april 2010
Inhoud Redactioneel………………………………………………………………...………..pag. 3 Uitnodiging Regioavond 13 april 2010…………………………………........................pag. x
Omgaan met elkaar, actie en reactie………….....…….……………...………………pag. x Verslag Leden-/-contactavond 9 februari 2010..……………………………...........…....pag. x
Je kunt kiezen……….………………………………………………………………..pag. x Interactievaardigheden voor familieleden…………………………...……………….pag. x Cijfers en letters.…..…………………………...………………………………….…pag. x Tijd voor solicariteit…………………...……………………………………………..pag. x
Kopij ter redactie
blz 1
Regionieuws in 2010
19 februari 19 maart 23 april 21 mei ……... ……... 20 augustus 24 september 22 oktober 26 november 23 december 21 januari 2011
Regioavond op Verschijningsdatum Regionieuws/nieuwsbrief Dinsdag…. 09 februari 2 maart 09 maart 6 april 13 april 4 mei 11 mei 1 juni 08 juni ……… 13 juli …….... 10 augustus 7 september 14 september 5 oktober 12 oktober 2 november 09 november 7 december 14 december 4 januari 20011 11 januari 2011 1 februari 2011 08 februari 2011
april 2010
Redactioneel Met dit aprilnummer van Regionieuws laten we de winter achter ons en is de lente in het land. Een seizoen waarin we weer opleven. Mensen zijn gevoelig voor koude en warmte, regen en zonneschijn. De donkere jaargetijden beïnvloeden onze stemming. Dat geldt voor mensen die psychiatrische problemen hebben in versterkte mate. Negatieve invloeden beleven zij heviger. Zo’n negatieve invloed ervaren zij bij kritiek. Hoe goed bedoeld ook, het komt bij hem, of haar hard aan. Kritiek knaagt aan hun toch al geringe gevoel van eigenwaarde. Wij weten het, maar toch… je zou willen, dat… Goed en verstandig omgaan met ‘onze’ mensen is niet altijd eenvoudig. Het thema van de Regioavond op 13 april ‘Omgaan met elkaar, actie en reactie’, bepaalt ons hierbij. In de uitnodiging voor deze avond leest u er meer over. Maar óók in een artikel, waarin het team van het Centrum Ouderenpsychiatrie van de GGzE een toelichting geeft op de workshop die het team voor ons heeft voorbereid. In dit nummer het verslag van de Regioavond van 9 februari 2010 Vervolgens ruimte voor empowerment met 1) een interessant artikel:‘Je kunt kiezen’, dat handelt over aandachtstraining voor familie, patiënt en hulpverlener en 2) de plannen voor de in onze regio te organiseren cursus Interactievaardigheden. Dat we onze Ypsilonafdeling een goede financiële basis moeten garanderen zal onze penningmeester graag bevestigen. Wat daarvoor nodig is hebben we toegelicht onder het kopje ‘Cijfers en letters’. Óók over geld, maar dan van een geheel andere orde, gaat het in een artikel dat we hebben overgenomen uit het GGzE-Magazine. Wij besluiten dit Regionieuws met een vooruitblik op de Regioavond in juni. ‘Nu al?’, hoor ik u zeggen. Ja, omdat het programma van die avond, namelijk ‘Het GGzE-museum op de Regioavond’ de nodige voorbereiding vergt. De redactie
……………………………………………………………………………… Uitnodiging Regioavond 13 april 2010. Locatie:
Conferentiecentrum van het Ziekenhuis ‘De Grote Beek’ hoofdingang Boschdijk 771 te Eindhoven.
Parkeren:
De richting naar parkeerplaats en conferentiecentrum wordt met Ypsilonbordjes aangegeven.
Aanvang:
20.00 uur
Thema:
‘Vaardigheden in de omgang’ Workshop: Omgaan met elkaar, actie en reactie. van het team van het Centrum Ouderenpsychiatrie GGzE door: de heren Wil Groenen, P.I.T. verpleegkundige – Jan Otten, S.P.V. en Hans Schepens, Senior verpleegkundig begeleider. en door mevrouw Karin van den Berg, Klinisch Psycholoog.
