Hef Wereldkongres voor den Vrede

N' 26.

23 &ECEMBER 1922. Maa^MMMAMhMtifeMÉ

Opstet en Administratie : 8, JOZEF-STEVENSSfRAAT, 8 BRUSSEL

OFFICIEEL ORGAAN van de Syndikale Kommissie der Werkliedenpartij en der Onafhankelijke Vakbonden.

Hef Wereldkongres voor den Vrede

VERSCHIJNT OM DE VEERTIEN DAGEN

De praktische mannen die te Den Haag samen waren, hebben praktisch werk willen verrichten De aankondiging van het Wereldkongres voor en zijn er volkomen in gelukt. Benevens beginden Vrede, heeft een ontzaglijke weerklank ge^. selverklaringen over de verwijderde oofzakerr vonden, te oordeelen naar het groot aantal ver- van den oorlog, hebben zij er aan gehouden de tegenwoordigde organisaties. Meer dan 600 af- middelen te doen kennen waarvan zij zich voorgevaardigden, uit alle landen, de verscïieidenste nemen te bedienen om hun doel te bereiken. De organisaties vertegenwoordigend — vakbonden, door het Kongres aangenomen besluitselen zijn politieke partijen, vredesgroepen, enz. — hebben er het bewijs van. De proletarische aktie moet overal plaats viner aan gehouden de uitnoodiging van het Interden, met het woord en met de pen, wat gebeurnationaal Vakverbond te beantwoorden. Het Internationaal Vakverbond had reeds op lijk meer krachtdadige middelen niet uitsluit, zijne Kongressen te Londen (November 1920) zooals de boykotteering en de algemeene staking. en Rome (April 1922) krachtdadige besluiten ge't Is tegen de aanvallers dat het pronomen in verband met de aktie te voeren tegen letariaat bij voorkomend geval gansch zijne strijdden strijdïustigen waanzin der kapitalistische re- kracht zal moeten stellen; 't is op het recht, geeringen. Het had van zijne kracht blijk gege- om_de uitdrukking van één der onzen te gebruiven bij de boykotteering van Hongarije en bij ken, dat de vrede tusschen de volkeren moet gehet weigeren van het munitievervoer naar Po- grondvest zijn. De Volkerenbond — die zoo te len, dat in oorlog was met Sowjetisch Rusland. wenschen over laat dat hij niemand ontzag inboeHet Wereldkongres, te Den Haag gehouden, zemt — moet hervormd worden in een ware volledigt op gelukkige wijze de antioorlog aktie Bond der Volkeren en een bemiddelingslichaam worden om de tusscheji de landen oprijzende gevan het Internationaal Vakverbond. Het heeft vooreerst de gelegenheid' geschon- schillen te regelen. ken de meest op politiek, wijsgeerig en maatIs het, om te eindigen, noodig op de mislukschappelijk gebied verschillend denkende man- king te wijzen van de drijverijen des Moskousche nen en inrichtingen in een verheven streven bij afgevaardigden ? Hunne toespraken waren geenselkaar te brengen. Het heeft den weg gewezen zins uitstekend en, volgens de meening van al die door allen moet betreden, en het heeft nauw- de kongresleden, verwachtte men zich aan bekeurig bepaald — dit is zeer belangrijk en be- ters hunnentwege. Nog een begoocheling die treft enkel de zuiver proletarische en socialisti- verzwindt! sche organisaties —'welke de hoofdbeginsels Moskou had wel gaarne zijne formuul van zijn die1 den grondslag moeten vormen van de eenig front willen zien aannemen, 't is te zeggen internationale aktie tegen den oorlog en voor officieel het bestaan bekrachtigen van organiden vrede. saties ontstaan uit het verdeelingswerk dat ze 't Is dat, inderdaad, het antimilitarisme en de sinds verscheidene jaren voltrekken. Dat is eene strijd tegen den oorlog zeer ingewikkelde vraag- ongepaste verwaandheid1 die door de, op het Konstukken in 't leven roepen. Om ze op te lossen, gres vertegenwoordigde arbeidersorganisaties is het niet voldoende, zooals de kommunistische naar verdienste werd onthaald. afgevaardigden op het Kongres te Den Haag geHet vredeswerk heeft, om zich te ontwikkelen, daan hebben, te bevestigen dat de oorlogen uit het kapitalisme voortspruiten. Deze « beginsel »- de hulp der Moskousche lasteraars niet noodig. waarheid is te gemakkelijk zekere toestanden Het Internationaal Vakverbond heeft er, inteden baas; ze wordt te veel herhaald en kan zelfs gendeel, alles bij te winnen door eene medewersoms als rechtvaardiging dienen voor dezen wien king (!) af te wijzen die het niet als rechtschade aktie afschrikt, of wel — zooals het nog het pen kan beschouwen. De toekomst zal bewijzen dat dit niet ongegeval was met de bolchevisten —- aanleiding gegrond was. ven tot de ergste ongerijmdheden.

234

DE BELGISCHE VAKBEWEGING

De Inrichting van den Arbeid

doel hebbend als bemiddeling te dienen voor het bekomen van orders en het uitvoeren van bouwwerken. Men ziet dat de invloed der gilden in Duitschland De Bouwgilde reeds aanzienlijk is en dit in 't voordeel der samenAan ihet Bureel der Syndikale Komimiissie is een leving. Nochtans beijvert die kapitalistische onderneverslag van de Bouwcentrale onderworpen dat reeds ming zich hen te treffen door alle mogelijke middelen, werd besproken in, den schoot der . Studiekommissie ten einde hare geduchte mededinging te ontgaan. In over de Kooperatie van Voortbrenging en de Vakbon- den heginne gelukten zij er in de materialenleveraans den, opgericht ingevolge het IXe Kongres van het Bel- voor hunne slechte zaak te winnen, die weigerden legisch Kooperatief Bureel, clat van 17 tot 19 Juni 1922 veringen te doen en aan de kooperatieven geen. krediet . wilden verleenen. Doch de gilden voorzalgen zich spoewerd gehouden. Het verslag handelt over de oprichting van eene Na- dig van hunne eigene magazijnen en gingen zelf aan tionale Kooperatieve van Voortbrenging in het Bouw- 't fabrikeeren van materialen. Ook het onvoldoende kapitaal speelde eene moeibedrijf, wat van niet weinig beteekenis is. Zekerlijk hebben we sinds lang in het land, talrijke kooperatie- lijke rol. In 1921 stroomden de bestellingen dermate ven van voortbrenging : broodbakken jen, weverijen, toe dat voor meer dan 300 imillioeni mark zaken de kleinmetaalwerkbuizen, alsook enkele bouiwkoopera- gilden slechts over een bedrijfskapitaal van 25 mutieven, en sinds eenigen tijd eene Vischvangstkoopera- loen mark beschikten. Gezien dë^kooperatieveTorm de plotselinge terugtieve. Evenwel, hebben de kooperatieven vanTvoörtbrenging buiten deze van 'het brood, tot op heden de trekking der belegde kapitalen toelaat, kon dat op een arbeiders, noch Ihet publiek in *t algemeen veel be- gegeven oogenblik een gevaar opleveren., en er werd dan ook besloten den gilden den vorm van naiamlooze lang ingeboezemd. Dit zou nochtans gansch anders kunnen zijn indien maatschappijen te geven ; doch, te gelijkertijd werd wij ons vastberaden aan 't werk zetten met al degenen de aan de leden uit te keeren rente op een maximum die hunne hoop stellen in de samenwerkende aktie, van 5 t. h. gesteld. Worden de Duitsche .boulwgilden door de kapitalialsook met hen die in het bouiwvraagstuik betrokken zijn — en men weet dat ze talrijk zijn — en eene stische lui verfoeid, zoo hebben ze integendeel vurige sympathie verworven bij het arbeidende volk; zij telNationale Bouwkooperatieve stichten.. Om er zich' van te overtuigen heeft men slechts de len tevens talrijke bewonderaars in al de arbeidersoruitslagen na te gaan tot op heden bekomen in Enige- ganisaties. Meer dan 200 plaatselijk of gewestelijk ingerichte land en Duitschland, waar de ibouiwgilden na een bestaan van min dan twee jaar er toe gekomen zijn de- kooperatieven zijn in werking. Hare algemeene vergabouwkosten ontzaglijk te ibeïiwloeden en daardoor het deringen zijn samengesteld uit vertegenwoordigers schrikbeeld geworden zijn van de kapitalistische on- van de regeering, van de provinciën, van de gemeenten ,van de verschillende lichamen die zich met het dernemers, evenals van de kleine nijveraars. 't Is aldus dat in Duitschland het Patronale Syndi- bouwen van woningen bedgihouden en van de arbeikaat van de Bouwnijverheid al de ondernemers van dersvakbonden die op het maatschappelijk kapitaal het vak in. zijne rangen heeft zien toestroomen en in hebben ingeschreven. De vakbonden vertegenwoordigansch het rijk plaatselijke afdeelingen heeft moeten gen er het arbeiderskapitaal. Het bijzonder kapitaal is oprichten. Wij ontleenen het volgende aan de onder- geweigerd geworden. richtingen dat het aan zijne aangeslotenen geeft : Elke gilde bestaat uit: In zijn aanstaanden strijd tegen de bouwkooperatie- a) De vergadering der leden; ven heeft het Hoofdbestuur besloten den ondernemers b) De toeziditsraad, bij helft benoemd 'door de veraan te bevelen de winsten en algemeene onkosten op gadering der aandeelhouders en. bij helft door de in een minimum te beperken, ten einde de mededinging de onderneming werkstelliige arbeiders en bedienhet hoofd te kunnen bieden. den. De toezichtsraad bezit de verantwoordelijkheid Men dient bijgevolg niet uit het oog te verliezen dat van de financieele- em handelsleiding van de ondermen er, door eene zoo voordeelig mogelijke huishoudneming ; kundige inrichting van de bijzondere ondernemingen c) De bestuurders, benoemd door den toezichtsraad moét toe komen, de kosten te verminderen, bij vooren volledige vrijheid van handelen hebbend voor de beeld door de invoering van nieuwe en redematige leiding der zaken ; werkmethodes, alsook door de invoering van machines. In de tweede plaats, nochtans, moet de ondernemer d) De ibedrijfsraad, 'bestaande uit een bestuurder als voorzitter zetelend, een afgevaardigde van de hatir trachten de kosten zijner onderneming op een minidels- en teknisohe bedienden, drie 'afgevaardigden mum te brengen. van de arbeiders en. twee vakbondvertegeniwoord'iVervolgens wordt de oprichting aanbevolen van koogers. peratieven van krediet, kooperatieven van aankoop Al deze gilden zijn aangesloten; bij den Bond der (voor rechtstreeksche gezamenlijke aankoopen en aanb'estedingskontrakten), alsook de oprichting van koo- Maatschappelijke Bouwondernemingen die, uitsluitend peratieven tot vervaardiging van de tot de nijverheid opgericht met het geld der ivakibonden, vó6r enkele noodige voorwerpen, met het doel ze gemeenschappe- maanden zijn aanvaoiigskapitaal van 7 millioen op lijk te verbruiken ; eindelijk beveelt men de oprichting 25 millioen mark bracht. Hefoben hierop ingeschreaan van kooperatieven van fabrikage of levering, voor ven : de Bouwcentrale, 12 miillioen mark, genomen op


