Jaarverslag Stichting Welzijn in Kampen

Jaarverslag Stichting Welzijn in Kampen

2012

Inhoud

4 Tohopesate Frank Rooseboom 5 Vrijwilligers Vacaturebank Marianne de Graaff en Margriet Last 6 Maaltijdbezorging Harm van de Kamp 7 Klussendienst Eddy Bremer 8 Thuisadministratie Gerard Pikkert 9 Ombudswinkel Pieter de Man 10 Seniorenactiviteiten Brigitte Anneese 11 Steunpunt Mantelzorg Erna Klok 12 Buurt aan Zet Herma Vos 13 Dansen Conny Nelck 14 Jonge mantelzorgers Annet Kwakkel 15 Digitale senioren Bert Meijberg 16 Receptie Marianne Esselink 17 De leiding Lammert Bastiaan en Ettie Holwerda 18 Afspraken en resultaten 2012

2

Vooraf Dit is het eerste jaarverslag van de Stichting Welzijn in Kampen. We bestaan nu goed een jaar en zijn voortgekomen uit de Stichtingen Vrijwilligerscentrale en Welzijn Senioren. Deze fusie is vrij snel en vooral op bestuursniveau tot stand gekomen. De medewerkers kregen de ruimte om na de fusie te gaan werken aan het in elkaar schuiven van de werkorganisaties. We constateren dat zij dat op een fantastische wijze hebben gedaan. Met veel inzet en enthousiasme werd er gebouwd aan één organisatie. Het doel was voor iedereen volstrekt duidelijk: werken aan een breed en geïntegreerd aanbod voor de burgers van de gemeente Kampen. Het is waarschijnlijk dat dit eerste jaarverslag tevens het op één na laatste zal zijn, omdat tijdens het verslagjaar al weer verder gewerkt werd aan een fusie met de welzijnspartners, de Stichtingen Cares en Jongerenwerk.

Het is ons duidelijk dat deze ontwikkeling een andere organisatie en inhoud vraagt van het welzijnswerk. Er is behoefte aan een grotere en mede daardoor meer flexibele organisatie, die sneller kan inspelen op de maatschappelijke behoeften. Wij zien met veel waardering hoe onze medewerkers en vrijwilligers zich van deze ontwikkeling bewust zijn en zich daarvoor inzetten. Zij komen in dit verslag dan ook aan het woord. De ervaringen die wij het afgelopen jaar met elkaar hebben opgedaan zijn veelbelovend voor de toekomst. Henk Hendriksen, voorzitter van het bestuur van de stichting Welzijn in Kampen

Het doelgroep gerichte welzijnswerk zoals we dat kenden is drastisch aan het veranderen. Het overheids- en gemeentebeleid is op dit terrein helder en leidend – men wil naar een geïntegreerd aanbod – meer wijkgericht en vanuit participatie van burgers. Landelijk beleid t.a.v. de taken van de gemeente spelen hierbij een rol, bijvoorbeeld bij overheveling van taken van AWBZ en Jeugdzorg. De gemeente Kampen heeft hierin haar ambities kenbaar gemaakt via beleidsnota's.

Henk Hendriksen

Met veel inzet en enthousiasme werd er gebouwd aan één organisatie

3

Tohopesate ‘Liever minder matches …’ Het organiseren van de Beursvloer (in Kampen Tohopesate genoemd) laten we elk jaar weer met een gerust hart over aan Frank Rooseboom. “Het is werk dat goed bij mij past. Noem mij maar een generalist, of liever gezegd een allrounder. Ik heb een zakelijke, maar geen commerciële inslag. En dat eerste heb je nodig als je opereert op het snijvlak van wat maatschappelijke organisaties willen en commerciële bedrijven bieden.” Dit verslagjaar organiseerde Frank alweer de 7e Beursvloer. In totaal kwamen er in de afgelopen jaren honderden matches onder zijn regie tot stand. “Het mooie aan dit werk is dat het projectmatig is, je werkt naar een bepaald einddoel. Bovendien ben ik op mijn best als er sprake is van een bepaalde druk en dat ik daar de eindverantwoordelijkheid voor draag.” De ideale match? “Als er sprake is van gelijkwaardigheid, dat beide partijen er echt beter van worden. We gaan voor een bewuste focus. Liever minder matches maar dan wel met meer kwaliteit.” Veel bedrijven zien zichzelf graag als ‘maatschappelijk ondernemer’. “Mooi gezegd, maar dat is toch meer dan het plaatsen van een reclamebord langs een voetbalveld en verder niets. Bedrijven moeten wel beseffen wat ze met die match willen.”

