[
.
HET VROOUJKB MOJ^KKANTJE WOORDEN EN MUZIEK VAN MELCHERT SCHUURMAN Jr.
JJ-JJsJir J iJfJJ r m
&^
'tVrc»1ij.kemM«j.i..l<<)uit.je>
Trekt doorstsJen ]xncl,
I ^^ Iui.tigkliHktzMlieol,
Ktérven.
| F ^PT IJ-^Mj:
JJJ'[J^
^roefheidwflhjJMie^'tR^tnietMX^MalvMLza klaut,VAMÄ^tMoar \*fet,-
fi'pp
z:
Ö
VäMluXdnxex }ioord,—CST*^!. ^ %dt
Si
I ■■■■..
m
't Vroolijke muzikantje. Trekt door stad en land. Lustier klinkt zijn lied. Droefheid wil hij niet. Past niet voor 'n dwazen klant. Van Oost naar West, Van Zuid naar Noord, Wordt zoo vaak Zijn lied gehoord.
MAISON ODIOT ^ Fabriek van Artistiek Zilverwerk Gevestigd m
1690
't Vroolijke muzikantje Is een looze guit, Wen hij ondeugd doet. Klinkt zijn wijsje zoet: Blaast hij minneliedjes uit! Van Oost naar West, Van Zuid naar Noord, Wordt zoo vaak, Zijn lied gehoord....
I
L-ACE DE LA MADELEINE. PARIJS Specialiteit voor geschenken in zilver en verzilverd metaal
c i n e m o e
GROOTE KEUZE IN KUNSTVOORWERPEN UITGEVOERD NAAR ONTWERPEN UIT ELKE STIJLPERIODE Red. en Adm.: Oafgewnter 22, Lelden. Tel. 700 Postrekening «880
Verschünt wekelUks - Pr«« per kwartaal f 1.05
HVM?
:
-
■
•:'
>■ ■>.
(^■^^pfPPOTwpapipipBip
mm
m door de „mechanische masseuse". Het voordeeligste massage-apparaat. Prijs /"100.— Verkrijgrbaar ook in huurkoop. Proef behandeling en brochure gratis bij den Pharm. en Chem. Groothandel A. J. AMEYE, Prinsengracht 1111, bij de Utrechtschestraat. Telefoon 33081.
Het Meine mannetle achter hel loket het zjjn 3tem Brod. ^1 hu. U heeft toch de laatste repetitie iezien vóór een bloedlä drama" " « nwdin/we- ■■^i3sch'e"/ äa/hu toe. ..Ih Select echter niet. dat de acteurs voldoende vitaliteit hebben om lot de werheluke opvoering over te gaan." Percy Brocken keek hem .eenläazlns teleurgesteld aan. Toen Brod dZn^fr" .^J ^ hU 2;cft een"2e oogenbllkken b elten zonder >et3 e d en stuf äe ft ° ' ° - Wn ooêen
DOOR D'ALVAREZ ONS EERSTE COMPLETE VERHAAL ■y
^
HOE AANLOKKELIJK zien deze kisfjet Kare/ / sigaren er uit! Haal deze collectie in Uw huis. Hef beieekenf even zoovele genotvolle uren als deze 4 kistjes sigaren bevatten, niet minder dan 200 stuks voor fl. 22.50 of slechts 7? '/< cent per uur. Wie verschaft den rookers zoon groef genot voor zoon geringe geldelijke opoffering? Niemand anders dan
i HIER HEEFT U EEN AFBEELDING VAN DE BEROEMDE
„INN01A"-ARiriKE
= '*,!
Dr. H. Natining's Kinadruppels het aangewezen middel bU: BLOEDARMOEDE, BLEEKZUCHT, MA. LARIA, GEBREK AAN EETLUST, ENZ Men lette op den naam „Dr. H. Nanning" buiten op de roode doos en op den flacon.
HET MELKDIÊET VOOR DE HUID
's Morgens en 's avonds ge bruikt voor het wasschen van het gezicht, zult U spoedig bemerken.
dat Uw teint gezond. Uwe huid zacht, gaaf en stevig wordt en kleine huidaandoeningen verdwijnen.
PRIJS f 1.30 Verkrijgbaar bij alle Apothekers en Drogisten.
ADVERTEERT IN DIT BLAD
In alle af deelingen van het bekende detective-bureau Brod & Zoon was mèn nog druk aan het werk. Schrijfmachihfes ratelden en vlugge voeten sneldeh over de gangen. Alleen in het privé-kantoor was het rustig. Er was de laatste dagen in de misdadigerswereld niets gebeurd, dat belangrijk genoeg was om de persoonlijke aandacht van déil leider van het bureau te rechtvaardigen. „Kotn, John, we moesten maar gaan eten," ^ei Brod senior tegen zijn zoon, die voof het raam naar buiten stond te kijken, terwijl hijzelf bezig was geweest eemge papieren door te zien, die even goed tot den volgenden dag hadden kunnen blijven liggen. „Ze hebben ons hier toch niet meer noodig." John keerde zich goedkeurend knikkend orh. „Ze kunnen ons voor vandaag best missen, vader," zei hij opgeraimd lachend, „Zal ik een taxi laten komen? Het is guur en er valt natte sneeuw..." „Ja, dat is goed. — Wat ik zeggen wil, de stukken voor het proces van..." Brod senior zweeg abrupt. Iemand had aai} de deur getikt en op zijn „binnen" kwam er een bediende het vertrek in, die hem een kaartje overhandigde. „Wenscht u persoonlijk te spreken, mijnheer," voegde het jongmensch er verklarend aan toe. „Mijnheer Dash is reeds bij hem geweest, maar hij wil beslist, dat u hem zelf te woord staat." Brod knikte, terwijl zijn zoon een meuwsgierigen blik op het kaartje wierp. „Laat mijnheer Percy Broeken binnen komen," zei Brod en even later zat de bezoeker tegenover de beide detectives. Het was een kort mannetje, keurig gekleed, maar met een volkamen uitdrukkingloos, glad geschoren gezicht. Toen hij zijn hoed had afgezet, was er een kale plek midden op zijn hoofd zichtbaar geworden, hetgeen het eenige opvallende aan hem was. Alleen zijn stem was niet gewoon; voor zijn tengeren lichaamsbouw klonk die namelijk ongewoon zwa^r en diep. „Wat kjmnen wij voor u doen, mijnheer?" vroeg Brod, toen Percy Broeken had plaatsgenomen. „Als ik dät wist, mijnheer, zou ik misschien niet bij j gekomen zijn, maar het zélf Rebben gedaan," begon de bezoeker glimlachend. „De kwestie is echter, dat ik het niét weet en het daarom van u wil weten. Mag ik u de reden van mijn komst vertellen?" „Gaat uw gang," antwoordde Brod,
RE
^ ÏË^L™5"-
VRAAGT OFFERTES
' C 'SAS-- by ^validiteit *
2 -
voetlicht werd gebracht, wederom een markante creatie gaf l
erg
*l ^ sP^aam met zijn woorden was „Welnu dan, mijnheer," vervolgde Percy Broeken, „om te beginnen dien ik udan te zeggen, dat ik werkzaam ben in de afdeeling heercn-modeartikelen van den Bazar Francais. Ik ben er al verscheidene jaren, en ik heb in dien tijd gelegenheid gehad, heel wat menschen, waaronder er waren van zeer uiteenloopenden aanleg, van dichtbij te bestudeeren." Brod en zijn zoon verloren hun be-
TRAM
-
AVr0BVS
-
i Jaarpremie slechts r2.SO
, f 3000.- bO fed. invaliditeit ) RISICO GAAT DIRECT IN
Zegelkosten fO.SO DOE HET NUf - 3 -
^t.
langstelling. Ze hielden geen van beiden van leeken-uitstapjes op hef gebied der psychologie. Het was echter de gewoonte van den jongen detective om, wanneer zijn vader aanwezig was, onder alle omstandigheden het stilzwijgen te bewaren, terwijl Brod senior met opzet thans geen woord zei, in de hoop daardoor zooveel te spoediger het eind van de geschiedenis te zullen vernemen. „In mijn afdeeling," vervolgde Broeken, „is een jonge dame met een buitengewoon knap uiterlijk. Ze heet
E
«. x..d.r .OI. popuUh-e A.O..POLIS
NIEUWE HAVBANK Postgiro No. 19154
SCHIEDAM
,-~.,^v,
,
...,■,-
5
juffrouw Eva Tonner en helpt aan de dassen-toonbank. Er zijn ook twee jongemannen; de een heet Edward Cassan en is rayon-chef, terwijl de ander Dick Ferguson heet en oudste bediende is. Deze twee jongemannen waren tot voor een maand of zes de beste vrienden. Ik geloof zelfs, dat ze nu nog samen wonen. Ze kunnen elkaar thans evenwel niet meer uitstaan en de oorzaak hiervan is juffrouw Tonner." Brod senior zuchtte. Omdat hij toch niets om handen had — en zijn zoon duidelijk belangstelling was gaan toonen — besloot hij echter geduldig af te wachten. „De climax in deze geschiedenis, die u misschien thans nog wat onbeteekenend voorkomt," vervolgde de bezoeker, „zal zeer waarschijnlijk binnen de eerstvolgende vier en twintig uur komen. U moet namelijk weten, dat de betrekking 'van chef over de heele af deeling vacant is gekomen en dat Edward Cassan en Dick Ferguson als de eenige candidaten worden genoemd. En nu is iedereen van het personeel overtuigd, dat juffrouw. Eva Tonner zal trouwen met dengeen, die deze inderdaad heel mooie promotie zal maken. Ik ben daar zelf ook van overtuigd, maar bovendien ben ik er nog van overtuigd — en ik heb de karakters van de beide jongelui de laatste jaren grondig bestudeerd — dat wanneer Dick Ferguson de gelukkige is, Edward Cassan hem vast en zeker zal vermoorden!" „Over het algemeen zijn winkelbedienden niet zoo bloeddorstig," merkte Brod senior op. „Winkelbedienden," antwoordde Percy Broeken, „worden door precies dezelfde ambities en hartstochten gedreven als alle andere menschen. De sleur van hun dagelijksch leven geeft hun alleen minder gelegenheid om ze tot uiting te brengen. Ik heb Edward Cassan echter jarenlang bestudeerd. En
ik kan u zeggen, dat hij ongetwijfeld tot een moord in staat is. Ik weet, waartoe hij in een oogenblik van drift kan komen." „En wat denkt u nu, dat onze rol in deze aangelegenheid kan zijn ?" vroeg Brod. #„Wij zijn beroepsdetectives. Wij zijn geen zedenmeesters. Het komt me voor, dat het eerder op uw weg ligt, daar u den jongeman kent, om hem het dwaze en gevaarlijke van een dergelijke daad onder het oog te brengen." „Ik heb al gedaan wat ik kon," verklaarde Percy Broeken. „Ik heb al heel wat uurtjes opgeofferd, om hem tot reden te brengen. Maar ik mag me niet vleien veel te hebben bereikt." „U wilt waarschijnlijk," merkte Brod op, „dat wij iets zullen doen? Maar wät kunnen wij doen ?" „Dat weet ik ook niet. Ik dacht echter, dat u in dit geval wel beter raad zoudt weten dan ik. U kunt doen, wat u het beste lijkt. Het wil mij bovendien voorkomen, dat deze zaak u moet interesseeren, omdat ze u gelegenheid geeft de gemoedsgesteldheid van een misdadiger te bestudeeren onmiddellijk voordat hij zijn daad bedrijft. Ik heb voor geen van de beide jongemannen eenige voorkeur, maar ik ben overtuigd, dat er binnen een paar dagen een moord zal zijn gepleegd, indien er niemand tusschenbeide komt. Indien u hen bewaakt en laat merken dat u hen bewaakt, dan zal er, naar mijn heilige overtuiging, niets gebeuren. Indien u zich echter met deze zaak niet kam inlaten omdat ze eigenlijk in een te vroeg stadium onder uw aandacht wordt gebracht, dan zult u vandaag of morgen uw courant openslaan, lezen dat er een moord is gebeurd en tegen u zelf zeggen: „Dat had ik kunnen voorkomen!" "Brod senior had er genoeg van. Hij kon "het niet hebben, dat lieden, die zijn hulp inriepen, zich tegelijkertijd aanmatigden hem op zijn plicht te wijzen.
«HOEKTE. VIERKANT-PRIJSVRAAQ.
De oplossing van 't land-probleem is zooals op onderstaande teekening aangeven: 25AR6 . VOO« OBN 3UOJTEN »OOM
Hierboven beelden wij een vierkant af, dat verdeeld Is in 64 precies even groote vakjes. Wie onzer lezeressen en lezers kan dit vierkant verdeelen in vier, twee aan twee even groote en gelijkvormige stukken, die zoodanig kunnen worden neergelegd, dat ze tezamen 65 even groote vierkantjes vormen ? Onder hen, die ons een goede oplossing zenden, verloten wij een prijs van f 2.50 en drie aardige troostprijzen. Antwoorden gelieve men vóór 26 Mei te zenden aan ons adres: Redactie „Het Weekblad", 22 Galgewater, Lelden. Op envelop of briefkaart vermelde men duidelijk: Puzzle-hoekjo. (Het levert geen bezwaar op, wanneer men de oplossingen van ons Puzzle-hoekje en die van onze Wekelijksche Prijsvraag in één envelop inzendt, mits men beide oplossingen op een afzonderlijke briefkaart of velletje papier schrijft en BEIDE toekent met volledigen naam en adres!)
De oplossing van de raampuzzle. Een prijs van f. 2.50 verwierven na loting: de heer P. de Rijk te Rotterdam en de heer J. Jonkman te Maastricht. De troostprijzen vielen ten deel aan: mevr. E. Medit-Holma te Amsterdam; den heer M. Heus te Den Haag; den heer L. Verwer te Den Haag; den heer R. de Vries te Groningen; den heer G. Th. Tukker te Gouda en mej. R. Goudeket te A'dam.
-5 _-^^_^^_^^^^^^^^_^^^^_ia-^^_
———
NpflfpllC en overspannen, onrustig 'iCI VClld en slapetoos. Men gebruike hiertegen de zenuwstillemie en zenuwsterkende
Mijnhandt's Zenuwtabletten Ola/en Rukje 75 et. Bij Apoth. en Drogisten
Bovendien had hij honger gekregen. „Het spijt me, mijnheer Percy Broeken," zei hij daarom, „maar deze zaak kan mij niet interessecren. Wij houden ons speciaal bezig met het onderzoeken van reeds gepleegde misdrijven. Aan hypothetische misdaden, die al of niet kunnen gebeuren, kan ik onmogelijk mijn tijd spendeeren." Mijnheer Percy Broeken drukte zijn leedwezen uit en vertrok. Even later verlieten ook Brod en zijn zoon hun kantoor om te gaan eten. Het zou moeilijk zijn, een saaier en vreugdeloozer omgeving te vinden dan de afdeeling heeren-mode-artikelcn van den Bazar Frangais. Er waren dien middag slechts weinig klanten en die er waren, brachten een sfeer van doorweekte regenjassen en andere kleedingstukken mee. John Brod bleef opzettelijk bij den ingang even staan om zijn blikken door de afdeeling te laten dwalen. Een jongeman met een blond snorretje, naar de laatste mode gekleed en met het uitgesproken air van een rayon-chef, haastte zich naar hem toe. „Op welke afdeeling wilt u zijn, mijnheer?" vroeg hij den jongen detective. Deze keek den ander eenige oogenblikken aan alvorens te antwoorden. De rayon-chef had een gezicht, waarvan niets bijzonders valt te zeggen; alleen verraadde een zenuwachtig trekken bij de mondhoeken dat hij min of meer een gevoelsmensch was. Juist toen Brod wilde antwoorden, kwam mijnheer Percy Broeken uit een glazen hokje, waar hij klaarblijkelijk bezig was geweest met het narekenen van eenige facturen. Hij liep hen voorbij zonder eenigen blijk van herkenning te geven, en zei vluchtig tegen den rayon-chef: „Ik zou graag die facturen zoo spoedig mogelijk van je terug willen hebben, Cassan." „Ik zal ze direct brengen," beloofde de jongeman. En zich toen weer tot Brod wendend, vroeg hij: „Op welke afdeeling wenscht u te zijn, mijnheer?" „Ik wilde een paar dassen koopen," zei Brod. De rayon-chef ging Brod voor naar een toonbank, waar een buitengewoon knap meisje stond. Edward Cassan zette een stoel voor hem neer en terwijl hij dit deed, bestudeerde Brod zijn gezicht. Het viel hem moeilijker dan ooit de voorspelling van Percy Broeken ernstig op te nemen. Edward Cassan scheen eerder een jongmensch, dat zelfs aarzelen zou alvorens hij een vlieg doodde! De heele omgeving leek bovendien weinig geschikt om moordenaars te kweeken. „Wat voor soort dassen zoekt u, mijnheer?" vroeg het meisje. „O, dat weet ik eigenlijk niet. Laat u maar eens wat zien. Als ze maar donker zijn." Wat juffrouw. Eva Tonner betreft, dacht Brod, terwijl deze jongedame op haar teenen stond om eenige doozen uit een vak te krijgen, had Percy
^^•^^^«i^^^JS^^^r^^: y-.:..
.- :-^—-^i-^-av--.-.-^--!, ,.
————-
■.■■ -,.
