Nieuw-Vlaams Magazine april 2013
Massale bijensterfte bedreigt Vlaamse land- en tuinbouw Nieuw decreet onroerend erfgoed is eenvoudig en logisch Vlamingen ondervertegenwoordigd in het Europees Parlement
Steven Vandeput: “De
federale begrotingscontrole is weer een fiasco”
MAGAZINE VAN DE
KORT GE KNI PT
28 105 Vorig jaar vroegen er 28 105 personen asiel aan in België, zo blijkt uit cijfers van Eurostat. Dat is 8 procent van het totale aantal asielaanvragen in de hele EU. Proportioneel blijft België veel asielzoekers aantrekken: 2 535 per miljoen inwoners. Enkel in Malta (4 980), Zweden (4 625) en Luxemburg (3 905) lag dit aantal hoger. Het laagste aantal asielaanvragers per miljoen inwoners werd in 2012 opgetekend in Portugal (30).
Zeggen dat structurele maatregelen sociale afbraak zijn is fout. We hebben ze net nodig om de sociale zekerheid te behouden.
Lars Bové (De Tijd) @ZaakJustitie op 11/04/2013 Meer dan drie maanden na emotioneel persbericht heeft Fabiola niet eens de eerste stap gezet om haar stichting op te doeken.
“
Naast koning Albert en koningin Paola woonden ook premier Elio Di Rupo en de drie vicepremiers Pieter De Crem (CD&V), Joëlle Milquet (cdH) en Didier Reynders (MR) de inhuldiging van de nieuwe paus bij. In volle begrotingscontrole pronkte België zo met de grootste officiële delegatie van alle EU-landen. Liefst drie verschillende vliegtuigen werden hiervoor ingezet, berichtte de website van de RTBf. Eerder had paus Franciscus zijn landgenoten al opgeroepen om niet massaal naar Rome af te zakken en om het geld van de reis aan de armen te schenken. De Vlaamse Regering stuurde in de geest van die oproep geen afvaardiging naar Rome; ze schonk 30 000 euro aan een goed doel. aan … de ‘hoofddoek’? Men begint met: “In onze diverse steden en gemeenten moeten we vertrekken van wat ons verbindt. We hebben te lang gefocust op onze verschillen …” Als er één maatschappelijk fenomeen is dat de laatste
© Xavier Lesenne
De Morgen - 2 april 2013
Wat moeten we denken van een nieuw ‘charter’ van een Vlaamse partij, meer bepaald een socialistische, dat blijkbaar onze institutionele problemen ‘rechts’ laat liggen, maar dat een markante plaats toekent
Goed bezig
Philippe Gilbert verklaarde in Humo dat leeuwenvlaggen niet thuishoren in de koers, maar op Paasdag kleurde de Ronde van Vlaanderen gelukkig eens te meer geel-zwart. Honderdduizend Vlaamse Leeuwen deelde de Vlaamse Volksbeweging (VVB) uit langs het parkoers. Een prachtig beeld! 2
Het Laatste Nieuws - 2 april 2013
Gert Peersman (UGent) @GertPeersman op 10/04/2013
twintig jaar nadrukkelijk ‘focust op onze verschillen’, dan is het wel de hoofddoek. Emeritus hoogleraar Etienne Vermeersch in De Standaard, 2/04/2013
Nou moe “Met dit weer is de zomer toch nog ver weg”, twitterde een laconieke staatssecretaris voor Institutionele Hervormingen Servais Verherstraeten (CD&V) nadat De Standaard (20/03/2013) wereldkundig maakte dat het staatshervormen niet zo goed wil lukken. Verherstraeten komt daarmee opnieuw terug op eerdere uitspraken. Zo moest de hervorming van de Senaat eigenlijk al maanden geleden zijn gestemd. Op de echte overdracht van bevoegdheden zal het sowieso nog heel lang wachten zijn.
UI TGESPROKE N
10 Comori © N-VA
Met N-VA-begrotingsminister Philippe Muyters zorgt Vlaanderen voor het derde jaar op rij voor een begroting in evenwicht.
In de paasvakantie kwamen de acht partijen die de zesde staatshervorming onderhandelen
13 Als het van Turkije afhangt, worden Turkse pleegkinderen voortaan enkel in gezinnen van Turkse afkomst ondergebracht. Kamerlid Zuhal Demir (N-VA) reageert.
samen in het Uitvoeringscomité voor de Staatshervorming, ook wel bekend als Comori. Daar wordt werk gemaakt van de beloofde ‘Copernicaanse omwenteling’, de ‘Big Bang’, de staatshervorming aller staatshervormingen. Een grote-groter-grootste staatshervorming dus. Dat is toch wat men ons via de media wil laten geloven. Eigenaardig genoeg zal deze moeder-aller-staatshervormingen zelfs volgens CD&V niet volstaan. Ze zal onvermijdelijk leiden naar een nieuwe staatshervorming, die wel pas na 2019 mag worden onderhandeld. De zegebulletins logen er alvast niet om. Zo zou héél het arbeidsmarktbeleid naar Vlaanderen komen. Eindelijk zouden we zelf de wortel én de stok in handen krijgen om mensen te activeren. En ja, voor een stuk is dat waar. Vlaanderen wordt bevoegd voor de doelgroepkortingen. Maar niet allemaal. En Vlaanderen zou naast het begeleiden en op-
14 Voormalig voetballer Leo Van der Elst is een van de peters van de ‘1000 km voor Kom op tegen Kanker’. Net als de twee N-VA-teams fietst ook hij in het Hemelvaartweekend mee tegen kanker.
leiden van werkzoekenden ook kunnen overgaan tot het controleren en sanctioneren. Maar de fundamentele punten zoals de uitkeringen, de hoogte en duurtijd ervan, de bepaling wat een passende job is, de regelgeving, enzovoort, blijven stevig in federale handen.
Bric-à-brac En dat is het verhaal van de zesde staatshervorming. Vlaanderen krijgt wel een aantal bevoegdheden, maar de werkelijke hefbomen blijven federaal. Vlaanderen wordt - wat de arbeidsmarkt betreft - niét bevoegd voor de loonkost, voor het arbeidsrecht en voor de werkloosheidsuitkeringen. Er zal geen financiële responsabilisering zijn in deze tak van de sociale zekerheid. Welk beleid Vlaanderen ook zal voeren, het kan volledig worden uitgehold door het federale niveau. Laten we onszelf daarom niets wijsmaken. Dit is geen staatshervorming die naam waar-
17
dig. Dit is een zoveelste bric-à-brac die wat schuift met bevoegdheden, maar die niets
Het Nederlands moet een volwaardige onderwijs- en onderzoekstaal blijven, maar we moeten ook oog hebben voor de internationale context. Jong N-VA is tevreden met de nieuwe taalregeling voor het hoger onderwijs.
Confederalisme is het enige instrument dat ons toelaat de broodnodige keuzes te maken
wezenlijks aan het systeem verandert. En dat systeem is een federalisme waarmee wij geen genoegen meer nemen. Wij hebben nood aan fundamentele hervormingen. om de welvaart en solidariteit veilig te stellen.
Bart De Wever Algemeen voorzitter N-VA 3
H AL F R O N D
Motilium op voorschrift
Intresten vrijstellen tot 2 260 euro ©imagedesk
EMA, het Europees Geneesmiddelenbureau, gaat opnieuw de mogelijke gevaren onderzoeken van medicijnen die domperidon bevatten, zoals het geneesmiddel Motilium. Domperidon wordt namelijk in verband gebracht met hartproblemen.
Op de intresten op een spaarboekje moet geen roerende voorheffing van 15 procent worden betaald zolang die intresten niet meer dan 1 880 euro bedragen. Dividenden of opbrengsten van een termijnrekening of kasbon worden echter wel aan 25 procent belast vanaf de eerste euro. Senator Lieve Maes en Kamerlid Veerle Wouters willen die ongelijkheid wegwerken en hebben een wetsvoorstel ingediend voor een algemene fiscale vrijstelling voor dividenden en intresten tot 2 260 euro. Op die manier worden spaarders aangezet om meer te investeren in aandelen of obligaties, vinden de N-VA-volksvertegenwoordigers.
Wie als een goede huisvader zijn spaargeld toevertrouwt aan een bank tegen een normaal en gangbaar rendement, moet zeker zijn van zijn spaargeld, vindt de N-VA. Voor de N-VA is het onredelijk dat spaarders verantwoordelijk gesteld zouden worden voor het risicogedrag van hun bank. Men kan immers onmogelijk verwachten van individuele spaarders dat ze volledig kunnen inschatten welke risico's de banken nemen met hun spaargeld. Wie als een goede huisvader handelt en zijn geld op de minst risicovolle manier plaatst - dus op een zicht- of spaarrekening - mag niet verantwoordelijk worden gesteld voor het beleid van die banken. 4
60 000 euro voor koeriervluchten naar koninklijke vakantieadressen Vorig jaar is de Belgische luchtmacht koning Albert acht keer naar het buitenland achterna gereisd om hem wetteksten te laten ondertekenen. Een onzinnige regel die beter afgeschaft zou worden, vindt volksvertegenwoordiger Theo Francken. Koning Albert is vorig jaar twintig keer met vakantie naar het buitenland gereisd. Wanneer hij op vakantie in het buitenland een wet of koninklijk besluit moet ondertekenen, rest het parlement geen andere keuze dan per vliegtuig een koerier naar zijn vakantieadres te sturen. Vorig jaar waren er acht van die koeriervluchten naar de vakantieadressen van de koning in Frankrijk, Italië en Kroatië.
©Isopix
Spaarders moeten zekerheid hebben
N-VA-senator Louis Ide is tevreden dat er een onderzoek komt. “Ik pleitte er eerder al voor om het middel enkel nog te laten afleveren op medisch voorschrift. Dat pleidooi herhaal ik nu, in afwachting van drastischere maatregelen als die nodig zouden blijken. Daarnaast zouden alle artsen ook een rondschrijven moeten krijgen dat wijst op de mogelijke gevaren van domperidon”, vindt Ide, die zelf ook arts is.
In 2012 moest Defensie acht keer een koeriervlucht organiseren omdat de koning op vakantie was in het buitenland.
Het merendeel van de koeriervluchten werd uitgevoerd met een Embraer, een passagierstoestel met liefst 34 plaatsen. Totale kostprijs: 60 000 euro. “Dat we met een veel te groot toestel duizenden kilometers heen en terug vliegen voor een handtekening is gewoon te gek voor woorden”, reageerde Theo Francken. “Waarom regelen we niet dat de parlementsvoorzitter die wetten en KB’s ondertekent? In de buurlanden gebeurt dat ook zo. Het kost minder en is veel efficiënter.”
HALFRON D
Steeds meer dertigplussers volgen een lerarenopleiding
Werk maken van woonbootligplaatsen
Steeds meer dertigplussers kiezen ervoor om een lerarenopleiding te volgen. Op vijf jaar tijd steeg het aantal inschrijvingen van dertigplussers in de lerarenopleidingen met liefst 30 procent. Maar lang niet iedereen rondt de studie succesvol af.
