E-ZINE Stichting ROOS 23 mei 2013

E-ZINE Stichting ROOS

23 mei 2013

OBS De Drie Linden: Koningspelen Hellendoorn Net als op de andere scholen, heeft ook OBS De Drie Linden meegedaan aan de Koningspelen. In Hellendoorn werd het feest groots aangepakt op initiatief van de collega’s van CBS De Es. Voor de onderbouw waren spelletjes op de eigen schoolpleinen georganiseerd. De groepen 5 t/m 7 hebben op sportpark een mini-versie van de Helderse spelen gedaan en alle groep 8 leerlingen zijn per bus vervoerd naar een echte survivalbaan in Nijverdal.

Omdat het merendeel van de scholen mee deed, was de Oranjevereniging bereid een financiële bijdrage te leveren aan dit festijn. Na afloop werd aan de burgemeester een prachtig kunstwerk met een afbeelding van ons koningspaar aangeboden.

Al met al was het een mooie samenwerking tussen de basisscholen van het dorp Hellendoorn, dat is zeker voor herhaling vatbaar! De foto’s spreken voor zich…

OBS Touwladder en OBS Widerode: Verkeersexamen: De week voor de meivakantie kwam het verlossende bericht van de afdeling Wierden van Veilig Verkeer Nederland dat alle leerlingen van groep 7 geslaagd zijn voor het verkeersexamen! Daarop konden de diploma`s worden uitgereikt. Rick Hoppen slaagde cum laude: zowel in het schriftelijke examen als bij het praktijkexamen had hij 0 fout! Vrijdagmiddag 26 april werd Rick nog eens extra in het zonnetje gezet met een presentje door de heren van VVN. Alle kinderen van harte gefeliciteerd! Dag van de slager: In het kader van de Dag van de Slager waren de kinderen van groep 7 uitgenodigd door Gildeslager Duyndam. De heer Duyndam heeft de kinderen deze middag, samen met zijn personeel, heel wat geleerd over het slagersvak. Natuurlijk mocht er ook van alles geproefd worden. De kinderen hebben zelf worsten en hamburgers gemaakt. Deze mochten ze ter plekke opeten of meenemen naar huis.

Koningsspelen: Vrijdag 26 april vonden de Koningsspelen plaats. De kinderen begonnen de ochtend met een gezellig en lekker ontbijt in alle groepen (mede mogelijk gemaakt door Jumbo Supermarkten). De onderbouw heeft daarna in school, vanwege het buiige weer was buiten helaas niet mogelijk, een door de leerkrachten opgezet spelencircuit gevolgd. Dankzij inzet van hulpouders was dit een succes. Allemaal gestoken in oranje werd er fanatiek gestreden door onze jongere leerlingen. De leerlingen van groep 5 t/m 8 gingen samen met wethouder De Putter naar de Stouwehal. Meester Marco had samen met Leo Dubbers een prachtig programma in elkaar gezet. Via Pokie Entertainment was er een groot blaastoestel geplaatst. De stagiaires zorgden voor doorschuiftrefbal. Een topper was ook bungeevoetbal. Ten slotte verzorgde de Nederlands kampioen speedminton een clinic van deze vrij nieuwe sport. Natuurlijk werd er tussen ontbijt en spelen eerst massaal gedanst op het speciaal geschreven liedje van Kinderen voor Kinderen. Ook in de Stouwehal konden de scholen rekenen op hulp van ouders, waarvoor dank!

Verkeersquiz: Niet alleen de kinderen van groep 7 hebben zich beziggehouden met verkeer. Groep 6 mocht namelijk als winnaar van de voorronde meedoen aan de finale van de verkeersquiz. Marèt Kamphuis en Jasper van Savooijen bleken van deze groep het minst aantal fouten te hebben gemaakt tijdens de voorronde.

Het duo moest het in de finale, gehouden bij De Passie, opnemen tegen de vertegenwoordigers van de Wegwijzer (Enter) en de Kluinveenschool. In het bijzijn van alle kinderen van groep 6 bleken Marèt en Jasper met afstand de meeste verkeerskennis te bezitten! Terechte winnaars van deze jaarlijkse verkeersquiz voor groepen 6. Van harte gefeliciteerd!

OBS De Salto MI-thema Verkeer: Brandweer op De Salto !! Dinsdag 14 mei is de brandweer Rijssen op OBS De Salto geweest! Er kwam een grote brandweerauto het plein opgereden. De kinderen van groep 1 t/m 4 mochten om beurten kijken bij de brandweerwagen. De brandweermannen waren in brandweerkleding en legden van alles uit over het brandweervoertuig: waterslangen, ladders, reuzengrote kniptangen, zwaailicht en sirene. De kinderen mochten zoveel vragen stellen als ze wilden. Met veel geduld en enthousiasme legden de brandweerlieden uit hoe alles werkte en hoe het heette.

Groep 4, 5 en 6 kregen uitleg over de kleding van brandweermannen Ze mochten een echt brandweerpak aanpassen en door de klas lopen met een ondoorzichtige bril, alsof ze door een kamer met rook de weg naar de uitgang moesten zoeken. De leerlingen van groep 7 en 8 kregen les over Brandpreventie.