TZaamm
1
"——^
TEMPO-TEMPO/
zijn nota in ontvangst nam en zorgvuldig bekeek. Toen begon hij langzaam geld terug te geven en zei onderwijl: „Als u nog een oogenblikje den tijd hebt, zou ik u aanraden even te wachten. Ik zal wel wat treuzelen met het wisselen en dan zult u wel wat zien, denk ik." Hoewel Brod niet bijster nieuwsgierig was, accepteerde hij toch het aanbod. Hij kreeg echter niet veel te zien. Na eenige oogenblikken keerde Dick Ferguson terug als de personificatie van een ietwat arroganten en ijdelen jongeman, verheugd over wat hij dacht een welverdiend succes te zijn. Hij kreeg een hand van juffrouw Eva Tonner en een paar van de andere bedienden haastten zich naar hem toe. Edward Cassan, die het kleine groepje van èen afstand zag, bleef met een ruk staan op zijn rondwandeling, en hep er toen met een zenuwachtig vertrokken gezicht heen. (Vervolg op pagina S)
JEOQO Brocken de waarheid verteld. Ze was niet alleen knap, maar ze was opvallend knap. Ze had een weelde van blond, krullend haar en diep-blauwe oogen. Haar stem was niet buitengewoon melodieus, maar toch in ieder geval bekoorlijk. Brod koos een paar dassen uit en maakte onderwijl een praatje met haar. Ze was absoluut niet stug of ongenaakbaar. Haar manier van doen veranderde echter opvallend, zoodra Edward Cassan op zijn rondwandelingen in de buurt verscheen. „Verkoopt u hier nog iets anders dan dassen?" wilde Brod weten. „Jawel, mijnheer. Zijden zakdoeken, We hebben juist heel moderne dessins aangekregen." John Brod huiverde bij de gedachte aau zijden zakdoeken in moderne dessins, maar hij was belang gaan stellen in de zijdehngsche, steelsche blikken, die Edward Cassan telkens op hem wierp en hij vroeg zich af, of Dick Ferguson niet ten tooneele zou verschijnen. Hij bekeek juist een aantal zijden zakdoeken die het meisje hem toonde, toen er een lange, flink gebouwde jongeman met donker, keurig in het midden gescheiden haar, haastig kwam aanloopen. Hij had eenige facturen in zijn hand en terwijl hij over de toonbank leunde, fluisterde hij eenige voor Brod onverstaanbare woorden tegen het jonge meisje. „Het is goed, dank u wel, mijnheer Ferguson," zei ze. „Ik heb echter nog voldoenden voorraad van deze nummers." Dick Ferguson verdween, na een snellen blik op den jongen detective te hebben geworpen. Deze voelde dat hij nu genoeg gezien had en vroeg hoeveel hij betalen moest. „Moet u vanavond ver loopen in dit hondenweer?" vroeg hij terwijl aan het meisje. „Wel een half uur eer ik thuis ben," bekende zij. ' „Is het niet verschrikkelijk ?" „Voelt u er niets voor eerst ergens in de buurt te gaan dineeren ?" opperde Brod stoutmoedig. . „Dat doe ik zeker," mompelde ze. „Maar ik kan niet. Die jongelui hier
^—^-1
f^crfo God/r. de GroofJ
gunnen me geen halve minuut voor mezelf." „Bewonderaars ?" Ze knikte lachend. „Ik denk het. Twee zijn er al heel dwaas en veeleischend. Een van hen wil me altijd naar huis brengen en als ik toestem, heb ik moeilijkheden met den ander. En als ik alleen weg wilde gaan, zou ik nog meer moeilijkheden krijgen." „Een anderen keer dan misschien ?" Ze keek hem glimlachend-aarzelend aan. „Ik zou wel graag willen," bekende ze, „maar u weet niet, hoeveel last we krijgen als we met iemand uitgaan, die hier niet in betrekking is. — Wilt u aan kassa negen betalen ? O, nee maar..." Een oogenblik was zij den jongeman voor de toonbank heelemaal vergeten. Met zijn pakje nog in haar hand bleef ze bewegingloos staan. Een nog betrekkelijk jonge man, met een ernstig gezicht en een zakelijk uiterlijk, was naar Dick Ferguson toegekomen en had hem op den schouder getikt. Brod keek weer naar het meisje achter de toonbank. Ze had een kleur gekregen. „Nee maar," zei ze opnieuw. En toen: „Düs wordt Dick Ferguson het tóch! — O, neemt u me niet kwaJijk, mijnheer," vervolgde ze, zich tot den detective wendend. „Hier is uw pakje. — Wilt u zoo vriendelijk zijn aan kassa nummer negen te betalen ?" „Wat is er met Dick Ferguson aan de hand?" vroeg Brod glimlachend. „O, het was dom van me," verontschuldigde het meisje zich. „De directeur heeft hem laten roepen, dat is alles. Er is een tamelijk belangrijke post in deze' afdeeling vacant gekomen en we hebben ons al dien tijd afgevraagd, wie de gelukkige zou zijn ..." „Vindt u het prettig dat hij het is ?" Ér kwam een uitdrukking van ontevredenheid op het gezicht van het meisje terwijl zij Brod aankeek. „Ik weet het niet," antwoordde ze. „Mijnheer Ferguson is meer heer, maar ik geloof dat mijnheer Cassan sportiever is. Hij voetbalt uitstekend en hij zou dit jaar een motorfiets koopen." Brod groette het meisje en begaf zich naar de kassa, waar Percy Broeken - 6 -
Ik heb nooit meer vetwormpjes. Zij heeft voorgoed een eind semaakt aan vetwormpjes en derg-elijke. ZU heeft met alleen ontdekt, hoe ze weg te krtygen, maar zij weet nu hoe ze weg te houden. Leest haar brief eens: ./ft wiJde U even laten weten, dat ik Radox uitstekend vind. Ik had erge Jast van vetwormpjes en uitgezette poriën en had al veel geklaagd en gehoopt, dat ik nog eens iets sou vinden, om miïn teint te verbeteren. Ik probeerde Radox in mffn waschwater en zag, dat het de eerste debeste keer alle vetwormpjes van mffn gezicht verwijderd had. Het is werkelijk wonderlijk, hoe frisch mijn teint geworden is. Ik heb nu nooit meer vetwormpjes, omdat ik telkens als ik mffn gelicht wasch, wat Radox in het water doe". V. P. Laat vetwormpjes niet langer Uw uiterlijk bederven. Zonder uitknijpen, zonder leelijke vlekken op de huid achter te laten, kunt U deze hinderlijke ontsieringen verwijderen. U doet slechts een vollen theelepel Radox in een glas goed warm water en behandelt de leelijke plekken hiermee gedurende enkele minuten. Droog dan af met een ruigen handdoek en de vetwormpjes worden eenvoudig weggeveegd. Gebruik hierna een goede cold cream. Ga dan door met steeds wat Radox bij Uw waschwater te voegen en U zult nooit meer last hebben van vetwormpjes. Radox bevat zuurstof, het beste antisepiische natuurmiddel en dit zuivert de poriën grondig en voorkomt, dat de vetwormpjes ooit terug komen. Radox is heerlijk geparfumeerd en verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten a f 1.25 per pak. Een pak is toereikend voor verscheidene weken. Importeur N.V. ROWNTREE HANDELS MU., Keizersgracht 124, Amsterdam (Cj. Voor Indië verkrijgbaar bij Pa. J. van Gorkom A Co., Djocja en hare filialen. Hullnndsche verpakkinawaarbprflt echtheta.
1 Magda Janssens en Cees Laseur in Tempo-Tempo 2 Dirk Verbeek in Bekenten!». 3 Cruys Voorbergh in Bekentenis. 4 Cees Laseur in TempoTempo. 5 Dirk Verbeek en Henri Eerens in Bekentenis. 6 Henri Eerens en Dirk Verbeek in Bekentenis. 7 Vera Bondam. 8 Marie Paassen in Bekentenis. 9 Een scène uit Bekentenis. - 7 -
■
■:
,•■
■f. ■
■
(Veruolg, van pagina 6j „Houd hem in de gaten," fluisterde Percy Broeken tegen Brod.. Deze keek geïnteresseerd toe. Ze waren slechts een paar meter verwijderd en hij zag duidelijk, dat Edward Cassans handen tot vuisten waren gebald. Zijn stem klonk ruw en onnatuurlijk en heel anders dan toen hij Brod had aangesproken. „Dus jij hebt het, Ferguson?" vroeg hij. „Ja, ik ben algemeen chef van de afdeelmg geworden," antwoordde Ferguson. „En ik heb een- prachtige verhooging gekregen. Morgen treed ik officieel in functie. — Wensch je me geen geluk?" „Hoepel op!" viel de ander uit, zich omdraaiend en de afdeeling verlatend. ,,Als 't u blieft mijnheer," zei Percy Broeken tegen Brod, terwijl hij hem het geld toeschoof, dat hij terug moest ontvangen. „Dank u wel, mijnheer." Brod borg het geld op. Het kleine mannetje achter het loket liet zijn stem dalen. „Hoe eenvoudig de decors ook waren mijnheer Brod," zei hij, „u heeft tóch de laatste repetitie gezien voor een bloedig drama." Brod knikte. „Misschien," gaf hij toe. „Ik geloof echter niet, dat de acteurs voldoende vitaliteit hebben om tot de werkelijke opvoering over te gaan. Percy Broeken keek hem eenigszins' teleurgesteld aan. „Dus u denkt dus niets te doen, mijnheer?" De jonge detective schudde het hoofd. „Ik zie niet in, dat onze tusschenkomst van eenig nut zou kunnen zijn," zei hij. Toen Brod vertrokken was, boog Percy Broeken zich cenige oogenblikken diep over zijn boeken zonder iets te doen. Zijn oogen waren stijf gesloten. „Ik houd het niet uit, zeg ik. Ik ga niet terug. Als ik hem zie, o Broeken, als ik hem zie met zijn glimlachend gezicht, dan word ik gek! Hij ligt nu natuurlijk al te snorken, de ellendeling! Hij weet niet wat het is, om wakker te liggen. Hij snorkt den halven nacht." Percy Broeken schonk uit een half geledigde flesch, welke op tafel stond, whisky in het glas van zijn bezoeker en vulde zijn eigen glas met sodawater. „Cassan," zei hij, „het is beroerd voor je en, geloof me, ik behoor tot degenen, die vast overtuigd zijn, dat je onrechtvaardig bent gepasseerd. Jij hadt algemeen chef moeten worden en als het. . ." „Ga niet verder," gromde de jongeman. „Dat is het juist, wat ik niet kan hebben! Eva! Ze had me beloofd
„Je weet wel, Cassan," zei hij, „dat ik in gewone omstandigheden iedere onmatigheid haat. Vanavond is het echter een bijzonder geval. Jij moet vergeten!" Cassan dronk zijn glas tot op den laatsten droppel leeg en stond toen plotseling op. Zonderling genoeg scheen het laatste glas hem uiterst kalm te hebben gemaakt. „Je bent een goeie kerel, Broeken," zei hij. „Wat er ook gebeurt, jij hebt je best gedaan. Goeden avond!" Hij verliet de kamer en strompelde de trap af. Percy Broeken luisterde tot hij de deur hoorde dichtslaan. Daarna ruimde hij alle sporen van de nachtelijke drinkpartij op en was eenigen tijd later in diepe rust verzonken.
CAMILLA HORN in „Angeklagte schwören Sie".
dat ik haar vanavond naar huis mocht brengen, maar ze waren al weg voordat ik klaar was. Natuurlijk zijn ze den heelen avond samen geweest, heeft ze hem "beloofd, met hem te zullen trouwen. . ." „Dät zal je onder het oog hebben te zien, jongeman," waarschuwde Percy Broeken hem. „Je zult er aan moeten wennen aan hen als man en vrouw te denken. En het zal heusch niet lang duren, of het is zoo ver!" „Houd er toch over op! Zwijg tochl" snikte de ander bijna. „Drink nog wat whisky," zei Percy Broeken, hem het glas aanreikend. „Je veet, dat ik altijd voor matigheid ben, Cassan, maar ik geloof, dät het vanavond beter voor je is als je flink wat drinkt. Als je naar huis gaat, kun je beter aangeschoten gaan, zoodat je direct inslaapt! Maar je kunt ook hier blijven als je wilt." Cassan keek de kale kamer van zijn gastheer rond en rilde. Het was geen kamer waar men onaangename gedachten licht zou vergeten. „Ik ga niet naar huis en ik blijf met hier ook," mompelde Cassan. „Ik ben bang!" „Waarvoor?" Er was een onheilspellend licht in de oogen van den jongeman. De wil tot het kwade sprak er uit, al ont-, waarde men ook geen spoor van moed. „Om Ferguson te zien," zei hij toen. „Onzin," beweerde de ander. „Drink nog wat." Cassan dronk. Toen viel zijn hoofd voorover op tafel, zijn kin op zijn armen. Een oogenblik later was hij in een diepen slaap verzonken. .. Toen hij weer wakker kwam, zat Percy Broeken tegenover hem in een makkelijken stoel en keek geduldig naar de klok. „Ik wil je niet de deur wijzen," zei hij aarzelend, „maar ik geloof toch, dat je nu beter naar huis kunt gaan. Ik zal nog één glaasje whisky met je drinken." De jongeman reikte zijn glas aan, en zijn gastheer vulde het tot aan den rand. - 8 —
Brod ,senior legde zijn courant neer, juist op hetzelfde oogenblik dat ook zijn zoon de zijne uit had gelezen. „Nou, dat klein£ mannetje wist tóch wel waar hij het over had," merkte de eerste op. „Hoewel ik niet zie, wat wij of een ander hadden kunnen doen om het te voorkomen." „Volgens het voorloopig politie-onderzoek schijnt mijnheer Percy Broeken alles te hebben gedaan wat in zijn vermogen was," antwoordde John Brod. „Hij heeft Cassan den heelen avond bij zich gehouden; heeft hem bij zich laten dineeren en getracht hem te kalmeeren. Tot heel vroeg in den ochtend is Cassan bij hem gebleven — Broeken heeft hem zelfs aangeboden te blijven overnachten — maar alles tevergeefs. De jongeman moet vastbesloten zijn geweest." „Mijn courant geeft geen bijster uitgebreid verslag," merkte Brod senior op. „Wat is er eigenlijk precies gebeurd ? Heeft de jongeman zichzelf aangegeven of heeft men het schot gehoord ?" „Hij rende de straat op, in de armen van een agent," vertelde John. „Hij nam den agent mee naar boven en daar lag Ferguson in zijn pyama op zijn bed, met een schot door zijn hart. Volgens den agent begon Cassan een onsamenhangend verhaal te doen, maar zweeg toen opeens." Brod senior stak een sigaar aan. „Iemand, die onder dergelijke omstandigheden een moord begaat," merkte hij op, „is óf krankzinnig óf buitengewoon moedig. Klaarblijkelijk is die Cassan' met geheimzinnig te werk gegaan. Hij heeft de revolver gekocht in den Bazar, waar hij in betrekking was. Gedurende de laatste weken heeft hij voortdurend rondgebazuind wat er zou gebeuren als Ferguson in zijn plaats het baantje kreeg en hem zijn meisje afhandig maakte! Hij heeft zich geen enkele kans füervolé op pagina 12}
BEZOEKT HEX
TOEMEea XE DEN HAAG
W'i-yJy ■ .->.
.
L/V.Ä
SIGAREN fdr 's Morgens,
Cipe
's Middags, ^ S Avonds.
VOOR
i
tmm^Jm ^^3 •.
HARTSTOCHTELIJKE
ROCKERS
&% 11 8£^
^O^
^flFW
4J4MI/AM
-WRIOLEy'f Een verstandige gewoonte, in 't belang van Uw ge« zondheid. Wrigley's Kauwgom bevordert de speek■elafschelding, zoodat de keel niet droog wordt.
„Wat is precies de oorzaak van regen?" vraagt een schrijver. — Ons besluit om de week-end buiten door te-brengen, veronderstellen wij.
Na een stukje Wrigley's smaakt de volgende sigaar des te beter. Wrigley's houdt de tanden schoon • zuivert de adem • Is goed voor maag on spijsvertering.
De statistiek heeft bewezen, dat er nog drie millioen menschen in slavernij leven. — Hierbij zijn niet inbegrepen het groote aantal getrouwde mannen in de buitenwijken der groote steden, die op hun vrijen Zaterdagmiddag het gras in hun tuin moeten knippen.
U zult verrukt zijn over do frissche, tot het laatst blijvende smaak. Qeen andere versnapering kost zoo weinig en doet zooveel nut. Twee soorten: P.K. mot zuivere pepermuntsmaak en Spearmint met een pittige smaak van versehe kruizemunt. Slechts 5 et. per pakje - tóch het allerfijnste wat bestaat.
WRIGLEY H1.-I3
Easy Cream vermUdt leder puniyk gevoel en Is dus ge» schikt voor een delicate huid en In 't b^zonder ook aan te bevelen voor dames met kort haar
,,Het nieuwe lid zegt. dat hij familie van u is en dat hij het kan bcwijzen." „Die man is gek !" „Nu ja, dat is niets anders dan een samenloop van omstandigheden."
FliM-ENTHOUSIASTEN
J. L. K. ie LOCHEM. Het adres van Ina von Eiben is Lichtenséeinstrasse, Weenen. Zij filmt op het oogenblik niet. F. I. te 's-GRAVENHAGE. Het adres van Willy Forst -is Sachsenplatz 8, Berlijn. TH. C. P. te SCHIEDAM. Lees ons antwoord in nummer 378. H. d. R. te EINDHOVEN. Indien U een foto van M. C. wilt hebben, schrijf ons dan. Willy Fritsch en Lilian Harvey hebben nooit op één adres gewoond. Lilian is springlevend en gezond. TH. v. d. B. te AMSTERDAM. In bedoelde film speelde Willy Fritsch niet mede. De hoofdrol speelde Igo Sytn. D. U. te ROTTERDAM. De Hoor U opgesomde bladen zijn zeer goed, maar ook zij maken helaas wel eens fouten. Indien U zich de moeite zoudt willen getroosten het aantal Europeesche en Araerikaansche films te vergelijken, zoudt U tot de conclusie komen, dat Uw laatste mededeeling foutief is. C. K. te AMSTERDAM. Dit was niet Lilians eigen wagen. We willen liever afwachten, tot de film gereed is, voordat wij een oordeel vellen. Dank voor Uw briefje.
ÜJM
Een bloemlezing van den geestigsten geïllustreerden humor uit de buitenlandsche tijdschriften.
Men bericht ons, dat er dezen zomer een patent-pakjesdrager op de markt gebracht zal worden. — Dit zal het oude model in staat stellen, af en toe een voetbalwedstrijd bij te wonen.