©N-VA
Een en ander blijkt uit cijfers die Vlaams volksvertegenwoordiger Goedele Vermeiren (N-VA) opvroeg bij het departement Onderwijs. Vermeiren vindt het stijgende aantal inschrijvingen een positief signaal. “De groep zogenaamde zij-instromers in het lerarenkorps wordt steeds belangrijker, want niet iedereen heeft op zijn of haar achttiende al de microbe te pakken om voluit voor dit beroep te kiezen. Bovendien betekenen de ervaring en expertise van deze zij-instromers een meerwaarde voor het onderwijslandschap”, legt Vermeiren uit.
Wonen op het water zit in de lift. Maar er zijn al jaren geen vrije woonbootligplaatsen meer in Vlaanderen. Vlaams Parlementslid Marc Hendrickx hoopt dat er snel werk wordt gemaakt van meer gereguleerde ligplaatsen.
Vlaams volksvertegenwoordiger Goedele Vermeiren: “Zij-instromers zijn een meerwaarde voor ons onderwijs.”
Flexibele leertrajecten Helaas rondt lang niet iedereen de studie (succesvol) af. In de geïntegreerde opleiding aan de hogeschool, bijvoorbeeld, behaalt gemiddeld 70 procent geen diploma binnen de vijf jaar, terwijl de opleiding slechts drie jaar duurt. “Ik zal bij de minister van Onderwijs aandringen op een bevraging van de onderwijsinstellingen. We moeten nagaan op welke manier we kunnen inzetten op flexibele leertrajecten en een betere ondersteuning voor deze potentiële zij-instromers. We hebben ze namelijk broodnodig”, besluit Goedele Vermeiren.
Waterwegen & Zeekanaal heeft momenteel 216 ligplaatsen voor woonboten, en die plaatsen zijn al jaren allemaal ingenomen. Het aantal gegadigden blijft echter stijgen. In 2011 was er een wachtlijst van 114 kandidaten, anno 2013 zijn dat er al 176. Marc Hendrickx hoopt dat er snel werk wordt gemaakt van meer gereguleerde ligplaatsen. Het huidige gebrek aan ligplaatsen en de groeiende wachtlijst zou anders wel eens de doodsteek kunnen beteken voor deze prille woonbotentrend.
N-VA-Kamerlid Nadia Sminate berekende dat de inspectiedienst van het RIZIV twaalf keer meer kost dan hij opbrengt. Minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid Onkelinx (PS) deelde Sminate mee dat de controledienst in 2011 meer dan 31 miljoen euro aan werkingsmiddelen toegestopt kreeg. Tegelijkertijd stelde de controledienst voor amper 2,4 miljoen euro nieuwe vorderingen in. Hoeveel daarvan werkelijk terugvloeit naar de ziekteverzekering, is bovendien
onduidelijk. Nadia Sminate stelde ook vast dat de termijn om boetes op te leggen al te vaak is verstreken voordat er een uitspraak komt. “Niet alleen kost de dienst een bom geld, hij werkt ook zó traag dat er van een effectieve terugvordering of sanctie te vaak niets in huis komt”, weet Sminate. “De administratieve structuur van de dienst is dramatisch zwaar en zou drastisch vereenvoudigd moeten worden. Het samenvoegen van bepaalde inspectiediensten zou de efficiëntie alvast verhogen en de kosten drukken.”
©Miel Pieters
Inspectiedienst RIZIV kost twaalf keer meer dan hij opbrengt
Nadia Sminate: “De inspectiedienst van het RIZIV kost een bom geld én werkt heel traag.” 5
BR E E D B E ELD
De zorgwekkende financiële stand van het la In juni 2012 noemde toenmalig minister van Financiën Steven Vanackere België nog een ‘top performer’. Wat later gooide ook premier Di Rupo alle registers open en prees hij België als economisch en budgettair voorbeeld. Vandaag is het stof van de goednieuwsshow evenwel gaan liggen … “De regering-Di Rupo verbrak zowel in 2012 als dit jaar de begrotingsafspraken met Europa. Nog erger dan de mogelijke Europese sanctie die ons daarvoor wacht, is de molensteen die ze zo om de nek hangt van de volgende generaties, van onze kinderen en kleinkinderen.” Dat zegt begrotingsspecialist en N-VAvolksvertegenwoordiger Steven Vandeput, met wie we een gesprek hadden over de zorgwekkende financiële stand van het land. 6
Laten we beginnen bij 2012: de meest recente cijfers tonen aan dat de regering een tekort kende van 3,9 procent van het bruto binnenlands product (bbp). Aan Europa had ze nochtans beloofd om onder de 3 procent te blijven. Wat zijn de gevolgen daarvan? Steven Vandeput: “De Europese Commissie kan dit voorjaar beslissen om België daarvoor een boete te geven die kan oplopen tot bijna 800 miljoen euro. Het zou de eerste keer zijn sinds de nieuwe
strenge begrotingsregels van kracht zijn dat de Europese Commissie dergelijke sanctie uitdeelt. Het valt wel te betwijfelen of het zover komt. Maar veel erger dan die eventuele boete is dat de schuldgraad van dit land veel te hoog is. We kunnen ons gewoon geen groot tekort permitteren, want door de vergrijzing zullen de kosten voor de pensioenen exponentieel toenemen. Om de pensioenen te kunnen betalen, moét het overheidsbeslag dus naar beneden.” Hoe kan het dat de regering de doelstelling van 3 procent zo fors gemist heeft? Steven Vandeput: “De regering-Di Rupo had de ambitie voor zichzelf eigenlijk nog scherper gesteld: ze mikte op een tekort van 2,8 procent. Maar zoals altijd
BREEDBEEL D
© Anne Deknock
Als je in een land dat al een torenhoge fiscale druk heeft ook nog eens saneert door te focussen op maatregelen aan de inkomstenzijde - dus op extra belastingen - dan versmacht je elke mogelijke economische groei. De feiten spreken voor zich: meer dan drieduizend faillissementen in het eerste kwartaal van dit jaar, een klimaat waarin elke ondernemer als een fraudeur bekeken wordt, steeds meer verstikkende regels, een toenemende fiscale druk ... Je moet vandaag al een bijzonder grote portie lef hebben om nog een eigen zaak te starten.”
nd haalt de realiteit de perceptie in. De kapitaalsverhoging voor Dexia was alvast een belangrijke factor. Maar ook los van Dexia zou het tekort 3,1 procent bedragen en nog altijd boven de Europese afspraak van 3 procent liggen. De tegenvallende economische groei was een tweede tegenvaller. Men kan die deels wijten aan de Europese problemen, maar men kan zich daar niet achter blijven verstoppen. De regering-Di Rupo aarzelt niet om meevallers op haar eigen rekening te schrijven. Maar als het tegenvalt, is het zogezegd de schuld van Europa.” De slabakkende economie is dus niet enkel een Europees probleem? Steven Vandeput: “Het Belgische overheidsbeslag smoort elke groei in de kiem.
Voor 2013 hoeven we niet zo lang te wachten op duidelijkheid. De regering heeft ze zelf verschaft: ze laat de initiële doelstelling los om het tekort te beperken tot 2,15 procent. Steven Vandeput: “Het is onthutsend dat men die doelstelling loslaat onder het mom dat men zich niet ‘kapot’ wil besparen. Maar wat zeggen de cijfers? In 2011 bedroegen de uitgaven van de overheid 53,1 procent van het bbp. Vorig jaar - dus na het eerste begrotingsjaar van Di Rupo - bedroegen die uitgaven 1,6 procentpunt meer, namelijk 54,7 procent van het bbp. Men heeft dus niet bespaard, integendeel.” Volgens de regering-Di Rupo is dat de fout van de gemeenschappen, de gewesten en de lokale overheden. Steven Vandeput: “Na analyse van de cijfers blijkt dat 1,4 procentpunt van die 1,6 op rekening komt van de federale overheid en de sociale zekerheid. Dat is dus bijna 90 procent van de uitgavenstijging. Die cijfers hoeven verder weinig toelichting: de federale overheid en de sociale zekerheid hebben hun uitgaven fors verhoogd in 2012. Als men in 2013 dus minder wil bezuinigen uit vrees om de economie ‘kapot’ te besparen, dan doet men op zijn zachtst gezegd de waarheid wel wat geweld aan. De afgelopen dertig jaar is er, op Van Rompuy na, geen enkele eerste minister die onder zijn bewind de uitgaven van de federale over-
heid en de sociale zekerheid zo fors heeft doen toenemen dan Elio Di Rupo. En Van Rompuy had dan nog als excuus dat 2009 het jaar was waarin de financiële en economische crisis het zwaarst heeft toegeslagen, waardoor de uitgaven van de sociale zekerheid automatisch toenamen.” De federale regering is er wel vrij gerust in dat Europa deze begroting zal goedkeuren. De doelstelling werd losgelaten, maar in ruil daarvoor heeft men meer structureel bespaard. Steven Vandeput: “Dat was de deal met Europees Commissaris Olli Rehn: België mag een iets hoger begrotingstekort hebben in ruil voor meer structurele besparingen. Die structurele besparingen moesten dan wel oplopen tot 1 procent van het bruto binnenlands product. 0,4 procentpunt daarvan gebeurde bij de initiële begrotingsopmaak, 0,2 procentpunt is voor de gemeenschappen en gewesten, en voor de regering-Di Rupo bleef er daarvan dus nog 0,4 procentpunt over.
