Meer Mega informatie op: www.megaweek.nl
Nacht van M.S.V.’71
23 april, 20.30 uur
Met o.a. Thomas Berge
Mega Jubileumdag
25 april, 9.00 uur M.S.V.’71 feestdag voor jong en oud
16.00 uur Reünie
Oranje Party
29 april, 20.30 uur
Met o.a. Jeroen v.d. Boom
M.S.V.’71 40 Jaar jong en actief Met deze titel biedt de jarige enthousiaste voetbalclub uit Maassluis-West alle lezers en sportliefhebbers een unieke jubileumkrant aan. De club met de zwart/ witte kleuren staat met deze krant stil bij het 40-jarig bestaan. Velen hebben in die jaren een bijdrage geleverd aan het feit dat M.S.V’71 een mooie plaats binnen de Maassluise sportwereld inneemt. Een dank aan al die mensen is hierbij op zijn plaats. Uit die 40 jaar blijkt dat een vereniging als M.S.V.’71 in staat is tot grote daden. Omdat niet alle hoogtepunten en bijzonderheden genoemd kunnen worden is hieruit een mooie selectie gemaakt. Deze verhalen kunt u lezen in de speciale jubileumkrant die zich in deze omslag bevindt. Een voorbeeld van een grote daad is de traditionele Mega Muziek & Spelweek die altijd eind april wordt georganiseerd in en rondom de megatent op het sportcomplex van M.S.V.’71. De 16e editie van deze Megaweek wordt weer professioneel aangepakt. Dit blijkt wel uit de vele activiteiten voor verschillende doelgroepen. Vanwege de 40e verjaardag van M.S.V.’71 zal er nog een extra tintje aan gegeven worden. Net als overigens de aanstaande competitiewedstrijd tegen onze stadsgenoot VDL, die op woensdag 20 april om 19:00 op ons terrein wordt gespeeld. Deze bijzondere stadsderby kan worden beschouwd als een prachtige opwarmer van de Megaweek. Want op vrijdag 22 april zal de tent met behulp van vele vrijwilligers en sponsors worden opgebouwd. De opening op zaterdag 23 april is weer groots met de Nacht van M.S.V.’71. Onder anderen Thomas Berge en de super feestband Santa Rosa zullen het podium betreden.
Op zondag 24 april (1e paasdag) staat begin van de middag de Mini Playbackshow voor jeugd tot en met 12 jaar gepland. Aansluitend volgt een ouderwets gezellige zondagmiddag matinee met live muziek en verassende optredens. Maandag 25 april (2e paasdag) is omgedoopt tot de Mega Jubileumdag met een groot jeugdtoernooi, wedstrijden van oud dames- en 1e elftallen en aansluitend een reünie in de tent. Iedereen die M.S.V.’71 een warm hart toedraagt is van harte welkom! Dinsdag de 26e april staat de traditionele druk bezochte Mega Bingo gepland. Voorgaande jaren is deze avond altijd ervaren als zeer plezierig. Natuurlijk zijn er weer prachtige en waardevolle prijzen te winnen. Woensdagmiddag 27 april staat in het teken van de kinderen. Net als de afgelopen jaren is er weer een optreden van Clown Jerry en aansluitend een leuke kinderbingo. ’s Avonds staat er een Mega Darttoernooi op het programma en zal op het grote scherm de halve finale Cl; Barcelona - Real Madrid worden vertoond. Vrijdagavond 29 april komt niemand minder dan Jeroen van der Boom samen met de Dikdakkers onze Koninginnedag inluiden op de feestelijke Oranje Party. Veel spektakel uiteraard ook op Koninginnedag zaterdag 30 april. Traditiegetrouw de afsluitende dag die zoals altijd jong en oud zal vermaken in en rondom de tent. Vele attracties en live muziek zullen zeker weer voor de juiste sfeer zorgen. U bent van harte welkom om dit Oranje feest met ons mee te vieren. Rest ons u veel plezier te wensen met deze feestelijke krant van M.S.V.’71.
Laten we eerlijk zijn, niet iedereen vindt het leuk om veertig te worden. De midlifecrisis ligt dreigend op de loer; sommige veertigers gaan dan de weg op met een glimmende motor of krijgen een niet te bedwingen verlangen om maanden op safari te gaan in Zuid Afrika. Ik heb daar persoonlijk eigenlijk nooit last van gehad, ik had het te druk voor een midlifecrisis… En bovendien, dat weet ik zeker, begint het leven pas bij veertig! En dat geldt natuurlijk ook voor M.S.V.’71! Deze vereniging is nog zo springlevend en vitaal, kijk maar naar de goede resultaten in de derde klasse. De club groeit, de sfeer is goed en de zestiende Megaweek komt er weer aan met de beroemde Nacht van M.S.V.’71. Ook dit jaar is de organisatie erin geslaagd om artiesten van nationaal niveau aan te trekken zoals Jeroen van der Boom en Thomas Berge. De Megaweek is een geweldig sociaal en maatschappelijk evenement voor jong en oud uit Maassluis. Hiermee laat M.S.V.’71 zien dat het meer is dan een club. Want op deze manier te scoren buiten het veld is heel knap. Kortom; die motor en die safari zijn voor M.S.V.’71 helemaal niet nodig: op naar de 100! Van harte gefeliciteerd. Koos Karssen burgemeester van Maassluis
Koninginnedag
30 april, 11.00 uur
kinderparcours, muziek, rommelmarkt, parachutisten, etc.
Aan de binnenzijde van deze omslag vindt u een programmaposter met informatie ie van de 16e Mega Muziek & Spelweek bij M.S.V.’71. ’71.
t n a r de k m zi j u ile me b Ju ie om Z
Hoofdsponsor
Meer Mega informatie op: www.megaweek. www.megaweek.nlnl
In deze jubileumkr jubileumkrant rant
Pagina 2
M.S.V.’71 40 jaar M.S.V.’71 zag in 1971 het levenslicht. Aan de keukentafel van Elly Middelburg werd in dat jaar het idee geboren voor de oprichting van een nieuwe sportvereniging in Maassluis. Gerard Wolfs en Jan Middelburg (op dat moment op bestuurlijk niveau actief bij VDL) waren de grondleggers. De omnivereniging met voetbal, volleybal, honkbal en tafelvoetbal werd formeel opgericht op 8 maart 1971, op 16 juli van dat jaar volgde de koninklijke goedkeuring. De voetbaltak startte met drie seniorenteams en de wedstrijden werden op zondag gespeeld op het veld aan de P.J. Troelstraweg.
Gerard Wolfs over het ontstaan van M.S.V.’71
In de loop der jaren verdwenen de andere sporten en bleef alleen de voetbaltak over. M.S.V.’71 verhuisde in 1977 naar de Steendijkpolder, om daar te gaan spelen op een prachtig nieuw sportpark. Dit is het terrein waar M.S.V.’71 nog altijd actief is.
Pagina 9
Als jongste voetbalvereniging van Maassluis heeft M.S.V.’71 haar bestaansrecht ruim bewezen en een sportieve plek veroverd in de ‘eerste stad aan de Waterweg’. De Maassluise Sport Vereniging ‘71 is 40 jaar jong en actief. Natuurlijk op de eerste plaats op voetbalgebied. Op het veld en in de zaal spelen jong en oud wekelijks hun wedstrijden. Prestaties en plezier gaan hierbij hand in hand.
Maar M.S.V.’71 wil meer zijn dan een voetbalclub alleen. Wij willen een vereniging zijn met een sociaal gezicht, een club zijn waar het prettig toeven is en waar iedereen zich thuis voelt. De jaarlijkse Megaweek rond Koninginnedag is hiervan een mooi voorbeeld. Als 40-jarige is M.S.V.’71 inmiddels volwassen en financieel gezond. De club groeit weer en is ook na vier decennia nog springlevend. Wij hopen natuurlijk dat dit nog lange tijd het geval zal zijn, zodat huidige én toekomstige voetbalgeneraties in Maassluis nog veel plezier kunnen beleven bij deze gezellige en unieke voetbalclub.
In de eerste plaats wil ik een ieder feliciteren met het 40 jarig bestaan van M.S.V.’71. Mede dankzij de inzet van veel leden en vrijwilligers en de steun van donateurs en sponsors vieren wij deze mooie verjaardag met gepaste trots. Onze vereniging maakt momenteel een enorme impuls door. Er wordt vanuit alle gelederen hard gewerkt om de accommodatie en de velden te vernieuwen. Sportief draaien we goed mee en er is veel enthousiasme in de vereniging. Er zijn verder goede plannen voor de jeugd en jeugdopleiding. Kortom de vereniging groeit en bloeit. Wij zitten met ons 40 jarig bestaan bepaald niet in een midlifecrisis. M.S.V.’71 heeft in 40 jaren een positief en goed imago opgebouwd in Maassluis en in de voetbalwereld. De vereniging met zwart/witte kleuren staat bekend als gezellig, sociaal, sportief en familiair. En dat dragen we graag uit. Daarom is het bestuur bijzonder tevreden met de activiteiten, die dit jubileumjaar worden georganiseerd. In dat kader nodig ik graag alle M.S.V.’71-ers uit het heden en verleden uit voor onze grote jubileumdag op maandag 25 april. Deze 2e paasdag belooft een voetbalfeestdag te worden in Maassluiswest. In de ochtenduren is er een groot pupillen toernooi voor de jeugd. In de middag staan leuke wedstrijden gepland tussen dames en heren teams uit het rijke verleden. Vanaf 16:00 uur is er een reünie met allerlei items in de tent. Hierbij zijn alle huidige en vooral oud leden van M.S.V.´71 van harte welkom.
Sponsorlopen bezorgden M.S.V.’71 lichtinstallatie en tribune
Een ander mooi resultaat van de jubileumcommissie is natuurlijk deze jubileumkrant met maar liefst 24 bladzijden over onze vereniging. Complimenten aan de makers hiervan die hier enorm veel tijd en inzet in hebben gestoken. Het is een prachtig bewaar exemplaar geworden. Ik wens u veel leesplezier.
Pagina 15
Mega Jubileumdag 25 april 09.00 uur: Groot F - E-jeugdtoernooi Oscar Moens: Alleen maar mooie herinneringen
14.00 uur: Jubileum wedstrijd oud-M.S.V.’71 dames 15.00 uur: Jubileum wedstrijd oud-M.S.V.’71 heren jaren ’80 tegen jaren ’90!
a ar l p m e x re Bewaa
Beste vrienden en vriendinnen van M.S.V.’71
!
16.00 uur: Reünie in de Megatent
Iedereen is van harte welkom en vooral oud M.S.V.’71 leden!
Pieter Hoogenraad, Voorzitter M.S.V.´71
2
Gerard Wolfs over het ontstaan van M.S.V.’71
Oprichting M.S.V.’71 deed veel stof opwaaien in Maassluis Zelden zal de oprichting van een voetbalclub zoveel commotie hebben veroorzaakt als die van M.S.V.’71. Dat had alles te maken met de destijds ontstane gespannen verhouding met VDL, waaruit M.S.V.’71 min of meer ontstond. Oprichter Gerard Wolfs over het ontstaan van zijn ‘geesteskind’. Praten met Gerard Wolfs (74) betekent praten met iemand die nog altijd tot in detail kan vertellen hoe M.S.V.’71 40 jaar geleden is ontstaan. Het geeft aan hoeveel indruk die periode op hem heeft gemaakt. Dat kan ook haast niet anders, want wie zijn verhaal beluistert, begrijpt goed hoe gevoelig de oprichting van M.S.V.’71 moet hebben gelegen in het Maassluis van de beginjaren zeventig. Wolfs zelf belandde met vrouw en kind in 1966 in de eerste stad aan de Waterweg. De geboren Rotterdammer vond via zijn toenmalige werkgever Wilton onderdak in de Peter van Anrooylaan en meldde zich meteen aan bij de enige zondagclub in Maassluis, VDL. ,,Dat ik lid werd van een
altijd gebleven. We voelden elkaar ontzettend goed aan, al waren we het ook heus wel eens oneens. Vrij kort na mijn aanmelding bij VDL vertrok secretaris Wim Tuit en vroeg Cor of ik geen trek had om de functie van Wim over te nemen. Dat deed ik. Ik had best al wat ervaring op bestuurlijk gebied. Zo organiseerde ik al jarenlang een bedrijvencompetitie in Rotterdam. Dus ik zag het ook wel zitten om iets voor VDL te doen.” Gesloten cultuur Na enige tijd bleek VDL echter toch niet helemaal de club, waar Wolfs zich volledig op zijn gemak voelde. Dat gevoel bekroop meer jongens die van buitenaf kwamen. VDL was op dat moment volgens Wolfs een gesloten bastion, dat het moeilijk vond om zich voor nieuwe leden van buiten open te stellen. Althans, niet op prestatief niveau. ,,Ik kan mij herinneren dat er een heel goede buitenspeler van RKWIK naar VDL kwam. Die werd compleet genegeerd, waarschijnlijk omdat het een concurrent was van de toenmalige linksbuiten. Hij kreeg geen enkele bal aangespeeld en vertrok een paar maanden later gedesillusioneerd weer terug naar WIK. Maar er gebeurde ook iets waar ik persoonlijk nauw bij betrokken was. Zo kreeg ik op een dag de schuld van de hartaanval van de kantinebeheerder, omdat ik samen met penningmeester Cor van der Kraan ‘de boeken’ in had willen zien. De druppel was voor mij echter een incident in november 1970, toen ik als secretaris de toenmalige doelman vertelde dat hij was geschorst voor een wedstrijd. Dat werd mij ontzettend kwalijk genomen door spelers en bestuur. Ik had moeten wachten met het bekendmaken van de schorsing en moeten zeggen dat ik het telegram van de KNVB nog niet had ontvangen. Toen had ik echt iets van: “Waar zijn we nu mee bezig?”
Aan de keukentafel van Elly Middelburg werd het idee geboren voor de oprichting van M.S.V.’771 zondagvereniging was voor mij een vanzelfsprekendheid,” zegt Wolfs. ,,Ik kwam terecht in ik meen het vierde of vijfde elftal, waarin ook wijlen Cor van der Kraan, de vader van Marcel, speelde. Er was meteen een klik met Cor en die is er gelukkig
Colofon Jubileumkrant M.S.V.’71 40 jaar jong en actief is een uitgave van: Voetbalvereniging M.S.V.’71 Albert Schweitzerdreef 501, Maassluis. Tel.: 010-5917947
[email protected] www.msv71.nl Oplage 25.000 exemplaren (eenmalige uitgave) Verspreiding Huis aan huis in Maassluis en omstreken Concept en realisatie Maassluise Courant de Schakel Martin van Zweden Nico van der Lelij Fred Louter Aad Cordia Eindredactie Fred Louter (Retrovision) Drukwerk Maassluise Courant ourant de Schakel
Aanleiding Die laatste affaire was uiteindelijk de directe inleiding tot het ontstaan van M.S.V.’71. Wolfs, die al eerder aan zijn medebestuurders van VDL had laten weten voorstander te zijn van een omnivereniging (‘vonden ze helemaal niks’), ging diezelfde avond nog op bezoek bij VDL-jeugdsecretaris en Westlander Jan Middelburg. Aan de keukentafel van Elly Middelburg werd korte tijd later het idee geboren voor de oprichting van een nieuwe sportvereniging. Met dus de nadruk op sport en niet meer alleen op voetbal. ,,Ik heb bij VDL meteen open kaart gespeeld en gezegd wat mijn plannen waren. We zouden het tot 1 januari voor de buitenwacht geheim houden en ik zou tot het einde van het jaar in functie blijven. Dat gaf VDL de mogelijkheid om een nieuwe secretaris te vinden. Een dag later kreeg ik een telefoontje met de mededeling dat er die avond een bijzondere bestuursvergadering was uitgeschreven. Ik heb een brief geschreven en ben die dezelfde avond bij het toen vergaderende bestuur in de bestuurskamer gaan bezorgen. In de brief kondigde ik meteen mijn directe
Tijdens de nieuwjaarsreceptie van dit jaar werd Gerard Wolfs benoemd tot Erelid van M.S.V.’71 en kreeg een schildje met de tekst “M.S.V.’71 dankt oprichter en erelid Gerard Wolfs voor 40 jaar inzet en toewijding. 1971-2011”. afscheid aan. Dat werd me niet in dank afgenomen. Er ontstond een gespannen verhouding. Ik werd min of meer in de ban gedaan en de manier waarop toen met mij is omgegaan, verdiende bepaald niet de schoonheidsprijs.” Alle commotie ten spijt, zag Wolfs niet af van zijn destijds zeer revolutionaire plannen. Als je ergens aan begint, maak je het ook af, vindt hij anno 2010 nóg. ,,Ik had in die periode het geluk dat ik als VDL-bestuurslid op de hoogte was van de voorgestelde bestemmingswijziging van het terrein aan de P.J. Troelstraweg, waar nu Dukdalf is gevestigd (de gemeente wilde VDL destijds motiveren voor een verhuizing naar de Steendijkpolder, red.). Daar
Jan Middelburg
had handbalvereniging Unitas gezeten, maar de grond zou vanaf 1971 een industriële bestemming krijgen. Dit voorstel zou een week later in de gemeenteraad worden besproken en waarschijnlijk worden goedgekeurd. Ik heb meteen contact opgenomen met wethouder Koos Smit en hem onze plannen uitgelegd. Gelukkig was de raad bereid om het bestemmingsplan intact te laten, zodat we in ieder geval een eigen sportveld hadden. Vervolgens was het zaak om een bestuur te formeren en ook dat lukte vrij snel. Ik werd zelf voorzitter, vice-voorzitter Cor van Wijk, penningmeester werd ene heer Kuiper, wedstrijdsecretaris Cor Schoonderwoerd, jeugdsecretaris Jan Middelburg, terwijl Co van Engelenburg algemeen bestuurslid werd. Tevens beschikten we snel over een aantal leden. Er verschenen artikelen in Het Vrije Volk en De Havenloods. Voor Het Vrije Volk werd ik geïnterviewd door onder andere leerling-journalist Jan Booister en die meldde zich meteen aan als lid. De eerste die echter reageerde op de publiciteit in de media en lid werd, was Dave Bakx. Een naam die ik nooit meer vergeet. De oprichtingsvergadering vond plaats op 8 maart 1971 in een wijkgebouw van de bewonersvereniging aan de Mozartlaan. Ik weet nog dat de zaalhuur werd gesponsord door Cor van der Knaap van het Maassluise tegelzettersbedrijf. Er waren statuten voor een omnivereniging geschreven, er was een huishoudelijk reglement en het minimale aantal van 35 leden was ook bereikt. Tot slot was er gekozen voor een wit shirt en zwarte broek. Dat tenue had ik zelf verzonnen.
3
Trainers op een rij 1 M.S.V.’71 heeft in haar 40-jarige geschiedenis de beschikking gehad over een groot aantal trainers. In het begin waren dit over het algemeen goedwillende en enthousiaste vrijwilligers. Later ging M.S.V.’71 in zee met echt gediplomeerde oefenmeesters. Een overzicht van alle trainers, die zich met wisselend succes hebben ingezet voor de vereniging.