In potten van 1 K.O. è f3.— T. LEVISSON Zeepfabrltk 's-Gravenhas
ü
schoonheid voor Uw handen gevormde handen, witte nageltoppen, de nagels glanzend als juweelen ! Die schoonheid kunnen de Cutex Producten U geven. Cutex "Nagelwater tevens Nagelreiniger" houdt den nagelriem soepel, geeft den nagels een ovalen vorm en houdt de nageltoppen steeds onberispelijk wit. Cutex "Vloeibare Nagellak" geeft een blijvenden glans in iederen tint, dien U wenscht. Het behoeft bovendien slechts eens per week gebruikt te worden. FRAAI
10330 Telefoon 15918
Het variété van Rotterdam DAGELIJKS 215 830 's ZONDAGS 215 5 830 Ie voorst. 26 o. - 1. incl.Bel. 2e, 3e,, 50 o. - 1.50 „ „ Plaatsbespreking kosteloos.
«ASTVOORSTCLLINOCN
van het Derlljnsche Metropol-Theater
„Die Tugendprinzessin" Muziek van KURT ZO RUG
- 10
CUTEX
^V
De jongen (tot den heer, die een autoband mee naar huis neemt): „Hei, mijnheer, U hebt Uw auto laten vallen 1"
„Wilt U mij dit blikje spersieboonen geven?" (Lustige Blaetter)
(The Passing Show)
In een badplaatsje werd dezer dagen een twintigjarig meisje van- den verdrinkingsdood gered door een elfjarig jongetje. — Zij is echter niet ontmoedigd en zet haar pogingen voort met hoop op beter succes. Een dokter zegt, dat het soms zeer gevaarlijk kan zijn, wanneer men bij het wasschen zeep in de oogen krijgt. — Kleine jongens hopen hartgrondig, dat hun moeders deze waarschuwing ter harte zullen nemen. In Amerika verklaarde gedurende een rechtszitting een meisje, dat zij haar verloving had verbroken, omdat haar aanstaande haar een imitatie diamanten ring had gegeven. — Dit is dus een geval, waarin nabootsing niet wordt beschouwd als de hoogste vorm van vleierij. Een van de japonnen, een nieuwe sprekende naar men zegt, duizend kostl — De stof kostte per meterl
die een actrice in film draagt, heeft, pond sterling gedrie duizend pond
Vader (tot dochtertje): „Wat doe je daar, Willy? Je mag Opa niet storen als hij slaapt." WiUy: „Ik stoor hem niet. Pappa. Ik probeer alleen hem op een ander station af te stemmen, zoodat hij eens wat anders zal zingen!" (Het Weekblad)
„De meeste vrouwen hebben een natuurlijke neiging en voorliefde voor huishoudelijken arbeid," verklaart 'n schrijver. — De anderen worden blijkbaar dienstbode.
REMBRANDT THEATER AMSTERDAM BRENGT STEEDS DE BESTE PROGRAMMA'S
Vrouw (tot echtgenoot, die tuinier-tegen-wil-en dank is): „Johan, als je dit perkgeknipt hebt, moet je noodig eens je haar laten knippen!" (The Passing Show)
- 11 —
„Waar ben je geweest, lieve kind?" „Naar een trouwpartij, moeder." „Was het interessant?" „Nee, stom-vervelend!" „Wie trouwde er dan?" »Ik'" (London Opinion)
■.
waren den geheelen dag om me heen. Tenslotte besloot ik maar, dat ik zou trouwen met dengeen, die promotie maakte en een meisje voor me zou kunnen betalen — en dat heb ik ze gezegd. Dat is toch niet onbehoorlijk van me geweest, is het wel?" „Natuurlijk niet," verzekerde Brod haar, hoewel hij van een heel andere meening was. „Als u wat van den schok hersteld is, gaan we samen eens dineeren en naar den schouwburg ? Als u er tenminste zin in hebt." „Ik zou het heerlijk vinden," fluisterde ze, terwijl ze zenuwachtig om zich heen keek. „Maar niemand mag het hier weten. Ze kletsen hier toch al zoo na wat er is gebeurd." „Natuurlijk spreken we er niet over," zei Brod. „Wilt u nu misschien wat koopen ?" vroeg ze. „Mijnheer Howard, de nieuwe rayon-chef, wil niet dat we praten met iemand, die geen klant is en hij moet nu zoowat hier voorbijkomen." MI2ZI GREEN, Brod koos drie zwarte strikjes uit — het aanvallige sterretje, met haar speelmakker. het eenige artikel, dat hij hier zou kunnen koopen èn dragen. Terwijl zij ze (Vervolg van paéina 3] inpakte, kwam de nieuwe rayon-chef gegeven om ontdekking te voorkomen. den hoek om en liep voorbij. Het Hij gaat midden in den nacht razend meisje rilde. van den drank naar huis, schiet den „Ik ben soms bang hier," bekende ze. ander neer, zooals hij gedreigd had te „Ik kijk op en denk, dat ik hem — zullen doen en loopt dan in de armen Edward — zal zien aankomen, altijd van een agent. Iemand, die zoo dwaas naar mij kijkend om te zien of ik niet te is, is door geen mensch te helpen." veel met andere beeren praat. Het is ,,Hij beween zich niets te herinneren," soms verschrikkelijk geweest." zei John. „Waar is de heer, die den laatsten keer aan de kassa zat ?" vroeg Brod, Het was ongeveer een week later, toen het meisje hem zijn nota gaf. toen de jonge detective, andermaal een „Mijnheer Percy Broeken? O, die is bezoek bracht aan de afdeeling heerennu algemeen chef geworden." mode-artikelen van den Bazar Francais. „Hij is toch degeen, bij wien Edward De plaats van Percy Broeken was door Cassan den avond doorbracht voordat een ander ingenomen, maar juffrouw hij den moord pleegde, is het niet ?" Eva Tonner, die een stemmig zwart Ze knikte. „Mijnheer Broeken heeft costuumpje droeg, stond nog achter alles gedaan wat hij kon om het te dezelfde toonbank. Ze begroette den voorkomen," zei ze, „maar Edward toekomstigen kooper met een treurig wilde niet naar rede luisteren. Hij deed glimlachje. ,,U hebt al die dassen toch zeker niets dan drinken, tot hij niet meer wist nog niet versleten, mijnheer ?" vroeg ze. wat hij deed." „Ik z^l ze nóóit verslijten," bekende „Wat zou u er van denken, als wij Brod. „Ik wilde ü echter nog eens zien." de volgende week eens samen gingen dineeren?" vroeg Brod. Het meisje zuchtte. „Wat een tijd heb ik meegemaakt! U hebt er natuurlijk „Niet voordat de zaak is vóór gewel over gelezen in de couranten, niet ? weest, alsjeblieft! Dat zou ik niet durU was dien middag juist hier." ven. En bovendien — u gelooft niet „Dat was ik inderdaad," gaf Brod hoe moeilijk het is! Ik ben net een gevangene hier." toe. „Het spijt me heel erg voor u, juffrouw . . . juffrouw. . ." „Laat me niet te lang wachten," vroeg „Tonner," vulde het meisje aan. „Eva Brod. „Hoe denken ze hier over dien armen Cassan?" Tonner. En ik had heusch wel behoefte aan wat sympathie," vervolgde ze. „Hij „O, het doet hun allemaal erg veel heeft het wel altijd gezegd, die Edward leed natuurlijk," antwoordde ze, „ofCassan, maar ik had toch nooit durven schoon hij nu niet bepaald gezien was. denken, dat hij er toe in staat was." Ze hebben allemaal erg met hem te „Hij voelde zich zeker gepasseerd ?" doen, omdat hij twee teleurstellingen vroeg Brod. had op één dag. Hij maakte geen pro„Dat is het," gaf ze toe. „Tusschen motie en was mij ook kwijt." ons gezegd en gezwegen, geloof ik ook, Brod nam zijn hoed af en vertrok, dat hij de promotie had moeten maken. En het was het onrechtvaardige van het Percy Broeken maakte een buiging geval, dat hem zoo woedend heeft gevoor Brod senior en voor John en acmaakt. En dan was ik er natuurlijk ook cepteerde een gemakkelijken stoel. nog," ging ze verder. „Ik ben echter „Uw brief heeft mij nieuwsgierig geovertuigd, dat ik er niets aan kon doen. maakt, mijnheer Brod," zei hij, ,,en naDe een is nu dood en de ander is tuurlijk heb ik mij gehaast zoo gauw erger dan dood, zoodat ik niets wü mogelijk naar u toe te komen. Als ik zeggen wat onaangenaam kan klinken, iets kan doen voor dien armen Cassan, maar geen van beiden was eigenlijk mijn dan ben ik gaarne bereid." genre. Maar wat kon ik doen? Ze „Dat is heel vriendelijk van, u," ant- 12 -
NIEUWS UIT BE STUDIOS
ZoitierSprOeten verdwijnen in korten tijd geheel door Spi*Utola Bij alle Drogisten. Pot QO ct., Tube 50 ct. Zeep 60 ct.
B*
e opnamen van de Duitsch-sprekende Paramount-film ,,De Generaal" zijn gereed. De titelrol van deze film, die te Joinville vervaardigd werd, wordt door den bekenden karakterspeler Conrad Veidt vertolkt. De overige medespelenden zijn: Olga Tschechowa, Peter Vosz, Trude Hesterberg, Alphons Frijland, Hermann Boetcher en Hans Wentgren. Regisseur is Dimitri Buchowetzki, de geniale vervaardiger van vele Pola Negri-films. De Universal zal een Duitsche film vervaardigen, getiteld „Der Storch streikt". De hoofdrollen zullen Siegfried Arno en Ursula Grabley spelen, terwijl E. W. Emo regie zal voeren. De bekende Russische acteur en regisseur N. Malikoff is te Berlijn plotseling overleden. De klucht „Kyritz-Pyritz" zal onder regie van Carl Heinz Wolff verfilmd worden. Het draaiboek schrijft Franz Rauch. De bekende regisseur Eugen Thiele is thans door de Aafa geëngageerd en zal voor deze maatschappij binnenkort een blijspel vervaardigen. Mady Christians is naar Locarno vertrokken, waar de buiten-opnamen voor haar film „Die Frau, von der man spricht" gemaakt worden. Lil Dagover, die door de filmfirma Warner Bros voor Amerika geëngageerd is, zal te Hollywood in Engelsche sprekendefilms spelen. Het bekende gedicht „Erlkönig" is verfilmd. Otto Gebühr, de bekende vertolker van „Oude Frits"-rollen, speelt de titelrol. De operette-zanger Louis Kaliger is voor de Harry Frank-film „Karel de Groote" geëngageerd. Paul Dessau heeft voor de nieuwe E. A. Dupont-film „Salto mortale" muziek gecompoheerd. Carl Froelich, een talentvol regisseur, zal een avant-garde-film vervaardigen, die den titel „Gisteren en vandaag" zal dragen. Fritz Kolmer en Stefan Szekely schreven een scenario, getiteld-„Mijn vrouw, de dokter". De bekende componist van „Liebeswalzer", Werner Richard Heymann, heeft opdracht ontvangen om voor de toonfilm „Bomben über Monte Carlo" de muziek te vervaardigen. Voor de Siegfried Arno-film „Um eine Nasenlänge" engageerde men als regisseur Dr. Johannes Guter. De opnamen voor de film „Keizerin Elisabeth van Oostenrijk" zijn begonnen. De titelrol speelt Lil Dagover.
'I
*
:'
CAMOMILLE LALANNE PARIS HAARVERSTERKINOSWATEß houdt op gehéei natuurlijke wifie
het Haar van U Q T V^v VT TV en Uwe kinderen DL,\J ïy U 3.50 per flacon met gebrulksaänWyzlng by L. HENSKENS Léldschestraat 70. 'f AMSTERDAM C.
woordde Brod senior. „Het is mijn zoon, die deze zaak ter hand heeft genomen. Om u de waarheid te zeggen, weet ik er eigenlijk niets van af." John trok zijn stoel wat naar voren, zoodat'hij vlak voor den bezoeker kwam te zitten. „Mijnheer Broeken," begon hij, „wat mijn vader zegt, is volkomen waar. Toen u den eersten keer kwam, is u er in geslaagd, mijn belangstelling te wekken. Ik heb den volgenden dag een bezoek aan de afdeeling heeren-modeartikelen van den Bazar Francais gebracht, zooals u weet. Maar ik heb ook nog meer gedaan." „O ja?" vroeg mijnheer Percy Broeken, „Maar dat begrijp ik niet. Ik was hier gekomen om uw hulp in te ' roepen en u weigerde het en ..." „Pardon, mijn vader weigerde," verbeterde John. „Ik zelf had genoeg belangstelling om Cassan te laten volgen door een van onze mannen — Cassan en nog iemand." Mijnheer Broeken zei niets. Hij toonde echter duidelijk belangstelling in hetgeen de jonge detective vertelde. „Door de welwillendheid van zijn advocaat," vervolgde de laatste, „heb ik een kort onderhoud met Cassan gehad. Zijn advokaat en ik zijn er in geslaagd wat meer uit hem te krijgen dan zijn ietwat poovere verklaring van „Ik weet niet dat ik het gedaan heb". Ik mag zelfs wel zeggen, dat u verbaasd zult zijn indien ik u vertel, dat Cassan naar mijn meening onschuldig is." Er heerschte even een kort stilzwijgen. Mijnheer Broeken knipperde eenige keeren snel achter elkaar met zijn oogen; maar overigens toonde hij geen enkel teeken van verbazing of verwarring. „Dat verbaast me eigenlijk niets," zei hij. „Want u bedoelt waarschijnlijk dat hij Ferguson neerschoot terwijl hij dronken was en daarom eigenlijk niet verantwoordelijk is voor zijn daad. Dat is ook mijn overtuiging en dat zal ook wel de basis zijn, waarop zijn verdediger zijn pleidooi zal opbouwen." „Heelemaal niet," verklaarde John tamelijk bruusk. „Mijn overtuiging is, dat Ferguson door iemand anders is doodgeschoten." Even heerschte er opnieuw stilzwijgen. Toen zei mijnheer Broeken: „Door iemand anders doodgeschoten?" En het was bij deze woorden alsof het bloed langzaam uit zijn wangen wegtrok, „Maar wiè zou hem hebben kunnen doodschieten? En wie zou er reden voor hebben gehad ? Er is niets gestolen, geen spoor van diefstal of zoo. Hij
GEBRUIK STEEDS
LOP'IE V ELEZ, zooals men haar bewonderen kan in ,,The Squawman", een film, die geregisseerd wordt door Cec il B, de Mille,
^ad geen anderen vijand dan Cassan," „Ik geloof het wel," zei John. „Ik geloof, mijnheer Broeken, dat er een derde persoon was, die juffrouw Eva Tonner ten huwelijk had gevraagd; een derde persoon, die reeds twee keer was 'gepasseerd toen de functie van algemeen chef openviel. Die derde schijnt óók Fergusons vijand te zijn geweest. Wat denkt u, mijnheer Broeken? U moet het weten, want die derde was ü!" Mijnheer Broeken greep naar zijn keel en zijn mond viel open. Hij zag spierwit maar beheerschte zich direct", John Brod leunde wat voorover. „Met behulp van bepaalde gegevens, die ik heb verzameld," vervolgde hij, „heb ik kunnen nagaan wat er precies is gebeurd. U was het, die er de laatste maanden voortdurend bij Cassan op aangedrongen heeft om rond te bazuinen, dat hij Ferguson zou dooden indien deze in zijn plaats werd bevorderd en met Eva Tonner zou trouwen, U was het ook, die tegen Cassan beweerde, dat hij Ferguson bang kon maken! Hij was nooit van plan hem werkelijk te vermoorden — hij had er den moed niet toe — maar u hebt hem er langzamerhand toe gebracht! U nam Cassan dien avond met u mee naar huis — uit vriendschap zoogenaamd, maar in werkelijkheid om hem dronken te voeren. Waarschijnlijk hebt u een slaapmiddel in de whisky gedaan. Toen Cassan sliep, bent u naar de kamer van Ferguson gegaan, U hadt den huissleutel uit Cassans zak genomen en kon dus zonder te bellen naar binnen gaan, U sloop de trappen op, u wist waar Cassan zijn revolver bewaarde, u ging naar het bed, waarin Ferguson lag te slapen en schoot hem dood. Toen borg u de revolver weer waar u ze hadt gevonden,
IID€ZAM - 13 -
keerde terug naar uw eigen kamer en toen Cassan wakker werd had u zoogenaamd de kamer niet verlaten. U verleidde hem nóg meer whisky te drinken, U stuurde hem de deur uit, nadat u hem eerst razend van woede had gemaakt en u wist, dat hij tot alles in staat zou zijn, indien hij zijn revolver in handen kreeg, Cassan had volkomen gelijk toen hij zei, niet te weten2 dat hij het had gedaan. U vermoordde Ferguson, mijnheer Broeken - u, die nu algemeen chef is van de afdeeling heeren-modeartikelen van den Bazar Francais en binnenkort met Eva Tonner zou gaan trouwen," Mijnheer Broeken had zijn hoofd diep op zijn borst laten zakken en sprak geen woord. Hij zag krijtwit. De beide detectives sloegen hem aandachtig gade, op alles voorbereid. Maar hun waakzaamheid was overbodig want na eenige oogenblikken zei Broeken: „Ik beken. Ik ben hier den eersten keer gekomen, terwijl ik bezield was met de beste motieven, Edward Cassan zou nooit den moed hebben gehad, Ferguson te dooden. Maar ik had den moed wel. Ik dacht, dat wanneer ik uw belangstelling voor het geval kon wekken en u de beide jongemannen het bewaken, dat ik dan niet langer zou hebben durven luisteren naar die stem in me, die me er toe aanzette om Ferguson "te vermoorden. Dag en nacht hoorde ik die stem. Maar u wilde niet en ik . , , ik ben bezweken." De beide detectives knikten zwijgend. Toen drukte Brod senior op een knopje aan zijn bureau. Twee seconden later traden er twee rechercheurs binnen. Broeken stak gewillig zijn polsen uit voor de boeien en liet zich kalm wegvoeren.
