Flandriamail Public December 2010

Flandriamail Public December 2010 Onderwerpen deze maand:

Flandria-wintergroenten: tijdloos en budgetvriendelijk! 9 Pastinaak…. pittig anders! 9 Schorseneren… schitterend in eenvoud, subliem in smaak 9 Veldsla… verrassend contrasterend op winterse dagen

Dank voor opname en bronvermelding. Beelden kunnen gratis in hoge resolutie worden opgevraagd bij [email protected]

Flandriamail Public December 2010 Met dank voor opname!

Flandria-wintergroenten: tijdloos en budgetvriendelijk! De eindejaarsperiode is bij uitstek de tijd om wat tijd te maken. Er wordt gezellig gefeest, getafeld, bijgepraat, herinneringen opgehaald aan het (bijna) voorbije jaar. Natuurlijk worden er wensen uitgewisseld en daarbij is de absolute topfavoriet ‘geluk en gezondheid’. Zo’n periode is een kolfje naar de hand voor de vele Flandria-producten. De wintergroenten die gedurende de volgende weken de rekken en navenant uw koelkastlades vullen, zijn perfect om jouw gasten het beste te geven. En dit keer hebben we het over groenten die soms wat ‘vergeten’ zijn. Neem nu pastinaak. Een krachtige lekkere wintergroente boordevol vezels en mineralen. Een tijdloze groente. Vroeger erg populair en nu wat uit het oog verloren. Misschien een tip om ‘tijdloos’ te verrassen. Schorseneren, eveneens een wortelsoort, bezitten gelijkaardige eigenschappen. Bovendien zijn pastinaken en schorseneren, net zoals vele Flandria-groenten, erg vriendelijk voor de portefeuille. In een maand als december kan dat tellen! In deze mail • Pastinaak…. pittig anders! • Schorseneren… schitterend in eenvoud, subliem in smaak • Veldsla… verrassend contrasterend op winterse dagen


Pastinaak… Pittig anders! Pastinaak of witte wortel is een plant uit de schermbloemenfamilie. Het wortelgewas bezit een zoete, anijsachtige smaak en een witte crèmekleur. Het is een typische wintergroente die vaak gerooid wordt na een koudeperiode. Eeuwen geleden al gold de pastinaak als voorloper van de aardappel. De groente laat zich zowel rauw, gekookt of gestoofd eten. Zelfs gebakken komt de groente tot zijn recht. Gefrituurde pastinaak – als dat geen leuk ideetje is voor een aperitiefhapje! – lijkt sterk op aardappelchips. Bij aankoop bezitten Flandria-pastinaken altijd een stevige, elastische wortel en zijn er geen bruine vlekken te bespeuren. Een pastinaak kun je niet zo lang bewaren: alle elasticiteit gaat verloren en de wortel wordt droog en verschrompelt. In de groentelade van de koelkast laat je de lekkere groente best niet langer dan 3 tot 4 dagen wachten. Bij het bereiden is het aan te raden de geschilde pastinaak even in water met citroensap te dompelen, om verkleuring te voorkomen. Pastinaak is een rijke groente en uitstekend geschikt voor mensen die lijden aan diabetes. Eerst en vooral bevat de groente veel koolhydraten, is ze rijk aan mineralen (calcium, fosfor, kalium) en ze bevat daarenboven de stof inuline. Inuline komt vaak voor in de wortels van planten die groeien in gebieden met een gematigd koud klimaat. Het is eigenlijk een reservestof voor de plant en beschermt deze tegen bevriezing. Inuline is een natuurlijke suiker, bevat zelf geen zoete smaak, maar bevat wel afbraakproducten die de zoetere smaak van de pastinaak veroorzaken. Inuline kan niet in de dunne darm worden opgenomen, wel in de dikke darm. Door opname van inuline wordt de groei van bepaalde darmbacteriën gestimuleerd, met name de bifidoflora waardoor inuline behoort tot de prebiotica. Door deze bacteriën worden belangrijke zuren geproduceerd. Boeiend aan de stof is dat inuline gebruikt wordt als glucosevervanger, omdat het de glucosespiegel in het bloed niet beïnvloedt. Daardoor vormt de groente inderdaad een prima element van een gezond dieet voor diabetici. Kortom, met deze Flandria-wintergroente respecteer je de goede tradities, werk je met pit en verrassingen, en lever je een portie gezondheid die als een selffulfilling prophecy werkt als je familie en vrienden een goede gezondheid toewenst. Bovendien zijn de variatiemogelijkheden

