Corsa
173 - Kersteditie 2013
Redactioneel We zitten in de maand december en het einde van het jaar nadert rap. Een terugblik hoort daar traditioneel bij. WTOS kan volgens mij wel tevreden terugkijken op dit lustrumjaar. Zo is de vereniging flink gegroeid in het aantal leden. Voor die leden zijn meer activiteiten georganiseerd en is er goed aan deelgenomen. Het lustrumKMK was ondanks het barre weer een mooi weekend en het crossweekend kan zich qua deelnemersaantallen en gezelligheidsgehalte zeker meten met het KMK. Een ander succesverhaal van WTOS is de organisatie van de Ronde van Delft geweest, die nu ook echt ‘in Delft’ is. Het organiserend comité heeft flink werk verzet om naar de binnenstad te kunnen verhuizen en heeft nu laten zien wat er allemaal kan als je doorzet. Voor 2014 zijn de plannen nog mooier, maar niets gaat vanzelf dus alle hulp is welkom! Behalve in Delft is ook daarbuiten natuurlijk veel gefietst. Er zijn mooie koersen gereden, marathons gemountainbiket, toertochten gedomineerd, vakanties gevierd, veldritten
Corsa 173
Terugblik Jos Koop aangemodderd, bergen en heuvels bedwongen, rondjes op de houten piste gedraaid en natuurlijk heel veel rondjes Hoek gefietst. Er is in de berm gescheten tijdens klassiekers, heel veel besteld bij onze Duitse vrienden van bike-components.de, het bestuur is gewisseld en sinds het begin van het crossseizoen is ook de Corsa-commissie versterkt met Janneke, Rowan en Anton. Met deze extra handen kan er weer met regelmaat een Corsa op je deurmat belanden. Over deze Corsa kan ik een paar dingen zeggen. Hij heeft lang op zich laten wachten, maar is nu wel gevuld met extra mooie verhalen zoals bijvoorbeeld de Heuvelrug Classic, een barre tocht van Stefan en een leuke nieuwe techniek-rubriek. Daarnaast heeft WTOS enkele Nederlands kampioenen in de gelederen, die ook hun verhaal vertellen. Er is nog veel meer wat ik nu niet genoemd heb, dus lees snel verder!
ii
Inhoudsopgave Colofon Redactioneel ii Inhoudsopgave 1 Trainingen 2 Agenda 3 Van de voorzitter 4 Van de ex-voorzitter 5 Ingezonden brief: PRMB 6 Chef Bike Components 7 NSK Limburg 10 Bijzondere bijnamen 12 Biologisch afbreekbare bidons getest 13 NK TT vrije renners 14 De Monte Zoncolan 16 Ronde van Delft 19 Een Bermschijter 20 Heerschappij bij de Spartaan 21 TKP MAL in NOV 22 Transvesubienne 23 Crossweekend 25 Wat voor fietser ben ik? 26 Heuvelrug Classic 2013 (1) 28 Heuvelrug Classic 2013 (2) 32 RanglijstAllerTijden 35 Technisch vernuft 42 Koers win je met… Rijstevlaai!? 44 De fiets van... 45 Lustrum KMK 2013 48 Stripje 49 Ronde Gaumaise 50 Hoe ik toerder van het jaar werd 53 Column 54 Hoe win je een koers? 55 Notulen ALV september 2013 57
1
De Corsa is het clubblad van WTOS, Wij Trainen Ons Suf, Studenten Wielervereniging sinds 1983. Oplage: 300 Uiterste inleverdata Corsa 174: 02-03-2014 Redactie: Jos Koop Rowan Voermans Anton van der Meer Janneke Baeten Zwethkade Zuid 3a 2635 CT Den Hoorn
[email protected] Sitemanager: Albert Drenth Korvezeestraat 598 2628CW Delft
[email protected]
Corsa 173
December-Februari
Trainingen Maandag
Dinsdag
Weg (lampjes) Sport-centrum Afspreken op prikbord
19:45 Weg/ Veld: De Spartaan
Trainingen: (17:45 vanaf 31 maart) (18:15 vanaf 14 april)
Woensdag
Bestuur Donderdag 19:45 Weg/Veld: De Spartaan 17:45 Weg Sportcentrum (vanaf 3 april) (18:15 vanaf 17 april)
Bovenstaand een overzicht van de wekelijkse trainingen die er bij WTOS plaats vinden de komende tijd. Details van de trainingen vind je hieronder per discipline. Wintertraining De trainingen op maandagen donderdagavond zullen niet meer georganiseerd plaatsvinden tot na de winter. Het is natuurlijk nog wel mogelijk om samen een rondje te rijden, maar houd er rekening mee dat het vroeg donker is. Je kunt via het prikbord met elkaar afspreken om een rondje te gaan rijden. Vanaf april starten de reguliere trainingen weer (maandag en donderdag)! Mountainbike NightRide Op donderdagen zal met lampjes en de mountainbike getraind worden. Vertrek vanaf het sportcentrum staat gepland om 18:30 (verzamelen om 18:15). Kijk voor deze trainingen in het prikbord topic. Lampjestraining Op maandagavond zal met lampjes getraind worden. Vertrek vanaf het sportcentrum staat gepland om 18:30 (verzamelen om 18:15). Kijk voor deze trainingen in het prikbord topic.
Corsa 173
Vrijdag
Zaterdag
Zondag
10:00 Weg Sportcentrum
10:00 Weg Sportcentrum
Zaterdag/Zondag duurtraining/toeren Op zaterdag/zondagochtend in de winter wordt er rustig een rondje getraind/getoerd. Deze vertrekken om 10:00 uur vanaf het sportcentrum. De route en duur van de trainingen kunnen elke keer verschillen. Kijk voor deze trainingen op het prikbord topic. Trainen bij De Spartaan Vanaf 1 oktober kunnen we ook dit jaar weer terecht bij De Spartaan in Rijswijk om op een verlicht parcours mee te doen met de wegen crosstrainingen. De trainingen zijn op dinsdag- en donderdagavond en beginnen om 19:45 (iets eerder verzamelen daar). De wegrenners zullen op het kleine rondje (500 m) rijden, de veldrijders en mountainbikers op het daarvoor aangelegde parcours. Om mee te kunnen doen moet je wel in WTOStenue komen! Je kan op dit prikbord topic met andere WTOS’ers afspreken hier heen te gaan. Veldtoertochten Ook dit jaar worden er weer veel veldtoertochten georganiseerd. Voor een actuele lijst met alle tochten moet je het prikbord in de gaten houden. Vaak worden de leukste tochten uitgezocht en wordt er afgesproken om er met een groepje heen te gaan. 2
December-Februari
Agenda
Bestuur December m
d
w
d
Januari v
z
z
m
d
1
Februari
w
d
v
z
z
1
2
3
4
5
m
d
w
d
v
z
z
1
2
2
3
4
5
6
7
8
6
7
8
9
10
11
12
3
4
5
6
7
8
9
9
10
11
12
13
14
15
13
14
15
16
17
18
19
10
11
12
13
14
15
16
16
17
18
19
20
21
22
20
21
22
23
24
25
26
17
18
19
20
21
22
23
23
24
25
26
27
28
29
27
28
29
30
31
24
25
26
27
28
30
31
Vossenjachten
Baan
Een andere mooie bezigheid in de winter zijn de vossenjachten. Een vossenjacht is in principe een speurtocht op de fiets, waarbij een uitgepijlde route moet worden gevolgd. Er zit een wedstrijdelement in, want degene die als eerste de vos heeft gevonden wint! In de omgeving van Delft zijn veel van dit soort competities. Zo kun je bijvoorbeeld meedoen bij Toerclub Pijnacker, De Spartaan, Trias en WWV. Voor meer informatie, zie TimH’sgrote-vossenjacht-topic.
Rijden op de baan is een goede training voor het wegseizoen doordat snelheid en souplesse er erg belangrijk zijn. WTOS heeft geen vaste baantrainingen gepland, maar er gaan regelmatig renners naar de baan in Alkmaar of Sloten om te trainen. De AC organiseert een baanclinic het aankomende jaar. Houd wtos.nl in de gaten! Activiteiten Ook in het jaar 2013/2014 organiseert de AC weer schitterende activiteiten! Een selectie is hieronder te vinden. De activiteiten worden waar mogelijk gecombineerd met de (half) maandelijkse borrels: 17 december HM borrel Karten 21 december zaterdag Cyclocross Essen 31 december Oud & Nieuw 7 januari Maand borrel Pokertoernooi 21 januari HM borrel Pubquiz 1 of 2 februari Baanclinic 4 februari Maand borrel Fietsonderhoud clinic 18 februari HM borrel Mega Slechterik 25 februari Maand borrel Filmavond 4 maart HM borrel Bierproeverij Voor mooie ideeën en activiteiten kun je altijd mailen naar
[email protected]!
3
Corsa 173
Voornemen Van de voorzitter Sinds 20 september mag ik mij officieel een bestuurslid van het 31ste bestuur van WTOS noemen en daarbij heb ik de eer om de functie Voorzitter te mogen bekleden. De eerste twee maanden zitten er voor ons als 31ste bestuur alweer op maar het lijkt mij toch op zijn plaats om eens kort te vertellen wie ik eigenlijk ben, want ik denk dat vele mij nog niet goed kennen aangezien ik pas een jaartje lid ben. Voordat ik lid werd bij WTOS heb ik al heel wat km’s op de fiets doorgebracht. Als 8 jarige begon ik eerst met schaatsen en toen ik ongeveer 13 was werd ik lid bij excelsior (Gouda) en daar kwam ik in aanraking met het wielrennen. Al snel werd ik erg fanatiek en als tweede jaars junior ben ik toen voor de wielerverening de Volharding (Utrecht) gaan rijden en in dat jaar mocht ik 5 keer de hoogste trede betreden. Door dat succesvolle jaar werd ik als eerstejaars belofte gevraagd om voor het LSE-team Ruiterdakkappelen te rijden, als 18 jarige tussen de echte mannen viel dat niet altijd mee maar uiteindelijk won ik een criterium in Beverwijk en als kers op de taart mocht ik het seizoen afsluiten als Nederlands Studentkampioen bij de elite/ belofte categorie. In de winter daarop heb ik erg hard getraind maar jammer genoeg kwam ik de grens van mijn lichaam tegen want ik kreeg een hardnekkige blessure aan mijn knie. Na in 1 jaar 12 verschillende sportartsen/physiotherapeuten/orthopeden te hebben bezocht ben ik uiteindelijk een jaar later in België geopereerd en ondanks dat het herstel lang duurde kon ik halverwege dat jaar weer een paar wedstrijden rijden. Maar in de winter daarop vertrok ik voor een trainingskamp naar Calpe waar ik dezelfde kwaal aan mijn andere knie opliep. Na een paar maanden sukkelen heb ik moeten besluiten om te stoppen met de wedstrijdsport, en verder als toerder door het leven te gaan, wat mij nu ook prima bevalt! Door mijn voorliefde voor de sport ben ik in 2008 begonnen met de Bachelor
Corsa 173
Niels Lommers Bewegingenswetenschappen te Amsterdam. Een super interessante opleiding alleen merkte ik tijdens mijn afstudeerproject dat ik eigenlijk meer een technische benadering zocht. Daarom ben ik na mijn Bachelor naar Delft vertrokken om met de Master Biomechanical Design (werktuigbouwkunde) te starten met als specialisatie Sports Engineering. Een logisch gevolg is dat ik toen lid werd van WTOS, door het wielrennen kende ik al een paar mensen binnen de vereniging en ik voelde me al snel op mijn gemak bij WTOS. Ten tijde van dit schrijven zijn de eerste echte koude dagen weer aangebroken en hoe gek het ook klinkt dan verlang ik er toch weer echt naar om een mooie lange duurtraining te gaan maken. Vanochtend had ik weer het voldane gevoel te pakken toen ik thuis kwam van de zondagochtend duurtraining met WTOS. Ookal was het weer niet helemaal top, het blijft heerlijk om een lekkere tocht door de polder te maken met een paar gezellige mensen om je heen! En om daarna bij thuiskomst een warme douche te pakken om vervolgens met zware benen dit stukje te schrijven met op de achtergrond de cross en baanwielrennen op de tv. Als je dit blad leest zal het waarschijnlijk rond kerst/oud en nieuw zijn en daarom stel ik een goed voornemen voor: kom niet alleen maar naar de zomertrainingen maar kom ook eens een heerlijke tocht (race/ mtb) maken tijdens de wintertrainingen! Als 31ste bestuur bouwen wij trouwens voort op een super mooi en succesvol lustrum jaar. Sinds vorig jaar hebben we een nieuwe auto, dit jaar hebben we het contract met BBB verlengd en we hebben inmiddels al meer dan 300 leden! Kortom, het gaat super goed met WTOS! Verder hoop ik dat alle leden het naar hun zin hebben/krijgen binnen de vereniniging en ik zie jullie graag allemaal weer eens in de doerak of op de fiets! Niels Lommers, Voorzitter 4
Bedankt Tim Hogervorst Het is tien uur in de avond. Rustig nip ik aan mijn afgezwakte koffie. Ik zit in het kantoor naast het lab, uit het lab schalt country. Mijn koptelefoon geeft gelukkig wat verlichting, nog een half uur voor mijn reacties. Waar elke slimme wielrenner deze zomer heerlijk afziet in de koers of in de Alpen besloot ik iets anders te gaan doen. Aan het begin van dit jaar kreeg ik de kans om stage te lopen in de VS. Dus sinds eind mei heb ik ons fietsvriendelijke land verruild voor autogeile Amerika. Het land waar je zonder je auto te verlaten de apotheker kan bezoeken of geld uit de muur kan trekken staat niet bekent om zijn fietsvriendelijkheid. Maar ik blijf een wielrenner, dus mijn mooi ‘stealth’ zwarte race beest is in de koffer gekropen en maakte met mij de oversteek. Een keuze waar ik alles behalve spijt van heb! Toen ik solliciteerde voor deze functie schreef ik in mijn motivatiebrief de standaard motivaties om huis en haard te verlaten. Ik “wilde mijn wereldbeeld verbreden” en “onderzoek in het buitenland ervaren”. Nu een kleine twee maanden verder begin ik mij meer en meer te realiseren dat dit daadwerkelijk aan het gebeuren is. En waar het in het begin vooral een mooie betaalde stage in een warm land leek, begint het nu een echte ervaring te worden die mijn keuzes voor komende jaren zeker zal gaan beïnvloeden. En terwijl ik mijn “levensweg” aan het veranderen ben, wordt op het thuisfront rustig door bestuurd. In mijn afwezigheid werd exact (de boekhouding) tot in perfectie getuned zodat volgende besturen een minimale moeite hoeven doen om de financiën van WTOS in de gaten te houden. Maar ook alle andere zaken die deze zomervakantie moeten gebeuren worden met grote precisie uitgevoerd. Van alle activiteiten, gebeurtenissen en taken wordt een behulpzaam draaiboek getypt. Al deze zaken doen mij meer en meer laten beseffen dat het er bijna op zit. Na twee jaar wordt 5
Van de ex-Voorzitter het tijd om het bidonnetje door te geven aan een opvolger. Het is een mooie tijd geweest. In twee jaar tijd hebben we een hoop plannen kunnen uitvoeren, maar we hebben ook zeker een hoop plannen zien sneuvelen. Zo af en toe heb ik overwogen om de benen stil te houden na de zoveelste tegenslag, maar ik ben erg blij dat ik toentertijd heb doorgebeten en dat ik straks na de vakantie met trots mijn shirt mag doorgeven aan mijn opvolger. Aangezien dit mijn laatste kans is, wil ik daarom mijn bestuur bedanken! Bedankt Thymen (Bart het tijgertje), altijd enthousiast en altijd in staat sfeer te maken. Bedankt Tim (Foppino wedstrijden), als ze hart spreekt is hij zo fel als een Italiaan maar hij was altijd in staat plannen door te lichten alsof het een businessplan was, iets wat op het einde een hoop leed heeft voorkomen. Bedankt Marcel (de Admiraal) “Zand uit je kutje en aan de slag!” de spreuk die Marcel menigmaal heeft moeten gebruiken om ons weer op het rechte pad te krijgen. Marcel hield ons in de moeilijke tijden bijeen. Waar nodig is hij to the point, maar zijn motto was dat er altijd tijd voor een beetje gein moest zijn. En bedankt John, de brommer beunhaas. John is een ras Nootdorper. Geen gezeik, er moet gebeund worden. Als iets echt goed moet zijn, dan moet je naar de brommer. De afgelopen twee jaar onmisbaar geweest voor onze vereniging. Mannen, bedankt! En voor 31 zeg ik heel veel plezier! Vanuit het altijd zonnige Los Angeles (CA) groetjes! Tim Hogervorst
Corsa 173
Ingezonden brief: PRMB
Ultieme onzin Het gaat altijd hetzelfde: tijdens een donderdag avond fietst een groepje studenten rustig richting Delft, totdat een van hen concludeert dat zijn voorband lek is. Met veel gezucht en gesteun komt de groep tot stilstand, waarbij twee verschillende groepjes mensen gevormd worden. Het ene groepje staat net vijftig meter verder, om met hun onverschillige houding aan te geven dat ze hier echt geen zin in hebben, en geen poot uit gaan steken. Het andere groepje schaart zich om de lekrijder, om die van nutteloos commentaar te voorzien, ofwel te helpen bij het verwisselen van de binnenband. Als blijkt dat de pechvogel zelf geen pompje bij zich heeft duurt het niet lang voordat hij of zij moet kiezen uit zes verschillende modellen, die door de eigenaren allemaal luidkeels geprezen worden om hun geweldige prestaties. In een dergelijke “pompen battle”, worden alle exemplaren altijd overklast door de Pocket Rocket Master Blaster. De PRMB is een klein pompje wat gemakkelijk in een achterzakje past, en als men de verhalen moet geloven over mythische prestaties beschikt. Alle andere pompen worden schoorvoetend in de jasjes terug gestoken wanneer de eigenaar van de PRMB de gevleugelde oneliner “één stoot, één bar” in de strijd gooit (bar wordt hier gebruikt als een eenheid van druk, en
Christan Teunissen niet als de aanduiding van een gezellige tent waar je bier kan drinken). Wanneer de nieuwe band bij acht slagen nog zo zacht als slagroom is, verkondigt de eigenaar met luide stem dat het toch echt aan de koude lucht moet liggen, want “thuis werkt het altijd perfect”. Na de geschetste situatie meerdere malen meegemaakt te hebben, wil ik via deze ingezonden brief een eind maken aan de PRMB mythe binnen WTOS. Op een druilerige middag heb ik dus een Matlab code in elkaar geklust die het oppompen van verschillende banden met verschillende pompen simuleert. Voor de simulatie is aangenomen dat de PRMB slechts vijf procent van de geleverde energie in warmte om zal zetten, en dat de kop van het pompje vijf procent van het gehele pompvolume bevat. Dit laatste is belangrijk omdat er een grotere hoeveelheid lucht in de kop zal blijven zitten naarmate de druk in de band hoger wordt. Onder deze aannames heeft een PRMB 84 slagen nodig om een typische raceband op acht bar te krijgen. De magische acht slagen brengen de band slechts op atmosferische druk. Deze resultaten zijn ook te zien in de figuur hieronder. Om de “één stoot, één bar” te kunnen halen zou de PRMB, wanneer de huidige diameter behouden wordt, een lengte van 2.3 meter moeten hebben.
Corsa 173
6
Chef Bike Components Rob Lokate Van onze eigen Chef Bike Components Sinds begin juni van 2012 krijgt WTOS 5% korting op de bestellingen bij Bike Components.de (BC) en hoeven we geen verzendkosten te betalen. Erik Altena verzorgde de bestellingen van begin juni 2012 tot en met januari 2013, daarna heeft Rob Lokate het stokje overgenomen. Enige statistieken van de bestellingen vanaf juni 2012 tot en met oktober 2013. - In totaal is er nu bij BC voor €19.222,besteld(t/m BC039). - Door de sponsoring van 5% korting en gratis verzendkosten is de WTOS’er in totaal €1308,60 bespaard - Er zijn 50 bestellingen gedaan - Sinds 15 november 2012 zijn er 513 posts geweest in het ‘Bike Components 2.0’ topic - Dit topic inmiddels 23.585x is gelezen tot 20-10-2013 21:29 (GMT+1). De omzetten per maand bij BC sinds de sponsordeal zijn weergegeven in
Ultieme onzin onderstaande figuur. Hierin is een duidelijk lineair verband te zien in de omzet per maand. Aan deze trendlijn kunnen we de volgende conclusies verbinden: - Het punt waar de trendlijn y=0 heeft (oftewel de dag waarop de eerste bestelling bij BC geplaatst werd) was 11 maanden en 19 dagen voor de eerste bestelling van 13 juni 2012. De eerste bestelling van een WTOS’er zonder korting is dus geweest op 24 juni 2011 (niet gecorrigeerd voor seizoenseffecten). - In het jaar 2031 zal er vanaf januari een omzet van €12.850,- per maand worden gedraaid als de huidige trendlijn vasthoudt. Als we er dan ook vanuit gaan dan het aantal leden dezelfde trendlijn volgt (zodat het uitgavenpatroon per hoofd WTOS’er voor de komende 18 jaar constant blijft) dan zal WTOS in januari 2031 2317 leden hebben. Een gevolg van ons uitgavenpatroon bij BC betekent dan ook dat er 7,5 BalPol flats bij moeten worden gebouwd om alleen al onze nieuwe leden te kunnen huisvesten.
