Middernachtsroep. Rust wat uit

Het internationale tijdschrift over bijbelse profetie

1955 2015

60 Jaar

> > >

actuesetlisch realier held

Middernachtsroep www.middernachtsroep.nl n Nr. 07.2015

Rust wat uit… De zomertijd is vakantietijd. Dan gaat het over de nodige rust. Maar waar? Kun je in deze rusteloze tijden nog wel tot rust komen?

Vakantie van God? | U kunt de profetische Schrift verstaan

aar

b rijg

b

Een kleine brochure van Wim Malgo, goed om deze door te geven aan anderen. Er zijn ware christenen en naamchristenen, wedergeboren mensen en mensen die dat (nog) niet zijn. Velen, die zich in christelijke kringen bewegen, denken daar vaak helemaal niet over na. Dat kan noodlottig zijn!

lgo WiM Ma

eer w nu

n

ndi

e ij Z

erk w gs

sro

ht nac

r

e dd Mi

k ver p e

EntE ZEVEn K

E WEDErg n E E n a KEnEn V

borEnE

Wat is het verschil en wat betekent “wedergeboren”? De auteur behandelt deze vragen aan de hand van de Heilige Schrift en geeft de uitgewerkte antwoorden weer in zeven punten. Daarmee geeft hij de lezer de mogelijkheid zichzelf te onderzoeken. Dat het veel vrucht op mag leveren!

7

autEur: uitVoEring: iSbn: bEStElnr.:

WiM Malgo gEniEt, 28 pagina‘S 9789066031814 567

Prjs:

€1.50

Inhoud

Groetwoord door SaMuel rindliSbacher

Coverstory 4 4 8 10 11

rust wat uit… Geen reden voor berusting de kracht van het stil zijn een theologie van rust Wij die geloven gaan de rust binnen

In perspeCtIef 14 15 16 16 17

Vakantie van God? het einde is nabij! 1. Samuel 15,35 Sonja Maag u kunt de profetische Schrift verstaan 19 bommenregen en vuurstorm

60 Jaar mIddernaChtsroep 28 Zendingswerk Middernachtsroep in uruguay

3 10 12 21 22

Groetwoord spreuken eruit gelicht Colofon amen

Initialen van de auteurs in dit nummer mnr = redactie Middernachtsroep

“God wil dat we bij Hem tot rust komen” Toen ik nog als timmerman werkte, had onze chef zijn kantoor direct naast de ruimte waar alle luidruchtige houtbewerkingsmachines stonden. Maar als je zijn kantoor betrad en de zware deur achter je dichtdeed, werd het heel stil. dan hoorde je niets meer van de luidruchtige machines, de bedrijvigheid en de herrie van de werkplaats. er heerste rust. en dat kwam doordat dikke muren en een geluidsdichte deur verhinderden dat het lawaai van buiten het kantoor binnendrong. Voor mij is dat een prachtig beeld van de rust die er in Jezus christus is. in deze wereld zijn we allemaal door onrust omgeven. het dagelijks leven met zijn zorgen zet ons onder druk. de hectiek, de stress en de eisen van ons leven beroven ons van onze rust en niet zelden ook van de slaap. – en wat moet ik als ik van binnen zo woelig ben, als ik niet tot rust kom, als ik de knop niet meer om kan zetten? Waar kan ik me verbergen? Waar kan ik heen vluchten? Waar is een plek waar ik rust vind? Wat moet ik doen als ik geen mogelijkheid heb om me terug te trekken? – ik kan me nog levendig mijn moeder herinneren. We waren met vijf kinderen, waarvan vier jongens die nogal levendig waren en de nodige ondeugd uithaalden. Waar haalde zij de rust en de kracht vandaan om dat allemaal te doorstaan, terwijl onze vader ook nog eens vaak van huis was? de brief aan de hebreeën zegt ons: “Wij die tot geloof gekomen zijn, gaan immers de rust binnen” (heb. 4:3). daarmee spreekt de bijbel over een rust die er altijd is, onafhankelijk van plaats, tijd en omstandigheden. en dat is de rust van God. de bijbel gaat van een heel andere basis uit, namelijk van een rust die niet afhankelijk is van de omstandigheden (meer hierover vindt u in het hoofdartikel). het is de rust die we in Jezus christus mogen vinden (Mat. 11:28-30). Mijn moeder wist dat en kwam ondanks het vele werk en de meute kinderen om haar heen toch bij Jezus tot rust. Je heb geen speciale plek nodig (hoewel dit best te wensen en nastrevenswaard kan zijn) om innerlijk tot rust te komen. de rust van Jezus

is altijd en overal te vinden. Zo is het interessant dat Jezus midden in de storm, omgeven door Zijn doodsangsten uitstaande discipelen, in alle rust lag te slapen (Mat. 8:23-27). later bevond Petrus zich in de gevangenis, aan twee soldaten vastgeketend en met een spoedige dood in het vooruitzicht. Toch sliep hij in alle gemoedsrust (hand. 12). Petrus en velen na hem hebben ervaren dat Jezus christus de enige is die onze ziel rust kan geven. We kunnen slechts tot rust komen als we Jezus ontmoeten, als we onze last in Zijn handen leggen en onder Zijn juk gaan staan. dat juk is een ‘ja’ op Zijn wegen, ook onder tegenzittende omstandigheden. We mogen al onze zorgen bij Jezus neerleggen – onze kinderen, het werk, de gezondheid, de aangeslagen financiën, ja zelfs de wonden uit ons verleden (Fil. 4:6-7). Filippenzen 4:7 richt onze blik in de juiste richting: “laat uw verlangens in alles, door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God”. Mijn moeder kende dit geheim ook. hoe vaak lag haar bijbel niet open op de tafel in de kamer! Wij kinderen wisten dan: mama is aan het bidden. nu bespreekt ze alles met Jezus. en elke keer dat zij dit deed beleefden wij dat Jesaja 30:15 in vervulling ging: “in stilheid en vertrouwen is uw kracht”. onze innerlijke rust komt voort uit het vertrouwen op hem. en deze kun je ook in de maalstroom van onze tijd ervaren. Wat is het toch heerlijk dat we altijd een schietgebedje naar ons rustpunt mogen opzenden; dat we om hulp mogen roepen in de wetenschap dat dit aankomt en gehoord wordt. Wat is het heerlijk om te weten dat hij er is en mij terzijde staat. hij helpt me. hij draagt me. hij heeft de hele situatie in de hand. en dan mogen we het volgende doen: “Zwijg voor de here en verwacht hem!” (Ps. 37:7). God wil graag dat we bij hem tot rust komen. Maar dat betekent ook dat we moeten leren op hem te wachten! Moge de heer mij en u daar steeds weer genade voor schenken. uw Samuel Rindlisbacher prediker van het Zendingswerk

Middernachtsroep Juli 2015

3

Focus op de BijBel

rust wat uit… de zomertijd is vakantietijd. dan gaat het over de nodige rust. maar waar? Kun je in deze rusteloze tijden nog wel tot rust komen?

Drie artikelen geven vanuit verschillende invalshoeken antwoord op de vraag: “Waar kan ik rust vinden?” Want dat is iets waar elk mens naar verlangt, christen of niet: eindelijk ware, blijvende diepe rust vinden. En die is er echt … en nog heel dichtbij ook…

Geen reden e voor berusting de vakantietijd is een mooie tijd om tot rust te komen, maar veel mensen blijven niettemin rusteloos en beleven de zomer allesbehalve versterkt. hier enkele gedachten.

4


en echtpaar had door een auto-ongeluk hun dochter verloren. De vrouw kon niet over haar verdriet heen komen. Ze vergeleek zichzelf altijd met de buren, die het zo goed scheen te gaan, de gelukkige gezinnen, mooie vakanties, een rustig leven enzovoorts hadden. Op een dag ging ze met haar verdriet naar de voorganger met de vraag of hij haar misschien kon helpen. Hij dacht dat dit wel zou kunnen en voegde eraan toe: “Maar ik verzoek je wel eerst iets te doen: ga alle huizen in het dorp af en koop voor mij een roos voor elk gezin waar geen verdriet of leed te vinden is”. De vrouw ging aan de slag. En ze kwam terug zonder rozen, maar met een heel boeket aan nieuwe ervaringen… De psalmist roept uit: “Sla acht op mij en verhoor mij. Ik zwerf rond in mijn klagen en kreun, vanwege het schreeuwen van de vijand, vanwege de goddeloze die angst aanjaagt. Want zij storten onrecht over mij uit, in toorn haten zij mij. Mijn hart beeft in mijn binnenste, dodelijke

schrik heeft mij overvallen. Vrees en beven komen over mij, huiver bedekt mij” (Ps. 55:3-6). Iedereen kant uit eigen ervaring wel de een of andere nood: – Onrust: je komt niet tot rust; je bent onrustig en zenuwachtig. Er zweeft iets om je heen, misschien een voortdurende zorg. – Het brullen van de vijand: zelfverwijten. De aanklacht van de vijand van God maakt je verdrietig en ontzet en de aanklachten van anderen grijpen je aan. – Neerslachtigheid: je kunt gewoon niet meer vrolijk zijn, soms moet je jezelf dwingen om te lachen. Je bent droef gestemd, op het nulpunt zelfs. – Onheil (ongeluk): je had het je allemaal zo anders voorgesteld. En ineens heb je te kampen met ziekte, ongeluk, werkloosheid, geldzorgen en ontevredenheid. Alles gaat fout. Andere mensen gaat het zo

goed, waarom treft zo’n ongeluk nu uitgerekend mij? – Vijandschap: superieuren of collega’s op het werk, de buren of zelfs familieleden hebben altijd wat op je aan te merken. – Beven, schrik, angst, sidderen, gruwen: beven voor wat er is; doodsangst; angst voor de toekomst; sidderen als je kijkt naar alle onzekerheden en gruwen voor wat er zou kunnen gebeuren. Het liefst zou je weglopen uit de hele situatie. “Heer, kom toch spoedig, we wachten al zo lang!” Is het soms niet zo dat je zucht: “Joh, laat me toch met rust allemaal!”? Soms wil je gewoon weg, het liefst zo ver mogelijk weg. Dan begin je te dagdromen en komen er allerlei wensen in je boven: “Een keertje helemaal alleen zijn”, “ergens een plekje hebben waar je niet gestoord wordt”, “nog eens helemaal opnieuw beginnen”, “alleen nog met mensen samen zijn met wie je goed overweg kunt”. Het woord drop-out is allang een


5

Focus op de BijBel

We hoeVen nieT alS een duiF Te Vlieden (PS. 55:7), WanT God draaGT onS oP arendSVleuGelS.

