i 9de Jaargang t^o.so - 5 Aug Cl ME MA & THEATER JOAN CRAWFORD I EN JAMES STEWART ZULLEN SAMEN IN EEN NIEUWE M.G,M

FILMACTRICE GLENDA fARRELL

i 9de Jaargang t^o.SO - 5 Aug. 1939

Cl ME MA & THEATER JOAN CRAWFORD I EN JAMES STEWART ZULLEN SAMEN IN EEN NIEUWE M.G,M..FHJV1 OPTREDEN

».«■

HET WEEKBLAD CIMEMAs. THEATER

VEBSCHIJNT WEKELIJKS _ PRIJS PEK KWARTAAL f- •-« VOOR INOIË EN BUITENLAND F.».W PER IA AR, -RBI», EM AOM. WOORDEINDE 8, LEIDEM. TII..M74I POSTREKENING 4laM

^itoomAAL

\\ //ij willen te voren even vertellen, \V/ dat dit geen vertrouwelijk rap'^ port is van een of anderen Hollywoodschen dokter, telepaath of bemoeial, doch slechts een paar aanteekeningen in het notitie-boekje van een journalist, die het genoegen had om Shirley Ross in de kleedkamer van het theater, waar zij optrad, te interviewen. Het is niet noodig om U te vertellen, dat Shirley de blonde, grijsoogige, slanke zangeres is, die de song „Thanks for the memory" in de film „Paramount follies 1938" tot de populairste song van het afgeloopen jaar maakte. Haar optreden in deze film was zelfs zóó'n succes, dat Paramount besloot een film te maken, een musical-comedy, die den titel van deze bekende song zou dragen, en waarin Shirley natuurlijk de hoofdrol speelt. Vier jaar lang is zij in Hollywood geweest zonder iets belangrijks te kunnen spelen, maar nu, na eenige jaren gevochten te hebben voor een klein kansjc, heeft zij het zelfs tot de positie van ster kunnen

de regisseur van ,,Love affair". Hij is van alle markten thuis en een meester in zijn vak." In Hollywood en omgeving slaat deze beschrijving maar op één persoon — een man, die met even groote kennis van zaken een pianoconcert geeft als een ,,linksche" op de kin; die Freud in een logisch en interessant betoog over voetbal weet te betrekken — filmregisseur Leo McCarey. Deze causeur voert een gesprek over exotische gerechten en de verschillende uitingen van verfijnde levenskunst, onder het rollen van een sigaret. Hij ensceneert films voor de vuist weg (zonder draaiboek) en bereikt resultaten, die zonder een geraffineerd manuscript niet denkbaar zijn. Hij vermengt de gooi- en smijtklucht met het drama en maakt er scènes van groote bewogenheid van. Hij zondigt tegen iederen regieregel . en produceert ,,Academy award"films! Kortom, Leo McCarey neigt naar het paradoxale. En wellicht is dat de reden, waarom hij zoo gaarne films produceert, waarin verstandige menschen het publiek amuseeren door hun oogenschijnlijk dwaze daden. ,,Het zat er al in van kindsbeen af," verontschuldigt zich McCarey. ,,Ik zat als kind vol problemen. Wat de moderne paedagogie gelieft te noemen „moeilijke kinderen" doen schijnbaar dwaze dingen, omdat zij probeeren uit te visschen, welke plaats zij in de opeenvolging der dagelijksche gebeurlijkheden innemen. Zij vinden namelijk, dat hun een belangrijke plaats toekomt in het leven en demonstreeren dat soms op de meest krasse wijze." Het mag dus erg dwaas lijken voor de filmspelers om de gekke dingen te doen, die hun regisseur van zijn filmtypen verwacht, maar als men McCarey's redeneering kan aanvaarden, zal men begrijpen, waaróm zij het doen en een groote sympathie voor McCarey's geesteskinderen opvatten. Bovendien zult U zeer geamuseerd zijn. De knappe productieleider-regisseur van het grillige filmblijspel, die den jaarlijkschen filmprijs won met ,,The awful truth", weet zeer goed, dat films niet gemaakt worden louter voor het genoegen van de makers zelf. . Toen hij ,.The awful truth" verfilmde, wist McCarey, dat hij op den goeden weg was. Zijn hoofdrolspelers immers waren, wat hij noemt ,.grown up problem children", groote „moeilijke" kinderen en dientengevolge wist hij met stellige zekerheid, dat hij met deze film een levenstaak had te vervullen. ..Zoo nu en dan betrapte ik er mij tijdens het ensceneeren op, dat ik terugdacht aan de dagen toen ik schrijver wilde worden, in plaats daarvan rechten ging studeeren en mijn titel haalde om een baantje als mijnwerker in Utah te krijgen. Ziet U eenig verband?" vraagt hij.

brengen. Zij. heeft al in zeven films gespeeld, n.1. „Big broadcast of 1937", „Paramount follies 1938", „Blossoms on Broadway", „Prison farm", „Thanks for the memory" „Parijs op de huwelijksreis" en „Café society", waarvan er reeds enkele in ons land vertoond zijn. Toen wij de kleedkamer van Shirley, die wij toen voor den eersten keer ontmoetten, binnenkwamen, meenden wij eerst ons op de een of andere manier vergist te hebben. Op een bank lag een blond persoontje met een thermometer tusschen de lippen, zoodat zij ons met handbewegingen duidelijk moest maken, dat wij gerust konden gaan zitten. Een seconde daarna haalde zij den thermometer uit haar mond en zei toen zuchtend: „'t Is alweer normaal." Op dit oogenblik herkenden wij in het slanke figuurtje de filmster Shirley Ross. De angst, dat wij ons vergist zouden hebben in den datum of in het uur, waarop wij zou-

„Shirley Ross: temperatuur normaal --— haar ontbijt bestaat uit koffie, een sinaasappel, toast en marmelade — noemt haar echtgenoot „/ieveling" — is sedert eenige maanden getrouwd, maar heeft het tot nog toe steeds te druk gehad om wittebroodsweken te hebben — treedt in films op als „blues-singer", maar verkondigt zelf, dat dit zingen geen toekomst heeft — schrijft met de linkerhand — haar werkelijke naam is Bernice Gaunt " De etanra

In haai nieuwe villa heeit Shirley Boss, de ex-blues-zangeres, natuurli|k 00k een muziekkamer.

Leo McCarey, dl« van all« markten thuis Is

Als de innemende McCarey, met zijn tintelende lersche oogen en zijn frappante gelijkenis met Cary Grant, een vragenden blik als antwoord krijgt, begint hij te vertellen van zijn jeugdjaren en blijkt er natuurlijk verband te bestaan. Als weerlegging van de gemeenplaats ,,een profeet wordt nooit in eigen land geëerd", slaagde (McCarey er in — en buitengewoon goed zelfs — in zijn geboortestreek, Hollywood, carrière te maken. Leo is afkomstig uit Los Angeles en de zoon van een alom bemind man, die klaarblijkelijk over een groote verdraagzaamheid beschikte, „Uncle Tom" Mc Carey. Eerst wilde Leo schrijver worden, maar toen hij er de gelegenheid toe kreeg, besloot hij rechten te gaan studeeren aan de universiteit van Zuid Californië. Een val in een liftschacht bezorgde hem $ 2000 schadevergoeding voor een paar gebroken beenen. Hij legde het geld opzij voor het koopen van een bibliotheek met juridische boeken. Doch toen hij op een advocatenkantoor kwam, dat het beheer had over kopermijn-aandeelen, nam hij voor zijn $ 2000 aandeelen in een Utah kopermijn. Nadat hij zijn meesterstitel gehaald had, vernam McCarey, dat de mijn niet rendeerde en de koperaandee-

len waardeloos waren. Om zich te overtuigen, besloot Leo derhalve in de mijn te gaan werken. Toen hij geld noodig had voor de reis naar Utah, verkocht hij een paar flesschen stokouden wijn uit „Uncle Tom's" befaamden kelder. Ten slotte konden de zware lichamelijke arbeid noch de rechtsgeleerdheid hem bevredigen en richtte hij, door zijn artistieke gaven daartoe gedrongen — McCarey speelt o.a. ook prachtig piano — zijn schreden naar de filmstudio's. Hij kwam bij Tod Browrting in de leer als assistent-regisseur. Ten slotte leerde hij, door een partijtje handbal, Hal Roach, den filmproductieleider, kennen, die zich voor McCarey interesseerde en den intelligenten jongeman na verloop van tijd vice-president van de Hal Roach studio's maakte. En zoo werd Leo McCarey ten slotte onafhankelijk filmproducerft en regisseur. R.K.O. engageerde Leo McCarey, die als eerste film voor deze maatschappij „Love affair" met Irene Dunne en Charles Boyer regisseerde. Een bewonderende collega zei eens van Mc Carey: „Die kerel zou Karloff met Shirley Temple van rol kunnen laten ruilen en de prachtigste resultaten bereiken."

BHH

//

j

^w r?s

fth 1

Tl it-it v

gif ik de heele piano-studie er aan." den komen, verdween al spoedig to; Ons antwoord daarop is natuurlijk, dat Shirley ons op vriendelijke wijze begrott t zonde is van zoo'n lange studie. Maar te en zich excuseerde voor het, feit, dat z Shirley is er van overtuigd, dat het op ons even had laten wachten. Het bleel eze manier het beste is en verklaart ons dat zij kou had gevat en de studio-dokte an meteen het feit, dat zij wel in het had haar aangeraden om een paar keeP ubliek optreedt als „blues-singer". „Och, per dag de temperatuur op te nemen. ,,1 toen ik begon te zingen, deed ik het alleen heb nog nooit eerder zooiets moeten doen omdat ik er van hield, zooals iedereen dat zei Shirley. ,,Ik vind het vreeselijk grapp d oet, voor eigen plezier." en voel me net een klein kind." Juis Door haar optreden met Gus Arnheims kwam haar echtgenoot, Ken Dolan, binnei band in een hotel te Los Angeles kwam zij en tegelijkertijd bracht Shirley's kameni ebi)j de film, juist in
Shirley als Hawaligirl in een scène uit „B rulloft in Waikiki".

■ r"^^^J

^F

^k \Ê m

«

0 H ^^^ii^m ■^^ .-'^^

ï&

IJ^^HK

''

...

X

ü

EEN HELSCH NACHT Regie: Gus Meins. Adam Tripp, de goede kleine Anne Baker, de smachtende wachtende McCoy, één bundel spieren Casper, het non plus ulta van super-lijzigheid Stewart, de gemeene kerel De taxichauffeur met het hooge-noten-complex ..; Gypsy, de blonde dynamietpatroon Carslake, zoo'n echte nare man Tante Elizabeth, brrrrrrrrrrrrr

Universal-film Charlie Ruggles Ona Munson Maxie Rosenbloom Stepin Fetchit Regis Toomey Benny Baker Marion Martin Richard Lane Georgia Caine

Adam Tripp, een doodgoed ventje, zal gaan trouwen. Op kantoor wordt hij door zijn collega's danig in 't ootje genomen, maar erger is het als zijn baas, Carslake, tot de ontdekking komt, dat de firma het kapitaal van de familie Baker zal moeten derven en, wetend dat Adam met Anne Baker in het huwelijk treedt, daaraan de conclusie vastknoopt, dat zijn ondergeschikte de hand in het spel heeft. Carslake zet een complot in elkaar om Adam te compromitteeren en als deze na de huwelijksinzegening thuiskomt, vindt hij in zijn kamer een blond poppetje, de echtgenoote van den krachtpatser McCoy. Onze vriend draait zich in allerlei bochten om de avances der schoone vrouw te ontwijken, maar dan komt de achterdochtige McCoy een kijkje nemen en moeten beiden overhaast in een taxi vluchten. De chauffeur van dit vehikel, die slechts leeft voor zijn zangstem, acht den dood te verkiezen boven een bestaan, dat gespeend is van vocale prestaties en rijdt-als een waanzinnige rond om ten laatste den wagen in een afgrond te kieperen. De klappertandende inzittenden kunnen er nog net uitwippen en moeten in een ontzettend noodweer den weg terug zien te vinden. De verfomfaaide Adam sluipt als een dief zijn huis binnen, weet

niet wat hij zeggen moet en stottert een onzinnig verhaal bij wijze van excuus. Hij wordt afgeranseld door McCoy, ziet vrouwen bij bosjes flauwvallen, wordt door de blonde fee niet met rust gelaten, moet zijn echtgenoote weer rustig zien te stemmen, beleeft de krankzinnigste avonturen en ontdekt dan, dat Carslake, zijn baas, al die ellendige situaties veroorzaakt heeft. Vastbesloten stevent hij diens privé-kantoor binnen, vertelt den man hoe hij over hem denkt en zijgt dan bewusteloos neer. Den volgenden dag zit hij met vrouwlief in een vliegtuig. De piloot blijkt de malle chauffeur met het zangwaandenkbeeld te zijn, maar het wonder geschiedt: De man haalt de hooge C en vliegt gelukkig verder. En Adam met zijn Eva ook.

:•■■.

. ' m

Or S It''

sp

■

I

Stepin Fetchit als Casper.

ni

Charlie Buggies als Adam Tripp. > Richard Lone als i Carslake. L

„.^j^s*^

Adam beschuldigt Ccrslake van samenzwering tegen zijn huwelijk.

een

I

■

■

Charlie Ruggles en Marion Martin.

Hei huwelijk van Adam Tripp.

Charlie Ruggles, Richard Lane en Oi i Munson.

w^

lètr H

m M m

■BM^^

^

V'

Ji-

«'I'.

ESS«! Dalton Trambo Is bezig met het scenario voor RKO's „Old- man hod", welke film onder productieleiding van Bob Sisk vervaardigd zal worden.

Robert A. Stemmle ensceneert de film „Geschichte eines Autos".

m

Vilxna Beckendorf, de Duitsche actrice, is onlangs getrouwd met den scenarioschrijver Hans Reimann.

Harold Lloyd heeft, na een contract met George Schaefer gesloten te hebben, met zijn productiestaf zijn intrek genomen in de RKO-studio's om de filmcomedie, welke hij voor deze maatschappij zal produceeren, voor te bereiden.

.v" ■-■■■■ Ê ■

«r

:

Femandel speelt de hoofdrol in „C'est un mystère". Regie van Valentin.

•'»•^ Valy Arnheim, de bekende filmacteur. Is met Charlotte StelnhoH In het huwelijksbootje gestapt.

Maxie Rosenbio om en John Litel spelen in „The return of Dr. X" een rolprent, die door Vincent Sherman in ■ scène wordt gezet.

Lola, Priscilla en Rosemary Lane zullen

de

hoofdrollen vertolken in de Warner Bros-film „Four wives". Gale Page en John Garfield zijn eveneens voor deze film geëngageerd.

Guenthex Rittau engageerde Hans Joachim Wilmsen voor de film „Brand im Ozean".

Wilhelm Dieterle heeft Charles Laughton verzocht om de hoofdrol te vervullen in de film „The hunchback of Notre Dame".

Grover Jones heeft van RKO-Radio opdracht gekregen om het scenario te schrijven voor de film ,,Abe Lincoln in Illinois".

Ilse Werner

vervult de hoofdrol in de Ufa-film „Drei Väter um Anna".

Heinz Ruehmann, de bekende Duitsche filmkomiek, is in het'huwelijk getreden met de actrice Hertha Feiler.

George Bancroft zal een belangrijke rol vervullen in de Warner Bros-film „Career Man". Joel McCrea speelt in deze film de hoofdrol.

Engen Kloepfer en Lina Carsten* spelen de hoofdrollen in „Schatz Im Acker". De regisseur is Fritz KirchhoH; de verdere medespeienden zijn Arnulf Schroder, Hannes Keppler, Alexander Troyan en Bernhard Minetti.

Paul Hartmann en Albert Hehn

werden door

Karl Ritter geëngageerd voor Condor".

film

zijn

„Legion

Michele Danton, een bekende Italiaansche filmacteur, speelt mee in de Zarah Leander-film „Das Lied der Wüste".

Ewald Baiser en Hilde Krahl spelen de hoofd rollen in „Der Weg zu Isabelle", onder regie van Erich Engel.

Edmund Gonldlng zet de film „And it all came true" In scène. De hoofdrollen zijn in handen van James Stewart, Ann Sheridan en Humphrey Bogart.

Anne Shirley speelt in „Anne of Windy Poplars", een film, welke door George Nicholls Jr. wordt geënsceneerd.

Ursula Bloy schrijft het scenario voor de Ufafilm „Die Whisky-Ballade".

zetten

RKO-Radio heeft „Father Damien", een boek van John Farrow, gekocht om te verfil, men. Farrow, een der RKOregisseurs, zal de film naar zijn eigen boek in scène onder productieleiding van Robert Sisk , John Twist schrijft het scenario.

ONZE WEKELIJKSCHE PRIJSVRAAG

'1

'- ?-

.

Vraag vijfhonderd acht en veertig Sedert wanneer is China een republiek? Wij stellen een hoofdprijs van / 2.50 en vijf troostprijzen beschikbaar om te verdeelen onder hen die vóór 21 Augustus (abonné's uit overzeesche gewesten vóór 21 September) goede oplossingen zenden aan ons redactie-adres: Noordcinde 8, Leiden. Op de enveloppe of briefkaart gelieve men duidelijk te vermelden: \'raag 548.

DE OPLOSSING Vraag vijfhonderd vier en veertig Vishnoe is een der drie hoofdgoden der Brahmanen. De hoofdprijs werd ditmaal verworven door: Mevrouw E. M. M. Peters-Stok te Deventer. De troostprijzen vielen ten deel aan: mejuffrouw D. Termeer te Rotterdam; den heer A. J. Palmboon te 's-Gravenhage; den heer W. Caumon te Heerlen: den heer C. Dwarswaard te'Utrecht en mejuffrouw M. J. Putters te Utrecht.

f

on op e innenaats

'«o R.K.O. Radio

i A

AFBEELDING IN KLEUR MULTICOLOUR PICTURE

VAN LEZER TOT LEZER Op deze pagina kunnen onze abonné's, onder dm „Ruilrubriek", gratis een advertentie plaateen, waarin zij iets aanbieden in ruil voor iets anders; Deze plaatsing is geheel gratis, maximaal 10 regels per advertentie. Advertenties, waarin voorwerpen te koop worden aangeboden of gevraagd, woningen te huur worden gevraagd of te huur aangeboden, diensten worden aangeboden, enzoovoort, enzoovoort, worden onder de rubrieken „Te koop aangeboden", „Te koop gevraagd" en „Diversen" geplaatst en berekend tegen S cts. per regel, minimum vijf regels.

TE KOOP AANGEBODEN Te koop : gloednieuwe waschtafels, 1ste keus, 63 cM. met galv. verkoperden spiegel met facet, bak en glazuur gegarandeerd, toiletkraan keur G.W. en monturen verehr., opzet 1ste keus marmer, zware consoles etc. Per stuk ƒ21.—. 3 Jaar garantie, zichtzending door het geheele land. K. K. Korf, Oude Hoogstr. 9, A'dam (C). Tel. 43874. Te koop : wit linnen swagger ƒ4.— ; wollen swagger, geel geruit, ƒ5 ; zw. Suède pumps m. 37, ƒ1.50; im. Suède jasje, okerkleur, ƒ2.—. Helmersstr. 158, Den Haag. vóór 2 uur.

DIVERSEN Vr. v. werkl. m. 3 kind. 4, II en 14 j., vraagt om gezondh.r. ome. denneb. prim, woongel. schuur m. plank, vl., tafel, stoelen, ged. vac. in ruil v. logeergel. in h. huis. Paulussen, v. d. Vennestr. 2, Den Haag. Wie ruilt een Ie kl. tafelbiljart met ballen en queue, z.g.a.n., gekost hebbende ƒ90.—, voor iets anders? A.Meuwese, v. Olmerstr. I, 's-Hertogenbosch. Wie heeft voor mij in ruil voor normaalfilm een pathéfilm ? Jan Hanzenstr. 112-11, A'dam.

RUILRUBRIEK

Wie ruilt mijn z.g.a.n. electrodyn. luidspreker en pickup voor koffergramofoon, heerenfiets, kampeertent, kano of voor iets anders en 127 Volts electromotor voor iets anders? Ampèrestr. 23, Den Haag.

Ik heb te ruilen een splinternieuwe Ka-Be alb. met schroefbladen en een Michel wereldcatalogus 1937 v. postz. van Ned. Indië, België en de Congo. G. v. d. Stoop Jr., Heerhugowaard.

Gratis kunt u gangbare bonnen, die u ni«t spaart, ruilen voor wat u wèl spaart en tekort komt. Bij zending postzegel Insluiten voor terugsturen. Wed. S. v. Zanten, Daniël Wlllinkplein 41, A'dam.

Te koop : groote lampekap met 3 lichtpunten bij T. v. d. Tweel, ElisabethWolffstr. 90-11, A'dam.

i * i-s-^

TE KOOP GEVRAAGD

^i/

sw^C

Te koop gevr. : Vergrootingstoestel voor films 6 >, 9, in alle opzichten verstelb. voor iedere willekeurige vergrooting. Mag. event, zonder lenzen zijn. Br. m. voll. omschr. en uitersten pr., L3uwerecht 88, Utrecht.

„Ziezoo, nou zullen ze je wel weer kunnen herkennen, BUI."

„Schiller's Werke" orig. Duitsche uitgave in 2 geb. din. met gouden titel, ter ruiling aangeb. voor een of meer wetenschapp, werken in de Holl. taal. Ook astrologische werken. Br. m. nauwkeurige omschrijv. aan Joh. Loos, Tuindersstr. 114c, R'dam.

ZU: „Dat was een goed idee van me, om de gramophoon mee te nemen, Jan. Zet nog eens een marsch opl"

Ruilen : 500 v. Nelle, 50 Levers zeep, 200 Patria II, 100 RiemviSbons, 200 Art is Verkade, 1000 Haka, 25 Palmolive, 600 Liga, 700 Hag tegen Wennex, D.E., Klokzeep, Vaca, Tripbons, Hille en anderen. Postz. insl. M. Koning, Heilbronstr. 48, Den Haag.

-&,.■&

AUGUSTUS 1914

Wie ruilt goed radiotoestel met twee gelijkrichters voor een divan of wat anders? Mej. Plug, Rljndijkstr. 54, Leiden.

