Kersteditie NSK 2007

158

Kersteditie 2008

www.wtos.nl

NSK 2007

Tekst: Tim Snijders

REDACTIONEEL Redactioneel

prolongeerde bijvoorbeeld zijn wereld studenten kampioenschap tijdrijden, terwijl Manman onder andere Nederlands kampioen bij de beloften werd op deze discipline. Zij ondervragen elkaar vanaf bladzijde 19.

Voor mij was het een jaar dat in het teken stond van “voor het eerst”. Voor het eerst een echt nieuwe fiets, een licentie, criteriums en klassiekers rijden en nu aan het eind van het jaar ook nog veldrijden. En gelukkig ook een keertje voor het eerst een envelopje ophalen en eerste worden. Bij al deze nieuwigheid waren er niet al te veel verwachtingen, mijn hoofddoel kwam dan ook meer voort uit angst. Angst om aan het eind van het seizoen te moeten zeggen dat het te hard ging. Gelukkig hoefde dat niet en mag ik terug kijken op een mooi eerste seizoen. Ik kan dan ook iedereen die (nog) geen wedstrijden rijdt van harte aanraden dat te gaan doen, je krijgt er geen spijt van!

Ook de MTB’ers kijken terug. Eric vertelt over zijn tocht om geld in te zamelen voor onderzoek naar Duchenne terwijl ook het 2e deel van Vinay’s verhaal over de Megavalanche te lezen is. Naast al dit terugblikken, natuurlijk nog andere onderwerpen. Onderhoud komt aan bod en een nieuwe discipline binnen WTOS wordt geïntroduceerd. Verder natuurlijk de jaarlijkse ledenlijst helemaal achterin.

Het jaar zit er, als ik dit schrijf, weer bijna op. Altijd weer een moment van terugblikken. Je afvragen of het afgelopen jaar heeft gebracht wat je er van gehoopt had. Daar ontkom ik dus niet aan…

In deze kerst-Corsa wordt er natuurlijk meer teruggekeken. Zo hebben Rob en Trudo hard werk verricht om weer een analyse van de tijdritten van dit seizoen en van de afgelopen 25 jaar in elkaar te zetten. Mooie resultaten waren er met als hoogtepunt natuurlijk het clubrecord van Maurits. Ook mooie resultaten van de gebroeders Van Ruitenbeek, Malaya 0

In het begin van dit stuk sprak ik over “voor het eerst”. Om daar nog even op terug te komen: voor het eerst een Corsa door mij gemaakt. Na 2,5 jaar redactie (terwijl hij ook nog eventjes bestuur erbij deed en de meeste wedstrijden van alle WTOSsers reed) is Trudo gestopt. Omdat we dat al die tijd gemist hebben, deze editie op de voor- en achterkant een foto van hem. Trudo, bedankt! Rest mij nog een bedankje aan iedereen die mee hielp deze Corsa te vullen! En natuurlijk de oproep te blijven schrijven ook tips en ideeën zijn welkom. Tot volgend jaar! 158

Inhoudsopgave Corsa 158 Redactioneel ..........................................................0 WTOS Agenda........................................................2 Jaaragenda 2009....................................................3 Van de voorzitter....................................................4 Even voorstellen.....................................................6 WTOS 10km tijdrit september ..................................7 Ranglijst Aller Tijden ...............................................8 Duchenne Heroes ................................................. 14 Cycling Siblings .................................................... 19 Afsluiting............................................................. 23 Blik in 't brein van 'n genie... ................................. 24 De fiets van ......................................................... 28 Winteronderhoud, brrrr! ........................................ 29 Delft, najaar 2008 ................................................ 31 Megavalanche 2008 deel 2 .................................... 32 Notulen ALV 10 oktober 2008 ................................ 37 Verleden leden leden heden ................................... 45 Ledenlijst ............................................................ 45 Adverteerdersindex Bike-Zone .......................................................... 18 StuD .................................................................. 22 BBB ................................................................... 36

158 De Corsa is het clubblad van WTOS, Wij Trainen Ons Suf, Studenten wielervereniging sinds 1983 Redactie: Tim Snijders H. Tollensstraat 386 2624 BW Delft 06-38920338 [email protected] Oplage: 180

Uiterste inleverdata: Corsa 159: 15-02-‘09 Corsa 160: 15-05-‘09 Corsa 161: 15-08-‘09

www.wtos.nl Sitemanager: Albert Drenth Korvezeestraat 598 2628 CW Delft [email protected]

158

1

WTOS Agenda

Januari – februari – maart 2009 Datum

Activiteit

Plaats

Tijd

25 januari

CK Cross

IKEA Delft

Volgt

27 februari

Baantraining

Sportpaleis Alkmaar

Volgt

Iedere dinsdag in de winter

Weg- en crosstraining

Spartaan, Rijswijk

19:30

Iedere zaterdag

Wintertoertocht

Sportcentrum

09:30

Iedere eerste dinsdag van de maand

Borrel

Café Tango

>21:00

Eind maart

Start trainingen weg & MTB

Sportcentrum

18:00

Kijk zelf ook eens in de WTOS agenda op de site! Voor meer informatie: [email protected]. CK Cross Eind januari, in het hartje van de winter, wordt het crosskampioenschap betwist, vaak onder typische veldritomstandigheden: modder, een snijdende wind en ijzige kou. Het strijdperk is technisch moeilijk. Samen met wat hoogteverschillen is het gegarandeerd een zware wedstrijd. De geleerden hebben nog niet uitgemaakt wie op deze omloop in het voordeel is: de MTB΄er of de veldrijder. Baantraining Al een paar jaar gaat WTOS in de winter een keer trainen op de wielerbaan in Alkmaar. De baan wordt 2 uur lang afgehuurd zodat we onder begeleiding van een trainer het baanwielrennen eens kunnen ervaren. Dus als je de piste eens uit wilt proberen of je ronderecord wil verbeteren, dan is dit je kans. Informatie over opgeven en reis volgt nog. Weg- en crosstraining In de winter kan er elke dinsdag bij de Spartaan getraind worden. Op het verlichte kleine rondje op het parcours worden rondjes gereden als groep, je kunt gewoon meerijden of actiever zijn en proberen rondes voorsprong te pakken. Daarnaast vindt er ook veldrittraining plaats op de rest van het parcours onder begeleiding van een trainer. WTOS heeft afgesproken dat we mee kunnen trainen, daarvoor moet je wel herkenbaar zijn, dus doe je WTOS-kleding aan. Wintertoertocht In de winter kan er gewoon doorgetraind worden. Iedere zaterdag zullen er duurtrainingen zijn, handjes op het stuur en een beetje ‘ouwehoeren’, op een rustig tempo kilometers maken. Hierbij is een helm nog steeds verplicht en neem voldoende eten en drinken mee. Houd het forum goed in de gaten, starttijden willen wel eens variëren vanwege het weer of een extra beetje nachtrust. 2

158

WTOS Borrel Elke eerste dinsdag van de maand vindt de WTOS borrel vanaf 21.00 uur plaats in café Tango aan de Oude Delft. De borrel is een uitstekende gelegenheid om de man of vrouw onder de helm wat beter te leren kennen, een avondje ouwehoeren over wielrennen, auto's en alles wat je verder interesseert. Ben je net lid en wil je weten wat er allemaal gebeurt binnen WTOS of wil je lid worden, kom dan langs! Kijk voor de plannen van andere WTOS’ers m.b.t. deze en andere evenementen ook op het WTOS prikbord: www.wtos.nl/prikbord/

Jaaragenda 2009

Onderstaand een overzicht van de WTOS evenementen in 2009. Schrijf deze dagen alvast in je agenda, zodat je ze niet kan missen. Activiteit

Plaats

Datum

Cross training

Spartaan, Rijswijk

Wegtraining

Spartaan, Rijswijk

CK Cross Trainingswedstrijd weg

IKEA Delft Coureur, Maassluis

Baantraining Alkmaar 10 km tijdrit

Alkmaar Naast de A13, Delft

Start Weg & MTB trainingen La Una 1e NME KMK La Duo 2e NME NSK tijdrijden CK Weg & MTB La Ultimo NCK wielrennen

Sportcentrum, Delft Duifpolder Elsenburgerbos Info volgt Rondje Zestienhoven Elsenburgerbos Delft Info volgt Rondje Zestienhoven Groningen

Iedere dinsdag in de winter Iedere dinsdag in de winter Zondag 25 januari Iedere zondag in februari en maart Vrijdag 27 februari Laatste woensdag van de maand (april – september) Vanaf eind maart Woensdag 6 mei Woensdag 13 mei Mei Woensdag 3 juni Woensdag 8 juli Begin september Zondag 6 september Woensdag 16 september Begin oktober

158

3

Van de Voorzitter Tekst: Rene Borst

Van de voorzitter Oud & Nieuw “Of ik even een “van de voorzitter” wilde schrijven voor de kerstcorsa” vroeg Tim mij over de Mail: “en de deadline was op 15 november”. Nu heb ik intussen wel begrepen dat deadlines er zijn om te overschrijden, dus dat werd hem sowieso niet. Maar het schrijven van een “van de voorzitter”, dat moest wel lukken. En het was ook een ideaal moment om WTOSers kennis te laten maken met mijn literaire kwaliteiten. Jammer alleen is dat dit de kerst Corsa is en jullie dus een stukje verwachten over lange tochten door ijzige kou en een onder een dikke laag sneeuw liggend landschap. In plaats daarvan een wat meer herfstachtig stuk in deze Corsa. Maar dat zal, de afgelopen jaren in acht nemend, beter bij het kerstweer passen dan een winters verhaal. Het feit dat ik voorzitter van WTOS ben, verbaast me nog steeds wel een beetje. Ik ben tenslotte pas 1 ¾ jaar lid van deze mooie vereniging. Op een maandagavond training, die ik na een paar weken afwezigheid weer eens bezocht, vroeg Wouter Perry van het toenmalige bestuur mij of ik misschien interesse had om een commissie ofzo te doen. Ik vertelde hem dat ik daar niet afwijzend tegenover stond. Er zou nog wel contact met mij opgenomen worden voor een avondje met alle potentiële commissie en nieuwe bestuursleden. Het verbaasde me dat ik hiervoor gevraagd werd. Ik was nou niet echt een actief lid. Trainingen heb ik regelmatig overgeslagen, bij borrels was ik niet te vinden en een ALV had ik ook nog nooit bezocht. Mijn eerste ALV maakte ik enkele weken later mee, als nieuwe commissaris wedstrijden. Alhoewel ik gevraagd was voor een commissie, werd al snel duidelijk dat er 4 mensen waren voor evenzoveel bestuursfuncties en ik besloot dan ook om bestuurslid te worden. Na een jaar commissaris wedstrijden ben ik nu dus voorzitter geworden. Een mooie functie die ik zo goed mogelijk ga proberen te vervullen. En dat zal zeker lukken met zo’n enthousiast bestuur. Bestaande uit Albert Drenth, Rik Houwers, Martin Janssen, Jan Schets en ikzelf. Op de allereerste vergadering wordt meteen al een datum geprikt voor het bestuursweekend. Die vond plaats in het weekend van 1 november in Zuid Limburg. Er was besloten dat er geMTBt moest worden; weer eens wat anders dan dat wielrennen. Hoewel de meesten wel enige ervaring op de MTB hadden, was Jan de enige echte mountainbiker. Martin had sowieso geen mountainbike en zou er dus een moeten lenen of huren. Albert, Rik en ik beschikten wel over een eigen mountainbike, maar de kwaliteit hiervan liet te wensen over. Er werd besloten om daar 4 mountainbikes te 4

158

huren, Jan nam z’n eigen fiets mee. Om nog wel een beetje relaxed te kunnen mountainbiken werden nog wel 4 paar SPD pedalen meegenomen. Er zou op de zaterdag gemountainbiked worden, alhoewel de weersvoorspellingen voor die dag niet al te gunstig waren. Door de motregen werd er dan door het mooie plaatsje Schin op Geul gelopen naar de fietsverhuur. Daar aangekomen bleek dat we gebruik mochten maken van echte Gazelle MTB’s met een heuse Shimano Alivio groep. Wat wil je nog meer? Nou, goede remmen bijvoorbeeld. Want van een paar fietsen werkten de remmen niet naar behoren. Dit werd door de verhuurder verholpen, waarna vertrokken kon worden. De mountainbikes hadden echter nog steeds huis-tuin-en-keukenpedalen, omdat de verhuurder weigerde de pedalen te verwisselen. Dus eerst maar weer langs het huisje om dat zelf te doen. Het gemak waarmee de huis-tuin-en-keukenpedalen los gingen gaf aan dat dit al veel vaker gedaan was. Na een uur vertraging kon eindelijk met de heroïsche MTB tocht begonnen worden. Over de remmen waren we nog steeds niet tevreden, de remmen moesten echt helemaal ingedrukt worden om een beetje remkracht te hebben. Maar omdat we net de pedalen verwisseld hadden leek het ons niet zo handig om terug te gaan naar de verhuurder. Een route voor gevorderden begon pal voor het bungalowpark waar we verbleven. Er werd besloten om deze te gaan rijden. Het begin ging erg voortvarend en er werden enige pannenkoeken die ook dezelfde route reden ingehaald. Het was echter nog wel steeds regenachtig en het parcours was dan ook erg glibberig met veel plassen. Dat resulteerde na een half uurtje in een onder de modder zittend bestuur (en dat spul komt werkelijk overal), met 5 keer een mooie modderstreep op de rug. Uiteraard zat er ook nog enigszins een competitie element in deze tocht, en ik probeerde dan ook iedere klim als eerste boven te zijn. Bij 1 van de klimmetjes, een erg lange, ging dat erg goed. Na een flinke inspanning wist ik als eerste de top te bereiken, met Rik en Jan daar redelijk dicht achter. Genietend van een overheerlijke fruitreep en wat Isostar, werd er gewacht op de laatste 2 deelnemers. Die lieten echter wel erg lang op zich wachten. Tijdens het wachten heb ik nog maar een reep naar binnengewerkt. Ook werd er besloten om op die locatie een mooie foto te maken. Nadat ze na 5 minuten nog steeds niet boven waren werd er besloten om een stukje terug te rijden; je wordt toch wel koud van een tijdje stilstaan. Na de hele klim afgedaald te hebben, zonder Albert of Martin tegen te komen, was er telefonisch contact; ze waren de verkeerde kant op gereden. Na nog eens enkele minuten wachten kon eindelijk de tocht vervolgd worden. Ik begon het echter toch wel erg koud te krijgen en mijn gedachten dwaalden regelmatig af naar een heerlijk warme douche. Het moment waarop Jan zijn schoenplaatje kapot was en er besloten werd om over de weg terug naar huis te gaan, kwam voor mij dan ook als geroepen. Na nog een mooie afdaling te hebben gehad waarbij het voetje even aan de grond moest om voldoende remkracht te hebben werd dan eindelijk het huisje bereikt. Na een goede douche en wat droge kleren was ik weer helemaal klaar voor de rest van de dag. De moraal van dit verhaal? Dat mountainbiken nog steeds erg leeft onder de WTOSers. Dit was volgens mij de best bezochte “MTB training” van het hele jaar. En bovendien dat je geen mountainbikes moet huren in Schin op Geul. Wat een waardeloze dingen! Bij het terugbrengen werd even melding gemaakt van de erbarmelijke staat van de remmen. Er werd geantwoord dat ze nu dan toch maar eens echt vervangen moesten worden. 158

