ILSE MAGAZINE
1.
VIJF STAPPEN
DURVEN DROMEN
‘Een beetje uit de tijd, qua functies..’
PAPA & MAMA
WOORDEN DIE BIJ MIJ PASSEN
WAUW!
OUDE BOEKDRUK KUNST
MIJNMAGAZINE Een magazine over mij, over mij als persoon. Opzich een hele opgave. Maar wel weer een realistisch moment. Zo van, “He, dit ben ik, zo ben ik en zo blijf ik”. Het hele magazine zijn van die “Oja” momenten geweest. Erg leuk en ben trots op mijn eindresultaat!
INHOUD
6
Wie ben ik? Wie is Ilse? Je vind het hier!
8
Papa en mama. Mijn ouders hebben een stukje geschreven over mij als dochter. Zo krijg je een goed beeld van Ilse.
10
Typografie pagina. Een citaat.
12
Fotografie. Een leuke hobby die ik steeds meer begin te ontwikkelen. Het begon met een simpel cameratje, maar nu?
18
Oude boekdruk kunst. Wat is dit precies? Ik ben op bezoek geweest bij een museum.
Een magazine over mij, over mij als persoon. Opzich een hele opgave. Maar wel weer een realistisch moment. Zo van, “He, dit ben ik, zo ben ik en zo blijf ik”. Het hele magazine zijn van die “Oja” momenten geweest. Erg leuk en ben trots op mijn eindresultaat! Mijn naam is Ilse Zomerman, ik ben 22 jaar en geboren en getogen in Scheemda. Een dorpje in het Noord-Oosten van Groningen. Ik ben de jongste van het gezin, ik ben dochter en het (kleine)zusje van twee oudere broers. Verder in het magazine is er nog veel meer informatie te vinden over mij, mijn familie en verhalen van vrienden en vriendinnen. Veel lees en vooral ook kijk plezier!
Dit ben ik, zo ben ik, zo blijf ik!
Liefs, Ilse
EVERY HEART HAS A STORY TO TELL
AND THIS IS MINE.
ILSE
ELISE MARIJKE Wie ben ik, wie is Ilse? Met deze vraag zat ik tijdens het brainstormen voor dit magazine heel erg in mijn hoofd. En wie kent mij beter dan mijn eigen familie. Mijn ouders hebben een stukje geschreven en aan een van mijn broers heb ik de vraag gesteld, kun je mij omschrijven in slechts woorden? Mijn schoonzus en broer konden gelijk een paar opnoemen en binnen een aantal seconde hadden ze een hele lijst. In veel woorden kan ik mij goed vinden. Alleen als ik mijzelf zou moeten omschrijven kom ik niet verder dan het woord, spontaan. Ik ben niet zo snel verlegen en durf wel mijn mond open te trekken op momenten dat het nodig is. De reeks woorden die is opgenoemd kunnen in verschillende opzichten worden bekeken, maar ik vind dat ik een aardig positief rijtje heb.
Ilse Elise Marijke 02 - 08 - 1992 Scheemda Houdt van: muziek, tekenen, schrijven, fotograferen
CREATIEF EIGENWIJS ONDERNEMEND YOU DON’T SPONTAAN SOCIAAL TAKE A NIEUWSGIERIG PHOTGRAPH, EERLIJK KIESKEURIG YOU MATERALISTISCH MAKE IT! ENTHOUSIAST STANDVASTIG ZUINIG OP SPULLEN NAUWKEURIG TEMPERAMENTVOL
PAPA & MAMA Ik heb mijn ouders gevraagd om een stukje over mij te schrijven. Hoe ik als dochter ben en hoe mijn eigen papa & mama mij zien. Erg leuk om dan zo’n leuk stukje te krijgen. Bedankt PAP & MAM!