6


modewoord geworden, maar dan niet in de zin van die echtgenoot die dromerig tegen zijn vrouw zei: “Weet je schat, ik zou zo graag eens ergens heen waar ik nog nooit geweest ben en iets doen wat ik nog nooit gedaan heb”. Waarop de vrouw antwoordde: “Ga dan naar de keuken en doe de vaat”. Ook een vorm van herderlijke zorg… De belasting van het werk, de stress, te weinig tijd voor recreatie, spanningen in het gezin, zorgen om de kinderen, aanhoudende tegenslag, dreigende ziekte, ouder worden, financiële nood, steeds weer nieuwe confrontaties, hindernissen en discussies maken je murw. En met die wensen kom je ook niet verder. In plaats daarvan komen er nieuwe eisen. Misschien ben je heel gevoelig geraakt; erger had het niet kunnen zijn. De rusteloosheid neemt de overhand. Bij al die dingen bestaat het gevaar dat men zich terugtrekt en isoleert. Sommigen gaan zover tot hun grenzen dat ze overwegen om uit het leven te stappen. Of ze denken net als de psalmist: “Verslind hen, Here…” (Ps. 55:10). Anders uitgedrukt: “Neem alles weg, laat het maar klappen als een ballon, zodat het me niet meer kan plagen. Neem al mijn problemen weg, kom met een oplossing, maar wel heel snel!’ Moet je dan zo berusten? Welnee! Vergeet nooit dat de Heer u in deze wereld heeft geplaatst en dat u onder de toelating van God in deze situatie zit. U hebt een taak! Het is niet allemaal zinloos! Er is een plek waar u tot rust kunt komen! Wij christenen hebben iets voor op alle andere mensen op deze aarde: wij kunnen bidden: “Ik echter, ik zal tot God roepen en de HERE zal mij verlossen. ‘s Avonds, en ‘s morgens, en ‘s middags zal ik klagen en kermen, en Hij zal mijn stem horen. Hij heeft mijn ziel in vrede verlost” (Ps. 55:17-19). Er zijn drie superieure dingen in het leven om ons te helpen: 1. bidden, 2. bidden en 3. bidden. “‘s Avonds, en ‘s morgens, en ‘s middags zal ik klagen en kermen, en Hij zal mijn stem horen.” We mogen de kracht van het gebed nooit onderschatten! Misschien is de reden voor uw neerslachtigheid en rusteloosheid wel dat u

veel minder bidt of teveel berust. De Heer haalt Zijn kinderen niet in alle gevallen uit hun terneerdrukkende situatie; Hij ruimt de zorgen niet altijd op, maar Hij helpt ons wel en schenkt ons te midden van benauwdheid vrede en rust. “Hij heeft mijn ziel in vrede verlost”, staat er in verband met het gebed. Vrede? – Midden in de onvrede die me belaagt? – Ja! „Wees in geen ding bezorgd, maar laat uw verlangens in alles, door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God; en de vrede van God, die alle begrip te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten bewaren in Christus Jezus” (Fil. 4:6-7). De apostel Paulus heeft een ervaring opgedaan die mij diep raakt en een groot getuigenis voor me is. Hij getuigt: “…als bedroefden, maar toch steeds blij” (2 Kor. 6:10). In 2 Korinthe 7:4 bevestigt hij het nog een keer: “Ik ben vol van vertroosting en word overstelpt met blijdschap in al onze verdrukking”. We mogen weten dat er Iemand op de troon zit aan wie niets ontgaat, die alles kan en die altijd blijft: “Hij die van oudsher troont” (Ps. 55:20). Elke macht, ook de grootste die u benauwt, is gedoemd onder te gaan; elke nood heeft een einde, maar Jezus blijft in eeuwigheid. “Mij is gegeven alle macht in hemel en op aarde” (Mat. 28:18). Judas beschrijft in het eerste vers van zijn brief de macht van Jezus als volgt: “… aan de geroepenen, die door God de Vader zijn geheiligd en die door Jezus Christus worden bewaard”. En in het voorlaatste vers: “Aan Hem nu die bij machte is u voor struikelen te bewaren, en u smetteloos te stellen voor Zijn heerlijkheid, in grote vreugde...” En Paulus noemt Hem de “God van alle vertroosting” (2 Kor. 1:3). In een lied staat: “Hoe diep kan ik vallen? … Nooit dieper dan in Gods hand.” We hoeven niet als een duif te vlieden (Ps. 55:7), want God draagt ons op arendsvleugels. “Zoals een arend zijn nest opwekt, boven zijn jongen zweeft, zijn vleugels uitspreidt, ze pakt en ze draagt op zijn vlerken” (Deut. 32:11). Arenden verzorgen hun jongen drie maanden lang prima. Als er stormen woeden breidt moeder arend haar mach-

tige vleugels over de jongen uit. Zij zorgt voor voedsel en vader bewaakt het nest. Maar na deze tijd gaat de moeder met een paar krachtige vleugelslagen een meter of tien boven het nest zweven. De jongen openen begerig hun snavel, maar er komt geen voedsel en moeder vliegt weer weg. Dat gaat ongeveer drie dagen zo door. Dan begint de moeder het nest kapot te maken. Zij maakt enkele takjes spits, zodat de jongen zich er pijn aan doen en van het nest proberen weg te komen. Weer iets later duwt zij haar jongen de een na de ander het nest uit. Het jong stort de diepte in en doet jammerlijke pogingen om te vliegen totdat het uitgeput is. Moeder arend zweeft boven de kleine en verliest hem niet uit het oog. Als het jong uitgeput is, komt zij onder hem vliegen en vangt hem op haar grote vleugels op. Ze draagt hem terug naar het nest en vliegt weer weg. Dat gaat door totdat de kleintjes zelf kunnen vliegen. Is dit niet een prachtig beeld van Gods zorg voor ons? De Heer laat ons in situaties geraken waarin we denken dat Hij ons verlaten heeft. En dat terwijl het allemaal de bedoeling heeft dat we geestelijk groeien en zelfstandig worden. We hoeven niet weg te vluchten, we hebben de nabijheid van Jezus juist nodig! “U hebt zelf gezien wat Ik met de Egyptenaren gedaan heb en hoe Ik u op arendsvleugels gedragen en u bij Mij gebracht heb” (Ex. 19:4). In Mattheüs 11:28 zegt Jezus hetzelfde van Zichzelf: “Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast bent, en Ik zal u rust geven”. De reden dat we niet van onze problemen af komen is niet dat ze zo groot zijn, maar dat we niet dicht genoeg bij Jezus zijn. Bij Hem is onze rust te vinden! “Werp uw zorg op de HERE, en Hij zal u onderhouden; Hij zal voor eeuwig niet toelaten dat de rechtvaardige wankelt!” (Ps. 55:23). U kunt en mag uw problemen recht op God af werpen: “Werpt al uw zorgen op Hem, want Hij zorgt voor u” (1 Pet. 5:7). Hij zal voor u zorgen. Dat doet Hij soms wel eens anders dan u denkt en wel zou wensen, maar Hij doet het wel. Als u in en door Jezus gerechtvaardigd bent, als Hij uw gerechtigheid is geworden, zal God u in eeuwigheid niet laten wankelen.

We hebben geen redenen om te berusten… – Omdat we toekomst hebben. In 1 Thessalonicenzen 4:13 en 18 schrijft Paulus over de ons wachtende opstanding en Opname: “Opdat u niet bedroefd bent zoals ook de anderen, die geen hoop hebben … Zo dan, troost elkaar met deze woorden.“ – Omdat de tijd van het lijden ten opzichte van de eeuwige heerlijkheid verwaarloosbaar klein is. “Want onze lichte verdrukking, die van korte duur is, brengt in ons een allesovertreffend eeuwig gewicht van heerlijkheid teweeg” (2 Kor. 4:17). Bedenk wel dat uw leven niet is beperkt tot de tijd op aarde, maar dat het in de eeuwigheid verder gaat. Daar zal God alle tranen afwissen en daar zullen we Hem danken voor zo menig leed dat uiteindelijk nuttig voor ons bleek. Loop niet weg uit de school van Gods opvoeding! Neem niet de benen, isoleer u niet, maar werp al uw zorgen op Hem, ga naar Hem toe. “Ik echter, ik zal tot God roepen en de HERE zal mij verlossen” (Ps. 55:17). Probeer niet te vluchten, maar zoek de nabijheid van Jezus. Hij is de rust die u nodig hebt. Hij draagt u als op arendsvleugels: Hij houdt in elke storm Zijn vleugels boven en onder u uitgespreid. Hij bewaart u niet voor de storm, maar wel in de storm! Zeker, vertrouwen is beter dan weglopen: “Ik echter vertrouw op U!” (Ps. 55:24). De evangelist Axel Kühner drukte het als volgt uit: “Mensen hebben honger naar leven en dorst naar liefde. Ze zijn gewond in lichaam en ziel. Ze roepen en schreeuwen in hun angst en zorgen om hulp. Hoe dikwijls worden de verlangens niet vervuld, maar onderdrukt en met zacht geweld tot zwijgen gebracht! Jezus wil het verlangen van ons leven werkelijk bevredigen. Onder Zijn zorgzaamheid en liefde komen we werkelijk tot rust. […] Hij laat onze schreeuw om leven en liefde gelden en wil ons met Zijn barmhartigheid en met Zijn kracht echt tot rust brengen. […] Is ons leven bij Jezus verzadigd, dan groeit er een diepe geborgenheid van het leven.” Ga naar Jezus, dan komt u aan. NOR BERT LIETH


7

Focus op de BijBel

de kracht van het stil zijn rust is een innerlijke houding van het hart die het mogelijk maakt om zelfs in zware stormen gesterkt te blijven. een sleutelvers is Jesaja 30:15, dat maarten Luther in de onrustige tijd van de reformatie tot zijn motto maakte.

I

n Jesaja 30:15 lezen we: “In stilheid en vertrouwen zou uw sterkte zijn”. Het stil zijn in de Heer is een van de meest verwaarloosde krachtbronnen die de Heer ons heeft gegeven. Je hoort vaak dat we in een gestreste tijd leven. Maar het stil zin in de Heer is voor elke gelovige op elk moment beschikbaar! De grote rust die op onze Heer lag werd naar buiten toe volledig zichtbaar toen hij zo onbeschrijfelijk leed, uitgescholden, bespot, geslagen, bespuugd en geprovoceerd werd. – En onze Heer bleef heel stil. Jesaja had dit al voorzegd: “Hij werd verdrukt, maar Hij deed Zijn mond niet open. Als een lam werd Hij ter slachting geleid; als een schaap dat stom is voor zijn scheerders, zo deed Hij Zijn mond niet open” (Jes. 53:7). Juist in dat zwijgen van Jezus ontvouwde zich Zijn heerlijke overwinningskracht. Het brullen van de satanische machten van de dood om Hem heen deed Hem niets, integendeel! In de evangeliën lezen we: “Maar Jezus zweeg” (Mat. 26:63). In dit geval zweeg Jezus toen twee valse getuigen de woorden die Hij had gesproken verdraaiden: “Breek deze tempel af en in drie dagen zal Ik hem laten herrijzen!” (Joh. 2:19). Jezus sprak hier over de tempel van Zijn lichaam, niet over de aardse tempel in Jeruzalem. Hoewel er niemand voor Hem opkwam, ook Zijn meest vertrouwde discipelen niet, zweeg Hij stil. Wilde Hij Zich dan niet tegen zulke verdachtmakingen en gemeenheden verdedigen? Neen – Jezus zweeg! Ook voor Pilatus, de Romeinse stadhouder, zweeg onze Heer (Mat. 27:13-14). Als we de Heer van ganser harte liefhebben en Hem dienen, worden we net zo geleid als Hij. Hoe graag hadden de aanklagers de Heer zo ver gekregen dat Hij Zichzelf ging verdedigen en rechtvaardigen! Petrus omschrijft het heel treffend en vermaant ons tegelijk: “Want hiertoe bent u geroepen, omdat ook Christus voor ons geleden heeft; Hij laat ons zo een voorbeeld na, opdat u Zijn voetsporen zou navolgen. Hij, die geen zonde gedaan heeft en in wiens mond geen bedrog gevonden is; die, toen Hij uitgescholden werd, niet terugschold, en toen Hij leed, niet dreigde, maar het overgaf aan Hem die rechtvaardig oordeelt; die Zelf onze zonden in Zijn lichaam gedragen heeft op het hout, opdat wij door de zonden dood, voor de gerechtigheid zouden leven. Door Zijn striemen bent u genezen” (1 Pet. 2:21-24). Met deze beschrijving van het zwijgen van Jezus licht onze roeping op: stil zijn in de kracht van Jezus. Dit kunt u alleen ervaren als u in uw Heer rust, die Zijn grote overwinning behaalde op het moment dat niemand Hem hielp en ook zijn beste vrienden zich uit de voeten hadden gemaakt. Ook Paulus heeft deze ervaring opgedaan. Vanuit Rome schijft hij: “Bij mijn eerste verdediging was er niemand die mij bijstond, maar zij hebben mij allen verlaten…” (2 Tim. 4:16). Want ook de arts Lukas en zijn beste vrienden hadden hem verlaten. Paulus gaat dan verder: “Moge het hun niet toegerekend worden. Maar de Here heeft mij bijgestaan en heeft mij kracht gegeven” (vs. 16-17). Het hele terrein van de rust in de levende God ligt voor elk kind van God open! Want onze Heer Jezus heeft de oorzaak van ons niet meer stil kunnen worden – de zonde – aan het kruis van Golgotha op Zich genomen. “Er blijft dus nog een sabbatsrust over voor het volk van God” (Heb. 4:9). Ook de profeet Jesaja heeft