235

de bijzonder© bijidrage door dé leden' gestort voor de propaganda ten gunste van de socialisatie en 5 t. h. vertegenwoordigt van de totale syndikale bijdrage ; de De burgers- en patroonsmiddens hebben het bepaald Mijnwerkerscentrale, 1 millioen 200,000 ; de fabriek- op den achturendag gemunt. Men wil zijn dood. Het arbeiders, 1 imillioen; de houtbewerkers,900,000 mark. bewijs daarvan is dat men, ondanks de talrijke, te talDe ceratralen der transportarbeiders,schilders,timmer- rijke afwijkingen, bijna immer tegen den wil der arlieden, schaliedefckers, tekniekers en bedienden;, steen- beiders, de eerste belanghebbenden, toegestaan, zoekt bewerkers, enz., alsook verscheidene koo|peratieven om de wet van 14 Juni 1921 eenvoudigweg af te van. goedkoope woningen, schreven voor honderd1 dui- schaffen. In den loop van de maand November jongstleden zenden mark in. Al deze organisaties verklaren zich had de Hoogere Nijverheids- en Handelsraad, heden bereid verdere inschrijvingen te nemen. Het wenk der gilden in Engeland is niet min be- uitsluitend samengesteld uit patroons, zijne meening langrijk. Dank aan haar is de bouwprijs met meer dan doen kennen over eene vraag van afwijking 20 t. h. igediaald. De vorm der Emgelsohe gilden is zui- op de wet ingediend door de patroons van de hotelnijverheid, wier vertegenwoordiger, een zekere ver kooperatief, alhoewel van een glansch bijzondere heer Van Elewijck, voor de gelegenheid een volledig aard. In de sfcandregelen wordt bepaald dat de gilden tegen de achturenwet gericht verslag had opgesteld. geen winsten zoeken te verwezenlijken en dat het per- De vergadering sprak zich natuurlijk uit ten gunste soneel zijn gewaarbortgd loon heeft. Het kapitaal werd van de ingediende vraag tot afwijking, en blijk gevend vlug onderschreven. Meerdere vakorganisaties schoten van ijver (?), besloot ze bij de Regeering eene vraag de fondsen voor en sehirëven in op de^diaartoe uitge- ToTT< herziening » varrd^r achturenwet in te zenderr; sohreven leening van 150,000 pond sterling. Heden Er valt op te merken, dat het die heeren veel tijd nog wordt een oproep gericht tot de arbeiders opdat zij vroeg om zich over deze formuul akkoord te stellen. hunne sp&anpennin'gen aan 4 t. h. in de Nationale De extremisten, waaronder de ijverigste, de heer DiBouwgilde beleggen, in (plaats van ze naar de burgers- gneffe, verkozen eenvoudig de afschaffing van de wet. spaarkassen en ibanken te dragen. Eene wekelijksohe « Wij zijn geen politieke vergadering », verklaarde storting van 2 sh. 6 p. voor het huds en 1 sh. voor de deze laatste. « Onze rol is wetenschappelijk en het bemeubeling verzekert den inschrijver na 10, 15 of vraagstuk, onder die gedaante beschouwd, eischt dat 20 jaar naar keus een nieuw en gemeubeld huis. Hon- we eenvoudigweg de afschaffing der wet vragen. » Doch de raadsleden, alhoewel overeenstemmend derd duizend inschrijvers zouden toelaten elke week 25 nieuwe huizen, te 'bouwen, wat veel zou bijdragen over den grond der zaak, dierven hunne formuul niet te streng opmaken, 't Is hetgeen twee hunner, de tot het bestrijden van de woninigkrisis. heeren Strauss en Carlier, wederzijds liberaal volksMen stelt aldus vast dat in deze twee landen— 't is vertegenwoordiger van Antwerpen en voorzitter van overigens hetzelfde in Holland, — de openbare mee- het Nijverheidsmiddenkomiteit in volgende bewoorning, en voornamelijk de arbeiderswereld, ten zeerste dingen lieten verstaan: belang stelt in het bouwvraagstuk en dienvolgens aan « Indien we te klaar te kennen geven dat wij de afde aktie der ibouwigilden. schaffing der wet beoogen, zullen wij onvermijdelijk Wïj mogen, in België, tegenover dit vraagstuk niet eene reaktie bij de arbeiders teweeg brengen. Geven onverschillig blijven en, 't is met het doel ipraktische we de (c leiders » geen nieuwe wapenen in de hand. ojplossinigen te vinden, dat de Syndikale Kommissie, Laat ons geduld hebben, en de arbeiders zullen beden Algemeenen Raad der W. P. en (het Bureel der grijpen dat het in hun belang is met ons de achturenKooperatieven het verslag is onderworpen waarvan bij wet te bekampen. » * * * het begin van dit artikel spra(ke is. Daar wordt nu op het bureel der Kamer een wetsE. DE VLAEMYNCK. ontwerp neergelegd, de « schorsing » der achturen•*•*» wet voorstellend. De steller ervan, een klerikaal agraHet Ledental der Australische Vakbonden in 1921- risch kamerlid van Dinant, de heer Housiaux, heeft het eerste artikel van zijn voorstel als volgt opgeUit een verslag verspreid door het Bondsbureel van steld : van optellingen en statistieken, blijkt dat het ledental (( Gedurende een tjdverloop van twee jaar, te rekeder Australische vakbonden, dat op einde December 1920 een totaal bereikte van 684,550, op 't einde van nen van de invoegetreding der huidige wet, zullen de 1921, het cijfer bereikte van 703,009, waarvan 622,493 arbeiders die niet door volgend artikel 2 voorzien zijn, na voorafgaandelijke overeenstemming met de pamannen en 80,516 vrouwen. De vakbond van. het spoorweg- en trampersoneel troons, wat aangaat de beperking van den arbeidsduur, groepeert het grootste aantal leden, hetzij 88,731 ; dan kunnen verzaken op het voordeel der wet van 14 Juni komen de metaalbewerkers ten getalle van 57,012, 1921, den achturendag en de 48-urenweek invoerend. dan de arbeiders van de voeding en den tabak, 51,698; /» Ten allen tijde zal de eene of de andereder ^parde landarbeiders, 47,893; de bouwwerklieden, 42,244 ; tijen, mits een voorbericht van eene maand, het akde arbeiders der kleeding, der hoedenmaker!j en der koord kunnen opzeggen en de volledige toepassing der schoenmakerij, 42,069, en de zeelieden, 40,840. wet van 14 Juni 1921 vragen, » Nieuw Zuid-Wales komt aan het hoofd aller StaDe dagbladen, behalve die der uiterste linkerzijde, ten voor wat aangaat het aantal georganiseerde arbeiders ; het telt er 285,638. Dan volgen: Victoria, 195,971 jubelen natuurlijk. Een hunner schrijft: « De heer leden; Queensland, 103,786; Zuid-Australlë, 55,701; Housiaux stelt dus voor een vrijheidsregiem in de We^t-Australië, 45,334; Ta^manië, 15,&|2, en het plaats te stellen van het huidige dwangregiem. 't Is I al wat logisch is. » Noordergebied, 737 leden.

De Aanvallen tegen de Achturenwet

236


Het zal ons niet moeilijk vallen te bewijzen hoe noodlottig dit « vrijheidsregiem » voor de arbeiders zijn zou. 't Is de wet zelve die door genoemd wetsontwerp wordt bedreigd, en door hare toepassing ondergeschikt te maken aan voorafgaandelijke overeenkomsten tusschen arbeiders en patroons, heeft de heer Housiaux zich door dezelfde beweegredenen laten leiden als die, welke de leden van den Hoogeren Nijverheids- en Handelsraad er toe hebben gebracht de formuul van de onvoorwaardelijke afschaffing der wet af te wijzen, om het meer misleidende voorstel der « herziening » bij te treden. Eigenlijk beoogt de heer Housiaux, die evenmin voorstander is van de achturenwet als de reaktionnaire heeren van den Hoogeren Nijverheids- en Handelsraad, hetzelfde doel als deze laatsten: de afschaffing der wet. Doch om, zonder argwaan bij de georganiseerde arbeiders op te wekken, zijn doelwit te bereiken, stelt hij eene formuul voor die, indien ze min brutaal schijnt, er niet min gevaarlijk om is, Is het niet klaar dat, zoodra het voorstel wet zou worden, wat aangaat de achturendag, geen waarborg meer zou bestaan voor de arbeiders, vooral voor de ongeorganiseerden, die onmachtig zijn zich te verdedigen tegen den willekeur der patroons? Het zou waarlijk te gemakkelijk zijn om, onder voorwendsel de vrijheid der arbeiders te vrijwaren, de patroons toe te laten, dezen htm wil op te dringen. In den huidigen staat der sociale betrekkingen tusschen de arbeiders en de patroons is het eene spotternij te spreken van de vrijheid der eersten. In de veronderstelling dat de wet gestemd weze zou het voldoende zijn dat een of meerdere patroons den wensen uitdrukken den dagelijkschen arbeidsduur van hunne werklieden te verlengen, opdat deze, uit vrees voor wederwraak, aanvaarden zich naar den wil van hunne meesters te gedragen. Wie zou, anderzijds, de arbeiders, die zich sterk genoeg zouden gevoelen of stout genoeg zouden zij" het behoud van het regiem der acht uren te eischen, vertegenwoordigen? Het wetsvoorstel spreekt er niet van. Het gewaagt enkel van overeenkomsten tusschen arbeiders en patroons. Zou de heer Housiaux de geheime hoop koesteren de vakbonden te zien verdwijnen als vertegenwoordigende lichamen van de arbeiders, belast met de verdediging der belangen van deze laatsten ? Ten slotte, in de veronderstelling dat de gesyndikeerde arbeiders — zij zijn ten getalle van 700,000 in 't land — weigeren, waaraan men zich ten andere moet verwachten, aan 't beginsel der acht uren te laten raken, wat zou er gebeuren? Daar zou eenvoudig dit gebeuren, dat de arbeidskonflikten, die de patroons en de arbeiders tegenover elkaar stellen, in hoeveelheid zouden toenemen tot groote schade van de belangen des lands, dat de patroons evenwel verklaren te willen redden van den ondergang en dat, werkelijk, orde en rust noodig heeft. * * *

Doch, waarom die aanhoudende aanvallen tegen de hervorming der acht uren? Moet men de patroons en hunne bewierookers der pers gelooven, dan is zij de schuld van de krisis die de nijverheidsbedrijvigheid gedurende talrijke maanden heeft verlamd. Anderzijds

laten zij niet na te wijzen op de landen waar de achturendag niet of niet meer wordt toegepast en zij leiden eruit af dat, waaraan de arbeiders der ons omringende landen, tegen wil of dank hebben moeten onderwerpen, ook onze arbeiders dient opgedrongen. Door de wet gebreken te willen toeschrijven die ze niet heeft, zullen de patroons zich ten slotte belachelijk maken. Bij voorbeeld, beweren dat door de afschaffing der wet of door de toepassing der formuul Housiaux de zaken hun normalen loop van vóór den oorlog zullen hernemen, is nog meer, noch min met het publiek den gek houden. In den mond der patroons staat die bevestiging gelijk met het gezegde, dat « hunne zaken » slechts kunnen bloeien op voorwaarde de arbeiders aan de lange en pijnlijke werkdagen van voorheen te kunnen onderwerpen. Wij zijn het niet die het hen doen zeggen ; doch het is ons niet onaangenaam deze onwilkeurige bekentenis der patroons aan te stippen, dat in het huia7g~Kapiïa7isTiscTr7ê]»ïë^ ëTiïcëlën" ontstaat uit de ellende van de massa. Doch de patroons zijn de laatsten om aan de oorzaken die zij zelven inroepen om den terugkeer naar 't verleden te verrechtvaardigen te gelooven. Zij weten heel goed dat de oorzaak van de krisis, waardoor de arbeiders de eersten te lijden hadden, noch de loonen zijn, die in algemeenen regel, naar verhouding niet hooger zijn dan in 1914, noch den achturendag, wiens toepassing in talrijke gevallen, eene grootere voortbrengst heeft teweeg gebracht door het invoeren van verbeterde teknische werkmethoden, doch een reeks oorzaken die aan de huishouding zelve van het kapitalistisch eigendomstelsel eigen zijn. Wij durven beweren dat, wat vooral de patroons aanzet de afschaffing van de wet na te streven, het voornaam feit is dat de toepassing derzelve, zooals Jouhaux zoo juist zei op de laatste Internationale Arbeidskonferentie te Genève, andere hervormingen in 't leven roept wier sociale en revolutionnaire beteekenis hun voor hunne voorrechten vrees inboezemt, 't Is in de landen, zooals België, waar, vóór den oorlog de arbeidsdag het langst was, dat de loonen ook het laagst waren, 't Is, integendeel, in de landen, zooals Engeland en de Vereenigde-Staten, waar de zrbeidsdag het kortst was dat ook de hoogste loonen werden betaald. En nochtans liet de nijverheids- en handelsbloei dezer landen in vergelijking met de andere niets te wenschen over. De Belgische arbeiders, die onder de ongelukkigste ter wereld konden gerangschikt, uitgebuit door een schaamteloos patronaat, zullen zich door list geene hervorming laten ontrooven waarvan zij eerst de waarde leeren kennen. De achturendag is voor hen de mogelijkheid eener grootere geestelijke ontwikkeling; hij opent voor hen een breede gezichteinder en verwachtingen in de toekomst, die de patroons voorzeker niet ten onrechte vreezen, doch die zij niet min ten onrechte zouden laten teleurstellen door toegevingen die niets billijkt, integendeel. Zij zullen de noodige krachtsinspanningen weten te ontplooien om de reaktionnaire drijverijen te doen mislukken, te beginnen met het wetsvoorstel Housiaux dat hun, eens gestemd, slechts, moeilijkheden en ontgoochelingen zou bezorgen,