OBS ’t Heem Nadat vorig schooljaar het hele team van OBS ’t Heem de opleiding Dalton heeft afgerond en daarmee gecertificeerd is volgens de Daltonprincipes les te mogen geven, is dit schooljaar de schoolvisitatie aan de beurt. Afgelopen jaar heeft het team een aantal grote stappen gezet om zich goed voor te kunnen bereiden voor de eerste Daltoncertificering. Ook ouders en leerlingen zijn bij de voorbereiding betrokken geweest. Zij hebben ter voorbereiding op de visitatie een enquête ingevuld. Op dinsdag 21 mei was het visitatieteam van de Nederlandse Dalton Vereniging op OBS ’t Heem om te beoordelen of de school zich officieel Daltonschool mag noemen. De visitatiecommissie, onder leiding van de heer Van Ewijk heeft , naast groepsbezoeken en gesprekken met directie, Dalton-coördinator (Kim van den Einde) en het bestuur ook een aantal ouders en kinderen uit de verschillende groepen uitgenodigd voor een gesprek. Tijdens de bezoeken in de groepen waren de verschillende aspecten vanuit de basisprincipes van Dalton goed zichtbaar. Vrijheid in verbondenheid, keuzevrijheid. De kinderen mogen kiezen uit een lijst met mogelijkheden/ keuzevakken. Samenwerken. Door kinderen van en met elkaar te laten leren, kunnen zij elkaar helpen, stimuleren en beïnvloeden. Het leerrendement wordt hierdoor vergroot.

Zelfstandigheid. Kinderen leren in hun eigen tempo. Kinderen leren zelfstandig hun taak te plannen en uit te voeren.

Ook hebben het team en directie afgelopen maanden gewerkt aan de onderliggende beleidsdocumenten waarbinnen de school werkt. Er is een doorgaande lijn ontwikkeld en vastgelegd, zodat het voor een ieder duidelijk is welke werkwijze de school hanteert. Als beschrijvings- en borgingsdocument gebruikt de school het Daltonbeleidsplan en het bijbehorende borgingsdocument ”Het Daltonboek”. Hierin omschrijft de school de doelen voor de nabije toekomst en borgt de school de vastgestelde documenten binnen het Daltonconcept van de school. Aan het eind van de dag kreeg het team te horen dat OBS ’t Heem als eerste school in de gemeente Hellendoorn zich officieel Daltonschool mag noemen. Het team is bijzonder blij en tevreden dat OBS ’t Heem een positieve beoordeling heeft gekregen en dat de school voorgedragen wordt voor een Daltonlicentie bij de Nederlandse Dalton Vereniging. Dit heuglijke feit wordt natuurlijk met de kinderen en de ouders/verzorgers gevierd. Met de kinderen wordt dat gedaan wanneer de Dalton-plaquette wordt onthuld. Met de ouders wordt tijdens de ouderavond op 19 juni een toast uitgebracht op dit geweldige resultaat !

Vanaf 21 mei is OBS ’t Heem officieel Dalton school ! Daar zijn ze heel trots op ! Een school wordt namelijk niet zomaar een erkende Daltonschool. Hier gaat een heel traject van oriënteren, plannen schrijven, scholing en begeleiding, collegiale consultatie en het meedoen aan regionale activiteiten aan vooraf. De meeste scholen doorlopen dit traject in vier jaar. Als het hele ontwikkelingstraject is doorlopen kan de school een visitatie aanvragen bij de Nederlandse Dalton Vereniging. Als in de praktijk de daltonpijlers (zelfstandigheid, vrijheid in gebondenheid en samenwerking) gestalte hebben gekregen, wordt er een licentie afgegeven. Elke vijf jaar wordt de school bezocht en bekijkt de visitatiecommissie opnieuw of de kwaliteit nog steeds voldoet aan de eisen die gesteld worden aan Daltononderwijs. Komend schooljaar wordt OBS ’t Heem als 4x wijzer-school gecertificeerd. Ook dat is een geweldige (volgende) mijlpaal!

OBS De Peppel: Werkdruk Ook OBS De Peppel heeft soms last van werkdruk. Iets wat kennelijk onontkoombaar hoort bij het onderwijs. Je kunt er last van hebben, maar je kunt er ook mee omgaan. OBS De Peppel heeft onderdeeltjes van de workshop “Word je tijd de baas?!” behandeld. Hieronder vind je praktische tips en de top 10 die het team probeert in de praktijk te brengen. Doe er je voordeel mee. Praktische tips Wat weerhoudt je ervan je tijd in eigen hand te nemen? Begin nú! De eerste stap is weten wat je wilt en doelgericht plannen.

Enkele praktische handreikingen om notoire tijdrovers te lijf te gaan. Het volhouden ervan vergt doorzettingsvermogen en discipline. Maar het mooie is dat je er elke dag mee kunt beginnen. Begin nú! Vergaderingen  Stel jezelf de vraag of wekelijks vergaderen wel moet. Kunnen we ze niet beter afschaffen en alle praktische zaken via de e-mail communiceren? Kunnen we niet veel beter alleen vergaderen over inhoudelijke onderwerpen?  Bereid vergaderingen voor: Wie zijn de deelnemers? Wat is het doel? Hoeveel tijd reserveer je voor elk agendapunt? Wat is de begin- en eindtijd?  Beperk tijdens de vergadering verstoringen van buitenaf: zet je mobiele telefoon uit en verbied anderen je tijdens de bijeenkomst te storen. Vraag anderen hetzelfde te doen. E-mail    

Handel e-mail berichten af op vaste tijdstippen per dag. Schakel je e-mail programma uit als je met een andere klus aan het werk bent. Wees selectief in het versturen van zogenoemde cc'tjes. Laat je niet het bos insturen door oeverloze e-mailberichten met bijlagen. Vraag de verzender wat hij van je verwacht.