Ilse werd op 2 augustus 1992 geboren. Na 2 zoons vonden we het geweldig dat ons 3e kindje een dochter was. We hebben het geweten: wat een wilskracht, wat een temperament in zo’n klein mensje. Wat ze wel niet gedaan kon krijgen van haar grote broers! Ze ontwikkelt zich als een vrolijk meisje en gaat met plezier naar school. Ze heeft vele vriendinnen en het is vaak de zoete inval bij ons in huis. Samen met de broers boomhutten bouwen, voetballen en ja … af en toe speelde Ilse ook wel met Barbies. Volleyballen wordt uiteindelijk de sport die ze met passie beoefent. We merken dat ze het niet eng vind om in het openbaar te spreken. Neemt er iemand afscheid of moet er iets gezegd worden... Ilse vindt het geen probleem.
Als ze 14 jaar is, wordt ze lid van het Trend team (Jongerenparticipatie in de provincie Groningen). Hier heeft ze veel ervaring opgedaan, interessante mensen ontmoet. Wat kon ze hier met veel enthousiasme over vertellen. Bijv. even nakletsen met Max vd Berg, onze Commissaris van de Koning.
Zelfs de ouders werden er bij betrokken. Zo hebben wij eens een rondleiding gehad op een groot schip tijdens Delfsail. Helemaal geweldig! Trots zijn we op haar! Nadat ze het VMBO afsloot op het Dollard College in Scheemda begon ze aan het avontuur op het Alfa College in Groningen (Multi Media Design).
Niet dat ze er met de pet naar heeft gegooid, maar gaandeweg raakte ze de motivatie kwijt voor deze opleiding. Als je dat overkomt, dan helpt niets meer aan het goed afronden van een schoolopleiding. Gaandeweg kreeg ze het plezier terug in het naar school gaan. En nu gaat ze al weer 1½ jaar met veel plezier naar de Hanze. Vastbesloten om het te gaan maken in de wereld van communicatie in het algemeen, maar in het bijzonder in het werken bij een gerenommeerd tijdschrift. Waar ter wereld ook geschreven en gedrukt. Dit jaar is haar droomwens een stage in New York. We weten niet of dat haalbaar is, maar van ons mag ze. Als ze maar plezier heeft in haar werk straks. Als je vastbesloten bent en je wilt ergens goed in worden en blijven, dan lukt dat zeker! •
MIJN OUDERS
HARD WORK BEATS TALENT
WHEN TALENT DOESN’T WORK HARD
TIM NOTKE
FOTO GRAFIE Mijn eerste spaarcentjes van mijn gelopen folderwijk gingen naar een digitale camera van Samsung. En nu heb ik een mooi toestel van Canon. Foto’s maken is nog steeds het leukste wat er is.
Het is mijn grootste hobby geworden. Fotografie. Waarom? Vroeger toen de mobiele telefoontjes in opkomst waren met een fotocamera erop, begon ik er al mee. Op de basisschool. Ik had zelf niet zo’n toestel met deze functie, maar vriendinnetjes van mij wel. Deze namen we mee naar de boeren schuur en gingen we foto’s maken van de paarden, jonge katjes en zelfs toen maakte we al “selfies”. Het is dus begonnen met een simpele VGA camera, maar toen ik met mijn folderwijkje genoeg geld bij elkaar had gespaard, kwam mijn eerste digitale camera. Een Samsung. Deze ging ook overal mee naar toe. Vakanties, fietstochtjes, maneges. Toen was het gewoon kiekjes schieten van alles wat je tegen kwam. Aan het eind van de dag, snel achter de computer en dan je SD kaart (met waarschijnlijk een opslag van 127 MB) aansluiten. Leuk om alles dan op een rijtje te zetten. Mijn bewerkings programma op dat moment was, Piscasa. Wat een uitvinding was dat.
