september 2010
Inhoud
Redactioneel………………………………………………………………...………….pag. 3 Uitnodiging Regioavond 14 september 2010..…………………………........................pag. x Voortgang E-complex vereist uw medewerking …….……………...…………………pag. x Regioavondverslagen van mei/juni/juli en augustus ………………………...........…....pag. x “Wij moeten goedkoper worden!”……………………………………………………..pag. x Kadertrainingen….…..…………………………...……………………………….…….pag. x Cursus Interactievaardigheden…………..…..…………………………...……………..pag. x Provinciale Ontmoetingsdag 2010…………...…………………………………………pag. x “Dwang en drang, of vrijheid blijheid”……………...………………………………….pag. x Uitnodiging Themadag “Dwang en drang”..………………………...………………….pag. x
Verschijningsdatum Regionieuws/nieuwsbrief
19 februari 19 maart 23 april 21 mei ……... ……... 20 augustus 24 september 22 oktober 26 november 23 december 21 januari 2011
2 maart 6 april 4 mei 1 juni ……… …….... 7 september 5 oktober 2 november 7 december 4 januari 20011 1 februari 2011
blz 1
Regioavond op Dinsdag…. 09 februari 09 maart 13 april 11 mei 08 juni 13 juli 10 augustus 14 september 12 oktober 09 november 14 december 11 januari 2011 08 februari 2011
Regionieuws in 2010
Kopij ter redactie
september 2010
Redactioneel Kwetsbare mensen komen steeds vaker in ‘gewone’ buurten en wijken te wonen. Dat is een positieve ontwikkeling. Maar met wonen alleen zijn we er nog niet. Je ‘welkom voelen’ door wijkbewoners en je ‘gezien weten’ is minstens zo belangrijk. Wonen- en welkom in de samenleving is niet altijd eenvoudig gebleken, maar wel de basis van een menselijke samenleving. Daarom is het goed hieraan in het kader van ons jaarmotto “Zorg en behandeling buiten de muren” aandacht te schenken. In de uitnodiging voor de komende Regioavond leest u er meer over. Ook op deze avond aandacht voor het E-complex. Een bijzonder (gewoon) wonenproject, dat heel goed bij het thema van de avond past. Een bijzonder (gewoon) wonen-project kan niet zonder begeleiding en onze inzet. Die inzet wordt gevraagd in het artikel “Voortgang “Bijzonder (gewoon) wonen”. Met dit Regionieuws komt een einde aan de zomerstop in de berichtgeving. Echter van een stop bij bestuursleden en kaderleden was nauwelijks sprake. Ook de Regioavonden werden op de tweede dinsdag van de maanden mei, juni, juli en augustus gehouden Door de verslagen te lezen kunt u deze avonden beleven of herbeleven. Bij de aanvang van het nieuwe verenigingsseizoen realiseren wij ons eens te meer, dat er op het terrein van de zorg veel te gebeuren staat en niet alleen op dat terrein. Willen wij onze verworvenheden (Zorg, onderwijs, enz.) veilig kunnen stellen, dan zullen wij ons meer coöperatief moeten opstellen. Wat dat inhoudt leest u onder het kopje “Wij moeten goedkoper worden”. Vervolgens berichten over kadertrainingen, de cursus Interactievaardigheden en de jaarlijkse Provinciale Ontmoetingsdag. Tot slot vestigen wij uw aandacht op een themadag over Dwang en Drang. Met een artikel, “Dwang en drang, of vrijheid blijheid”, waarin verschillende meningen over dwang en drang worden belicht, besluiten wij dit Regionieuws De redactie.
…………………………………………………………………………………….
Uitnodiging Regioavond 14 september 2010 Locatie:
Conferentiecentrum van Landgoed ‘De Grote Beek” hoofdingang Boschdijk 771 te Eindhoven
Parkeren:
De richting naar parkeerplaats en conferentiecentrum wordt met Ypsilonbordjes aangegeven.