Verstoringen van buitenaf  Sluit je deur als je je moet concentreren op een taak. Laat weten wanneer je wél beschikbaar bent.  Maak niet automatisch tijd vrij voor onverwachte bezoekers. Maak vriendelijk maar beslist een afspraak voor een ander tijdstip.  Parkeer ongeplande verzoeken: zeg niet onmiddellijk ‘ja’ tegen alles wat binnenkomt. Delegeer werkzaamheden en oefen jezelf in ‘nee’ zeggen. Organisatie van de werkplek  Houd je bureau/klas opgeruimd. Alleen de klus waaraan je werkt, ligt in het zicht.  Doe 'geeltjes' in de ban. Ze leiden je af en maken onrustig. Zet acties op een to do-lijst en verwerk ze in je weekplan.  Project klaar? Rond het ook fysiek af. Haal de bezem door je werkdocumenten. Gooi weg wat weg kan en archiveer de rest. Top-10 timemanagement tips

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8.

Een afspraak met jezelf is net zo belangrijk als een afspraak met een andere belangrijke persoon. Plan bruto. Zorg dat je elke dag een (gedeelte van een) grotere klus afmaakt. Pas elke ochtend als eerste het Eisenhowerschema toe op je afspraken van de komende dag. Plan tijd waarin je ongestoord kunt werken (nakijken). Ook in de groep. Zeg op een assertieve manier "nee" als dat nodig is (ook tegen je leidinggevende). Zorg dat je alleen datgene voor je hebt waar je mee bezig bent (clean desk). Zorg voor voldoende afwisseling tussen inspanning en ontspanning en doe elke dag minstens 5 minuten NIETS. Ga tussen de middag 15 minuten wandelen. 9. Pak als eerste aan waar je tegenop ziet (‘van uitstel komt afstel’). 10. Gebruik je hoofd om te denken en je agenda om te plannen.

Het Eisenhowerschema Zet al je taken/activiteiten volgens hun belangrijkheid en urgentie in dit schema. Je ziet dan meteen wat je nu moet doen, moet inplannen, moet delegeren en meteen kunt vergeten! Tip ouderbetrokkenheid Op OBS De Peppel wordt op 13 juni een thema avond georganiseerd voor alle ouders van de school. Om het opkomstpercentage weer op 75% te krijgen is als belangrijk onderdeel van de avond de ‘bekendmaking van de formatie en de groepsindeling’ in het programma opgenomen. Team van OBS De Peppel, op het puntje van je stoel!

OBS Blokstoeke: Hoogste punt Brede School Westerhaar: Wethouder Jan Binnenmars brengt bezoek aan bouwlocatie In oktober 2012 ging de eerste schop in de grond op het terrein aan de Oranjestraat in Westerhaar voor de nieuw te bouwen Brede School. Inmiddels zijn de bouwactiviteiten een heel eind gevorderd. Woensdag 22 mei plaatste wethouder Jan Binnenmars een gedeelte van de staalconstructie voor het dak waardoor het hoogste punt werd bereikt. Geheel volgens Twentse traditie trakteerde de wethouder het bouwpersoneel vervolgens op een overheerlijke gehaktbal. De Brede School in Westerhaar-Vriezenveensewijk biedt straks ruimte aan basisscholen De Fontein en De Blokstoeke, kinderopvang De Cirkel en peuteropvang De Kleine Wereld van Stichting Kindcentra Twenterand De Cirkel. Volgens de planning wordt het nieuwe gebouw in de herfst van 2013 opgeleverd. Daarna moet het pand ingericht worden en kunnen de verschillende gebruikers verhuizen. De verwachting is dat de kinderen na de kerstvakantie vanuit de nieuwe Brede School les krijgen.

Van het Bestuurskantoor: Collectieve Arbeids Overeenkomst Primair Onderwijs: Er is een nieuwe CAO in de maak. Kijk op de website van de PORaad voor meer informatie: http://www.poraad.nl/search/node/cao Scholenkrant: Eind mei/begin juni wordt in de regio waar de ROOS-scholen zich bevinden een huis aan huis-krant verspreid die specifiek over de ROOS-scholen gaat. Alle scholen hebben daarvoor een stukje tekst en foto’s ingeleverd en de inhoud wordt gepresenteerd volgens de ROOS-huisstijl. Controle dienstjaren: Alle medewerkers met een vast dienstverband hebben een brief ontvangen over de controle van dienstjaren. Dit heeft te maken met het feit dat het personeelsbestand onderhevig is aan personele wijzigingen. Het is belangrijk de administratie goed op orde te hebben. Er kan op de inhoud gereageerd worden tot 15 juni 2013. NB: in de brief wordt de geboortedatum op Amerikaanse wijze weergegeven: maand/dag/jaar, dit blijkt verwarring te geven. Collega Vanessa Berentschot (P&O) heeft na de meivakantie haar werk voor halve dagen hervat. Ze werkt op maandag-, dinsdag- en donderdagochtend.

Bestuursbesluiten: Benoemingaandachtsfunctionarissen: (op grond van de meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling) De IB-ers worden aangewezen als indirecte aandachtsfunctionarissen op de scholen, op het bestuurskantoor is de senior medewerker P&O als directie aandachtfunctionaris aangewezen. Protokol in- en uitstroom leerlingen: zie http://stichtingroos.nl/ouders/aannamabeleid-leerlingen.html Uitkomsten tevredenheidsonderzoek ouders Vaststelling Jaarverslag 2012 Strategisch Beleids Plan 2010-2014 BestuursFormatiePlan 2013-2014 CAO PO 2013 Besluit openbaar onderwijs Kwaliteitswijzer scholen 2013 Tussenrapportage eerste kwartaal 2013: Beperking op het investeringsplan 2013 Kernprogramma basisonderwijs - leerlijnen

Van het MT: Het MT van 14 februari is geannuleerd omdat er geen dringende bespreekpunten waren. De volgende MT-vergadering is op dinsdag 28 mei 2013. Agendapunten: Rapportage 1e kwartaal 2013 Medewerkerstevredenheidsonderzoek

Van de GMR: De GMR vergadert op 27 juni aanstaande. De agenda is nog niet opgesteld.