Tegelijk met Jacob Huizing (staand 3e van rechts) nam Gerard Wolfs (staand 4e van rechts) eind jaren ’80 afscheid als actief speler Ik had in mijn tijd in Rotterdam enige jaren bij Spartaan ’20 gespeeld en die club speelde en speelt nog altijd in zwart shirt en witte broek. Die kleurensamenstelling had ik gewoon omgedraaid. Cor van der Knaap vond ons MSV-tenue echter afschuwelijk en heeft op een bepaald moment een team zwart/wit gestreepte shirts cadeau gedaan. Een paar jaar later liep iedereen erin. Zo is M.S.V.’71 aan de huidige clubkleuren gekomen.” Promotiewedstrijd M.S.V.’71 kon de competitie 1971/1972 starten met drie seniorenteams, dus alles leek op dat moment in kannen en kruiken. Met de nadruk op leek, want ook in april 1971 zou het Maassluise voetbalverenigingsleven weer even trillen op zijn grondvesten. Om nieuwe leden te werven had Wolfs op 30 april een promotiewedstrijd georganiseerd. Het duel zou gaan tussen het nieuwe M.S.V.’71 en een team van Fotohuset. Om aandacht te trekken zou voorafgaand aan het duel een fanfare door de Westwijk wandelen. Ook spandoeken maakten onderdeel uit van de pr-campagne en wethouder Koos Smit zou die dag de aftrap verrichten. Maar op 29 april ontving Wolfs ’s avonds een telefoontje van RVB-secretaris Jaap Keur, die de van VDL overgestapte spelers verbood om voor de officiële overschrijving in actie te komen voor hun nieuwe club. ,,Dat was natuurlijk een ramp,” aldus Wolfs. ,,Ik kon op dat moment geen kant meer op, alles was al geregeld. Het was gewoon een oefenwedstrijdje, dat nergens over ging. Ik heb de jongens verteld wat er aan de hand was, maar Nico van der Lelij, Jan Booister, Cor Schoonderwoerd, Wim Melis en Jan Punt besloten die dag tóch allemaal te spelen. Langs de lijn stonden echter bestuursleden van VDL en de KNVB keurig bij te houden wie er in actie kwamen. Voor straf kregen die jongens tot onze grote spijt geen overschrijving naar M.S.V. ‘71. Ik werd zelf als voorzitter een halfjaar geschorst en mocht ook een jaar
niet voetballen. Ik heb tijdens een zitting van de tuchtcommissie alle verantwoordelijkheid op mij genomen en gezegd dat het allemaal mijn fout was. Om de jongens vrij te pleiten heb ik verteld dat ik de VDL-spelers niets gezegd had over hun speelverbod. Dat vond de tuchtcommissie van de KNVB niet bepaald handig en dat heb ik toen natuurlijk ook beaamd. Wat kon ik anders? Gelukkig draaiden ze de beslissing terug om dat seizoen nog niet als club te mogen starten, dus dat succesje hadden we gelukkig wel behaald.” Droom Een paar maanden later ging M.S.V.’71 dus voor het eerst écht van start in regulier competitieverband. Het eerste elftal begon in de toenmalige derde klasse RVB van het zondagamateurvoetbal. De droom van Wolfs om van M.S.V.’71 een omnivereniging te maken, kwam niet uit. ,,Dat vind ik jammer, maar dat mag ik ook mezelf verwijten. Ik heb te weinig draagvlak weten te creëren binnen mijn eigen bestuur. Het ging eigenlijk meteen in de zomer van 1971 al fout. Ik was een maand op vakantie in het buitenland. Toen ik terugkwam, was net hockeyvereniging Evergreen opgericht. Dat was natuurlijk een gemiste kans voor ons. Ik heb mijn bestuursleden gevraagd waarom ze niet adequaat hadden gereageerd, maar veel verder dan een nonchalant schouderophalen kwamen ze eigenlijk niet. Uiteindelijk is het gegaan zoals het is gegaan. Terugkijkend heb ik nergens spijt van. Ik kijk niet om in wrok en ben niet gefrustreerd door het leven gegaan door wat er is gebeurd. Ik wens M.S.V.’71 en VDL gewoon alle goeds voor nu en in de toekomst. Voetbal en besturen waren voor mij belangrijke bijzaken in het leven, maar mijn échte passie was de jazzmuziek. Wat heb ik daar samen met mijn vrouw ontzettend van genoten. Dat had ik echt voor geen goud willen missen!”Gelukkig draaiden ze de beslissing terug om dat seizoen nog niet als club te mogen starten, dus dat succesje hadden we gelukkig wel behaald.”
“Ik werd zelf als voorzitter een halfjaar geschorst en mocht ook een jaar niet voetballen”.
Voorzitters M.S.V.’71 op een rij 1971 Gerard Wolfs
1980 - 1984 Wim Caron
1972 -1973 Co van Engelenburg
1984 - 1987 Winand Fuss
1973 Jan Middelburg
1987 – 1992 Otto de Graaf
1973 - 1975 Henk Zandbergen
1992 - 1999 Jaap Slier
1976 Jan Middelburg
1999 – 2002 Jacob Adriaanse
1976 - 1978 Joop van der Sluis
2002 - 2009 Ben Dolphijn
1978 - 1980 Gerard Wolfs
2009 - Heden Mr. Pieter Hoogenraad
1971 – 1972 Cor Schoonderwoerd / Wim de Graaff In het eerste jaar werd de selectie getraind door goedwillende en enthousiaste vrijwilligers. Bestuurslid Cor Schoonderwoerd stond voor de groep en was verantwoordelijk voor het voetbalgedeelte. De gerenommeerde schaatscoach Wim de Graaff verzorgde de conditietraining. Dit jaar was voor iedereen een jaar van wennen. 1972 -1973 de heer Nelissen Deze Haagse trainer heeft niet veel indruk gemaakt in de beginjaren. Nelissen was meer een conditietrainer dan een man met veel verstand van voetbal. Hij heeft het maar een jaar uitgehouden bij M.S.V.’71. 1973 – 1974 de heer Van Dorp Trainer Van Dorp nam in het derde seizoen het roer over van Nelissen. Ook Van Dorp was een goedwillende en enthousiaste vrijwilliger, die het ook niet langer dan één seizoen uithield aan de P.J. Troelstraweg.
M.S.V.’71 is heel veel Arnold & Gerard In de B-junioren van VDL voetbalde ik 30 jaar geleden met een klein, tenger mannetje om wie we ontzettend konden lachen. Dat tengere mannetje kon ook ontzettend goed voetballen. Die combinatie van zo’n gezellig ventje en zo’n goede voetballer maakte deze speler tot een graag geziene gozer in ons team en op de club. Ik weet dat u niet direct aan Arnold Mohunlol denkt bij bovenstaande omschrijving van een tenger kereltje. Toch is dit de man over wie ik het heb. En ik weet dat hij met zijn vrolijke zelfspot het begin van deze column niet als onaardig van mij beschouwt.
1974 – 1976 Arie Kap Voor het eerst stond er een trainer voor de groep met verstand van voetbal. Arie Kap was een bekende en goede voetballer in Maassluis en omstreken. Hij speelde in de jaren ’50 en ’60 in de spits bij VDL en Fortuna Vlaardingen. Trainer Kap had zeker verstand van het spelletje, maar was communicatief minder sterk en had moeite met het handhaven van de discipline. Zijn resultaten waren wel goed. In zijn tweede jaar behaalde hij de nacompetitie. In december 1976 werd Arie Kap opgevolgd door René Pauwels, die toen verzorger was van de ploeg. Kap stond op dat moment met M.S.V.’71 bovenaan. 1977 – 1978 René Pauwels In december 1976 nam de toenmalige verzorger René Pauwels het als trainer over van Arie Kap. Sfeermaker Pauwels werd meteen kampioen van de 3e klasse RVB. Pauwels had matige oefenstof en had moeite met het nemen van beslissingen. De resultaten waren in zijn eerste volledige jaar (in de 2e klasse) niet goed. Met moeite wist M.S.V.’71 zich te handhaven.
loodsen met vader Cor van der Kraan, Gerard Wolfs en Dick van der Have als uitzonderingen zonder zeebenen. Een mens had ook sterk de indruk dat ze zeeziek waren als ze aan het eind van de zondag huiswaarts gingen, maar dat had slechts met het lange verblijf in de kleedkamer te maken... Eind jaren zestig hoorde ik Gerard na zo’n memorabele zondag bij ons thuis voor het eerst over de plannen voor een nieuwe club praten. Uit die gezellige tijd van toen is uiteindelijk een prachtige en krachtige club voortgekomen. Gerard weet dat ‘zijn’ M.S.V.’71 voor altijd zal bestaan. Dat moet een mooie gedachte voor hem zijn. En Arnold, jij blijft voor eeuwig welkom op feestjes van VDL. Want een MSVsmaakmaker hoort erbij. (Je ziet, je hoeft niet te kleuren, want ik heb het nog netjes gehouden ook...)
Met vriend, oud-ploeggenoot en gezelligheidsmens Arnold Mohunlol, die vorig jaar om middernacht bij VDL nog Andre Hazes nadeed, som ik in één zin heel het karakter van voetbalclub M.S.V.’71 op. Want Arnold Mohunlol IS voor mij M.S.V.’71. Arnold staat namelijk 30 jaar later als MSV’er nog altijd symbool voor de vriendschap tussen voetballend West en voetballend Oost in Maassluis. M.S.V.’71 is een club met wie wij als echte VDL’ers al vanaf de oprichtingsdag een warme band hebben en die band zal nooit meer verdwijnen. Onder menig wit shirt met zwarte kraag en zwarte manchetten klopte in al die jaren op het veld vaak ook nog een blauw-wit hart. Van Jan Verbrugge tot Ronald van Santvliet, van Gerard Wolfs tot ‘Paco’. Gerard Wolfs was eind jaren zestig de gezelligste bacardi-cola drinker in VDL 8 op zondagmorgen. Een elftal van zee-
Column Marcel van der Kraan (48) bestuurslid van VDL en sportjournalist bij De Telegraaf.
4
GEKO NR. 1 ZEN TOT VAN M EETCAFÉ AA SSLUI
S
ELKE WOENSDAG O
N
PR O BE
E
S ON U I T!
ig n is geld Deze bo 4-2011 t/m 29-0 vering le Tegen in en: ezen tuss kunt u ki d oo br ok gratis st ert ss gratis de iale koffie ec gratis sp
R
€12,50
O R D E EL VO B
ONBEPERKT SLIPTONG l 1 bon maximaa oon per pers
LANGE BOONESTRAAT 12 - MAASSLUIS
rk Samen met M.S.V.’71 ste
KIJK OP WWW.DEHOFNAR.NL VOOR MEER INFORMATIE!
De Tapijtmeester feliciteert M.S.V.’71 met hun 40-jarig jubileum M.S.V. leden ontvangen nog steeds 10% korting op al onze artikelen. Uitgezonderd de aanbieding zoals nu 19% btw korting op vloerbedekking. Hiervan stort Maja nog wel van het overgebleven aankoopbedrag 3% aan M.S.V. In de maanden april en mei wordt dat voor M.S.V. leden 6%. Leden van M.S.V. ontvangen ook nog een lekker flesje wijn.
Zuidvliet 6 - Maassluis - Tel. 010 - 5922851
Gefeliciteerd M.S.V.’71! SINDS KORT VERKOPEN WIJ OOK MOOIE KWALITEIT HERENSOKKEN,
PANTY’S EN PANTYKOUSJES.
Bedankt voor die bloemen!
Dr. Kuyperkade 4 Maassluis Tel.: 010 - 591 21 61
M.S.V.’71 40 jaar Gefeliciteerd!!! Dank voor het gala diner!
14 mei 2011 let op de Schakel Rembrandtlaan 1 Tel. 010 - 5913184 www.winkelcentrumpalet.nl
5
Oud-spelers halen herinneringen op uit de begintijd
Het kampioenschap dat niet doorging De eerste jaren van zijn bestaan speelde het 1e elftal van M.S.V.’71 in de 3e klasse van de R.V.B. (Rotterdamse Voetbal Bond). Na een aantal keren net naast de titel gegrepen te hebben, ging na zes jaar onder trainer René Pauwels de vlag dan eindelijk in top. Een jaar daarvoor werd het kampioenschap ook al gevierd , maar dat bleek wat voorbarig. Ed Witt, Nico van der Lelij en Hans Dries waren er die eerste jaren bij en kijken daar met veel plezier op terug. We spreken deze oud-eerste-elftalspelers in het gezellige restaurant De Hofnar in Maassluis. De zestigers zitten aan de koffie en hebben duidelijk zin in het gesprek. Namen van spelers en trainers uit die tijd passeren de revue en ook oude verhalen komen weer langzaam bovendrijven. Ed Witt was er vanaf het begin bij. ,,Ik meldde me bij M.S.V.’71 via Gerard Wolfs. Hij woonde bij mij in de wijk en vertelde dat hij bezig was een nieuwe club op te richten. Hij haalde me over daar te gaan voetballen. Daarvoor woonde ik in Capelle en speelde ik bij VV Capelle.” Dries en Van der Lelij volgden een jaar later. Laatstgenoemde weet het nog als de dag van gisteren. ,,Ik speelde in die tijd in VDL-2. Was niet goed genoeg voor het eerste elftal. Bij M.S.V.’71 moest dat wel kunnen lukken, dacht ik. Daarom meldde ik me aan bij die nieuwe club. Maar de overschrijving werd door de KNVB geblokkeerd omdat ik met M.S.V.’71 al had meegedaan in een wedstrijd op Koninginnedag (zie artikel Gerard Wolfs), terwijl ik nog lid was van VDL. Dat bleek tegen de regels. Ik mocht toen een jaar niet voetballen.” Dries werd overgehaald door Jan Pijpers om bij M.S.V.’71 te komen voetballen: ,,Ik kende Jan van de tijd bij Excelsior ’20. Hij was naar Maassluis verhuisd en speelde inmiddels in de spits bij M.S.V.’71. Hij scoorde daar aan de lopende band.”
Strakke ballen De eerste seizoenen eindigde M.S.V.’71 steevast in de middenmoot. Maar met de komst van betere spelers als Hans ter Beek, Michael Holsteijn, de broers Slier, Frans Rieken, Heiko Groenendaal, Jacob Huizing, Jan Verbrugge, Leen den Uijl, Henk van Ruijven, Fred van Hoorn en Arthur Manz werden de resultaten steeds beter. ,,En er kwam ook een betere trainer,” vult Dries aan. ,,Arie Kap nam het roer over van de heer Van Dorp. En die had wat meer verstand van voetbal. Alleen waren zijn aanwijzingen niet altijd even duidelijk. Legendarisch was zijn gezegde: ‘Jongens ik wil strakke ballen zien met een boogie eroverheen’, ha, ha.” In 1976 moest M.S.V.’71 weg van de Troelstraweg, terwijl het nieuwe terrein in de Steendijkpolder nog niet klaar was. Daarom speelden de zwart-witten dat jaar en een deel van 1977 hun thuiswedstrijden bij onder meer Excelsior M, VDL en CKC/Unitas. Dat had echter geen negatieve invloed op de resultaten van het eerste elftal. Want onder trainer Kap eindigde M.S.V.’71 in 1976 op een gedeelde eerste plaats. Met Toom Boys en Sagu Boys moest er in een halve competitie worden gestreden om het kampioenschap en promotie naar de 2e klasse. De eerste wedstrijd won M.S.V.’71 van Toom Boys, dat daarna in de tweede wedstrijd weer van Sagu Boys won. De derde wedstrijd, Sagu Boys tegen M.S.V.’71, moest
Ed Witt, Nico van der Lelij en Hans Dries (v.l.n.r.) hebben hun gevoel voor de bal nog altijd niet verloren
De anekdote M.S.V.’71-7 (het oud-1e elftal van M.S.V.’71) speelde jaren geleden eens een uitwedstrijd tegen Hekelingen. De mannen moesten vroeg op, want de aftrap stond gepland voor 09.30 uur. Om 08.15 uur werd er verzameld bij M.S.V.’71. Aangekomen in Hekelingen wachtte hen echter een flinke verrassing. ‘Goedemorgen, van welke vereniging bent u?’, vroeg de wedstrijdsecretaris van de plaatselijke voetbalclub. ‘M.S.V.’71-7’, antwoordden de veteranen niet zonder trots. In de ogen van de man uit
Het elftal dat in 1977 kampioen werd van de 3e klasse RVB Staand v.l.n.r. René Pauwels (trainer), Hans Dries, Ed Witt, Fred van Hoorn, Joep van der Burgt, Alex Slier, Hans terBeek, Nico van der Lelij, Peter de Jong Zittend v.l.n.r. Frans Niemeijer, Leen den Uijl, Arthur Manz, Heiko Groenendaal, Jacob Huizing, Jan Verbrugge, Henk van Ruijven de beslissing brengen. Een gelijkspel was voldoende voor M.S.V.’71. Dat léék mogelijk, maar het liep totaal anders. ,,De sfeer was erg gespannen,” herinnert Ed Witt zich nog goed. ,,Het was in de tijd dat een aantal Molukkers in Nederland een trein had gekaapt en een aantal reizigers gegijzeld hield. Sagu Boys was een vereniging met allemaal Molukkers, dus we gingen daar niet met een prettig gevoel heen.” ,,Het werd een vreselijke schoppartij,” vult Dries aan. ,,Frans van Dorp werd met een gebroken been afgevoerd naar het ziekenhuis en ook Alex Slier kwam in het hospitaal terecht. We verloren uiteindelijk de wedstrijd en dus ook het kampioenschap. Sagu Boys had uiteindelijk het beste doelsaldo van de drie.” Flinke kater De maandag erna ging een aantal spelers bij Frans van Dorp en Alex Slier op bezoek in het ziekenhuis. ,,Na afloop dronken we nog wat bij mij thuis,” weet Van der Lelij nog goed. ,,Daar werd ik gebeld door bestuurslid Jan Middelburg. Er was een fax binnengekomen van de KNVB, waarin stond dat we tóch kampioen waren! M.S.V.’71 had het beste doelgemiddelde. We waren natuurlijk blij verrast. Als een speer hebben we toen alle spelers en de technische staf naar mijn huis aan de Van Beethovenlaan laten komen. En allemaal drank meenemen natuurlijk. Er werd een grote vlag opgehangen in de kamer en er werd tot diep in de nacht gigantisch feestgevierd. De andere dag had iedereen een flinke kater. En die werd in de loop van de dag alleen maar groter. De KNVB had de reglementen
niet goed toegepast. Sinds dat jaar was bij een gelijke stand het doelsaldo uit de competitie bepalend voor het kampioenschap en niet meer het doelgemiddelde zoals de jaren ervoor. Er kwam een nieuwe fax, waarin stond dat niet M.S.V.’71 maar Sagu Boys de winnaar was. Balen natuurlijk!” Kampioen Een jaar later pakte M.S.V.’71 de titel uiteindelijk wel met drie punten voorsprong op Toom Boys. Arie Kap had in de winterstop plaats moeten maken voor René Pauwels. ,,Niemand begreep waarom,” is Dries nog altijd verbaasd. ,,We stonden bovenaan en wij konden het best met Arie vinden. Maar het bestuur dacht daar kennelijk anders over.” Eén wedstrijd voor het einde haalde M.S.V.’71 de titel binnen door een 1-1-gelijkspel tegen Radio. Het was Leen den Uijl die zijn ploeg naar de 2e klasse schoot. Het eerste jaar in de 2e klasse verliep matig. Daarna maakte René Pauwels als trainer plaats voor Erik de Vries. Die behaalde in het seizoen 1980/1981 met mannen als Jan van der Poort, Jan Verbrugge, Ben Ducaneaux, Pierre van der Velden, Aad Hoek en Nanno Caron het kampioenschap en promoveerde naar de 1e klasse. Dries, Van der Lelij en Witt waren daar niet meer bij. ,,Nee, wij speelden dat jaar voor het eerst in een lager elftal,” put Witt uit zijn geheugen. ,,Samen met Hans Ter Beek, Frans Rieken, Jaap en Alex Slier, Bert de Jager en de broers Van Es. Later kwamen daar Ben Ducaneaux, Driek Althuizen en Jacob Huizing nog bij.” Het trio heeft ook aan deze tijd nog altijd prima herinneringen: ,,We werden een paar keer kampioen, speelden lange tijd met een aantal van die jongens ook nog in de zaal en we traden op als Raad van Elf. Echt een geweldig gave tijd was dat, waar we allemaal mooie herinneringen aan hebben.”