Omzet per maand € 2.500 € 2.000
y = 54,766x + 637,82
€ 1.500 € 1.000 € 500
ju
ni '1 au jul 2 g i se ust '12 pt us em '1 2 ok ber ' t no ob 12 ve er de mb '12 ce er m '12 b ja er ' nu 12 ar i fe '13 br m '1 aa 3 rt ap '13 ril ' m 13 ei ' ju 13 ni '1 ju 3 li ' au 13 g ' se 13 p ' ok 13 t ' 13
€ 0
7
Corsa 173
Statistieken vanaf BC016 t/m BC039 Sinds februari dit jaar regelt Rob de bestellingen, te weten vanaf bestelnummer BC016. Vanaf BC016 t/m BC039 zijn de volgende feiten waar: - Er is voor €13.197,60 bij BC besteld - 227 individuele bestellingen gedaan over 24 WTOS-orders - 66 verschillende leden van WTOS hebben iets bij BC besteld - Gemiddeld wordt er 3x per maand besteld - Het gemiddelde bedrag per order is: €549,90 - Er doen gemiddeld 9,54 personen aan een order mee En dan zijn er nog de erelijstjes (vanaf BC016 t/m BC039). Wie heeft het meeste geld uitgegeven aan Bike Components?
Positie
Naam
Aantal
1
Rob Lokate
13x
2
Bonnie van Vuure
12x
3
Giorgos Stamoulis
12x
4
Rik Houwers
12x
5
Arian Stolwijk
8x
6
John Spruit
8x
Als Chef Bike Components is het natuurlijk te makkelijk voor woorden om de bestellingen van anderen goed uit te pluizen en dan net dat ene item voor jezelf er ook bij te doen wat in de bonus is. Eén van de vele voordelen van het zijn van Chef Bike Components. Ik kan meteen tegen Bonnie, Giorgos en Rik zeggen dat ik deze positie zal verdedigen! Zodra jullie iets gaan bestellen dan bestel ik ook iets mee . Wie heeft de grootste individuele bestelling geplaatst?
Positie
Naam
Bedrag
1
Giorgos Stamoulis
€ 795,92
Positie
Naam
Bedrag
Wanneer
2
Luuk Jansen
€ 738,02
1
€261,68
BC034
3
Bonnie van Vuure
€ 647,39
4
Jos Koop
€ 633,07
Nik Shahman Nik Ahmad Ariff
5
Rob Lokate
€ 628,11
2
Tim Hezemans
€261,58
BC034
6
John Spruit
€ 570,77
3
Luuk Jansen
€255,65
BC029
4
Jos Koop
€246,95
BC031
5
Manman van Ruitenbeek
€224,87
BC030
6
Jan-Frederik Finoulst
€212,23
BC028
Luuk Jansen heeft vrij lang dit lijstje aangevoerd, maar sinds de liefde heeft toegeslagen bij die jongen spendeert hij meer geld aan zijn vriendin dan aan zijn minnares (de fiets). De eerste plek van Giorgos is te verklaren door zijn gebrek aan snelheid. Deze jongen is ervan overtuigd dat de fiets echt het verschil maakt en spendeert er ook naar. Campagnolo record, hoge carbono’s en een dikke Garmin hebben hem tot nu toe slechts een paar rondjes uitstel gegeven in het lossen bij koersjes. Wie bestelt er het vaakst?
Corsa 173
BC034, de strijd der titanen voor dit erelijstje. Uiteindelijk wist Nik Tim net de loef af te steken met een verschil van €0,10, maar hij staat hier wel degelijk op de eerste plaats. Nik gaf zichzelf na het veroveren van deze positie een vakantie cadeau en liet een van zijn personeelsleden zijn bestelling ophalen. 8
Wie heeft er voor het kleinste bedrag een bestelling gedaan? Positie
Naam
Bedrag
Wanneer
Wat
1
Giorgos Stamoulis
€1,81
BC036
2 EA50 spaken
2
Arian Stolwijk
€1,85
BC026
velglint
3
Wouter Been
€2,09
BC024
1 spaak en 2 nippels
4
Rob Lokate
€3,33
BC021
binnenbandstickers
5
Jeroen Dicker
€3,61
BC020
spacers
6
Jeroen Dicker
€3,75
BC035
60 ml olie
Dit laatste lijstje wordt door de geblokte gorilla (Giorgos) aangevoerd. Zijn piekvermogen tijdens sprints is nog steeds niet te meten door de afwezigheid van een SRM, maar dat die gorilla spaken breekt bij sprints is een gegeven feit. Het eerder ter discussie gekomen velglint van Arian was met een verschil van €0,04 genoeg voor een tweede plek. Overigens herinnert Chef Bike Components zich nu pas dat Giorgos in BC036 de verkeerde lengte spaken had besteld ... De conclusies door de bestellingen heen Sinds februari van dit jaar heeft de huidige Chef Bike Components een uniek inzicht gekregen in het uitgavenpatroon aan de fiets van mijn collega-WTOS’ers. Door dit uitgavenpatroon goed te analyseren ben ik onder andere tot de volgende conclusies gekomen: - Luuk Jansen is sinds 5 juli verliefd. Luuk bestelde vrij vaak en ook veel bij BC tot 5 juli. Tijdens het NCK werd duidelijk waarom ... een vriendin. Vanaf 3 februari tot aan 5 juli (152 dagen) bestelde hij voor €738,02. Dat is €4,86 per dag. Het is nu 20-10 (107 dagen na 5 juli) en Luuk heeft vermoedelijk €519,53 aan cadeaus voor zijn vriendin gekocht. - Alle vrouwen die via WTOS iets bij BC hebben besteld, hebben het woord ‘van’ in hun achternaam (Bonnie, Fanny Jeltje, Nancy en Sharon) - Arian het vaakst heeft lek gereden, maar sinds BC026 heeft hij een nieuw velglint en stopte hij met bestellen van binnenbandjes. - Bonnie haar ketting niet smeert. Ze bestelt zoveel bij Bike Components, maar geen kettingolie. 9
- Erik sinds hij werkt geen onderhoud meer aan de fiets heeft gedaan/kan veroorloven. - Wouter Been verdient meer dan Erik, want die is juist meer gaan bestellen bij BC sinds hij werkt. - John vaak moraal nodig heeft in de vorm van een nieuw stuurlint. - Martin het goed voor mekaar heeft doordat Nienke vaak zijn bestellingen voor hem komt ophalen. - Rik het het beste voor mekaar heeft. Hij krijgt al zijn bestellingen op zijn bureau thuisbezorgd.
Ook meedoen met een bike-components bestelling? Surf naar het WTOS prikbord:
Corsa 173
NSK Limburg
Wedstrijden
Ellen en Thijs
Elke winter stel je jezelf weer dezelfde vraag: “Waar en wanneer wil ik goed zijn tijdens het komende seizoen?”. Dan ga je eens goed nadenken en droom je van de rood-wit-blauwe trui. Want wat is er nu mooier dan een jaar rondrijden in de nationale driekleur?* Vanuit het doel wat je dan voor jezelf gesteld hebt, ga je denken: “Wat is de beste manier om dit te verwezenlijken?” Na wat rond te hebben gevraagd onder de fietsfanaticie van WTOS blijkt dat het NSK een geniale gelegenheid is om zo’n trui te verdienen. Maar… voordat je iets gaat verdienen, moet je investeren. Vergelijk het met bier drinken in de kroeg: als je niet goed eet van tevoren zal je nooit gaan presteren. Met fietsen is het exact hetzelfde, het is belangrijk dat je een degelijke basis hebt
Delft gefietst wordt. Er bestaat geen plek in Nederland verder weg van alles dan Maastricht dus dat is echt een ideale locatie voor het NSK… De aanwezigheid van de heuvel(s) daar kan wellicht de locatie een beetje verantwoorden. Een van de Limburgse heuvels was dus ook opgenomen in het parcours dat bestond uit een 5 km lange ronde met daarin de beklimming van de gevreesde Vrakelberg, met maximaal stijgingspercentage van 11.4%. Goede kansen voor de klimmers dus! Samen met 7 andere renners zijn we ‘s ochtends vroeg om 7u vertrokken uit Delft om om 10u30 en om 12u, aan de start te kunnen staan. Voor de vrouwen moest Ellen het helaas in haar eentje opknappen, en kon ze geen versterking verwachten van andere WTOS-ers. Bij de mannen was er een 8 koppig team namens WTOS aanwezig
gelegd voordat je kunt presteren. Simpelweg kijkend naar de statistiek van het afgelopen NSK kunnen we eenduidig concluderen dat roeiers blijkbaar goed hebben begrepen hoe je deze degelijke basis kunt creeëren. Na maandenlange intensieve voorbereiding was het op zondagochtend 6 oktober tijd om af te reizen naar het zuiden van het land voor het NSK Wielrennen 2013. Dit was de plek waar de rest van studerend en fietsend Nederland mocht zien hoe goed we geinvesteerd hadden en hoe hard er in
om te strijden voor de eer. Thijs’ start was om 10u30, en met 40km verdeeld over 8 rondes was het zo’n 1u en 7 minuten fietsen. Het werd een actieve koers, met een kansloze deelname aan de ontsnapping in de 5e ronde. De laatste ronde was het dan tijd voor de finale, de aanval werd ingezet in de laatste klim maar helaas waren er drie snellere klimmers. Na de top was het nog zo’n 2 kilometer, waarin het gat weer werd dichtgereden naar de ontsnapte renners, en in de sprint wist Thijs een 2e plek te bemachtigen.
Corsa 173
10
Hierna mocht Ellen om 12 uur aan de start verschijnen voor een koers over 5 rondes bij de dames niet-licentiehouders. De eerste 2,5 ronde werd er vooral tactisch gereden en naar elkaar gekeken, tot de 3e beklimming van de Vrakelberg.
In het wiel van een klein meisje (die hebben toch wel een voordeel bergop..) werd een gat geslagen en zo ontstond er een kopgroepje van 3 dames. Halverwege de 4e ronde sloot een 4e dame bij het groepje aan en kwam het peloton weer dichterbij. Dit was het moment voor een nieuwe ontsnapping, deze slaagde en niemand kon volgen. De voorsprong werd vastgehouden tot de finish, en hiermee was de NSK titel inclusief de rood-wit-blauwe trui binnen!
11
Voor WTOS fietsen op het NSK was echt supervet. Dus, twijfel je om te gaan koersen komend jaar? Laat je inspireren door de ervaren rotten van WTOS en trap als een bezetene je pedalen rond in Delft en omstreken om te kunnen knallen komend jaar! Cheers, Ellen en Thijs. *: Een jaar rondrijden in de regenboogtrui ;-)
Corsa 173
Bijzondere bijnamen Ultieme onzin WTOS is een grote vereniging geworden met een lange historie. Elk jaar komen er weer nieuwe leden bij en haken er ook weer een paar af. Sommigen blijven WTOS’er voor het leven. Veel leden hebben in de loop der jaren een (of meerdere) bijnaam gekregen. Sommigen worden niet eens meer bij hun echte naam genoemd. In deze rubriek gaan we op zoek naar de mooiste, gekste of meest bijzondere bijnamen onder WTOS’ers. De persoon die het spits afbijt in deze rubriek is Mega Mindy! Mega Mindy, hoe kom je aan deze bijzondere naam? Dit is een lang verhaal. Het was in elk geval niet mijn mama die me Mindy begon te noemen. Het begon allemaal in de tijd dat we voor het eerst een regiocross gingen organiseren met WTOS. De voorpret was enorm, en iedereen had wel een goede toevoeging om onze koers legendarisch te maken. En toen kwam er een filmpje van Canvas voorbij. Ten eerste zijn de Vlamingen mijn favoriete bevolkingsgroep, en ten tweede was het filmpje legendarisch. Het filmpje was een soort van protest dat Sporza altijd maar door de kinderzendtijd heen kon, terwijl je dit prima kan combineren. Dat werd direct bewezen door het daaropvolgende stuk. Ze zetten grappige geluiden onder bijvoorbeeld tennis en kinder gelach. Maar toen kwam het legendarische stuk. Mega Mindy en de cross van Koksijde. Tijdens deze wereldbeker probeert Mega Slechterik de cross te verstieren. Mega Mindy weet echter iedereen te waarschuwen. Hier komen dan ook de Mega Legendarische Quotes: “Ahh non, Mega Slechterik heeft het parcours in een lus gelegd!” “AAhh non, Mega Slechterik strooit zand op het parcours!” “Zdeněk, Zdeněk! Mega Slechterik heeft rolletjes onder uw fiets gestoken, zo geraakt ge nooit vooruit!”
Jos Koop pak besteld. En bij gebrek aan vorm en aandacht besloot ik toen de wedstrijd maar in Mega Mindy suite te starten. En aangezien er van onze 270 leden bijna 200 Tim heten beviel het de meeste mensen wel om mij Mindy te blijven noemen. (ik baal nog steeds dat Mega niet is blijven hangen) Maak je deze bijnaam nog wel eens waar? Het Mega gedeelte... uiteraard. Hoe ben jij herkenbaar voor andere WTOS’ers? Niet altijd in het roze maar wel mega snel, mega sluw en mega soepel schakelend. Heb je nog andere bijnamen? Zeker zeker! Onze familie heeft een rijke historie van bijnamen. Mijn broer die tevens lid is bij WTOS noemt mij: Tim Petrus Damien Patvinder de tweede gothic Sjors Rufter Flatuensius Satan. Ik noem hem: achthonderzevenvertigduizendvierhonderdéénendertig. Niet iets met goudvissen? Nee, ik heb geen bijnaam met vissen. Mijn goudvis daarentegen gebruikt ook bijnamen op faceboek. Hoe wordt je door je ouders genoemd? Klaarblijkelijk wordt mijn email afgeluisterd. en helaas, mijn ouders noemen mij inderdaad conjo. Mijn vader noemt me verder Frank, Benny en Roel. Af en toe (Wanneer er serieus gepraat moet worden) dan wordt ik Tim genoemd. Welke WTOS’er met een bijzondere bijnaam moeten we nog interviewen? De brommer!
Na dit filmpje ontplofte ons forum. En van het een kwam het ander, en toen was het
Corsa 173
12
Biologisch afbreekbare bidons getest
Anton van den Meer
Ultieme onzin
Bidons zijn multifunctionele apparaten. Gevuld met water, bier of zoete meuk kan je je dorst ermee lessen, je fiets ermee afspuiten, honden op afstand houden of je verwarming stutten. De nieuwe biologisch afbreekbare bidons zijn zelfs zo handig dat je je tuin ermee kan voeden, althans als we Tacx moeten geloven. Een grote lading van deze apparaten inslaan dus.
gecomposteerde bananenschillen (wat is er lekkerder tijdens de koers dan een tros bananen? Rijstevlaai?)?. Maar de bidon heeft er hoogstens een extra smaakje bijgekregen. Van enige afbraak is totaal geen sprake. Zelfs de vos staat er nog duidelijk op. Dus hierbij een tip: wil je je eigen groenten verbouwen? Voedt deze niet met afgedankte WTOS-bidons.
“Dit voedt de bodem en wordt volledig door de natuur opgenomen” Citaat van Tacx
Dit wil niet zeggen dat het concept van biologisch afbreekbare bidons totale onzin is. Wellicht zou er in al die kloven en ravijnen naast het Tourparcours minder plastic rommel liggen als alle bidons die Eddy Merckx destijds heeft weggegooid biologisch afbreekbaar zouden zijn. En dat is toch ook wat waard?
Helaas, bij het stutten van de verwarming ging het mis. De zoete meuk ging gisten en liet een blijvende smaak achter in de bidon. Geen probleem zou je zeggen, de plantjes hebben ook voedsel nodig. Hup, tussen de bananenschillen in het compostvat ermee. Twee jaar later… de plantjes groeien als kool. Maar dat komt door de grote hoeveelheid
13
Maar wil je het testen dan heb je geduld nodig, heel veel geduld. En dat heb ik niet genoeg.
Corsa 173
NK TT vrije renners
Wedstrijden In een vorige Corsa valt uitvoerig te lezen
waarom de Bermridder tijdrijden kut vindt. In het leven zijn er veel tegenstellingen, zo zijn er mannen/mensen die op brunettes in plaats van blondjes vallen, opgewonden raken van billen of borsten, van BMW’s of Mercedes houden en mannen die liever FPShooters spelen in plaats van race games. Zo zijn er ook mensen die walgen van een criterium en heel erg gelukkig worden van een tijdrit! In welke van de verschillende categorieën ik val laat ik even buiten beeld, maar één ding is zeker: tijdrijden is het mooiste wat je kunt doen op een fiets! Je gaat gegarandeerd helemaal naar de Bami, en als je achteraf niet genoeg bami hebt gehad, had je toch echt harder je best kunnen doen! Op 7 september was het dan zover, de dag van het NK tijdrijden! Kortom: 28,5km compleet naar de Bami gaan! Mijn ouders hadden “gelukkig” ook besloten om precies dat weekend een weekendje Terschelling voor het gezin te boeken. Gelukkig wilde een vriend van me wel met me heen en weer rijden van Harlingen naar Texel. Na enige stress om de boot te halen, we moesten ver lopen om mijn fiets op te halen en parkeerplek was niet aanwezig in Den Helder, sprongen we 2 minuten voor afvaart nog de boot op. Mooi, vanaf nu alleen nog maar focus op de tijdrit. Ruim op tijd kwamen we op locatie. Ruim op tijd werd toch nog flink haasten nadat het ouwehoeren met LJ en JW en het zoeken naar de wc wat langer duurde dan gepland en alles tot dan toe op z’n gemakkie ging want “ik heb toch alle tijd?”. Uiteindelijk was ik blij dat ik die paar kilometers van de boot naar de start al had gefietst, hierdoor was een power warming-up (zoek een rechte weg: 5minuten warm fietsen, 2minuten vol gas (na 30sec al vol in de verzuring), 1min rustig en dan weer 2minuten vol gas) gelukkig mogelijk. Na deze warming-up voelen de eerste minuten van de tijdrit als relaxen!
Corsa 173
Sytse Leenstra “Nog 30seconden” (ketting op het binnenblad? check, ketting halverwege cassette, check)....”Nog 15 seconden” (Alright, let’s do it)....”5 (rustig blijven), 4 (rustig starten), 3 (niet te hard starten), 2 (knallen!), 1 (KNALLEN!) GO” It is on! Na 10 seconden zat ik al in “de” houding, de wind blies met zijn 4BFT hard in mijn rug, de 52-12 was dus al snel bereikt. Uit ervaring wist ik dat ik mijn beentjes niet te snel moet laten ronddraaien bij een hoog inspanningsniveau, moeilijkheden met de ademhaling en een verhoogde kans op voortijdig kokhalzen zijn vaak het gevolg, maar met deze wind kon het echter niet zwaarder en was het dus een gevalletje van “just go with it”, voor mijn gevoel was ik geen drol aan het uitvoeren. Dat de wind niet voor iedereen even hard blies had ik al na 5 schamele kilometers door, toen zag ik enigszins verbaasd (startvolgorde gebaseerd op eerder geboekte resultaten/ opgegeven verwachting) in de verte al mijn minute-man rijden, een aantal kilometer later had ik hem ook al bijgehaald. Op naar de andere mensen voor me? De heenweg naar het keerpunt was voor de rest heel saai, inspannen kon (en durfde) ik niet echt en omdat het parcours gewoon de dijk volgen was, was de omgeving die ik heb gezien gelijk aan elke willekeurige strook van 5 meter die je je kunt voorstellen. Waar je wel aan denkt als je zonder enige echte inspanning 53km/u gemiddeld rijdt,
14
is dat de terugweg ongetwijfeld zwaar zal gaan worden. En of die zwaar was…! De eerste paar kilometer schuin van voren ging het nog wel, 46 op de klok. Maar toen ik de wind weer vol van voren kreeg zakte hij dan toch naar 43...42...41. Al die tijd bleef de versnelling toch gewoon lekker
op de 52-12 staan, maar toen de snelheid onder de 41 dreigde te zakken en ik een tandje terug deed ging het niet sneller, maar ook niet langzamer, dan maar wat harder stampen op die pedalen en toch maar weer naar de 52-12, want dat voelde wel lekkerder bij de 42-43 die ik vanaf toen bleef rijden. Waar ik op de heenweg geen concentratie nodig had, had ik die op de terugweg heel erg hard nodig. Er vliegen je allerlei dingen in een willekeurige volgorde door je hoofd: blijf in je houding! Snelheid check, zo hard mogelijk die pedalen naar beneden duwen, hoofd omlaag, maak die pedalen kapot, trek je schouders in, waar blijven die voorliggers? En vooral één kreet die me is bijgebleven van het roeien: benen, bénen, BENEN! Tegelijkertijd probeer je ook nog te berekenen of je mogelijk op podiumkoers ligt (aan de hand van de tijden van afgelopen jaren), maar met het lichaam en geest in overdrive kwam er niets zinnigs meer uit, dan maar hard blijven duwen. Met nog 5 kilometer te gaan was het tijd om mijn race plan verder uit te voeren. Van te voren bedacht dat ik met 5 kilometer te gaan, ongeveer 7 minuten, zou gaan versnellen door net ietsje harder proberen te duwen. Van mijn twee voorgangers (resp. 2 en 3 minuten eerder gestart) ving ik af en toe een glimp op. Zou ik ze nog kunnen 15
inhalen? Dat zou geweldig zijn, om op zo’n wedstrijd drie mannen voor je in te halen. De kilometers vlogen voorbij, en met nog twee kilometers te gaan besloot ik om het kleine beetje wat ik nog had er ook maar uit te gooien, hierna hoefde ik immers helemaal niets meer. Helaas was het niet genoeg om die twee mannen voor me in te halen, maar toen ik op mijn geleende horloge keek zag ik wel een tijd die ik eigenlijk niet kon geloven, er moesten ook nog 30 seconden af die ik hem te vroeg had aangezet, ik dacht: dat zal wel niet kloppen en hem ergens onderweg een keertje op de “lap” knop gedrukt ofzo.. Toen ik na een paar minuten uitpiepte (de vergelijking met een supercharger werd al snel getrokken op Facebook i.c.m. de bijbehorende foto) eindelijk rustig terug fietste naar het start/finishgebied werd er al door diverse mensen gezegd dat ik “achterlijk hard” had gereden. Zou mijn zelf geklokte tijd dan toch hebben geklopt? Een kwartier later kwam dan de uitslag en ik stond dik bovenaan! Met 46,5km/u gemiddeld bijna anderhalve minuut voorsprong op de nummer 2 en 3 in mijn categorie. Degene die
nog het dichtstbij was gekomen was de winnaar uit een andere categorie, maar ook die had ik op meer dan een halve minuut gezet. Als je normaal gesproken ongeveer dezelfde tijden fietst als deze mannen en je dan opeens zo’n voorsprong hebt, mag je volgens mij toch wel met oprecht spreken van een puike prestatie! Onderweg naar huis kreeg ik in mijn oor gefluisterd dat er op Terschelling al taart aanwezig was, naast dat shirt wat gewonnen was. Toch een mooie extra beloning!