ABONNÉ'S OP DIT BLAD,

„Pardon, dame, zoudt u een tochtje met ons willen maken, opdat ik een eindje kan gaan roeien met mijn vrouw?"

welke in onze registers zijn ingeschreven en in het bezit zijn van een door onze administratie afgegeven polis, zijn gratis verzekerd volgens polisvoorwaarden: f2000.— bij levenslange invaliditeit; f 600.— bij overlijden; f 400.- bij verlies van een hand, voet of oog; f 75. - bij verlies van duim of wijsvinger; f 30.- bij verlies van een anderen vinger, een en ander ten gevolge van een ongeval.

Vijf en twintig jaar geleden was Augustus een fatale maand. De internationale spanningen, die reeds zoo langen tijd een uitbarsting deden vreezen, waren door den moord op den Oostenrijkschen aartshertog Frans Jozef te Serajewo, tot ontlading gekomen. Na een Julimaand van hevige spanningen, van beurtelings hoop en teleurstelling, volgde in Augustus de eene oorlogsverklaring de andere op, en werd Europa in een chaos gedompeld, waaruit het niet dan met ontstellende verliezen aan menschenlevens en materieele waarden weer tevoorschijn zou komen. Hoewel ons land gelukkig voor het oorlogsgeweld werd gespaard, moest het toch zijn gansche weermacht ruim vier jaar gereed houden om zijn neutraliteit, en zoo noodlg zijn onafhankelijkheid, met de wapens te kunnen verdedigen. Het is — wij herhalen: gelukkig! — niet zoo ver gekomen, maar ons land was — evenals nul — gereed en bereid om zijn hoogste goed, zijn vrijheid, zoo duur mogelijk te verkoopenl Het had daartoe reeds eenige dagen vóórdat de oorlog in West-Europa uitbrak, gemobiliseerdl Wij brengen hier eenige herinneringen aan dezen ook voor ons land zoo spannenden tijd in beeld. Hierboven: Opgeroepen dienstplichtigen uit Amsterdam begeven zich naar hun standplaats. Hieronder: H.M. de Koningin inspecteert in de eerste Augustusdagen de troepen aan de grens in Noord-Brabant. Hiernaast: Op grenswacht.

f Hf

Is het ongeval een gevolg van een aan een personentrein, tram of autobus enz. overkomen ongeval, waarin verzekerde als gewoon betalend passagier reist, dan wordt de uitkeering bij levenslange invaliditeit gesteld op f3000,- en de uitkeering bij overlijden op f 1000.De uitkeering dezer bedragen geschiedt door de NIEUWE HAVBANK N.V. te Schiedam.

vl-.

»••»J

Denk er om bij een eventueel ongeval binnen 3 x 24 uur aan het kantoor der N.V. Nieuwe Havbank te Schiedam daarvan kennis te geven, ook al meent U, dat de directe gevolgen niet ernstig kunnen zijn.

Anders vervalt het recht op uitbetaling.

f ^

^ ö^vafijE-^

ir

'.Sr**, „Mijn vader vpnd hel verschrikkelijk, dat hij vooruitstekende tanden had."

- 2 —

DE BARON; „Een schip. Jan? Het is goed, je moogt het wenken."

Het wereldbemde aquarium van Monaco

Monaco is niet alleen bekend om zijn speelbank en om het feit. dat men er geen belasting betaalt — niet hoeft te betalen, men begrijpe ons goed! — doch het is ook beroemd om het prachtige aquarium, dat men er vindt als een onderdeel van het ook al weer niet minder beroemde Oceanographisch Museum. Het aquarium, dat jaarlijks door duizenden personen wordt bezocht, is het grootste der wereld en het best bevolkte van heel Europa. • van Monaco leeft. Het dier heeft reeds talrijke van zijn medebewoners verslonden, maar het vertoont op bevel ook allerlei kunststukken, o.a. een looping the loop! Tot slot opent het zelfs den bek om de belooning in ontvangst te nemen!

Alles is er op wetenschappelijke wijze ingerichtl tot het welzijn der visschen, waaronder men del meest bizarre dieren aantreft, zelfs de soorten, die op zeer groote diepten in de wereldzeeën leven, en I die men zelden of .nooit in een aquarium te zien] krijgt, om de eenvoudige reden, dat men haast nergens anders kans ziet ze in het leven te houden. Het zeewater wordt door electrische pompen tot| een hoogte van 64 meter opgepompt of door de beweging der golven zelf in de enorme reservoirs gebracht, vanwaar het op de vereischte temperatuur | naar de aquarium-bassins wordt geleid. Voor zoo ver dit in de beperkte ruimte mogelijk is, leven de dieren er dan ook onder ideale omstandigheden, hetgeen tot gevolg heeft, dat zij zich in uitstekenden toestand bevinden en er op aangename wijze oud worden. Een der kostgangers vertoeft er zelfs reeds 27 jaar. Het is de reuzenbaars, die reeds heel wat visschen,! die met hem in hetzelfde bassin leefden, verslonden heeft. Hij is, evenals zijn collega's, een ware woestaard, al wordt hij nog door zijn buren, de| haaien, overtroffen. Het aquarium is niet, zooals men wellicht denken! zou, in de eerste plaats bedoeld als een soort „trekpleister" voor de vele toeristen, die jaarlijks 't miniatuur vorstendom Monaco en zijn vele gelegenheden tot amusement — Monte Carlo! - bezoeken. Integendeel! In wezen is het een wetenschappelijke instelling, indertijd gesticht door Prins Albert I van Monaco ten behoeve van de geleerden uit alle landen der wereld, opdat zij er het benoodigde studiemateriaal zouden vinden voor hun onderzoekingen. Wij reproduceeren op deze pagina eenige bijzonder fraaie foto's, die in het aquarium van Monaco zijn genomen. Ongetwijfeld zullen onze lezers deze exclusieve opnamen op de juiste waarde weten te schatten.

*■ Ook dit dier, dat in vrijheid zoo'n gevaarlijk tegenstander van den mensch is, werd volkomen gedresseerd, zoodat het zelfs naar een in het water gestoken hand komt zwemmen om zich te laten streelen.

•vt

S^i

'-, diezicheveneens door zijn bizarre vormeri i onderscheidt. \ B

De eigenaardige en gracieuze wijze, waarop de rog zwemt, komt op deze foto goed tot haar recht.

Een

onderzeesch landschap, gevormd door anemonen van verschillende soort.

De gewone octopus. Men kan op deze foto goed zien, hoe dit dier zich voortbeweegt.

De vliegende zeeduivel, die wel een verschijning uit een nachtmerrie lijkt.

<J*P&*.

; XII

^ 1

Kanonniers aan boord van een Russischen oorlogsbodem.

Een seiner van de Stille Oceaan-vloot.

Een Russische duikboot op hooge zee. — Volgens recente officieele Russische uitlatingen zou de Sovjet-Unie over meer duikbooten beschikken dan Duitschland en Japan te zamen.

RUSSISCHE VLOOT EEN TWEEDE GEHEIMZINNIGE MACHT Toen wij eenige weken geleden een reportage brachten over het Russische leger, moesten wij dit een geheimzinnige macht noemen, daar immers de militaire experts der verschillende landen het over zijn waarde onderling verre van eens zijn. Ten opzichte van de Russische vloot zijn de meeningen der deskundigen al niet minder verdeeld. Zoowel omtrent het aantal schepen, waarover Moskou beschikt, als over de capaciteit der werven, tast men volkomen in het duister. Zells uit de officieele opsomming, die dezer dagen van de sterkte der vloot werd gegeven, kon men feitelijk niets anders afleiden, dan dat Rusland op het oogenblik, behalve over twee gemoderniseerde slagschepen, welke nog van vóór den oorlog dateeren, slechts kruisers en lichte schepen bezit, al zou het aantal duikbooten het aantal van Duitschland en Japan te zamen overtreffen. Het moge waar zijn, dat deze geheimzinnigheid, wat het leger en de vloot betreft, een sterke troef is in handen der Russische diplomatie, voor het verkrijgen van een algemeen overzicht der krachten, welke op een gegeven oogenblik mogelijk tegenover elkander kunnen komen te staan, is zij allerminst bevorderlijk en de onzekerheid, welke er thans op internationaal gebied in de wereld heerscht, wordt daardoor niet weinig in de hand gewerkt.

DOODE HAND Het gebeurde in Opper-Burma, nu eenige jaren geleden.

OP LEVEN EN DOOD

Maandenlang wai een der meest afgelegen districten het tooneel geweest van allerlei verschrikkelijke gebeurtenissen.

EEN REEKS SPANNENDE AVON. TUREN, NAAR WAARHEID VERTELD

Toen de hevige winter-overstroomingen voorbij waren, hadden de inheemschen op een keer de verrassende ontdekking gedaan, dat er in het grint der rivierbedding goud zat. Nauwelijks was het evenwel bekend geworden, dat er tamelijk veel van het edele metaal uit het water „gewasschen" werd, en dat sommigen zelfs flinke klompjes er van gevonden hadden, of er was een geheimzinnige dief verschenen, die de heele buurt met angst en vreeze vervulde. Nu eens bereikten de politie klachten over inbraak met geweldpleging op 'n plaats mijlen ver stroomopwaarts langs de rivier, waar een soort dorpje was ontstaan van kleine, ruwe hutten, een dorpje, dat bewoond werd door inheemsche goudzoekers. Een anderen keer echter verdween het goud, dat een heele familie na dagen- en wekenlang hard werken bij elkaar had weten te brengen, hèèl dicht bij den politiepost zelf. Een speer, die op geraffineerde wijze door den vloer van palmbladeren werd gestoken, deed den huisvader met een kreet wakker worden, en terwijl het bloed uit zijn wonde stroomde en zijn vrouw en kinderen luid schreeuwend radeloos rondliepen, rukten ruwe handen zijn kleeren open en stalen het hard-gewonnen goud. Een ander maal wisten tastende vingers in doodsche stilte hun weg door een der wanden van de hut te zoeken en gleden met oneindig geduld langs het lichaam van den slapenden man tot zij den kleinen schat gevonden hadden. Indien het slachtoffer zich bewoog, des te erger voor heml Het kostte hem zijn leven. Een ware paniek had zich van de inheemschen meester gemaakt, en Jock Miller, die de functie van hoofd der politie in het bewuste district vervulde, had reeds verschillende keeren opdracht van het hoofd-bureau gekregen, er iets tegen te doen. Maar hoezeer hij er ook zijn best voor deed, hij kon geen enkele inlichting verkrijgen omtrent de identiteit van den dief of van de dieven. Er was iets zóó duivelachtig listigs en dierlijks wreed in de methode, waarop de dader zijn slachtoffers naderde en aanviel, en zooveel menschen, waarvan aangenomen werd, dat zij in contact met de politie waren geweest, waren op zóó afschuwelijke wijze verminkt of vermoord, dat de Burmanen bijna geen woord over hetgeen er gebeurde durfden reppen en zij absoluut onwillig bleken de politie te helpen. Jock Miller nam den gevangene aandachtig op. Vroeger moest deze stellig een ruwe, forsche kerel zijn geweest, maar nu zag hij aschgrauw van bloedverlies, terwijl hij op het pleintje vóór den politiepost lag, met één enkel vastgebonden aan een palmboom. Het zag er niet naar uit, dat hij nog veel langer dan eenige uren zou hebben te leven. Zou hij tot bewustzijn komen, eer hij stierf, en indien dit het geval was, zou hij dan iets loslaten? Zou deze arme, stervende kerel wérkelijk de geheimzinnige dacoit*) kunnen zijn, die het geheele district had geterroriseerd door zulke afschuwelijke misdaden te begaan, dat zelfs de stoere Burmanen bang waren geworden en de inheemsche politie-mannen reeds gesproken hadden van duivels? Terwijl hij de talrijke inheemschen gadesloeg, die zich om den gevangene verdrongen, zoogenaamd om te probeeren zijn identiteit vast te stellen, vroeg Miller zich af, of een hunner niet een of andere waardevolle informatie zou kunnen geven, maar te bang was om te spreken? *) Inlsndiche roover, tot ««n band* behoor«nd.

De gevangene lag met gesloten oogen, klaarblijkelijk zonder eenig besef van het feit, dat er zich een dichte drom menschen om hem heen verdrongen. Zijn kleeren waren met bloed bevlekt, en er was geen spoor van leven aan hem te bekennen, behalve dan dat hij af en toe even trok met den stomp van zijn rechterarm, die in een verband zat. Hij miste namelijk zijn rechterhand... Wel voor de tiende maal boog Miller zich over hem heen. „Hoe heet je?" vroeg hij weer. Behalve dat hij even met de oogleden knipperde, deed niets aan den man veronderstellen, dat hij de vraag had gehoord. „Misschien zou ik hem aan het spreken kunnen krijgen, als u het goed vondt," merkte een inheemsche politie-sergeant op. Maar zelfs in een geval als dit, kon Miller den armen duivel niet overlaten aan de barbaarsche methoden van zijn eigen landgenooten. „Niemand ondervraagt den gevangene behalve ik," viel hij kwaad uit. „En jaag die menschen weg van het pleinl Ze hebben hier niets te maken!" De teleurgestelde menigte verdween mompelend en Miller beval nu dat degenen, die zich als getuigen hadden aangemeld, op zijn kantoor moesten komen. Hijzelf was des nachts afwezig geweest om een onderzoek in te stellen naar aanleiding van allerlei geruchten over onwettige handelingen verder stroomopwaarts, en hij was des morgens vroeg door een looper gehaald omdat er weer een andere misdaad was gebeurd. Dit ' keer echter was een jongeman uit het dorp moedig genoeg geweest om zijn bezittingen te verdedigen. Miller had een belooning uitgeloofd voor iedereen, die bewijzen kon, dat hij de politie in de zaak der dacoits had geholpen, en hij was niet weinig verbaasd toen er een jongen van een jaar of zestien, de held van de geschiedenis, huilend voor hem verscheen. Het bleek, dat hij de hand van den gevangene met een zwaard had afgehouwen, nadat deze 'n klompje goud had gestolen, dat aan den vader van den Jongen had behoord. „Waar had Je vader 't vandaan?" vroeg Miller. „Uit de rivier, Thakin," antwoordde de jongen met trillende stem. „Het was het grootste klompje, dat ooit door iemand was gevonden." „En hoe was het bekend geworden, dat hij het gevonden had?" „Hij liet het aan mijn moeder zien, en die heeft toen aan al haar vriendinnen verteld, dat wij nu rijk waren. Ze kwamen allemaal om het te zien." „Maar waarom heeft je vader het niet op het politiebureau gebracht, om 't te laten bewaren?" „Omdat de Thakin weg was, en hij de eenige is, die net zooveel teruggeeft als hij heeft ontvangen!" Er heerschte na deze woorden even een stilte in het kleine kantoortje, die bijna tastbaar was; toen beval Miller: „Ga verder, vertel hoe de diefstal werd gepleegd!" „Mijn vader sliep met het klompje goud op zijn hart, Thakin; ik hield den heelen nacht de wacht bij hem, met het zwaard in mijn hand. Toen de maan onderging, even voordat het dag werd, hoorde ik 'n geluid tusschen de bladeren alsof er een slang voorbijschoof. Er verscheen een hand tusschen de palm-stengels van den wand; ze raakte mijn vader aan en nam het goud weg. Ik hief mijn zwaard op — zóól — en met één slag hieuw ik de hand af, terwijl deze werd teruggetrokken." „Dat was erg moedig van je," zei Miller. ,,Je krijgt de belooning." Maar de jongen was ontroostbaar; hij begon op-

nieuw te huilen. „Het goud is verdwenen," riep hij. „Alles wat ik heb is de hand!" En toen haalde hij, tot Millers afgrijzen, plotseling de gebalde vuist van den dief tusschen zijn wollen overkleed vandaan! De hand zag bruin, en ze leek wel afkomstig van een of anderen reuze-aap. „Ja, sahib," merkte een gebaarde, inheemsche politieagent' op, „hij heeft die hand even buiten de hut opgeraapt. Ik vond den dief bij de bron liggen. Hij was bewusteloos. Terwijl hij vluchtte, had hij een spoor van bloed achtergelaten." „Maar niemand heeft het klompje goud gevonden," huilde de Jonge Burmaan. „De vrienden van den dief zijn er beslist mee vandoor gegaan. En het was wel honderdmaal meer waard dan de belooning van het gouvernement!" „Het is Jammer," merkte de agent op, „vooral daar de medeplichtigen van den dacoit nu zullen probeeren zich op de familie van den jongen te wreken." Miller voelde zich teleurgesteld. Hij had alle mogelijke moeite gedaan, de inheemschen er van te doordringen, dat zij de politie in hun eigen belang dienden te helpen, maar de ongelukkige ervaring van den jongen zou er zeker niet toe bijdragen, dat zij hun toch reeds weinige geneigdheid hiertoe zouden overwinnen. Hij wilde om een lief ding, dat hij dien nacht niet weg was geweest; misschien zou hij den dacoit eerder hebben gevonden en dan ook iets uit hem gekregen hebben! Nadat hij de getuigen had weggestuurd, schreef hij een uitgebreid rapport van het gebeurde en liet het door een looper naar het station brengen, vanwaar het naar het hoofdbureau zou worden doorgezonden. Twee dagen later stierf de gevangene, zonder een woord te hebben gezegd. Niemand had hem herkend; alle inheemschen waren 't er over eens, dat hij absoluut vreemd was in de buurt. Nauwelijks was de onbekende begraven, of Miller kreeg een telegram van het hoofdkwartier. „Indien mogelijk, stuur dan gevangene naar Rangoon ter onderzoek voor vingerafdrukken." „Het lijkt wel, alsof zij een of andere aanwijzing hebben," dacht Miller. Reeds was hij aan 'n antwoord begonnen, waarin hij vertelde, dat de gevangene inmiddels was overleden en begraven, toen hij zich plotseling de hand herinnerde, die de Burmaansche jongen had laten zien, toen hij hem had ondervraagd. Zou hij de hand bewaard

i*-l

' >

$%>

JT

't

* wtp>

• i

ïï

uwn

s\. **>»

"1

s

)-vi

fcff-A N..

v

■ *

•r v< *

I-, &

hebben? Hij liet zijn inheemsche agenten komen, maar er was niemand, die hem antwoord op zijn vraag kon geven; alleen Ba Tun, zijn bediende, wist te vertellen, dat hij de hand had gezien terwijl ze In de zon te drogen hing. „Net zooals de koppensnellers doen," voegde hij er opgewekt bij. „Die bewaren de afgehouwen hoofden óók!" Deze veronderstelling bleek niet zoo dwaas, want de jongen begon weer te huilen toen hij de hand moest afstaan en ze ingepakt werd om naar het station gebracht te worden. „Nou heb ik niets meer over," snikte hij. „Goud weg; hand ook weg." Later echter had hij alle reden om zich te verheugen, want de commissaris van politie te Rangoon telegrafeerde aan Miller: „Vingerafdrukken herkend als te behooren aan gevangene, die uit Port-Blair is ontvlucht. Klompje goud nog steeds in de hand. Wiens eigendom?"

r

\~i*

p

i,.»

•>^3

*%a^

Aan de reeks terroriseerende misdaden in de streek was nu een eind gekomen, zoodat het wel zeker was, dat de gevangene met de afgehouwen hand, de dader was. De rust keerde weer terug in het district, en ce inheemschen konden er voortaan goudzoeken,

AFBEELDING IN KLEUR MULTICOLOUR ZTURE

zonder angst te hoeven hebben, dat het hun leven zou kunnen kosten als ze wat vonden . . . :

FOTO-NIEUW S

1. Op het Gemeentelijk Sportterrein te Zand voort werden groote wlndhonden-rennen gehouden. - De winnaar Greyhound» A-klasse, „cheerful Bishop", eigenaar J. J. Wories, 's-Grarenhage, tijdens derace. 2. Een moment tijdens den waterpolo-wedstrijd tusschen Nederland en België, te Doetinchem gespeeld, en door België gewonnen. - Hans Stam maakt hel derde Nederlandsche doelpunt. 3. Maurice Chevalier en Richard Tauber hebben elkander te Scheveningen ontmoet. — De beide artlsten in een geanimeerd gesprek. Rechts de pianist van Tauber, de heer Perce B. Kahn. 4. Van de nationale zwemkampioenschappen te Doetinchem. - De voorzitter J. de Vries overhandigt Rietje van Veen van R.D.Z. haar prijs, als eerstaankomende in de 100 meter borst-crawl voor dames. In het midden Betty Groenendijk van R.D.Z., die tweede werd, en naast deze A. Stijl, van Z.I.A.N., die derde werd. 5. De Nederlandsche athleliekkampioenschappen In het Feijenoord-Stadion te Rotterdam. - Finale 100 meter hardloopen, waaraan werd deelgenomen door Baumgarten W. van Beveren, J. Grijseels, Chr. Berger, E. Spaak en Osta. Door een meeningsverschil tusschen de juryleden en de twee eerstaankomenden Van Beveren en Baumgarten, werd de kampioen niet uitgeroepen, doch zal deze door de gemaakte lilm worden vastgesteld. 6-7. De Tour de France. - 6. De Belg Sylveer Maes die den Tour won. 7. De Hollander Antoon van Schendel, die de zestiende étape won voor den Luxemburger P. Clemens.

^%

Ook dit jaar zijn de vierdaagsche internationale alstandsmarschen rond Nijmegen wederom met veel animo „verloopen". Hoewel men reeds den eersten dag op fiksche regenbuien werd onthaald, bleef de stemming er toch goed in, en had het wandelfestijn een uitstekend verloop. 1. Een vroolijk troepje onderweg. 2. Twee vierdaagsche veteranen: Links de 67-jarige A. Groote, rechts de 78-jarige M. Wind. 3 Reeds op den eersten dag waren de regenjassen troef! 4. Dat het pad niet altijd over rozen ging, merkten ook de Tilburgsche politiemannen. 5. Een zeeverkenner, die zich nuttig maakte. 6. Overste H. Bakker reikt het gouden kruis uit aan den heer P. Regtlen van de Amsterdamsche politie. De heer Regtlen liep dit jaar voor den tienden

keer mee. 7. A. Langendïjk, Nederlandsch kampioen schaatsenrijden, nam deel aan de tochten als lid van het detachement der N.V. Koolhoven Vliegtuigen te Rotterdam, en verwierf het zoozeer begeerde kruis, terwijl zijn ploeg eveneens den groepsprijs veroverde

.DE GIER A*>i. 2£vu>£2*tiU<ß

„DUS JIJ

##

GEAUTORISEERDE

Op «n

avond heeft er in New

York een autobotsing plaats.