Hekelingen vormden zich twee levensgrote vraagtekens. ‘Bent u niet ietwat aan de vroege kant?’, reageerde de man voorzichting. Om een lang verhaal kort te maken. Het 7e moest niet om 09.30 uur spelen, zoals in het M.S.V.’71-clubblad stond vermeld, maar pas om 14.00 uur! Gelukkig wilde de wedstrijdsecretaris het bezoekende team wel matsen: ‘Ik schrijf wel een 2-0-overwinning voor Hekelingen op het formulier. Dan krijgen jullie in elk geval geen boete’. Het ergste was: hij meende het nog ook! M.S.V.’71 wilde daar uiteraard niets van weten. De spelers keerden om naar Maassluis en reden ‘s middags keurig weer naar Hekelingen om netjes de wedstrijd tegen Hekelingen-14 te spelen. De uitslag? U gelooft het niet: 2-0 voor de thuisploeg! Dat leverde de mannen voor de tweede maal op één dag een flinke kater op.
m w ij eb n si te
6
BEKIJK MIJNTIJDMAGAZINE.NL
ELKE DAG!
www.
.nl DANCE- EN PARTYCENTRUM
Gastheer van de M.S.V.’71 vrijwilligersavond vrijdag 10 juni 2011
Eetcafé VOOR EVENEMENTEN EN ANDER LEUKS! WILT U ADVERTEREN OP DE WEBSITE VAN MIJN TIJD? Neem dan nu contact met ons op via
[email protected] voor een spetterende aanbieding! De webstie trekt enkele honderden bezoekers per dag.
www.mijntijdmagazine.nl 2ECLAMEBORD?XCM?4REFZEKER ,#PDF
1 ding is (tref)zeker wij kunnen niet zonder Koos!
Supporters en sponsoren van M.S.V.’71 en het Maassluise schoolvoetbaltoernooi
“The Ollie’s”
Toost op 40 jaar M.S.V.´71!
Hét internetbedrijf achter MSV71.nl
Feliciteren M.S.V.’71!
40 jaar M.S.V’71 Gefeliciteerd! Sponsor M.S.V.’71 4e elftal
7
Unieke generatie voetbaltalent viel met neus in de boter Eind jaren tachtig, begin jaren negentig van de vorige eeuw beschikte M.S.V.’71 over een welhaast unieke lichting jong voetbaltalent. De jeugdspelers van die tijd hadden ook nog eens het geluk dat er in die periode voor het eerst in de geschiedenis van de club een soort voetbaltechnische commissie ontstond. 1+1 was in die tijd daarom geen 2, maar 3! Marlon Mohunlol (51) somt de namen van veel spelers uit die tijd nog zo op. Tim van Eekelen, Nico Dolfijn, Roel Bijkerk, Joost van Ladestijn, Ricardo Bruce, Fabian Keerveld, Jeffrey Mansveld, Marc van Haaren, Assad Mohunlol en John Harmsen. Zomaar een greep uit de talloze namen van jeugdspelers uit de C1 en B1 die de club rond die tijd rijk was. Mohunlol: ,,Een schitterende lichting die bulkte van het voetbaltalent. Die jongens leerde ik kennen doordat mijn twee kinderen hier gingen spelen. Dan word je gevraagd
als jeugdleider en ik hapte meteen toe. Vond het erg leuk om mijn steentje bij te dragen.” Voetbalbagage Dat Mohunlol aan de slag ging, mocht amper verbazing wekken. De in Suriname geboren Maassluizer was niet alleen al jarenlang gek van het spelletje, maar bracht ook nog eens de nodige voetbalbagage mee. Na zijn verhuizing vanuit Suriname in 1964, speelde de broer van Arnold in zijn jeugd voor de hoog-
Boven v.l.n.r.: Jan Kooijstra (grensrechter), Patrick de Bruin), John Harmsen, Michael Heeren, Rick Verbrugge, Mike van Vliet, Marlon Mohunlol (trainer). Onder v.l.n.r.: Mike van den Heuvel, Doeke Boersma, Dominique van Gelderen, Joost van Ladesteijn, Marc van Haren, Nick van der Berg, Chris Kolmus. Leider Jan Ladesteijn ontbreekt op de foto.
ste jeugdteams van Sparta en Excelsior. Vervolgens was hij als senior actief voor Hoek van Holland, VDL, PPSC, ‘s-Gravenzandse S.V. en VV, om tot slot als speler bij M.S.V.’71 te belanden. ,,Ik bouwde in die laatste periode als speler af onder trainer Han van Leeuwen. Daarnaast was ik actief in een veteranenteam en werd ik dus jeugdleider en jeugdtrainer. Ik werd daarbij ondersteund door leider/grensrechter/sponsor Jan van Ladesteijn. Wim Bijkerk was ook heel enthousiast bezig bij de jeugd, hij werkte in dezelfde constructie samen met Ed Mansveld. We besloten gezamenlijk dat er een bepaalde visie gevolgd zou moeten worden, om de doorstroming vanuit de jeugd naar de senioren te bevorderen. We kozen structureel voor het 4-3-3-systeem, met een inschuivende laatste man. Over dit soort zaken hielden we ook wel bijeenkomsten met de overige jeugdtrainers, zoals Hans van der Knaap, Ron van Straten, Ed de Bruin en Steven James. Dat leverde resultaat op, want de prestaties van onze jeugdteams verbeterden aanzienlijk. Al kwam dat ook omdat die jongens gewoon al heel goed konden voetballen. Maar nu ging het niveau tactisch en organisatorisch ook nog eens omhoog, zodat die jongens zich echt goed konden ontwikkelen. In die mate dat er voor een aantal spelers interesse kwam van andere clubs. Veel spelers zijn later uitgewaaid over de regio en hebben in 1e elftallen gespeeld. Daar ben ik toch altijd nog trots op.”
Marlon Mohunlol
“Dan word je gevraagd als jeugdleider en ik hapte meteen toe. Vond het erg leuk om mijn steentje bijj te draagen..”
Randvoorwaarden Na ongeveer tien seizoenen, eind jaren negentig dus, liep de technische commissie langzaam weer leeg en kon M.S.V.’71 opnieuw beginnen. Mohunlol: ,,Dat was jammer, maar er was nog geen sprake van continuïteit in die tijd. Dat is nu gelukkig wel weer het geval. Ik ben zelf bestuurslid Technische Zaken en heb zitting in de Technische Commissie. Jan Ouwendijk is de technisch jeugdcoördinator en ook Eric Tanis is nauw betrokken bij het
technisch beleid. Dat werpt zijn vruchten af, want M.S.V.’71 groeit en is de afgelopen twee seizoenen een stuk prestatiegerichter geworden. Uiteindelijk is het hoofddoel om een stabiele tweedeklasser te worden met zoveel mogelijk door onszelf opgeleide jongens. We betalen niet, maar proberen wel de randvoorwaarden voor onze selectiespelers en -trainers zo optimaal mogelijk in te vullen. Daarnaast blijven we natuurlijk die gezellige vereniging met af en toe een feestje. Ik ben zelf een gezelligheidsdier, maar wil ook graag prestatiegericht bezig zijn. Daarom is deze club mij ook echt op het lijf geschreven.”
Ronald Bolijn topscorer aller tijden In de afgelopen jaren zochten regelmatig talentvolle M.S.V.’71spelers het hogerop. Vaak kozen zij dan voor Excelsior Maassluis. Remco Jansen, Richard van Meggelen, Kees Starmans en Tom Bijkerk zijn sprekende voorbeelden. Het omgekeerde gebeurde ook, want er kwamen ook spelers van de Lavendelstraat richting Steendijkpolder. Een van die spelers was Ronald Bolijn. In 1993 ging hij deel uitmaken van de zwart witte familie. Zijn gehele jeugd speelde Bolijn bij Excelsior M. Hij was talentvol en maakte deel uit van een goede (A1) lichting met spelers als Hans Jörgen Nicolai, Mikos Gouka, Martijn Krabbendam en Tom Visser. In 1993 maakte Bolijn de overstap van de jeugd naar de senioren. Hij zou waarschijnlijk deel gaan uitmaken van de A-selectie van toenmalig Excelsior-oefenmeester Richard Grootscholten. Zover kwam het echter niet. ‘Bol’ koos voor M.S.V.’71. ,,Mijn vrienden voetbalden daar,” legt de marketing director van Planning.nl uit. ,,Jongens als Martin van Zweden en Ronald Ducaneaux. En ik zat bij Frank de Gier in de klas. Allemaal échte MSV’ers. Zij haalden mij over om over te stappen naar M.S.V.’71. Bij Excelsior M begrepen ze er helemaal niets van. Richard Grootscholten zei: ‘Wat ga jij nou doen?’ Hij kende M.S.V.’71 niet eens. Ja, ze vonden het wel jammer dat ik vertrok. Grootscholten heeft me nog vaak gebeld om terug te komen.” Geen spijt Bij zijn nieuwe club deed Bolijn meteen
van zich spreken. De technicus pur sang scoorde er lustig op los in de Steendijkpolder. Zodanig dat ook onder meer Deltasport en Westlandia naar zijn gunsten dongen. Maar de vrijetrappenspecialist bleef ‘zijn’ M.S.V.’71 gelukkig trouw. ,,Nee daar heb ik geen spijt van,” antwoordt de vader van Yannick (4 jaar) en Olivia (5 maanden) desgevraagd. ,,De helft van mijn leven speel ik hier nu al. Gek is dat eigenlijk. Ik heb het altijd enorm naar mijn zin gehad. Het is een hartstikke gezellige club en als ik niet naar M.S.V.’71 was gegaan, had ik waarschijnlijk ook mijn vriendin Petra niet ontmoet. Qua voetbal heb ik achteraf soms wel een beetje spijt. Wie weet hoe mijn voetbalcarrière er had uitgezien als ik niet naar M.S.V.’71 was overgestapt.”
Vanaf zijn komst speelde Bolijn onafgebroken in het eerste elftal van M.S.V.’71. Eén jaar miste hij vanwege een zware kruisbandblessure. In de jaren dat hij wel speelde, scoorde ‘Bollie’ er lustig op los. Hoeveel goals hij precies maakte, weet hij niet. ,,Jammer dat dat nooit is bijgehouden. Maar ik denk wel dat ik topsco-
rer aller tijden ben van M.S.V.’71. Tegen Nivo heb ik er eens acht in één wedstrijd gemaakt. Al moet ik er wel bijzeggen dat dit in de 6e klasse was. Ik speelde toen voor mijn niveau te laag. Als ik een schatting mag maken: ik denk dat ik in al die jaren wel 300 goals heb gemaakt. Veel uit een vrije trap inderdaad. Ik heb een goede traptechniek. Dat is voor een deel aanleg en deels ook sterk verbeterd bij Excelsior M en in de zaal. In de zaal heb ik op hoofdklasseniveau gespeeld. Dat helpt ook wel.” Derde elftal Sinds dit jaar maakt Bolijn geen deel meer uit van de selectie van Eric Tanis. Maar de linkspoot is nog wel altijd erg actief bij de club uit Maassluis-West. ,,Ik speel nu in het 3e met de broers Kolmus (Jeremy, Tim en Chris), De Gier (Frank en Erik) en jongens als Peter Ducaneaux, Tom Bijkerk, Nico Dolphijn en Marcel de Blij. Allemaal oud-eerste-elftalspelers, die een lekker balletje kunnen trappen. Daarnaast zit ik in de technische commissie en ben ik bestuurslid en lid van de M.S.V.’71 Business Friends.” In al die jaren is Bolijn dus een echte clubman geworden. Iemand met zwart-wit bloed in zijn aderen. Zoon Yannick zet zijn eerste schreden op het voetbalveld inmiddels bij de kabouters van M.S.V.’71. En als hij even talentvol is als zijn vader, dan heeft M.S.V.’71 wellicht opnieuw een topscorer aller tijden in huis.
8
Aart Trees en zijn kampioensselectie uit 1989 feliciteren M.S.V.’71
25 april, 15.00 uur M.S.V.’71 reüniewedstrijd elftal jaren ’80 - jaren ’90 De ijsmaker Jeroen Verzorgt gratis ijsjes op de Mega kindermiddag, woensdag 27 april 14.00 uur www.deijsmakerjeroen.nl
Café `t Smitje
Lian dank voor de Mega kaartverkoop !
De kasbewaarder van M.S.V.’71
Slier & Partners accountancy iterim-management www.slier-partners.nl
9
Sponsorlopen bezorgden M.S.V.’71 lichtinstallatie en tribune Dat M.S.V.’71 rond het hoofdveld beschikt over een lichtinstallatie en tribune, heeft de club met name ook te danken aan Aart Trees. De voormalig oefenmeester was in 1988 en 1990 samen met Hans Dries de grote animator achter de sponsorlopen naar respectievelijk Parijs en Berlijn. Deze lopen brachten uiteindelijk het benodigde geld in het laadje voor de aanschaf van lichtmasten en tribune.
Aart Trees (links) en Hans Dries (rechts) poseren met de cheque van fl. 20.000, met de trotse M.S.V.’71 selectie uit 1988 op de achtergrond. Aart, hoe kwam je op het idee om een sponsorloop te organiseren? ,,Ik was in september 1988 net een paar maanden trainer bij M.S.V.’71. Een aantal mensen, waaronder ik, vond dat we een lichtinstallatie op het hoofdveld goed konden gebruiken. Onder het genot van een biertje kwamen Hans Dries en ik binnen een paar minuten op het idee om een sponsorloop te organiseren. Op dat moment weet je absoluut niet waar je aan begint, want zo snel als het verzonnen is, zoveel werk komt er dan ineens op je af.” Hoezo? ,,Nou, ik weet niet of jij wel eens een route van ruim 500 kilometer hebt uitgestippeld, maar dat was zonder GPS toen een heidens karwei. Ik weet nog goed dat ik allemaal landkaarten had gekocht en die lagen allemaal uitgevouwen in mijn kantoor. Dat besloeg zo’n tien meter in de lengte! Ik ben stap voor stap elk weggetje uit gaan zetten, tot ik in Maassluis uitkwam.”
Waarom gekozen voor Parijs? ,,Parijs staat, zoals iedereen weet, bekend als de Lichtstad. Nou, wij hadden licht nodig, dus gingen we dat in Parijs halen. Zo simpel was het.” Wie namen er deel aan de sponsorloop? ,,De voltallige selectie van M.S.V.’71. Die bestond toen uit 27 spelers en allemaal waren ze geheel of minimaal gedeeltelijk van de partij. We vertrokken op een woensdag in november per luxe touringcar en personenbusje vanuit Maassluis
Aart Trees (links) en de spelers maken een triomftocht door Maassluis. Hier zijn zij op de Markt.
De anekdote In 1990 werd de nieuwe lichtinstallatie in gebruik genomen. Sponsor Jan Jongebreur had ervoor gezorgd dat zijn (prof)club SVV een avondwedstrijd kwam spelen om het geheel een officieel en feestelijk tintje te geven. Dick Advocaat was destijds trainer en Wim Jansen technisch directeur in Schiedam.
naar Parijs. In een voorstadje zijn we de volgende ochtend om 6 uur begonnen aan onze loop. Belangrijk om te vermelden is dat iedereen opdraaide voor eigen kosten. Dus de catering, bushuur en niet te vergeten de verlofdagen werden allemaal door onszelf betaald. Zo ging dit niet ten koste van de opbrengst. Per speler moest uiteindelijk zo’n 30 kilometer in estafettevorm worden afgelegd. De loper moest ook zorgdragen voor de sponsoring van zijn kilometers, dat leverde toen tien gulden per kilometer op. Tijdens de tocht liep je zelf hard, je fietste soms mee naast een loper en de rest van de tijd zat of lag je in de touringcar. Deze stelde zich telkens na 54 kilometer weer ergens op om van groep van negen personen te wisselen.” Hoe verliep de sponsorloop? ,,Geweldig! Je bent in die paar dagen volledig op elkaar aangewezen. Dat vraagt om veel begrip en opofferingsgezindheid. Die was in ruime mate aanwezig. We hadden ook afgesproken om onderweg geen druppel bier te drinken en iedereen hield zich daar keurig aan. Tegenwoordig gaan clubs op trainingskamp voor de teambuilding, maar dít was de ultieme wijze van teambuilding. Ook het hardlopen zelf ging erg voorspoedig. We zouden op zaterdagmiddag in Maassluis arriveren, maar we liepen op sommige momenten ruim voor op schema. Dan gingen we ergens iets eten of even zwemmen, om maar weer wat tijd op te schuiven. Uiteindelijk kwamen we keurig op tijd aan in Maassluis.”
was zo diep gegaan met elkaar, was zo naar elkaar toegegroeid en mentaal zo ijzersterk, dat we van iedereen zouden hebben gewonnen, daar ben ik van overtuigd. Dat gebeurde ook, ik meen dat we met een nulletje of vijf wonnen. Dat seizoen werden we ook ongeslagen kampioen. Het een heeft zeker met het ander te maken gehad!” Twee jaar later deden jullie het kunststukje nog eens over … ,,Ja, toen hadden we behoefte aan een tribune. Het werd Berlijn-Maassluis. Waarom nu Berlijn? Omdat we stenen nodig hadden voor de bouw van de tribune. En kort na de val van de Berlijnse Muur hadden ze daar stenen genoeg, ha, ha. BerlijnMaassluis was trouwens wel even andere koek.