Corsa 173
Op reis Elke WTOS-vakantie moet er wel wat geks gedaan worden. Vandaag is het zover. De weg die door het dal naar Ovaro slingert loopt licht af wat het gevoel geeft dat de benen vandaag alles aankunnen. De zomer is niet alleen in Nederland aanwezig. Ook hier in de Dolomieten rijzen de temperaturen de pan uit. Hoewel de zon nu even kort verscholen gaat achter een wolkje, koelt de omgeving nog niet echt af. De fietscomputer zegt 38 graden. Gelukkig is de lucht een stuk droger dan die in Nederland, zodat het nog enigszins dragelijk is. Met temperaturen waarbij normaal gesproken afgeraden wordt om überhaupt te gaan sporten, kiezen wij ervoor om intensief stil te gaan staan. In Ovaro, waar de punten voor het plaatsnaambordje op mijn conto komen, starten Michiel en ik aan een van de meest beruchte beklimmingen in Europa. De Monte Zoncolan, waar zelfs de profs slingerend hun weg naar boven zoeken. Het eerste stukje in het dorp is nog niet zo lastig. De percentages lopen op tot 12
Corsa 173
De Monte Zoncolan Jos Koop procent, maar niets wat we deze week nog niet gezien hebben. Wel kiezen Michiel en ik beiden ons eigen tempo. Met de Monte Crostis nog vers in de benen kennen we beiden onze grenzen en is het beter om ieder zijn eigen weg te gaan, ook al lopen die wegen over hetzelfde asfalt. Geen van ons kent de klim persoonlijk, maar het is niet lastig te vinden. In het volgende dorpje staat vrij groot Monte Zoncolan met een pijl rechtsaf op de weg gekalkt. Zo groot, dat het de vraag oproept of je wel zeker weet waar je aan begint. Je kan in ieder geval niet per ongeluk erop terecht komen. Vanaf hier is omkeren geen optie meer. De weg naar boven is gemarkeerd met borden van helden uit het verleden. Italië is dol op wielerhelden, vooral haar eigen. Waarschijnlijk is het bedoeld om deze helden te eren en de berg een mythisch sfeertje mee te geven. Tijdens het klimmen proef je de wielerhistorie. Bovendien kan het ook wat afleiding bieden tijdens het afzien. Het eerste bord geeft het begin van het steile gedeelte aan: 0,000 km.
16
Het volgende bord wat ik tegenkom is een witte driehoek met rode rand en in het midden 14%. Dit zal waarschijnlijk meer betrekking hebben op het alcoholpercentage in de lokale wijn, want op de bochten na zakt de komende kilometers het stijgingspercentage niet onder de 15. Gelukkig had ik van tevoren het hoogteprofiel bekeken en wist wat er zou komen. Van tevoren had ik ook het plan gehad om de klim als een vent op te rijden. Dat wil zeggen, rechtdoor en de volle 16-17% in de benen voelen. Dit plan gaat na 100 meter al de prullenbak in. De snelheid zakt onder de acht kilometer per uur en met het gemonteerde verzet van 39-30 blijft er van een soepele cadans weinig meer over. De enige manier om de pijn nu nog wat te verzachten is de volledige breedte van de weg te gebruiken door te gaan zigzaggen.
Het gaat wel erg traag. Ik werp een blik naar achter en verwacht ik Michiel daar te zien. Ik zou beter moeten weten, want een minuut geleden was hij ook nog niet in het zicht. Bijna verlies ik mijn balans en ik focus me weer op de weg naar boven. Het zigzaggen is nog niet zo eenvoudig. De weg is niet zó breed en als je bij deze stijgingspercentages te scherp draait verlies je alsnog je druk op het voorwiel. En omvallen is wel het laatste dat je wilt hebben. Gelukkig biedt de eerstvolgende bocht wat verlichting. Op een berg als de Alpe D’Huez kun je in de bochten serieus herstellen omdat de haarspeldbochten helemaal vlak zijn. Op de Zoncolan zijn ze verhoudingsgewijs ook wel vlak. Slechts 10%, maar het voelt weldadig 17
aan. Als deze berg ergens goed voor is, dan is het wel voor het verleggen van je referentiekader. De weg schiet nogmaals omhoog en ik probeer weer een ritme te zoeken. Het lichaam vraagt om verlichting van de pijn. De rechterwijsvinger wil hieraan gehoor geven, maar het lichter schakelen is gedoemd te mislukken. Het idiote van de situatie, een veel te steile berg en een te zwaar verzet, brengt een kleine glimlach op mijn gezicht. Hoewel de klim tot dik boven de 1500 meter gaat zijn er op deze berg weinig vergezichten. De weg wordt aan beide kanten strak gemarkeerd door bomen die precies het zicht van de berg ontnemen.
Je kunt dus ook niet echt terugkijken op wat je al gedaan hebt. De afleiding zoek ik in de voorbijgangers. Gelukkig zijn dat er niet veel, want dat betekent dat ik moet ophouden met zigzaggen. De klim is heerlijk rustig. Iedereen die er niet voor de toeristische trekpleister komt pakt lekker de lager gelegen Sella Valcalda-pas. Halverwege kom ik een tweetal fietsers tegen. Ik moet twee keer met mijn ogen knipperen om er zeker van te zijn dat het niet om een fata morgana gaat. Mezelf in de arm knijpen doe ik maar niet. Net als ik zoeken ze slingerend hun weg naar boven, maar dan nog wat langzamer. Een ideaal doelwit dus om naartoe te rijden.
Corsa 173
Ik passeer ze, leg er nog een tandje bij en sprint met zeker 8 km per uur naar de volgende bocht. Plotseling lijkt de berg te veranderen. De bomenrij opent zich en er is zowaar iets van een uitzicht te onderscheiden. Dat dit me opvalt zegt ook wel iets over het stijgingspercentage. Op dit punt zegt mijn Garmin dat het ‘maar’ 12 procent is. Zo kan ik nu niet alleen maar genieten van het afzien, maar ook iets van de omgeving meekrijgen. Ook de eerder genoemde borden van wielerhelden zie ik nu weer staan. Ze zullen wel nooit weggeweest zijn. Met het veranderen van het parcours is ook de moraal weer teruggekeerd. De hartslag wil niet meer omhoog, maar dat hoeft hij van mij ook niet. Een volgende afleiding dient zich alweer aan in de vorm van een tunneltje. Hij is niet lang, maar ook niet erg breed. Volgens de borden heb ik voorrang, maar mijn vertrouwen in de Italiaanse verkeersregels zijn eerder in de week al ondermijnd. Gelukkig is deze tunnel net zo druk als de rest van de bergweg.
weet ik dat ik de top ga halen zonder af te hoeven stappen. Vooraf wist ik dat ook wel, zoals ik dat bij alle bergen tot nu toe heb gehad. Er is alleen nog geen berg geweest die mij zo dicht bij afstappen heeft doen laten komen. Op de top parkeer ik mijn fiets tegen het monument en laat mezelf neerploffen naast het eerbetoon aan Franco Ballerini. Het informatiebordje illustreert mooi het verschil tussen de dubbele identiteit van de Zoncolan. De weg vanaf Sutrio is geleidelijk met zelfs een stukje vlak. De klim vanaf Ovaro is bijna horizontaal en niet-aflatend. Mijn blik valt op het aantal waarschuwingsborden wat bovenaan de top geplaatst is. Je moet wel gek zijn als je daar naar beneden gaat...
Zodra mijn ogen zich na de tunnel weer aangepast hebben aan de lichtintensiteit kan ik al de helling zien waar bij de profkoersen alle supporters zich verzamelen. Nu is het er akelig stil. Ik sleur mezelf de laatste paar haarspeldbochten door met nog steeds alleen mijn eigen gehijg als achtergrondgeluid. Nu
Corsa 173
18
Ronde van Delft Laurens van Campen Fietsen is mooi – daar is elke WTOS’er het zonder meer mee eens. Deze discipline wordt op veel manieren beoefenend: ofwel door mountainbikers, crossers, toerders en nog flinke groep wedstrijd-wegrenners. Vanaf dit jaar kunnen we een nieuwe variant hieraan toevoegen: de terras-fietsers. Dat zit zo: vanaf één van de vele mooie terrassen in het centrum, zoals bij Café De Oude Jan, kun je één zondag per jaar genieten van schitterend wielrennen. Al naar gelang met een koffie, appeltaart, appelsap of een biertje: tijdens de Rabobank Ronde van Delft kan het allemaal! Het lijkt me niet zo interessant om in te gaan op het reilen en zeilen van de dag zelf: dat hebben jullie zelf allemaal met eigen ogen kunnen aanschouwen (toch?!). Nee, laten we kijken naar de weg om hier te komen. We schrijven zondag 26 augustus 2012. Aan het eind van een regenachtige dag zijgt een uitgeputte commissie neer op wat zitzakken aan de Leeghwaterstraat. Toch nog wat zon, een fust bier dat leeg moet, maar toch, het blijft de sfeerloze parkeerplaats achter Werktuigbouw. Dat moest beter: Delft verdiende een waardig wielerspektakel! Maar hoe? “De gemeente” moest maar gewoon toestemming geven! We hadden het immers “al twee jaar probleemloos georganiseerd”. Nou, het feit dat we niet in één keer de goede ambtenaar te pakken hadden, stemde de man in kwestie niet direct vrolijker. Dus we gingen praten. En schrijven, heel veel schrijven, net zolang tot we dachten een waterdicht plan te hebben. Dat móést men wel direct goedkeuren. Niet dus! We doorsneden een hoofdroute van de brandweer, dus het hele plan kon zo de prullenmand in. Zouden we wel doorgaan? Waar moest het spektakel dan plaats vinden?
19
Vereniging
De randvoorwaarden zijn enorm: - Geen pollers in het parcours - Geen doorsnijding van de brandweerroute - Geen al te groot gebied insluiten - In het oude centrum Met veel puzzelen hadden we een prachtig alternatief bedacht: start op de Markt, richting de Nieuwe Kerk, dan linksaf de Voldergracht op, bij Piet Vonk links, aan het einde rechts af de Hippolytusbuurt op, linksaf naar de Oude Jan, einde links richting de Oude Delft, bij de Tango links de Nieuwstraat in, dan bij de Wijnhaven een chicane over de Cameretten langs het oude Stadhuis terug naar de Markt. Mocht je het niet helemaal volgen, niet erg: de conclusie is dat het erg bochtig is. Nou is dat voor de talenten die aan onze ronde meedoen natuurlijk geen probleem. De gemeente was in het begin zo perplex van dit geweldige idee, dat ze het bijna begonnen toe te juichen. Echter, nadat men van de verbazing was bekomen, zijn we op een druilerige maandagochtend eens gaan nameten hoe breed het overal was: conclusie, de Voldergracht was zo smal dat we die volledig af zouden moeten sluiten: ook voor voetgangers! Dus dat werd ook een “nee”. Jammer, jammer, heel erg jammer. Nadat we het bijltje er bijna bij hadden neergegooid, zijn we te rade gegaan en hebben we besloten het kleine rondje om Café de Oude Jan gewoon maar in te dienen. En ja, met succes, de week voor de ronde hadden we de vergunning binnen en kon het feest beginnen! Op naar een nieuwe editie in 2014 – ik zou maar alvast een plekje op het terras claimen!
Corsa 173
Wedstrijden Op zaterdagochtend 20 april staat een grote delegatie Delftenaren aan de start van de Omloop der Peel. Ikzelf had goede herinneringen aan de koers waar ik twee jaar terug nog 3e was geworden na een mooie ontsnapping. Na een avontuur bij de Elite/beloften was ik dit jaar gebrand om weer een goede prestatie neer te zetten. Voor dit verhaal gaan we eerst even terug naar de dag voor de wedstrijd. Toen werd het nu al legendarische lustrum diner in OJV de Koornbeurs geserveerd. Een gezellige topavond waar generaties WTOS’ers elkaar voor het eerst weer ontmoette (het gerucht ging dat alleen Rob Lokate iedereen persoonlijk kende). Een heerlijk diner werd ons voorgeschoteld, maar links en rechts van mij hoorde ik lichtelijk gemor over de kwaliteit van het eten. Met name de renners die de dag erna moesten koersen hadden graag een pastaatje rijk gevuld met koolhydraten gehad. Maar goed, de vereniging wordt niet elk jaar 30 jaar oud, en de sfeer en inzet van de lustrumcie zorgden ervoor dat dit gemor luidkeels werd overstemd. Als voorgerecht een soepje, hoofdgerecht een gehakt bal met aardappels en gebakken groente en een lekkere toet als afsluiter!
Een bermschijter Tim Foppen Ik stelde me in op een dag overleven in het eerste peloton. Richting de plaatselijke omlopen ontstond er een nieuwe kopgroep. We reden gestaag verder en opeens zagen we rijden de auto’s ons tegemoet komen! Waren we verkeerd gestuurd? Ikzelf had al zo’n vermoeden maar de motorrijders hadden iets langer nodig. Het peloton moest omdraaien met chaos alom als gevolg! Dit was mijn kans! Ik reed snel de berm in, gooide mijn fiets aan de kant, trok mijn koersshirt en broek uit, de gehaktbal was verworden tot een flinke hoop diarree, snel afvegen met wat bladeren en gaan. In het peloton wisten ze niet wat zagen, “zit ie nou te schijten?”. Bij de Spartaan aan tafel schijnt er die avond nergens anders over gesproken te zijn. De koers verliep daarna weer vlekkeloos ondanks een bruine in plaats van groene zeem. Herboren als ik was plaatste ik nog een late demarrage, het mocht echter niet baten, maar mijn nieuwe bijnaam was wel geboren: de Bermschijter!
Nu weer terug naar de koers. Rond 15:00 uur werd het peloton als vanouds in Someren op pad gestuurd. 130km voor de wielen! De koers verliep rustig tot het op de kant ging. Ik wist mij als enige WTOS’er in de tweede waaier te positioneren. Rob zat ook alleen in de eerste waaier. De koers was na zo’n 60 km open gebroken en achter ons was nog veel meer verbrokkeling. Helaas raakte na een aantal kilometers de vaart uit de koers en kwam alles weer samen. Toen begon het, de discutabele kwaliteit van de ietwat rauwe gehaktbal van het lustrumdiner begon op te spelen. Maagkrampen, niet kunnen eten of drinken en het constante gevoel dat je moet poepen, dat is natuurlijk fataal voor een wielrenner!
Corsa 173
20
Heerschappij bij de Spartaan Arian Stolwijk Dinsdag 2 juli, op het prikbord ontstond een spontaan enthousiasme om ‘s avonds rondjes te gaan rijden bij de Spartaan. Volledige plannen werden al gesmeed, eerst werd er netjes bij het treintje aangehaakt, maar al snel escaleerde dit tot demarreren, super grote locomotieven, brommers, achtervolgingen en een Griek die nu al gelost was. Toen we mochten vertrekken werd gelijk de belofte van demarreren ingelost: Bij de eerste bocht sprong Erik gelijk al weg, inmiddels keken niet heel veel renner hier meer van op, en lieten hem maar rijden. De eerste 10 minuten ging het nog niet helemaal los, en zat ik redelijk voorin. Rond dat moment reed John van kop af weg, gevolgd door Rob. Ik als een goede ploegmaat probeerde het peloton stil te leggen, dat stilleggen werkte zo goed dat ik vlak na het heuveltje een klein gaatje had met de rest van het peloton. Op dat moment kwam opeens Rik voorbij en schreeuwde dat ik mijn wagon bij zijn locomotief moest aanhaken. Zo gebeurde het, en ik wist bij Rik in het wiel naar John en Rob te rijden. Na anderhalve ronde volle bak zaten we met vier WTOS’ers in de kopgroep! Met nog ruim drie kwartier te gaan was het belangrijk om mezelf niet helemaal naar de klote te rijden, zeker met klasbakken als John, Rik en Rob in de kopgroep zou het nog zwaar worden. Daarom besloot ik maar dat mijn doel was om bij te blijven en niet al te lange kopbeurten te doen. De samenwerking ging goed en onze voorsprong werd steeds groter. Dat kwam door vele rondjes van bijna 46 km/h gemiddeld! Na zo’n 40 minuten werd er omgeroepen dat er een premiesprint aankwam bij de volgende ronde. Geheel toevallig reed ik toen het rechte stuk als eerste over de streep en had ik toch alvast €5,- verdiend! Ondertussen had het peloton een georganiseerde jacht op de kopgroep opgezet. Zoals we achteraf hoorden moest daardoor het halve peloton lossen. Onze voorsprong werd echter niet kleiner en 21
Wedstrijden wisten we het tot het einde vol te houden. Ik zat ik Rik zijn wiel, en Rob zat in mijn wiel. Na het opdraaien van het rechte stuk kwam Rik op kop. Ik zat er inmiddels wel redelijk doorheen en vond het allemaal wel prima. Rob, de naar eigen zeggen anti-sprinter, dacht daar anders over en trok een klein sprintje, waardoor hij met een wiellengte wist te winnen. Ik werd tweede gevolgd door Rik en John kwam als vierde over de streep: een één-twee-drie-vier voor WTOS! Achteraf kwamen de renners van de Spartaan nog naar ons toe om ons te feliciteren met ons resultaat. Ze hadden met veel meer man dan wij in de kopgroep vol op ons lopen te jagen, maar ze kwamen geen meter dichterbij. Een uur lang ongeveer hadden eerst John en Rob en na aansluiten van Rik en Arian een gat van 2831 seconden succesvol te weten verdedigen. 3600 seconden lang een voorsprong van 31 seconden verdedigen, maar we hielden stand en namen al het prijzengeld mee van de belastingbetalers Hoe het afgelopen was met Erik werd achteraf ook duidelijk. Het bleek dat hij zich had verstopt achter een boom! Na het passeren van het peloton ging het echter zo hard dat Erik niet meer kon aansluiten en dus was gelost. Later had hij het nog aan de stok gekregen met wat mensen van de Spartaan omdat hij zeer effectief aan het afstoppen was.
Corsa 173
TKP MAL in NOV Wedstrijden ‘Wat betekent de titel’ is misschien wel het eerste wat jij je nu afvraagt. Het menselijk brein is tot veel in staat, zo zou jij snel weten wat de titel moest zijn als dit er stond: tirangnskaimp Mollacra in nmebover. Met ‘TKP op MAL in NOV’ zou je kunnen denken ‘te koop mooie antieke ladekast in nog overeen te komen vraagprijs’ maar ook tal van andere zinnen. Afkortingen zijn dus lastig maar het gaat hier om een trainingskamp op Mallorca waarbij afkortingen een gemeengoed waren en dat is iets wat toch sterk afwijkt van een normaal trainingskamp én een verhaal waard is. Zoals gewoonlijk werd er veel getraind, afgezien, gegeten, geslapen en gekletst maar dus deze keer ook een soort trainingskamp van de denksport waar zowel Robert Langdon, de NSA en de huidige whatsapp generatie nog van hadden kunnen leren. Halverwege NOV (November) stegen ROB (Rob Lokate), TON (Ton Verbon), Wouter Been, Joost van der Burg en Christan Teunissen op in een Ryanair toestel van EIN (Eindhoven) naar PMI (Palma Airport). Daar aangekomen stapten we de bus met onze fietskoffers, de buschauffeur dacht ‘WTF’ (What the fuck) maar Been had inmiddels de koffer naar binnen gepropt en dus hebben we 20 MIN (minuten) in de bus gezeten totdat we in hartje Palma de Mallorca waren. In de regen zeulden wij onze koffers naar een plein, een placa, waar de eigenaar van het appartement op ons stond te wachten. Hij liet ons eerst zien waar we de fietsen konden stallen. Dit bleek een ondergrondse garage te zijn waar je met een autolift kon komen. Snel de fietsen in elkaar geklust en op de fiets gesprongen. Het regende dus het was spekglad, je kunt beter op IJS fietsen. Na twee uur door de bergen gereden te hebben waren we thuis en toen begon de eerste denksport training van de dag. De SRM (Schoberer Rad Messtechnik) werd uitgelezen en het vermogen dat geleverd werd kon zo geanalyseerd worden met WKO (een softwareprogramma). Tijdens de training werden blokken gereden net onder FTP (Functional Treshold Power), oftewel net onder het omslagpunt waarbij de verzuring dus beperkt blijft.Toen gingen we slapen maar werd iedereen MUV (met uitzondering van)
Corsa 173
Wouter Been mij wakker gehouden door een luidruchtig paar die overduidelijk SEX hadden. Aangezien dit gaande week elke dag en meerdere keren per nacht gebeurde kwam al snel het vermoeden dat er een bordeel boven ons luxueuze appartement bevond. Het bewijs hiervoor is nooit gevonden. De volgende ochtend stonden we op en de regen was verdwenen. Er werd gigantisch veel gegeten dus de Spaanse economie werd gespekt met veel EUR (euro’s) en de mannen verloren spek. In een week hebben zij ongeveer 20.000.000 CAL (calorieën) verbrand en produceerden zij ook het nodige GAS (gas). De inhoud van het gas is onbekend, het was behoorlijk heftig voor het reukorgaan maar prikkelde wel de lachspieren. De week vorderde gestaag en tijdens de vele kilometers en hoogtemeters ging de BAR in de banden soms rap naar beneden. Joost was diegene die het hardst omhoog ging, oftewel zijn WKG (Watt per kilogram) was het hoogst. De trainingsbelasting, zogenaamde ATL (Acute Training Load) gedurende week was hoog en eiste verschillende slachtoffers. Zo moest Christan twee extra rustdagen inplannen en had hij twee keer DNF (Did not finish) achter zijn naam. Hij had de laatste tijd weinig getraind, zijn CTL (Chronic Training Load) was dus veel te laag om de hoge ATL aan te kunnen. Gelukkig was hij erbij tijdens de koninginnenrit naar Sa Calobra, een geweldige klim vanuit een vissersdorpje ver buiten de bewoonde wereld. Na 4000hm en 450 kilometer waren we gesloopt, een TSS (Training Stress Score) van meer dan 300 werd behaald.Na een week training was de koek op, de TSB (Training Stress Balance) was erg negatief en de benen wilden niet meer. We vlogen we terug naar EIN, het was een erg mooie week. Nu rusten zodat de ATL afneemt, de CTL blijft wel even hoog en door die rust zal de TSB positief worden. We zullen zien of Joost op de baan kan knallen, misschien weten Wouter, Ton of Christan wel een regiocross te winnen en kan Rob na zijn afstuderen een profcontract tekenen. Dit was een introductieles in afkortingen, de 5 mannen hebben al meerdere lessen gehad in Mallorca en kunnen bijles geven.