bE BELGISCHE VAKBEWEGING

237

De Propaganda tegen den Oorlog en voor den Vrede Beroep

op de Solidariteit

«Er is geen twijfel mogelijk : heden woekeren nog vele kiemen van nieuwe oorlogen. Het l. V. V. zoekt de middelen om deze voortwoekcring te bestrijden. Daarom is op het oogenblik cene gemeenschappelijke aktie noodig,aktie waarvan de georganiseerde arbeidersbeweging de kern moet vormen, waarrond zich alle andere krachten die het behoudt wrn- den-vr-e-de nastreven zullen scharen^ » Aldus siprak Jouhaux, de sekretaris van de Fransche C. G. T., op het Wereld korjgres voor den Vrede, dat van 10 tot 15 December, te Den. Haag gehouden werd. Dit Kon.gres zal geene teleurstelling geweest zijn voor hen die er hunne hoop had-den op ge-teld, en het Internationaal Vakverbond van Amsterdam, wien gansch de eer van deze merkwaardige betooging toeft komt, heeft zijn-.plicht vervuld : het heeft alles goed ingericht en heeft recht op de erkentelijkheid van het georganiseerd proletariaat van alle landen. Daarbij zal zich, voorzeker, de aktie van het I. V. V. niet beperken en men mag zeker zijn dat, nu het moeilijkste voorbij is, de door hetzelve besloten en zoo goed begonnen — propaganda spoedig zal worden voortgezet. De in den loop dezer vijf dagen bespreking aangenomen besluitselen, mogen, inderdaad, geen doode letter blijven: 1914 mag niet meer terugkomen en daartoe is het volstrekt noodig dat het Internationaal Vakverbond zijn anti-oorlogsch werk ijverig doorzet, opdat het, op het gegeven oogenblik in staat weze het proletariaat aller landen te doen opstaan tegen de regeeringen en de leidende klassen die vermetel of misdadig genoeg zouden zijn om de volkeren in nieuwe gewapende konflikten te drijven.

der Belgische

Arbeiders

zich slepen en die het niet volledig kan bestrijden bij middel van de huidige hulpbronnen. Het I. V. V. heeft dit goed begrepen, gezien het lang voor het Kongres te Den Haag besloten had strijdzegels te verkoopen, waarvan de opbrengst zou dienen om een anti-oorlogsfonds te voeden. Er zijn drie soorten zegels, in 't bereik van alle beurzen. De leden onzer vakorganisaties, allen, zooveel er zijn : mannen, vrouwen, jonge Lieden, die tenzeLfden titel belang hebben bij het weilukken van den door het I. V. V. ondernomen veldtocht, hebben tot plicht, al ware het wekehfks7êrre kretne opolïeTïrnj te" doen. - •Het Wereldkongres voor den Vrede zou, men kan het niet genoeg herhalen, zijn doel missen, moest het niet onmiddellijk gevolgd worden van eene propaganda onder den vorm van de verspreiding der gedachten en beginselen die den grondslag vormen van de te Den Haag gestemde besluitselen. Alleen de medewerking der georganiseerde proletariërs, onder den vorm van eene vrijwillige bijdrage, is in staat het Bureel van het 1. V. V. de geldelijke middelen te verschaffen die het noodig heeft om de moeilijke taak tot een goed einde te brengen. De Belgische arbeiders die, sinds lang de wereldfaam van naastenliefde bezitten, en van wien men overal, met reden, den internationalistischen geest roemt, zullen, ook deze maal hun plicht doen door, zooals wij het hun vragen, het hunne bij te brengen tot het werk voor den wereldvrede. Het geld is de hoofdzaak! Moet men dit onzen gesyndikeerden, die al het belang van die woorden hebben begrepen door hunne beroepsorganisaties van sterke geldelijke grondvesten te voorzien, herinneren? Neen, niet waar? Welnu, dan zullen ze evengoed begrijpen dat eene propaganda die zich over de wereld moet uitstrekken en tot doel heeft millioenen arme wezens, die door de regeerders zonder gewetensbezwaar, over de ware oorzaken van het meerendeel der hedendaagsche oorlogen om den tuin geleid, voor onze zaak te winnen, niet min opofferingen vergt dan den strijd.die soms, in stakingstijd, de arbeiders tegenover de patroons plaatstr

Men dient evenwel eene vraag te stellen : Stelt men zich wel voor wat eene langdurige aktie als deze, aan opofferingen vergt? Wij bedoelen daardoor niet den tijd door de verantwoordelijke strijders onzer internationale vakbeweging daaraan besteed. Ging het alleen daarom, dan ware er, voorzeker, geene reden om zich te bekommeren, daar de toewijding dezer makkers aan De solidariteit der arbeiders van ons land is nooit . de proletarische z a a k een ijdel woord gedoor allen voldoende geweest ; dat zal nog net OORI0O AANPEK00ML0.6 kend- is. Neen, door geval niet zijns in de opofferingen verstaan we huidige amstandigiheden. vooral de uitgaven die de uitvoering van het Weg met
238

DE BELGISCHE VAKBEWEÓtNÓ •*Ma*ari«*HfcU*

Aangaande de Toepassing der Achturenwet Om aan de wet van. 14 Juni 1921 op den acihturenidag en de 48-uren)week een voldoende buigzaaimiheié te geven, ten einde hare beschikkingen toepasselijk te maken op de algemeenheid der nijverheids- en> handelsondernemingen, (heeft de wetgever talrijke afwijkingen voorzien die van drieërlei aard zijn. In de eerste groep zijn .Je afwijkingen vervat die de toepassing van het beginsel der wet beperken of opheffen, 't ïs te zeggen1 deze die voor gevolg hebben : lu Van (het-voordeel der wet uit te sluiten : de (personen die een vertrouwenspost bekleeden, de onafhankelijke arbeiders en de tehuiswerkers ; 2° De arbeidsduur op min dan 8 uur te brengen voor de werklieden gebruikt in bijzonder ongezonde ldkalerrxFf^rntrrrteTr; 3° De toepassing der wet op te heffen in, geval van oorlog, in geval van gebeurtenissen die een gevaar opleveren voor de nationale een tijdperk van> drie weken; .2* beb^M®&^ ijediri]l$takken( waarin de tot uitvoerins van dew örbeid noodde tijd, wegene den aart

•*•*

in de verwerkte grondstoffen) voor zeer spoedige ontaarding vatbaar zijn; 3° De werken die noodzakelijk buiten den gewonen arbeidstijd moeten uitgevoerd (stokers, simeerders, enz.). Tevens dieze ondernomen om een omgeval te herstellen of te voorkomen, alsook deze om te voorzien in buitengewoon overvloedige bestellingen voortvloeiend uit onvoorziene voorvallen. De afwijkingen worden verleend door ministerieele en koninklijke besluiten. De twee eerste afwijkirijgen die werden toegestaan dagteekenen van 26 Mei 1922 en betreffen de steengroeven in open) luidht, de bouwondernemingen en deze van de openbare werken. Zij eerbiedigen het beginsel der beperking, doch, gezien het seizoenibedrijven zijn, laten zij een werkelijke arbeid toe van 9 uur daags of 108 uur per veertien dagen, gedurende de maanden Mei, Juni en Juli, "mits vér^pedrnlTgëaumïa^ November, December en Januari, wanneer dan de dagelijksohe arbeidsduur slechts 84 uur per veertien dagen mag beloopen. Ter inwinning van de wegens slechte weersgestel tenis verloren uren, mag de dagelijksche arbeidsduur 8 1/2 uur bereiken igedittirende de imaandietni Februari, Maart, April, Augustus, September en Oktober, en 8 uur gedurende de maanden1 November, December en Januari. De maxima bepaald per veertien dagen, hetzij 96 uur in 't eerste geval en 93 uur ini bet tweede, moeten evenwel geërbiedigd worden. Wat de steenbakkerijen aangaat laat een koninklijk besluit van 4 Juli 1922 tevens toe 9 UUT daags of 108 uur per veertien dagen te doen arbeiden van 15 April tot 15 Oktober, met het reüht 10 uur daags te bereiken om de wegens slecht weer verloren» uren in te winnen. Van 1,6 Oktober tot 14 April mag de dagelijksöhe arbeidsduur 7 uur, noch 84 uur per veertien dagen overtreffen. Afwijkingen laten de kleedings- ei» aanihoorige bedrijven, en zekere voedingsibedirijven toe, gedurende zekere verschillende tijdstippen des jaars 9 uur daags te arbeiden, op voorwaarde er slechts 7 te werken gedurende andere tijdstippen des jaars van deneelfden diuur. In de suikernijverheid is het geoorloofd van 9 Oktober tot 31 December 12 uur daags, te laten arbeiden, doch op voorwaarde dat de arbeid voor de bestendige arbeiders, over gansah. 'het jaar, gemiddeld geen 8 uur daaigs overtreft. De koerarbeiders mogen 10 uur daags, gedurende hetzelfde tijdstip, «gebezigd worden. En voor het rooten van het vlas in de rivier is het toegelaten, van 15 April tot 15 Oktober, 9 uur 'daags te arbeiden, doch het geheel der arfbeidlsuiren van dit tijdpetrk van zes maand- mag 1,200 uur, hetzij gemiddeld 8 uur daags, niet overtreffen. Al deze afwijkingen* vallen inliet raam van de bovenvermelde tweede groep, waarbij dioJor vergoeding het beginsel der beperking van> den atefaturendiajg wordt geëerbiedigjd. Doch dit is niet mee* het geval met deze van 2 September 1922, 'betreffende het stelsel toepasselijk op de bouwbedrijvwi in de verwoeste etr$kett, die geen vergoeding voorziet entoelattde

. ftrbeideduur te Qtellen
bÉ &ËLGISCÜJB ^ AtCBÊWEGlNÓ TllimltMtMiiÉ••!•,<-»_i

••n.HHfi

juni.., i. •

i

i.i

„•!,!•_

. ii

mi,

23$

.' imjiiffng;

werken noodig tot de veiligheid en de niet-onderbreking van den arbeid ; 6. Officieel toezicht op de vermindering van de voortbrenging of den stilstand der nijverheidsondernemingen. Recht, voor de arbeiders en de bedienden, te beslissen ofwel over de beperking of de volledige sluiting der onderneming; Doeltreffende maatregelen om de voortzetting van den arbeid toe te laten in geval van niet gegronde Andere afwijkingen zijn aanvaaoi gewonden door de sluiting, in den geest der sinds lang bij de Kamer raadgevers die de centrale macht moet raadplegen om neergelegde en door de sociaal-ekonomische Komdeze besluiten te nemen' en. zullen binden kort in het missie aangenomen wetsontwerpen; Staatsblad verschijnen. Zij 'betreffen verschillende be- 7. Eenvormige toepassing in gansch de Republiek van de wetten op de steunverleening aan de werkloozen. drijven en zullen veroorloven overuren te arbeiden De intrekking van al de bestuursmaatregeleri die zonder vergoeding. de kracht der voorzienigheidswetten op de werkZekerlijk zou de wet in talrijke gevallen ontoepasseloosheid hebben verminderd en de werkloosheidsuitkeeringen in verschillende plaatsen en voor zelijk zijn, indien ze niet eene zekere buigzaamheid bekere beroepen hebben afgeschaft. De betaling van zat, éie in sommige bijzondere gevallen toelaten van den werkloozensteun aan arbeiders en bedienden, den regel af te wijken. Docih alles berust in de mate aan de volledige of gedeeltelijke werkloozen 'm de waarin van deze afwijkingen .gebruik dient gemaakt, fabrieken zelf, opdat hunne plaats hun voorbehouden blijve; en/ bet groot aantal aanvragen en de bereidwilligheid "vanTWlêv^ en de centrale macht om &, Afschaffing v^n-de-êchten- op- de4evensmiddelen, afgemaakte en half-afgewerkte produkten. Eene de aangevraagde a£wi$fcin|geri te verleeneti, geven, den daadwerkelijke hulp aan den uitvoer in de landen, gemoedstoestand weer van bet Belgisch patronaat beRusland inbegrepen, die kunnen beschouwd worden als afzetmarkten onzer nijverheid. treffende de aobiuretiiwet, J. LOMBAERTS.