Presentatie:
In de “zorg en behandeling buiten de muren” spelen familieleden van nature een belangrijke rol. Een rol, die soms te zwaar kan zijn en dan is een begrijpende reactie waardevol; dan is een hand
blz 2
april 2010
op de schouder troostend; dan biedt een praktisch advies wellicht voor dat moment enig uitzicht, maar toch…. uiteindelijk moet je het ook in de dagen die komen, zelf zien te klaren. Daarom is het van belang, dat wij als betrokkenen bij onze psychisch zieke naasten elkaar blijven steunen en niet alleen door dat begrip, maar ook door elkaar ‘kritisch’ te bevragen over onze omgang met ‘onze’ mensen. Tevens zullen wij een weg moeten zoeken, die in de omgang met ‘hem’ of ‘haar’ de contacten niet verstoort Bij het gaan op die weg hebben wij steun aan gidsen, die ons de goede richting wijzen en vaardigheden aanleren. “Door bewuster na te denken over de omgang met onze psychiatrisch zieke familieleden kunnen wij vaardiger worden”. Een inspirator op dit terrein is Timothy Leary. Hij wijst er op, dat in het omgaan met een naaste ons gedrag wordt beïnvloed door het gedrag van anderen en omgekeerd. Anders gezegd: onze actie, roept reactie op. Onze ‘actie’ is dus bepalend voor het verloop van de omgang met onze medemens. In de omgang met onze psychiatrisch zieke naasten ligt dat nog gevoeliger. Het Centrum Ouderenpsychiatrie GGzE biedt ons vanavond een workshop aan met als opschrift: “Omgaan met elkaar, actie en reactie” In een van het team van dit Centrum ontvangen artikel – elders in dit Regionieuws – wordt het thema van de avond nader toegelicht. Een avond, die geheel in het teken staat van het goed kunnen omgaan met elkaar. Een belangwekkender reden om deze avond mee te maken is nauwelijks denkbaar. U bent van harte welkom! Nieuwe bezoekers kunnen vragen om een kennismakingsgesprek met een vertrouwenspersoon. Tot ziens op 13 april as. Namens de taakgroep Regioavonden Johan Blom (avondvoorzitter)
……………………………………………………………………………… Omgaan met elkaar, actie en reactie Communicatie tussen mensen is een doorlopend en ingewikkeld proces. We communiceren vrijwel constant; we zenden voortdurend signalen uit en vangen continu signalen van anderen op. We kunnen eigenlijk, in de nabijheid van een ander of anderen, niet “niet communiceren”. Communicatie is ingewikkeld omdat communicatiepatronen cultureel sterk van elkaar kunnen verschillen. In de westerse samenleving is het bijvoorbeeld de gewoonte om, als we in gesprek zijn, elkaar aan te kijken. Als iemand de ogen neerslaat, is dat een signaal van angst of schaamte. In andere culturen is het neerslaan van de ogen een teken van respect. Naast deze culturele verschillen ontwikkelt ieder individu een eigen communicatiestijl. Daarbij beschikken wij mensen over een breed scala aan communicatiemiddelen. Zo bezien is het niet verwonderlijk dat communicatie vaak leidt tot misverstanden, onderling onbegrip en spanningen. Extra ingewikkeld wordt het sociale verkeer als er een psychiatrische ziekte in het spel is, zoals bijvoorbeeld schizofrenie, die de communicatieve vermogens in hoge mate beïnvloed en zowel het uitzenden van signalen als het ontvangen daarvan ernstig kan verstoren. Vanzelfsprekend heeft deze verstoring effect op de naasten van degene die aan de aandoening lijdt en op de manier waarop met elkaar omgegaan wordt. Het kan zijn dat een familie als in een centrifuge uit elkaar gedreven wordt of juist naar elkaar toe getrokken. Het heeft effect op rollen in de familie, hoe men beslissingen neemt en hoe men omgaat met moeilijke situaties of problemen.
