Het is wat met alle kreten over duurzaamheid!

N I E U W S B R I E F V O O R D E L E D E N VA N D E V R O 

NR03

Column: Duurzaam als ’t uitkomt…

H

et is wat met alle kreten over duurzaamheid! Duurzaam hout, duurzaam plastic, duurzame isolatie, duurzame kleding, duurzame energie, het houdt niet op. Maar ja, daar is het dan ook duurzaam voor, zullen we maar zeggen…. Alles draait om een duurzaam leven voor ons en voor de toekomstige generaties. Ze slaan echt door! Of…valt er misschien iets te verdienen? Eigenlijk werden we al begin jaren ’70 opgeschrikt. Toen de Club van Rome, een wereldwijd initiatief van wetenschappers, het rapport ‘De grenzen aan de groei’ het licht deed zien. Een waarschuwing dat economische groei wel eens behoorlijk ten koste zou kunnen gaan van ons menselijk bestaan op aarde. Het rapport boezemde ontzag in, omdat het berustte op computermodellen. Computers waren in die tijd geen algemeen goed en het ontzag voor deze apparaten was groot. In een krantenartikel in 2004 wees de econoom Hans Labohm op het in ons land aanwezige religieuze zondebesef en schuldgevoel, dat ertoe bijdroeg dat de boodschap van de Club van Rome er in Nederland in ging als zoete koek. Later bleken de modellen soms niet helemaal te kloppen en werden de donkere voorspellingen in ieder geval in de gedachten van de mensen omgevormd tot ‘ongefundeerd doemscenario’. Toch zien we dat verschillende voorspellingen zo vreemd nog niet waren. De Amerikaanse Al Gore signaleerde dat met zijn film over het milieu enkele jaren geleden ook al. We zien om ons heen, dat het niet meer zo goed gaat met ‘onze’ aarde, die wíj bebouwen en niet duurzaam bewaren… De aarde warmt op, ijskappen smelten, klimaatveranderingen worden merkbaar, dijken moeten worden verhoogd, de wereld neemt zijn maatregelen.

„Ach, de tekenen der tijden”, zo verzucht een vader, thuis op de bank, net uit de kerk, te midden van zijn gezin. Hij is nog knap moe van het werk deze week. Het is in deze tijden ook niet gemakkelijk om zijn brood te verdienen. Hij lijkt erin te berusten. Het valt niemand op, dat in hetzelfde gezin door sommige jonge leden driftig wordt gerookt. Dat de kinderen keurige kleding dragen, waar andere kinderen of vrouwen in arme landen ver weg in de bloedhete zon voor hebben moeten ploeteren tegen een minimale vergoeding. Dat er een bus insecticide onder het afdak staat, dat verboden is, maar wél goed helpt. Dat de haard wordt aangemaakt met lijmhoudend spaanplaat, omdat dat zo lekker heet stookt en dat vader eerder deze week heeft gekozen voor ‘gewone’ stroom, omdat dat goedkoper was! Ach, ze slaan een beetje door met al die regeltjes over duurzaamheid…. De zondag is voorbij. ‘Het kabinet kiest voor groene groei’, kopt ’s maandags de krant. Groene groei is in de ogen van het kabinet geen bedreiging of oordeel, maar biedt ondernemers juist kansen. Maatregelen op het gebied van duurzaamheid zouden onze economie uit het slop kunnen helpen! Aha, is er wat aan te verdienen, dan? Zo gaat het rond in de brein van de man die leek te berusten in de tekenen der tijden. De donkere wenkbrauwen trekken weer wat op en hij gaat er voor zitten… Het is wat met al die kreten over duurzame overtuigingen en het verschil tussen zondag en maandag!