22
Transvesubienne Stefan Marges
Wedstrijden
In januari van dit jaar had ik bedacht om eens een echt doel voor mezelf te stellen. De Transvesubienne leek me daar wel geschikt voor: half mei, Zuid-Frankrijk, hoge bergen en eindigen aan de zee. Dit moest gegarandeerd een lekkere tocht worden. De marathon is ‘slechts’ 86 km lang, maar met +/-3600 m uphill en +/-4400 m downhill deed de winnaar er 6:30 uur over. Ik had dus mijn doel maar gezet op 10-12 uur en dacht, toen ik donderdag twee dagen voor de start in Nice arriveerde, dat het met mijn techniek en conditie wel goed zat. Hier kwamen we een stel Britten tegen waar we de vrijdag de proloog van zaterdag gingen verkennen. Toen we eenmaal boven aan de top kwamen (kleine klim van slechts 500 hm), kwam uit het niets meervoudig wereldkampioen Christoph Sauser langsrijden. Hij liet ons wel even een stukje van de proloog zien, en daar begon het moment dat ik toch wel ging twijfelen aan mijn downhill kunsten: voordat ik op mijn zadel zat was die kerel al uit het zicht. Echt bizar wat een skills die man heeft. Ohja, even voor de goede orde: dit hele verhaal speelde zich af in een sneeuwstorm met -2 graden Celsius.
Zaterdag was de dag van de proloog, echter regende het dusdanig hard (boven de 1600 m dus sneeuw) en veel en lang, dat besloten was de proloog af te breken. Ik heb me op een dag nog nooit zo hard verveeld als toen. Zondag mochten we natuurlijk wel gewoon starten, en door de hoeveelheid sneeuw was de start vervroegd (6:30). Het was dus nog nagenoeg donker toen we naar de start reden. De start was nog op normale ondergrond maar de startklim duurde zes km en kende 500 hm, dus na twee km reed ik al vol door de sneeuw. Het was 3 uur en 49 minuten ploeteren naar checkpoint 1 op zestien km. De afdalingen waren zo bizar, dat ik hier eigenlijk weinig anders over kan melden dan dat ik woorden heb gebruikt die ik hier maar niet zal herhalen (in totaal heb ik tien keer de grond geknuffeld). Na de sneeuw kwam natuurlijk wel mooi weer, maar de tweede klim was nog zwaarder: twee km met een fiets op je rug zigzaggend naar boven lopen langs een klif waar ik redelijke ruimtevrees van kreeg. Hierna volgde de ergste afdaling die ik ooit in mijn leven heb meegemaakt (dacht ik): in zes km 700m downhill. Toch kon het nog erger: daarna volgde een afdaling van 1000m downhill in tien km. Tijdens deze afdaling heb ik serieus gehuild en dacht
23
Corsa 173
door bovenaan de laatste afdaling, op 10km van de finish, mijn achterrem te breken. De laatste stukken zijn dus op beunstand naar beneden gerend, naar boven gestrompeld en de platte stukken op een laagtempo uitgereden. En na 11 uur en 46 minuten bereikte ik dan eindelijk de finish! Wat ik voor iedereen kan melden die het ooit eens wil proberen: leer naar beneden fietsen, ik dacht dat ik het kon, maar heb daar echt bizar veel tijd verloren. Verder wilde ik zelf naderhand dit nooit meer meemaken, maar stiekem is het wel het vetste wat ik ooit heb meegemaakt! Ps. Giorgos en John, bedankt voor het lenen van jullie fietstas! erover om in een hoekje langs de route te gaan zitten totdat ik werd opgehaald door mijn moeder. Op een miraculeuze manier heb ik toch het tweede checkpoint, na 40 km, gehaald in 6 uur 40 min. Dit was de go/ no-go checkpoint, waar ik verder mocht. Dit gaf mij een moraal boost om toch door te gaan, ofwel de volgende klim 400 hm in zes km te lopen. Ja, veel, heel veel stukken heb ik gelopen… Wat er tussen checkpoint 2 en 3 gebeurd is weet ik eigenlijk niet zo goed: Ik was in een soort van zombie-trance geraakt en heb serieus ruim een uur gewoon niet nagedacht over iets anders dan dat mijn ene voet voor mijn andere voet moest om zo naar boven te lopen. Punt 3 bereikte in dan ook na 7uur en 38 minuten (55km). Na checkpoint 3 ging het allemaal nog steeds in dezelfde zombie-trance, je kijkt niet meer om je heen, je reactievermogen is nog slechter dan als je volkomen bezopen bent en elke steen die je moet ontwijken beuk je maar vol overheen. Alle klimmen >10% stap je af en strompel je naar boven want energie voor meer was allang verdwenen. Toen bereikte ik checkpoint 4 op 70km, na welgeteld 9 uur en 17 minuten en ik zag zowaar de blauwe Middellandse Zee! Ik was dus klaar voor mijn laatste 16 km, waarvan 10 km naar beneden waren: gelukkig kon ik het mezelf nog net wat lastiger maken
Corsa 173
24
Crossweekend Wouter Been Op 27 september 2010 plaatste ik op het WTOS prikbord het volgende bericht: “Het lijkt het me leuk om met de crossers/ MTB’ers binnen WTOS een winters crossweekend te houden waarbij we een gezellig weekend hebben en lekker kunnen crossen door de bossen. ..... Wie is erbij?” Het crossweekend was geboren! Rond die tijd hadden verschillende mensen een crossfiets aangeschaft en ook waren er een aantal MTB’ers binnen WTOS actief. Ik had ongeveer tien aanmeldingen verwacht maar het bleek een gouden idee, een echte voltreffer met maar liefst 30 aanmeldingen. Uiteindelijk werden er 4 huisjes geboekt in het park Rabbit Hill, was het koers in de bossen, en het zwembad met kaput machen. Ook werden er guitige langoren gevangen en werd er een Canadees geintroduceerd in het kaput machen. Dit grote succes werd vervolgd in de buurt van Apeldoorn en vorig jaar streken we neer aan de rand van de Loonse en Drunense Duinen. Het was inmiddels even populair geworden als het KMK maar er werd meer bami speciaal geserveerd en vooral meer uitgegaan. Na drie jaren kwamen Axel en Jeroen met het idee om mij af te lossen en dat was precies op het juiste moment, want ik had te lang op kop gereden en was net van plan af te geven. Axel en Jeroen gingen enthousiast en professioneel te werk. Met een goede promoactie, bus en meer deelnemers dan ooit zou het een mooi weekend worden. Vrijdagavond laat kwamen we aan in Braamt in het Montferland en werd er lastminute besloten om met een groepje uit te gaan. Met het busje werden we afgezet in Doetinchem en daar was het even zoeken naar zowel een geldautomaat als een leuke bar. Gelukkig wisten we beide te vinden en het werd een gezellige avond waar de 25
WTOS-koersen nodige koolhydraten werden gestapeld en verschillende versier acties slaagden wat heeft geleid tot een aantal mooie quotes zoals “Waren mijn tentamens maar zo makkelijk”. Met taxi’s zijn we gelukkig allemaal veilig thuis gekomen en ook daar waren verschillende WTOS’ers er een late avond van aan het maken. De bedden waren van uitzonderlijke kwaliteit waardoor ik gesloopt uit bed stapte, een enkeling had daarnaast nog een kater en dus waren alle ingredienten om een boom te koppen aanwezig. Zaterdag werd er zowel op de weg als in het bos gereden. Ik ging het bos in en het ritueel van elk crossweekend herhaalde zich: vanaf de start was het koers. In een mum van tijd werd de groep compleet uit elkaar geslagen en met de John, Jos en Stijn waren we los. Na twee uur koers waren we gesloopt en gingen we terug naar het huisje, de meesten waren nog niet terug. De rest van de dag werd er gegeten, aan fietsen gesleuteld, een spelletje gespeeld en vooral veel gekletst. De locatie was perfect, want in Oost-Nederland bleef de regen beperkt maar in het westen was het een drama met lokaal meer dan 100mm regen en was het een weekend waterfietsen geworden. ’s Avonds werd er weer uitgegaan en dat heeft geleid dat enkelen de volgende ochtend met heel veel moeite op konden staan. Het regende flink en dus gingen slechts enkele renners naar buiten en reden zo een heerlijk tochtje. Tot slot werd er bij de Familie Dicker nog een lekkere maaltijd genuttigd en was iedereen op tijd in Delft waar de nasleep van de heftige regenval nog steeds zichtbaar was. Bedankt Axel en Jeroen!
Corsa 173
Wat voor fietser ben ik?
Ultieme onzin
Prof. Dr. K. Oers
Altijd al willen weten wat voor fietser jij nou echt bent? Nu kun je het zelf uitvinden zonder moe te worden! Hoewel je mogelijk in een categorie terechtkomt die je van tevoren niet zult verwachten, is wetenschappelijk bewezen dat deze op het oog eenvoudige methode een 100% betrouwbaar resultaat geeft. Voel je je niet thuis in deze categorie kun je daar natuurlijk altijd nog aan werken!
Corsa 173
26
27
Corsa 173
Heuvelrug Classic 2013
WTOS koersen Bij het binnenrijden van Utrecht komt Jos naast me rijden. “Brent, tijd voor de analyse. Wat doen we?” “Hoezo?” “De uitreiking”. Jos heeft gelijk. We moeten nog een winnaar bepalen. Geen sinecure dit keer. Etappe 1 bracht geen Nol-achtige, mythische solo’s waar Chiapucci bij verbleken zou, of stoemperige bezoeken aan Kosten Koper, maar een groepsaankomst in de snackbar. Na een stevige koers, dat dan wel. Bij etappe 2 was men ook aan elkaar gewaagd, geen echte dominantie. Profesionalisering van de sport? Zou de menselijke maat terug zijn? Hoe dan ook, constateerden Jos en ik, op basis van etappe 2 alleen konden we geen overduidelijke winnaar vaststellen. We moesten het dus in de combinatie zoeken. Dat we het half oktober dit jaar, een tikje brak en met zere poten, weer over de uitslag van een Heuvelrug Classic moesten hebben, was deels onze eigen schuld. Als WTOS-ers van een generatie eerder hadden we besloten het lustrumfeest dit jaar maar eens te gaan bezoeken. Een mooie gelegenheid, leek ons, en dat bleek terecht. Ook omdat we daar in de Korenbeurs besloten, na een enkel biertje, dat het toch wel erg mooi zou zijn als we als oude lullen een bijzonder cadeau konden aanbieden. En wat beklijft er meer dan een tastbaar cadeau? Juist: een ervaring, een verhaal. We waren het met een paar man van Afdeling Midden Nederland snel eens wat dat verhaal moest worden. Even later stonden we dan ook het lustrum bestuur en de commissie toe te spreken. Dat we ze van harte uitnodigden voor een voor hun tot dan toe waarschijnlijk onbekend, maar in Midden Nederland berucht en o zo veelbesproken evenement: de Heuvelrug Classic. Daar wilden we de mannen en vrouwen van de huidige WTOS generatie heel graag kennis mee laten maken. “En vrouwen”, tsja, tijden veranderen. Een enthousiast ja van enkelen volgde, we dronken er nog een biertje op. En daarna was het stil.
Corsa 173
De vallende bladeren editie
Thijs Brentjens
Wij, burgers, hadden het lastig met de agenda. We wilden een hoge opkomst uit eigen kring en de afgelopen paar jaar bleek dat vaak lastig. Zo ook dit jaar. Na enkele mailtjes, ook van de moeder-vereniging, waren we er in het najaar dan eindelijk toch uit gekomen. We hadden een datum. Het moest gebeuren en ging gebeuren. Ruim 7 jaar na de eerste HC in het vroege voorjaar, werd dit de Heuvelrug Classic van de vallende bladeren.
Dat Afdeling Midden Nederland inmiddels iets verder af staat van de moedervereniging bleek bij het bekendmaken van de datum: we nodigden hen uit voor een HC in het crossweekend van WTOS zelf. Met veel afmeldingen vanuit de lustrumcommissie en het vorige bestuur tot gevolg. Een pijnlijke misser van ons. Alleen, de organisatie was nu zo ver. Een andere datum zou lastig worden. En de startkaarten uit Midden Nederland stroomden vrijwel direct na de wedstrijdadvertentie binnen. Gelukkig waren er nog drie vermetele genodigden die wel mee konden en zich met enthousiasme aanmelden. En zo kwam het dat eerst één Tim (en later een tweede) uit Delft en ene Luuc, tegenwoordig woonachtig in Amersfoort maar wonderbaarlijk genoeg nog geen lid van Afdeling Midden Nederland, zich op vrijdagavond 11 oktober in eetcafe Stathe meldden voor de officiele start van etappe 1. We waren verheugd dat onze voorzitter: van Schaik, ondanks opkomende griep, eigenhandig, het spektakel kwam lanceren. Een dag later, in onze analyse van etappe 1, konden we ons alleen maar positief uitlaten over de getoonde inzet in de stad. Etappe 1 leek wel een juniorenkoers: vanuit vertrek er in gaan en niet meer stilvallen. Niets tactiek, maar rijden. De rekening in het eerste cafe leek daarom niet bepaald die van een koers waar “wachten, wachten, wachten” werd gepredikt, maar eerder eentje van een feesttent tijdens de Vlaamse Hoogmis op de Patersberg. 28
Het instituut HC De Heuvelrug Classic is in de vroege ouwe lullen dagen ontstaan toen enkele respectabele WTOS-leden zich op een vrijdagavond meldden in Utrecht, waar een van hen onlangs het burgerschap was begonnen. Op zaterdag zou er gefietst worden. Op vrijdag werd er “nog even” een biertje gedronken. Daarna “nog even” een biertje in de Orloff, “nog even” een dansje in Het Gras (van de Buuren) en “nog eentje dan” in de Heerenplein. Op zaterdag werd er, uiteraard, gefietst, want er zou gefietst worden. Ledig Erf. Tweeen-een-half uur, tachtig kilometer, bek open. Jarenlang is Orloff-Gras-HP de vaste omloop door de stad geweest. In later jaren bevond de meet zich, onder druk van de commercie, in de tent van buitencategorie Kosten Koper. De zaterdagse route heeft zich van de commmercie weinig aangetrokken en is al die tijd gelijk gebleven: over de Rug naar Amerongen en over de Dijk, met wind tegen, terug.
29
Corsa 173
We konden tot vrij ver in het tweede cafe desondanks geen echt grote verschillen zien. Misschien was het strakke tempo er debet aan, of het gebrek aan de juiste papieren voor een flinke ontsnappingspoging, die tegenwoordig voor velen schaars zijn geworden. Dat de koers gevoeld werd, werd langzaamaan wel duidelijk. Het afsprinten voor het vaderklassement vond een paar rondjes voor het eind plaats. Erik won die sprint afgetekend van Job. Van Schaik had al eerder moeten afstappen. Iets later reed een van de gasten zijn karretje in de poep. Waarschijnlijk iets verkeerds gegeten. Een primeur voor de HC, in etappe 1 althans. Zijn ploeggenoten brachten hem uiteindelijk keurig terug in de grote groep. Deze stevende nog grotendeels intact op de finish af. Wie de sprint won, is niet helemaal duidelijk. Het juryrapport vermeldt een flinke groep in dezelfde tijd, ondanks een prijzenswaardig “Nijdammetje” middels een nachtelijk dansje in de lokale snackbar. Puntentelling De winnaar van de HC is diegene die over beide etappes de meeste punten verzamelt. In de 1e etappe verzamelt men punten door: - Aankomen in de voorste groep - Telefoonnummers van vreemden, bij voorkeur van het vrouwelijk geslacht - Zoenen met vreemden, bij voorkeur van het vrouwelijk geslacht. - Overige fysieke handelingen met vreemden, bij voorkeur van het vrouwelijk geslacht. In de 2e etappe door: - aankomen in de voorste groep - dominant rijden op klimmetjes, dijken en klinkers - niet brokken Speciale regel: indien bij een vreemde, bij voorkeur van het vrouwelijk geslacht, geslapen wordt, volstaat uitrijden in de 2e etappe voor winst. Bij gelijke punten, is etappe 1 bepalend. De jury verwacht dat er over de uitslag druk gecorrespondeerd wordt, al heeft dit nooit enig effect gehad.
Corsa 173
Niet heel veel later op zaterdag openden de deuren van de permanence zich, dit keer iets zuidelijker in Utrecht. Al snel vulde die zich met koffie, katers en verhalen net zo groot als de wallen onder de ogen van de deelnemers. Een vertrouwd beeld. Etappe 1 was verreden, etappe 2 stond op het punt te beginnen. Van Schaik had voor etappe 2 zijn kat gestuurd: Janne. Dat een vrouw mee zou doen, en wel als deelnemer, was een primeur voor de HC (zie inzetten “puntentelling” en “De mytische overwinning van Nol”). Buiten mededinging, uiteraard. Ook etappe 2 kende, zoals gebruikelijk, een strijdlustig verloop. Tot onderaan de Ruitenberg dienden diverse deelnemers zich nog in te houden om niet wegens “brokken”direct al uit de koers genomen te worden. Op de Ruitenberg wisten de sluwe routiniers die hun parcourskennis en hardheid goed op orde hadden, de gastrenners flink te kakken te zetten. Geen Timmen bij de eerste zes die punten reden, noch een Luuc. Evenmin op Hoogstraat. Onderaan de Hoogstraat diende een korte stop gemaakt te worden om Herman terug te laten komen. Deze stop deed de gastrenners duidelijk goed. Tien man en één kat stevenden zo op de Begraafplaats af, waar de koers nauwelijks gewonnen kan worden, maar wel verloren. Zoals Raimundas Rumsas ooit vertelde dat zijn vrouw een achterbak vol EPO voor de hond bij zich had, zo had Reinder in etappe 1 nog geprobeerd om extra punten te sprokkelen door zijn vriendin in koers te laten verschijnen. Voorzienigheid of niet, zijn koers eindigde dit jaar toen hij in volle sjas een vluchtheuvel op reed in de uitloop van de begraafplaats van Leersum. Terwijl Reinder gedwongen was om voor de tweede maal zijn vriendin in koers te laten verschijnen, ditmaal om hem op te halen met de bezemwagen (een Volvo, “het grootste risico om net als je pa te worden”), was ondertussen onder aanvoering van Betting vooraan het spel op de wagen gebracht. Eén van de Timmen trok er onderaan de Scherpenzeelseweg nog eens met een harde snok overheen. Waar in eerdere edities een Cor nog eens de gelegenheid kreeg om op dit punt de ravitaillering weer overboord te zetten, trokken de gasten van de moedervereniging zich hier niets van aan. Angelsak30
2e Etappe siche invloeden in de HC. Diverse waaiers gingen vervolgens met de bek open richting Amerongen. Dankzij het straffe tempo werd er op de Amerongse Berg, tegen alle tradities in, niet gekoerst. Lastig voor de jury, aangezien hier nog wel eens de tweede etappe beslissend naar iemand’s hand werd gezet. Wellicht zou de Dijk nog uitsluitsel brengen. Voordat de Dijk bereden zou worden moest er eerst gewacht worden. Luuc kwam de boodschap brengen dat Reinder’s voorwiel inmiddels zo krom was als een Chiquita banaan. De HC wacht op niemand, dus toog de groep richting Lekdijk. Jos stelde voor om “als groep” rustig de acht
kilometer richting Wijk te draaien. Afijn, zo’n tien minuten later sprintte Jos op de 11 uit een dubbele waaier weg om het plaatsnaambordje Wijk te pakken. Toen iedereen zijn bek weer dicht had, kwam Betting aangedrentelt om van Maarten de pijp terug te nemen. De Timmen dachten op dit punt dat de koers gelopen was. Maar de oplettende HC veteraan wist dat er nog een gelegenheid zou komen om de mannen zonder parcourskennis een poets te bakken. Bij het opdraaien van de klinkerstraat zaten de gastrenners zoals verwacht dus niet goed gepositioneerd, waardoor zij er na stevige beurten van Brent en Keijzer spoedig afwapperden.
