!IJ DEN DÖKTEM,
Woorden van Annie de Hoog-Nooy
Muziek van Henri C. van Praag
P^N
PPPiË pij- een o - ver -V
^
Vriend Jan-sen voel- de zich nietgoed. Had I dacht r . .-..'^Ga Cr 3 klopt eens hier en lui- stert déér. Zet 'n erg bezorgd oe zichi En S "J? T* ^ o- ver-mor-gen eens te - run 'Ie R«> \**L "^ iorya ö6" zicnt' E,n zegt: „Mijn di - ag* eens te- rug, kae^han-del u dan weer. En o? Wat U mi^ ami
■
!
'IM
SMSéMliassss lennn-non anfo
r»i^
22
'-I I
•
IX
m
aan. En't duurt niet lang of de - ze zal Hem on - der-zl lang. Maar ifc alV a«^ - £ J £ f. If „^ f ret/^ f^ ^ keidl^Geea klei - „i9-beid. vet. ^ „,«, ^„. J. ^am ter^t £ -^ ^
;P^
É ^8
i=i
tei
iglj
I
■ I
I
I
M
I
^
j=^# ^
■
I I
tijd!" Vriend 3.
^
i
^
J|
jN^=É
1J5
1^-
s
^
I—I—^
i
L J
.
1
^
f Langzamer
'^ Jansen i ' telt' tienngulden neer.' En zinnend f r opf eeni'i'grap Zegt||'hij: „Zoo. r dokter, f i'' ' i 'M i j ji MI was 'thoog tijd? Zat u zóó vrees'likrir Jansen telt tien aulden neer. En zinnend on «»<»n nran 7.cnt Uu. 7^ ■ ■
itfj*
.
I
I —U-l
1—|
^__j
t^J
A~\,^.
VL.
II..
é^NN
MAISON ODIQT T^s
... ,.,^ " '
••• ..•*:. "
ra//.
E DE LA MADELEINE. PARIJS
Fabriek van Specialiteit voor geschenken in zilver en verzilverd
Artistiek Zilverwerk Gevestigd ui
7690
metaal GROOTE KEUZE IN KUNSTVOORWBRREN U1TGBVOERD
NAAB
VOOR
verzekert zich een 25-jarige voor
ff
NOG GEEN f 2.-
uit te keeren op zijn 60e jaar of
.
PER MAAND
Verschont wekeHJks - Prys per kwartaal f. i.gs.
'
direct bij zijn vroeger overlijden bij de
ONTWERPEN UIT BLKB STÜLPBRIODE 3-''
Red. en Adm. Oalgewater 22, Leiden. Tel. 700. Postrekening «880
*l^#^^
HAVBANK SCHIEDAM
■
■
IN „DE ROODE DUIVEL" EEN COMPLEET VERHAAL DOOR
D'ÄLVÄREZ
■Ei
en schitterende dag!" merkte ^ ^ , de zwierig-gekleede jongeman yj "^in den tegenovergestelden hoek van den coupé op. Harry Murray gromde een onverstaanbaar antwoord. Hij vond het absoluut geen schitterende dag, integendeel: alles leek hem zwart en duister, ondanks den helderen zonneschijn, maar hij was allerminst in een stemming om daarover met een wildvreemde te discussieeren. Een heel wat belangrijker onderwerp vervulde zijn, geest — zijn dringende behoefte aan tweehonderd pond en oom Davids pertinente weigering hem een leening voor dat bedrag te verstrekken. Een week geleden was Harry zijn betrekking kwijt geraakt tengevolge van het faillissement der firma bij welke hij drie jaar in dienst was geweest en de toekomst scheen verre van rooskleurig. Maar — gelukkig toeval — detizelfden dag, dat zijn ontslag in-* ging, had hij een brief gekregen van zijn ouderen vriend Frank Randall, den eigenaar van een sterk vooruitgaande autozaak in Bristol. Frank wilde die zaak uitbreiden en zocht daarvoor een compagnon met eenig kapitaal — het behoefde niet veel te wezen; met tweehonderd pond schoot hij al een heel eind in de richting, schreef hij, vooral als de compagnon een flinke werkkracht was. Als Harry er iets voor
voelde zijn deelgenoot te worden, moest hij maar zoo gauw mogelijk besluiten. Harry voelde niet slechts iets voor het plan, hij voelde er heel veel voor. Hij was een sportieve jongeman — handel in automobielen was juist een kolfje naar zijn hand en bovendien, nu hij buiten betrekking was, kwam Franks voorstel wel buitengewoon gelegen. De tweehonderd pond vormden geen onoplosbaar probleem, dacht Harry; weliswaar bezat hij zelf geen penny, maar oom David zou natuurlijk direct bereid zijn ze hem te leenen. Randalls zaak marcheerde immers uitstekend, dus risico was er niet aan verbonden en wat beteekenden tweehonderd pond tenslotte voor oom David, een schatrijken vrijgezel, die op een prachtig buiten in de omgeving van Gloucester woonde en wiens eenige kostbare liefhebberij het verzamelen van antieke snuifdoozen was. Neen, oom David zou hem dezen kleinen dienst niet weigeren! Maar oom David had wèl geweigerd, pertinent en onbarmhartig. Oom David had ook alle reden om hevig uit zijn humeur te zijn. In den afgeloopen nacht had een infaam sujet op „De Eikenhof", oom Davids landgoed, ingebroken en zich met de gansche prachtcollectie snuifdoozen uit de voeten gemaakt — vijftig stuks ongeveer — waarbij zeldzame exemplaren, waaruit eens de Her-
€MS IP1LJZZILIE-IH€IEIKJE Nieuwe opgave No. 46Q.
Oplossing van „Ons Puzzle-hoekje No. 466".
Gevraagd uit bovenstaande dooreeng-eplaatste letters den naam van een bekende filmster té vinden. Wij stellen een hoofdprijs van f. 2.50 en drie aardige troostprijzen beschikbaar om te verdeelen onder hen, die ons vóór 26 Januari (abonné's in overzeesche gewesten vóór 26 Maart) goede oplossingen zenden. Adresseeren aan: Redactie „Het Weekblad", Galgewater 22, Leiden, en op enveloppe of briefkaart duidelijk vermelden: „Ons Puzzle-hoekje No. 469". Desgewenscht kunnen deze puzzle en onze Wekelijksche Vraag tegelijk ingezonden worden, doch men schrijve ze dan op tw.ee aparte, duidelijk van naam en adres voorziene, velletjes papier.
De prijs van f. 2.50 kenden wij deze week toe aan den heer J. C.Wamsteker te Breda. De heer C. Matze te Schiedam, mevrouw F. van Helden-Brünner te Tilburg en mejuffrouw L. Dorgelo te Amsterdam verwierven de troostprijzen.
— 4 —
tog van Wellington en minister Pitt een verf risschende „prise" hadden genomen, het waren meesterwerken van goudsmeedkunst, met kunstig émail of edelsteenen versierd. Oom David voelde zich als iemand, wiens toegewijd levenswerk met één slag vernietigd was — nog afgezien van het onschatbare geldelijke verlies —. Dat hij dus niet in een ontvankelijken geestestoestand verkeerde om zich te laten „aanpompen"... het was niet meer dan menschelijk! Tot overmaat van ramp waren auto's geen bijster geschikt object om oom David financieel te interesseeren hij haatte die ronkende, jagende monsters uit den grond van zijn aartsconservatief hart en hij was juist bezig aan zijn gevoelens op dat stuk in een kernachtig betoog uiting te geven, toen door een bezpek van den plaatselijken politie-inspecteur aan het beminnelijk onderhoud tusschen oom en neef een einde kwam. Er zat voor Harry Murray niets anders op, dan de terugreis te aanvaarden „met den staart tusschen de beenen", zou men hebben kunnen zeggen als hij" een hond was geweest. Want er was in zijn aftocht iets, dat sterk aan de verslagenheid van zoo'n teleurgestelden viervoeter deed denken. De reis naar Londen voerde langs Bristol, maar Harry had onder deze omstandigheden weinig lust bij Frank Randall aan te gaan. Daar zou hij liever maar mee wachten, tot hij hoopvoller berichten had... „Rooken ?" inviteerde het elegante jongmensch aan den overkant. Maar oók ditmaal leed zijn poging om een gesprek te beginnen schipbreuk; een ongearticuleerd keelgeluid was Harry's eenig bescheid. De stilte, die op dit intermezzo volgde, werd niet meer verbroken. Na eenigen tijd minderde de trein zijn vaart en stopte enkele oogenblikken later aan het station van een provincienest tusschen Gloucester en Bristol. De zwierige jongeman stond op en verliet den coupé. Harry, die zonder veel interesse naar buiten keek, zag hem naar de krantenkiosk op het perron loopen, waar hij een courant kocht, die hij onmiddellijk, met een onmiskenbare gretigheid, openvouwde. Terwijl zijn oogen de gedrukte kolommen afzochten, kwam een kleine, stevig gebouwde, eenvoudig gekleede man op hem toe, tikte hem op den schouder en fluisterde hem iets in. Het resultaat was merkwaardig. De jongeman antwoordde niet, maar liep gedwee met den ander mee naar den stationsuitgang. Op het moment, dat zij den controleur passeerden, zette de trein zich weer in beweging en Harry verdreef het incident uit zijn gedachten. Hij had warempel wel andere zorgen dan zich té verdiepen in de vraag, waarom een volmaakt onbekende verkoos hg
-'.--., ''S
AFBEELDINi IN KLEUR MULTICOLO PICTURE
zijn trein te missen en zonder 'n woord te zeggen, een anderen onbekende te volgen, die hem een of ander tooverwoord in 't oor gefluisterd had. Harry leunde achterover en piekerde mistroostig over de geringe kans om na oom Davids afwijzend antwoord, aan tweehonderd pond te komen. Bij toeval viel zijn dwalende bHk op een tamelijk groote suitcase, een goedkoop en eenigszins haveloos exemplaar, die in het bagagenet tegenover hem lag. Blijkbaar de koffer van zijn zoo onverwacht verdwenen medereiziger, overwoog Harry en ondanks zijn bekommernissen drong het tot hem door, dat zijn plicht als mcnsch hem voorschreet maatregelen te nemen, waardoor de suitcase weer in het bezit van zijn eigenaar zou terugkomen. De trein zou weldra Bristol bereiken; hij zou het oude ding dan met de noodige inlichtingen bij den stationschef deponeeren. Hij stond op en tilde den koffer uit het net. Op hetzelfde moment reed de trein schokkend en stootend door een scherpe bocht; Harry verloor zijn evenwicht en kwam onzacht weer op zijn plaats terug; de suitcase glipte uit zijn hand en kwam met een smak op den vloer van den coupé terecht. Een klik het slot bleek tegen dergelijke emoties niet bestand ; het deksel wipte omhoog en een in wit vloeipapier gewikkeld voorwerp vloog uit den koffer op den grond. Werktuigelijk bukte hij zich, raapte het pakje op, keek, keek nog eens beter en kreeg een geweldigen schok. Een paar seconden later lag de suitcase geopend op de bank; Harry's
JEANNE
ACILEK
DE ONVERMOEIDE WERKSTER Mevrouw Bacilek heeft haar talenten en activiteit ter beschikking onzer jongeren gesteld. Uveng studeert zij met hen en het resultaat is verrassend. Wij noemen alleen maar de operette „Wintersprookje". Behalve deze aardige muziek-comedie heeft zij ook in studie de operette „Calligan, de aap-elf . De muziek hiervan heeft zij zelf gecomponeerd. Zij verstaat de kunst om buitengewoon aardig met de kinderen om te gaan. In een brief, dien zij ons schrift, laat zij zich hierover op de volgende wyze uit: „We hebben wel eens prat op de repetitie-uren, en ik zou er niet meer buiten kunnen, want ik houd van al die kinderen ... ze zijn allemaal even hartelijk voor mij, niet alleen de meisjes, maar de J ongens ook. (en er zijn soms belhamels tusschen I). Om een voorbeeld te noemen: de ondeugendste jongens zet ik altijd aan het werk, ik laat ze de stoelen en banken neerzetten en geef ze vaak een rolletje te spelen. En het resultaat? Dat ze mü bloemen komen brengen I Weet U wat dat zegt, jongens bloemen koopen en er mee op straat loopen en ze zelf overhandigen? 't Is een groote overwinning op henzelf... en ik ben er trotsch op, r dit bereikt te hebben..." Mevrouw Bacilek, die een degelijke muziekopleiding heeft genoten en wier voortreffelijk stemgeluid wij vaak hebben mogen bewonderen, is ook met de film bezig. Haar gelaatsuitdrukkingen zün, volgens specialisten op dat gebied, daarvoar uiterst geschikt, terwijl haar stem zich voor de opname bijzonder leent.
handen gusicu er zenuwachtig, in, met korte rukken het papier, dat den inhoud aan zijn oog onttrok, verwijderend. „Wel verdraaid," hijgde hij in namelooze verbazing. En hij had zeker alle aanleiding van zijn stuk gebracht te zijn, want wat de koffer bevatte, was niets anders dan... de complete collectie snuifdoozen van oom David, alle vijftig stuks zorgzaam in vloeipapier verpakt! Een vergissing was buitengesloten; de verzameling was eenig in haar soort en Harry had haar ook genoeg gezien om zeker van zijn zaak te zijn. Verbijsterd staarde Harry Murray naar den schat, dien hij ontdekt had. Plotseling deed een licht geluid hem opschrikken. Haastig keek hij in de richting van den corridor; het hoekplaatsje daar vlak bij was weer ingenomen door een alleraardigst jong meisje, wier blik met zichtbare belangstelling op hem gevestigd was. „Dag juffrouw," begroette hij haar verstrooid. „Ik hoop niet, dat ik u aan het schrikken heb gemaakt," luidde het wederwoord, „maar ik heb straks gekerkt, dat de deur A an den coupé hiernaast, waar ik zat, klemt. Ik ben bang, dat ik ze niet alleen open kan krijgen daarom ben ik maar hier gekomen. Ik moet er in Bristol uit." Terwijl ze sprak ging ze voort hem aandachtig op te nemen; haar sprekende, blauwe oogen dwaalden van zijn gezicht, dat nog steeds matelooze verwondering uitdrukte, naar den open koffer op de bank en daaraan bleven ze als gehecht. „O juist," zei Harry vaag. Hij was niet minder gevoelig voor de charmes van een aantrekkelijk meisje dan andere normale jongelui van zijn leeftijd, maar zijn onverwachte vondst had hem zoo overweldigd, dat elke andere gedachte of waarneming erdoor naar den achtergrond van zijn bewustzijn werd gedrongen. Snel sloot hij de suitcase en met gesloten oogen leunde hij achterover om de situatie te overdenken en zijn verdere gedragslijn vast te stellen. Er was maar één conclusie mogelijk: zijn elegante medereiziger van straks was de boosdoener, die er met oom Davids collectie vandoor was gegaan. Waarschijnlijk een heerschap metwien de politie nog diverse andere appeltjes te schillen had ^de ontmoeting tusschen hem en den onbekende aan bet tusschenstation, kwam nu in een nieuw licht te staan; de zwierige jongeman had ongetwijfeld goede redenen gehad om zich zoo volgzaam te toonen... Maar wat veel belangrijker was dan de mogelijke arrestatie van den inbreker hij had de snuifdoozen, bedacht Harry triomfantelijk en hij zou ze zoo vlug mogelijk aan den eigenaar terugbezorgen! Oom Davids opinie over de credietwaardigheid van zijn neef Harry en het nut van automobielen zou ongetwijfeld aanmerkelijk gunstiger worden, wanneer hij zijn verloren gewaanden schat uit de handen van bedoeld familielid terug ontving. Een haastige blik in het spoorboekje, leerde Harry, dat de eerstvolgende drie uur geen trein van Bristol in de richting van Gloucester vertrok. Zoo lang kon hij niet wachten en nog voor de trein, toen deze enkele minuten later
1;^^^i
VETWORMPJES ALS BIJ TOOVERSLAG VERDWENEN. Ziehier wat Mejuffrouw W. M. K. te Hoorn schrijft: ^Ik gebruik Radox reeds ruim anderhalf jaar. Ik kan het aan iedereen aanbevelen. Ik heb erg- veel last van puistje? in mijn g-ezicht gehad en die zijn nu allemaal verdwenen. Laat vetwormpies Uw teint niet langer leehjk maken. Zonder uitdrukken, zonder leelijke vlekken op de huid achter te laten, kunt U ze gemakkelijk verwijderen. Gebruik eenvoudig Radox, het meest eenvoudige, natuurlijke schoonheidsmiddel. (Gebruiksaanwijzing vindt U in het pak). De huid zal een verjongingskuur ondergaan wanneer U die geregeld behandelt met Radox, want Radox bevat juist die waardevolle i bestanddeelen, waaronder zuivere zuurstof, die Uw huid zoo noodig heeft. Wanneer U een theelepel Radox geregeld door Uw waschwater mengt, zal Uw huid er binnen enkele dagen prachtig frisch en gezond uitzien. Door de vermenging met water komen de zuurstof en andere werkzame bestanddeelen vrij. Deze dringen onmiddellijk door de opperhuid heen naar de dieper gelegen Hiertjes, welke tot nieuw leven opgewekt worden. De poriën, die verstopt waren, worden gereinigd, zoodat zij weer normaal kunnen functionneeren. En het gevolg is een vernieuwde, jeugdige, aantrekkelijke teint. . Radox is heerlijk geparfumeerd en verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten. Een pak is toereikend voor verscheidene weken.