blz 3
april 2010
Binnen de professionele zorgverlening is de laatste decennia veel veranderd. In de bejegening is meer nadruk komen te liggen op samenwerking met cliënten. Iemand die een inspiratie was voor bewuster nadenken over omgang met cliënten was Timothy Leary. Hij gaat ervan uit dat het ene gedrag ánder gedrag oproept. Met andere woorden hij gaat uit van actie en reactie, zenden en ontvangen. Zijn manier van denken geeft inzicht in welk gedrag door welk gedrag wordt opgeroepen, en hoe gedrag te beïnvloeden is. Wij, medewerkers van de GGzE, centrum ouderenpsychiatrie nodigen u uit om op de regioavond van Ypsilon, dinsdagavond 13 april 2010, hierover met ons in gesprek te gaan. Wij zullen iets uitgebreider stil staan bij het model van Leary, wat dit betekent voor de omgang met elkaar en in het bijzonder in de omgang met een familielid of naaste met een psychiatrische stoornis. Will Groenen, PIT verpleegkundige Jan Otten, SPV Hans Scheepens, senior verpleegkundig begeleider Karin van den Berg, klinisch psycholoog
……………………………………………………………………………… Verslag Regioavond 9 februari 2010. Een koude winteravond en een warme sfeer kenmerkten deze eerste themaavond in het nieuwe jaar. Met een woord van welkom begroette de avondvoorzitter de aanwezigen; in het bijzonder de heer Verhaegh, onze gastspreker. Het was niet voor het eerst, dat we hem op een Ypsilonavond konden begroeten. Eerder was dat het geval op de Regioavond van 3 november 1998 met het thema “Zorgaanbod voor mensen met psychiatrische- en verslavingsproblematiek”. Ook zij, die voor het eerst ‘onder ons’ waren, ontvingen een hartelijk welkom. Een avond, waarop zij zich gehoord en begrepen mochten voelen. Als elke avond weer, een hartelijk welkom voor onze niet te missen GGzE ondersteuners, Olga Wijnen en Ine van de Berg. Opmerkelijke zaken. De vorige week was een week, die een kwaliteitsprijs verdiende en wel vanwege drie positieve bijeenkomsten. Woensdag 3 februari – Presentatie en toelichting op alle sloop - , verbouw - en nieuwbouw werkzaamheden, die op het terrein van De Grote Beek begonnen zijn en volgens de planning eind 2012 haar beslag moeten krijgen. Donderdag 4 februari “Omgaan met naastbetrokkenen”. Een symposium, waar hulpverleners in de spiegel keken. Zij vroegen zich onder meer af: “Hoe maak je de draai in de omgang met naastbetrokkenen”. Het antwoord op die vraag in vele toonaarden kwam ook op…. Zaterdag 6 februari van psychiater Ingeborg Siteur tijdens de kaderdag in Utrecht. Een gouden mens. ‘’s-Middags ging het over de Triadekaart. De kaart die de triade – “patiënt – hulpverlener – familie” handvatten kan bieden. In ons Regionieuws een puntig - goed weergegeven en leesbaar verslag van de Leden-/contactavond op 8 december vorig jaar, waarvoor Olga Berger werd bedankt. In datzelfde nummer van Regionieuws werd ook aandacht gevraagd voor de cursus Interactie Vaardigheden, die wij dit jaar bij voldoende belangstelling willen organiseren.
blz 4
april 2010
De avondvoorzitter wees er op, dat het de eerste Regioavond was in een reeks met als motto: ‘zorg en behandeling buiten de muren.’ Zorg en behandeling, die evenveel, zo niet méér aandacht, inzet en geduld vergt als “Zorg en behandeling binnen de muren”, het motto van het vorige jaar. Evenveel, zo niet méér en zéker voor de familie in situaties waar ‘buiten de muren’ betekent: “Herstellen in eigen omgeving”. Het thema voor deze avond, waarvoor de heer Verhaegh het woord kreeg. Giel Verhaegh is van het ACT team (Assertive Community