De mythische overwinning van Nol Vraag een willekeurige HC-kenner naar de meest gedenkwaardige overwinning, en hij zal zonder uitzondering de editie 2010 aanhalen. Zoals Richard Virenque ooit alleen aan kwam over vier Pyreneen cols, zoals Bernard Hinault ooit in Luik in de sneeuw de rest op tien minuten reed, en zoals Floyd Landis ooit 18 minuten goed maakte op weg naar Morzine, zo besliste Nol de HC 2010 al in de 1e etappe door een lokale “schone” te verleiden. Waar zijn concurrenten nog lang verwachtten dat het evenals in eerdere jaren later op de avond nog wel stuk zou lopen, slaagde hij er deze editie echter in om ’s ochtends te vertrekken van een locatie waar zijn fiets niet daags tevoren was gestald. Het is derhalve de enige maal in de annalen van de Heuvelrug Classic waarin het uitrijden van etappe 2 volstond voor een glansrijke overwinning. 31
Corsa 173
Voor Eltjo was het daarna een koud kunstje om te bewijzen dat hij zijn Strava KOM op deze klinkers niet voor niks heeft. We zullen echter nooit weten of Eltjo zijn conditie nou zo goed op peil had, of dat hij toch geprofiteerd had van een aanmerkelijk lichtere 40+ koers in het begin van de eerste etappe. Maar in de eindsprint bleek dat hij nog voldoende rap was om erkende aankomers als Ronnie, uh, Erik er genadeloos op te leggen. Bij het uitrollen richting het afsluitende drankje op het Ledig Erf voerde één van de Timmen weer het hoogste woord, nadat hij even daarvoor zich door een slecht getimede kopbeurt nog hopeloos buitenspel had gezet voor de eindsprint. De jury kon het hem echter makkelijk vergeven, en bij het
binnenrijden van Utrecht bleek zijn strijdlust toch goed voor een nipte overwinning. Met name zijn inzet in etappe 1 op slechts twee stukjes stokbrood en een frietje en zijn nodeloos doorbeuken na de Scherpenzeelseweg waren reden voor de jury om hem tot winnaar van deze bijzondere Heuvelrug Classic uit te roepen. Hij schaarde zich daarmee in een illustere rijtje met namen als Schuurhuis, Brentjens en Nol. De naam Tim zal in Midden-Nederland voor altijd met groots respect in verband gebracht met het historische evenment dat de verloren gewaande banden tussen afdeling Midden-Nederland en de moedervereniging weer volledig hersteld heeft. Aldus geschiedde, 11 en 12 oktober 2013.
Heuvelrug Classic 2013
WTOS koersen Vorig jaar hadden we reden voor een groot feest. Het grote WTOS lustrum was een feit. Om optimaal te genieten van onze rijke club geschiedenis werd een mooi diner met oud leden georganiseerd. Deze dertig plussers (Lokate niet meegenomen) beschouwde deze fuif als een goed moment om weer heerlijk studentikoos te zuipen. Gezelligheid was de beste omschrijving van de fuif. Schijnbaar hadden de bazen het zo naar hun zin dat ze ons graag een cadeautjes wilden geven. We werden uitgenodigd voor de HeuvelClassic namens district Midden-Oost Nederland. Iets met zuipen in etappe één en dan stevig fietsen in etappe twee. Laten dit nu net de eigenschappen zijn waar de meeste WTOS’ers goed in zijn. Maar het bleef stil. Lange tijd hoorde wij niets. Hadden ze ons lekker gemaakt met een dooie mus? Het dertigste bestuur had de hoop in elke geval al redelijk opgegeven. Totdat op een late zomerdag ineens een vreemde email binnenkwam. Of we wilden inschrijven door middel van het invullen van een startkaart. Nu ben ik (Tim red.) nog een jonge pik, en ik heb dus nooit de tijd van het invullen van startkaarten meegemaakt. Maar schijnbaar was de kaart er net een als vroegah. Er was echter een dilemma.
Corsa 173
Want naast brokken hoort plassen
Tim Hogervorst
De Heuvelclassic ook wel HC (zoals de wedstrijd werd genoemd) werd gehouden tijdens ons machtig mooie crossweekend. De discussie wat we gingen doen duurde weken. Crossweekend is machtig mooi, maar een avondje stappen met die oude bazen zagen we ook wel zitten. Voor Tim en Tim werd uiteindelijk de beslissing gemaakt, mijn mama was jarig, en Tim moest naar de bikemotion om centjes te verdienen. Dus crossweekend viel af, dus HC werd de gelukkige (en we kregen geen spijt van de beslissing). De avondetappe begon op vrijdagavond rond een uurtje of zeven ergens in het verre vrouwelijke Utrecht. Dus na anderhalf uur zeer a-relaxed treinreizen begon het dan voor mij. Stel je een avondje stappen voor, waarbij eerst rustig wordt gegeten. Dus je gaat zitten aan een hoge tafel, en een paar knappe vrouwelijke serveersters komen telkens bier brengen. Dit is al een stuk beter dan wat er in Delft gebeurt dacht ik bij mijzelf. Samen met Luuc keken wij, de jonge honden, onze ogen uit. Deze bazen hadden het voor elkaar, een mooi gezelschap met rijkelijk vloeiend bier. De hapjes die langskwamen zal je niet zien op de gemiddelde WTOS-borrel. Zou dit elk weekend gebeuren? 32
De startkaart 33
Corsa 173
Dan is Tim eindelijk klaar met zijn werk. Nu kunnen we gaan. Want het is koers, je kunt punten krijgen voor zo lang mogelijk bij blijven, voor pinten drinken en voor het regelen van mooie missen. Nu heb ik mijzelf al jaren geleden aan de ketting laten leggen, dus de koppositie zat er vanavond niet in, maar het is koers. En net als wielrennen heb je kopmannen en knechten. Dus deze hele avond heb ik mijn kopman in de juiste positie proberen te positioneren en pret bidonnetjes voor hem gehaald. Nu had mijn kopman naar mijn inschatting een grote concurrent, Reinder! En ook al waren we goed vertrokken, uit het niets stond deze concurrent ineens met een vlotte dame te babbelen. Om bij te blijven deed ik er alles aan om mijn kopman niet stil te laten vallen. Wingman treintjes en voldoende pintjes werden geregeld. Toen we spontaan de kroeg uitrolden waren we ineens niet meer compleet. Was de concurrent er vandoor? Nu zie je natuurlijk niet het gehele koersverloop als je stevig aan het knechten ben. Schijnbaar waren de vaders eerder afgesprint, maar de rest van het peloton was nog niet klaar. Maar waar was Luuc? Een rondje over het parcours leerde ons dat Luuc buiten zijn stappers in groot detail aan het bekijken was. Reinder vond het plaatje echter incompleet en maakte het netjes af. “Want naast brokken hoort plassen”. Maar Luuc, een geleerd wielrenner, wist ook wel dat als je geen honger hebt, je toch moet blijven eten. Dus vlak voor de finish van deze etappe nog even door de verzorgingspost. De snackbar was niet sfeervol, het witte TL licht gaf geen warmte en de muziek stond veel te hard. De perfecte plaats om nog even een laatste paar dansstapjes te doen. Met grote ogen keken wij, de jongens uit Delft, naar de dansmoves van de tijger van Midden Nederland. Hier kunnen wij in Delft bij Basem nog wat van leren! Vanaf nu doe ik altijd “de schaar” als ik een broodje kroket eet. De tweede etappe lag mij wat minder. Aan de staat van uitdroging kunnen we denk ik concluderen dat we in de eerste hete etappe te weinig gedronken hadden. Gelukkig hadden de burgers uit Midden Nederland ook wat opstart problemen. Het aanzetten (of uitzetten) van wekker was niet geheel
Corsa 173
gelukt, en met een goede kop koffie werden de hoogtepunten van de eerste etappe opgehaald. Echter toen was het koerstijd. De mannen uit Midden-Oost Nederland rijden allemaal alsof ze dagelijks op de racefiets zitten (en wie weet hoe dat dan ook is met een baan). Maar ouwehoeren zijn ze gelukkig niet verleerd. Dus rustig peddelend genoten wij van Midden-Oost Nederland (als echte ouwelee-enaar, met toch vooral fiets ervaring rond Delft was dit zeker een eye-opener). Ik weet waar ik later wil gaan werken. Ik begon mijzelf net wijs te maken dat dit perfect vol te houden is met een lichte kater toen de eerste heuvel opdook. Voor iedereen met eenzelfde hoeveelheid fietservaring buiten omgeving Delft: een heuvel is dus alsof je de Van Brienenoordbrug opfietst, maar dan heel lang. Alsof er allemaal Van Brienenoordbruggen achter elkaar liggen zeg maar. En het is helemaal niet leuk. Je wordt misselijk, je moet je best doen, en je moet naar het…. binnenblad! Dus als anti-klimmer met vooral het gewicht van een goede daler zakte ik volledig weg uit het peloton. Gelukkig was ik niet de enige! Achter mij is misschien wel misschien niet, het ontbijt op straat gelegd door een van de meer prominente leden van WTOS Midden-Oost Nederland. Na de heuvels werd er ook nog op een dijk met wind gereden, nu kunnen we dit normaal heel goed in Zuid Holland, maar ene Foppino wilde toch graag laten zien hoe je het zo vlak voor een dorpje volledig op de schop gooit. En om de koers dan helemaal af te maken lagen er op het einde ook nog wat klinkertjes die rechtstreeks van de vrachtwagen gelegd waren. In de illusie dat de kater voorbij was zetten ik een laatste keer flink aan. Tevergeefs, een aantal burgers zitten schijnbaar op hard fietsen. Gelukkig eindigde de koers met mijn favoriete onderdeel, koffie drinken. Hier ontving Tim dan ook de prijs, overal duidelijk de winnaar van deze zware tweedaagse. Machtig mooi! En Midden-Most Nederland, Bedankt -De studenten 34
RanglijstAllerTijden
WTOS koersen Anton van der Meer
Al jaren wordt iedere laatste maandag van de maand een 10 kilometer tijdrit georganiseerd. Het ijkpunt om te bevestigen dat je progressie hebt geboekt. In de RanglijstAllerTijden wordt een klassement van ieders beste tijd bijgehouden. Dit jaar is de snelste tijd verbeterd, een goed moment om de ranglijst te updaten. Zowel Rik en 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 35
Naam Tijd Rik Houwers 12:41,22 Maurits van der Ven 12:43,18 Sytse Leenstra 12:59,00 Jurgen Lindhoud 13:02,27 Pieter Dijkshoorn 13:06,09 Rob Lokate 13:06,55 Wouter Betting 13:07,39 Manman van Ruitenbeek 13:08,71 Roel van Schalen 13:13,65 Harm Jansen 13:23,88 Malaya van Ruitenbeek 13:31,60 Rien Schuurhuis 13:31,74 Hans Post 13:33,80 Justin Lewis 13:35,00 Jos Burger 13:36,21 Christan Teunissen 13:36,23 Jan-Willem Groeneveld 13:37,00 Mark Olsthoorn 13:41,36 Wouter Been 13:41,80 Rene Borst 13:42,28 Luuk Jansen 13:44,90 Olivier van der Wiele 13:46,00 Pieter Rom Colthoff 13:46,25 Rune van der Meijden 13:48,39 Arie Blokland 13:49,59 Lex Meerman 13:50,40 Eric Pieterse 13:50,47 John Spruit 13:51,40 Tim Hezemans 13:52,00 Luuc Rutgers 13:53,06 Trudo Vreenegoor 13:53,20 Albert Drenth 13:53,77 Alex de Kraker 13:54,19 Ferdinant Visser 13:54,40 Ton Verbon 13:58,00 Jos Koop 13:58,71 Sebastiaan Bowier 13:59,30 Paul Dekker 13:59,37 Jacob van der Veen 14:00,00 Jelle Zijlstra 14:01,00
WTOS koersen Sytse zetten in de laatste tijdrit van 2013 een tijd onder de dertien minuten neer. In de ranglijst is iedereen die afgelopen twee jaar, sinds de laatste update, gereden heeft dik gedrukt. En alle nieuwe persoonlijke records van de afgelopen twee jaar zijn onderstreept. Gem 47,29 47,17 46,21 46,02 45,80 45,77 45,72 45,64 45,36 44,78 44,36 44,35 44,24 44,17 44,11 44,11 44,06 43,83 43,81 43,78 43,64 43,58 43,57 43,46 43,39 43,35 43,35 43,30 43,27 43,21 43,21 43,18 43,16 43,14 42,96 42,92 42,89 42,89 42,86 42,81
Datum Deelnames 20130925 19 20090826 11 20130925 14 20060726 3 20050727 31 20070425 25 20050629 17 20070926 5 20070725 12 19900627 5 20050525 1 20040825 6 20110629 2 20010627 23 20040331 4 20120829 24 20130828 3 19980930 11 20110831 7 20110928 26 20110831 15 20020925 17 20120725 1 20100929 2 19900829 15 20120924 2 20060726 14 20110831 5 20130925 11 20090826 14 20070829 23 20090826 10 20070829 3 20110831 8 20080625 15 20120829 5 20120328 1 19920729 9 20020828 20 20010725 113
Corsa 173
41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100
Naam Tijd Roland Valk 14:02,70 Francois Geuskens 14:02,83 Wouter Perry 14:03,00 Erik Altena 14:03,29 Jelle Middendorp 14:03,80 Arian Stolwijk 14:04,00 Ernst Lalleman 14:06,24 Jannie van den Berg 14:07,10 Tim Hogervorst 14:07,28 Martin Janssen 14:07,67 Peter de Vries 14:07,69 Dirk Jonker 14:07,90 Pierre Ermes 14:08,43 Michiel van der Geest 14:08,51 Erik Herlé 14:09,24 Rob Kwaaitaal 14:10,31 Lennart Weerts 14:10,98 Guido Dirkx 14:12,00 Herman van der Meyden 14:13,00 Ben Drogt 14:15,00 Peter Giljam 14:15,05 Thymen van Duijn 14:15,64 Frits Boel 14:17,70 Tim Foppen 14:19,00 Pieter Dekker 14:20,00 Geert-Jan van Oosterhout 14:20,24 Frank Sheldon 14:22,32 Lennart Middel 14:22,60 Tim Snijders 14:22,60 Jan Peter de Wit 14:23,34 Winand Kok 14:23,42 Jan Hoogenbosch 14:23,73 Niels Heuvelman 14:24,00 Michiel Brevet 14:25,37 Otto Smit 14:26,00 Corniel Nobel 14:26,40 Jeroen Plomp 14:26,47 Laurens van Campen 14:27,90 Anton van der Meer 14:28,45 Erik Rabbers 14:28,77 Jeroen de Keijzer 14:29,30 Amy de Man 14:29,64 Rob de Koning 14:30,49 Roland Haarbrink 14:30,81 Ragiel Wildvank 14:30,86 Stijn Schoen 14:31,47 Harold van Barneveld 14:31,64 Pierre Hardy 14:31,93 Ruben van de Ende 14:34,00 Rutger Ockhorst 14:34,70 Mark Kerkhoff 14:36,49 Peter Fick 14:37,00 Bart Budding 14:37,54 Marten Zeckendorf 14:38,47 Wim Hofstede 14:38,65 Rik Vollebregt 14:39,32 Manasse Hutte 14:39,58 Frans Satink 14:39,81 Edwin Sturm 14:40,30 Gerbert Pleijter 14:40,92
Corsa 173
Gem 42,72 42,71 42,70 42,69 42,66 42,65 42,54 42,50 42,49 42,47 42,47 42,46 42,43 42,43 42,39 42,34 42,30 42,25 42,20 42,11 42,10 42,07 41,97 41,91 41,86 41,85 41,75 41,73 41,73 41,70 41,69 41,68 41,67 41,60 41,57 41,55 41,55 41,48 41,45 41,44 41,41 41,40 41,36 41,34 41,34 41,31 41,30 41,29 41,19 41,16 41,07 41,05 41,02 40,98 40,97 40,94 40,93 40,92 40,90 40,87
Datum Deelnames 20110831 8 20050831 16 20030506 9 20120829 9 20110831 2 20130828 10 19960925 15 20020731 6 20120530 12 20090826 13 19980729 20 20110831 18 19970827 37 19970423 1 19920729 18 19930901 6 20110525 4 20020828 21 20030506 11 19860813 10 19880525 8 20110525 3 19900829 12 20130925 3 19900530 86 19950531 15 20000927 8 20120328 4 20120829 34 19960626 26 19940727 18 19910828 4 19990825 16 20090826 11 19860813 10 20110831 10 20030730 3 20110831 16 20120627 1 19920826 22 20090622 3 20050831 13 19930728 24 19960925 10 20120627 5 20050831 9 19940727 9 19930922 40 20130626 6 20110831 10 19910703 1 20130828 12 19890830 6 19900829 1 19830928 3 19950830 28 20120530 3 20100825 4 20030827 2 20080423 3 36
Naam Tijd Gem Datum Deelnames 101 Stefan van Elst 14:41,19 40,85 20100630 2 102 Gé Scholten 14:42,00 40,82 19990929 11 103 Sander Leeuwenburgh 14:43,88 40,73 19980930 7 104 Alex Roedoe 14:45,20 40,67 19900530 6 105 Stan Spangenberg 14:45,60 40,65 19850424 1 106 Hendrik de Vries 14:46,09 40,63 19930331 1 107 Diederik Hol 14:46,74 40,60 19930901 10 108 Tjerk Bakker 14:48,00 40,54 20130424 4 109 Leo Ras 14:49,00 40,49 20130828 2 110 Jurjen Ribberink 14:50,15 40,44 20050831 2 111 Vidar van der Meijden 14:50,85 40,41 20080528 2 112 Freddy Oegema 14:51,66 40,37 19980429 12 113 Sander Dijkman 14:51,70 40,37 20000628 3 114 Pieter v/d Boog 14:52,00 40,36 20130828 3 115 Constantin Jux 14:52,70 40,33 20120924 3 116 Francis Mobbs 14:53,30 40,30 20120328 1 117 Peter van Schaik 14:55,74 40,19 20030730 4 118 Jelmer Eisma 14:56,10 40,17 20100825 4 119 Floris Klunder 14:57,10 40,13 20000426 3 120 Michel Schonewille 14:57,28 40,12 19950830 21 121 Hans van Os 14:57,70 40,10 19840905 7 122 Joris Snijders 14:58,80 40,05 20100630 1 123 Michiel Katgert 14:59,00 40,04 20080730 2 124 Bob Vervloet 15:01,60 39,93 20080924 1 125 Ingmar Bolderink 15:03,90 39,83 20080924 5 126 Goof Tukker 15:04,60 39,80 19880427 3 127 Janne Brok 15:04,79 39,79 20060830 3 128 Peter Roeland 15:05,10 39,77 19990630 5 129 Guido Veltman 15:06,00 39,74 20130925 2 130 Johan Geerlings 15:07,21 39,68 19910926 1 131 Nico Alberts 15:07,52 39,67 20060329 1 132 Lodewiek Meijer 15:08,22 39,64 20040526 1 133 Peter Bentvelsen 15:08,53 39,62 19870819 14 134 Michiel Boonstra 15:08,61 39,62 19930428 4 135 Hugo Rots 15:08,68 39,62 19980624 15 136 Joost Korse 15:09,34 39,59 20090930 3 137 André Sinnema 15:10,22 39,55 19920624 20 138 Frans Smit 15:10,30 39,55 19851002 2 139 Rob Mulders 15:10,60 39,53 20120328 2 140 Constantin Jux 15:10,64 39,53 20110928 2 141 Siego de Sitter 15:11,35 39,50 19910926 10 142 Marco Janssen 15:11,78 39,48 20080827 4 143 Suzanne Kuiper 15:13,00 39,43 20080827 1 144 Gert-Jan van Tol 15:13,07 39,43 19900627 5 145 Reinier Riemens 15:13,18 39,42 19830928 1 146 Paul van Steijn 15:14,60 39,36 19851002 3 147 Lucas Antignac 15:15,00 39,34 20130529 5 148 Ferry Roggeband 15:15,14 39,34 20060830 6 149 Jasper Janssen 15:16,86 39,26 20100728 1 150 Martin Fischer 15:16,92 39,26 19930922 2 151 Wouter-Jan Klerk 15:17,00 39,26 20130529 2 152 Eric Broekhuizen 15:17,25 39,25 20010530 10 153 Michiel Vos 15:18,00 39,22 20130925 5 154 Henri Rots 15:18,10 39,21 19851002 3 37
Corsa 173
155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 38
Naam Harold Rink Roeland Brouns Michiel Groothoff Bert van Veen Ewout Morks Mark Vreijling Menno Kloosterman Johan Boel Henk Nieboer Donald Bentvelsen Frank Slangen Sandro Aiello Michiel Smit Thijs Nijveldt Derek Verweij Peter Vrijkorter Arnoud Haffmans Chris van Trigt Erik Bronsvoort Thijs van Tongeren Jeroen Thuijs Pieter Bakx Sven Roggeveen Joost van Lindert Reinder Ebbens Joost Ankone Evert-Jan Hubertse Kees van Prooijen Gijs Kind Maarten Bach Bart Jacobs Harry Westerhuis Debbie Ammerlaan Lieven de Temmerman Erik Jonk Peter de Vries Ronald Haffner Tom Boogaard Paul Teunissen Jurriaan Hamstra Rutger Tollenaar Ruud Dijkshoorn Rogier de Bruijn Thijs Brentjens Wolter van Popta Alwin Piest Edwin Meulman Patricia Ammerlaan Niels van Buren Fred Janssen Groesbeek Peter van de Heijde Anton Buys Jarda van Sprengen Ernest van de Boogerd Kasper Snijder Daniel Liefferink Marcel van Leeuwen Marcel de Laat Frank Zaal Rutger Stottelaar
Corsa 173
Tijd 15:18,20 15:20,10 15:20,25 15:20,50 15:20,59 15:20,87 15:21,17 15:21,34 15:22,00 15:22,65 15:22,93 15:23,29 15:23,80 15:24,06 15:24,20 15:24,72 15:27,00 15:28,00 15:28,01 15:28,03 15:30,00 15:31,81 15:32,00 15:32,06 15:32,59 15:33,00 15:33,03 15:34,28 15:36,03 15:40,13 15:41,27 15:42,70 15:43,00 15:43,28 15:44,00 15:44,16 15:44,41 15:44,98 15:45,38 15:45,47 15:45,90 15:46,40 15:46,41 15:46,86 15:46,86 15:47,40 15:48,00 15:50,74 15:51,40 15:52,00 15:52,50 15:52,90 15:53,03 15:54,00 15:54,53 15:55,40 15:58,90 15:58,94 15:59,36 16:00,10