blz 2
september 2010
Aanvang:
20.00 uur
Onderwerp:
“Welkom in de samenleving”
Presentatie:
HansMartin Don, directeur Centrum wonen, zorg en welzijn Limburg-Brabant Rini Balvers, project coördinator ‘Bijzonder (gewoon) wonen’
“Welkom in de samenleving!”. Wat klinkt dat feestelijk. Als je welkom bent voelt dat als een warme deken. Je weet je geaccepteerd en beschermd. Veel van ‘onze’ mensen met psychiatrische problemen en zeker zij die dak – en thuisloos zijn, zullen zich weinig geaccepteerd en beschermd voelen. Is dat de schuld van de samenleving en….is ook onze opstelling ten opzichte van hen te afstandelijk? Wellicht niet tegenover mensen waar wij ons bij betrokken voelen, maar…. er zijn nog zoveel anderen. Hoe moet onze houding zijn en is die in praktijk te brengen als je merkt dat een eenvoudige groet met een afwerende blik wordt beantwoord. Een lastige vraag en daarom is het goed, dat de heer Don hierover met ons in gesprek wil gaan. Over de zorg, die wij voor de meer kwetsbare mensen moeten willen opbrengen, ondanks hun afwerende blikken, zodat zij zich “Welkom in de samenleving” kunnen voelen. Dat welkom zal er ook moeten zijn voor de mensen, die straks dank zij het project ‘Bijzonder (gewoon) wonen’ in een eindhovense wijk hun intrek kunnen nemen. Zoals bekend is enkele jaren geleden de STIGG met dit project gestart. De fase waarop met de bouw kan worden begonnen komt nu echt dichterbij en daarom is het goed, dat de heer Balvers, de projectcoördinator juist vanavond in ons midden is om de nodige toelichting te geven. Dat een dergelijk project niet zonder ondersteuning van betrokken familieleden kan, is overduidelijk. Daartoe staat in dit regionieuws een oproep uw organisatorische - of begeleidende ondersteuning te willen inzetten tot welslagen van dit project. Laten wij de komende Regioavond door onze aanwezigheid blijk geven van onze betrokkenheid bij een “welkom in de samenleving” voor hen die daar veelal te weinig van merken. Een ‘Welkom op de Regioavond” zal u goed doen. Nieuwe bezoekers kunnen vragen om een kennismakingsgesprek met een vertrouwenspersoon. Graag tot ziens op 14 september a.s. Namens de taakgroep Regioavonden Johan Blom (avondvoorzitter)
…………………………………………………………………………………….
blz 3
september 2010
Voortgang ‘Bijzonder (gewoon) wonen’ OPROEP VOOR BESTUURSLEDEN VAN HET PROJECT BIJZONDER(GEWOON) WONEN IN EINDHOVEN. Eindelijk is het dan zover!! In het voorjaar van 2011 wordt er gestart met de bouw van een groep woningen voor mensen met schizofrenie/psychotische stoornissen in Eindhoven. Hieraan is een lang voorbereidend traject vooraf gegaan door de stichting STIGG Deze stichting is op zoek naar nieuwe bestuursleden die de daadwerkelijke bouw door corporatie Wooninc , de woonbegeleiding door zorgorganisatie CELLO en de daarna benodigde conituiteit van het dagelijks wonen onder haar hoede wil nemen. Meer hierover hoort u tijdens de a.s. regioavond op 14 september. Dhr R. Balvers van het STIGG zal uitleg en toelichting geven over zowel het woonproject zelf als over wat er van toekomstige bestuurleden verwacht wordt. Als u interesse heeft ligt er tijdens de regioavond een inschrijflijst waarop u uw naam en contactgegevens kunt achterlaten en zal u benaderd worden voor een gesprek met een vertegenwoordiging van het huidige STIGG bestuur. Geertje Boon (voorzitter)
……………………………………………………………………………………. Publieksprijs voor familiebeleid in de GGZ De Ypsilon Familiester voor samenwerking met de familie, een warme en begripvolle aanpak en deskundige zorg. Dat zijn de peilers waarop goede zorg en behandeling rusten. Vanzelfsprekend de criteria voor toekenning van de Ypsilon familiester. De afdeling voor jongvolwassenen van ABC Altrecht was winnaar van de Ypsilon Familiesterk 2009. In 2010 zal de ster opnieuw worden uitgereikt. Ook dit jaar is uw inzet van belang! Stem voor 6 oktober via www.familiester.nl
……………………………………………………………………………………. Verslag Regioavond 11 mei 2010.