10 1/2 ulur, in Juni en Juli; 10 uuir, in Mei en Aiügttötus ; 9 \\2 uur, in April en September ; 9 uur, in Maart em Oktober; 7 1/2 uur, in Januari en Februari, November en December.

«+»»»

,

De Internationale Vakbeweging

—*««.

—

Het Wereldkongres voor den Vrede

Overzicht van de besprekingen en gestemde besluitselen Het Wereldcongres voor den Vrede, door het Internationaal Vakverbond' bijeengeroepen, werd van 10 tot De nijverheidskrisis heeft in Tsjeko-Slowakije een 15 December, in de Feestzaal van den Dierentuin, te uitgebreide werkloosheid teweeg gebracht, die de be- Den Haag, gehouden. schermmaatregelen der regeering van dit land slechts Meer dan 600 afgevaardigden van 24 landen, de verhebben verergerd. $aheidenste organisaties vertegenwoordigeid (vak-, Heden zijn er 380,000 volledige werkloozen op eene (politieke, koösperatieve, vredesgroepen) met meer dan bevolking van 13 millioen inwoners. De gedeeltelijke 40 millioen aangeslotenen woonden het Kongres bij. werkloozen er aan toevoegend komt men tot een to- Moskou had er Radek, Losowsky en Rothstein afigetaal van 1 millioen. vaardigd. Deze toestand, waaronder de Tsjeko-Siowaksche arDe dagorde van het Kongres was vastgesteld als beidersklasse hevig lijdt, heeft de vakbonden niet on- volgt: verschillig gelaten. Hij heeft gelegenheid geschonken 1. Welkomrede; tot eene gemeenschappelijke aktie van de drie be2. Rede van den voorzitter ; staande vakeentralen in Tsjeko-Slowakije en toegela3. De noodzakelijkheid alle vredeskrachten op één ten de basis te leggen van eene overeenkomst tusdoel samen te trekken, in overeenstemming met schen de Tsjeeksche en Duitsche vakbonden. de richtlijnen vervat in het besluit van het InterDe beraadslagingen dezer verschillende arbeidersnationaal Vakkongres. te Rome. organisaties, gaven aanleiding tot het opstellen van het Verslaggever: L. Jouhaux, Parijs, sekretaris . volgend programma van eischen : van de Fransche C. G. T., ondervoorzitter van 1. De. stabilisatie van den wisselkoers der kroon en het I. V. V.; gevoelige en vlugge vermindering van den rente4. Oorlog aan den oorlog. De taak van het georgavoet; niseerd1 proletariaat in de beweging voor den we2. Uitbreiding van het bouwen. Vlugge uitvoering van reldvrede. ontworpen openbare werken; men zal zich de nooVerslaggever: Edo Fimmen, Amsterdam, sedige fondsen aanschaffen door beleeningen van kakretaris van het I. V. V., sekretaris van het Inpitalen, officieels leeningen en door de vermindeternationaal Verbond der Transportailbeidiers; ring der krijgslasten. De spoedige toekenning van 5. De regeeringen, de politieke partijen en de webestellingen aan de nijverheid door den Staat; 3. De afschaffing van de kölentaks, de verlaging van reldvrede. Hunne rol inJiet verleden en in de het vervoertarief der nijverheids- en half-afgetoekomst. maakte produkten, vermindering van de posttarieVerslaggever: Arthur Henderson, Londen, seven en, ten slotte, opheffing of vermindering der kretaris van de Britsché Arbeiderspartij; belastingen op het zakencijfer; 6. De onderwijsinrichtingen en de opvoeding als 4. Officieele erkenning en wettelijke bescherming van propagandamiddel van de vredesgedachté* * de gezamenlijke kontrakten, de verzekering van een Verslaggever: de heer Buisson, leeraar aaja,
De Eischen der Tsjeko-Siowaksche Vakbonden ter bestrijding van de Krisis

krisis* voor zooveel het ukt g«*t om onderhoud*-

E l f t a l tejpa &a oQrJofr

—

240

&Ê BELGISCHE VAKBEWEGING

Verslaggever : de heer Dr L. Quidde, Muniah, voorzitter van de Federatie der Duitsche Vredesbonden. De eerste dag. Het Kongres wordt te 1 u. 30 geopend. Thomas, voorzitter van het I. V. V. en lid van het Engelsch Lagerhuis, omringd door Jouhaux, Mertens, Leipart, JFimmen en. Oiidegeest, >bureeIIeden va.i het I. V. V. zit voor. N*a de welkomstredevoeringen uitgesproken door Stenhuis, in naam var. de Hollandsche .vakbonden, Troelstra, in naam van de Hollandsche Socialistische Partij, en Albarda, parlementslid van Den Haag, sprak Thomas eene rede uit waarin hij de vóór 1914 door de Regeering te Den Haag gehouden vredeskonferenties herinnerde, namelijk deze van 1899, van 1907, die allen mislukten. Hij bracht in herinnering de verwoestingen van den grooten oorlog die 35 millioen slachtoffers gemaakt heeft, er inbegrepen de burgerlijke sjj^fuorfers^__ de_ vermindering van he4 geboorte- err de vermeerdering van het sterftecijfer. Laat ons niet meer over de schuldigen van den oorlog spreken, zei hij. Het is niet meer de kwestie te weten of er oorlog of vrede zijn zal, doch of de beschaving zal kunnen gered worden. Vier jaar na den wapenstilstand zijn er een millioen soldaten meer dan in 1913. Een nieuwe oorlog ware vreeselijker dan de laatste. De nieuwe geslachten moeten niet opgevoed v/orden in de verheerlijking van den oorlog en zijne helden ; zij moeten den oorlog verafschuwen. Laat ons bij de nagedachtenis onzer aan den oorlogsgod geofferde makkers zweren dat hunne opoffering niet ijdel is geweest en dat de overlevenden niet meer in dezelfde ijselijkheden zullen gemengd zijn. De tweede dag. De tweede dag werd besteed aan de toespraken der verslaggevers. Jouhaux nam het eerst het woord om het derde punt der dagorde te behandelen : « De noodzakelijkheid alle vredeskrachten op één doel samen te trekken, ingevolge de richtlijnen--vervat in het besluit van het Internationaal Vakkongres te Rome. » Jouhaux herinnerde aan het edel figuur van Jaurès. Het internationaal proletariaat heeft voor plicht, zegde de groote verdwenene, het geweten van alle menschen te vermanen en het op besliste wijze naar den vrede te richten. In de groote vredesbeweging, door het Internationaal Vakverbond op touw gezet, moet elke arbeidersof burgersorganisatie hare zelfstandigheid bewaren. De inrichting van den vrede, die niet een woord moet zijn, doch werkelijkheid, sluit voor elk land het prijsgeven in zich van een deel zijner nationale op. perheerschappij ten bate van de internationale solidariteit. Wij moeten een waren Volkerenbond eischen, waaruit geen land mag gesloten; en de uitdrukking van de volkeren moet zt;jn en niet van de regeeringen. Het antwoord van Jouhaux aan dezen die zouden beweren dat in de huidige kapitalistische samenleving de oordeelvellingen van een... gerechtshof den wil uitdiruikken. van de leidende klasse, luidt dat de- wil der vorkeren' deze oordeelvellingen mag onderzoeken. Dat sluit het gebruik van krachtiger middelen, zooals de algemeene staking, bij voorbeeld, niet uit, zooals overigens op het Kongres te

in de parlementen gestreden worden,, voor de beperking van de bewapening. Na deze rede, heeft Henderson, sekretaris van de British Labour Party, uiteengezet wat de regeeringen en de verschillende partijen hebben gedaan en kunnen doen voor den vrede. Hij heeft aan de verdragen opgesteld te Washington herinnerd, die hem als de eenige ernstige poging toeschenen door de burgerregeeringen op vredesgebied gedaan. Doch de Konferentie van Washington, hoe belangrijk zij ook geweest is, heeft het vraagstuk der organisatie van de wereldvrede slechts even aangeraakt. Wij moeten de herziening van het Verdrag van Versailles najagen en de Volkerenbond moet aan de voogdijschap van den Oppersten Raad der verbonden-landen ontsnappen. Gedemokratiseerd en samengesteld uit afgevaardigden gekozen door de parlementen, moet de Volkerenbond doelmatig arbeiden aan de beperking van de bewapeningen en toezicht houden op het vraagstuk der ékonomische vergunningen. Er irestMT gêëïf ré^élï'^rrr^Duitschland en Rusland uit den Volkerenbond te houdeQ. Men moet zich verheugen om de medewerking der vakbonden, koöperatieven en politieke organisaties. Dit kongres is een stap verder naar de heroprichting van de eenige Internationale die den wereldvrede zal redden. De verslaggevers der burgersvredesorganisaties hebben zich vervolgens op het spreekgestoelte opgevolgd. J. Buisson, Fransen radikaal volksvertegenwoordiger, leeraar aan de Sorbonne en voorzitter van de « Ligue francaise des Droits de 1'Homme » (Fransche Bond der Rechten van den Mensen), verklaart dat de zoogezegde burgers-vredesgezinden besloten zijn zich bij de igeorganiseerde arbeidersklasse te voegen om den terugkeer van den oorlog te beletten. Hij legt een besluit neer, de toepassing aambevelend van verschillende middelen strekkend om aan het onderwijs 'eene vredesgezinde richting te geven en stelt de vorming voor van eene Internationale van geestesnrbeiders, die, zijns inziens, alleen in staat is, alle voor deze propaganda noodzakelijke maatregelen te treffen. Helmuth von Gerlach, sekretaris van den Duitschen Bond der Rechten van den Mensch, handelde, in afwezigheid van den verslaggever, Dv L. Quidde, over de « rol van de vredesorganisaties in de wereldbeweging tegen den oorlog ». De arbeidersklasse alleen, zegt hij, kan den oorlog niet beletten; zij moet dus samenwerken met alle andere vredesgezinde krachten der samenleving. Het is niet genoeg schoone besluitselen te stemmen, noch zich te vergenoegen met schoone artikels in de dagbladen. Een bestendig aktiekomiteit diende opgericht waarin benevens de vertegenwoordigers der Socialis-, tische Arbeidersinternationalen, de afgevaardigden van internationale vereenigingen zouden zetelen, zooals het Bestendig Vredesbureel, te Bern, de Internationale Bond voor de verdediging van den Volkerenbond, die zijn zetel heeft te Brussel en de Bond van Rechten van den Mensch. De derde dag. Was goed gevuld. Eerst en vooral nam het Kongres kennis van een lang verslag van Edo Fimmen dat handelde over : « Oorlog aan. den oorlog ». In het eerste deel zijner uiteenzetting beijverde de sekretaris van het i! V. V. zich om aan te toonen dat

de toestand van het proletariaat dier zoogenaamde • Rom* besloten i6, «venaia de weigering Van de arbei- ((^verwinnende» Undien ntet ibeter is ritu dte welke het ders oorlogstuig te vî^^'^n/'Ër/'mipe^'^veiiseiis, proletariaat der « overwonnene » landen is geschapen,