Gem 39,21 39,13 39,12 39,11 39,11 39,09 39,08 39,07 39,05 39,02 39,01 38,99 38,97 38,96 38,95 38,93 38,83 38,79 38,79 38,79 38,71 38,63 38,63 38,62 38,60 38,59 38,58 38,53 38,46 38,29 38,25 38,19 38,18 38,16 38,14 38,13 38,12 38,10 38,08 38,08 38,06 38,04 38,04 38,02 38,02 38,00 37,97 37,87 37,84 37,82 37,80 37,78 37,77 37,74 37,71 37,68 37,54 37,54 37,53 37,50
Datum Deelnames 19920729 17 19850619 11 20100825 11 20110831 4 20030730 3 19890628 2 20070328 1 19930526 4 19860813 10 19870610 7 20000830 3 19920429 4 20040429 4 20100630 1 19860429 4 19950531 2 20080730 8 20130925 2 20030924 6 20070530 3 20130925 3 20100428 1 20130529 1 19880831 8 20040929 1 19930901 2 19870408 4 19830928 8 19940831 2 20120829 3 19870819 5 19900926 2 20080730 10 20090930 5 20020731 3 20090829 1 19870819 1 20090930 2 19880525 5 20020424 3 20120829 1 19850619 6 20100825 1 20030730 3 20030827 1 19980930 4 20130828 1 20060830 2 20000628 1 19850619 2 19840905 1 19860626 3 19970924 1 19850904 2 19940727 4 20080924 1 20110330 4 20120627 2 19900801 17 20110629 2 38
215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 39
Naam Jérome van Harn Henri Havinga Fred Koenis Erik de Heer Marcel Mulder James Gill Giorgos Stamoulis Sybert Stroeve Henk van der Veen Suzanne de Lange Simke Talsma Joost Slingerland Jarno ter Windt Floor Jan van Schaick Alexander Scholz Martijn van Driest Job van Heusden Bart Sluijs Willem van Oosten Thijs van Dam Auke Jongbloed Frank de Reij Peter Prinsen Caspar Blom Erik Koerselman Ronald Slingerland Mark Elzinga Perry van Uchelen Bart van Driessche Coen Rensma Ferdi Keulen Victor Pels Paul Frank Jeltje van der Meulen Edwin Tofield Marcel Hermans Peter van Beelen Freek Kamst Eddie Bor Ed van Bremen Wim Kanning Danny Lathouwers Mark Veenstra Erik Nienhuis Frans van der Zanden Falko Wassenaar Els Jongeling Igor Croiset Rene Raadgever Sietse Meijer Kees Volkering Bas van der Lek Niels van der Kleij Rien den Boer
Tijd 16:00,60 16:01,00 16:01,11 16:01,24 16:01,90 16:02,00 16:03,00 16:03,90 16:04,00 16:04,11 16:04,30 16:07,10 16:07,53 16:08,00 16:08,22 16:12,31 16:12,60 16:12,80 16:17,20 16:20,28 16:20,28 16:21,23 16:21,61 16:21,66 16:21,90 16:22,00 16:22,00 16:22,00 16:23,00 16:23,31 16:24,00 16:24,00 16:25,00 16:25,00 16:25,30 16:26,00 16:26,14 16:26,80 16:28,38 16:29,35 16:29,88 16:31,99 16:32,37 16:32,74 16:35,20 16:37,32 16:37,90 16:38,00 16:38,51 16:39,00 16:40,01 16:42,00 16:43,26 16:43,67
Gem 37,48 37,46 37,46 37,45 37,43 37,42 37,38 37,35 37,34 37,34 37,33 37,22 37,21 37,19 37,18 37,03 37,01 37,01 36,84 36,72 36,72 36,69 36,67 36,67 36,66 36,66 36,66 36,66 36,62 36,61 36,59 36,59 36,55 36,55 36,54 36,51 36,51 36,48 36,42 36,39 36,37 36,29 36,28 36,26 36,17 36,10 36,08 36,07 36,05 36,04 36,00 35,93 35,88 35,87
Datum Deelnames 20040929 4 19860813 5 19890830 4 19900829 1 19900530 5 20030528 1 20130828 3 19940831 3 19860813 10 20110928 2 20120328 1 20040429 4 20050831 2 20130731 4 19990331 1 20070425 4 20050727 2 20110330 3 19850424 1 20080528 5 20100728 1 19830928 1 20050831 1 19920826 7 20110727 1 19850904 5 19860813 5 20130529 3 20130424 4 19890531 1 19850904 1 20130529 1 19860813 8 20130731 5 19850619 1 19860813 8 19830928 1 19940831 9 19840613 1 19830928 1 20050727 1 20050831 3 20100728 1 20050727 3 19860515 3 20120627 1 19990428 1 19860813 4 19830928 1 20130529 1 19870819 3 19850904 1 20120627 3 19830928 1 39
Corsa 173
269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286 287 288 289 290 291 292 293 294 295 296 297 298 299 300 301 302 303 304 305 306 307 308 309 310 311 312 313 314 315 316 317 318 319 320 321 322 40
Naam Sander Prakken Akihiro Matsuda André Zandvliet Joop van Steijn Wouter-Jan Fellinga Arno Rook Almer de Leeuw Kees Jan Heijboer Samuel Roberson Manuel Torres Benny Banen Thomas Decorte Otto Weyers David Wielemaker Pieter Hofstra Henco van der Weyden Gert-Jan Vlot Sjoerd Venema Jean Paul Vandenberg Erik Koenis Luut van de Hoogevest Jos van Gils Johan Vermeer Erik Ravenstijn Frans van Gaalen Stefanie Langeslag Arjen Meurs Marten Ponsen Floris van der Wolf Erik Alink Martien Rademakers Nico Groeneveld Rik Siegerist Marjolein van der Kraan Martijn Nanninga Cynthia Stef van Hateren Titus Braber Bonnie van Vuure Paul Thio Nathalie Bruins Niels van der Wekken Maarten Tielrooij Peter-Paul de Graaf Richard van de Windt Bart Smorenburg Robert van Breugel Brenda van der Zaag Ruud Boekamp Ron Brouwer Odette Mertens Guido De Wit Schelte de Boer Cynthia Nijenhuis
Corsa 173
Tijd 16:45,28 16:46,10 16:48,70 16:49,90 16:50,90 16:51,70 16:53,04 16:53,45 16:53,94 16:54,55 16:56,00 16:56,47 16:57,97 16:59,70 16:59,97 17:03,90 17:04,80 17:06,10 17:06,74 17:07,18 17:07,70 17:08,06 17:08,32 17:09,00 17:09,15 17:09,27 17:09,62 17:11,93 17:13,46 17:14,63 17:15,00 17:15,40 17:16,23 17:16,33 17:18,00 17:18,63 17:18,87 17:19,50 17:19,83 17:20,19 17:21,50 17:23,70 17:24,62 17:26,09 17:27,00 17:28,60 17:30,00 17:31,00 17:32,23 17:33,90 17:35,49 17:35,65 17:36,00 17:42,23
Gem 35,81 35,78 35,69 35,65 35,61 35,58 35,54 35,52 35,51 35,48 35,43 35,42 35,36 35,30 35,30 35,16 35,13 35,08 35,06 35,05 35,03 35,02 35,01 34,99 34,98 34,98 34,96 34,89 34,83 34,80 34,78 34,77 34,74 34,74 34,68 34,66 34,65 34,63 34,62 34,61 34,57 34,49 34,46 34,41 34,38 34,33 34,29 34,25 34,21 34,16 34,11 34,10 34,09 33,89
Datum Deelnames 20040526 1 20030924 1 20020731 2 19851002 2 19870429 2 20000927 2 20030924 1 19830928 2 20100428 2 20120829 2 20130828 1 20060531 2 19891018 1 20120328 1 19960424 1 19880427 1 19850619 2 20120328 1 19890531 1 19890531 1 19840905 3 19830928 4 19840509 1 20020828 2 19840509 2 20100825 1 19830928 1 19960424 1 20070328 2 20090930 1 20030506 1 19850424 2 20070425 2 20050831 1 19830928 1 20100825 1 19940727 1 20110831 5 20120627 2 19910828 5 20120530 3 20120328 1 20060927 1 20100331 1 19850424 1 20120924 1 19840509 1 19860626 3 19830928 1 19850424 1 19870819 2 20040929 1 20020925 1 20110427 1 40
323 324 325 326 327 328 329 330 331 332 333 334 335 336 337 338 339 340 341 342 343 344 345 346 347 348 349 350
41
Naam Bibi Klaassen Gerard van Schie Hans Brinkman Jair Smits Frits Verzantvoort Peter Nijhout Aral Voskamp Annemiek Voetberg Michael Prenen Fleur Broekman Tobias Heil Titus Braber Lisa de Rooij Pim Pasman Bert Lebbink Etienne Alderlieste Arend Groen Joep Wezel Kees Roelse Hans van Poppel Paul de Jong Tjin Yoe Li Jasper de Jonge Axel Koper Hans Kerstens Karel Rycek Lisa Veldman Dennis van Turnhout
Tijd 17:43,08 17:46,30 17:50,16 17:53,00 17:55,00 17:56,30 17:59,75 18:00,73 18:02,90 18:02,93 18:04,00 18:04,74 18:05,05 18:09,65 18:10,00 18:11,46 18:14,49 18:16,01 18:20,36 18:25,75 18:27,00 18:29,50 18:46,56 19:03,67 19:15,15 19:15,60 19:39,34 20:58,73
Gem 33,86 33,76 33,64 33,55 33,49 33,45 33,34 33,31 33,24 33,24 33,21 33,19 33,18 33,04 33,03 32,98 32,89 32,85 32,72 32,56 32,52 32,45 31,96 31,48 31,16 31,15 30,53 28,60
Datum Deelnames 20100929 1 20110831 1 19880928 1 20020529 1 19850424 1 19870429 2 20090930 1 20000927 5 19890927 1 20060830 3 20130626 2 20120425 1 20100630 1 20040526 1 19850424 1 20100728 1 19870318 1 20100331 1 19830928 1 19840509 1 20080924 1 20120328 1 20100331 1 20110928 1 19870408 2 20030827 1 20120627 1 20100331 1
41
Corsa 173
Technisch vernuft
Techniek Beste Corsa lezer, in deze nieuwe rubriek ga ik elke corsa een mooi stukje technisch vernuft met jou delen. Alhoewel een groot gedeelte van de fietsindustrie soms maar iets lijkt te doen, zijn er hier en daar juweeltjes van ontwerpen te vinden. De besproken onderwerpen zijn technische slimmigheden die de afgelopen tijd indruk op mij hebben gemaakt, en zullen zowel over racefietsen als mountainbikes gaan. Alhoewel een voorliefde voor techniek geen vereiste is voor het volgen van deze rubriek, is het wel een aanrader. Mocht je vragen hebben na het lezen van mijn verhaal, schroom niet en schrijf een ingezonden brief aan de corsa, of spreek mij gewoon een keer aan. Het eerste stukje vernuft wat ik met jullie wil bespreken gaat over het ontwerp van racefiets wielen. Het verhaal is al enigszins gedateerd, maar daardoor niet minder interessant. Naast stijfheid en aerodynamica is het gewicht van een wielset een van de belangrijkste eigenschappen. Een lichter wiel, en dan met name een lichtere velg, zal ervoor zorgen dat de fiets sneller accelereert. Dit is een van de redenen dat steeds meer high end velgen vervaardigd worden uit carbon, in plaats van het meer traditionele aluminium. Met het carbon kunnen velgen met een extreem laag gewicht gemaakt worden, wat de prestaties van de wielset ten goede komt. Het ontwerp van goede full carbon velgen blijkt echter nog steeds een uitdaging. In het algemeen bestaan er twee typen velgen, voor verschillende soorten banden: tubes en clinchers. Een tube is een gesloten band waar al een binnenband in verwerkt zit, die rechtstreeks op de velg gelijmd wordt. Figuur 1 toont een schematische weergave van een doorsnede van een tube velg inclusief tube. Duidelijk zichtbaar is dat de tube velg zeer simpel is, en geen moeilijke vormen heeft. De voordelen van tubes zijn de simpele vorm van de velg, en het lage gewicht van de velg.
Corsa 173
Christan Teunissen Het nadeel van tubes is dat je geen binnenband kan vervangen bij een lekke band, en dat het lijmen van de band en de velg een ingewikkeld klusje kan zijn.
Figuur 1&2: Schematische weergave van de doorsnede van een tube velg inclusief tube (links) en een clincher velg inclusief band(rechts) Een clincher is een open band, die zichzelf onder een randje van de velg vast haakt. Figuur 2 toont een schematische weergave van een clincher velg, inclusief band. Duidelijk zichtbaar is hoe de band, met behulp van een draad, achter het randje van de velg gehaakt zit. Omdat de binnenband de draad naar buiten duwt, blijft de band op de velg zitten. De voordeel van een clincher is dat je makkelijk een nieuw binnen bandje erin kan stoppen, en dat er niks gelijmd hoeft te worden. De nadelen van clincher velgen zijn het relatief hoge gewicht, en de complexe vorm. 42
Full carbon tube velgen worden al tijden succesvol geproduceerd door verschillende fabrikanten. Ze worden veel gebruikt in het profpeloton en bij de cross. De grote massa wielertoeristen vindt de nadelen echter niet opwegen tegen het feit dat je niet even een bandje kan verwisselen en blijft dus trouw aan zijn aluminium clincher velgen. De uitdaging die de industrie dus is aangegaan is het maken van een full carbon clincher velg. De complexe vorm van de velg zorgt er echter voor dat het ontwerpen en produceren van een goede full carbon clincher velg een uitdaging blijft. Lew Racing heeft voor dit probleem een prachtige vernuftige oplossing gevonden. Zij hebben opgemerkt dat het randje om de band vast te houden tegenwoordig eigenlijk niet meer nodig is. Vroeger was dit randje strikt noodzakelijk omdat de draad in een band van staal gemaakt werd. Zonder randje zou de stalen draad langzaam uitrekken, waardoor de lengte van de draad op een bepaald moment groter zou zijn dan de omtrek van de velg, en de band van de velg zou schieten. Tegenwoordig wordt de draad van kevlar gemaakt, waardoor er praktisch geen rek aanwezig is. Dit betekent dat het randje in de velg weggelaten kan worden, zolang de lengte van de draad kleiner is dan de omtrek van de velg. Lew racing heeft daarom een velg ontworpen (figuur 3) die geen randje heeft, maar een kanaal in het midden. Bij het monteren van de band komen de draden van de band in het lagere kanaal te liggen, waardoor de band op de velg gelegd kan worden. Wanneer de band op de velg zit worden de draden door het oppompen van de binnenband op de hogere zijkanten van het velgbed gedrukt, waardoor ze strak om de velg heen passen. Als de draden op deze verhoging liggen kan de band niet meer van het wiel lopen omdat de lengte van de draden hiervoor te klein is.
Figuur 3: Schematische weergave van de doorsnede van een Lew Racing full carbon clincher velg inclusief clincher band problemen met het opwarmen van de hars door langdurig remmen, en geen limiet voor bandendruk. Naast al deze voordelen is het ontwerp gemiddeld 20% lichter in vergelijking met een aantal high end full carbon clincher velgen uit dezelfde periode. Dit betekent dat door het slimme ontwerp van de velg, lew racing een product heeft dat in alle opzichten superieur is ten opzichte van de concurrentie, terwijl het simpeler is en daardoor makkelijker om te maken. Dat is nou nog eens technisch vernuft!
De voordelen van dit ontwerp ten opzicht van een traditionele clincher velg zijn; de goede maakbaarheid door de simpele vorm, een remvlak dat drie keer zo dik is als het remvlak van een traditionele carbon clincher velg, een hogere laterale stijfheid, een betere bestendigheid tegen impacts, een verkleinde kans op snakebite, geen 43
Corsa 173
Koers win je met… Rijstevlaai!?
Fietsvoer Goed eten tijdens de koers is belangrijk. Dat weet natuurlijk iedereen. Maar is er een alternatief voor droge repen of dure gelletjes? Het antwoord daarop is JA! Rijstevlaai, lekker en ook nog goed voor tijdens de koers. Het idee om rijstevlaai te gaan eten tijdens de koers kwam bij mij op toen ik hoorde en zag dat de profs dit ook deden. Normaal gesproken kijk ik niet naar voeding van een prof want ik ben maar een amateurtje, maar toen ik hoorde van de rijstevlaai dacht ik: “ja, dit past wel bij mij”. Daarom besloot ik de Omloop der Peel op dit delicate stukje prof-voeding te rijden. In deze twee dagen durende ronde zit je genoeg uren op de fiets om een hele taart te kunnen verorberen. Eindelijk een keer geen droge repen waarvan je een droge mond krijgt en de helft uit je mond valt of dure gelletjes die in je keel blijven plakken. Dus de keuze was snel gemaakt, een week voor de Peel naar de bakkers-school (het moet wel low budget blijven) om een taart bestellen. Dag voor de Peel opgehaald, in punten gesneden, ingepakt in aluminiumfolie en KLAAR VOOR DE KOERS! Onderweg naar de koers had ik al lekker wat gesmuld van de rijstevlaai. Tijdens de koers had ik 2 stukken vlaai, een banaan en voor de zekerheid nog wat repen bij. De banaan was ik al snel verloren, dus kwam het allemaal aan op de vlaai. De vlaai heeft goed werk geleverd. Het kon snel weggewerkt worden en het vulde goed. Het heeft alleen niet geleid tot een ereplaats want door lekke band heb ik de helft van de wedstrijd tussen de auto’s gereden helaas. Of dat nog niet genoeg was had ik weer lek 3 km voor de meet. Misschien had ik wel iets te veel vlaai op! De tweede dag begon met een ontbijt en een stuk vlaai. De laatste stukken vlaai nam ik mee bij de koers. De koers ging tot grote verbazingwekkend lekker, al die voedingsstoffen uit de vlaai doen wonderen. 44
Corsa 173
Lex Meerman Fietsvoer Tot op de plaatselijke ronde, 1e valpartij ontweken 2e valpartij werd ik door een de aantrekkingskracht naar de grond te groot en ben ik gevallen. Helaas, de rijstevlaai heeft voor niets zijn best gedaan! Of de lekke banden en de gebroken voorvork te maken hebben dat ik een hele vlaai op heb dat weet ik nog steeds niet! Ik heb de vlaai gekocht maar je kan het ook zelf maken. Ingrediënten 1 liter melk 200 gram dessertrijst 125 gram suiker 2 zakjes vanillesuiker 20 gram verse gist of 1 zakje instant gist 225 gram bloem 75 gram boter en boter voor de vorm 1 theelepel zout 2 eieren Hoe te maken Breng 9 deciliter melk aan de kook, voeg de rijst, 100 gram suiker en de vanillesuiker toe en laat de rijst, afgedekt, in circa 1 uur zachtjes tot een brij koken. Verwarm intussen 1 deciliter melk tot handwarm. Verkruimel de verse gist boven een kommetje; voeg 25 gram suiker en de handwarme melk toe en los de gist op. (Verwerk instant gist volgens de gebruiksaanwijzing op de verpakking.) Doe de bloem in een kom, maak in het midden een kuiltje en schenk de gistoplossing erin. Meng de gistoplossing door de bloem en kneed het mengsel tot een soepel deeg. Voeg de boter en het zout toe en kneed alles door elkaar. Laat het deeg op een warme plaats circa 30 minuten rijzen. Verwarm intussen de oven voor op graden en vet een (vlaai)vorm met diameter van 28 centimeter in met boter. Splits de eieren; klop de eiwitten
200 een wat stijf 44
en de dooiers schuimig. Meng de dooiers door de lauwe rijstepap en schep vervolgens de helft van het eiwit erdoor. Rol het deeg uit tot een ronde lap van 30 cm en bekleed hiermee de vorm. Schep de rijstepap op het deeg en bestrijk de pap en de rand van het deeg met de rest van het eiwit. Bak de vlaai in het midden van de oven in ongeveer 30 minuten goudbruin en gaar. Laat de vlaai afkoelen.
Het is verstandiger dat je meerdere kleine vlaaitjes maakt i.p.v. 1 grote (dat doen de profs ook). Gebruik geen slagroom. Want dan bestaat er de kans dat je de bermschijter gaat vergezellen tijdens de koers!
De fiets van... Bonnie van Vuure Wanneer heb je deze fiets aangeschaft? In 2011 tweedehands op Marktplaats. Waarom is de keuze juist op deze fiets gevallen? Ik was begonnen met mountainbiken op een nogal crappy Chinese fiets, zonder vering en ik wilde weleens een fiets waar je echt op kan rijden. Deze fiets is goed afgemonteerd en aangezien ik er destijds ook verder geen verstand van had, heb ik deze mountainbike op advies van anderen gekocht. Het is een Bulls Bushmaster. Waarom is deze fiets zo’n bijzondere fiets? Eigenlijk is het helemaal geen bijzondere fiets, maar wat hem bijzonder maakt is dat ik er mooie tochten op heb gemaakt. Met deze fiets heb ik een paar heel gave beklimmingen en vette afdelingen gereden. Wat is het mooiste onderdeel van je fiets? Hmm... moeilijk kiezen. Het stuur (van carbon) of het zadel. Het stuur is mooi en breed, wat erg fijn stuurt. Maar het nieuwe zadel zorgt ook voor een hoop comfort (ik koop nooit meer iets anders dan een Specialized zadel!). Ook word ik altijd wel gelukkig van het feit dat hij erg goed remt en ook heel goed schakelt, ondanks modder of steile klim.
