HOTEL VAN HASSEL 16 - 18 april De Balie
lang weekend korte verhalen
p 04/ 05 p 05/ 06 p 07/ 08 p 09/ 10 p 11/ 12 p 13/ 14
Aaron Blumm Gerard Donovan Gyrðir Elíasson Petina Gappah Anatoli Gavrilov Judith Hermann D. Hooijer Andrea Pisac Ton Rozeman Helen Simpson Sanneke van Hassel
Van vrijdag 16 tot en met zondag 18 april 2010 opent De Balie haar deuren als Hotel van Hassel. Schrijfster Sanneke van Hassel nodigt publiek en auteurs uit voor een lang weekend gewijd aan het korte verhaal. Een voorhoede van Europese schrijvers geeft haar visie op het medium. Onder andere Judith Hermann (Duitsland), Anatoli Gavrilov (Rusland) en Petina Gappah (Zwitserland/ Zimbabwe) brengen samen met Nederlandse auteurs als Ton Rozeman en D. Hooijer een prachtig overzicht van de stand van het Europese korte verhaal. Hotel van Hassel is het eerste groots opgezette en meerdaagse evenement over het korte verhaal in Nederland. Het beoogt een groter publiek kennis te laten maken met het hedendaagse korte verhaal. Nieuwe, in Nederland nog niet altijd bekende stemmen krijgen het woord. Buitenlandse auteurs lezen in eigen taal, uit hun werk rijzen nieuwe beelden van Europa op. Bekende auteurs als Aaf Brandt Cortius, Manon Uphoff, Thomas Verbogt en Tommy Wieringa spreken over hun lievelingskorteverhalenschrijvers. VPRO radioprogramma De avonden zendt live uit en Tirade publiceertverhalen van de festivalauteurs plus nieuw werk dat speciaal voor dit weekend wordt geschreven door onder andere Jan van Mersbergen, Elke Geurts en Maartje Wortel. De debuutbundel Vogels die vlees eten van Thijs de Boer wordt gepresenteerd en het nieuwe tijdschrift KortVerhaal stelt een speciaal zondagmiddagprogramma samen. Drie dagen lang krijgen de gasten van Hotel van Hassel in de foyer, het café en alle zalen van De Balie een geYDULHHUGSURJUDPPDRSJHGLHQG.RUWHYHUKDOHQNRUWHïOPV muziek en gesprekken, van ontbijt tot na middernacht.
Aaron Blumm
Gerard Donovan Ierland Aaron Blumm Servië
“We can’t find traditional short stories in Csáth kocsit hajt, but stories, which don’t have a point, whose heroes seem to feel well in a kind of blind alley and they don’t crave for an other place, because they know that the whole world is a blind alley.”
04
“Donovan kiest voor de heldere vuistslag van de taal, die hij toebrengt met een vernietigende kracht. Hij ontleedt de aard van de menselijke wreedheid in proza dat met scherpe ‘Shakespeareanisms’ is doorregen.” - The New Yorker
Foto Aaron Blumm: Atilla Pesti/ Foto Gerard Donovan: Jim DeSario
Gerard Donovan
Aaron Blumm (1973) schrijft al sinds zijn zeventiende onder dit pseudoniem. Tussen 1996 en 2000 was hij redacteur van het tijdschrift Symposion. Sinds 2004 leverde hij regelmatig bijdrages aan het blad Híd en werd zijn werk gepubliceerd in verschillende Europese landen. In 2006 debuteerde hij met de verhalenbundel Csáth kocsit hajt (Csáth rijdt auto). Zijn verhalen zijn speels, actueel en verrassend. Momenteel schrijft Blumm vooral op blogs, waaronder: http:// biciklizeseimtorokzolival. blogspot.com (Fietsen met Torok Zoli).
Gerard Donovan (1959) is geboren in Ierland, woonde de afgelopen jaren in New York en is nu docent aan de Universiteit van Plymouth. Na drie poëziebundels verscheen in 2004 zijn veelbekroonde roman Schopenhauer’s Telescope. Sindsdien schrijft Donovan verhalen, poëzie en romans. In 2008 verscheen zijn verhalenbundel Young Irelanders (ook uitgebracht als Country of the Grand), waaraan hij vijftien jaar heeft geschreven en geschaafd. De bundel bestaat uit dertien realistische en uitgebalanceerde verhalen,
De in het Hongaars schrijvende Blumm woont in Vojvodina, een regio in het Noorden van Servië met een gemengde bevolking: de Serven vormen de meerderheid, dan volgen de Hongaren, en verder zijn o.a. Slowaakse, Roemeense en Roma-minderheden.
die op een ingetogen manier spannend zijn. Een man rijdt met zijn vrouw over het platteland en vraagt hoe lang het na zijn dood zal duren voor zij met een ander het bed deelt. Een meisje merkt dat KDDUPRHGHUKHWJH]LQGHïnitief heeft verlaten. Een advocaat neemt er nog ééntje en belandt in een ‘trip down memoray lane’ terwijl zijn vrouw thuis een etentje heeft georganiseerd. In Nederland wordt zijn werk uitgegeven door Ailantus.