Van de Raad van Toezicht: De volgende vergadering van de Raad van Toezicht is op woensdag 3 juli 2013.

Voor u gelezen of gezien: TV-programma: De kunst van het opvoeden met Edwin Rutten http://www.uitzendinggemist.nl/programmas/9425-de-kunst-van-het-opvoeden Serie waarin het draait om vragen als: 'Is de moeder belangrijker voor de opvoeding dan vader?' 'Verwachten we niet teveel van onze kinderen?' en: 'Spelen onze kinderen nog wel genoeg?' In elke aflevering wordt een schilderij als uitgangspunt genomen voor een bepaald thema. Afl.: Hoe belangrijk is school?. Tegenwoordig vinden ouders een diploma ontzettend belangrijk. Maar hoe belangrijk is school eigenlijk?

…………………………………………………. Wie niet in de maat koopt krijgt Ritalin: columniste Volkskrant Aleid Truijens. De ideale jongen is tegenwoordig een meisje en de echte jongen een adhd'er. Toeval of niet, de afgelopen weken ontmoette ik drie mannen die, sprekend over hun kinderen, de term adhd lieten vallen. Telkens ging het om een zoon. 'Tsja, de jongste gaat niet zo goed op school, hij is een adhd'er.' 'De middelste was thuis niet te harden. Adhd'ertje hè?' 'Die van dertig zit al jaren thuis. Hij wordt, als adhd'er, overal ontslagen.' Telkens werden de zonen niet omschreven als mensen die last hadden van een ongemak, maar simpelweg als 'adhd'er'. De ziekte is een identiteit geworden.

Ziekte? Adhd is geen ziekte, maar een beschrijving van gedrag. Er is geen aanwijsbare medische oorzaak. Wie in een test scoort op symptomen als ongeconcentreerd, druk en beweeglijk, heeft 'het'. Ongelooflijk veel kinderen hebben het. In sommige schoolklassen de helft, vooral jongens. Hoewel van ziekte geen sprake is, is er een effectief geneesmiddel: Ritalin. Het bestrijdt niet de oorzaken van het gedrag - welke dat ook zijn - maar onderdrukt de symptomen. 'Drukke' kinderen worden op slag rustiger. Het wondermiddel is zo verbluffend dat de verleiding voor ouders en leerkrachten wel erg groot is om aan te dringen op medicatie. De farmaceutische industrie is blij met die miljoenen slikkers. Onbekend is welke effecten dat jarenlange pillen slikken op den duur heeft. Wanhoop Er is de laatste tijd veel kritiek op de epidemische toename van adhd. Toch twijfelt niemand aan het bestaan van de symptomen. We kennen allemaal kinderen die geen seconde op hun stoel kunnen blijven, niet lijken te kunnen luisteren en niet langer dan twee seconden zijn geboeid door speelgoed. Jongens, vooral, die zich rollebollend, schreeuwend en vechtend een weg banen over het schoolplein. We kennen ook hun ouders, machteloos vermanend in de supermarkt, en hun zuchtende juf, die de stoorzenders op de gang zet. Begrijpelijke wanhoop. Vorig jaar was er Laura Bat-stra, een psychologe die haar baan in de kinder- en jeugdpsychiatrie opzegde, omdat zij zich stoorde aan het gemak waarmee kinderen de diagnose adhd krijgen opgeplakt. 'adhd zegt iets over de draagkracht en tolerantie van de sociale omgeving van het kind', zei ze in Trouw. Nog verder ging kinderpsychiater Sjef Teuns - oprichter van de medische kinderdagverblijven, dus niet iemand die gedragsproblemen onderschat. Hij noemde adhd 'een waandiagnose, die de werkelijkheid verdoezelt'. 'Als je niet netjes in de maat loopt', zei Teuns, 'krijg je Ritalin.' Kwajongensgedrag En nu is er historica Angela Crott, die een boude bewering over adhd de wereld in slingert. 'Het diagnosticeren van drukke jongens als adhd'er is een uitwas van het burgerlijk beschavingsoffensief dat in de 19de eeuw is begonnen' - zo luidt een stelling bij haar dissertatie. Op 21 december hoopt ze te promoveren op haar onderzoek Van hoop des vaderlands naar adhd'ers. Ik ben benieuwd naar het boek, waarvan ik nu alleen de samenvatting ken. Crott keek in opvoedingsboeken, verschenen tussen 18822005, naar het beeld van jongens. Aan de jongens zélf veranderde in ruim een eeuw niets, concludeert ze. Die bleven altijd hun lawaaiige, bonkige, ravottende, slonzige, impulsieve, opschepperige en hartveroverende zelf. Maar wat een eeuw geleden nog als kwajongensgedrag werd beschouwd, heet nu hinderlijk. (LW: het boek is onlangs verschenen: Jongens zijn het) Dat ging sluipenderwijs. Voor 1945 was de jongen nog een 'erfprins des hemels' die nadat hij was uitgeravot een degelijke kostwinner moest worden. Na de oorlog, toen de bevolking in de steden toenam en het ouderlijk gezag taande, werd baldadigheid van jongens (nozems!) vaker als overlast ervaren. De feministen in de jaren '70 bestempelden jongensgedrag als 'agressief'. Vanaf de jaren '80 werd gedrag steeds vaker in psychologische termen beschreven, waardoor er vanzelf meer 'afwijkingen' ontstonden. Bovendien kwamen er meer eenoudergezinnen en stonden er minder mannen voor de klas, waardoor veel jongens een mannelijk rolmodel misten. De nadruk, op school, op zelfstandig werken en zelf-reflectie deed de rest: jongens gingen slechter presteren. De ideale jongen is tegenwoordig een meisje; de echte jongen een adhd'er. Mooie historische analyse, die goed aansluit bij wat opvoedingsdeskundigen als Louis Tavecchio, Martine Delfos en Micha de Winter erover hebben geschreven. Het wordt nu tijd voor oplossingen en maatregelen. Red de jongen, hij is het waard!