45
Interview Heb je onderdelen aan je fiets vervangen? Ja echt veel te veel... :( - achterwiel volledig - stuur - voorvork - zadel - versnellingskabels - bottom bracket - remmen ontlucht - cassette/ketting etc. Waren dit noodzakelijke reparaties of was dit om je fiets te upgraden? Merendeel noodzakelijk. Eigenlijk was ik niet zo blij toen ik dit hele lijstje bekeek. Maar het goede van het vervangen van zoveel onderdelen is dat ik ondertussen wel ontzettend veel heb bijgeleerd over fietstechniek. Die kennis zou ik niet opgedaan hebben bij een totaal nieuwe fiets waar niets aan mankeerde. In dat opzicht ben ik blij dat af en toe een onderdeel het begaf. Dat achterwiel is echter een ander verhaal. Vorige winter ging de freewheel ineens minder goed werken (na een strandrace). Helaas midden in een donker Belgisch bos tijdens een nightride heeft hij het helemaal begeven. Het was echt het slechtste moment ooit om panne te hebben. Bij -4° Celsius ben ik door de sneeuw naar huis geduwd. Het was gedaan met die freewheel, maar gezien de staat van de rest van wiel heb ik meteen maar een geheel nieuw wiel gekocht.
Corsa 173
Hoe vaak wordt je fiets gepoetst/ gerepareerd? Reparaties gebeuren wanneer ze nodig zijn. Maar poetsen gebeurt eigenlijk te weinig. Om daar verandering in te brengen heb ik recentelijk een tuinslang gekocht, zodat ik m’n fiets op het balkon van de BalPol kan schoonspuiten na een training. Ik kon het niet langer aanzien dat er een winter lang een dikke laag ingedroogde modder op m’n fiets zou gaan zitten. Ik weet overigens niet hoe blij mijn onderburen zullen zijn met deze tuinslang.
Welke exotische oorden heb je met deze fiets bezocht? De Ardennen en de Vogezen, als je dat exotisch noemt. Het mooiste was toch wel de vakantie en ook het KMK in de Vogezen. Prachtige technische beklimmingen en technische afdalingen. Het hoogtepunt tijdens m’n vakantie was een dag waarop we gemiddeld 7,8 km/h gereden hebben. Moet je nagaan hoe steil het daar is. De Ardennen marathons heb ik ook legendarisch gevonden. Aankomend voorjaar volgen er hopelijk meer! Welke extreme omstandigheden heeft je fiets overleefd? Modder, modder en nog meer modder. Zeker toen ik vorig jaar een halfjaar in Brussel was voor een stage heeft mijn fiets héél veel modder gezien. Het lijkt wel alsof België in de winter bedekt is onder een dikke laag slijk. Beter bezit je een crossfiets als je daar woont. Wie heb je geregeld om voor de volgende Corsa een stukje in deze rubriek te schrijven? Over welke fiets? Giorgos, over zijn racefiets.
46
Corsa 173
46
SCAN
Ik ben helemaal klaar voor de nachtrit van aanstaande vrijdag Dan Jones / fanatieke trail riJDer / 140 kilometer per week
47
verlichting scope 1300 Bls-68 bbbcycling.com
“Mijn nieuwe superfelle lamp knalt er 1300 lumen uit. Het midden van de bundel richt het meeste licht rechtstreeks op de trail met daaromheen genoeg licht om de omgeving in je op te nemen. Hij deed ‘t twee uur op de hoogste stand, ik ben erg onder de indruk!
Corsa 173
Lustrum KMK 2013
Op reis WTOS STIJGT TOT GROTE HOOGTE was het credo van het afgelopen KennisMakingsKamp, dat eind april op onze agenda stond. Dit jaar ging de 40-koppige-lustrumeditie van het KMK verder, hoger en langer dan ooit tevoren. De locatie was namelijk Kruth (Vogezen), gelegen in het noordoosten van Frankrijk. Met een hoogte van 1424 meter veranderen de gebruikelijke heuvels tijdens het KMK nu in echte bergen. Tijdens het KMK werden menige extreme weersinvloeden getrotseerd. De Vogezen worden namelijk in de Europese volksmond aangeduid met de ‘badkuip van Europa’ en dat hebben we geweten ook. Naast de nodige regenval speelde nog een andere omstandigheid een rol tijdens dit vierdaagse evenement: sneeuw. Ondanks het risico op bevroren ledematen mocht dit de pret en vooral de moraal niet drukken waardoor vele kilometers zijn afgetikt, zowel in de modder nabij La Bresse als op het asfalt: de Grand Ballon, Ballon
48
Corsa 173
Lustrum-cie d’Alsace en noem maar op. Dit werd allemaal afgesloten met een klimtijdrit vanuit Kruth richting de col waaraan het huisje gesitueerd was namelijk de Col d’Oderen. Deze afsluitende tijdrit werd gewonnen door Christan Teunissen. Ook naast de fiets waren er weer verschillende activiteiten, met onder andere een pubquiz, een dagje cultuur snuiven in Mulhouse, een heuse filmavond en daar bovenop werden er menige bordspellen gespeeld. Het bier vloeide rijkelijk, soms zelfs iets te! Aan het eind van het lange weekend zijn de volgende onderscheidingen, prijzen, ridderorden, hommages, ere-doctoraten, premies en erkenningen toegekend: Parkeerkaart – Rik Houwers Spa rood – Pieter de Vries Bami Speciaal – Sytse Leenstra Gouden Helm – Christan Teunissen Jeroen Dicker, Axel Koper & Guido Veltman
48
Rutger Ockhorst
49
Stripje
Corsa 173
Wedstrijden Op een mooie, zonnige vrijdagmiddag vertrokken we dan eindelijk. We, ploegleiders Rob Lokate en ik, hadden net een half uur slap staan ouwehoeren met Tim Foppen. Foppen was zich op het laatste moment af komen melden wegens gebrek aan moraal en tijd. Hierdoor kwam na vele afmeldingen de ploegleider-renner-ratio van WTOS op 2:1 te staan. Dus besloten we LJ (Luuk Jansen, red.), onze enige renner en daarmee automatisch kopman, maar op te gaan halen. Bij Luuk werd de auto afgeladen met nog meer fietsen en reservewielen. Op weg naar de Gaume - de streek van België in de hoek met Frankrijk en Luxemburg oftewel het meest zuidelijke puntje van België - werd onze kopman mentaal klaargestoomd voor de proloog, een rondje van 9,7 km. Warming-up schema’s, starttijden, indeling van de rit, de concurrentie, het werd allemaal tot in detail doorgesproken. Met één renner in koers en twee man begeleiding mocht er immers niets fout gaan.
Ronde Gaumaise John Spruit had weten te regelen gingen we opzoek naar onze kopman. Met de koersauto werd het parkoers, wat een stuk zwaarder was dan voorgaande jaren, in hoog tempo afgewerkt. Uiteindelijk troffen we onze kopman volledig gedesillusioneerd aan bij onze collega’s van de Domrenner. Oorzaak? Verdwaald. “Ik volgde de bordjes, maar toen ik op m’n kilometerteller keek wist ik dat er iets niet klopte. Volgens mij zijn die bordjes voor de etappe van morgen…” was de verklaring. “Nou ja, heb je die in ieder geval alvast verkend.” aldus Rob. Nu we ook de Domrenner, onze partnerin-crime voor de komende dagen, hadden gevonden kon het logistieke plan verder ontvouwd worden. De ploegleiding,
Proloog - Etalle Dat we aan de late kant waren wisten we al, echter toen we eindelijk de camping en vervolgens de start van de proloog hadden gevonden begon de tijd echt te dringen. De Tacx-sessie werd geschrapt en LJ werd het parkoers op gedirigeerd om nog snel één rondje te verkennen voor de start. Konden Rob en ik nog even een startnummer halen en uitzoeken waar we boodschappen konden doen. Toen het echt bijna tijd was om te starten was onze renner echter nog in geen velden of wegen te bekennen. Tien minuten, vijf minuten, twee minuten… geen Luuk. Als ploegleiding konden we alleen maar gissen naar de oorzaak van de vermissing. Gevallen? Gekidnapped? Faalangst? Of gewoon een lekke band? Toen Rob middels handen-en-voeten-Frans een latere starttijd
Corsa 173
50
nu bestaand uit Rob, Robert van de Domrenner en ik, besloten eerst maar eens boodschappen te doen. Een uitgebalanceerd dieet, bestaande uit veel pasta en veel bier werd terplekke samengesteld. Na een goede opwarming wist Luuk die avond nog een 25e tijd te noteren, op ruim een minuut achter de winnaar. Etappe 1 – Meix-devant-Virton Veel bier en veel pasta later stond equipe WTOS/Domrenner de volgende dag aan de start van de eerste etappe. Deze etappe was grotendeels hetzelfde als die van twee jaar geleden. Nadat het ons in ons beste Frans was gelukt nog radio bij de organisatie te bietsen en we de stickers mooi scheef op de auto hadden geplakt werd de koers in gang geschoten. Van de koers was voor de ploegleiding van team WTOS/Domrenner op dat moment nog niet veel te zien. Met volgnummer 14 is het over het algemeen net alsof je je een paar uur in een snel rijdende file bevind. Dan verplaatst de aandacht zich al gauw 51
naar andere dingen. Naast de franse bingo, quatre vingt dix huit, verlegde de aandacht zich al snel naar het publiek langs de kant van de weg. Al snel werd de plaatselijke fauna aandachtig bestudeerd en uiteraard, met behulp van de koerstoeter, uitbundig begroet. Wat we achterin de koers verder van deze etappe meemaakten: Jelmer, Domrenner maar voor deze koers gehuld in een shirtje van Cycloteam, die na een goede tijdrit al na 30km moest lossen. Luuk die vlak voor de finale bergop wel een heel erg plakkende bidon kreeg. En vervolgens een reprimande van de jury waar we op dat moment vrij weinig van begrepen, ahum. Wegens het ietwat grauwe resultaat van deze etappe besloot Rob, chefkok en voedingsdeskundige van de ploeg, het menu iets beter af te stemmen op de behoefte van de renners. Meer pasta, méér bier. Rob wist een tray van het goedkoopste bier wat er waarschijnlijk in heel Wallonië te verkrijgen was in te slaan. Daarmee was de toon voor de avond meteen gezet.
Corsa 173
Etappe 2 – Chiny De tweede etappe was al niet veel beter volgnummer 15 voor de ploegleiding en een hoop gedemoraliseerde renners. Dat beloofde in eerste instantie niet heel veel meer spektakel. Dat kregen we echter wel. Deze etappe was dezelfde als die van vorig jaar. De finale liep twee maal over een lokale ronde van ca. 10km over glooiend terrein, gevolgd door een korte afdaling en een venijnige slotklim. Door het ontstaan van een kopgroep konden we gelukkig wat opschuiven in de karavaan om zo ook het één en ander van de koers te zien. Door mooie smalle weggetjes, afdalingen, lossende renners, renners met pech en rare fratsen van Belgische volgauto’s was de aandacht in deze etappe zowaar even op de koers gericht in plaats van de plaatselijke fauna. Echter echt in actie mochten we dan weer niet komen. Hoewel het lekke banden regende - SKITS keer of 4 lek, Spartaan idem - bleef dit ons dan bespaard. Heel spannend was de afloop van deze etappe dan weer niet. Op de lokale ronden werd het gas eens goed opengetrokken, om zo alle ballast overboord te zetten. En de favoriet, winnaar van vorig jaar en leider in de wedstrijd wist het op het eind weer af te
Corsa 173
maken. Luuk deed z’n best om in de afdaling nog een paar renners van de Spartaan van de weg te rijden. Dit liep gelukkig goed af, waardoor er aan de meet weer genoeg reden was voor een paar sterke verhalen onder het genot van een iets beter biertje.
52
Hoe ik toerder van het jaar werd*
Rik Houwers Bij Crique denk je misschien aan smerige Belgische speciaalbiertjes voor vrouwen. Maar dat is niet waar dit stukje over gaat. Dit stukje gaat over wielrennen. Claude Criquielion (Lessines, 11 januari 1957) is een voormalig Belgisch wielrenner. Hij was prof van 1979 tot en met 1991. Deze klassiekerspecialist heeft onder andere de Clásica San Sebastián, de Waalse Pijl, de Grote Prijs Eddy Merckx en de Brabantse Pijl op z’n naam staan. In 1984 werd hij wereldkampioen op de weg en in 1990 schreef hij het Belgisch kampioenschap op zijn naam. In 1988 zou Criquielion in Ronse wellicht opnieuw wereldkampioen op de weg geworden zijn, als hij in de eindspurt niet gehinderd en ten val gebracht zou zijn door Steve Bauer. De derde medevluchter, Maurizio Fondriest, had de wereldtitel vervolgens voor het oprapen. (wikipedia) Om deze wielerheld te eren wordt er al 25 keer jaarlijks een fietstocht door de Belgische Ardennen georganiseerd. Deze heet de Velomediane Claude Criqilion, al met al een ingewikkelde naam voor een fietstocht. De tocht gaat over 170 km met 21 beklimmingen die samen goed zijn voor 3000 hm. Het leuke aan deze cyclo is dat je echt een zware tocht in de bergen kunt fietsen. Voor sterke fietsers is het vooraan vol koers wie er het eerst bij de finish is. Daarachter zijn nog duizenden fietsers die het parcours in een snelle tijd proberen af te leggen. Een snelle tijd voor jouw leeftijdscategorie kan een oorkonde opleveren. Met WTOS zijn we met 5 man (Ton Verbon, Wouter-Jan, Pieter van der Boog, John Spruit en Rik Houwers) de dag van te voren vertrokken. Thijs Nijveldt was op eigen gelegenheid gekomen. We hebben in een herberg nabij de start in La Roche geslapen zodat we de volgende ochtend redelijk relaxt om 9 uur aan het konden staan. Iedereen had zo zijn eigen doelen afhankelijk van de getraindheid. John, Thijs en Rik wilden met de voorste groep mee. Deelnemers die in een van de voorgaande 2 jaar een gouden 53
Wedstrijden diploma hadden verdient waren bevoorrecht en mochten in het voorste startvak starten. John en ik (Rik) waren niet bevoorrecht. Maar als we achteraan de meute toerfietsers zouden starten zouden we zo’n 5 minuten later weg zijn dan de eersten en zouden we de kopgroep nooit meer terugzien. Dus besloten we brutaal voor te kruipen zodat we vooraan het 2e startvak konden starten. Nadat we een tijdje opgehouden door een principiele toerfietser die ons niet voor wilde laten gaan volgenden we het spoor van een nog brutalere man in een Astana shirt. Zo starten we ongeveer op plek 200. Op de eerste klim reden we hard omhoog om de voorsten bij te halen. Dat lukte. Een half uur later plaatste John een kamikaze aanval in een afdaling. Ik kon John natuurlijk niet alleen voor het peleton laten zwemmen dus demarreerde achter hem aan. Op een klim werden we bijgehaald door 3 renners. John had een mindere dag waardoor hij net niet kon aanpikken bij dit groepje. Rik kon wel aanpikken belande zo in een de kopgroep. Halverwege de tocht hadden alle mannen om me heen al meerdere bidonnen aangepakt van persoonlijke verzorgers langs de kant en begon ik ook dorst te krijgen. Gelukkig kon de bijrijder van de jurywagen mijn bidon vullen zodat ik niet hoefde te stoppen voor drinken. Op de slotklim ging de 6e Deen ter wereld er vandoor. Rik kon net aanklampen bij 2 Belgen uit een cyclo team en een Nederlander. De Belgen reden snoeihard omhoog maar konden niet afdalen. Omdat de finish na de afdaling en een paar haakste bochten was kon ik de Belgen er afrijden en naar de 2e plek sprinten. Thijs klasseerde zich netjes als 16e. Ton kwam op de 116e plek als 3e WTOSer binnen, John werd 132e, Wouter Jan 390e met een gouden oorkonde en Pieter werd 604e met een zilveren oorkonde. Ik denk dat iedereen tevreden kan zijn over een mooi stukje fietsen. (* Red: met deze prestatie wist Rik ‘toerder van het jaar’ te worden, hij bedankte echter voor de eer.)
Corsa 173
Vos en ProWTOS, naar de BAMI!
Column Witte vlokken komen naar beneden en blijven liggen op de bevroren bosgrond, het teken dat Koning winter regeert. De Vos, gehuld in een WTOS-shirt, loopt stapvoets door het bos, waar het weldra donker en steenkoud zal worden. Met elke sneeuwvlok op zijn tenue vervagen de kleuren van het shirt. Niet alleen het shirt vervaagt maar ook de herinneringen van zijn glorietijden als Vos in dit mooie shirt beginnen te vervagen. De Vos is de weg kwijt, niet omdat de sporen niet meer zichtbaar zijn door de dikke laag sneeuw, nee de Vos is een aantal maanden of misschien wel jaren de weg kwijt, de Vos weet het niet meer hoe lang het geleden is. Desolaat zet de Vos zijn weg voort op zoek naar een plek om te overnachten, naar iets, het hoeft geen hol te zijn zolang het maar uit de wind ligt en niet kan ondersneeuwen. Na een uur door het monotone bos te zijn gestruind, besluit hij meer risico te nemen en aan de rand van het bos te gaan zoeken. Na uren zoeken ziet hij een huis, op zijn hoede benadert de Vos het huis waar de kerstboom met verlichting duidelijk zichtbaar is in de woonkamer. Naast het huis ziet de Vos een overdekte fietsenstalling, een relatief luxe maar risicovolle overnachtingsplek, waar hij gaat proberen te slapen. De Vos is moe, heel erg moe, maar tussen die fietsen kan hij de slaap niet vatten. De fietsenstalling brengt een golf aan emoties teweeg, herinneringen aan de goede oude tijd. Een tijd waarbij het shirt nog straalde en de Vos nog snel, vol moraal en sluw was. Ik ben nog maar 31 jaar, mijn beste jaren zouden nog moeten komen, waarom lukt het niet meer, ik wil BAMI en geen pannenkoeken! Tranen biggelen langs de spitsige snuit van de Vos, waarom ben ik de weg kwijt, waarom ben ik geen schim meer van wie ik was? Wanneer de teloorgang begon is uit het geheugen van de Vos gewist, maar 3 jaar geleden stond de Vos nog wekelijks op het podium, werden premies i.p.v. banksaldo bij de
Corsa 173
Wouter Been McDonald’s verspijkerd en was de Vos nog de hoofdleverancier van de Botanische Tuin. De Vos was een trainingsbeest, er werd veel en hard getraind in weer en wind, zelfs sneeuw of Arctische temperaturen waren geen belemmering om 4 uur te trainen. Vossen waren toentertijd gevreesd in het peloton, niet alleen in Nederland maar ook in N-Ierland, Frankrijk en België waren zij massaal op oorlogspad. De vos kende meerder gloriedagen in zijn 30-jarig bestaan en tijdens succesvolle en vruchtbare tijden werden er Vossenjachten opgezet om het succes van de vos te beperken. Renners werden gegrepen door Eliteteam, maar gelukkig wisten de vossen zich te voort te planten als konijnen en groeide het aantal vossen hard de afgelopen jaren. Het blijft een raadsel waarom de daadkracht van de vos juist sterk afnam. Naast meer leden werd er zelfs een luxueus vervoersmiddel ingezet om de pootjes van de vossen te sparen, worden er wekelijks prestatie en moraal verhogende artikelen gekocht in Duitsland en is Bier de opvolger van Testosteron, EPO, CERA, Aicar en vooral veel en hard trainen geworden. De vos was in slaap gedompeld en werd na een aantal uur tussen de fietsen wakker. Het was gestopt met sneeuwen maar de emoties hadden nog steeds vrij spel, de Vos was de weg kwijt maar begon zich sinds tijden weer meer te herinneren. De zon kwam op en het felle licht schitterde op de verse sneeuwlaag en als gevolg kreeg de Vos het gevoel een donker periode achter zich te hebben gelaten. Er begon weer langzaam een vuurtje te branden, het moraal wat aan te wakkeren, weliswaar op 34x28. Het was ergens eind 2013 en weldra zal het vuurwerk het nieuwe jaar gaan inluiden, traditioneel de tijd voor onrealistische en ambitieuze plannen, de Vos dacht na over een comeback. 54
Plots hoorde de Vos een deur van het huis opengaan en zag hij kinderen gewapend met een slee, wanten, muts en moonboots naar buiten komen, zo warm aangekleed ging de Vos vroeger ook de fiets op. De kinderen schrokken van de Vos en begonnen te gillen, de Vos zette het op het sprinten en met een hartslag van 220 rende hij naar de bosrand, waar hij snel moest uithijgen. Melkzuur in de pootjes en tot achter de spitsige oortjes maar de Vos stond perplex, hij kon het nog sprinten. De conditie was nog spoorloos maar inmiddels was het moraal teruggekeerd en realiseerde hij zich dat hij met de sprint de eerste training van
zijn comeback had voltooid, BAM. Kom maar op dacht de Vos, een nieuw jaar, een nieuw voornemen en een dan ook maar een motto: ProWTOS naar de BAMI! De Vos was nog steeds de weg kwijt maar was inmiddels vastbesloten om terug te keren op de troon en de weg terug te vinden naar goede oude tijden, het gaat een lange weg worden maar het trainingsbeest is los. Het is nu afwachten of het in 2014 ‘ProWTOS naar de BAMI’ of toch helaas zoals afgelopen jaren ‘WTOS, gingen we maar naar de BAMI’ gaat worden. Dit lees je de volgende keer.
Hoe win je een koers? Malaya van Ruitenbeek Hoe win je een koers? Voor iedereen die koerst, maar nog nooit als eerste zijn voorwiel over de finishlijn heeft gedrukt, is dit een uiterst listige vraag. Bedenk dat de ondergetekende 8 licenties en een veelvoud aan wedstrijden nodig had om zijn unieke antwoord te vinden. In mijn ogen zijn er 4 succesfactoren, waarvan er 3 over blijven als je sneller sprint dan Jos Koop en slechts 2 als je trager bent dan Michael Boogerd in een vlak sprintje. Die 2 zal ik dan ook als eerste uit de doeken doen
Training 1. Train hard en serieus genoeg om in de kopgroep mee te kunnen Ik heb er geen statistische analyse op los gelaten, maar volgens mij wordt het overgrote deel van de Nederlandse koersen beslist door de leden van een kleine kopgroep (3-8 renners). Een kleiner groepje is makkelijk terug te halen door het peloton en een grotere groep draait zelden goed genoeg om echt afstand te nemen van een peloton. Zorg dus dat je fysiek in staat bent om op de juiste plek te zitten wanneer de kopgroep ontstaat en mocht het lukken in de ontsnapping van de dag te geraken, dat je er hoe dan ook niet af gereden wordt in de finale. Kom dus van de bank en ga werken aan je conditie! 2. Rij als een gretige nieuweling Kopgroep of niet, de koers win je alleen door op het juiste moment van voren te zitten. Mocht je me niet geloven, kijk dan de beelden van de kilometers voor een belangrijke klim in eender welke Ronde van Vlaanderen erop na. Doe geen gekke dingen, maar als je denkt dat de koers in de beslissende fase komt, moet je naar voren. Zonder die instelling kun je beter gaan toeren...
