De vrede wordt geteekend. Pierre wordt niet hartelijk bij de ouders van Yvonne ontvangen. Zij hebben den datum van het huwelijk tusschen Yvonne en een zekeren Volange reeds vastgesteld. ■ Pierre voelt zich zeer on­ gelukkig Yvonne kan hij niet opgeven... En door bemiddeling van zijn trouwen vriend Paul komt alles tenslotte in orde. Yvonne en Pierre krijger elkaar voor altijd....

0N5 KODTE EEN HER INNER ING VERMAAL Zij was een iorsche blondine. Ze had een onderkin, die echter door de goede zorgen van een masseuze tot een minimum was gereduceerd en zij had de hooge breede kaakbeenderen van een vrouw, die heel zeker van zich zelve is. Ook uit haar groote blauwe eenigszins uitpui­ lende oogen sprak een groote dosis zelfbewustzijn. Wanneer zij zich opwond, klonk haar hooge stem hard als metaal, maar nog ondrage­ lijker was die stem, wanneer zij zoo met zichzelf was ingeno­ men, wat maar al te vaak het geval was. Zij zat schitterend uitgedost in haar prachtig avondtoilet, dat evenals haar kapsel en haar dikke handen met juweelen was bezaaid, in een der druk bezochte mon­ daine restaurants. De kleur van haar japon was heel zacht rose in tegenstelling met haar ge­ laat, dat hoog rood gekleurd was. Ze schoof het rose lampje, dat op de taiel voor twee per­ sonen stond, een weinig op zijde, om beter haar man, die tegenover haar zat, te kunnen zien. „Ik heb je wel gezegd, dat zij hier geen goede entrée's kunnen klaarmaken", zeide zij. „Geef ze den kellner terug." „De entrée's zijn best", ant­ woordde hij. „De visch was koud,' brom­ de ze. „Ik vond ze verrukkelijk." „En nooit is de bourgogne op goede temperatuur; ik heb er reeds last van op mijn borst.' „Je weet, dat je geen bour­ gogne kunt verdragen; waarom drink je ze dan?" Hij keek naar een vroolijk groepje jongelui, dat eenige ta­ lels verder was gezeten. Het orkest speelde de onvoltooide symphonic Wat had zij die altijd graag gehoord! Het was wel lang ge­ leden, maar hij wist nog heel goed, dat het haar lievelings­ stuk wasl Dat meisje in haar blauwe japon aan het tafeltje voor vier personen deed hem telkens aan haar denken; het­ zelfde ronde gezichtje, dezelfde houding van haar gracieus kopjeI En zij lachte van gan­ scher harte om wat haar part­ ner haar vertelde. Zoo herin­

BEZOEKT HET

ASTA­ THEATER TE DEN HAAG Be­

nerde hij zich haar vroeger ook! Altijd vol belangstelling luis­ terde zij naar hem en hij zag weer haar stralende oogen, als hij een grappig voorval vertel­ de. Haar liet, zacht gezichtje kon hij maar niet vergeten! Dat zij niet zijn vrouw was gewor­ den, dat hij haar verloren had, omdat zij het niet geheel eens konden worden over enkele be­

zwaren, die hun huwelijk in den weg stonden, was een reeds lang vergeten feit — of al was het niet vergeten — het hoorde niet meer bij de dingen, die nu zijn dagelijksch bestaan uit­ maakten. Maar de herinnering aan haar zelt bleef . . . . Hij keerde uit zijn droomen­ land tot de werkelijkheid terug,

DE MEDAILLES VAN EEN OU DE VROU W Mevr. Alida Tartaud treedt thans In dit stuk met Willem van der Veer op. Het is zeker interessant om haar spel te vergelijken met dat van haar nederlandsche en italiaansche kunst?ust^rc d>e ^Pzelfdp rol vervulden

niMFMmOUSIASTEH A. G. te Amsterdam. Roscoe Arbuckle, beter bekend onder den naam van Fatty, bezit een café in Hollywood. A. St. te Ven lo. Sessue Hayakawa filmt weder en zal in een sprekende film medewerken. Het adres van Greta Garbo is: Metro­ Goldwyn­Mayer Studio, Culver City, Californië. Tilly te Den Haag. De vrouwelijke hoofdrol in „Het gele paspoort" vervult Anna Sten. Deze russische filmster gaat thans haar vaderland verlaten en zal in Berlijn in eenige films medewerken. V. d. G. te Arn hem. Margit Manstad is in Zweden geboren. Haar adres te Berlijn is: Hotel Fürstenhof. Vergeet u niet een antwoord­ coupon bij te voegen. U zult zeker antwoord op uw brief ontvangen dit kan echter eenige maanden duren. Liesje te Tilburg. Cecil B. de Mille is thans bezig aan een nieuwe film getiteld „Dynamite". Dit is de eerste film die hij voor de Metro­ Goldwyn vervaardigd. B. H. te Rotterdam. Uw Hevelingsacteur Ramon Novarro treedt thans oo|c als zanger op. Hij heeft met de filmmaatschappij een Icon­ tract, waarin hem is toegestaan zes maanden van het jaar als zanger in verschillende theaters op te treden. Zijn adres is: Metro­Goldwyn­ Mayer Studio, Culver City, Californië. W. N. te Amsterdam. Het is nog niet zeker dat John Gilbert Holly­ wood verlaten gaat. Wel heeft hij zijn contract met de Metro­Gold­ wyn Film niet vernieuwd. L. F. te Den Haag. Het adres van Myrna L oy is: Warner Bros Studio, 5842 Sunset Bid., Hollywood, Californië. E. T. te Hoorn . Werner Pittschau was eerst 25 jaar. Zijn broer Ernst is ook filmacteur. K. R. te Amsterdam. Hierbij de gevraagde adressen: Ernst L ubitsch, Beverly Hills. Hollywood, Californië. Heinrich George, Baeckestrasse 6. Kohlhasenbrück bij Berlijn. Oscar Sabo, Dahlmannstrasse 34, Berlijn, Charlottenburg. A. D. te Lochem. In welke films L eo Peukert medegespeeld heeft? De laatste drie jaren in de volgende: „Fidele Bauer," „Zwei unterm Himmelzelt,'' „Die Holle von Cajenne'' en „Ich hatte ein schönes Vaterland." Zijn adres is: Hohènzollernkorso 8, Berlijn­Neutempclhof.