zo groot dat inspiratie vlug gevonden is. De zoete smaak laat de groente ook smaken bij het jonge volkje. En de volgende wijsheid is even tijdloos: jong geleerd is oud gedaan… Soep van pastinaak en wortel 250 g Flandria pastinaak 250 g wortelen Arachideolie 1 ui, fijngesnipperd 1 l groentebouillon 1 dl room Versgemalen zwarte peper Schil de pastinaak en de wortelen. Snijd ze in stukken. Verhit de olie in een pot en stoof de groenten en de ui ongeveer 2 minuten aan zonder kleuren. Voeg er de groentebouillon aan toe en laat ongeveer 20 minuten zachtjes koken onder deksel. Voeg er de room aan toe. Mix de soep. Kruid met versgemalen peper. Aardappel-pastinaakpuree 400 gr aardappelen 250 gr Flandria pastinaak zout 1 dl melk klontje boter Schil de aardappelen en snijd deze in stukjes. Schil de pastinaak en snijd deze in blokjes net zo groot als de aardappel. Zet ze samen in water met een snufje zout op het vuur en kook de aardappelpastinaak gaar in zo’n 15-18 minuten. Giet af en stamp fijn. Roer er de voorverwarmde melk doorheen tezamen met een klontje boter.


Schorseneren… schitterend in eenvoud, subliem in smaak Schorseneren hebben enorm veel voordelen in de keuken, maar één nadeel: het schoonmaken van de bruine ietwat plakkerige korst, kost je wat tijd en moeite. En toch loont het de moeite, want verse schorseneren zijn een onvergelijkbare groente. Het spaart tijd als je de groente eerst kookt. En wie handschoenen draagt bij het schillen, voorkomt extra inspanning om de handen nadien schoon te maken. Ze worden omwille van hun kleverige, bruine vlekken op de handen bij het schoonmaken, ook wel keukenmeidenverdriet genoemd. En voor wie dan toch opziet tegen het karwei, kan wat praatgrage hulp inhuren – gezelligheid troef! - of intussen het mooie gedicht lezen van David Van Reybrouck – cultuur troef! …

“Bijna vergeten hoe zwart het ooit was hoe harig de huid gelooid door de nacht. Vergeten het loof, de vacht en de stronk, Terwijl alles toch schreeuwde om schors.”

… (citaat overgenomen uit Het Liegend Konijn, april 2003) Schorseneren zijn een vollegrondgroente van bij ons. ’s Winters zijn ze vers van het veld te verkrijgen wat bovendien ook de beste smaakgarantie geeft. Geschild lijken ze wel wat op een asperge en de zachtkruidige, nootachtige smaak is gelijkaardig. Schorseneren van het Flandria-keurmerk worden met de hand gerooid: op die manier wordt beschadiging van de wortel voorkomen. Bij aankoop let je best op een vers en gezond uiterlijk, een regelmatige vorm, een intact en glad oppervlak. Verse schorseneren kunnen in de originele Flandria-verpakking op een droge, koele plaats tot twee weken bewaard worden. En net zoals pastinaak is een schorseneer een bommetje gezondheid. Eerst en vooral veel ijzer, veel vezels en een goede portie vitamine C. Ideaal dus om de weerstand tegen de winterse dagen in optima forma te brengen! Bovendien bevat schorseneer, net als pastinaak, de stof inuline. Goed voor de darmfunctie en ideaal voor een diabetesdieet (zie hierboven).