Treatment en / in (vroeg-)psychosezorg) Eindhoven. Hij begon de lezing met het verhaal van een boeddhistische monnik in Taiwan. Deze monnik begon een intensieve begeleiding van psychiatrische patiënten. Er ontstond een succesvolle gemeenschap, gerund door en voor psychiatrische patiënten, met werk, ontspanning en vakanties. Vele patiënten keerden terug in de maatschappij. Is het ACT-team Eindhoven de moderne monnik in de psychiatrie? Het team begeleidt zeer intensief cliënten met een eerste psychose. Een terugblik: Eind jaren 70 bestond de zorg uit ziekenhuisopname en medicatie. Op de afdelingen waren heterogene groepen die niet in het voordeel van de psychotische cliënt waren. De opnames waren vaak langdurig, waardoor de cliënt gewend raakte aan de veilige verzorging en bang werd op eigen benen te staan, kortom, last kreeg van hospitalisatie. Uit de toenmalige therapieën werden nieuwe ontwikkeld, zoals bibliotherapie, kaartjes knopen, drama-therapie. De hulpverlening had goede intenties, wilde resocialisatie bereiken, maar wist het vaak ook niet. Soms deden hulpverleners goede dingen op de verkeerde plek, het verkeerde moment of op de verkeerde manier. De visie op hulp veranderde nogal eens, waardoor opdrachten en verwachtingen verwarrend waren. Uit onderzoek blijkt dat in de loop van de jaren de frequentie en de hevigheid van de psychoses afneemt. Daardoor ontstond al in de jaren 70 de voorloper van ACT: The Training in Community living model. Arnold Marx, Mary Ann Test, and Leonard Stein waren de voorvechters. De methode werd wereldwijd toegepast. De zorg richt zich op herstel, maatschappelijke participatie, sociale integratie, empowerment . Er wordt naar gestreefd om de cliënt ambulant te houden, onder regie van GGz, maatschappij en onder eigen regie. Uit deze stroming ontstond ACT. Het ACT team biedt op pro-actieve wijze in multidisciplinair teamverband, intensieve zorg (behandeling, rehabilitatie en begeleiding aan cliënten met ernstige problematiek. Doelgroepen: SMI (vaak schizofrenie, dakloos, verslavingsproblematiek, overlast), Cliënten met Persoonlijkheidsstoornissen, GGz Cliënten met een forensische titel (FACT!), (ernstig) Verslaafde cliënten, Cliënten met vroeg-psychosen. Op die laatste groep richt het ACT-team in Eindhoven zich. Er wordt veel aandacht gegeven aan het vinden van de juiste match. Men heeft vooral behoefte aan iemand bij wie je (altijd) terecht kunt, die voldoende tijd voor je heeft, die naar je luistert, je serieus neemt, je prettig bejegent en snel kan helpen. Voorts moet het iemand zijn die kennis heeft van GGZ-problematiek, die mee zoekt naar oplossingen, die zorgt voor voldoende informatie over medicatie en die praktische zaken (waaronder medicatie) helpt regelen. Tenslotte vindt de familie het belangrijk bij de zorg betrokken te worden. Assertive en pro-actieve zorg: Een manier van doen, die slechts verwezenlijkt kan worden met gevoel voor subtiliteit, vakmanschap, met praktische wijsheid en liefdevolle trouw (Presentie-theorie, Baart en Volman) Hoe (wordt getracht) verergeren te voorkomen en te leren omgaan met gevolgen? Geen wachtlijst, drempels naar de zorg verlagen. Trachten een terugval te voorkomen. Soms opname. Werk of school in standhouden of herstellen. Sociaal netwerk ondersteunen.
blz 5
april 2010
Herstel van sociale rollen. Uit de cijfers blijkt dat ACT goede resultaten behaalt en kosten-effectief is.
Na de pauze werden er thema’s besproken: Thema 1: Decennia lang was de professional de dominante partij in de GGz, later werd er meer en meer ook de stem van de cliënt en plek gegeven en nu worden ook de naasten in stelling gebracht: het is tijd voor triadische samenwerking. Wat is dat precies? Willen en kunnen alle partijen dit? Welke belemmeringen zijn er? De triade is precies wat leden van Ypsilon willen, samenwerken met hulpverlener, cliënt en naastbetrokkene. Vaak merken naastbetrokkene als eerste op dat er veranderingen zijn. Als die serieus genomen en gehoord worden, dan is er misschien veel ellende te voorkomen. Vaak is het te zwaar wat we op ons dak krijgen en is er niemand om het aan over te dragen. Het zou prettig zijn als de triade vanuit de hulpverlener werd aangezwengeld en begeleid. Vooral bij een eerste psychose is er behoefte aan informatie en begrip voor de toestand