ALS VERSTERKINGSMIDDEL N.V. AMSTERDAMSCHE CHININE-FABRIEK
■
■
:
^^^^^^
FILM ENTHOUSIASTEN W. R. £e AMSTERDAM. De gevraagde foto's zijn verzonden. Wanneer „Romance" in ons land vertoond zal worden, staat niet vast.
* f MIJN NEEF JANSSEN
W. J. d. H. te NOORDWIJK. Deze films worden gewoonlijk in alle steden van ons land vertoond. Alleen in Den Haag misschien iets eerder dan in Leiden. J. L te UTRECHT. Het adres van Richard Tauber (U moet hem in het Duitsch schrijven) is Hotel Adlon, Berlijn. De gevraagde foto's zijn gezonden. C. K. te AMSTERDAM. Wanneer er weer een nieuwe film met John Gilbert in de hoofdrol te Amsterdam vertoond zal worden, staat nog niet vast.
Vader : „Ik zal je een goed baantje geven in mijn zaak. Dan kun je je prachtig opwerken." Zoon: „Maar vader, daar zit heelemaal geen toekomst in. Ik wil ergens een baantje hebben, waar ik met de dochter van den eigenaar kan trouwen."
P. W. C. B. te AMSTERDAM. Dit gerucht is geheel uit de lucht gegrepen. Jeanette McDonald filmt nog geregeld. Jupiterlampen worden sedert de sprekendefilm niet meer gebruikt, daar ze te veel geruisch maken. BÉBÉ en DOROTHY te ROTTERDAM. Inderdaad zijn de resultaten van Al Jolson's laatste film niet zoo gunstig. Dorothy en Davey Lee zijn geen familie. Van A. B. verschijnen nog geregeld films.
Dokter : „En doet U ook wat lichamelijke oefening ?" Patiënt: „Ja, ik trap altijd op de zeep, als ik uit mijn bad kom."
J. O. te PADANG. Uit bedoelde film zijn verschillende opnamen op ..His Masters Voice "-platen verschenen.
„Ik heb nog nooit van een volmaakten man, gehoord," zegt een heden ten dage zeer bekend schrijver. — Dan moet hij eens met een w?duwe trouwen!
H. W. te 's-GRAVENHAGE. Een foto van C. B. is niet in ons bezit. Zij is aan geen enkele filmmaatschappij vast verbonden.
Hij : „Lieveling, je bent de mooiste vrouw op de wereld !" Zij: ,,Ja, maar gisteren heb je precies hetzelfde tegen Minnie gezegd !" Hij: „Dat beteekent niets. Minnie, weet, wat een leugenaar ik ben."
Op 65-jarigen leeftijd een compliment over haar teint. ZU vertelt allen vrouwen haar geheim. 20 jaren Kruschen-20 jaren gezondheiÖ. Stel U voor! Reeds grootmoeder en nog' te worden gecomplimenteerd over haar teint I Hoe dit komt? Haar brief zal hetUzegden. Kruschen houdt haar jong en „fit". Dat is haar heele geheim. „Toen ik dezen zomer met vacantie was werd mij gevraagd hoe ik toch aan dien frisschen teint kwam of wat ik er voor gebruikte. Ik gebruik Kruschen zooals het wordt voorgeschreven nu reeds gedurende 20 jaar en het is de beste en eenige medicijn die ik ken. Voordien had ik steeds last van mijn lever en gal en rheumatiek in armen en schouders. Ik neem het regelmatig, zooals U voorschrijft, met bovengenoemd resultaat. Ik vertel het aan iedereen, ook aan miin kinderen, die nu al volwassen zijn, want ik oen over de 65." E. B.
ELIAS VAN PRAAG, die als „Vitek" in „Oplichters" een ongemeen SUCCeS OOgSt.
(Fot0
Godfried de Groot)
14 -
Stel U niet tevreden met haar te benijden. Volg haar voorbeeld. Kruschen zal U jong houden net als het haar deed. De kleine dagelijksche dosis houdt U inwendig jong; U staat eiken morgen op zoo frisch en vroolijk als een schoolmeisje en voordat de eerste maand voorbij is kan men het verbazingwekkende verschil zien in Uw uiterlijk. Kruschen spoort lever en nieren aan tot betere werking. Afvalproducten worden op natuurlijke wijze door die afvoerorganen verwijderd zooals de natuur dit bedoeld heeft. Uw bloed wordt gezuiverd en vloeit als een reinigende stroom naar eiken vezel van het lichaam. Het heele organisme wordt tot nieuw leven aangespoord, Uw oogen staan helderder, Uw huid is frisscher. U voelt zich - en bent ook - een ander mensch. Duizenden ondervinden het dagelijks. Waarom U niet? Kruschen Salts is verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten è flO.90 en fl 1.60 per flacon.
De dikke -agent Jasperse kuierde op nachtdienst door een zijstraat, toen er een groote schoorsteen een paar passen vóór hem op den grond viel. 's Morgens rapporteerde hij het incident aan zijn chef, die vroeg : „Was er eenig zwaar verkeer op dat oogenblik in de straat ?" „Alleen ikzelf, mijnheer," antwoordde Jasperse.
gaf onlangs een fuifje en mijn nicht, die over een fraaie altstem beschikt, liet zich na lang bidden bewegen om eenige liederen ten beste te geven. Eep der gasten fluisterde mijn neef toe : „Uw vrouw heeft een stem als fluweel 1" „Ssst I" waarschuwde mijn neef. „Man, laat ze je niet hooren ! Anders wil ze weer een japon hebben, die er bij past 1"
.
Secretaresse : „Mijnheer, er is bezoek voor U. Een heer, die het geheim wil weten van Uw succes in zaken." Bankier: „Is het een journalist —of — of een rechercheur ?" „Ik weet niets ergers, dan dat je vrouw een brief vindt, dien je hebt vergeten te posten," zei een man, terwijl hij zenuwachtig zijn zakken doorzocht. „O, ik weet nog wat ergers," zei een ander. „Wat dan ?" „Als ze een brief vindt, dien je hebt vergeten te verbranden."
ONZE WEKELIJKSCHE PRIJSVRAAG Vraag honderd en twintig. In welke kerk bevindt zich de beroemde fluistergalerei ? Oplossingen gelieve men voor 3 Juni (abonné's in overzeesche gewesten voor 3 Juli) op een briefkaart, waarop duidelijk is vermeld : Vraag honderd en twintig, te zenden aan ons adres : Redactie „Het Weekblad", Galgewater 22, Leiden. Onder de goede oplossers verloten wij een hoofdprijs van / 2.50 en vijf aardige troostprijzen.
Mevrouw : „Marie, ik heb geen zin om aldoor over je werk te blijven klagen, maar ik wou, dat je nu voor eens en voor altijd begreep, dat, wanneer mijnheer zijn schoenen op de mat voor de slaapkamer laat staan, de bedoeling is, dat hij ze gepoetst wil hebben." Dienstbode: „Zoo, is 't toch waar ? En wat is de bedoeling, als hij ze voor de straatdeur laat staan ?" „Conducteur !" „Ja, mevrouw, wat wenscht u ?" „Ik vind daar twee mij totaal onbekende heeren in den coupé. Ik wou graag, dat je er één uitzette." Matroos: „Nu ik met Kitty ga trouwen, is er één ding, dat mijn hart bezwaart." Zijti, vriend: „En wat is dat ?" Matroos: „Een getatoueerd hart met den naam Mina er in."
„Zoo, kerel, wat kijk jij sip ! Iets niet in orde ?" „Nee. Ik heb mijn bril verloren en ik kan hem niet gaan zoeken; vóór ik hem gevonden heb." Een tooneelschrijver sprak met een criticus over zijn werk, zijn idealen enz. „Ik heb een menigte na-apers gehad . ." begon hij. „Ja," zei de criticus, „vooral van te voren !" Een klein jongetje stond op een Donderdagmiddag voor de cassa van de bioscoop en vroeg om een kaartje. „Moet jij niet naar school, vent ?" vroeg de cassière. „O, dat is in orde, juffrouw," was het antwoord, „ik heb de mazelen."
De sergeant-majoor merkte op, dat een der recruten een knoop van zijn tuniek niet goed vast had. „Hei daar! Wat moet dat beteekenen?" bulderde hij den nalatige toe. „Eén pas voorwaarts en maak dien knoop vast! 't Is hier niet de plaats om zonnebaden te nemen, mannetje 1"
Een bruidegom van vijf en zeventig jaar trouwde voor de derde maal. Toen hij zijn naam in het register moest schrijven, bleek het, dat de gemeentelijke pen niet een van de beste was en vlekte en haakte. ... Na herhaalde pogingen werd de „jonggehuwde" boos en zei tegen den ambtenaar van den Burgerlijken Stand : „Dat is nou al de derde maal.dat je mij dat levert ! Den volgenden keer breng ik mijn vulpen mee !"
Gast (boos, omdat men hem aan het station heeft laten wachten) : „Kon je mij niet vinden ? Dat is maar een smoesje. Je patroon heeft je toch zeker wel gezegd, hoe ik er uit zag?" Chauffeur: „Ja, mijnheer, maar er kwamen zooveel kale, aftandsche oude heeren uit den trein 1"
Hij: „Waarom beginnen meisjes altijd te stotteren, als zij gekust willen worden ?" Zij : „D-d-d-dat w-weet ik n-n-n-niet."
„Hei daar !" riep de politie-agent tot den man, die een koppel koeien door de drukste straat van de stad dreef, „het trottoir is alleen voor voetgangers I" „Wel allemachtig !" antwoordde de man. „Loopen mijn beesten soms niet op d'r pooten ?"
HETRO-GOLWXN MWER" QEWILOIöB
AFRIKA-"1",
[KOMT BINNENKORT/ 15 —
DE OPLOSSING Vraag honderd en zestien. Affiniteit is 10 : verwantschap of maagschap; 2° chemische verwantschap, d.i. de aantrekking, die bij de aanraking van twee verschillende stoffen plaats heeft. Met de juiste beantwoording van deze vraag verwierf de heer J. M. Knierim te Amsterdam den hoofdprijs, waarmede wij hem feliciteeren. Een troostprijs ontvingen mejuffrouw L. W. v. Weerden te Maastricht ; de heer B. Flipsen te Rotterdam ; de heer M. de Zeeuw te Eindhoven ; de heer J. Thiery te Tilburg en mejuffrouw H. E. v. d. Noordt te Den Haag.
M. G. M., een vooraanstaande Amerikaansehe filmmaatschappij, heeft deze rolprent in het Engelsch en het Duitsrh laten opnemen. De.Engclsrhe titel luidt ,,The Big House", hetgeen in het Amerikaansche onderwereld dialeet „gevangenis" beteckent. „Menschen achter tralies" speelt zich af in een Amerikaansche gevangenis, en wel tijdens een in de Nieuwe Wereld zoo vaak voorkomend „gevangenenoproer". De bewakers zijn omkoopbaar, de met het bereiden van het eten belaste ambtenaren gebruiken minderwaardige, ja zelfs gedeeltelijk bedorven grondstoffen. Een uitbarsting kan dus niet uitblijven! De bewakers, die zich in hun betrekking als boven een vulkaan zittend voelen, moeten, of zij willen of niet, tot steeds straffer maatregelen hun toevlucht nemen. Niettemin of misschien juist daardoor, komt het tot een openlijk oproer. Ofschoon de kansen voor hetr slagen één tegen duizend zijn, laten de vertwijfelden zich liever door de machinegeweren van de militairen neerschieten dan de hel nog langer te verdragen .... Wapens worden binnengesmokkeld, patronen gaan tijdens de maaltijden in de reusachtige eetzaal heimelijk van hand tot hand, een termijn wordt vastgesteld, een wachtwoord gegeven — maar de gevangenisleiding is op haar hoede. Door een verrader onder de gevangenen van alles op de hoogte gesteld, stelt zij tegenover de wapenen der gevangenen achter de tralies, gasbommen en zelfs legcrtanks. Het gelukt: het oproer wordt onderdrukt — tot den volgenden keer!! Drie mannen treden in de machtige, dramatische film der Metro-GoldwynMaycr op den voorgrond, van wie ieder zich op zijn wijze tracht te vereenigen met het noodlot en de door hen zelf in het leven geroepen bloedige gebeurtenissen. Slechts één van hen slaagt er in, in de burgermaatschappij terug te keeren — de allcsbegrijpcnde en allesvergevende liefde van een reine vrouw wordt hem tot verlossing van zijn duister verleden, tot wegwijzer naar een stralende toekomst. Deze drie mannen zijn Heinrich George, Gustav Diessl en Egon von Jordan; het meisje wordt gespeeld door Dita Parlo. Verder staan de namen van Paul Morgan, Edgar A. Liehe, Karl Ettlinger, Wolfgang Zilzer, Hans Heinrich von Twardowski en Anton Pointner er borg voor, dat ,,Menschen achter Tralies" een film is, die, onder regie van Dr. Paul Fejos tot stand gekomen, een standaardwerk der internationale cinematografie is geworden.
^^m
'
ALS HET LEVEN EEN FIASCO WORDT
Een vacantie-reis naar ENGELAND voor een bedras dat iedereen kan betalen
CLEMENT ADER, DE MAN DIE EEN VOGEL WILDE ZIJN. De lucht in met een stoommachine
uit een soort vest, waaraan eenige meters Onder de aanwezigen bevindt zich o.a. glanzende zijde waren bevestigd, die door de minister van oorlog. Ook deze proef Het was niet uit wreedheid of omdat middel van een paar stokken, die hij hij zich tot de natuurlijke historie voelde in de hand hield, als vleugels gespannen mocht geslaagd heeten. Ader vloog aangetrokken, dat Clement Ader, de werden. Aldus toegetakeld begaf hij zich, ongeveer honderd meter en bereikte bekende Fransche ingenieur en uitvinder, toen de duisternis was gevallen, naar een een snelheid van zestien è. zeventien meter per seconde, hetgeen voor die die den i2en April 1841 te Muret het heuvel in de buurt van zijn geboortestad, dagen werkelijk een buitengewone snellevenslicht aanschouwde, in zijn jeugd sprong er af, sloeg zijn „vleugels" uit heid was. Helaas kwam hij echter jacht maakte op vlinders en andere insec- en . . . .slaagde er werkelijk in eenige tegen een hangar terecht, waardoor ten, met het doel ze, wanneer hij ze gevan- oogenblikken in de lucht te zweven. gen had, levend op een speld te prikken Hierdoor aangemoedigd richtte hij te zijn toestel werd beschadigd. De minister is evenwel enthousiast en Ader en hen gade te slaan tot hun lichaam na Passy een werkplaats in. waar hij werpt zich met vernieuwde energie op de laatste stuiptrekkingen verstilde .... serieus en met volle toewijding de geheiNeen, wreedheid was dit niét van den men van het vliegen begon te bestudee- de verbetering van zijn toestel. Den mannen, die hem helpen, wordt geheimknaap ; wat hem hierbij interesseerde en ren. houding opgelegd ; de Nationale Verdewaarvan hij, höe jong ook nog, een studie In een groote volière bracht hij alle vo- diging heeft zich voor den arbeid van maakte, was de wijze, waarop deze dieren gels samen, die hij wist te bemachtigen. zich door middel van hun vleugels van Naast de gewone duif en de huismusch Ader geïnteresseerd en zijn werkplaats den grond verhieven, vlogen en in de vlogen daarin de kalong uit Indië en de is een „staatsbedrijf" geworden. Wie ook lucht bleven zweven. Het was, om het zoo kraanvogel van den Nijl; en de vogels, maar iets mededeelt van de proeven, die eens uit te drukken, het mechanisme van die hij niet in zijn volière wist te krijgeni er worden genomen, zal wegens spionnage hun vleugels, dat zijn belangstelling had. ging hij in hun vaderland bestudeeren,' worden vervolgd ! Frankrijks verwachDeze belangstelling werd gevoed door zijn waartoe hij verscheidene reizen maakte. tingen waren hoog gespannen ; openden verlangen om, evenals de vogels en de Niet alleen de vogels echter hebben in ver- de proefnemingen van Ader, de eerste insecten, door middel van vleugels te kun- band met zijn „vliegdroomen" zijo belang- die op het gebied van het vliegen geslaagd nen vliegen. Vliegen, ziedaar het levens- stelling ; ook de insecten deelen er in. Ja, konden heeten, geen grootsche perspecdoel van den knaap Ader! Daarvoor nam in waarheid is er geen gevleugeld wezen, tieven ? Zou Frankrijk niet weldra het hij zijn „proeven" met dieren ; daarvoor dat zijn belangstelling niét heeft ; want eerste en eenige land zijn, dat de lucht beheerschte ? liet hij vliegers op en droomde hij ervan, nog steeds zoekt Ader de oplossing van De derde vliegproef vond den I4én ze eens zóó groot en sterk te kunnen ma- het vliegprobleem bij de prothese : het ken,- dat ze een mensch zouden kunnen op kunstmatige wijze aan het mensche- October 1897 plaats. Het opnieuw verbeterde toestel heette nu Avion 3 en was opheffen en in de lucht voortdragen. lijk lichaam bevestigen van een «aar een wonder van gering gewicht. Geladen Na op vlugge wijze de Polytechnische vleugels ! De kwestie waar het bij hem School te Parijs te hebben doorloopen om gaat is slechts : welken vogel en welk met steenkolen en water voor een vlucht kwam de jonge ingenieur Ader in dienst soort vleugels moet de mensch zich als van drie uur, woog het slechts — zonder bij .een der spoorwegmaatschappijen, die voorbeeld ter navolging kiezen ? Eindelijk den bestuurder — 258 K.G. ; het werd in die dagen bezig waren het nog zoo meent hij de oplossing te hebben gevon- voortbewogen door twee stoommachines, absoluut nieuwe „ijzeren net" door Frank- den : in 1886 bepaalt hij zijn keuze bij den ieder van 21 P.K. en slechts 20 K.G. rijk aan te leggen. Nimmer vergat hij ech- kalong, een soort groote Indische vleer- wegend. Ze brachten, ieder afzonderlijk, ter, hoezeer hij zich ook voor zijn werk muis. Hij maakt nu een tot in alle onder- de beide met zijde en papier overspannen interesseerde, dat ingenieur eigenlijk deelen nauwkeurig evenbeeld van het schroeven van bamboe in beweging. On„yernufteling" beteekent, en zoo kwam „uitverkoren" dier; als het gereed is, danks zijn zestig jaar stuurde Ader weer hij er toe eenige uitvindingen te doen, heeft het een vlucht van veertien meter bij zelf. Inderdaad vloog ook dit toestel die van groot practisch belang bleken. een lengte van zes en een halven meter. wederom, hoewel het zich ook dit keer O.a. slaagde hij er in, een microphoon te Omdat de kracht van een mensch te kort niet hoog van den grond verhief. De construeeren, die de door Bell uitgevon- zou schieten om de groote vleugels van de commissie der Nationale Verdediging, den telefoon voor de practijk bruikbaar aarde op te heffen, neemt Ader zijn toe- die de vlucht bijwoonde, bracht echter maakte. Deze en nog eenige uitvindingen ' vlucht tot de eenige motorische kracht, die geen gunstig rapport uit. Of men ten brachten hem zooveel geld op, dat hij op in die dagen bekend is: den stoom. Een slotte geen vertrouwen had in de — voor veertigjarigen leeftijd een vermogend motor, waarvan het geringe gewicht — onze huidige begrippen althans amateurman was, die de spoorwegen de spoorwe- één kilogram per paardekracht — voor achtigë — prestaties van den ingenieur of gen kon laten om zich te gaan wijden aan die dagen reeds een kunststukje is, zal de dat er andere invloeden in het spel waren, wat steeds de liefde van zijn leven was drijfkracht leveren, die voor de vlucht zal wel altijd een raadsel blijven. Feit is echter, dat de regeering in het vervolg gebleven: het vraagstuk van het vliegen. noodig is. Aders proeven niet meer steunde. Deze In het jaar 1870 had hij aan de NatioAldus ontstaat in de werkplaats te nale Verdediging reeds een vlieger cadeau Passy na twee jaar ingespannen werken was hierdoor zoo ontmoedigd, dat hij besloot geen nieuwe proeven meer te gedaan, die in staat was het gewicht van de Eole. Op zekeren dag wordt het kolosnemen, hoewel hem door Amerika en een mensch te dragen ; men had er echter sale gevaarte op een wagen naar een park geen vertrouwen in gehad voor de lands- te Armainvilliers getransporteerd, waar Rusland zeer verleidelijke aanbiedingen werden gedaan. verdediging en weigerde dus er proeven het den negenden October 1890, bestuurd Adefs vliegdroom heeft zich niet vermee te nemen. Daarna had hij nog een door zijn uitvinder, een proefvlucht grooten vogel geconstrueerd, bestaande uit maakt. De weinigen, die er bij tegenwoor- wezenlijkt ; het waren anderen — de een geraamte van holle latten en voorzien dig waren, keken alsof zij een wonder gebroeders Wright — die de menschheid van met veeren beplakte vleugels. Ook zagen gebeuren, want inderdaad slaagde in staat stelden te vliegen. Toch was Ader de eerste, die werkelijk heeft gevlogen deze „vliegmachine", die door middel van Ader er in met zijn kalong ongeveer vijfden staart bestuurbaar was, was er op tig meter vliegend af tp leggen. Wel ver- en wat er staat op den gedenksteen in berekend het gewicht van een mensch te hief hij zich niet hoog van de aarde — het kamp te Satory, waar hij zijn beide dragen. Gevlogen heeft Ader er echter misschien niet meer dan een centimeter geslaagde vluchten maakte, is volkomen niet mee. Misschien dat hij er per slot van of twaalf — maar de droom van zijn leven juist : Op dezen dag en op deze plaats een nieuw tijdvak der wereldgeschierekening zélf geen vertrouwen in had. was voor een deel verwezenlijkt: hij had ving denis aan. Toch zou het niet lang meer duren of hij gevlogen ! zou zich als vogel — of eigenlijk als Het volgende jaar heeft Ader een vleermuis — „vermomd" in de lucht ver- tweede en verbeterde Eole geconstruheffen en . . . door eigen kracht vliegen ! eerd, waarmee een proef zal worden Het toestel waarmee hij dit deed, bestond genomen in de legerplaats te Satory. - 18 -
Naar Londen in Julil De bakermat der geschiedenis O «ji ff ff • f en de hartader van het levenl Oude gebouwenF Enorm OOfJfCifïgemOifïe gelegenheid groote parken f Schitterende restaurants f Prachtige winkels! Londen, de meest interessante stad van ibezoek d
4
t
HIER VOLGEN ALLE BIJZONDERHEDEN
i
'■
st.