|

2013

van het bestuur Beste leden, Op zaterdag 13 juli 2013 bereikte ons het droevige nieuws dat onze voorzitter, Karel Otte aan de gevolgen van asbestkanker is overleden. Als bestuur zijn we geschokt en verslagen; we hebben een betrokken, bevlogen en tegelijkertijd bescheiden voorzitter verloren. De VRO was hem erg aangelegen, in diverse bestuursfuncties heeft hij zijn betrokkenheid getoond. Sinds 2011 was Karel voorzitter van de VRO. Ons medeleven gaat uit naar zijn vrouw, (klein)kinderen en vader. Maar ook voor ons allemaal is dit weer een roepstem: „Bereidt uw huis, want gij zult sterven.” En dat bereiden houdt toch zo veel meer in dan alleen het overdragen van onze zaken… Verder in deze nieuwsbrief memoreren we in korte trekken zijn betekenis voor de VRO. Het voorzitterschap van de VRO wordt door het overlijden van Karel Otte voorlopig waargenomen door de heer Johan van Holst (2e voorzitter). Per 4 juni 2013 is in het kader van de uitbreiding van het bestuur de heer L.P.J. (Leendert) Krijgsman benoemd tot bestuurslid van de VRO. Op advies van de op die datum gehouden Algemene Ledenvergadering is aan de niet aanwezige leden per e-mail de mogelijkheid geboden om eventuele bezwaren tegen zijn benoeming kenbaar te maken. Op het toegezonden mailbericht

zijn geen bezwaren binnengekomen en daarmee wordt zijn benoeming dan ook als definitief beschouwd. Tenslotte kunnen we u verheugd melden, dat bij een belastingcontrole op de administratie en de Btw-afdrachten van de VRO (mei jl.) alles in orde is bevonden er geen aanleiding tot correctie was. Het bestuur van de VRO wenst ieder lid een goede vakantie, als die inmiddels al weer achter de rug is: een goed begin met nieuwe energie! Johan van Holst, 2e voorzitter

Nieuws van de fronten Ledenwerfactie met kortingen

Uitbreiding externe contacten

Het bestuur heeft in de laatste bestuursvergadering een marketingplan aangenomen om de VRO duidelijker op de kaart te zetten. We gaan onder andere effectief inzetten op werving van nieuwe leden en doen dat met een contributiekorting voor bestaande en instapacties voor nieuwe leden. Dat moet toch lukken: ieder bestaand lid brengt een nieuw lid aan en krijgt bovendien korting voor zichzelf! Ga er alvast maar mee aan de slag! Op die manier krijgt de vereniging meer contactmogelijkheden en meer armslag om uw wensen te verwezenlijken. De website wordt geheel herzien. Die wordt interactief en overzichtelijker. U hoort hierover D.V. na de zomervakantie nog meer.

De VRO gaat meer investeren in externe contacten, die binnen onze doelstelling passen, zoals contacten met stichtingen en verenigingen die de zondagsrust willen handhaven, maar ook met onze eigen leden die op dit punt problemen ondervinden. Verder gaan we meer in overleg met onze collegae van de VRCL, waar we mogelijk bepaalde activiteiten mee kunnen combineren.

2 | VRO nieuwsbrief

Om te noteren Voor het najaar (D.V. dinsdag 29 oktober 2013) en voor het voorjaar (D.V. dinsdag 25 maart 2014) hebben we twee activiteiten gepland: de VRO Academy (workshops voor leden) en de Hoornbeeck College Company wedstrijd voor de VRO- Ondernemersprijs. U bent alvast van harte uitgenodigd!