RADOX
NU 70 CTS p«r pak
Imp.: N.V. Rowntree Handels Maatschappij Heerengracht 209 — Amsterdam (C) eerstgenoemd station binnenliep, heelemaal tot stilstand was gekomen, rukte hij, den koffer met den kostbaren inhoud in de vrije hand, het portier open, sprong uit den cpupé — en rende met een vaart over het perron naar den uitgang. Frank Randalls show-roopi annex garage (en wie weet, nu wellipht ook weldra de zijne, flitste het door Harry's brein) lag tegenover het station en om de maat der buitenkansjes vol te maken, stond de eigenaar in hoogst eigen persoon voor de deur om een juist wegtuffenden cliënt eerbiedig uitgeleide te doen. Een vluchtige begroeting, een gejaagde explicatie. Het sprak vanzelf, dat Harry een wagen te leen kon krijgen, verklaarde Frank, en zijn vriendschappelijke gevoelens gingen zelfs zoover, dat hij zijn aspirant-compagnon zijn eigen „lijf-wagen, ter beschikking stelde: een roodgelakten two-seater met een vervaarlijk motorkast „deRoode Duivel" noemde zijn bezitter hem altijd in liefkoozende beiyondering en
zeker niet ten onrechte, want een legertje cups op het spatbord legde een onwraakbaar getuigenis af van de kilometervretende hoedanigheden van het voertuig. Frank hielp Harry den Rooden Duivel uit de garage duwen. „Je doet het verstandigst over Elihsbury te rijden," zei hij. „Die weg is stukken beter. En verder wensch ik je succes, kerel; ik hoop " „Pardon," werd hij plotseling in de rede gevallen. „Kan ik hier misschien een auto huren?" Harry verbeeldde zich, dat hij die stem méér gehoord had, en opkijkend, herkende hij het mooie meisje met de heldere blauwe oogen en het hoogblonde haar, waarvan een paar geestige krullen weerspannig onder de Alpinomuts te voorschijn sprongen — het meisje, dat wonderlijk onverwacht als een geestverschijning eensklaps in den coupé had gezeten. Ze keurde hem een vriendelijk, zij het gereserveerd glimlachje waardig en vervolgde tot Frank, van wien zè terecht vermoedde, dat hij „de baas van het spul" was. „Ik moet naar Elmsbury en heb verschrikkelijke haast. De eerste drie uur gaat er geen trein kan ik hier een auto krijgen?" „Ik verhuur geen auto's," verklaarde Frank; „ik verkoop ze alleen maar of beter gezegd," voegde hij er lachend bij, ,4k probeer ze te verkoopen. Maar," hij gaf Harry een knipoogje, „misschien kan ik u toch wel van dienst zijn mijn vriend hiee komt met zijn wagen tóch langs Elmsbury en " „O, als het niet te veel gevergd isl" Er was een vleiende klank in de prettige meisjesstem. „U zoudt me werkelijk buitengewoon verplichten." . Harry aarzelde niet lang. Nu zijn geest minder in beslag was genomen door de ontdekking van de snuifdoozen en hij het meisje eens rustig had opgenomen, moest hij zichzelf bekennen, dat hij dit onverwachte weerzien allerminst onplezierig vond. „Ik zal u met alle genoegen tot Elmsbury meenemen," verzekerde hij opgewekt. „Stapt u maar in „de Roode Duivel", zooals we dezen grimmigen afstandvershnder noemen." Hij deponeerde den koffer met de snuifdoozen in de dickey-seat, zette zich achter het stuur en wuif de een afscheidsgroet naar Frank Randall. Het meisje had de andere plaats ingenomen en met een kwaadaardig gebrom schoot de two-se/ater vooruit, koers zettend naar Elmsbury. Een poosje scheen Harry's aandacht alleen maar in beslag genomen door den weg en het mechanisme van den wagen, maar inmiddels zon hij op een middel om met goed fatsoen een gesprek met zijn knap reisgenootje te kunnen beginnen. Af en toe wierp hij een steelschen. blik op haar en na elk van deze inspecties nam zijn gevoel van tevredenheid toe. De dag, die zoo slecht begonnen was, ontpopte zich ten slotte als een geluksdag: eerst de ontdekking van de snuifdoozen en nu dit liefelijke gezelschap! Het meisje toonde geen neiging tot spraakzaamheid; dus liet Harry een bescheiden kuchje hooren, schraapte —
DROEDERIUJK VEREENIIQID. y^illinks "af re.chts: Pjerre .Piérade. Paul Hörblger en Edward Chapman, die de hoofdrollen vertolken in de Fransche, Duitsche en Engelsche versies van de Ufa-toonfilm „Ein blonder Traum". eveneens bescheiden — zijn keel en lang niets anders had gedaan dan maakte een diepzinnige opmerking. achter 't stuur van sterke sportauto's „Een prachtige dag!" zitten. Het tamelijke bescheiden tempo, „Ja." Er klonk weinig geestdrift in waarmee Harry tot nu toe tevreden deze bevestiging. Een nieuwe stilte was geweest,, scheen haar niet volvolgde; toen zei ze plotseling, met een doende sensatie te bezorgen. Harry zag vuur in haar stem dat hij er nog niet den wijzer van den snelheidsmeter van in had gehoord: veertig naar vijftig, van vijftig naar „Ik zou het zoo verschrikkelijk leuk zestig en van zestig naar zeventig vinden, als ik eens een eind mocht springen; toen achtte hij het oogenchauffeeren. Vindt u het goed?" . blik gekomen om een waarschuwend „Hè ?" klonk Harry's verblufte wederwoord te doen hooren. vraag. „Ik betwijfel..." „Kalm aan 'n beetje. Die bochten Ze liet hem niet uitspreken. hier.. ." „Toe, alstublieft," drong ze aan. „Ik Het eenige antwoord was een nieuwe kan uitstekend autorijden; ik ben er druk van een klein, sierlijk gevormd dol op, maar heb zoo zelden gelegenvoetje op het gaspedaal. „De Roode heid om het te doen. U kunt er op aan Duivel" vloog vooruit als een pijl uit dat ik heel voorzichtig zal zijn ..." een boog, met een schok, die hem de Harry keek haar onzeker aan. Ieder woorden op de lippen deed besterven en ainder zou hij dit verzoek met de meeste vreezen dat haar plotselinge manoeuvre beslistheid hebben geweigerd; „de hem zijn ruggegraat zou kosten. Roode Duivel" behoorde niet aan hem „Maar dat gaat heusch niet..." en was daarbij nog de oogappel van probeerde hij opnieuw, toen hij zich zijn eigenaar. Bovendien was deze wagen weer van den schrik hersteld had. absoluut niet het type om door kleine, „Zegt u alstublieft niets en laat mij zachte vrouwenhanden te worden bem'n gang gaan." stuurd. Maar er was iets in de helderHarry's mond viel open van verbazing. blauwe, hoopvolle oogen van dit meisje, Tot nu tpe had' zijn gezellin zich weldat een eind maakte aanlijn aarzeüniswaar niet overmatig spraakzaam en gen, iets mysterieus, dat 'sterker was hartelijk betoond, maar ze was toch dan alle argumenten van het gezond aardig en vriendelijk geweest. Nu verstand. echter was er opeens een koude, harde „We zullen het er dan maar op klank in haar stem gekomen en de wagen," besliste hij ten laatste. snelle blik, dien »e op hem wierp, was Hij liet den wagen stoppen en zij verscherp en onaangenaam. Harry wilde wisselden van plaats. graag een verklaring hebben voor deze onbegrijpelijke verandering. „Weest u in vredesnaam voorzichtig," drukte Harry haar op het hart. „Wat is er in 's hemelsnaam .. j ? „Als er iets met „de Roode Duivel" Waarom ... ? Deksels-nog-aan-toe kijk uit alsjeblieft!" gebeurt, draait Mr. Randall me den nek om!" Het scheelde geen haar of „de Roode „Maakt u maar niet ongerust," was Duivel" was tegen een hooiwagen ophet antwoord. „U zult zien dat ik heel gebotst, maar de behendigheid van het aardig chauffeeren kan." meisje voorkwam ongelukken; ze remde Het bleek al gauw, dat dit geen nèt voldoende in een gevaarlijke bocht grootspraak was. Harry zelf verstond en binnen eenige seconden reed ze weer de kunst van autorijden in de perfectie, op vol gas. Er volgde nu een recht maar dit jonge meisje met haar rossigstuk weg van eenige kilometers gouden haren en wonderlijk-aantrekde waarschuwende wijzer gleed tot honkelijke blauwe oogen, deed daarin niet derd. Een snijdende luchtstroom joeg voor hem onder. Zè liet „de Roode Harry de tranen in de oogen, maar Duivel" met een feillooze zekerheid over het aardige meisje aan 't stuur zat zoo den weg suizen, alsof ze, haar leven (Vervolä op pa&na 21} T-7 -
~ - ' '
Een bloemlezing van den geestigsten geïllustreerden humor uit de buitenlandsche tydschriften.
SIGAREN
TILLY ran-BOüWflÉÊSTÊD
HOE FILMSTERREN GEKLEED GAAN
's'Morgens, 's Middags, 's Avonds.
(Wefvx^ De rechtbank in Parijs heeft als haar meening te kennen gegeven, dat een man het recht heeft, de brieven van zijn vrouw te openen. — Dit is weer een stap nader tot de gelijkstelling der sexen in Frankrijk I Dezer dagen werd een tooneelspeler veroordeeld tot een hooge boete voor het feit, dat hij, zonder daartoe gerechtigd te zijn, een revolver en patronen bij zich droeg. — Verscheidene tooneelcritici doen hun best om te weten te komen of er nog meer van dergelijke acteurs zijn. In Amerika werd dezer dagen de voltrekking van een huwelijk per radio uitgezonden. — Een luistervink beweert, dat hij de bruid heeft hooren fluisteren : „Lach dan, idioot I Dat is een persfotograaf!" „Te veel dansen," waarschuwt een dokter, „is dikwijls gevaarlijk voor het hart." — Te veel dansen uitzitten is echter zeer nadeelig, zoowel voor hart als verstand.
„Och mijnheer, wilt U misschien even den centimeter van voren vasthouden? Ik kom dadelijk achterom , win 1" : (Die Grüne Post)
r> f ■ _/ T^ — ^e— —v' bijziende gast: „bn schoten?"
„Mammie, ik zou zoo graag- een litjumeau hebben; dan kan Teddy naast mij slapen 1" {.I he Humorist)
waar hebt U dezen ire(77ie Passing Show)
Agent: „Wat hebben jullie daar in dat pak?' De obscure individuen: „Dat weten we niet — we hebben het nog met opengemaakt[" (Tit-Bits)
Madge Evans, de bekoorlijke ster der Metro Goldwyn Mayer, toont hier hoe men een eenvoudige effen avondjapon door het dragen van een losse garneering van donkere satijnen ruches een geheel nieuw en origineel aspect kan geven. Als Jill Esmond des middags visite ontvangt, is zy gekleed in deze prachtige fluweelen pyama, die een gedrapeerden hals heeft en omsloten wordt door een ceintuur van gevlochten zijde, met paarlen knoopen. De pyama is mouwloos, doch wordt voltooid door een jakje, dat uit niets anders bestaat dan een paar zeer wifde mouwen. (Foto R.K.O.)
Toen er onlangs met magnesiumlicht een foto werd gemaakt van een queue bezoekers voor een theater, zonder dat deze vooraf waren gewaarschuwd, viel er een dame flauw. — Algemeen wordt aangenomen, dat haar hoed niet scheef genoeg stond. Dezer dagen werd een olifant per trein vervoerd van de grens naar Artis. — Wij gelooven echter niet,'dat dit iets uitstaande kan hebben met het feit, dat iemand ons gisteren, terwijl wij in den trein ons krantje lazen, hevig op de teenen trapte.
Lsndmeter (pas aangrekomen): „Weet de voorman, dat de boel is ing-estort?" Grondwerker: „Nee mijnheer, we graven hem juist op om 't hem te vertellenI" (The Passing Show)
Een bazar in Londen werd op een zeer origineele manier geopend, n.1. door een zwaargewicht bokser. — De timide bazar-bezoekers begonnen na de opening gehoorzaam en zonder mopperen hun inkoopen te doen.
BEZOEKT HET 7
E M'mTIHIEMi^
TE »EN HAAG
Zi/: „Als alle wenschen vervuld konden worden, wat zou jij dan wenschen?" Hy: „O-eh-als ik 't je maar durfde zeggen!" Zif: „Toe nou! Waarvoor dacht je nou, dat ik over dat wenschen begon?" (The Weekly Telegraph) - 8 -
Brandweerman: „Hola! Waarom g-a je weer terug?" De geredde: „Ik vind 't zoo lollig om langs dat zeil naar beneden te glijden!" ( The Passing Show)
de bekende Nederlandsche cabaretière zal binnenkort in het Roxy-Theater te Amsterdam optreden. (foto's Godfried de Groot)
ÄNDERE PÄSSEN UIT DEN FRÄNSCHEN TANGO DOOR GOß KLINKER! In een vorig artikel wees ik op de belangrijke verschillen tusschen den Tango, gedanst volgens den Engelschen stijl, en den meer oorspronkelijken Franschen Tango. Tevens gaf ik toen de beschrijving van een drietal der voornaamste passen. Thans wil ik nogmaals eenige figuren aanduiden, waardoor men reeds in staat is dezen Argentijnschen dans te beoefenen op de manier, die men bijna in alle dancings te Parijs gebruikt. Ik zal beginnen met een zeer mooie nieuwe variatie, die pas dit seizoen is ingevoerd en die opgebouwd is uit verschillende der bekendste dansbewegingen, zooals die in Spanje toegepast worden. Ik bedoel den danspas, gecrëerd door M. Peret. Vierde Figuur: De Per et-danspas. Men begint met een gewone Argentijnsche Promenade, 3 tellen. Linkervoet schuin vooruit naar links, even naar voren, 1 tellen. Rechtervoet vóór linkervoet kruisen en even draaien, ^ tellen. Verder draaien naar rechts, zoodat de kwartdraai voltooid wordt, en linkervoet ach. teruit, ^ tellen. Rechtervoet dwars achter linkervoet plaatsen, zoodat hij een weinig meer naar links uitsteekt, 1 tellen. Op hiel van linkervoet driekwart draai naar rechts maken, steunend alleen op den teen van den rechtervoet, zoodat men met aangesloten voeten eindigt, 1 tellen. Opnieuw beginnen met den linkervoet. Vijfde Figuur: De Gekruiste Danspas.
Linkervoet vooruit, 1 tellen. Rechtervoet vooruit en hem even vóór linkervoet plaatsen, ^ tellen. Completen draai naar links op de teenen van beide voeten, 3^ tellen. Nog een halven draai naar links op teenen van linkervoet, zoodat de rechtervoet daardoor achter linkervoet gekruist staat, 'A tellen. Lichaamsgewicht op rechtervoet brengen en op teenen van rechtervoet verder draaiende linkervoet wordt achteruit gehaald en naar achter geplaatst, y2 tellen. Rechtervoet achter linkervoet kruisen /2 \A tellen. Opnieuw beginnen met linkervoet. Zesde Figuur: De Vertraagde Pas. Houding zijwaarts gekeerd om te beginnen Linkervoet zijwaarts naar links, 1 teilen. Rechtervoet vóór linkervoet kruisen, 1 tellen. Langzaam linkervoet opnieuw naast rechtervoet bijhalen, zohder hem nochtans op den grond te plaatsen, 1 tellen. Nog steeds langzaam den linkervoet, achter den rechtervoet heen, naar den rechterkant hiervan brengen, zonder hem echter op den grond te plaatsen, 1 tellen. Linkervoet opnieuw naar links brengen en zonder hem neer te zetten, met denzelfden linkervoet opnieuw den dans continueeren, 1 tellen. Zevende Figuur: Danspas ter plaatse. Houding zijwaarts gekeerd, om te beginnen. Linkervoet zijwaarts naar links, 1 tellen.
DE MARKIEZIN VAN
- TO -
COWARD
OPGEVOERD DOOR HET GEZELSCHAP VERKADE IN HET RIKA HOPPER.THEATER TE AMSTERDAM
plaatsten rechtervoet, 1 tellen. Linkervoet achteruit, 1 tellen. Halve draai naar links op de teenen van beide voeten, 1 tellen. ,,Balance" (zooals in de Habanera) op linkervoet, % tellen. Idem op rechtervoet, ^ tellen. Langzaam halven draai naar rechts op teenen van beide voeten, 1 tellen. „Balance" (als in Habanera) op rechtervoet vooruit, i/£ tellen. Idem op linkervoet achteruit, */£ tellen. Rechtervoet vooruit, 1 tellen. Linkervoet vooruit, 1 tellen. Rechtervoet vóór linkervoet kruisen, zonder hem neer te zetten, ^ tellen. Rechtervoet achteruit trekken en kruisen achter den linkervoet, % tellen. Op teenen van rechtervoet en hak van linkervoet draaien naar rechts, 1 tellen. Dan hervatting van de Promenade Argentine.