05
Gyrðir Elíasson
Petina Gappah Zimbabwe/ Zwitserland Gyrðir Elíasson IJsland
“Gyrðir Elíasson’s stories take us out of ourselves. Situated on the lonely western shores of Iceland, or out in the vast mountain ranges or barren lava fields of this spectacular country, each one is a study in selfexile.”
“Through humour and compassion, she depicts that most quintessential of African characteristics: the ability to laugh at life, for fear of crying..” Over ‘An Elegy for Easterly’ - The Guardian
Over ‘Steintré’ - The Independent
06
Foto Gyrðir Elíasson: Einar Falur Ingólfsson/ Foto Petina Gappah: Teri Pengilley
Dichter en schrijver van korte verhalen Gyrðir Elíasson (1961) wordt gerekend tot de belangrijkste schrijvers van IJsland. Nadat hij in 1983 met een dichtbundel debuteerde publiceerde hij circa vijfentwintig werken: poëzie, novellen, verhalen- en essaybundels. Ook vertaalt hij uit het Engels, onder andere werk van Richard Brautigan. Voor zijn verhalenbundel Gula husid (Het gele huis, 2000) werd hij genomineerd voor de Nordic Council Literary Prize. Verder ontving hij de Icelandic Literary Prize en The Halldor Laxness Literary Prize. Samen met twee katten woont Elíasson in een dorpje ten zuiden van Reykjavik. Hoewel de meeste IJslandse auteurs over het leven in de stad schrijven vormt bij hem doorgaans de natuur de achtergrond van zijn werk, dat ook wel als magisch-realistisch wordt bestempeld. In de verhalenbundel Steintré, die bij Comma Press als Stone Tree verscheen, laten de personages hun normale leven achter zich en volgen hun dromen.
Petina Gappah Na haar rechtenstudie in Zimbabwe en Cambridge vertrok Petina Gappah naar Genève waar ze voltijds als juridisch adviseur handelsrecht in ontwikkelingslanden werkt. Haar debuutbundel An Elegy for Easterly (in het Nederlands verschenen als De danskampioen) kwam uit in 2009. De bundel werd direct in vele talen vertaald en bekroond met de Guardian First Book Award. Momenteel rondt Gappah haar eerste roman The Book of Memory af. Haar kracht ligt in de humor en de gevoeligheid waarmee ze het alledaagse leven in het door SROLWLHNZDQEHOHLGHQLQðDWLH geteisterde Zimbabwe weergeeft. http://petinagappah. blogspot.com.
07
D. Hooijer
Andrea Pisac Kroatië D. Hooijer Nederland
“Na lezing van deze verhalen blijkt er iets bijzonders gebeurd. Het bizarre is niet langer vreemd, de mislukkelingen in deze verhalen niet meer zo triest.(...) Hooijer weet haar lezers vertrouwd te maken met haar zeer particuliere universum. Dat is echt schrijverschap.” Over ‘Zuidwester Meningen’ - Aleid Truijens, de Volkskrant
10
Foto D. Hooijer: Freddy Rikken
“Andrea Pisac’s writing is heartfelt without being sentimental, political without being preachy. Her characters struggle with complicated identities and even more complicated relationships. She is a rare talent.” Rodge Glass
D. Hooijer (Hilversum, 1939) schreef aanvankelijk gedichten. In 2001 debuteerde ze met de verhalenbundel Kruik en Kling. In 2004 verschijnt haar tweede verhalenbundel Zuidwester meningen waarvoor ze een nominatie voor de Anna Bijns Prijs krijgt. Met haar meest recente verhalenbundel Sleur is een roofdier, won ze de Librisprijs 2008. Hooijers verhalen blijven verrassen en verdienen het om van zin tot zin, heel precies gelezen te worden. De personages zijn afkomstig uit onder andere de criminaliteit, de gezondheidszorg, het toneel, het circus en het bordeel. In haar universum heerst bizarre ORJLFD KDDUïJXUHQEOLMYHQ vaak raadselachtig. Uit het juryrapport van de Librisprijs: ‘De auteur heeft alle registers van het vertellen opengetrokken. Dat leverde negen ongewone, fascinerende verhalen op, waarin niets vaststaat, afgerond of eenduidig is. In die verhalen heeft zij een delicaat evenwicht weten te vinden tussen vertelling en vertelwijze, tussen inhoud en vorm. Hooijer slaagt erin te verrassen, te ontroeren en te doen lachen.’ Onlangs verscheen haar eerste roman, Catwalk (2009).