Van Maandag tot Donderdag in Engeland. Het beste gedeelte van de week wordt besteed om door Engeland te reizen voor een totaal bedrag van 100 Gulden, alles inbegrepen. Dit is een gelegenheid om door een speciale reis in den mooisten tijd van het jaar een aangenaam en verrukkelijk bezoek te brengen aan de moederstad van het Britsche Rijk. De reis vangt aan te Hoek van Holland 's Zondagsavonds 26 Juli, aankomst Londen (via Harwich) op Maandagochtend 27 Juli. Inbegrepen zijn: overal tweede klas reizen, drie maaltijden per dag en alle verblijf gedurende de reis, vervoer van station naar hotel en terug en fooien aan hotelbedienden. Ge behoeft niet meer onkosten te maken dan de opgegeven kosten voor de reis. Ge zijt gedurende de geheele reis onder uitstekend geleide.
waardoor alle moeilijkheden van de reis en van de taai van uw schouders worden genomen. Het gezelschap zal te Londen in een Hollandsch hotel verblijven tot Donderdagavond 30 Juli, van waaruit verrukkelijke uitstapjes zullen worden gemaakt, omvattende: Maandag: 's middags (eerste dag). Bezichtiging van Londen per autocar. Dinsdag: Autotocht van een geheelen dag naar Kent „The Garden of England", de Kathedraal City van Canterbury en het land van Dickens. Woensdag: Autotocht van een geheelen dag naar het Kasteel Windsor, Eton, Stoke Poges en Paleis Hampton Court. Donderdag: Vrij om te gebruiken, zooals ge wilt. Ideaal voor de dames om ereis wat te „winkelen". Vertrek uit Londen na het middagmaal naar Harwich en Hoek van Holland.
IPCLTTIECKMIC-IDJEIS En de totale kosten bedragen slechts 100 Gulden. In het onwaarschijnlijke geval, dat er minder dan 23 deelnemers voor de reis zijn, zullen de kosten iets meer zijn. U behoeft niets meer uit te geven. Vul de coupon nu in. Sluit drie gulden als reserveergeld bij en u zult rechtstreeks uit Londen alle bijzonderheden ontvangen. Reisbiljetten en hotelcoupons zullen u dan worden toegezonden na ontvangst van het overige bedrag, dat
is: het totaalbedrag van de reis met aftrek van drie gulden reserveergeld. Dit is een gelegenheid om een bezoek aan Engeland te brengen, dat u nooit zult vergeten. De POLYTECHNIC TOURING ASSOCIATION, welke over de geheele wereld reizen organiseert, garandeert U het grootste comfort. Vul nu de coupon in.
COUPON
Aan de Nederl. Rotogravure Mil. Qalgewater 22 — Lelden
Ik wensch deel te nemen aan de reis naar Londen op 26 Juli, waarvoor ik 3 gulden insluit als reserveergeld. Het zal mij aangenaam zijn alle bijzonderheden te ontvangen.
Naam: Adres.• Knip deze coupon uit en doe haar nu op de post.
- 19 -
J
■
I
5CWILD£B Professor Nico van der Waay is een schilder, die zich het meest voelt aangetrokken tot het weergeven van enkele figuren in een complete compositie. En zonder twijfel zijn dit dan ook wel de meest bekende, en ik mag wel haast zeggen, de meest populaire schilderstukken, welke hij heeft gemaakt, en er zijn velen, die professor Van der Waay slechts kennen in déze stukken: de weesmeisjes. Dit onderwerp werd door hem tot in de kleinste bijzonderheden uitgebeeld, ja. ik durf bijna zeggen: uitgebuit, in de goede beteekenis van het woord dan. Want hier kwam het uitbuiten de menschheid ten goede! Maar naast deze stukken zijn er nog vele PROF. N. v. d. WAAY. andere, welke, hoewel minder populair welreel. Kijk, hier hebt u een doek er van . . . . " licht, evenzeer waard zijn te worden gekend" En ik aanschouw de zuivere weergave van en waarover ik het dan ook in dit artikel het bovenomschrevene! nog zal hebben. Natuurlijk wil ik echter En professor Van der Waay heeft zeker beginnen met de twee voor het publiek onniet te boud gesproken. Het doek is immers afscheidelijken: Professor van der Waay reeds een sprookje van heerlijke, rustige, haren . . . de weesmeisjes, zijn weesmeisjes. monieerende kleuren, en ik vraag me af, of ,,De poëzie van oud-Amsterdam," zegt de werkelijkheid heüsch mooier heeft kunprofessor Van der Waay met een lichten nen zijn. Ik geloof het haast niet. De comzucht. „Helaas, ook alweer verdwenen. Is binatie van het zwart-rood met daarboven het niet zonde, dat zooiets moois, zooiets de gezond getinte kopjes tegen het lichte rijks moest verdwijnen? Afgeschaft! Vertelt groen der boomen in ontluikende lentepracht, U me niet, dat de meisjes het zélf hebben het is alles van een fijne, teere samenstelling, gewild. Ik geloof er niets van en. . . . ik welke ontroert en stil maakt. meen te mogen zeggen, dat ik de weesmeisjes Ook het intérieur van het Burger Weeskèn en begrijp. Juist deze kleeding behuis werd door professor Van der Waay tot schermde hen op straat, op reis, wäär ze in de finesses bestudeerd en ook kwamen; was hun pantser en maakte zelfs toont hij me een doek dat zij met een zekeren eerbied en ondervan de keuken in dit grootscheiding werden behandeld. Hetgeen nu bedrijf, waarop op den achniet meer het geval zal zijn natuurlijk. tergrond de kok bezig is het Heel veel heb ik vertoefd in hun omgeontzaglijke 'fornuis te verving, om er te zoeken en te vinden, het zorgen, terwijl de enorme kleurrijke, heerlijke, levende schilderij, waarpannen op den voorgrond bij zelfs mijn weergave maar een zwakke ons den omvang van een derimitatie is. gelijk „huishouden" doen Het verrukkelijke schouwspel van de binvermoeden. Schilderachtig is nenplaats, oud, karakteristiek, met de vele ook het tafereeltje in de bijdaarop uitloopende gangen en poorten, tekeuken, waar de bedrijvigzamen met de fleurige kleedij der meisjes, heid heerscht van de voorbede zacht-weemoedige, soms pittige snuitjes; reidingen voor den maaltijd; het was eenvoudig een sprookjesachtig tafeeen bedrijvigheid, die spreekt
„ADAGIO"
uit het geheele doek, evenals de prettige sfeer van saamhoorigheid, welke men trouwens bij het aanschouwen van al deze schilderstukken onmiddellijk vóélt uit de houding, gebaren en gezichten der meisjes.
^
Zooals gezegd bepaalde professor Van der Waay zich in zijn arbeidzaam leven niet uitsluitend tot het schilderen van de bovenomschreven onderwerpen. Ware dit het geval, hij zou niet de schilder zijn geweest, zooals wij hem thans kennen. Evenals de schilder Martin Monnickendam, over wien wij geruimen tijd geleden reeds een artikel plaatsten, heeft professor Van der Waay zich ook steeds sterk aangetrokken gevoeld tot het weergeven van massa-figuren. Een audiëntie, een concert, een hofbal van ecnige beteekenis, en professor Van der Waay was onder de aanwezigen, scherp waarnemend alle indrukken, welke voor het te schilderen stuk van belang zouden kunnen zijn. En zoo ontstonden er vele schilderijen uit het vroegere society-leven in ons land, en vooral in Amsterdam. Het stuk „In de aula der Amsterdamsche universiteit" is er een van, evenals „Op audiëntie". Op het eerste stuk, voorstellend het vertrek der hoogleeraren uit de aula der universiteit, ontdekken we vele bekende mannen uit Nederlands en vooral Amsterdams geschiedenis, zooals professor Pel, dr. Stok-
In de aula der Amsterdamsche universiteit.
OP DE BINNENPLAATS DE BIJKEUKEN VAN HET BINNENWEESHUIS. vis, dr. Serrurrier enzoovoort. Ook het an- poëzie is inmiddels voor hem verloren gevolbracht. En. . . . .dat heeft hij: een taak, dere stuk ,,Op audiëntie" is een waarachtige gaan. Rustig werkt hij echter nog voort in waarop hij vol trots kan terugzien eiï weergave van de steeds weerkeerende plechzijn atelier aan het Weteringplantsoen te waarvoor wij, en velen nog na ons, hem tigheid ten paleize op den Dam, een plechtig- Amsterdam. Rustig en kalm, zooals een man zeker dankbaar mogen zijn. heid evenwel, welke voor den schilder meer kan en mag werken, na een taak te hebben GUUS BETLEM Jr en meer aan waarde verliest door het langzaam-aan verdwijnen der grootsche pracht en praal, vroeger aan dergelijke gebeurtenissen verbonden. En nogmaals zucht de thans 75-jarige professor Van 'der Waay als hij terugdenkt aan deze tijden, tijden waarin schoonheid was te vinden in het eenvoudigste onderwerp. Schoonheid en. , . . poëzie! Veel heeft deze schilder ook gereisd, doch typisch is het, dat hij nimmer op reis is gegaan met de bedoeling om te schilderen. Natuurlijk, het gereedschap daarvoor was aanwezig, en. . . . hij hééft ook geschilderd bij deze vele en schoone gelegenheden, doch de opzet was het nimmer. Ook werden door hem stillevens gemaakt, welke bijzonder verdienstelijk zijn, zij het ook minder naar buiten tredend. Weinig echter heeft hij zich toegelegd op het maken van etsen. Slechts korten tijd heeft hij meegewerkt aan de samenstelling van De Distel, een maandelijks verschijnende portefeuille met etsen, teekeningen enzoovoort van bekende meesters. Lang heeft deze uitgave echter ook niet bestaan. Professor Van der Waay is thans, zooals reeds gezegd, 75 jaar en veel van de oude
STADSGEZICHT TE AMSTERDAM.
- 20 - 21 -
I-iARE MOOGnBin BEVEELX
bal. Chaufjrs, italknechten, itti^e ka S keukenmeisjès schuiven |%ladden dansvloer. Karl, een rel, vraagt aan Mizzi of zl broe p zullen drinken, Mizzi stemt toe, zij wil eerst weten. wat haar „vriend" dan wel voor den kost doet. „Weet je dat niet? Ik ben bediende in een delicatessenwinkel!" Mizzi past goed bij hem, want ze is manicure in Figaro's kapsalon. „Dames, van heeren wisselen I" roept de conferencier. Karl laat Mizzi los. Snel verdwijnt ze in de garderobe, ze doet haar mantel aan en stapt in een oude slede. Een tweede slede, waarin een hofbeambte zit, volgt de eerste... Terwijl Karl woedend Mizzi zoekt, komt de eerste slede voor het slot aan. „Haiti Wie daarl" brult de wacht. „Marie Christine" fluistert Mizzi, maar de wacht heeft haar al herkend. De wacht presenteert het geweer. Door,het lawaai wordt de strenge minister van staat wakker. Pipac, de hofdetective, die in de tweede slede zat, stelt den minister op de hoogte van het nachtelijke uitstapje van Marie-Christine. Ontzettend! Marie-Christine op een dienstbodenbal! Den volgenden morgen richt de minisier tot de prinses bittere verwijten. Ze moet immers den wensch van Zijne Majesteit, om met den Vorst von Leuchtenstein te trouwen, nakomen. In plaats daarvan sluit ze hechte vriendschap met een delicatessenhandelaarl... Onder aan het venster krijgt nog iemand een uitbrander. Het escadron van het regiment, dat de lijfwacht vormt, is aangetreden en de ritmeester kapittelt juist luitenant Von Conradi, die te laat is gekomen. Marie Christine gaat naar 't venster en herkent haar Karl van het bal. Zij laat hpm meteen tot ritmeester bevorderen. Pipac krijgt de opdracht om den delicatessenhandelaar te fotografeeren. Een paartje amuseert zich 's avonds op de ijsbaan. Conradi heeft er geen flauw idee van, dat Mizzi een
HEINHOLD SCHONZEL
In de keuken van het palels.
Relnbold
De prinses op het hofbal.
„BRENQ MIJ NAAR HET PALEIS I" Mizzi keert in den nacht van het bal naar het paleis lerug. Op het hofbal handelt de prinses tegen de etikette.
- 22 —
— 25 —
1
prinses is. De nieuwbakken ritmeester wordt den volgenden morgen weer onder handen genomen. Ondanks het feit, dat hij den vorigen avond kamerarrest had, is hij toch naar de ijsbaan gegaan. De prinses hoort het en bevordert hem tot majoor. Daar het Pipac niet gelukt is aan de opdracht van den minister om een foto van Karl te maken, te voldoen, besluit Je minister, 'dat een andere knappe man den dehcatessenhandelaar bij de prinses uit de gratie zal moeten brengen en kiest daarvoor den pas bevorderden majoor. Om de kwestie te bespoedigen, begeeft de minister zich naar Conradi's woning, waar hij diens liefdesidylle met Mizzi stoort, welke laatste zich, als de minister de kamer betreedt, in het nevenvertrek verbergt. Zij hoort, dat Conradi aan de prinses moet worden voorgesteld, om haar Karl te doen vergeten. Als de minister weg is, bezweert zij haar geliefde niet naar het bal te gaan, maar hij moet gehoorzamen. Bevel is bevel! In stramme houding maakt majoor Von Conradi zijn opwachting bij de prinses en — staat voor Mizzi. Beschaamd en geërgerd wil hij zich terugtrekken. Hij wordt benoemd tot adjudant, tot overste, generaal, alles tevergeefs. Op het hofbal, dat fer eere van den toekomstigen bruidegom der prinses, den vorst von Leuchtenstein, gegeven wordt, verschijnt Conradi weer als — luitenant. De vorst, een oudheidkundige, interesseert zich alleen voor de gemummificeerde vrouwen der Pharao's en weet niet, wat hij met de levendig« Mizzi moet aanvangen. Hij kan ook niet dansen en zoo danst Mizzi nu weer met Von Conradi den eersten wals. Daar verschijnt Zijne Majesteit en geeft den minister van staat een reprimande, omdat zijn griesmeelpap is aangebrand. Mizzi en Karl zijn niet van elkaar te scheiden. Zij vluchten en onder een sneeuwjacht kust Mizzi haar Karl, haar luitenant, majoor, overste, generaal en echtgenoot I
;;
^ ,
-
. <
MODERNE GESLUIERDE BRUID
Diadeem van P^" J^ hevestiaden sluier.
er
aan
Bruidstoilet van rose aeorgettê met bijpassenden hoed.