blz 4
september 2010
Op de goedbezochte Regioavond heette Johan Blom ons allen op zijn vertrouwde en innemende wijze welkom. In het bijzonder de medewerkers van he Centrum psychotische stoornissen o.l.v. mevr. Wil Smits. Het thema zal zijn: Casemanagement; een steun , óók voor de familie. Het is de bedoeling dat wij met elkaar in gesprek gaan over de wederzijdse zienswijzen en mogelijkheden om de hulpverlening nog beter te laten aansluiten bij de wensen van de cliënt en de familie. Als medewerkers zijn aanwezig: Sjaak Roza, Ine van den Berg, Pejman Darvish-Zadek en Ton Clout. Vervolgens nog enkele mededelingen: − Ruud Douglas wordt bedankt voor zijn goed en puntig verslag van de vorige Regioavond. − Een kaart met medeleven zal worden verzonden naar mevr. Riet Burema. Het gaat haar niet zo goed. Velen onder ons kennen haar als een actief en betrokken belangenbehartiger en vertrouwenspersoon. − Voor de Regioavond van 8 juni dient men zich nogmaals op te geven, aangezien de vorige lijst is zoekgeraakt. Dan geeft Johan het woord aan mevr. Wil Smits. Casemanagement is inmiddels zo'n 15 jaar een begrip in GGZ-land en bedoeld om mensen met psychotische stoornissen te ondersteunen en leren omgaan met – en zo mogelijk herstellen van -hun ziekte.Meer en meer is in de afgelopen jaren duidelijk geworden hoe belangrijk de betrokkenheid van de familie bij dit herstelproces is. Men probeert dit vorm te geven door: * de familie vroegtijdig te betrekken bij behandelplanbesprekingen * bezoekmogelijkheden op de afdeling * het onderhouden van contact via telefoon of e-mail. Actuele ontwikkelingen die gaande zijn: * Het terugdringen van de wachtlijst * Wijkgericht werken * Een meer ACT ( = Assertive Community Treatment ) – achtige wijze van CM ( = Casemanagement) * Individuele aandacht voor cliënten * inzet van ervaringsdeskundigen en ervaringsdeskundige ouders ( naasten voor naasten) Communiceren en informeren * Contact, ook als er geen bijzondere problemen zijn * Klankbordgroepen *Triadebijeenkomsten ( triadekaart ) *Focus-groepen ( div. thema's ter verbetering van de zorg )
blz 5
september 2010
*Herstel van verloren gegane contacten met de familie Benutten van bruggen die leiden naar voorzieningen buiten de GGZ * Begeleid leren * Promenzo * Boeilocaties * Maatschappelijke steunsystemen *Huisartsen met back-up van GGzE *Maatsch. Activiteiten ( WMO ) Na de inleiding van mevr. Wil Smits gaat het team in gesprek met de aanwezige leden ( drie groepen ) over de wederzijdse zienswijzen, mogelijkheden en beperkingen van ons en de hulpverleners. Wat gaat goed? Wat moet beter? Ongeveer gedurende één uur konden wij o.l.v. het team, aangevuld door mevr. Geertje Boon, ervaringen en ideeën uitwisselen. Door de meesten als zinvol en verhelderend ervaren. Terug in de grote zaal werd verslag uitgebracht en konden vragen gesteld worden. De belangrijkste vragen en opmerkingen waren: * er is te weinig aandacht voor de lichamelijke kant v.d. cliënt; bij ziekte in een besch. Woonvorm werd niet ingegrepen. * bij wie kun je terecht met klachten over de behandeling? * waar bij een crisis? antw. uit de zaal: spoedpost v.h. ziekenhuis ( in weekends en buiten kantooruren ) binnen kantooruren : huisarts * verschillen tussen ACT en CM worden kleiner; heden ten dage wordt vanaf het begin de familie er als vanzelfsprekend bij betrokken ( alle partijen rond de tafel ). *te vaak wisselen van cm is niet gunstig. *meer initiatief vanuit cm is gewenst. *te weinig ouders zijn op de hoogte van het aanbod. Aan het eind van deze geanimeerde avond beloofde mevr. Smits samen met haar team de verslagen van de diverse groepen te bestuderen en binnen 2 maanden met een reactie daarop te komen. 'Wij zijn bondgenoten in de zorg en aandacht voor jullie familieleden', zei ze ,en 'het is belangrijk dat wij met elkaar in gesprek blijven om op deze manier tot een goede samenwerking te komen.' Vervolgens bedankte de avondvoorzitter, Johan Blom, Wil Smits en haar teamleden voor hun inzet en ons allen voor onze inbreng en wenste ons een wèl -thuis.