Geweldig vond ik het en ik kreeg het ook al aardig snel onder de knie. Mijn ouders, mijn broers en familie kwamen bij mij of ik de wel bekende “rode ogen” wou verwijderen of verbeteren. Of een leuk effectje. Toen Hyves begon te leven, zette ik natuurlijk foto’s en complete collage’s online. Leuk vond ik het! Ik kan op de dag van vandaag niet verzinnen wat precies met die Samsung camera is gebeurd. Blijft een raadsel. Maar die was ik snel vergeten, doordat mijn ouders een Nikon D40 gingen kopen. Deze was van mijn ouders, maar ik eigende hem af hem toe op. Mooie foto’s maken van de omgeving of tijdens de vakanties. Het blijft natuurlijk een sport om het juiste plaatje te schieten op het juiste moment. >
E
FOTO: NORAH
In 2008 begon ik met de opleiding Multi Media Design aan het Alfa-College in Groningen. Hier kregen wij fotografie lessen. Ik nam “mijn” Nikon D40 mee en we gingen met de camera’s op pad door Groningen. Ook kregen wij les in studio fotografie. Toen is mijn interesse nog verder gegroeit, maar ook omdat wij lessen kregen in het Adobe pakket. Photoshop was daar ook een onderdeel van. En het natuurlijk fantastisch om je net geschoten platen op je beeldscherm om te toveren tot iets. Na drie jaar stopte ik met deze opleiding en ben ik verder gegaan in de Marketing en Communicatie. Dit was meer theorie dan praktijk en mijn fotografie ervaringen kwamen hier niet erg van pas. Toen kwam mijn hobby een beetje op een laag pitje te staan. Wel ging mijn ex beginnen met de studie aan de fotovakschool in Amsterdam en door hem ben ik ook weer mijn camera gaan gebruiken. Natuurlijk groeide de Social Media ook alsmaar. Ook werd Instagram ontzettend populair. Foto’s maken met je smartphone werd ook steeds populairder. En hoe meer leuke reacties je kreeg op Instagram of ergens anders vandaan, hoe meer je door ging.
‘Een beetje uit de tijd, qua functies’
Mijn ex toen die tijd was met echte opdrachten bezig. Ik ging mee op pad, met flitsers, softboxen, statieven, paraplu’s, noem maar op. Door hem heb ik deze attributen leren gebruiken en dit verleer je eigenlijk nooit. Na het behalen van mijn diploma’s ben ik met mijn HBO studie begonnen. Hier werden weer meer praktische dingen gevraagd. Al gauw kwam ik erachter dat mijn Nikon D40 een beetje uit de tijd was, qua functies. Zomer 2014 ben ik gaan werken op Texel. Hier heb ik mooi kunnen sparen voor een nieuwe camera. En toen ik weer terug was op het “vaste-land” heb ik mijn eigen echte spiegelreflex camera gekocht. Een Canon EOS 700D. Een fantastisch gevoel. Ik ging gelijk op pad en schoot verschillende plaatjes. Ook vertelde ik bij mijn volleybalvereniging dat ik het niet erg zou vinden om af en toe van verschillende activiteiten foto’s te maken. Al gauw werd ik de vaste vereniging fotograaf. Erg leuk om te doen en je blijft ook leren naar mate je bezig bent. Want er is altijd wel wat nieuws te leren in de wereld van fotografie. Nieuwe technieken, nieuwe attributen of misschien wel nieuwe filters in je photoshop. Ik blijf fotografie een mooi vak vinden. Ookal heeft iedereen tegenwoordig een smartphone met een camera, geen een foto is hetzelfde. Iedereen heeft overal een andere kijk op. En je hoeft ook niet altijd de dikste camera bij je te hebben om een mooi plaatje te schieten. “You don’t take a photograph, you make it!” •
YOU DON’T TAKE A PHOTGRAPH, YOU MAKE IT! - ANSEL ADAMS
PLAKBOEK
Foto’s zeggen nog steeds meer dan 1000 woorden. Een gezegde door voor mij zeker weten van toepassing is. Ik leg alles vast, heb altijd wel mijn mobiele telefoon bij me of mijn Canon en ik zorg dat ik overal foto’s van heb. Zodat ik later ze terug kan kijken. Deze foto’s die ik hier heb samengevoegt zijn foto’s van heel lang geleden, maar ook recentere. Dit vat alles zo goed als samen. Ik hou van mijn familie, onze 2 honden, paardrijden, mijn vrienden en vriendinnen. Er zijn nog al wat momenten geweest dat ik dacht, waar was dit ook alweer en hoelang is dit wel niet geleden. Ik weet niet overal de precieze data van en/of locaties, maar ik weet wel dat deze foto’s mij veel zeggen. Hoe ik in elkaar zit als persoon, maar ook als zusje en dochter van. •
Zo krijg je een goed beeld!