Achtste Figuur: De Astora-Danspas. Beginnen, staande zjjwaarts naar de dansrichting. Linkervoet naar links, 1 tellen. Rechtervoet voorwaarts in de dansrichting en DANSPOSE kwartdraai naar links, l^ tellen. Linkervoet aansluiten, ^ tellen. < Rechtervoet vóór linkervoet kruisen, \A telRechtervoet zijwaarts naar rechts, 14 tellen len. Linkervoet aansluiten, ^ tellen. Linkervoet vooruit, terwijl men een kwartRechtervoet vooruit, teenen buitenwaarts draai naar links maakt, zoodat men met gekeerd, ^ tellen. het gelaat in de dansrichting komt te Halve draai naar rechts op teenen van rechstaan, 3^ tellen. tervoet, linkervoet gelijktijdig bijhalen en ,,Balance", d.w.z. verplaatsing van het naast rechtervoet plaatsen, ^ tellen. lichaamsgewicht naar den achteruit geHalve draai naar rechts op teenen van linkervoet en rechtervoet vooruit, 1 tellen Linkervoet vóór rechtervoet kruisen, 1 tellen! 200 STIJF ALS EEN PUNK Kwartdraai naar links op teenen van linkerKon zijn Jas nlel meer aanfrekken. voet, teenen van beide voeten tegen elkaar Nn weer 200 flink als ooit. plaatsen (rechtervoet vóór linkervoet) 1 tellen. Hoe gelukkig moet deze man zich voelen, nu hy weer flink en lenig is na 2oo ]angen Rechtervoet achteruit en achter linkervoet kruisen, ^ tellen. tijd een slachtoffer te zijn geweest van rheumatiek. ,,Het is nu vele jaren geleden", Linkervoet aansluiten, 3^ tellen." schrijft hij, „sinds ik voor het eerst met Rechtervoet vooruit, 1 tellen! chronische rheumatiek te bed moest blijven. Linkervoet naar voren plaatsen, enkel met teenen den grond raken, 1 tellen. Daarna moest ik met twee stokken rondloopen. Ik leefde in een ellendigen toestand tot Linkervoet opnieuw achteruit, 1 tellen. vijf jaar geleden. Ik kon me slechts bewegen Rechtervoet achter linkervoet kruisen \4z tellen. ' als een houten blok door me heelemaal rond Linkervoet aansluiten, ^ tellen. te draaien. Ik kón mijn jas niet aan- of uittrekken zonder hulp van mijn vrouw. Maar Opnieuw met rechtervoet beginnen om den dans te continueeren. dank zij Kruschen Salts, dat ik nu vijf jaar lang regelmatig genomen heb, ben ik zoo Negende Figuur: De Zijpassen. actief als een jonge man van 23." ' E H Men begint met een promenade Argentine. Opgehoopte afvalstoffen en urinezuur," Dan: die de kwellende rheumatische pijnen doen Linkervoet zijwaarts naar links zonder hem ontstaan, krijgen kans om zich te vormen neer te zetten, 1 tellen. wanneer ingewanden en nieren te traag werLinkervoet terugtrekken en hem, achter den ken; Kruschen Salts spoort ingewanden en rechtervoet heen brengend, rechts van nieren aan tot beter functionneeren en drijft dezen plaatsen, 3^ tellen. overtollig urinezuur en schadelijke afvalRechtervoet naar rechts en naast linkervoet stoffen zacht en volkomen uit het lichaam aansluiten, 3^ tellen. Ue pijnen worden nu gestild, gezwellen slinLinkervoet zijwaarts naar links, ^ tellen ken, verstijfde ledematen worden weer lenig Met rechtervoet een „tap" naar'links maken Voortaan zal „de kleine dagelijksche dosis" tegen den grond. ^ tellen. u inwendig schoon houden, vrij van afvalRechtervoet opnieuw terughalen naar rechts, stoffen, overtollig urinezuur en dus ook vrii yi tellen. van rheumatiek. Kwartdraai naar links op teenen van rechterKruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar voet en linkervoet aansluiten. 3^ tellen. bij alle apothekers en drogisten ä ƒ 0.90 en Rechtervoet vooruit, thans staande met gel 1. o o per flacon. laat in de dansrichting, 1 tellen.
NOÉL
.
ANK VAN DER MOER EN BEN AERDEN
ANK VAN DER MOER
ANK VAN DER MOI=B FM PPiT^ VAKI mnr ANK VAN DER MOER EN FRITS VAN DIJK
Wij geven hier eenige foto's van de succesvolle première van .De Markiezin", waarin Rika Hopper na haar buitenla "«^e tournee voor het eerst weer in ons land optrad.
M^^^^^^^^^V .^^^H>
-^H
^^^^^^^^^■(^^^■kATV ÄriiT"^ R'KA HOPPER, FRITS VAN DIJK, ANK VAN DER MOER EN HANS VAN MEERTEN
TOURNEE ALEXANDER MOISSI MET BERUJNSCH ENSEMBLE DE HOOFDROLVERTOLKERS UIT .ZU WAHR UM SCHÖN ZU SEIN", VAN BERNARD SHAW. OPGEVOERD DOOR MOISSI EN ZIJNEN.
SIGURD LOHDE
ANNI MEWES
HBHnBBBn
^1
E NIB
k\-
É
>^-/ *.^
O
«.%.
H
N.-
Ia»:;.,
•frl
^
ACVcJën Rijn gelegen is. Niet genoeg weet di woeste smid de kuische schoonheid van Kriemhilde te roemen. ,,lk wil trachten Knemhilde voor mij te winnen," roept Een Ufa toonfilm. Siegfried vol bewondering. Doch de smids Regie: Fritz Lang. 1 knechten lachen hem uit en bespotten hem. Floofdrollen: Paul Richteren Dol van woede, zou hij zeker den hardsten lacher gewurgd hebben, ware niet Mime tusMargarete Schön. schenbeide gekomen en had deze hem niel De spreker: Elias van Praag. den weg naar Worms gewezen. Opgewekt Ufa Symphonie-Orkcst. verlaat Siegfried zijn meester en rijdt op zijn B iep verborgen in het oerwoud ligt schimmel den aangewezen weg. Glimlachend Mimes smidse, de werkplaats van kijkt Mime hem na en zegt dan spottend: ander de her bespeelt, bezingt aan het hof den beroemden meester der edele ..Vaarwel Siegfried! Nooit zult gij te Worms te Worms Siegfried, die den draak versloe 1 wapensmcedkunst. Bij hem heeft koning aankomen!" Hij weet maar al te goed, dat welke aan Alberich, den Nibelungen-Koi Siegmund van Nederland zijn eenigen zoor zich op den weg, dien hij den jongeling . den onmetelijken schat,van het dwerge...,, Siegfried, in de leer gezonden. En alleen in gewezen heeft, de schrik van het oerwoud' ontnam, en meer dan twaalf koningen ove^ gezelschap van Mime, den dwerg, en van bevindt: de geweldige draak, die zijn zwaar won en tot zijn vazallen maakte. Nog is zijn woeste smidsgezellen, groeit de knaap beschuht lichaam voortsleept naar de bron het bed niet verstomd, als de hoornblazers tot een blondharigen en stralenden jongeling om er te drinken. Zijn snuiven verraadt de komst melden van hem, wiens heldenop. Met oogen vol haat en nijd ziet Mime, hem echter aan Siegfried, die koen den strijd daden door Volker werden bezongen en die de, hoe Siegfried zijn eigen zwaard smeedt. En met het ondier aanvaardt. Siegfrieds prachtig hand van Kriemhilde komt vragen. Hagen' het is zóó vlijmend scherp, dat een neerzwc- zwaard bezorgt hem de overwinning: doode- Tronje, koning Günthers trouwste vazal, de vend-zwanendonsje op het lemmet van het lijk gewond zijgt het ondier neer. Een drop- eenoogige, waarschuwt zijn koning er voor, zwaard door zijn scherpte in twee helften pel bloed kleeft aan Siegfrieds handen, wordt Siegfried binnen te laten. Siegfried, de onwordt gesneden en rechts en links op den door hem opgezogen waardoor hij de taal overwinnelijke, zou een al te aanmatigende! grond valt. Dan laat Mime hem gaan. ,,Keer der vogelen verstaat, die hem verkondigen, gast zijn. Doch Volkers ridderlijke zin en terug naar Xanten, Siegfried, zoon van lat wanneer hij zich in het bloed van den Koning Günthers gevoel voor gastvrijheid Koning Sicgmund! Want zelfs ik kan U Iraak zal baden, hij niet te wonden zal zijn overwinnen de bedenkingen van Tronjei niets meer leeren." zegt hij. door een houw of een steek. Verheugd volgt en in de groote eerezaal heet de KoningH Blijgcmoed bestijgt Siegfried zijn witte Siegfried den goeden raad op, maar hij be- van Bourgondië den ridder Siegfried wel paard om weg ie rijden. Daar hoort hij een merkt niet, dat een lindeblad op zijn schou- kom. ouden smidsgezel een sprookje vertellen, dat der valt, waardoor deze plaats niet door het Achter den voorhang van haar venste hem tot luisteren dwingt: de sproke van drakenbloed wordt bereikt en dus een kwets- aanschouwt Kriemhilde den intocht vanl bare plek blijft. Knemhildc, de koningsdochter van BourSiegfried. Zij is ten prooi aan angstige gegondic, van Günther haren broeder en de Intusschcn is de mare, dat Siegfried den dachten. Des nachts heeft zij een bangen burcht te Worms, die hoog op den oever yan draak heeft gedood, van mond tot mond droom gehad. Twee adelaars streken neer gegaan. Ook Volker van Alzey, die als geen SIEGFRIED. Nibclungen-sage).
1
op haar lievelingsvalk en verscheurden hctl
■■&_A
mmï dier. Hagen eischt. dat Siegfried als Günthers vazal met de Bourgondiërs naar Isenland zal trekken, naar den met vlammen omgeven burcht van Brunhilde, waarboven de hemel eeuwig in het Noorderlicht prijkt Toornigbchend wijst Siegfried deze voorwaarde af. Zou hij, die twaalf koningen tot zijn vazallen telde, zélf de vazal van een koning kunnen worden? Reeds schijnt het. alsof het zwaard over het verschil Van meening der beide edelen zal beslissen, als Kriemhilde, omgeven van hare vrouwen, binnentreedt, teneinde Siegfried den welkomstdraftk aan te bieden. Haar aanblik overwint den held en Siegfried stemt in Hagens eisch toe. De reis naar Isenland leidt tot een gelukkig einde. Onder beschutting van de tarn- of tooverkap, die Siegfried in den strijd met Alberich dezen heeft afgenomen en waardoor hij zich niet alleen onzichtbaar kan maken, maar zelfs elke willekeurige gestalte kan aannemen, overwint Siegfried in de gestalte van Günther de geweldige Brunhilde... De dubbele huwelijksplechtigheid van Brunhilde met Günther en van Kriemhilde
met Siegfried zal in den Dom te Worn worden gevierd. Doch Hagen Tronje weet zeer goed, dat Brunhilde zich nooit aan Günther zal geven, tenzij zij nog eenmaal | overwonnen wordt. Daarom overreedt hij Siegfried, zich beroepende op de gezworen broederschap, om nog eenmaal onder de tarnkap in Günthers gestalte Brunhilde te overwinnen, waarin Siegfried toestemt, zij het dan ook met tegenzin. In den strijd met Brunhilde blijft er een armband in den vorm van een slang in zijn handen. Op den dag dat de Nibelungen-schat te Worms aankomt — Siegfrieds huwelijksgeschenk aan Kriemhilde — vindt deze den armband en laat hem aan Siegfried zien. Ontzet herkent deze het eigendom van BrunJhilde en vertelt nu aan zijn gade de geschiedenis van den band, waarbij hij echter eischt, dat zij er over zal zwijgen, hetgeen Kriemhilde hem plechtig belooft. Doch zij breekt den eed. Als Brunhilde, die door Kriemhilde even vurig wordt gehaat, als zij Siegfried bemint, haar op de trappen van den Munster in den weg treedt, Siegfried hoonende als den vazal van Günther, haar gemaal, en van Kriemhilde als de vrouw van een vazal eischt,' dat zij Brunhilde zal laten voorgaan in den dom, toont Kriemhilde haar woedend den armband, als teeken dat niet Günther haar overwon doch Siegfried en dat deze haar aan Günther heeft weggeschonken. Razend van schaamte en smart eischt Brunhilde, den dood van Siegfried. En daar Günther weigert den bloedbroeder te doeden, liegt zij hem voor, dat Siegfried hem bedrogen heeft. Günther is woedend en geeft nu bevel, Siegfried bij een jachtpartij te dooden. Hagen zal Kriemhilde - 13 -^ '
het geheim ontlokken, waar Siegfried gewond kan worden. En op deze plaats, door Kriemhilde zelf aangeduid, treft hem Hagens speer. De speer doorboort Siegfrieds schouder. Bloeddroppels vallen op de bloemen bij de beek. waaraan Siegfried na de jacht zijn dorst leschte. Neg strompelt Siegfried ecnige schreden verder, dan ziet hij Hagen en Günther, die zijn gelaat verbergt. Nu begrijpt hij alles. Telkens struikelende bereikt hij de kampplaats. En in zijn schier onoverwinnelijke kracht wil hij de Tronje te lijf met diens eigen schild. Doch Hagen heeft als voorzorg de wapens weggeruimd en Siegfried valt overwonnen aan Günthers voeten. Wat gaf het, of Gerenot ook Hagen vloekte? Wat hielp het, of Giseler het bloed stelpte dat uit de wonde gutste? Hagen was een tè goed schutter en Siegfrieds gade zelf had het doel aangeduid. Zoo stierf de drakendooder, temidden zijner bloedverwanten. Schuldeloos stierf hij ... 1. Hans Adalbert von Schlettow. 2. Siegfried (Paul Richter) op zijn doodsbed. 3. Elias van Praag, die den Hollandschen tekst zegt. 4. Siegfried wordt door den speer gedood. 5. Theodor Loos. 6. Siegfried baadt zich m het drakenbloed. 7. Hanna Ralph. 8. Margarete Schon. 9. Siegfried. 10. Op de trappen van den Dom te Worms. 11. Hans Carl Müller en Erwin Biswanger.
■
/ MIJN NEEF JANSSEN zat op zijn kantoor en wenschte nkt gestoord te worden. Hij wilde werken en was voor niemand te spreken, zoo luidde zijn opdracht. „En als die mijnheer Praatgraag soms weer komt om mij te spreken," voegde hij er bij, „dan zeg je, dat ik er niet ben. Maar denk er om, dat jullie dan op dat oogenblik niet ijverig zitten te werken ... anders gelooft niemand het!" Mijnheer hond van u voorzien te Juffrouw u eens net ik wou zoo doet."
Bibber: „Lieve hemel, die schijnt het niet erg op mij hebben, juffrouw Smit!" Smit: „O, wat leuk! Doet alsof u mij wilt slaan; graag eens zien, wat hij
„Vertelt u nu eens precies, hoe het auto-ongeluk gebeurde," vroeg de rechter. „Hoe kon u met zoo'n ontzettende snelheid rijden ?" „Dat was heel eenvoudig. Edelachtbare. Mijn remmen waren niet in orde en toen dacht ik: laat ik zoo snel mogelijk de stad zien uit te komen, dan kan mij in de drukte niets meer overkomen." „Heeft uw man veel moeite met het slikken ?" vroeg de dokter. „Ja dokter, vooral bij water." „Dat gebruiken alleen dames," zei het kleine meisje, terwijl zij haar kleine broertje de poederkwast afnam. „Heeren wässchen zich!" „Welk nummer van schoenen hebt u?" vroeg de verkoopster aan de klant. „Nummer 36, maar misschien is 37 wel beter," antwoordde de dame. „Nu, dan zal 38 u, hoop ik, wel passen." „'t Is beroerd, dat je meisje je in den steek heeft gelaten, kerel. Maar nu geef ik je een goeden raad: vergeet de zaak zoo gauw mogelijk en wees maar weer vroolijk." „Dat kan ik niet! Al de cadeaux, die ik haar heb gegeven, had ik op afbetaling gekocht."
ONZE WEKELIJKSCHE PRIJSVRAAG Vraag twee honderd en zeven. Wat verstaat verschijnselen ?
men
onder
Karst-
Wij stellen een hoofdprijs van f2.50 en vijf troostprijzen beschikbaar om te verdeden onder degenen, die voor 1 Februari (Indische abonné's voor 1 April) goede oplossingen zenden aan ons adres: Redactie „Het Weekblad", Galgcwater 22, Leiden. Op briefkaart vermelde men duidelijk: Vraag 207.
«\mfen
Dienstbode': „Daar is een mijnheer om u te spreken." Neer des huizes: „Wie is het ?" Dienstbode: „Een heer met eensnor." Meer des huizes: „Zeg hem, dat ik al een snor heb."
Elsje: „Mijn mamma kreeg gisteren een mooi presentje en zij sloeg haar armen om pappa's hals om hem te bedanken. Wat doet jouw mammie als zij wat krijgt ?" Eddie: „Zij zegt altijd tegen paps, dat zij 't hem voor dezen keer nog zal vergeven, maar dat hij niet wèèr zoo laat moet thuiskomen!" „Ben jij van oordeel, dat een getrouwde vrouw voor haar brood moet werken ?" „Wel, ik zie niet in, waarom, zij honger zou moeten lijden, omdat zij nu toevallig een man heeft!" Edelmoedige dame (een jongen inbreker in ha^r eetkamer betrappend): „Jongeman, ik .zal je niet in de gevangenis laten komen, maar ik zal je nog één kans. geven." „Ik dank u hartelijk, mevrouw, ik dank u! Maar als u dat doet, wilt u dan zorgen, dat er niet weer van die lastige stoelen in den weg staan ?"