“
Opnieuw heeft de regering geprobeerd de werkelijkheid rooskleuriger voor te stellen dan ze is. En telkens opnieuw krijgt men de kous over de kop. Luc Van der Kelen in Het Laatste Nieuws, 21/03/2013
Omgerekend kwam dat erop neer dat er ongeveer 1,5 miljard euro aan structurele ingrepen nodig was. Aangezien daarvoor al bijna 400 miljoen euro dividend van de Nationale Bank wordt gebruikt, moet je dus vaststellen dat zelfs die beperkte doelstelling voor deze regering al niet meer haalbaar was. Je moet het maar durven om een dergelijk hoog bijkomend dividend als structureel te beschouwen. Als Europa dit goedkeurt, verliest het al zijn geloofwaardigheid om in de toekomst strenger toe te zien op de begrotingen van de Europese lidstaten.” 7
BR E E D B E ELD
Louis Verbeke:
“Met de PS de overheidsfinanciën op orde
In De Tijd van 2 april pleitte Louis Verbeke in een opgemerkt opiniestuk voor een splitsing van de staatsschuld. Ook in een gesprek met het Nieuw-Vlaams Magazine neemt Verbeke geen blad voor de mond. De voorzitter van de Vlerick Business School spreekt in eigen naam en heeft geen banden met de N-VA. Zijn we nog in staat om binnen de huidige Belgische structuur de overheidsfinanciën op orde te krijgen? “In de politiek kan veel. Wie had bijvoorbeeld ooit durven denken dat er een New Labour zou bestaan en dat die ten dele de Thatcheriaanse budgettaire politiek zou overnemen? Het gebeurde nochtans, omdat ‘het moest’, omdat het Verenigd Koninkrijk niemand anders had die de rekening betaalde. Net dat is het probleem van de Belgische structuur: ‘het moet’ voor Wallonië niet. Wallonië draagt niet bij aan de betaling van de intrest op onze staatsschuld en heeft dus niets te winnen bij de verlaging ervan. Maar het heeft wél veel te verliezen bij de verlaging van de uitkeringen. De PS haalt veel stemmen bij die uitkeringstrekkers. Verlagen we de schuldgraad, dan vrezen de Franstalige socialisten niet alleen de toegang
Wat is er verder nog opvallend aan de begrotingscontrole 2013? Steven Vandeput: “Niet bijzonder veel. Zowel kwantitatief als kwalitatief is de begrotingscontrole 2013 een fiasco. De begrotingsdoelstelling wordt dus voor het tweede jaar op rij niet gehaald en er zitten onvoldoende structurele ingrepen in. Het enige structurele aan de regering-Di Rupo is dat ze de uitgaven nauwelijks verlaagt en dat ze de inkomsten verhoogt. Via belastingen of eenmalige meevallers, dat maakt Di Rupo niet zoveel uit.” Nochtans daalde begin april de rente die België betaalt op zijn schulden tot onder de 2 procent. De regering beschouwt dit historisch laagtepunt als hét signaal dat investeerders opnieuw vertrouwen hebben in België. 8
tot al die geldbronnen te verliezen, maar ook de macht. Met de PS de overheidsfinanciën op orde stellen is dus politiek niet mogelijk. Je kan hoogstens de rampspoed beperken.” Is een regionalisering van de staatsschuld wenselijk? “De regionalisering van de staatsschuld, waarbij Vlaanderen meer dan zijn normale deel zal moeten dragen, is voor mij wenselijk als dit gepaard gaat met het einde van de transfers. Men springt namelijk minder zorgzaam om met middelen wanneer de rekening (meer) door anderen, in dit geval Vlaanderen, wordt betaald. Dat is een bekend fenomeen in de economische literatuur, de zogenoemde moral hazard. Vanaf het ogenblik dat er een eind komt aan de transfers, zal Wallonië zelf moeten instaan
“
Een hoger tekort aanvaarden, betekent nieuwe schulden maken, die we doorschuiven naar volgende generaties. Het is bijzonder jammer dat we nu uiteindelijk toch voor dat pad kiezen. Isabel Albers in De Tijd, 26/03/2013
Steven Vandeput: “Het goede nieuws is dat de lage rente een meevaller is voor de begroting, want zo dalen de rentelasten. Maar er is een onderschatte keerzijde. Waarom daalt die rente? Ik zie twee redenen. Investeerders die met een looptijd van tien jaar aan een overheid lenen, proberen zich in te dekken tegen de toekomstige inflatie, want hoe hoger die inflatie oploopt, hoe hoger hun rente moet zijn. Maar wanneer die investeerders zich tevreden stellen met een lagere rente, zoals vandaag, verwachten zij de komende
voor zijn schulden en intresten, en zal het enkel in Wallonië - hogere belastingen moeten heffen of uiteraard de staatsbestedingen verlagen. Met die besparing op de transfers kan Vlaanderen, meen ik, over twintig jaar het overdreven deel van ‘zijn’ staatsschuld afbouwen tot bijvoorbeeld zestig procent van het bruto binnenlands product.” Hoe nefast is het hoge overheidsbeslag voor de Belgische economie? “Een hoog overheidsbeslag is niet per se nefast als het binnen aanvaardbare grenzen blijft. Grenzen die in België trouwens al ruim bereikt zijn. Maar het gaat hem er ook om hoe die middelen besteed worden. Je kan lenen om echt te investeren (in infrastructuur, in onderwijs, … ). Of je kan lenen om de lopende kosten van het staatsgebeuren te betalen. Ik analyseerde de sterktes en zwaktes van België naar aanleiding van het laatste rapport van het World Economic Forum. Niet alleen doet België het jaar na jaar slechter dan onze Noord-Europese
jaren dus weinig inflatie. Dat kan een indicatie zijn dat men niet meteen een forse heropleving van de economische groei verwacht.” “Ten tweede is er ook de Europese dimensie. Investeerders vinden de overheidsschuld van Spanje of Portugal te riskant en Duitse obligaties brengen niets meer op. Dus zoekt men alternatieven. België, maar bijvoorbeeld ook Frankrijk, plukken daarvan de voordelen omdat hun rentetarieven daardoor dalen. Maar zelfs daar moet ik een kanttekening bij plaatsen. Het zijn namelijk vooral Belgische investeerders (voornamelijk Belgische banken) die de Belgische staatsschuld opkopen. Buitenlandse investeerders hebben sinds 2008 hun kar gekeerd en de interesse is nog niet terug. Hoe dan ook, het verhaal van de dalende rente is complex en kent
BREEDBEEL D
stellen is politiek niet mogelijk” anders besteed worden. Door het geld slecht uit te geven belast je de mensen twee keer: straks moeten die schulden terugbetaald worden en als je niet investeert in groei wordt dat nog moeilijker.”
©Belga
buren, uit mijn analyse blijkt ook dat we het vooral in de federale materies zoals justitie, arbeidsflexibiliteit en werkloosheid onaanvaardbaar slecht doen. De staatsuitgaven moeten dus niet alleen verlaagd, maar ook
Louis Verbeke: “Wallonië draagt niet bij aan de betaling van de intrest op onze staatsschuld en heeft dus niets te winnen bij de verlaging ervan.”
meerdere facetten. De dalende rente interpreteren als zouden buitenlandse investeerders weer vertrouwen hebben in de regering-Di Rupo, is manifest onjuist.” De regering-Di Rupo klopt zich nochtans op de borst en zegt dat weinig landen in Europa op begrotingsvlak gepresteerd hebben wat zij doet. Steven Vandeput: “Alles hangt ervan af met wie je vergelijkt natuurlijk. Als we ons meten met Griekenland, Cyprus, Portugal of Spanje doen we het ongetwijfeld fantastisch. Meten we ons met Duitsland, Oostenrijk en Finland, dan zal je een ander beeld krijgen. De kernvraag is dus vooral met wie we onszelf moeten vergelijken, en dat zijn vooral de buurlanden. Zo wil België het tekort binnen twee jaar afbouwen met ongeveer 1,5 procentpunt van het bbp. Dat tempo is vergelijkbaar
met Frankrijk en Nederland. Maar wat men vergeet, is dat die twee landen een veel lagere schuldgraad hebben. Onze schuld is even groot als de totale omvang van onze economie. We hebben dus geen marge om nog extra schulden op te bouwen.” Duitsland is wellicht een apart verhaal? Steven Vandeput: “Het Duitse tekort werd minder snel afgebouwd, maar het was ook minder groot. Ook de schuldgraad van Duitsland is lager. Duitsland is meer dan ooit de economische locomotief van Europa. Maar we kunnen onze wagon er niet meer aan koppelen. De locomotief gaat te snel voor ons.” Wordt de begroting van 2014 van hetzelfde laken een pak?
Dreigt Europa geen uitvergrote Belgische transferunie te worden? “Ik grap graag dat we zonder de Europese Unie nog altijd kolenmijnen aan het subsidiëren zouden zijn. Voor België is de EU een godsgeschenk: het is zelf niet in staat tot goed bestuur, dus gelukkig wordt 80 procent van onze wetten gestuurd door Europa. Vlaanderen moet hopen dat de Europese budgettaire discipline onverkort wordt toegepast en dat er met de vinger wordt gewezen naar bijvoorbeeld de onzinnige federale werkloosheids- en pensioenregels. Als Europa het heeft over ‘structurele maatregelen’, dan heeft men het echt wel over een vermindering van het staatsbeslag en niet over de dividenden van de Nationale Bank. Het is niet mijn wens, maar de EU en/of de Eurozone zullen nog eerder uit mekaar vallen dan dat het beleid van Hollande of Di Rupo zegeviert. De vraag is of we in dit geval tot het ‘welvarende’ Europese kamp zullen behoren. Ik ben dus een fan van het huidige Europa en van de budgettaire discipline die het oplegt. Als ik Duitser of Nederlander was, zou ik overigens ook pro-EU en pro-euro zijn. Maar dan kritischer.”
Steven Vandeput: “Die kans is groot. Laten we hopen dat het in 2014 de laatste keer is, en dat de roep om verandering bij de Vlaamse kiezer in mei 2014 niet te negeren zal zijn. In een confederaal model, waarbij de deelstaten ook meer financiële verantwoordelijkheden hebben, zal er op begrotingsvlak beter bestuurd worden. Wallonië en Brussel kunnen hun tekorten dan niet meer afwentelen op het federale niveau, en Vlaanderen zal meer beleidsruimte kunnen halen uit het gevoerde begrotingsbeleid. De omslag naar een confederaal model moet perspectief brengen voor een gezond budgettair evenwicht. Geen structurele begrotingstekorten meer en een duurzame afbouw van de schuld, zodat we de last voor de generaties die na ons komen eindelijk verlichten in plaats van verzwaren.” 9
GE MA N D ATEERD
Vlaamse begroting blijft in evenwicht Bij de start van de Vlaamse begrotingscontrole zag het er somber uit: door de tegenvallende economische groei en een dalende inflatie vielen de federale dotaties 319 miljoen euro lager uit dan verwacht toen de begroting 2013 werd opgemaakt.
© Sander De Wilde / imagedesk.be
Minister van Begroting Philippe Muyters moest dus op zoek naar extra geld. Twee grote ingrepen brengen de begroting opnieuw in evenwicht: een nieuwe raming van de onderbenutting op basis van de reële uitgavencijfers van 2012 (240 miljoen euro), en een besparing op de uitgaven van 238 miljoen euro.
Buffer van 150 miljoen Bij het zoeken naar besparingen werd al snel duidelijk dat de doorgedreven structurele besparingen op het overheidsapparaat en subsidies van de afgelopen jaren nu volop hun vruchten afwerpen. Samen brachten deze maatregelen 478 miljoen euro op, waarvan nog 159 miljoen overblijft na verrekening van de federale dotaties die daalden met 319 miljoen. Van dit bedrag wordt onmiddellijk 150 miljoen euro in een buffer gestopt om eventuele tegenvallende economische groei of onverwachte uitgaven op te vangen.