Aart Trees : “Tegenwoordig gaan clubss op trainingskamp voor de teambuilding, maar dít was de ultieme wijze van teambuildingg”
De laatste kilometers waren het zwaarst? ,,Die hebben we vanaf Vlaardingen gezamenlijk gelopen. Je moet je voorstellen dat je na een paar dagen aardig klaar bent. Toch klaagde niemand over die laatste tien kilometer die we samen liepen. Dus eigenlijk liep iedere speler geen 30, maar 40 kilometer. Op de Markt werden we binnengehaald door de burgemeester en honderden belangstellenden, die ons de weken ervoor via De Schakel al hadden gevolgd. Van de Markt ging het naar onze kantine. Je zou zeggen een klein stukje, maar ook dit hakte er nog aardig in. Bij M.S.V.’71 wachtte ons een onvergetelijke ontvangst en dan ben je alle pijn snel weer vergeten. Toen werd er natuurlijk wel feest gevierd en een biertje gedronken ...” Terwijl er de volgende dag vast een competitiewedstrijd op het programma stond! ,,Die wedstrijd konden we natuurlijk helemaal niet verliezen. Deze groep
De afstand bedroeg nu 900 kilometer en het was een route waarbij je soms urenlang niets of niemand tegenkwam. Maar uiteindelijk lukte ook dat en beschikten we later dat seizoen ook over een tribune.” M.S.V.’71 profiteert nog altijd van jouw initiatief van destijds. Trots? ,,Tuurlijk! Maar ik wil benadrukken dat ik het zeker niet alleen heb gedaan. De jongens hebben uiteraard gelopen, maar laten we ook de inbreng van enkele belangrijke sponsoren niet vergeten. Ik wil er eentje uitlichten en dat is Jan Jongebreur van Tapijtmeester Jongebreur. Hij zorgde er ook voor dat in 1990 de lichtinstallatie door toenmalig SVV-voorzitter John van Dijk in gebruik werd genomen. Daarna was er een vriendschappelijke wedstrijd tussen M.S.V.’71 en SVV, dat toen een erg goede ploeg had. Al met al kijk ik met veel plezier terug op mijn periode bij M.S.V.’71 en de sponsorlopen in het bijzonder. Ik ben blij iets te hebben kunnen betekenen voor deze prachtige club.”
Autodealer John van Dijk was de voorzitter en grote geldschieter van SVV en hij zou de officiële openingshandeling verrichten. M.S.V.’71-bestuurslid Hans Dries zou aftellen en bij 0 aangekomen mocht Van Dijk op de knop drukken om de lichten te ontsteken. Maar in plaats van áf te tellen begon Dries óp te tellen: 1, 2, 3, 4, enzovoorts. De bestuurder bracht daarmee Van Dijk ernstig in verlegenheid, omdat die nu niet wist wanneer hij op de knop moest drukken. Uiteindelijk werd het licht wel ontstoken en speelde M.S.V.’71 haar eerste lichtwedstrijd op eigen terrein.
10
K I E S V O O R K WA L I T E I T
KONINGINNEDAG
Zaterdag 30 april
zijn wij geopend van 8:30 tot 12 uur voor al uw koninginnedag lekkers!!!
UW SPECIALIST VOOR: s Boeketten s Bloemstukken s Relatie bloemwerk s Rouwarrangementen s Bruidsboeketten s Eigentijdse woonaccessoires s Hydroplanten- en bakken s Grote sortering planten/potten s Projecten s Balkon- en terrasplanten s Ontwerp en inrichting s Fleuropbestellingen in binnen- en buitenland
Wij feliciteren
M.S.V. ’71
met het 40-jarig jubileum Deze dag verkopen we géén brood
Vijf dagen vaasgarantie op alle boeketten
Dr. Kuyperkade 7-8 3142 GB Maassluis
www.bakkervanroon.nl
Delft Vlaardingen Maassluis
015 - 2 12 26 62 010 - 4 34 32 19 010 - 5 91 52 34
Tel. (010) 591 76 69 www.bloemsierkunst-flora.nl
lll#]daaVcYY^ZhZa#ca
Maassluis
KZg`dde!dcYZg]djY!gZeVgVi^Z!gZk^h^Z kVcbdidgZcZcdcYZgYZaZckddg bVg^i^ZbZZc^cYjhig^
aZidZeVhh^c\Zc#
Vlaardingen
Funny Kids Store & Amigo-Amiga Casuals viert de Megaweek mee met M.S.V.’71 Vrijdag 15, zaterdag 16 en (koop)zondag 17 april
15% korting op de gehele collectie! Zuidvliet 8 - Maassluis - Tel. 010-5990688
ltjjes Feliciteert alle diese van M.S.V.’71
Gevelrenovatie
Steigerbouw Vochtwering
Dank voor de steigerbouw!
Feliciteert M.S.V.’71 met het 40 jarig bestaan!
11
Voormalig oefenmeester Han van Leeuwen:
‘M.S.V.’71 is in positief opzicht veranderd’ Een trainer die M.S.V.’71 gedurende zijn liefst tienjarig dienstverband uitstekend heeft leren kennen, is natuurlijk Han van Leeuwen. De huidige oefenmeester van CION was in de Steendijkpolder trainer van 1985 tot en met 1988 en van 1992 tot en met 2000 (laatste twee seizoenen als trainer A1). Volgens Van Leeuwen heeft de club zich tijdens en na die periode ontwikkeld van een feestvereniging, tot een club die nu ook graag op het veld prestaties neer wil zetten. ,,Toen ik in 1985 bij M.S.V.’71 belandde, was Winand Fuchs net voorzitter. Hij wilde meer structuur in de club aanbrengen. Dat was nodig, ja. M.S.V.’71 maakte in die fase als relatieve buitenstaander een chaotische indruk op mij. Het werd wel iets beter, maar Fuchs vertrok alweer na één seizoen naar Limburg en dat stagneerde het veranderingsproces. Ik was zelf pas 27 jaar oud toen ik trainer bij M.S.V.’71 werd. Op dat moment te vroeg, zo realiseerde ik mij later. Ik had wel veel oefenstof, maar de rode draad ontbrak. Wat mij vooral opviel, was dat M.S.V.’71 op dat moment echt een feestvereniging was. Ik moest daar erg aan wennen. Ik kwam van Excelsior Rotterdam, trainde daar de A- en Bjeugd. Het was daar verboden om een sinas te drinken of een kroketje te eten. Het contrast met M.S.V. ‘71 was enorm. Daar werd de ene na de andere krat bier naar binnen geschoven. De club organiseerde ook veel feestavonden op zaterdag, terwijl we de volgende dag de wei in moesten. Dat werkte natuurlijk niet. Ik kan mij een duel herinneren tegen SVDPW, na een carnavalsavond. Alle spelers waren natuurlijk met een aardige slok op veel te laat naar bed gegaan. In de rust van de wedstrijd stonden we in Schiedam echter keurig met 3-0 voor. Kom ik in de kleedkamer, zitten daar allemaal jongens met lijkbleke bekkies, maar met vuurrode
neusjes, ha ha. Uiteindelijk stortte het na rust alsnog als een kaartenhuis in elkaar.” Successen Na drie seizoenen vertrok Van Leeuwen bij M.S.V.’71, om in de daaropvolgende jaren aan de slag te gaan bij onder meer VVK, Olympus en HVO. Omstreeks januari 1992 werd Van Leeuwen gebeld door toenmalig M.S.V.-bestuurslid Hans Dries, met de vraag om opnieuw trainer te worden van zijn oude cluppie. En weer hapte Van Leeuwen toe, nu als opvolger van Cock de Jong. Na twee mindere seizoenen, met in 1995 zelfs degradatie naar de zesde klasse van het zondagamateurvoetbal, brak vanaf het derde jaar van Van Leeuwen de zon weer door aan de Albert Schweitzerdreef. ,,Een hele nieuwe lichting diende zich op dat moment aan,” herinnert de Maassluizer zich. ,,Ik kreeg de beschikking over jongens als de Kolmusjes, Ronald Bolijn en Peter Ducaneaux. Daarnaast meldden zich de routiniers Goof Garcia, Wilco Wapenaar en Henk Boon aan. Het was een prachtige mix van jong en oud. We werden dat jaar ongeslagen kampioen, net als trouwens het tweede team. En ook het jaar erop werd een groot succes. Toen promoveerden we weer. Slechts één duel ging verloren, inderdaad tegen TEMPO, een tegenstander om nooit meer te vergeten.”
“Kom ik in de kleedkamer, zitten daar allemaal jongenss met lijkbleke bekkies, maar met vuurrode neusjjes”
Feestweek Ondanks dat Van Leeuwen alweer jarenlang geen trainer meer is bij M.S.V.’71, is zijn betrokkenheid bij de club nog altijd groot. Dat blijkt bijvoorbeeld uit zijn inzet tijdens de jaarlijkse feestweek. ,,Ik bouw nog elk jaar de tent op. Dat vind ik geweldig om te doen. Lekker met elkaar gezellig werken aan iets en ondertussen de boel een beetje opnaaien. Vanuit het verleden staan mij de optredens tijdens de jaarlijkse Playbackshows nog helder voor de geest. Ik maakte onderdeel uit van de groep De Jantjes. Toen ik hiervoor werd benaderd, zag ik dat helemaal niet zitten. Maar achteraf ben ik blij dat ik het gedaan heb”. We werden meteen eerste en kregen zelfs het verzoek om in de Stadsgehoorzaal op te treden. Daarnaast was het ontzettend gezellig om met elkaar te repeteren. Wat hebben we met elkaar genoten, onvergetelijk.”
Voor gek verklaard Toch wel apart om een verhaal te schrijven voor de jubileumkrant van M.S.V.’71. Schrijf ik dit nu als voorzitter van Excelsior Maassluis of als oud-lid? Als voorzitter houd je het formeel en vanuit je functie ‘de mooie club in de Steendijkpolder’ van harte feliciteren met dit ‘geweldige jubileum’. Dat wordt dan zo’n politiek correct stukje: ‘Ik feliciteer onze stadgenoten met hun 40e verjaardag en wens hen een goede en sportieve toekomst toe, bla, bla’. En meer van dat gewauwel, u kent het wel. Als oud-lid van M.S.V.’71 schrijf je in een andere stijl; veel losser, informeler, met hier en daar een anekdote. Fred van Hoorn is de rode draad in mijn voetbalcarrière. In 1987 zorgde hij ervoor dat ik lid werd van M.S.V.’71. Toen ik eenmaal lid was, vertrok Fred zelf bij de club. In 1996 werd ik door zijn toedoen lid van
Excelsior M, om daar te gaan voetballen in een vriendenteam. Dat doe ik nog steeds met veel plezier. Fred is ook hier na enige jaren vertrokken. In de beginjaren zat ik in de A-selectie, destijds getraind door Han van Leeuwen. Ik kan me nog een trainingskamp herinneren waarin Jacques van der Vlugt, Eric Faassen en ik ’s nachts uit het raam klommen en de auto van Eric van de parkeerplaats duwden om te gaan stappen. Om 7 uur ’s ochtends lagen we weer in ons mandje. Twee uur later stond er een stevige duurloop op het programma. Ik heb toen om uiteenlopende redenen een aantal rondjes in de bosjes gezeten ... Later ging ik in een vriendenelftal spelen met onder andere Jacques en Hans van der Vlugt, René Torfs, Rick vd Berg en vele anderen. ’s Morgens om 11 uur spelen en dan net voor Studio Sport thuis op de bank zakken, om kort daarop in slaap te vallen. Ik merk dat veel herinneringen weggezakt zijn. Op zolder vond ik nog een foto van mezelf, verkleed als jager. Ik had toen met Jacques meegedaan aan een playbackwedstrijd. Het nummer: In het bos daar zijn de jagers. Bij mij was deze herinnering weggezakt; in de psychologie noemen ze dat ‘verdrongen’. In 1996 ben ik mijn voetballeven serieuzer gaan aanpakken. Voetballen op zaterdag bij Excelsior M. Wie destijds naar me toe was gelopen en had gezegd: in 2011 ben jij voorzitter van Excelsior M en pik je je voetbalminuten mee in het 5e elftal van die club, die had ik zeker voor gek verklaard. Column Kees van der Zweep
Een van de vele elftallen die Han van Leeuwen (staand uiterst rechts) als trainer/coach onder zijn hoede had bij M.S.V.’71. Dit is M.S.V.’71-1 uit het seizoen 1995/1996 met o.a. Tim en Jeremy Kolmus, Ronald Bolijn, Wilco Wapenaar, Jan Ouwendijk, Arthur Bierhuize, Mark van Spelden, Peter Ducaneaux en Marco van Dijk.
De anekdote In het seizoensjaar 1997/1998 speelde M.S.V.’71 tweemaal tegen het Haagse Tempo. Voor toenmalig oefenmeester Han van Leeuwen duels om nooit meer te vergeten. ,,De thuiswedstrijd was al helemaal uit de hand gelopen en ontaardde in één grote knokpartij. Een aantal spelers bedankte voor de uitwedstrijd. Die gaten hebben we
Oud speler van M.S.V.’71 Momenteel voorzitter van ExcelsiorM
opgevuld met een paar stevige mannen uit het tweede. Ik weet nog dat ik voor de wedstrijd in het toilet stond en er plotseling twee klerenkasten van Hagenezen naast me stonden. ‘Jij denkt toch niet dat je hier nog levend vandaan komt’, fluisterden ze in mijn oor. Ik ben niet bang aangelegd, maar echt op je gemak sta je dan ook niet. De bespreking werd ook een fiasco. TEMPO zat naast onze kleedkamer en bonkte zo hard op onze muren en deur, dat je je amper verstaanbaar kon maken. Je zag onze jongens steeds witter worden, ha ha. Uiteindelijk verloren we de wedstrijd, maar dat maakte niets uit, want ook dat seizoen kon zowel bij één als twee de vlag in top.”
12
All in the family
Familie Ducaneaux over het familiegevoel binnen M.S.V.’71 De rode draad in gesprekken met mensen van M.S.V.’71 is vrijwel altijd het familiegevoel. Gezelligheid en saamhorigheid worden vaak genoemd als dé belangrijkste kenmerken van de Maassluise voetbalvereniging. Een familie die het échte MSV-gevoel misschien nog wel het beste kan vertolken, is de familie Ducaneaux. Ben, Ronald en Peter over M.S.V.’71 en de betekenis van een voetbalclub in hún leven. ,,Hoe je het familiegevoel binnen M.S.V.’71 het beste kan omschrijven?,” herhaalt Peter Ducaneaux (34) de vraag. ,,Tsja, ik denk toch dat je moet denken aan woorden als gemoedelijk en gezellig. Iedereen kan hier zijn eigen ding doen, zonder dat het te gek wordt. Gewoon normaal doen, dat wordt wel op prijs gesteld. Daardoor voelt volgens mij iedereen zich wel thuis bij deze club. Dat bewijst ook wel het grote aantal leden dat hier al zijn hele leven speelt en zelfs daarna nog actief blijft.” Vrijwilliger ,,Dat laatste is zeker waar,” vult broer Ronald (37) aan. ,,Peter en ik spelen nu al-
lebei in het 3e elftal, met vrijwel allemaal jongens die hier al heel lang spelen. Spelers die ook actief waren in het seizoen waarin we met wet Wilco Wapenaar promoveerden na die knotsgekke wedstrijd tegen CKC (M.S.V.’71 stond destijds in de rust met 3-0 achter, maar won alsnog met 4-3, red.). Veel van die jongens zijn nu ook vrijwilliger.” ,,Je hebt hier trouwens wel meer van die échte MSV-families, hoor,” bedenkt vader Ben Ducaneaux. ,,Denk bijvoorbeeld maar aan de familie Warnaar, James, de Blij, Kolmus, Bijkerk, De Gier of Mohunlol. Soms gaat er wel eens eentje van die spelers een stapje omhoog, maar
vaak komen ze dan na een tijdje toch weer terug op het oude nest. M.S.V.’71 blijft om de door Peter genoemde redenen toch altijd trekken.” Toeval Dat juist het geslacht Ducaneaux bij M.S.V.’71 uitgroeide tot een échte clubfamilie, berust overigens eigenlijk gewoon op toeval. Vader Ben belandde halverwege de jaren ’70 vanuit Rotterdam in Maassluis. Eerst woonde het gezin aan de Lavendelstraat, recht tegenover de ingang van Excelsior M! Later verhuisden ze echter naar de Steendijkpolder. ,,Toen ben ik lid geworden van M.S.V.’71,” zegt Ben. ,,Ik had al gespeeld bij In september 1994 werd Ben bij zijn afscheidswedstrijd clubs als Overmaas, HOV door Peter (links) en Ronald (rechts) en ODI in Rotterdam en op de schoudes genomen was van plan als dertiger af te gaan bouwen bij M.S.V.’71. Maar dat was vanaf het begin voor mij een club liep anders, ik speelde zelfs nog twee seimet een warm familiegevoel, in tegenzoenen in het 1e elftal! Daarnaast werstelling tot de stadsclubs waar ik had den mijn zoons lid en gingen mijn vader gespeeld in Rotterdam. Dat waren net en vrouw achter de bar staan. doorgangshuizen. Ik leerde in Maassluis Dat gaf natuurlijk aan dat we het erg een heel andere, veel gezelliger clubculnaar onze zin hadden bij M.S.V.’71. Dit tuur kennen. Ook nu nog zetten Ben en zijn zoons zich intensief in voor hun club. Ben is nog altijd trainer/coach van de E2, is betrokken bij het schoolvoetbal en verleent ook nog wat andere hand- en spandiensten. Ronald was enige tijd penningmeester, maar zit nu in de technische commissie en in de organisatie van de jaarlijkse Megafeestweek. Peter tot slot is toernooicoördinator en ook al betrokken bij het schoolvoetbal. ,, M.S.V.’71 is onze club en zal dat altijd blijven. Ik woon nu zelf in Schiedam, maar geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om naar een andere club te verkassen. Inmiddels is ook mijn zoontje helemaal gek van voetbal. Of ik hem ook lid maak van M.S.V.’71, weet ik echter nog niet. Het is toch een heel gedoe om hem drie keer per week naar Maassluis te brengen en weer op te halen. Maar misschien is er wel een opa zo gek om dit voor hem te doen,” lacht Peter, terwijl hij met een schuin oog vader Ben aankijkt.
Ben Ducaneaux: “Ik heb geen seconde spijt gehad van mijn keuze voor M.S.V.’71. Dat kan ook niet anders, anders blijf je niet zo lang hangen.” V.l.n.r. Peter, Ben en Ronald Ducaneaux
Trainers op een rij 2 1978 – 1983 Erik de Vries Erik de Vries nam in 1978 het roer over van René Pauwels, die weer verzorger werd. De Vries was populair bij zijn spelers. Een echte verenigingsman, die het hele weekend op M.S.V.’71 te vinden was. Zijn oefenstof was beperkt. Is vijf jaar als trainer in dienst geweest van M.S.V.’71 en werd in 1981 kampioen van de 2e klasse RVB. 1983 – 1983 Hans van der Knaap Hans van der Knaap is maar een half jaar als trainer actief geweest bij M.S.V.’71. Omdat hij niet beschikte over de vereiste trainersdiploma’s, moest hij van de KNVB stoppen als trainer bij M.S.V.’71. Hans was een echte verenigingsman en had als trainer goede oefenstof. 1984 – 1985 Rob Schalke In januari 1984 nam Westlander Rob Schalke het over van Hans van der Knaap. Een goede trainer, die later ook VDL en MVV ’27 trainde. In zijn periode bij M.S.V.’71 stond Rob aan het begin van zijn carrière.