■
JH
„Dus je hebt die menschen op numero zeven tenslotte toch geen stofzuiger verkocht ?" „Neen, mijnheer." „Heb je gevraagd ^om het hoofd van het gezin te spreken?" . „Ja, mijnheer." „Nu, eir?" „Dat veroorzaakte al ruzie!"
^ 'fk
„En wat bracht je er toe, mij ten huwelijk te vragen, lieve?" >Jij'" zei hij, eenvoudig en droevig. - Ï4 -
i^tf
Vrouw: „Je moest nu toch weten, dat ik spreek zooals ik denk, Hendrik." Echteenoot: „Ja lieve — alleen veel vaker.
m
„Wat gebruik jij tegen slapeloosheid ?" „Af en toe een glas wijn." j,Maakt dat je in slaap ?" „Neen, maar dan ben ik tenminste in mijn humeur, zoolang ik wakker ben."
«-,* "#.»
Paramount-Film. Regie van Ernst Lubitsch. In de hoofdrollen: Lily Miriam Hopkins. Madame Colet Kay Francis. Herbert Marshall .... Gaston Monescu. De Majoor Charlie Ruggles. Fran?ois .... Edward Everett Horton. Giron C. Aubrey Smith. Jaques, de butler Robert Greig.
Vraag twee honderd en drie. In 490 v. Chr. behaalden de Grieken een overwinning op de Perken. Om dit heuglijk nieuws in Athene bekend te maken, liep een van de Grieksche soldaten den heelen weg van Marathon naar Athene in gestrekten draf. Aan dit feit dankt de Marathonloop zijn ontstaan. De hoofdprijs viel ten deel aan den heer A. Prins te. Schiedam. De troostprijzen 'zonden wij aan den heer. A. W. Heeres, Groningen; mejuffrouw K. Boertee, Leiden; den heer C. v. Amerongen, Utrecht; mevrouw E. J. Andriessen, Rotterdam; mejuffrouw B. Wagemans, Dordrecht.
>vSv
~y.**
„Mijn vrouw maakt ruitie bij de minste of geringste aanleiding!" „Geluksvógel! Mijn vrouw heeft niet eens een aanleiding noodigl"
De boekhouder ging naar het kantoor van den directeur, en vroeg om „Dus Piet is getrouwd." „Ja, op den 29sten Februari. Slimme • opslag, daar hij ging trouwen. „Het 'spijt me, maar dat zal niet vent, die Piet!" „Wat is daar dan voor, slims aan?" gaan," zei de directeur. „Maar ik stel je wat anders voor. Ik zal je werk„Hij kan den datum van zijn trouwuren de eerste drie maanden verkordag niet meer dan eens in de vier ten en daarna zal ik ze weer verlengen, jaar vergeten." zoodat je een excuus hebt om langer weg te blijven." „Ik heb altijd een voorgevoel ge^ had, dat ik jong zou sterven," zeide zij. Onderwijzer: „Heeft een van jullie „Maar lieve kind," antwoordde haar wel eens een olifantenhuid gezien?" liefste vriendin, „je ziet immers, dat je Willy (ijverig^: „Ik, mijnheer!" het niet gedaan hebt?" Onderwijzer: „Waar dan?" " " Willy: „Op een olifant, mijnheer!" „Ik wil een paard huren," zei de Zondagsruiter tot een manege-knecht. „Hoc lang kan ik het beest hebben?" „Zoudt u dat maar niet beter aan 't paard kunnen overlaten ?" Mijnheer Pieters begeleidde zijn gade gedurende een winkel-expeditie. Hij had zich neergezet op een stoel in de- japonnen-afdeeling, terwijl mevrouw Pieters iets naar haar zin zocht. Plotseling kwam hij tol de ontdekking, dat hij zijn vrouw nergens meer zag. Hij ging naar cen der winkelchefs en vroeg: „Ik kan mijn vrouw nergens meer vinden. Wat zal ik in 's hemelsnaam doen?" „Gaat u een praatje maken met een van de knapste winkeljuf f rouwen en u zult zien, dat zij dan dadelijk te voorschijn komt."
ïs
r-'
I 1
Venetië — stad van gondels en romantiek ... Zelfs de vuilnisman glijdt droomerig met zijn gondel onder het zingen van een aria door de maanverlichte kanalen.... Op het balcon van een luxe hotel wacht Gaston op Gravin Lily. In een andere kamer vertelt Francois, een niet zeer snuggere Fransche edelman, aan de politie, hoe hij weinige oogenblikken geleden door cen onbekende van twintigduizend lire beroofd is. „Hij wilde mijn amandelen zien. Er mankeert niets aan mijn amandelen, maar ik dacht, als hij ze onderzoeken wil, is het mij goed. Toen liet hij mij ,,aaa" zeggen. Toen ik weer bijkwam, had ik mijn amandelen nog, maar mijn portefeuille was verdwenen." Lily komt binnen in Gastons kamer. „Al de kortingen en prinsen en hertogen in de hall hebben mij gezien," beklaagt zij zich. „Morgen weet heel Venetië het schandaal!" Gaston omarmt haar. Het souper begint.... „U bent een dief," vertelt Lily doodbedaard, ,,U hebt dien man hiernaast beroofd!" „Gravin," is het antwoord, ,,met liefde in mijn hart zeg ik U: U bent een dievegge. Het' geld van dien mah is in Uw bezit." - 15 -
Juichend werpt Lily zich in zijn armen. ,,Zeg me, lieveling, wie ben je?" „Gaston Monescu. Monescu, de internationale oplichter" .... Parijs, twee jaren later. Gaston en Lily vieren den tweeden verjaardag van den dag waarop zij niét getrouwd zijn, met een bezoek aan de opera. Gastons oog valt op een^ magnifiek handtaschje, bezet met juweelen. Doch ook de eigenaresse trekt zijn aandacht, Mariette Colet, de rijkste jonge weduwe van Frankrijk, die al haar aandacht noodig heeft om aan de ongewenschte attenties van den Majoor te ontsnappen, en geen oog heeft voor de tasch, al heeft zij die juist met 125.000 francs betaald. Het tasch je verdwijnt. Madame Colet adverteert in alle kranten met een groote belooning voor wie het verloren handtaschje terugbrengt. In de hall wachten tientallen menschen met gevonden taschjes. . . . Gaston wandelt bedaard naar binnen. — ,,Ik heb de tasch in de opera gevonden — schrijft U even een cheque," zegt hij. Het is voor Gaston niet moeilijk te becijferen, dat er in dit huis voor een ^nan van zijn bekwaamheden kapitalen te verdienen zijn. Hij hoeft slechts weinige woorden met de mooie Madame Colet te wisselen, en hij is reeds aangenomen als haar secretaris. Lily, uiterlijk onherkenbaar, is de secretaresse van den secretaris. Mariette verhoogt haar salaris — „opdat zij wat van Gastons T. Herbert Marshall en Miriam Hopkins. 1 2. Edward Everett Horton en Herbert Mars- ; hail. 5. Herbert Marshall en Kay Francis.] 4. Herbert Marshall, Kay Francis en Charles { Rugrgrjer. 5. Kay Francis.
rv
s>
y
•£
h
*»
■/ .1 HP
m llr
werk kan overnemen, en hij het 's avonds niet zoo druk heeft." Lily is woedend. De rijke Madame Colet wil haar dus haar man ontfutselen! Ook Gaston heeft haar toeleg ontdekt. Hij is echter niet afkeerig van een avontuur, voor zoover dat niet zijn ,,zaken" benadeelt. Lily wil niet langer wachten, en spoort Gaston aan om te nemen wat er te krijgen is en er vandoor te gaan. Ten slotte geeft deze toe: hij zal haar om twaalf uur bij den Berlijnschen trein ontmoeten. Mariette gaat naar het huis van den Majoor om daar te dineeren. Bij het verlaten van de slaapkamer ontmoet zij Gaston. Een oogcnblik kijken zij elkander in de oogen — dan vallen zij in elkanders armen. Eindelijk vertrekt Mariette, met de belofte vroeg terug te komen. Aan het diner is Frangois aanwezig. Hij is aan Gaston voorgesteld, doch heeft zich niet kunnen herinneren, waar hij dezen reeds eerder ontmoet kan hebben. Thans vindt hij de oplossing van het raadsel dat hem kwelde: V ER WA C H T :
MENSCHEN IN 'T HOTEL (VICKY BAUM) Een Metro-Goldwyn-Mayer film met GRETA GARBO. JOAN CRAWFORD JOHN EN LIONEL BARRYMORE WALLACE BEERY, LEWIS STONE
Venetië! Amandelen! Gaston is de man die hem beroofd heeft! Mariette gelooft niets van het verhaal, doch is gekwetst en gaat naar huis. Lily vertrouwt de zaak niet. Als Gaston haar opbelt om haar te zeggen, dat hij eerst den volgenden morgen vertrekt, komt zij naar Madame Colets huis terug, en ontdekt dat Gaston een bijeenkomst met Mariette heeft. Zij opent de safe. neemt wat zij krijgen kan en verdwijnt. Gaston staat tegenover de andere vrouw, die hij ook lief heeft gekregen. Bedroefd vertelt hij haar de waarheid. „Maar," voegt hij er aan toe, ,,als U morgen wakker wordt, en in plaats van het dienstmeisje staat daar een politieagent met een bevel tot inhechtenisneming, dan zult U blij zijn. dat U alleen bent."' ,,Het had zoo mooi kunnen zijn " is Mariette's antwoord. Gaston neemt afscheid. „Weet je wat je mist?" vraagt hij. Mariette knikt. „Mis," zegt Gaston, „dit bent U kwijt." En hij toont haar haar mooiste parelsnoer. „Voor haar..." Gaston en Lily spoeden zich in een taxi naar het station. Lily weet dat Gaston haar liefheeft — de buit valt mee, en- de vrede wordt geteekend. De Firma Adam en Eva gaat nieuwe avonturen tegemoet. 1. Herbert Marshall en C. Aubrey Smith. 2. Kay Francis en Herbert Marshall. 3. Miriam Hopkins en Kay Francis. 4. Kay Francis, Herbert Marshall en Miriam Hopkins. 5. Herbert Marshall. - 16 -
S& I &|k
>
K
l-wQ
mV ■:
i-Ê^
mä .,-■*>,>,
c i
' r
f
«tä&i ■,■■'■■
J:
« I':*: .:
AKT I Hf E/^
de mysterieuse koningin van KOMT
BRIGITTE HELM FILMA
AMSTERDAM
AFBEELD IN KLEUR MULTICOi Dir-TIIOC
rSfül^H "''"""''
." -
.•.•-',■■.:
,
, ..-
/.ft;,:'.-; I..
HIEUWS UIT BE STÜBIOS
EDING
M. G. M.-Film Regie: Clarence Brown Rolverdeeling: Jan Ashe .... Norma Shearer Dwight Winthrop . Leslie Howard Stephen Ashe . Lionel Barrymore Ace Wilfong . . . Clark Gable ^ddie James Gleason Grootmoeder . . Lucy Beaumont
H
'%
\
'a den dood van haar moeder wordt Jan, de dochter van Stephen Ashe, een bekend advocaat, opgevoed door haar vader, die haar van jongs af aan bijbrengt, dat ZIJ vrij kan doen hetgeen haar eigen geweten haar ingeeft en zijzelf de gevolgen van haar eigen daden moet dragen. Door deze wijze yan opvoeding komen vader en dochter in voortdurend conflict met haar grootmoeder en de andere , familieleden. Bovendien is Stephen het zwarte schaap van de familie, omdat hij verslaafd is aan den drank. Ashe weet Ace Wiifong, een speler, uit de handen van het gerecht te houden en na de terechtzitting maakt Jan kennis met hem. Dien avond is er een familiediner, ter eere van den verjaardag van haar grootmoeder, bij welke gelegenheid jan haar verloving met Dwight Winthrop bekend maakt. Later op den
ET
t. Norms Shearer en Lionel Barrymore. 2. Norma Shearer en Clark Gable. 3. Norm« Shearer
ansi Afnsteadt is voor de film „Twee trouwe kameraden" geëngageerd. In het jaar 1932 werden in Duitschland 126 films vervaardigd tegen 148 in het jaar 1931. In het afgeloopen jaar speelden 848 filmartisten in Duitschland 1946 verschillende rollen. Hiervan speelde Julius Falkenstein in 21 films, Ernst Behmer in 18 films, Ida Wüst en Paul Hörbiger ieder in 15 films, Adèle Sandrock in 12 films, Otto Wallburg in 9 films, Gustav Fröhlich, Dorothea VVieck, Fritz Grünbaum en Rosa Valetti ieder in 5 films. Carl Boese heeft in dit jaar de meeste, namelijk 7 films geregisseerd.
V/allace Beery wederom samenspelen in een film getiteld „Tugboat Annie" onder regie van Charles F. Riesner. De AL-14, de grootste onderzeeër van de Vereenigde Staten, werd beschikbaar gesteld voor de opnamen van de film ,,Pig Boats", een M.G.M.-film, waarin de voornaamste rollen vervuld worden door Robert Montgomery, Jimmy Durante en Waker Huston, en waarvan de regie in handen is van Jack Conway. Voor de film „Spione am Werk", welke onder regie van Gerhart Lamprecht wordt opgenomen, zijn de volgende artisten geëngageerd: Brigitte Helm, Carl Luwdig Diebl,
NORA GREGOR
KAREN MORLEY
■'"
««»
'*#.
en Lionel Barrymo- .
re. 4. Norma Shearer en Clark Gable. 5. Norma Shearer, Clark Gable en Leslie Howard. 6. Norma Shearer en Leslie Howard.
avond komt Stephen Ashe dronken binnen en brengt Wilfong mee. Jan is verontwaardigd over de manier, waarop de familieleden hen ontvangen en gaat met Ace weg. Er ontstaat een verhouding tusschen hen, en Ace vraagt Ashe om de hand van zijn dochter. De advocaat voelt zich door dit aanzoek beleedigd en laat Jan beloven, dat zij Ace nooit meer terug zal zien. Zij doet dit op voorwaarde, dat hij niet meer drinken zal. Vader en dochter brengen een vacantie door in de beogen, doch beiden voelen zich niet gelukkig. Ashe kan het met langer uithouden. Hij gaat terug naar de stad. Ook Jan gaat naar huis. Wilfong komt baar spoedig opzoeken, . doch zij wil niets meer met hem te doen hebben. Als hij haar wil dwingen met hem te trouwen, komt Winthrop binnen en om het meisje te redden schiet hij den speler neer. In de rechtzaal zegt#hij, dat zij ruzie gekregen hebben over een speelschuld. Intusschen vindt Jan ha'ar vader terug en deze neemt de verdediging van Winthrop op zich. Hij voert aan, dat hijzelf de ware schuldige aan den moord, is, omdat op het moment, dat zijn dochter hem noodig had, zij haar dronken vader niet bij haaf had. Op het hoogtepunt van zijn pleidooi sterft mj aan een hartverlamming, maar hij heeft vrijspraak voor Winthrop verkregen, die door zijn optreden Jan van -Mjn liefde overtuigd heeft.
Karen Morley, die in verschillende nieuwe Metro-Goldwyn-Mayerfilms, welke spoedig in Nederland zullen worden uitgebracht, de vrouwelijke hoofdrol vervult, heeft haar contract met deze maatschappij vernieuwd.
Nora Gregor is voor de film „Was Frauen träumen" geëngageerd. De opnamen voor de Hans Albers-film „Der Held des Tages" zijn in vollen gang. De bekende regisseur Gustav Ucicky zal binnenkort met de opnamen van de Ufatoonfilm „Alarm auf Gleis B" beginnen. Paul Otto en Oskar Sima zijn voor de film „Liebelei" geëngageerd. Raquel Meiler speelde te Parijs voor de toonfilm „Violettes Imperiales". Regisseur Roussel zette deze film in scène. Fred von Bohlen heeft eeh film opgenomen welke den titel „Auf den Spuren von Karl May" draagt. Martin Johnson, de schepper van de film „Congorilla", draait thäns in Afrika de film „Bonga". Voor het eerst na het uitbrengen van de film „Min en Bill" zullen Marie Dressier en
CARL LUDWIG DIEHL
Oskar Homolka, Eduard von Winterstein en Theodor Loos. Paul Martin, de,geniale regisseur van de Ufa-film „Ein blonder Traum", is door de Fox-Film Maatschappij naar Hollywood geëngageerd.
HIYEA beschermt Uw huid als hef koud is, als hel waait, regen! of sneeuwt. Wrijft U ellcen avond, maar ook overdag, alvorens U zich op sfraaf begeeft, gezicht en handen mei N i v e a in. Uw huid is dan bestand tegen weer en wind; zij blijft mooi, zacht en soepel. NI v e a
dringt
volkomen
in de huid
door,
zonder glans achter te laten. Haar bijzondere werking berust op haar gehalte aan Eu eer il, en dal vindt U in geen andere huidcreme. In doozen en tuben van 20—90 ds. Beiersdorf N. V., Sarphafikade 3, Am$Urdam-C.