van de cliënt. Bij doorgewinterde naastbetrokkenen is er vaak een gevoel van niet serieus genomen worden door hulpverleners. Een andere belemmering is het wisselen van hulpverlener. Met de ene klikt het wel, met de andere niet. Thema 2: Ieder mens wil succesjes vieren, gespreksstof hebben en wil een rol vervullen in zijn/haar omgeving die voldoening geeft. Dus ook voor cliënten is het hebben van een zinvolle bezigheden van grote betekenis. Werk, school en vrijetijdsbesteding zijn daarom van grote betekenis in het herstel van mensen met een psychiatrische kwetsbaarheid. Geldt dat voor iedereen? Wat is daar voor nodig? Hoe kunnen we dat bereiken? Over dit thema kwam uit de gespreksgroep het volgende naar voren: Het is moeilijk om werk en school op maat te vinden. Werkgevers op de hoogte brengen van een psychiatrisch ziekte is een drempel. Cliënten accepteren niet altijd een job-manager. Het lijkt erop dat voor ze dat doen al een hele reeks debacles met alle gevolgen van dien achter de rug moeten hebben. De maatschappij zit nog lang niet altijd te wachten op iemand die tijdelijk uit kan vallen. De Wajong is een hele verbetering, dat maakt reintegratie gemakkelijker. Thema 3: Uit onderzoek blijkt dat nadruk gelegd dient te worden op de vroeg-psychosezorg (vroeg ingrijpen worden geassocieerd met het effect van de behandeling. Hoelang moet je daar mee door gaan? Wanneer kan iemand terug naar de huisarts? Gaat dit ten koste van de lang-durende zorg? Kan ACT ook hier worden toegepast? Volgens ons moet ACT de boer op. De resultaten zijn duidelijk. Wat we jammer vinden is dat het niet op langdurige zorg wordt toegepast. Als ACT goedkoper is (de cijfers zijn er) en betere resultaten boekt, dan is het duidelijk wat er moet gebeuren. Pas ACT op alle cliënten toe.
blz 6
april 2010
Thema 4: Een blik vooruit. Herstel visie: meer nadruk op ‘half vol’. Subregionale indeling…. Meer samen: met: Ervaringsdeskundigen, Woningbouw, Gemeente, Lumensgroep, Zelfhulp, en…Naasten. Regie functie niet automatisch bij GGz. Family to family groepen. ACT en FACT. Cliënten ‘at high risk’, Vroege Interventie Psychosen. Onze mening: Zelfs op het GGzE zou dat een oplossing zijn, meer samen. Niet meer naast elkaar werken, maar met elkaar. De diensten die er zijn buiten het GGzE kunnen misschien een heleboel betekenen voor de opgenomen cliënten. Na evaluatie van de in de groepen besproken stellingen, bedankte de avondvoorzitter de heer Verhaegh voor zijn inbreng op deze avond, dat met een applaus van de aanwezigen werd bekrachtigd. Tevens een woord van dank in het algemeen voor de aandacht voor het thema en het meedenken en -meedoen in de groepen. Met een ‘goede reis naar huis en een tot ziens op de volgende regioavond, een gespreksgroepen/-contactavond met het thema “Aandacht geven”, besloot de avondvoorzitter deze geanimeerde bijeenkomst. verslag: Olga Berger en Johan Blom
……………………………………………………………………………… Je kunt kiezen Leven met schizofrenie kan voor patiënt, familie en hulpverleners flink wat stress opleveren. Familieleden staan regelmatig met de handen in het haar. Patiënten verliezen door de verschijnselen van de psychose het overzicht in hun leven. En voor veel hulpverleners dreigt de burnout door de zwaarte van het vak. Marja Westerman volgde een cursus mindfulness en leerde technieken om de dagelijkse stress terug te dringen. Haar ervaring met deze training in dit artikel beknopt weergegeven, leest u hierna. Nieuwsgierig volgde zij een intensieve aandachtstraining en leerde mediteren op verschillende manieren. Mediteren is niet alleen maar ‘stil zitten’. Je kunt ook lopen en mediteren. Als je overprikkeld bent, is dat een goede manier om rustiger te worden. Aandacht voor je lichaam, ademhaling, denken, emoties en prikkels. Bewust ervaren wat die prikkels uit de wereld en uit jezelf met je doen. Kiezen of je wel of je niet handelt. Leren, dat je vaak kunt kiezen. Door je