1985 – 1988 Han van Leeuwen Was jong (27 jaar) toen hij bij M.S.V.’71 aan de slag ging. Hij kwam van Excelsior Rotterdam, waar hij de A- en de B-jeugd trainde. Het contrast met ‘feestvereniging’ M.S.V.’71 was groot. De fanatieke Van Leeuwen had hier soms moeite mee. Hij had leuke en gevarieerde oefenstof. In die periode speelde M.S.V.’71 in de 1e klasse RVB. Han van Leeuwen vertrok in 1988, maar keerde in 1994 terug bij de club in de Steendijkpolder. 1988 – 1991 Aart Trees Het aantrekken van Aart Trees als trainer was voor M.S.V.’71 en schot in de roos. De oud-speler van o.a.Excelsior Rotterdam was een echte sfeermaker, maar stond zeker ook boven de groep. Hij was tactisch sterk en slaagde erin om een hechte groep te smeden. Dit kwam mede door de sponsorlopen van Parijs en Berlijn. In 1989 werd hij met zijn team in Rotterdam tegen Hillesluis ongeslagen kampioen van de 1e klasse RVB. Zijn verbale uitingen vanaf de bank vielen niet altijd in goede aarde bij het toenmalige bestuur. Aart Trees is op dit moment voorzitter van vv Hillegersberg. 1992 – 1992 Hans ter Beek Verenigingsman Hans Ter Beek had de moeilijke taak om Aart Trees op te volgen. Hans was bij M.S.V.’71 al vele jaren met veel succes actief als jeugdtrainer. Hagenaar Ter Beek was populair bij zijn
spelers en had zeker verstand van het spelletje. Het bestuur vond dat hij als trainer te weinig boven de groep stond en besloot het contract met Hans Ter Beek te beëindigen. 1992 – 1993 Cock de Jong Het huwelijk tussen Cock de Jong en M.S.V.’71 kende weinig geluk en was derhalve geen lang leven beschoren. Er was een beperkte klik met zijn spelersgroep en ook de resultaten lieten te wensen over. Hierdoor bleef zijn dienstverband slechts beperkt tot anderhalf seizoen. 1994 – 1998 Han van Leeuwen Keerde na zes jaar terug bij de club, die altijd een speciaal plekje in zijn hart heeft behouden. Was inmiddels volwassen geworden als trainer. Nog steeds erg fanatiek en gek van het spelletje. Degradeerde in 1996 volkomen onverwachts. Het bestuur hield vertrouwen in Van Leeuwen. Terecht. Want de twee volgende jaren promoveerde M.S.V.’71 onder zijn leiding. Hij is nog steeds vaak te zien op de club.
Hoogtepunten Gevraagd naar de hoogtepunten in bijna 40 jaar M.S.V.’71, kiest ieder familielid voor iets anders. Voor Ben staat de gezelligheid en ontwikkeling van de Megafeestweek en het carnaval voorop. Peter zoekt het meer in het sportieve: ,,De promotie met Wilco Wapenaar naar de derde klasse was voor mij onvergetelijk. Natuurlijk door het bizarre scoreverloop, maar zeker ook door het spontane feest dat na afloop losbarstte. Dat was echt helemaal geweldig.” Ronald heeft tot slot weer goede herinneringen aan een bijzondere gebeurtenis uit zijn jeugd: ,,Ik denk met heel veel plezier terug aan alle jeugdkampen die ik mee heb mogen maken. Wat was dat altijd gezellig! Het geeft maar aan dat M.S.V.’71 een prachtige mix is van sport en andere sociale activiteiten.”
13
0u 3 . 4 1 30/04
Parachute Sponsor
! t n e t e d n i t n e s e r p r a a j 16 Lounge Beachclub Royal is met zijn grote maar gezellig ingerichte lounge terrassen een plek waar je graag de hektiek van alle dag achter je laat. Wanneer het weer ons een beetje in de steek laat beschikken we over een groot overdekt en verwarmd terras voor een jaarrond relaxed lounge gevoel met uitzicht op de zee en Waterweg.
Party Beachclub Royal is een absolute topper op het gebied van allerlei feesten en evenementen. Of het gaat om een groot muziekspektakel met duizenden bezoekers, een knallend verjaardagsfeest, tropische bruiloft of gezellige barbeque wij maken er iets onvergetelijks van op het brede strand van Hoek van Holland.
Family Beachclub Royal staat natuurlijk bovenal garant voor een lekkere dag aan het strand met kinderen en familie. Een grote klim en klauterspeelplaats direct aan het terras maakt het ook voor de kleinsten een feest. Wat wil je nog meer, pa en ma relaxen op het terras terwijl de kinderen zich vermaken met zand, zee, een grote speeltuin en elke zondag de KidsClub.
Elke zo n Uitgebr dag 11.00-14.0 0 eide lu xe brun ch
Business Beachclu
Beachclub Royal is ook voor de zakelijke strandfan de ultieme locatie voor vergaderingen, bedrijfsfeesten, workshops etc. De business lounge van Beachclub Royal is voorzien van alle gemakken zoals presentatiemiddelen, internet en airco. Uitzicht over zee en strand maken de business lounge tot een unieke locatie langs de Nederlandse kust. Neem voor meer informatie gerust vrijblijvend contact met ons op.
b Royal Zeekan t 37 - 315 1 HW T: 0174 Ho 383 info@bea 438 - F: 0174 385 ek van Holland chclub 690 royal.n l - www.be achclu broyal. nl
Sfeervolste r 10 jaa ren t/m
*kinde
Beachclub Royal is in 2010 verkozen tot het meest sfeervolle strandpaviljoen van Nederland. Om deze titel ook dit jaar weer waar te maken hebben we afgelopen winter onze serre een complete metamorfose laten ondergaan. Een grote luxe bar, loungebanken en bij mooi weer gaat letterlijk het dak eraf! Kom gerust eens kijken en overtuig jezelf ervan dat Beachclub Royal ook voor dit jaar ‘The Place to Be’ is. We zien je graag bij Beachclub Royal.
WWW.BEACHCLUBROYAL.NL
L.NL
WWW.BEACHCLUBROYA
GRATIS BRUNCHEN? ELKE ZONDAG TUSSEN 11.00 en 14.00 UUR
Beachclub Royal - Zeekant 37 - 3151 HW - Hoek van Holland T: 0174 383 438 - F: 0174 385 690 - E:
[email protected]
Knip de bon uit, vul je gegevens in en de 2e persoon krijgt een GRATIS brunch. Naam
Wij zijn ook te vinden op:
Email
GRATIS BRUNCHEN?
14
EXCLUSIEF BIJ CARTOUCHE...
.30u 4 1 4 30/0
Parachute Sponsor
Sponsors van Nacht van M.S.V.’71
Terugblikken is ónze specialiteit! Fred Louter feliciteert M.S.V. ’71 met het 40-jarig jubileum!
VISION
www.retrovision.nl
RETROVISION - Haagwinde 4 - 3155 WB Maasland - 010 592 86 95
Sponsor Mega Bingo
010-59 00 228 Maassluis Maassluis 06-428 123 20 b.g.g. 06-461 638 84 Dag en nacht bereikbaar voor al uw personenvervoer, t/m 4 personen of 5/8 personenbus, lokaal, regionaal, airportservice, rolstoelvervoer en contractvervoer. Kijk ook op onze website: www.taxivonk.nl Wij rijden ook speciaal vervoer voor:
Cafetaria Barry ! k c a n s e r e k k le n e e r o De plek vo
Dr. Schoutenlaan 1, 3145SX Maassluis • Tel. 010-5910734 / 06-51467758
15
Alleen maar mooie herinneringen Ondanks dat Oscar Moens slechts tweeënhalf seizoen uitkwam voor M.S.V.’71, denkt de voormalig international (twee interlands) nog altijd met warme gevoelens terug aan zijn oude vereniging. De tegenwoordig in Maasland woonachtige Moens belandde in 1985 op twaalfjarige leeftijd vanuit zijn geboorteplaats ’s Gravenzande in de Maassluise Steendijkpoler. Niet veel later meldde hij zich voor het eerst in zijn leven aan bij een voetbalvereniging. Dat dit M.S.V.’71 werd was logisch. De club en zijn vriendjes vond hij immers op een steenworp afstand van zijn ouderlijke woning. Een monoloog. ,,Voordat ik ging voetballen, deed ik aan andere sporten, zoals turnen. Door het schoolvoetbal bij Excelsior M werd ik enthousiast voor voetbal. Ik stond in de goal bij de Meester Blomschool. Met Sinterklaas kreeg ik vervolgens een keeperstrui van mijn ouders cadeau. Ik vond keepen erg leuk, maar toen ik mij halverwege het seizoen 1984/1985 aanmeldde als pupil bij M.S.V.’71, belandde ik toch als voetballer in D2. De keepersposities waren logischerwijs al bezet. Geen probleem, ik heb de rest van het seizoen gewoon gevoetbald. Vond ik ook leuk. ,,Een van mijn vriendjes van toen was Martin van Zweden. Wij waren de hele zaterdag op de club te vinden. ’s Ochtends voetballen en dan hopen dat je die dag nog een keer bij een ander team in mocht vallen. Het gebeurde wel dat je op één zaterdag in drie elftallen op kon draven. We waren helemaal gek van het spelletje. Het leven bestond op dat moment alleen maar uit spelen en plezier maken.
kan ik mij van die tijd de toen al legendarische playbackshows en carnavalsweekenden herinneren. M.S.V.’71 was toen al een echte familievereniging, waar het gewoon erg gezellig was. Volgens mij is dat nu nog altijd het geval.
M.S.V. ‘71 C1 uit het seizoen 1985/1986, met doelman Oscar Moens (staand midden). We zaten veel te hoog ingedeeld. Toch ging dat niet ten koste van mijn plezier. Ik kreeg in ieder geval genoeg te doen , ha, ha. Verder was het een erg leuk team met jongens als Yuri Pauwels, Patrick Nederveen en Raymond Orizand.
Oscar Moens : “Wij waren de hele zaterdag op de club te vinden. ’s Ochtends voetballen en dan hopen dat je die dag nog een keer bij een ander team in mocht vallen”.
,,Het seizoen erna ging ik naar de C’tjes. Als trainers/ leiders kregen we Nico van der Lelij en Hans Terbeek. Dat jaar stond ik wel in de goal. Als ik het goed heb, nam ik de plaats in van Marco de Jongste, die volgens mij een hersenbloeding had gekregen. We verloren vrijwel alles, ook nog eens met grote cijfers. We wonnen slechts één wedstrijd, uit bij HVO met 3-2, dat weet ik nog goed.
Oscar Moens onlangs op het M.S.V.’71 Galadiner
,,Het tweede seizoen in de C-junioren ging een stuk beter. Ik weet niet hoe hoog we eindigden. We werden zeker geen kampioen, anders zou ik dat nog wel weten. Onvergetelijk waren de toernooien om de Haarlem Cup en een toernooi in Terneuzen. Verder
Onderbuikgevoelens Wat is als MSV’er uw indruk van andere clubs in deze regio? Bijvoorbeeld van VDL, Excelsior M of iets verder van huis, MVV ’27. Positief of negatief? En als u een indruk heeft, waar is deze dan op gebaseerd? Op feiten of op zogenaamde onderbuikgevoelens? Grote kans op het laatste. Waarom vraag ik u dit? Omdat ik ook iemand was met onderbuikgevoelens, die achteraf nergens op gebaseerd waren. Neem nu uw eigen cluppie, M.S.V.’71. Ik kwam er niet veel; heel af en toe als verslaggever voor het AD Rotterdams Dagblad en soms in het recente verleden op zondagmiddag als ik echt helemáál niets te doen had. Dan liep het soms op het veld nog uit de hand ook. Nee, niets voor mij, dat M.S.V.’71. Dacht ik … Tot Martin van Zweden en Nico van de Lelij mij benaderden als iemand die wellicht iets zou kunnen betekenen bij de productie van een jubileumboek of jubileumkrant. Ik had zo’n krant in 2007 in eigen beheer voor ‘mijn’ MVV ’27 uitgegeven en dat was aardig gelukt. Al snel waren we eruit. Ik zou M.S.V.’71 helpen met de redactionele invulling van een groot aantal artikelen. Ik ging op pad voor M.S.V.’71 en interviewde er lustig op los. Gerard Wolfs, Han van Leeuwen, Aart Trees, Hans van der Vlugt, Petra van der Wiele, Marlon Mohunlol, Mike Warnaar, Oscar Moens, Wilco Wapenaar, de familie Ducaneaux; ze kwamen allemaal uitgebreid aan het woord over hún club. Was het ene interview zeer indrukwekkend (Wolfs), het andere was weer zeer humorvol (Van Leeuwen). Maar de rode draad in alle verhalen: het zogenaamde familiegevoel.
In de jaren ’90 deed Oscar Moens af en toe ook mee aan het bedrijfsvoetbaltoernooi bij M.S.V.’71. Deze foto dateert uit 1995, waarbij Oscar (staand 3e van links) samen met Mario Been (staand midden) meespeelde in het team van Bert van Kessel (staand 3e van rechts).
Wie je ook sprak, hoe lang geleden ze ook bij M.S.V.’71 als speler, trainer of vrijwilliger actief waren geweest, ze vertelden allemaal bijna lyrisch over de
,,Dat tweede seizoen in de C-junioren ben ik gescout door iemand van SVV. Ik ben naar Schiedam gegaan, samen met nog een paar jongens uit Maassluis, zoals Leen Muis en Ronald van der End. Mooie tijd, met een goed niveau. Of ik M.S.V.’71 miste? Ach, daar was je als kind helemaal niet mee bezig. Je voetbalt alleen maar en vindt dat hartstikke leuk. Ik ben M.S.V.’71 wel altijd blijven volgen, ging op zondag ook regelmatig kijken bij het eerste elftal. Uiteindelijk is M.S.V.’71 altijd mijn club gebleven. Dat is vaak zo: waar je als kind begint, dat blijft nu eenmaal je cluppie ...” gezelligheid en saamhorigheid binnen M.S.V.’71. Was ik in het begin nog verbaasd, na een paar interviews wist ik dat het hier vroeger of later over zou gaan in het gesprek met de hoofdpersoon. Aan dat familiegevoel is zelfs een heel artikel gewijd. Wat ik persoonlijk ook erg leuk vond in de gesprekken: M.S.V.’71 lijkt heel veel op MVV ’27. Regelmatig werd de Maaslandse vereniging aangehaald als voorbeeld voor M.S.V.’71. Dat kan zijn op het gebied van gezelligheid, maar ook op andere gebieden, zoals technisch beleid en dergelijke. Ik zat bij Mike Warnaar van de sponsorcommissie en zijn verhaal had ik zelf ook zo kunnen vertellen over mijn eigen club. De vergelijkingen waren echt frappant! Wat ik maar wil zeggen: zonder dat je het weet, lijken clubs vaak heel erg op elkaar. En is een beeld dat je hebt vaak erg ongenuanceerd en bezijden de waarheid. Pas als u tientallen mensen uitgebreid over hun cluppie hebt gesproken, zou u een mening mogen hebben over een vereniging. Bedenk dit als u weer eens een andere vereniging om een of andere vage reden tot op het bot afbrandt! Column Fred Louter, journalist AD RD en bestuurslid Communicatie & Sponsoring MVV ’27
16
Geschiedenis M.S.V.’71 in vogelvlucht 1971: Oprichting M.S.V.’71 Aan de keukentafel van Elly Middelburg werd in 1971 het idee geboren voor de oprichting van een nieuwe sportvereniging in Maassluis. Gerard Wolfs en Jan Middelburg waren de grondleggers. De omnivereniging met voetbal, volleybal, honkbal en tafelvoetbal werd formeel opgericht op 8 maart 1971 en op 16 juli van dat jaar volgde de koninklijke goedkeuring. Het eerste bestuur werd gevormd door Gerard Wolfs, (voorzitter), Cor van Wijk (vicevoorzitter), heer Kuiper (penningmeester), Cor Schoonderwoerd (wedstrijdsecretaris), Jan Middelburg (jeugdsecretaris) en Co van Engelenburg (algemeen bestuurslid). Er werd gestart met 3 seniorenteams en de (voetbal)wedstrijden werden gespeeld op het veld aan de P.J. Troelstraweg.
Een jaar na de promotie naar de interregionale klasse keerde het 1e zaalteam van M.S.V.’71 terug in de hoofdklasse. Interregionaal spelen was te hoog gegrepen voor de zwart-witten. In de jaren die volgden, keerde M.S.V.’71 langzaam terug naar het huidige niveau (2010/2011), de 3e klasse. 1989: Kampioen 1e klasse RVB In het seizoen 1988/1989 werd het 1e veldvoetbalteam van M.S.V.’71 ongeslagen kampioen in de 1e klasse van de RVB. Het promoveerde daardoor naar de hoofdklasse RVB. Trainer was op dat moment Aart Trees. Het kampioenschap werd behaald in Rotterdam tegen Hillesluis. Het Schiedamse Ursus greep hierdoor net naast de titel.
1971: Eerste wedstrijd De eerste voetbalwedstrijd speelde M.S.V.’71 op 30 april 1971 tegen een elftal van Fotohuset. Een promotiewedstrijd met als doel leden te trekken voor de nieuwe vereniging. De aftrap werd verricht door toenmalig wethouder Koos Smit. Zes M.S.V.’71-spelers, die aan deze wedstrijd deel hadden genomen, waren lid van VDL en hadden niet mogen spelen. De KNVB verbood hen vervolgens de overschrijving naar M.S.V.’71. Verantwoordelijk bestuurder Gerard Wolfs werd door de bond geschorst.
1990: In gebruikname lichtinstallatie In 1990 werd de lichtinstallatie officieel in gebruik genomen. SVV-voorzitter John van Dijk verrichtte de opening. Er werd een lichtwedstrijd gespeeld tegen profclub SVV met Dick Advocaat als trainer en Wim Jansen als technisch manager.
1973: Stop tafelvoetbal In 1973 stopt omnivereniging M.S.V.’71 met tafelvoetbal.
1990: Sponsorloop van Berlijn naar Maassluis In september 1990 liep de selectie van M.S.V.’71 opnieuw veel geld bijeen. Deze keer organiseerde Aart Trees een sponsorloop van Berlijn naar Maassluis (900 km) met als doel geld in te zamelen voor een tribune. Ook deze uitdaging slaagde. Er werd uiteindelijk 35.000 gulden opgehaald en de tribune werd gebouwd.
1974: Oprichting zaalafdeling Op verzoek van toenmalig voorzitter Henk Zandbergen, zette Chris Paschold bij M.S.V.’71 in 1974 de zaalafdeling op. Tot aan zijn dood (1994) bleef Passchold als zaalvoetbalsecretaris verbonden aan M.S.V.’71. Onder zijn bezielende leiding groeide de zaaltak van M.S.V.’71 zowel qua ledental als qua sportieve prestaties tot grote hoogte.
1992: Start meisjesvoetbal In september 1992 startte bij M.S.V.’71 het meisjesvoetbal. Joke Vos en Hans Gebuis waren de initiatiefnemers.
1974: Oprichting damesvoetbal In 1974 startte bij M.S.V.’71 ook een damesteam met voetbal. Dat gebeurde onder leiding van Jan Middelburg. Terwijl de mannen op zondag speelden, deden de vrouwen dat op zaterdag. 1976: Eerste paal sportpark Steendijkpolder In juli van het jaar 1976 wordt de eerste paal geslagen voor het nieuwe sportpark in de Steendijkpolder, de locatie waar M.S.V.’71 nu nog steeds haar wedstrijden speelt. 1976: Vermeend kampioenschap In mei van het jaar 1976 kreeg M.S.V.’71 van de KNVB het bericht dat men de nacompetitie had gewonnen en daarmee het kampioenschap en promotie naar de 2e klasse RVB (Rotterdamse Voetbal Bond) had behaald. Een dag later bleek de KNVB een fout te hebben gemaakt en werd de beslissing teruggedraaid. Het feest was toen al gevierd.