— 18 -
UP"" -'•■■■
WINTERTIJD IS LEESTIJD VOOR BIJNA NIETS KUNT GE MOOIE BOEKEN ZELF BEZITTEN 20 cent 50 cent
. per deel perSdeelen
75 cent . f 1.50 .
. per 5 deeien . per 10 deeien
ALLES FRANCO P. P. ZOOLANG DE VOORRAAD STREKT Maakt Uw keuze uit onderstaande boeken Per deel 220 pagina's Stort het verschuldigde bedrag op onze vermeldt op het strookje, welke boeken Vermeldt verschillende nummers, opdat, nummer uitverkocht zijn. wij dit door een
postrekening 41.880 en U wenscht te ontvangen. mocht een aangevraagd ander kunnen"; vervangen.
No. 3. Het Rad der Fortuin 4. Niet Bewezen M 5. De Dubbelganger tf 6. »» Het Aas van den Duivel 7. Witte Muizen f> 10. Het Geheim der Zee II. Het Huis der Verspieders 12. Om de Vrijheid 13. Koning Spar 14. Een Vriendendienst 15. De Beer van Tobolsk 16. Het Huisje in het Ravijn 19. Buck/ O'Conor 22. De Blanke Inlander 23. De Nalatenschap van Dennington 24. De Vijf Knoopen 26. Het Geheim van den Hollen Eik 30. De Stad der Gevaren 33. Het Pad langs de Klip 37. Achter een Masker 38. De Jacht naar een Geheim Staatsstuk
""HUUpÉ1*
0000
fSISgS
mi.4 UaMH
— 20 —
.
-.
■
[Veivolé van pa£. 7] rustig en onbewogen, alsof ze een ezel wagentje mende I Harry merkte, dat op het mooie gezichtje een gedecideerde, haast grimmige uitdrukking was gekomen — — Ze scheen zich volkomen bewust van wat ze deed en van de redenen waaróm ze het deed. Hij was uitermate nieuwsgierig naar wat" haar eigenlijk bezielde en zijn stem uitzettend om zich in het lawaai van den motor en den wind verstaanbaar te maken, schreeuwde hij haar toe: „Luistert u eens even! Ik zou graag weten, wat u van plan bent. Ons en den auto aan gruzelementen te rijden? Want daarop draait het uit op deze manier ..." Maar het was kloppen aan doovemans deur. „De Roode Duivel" behield zijn krankzinnige vaart. Ze schoten langs het dorp Elmsbury — niets dan 'n vage vlek in 't landschap. Het was voor hun oogen opgerezen en weer verdwenen; verslonden door de razernij van deze kilometerkoorts. „Stop!" bulderde Harry. „U moet er hier uit. Dit is Elmsbury!" „Neen," beet ze hem toe en de roode auto stoof voort. Harry begreep er hoe langer hoe minder van. Was het meisje aan 't stuur plotseling gek geworden ? Maar de mogelijke gevolgen van haar gedrag interesseerden hem op dit oogenblik meer dan de oorzaak er van. Ze waren tbt nu toe aan allerlei gevaren ontsnapt, maar zou haar inderdaad bewonderenswaardige chauffeurkunst ook verder niet falen ? Hij begon zich 'n beetje ongerust te voelen. Eén noodlottige fractie van een seconde — één verkeerde beweging, hoe gering ook, en ze zouden te pletter vliegen bij deze snelheid. Een bochtige, smalle, Engelsche straatweg was nu eenmaal geen auto-racebaan! Eén moment doemde de idee in hem op haar stevig bij de armen te pakken, van het stuur weg te trekken en dit zelf te grijpen. Maar onmiddellijk liet hij die gedachten weer varen bij een vaart van honderd kilometer zou het resultaat van zoo'n wanhoopspoging fataal zijn.
SLANKE GRATIE Met tegenzin kwam hij tot het besef, dat hij machteloos was, willoos overgeleverd aan de luimen en grillen van deze onverantwoordelijke jongedame. Maar ternauwernood had hij deze ontstellende conclusie getrokken, of er kwam een wending ten goede in de ■hachelijke situatie. De goden schenen zich over hem te ontfermen. „De Roode Duivel" legde opeens vreemde weifelingen aan den dag; de motor maakte zonderlinge geluiden, die men bij een menschelijk wezen als stotteren zou hebben gekwalificeerd — zonder dat de bestuurster er iets aan toeof afdeed en tot haar kennelijke, verwonderde teleurstelling, verminderde het vliegtuigtempo allengs tot een slakkengang en even later stond de auto stil, lamgeslagen ... „De benzine is op!" kondigde Harry met boosaardig welbehagen aan. „Vergeten naar te kijken vóór we weggingen." Trillend van woede, met fonkelende oogen, („snoezig zoo'n meisje als ze - 21 -
flink kwaad is," stelde Harry inderhaast vast) klom de schoone onbekende uit den two-seater. Harry volgde haar voorbeeld en verkwikte zich eenige seconden door het één voor één uitstrekken van zijn beide stijve beenen. Even had het er iets van alsof hij danste en dit schijnbare vertoon van jolige luchthartigheid deed de ergernis van zijn t chtgenoote tot het kookpunt stijgen. Maar de jongeman kreeg, nu het gevaar voor zijn hachje grondig en definitief bezworen was, zijn gewone, vroolijke gemoedelijkheid terug en informeerde niet zonder ironie: „U schijnt haast te hebben, hè?" Ze beantwoordde de oolijke tinteling in zijn oogen met een vijandigen blik, nog boosaardiger en kouder dan die van straks. Toen stak ze opeens haast gebiedend den arm uit en wees naar een groot, statig huis, dat vaag tusschen de boomen zichtbaar was. „Kent u dat huis ?" vroeg ze op den toon van een rechter van instructie, „Of ik dat huis ken?" was de ver-
Ein e»LOcmTPAun
TOONEELSPEL IN 4 BEDRIJVEN EN EEN VOORSPEL VAN LORD LATHON ngst is et'ti tooneelstuk, waarin ons op aangrijpende wijze wordt getoond, wat het beteekent, nis eon mensch door een gevoel van bangheid vervolgd wordt. Bangheid voor iets vaags, voor iets onzekers, nngst voor de bangheid zelf. Een vrees, die wordt nis een obsessie, die men niet van zich af kan zetten, en waar men zich tegelijkertijd voor schaamt, als iets doms, lafheid, een man onwaardig. Voortreffelijk wordt het stuk vertolkt in de eerste plaats door Cor v. d. Lugt Melsert, die de hoofdrol vervult, maar evenzoo door Annie van Ees, wier rol niet minder belangrijk is. De overige rollen zijn slechts klein, maar worden Jfoed bezet. Johan Elsensohn was de huisarts, Ludzer Eringa de psychiater. Mevrouw Duymaer van Twist de vriendin. In het voorspel komt een jong paar een leegstaand landhuis zien, dat zij willen koopen. Het huis, meer speciaal de hall, welke wij op het tooneel te zien krijgen, is vervallen en ziet er verwaarloosd uil. Het huis is lang onbewoond geweest en als het jonge vrouwtje door het gebabbel de reden daarvan hoort, bekruipt haar de angst het huis te gaan bewonen, ofschoon ze toe moet geven, dat het eigenlijk geheel het genre is, dat ze gaarne wilde hebben. Tegen haar wil in, maar op aandringen van de bezoekster had de huisbewaarster verklapt, dat het lange leeg staan van het huis een gevolg was van het griezelige van een kamer. In deze
Cor van der Lugt in de „angst-kamer".
baasde wedervraag. „Zeker ken ik dat." „De Roode Duivel" had het bijltje er bij neergelegd op enkele mijlen afstand van den buitenrand van Gloucester en het huis waarnaar het meisje wees, was dat van Harry's oom David. „Dat dacht ik wel," verklaarde ze sarcastisch. „U wilt zeker wel zoo goed zijn met mij mee te gaan." „Ik zou graag weten waarom." „Om mijnheer Murray zijn snuifdoozen terug te brengen." „Wel allemachtig I" riep Harry stomverbaasd uit; „Hoe komt u daar in vredesnaam bij ?" „Hoe ik daarbij kom? Wel, ik weet dat er vannacht Dij mijnheer Murray is ingebroken en dat zijn prachtige collectie snuifdoozen gestolen is. Verder is het me bekend, dat die snuifdoozen in een koffer zitten, dien u in de dickey-seat hebt gelegd. En u hoeft geen pogingen te doen om er vandoor de gaan, want ik zou zorgen, dat de poütie u onmiddellijk op de
1* ct
l^ct. incl.
zegel Geen Amerikaansche humbugreelame of cadoaux, die de roolcer zelf betaalt, maar een GOEDE ENGELSCHE IMPORT SIGARET
LI LI Ah H
Cor van der Lugt Melsert en Annie v. Ees. kamer zou niemand een nacht ongestraft kunnen verblijven; doet men het, dan moet men .het met den dood bekoopen. De man lacht haar uit om die verhalen, zegt, dat het allemaal onzin is en dat hij er niets van gelooft. Hij zet daarom tegen den uitdrukkclijken wensch van zijn vrouw in, den koop van het huis toch door. Al direct in de volgende acte, als de nieuwe bewoners zes weken in het keurig ingerichte huis wonen, blijkt, dat de geheimzinnige kamer een onweerstaanbaren invloed op den man uitoefent, welke hem dwingt er telkens heen te gaan. Meer en meer komt hij onder den invloed van het geheimzinnige, angstaanjagende van die kamer, waar in werkelijkheid niets angstigs is. Zooals in het begin reeds gezegd, wordt die angst tot een obsessie, tot een ziekelijken waanzin, welke zich uit in groote prikkelbaarheid en onbillijkheid tegenover zijn vrouw. Zijn vrouw verliest nu haar angst voor de kamer door den angst Jem den man, dien ze geheel veranderd, bijn»waanzinnig ziet geworden. Als ze ten slotte op raad van een paar doctoren hem smeekt met haar mee op reis te gaan, weg uit dat vreeselijke huis, dat hun leven verwoest heeft, belooft hij haar den volgenden dag mee te gaan, dus na nog één nacht in nuis te zijn gebleven. Prachtig wórdt dit tooneel gespeeld, het publiek leeft geheel mee in de onrust. In de laatste acte zien we'den man met een kaarsje in de hand in de bewuste kamer rondloopen. Nu blijkt uit zijn praten, dat zijn geheele leven een opeenvolging van angsten geweest is, van kind af aan, toen hij vroeg naar bed en alleen op een kamer slapen moest, tot voor kort, toen hij in den oorlog in de loopgraven was. Ten slotte werpt hij zich als een waanzinnige op zijn knieën en bidt nog eens zijn kindergebedje, waarna hij dood neervalt!
hielen zat. Met den auto zult u mei hard opschieten, als u ohtvluchtingsplannen mocht hebben," voegde ze er spottend bij. „Het verstandigste is dus maar dat u goedschiks meegaat naar mijnheer Murray's buiten." Een oogenblik staarde Harry met iets wezenloos in zijn blik voor zich vut. Hij had' eenigszins de sensatie van iemand, die epn slag op zijn hoofd heeft gekregen, maar die halve verdooving viel al spoedig van hem af. Men een energieke beweging diepte hij zijn portefeuille uit zijn binnenzak op, haalde een visitekaartje te voorschijn en overhandigde dat aan het meisje. „Alsublieft," zei hij bruusk. Toen zocht hij nogmaals in zijn portefeuille, kreeg zijn paspoort er uit en hield haar dat opengevouwen onder den neus. „U hebt misschien geen onbegrensd vertrouwen in mijn kaartje, maar deze legitimatie zal toch wel voldoende zijn dunkt me." Het meisje las den naam op het visitekaartje en keek vluchtig naar den pas. „Ik ... ik begrijp niet... wie u bent," begon ze stamelend. „U begrijpt niet wie ik ben?" kwam hij haar te hulp. „Nu, die gelijkenis van naam is niet zoo verbazingwekkend als het misschien lijkt. De Mr. Murray, die hier op „De .Eikenhof" woont, is een broer van mijn overleden vader, dus ligt het voor de hand, dat ik net zoo heet als hij. Of om het minder omslachtig uit te drukken: Mr, David Murray is mijn oom." -22 —
WITSCH
„Uw óóm?" „Zeker, en in 't algemeen een buitengewoon geschikte oom. Ik geef u de plechtige verzekering, dat ik me niet aan diefstal van zijn snuifdoozen heb schuldig gemaakt — snuiven behoort niet tot mijn vele, slechte gewoonten, moet u weten. Maar laat ik het mysterie voor u ophelderen." Hij gaf haar daarop een gedetailleerd relaas van zijn ontmoeting in den trein met den eleganten jongeman, diens verdwijning aan het tusschenstation onder verdachte omstandigheden, zijn ontdekking van den inhoud van de suitcase, zijn verzoek aan Frank Randall om bij hem een auto te leenen. Over de reden van zijn bezoek aan oom David vond hij het maar beter te zwijgen. Dat "was zijn eer te na tegenover zoo'n charmant, jong meisje I Zijn verhaal droeg den duidelijken stempel der waarheid en met gracieuse verlegenheid luisterde het meisje. Toen hij eindelijk zweeg en het haar beurt was, iets te zeggen, klonk haar stem bedremmeld en was er iets bijna hulpeloos in haar houding; van de hooghartige, vijandige koelheid van zooeven was niets meer over. „Wat verschrikkelijk vervelend," verontschuldigde zij zich. „Het is in één Voord afschuwelijk, maar ik was er toch ook ioo zeker van..." Ze maakte den zin niet af; haar oogen waren een paar seconden vol aandacht op zijn gezicht gevestigd. Toen ging ze voort: „Ik besef nu, dat ik straks al, diep in mijn onderbewustzijn, een idee haa, dat ik uw gezicht eerder dan vandaag gezien moest hebben. Maar nu weet ik het: het was uw portret in Mr. Murray's studeerkamer, dat mij door den geest spookte." Weer volgde er een pauze, daarop: „Laat ik mij even voorstellen. Ik heet Nance Terry en ben teekenares van beroep. Ik woon in dat witte villa'tje daar aan den anderen kant Van den weg, schuin tegenover „De Eikenhof". Ik kom dikwijls bij uw oom en heb zijn snuifdoozen natuurlijk herhaalde malen moeten bewonderen. Toen ik u er in den trein mee bezig zag — ik was op weg naar Bristol waar ik een boodschap had — herkende ik ze. direct en ik dacht dat u..." Ze aarzelde, in begrijpelijken schroom om in deze omstandigheden haar verdenking nogmaals uit te spreken. „Ja, dat kan ik me nu levendig voorstellen," viel Harry haar bij. „Maar die bezeten vaart van daarnet, waar was dät goed voor?" „Dat zal ik u vertellen. Mijn, eerste gedachte was de stationspolitie in Bristol te waarschuwen. Maar u was zóó vlug den trein uit, dat ik vreesde uw spoor kwijt te raken, wanneer ik u
niet oogenblikkelijk volgde. Ik haalde u in, toen u en Mr. Randall bezig waren den two-seater uit de garage te duwen en toen hoorde ik hem zeggen, dat u over Elmsbury moest rijden. Ik begreep, dat u met dezen wagen al mijlen ver weg zoudt zijn, eer ik een politieagent had opgescharreld. Dus flitste het mij door het hoofd, dat er niets anders voor mij opzat dan zeli voor politieagent te spelen! Ik wist drommels goed, dat Mr. Randall geen verhuurinrichting heeft, maar ik hield mij van den domme en speculeerde op zijn en uw galanterie; ik vermoedde dat ik wel een invitatie zou krijgen om mee te rijden, als ik zei dat ik naar Elmsbury moest. Het bleek, dat ik mij niet vergist had; mijn krijgslist gelukje, maar daarmee was ik er nog niet. Ik berekende, dat als ik er in slaagde u te bewegen mij te laten chauffeeren, ik den auto zoo'n vaart zou kunnen geven, dat u onmogelijk er uit zou kunnen springen of mij van het stuur wegkrijgen zonder kans op een ernstig ongeluk. En daarop, zoudt u het wel niet laten aankomen, dacht ik. U ziet, dat ik me daarin niet vergist heb," voegde ze er met iets van triomf in haar stem bij, „en dat ik werkelijk chauffeeren kan, hebt u zeker ook wel gemerkt?" „Dat kunt u zeker I" verklaarde Harry met ongeveinsde bewondering. „Maar eerlijk gezegd, 'n beetje tè goed naar mijn zinl" i „Hoe dan ook," hernam ze, zonder op zijn ietwat critisch compliment in te gaan, „het was mijn plan u rechtstreeks naar „De Eikenhof" te rijden. Mijnheer Murray moest dan maar zien, wat hij verder met u wilde beginnen. Maar de leege benzine-tank besliste 'anders," eindigde ze met een allerliefst ondeugend lachje, dat Harry's hart in gloed zette. „Het was deksels slim bedacht," prees Harry, „en ik heb alle respect voor de kordaatheid en energie, waarmee u het uitvoerde I Voor al uw moeite hadt u warempel verdiend, dat ik een echte inbreker was."