8


er heerlijke dingen over geprofeteerd: “De vrucht van de gerechtigheid zal vrede zijn, en de uitwerking van de gerechtigheid: rust en veiligheid tot in eeuwigheid” (Jes. 32:17). Wie is rechtvaardig en kan in deze rust ingaan? Romeinen 3:10 geeft het antwoord: “Er is niemand rechtvaardig, ook niet één”. We zijn allemaal zondaars. Maar Jezus Christus heeft aan het kruis van Golgotha volledige genoegdoening gedaan aan de geëiste gerechtigheid van God, de Rechtvaardige. Door onze zonde op Zich te nemen heeft Hij ruimte gemaakt voor de gerechtigheid, en daarmee voor de rust in Hem, in zoverre we rechtvaardig zijn geworden door het geloof in Jezus Christus. – U kunt deze rust niet zelf in u bewerkstelligen, u moet in Jezus Christus geloven, die voor u gestorven is. – Door de wedergeboorte hebben we de gerechtigheid die voor God geldig is, en daarmee ook de eeuwige rust. “Het bloed van Jezus Christus, Zijn Zoon, reinigt ons van alle zonde” (1 Joh. 1:7). De stilheid die van het Lam uitgaat kunt u elke dag ervaren, als u maar bereid bent om de Heer na te volgen en zelf stil te worden. En wat heeft de Heer Jezus gedaan toen Hij daar onder verschrikkelijke pijnen aan het kruis van Golgotha hing? Heeft Hij deze sadisten die om het kruis heen stonden, op hun nummer gezet? Neen. Hij bad: “Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen!” (Luk. 23:34). Wij leven in een tijd waarin we deze stilheid in het aangezicht van de vijand moeten uitproberen, zoals ook Israël dat moest: “De HERE zal voor u strijden en u moet stil zijn!” (Ex. 14:14). Stel je de situatie van Israël in die tijd eens voor: toen het uit Egypte wegtrok, werd het niet alleen door de vijand achtervolgd, maar het kon ook niet aan hem ontkomen – het hele volk was ingesloten. Nu moest blijken of de Here wel met hen was. En omdat de Almachtige met hen was, kon Israël tenslotte stil zijn. De Here had hun eigenlijk de eis uit Psalm 46:11 gesteld: “Geef het op en weet dat Ik God ben”. Hoe vaak zijn wij niet omsingeld door moeilijkheden en duistere machten en weten we geen raad meer. Wat moeten we dan doen? De Heer zegt: “Geef het op en weet dat Ik God ben!” In Lukas 8 lezen we over een gebeurtenis toen Jezus met Zijn discipelen op het Meer van Galilea was. Er stak een storm op, en in plaats van stil te zijn en op de Heer te vertrouwen werden de discipelen onrustig en zeiden ze tegen Hem: “Meester, Meester, we vergaan! Toen stond Hij op en bestrafte de wind en de golven. En ze gingen liggen en er kwam stilte“ (vs. 24). Het stil worden van de discipelen kwam te laat, want ze hadden stil moeten zijn terwijl de storm woedde. Daarom vroeg Jezus hen: “Waar is uw geloof?“ (vs. 25). Alsof Hij daarmee wilde zeggen: “Is het voor jullie niet genoeg dat ik bij jullie ben, waarom zijn jullie niet stil?” De stilheid in Jezus betekent echter in geen geval dat je je terugtrekt in een hoekje om te mokken. Juist de stilheid in de Heer is een hoogst actieve macht, niet een je terugtrekken op je eilandje. Het betekent echt geen bedrukt zwijgen tegenover de omgeving. Door de echte innerlijke stilheid krijg je het vermogen om de goede strijd van het geloof met succes te voeren. Wat voor een strijd is dat? Onze grootste strijd is dat we niet meer hoeven te strijden! En toch is dat een geweldige worsteling: “En dat gij u benaarstigt stil te zijn” (1 Thes. 4:11, Statenvert.). Bestaat er tussen dit “benaarstigen” en “stil zijn” dan geen tegenspraak? Neen. We moeten ons beijveren te geloven dat Jezus alles heeft volbracht. We strijden niet meer voor de overwinning, maar vanuit de behaalde overwinning van Jezus. Dat is onze strijd. Onze Heer komt spoedig! Als het ooit nodig is geweest om je aan stress te onttrekken, dan tegenwoordig. Want u kunt de Heer alleen vanuit de innerlijke stilheid ontmoeten, anders hoort u Zijn stem niet! In het Oude Testament lezen we onder andere: “Maar de HERE is in Zijn heilige tempel. Wees stil voor Zijn aangezicht, heel de aarde!” (Hab. 2:20). En Zacharia 2:17 zegt: “Wees stil voor het aangezicht van de HERE, alle vlees, want Hij is ontwaakt uit Zijn heilige woning!” De Heer is onderweg en wil nu uw krachten vernieuwen: “In stilheid en vertrouwen zou uw sterkte zijn” (Jes. 30:15). WIM MALGO (1922–1992)


9

sPreuken

de vruchten van je leven groeien pas nadat de ploeg door je land is gegaan. henrI nouwen (1932–1996), sChrIJver

de sleutel tot het hart van de mensen zal nooit onze verstandigheid, maar altijd onze liefde zijn. hermann BezzeL (1861–1917), Leraar

leer geduld te hebben met fouten van vreemden, want bedenk dat ook jij veel hebt wat andere moeten verdragen. thomas à KempIs (1380–1471), KathoLIeK prIester

God vraagt ons hem lief te hebben, niet omdat hij onze liefde voor hem zo nodig heeft, maar omdat wij onze liefde voor hem nodig hebben. franz werfeL (1890–1945), sChrIJver

een druppel liefde is meer dan een oceaan verstand. BLaIse pasCaL (1623–1662), fILosoof

de ziel voedt zich met datgene waar zij zich in verheugt. auGustInus van hIppo (354–430), fILosoof

hoop is het vermogen om de muziek van de toekomst te horen. Geloof is de moed om daar in het heden op te dansen. peter KuzmIC, Leraar aan het Gordon ConweLL theoLoGICaL semInary

10 Middernachtsroep Juli 2015

In PersPectIef

een theologie van rust wat de Bijbel ons over de altijd toegankelijke rust van God openbaart is adembenemend. een heilshistorische uiteenzetting.

d

e eerste persoon die rustte was God Zelf: “…rustte Hij op de zevende dag van al Zijn werk, dat Hij gemaakt had” (Gen. 2:2). God heeft door de kracht van Zijn woord al het zichtbare en het onzichtbare uit het niets geschapen, en wel in slechts zes dagen. Hij die de Bron van alle kracht is, is niet op rust aangewezen (Ps. 121:4; 33:9; Jes. 40:28). Daarom heeft de zevende dag, de dag van rust, een heilshistorische functie. Het laat zien wat God van meet af aan wilde. De dag waarop God rustte was de eerste dag na de schepping van de mens op de zesde dag (Gen. 1:26-31). Dat betekent dat de mens voor de rust in God was bestemd; God wilde de mens voor Zichzelf. De mens moest de aarde aan zich onderwerpen, vruchtbaar zijn en heersen en dat allemaal in de rust vanuit God. Maar de zonde kwam ertussen en vernietigde deze rust. En de onrust kwam ervoor in de plaats. De vrouw zou voortaan moeite in haar zwangerschap hebben, met pijn kinderen baren en een begeerte hebben naar haar man (Gen. 3:16). De man zou met moeite de aardbodem bewerken, het gewas van het veld eten en in het zweet van zijn gezicht zijn brood verdienen. En de mens zou de dood ondergaan en weer naar de aarde terugkeren waaruit hij genomen was. Bovendien moesten de beide eerste mensen ook de rust van de Hof van Eden verlaten (Gen. 3:17-19,24).