…………………………………………………. De onderwijsinspectie: Het Onderwijsverslag 2011/2012 in 3 minuten https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=SCN1uhKsRok

Lukasschool (Utrecht) - Meer kansen met een rijke woordenschat:

Op de Lukasschool heeft 98 procent van de leerlingen een Marokkaanse of Turkse achtergrond. Een groot deel van de ouders van nieuwe leerlingen is analfabeet. Sommige nieuwe kleuters zijn nauwelijks aanspreekbaar. De school kiest voor een brede aanpak om het taalonderwijs in groep 1 tot en met 5 te verbeteren. https://www.youtube.com/watch?v=KEy0PoSlNrg

Voor elke dag een kaartje!

Josy viert het leven en Jij?

Deze leuke 'dag' kaarten zijn er om de kinderen een steuntje in de rug te geven en zo hun dag goed te beginnen. 31 tips van Josy om blij van te worden. Een tip voor elke dag van de maand. Kleurrijke kaarten die je het hele jaar door kunt gebruiken. Inspireer de hele klas! Josy is het meisje dat altijd jong blijft. Haar puurheid kan jou een spiegel voorhouden.

…………………………………………………. Ken Robinson: 10 talks on education Education legend Sir Ken Robinson picked the talks he loves — all full of insight, bright ideas and, of course, creativity.

blog.ted.com/2013/05/05/a-new-playlist-from-sir-ken-robinson-the-most-watched-speaker-onted-com

…………………………………………………. Sugata Mitra mag een school in de wolken bouwen: De Indiase fysicus en onderwijspsycholoog Sugata Mitra heeft de allereerste TED-prijs ter waarde van 1 miljoen dollar gewonnen. Mitra uitte in februari 2013 zijn gedurfde wens op het podium van TED. Hij wil een school in de ‘cloud’ bouwen, waar kinderen op verkenning kunnen gaan en van elkaar kunnen leren. In 2007 plaatste De Optimist (www.odenow.nl) een mooi artikel over een eerder idee van Mitra: The hole in the wall. Door computers in een kiosk in sloppenwijken te plaatsen, liet hij zien dat zelfs kinderen die niet kunnen lezen en schrijven zichzelf kunnen onderwijzen, en daarmee hun land vooruit helpen. (Zie het artikel hieronder) Bent u benieuwd wat het nieuwe idee over de school in de cloud precies inhoudt? Sugata Mitra legt zelf zijn inspirerende visie uit tijdens deze TED-talk: http://odenow.nl/sugata-mitra-mag-school-in-de-clou-bouwen/

………………………………………………… Sugata Mitra: The hole in the wall

Lex Veldhoen | 93 januari/februari 2007

Door computers in een kiosk in sloppenwijken te plaatsen, laat een Indiase fysicus zien dat zelfs kinderen die niet kunnen lezen en schrijven zichzelf kunnen onderwijzen – en hun land vooruithelpen. Het zijn smalle steegjes in Madangir, een sloppenwijk aan de rand van New Delhi. Zelfgebouwde, krakkemikkige hutjes zijn hier opeen gepropt voor de gelukszoekers uit omliggende streken. Talrijke riksjarijders versperren de onverharde, stoffige hoofdweg, in afwachting van een betalende klant. Het ligt niet voor de hand dat in dit decor ruimte is voor geavanceerde computertechnologie. Toch herbergt een kleine, roodgeschilderde kiosk langs de weg een computer, enkele felgekleurde knoppen en een smalle gleuf waar alleen kinderhanden doorheen kunnen, zodat het toetsenbord kan worden bediend. Zoals altijd staan een paar jongens en meisjes rondom de computerkiosk. Aan het buitenlandse bezoek vertelt een meisje van twaalf jaar dat ze het liefste het tekenprogramma MS Paint gebruikt en dat ze nu het Engelse alfabet leert via een abc-spelletje. Een jongen van zes laat met een aantal razendsnelle klikbewegingen zien hoe de muis werkt. Voor de goede orde: de ouders van deze kinderen zijn analfabeet en deze kinderen gaan zelf nauwelijks naar school.