Extra geld voor scholen De Vlaamse Regering wilde daarnaast ook een oplossing vinden voor een aantal belangrijke uitdagingen. Minister Muyters: “Wat het tekort aan schoolinfrastructuur in Vlaanderen betreft, telde voor de N-VA maar één ding: er moest en zou een oplossing komen voor de dringendste gevallen. Daarom voorzien we dit jaar nog 46,4 miljoen euro extra budget voor scholenbouw, bovenop de 39,1 miljoen euro die al voorzien was. Ook in 2014 gaat er 60 miljoen euro extra naar de bouw en 10
Begrotingsminister Philippe Muyters zorgt voor het derde jaar op rij voor een Vlaamse begroting in evenwicht.
renovatie van scholen. Op die manier hopen we de dringendste behoeften aan te pakken.”
heeft zich geëngageerd om bijkomende efficiëntievoordelen te zoeken via vereenvoudigingen of samenwerkingen bij de entiteiten en de adviesraden.”
Ruimte voor investeringen Daarnaast investeert de Vlaamse Regering in ziekenhuizen en rusthuizen, verkeerswegen en onroerend erfgoed. “Ook voor de aanpak van de jeugdwerkloosheid – een absolute prioriteit wegens het huidige crisisklimaat – wordt 5 miljoen euro extra uitgetrokken. En 12 miljoen euro wordt opzijgezet om meer mensen de kans te geven een cursus Nederlands als Tweede taal te volgen (NT2), zodat ze zich gemakkelijker kunnen inburgeren”, vervolledigt Philippe Muyters het plaatje. “Ook aan de interne organisatie van de Vlaamse overheid wordt verder gesleuteld: de regering
Duidelijke keuzes “We maken in Vlaanderen dus duidelijke keuzes”, zegt minister Muyters. “Zo zorgen we voor het derde jaar op rij voor een begroting in evenwicht, zodat we de toekomstige generaties niet extra belasten. Bovendien voeren we, in tegenstelling tot de federale regering, geen nieuwe belastingen in en leggen we een buffer aan van 150 miljoen euro om eventuele nieuwe economische schokken op te vangen. Daarnaast zetten we in op nieuwe investeringen in domeinen waar de nood het hoogst is.”
GEM ANDATEER D
Nieuw decreet onroerend erfgoed: eenvoudig en logisch Vlaams minister Geert Bourgeois heeft de wetgeving over Onroerend Erfgoed sterk vereenvoudigd. Het nieuwe onroerenderfgoeddecreet vervangt het kluwen van bestaande regelgeving en maakt de wetgeving eenvoudiger en logischer. Het monumentendecreet, het archeologiedecreet, het landschapsdecreet, een wet uit 1931 op het behoud van monumenten en landschappen …: de bestaande wetten en decreten over onroerend erfgoed lopen elkaar vandaag voor de voeten. Met een nieuw decreet wil minister Bourgeois de wetgeving eenvoudiger en logischer maken voor iedereen. Niet alleen voor de betrokkenen uit de sector, maar ook voor bouwheren en voor iedereen die van ver of dichtbij te maken krijgt met onroerend erfgoed en archeologie.
“
Het nieuwe decreet omschrijft duidelijk wanneer men een archeologietraject moet doorlopen.
Het nieuwe decreet verduidelijkt aan de hand van oppervlaktecriteria voortaan ook welke bouwheren een archeologietraject moeten doorlopen, en het omschrijft de vrijstellingsregels. Die wijziging biedt een grotere rechtszekerheid voor iedere bouwer in Vlaanderen.
Financiële tegemoetkoming Tijdswinst en rechtszekerheid
Vandaag bestaat er geen enkele regeling
om bouwheren financieel te ondersteunen wanneer zij verplicht te maken hebben met archeologie. De ‘kleine’ eenmalige bouwer kan voortaan een beroep doen op een archeologiepremie wanneer de kosten voor het archeologische onderzoek meer dan 2 procent bedragen van de kostprijs van het bouwproject. Het nieuwe decreet legt daarnaast de basis voor een archeologisch solidariteitsfonds. Grote bouwheren zullen vrijblijvend uitgenodigd worden om er lid van te worden en de Vlaamse overheid zal het fonds structureel ondersteunen. De Vlaamse Regering heeft het nieuwe onroerenderfgoeddecreet goedgekeurd. Het wordt binnenkort ter goedkeuring voorgelegd aan het Vlaams Parlement.
Archeologische onderzoeken kosten niet alleen geld maar ook tijd, en tijdswinst is voor bouwheren ook financiële winst. Vandaag weet een bouwheer pas of hij al dan niet te maken heeft met archeologie nadat er een bouwvergunning is afgeleverd. Daardoor kan het bouwproces heel wat vertraging oplopen. De nieuwe procedure zal parallel lopen met de aanvraag van een bouwvergunning of verkavelingsvergunning. Zo weet de bouwheer op voorhand waar hij aan toe is. De vergunningsprocedures van ruimtelijke ordening, natuur, bos en milieu zullen daarenboven structureel rekening houden met waardevol erfgoed, waardoor eventuele vertragingen tot het minimum herleid kunnen worden.
© Bas Bogaerts / imagedesk.be
Het nieuwe decreet heeft alvast een grote impact op het archeologiebeleid, want Vlaanderen implementeert hiermee het Europees Verdrag van Malta uit 1992. Daarmee komen we nu ook tegemoet aan de internationale bepalingen op het vlak van archeologisch erfgoed.
Het nieuwe onroerenderfgoeddecreet komt tegemoet aan de internationale bepalingen op het vlak van archeologisch erfgoed. 11
VINGER A AN DE POLS
© Miel Pieters
Tine Eerlingen: De bijen mogen niet verdwijnen
Massale bijensterfte teistert al enkele jaren vele landen in de hele wereld. Die enorme bijensterfte is een flinke bedreiging voor de land- en tuinbouw, ook in Vlaanderen. Voor de N-VA volgt milieuen landbouwspecialist en Vlaams volksvertegenwoordiger Tine Eerlingen het dossier van nabij op. Sinds maart speelt in onze bioscopen de documentaire More than Honey, die treffend de alarmerende situatie aantoont. Zo zijn in bepaalde streken van China de bijen helemaal verdwenen, zodat de bestuiving van bloeiende appelbomen er manueel moet gebeuren. Bijen spelen immers een essentiële rol in het bestuiven van landbouwgewassen, ook bij ons. Hun economische waarde voor België zou 350 tot zelfs 500 miljoen euro per jaar bedragen.
Verschillende oorzaken De massale bijensterfte heeft verschillende oorzaken. Door de afname van de biodiversiteit in Vlaanderen zijn er minder bloeiende bloemen en planten en is er dus ook minder voedsel voor bijen. Daarnaast is er de moeilijk te bestrijden varroamijt, een parasiet die de bijenvolken sterk verzwakt. Maar ook bepaalde gewasbeschermingsmiddelen die neonicotinoïden bevatten, spelen een belangrijke rol. Uit onderzoek blijkt dat deze stof zelfs bij lage 12
dosissen de hersenen van bijen aantast, waardoor ze gedesoriënteerd geraken. “Zelfs al zouden voor gezonde bijen de dosissen niet problematisch zijn, bijen zijn al zodanig verzwakt door een gebrek aan voedsel en door varroa, dat ze veel vatbaarder zijn voor de schadelijke gevolgen van pesticiden”, stelt Tine Eerlingen.
“Daarnaast pleiten we voor een tijdelijk verbod op het gebruik van neonicotinoïden voor bijenaantrekkelijke gewassen zoals maïs, koolzaad en zonnebloemen. Zeker voor toepassingen waarvoor alternatieven bestaan”, zegt Eerlingen. Op Europees niveau is er nog geen consensus over een verbod. “België is weliswaar voorstander van een verbod, maar minister van Landbouw Laruelle (MR) wil wachten op de definitieve beslissing van Europa. Maar we hoeven niet te wachten op Europa. We kunnen net als Frankrijk, Slovenië en Italië zelf een verbod op het gebruik van neonicotinoïden opleggen”, vindt Tine Eerlingen.
Biodiversiteit “Het is van belang dat we het de sterk verzwakte bijenvolken zo comfortabel mogelijk maken zodat ze kans hebben om te overleven”, benadrukt Eerlingen. Om de achteruitgang van de biodiversiteit tegen te gaan, kan de landbouw bijvoorbeeld akkerranden inzaaien met bloemenzaad. In het nieuwe ‘Gemeenschappelijk Landbouwbeleid 2014-2020’ (GLB) is vergroening van de landbouw een belangrijk aandachtspunt. “Maar ook lokale overheden en particulieren kunnen zorgen voor insectvriendelijke aanplantingen”, vult Tine Eerlingen aan.
De N-VA neemt in de verschillende parlementen de bijenproblematiek ter harte. Dat resulteerde in een Vlaams bijenactieplan en een bijenresolutie. Naast Tine Eerlingen zetten ook collega’s Cathy Coudyser, Patrick De Groote en Mark Demesmaeker zich in voor de bijen.
• Over de film ‘More than Honey’: www.morethanhoney-film.be/nl • Insectvriendelijke planten: www.aculea.be/plantenlijst.html
VI NGER AAN DE POL S
© Miel Pieters
Zuhal Demir: Belang van het kind moet centraal staan
Het Turkse consulaat in Brussel vraagt dat Turkse pleegkinderen hier voortaan enkel bij onthaalouders van Turkse origine worden ondergebracht. N-VA-volksvertegenwoordiger Zuhal Demir reageerde verbolgen op deze nieuwe richtlijn: “Dit staat helemaal haaks op een goede integratie.” De Turkse eis kwam er naar aanleiding van de heisa over het negenjarige pleegjongetje Yunus, dat bij een lesbisch paar in het Nederlandse Den Haag woont. Zijn biologische moeder vond dit onaanvaardbaar en schakelde de Turkse premier in. De affaire leidde tot een diplomatieke rel tussen Nederland en Turkije. Het Haagse pleegkoppel moest zelfs een tijdlang onderduiken omwille van de aanhoudende aandacht in Turkse media voor het feit dat islamitische kinderen bij een homoseksueel paar worden ondergebracht. De Turkse regering eist nu dat Turkse kinderen in Nederland en België alleen nog zouden worden opgevangen door Turkse pleegouders. Voor Zuhal Demir is dat onaanvaardbaar, en het Kamerlid stond niet alleen met haar kritiek. Ook Vlaamse pleegorganisaties reageerden zeer ontstemd op de Turkse eis. In de eerste plaats omdat het prak-
tisch onmogelijk is om kinderen zomaar te plaatsen bij Turkse pleegouders.
Omgaan met diversiteit Zuhal Demir vindt dat de Turkse maatregel haaks staat op het idee van integratie: “Hoe kunnen die kinderen zich ontpoppen tot volwaardige jongeren als ze niet langer in contact mogen komen met de lokale gewoontes? Integratie houdt ook in dat deze jongeren leren omgaan met diversiteit. Waarom zouden holebikoppels slechte ouders zijn voor Turkse pleegkinderen? Zij hebben toch ook de nodige opleidingen gekregen om kinderen in hun gezin op te nemen? Het zijn gelijkwaardige ouders. Deze maatregel is discriminerend.”