1993: Opening tribune In het seizoen 1993/1994 werd de nieuwe tribune officieel in gebruik genomen door toenmalig burgemeester van Maassluis Van Es. 1995: Nieuwe kleedkamers en bestuurskamer Op 15 oktober 1995 werden vier nieuwe kleedkamers en een nieuwe bestuurskamer officieel in gebruik genomen. 1996: Vijfentwintigjarig bestaan en start van de Megaweek In 1996 bestond M.S.V.’71 25 jaar. Dit jubileum werd groots gevierd met allerlei activiteiten. Op initiatief van selectiespeler Wilco Wapenaar werd er een ‘feestje’ georganiseerd in een grote tent met Arne (Meisjes met rode haren) Jansen als grote publiekstrekker. De zeer succesvolle M.S.V.’71-Megaweek was hiermee geboren.
1977: Eerste wedstrijd op het nieuwe sportpark In maart van het jaar 1977 speelde M.S.V.’71 haar eerste officiële wedstrijd op het nieuwe sportpark, waarvan de kantine overigens nog niet helemaal klaar was. Tegenstander was het niet meer bestaande Santiago.
1996: Degradatie naar 6e klasse KNVB In het jubileumjaar degradeerde M.S.V.’71 van de Hoofdklasse RVB naar de 6e klasse van de KNVB. De RVB hield dat jaar op te bestaan. De degradatie kwam volkomen onverwacht, omdat een jaar eerder M.S.V.’71 nog uitstekend presteerde en net naast promotie naar de 4e klasse van de KNVB greep. Han van Leeuwen was in die jaren trainer van M.S.V.’71.
1977: Eerste kampioenschap In april van het jaar 1977 ging de vlag in top bij de zwart-witten. Het eerste elftal werd onder leiding van trainer Rene Pauwels tegen Radio (ongeslagen) kampioen van de 3e klasse RVB. Leen den Uijl maakte het enige doelpunt van de wedstrijd.
1997: Kampioen 6e klasse KNVB In het seizoen 1996/1997 werd M.S.V.’71 afgetekend kampioen van de 6e klasse. Tegenstander Nivo werd in Maassluis met 11-0 opgerold. Het Haagse Tempo had daarmee het nakijken. Han van Leeuwen was trainer en kreeg daarmee zijn revanche voor de degradatie van een jaar eerder.
1977: Officiële opening nieuwe sportpark In mei van het jaar 1977 werd het nieuwe sportpark van M.S.V.’71 in de Steendijkpolder officieel geopend door wethouder van Maassluis Koos Smit.
1998: Kampioen 5e klasse KNVB Het succesvolle team van Han van Leeuwen pakte ook dit seizoen de titel. Dat ging ten koste van Jai Hind. Beide ploegen eindigden gelijk. Een beslissingswedstrijd moest bepalen wie er kampioen werd. Zover kwam het niet. Want Jai Hind werd door de KNVB uit de competitie genomen, omdat zij in de wedstrijd tegen M.S.V.’71 met onrechtmatige spelers was uitgekomen. Daardoor werd M.S.V.’71 kampioen en promoveerde het naar de 4e klasse van de KNVB.
1980: Stop volleybal In 1980 besluit M.S.V.’71 te stoppen met de volleybaltak. 1980: Structuurwijziging Door het stoppen van het volleybal, bleven er nog maar twee takken van sport over. Voetbal en honk/softbal, elk met een eigen bestuur, dat volledig verantwoordelijk was voor hun tak van sport. Om de vereniging echter zo efficiënt mogelijk te laten draaien, werd op de algemene ledenvergadering van 26 februari besloten om de bestaande besturen op te heffen en de vereniging te laten besturen door één bestuur met volledige verantwoordelijkheid voor beide takken van sport. Wim Caron werd voorzitter. Louis Druijve werd secretaris en Jan Middelburg werd penningmeester. 1981: Tienjarig bestaan Het tienjarig bestaan van M.S.V.’71 werd gevierd met een kindermusical en een feest voor leden en genodigden in De Ark in Maassluis. Ben Cramer trad die avond op. Het feest sloeg een enorm gat in de begroting en bracht de club op de rand van het faillissement. 1981: Kampioen 2e klasse RVB Het jubileumjaar werd extra luister bijgezet door het kampioenschap, dat behaald werd onder leiding van trainer Erik de Vries. De vlag ging in top na de de gewonnen wedstrijd tegen Schiedamse Boys. Daardoor was M.S.V.’71 onbereikbaar geworden voor concurrent Olympus. 1983: Start carnaval bij M.S.V.’71 In 1983 werd voor het eerst uitgebreid carnaval gevierd in de tot het Zwart-Witte Gat omgedoopte kantine. Er was een heuse Raad van Elf en Arie van den Peppel was de eerste Prins (Aquarius). Later volgden Otto de Graaf (Prins OTTO) en Johan van Wijk (Prins Velocitas) zijn voorbeeld. Brabander Winand Fuss bracht ons westerlingen de fijne kneepjes van het carnavalsgebeuren bij. Later werd Fuss voorzitter van M.S.V.’71. 1983: Afsplitsing honkbal/softbal Op 1 maart 1983 splitste de honk- en softbaltak zich af en ging verder onder de naam De Gophers. Zij gingen hun wedstrijden spelen op het terrein naast M.S.V.’71. 1986: Zaalvoetbal kampioen 1e klasse In het seizoen 1985/1986 slaagde het eerste zaalteam erin om kampioen te worden van de 1e klasse en daarmee te promoveren naar de hoofdklasse. In een zinderende wedstrijd werd Hoogvliet met 6-5 verslagen, waardoor concurrent Activitas niet meer achterhaald kon worden. 1987: Zaalvoetbal kampioen hoofdklasse Een jaar na het bereiken van de hoofdklasse ging de vlag bij het 1e in de zaal opnieuw in top. Nu werd promotie naar de interregionale klasse afgedwongen, het op een na hoogste landelijke zaalvoetbalniveau. 1988: Sponsorloop van Parijs naar Maassluis In november 1988 liep de selectie van M.S.V.’71 van Parijs naar Maassluis met als doel geld in te zamelen voor een lichtinstallatie. Het idee kwam van de toenmalige trainer Aart Trees, die samen met Hans Dries en vele anderen de sponsorloop organiseerde. Er werd uiteindelijk 20.000 gulden opgehaald en de lichtinstallatie kwam er. 1989: Zaalvoetbal degradeert naar hoofdklasse
2003: Periodekampioen In het seizoen 2002/2003 behaalde M.S.V.’71 de nacompetitie. Dat gebeurde onder trainer Leen Muis, die in de winterstop de ontslagen Leen Verhagen had opgevolgd. Door een ruime winst van 5-0 op SVDPW werd M.S.V.’71 periodekampioen. In de nacompetitie ging het in de eerste ronde tegen SC Duivesteyn onmiddellijk mis, waardoor M.S.V.’71 actief bleef in de 4e klasse. 2004: Periodekampioen In het seizoen 2003/2004 was M.S.V.’71 onder leiding van trainer Wilco Wapenaar lang in de race voor het kampioenschap. Maar RKSVM haalde in de laatste competitiewedstrijd een streep door de Maassluise rekening door in de 89e minuut gelijk te maken. Postduiven greep daardoor de titel. M.S.V.’71 mocht nacompetitie spelen, maar ook daar was het RKSVM dat de Maassluise ambities dwarsboomde. 2005: Promotie naar de 3e klasse KNVB Ook in het seizoen 2004/2005 behaalde M.S.V.’71 de nacompetitie. Wilco Wapenaar was trainer. En wat eerder jaren niet lukte, daar slaagde M.S.V.’71 nu wél. Na Lekkerkerk en Erasmus uitgeschakeld te hebben, moest M.S.V.’71 op neutraal terrein (Hermes DVS in Schiedam) afrekenen met CKC. En dat deed de equipe van trainer Wilco Wapenaar. In een historische wedstrijd kwam M.S.V.’71 terug van een 0-3-achterstand en won uiteindelijk met 4-3! Promotie naar de 3e klasse was een feit. 2006: Vijfendertigjarig bestaan Ter gelegenheid van het vijfendertigjarig bestaan was er op 30 november 2006 een Galadiner in Restaurant de Ridderhof. René van der Gijp verzorgde een gastoptreden. Sjaak van Santvliet werd door burgemeester Karssen benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. 2008: Degradatie naar de 4e klasse KNVB Het seizoen 2007/2008 was sportief gezien een rampjaar voor M.S.V.’71. Leen Muis kon zijn in degradatienood verkerende ploeg niet meer motiveren en gooide drie wedstrijden voor het einde de handdoek. Wilco Wapenaar werd als interim-coach gevraagd het seizoen af te maken. Maar ook hij kon degradatie niet voorkomen. Tegen Delfia viel het doek, waarna ook Wapenaar het voor gezien hield. 2009 Van zondag naar zaterdag Met ingang van het seizoen 2009/2010 stapte M.S.V.’71 met zijn standaardteam over van de zondag naar de zaterdag. Het mocht starten in de 4e klasse omdat de KNVB dat seizoen de 5e klasse had opgeheven. 2010 Promotie naar de 3e klasse KNVB Onder leiding van Eric Tanis en technisch coördinator Marlon Mohunlol promoveerde M.S.V.’71 in het seizoen 2009/2010 naar de 3e klasse. In de nacompetitie werd achtereenvolgens afgerekend met RAVA/PEC en Siveo ’60. In de finale op het terrein van FC ’s Gravenzande won M.S.V.’71 met 2-1 van Quick Steps en promoveerde daardoor naar de 3e klasse. 2011 Gerard Wolfs benoemd tot erelid Tijdens de nieuwjaarsreceptie werd (mede)oprichter Gerard Wolfs in het jubileumjaar benoemd tot erelid van M.S.V.’71 voor 40 jaar inzet en toewijding.
17
Petra van der Wiele had helemaal niets met Oranje Waar de meeste voetballers dromen van het Nederlands Elftal, zijn er ook die het allemaal maar een hoop koude drukte vinden. Petra Van der Wiele (inmiddels Tas-van der Wiele) was zo’n type dat helemaal niets had met Oranje. Ondanks haar talent bedankte ze dan ook voor de eer. ‘Ik vond het veel leuker om bij M.S.V.’71 te voetballen’. Haar accent en directheid verraden ook na zoveel jaren Maassluis nog altijd haar Haagse achtergrond. Petra van der Wiele belandde in 1976 vanuit de binnenstad van Den Haag in de eerste stad aan de Waterweg. In 1979 werd ze na enig aandringen lid van de damestak van M.S.V.’71. Binnen een paar seizoenen groeide ze uit tot iemand die het tot zowel het Rotterdams Elftal als Oranje zou schoppen.
,,In Den Haag en later ook in Maassluis voetbalde ik altijd op straat met jongens,” zegt Van der Wiele. ,,Ik kon lekker ballen, dus dat motiveerde. Bij M.S.V.’71 werd mijn talent op een trapveldje opgemerkt door Guus Rambelje. Hij haalde mij over om hier te gaan voetballen. Na een tijdje werd Jaap Schneider onze trainer/coach. Bij Jaap stond het dameselftal bovenaan in zijn sociale leven en het hele gezin werd daarin meegetrokken. Het damesteam was van Jaap, Jaap was van de dames. Zijn gedrevenheid had zeker invloed op de gehele teamgeest. We werden besmet met het virus en dat uitte zich zichtbaar in de prestaties. Uitslagen van 12-0 waren geen uitzondering. Soms was het echt gênant, ha, ha. Jaap is voor mij erg belangrijk geweest. Ging later ook altijd met me mee naar selectiewedstrijden. Helaas is hij veel te vroeg overleden.” Ballet Als vijftienjarig meisje werd Van der Wiele meteen opgenomen in Dames-1 van M.S.V.’71. Echt onder de indruk van
Petra van der Wiele over trainer-coach Jaap Schneider: “Het damesteam was van Jaap, Jaap was van de dames. Zijn gedrevenheid had zeker invloed op de gehele teamgeest. We werden besmet met het virus en dat uitte zich zichtbaar in de prestaties”
het niveau was ze in het begin niet. ,,Nee, het leek wel ballet soms, ha, ha. Met de komst van nieuwe jonge goede voetbalsters als Reijka de Jong, Petra Bijmolt, Bernadette Wessels, Marion Kempe, Manon de Vries en nog vele anderen, schoot het niveau echter flink omhoog. Begin jaren ’80 werd ik opgemerkt door een scout van de KNVB. Ik kwam in een regionale selectie terecht. Later werd ik ook geselecteerd voor het Nederlands Elftal, maar een echte interland heb ik nooit gespeeld. Ik had helemaal niets met de manier waarop men met elkaar omging bij zo’n vertegenwoordigend team. Iedereen dacht alleen maar aan zichzelf, gunde elkaar het succes niet. Ik wilde gewoon lekker voetballen en dat kon daar amper. Ik vond het allemaal een enorm gedoe ook. Moest ik heel het land doorreizen voor een paar minuten voetbal. Daarom heb ik op een bepaald moment ook gewoon bedankt voor Oranje.” Spijt van haar beslissing om ‘nee’ te zeggen tegen het allerhoogste, heeft Van der Wiele nooit gehad. ,,Nee, geen moment. Bij M.S.V.’71 was het veel leuker. Lekker ongedwongen met elkaar voetballen, al waren we zeker ook prestatiegericht. We zijn een paar keer kampioen geworden, ook onder de nieuwe trainer Martin van der Laan. Martin tilde het niveau in technisch en tactisch opzicht weer een stukje omhoog. Hij was zelf een goede speler geweest, maar door een blessure moest hij al vroeg stoppen met voetballen.” In 1993 vond ze het genoeg en hing Van der Wiele haar schoenen aan de wilgen.
,,De groep werd jonger, ik werd zelf natuurlijk ouder. Daarnaast was het niveauverschil te groot in het team. Ik heb er begrip voor dat iemand een mindere voetballer is, maar doe dan wel je uiterste best. Dat gebeurde niet en daar ergerde ik mij aan. Terugkijkend heb ik bij M.S.V.’71 een geweldige periode beleefd als voetballer. We hebben ontzettend veel gelachen en dat is mij achteraf veel meer waard dan dat mensen zeggen dat ik het Nederlands Elftal heb gehaald.”
25 april 14.00 uur jubileumwedstrijd Oud M.S.V.’71 dames Oud speelsters die nog willen deelnemen aan dit onderlinge duel kunnen zich opgeven bij Bianca Slooff: tel. 010-5927700
Manon de Vries haalde Jong Oranje hoog niveau. De voor mij iets te serieuze benadering begon mij daar tegen te staan. Door werkzaamheden op zaterdag was het ook handiger om op zondag te gaan voetballen. Mijn vader Erik de Vries was destijds trainer bij M.S.V.’71, ik wist dus dat het een erg gezellige vereniging was. De keuze was derhalve snel gemaakt. Ik speelde bij M.S.V.’71 in de voorhoede, maar in vertegenwoordigende elftallen werd ik altijd laatste vrouw gezet.
Naast Petra Van der Wiele liep er in de beginjaren negentig nog een groot vrouwelijk voetbaltalent rond bij M.S.V.’71. Haar naam: Manon de Vries. Ook De Vries, tegenwoordig getrouwd met profvoetballer Nourdin Boukhari, haalde het Nederlands Elftal, al was dit bij de jeugd. De Vries: ,,Ik kwam op mijn 15e jaar over van HBSS, speelde daar op een redelijk
Toen ik bij HBSS en M.S.V.’71 speelde, werd ik regelmatig opgeroepen voor de Rotterdamse selectie en Oranje -16 en -19. We speelden met het Nederlands team vaak tegen landen uit Scandinavië. Ik wist dat ik een redelijk balletje kon trappen, maar ondanks mijn talent miste ik de échte ambitie om er alles uit te halen. Ik droomde niet van een transfer naar het buitenland of zo. Ik vond het gewoon leuk om in teamverband te sporten en na afloop gezellig met elkaar nog iets te drinken. Na drie leuke seizoenen ben ik gestopt bij M.S.V.’71 en heb ik nog een tijdje in de zaal gevoetbald bij HBSS. Al met al denk ik met veel plezier terug aan mijn periode bij M.S.V.’71.”
M.S.V.’71 Dames-1 uit het jaar 1990, met uiterst links zittend Petra van der Wiele en uiterst rechts staand trainer/coach Jaap Schneider.
De anekdote Manon de Vries speelde in de jaren ’80 bij M.S.V.’71 en kon een aardig balletje trappen. Hans ter Beek maakte destijds deel uit van het 1e elftal van M.S.V.’71, dat weer onder leiding stond van trainer Erik de Vries, de vader van Manon. Enige jaren later kwamen Hans en Manon elkaar toevallig tegen in Rotterdam. Manon was in gezelschap van haar man, de bekende voetballer Nourdin Boukhari. ‘Hé hallo’, zei Manon tegen Hans, die haar in eerste instantie niet herkende. Toen Manon bekendmaakte wie ze was, zei Hans: ‘Oh ja, nu zie ik het! Jij bent dat meisje dat zo verschrikkelijk goed kon voetballen’. Met een big smile wendde Manon zich vervolgens tot Nourdin en zei : ‘Zie je nou wel. Je wilde het nooit geloven, hè. Maar nu hoor je het eens van een ander’.