Punten die geschreven zijn door verschillende groepen op dinsdagavond 11 mei ’10 Ypsilon, conferentiecentrum DGB Groep I Verschil Acute zorg en het centrum psychotische stoornissen: - Behandelvraag
blz 6
september 2010
- Plaats (of die er is) - Wens cliënt/familie Ggz Vroeger: besliste (bijna) alles. Nu: samen zoeken met familie naar beste aanpak. Spoedpost buiten kantooruren: - gesprek over de crisis - beoordeelt inschakelen crisisdienst - Zo ja crisisdienst belt naaste, psychiater Crisiskaart: Wat te doen bij een crisis en samen met cliënt ingevuld. ACT: Multidisciplinair team, psychiater, trajectbegeleiding, SPV. Casemanagement: ’s-morgens overdracht, geen multidisciplinair team. Beschermd woonvorm. - Waar moet cliënt naar toe als naaste wegvalt? Beschermde woonvorm? - Wat als een psychiatrische cliënt fysiek ziek wordt en meldt dat niet, ook de medebewoners melden dit niet? - Hulp thuis: klachten bij wie en door middel van folder, stencil of telefoonnr.? - Familie, melden van bijzonderheden evt. Groep II - Te weinig initiatief vanuit het casemanagement (naar de naastbetrokkenen) - Alle wettelijke mogelijkheden (is niet voor iedereen duidelijk) - Ander bestaand aanbod (de naastbetrokkenen zijn niet op de hoogte van alle producten) Te veel afhankelijk van persoonsgebonden capaciteiten (van verschillende hulpverleners) Te weinig op de hoogte stellen van het systeem ggz (door de hulpverleners) De rehabilitatievisie versus de systeemvisie. Wisseling van casemanagers (vele wisselingen in korte periode)
Groep III Positieve punten Continuïteit en vertrouwen in persoon van casemanager. Keuze van hulpverlener kunnen maken (man of een vrouw) Er is goed contact met zijn drieën (Soms) wel een luisterend oor Goed contact met casemanagement Lijkt altijd bereikbaar Cursus psycho-educatie Het gaat beter en mogelijk door casemanagement
blz 7
september 2010
Aandachtspunten Weinig aandacht voor lichamelijke gezondheid overgewicht en preventie Verwachtingen van een casemanager zijn onduidelijk en erg verschillend. (groot verschil) in kwaliteit casemanagers Contact met ouders, ondanks dat familielid dit niet wil. (tip: zoek sluipwegen) Geen wachtruimte (locatie Den Elzent) Kennis over mogelijkheden voor financiële ondersteuning moet beter worden Het is onduidelijk wat ik van de casemanager mag verwachten Meer energie in contact met cliënten en naasten Groep IV Er zit veel verschil in de individuele casemanagers. De kwaliteit/bejegeningstijl en taakopvatting van de individuele casemanager wordt als divers ervaren. Dit werk heel verwarrend. De vele wisselingen van cm-er wordt als zeer vervelend ervaren. Men merkt dat cliënten en ook hun ouders/belangrijke anderen, het erg moeilijk vinden om steeds maar weer vertouwen op te brengen. Als er wordt aangeven niet tevreden te zijn over iets, weten ouders niet goed welke weg men kan volgen en de communicatie loopt dan vast. Er is behoefte aan een duidelijke lijn van hoe je met een klacht/probleem tav de begeleiding kunt omgaan. Crisisinterventie, dit is en blijft vaak in heikel punt. Wat hierin wordt aangegeven is dat het oplossen van een crisis buiten kantoor uren, vaak als ingewikkeld wordt ervaren en men pleit om deze zaken meer binnen kantooruren af te handelen zodat de bekende, vaste casemanager dit kan doen. Dit kan volgens ouders vaak de-escalerend werken. Het niet direct kunnen communiceren met de behandelaar/psychiater, wordt ook als storend ervaren hoewel er ook voorbeelden werden genoemd dat dit wel mogelijk was. Bijvoorbeeld doordat een psychiater zelf terug belt als dit kan en via e-mail contact maar hier is geen beleid in. Loes Wessels
……………………………………………………………………………………. Verslag Regioavond 8 juni 2010. (museumavond)
Voor de regioavond van 8 juni konden degenen die interesse hadden in een bezoek aan het GGze-museum zich opgeven. Dat er überhaupt een museum was op het terrein wisten we niet, dus gaven we ons op en lieten ons verrassen . We zijn ook pas een jaartje lid van Ypsilon, Het was mooi weer, dus een heerlijke avond, Toen iedereen gearriveerd was wandelden we eerst naar de begraafplaats, die was voor ons ook nieuw.