Andrea Pisac Andrea Pisac (1975) werd geboren in Kroatië. Haar werk is gepubliceerd in literaire tijdschriften in Kroatië en andere landen van voormalig Joegoslavië, maar ook in Engeland. In 2001 wint haar eerste korte verhalenbundel Afscheid de prijs voor beste debuut van de Kroatische Studenten Unie. In 2007 verschijnt haar tweede bundel: Tot de dood ons scheidt of ik dood jou eerst. Pisac schrijft over botsingen tussen talen en culturen. Momenteel woont ze in Londen waar ze literaire antropologie studeert. Ook leidt ze het Writers in Translation project van de Engelse PEN dat wereldliteratuur onder de aandacht wil brengen in het Engelse taalgebied.
11
Anatoli Gavrilov
Judith Hermann Duitsland Anatoli Gavrilov Oekraïne
“Het arsenaal aan artistieke middelen dat Gavrilov gebruikt, beheerst hij onberispelijk. Daarom heeft Anatoli Gavrilov in de nieuwe Russische literatuur een vaste en benijdenswaardige reputatie als meester van de allerhoogste klasse, van de ‘schrijver voor schrijvers.” Aleksandr Michajlov
“En men zou, al dobberend en deinend op haar weemoedige en opvallend vaak verrassende zinnen, gemakkelijk uit het oog verliezen hoe goed het is wat Judith Hermann schrijft. Er hangt zo’n wonderlijke sfeer van onthechting en vastberadenheid in die verhalen (...) dat je bijna niet meer merkt dat je leest.”
Anatoli Gavrilov (Oekraïne, 1946) woont in Vladimir, een industriestad tweehonderd kilometer ten oosten van Moskou. Na jaren als telegrambezorger de kost te hebben verdiend wordt kort na de Perestrojka zijn eerste verhalenbundel gepubliceerd: Op de drempel van het nieuwe leven (1990). Zijn teksten, vaak niet meer dan een pagina of twee lang, schetsen het uitzichtloze Russische bestaan. Ze zijn melancholisch en inktzwart, maar staan ook boordevol geestige details. Ondanks dat de schrijver weinig over zijn personages en hun levens loslaat weet hij hun werelden in prachtige beelden op te roepen. Gavrilov wordt door tal van jonge Russische schrijvers als voorbeeld gezien. In april verschijnt zijn verhalenbundel En de zon komt op en 52 andere verhalen bij de Rotterdamse uitgeverij Douane. Een selectie hieruit is als gratis e-book te downloaden via www.uitgeverijdouane.nl
Judith Hermann De in Berlijn woonachtige Judith Hermann (1970) vestigde haar naam met haar debuutbundel Zomerhuis, later (1998). Na haar debuut volgde er in Duitsland een opleving van het korte verhaal. Schrijfsters als Maike Wetzel, Silke Scheuermann en Franziska Gerstenberg kregen het afgelopen decennium veel bijval. In 2003 kwam Hermann met haar tweede bundel: Niets dan geesten. In veel van haar verhalen worstelen twintigers en dertigers met de zin van het bestaan. In 2009 verscheen de bundel Alice, bestaande uit vijf verhalen waarin de hoofdpersoon in aanraking komt met de dood. Op www.shortstory.nu roemt vertaalster Gerda Meijerink de onderhuidse spanning die Judith Hermann in deze bundel weet op te roepen: ‘Het is de kunst van de auteur dat zij in een sobere stijl, zeer onnadrukkelijk, bijna sluipenderwijs, de lezer in de greep krijgt.’
Over ‘Niets dan Geesten’ - Michaël Zeeman, de Volkskrant
08
Foto Anatali Gavrilov: Gerald Zörner / Foto Judith Hermann: Ordu Ogu
09
Ton Rozeman
Helen Simpson Verenigd-Koninkrijk Ton Rozeman Nederland
‘‘Men gunt elkaar het beste, en stort dan de ander in het ongeluk – haast per ongeluk. Door dat laatste raken Rozemans eenvoudige, beeldende scènes je des te harder.”