5

Tekst: Bestuur

BESTUUR Even voorstellen

Sinds de najaars-ALV, waarvan de notulen verderop in deze Corsa staan, is er een nieuw WTOS-bestuur. Hieronder stelt elk bestuurslid een ander bestuurslid voor. Door Rik: Albert herken je aan zijn lange statige postuur en zijn helblonde haar. Net als vorig jaar is hij penningmeester van onze vereniging. Hij doet veruit het meest van iedereen voor de vereniging, zo doet hij ook de website en de contacten met de nieuwe sponsor BBB. Verder is hij heel druk met zijn eigen bedrijfje, salsa en af en toe haalt hij een paar studiepunten voor zijn studie werktuigbouwkunde. Komend seizoen rijdt Albert weer bij de amateurs B. Door Jan: Rik Houwers, de jonge werktuigbouwer die zich goed staande weet te houden tussen de grote WTOS namen. Hij gooide hoge ogen tijdens het afgelopen KMK en de CK weg en zal ook dit jaar er alles aan doen om zijn podiumplaats veilig te stellen. Hij is erg gedreven in het schaatsen bij ELS waar hij met de activiteitencommissie iedereen naartoe lokt. Zijn gedrevenheid komt goed van pas bij zijn functie als vicevoorzitter, die overal en altijd een handje bij gaat dragen. Door Martin: Jan is de secretaris van het bestuur. Als enige mountainbiker tussen vier wegrenners vertegenwoordigt hij de modder- en stofeters van onze vereniging. Als secretaris is hij hele dagen druk met het opstellen en beantwoorden van mailtjes, het ophalen van de post en het schrijven van humorvolle notulen. Eén van de opdrachten die Jan heeft dit jaar is om het hele bestuur aan de mountainbike te krijgen, op het bestuursweekend is dat voor een middagje gelukt. Wat Jan niet weet is dat de rest van het bestuur de opdracht heeft om Jan als wegwielrenner af te leveren aan het einde van dit jaar. Dus of Jan nou aan het einde van dit seizoen vier mountainbikers kan bijschrijven aan het ledenbestand of er één moet wijzigen in wegwedstrijdrenner, hij zal zich voor de volle 100% inzetten voor de vereniging. Door Rene: Martin is de ouwe lul van het bestuur. Met zijn 26 jaren brengt hij heel wat levenservaring met zich mee. Het wordt dan ook tijd om het nieuwe item “Opa vertelt” in te voeren op de vergaderingen. Ondanks deze hoge leeftijd is hij pas vorig jaar begonnen met wedstrijden rijden. Dit niet zonder succes, met enkele overwinningen bij de zomoco’s en een mooie 3e plaats in het eindklassement. Hoewel hij twijfelde over een overstap naar de A’s, rijdt Martin komend jaar gewoon weer bij de B’s, hopend op meer mooie prestaties. 6

158

Door Albert: Na een jaar geproefd te hebben aan het bestuurschap als commissaris wedstrijden stapt René over naar de functie van voorzitter. Net op tijd, aangezien we juist dit jaar weer een aantal wedstrijden willen gaan organiseren :P Gelukkig is er als voorzitter ook genoeg te doen! René heeft het afgelopen jaar genoeg ervaring opgedaan om te weten wat er binnen én buiten de vereniging speelt. Hij zal nu dus onder andere de externe contacten lastig gaan vallen en op hun vergaderingen verschijnen. Het fietsen zelf moet natuurlijk ook niet vergeten worden. In het nieuwe seizoen gaan we er weer tegen aan bij de B’s. Martin, René en ik zullen WTOS bij zo veel mogelijk wedstrijden vertegenwoordigen!

WTOS 10km tijdrit september

In het najaar en de winter liggen de WTOS-evenementen een tijdje stil. Geen hele lijst met uitslagen dus deze keer. Toch nog wel de laatste 10km van het jaar die alleen al door het aantal deelnemers, 21 in getal, de recordboeken in mag. Natuurlijk verwijs ik graag naar de RAT-analyse elders in deze Corsa waar de 10km’s en andere tijdritten uit het verleden weer grondig uitgeplozen worden. Naam

Tijd

Tussentijd

Terug

13:33.8

06:30.9

07:02.9

1

Rob Lokate

2

Trudo Vreenegoor

14:08.6

06:50.5

07:18.1

3

Albert Drenth

14:10.3

06:48.5

07:21.8

4

Rik Houwers

14:25.9

06:41.8

07:44.1

5

Jelle Zijlstra

14:33.4

07:05.6

07:27.8

6

Ton Verbon

14:38.8

06:57.4

07:41.4

7

Gerbert Pleijter

14:54.3

07:07.6

07:46.7

8

Michiel Brevet

14:58.0

07:16.7

07:41.3

9

Tim Snijders

15:01.1

07:16.0

07:45.1

10 Bob Vervloet

15:01.6

07:15.6

07:46.0

11 Martin Janssen

15:02.5

07:10.9

07:51.6

12 Ingmar Bolderink

15:03.9

07:14.0

07:49.1 08:03.0

13 Stijn Schoen

15:15.6

07:12.6

14 Jelmer Eising

15:26.2

Onbekend

15 Christan Teunissen

15:29.6

07:31.7

07:57.9

16 Lennart Weerts

15:42.8

07:32.9

08:09.9

17 Daniel Liefferink

15:55.4

07:34.0

08:21.4

18 Dirk Jonker

15:55.7

Onbekend

19 Rutger Ockhorst

16:18.0

07:48.9

08:29.1

20 Job van Heusden

16:37.3

07:38.9

08:58.4

21 Paul de Jong

18:27.9

08:41.7

09:36.2

158

7

Tekst: Trudo Vreenegoor Rob Lokate

RAT 2008 Ranglijst Aller Tijden Analyse 2008

RAT top 10, mannen Dacht men dat het clubrecord van 2007 niet scherper kon, deed Maurits het kunstje nog eens over in 2008. Zoals een echte renner nooit zal toegeven dat de benen goed voelen bij aanvang van een koers, zo ook Maurits. Vooraf aan zijn 10km rit vroeg ik hem hoe de benen voelden waarop hij antwoordde: “gister veel achter de brommer getraind”… Het jaar 2008 is een speciaal jaar voor WTOS, namelijk een jubileum jaar. WTOS bestaat 25 jaar, al 25 jaar wordt er gezwoegd op de rijksstraatweg parallel aan de A13. Daarom als special een overzicht van de verreden 10km tijden over 25 jaar genomen. De RAT analyse bevat ook dit jaar de gebruikelijke tabellen. Om de trend in het bedrijfsleven te volgen, dit jaar voor het eerst een RAT top 10 van de snelste vrouw binnen WTOS. Verder waren er dit jaar maarliefst 19 nieuwe binnenkomers, werd er ruim 700km afgelegd op ons geliefde 10km parcours en nog veel meer.

8

Nr. Naam

Tijd

1

Maurits van der Ven

12:49,61 20080827

2

Jurgen Lindhoud

13:02,27 20060726

3

Pieter Dijkshoorn

13:06,09 20050727

4

Rob Lokate

13:06,55 20070425

5

Wouter Betting

13:07,39 20050629

Datum

6

Manman van Ruitenbeek 13:08,71 20070926

7

Roel van Schalen

13:13,65 20070725

8

Harm Jansen

13:23,88 19900627

9

Malaya van Ruitenbeek 13:31,60 20050525

10 Rien Schuurhuis

13:31,74 20040825

Was het Maurits die in 2007 als allereerste onder de magische 13 minuten grens dook, deed hij dit wederom in 2008 en zelfs nog sneller! Hoe veel sneller zou deze belofte nog kunnen en zal er nog iemand opstaan die deze snelheidsduivel kan bijhouden laat staan inhalen? Inmiddels staat de RAT top 10 zo scherp dat er geen nieuwe binnenkomers dit jaar te melden zijn. Om in de top 10 te komen moet je van goede huize komen.

158

RAT top 10, vrouwen Voor het eerst een top 10 van de snelste vrouwen binnen WTOS. Waarom dit nooit Nr. Naam Tijd Datum eerder is gedaan? Simpelweg omdat er 1 Janne Brok 15:04,79 20060830 geen 10 vrouwen deel hadden genomen, totaal zijn dit er nu 11, Fleur Broekman 2 Suzanne Kuiper 15:13,00 20080827 staat valt net buiten de top 10. Suzanne 3 Debbie Ammerlaan 15:43,00 20080730 Kuiper die weer helemaal terug is na een langdurige blessure en gelijk enkele 4 Patricia Ammerlaan 15:50,74 20060830 koersen won deed een poging om snelste 5 Els Jongeling 16:37,90 19990428 vrouw binnen WTOS te worden. Wellicht 6 Martien Rademakers 17:15,00 20030506 dat zij volgend seizoen onder de magische 15 minuten grens kan komen? En voor 7 Marjolein van der Kraan 17:16,33 20050831 alle andere dames, denk jij binnen 18 8 Brenda van der Zaag 17:31,00 19860626 minuten 10km af te kunnen leggen? 9 Odette Mertens 17:35,49 19870819 Doen! Dan sta jij volgend jaar ook in de top 10. 10 Annemiek Voetberg 18:00,73 20000927 Ranglijst 10km 2008 Onderstaand de snelste tijden in 2008. Hardrijders in wording? De gemiddelde Maarliefst 19 nieuwe binnenkomers, zie 10km tijd ligt over 25 jaar genomen rond de 15:30, dus als je eerste 10km hier al vetgedrukte namen. Een flink aantal onder zit ben je goed bezig. nieuwe binnenkomers die binnen de 15 minuten hun 10km af hebben gelegd. Nr. Naam

158

Tijd

Datum

Heen

Terug

1

Maurits van der Ven

12:49,61

20080827 06:31,03

06:18,58

2

Rob Lokate

13:33,80

20080924 06:30,90

07:02,90

3

Ton Verbon

13:58,00

20080625 07:05,00

06:53,00

4

Trudo Vreenegoor

14:02,04

20080827 07:04,40

06:57,64

5

Albert Drenth

14:10,30

20080924 06:48,50

07:21,80

6

Rik Houwers

14:25,90 20080924 06:41,80 07:44,10

7

Jelle Zijlstra

14:27,00

8

Luuc Rutgers

14:28,00 20080730 07:05,00 07:23,00

9

Francois Geuskens

14:31,00

20080730 07:13,00 20080730 07:11,00

07:14,00 07:20,00

10 Gerbert Pleijter

14:40,92 20080423 07:25,00 07:15,92

11 Jeroen de Keijzer

14:42,54 20080827 07:24,44 07:18,10

12 Michiel Brevet

14:48,27

13 Vidar van der Meijden

14:50,85 20080528 07:52,92 06:57,93

20080827 07:29,09

07:19,18

14 Tim Snijders

14:54,00

20080730 07:25,00

07:29,00

15 Rene Borst

14:54,99

20080827 07:43,26

07:11,73

16 Wouter Perry

14:55,89

20080827 07:35,27

07:20,62

17 Michiel Katgert

14:59,00 20080730 07:28,00 07:31,00 9

18 Martin Janssen

15:01,19 20080528 07:56,01 07:05,18

19 Bob Vervloet

15:01,60 20080924 07:15,60 07:46,00

20 Ingmar Bolderink

15:03,90

20080924 07:14,00

07:49,90

21 Marco Doe

15:11,78 20080827 07:43,26 07:28,52

22 Suzanne Kuiper

15:13,00 20080827 07:43,14 07:29,86

23 Stijn Schoen

15:15,60

20080924 07:12,60

08:03,00

24 Jelmer Eisma

15:26,20 20080924

25 Arnoud Haffmans

15:27,00 20080730 07:43,00 07:44,00

26 Erik Altena

15:27,62 20080423 07:45,00 07:42,62

27 Christian Teunissen

15:29,60 20080924 07:31,70 07:57,90

28 Lennart Weerts

15:42,80 20080924 07:32,90 08:09,90

29 Debbie Ammerlaan

15:43,00

30 Daniel Liefferink

15:55,40 20080924 07:34,00 08:21,40

20080730 07:47,00

07:56,00

31 Dirk Jonker

15:55,70 20080924

32 Rutger Ockhorst

16:18,00 20080924 07:48,90 08:29,10

33 Thijs van Dam

16:20,28

20080528 08:45,08

07:35,20

34 Job van Heusden

16:37,30

20080924 07:38,90

08:58,40

35 Ferry Roggeband

16:45,00

20080625 08:36,00

08:09,00

36 Paul de Jong

18:27,90 20080924 08:41,70 09:46,20

Het aantal deelnemers is al enkele jaren in de lift. Van 29 in 2001 naar 71 in 2008, bijna 2,5x zo veel. Een goede ontwikkeling. Veel jonge renners die zich hopelijk de komende jaren ook laten zien. In 2007 reden er nog 6 man onder de 14 minuten, zijn dat er dit jaar maar 3. Ton dook dit jaar voor het eerst onder de 14 minuten. Albert maakte een flinke sprong door ruim 1 minuut sneller te rijden dan

eerder ditzelfde seizoen. (Wat is je geheim?) Hij toonde vormbehoud door tweemaal achter elkaar net boven de 14 minuten te rijden. Gezien het aantal nieuwe binnenkomers verwacht ik zeker 10 man onder de 14 minuten volgend jaar. Als de tijdrit helmen van het sportcentrum meer gebruikt zullen worden win je makkelijk enkele kostbare seconden. Wie weet.

Top 5 Ranglijst der Algemeen Klassement Zoals in elke tabel is er een magische grens te vinden, bij de ranglijst der Nr. Naam Tijd Jaar algemeen klassement waar de 3 beste 1 Maurits van der Ven 39:18,13 2007 tijden bij elkaar opgeteld worden is dit de 39 minuten grens. Gemiddeld dus rond de 2 Wouter Betting 39:52,95 2005 13 minuten, op het moment is het alleen 3 Rob Lokate 39:59,81 2007 Maurits die dit zou kunnen klaar spelen. 4 Pieter Dijkshoorn 40:06,71 2004 Had hij nog een 3e maal een 10km gereden, zoals hij dat alleen kan, had hij 5 Roel van Schalen 40:43,26 2000 de 39 minuten grens kunnen doorbreken. Maar de teller bleef op 2 staan waardoor 10

158

geen nieuwe tijd dit jaar. Verder ook (nog) geen nieuwe binnenkomers. Rijd je in de RAT top 10, dus onder de 13:30 kan

je ook aanspraak doen op de top 5 ranglijst der algemeen klassement. Geen makkelijke klus.

Tijdritkampioenschap 2008 Nr. Naam

Tijd

1

Rob Lokate

40:48,80

2

Ton Verbon

42:35,72

3

Albert Drenth

43:46,13

4

Jelle Zijlstra

43:46,19

5

Tim Snijders

44:49,90

6

Michiel Brevet

45:29,08

7

Rene Borst

45:42,40

8

Arnoud Haffmans

46:57,93

Hoewel het aantal deelnemers in 2008 hoog lag waren dit veelal eenmalige deelnames. Maar 8 man die 3 of meer 10km ritten gereden hebben. Rob was daarin duidelijk de snelste. Hij won daarom ook dit jaar de tijdritkampioenschapsbeker.