Gebakken schorseneren met tongschar 4 Flandria schorseneren 4 tongscharren, gefileerd Arachideolie Sap van een ½ citroen 2 eidooiers Druivenpitolie Peper 1 eetlepel krulpeterselie, fijngehakt Schil de schorseneren met een dunschiller. Gebruik handschoenen en doe een schort om. Schorseneren geven kleverig melksap af dat moeilijk te verwijderen vlekken veroorzaakt. Snijd de schorseneren in schuine plakjes en leg ze meteen in water waaraan 1 eetlepel azijn of citroensap is toegevoegd. Bak de schorseneren in olie, zet een deksel op de pan en laat ze enkele minuutjes bakken tot je met een vork door de plakjes kan prikken. Bak ondertussen de tongscharfilets in arachideolie aan beide zijden krokant. Neem ze uit de pan. Klop voor de vinaigrette de eidooiers los met de druivenpitolie en enkele druppels citroensap. Kruid met peper en eventueel wat zout. Meng er de bladpeterselie onder. Schorsenerensoep met aardappelen en kip Ingrediënten voor 1,5 l soep 1 kg Flandria-schorseneren, het sap van 1 citroen, 8 vastkokende aardappelen, 1,5 l kippenbouillon (3 blokjes + water), 200 g kippenborstfilets, 2 sneetjes bruin- of volkorenbrood, 1 teentje knoflook, 1 takje tijm, 2 blaadjes laurier, zout en peper van de molen. Bereiding Trek keukenhandschoenen aan en schraap de schorseneren schoon. Snijd ze in stukjes van ongeveer 2 cm en leg ze in water met het citroensap tegen het verkleuren. Schil de aardappelen en snijd ze in blokjes. Doe de schorseneren met de aardappelen in een grote pan met de bouillon. Kruid met de tijm, de laurier, zout en peper van de molen. Breng aan de kook en laat 25 minuten zachtjes koken. Snijd het kippenvlees in dunne reepjes en kruid ze met peper en zout. Leg ze in een magnetronbestendige schaal en overgiet ze met 4 eetlepels water. Dek af en laat 6 minuten garen in de magnetron bij vol vermogen. Voeg het kippenvlees 3 minuten vóór het einde van de bereiding bij de soep. Wrijf de sneetjes brood in met het gepelde knoflook en laat ze roosteren. Snijd ze in vierkante stukjes. Verdeel deze croûtons over diepe borden en giet de soep erover. Zowel pastinaak als schorseneren zijn een wortelsoort. Trendwatcher Lidewij Edelkoort (Parijs) beschrijft in haar boek ‘Bloom’ hoe de mens meer en meer knollen en wortels op het bord plaatst, als een verlangen om terug met de beide voeten op de grond te komen.

Zo zegt ze: “ Daarom zijn wortels ook zo essentieel in de horticultuur,als symbool voor de terugkeer naar de aarde, deze zoektocht naar een verloren gegaan paradijs en naar betekenis. Daarnaast maken wortels in toenemende mate deel uit van onze levensstijl. Wortels, bollen en knollen liggen vaker op ons bord. Wortels inspireren tot ongebreidelde, organische studies van vormen, tot fraaie ontwerpen en pure schoonheid maar spelen ook een belangrijke rol in de alternatieve geneeskunde, als ingrediënt voor brouwsels die de zenuwen versterken. Wortels vormen een integraal onderdeel van ons leven, ze binden ons aan de aarde door de koppeling van verleden en toekomst.” Als dit geen doordenkertje is tijdens deze eindejaarsperiode!