Deze onbemande kiosk – zonder supervisie en ’s avonds gesloten – biedt kinderen uit de wijk een unieke mogelijkheid om gratis kennis te maken met internet, MP3-muziekbestanden en computerspelletjes – een kennismaking, dus, met een wereld waarvan zij nauwelijks deel uitmaken. De kinderen zullen het zelf misschien niet weten, maar ze doen mee aan een omvangrijk onderwijsexperiment. Want deze kleine kiosk in Madangir helpt om de digitale kloof te overbruggen en laat zien dat jongeren een aangeboren talent hebben om zelf kennis te vergaren. De kiosk in Madangir is één van de 110 kiosken die verspreid door India staan in sloppenwijken en plattelandsdorpen. Ook andere landen zijn geïnteresseerd. In Cambodja zijn de eerste kiosken gebouwd, terwijl in Venezuela, Uganda, Rwanda, Namibië en Mozambique vergelijkbare projecten in de steigers staan. Sommige worden gesponsord door bedrijven, andere zijn met financiële steun van de Wereldbank neergezet. In diverse studies is inmiddels aangetoond dat informatie- en communicatietechnologie een belangrijk instrument is voor economische groei in een arm land. De computerkiosk is een idee van Sugata Mitra, zoon van een onderwijspsycholoog, die fysicus werd, geïnteresseerd raakte in software en betrokken was bij ’s werelds eerste internetuniversiteit en de eerste LAN-telefoongids. Het was nog voor de millenniumwisseling toen hij constateerde dat kinderen op de nieuwe eeuw werden voorbereid in een omgeving die wel erg traditioneel en behoudend is. Klaslokalen, onderwijzers, tekstboeken: Mitra vond ze achterhaald voor een toekomst waarin theorie steeds minder belangrijk wordt en het aanleren van nieuwe vaardigheden juist steeds belangrijker. En hij meende dat het gebruik van computers een veel betere manier was om zijn land die nieuwe eeuw in te loodsen – goedkoper ook, omdat je geen leraren nodig hebt. Op zijn kantoor – een groene oase in het drukke New Delhi – ziet Mitra eveneens de ironie: hij is hoofd van de afdeling Onderzoek en Ontwikkeling van NIIT, India’s grootste commerciële aanbieder van trainingen op het gebied van informatietechnologie, maar hij gelooft dat computervaardigheden kunnen worden aangeleerd zonder begeleiding. ‘Wanneer een methode economisch klopt, betekent dat nog niet dat je niet op zoek moet naar alternatieven’, vindt Mitra. ‘Een goed bedrijf biedt steeds meer voor steeds minder.’ Mitra noemt zijn project ‘Hole in the Wall’, vernoemd naar het gat dat hij in 1999 maakte in een vervallen muur naast zijn kantoor waarachter een sloppenwijk begon en waarin hij een computer plaatste. Hij sloot de computer aan op internet en bevestigde een webcam boven de computer, zodat hij vanuit zijn kantoor ongemerkt zou kunnen zien hoe analfabete kinderen zouden reageren. Ze bleken geïntrigeerd. Het scherm toonde de startpagina van MSN.com. Zonder hulp van buitenaf ontdekten ze binnen enkele minuten dat een pijltje op het scherm beweegt wanneer ze een vinger over een touchpad laten gaan en dat een onderstreept woord oplicht wanneer je er met een pijltje op gaat staan (dat verandert in een wijzend handje) en dat je een nieuw scherm krijgt wanneer je vervolgens op het pijltje klikt. Binnen enkele dagen, zo ontdekte Mitra, waren kinderen in staat om op internet te surfen; vooral Disney.com bleek populair. Ze konden tekst kopiëren in een document en opslaan in een map. Ze wisten het tekenprogramma te gebruiken, wat erg welkom was voor kinderen die thuis niet over papier, potloden en stiften beschikten. Ze konden ook spelletjes downloaden en spelen. Verderop in Madangir treffen we Ruvina, een veertienjarig meisje met lange vlechten die al vijf jaar bijna dagelijks naar de kiosk loopt. ‘Ik drukte op knoppen en keek gewoon wat er gebeurde. Soms kwam er een ander scherm en zo leerde ik al doende. Nu lees ik ook Engelse teksten, wat we op school amper doen.’ Tarif, een leeftijdgenoot, vertelt dat hij vooral landkaarten bekijkt en uit zijn hoofd leert. Ruvina’s moeder, Nafisa, vindt het allemaal prima, ook dat haar dochter later met computers wil werken. ‘Het is belangrijk met de computer te kunnen omgaan,’ weet ze, ‘vooral voor het vinden van een baan.’ Van het spaargeld heeft het gezin onlangs een tweedehands computer gekocht. Computers worden steeds meer erkend als een essentieel stuk gereedschap waarmee mensen uit de armoede kunnen klauteren. In het Wereldbankrapport Information and Communications for Development – eerder dit jaar verschenen – wordt aandacht gevestigd op de kracht van de informatie- en communicatietechnologie. De economie krijgt nieuwe mogelijkheden, wordt efficiënter en kan beter aansluiten op de wereldeconomie. Ook krijgen met name arme gezinnen toegang tot nieuwe manieren van onderwijs en informatievoorziening, wat uiteindelijk ook de democratie versterkt. Een jaar eerder had de Wereldbank in een andere studie, E-Development: From Excitement to Effectiveness, berekend dat een bedrijf in een ontwikkelingsland met iedere computer die het toevoegt, meer omzet boekt, meer banen schept en productiever is – mits er een goede infrastructuur is.