dour de schelle stem van zijn vrouw. „Ik kan dit gerecht onmo­ gelijk eten en het schijnt je geheel onverschillig te zijn. Het spijt me, dat we hierheen zijn gegaan.' „Jij wilde hierheen," zeide hij onverschillig. Wat gingen die violen te keer! „Vroeger was je heel anders,' zeide ze en de klank van haar stem verried haar romantische stemming. „Vroeger was het, alsot jij mijn eenvoudigste ver­ langens kende en niets was rn jouw oogen goed genoeg voor mij!" Ja, dat was waar. Zijn ridderlijkheid had hem destijds gedwongen al de echt vrouwe­ lijke deugden, zooals hij die zich droomde, vcreenigt te zien in de vrouw, waarmede hij trouwde en jarenlang had hij haar behandeld, alsof zij ze wer­ kelijk bezat. En het was een tijdlang goed gegaan, totdat hem de schellen van de oogen waren gevallen. Uiterlijk bleek alles hetzelfde te blijven, maar innerlijk be­ zat zij niets, dat op een van die gedroomde eigenschappen geleek; zij was niet liet, niet beminnelijk; zij bevatte geen charme. Ze was een groote vrouw, zonder ziel en lichame­ lijk was ze bijna al te gezond. Hij speelde met zijn brood­ kruimels, vulde haar glas tot den rand . en nam zich voor niet meer naar het meisje in het blauw te kijken, dat al die herinneringen weer in hem had opgeroepen en hem in opstand had doen komen tegen zijn on­ dragelijk lot. „Patrijzen!" zeide zijn vrouw met welbehagen en hij was er bijna zeker van, dat zij zich moest bedwingen, om den kell­ ner niet even een dankbaar tikje op den schouder te geven. Patrijzen was haar geliefd kostje en deze hier was een heele vette, die zwom in de jus. Nu zou er een stilheid in het gesprek komen. Wat ook de tekortkomingen in dit restau­ rant waren, de chef verdiende stellig lot voor dit heerlijk ge­ recht. Hij hoorde, hoe haar lip­ pen smakten bij het verorberen van dezen schotel. Zacht klonken de violen en

Schrale

Ruwe Huicï Lippen

&PUROL Doos K)­60tn " O i l Tube SO it lii|Apo
weer kwam de herinnering aan de andere hem kwellen. Hij werd gedwongen nog­ maals naar het meisje in het blauw te kijken. Het was toch heel natuurlijk wat hij deed, een nietszeggend iets, de waar­ deerende blik van een man van middelbaren leeftijd, geworpen op een aardig meisje in een restaurant. Ze was niet mooi, maar ze had charme. Ze was als een lieflijke bloem. Het was een genot naar haar te kijken.

n

- oog*

il

Als hij een dochter had ge­ had, zou zij juist zoo oud als het meisje kunnen zijn. Hij had altijd graag kinderen gehad, maar dat was in de dagen van vroeger. Zij, die tegenover hem zat. had dat verlangen geheel in hem gedood. Zelfzuchtig als zij was, had zij steeds bezwaren gemaakt en nu was de gelegenheid voorbij. Maar nooit had zij eenig besef gehad van de groote verlich­ ting, die haar besluit hem had gegeven. Het was het eenige, waarvoor hij haar dankbaar was, over­ stelpend dankbaarl Het gaf hem nu zulk eati emotie, dat zijn handen beefden en hij zijn vork en mes, die rammelden over zijn bord, neerlegde met , A FINANTIËN EN FILM n Amerika zijn de aandeelen der film­maatschappijen gewilde belegqlnas­ en soecu­ een gezicht alsof plots zijn eet­ Ï Ï Ï Ï Ï Ï S Ü P L °°?l ??ï taa!''ï h e t ^Idzaam, dat een bankier van beteeken * zich lust was verdwenen. Zijn vrouw daadwerkelijk met het filmbednjf bemoeit. Warren C. Boothby, wiens portret wiihierbH reproduceren, een­der directeuren van de bekende First National tfinï Of Bosto Is at steeds door; zij kende geen thans als „treasurer" van de First National Pictures Inc. opgetreden emoties. Het orkest, dat even had ge­ zeide hij, „maar als je het be­ Haar laatste woorden dron­ zwegen, speelde thans luidruch­ paald wilt, zal ik den kellner gen slechts moeilijk tot hem tig, uitdagend met een onder­ roepen." door. grond van groote smart, een „Ja, doe dat. Of eigenlijk „Ik zal er wel voor zorgen, bed van verlangen, waaruit dui­ komt het er niet meer op aan. dat je niet weer in dit restau­ delijk zielepijn klonk. Hij Ik zal er wel voor zorgen, nooit rant terugkomt." Hij herhaalde kon deze wanhoopsklanken meer in dit afschuwelijk restau­ die woorden in zich zelf. Hij niet goed verdragen en keek rant terug te komen." deed het geheel onbewust. als een opgejaagd wild dier in het rond, er lag vrees in zijn oogen en een machtige aan­ drift vloog door zijn brein. „Wij hadden er salade bij ITALIË—NEDERLAND veel sterker elftal den strijd hebben aan­ moeten hebben," verstoorde zijn vaard. Maar, waar niet i s , verliest zelfs o g nauwelijks drie maanden is het de keizer zijn recht. Men heeft de T.C. vrouw zijn overpeinzingen. N'nieuwe v o e t b a l s e i z o e n oud of voor verweten, dat na het minder fraaie spel if" t w e e d e n maal moet o n s nationale „Hoe kunnen zij nu zoo iets elftal in het veld. Ditmaal nog wel t e g e n van het roode elftal in de keurwedstrij­ den te R otterdam 7 Oct. j.1., zij toch vergeten ? J e had het hun moe­ de kampioenen van Europa, zooals d e dat elftal t e g e n doe p Beigen in het veld Italianen zich vol trotsch n o e m e n na hun ten zeggen, Richard. Ik geloot werkelijk groot s u c c e s in het Olympisch zond, zij het dan met é é n uitzondering. Waarom niet, schreef m e n toen. waarom niet, dat er een slechter restau­ voetbaltournooi. En om de maat vol te niet het m e s radicaal in d e „rotte plek" maken zal den strijd g e s t r e d e n m o e t e n rant in heel L onden bestaat. worden g e z e t en de s p e l e r s , die in dat elftal niet in het hol van den leeuw, in Milaan. thuis hooren, vervangen door andere ? Waarom roep je den kellner BrrI 't Is om te sidderen van angst. En nu I Na den laatsten proefwedstrijd sidderen van angst, dat zijn Hol­ niet ? Maar zij komen nooit als Maar op Zondag 18 N o v . j.1. e v e n e e n s te R ot­ lands zonen niet g e w o o n . Hebben o n z e terdam, toen e e n ieder, ook d e T.C., zich jij hen roept." voorouders gesidderd, toen Spanje's geërgerd heeft aan het onbenullige spel Armada o n s dreigde te ver­ Een droppel vet hing langs machtige van Weber e n v. d. Zalm, nu heeft d e pletteren ? Hebben Heemskerk e n Barentz T.C. op grond van haar ervaring en g e ­ haar eenen mondhoek. Ze had gebeefd, toen zij hun w e g naar Indië hoord haar adviseurs, het o n t l e e d m e s ter zochten o m den Noord ? N e e n immers, een kleur van opwinding en duizendmaal hand g e n o m e n e n verwijderd, hetgeen neen I Moedig hebben zij verwijderd m o e s t worden. haar oogen glommen van vol­ den gevaren het hoofd g e b o d e n en . . . . Dat m e n d e n spil Halle niet opstelde, tenslotte overwonnen, waar niemand hun doening. is logisch, a l s m e n weet, dat deze g e ­ e e n i g e kans gaf. En zijn o n z e t e g e n ­ blesseerd was op d e n d a g , t o e n m e n net woordige Hollandsche j o n g e n s dan z o o ­ „Je bent nu toch bijna klaar; veel elftal k o o s . Dat m e n , den in den laatsten minder, dan hun voorouders uit de het is eigenlijk de moeite niet,' 16e e e u w ? Welaan dan Oranjemannen, proefwedstrijd vaak weifelend spelenden

OTtö 5PORTHOÊKJÊ

aanvaardt den 'strijd, houdt vol tot het bitter einde en handhaaft den roem, die van U uitgaat.