DE BELGISCHE VAKBEWEGING Overal is zijn toestand in verhouding tot de macht die het bezit in zijne eigene maatschappij, in zijn eigen « vaderland ». In massa dooden, zegt Fimmen elders, is eene zaak die den kapitalisten immer voordeelig is. De wapennijverheid verbreidt den baat tusschen de landen. Het hoeft niet gezegd dat deze haatzaaiende propaganda zich, in alle landen, omringt van gansch den patriotischen nasleep en beweert slechts het welzijn van het land in 't oog te hebben, terwijl het een bekend feit is dat, reeds vóór den oorlog, de wapennijverheden in de verschillende landen in het meest denkbaar verband arbeidden, en dat een dezer nijverheden van een land, aan de regeering van een ander land, met dezelfde vrijpostigheid oorlogstuig leverde als ze, in eigen pers, den haat tegen haar aanstookte. Vóór den oorlog hebben de vakbonden eene zware verantwoordelijkheid op zich geladen door te weigeren den weerstand doeltreffend voor te bereiden. Dit verwijt mag het I. V. V. te Amsterdam, dat, opgericht na den wereldkrijg, sinds 1920, op zijn kongres te Londen, den strijd tegen den oorlog voorbereidde, niet worden toegestuurd. Tweemaal heeft het boykotteeringsmaatregelen getroffen tegen het vervoer van wapenen en schietvoorraad naar Polen bij dezes oorlog tegen Sowjetisch Rusland en tegen het Witte Schrikbewind in Hongarije. Het proletariaat aller landen heeft tot pliciht door alle middelen te strijden tegen den oorlog en zijne oorzaken, en het besluit te Roime aangenomen moet als grondslag dienen voor deze vredesaiktie. Wordt een nieuwe oorlog verklaard, dan moet er, in de landen, diie ermee worden bedreigd, door algemeene staking geantwoord worden. Eene Duitsche vrouw, Mevr. Perlen, en Sir W. Dickinson, deze laatste het Wereldverbond voor de vriendschapsbetrekkingen tusschen de verschillende kerken vertegenwoordigend, voerdei dan het woord. Mevr. Perlen zegt dat de Washingtonsche Ontwapeniimgskonferentie slechts bluif was. De vrouwen moeten opgevoed worden oim den krijgsdienst te weigeren. Doch, nu is het de beurt aan Losowsky, een der drie Russische afgevaardigden, sekretaris van de zoogenaamde Roode Vakinternationale. Onmiddellijk protesteert hij tegen het feit dat de Moskowsche Internationale op dit Kongres niet werd uitgenoodigd. De burgers zijn er evenwel. Het ontbreekt Losowsky niet aan stoutmoedigheid. Aanhanger van Moskow, heeft hij een groot aandeel genomen in de scheuring der arbeidersorganisaties van verscheidene landen, Frankrijk en andere. Hij stelt eene fonmuul van « eenig front » voor en de oprichting van een Internationaal Bureel, waarin alle strekkingen zouden vertegen woordiigd zijn. Hij sluit met eene bedreiging : « Het eenig front, maken wij met u uit, indien ge wilt, en teigen u, indien ge weerstaat. » ''t Is Duimoulin, van de Fransche C. G. T. die zich met bet antwoord aan den koim'miunistischen afgevaardigde gelast. Hij doet 'het onder de algemeene toejuichingen van het Kongres. Losowsky heeft ons het verwijt toegestuurd op dit kongres vertegenwoordigers van vredesgezinde burgervereenigingen uitgenoodigd te hebben. Wij hebben hier alle zedelijke en stoffelijke krachten tegen den oorlog bijeengebracht. Hebben we de medewerking aanvaard van enkele personen tegen het grootste kwaad van het kapitalisme, den oorlog, dan wil dat niet zeggen dat wij onze onafhankelijkheid of ons klassebewustzijn verloochenen. Wij hebben de kommunis-

241

tische Internationale niet uitgenoodigd omdat zij van de Russische regeering niet onafhankelijk is. Dat is ook één der redenen van het mislukken uwer pogingen aangewend voor het eenig front. De reaktie waarvan Losowsky heeft gewaagd, doet Dumoulin zeggen dat ze grootendeels de uitslag is van de verdeeling door de lieden van Moskow in de vakorganisaties gebracht. Haddet gij, •verklaart hij, de werkersorganisaties onaangeroerd gelaten, dan zou de reaktie onbetwistbaar min hevig geweest zijn. Wij willen evenmin van een revolutionnaire indringingsoorlog als van den oorlog der kapitalistische burgerij. Radek, een ander Russisch afgevaardigde, trachtte de rede van Dumoulin te beantwoorden. Het was voor iedereen eene ontgoocheling. Sprekend over de aktie der socialisten na den Bolehevistischen Staatsaanslag, beweert hij dat al de reformisten (lees: socialisten) zich tegen de Russische vakbonden, de Sowjetregeering en het komrnunisme hebben gekeerd. Hij heeft iets gevonden: Laat ons samen, zegt hij (dus mëf dë~v^fradëTsfr_ëeTïe~~ïlgemeene~prüteststa»king inrichten in het begin van Januari « als uiting van den wil der arbeiders tegen den oorlog ». Vandervelde heeft Radek welsprekend beantwoord. Van. een eenig front kan geen sprake zijn zoolang de vervolgingen tegen de Russische revolutionnaire socialisten voortduren. Laat de revolutionnaire socialisten van Moskow vrij. Erkent die hoofdzakelijke vrijheden zonder .dewelke, zooals Rosa Luxemburg zei, er geen sociale revolutie zijn kan. Wij zijn onverbiddelijk tegen elke geweldpolitiek, onder welken vorm ook. De Fransche nationaal politiek, het Britsche imperialisme en het Italiaansch boulangisme zegt ons niets goeds en wij zullen niet ophouden ze te bekampen. Van de regeering Mussolini zegt Vandervelde dat deze « de regeering eener minderheid is die, evenals de Bolchevistische regeering, door het geweld de macht heeft in handen genomen ». Vervolgens spreekt de Belgische socialistische leider zich uit tegen eene gebeurlijke bezetting van het Roergebied door de Fransche en Belgische legers. Hij verklaart zich, in naam van gansch de B. W. P., akkoord met de voorgestelde besluitselen. Evenwel, moet het recht van wettige zelfverdediging der volkeren evenals voor de menschen erkend worden, tegelijker tijd als het recht tot herstel van de door den oorlog en de overrompeling verwoeste landen, waarvan het beginsel te Amsterdam en te Frankfort werd gestemd. Er werden in den loop van dien zitdag nog toespraken gehouden door Busetori, lid van het Lagerhuis, Quidde, de Duitsche vredesgezinde leeraar, die verklaarde dat de zedelijke plicht van Duitschland was te herstellen, en Belig, Hollander, oud protestansch predikant en op 't oogenblik sekretaris van het Internationaal antimilitaristisch Bureel. De Fransche en Belgische afgevaardigden hebben 'm den loop van deze bijeenkomst, een besluit neergelegd over het vraagstuk van ihet herstel en de bezetting van den Roer. De vierde dag. De algèmeene bespreking werd voortgezet door de toespraken van Otlet, die spreekt in naam van de intellektueelen, van Margaret Bondfield, als vertegenwoordigster dier socialistische vrouwen, en van Poisson, in naam van het Internationaal Kooperatief Verbond Daarna kwam Rothstein, een ander Moskowsch gedelegeerde aan 't woord. Hij spreekt over alles en crcer

242


niets. Hij neemt echter het voorstel van zijn makker Radek over: algemeene 24-urenstaking in Januari. Hij leigt een voorstel vaini besluit in dien zin neer. Nu is een ander Russisch redenaar, de Menschewiki Abramowitz aan de beurt. Hij spreekt, zegt hij, in naam van de Russische socialisten door de vrienden van Radek vervolgd. Gansch zijne voordracht is eene aanklacht tegen de geweldpolitiek der Sowjets, die de meest elementaire vrijheden vernietigt. Grumbach (Elzasser), die hem op het spreekgestoelte opvolgt, stelt de schijnheiligheid der lieden van Moskow aan de kaak, die, hier op het Kongres, den schijn aannemen van vriendschappelijkheid, tegenover hen die ze van ver niet ophouden te belasteren, 't Is omdat de kommunisten zich zwak gevoelen dat ze spreken van het samenstellen van een eenheidsfront dat ze zelve verbroken hebben, zooals in Frankrijk, waar zij de C. G. T., de eenige organisatie die in staat was zich tegen de reaktie te stellen, hebben vernietigd. Het Kongres hoort nog graaf Kessler, die, sprekend in naam van het Duitsch Vredeskartel, zonder voorbehoud de algemeene staking tegen den oorlog —goedkeurt. De- vredesniaatscl 1 apptjerrlalnnefr döoFcfer leiding der.proletarische massa's bijdragen tot de voorbereiding van deze staking. Dan spreekt Caballero (Spanje). Hij brandmerkt de militaristische en reaktionnaire politiek der regeering van zijn land. Vijftig ten honderd van de Spaansche begrooting worden opgeslorpt door den oorlog. Wij zijn voorstanders van de algemeene staking; doch wij zijn niet in staat dit heden te verwezenlijken, daar, in Spanje evenals in Frankrijk, de kommunisten de arbeidersklasse hebben verzwakt. Otto Wels, voorzitter van de socialistische Rijksdaggroep, spreekt tegen de verdragen van Versailles en anderen, dié eene voortzetting zijn van den oorlog. Duitschland draagt niet alleen de verantwoordelijkheid van den oorlog. De politiek der Entente leidt naar betreurenswaardige toestanden, waaronder overwinnaars en overwonnenen lijden. Terloops zinspeelt Wels op de aktie der Sowjets in Duitschland, die door een Duitsch-Russisch verbond en door den oorlog het Verdrag van Versailles zouden willen vernietigen. Hij wijst die geweldpolitiek af en verwacht van de overeenstemming tusschen de volkeren den waren vrede van het recht. Frederik Adler, de Internationale van Weenen vertegenwoordigend, zegt dat dit Kongres, ondanks de verscheidenheid der richtingen die er vertegenwoordigd zijn, nochtans nuttig zal geweest zijn. Hij keurt het verslag van Fimmen goed en besluit dat de Internationale gedachte het moet halen op de zuiver nationale gevoelens. Enkele korte woorden van verschillende afgevaardigden volgen, waarna Jouhaux, in naam van het Bureel de bemerkingen van de vorige redenaars beantwoordt. Aan Radek en Losowsky antwoordt hij dat het eenheidsfront enkel zal mogelijk gemaakt worden door het verdwijnen van de Roode Vakinternationale, opgericht ondanks het aanbod dat wij den Russischen vakbonden hadden gedaan om zich bij de Amsterdammer Internationale aan te sluiten. Jouhaux verklaart, in antwoord aan Vaijdervelde, dat de kwestie van de nationale verdediging niet betwist wordt. Wij moeten saamhoorig zijn voor het recht tegen het geweld om de onafhankelijkheid der kleine landen te waarborgen. De IIe Internationale zal vertegenwoordigd zijn in den schoot van ihet Bestendig Aktiekomitéit voor den Vrede. Doch alleen de vakorganisatie, die hare zelf-