Bemoeienissen Demir vraagt zich af welk belang primeert: dat van Turkije of dat van het
kind. “Voor mij is het zonneklaar dat het belang van het kind moet primeren”, zegt het Kamerlid. Ze vindt bovendien dat Turkije zich niet heeft te moeien met deze interne aangelegenheid. “Onze eigen verkozenen maken de regels op, niet Turkije. Indien België aan deze druk zou toegeven, maken we de weg vrij voor nog meer bemoeienissen.”
“
Integratie houdt in dat Turkse pleegjongeren leren omgaan met diversiteit.
Culturele waarden en normen Het Kamerlid zal alvast minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders (MR) ondervragen over de kwestie. “Ik wil weten of de federale regering het standpunt van Turkije deelt”, zegt Zuhal Demir. In Nederland heeft de Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken Frans Timmermans zich al fel uitgesproken tegen de Turkse eis, maar bij de Belgische diplomatie blijft het oorverdovend stil. Voor Demir is het alvast duidelijk: “Turkije moet, net als elk ander land, respect hebben voor onze culturele waarden en normen.” 13
LID MA AT
Erika Casajoana
Erika (46) is Catalaanse en woont sinds 2005 in Sint-Joost-tenNode. Ze geeft online les over public relations, en als consultant adviseert ze in strategische communicatie. Vorig jaar kwam ze in contact met N-VA Brussel. Ze werd prompt lid.
afdeling in Sint-Joost-ten-Node bestaat nog niet zo lang, maar ze heeft mijn volle steun en ik probeer op alle N-VAbijeenkomsten in Brussel aanwezig te zijn.”
Erika studeerde International and Public Affairs aan de Columbia University in New York en behaalde ook diploma’s in Europese studies en rechten aan de Autonome Universiteit van Barcelona. Ze werkte voor verschillende topbureaus in de Verenigde Staten en heeft alles samen meer dan twintig jaar ervaring met politieke en strategische communicatie en internationale zaken. “Op regelmatige basis schrijf ik colums voor de Spaanse krant La Vanguardia en artikels over internationale aangelegenheden voor onder meer de Catalaanse blog van El Matí”, legt Erika uit.
woont, redt ze zich ook aardig in het Nederlands, al wil ze dat graag nog beter leren spreken. Het valt Erika wel op hoezeer Brussel en haar thuisstad Barcelona van elkaar verschillen. “In Barcelona is het ondenkbaar om een sociaal leven op te bouwen zonder Catalaans te spreken. Maar in Brussel is er een internationale gemeenschap die geen Nederlands en geen Frans spreekt en die in een soort van sociale bubbel leeft. Ik prijs mezelf daarom gelukkig dat ik via de N-VA het Nederlandstalige sociaal-culturele leven in Brussel heb leren kennen”, vindt Erika, die vorig jaar lid werd van de N-VA.
Dat ze niet alleen een vlotte pen maar ook een talenknobbel heeft, staat buiten kijf: naast Catalaans en Spaans spreekt ze uitstekend Engels, Duits en Frans. En sinds ze in het Brusselse
“De N-VA heeft een duidelijke boodschap en een coherente aanpak. Voor mij is het belangrijk dat de N-VA op democratische wijze een betere politieke situatie voor Vlaanderen nastreeft. De
In 1999 werkte Erika als adviseur voor de succesvolle herverkiezingscampagne van de president van Catalonië, Jordi Pujol. “Sindsdien is de politieke situatie in Catalonië erg veranderd”, weet Erika. “De grootste permanente coalitie, Convergència i Unió, wilde indertijd wel meer autonomie voor Catalonië. Maar over onafhankelijkheid werd niet gesproken. Enkel het kleinere Esquerra Republicana Catalunya had het daarover. Maar vandaag is duidelijk voelbaar dat de meerderheid van de Catalanen onafhankelijkheid wil. Dat uit zich ook op politiek vlak: het grote Convergència i Unió pleit nu eveneens voor onafhankelijkheid. Het opvallende aan deze evolutie is dat ze van onderuit is ontstaan en dat ze breed gedragen wordt door de bevolking. Ook door migranten die nog niet lang in Catalonië wonen.”
Houdt van: politiek, sport, historische romans Grootste voorbeeld: onder meer Sophie Scholl, een jonge studente die in 1943 door de Nazi’s werd geëxecuteerd omdat ze anti-Nazipamfletten uitdeelde aan de universiteit van München. Als meer burgers toen zo moedig waren geweest als zij, dan zou de Holocaust nooit gebeurd zijn. 14
Laatste boek: Het leven en het lot van Vassily Grossman Favoriete tv-programma: Il commissario Montalbano, een Italiaanse serie gebaseerd op de romans van Andrea Camilleri Culinair hoogtepunt: paella Favoriete vakantiebestemming: mijn thuisstad Barcelona
Leo Van der Elst: “De 1000 km voor Kom op tegen Kanker wordt fantastisch”
Vanwaar jouw engagement om een van de gezichten van deze benefietactie te worden? We kennen in onze familie- en kennissenkring allemaal wel iemand die strijdt tegen kanker. Ook ik kreeg er van heel dichtbij mee te maken toen er bij mijn nichtje van 27 borstkanker werd vastgesteld. Dat was voor iedereen in de familie een zware periode. We hebben dit samen ‘overleefd’, maar er zijn nog duizenden andere patiënten die alle steun kunnen gebruiken. Toen Kom op tegen Kanker me vorig jaar vroeg om peter te worden van de actie, heb ik dus meteen toegezegd. Kom op tegen Kanker zamelt geld in voor wetenschappelijk onderzoek en dat blijft echt wel nodig, want een remedie tegen kanker is er nog steeds niet. Maar ook politici kunnen natuurlijk hun steentje bijdragen, bijvoorbeeld door te ijveren voor een rookverbod in de horeca. Roken, ook passief, is en blijft heel ongezond.
Al zal het wel zwaar worden natuurlijk. Maar dankzij de fantastische sfeer en mentaliteit die er in het peloton heersen, zal ik zeker slagen.
Je rijdt zelf mee met ‘de 1000 km’. Hoe bereid je je voor op een rit van 250 kilometer? Ik heb een paar weken geleden een fysieke test ondergaan en daaruit bleek dat de conditie wel wat beter kon. Maar met een aangepast trainingsprogramma moet het me lukken.
Je was een van de sterspelers van het wereldkampioenschap voetbal in Mexico 1986. Je geeft er zelfs nu nog lezingen over? (lacht) Tja, ik word daar inderdaad nog dagelijks
Enkele van onze nationale mandatarissen rijden mee: Miranda Van Eetvelde, Ben Weyts, Marius Meremans en Bert Maertens. Wat raad je hen aan? Vooraf natuurlijk de nodige trainingsritjes doen … en op tijd en stond eten en drinken tijdens de rit. Maar ze zullen zien: het wordt fantastisch! De sfeer en solidariteit tussen de deelnemers is enorm, en zo vaak krijg je nu eenmaal de kans niet om in zo’n professionele organisatie door Vlaanderen te fietsen, ongehinderd door enig ander verkeer. Ze hoeven dus enkel aan fietsen te denken.
Leo Van der Elst: “Toen Kom op tegen Kanker me vroeg om peter te worden van de actie, heb ik meteen toegezegd.”
mee geconfronteerd. Mensen herinneren zich mijn strafschop tegen Spanje in de kwartfinales nog als de dag van gisteren. Ik word nog vaak gevraagd door bedrijven en verenigingen om hierover te komen praten. En dat doe ik nog steeds met veel plezier. Je promoot nu ook het zogenaamde ‘footgolf’ in ons land. Een nieuwe sport? Footgolf komt overwaaien vanuit Nederland. Een paar jaar geleden heeft ons eventbureau Stone Events de exclusieve rechten gekocht voor België. Het is een combinatie van voetbal en golf, heel leuk om doen en zeer toegankelijk voor iedereen. Een echte aanrader, dus.
© Joost De Bock - imagedesk.be
Voormalig voetballer Leo Van der Elst is een van de peters van de ‘1000 km voor Kom op tegen Kanker’. In 2012 zette hij een eerste keer zijn schouders onder de 1000 km. Net als de twee N-VA-teams onder leiding van Ben Weyts fietst ook hij mee in het Hemelvaartweekend.
In de rubriek Buitenwacht laten wij elke maand een extern expert aan het woord. Hij of zij verwoordt niet noodzakelijk het standpunt van de N-VA.
BUI TENWACH T
15
EUR O PA
Vlamingen zijn nu al ondervertegenwoordigd in het Europese halfrond De Europese Unie is in beweging. Op 1 juli 2013 treedt Kroatië toe als de achtentwintigste lidstaat van de Unie. Na Slovenië is dit het tweede land uit het voormalige Joegoslavië dat de EU vervoegt. De toetreding van Kroatië heeft gevolgen voor de zetelverdeling in het Europees Parlement (EP). België zal één zetel verliezen. “Maar dat mag niet ten koste gaan van de Vlamingen”, vindt N-VA-ondervoorzitter Ben Weyts. “In het EP zijn we vandaag al ondervertegenwoordigd. Het verlies van een zetel is dus onaanvaardbaar.”
Zetelverdeling Het Europees Parlement vertegenwoordigt de burgers van de Unie. De berekening van het aantal zetels in het Parlement is gebaseerd op het inwonersaantal van de lidstaten, zij het op een degressieve manier. Dat betekent bijvoorbeeld dat één Duits parlementslid bijna 830 000 inwoners vertegenwoordigt, terwijl dit er voor zijn collega uit Malta slechts 69 000 zijn. De toetreding van Kroatië betekent dat er twaalf Europarlementsleden zullen bijkomen. Maar het totale aantal zetels is geplafonneerd, en eerder werd al afgesproken dat het EP na de verkiezingen in 2014 niet meer dan 751 afgevaardigden zal tellen, 15 minder dan nu. De Kroatische zetels zullen dus ergens gezocht moeten worden. Net zoals een aantal andere landen zal België daarom een zetel moeten afstaan.
76 000 inwoners zouden zij er strikt genomen geen recht op hebben. Maar omdat Vlamingen en Franstaligen het er niet over eens waren wie de extra zetel zou krijgen nadat Groenland in 1985 uit de Unie stapte, werd beslist deze toe te kennen aan de Duitstalige minderheid.”
“
Een Vlaming zou 345 880 stemmen nodig hebben om een zitje te bemachtigen in het EP, een Franstalige slechts 297 820.
De beslissing welke van de drie taalgroepen een zetel zal afstaan, moet politiek worden genomen. Voor Ben Weyts is de keuze duidelijk. “Vandaag vertegenwoordigen de Vlamingen 63 procent van de kiezers in België, maar we hebben slechts 59 procent van het aantal Belgische zetels in het EP. Als daarvan nog een Nederlandstalige zetel wegvalt, dan zakt het Vlaamse
aandeel tot slechts 57 procent. Met andere woorden: een Vlaming zal 345 880 stemmen nodig hebben om een zitje te bemachtigen in het EP, een Franstalige slechts 297 820. Dat is een verschil van 16 procent.”