REMBRANDT­ THEATER

Speelt juist dezen keer den wedstrijd van uw leven. Van het begin tot het einde energiek aangepakt T Bestrijdt de Italianen met hun e i g e n wapen, e n t h o u ­ siasme I

AMSTERDAM

En nu n o g iets over o n s elftal, 't Is wel akelig jammer, dat juist dezen wed­ strijd gespeeld moet w o i d e n zonder o n z e t w e e b e s t e spelers, Denis en van der Meulen. Aan hun vervangers, Halle en Horsten de taak er voor te zorgen, dat de afwezigheid van beide cracks niet wordt g e v o e l d . De T.C. is door d e verhindering van enkele spelers in e e n zeer moeilijk par­ ket geraakt. O o k zij z o u liever met e e n

BRENG TSTEEDS DE BESTE PROGRAMMA'S

Jan de Boer verving door e e n doelman, waarvoor de oostelijke adviseurs instaan, wat is er t e g e n te z e g g e n ? Dat men met p a s s e e r i n g van Koos van Gelder, de linksbuitenplaats afstond aan van Nelle, die daarop, g e z i e n zijn spel i n h e t j e u g d ­ elftal, toch eenmaal komen zal, is dat niet begrijpelijk ? R est o n s de keuze van Bakhuys. W e kennen dezen speler n o g uit den tijd toen hij voor H.B.S. II uit­ kwam en voor H.B.S. I te licht werd b e ­ vonden. Hij w a s toen ietwat bang, maar daar zijn alweer e e n i g e jaren 'overheen g e g a a n e n waar nu uit de ingewonnen rapporten bleek, dat Bakhuys momenteel geducht in vorm i s , m o e t m e n h e m dan niet d e k a n s g e v e n ? Alleen hadden wij de beide Tappen liever naast elkaar g e ­ houden, maar daar zal aanvoerder van Kol wel voor zorgen, als dat noodig J. V A N ZANT! mocht blijken.

Zweetdruppels kwamen op zijn voorhoofd. Zijn hart klopte met wilde slagen. Zijn handen beefden. Hij trachtte dit tegen te gaan door er iets mede te doen. Met zijn servet veegde hij zijn vochtige lippen at, stak een hand uit en verzette heel voorzichtig de koperen electri­ sche tafellamp. Stevig hield hij met zijn vingers den voet ervan omkneld. Het was of daardoor zijn woede zou bekoelen. Hij kon zich zelf niet langer be­ dwingen. Het werd hem te machtig. Met een ruk van zijn arm stond hij op, de lamp in zijn hand gekneld en zwaaiend met het zware onderstuk. Als een krankzinnige hief hij ze omhoog en dan weer om­ laag met alle kracht, die in hem was. Hij was totaal vanstreek. Door over de tafel te leunen, had hij met de lamp het hoofd van zijn vrouw geraakt. Het was afschuwelijk. De slag was mid­ den op het blonde haar aange­ komen, juist midden boven de oogen. Met een bons viel haar hoofd voorover op de tafel. Haar zware lichaam ontspande zich. Een seconde staarde hij haar aan, haar armen waren wijd uitgestrekt, haar hoofd viel op zijde en onder het verwarde kapsel kwam een rood straaltje bloed, waardoor het tafelkleed gekleurd werd. Als in een droom hoorde hij de kreten van afschuw en ver­ bazing van de gasten in de zaal. Allen stonden van hun plaatsen op en trachtten iets meer van het gebeurde waar te nemen. Daar kwam iemand hard aan­ geloopen. Het was zeker de eigenaar van de zaak. Mis­ schien was hij het wel niet; maar een dokter, die toevallig in het restaurant zijn middag­ maal gebruikte. Hij hoorde zich zelf zijn spijt over het voorgevallene betui­ gen. Toen kwam er plotseling een groote kalmte over hem, een kalmte, die door niets meer verstoord kon worden. Hij was verheugd. Dit zeide hij tot zichzelf. J a , zeer ver­ heugd was hij en heel tevre­ den. Nu zou hij niet meer we­ ten van een verwoest leven en van gestorven idealen. Hij had eigenlijk op een bijzondere wijze een goeden uitweg ge­ vonden. Wat deed men nü ? Kijk, daar zag hij de verschrikte kellners in een groepje bq elkaar staan en hem met ontstelde oogen aanzien. Toen zocht hij naar

het meisje in het blauw. Zij was er niet meer. Hij veronder­ stelde, dat ze was heengegaan, omdat zijn woeste daad haar het dierlijke in den man had geopenbaard. Nu, ze zou ten minste geen getuige zijn van 't onteerende van zijn arrestatie. E r had al iemand om hulp gezonden. De politie zou wel dadelijk hier zijn. Wat een paniek in zulk een deftig restau­ rant. Daar zag hij hen al aan komen. Twee agenten in lange blauwe jassen haastten zich door de menigte. Het onder­ zoek van den dokter was ge­ ëindigd, hij stond voor de vrouw alsof hij haar wilde be­ schermen tegen onbescheiden blikken. De agenten naderden. E e n van hen vroeg kortaf: „Wie heeft dat gedaan?" Hij boog het hoofd. „Ik was bij mijn volle verstand," zeide hij. „Ik deed het opzettelijk." Zij schreven eenige dingen in hun boekje en arresteerden hem. Hij sprak geen woord meer. Enkele minuten later zat hij met hen in een taxi, die hem wegvoerde van het dagelijksch comfort van een vrij mensch naar de gevangenis, het ver­ hoor, de veroordeeling en den dood. Wat kon het hem schelen ? Bovendien waren de agenten niet brutaal of onverschillig, zooals hij had gemeend. De majoor in de politiepost, waaT enkele bijzonderheden werden genoteerd, voordat hij in een cel werd gesloten, was zelfs een heel vriendelijk man met blo­ zende wangen en een manier van vragen stellen, die werke­ lijk niet aan een verhoor van een moordenaar deed denken. De cel was heerlijk warm. Er stond een tafeltje in het midden. Het bed was eenvou­ dig, maar helder. Een ijzeren vloer en dito deur deden hem het onmogelijke van een vlucht inzien. Maar hij had heelemaal geen plan om te ontvluchten. Hij zou rustig afwachten. Hij veronder­ stelde, dat de gebruikelijke for­ maliteiten niet zooveel tijd zou­ den nemen. En werkelijk waren ze heel eenvoudig en namen weinig tijd in beslag. Het verhoor van den magistraat duurde slechts een paar uur. E r was geen verdedi­ ging noodig. De feiten waren onbetwistbaar. Hij werd wegens moedwilligen moordaanslag ver­ oordeeld en naar een andere gevangenis overgebracht. Maar noch die overbrenging, noch de onvriendelijke bejege­ ning van zijn bewaker, omdat hij niet in den gelijken pas met anderen op de binnenplaats kon blijven, konden zijn kalmte ver­ storen. Evenmin wilde hij zijn ver­ dediger — mr. Faversham — een beste man, van dienst zijn,