Volgens Mitra is dat een goede ontwikkeling. Als de tweedeling tussen mensen met bezittingen en mensen zonder bezittingen inderdaad verandert in een tweedeling tussen mensen met kennis en mensen zonder kennis, dan wordt de weg naar samenwerking en vrede geplaveid. Mitra: ‘Als jij iets weet wat ik niet weet, dan krijg ik het niet door met je te gaan vechten, maar door bevriend met je te raken.’ Hole in the Wall is een initiatief dat vele kinderen in de afgelopen jaren basisvaardigheden heeft bijgebracht die hen goed van pas kunnen komen – ook al hebben ze geen idee van het officiële idioom van de computer. De cursor wordt teer of sui genoemd, Hindi voor ‘naald’. De zandloper, in India een onbekend verschijnsel, wordt damru genoemd, zoals de trommel waarmee de god Shiva gewoonlijk wordt afgebeeld. En zonder het Engelse woord paint te kennen, vinden kinderen het juiste woord om te tekenen – ook wanneer Sugata Mitra alle iconen door elkaar heeft gehusseld om te kijken of analfabetische kinderen er toch weer wegwijs mee worden. Terug op het kantoor laat Mitra de ruimte zien waarin de beelden van de webcam boven iedere computerkiosk kunnen worden gevolgd. Hier wordt het gedrag van kinderen geanalyseerd wanneer ze voor het eerst kennismaken met een computer. Altijd ontstaat geschreeuw en gedrang – hetgeen is te voorspellen. Maar wat bijzonder is: ook altijd ontstaat er binnen enkele uren een vorm van zelforganisatie. Een ouder kind neemt een leidersrol op zich en roept dat het verstandiger is om de nieuwe attractie beurtelings te gebruiken, omdat je er nu eenmaal niet met zijn allen tegelijk mee kunt werken. En, als duidelijk is dat geschreeuw de noodzakelijke concentratie verstoort, houden de omstanders zich koest. Binnen enkele dagen hebben kinderen hun eigen regels opgesteld zonder dat er één volwassene iets tegen ze heeft gezegd – en dat is des te opmerkelijker in een land waar kinderen op school gewend zijn aan strenge regels en hiërarchie en niet aan creativiteit en eigen initiatief. Maar het mooiste onderdeel van ‘Hole in the Wall’ vindt Mitra dat hij met zijn initatief bewijs levert voor zijn paradoxale stelling dat onderwijs gebaat is bij minder onderwijzers. En dat is goed nieuws, want de kwaliteit van het huidige onderwijs in India is slecht, meent Mitra, zeker in de plattelandsgebieden, waarvandaan leraren wegtrekken naar de stad omdat ze daar meer kunnen verdienen. ‘Schoolkinderen kennen weliswaar het alfabet uit hun hoofd en ze verstaan een paar woorden Engels,’ zegt Mitra, ‘maar ze hebben niet geleerd zelfstandig na te denken of met computers om te gaan, omdat die nog maar sinds kort langzaamaan hun intrede doen.’ Zijn computerproject laat zien dat je niet altijd leraren nodig hebt om kinderen iets te laten leren. ‘Je hoeft niet alles te onderwijzen’, meent Mitra. ‘Onderwijs moet van binnenuit komen, niet van buitenaf.’ Hij heeft een rotsvast geloof in de aangeboren nieuwsgierigheid van kinderen, die hen voortstuwt naar nieuwe kennis en vaardigheden. De computerkiosken bieden jongeren een manier om letterlijk spelenderwijs te worden. Bovendien groeit hun eigenwaarde doordat ze een nieuwe vaardigheid leren die volwassenen niet beheersen. Een recente studie van het stadsbestuur van Delhi meldt dat de aanwezigheid van de kiosken in Madangir volgens tachtig procent van de bewoners de leerresultaten en volgens 85 procent de leesvaardigheid en het zelfbeeld van de kinderen ten goede komt. Uit onderzoek van Shiffon Chatterjee, verbonden aan Hole in the Wall, blijkt dat de schoolprestaties van kinderen die gebruikmaken van de kiosk na acht maanden duidelijk waren verbeterd. De cijfers voor Engels stegen gemiddeld met elf procent en voor wiskunde met negentien procent. In dorpen met een computerkiosk gingen de schoolresultaten met vier procent vooruit. Het zijn cijfers waarmee Mitra de kritiek van sceptici weerlegt. ‘Mensen zeggen dat het alleen kan in India’, vertelt hij. ‘In Amerika denken ze dat gettokinderen de computer binnen de kortste keren zullen vernielen. Waarom hebben ze zo weinig vertrouwen in hun kinderen?’ Zo ziet een kiosk eruit De computer in iedere computerkiosk bevindt zich achter stevige metalen deuren. Het beeldscherm zit achter dik plexiglas. Het toetsenbord zit onder een doorzichtige, kunststof afdekplaat, die zo dicht op het toetsenbord zit, dat alleen kinderhanden erbij kunnen. Een ventilator in de muur van de kiosk blaast lucht naar binnen, waardoor de apparatuur stofvrij blijft. Ook zijn er extra batterijen (vanwege de veelvuldige stroomstoringen) en een sensor die klimaatgegevens over onder meer luchtvochtigheid registreert. Op het dak staat een schotelantenne voor de internetverbinding. De meeste kiosken zijn uitgerust met een webcam plus microfoon, zodat het gedrag van de gebruikers kan worden geobserveerd en geanalyseerd. Meer informatie: www.hole-in-the-wall.com

Computers voor een betere wereld De Simputer is een kleine, draagbare handcomputer met spraaktechnologie die geschikt is voor analfabeten in India en andere ontwikkelingslanden. Vinay Deshpande, medebedenker en directeur van Encore Software in Bangalore, zegt dat hij vergelijkbare ervaringen heeft als Sugata Mitra. ‘Als we de Simputer gaven aan analfabetische vissers, boeren en kinderen konden ze er zonder hulp binnen twee uur muziek uit krijgen via de ingebouwde MP3-speler. Door ze de vrijheid te geven om te experimenteren, konden ze de Simputer laten praten en wisten ze ook andere functies te vinden. Het leuke is dat je daardoor zelf ook leert waar de zwakheden zitten en hoe je de software gebruiksvriendelijker kan maken.’ De Simputer is een gezamenlijk non-profit initiatief van diverse Indiase IT-bedrijven. Meer informatie: www.simputer.org De 2B1, de nieuwe naam voor de ‘100-dollar-laptop’, is bedoeld als leerinstrument voor arme kinderen in afgelegen gebieden, die door overheden of hulporganisaties moet worden opgekocht en gedistribueerd. Het is een speels vormgegeven, opwindbare laptop met een wifi-aansluiting voor draadloos internet. De 2B1 – die ook de mogelijkheid biedt om als telefoon en televisie te worden gebruikt – is een initiatief van One Laptop per Child, waarin bedrijven als Google samenwerken met het Massachusetts Institute of Technology. Bedenker Nicholas Negroponte, oprichter van het Media Lab van het MIT, bezocht de computerkiosken van Sugata Mitra. ‘De 2B1 is bedoeld om in je eentje te lezen of te internetten,’ duidt Mitra de verschillen met Hole in the Wall, ‘terwijl bij onze publieke computer de samenwerking tussen kinderen een belangrijk uitgangspunt is.’ Meer informatie: www.laptop.org http://odenow.nl/digitale-armoedebestrijding/