standigheid en hare verantwoordelijkheden moet behouden, zal beslissen over de algemeene werkstaking. De algemeene bespreking wordt gesloten. De vijfde dag. Het Kongres is in de afdeelingen samengekomen. Er zijn vier kommissies, elk uit 20 afgevaardigden samengesteld. De eerste — de voornaamste — moet het verslag van Fimmen onderzoeken: zij is voorgezeten door makker Mertens. Ondanks de verscheidenheid der richtingen die zich in den schoot dezer kommissies hebben geopenbaard en de veelvuldigheid der besluiten aan de beraadslagingen onderworpen, is er nochtans door het aanbrengen van wijzigingen overeenstemming gekomen over de vijf teksten die hier verder volgen. De kommunisten (Losowsky en Radek), die de eerste van de Syndikale Kommissie, en de andere van de Politieke Kommissie deel uitmaakten, hebben zich natuurlijk verzet tegen de aanvaarding der voorgelegde beslui tselen. De zesde dag^ Het Konigres heeft zich bezig te houden met het onderzoek van den tekst der door de verschillende kommissies gewijzigde resoluties. De motie^ over de opvoeding neergelegd in. naatm van de Onderwijskommissie door den heer Ferd. Buisson, lokt geen debat uit. Wij laten ze volgen: Het door het Internationaal Vakverbond bijeengeroepen kongres verklaart, dat bij den tegenwoordigen stand van de ontwikkeling der menschheid de oorlog niet meer kan worden geduld als het middel om de oneenigheid tusschen de verschillende Staten op te lossen. De verplichting vreedzame en rechtvaardige paden te betreden tot oplossing van geschillen moet worden aangemerkt als een erkenning van het menschelijk geweten en dit beginsel moet de opvoeding van kinderen, jeugdigen en volwassenen in iederen vorm beïnvloeden; Ter bereiking van dit doel moet in de eerste plaats de medewerking der vrouwen verkregen; zij kunnen er krachtiger toe medewerken de maatschappij in vreedzamen en socialistischen geest te hervormen, hetzij door hunne medewerking tot vorming van een nieuwen geestelijken levensinhoud ; Ter bereiking van dit doel is het aanbevelenswaardig, dat de arbeidersklasse met al haar krachten, de vak-, politieke en koöperatieve organisaties, de arbeidersvrouwen ondersteunt; Het Konigres doet een beroe|p op alle arbeiders, om ertoe mede te werken, dat in hun gezin een vredesgezinde geest gekweekt en dat hunne kinderen, naast de opvoeding door den Staat, volgens hunne idealen en onder kontrole hunner organisaties worden opgevoed ; Het Kongres verzoekt den arbeider voorts de arbeidersjeugdbeweging als een gewichtigen faktor van den vrede te beschouwen en te steunen; Het is noodzakelijk dat het openbare onderwijs en de opleiding van onderwijzers door deze beginselen worden geleid; dat bijzonderlijk het geschiedenis-onderwijs wordt hervormd en dat de ekonomische en sociale vooruitgang op de eerste plaats wordt gesteld in plaats van de verheerlijking van militaire veroveringen en veroveraars; Eerbied voor den arbeid moet worden aangekweekt, de opgroeiende jeugd moet de overtuiging worden bijgebracht, dat tusschen de volkeren onderling dezelfde regelen moeten gelden als tusschen de millioenen burgers van een zelfden Staat, voor zooverre het de onderlinge verhoudingen betreft, namelijk dat het volstrekt verboden is ter zelfverdediging naar het middel van geweld te grijpen. Gelijk recht van alle kinderen op opvoeding, de beroepsopleiding inbegrepen, moet worden verkregen, een stelsel van onderzoek van school?

DE BELGISCHE VAKBEWEGING boeken, schoolbibliotheken en onderwijsmateriaal moet worden doorgevoerd en uit het onderwijs moet alles worden verwijderd, hetgeen gevoelens van chauvinisme opwekken of bevestigen kan ; Het Kongres raadt allen, vaders en moeders, zoowel als alle vrouwelijke en mannelijke opvoeders der jeugd aan, deze beginselen te volgen en op deze wijze den weg te banen tot een nieuwe opvoeding van de menschheid. De resolutie neergelegd door de Fransche en Belgische afvaardigingen over de politiek der dwangmaatregelen hebben een debat uitgelokt waaraan onder andere deelnamen: Radek, Thomas, Jouhaux en de Brouckère. Radek bestrijdt de resolutie. Hij bekritiekeert het beginsel van de landsverdediging, spreekt over de begoocheling van het herstel. Uwe besluitselen, zegt hij, zijn van geen belang, de burgerij spot ermee en wij betreuren het. Hij spreekt nog van het eenig front. Thomas antwoordt hem in naam van de Engelsche afvaardiging. Hij teekent verzet aan tegen de aantij-gingen jraflr-RaêkHhTHEmgetorór^^ nisten hetzelfde werk van werkersverdeeling gedaan als in Frankrijk, door onze voormannen te belasteren en verdachtmakingen onder de massa's te verspreiden. De Engelsche vakbeweging wil de vrede en de eenheid met de arbeiders aller landen ; doch de vrede met eer en de eenheid te goeder trouw ! Jouhaux en de Brouckère hebben de resolutie uitgelegd. Deze laatste heeft namelijk gezegd dat men moest zoeken om besluitselen van recht toe te passen, en in naam van de eensgezinde Belgen, heeft hij bevestigd dat de arbeidersklasse, ondanks de gevaren van zulkdanige aktie, zich zal weten te verzetten tegen eene bezetting van den Roer. Het (besluit wordt aangenomen. Ziehier de tekst : Het Kongres, hevig ontroerd door de loopendë geruchten over het beslagjeggen op waarborgen, die gewelddaden in Duitschland en namelijk de militaire bezetting van het Roerbekken doen vreezen; Houd er vooreerst aan, te verklaren, dat de herstelling van de verwoeste gewesten in België, in Frankrijk, in Italië een noodzakelijke voorwaarde daarstelt voor den zedelijken en stoffelijken vrede onder de volkeren en vereenigt zich te dien opzichte met de plannen te Amsterdam (April 1921) en te Frankfort (Februari 1922) door de Internationale der Vakverbonden en door de socialistische partijen aangenomen ; Bevestigt, dat alleen de verwezenlijking van die plannen de twee onafscheidbaar aan elkaar verbonden vraagstukken van het herstel der verwoeste gewesten en van den eikonomisahen heropbouw van. Europa kan oplossen, en acht het den plicht van al de vertegenwoordigde organisaties eraan te werken in de volle kracht van hun kunnen. Maar, eenmaal deze beginselen vastgesteld, veroordeelt het Kongres met des te meer overtuiging en krachtdadigheid de beteugelings- en geweldpolitiek, waarvan de feiten gedurende meer dan vier jaren volledig de praktische onuitvoerbaarheid bewezen hebben, die zelfs wanneer zij schijnt in overeenstemming te zijn met de bewoordingen der verdragen, daarom niet minder erg het volkenrecht schendt en die onder hen den geest van Ket wanTrouwen en den haat, kiem van nieuwe oorlogen, onderhoudt. Met dezelfde verontwaardiging klaagt het Kongres de politiek aan, die voor bedoeling zou hebben om de werkelijke schadeloosstellingen te vervangen door maatregelen ter verbrokkeling van Duitschland en vermomdie of achterbaksche aanhechting van Duitsch grondgebied. Zonder zijn tijd te verspillen met de nutteloosheid ervan aan te toonen, veroordeelt het deze politiek in wat zij aantast van het-eerste recht der naties en der individuen, het recht om vrijelijk óver zichzelf té mogen beschikken.

243

Het Kongres geeft al zijn vertegenwoordigde groepeeringen het mandaat om — terwijl zij terzelfder tijd in hun wederzijdsche landen en parlementen aan de verwezenlijking van het hierboven herinnerde programma zuilen arbeiden, — er zijn plechtig protest te verbreiden. En het roept de volkeren, die de tolken zijn van het universeel geweten, op, om hun onwankelbaren wil te plaatsen tegen alle maatregelen van geweld, waarmee men de beschaving en den vrede zou bedreigen. Troelstra legt de resolutie van de Politieke Kommissie neer. De leider der Hollandsche Socialistische Partij spreekt over de mislukking van de Russische (( veertien punten ». De resolutie, die we laten volgen, wordt, min de stemmen der Russen, aangenomen : Het van 10 tot 15 December in den Haag door de zorgen van het Internationaal Vakverbond gehouden Wereldkongres voor den Vrede vestigt de aandacht van de arbeiders van alle landen op de gevaren, die door de ekonomische tegenstellingen tusschen de kapitalistische-groepen der—verschillende' Staten, welke strijden voor het behalen van winst en uitbreiding van hun macht, worden geschapen en die door de aktie van de aan deze groepen ondergeschikte pers worden versterkt. Hoewel het oorlogvoeren eigen is aan het kapitalistisch stelsel, kan die strekking toch worden tegengewerkt, door den doelbewusten en vastbesloten strijd der georganiseerde arbeidersklasse ondersteund door alle krachten, die oorlog tegen den oorlog voeren. Het Kongres eischt daarom van alle organisaties, die besloten zijn den strijd tegen militarisme en imperialisme te voeren, in 't bijzonder van de socialistische partijen van alle landen, dat zij mede werken aan de verwezenlijking van de doeleinden, die tot uitdrukking zijn gebracht in het te Rome aangenomen besluit van het I. V. V. en voorts, dat zij hunne krachten, thans nog verdeeld, tot een gemeenschappelijke aktie zullen samenvoegen. Het Kongres verklaart met nadruk, dat het voeren van den politieken strijd voor den vrede tot de taak van de politieke partijen behoort. De organisaties, die zich bij de gemeenschappelijke beweging aansluiten, behouden hun zelfstandig programma. Het Kongres eischt: 1° Herziening der vredesverdragen in den geest van de besluiten die door de beide socialistische en door de Amsterdamsche Vakverbondsinternationale gezamenlijk zijn genomen en in overeenstemming met de beginselen der ekonomische solidariteit tusschen de volkeren ; 2° Strijd in en buiten de parlementen tegen het militarisme en bewapeningen: openbaar toezicht op de bewapeningsnijverheid 'door den Volkenbond onder medewerking van de arbeidersorganisaties en wijziging van de oorlogsnijverheden in zoodanige, die voor de behoeften van den vrede werken; 3° Opname van Duitschland als gelijkgerechtigd lid van den Volkenbond; herziening van den Volkenbond tot een lichaam, dat alle volkeren der aarde in zich sluit en de hoogste internationale rechtsvordering moet worden voor een vreedzame regeling van internationale kwesties van etoonomischen, rechtskundigen en politieken aard. Ter bestudeering van de hervorming van den Volkenbond wordt eea kommissie door het Kongres ingesteld; 4° Opheffing van geheime verdragen en geheime diplomatie. ' De resolutie van de ,piacifistisdhe kommissie, door prof. Quidde neergelegd, wordt tevens aangenomen; Het Kongres stelt vast, dat, ofschoon de vredespropaganda in verband met de ongunstige verhoudingen meer op theoretisch gebied gevoerd is, zij toch een belangrijk aandeel heeft gehad in de, hoewel onvolkomen, totstandhouding van een bestendig scheidsgerecht en een internationaal gerechtshof.