Top 3 ranglijst der overwinningen Geen nieuwe binnenkomers in de top 3 ranglijst der overwinningen. Rob en Nr. Naam Maurits deelden de winst in 2008, was 1 Justin Lewis Maurits er niet dan was Rob er wel. Het lijkt wel afgesproken. Alleen Ton won 2 Pieter Dijkshoorn naast Rob en Maurits ook een 10km dit Pierre Ermes jaar. Als Rob en Maurits volgend jaar net 3 Roel van Schalen zo fanatiek zullen zijn als afgelopen jaar dan is er wellicht een plekje voor hun Wouter Betting weggelegd in deze top 3. Maar voorlopig blijft Justin met zijn monster verzet van 55 – 11 nog bovenaan staan.

Nr. Naam 1

Jelle Zijlstra

2

Pieter Dekker

3

Pierre Hardy

4

Pierre Ermes

5

Pieter Dijkshoorn

158

Aantal 15 12 10 10 10

RAT der deelnames Je zou er bijna een wiskundige formule op loslaten 4 mannen met de letters PI (∏) in hun voornaam. Maar Jelle trekt zich daar Aantal helemaal niks van aan en was er dit jaar 94 elke 10km bij. Doet hij dit ook in 2009 zal hij een hele magische grens van 100 81 ritten doorbreken. Jelle reed zijn eerste 40 10km in 1987 en was er sindsdien altijd 37 bij. Ga er maar naast staan… Gemiddeld 6 10km ritten in een jaar, dan ben je als 31 nieuwkomer nog minimaal 17 jaar bezig om deze prestatie te kunnen evenaren.

11

25 jaar 10km tijdritten Dit is vooral terug te zin in het materiaal Al 25 jaar is WTOS in gevecht met de wat gebruikt wordt. Een snelle tijdrithelm klok. De maandelijkse 10km tijdrit zorgt is tegenwoordig standaard, mede doordat ervoor dat WTOS bekend staat als deze door sportkaarthouders gratis vereniging waar goede tijdrijders te geleend kunnen worden op het vinden zijn. Bij menig koers waar een sportcentrum. tijdrit in is opgenomen doet WTOS mee voor winst. Het districtkampioenschap In de onderstaande tabel zijn het aantal wordt al enkele jaren gedomineerd door deelnemers, gemiddelde, minimale en WTOS’ers. Mooi! maximale tijd naast elkaar gezet, voor 1983, 2008 en het gemiddelde over 25 Wat opvalt aan het aantal deelnemers dat jaar. Maarliefst 1,5 minuut sneller rijdt dit vroeger hoger lag, maar het lijkt erop met tegenwoordig gemiddeld als in 1983. dat dit aantal weer geëvenaard gaat Ook de snelste tijd is in 25 jaar bijna met worden. Er zijn twee trendlijnen 2 minuten afgenomen, wie had dat ooit toegevoegd, een van de gemiddelde gedacht in 1983? Vroeger was toch niet verreden tijd en snelste tijd. Beiden tonen alles beter, hoeveel sneller zou het nog een duidelijke neerwaartse trend, wat kunnen? We zullen het zien in 2009. betekend dat WTOS steeds sneller gaat. 1983 Aantal 21

2008

25jaar 10km

71

59

Max 18:20,36

18:27,90

19:29,23

Gemiddelde 16:23,12

15:02,60

15:35,13

Min 14:38,65

12:49,61

13:48,16

Albert reed hard dit jaar!

12

158

158

13

Dit is een ietsje uitgebreidere versie van het verhaal dat ook op de site van ons team, singlespeedheroes.nl enkele maanden terug verscheen. Luxemburg is het land van mijn voorouders. Als de regen waarin de vrijwilligers kamp 1.0 mochten opbouwen typerend is voor de streek, dan is het niet zo gek dat de Wictor's gevlucht zijn naar het warmere en drogere midden van Amerika. Onvoorstelbaar hoe snel mensen nog kunnen bewegen in een brij van modder en gras, volledig doorweekt, om een meet, eat & hangplek voor ruim 400 man en vrouw in elkaar te kunnen zetten. En dat een hele dag lang zonder koffie. De laatste paar uren aanloop naar Duchenne Heroes waren gelukkig geen voorbode van wat komen zou. Acht uur file rijden (navigatie is voor mensen die geen kaart kunnen lezen) met als slot in een gare T3 camper na middernacht door de Luxemburgse korenvelden crossen. Met weinig aan remmen. Met nog minder 14

Tekst: Eric Wictor

DUCHENNE HEROES Duchenne Heroes

aan koelvloeistof. Dat was vrijdagavond; halverwege zaterdag zag het encampement eruit “like the battle of the fucking Somme,” volgens m'n verzorger Merrick. De enthousiaste ex-militair en Brit kon er alleen maar om lachen, wetend dat wij met dit weer de volgende ochtend zouden beginnen aan een week lang mountainbiken. Vooralsnog zag het er naar uit alsof Duchenne Heroes samen zou vallen met de tweede zondvloed. Merkwaardig genoeg stond de zon op haar gelijknamige dag de ochtendnevel al erg vroeg weg te branden. Een half uurtje later zouden we al onder een strak blauwe hemel rijden. De regen waarin de vrijwilligers op zaterdag vochten om een kamp op te zetten was omgeslagen in een stralend zonnetje. Van de ruim 300 bikers in het peloton mochten de snelste ploegen als laatste vertrekken. Wij (Bram Verbout en ik als SinglespeedHeroes, plus Hanneke Boon van Kona-Bike2Build) werden ergens halverwege de procedure opgeroepen. In de loop van de week zou de startvolgorde volkomen overhoop gegooid worden door het vormen van 158

Natte boel vriendschappen en de aaneenrijging van blessures. De oplettende lezer heeft het woord Singlespeed al zien staan. Meer zeg ik er niet over. Duchenne Heroes is een bijzondere aaneenschakeling van ritten. Sinds 2006 wordt er jaarlijks gedurende zeven dagen van Luxemburg door de bossen, velden, duinen en akkers van de Benelux terug naar Nederland gefietst. De prijs die je hiervoor betaalt is ruim €2500 aan inschrijfgeld per persoon. Sponsorgeld dat je de afgelopen maanden bij vrienden, familie en bedrijven hebt losgepeuterd, waarvan (volgens de vorige cijfers) 96% doorgesluisd wordt om onderzoek naar een zeldzame doch dodelijke spierziekte te financieren. In ruil daarvoor krijg je een week lang een ontdekkingsreis, ongelofelijk veel gezelligheid en ruim 10 fysiotherapeutes. Kortom, een onvergetelijke week, waarin je jezelf met een grijns op het gezicht het snot voor eigen ogen kan rijden. De eerste dag rijden we van Wiltz naar België, langs plaatsjes als Houffalize en La Roche. Iedereen die met z'n mountainbike verder dan het Elsenburgerbos is gekomen kent Houffalize wel. Menig deelnemer kent de paden van de vorige editie van Duchenne Heroes, weekendjes weg of de plaatselijke marathon. Toch was het voor mij naast de gruwel van een 158

grindklim en de weg langs het kerkhof ("Hier heb ik wel eens een tijdrit gereden" – KMK2003) vooral een ontdekkingreis op dag 1. In een ver verleden heb ik hier in de buurt een lang weekend lang alles gereden wat maar kon en tot een jaartje of twee terug kwam ik hier vaak voor de wedstrijden. Toch is het zowat iedere keer weer een verrassing als ik door de volgende bocht kijk. En zo blijkt zo'n groot deel van de tocht eigenlijk een ontdekking te zijn. Het prachtige weer helpt ook een hand mee: na een halve dag op de fiets rijden de meesten om me heen nog steeds met een brede grijns en wordt er genoten van de technische secties onderweg. Tussendoor rij ik voor ons groepje uit in de afdaling en spring ik een gootje mis – vol met het achterwiel erin. Wonderbaarlijk is er niks mis. Duchenne Heroes bestaat uit een hele boel helden. Mensen die zich maanden lang uitsloven om een paar euro bij elkaar te krijgen voor een goed doel. Verzorgers die een week vrij nemen om achter ons op te ruimen, te zorgen dat mijn shirt weer schoon in mijn tas terecht komt en dat Bram bij de post een stoel heeft om even op te relaxen. En dan zijn er nog zo'n 150 vrijwilligers, die na het vertrekken van de bikers op miraculeuze wijze een heel kamp in elkaar vouwen, achterin een vrachtwagen duwen en het laten verdwijnen. Als wij moe en hongerig in kamp n+1 verwelkomd worden door de speaker staat alles er weer, is de soep warm en kan je de veldkeuken van het leger al weer ruiken. Voor mij blijven de Ardennen een prachtig gebied. Ik heb als kind door heel de VS en Europa gereisd en toch heeft die uitgesleten bonk rots onder Luik iets bijzonders, alsof het een voor bikers speciaal door de rivieren uitgesleten vakantiepark is. De ruwe paden, de rust, het dichte bos..... Hier en daar kom je ook nog overblijfselen van het industriële verleden van Wallonië tegen en in genoeg 15

plaatsjes staan de monumenten die getuigen van onze enorme wreedheid. Zeker in de streek rond Houffa en La Roche zijn er plaques, geschut en een Sherman tank in de berm te vinden. Dat de Ardennen zelf wreed zijn hebben we ook geweten. Na amper een dag fietsen is het bij checkpoint nummer twee al druk bij de fysiotherapeutes. Langs de Ourthe in La Roche ligt een vriendin van me al op het veldbed met een zere knie. Anderen worden dichtgeplakt met elastisch- of sporttape. Opgeven is er niet bij, wel oplappen. Net als vorig jaar wordt al snel duidelijk dat – ondanks de gezelligheid, de prachtige paden en de sfeer – ook het blessureleed kenmerkend is voor de Duchenne Heroes week. Zulke pijn en ongemak vallen natuurlijk relatief in het niet – een stukje zelfrelativering dat iedere deelnemer wel zal hebben gemaakt. Desondanks is het opmerkelijk dat echt de helft van het peloton bij aankomst in Limburg dichtgeplakt zit met allerlei kleuren en variaties tape, in de hoop het lichaam nog samen te houden de komende drie, vier dagen. Opmerkelijker nog is dat het peloton, dat bestaat uit alles van ex profs tot mannen die tot een half jaar geleden nog een pak sigaretten per dag rookte, het leed gelijkmatig had verdeeld: iedereen leek wel last te hebben.

Blessures alom

16

Persoonlijke noot: dag 4 heb ik deels mijn eigen weg gezocht. Rijdend, hoogtemetervermijdend, langs de Geul richting Valkenburg, viel mij op hoe het ineens herfst was. Mijn vage herinnering was dat het toch echt nog zomer leek toen Bram, Merrick en ik afgelopen vrijdagmiddag de camper aan het inladen waren, maar de kleur van de bomen hier verraadt toch het einde van dat seizoen. (Kleuren die in een zwart-witte Corsa helaas niet de weergave krijgen die ze verdienen). De dagen waren lang. Niet alleen omdat het iedere dag een roteind fietsen was, maar vooral doordat het passeren van het eerste checkpoint vaak het signaal was voor de aanvang van tempodrukkend gebabbel. Ook het gebruik van GPS, het wegvallen van GPS en het niet op tijd aflezen van het schermpje van de GPS zorgen voor flinke afleiding. De coaching die ik in m'n Alpenvakantie heb gehad maakte voor mij een gigantisch verschil. Ondanks een totaal gebrek aan haast is fietsend enthousiasme en alle discussie onderweg funest voor het vermogen op te letten. Inmiddels is ook onze ploeg enigszins van samenstelling veranderd. Waar ik de eerste dag tempo reed met ploegmaat Bram en meerijdster Hanneke heb ik de volgende dagen met een eveneens geblesseerde vriendin gereden. Ons beider humeur kent pieken en dalen naar gelang de benen en fietsen er wel danwel geen zin in hebben. Waar geen tijd is maak je tijd.. Een volkomen nutteloze uitspraak waar je binnen Newtoniaanse fysica echt helemaal niks mee kan. Toch lukt het een enkele keer, zoals bij de aankomst bij daags laatste post. Het gras is droog genoeg om eventjes op te liggen. Het zonnetje lacht je toe; je lacht terug (in de hoop dat ze er morgen weer is), de maïskolven staan volkomen star in het windloze Limburgse veld, de zak nep M&M's van de Aldi is nog lang niet leeg... en toch kriebelt het nu al weer. "Kom, we gaan!".

158

De laatste avond sta ik in de rij voor het ge-BBQ'd vlees. De rij is lang en de tap doet het al om 18:00. Alle €1,50 per beker aanmaakbier gaan naar Duchenne Heroes. Precies een jaar geleden zat ik te babbelen met een groepje hele toffe lui aan een opklaptafeltje op een camping in Maarn. Opeens vroeg iemand of ik volgend jaar op de singlespeed mee wilden doen. De cirkel is rond.

158

Voetnoot: uiteindelijk is er toen we Nijmegen binnen reden €950k opgehaald voor onderzoek naar Duchenne. Een waanzinnig bedrag als je bedenkt dat er 'slechts' 50% meer deelnemers waren dan vorig jaar. Hier is het allemaal voor gedaan.