„Heeren!" zei Havik. „Neem me niet kwalijk, dat ik stoor" Hii hep naar het bureau. „Uw secretaris vertelde my. dat u in gesprek waarnaar hy ze. me niet. dat het met myn besten vriend inspecteur Pk knm r,S- V™ eC1hter b,Ü- ,,at hy 'ballig hier is, Want Een ik kom bespreken raakt zoowel hem als u. En het is zóó belanS en dringend, dat ik maar zoo brutaal ben gefeest o uit i Sf

Ro J "., BV"ïeDd Staat- Een d'r a9en,cn h«f' '» den verdwenen man Pudge Rogers herkend en men vereenzelvigt hem nu met „De Gier'- een massa-moor denaar. Pudge Roger, begeeft zich naar de woning van den om heT 1"™«-

n ,e Ik r hl vanene,H T'^ ^ ™ ™»zou ^"iéTdlul in huis huis vallen. Ronduit gezegd,Y^ commissaris, ik graag willen da u inspecteur Booker order gaf zyn mannetjes uit d^omgeving

ebTken'Äu T" v" "^^ m" *"<* " v66r geweest. De safe "opLDe Te er ma' L, ' P0 """ ,Ve"th')"t- "«"' hij de vlucht en ontkom, in een Li. pohtie 1 Tin ,, nVk"n's J™' ™°°' Damion Havik, een - in de oogen der 9UUr he ladTJ" ' d,C t''116' h'iila " Zi*n als Pud^ ROB"»- H»vlk is den lch«n wél,, ^ H"^ 'n,ell'9'"t" misdadiger, die door allerlei manipulaties k d diC de fr.s'en n zijn geweten T? "eks "P^'-bare moorden van den laatsren Ti.d tijd op heeft. "■

aSS,s,ent in L

"

Ziin

" " " "-

" '' <^ - - -

h^ wlJr" /'TU™ u - Gedurende een oogenblik leek het wel alsof hy een beroerte van drift zou krijgen U^lk.T^ ■i' ••rUl« n.ooier...." ZUn V,ng0r van zijn jas " "'" (lcnkt'et'1'Ji« stofje van den lapel

-ebb'en

\W h'H1" J0/1 "alm,rUik erg brutaal, hè, Booker?" zei hy kalm „Maar het gaat hierom, commissaris: uit bepaalde omnerkin^n Hi« inspecteur Booker zich heeft laten ontvaÄel^k^ ä\

i u,0

d»^' I !" ' "P *'* ""*' ^ «'"«, overkomt Havik cèn.ge dagen later een verkeersongeval. Het blijk, da, ook di, he, werk van den Gier isde ,tuunnr.cht.ng van Havik, auto is n.1. opzettelijk defect gemaakt. Zoowel hij al, -un assistent worden echter als door een wonder gespaard. Havik begeeft z.ch

ÏiePn 'r"Mnrai,g ,etVrker U1, hetzelflk'"

Saa 'iZ'f WRarldC koPS,U1kk" ui' d' onderwereld elkaar ontmoeten' en tref, daa, mspecteur Booker aan. die zich heeft vermomd als ..Hertog Weiler" een van Hav.k, helpers. Havik herken, hem echter dadelijk en al, Evelyn Dwan versch.jnt door Booker naar he, café gelokt, maak, hij den inspecteur en rHn 0n chad i k hér;: 1 "A !1 ," L - — — het me,sje. waarop hij inmiddels vé lield 1, geworden, de vluchi. Booker heeft een langdung onderhoud me, zijn chef. waaruit blijkt, da, hij er Hav.k van verdenk, he, hoofd van een „„gebreide misdadigersbende te zijn terwn'Ha^ Evdy° . D"a" ^^ """"^ Hij kan echt'er nie,, b wi, en ,erw,,l Hav.k bovend.en een prachng kloppend alibi heef, door Sena,or S ainbrook. een invloedrijk persoon.

rr-eker, begrijp ik dat. Maar hel is zoo verduiveld moeilijk om f,/ii^ dien Havik en zijn medeplichtigen iets te bewijzen! Neem mi bijvoorbeeld dien Stainbrook. U erkent zelf, dat zijn woord in iedere rechtszaal geaccepteerd zou worden. Tóch moet te oordcelcn naar de manier waarop hij liegt om Havik te beschermen, een lid van de bende zijn. Ik weet, dat Havik een meester is in de vermommingskunst. Dat by en Pudge Rogers één en dezelfde persoon zijn, kan met worden ontkend. Geen twee vingerafdruk. l1 iZUI! huifde en toen ik daarom tot de ontdekking kwam, dat de beide afdrukken klopten, wist ik, dat zij van één en denzelfden man waren. Hij aarzelde een oogenblik, en vervolgde toen„Havik, vermomd als Pudge Hogers, roofde de safe van Ayres leeg Waarom. Omdat hy dien bezwarenden brief wilde terughebben, nadat hij te weten was gekomen, dat de politie in de zaak gemengd was. Maar hoe kan ik dat bewijzen, als menschen als Stainbrook hem de hand boven het hoofd houden? Ik heb lederen voorzorgsmaatregel genomen. Ik heb zijn telefoonlijnen afgelakt en ik laat zijn huis bewaken. Toch krijgt hij op de een of andere manier allerlei inlichtingen, ofschoon ik niet kan begrijpen hóe Gisteren deelde „Hertog" Weiler, een echte schurk, mij niede, dat hij Havik bu Langen Tom zou ontmoeten. Ik ging in de plaats van den „Hertog , na mij zóó te hebben vermomd, dat ik op hem leek Ik was er precies op den afgesproken tijd en dacht wat fe weten te zullen komen. Ik durf beweren, dat alleen de duivel en Havik mijn vermomming konden doorzien. Ik had er twee uur aan beÜ , ". V^. ?nldekte hli het. zoodra hy binnenkwam! Intusschen had ik Miss Dwan laten telefoneeren om haar te doen weten, dat Havik ernstig gewond was en haar wilde spreken. Om het wat geloofwaardiger te maken, zei ik, dat de plaats waar zij hem moest ontmoeten, met geschikt was voor haar om er alleen heen te gaan en dat ik daarom twee van mijn mannetjes zou sturen om haar te vergezellen Ik meende, dat wanneer ik hen eenmaal by elkaar had, ik wel wat meer te weten zou kunnen komen en dat ik haar dan zou kunnen arresteeren als zyn medeplichtige. Maar Hy aarzelde een oogenblik, wat beschaamd. „Ja, chef. hy wist te ontkomen en haar met zich mee te nemen " zei hy eindelijk. „En dit ondanks het feit, dat ik de heele omgeving zoo dicht had afgezet, dat er om zoo te zeggen geen vlieg dóór kon. Het is een duivel, mynheer, werkelijk, het is een duivel! Niet meer en met minder, hn nu vraag ik u, als man tegenover man, wal moet ik nu doen? Voordal Leverage kon antwoorden, werd er luid op de deur geklopt In antwoord op zyn „binnen!" ging de deur open en trad Havik binnen. Bookers groote handen klemden zich vast om de leuningen van zyn stoel tot de knokkels wit door zijn huid schenen. Hy werd vuurrood, en zyn oogen keken den binnenkomende onheilspellend nan Poen sprong hij overeind, lerwyl hy zyn vuisten balde en zwaar en hijgend ademhaalde.

P'^nen opTS^

Sta P naar voren

velband iTh , K I3" "" aC'n"- Ev<-lyn Dwan' wi" -»ededeelinsen. Tn Wal er W'e rf' . tl'"'13* ""^"Sdotn r.jzen tegen haar stiefvader. Walter Ware. d,e een halfbroer was van WilKard Ayres en zijn eenige erf0 AyrCS d00r de Gi 9 9 d i 9 d 9 21

Ze S,Uren mUl1

^ïze rdew'ar^"^ * ^'^

zn^Ha^rl" T9^ VJr''d,li HaVik CCn P09"19 0ra '■»P'Cteur Booker in z.jn, Hav.ks, hul, den dood te doen vinden door den beet van een gifslang.

d^r^oU :.

VERTALING

De toeaesnelde

b0tSln 9 Uit deh au,0 den d„ H na 9«lingerd lijn. Een der omstande« herkent J »„„M?1 •(.'V'18' de a9tnten " 0p- dat h" hi" Seen ongeval, doch «n moord betreft Wanneer men hem nadere bijzonderheden wil vragen blijkt h« echte" ongemerkt verdwenen. In den auto vindt men nu een kaartje, waarop de kop van

ie,na nd 0m

,

kort

Z(n,

Wille,1

te

gaan:

arresteert die zch <,oeI ^ P^ies

n,ün

HÜ , g e n briefJC OP hct ,^eal, van ik I eest uu dB' R^P, maar '" commissaris. „i.ecsi dit Booker eens voor,"^zei hy laS (k> ( )m ,is <.,.;; MI" "' " si'ris. „de stad is niet groot genoeg voor sterven'" een (,Hr- Jt" ^(lr"vi«h^d verveelt me Je moei Tul

/ülfgeS^Zelr^111 ^ e", "i,(l-kki"« -" "iet-begrypen op .nerkte^'tlat'op0' '' ^ ^"^

b

^P

Wal
beleekent,"

„Ik kreeg dit briefje vanmorgen," verklaarde Havik. Booker zal sschien zeggen, dal ik het zélf heb geschreven, maar ik geef u 3 d 0rd ten ZXr—dal Tl dit diT.^. """^e nog ietsbrencenvoor u neitiKcnt met '' zoo ^ is. r Om meer bewyzen bij te

fê l^n^'f^ Cr e!n P0^ng on^rnonien, een aanslag op m^n ïfven e plegen. Je man, die my gevolgd is in de Dodge, zal je wel vertellen B9oker _ als hy het nog niet gedaan heeft - dat ik meVnUin auto e , heb öeKe venPardat dateik n{nn?.T^ .- groole «<*" zult toe™ acrobV moSn oegevcn, met zoon ezel ben,^Ifs dat jy ik dergelijke lische toeren zou uithalen alleen om jóu een pleziertje te LSen

,er 0ek hee , FnH ^ episode / irije de nd.en

uii c

* rzen'

,lat er aan h

et «tuur was glknoeld'

van de Fer de lance nog niet aan den commisé ebt Ver,cld Z U je <J t nu kunnen doen ^ML . ' ? ? Het zal hem bewijzen dat ik met maar wat zeg, als ik beweer, dat myn leven in gevaarTs " Booker begon onrustig te worden. «evadr is. ginget z^igen'o^' ^ ^ "^ ^ 8

1

a 1 stubIief,

hcm

"^

een

handbewe-

Hi

s.rh^i'k'wil^R ?' ' . . • er is mijn aanbod, comtniser een Ik Jl H.. r T nia^ne,n '^»««^kt, die my achtervol-' gen. Ik wil dal die man, die zichzelf „De Gier" noemt, en die mii uitdaagt, de kans krijgt my Ie dooden. Ik ben vooraf gewaarschuwd Z«n poging my te dooden zal mij misschien een idee g^venwk hét dan ,e Weten trenTzrÖe ^ j**voor binnen kom^ ikomtrent zyn bende. "A Als 'itegenprestatie deze gunst garandeer u

afgeSrrokënf?",na,,e '"^

BKNT „1»K GIKK, HÊV" ZKI

HAVIK PEINZEND.

te dee,Cn die ik

™l ^nln'^Tu^

Leverage knikte. „Booker zal zijn mannen direct terugtrekken, zoodat je de volkomen vrije hand heb{," zei hy Aiïnaar Clet" P^t^tferde Booker, „u zult u toch zeker niet door dien.... eh.... dien kerel beet laten nemen? Hy nielTerderTéSgaaeneragC VerZ0Cht hem met een *ch'™V**" W hand „We zullen met u samenwerken, majoor, op de voorwaarde die u hebt genoemd. Jy, Booker, neemt je mannen oogenbüffljk we« Indien de majoor gedood wil worden in die krankzinnige «esSdems, dan is dal zyn zaak, niet de onze. Je hebt zelf gezeRd dat z fn dood ons departement een hoop moeilijkheden zou bespaÄnl» " Met een woord van dank trok Havik zich terug, Booker achterlatend lerwyl hy den commissaris probeerde aan het verstand te brengen, dal deze de grootst mogelijke dwaasheid had blgaan • HOOFDSTUK X. Havik ontmoet „De Gier". Havik liep op zyn gemak naar zijn auto, waarin Small on hem te wachten. Een prachtige auto, het onderscheidingsteeken van Engelsche gezantschap op de beide portieren, schoot plotseling ruischloos naar het trottoir. De chauffeur in uniform sprón« uit en haastte zich naar Havik. "»uurin sprong

zat het «e er er

„Majoor Havik," zei hy, hijgend, „Sir Henry Manners! Hij heeft geprobeerd u aan de telefoon te krijgen, maar hy is er niet in geslaagd. Hy heeft me hierheen gestuurd om...." Havik knikte. „Wat is er aan de hand met Sir Henry?" vroeg hij. „Ik weet het niet, mynheer! Ik weet alleen, dat hij erg graag wil, dat u direct bij hem komt...." Havik wendde zich tot Small. „Ryd naar huis en wacht daar op me, als je wilt," zei hij, lerwyl hy in den wachtenden auto van de Engelsche ambassade stapte. De chauffeur sloot het'portier en de groole wagen gleed weg van het trottoir en volgde den verkeers-stroom. Nauwelijks hadden zij het Hoofdbureau van Politie verlaten, of Havik werd zich bewust van een zacht sissend geluid. Het leek wel alsof het ohder de bank uitkwam, waarop hy zat. Hij bukte om een onderzoek in te stellen. Toen hy zich vooroverboog, maakte een gevoel van duizeligheid zich van hem meester. Hij gleed van de bank en kon zich nog net bijtyds grijpen om een ernstigen val te voorkomen. Vaag, als door een mist, zag hij hoe de chauffeur naar hem keek door de ruit aan den voorkant van den auto. Hij begreep dat hy in een val was gelokt — hij, wist dat er ergens in den auto een met gas gevulde cylinder lag, die zijn inhoud in zyn longen dreef en dat de chauffeur den cylinder mei zyn voet bewerkte. Hij verzamelde al zijn wilskracht en deed een woedenden aanval op het portier. Maar zyn pogingen waren vruchteloos en de chauffeur, die blijkbaar geen enkel risico wilde loopen, drukte op een knopje. Een aantal verborgen paneelen gleden naar beneden vóór de ruiten, het inwendige van den auto'voor het gezicht verbergend en hem tegelijkertijd veranderend in een ware gevangenis. Gedurende een tyd, die wel een eeuwigheid scheen, ofschoon het in werkelijkheid slechts eenige seconden waren, vocht Havik tegen de dampen, die hem van zyn bewustzijn beroofden. Zijn hart ging te keer als een stoomhamer. In zijn ooren raasde een geweld als een machtige branding. Zyn handen leken zonderling zwaar, zijn beenen een last, te geweldig om ze op te tillen. Langzaam zakte by in elkaar. Toen gleed hy als een blok van de bank en bleef stil op den grond liggen. De chauffeur draaide zich weer om en keek opnieuw door de ruit in het donkere intérieur van den auto. Hy drukte op een knop en gedurende een oogenblik schitterde er een helder wit licht in den auto. Zijn blikken rustten op de bewustelooze gedaante op den vloer. Toen, met een tevreden glimlach nam hy zyn voet weg van het knopje en zette het mechanisme af, dat den toevoer van het gas regelde. Hy stuurde den auto uit het verkeer, en verdween in een zijstraat. Een koele landwind blies door de open ramen van den auto toen Havik, die langzaam tot bewustzijn terugkeerde, zyn oogen opende. Hii lag nog steeds op den vloer van den auto. Hy deed alle mogelijke

moeite zich te herinneren wat er was gebeurd. Toen, terwijl de frissche lucht zyn hersens helderder scheen te maken, kwam de herinnering terug. Hy probeerde op Ie staart. Zyn hoofd was helder, maar zijn edematen waren zoo zwaar als lood. Hij merkte, dal er geen geraas van eenig verkeer viel te hooren. Af en toe streek er een laaghangende tak angs den auto en hy wist hierdoor, dal hij ergens buiten de stad was. Na eenigen lijd voelde hij, hoe de auto een soort laan in reed. Hy zag de groene boomen aan weerskanten en begreep uil het feit, dat de laan slechts zeer smal was, dat zy zelden door auto's werd gebruikt. Plotseling stopte de auto. De chauffeur sprong er uil en opende het portier. Hy boog zich naar binnen en bedekte Haviks oogen met een zwarten doek. Toen hoorde deze hel geluid van gedempte stemmen. Hen oogenblik later werd hij uil den auto gelild. De verdooving had hem zóó verzwakt, dat hy niet in staat was eenigen tegenstand te bieden, of alleen op zyn eigen beenen te staan. Klaarblykelyfc waren cfegenen, die hem uit den auto tilden, hiervan op de hoogte, want hij werd aan lederen kant door iemand ondersteund. Terwyl zyn voeten over den grond sleepten, droegen zy hem een gebouw binnen. Ze gingen een laag steenen trapje op — Havik kon dit aan hef geluid van hun voetstappen hooren — om vervolgens door een of andere opening te gaan. Een deur werd achter hen gesloten, en Havik hoorde het knarsend geluid van scharnieren en grendels. Toen voelde hy, hoe hy een hooge trap opgedragen werd. Na een poosje hielden zy stil voor een andere deur. Een van hen klopte zachtjes. Binnen in het vertrek werd cr eveneens geklopt. Drie keer werd dit signaal gegeven. Toen ging de deur open. Hij hoorde het geluid van fluisterende stemmen. Hy werd een paar passen naar voren gedragen en toen in een stoel neergezet. Een moment later werd de doek van zyn oogen weggenomen. Hij bevond zich in wat een spelonk of grol scheen te zyn. De zoldering en muren waren van steen, terwijl de vloer van gladde tegels was. In gedraaid ijzeren luchters, die tegen de muren hingen, waren kaarsen gestoken, die voor hel schemerige licht zorgden. Havik zat alleen aan een kant van het vertrek. Aan den anderen kant van de spelonk, en recht tegenover hem, zat een gedaante op een steenen platform. Het lange zwarte kleed, dat de gedaante droeg, en dat wel een py leek, hing tol op den grond neer. Zyn gezicht was heelemaal bedekt met een zwart masker, waarin slechts twee kleine spleetjes zaten, waardoor de oogen glommen als twee stukjes zwarte kool. Zelfs de handen waren in zwarte handschoenen gestoken, als om mogelijke kenteekenen te verbergen die de identiteit zouden kunnen onthullen. Naast hem, aan lederen kant, stonden steenen banken. Op deze zaten een twaalftal gedaanten, die op precies dezelfde wyze waren gekleed. Gedurende verscheidene minuten werd er geen -woord gesproken. Zwijgend zaten de in het zwart gehulde gedaanten hun gevangene aan te kijken. Eindelijk hief de man, die op het steenen platform zat, zyn hand op. „„De Gier" brengt den Havik zijn groeten," zei hy, met een lage diepe stem. Met moeite slaagde Havik er in zijn hoofd op te tillen. „Dus jij bent „De Gier", hè?" zei hij peinzend. „Ik wist dat het jouw werk was, op hetzelfde moment dat ik in den auto stapte en begreep dal ik in een val was gelokt. Het was myn eigen schuld; ik had op myn hoede dienen te zyn, maar ik had niet verwacht, dat je al zóó gauw zou toeslaan." „De Gier" knikte. „Je hebt myn brief dus gekregen?" zei hy. „Ja. Zooals je waarschijnlijk al wel weet, 'ben ik direct naar het Politiebureau gegaan om te vragen, of zij hun mannetjes voor myn woning wilden wegnemen, opdat ik my alleen met jou zou kunnen meten. Ze stemden er in toe. Maar, zooals ik reeds zei, je sloeg toe vóórdat ik er op verdacht was."

J

— 12 -

- 13 ■■

(Wordt vervolad)

DE PRIJSWINNAARS

OPLOSSINGEN ZOEK EN VIND 26 JULI OPLOSSING KRUISWOORDRAADSEL

1

2

3

m1 1 ■ ■■ ■

5

6

10

ii

12

15

K A H € G€ 1 N A A K £ L A

B£ € T +H O V € N V € R D 1

L € O R A € N

S N R T L N G

OPLOSSING WOORDKETTING denkelijk lijkgaren rentenier

nlerzlekte tegenaan aanbieden

denderen renpaarden denkelijk

OPLOSSING TEEKENINGENRAADSEL rijden (tig. a, b, C d, e) boenen (slaat op niets) licht (fig. t, g, m) trappen («g. b, d) laden (slaat op niets) prikken fig. 1, j, k, h steken fig. l,j.^, i.h

DON AMECHE

1

22

23

2^

27

30

33

19

Verticaal:

HM 24

25

29

31

54

Horizontaal. dik touw lijst bergplaats persoonlijk voornaamwoord rustplaats insect boom toestel om de beweging van iels te vertragen

17. 18. 19. 20. 23.

dun eind hout muzieknoot muzieknoot groei knaagdier

25. 27. 28. 30. 32.

1. gereedschap 2. klinkend voorwerp 3. verzegel-gerei 4. festiviteit 6. jong van een schaap 7. kleefmiddel 11. lidwoord 13. jongensnaam 14. en anderen 16. scherp voorwerp 17. vod 20. luchtgesteldheid 21. deel van een wiel 22. muzieknoot 24. meisjesnaam vierkante vioersteen weinig samenhangend muzieknoot fraai gemeente in Gelderland

In deze puzzle moet ge de namen van de hier afgebeelde voorwerpen opschrijven. Wanneer ge dit gedaan . hebt, neem ze dan twee aan twee, A en B enC en D enz. Van elk paar moet ge dan een zeker aantal letters nemen opi vijf andere woorden te vormen, waarvan de leiddraad hieronder is gegeven. Doe als volgt: tafel 1/5 d.w.z. één van de vijf letters (a) = (a) en ladder 3/6, drie van de zes letters (der) = (b) Ader. Dit beantwoordt aan de gegeven omschrijving.

h

t

A

OPLOSSING DIAGONAALRAADSEL

[M 1

N S K K A Z A K V A R € N L € IF 1 |L|€ N D *, MARIE EN KAREL

n

i

Dan hoofdprijs van de filmpuzzle verwierf:

ir m

De troostprijzen vielen ten deel aan: x

s

VA/ z

'- 3

J

GETALLENRAADSEL

4Ï

r

6

77

-i

V \ V . A 10 A•-ii / / V Jr ■9

15-i L

14

A

/

^

12-

15-i

L

R

mevrouw Bruens, Amsterdam; mejuffrouw B. v. Holten, Rotterdam; mejuffrouw I. Timmermans, Katwijk aan Zee; den heer C. A. van Laar, Amsterdam; " den heer A. J. Simis, Amsterdam; den heer P. v. d. Grind, Rotterdam; den heer Th. Putters, Schiedam; den heer Jansen, 's-Gravenhage; den heer G. H. Peerbolte, Rotterdam; den heer J. P. de Ruller, 's-Gravenhage.

uiteinde der spieren restant voertuig in het jaar orgaan plant overvloedig kleur verdriet gedeelte gril hard van toon gewicht kleine stad menschenmassa deel van een hand

ONZE PRIJZEN. Voor goede oplossingen van iedere puzzle, rebus, probleem, enzoovoort, stellen wij een prijs van ƒ2.50 benevens vier troostprijzen beschikbaar. In totaal dus deze week 5 prijzen van ƒ 2.50 elk en 20 troostprijzen.