'
-
'—
'
"-^^
"■"--■■
ücm óéapef-&x>pt..
aat u trouweni* Ja? Onze hartelijke gelukwenschen! En zoudt u gaarne van uw huwelijksdag iets echt feestclijks willen maken, hoewel uw beurs u niet in staat stelt, om de festiviteiten ,,in stijl" te doen plaats vinden? Laat het onderstaande u dan dit probleem vergemakkelijken. Tegenwoordig zijn huwelijksvoltrekkingen gelukkig niet meer zulke stijve, vormelijke plechtigheden als vroeger. Het is niet noodig er een overbodige hoeveelheid geld aan te spendeeren en bovendien is het nog heel onverstandig ook, als men er niet teveel van heeft; men kan het geld altijd zooveel beter besteden aan alles wat in het jonge huishouden noodig is. Desondanks zal geen enkele aanstaande bruid van het idee willen afstappen, dat de bruiloft zoo ,,mooi" moet zijn, als maar eenigszins mogelijk is, want het is nu eenmaal de gnoote dag in het leven van iedere vrouw, nietwaar? Om te beginnen is daar de kwestie van de trouwjapon, een van de belangrijkste factoren, waar geruimen tijd tevoren over 'wordt gesproken, van gedachten gewisseld, gedebatteerd, enfin, die voor de bruid het symbool van den huwelijksdag is. Gelukkige aanstaande bruid, als u het eenigszins mét uw financiën in overeenstemming kunt brengen, neem dan een écht bruidstoilet met sleep, sluier, oranjebloesem en al wat erbij behoort; het zal een mooie herinnering zijn voor uw latere jaren. Het spreekt vanzelf, dat de japon zoo eenvoudig mogelijk van stof en snit moet zijn en alle overdaad van garneering uit den booze is. Wit satijn is tegenwoordig zeer en vogue en het staat dan ook altijd bijzonder chic, vooral als de bruid een slanke, imposante verschijning is. Kleine, teere bruidjes met iets uitgesproken lieftalligs, moeten wolken van tule, georgette, gaze-de-soie en dergelijke feeërieke omhulselflir^ksgen.
^
- , ^'^';":':
/ /
;■■
Als gij u echter tevreden moet stellen met een feestelijke japon, die gij later als avondtoilet kunt bezigen, kies dan een mooie flatteuze robe, die zeer eenvoudig van lijn is. Wij zagen bijvoorbeeld een bruidje, dat een zacht rose japonnetje droeg met een langen rok van strooken, waarbij een groote hoed van lichte kant. Zij had drie bruidsmeisjes, die gekleed waren in wit-en-rose gebloemde mousseline, eveneens met groote hoeden van fijn rose stroo. Die japonnetjes waren elk voor zich heusch niet duur en 't geheel was allerbekoorlijkst. Een aardige gewoonte is het, dat de bruidsmeisjes van den bruidegom een geschenkje krijgen, meestal een of ander sieraad, dat zij bij hun toilet dragen. Wij raden den bruidegom aan, zich aan dit goede gebruik te houden. Het stamt eigenlijk nog uit den ouden tijd, toen de jonge man de vriendinnen van zijn geliefde omkocht om van hen te weten te komen waar zij zich had verborgen! Tegenwoordig is dit laatste niet meer noodig, maar het behoort tot den „bon ton" en het is een daad van hartelijkheid de bruidsmeisjes het betreffende geschenkje niet te onthouden. Tenslotte iets over de huwelijkscadeaux! Aanvaard ze alle even dankbaar, of het geschenk groot of klein, kostbaar of goedkoop is. Toon u met het eene niet meer verrukt dan met het andere. De gever of geefster heeft soms heel veel moeite gehad om een passend present te vinden, dat zoowel u als uw bruidegom zal voldoen en bovendien haar of zijn geldelijke draagkracht niet te boven gaat. Als gij de geschenken uitstalt om ze aan vrienden en verwanten te toonen, geef dan de kleine een even goede plaats als de groote. U zult toch op dezen dag der dagen graag iedereen om u heen even gelukkig zien als gijzelf zijt? A. d. K.
" "-«iÄ^s? ~
24
DE ONS,
TEN
D^ ^M^ ir O DIE JWEED^
COMPLETE V£RhAAL
Klein leine Garry leunde voorover op voor groote menschen. Hij voelde plotMaar nu had Garry, voor het eerst in plaats en voelde hoe l}et seling, dat hij dien man graag zou aanzijn nietswaardig bestaan, iets goeds geaatste restje moed uit hem wegspreken, met hem praten, alsof hij dan daan. En in aanmerking genomen, dat zonk. Hij dacht aan Bill den Tijger, onder zijn bescherming zou staan, veilig hij er zijn eigen leven mee in de weegen sinds hij daarmee begonnen was, voor de wraak van BUI den Tijger. schaal stelde, was het werkelijk heel had de angst zich als met duizend Maar hij ondervond, dat het niet mooi van hem. Hij had Bill den Tijger weerhaken in zijn hersenen vastgehaakt. zoo makkelijk was, een wildvreemden aan de politie verraden! Niet uit minHij had aan den kant van den cormedereiziger zoo maar aan te spreken, derwaardige overwegingen van wraak ridor plaats genomen, hetgeen dwaas als je eigenlijk niets te zeggen hebt. of valstrik, maar uit een werkelijk goede was geweest. Als hij aan den anderen Bovendien: de groote man staarde onmenschelijke eigenschap: medelijden. kant van de coupé was gaan zitten, afgebroken voor zich uit, zonder zijn De Tijger had n.1. een kind ontvoerd had hij althans niet bang behoeven te hoofd te bewegen. en hield het vast in een afgelegen huis zijn, in zijn rug te worden aangevallen. De trein stootte en bonkte over wisbij de rivier. Garry wist den naam van Bovendien was hij dan dichter bij de sels. Kleine Garry huiverde. Zijn angst het kind niet; maar den volgenden noodrem geweest. Maar kleine Garry, klom hem naar de keel. Als hij maar dag las hij in de courant, dat het vierofschoon geslepen en sluw wanneer hij praten kon tegen den man tegenover jarig dochtertje van Sir Herbert Lakezichzelf was, dééd domme dingen als hem. .. field, den bekenden millionnair, vermist zijn zenuwen hem de baas waren. „Kleine Garry" was een „jongen van werd. Een foto van het meisje was er En ze waren hem ongetwijfeld de de vlakte", een insluipdief, die er zijn bij afgedrukt; en het aanschouwen van baas nu. Den heelen dag, sinds het onmétier van maakte, argeloozen dames dat lieve, glimlachende kindergezichtje derhoud met den inspecteur van polihaar taschjes te ontfutselen, onbeheerde met de kleine, blonde krulletjes en kuiltie, had hij zichzelf voorgehouden, dat kleinigheden mee te nemen en dergetjes in de wangen, had Garry plotseling hij verstandig had gedaan, omdat de lijke. Wèl had hij dikwijls kleine kareen ontzaglijken haat tegen den Tijger hecle politiemacht van het land op zijn weitjes voor „Bill de Tijger", opgedoen gevoelen. Een haat, vermengd met hand was, en dat hij dus geen oogenblik knapt, maar dat beteekende niets in afschuw en vrees. Een geheelen dag bang voor Bill den Tijger behoefde te verhouding tot het „groote werk", waarhad hij nagedacht over wat hij doen zijn. Maar sinds het donker was gewormede de geduchte bendeleider zich ging; den Tijger verraden! Want hij den en de straten vol van onheilspeldoorgaans zélf bezighield. Garry's werk vreesde de wraak van den bende-leider, lende schaduwen waren, was er een verbestond voornamelijk in het onopdie hem bijna wiskundig zeker zou stikkende angst in hem omhoog gekrogemerkt volgen van een of meer pertreffen. pen. De politie van de heele wereld zou sonen, of het zich verdekt opstellen Maar tenslotte had hij besloten naar immers niet kunnen voorkomen, dat de om een huis te bewaken, waarin zich de politie te gaan. Niet om de belooTijger hem op een gegeven oogenblik menschen bevonden, welke Bill den ning machtig te worden, die was uitgein een donkere straat achterop sloop en Tijger interesseerden. Hij was geen beloofd voor het geven van inlichtingen hem een mes in zijn rug stak! En de langrijk onderdeel van de bende, ende omtrent de verblijfplaats van het kind; gedachte aan de politie van de heele Tijger had hem dan ook altijd voor neen, hij was naar de politie gegaan, wereld zou den Tijger er niet van terugminderwaardige karweitjes gebruikt. omdat hij er toe gedreven werd door houden iooiets te doen, als hij zijn kans Meestal wist Garry niet eens, waaróm het visioen van dat onschuldige kinderschoon zag. Er was al eens iemand hij dit of dat had te doen. toetje in de wreede harige handen van geweest, die den Tijger had verraden. Een week later hadden ze hem met een messteek in zijn rug in het portiek van een huis gevonden. Kleine Garry had den trein naar Southampton genomen, in de eerste plaats omda.t die klaar stond, toen hij het perron opkwam, en in de tweede plaats, omdat hij van plan was het land voor eenigen tijd te verlaten. Hij wist, dat hij zich niet eerder veilig zou voelen, of hij moest in de courant het bericht hebben gelezen, dat de Tijger dood of gearresteerd was. Garry keek naar den anderen kant van de afdeeling, waar zijn ecnige medepassagier zat. Hij wendde zich half om, teneinde den man wat beter te kunnen opnemen, want zijn eerste blik op hem had hem een veilig gevoel van vertrouwen gegeven. Om te beginnen was de man groot en gespierd. Veel grooter en gespierder dan de Tijger of Garry. Hij had een kalm, beslist gezicht met een vierkante kin en koele, grijze oogen. Bovendien was het een heer en stond hij dus aan den kant van wet en orde. Hij was dus om zoo te zeggen op de hand van hem, Garry, en tégen den Tijger. „Een ingenieur uit het buitenland," taxeerde Garry, die omdat hij zelf zoo de beroemde sopraan, bracht te Hollywood een bezoek aan Lawrence Tibeft, den klein was, altijd een zeker respect had bekenden bariton, die de hoofdrol vervult in de film „New Moon". - 25 -
t
, , -, r
^^^^
den Tijger. „Garry" zélf had een dochtertje van vijf jaar .. . Weer bonkte de trein over rails en dwarsliggers. Het lawaai overstemde ieder ander geluid; ook dat van het openen der deur achter Garry. Hij hoorde niets en keerde zich ook niet om. Had hij dat wèl gedaan, dan zou hij een gil van schrik hebben gegeven. Door de kier van de deur keek een afschuwelijk gezicht; een wreede, doodsbleeke tronie met oogen als spleetjes en een buitengewoon lange bovenlip, die soms optrok als bij een hond. Garry merkte niets en keek nog steeds naar den man tegenover hem, dien hij niet durfde aanspreken. Ook de man in de deur-opening loerde naar het voorwerp van Garry's belangstelling, terwijl hij tegelijkertijd Garry's rug in de gaten hield. Maar Bill de Tijger zorgde er wèl voor, dat zijn gezicht niet binnen het schijnsel van de lamp viel. Den geheelen dag reeds had hij Garry gevolgd, en er ziedde een wilde woede in hem. Wie hem kende, bemerkte dit aan het voortdurend optrekken van zijn bovenlip. Hij greep naar het heft van zijn dolkmes en overwoog zijn kansen. De groote kerel, die tegenover Garry zat, staarde nog steeds voor zich uit, zooals hij had gedaan sinds de trein uit Londen wegreed. Maar Bill wist, dat. de kleinste beweging naar Garry's rug die starende oogen binnen één seconde als magnetisch naar hèm zou trekken. En Bill wachtte, hoewel zijn hand trilde van hevig verlangen om toè te steken. Hij kon het er niet op wagen, Garry te dooden, terwijl hij de kans liep, herkend te worden; öf hij moest alleen zijn hand en arm binnen de deur wagen en zijn gezicht niet laten zien. Doch dit vereischte een snelheid van handelen als van den bliksem. Garry keek nog steeds naar den man — had het laatste half uur niet anders gedaan. Hij verlangde wanhopig,
tegen dien man te kunnen spreken, desnoods te vertellen, wat hem zoo kwelde. Plotseling nam hij een besluit: hij zou spreken. Om te beginnen schoof mj een eindje naar het midden van de bank, zoodat hij dichter bij zijn metgezel kwam. Achter hem — als hij het geweten had, was Garry zeker flauw gevallen — viel de hand met het mes slap langs Bill's zijde. De Tijger schuimbekte van woede. Garry bevochtigde zijn lippen, kuchte zenuwachtig en probeerde eenige woorden te vinden om het gesprek te openen. Ook de Tijger gluurde weer naar binnen en naar den starenden reiziger. Nogmaals woog hij zijn kansen. Garry zat nu een eind van hem weg en om hem neer te steken, moest hij minstens eén pas naar voren doen, waardoor hij zijn gelaat en lichaam bloot zou stellen aan het licht. De afstand was te groot. Vóór hij zich kon terugtrekken in de schaduw zouden de oogen van den anderen man zich reeds lang op hem hebben gericht en een indruk van zijn gezicht in zich opgenomen hebben. Later zou hij diet) indruk misschien moeten vergelijken met den Tijger zelf, terwijl die in de beklaagdenbank stond. Zulk een getuige — dat wist de Tijger maar al te goed — zou hem aan den strop brengen. Hij vloekte binnensmonds — verwenschte de oogen van dien anderen man . .. Als hij zijn zakdoek eens voor het benedenste deel van zijn gezicht bond, bij wijze van masker ? Neen, want al zag die and.er zijn gezicht niet, dan zou hij altijd nog herkend kunnen worden aan zijn buitengewoon breede schouders, aan zijn voorhoofd en pet. .. Weer verwenschte hij intens de oogen van den man . .. Garry, hoewel zich totaal niet bewust van het Damocles' zwaard, dat boven
R.E: MA ROTT E R DA M Heidi Eysler
LJet Variety heeft „Arena" weer tijdeiyk verlaten. Gedurende deze maand en de halve volgende worden er operette-voorstellingen gegeven door het ensemble van het Berlijnsche Metropol-Theater; begonnen wordt met de operette-burlesque „Die Tugendprinzessin,"muziek van Kurt Zorlig. Deze operette heeft te Berlijn een geweldig succes; in verschillende critieken van vooraanstaande Duitsche bladen wordt gesproken van het grootste succes van de laatste tien jaren, hetgeen nogal iets zeggen will Zoowel het libretto, dat zeer geestig is, als de fijne, pakkende muziek verdienen groote waardeering, terwijl de monteering en aankleeding tot
Martin Kettner het beste gerekend kunnen worden, dat op dit gebied werd gepresteerd. „Die Tugendprinzessin" wordt hier in de origineele bezetting ten tooneele gebracht, waarbij de hoofdrollen worden vervuld door Heidi Eysler, de beroemde Berlijnsche soubrette, en Martin Kettner, die tot de meest gevierde Berlijnsche komieken gerekend kan worden. Kettner is inderdaad een komiek met buitengewoon talent, zoowel in woord als gebaar waarbij de handicap van het spreken in een vreemde taal in Holland, grootendeels geneutraliseerd wordt door zjjn onweerstaanbaren humor.— Deze serie operette voorstellingen vormen een aangename afwisseling van de ongeveer negen maanden variété.
- 26 -
BEZOEKT HET
LUXOR PALAST
zijn hoofd hing, smeekte diezelfde oogen, om zich tot hem te keeren. Als de man tegenover hem, hem alleen maar aan wou kijken, zou hij kunnen spreken, dat voelde hij. Nooit was hij zoo tot stikkens toe vol geweest en nooit zoo absoluut onmachtig om te praten. Hij begon den ander bijna als een symbool van bescherming te zien. Als hij uit den trein zou stappen, wachtte hem, wie weet, het grootste gevaar; en als dan de groote, breede man naast hem zou loopen, als een lijfelijke bescherming.". . Het kwam geen oogenblik bij hem op, dat de vreemde er wel eens niets geen zin in kon hebben, om zich te bemoeien met onderlinge twisten in een misdadigers-bende I Garry schraapte zijn keel weer. Zoo dadelijk zou hij beginnen. De man met het mes keerde terug in de schaduw en dacht na. Het was zijn bedoeling, uit den trein te springen, zoodra deze zijn vaart verminderde bij een of ander klein station. Dan zou hij in het donker verdwijnen. Hij moest het gauw doen — of het zou te laat zijn. Bestond er geen mogelijkheid den blik van dien man daarbinnen met geweld een oogenblik op iets anders te richten? Als hij eens iets tegen de ruit naast het hoofd van den rnari gooide ? Zoodat deze zijn hoofd omdraaide, terwijl hij, Bill de Tijger, toestak? Neen, het was te gevaarlijk. Hij was anders niet bang en deed dingen, die geen ander durfde, maar dit was toch te riskant. O, die oogen, die van niets wisten en maar onafgebroken voor zich uitstaardenl Zij waren als een schild voor kleine Garry's leven. De treift reed langzamer, kleine tintelende lichtjes kondigden de nabijheid van een stad of dorp aan. Met een gezicht, dat een masker van wreedheid
GELAATSMASSAGE. Altijd een mooie en gezonde huid door een of twee maai per week des avonds tegen het naar bed gaan, het gelaat een paar minuten met Purol te masseeren, waarna men de niet in de huid gedrongen Purol met een droog doekje kan afvegen. De door massage in de huid gedrongen Purol zal dan gedurende den nacht een verzachtende en reinigende werking op de huidweefsels uitoefenen en bij eenigszins regelmatige toepassing der hierboven aangegeven eenvoudige behandeling, aan de huid een bijzonder zachte en mooie teint geven Het voldoet iedereen en is veel gezonder voor de huid dan welke crème ook.