„In ieder geval krijgt ü nu de belooning," zuchtte Nance Terry. „De belooning? Welke belooning?" klonk het onthutst. „O, dat hebt u dan zeker nog niet gehoord? Uw oom heeft een belooning van tweehonderd pond beschikbaar gesteld voor dengeen, die de snuifdoozen terugvindt. Ik had zoo'n hoop, dat ik de gelukkige zou zijnl" Het duurde even voor de volle beteekenis van wat het meisje meedeelde, tot Harry doordrong. Maar toen het zoover was, voeMa hij zich zoo lekker als kip. Tweehnijderd pondl Al zijn moeilijkheden opgelost, zonder dat hij verder bij dezen of genen hoefde te soebatten! Nu zou die oude zeurpiet van 'n oom David hem tóch de tweehonderd pond moeten geven en nu niet meer als een gunst, maar als een recht! Hij was op het punt van . pure vreugde een soort Indlanengehuil aan te heffen, toen een plotselinge overweging hem deed verstommen. Hij dacht aan den spijtigen toon, waarop het meisje had te kennen gegeven, dat hèm nu de belooning zou ten deel vallen. „U... hadt u zich erg op de belooning verheugd?" vroeg hij eenigszins verlegen. „Natuurlijk had ik dat," bekende Nance. „Tweehonderd pond is een niet te versmaden buitenkansje." Harry staarde met nietsziende oogen voor zich uit, maar zijn hersens arbeidden koortsachtig. Ze was teekenares van beroep, had ze verteld, peinsde hij, en dergelijke meisjes hadden het dikwijls verre van breed, moesten hard werken voor een hongerloon. Zeker, ze was uitstekend gekleed, „every inch a lady", maar misschien ontzegde ze zich wel het allernoodigste om zich behoorlijk te kunnen presenteeren. Tweehonderd pond was eenvoudig een uitkomst voor zoo'n kind, een vermogen. Ook hij zuchtte, maar niet zoo luid, dat ze zijn zucht hooren kon. Zijn heldhaftig besluit stond vast — hier
DE PARTNERS. Buster Keaton en Jimmy „Schnozzle" Durante hebben gedurende een bridge-partijtje meeningsverschil, waarbij Thelma Todd als scheidsrechter moet optreden. {foto M.G.M.)
paste slechts grootmoedige' zelfopoffering! „Wel," begon hij, „ik vind dat de belooning ü toekomt en niemand anders." „Mij ?" protesteerde Nance. „Wat 'n onzin!" „Zeker," hield Harry vol vuur aan. „Wien anders? U ontdekte de snuifdoozen in den trein, u verzon dat stoute plan om ze mijn oom terug te bezorgen " „Maar dat is klinkklare nonsens, mijnheer Murray," viel ze hem verontwaardigd in de rede. Hij wist zelf drommels goed, dat het nonsens was wat hij beweerde, dat hij trachtte haar te overtuigen met drogredenen. Hij was letterlijk gebrand op die tweehonderd pond, maar hij vertrouwde in een op-, welling van optimisme op zijn gesternte — ze zouden wel hier of daar vandaan komen. Ze moest en ze zou zijn offer aannemen, al moest hij nog 'n uur lang kant noch wal rakende redenaties ten beste geven. Zoo'n schat van een meisje mocht hij van een dergelijk fortuintje niet berooven. „U kunt die tweehonderd pond waarschijnlijk goed gebruiken," pleitte ïdj onverstaanbaar verder, „neemt u me niet kwalijk, dat ik dit delicate punt aanroer," voegde hij er verontschuldigend bij, „en ik heb het geld absoluut niet noodig, absoluut niet." Maar Nance schudde energiek haar goudblonde hoofd. „Ik denk er niet aan om ze aan te nemen; ü bent degeen, die de snuifdoozen teruggevonden hebt." „Laat ik dan een tusschenvoorstel doen," probeerde hij. „Laten we zeggen — wat ik persoonlijk heelemaal niet vind — dat we allebei een even groot aandeel in de ontdekking van het gestelene hebben; dan zouden we de belooning dus moeten deelen. Maar daar ik het geld niet noodig heb, zoudt u me een buitengewoon genoegen doen, door ook over mijn deel te beschikken." Hij zweeg en Nance Terry sloeg hem aandachtig gade. Maar hij had om begrijpelijke redenen geen lust om die klare, blauwe oogen thans te ontmoeten en sloeg de zijne neer. „Mijnheer Murray," verbrak het meisje eindelijk de stilte, „om u de waarheid te zeggen, vind ik u eea kraan van een kerel!" Harry haalde kwasi-onschuldig de schouders op. „Ik ben bijzonder gevoelig voor uw gunstige opinie," zei hij met voorgewenden spot, hoewel haar lof hem in werkelijkheid plezier deed alsof hij een schooljongen was, die een pluimpje krijgt; „maar het is het beste om er nu verder maar geen woorden aan te verspillen. Gaat u met den buit naar „De Eikenhof" en haal het geld." Hij deed zijn best om kortaf te praten, tilde met een hoekige beweging den koffer uit den aufo, gaf het meisje een teeken om mee te gaan en richtte zijn schreden naar het buiten. Tijdens de korte wandeling zwegen beiden. Bij het hek gekomen, zette Harry de suitcase neer en stak Nance Terry de hand toe. „Ik ga liever niet mee naar binnen; oom David heeft me vandaag al eens
gezien en is waarschijnlijk niet bijster verlangend naar een tweede ontmoeting. Bovendien moet ik probeeren ergens in deze afgelegen streek benzine te krijgen. Dus tot ziens, juffrouw Terry — ik — ik mag u zeker wel eens komen opzoeken, als u weer op „De Eikenhof" bent?" „Graag, mijnheer Murray." De toon, waarop het gezegd werd, bewees, dat Nance's woorden méér waren dan ccn beleefdheidsphrase. Hij kreeg een allervriendelijkst lachje ten afscheid; toen nam het meisje de suitcase op en stapte naar de voordeur van het heerenhuis. Harry wachtte tot haar lenige, slanke gestalte tusschen de boomen van de oprijlaan uit het gezicht verdwenen was; toen sloeg hij den weg naar de stad in om een verkenningstocht naar benzine-depóts te ondernemen. In zijn geest was het een wilde warreling van gedachten, deels van aangenamen, deels van minder prettigen aard. Het was kolossaal plezierig om aan Nance met haar pittig figuurtje, haar heldere blauwe oogen, haar rossig, gouden haren met de ondeugende krulletjes en aan het vooruitzicht haar weer te ontmoeten, te denken. Minder verheugend echter waren, nu de optimistische geestdrift van het schoone oogenblik van zooeven, wat begon te zakken, de overpeinzingen met betrekking tot de wijze waarop hij aan de benoodigde tweehonderd pond zou moeten komen. En dus dwong Harry Murray zijn werkzaam brein om zich voorloopig alleen met eerstgenoemd onderwerp bezig te houden.
ALS HET LEVEN EEN STRIJD WORDT
Ettn sirappigie lfc:oiuDceinsc(èini
£n_™etT.je..Jwat ikßez?e* heV vulde oom David met zijn bulderende stentorstem aan. „Ik heb gezegd, dat je wel stapeldol moest zijn, om zoomaar tweehonderd pond te laten schieten, die Je.. ^n. <^en schoot worden gegooid, terwijl je vanochtend me voor datzelfde bedrag aanpomptel" „Dit laatste hadt u er niet bij hoeven te vertellen," protesteerde Harry, een kleur krijgend. Nance Terry achtte het oogenblik gekomen, om in de discussie in te grijpen. Harry had een goede tien minuten „Ik vond het buitengewoon dapper geloopen — zonder er in te slagen en edelmoedig van u, mijnheer Murray,, ook maar één druppel benzine machtig dat u afstand van het geld wilde doen, te worden — toen het getrappel van dat u zélf noodig hadt, omdat u dacht snel naderende paardenhoeven hemeen dat ik het noodig had..." begon ze, goed heenkomen deed zoeken aan den maar oom David liet haar niet uitkant van den weg. spreken. Een glimmende coupé, met twee „Ha-ha-hal" lachte hij uitbundig, vurige, zwarte paarden bespannen „Nance geld noodig! Dat is schittenaderde, reed hem enkele meters voorrend! Jongeman, dit meisje verdient bij en ... hield stil. Het portierraampje meer dan duizend pond in het jaar werd neergelaten, een door een grooten, met het teekenen van idiote plaatjes grijzen baard omzoomd gezicht vervoor mode-tijdschriften. Nance verlegen toonde zich in de omlijsting het geom tweehonderd pond! Nou nog zicht van oom David. Het gedeelte mooier!" van zijn gelaat, dat niet door de dichte „Maar u zei toch... ik meende vegetatie van haar bedekt was, straalde te begrijpen..." waagde Harry." van een haast-angstaanjagende welwil„Ik had het geld willen hebben voor lendheid. het kindersanatorium..." „Kom eens hier, waarde heer," riep „Dat is haar hobby," verduidelijkte hij zijn neef toe. „Of ben je van plan oom David. mij je half Engeland door achterna „O," was alles wat Harry kon uitte laten rijden ?" brengen en hij deed het onmiskenbaar Schoorvoetend voldeed Harry aan het schaapachtig. verzoek en bij het rijtuig gekomen, „Maar ik ben het volkomen met ontdekte hij het gracieuze figuurtje Nance eens," vervolgde oom David, van Nance Terry, half schuil gaande „dat je een dappere, flinke kerel bent, achter de Hercules-gestalte van oom Harry! Je hebt je in elk opzicht kranig David. gedragen in deze affaire en het spijt „Ze heeft me alles verteld, hoor," me, dat ik vanmorgen 'n beetje kortaf kondigde de oom aan. tegen je ben geweest. Maar zooals je „Hebt u alles verteld?" richtte je kunt voorstellen, was ik danig van Harry zich op verwijtenden toon tot streek door den diefstal. Maar nu is het meisje. „Dat vind ik vreeselijk jamalles natuurlijk weer in orde. Niet alleen mer nu hebt u alles bedorven." dat ik mijn snuifdoozen terug heb, maar „Had u nu heusch gedacht, dat ik ik kreeg net een telefoontje van de het niet zou doen, mijnheer Murray?" politie, dat ze den inbreker aan het verweerde ze zich lachend. „Het spreekt station in Norbridge, waar hij even vanzelf dat ik aan uw oom verteld uitstapte om een krant te koopen, geheb, wat u hebt gedaan." pakt hebben. Hij werd gezocht voor — 24 -
wat anders en toen ze hem eenmaal gesnapt hadden, kwam zijn avontuur op „De Eikenhof" meteen uit." Het bericht van deze arrestatie was geen verrassing voor Harry. „En nu ga je als de weerlicht mee om 'n kopje thee te drinken," eindigde oom David; „ik heb geen zin, mijn paarden hier nog langer te laten trappelen van ongeduld — jullie snelheidsmaniakken hebt geen greintje besef van wat zulken nobelen dieren toekomt! Stap maar in — — er is nog wel 'n plaatsje voor je — dan kunnen we meteen praten over de cheque, die je van me hebben moet." Harry installeerde zich met eenige moeite op het kleine bankje en de dichte nabuurschap van Nance Terry was verre van een kwelling voor hem. „Dat wordt dan vierhonderd pond, nietwaar?" praatte oom David verder; „tweehonderd voor het terugvinden van de snuifdoozen en tweehonderd die ik in die verdraaide automobielzaak van je steek. Dat lijkt me beter dan leenen, zie je dan heb je geen zorg voor de terugbetaling..."
Het duurde even voor Harry Murray woorden vond en ioen hij ze eindelijk vond, kwamen ze stokkend, stamelend. Het was wel 'n beetje overstelpend — — vierhonderd pond, die uit den hemel kwamen vallen en dan — — 't heerlijkste van alles — het rossigblonde meisje met de klare oogen...
KEIZER KAREL DE VIJFDE. In October van het jaar 1556 bewoog zich een zonderlinge cortege langs de moeilijk begaanbare, steüe wegen van Noordwest-Spanje. Vóórop reed een officier, aan het hoofd van een compagnie soldaten. Daarna kwam zittend in een op den rug van een paard vastgesj orden draagstoel, een oude, door jicht gekwelde man. Een groep ruiters volgde, en de achterhoede werd gevormd door een groot aantal pak-ezels, die zware lasten torsten. Naarmate de vreemde stoet de meer bewoonde streken naderde, werd het duidelijker, dat de man, die in den draagstoel zat, een persoon van buitengewoon hoogen rang moest zijn. Van heinde en ver stroomden de menschen langs de wegen samen, om hem, buigend tot in het stof, te zien voorbijtrekken; edelen verzamelden zich in de steden, waar hij overnachtte, om hem hun opwachting te kunnen maken, en de hoogste magistraten haastten zich om hem aan de grens hunner gemeenten met eerbewijzen te ontvangen... Het slachtoffer van de jicht, die op deze wijze langzaam en statig door de landen en steden van Spanje trok, was Zijne Koninklijke en Keizerlijke Majesteit Karel V, Keizer van het Heilige Roomsche Rijk, Koning van Spanje en de Nederlanden, Heer vanDuitschland en Oostenrijk, Koning van Napels en Sicilië, en Heer van het grootste deel van Amerika. Hij was de machtigste, meest verheven heerscher van heel de wereld, die eens trotsch had beweerd, dat de zon in zijn rijk nimmer onderging. En nu had hij gedaan, wat weinig vorsten vóór of na hem gedaan hebben: hij had vrijwillig zijn talrijke kronen neergelegd en trok' zich terug, om de rest van zijn leven, ver van iedere weelde of luxe, door te brengen temidden van eenvoudige monniken, in h^t klooster San Yuste in WestSpan je ... Karel van Gent, van Luxembourg en Bourgondië — zoo heette het kind, dat Johanna de Waanzinnige in Februari van het jaar 1 500 in een slot bij Gent ter wereld had gebracht, en dat zich als koning van Spanje Karel I en als Duitscher Karel V zou noemen. Uit den zwakken knaap, die door de geestelijke kwaal van zijn moeder erfelijk belast scheen, groeide een jongeling, wiens uiterlijk in niets herinnerde aan het schitterende optreden, van zijn vader, Philips den Schoone, of aan de ridderlijke majesteit van zijn grootvader Maximiliaan. Het bleeke, vroeg-oude gezicht met de onbewogen, ernstige trekken, de glanslooze oogen, de onderlip, die moede op de vooruitspringende kin scheen te rusten, wezen ompiskenbaar op een naderende ziekte. En inderdaad werd Karel reeds op jeugdigen leeftijd bezocht door uiterst pijnlijke jichtaanvallen, die door zijn onmatige levenswijze weldra nog verergerden. De vroege dood van den vader bracht den knaap, toen hij nauwelijks zestien jaar was, op den troon van het zoo goed
KEIZER KAREL V. Naar'de schilderij van Titiaan. als uiteengevallen Bourgondische Rijk. Op een leeftijd, dat andere jongens nog op school zijn, werd hij geroepen om te regeeren over Spanje, de Nederlanden, Sicilië, Napels en de Spaansche bezittingen in de Nieuwe Wereld. Vóór hij twintig jaar was, erfde hij Oostenrijk en werd hij tot keizer gekroond van het Heilige Romeinsche Rijk — een gebied van meer dan tweehonderd staten, groote en kleine, die zich aan den vooravond bevonden van hevige religieuze en sociale revoluties. We weten, dat Karel in zijn jeugd een bron van voortdurende zorg voor zijn ouders is geweest, omdat hij uiterst zwak was en zelfs niet eens behoorlijk spreken kon. Er was zelfs vaak sprake van geweest, dat zijn broer Ferdinand in zijn plaats aan de regeering zou komen. Doch Karel was opgegroeid tot een buitengewoon schranderen, vèr vooruitzienden bewindsman, die, zooals een van zijn hovelingen het uitdrukte, „meer achter in zijn hoofd had dan men van voren zeggen zou." Inderdaad had hij, gedurende zijn veelbewogen regeering (1519—1556) wel veel tact en inzicht noodig. In de eerste plaats maakte Charles I, de jonge koning van Frankrijk, aanspraak op Karels bezittingen in Italië, en drie keer moesten de Spaansche legerscharen zich met die van Frankrijk meten, eer Charles zijn aanspraken prijsgaf. Bovendien waren de Turken, terwijl Karel in Italië, Frankrijk en elders streed, in Oostenrijk en Hongarije binnengevallen en dreigden zij deze landen te bezetten. Zoodra hij den eenen veldtocht ten einde had gebracht, was hij genoodzaakt een anderen te beginnen. De zeeroovers uit N oord-Af rika waren een voortdurende bron van angst en zorg voor hem, doordat zij onophoudelijk de rijkste en welvarendste steden op, de kusten van Spanje en Italië plunderden, en terwijl Karel zich inspande om de vijanden buiten de grenzen van zijn rijk te houden, rezen er binnen zijn eigen grondgebied andere moeilijkheden van veel ernstiger aard. Zoowel in de Nederlanden als in Duitschland was de Reformatie ingezet en had snel aanhangers gewonnen. Beide landen wer- 25 -
den door godsdiensttwisten verscheurd en toen Karel na lang aarzelen besloot in te grijpen, vond hij in de meeste zijner landvoogden en vorsten slechts tegenstanders, die zich in vele gevallen met het buitenland hadden verbonden ten einde de gewetensvrijheid hunner onderdanen te verzekeren. Nu bleek pas, hoezeer de keizer gehaat werd door zijn vazallen. Door het verraad van den keurvorst Moritz van Saksen was hij zelfs genoodzaakt als een vogelvrij verklaarde van Innsbruck naar Villach te vluchten. De openbare meening was in den strijd, die om de vrijheid van het geweten ontbrandde," niet aan de zijde van den keizer, en Koning Frans van Frankrijk trad als kampioen op van hen, die om hun nationale onafhankelijkheid streden tegen den „Caesar", dien men er van verdacht naar de wereldheerschappij te streven. En niet zonder reden, want ondanks alle regeeringszorgen was Karel er in geslaagd, zijn rijk voortdurend uit te breiden: in Tunis heeft hij een Moorschen koning als Spaansch vazal aangesteld; de Spaansche vloot bekampt Turkije om de heerschappij over 13e Middellandsche Zee; in Valladolid ontvangt hij Fernando Cortez, die hem „meer koninkrijken aan de voeten legt dan zijn voorvaderen hem steden hadden kunnen nalaten", Magalhaes zendt hij er op uit om de wereld om te zeilen, en wanneer men hem de mogelijkheid aantoont, Frankrijk te vernietigen, aarzelt hij. niet, maar valt Provence binnen, om zich daar te vereenigen met een leger, dat uit Aragon komt. In het jaar 1540 trekt hij door Frankrijk als de vreedzame triomfator om zijn geboortestad Gent te tuchtigen... De Reformatie blijkt echter de splijtzwam, die zijn macht en zijn rijk innerlijk vernielt en verscheurt. De moeilijkheden hoopen zich op, de eene tegenslag volgt op den anderen, en een ongeneeslijke melancholie maakt zich van den keizer meester. Op vijftigjarigen leeftijd is hij öp, onmachtig zijn rijk verder te besturen. De regeering over de Nederlanden draagt hij over aan zijn zoon Filips, dien hij reeds hertog van Milaan en koning van Napels heeft gemaakt. Het oogenblik, waarop hij zijn besluit bekrachtigen moet, wordt van een roerende tragiek: hulpeloos, steunend op de schouders van den Prins van Oranje, komt hij de zaal binnen, waar hij eens tot keizer van Bourgondië werd gekroond, een onmachtige grijsaard nu, die nog te zwak is om zijn handteekening te zetten. Met tranen in de oogen tracht hij voor de verzamelde edelen de grootheid van het verleden — zijn verleden— te doen herleven, maar het blijft bij een zwakke, bijna bespottelijke poging. Eenigen tijd later doet hij afstand van de heerschappij over Spanje en zijn koloniën, om tenslotte ook de keizerskroon neer te leggen en zich als een levend-doode terug te trekken in het klooster San Yuse. Daar sterft hij, twee jaar later, als een eenzame, zwaarmoedige man, die tot eenigen troost slechts de herinnering had aan zijn vroegere glorie...