ONZE [N -FILMPUZZLE

—

1

Het kruiswoordraadsel uit ons vorige nummer plaatsen wij op deze pagina nogmaals, aangezien er, door een abuis van den zetter, bij de eerste plaatsing niet de letters op waren ingevuld, die ter controle moeten dienen, zooals bij de opgave was vermeld. Wij verzoeken onze abonn é's deze letters dus te willen aangeven op de figuur, zooals die werd geplaatst in de vorige aflevering, en ons de oplossing van de puzzle alsnog te zenden, tegelijk met de oplossingen van dit nummer.

- 14 -

r

HM

L

de heer v. Mansom, Utrecht.

RUITENRAADSEL

ai L ■ 0 ■D ■

K ZLITTI JP

De troostprijzen konden worden toegekend aan: mejuffrouw B. Tröger, Zutphen; mejuffrouw R. Otgaar, Arnhem; mejuffrouw A. Roselaar, Amsterdam; mejuffrouw J. Bethe, Zuidland; mejuffrouw C. d. Vries, Sneek; den heer A. Meyburg, Rotterdam; den heer A. P. J. Nieuwenhuizen, Utrecht; den heer H. Zebbe, Warnsveld; den heer Z. G. Tabak, Almelo; den heer L. Tröger, 's-Gravenhage; den heer W. Siegers, Hillegersberg; den heer H. v. d. Rijt, Megen; den heer M. Tazelaar, Rotterdam; den heer J. Bloem, Delft; den heer A. Gerritsen, Doetinchem; den heer W. Mlkkers, Loosduinen; den heer E. Wesselius, Tilburg; den heer C. E. Huygens, Amsterdam; den heer J. B. G. Stenacker, Amsterdam; den heer C. J. de Haan, Veendam.

4. korst van deeg ( g en h) 5. wal in druppels neervalt (i en j)

K

■D

mevrouw M. Kulk, Vlisslngen; mevrouw Wasseur, Amsterdam; mejuHrouw T. Nooren, Princenhage; mejuffrouw C. Bijl, Barendrecht; den heer H. G. Wlggelaar, Nijmegen.

3. geraamte (e en f)

KRUISWOORDRAADSEL uit No. 27 (29 Juli'39)

■■

De hooldprijzen werden deze week verworven door;

1. doorgang in de aardkorst (a en b\ 2. een vrucht (c en d)

5

OPLOSSING FILMPUZZLE (WOORDRANG SCHIKKINGS RAADSEL) drijver overkant naderbij aardbel machtig eierschaal cement hinderpaal evenaar

■w

■ ■ ■ ■ ■ 1 "■ 21

26

5. 7. 8. 9. 10. 12. 14. 15.

9

16

20

26. muzieknoot 27. lijn waar twee vlakken elkander begrenzen 29. meisjesnaam 30. thans 31. behoudens vergissingen (Latijn) (afkorting) 33. reeks woorden 34. wapen,

4

■

7

13

18

OPLOSSING LETTERPAAR. RAADSEL

TEEKENINGENRAADSEL

KRUISWOORDRAADSEL

Gevraagd vijftien woorden van zeven letters, die elk de letter N lol eindletter hebben.

In de middelste rij, van boven naar beneden gelezen, leze men het woord, waaruit de elf woorden, van links naar rechts gelezen, afgeleid zijn. Voor het eerste woord zijn elf letters gebruikt, die genummerd zijn van 1-11. Om u op weg te helpen, willen wij u nog vertellen, dat de vierde rij van boven een werkwoord is, dat beteekent: in stand houden en dal voorkomt in de Hollandschc vertaling van de wapenspreuk Hpr Oranies.

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. ' 9. 10. 11. 12.

zangstukje van bepaalde soort spoeden een andere richting nemen met roest bedekt worden hel tweede ontbijt gebruiken gelijkmaken zijn stem uitbrengen lijn van hel dieplood hel anker laten vallen etende ledigen. stralen spoeden

13. maaltijd houden 14. verkwisten 15. opslaan De bcginlcllcrs van elk woord vormen den naam van een filmster.

tezamen

Wij stellen een hoofdprijs van ƒ 2.50 en tien filmfoto's beschikbaar om te vcrdcelen onder de goede oplossers. Antwoorden in te zenden vóór 16 Aug. aan Dr. Puzzelaar, Woordeinde 8, Leiden. Op enveloppe of brielkaarl a.u.b. duidelijk vermelden: Filmpuzzlc 16 Aug. Deze puzzle kan tegelijk met de andere ingezonden worden, doch liefst op een apart velletje papier.

- 15

DE OPLOSSINGEN op de in dit nummer voorkomende puzzles, enzoovoort, gelieve men vóór 16 Aug. in te zenden aan Dr. Puzzelaar, Noordeinde 8, Leiden. Op enveloppe of briefkaart vermelde men duidelijk: Oplossingen Zoek en Vind 16 Aug.

Sara Maden.

Alan Marshal én FIOMIK« We«. Una Merket, Ann Rutherford, Mary Howard en Metro Goldwyn Mayer-film Norm« Pag« Gertie Robbini Patricia Pag* . . Mary Forbai . . Dr Stephen Malford Robert Mallland .

Florence Rica Una Merkel Ann Rutherford Mary Howard Alan Manhal Kant Taylor

Enpraif . . Mln Tobiai . Mill Benneth Dr Phlllpi. . Or Sldnay .

Florence Rice.

■■:s:

'4

Rolverdeellng Buddy Ebian Jeiiie Ralph Sara Hadan Phillip Tarry . Tom Neal

Norma Page (Florence Rice) komt In het Maltland-Zlekenhuls als leerllngverpleegster met het vooropgezette doel er een rijken echtgenoot te vinden lusschen de dokters of de patiënten. Haar jongere zuster Pat (Ann Rutherford), die haar aanbidt, wordt verpleegster in dezelfde inrichting. Tot den leerlingencursus behooren ook Mary Forbes (Mary Astor), die het brood moet verdienen voor haar vijfjarig dochtertje, en Gertie Robbins (Una Merkel), wier eenlge am-

bitie is, dat zij behoorlijk eten heeft en een dak boven haar hoofd. Door allerlei kleine vrouwelijke listen weet Norma de aandacht te trekken van Stephen Melford (Alan Marshal), een bijzonder kundigen jongen chirurg, en tevens een Idealist, die liever de wetenschap dient dan voor zichzelf een lucratieve praktijk op te bouwen. Dit alles tot groote teleurstelling van Norma. Voor het eerst maakt zij werkelijk indruk op hem, als zij op verontwaardigde

KB

wijze haar collega Mary verdedigt, die flauwgevallen is gedurende een operatie, terwijl zij bovendien juffrouw Tobias (Jessie Ralph), een zuur en eeuwig vittend Vrouwspersoon, ongezouten de waarheid zegt. Norma, die gepikeerd is, omdat zijn werk altijd tusschen Melford en haar staat, krijgt ruzie met hem en besteedt haar aandacht van dien dag af aan Robert Maitland, den zoon van den president van het ziekenhuis-bestuur. Maitland heeft een wond in zijn schouder, ten gevolge van een revolverschot, dat een danser in een nachtclub op hem heeft gelost. Om hem te kunnen verplegen verwaarloost Norma een anderen patiënt. Mary neemt hiervoor de schuld op zich. Het resultaat is, dat men Mary haar vacantie ontneemt, zoodat zij haar kind niet kan bezoeken. Norma begrijpt zelf heel goed, dat zij egoïst is geweest, maar zij neemt zich voor, Mary haar verontschuldigingen aan te bieden, zoodra zij terugkomt van een zeereis op Maitland's jacht. Gedurende dezen trip echter wordt het haar duidelijk, dat Pat, haar jongere zuster, die haar vergezelt, genegenheid heeft opgevat voor Maitland en dat de jongeman deze gevoelens beantwoordt. Norma is gedesillusionneerd, maar besluit zich op te offeren terwille van haar zusje. Zij keert terug naar het ziekenhuis, nog voordat haar vacantie om is. Daar hoort zij »ot haar ontzetting, dat een krankzinnig geworden patiënt Mary jit het raam heeft gegooid en dat zelfs de knappe chirurg Mel'ord haar leven niet heeft kunnen redden. De andere verpleegsters egeeren Norma, daar zij maar al te goed weten, dat als Mary liet hèèr schuld op zich had genomen, deze nog in leven zou :ijn en van haar vacantie zou genieten. Norma schrijft een brief aan het bestuur van het ziekenhuis, vaarln zij haar fout bekent erv haar berouw betuigt. Zij is juist 'an plan haar ontslag te nemen en bereidt zich voor op haar •ertrek, als er telefonisch oogenblikkelijk hulp gevraagd wordt bij Jen treinramp. Er is een brug weggeslagen en een trein is in de rivier gestort. Alle dokters en verpleegsters worden gerequireerd in moeten zich naar de plaats des onheils begeven. Juffrouw obias beveelt Norma om eveneens te gaan. Bij haar pogingen om de passagiers uit een wagon, die geleeltelijk onder water staat, te redden, verdrinkt Norma bijna, oordat er een dam in de rivier doorbreekt. Melford, dien zij >ezig was te helpen, is degene, die haar behouden aan wal brengt n haar leven redt. Bij de promotieplechtigheid van de oudere verpleegsters, tot 'vie Norma nu is gaan behooren, wordt zij gedecoreerd voor Haar moedig gedrag. De prijs wordt haar uitgereikt door Melford... Maar zij speldt de verworven medaille op Mary's verpleegstersiuts, die bevestigd Is aan de plaquette, waarop de namen vooromen van . de verpleegsters, die gedurende haar diensttijd zijn aestorven. Het is haar overtuiging, dat Mary de belooning heeft erdiend , . .

Kent Taylor, Florence Rice en Ann Rutherford. Het treinongeluk.

OVERGOOIERTJE EN LUIERBROEKJE VOOR BABY Leeftijd circa 6 maanden

Materiaal: ca. 125 gram lichtblauwe en ca. 50 gram witte babywol, 2 breinaalden No. 3, 1 haakpen No. 3, 6 witto-knoopjes, ong. 35 cm lichtblauw zijden lint. Maten: overgooiertje: lengte 38 cm, luierbroekje: 22 cm. _ Bij het patroon van het overgooiertje zijn 25 steken en 35 toeren ca. 10 cm. lang. OVERGOOIERTJE. Wij breien eerst den lichtblauwen ondergrond, waar dan later de witte deelen op gehaakt worden. Voorpand: Wij beginnen aan den onderrand en zetten 100 steken op. Ie toer (bovenkant van het werk): x 1 recht, 1 averecht, vanaf x herhalen. 2e toer (achterzijde van het werk): het patroon verspringt. De in den vorigen toer recht gebreide steken worden wederom recht gebreid, de in den vorigen toer averecht gebreide steken worden wederom averecht gebreid. len en 2en toer afwisselend herhalen, totdat er 8 toeren gebreid zijn. Vanaf den 9en toer breien wij op den bovenkant van het werk steeds recht, op de achterzijde averecht. Op deze wijze gaan wij door, totdat er 92 toeren (vanaf den opzetrand gerekend) gebreid zijn. 93e toer: De eerste 6 en de laatste 6 steken gewoon breien, boven de overige steken telkens

2 steken tot 1 rechten steek samenbreien. Aan het eind van dezen toer hebben wij 56 steken op de pen. ■ Vanaf den 94en toer tot den 102en toer breien wij in het patroon van den 1 en tot 8en toer. Vanaf den 103en toer breien wij wederom op den bovenkant steeds recht en op de achterzijde steeds averecht. Voor de armsgaten kanten wij vanaf den I05en tot den 11 Oen toer aan het begin van eiken toer telkens 2 steken af. Bij den 121 en toer kanten wij voor de halsuitsnijding de middelste 6 steken af en breien de schouders afzonderlijk. Rechterschouder: aan het begin van den 122en toer en verder om de 2 toeren aan de halszijde telkens 1 steek minderen, totdat er nog 14 steken op de pen liggen. 133e toer: af kanten. De linkerschouder wordt op dezelfde wijze in tegenovergestelde richting gebreid. Achterpand: Dit wordt tot den HOen toer precies zoo gebreid als het voorpand. Dan wordt het

Pip

werk voor de halssplitsing in 2 helften verdeeld Boven de eerste 24 steken breien wij de rechterhelft. Bi] den 118en en 128en toer wordt aan de zijde van de halssplitsing telkens 1 knoopsgat ingewerkt, op een afstand van 2 steken van den rand en over een breedte van een steek. Voor de halsuitsnijding worden bij den 130en toer aan de zijde van de splitsing 8 steken afgekant en bij den 131 en en 132en toer telkens 1 steek. 133e toer: afkanten. Dan wordt de linkerhelft gebreid, waarbij aan het begin voor den knoopenrand aan de zijde van de splitsing 4 steken er bij opgezet worden. Dan breien wij deze helft precies zoo als de rechterhelft, echter zonder knoopsgaten. Kraag: Wij zetten van blauwe wol 70 steken op en breien in het patroon van de eerste 8 toeren van het voorpand 8 toeren; dan afkanten. Dan haken wij de witte deelen en beginnen aan het rokje van het voorpand. Wij steken met de haakpen in den eersten averechten steek van den 8en toer, x 1 vaste, 3 lossen, in den volgenden 4en steek van den 8en toer, vanaf x herhalen. Met 2 lossen omkeeren. 2e toer: x in den len boog 2 vasten, 3 lossen, vanaf x herhalen. Nu wordt de 2e toer steeds herhaald, totdat een hoogte bereikt is overeenkomstig met het gebreide deel tot het gerstekorrelpatroon. De laatste toer wordt gehaakt als volgt: x 1 losse, in den len averechten steek van het gerstekorrelpatroon 1 vaste, 1 losse, in den len boog I vaste, vanaf x herhalen (waarbij wij steeds 1 steek van het gerstekorrelpatroon overslaan). Op dezelfde wijze worden de andere gehaakte deelen geweckt, waarbij bij het lijfje de armsgaten en de halsuitsnijding overeenkomstig het gebreide gedeelte gevormd worden; Nadat alle deelen overgehaakt zijn, worden ze vochtig gemaakt en gespannen, zoodat de gehaakte deelen glad op den gebreiden ondergrond komen te liggen. Wanneer ze goed droog zijn, worden ze aan elkaar gezet. De halssplitsing wordt met 1 toer vasten van lichtblauwe wol omgehaakt. De armsgaten worden met 2 toeren vasten van lichtblauwe wol omgehaakt. De halssplitsing wordt met 2 knoopjes gesloten. Ten slotte zet men er een strikje van lichtblauw zijden lint aan (zooals op de afbeelding te zien is. LUIERBROEKJE. Dit wordt geheel van lichtblauwe wol gebreid en bestaat uit 2 gelijke deelen. Wij beginnen aan den onderrand en zetten 18 steken op. Hierboven breien wij in heenen teruggaande rechte toeren. Aan het eind van den 2en en v^n eiken volgenden toer meerderen wij telkens 4 steken, totdat wij 66 steken op de pen hebben. Dan breien wij over dezelfde breedte, totdat wij 80 toeren gebreid hebben. Nu breien wij voor den bovenrand 5 toeren in ribbelpatroon 2 recht, 2 averecht. Den 6en toer (gaatjestoer) van den rand breien wij als volgt: x 2 averecht, 1 omsl., 2 steken in 1 rechte steek samenbreien, vanaf x herhalen. Na nog 5 toeren in ribbelpatroon, afkanten. De beide deelen worden aan de zijnaden verbonden. De onderrand wordt met 1 toer vasten omgehaakt, waarbij wij op het midden achter 4 knoopsgatlusjes inwerken. Dienovereenkomstig naaien wij op het middenvoor 4 knoopjes. Door de gaatjestoer halen wij een van dubbelgenomen werkdraad gehaakt koord.

GEMENGD MIEUWS DUIZEND POND VOOR EEN BOOMSTRONK Indien u een oudert' boomstronk in uw tuin hebt staan, hak hem dan niet om voor brandhout, maar informeer eerst eens, of er niemand is die hem kdopen wil. Onlangs was de eigenaar van een klein tuintje In een der buitenwijken van Londen bezig een boomstronk aan stukken te .hakken, toen er iemand passeerde, die verstand van houtsoorten had. Toen de bijl op het hout terecht kwam, vroeg hij den man met hakken op te houden, en bekeek een der spaanders aandachtig. Daarop bood hij duizend pond voor den stronkl Het bleek, dat het een zwarte walnootboom was, een zeer zeldzame boom, van welks hout men onder anderen propellers voor vliegmachines maakt, omdat het, behalve zeer sterk, ook uiterst licht Is. Een andere zeldzame boom, familie van den zwarten walnoot. Is de „Juglan Regis", waarvan men zeer kostbare meubelen en dito radio- en gramophoonkastjes maakt. Een kleine boom brengt ongeveer vijftig pond op, maar de soort Is bezig uit te sterven, en wordt leder jaar kostbaarderl EEN VESTZAK REDDINGBOEI Een klein vlot, zóó klein dat het gemakkelijk in een hoekje van een roeiboot geborgen kan worden, maar dat toch zoo'n groot drijfvermogen bezit, dat het 't gewicht van twaalf personen kan dragen, vormt het laatste woord op het gebied van_ reddingboeien. Drie hermetisch gesloten ijzeren tanks, die met lucht zijn gevuld, zijn bevestigd In een houten raam, waaraan zich lijnen bevinden, die twaalf personen gelegenheid bieden zich boven water te houden. Deze nieuwe soort reddingboei is op drastische wijze beproefd, en, naar men zegt, zijn de resultaten zeer bevredigend geweest. Het Is zoo goed als uitgesloten, dat de tanks lek kunnen worden, maar zelfs indien dit al met één het geval mocht zijn, dan zijn de beide overblijvende toch nog voldoende om het vlot en de personen, die er redding op hebben gezocht, drijvend te houden. EEN MENSCHE-KRACHT een geoefend wielrijder beproefd zijn induLezer dagen heeft strieele waarde eens te onderzoeken door na te gaan, hoeveel electrischen stroom hij zou kunnen opwekken met behulp van het achterwiel van zijn fiets. Het wiel was op vernuftige wijze aan een dynamo verbonden, die op zijn beurt weer In verbinding stond met een batterij electrische lampen van totaal 320 watt. Hoewel de wielrijder gedurende een minuut zoo hard trapte als hij maar kon, was hij toch niet in staat voldoenden stroom voort te brengen om de lampen helder ie doen branden. De man had een handig systeem bedacht om het achterwiel van zijn fiets geheel „vrij" te doen loopen, maar desondanks slaagde hij er niet in voor méér dan één achtsten cent stroom voort te brengen! •

D'

kW^yJeerlichtworilf &?*

NU-BLOND geeft aan I kleurloos of muisicleurig geworden blond haar zijn vroe| gere lichte kleur en schoonI ncid terug, zonder schadci lijkeverfstoffenofbleekmid1 delen.Bovendien beschermt ( Nu-Blond lichtblond haar tegen donker worden. Zijn . wonderbaarlijk ViteF (de | haarvitamine) voedt de | haarwortels, versterkt de hoofdhuid en verwijdert hoofdroos.