17

18

158

Malaya: Mogen we stellen dat je dit seizoen een kampioenschapsrenner bent geworden? Manman: Hoewel drie van de vijf wedstrijden die ik dit jaar heb gewonnen kampioenschappen waren en ik op het (niet gewonnen) NK weg een van mijn sterkste wedstrijden ooit heb gereden, zou ik mezelf nog niet durven omschrijven als kampioenschapsrenner. De drie gewonnen kampioenschappen waren niet toevallig allemaal tijdritten; ik denk dan ook dat ik eerder een tijdrijder ben geworden. Een kampioenschapsrenner is in mijn ogen iemand die er altijd staat bij kampioenschappen. Buiten het feit dat ik in de wegwedstrijd van het WK studenten absoluut 'niet op de afspraak was', vind ik dus ook dat vier a vijf sterk gereden kampioenschappen nog een te smalle basis vormen om als kampioenschapsrenner bestempeld te worden. Als ik volgend jaar kwalitatief vergelijkbare kampioenschappen rijd, zal ik dan ook waarschijnlijk wel met 'ja' op deze vraag antwoorden. 158

Tekst: Manman & Malaya

CYCLING SIBLINGS Cycling Siblings

De vraag die het meest voor de hand ligt: Het grote doel om een profcontract te versieren is niet gehaald. Hoe heb je dit beleefd en kun je desondanks toch tevreden terugkijken op je beste jaar ooit? Malaya: Om maar gewoon eerlijk te zijn: het viel niet mee. Je weet dat het heel moeilijk is om zoiets voor elkaar te krijgen en ik had al mijn kaarten direct op het voorjaar gezet. Dat ging mis, zoals het eigenlijk elk jaar niet de beste periode is voor mij. Gelukkig kon ik de frustratie hierover al snel van me afgooien met een 2e plek in onze thuiswedstrijd eind april en etappewinst in de Fleche du Sud 2 weken later. Daarna heb ik inderdaad een schitterend seizoen beleefd, met als absolute hoogtepunt solo etappewinst in de Tour de Pyrenees. Al met al had ik de resultaten die ik dacht nodig te hebben ruimschoots behaald. Met de komst van een derde profploeg in Nederland (Vacansoleil) en het goede contact dat ik met sommige ploegleiders had, schatte ik mijn kansen dan ook hoog in. Als je dan van eind augustus tot halverwege oktober steeds "nee" op je bordje krijgt, dan voel je je alsnog een prutser. Inmiddels zijn we een maand verder, heb ik een 19

afscheidsweekend van de ploeg gehad, ben ik enthousiast aan het trainen voor de criteriums volgend jaar en begin ik ook echt weer lol te krijgen in het studentenleven. Dus ja, het is een enorme teleurstelling geweest dat het niet gelukt is, maar nee, het weegt nooit zwaarder dan het plezier dat ik de afgelopen 2 jaar gehad heb in het voltijds sporten. Je krijgt bij je nieuwe ploeg meteen het kopmanschap toebedeeld, hoe ervaar je dat? Manman: Het kopmanschap is een rol die past bij mijn ambities, maar ik moet wel direct toegeven dat ik het nog een raar idee vind. De laatste periode bij Van Vliet ben ik voor het eerst een aantal keer mede kopman geweest en dat was al even wennen. Daar kende ik alle andere renners natuurlijk al goed, waardoor ik wel het vertrouwen had dat ik die rol ook verdiende en waar zou kunnen maken. Bij mijn nieuwe ploeg ken ik nog niet iedereen, waardoor het wat moeilijker is daar heel zelfverzekerd over te zijn. Ik hou me dan ook maar vast aan twee dingen: ik zal deze rol niet voor niets hebben gekregen, en (met name) het behalen van mijn tijdrittitel is natuurlijk geen toeval geweest. Ik ben wel blij dat er in ieder geval een absolute kopman is die in de grote koersen de eventuele druk grotendeels weg zal nemen en waar ik van verwacht veel van te kunnen leren. Natuurlijk moet je ook niet meer van zo'n woord maken dan nodig is. Ik wil volgend jaar (uiteraard) goede uitslagen rijden, zal daarbij vaak de steun van de ploeg nodig hebben en heb nu eigenlijk al de toezegging dat ik die dan ook krijg. Daar kun je natuurlijk alleen maar blij mee zijn! Je hebt dit jaar bewust gekozen voor een niet-traditionele seizoensopbouw. Kun je achteraf zeggen of je hierdoor over het hele seizoen, of juist in specifieke perioden, beter of slechter bent geweest dan dat met een normale seizoensopbouw te verwachten viel? 20

Malaya: Over het hele seizoen genomen ben ik waarschijnlijk wel beter geweest door de 2 zware etappekoersen in de winter. Doordat Thailand begin december was heb ik enorm veel kilometers "gratis" gekregen en had ik bij terugkomst al een niveau dat je normaal pas na het trainingskamp in februari hebt. Venezuela in januari is een heel ander verhaal. Daar werd ongelofelijk hard gereden (klimmertjes van 45 kilo die mij op het vlakke eraf reden), de helft van de dagen meer dan 2000 hoogtemeters, was het rondom de koers heel hectisch en sliepen we de meeste nachten boven de 1000m. Als een van de weinige reed ik de koers zonder fysieke ongemakken uit, maar ik was wel gevaarlijk veel afgevallen. Nog voor het trainingskamp in Mallorca had ik een vetpercentage van 4%. Het was een behoorlijke gok om naar Venezuela te gaan en ik denk dat de periode direct daarna, het Europese voorjaar, er behoorlijk onder te leiden heeft gehad. Ik eiste zware inspanningen van mijn lichaam, dat waarschijnlijk nog moest herstellen van de 3 weken in Venezuela. Maar zoals ik al eerder aangaf is het voorjaar nooit echt mijn ding geweest, dus wie weet. Vanaf half april heb ik 4,5 maand een constant hoog niveau gehaald, waarbij ik bergop veel beter reed dan ooit. Vooral dat laatste heb ik wel te danken aan de exotische koersen in de winter. Laatste vraag van mij: Wat is het opmerkelijkste verhaal dat je kunt vertellen over dit seizoen? Manman: Geen makkelijke vraag. Met het fietsen tijdens het afronden van mijn Bachelor, het winnen van een individuele nationale titel zonder zelfs maar als outsider gezien te worden en een etappekoers in Japan zijn er meerdere opmerkelijke verhalen te vertellen. Het meest vreemde/opmerkelijke is me denk ik toch gebeurd aan het begin van het seizoen, terwijl ik mijn Bachelor aan het afronden was. Zoals veel WTOS leden zullen weten gebeurt dit op Lucht- & 158

Ruimtevaarttechniek door middel van een project dat 10 weken duurt. Tijdens dit project zit je ongeveer 40 uur per week te werken op de faculteit. Dit hield natuurlijk in dat trainingen van meer dan 2:30u onmogelijk werden. Om toch kilometers te blijven maken en ritme te houden heb ik zoveel mogelijk weekenden 'dubbel' gereden: een klassieker op zaterdag en nog een op zondag. Normaal sta je dan ietwat vermoeid aan de start op zondag, maar vanwege het studeren was dat in deze periode juist andersom bij mij! Op zaterdag was ik meestal nog erg vermoeid van de week op de faculteit. De extra nacht slaap die ik dan had, zorgde er vaak voor dat ik op zondag veel frisser was dan op de zaterdag. Overigens zijn er op de hotelkamers ook nog wel de nodige opmerkelijke dingen gebeurd, maar die kunnen beter verteld worden met een biertje erbij ;) Laatste vraag: Vanaf nu krijgt studeren/leren weer de prioriteit. Heb je tijdens je 'carrière' dingen geleerd over de wereld en/of jezelf die je zonder de fiets niet zou hebben geleerd? Malaya: Jazeker, het mooie van wielrennen is dat het een individuele teamsport is, waarbij ook nog eens zelden de fysiek sterkste wint (behalve wanneer Jurgen Lindhoud een koers wint dan). Beide aspecten zorgen ervoor dat je, naast hard trappen, ook gebruik moet maken van je sociale gaven. De laatste etappe in Fleche du Sud is hier een perfect voorbeeld van. Ik stond 2e in de stand voor de sprinttrui en had het gevoel dat ik de leider kon verslaan door in de eerste tussensprint goed gebruik te maken van mijn ploegmaats. Aan het ontbijt was ik behoorlijk zenuwachtig en vroeg ik op een gegeven moment aan de 2 jongsten van de ploeg hoe ik die dag de benodigde punten moest pakken. Verder dan “dat doe jij toch vanzelf met de vorm die je hebt” kwamen ze niet. Duidelijk liet ik mijn ergernis blijken over het gebrek aan beleving en ze gingen zwijgend verder met hun ontbijt. Na het eten ben ik 158

naar hun kamer gegaan en heb ik me verontschuldigd voor mijn botte reactie en ze uitgelegd hoe belangrijk voor mij die prijs was. We hebben een strijdplan uitgedacht en ze raakten helemaal enthousiast, omdat ze een bijdrage konden leveren aan iets waar ze in eerste instantie niet bij hadden stil gestaan. Al na 5 kilometer kwam de eerste tussensprint en de leider wist dat ik het zou proberen, hij ging dan ook in mijn wiel zitten toen mijn complete ploeg op kop ging rijden. De beste sprinter van mijn ploeg heb ik toen met hem laten vechten voor mijn achterwiel, waardoor de leider behoorlijk gestresst raakte. 600 meter voor de sprint was er een rotonde waar we linksaf moesten. Met de volledige ploeg hadden we dit verkend en de weg was niet perfect afgezet door de politie. Wij schoten met ons treintje binnendoor over de rotonde, de politiemotor en enkele auto’s net aan ontwijkend. De 2 kemphanen in mijn wiel namen de rotonde braaf buitenom en ik lag met 3 ploegmaats 50m los. Het teken om vol gas te geven en we werden 1, 2 en 3 in de tussensprint, het sprintklassement was voor mij. De 2 jongsten waren de hele dag niet te houden, zo mooi hadden ze het achteraf gevonden. Dit illustreert goed hoe ik van een stille, naïeve renner, ben veranderd in iemand die het voortouw durft te nemen, zijn eigenbelang durft na te streven en anderen daarbij weet te mobiliseren. Een paar mooie levenslessen, niet?

Winst op het NCK!

21

22

158

Tekst: Martin Janssen

AFSLUITING Afsluiting van het wegseizoen: koppeltijdritten

Om het wegseizoen 2008 dan toch echt achter ons te laten besloten Tim en ik nog 2 koppeltijdritjes te rijden. De eerste in Maassluis (de Furiade bokaal, 5 oktober) was eigenlijk niet de bedoeling, maar door het niet doorgaan van het NCK gingen we toch rijden. Het weer was niet echt top: harde windvlagen en regenbuien. De weg er naartoe, schuin hangend in de wind, vroeg ik me af of een dicht achterwiel wel zo handig was. We moesten maar hopen dat het op de dijk bij Maassluis een beetje beschut zou zijn. Aangekomen bij het clubhuis van de Coureur bleken Rik en Ingmar ook te gaan rijden. Rik en Ingmar waren al klaar met hun rit over 9,3 km, toen ik en Tim klaar stonden bij de start. We zouden eerst de wind schuin in de rug hebben en op de terugweg schuin tegen. We begonnen voortvarend met een mooi tempo, na een paar beurten lieten we het tempo iets zakken en konden we constant doortrappen. Tim merkte al snel dat de benen niet helemaal top waren in de kou, regen en wind. Na het keerpunt was het even aftasten wat de invloed van de wind was, die bleek toch nog mee te vallen. De benen van Tim werden er niet beter op en op twee korte kopbeurten na reed ik de terugweg op kop. Ik kon de snelheid er goed in houden. Tijdens de bekendmaking van de prijzen werden Rik en Ingmar 2e in de A-klasse, Tim en ik reden voor de B-klasse en we wonnen. In de overall tijd waren we 5 seconden sneller dan Rik en Ingmar en kwamen we slechts 8 seconden te kort om die bokaal mee naar huis te nemen. Die ging nu mee naar Rotterdam met 2 beloften van Ahoy. De tweede koppeltijdrit was een weekend later in Puttershoek. Aan de start in onze klasse (Heren) 48 paren. Niet allemaal even serieus, maar in de top 10 reden geen flapdrollen rond. De rit ging over 21km en het weer was top. In het begin ging het heel erg goed en makkelijk, we haalden de voor ons gestarte tandem (1 minuut) binnen 4km in. De benen van Tim waren een stuk beter dan tijdens de Furiade bokaal, ik kreeg het zelfs op een paar momenten even moeilijk. Na lang wachten op de uitslag bleken we niet in de prijzen (top 3) gevallen te zijn. Weer in Delft waren we toch wel benieuwd naar onze klassering en bleken we 6e te zijn geworden. Erg tevreden met de plaats en de tijd. 158

23

Tekst: Vinay Ramnath

BLIK IN ’T BREIN Blik in 't brein van 'n genie... Veel van de kennis, spullen en diensten waar we nu gebruik van maken zijn 't werk van een of meerdere genieën. Althans, als je de geschiedenisboekjes zo kunt herinneren worden veel van de mensen nog bij naam genoemd als bedenkers van belangrijke theorieën of instrumenten. Blijkbaar zijn of waren die mensen erg helder en bevonden ze zich in ’n inspirerende omgeving om iets zinnigs te doen met hun gave. Misschien zou je figuurlijk wel 'n blikje willen werpen in hun brein. Hun hersenspinsels, hoe ze toch ooit op zulke nieuwe inzichten en ideeën kwamen. En daar zit ook 't probleem. 't Waren genieën, wellicht ging 't er daarbinnen zo heftig aan toe dat we er toch nooit iets van zouden begrijpen. Zonde van de moeite, stom idee dus. 't Zal je niet ontgaan zijn dat er de afgelopen tientallen jaren ook geweldig veel vooruitgang geboekt is op veel dingen, zonder dat daar echt specifieke namen aan gekoppeld worden. Hoogstens 'n collectief. “De Russen” schoten voor 't eerst 'n hondje de ruimte in (dat met voorbedachten rade akelig aan haar einde kwam), “de Amerikanen” hebben meerdere mensen, vlaggen en rotzooi op 24

de maan gezet en in elk geval die mensen weer levend terug gekregen. Niet niks, maar niet dat je daar 'n enkele naam aan zou kunnen plakken. De medische wetenschap heeft ook 'n vlucht genomen en juist de medische projecten die je aan 'n “genie” toe kunt schrijven zijn vaak de meer obscure. Goed, eigenlijk moet je je maar verre van genieën houden. M’n beeld van zulke mensen is eigenlijk ook dat 't van die vage kluizenaars zijn die zich enkel ophouden met gelijkgestemden en verder liefst zonder verder overleg mensen voor zich laten werken. Er zijn vast meer genieën waar we niet van weten. Omdat ze niet konden samenwerken en dus niks gedaan kregen. Of gewoon zo goed konden samenwerken dat nooit hun eigen naam aan 'n ontwikkeling geplakt werd en ze dus nooit als genie gezien werden. Beter is dus altijd om je met 't meer mainstream volk op te houden. Zitten vast ook slimmeriken tussen, maar vooral mainstream. Mensen met wie je kunt rossen, tegen wie je kunt praten. En als ze dan terugpraten, dat je ze dan snapt. Maak je geen zorgen, soms praat er ook 158

wel eens iemand tegen je die je niet snapt. Dat hoeft helemaal geen genie te zijn hoor, je kunt er uiteraard altijd nog mee gaan rossen. Ook fijn.

lijden heeft en gaan warempel op de weg rijden als verdroogde kleigrond even hard is. Hun hele wedstrijdseizoen is daar dan ook wel weer op ingesteld, dus misschien hebben ze de keus ook niet echt.