blz 8
september 2010
Op boeiende wijze werd ons verteld hoe patiënten vroeger hun laatste rustplaats kregen. Op de plaats waar ze begraven werden, werd een grafsteen gezet (in totaal 1800), meer een klein paaltje, hoogstens 40cm hoog. Daar werd een nummer in gegraveerd,want plaats voor een naam was er niet. Dus het waren allemaal naamloze graven. Alsof de patiënten nooit hadden bestaan. De nummers [ik wilde het bijna afkorten in dit verslag, maar dat voelde of ik er ook niet genoeg tekst aan wil besteden] correspondeerden natuurlijk wel met de registratie van de cliënten waardoor de namen wel bekend waren. Eigenlijk best schokkend en onze gedachten gingen gelijk uit naar hoe er vroeger tegen deze mensen werd aangekeken en mee om werd gegaan. Ondertussen is dit alles herzien. Op 15 december 2009 is er een prachtig monument onthuld: Het Klaverblad. Op dit monument staan alle namen nu duidelijk weergegeven van al deze mensen. Het Cliëntenbelangenbureau is de initiatiefnemer van dit project, genaamd Rehabilitatie Begraafplaats GGze. Die dag is er ook een boekje uitgegeven: Naam der Naamlozen met verhalen over een aantal patiënten. We waren allemaal zeer onder de indruk. Indrukwekkend waren ook de 28 struikelstenen, die door een Duitse kunstenaar ontworpen zijn voor de 28 Joodse patiënten. Zij werden in de Tweede Wereldoorlog meegenomen uit de kliniek en ter dood gebracht.
Op elke steen die in het wandelpad verwerkt is, staat de naam van een van deze 28 mensen. De begraafplaats is zeker een bezoek waard. Daarna door naar het museum dat zich op de zolder van een gebouw op het terrein bevindt. Eerst een stukje geschiedenis van de start van het GGze. De toenmalige burgemeester van Eindhoven kon beschikken over een locatie die hij wel geschikt vond voor een psychiatrische kliniek en maakte zich daar hard voor in Den Haag. Hij kreeg het voor elkaar, mede omdat er al een spoorlijn bij lag. Bij deze mededeling keken enkelen elkaar aan en trokken de verkeerde conclusie… Het was natuurlijk logistiek belangrijk! In 1918 is de kliniek opgericht, toen heette het: Het Rijkskrankzinnigengesticht. In 1946 werd dit veranderd in Rijks Psychiatrische Inrichting. De afkorting R.P.I. wordt nog steeds door veel Eindhovenaren gebruikt Na nog een paar andere namen heet het sinds 2002 GGZe. De zolder is ingericht met allerlei spullen die laten zien hoe de patiënten vroeger werden behandeld. Soms heel schokkend, zoals een dwangbuis, die een van ons aangedaan heeft om te voelen hoe dat was. Met zo’n dwangbuis aan werd je dan op een bed vastgesnoerd. Heftig! Er hangen ook veel foto’s van vroeger waar de patiënten blij en verzorgd op staan. Maar dat was enkel voor de foto. Ook de medische apparaten zijn er te zien. Naar aanleiding van de foto’s werd ook verteld over de mannen- en vrouwenafdeling, die strikt gescheiden bleef. Ook het personeel werd heel streng behandeld. Zo mocht je als vrouw niet getrouwd zijn. Verder waren er veel kloosterzusters als verplegend personeel. Het was echt de moeite van een bezoek waard. Gelukkig is er echt veel in zeer positieve zin veranderd. We wilden nog even evalueren met koffie en iets lekkers, maar het was te laat en de kantine was al dicht. Dit hebben we bij de volgende regioavond ingehaald met heerlijk softijs, dat dankbaar ontvangen werd op een snikhete avond.