DE BERDE MUZE TOONEEL-EFTECTEN (Gelulden)
J
Donder. Het is heel eenvoudig dit geluidseffect te bereiken. Een ijzeren plaat van ongeveer 2 m lengte en 1.20 m breedte kan hiervoor het best dienen. Deze plaat wordt aan een touw opgehangen in het midden van de smalste zijde op zulk een hoogte, dat de onderkant van de plaat op borsthoogte komt te hangen. Indien nu aan deze zijde in trilling gebracht, kan men door voort.durend zacht of plotseling hard schudden zoowel het verre gerommel van den donder als hevige knetterslagen natuurgetrouw weergeven. . Bliksem. De eenvoudigste wijze dit natuurverschijnsel weer te geven is door middel van een witte, vrij sterke, electrische lamp met zoogenaamd „los contact". Ook kan men den Stekker van dit lichtpunt voortdurend in het stopcontact houden en door hem (die zich dus eenigszins los in het stopcontact bebevindt) heen en weer te bewegen, den stroom doorvoeren.
sterker men met den voet op de plank drukt, des te sterker ook het geluid zal zijn. Hierboven hebben wij gezien, hoe de meest voorkomende geluidseffecten op vrij gemakkelijke wijze geïmiteerd kunnen worden. Het komt evenwel ook menigmaal voor, dat wij effecten noodig hebben, die op niet zoo eenvoudige wijze met eigen middelen „achter" kunnen nagebootst worden. De gramofoon brengt ons hier • in vele gevallen redding en dat nog wel op een zeer afdoende wijze. Het beroepstooneel, de film-regisseurs en ook de radio-omroepen bij hun gehoorspelen, maken er eveneerts een dankbaar gebruik van. De Columbia-platen zijn hiervoor bekend. Om het vereenigingen, vooral die in de kleinere plaatsen, gemakkelijk te maken, volgt hier een lijst van beschikbare platen voor „StageEffects", zooals ze door de Columbia genoemd worden. YB 1 Brandweer: bel, sirene, bel en sirene. Klokkenspel: kwartier, half uur, 3 kwartier, 12 uur. YB 2 menigte.
Volksrymoer
—
oproerige
Qaloppeerende paarden. YB 3 Schreeuwende menigte — kletMen neemt een kokosnoot en snijdt* terende zwaarden en daartusschen volksdeze in twee helften. In iedere hand rumoer. neemt men er één en slaat deze helften YB 5 Het starten van een vliegtuig, met de holle zijde naar beneden tégen het vliegen en stoppen. Sirenes: fabriek, hout aan. Het is natuurlijk raadzaam stoomschip, sleepboot. zich vooraf te oefenen. Men kan ze slaan op een houten vloer, stoel of YB 6 Wegrijden, in beweging zijn en het stoppen van een trein. plank en indien dit met de vereischte regelmaat is geschied, is het effect, YB 7 Storm op zee, branding, golfhetwelk verkregen wordt door een soort slag. echo-geluid in de uitgeholde kokosnootYB 8 Bruidslied, klokgelui. helft, verrassend. YB 9 Fanfare, reveille, lichten uit, Het slaan van een deur. jachthoorn. Het afstemmen van een Het allerbeste is een speciale deur orkest — applaus. . hiervoor te hebben, welke in een raam YB 14 Schoolbel, koekoek, galop vanof frame gebouwd is. Ook kan men paarden, arresleebellen, fluit van een hier uitstekend een plank voor gestoomschip en geluiden der golven. bruiken. De beste maten zijn 1.50 m lang, 60 cm breed en 21/2 cm dik. YB 15 Troep jachthonden, marBevestig op de zijde waarmede geslagen cheerende troepen. wordt, een bedekking van vilt, dat niet YB 17 Machinerieën (drukmachine). te dik mag zijn. Men boort vervolgens Menigte op de races, woedende menigte een gat in het einde van de plank, op de races. waardoor men een touw doet van ruim een meter lengte. Leg nu de plank YB 18 Gelach in schouwburg, applaus vóór u neer, houd het touw in uw rechin schouwburg. Straatrumoer. terhand en plaats uw voet op het ' YB 19 Vogels: meerl, nachtegaal, andere einde van de plank (dus tegenkanane, eendvogel, kippen, kat. over het einde waar het touw bevestigd is), sta stevig op uw voeten, en trek dan het tegenovergestelde einde der planet van den grond. Het touw is dus thans strak gespannen. Wanneer u op het juiste moment uw voet, die op de plank staat, stevig hierop drukt en op hetzelfde oogenblik het touw laat gaan, zal de slag van het met vilt bekleede hout op het tooneel precies klinken als het sluiten van een deur. Het zal een ieder duidelijk zijn dat hoe i hooger men de plank optrekt en hoe L
YB 20 Leeuw, varken, ezel, schreeuwende baby, beer, tijger, olifant. YB 21 Honden: kleine hond, St. Bernhard, Newfoundlander, wilde hond, hondengevecht. Vindt ge hier niet ongeveer alles, wat ooit achter vereischt kan worden? En ge kunt mij gelooven, dat de juiste toepassing op het gewenschte moment u het stuk in een sfeer doet spelen en ook het publiek in een sfeer brengt, die in zeer belangrijke mate tot het succes bijdraagt. Op even eenvoudige wijze als in ons eerste artikel beschreven, kunt u met eigen hulpmiddelen ook nog zelf nabootsen : Vogels. Het „gezang" van een vogel achter het tooneel kan men in eiken speelgoedwinkel koopen — er bestaan talrijke vogeltjes of instrumentjes voor. Telefoonschel. Het beste is om niet in het souffleurshokje of achter een bel te doen klinken, doch er een te bevestigen onder de tafel waarop het telefoontoestel staat. De behandeling kan natuurlijk, door een draad onder het tapijt door te voeren, achter geschieden. Doet u dit niet op deze wijze, dan klinken al uw schelgeluiden precies hetzelfde, omdat zij van dezelfde plaats afkomstig zijn. Men zorge er ook 'voor, deze schel niet langer of korter te doen klinken dan de werkelijke telefoonbcl het in de gegeven stad doet. C. |. PIETERS.
iMtvté^ h *** Dat doen ze wel. Dat ergeren laten ze zelfi niet aan mij over. Wat toch eigenlijk m'n recht is. Zoo zijn de menschen van tegenwoordig. En nou moeten jullie nog ereis nagaan, waarover ze pruttelen. Over.... de mutsjes van onze scholierinncn n scholieren, die aardige baretjes in alle kleum van den regenboog met alle sterren van het irmament. Nou jullie. Onlangs las ik in een krant een ingezonden uk van een m'nheer, die met allerlei zwaartilge redenen opponeerde tegen dat zwierige oofddeksel. Dat was onhollandsch! En de mutsjes zijn nog wel Nederlandsch abrikaat. 't Spijt me, dat ik den schoolgaanden leeftijd epasseerd ben, anders zou ik m*n baretje afemen voor den pienteren fabrikant, die dat ieuwigheidje heeft gelanceerd en er vermoeeljjk een aardig duitje mee heeft verdiend. Ik vind het niks mooi, dat andere menschen ich daarover ergeren. Laat ik 't nog maar ereis ronduit zeggen, ik ie liever een leuke meid en een fikschen jongen it school komen met een baret op, dan de oorzitter van de rechtbank met zoo'n zwart ing zonder sterretjes op z'n eerbiedwaardig oofd. Jullie zeker toch ook?! PETRUS PRUTTELAAR, die voor dezen eenen keer maar niet pruttelt.
HLM-EIVTHOUSIASTEN
r~>-
T. W. te NIJMEGEN. De gevraagde foto's zijn gezonden. Vraag 2 en 3 kunnen we in deze rubriek niet beantwoorden, rolverdeeling van films plaatsen we niet. Clark Gable Is niet getrouwd, hij geeft autograromen, zijn adres is Meéro-GoldwynMayer Studios. Culver-City, Californië. N. 5. te ROTTERDAM. Het adres van Greta Garbo is Metro-Goldwyn-Mayer Studios, Culver-City, Californië. „Ein blonder Traum" is de laatste film, waarin Lilian Harvey en Willy Fritsch samenspelen. L. R. te 's-GRAVENHAGE. Het adres van Gustav Diessl is Hohenzolierndamm 207. Berlijn. S. B. te GRONINGEN. Hans, Hermann en Helene Thiraig zijn broers en zuster en kinderen van den Weenschen acteur Hugo Thimig. Lya Mara speelt ook voor de sprekendefilm.
Elisabeth Bergner, de beroemde Duitsche !,,c,r,lcf.' !s deïe week met haar regisseur Paul dinner te -Londen in hel huwelijk getreden.
J. S. te HOORN. Dank voor uw aardigen brief. U mag ons zoo vaak schrijven als u Wilt. Helaas' moet ik u teleurstellen ; we geven alleen adressen van filmartisten. A. P. te ROTTERDAM. Joan Crawford is met Douglas Fairbanks Jr. gettouwd. Brigitte Helm is gescheiden, haar adres is Schorlemerallee 12, Berlijn. Haar nieuwste film is „Gigli, eine von uns", welke door de Paramount in ons land wordt uitgebracht. S. K. te WORMERV.EER. De moeder van Jackie Cooper is geen filtnartiste. Marlene Dietrich blijft, ook zonder Sternberg, voorloopig in Hollywood.
„èciimi.,..wiii]Eï Ji wjurr
Duncan Renaldo, de hoofdrolvertolker uit „Trader Horn' is tot twee jaar gevangenisstra 1 veroordeeld, omdat hij zijn paspoort heeft vervalscht en zich ten onrechte voor een Amerikaansch burger heeft uitgegeven.
FIEM-ENTHOUSIASTEN K. J. é« SCHEVEN1NGEN. Dank voor uw aardig briefje. Zoodra bedoelde flim In ons land fcom^, zullen we een loto van
Lily Damlta heeft haar verloving met Prins Louis Ferdinand, den tweeden zoon van den ex-kroonprins van Duiischland, verbroken. De filmster gaf als reden op, dat de prins haar te zelfbewust was.
in 0n8 l>laC, IL . PIaai8en- Wij bebben zulks reeds vroeger gedaan.
A. O ée TILBURG. Georgeéée Hage. doorn (Mevr. Royaards) is aan beé gezelschap van Dalsum en Defresne verbonden. We zullen zooveel mogelijk meé uw wenscben rekening houden. M. 5. £e ROTTERDAM. Neen, Heinz Kuhmann speelt In bedoelde film niet mede. P. A. V. £e. UTRECHT. Geef ons s.v.p. op, welke éwee fofo's u wensché fe ontvangen, we zullen deze dan direcé aan u verzenden. J. v. d. O. £e ROTTERDAM. He£ adres van Johnny Weismüller is Meéro-GoldwynMayer Séudiosi Culver-Ciéy. Californlë. Nie£ vergeéen een antwoord-coupon in Ie sluiéenl A. W. ée RIJSWIJK. U hebt de weddenschap gewonnen. Deze rol »peelde Brigitte Helm. E. A. te ROTTERDAM. Renate Müller is niet getrouwd en heeft ook niet voor den Hilversumschen microfoon verteld, dat zij wel getrouwd was. U vergist zich zeer zeker. A. J. K. te AMSTERDAM. Een dergelijk boekje bestaat niet; In uw geval lijkt het ons het beste, de sterren mav in het Nederlandsch te schrijven. Jeannette M«c. Donald is niet getrouwd.
Jacques van Bijlevelt (majoor RDCHUS), Esther Philipse (Josephe) en Joh. de Weert (de Hofraad). Het Operette Gezelschap van Jacques De beide damesrollen worden vertolkt van Bijlevelt heeft ditmaal in de Redoor Nora de Vos als Ninon, die „stimmsidentie, in plaats van zooals gewoonlijk te lich" niet haar gelukkigen avond had en Rotterdam, de première gegeven van de slecht verstaanbaar was bovendien, en door operette „Schat weet je wat!" OperetEsther Philipse als Josepha. Zij debuteerde te is eigenlijk wat te hoog gewaardeerd, bij de operette en over dit debuut mag zij klucht met zang en dans was juister getevreden zijn. Zij is een aardige verschijweest. Een niet te kieskeurig publiek zal ning op de planken, zij beschikt over een echter ongetwijfeld pleizier hebben in de beschaafd, prettig geluid, terwijl ook haar dwaze streken van den niet snuggeren spel verraste. Wanneer haar spraak navestingscommandant, door wiens stommituurlijker en warmer wordt, zal haar dit teiten ten slotte toch alles in deze militaire zeker ten goede komen. klucht nog terecht komt Jacques van BijleDe muziek bestaat uit bekende filmvelt speelt deze rol kostelijk; hij weet de schlagers, door Blokland en zijn orkest soms wel wat gepeperde en flauwe moppen, goed gebracht, terwijl het, aan het gezelonbetaalbaar komisch te lanceeren. Joh. schap toegevoegde Dickson-ballet, een Schilthuizen staat hem als de oppasser prettigen indruk achterliet. waardig ter zijde. Arn. Stanowsky (Luit. Wanneer de operette meer ingespeeld Arpad) speelt en zingt aardig; met Harry en de rolkennis vaster is zal het geheel Collih als de ritmeester verzorgt hij het hierdoor winnen. Het publjek brulde nu vocale gedeelte. Joh. de Weert is een keuteeds van pleizier. rige Hofraad. " Henri A. van Eijsden Jr.
Lily Pons, de sopraan van de New-Yorksche Metropolitan Opera, gaat filmen. Lily Pons is Nederlandsche van geboorte en was de laatste twee jaren de sensatie van het Amerikaansche opera-seizoen
WIJ C)WTVINGEN: Een kalender voor 1933 van de N. V. Zuidh. Boek- en Handelsdrukkerij Del» Haag, een datumaanwijzer, waaraan een serie aardige, keurig uitgevoerde prenten is toegevoegd.