Gaat dit artikel dan alsnog over 't brein van 'n genie? Nee, maak je geen zorgen. 't Trekt natuurlijk wel lezers, maar ik ben gelukkig geen genie en kan je dus ook geen blik in zo'n knars geven. Ik ben mainstream, dit is besloten in de najaarsALV van 2003. Dit wordt dus gewoon 'n mainstream hersenspinsel. Of dat gevolgen gaat hebben hangt van andere dingen af. 't Levert in elk geval 'n stukje voor de Corsa op (Tim blij) dat nauwelijks over fietsen gaat (Suzanne blij). Komt ie. ... ok, van 'n mainstream dude dan Haast elke mountainbiker en wellicht ook veldrijder zit wellicht met 't zelfde dilemma. 't Hele voorjaar en de zomer ben je verwend door 't weer. Ok, 't kan regenen, maar onderhoud blijft snel geklaard. Ketting, vork binnenpoten en afdichtingen schoonvegen, tandwielen laten opdrogen en afborstelen en je fiets is klaar voor de volgende rit. Beetje smeren soms, maar 't hoeft allemaal niet lang te duren. In de herfst en winter is 't 'n ander verhaal. Ongeacht hoe lang je je favoriete paadjes bereden hebt, je moet de prut van diep tussen de tandwielen vandaan krabben en ook de ketting laat zich niet zo makkelijk meer schoonmaken. Uiteraard zijn er agressieve foute methodes om de boel te reinigen die meer kwaad dan goed doen, maar aangezien je fiets meer gebaat is bij goed en niet zo bij kwaad trekt dit de balans alleen maar schever. Al met al werpt dit 'n drempel op voor de korte rospartijtjes. Langere ritten doe je dan nog wel aangezien 't schoonmaakwerk er niet meer op wordt, maar 'n rospartijtje van 'n klein uurtje aan 't eind van de doordeweekse dag is de moeite nauwelijks meer als erna in elk geval ketting en tandwielen weer schoon wilt krijgen. Veldrijders zijn duidelijk 'n ander volk overigens. Die trekken juist 't terrein in als je materiaal 't zwaarst te 158

Als je er wel mee zit zoek je alternatieven. Misschien dat ’n enkeling 't sporten op 'n lager pitje zet. Voor die enkeling werkt dat misschien, voor de omgeving word je compleet onhandelbaar. Vaak wordt 't hardlopen, spinnen of schaatsen. En zo heb ik 'n paar jaar gespind, altijd wel hardgelopen en de rit van en naar de schaatsbaan kost zoveel tijd dat je net zo goed je fiets 'n driedubbele poetsbeurt kunt geven. Singlespeed1 rijden zoals ooit bedacht voor medewerkers van Bike2Build lijkt eigenlijk wel de beste oplossing. Je hebt minder tandwielen, minder te poetsen, meer ruimte om te poetsen en je wint er 't CK nog mee ook. Maanden zat ik met 't idee in m'n hoofd. Urgent was 't niet, 't was immers zomer en dan is er niks mis met 'n gearrie. Spullen om iets op te bouwen heb ik inmiddels wel, ruimte om daar 'n extra fiets van te maken en te stallen vanzelfsprekend dus niet. Wat ik graag wilde was er hydraulische velgremmen op monteren. Mooi spul, maar ik heb altijd opgezien tegen de 1 Zie de uitleg van onze kampioen in de Corsa 157 2 ↑

25

boosters die je nodig hebt om dit op gewone canti-nokjes te monteren. 't Was dus of 'n heel speciaal frame zoeken, of andere remnokken te laten lassen op 'n stalen frame. Genoeg opties om de fietsensleutelende Delfterik 'n zomertje te laten wikken en wegen. M'n speurtocht naar geschikte frames bracht me langs Surly. Voor mij bekend als 't merk frame waar EricW z'n eerste fiets van boven de 10kg mee wist te bouwen. Ze maken van alles. Fietsframes, aanhangers, naven, cranks, ’n eenwielerframe... 'n Eenwielerframe? ... van alles. Fietsframes, aanhangers, naven, cranks, ’n eenwielerframe... 'n Eenwielerframe! Voor off-road gebruik! Met remnokjes voor hydraulische velgremmen, zonder versnellingen... euhm, eigenlijk met niet meer lagers dan waar de naaf mee in 't frame draait en iets in de pedalen. Geen balhoofdlagers, geen ketting, geen tandwielen, geen reden om onderhoud te plegen. Geen reden om niet te rijden met slecht weer. Goed idee! Suzanne ook blij, 'n eenwieler is geen fiets, sorry voor 't intermezzo. Kopen is lastiger. Surly maakt de velg en 't frame en eventueel de band, binnenband en 't velglint. Zadel van hier, naaf van daar, cranks van zus... dit zou ongeveer even duur worden als de singlespeed mountainbike! Al snel kwam ik erachter dat de merken die zadels en naven maken ook nog wel complete eenwielers leveren. Exit Surly, enter Kris Holm. Met 'n gloednieuwe mooie blauwe KH24 wandel ik terug van de vlieger/jongleer winkel terug naar Rotterdam CS. Cool kijken, niemand weet dat je 't nog niet kunt. Uiteraard wel zooo cool kijken dat ook niemand je gaat vragen om “effe 'n stukkie te gaan rijden”. In Rotterdam. Heeel cool kijken dus. Eigenlijk is 't enige wat je op zo'n moment moet kunnen, met de linkerhand losjes 't zadel vasthouden 26

De KH24

en de eenwieler voortduwen. Niet naar je nieuwe eenwieler kijken, dan lijkt ’t of je 'm pas hebt. Oh, dit is helemaal niet zo moeilijk, gaat helemaal goed komen! Mocht de nieuwe aanwinst per ongeluk door overmoedigheid toch de verkeerde kant uit rollen dan loop je uiteraard ook gewoon die kant uit alsof 't de bedoeling is, met inachtneming van de verkeersregels. Ik besteed hier misschien wat veel aandacht aan, maar dit is echt heel belangrijk. Zelfvertrouwen is echt alles, als je net ’n paar honderd euro uitgegeven hebt aan iets waar je nog niks van kunt en eigenlijk ook nog niet weet of je 't ooit gaat kunnen. Dat zadel bijvoorbeeld, dat zit wel verdomde hoog! Na wat huisvlijt met de haakse slijper klinkt 't in de gang vooral naar doffe bonzen, metaal tegen steen, brokkelend gruis uit de muur en warempel 158

soms wat gerol van de dikke noppenband. Talent? Ik besluit 't in ’n andere gang te proberen waar wat minder rotzooi in de weg staat. Dit is de gang die haaks op de onze staat en de Griekse bewoonster van de eerste woning deelt zelfs ons balkon. Bijna 'n huisgenote eigenlijk. Wij begrijpen elkaar. 'n Dag eerder heb ik haar nog zeer behulpzaam, snel, effectief en misschien ook wel pijnloos door ons raam naar binnen gesleurd voor 'n gezellig gesprek. Vandaag dus bij haar in de gang, maar dat duurt niet lang. 'n Paar luidruchtige aanvaringen met muren en deuren later opent ze haar deur, trekt 'n wanhopige blik en stuurt me weg. Gelukkig is er nog 'n andere gang. Deze levert hoogstens verbaasde blikken op, maar geen kritiek. Eenwielers zijn inmiddels geaccepteerd in onze maatschappij. Ze hebben nog 'n hoop te leren in Griekenland. 'n Periode van mooi weer legt m'n eenwieleroefeningen tijdelijk stil. Niet dat je niet kunt eenwieleren met mooi weer, maar ik moet er vooral van genieten met m'n mountainbike, zolang dat nog kan. 'n Paar weken later probeer ik 't voor 't eerst buiten en dat gaat verrassend goed. 't Mooie van 'n gang is misschien dat je je aan beide kanten kunt afzetten, 't nadeel is dat als je niet perfect recht doorgaat, je altijd ergens tegenaan komt. En dat je ook niet zo fijn met je armen kunt zwiepen. Aan 't eind van de eerste keer buiten rijden rijd ik de straat van hoek tot hoek, de keer erop ook om de hoek en over verkeersdrempels, inmiddels rijd ik 'n klein kilometertje aan een stuk. 't Mooie is dat je niet eens echt je best hoeft te doen. 't Is als met leren lopen en fietsen. Als je 't gewoon 'n beetje doet dan leer je 't wel, dan houdt je lichaam zichzelf in balans. Op 't moment dat ik dit schrijf ben ik dus nog op 't niveau dat ik 'n beetje op 't verharde kan rijden, fatsoenlijk singletrack zit er nog niet in. Zo erg is dat niet, elke stap in 't leerproces is leuk. Er zit 'n continue spanning in van of je 158

omkukelt of niet. Misschien vind je dat extreem klinken. Dat is 't niet. Van de eenwieler vallen is vergelijkbaar met gewoon struikelen. Je doet 'n paar passen en dan sta je weer gewoon stil. Je zit nooit in de knoei met ’n bovenbuis of stuur en de eenwieler is er ook op gemaakt om valpartijen goed aan te kunnen. Je zult dus niet zo snel iets slopen en onderdelen zijn niet veel duurder dan die voor bijvoorbeeld 'n BMX. Ook mooi is dat 'n eenwieler voor de wet gewoon 'n voetganger is en daarmee dus gewoon op alle bospaadjes mag waar andere voetgangers je als mountainbiker vanaf willen sturen. Uiteraard betekent dat niet dat ’n eenwieler je mountainbike, wielrenfiets of veldrijfiets zou kunnen vervangen. 't Is minder snel en uiteindelijk heb je ook 'n reden gehad om met die sporten te beginnen. 't Is wel complementair. Je traint je stabiliteit en daarmee ook andere spieren in je bovenlichaam die je op de fiets (en in je bureaustoel, op je surfplank, skateboard...) wel van pas kunnen komen maar die je daar nauwelijks traint. Zoals gezegd, belangrijkste is dat 't leuk, goedkoop en veilig is. Je leert 't snel, maar er is altijd heel veel meer te leren en daar hoef je ook gelukkig geen genie voor te zijn!

Voor gevorderden

27

Tekst: Lieven De Temmerman

DE FIETS VAN… De fiets van

Wanneer heb je deze fiets aangeschaft? Ik heb hem toevallig op marktplaats gevonden. De afmontage is een verhaal apart. Mijn opzet was om het frame, uit 1995 (of daaromtrent) ook retro af te monteren. Dat ging lange tijd moeizaam wegens gebrek aan kennis, onderdelen uit die tijd en financiën. De Delta remmen (laatste generatie 5-pivot) waren afkomstig van een andere 2dehands, de wielen (Shamal non-HPW 8-speed) en groep (Chorus '98) heb ik in 1 slag kunnen binnenhalen. Het stuur (Cinelli Campione del Mondo) heb ik van een liefhebber uit de buurt. De stuurpen heb ik van Ingmar gekregen, de zadelpen is ergens uit een oud frame getrokken. Toen ik zover was opgeschoten dat het ergens op leek, heb ik even gek gedaan en via de Tommasini-fabriek stuurlint, stuurdoppen, een bidonhouder, bidons en een Tommasini zadel gescoord voor veel te veel geld.. Waarom is de keuze juist op deze fiets gevallen? Toen ik op zoek ging naar een frame, had ik enkele zoektermen: Colnago master, Ciocc, Tommasini, Cinelli, De Rosa, Bianchi. Je voelt het al aan, ik heb het voor Italiaanse frames, met mooie lugs en veel chroom. Waarom is de Tommasini zo’n bijzondere fiets? De framebuizen (Columbus Max) zijn geovaliseerd waardoor hij toch nog stijf genoeg is en de lak van het frame gaat naadloos over in de vork. Ik heb nog een Colnago Master, een kinesis 7005 en een Diamant, maar deze is de mooiste. Ik had nooit gedacht dat ik paars een mooi kleur zou vinden voor een fiets, maar hij doet vele hoofden draaien! Wat is het mooiste onderdeel van je fiets? Ik zou moeten zeggen de Delta remmen, die ik helemaal uit elkaar heb gehaald voor onderhoud (3 uur per rem). Maar ik ga toch voor het frame met zijn typische, sierlijke Tommasini letters. 28

158

Heb je onderdelen aan je fiets vervangen? Waren dit noodzakelijke reparaties of was dit om je fiets te upgraden? Alles is vervangen ;-) Hoe vaak word je fiets gepoetst/gerepareerd? Na iedere rit check ik op stof en vuil. Ik rijd er enkel mee als de weg helemaal droog ligt (om evidente redenen). Welke exotische oorden heb je met je fiets bezocht? Met deze ben ik slechts tot aan de Hoek van Holland geraakt, en in noordelijke richting tot Katwijk... Welke extreme omstandigheden heeft je fiets overleefd? Geen! Mijn andere racefietsen hebben al wedstrijden, ritten tot in België, een bagagedrager met fietstassen e.d. overleefd, maar deze wordt nogal in de watten gelegd...!

Onderhoud

Tekst: Michiel Brevet

Wie heb je geregeld om voor de volgende Corsa een stukje in deze rubriek te schrijven? Over welke fiets? Ik dacht aan Ingmar en zijn gepimpte Koga Miyata.

Winteronderhoud, brrrr! De donkere dagen komen er weer aan, eindelijk eens tijd om je fiets wat aandacht te geven, het is meestal toch te slecht weer om op te stappen! Tijd voor een grote beurt. Het is even een stap die je moet zetten, je fiets uit de roulatie halen, en waar moet je dan beginnen? In dit artikeltje zal globaal geschetst worden waaraan je zoal moet denken qua sleutelwerk. Voor details wil ik graag refereren naar de artikelen in de werkplaatssectie op het forum en niet te

158

vergeten de rest van het wereld wijde web! Uiteraard kan ik als wegrenner niet helemaal goed inschatten wat een grote beurt voor noppers zoal inhoudt, maar ik heb een poging gedaan het breed èn algemeen te houden. Een belangrijk onderdeel van het winteronderhoud is inspectie. Om te beginnen is het belangrijk dat je de fiets goed schoonmaakt. Onder vuiligheid 29

kunnen gebreken verborgen zijn, en dat kan later voor nare verrassingen zorgen. Haal eerst de wielen, ketting en tandbladen van je fiets af. Hierdoor kan daar in de loop van het schoonmaken geen extra vuil aan blijven kleven. Het gemakkelijkst is om vervolgens met een zachte borstel, eventueel die op de stofzuiger, het grove vuil en zand weg te halen. Als het allemaal erg kleeft door kettingsmeer en sportdrank zijn er een aantal superontvettende fietsschoonmaakmiddelen in de handel, die je lak en onderdelen zeker niet zullen beschadigen. Met een handige vernevelspuit kun je het vuil inspuiten en even laten inwerken. Daarna goed nawassen met water. Het casco kun je aanpakken met een licht sopje van hetzelfde fietswasmiddel, maar dan verdund, en een zachte doek of spons. Maak ook je velgen schoon. Maak ketting en tandwielen apart schoon. Dit kan met wasbenzine, maar ook met de biologisch afbreekbare superontvetters. Voordat je begint met het schoonmaken van je onderdelen is het zaak eerst te kijken of het nog wel de moeite waard is. Kransjes en bladen met scherpe tanden zouden wel eens aan vervanging toe kunnen zijn, het is dan niet de moeite ze schoon te maken. De kettingslijtage kun je opmeten met een schuifmaat of liniaal. Het gemakkelijkste is natuurlijk de hele boel in één keer af te schrijven en met nieuw te beginnen. 30