N-VA laat Vlaamse zetel niet los “Indien de Franstaligen een zetel inleveren, zouden ook zij lichtjes ondervertegenwoordigd zijn (3 procentpunt), maar nog altijd veel minder dan wanneer de Vlamingen een zetel zouden inleveren (6 procentpunt)”, berekende Weyts. Als we de Franstalige en Duitstalige kiezers bovendien samen beschouwen, wat logisch is omdat beide Gemeenschappen deel uitmaken van het Waalse Gewest en omdat ze dezelfde politieke partijen hebben, dan zijn ze zelfs licht oververtegenwoordigd. “Het verlies van een Vlaamse zetel in het Europees Parlement is voor de N-VA onaanvaardbaar,” besluit Ben Weyts, “en we zullen er alles aan doen om dit zetelverlies te vermijden.”
België heeft 22 zetels in het EP: dertien voor de Nederlandstaligen, acht voor de Franstaligen en één voor de Duitstaligen. Dat de Duitstalige Gemeenschap over een eigen zetel beschikt is merkwaardig. Ben Weyts: “Met slechts 16
© N-VA
Vlamingen ondervertegenwoordigd
Ben Weyts: “Het verlies van een Vlaamse zetel is voor de N-VA onaanvaardbaar.”
VERREKI J KER
De Benelux: de wieg van het Europese project
Vlaams Parlementslid Marc Hendrickx en zijn federale collega’s Veerle Wouters, Jan Van Esbroeck en Sabine Vermeulen zetelen voor de N-VA in het Beneluxparlement. “De Benelux werd in 1960 opgericht voor een periode van vijftig jaar”, weet Marc Hendrickx. “Op dat moment was het vooral een economische samenwerking. Deze rol is nu grotendeels door de Europese Unie overgenomen, maar de Benelux staat aan de wieg van het Europese project.” Enkele jaren geleden werd het Beneluxverdrag hernieuwd. Vandaag ligt de focus niet alleen meer op economische samenwerking, maar ook op concrete dossiers zoals samenwerking van justitie en politie. “Zeker in de grensstreken is het belang hiervan niet te onderschatten”, vindt Hendrickx. “Ook Vlaanderen is rechtstreeks betrokken partij in de Benelux. Het nieuwe verdrag erkent de rol van de deelstaten in de samenwerking. Zo kan ik als Vlaams Parlementslid rechtstreeks met mijn Nederlandse collega’s in debat treden, op voet van gelijkheid.”
Het Benelux-parlement kwam eind januari samen in de Senaat voor een hoorzitting over de hogesnelheidstrein Fyra. Marc Descheemaecker van de NMBS en Bert Meerstadt van de Nederlandse Spoorwegen moesten er vragen van de parlementsleden beantwoorden.
“Ook het Benelux-parlement, dat alleen een adviserende functie heeft, moet zichzelf een duidelijke rol toedichten”, vindt Van Esbroeck. “Dossiers die er echt toe doen, zoals de uitdieping van de Westerschelde of het doortrekken van een spoorverbinding van de haven van Antwerpen naar Duitsland (de IJzeren Rijn), komen amper aan bod tijdens de vergaderingen. Dat zijn nochtans dossiers die impact hebben op de welvaart van ons allen.”
Meer dan instellingen “Toch is de Benelux ook voor verbetering vatbaar”, licht N-VA-Kamerlid Jan Van Esbroeck toe. “De Nederlandse kritiek gaat niet over de samenwerking zelf, maar vooral over de instellingen. En daar valt wat voor te zeggen. Het secretariaat van de Benelux kan slanker.”
opgeschort. “Parlementsleden uit de drie landen konden de bevoegde instanties ondervragen. Dát is de taak van een parlement”, zegt senator Sabine Vermeulen. “Maar dit vereist wel dat de verantwoordelijke ministers aanwezig zijn. Niet
© Wouter Van Vooren - imagedesk.be
Gerommel in de Benelux. Op dinsdag 9 april nam de Nederlandse Tweede Kamer een motie aan tot opheffing van het Benelux-parlement. De N-VA is het eens met sommige bedenkingen van onze noorderburen maar ijvert ervoor het kind niet met het badwater weg te gooien.
Samenwerking blijft belangrijk Dat het ook anders kan, bewijst het debat dat onlangs werd gevoerd naar aanleiding van de perikelen met de Fyra, de hogesnelheidstrein tussen Amsterdam en Brussel die wegens technische problemen voor onbepaalde duur werd
alleen de parlementsleden, ook de leden van de verschillende regeringen moeten hun engagementen nakomen.”
“
Voor de N-VA blijft de samenwerking met onze buurlanden belangrijk.
Want voor de N-VA blijft de samenwerking met onze buurlanden belangrijk. “Wij zijn voorstander van een leger van de Lage Landen. Ook op gebied van diplomatie en buitenlandse handel zien we dat we concreet kunnen samenwerken over de grenzen heen”, bevestigt Kamerlid Veerle Wouters. “Dat bespaart niet alleen geld, we kunnen ook veel van elkaar leren.” Wouters hoopt dat de toekomst van de Benelux besproken kan worden in een sereen debat. 17
J O NGE L E EUWEN
Nieuwe taalregeling in het hoger onderwijs De Nederlandse taalvaardigheid boert achteruit. Ook onze kennis van vreemde talen is niet meer wat ze ooit was. Jong N-VA wil de positie van het Nederlands versterken en tegelijkertijd inzetten op meertaligheid. Vroeger was het beheersen van meerdere talen een troef, vandaag is het niet meer dan een vereiste. We moeten openstaan voor de uitdagingen die de globalisering met zich meebrengt. Maar iedereen is het erover eens: binnen onze cultuurgemeenschap blijft het gebruik van onze moedertaal een basisrecht. Een uniforme gemeenschapstaal is een fundament voor de ontwikkeling van elke samenleving.
Internationale context
een andere taal mogen worden gegeven. Dat komt overeen met één semester per opleiding. Zo kunnen scholen zich afstemmen op periodes met veel buitenlandse studenten. Anderstalige masters kunnen, als dat effectief een meerwaarde biedt.
Geen achterpoortjes Jong N-VA betreurt dat sommige instellingen en docenten afkeurend reageren op de taaltest die ze moeten afleggen. Docenten geloven een student toch ook
niet zonder dat hij een examen aflegt? Als docenten de andere talen werkelijk zo goed beheersen als ze beweren, moeten ze niet vrezen voor het resultaat. Hopelijk komen er geen ‘apes out of the sloves’. Met de nieuwe regeling blijft het Nederlands onze belangrijkste onderwijs- en onderzoekstaal. Internationalisering van het onderwijs is bovendien niet hetzelfde als verengelsing: meertaligheid moet ruimte bieden aan verschillende talen. En voor elke anderstalige opleiding moet een Nederlandstalig alternatief beschikbaar zijn. Jong N-VA en de N-VA blijven het Nederlands vooropstellen als dé taal op onze hogescholen en universiteiten. Achterpoortjes worden nu gesloten. Op die manier plaatsen we onze identiteit op een gezonde manier in het internationale decor.
© Nationale Beeldbank
Studenten moeten zich bewust zijn van het taalgebruik in hun omgeving. Ook Jong N-VA zet volop in op een versterking van de positie van het Nederlands. Maar we hebben ook oog voor de internationale context die steeds verandert. Het is belangrijk dat studenten, onderzoekers en docenten uitblinken op internationaal niveau. Buitenlandse studenten en onderzoekers kunnen interessante perspectieven bieden, en Vlaamse studenten komen steeds vaker terecht in internationale bedrijven.
Wetgeving Tot voor kort schoot de taalregeling voor het hoger onderwijs op verschillende vlakken tekort. De regeling bevatte geen enkele kwaliteitsgarantie. Eén vak in het Nederlands was voldoende om een ‘Nederlandstalige’ opleiding te zijn. De N-VA heeft in de Vlaamse Regering mee gewaakt over een nieuwe regeling. En die treedt vanaf volgend academiejaar in werking. In bacheloropleidingen die niet taalgebonden zijn, zullen 30 studiepunten in 18
De nieuwe taalregeling in het hoger onderwijs • Maximaal 6 procent van alle bachelor- en 35 procent van alle masteropleidingen kunnen in een andere taal worden aangeboden. • Voor elke anderstalige opleiding moet de meerwaarde voor studenten en arbeidsmarkt aangetoond worden. • Voor studenten en docenten wordt taalbegeleiding een onderdeel van elke anderstalige opleiding. • Docenten moeten hun kennis van de onderwijstaal bewijzen op een hoog niveau. • Buitenlandse professoren moeten aantonen dat ze het Nederlands beheersen.
ONVERGETELI JK
De Warande, Vlaanderens venster in Brussel Campo was de stichter-voorzitter. Kort nadat hij in januari 1979 voorzitter van het VEV-comité Brussel was geworden, lanceerde hij de slagzin ‘Vlaamse presentie te Brussel’. Het duurde niet lang voor deze kernachtige uitdrukking de vorm kreeg van een concreet initiatief.
“De Warande is dé ontmoetingsplaats van Vlamingen te Brussel. Mede door de kwaliteit van haar leden, van haar initiatieven en haar werking, biedt ze de mogelijkheid tot verrijkende ontmoetingen op professioneel, maatschappelijk en cultureel vlak. Bovendien bevordert De Warande de uitstraling van Vlaanderen en zijn contacten met de internationale gemeenschap.” Zo luidt de missie van De Warande vzw.
De Warande vzw werd twee jaar eerder opgericht op 8 december 1986, op initiatief van het VEV-comité Brussel en in nauwe samenwerking met het bedrijfsleven en de Vlaamse Regering. Baron
© De Warande
De Warande moest een band creëren tussen het bedrijfsleven en andere maatschappelijke groepen. De club vormt een topontmoetingsplaats voor Vlamingen en hun gasten in binnen- en Al 25 jaar hangt de leeuwenvlag onafgebroken buitenland. De leden moeten een voorEen kwarteeuw geleden opende De aan de gevel van het Hotel Empain. aanstaande rol spelen in hun gemeenWarande haar deuren in het Hotel schap en verantwoordelijkheid dragen in het bedrijfsleven, de Empain op de hoek van de Hertogsstraat en de Zinnerstraat, aan politiek, de administratie, de wetenschappelijke en culturele sfeer de achterkant van de Amerikaanse ambassade en middenin het of in andere maatschappelijke geledingen. Vandaag telt De politieke en zakelijke centrum van Brussel. De officiële en feesteWarande meer dan 1600 leden, onder wie bedrijfsleiders, diplolijke opening van de club vond plaats op 28 april 1988. Sindsdien maten, ministers, magistraten, vertegenwoordigers van sociale bleef de leeuwenvlag er onafgebroken gehesen aan de gevel van en non-profitorganisaties, ambtenaren, wetenschappers, acadehet Hotel Empain, als een symbool van de ‘Vlaamse presentie te mici, kunstenaars en vrije beroepen. Brussel’. Meer weten over de geschiedenis van De Warande? Surf dan naar www.dewarande.be (‘Over De Warande’).