In het vervolg schildert de Bijbel ons hoe de menselijke rusteloosheid als consequentie van de zonde voortdurend toenam. Nadat Kain, de oudste zoon van Adam en Eva, zijn broer Abel had doodgeslagen, zegt de Heer bijvoorbeeld: “Als u de aardbodem bewerkt, zal die u zijn volle opbrengst niet meer geven; u zult dolend en dwalend over de aarde gaan!” (Gen. 4:12; vgl. vs. 14). En zo leefde de mensheid sinds de zondeval in onrust, moeite en troosteloosheid. Toen de wereld daarna zo verdorven werd door de zonde dat de Almachtige de zondvloed over de wereld moest uitstorten, zorgde Hij er echter voor dat iemand het met zijn gezin overleefde. Zijn naam was Noach. Lamech, de vader van Noach, had zijn zoon deze naam gegeven met het opmerkelijke motief: “Deze zal ons troosten over ons werk en over het zwoegen van onze handen, vanwege de aardbodem, die door de HERE vervloekt is!” (Gen. 5:29). Klaarblijkelijk geloofde Lamech in God en Zijn beloften (Gen. 3:15). Noach betekent ‘rust’ of ‘troost’. Lamech koppelde al een Messiaanse hoop aan deze naam, want op een dag zou de Verlosser (Messias) komen en de wereld de rust van God terugbrengen. Daarom is Noach een profetische voorafschaduwing van de ware Messias, de Heer Jezus Christus. Lamech is 777 jaar oud geworden. Dat lijkt ons een drievoudige herinnering aan de zevende dag, de rustdag van God (Gen. 5:31). Later koos God Abraham, Izak en Jakob uit. Jakob noemde Hij later Israël, en diens zonen werden de grondleggers van de twaalf stammen van Israël (Gen. 49:10-11). God streefde concreet naar het doel om de mensheid voor Zijn rust

Wij die geloven gaan de rust binnen

terug te winnen. We zien hierin ook een reden waarom God Zijn uitverkoren volk Israël gebood de zevende dag, de sabbat, als rustdag te vieren (Ex. 20:911). Want Israël moest in de rust van God ingaan, in Zijn rust, in de “sabbat van de Heer”, zoals eens Adam en Eva voordat ze in zonde vielen. Maar het volk faalde voortdurend. Het was niet in staat om Gods geboden te houden en bleef dienovereenkomstig rusteloos. Het is noch Mozes, noch Jozua, die de taak had om Israël het beloofde land binnen te leiden, gelukt om de Israëlieten in de rust te brengen (vgl. Heb. 4:8). En toen kwam de tijd dat God Zijn eigen Zoon naar de wereld zond. Deze, Jezus Christus, is de rust van God in eigen Persoon. Door Hem zien we nog eens temeer dat God de mensen in Zijn rust wil halen, waar de sabbat een beeld van was. Zo verklaarde Jezus met het oog op Zichzelf: “Want de Zoon des mensen is Heer, ook van de sabbat” (Mat. 12:8). Jezus is Heer van de sabbat omdat Hij de rust van God in eigen Persoon is. Daarom zei Hij: “Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast bent, en Ik zal u rust geven! Neem Mijn juk op u, en leer van Mij dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart; en u zult rust vinden voor uw ziel! Want Mijn juk is zacht en Mijn last is licht” (Mat. 11:28-30). De Joodse profeet Jesaja had daar de aandacht al op gevestigd toen hij 700 jaar eerder profeteerde: “...tegen wie Hij [God] zei: Dit is de rust, geef de vermoeide rust, en dit is de verademing – maar zij wilden niet luisteren” (Jes. 28:12). En zo is het ook gegaan. Israël verwierp de Zoon van God en ging als gevolg daarvan niet in de rust binnen. De beloofde rust voor het

etnische volk Israël als geheel is nu echter niet principieel opgeheven, maar uitgesteld: “Er blijft dus nog een sabbatsrust over voor het volk van God” (Heb. 4:9). Deze “overblijvende sabbatsrust” zal het komende Messiaanse rijk op aarde zijn, als Jezus Jesus Christus in grote kracht en heerlijkheid terugkeert. Op die grote ‘sabbatdag’ van het Messiaanse rijk zal Israël niet langer op eigen pogingen en eigen werk zien, maar eindelijk op Hem zien die de Voleinder van de wet is en die volkomen genade heeft gebracht. Als Jezus terugkomt, zal Hij als het ware de rust meebrengen: «…samen met ons verlichting te geven bij de openbaring van de Heer Jezus vanuit de hemel met de engelen van Zijn kracht» (2 Thes. 1:7). In Hebreeën 4:2-3 staan twee belangrijke uitspraken: 1. Het geloof is nodig om definitief tot rust te komen. 2. Met deze rust wordt de rust in God Zelf bedoeld (“Mijn rust”). De Brief aan de Hebreeën maakt duidelijk dat de rust van God op de zevende dag na de schepping inderdaad van meet af aan een heilshistorische verwijzing moest zijn naar de blijvende rust, die de mens alleen in God Zelf kan vinden (Heb. 4:4-5). Wie in Christus is, rust – net als God op de zevende dag – in zoverre van zijn eigen werken als hij niet meer probeert door eigen werken rechtvaardig te worden, door wetten en geboden. “Want het einddoel van de wet is Christus, tot gerechtigheid voor ieder die gelooft” (Rom. 10:4). Wat Mozes en Jozua niet voor elkaar kregen, heeft Jezus Christus wel gebracht. En zo geldt wat Augustinus van Hippo eens zei: “Rusteloos is ons hart, totdat het rust in U, o Heer”.

u bent eraan gewend dat de een de ander bedriegt. – Maar in mijn leden zie ik een andere wet, die tegen de wet van mijn verstand strijd voert en mij tot gevangene maakt van de wet van de zonde, die in mijn leden is. ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam van deze dood? Kom naar mij toe, allen die vermoeid en belast bent, en ik zal u rust geven. – Wij dan, gerechtvaardigd uit het geloof, hebben vrede met God door onze heer Jezus christus. door hem hebben wij ook de toegang verkregen door het geloof tot deze genade waarin wij staan, en wij roemen in de hoop op de heerlijkheid van God. Want wie Zijn rust binnengegaan is, die heeft zelf ook van zijn werken gerust. – …en in hem gevonden word, niet met mijn rechtvaardigheid, die uit de wet is, maar die door het geloof in christus is, namelijk de rechtvaardigheid uit God door middel van het geloof. – dat is de rust, dat verschaft de vermoeiden rust en dat is de verkwikking!

heb. 4:3; Jer. 9:4; rom. 7:23-4; Mat. 11:28; rom. 5:1-2; heb. 4:10; Fil. 3:9; Jes. 28:12. uit Licht voor elke dag, bij onze uitgeverij in doorn verkrijgbaar.

NOR BERT LIETH

Middernachtsroep Juli 2015 11

Eruit gElicht

Recht op abortus?

theoloog wil oude testament onder apocriefen rangschikken

m

et zijn al in 2013 verschenen artikel ‘Die Kirche und das Alte Testament’ (De Kerk en het OT) maakte de evangelische theoloog Notger Sienczka onlangs enkele verhitte debatten los. Naar zijn mening moeten christenen het Oude Testament niet als canoniek, maar als apocrief beschouwen. In een interview met Christ & Welt zei hij: “Apocrief zijn boeken die onder het omen van canonieke teksten worden gelezen en ook gepreekt. Canoniek zijn teksten die als richtsnoer voor het leven en de leer van de Kerk gelden.” De Jüdische Allgemeine noemde zijn idee “Antijudaïsme in een nieuw jasje”. mnr

chili behoort tot de weinige landen in de wereld waar abortus onbeperkt verboden is, ook in het geval van verkrachting. Vrouwenrechtenorganisaties willen hier nu met schokkende Youtube video’s iets aan gaan veranderen. in de video’s geven ze ironische ‘aanleidingen voor een abortus‘. Vrouwen moeten er bijvoorbeeld “op letten dat ze gegrepen worden door een auto die net optrekt”, zo meldt süddeutsche.de. daarmee wil men de regering onder druk zetten om het recht op abortus te hervormen. mnr

amerikaanse voorganger moet Joodse prijs weigeren

d

e Amerikaanse voorganger Charles Stanley had voor zijn steun aan Israël eigenlijk de zogenaamde Boomdes-levens prijs van het Jewish National Fund (JNF) in Atlanta (VS) moeten krijgen. Maar omdat hij in zijn preken homoseksueel geslachtsverkeer zonde heeft genoemd, kwamen er vanuit het

JNF bezwaren tegen zijn nominatie. Het Southern Jewish Resource Network for Gender and Sexual Diversity vond de opvattingen van Stanley “onverenigbaar met Joodse ethiek en [Joodse] normen en waarden”. Vanwege de ontstane publieke controverse weigerde Stanley daarop de prijs. mnr

Joods journalist looft christelijke genadeleer ‘tolerante’ verkeerslichten

I

n het begin van de zomer van dit jaar heeft Wenen voor 49 verkeerslichten nieuwe symbolen ingevoerd. Afgezien van het normale mannetje tonen de verkeerslichten nu ook paartjes, niet alleen heteroseksuele, maar ook homofiele en lesbische. Spiegel Online noemde het “groen licht voor meer tolerantie”. mnr


d

e Joods-Canadese journalist David Brooks heeft voor zijn boek over ethiek The Road to Character veel christelijke theologen en bijbels gedachtengoed onderzocht. In een interview met de Washington Post laat hij er zich lovend over uit, hoewel hij toegeeft dat hij worstelt met het christelijke concept van de ‘capitulatie’ voor God. Overigens meent hij: “Tegenwoordig beschouw ik Augustinus als de verstandigste mens die ik ooit in enige vorm ben tegengekomen”. Diens christelijke ‘concept van de genade’ sprak hem bijzonder aan. mnr

evangelische gemeenten in frankrijk groeien

I

n mei werd er in het Franse Mulhouse een zogenaamde megakerk ingewijd. De grote zaal biedt plaats aan 2400 bezoekers. De evangelische gemeenten in Frankrijk zouden al enkele jaren groeien. De Franse historicus en socioloog Sebastien Fath heeft al twee jaar geleden vastgesteld dat er in Frankrijk “om de drie dagen” een nieuwe protestantse gemeente wordt gesticht, zo schrijft het Reformatorisch Dagblad. En daarmee zijn volgens Fath de dagen van terugloop en vergrijzing van de kerken in Frankrijk voorbij. mnr

Imam in Nederland stelt democratie aan de kaak in april stelde imam sjeik abdelhamid aynelhayat in het kader van een vrijdagse preek de democratie aan de kaak als oorzaak van alle conflicten. deze zouden namelijk ontstaan doordat de mensen zich aan door mensen gemaakte regels onderwerpen en niet aan de sjaria (religieuze wetten van de islam). de plaats van verkondiging was niet een moskee in de ‘verre’ oriënt, maar in helmond. mnr

Caribische Bijbelgenootschappen helpen vrouwen bij huiselijk geweld

d

e Caribische Bijbelgenootschappen hebben “een trainingsprogramma ontwikkeld”, zo schrijft Daniel Gerber voor jesus.ch, “dat de gemeentewerkers toerust om huiselijk geweld ook te ontdekken als iemand er nog niet over praat, tot en met doelgerichte counseling“. In

het Caribisch gebied is het probleem van huiselijk geweld bijzonder groot. Het programma zou in de landen van het Caribisch gebied intussen “steeds meer mensen helpen om het zwijgen te doorbreken en te proberen uit de geweldsspiraal te komen”. mnr

redacteur BILd uit zich als christen

I

n een artikel over de «ISIS waanzin» heeft BILD redacteur Daniel Böcking te kennen gegeven dat hij christen is en schrijft hij: «Ik kan niet langer met mijn benen over elkaar zitten, of liever gezegd met mijn vingers. Voor mij is het tijd

om luidkeels over de liefde van God te vertellen en over de vergeving door Jezus Christus.” Niet het geloof is “een probleem, maar wat de mens ermee doet. Het geloof in Gods liefde, genade en vergeving is geen probleem, maar onze kans.” mnr

hoe andere christenen het westerse christendom zien

d

e Amerikaanse hoogleraar theologie Roger E. Olson heeft er een gewoonte van gemaakt om de studenten theologie uit Afrika, Azië en Latijns Amerika te vragen wat ze van het Amerikaanse christendom vinden. Als ze zich vrij voelen, zo schrijft Olson op zijn blog,

zeggen ze vaak “dat ze geschokt zijn van het Amerikaanse christendom, het evangelicale christendom incluis. De redenen: het individualisme, materialisme en het gebrek aan geloof in de ‘geestelijke wereld’, waarmee ze het bovennatuurlijke bedoelen.” mnr