In Memoriam: Karel Otte, voorzitter VRO Karel Otte is niet meer. De voorzitter van het VRO-bestuur is niet ouder geworden dan 66 jaar. Verwachtingsvol keek hij altijd het leven in. Verwachtingsvol is hij ook het leven uitgegaan. Karel komt uit het gezin Otte, dat als familie al decennia lang verweven is met –aanvankelijk- handelsdrukkerij en later uitgeverij De Banier. Met zijn vader J. P. Otte en zijn zoon Ringer had Karel jarenlang de leiding over het bedrijf. Karel was tot 2008 directeur-uitgever: In dat jaar ging hij met pensioen en werd de uitgeverij overgenomen door de Erdee Media Groep in Apeldoorn. Karel rolde na zijn schooltijd vanzelf in de uitgeverij. „Ik werkte er al in de vakanties, alle kanten van het vak leerde ik kennen. Als kind had ik het idee dat het maar een duffe boel was, maar het ging me steeds meer aanspreken”, zo zei hij er ooit over in een interview. “Wij zijn gevormd door P. de Zeeuw, H. te Merwe, T. Mateboer. Die boekjes gaf mijn vader uit, maar we kregen ze ook op school en zondagsschool. Altijd historische verhalen. Zelf lazen mijn ouders veel stichtelijke lectuur, preken, maar ook allerlei week- en maandbladen. Die werden bij ons gedrukt: De Banier, De Saambinder, de Gezinsgids, Bewaar het Pand... En dan hadden we ook nog een abonnement op twee of drie kranten. Mijn vader spelde ze van a tot z.” Het heeft Karel wellicht gevormd tot wie hij was: Karel dacht in de volle breedte van de gereformeerde gezindte, vertegenwoordigde graag de belangen van het rechtse deel ervan en trok persoonlijk zijn eigen spoor. Ook al was hij gepensioneerd, toch was hij nog bijna elke dag te vinden in het statige pand aan de Utrechtse Brigittenstraat, waar ooit Catharina van Rennes woonde. Aan de buitenkant staat inmiddels de nieuwe bestemming “De Gezinsgids”, waarvan hij het reilen en zeilen altijd nog geïnteresseerd volgde. Wie er op bezoek kwam, kwam in een hoge, statige kamer, hoorde zichzelf op de planken van de houten vloer lopen en keek met ontzag naar de enorme boekenwanden. Twee bureaus, zoon Ringer aan de ene kant, Karel aan de andere. Wie kwam om zaken te doen, kreeg een plek aan de lange, bijna monumentale houten tafel. Lang van stof was hij niet: Karel praatte graag met iedereen, maar wilde wel tot zaken komen. „Zo ken ik hem ook vanuit het bestuur van de VRO”, vertelt Leen van Welie, inmiddels het langst zittende bestuurslid. Hij gaf de voorzittershamer aan Karel in 2011, maar moest hem, evenals tweede voorzitter van dit moment Johan van Holst, nog wel eens vervangen. „Karel was druk en kon er niet alles meer bij hebben. Dat merkten we, zeker toen hij ziek werd. Hij probeerde nog op vergaderingen te komen en was tot zijn laatste vergadering inspirerend naar de toekomst. Hij wilde van de VRO graag een actieve vereniging maken en steunde creatieve initiatieven daartoe van harte. Hij was zelf ook een creatief man, integer, bestuurlijk correct, maar ook zakelijk. Hij hield niet van een omhaal van woorden. ‘De VRO kan zeker 250 leden hebben’, zei hij, ‘maar we moeten ze nog wel even lid zien te maken. Het kán!’” Hij laat in het VRO-bestuur een lege plaats over, maar ook bij De Gezinsgids, de kerkelijke gemeente van Houten, waar hij als ouderling het ambt bekleedde, de Stichting Ds. G.H. Kerstenfonds, de Johan Bunyanstichting, de stichting Vrienden van Heidelberg en Dordrecht, waar hij door de tijd bestuursfuncties bekleedde. We bidden en wensen dat Heere God de overgebleven familieleden wil gedenken.