HAMPOO

VOOR SLECHTS l^ CENT noodig om deze annonce uitgeknipt in open enveloppe als drukwerk aan ons op te zenden, ontvangt U uitvoerige brochures over het

HERSTEL VAN uw HAARGROEI Vermeldt uw naam en adres op de achterxijde der enveloppe en Cs,T ad resteert aan :

Dr. H. MANNING'S Pharm. Fabriek N.V., DEN HAAG

'n FRAAIE BUSTE BINNEN 2 ä 3 WEKEN Geheel nieuwe verbeterde methode van Mevr. KOESMARILI WEDONA

HOE LANG DUURT EEN MINUUT? jatuurlijk zal iedereen antwoorden: zestig seconden. Dit is vanzelfsprekend juist. Maar neem nu uw horloge in de hand en vraag iemand om gedurende één minuut stil te staan en te zwijgen. Proeven hebben uitgewezen, dat weinig menschen dit langer dan vijftig seconden doen! In gedachten lijkt een minuut altijd langer dan zij in werkelijkheid isl

N'

FEITEN VOLHARDING. - lederen dag gedurende de afgeloopen 57 jaar, van 3 April 1881 tot 10 December 1938, heeft het plaatselijke dagblad van Brockton, Mass., een advertentie bevat, die woordelijk hetzelfde was gesteld. Ze werd geplaatst door een koopman in deze stad. 106 JAAR OUD. - Mrs. Ellen Fletcher, de oudste inwoonster van Croydon, Surrey, Engeland, telt 106 jaar, maar komt nog altijd niet graag voor haar leeftijd uit. Men neemt aan, dat zij op vijf anderen na de oudste inwoonster van heel Engeland is. Tijdens de crisis van verleden jaar September gaf men haar een gasmasker, maar zij beweerde, dat het allemaal onzin was. Ze kon zich nog uitstekend herinneren, hoe haar moeder haar vertelde van de opwinding, die Napoleon veroorzaakte toen hij dreigde Engeland binnen te vallen. DE EERSTE BADPLAATS l et eerste openbare badhuis, dat in Londen voor het publiek werd opengesteld, bevond zich in Bagnio Court, nu Newgate Street geheeten. De opening vond plaats in het jaar 1679. In het begin van de vorige eeuw werd het voor de welgestelde Engelschen gebruik om de toen nog vaak zeer moeilijke rCis naar een of ander dorpje aan zee te maken, om er te gaan baden. Later mochten de kinderen hun ouders vergezellen, en van dat oogenblik af werden de bezoeken aan badplaatsen steeds meer populair, vooral ook omdat vaders en moeders ontdekten, dat het zand hun kinderen voldoende/ gelegenheid bood om bezig te zijn en hen van kattekwaad af te houden. Weldra kozen er allerlei menschen hun woonplaats in de buurt van derge-' lijke ontspanningsgelegenheden mfet het doel, den tijdelijken bewoners een eenigszins geriefelljk onderkomen te verschaffen. Er kwamen badkoetsjes en de weinigen, die moed genoeg hadden om zich in badkostuum in zee te begeven, terwijl anderen naar hen keken, waren de

H'

- 19

liiL.,

^

De methode is uitsluitend ultwend I g, geheel onschadelijk, en beslist doeltreffend. U behoeft geen specialen leefregel te volgen, geen oefeningen te maken. Deze methode wordt In Ned. Indië met volledig succes toegepast en is het geheim van de Balineesche danseresssen. Indien Uw buste niet voldoende ontwikkeld is, vraagt dan onmiddellijk gratis iniichtingen omtrent * BUSTE-VERSTEVIGING en BUSTE-ONTWIKKELING Gratis aanbieding voor lezeressen van dit blad. Schrijft per omgaande voor volledige inlichtingen, en U ontvangt een Interessante brochure met foto's, In blanco gesloten enveloppe toegezonden. (Postzegel voor antwoord bijvoegen.) Hel adres Is: Mevrouw KOESMARILI WEDONA Postbox 47 — Afd. 93 P — Den Haag

QRATIS AANBOD

eerste baanbrekers voor de eigenlijke latere badgasten. Hun badkostuums reikten gewoonlijk van den hals tot de enkels en er was zelfs onder de meest modern-aangelegden niemand, die niet zijn of haar kousen aanhieldl

NA TWINTIG JAAR EEN (OHPLEET VERHAAL door

Howard Morton kwam een afspraak na, die h« twintig jaar geleden had gemaakt. Hy stond op den hoek van Charing Cross, waar de Strand uitkomt op Trafalgar Square, en luisterde naar de Big Ben, terwyl deze zes galmende slagen deed hooren. Roode bussen en groene taxi's snelden langs hem heen, en een zwerm gejaagde menschen, die in de City hun brood verdienden, repten zich naar den Underground, om zoo snel mogelük onder dak te zyn tegen een hevige regen- en onweersbui, die juist boven Londen was losgebroken. Honderden menschen, misschien waren het er wel duizenden, dacht Howard, haastten zich voort over hel vierkante plein. Het leek hem ongeloofelyk, dat na twintig jaar een man zich los zou maken uit Londons millioenen menschen, hier op déze plaats en op déze minuut, om een afspraak na te komen die hy met hem, Howard, had gemaakt. Zes uur was de tijd; op dezen hoek was de plaats, en de datum was lü Juli 1939. Gemaakt op dienzelfden dag in Juli 1919, was de afspraak geen oogenblik uit Howards gedachten geweest. Hy had nooit durven denken, dat er gevolg aan zou worden gegeven, maar het indertyd reeds gemaakte vaste besluit, zyn aandeel er in ieder geval van na te komen, had hem hier gebracht. Dat, en het nooit gestilde verlangen te weten of zyn broer Jack nog in leven was, en indien dit zoo zou zyn, of hy dan komen zou.... De kolossale wyzers van de Big Ben wezen vyf minuten over zessen en Morton haalde de schouders op. „Hy komt niet," zei hij in zichzelf. „Hij is het waarschynlyk reeds vergeten." Of, misschien was zijn broer wel dood. Hy had nooit meer iets van hem gehoord, sinds Jack was.... eh.... weggegaan. Er verliepen nog vijf minuten, en andermaal haalde Howard de schouders op. „Het heeft geen zin langer te wachten," zei hy halfluid en draaide zich om ten einde weg te gaan. Maar op hetzelfde oogenblik zag hy hoe een man hem met een bijna spottend lachje om de dunne lippen stond aan te kijken. Gedurende eenige seconden misschien namen zij elkander nieuwsgierig op. De andere man was mager, met koolzwarte, stekende oogen in een bleek gezicht en lange, gespierde handen. Langzaam stak hij een hand uit „Howard," zei hy. „Jack!" riep Howard Morton. „Wat eeii geluk, dat ik nog niet ben weggegaan! Ik dacht, dat je niet komen zoudt " „Ik heb je al een tydje staan gadeslaan," antwoordde de ander droog. „,Je ziet er goed uit, Howard! — Xog altijd by de politie? Nog altijd rechercheur?" „Ja," zei Howard, wat kort. „En jy? Wat doe jij?" De ander glimlachte. „Misschien herinner je je nog," zei hy toen, „dat ik twintig jaar geleden heb gezegd, dat als ik hier zou verschijnen, ik myn schaapjes op het droge zou hebben. Nadat zy op de bank hadden ontdekt, dat ik myzelf aan wat contanten had geholpen, en nadat moeder een en ander had verkocht om mij uit de

gevangenis te houden, heb jy me de deur „Herinner je je nog, waar wy twintig jaar uitgezet en gezegd, dat ik er niet meer in geleden^hebben gezeten? Dien avond toen zou komen vóórdat Ik had bewezen enje my vertelde, dat je dat geld op de bank fin, je hebt je dien avond aangesteld als had weggenomen en je geloofde, ontdekt te een broer uit een of anderen stuivers-roman. zyn? Wy hebben toen in restaurant Martin Maar hier ben ik nu — en ik bèn een man in gezeten, op Whitehall. Opdat we rustig samen bonis." konden praten. Laten we er nu weer heengaan, om rustig te praten. Het restaurant is „Prachtig! En hoe is het je overigens gegaan? Ik moet eerlyk zeggen. Jack, dat ik er nog, al is er veel veranderd. Er is joumaar weinig vertrouwen in je had. Je was wens heel veel veranderd in die twintig jaar, verkeerd begonnen, en ik kon niet gelooven, Jack — maar de beste verandering van alledat je daarna eerlyk zou blyven. Ik ben echmaal is diè, welke zich aan jou heeft voltrokken." ter bly te hooren, dat je het zoo goed hebt gemaakt, en ik ben werkelijk benieuwd te II. vernemen, hoe je het voor elkaar hebt geZwijgend liepen zy de Strand door. bracht." Vreemd, dat zy, na elkaar in twintig jaar „Och," zei Jack, met een eigenaardig geniet gesproken te hebben, zoo weinig tegen baar van zyn eene gespierde hand, „laten we elkander wisten te zeggen! zeggen, dat ik het met zaken-doen heb verZe betraden het kleine restaurant en vondiend." den een tafel in een stil hoekje. Ze bestelden „Wat voor soort zaken?" een eenvoudig diner en spraken onder het „Wel," zei hy, andermaal dat gebaar met eten slechts over algemeene, onpersoonlijke zyn hand maken, „laten we zeggen dingen. Pas toen zy een kop koffie hadden eh met geldzaken." besteld, begon Jack over zyn leven te praten. Howard Morton vond het moeilyk meer te En nu hoorde Howard hoe hy eerst als mavragen of meer te zeggen; het leek hem wel troos op en vrachtboot had gevaren. Acht alsóf hij geen recht had een man te ondermaanden had hy op zee gezwalkt en was vragen, die byna totaal vreemd voor hem toen in Londen teruggekomen. Byna twintig was, ofschoon zy toch broers waren. Hy jaar hadden de beide broers dus in dezelfde legde zyn hand op Jacks schouder eu zei: stad gewoond, en gedurende byna twintig „Jack, ik heb nooit goed durven gelooven, jaar waren zy door de stuwende en duwende dat deze dag zou komen! Al die jaren heeft millioenen langs elkaar heen geschoven moeder zoo half en half gedacht, dat je dood zonder elkaar ooit gezien te hebben. Ongeloowas. Ik heb haar nooit verteld, dat ik deze felyk eigenlijk, maar zoo is Londen. En nu afspraak met je had gemaakt. Ik heb haar was Howards broer teruggekomen, magernooit verteld, dat wy samen ruzie hadden der, scherper van blik en er uitziend als een gehad en dat ik je het huis uit héb gezet man in goeden doen. nadat zij voor je in de bres gesprongen was Terwyl zij een sigaar opstaken, merkte toen je dat geld eh weggenomen Howard, dat zijn broer hem aandachtig zat had! Ze was overtuigd, dat je uit jezelf was op te nemen. weggegaan om je op een eerlijke wyze een „Luister eens," zei Jack plotseling, „bijna weg door het leven te banen, maar dat je had ik onze afspraak niet gehouden. Ik heb iets overkomen was en dat je nooit meer het alleen maar gedaan om eens te zien zou terugkomen. Als ik je aanstonds mee hoe je zou reageeren — uit nieuwsgierignaar huis neem en haar vertel, dat je terug heid!" bent, dan zal ze onuitsprekelyk gelukkig zyn, „Wat bedoel je?" vroeg Howard, een weiJack!" nig onthutst. De andere Morton zei niets. „Wel, dat je mij na vanavond waarschijn„Je moet my eerst alles vertellen — hoe lijk wel nooit meer terug zult zien." het je gegaan is en zoo," vervolgde Howard. „Maar waarom niet? Je hebt het goed ge„Dan zal ik naar moeder gaan om haar langmaakt en...." zaam voor te bereiden en kun jy even later „Ik heb het goed gemaakt op een manier, komen." Hij zweeg even, als dacht hij na, en die mijzelf bevredigt, maar jy en moeder vervolgde toen: „Je herinnert je misschien zullen er wel anders over denken. Ik kèn een ding, dat ik tegen je zei, toen je..,, dat. Jullie.waren altyd allebei zoo verduiveld eh wegging. Je moest het geld meebrenfatsoenlijk en eerlyk. Ik ben het zwarte gen, dat zij voor je aan de bank betaald schaap. Ik kan met jullie niet opschieten. had Heb je dat gedaan?" Ik hóór niet by jullie." Jack Morton haalde een dikke envelop uit „Maar je gaat toch met me mee naar moe•zyn zak en duwde haar zyn broer in de der. Jack?" vroeg Howard, met een verhand. schrikten klank in zijn stem. „Het geld zit hierin. Alles. Zes honderd „Neen, dat doe ik niét." Jack trok lang en pond, met de interest tegen zes percent. Ik fel aan zyn sigaar. „Laat moeder maar blijhooj), dat je daarmede accoord gaat!" ven denken, dat ik dood ben. Luister eens," Howard borg het geld zwygend weg. Gezei hy plotseling, wat naar voren leunend durende eenige oogenblikken kón hij niet over het tafeltje, „we spreken nu als broers spreken. — maar alleen in naam als broers, begryp „Jack, kerel, ik ben byna sprakeloos," je? Al het andere is echter vergeten — ik zei hy dan. bedoel, dat jij van de politie bent, en zoo. „Laten we ergens heengaan, om wat te Ik ben gekomen omdat ik myn speciale eten," zei de andere man abrupt, alsof hy reden had om eens met je te praten, maar zich verlegen voelde worden door de woorik ben niet gediend van je vaderlijken toon den van zyn broer. of van je terechtwijzingen. Onthoud dat..Toen Howard knikte. je mij twintig jaar geleden dwong het huis -20 -

te verlaten, heb ik besloten er nooit meer een voet-in te zetten. Ik heb genoeg van je, Howard, maar nu, op dit oogenblik, wil ik met je praten als man tegen man, en niet als tegen een detective." Howard keek zijn broer verbaasd aan, en nog eer hij wist wat hij zeggen moest, vervolgde de ander reeds: „Jy hebt twintig jaar geleden getriomfeerd, en nu zal ik het doen. Je denkt natuurlijk, dat ik teruggekomen ben om je vergiffenis te vragen en al dien onzin meer, alsof ik een stout kind was. Maar je vergist je! Ik heb deze afspraak gehouden omdat ik mij wreken wilde — en dat zal ik doen! Ik zal vannacht heerlijk slapen, omdat ik je eens fijn aan je verstand zal hebben gebracht, wat een idioot je eigenlijk bent, mijn waarde broer!" „Maar je wilt toch niet zeggen," viel Howard uit. „dat je na al die jaren bent teruggekomen om om verhaal te halen? Wat ik gedaan heb. heb ik alleen gedaan om moeder nog meer verdriet te besparen en...." „O, hou op met dien onzin! Ik kèn dat Ik zal je een en ander vertellen, maar alleen als je mij je woord van eer geeft, dat je er over zwijgen zult. .. . Nou, doe je dat?" „Ik zou niet weten tegen wien ik er over spreken moest als je zoo bent..." zei Howard. „Met moeder zal ik er zeker niet over praten. Ik had gedacht, dat je veranderd was, maar...." „Ja, zwijg daar nu maar over. — Beloof je, dat je nul niemand zult spreken over hetgeen ik je vertellen zal? Als je het niet doet, houd ik mijn mond en zeg ik je nu al adieu.... Dus wat doe je?" „Ik heb je al gezegd, dat ik " „Ik wil weten of je zwijgen zult?" „Ja." „Op je eerewoord?" Morton knikte. „Ja," zei hij nog ten overvloede. Hij begreep niet wat zijn broer hem te zeggen kon hebben en hoewel het onderhoud, nu het zoo'n verloop had genomen, hem eigenlijk tegen de borst stuitte en hij misschien liever was weggegaan, was hy toch nieuwsgierig. En daarom bleef hij.... „Goed. En nu zal ik je een en ander vertellen wat je niet naar Scotland Yard kunt brengen, begrijp je? Omdat je je eerewoord hebt gegeven." Morton werd vuurrood. Hy greep den rand van het tafeltje. Maar zyn broer gunde hem niet den tijd om aan het Woord te komen. „Daar zit je nu," lachte hij hatelijk, „een man van Scotland Yard! Ik weet niet, hoeveel je verdient, maar ik durf wel wedden, dat het niet is om over te roepen! Weef je, wat ik heb gedaan? Ik heb mijn eigen weg gezocht, ik heb me van niemand iets aangetrokken, en nu heb ik twintigduizend pond — secuur belegd! Ik heb het er goed van genomen en niet op geld gekeken — en tóch bezit ik nog dat kapitaaltje! Ik heb soms meer op een dag verdiend, dan jij wellicht in een heel jaar, jouw.... jouw ezel!" „Wel, dat is gelukkig voor je, Jack " zei Howard, niet zonder groote moeite. „Gelukkig! Bah! Je weet niet half, hoe gelukkig ik ben geweest! Anderen hadden in myn plaats al lang in de gevangenis gezeten." Howard wilde wat zeggen, maar andermaal werd hem dit belet. „Luister eens," vervolgde Jack. „Ga eens terug in je gedachten laten we zeggen tien jaar. Herinner je je nog, dat er omstreeks dien tyd'ecn looper van de Continental Bank werd neergeslagen, midden in een drukke straat en op klaarlichten dag? En hoe de dader er vandoor ging met zijn volle geldlasch? Vijfduizend pond zaten er in die

tasch! Het gebeurde in het hart van de City, en de dader is nooit gevat. Welnu, mijn waarde broer, ik zal je iets vertellen wat geen andere detective weet! Ik heb dat gedaan!" Howard staarde zyn broer met groote oogen aan. „Dat is een leugen," hygde hij. „Het is de zuivere waarheid," zei zyn broer, cynisch lachend. „Ik had maandenlang gepiekerd eer ik het zaakje voor elkaar had. Gedurende de eerste tien jaar had ik mij grondig getraind, zoodat ik dergelijke dingen kon doen zonder gesnapt te worden. Ik was er al gauw achter gekomen, dat wat de menschen eerlijkheid noemen, niets anders dan ergerlijke domheid is. O, ik weet wel, dat jij het natuurlijk niet met me eens bent! Dat jy op hel standpunt staat, dat alles vergolden wordt, wal iemand in zijn leven aan „kwaad" doet. Maar ik zeg je, dat ik me van dergelijke theorieën niets aangetrokken heb, en dat ik er wél bij ben gevaren! En ik heb er geen spijt van gehad, dat ik in een „branche" ben gegaan, waar je gemakkelijk en gauw ryk wordt. Maar ik heb niet de fout begaan, die de meeste linke jongens maken. Ik heb niet op mijn goed gesternte vertrouwd. Ik heb mij getraind voor mijn beroep. En het was de moeite waard, want ik zou geen ander beroep weten, waarin ik zoo gauw ryk had kunnen worden. Jaren lang heb ik myn

vingers geoefend. Ik kon weldra beier u n portefeuille rollen dan iemand anders uit het vak. Ik kon een brandkast openen met mijn vingertoppen, op het gevoel, en ik kan hel nóg. Vakmenschen zullen je zeggen, dat het niet mogelijk is, maar het is wél waar. Ik heb alles geleerd wat er te leeren viel van sloten en zaken-systemen en menschen. En toen ik klaar was — onder de hand had ik natuurlijk allerlei kleine dingetjes gedaan — toen ben ik mij op de groote zaken gaan toeleggen. Die overval van den looper der Continental Bank was een van mijn beste zaakjes, en het was een absoluut succes! Ik had alles bestudeerd — alles! Maandenlang heb ik dien kerel nagegaan — hoe hij de bank verliet en er weer heen terugkeerde. Ik ging na, hoe snel hy liep, waar hij op een gegeven oogenblik moest zijn in de City, en waar ik myn beste kans zou hebben. Ik heb op lederen straathoek gestaan bij de bank, precies op hetzelfde uur van den dag, en rekende nauwkeurig uit, welke plaats en welk oogenblik het meest geschikt was om mijn slag te slaan. Ik leerde de vertrekuren der treinen vaneden Underground uit mijn hoofd. Ik wist precies, op welk uur van den dag zich in een bepaalde richting de meeste reizigers bewogen. O, ik hoef je eigenlijk niet alles te vertellen, maar ik heb mijn hersens gebruikt en ik had er plezier in! En daarom viel hel mij ook heelemaal niet

ZON' IN UKT HOF.IE

- 21 -

Hij gaat naar zijn Werk .... maar was liever in bed gebleven ! Steeds dat loodzware gevoel in de ledematen .... doffe hoofdpijn .... zoo'n geradbraakt gevoel .... En dan die tegenzin in het werk, terwijl hij vroeger blaakte van werklust. Al die verschijnselen — U kent ze I ■— wijzen in dezelfde richting : uitputting door onzuiver bloed. Duizenden mannen en vrouwen hadden dezelfde klachten, die bij velen ontaardden in rheumatische pijnen. Maar de klachten hielden, op, toen zij Kruschen Salts namen. Kruschen's zes minerale zouten sporen lever, nieren en ingewanden aan tot krachtiger werking en deze verjongde organen filteren alle overtollig zuur uit Uw gestel. Klachten verdwijnen. Werklust keert terug. Dat lustelooze gevoel maakt plaats voor vroolijkheid en gezondheid. Neem daarom Kruschen! Regelmatig! Verkrijgbaar bij apothekers en drogisten ä / 0,40, / 0.75 en / 1.60 (extra groot pak). Fabrikanten : E. Griffiths Hughes Ltd., Manchester (Engeland). Opgericht 1756. moeilijk. Vooral niet omdal ik succes had. Vijfduizend pond in één slag." „Is dal werkelijk waar. Jack?" vroeg Howard, mei dikke stem. / „Ivder woord. . . . Rn ik ben nog niet klaar. Je herinnert je nog wel, dat geval van Stocton, den makelaar, die vijfduizend pond lichter werd gemaakt door middel van een valsche cheque'? N'u, dat was óók mijn werk. Ik heb mijn verstand gebruikt en ze hebben mij nooit te pakken gekregen. Alleen één keer, toen iemand, waar ik op had gerekend, een stommiteit uithaalde. Ze namen mi] te pakken maar ik kan net zoo gemakkelijk een alibi maken als een brandkast openen, en ik werd vrijgesproken. Misschien herinner je je nog wel, dat er indertijd veel in de couranten geschreven werd over iemand, die Jack Flax heette." „Ben jij.... hen jij Jack Flax?" vroeg de detective scherp. „Ja. Ik ben Jack Flax." Het klonk bijna triomf eerend. „Dus dan beb jij ook ingebroken in die bank, waarbij 1'at Wilton werd gedood?" „De politieagent? Ja. Hij stond mij in den weg — en ik heb hem gauw „opzijgeschoven"!" „Je weet. dat Pal Wilton een vrouw en vier kinderen achterliet. Fn Pat was de beste vriend, dien ik ooit heb gezien.... de fijnste kerel in de wereld. Fn jij hebt hem gedood lij bent een moordenaar! Hij den hemel, ik heb reeds maandenlang naar je gezocht "