55
Corsa 173
Alle strijkijzers kunnen na deze alinea stoppen met lezen. Je hebt de conditie en je hebt de gretigheid om van voren te zitten. Wacht tot het moment dat je kapot zit en plaats dan je demarrage. Dat klinkt niet best en zo voelt het ook niet, maar dat is wel de grootste kans om alleen voorop te komen en te blijven. Good luck 3. Ken je tegenstanders Denk je een sprintje te kunnen winnen, dan is het altijd handig om te weten tegen wie je het op neemt. Wie heeft er rappe benen, wie heeft het zuur van gisteren nog door de aderen stromen, wie heeft er niet kunnen trainen, wie heeft zijn achterwiel lek gereden en heeft nu een haperende derailleur. Durf te gokken op basis van wat je weet over je tegenstanders. Hebben 2 renners een grondige hekel aan elkaar? Besteed geen energie aan het terughalen van een van die renners, daar zorgt die ander wel voor. Is er iemand smoorverliefd en staat zijn meisje bij de finish? Frank Vandenbroucke won in ‘99 2 Vuelta etappes op dat gelukzalige gevoel - al had die ook nog een heel ander arsenaal aan hormonen beschikbaar...
Als je de sprintvezels van Jos Koop hebt, kun je nu eigenlijk niet meer verliezen. Lukt dat toch niet, ga dan terug naar stappen 1 en 2 4. Gebruik de sprint die jou het beste ligt Oke, je bent zoals de meeste renners wel in staat om te versnellen tot boven de 55 km/h en je zou Cavendish van geen kant kunnen volgen als ‘ie aan gaat? Dan is het nu tijd om je sterkste wapen in te zetten: een goed geplaatste sprint. Als je voor de duvel niet bang bent, ligt jouw sprint voor de laatste bocht. Zorg dat je met voorsprong die bocht uit komt en je houdt genoeg tijd over om je shirt recht te trekken en het slijm van je lippen te vegen. Heb je een hoge topsnelheid, ga dan in het wiel van de renner met de beste aanzet zitten en laat hem de beste lead-out zijn die je je kunt wensen. Ben jij die man met een goede aanzet? Dan rest je maar een ding: Ga in het 2e of 3e wiel richting de streep en bid dat niemand eerder de sprint aan gaat dan jij. Als je dan gaat, zorg dat je een gaatje hebt geslagen voordat je je maximale snelheid aan tikt Veel succes en vergeet niet een grote vaas te kopen!
Corsa 170
56
Notulen ALV Guido Veltman Vereniging Plaats: Oranje Zaal, Universiteitsbibliotheek, Prometheusplein 1 Datum: Vrijdag 20 september 2013 Tijd: 19:31 uur Aanwezig: Ruben van den Ende, Guido Veltman, Arian Stolwijk, Thymen van Duijn, Rowan Voermans, Jeroen Dicker, Axel Koper, Giorgos Stamoulis, Floor-Jan van Schaik, Vasilis Stathis, Rik Houwers, Jos Koop, Albert Drenth, Michiel Vos, Niels Lommers, Anton van der Meer, Bonnie van Vuure, Laurens van Campen en Tim Foppen. Afwezig: Luuc Rutgers, Herman van der Meyden, Julia Bunnik, Christan Teunissen, Amy de Man, Erik Altena, Luuk Jansen, Rob Lokate, Andrea Koolen en Dirk Jonker. 1. Opening Tim Hogervorst opent de vergadering om 19:47:31. 2. Vaststellen agenda Agenda wordt vastgesteld. 3. Mededelingen Geen medelingen. 4. Notulen vorige ALV *) Albert vraagt hoe het staat met de veiligheid op de training is gebeurd naar aanleiding van de vorige ALV. Tim Foppen antwoordt dat voor de zomer geen veranderingen zijn doorgevoerd. Het nieuwe bestuur zal na de wissel het nieuwe plan toelichten. 5. Ingekomen stukken Er zijn geen ingekomen stukken ontvangen. 6. Secretarieel jaarverslag*) Marcel belt in en licht zijn meesterwerk toe onder genot van zijn pastamaaltijd. Het secretarieel jaarverslag is te vinden in de uitnodiging van de wissel-ALV. 7. Financieel jaarverslag*) John Spruit licht de winst verlies toe: 1. Meer leden dan verwacht. 3. Meer sponsoring van Unit Sport en Cultuur. 5. Aanstaande zondag is de nieuwe Rabobank sponsortocht. 6. Gunstige wisselkoers in Noord Ierland. 9. Voorraad is goed opgemaakt. 10. Goeie crash replacement.
57
Vereniging 11. Tijdens de oWeeTOS is een bar geklust. 12. CK BBQ is van vorig jaar september. 15. Crossweekend, 75 euro niet traceerbaar. 16. Ploegenpresentatie duurder vanwege niet beschikbaarheid van sportcafé. 17. KMK ontvangt nog 50 euro van debiteuren. 19. Lustrum, opsplitsing in kaarten, ook zijn er shirts verkocht, boeken in de losse verkoop. Drank diner is ingelegd door leden. 20. Tijdens AC Paintball is veel ingelegd door mensen die mee hebben gedaan. 22. Wedstrijdcommissie heeft 50 euro van de Spartaan door kunnen berekenen aan Unit Sport en Cultuur. 23. STUD moet wegens administratieve fout nog op de hoogte gesteld worden van achterstallige betaling. 24. Commissie-bedank-diner bij café de V + flessen wijnen van vorig jaar. 28. Waren iets meer ALV’s dan voorzien. 30. Boekhoudprogramma heeft minder gekost omdat hij later is aangeschaft. 32. Sponsoren worden tegemoet gekomen met onverkoopbare Senz paraplu’s. 33. KNWU basislidmaatschappen zijn niet zelf door mensen betaald. 37. Leenfietsen zijn niet opgeknapt omdat er van 50 euro misschien alleen een kettinkje gesmeerd kan worden. 38. Overige kosten: GoPro lens repareren. Aanbetaling crossweekend is voorlopig hier geparkeerd. Borg Post NL moet naar balans in plaats van de winst-en- verliesrekening. Albert: kosten die een borg betreffen hoeven niet op de winsten-verliesrekening te worden vermeld. 39. WTOS auto: wat is de waarde van de auto in de vorm van afwaardering? Dat is wat het de vereniging werkelijk gekost heeft. John heeft hier geen tijd voor gehad. Dicker maakt een taxatierapport, maar zegt dat je een auto normaal in 3 jaar afschrijft. Dit betekent dat er daadwerkelijk minder over is dan nu wordt gerepresenteerd. 42. KM heffing op 2200 is wel erg optimistisch geweest.
57
Corsa 173
43. Blauwe ZX is helaas naar de sloop. 45. NCK is inclusief inschrijfgeld van 2013. Albert: boekdatum is niet van invloed op het jaar waar het op de winst-en-verliesrekening moet komen. Ruben denkt dat dit prima op komend jaar kan. John is het hier mee eens (dit geldt ook voor de 300 euro van het crossweekend). 20:45 Dicker verlaat de zaal voor een sanitaire stop. Om 20:50 keert hij terug. Balans Sjors: wat is in kas? John: cash geld. Debiteuren Sjors: is Jamie Romijn nog steeds lid bij WTOS? Ja, hij is nog steeds lid. Contributiedebiteuren John: een aantal verwacht ik niet terug. Albert: verwachtingspatroon moet hier uit de balans blijken. Borg huisje KMK 2011 is een aanmaning over binnengekomen. En die is ondertussen betaald. Borg crediteuren Jos: wat is de verwachting? John: Ongeveer de helft van de mensen kan zijn punten nog halen. Michiel Vos: Hoeveel kosten worden er gedekt? John: alles wordt gedekt. Arian Stolwijk: Balans is een momentopname maar er staat een periode? Dit wordt aangepast. Algemene vraag: Albert: Hoeveel winst of verlies heeft WTOS nou precies gemaakt Tim H: 4856 euro Albert: Dit is meer cashflow net zoals Dirk vorig jaar zei. Kleding is bijvoorbeeld een voorraad. Maar WTOS maakt hier geen winst op omdat het verkoopt voor inkoopprijs. Ook de auto is geen 5000 euro aan uitgegeven. Slechts een deel is dit jaar uitgegeven. Uit de balans kan opgemaakt worden dat er wel weinig risico is aangezien de sponsoren als betrouwbare partijen kunnen worden gezien. John: Exact is nog niet 1 op 1 over te zetten. Dit zou in de toekomst wel moeten kunnen. Algemene conclusie Albert en Dirk: WTOS is financieel gegroeid. Met exact is er een goede stap gezet. De dingen die kascontrole in orde wilde zien waren in orde. Al met al een positief advies. Vooral een kwestie van puntje op de i. Tim Hogervorst vraagt om stemming onder aanwezige leden: 58
Corsa 173
De winst verlies wordt unaniem aangenomen. 8. Jaarverslag commissaris wedstrijden*) Wedstrijdseizoen 2012/2013 wordt door Tim Foppen gepresenteerd. 9. Evaluatie beleidsplan*) In het secretarieel jaarverslag de evaluatie van het beleidsplan behandeld. 10. Beste … van het jaar • MTB’er van het Jaar: Stefan Marges. • Toerder van het Jaar: Rik, maar hij accepteert hem niet. • Pechvogel van het Jaar: Sjors vanwege zijn ECG van een cavia. • Kroegentijger van het Jaar: Thymen van Duijn. • K(ass)ei van de vereniging: Rob Lokate. Rob is helaas niet aanwezig maar de triomf is inmiddels overhandigd. Rob wil graag zijn sponsoren, familie en fans bedanken. • Renner van het Jaar: Sytse vanwege zijn overwinning op het NK vrije renners. 11. Instemmen nieuw bestuur Bestuur 2012/2013 is afgetreden: • Voorzitter: Tim Hogervorst • Vice-voorzitter: John Spruit • Secretaris: Marcel de Laat • Commissaris wedstrijden: Tim Foppen •Penningmeester: Thymen van Duijn Bestuur 2013/2014 is geïnstalleerd: • Voorzitter: Niels Lommers • Vice-voorzitter: Arian Stolwijk • Secretaris: Guido Veltman • Commissaris wedstrijden: Anton van der Meer • Penningmeester: Ruben van den Ende 12. Beleidsplan voor 2013/2014*) • Veiligheid trainingen o Coaches bij training ▪ Eerst bestuurspraatje, vervolgens wordt per groep een groepshoofd aangewezen. Tips tijdens het rijden en afsluitend een kort afsluitend praatje (bij kruispunt na kassen bij Rondje Hoek; bij rondje Rottemeren wellicht SC). Rik: wat verwacht je van een afsluitend praatje? Niels: vermelden komende activiteiten en overige fietsgerelateerde zaken. ▪ Coaches moeten worden aangesteld. Hiervoor kan een enquête de deur uit
58
worden gedaan. o Techniek training ▪ Intensiever uitvoeren. Ging dit jaar niet door bij Spartaan. Focus op beginnende fietsers. Techniektraining nu waarschijnlijk in maart. • Beleid contact partners o Media inzetten: sociale media en internetsites beter gebruiken. o BBB testteam: nieuw leven inblazen. Dit gaat nog worden uitgewerkt. o Rik: sponsoropzet gaat veranderen. Gaat het bestuur ook daadwerkelijk naar die structuur handelen? Tim: WTOS gaat een ambitieplan schrijven op basis waarvan het sponsorbedrag wordt bepaald. Albert: schijnbare tegenstelling: eerst laag inzetten en jaar daarop meer ambitie uitspreken waardoor je meer geld kan binnenkrijgen. Hoe zit dit? Dit overleggen tijdens zes wekelijkse gesprekken met SC. Het ambitieplan zal tot stand komen met input van oude besturen van WTOS. • WTOS website o Er zal een nieuwe site worden gelanceerd. Deadline van de nieuwe site is begin van het jaar 2014. Features: content management systeem, navigatie door de website, wedstrijdsysteem en inpassing van de Google Agenda. Albert: Google Agenda kun je in je eigen agenda integreren. Ook kan je zien wie deelnemen. ▪ Rik: wat zijn de bottlenecks voor het lanceren van de site? Arian: tijdgebrek. Albert is betrokken bij de website maar kan helaas niet altijd tijd vrijmaken. o Bonnie draagt twee nieuwe ideeën aan. ▪ Aparte pagina met speciale informatie voor nieuwe leden. Arian: hij bestaat wel maar dit moet duidelijker. Valt onder navigatie. ▪ Tweede idee: subforums samenvoegen is bevorderlijk voor het overzicht van de site. • Wedstrijdwielrennen o Trainingsgroepen creëren om elkaar te stimuleren wedstrijden te rijden. o Contact tussen groepen en Anton én groepen onderling bevorderen. o Voor de groepen geldt: gezamenlijk plannen, trainen en koersen. o Rik: is deze winter weer krachttraining op het sportcentrum? Anton: dit wordt besproken tijdens de zes weke-
59
lijkse gesprekken. Tim: gaat hier om zowel core-stability als krachttraining? Anton: Ja, dat klopt. o Albert: er is nog een basis KNWU lidmaatschap. Ruben: komt nog een mail over en wordt besproken bij de begroting van 13/14. Nieuwe maatregel is dat je persoonlijk toestemming moet geven voor een basislidmaatschap. Dan betaalt WTOS het lidmaatschap. Indien er geen verzoek tot basislidmaatschap is wordt het basislidmaatschap door WTOS opgezegd. o Bonnie: heeft een vraag over de kilometerheffing. Dit komt terug bij het behandelen van de begroting. • Financieel • Materiaalbeleid o Bonnie: leenfiets. Goed om overzicht te hebben waar deze fietsen staan. Geldt voor zowel de MTB’s als de wegfietsen. Tijdens introtrainingen ontstaat een piekbelasting. In het vervolg worden leden aangespoord een fiets tijdelijk aan te bieden tijdens deze introtrainingen. o Albert: de toolbox is niet compleet. Erik beschikt nog over een aantal gereedschappen. De toolbox zal zo snel mogelijk worden gecomplementeerd. Daarnaast wordt een lijst aangemaakt waarop de naam en locatie van de leenfietsen worden vermeld. o John: WTOS website beschikt al over een mogelijkheid om de aankomende bestemmingen van de auto kunnen worden vermeld inclusief de bijrijders. Arian: we hebben een Google Agenda aangemaakt specifiek voor de WTOS auto. Deze is echter nog niet openbaar. • Introductiebeleid o We hebben een zeer succesvolle intro-avond gehad met 25 nieuwe leden. Daarbij is samen gegeten en is de avond afgesloten met de commissie-interesseborrel in de Doerak. Veel van deze deelnemers hebben zich inmiddels ingeschreven voor het intro-/crossweekend. o Sociale waaier moet een ingeburgerd begrip worden binnen WTOS. Deze taak is weggelegd voor de coaches. De sociale waaier stimuleert het contact binnen een trainingsgroep. Tim Hogervorst: Martin heeft een keer waaierrijden visueel uitgelegd op het forum. 13. Voorstel begroting 2013/2014*)
59
Corsa 173
• 7. John: is er al aangemeld? Nee, dit wordt nog gedaan. • 21. Rowan biedt aan mee te helpen bij het updaten van de statuten. Dit zal dan volbracht worden met Tim H. en Marcel. • 22. Tim: over de Corsa dient een beslissing te worden genomen. Suggestie is om het blad slechts een keer per jaar te laten uitbrengen. Niels: dit hebben we ook al in een BV besproken. Ook gedacht aan een digitale versie of de nieuwsbrief gedetailleerder te maken. Op de h-ALV zal een stemronde worden georganiseerd op verzoek van Albert. Albert: tijdens h-ALV bijvoorbeeld drie opties presenteren. o Rowan: Corsa is qua prijs niet goed gespecificeerd. Bedrag moet omlaag worden gebracht naar 500,- euro. • 38. Giorgos: waarom betalen we voor de NTFU? Dit moet worden uitgezocht. Volgens Tim Hogervorst. dienen kosten gelijk te zijn aan de inkomsten. • 46. Onderhoudskosten auto: Tim Hogervorst: is dit niet teveel voor een jaar? Zou kunnen. Hierover gaat men zich buigen. Het sponsorbedrag heeft betrekking op de gratis APK beurt. • 47. Kilometerheffing wil het bestuur naar 3,1 cent per kilometer. Dit om activiteiten met de auto te stimuleren. Dit verschaft antwoord op de eerdere vraag van Bonnie. • 49: Vervoer vergoedingen. De SSD vergoedt driemaal reiskosten: bij NK’s, NSK’s en NCK’s. Hiervoor ontvangt WTOS per activiteit 150,- euro. • 50. NCK. Duidelijk onderscheid aanbrengen tussen vervoer vergoedingen en NCK. Hiervan komt een duidelijk overzicht zodat het onderscheid en de voorwaarden duidelijk worden. • 51. Brandstof van volgauto in de koers zal worden vergoed omdat de auto tijdens evenementen dienstdoet als een uithangbord van WTOS. WTOS vergoedt dit bedrag per koers/wedstrijd. Spelfouten moeten uit de toelichting op de begroting. Tim Hogervorst: betaalt de ploegleider ook aan de kilometerprijs voor het vervoer naar de koers? Dit zal worden bepaald tijdens de eerstvolgende bestuursvergadering. • 52. Er komt een evenementenlijst,
60
Corsa 173
waarbij de pot dient als stimulans om evenementen te bezoeken. Tim Foppen: hebben leden invloed op de totstandkoming van de lijst? Niels: ja, dit zal op het forum komen. • Tim Foppen: begroting komt precies uit. WTOS kent de tendens dat er aan het eind van het jaar geld overblijft. Je zou dus meer gelduitgaven kunnen begroten. Niels: we kijken hiernaar. • Rik: als het geld met de sponsor OGD doorgaat; om welk bedrag gaat dat? Tim Foppen: dit gaat om 2000/3000,euro. Tim Foppen zal contact houden met OGD. Er is echter nog geen harde deadline. Die deadline is bepalend voor het bestellen van de kleding bij BBB zodat de leden op de hoogte gehouden worden. Geld kan later ook voor andere doelen worden gereserveerd. Feit is dat OGD wel bereid is te betalen, maar de urgentie ontbreekt vooralsnog bij OGD. ▪ Albert: als zo’n groot bedrag later begroot wordt heeft dit gevolgen voor bijvoorbeeld de voorraad oude kleding. Niels: dan kun je deze oude kleding relatief goedkoper maken zodat je een inkomstenbron behoudt. ▪ Tim Foppen: tijdens h-ALV een definitief besluit nemen zodat we de sponsoring rond kunnen krijgen. • Begroting 2013/2014 is hierbij aangenomen. 14. Rondvraag • Laurens: in de vakantie worden geen georganiseerde trainingen gehouden. Kan dit niet worden gewijzigd? Niels: trainingen kunnen zowel tijdens winter en zomer worden voortgezet. Hierover wordt binnenkort gediscussieerd. • Rik: waar was het puntje ‘Commissies’? Deze miste op de ALV. Uitleg van de commissies wordt toegevoegd op wtos. nl. Ook zal een mail worden verstuurd om commissies in te vullen. Agenda is op voorhand niet vastgesteld door Tim H. Puntje ‘commissies’ is daarom helaas komen te vervallen. • Giorgos: kan BikeComponents een (grotere) sponsor worden? Dit zullen we navragen. Albert: wel kijken of dit geen conflict oplevert met overige sponsoren. 15. Sluiting • Sluiting: 23:38:31
60
Studentenwielervereniging Delft Bestuur 2013-2014 Voorzitter Niels Lommers 06-16276236
[email protected] Vice-voorzitter Arian Stolwijk 06-23424369
[email protected] Secretaris Guido Veltman 06-34276792
[email protected] Penningmeester Ruben van den Ende 06-48903607
[email protected] Commissaris Wedstrijden Anton van der Meer 06-53794021
[email protected]
Wedstrijdrenners
Wedstrijdrenners
Amateur Erik Altena Pieter van der Boog Jos Burger Thymen van Duijn Stefan van der Elst Ruben van den Ende Peter Fick Tim Foppen Seb Harrevelt Job van den Heuvel Tim Hogervorst Dirk Jonker Wouter Keijzer Marcel van Leeuwen Rob Lokate Anton van der Meer Lex Meerman Jelle Middendorp Jeroen Thuijs Ton Verbon Bob Vervloet
Sportklasse Michiel Brevet Peter-Paul de Graaf Wouter Jan Klerk Axel Koper Ernst Kuilder Frank Sheldon Tim Snijders Georgios Stamoulis Arian Stolwijk Perry van Uchelen Trudo Vreenegoor
Ereleden Roeland Brouns Hans van Os Oprichters van de vereniging Studentenwielervereniging WTOS Mekelweg 8, 2628 CD Delft Ingeschreven bij Kamer van Koophandel (onder nummer V 397988) aangesloten bij KNWU en SWN Bankrekening 11.32.76.532 t.n.v. WTOS te Delft 61
Amateur Vrouw Jeltje van der Meulen Belofte Luuk Jansen Elite John Spruit
Lidmaatschap Van 1 september tot en met 31 augustus voor 20 euro. Geef naam, adres, telefoonnummer, e-mailadres en geboortedatum door aan de secretaris en maak het geld over naar nevenstaand bankrekeningnummer