VRO nieuwsbrief | 3

Beleving bij dierenhandel Hoogendoorn Koos Hoogendoorn: „Wij hebben een speciale zaak voor dieren.” „Wij hebben geen dierenspeciaalzaak, zoals zovelen in Nederland. Wij hebben een speciale zaak voor dieren. We onderscheiden ons duidelijk. Als was het alleen al door de beleving als je bij ons het terrein opkomt”, vertelt het kersverse VROlid Koos Hoogendoorn. Hij zegt lid te zijn geworden, maar ook wat te verwachten van de vereniging. Samen met zijn vorig jaar aangestelde bedrijfsleider Herbert Lindhout voert hij het bewind van de in de verre omtrek bekend staand bedrijf. „Dit bedrijf is een uit de hand gelopen hobby, we begonnen met niets en zijn gezegend door God. We zijn dankbaar aan een ieder die in de loop der jaren hier gewerkt heeft en hier nu nog werkt, energie in dit bedrijf heeft gestoken, maar allermeest aan de Heere God!”, zo staat er op de site www.dierenhandelhooogendoorn.nl te lezen. Op de ruim twee hectare grond zijn niet alleen dieren, zoals allerlei vogels, kippen, fazanten, eenden en ganzen, knaagdieren, zoals konijnen en cavia’s te vinden. Ook minivarkentjes, kangoeroetjes en zelfs damherten zijn er te koop. Daarnaast is de klant voor al zijn dierverblijven, bodembedekking, medicijnen en voer bij Hoogendoorn aan het juiste adres. Ook heeft het bedrijf een afdeling afrastering, waar menig tuinbezitter en hovenier op af komt. Vooral via internet gaat deze handel door heel Nederland, Europa, en zelfs buiten Europa weten ze Stolwijk te vinden. „Wij leveren een totaalconcept. We merken dat de klant dat op prijs stelt en spelen in op de behoefte. Nederland loopt, ik vind het overdreven maar het is nu eenmaal zo, voorop in diervriendelijkheid in de wereld. Dat is positief, omdat de mensen bereid zijn geld neer te tellen voor hun huisdieren, maar levert ook kritische klanten op. Omdat we kwaliteit bovenaan hebben staan en daar ook niets van willen prijsgeven, zie je ook blijvend vertrouwen van de klant”, meent Koos. „De mensen die hier komen, komen ook voor hun plezier. We hebben daarom heel wat beleving in ons bedrijf gebracht. Mensen kunnen hier bijvoorbeeld rustig op een bankje zitten te genieten van een ijsje”, vult Herbert aan. Koos zegt van zijn lidmaatschap de VRO wel wat te verwachten. „Elk jaar een item centraal stellen, waar we met z’n allen over kunnen nadenken, zaken waar we allemaal mee te maken hebben, kunnen delen. Zondagsopenstelling is er daar een van, maar ook: hoe ga je met diefstal in je bedrijf om? Of: hoe ontsla je als christelijke ondernemer personeel, maar dan op een voor ieder verantwoorde manier? Daarin kun je op een, soms heel praktische manier veel van elkaar leren!” aldus de Stolwijkse ondernemer.

4 | VRO nieuwsbrief

We onderscheiden ons duidelijk. Als was het alleen al door de beleving als je bij ons het terrein opkomt.

Ondernemersdag & Ledenvergadering 2013 Ledendag druk bezocht Het bezoeken van een collega-bedrijf is elk jaar weer een van de hotspots van de VRO. Zo gingen de leden die op de ledendag afgekomen waren, op bezoek bij Doornebal Interieurs in Lienden en Medicall Life Support in Kesteren. En niet zonder succes. Opnieuw is gebleken dat bedrijfsbezoeken zowel door de VRO-leden als door de gastbedrijven enorm positief gewaardeerd worden en we hopen hier zeker een vervolg aan te geven. Doornebal Interieurs liet zien dat je je als meubel- en interieurspecialist behoorlijk kunt onderscheiden van de middelmaat door kwaliteit hoog in het vaandel te laten staan. De VRO-leden waren duidelijk onder de indruk van wat er allemaal te zien is in Lienden. Adrie van Schaik van Medicall Life Support, bij wie ook werd gegeten, had nog wel een indringende vraag voor alle ondernemers die de bedrijfshulpverleningscursussen niet al te serieus nemen. „Zou u, als u onverhoopt in uw bedrijf neervalt, geholpen willen worden door iemand die het er niet voor over heeft één keer per jaar zijn of haar kennis op peil te houden?” Natuurlijk verzorgt hij ook op locatie EHBO- en BHV-cursussen en is in alle opzichten gecertificeerd. Hij bood aan voor de VRO-leden wel aanbiedingen te willen doen. „De in eigen beheer ontworpen incidentenkit mag eigenlijk in geen enkel bedrijf ontbreken”, zo hield de ondernemer het publiek voor. De leden toonden tijdens het officiële verenigingsgedeelte begrip voor de moeilijke bestuurssituatie van het afgelopen jaar, wilden graag goed contact met elkaar en hopen dat het bestuur kans ziet het aantal activiteiten te vergroten. De ledendag leverde een aantal nieuwe leden en nieuwe contacten op, waarmee een van de doelstellingen, namelijk het uitbreiden van het ledenaantal werd gediend! Een aantal leden toonde zich bereid als ambassadeur van de vereniging te fungeren en voor 1 januari een nieuw lid te zullen aanbrengen. Voorzitter Johan van Holst kondigde de uitwerking van een marketingplan aan, “waar de leden vast iets van zullen merken!”

