Geschiedenis van t Peperstraatje

Geschiedenis van ‘t Peperstraatje

Geschiedenis van ’t Peperstraatje. Oprichting van de vakschool. Vooral in het begin van vorige eeuw kende het technisch onderwijs in België een belangrijke groei. In Geel was het Emmanuel Moulart, sinds 1914 onderpastoor van de SintAmandsparochie, die inzag dat goed technische onderwijs kon bijdragen tot de welvaart van het land en van de gewone arbeiders. Geel kon naast het vermaarde college best een vakschool gebruiken en Moulart was dan ook profetisch toen hij schreef: “Waarom zou Gheel dat al gekend staat om zijn degelijk college, ook geen brandpunt kunnen worden voor vaken nijverheidsonderwijs?” Het begon nochtans allemaal klein en de eerste jaren deden niet vermoeden dat men in 1919 de kiem legde voor wat bijna honderd jaar later één van de belangrijkste centra voor technisch en hoger onderwijs in Vlaanderen zou worden.

Een vakschool in hotel “Het Lam”. Gesteund door deken Deneckens begon Emmanuel Moulart onmiddellijk na de Eerste Wereldoorlog met het oprichten van een technische school in Geel. Wanneer hij zich ook verzekerd wist van de hulp van het gemeentebestuur en de notabelen van Geel werd in maart 1919 de eerste raad van bestuur samengesteld. Eind april werden dan de eerste lessen aan de “Sint-Jozef’s vaken nijverheidsscholen Gheel” gegeven. Dertien leerlingen schreven zich in voor de opleiding tot houtbewerker. De praktijklessen gingen door in een achterzaaltje van hotel “Het Lam” op de Markt en de nijverheidsleergangen werden ’s avonds gegeven in de lokalen van het college. Het marktplein fungeerde als speelplaats. Na het eerste schooljaar in oktober 1919 begon men met 34 leerlingen aan het tweede jaar. Naast houtbewerking was er nu ook een afdeling tabaksbewerking waardoor het zaaltje achter het hotel al snel te klein werd. Na enkele omzwervingen, via o.a. de lokalen van het Patronaat in de Cameynestraat, vond de school uiteindelijk begin schooljaar 1920-1921 een vaste stek in de Peperstraat.

1 Bibliografie: - Viering 75 jarig bestaan van de scholengroep - Kogeka website


’t Peperstraatje

Het atelier werktuigkunde in de Peperstraat in 1925 Bij het begin van het schooljaar 1920-1921 werden twee nieuwe afdelingen opgericht, namelijk schoenmakerij en werktuigkunde. Het leerlingenaantal kwam hierdoor op 64 en er moest gezocht worden naar een ruimere locatie. Directeur Moulart huurde daarom in de Peperstraat een oude sigarenfabriek De aantrekkingskracht van de school in de regio groeide. Voor het derde schooljaar noteerde men leerlingen uit Balen, Oevel, Mol en Meerhout. Om alle afdelingen in de Peperstraat te kunnen onderbrengen, werden de gebouwen aangekocht en moest er direct bijgebouwd worden.



Vanaf 12 jaar naar het technisch onderwijs. In maart 1922 beschreef directeur Moulart trots zijn school: “Nu zijn we ons vierde schooljaar begonnen en gansch de vakschool is in hare lokalen der Peperstraat verenigd. Op de binnenplaats rijzen twee nieuwe werkhuizen op; we hebben 84 leerlingen, vier werkhuizen, vier theorieklassen, één tekenklas en één stapelhuis.” Langzamerhand behaalden ook meer en meer leerlingen hun diploma. Directeur Moulart is erg gelukkig wanneer hij in augustus 1924 kan schrijven dat slechts 8% van de leerlingen het voorbije schooljaar waren thuisgebleven: “Wij juichen dezen uitslag toe, want hij spreekt tot eer van het gezond verstand der ouders, van de vlijt en ijver der leerlingen, van goede organisatie en de degelijkheid onzer school.” Op 1 maart 1926 werd Moulart vervangen door directeur Huypens. Directeur Huypens stond voor een zware opgave. Er was een torenhoge schuld, de leerkrachten hadden nog vijf maanden wedde te goed en het aantal leerlingen daalde. Door een grondige herstructurering, de oprichting van een VZW en aandacht voor de pedagogische kant van de zaak probeerde Huypens het tij te keren. Doch er was een ingrijpende maatregel van de overheid nodig om de school te redden. Voortaan mochten leerlingen zich vanaf 12 i.p.v. 14 jaar inschrijven in het technisch onderwijs. Vanaf schooljaar 1928-1929, door het verlagen van de toelatingsvoorwaarden voor het technisch onderwijs, waren de grootste problemen voor de school voorbij en de geplande verbouwingen werden afgerond. Tevreden schreef directeur Huypens: “ De Peperstraat, de zoo misprezen volksbuurt van Gheel bezit nu een kasteeltje.”

Het kasteeltje in 1928 3 Bibliografie: - Viering 75 jarig bestaan van de scholengroep - Kogeka website


Erkenning van de “Sint Jozefs vaken nijverheidsscholen Gheel.” Door de wet van 10 juli 1933 kreeg het technisch onderwijs eindelijk een officiële structuur. De school “Sint Jozefs vaken nijverheidsscholen van Gheel” werd onder deze nieuwe wetgeving als school erkende.