18
Meest bizarre duel ooit! Een van meest memorabele wedstrijden uit de geschiedenis van M.S.V.’71 is zonder enige twijfel M.S.V.’71 - CKC uit het seizoen 2004/2005. De ploeg van op dat moment oefenmeester Wilco Wapenaar plaatste zich na een ijzersterke tweede seizoenshelft voor de finale van de nacompetitie op het terrein van Hermes DVS. Het duel tegen de Rotterdammers werd een heuse thriller, waarin M.S.V.’71 na een onwaarschijnlijke inhaalrace uiteindelijk tóch aan het langste eind trok. Het was zoals het Rotterdams Dagblad een dag later groot kopte: On-ge-lo-fe-lijk! 1 juni 2005 is een datum die bij iedere échte MSV’er in het geheugen gegrift staat. Ook Wilco Wapenaar weet het nog als de dag van gisteren, zelfs wat er aan het spectaculaire duel voorafging. ,,We rekenden in de nacompetitie moeiteloos af met Lekkerkerk en Erasmus en waren topfavoriet in de finale. Dat vonden we zelf
ook. Of dat voor extra druk zorgde? Nee, er was een gezonde spanning voelbaar voorafgaand aan de wedstrijd. Maar we voelden ons sterk. We hadden op dat moment dan ook een uitstekend team, dat ook tactisch goed onderlegd was. Daar konden we tegenstanders mee verrassen, zo bleek eerder in het seizoen. Kortom, we waren er klaar voor, dachten we …” Hoe anders bleek de realiteit. Na ruim een halfuur spelen stond er 0-3 op het scorebord! Volgens Rotterdams Dagblad-verslaggever Vincent de Voogd omdat Wapenaar begonnen was met een onbegrijpelijke opstelling. Wapenaar: ,,Ja, dat schreef hij de volgende dag in de krant. Ik heb die opmerking nooit begrepen. We begonnen zoals altijd in een 3-4-3-opstelling, maar hadden op links een aanpassing gedaan omdat CKC beschikte over een razendsnelle rechtsbuiten. Daar hadden we geen antwoord
op en dat bezorgde ons de grote achterstand.” Rustig Waar menig trainer scheldend en tierend in paniek zou zijn geraakt, bleef Wapenaar echter de rust zelve. De trainer werd op weg naar de kleedkamer wel tot op het bot gegriefd door een CKC-begeleider, die hem op zeer minzame wijze influisterde dat de wedstrijd voor zijn team in de tas zat. ,,Ik heb die man verteld dat hij nog niet van ons af was. Vlak voor de thee had ik al een middenvelder (Assad Mohunlol, red.) ingebracht voor een aanvaller (Bas Lankwarden, red). Dat zorgde gezien de ruime achterstand voor veel vraagtekens, maar ik wilde eerst dat het verdedigend goed kwam te staan. Toen dat het geval was, zijn we weer aan aanvallen gaan denken.” Uiteindelijk bleek de tactische ingreep en de bewaarde rust dé manier om het duel alsnog te doen kantelen. M.S.V.’71 kwam als herboren uit de kleedkamer en zette de succesvolle inhaalrace in. Ronald Bolijn maakte in de 50e minuut 1-3, een kwartier later zorgde Roel Bijkerk voor 2-3, waarna Tim Kolmus vijf minuten voor het verstrijken van de officiële speeltijd de gelijkmaker op de borden schoot. Toen het gefrustreerd geraakte CKC ook nog eens met tien man kwam te staan, was het tijd om de genadeklap uit te delen. Die kwam er in de laatste minuut van de verlening. Wederom Tim Kolmus was het goudhaantje, hij schoot M.S.V.’71 voor het eerst in zijn bestaan naar de derde klasse. ,,Ik vergeet nooit hoe Tim na zijn treffer in mijn armen vloog,” krijgt Wapenaar nog koude rillingen. ,,De ontlading was enorm. Dat juist Tim hem maakte, was geweldig. Hij had een moeilijk jaar achter de rug, had motivatieproblemen en overwoog zelfs te stoppen met voetballen. Dat liet
Wilco Wapenaar stond aan de wieg van de Megaweek Wilco Wapenaar was niet alleen als trainer actief bij M.S.V.’71. Vóór die tijd maakte hij in de jaren ’90 als speler deel uit van de selectie van Han van Leeuwen. Wilco was aanvoerder en een belangrijke schakel in het team, dat in 1997 de titel voor zich opeiste. In die periode startte M.S.V.’71 met de in Maassluis en omstreken zeer bekende Megaweek. Wapenaar had daar van alles mee te maken. ,,Dat was in 1996,” herinnert hij zich nog goed. ,,Het vijfentwintig jarig bestaan van M.S.V.’71 stond voor
de deur. Vanuit de selectie kwam de vraag of er nog iets gedaan werd aan het zilveren jubileum. Als aanvoerder ben ik toen met die vraag naar het bestuur gegaan. Daar heb ik het idee geopperd om in een tent een ‘feestje’ te vieren met bekende artiesten. Ik had dat bij DVO’32 in Vlaardingen gezien. Zij hadden op die manier met zeer veel succes hun zestigjarig bestaan gevierd. Arne Jansen en Jacques Herb waren de artiesten. Het bestuur was niet onmiddellijk enthou-
siast. Ik wel. Om ze te overtuigen liet ik ze de video van het DVO-feest zien en heb toen de ‘domme’ uitspraak gedaan: ‘Ik garandeer jullie dat je minimaal quitte speelt’. Een week later ging de kogel door de kerk.” De Megaweek werd uiteindelijk zo’n succes, dat besloten werd om er een jaarlijks terugkerend evenement van te maken. In 2011 alweer voor de 16e keer. En al die jaren bleef Wapenaar hier op enigerlei wijze bij betrokken. Eerst als mede-organisator en later als presentator van ‘zijn’ Megaweek.
M.S.V.’71? Legendarisch!!! Veertig jaar M.S.V.’71. Schrijf er even een column over alstublieft. Generatiegenoot Martin van Zweden draait er nooit omheen. Waar moet het over gaan, Mart? Verzin maar iets, het wordt een legendarisch bewaarnummer. Ruim twintig jaar woonde ik in Maassluis, enkele huizen verder dan Gerard Wolfs. De man die veertig jaar geleden aan de wieg stond van de club. Zoon Marcel haalde het eerste elftal. Toch schieten mij ook nog andere namen te binnen als ik denk aan legendarische spelers van M.S.V.’71. Politieagent Koos Juursema bijvoorbeeld, die samen met Ron Koolschijn een legendarisch spitsenduo vormde. Het was weliswaar de kelder van het amateurvoetbal, een lager niveau was er echt niet, maar op zondag langs de lijn was het bijzonder vermakelijk.
Wilco Wapenaar ik niet gebeuren. Ik ben met hem gaan praten en dat werkte. Hij bleef erbij en de beloning voor al de inspanningen kwam er toen uit. Dit was echt de mooiste wedstrijd uit mijn trainerscarrière en zal dat ongetwijfeld ook altijd blijven.” Opstelling M.S.V.’71: Robert Kuipers Frank de Gier Jeffrey Mansveld Martin de Heer Jeremy Kolmus Peter Ducaneaux (82. Herman Janson) Roel Bijkerk Chris Kolmus Tim Kolmus Ronald Bolijn Bas Lankwarden (40. Assad Mohunlol) Scoreverloop: M.S.V.’71-CKC 4-3 (0-3) 7. Ronnie IJsselstein 0-1 23. Gerrit van der Ruit 0-2 32. André van Ballegooijen 0-3 50. Ronald Bolijn 1-3 65. Roel Bijkerk 2-3 85. en 119. Tim Kolmus 3-3 en 4-3.
Geen ja-en-amen knikken, maar de eigen mening ventileren. Kon ik van genieten. Of Steven Termijn, die zijn shirt ooit optilde en zijn iets te dikke buik liet zien. Dat als antwoord op de vraag van de trainer waarom hij niet voluit sprintte. Volgens mij ook legendarisch. Maar een ‘transfer’ andersom kon ook. Dick Bos bijvoorbeeld keepte eerst voor Excelsior M en op latere leeftijd in Maassluis-West. Net als de doelpuntenmakers Saban Dutar en Ronald Bolijn. Of de onvermijdelijke Arthur Vlendré. De laatste bereikte als speler nooit de top, maar was bij M.S.V.’71 enkele seizoenen toch een belangrijke kracht als linksback. En is inmiddels een meer dan geslaagd zakenman van 37 jaar. Op de achtergrond sponsort hij de club. Omdat Martin van Zweden hem dat eens vroeg. En dan doe je dat. De M.S.V.’ers van de eeuw, die moeten Martin en zijn bestuursleden zelf maar kiezen. Ik heb de eerste voorzet met legendarische namen vandaag gegeven. Column Mikos Gouka
Of Arnold Mohunlol, die eigenlijk cabaretier had moeten worden. Toen hij even zijn geluk beproefde bij buurman Excelsior Maassluis was hoofdtrainer Eric Gudde hem tijdens een loodzware training eens helemaal kwijt. Lag de kleine spits die zo goed kon voetballen onder een dikke stapel trainingsjacks verstopt. Om het rondjes lopen te kunnen overslaan. Legendarische speler, zou ik zeggen. Of Remco Jansen, de gave technicus. Werd in 1991 kampioen met Excelsior Maassluis op het hoogste amateurniveau, maar leerde voetballen bij M.S.V. ‘71. Excelsior kaapte daar ook Kees Starmans weg. Rebelse manier van spelen.
Oud speler van Excelsior M en Westlandia. Momenteel sportjournalist en Feyenoordvolger van het AD.
19
Zaalvoetbal M.S.V.’71 benaderde in hoogtijdagen landelijke top Wat op het veld (nog) nooit lukte, slaagde in de zaal wel. Tijdens de bloeiperiode van het zaalvoetbal bij M.S.V.’71, schurkte de Maassluise vereniging in de jaren ’80 onder de bezielende leiding van Chris Paschold aan tegen het allerhoogste niveau van Nederland. De Interregionale klasse bleek uiteindelijk het plafond van de mannen van toenmalig coach Gerard van den Hoek sr. Na één jaar degradeerde M.S.V.’71 weer terug naar de hoofdklasse. Een terugblik op de hoogtijdagen van het zaalvoetbal bij M.S.V.’71. Hans van der Vlugt kan het zich nog als de dag van gisteren allemaal herinneren. De geboren Hagenees begon vanaf 1983 aan zijn voetbalcarrière in de zaal. Natuurlijk bij M.S.V.’71, de club voor wie hij ook in het veld al in het 1e elftal uitkwam. ,,In die tijd speelde vrijwel iedere veldspeler ook in de zaal. Dat was toen heel gewoon. Natuurlijk was een trainer daar niet altijd even gelukkig mee, maar verbieden gebeurde niet. Ik was in die tijd dagelijks met voetbal bezig. M.S.V.’71 had toen een goede lichting. Jongens van het 1e team op het veld, speelden ook met elkaar in de zaal, maar gingen ook buiten het voetbal goed met elkaar om. We kaartten samen, gingen samen uit en dronken ook een biertje samen. Dat was natuurlijk goed voor de teamgeest. Het was logisch dat we ook samen één zaalteam vormden.” Chris Paschold Het eerste zaalteam van M.S.V.’71 bestond circa halverwege de jaren ’80 naast Van der Vlugt ook uit keeper en aanvoerder Rick van den Bergh, Jacco van ’t Hart, Pierre van der Velden, Gerard van den Hoek jr., Christiaan van der Plas, Frank Westerduin en Remco Jansen. Van den Hoek sr. was de bevlogen coach en op de achtergrond zorgde Paschold ervoor dat alles administratief en organisatorisch op rolletjes liep. ,,Chris was natuurlijk uniek in zijn soort,” zegt Van der Vlugt. ,,Die man was zo ontzettend betrokken, volgde echt alles als het om het zaalvoetbal bij M.S.V.’71 ging. Iedereen, ook buiten Maassluis kende hem. Het was dan ook volledig terecht dat na zijn plotselinge overlijden in 1997 de Chris Paschold Bokaal in het leven werd geroepen.” Maandag 21 april 1986 werd een historische dag in de geschiedenis van het zaalvoetbal van M.S.V.’71. In Sporthal Hoogvliet speelde het eerste zaalteam die avond voor de titel in de 1e klasse C tegen Hoogvliet. ,,Er moest gewonnen worden, want Activitas zat ons erg dicht op de hielen,” herinnert Van der Vlugt zich. ,,Dat zorgde waarschijnlijk voor veel spanning, want acht minuten voor tijd stonden we nog met 5-2 achter. Het liep voor geen meter. Pas in de slotfase gooiden we alle schroom van ons af en bogen we de achterstand om in een 6-5-voorsprong. Remco Jansen maakte uit een vrije trap de winnende treffer. De
ontlading was natuurlijk enorm. Het was groot feest na afloop. Promotie naar de hoofdklasse was een feit!” Honger naar succes Maar de honger naar succes was ook toen nog niet gestild. Het seizoen erop pakte M.S.V.’71 wederom de hoofdprijs. Het promoveerde nu zelfs naar de Interregionale klasse! Van der Vlugt daarover: ,,Dat was natuurlijk ongelooflijk voor zo’n kleine club als M.S.V.’71. Maar ja, we hadden gewoon een uitgebalanceerd team, waar alles inzat. Daarnaast waren we ook een hechte ploeg. We kenden elkaar door en door en hadden alles voor elkaar over. Ik denk dat dat wel zo’n beetje de verklaring is voor de goede prestaties van toen.” De stap hoger bleek er echter net eentje te veel. In de Interregionale klasse hadden de zwart/witten amper iets te zoeken. ,,We reisden stad en land af, maar pakten amper een punt, ha, ha. Uitslagen van 10-0 waren geen uitzondering. Het ging allemaal veel te snel voor ons. De lol ging er op die manier ook snel vanaf. Het jaar erna kwamen er via de nieuwe sponsor Stomerij Van den Bosch veel nieuwe spelers van buitenaf. Dat zorgde ervoor dat het team uit elkaar viel. Het was meteen ook het einde van de top-
Chris Paschold
Het zaalvoetbalteam dat in het seizoen 1985/1986 kampioen werd en promoveerde naar de hoofdklasse. periode uit de geschiedenis van het zaalvoetbal van M.S.V.’71. Terugkijkend vond ik het wel een geweldige tijd. Om aan te geven hoe leuk ik het vond: als ik in die
M.S.V.’71: ideaal voor een mooi weer voetballer Als voetballer heb ik meer dan één tekortkoming, maar de grootste is toch wel een chronisch gebrek aan mentaliteit. Omdat juist die eigenschap belangrijker is dan talent, wist ik al heel snel dat ik het niet ging redden. Winnen of verliezen maakte me ook al weinig uit: als ik zelf maar een lekkere wedstrijd had gespeeld. Liever een geslaagde actie dan een overwinning. Bovendien moest het wel lekker weer zijn, want aan regen, kou, sneeuw en wind had ik ook een hekel. U begrijpt: als mooi weer voetballer kom je niet ver. Op het moment dat ik me al had verzoend met een carrière in de anonimiteit, tekende ik opeens een contract bij M.S.V.’71. Dit is geen geintje, maar waar gebeurd. Toen ik in de zomer van 1994 mijn overschrijvingsformulier van een handtekening voorzag, maakte Martin van Zweden een foto voor De Schakel. De toen al even drijvende als onvermijdelijke kracht van M.S.V.’71 kende ik uit Café van Zweden, de kroeg waar voor iedereen de deur altijd openstond. Het was Martin die me overhaalde voor M.S.V.’71 te komen spelen. Lekker in de zaal, onder een dak, altijd verzekerd van een fijne temperatuur en, ook niet onbelangrijk, veel balcontacten. ‘Bovendien’, zei hij, ‘is het altijd feest.’ Dat laatste klopte. Ieder jaar was ik aanwezig op de Nacht van M.S.V.’71, een hoogtepunt. Daarbij had ik van Ronald Bolijn - een van de beste spelers met wie ik ooit heb gespeeld - en Arthur Vlendré - de meest onderschatte voetballer met wie ik ooit heb gespeeld - begrepen dat M.S.V.’71 sowieso een gezellige club was. Meer had ik niet nodig.
tijd had moeten kiezen tussen veld- en zaalvoetbal, had ik waarschijnlijk gekozen voor de zaal.”
Voor een paar schoenen van Hans Dries, speelde ik iedere maandag in de zaal. Het niveau, hoofdklasse, viel niet tegen. Na een moeizame start wisten we ons twee jaar lang moeiteloos te handhaven. Veel details weet ik me niet te herinneren, wel dat het inderdaad altijd gezellig was met Gerardje van der Hoek, John Meuldijk, Jaap Westein, trainer Chris van der Plas, drie Chilenen, waarvan één hele goeie en wijlen Chris Paschold, een echte M.S.V.’71’er en vooral zaalvoetballiefhebber in hart en nieren. Als voetballer voelde ik me meer thuis in de zaal dan op het veld, maar na twee jaar hield ik er noodgedwongen mee op. Vanwege mijn werk bij Voetbal International was de maandagavond er opeens voor de deadlines. Sindsdien volg ik M.S.V.’71 op afstand. Een keer per jaar ben ik er, tijdens die befaamde Nacht van M.S.V.’71. Dan proef ik weer de sfeer van vroeger en weet ik waarom ik toen ooit, zeventien jaar geleden, dat overschrijvingsformulier heb ondertekend. M.S.V.’71 blijft voor mij een fijne en gezellige vereniging. De ideale club voor een mooi weer voetballer. Column Martijn Krabbendam (Voetbal International)
20
WOONIDEE WWW.JETEWOONIDEE.NL Helpt M.S.V.’71 op weg naar het doel!
KARWEI MAASSLUIS Elektraweg 9 3144 CB Maassluis Tel: 010-5900018
Hét seizoen van het kalfsvlees! Dit malse en zachte vlees heeft een opvallende smaak en een zeer laag vetgehalte. Bovendien heeft het meestal maar een korte bereidingstijd, waardoor het snel op tafel staat.
VLEESWARENKOOPJE
Bij 150 gram Kalfsrollade
GRATIS 100 GRAM TONIJNSALADE KEURSLAGERKOOPJE
Gepaneerde schnitzels
4 stuks
5
00
Special
Italiaanse biefstukrol
1
95
100 gram
EXTRA SPECIAL
Ragout buideltje Runderschnitzel gevuld met zelfgemaakte kalfsragout 100 gram
185
Frans en Jacqueline Baars, Keurslager Winkelcentrum Steendijkpolder • 3146 BZ Maassluis Tel. (010) 5921224 www.keurslager.nl
21
Vrijwilligers basis tot succes! mers, h hett aanleggen van de l d lichtinstallatie li hti t ll ti rond het hoofdveld en de bouw van de tribune. Daarnaast heb ik meer dan 25 jaar senioren gefloten en het krantje rondgebracht.” Op dit moment doet de 74-jarige Sjaak het rustiger aan. Als toeschouwer volgt hij het eerste elftal nog altijd op de voet en op het sportpark verricht onze ‘Ridder’ nog altijd hand en spandiensten. Maarten Bakker Good old Maarten Bakker is inmiddels een oer M.S.V.’er. Hij meldde zich met zoon Ferdinand in 1977 bij de zwart-witten. ,,Het nieuwe sportcomplex in de Steendijkpolder was toen net geopend,” herinnert Bakker zich nog goed. ,,Een van de trainers van Ferdinand (Jan Vreugdenhil, red.) vroeg mij om te helpen. Van het een kwam het ander. Even later stopte de heer Van den Bosch als pupillensecretaris. Dat ben ik toen gaan doen.” Maar daar bleef het niet bij voor de 70-jarige Bakker. ,,Nee, zeker niet. Ik ben al die tijd een soort manusje-vanalles geweest. Zo was ik bestuurslid, maar ik maakte net zo gemakkelijk de kleedkamers schoon en zorgde ervoor dat de lijnen gekrijt werden. Toen Chris Paschold in 1994 overleed ben ik de zaal gaan doen. Tien jaar lang. En nu loop ik hier nog steeds rond. Ik coördineer nu het schoonmaken van het sportcomplex en ik werk Toon in.” Op de voorgrond Herman de Blij. Verder staand v.l.n.r. Leen den Uijl, Arie van der Harst, Sjaak van Santvliet, Rob van den Heuvel en Maarten Bakker. Een voetbalvereniging kan niet zonder vrijwilligers. Wekelijks, zo niet dagelijks, zijn zij belangeloos in de weer voor hun club. Van de lijnenkrijter tot de voorzitter, van het barpersoneel tot de jeugdscheidsrechter en vele anderen. Vrijwilligers zijn de kurk waarop een vereniging drijft. Velen doen dat tientallen jaren. Bij M.S.V.’71 is dat niet anders. In het kader van het 40-jarig jubileum willen wij graag eens aandacht besteden aan een aantal van hen. Om daarmee symbolisch alle vrijwilligers van M.S.V.’71 in het zonnetje te zetten. We spreken af op een willekeurige ochtend op het sportpark van M.S.V.’71. Want daar zijn Herman de Blij, Maarten Bakker, Rob van den Heuvel, Sjaak van Santvliet, Leen den Uijl en Arie van der Harst dagelijks te vinden. Zij zijn allen al veel ouder dan de veertigjarige club, waarvoor zij dagelijks in de weer zijn. Bijna allemaal kwamen ze met M.S.V.’71 in aanraking toen hun kinderen gingen voetballen. Behalve wijlen meneer Van Andel, die kwam in onze dagelijkse onderhoudsploeg toen zijn kleinzoon bij M.S.V.’71 lid werd. Herman de Blij Hagenaar Herman de Blij beaamt dat:
,,Ik loop al sinds 1973 rond bij deze club. In dat jaar ging Marcel bij de F’jes spelen en startte ik zelf in een lager elftal. Ik kon wel aardig ballen. Kwam van DUNO, maar was toen al te oud voor de selectie van M.S.V.’71. In de loop der jaren heb ik van alles bij deze club gedaan. Ik was scheidsrechter, grensrechter bij het eerste elftal en wedstrijdsecretaris. Ook deed ik jarenlang het clubblad. Nu ben ik samen met Jacob Adriaanse wedstrijdsecretaris van de zaal en doe ik hier op het sportpark allerlei onderhoudsklussen tussen het koffiedrinken en gezellig kletsen door.” Sjaak van Santvliet Ook Sjaak van Santvliet meldde zich beginjaren ’70 bij M.S.V.’71. In eerste instantie als toeschouwer bij zijn drie zonen. Maar al snel werd de handige Van Santvliet ook actief als vrijwilliger. ,,In de loop van de jaren heb ik van alles gedaan voor de club,” zegt van Santvliet, die vijf jaar geleden werd benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau als beloning voor zijn verdiensten voor M.S.V.’71. ,,Krijten, het verven van de kleedkamers, reclameborden plaatsen en de verwarming en douches repareren. Verder was ik bij alle grote projecten betrokken. De bouw van de kantine en kleedka-
Rob van den Heuvel Ook Rob van den Heuvel is bijna dagelijks bij M.S.V.’71 te vinden. ,,We doen altijd eerst even een bakkie,” zegt Rob lachend, als we hem vragen wat hij zoal doet bij M.S.V.’71. ,,Dat bakkie hoort erbij, is hartstikke gezellig. Maar daarna wordt er gewerkt. Ik doe reparaties en ander klein onderhoud. Er is altijd wat te doen, want er gaat nog wel eens wat stuk op zo’n sportpark. Ik doe dat nog niet zo lang als die andere gasten. Maar die zijn ook een stuk ouder ha ha. Namens de vereniging heb ik regelmatig contact met ambtenaren van de gemeente Maassluis over allerlei zaken. Want er komt heel wat bij kijken om alles een beetje goed te laten verlopen.”