toen deze hem voorstelde een pleidooi voor hem te houden. Hij berustte in wat er verder zou gebeuren. Overwinningen werden altijd slechts ten koste van bloed en tranen behaald. Voor hem zelf had hij een geestelijke vrij­ heid gewonnen, al bracht deze voor hem lichamelijke onge­ makken mee. De overwinning

was werkelijk niet duur. Hij was onuitsprekelijk tevreden. Hij keek naar den rechter in zijn vuurrooden mantel, boven wiens hoofd het zwaard der ge­ rechtigheid hing. „Ik breng geen vrede, maar een zwaard." Gedurende het verhoor moest hij er telkens naar kijken en om zijn mond trok een vrien­ delijk, ironisch lachje, een

ONZE PRIJSVRAAG

Gewoon

Minachtend

Lachend Verrast Inzending 9 5 In dit nummer hebben wij thans de honderd opnamen beëindigd, welke wij uit de vele foto's, die ons werden toegezonden, als de voor plaatsing geschikte series meenden te moeten reproduceeren.

EEN MOOI SUCCES zeker op een prijsvraag als de onze, dat voor de belangstelling in het onderwerp ten zeerste spreekt.

Gewoon

Twee inzendingen hebben rechl op den prijs, een vrije reto naar Berlijn, welke op 30 December e~s. zal aanvangen en waarvoor gij, lezeressen en lezers, de gelukkigen moei aan­ wijzen. In no. 237 van ons blad werd de eerste foto­serie geplaatst en verder in elk no. tot op heden. Bekijk de foto's nauwkeurig en be­ paal, wie volgens uw opvatting door z\jn of haar foto's het beste toont fotogeniek, dus voor de filmfoto­ grafie geschikt te zijn.

Verrast

Minachtend

Inzending 06

Wij vragen u vóór 10 December ons per br iefkaar t te willen opgeven: a. de twee inzendingen van dames b. de twee inzendingen van heeren welke u het best geschikt vond. Uit het vier tal, dat de meeste stem­ men kr ijgt, kiest onze r edactie ten slotte de dame en den heer , aan wie de pr ijs, de vr ije r eis naar Berlyn, wor dt toegekend. Adresseert uw br iefkaar t aan de Redactie „Het Weekblad", afdeeling Prijsvraag, Galgewater 22, L eiden, en zet er niets anders op dan: Ik verkies voor dames­inzending no en no voor heeren­ inzending no en no Met bijvoeging van uw naam en adres.

ZIE OOK P A G I N A

Lachend

Verrast

Minachtend Inzending 97

2 E N 19

ACADEMIE DE DANSES - ROCCO DU BOIS 34 3. P. COENSTRAAT

■ LA HAYE - TELEF. 71909

Privélessen en Clublessen voor eiken leeftijd '"^geljjks10

lachje zonder een spoor van droefheid. „ . . . . Ophangen totdat de dood intreedt Zoo luidde het vonnis. Hij deed krachtige pogingen om aan de verbijstering te ont­ komen, waarin die woorden hem hadden gebracht. „Opge­ hangen, totdat de dood in­ treedt . . . " Een zeer onteerend einde. Een vreeselijke, afschu­ welijke dood. Hoe hevig streed hij tegen de groote verslagen­ heid, waarin hij was gekomen — hoe intens was zijn strijd om bedaard te blijven. Hij zag zichzelf met gebogen hoofd in de cel zitten, wachtend op de komst van den geeste­ lijke; eveneens in afwachting van de acht slagen der klok. Hoe vreesclijk was het ge­ voel van verlatenheid thans in de uren van ellende. W a s er dan niemand, die medelijden met hem had ? . . . Het koude voorwerp, dat hij omkneld had, viel uit zijn klam­ me vingers en het bracht hem weer tot bewustzijn. Hij zag alles weer als te voren rondom hem heen. Het zweet parelde op zijn voorhoofd en zijn han­ den waren stijf. Zijn borst hijg­ de. Juist speelde het orkest eenige krachtige slotaccoorden. Hij deed moeite om op te staan, staarde verward voor zich en zag weer het jonge meisje in het blauw, dat geanimeerd met haar vrienden zat te keu­ velen. „Wat scheelt er aan ?" hoor­ de hij zijn vrouw vragen. „Je ziet er uit, alsof je een geest hebt gezien. Is daar soms er­ gens iemand, die je kent en wiens tegenwoordigheid je zoo van streek heeft gemaakt ? Luis­ ter liever naar wat ik je wou zeggen. Ik heb je al meermalen gevraagd, den kellner te ver­ zoeken wat voort te maken. We zullen anders niet op tijd in den schouwburg zijn I' Hij stond op en sprak ver­ ward en gehaast met een 'toon van woede in zijn stem: „L aat ons in 's hemels naam hier weg­ gaan. Dadelijk 1 Naar den schouwburg of ergens anders waar je w i l t . . . Ik vind het hier verschrikkelijk 1" „Ik vond het hier al dien tijd verschrikkelijk!" stemde zijn vrouw toe, stond eveneens op en sloeg haar bont over haar schouders. Maar zij uitte geen verdere klachten. E r lag een ongewone uitdrukking op het gezicht van haar man. Zij wist, dat zij niet verder moest gaan. Zij verheten het restaurant; hij liep achter haar en keek in het voorbijgaan nog even naar het meisje in het blauw. Ze lachte vroolijk om iets, wat één van haar dischgenooten had gezegd en nam geen notitie van den klei­ nen, ouderen man, die hun ta­ feltje passeerde.