………………………………………………… "Kinderen kijken met een open blik naar de wereld om hen heen. Ze zijn nog niet geprogrammeerd met ‘grote mensen software’. Daardoor zien ze dingen zoals ze zijn, zonder oordeel, zonder mening en zonder er iets aan te willen veranderen. Kinderen zijn kampioenen in het omdenken. Ze zien wat er ís en niet wat er zou móéten zijn." Het nieuwe boekje “Omdenken is stom” is samengesteld uit honderden reacties van mensen die zich op de een of andere manier met omdenken bezighouden en die als leerkracht of ouder het unieke talent van kinderen om om te denken op waarde weten te schatten. Een boekje met uitspraken om in te grasduinen, om cadeau te doen aan je moeder, vader, meester of juf, of gewoon voor in het kleine kamertje. Kortom, hét cadeauboek van 2013. Lezing ´Lastige kinderen´ Op 19 juni geeft Berthold Gunster een inspirerende lezing, gebaseerd op zijn boek Lastige kinderen? Heb jij even geluk. Kinderen? Stop met ze op te voeden! Het is vastdenken: kijken naar wat er niet is en wel zou moeten zijn. Van een probleem een ramp maken. Denk het om. Maak van een probleem een mogelijkheid. Hoe? Simpel. Door te kijken naar wat er is en wat er zou kunnen zijn. Van een gebrek een talent maken. De lezing is op woensdag 19 juni in Groningen, begint om 20:00 uur en duurt ongeveer 50 minuten. Daarna is er een korte pauze. Na de pauze is er gelegenheid om te reageren en vragen te stellen. Berthold Gunster zal op basis van zijn Omdenkfilosofie de vragen beantwoorden. Zie de website. Omdenken gaat opnieuw het theater in: Vanaf oktober 2013 zullen wij de Nederlandse theaters weer veroveren met onze Ja-maar Omdenkshow. Een avondvullende, onvergetelijke ervaring die de bezoekers in het hart en het hoofd raakt: herkenbaar, scherpzinnig en hilarisch. Een uniek optreden dat je meegemaakt moet hebben om erover mee te kunnen praten. Op onze website vind je http://www.omdenken.nl/

………………………………………………… Theatergroep De nieuwe Koning (ROOS onderwijsdag 2013) bedankt koningin Beatrix:

http://www.theatergroepdenieuwekoning.nl/theater-op-maat/Bea%20bedankt/

………………………………………………… De volgende ROOS E-ZINE komt uit op maandag 3 juni: Graag uiterlijk maandag 3 juni 8.30 uur materiaal aanleveren.

………………………………………………… Verbeter de wereld, begin bij de opvoeding Vanachter de voordeur naar democratie en verbinding Door: Micha de Winter ISBN: 9789088501876 Aantal pagina's: 160 Prijs: € 19.90 Er is een duidelijke relatie tussen opvoeding en de manier waarop het er in de wereld aan

Burgerschap! 'Dat doen we toch al?' Een praktische werkwijze voor de basisschool Door: Frank Studulski, Lilian van der Bolt, Maryse Broek ISBN: 9789088504297 Aantal pagina's: circa 180 Prijs: € 25.90 Burgerschap raakt het hart van de school. Het vertrekpunt voor het gesprek over burgerschap zijn de leerlingen en de wijk waarin de school staat.

De Vreedzame School Onderwijs en de maatschappelijke vorming van de leerling Door: Leo Pauw ISBN: 9789088504341 Aantal pagina's: Prijs: € 24.90 Berichten over pestgedrag op school, molestaties op het sportveld; er zijn diverse aanleidingen om ons zorgen te maken over het gedrag van kinderen en jongeren.

Jonge burgers Kindercentra als democratische oefenplaats

Door: Anke van Keulen ISBN: 9789088504013 Aantal pagina's: 184 Prijs: € 24.90 Door jonge kinderen een democratische houding aan te leren, bereiden we hen voor op de samenleving: er is dan aandacht voor democratische vaardigheden en kinderparticipatie en voor gemeenschapszin zowel binnen en buiten het kindercentrum en de school.

Denk groot, doe klein Het kindercentrum als democratische oefenplaats

Door: Anke van Keulen ISBN: 9789088504006 Aantal pagina's: 96 Prijs: € 17.50 ‘Democratisch burgerschap is een groot begrip. Je gaat gauw te moeilijk denken… maar het zit ook in de kleine dingen.’ (pedagogisch medewerker)

Onderwijs en Burgerschap: wat vermag de basisschool? Onderzoek naar De Vreedzame School (proefschrift) ** Verkrijgbaar na 19 juni 2013 *

Door: Leo Pauw ISBN: 9789088504204 Aantal pagina's: Prijs: € 59.00

De Blokstoeke