Christenvervolging in Vietnam neemt toe Open Doors analist Thomas Müller spreekt van een duidelijke toename “van de aanvallen tegen christenen” door de Vietnamese overheid “in de afgelopen maanden”. “Ook al is vooralsnog onduidelijk welke redenen er achter zitten: christenen uit alle denominaties krijgen de harde hand van de regering duidelijk te voelen.” mnr


In perspectIef

zomertIJd

vakantie van God? mogen christenen van hun vakantie genieten, of verspillen ze er hun tijd mee? Je kunt aan twee kanten van het paard vallen.

d

e evangelische theoloog Otto Dibelius zei eens: “Een christen is altijd in dienst!” Enerzijds klopt dat ook wel, maar anderzijds mag het niet betekenen dat een christen zich dag en nacht en onder alle omstandigheden volkomen geeft in het praktisch dienen. Dienst betekent namelijk niet dat we ons alleen maar voor de gemeente uitsloven, voortdurend op dienstreis zijn en tegelijkertijd vele evenzeer nodige zaken verwaarlozen. Voldoende tijd voor je gezin hebben is ook een vorm van Jezus dienen. Rustperioden horen er ook bij. Wie zijn gezin omwille van zijn inzet voor Jezus verwaarloost, moet niet denken dat hij Hem daarmee dient, want de Bijbel zegt: “Want als iemand niet weet hoe hij leiding moet geven aan zijn eigen huis, hoe zal hij voor de gemeente van God zorg dragen?” (1 Tim. 3:5). Een echtgenote vertelde me verdrietig hoe haar man van ‘s ochtends tot ‘s avonds op pad was om andere mensen herderlijk te dienen,


maar voor haar vrijwel geen tijd had. Hij ging al vroeg van huis, kwam alleen even naar huis om te eten en ging dan meteen weer weg. Is dat de Heer dienen? De vrouw van de bekende evangelist Wilhelm Busch zou een keer een pastoraal gesprek bij hem hebben aangevraagd om zo wat tijd met hem door te kunnen brengen. Daarentegen las ik een keer over een druk bezette advocaat, die bewust een dag per week vrij nam om zijn gezin met iets leuks te verrassen. Dan ging hij met hen naar het zwembad, of ze gingen een potje minigolf spelen, ‘s avonds spelletjes met de kinderen of iets anders. Elke machine heeft onderhoud nodig, elke werkzaamheid en elke autorit zijn pauzes. Elke tank moet gevuld worden, elk leven heeft verfrissing en recreatie nodig. Kinderen hebben de ouders nodig, de echtgenote haar man en andersom. Jezus heeft niet voor niets tegen Zijn discipelen gezegd: “Komt u zelf mee naar een eenzame plaats, alleen, en rust wat uit; want er waren er velen die kwamen en die gingen, en zij hadden zelfs geen gelegenheid om te eten” (Mar. 6:31). Axel Kühner vertelde een keer de volgende anekdote: “De apostel Johannes speelde op oudere leeftijd graag met een tamme patrijs. Op een dag kwam er een jager bij hem op bezoek en deze verwonderde zich dat zo’n belangrijke man als een kind met een vogel speelde. De jager vroeg de apostel: ‘U zou zulke grote en belangrijke dingen kunnen doen en u speelt met een patrijs. Waarom verspilt u kostbare tijd met een nutteloos spel?’

Johannes keek de jager nadenkend aan en vroeg op zijn beurt: ‘Waarom is de boog op uw rug niet gespannen?’ – ‘Als hij altijd gespannen was, zou hij zijn spankracht verliezen. Dan heeft hij geen kracht meer als ik hem bij de jacht nodig heb om een pijl af te schieten!’ Johannes antwoordde: ‘Het leven is net als een boog. Het kan niet altijd gespannen staan. Dan verliest het zijn kracht. Om je spankracht goed te houden heeft ieder mens perioden van ontspanning nodig. En als er dan weer aan je getrokken wordt, heb je de nodige kracht om te handelen en actief te zijn. God wil geen afgebeulde en overbelaste mensen. God gunt ons de rustperiodes. En de tijd die we nemen voor stilte en rust, om te spelen en te vieren, is geen verloren tijd. Creatieve krachten groeien vanuit de rust. Uitgeputte toestanden komen van rusteloosheid en gejaag. God wil dat we kracht putten en niet dat we uitgeputte krachten zijn.’” Is de juiste houding dan die van een voorganger die ooit aan het begin van zijn vakantie zei: ‘Het hele jaar werk ik met de Bijbel, en nu, in de vakantie, laat ik hem thuis en neem er even vakantie van”? Neen! Natuurlijk is dat net zo verkeerd en misplaatst! Het Woord van God is leven, het spreekt tot ons, troost, bouwt op en verkwikt. De geestelijke relatie met God mag nooit ontbreken. Integendeel, de vakantietijd leent zich er vaak bijzonder goed voor om alleen en samen de Bijbel te lezen en er ontspannen en zonder tijdsdruk over te praten. En juist tijdens wandelingen vind je nogal eens de rust voor persoonlijk gebed. De apostel Paulus liet zijn medereizigers een keer alleen en reisde via een omweg verder, waarschijnlijk om even alleen te zijn, rust te vinden en te kunnen bidden (Hand. 20:13). Als christenen behoren we altijd en overal het stempel van Jezus te dragen en op Hem gericht te zijn, of dat nu op ons werk, in het gezin of op vakantie is. Het is niet zo dat het ene voor het andere komt. We willen op alle terreinen en op elk gebied zonder onderscheid de wil van God zoeken en als christenen leven. NOR BERT LIETH

teKenen van de tIJd

het einde is nabij! elke generatie christenen heeft tot nu toe op de spoedige wederkomst van hun Heer jezus gerekend. waarom zou de verwachting van de spoedige wederkomst uitgerekend nu een bijzondere reden hebben? enkele gedachten.

a

ls ik een draaiboek moest schrijven over de gebeurtenissen die de Bijbel voor de eindtijd voorspelt, zou het onmogelijk zijn om de ontwikkelingen in de huidige wereld nog treffender te beschrijven. De gebeurtenissen om ons heen passen verbazend goed in het profetische kader van de Bijbel voor het einde van de eeuw. Ik kan geen belangrijke voorbereidende gebeurtenis voor de eindtijd bedenken die momenteel niet aan contouren wint. Je moet je realistisch afvragen: “Hoe lang kunnen deze toestanden nog duren voordat alles de lucht in gaat?” Je kunt te bedenken geven: “In de wereldgeschiedenis zijn er altijd wel moeilijke tijden geweest”. Twee redenen laten mij veronderstellen dat het vandaag de dag anders is.

Ten eerste, wat ergens in de wereld gebeurt blijft niet meer onbekend in de rest van de wereld. Binnen de kortste keren weet de hele wereld wat er gebeurd is. En wat er op een bepaalde plek gebeurd is, heeft bijna onmiddellijk gevolgen voor een ander deel van de wereld. De gevolgen van de gebeurtenissen in de wereld van vandaag nemen exponentieel toe. Hoe lang zal men fanatici de toegang tot massavernietigingswapens nog kunnen versperren? Hoe lang zullen de gestaag toenemende spanningen in de wereld nog beheersbaar zijn? De wereld schijnt op een verwoestende crisis af te koersen. En deze crisis kan best de komende tijd van de verdrukking zijn, die zijn hoogtepunt bereikt in Armageddon. Ten tweede is er nooit eerder in de geschiedenis te zien geweest dat alle geprofeteerde tekenen herkenbaar werden. Israël, dat bijna 2000 jaar verstrooid is geweest, is terug. Het Romeinse rijk, dat bijna 1600 jaar lang vervallen is geweest, is op weg naar zijn herstel. Babylon, dat 2500 jaar geleden als groot rijk uit de geschiedenis verdween, komt weer in het brandpunt. De globalisering gaat elke

dag sneller. Jeruzalem, het Midden-Oosten en het aanhoudende vredesproces beheersen elke dag de media in de hele wereld. En de zichtbare Gemeente keert zich met een adembenemende snelheid van de waarheid van de Bijbel en zijn zedelijke principes af. Ik geloof dat we in een heel bijzondere tijd leven, waarvan de gebeurtenissen naar het einde wijzen. Toekomstige gebeurtenissen werpen hun schaduwen vooruit. Helaas zijn de meeste mensen zich tegenwoordig echter niet bewust van wat zich afspeelt. In zijn prachtige boek World Aflame (Wereld in vlammen) heeft Billy Graham de zelfgenoegzaamheid van onze tijd beschreven: “Een kenmerk van een cultuur in verval is dat normale mensen niet beseffen wat er zich afspeelt. Alleen wie de tekenen van het verval herkent stelt de vragen waar nu nog geen antwoord op is. De gemiddelde burger voelt zich prima in zijn zelfgenoegzaamheid en is net zo zorgeloos als een zilvervisje in een kartonnen doos met gesorteerde tijdschriften over de wereldgeschiedenis. Hij stelt geen vragen, omdat de sociale voorzieningen van de regering hem een vals gevoel van veiligheid geven. Dat is zijn probleem en zijn tragiek. De moderne mens is een toeschouwer van het wereldgebeuren geworden, dat hij zonder enige betrokkenheid op tv volgt. Voor zijn ogen komen de noodlottige gebeurtenissen van onze tijd langs, terwijl hij in een comfortabele stoel aan zijn biertje nipt. Hij schijnt niet door te hebben wat er met hem gebeurt. Hij begrijpt niet dat deze wereld in brand staat en dat hij mee zal verbranden.” Daar duidelijk tegenover staan de mensen die klaar zijn voor de komst van Christus. Er zijn mensen die de tekenen van de onheilspellende gebeurtenissen in onze wereld van vandaag wel inzien en zich door Jezus Christus laten redden. Jezus kan vandaag nog terugkomen!

uittreksel uit Die sieben Zeichen der Endzeit van Mark hitchcock, pag. 78-80; nieuw bij uitgeverij Middernachtsroep in Zwitserland, bestelnr. 180028.


In perspectIef

hoe wordt dat BedoeLd?

navr a aG

1 samuël 15:35

sonja maag

In de Bijbel staat af en toe dat het God berouwde dat hij iets bepaalds had gedaan, zoals: “de here had er berouw over dat hij saul tot koning over Israël aangesteld had” (1 sam. 15:35).