“Nobody who admires good writing should miss (these stories). They are sharp, poetic and marvelously witty.” About ‘Getting a Life’ - Kate Kellaway, Observer
Over ‘Misschien maar beter ook’ - NRC Handelsblad
12
Foto Ton Rozeman: Uitgeverij NW Amsterdam/ Foto Helen Simpson: Eamonn McCabe
Ton Rozeman (1968) studeerde Nederlands en volgde de vierjarige opleiding aan schrijversvakschool ‘t Colofon. Zijn debuut Intiemer dan sex (2001) werd bekroond met het Charlotte Köhler Stipendium. In 2004 verscheen de eveneens goed ontvangen verhalenbundel Misschien maar beter ook. In 2008 publiceerde Rozeman de novelle En nu gaat het gebeuren. De relaties tussen de personages in het werk van Rozeman zijn vaak beklemmend. Elk woord, elke dialoogzin, ieder detail dient om de spanning op te voeren. Onvermogen om te communiceren en het heft in handen te nemen levert wrangkomische situaties op, en vaak een unheimisch gevoel. Jarenlang was Rozeman liefhebber van de minimalistische korte verhalen van Raymond Carver maar de laatste tijd laat hij zich ook inspireren door de Braziliaanse schrijver Dalton Trevisan. Ton Rozeman is een pleitbezorger van het korte verhaal en ontwikkelde de website www.shortstory.nu.
Helen Simpson De eerste verhalenbundel Four Bare Legs in a Bed and other Stories (1990) van Helen Simpson (1959) werd direct bekroond met de Sunday Times Young Writer of the Year award en de Somerset Maugham award. In 1993 werd ze door het befaamde Granta magazine uitgeroepen tot een van de beste jonge Britse schrijvers. Na te zijn gepromoveerd op de Restoration Comedy en jarenlang voor het blad Vogue te hebben gewerkt, koos ze volledig voor het schrijverschap. Spitsvondig schetst ze moderne dilemma’s. Met een soort grimmig plezier schrijft ze over bevallingen, relaties thuis en op het werk, ziekte en sterven, kinderpraat op de achterbank, de oorlog in Irak en het fantaseren over de squashpartner van je echtgenoot. In mei verschijnt haar vijfde en nieuwste verhalenbundel ,QðLJKW(QWHUWDLQPHQW bij Jonathan Cape. Helen Simpson woont en werkt in Londen.
13
Sanneke van Hassel
Sanneke van Hassel Nederland
14
Foto Sanneke van Hassel: Bert Nienhuis
Sanneke van Hassel (1971) studeerde Theaterwetenschap en Cultuurgeschiedenis aan de Universiteit van Utrecht. Ze woont en werkt in Rotterdam. Tot 2006 maakte ze tien jaar lang deel uit van toneelgezelschap ‘t Barre Land. In 2005 debuteerde ze met IJsregen. Deze verhalenbundel werd geprezen om de licht absurdistische sfeer, de poëtische stijl en de aandacht voor details. IJsregen werd genomineerd voor de Vrouw & Kultuur Debuutprijs 2005 en voor de Selexyz debutantenprijs 2006. Sanneke levert regelmatig bijdragen aan literaire tijdschriften en bloemlezingen. In het voorjaar van 2006 verbleef zij in opdracht van de Vrede van Utrecht drie weken in Sarajevo. Van deze reis deed ze verslag in Snippers Sarajevo, dat gepubliceerd werd in tijdschrift Tirade. In 2007 verscheen haar tweede verhalenbundel, Witte veder, die op de longlist stond van de Gouden Uil en genomineerd werd voor de Halewijnprijs en de Novel Award. In 2008 won Sanneke de BNG nieuwe literatuurprijs voor haar verhalenbundels. In 2010 verschijnt bij De Bezige Bij haar romandebuut.
Meer informatie over het volledige programma van Hotel van Hassel is vanaf half februari te vinden op: www.debalie.nl of volg Hotel van Hassel via facebook.
De Balie Kleine-Gartmanplantsoen 10 1017 RR Amsterdam +31 (0)20 - 55 35 151 Voor de pers: +31 (0)20 - 55 35 151
“(...) Op ingetogen wijze spannend (...)”
“(...) Beklemmend en unheimisch (...)”
Over Gerard Donovan
Over Ton Rozeman
“(...) Haar wereld wordt jouw wereld (...)”
“(...) Humoristisch én gevoelig over Zimbabwe (...)”
Over D. Hooijer
Over Petina Gappah
“(...) She is a rare talent (...)”
“(...) A study in Iceland in self-exile (...)”
Over Andrea Pisac
Over Gyrðir Elíasson
“(...) No traditional stories (...)”
“(...) Zij krijgt de lezer in de greep (...)”
Over Aaron Blumm
Over Judith Hermann
“(...) sharp, poetic and marvelously witty (...)”
“(...) Meester van de allerhoogste klasse (...)”
Over Helen Simpson
Over Anatoli Gavrilov