MEKKA FILM

EEN BLIK OP DJEDDAH VAN ZEE UIT

DE MEKKA-GANGERS KOMEN AAN

Op den voorgrond het douanekantoor

Hel zal velen onzer lezer» wel bekend zijn. dal de Jslam aan alle niel-Mohammedanen streng verbiedt hel heilige land Mekka Ie betreden, de Goeran zegl dil nu eenmaal. Tol voor een paar jaren werden fototoestellen, als de instrumenten, waarmede beeltenissen van anderen gemaakt worden, hetgeen ook een ritueel verbod is bij de Mohammedanen, zeer streng geweerd. Filmen is lol op heden nog streng verboden, zoodal de prestatie van den heer Krugers, directeur der Java Film-Gompany, die er in geslaagd is de heele Mekkapelgrimage vanaf hel verfrek van de boot te Tandjong-Priok tol den terugkeer aldaar, op Ie nemen in een film van 2000 meter, er eene is van niet te onderschallen beleekenis. Voor eenigen lijd is deze him in de foyer van de gehoorzaal te Ceiden afgedraaid voor een uilgelezen gezelschap, nl. H.K.H. Prinses Juliana mei gevolg, den "Minister van Koloniën met verschillende hoofdamblenaren, Oud-g-ouverneur Qeneraal Jdenburg. verschillende hoofdamblenaren van ftmlenlandsche Zaken, de directies van verschillende op Jndië varende sloomvaarllijnen en vele leden van hel Oostersch Qenoolschap. Professor Snouck Hugronje leidde de film in. De Mm was een succes, zoo zelfs, dat Minister Koningsbergen, die Jndië kent ah wellicht weinig anderen, zijn wensch te kennen gaf de film nog eens Ie willen zien. Tie heer Krugers, de vervaardiger der film. onderhandelt over hel vertooningsrechl voor de verschillende Suropeesche landen en Rmerika. Van verschillende zijden krijgt de heer Krugers aanzoek deze film ie draaien. DE PELGRIMS WACHTEN TE DJEDDAH TOT ZIJ NAAR MEKKA DOORGAAN

I

DE SCHAPENMARKT BUITEN DE POORTEN DER STAD

DE KAMEELEN, ALS LASTDRAGERS VAN HET GROOTSTE NUT I

VAM KATMADINA „Ik kan gewoonweg niet," protesteerde Lord Algy, die zich al meer en meer opwond naarmate de vervulling zijner wenschen uit zijn bereik dreigde te verdwijnen. „Ik vind je redeneering griezelig koud, Katharina, en ik kan en wil er mij niet in schikken. Je moet bij mij blijven, nu, dezen avond!" Hij strekte zijn armen naar haar uit. „Ik ben ziek van verlangen naar je. Ik meen het, schat. Ik ben vroeger vaak met andere meisjes uit geweest. Jack Kilcourcy en ik zijn in Juni nog met Laura de Laine en Mary Green .de rivier af geweest. Laura was mijn vriendin. Ze had geen zier van jou, mijn engel. Toen het voorbij was, dacht ik niet meer aan haar, al worden ze door allen ook nog zoo gevierd, en al maakte het Berty Aberhams bijna gek. Nooit heb ik iets dergelijks gevoeld als ik voor jou voel, liefste. Je zult en moet mijn vrouw worden." Zijn woorden schrijnden iets heel teers in Katharina Bush. De wijze, waarop hij de zaak onwillekeurig beschouwde, hinderde haar, al was ze zich ook volkomen bewust, dat het juist was. Zij was met hem op reis gegaan onder gelijke omstandigheden als die dames van het Thivolity Theatre. Zij herkende het als de eenvoudige waarheid en waardeerde de hulde haar gebracht aan het slot, maar het maakte haar de taak gemakkelijker. Nu zag ze zonneklaar wat een voortzetting hunner betrekking tot elkander beduiden zou. Zij zag hem daar zitten naast zich zoo diep neerslachtig, dansprak ze en i n haar diepe stem klonk vaste, kalme overtuiging. „Je moet je gedragen als een man, beste Algy, en heengaan en iets van je leven maken, zooals ook ik wil trachten te doen — je moet een groot krijgsman worden. Je stamt uit zulk een aanzienlijk, oud geslacht. Denk aan wat je voorvaders deden en tracht hen te evenaarden. Het is zoo lafhartig om zich te laten gaan. Denk aan mij, wanneer je het wenscht als aan één, die niet zwak was. Al ben ik dan ook maar een gewoon meisje en ver beneden je in stand. Wanneer ik in die wereld thuis hoorde, zou ik nu wel met je wjllen trouwen. Ik geloof, dat ik, met mijn karakter, de persoon zou wezen, om je tot groote daden te bewegen. Maar nu is het onmogelijk. Ik zou al mijn tijd noodig nebben om mijzelf op te voeden, om mijn eigen hoofd

busH

boven water te houden en te trachten mij voor vernederingen te vrijwaren in den omgang met jouw kennissen. Je bent maar de jongste zoon en het zou je nooit vergeven worden. In groote ellende zouden wij een vergeten bestaan leiden. We kregen stellig onaangenaamheden met elkaar en van liefde zou geen sprake meer wezen." Hij wilde haar in de rede vallen, maar met haar grijs suède handschoentje sloot ze hem de lippen. „Neen, spreek er niet meer over. Ik wilde graag van je scheiden met de herinnering, dat je mij gevraagd hebt je vrouw te worden. Het kan niet om ons beider geluk. Het zou mij het hart < breken, wanneer je nu, dit wetend, wilde trachten mij over te halen tot een voortzetting der vroegere betrekking tusschen ons." Een oogenblik zweeg ze om, zich voor overbuigend, hem strak in het gelaat te kijken. „Algy, ik moet de herinnering aan je bewaren als die van een volmaakt gentleman." Door dezen laatsterj zet, had zij haar spel gewonnen. Zij zag het oogenblikkelijk. Hij zette zich stram en hief zijn prachtigen kop omhoog. Een oogenblik straalde zijn adeltrots hem uit de oogen om daarna in een nevel van tranen te verdooven. „Je bent een prachtmeisje, Katharina," zei hij met gesmoorde stem, „veel meer lady dan het zoodje waarmee ik op de bals dansen moet en die ik bezoeken moet brengen als vriendinnen mijner zusters. Jij — bij God! jij hebt me geleerd eerbied te hebben voor vrouwen. Het zou mij een eer zijn, wanneer je mij trouwen wilde en mijn familie moest blij wezen zoo iemand als jij in haar kring op te mogen nemen." „Dank, Algy!" Nu beefde ook haar stem. „Nu verstaan wij elkaar, liefste. Doe het mogelijke in Egypte — en, en — Algy tracht niet zoo veel geld te verkwisten, en blijf uit de handen van geldschieters, wanneer alles voor je betaald zal zijn. . Allen zijn niet zoo eerlijk als „Liv" en „Dev". En nu vaarwel! Ik wil niet flauw zijn — en — schreien —" Vlug stond ze op en trok haar hand uit de zijne. Hartstochtelijk verlangde ze er naar, dat hij haar in zijn armen zou sluiten. Ook hij stond op. Hij zag zeer bleek. Er stonden tranen in zijn oogen. Een ideaal man. Geen vrouw kon zich een beteteren denken. Maar Katharina