•4
en moordlust was, schoof de Tijger voorzichtig de deur van den coupé dicht. Hij hoopte, dat de trein zou stoppen en de groote man zou uitstappen. Dan was zijn weg vrijl Hij likte zich de lippen al bij voorbaat. Garry zou aan zijn genade zijn overgeleverd en boeten voor zijn gedienstigheid ten opzichte van de politie. Garry raapte intusschen al zijn moed bij elkaar. Zijn droge lippen formuleerden de woorden en schor klonk het: „Kunt u mij misschien zeggen, welk station dit is ?" De lange man draaide het hoofd voor de eerste maal om en oogenblikkelijk w^erd Garry er zich van bewust, dat hij nog nooit iemand zóó lang achter elkaar stil had zien zitten. „Het spijt mij, ik kan het u niet zeggen," antwoordde de man. „Misschien hoort u het den conducteur wel afroepen." „Ik geloof niet, dat hij stopt," zei Garry haastig, want hij vreesde, dat hetzelfde zwijgen weer zou gaan heerschen. „Ja, toch," voegde hij er verbaasd aan toe. „Eigenaardig! We zijn het perron al reeds voorbij. Wat zou er zijn ?" „Wie weet," antwoordde de ander met een kort lachje. De trein had inderdaad gestopt, toen hij het perron reeds gepasseerd had. Een verontwaardigde machinist vroeg op hoogen toon, waarom pas op het allerlaatst het stopsignaal was gegeven. De stationschef legde hem de zaak uit, terwijl twee stevig gebouwde, net gekleede beeren in den trein stapten. De Tijger zat alleen in zijn eigen coupé, en had niet uit het raam gekeken; anders had hij de twee mannen
zien instappen en zou hij oogenblikkelijk uit den trein gesprongen zijn. Nu waren zij in zijn coupé voor hij besefte wat, er gebeurde en klikten de handboeien om zijn polsen. De Tijger viel achterover op de bank en knarsetandde. De „ "'•
'3
(Polo Godfried de Groot)
EEN INTERNATIONALE ONDERSCHEIDING. Cor Klinkert en zijn Partnerin Llesje Santen, die te Amsterdam het danskampioenschap professionals verwierven.
beide mannen gingen bedaard naast hem zitten. Bij de volgende halte zouden zij met hun arrestant den trein verlaten en in een trein stappen, die terug ging naar Londen. Bill de Tijger zei gedurende den geheelen rit geen woord, maar in zichzelf vloekte hij, verwenschte hij de oogen van den man, die tegenover kleinen Garry had gezeten, den man, die hem had belet zijn wraak te volvoeren en te ontsnappen. O, die gehate oogen I In de andere coupé zaten Garry en de vreemdeling, onbewust van wat -er had plaats gevonden gedurende hun reis. Nog steeds probeerde Garry een gesprek aan te knoopen. „D'r komt een dikke mist op," merkte hij gewichtig op. „O ja?" antwoordde de ander, als had hij dit niet gezien. „En wat is het licht hier slecht, vindt u niet ?" vulde Garry alweer haastig aan. „Dat weet ik niet," murmelde de man met een glimlach. „Ik ben — blind." Garry keek hem een oogenblik met open mond aan. Op zijn gezicht stond verbazing te lezen, toen verlichting en eindelijk schrik. Hij was blind. Natuurlijk was hij blind. Daarom draaide hij nooit zijn hoofd om en staarde zoo voor zich uit. „Groote goedheid!" zei Garry. Dit was dus zijn beschermer, de sterke man, die zooals hij gedacht had tusschen hem en den gehaten Tijger zou staan. Hij keek naar de lichtlooze oogen en huiverde. „Groote genade!" zei hij weer. „Wat heb ik aan dien man — met zulke oogen?"
GRAMOPHOON-NIEUWS Ultraphon brengt op A 732 „Immer und Nimmer", een wals van E. Waldteufel, vlot gespeeld door Max Geiger en zijn orkest, en opgenomen in de historische Johann Strauss-zaal van het Kasino Zögernitz te Weenen-Oberdöbling. Voor liefhebbers van militaire muziek liet Ultraphon nummer A 8 12 opnemen. Hierop speelt het Trompetterkorps der 3. Fahr-Abteilung, dirigent Obermusikmeister Willi Thiele, ,,Burgritterfanfare" (W. Thiele) en „Germanengeist" (W. Thiele). Een aardige plaat is A 864, waarop Alfred Beres met zijn orkest „Fritze Bollmann Marsch" (W. Lindemann) en „Wenn die Soldaten. . . .", een fox trot potpourri van H. Krome, ten gehoore brengt. Robert Koppelt zingt de refreinen. Twee nieuwe tango's vindt u op A 863, n.1. „Es kann dein Glück sein" (H. Halperin) en „In einer Laube" (S. Klupsch en A. Agen), gespeeld door Alfred Beres en de zijnen. Beethoven, gespeeld op cithers, klinkt wel een beetje eigenaardig. U kunt deze sensatie meemaken op A 850, waarop „Menuett" (L. Beethoven) en „Carmen Sylva" (F. Kollmanech), gespeeld door de Zitherklub 1897 Neukölln, dirigent Adolf Wollenschläger. De Berliner Philharmoniker, dirigent Wilhelm Grosz, spelen op A 727 „Geschichten aus dem Wiener Wald" (Johann Strauss). Nu we ons toch in Weenen bevinden, maak ik u opmerkzaam op A 737, „Wiener Lie-
der Potpourri", gespeeld door het MeisterSchrammel Trio. De overbekende „Kuckucks-Walzer" speelt Alfred Beres met zijn orkest op A 794; op de keerzijde „Gavotte empire" (Prochaska), gespeeld door een naamloos salon-orkest. Julian Fuhs met zijn orkest speelt de twee schlagers uit de toonfilm „Die Privatsekretärin" op A 789, n.1. „Ich hab 'ne alte Tante" en de fox trot „Ich bin ja beut' so glücklich". De prachtige wals „Die Kosenden" van J. Lanner, gespeeld door Max Geiger met orkest, vindt u op A 783. De bariton Eugen Mossakowsky zingt, begeleid door een orkest onder leiding van Selmar Meyrowitz, de „Arie
ODEON ELECTBK FILM SUCCES-NUMMBRS AMERICAN JAZZ-BAND NEW RYTHM STYLE AROENTUNSCHE TANOO S DAJOS BELA'S BAND
Catalogi
op
aanvrage.
Imp. N.V. M. STIBBE & Co. AMSTERDAM
- '27
AMSTEL 222
des Dämon" (III acte uit „Der Dämon van A. Rubinstein). Op de keerzijde van deze plaat zingt de Russische zanger Alexander Krajeff „Arie des Vindex" uit „Nero" van A. Rubinstein. Een zeer mooie opname! Besluiten we deze week de Ultraphonnieuwtjes met A 821, waarop de voordrachtskunstenares Greta Keller zingt „Ich geh' aus und du bleibst da" (Theo Mackeben) en „Eine kleine Reise" (Fritz Rotter en Walter Jurmann). Een zeer goede plaat. Tri-Ergon brengt een mooie CoppéliaFantasie (Leo Delibes) op de gramophoonmarkt. De compositie werd gespeeld door het „Künstler-Orchester Géza Komor"; het nummer van de plaat is T.E. 6125. Parlophon brengt de „Ouverture Benvenuto Cellini" (Hector Berlioz), gespeeld door het orkest van de Staats-Opera te Berlijn, onder leiding van Joseph Rosenstock. Het nummer van deze platen is E 10992-93. Op de keerzijde van de laatste plaat de „Hongaarsche Marsch" uit „Damnation de Faust" (H. Berlioz), gespeeld door hetzelfde orkest, echter onder leiding van Arthur Bodanzky. De bariton Gerbard Hüsch zingt twee aria's uit Rigoletto (Verdi) op Parlophon P. 9550. Een zeer aanbevelenswaardige opname. Tot slot Parlophon P. 9548, waarop de violist Tossy Spiwakowsky de „Slavische Tanzweisen No. 2" (Dvorak-Kreisler) en „Scherzo-Tarantelle" (Wieniawski) prachtig ten gehoore brengt.
■■
^^^^^" :■:■.■.■■.. ■
'
f -
;
■ .--,.
,-
.
■
mwmm w.
., , ,,. ■
.^
DE DEKDE MUZE '
alleen door het aanzetten van de ooghaartjes kijken zij vroolijk en wat ondeugend rond. Dilettanten die zich zélf schminken, gelieven indien daartoe gelegenheid is, eens foto's van de door henzelf gemaakte koppen in te zenden. Indien daarbij dan de rol en het stuk vermeld worden, zullen wij deze foto's bespreken. C. J. PIETERS.
DE GRIME
H
et schminken heeft ten doel het uiterlijk van het gelaat te. veranderen door het aanbrengen van verschillende kleuren en dit alles conform het karakter, dat men uitbeelden moet. Zeker, dit is gauwer gezegd dan gedaan. Want even veelvuldig als de verscheidenheid in bloemen en planten, heeft de natuur den mensch met verschillende eigenschappen bedeeld en op elk afzonderlijk een individueelen stempel gedrukt. Welnu, den meest naar voren springenden karaktertrek van den uit te beelden persoon in kleuren op het gelaat te brengen is de taak van den goeden tooneelspeler, zoo noodig bijgestaan door een bekwamen grimeur. De firma L. Leichner te Berlijn, een der meest bekende huizen die schmink vervaardigen, heeft voor enkele jaren een boek uitgegeven, waarin honderdvijftig verschillende karakterkoppen staan afgebeeld, waarvoor niet minder dan tachtig verschillende kleuren schmink gebruikt zijn. Uit al die kleuren heeft de firma Leichner de meest gebruikelijke en voornaamste kleuren in een rond, rood doosje bijeengebracht, dat vrijwel in alle landen is ingevoerd. Als men hier nu nog de bekende letter K aan toevoegt, dan is men voldoende gewapend om de meest uiteenloopende karakters op het gelaat aan te brengen. Uit het bovenstaande kan gemakkelijk afgeleid worden, dat het niet doenlijk is alle karakters afzonderlijk aan een bespreking te onderwerpen, omdat elk karakter een andere behandeling vercischt. Toch zijn er bepalingen, die op e k k ra .! a kter in het algemeen toepasselijk zijn, en die wij hierna even zullen bespreken. Wij plaatsen hierbij een foto van Saalborn in een van zijn nieuwste, knappe rollen, één tamelijk groot en twee om het effect verkleind te zien.
I
,«|ÄI REVANCHE" Men begint, evenals een schilder, een onderkleur te kiezen. Deze kleur is veelal voor beeren no. 3. uit het reeds genoemde en bekende ronde doosje of letter K, voor dames no. 2 of al/g. Deze kleuren stemmen overeen met den landaard en kleur, waarin wij leven en spelen. Zoodra wij bijvoorbeeld Chineezen of andere volken", die van uiterlijk geheel van ons verschillen, moeten uitbeelden, heeft het ronde doosje geen waarde en moeten wij ons andere tinten uit Leichner's collectie aanschaffen. Men begint met een der genoemde onderkleuren op het. gelaat aan te brengen en deze overal gelijkelijk dun uit te wrijven, zoodat het gelaat als het ware een effep, strak masker vertoont. Op deze njanier is ons gezicht geschikt geworden tot het opbrengen van verschillende karakters. Beschouwen wij nu eens hoe nevenstaande kop is tot stand gekomen. Natuurlijk is niet elke kleur uit een foto te halen, om de eenvoudige reden, dat kleuren er niet op voorkomen. Toch kunnen wij door logische redeneering de kleuren naar voren brengen, om den typischen karaktertrek, die in dezen kop domineert, te doen uitkomen. De glundere, guitige pogen, kwasi streng, een zekere zelfingenomenheid die niet irriteerend maar eerder prettig stemt omdat zij niet verwaand is maar uit een zekere goedheid voortspruit, stempelen dezen man tot een goedigen, niet al te summen, eenigszins zelfbewusten huisvader — in werkelijkheid een zwakkeling, en geen groot, sterk karakter. Om dezen ' kop te teekenen is de acteur begonnen met als onderlaag no. 3 te nemen. Het voorhoofd hoog gewelfd, de rimpels zooveel mogelijk weggeschminkt, dus zonder veel zorgen, hetgeen optimisme en goedheid verraadt — de wenkbrauwen blauw met wit er door, om den leeftijd aan te geven van ongeveer 50 jaar (verder zijn deze zonder eenige teekening, dus onbeduidend, evenzoo de zorgelooze snor en baard, die op de. wangen eveneens met blauw, bruin en wit bijgeteekend zijn); het kinstuk is geplakt. Dit alles duidt eveneens op een man zonder veel zorgen, op iemand, die het, zooals wij zeggen, „wel gelooft". Niets verstoort zijn optimisme en zelfbewustheid; een enkele rimpel langs den neus duidt den leeftijd aan, overigens is het gelaat zoo glad mogelijk gehouden om den zorgeloozen, goedigoa, eenigszins zelfbewusten huisvader" te typeeren. De oogen zijn niet zwart omlijnd, ze zouden dan te krachtig spreken,
Voor verrassingen staat men altijd! De Haagsche Tooneelvereeniging ,,W 5" gaf voor onzen wisselbekerwedstrijd in het theater „De Seinpost" een opvoering van bovengenoemd tooneelspel door J. van Randwijk. Wij zouden bijna de vereeniging ,,W 5" den raad willen geven: speel altijd voor wedstrijden, want gij zet dan blijkbaar uw beste beentje voor! In een keurig decor (i en 3 iets te rijk), in een vlot tempo en onder uitstekende regie van den heer Henk Schregel, werd „Zijn revanche" ten tooneele gebracht. Alle vertolkers (sters) hadden rollen, die hun goed lagen en men had niet te hoog gegrepen. J. I. B, van Seventer, als de blinde van Es, gaf een gave, fijn doorvoelde uitbeelding van zijn rol. Ook zijn stil spel was uitstekend. Mevrouw G. Leurs-Schregel vertolkte Lena, zijn dochter, zeer verdienstelijk (ik zag haar nimmer zoo goed); haar blijheid was echt, haar verdriet had nog wat inniger kunnen zijn. Theo Leurs gaf van de moeilijke, ondankbare rol van Peters een goede uitbeelding; schoot hij in 2 in de scène tusschen Lena, Jaap en hem iets te kort, in 3 wist hij daarentegen zijn afscheidnemen goed weer te geven. F. Berkhout was een keurige bankdirecteur, terwijl W. Staal zich door" de rol van Boom, een rol zonder veel handeling, goed doorsloeg. Jaap, zijn zoon, werd door Jo Schmitz zeer goed gespeeld. Steeds wanneer ik dezen speler zie, valt mij zijn geheel inleven in de rol op. Uitstekend was ook Jo van Oorschot als van Willigen, zeer natuurlijk en raak door hem vertolkt. Nog zij genoemd mevrouw K. Kalec-de Braak, die een goede Lucie was en lest best mevrouw M. van Dijk Tasseron, die een uitmuntende typecring gaf van mejuffrouw Smits. Rolkennis zeer goed (Lena even er uit in aanvang 3), grime eveneens, terwijl de uitspraak ook vaak slechter is geweest. Laat ik daarom nu maar niet over een paar kleinigheden vallen! HENRI A. VAN EIJSDEN Jr.
4
Den volgenden dag publiceerden de couranten het heugelijke bericht, dat Tony in veiligheid was. Hij was op een vrijwel onbewoond gedeelte van een der Australische eilanden terecht gekomen, waar hij koorts had gekregen en door inlanders was verpleegd. Dit was dan ook de reden geweest waarom hij niets van zich had laten hooren en iedereen in angst over hem had gezeten. Hij had zijn tocht kunnen vervolgen en na verloop van enkele dagen werd hij in Londen terug verwacht. Marylin was stil van vreugde en Jay zei herhaaldelijk plagend tegen haar, dat de zielsverwantschap tusschen haar en Tony toch wel heel groot moest wezen, daar ze door alles heen — en terwijl zich de toestand toch waarlijk zeer somber liet aanzien — had volgehouden, dat hij den tocht zou volbrengen. De lang verbeide dag was eindelijk aangebroken en Tony werd op een overweldigend enthousiaste wijze verwelkomd. Men dioeg hem op de schouders over het vliegveld en aan het gejuich kwam geen einde. Marylin zag bleek van opwinding en een oogenblik was Jay erg bang, dat ze weer hetzelfde zou uithalen als bij zijn vertrek, namelijk flauwvallen. -Dat gebeurde echter gelukkig niet en Tony's tante stond dicht bij haar en hield haar hand vast. Zoodra de eerste opwinding achter den rug was, had de held van den dag zich naar zijn tante en Marylin gespoed en beiden gekust. En daarna waren ze naar huis gegaan. Tante had te kennen gegeven, dat ze hoofdpijn had gekregen van al die drukte en zoo spoedig mogelijk naar haar vreedzame woning terug wilde keeren. Gerry moest naar zijn bureau, waar hij een uitgebreid verslag van Tony's vlucht had te maken, en Jay zei al dadelijk naar de zaak te moeten. Marylin was dus alleen met Tony in de
flat, en hoewel haar hart bonsde van geluk, was het toch niet te loochenen, dat ze zich verre van op haar gemak voelde. En terwijl ze daar in den salon waren, zat Tony zich onwillekeurig af te vragen^ hoe zijn gevoelens ten opzichte van dit mooie, jonge kind nu eigenlijk waren, Voordat hij zijn gevaarlijke vlucht ondernam, had hij haar als een van de aardigste meisjes beschouwd, die hij kende. Een allemachtig goede kameraad, een uitstekend humeur, en allergenoegelijkst om mee te praten. Dien avond van de afscheidsfuif, toen hij haar weer geku<« had, had hij zelfs gedacht een tikje verliefd op haar te wezen. Nee, dat was toch eigenlijk niet het geval! Hij verbeeldde het zich toen natuurlijk slechts. Het grapje moest nu eigenlijk een einde nemen, want het viel niet te ontkennen, dat hij zich eenigszins zenuwachtig over den vreemden toestand begon te maken. Hoe gauwer er dus een einde aan kwam, hoe beter, hoewel hij op dat oogenblik nog niet wist, hoe dat in zijn werk moest gaan. Marylin hielp hem echter en zei dadelijk op plagenden toon „Welnu, Tony, het moment is nu voor mij gekomen, volmaakt harteloos te zijn, en de verhouding te verbreken. Je moet voorgoed uit mijn leven verdwijnen." Vanonder haar lange wimpers sloeg ze de u''.werking van haar woorden gade haar hart klopte, alsof het breken moest en een vaag gevoel van hoop kwam over haar. O, als ze maar uit een kleinigheid kon bemerken, dat hij het minder prettig vond, dat de verloving nu beëindigd zou worden! Hij glimlachte geruststellend tegen haar. „Voor zoover het mij betreft, is er volstrekt geen haast mee, kindje. We hebben het, voordat ik wegging, uitstekend met elkander kunnen vinden. Waarom kunnen we er nog met een poosje mee voortgaan?
r
De beapreKinä der opvoering van „Overschotje" door Ä. D.O.—D.V, S. moest wegens äebrelt aan plaatsruimte blijven llfigen tot een volgende rubriek. Reeds nu zij echter gezeöd, dat het geheel uitstekend is geworden.