Na of zelfs tijdens het schoonmaken kun je al je onderdelen eens goed bekijken. Let op scheurtjes in je lak, zou framebeschadiging kunnen betekenen. Inspecteer ook de velgen op beschadigingen en dan vooral de ogen voor de spaakgaten op scheuren en, als je velgremmen gebruikt, hoever je remvlakken reeds afgesleten zijn. Nu is het moment om dat nare kleine slagje eruit te stellen. Kijk verder of je toe bent aan nieuwe remblokken, -schijven, of banden. Is je vering toe aan een beurtje? Soms kun je dit zelf, anders kun je het de fietsenmaker of importeur/fabrikant laten doen. Controleer je wiellagers op speling. Zelf stelbare lagers van bijvoorbeeld Shimano zijn heel gemakkelijk zelf te smeren, zie daarvoor het forum. Wielen met industriële groefkogellagers vragen ook onderhoud, raadpleeg daarbij de handleiding van de fabrikant. Waarschijnlijk is je fiets wel toe aan een nieuw stuurlintje en wat nieuwe rem- en schakelkabeltjes. Het minste wat je kunt doen is de binnenkabels doorknippen en eruit halen, en vervolgens de buitenkabels doorspuiten met de PTFE spuitbus. Als de teflon mantel in je buitenkabels is doorgesleten aan de uiteinden is het zeker tijd om die ook te vervangen. Als alles schoon is en alle versleten delen vervangen zijn kan de wederopbouw beginnen! Kom je gereedschap te kort dan is er van alles te lenen uit de WTOS gereedschapskoffer. Mijn ervaring is echter dat als je het eenmaal een keer gebruikt hebt je het snel weer nodig hebt, gewoon omdat je het gemak ervan ervaren hebt, dus je kunt het ook meteen aanschaffen. Op naar het nieuwe seizoen! Met dank aan Vinay Ramnath voor de kritische blik. 158

Dood(gewoon) Delft, najaar 2008 “Tussen, tussen !!!”, schreeuw ik met het laatste beetje energie dat blijkbaar nog ergens in mijn totaal verzuurde lichaam verstopt zit. Gelukkig hij hoort het en nu niet nadenken, maar dat achterwiel vasthouden. Toch nadenken… “oh wat doet dat spiertje in mijn linker kuit toch een pijn en oh wat doen eigenlijk al mijn spieren pijn, ik denk dat ik er zo maar af ga. Nee! verman je, eraf is geen optie! Goed weer een paar honderd meter afgelegd”. Even dreig ik het achterwiel los te laten, de suizende wind probeert uit alle macht mijn lichaam te grijpen, oef net op tijd weer achter die grote rug gekropen. Toch te snel van start gegaan, we zijn net over de helft en mijn gevoel zegt, sterker nog schreeuwt uit volle borst: “Stoppen!”. Ik probeer een soort trance op te zoeken om de pijn te vergeten. Maar als ik zo’n pijn heb moeten die anderen dat toch ook hebben, ik bekijk het gezicht van de renner die net zijn kopbeurt gedaan heeft aandachtig: veel te frisse kop, geen vertrokken spiertje te zien. Misschien heb ik gewoon een slechte dag, of ben ik überhaupt niet goed genoeg… “We zijn nog met vijf!” wordt er geroepen van achteren. Ik schrik op en besef dat ik nog altijd in de groep rijd. Blijkbaar zat ik supergeconcentreerd in een trance te rijden. Zat, want ik voel direct weer mijn hele lichaam doodgaan. Nog 15 kilometer, snel terug in die trance. Focus je op iets, concentratie, niet nadenken, rustig ademen, niet op je teller kijken, korte beurtjes op kop. En dan krijg je het te horen, precies dit wil je niet horen: “We zijn nog met vier, jongens. Niemand mag afhaken!” Nog 10 loodzware kilometers en lossen was nu zeker geen optie meer. We moesten met z’n vieren de finish halen. Door het vlakke Groningse land vlogen vier WTOS renners met 60 in het uur richting de finish. Kaarsrechte weg, met wind vol in de rug. Met mijn tong op het stuur een schuin op mijn fiets zittend probeer ik in alle macht aan te haken. En het lukt, ik blijf bij. Sterker nog op 5 kilometer van de streep begin ik me steeds beter te voelen, ik heb nog over. Ik doe nog een paar lange kopbeurten en zo stuiven we iets na vieren de finishplaats binnen. Daar! ik zie de streep liggen, nog één keer op de pedalen en het liefst juichend over die lijn. Nog 50 meter en we zijn er, nog 20, nog 10, nog 5… Ik schrik wakker en lig in mijn bed. Het is 4 oktober 2008, een doodgewone zaterdag die nooit doodgewoon had mogen zijn.

158

31

In de vorige Corsa lazen we hoe Vinay zich voorbereidde op de Megavalanche. Het verhaal gaat verder met de kwalificatie en natuurlijk de race. Vrijdag, qualificatie Vrijdag is de qualificatie. Er zijn acht qualificatieblokken van elk tweehonderd man en een qualificatieblok met tweehonderd vrouwen. Van de mannen doen de eerste vijftig gefinishten uit elk blok mee aan de Megavalanche. De volgende vijfenveertig doen mee aan de Mega Promo en de rest doet mee aan de Mega Affinity. De Megavalanche is 't eigenlijke evenement. De Mega Promo is eigenlijk net zo'n race met ook 'n massastart, maar je wordt apart geklasseerd. Je positie in je qualificatieblok bepaalt ook je start-opstelling bij de race. De Mega Affinity is in principe dezelfde race, maar zonder massastart. Je wordt wel geklokt en je wordt geklasseerd met de deelnemers van de Mega Promo. De dames rijden sowieso 'n aparte race en 't enige nut van de qualificatie voor hen is dus hun startvolgorde voor de race. Al 32

Tekst: Vinay Ramnath

MEGAVALANCHE Megavalanche 2008 deel 2

ruim vantevoren had ik bedacht dat ik de Mega Affinity wel prima zou vinden. Vooral de losse rotssecties vind ik lastig om te rijden en er zijn er zat die hier sneller zijn. Ik ben niet echt competitief. Ik zit in 't achtste en laatste qualificatieblok voor de mannen en we starten zo'n twintig minuten na elkaar. Als ik ingehaald wordt dan is dat dus door de snelste vrouwen. De snelle rijders doen er minder dan 'n half uur over, maar ik verwacht bij lange na er niet zo snel doorheen te komen. De eerste tien minuten wordt 't startblok gevuld. Je nummer wordt geroepen, je gaat langs die mevrouw met de scanner die je startnummer scant en je gaat achter je lijn staan. Er loopt 'n mevrouw met 't 10' bord voor langs. De presentator begint te praten en houdt niet meer op. Hij legt uit dat hij niet wil dat er mensen omkomen en dat 't dus niet toegestaan is om elkaar van 'n clif af te duwen. Als je dat wel doet wordt je gediskwalificeerd. Beetje meten met twee maten misschien als er bij de Tour de France en bij ParisDakar wel steeds mensen omkomen. Maar 158

inderdaad, elkaar naar beneden duwen kan sowieso niet door de beugel. De mevrouw komt met 't 5' bord voorbij. “You can start shitting yourself!” brult de presentator. Ook al ben je niet competitief, je raakt sowieso wel opgefokt hiervan. De mevrouw loopt nog een keer voorbij met 't 1' bord. De laatste minuut voor de start gaat in. “Are you ready to go?” krijst die kerel. In m'n hoofd hoor ik 't gegrunt van de zanger van Malevolent Creation (popbandje) z'n publiek vragen “are you fkin' pumped up and ready to go?” wat meer past bij iedereens gesteldheid. De helicopter komt aanvliegen en blijft net voorbij de buitenbocht hangen. De mevrouw loopt voor 't laatst voorbij, ditmaal met 't 30'' bord. De euro-trance begint te draaien, 't gaat zo los, 't lint gaat omhoog, de helicopter draait weg, 't is los. Ik sta redelijk links in 't veld en heb dus de eerste binnenbocht. Ik voel iets aan m'n pedaal trekken, zie 'n wiel voorbij vliegen en omgaan en ik ben weer los. Carnage. Verrassend genoeg nemen de meeste de ideale lijn wat op deze manier allang geen ideale lijn meer is. 't Iets rotsachtigere stukje wat ik neem is hier 'n stuk sneller. Ik ben de bocht door en 't is verrassend veel overzichtelijker geworden en ik kan 'n prima lijn kiezen voor de eerste bocht naar rechts. Even later wordt 't allemaal 'n stuk breder, er zijn oneindig veel lijnen te pakken. Ik heb 'n paar rijders om me heen, maar ik zie anderen tientallen meters verder 'n andere lijn pakken. Door de sneeuw is 't ook glibberiger en ik ga 'n paar keer onderuit. Voorbij de sneeuw passeer ik mensen die banden verwisselen. De rotsen zijn hier inderdaad puntig. Ik kom op de rotsachtige steile singletrackafdaling. Ik heb deze vaak gedaan, maar ben er nooit goed in geweest. Ook hier heb je bakken vol met grote rotsen waar 't moeilijk rijden is. De wijde lijn die in eerste instantie 't moeilijkst is maar je erna veel snelheid geeft voor 't volgende stukje 158

omhoog wordt door niemand voor me genomen en ik kan er 'n hoop passeren. Ik wil niet zeggen dat ik hier goed ben, de besten zijn allang uit 't zicht verdwenen. Ik crash talloze keren op deze rotssectie en elke keer moet ik weer mensen laten passeren. De marshalls sturen me de goede kant op over ’t gravelpad en weer de volgende singletrack op. Vanaf hier is 't technisch makkelijker rijden, maar loodzwaar klimmen. Ik had toch echt 't idee dat m'n lichte versnelling lichter was dan dit. Maar 't gaat al snel weer omlaag en eerlijk gezegd heb ik 't gevoel dat ik ook wel toe gekund had met 'n zwaarder verzet. De switchbacks zijn geniaal. Maandag waren ze nog glibberig, vandaag zijn ze supergrippy en snel. Als er geen switchbacks zijn is 't helemaal snel. Ineens zie ik 'n ladder omhoog, nogal steil. Dit laatste stuk met de busstops had ik nog niet eerder gereden, maar voor zo'n steile ladder moet je toch wel snel. Ik hoor wat gilletjes van de toeschouwers. Wat, te snel? Te langzaam? Ik rol de ladder op, te snel dus. De drop naar links is direct bovenaan de ladder en ik ben dus al te ver. Ik spring naar beneden en ga verder. Tracy Mosely die ook de Sprint Avalanche gewonnen heeft passeert me en daarna passeer ook ik de finish. 't Is 'n drukte van belang daarzo, allemaal blije gezichten. Rachel is nog aan 't rijden, alle anderen van ons huis zijn al gefinished en ik rol rustig tussen de mensen door op zoek naar de rest. Ik pak 'n alternatief paadje omdat de weg geblokkeerd wordt door 'n lange rij wachtenden voor de bus en zie Jason en Mark staan zwaaien op de parkeerplaats. Beiden hebben 'n goede run gehad, maar Jason is al vroeg lek 33

gereden. Z'n voorvelg toont 'n paar scherpe vouwen. Ik inspecteer m'n eigen fiets en ontdek dat m'n buitenkabel vlak bij m'n shifter geknikt en half doorgebroken is. Dit verklaart waarom ik niet veel lichter of zwaarder kon schakelen. Jammer, ik kon dus wel harder omhoog en omlaag. Rachel komt ook aan en is evengoed tevreden. We rijden omhoog naar Oz terwijl ik nogmaals ontdek dat ik meer zou willen kunnen schakelen. In Oz staat 'n groot buffet en minstens zo belangrijk, de voorlopige uitslag. Mark heeft zich gekwalificeerd voor de Mega Promo, Rachel voor 'n goede startpositie in 't damesveld en de rest komt in de Mega Affinity terecht. Phil is flauw gevallen na z'n finish en rijdt de race niet. De qualificatie de dag na 'n Alpe d'Huez klim in zo'n drukke week is ook wel wat veel gevraagd en dat hij de race niet rijdt is dus wel logisch. Zaterdag, race Vrijdagavond is 't gaan hozen en dat hield de hele nacht aan. Rachel had 'n vroege start. Jason heeft voor ons allemaal 'n stuk binnenband tussen de vorkkroon en de brug gespannen om wat van de modder op te vangen die je anders in je eigen gezicht zou slingeren. Aardig. Rachel vertrekt vroeg. 't Damesveld start direct na de Megavalanche en nog voor de Mega Promo. Ze belt even later op. Door 't slechte weer kunnen de helicopters niet hoog genoeg komen en start de race op dezelfde plek als de qualificaties. Da's 'n teleurstelling, maar 't was wel te verwachten met dit onweer. Ze staat nu al 'n tijdje te verregenen bij een van de liftstations, de start is uitgesteld en 't is nog onduidelijk hoe 't nu verder gaat. 'n Aantal rijders keert terug naar Alpe d'Huez en doet dus niet meer mee aan de race. Jammer. Mark staat te wachten bij 't eerste liftstation van Alpe d'Huez wat in elk geval iets minder koud is. Iets later vertrekken ook wij en maken nog net de start van de Mega Promo mee, direct erna kunnen wij gaan rijden. 34

Ergens in de sneeuw ga ik wat onhandig onderuit. De rijder in dezelfde geul als ik valt om en stopt. Kan 'm niet ontwijken en ga ook en kom zo vast te zitten tussen m'n omgeklapte stuur en m'n frame. 't Duurt eventjes voordat ik me eruit geworsteld heb. Althans, tijdens zo'n race lijkt zoiets heel lang. De rotssectie is nog moeilijker dan maandag. Er zijn al 'n hoop rijders overheen gegaan en voor de kleine losse rotsen maakt dat niet uit, maar over de grote rotsen ligt 'n dunne film modder die 't allemaal best glad maakt. Een van m'n crashes is wat pijnlijker en ik kom met m'n rechterbovenbeen recht op 'n rots. Geniaal, m'n linkerbeen was nog niet beter van woensdag en nu wil m'n rechterbeen nog minder. Ik rijd verder maar moet even later toch weer stoppen en afstappen, dat been doet echt niks. Springen en trappen lukt voor geen meter. Ik probeer 'n paar slokken uit m'n Camelbak te nemen, maar ik zuig alleen maar lucht. Geniaal, de slang is los en ik ben al m'n water kwijt en ik ben nog maar net begonnen! Na 'n minuut stilstaan ga ik weer verder en rijd bijzonder onhandig. Na deze rotssectie worden we via lijn twee van woensdag op de rest van 't Mega parcours geleid. Dit stuk is weer lekker flowy en best hard te rijden.