■.^,.,&;.-:^
Hij was er zeker van, dat het meer haat tegen Malloy, dan bezorgdheid voor Mary Haskeil was, die haar er toe dreef, deze beschuldiging uit te spreken. „De moordenaar' — misschien," zei hij. „Maar ook de dief? Gelooft u, dat hij het document gestolen heeft?" „Of ik dat geloof? U gelooft het zelf immers ook! Maar laat ik u vertellen, hoe ik tot mijn meening kom. Hij " Ze hield abrupt op en fluisterde in een gespannen houding, haar geheele opmerkzaamheid op de dichtgeschoven gordijnen gericht. Plotseling sprong ze op, lichtte dèn voorhang op en gluurde naar buiten. Gerustgesteld keerde ze weer naar haar plaats terug. „Luister, mijnheer Darden," hernam ze. „Hij weet, hoe men hier ongezien kan binnensluipen — hij heeft het Maandag aan Mary verteld. Van buiten af kan hij onder een bepaalden gezichtshoek door de draaideur de lift in het oog houden. En als hij dan het moment afwacht, dat de lift juist naar boven is en de liftboy dus geen erg in hem heeft en hij behoedzaam langs de juffrouw in de telefooncentrale heenglipt, kan hij naar boven loopen zonder opgemerkt te worden.'' „U gelooft dus, dat hij — " „Ik zal u zeggen, wat ik geloof," viel ze hem ongeduldig in de rede. „Onze flat was, den avond dat de senator hier was en zijn overjas met het geheime stuk er in, in het portaal had opgehangen, niet gesloten, zooals altijd als we thuis zijn. En u weet nu, hoe Malloy kans kan hebben gezien stilletjes binnen te komen. Het lijkt me zoo klaar als 'n klontje, dat hij de dief moet zijn." Ze zweeg en haar adem ging zwaar, zooals dat bij iemand in heftige gemoedsbeweging het geval is. „Is er nog meer?" moedigde hij haar aan. „Zegt u het maar gerust." Ze overlegde een oogenblik bij zichzelf. „Als ik iets meedeel," vroeg ze daarop, „wilt u daarvan in het belang van Mary gebruik maken — en mij er buiten houden, niet verraden, dat ik het u gezegd heb?" „Is mijn belofte voldoende, miss Colvin?" „Natuurlijk. Anders zou ik het u toch niet gevraagd hebben?" „Welnu, wat is het dan?" „Malloy kende Revis al geruimen tijd — en heel goed. Ze kenden elkaar uit NoordCarolina; van vóór zeven jaar "
„Malloy kende Revis! Ik had gedacht dat u me zoudt vertellen, dat miss Haskell hem toen kende." „Is het niet genoeg, dat Malloy hem gekend heeft?" „Zeker, dat is van veel belang," stemde hij toe en hij keek haar met een uitdrukking van verwachting op het gezicht aan. Hij vertrouwde, dat ze hem nu alles zou vertellen wat ze wist. „Er is toch nog wat anders, nietwaar miss Colvin?" drong hij. Ze begon aanstalten te maken om heen te gaan. „U moet hem nog eens, en dan 'n beetje scherper dan tevoren, er over ondervragen, waar hij den Zondagavond dat de diefstal gepleegd werd, toen Mr. Buckner hier zijn jas met het document had opgehangen, is geweest. Menschen, die wat vroeg uit den schouwburg kwamen, kunnen gezien hebben — en hébben misschien gezien — dat iemand in groote haast het Arlewood-gebouw verliet. Legt u hem daaromtrent maar eens het vuur aan de schenen." Ze schoof een der gordijnen opzij. „Ik moet gauw terug; Mary mag er geen vermoeden van krijgen, dat ik weg ben Ze zou gemakkelijk raden, dat ik haar wil trachten te redden. En u moet mij helpen. Mr. Darden, om een einde te maken aan haar dwaasheid, hoe goed die ook bedoeld mag zijn. Wij samen kunnen dat; u en ik." Ze scheen zich te bedenken, liet het gordijn weer dichtvallen en kwam dicht bij, hem staan.
„Ik zeg u nog eens, mijnheer Darden, als die ontzettende, sloopende zenuwspanning niet spoedig ophoudt, wordt ze gek. Ze slaapt niet meer, ze eet niet meer, ze lacht niet meer — geen schaduw van een glimlach komt meer op haar gezicht. En als zij, of Malloy, denkt, dat ik nog langer aan dat spelletje meedoe en werkeloos aanzie hoe zij zich opoffert om dien kwajongen te beschermen, dan hebben zij het mis. Het kan me niet schelen wat er van komt, maar ik pas — ik heb er genoeg van...." Haar oogen gloeiden nu van opgewondenheid, haar vuisten waren gebald, haar heele houding drukte grimmige, vastbesloten energie uit. Met een plotselinge, onwillige beweging van de schouders rukte zij zich lös van het gesprek met den detective en keerde haastig naar de flat terug. • Terwijl hij langzaam de trappen afliep, begon George Darden het nieuwe materiaal in zijn altijd bezigen geest te verwerken. Wanneer Malloy Revis zeven jaar geleden gekend had, overwoog hij, dan werd daardoor de waarschijnlijkheid grooter, dat ditzelfde ook voor Mary Haskell gold,'zooals hij van den aanvang af had vermoed. Maar wanneer dit inderdaad zoo was, zou Malloy dit natuurlijk thans stijf en 'strak ontkennen. En ook miss Haskell zou volharden in haar ontkenning. Op welke manier kon hij 'n beetje schot
T HEÏ
LUXOR PALAST PAUL HORßlQER 0O3SI IK „EIM ELOMDEB TCAUM" VEEL SIir.r.F.S
(POTO UFA)
@@E1B)IE VI^DEINlOE'SsiD. Heinz Rühmann en Lien Deyers in de Ufa-toonfilm „Champagnerkrieg' - 29 -
r-
in de zaak brengen, die nu min of meer op het doode punt was, peinsde de detective. Buckner? Neenl Mary Haskell zou Buckner zeker niets vertellen — al hing haar leven er van af. Wacht — hij was er — Buckners moeder, diè was de g-eknipte persoon om uit het meisje, met wie haar zoon wilde trouwen, een geheim los te wringen; de geknipte persoonl Er was eenvoudig geen betere denkbaar! Mevrouw Buckner zou een bezoek krijgen van - Mr. George Darden van de Centrale Recherche.
„Alles-wit je me Vertellen kunt! Ik wil je wel eerlijk bekennen, Fleming, dat ik m den aanvang een fout heb gemaakt. Ik ging van de veronderstelling uit, dat Buckner een man is, die niets met vrouwen uitstaande heeft." ■ „Een mooie jongen! Ik had verwacht, weest is/: ging Fleming door. „Ik geloof dat je een beter menschenkenner zou het — maar zeker weten doe ik het niet. zijn, maar enfin, jij kent onze politieke er is geen bewijs." grootheden niet zoo van haver tot gort „Wat "brengt je er toe het te gelooven?" als wij hier aan het departement. Er zijn „Dat zal ik je uitleggen. Na het gesprek meer van die beeren, waarover we je een met miss Conner heeft Revis niet meer aardig boekje kunnen opendoen!" XIX. DE DUISTERE GANGEN VAN EEN getelefoneerd. Lucy Patton blijft er bij dat „Ja, ja." Darden knikte peinzend. Toen SENATOR. ze geweigerd heeft te komen en uit het zei hij: „Ik heb de zaak niet van dien kant teit, dat hij na haar gesproken te hebben, bekeken, in de overtuiging, dat hij tot George Darden had een conferentie met miss Conner opgebeld heeft, leid ik af dat over zijn ooren op miss Haskell verliefd Mr. Fleming, een der kopstukken van den miss Patton de waarheid zegt. Als nu miss is. En ik kon me vooral met het oog daargeheimen dienst van het Ministerie van Conner eveneens geweigerd had, zou Revis op niet voorstellen, dat hij iets te maken Buitenlandsche Zaken en zeker niet de k!uVOiPnde 0p Ziin yfctf« hebben opgezou hebben met een vrouw uit de omminst intelligente onder zijn collega's. beld. Kr zijn nog minstens twee vrouwen geving van Revis. Maar alle getheoretiseer Inderdaad, de zaak Revis was eenigszins die zoowel Revis als Buckner hebben B«re-' daargelaten, ik wilde wel graag een paar kend. op het doode punt geraakt en Darden had bijzonderheden van je hooren over die ingezien, dat hij geen hulp, die hij bij mor „Die redeneering sluit als een bus," ermiss Conner, Martha Conner." gelijkheid kon krijgen, ongebruikt mocht kende Darden. „En," vroeg hij verder, „is „Dus je hebt van haar gehoord?" • laten. Van alle kanten werd steeds luider het juist, dat zij, zooals ik gehoord heb, „Ja. Ik ben ten slotte tot dezelfde overop een arrestatie aangedrongen; Nash en vertelde, dat Buckner een dag of tien voor tuiging als jullie gekomen, dat het verde hoofdcommissaris hielden den detective den moord hij haar is geweest? En dat dit standig was aandacht te wijden aan alle telkens voor, dat hij het beloofde, beslisalleen maar een beleefdheidsbezoek was dames, die zich in de vriendschap van Resende bewijs blijkbaar niet leveren kon en waarbij de naam Revis niet is genoemd?" vis of Buckner kunnen hebben verheugd. kondigden hun voornemen aan om Malloy „Uat heeft ze inderdaad verteld Ze beEn .ik heb mij ook, evenals de geheime als verdacht van moord in verzekerde beweerde nooit een liefdesverhouding met dienst, laten inlichten over de telefoonwaring te stellen. Buckner te hebben gehad. Ze kende hem gesprekken, die dien Zondagavond van den „Wacht u nu nog tot morgenmiddag," overigens goed, zei ze; ongeveer een jaar moord uit het huis van Revis gevoerd zijn. had hij gepleit en met tegenzin was hem geleden was hij begonnen nog al notitie Miss Martha Conner en miss Lucy Patton dit uitstel nog toegestaan. van haar te nemen en sedert dien had hij zijn uit zijn huis opgebeld." Dat was Zaterdag geweest. Twee uur haar.met lange tusschenpoozen opgezocht „En," voegde Fleming er bij, „senator later zat hij in Flemings kamer en ging maar altijd in eer en deugd!" Buckner." met dezen schranderen en duchtig ge„Het is natuurlijk evenmin met zeker„Ja, hij ook. oriënteerden speurder systematisch de feiheid te zeggen, of Buckper den avond van „Wat we over miss Connter weten," herten na, die hun beiden bekend waren. den moord bij Revis in huis is geweest," nam Fleming, „komt hierop neer, dat ze „Het is een gecompliceerde geschiedeopperde Darden. een mooie, kleine brunette van een jaar nis," besloot Darden. „Natuurlijk niet. Als we dat konden, of dertig is, die op het Ministerie van „Een buitengewoon gecompliceerde geOeorge, zouden we hem direct onder verBuitenlandsche Zaken werkt. Meestal heeft schiedenis," stemde Fleming toe. denking van moord in voorloopige hechteze een of anderen aanbidder, maar ze leeft „Hier aan het departement hebben jullie nis laten nemen. Dat zou niet meer dan heel kalm." den heelen tijd aan de mogelijkheid vastzijn verdiende loon zijn, omdat hij het „En Zondagavond is ze bij Revis gegehouden, dat. Buckner zelf het document document in handen heeft gegeven voor " weest, nietwaar?" uit. handen gegeven heeft, nietwaar?" merkHij zweeg even en Darden vulde aan: te de detective op. „Dat is een hoogst belangrijk punt, „Voor geld of om een schandaal te verwaaromtrent de autoriteiten in het duister „We hebben ten minste de mogelijkheid mijden, dat Revis zou hebben ontketend tasten. De dame in kwestie hield hardniet buiten beschouwing gelaten." door zijn heimelijke liefdeshistories aan de nekkig vol, dien avond niet te zijn uitge„Waarom?" ' groote klok te hangen. Dat bedoelde je gaan. Ze gaf toe het telefoongesprek geFleming lachte veelbeteekenend. „Kom toch, metwaar?" ' voerd te hebben, en maakte zelfs geen beje nu ook tot dit inzicht?" Fleming staarde een oogenblik nadenzwaar tegenover de politie den inhoud „Buitengesloten is het niet," stemde Darkend voor zich uit, daarvan te herhalen. Revis had haar eerst den aarzelend toe. „Dat wil zeggen, hij is „J ja," gaf hij daarop ietwat aarzeuitgenoodigd, toen dringend verzocht in ieder geval zoodanig in de zaak verlend toe. s avonds om tien uur bij hem te komen.' wikkeld, dat het absoluut noodzakelijk is „Wat denk je eigenlijk van Buckner?" Maar ze ontkende beslist gegaan te zijn te weten, waarin zijn aandeel bestaat, voorvroeg Darden na een lange pauze en evenmin had ze Zondagavond bezoek d/.t kan worden vastgesteld wat anderen gehad — neen, ze had geen sterveling jrelieden of niet deden." in wl1- * daarnet al zei' er ,00Pen hier m Washington meer van dat soort beeren sproken. Miss Conners verklaring was een „Er, je wilde van mij "weten — wèt rond. getrouwe copie van die van Lucy Patton. /•iiTt ulijk?" Ik voor mij geloof, dat ze er wel ge(Wordt vervolgd).
AAN ALLE NEDERLANDSCHE VROUWEN Juist in deze tijden, waarin van iedere vrouw gevraagd wqrdt om er voor te zorgen, dat zij meewerkt aan verstandige bezuiniging, is het van het grootste belang, dat u kennis maakt met het aanbod, dat u hierbij wordt gedaan. Wij vestigen uw aandacht op een weekblad, samengesteld en uitgegeven voor de Nederlandsche vrouwen, jong en oud. voor de moeders van gezinnen zoowel als voor de vrouw, die alleen voor zichzelve heeft te zorgen. HET RIJK DER VROUW biedt aan haar lezeressen groote voor■ deelen. Het is niet een MODEBLAD alleen, het is een ECHT VROUWENBLAD. De redactie stelt zich als taak niet alleen de voorlichtster, maar ook de raadgeefster van haar lezeressen te zijn.
HEERENTRUIEN OM VOOR DEN WINTER TE BREIEN
24-7. 24-8. 24—7. Lief kindermanteltje van laken, waarvan de ingezette zijpandjes van onderen zakjes vormen, die evenals het omgeslagen kraagje en de manchetjes met een smal randje bont worden afgezet. Ceintuur van lakleder. Benoodigd: (leeftijd 6 j.) 1.90 M. laken van 1 M. breedte. 24—8. Kindermanteltje van grof geribde wollen stof met raglan-mouwtjes en opstaand kraagje. Langs manchetjes en boordje een randje licht bont. Benoodigd: (leeftijd 4j.) 0.80M. stof van 1.40 M. breedte. 24—6. Gekleede donker fluweelen meisjesmantel met garneering, bestaande uitopgestikte smalle banden van licht en donker satijn. Los belegje met tweeknoopen opgeknoopt in plaats van ceintuur. Benoodigd: (leeftijd 10j) 2.50 M. fluweel van 1 M. breedte.
WAT
HET RIJK DER VROUW BIEDT: Een schat van practische en in alle opzichten bruikbare modeteekeningen, voor dames van eiken leeftijd en ook voor kinderen. — Modellen voor handwerken. — Aanwijzingen om allerlei nuttige en aangename zaken zelf te maken. —
Van alle modefiguren, die in HET RIJK OER VROUW voorkomen, zijn GEKNIPTE PATRONEN tegen slechts
1772 Cent per patroon te verkrijgen.
Boeiende novellen. — Interessante romans, die als boeken kunnen worden bewaard. — Een vragenbus. — Wenken voor de huishouding en de keuken. — Artikelen over en voor kinderen.— Premies en prijsvragen. — Gratis advertenties.
Geen voordeeliger uitgave ELK No.
24
Per PAG.
Halfjaar
10 cents per week
f2.60
dan deze uitgave
Een blad, dat voor elke vrouw in eik nummer meer waarde brengt, dan een heele jaargang kost. De ondergeteekende
De prijs van HET RIJK DER VROUW WWW—
i ii —■—■■■n^i
mfmÊmmmmmÊmmm^mJmi^
is slechts f 2.60 per halfjaar, 10 CENTS PER WEEK
verlangt tot wederopzeggens toe een abonnement op het weekblad HET RIJK DER VROUW (f 2.60 per halfjaar, 10 cent per week^ Handieekening
.
Af (• geven aan onzen agent of te zenden aan de Administratief van HET RIJK DER VROUW, Galgew.ter 22, Leiden.
Woorden van Annie dr Hoog-Nooy
ET LEVENSLIE
S tachtig
Muziek van Henri C. van Praag
wm ^-«^^M« i iHH5LS5J? ^S ^
Wij ^
:£
luist'-ren naar het
^^
^^^ 3E
^^^
?£
^£
XE
?
iti SMgjMM^ - femis^ SäS
^^^^
^^
rs ii
1
iff- -
"3 f i i^^^-^^i
t*
4^ É
s
3a:
^
TB? ' #. rnf
fc
it J I J J p J I é~J-t I^ÊÊ ^gggggjj pWäigg^gi^l^ i-./-V,f
^^mmm Pü m
\X7.-J
1...•-»'
i
.
'.
.
-9T
vra - gen met, Waar - om het weent en lacht ster - ven niet. Voor - dat de klank ver - stomt
Tusschen- en naspel
i
4
f
5^
J J^
£
-&T
^ ^ ' SO N
O D | OT 7 PLACE DE LA MADELEINE. PARIJS
Fabriek van Artistiek / Zilverwerk Gevestigd
m 7690
Specialiteit
voor geschenken in zilvet en verzilverd
metaal
{. GROOTE KEUZE IN KUNSTVOORWERPEN UITGEVOBRD NAAR ONTWERPEN UIT ELKE STIJLPERIODE Verschont wekelüks — Prg» per kwartaa' f. I.©5.
Red. en Adm. Galgewater 22, Leiden. Tel. 780. Postrekening 41880