Een toptijd dat! ben ik samen E t tijd was d t! LLater t b met Joop Borsboom jeugdtrainer van A1 geworden. Sinds 1997 ben ik samen met Kitty en de hulp van vele anderen de bar gaan doen. Niet alleen bardiensten draaien, maar ook de keuken en de hele organisatie eromheen regelen. De laatste jaren doe ik ook de inkoop. Gewoon bij de supermarkt. Ik houd heel goed de aanbiedingen in de gaten. Dat scheelt veel geld.” Arie van der Harst Elke zaterdag en ook op de meest onmogelijke tijden staat Scheveninger Arie van der Harst achter de bar. Het veteranenteam en de selectie weten hem met een natte vinger te lijmen om de bar nog wat langer open te laten. Je kunt altijd een beroep op hem doen. Zelf vindt hij dat niet bijzonder. ,,Nee, helemaal niet,” zegt Arie desgevraagd. ,,Ik vind dat heel normaal. Anderen mensen hebben veel minder tijd. Die werken nog. Dus dan kom ík toch. Voor mij is het ook nog wel ontspanning. Want op deze manier zie en spreek ik heel veel mensen. En dat vind ik hartstikke leuk.”
M.S.V.’71 heeft een eigen consul-Aad Het behoud van ons waardevolle terrein is in handen van een heus Consul-Aad! Deze belangrijke functie wordt namelijk ingevuld door twee mannen, luisterend naar de naam Aad. Doordeweeks is Aad Cordia verantwoordelijk voor het keuren van de velden, terwijl Aad van der Thoorn deze taak in het weekend op zich neemt. Ook op andere terreinen zijn beide heren actief voor onze vereniging. Zo is Van den Thoorn wedstrijdsecretaris voor onze pupillen. Cordia treedt op als webredacteur, fotograaf en scheidsrechter.
Leen den Uijl Leen en Kitty den Uijl zijn voor veel mensen bekende M.S.V.’ers. Dat kan ook haast niet anders, want zijn staan al veertien jaar achter de bar bij de club in MaassluisWest. Al veel langer maken zij deel uit van de M.S.V.´71-familie. ,,Ik heb hier eerst jaren gevoetbald,” put Den Uijl uit zijn herinnering. ,,Ik kwam in 1972 van Excelsior M. Speelde hier eerst in een lager elftal, maar al snel werd ik gevraagd om in de selectie te komen. In 1977 maakte ik het beslissende doelpunt in de kampioenswedstrijd tegen Radio. In de jaren ‘80 zat ik in het oud- eerste-elftal met jongens als Ed Witt, Hans ter Beek en Hans Dries.
M.S.V.’71 vrijwilligersbeleid Om ook in de toekomst verzekerd te zijn van voldoende vrijwilligers, heeft het bestuur van M.S.V.’71 onlangs een ambitieus vrijwilligersbeleidsplan geintroduceerd. Het nieuwe plan werd in de afgelopen ledenvergadering door de leden goedgekeurd en is inmiddels van start gegaan. Het beleid houdt in dat ieder lid of ouder van een lid gedurende het seizoen verplicht is een aantal uren een bijdrage te leveren aan het vrijwilligerswerk binnen de vereniging. De vrijwilliger kan zelf kiezen op welke manier hij of zij zich voor de club wil inzetten. Een afkoopregeling maakt onderdeel uit van het beleidsplan. Een uit vier personen bestaande commissie Vrijwilligerswerk onder leiding van Sandra Frerichs, geeft sturing aan dit nieuwe beleid. Wat zijn haar ervaringen tot nu toe? ,,Het nieuwe beleid werd door de leden met enige argwaan ontvangen,” herinnert Sandra
zich. ,,De overheersende gedachte was dat alles toch prima verliep. Het was een cultuuromslag binnen M.S.V. ‘71. Maar inmiddels gaat het al veel beter. Begin oktober gingen de eerste ‘vrijwilligers’ van start. In dit geval achter de bar. En wat bleek? Het was gezellig. Ze leerden weer wat meer mensen kennen binnen de club en het gaf toch een goed gevoel de club te helpen. Natuurlijk zijn er nog steeds leden die zo hun twijfels hebben, maar deze groep wordt gestaag kleiner. Het aantal taken die uitgevoerd worden is uitgebreid. Er worden scheidsrechters ingezet en ook zijn er een flink aantal klussers en schoonmakers bezig geweest om de accommodatie een oppepper te geven. Iedereen is toch gebaat bij de positieve gevolgen van het vrijwilligersbeleid voor de club. Dus de ingeslagen weg blijkt de juiste te zijn. We gaan hier zeker mee door!”
De vrijwilligerscommissie van M.S.V.’71. Van links naar rechts Cora van der Hoek, Sandra Frerichs, Hans van Polanen en Esther Rottier.
22
t s m o k e o t e d n a a n e m a s n e w u o b 1 7 ’ . V . S . M n e o Kugek ZONWERINGEN
DAKKAPELLEN
OVERKAPPINGEN
KOZIJNEN
OP- EN AANBOUWEN
WERU RAMEN EN DEUREN SERRES EN AANBOUWEN DAKKAPPELLEN ZONWERINGEN GEVELBEKLEDINGEN TERRASOVERKAPPINGEN PROJECTEN
1 Sponsors M.S.V.’7 Oranjeparty
t n u p p o o k Ver 1 7 ’ . V . S . M n Nacht va y t r a p e j n a r en O Het Drankenkabinet De Proeverij Bram & Leo
Zuidvliet 10-11 3141 AL MAASSLUIS T 010 599 04 60 / M 06 511 86 253
www.hetdrankenkabinet.nl
Wij zijn ook van de partij!
23
Mike Warnaar bouwt nu buiten veld aan M.S.V.’71 Mike Warnaar (37) is al vanaf zijn zesde jaar verbonden aan M.S.V.’71. Eerst als veldvoetballer, later als zaalvoetballer en de laatste jaren is hij met name als vrijwilliger en sponsor actief binnen de Maassluise voetbalvereniging. Zo is Warnaar trainer/leider van een meisjesteam, lid van de Technische Commissie, lid van de Bouwcommissie en met zijn eigen bedrijf lid van de stichting Business Friends M.S.V.’71. In die in 2010 opgerichte stichting vervult hij ook nog eens de rol van bestuurslid. Kortom, Mike Warnaar werkt nu buiten het veld aan de ontwikkeling van ‘zijn’ M.S.V.’71. We treffen Warnaar in het kantoor van zijn bedrijf Kugeko aan de P.J. Troelstraweg in Maassluis. Het is – geheel toevallig overigens – exact de plaats waar het 40 jaar geleden allemaal begon voor M.S.V.’71. Aan de weg waar nu het bedrijf van Warnaar is gevestigd, lag het eerste veldje van de club. Op deze locatie heeft Warnaar zelf overigens niet gespeeld. Toen was M.S.V.’71 al verhuisd naar de Steendijkpolder. ,,Ik ben op mijn zesde jaar lid geworden van een voetbalclub,” weet Warnaar nog als de dag van gisteren. ,,Het werd M.S.V.’71 omdat ik daar in de buurt woonde en mijn vriendjes daar speelden. Het is – behoudens één seizoen VDL (2001/2002, red.) – altijd bij deze club gebleven. Ik had en heb er het altijd naar mijn zin, dus waarom zou je dan verkassen? Nu spelen mijn kinderen er ook, dat is logisch.”
met name bezig met de organisatie rond de club. Zo is hij nu onder meer een zeer actief bestuurslid van de vorig jaar opgerichte stichting Business Friends M.S.V.’71. Een stichting die als doel heeft sponsorgelden voor M.S.V.’71 te genereren en bedrijven de mogelijkheid te bieden om te netwerken. ,,Het idee voor de oprichting van de Business Friends M.S.V.’71 is geboren tijdens de Megaweek van 2010. Alexander Bouhuisen, wiens dochter met mijn dochter voetbalt, Nico Voogt (vader van 1e elftalspeler Stefan en verenigingsponsor met V & V, red.) en ik vonden dat deze club nog wel wat stapjes kon maken. Op technisch gebied, maar zeker ook op organisatorisch gebied. Alleen kom je dan altijd terecht bij de financiën. Nieuwe, ambitieuze ideeën zijn leuk, maar kosten altijd geld.”
Idee Was Warnaar tot 2007 zelf nog actief als speler, sinds zijn afscheid als voetballer houdt de Maassluizer zich zoals gezegd
Doelen Warnaar vervolgt: ,,We besloten daarom een stichting op te richten, die via nieuwe sponsoren geld binnen moet zien te brengen. In goed overleg met het bestuur van M.S.V.’71 bepalen we gezamenlijk waar het geld naartoe gaat. Zo breiden we het Kaboutervoetbal voor de allerkleinsten uit. Dat doen we al op woensdag, maar nu ook op de zaterdagen wanneer ons 1e elftal thuis speelt. Kinderen die zich aanmelden spelen in een tenue van Barcelona of Real Madrid, dat onze stichting voor die wedstrijden beschikbaar stelt. Ook hebben we kortgeleden de
Wij vonden dat deze club nog wel wat stapjes kon maken. Op technisch gebied, maar zeker ook op organisatorisch gebied.
Trainers op een rij 3 1998 – 2000 Theo van Dijk Dit was vermoedelijk een van de beste trainers die M.S.V.’71 heeft gehad. Deze docent lichamelijke opvoeding was intelligent, welbespraakt en had goede oefenstof. Waarschijnlijk was hij ‘te vroeg’ bij M.S.V.’71 en was hij beter tot zijn recht gekomen in de 3e klasse. 2000 – 2001 Kees Kroon Dit was een echte man van het volk, die het vooral moest hebben van zijn plek tussen de groep. Zijn (soms wat platte) oneliners zijn nu nog legendarisch onder de spelers van toen. Zijn motto voor het elftal was vooral: de beuk erin! 2001 – 2002 Leen Verhagen Leen Verhagen was een nette man en had als trainer een goede staat van dienst. Bij alle clubs waar hij als trainer actief was geweest (o.a. Gouderak en Soccer Boys) haalde hij de nacompetitie. Ook bij M.S.V.’71 begon Verhagen goed. In zijn eerste jaar werd de periodetitel op een haar na gemist. Het jaar daarna vielen de resultaten erg tegen. De klik met de spelersgroep was weg. Halverwege het seizoen scheidden noodgedwongen de wegen van M.S.V.’71 en Verhagen.
2003 – 2003 Leen Muis Leen Muis had jaren zeer verdienstelijk het tweede elftal geleid en naar een hoog niveau gebracht. Toen Leen Verhagen was vertrokken, werd Leen Muis bereid gevonden het seizoen af te maken. Toen Leen aan het karwei begon, stond M.S.V.’71 op de een-na-laatste plaats. Onder zijn bezielende leiding ging het draaien en Muis haalde een kunststukje uit door de 3e periode in de wacht te slepen. In de nacompetitie ging het tegen SC Duivesteijn mis. 2004 – 2005 Wilco Wapenaar Wilco Wapenaar was eerder als speler actief bij M.S.V.’71 en kende de cultuur van de club goed. Terug als (goede) trainer gaf hij leiding aan sommige spelers, waarmee hij zelf gespeeld had. Daar ging de intelligente en communicatief vaardige Wapenaar uitstekend mee om. In zijn eerste jaar miste hij op een haar na het kampioenschap en promotie. Dat lukte een seizoen later in de legendarische wedstrijd tegen CKC wel. Desondanks werd zijn contract niet verlengd. Dat was door het bestuur in de winterstop al besloten als gevolg van tegenvallende resultaten in de eerste seizoenshelft.
V.l.n.r. Alexander Bouhuisen, Ronald Bolijn, Mike Warnaar en Nico Voogt busreis voor het trainingskamp van de A-selectie gesponsord en verder trachten we de randvoorwaarden voor onze A-selectie te optimaliseren. M.S.V.’71 is een club met een gezonde ambitie, we willen graag een stabiele tweedeklasser worden, zonder dat we spelers gaan betalen. Dan moet je zorgen dat je spelers iets extra’s kan bieden, zodat spelers die ooit vertrokken zijn om op een hoger niveau te acteren, toch weer terug willen keren.
Maar natuurlijk gaat er ook een gedeelte van onze sponsorinkomsten naar de activiteiten voor de stichting zelf. Zo organiseren we in mei een voetbalgolftoernooi en staan er ook andere evenementen op het programma. Kortom, we doen ons best om zowel de club als de aangesloten bedrijven maximaal te laten profiteren van de stichting Business Friends M.S.V.’71. Is dat het geval, dan is iedereen tevreden!”
Stichting Business Friends M.S.V.’71 De stichting Business Friends M.S.V.’71 is in 2010 opgericht. Het bestuur bestaat naast Mike Warnaar uit Nico Voogt, Ronald Bolijn, Alexander Bouhuisen en IJsbrand Eikelenboom. Het lidmaatschap als businessfriend bedraagt € 800,- per jaar, waarvan er 600 naar de vereniging gaat. Het restant wordt gebruikt voor eigen activiteiten. Sponsoren ontvangen onder meer publiciteit op de website van M.S.V.’71, maar worden ook uitgenodigd voor de evenementen van de stichting. Wilt u businessfriend worden van M.S.V.’71, neem dan contact op met een van de bestuursleden: Mike Warnaar (06-41177942), Alexander Bouhuisen (06-29564777), Nico Voogt (06-50508431), Ysbrand Eikelenboom (06-23597198) of Ronald Bolijn (06-14883361). Of stuur een een e-mail naar
[email protected].
2005 – 2007 Marlon Mohunlol Een clubman in hart en nieren en een echt voetbaldier. Was in het verleden bij M.S.V.’71 al actief als jeugdtrainer en als trainer van het tweede elftal, waarmee hij diverse kampioenschappen behaalde. Het trainersvak leerde hij verder bij SVVSMC, waar hij samen met Eric Tanis de landelijk A-jeugd trainde. Met een combinatie van humor, welbespraaktheid en vakmanschap hield hij de club in de 3e klasse. 2007 – 2008 Leen Muis Na zijn succesvolle halfjaar in 2004 als interim-trainer, keerde de inmiddels gediplomeerde Leen Muis als hoofdtrainer terug bij M.S.V.’71. Voor de bevlogen, enorm betrokken en tactisch sterke Leen Muis werd het sportief gezien een dramatisch jaar. In de loop van het seizoen werd duidelijk dat veel selectiespelers zouden vertrekken óf de overstap zouden maken naar een vriendenteam of de zaterdagtak van M.S.V.’71. Drie wedstrijden voor het einde van het seizoen gooide Muis gedesillusioneerd de handdoek in de hoop dat iemand anders de dreigende degradatie zou kunnen afwenden. Dat lukte uiteindelijk niet. Ondanks dat is Muis een uitstekende trainer gebleken, die de pech had op het verkeerde moment bij M.S.V.’71 werkzaam te zijn geweest.
2008 – 2009 Frans Schaap Trainer Frans Schaap kwam bij M.S.V.’71 toen de club zich in zwaar weer bevond. De selectie was meer dan gehalveerd en er was geen A-jeugd. Schaap haalde overal spelers vandaan en smeedde dit tot een hecht team. Vanuit de club was er weinig support voor hem. Bovendien besloot het bestuur om ná dat seizoen over te stappen naar de zaterdag. De resultaten van de selectie waren daardoor niet meer van belang. Ondanks dat wist Frans Schaap zijn team dermate te motiveren, dat in de tweede seizoenshelft bijna nog een periodetitel werd gepakt. 2009 – heden Eric Tanis De huidige trainer Eric Tanis was als keeper actief in het betaalde voetbal. Na zijn voetbalcarrière trainde hij bij Sparta, SVVSMC en Westlandia talentvolle en hoogspelende jeugdteams. Samen met Marlon Mohunlol smeedde hij een team met een M.S.V.’71gezicht. In zijn eerste jaar promoveerde Tanis via de nacompetitie naar de de 3e klasse.
24
Gefeliciteerd met het
40-jarig jubileum!
V & V Tuinbouwprojecten Leehove 35 2678 MA De Lier Nederland Tel.: +31 (0)174 - 750 230 Fax: +31 (0)174 - 750 234
Vereniging Sponsor
[email protected] www.venv.biz
MEGA DERBY woensdag 20 april 19.00 uur
M.S.V.’71 - VDL Voorwedstrijd 17.30 uur M.S.V.’71 jeugd - VDL jeugd 0u 3 . 4 1 30/04
Parachute Sponsor
Wedstrijdbal sponsors: Segment groep en Scheidingsplanner.nl
www.europroducts.nl
GEFELICITEERD MET JULLIE 40-JARIG BESTAAN!