blz 9
september 2010
Door ons enthousiasme over het museumbezoek werden we gelijk gestrikt voor dit verslag. Als je de kans krijgt om het museum en de begraafplaats te bezoeken moet je het zeker doen. Het is een echte aanrader Mede dankzij de zeer goede uitleg en rondleiding van Betsie Strijbos, die dit vrijwillig voor ons deed. Hiervoor nog onze dank . Els en Angela
……………………………………………………………………………………. Verslag Regioavond 13 juli 2010. (inloopavond) Op deze heerlijke zomeravond zijn we toch met een groep mensen het conferentiecentrum binnengegaan. Het museum-bezoek van de vorige bijeenkomst werd nog besproken, Johan was er wegens vakantie niet bij en wilde er alles over weten. Aan de hand van onderwerpen die het laatste half jaar aan de orde zijn geweest, als ook ervaringen met hulpverleners, praatten we over wat ons bijzonder heeft aangesproken. * De avond waarop de crisisopname van het Catharina Z.H. voorlichting heeft gegeven en een discussie bracht. Het begrip dat uitgesproken werd over soms chockerende gedwongen opnames. Opnames die indrukken achterlaten die je nooit meer vergeet. De hulpverlener die aangeeft dat ze dit zelf ook zien en weten en proberen zo humaan mogelijk te zijn. Dat overmacht moeten toepassen voor hen ook een moeilijke taak is. Dit begrip, van de kant v.d. hulpverlening, werkt verzachtend voor de opgeslagen pijn, het troost je. * De leerzame workshopachtige avond die het team centrum ouderen verzorgde over communicatie tussen 2 personen en de invloed die het op elkaar kan hebben. Aktie - reaktie ( model Roos van Leary ) De emotionele band met onze zieke naaste maakt dat dit zo moeilijk kan zijn. En vooral: vriendelijkheid roept vriendelijkheid op, werd onthouden ! * De deskundige tips van de casemanagers of andere helpers bij moeilijkheden in de omgang met onze patient. Men is wel van mening dat familie hier niet altijd voor open kan staan, niet iedereen kan dit. * Als de hulpverlener het voor je kind opneemt geeft dit vertrouwen ! * Het blijven experimenteren om de last van je zieke familielid te verlichten kan voldoening geven als er iets lukt. * Blij zijn, om een stukje afhankelijkheid te kunnen loslaten, omdat het beter gaat. Tot slot hebben we gepraat over het loslaten van een niet goed functionerend kind. Hoe doe je dat, het is niet te overzien ! Het is moeilijk en het kan niet in één keer, maar zal in samenwerking stapsgewijs gestructureerd en met hulp moeten gebeuren.
blz 10
september 2010
We hebben op deze avond gelachen en geleerd van elkaars verhalen en de tips En niet te vergeten...de ijsjes die we nog tegoed hadden, waren héérlijk ! Maria Ankersmit
……………………………………………………………………………………. Verslag Regioavond 10 augustus 2010. (inloopavond) Augustusmaand en hartje zomer. Toch waren we – zij het met een klein aantal – naar de inloopavond gekomen om…, Ja, waarom eigenlijk? De aanleiding om te komen is voor ieder heel verschillend, maar aan het eind van elke inloopavond blijkt, dat het vooral gaat om het ‘met elkaar ondersteunend in gesprek te zijn’. We weten echt wel dat de problemen, waarmee ieder van ons wordt geconfronteerd, beheersbaar kunnen zijn als we grenzen weten te stellen, ruimte voor ons zelf nemen en weten los te laten, óók al betekent dat laatste niet ‘iemand aan zijn of haar lot over laten’. Maar de omstandigheden ontnemen je vaak de mogelijkheid om die wijsheden in praktijk te brengen. Het kwam allemaal op deze inloopavond ter sprake en… dat deed ons goed!. Dáárom komen we naar de inloopavond! Johan Blom
……………………………………………………………………………………. Wij moeten goedkoper worden! “Stijgende AWBZ-kosten dwingen tot ingrijpende keuzen in de zorg”, kopt het commentaar in het dagblad ‘Trouw’ van 3 augustus jl. Uit dit commentaar citeer ik het volgende: Per saldo zijn de uitgaven voor de AWBZ de afgelopen tien jaar met bijna driekwart toegenomen. Van de 56 miljard die in Nederland aan zorgkosten wordt uitgegeven gaat liefst 23 miljard naar de AWBZ., bedoeld voor onverzekerbare – lees: kostbare en langdurige – zorg. Dat criterium ‘onverzekerbaar’ is al reden geweest om de bezem door het AWBZ-pakket te halen. De huishoudelijke hulp ging in 2008 naar de gemeenten en ook de kortdurende psychotherapie werd uit de AWBZ gehaald. Voor mensen die het betreft zijn dergelijke ingrepen bijzonder pijnlijk. Bovendien bestaan er voorstellen tot het volledig schrappen van vormen van begeleiding en persoonlijk verzorging, evenals van AWBZ-zorg, die korter dan een half jaar duurt en mogelijk zelfs tot het heffen van gepeperde eigen bijdragen. Geen minister zal er in slagen het hele pakket door de Kamer te loodsen. Maar onverkort vasthouden aan de huidige AWBZ gaat ook niet lukken. Dat betekent niet per definitie dat sommige zorgvormen helemaal zullen verdwijnen. Wel zullen mensen meer een beroep moeten doen op hun netwerk, langer thuis blijven wonen – met professionele hulp en mantelzorg – en meer zelf moeten betalen via eigen bijdragen en aanvullende verzekeringen. Steeds weer zal moeten worden afgewogen, wie dat kan, en in welke mate.