VRO nieuwsbrief | 5

politiek

Geef vertrouwen terug

V

orig jaar juli kocht ik een nieuw huis. Of beter gezegd, een oud huis. Een jachthuis uit 1920. Door de specifieke bouw ook nog uitgeroepen tot rijksmonument. Het pand heeft, als regionaal hoofdkwartier van de binnenlandse strijdkrachten, een rol gespeeld in de oorlog. Het huis en de ligging maakten ons enthousiast er weer wat moois van te maken. Dat was hard nodig: er was achterstallig onderhoud van zo’n 40 jaar. Maar wanneer je zo’n monumentale bouwval weer in nieuwe staat wil brengen, gaan alle bureaucratische sluizen open. Ik dacht slim te zijn door voor de koop de voorzitter van de monumentencommissie erbij te halen. De man was razend enthousiast. Hij vond het prachtig dat het pand van de ondergang werd gered. Wij vertelden ons plan: alles zoveel mogelijk in oude staat. Er zou slechts één binnenwand sneuvelen, de rest zou gerestaureerd worden. De voorzitter van de monumentencommissie zou voor een korte procedure zorgen: we hadden immers geen groot breekwerk. Zelf had ik gehoopt op onmiddellijke toestemming. Wij hadden met een procedure van acht weken geluk. De normale procedure is zes-en-twintig weken. Daar gaan we. Het kost ons twaalf weken om in de korte procedure te komen. We moeten eerst een architect in de arm nemen en aan veel eisen voldoen. Het ene moet in kaart gebracht, het andere onderzocht. Er moet een tekening komen. De gemeente stuurt een brief van zeven pagina’s: het voorstel voldoet niet aan de eisen voor een verkorte procedure. En ook moet het waterschap, de provincie en het Rijk geconsulteerd worden. Na zesentwintig weken is de vergunning binnen. En dat allemaal voor een inpandige renovatie, waarbij iedereen ervan overtuigd was dat we goed werk gingen doen. De aannemer moest een half jaar wachten. Het budget was gedaald door een flinke kostenpost voor architect en leges. Ik kan nog wel even doorgaan. De boodschap is helder. Dit voorbeeld betreft een specifiek pand. Maar als ik het land inga, ontmoet ik tal van ondernemers, binnen en buiten de bouw, die horendol worden van vergelijkbare problemen. Dagelijks gaan bouwbedrijven failliet. Veel ondernemers staat het water aan de lippen. De laatste jaren is het vet al van de botten gehaald. Nu is het voor velen een kwestie van overleven. De overheid kan daarbij helpen door fors te schrappen in regels. Waarom hebben we het zo moeilijk gemaakt? Het antwoord is volgens mij, dat we Nederland op wantrouwen hebben georganiseerd. Nederland vertrouwt er niet meer op als de monumentencommissie enthousiast is. Het is niet langer voldoende om een goed gesprek te hebben, uit te leggen wat je gaat doen en dan gewoon aan de slag te gaan. Overal moeten uitgewerkte plannen voor zijn. Flora- en faunawet, bouwbesluit, bestemmingsplan en ga zo maar door. Goed bedoelde wetten. Maar het leidt vaak tot hoge aanloopkosten, veel vertraging en onzekerheid over de vraag of de plannen wel door kunnen gaan. Als we deze problemen aan willen pakken dan moeten we weer uitgaan van vertrouwen. Geen ‘one-sizefits-all’ regelgeving, waardoor je altijd aan van alles en nog wat moet voldoen, maar maatwerk. Geef bijvoorbeeld vertrouwen terug aan gemeenten, zodat zij snel kunnen beslissen over projecten waarvan iedereen weet dat ze goed zijn. Alleen uitgewerkte plannen en onderzoeken verplicht stellen als vooraf duidelijk is dat die echt zinvol en nodig zijn. Overigens zijn er al gemeenten die volgens dat principe