Veldsla… verrassend contrasterend op winterse dagen! Wanneer we aan bladgroenten denken, zien we automatisch zomerse taferelen. En toch is veldsla vers verkrijgbaar tijdens deze wintermaanden. Een ideaal middel dus om toch wat frisheid, lichtheid en een groen tintje te geven aan de warme tafel. Veldsla is een kleine bladgroente met lepelvormige blaadjes die in trosjes groeien. Maar de smaak is vrij krachtig: veldsla valt niet te negeren! Bij aankoop zit de wortel vaak nog aan de blaadjes die er overigens bij het Flandria-keurmerk frisgroen uitzien. Veldsla kun je gerust enkele dagen bewaren in de koelkast, maar ook hier is de gouden raad: hoe verser, hoe sterker (en dus beter) de smaak. Veldsla laat zich uiteraard koud eten in allerlei slaatjes, maar ook warm: veldsla in soep is een echte lekkernij. Volgens het foodpairingprincipe (www.foodpairing.be) laat veldsla zich graag omringen met feestelijke ingrediënten: wijn uit de streek van Sauterne om te beginnen, kaviaar, makreel, verse oesters, basmatirijst, walnoten, dille, camembert, mozzarella… De voedingseigenschappen van veldsla zijn niet gering en weeral een prima middel om de winter aan te kunnen: een flinke dosis vitamine C en veel ijzer. Veldsla bevat vier keer zoveel vitamine C als kropsla, en bevat daarnaast ook nog vitamines van het B-complex. En veldsla bevat meer ijzer dan spinazie (alleen peterselie doet beter)! Dus nee… Popeye had geen gelijk! En dan is er nog het Omega 3-verhaal. Bijna niet te geloven dat zoveel gezonde eigenschappen in die kleine blaadjes zijn opgeslagen! Heel wat producten verrijkt met Omega 3 worden op vandaag aangeboden in de supermarkt. Maar bij Flandria-veldsla is er sprake van een natuurlijke rijkdom. 100 gram van deze groente bevat zo’n 12% van de aanbevolen hoeveelheid Omega 3. Over Omega 3 werd al veel gezegd en geschreven. Nu blijkt dat in ons land de consumptie van Omega 3-vetzuur te laag ligt. En het mooie is dat zowel bladgroenten zoals spinazie, postelein, waterkers, veldsla… en vette vis Omega 3-vetzuren bevatten. Voor de bladgroenten gaat het om ALA, terwijl vis dan weer EPA en DHA bevat. Conclusie: regelmatig genieten van vis en groenten is niet alleen proeven van een heerlijke harmonie… het is ook ‘essentieel’ gezond en feestelijk!

Maar uiteindelijk is het nog altijd zo dat veel mensen de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid niet halen, terwijl Omega 3 toch als belangrijke factor beschouwd worden als het gaat om de gezondheid van hart en bloedvaten. Ook de hersenfunctie zou baat hebben bij een voldoende inname van Omega 3. Als dat niet mooi is: een sterke smaak, goed voor het hart, goed voor een klare kijk en ideaal voor winterse tijden. Veldsla is een must op de feesttafel. En is groen ook niet een beetje kerstkleur?? Avocadosalade met krab en veldsla Ingrediënten per persoon 4 Flandria-champignons het sap van ½ citroen 1 Flandria-tomaat 1 avocado een handvol Flandria-veldsla 1 klein blikje krab Voor de vinaigrette: 1 theelepel mosterd, 1 eetlepel slaolie, 1 koffielepel citroensap, peper, zout, enkele druppels tabasco. Bereiding Snijd de champignons in dunne plakjes en besprenkel ze met wat citroensap tegen het verkleuren. Pel de tomaat, snijd ze in vieren, verwijder de pitjes en snijd het vruchtvlees in stukjes. Snijd de avocado doormidden, verwijder de pit en hol de twee helften voorzichtig uit zonder de pel te beschadigen. Snijd het vruchtvlees in kleine stukjes en besprenkel ze met citroensap. Spoel de veldsla, zwier ze droog en haal de blaadjes van elkaar. Meng het uitgelekte krabvlees met de champignonplakjes en de stukjes tomaat en avocado. Vul de avocadohelften met dit mengsel. Vul de bodem van een bord met de veldsla en schik er de gevulde avocadohelften op. Meng alle ingrediënten van de vinaigrette en giet ze over de salade. Omelet met prei, aardappelen en veldsla Ingrediënten per persoon 1 aardappel 1 stengel Flandria-prei 1 kleine ui 1 groot ei 1 eetlepel magere melk 1 koffielepel boter 1 pakje Flandria-veldsla peper en zout

Bereiding Snijd de geschilde aardappel in blokjes. Maak de prei schoon en snijd ze in reepjes (gebruik ook een deel van het loof). Snijd de ui in ringen. Laat de aardappel, de prei en de ui elk apart gedurende 5 minuten blancheren in gezouten water. Klop het ei op met de melk. Verhit de boter in een pan met een antiaanbaklaag en bak er de omelet in. Zodra de omelet begint te stollen, legt er de aardappelen en de groenten op. Laat nog even bakken en kruid met peper en zout. Spoel de veldsla, zwier ze droog, haal de blaadjes van elkaar en serveer ze met de omelet.

Wij van Flandria wensen onze lezers in 2011 alvast

Een paar momenten… pikant gepeperd en dan vooruit, een paar uur als jonge spruit, fantasieën met zoet fruit, een fris groen blaadje of een toffe peer als afsluit.

Flandriamail Public December 2010

Recommend Documents