dat te realiseren komt er vanzelf al minder druk op de ketel te staan als zich een probleem voordoet of je overbelast dreigt te raken. Frits Koster, verbonden aan opleidingsinstituten voor mindfulness-trainer in Nederland en België, heeft vijf jaar als boeddhistisch monnik gemediteerd en gestudeerd. Inmiddels uitgetreden en tot het voorjaar van 2009 B-verpleegkundige bij GGZ Drenthe werkt hij nu als trainer mindfulness bij GGZ-instellingen. Hij legt uit, dat je mindfulness of opmerkzaamheid kunt ontwikkelen, waardoor je je minder door emoties laat meeslepen. Mindfulness is trainen in ‘gewaar’ zijn. (‘Bewuster nadenken’ – zie ook in de uitnodiging voor deze regioavond, red.) Jezelf op een milde, niet oordelende manier observeren. Dat geeft rust en biedt je de mogelijkheid te kiezen hoe te reageren op een probleem of situatie. Koster denkt dat familie van patiënten veel baat kunnen hebben bij een aandachtstraining. Die geeft handvatten om met dagelijkse stress om te gaan. De afstand tussen hulpverleners, patiënten en hun familie wordt kleiner als we de vaardigheden van aandacht en opmerkzaamheid ontwikkelen. Het zal samenwerking en communicatie verbeteren. Marja Westerman: “In aandacht leven met schizofrenie. Ik denk aan onze situatie in ons gezin. Daar is veel aandacht voor schizofrenie. Maar is dat ook de aandacht zoals die bedoeld wordt
blz 7
april 2010
in mindfulness? Ik als moeder moet nog veel oefenen. Maar ik heb meer rust omdat ik daadwerkelijk geleerd heb even een adempauze te nemen tussen waarnemen en handelen. Mijn zoon heeft veel impulsieve ideeën die mij enorm onrustig kunnen maken. Ik heb de intensieve jaren waarin hij diep psychotisch was echt nog niet volledig verwerkt. Ik accepteer zijn ziekte nu meer en zie het minder als een niet te behappen probleem. Ons kind heeft schizofrenie en hij en wij leven letterlijk mee, ons leven is daar omheen opgebouwd. Er is dagelijks telefonisch contact. Gaan we op vakantie dan zorgen we dat er van alles geregeld is. We zijn bewindvoerder en mentor. Wij zijn eigenlijk de schakel tussen het leven van onze zoon en de maatschappij en andersom. Ik herken dat bij lotgenoten. Familie denkt heel veel mee in het leven van hun zieke familielid”. (bron Ypsilon Nieuws februari 2009)
……………………………………………………………………………… De cursus Interactievaardigheden De vraag in het Regionieuws van februari naar de onder ons bestaande belangstelling voor deelname aan een cursus Interactievaardigheden resulteerde in tien aanmeldingen. Een reactie die voldoende is om nu serieus met de voorbereidingen voor de organisatie van deze cursus te beginnen. Ook leden van Ypsilon, regio Den Bosch hebben laten weten geïnteresseerd te zijn en omdat het maximale aantal cursisten twintig is zou het goed zijn om – als u deel wilt nemen met uw opgave niet te wachten. Inmiddels is aan de Brabantse Raad voor de Informele zorg (BRIZ), gevraagd administratief en organisatorisch het voortouw te willen nemen. In het Regionieuws van februari vindt u doel en opzet van de cursus kort toegelicht. U kunt zich aanmelden tijdens de Regioavond op 13 april, of per e-mailbericht:
[email protected]
……………………………………………………………………………… Cijfers en letters 1) Financieel verslag 2009 Op 9 februari jl. is de financiële administratie van onze Ypsilonafdeling gecontroleerd en akkoord bevonden. Het betrof de boekhouding die door onze penningmeester, de heer Hendrik Brunt, met grote toewijding en accuratesse is bijgehouden. De kascommissie, bestaande uit de dames Maria Ankersmit en Wies Groenewegen, zal hiervan op de ledencontactavond in december verslag doen. Met dank voor het accuraat ‘boek houden’ is de penningmeester – zoals dat heet – gedechargeerd; anders gezegd: de penningmeester is van verdere verantwoording ontheven, nu beheer en boekhouding in orde zijn verklaard. Het afdelingsbestuur neemt de verantwoordelijkheid voor de getrouwheid van de cijfermatige bewerking zoals deze in het financiële verslag is weergegeven, over. Een kopie van het financieel verslag is voor geïnteresseerde leden aan de boekentafel verkrijgbaar. 