Bush verloor nimmer haar tegenwoordigheid van geest. „Vaarwel Algy. God zegen je, liefste." Er naderden een paar menschen, anders zou hij haar zeker gekust hebben. Nu drukten ze elkaar slechts de hand en Katharina Bush keerde om en verdween in de schemering. Zoolang hij haar onderscheiden kon, bleef hij haar nastaren. Daarna zette hij zich weer op de bank neder. Hij voelde zich diep rampzalig. Zij was een wonder in zijn oogen. De aangename, gemakkelijke tijd zijns levens was nu ten einde. E r diende nu rekening gehouden te worden met de minder prettige werkelijkheid. Maar in zijn hart zou hij voor eeuwig de herinnering bewaren aan dat goddelijke meisje. De herinnering, dat zij niet zwak geweest was en hem weerhouden had hen beiden tot dwazen te maken. Terwijl hij langzaam het Park uitwandelde, ontwaakte in zijn ziel een nieuwe kracht en vastberadenheid. Katharina Bush was intusschen in een omnibus gestapt en op weg naar Victoria. Zoodra zij haar dakkamertje in Laburnum Villa bereikt had, nam zij plaats in haar armstoel bij den haard en ging al het gebeurde nog eens na. Zij had zich nu ingescheept op een nieuwen stroom, die haar naar een bepaald doel zou voeren. Zij had het oude vaarwater den rug toegekeerd. Matilda was één en al opwinding toen haar na het souper werd medegedeeld, dat Katharina de betrekking gekregen had. „Is het werkelijk waar, Kitty!" riep zij uit. „Vertel mij nu eerst alles. Is ze aardig — hoe ziet ze eruit. Is het een groot huis. Weet je zeker, dat je er netjes behandeld.zult worden, als een echte dame ?" „Ja. Ik heb de betrekking gekregen. Woensdag moet ik er heen „met hutje en mudje" zooals Lady Garribardine zeide." „Maar — wat een vulgaire uitdrukking voor een Lady. Is ze wel goed bij het hoofd, Kitty?" Matilda had een hekel aan alles wat niet net was. „O, ja, Tild, uitstekend. Het huis is prachtig — en, ja, wat jij deftig noemen zou — en je kunt er verzekerd van zijn, dat ze mij behandelen zullen juist zooals ik behandeld worden moet. Het is eigen schuld wanneer men je niet eerbiedigt. De menschen maken zich een tweede maal niet aan een vergissing schuldig, ook al deden zij het eerst. Wanneer iemand achteruit gezet wordt of afgesnauwd is het haar eigen schuld." Matilda gaf dit niet toe. „Daarin heb je ongelijk. Kijk alleen maar naar Gladys 1 Hoe

behandelt Bob haar soms en ze is door en door goed. „Wel, door het in den beginne niet tegen te gaan, heeft zij hem oj> het denkbeeld gebracht, dat het zoo behoort. Ik heb je al meermalen gezegd, dat het niet op goedheid aankomt, maar op kracht. Goedheid telt niet mee, of ze moet zoo volmaakt zijn, dat ze een kracht wordt — zooals die van Christus." „Goeie help! Wat vertel je toch rare dingen, Katharina!" Matilda voelde zich nooit op haar gemak, wanneer haar zuster sprak over dingen, die naar haar meening in de kerk thuis hoorden 1 „Neen, ik zeg alleen de waarheid. Het zijn de zwakken, die de ellende in de wereld brengen, nooit de kwaden ot de goeden." Matilda hield niet* van lange redeneei ingen en vroeg daarom: „Wel, hoe zag Lady Garribardine er uit ?" „Ze was lang en vrij gezet. Ze droeg een gouden pruik en had zwarte oogen — en zij verstond haar zaken. Ze weet haar huis te besturen. De bedienden hadden dan ook denzelfden eerbied voor haar als de loopjongen voor „Liv". Toch zag haar schrijftafel er vrij slordig uit. Ik denk dat ze den zin voor orde mist en dat ze alleen om haar persoonlijkheid en karakter gehoorzaamd wordt." „Zou je er tegen kennen, Kitty om voortdurend bevelen af te wachten ?" „Dat zal er van afhangen in hoeverre ik er voordeel uit meen te trekken. Wanneer de plaats en de bewoners mij iets kunnen leeren, zal ik er weinig om geven wat ze zeggen. Ik zal het volhouden en trachten mij nooit een rechtvaardige berisping op den hals te halen." „Zag je er nog iemand anders?" Matilda bleef nieuwsgierig. „Ja, een heer ging heen,toen ik binnentrad. Hij had een verstandig gezicht. Ik geloof, dat ik van hem zal gaan houden wanneer hij er veel komt.' „Je zult toch niet verliefd worden op één van die gentlemen, Kitty," riep Matilda angstig uit. Ze maakte zich bang, dat er dan dergelijke dingen gebeuren konden als het geval was met de onschuldige actrices en gouvernantes en die tallooze slechtaards. Ben ik bijzonder verliefd van natuur?" vroeg Katharina met een guitige flikkering in haar oogen. „Je hebt niet gezien, dat ik mij in de armen wierp van Charlie Prodgers of Percy Watson, wel?" Zie b i j z o n d e r h e d e n o m t r e n t o n z e prijsv r a a g o p p a g i n a 12

Onze Prijsizraaé

VOO

IXZERE5v3ET1 3 a 4 M. of van 75 cM. breede stof M. 3.60 & M. 4.50.

No. 79170. Keurige namiddagjapon voor eene matrone voor zijde of satijn, het lange vest in bijkomstige kleur. Bcnoodigd van 90 cM. breede stof M 4, van 90 cM. breede garneerstof 25 cM. Verkrijgbaar in bustemaat 90, 95, 100, 110 of 120 cM.

No. 79990. Zeer chique iange mantel var. mooi iaken-stof of fluweel. Het klokkend model evenals de hooge bontmanchetten en breede bontrand langs den onderkant geven het moderne cachet. Benoodigd van 135 cM. breede stol M3. van 12cM.breede bont M. 4.50. Verkrijgbaar in bustemaat 90, 95. 100 of 110 cM.

No. 78632. Allerliefst modelletje voor zijde of crèoe de chine, het iijfje slaat schuin over elkaar de rok is gedrapeerd. Benoodigd van 95 cMbreede stof M 4. van 90 cM. breede voering M 1. Verkrijgbaar in bustemaat 90, 95, 100, 110 of 120 cM. No. 77338. Warm hoogaansluitende pyama voor viyeila. flanel of katoen. Verkrijgbaar voor meisjes van den leeftijd van 6 tot 16 jaar. Benoodigd van 90 cM. breede stof

als e e n gevolg v a n K r u s c h e n .

Lachend

Van deze afbeeldingen, die met toestemming der firma Weldon Ltd. te Londen zijn gereproduceerd, zijn fr. p.p. geknipte patronen verkrijgbaar tegen toezending van f 0.75 er, vermeidingvanhetno.aan mevrouw Miiiy Simons, No. 77338 2e Schuytstr. 261, Den Haag.