Is zendelinge van de middernachtsroep in uruguay (zuid-amerika), waar zij onder andere veel met vrouwen werkt en hun het evangelie en bijbelse fundamenten doorgeeft.

d

e door God gegeven beloften blijven onherroepelijk bestaan. Hij kan niet liegen! God staat in voor Zijn met Abraham en David gesloten verbond. Temeer, omdat het van Zijn kante en eenzijdig verdrag voorstelt (Gen. 15; 2 Sam. 7:8-16). Daarboven staat het onwankelbare woord: “God is geen man, dat hij liegen zou, of een mensenkind, dat Hij ergens berouw over hebben zou. Zou Hij iets zeggen en het niet doen? Zou Hij spreken en het niet gestand doen?” (Num. 23:19). Maar als het gaat om individuele personen, hebben we een andere situatie (Gen. 6:5-7; 1 Sam. 15:23-35). Hier gaat het niet om verbondsbeloften, maar om Gods reactie op het gedrag van de mens. De Bijbel laat ons hier zien dat God meeleeft met de beslissingen van de mensen. God en zijn Woord zeggen ons dat Hij de dood van de zondaar niet wil, maar dat deze zich bekeert en leeft (Ez. 33:11). Als we nu lezen dat God “berouw had”, wil dat niet zeggen dat Hij Zijn mening veranderd heeft. Het is veeleer een uitdrukking van een diep verdriet over de beslissing van de mens. Je zou ook kunnen zeggen: “Het bedroefde de Here echter…” Nu kunt u tegenwerpen dat God in Zijn alwetendheid de beslissing van Saul toch van tevoren gezien moet hebben. Precies! Maar daaruit blijkt juist de echte liefde, die in het wezen van God verankerd is. Echte liefde heeft zon-

heT WeZen Van de lieFde dWinGT Geen TeGenlieFde aF. der voorwaarden en zonder onderscheid lief. Bovendien behoort het tot het wezen van de liefde om geen wederliefde af te dwingen. Zij gaat dus uit van keuzevrijheid. Zo kwam God Saul in Zijn liefde tegemoet, gaf hem Zijn zegen, welstand, liet hem Zijn nabijheid ervaren, kroonde hem tot koning en gaf hem volmachten. Maar helaas koos Saul ervoor om dit aanbod van God te weigeren. Hij nam de vrijheid om ‘nee’ te zeggen. En dan lezen we dienovereenkomstig: “De HERE had er berouw [verdriet] over”. Daarop werd Saul als gevolg van zijn zonde uit het ambt ontheven. SA MUEL R INDLISBACHER


Sonja Maag welk boek heeft je in je geloofsleven het meest gevormd, afgezien van de Bijbel? Het boek Geestelijke geheimen van Hudson Taylor heeft me sterk gevormd en wel met het oog op praktische levensvragen en ook de zending.

welk Bijbelboek lees je het liefst of heb je het meest gelezen? Verschillende. Ik houd van de Brief aan de Filippenzen, omdat de woorden van hoofdstuk 1:6 me zeer bemoedigd hebben in een tijd waarin ik veel ontmoediging en ook persoonlijke aanvallen ervoer: “Ik vertrouw erop dat Hij die

de brieF aan de hebreeën heeFT Me een PanoraMa GeoPend Voor de GrooTheid Van God. in u een goed werk begonnen is, dat voltooien zal tot op de dag van Jezus Christus”. Dat heb ik altijd vastgehouden. En ook Filippenzen 2, waar Jezus wordt beschreven, wat Hij voor ons is, en de aansporing voor ons om precies eender te zijn – dat is een aansporing. Der Brief aan de Hebreeën mag ik ook heel graag. Die heeft me een panorama geopend over de grootheid van God, terugblikkend op Israël en dan vooruitblikkend naar ons. Hij laat ons zien dat we met de blik op Jezus onze weg moeten gaan, want Hij is de Leidsman en de Voleinder van ons geloof.

wat betekent de verwachting van de spoedige wederkomst voor jou in het dagelijks leven? Wel, ik ben een vrouw, en een vrouw plant en organiseert graag, moet vooruit kunnen kijken, en het gebeurt wel dat ik denk: “O, haal ik dat? Gaat het lukken? Zal het mogelijk zijn?” En dan zeg ik telkens weer tegen mezelf: “Sonja, kalm aan, alles op zijn tijd, want als de Heer vandaag of morgen terugkomt is het allemaal niet belangrijk”. Zo krijgen de details van het dagelijks leven hun juiste plek.

diT beeld GeeFT aan daT u en iK biJ heT uiTleGGen Van de SchriFT al eVen PrecieS en ZorGVuldiG Te WerK dienen Te Gaan alS een aMbachTSMan biJ ZiJn WerK.

BIJBeLKennIs

u kunt de profetische schrift verstaan het is mogelijk om het profetische woord van de Bijbel te verstaan. zes principes van schriftuitleg helpen daarbij. een uiteenzetting.

z

oals we bij de bijbelse profetie het uitgangspunt van de letterlijke uitleg dienen toe te passen, moeten we ons ook van de juiste uitlegprincipes bedienen, die “het woord van de waarheid recht snijden” (2 Tim. 2:15). In het Griekse origineel bezit dit vers een

diepte en een rijkdom die in Engelse vertalingen minder duidelijk wordt, zoals de exegeet Thomas Constable verklaart: “’Recht snijden’ is een aanschouwelijke uitdrukking die een arbeider toont die zijn werk zorgvuldig en precies uitvoert. Het Griekse woord orthotomounta beschrijft ergens anders een tentenmaker die zijn stof recht snijdt, zonder kronkels erin. Het stelt een bouwvakker voor, die stenen in een rechte lijn plaatst, en een boer die rechte voren ploegt.” Dit beeld geeft aan dat u en ik bij het

uitleggen van de Schrift al even precies en zorgvuldig te werk dienen te gaan als een ambachtsman bij zijn werk. Om die reden kunnen uitlegprincipes zo nuttig zijn. Hier volgen zes principes die mij door de jaren heen hebben geleid. 1. De klaarblijkelijke betekenis. Als de letterlijke betekenis zinvol is, zoek dan niet naar een andere betekenis, tenzij het resultaat onzin is. De bijbelexegeet David Cooper stelt in het licht van dit principe voor om “elk woord bij zijn primaire, normale, letterlijke betekenis te nemen,


In perspectIef

zolang de feiten van de directe context – onderzocht in het licht van aanverwante plaatsen en axiomatische en fundamentele waarheden – niet duidelijk op iets anders wijzen”. Ook de profetiegeleerde Arnold Fruchtenbaum is die mening toegedaan: “Zolang de tekst niet duidelijk maakt dat hij symbolisch dient te worden opgevat, behoort hij letterlijk te worden genomen”. 2. Veronderstellingen. Alle leerstellige veronderstellingen dienen aan de Schrift onderworpen te zijn. Onze leerstellige opvattingen mogen niet onze bijbeluitleg beheersen. Natuurlijk worden alle exegeten in een bepaalde mate door persoonlijke, theologische, denominationele en politieke vooringenomenheden beïnvloed. Geen enkele benadering van de Schrift is een blanco vel papier. Daarom dienen onze leerstellige opvattingen in overeenstemming met de Bijbel te zijn en zich erdoor te laten corrigeren. Alleen de opvattingen die met de Schrift verenigbaar zijn, zijn ook terecht. We dienen het de Bijbeltekst toe te staan om onze veronderstellingen en overtuigingen te modificeren of zelfs volledig om te vormen. 3. De bijbelse context. Let goed op de bijbelse context. Elk woord in de Bijbel is een deel van een zin, elke zin staat in een perikoop, elke perikoop behoort tot een boek en elk boek is een deel van de gehele Schrift. De uitleg van een gedeelte mag op een bepaald punt niet weerspreken wat de Bijbel er in totaal over leert. Losse verzen bestaan niet als geïsoleerde fragmenten, maar vormen een geheel. Om ze goed te kunnen uitleggen moeten we hun relatie tot het geheel en onderling verstaan. De Schrift legt de Schrift uit. 4. Genre. Zorg dat u weet met welk genre u te maken hebt. De Bijbel bevat een veelheid aan literaire genres, die allemaal bepaalde kenmerken hebben waar we rekening mee dienen te houden om de tekst juist te kunnen uitleggen. Bijbelse genres zijn geschiedenis (Handelingen), drama (Job), poëzie (de Psalmen), wijze spreuken (Spreuken) en apocalyptische geschriften (Daniël en Openbaring). Een verkeerde


genrebepaling brengt ons bij de Schriftuitleg op een dwaalspoor. Met een gelijkenis dienen we anders om te gaan dan met een historische gebeurtenis. En zo mag een gedicht (dat veel symbolen bevat) al evenmin behandeld worden als een eenvoudige vertelling. De Psalmen spreken bijvoorbeeld over God als een Rots (Ps. 18:3; 19:15). Dat mogen we niet letterlijk opvatten, maar dienen we te zien als een symbool voor Gods onwankelbare kracht – God is ons rotsvaste fundament. De Psalmen gebruiken vaak dergelijke beelden. Ook al bevat de Bijbel een veelheid aan literaire genres en vele gezegdes en stijlfiguren, de schrijvers van de Bijbelboeken vielen meestal op letterlijk op te vatten uitspraken terug om hun ideeën door te geven. Waar zij woorden gebruikten om hun voorstellingen te uiten, moet ook degene die de Bijbel bestudeert een dienovereenkomstig letterlijk uitgangspunt kiezen. De letterlijke methode van Schriftuitleg geeft elk woord in de tekst dezelfde basisbetekenis die het ook in een normale geschreven tekst of in een toespraak heeft. Zonder een dergelijke methode zou de communicatie tussen God en mens onmogelijk zijn. 5. De historische en culturele context. Houd rekening met geschiedenis en cultuur. De Bijbelexegeet moet zijn moderne westerse manier van denken opzij zetten en zich in de oude Joodse cultuur verplaatsen. Hij moet op bijzondere dingen letten, zoals Joodse bruiloftsrituelen, begrafenisriten, familie-, agrarische, zakelijke en religieuze praktijken, het valutasysteem, manieren van oorlogvoering, slavernij, behandeling van gevangenen en het gebruik van verbonden. Toegerust met zulke gedetailleerde historische informatie is het veel makkelijker om de Bijbel juist uit te leggen, omdat we de wereld van de bijbelse schrijvers beter kunnen begrijpen. Een veelomvattende historische kennis van de Joodse geschiedenis helpt ons te begrijpen waarom de antichrist een “kleine horen” wordt genoemd (Dan. 8:9). De Joden in de oudheid zagen dat

dieren hun horens als wapen gebruikten en daarom ging men de horen tenslotte als een symbool van sterkte en macht beschouwen. Als uitbreiding van dit symbool gebruikte men horens soms als tekenen van heerschappij, die rijken en koningen vertegenwoordigden, zoals in de boeken Daniël en Openbaring (zie Dan. 7-8; Op. 13:1,11; 17:3-16). Dus begint de antichrist – als een “kleine horen” – kennelijk betrekkelijk klein, met een lokaal begrensde invloedssfeer, voordat hij dan een greep doet naar de heerschappij over de wereld (Op. 13). 6. Meervoudige toepassingen. Vergeet niet dat een gedeelte mogelijk op meer dan één gebeurtenis toepasbaar is. De profetische geschriften kunnen betrekking hebben op twee gebeurtenissen die qua tijd aanzienlijk ver uit elkaar liggen. Toch bevinden de beide gebeurtenissen zich in hetzelfde Bijbelvers en leveren ze schijnbaar één enkel beeld op. Dan wordt de tussenliggende tijd pas duidelijk als men er andere verzen bijhaalt. Dit geldt voor bepaalde Oudtestamentische gedeelten over de eerste en de tweede komst van Jezus Christus. In Zacharia 9:9-10 lezen we bijvoorbeeld: “Verheug u zeer, dochter van Sion! Juich, dochter van Jeruzalem! Zie, uw Koning zal tot u komen, rechtvaardig, en Hij is een Heiland, arm, en rijdend op een ezel, op een ezelsveulen, het jong van een ezelin. … Hij zal vrede verkondigen aan de heidenvolken. Zijn heerschappij zal zijn van zee tot zee, van de rivier tot aan de einden der aarde.” Dit gedeelte gaat zowel over de eerste (Christus, de Koning, reed op een ezel) als over de tweede komst van Jezus, die zal uitlopen op Zijn universele duizendjarige heerschappij (zie bijv. Jes. 11:1-5). RON R HODES

ingekort uittreksel uit Die Chronologie der Endzeit van ron rhodes, pag. 22-28. Wilt u weten hoe de in de bijbel geopenbaarde chronologie van de eindtijd er uitziet als we deze zes exegeseprincipes toepassen? u kunt het nieuwe boek bij onze uitgeverij in Zwitserland bestellen onder bestelnr. 180031.