6 | VRO nieuwsbrief

werken. Maar veel te weinig. En ze worden gehinderd door regelgeving die van alles verplicht stelt. Als we de Nederlandse bouwsector (en daarmee onze economie) een boost willen geven, laten we dat dan doen door overbodige regels te schrappen. En weer uit te gaan van vertrouwen. Prof. dr. Elbert Dijkgraaf Tweede Kamerlid SGP De SGP heeft aan Minister Blok een plan aangeboden om 27 regels te schrappen in de bouw. De minister heeft toegezegd hiermee aan de slag te gaan. Voor meer informatie google “Rode loper uit voor de bouw”.

„Ik hoop dat we iets voor elkaar kunnen betekenen” Corné van der Hoek, eigenaar van Van der Hoek Trading uit Hazerswoude, heeft zich onlangs als nieuw lid van de VRO aangemeld. „Ja, ik was op de ledendag in juni en heb me vrijwel direct ook aangemeld. Ik verwacht echter wel het een en ander van de vereniging. Het zou mooi zijn, wanneer je niet alleen contact had op zo’n speciale dag en bij een ander bedrijf kunt kijken, maar dat je ook daadwerkelijk iets voor elkaar kunt betekenen. Ik bedoel dan niet alleen in relatie met onderwerpen als de zondagsopenstelling, maar veel meer ook met invoering van allerlei wet- en regelgeving. Ik wil met andere leden graag van gedachten wisselen over hoe zij dat hebben gedaan. De vereniging moet weten wat er aan vragen leeft binnen de gelederen en daarom zie ik wel kansen voor een vernieuwde website. Het idee van een ledenforum vind ik wel wat, maar dan moet het wel actief zijn”, zo geeft hij alvast maar aan. Zijn bedrijf, Van der Hoek Trading, bestaat inmiddels al weer bijna zeven jaar. Net voor de crisis gestart… Corné: „Ja, maar wij zijn gelukkig niet zo erg afhankelijk van de bouw. Wij zijn een handelsonderneming in voornamelijk hout, ook wel draadproducten van ijzer. De klant kan bij ons terecht voor hardhouten palen, hardhouten planken, hardhouten balken, geïmpregneerd tuinhout, tuinschermen, vlonderplanken, beschoeiingen en allerlei aanverwante artikelen. Als importorganisatie zijn wij actief met het importeren van onder andere draad-en gaas producten en tonkinstokken uit het ‘Verre Oosten’. Maar ook als importeur van (FSC- gecertificeerd) hardhout, geïmpregneerd hout en houtproducten kunnen wij

veel voor de klanten betekenen. Wij betrekken hout uit het ‘economisch opbloeiende’ Letland, uit Polen, maar ook uit Brazilië, Indonesië en Kameroen. Natuurlijk hebben we met toenemende wet- en regelgeving te maken op het gebied van duurzaamheid. Sinds maart van dit jaar geldt bijvoorbeeld de wet, waarbij bepaald is dat een houtimporteur moet kunnen aantonen, dat hij het hout, dat hij geïmporteerd heeft, ook daadwerkelijk legaal is. Ik vind de gedachte erachter goed, maar soms slaat men in dit soort zaken ook wel eens door.” Als kleinschalig bedrijf werkt Van der Hoek met een beperkt aantal mensen. „We kunnen daardoor steeds een optimale en duidelijk klantgerichte service bieden. En als het over de crisis gaat, hebben we geen redenen tot klagen. Ondanks het feit dat het allemaal iets minder is, krijgen we meer dan genoeg. Waarvoor ons de Heere dank past!”