No. 78632

Moeder's vroolijke oogen

bewoon

Verrast Minachtend Inzending 95

THE WORLD'S THEATRICAL EXCHANGE D c feestdagen, S i n t e r k l a a s en K e r s t m i s zijn op k o m s t . D e stapel boeken, die om b e s p r e k i n g v r a a g t is g r o o t . E r zijn e r onder van allerlei formaat, kleur en a a r d . L a a t ik m a a r een g r e e p d o e n , zoóals het toevallig u i t k o m t . D a a r is deeltje van „Voor 't kleine volkje." Christine D o o r m a n , t a n t e Christina, die zoo gezellig vertellen kan, verh a a l t van d e sprookjes, die de k i n d e r e n in Z w e d e n zoo goed k e n n e n . Zwaanwitje, Het huis met het d a k van k a a s k o e k e n , H e t hutje a a n het s t r a n d en n o g veel m e e r . Het zijn mooie sprookjes om te lezen en om naar te luisteren. Mevrouw M i d d e r i g h Bokhorst m a a k t e er d e plaatjes bij. D e fa. van G o o r te G o u d a t o o v e r d e e r een leuk boekje van, dat g e c a r t o n n e e r d maar fl i .50 kost. Twee a n d e r e boekjes, bij dezelfde uitgeefster verschenen, zijn „ D e p o p p e n d o k t e r en and e r e verhalen' door Agatha Snellen, met g o e d e prentjes van Adri Alindo en „Van een klein m e i s j e " door D i e n Brink greve, waarbij de illustraties v a n Sijtje Aafjes zijn. Die boekjes kosten in een k e u r i g b a n d j e slechts f l o . 9 5 het stuk. E c h t e mooie p r e n t e n b o e k e n zijn „ D e tien kinderrijmpjes,"

ONTW1GEM BOEKEM a a r d i g b e d a c h t die uitgeknipte strookjes boven aan de bladzijde. D e versjes zijn van David T o m k i n s , d e prentjes van L i n d a F o g e r t o n . Van tien kleine poesj e s is een „ p e n d a n t " m e t versjes van denzelfden a u t e u r . Veel k n a p p e r van opzet is het werk van Ella R i e m e r s m a , die ons in „ H e t verzenboek van Lijsje" en in „Van vier vroolijke klantjes in het z o u t e l a n d " eigen, n e d e r l a n d s c h , werk laat zien. De versjes van EUy R e i t s m a zijn niet o n a a r d i g , d o c h in h u n soort niet van dezelfde k r a c h t als de t e c k e n i n g e n van mejuffr. Riemersma. Het verzenboek kost f i .90, Van vier vroolijke klantjes f 2.75. Z e zullen zeker h u n weg wel vinden. Ook d e l e boeken w e r d e n door de fa. van Goor te G o u d a uitgegeven. Bij h a a r verschenen ook d e k e u r i g e b o e k j e s met versjes van

S. B o u m a n van T e s t h o l e n en plaatjes van A d r i Alindo, snoezige boekjes, die per stuk m a a r f 0.35 kosten. W i e g o e d k o o p e „vulling van den s c h o e n " zocht, die moet a a n deze b o e k j e s denken. Een heel ander karakter d r a a g t het k l o e k e b o e k met d e n pakkenden band, geschreven d o o r P h . E x e l , „ N a a r het l a n d van d e n vliegenden v u u r g o d " . H e t is een v e r h a a l vol b o e i e n d e a v o n t u r e n , echt s p a n n e n d , d a t gebonden f 2.25, ingenaaid f 1.40 kost. Iets h e e l a n d e r s is het W i n t e r b o e k , d o o r de W e r e l d b i b l i o theek u i t g e g e v e n ; een mooi cad e a u voor iedereen die v a n lezen en van platen kijken h o u d t . D e r e p r o d u c t i e s n a a r oude e n m o d e r n e schilderijen, welke dit b o e k bevat, zijn met g r o o t e zorg u i t g e v o e r d . D e k o o p e r s van dit Winterboek h e b b e n recht o p

^^^^B • ^B

•

verschillende m o o i e premies. D e fa. van H o l k e m a & W a rendorf te A m s t e r d a m , heeft een prijsvraag ingesteld v o o r d e beste jongensen meisjesboeken. D e prijsvragen w e r d e n een groot succes, niet m i n d e r d a n Ï 43 manuscripten konden aan de jury worden voorgelegd. D e eerste schifting h a d t e n g e volge, dat r e e d s een 1 oo-tal m a n u s c r i p t e n niet voor d e prijzen in a a n m e r k i n g k w a m e n . T e n s l o t t e w e r d e n uitgekozen als jongensboeken, „Averij" door M a r i e C van Z e g g e l e n ; „ O n d e r d e D u i n k e r k e r s " d o o r G. C. H o o g e r w e r f f ; „ D e s t e m in het b o s c h " d o o r L. D . A. P . van Son en „Keesie O r a n j e " d o o r Kees Valkenstein. Als m e i s j e s b o e k e n „Wij met ons vijven in R o m e " d o o r T i n e Cool; „Het beugeljong" door Anna H e r s ; „Ons H o n k " door Piet K r a m e r en „ D i d i ' s avontur e n " d o o r C h r . M o r e s c o . Deze b o e k e n zijn t h a n s v e r s c h e n e n . Zij zijn uitgegeven in een kloek f o r m a a t , alle voorzien v a n een g e k l e u r d e n o m s l a g of Band en met verschillende illustraties tusschen d e n tekst. Voor f 2.90 in s t e m p e l b a n d en f 2.— ingen a a i d , zijn deze b o e k e n zeer g o e d k o o p te n o e m e n . Als feestg e s c h e n k e n zijn zij o o k d a a r o m uiterst geschikt.

2 0 DANSLESSEN ' 1 5

*V..M

DIT lis het Merk der goede Films

Bj

Onze Prijsvraag

2 TJte'ert Soirees datGcwiesuibegrepBn DartsuistUuuP~

V

• MEVR. M0RESCO

MEVR. v, ZEGGELEN

schrijfster van Didi's avonturen

schrijfster van Averij

EDD/RA/ WESTEINOeia TEL 32-478 AMSTERDAM

EDWARD BAMBERG

I

A R R A N G E E R E N VAN PARTICULIERE FEESTEN

I

VIJZELSTRAAT 58 - Tel. 31761 AMSTERDAM-C.