Jack Morton keek zün broer recht in het gezicht. „Wil je mij soms inrekenen? Denk aan je eerewoord...." „Ik.... ik weet niet wat ik doen moet. ..." zei Morton, als een gebroken man. „Ik heb niet kunnen vermoeden, dat je...." „Je zou het niet over je kunnen verkrijgen, je eerewoord te breken! Dat is niets voor zoo'n sentinienteelen idioot als jij...." „Gelukkig dat moeder denkt, dat je dood bent.... Als ze zooiels vermoedde, zou het haar döód zijn!" De ander haalde zijn schouders op. „Ze hoeft het niet te hooren. Van my zal ze het zeker niet hooren, en jij zult ook wel verstandiger zjjn Jij zult het haar evenmin vertellen. ..." Moiton legde met een snel gebaar de envelop met geld op tafel, die zyn broer hem onderweg in de hand had geduwd. „Neem terug het is bloedgeld! Er kleeft bloed aan! Ik zal je wat zeggen. Ik heb jarenlang alles weggelegd wat ik van mijn salaris, dat inderdaad niet groot is, kon overhouden. Ik heb gespaard om ons oude huis terug Ie kunnen koopeh. waar moeder zoo aan gehecht was en dat ze heeft moeten verkoopen om jou te kunnen helpen — om jou uit de gevangenis te houden! Ik heb nu genoeg gespaard om hel te kunnen terugkoopen. Fn ik ga hel doen en moeder gaat er heel gauw wonen om er de rest van haar dagen in vrede en rust te slijten. Jouw geld zal ze echter niet aanraken. Ik wil het niet..." De ander bleef volkomen kalm. „Zooiets had ik wel van je verwacht! Je bent altyd zoo'n brave jongen gew-eest. Ik had niet anders gedacht dan dat je my het geld zou teruggeven, als je hoorde, waar het van afkomstig is. „Niels van hetgeen je niet toekomt... Op eerlijke wyze je geld verdienen" Ik ken al je stokpaardjes nog! Maar jij zit hier nu nog als de arme rechercheur en ik.... ik ga morgenochtend reeds op de boot naar Amerika en ik beloof je, dat ik daar aan je zal denken, wanneer ik er als een vorst van mijn twintigduizend pond

zal leven,... Ha-ha! Adieu, mijn waarde hy aan den anderen kant toch hem, Jack, broeder! Morgen zit ik al op de boot! — dwong om een bekentenis af te leggen! O ja, jij betaalt natuurlyk mijn diner wel, De man, die zichzelf Jack Flax noemde, want jy hebt me uitgenoodigd voor van was voor den eersten keer in verscheidene avond. Je uitnoodiging is al wel twintig jaar jaren bang. Om zijn broer te kunnen grieven, oud, maar bet was toch op jouw verzoek was hij dom geweest, verschrikkelijk dom! dat ik hier ben gekomen.... Adieu!" Had hij zich laten verleiden dingen te zeg„Je.... je bent een schurk," hijgde Ho- gen, die hij nooit, onder geen enkele omstanward. „Maar je krygt je verdiende loon nog digheid, bekend had mogen maken! Hij had wel. ..." zyn identiteit verraden, zijn werk en zijn „Nog altyd even ouderwetsch," lachte Jack methoden. Hij had zyn eigen toekomst in Morton, en toen verliet hij met een diepe gevaar gebracht, want Howard moest een buiging en een spottende uitdrukking op zyn -middel weten te vinden tegen den volgenden gezicht hel restaurant. ochtend om zijn eerewoord te kunnen houDe detective staarde hem roerloos na. Hij ren en tóch zyn plicht te doen. was een geslagen man. Een wereld van Jack Mortons oogen versmalden zich tot emoties woelde in zyn hersens. Had hy zyn nauwe spleetjes en er kwam een blik in van broer, die zelfs een moordenaar was, mo angst, maar ook van haat, van duivelschcn gen laten gaan? Had hij zijn eerewoord in haat. Zyn gedachten werkten koortsachtig dit geval wel mógen houden....? snel. Hy diende bedacht te zyn op zijn veiMinutenlang bleef hij peinzend zitten. Toen ligheid; zyn leven stond op het spel! Als ze betaalde hij en verliet als in een droom het hem grepen, werd hy onverbiddelijk gerestaurant.... hangen III. Maar zyn broer zou hem niet te glad af Hy sloeg den boek van de straat om en kunnen zyn! Daar zou hij voor zorgen. Hy begaf zich verder in noordelijke richting. En zou hem bewijzen, dat al zyn berekeningen, terwijl hij een smalle zijstraat passeerde, als hy die soms reeds gemaakt mocht hebzag hij niet de donkere, loerende schaduw ben, zouden falen. in het portiek van een gebouw achter zich. Hy greep de automatische revolver in zijn In de duisternis van hel portiek keek Jack zak beet, en sloop uit zyn duisteren schuilzijn broer na, lerwyl deze langzaam en peinhoek te voorschijn. Zich byna tégen de huizend verder liep. Een van zyn gespierde hanzen drukkend, zoodat hy niet opviel, volgde den betastte iets hards en kouds, dat hy in hy zyn broer, den detective.... zijn zak had. Hel was een automatisch Howard Mortons hersens waren zóó verpistool. vuld van talryke elkaar bestrijdende geHy dacht er geen oogenblik aan, dat de dachten, dat hy geen oogenblik op eenig geandere man zyn broer was. Hy kende slechts vaar was ingesteld. Hy liep door Covent één gedachte: hy had zyn broer laten beloGarden in de richting van Tottenham Court ven met niemand te spreken over hetgeen Road, waar by sinds ruim twintig jaar met hy hem had verteld, maar wat^ als zyn broer zyn moeder op een flat woonde. zelf hem morgenochtend arrcstcerïïe wanPlotseling leek het alsof de donkere straat neer hij op de boot slapte? Als Howard zelf voor zyn 'Versomberde blikken begon te óók op die gedachte kwam, was er eigenlyk draaien. Een verblindende straal licht niets wat hem er van zou hoeven terug te schoot vóór zijn oogen voorbij, terwijl hy een houden het <e doen. Integendeel — als poli felle, stekende pijn in zijn hoofd voelde. Hij tieman was hy er dan toe verplicht! En hij had vaag een sluipende beweging achler zich zou zyn proces-verbaal wel zóó kunnen ingehoord, maar hij was te zeer in gedachten kleeden. dat hij formeel niets zei, maar dai verdiept geweest om er aandacht aan te schenken en hij begreep slechts instinctief

terwijl hij zyn bewustzijn verloor, dal hy van achteren op zijn hoofd geslagen was met het zware einde van een revolver. Zijn laatste impuls, terwijl hij neerviel, was zich om te draaien en den man, die hem geslagen had, beet te grijpen. Zijn armen gleden echter slap langs het lichaam ;Van zijn aanvaller af, maar terwijl hy viel, slaagde hij er in al zijn krachten in te spannen en den ander by diens been te grijpen. Zijn bewustzijn had hem niet geheel verlaten, ofschoon hij niets kon zien en zyn hoofd verschrikkelijke pijn deed. Hy voelde slechts vaag, dat hij een been van den anderen man gegrepen had. „Laat me los!" hoorde hij een grove slem zeggen. „Laat me los. ...!" Hy voelde herhaalde slagen op zijn schouders en zyn nek — slagen met de revolver, die bedoeld waren om hem te dwingen zyn greep te doen verslappen. Maar met één hand sloeg Howard woest naar boven. Hij raakte de hand, waarin zyn aanvaller het wapen had — het wapen waarmede hy Howard wilde dooden, doch waarmede hij niet durfde schieten, uit angst daardoor zichzelf te verraden. Het schot zou gehoord worden; er zouden menschen komen, politie.... en hij zou dan tóch gearresteerd worden. Howards gebalde vuist kwam met groote kracht tegen de revolver terecht, en het wapen viel kletterend op den grond. En toen, met bijna bovenmenschelijke krachtsinspanning, trok de detective zich overeind en wierp zich met alle kracht waarover hij op dat moment beschikte, op den man, die hem had aangevallen. Ze vielen allebei op den grond, terwijl hun handen zochten naar de revolver. De krachten van den detective namen snel af — hij voelde, hoe hij nu wérkelijk bewusteloos zou worden. De andere man greep de revolver thans bij het dikke einde en richtte den loop van het wapen op Howard Mortons hoofd. De detective gaf een feilen slag legen het wapen en een venynigc vuurstraal spoot langs 'zyn hoofd! De detective wist, dat het geluid van het schot hulp zou dóen komen opdagen, en deze wetenschap gaf hem nieuwe kracht. Hy

Te Bilthoven, aan den provincialen betonweg , van Soestdijk naar Utrecht, heeft Z.K.H. Prins Bernhard den 4000sten wegwijzer van den A.N.W.B. onthuld. — Links H. P. J.BIoemers, ) voorzitter van den A.N.W.B, en burgemeester van Arnhem.

VERWACHT/

ELEANOR POWELL in haar wonderbaarlijkste dans-creatie

„HONOLULU" met ROBERT YOUNG GEORGE BURNS - GRACIE ALLEN Metro-GoldwynMayer s Wonder-Show

In WesUanens Sportpark te Wormerveer had de installatie plaats van het Vrijwillige Landstormcorps Luchtalweerdienst. - De commandant der Luchtverdediging, generaal-majoor P. W. Best (x) inspec teert het corps en zijn wapens.

— 22 —

— 23

Een mooie teint... is Uw grootste charme Een echtgenoot of verloofde verwacht niet, dal zijn vrouw- of meisje een wonder van schoonheid is, maar hij verwacht zeer zeker wél, dat zij er verzorgd uitziet. Een onfrissche teint komt nu eenmaal als een dief in den nacht! De poriën van Uw huid kunnen verstopt raken door poeder, door stof of door te weinig frissche buitenlucht. Als U dat niet dadelijk verhelpt, komen er kleine verontreinigingen in de huid, die aanleiding geven tot een langdurige ontsiering van Uw gelaat door puistjes en vlekken. Laat het nooit zoover komen! Bet eiken morgen of avond Uw gezicht met een doekje, bevochtigd met warm water, waarin Radox is opgelost. Radox beval zuurstof, die in millioenen kleine belletjes in het wrater gaat zweven. Die belletjes dringen door in elke opening van Uw gelaat en drijven van binnen uit alle onreinheden naar buiten. Na dit zuurstofbad kijrf Uw huid weer vry ademhalen en Uw wangen zullen hun zacht en glanzend aanzien herkrijgen. Radox is verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten a ƒ0.90, ƒ0.40 per pak en ƒ 0.15 per klein pakje.

hield zijn cenen arm óp, ten einde den ander te beletten op zijn hoofd te mikken, en met zyn andere hand greep hy hem bij de keel. Toen keek hy om zich heen, en terwijl hij dit deed, knikte hij tevreden.... Reeds bereikte het geluid van snelle voetstappen zijn oor. Spoedig zouden er menschen zich om hen heen verzamelen. Dan was het gevaar voorby.... En het was pas op dat moment, dat Howard Morton zijn aanvaller herkende.... Het was de volgende ochtend, dat een klein oud vrouwtje met zilvergrijs haar achter de kanten gordijnen van haar flat zal en, in zichzelf glimlachend, naar de lucht keek. Haar zoon had haar een goede tyding gebracht, dien ochtend. Hy had genoeg geld gespaard om hun oude huis, waaraan zij zoo gehecht was, terug te kunnen koopen.... „Die Howard is zoo'n goede zoon!" zei ze halfluid in zichzelf. En terwyl zy andermaal naar de courant op haar schoot keek, begon zy weer het artikel te lezen over „de arrestatie van den bekenden Jack Flax door detective H. Morton." „En het is ook écht een zoon om er trots op te -zijn," peinsde ze hardop. In zyn cel zat Jack Morton, en terwyl hy dof voor zich uitstaarde, vroeg hy zich voor den eersten keer in de laatste twintig jaar af, of er niet tóch een soort vergelding in het leven was.... En byna automatisch knikte hij, want hy begreep, dat hy niet alles wat hy bezat zou moeten belalen voor alle wandaden uit zijn leven!

zERirr/Ë

DE EKSTER r>^

EEN KLEINE KRACHT eim

nmeiß

zoeder meme

c^iP

DE WIND |-Jf ebben jullie je ooit wie! eens iiftfcvraagd, * wat wind eigenlijk is? Welnu, jullie weten natuurlijk, dal er overal om je heen lucht is, en dat wij zonder die lucht niet zouden kunnen leven. Wanneer er nu beweging in die lucht komt, noemen wij dit wind. Soms hebben wij een zacht briesje, waardoor de bladeren der hoornen maar amper bewogen worden, maar soms ook hebben wij zulke hevige stormen, dat de boomen er door worden geveld! Het is ook de wind, die je vlieger zoo hoog doet stijgen en die soms de pel van je hoofd doet waaien — voorzoover jullie tenminste nog een pet draagt! In de landen, waar er nog windmolens worden aangetroffen, zijn de menschen blü als het flink waait, want dan kunnen hun molens draaien. Lang geleden, toen alle schepen nog door den wind werden voortbewogen, ontdekten sommige zeelieden dat in de buurt van den evenaar de winden steeds in één richting waaien. Deze winden maakten, dal hun schepen zoo goed vorderden, dat zij erg gunstig waren voor den handel dien zij dreven, waarom zij hen dan ook Handelswinden noemden. Ook sprak men wel van passaat, omdat deze winden een gemakkelijk passeeren naar Amerika bevorderen. A

HOE DE DIEREN ZICH TEGEN HUN VIJANDEN BESCHERMEN. f^e meeste dieren, vooral die, welke niet ■"-^over een of ander slrydwapen beschikken, hebben van de natuur een uitstekend middel gekregen om hun belagers te ontkomen. Wij zonden dit middel camouflage kunnen noemen, en waaruit hef bestaat, zult ge hieronder kunnen lezen. Beschikten deze dieren niét over dit verdedigingsmiddel, dan zouden zij reeds eeuwen geleden zijn uitgestorven.

Zelfs in een aquarium kunnen wij deze camouflage waarnemen. Een schol of een andere platte visch zwemt in het volle licht en is daardoor gemakkelijk te zien. Maar dan legt hij zich op het zand, dat den bodem bedekt, hy beweegt zich even, en eenige oogcnblikken later is er van zijn zilverachtige kleur niets meer te bekennen, maar heeft hy precies de kleur van het zand aangenomen! Indien de bodem van het aquarium gevlekt is, zal ook de visch een gevlekt uiterlijk krygen! En zijn zelfs wel gevallen bekend, dat men onder een aquarium, op welks bodem men geen zand had gedaan, een schaakbord legde, waarna de visch binnen een half uur er net zoo uitzag alsof hij een deel van het bord vormde! De vakjes op zyn rug waren wel geen nauwkeurige vierkantjes, maar ze pasten toch zóó goed bij de witte en zwarte ruiten van het bord, dat de visch er bijna onzichtbaar op w-as! In Birma leeft een prachtig gekleurde hagedis. Zyn pakje is mooi helder blauw, met roode vlekken en witte strepen. Indien hy weet, dal er geen vyand in de buurt is, pronkt hy maar wat graag met zyn mooie huid, maar laat hem eens schrikken! Dan rent hij naar den stam van den boom waarin hy leeft. Het blauw verdwijnt en ge kunt hem op den stam van den boom haast niet meer terugvinden! Hy lijkt er wel één mee geworden! Acht hij het gevaar geweken, dan komt hy weer naar beneden of klimt hy hooger, en zoodra hy zich weer tusschen de bladeren in den zonneschijn bevindt, keert zijn kleurenpracht weer terug! Het komt er niet op aan, waar hy zich bevindt, hy zal er steeds zóó uitzien als zyn omgeving! Vogels, die op den grond hiin nest hebben, schijnen te weten dat zy bijna onzichtbaar zyn als zy bewegingsloos blijven zitten. Daar het schitteren van hun oogen hen echter zou kunnen verraden, buigen zy hun kopje zoo dicht mogelijk naar den grond, terwijl zij hun oogen sluiten! De natuur is wel mooi, nietwaar? En het merkwaardige is, dat hoe méér ge van haar weet, hoe méér ge haar ook bewonderen moet'

Met een variant op het bekende gezegde, dat kleine oorzaken dikwijls groote gevolgen hebben, zou men ook kunnen beweren, dat kleine dingen vaak zeer belangrijk

an heeft toch zoo'n leuken vogel, Maar., het is een kleine dief! Al wat glimmend is, dat neemt hij, En toch is hij reuze-lief. Ik zal jullie eens vertellen Hoe die ekster dat foch doet, Eerst berekent hij zijn kansen. Overleggen kan hij goedl Heeft hij 't voorwerp van zijn keuze In zijn macht, dan vliegt hij vlug Naar een heel verborgen hoekje En komt één, twee, drie weer terug. Is er nog iets van zijn gading Worst of vleesch of anders iets. Hij brengt alles dan tezamen En dat doet hij niet voor niets! Eerst zoekt hij een klein diep kuiltje En dan haalt hij om en om Al zijn schatten weer te voorschijn Ja, zoo'n ekster is niet dom! Heeft hij alles in het kuiltje. Dan dekt hij het netjes toe Met wat strootjes en wat steentjes 't Lijkt wel: 't diertje wordt nooit moei Kan hij later niets meer vinden En zijn buikje is niet vol Ha! dan heeft mijnheer nog voorraad, En dat is niet uit zijn bol. Vlug wipt hij weer naar het kuiltje Opent dan zijn „voorraadschuur" En de honger in zijn buikje Is niet meer van langen duur!

zijn. Ook in de wetenschap. Er is bijvoorbeeld een zeer eigenaardige kleine „kracht", die zich alleen maar kenbaar maakt aan het oppervlak van vloeistoffen, in het bijzonder van water. Maar tóch kan geen enkele vorm van leven zonder deze kracht bestaan! Een stuk ijs en het water, waarin het smelt, bestaan belde uit dezelfde materie. Maar het ijs behoudt zijn vorm, omdat de moleculen, waaruit het opgebouwd is, bij elkaar worden gehouden door een kracht, die men cohaesie of aantrekkingskracht noemt, terwijl het water den vorm aanneemt van ieder vat, waarin men het schenkt. Hieruit zou men wellicht kunnen afleiden, dat alle aantrekkingskracht uit het water verdwenen is. Met andere woorden, dat de moleculen van water elkaar niét aantrekken. En dit is ook inderdaad het geval, met uitzondering echter van het bovenste laagje, daar waar het water met de lucht in aanraking komt. Hier is er nog wat „cohaesie" merkbaar, en het bindt de watermoleculen tezamen in een elastiioh huidje,

dat

verschillende

merkwaardige

eigen-

schappen bezit. Om dit duidelijk te kunnen zien, behoeft men slechts een oogenblik het verschil waar te nemen tusschen de reacties van water en een of ander fijn poeder, zooals zand of meel, dat eveneens den vorm aanneemt van het vat, waarin het wordt gegoten. Schep een lepeltje aan den bovenkant van het poeder al, en er zal een klein kuiltje in het zand of het meel blijven, dat aantoont wat er is gebeurd. Doet u echter hetzelfde met water, dan zult u er geen spoor meer van kunnen ontdekken. Het oppervlak van het water wordt onmiddellijk en automatisch weer geheel effen, en dit is een gevolg van de spankracht van het elastische „huidje". Dit is het eerste en eenvoudigste bewijs voor een feit, dat bekend staat als oppervlakte-spanning. Eenige der andere bewijzen zijn nog wonderlijker. Indien men een klein stukje kamfer op de oppervlakte van zuiver water legt, zal het zich direct in allerlei richtingen beginnen te bewegen, net alsof bet „levend" is; het zal zelfs een klein speelgoedbootje achter zich voorttrekken! Maar zoodra men een droppel olijfolie op het water heeft laten vallen, zal het stukje kamfer zich niet meer bewegen, omdat olie de oppervlakte-spanning „doodt". Dat is ook de reden, dat schepen, die zich in een hevigen storm bevinden, wel eens olie op de golven gooien ten einde hun geweld te bedwingen. Staal is natuurlijk veel zwaarder dan water, en daarom moet het ook als een baksteen in water zinken. Maar een fijne naald kan men gemakkelijk op het_ water laten drijven, als men ze er maar voorzichtig op legt, en indien ze gemagnetiseerd is, zal zij zelfs langzaam ronddraaien om het Noorden aan te wijzen. Maar indien men nu een bepaalde stof, saponinen genoemd, aan 't water toevoegt, dan blijft de naald nog wel drijven, maar zij kan niet meer het Noorden aanwijzen! De naald wordt belemmerd, doordat de

nu in haar bewegingen oppervlakte-spanning of

wrijving is toegenomen. Iedereen heeft natuurlijk wel eens gezien, dat sommige insecten in staat zijn met „droge voeten"

24

over

water

te

loopen;

dat

zij

dit

kunnen,

is

eveneens te danken aan het bovenste laagje, waar de cohaesie of oppervlakte-spanning voorkomt, dat zij er door zakken. Zou dit wel gebeuren, dan zouden zij ook verder zinken. Het is dus zuiver het bovenste laagje van het water, dat hen „op de been" houdt! Indien men één einde van een open glazen buisje, dat slechts een zeer dunne opening heeft, in water steekt, dan zal het water er in omhoogstijgen, tegen alle regelen der aantrekkingskracht in, tot het hooger staat dan het omringende water - precies zooals olie opstijgt in de pit van een lamp. Dit is een zéér belangrijk feit, hoewel men dit misschien oppervlakkig niet zoo gauw zou veronderstellen. Het verklaart namelijk, waarom vocht uit den bodem eveneens in staat is zijn weg te vinden in de wortels van boomen en planten, en omhoog te klimmen, van cel tot cel, in den stam en in de takken. Het maakt eveneens, dat ons eigen bloed door de nauwe doorgangen van onze longen kan kruipen, ten einde zuurstof op te nemen uit de lucht, die wij inademen, om vervolgens zijn weg te vinden door adertjes, die iedere cel in ons Geen enkele vorm van leven ven bestaan, zónder de hulp

de uiterst kleine lichaam voeden.' zou kunnen blijder oppervlakte-

spanning. Wanneer er een droppel olie in water valt, spreidt deze zelfde kracht de olie in een zeer dun laagje over het water uit, tot ze 't geheele oppervlak van het water bedekt. Indien de droppel olie klein is, en het oppervlak van het water groot, zal het laagje, dat op deze wijze wordt gevormd, natuurlijk uiterst dun zijn. Wanneer hel dunner wordt dan de golflengte van licht - die ongeveer het vijftigduizendste gedeelte van één centimeter bedraagt - zal de olie zoowat alle kleuren van den regenboog vertoonen. ledereen heeft dit verschijnsel wel eens waargenomen. De geleerden hebben onlangs gebruik gemaakt van dit „verspreidings-effect", veroorzaakt door de oppervlakte-spanning, ten einde laagjes of huidjes te maken van slechts één molecule dikte hetgeen minder is dan één vijftigmillioenste van één centimeterl De vorm der moleculen kan dan als een silhouette worden gezien. Dit nu is eveneens een zeer belangrijke ontdekking, omdat organische bestanddeelen, zooals proteïne en pepsine, die in ons lichaam worden opgebouwd, bestaan uit lange „kettingen" van atomen, die men nog nooit eerder heeft gezien in wat men zou kunnen noemen één enkele dikte. Wanneer men echter eenmaal hun werkelijken vorm heeft kunnen vaststellen, hopen scheikundigen in de gelegenheid te zijn ze zélf te maken, waardoor dan, zooals sommigen gelooven, de brug geslagen zou zijn over de kloof, die nu nog de levende van de levenlooze stof scheidt. De allerlaatste ontdekking op het gebied der oppervlakte-spanning heeft waarschijnlijk meer practische waarde. Indien men namelijk de oppervlakte van glas bedekt met lagen van „moleculaire" huidjes van de juiste dikte, dan kaatst het glas absoluut geen licht meer terug, maar wordt volkomen doorzichtig. Dit voorkomt iedere weerspiegeling of vervorming uit welken hoek men ook kijkt, zoodat het glas totaal onzichtbaar wordt! Men ziet intusschen: dat kleine beetje cohaesie of aantrekkingskracht aan 't oppervlak van water is de oorzaak van heel wat gewichtige leitenl

Een memfig <ß<ßinilloKKeii^ en toch zijn er talrijke sollicitanten voor! Indien alle beulen van Engeland zich plotseling zouden terugtrekken en hun ambt neerleggen, dan zou er geen enkele moeilijkheid zijn om hun plaatsen te doen vervullen, want op het Ministerie van Binnenlandsche Zaken ligt er een lange lijst van sollicitanten naar deze betrekking Deze sollicitanten komen absoluut niet, zooals men wellicht zou meenen, voort uit een bepaalde klasse der bevolking. Er bevindt zich zelfs een geleerde onder, die aan een der oudste universiteiten van Engeland is afgestudeerd! Het lijkt wel alsof het ambt van beul een bijzondere aantrekkingskracht op verschillende menschen uitoefent. Ofschoon de vergoeding, die betaald wordt voor een executie, zeer behoorlijk is, is het toch noodzakelijk, dat een beul nog andere bronnen van inkomsten bezit. Het is echter eisch, dat hij slechts een zoodanige betrekking er bij bekleedt, dat hij in staat is zich op ieder gewenscht oogenblik naar een der gevangenissen in Engeland te begeven om daar een vonnis te voltrekken. Er wordt steeds met de grootste zorg voor gewaakt, dat de identiteit en het adres van een beul "bekend worden. Wanneer het bijvoorbeeld noodig is hem een of andere officieele mededeeling te doen toekomen, dan wordt deze gestuurd naar een adres, dat vooraf is vastgesteld voor dit doel, en de brieven worden op zoodanige wijze geschreven, dal er niets van den inhoud kan uitlekken, zelfs al worden ze door onbevoegden geopend. Het is ten strengste verboden, dat een beul op den dag, voorafgaand aan dien, waarop hij een vonnis zal moeten voltrekken, eenigen sterken drank tot zich neemt. De drie laatste beulen waren zelfs geheelonthouders. Bovendien is hij verplicht om den nacht, voorafgaande aan den dag der terechtstelling, te slapen in de directe nabijheid der gevangenis en onder geen enkele voorwaarde mag hij zich in verbinding stellen met de pers, of over een executie spreken, zelfs niet met zijn beste vrienden.