“Allez, allez!” roepen hele families langs de kant. Geen idee wat ze willen, ik heb m'n remmen los, ik kan niet sneller trappen en pompen werkt op dit gladde stuk ook niet. Dit is 'n goed toegankelijk stuk net boven Alpe d'Huez en 't staat er vol met toeschouwers, fotograven en cameramensen. 't Gaat hard en ik voel me snel. Er was hier 'n kuil zo groot als je 158

wiel, ergens. Oh, hierzo. Ik crash, krabbel overeind en ga weer verder Alpe d'Huez in. De mensen bij die bocht zijn stilgevallen, de toeschouwers voor me blijven gewoon roepen. Net voorbij Alpe d'Huez stap ik even af om m'n zadel omhoog te doen. 't Gaat hier 'n tijdje omhoog dus dit is wel de moeite waard. Ik ontdek dat m'n zadel los zit en m'n achteras zit scheef. Ah. Voor beide heb ik gereedschap nodig dus ik moet weer 'n hoop mensen voor laten. Even later kan ik ook zelf weer verder rijden, met 'n droge bek en beide benen geblesseerd. 't Regent sinds de start van de Mega Promo niet meer en 't is nu eigenlijk best warm en droog. 'n Man in 'n superman pak staat me iets verder aan te moedigen, altijd leuk. Dit is 'n lekker snel en mooi stuk singletrack, zeker als 't weer naar beneden gaat. Even later duikt 't weer 't bos in, met direct hele steile switchbacks die nu natuurlijk ook gelijk 'n heel stuk glibberiger geworden zijn. Als ik 'n eind later de parkeerplaats passeer staan er 'n paar mensen flesjes water uit te delen. Da's 'n goed idee. Ik sluit de slang van m'n Camelbak weer aan en laat ze drie flessen leeggieten in de zak. Dat helpt. De rest van de race gaat echt lekker en de klimmen die er nog in zitten zijn toch niet meer te doen. Je kunt er al nauwelijks omhoog lopen, laat staan fietsen, zo glibberig. Ik maak 't goed in de afdalingen. Na de laatste afdaling staan 'n paar hekken om je snelheid te beperken. Geen zin in, dus dat betekent dat ik er veel te hard uit kom en op de stenen eronder alsnog onderuit glijd. Dat weet je, als er stenen na de paadjes liggen en 't nat is. Modderig, moe en blij rol ik door de finish. 't Was 'n mooie race. Ik rijd door naar de parkeerplaats waar de rest ook staat en we krijgen 'n lift naar Oz van Phil met z'n busje en z'n trailer. Relaxed. Vanuit Oz nemen we de lift tot boven Alpe d'Huez en vandaar rijden we weer naar 't dorp. In de rij voor de fietswasplek spreek ik 'n Duits meisje. Ze is hier op donderdag gekomen en heeft zich als veertiende gekwalificeerd bij de 158

dames. Bij de race reed ze al vroeg lek en verloor vervolgens 't moertje van haar snelspanner van haar achterwiel, einde race voor haar dus. Maar ook zij heeft zich hier vermaakt en zou de volgende dag nog 'n hoop rijden voordat ook zij weer naar huis moet. Eind goed... De Megavalanche is de all-round mountainbikewedstrijd. Sommigen zeggen downhill-marathon, maar dat is niet helemaal waar. De downhill secties zijn wellicht bepalend voor je bescherming en voor hoe je je fiets uitrust, maar je kunt 'n hoop tijd winnen op de vlakke stukken en op de klimmen. Balanceren in 't kleine gebied van lichtgewicht en sterk genoeg is moeilijk en riskant en slechts enkele pro's kunnen 't zich permitteren om dat helemaal goed te doen. Goede bescherming houdt je niet tegen om hard te gaan, al is 't zeker zo dat je met 'n full face fietshelm en 'n fietsbril makkelijker koelt en ademt dan met 'n motocrosshelm en goggles. Maar dat betekent niet dat je volledig beschermd en met 'n oersterke fiets niet voor de Megavalanche kan qualificeren. Ik denk dat ik veel harder had gekund als ik 't parcours iets beter uit m'n hoofd geleerd had. Als je goed weet wat er komt kan je overal veel harder doorheen en crash je niet op de stukken waar je eigenlijk iets te hard doorheen ging. En dan is 't verder gewoon 'n kwestie van geluk hebben. Je rolt door bakken scherpe stenen waar je gewoonlijk wijd omheen zou gaan. Met geluk gaat 't goed, met pech rijd je lek. Val je net verkeerd dan heb je pech en in alle andere gevallen is er niks aan de hand en kan je verder. Niet vallen is geen optie, dus je kunt er maar beter goed in worden. Bovenal is 't 'n charmant evenement met elk soort mountainbiketerrein, met alle soorten mountainbikers en waar alles kan gebeuren. 35

36

158

Tekst: Jan Schets

NOTULEN Notulen ALV 10 oktober 2008 Plaats: Datum: Tijd:

Sportcentrum, vergaderzaal vrijdag 10 oktober 2008 20:00 uur

Aanwezigen: Debbie Ammerlaan, Albert Drenth, Ingmar Bolderink, Rene Borst, Suzanne de Lange, Martin Janssen, Rik Houwers, Jan Schets, Wouter Perry, Tim Snijders, Michiel Brevet, Michiel Katgert, Vinay Ramnath, Trudo Vreenegoor, Menno Hensbroek, Jelmer Eising, Michiel Groothof, Etienne Alderlieste, Menno Kloosterman, Maurits vd Ven Afmeldingen: Erik Nienhuis, Arnoud Haffmans, Emmanuel van Ruitenbeek, Matthijs Gerrits, Herman vd Meyden, Jeroen Tossyn 1. Opening Debbie opent om 20:15 uur de vergadering 2. Vaststellen agenda Agenda wordt vastgesteld 3. Notulen voorjaars ALV 20 maart 08 Een aantal opmerkingen wordt gemaakt:

E Trudo vraagt naar het Rabo-overzetplan, waarom er zo laat is begonnen met het promoten ervan. We laten geld liggen, door geen gebruik te maken van de Rabobank-regelingen. Doe er dus wat mee.

E Trudo vraagt naar de NTFU. Suzanne legt uit dat WTOS indirect lid is van de NTFU.

WTOS is aangesloten bij de SWN, overkoepelend orgaan voor studenten wielerverenigingen. De SWN is aangesloten bij de NTFU, via de SWN kan WTOS leden aandragen voor de NTFU. We hebben inmiddels 1 iemand vanuit WTOS die lid is geworden, hopelijk groeit dit aantal in de toekomst. De toercommissie van komend jaar wil dit oppakken.

E Trudo vraagt wat de SWN afgelopen jaar heeft gedaan. Het bestuur legt uit dat er

eigenlijk vrij weinig is gedaan. Het enige is dat de SWN nu statuten heeft en verder dat ze hard op zoek zijn naar een nieuw bestuur, dat ieder jaar weer problematisch is om te vinden. Verder zijn ze bezig met het opzetten van studentenklassementen.

E Trudo vraagt hoe het zit met de automatische incasso. Albert vertelt dat 1/3

e

deel

van de vereniging inmiddels het formulier heeft ingevuld, de rest nog niet.

158

37

E Trudo vraagt waarom er geen posters zijn geplakt om WTOS te promoten aan het

begin van het seizoen. Albert vertelt dat de begroting dit niet toeliet. Vandaar dat er alleen een spandoek is opgehangen gedurende de eerste weken van het wielerseizoen. Komend jaar zijn er wel weer plannen om posters te plakken, er is in ieder geval geld voor begroot.

E Trudo vraagt naar het GNSK. Het GNSK is komend jaar in Groningen, het is niet zeker of er ook een onderdeel wielrennen bij is.

4. Mededelingen

E Debbie vertelt dat de DSSF nog steeds een nieuw bestuur zoekt. De DSSF heeft nu nog een waarnemend bestuur. De toekomst van het voortbestaan van de DSSF is onzeker.

E Michiel B vraagt naar het belang van WTOS wat betreft de DSSF. De DSSF maakt

het mogelijk dat WTOS subsidies kan aanvragen voor bepaalde evenementen, reiskosten en deelnamegelden.

E Suzanne vertelt over de NTFU. Lidmaatschap is mogelijk. Er worden leuke tochten georganiseerd en er wordt een goedkope fietsverzekering aangeboden. Gunstig voor de toerders onder ons.

E Suzanne vertelt over de KNWU-clubcard. Dit is een soort wedstrijd-licentie, maar

dan veel goedkoper. Deze clubcard biedt je de mogelijkheid aan verschillende wedstrijdjes mee te doen, voor beginnende wedstrijdrijders is deze interessant.

5. Bestuursevaluatie 2007-2008 A) Terugblik opgestelde doelen Debbie:

E Trainingen:

De wegtrainingen zijn afgelopen jaar goed bezocht. Alleen ging het splitsen in groepen niet altijd even soepel. De MTB-trainingen liepen minder goed: er was slechts een klein groepje actief en er waren dit jaar maar een paar nieuwe mtb-ers bijgekomen. Dit jaar mocht WTOS met WWV mee fietsen om het veldrijden te trainen. Dit is wel een aanrader; er wordt veel techniek aangeleerd. De trainingen zijn op dinsdag- en donderdagavond. Het meetrainen is gratis. Daarnaast was er nog een baantraining. Hierover was men ook heel enthousiast. Er was dit jaar geen speciaal spinning-uurtje voor WTOS. Vanaf nu zijn er ook geen WTOS-trainers meer.

E Promotie: Dit jaar zijn er geen posters geplakt om te promoten, er heeft alleen een

spandoek gehangen. Dit spandoek was niet heel duur en is komend jaar opnieuw te gebruiken.

E Toertocht:

Dit jaar heeft de toercommissie i.s.m. het bestuur een weekendje georganiseerd om de tocht Omloop ’t Volk te rijden. In Corsa 157 meer hierover. Het weekend was in ieder geval wel geslaagd.

E Lezing: De lezing ging over blessures. Er waren niet heel veel mensen, ook hiervoor een verwijzing naar Corsa 157, waarin een samenvatting staat.

E Rondvaart:

Op de rondvaart door de Delftse grachten zijn zo’n 20 mensen afgekomen. Daarna was er een borrel in café Tango. Het was een geslaagde avond met soep, bier en gezelligheid.

38

158

B) Secretarieel jaarverslag Suzanne:

E We begonnen dit jaar met 139 leden en hadden als doel de 150 te halen. Dat is gelukt! We hebben momenteel 151 leden: 11 vrouwen en 140 mannen. 25 mensen zijn dit jaar nieuw gekomen en 13 mensen zijn lid-af geworden. Er waren dit jaar 2 golven van nieuwe leden. De eerste golf was rond april, het begin van de trainingen en het wielerseizoen. De tweede golf was rond de OWee in september.

6. Jaarverslag commissaris wedstrijden 2007-2008 Rene:

E Het was weer een succesvol jaar voor WTOS. Op de 10-km-tijdrit is het clubrecord

verbroken door Maurits. Daarnaast waren er natuurlijk de Duo en la Una. Rob was het snelste bij de Una, de Duo werd gewonnen door Gerbert en Ton.

E Op het CK Marathon heeft Jodi de WTOS-overwinning behaald. Het NME, dit jaar

maar één keer gereden, en werd gewonnen door ons nieuwe lid Bob. Matthijs was het sterkst op het CK MTB.

E Daarnaast

zijn er nog tal van andere wedstrijden, van NK tot marathon, waar afvaardigingen van WTOS aan deel hebben genomen. We mogen trots zijn op de mooie resultaten van afgelopen seizoen.

7. Financieel jaarverslag 2007-2008 A) Balans Albert:

E De

KMK-rekening wordt opgeheven, deze kost geld en heeft weinig tot geen voordeel.

E Veel goederen zijn afgelopen jaar verkocht. E Het grootste deel van de contributiegelden is binnen, 9 mensen hebben echter nog niet betaald. Er moet in het vervolg eerder worden begonnen met geld innen.

E Het Eigen Vermogen van WTOS is toegenomen. We hadden een aantal meevallers en we hadden afgelopen jaar veel extra inkomsten.

E Alle bedragen onder ‘nog te betalen’ zijn betaald. E Kleding: er zijn nog een aantal kledingstukken over, hierover kan contact worden

opgenomen met Albert. Het is vervelend dat bepaalde maten over zijn gebleven, sommige broeken en shirts zijn niet meer te verkopen. In het vervolg moet er dus paskleding aanwezig zijn, voor men bestelt. Er zijn ook nog een heleboel sokken over voor de verkoop.

E De bedragen onder ‘nog te ontvangen’ zijn binnen. E Een meevaller: het graveren van de bekers bleek gratis te zijn. E OWee kosten zijn nog niet betaald, maar de rekening komt meestal pas vrij laat. E CK Kosten vielen ook mee, door een slechte organisatie van WWV en de goede afding-kunsten van Rene, hoefde WTOS slechts 30 euro te betalen, in plaats van de geplande 100 euro.

E Puntenpakketten:

niet iedereen heeft zijn wedstrijdpunten gehaald. Dat betekent dat WTOS de borgen houdt. Wil je je borg terug, omdat je genoeg punten hebt, stuur dan een mailtje naar het bestuur met een aanvraag er in. Doe je dit niet, dan wordt het pakket automatisch verlengd.

158

39

B) Winst en verlies Albert:

E We hebben meer inkomsten uit contributies, door het groeiend aantal leden. E Verder hebben we geld verdiend met sportkaartcontroles. Dat wordt ook dit

jaar

weer gedaan, aanmelden kan bij het bestuur.

E De computerveiling halverwege het jaar heeft extra geld opgebracht. Er staat nog steeds een pc, hier kan je op bieden via het prikbord.

E De

gebruikerskosten van de Rabobank worden lager, doordat de KMK-rekening vervalt.

E De TU sponsort WTOS per sportkaarthoudend lid. E Het CK heeft minder gekost (zie bovenstaand puntje). E De OWee is volgens de begroting afgerond. E Kleding: geprobeerd is de voorraden weg te werken, dat is redelijk gelukt. Volgend jaar zal er weer nieuwe kleding besteld worden.

E Publiciteit: er zijn dit jaar geen posters geplakt, puur om geld te besparen. E Kosten wedstrijdrijders bestaan uit NCK-kosten en deelname ZoMoCo. E Trainingen: kosten zitten in het meetrainen bij de Spartaan. Dit jaar zal er vroeger met de mogelijkheid tot meetrainen begonnen worden.

E Lustrum:

de lustrumcie heeft minder uitgegeven dan begroot. Ook waren er opbrengsten na het feest: er was veel te veel geld ingelegd om de drank-rekening te betalen. Het verschil is in de kas van WTOS terechtgekomen.

E Website heeft geen kosten gemaakt. E Bestuurskosten: voor het vragen van het nieuwe bestuur is geld uitgegeven om een dicht wiel in elkaar te knutselen, met daarop de vraag: bestuur 08 09?

E De Rabobankkosten blijft een grote post. Misschien is het de moeite waard te kijken naar andere banken. Dit zou uitgezocht moeten worden.

E Dit jaar zijn de districtskosten wel betaald. Dit is 70 euro per jaar. Afgelopen jaren

was deze rekening niet betaald. Maar nu worden we weer betrokken en kunnen we weer gebruik maken van de voordelen van het lidmaatschap bij het district Zuid Holland.

C) Verklaring kas- en verificatiecommissie Menno H. is voor het goedkeuren van het werk van Albert van afgelopen jaar. De andere aanwezigen zijn het ermee eens. 8. Verslagen commissies Ingmar bedankt de verschillende commissies en vraagt hen iets te vertellen:

E Kascontrole: Menno H wordt bedankt voor zijn inzet. E Acquisitie: Wouter P, Wouter B, Trudo V en Menno

H worden bedankt. Menno H vertelt over het binnenhalen van BBB als nieuwe sponsor, nadat er zo’n 100 brieven en flyers de deur uit gegaan zijn.

E Website: Albert heeft afgelopen jaar veel veranderd aan de website. De plannen die hij aan het begin van het jaar had, zijn allemaal afgerond. Daar zijn we erg blij mee.

40

158

E KMK:

Trudo, Martin en Jan worden bedankt. Martin vertelt over het competitieelement dat weer terug is gekomen. Gedurende het weekend zijn er verschillende wedstrijdjes georganiseerd. Aan het eind bleek Rik winnaar te zijn. Martin overhandigt Rik een wisseltrofee: de gouden helm. Dit zal de nieuwe KMKwisselbeker zijn.