2) De verenigingscontributie. (afdracht aan het landelijk bureau in Voorburg) Voor alle duidelijkheid vermelden wij, dat de verenigingscontributie € 40, - per jaar bedraagt en voor ondersteunende gezinsleden € 10, -. Deze contributie betaalt u aan het landelijk bureau in Voorburg. Momenteel zijn er landelijk meer dan 7600 leden. Hoe meer leden, hoe sterker we zijn en hoe beter we dus de belangen van de familie en de patiënt kunnen behartigen. Met elkaar kunnen we daar aan meewerken door geïnteresseerden op het belang van het lidmaatschap van Ypsilon te wijzen. Veel van onze leden hebben kinderen en andere familieleden die mogelijk steunlid willen worden. En… wat voor eenieder geldt: het lidmaatschap hoeft voor niemand een financiële last te
blz 8
april 2010
betekenen, want…. de regeling is, dat – indien het voor u bezwaarlijk is de reguliere contributie te betalen – u mag betalen wat u kunt missen. Word daarom in ieder geval lid van Ypsilon….; vandaag nog! 3) Uw donatie 2010 voor de afdeling Eindhoven & De Kempen. Binnenkort ontvangt u van ons de acceptgiro voor uw donatie 2010 aan het werk van Ypsilon in uw regio. Vijftien euro is geen groot bedrag maar zeker wel een belangrijke bijdrage in de dekking van de kosten van ons werk, waaronder de maandelijkse gespreksavonden, het Regionieuws, de deelname aan landelijk overleg en conferenties, de belangenbehartiging en de contacten met hulpverleningsinstanties in de regio. Uw donatie is voor het bestuur een bevestiging dat u het belang van deze activiteiten onderkent en wilt steunen. Alles was u extra denkt te kunnen geven is uiteraard heel erg welkom. Uw geld wordt zorgvuldig besteed en er wordt jaarlijks aan de ledenvergadering verantwoording over afgelegd. Dit verzoek om een donatie is voor u een vrijwillige en vrijblijvende zaak, maar juist daarom…, als u kunt en wilt…, dan wel graag. 4) Voor niet-leden (lees hierover - bij punt 1 - de toelichting op de verenigingscontributie) Voor niet-leden is de toegezonden acceptgiro bestemd voor de betaling van het abonnement op het regionieuws Het bestuur.
…………………………………………………………………………… Het is tijd voor solidariteit. Deze week kwam het al op het nieuws: “De commissies die door de regering aan het werk zijn gezet om bezuinigingsvoorstellen te doen, hebben hun bevindingen gepresenteerd”. De “kaasschaafmethode”, om overal een beetje weg te halen kan niet meer gebruikt worden. Forse ingrepen lijken onvermijdelijk en zullen ongetwijfeld ook de GGZ gaan raken. Maar waar dan en hoe? Op deze vraag geeft de heer Verbugt antwoord in zijn ‘column Raad van Bestuur’ in het GGzEMagazine nr. 2 van 2010. “Binnen de GGZ kun je grofweg een tweedeling maken. Aan de ene kant de enkelvoudige en vaak kortdurende problematiek en aan de andere kant de meervoudige en vaak langdurende problematiek. De ontzaglijke groei van zorgvragen in de GGZ heeft zich vooral voltrokken bij de enkelvoudige problematiek. Voor die groep hebben we vele nieuwe zorgaanbieders mogen begroeten. Op dat terrein heeft de markt zijn werk gedaan. Dat geldt niet voor de tweede groep, de mensen met meervoudige en langdurige problematiek: geen buitensporige groei van zorgvragen en ook weinig nieuwe zorgaanbieders”. De heer Verbugt maakt in dit verband onderscheid tussen 1) psychiatrische ziektebeelden en 2) de gevolgen van zogeheten ‘levenspijn-problemen’. “Met ‘levenspijn’ worden aspecten bedoeld waar iedereen in zijn leven mee te maken krijgt: verlies, afscheid, beperking, eenzaamheid, ouderdom en dood. De meeste mensen lukt het om die pijn een plaats te geven. Anderen lukt dat niet. Zij zijn aangewezen op professionele hulp. Aangewezen, omdat vroegere maatschappelijk verbanden die dat opvingen zijn weggevallen. Over dat laatste kunnen we dramatisch doen, maar het heeft meer zin om te zoeken naar nieuwe mogelijkheden, aldus de heer Verbugt, die vervolgens aangeeft, dat goede en goedkopere