*—m , ■ fc™-1 ■■

Vt*.* ■

_,

•

Zonneschermen-parade.

Op de parzïol-markt te Tananarive vindt men zonneschermen te kust en te keur, en menigeen, hetzij man of vrouw, schijnt daar soms voor de moeilijkste oogenblikken van zijn leven te staan...

Een e and onder

leder volk heeft zijn „hobby". De Grieken koopen om zoo • te zeggen aan den loopenden band loterij-briefjes, de Amerikanen boksen gaarne als zij niet „overdrijven", de Indiërs laten hun hanen vechten, en de bewoners van Madagascar dwepen met. . . parasols. Van de drie en een half millioen inheemschen, die op Madagascar wonen, zal er wel niet één zijn, die géén parasol bezit. In de hoofdstad Tananarive, waar de elite van het eiland woont, bezitten dames uit den „goeden stand", zooals men dit noemt, ieder minstens honderd a tweehonderd parasols, maar ook in het meest afgelegen dorpje bezit ieder boerenmeisje nog een of meer fraaie zonneschermen, zelfs wanneer zij geen geld genoeg heeft om een paar schoenen te koopen. En niet alleen de dames zijn gecharmeerd op parasols, ook als man kan men niet op Madagascar rondwandelen en er elegant uitzien als men niet zoo'n scherm boven zijn hoofd of in de hand draagt. In Tananarive is er een markt, waar men niets dan parasols kan koopen. Hier heerscht van des morgens vroeg tot des avonds laat een drukte van belang, en hoeveel dames en heeren er hier voor de moeilijkste oogenblikken van hun leven schijnen te staan omdat zij een parasol moeten of willen koopen, zou men bezwaarlijk kunnen zeggen. Maar dat het geen van hen meevalt, kan men wel merken. De lezer zal misschien geneigd zijn te veronderstellen, dat deze parasol-mode iets uitstaande heeft met het klimaat van het eiland. Dit is evenwel niet zoo. In Tananarive schijnt de zon lang niet zoo sterk als in andere tropische landen, waar men desondanks toch nauwelijks een parasol zal zien. Bovendien kunnen de inwoners van Madagascar wel tegen een zonnetje, daar zij een bruine huid hebben. Het feit, dat men geen zomersproeten wil hebben of dat men zich bruin wil laten braden, kan dus ook al geen rol spelen. Neen - de parasol is slechts een hobby, een mode, op Madagascar, die misschien door een of anderen parasol-fabrikant indertijd werd ingevoerd en die nu het geheele eiland tot in de verste uithoeken heeft veroverd ...

,.y'

Wanneer een dame zich laat schilderen, dan moet de parasol ook beslist op het doek komen.

• Vier vrouwen in gesprek...

Op de parasol-markt te Tananarive kan men zonneschermen in iedere kleur en in iedere gewenschte uitvoering koopen. Maar het is o, zoo moeilijk om keus te maken...

V- -

m ■

.fe

EE

ZONDER

Het Bedouïnenvolk geniet van de gemeenschappelijke waterpijp... Een spannende wedstrijd te paard; rechts de bruidegom.

• Een der hoofdpersonen: de vader van den bruidegom, sheik Abu Kishek.

We bevinden ons in een streek, ergens tusschen Egypte en de woestijn Sinaï, daar waar de Bedouïnen wonen, waar tradities van duizend jaar geleden nog in eere worden gehouden, waar zeden en gewoonten nimmer veranderen of verdwijnen. De sheik Abu Kishek zoekt een vrouw . . . voor zijn zoon, en zendt daarom niet alleen verscheidene van zijn vertrouwde ondergeschikten, maar ook broers en andere familieleden uit om bij de naburige of ver verwijderde stammen te speuren naar een meisje van gelijken stand, dat een geschikte echtgenoote voor „den appel zijner oogen" zal zijn. Zij moet de dochter zijn van een even beroemden en dapperen sheik als hijzelf; dat zij in geen geval tot een vijandigen stam mag behooren, spreekt vanzelf. . . Het duurt lang, eer men een jonge vrouw heeft gevonden, die waardig gekeurd wordt om de schoondochter van Abu Kishek te worden, maar eindelijk is het dan toch zoo ver en onmiddellijk volgen nu de onderhandelingen tusschen de belde vaders. Ook die vergen veel tijd, want er wordt heel wat over en weer gepraat, al was het alleen maar over het aantal schapen en kameelen, die den bruidsschat moeten vormen . . . Als men het hierover eens is geworden, komt de moeder van den bruidegom de aanstaande bruid in oogenschouw nemen. Zij immers is het meest bevoegd om de verdiensten van de jonge dochter te schatten: haar uiterlijk, haar huishoudelijke eigenschappen en al wat er nog meer gewicht in de schaal legt. Heeft hei-meisje deze proef goed doorstaan, dan wordt de huwelijksdatum bekend gemaakt en worden de gasten uitgenoodigd voor het feest. De gasten, dat zijn de leden van andere stammen, waarmee de sheik bevriend is, maar ook het eigen volk ontbreekt niet. Wel doet zich echter het merkwaardige feit voor, dat een der hoofdpersonen van de gebeurtenis, namelijk de bruid zelf, op de heele bruiloft niet te zien Is. In het algemeen komen er geen vrouwen bij dit feest te pas. Als de bruid is aangekomen, wordt er op den harem, het verblijf der vrouwen, een witte vlag geheschen, terwijl bulten de moeder en de vriendinnen staan te wachten om haar te verwelkomen. Het is een hard en moeilijk leven, dat de aanstaande jonge vrouw, een nauwelijks veertien- of vijftienjarig meisje, tegemoet gaat. Zij zal de tent van haar gebieder moeten bewaken, de kameelen melken, het toezicht moeten uitoefenen over de weverijen Dat neemt echter niet weg, dat de bruiloftsgasten, de mannen dus, Intusschen een allerEen tweede hoofdpersoon: de vader van de bruid. Voor den harem wachten de vrouwelijke familieleden op de bruid.

V

aangenaamsten tijd doorbrengen. Op een nabijen heuvel worden schapen geslacht; het vuur aangestoken en alle voorbereidingen getroffen voor het bruiloftsmaal. De eigenlijke huwelijksplechtigheid - de eed van den bruidegom is betrekkelijk snel afgeloopen. En xoodra deze ceremonie voorbij Is, kunnen de feestelijkheden beginnen. Jonge Bedouïnen dansen den woesten Bedouïnendans, den „Debke", waarop er ruiterspelen en paardenrennen volgen. Telkens strijdt men twee aan twee op de edele, warmbloedige Arabische paarden, tot ten slotte de overwinnaars het tegen elkaar moeten opnemen. De uiteindelijke winnaar ontvangt van den sheik als belooning een paard. Gedurende de paardenrennen waagt de bruidegom het een verstolen blik naar den harem te werpen. Is het niet een eerezaak voor hem, om als overwinnaar uit den strijd te voorschijn te treden? Niet alleen wil hij tegenover zijn bruid het beste figuur slaan - neen, ook tegenover zijn vader, die trotsche blikken op zijn zoon zal laten rusten, als hij hem het gewonnen paard tegemoet leidt... Als... De gasten zijn ondertusschen min of meer uitgehongerd geraakt en de bedienden beginnen daarom groote koperen schalen met schapenvleesch en rijst aan te dragen. De feestmaaltijd kan beginnen. De eeregasten eten apart In hun tenten - dat hoort nu eenmaal bij hun waardigheid. Het mindere volk verdringt zich om de beste hapjes. De dranken bestaan uit koffie en IJswater, dat voortdurend door de bedienden wordt aangeboden. Voor de eeregasten heeft men uit de stad waterpijpen gehaald - een bijzondere attentie, die zij niet zullen nalaten op prijs te stellen, leder der eeregasten krijgt zijn eigen pijp, waarvan hij waardig en zwijgend geniet. Voor het volk is er één algemeene pijp, die van mond tot mond gaat. Men praat en drinkt en rookt en maakt zich vroolljk, tot de avond over de woestijn zinkt... Er waait een koele wind en de zilveren maan geeft het landschap een tooverachtige sfeer . .. En in den harem zit de bruid, de hoofdpersoon van het gebeuren, met de andere vrouwen te wachten tot haar bruidegom zal komen, om haar voor het eerst van aangezicht tot aangezicht te zien...

De Het

geschenk

van

des

bruidegoms

vader: de slaapkamer-uitrusting.

beroemde Bedouïnendans, de „Debke".

De „kellners" dragen de schotels aan voor het banket. Het feestmaal: maische schapenbouten in groote hoeveelheden.

pe^iVEREN srt^

DE AMMEVR-DETECJWE

D

E VLIEGAVONTUREN VAN PETER EN DOT VervolqEr? Cf

„Gardenia" te K. a. Z. - Op Uw vraag, of de instrumenten, die U hebt gezien, goed zijn, kan ik U natuurlijk niet antwoorden, daar Ik ze niet gezien of gehoord heb. Wat Uw andere vraag betreft, het lijkt mij het beste, dat U zich tot de Muziekschool der Maatschappij v. Toonkunst, Nieuwe Rijn, te Leiden, wendt. Voor het door U bedoelde concert kunt U zich mijns inziens het beste tot de Directie van het Kurhaus wenden. Bovendien zult U In vele muziekwinkels, en op vele andere plaatsen eveneens, aanplakbiljetten zien, waarop vermoedelijk ook wel de prijs staat.

OOTJ^

Mevr. G. H. te F. - Om de rooklucht uit een kamer te verwijderen moet U een schaal met koud water in de kamer zetten, als er niet meer gerookt wordt. Het Is natuurlijk ook sterk aan te bevelen, de ramen open te zetten. Het is altijd goed om kleedingstukken, die te droog geworden zijn, vóór het strijken te besprenkelen met warm water In plaats van met koud water. Het dringt spoediger in het goed door, en het ijzer zal minder gauw afkoelen. G. L. de F. te E. - Ik dank U wel voor Uw briefje. Ik ben altijd blij, als ik iemand van dtenst kan zijn. Wat Uw vraag betreft, ik moet U mededeelen, dat er bij ons geen foto's tegen betaling verkrijgbaar zijn. 1. Wie zou. dat zijn? Peter en Dot wisten niet goed wat ze moesten beginnen. Ze snelden naar „De Zilveren Ster" en durfden haast niet naar binnen te kijken, uit angst iets vreeselijks te zien. Ze bleven een oogenblik besluiteloos staan.

2. Plotseling verzamelde Peter al zijn moed en trok vlug het deurtje van de cabine open. Dot stond angstig toe te kijken en hoe groot was dan ook haar verbazing toen ze heel rustig een aapje uit het vliegtuig zag stappen. Ze keken elkaar verwonderd aan.

3. Toen ze wat bekomen waren van hun schrik, zagen ze. dat het aapje een jasje en een hoed droeg. Het aapje verdween dadelijk in het kreupelhout en zoo snel ze konden gingen de kinderen er achter aan. Ze waren erg benieuwd, waar het beestje heen zou gaan.

■■

■

Er Is aan deze foto, die tijdens een roeiwedstrijd werd genomen, weer iets bijzonders. Wie van onze speurders kan ons evenwel zeggen wat? Wij zullen weer een prijs van f. 2.50 benevens twee troostprijzen verdeelen onder hen, die ons een goed antwoord zenden. De verdeeling der prijzen geschiedt op een manier, waarbij alle inzenders van goede oplossingen gelijke kansen hebben op het verkrijgen van een der prijzen. U gelieve uw antwoord in te zenden vóór 16 Augustus aan Mr. Detective, Noordeinde 8, Leiden. Op briefkaart of enveloppe duidelijk vermelden: Amateur-Detective 16 Augustus. DE OPLOSSING VAN HET GEHEIMSCHRIFT-PROBLEEM Onze vraag was, wat er in onderstaande proeve van boeven-geheimschrift werd medegedeeld. De oplossing luidt: De moord, die op den nacht van den Hen Juni 1939 bij den toren is gepleegd, werd gezien. Wanneer er op den nacht van den 15en Juli 2000 gulden bij den driesprong wordt gebracht, zal er echter over gezwegen worden.

4. Terwijl Peter en Dot hun weg zochten, spraken 'ze over den eigenaardiger! „Vogel-man", den geheimzinnigen persoon, waarvan verondersteld werd, dat hij op het eiland leefde en waarnaar de kinderen aan hel zoeken waren. Wat nu te doen?

5. Peter en Dot besloten de rest van het eiland In hun vliegtuig te onderzoeken en niet meer te voet. Ze stegen dus op, en weldra vlogen ze boven de boomen van het Tonga-eiland. Ze vlogen een heel eindje rustig door, tot ze plotseling een schok voelden.

6. Het vliegtuig maakte een snelle wending en Peter schrok hevig. „Er is iets niet in orde," schreeuwde hij naar Dot. Even daarna wees Dot verschrikt naar een vleugel van „De Zilveren Ster". Peter zag het nu ook. Zouden ze in een storm geraakt zijn?

De hoofdprijs van f. 2.50 werd deze week toegekend aan: den heer F. C. Thomson, 's-Gravenhage; de troostprijzen vielen ten deel aan: den-heer J. Weijerman, 's-Gravenhage; den heer A. v. Mil, Venray.

Mej. T. R. S. te W. - Het is nu juist de geschikte tijd voor Uw doel. Ik zou het met mooi weer eens probeeren, dan is het vlugger droog, en het verdient altijd aanbeveling een dergelijke stof zoo snel mogelijk te laten drogen. Een mooie dag is dus uiterst geschikt. Zorgt U er vooral voor, dat U een lauw sopje neemt, en niet te warm, anders is er een groote mogelijkheid, dat het doorloopt. U kunt de blouse het best In den wind, doch uit de zon drogen. A B. te U. - Ik zou in Uw geval hetzelfde gedaan hebben. Het is altijd moeilijk, maar er was hier t^fh geen andere mogelijkheid. Schrijft U mij eens hoe het afgeloopen is? Mevr L P de O. te R. - Het is natuurlijk nooit aan te raden handschoenen te koopen, die eigenlijk iets te klein zijn. Een goed middeltje om ze grooter te krijgen is: de handschoenen gedurende een paar uur in een vochtigen doek te leggen. Denkt U er echter om, dat de doek ook weer niet te vochtig is, want dan bestaat de mogelijkheid, dat de kleur beschadigd wordt. Ik wensch U veel succes. C. J. M. te M. - Mijns inziens kunt U het best een gewonen maaltijd nuttigen, daar U zoodoende het beste voedsel krijgt. Mevr A B te 's-Gr. - Voor het glanzend strijken van boorden moet U rauwe glansstijfsel gebruiken, die hiervoor speciaal in den handel Is. U dompelt de boorden, nadat ze gewasschen zijn en goed uitgewrongen, in de rauwe stijfsel en strijkt ze nat op, nadat U ze een nacht in een vochtigen handdoek hebt bewaard. Denkt U er vooral om, dat U de boorden aan den goeden kant strijkt en dat U meteen flinke streken geeft, zoodat er geen valsche vouwen en strepen ontstaan. Wat Uw tweede vraag betreft, hierop moet ik tot mijn spijt antwoorden, dat de oplossingen van onze puzzles niet als drukwerk verzonden mogen worden. Mevr. P. Z. te ? - Hier volgt het recept van het preparaat, waarmee men gewoonlijk tenten waterdicht maakt. 2V2 deelen loodsuiker of loodacetaat op 8 liter water en 2/2 deelen aluin op 8 liter water. Maak hiervan afzonderlijke oplossingen. Van het bezinksel dezer beide oplossingen de vloeistof afschenken en bij elkander voegen. Dit mengsel weer laten bezinken en er de bovenste heldere vloeistof afschenken. Dit laatste gebruikt U voor het waterdicht maken van het tentlinnen. Denkt U er in het vervolg s.v.p. om Uw brieven met volledigen naam en adres te onderteekenen? Mejuffrouw N. V, te H. Ik zou U raden, zoo spoedig mogelijk met Uw hondje naar een dierenarts te gaan. Jeuk kan verschillende oorzaken hebben en U zult kunnen begrijpen, dat Ik, zonder meer, onmogelijk kan vaststellen, wat het dier mankeert en hoe U het moet behandelen. Heel dikwijls is het een kwestie van dieet. Maar ten slotte is de dierenarts de eenige, die U hierin afdoende advies kan geven.

«HAAR«

7. Maar neen, dat kon niet, want juist ging de zon weer prachtig schijnen. Toen begon „De Zilveren Ster" hevig te schommelen. Peter werkte zoo goed hij kon met alle handles, maar het hielp niets. Dot was blijkbaar niet erg op haar gemak.

G

1^0!1E ^VERTENTIES:

TEKSTADVERTENTIES:

8. Het begon hoe langer hoe warmer in „De Zilveren Ster" te worden. Maar nu begrepen ze wel, dat het onmogelijk allemaal zonnewarmte kon zijn. Ze vlogen thans door 'n dik rookgordijn en na eenigen tijd zagen ze,, dat er vlammen uit den grond kwamen.

KOLOMHOOGTE 120

KOLOMHi»OGTE

120

9. Plotseling begreep Dot, dat ze boven een krater vlogen. „Peter," riep ze uit, „we. vliegen boven een vulkaanl" Wat moesten ze beginnen? Peter werkte wanhopig met alle instrumenten, maar hij kon toch niets bereiken. Het vliegtuig gehoorzaamde hem niet meer. Wordt vervolgd

REGELS ^-JC^OMBREEDTE 5 cM.

REGELS

KORTINGEN

-

KOLOMBREEDTE

VOLGENS - 30 —

6.7

cM.

TARIEF

-

REGELPRIJS 25 ets. BRUTO' REGELPRIJS

50

ets.

BRUTO „Het is practlsch onmogelijk om ier behoorlijk personeel te krijgen.'

Gevangenis-directeur; „ledere nieuwe gevangene moet een of an der vak leeren. Wat wil jij graag worden?" Gevangene: „Handelsreiziger."

Mej. M. K. te A. - Een wit vilten hoed kunt U schoonmaken met korstjes oudbakken witbrood, waarmee U den hoed langdurig moet afwrijven, of met zemelen, waarmee U den hoed op dezelfde manier behandelt. Ik hoop, dat Uw hoedje weer smetteloos wit wordtl

De Secretaresse van de VOOR U-Club, Noordeinde 8, Leiden

31 -

.... EEN, NU-BRUIH SHAMPOO J

Zoolang U deze opzienbarende shampoo met heeft geprobeerd, kunt U rich niet voorstellen hoe mooi Uw haar eigenlijk is. De 5 bestanddeclcn van NuBruin verfiaaien het h*ar en geven het een satijnen lichtglans Vitamine F bevordert den haargroei en gceh het haar de aantrekkelijkheid, die alleen van „levend" haar kan uitstralen. Probeer het vanavond eens. U zult, reeds morgen de vetwondering op het gezicht jran Uw^ vrienden kunnen Ie? en

0.'fW*

I

o

SCHEVENINGSCHE KRONIEK

Moeder: ,,We hebben allemaal onze kleine plichten te doen. Jullie tweeën loopen even naar den vuurtoren om een blikopener te leenen."

Onlangs schreef een onzer groote dagbladen

mogen

zomer de „aansluiting heeft gemist". Waar-

gewone feit in Ieder geval.

mee dit blad slechts zeggen wilde, dat wij na den

Olifant: „Hoe ik aan dat blauwe oog kom 7 Ik had vergeten, dat we gisteren honderd en één jaar getrouwd waren."

laten;

vermelden

hier achterwege te

willen

wij

dit

buiten-

Dat ook de Lichte Muze In onze eerste bad-

prachtigen Inzet van den voorzomer -ook terstond

plaats steeds goed ■ gekoesterd wordt,

een even

bekend veronderstellen. De drie cabarets zijn op

schitterend hoogseizoen verwacht heb-

mogen wij

ben en dat dit laatste in sommige opzichten wel

het oogenblik

wat heeft teleurgesteld. Het is waar, er waren nog

Nelson-Revue in het Kurhaus-Cabaret; het Theater

niet veel van die zomeravonden, die, behalve bij

der Prominenten in het Lutine-Palace en het Ca-

alle badgasten, vooral ook bij de Hagineezen zoo

baret op de Pier. Als wij eerlijk willen

geliefd zijn. Van die avonden, waarop men uren-

moeten wij bekennen, dat het Theater der Promi-

lang buiten kan blijven zitten, met een glaasje ver-

nenten momenteel ongeslagen aan den kop staat.

koelend vocht .en turend naar het eindelooze va-

Wij hebben niet anders dan de diepste bewonde-

et-vient van

ring voor wat Willy Rosen met zijn troepje uitge-

onzen

onvolprezen Scheveningschen

lezen

boulevard.

I "T»rs^ ^ '| fijVrgr ■*—>. &,-..» isMMSOcn

uitvoerige bespreking er van

in zijn „Haagsche Kroniek", dat dit jaar de

artisten

op

vollen

presteert.

gang;

wij

meenen:

Hier verveelt

de

zijn,

men

dan

Al zijn die avonden dan nog niet vele in aan-

gedurende 't heele lange programma geen oogen-

tal geweest (en wat niet is, kan nog komen I), wan-

blik; zoowel de komische als ook (zoo nu en dan

neer we zeiden, dat er te Sctievenlngen „niets te

even) de ernstige zijde zijn uitstekend verzorgd.

doen" was, dan zouden wij een beslisten leugen

Eigenlijk moest de Nelson-Revue haar collega's

uitspreken.