serIe

Bommenregen en vuurstorm zeventig jaar geleden kwam er een einde aan de tweede wereldoorlog en daarmee ook aan de verschrikkelijke holocaust. herinneringen uit de tijd voor, tijdens en na de oorlog. door friedrich hilliges. deel 3.

h

et begon in 1941 met luchtalarm door huilende sirenes en vijandelijke vliegtuigen in de lucht die aanvankelijk niets deden. Men nam het niet serieus. In het voorjaar van 1942 viel in onze wijk in Tempelhof de eerste luchtmijn. Er stortten huizen in en er vielen doden. Tot dan toe waren we bij luchtalarm altijd thuis gebleven en hadden we dus niet de centrale bunker op 100 meter van ons huis opgezocht. Maar dit keer beefde de aarde en deed de drukgolf de ruiten springen. Alles in huis lag vol met glasscherven. Ik moet, aldus mijn moeder, wel een kwartier lang aan één stuk geschreeuwd hebben. Dat was de shock. Daarna stuurden ze mij voor een week naar tante Lisbeth in Waren. Op 16 juli 1943 vierden we nog zonder problemen en ongestoord tot in de nacht een zilveren bruiloft in de tuin. Maar de eerste grootschalige aanvallen met bommenregens en vuurstormen op Wuppertal en Hamburg, met talloze dodelijke civiele slachtoffers als gevolg, leidden vanaf september 1943 tot de evacuatie van gezinnen met kleine kinderen en schoolkinderen uit de grote steden. Mijn oudere zus en ik werden voor de rest van de oorlog naar onze tante in Waren gestuurd. Alleen onze oudste zus bleef nog thuis. Eind januari 1944 was onze moeder enkele dagen bij ons in Waren. Laat op de avond van de 28ste januari hoorden we

na het luchtalarm ongeveer een half uur lang het gedreun van vliegtuigen boven ons. Hele legers van langeafstandsbommenwerpers vlogen een grootschalige aanval op Berlijn. Twee dagen later, op 30 januari dus, herhaalde dit zich. Op deze tweede avond raakten moeder en tante Lisbeth hevig opgewonden van het gedreun van de vliegtuigen, zodat ze huilden van angst en vurig om bewaring baden. Onze vader had voor deze dag, een zondag, een treinreis van Berlijn naar Radebeul gepland, waar onze broer Helmut was ingekwartierd voor Reichsarbeiterdienst. Alleen vader en dochter waren in die dagen thuis. Om van huis op tijd op het station te kunnen zijn, had onze vader de wekker gesteld. Maar merkwaardig genoeg deed die het die dag niet, en vader miste de enig mogelijke treinverbinding. En hij was dus gedwongen om thuis te blijven. In het begin van de nacht begon de tweede grote aanval. De voorbode ervan, een langdurig gedreun van vliegtuigen, hadden wij zoals gezegd in Waren gehoord. Dat op dat ogenblik mijn oudste zus niet alleen was, maar dat ook vader er was, kwam door de wekker die niet was afgegaan. Bij deze grote aanval troffen minstens drie brandbommen het huis en de garage. Twee ervan waren al door hun lichtschijnsel vanuit de eigenbunker in de tuin te zien. Omdat er na een poosje talloos veel huizen eromheen tegelijk in brand stonden, kwam er geen druppel bluswater meer uit de waterleiding. Hulp van de buren of een inzet van de brandweer waren eveneens onmogelijk. En ook de in de badkuip steeds bereid

gehouden voorraad bluswater was maar een druppeltje op een hete plaat geweest. En dus besloot men kortweg: “Redden wat er nog te redden valt!”, met andere woorden: “Alles naar buiten”. De meubels werden – voor een deel uit elkaar gehaald – in wilde haast met de huisraad uit het raam naar buiten gegooid. Het was een wedloop met het vuur. Door de uitslaande brand in een school aan de overkant ontstond er een storm met rondvliegende vonken en brandende stukjes hout alsof er een sneeuwstorm stond. Buiten heen en weer rennen en werken was alleen nog mogelijk met een nat beddenlaken over je hoofd en je lichaam. Een keer scheelde het maar een haar of onze zus was in al het gehaast door een naar beneden suizend meubelstuk geplet. Een deel van het meubilair en de huisraad kon gered worden. Maar het huis brandde tot op de buitenmuren af. In oorlogstijd betaalde geen enkele brandverzekering iets uit. Dus de redding van een deel van de huisraad was in die tijd cruciaal voor je bestaan. Omdat er een huis vlak in de buurt leegstond, konden we daar onze intrek nemen. Onze vader zag in alles Gods bestuur. Hij droeg het met moed, gevatheid en een deemoedig vertrouwen op God. Hij had er stilletjes al op gerekend dat Gods oordeel op de een of andere manier ons volk zou treffen: zoals in 1938 de synagogen brandden, zo zouden tenslotte ook de Duitse steden branden. Maar in het niet functioneren van de wekker zag onze vader ondanks alle nood toch een zeer genadige leiding van God. Dat gaf hem troost en veel reden tot dankbaarheid.


60 Jaar

Middernachtsroep

zendingswerk middernachtsroep in uruguay DOOR JAN EN ISABELLE EISSES, MONTEVIDEO

h

et liep tegen het eind van de 70-er jaren toen de eerste zendelingen van de Middernachtsroep naar Uruguay kwamen om een strategische plek voor de verspreiding van de lectuur in het Spaanstalige gebied te vinden. Ze vonden deze plek in Montevideo, de hoofdstad van Uruguay, aan de Avenida Millán, waar de gebouwen van het Theologisch Seminar van de Mennonieten al enige tijd leeg stonden. Op den duur kwam er niet alleen een centraal distributiecentrum voor de lectuur in het land, maar ook de internationale bijbelschool (IBMM, in 1994 gesloten) en later het radiowerk van de Middernachtsroep. Sommige mensen in Montevideo kunnen zich de studenten van de IBMM nog herinneren. Het waren overwegend Duitsers en Zwitsers, maar ook Nederlanders, Italianen en Canadezen, die twee aan twee van deur tot deur gingen om alle wijken van de stad met het Evangelie te bereiken. Bij talrijke campagnes zong het koor van de bijbelschool in evangelische gemeenten in Montevideo en in het binnenland. Onder leiding van Dieter Steiger en later van Kurt Philipp drukten in de loop der jaren vele leraars hun stempel op de harten van Europese en Zuid-Amerikaanse studenten, onder anderen Werner Beitze, Dieter Steiger, Kurt Philipp, Eberhard Hanisch, Ellen Dähne, Erich Schäfer, Lucien Vouillamoz, Erich Maag, Stephan Beitze en Alexander Baum. Ook de conferenties met Wim Malgo zijn bij veel broeders en zusters in Uruguay tot op de dag van vandaag in hun geheugen gegrift. Deze vonden aanvankelijk op het terrein van de bijbelschool plaats. De Middernachts-


roep mocht er een zendingstent van de Armenische Evangelische gemeente voor gebruiken (die zij interessant genoeg van de Zwitserse organisatie Zending Zonder Grenzen cadeau hadden gekregen). In de jaren 1985 en 1986 predikte Wim Malgo in het goed bezochte culturele centrum van de stad. Dankzij de zendingsreizen die de zendelingen vanuit Montevideo naar verschillende delen van Latijns Amerika ondernamen, ontstonden er van Argentinië tot Midden-Amerika distributiecentra voor de lectuur van de Middernachtsroep. In de 80-er jaren begon het systematische radiowerk van de Middernachtsroep: eerst mochten de zendelingen de studio van de baptisten gebruiken, later richtte men een kantoor in de kelder van de bijbelschool in voor de opnamen. De arbeidsomstandigheden waren verre van optimaal: tijdens de opnamen mochten de medewerkers in de kamer boven de studio zich nauwelijks bewegen… Maar de boodschappen waren populair en werden door steeds meer radiozenders overgenomen. In 1988 konden we een eigen studio inwijden en onder leiding van Erich en Sonja Maag groeide het radiowerk verder. In juni 2001 werd de

verbouwde studio tijdens een officiële ceremonie aan de Heer gewijd. In 1992 creëerde Jan Eisses de kinderprogramma’s met de figuren Lalo en Silvia, die tot vreugde van de kleine luisteraars elke keer iets uithaalden, wat daarna in het bijbelverhaal van tante Mati tot een geestelijke les werd verwerkt Vooral uit Colombia kwamen veel enthousiaste brieven van kinderen die elke week vol spanning op het volgende programma wachtten. Later veranderde men de vorm van de kinderprogramma’s: het radiotheater Viajeros (reizigers) ontstond. Een team vrijwilligers begon mee te helpen bij het bedenken, schrijven en opnemen van het programma. Tegenwoordig zijn de stemmen van de ongeveer 30 jeugdige sprekers van Spanje tot in Vuurland te horen. In 2006 won een serie van Viajeros over mishandeling, misbruik en handicaps de Gouden Gaucho, de prijs voor het beste radioprogramma van de binnenlandse radio van Uruguay. De bijbelse boodschappen van het blad Middernachtsroep worden in Uruguay in het Spaans vertaald en voor de radio opgenomen. Voorganger Herman Hartwich spreekt ze indringend en levendig in en maakt ze zo in alle Spaanstalige landen tot een graag beluisterd programma. Ook in Uruguay zelf reageren de luisteraars dagelijks met sms’jes. Het programma Radiotijdschrift, dat Erich Maag bijna 20 jaar geleden heeft ontwikkeld, wordt sinds 2014 in een nieuwe vorm geproduceerd die recht wil doen aan de over elkaar heen buitelende actuele gebeurtenissen. Een groep medewerkers bespreekt elke vrijdagmiddag

onS radioSTaTion in heT STadJe VerGara in heT deParTeMenT TreinTa Y TreS, oP 343 KM Van de hooFdSTad.