blz 9
april 2010
alternatieven voor hulpvragers zich via internet aanbieden. Die digitale interactie groeit als kool. Natuurlijk had de Koningin in haar kersttoespraak een punt: digitale communicatie kan het menselijk contact niet helemaal vervangen. Tegelijkertijd biedt de techniek ons wel heel veel mogelijkheden die we moeten gebruiken, óók in de zorg. enz. Natuurlijk is innovatie ook in de langdurige en meervoudige zorg nodig en mogelijk. Als we het niet slimmer gaan organiseren hebben we straks veel te weinig mensen die het zorgwerk willen en kunnen doen. Maar dit jaar moet gekozen worden: waar gaat minder geld naar toe? Het antwoord is simpel en principieel: wat het zwaarst is moet het zwaarst wegen! aldus de heer Verbugt, die vervolgt: Diegenen met de meeste beperkingen hebben de meeste recht op zorg. Mensen met de grootste problemen moeten als eerste de beste hulp krijgen. Deze woorden klinken bekend. Ria van der Heijden was op dit punt een groot pleitbezorger: De meest zieke mensen verdienen de beste zorg! (red.) Een beschaafde samenleving laat de meest kwetsbaren niet in de kou staan. Dat geldt voor jeugdigen, voor gehandicapten, voor ernstig zieken en voor zware psychiatrische patiënten. Dit betekent dat de zorg voor mensen met meervoudige en complexe problematiek prioriteit moet krijgen binnen de GGZ. Daarmee keert de sector terug naar haar oorspronkelijke ‘core business’. We moeten niet afwachten totdat anderen met allerlei plannen komen, maar zelf initiatief nemen. Handen af dus van de bijzondere psychiatrie! Het is tijd voor solidariteit, zo besluit de heer Verbugt. (bron: GGzE-Magazine jaargang 5 – nummer 2 – 2010)
…………………………………………………………………………… Museum op de Regioavond. Het belooft een bijzondere avond te worden, die Regioavond in juni. Bijzonder, omdat een bezoek aan het GGzE-museum uniek is in onze Regiogeschiedenis, maar ook omdat de mensen, die voor de rondleiding(en) en uitleg moeten zorgen op hun vrije avond voor ons beschikbaar willen zijn. En om de zomer te vieren beloven we een aangekleed kopje koffie. Daarom is het ook nodig, dat op tijd bekend is hoeveel personen aan het bezoek willen meedoen. De groepsgrootte is beperkt. Maximaal twintig personen met de mogelijkheid voor een tweede groep. Op de boekentafel ligt een lijst waarop u zich als museumbezoeker kunt melden.
………………………………………………………………………………
Farmacotherapie bij Psychiatrische Patiënten Paul H.M. van Dongen, Psychiater Prof. Dr. Anton J.M. Loonen, farmacoloog
blz 10
arts/klinisch
april 2010
[]
Frederik Hendriklaan 95 5212 BC ’s-Hertogenbosch Tel. +31 (0)73 6143747 Fax +31 (0)73 6134896
[]
Karel Doormanlaan 3 5242 BN Rosmalen Tel. +31 (0)73 5213799
Wegwijs bij Ypsilon, afdeling Eindhoven & de Kempen www.ypsiloneindhoven.nl Voorzitter: Geertje Boon
tel. 06 533 91 020
Secretariaat: Vacant Postbus 367 5500 AJ VELDHOVEN Penningmeester: Hendrik Brunt (1e penningmeester) tel. 040-2536647 Postbankrekening no. 3928050 t.n.v. Ypsilon Eindhoven Ledenadministratie: Henk Staal Regionieuws redactie: Johan Blom (eindredactie) Olga Berger
Tel.nr. 040-2415863 e-mail:
[email protected]
Loes Wessels
tel. 040-2522655 tel. 040-2859356 e-mail:
[email protected] tel. 040-2445210
Public Relations: Loes Schinning
tel. 040-2517410
Taakgroepen (coördinatoren): Thema-avonden: Johan Blom en Olga Berger Gespreksgroepen: Olga Berger en Johan Blom Rob van Kol Belangenbehartiging Jan Wouters (individuele en structurele knelpunten) tel. 040-2624709 Janneke Bloesem (vertrouwens-contacttelefoon)
blz 11
april 2010
tel. 040-2045676 Maria Ankersmit (nieuwe bezoekers) tel. 040-2435441 Rob van Kol “Nu voor later” en ‘Opmaat” (Stichtingen voor beheer van geld en goederen) Hendrik Brunt tel. 040-2536647
YPSILON IS EEN GEWELDIGE STEUN. NOG STEEDS!!
blz 12