Directeur Huypens met de leerlingen in het atelier werktuigkunde

Vanaf schooljaar 1934-1935 werd E.H. Karel Helsen directeur van de school. Hij bleef 25 jaar en zou de school naar een nooit geziene bloei leiden mede door de oprichting van de afdeling metselarij.

Basketbal op de onverharde speelplaats in de Peperstraat. 4 Bibliografie: - Viering 75 jarig bestaan van de scholengroep - Kogeka website


De oorlogsjaren. De oorlogsjaren zorgden voor verwarring en onzekerheid. Door de mobilisering van leerkrachten en rantsoenering van grondstoffen viel het schoolleven bijna volledig stil. De grote werkloosheid en de angst voor verplichte tewerkstelling in Duitsland waren de reden voor de stijging van het aantal leerlingen naar het einde van de oorlog van 225 in schooljaar 1940-1941 naar 453 in schooljaar 1944-1945.

Scholengroep G. Het groeiend aantal leerlingen maakte het plaatsgebrek in de Peperstraat alleen maar groter en ruimte voor uitbreiding was er niet. Op 10 mei 1946 legde directeur Helsen de eerste steen voor de oprichting van een nieuw schoolgebouw vlakbij de spoorweg in de Kromstraat en begin 1948 verhuisde de houtafdeling naar het nieuwe gebouw. Na de schrijnwerkers gingen in 1949 de metselaars naar het nieuwe gebouw waar de straatnaam ondertussen was gewijzigd in Technische Schoolstraat. Bij het begin van het schooljaar 1957-1958 zijn er 982 leerlingen ingeschreven. De school “Technische Scholen Sint Jozef” was aanvankelijk maar voorzien voor 1000 leerlingen. Een jaar later werd dat leerlingenaantal al overschreden. In schooljaar 1960-1961 werden er 1382 leerlingen geteld, afkomstig uit 62 verschillende gemeenten. Zij ondernamen de lang verwachte grote verhuizing. De hele Peperstraat liep leeg naar de nieuwbouw, alleen de eerste twee jaren bleven achter. Na een grondige herstructurering in 1985 en de uitbreiding met de richtingen Voeding, Scheikunde, Industriële Informatica, Orthopedie en Kunststoftechnieken bestond de “Scholengroep Geel” uit 3 scholen: Technisch Instituut Sint-Jozef Vrij Technisch Instituut Instituut voor Voeding en Chemische Technieken

Viering 75 jarig bestaan in 1994 Binnen de scholengroep werd de eenheid tussen het secundair technisch onderwijs, het hoger onderwijs en het avond- en weekendonderwijs altijd als een vanzelfsprekendheid beschouwd. Dit uitte zich in het feit dat de drie onderwijsniveaus één en dezelfde Inrichtende Macht hadden. Anticiperend op wat de toekomst misschien zou brengen, is hierin in 1993 verandering gebracht. Toen werd beslist om de bestaande Inrichtende Macht te splitsen in drie verschillende Inrichtende Machten, één voor elk niveau. De drie Inrichtende Machten bestonden echter allemaal uit dezelfde personen om zo de solidariteit tussen de verschillende onderwijsvormen te behouden. In 1994 vierde de scholengroep zijn 75-jarig bestaan. De viering startte met een dankmis in de Sint-Amandskerk gevolgd door een academische zitting in de agora van het Hoger Instituut der Kempen met aansluitend een receptie, verzorgd door de eigen horeca-afdeling.



Oprichting van de scholengemeenschap KoGeKa en ‘t Peperstraatje Samen met de oprichting van de scholengemeenschap KoGeKa in 1999, kreeg ook de vestiging in de Peperstraat, waar dan nog enkel de eerste graad van het technisch en beroeps secundaire onderwijs gevestigd was, een nieuwe naam “ ’t Peperstraatje”. Eindelijk hadden we een eigen identiteit binnen de scholengemeenschap en konden we met onze oriëntatiejaren de beleidsvisie binnen de scholengemeenschap uitdiepen naar een optimaal pedagogisch beleid voor de eerste graad. De v.z.w. Katholiek Onderwijs Geel-Kasterlee, KOGEKA, is een vereniging die bestaat uit acht scholen, gegroepeerd op zes vestigingsplaatsen: het Sancta Maria Instituut (SMIK), het Sint – Jozefinstituut (SJG), ’t Peperstraatje (PEP), het Sint – Dimpnacollege (SDG), het SintAloysiusinstituut (SAG) en het Sint Maria Instituut (SMG). Samen vormen deze scholen de scholengemeenschap Geel-Kasterlee.

Viering 10 jaar KoGeKa

Op 25 september 2009 vierden we met de ganse scholengemeenschap ons 10-jarig KoGeKabestaan. Vanuit Geel en Kasterlee vertrokken ± 6000 leerlingen en leerkrachten met de fiets om een geweldige dag door te brengen in Bobbejaanland.

Toen de eersten in Bobbejaanland aankwamen, moesten de laatsten nog vertrekken. Wat de toekomst verder brengen zal, staat nog niet helemaal vast, maar er wordt al hardop gedroomd van één grote school voor alle eerstegraads leerlingen van Geel.


Geschiedenis van t Peperstraatje

Recommend Documents