blz 11
september 2010
We moeten onder ogen zien dat er soms stevige maatregelen nodig zijn, juist om te kunnen vasthouden aan goede voorzieningen voor de mensen die onze solidariteit het hardst nodig hebben. (bron: Trouw 3 augustus 2010) Het bovenstaande kort samengevat, zou je kunnen zeggen: “Waar niet is verliest de keizer zijn recht!” Oorzaak? Door de economische crisis komt er minder belastinggeld binnen dan de voorbije jaren, terwijl zorgverlenen kennelijk steeds duurder wordt. Dat is overigens niet alleen een gevolg van de crisis die rondwaart. Wij eisen teveel, laat staan, dat we een stapje terug willen doen en…belasting betalen? Liefst door anderen. Ziedaar de kern van het probleem. Onze maatschappij is te duur geworden!!! Haast onbetaalbaar! En niemand wil er voor dokken. De moraal van dit verhaal?: “Wij moeten goedkoper worden, dan wordt ook de zorg weer betaalbaar”. Johan Blom.
……………………………………………………………………………………. Kadertrainingen 2010 & Interactievaardigheidstraining. Ypsilon organiseert in 2010 twee trainingen. Het gaat om de trainingen op 10 september “Begeleiden van een gespreksgroep en op 8 oktober “Belangenbehartiging”, beide met triadisch denken en werken als insteek. De trainingen duren een hele dag. Voor geïnteresseerden zijn meer gegevens en een inschrijfformulier aan de boekentafel verkrijgbaar. De cursus Interactievaardigheidstraining kan nog niet van start gaan. Mevrouw Verdonschot van de Brabantse Raad voor Informele Zorg (BRIZ) heeft mij – tot haar spijt – moeten mededelen, dat de beoogde werkconferentie, die bedoeld was om bij partijen in het veld ( financiers, beleidsmakers en aanbieders) de samenwerking te bevorderen en – tot een aanbod van cursussen en trainingen voor familieleden van GGz cliënten te komen, nog niet heeft plaats gevonden. Het gevolg daarvan is, dat onze Ypsilonafdeling zelf de benodigde gelden moet zien te vinden. Of, en op welke termijn dit tot het gewenste resultaat zal leiden is nu nog niet te zeggen. Wij hopen op positieve reacties bij onze pogingen. Johan Blom
……………………………………………………………………………………. Provinciale Ontmoetingsdag. Op zaterdag 25 september 2010 is onze jaarlijkse ontmoetingsdag. Dit keer in het conferentiehotel Guldenberg in Helvoirt. Het thema luidt “Hoop op Herstel”. Als het goed is hebben alle leden een uitnodiging ontvangen. Zij, die deze dag willen meemaken kunnen desgewenst op een lijst, die op de boekentafel ligt, hun naam invullen om gezamenlijk reizen te organiseren.
…………………………………………………………………………………….
blz 12
september 2010
Dwang en drang, of vrijheid blijheid? Hoe bekommer je je om het wel en wee van patiënten en bewoners van zorginstellingen zonder te betuttelen en te bedisselen? Het autonomie-denken stamt uit de jaren zestig van de vorige eeuw. Het was toen echt nodig om patiënten meer invloed te geven. Deze ontwikkeling is succesvol geweest, maar nu wordt de keerzijde zichtbaar. Je kunt niet zonder meer zeggen: “U mag het bepalen.” Vaak is hij daar niet toe in staat. Het idee van zelfbeschikking is nuttig, als de persoon waar het om gaat ook werkelijk kan kiezen, als je hem kunt uitleggen wat de voor- en nadelen van een bepaalde keuze zijn. Guy Widdershoven, hoogleraar medische ethiek aan het VU medisch centrum in Amsterdam trekt de vergelijking met de bemoeizorg in de sociale hulpverlening, een sector waar het vrijheid-blijheiddenken op grenzen stuit. “Daar zijn ze van teruggekomen. Niet dat je een houding moet aannemen van: ik weet wat goed voor je is, maar wel dat je moet uitstralen: het laat me niet koud wat jou overkomt. Ik ga jou helpen om op een zelfstandige manier te leren omgaan met je problemen. Dr. Henk Nies, voorzitter van de raad van bestuur van Vilans, het kenniscentrum voor langdurende zorg vindt echter, dat je zo in het algemeen niet kan stellen dat we met het begrip autonomie te ver zijn doorgeschoten. Autonomie