Politiek, journalistiek en voetbal Na het eerder verschenen ‘Moord in de Senaat’ en ‘Mysterie in Laken’ speelt de derde literaire thriller van N-VA-communicatieadviseur Pol Van Den Driessche zich niet alleen af in Brussel, maar ook in zijn thuisstad Brugge. Van Den Driessche schreef ‘Motief: haat’ namelijk als eerbetoon aan de Brugse straatjournalist Jan Van Belle, een vriend van hem, die in het najaar van 2011 om het leven kwam. Van Den Driessche verweeft in zijn roman politiek, journalistiek en voetbal. Zo komen een jonge politicus en een Brugse voetballer in
M EERWAARD E
verdachte omstandigheden om het leven, terwijl oude repressiedossiers in de catacomben van het Brusselse Justitiepaleis de rode draad vormen doorheen het boek. De auteur neemt de lezer 239 spannende bladzijden lang mee naar plaatsen en kringen waar macht, emoties en geld alles bepalen, en waar het verleden zijn tol blijft eisen. Pol Van Den Driessche, Motief: haat Uitgeverij Van Halewyck, 19,95 euro.
5 x gratis Vijf lezers krijgen van ons een gesigneerd exemplaar van ‘Motief: haat’. Ze moeten wel het juiste antwoord kennen op onze wedstrijdvraag: “Van welke Brugse voetbalvereniging is Pol Van Den Driessche woordvoerder?” Stuur uw antwoord voor 6 mei naar
[email protected] of naar N-VM, Koningsstraat 47 bus 6, 1000 Brussel.
Winnen het boek ‘Kroongeheimen’: R. De Clercq (Wondelgem), H. Herbots (Kalmthout), A. Lecok (Maaseik), S. Renckens (Genk) en C. Van Den Driessche (Deurne).
19
OP D E B A RRI CADEN
Anders durven denken & doen Zaterdag 18 mei is het weer zo ver: een bonte stoet van duizenden holebi's en vrienden trekt dan door de straten van Brussel. De N-VA stapt als partij al mee op in de Gay Pride sinds 2003. Ook dit jaar tekent de partij present, want voor de N-VA is diversiteit de basis van een gezonde samenleving. Praktisch
Informele werkgroep
De Pride start op 18 mei om 14 uur aan de Beurs in Brussel. Een uurtje vroeger, om 13 uur, vertrekken we vanaf het plein voor het Centraal Station in groep naar de Beurs.
Wenst u samen met Vlaams Parlementslid Piet De Bruyn en een groep geëngageerde N-VA’ers mee na te denken rond de holebithematiek? Neem dan gerust contact via
[email protected].
Al jarenlang maakt de N-VA in het parlement mee werk van de verankering van de wettelijke gelijkwaardigheid van holebi's én van de maatschappelijke aanvaarding van homoseksualiteit. Want een discriminerend onderscheid maken op basis van geaardheid of genderexpressie is onaanvaardbaar.
In aanloop naar de Internationale Dag tegen Homo- en Transfobie op 17 mei publiceerde de N-VA een speciale folder om haar standpunten kracht bij te zetten. • De folder is als pdf-bestand beschikbaar op www.n-va.be/andersdurvendenkenendoen. • U kan de folder gratis bestellen via het webformulier op www.n-va.be/andersdurvendenkenendoen of vraag hem aan op het adres
[email protected].
‘Hoe maak ik als lokale mandataris het verschil?’
De laatste twee weken van maart kozen de N-VA-leden een nieuw afdelingsbestuur. Resultaat? De N-VA telt nu liefst 5 378 kaderleden: 2 416 van hen zijn mandataris, 2 962 kaderleden zijn als vrijwilliger verkozen in hun afdelingsbestuur. • In elke afdeling steeg het aantal bestuursleden. Gemiddeld bestaat een N-VA-afdelingsbestuur uit 17 bestuursleden (acht mandatarissen en negen vrijwilligers). • Het grootste afdelingsbestuur vinden we in SintNiklaas, waar de N-VA 44 bestuursleden telt. • Het aantal jongeren en vrouwen stijgt sterk. Met een gemiddelde leeftijd van 38 jaar heeft N-VA Ronse de jongste bestuursploeg. • N-VA Gavere kent dan weer de meest vrouwelijke afdeling en heeft dubbel zoveel vrouwen als mannen in haar bestuur. 20
© Xavier Lesenne
Een sterk bestuur voor elke N-VA-afdeling
Op 16 en 23 maart organiseerde de N-VA een felgesmaakte vormingsdag in Gent en Antwerpen voor alle lokale mandatarissen. Bijna duizend mandatarissen woonden een van beide vormingsdagen bij en kregen uitgebreid antwoord op vragen als ‘Hoe verzamel ik informatie en ga ik daar in de gemeenteraad mee aan de slag?’, ‘Hoe maak ik het verschil vanuit de oppositie?’, ‘Wat kan ik als raadslid in de meerderheid betekenen?’, ‘Hoe schrijf ik een persbericht en leid ik een vergadering?’ …
OP DE BARRI CADE N Hemelvaartweekend (9-12 mei)
1000 km voor Kom op tegen Kanker De ‘1000 km voor Kom op tegen Kanker’ is de langste fietstocht van Vlaanderen. De opbrengst van het evenement gaat integraal naar de wetenschappelijke strijd tegen kanker. De N-VA zet twee teams in, met onder meer parlementsleden Miranda Van Eetvelde, Marius Meremans en Bert Maertens, en enkele lokale kopstukken. Kamerlid en nationaal ondervoorzitter Ben Weyts is wegkapitein. Hij neemt zowel de openingsrit op 9 mei als de sluitingsrit op 12 mei voor zijn rekening. “Het afgepeigerde lijf en de stramme spieren daags nadien zijn kinderspel tegenover de inspanningen van zoveel kankerpatiënten. Dus als we ook maar een ietsepietsie kunnen bijdragen aan het terugdringen van de ziekte, dan doen we dat toch gewoon”, zegt Ben Weyts. Maar het echte gezicht van onze teams is N-VA-Kamerlid Jan Van Esbroeck. Jan werd vorig jaar zelf getroffen door kanker. Hij voert een moedige strijd tegen de ziekte én hij vindt bovendien de energie om de 1000 km volop te steunen. Jan: “Ik wil me extra inzetten voor de 1000 km voor Kom op tegen Kanker en probeer zo veel mogelijk mensen te overtuigen om mee te helpen. Ik heb er zelfs mijn autoruit voor beplakt!”
N-VA-afdelingen “Ook enkele afdelingen zijn in de bres gesprongen”, weet Jan. “Zo probeert men in Bilzen, met burgemeester Frieda Brepoels, de langste erehaag te maken en deelt N-VA Deinze lekstokken uit. Beide steden zijn een aankomstplaats van de 1000 km. En N-VA Boutersem organiseert zelf een fietstocht en schenkt de opbrengst integraal aan Kom op tegen Kanker.”
Jan Van Esbroeck: “We komen niet alleen op tégen kanker maar vooral vóór de patiënten.”
De N-VA engageert zich om 10 000 euro in te zamelen. Ook u kan dit initiatief steunen. U vindt alle nuttige informatie op www.n-va.be/kotk2013. Misschien wil u onze fietsers zelf komen aanmoedigen? Op www.1000km.be vindt u het volledige parkoers van de 1000 km. Tot dan?!
Wegwijs in lokaal beleid Trefdag Jong N-VA
Gemeenschapsvorming Op zaterdag 4 mei organiseert Jong N-VA haar eerste trefdag van 2013. Joachim Pohlmann, Jan Verheyen, Peter De Roover en Dave Sinardet komen praten en discussiëren over gemeenschap, cultuur en democratie. Alle jongerenleden en sympathisanten zijn welkom. Inschrijven kan via
[email protected] Zaal Extra Time Louisalei 24 - Hoboken (Antwerpen)
De recent opgerichte cel Lokaal Beleid van het partijsecretariaat ondersteunt sinds begin 2013 de 2 500 lokale N-VA-mandatarissen. Zij ontvangen maandelijks de N-VAbeleidsbrief ‘Wegwijs in lokaal beleid’. Op die manier houdt de cel Lokaal Beleid de 2 500 lokale mandatarissen op de hoogte van relevante en inspirerende voorstellen en interessante vormingsdagen.
Ook een Digitaal Journaal Alle kaderleden, onder wie ook de lokale mandatarissen, blijven daarnaast het maandelijkse Digitaal Journaal ontvangen. Deze nieuwsbrief bevat organisatorische informatie. Beide nieuwsbrieven worden iedere laatste donderdag van de maand verstuurd.
[email protected] 21
DO R P S ST RAAT
Provincieraadslid Vlaams-Brabant
Liselore Fuchs De 22-jarige studente Liselore Fuchs is het jongste provincieraadslid van de N-VA en het jongste provincieraadslid in Vlaams-Brabant. Ze is ook gemeenteraadslid in Hoegaarden. Een start van een politieke carrière die kan tellen.
© N-VA
Mijn verkiezing in de provincieraad was een kleine maar aangename verrassing. Ik had niet verwacht al meteen het vertrouwen te krijgen van zoveel kiezers, zeker omdat ik me tijdens de campagne vooral heb toegelegd op mijn eigen te
gemeente Hoegaarden, waar ik lijsttrekker was. Ik ben trouwens verre van de enige jonge vrouw in de N-VA-fractie. De vier jongste Vlaams-Brabantse provincieraadsleden zijn alle vier sterke N-VA-vrouwen. De eerste keer het provinciale halfrond in Leuven binnenstappen, was best indrukwekkend. Met alles samen 72 verkozenen heeft het de allure van een klein parlement. In de vorige legislatuur telde de provincieraad nog 84 raadsleden. Goed dat dit aantal is verminderd. Met 72 efficiënt vergaderen is al moeilijk genoeg. Op vlak van efficiënte kan ook de provincie Vlaams-Brabant nog een en ander leren.
Frank is nog niet gevallen Vaak krijg ik de vraag wat ‘de provincie’ doet. Uit de beleidsverklaring van de deputatie kan ik afleiden dat VlaamsBrabant zich met zowat alles bezighoudt dat een mens kan bedenken. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. N-VA-minister van Binnenlands Bestuur Geert Bourgeois hertekende met de interne staatshervorming nochtans grondig de bevoegdheden van de provincies. In detail is vastgelegd wat de taken van de provincies nog zijn, en bijgevolg ook welke niet. Me dunkt dat de frank van de Vlaams-Brabantse deputatie nog niet volledig is gevallen. Opvolgen dus. Binnen de fractie leg ik me toe op de dossiers rond milieu, natuur en cultuur. Wat dat laatste betreft, moet VlaamsBrabant vooral een ondersteunende en geen leidende rol spelen. Instellingen met een duidelijk bovenlokaal belang ondersteunen biedt een meerwaarde. Maar het moet ermee gedaan zijn dat het provinciale cultuurbeleid louter dient om ‘bevriende organisaties’ van subsidies te voorzien. Die lijn bewaken is een van de uitdagingen van onze oppositie. Net zoals het blijven behartigen van het Vlaamse karakter van onze provincie. De vijf vertegenwoordigers van de Union des Francophones (UF) zijn alvast geen partij voor onze negentien N-VA-provincieraadsleden!