De concerten

In de groote zaal van

uit het

Lutine-onderzee-paleis

het Kurhaus worden zeer druk bezocht; ja, bij de

De

Zondagavond-concerten

beide gevallen

kan

men

zelfs

zeggen,

condities,

waaronder nagenoeg

gelijk en toch

in het

groote

en

Het ligt waarschijnlijk aan een kleinigheid en als

de

die

deszelfs dirigenten

het

Residentie-Orkest

en de vele

solisten

van

opgespoord

is,

dan

zal

het

mate

zijn wil

met

van

niet in die

ook

lukken.

daar

zeer

eerste grootte, die hier geregeld optreden, In be-

zeker wel beter gaan. Naar onze meening is de

langrijke mate bijdragen, ligt voor de hand. Eén

conferencier

van de grootste muziekevenementen van dit sei-

als men zijn werk met conferences van Engers en

zoen ligt alweer achter ons: de opvoering van het

Engel vergelijkt. Ook Fientje de la Mar moet zich-

muziekdrama

zelf ,zoo nu en dan eens danig critiseeren.

Pelléas et Mélisande

Debussy. Onder de

muzikale

leiding

van van

Claude Ernest

Karl

Ge ziet echter,

Farkas

een

zwak

punt;

vooral

prof. dr. Lothar

er is weer van alles „los", zooals wij in dit cosmopolitische centrum zeggen. Het eenige, dat ik u

landsche zangers van naam en reputatie hier een

warm aanbevelen kan is: blijf niet buiten-staan, en

prestatie

ge-

zeker niet als ge reeds belangstellend zijt; maar

rust een „gebeurtenis" mag worden genoemd. De

kom binnen en geniet met ons mee. Er waait hier

en

met

geleverd,

regie

die,

van

muzikaal

gesproken,

f*

ß ' 1 Ei

belangstellende buitenstaander,

Wallerstein hebben de groote binnen- en builen-

Ansermeth

,

'

evenaren.

wordt,

dat de zaal meestal stampvol is. Dat hiertoe de kwaliteiten

de Nelson-Revue

kunnen

gewerkt

Hanir Knoteck all Monikm, het boerenmeisje.

zich

dagbladen hebben over de nadere bijzonderheden

in Ieder geval een gezonde, frissche, Hollandsche

reeds zoo uitvoerig bericht, dat wij meenen een

zeewindl

i

-

'■'■;;;

'■.■■■

-

'■

■

.

k

W

Wolf Albach-Retty alt de pikeur. Onder regie van Ernst Martin it d« Ufa-film „Monika" opgenomen. Het it het verhaal van een boerenmeitje uit het Zwarte Woud dat haar hart verlieft aan een pikeur, hem naar Berlijn volgt en na veel avonturen gelukkig wordt.

Omroeper: ,,U hebt gedanst op de muziek van ^l-immv Shakit en zijn band."

GESPREKKEN MET MIJN VRIEND PIETERSEN ' e hebt me al eenige malen van vreemde beroepen in Hollywood verteld. Misschien zul je me onbescheiden vinden, maar ik zou er dolgraag nog meer van weten. Je moet namelijk weten, dat ik een nichtje in Den Haag heb, dat gek op de film is en daar ga ik deze week naar toe, dus dan wil ik haar graag het een en ander over de film-industrie vertellen." „Nou, ik weet wel niet of dat Haagsche nichtje aardig is, Pletersen — misschien is ze zoo gelukkig om niet op jou te lijken — maar ik zal je weer wat interessants vertellen." ,,Ik ben een en al oor." ,,Dat zie ik ook zonder dat je het vertelt. Maar het is jouw schuld niet, dat je zulke groote ooren hebt. Luister nu: Het zal voor jou wel geen geheim zijn. dat, zooals je in vele films ziet, kostbare acteurs en actrices niet werkelijk van hooge rotsen en brandende gebouwen gesmeten worden. Daarvoor gebruikt men bedrieglijk nagemaakte poppen en Walter Thorn is de man, die ze levert en zijn dagen doorbrengt met het boetseeren en schilderen van de gezichten. Thorn heeft een soort „servicestation" voor deze poppen, die door de ruwe behandeling, welke zij moeten ondergaan, voortdurend aan reparatie onderhevig zijn." „Nu, ze zijn in ieder geval goedkooper te repareeren dan de filmsterren! Wie levert in

4

m ,Mogen we even onzen bal gaan halen?"

„tn... eh... wal denkt uvan hel moderne meisje?" „O, „V komen er best..." '

Het was e«n no»^ iJdie er g^chTk' voor I,|-

u. '

, '

*""

» ' ***

,iam >eeren

'

Dit

^ UM'^'^^^^m 1» ^ «enige plek in den omtrek

Hollywood eigenlijk al die valsche baarden?" „De specialist in deze af deeling is Skipper Bryden. Hij noemt zichzelf „baard-houwer", omdat hij bij het fabricceren van valsche baarden als een beeldhouwer te werk gaat. Het haar voor deze baarden komt van de yak, en de studio importeert balen vol yak-haar." „Hoeveel haar gebruikt die man wel voor de baarden in een groote film?" „Dat is natuurlijk heel verschillend, Pjetersen. Als er in een film allemaal baardelooze mannen voorkomen, heeft hij heel weinig noodig, maar voor een film als bijvoorbeeld „Union Pacific", waarin de meeste mannen over een weelderigen baardgroei beschikken, heeft Bryden aan twee honderd pond yak-haar maar amper genoeg." „Weet je wat ik ook graag weten wou? Mijn nichtje Katja beweerde onlangs, dat de film-actrices nooit echt huilden, in de studio bedoelde ze natuurlijk. Ze zei: al die tranen is maar glycerine! Is dat waar?" „Vroeger gebruikte men meestal glycerinetranen, maar tegenwoordig zorgt de tranendokter voor de huil-scènes." „De tranen-dokter? Wat doet hij dan?" „Hij blaast door een fijn buisje mentholdamp in het liefelijk aangelaat van de actrice, die in een film-scène weenen moet, en je kunt er van verzekerd zijn, dat binnen eenige seeonden de tranen over haar gelaat biggelen!" „Bedankt voor de inlichtingen, ook namens Katja!" /.. ~ ^

FILM-ENTHOUSIASTEN J. Y. te Rotterdam. Hertha Feiler JS getrouwd met Heinz Rühmann. Zij woont: Am kleinen Wannsee I 5, Berlijn. Schrijft u Zarah Leander nog maar eens, u hoeft thans echter geen antwoordcoupons meer in te sluiten. E. S. te Rotterdam. Om filmactricc te worden moet men veel talent en zeker zeer veel geluk hebben. Het is moeilijk te bepalen wat moeilijker is: tooneelspelen of filmspelen. Het zijn twee verschillende dingen. H. F. te Amersfoort. Lily Bouwmeester zal dezen herfst weer filmen. Bedoelde film is in kleuren opgenomen. Wij zullen spoedig aan uw wensch voldoen. Voor de raadsel-rubriek hebben wij vaste medewerkers. T. v. L. te Nijmegen. Diana Gibson is den 21 sten Maart te Chicago geboren. De ware naam van Tont Douglas is Tom Doolan. Douglas Fairbanks Jr. werd den gden November te New York geboren. Conrad Veidt is getrouwd. W. d. G. te Sneek. Deanna Durbin is niet verloofd. U kunt haar schrijven p.a. Universal Studio's, Universal-City, Cali fornië. Voor foto drie antwoordcoupor insluiten.

HVSK^s

Roll Moebius en Hanneloie Schroth. Heinrich Averhoff ... Walter Steinbec Mathilde, zijn vrouw Erika von Thellman Percy, hun zoon Rolf Moebiu Edith, hun dochter Lola Mütht Osterkamp Albert Florat Sophie, zijn vrouw Claire Reigbe Anne, hun dochter ... Hannelore Schrot Fred Lessow Axel Iver Mechthild Wendt, zijn vriendin Gerda-Maria Tern August Krückemeier Ernst Leg

^^^^k

1

HI -

't^

:

■

• --*<*

■♦-

.>-c_

-—.-^_^J^r—-———-

iiülli-lWTI Een Terra-film der Ufa onder regie van Roger von Norman.

L(€fPC5 KffOMKELPOPEM Hannelore Schroth en Lola Mülhel.

$gi/EMTEEN

Jongedame, 18 jaar, zoekt reisg noot. Liefst jongeman met aut Br. ond. lett. M. 1637 bur. d. crt. Deze advertentie was de schuld va alles. Percy Averhoff was vijf jaar i Engeland geweest en zijn ouders ware er op gesteld, dat hij zou trouwen met d dochter van een zakenvriend, Anne Os terkamp. Percy haalde echter radicaa] een streep door de rekening: voorloopi wilde hij zijn vrouw zelf kiezen en daar om schreef hij op bovenstaande adver tentie. Hoewel de eerste kennismakin niet erg meeviel, konden de jongelui he al spoedig opperbest vinden. Wat Perc niet wist was, dat Amalie Hartwig, me wie hij zijn vacantiereis aan het makei was, in werkelijkheid Anne OsterkamiB was . . . dat wisten alleen Percy's zuste en Anne zelf, die als goede vriendinne dit plannetje hadden gesmeed. Zoo be ginnen de kronkelpaden der liefde va deze twee jonge menschen. Kronkelwe gen, die hen, als vacantiereisgenoote vereenigd, in een klein auto'tje lang Duitschlands mooiste plekjes en streke voeren. De Osterkamps komen er ach ter, dat hun dochter is ontvoerd en oo de Averhoffs raken in een penibele situa n een vroolijk verlicht kunstenaarscafé zat op zekeren avond een tie door hun voortvluchtigen zoon . . jong meisje, frisch, met vroolijk twinkelende oogen, want het was Beide ouderparen gaan op jacht . . L voor haar een gebeurtenis eens op stap te zijn met haar broer, die achter de jeugd en achter de liefde aar onnecties in kunstenaarskringen had. In het gezelschap bevond zich en wanneer zij eenmaal de jongelui heb iok iemand van de film, Roger von Norman, die juist voor zijn eerste ben achterhaald, dan blijkt de jonge liefd« iim een vlot, fleurig, jong typetje zocht om de hoofdrol te spelen, n hij stelde het meiske voor: kom maar eens een proef opname maken ,,Ja, ja," lachte het meisje en dacht: daar komt tóch nooit wat van! Tot haar groote verwondering hield de filmman echter zijn woord. Zij kreeg een officieele uitnoodiging om proef te draaien en aangezien ie resultaten daarvan uitstekend uitvielen, kwam het meiske bij de film. Mogen wij haar U voorstellen? Hannelore Schroth, zeventien jaar oud, (annelore's ouders: Heinrich Schroth en Käthe Haack.

dochter van het bekende kunstenaarspaar Heinrich Schroth-Käthe Haack. Toen zij, twee jaar geleden, nog als leerlinge van een Engelsche kostschool, te St. Wolfgang haar vacantie doorbracht, placht zij in den tuin van Emil Jannings' villa te schommelen. Tot zij op een goeden dag zóó lustig in de weer was, dat het den ouden schommel te veel werd en deze het begaf. Jannings, die het ongelukje zag gebeuren, nam het van den humoristischen kant op; hij bewonderde Hannelore's temperament en zei: „Uit haar kan nog iets worden!" En er is iets uit haar geworden. Binnen een jaar kreeg Hannelore Schroth de hoofdrol in de zomersche film „Spiel im Sommerwind", die de Ufa onder den titel „Liefdes kronkelpaden" hier te lande uitbrengt. Zij speelt naast Willy Birgel en Brigitte Horney ook een belangrijke rol in de Terra-film der Ufa „Der Gouverneur", die als „Het geheim van luitenant Runeberg" in Nederland draait. Op één ding is Hannelore Schroth het meeste trots: dat zij alles alleen heeft bereikt, zonder hulp of voorspraak van haar ouders. Het was de bedoeling, dat Hannelore aan het tooneel zou gaan: zij kreeg spraakles bij een voortreffelijke leerares en haar moeder bracht haar persoonlijk de kunst van tooneelspclen bij. Maar deze ontwikkeling was eigenlijk veel langzamer opgezet. Eerst moest zij in de provincie spelen — het toeval heeft het anders gewild: Hannelore Schroth is filmactrice geworden en zij heeft behalve de filmenthousiasten in de provincie ook die in de groote Europeesche hoofdsteden al voor zich gewonnen. Een merkwaardige overeenkomst met haar moeder, Käthe Haack, is, dat ook deze al op zeventienjarigen leeftijd op de planken stond. Ook zij wilde eerst haar rollen in de provincie doorspelen. Ook zij is daar nooit toe gekomen. Op één punt verschilt de loopbaan van de moeder echter van die van de dochter. Had Hannelore Schroth volledige medewerking bij al haar plannen, Käthe Haack had het te dien aanzien moeilijker. Toen Honnelore Käthe Haacks talent bij een schooluitvoering opviel Schroth en een bekend operazanger bij haar ouders een goed woordje voor haar deed, omdat zij zoo graag tooneel wilde spelen, stemden haar ouders, zij het ook eigenlijk tegen hun wil, er in toe, dat zij spraakles nam, echter onder de voorwaarde, dat zij alleen in huiselijken kring gedichten zou reciteeren. Bij een van die spraaklessen was een theaterdirecteur aanwezig. Hij engageerde haar, omdat hij juist een rol in Käthe Haacks stijl had te bezetten en zij accepteerde, zonder haar ouders er in te kennen. Als zeventienjarige begon Käthe Haack in het Berlijnsche l.essingtheater en haar partner was Walter Steinbeck. Walter Steinbeck is toevallig ook een der belangrijkste medespelenden in de eerste film van Hannelore Schroth! Hannelore's liefste wensch is, eens met „Mama" in een film te spelen en deze wensch kan vervuld worden: zij heeft reeds de noodige ervaring opgedaan naast groote spelers als Brigitte Horney en Willy Birgel. Een van haar eerste nieuwe filmrollen zal die zijn van een moeder, natuurlijk een nog heel jong moedertje. Haar wenschen gaan echter verder: zij wil naast vroolijke ook ernstige rollen

i&e /umden v&n (ECILIA PARKER Eenige jaren geleden was Wanda nog Mrs. Stronss uit New York, een society-dame uit eerste kringen, die slechts voor haar eigen genoegen studie maakte van de occulte wetenschappen. Financieele tegenslag dwong haar echter, dit onder het pseudoniem „Wa/icto" als beroep op te vatten en sinds enkele jaren is zij als de bekende astrologe en handlijnkundige voor filmsterren in Los Angeles gevestigd. ' Wij laten hier de karakteristiek van Cecilia Parker, de charmante Metro-Goldwyn-Mayer-actrice volgen. Cecilia Parker is een onafhankelijke vrouw, hetwelk blijkt uit de gescheiden hoofd- en levenslijn. Het komt wel voor, dat menschen die een dergelijke hand hebben, tè onafhankelijk zijn en zij dienen er op te letten altijd met veel tact en diplomatie te werk te gaan. Deze charmante Metro-Goldwyn-Mayer actrice bezit eveneens een goeden, stevigen duim, welke duidt op doorzettingsvermogen en zekerheid bij het nemen van besluiten. Haar hand heeft een behoorlijke grootte, hetgeen wijst op nauwkeurigheid en speciale aandacht voor details, waarbij zich weer eens het eigenaardige geval voordoet — hetwelk in het dagelijksch leven ook zeer veel voorkomt — dat menschen met grootere handen dikwijls belast zijn met de kleinste prutskarweitjes. Vele horlogemakers en arbeiders in apparaten-fabrieken hebben groote handen, in tegenstelling tot de fijnheid van hun werk. De lange Jupiter-Vinger (zooals U weet is dit de „wijsvinger' ') en de onmiddellijk daaronder gelegen Jupiter-berg, zooals Cecilia heeft , zijn iemand behulpzaam op den weg naar succes. Natuurlijk heeft men in de eerste plaats ambitie noodig om iets te bereiken in het leven, maar in de tweede plaats komt toch: het „aanvoelen" van de beste manier, welk „aanvoelen" grootendecls beheerscht wordt door den Jupiter-berg. De sterk ontwikkelde Venus-berg van Cecilia Parker heeft verscheidene beteekenissen. Deze schenkt haar het vermogen tot liefhebben en wel m het bijzonder om haar liefde op beschermende wijze over velen te ver-

Dit is Cecilia's hand.

^ ^

ZON

— MERCURIUS HARTLIJN HOOFDLIJN GEZONDHEIDSLIJN üJH

Eve^

LOTSLIJN

\

spreiden. Het maakt haar tevens goedhartig en levendig. Venus beheerscht de schoonheid, niet alleen die van het gelaat, doch ook de schoonheid des levens in meer algemeenen zin. Cecilia is niet alleen uiterlijk zeer aantrekkelijk; ook haar waardeering voor kunst, muziek en schoonheid is tot goede ontwikkeling gebracht. Het is zeer interessant om de houding der handen gade te slaan van wandelende menschen. Een bekend rechter vertelde mij eens, dat hij zeer veel aandacht schonk aan de handen van de getuigen, welke voor hem verschenen. Cecilia loopt met iets gebogen armen, terwijl haar handen op energieke wijze meezwaaien of iets vasthouden. Dit wijst op een vermogen om dingen tot stand te brengen. Halfslachtigheid bestaat voor haar niet, en alles wat ze doet, geschiedt op doortastende wijze. Onder den eersten vinger van Cecilia ontdekken we een half-cirkelvormigen ring, de Ring van Salomon genaamd. Deze ring brengt geluk en maakt iemand gevoelig voor omstandigheden, welke niet duidelijk van buiten af zijn op te merken. Zij is tevens een bewijs van intuïtie. De toppen van haar vingers zijn conisch gevormd. Dit duidt op een romantische natuur. Menschen, wier vingers (of handen) een dusdanigen vorm hebben, voelen zich vooral in groote gezelschappen zeer op hun gemak. Zij zijn ook goede gasten aan een diner, want zij weten hun omgeving bezig te houden en kunnen vlot converseeren. Het jaar 1939 is voor Cecilia Parker een goed jaar voor studie, het verbeteren van reeds aanwezige talenten, of het opnemen van een hobby. Zij moet echter haar speciale aandacht wijden aan verbetering van bepaalde karaktertrekken. Er bevindt zich een lyn in haar hand, die duidelijk wijst op een groote gebeurtenis of kans in de komende jaren. Deze gelegenheid zal zeker de moeite waard blijken te zijn, en — door zichzelf te vormen — kan zij hiervan nog groote voordeelen verwachten. Cecilia Parkers hand maakt in algemeene lijnen een zeer goeden indruk, hoewel zij eenigszins onregelmatig is. Men zou deze onregelmatigheid kunnen samenvatten door te zeggen, dat zij in haar leven „het onverwachte verwachten kan".

i

NU'M Né

TT

land . „kwijt?

En in-plaats van kui-sche Was ziin trouw - qe-zwo-ren

Juffrouw... zei de kaarten-juffrouw. Daar ligt homlcs op uw huis. Ruiten tien zit vol met tranen... Harten heer is ook niet pluis. Want een vrouw met blonde haren Volgt den man. dien gij bemint. Schoppenboer zit vol met zuchten Denk maar om uw vijfde kind.

kus li?f

-

jes de

Gaf hij kneep-jes in haar hand. Niets dan wis - peLil] - ri" - held?

Een proces zult ge verliezen En er komt een scheiding van Dan een ziekte, felle zuchten Dan begraaft men uwen man. Maar dan komt er toch een uitkomst Door een ouden, rijken heer. Op uw huis ligt dan weer voorspoed En ge trouwt een tweeden keer.

U WEET REEDS ONS ADRES?

Dat wordt dan een heel goed huw'lijk En ge gaat een tijd op reis. Meer kan ik dit keer niet vinden En een gulden is de prijs. Ja maar juffrouw, hoor eens even, Zuchtte kleine Mien benauwd. . . U vergist u met een ander Want: ik ben nog niet getrouwd...

WIJ VERZENDEN DOOR DE GEHEELE WERELD!

Onze Gramophoneplaten keuze Is enorm

STEEDS HET NIEUWSTE I Sprenger's prima IcoHor-flramophones, de fijnite Zwitiersche f 30 kwaliteit vanaf * Speciaal gebouwde Gramophone» voor taalcursussen vanaf I. 28.— „Hls Master's Voice" Electrische Pick-up combinatie, geheel compleet, speelklaar '• 30.— Constructie werkplaatsen. Technische inrichting voor het bouwen elk ■.■»V..»...»^. mechaniek. Douwen en repareeren van TOU »"V

'raagt gratis en franco onze laatst verschenen supplementenl

STEEDS HET BESTE! „Hls Master's Voice" Electrische Pick-up combinatie voorzien van een automatische platenwisselaar ... f. 135.— Electrische geluidsversterkte Gramophones voor groote ruimten, zeer geschikt voor Ballrooms, in fraaie kast comple^ met loudspeaker vanaf .1. 2o3. Enorme keuze Hohner's Accordeons, Mondharmonica's, Muatleklnslrumenten en Snaren. .— r-~t tr^t r-i

N V WILLEM SPRENGER's GRAMOPHONE HANDEL EN KLANK-OPNAME-STUDIO '

,

PASSAGE 46. TELEFOON 113778 - DEN HAAG - LAAN VAN MEERDERVOORT 453. TELEFOON 336805

9de

MADELEINE C A R R O Li

Jaargang

lo. 31 -12 Aug. 1939

{Pott PatimoanlA

K

CIMEMAi THEATER

HET WEEKBLAD 15 mt* •O^.v^

EDWARD VII (VICTOR FRANCEN) EN KONINGIN ALEXANDRA (ARLETTE MARCH AL) IN DE COLUMBIA-FILM ENTENTE CORDIALE"!


•' _ vO

* iT

■siëf

HET WEEKBLAD CIMEMA& THEATER

VERSCHIJNT WEKELIJKS - PKIIS PEH KWARTAAL f. l.tS VOOR INOIË EN BUITENLAND F. «.30 PER JAAR. - RED. |N ÄDM NOORDEINOE 8, LEIOEN. TEL.2tT4l POSTREKENING 4MM

%

ï

AFBEELDING IN KLEUR MULTICOLOUR PICTURE