244


Het is er van overtuigd, dat door de deelneming der indien mogelijk te zamen met buiten de arbeidersbearbeidersorganisaties aan deze propaganda meer dan weging staande organisaties, propaganda voor de getot nu toe ook praktische maatregelen tegen den oorlog dachte der volkerenverbroedering en tegen alles voekunnen worden getroffen voor de ontwapening en teren, wat de bestaande tegenstellingen doet voortbegen de invoering van het militarisme in landen die totstaan of verscherpt.. nogtoe vrij daarvan gebleven zijn. Vooral moet zij haar aandacht wijden aan de antiHet acht het gewenscht, dat alle voor den vrede militaristische en antikapitalistische opvoeding der werkende krachten in den strijd tegen den oorlog jeugd en invloed in die richting uitoefenen op het samenwerken en geeft het Internationaal Vakverbond huidige opvoedingssysteem. in overweging de aangesloten vakcentralen op te draVan de grootste beteekenis is de scherpste kongen kennis te verbreiden omtrent de beginselen van trole op de pers door de arbeidersklasse. Zij moet onde opbouwende vredeswerking en de noodzakelijkheid onderbroken de grootste aandacht schenken aan de van den ombouw van den Volkenbond. pers en met toewijding arbeiden aan het voortbestaan Ten einde deze samenwerking te bevorderen, acht en aan het oprichten van nieuwe. persorganen in alle het Kongres het noodig, dat alle voor den vrede werlanden en tusschen deze persorganen onderlinge bekende organisaties meer dan totnogtoe samenkomen en trekkingen tot stand brengen. stelt hen voor hun versnipperde krachten samen te Van gelijke, zoo niet van nog grootere beteekenis is vatten door een van regeeringslichaam onafhankelijke de propaganda en de aktie tegen oorlogsgevaar en voor instantie, waarmede het I. V. V. te allen tijde verde ter verhindering van een oorlog noodige orgabindingen kan aanknoopen en waarmede het over de; nisatie. middelen beramen kan, en over de wijze waarop een Daarom mag zich de arbeidersbeweging er niet toe voortdurende propaganda kan worden gevoerd. Het beperken kontrole op den aanmaak en het vervoer van Kongres noodigt het Bureel uit, zoo spoedig mogelijk oorlogsmateriaal uit te oefenen, doch zij moet door een studiekomimissie in te stellen, tot voorbereiding ernstige en taaie propaganda en door opvoedenden ar—v-ar^-den^-zooîooéigefl-emèou!^^ "beid onder de arbeiders zelfTn de naaste toekomst den aanmaak en het vervoer van oorlogsmateriaal onmoHet Kongres stelt met voldoening vast, dat belanggelijk maken. rijke vredesgroepen aan den oproep van het Internationaal Vakverbond gehoor hebben gegeven en noodigt De vakvereenigingen moeten zich tegen elk oorlogshen uit, de Kamerafgevaardigden, de rechtgeleerden gevaar verweren en het aanroepen van een scheidsen de geestesarbeiders op te wekken aan de beweging gerecht door alle betrokken landen eischen. tegen den oorlog en voor de organisatie van den vrede Overeenkomstig het besluit van het kongres te deel te nemen. Rome is het de plicht van het Internationaal Vakverbond de algemeene werkstaking en den ekonomischen De vierde resolutie, deze van de Syndikale Kom- boykot te besluiten en door te voeren. missie, neergelegd door Fimmen, sekretaris van het De arbeidersklasse moet opkomen voor de oprichI. V. V., luidt als volgt: ting van een werkelijken en waren Volkerenbond, De oorlog is de ontzettendste geesel der mensch- waarin de arbeiders vertrouwen kunnen stellen en aan welks beslissing alle tusschen de landen bestaande heid, vooral van het proletariaat. Het proletariaat is in den oorlog altijd de overwon- gescihillen moeten worden onderworpen. De propaganda voor den vrede dient te worden genene, het kapitalisme altijd de overwinnaar. voerd met alle elementen die bereid zijn de resolutie Het proletariaat vermoordt of verzwakt in den oorvan Rome als grondslag te nemen. log ook niet het imperialisme of het kapitalisme van De voorbereiding van elke beslissende aktie ligt in een land; het vermoordt en verzwakt alleen zich zelf. handen van het door het Internationaal VakverbondElke nederlaag en elke verzwakking van het proletariaat van eenig land beteekent nederlaag en verzwak- kongres te Rome ingestelde komitee, dat uit vertegenking van het internationaal proletariaat — en over- woordigers van het I. V. V. en de internationale bewinning en versterking van het internationaal kapita- roepssekretariaten der transportarbeiders, mijnwerkers en metaalbewerkers bestaat. lisme. Niet door elkander in den nationalen strijd op De leiding van elke beslissende aktie blijft in hande slachtvelden te overwinnen, doch alleen door hun den van het Internationaal Vakverbond. samengaan in den internationalen strijd tegen de heerDe wereldvrede kan niet eerder duurzaam worden schende klasse verbeteren de arbeiders hunne positie verzekerd, zoolang niet de huidige kapitalistische proen verzekeren zij den vrede. duktiewijze, die gebaseerd is op de persoonlijke winstDaarom is het de plicht der arbeidersklasse aller zucht, wordt vervangen door een produktiewijze die landen, den strijd tegen den oorlog en tegen de oorgericht is op de behoeften en belangen van allen. zaken die er toe leiden met alle middelen te voeren, Over dit besluit sprekend, zegt Fimmen, dat ditzoowel direkt als indirekt, zoowel in het parlement als daarbuiten. zelve voor allen de verplichting insluit het toe te pasEen einde moet daarom gemaakt aan de versplintesen. De wijzigingen die er door de Kommissie werden ring die op vakbewegingsgebied bestaat; de minderaangebracht, bepalen onze denkbeelden over de algeheden moeten worden opgewekt zich weder bij hare meene staking en de boykoit tegen de regeerinigén die landelijke vakcentrale aan te sluiten om de eenheid der zouden weigeren, in geval van konflikten, tot het proletarische klasse te herstellen. scheidsgerecht van den Volkerenbond over te gaan. De Bovendien dient een ononderbroken en krachtige hervormingen die deze laatste zou moeten ondergaan propaganda voor den volkerenvrede en tegen alle miworden eveneens in de resolutie voorzien. litaristische en imperialistische krachten te worden georganiseerd, met het tweeledige doel: Dit besluit werd bij eenparigheid, min de Russen, Alle pogingen tot verwijdering der oorlogspsychose aangenomen. ' te ondersteunen en aan te wakkeren ; 't Is de laatste stemming. De voorzitter, J. H. ThoMaterieele ontwapening tot stand te brengen, oormas, spreekt de sluitingsrede uit. Hij verheugt zich logsgevaar te verhinderen en den strijd tegen alle fak- om de in den loop van dit Kongres bekomen uitslatoren die den oorlog mogelijk maken te leiden. gen, die grootendeels te danken zijn aan de goede verTer bereiking dezer doeleinden moet de arbeidersstandhouding, die tusschen al de afgevaardigden gebeweging den strijd voor den vrede organiseeren en heerscht heeft. Hij eindigt met de woorden: «Vrede allé in de toekomst dreigende oorlogen met alle haar ten dienste staande middelen tegenwerken en het daadop aarde voor demenschen met goeden wil. » werkelijk uitbreken van den oorlog door het uitroepen Het Kongres wordt geheven bij het zingen van de en doorvoeren eener internationale algemeene werkInternationale. staking verijdelen. 11638. — Samenw. Druk. Lucifer, Kapellemarkt, 8. Brussel In woord en geschrift moet de arbeidersbeweging, (Bestuurder : Vanden bosch)

• •

DE

Belgische Vakbeweging Officieel Orgaan TJer^yn^TRal^Kommissie van België

CQMMlSiiOfN SYN0IC/3LL b*. BCLCIQUt

^Pï^ SYINOIKflLE. KOAWISSIE VWM BE.LG.it

JAAR 1922

BRUSSEL SAMENWERKENDE DR^KKEKIJ Kapellemarkt, 8

••:(.,u)

E B 'EB•- 'fr ••. n - i . '

.','., i].ijtiii.n '_JÜ'

. .'.ui'..,- "••>- * • » . - I w ,

ritu 1 - •• •'.•',•'f " - ^ ' ~ ï ' '

L

'

i, iiyiii I'I i i i in i liii ' n i i

•i^Wiiil i wV •]' i* ! • ' i

I I . ' ^ I I I i.ifl»*: »4|M"«

"V*.•»<•*.'

W'Wi*w)i;t^

'.ir«ifeJ- 7.*yt-'Ui uüiUpi." ';'"!;jti^cv.'tiiw.^Û;''U4^"'?^ÎM'-',-'^. 'fît^'*''*^"^-!^**?*^'?^^ :I1

\rV

m

Inhoudstafel 1922

Bladz.

Bladz.

Editorialen Manifesten . . 33, 61, 109, 129, 169, 177, 185, 209 Nieuwe wegen 1 De Konferentie van Cannes 13 Wordt allen samenwerkers . 25, 42 Opgepast 45 De Konferentie van Genua 53 Omzichtigheid en Tucht _ J . ^_. 5Ö_. "Eerste uitslag~~7" r . . 7 . ~ . . . . . 78 De eenige waarborg voor den Vrede 86 De afwijkingen op de achturenwet 93 De kongressen van Sinksen 101 De aktie tegen den oorlog . . . . . . . . 121 Een eenheidskongres 137 De Vredesbeweging 145 Een nieuwe syndikale veldtocht 153 Voor de acht uren in den handel 161 Het proletariaat in aktie 197 De betooging van 26 November 221 Het Wereldkomgres van' den Vrede 233

De achtuirenwet in de steengroeven De toepassing der achturenwet 51, 60, 84, 99, 108, (( Arbeidersaandeelen » door de arbeiders geweigerd In den Hoogeren Arbeidsraad. Aangaande de toepasshig der achturenwet (J. Lombaerts) _. ._ . .

51 160 128 184 238__

Krisis, Werkloosheid en Nationaal Krisisfonds De werkloosheid in Oktober 12 De verzekering tegen de onvrijwillige werkloosheid / * . . . . . 42 In het Krisisfonds 83, 120 Voor de werkloozen boven de 65 jaar oud . . . 128 De patroonsorganisaties lijden door de krisis . . 181 Belgische Vakbeweging In de Syndikale kommissie :

De aanvallen tegen de acht uren in den vreetn4e .

9

Vergaderingen van het Nat. Kom. 11, 31, 51 65, 75, 115, 128, 159, 183, 232 Twee centralen versmelten zich 12 Eene seheidsrechterlijke bemiddeling in de Boeknijverheid \ 14 De tramstaking . . v 22 De werkvoorwaarden in de haven te Antwerpen . 24 Voor het bediendenkontrakt . . . . . . . 31 Het arbeiderstoezicht in de Centrale van Bouw, enz 31 Voorde afschaffing van het drinkgeld . . . . 31 Vaklitteratuur 42 De GelijktalHge Kommissies. 51 De aanval van het Centraal NijverheidskomiteH . 52 De syndikale rechtspraak in het Boek . . . . 59 De staking te Ougree-Marihaye . . . 62, 70, 92 De aanval der patroons tegen de loonen . . . 67' De arbeidersvertegenwoordiging , 1 2 0 Ophelderingen (Jos. Bondas) , . . >. . . . 122 De kongressen der Syndikale Koirimissie .-. t . De syndikale samentrekking -.. . ., ., .,\., . .,

p^levett$dw»rte . •.»*». • 't .» ' • » >

?4

A a a ^ n d e de koü§re$$en-, ^ ..r^^^.^.^^^'^x^t*!-?

Algemeene, Ekonomische en Sociale Kwesties De vakpers (Jos. Bondas) 14, 26, 46 Voor de vrouw (Joséphine Stas) 30 De. Duitsehe bedrijfsraden hebben de eerste hin.derpalen overschreden . . . 35 De loonboeWes (Corn. Mertens) . . . . . 54 Het wapen der kooperatie van verbruik (Ed. De Vlaemynck) 78 Het Internationaal Verbond van Houtbewerkers . 104 Het Nationaal Kongres van den Uitvoer . . . 106 De syndikale samentrekking op de kongressen van Sinksen (Jos. Bondas) 110 Een internationaal onderzoek : De vrouwenarbeid in de textielnijverheid (Hélène Burniaux) . . 123 Het kapitalisme en de oorlog . . .. . . . 125 De propaganda voor het arbeiderstoezicht (Ed. De Vlaemynck) * 130 Onzev gewestelijke federaties en het arbeiderstoezicht (Ed. De Vlaemynck) . 154 Heroprichting van het Internationaal Beroepssekretariaat der Aardewerkers 156 De gilden en de soeiale_hervorming . . . . . 472 In de Textielnijverheid 180 Tegen de woningskrisis (J. Lombaerts) . 182, 204 Bijzonder nummer tegen den oorlog (25 November) 209, 220 De Gelljtollige Bedrijfskonamissies (J. Bondae) 222 Wetsvoorstel op de Bedrijfskommissies . . . 223 Het vraagstuk van den uitvoer . ". '.- . . . 224 Be inrichting van den arbeid. De Bouiwigilde . . 234

Sociale Feiten

Bladz.