DECEMBER MADAME WALKERS FAMOUS ACHT ACADEMY GIRLS ARKADIA—ESSEN

DANS-INST. v. d. ZANDEN Schiedamschesinsel 49-50 R o t t e r d a m — Telef. 51565

Zij is e e n i j v e r i g e m o e d e r - m e t al h e t w e r k e n d e zorg en verantwoordelijkheid voor vier kleuters - m a a r h a a r h e l d e r e , vroolijke o o g e n en h a a r frisch, meisjesachtig uiterlijk m a k e n dat ze v o o r t d u r e n d als m o d e l g e v r a a g d w o r d t . H o e is dat m o g e l i j k ? H a a r brief verklaart het. Ze vertrouwt eenvoudig haar gezondheid aan de handen van Kruschen toe. Kruschen houdt haar jong en gezond. „Ik b e n e e n m o e d e r van vier k i n d e r e n en ofschoon i k a l t i j d i n d e w e e r b e n v o e l ik m e g e z o n d e n o p g e w e k t . D e m e n s c h e n v r a g e n m e h o e i k z o o j o n g blijf en h o e mijn uiterlijk e r z o o frisch uitziet. Ik r a a d ze allemaal K r u s c h e n te p r o b e e r e n . V o o r vele advertentieb u r e a u ' s d i e n ik a l s m o d e l , e n mijn h e l d e r e , v r o o l i j k e o o g e n h e b ik a a n K r u s c h e n t e d a n k e n " . 2i F e b r . 1928. Mevr. V. W . Origineele blief ter inzage.

Stelt U niet tevreden met haar te benijden. Volgt haar voorbeeld- Kruschen zal U jeugdig houden, net zoo goed als haar. De kleine dagelijksche dosis houdt U inwendig jong U ontwaakt iedcren morgen net zoo frisch en gezond als een schoolmeisje, en voor de eerste maand voorbij is, is het wonderlijke verschil op Uw uiterlijk en in Uw oogen te lezen. Duizenden bewijzen dit dagelijks. Dit kunt U toch ook?

Minachtend Inzending

99

K r u s c h e n Salts, a l l e e n e c h t in d e H o l l a n d s c h e v e r p a k k i n g . V e r k r i j g b a a r bij a l l e a p o t h e k e r s e n d r o g i s t e n a f 0 . 9 0 p . f l a c , g r o o t e f l e s c h ( 3 X l f l a c . ) a f 1.60 F a b r . E. G R I F F I T H S H U G H E S , M a n c h e s t e r I m p o r t R o v r n t r e e H a n d e l s m i j . K e i z e r s g r a c h t 124, A m s t e r d a m

DANSLESSEN

CONSTANDSE T0U55AINTKADE 21

Sinds 1916 te 's-Gravenhage gevestigd

1e kl. Inrichting

PROFESSIONAL LESSEN PRIVÉ-LES CLUB-LES

MILLE COLONNES AMSTERDAM CABARET VARIÉTÉ DANCING

DANS-INSTITUUT

TH. W. B U S

DE CONCERT WORLDTOpMONE HET BESTE MUZIEKINSTRUMENT voor g r o o t e salon, Dancings, Lunchroom of Amusementsgelegenheden. Aansluiting op de lichtleiding, zuivere en welluidende toon, gepaard aan een krachtig geluid, r e g e l b a a r voor k a m e r gebruik, ook als radio-luidspreker en v e r s t e r k e r te gebruiken

Poelestraat 2 9 Groningen Telef. 2 7 4 0

KOOPT DIRECT BI3 DE FABRIEK. HET SPAART U GELD

MODERNE = DANSEN Rhytmische Gymnastiek

Catalogus No. 155 op a a n v r a g e .

Minachtend I n z e n d i n g IOO

N.V. HEES & Co. Fabr. van Muziekinstr. DELFT

Zie 00K paé- 2 e n 13

Eem fl&mdjie e r ïm^M^n3 é é n ! PROEVE VAN EEN NIEUW NEDERLANDSCH VOLKSLIED DOOR ALEXANDER DE HAAS

^g

)xhd.Jex\g Ho"\.\xndzcc ijs er mxxréèn-.

?

PTT" .

± >

£

ï

5

m f.

m

&=*

5

^

9

m

f

s fr

f

wé>t bordjes he.zet Wxxrj'ojo zienkuntdxt$trènamende

tve. axnabe.let,

Arhet .te. ren ^ raa£) m e toured 5vrij-e r\x.tuur"doch wan., neerjer in rond.doolt dan $\xxr\ ze

^^EE

velöl.w'iurh.ter^ shaken al ï

We

£

f

f

m

c*r\ X) zziinnx.tuuK0choen$tAAtprlk.ke'l.drAxdheen. Uk !)

x£:

5Cf

3

^

*

m

ï

om je

heen; een

-f-4-

ö

mm 1A nd . ie JL 1^

Ho].1xndzoo

i

IP

*

Up

if"

f

j e zuur,

J>e

SEES ÊEV^

rtiaar* ee«.

£

Een landje als Holland, zoo is er maar é é n ! We dweepen er woest met de kunst van 't verleen. Het werk onzer schilders wordt héél zwaar betaald, Maar dan niet vóór de makers in 't graf zijn gedaald. Een levende schilder trekt niemand hier aan. Laat die lui maar gerust van de honger v e r g a a n . . . Wij koopen voor twéé ton een dooie Jan Steen, Een landje als Holland zoo is er maar é é n l

Een landje als Holland zoo is er maar één. De bus van de Tolbaas brengt tal wat ter been. O p iedere plek, elke vlek van ons land Graait begeerig een vragende tolbazenhand. 't Gedol met de tol aan zoo'n tol is te dol, Is de maat niet reeds vol door 't belasting-gesol? En baart niet de Fiscus voldoende geween? Ja, 'n landje als Tol-land, zoo is er maar één,

Een landje als Holland zoo is er maar één, Een radio vind j ' e r bij groot en bij klêen Ze zetten die dingen voor 't wijd-open raam, Mensch, je hoort er bijwijlen soms zeven tezaam, Want géén wet zegt: „Houd bij je loudspeak-genot Toch in vredesnaam vensters en deuren op slot, En jaag niet je buurman naar 't gekkenhuis h e e n . . .1 O ! 'n landje als Holland zoo is er maar é é n !

Een landje als Holland zoo is er maar één, In 't sleepen van schepen benadert ons géén, Het Singapore-Dok heeft zoo juist weer geleerd Wat een Hollandsche pekbroek op 't water presteert, Geslepen in 't sleepen, de kersepit koel Zoo sleept Nederlands zeevolk zijn sleep naar het doel En 't slaat op de golven zelfs Noor, Brit en Deen, Ja 'n landje als Holland zoo is er maar é é n !

M I S T E R ' S ¥ ® B C E Concert Model No. 600 voor de allerbeste Muziek en Zang in groote Zalen, Dancings, Lunchrooms of andere Amusements-gelegenheden ,HIS M A S T E R ' S VOICE" Official Dealer:

WILLEM SPRENGER'2 Redactie en Administratie: Galgewater 22, Leiden. Tel. 760

G R A M O P H O N E EN R A D I O H A N D E L PASSAGE 4 6 D E N HAAG VerschUnt wekelijks — Prijs per kwartaal f Ï.I >5