WAUW! OUDE BOEKDRUK KUNST
“We gaven hem €4,- p.p voor een rondleiding..”
Vorig jaar ben ik met mijn moeder naar een hotel geweest in het plaatsje Almen. (Vlakbij Zutphen). Het was een weekendje weg voor ons tweetjes en we hebben er genoten van de dingen die we gezien hebben en gedaan. Zaterdagochtend. We zitten aan het ontbijt en we vragen aan elkaar wat we vandaag gaan bekijken en ondernemen. We gaan opzoek naar een krantje om te kijken of er iets in de buurt open is om te bezoeken. Al gauw valt mijn oog op een flyer die er ietwat verwaarsloost uitziet. Grafisch Museum Almen. Het grafisch museum in Groningen zit nog goed in mijn geheugen en het lijkt mij leuk om weer een keer te kijken. Op de flyer staat helaas geen duidelijke informatie of het wel open is, ja of nee. Maar Google bestaat natuurlijk niet voor niets. Helaas, hij is dicht. “We kunnen er wel even langs rijden, kijken of het open is”, zegt m’n moeder. Ik vind het een goed idee en we gaan opzoek naar klein gebouwtje ergens afgelegen in het dorp.
Eenmaal aangekomen ziet het er leeg en verlaten uit, maar op de deur staat een bord met “OPEN”. Toch maar even een poging wagen. Hij is inderdaad open. Gelukkig! Er komt een man naar ons gelopen en deze begint eerst met een standaard verhaaltje over drukwerk. We gaven hem 4 euro p.p voor een rondleiding in het museum. Ik stel hem een aantal vragen over verschillende technieken en al gauw merkt de man dat ik er wel wat kaas van gegeten heb. Hij begint vol enthousiasme te vertellen over zijn vak en passie. Hij is drukker geweest bij een krant en vind het nog steeds een fantastisch vak om te doen. Helaas is de vraag naar ambachtelijk drukwerk heel minimaal. Ik zie dat de man een beetje emotioneel word van het feit dat het straks allemaal weg is, maar we vervolgen onze “rondleiding”. Je moet het voorstellen als een garage die is gevuld met posters, lootjes, drukkers, machines etc. Het ruikt er oud en naar machines, maar wat is het mooi om te zien. De machines werken allemaal nog.