Groene ruimte bewaren
Liselore Fuchs in provinciaal domein Het Vinne (Zoutleeuw): “Het is van groot belang om de open en groene ruimte in onze verstedelijkte provincie te bewaren.” 22
Het is eveneens van groot belang dat we de open en groene ruimte in onze verstedelijkte provincie bewaren. De uitbating van de provinciale natuur- en recreatiegebieden is trouwens wél een taak die de provincies ten volle moeten opnemen. In Vlaams-Brabant is het domein Het Vinne in Zoutleeuw daar een mooi voorbeeld van: een prachtig stukje natuur dat een thuis biedt aan talloze vogels en waar bezoekers even de stopknop van de dagelijkse rat race kunnen indrukken. Daartoe mijn steentje bijdragen is mijn antwoord op de vraag wat ik daar allemaal ‘in de provincie’ zit te doen!
VAN LI EDEKERK E
© N-VA
Bij de herdenking van ‘De Vlaamse zoon’
Maart was Hugo Clausmaand. Kern van het gebeuren: verkettering van het Vlaamse nationalisme, ontkenning van een Vlaamse identiteit en de zoveelste poging om ‘de Vlaming in Hugo Claus’ weg te analyseren.
België en de monarchie. Hij nam het op voor de splitsing van de Leuvense universiteit, veroordeelde het loslaten van Brussel en was voorstander van federalisme.
Tot woede van Jean Stengers Vijf jaar na zijn overlijden en dertig jaar na de publicatie van Het verdriet van België werden de grote kanonnen in stelling gebracht om via Hugo Claus het Vlaamsnationalisme aan te vallen. In DMmagazine (9/03/2013), gewijd aan Claus en zijn Verdriet, mocht Guy Verhofstadt nogmaals gal spuwen: “We beleven een hoogmis van identiteit. Maar wat zou identiteit anders zijn dan een schaamlap voor nationalisme?” En verder: “En wat je ook proeft is dat collaboratie de basis van het Vlaams-nationalisme is. Tientallen miljoenen doden in honderd jaar onder de vlag van het nationalisme: wie wil dat vergeten?”
Opmonterend klonk de reactie van docent Operageschiedenis Johan Uytterschaut. “Meneer Mortier, schiet niet op mensen die de Vlaamse identiteit met fierheid dragen, en zeker niet op wie die ook nog eens politiek propageren, want zij zijn het die ingaan tegen het aan zelfkastijding grenzende relativisme van een bepaalde kunstscène die meent de hele wereld te vertegenwoordigen tegen hun eigen volksgenoten. Daar zit de echte geborneerde kneuterigheid.” (De Standaard, 23/03/2013) Er was een Tom Naegels nodig om Mortier te vragen: “Kunnen we ophouden met Hugo Claus in te zetten voor onze eigen politieke strijd?” (De Morgen, 4/04/2013)
Het karretje van Verhofstadt Gelukkig was er docent Nederlandse Letteren Kevin Absillis, die enkele dagen later de oud-premier van antwoord diende (De Morgen, 18/03/2013): “In zijn enthousiasme spant Guy Verhofstadt het magnus opus van Hugo Claus iets te strak voor het karretje.” Een paar dagen later ontwikkelde Gerard Mortier in zijn zogenaamde Hugo Clauslezing (25/03/2013) een tirade tegen het identiteitsstreven. “De Vlaamse identiteit, zoals het nationalisme ons die sedert twee eeuwen opdringt, is niet alleen artificieel, zij is bovenal kleinburgerlijk, katholiek gekleurd, behoudsgezind en ze is niet vies van navelstaren.” Moet ik mij geschoffeerd voelen wanneer deze omhooggevallen - tot Belgische baron verheven - Gentenaar mij dergelijke verwijten toestuurt?
“
Als artiest met internationale allures bedreef Claus velerlei literaire disciplines, maar zijn tederste werk betreft het eigen land en volk.
Maar veel belangrijker dan dit welles-nietesspel is het boek De plicht van de dichter. Hugo Claus en de politiek (De Bezige Bij, Antwerpen). Daarin onderzoekt een handvol taal- en letterkundigen het politieke engagement van Hugo Claus zoals het in zijn werk en uit vraaggesprekken tot uiting komt. Daaruit blijkt onder meer dat Claus niet alleen tegen de collaboratie uitvoer - als kind van ‘een zwarte’ wist hij waarover hij het had - maar dat hij zich ook afzette tegen
Toen hij in Le Monde (1997) verklaarde dat “België aan de Vlamingen en Walen was opgedrongen” ontlokte dat bij de Belgischgezinde historicus Jean Stengers de opmerking dat Claus daarmee de Vlaamsnationale visie op de vaderlandse geschiedenis verwoordde. Er zijn meerdere voorbeelden van Claus’ uitgesproken antiBelgische gevoelens, onder meer dit: “Het streven van Vlamingen naar een eigen staat vind ik niet eens zo’n onedele drift (…) Als een Nederlander zegt: ‘Wij Nederlanders’, dan klinkt dat natuurlijk. Maar zeggen: ‘Ik ben een Belg’ is gewoon ridicuul. Dan begin ik al te proesten.” (1991) Als artiest met internationale allures bedreef Claus velerlei literaire disciplines, maar zijn tederste werk betreft het eigen land en volk. Neem nu het gedicht Dodenbeeld in WestVlaanderen over een monument voor een gesneuvelde jongen opgericht door zijn ouders, even ontroerend als Het ouderpaar van Käthe Kollwitz in Vladslo. Er zal over Hugo Claus nog veel gebakkeleid worden, maar een zaak staat vast: zijn laatste gedicht draagt de titel Een Vlaamse zoon. Dat zegt niet alles, maar toch veel.
Maurits van Liedekerke was hoofdredacteur van het VU-weekblad Wij. Als gastschrijver geeft hij zijn kijk op actualiteit en maatschappij.
23
België-Belgique P.B. - P.P. Gent X BC 4238
5 VR A GE N AAN Kamerlid
Erkenningsnummer P2A9064 Toelating gesloten verpakking 9099 Gent - X BC 4238
Jan Van Esbroeck
2
3
4
5 24
Maandelijks behalve in juli en augustus.
Een half jaar geleden bleek dat je kanker hebt. “Waaruit put jij zoveel moed om te blijven strijden?” vroeg Kamerlid Reinilde Van Moer jou in het vorige nummer. Als positief ingesteld persoon ben ik steeds op zoek naar de aangename en goede dingen in het leven. Ik put vooral moed uit mijn onmiddellijke omgeving: mijn drie prachtige dochters, mijn lieve partner die zelf ook twee geweldige dochters heeft, mijn uitgebreide familie, veel vrienden en collega’s en de vele nieuwe contacten dankzij mijn jonge politieke carrière.
Afgiftekantoor Gent X April 2013
Nieuw-Vlaams Magazine
Colofon Nieuw-Vlaams Magazine wordt uitgegeven door vzw Vlaams Pers-, Radio- en TV-instituut en is het partijblad van de Nieuw-Vlaamse Alliantie (N-VA). Het wordt verzonden onder een folie op basis van zetmeel die 100 % biologisch afbreekbaar is. © N-VA
1
V.u. & afzendadres: Bart De Wever, VPRTI vzw, Koningsstraat 47 bus 6 - 1000 Brussel
Kanker verandert een mens. Er is ‘voor’ en ‘na’. In hoeverre zal de mens Jan Van Esbroeck ‘na’ anders zijn dan de Jan ‘voor’? ‘Na’ zal de toekomst moeten uitwijzen, maar ik heb in ieder geval geleerd om de dingen die je zeker wil realiseren, niet uit te stellen. Verder denk ik niet dat mijn persoonlijkheid veel zal veranderen. En ik zal mij in de Kamer even gedreven blijven inzetten.
Coördinatie en eindredactie: Nele Hiers. Medewerkers: Mariam Al Merrouni, Arnout De Cuyper, Sven De Neef, Ellen Devriendt, Hans Govaerts, Xavier Lesenne, Benjamin Muylaert, Joachim Pohlmann, Tinne Stukkens,
Je liet al optekenen hoe je merkt dat kankerpatiënten - ook na genezing - hun plaats in de maatschappij moeilijk opnieuw kunnen innemen. Alle acties gaan in de eerste plaats over het bestrijden van de ziekte. Dat is natuurlijk enorm belangrijk, want er is veel geld nodig voor wetenschappelijk onderzoek om de ziekte beter te kunnen bestrijden. Maar we moeten ook durven opkomen vóór kankerpatiënten in de plaats van louter tégen kanker. Steeds meer jonge mensen worden getroffen door kanker en hebben het ook na genezing soms moeilijk om weer een volwaardige en zinvolle plaats in te nemen in de maatschappij. Probeer na je behandeling maar eens een levensverzekering of een lening af te sluiten om bijvoorbeeld een zaak op te starten of een huis te kopen. Daar is onze maatschappij duidelijk niet klaar voor.
Anneleen Van Bossuyt, Maurits van Liedekerke. Directeur: Piet De Zaeger. Vormgeving en druk: JM-Grafische vormgeving, Spiegel 1, 9860 Oosterzele, T. 09 362 74 33. Foto voorkaft: © Anne Deknock Jaarabonnement: € 12,50 op rekeningnummer
Ga je die bevindingen ook in je parlementaire werk laten doorstromen? Zeker. In mei zit ik alvast samen met twee topartsen van de universitaire ziekenhuizen van Antwerpen en Gent. De verdeling van de middelen in de medische sector is aan herziening toe. De behandeling en het onderzoek evolueren snel, en gelukkig maar. Maar het logge Belgische overheidssysteem dat de ondersteuning ervan zou moeten voorzien, hinkt achterop. Ik wil van de gelegenheid zeker gebruik maken om daar verandering in te brengen. Welke vraag zou je willen stellen aan Brussels parlementslid Paul De Ridder, die wij volgende keer vijf vragen voorleggen? Paul, ik heb je in eerste instantie leren kennen als ervaren en gedreven Brusselaar en gids. N-VA Brussel heeft het horecaplan van de N-VA, dat ik samen met enkele collega’s heb opgestart, volop gepromoot in onze hoofdstad. Hoe werd het daar onthaald?
BE83 4350 2597 0115 van VPRTI vzw. Contact: T. 02 219 49 30 Fax 02 217 35 10 E-mail:
[email protected]
Dit nummer werd afgesloten op 19 april 2013. Wenst u onze wekelijkse digitale nieuwsbrief te ontvangen? Schrijf u dan nu in via www.n-va.be/nieuws/inschrijven