VRO nieuwsbrief | 7

Ik een mentor? John de Raaf, een jonge ondernemer uit Rotterdam, is vijf jaar geleden voor zichzelf begonnen en heeft een timmer- en sierafwerkingsbedrijf. Dat gaat allemaal prima en toch vraagt hij zich wel eens af of datgene wat hij doet, het juiste voor zichzelf en zijn timmerbedrijf is. Hij stelde zich op de VRO-ledendag kwetsbaar op en uitte zijn gedachten. Ook vanuit de VRO komt binnenkort een ervaren ondernemer bij hem ‘buurten’. Ondernemers zijn over het algemeen mensen die dúrven. Risico’s durven nemen en hun mannetje staan. Dat willen ze ook graag laten zien aan hun klanten en op verjaardagsfeestjes kunnen ze stoer overkomen. Ook mensen, die hun kwetsbare kant niet graag voor het voetlicht willen brengen, want dat zou wel eens klanten kunnen kosten, zo lijken ze te denken. Ze laten ook niet graag een ander in hun toko kijken. Is dat wel zo wijs?

Kwetsbaar durven zijn John de Raaf is die stoerheid vreemd. „Ik sta voor mijn zaak, maar ik zou het best goed vinden als iemand met veel meer ervaring gewoon eens met me meekeek. Ik heb een goede mentor (coach van RPN Coaching en Advies), die me af en toe van goede adviezen voorziet. Volgens mij kan dat juist heel positief zijn als we binnen een vereniging als de VRO daar ook eens handen en voeten aan gaven. Als jonge ondernemer ben je wellicht niet zo gewend om op de voorgrond te treden en heb je vragen als: hoe kom ik aan mijn klanten? Wanneer zeg ik ‘nee’ tegen een opdracht of moet dat nooit? Kan ik elke opdracht wel aan of moet ik werk uitbesteden? Hoe houd ik mijn tijdsplanning in de gaten? Hoe houd ik over al de facetten van het ondernemerschap overzicht? Zelf was ik drie kwart jaar nadat ik begon plotseling behoorlijk ziek. Als jonge ondernemer had ik dat bepaald niet direct voorzien. Wat doe je dan en heb je het goed geregeld? Soms heb je ook nog de zorg voor je gezin daarbij. In al dat soort kwesties is het goed om iemand te hebben die veel meer ervaring heeft dan jij. Een ondernemer moet zich daarin gewoon ook kwetsbaar durven opstellen, denk ik.”

Een mentor: - - - - - - - - -

Is iemand met ervaring die het leuk vindt om met jonge ondernemers een passie te delen, ze te ontmoeten en te ondersteunen Staat als raadgever naast u Is discreet en kan volkomen vertrouwd worden Heeft z’n sporen verdiend en weet waar hij of zij het over heeft Controleert niet, maar ondersteunt Biedt inzicht, geen toezicht Gedraagt zich professioneel moedigt handelen aan en kan functionele feedback geven Laat iemand in zijn waarde Laat antwoorden vinden, in plaats van ze aan te reiken

De vraag van John doet ertoe. Natuurlijk kan hij terecht bij de Kamer van Koophandel en bij de Stichting Ondernemerssteun of de stichting Ondernemersklankbord (zie VRO-magazine december 2012). Toch zijn er wellicht ook (oud-)VRO-leden die zich wel eens willen aanbieden als mentor. Mentorschap voor ondernemers is niet vreemd. Mensen die kunnen luisteren, kunnen analyseren of gewoon “maatje” zijn. Of leden die dezelfde vraag hebben als John en graag eens van gedachten wisselen over het reilen en zeilen van hun bedrijf. Meld u (aan) bij [email protected], zodat wij u middels onze vereniging met elkaar in contact kunnen brengen!

COLOFON VRO Nieuwsbrief is een uitgave van de Verenigde Reformatorische Ondernemingen en verschijnt meerder keren per jaar. VRO p/a Zuiderzeestraatweg Oost 52, 8081 LD Elburg Telefoon 06 36 32 36 15 Email [email protected] Internet www.vroweb.nl Redactie en fotografie Protext - Wim de Jongste Ontwerp, realisatie en druk: Drukkerij De Waal, Sommelsdijk