MARLENE DIETRICH en ADOLPHE MENJOU, zooals zij optreden in de film „Marokko". - 29 -
DEN HAAO Korte Poten 25 Tel. 117.666
AMSTERDAM xiT'T'/-M-.c-.-Tr-vT
AUTOREIZEN
Warmoesstr. 187 Tei.
«e-m
AKEN en den EIFEL, RIJN, ZWITSERLAND etc.
AUTOTOCHTEN naar de BOLLENVELDEN - BETUWE Vraagt programma's
Terwijl hij deze woorden sprak, hoopte hij evenwel, dat ze er niet op in zou gaan, en daar menschen, die verliefd zijn, een zesde zintuig bezitten, begreep Marylin dadelijk wat er in hem'omging.' Door alles heen zal hij gentleman blijven," dacht ze met iets van bitterheid. „Nee, ik heb er genoeg van," gaf ze op killen toon te kennen. „Niettemin is het heel vriendelijk van je, dit voorstel te doen. Ik heb op je terugkomst gewacht om den band te kunnen verbreken. O, werkelijk?" Er was 'n klank van lichte teleurstelling in zijn stem, en Linnie voelde hoe er een rilling van geluk door haar lichaam voer. „Het spijt me heel erg, dat ik je zoo lang heb moeten ophouden." „Dat is volstrekt niet erg," protesteerde ze luchtig. „Ik ben nog jong genoeg om de schade in te halen." „Wie is die nieuwe aanbidder?" vroeg I ony eensklaps. „Ik ben er van overtuigd, dat er een man in het spel is." „Nu, misschien wel," zei Linnie met een ccquetten blik. „Het doet me werkelijk genoegen," zei Tony. Tegelijk vroeg hij zich evenwel af, of hij de waarheid sprak. Was hij er inderdaad blij om? Even wachtte hij om dan te vragen: „Is hij zooals je je den man van je droomen hadt voorgesteld? Herinner je je nog wat je dien avond van de afscheidspartij tegen me zei? Hij moest ernstiger, intellectueeler, onafhankelijker en.... knapper wezen dan ik, nietwaar? Heb je je ideaal gevonden, kindje?" „Misschien," luidde opnieuw het antwoord. Tony viel op den divan neer en sloot zijn oogen. „Ik vrees, dat ik nog een tikje vermbeid ben," mompelde hij verontschuldigend. „Ik geloof, dat het het beste is, als je een poosje naar het buiten van je tante gaat," stelde Marylin voor. Er was echter een stem in haar binnenste, die wanhopig fluisterde en smeekte: „O, ga alsjeblieft nog niet weg, Tony.. Nu nog niet." „Vermoedelijk is dat het verstandigste," gaf Tony toe. „Ik geloof, dat ik je vanmiddag wat verveel, Linnie." „Gezellig ben je niet," antwoordde Marylin wreed. Ze was erg blij, zoo kalm te
; '.l'T™'*"' ■'•' , ^^■■'T-rf
zijn en haar groot verdriet voor hem verborgen te kunnen houden. Hij mocht nu doen, wat hij wilde, maar hij zou in geen geval merken, wat er in haar omging. „Luister eens, Linnie," begon hij opgewonden. „Wat zou je er van zeggen, als ik nu eens naar huis ging, een poosje sliep, en je vanavond kwam halen om mijn terugkeer feestelijk te vieren? Doe het maar terwille van den goeden, ouden tijd," drong hij aan. Marylin's hart klopte zóó luid, dat ze bang was, dat hij het zou hooren. Nog één avond bij hem zijn zijn stem hooren, zijn gezicht zien, bij het dansen zijn armen om zich heen voelen.. O het was 'n zaligheid! Maar eensklaps dacht ze aan het vaste besluit, dat ze genomen had om alles te verbreken. Het was het beste, wanneer dat maar zoo gauw mogelijk gebeurde, want hoe meer ze het uitstelde, hoe vreesqlijker het verdriet zou zijn. Ja, ze moest verstandig wezen en op luchtigen toon voor de uitnoodiging bedanken. Dat was het eenige, wat haar te doen stond. „Het zal niet gaan, Tony. Dank je wel voor de uitnoodiging, doch je zult een plaatsvervangster voor me moeten zoeken." Er kwam nu een booze uitdrukking in Tony's oogen. „Dat is niet aardig van je. Ik had waarlijk gedacht, dat je tot het laatste toe een goede kameraad wilde zijn." „Het spijt me, dat ik je tegenval," klonk het kalme antwoord. „Er valt echter niets aan te veranderen, beste jongen." Tony had onmiddellijk spijt van zijn onaardige opmerking en was nu nijdig op zichzelf. „Het was niet aardig van me, dat te zeggen. Je bent een pracht-kameraad geweest, kindje. Als ik jou niet had gehad, dan was het nimmer mogelijk voor me geweest, die vlucht te maken." Hij ging dicht bij haar staan en keek naar haar. Ze had haar hoofdje in de kussens van den divan gedrukt. De vuurroode zijde vormde een wondermooien achtergrond voor haar blonde haren. „Ik zal dat nooit vergeten, Linnie," ging hij voort. Het was nu duidelijk merkbaar, dat hij met geweld iets trachtte te verbergen. „Je weet en begrijpt dat, is het niet, Linnie?" Hij smeekte haar nu bijna om een antwoord. Marylin keerde haar hoofd om; anders had hij moeten zien, dat er een vochtige glans in haar oogen was gekomen, en dat wilde ze tot eiken prijs vermijden. „Het doet me pleizier tenminste van eenig nut op de wereld te zijn geweest," gaf ze vrij bits ten antwoord. Tony zag er nu uit, alsof hij nog iets wilde zeggen, doch hij deed het niet. Gedurende enkele minuten liep hij met zijn handen in zijn zakken met groote stappen het vertrek op
'■■■
;•■■"
«==5=
Eensklaps stond hij stil en kondigde aan, dat het wellicht verstandiger was, indien hij nu. wegging. „Luister nog eens goed naar me, Linnie," zei hij. „Je zult toch zeker toestaan, dat ik je zoo nu en dan eens zie?" Hetgeen hij zei, was bijna niet verstaanbaar en hij moest zich daarojn dan ook diep tot het jonge meisje overbuigen. „Dat weet ik nog niet," zei ze bedaard. „Ik vrees, dat ik weinig tijd voor je zal hebben." „O, Linnie, wat ben je veranderd!" klonk het verwijtend. „Werkelijk?" Er klonk verveling in haar stem. „Ja, vroeger was je altijd bereid, met me uit te gaan en kon ik onder alle omstandigheden op je rekenen. Nu, tot ziens, Linnie. Ik zal je gauw eens opbellen." Daarna verliet hij de flat. Zoodra hij verdwenen was, maakte een ontzettend berouw zich van Linnie meester. Waarom was ze zoo onvriendelijk en scherp geweest? O het was afschuwelijk te moeten bedenken, dat ze hem dien avond nu niet zien zou, terwijl, indien ze de invitatie had aangenomen, ze een paar uur lang in zijn gezelschap had kunnen wezen. Haar lippen trilden en de tranen, die ze met geweld had teruggedrongen, baanden zich nu een weg. Was het te laat? De telefoon hing in de hall; vermoedelijk was hij nu al thuis. Ze kon hem opbellen en hem vertellen, dat ze per slot van rekening van idee was veranderd en toch wel gelegenheid had met hem uit te gaan. Ze stond haastig op en ging de hall in. Bij het zien van' het telefoontoestel aarzelde ze evenwel Nee, ze deed het niet, ze Wtlde hem niet opbellen. Ze keerde zich om en wilde juist de zitkamer weer binnengaan, toen er getelefoneerd werd. Een brandende kleur steeg naar haar wangen; dat was Tony natuurlijk. Het kon niet anders. Tony die haar zou vragen of ze toch alsjeblieft wèl met hem wilde dineeren. „Hallo?" bracht ze heesch uit. „Hallo, ben jij daar, Marylin?" Stilte. Haar hart klopte hoorbaar en ineens maakte een gevoel van diepe teleurstelling zich van haar meester. Het was niet Tony's stem, die ze hoorde. „Spreek ik met Brynmor?" „Ja, Linnie. Ik hoop, dat ik je niet op een ongelegen oogenblik heb opgebeld. Er had toch juist niet een verzoening tusschen jou en Tony plaats?" vroeg hij plagend. „Idioot!" mompelde Linnie kwaad. „Wat zeg je daar?" „O, niets bijzonders. Zeg maar w^t je te vertellen hebt." „Heb je dus even tijd met me te praten?" „Meer dan genoeg tijd," antwoordde ze met een bitter glimlachje.
^^^^
11
P P
^
mm
D. RQ^Eüä „Dat klinkt heerlijk. Tony is zeker veilig en wel aangekomen? Naar de courantenberichten te oordeelen, hebben ze er heel wat drukte van gemaakt." „Natuurlijk. Dat verdiende hij toch ook." Weer stilte en ze hoorde hem ongeduldig kuchen. „Ben je daar nog, Linnie?" „Ja, Brynmor." „Doe dan mijn hartelijke groeten aan Titherington. Hij is zeker op het oogenblik bij je, nietwaar?" „Nee," zei Marylin langzaam en duidelijk. „Hij is hier niet." „Linnie, wat klinkt je stem vreemd. Komt dat soms door te veel geluk?" „Luister eens, Brynmor en kraam niet zulken onzin uit. Wil je me van de week misschien mee uitnemen?" Er was verbazing in zijn vraag. „En Tony dan?" Marylin slaakte een diepen zucht. „Ik ga niet meer met hem uit, want onze verloving is verbroken." „Heb ik ooit van mijn leven!" Weer even stilte, en daarna: „Ik hoop, dat je begrijpen kunt, dat het een zeer prettig bericht voor mij is." „Het komt er niet op aan," was het onverschillige antwoord. „O, Linnie! Ik ben er zelfs blij om. Zullen we morgenavond naar de Berkeley gaan? We kunnen dan pleizier hebben. Dat verzeker ik je." „Goed!" „Ik denk, dat de dag voor me zal omkiuipen. Tot morgen dus, Linnie." Met een vermoeid gebaar hing ze den hoorn op. „Ik veronderstel, dat ik me met hem tevreden zal moeten stellen," mompelde ze. Ze liep naar de zitkamer terug en het leek haar toe, alsof haar heele lichaam klopte. Het was oneindig veel verdrietiger Tony in Londen te weten en niet meer met hem om te gaan, dan in den tijd toen „Gay Girl" eenige dagen onvindbaar was geweest. En eensklaps betrapte ze zich op den wensch, dat Tony toen maar een ongeluk mocht zijn overkomen dat hij dood was.... en ze hem nooit meer terug had hoeven zien! Den volgenden ochtend ging Marylin als gewoonlijk naar de zaak. Jay had haar het verleidelijke voorstel gedaan dien dag vrij te nemen, waarvoor Marylin evenwel glimlachend bedankt had.
Tandaansl
Op lateren leeftijd Maakt Uw tanden witt door den
tandaanslag
Gij die dit leest, borstelt natuurlijk Uw tanden, maar dat beteckent nog niet. dat ze vrij van tandaanslag zijn. De uitwerking van diverse tandpasta's is geheel verschillend, zooals wetenschappelijke onderzoekingen hebben bewezen. Velen hiervan schieten te kort in de voornaamste elsch waaraan een tandpasta moet kunnen voldoen- De gevaarlijke aanslag moet verwijderd worden. Uw tanden worden door een kleverigen aanslag bedekt. Hierin bevinden zich bacteriën die bederf kunnen veroorzaken. Tandaanslag bederft het uiterlijk der tanden, omdat deze voedseldeeltjrs en
te
verwijderen.
rookrestantcn absorbeert. Hoe vaak hebt ge zelf reeds deze verkleuring van het glazuur waargenomen. De zekerste weg om dezen gevaarlijken aanslag te verwijderen is het gebruik van Pepsodent. Pepsodent bevat geen schurende bestanddeelen en heeft een uiterst zachte werking, die het glazuur niet aantast. Het is dan ook geheel onschadelijk.
plukt U de vruchten van een tijdige goede haarverzorgjng. — S E B A L D's HAARTINCTUURfseenhaarverzorgingsmiddel, dat gedurende 60 jaar zijn buitengewone eigenschappen heeft bewezen. SEBALD'» HAART1NCTUÜR zorgt niet alleen, dat U met een dikke, glanzende haardos er beter uitziet, maar ook dat ge dat frissche aangename gevoel hebt als na een verfrlsschend bad. - SE BALD's HAÄRTINCTUUH voorkomt en geneest roos en haarultval en kale plekken. — Verbluffende resultaten dikwijls reeds na gebruik van 1 i 2 flacons. Halve flacon F. 1.65, Heele flacon F. 195 Importeur: H. ten Herkei — Hilversum.
Waarom zoudt U geen fraaie blinkende tanden hebben? Gebruikt Pepsodent. Koopt nog heden een tube bij Uw leverancier.
Dc Tandpasta die den aanslag verwijdert. 2829
Grootste prvs in het gelukkig-ste geval 750.000 Kelchsmark.
De Weg naar Rijkdom
De prijzen zyn door den Staat gegarandeerd.
gaat door de
HAMBURGER STAATSLOTERIJ
IT^LIIE V« f I 14 I U UIT om dit land tijdens uw vacantie te bezoeken. Het biedt zooveel, dat iedereen er iets zal vinden, dat hem interesseert. De oude steden zijn vol van de schoonheden van het heden en verleden. De heerlijke streken bieden afwisseling. Het volk is gastvrij, de musea bieden een schat van schoons. Daarenboven wordt het reizen
Van 80000 Loten zullen in 6 klassen op 32513 prHzen vallen, verder 8 groote premies, zoodat de kans op winnen zeer gunstg is. Uitgeloot zullen worden:
11 Mlllioen 459.779 Reichsmark Een zoo gunstige gelegenheid, door deze geldloterij spoedig 'n vermogen r^jk te worden, mag — vooral in dezen tijd — niemand laten voorbijgaan. Hoogste prijs in het gelukkigste geval
750.000 Reichsmark Hoofdprijzen en Premiën Reichsmark:
300.000 200,000 150,000
70,000 60.000 50.000
45.000 40,000 35.000 enz.
Prijs per lot voor de Ie klas, met inbegrip van porto en trekkingslyst: Reichsmark: of Gulden:
\
100.000 90,000 80.000
Geheel Lot Half Lot 34.50 17.50 20.50 10.50
Kwart Lot 9.5.40
Depris der loten blijft in alle klassen dezelfde. Officieeltrekkingsplan wordt gratis toegezonden. Verzending der loten tegen vooruitbetaling in geld per aangeteekenden brief of per postwissel, desgewenscht ook onder rembours. Daar de eerstvolgende trekking reeds spoedig zal plaats vinden wordt omgaande bestelling verwacht, uiterlijk tot den 3en Juni aan de Hauptkollekte der Hamburger Staatslotterie von
Samuel Heckscher senr. Hamburg 408
Dammtorstrasse 14 Hier afknippen. Bestelbrief. lot 'a
Gelieve te zenden Reichsm. Gulden. Naam: Adres: ,. het bedrag ä Fl. verzonden per postwissel,ingesloten in bankpapier. Gelieve bedrag per rembours te heffen. — Niet gewenschte doorhalen. MIJN
PIEPA
->,.>,£. ^
_
_ '.
I
'•'■./'
-
Zij is toen wat ouder geworden. Misschien was ze zeventien jaar. Maar tóch, als ik haar zag, dan dacht ik A.an dien tol en dat springtouw van haar
Nu zijn we wat rustiger menschen; Het vuur van de jeugd is bedaard. Maar als ik haar zie, dan komt voor me Die vlieger, die tol, nu verjaard.
..
MAISON ODIOT 7 Fabriek van Artistiek Zilverwerk Gevestigd m 1690
PLACE DE LA MADELEINE. PARIJS Specialiteit voor geschenken in zilvet en verzilverd metaal
No. 383 30 Mei 1931 IRENE EISINGER
GROOTS KEUZE IN KUNSTVOORWERPEN UITGEVOERD NAAR ONTWERPEN UIT ELKE STIJLPERIODE Red. en Adm.: Galgewater 22, Leiden. Tel. 700 Postrekening 41880
V'-wchllnt wekeWk8 — Prö* PW kwartaal f t.Oj
FOTO
UFA
m.T.IWIA'