moet je realiseren in relatie tot anderen: de hulpverleners, de mantelzorgers en de medebewoners. Samen zul je daarin een weg moeten vinden. De vrijheid van de één kan immers de onvrijheid van de ander betekenen. Jenneke van Veen, hoofdinspecteur bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg, vindt het gegroeide respect voor de autonomie van patiënten en bewoners een zegen. Je kunt niet zomaar even iemand zijn vrijheid beperken, bijvoorbeeld door hem in bed vast te maken met een zweedse band, door de deur op slot te doen of door een sufmakend spuitje te geven. Dat moet je goed beargumenteren. Zij is blij met de intentieverklaring uit 2008 van de sector verpleging en verzorging om alle dwangmiddelen in 2012 in principe uit te bannen. Als tot dwang wordt besloten moet dat volgens de nieuwe wet worden gedaan in een multidisciplinair overleg en…. in samenspraak met de familie. aldus Jenneke van Veen. Henk Nies ziet weinig in dwang en drang. “Probeer het met verlokken en verleiden om tot een gewenst gedrag te komen. Widdershoven geeft de voorkeur aan drang boven dwang: “Het is niet of of.Als hulpverlener moet je in hoge mate betrokken en oplettend zijn. Probeer te achterhalen wat de motieven zijn waarom hij iets wel of niet wil. Lukt dat uiteindelijk niet, dan is het zaak om duidelijk te zijn. Zelfs als je dwang toepast kan het zijn dat iemand zegt: “Ik weet, dat het uit betrokkenheid gebeurt en niet als straf, ik accepteer het.” (bron: Trouw 15 juli 2010)
……………………………………………………………………………………. Themadag – Drang en Dwang. Uitnodiging: Locatie:
Themadag Drang en Dwang op woensdag 15 september 2010. Collegezaal ‘Fontys’ ds.Theodoor Fliednerstraat 2 Eindhoven
blz 13
september 2010
Dagvoorzitter: René van Kerkwijk Aanvang: 9.00 uur Deze themadag is bedoeld om de uitwisseling van succesvolle alternatieven voor dwang te stimuleren, waarbij cliënten perspectieven centraal staan. Het programma bestaat uit een conferentie gedeelte over het terugdringen van dwang vanuit cliënten en familieperspectief gezien. Verder is er de mogelijkheid aan workshops deel te nemen en er is een Kennismarkt.
Agenda: Zaterdag 25 september 2010: Zaterdag 09 oktober 2010: Donderdag 14 oktober 2010: Zaterdag 06 november:
Provinciale Ontmoetingsdag – Guldenberg Helvoirt Kaderdag Utrecht Afdelings bestuursvergadering Ypsilon Studiedag Maarn
Farmacotherapie bij Psychiatrische Patiënten
Paul H.M. van Dongen, Psychiater
[]
Frederik Hendriklaan 95 5212 BC ’s-Hertogenbosch Tel. +31 (0)73 6143747 Fax +31 (0)73 6134896
[]
Karel Doormanlaan 3 5242 BN Rosmalen Tel. +31 (0)73 5213799
Prof. Dr. Anton J.M. Loonen,
Wegwijs bij Ypsilon, afdeling Eindhoven & de Kempen www.ypsiloneindhoven.nl Voorzitter: Geertje Boon
tel. 06 533 91 020
Secretariaat: Vacant Postbus 367 5500 AJ VELDHOVEN Penningmeester: Hendrik Brunt (1e penningmeester) tel. 040-2536647 Postbankrekening no. 3928050 t.n.v. Ypsilon Eindhoven
blz 14
arts/klinisch farmacoloog
september 2010
Ledenadministratie: Henk Staal Tel.nr. 040-2415863 e-mail:
[email protected] Regionieuws redactie: Johan Blom (eindredactie) tel. 040-2522655 Olga Berger tel. 040-2859356 e-mail:
[email protected] Loes Wessels tel. 040-2445210 Public Relations: Loes Schinning
tel. 040-2517410
Taakgroepen (coördinatoren): Thema-avonden: Johan Blom en Olga Berger Gespreksgroepen: Olga Berger en Johan Blom ACT-lotgenotengroepen (In Den Elzent): Rob van Kol, e-mail:
[email protected]
Belangenbehartiging Jan Wouters (individuele en structurele knelpunten) Janneke Bloesem (vertrouwens-contacttelefoon) Maria Ankersmit (nieuwe bezoekers) Rob van Kol (naasten voor naasten bij ACT)
tel. 040-2624709 tel. 0612139896 tel. 040-2435441
[email protected]
“Nu voor later” en ‘Opmaat” (Stichtingen voor beheer van geld en goederen) Hendrik Brunt tel. 040-2536647 YPSILON IS EEN GEWELDIGE STEUN. NOG STEEDS!!
blz 15