E Corsa: Trudo vertelt dat hij stopt met de Corsa. Tim gaat het overnemen. E Toer: Tim vertelt over de dingen die dit jaar gedaan zijn vanuit de toercommissie: Omloop ’t Volk, zaterdagochtend toeren en het Dutch Mountains toerweekend.

E Lustrum:

De lustrumcommissie heeft dit jaar het lustrumfeest georganiseerd, voorafgaand werd er getoerd. Daarnaast was er een klimtijdrit. De klimtijdrit was erg leuk en eigenlijk vrij weinig werk om te organiseren. Misschien een idee om deze jaarlijks terug te laten komen. Wouter P, Tim S en Suzanne worden bedankt, ook Gerbert wordt bedankt, maar is niet aanwezig.

E GNSK: Dit jaar was het GNSK in Delft. Debbie, Ingmar, Rene en Luuc zaten in deze commissie.

E Cycling

Diner: Debbie had dit jaar het Cycling Diner georganiseerd. Het was erg gezellig en er waren ruim 20 mensen aanwezig. Ook komend jaar zal Debbie dit organiseren.

9. Hulding renners en MTB-ers Ingmar vertelt over de prestaties van afgelopen jaar:

E Renner van het jaar: Martin E MTB-er van het jaar: Johan N. (niet aanwezig) E Toerder van het jaar: Jos dB. (niet aanwezig) 10. Uitreiking prijzen Ingmar deelt de bekers uit:

E 10km tijdrit: Maurits wint deze beker omdat het clubrecord is verbroken. E CK Cross: Alex (niet aanwezig) wint. E NME: Bob (niet aanwezig) wint, er is slechts één NME geweest afgelopen jaar. E 10km tijdrit (3x): Rob (niet aanwezig) krijgt deze beker. E CK MTB: Matthijs (niet aanwezig) wint. E Pieter Bokaal: Maurits wint deze beker, hij had de snelste seizoenstijd. 11. Bestuurswissel Debbie neemt het woord en bedankt het huidige bestuur. René zal voorzitter worden, Albert blijft penningmeester. Ingmar, Debbie en Suzanne treden af. Het nieuwe bestuur zal zijn: Voorzitter: Rene Borst Vice Voorzitter: Rik Houwers Penningmeester: Albert Drenth Commissaris Wedstrijden: Martin Janssen Secretaris: Jan Schets Pauze!!! 158

41

12. Presentatie globale plannen 2008-2009 Na de pauze neemt het nieuwe bestuur plaats en licht de plannen voor komend jaar toe. A) Trainingen Weg

E Rene

vertelt over het aanhoudende probleem van splitsen van de langzame en snelle groep. Een oplossing zou het zijn een groep onderlangs dijk laten rijden en één langs de waterweg. Maurits merkt op dat de weg onderlangs de dijk geen aantrekkelijke route is, maar dat het voor lief is te nemen wanneer het blijkt te werken. Splitsen is voornamelijk noodzakelijk voor veiligheid en om overzicht te bewaren.

E Er is vanuit het sportcentrum de mogelijkheid tot instellen van sportkaart trainers.

Deze mensen krijgen als tegenprestatie voor geregeld trainingen verzorgen een kledingpakket met instructor erop, een gratis sportkaart en fitnesskaart. Maurits vraag hierop is of er leden zijn die hiervoor geïnteresseerd zijn en of het bestuur daarin geïnteresseerd is. Albert geeft al aan zelf hieraan deel te nemen. Het plan is om zo een poeltje te maken met geïnteresseerde trainers, die de trainingen om en om gaan voorbereiden en verzorgen.

E Maurits

merkt op, dat er de laatste tijd veel niet WTOS’ers mee trainen met de WTOS trainingen en dat dat vaak voor chaos zorgt. Hij wil een stemming houden over het al dan niet toelaten van structureel meerijden van niet WTOS’ers tijdens de trainingen. Jan geeft aan dat het belangrijker is voor de training na te gaan of iedereen bekent is met de procedures tijdens het trainen en deze anders kenbaar te maken. Er is een tijd een ‘meefiets lijst’ mee naar de trainingen genomen, om nieuwe personen op te schrijven en bij te houden of ze vaker meetrainen, deze kan weer geïntroduceerd/meegenomen worden. Daarnaast leeft er het idee om een soort basistraining aan te bieden voor nieuwe leden, om kennis te maken met de WTOS trainingen.

E Sinds

dit jaar verlangt het sportcentrum van de sportverenigingen, dat zij introductietrainingen gaan verzorgen voor potentiële leden. Het gaat daarbij om maximaal 12 keer per jaar en maximaal 6 personen per keer, mee te nemen op trainingen.

E Ook dit jaar zal er iedere zaterdag in de winter duurtrainingen gehouden worden. MTB

E Het aantal leden dat mee traint is de afgelopen tijd erg mager, betere structuur in

de trainingen zou een hogere opkomst mogelijk maken en nieuwe leden aantrekken. Hier gaat het komende jaar aan gewerkt worden. Menno H merkt op dat er geen WTOS leden met veel ervaring staan te springen om training te geven, er zal dus waarschijnlijk van buitenaf gezocht moeten worden naar trainers.

E Net als bij de weg verlangt het sportcentrum ook bij de mountainbike afdeling dat WTOS 12 keer per jaar een basistraining moet aanbieden.

Cross

E Ook dit jaar is het weer mogelijk mee te training met de WWV crosstraining. Menno

H vraagt of het misschien niet tijd wordt om als WTOS zelf crosstrainingen te geven. De verlichte baan bij WWV is echter een goede reden om daar te blijven trainen, zolang de groep niet te groot wordt.

42

158

Baan

E Er bestaat de mogelijkheid om op zaterdagen op de baan te trainen in Alkmaar. Spinning

E Helaas is er dit jaar geen speciaal WTOS spinning uurtje meer, de WTOS trainers zijn gestopt met training geven. Natuurlijk kan er wel via het prikbord afgesproken worden.

Tacx

E Het plan is dit jaar een tacx training te organiseren in het sportcentrum, waar de mogelijkheid bestaat samen te tacxen tijdens het kijken van een film.

B) Promotie

E Afgelopen jaar zijn alleen spandoeken opgehangen in de TU wijk, ook dit jaar zal

dat weer gebeuren, maar worden er ook weer posters in tunneltjes geplakt. Of een graffiti kunstwerk in de Westlandsetunnel. Het budget voor promotie is hiervoor omhoog gegaan.

E Maurits wil een verbeterpuntje maken: dat er bij een prominente wielervereniging als WTOS over ‘renners’ gesproken wordt in plaats van ‘rijders’.

C) BBB

E Als onderdeel van het sponsor contract van BBB zullen er in deze periode spullen

door WTOS’ers getest worden. De eerste spullen hiervoor zijn al onderweg. Het bestuur zal voor de producten de mensen erbij zoeken, die het meeste affiniteit hebben met het product. Het is de bedoeling dat de producten intensief getest worden en dat de testpersoon een formulier invult met de resultaten. Een speciaal gedeelte binnen het forum wordt hiervoor aangemaakt speciaal voor de testers, hiervoor moet men gevraagd worden. De reden daarvoor is dat de producten van BBB soms nog niet op de markt zijn en dat het commentaar richting BBB voor interne doeleinde zijn en niet met de gehele buitenwereld gedeeld hoeven te worden. Wat natuurlijk niet betekent dat er onderling niet over gesproken mag worden.

E Dit jaar is BBB de kledingsponsor en sponsort 50 toersetjes met 50%. Een

setje komt dan neer op 35 euro. Het plan is om toerders met een sportkaart een gratis setje te geven, omdat er nu 21 toerders zijn die een sportkaart hebben, waar de vereniging geld voor krijgt. Maar de toerders zien daar normaal niets voor terug. Voor wedstrijdrijders geldt dit toerkleding pakket dan niet. Menno stelt voor om desnoods een extra ALV te organiseren om hierover te stemmen, omdat het een fundamentele verandering is. Er wordt besloten een stemming te houden over het al dan niet geven van voordeel aan sportkaarthoudende toerders. In de stemming is iedereen voor het geven van voordeel.

E De wedstrijdkleding zal dit jaar weer via het puntenpakket en borg verlopen, er zal

door Albert goed bijgehouden worden wie de borg teruggevorderd heeft en wie de borg ‘meeneemt’ naar het nieuwe jaar. Vanwege een korting van 33% door BBB, is het mogelijk het pakket uit te bereiden naar 2 shirts km, 2 broeken, 1 shirt lm en 1 broek lang (of vergelijkbaar qua prijs). Echter is later in de vergadering besloten dit niet door te voeren. Trudo vraagt of er ook snelpakken te bestellen zijn. Albert antwoordt hierop dat er een proefsetje in de maak is, aangezien BBB die niet

158

43

standaard in het assortiment heeft. Het nieuwe BBB shirt zal verplicht gedragen moeten worden tijdens de wedstrijden.

E Het bestellen van kleding, BBB artikelen en WTOS spullen zal dit jaar via een WTOS

webshop gaan. BBB geeft 30% korting op artikelen die in een batch aangekocht worden. Er zal in de webshop de mogelijkheid zijn bijvoorbeeld één maand een product te bestellen, waarna deze gezamenlijk ingekocht wordt. De kosten hiervoor zijn eenmalig €50,- instelkosten en €0,60 per transactie. Ook de contributie zal via de webshop te koop aangeboden worden.

C) Wedstrijden

E Er

wordt geprobeerd de ZOMOCO naar Delft te halen, Trudo merkt op dat de vergaderingen daarvoor al snel zijn en er dus spoedig gehandeld moet worden.

E Ook

het NSK tijdrijden zal geprobeerd worden naar Delft te halen, eventueel in samenwerking met andere verenigingen. Tevens zal deze geprobeerd worden KNWU officieel te maken.

D) Lezing

E Ook

dit jaar wordt er weer een lezing gehouden, een eerste idee voor het onderwerp is trainingsleer.

13. Commissies Voor het nieuwe jaar worden de commissies weer voorgesteld:

E Kascontrole: Menno Hensbroek E Het bestuur had vernomen dat de Acquisitie commissie als geheel wilde stoppen, voor Trudo kwam dit echter als een verrassing. De commissie vindt dat haar doelen bereikt zijn en een volgende lichting de taak verder op zich mag nemen. Rene wil hiervoor zorgen en zoekt nog extra leden.

E Website: Albert E KMK: Debbie, Luuc, Ingmar E Corsa: Trudo heeft het stokje overgedragen aan Tim. Zijn oproep aan alle leden om te blijven schrijven.

E Toer: Suzanne en Marjolein E Wedstrijd: Martin, Bob, Michiel K E Activiteiten: Rik, Gerbert, Menno K E Cycling Diner: Debbie E Eenwielercommissie: Vinay 14. Voorstel begroting 2008-2009 Menno K merkte op bij het bespreken van de begroting, dat een resultaat van 890 erg veel is. De afgelopen jaren is er strak begroot om op een resultaat van 0 euro uit te komen. Albert legt uit dat hierin nog geen rekening is gehouden met het plan van het gratis weggeven van toersetjes aan sportkaart houders. Tijdens de vergadering is de begroting live aangepast, om te proberen alsnog een oplossing te vinden voor het voordeel geven aan sportkaart houdende toerders. Nadat er verschillende voorstellen besproken en aangedragen waren is een stemming gehouden over de afhandeling.

44

158

De opties en aantallen voor de stemming waren: A 10 Gratis setje voor toerders en geen uitbereiding van het kledingpakket van wedstrijdrenners. B 3 Gratis setje voor toerders en korten op de begroting voor trainers C 0 Geen gratis setje voor toerders Er is dus besloten het kledingpakket voor wedstrijdrenners te behouden zoals het was en toerders met een sportkaart een gratis setje kleding aan te bieden. Het begrote balansresultaat komt dan op €83,-. 15. WVTTK 16. Rondvraag

E Trudo heeft nog een leenfiets en vraagt of hier behoefte aan is voor de vereniging. Het antwoord is instemmend.

E Debbie heeft nog een mededeling: Leden kunnen zich inzetten voor de vereniging

door sportkaartcontroles uit te voeren. Tim en Menno laten weten dit te willen doen.

17. Sluiting Rene sluit de vergadering om 01:15 (!)

Verleden leden leden heden

Verleden leden leden heden Gegevens: Albert Drenth

Ondanks de komst van de winter, wanneer velen de fiets voor een tijdje opbergen, toch weer een hoop nieuwe leden, tien deze keer. Daarbij natuurlijk Bob, die zijn nieuwe lidmaatschap vierde met het winnen van het combinatieklassement op het CK weg+MTB. Verder weer een variatie van beginnende renners tot een top MTB’er. Lennarts doel om de podia zwart/blauw te kleuren mag toch ook zeker een nobel streven worden genoemd. Welkom allen en veel plezier en succes bij WTOS! Deze gegevens zijn uit de online versie verwijderd

Ledenlijst

Onderstaand de ledenlijst van WTOS, je vindt hier de mail adressen en telefoonnummers van je mede WTOS’ers. Mocht je iemand willen bereiken voor een training, wedstrijd, klus advies, weet je nu hoe je deze persoon kan bereiken. Deze gegevens worden eenmaal per jaar in de Corsa opgenomen, bewaar dit exemplaar dus goed! Deze gegevens zijn uit de online versie verwijderd 158

45

Studentenwielervereniging Delft Bestuur 2008-2009 Voorzitter Rene Borst 06-48777855 [email protected] Vice-voorzitter Rik Houwers 06-27400390 [email protected] Penningmeester Albert Drenth 06-10564331 [email protected] Commissaris Wedstrijden Martin Janssen 06-14384127 [email protected] Secretaris Jan Schets 06-42278353 [email protected]

Wedstrijdrijders MTB

Wedstrijdrijders WEG

Elite Eric Wictor

Amateur A Wouter Been Jos Burger Rik Houwers Menno Kloosterman Alex de Kraker Arnold Medenblik Wouter Perry Jurjen Ribberink Luuc Rutgers Stijn Schoen Jacob van der Veen Ton Verbon Trudo Vreenegoor

Amateur Niels Dijkstra Reinder Ebbens Matthijs Gerrits Michiel Groothoff Jerome van Harn Menno Hensbroek Jodi Kooijman Marcel van Leeuwen Ronald Mollers Sander Prakken Christian van Someren Victor van Velzen

Amateur B Jannie van den Berg Ingmar Bolderink Rene Borst Michiel Brevet Albert Drenth Martin Janssen Michiel Katgert Jeroen de Keijzer Jelle Middendorp Tim Snijders Thijs van Tongeren Amateur C Thomas Eisenmayer Danny Lathouwers Vrouw B Marjolein van der Kraan

Ereleden Roeland Brouns medeoprichter van de vereniging

Lidmaatschap Van 1 september tot en met 31 augustus voor 20 euro. Studentenwielervereniging WTOS Geef naam, adres, telefoonnummer, Mekelweg 8, 2628 CD Delft e-mailadres en geboortedatum Ingeschreven bij Kamer van Koophandel door aan de secretaris en (onder nummer V 397988) 46 158 maak het geld over naar aangesloten bij KNWU en SWN nevenstaand bankrekening Bankrekening 11.32.76.532 t.n.v. WTOS te Delft

158

www.wtos.nl