De man komt aan met een complete letterbakken gevult met lootjes, houtjes en allerlei andere attributen om te drukken. Hij vertelt vol passie over zijn werk en pakt overal uit elk hoekje iets. Van alles komt tevoorschijn. Er wordt plaats gemaakt op een overvolle werkbank voor allemaal boeken, krantenknipsels en zelfs het officiele geboortekaartje van onze prinses (voormalig koningin)Beatrix. Allemaal gedrukt met deze machine’s vertelt hij blij. Ik stel hem een aantal vragen over de grafische vormgevers van nu, wat vind hij hiervan? Hij begint te lachen en er verschijnt een grijns op zijn gezicht terwijl hij zijn verhaal vertelt. Er komen regelmatig “vormgevers” bij hem binnen gewandeld die zogenaamd iets met de hand willen drukken voor niks. Maar hij zegt, “Dit gaat natuurlijk niet gebeuren” Het is ambacht herhaalt hij vele malen. En mensen kunnen niet verwachten de machines van toen net zo snel een krant printen als nu met al die nieuwe technologie. Er ging een wereld voor mij open als hij de “bijbel” van de drukwerk kunst uit een kluis haalt. Alle lettertypes waar alles mee begonnen is, staan hierin. Nu is het een kwestie van dafont.com of even via Google een paar fonts downloaden. Maar vele lettertypes zijn al zo oud. Erg mooi om te zien. Hoe hij aan al die spullen komt? Joost mag het weten. Maar het is echt een kijkje waard. Mocht je in de buurt zijn neem er een kijkje. Hij vind het fantastisch om zijn verhaal te vertellen en je wordt automatisch meegesleurt in zijn enthousiasme. Helaas is het bestaan van dit museum niet zeker. Er komen te weinig kijkers en is geen vraag naar. De man heeft verder niemand die het vak van hem over gaat nemen. Wel heeft hij een Grafisch Musuem Mobiel bedacht. Een busje gevuld met allerlei attributen en machines om bij de mensen langs te gaan, op markten te gaan staan en verschillende voorlichtingen te geven over het vak drukwerk.• www.oudeboekdrukkunst.nl
Het is zeker een kijkje waard!
IN VIJF GROTE EN KLEINE STAPPEN Iedereen heeft verschillende dromen over de toekomst en heeft hier ook zijn eigen gedachtes bij. Wat wil ik later worden? Wil ik wat ik nu doe blijven doen? Blijf ik in Nederland of ga ik ergens anders op deze wereld leven. Ik vind het moeilijk om nu al over de toekomst te kunnen praten. Tuurlijk heb ik wel een toekomst droom, maar is deze wel realistich?
1.
Om te beginnen wil ik graag stage lopen in het buitenland en het liefst in New York. Dit is altijd een droom van mij geweest om bij een tijdschrift te werken of reclame bureau. De Amerikaanse cultuur spreekt mij heel erg aan en met name de cultuur en mentalitiet in de stad New York. De taal, de gedachtes die ze hebben en natuurlijk vele hebben die echte “American Dream”. Beginnen met niks en eindigen als een groot succes. Het wat tof zou het zijn als ik af studente uit Nederland in deze stad een naam kan maken. Het hoeft niet direct een groot LED scherm op Time Square te zijn. Het idee alleen dat ik in New York zou kunnen stralen als vormgever is voor mij al genoeg!
2.
Een bedrijf beginnen. Het zou een mooie verlengde kunnen zijn van New York, maar genoeg daarover. Een eigen bedrijf in Nederland. In Groningen. Ik kom uit de provincie Groningen en het zou een hele toevoeging zijn voor mezelf en voor andere om in Groningen iets op te zetten. Ik ben trots waar ik vandaan kom en dat zouden meer mensen moeten kunnen zien en eventueel voort zetten.
3.
Ik hou van het vak vormgeving en daarbij ook van typografie. Jammer vind ik het dat de ouderwetse drukwerk langzamerhand verdwijnt. Het is een vak apart en het vraagt veel tijd. Maar als je de oude machines aan het werk ziet, word je spontaan verliefd. Mijn nummer drie is dan ook, geef de ouderwetse grafische drukwerk een kans. Grafische musea’s verdwijnen. In de stad Groningen is er nog eentje, maar deze wordt te weinig bezocht dat de kosten van het vorige pand niet meer konden. Ze zijn nu verhuist naar een andere locatie die een stuk kleiner is. De passie die deze mensen hadden om vroeger een krantenartikel te drukken is mooi om te zien en ik zou zelf wel wat willen beginnen om de vormgevers van de toekomst een kijkje te geven in het verleden. Hoe ging het vroeger? Wat gebeurde er? En hoe kan ik deze oude stijl toepassen in mijn eigen stijl en werk? Iets om over na te denken.