Bladz.

Wie moet de « seizoenarbeiders » organiseeren ? 160 Eene afvaardiging bij den Minister van Finanoies. 167 De S. P. T. T. Z. en de Federatie van Vakbonden 170 Eene Nationale Arbeidersbonwkoöperatief . . . 176 Bijzonder nummer voor de vrouw (28 Okt.) 185 tot 196 De arbeiders- en syndikale eenheid moet behouden blijven 198 Gemeenschappelijke overeenkomsten. De arbeiders van het Boek hebben het gezamenlijk kontrakt opgezegd . . . . . . . . 83 Eene nieuwe overeenkomst in het Pelsenbedrijf . 144 Eene nieuwe gezamenlijke overeenkomst in de BoeknH verheid 208 De aanvallen tegen de aohturenwet 235

Internationale Vakbeweging Afrika. De arbeid der kleurlingen in Zuid-Afrika .—:—;—393Amerika. Ford voert den zesurendag in ter bestrijding der werklooshei-d: 9 De reaktie in de Vereenigde Staten . . . . . 10 Een wetsontwerp ter bestrijding der werkloosheid in de Vereenigde Staten 29 In de Amerlkaansche vakbonden 39 • Een syndikale bank in de Vereenigde Staten . . 105 Eene gezamenlijke overeenkomst in de Vereenigde Staten 127 Eene boekerij voor zeelieden 170 Argentinië. De eenmaking in de Argenfcijnsche vakbeweging . 49 Australië. De arbeiders der nieuwe werelddeelen tegen de landverhuizing 39 De « eenige vakbond » in Australië 134 Het ledental der Australische vakbonden . . . 235 Canada. De beperking der inwHking in Canada . . . . 130 De Canadeesche vakbeweging 134 China. De vakbonden in China 114 Dultschland. In de Duitsche vakbonden 8 De gezamenlijke overeenkomsten in de Duttsche Openbare Diensten 20 De Duitsche BedrMsraden 35 De achturendag in Duitschland 40 De getalsterkte der Duitsche vakbonden . 63 « Arbeidersaandeelen » door de arbeiders gewei128 gerd De gezamenlijke overeenkomsten in Duitschland . 139 De Duitsche vakbonden en de jonge arbeiders . 140 147 De bouwgilden in Duitschland - De Bedrij f sraden op het Kongres te Leipzig . . 163 Voor een zelfstandig arbéidersrecht . . . . . 180 Engeland. Dfc eisdhen der Engelsche arbeiders ter bestrij'7 ^tlng van de krisfs . . . . . . . . . • De voorstellen der Engelsche regeering tegen de 9 werkloosheid . De staking der Engelsche mijnwerkers . . . . 27 '•••-•.'» De eenheid van werking der Engelsche vakbonden 39 ••;•" De betóngrijkste der Britsche vakbonden ... . ', 113 De GUden en de Socjalè H e ^ ^ ,' , . 172 i

•

.'

-

'

'

'

.

'

.

\

.

' :

•

•

_ -

• • '

•

•

^ ,

"

\

.'•'-••

'

, ,

De stakingen in Engeland 175 De Engelsche arbeidersorganisaties tegen den oorlog . 201 Frankrijk. De dreigende splitsing in de Fransche vakbeweging 7 Een aanval tegen de nationale regiën in Frankrijk 30 Het Internationaal Vakverbond en de splitsing in de Fransche vakbonden 37 De reaktie tegen de Fransche vakbonden . . . 92 De arbeiderseenheid in Frankrijk 200 De geestesarbeiders . 230 Hongarije. pe toestand der Hongaarsche vakbonden in Augustus 1921 37 Indië De arbeiders- en arbeidstersorganisatie in Britsch—Indië . .~—:—;—:———~ . . .—7—.—135 De bescherming der vakbonden in Indië . . . 1 8 1 Italië. De syndikale richting in Italië . . . . * . . 7 Het beroepsonderwijs in Italië . . . . . . 36 De stakingen in Italië in 1021 135 De Italiaamsche vakbonden en de politieke aktie . 150 Japan. De konflikten in Japan in 1921 . . . . . . Ï81 Yoego-Slavië. De syndikale eenheid in Yoego-Slavië . . . . Ï3F Mexiko. Een arbeidswetboek in Mexiko . 5 6 Noorwegen. De geschillen in Noorwegen in 1920 . . . . . '9 Polen. De Poolsühe vakbonden in 1921 . . . / / . 82 De vakbeweging in Polen . . . . . /-*%. .. v 102 De arbeiderseenheid in Polen . . . . r . ". . 175 Roemenië. De Roemeen sche vakbonden . 5 5 Oostenrijk. Een aanval der patroons in Oostenrijk . ..: : . 29 De wet op de Bedrijfsraden in Oostenrijk . . . 80 Eene arbeidersbank in Oostenrijk . . . ; •. 134 Tsjeko-Slowakije. De Tejeko-Slowaksdie vakbonden in 1920 . , . 40 De stakingen en uitsluitingen in Tsjeko-Slowakije 230 De eisenen der vakbonden ter bestrijding van de k'risis '239 Zweden. De Zweedsche vakbonden in 1921 . . . . 73 De patroonsorganisaties Uiden door de krisis . . 1 8 1 De gezamenlijke overeenkomsten in Zweden . . 204 Zwitserland. De Vakbeweging in Zwitserland . . . . . . 81 .

•

.

*

Kongressen

•

>

-

Nationale kongressen. Syndijcaie Kommissie: . .. > HetXXÏ* Syndiikaal Kongres '..• . . ,, 138, 141 Bedienden . . . . . . ; . f . • . •- • *™ Boekdrukkers^. . ; .. ..-'..'• -;-. .,••• v >.;:,..< :;-ify{--:tffc/::. BouwwefkHeden . . .«..'..-* >[.\^:^<:.^?::l0,f:

m !

•

' •i

•

-1

f •••

- - T "

'

- ^ — - ^ - -

-^-*»

Bladz.

Bladz.

132 Glasblazers 120 Het Duitsch Syndikaal Kongres . , Kasseiers 136 Het Kongres van den Syndikalen Vrouwenbond van Amerika 159 Kleeding _ . . 118 Leder bewerkers 118 Het Zweedsdh Syndikaal Kongres (Corn. Mertens) 162 Metaalbewerkers 115 Mijnwerkers 32, 75 Het Kongres van het Nederlandsen Vakverbond . 173 Onderwijzend Personeel 176 Internationaal Arbeidsbureel Openbare Diensten 58, 183 Openbare Werken 128 De derde Internationale Konferentie van den Arbeid . . '2 Spoorlui . . . . . . . . . 168 26 Spoorlui van het Fransen en Belgisch Noorden . 32 Albert Thomas in België 29 Spoorlui van 't Belgisch Noorden 106 Internationale arbeidswetgeving Eene belangrijke vergadering van het I. A. B. . 50 Steenbewerkers 100, 117 171 Taibakbewerkers . •. . „ . . . . 119 De bedrijvigheid van het I. A. B e Textielbewerkers 66 De IV Internationale Konferentie van den Arbeid (Corn. Mertens) 178 Tram way personeel 136 Transportarbeiders 106 De Arbeidskonferentie te Genève (Corn. Mertens) 225 Uurwerkmakers 108 Voeding 135, 183 / Een gewestelijk kongres te Kortrijk 51 Internationaal Vakverbond De Vlaamsehe Textielfederatie—:—:—;—=—=—=—107— v 7 Vm De gewestelijke syndikale kongressen . . . . 205 In het Bureel van het I. V. V 20, 111 Vergaderingen van het Bureel van het 1. V. V. . 46 Internationale vergaderingen, konferentie^ Het manifest van het I. V. V. van 1 Mei . . . 54 en kongressen. Een protest tegen de vervolging der Russische ' Eene bijeenkomst van het Internationaal Komiiteit revoluttonnairen 73 der Metaalnijverheden 48. Eene Internationale Zeeliedenkonferentie . . . 49 Een protest tegen het proces van Moskou . . 112 Het Internationaal Kongres te Rome . . . . 63 De aktie tegen den oorlog van het I. V. V. . . 125 In het Internationaal Textielkomiteit . . 63 Een manifest van het L V. V. — De hulp aan de Duitsche Republiek 149 Het Internationaal Syndikaal Kongres van Rome . 86 De samenwerking van het I. V. V. met de SociaDe" Internationale Konferentie van Genua (J. Bonlistische Internationalen . . . . . . . . 156 das) 94 Een protest van het I. V. V. bij de Italiaansche Het Internationaal Syndikaal Kongres van Rome. .regeering 165 \ Twee manifesten 95 In het Internationaal Vakverbond . . . . . 173 Eene bijeenkomst van de'Glasbewerkersinterna. tionale 97 Een brief van het 1. V. V. op de lasteringen van Moskou *99 Rond het Kongres van Rome 97 Het aanstaande Kongres der Mijnwerkers . . . 125 De propaganda tegen den oorlog en voor den vrede 237 In de Internationale der P. T. T 126 Hulp aan Rusland. In -de Internationale der Voeding 126 De hulpverleening aan Rusland „- . 19, 47, ,63,- 72 Een Internationaal Kongres van het Tooneelpersoneel . 126' DeTiulpverleening aan Rusland. —- De hulp voor Eene Internationale Konferentie van ArbeidersGeorgië H2 opvoeding 155 De hulp aan hongerend Rusland vóór den VolkeHeroprichting van het Internationaal Beroepsrenbond 156 sekretariaat der Aardewerkarbeiders . . . . 156 Internationale Federatie der Arbeidsters Het Internationaal Kongres der Mijnwerkers . . 157 internationaal Jeugdkóngres te Salzburg . . . . 164 De nieuwe Internationale Federatie der Arbeidsters t .. ' 15 Het Internationaal Kongres der P. T. T. . . . 166 Het Internationaal Kongres der Landarbeiders 174 Pesluitselen van het Kongres der Arbeidstersinternationale . . . . . . 15 Het Internationaal Kongres der Bouwnijverheid . 202 Standregelen van het Internationaal ArbeddstersHet Internationaal Kongres der Transportarbeiverbond 18 ders 203 Besluit van het Kongres te Rome 97 Eene Internationale Konferentie van den Bouw . 231 Wereldkongres der Bakkers 231 De Sociale Wetgeving Het Wereldkpnigres voor den Vrede 239 De bescherming der arbeiders (J. Lombaerts) . 21 Nationale kongressen in het buitenland. Het Kongres van het Leerlingschap te Lyon . . 10. Le sociale verzekeringen (J._ Lombaejts).--._. 41 ^,_ 64^ De veelvuldigheid en dé oorzaken der ongevallen Het Prager. Syndikaal Kongres (Corn. Mertens) . 34 in dfe kolenmijnen van dte Vereenigde Staten en Het Kongres te Krakau . . . .. . • • • •" W2 van het VereenigdKoninkrijk (J. Lombaerts) . 82 Het tweede Kongres 4er Hindoesche vakbonden . 104 Een nieuw ontwerp van huishuurwet (J. LomEen buitengewoon Kongres der Zwitsersche vak. baerts) . . . • • • • • • • « ." • 98 bonden . . . ... • •• • • • • • • • **3 Voor de paria's van het leven (Fr. Lambrechts) . 114 Eene Nationale Konferentie der Engelsche arbeidDe sociale wetgeving in Kongo (J. Lombaerts) . 131 sters . . . . . . • • • • « ••• • * ••"* ?y. De wet op het bediendenkontrakt 151 •Het Kon®re® d*r F^watte van V«ifcbond«tt VMI De- wefkhuisreêjneaten (J. Lombaerts) , . « KH| 4* Kmftp V .• « . V.'.. T * -v'.-.'••;',?c^.':,••• v *** •v.

Hef Wereldkongres voor den Vrede

Recommend Documents