Middernachtsroep Zendingswerk en uitgeverij Middernachtsroep

heT inTerneT biedT Groeiende MoGeliJKheden en GroTe uiTdaGinGen Voor de VerbreidinG Van heT eVanGelie en heT ProFeTiSche Woord in heT SPaanS! tijdens een live opname de meest actuele gebeurtenissen, die dingen waar iedereen zich mee bezighoudt, en belicht deze vanuit het Woord van God. De mensen willen weten wat de Middernachtsroep over de gebeurtenissen in de wereld te zeggen heeft en we mogen ze niet lang laten wachten op onze reactie. Deze en andere programmaseries zoals ‘Vraag en Antwoord’ of ‘Vriendinnen onder elkaar’ worden in de studio in Montevideo opgenomen. Meer dan 300 radiozenders in 19 landen gebruiken ze. De Spaanstalige Middernachtsroep is ook op internet aanwezig: www. llamadaWEB.org – of op Facebook onder Llamada de Medianoche. Op de website staan de programma’s als audio’s en deels in tekstvorm. Verder vinden belangstellenden video’s over bijbelse profetie, Israël en andere onderwerpen, zoals Halloween, tatoeëring en piercing, en natuurlijk het blad Middernachtsroep (met daarin Nieuws uit Israël), dat men online kan lezen of kan downloaden. Het internet biedt groeiende mogelijkheden en grote uitdagingen voor de verbreiding van het Evangelie en het profetische woord in het Spaans! De verbetering en actualisering van de website, een systematische bijbelcursus via internet en het uitgeven van boeken in digitale vorm zijn slechts enkele van de ideeën en dromen die ons bewegen. Wie het internetwerk financieel gesteund heeft, bedankt! We blijven op financiële support aangewezen, maar zeker ook op vakkundige hulp. Dit jaar komt een jonge specialist uit de Zwitserse Middernachtsroep gemeente in Dübendorf ons een paar weken versterken. De deur staat open voor iedereen die hier een tijd lang als dienst aan God wil meehelpen. Tot 2004 concentreerde het radiozendingswerk zich uitsluitend op het

maken van programma’s voor de Spaanstalige wereld. Maar toen verwierf onze organisatie een middengolfzender in het stadje Vergara in het departement Treinta y Tres, 343 kilometer van de hoofdstad verwijderd. De zender was in slechte staat, net als de antenne, die niet eens meer aangesloten was. Er waren een nieuwe zender en een nieuwe strategie nodig om dit middel voor het werk van de Heer in te zetten. We besloten om niet alleen christelijke programma’s uit te zenden. Enerzijds omdat de staat van de commerciële radiozenders bepaalde diensten eist. Anderzijds en voornamelijk omdat we op het hart hadden om luisteraars uit de niet-christelijke sector te winnen, en wel door een afwisselende en informatieve, op de mensen in de regio gerichte programmering, waarin tussendoor telkens momenten van nadenken over geestelijke onderwerpen langskomen. Zo heeft El Libertador in veel gezinnen in het noordoosten van Uruguay een vaste plaats veroverd. Maar de boodschap is niet alleen op de radio te horen, want El Libertador wil ook naar de mensen toe. Onder leiding van Sonja Maag ontstond in 2011 de actie ‘Un Café para el Alma’ (Bakje koffie voor de ziel). Tegenwoordig komen in zeven verschillende plaatsen in de regio elke maand gelovige en ongelovige vrouwen naar deze bijeenkomsten – mooi, maar inspannend werk met veel reizen, een zaaien van de blijde boodschap in mensenlevens die er anders nauwelijks mee bereikt zouden worden. Het werk van de Middernachtsroep in Uruguay staat tegenwoordig onder leiding van Erich en Sonja Maag, Jan en Isabelle Eisses en Rodrigo en Silvia Rincón. Het is afhankelijk van medewerking, giften en gebed.

www.middernachtsroep.nl STICHTER: Wim Malgo (1922-1992) BESTUUR: nederland: conno Malgo, norbert lieth, Jonathan Malgo NEDERLAND: Middernachtsroep, Postbus 193, 3940 ad doorn, tel.: 0343 477288, fax: 0343 477447, e-mail: [email protected] k.v.k. nr. 41166018 bTW nr. nl 0028 18 668 b01 ZWITSERLAND: Mitternachtsruf, ringwiesenstrasse 12a, ch-8600 dübendorf, tel.: 0041 44 952 14 14, www. mitternachtsruf.ch ORGAAN: de «Middernachtsroep» verschijnt maandelijks en wordt bovendien in het duits, engels, Frans, hongaars italiaans, Portugees, roemeens, Spaans en Tsjechisch uitgegeven. REDACTIE: (adres Zwitserland) e-mail: [email protected] LAYOUT: (adres Zwitserland) e-mail: layout@ mnr.ch PASTORALE VRAGEN: (adres nederland) HOTEL BETH-SHALOM: P.o.box 6208, haifacarmel 31061, israel, tel: (00972) 04 8373 480 fax: (00972) 04 8372 443, e-mail: [email protected], leiding: Fredi en beate Winkler BETALINGEN: iban: nl52inGb0000409200 bic: inGbnl2a t.n.v. Middernacchtsroep doorn. ook voor belgië DRUK: de Groot drukkerij, Goudriaan ABONNEMENTSPRIJS JAARLIJKS: nederland en belgië: Geen abonnementsprijs meer maar een vrije gift, europa en Middellandse Zeelanden eur 26,40 buiten europa en Suriname eur 32,40. ADRESSEN VOOR DIVERSE TAKKEN: www.mitternachtsruf.ch/weltweit TESTAMENTAIRE BESCHIKKINGEN: (via een notaris) «ik legateer vrij van rechten en kosten aan de Stichting: Zendingswerk Middernachtsroep statutair gevestigd te leiden en geregistreerd onder nummer .41166018. bij de Kamer van Koophandel rijnland, een bedrag van eur …» Gedachtig aan het feit, dat alle menselijke kennis slechts ten dele is (1 cor. 13:9), geven de auteurs onder eigen verantwoording hun persoonlijke visie weer.


AMen enkele gebeds- en dankpunten van zendingswerk middernachtsroep.

zwitserland We danken voor 60 jaar Middernachtsroep, groei, bewaring en zegen van onze heer.We bidden de heer om het werk met het oog op de grote uitdagingen te blijven dragen.

duitsland We danken voor vele trouwe vrienden die ons werk met gebed en gaven ondersteunen. We bidden voor de verkondigingsreizen van onze medewerkers in duitsland (zie pag. 7, 15, 16-17).

hongarije We danken voor de evangelistische mogelijkheden door onze sociale activiteiten in het land. We bidden om meer contacten en vriendschappen met andere gemeenten.

vs We danken voor het gezegende lectuurwerk, hoewel er veel andere christelijke uitgeverijen in amerika zijn. We bidden om nieuwe medewerkers voor het team en grensverlegging van het nieuwe Spaanse werk. Bolivia We danken voor het grote, centraal gelegen terrein, dat ideaal is voor ons zendingswerk. We bidden voor de noodzakelijke registratie van het werk en het school- en internaatwerk.


nederland We danken dat we er met de vrouw van raphael roos een nieuwe medewerkster bij hebben. We bidden om een geestelijke opleving in het werk, om open deuren en nieuwe vrienden.

Israël We danken dat israël ondanks al zijn vijanden nog altijd mag bestaan. We bidden dat ons hotel in haifa (verbonden met onze reizen naar israël) een licht in het land mag zijn.

roemenië We danken voor de grote belangstelling die veel mensen voor de bijbelse profetie aan de dag leggen.We bidden voor de bouw en de financiering van nieuwe noodzakelijke kantoorruimte.

Brazilië We danken voor de gestage groei die de heer heeft geschonken. We bidden voor de financiële situatie van het werk nu brazilië door een economische crisis gaat. uruguay We danken voor de vele evangelisatiemogelijkheden door het vrouwen- en radiowerk. We bidden om jonge zendelingen en voor de financieel gespannen situatie.

Italië We danken voor onze vrijwilligers die zich naast hun beroep voor de organisatie engageren. We bidden dat onze tijdschriften meer verbreiding vinden en harten aanspreken.

Guatemala We danken voor de bewaring tot nu toe, ondanks overvallen en economische nood. We bidden voor de instabiele regeringssituatie en de nodige rek voor onze medewerkers.

argentinië We danken voor de open deuren naar andere gemeenten en bijbelscholen. We bidden voor de veelvuldige zendingsreizen met de Maranatha latinomobiel door het hele land.

Kameroen We danken voor de vele verschillende boekwinkels in het land die onze lectuur kosteloos aanbieden. We bidden om meer financiële mogelijkheden om nieuwe projecten aan te kunnen pakken.

Jezus komt spoedig... ...verwacht u Hem? spreker Dato Steenhuis Leiding Teun van Ommen

Woensdag 7 oktober 2015

Woensdag 28 oktober 2015

Chr. Geref. Kerk Berkenhovenstraat 9 • Aalten

Kerksgebouw DorpsHerberg Dr. Schutlaan 2 • Nunspeet

inloop 19:30 begin 20:00

Middernachtsroep

+ boekentafel over dit onderwerp + gespreksmogelijkheid

«De kleine Apocalyps», zo worden de hoofdstukken 24 tot 27 van de profeet Jesaja genoemd. Norbert Lieth vergelijkt ze met de grote Apocalyps van Johannes in het laatste boek van de Bijbel. De parallellen zijn frappant! Zij onderstrepen op een unieke wijze de goddelijke inspiratie van de Bijbel. Bij alle tragiek van de apocalyptische gerichten, die los zullen barsten over een onboetvaardige wereld, houdt de auteur ook het Bijbels-zielzorgerlijke aspect in het oog. Een bemoediging voor het persoonlijke geloofsleven! Auteur:

Norbert Lieth

Uitvoering:

geniet, 52 pagina‘s

ISBN:

9789066031708

Er zit een scheur in de financiële dijk van de wereld. Wat gaat er gebeuren? We staan voor de grootste financiële uitdaging sinds de jaren dertig van de vorige eeuw Van de chaos op de financiële markten van de wereld tot het zich verspreidende virus van de publieke en private schulden. David Jeremiah is een bijzonder scherpzinnig leraar op het gebied van Bijbelse profeteiën. Hij onderzoekt de zich ontwikkelende ramp en legt er de Bijbelse blauwdruk overheen, legt uit wat er zal gaan gebeuren en hoe de consequenties kunnen worden voorkomen. Brandende vragen die worden beantwoord, zijn o.a.: • Hoe heeft het zover kunnen komen? • Zal de wereldwijde economie zich weer herpakken? • Komt er een nieuwe wereldorde aan? • Naderen we het einde van de wereldgeschiedenis? • Hoe kunnen we deze storm doorstaan? • Kunnen we de toekomst met vertrouwen tegemoet zien? Het komende financiële Armageddon is enerzijds een verontrustend boek.Anderzijds mogen we onze hoofden opheffen, geeft het ons hoop en maant het tot actie!

Heet hangijzer

Bestelnr.:

197168

Prijs:

€ 1.50

Paperback • 336 pagina’s • Bestelnr. 199054 ISBN: 978-90-6451-151-6 € 21.50

Orgaandonatie

Orgaandonatie: ja of nee? In de hele wereld wordt er heftig over dit thema gediscussieerd. Ook na onze dood kunnen wij nog iets goeds doen, doordat wij onze organen afstaan, opdat andere mensen langer kunnen leven. Dat is tenminste de mening van veel artsen en leraren ethiek. Lees deze zeer aanbevelenswaardige en uiterst interessante, Bijbels gefundeerde stellingname over orgaandonatie. Auteurs: Dr. med. Peter Beck en Norbert Lieth, Peter Malgo, René Malgo, Fredy Peter Uitvoering: geniet, 16 pagina‘s / ISBN: 9789066031692

€ 1.50

Middernachtsroep. Rust wat uit

Recommend Documents