4.
Workshops geven over typografie of fotografie. Het lijkt me fantastisch om van mijn hobby’s mijn werk te maken. Je passie over brengen naar jonge frisse mensen. Dit is iets wat ik mij zelf wel zie doen in een verre toekomst. Eventueel een cursus erbij
volgen, zodat ik als docent ook gastlessen kan verzorgen. Zoals ik al eerder zei, het vak drukwerk moet blijven. Met alle nieuwe technologische ontwikkelingen binnen het de reclame wereld verdwijnen deze te snel. Mijn droom om bij een tijdschrift te werken blijft. Maar ik hoor meerdere mensen zeggen, bestaat dat dan nog wel over zoveel jaar? Mijn antwoord is dan heel standvastig, JA! Dat blijft bestaan. Hoe dan ook.
5.
Mijn laatste stap is, blijven dromen. Durf te dromen en te brainstormen over de toekomst. Ik heb in het eerste jaar van mijn studie aan de Hanze een bucketlist moeten maken. 101 dingen die ik nog in mijn leven wil doen. Het is een hele lijst geworden, met waarschijnlijk ook veel dingen die niet te realiseren zijn. Lekker blijven dromen en nadenken. Dat alleen als is toch al fantastisch om te doen. Schrijf alles desnoods op, zodat je dit nooit vergeet. •
‘De cultuur en mentaliteit in de stad, spreekt mij aan.’
BEHIND SCHETSEN SCHETSEN THE INDESIGNINDESIGN DRUKKEN DRUKKEN SCENES BRAINSTORMENBRAINSTORMEN
CONCEPTENCONCEPTEN
EEN KIJKJE ACHTER DE SCHERMEN
HET BEGIN
Het is allemaal begonnen als concept in mijn hoofd , al gauw volgde er een aantal ruwe schetsen en daarna heb ik alles wat ik bedacht had uitgewerkt in het programma inDesign. Het magazine is een verzamelwerk van verschillende soorten ideeen. Ik ben in de tijdschriften bak op zoek gegaan naar de dingen die ik graag lees en zie in een tijdschrift. Deze heb ik opgeschreven, eruit gescheurd en verzamelt. Ik ben met spreads bezig gegaan. Heb een lijst gemaakt met allerlei dingen die ik erin MOEST hebben. Er zijn een aantal dingen geschrapt en toegevoegd, maar zo gaat dat al gauw met dingen die je in je hoofd wel hebt, maar op papier kan het er net iets anders uit zien. In het programma inDesign heb ik een bepaalde grid uitgezocht, zodat het tijdschrift een duidelijke eenheid krijgt qua afmetingen etc. Ik werk alleen met Apple computers. Ik heb een iMac van 27” en een MacBook Pro tot mijn beschikking. En beide met Adobe Creative Suite Master Collection.
Het leren met inDesign te werken heb ik tijdens mijn MBO opleiding geleert en dat werpt op deze opleiding die ik nu volg nog steeds zijn vruchten af. Brainstormen, concepten, schetsen, inDesign en drukken. •
Met een potlood en pen en wat papier kun je alle ideeen even op papier schetsen en schrijven. Op de foto is een bladzijde te zien uit mijn schetsboek.
Prullen en frutsels, deze spulletjes zeggen wat over mij
Ik lees graag boeken, dit boek is van de Twilight Saga. Je kunt het lekker weg lezen en bij dromen.
Nagellak, in verschillende kleuren. Het kan mij niet gek genoeg. Ik heb rond de 50 kleuren nagellak, dus voor elk seizoen sowieso 1.
Horloge’s het voor mij een echte hebbe-ding. Ik draag het elke dag en kan er eigenlijk niet meer zonder.
Ik eet veel soorten fruit, voor onderweg meestal een banaan, een appeltje in mijn tas en een manderijn voor thuis. Lekker!
GET A FREE QUOTE HERE!
byILSE