Frank Rooseboom

“De ideale match?” Als er sprake is van gelijkwaardigheid, dat beide partijen er echt beter van worden 4

Vrijwilligers Vacaturebank ‘M&M’S speuren naar latent talent’ Sinds mensenheugenis behoort de Vacaturebank van de Vrijwilligerscentrale tot de corebusiness van het welzijnswerk in Kampen. M&M (Marianne de Graaff en Margriet Last) stonden in 2012 samen garant voor een succesvol jaar. Niet alleen in cijfers, maar vooral in de kwaliteit van de dienstverlening. Ze zijn dan ook niet zomaar bemiddelaars. ‘Maatschappelijk makelaar’ staat er op hun visitekaartje. En daarmee liggen ze in het verlengde van wat de Wmo, de Wet maatschappelijke ondersteuning voor ogen heeft: iedereen doet mee! In 2012 bemiddelden ze 174 mensen naar een job waarin ze het meest tot hun recht komen. Inmiddels (april 2013) staat de teller al op 125.

Bemiddelen is een kwestie van echte persoonlijke aandacht

Marianne de Graaff en Margriet Last

5

Mensen komen binnen met een bepaald idee van wat ze willen gaan doen, maar gaan de deur uit met iets waar ze totaal niet op gerekend hadden. “Een kwestie van persoonlijke aandacht, een echte relatie opbouwen, je verdiepen in mensen, in wat mensen werkelijk kunnen.” Een ‘warme bemiddeling’ heet dat in jargon. En dat geeft energie. “Mensen die je aanspreken in de supermarkt en vertellen dat ze het zo naar hun zin hebben. Of je een zoen geven omdat ze zo gelukkig zijn in hun job”. De kunst is om die verborgen talenten aan te boren waarvan mensen niet weten dat ze ze hebben.

Maaltijdbezorging ‘Wat er in die dozen zit weet je nooit’ Harm van de Kamp is een ‘bezig’ type, zoals hij het zelf uitdrukt. De tachtig-jarige zit een keer in de drie weken achter het stuur om maaltijden rond te brengen. Naar Kampenaren die zelf niet (meer) hun eigen potje kunnen koken. “Prachtig werk en het houd je geestelijk ook fit. En als mensen laten merken hoe ze het op prijs stellen, dan geeft dat gewoon veel voldoening.” vertelt hij. Elf jaar doet hij dit werk al en hij heeft het gevoel dat hij dit nog jaren kan volhouden. Dertig maaltijden per dag. Even rekenen: dat is bijna zevenduizend kilometer, meer dan vierduizend maaltijden in meer dan vierhonderdvijftig dagen in elf jaar. Indrukwekkende cijfers, maar Harm blijft er nuchter onder. De maaltijden, die door Van Marle worden bereid moeten van grote kwaliteit zijn. Zelf heeft-ie er nog maar een paar geproefd en die smaakten uitstekend. Van klanten heeft hij nog nooit een klacht gehoord, ze zijn zeer tevreden. ”En nu we toch aan het complimenteren zijn: de leverancier is niet alleen uiterst hygienisch, maar ook uiterst flexibel. “Dat moet je eigenlijk ook wel zijn als je met klanten te maken hebt die soms wat vergeten.”

Harm van de Kamp

Ik heb het gevoel dat ik hier nog jaren mee door kan gaan

6

Klussendienst ‘Altijd een smeerjongen gebleven’ “Gevoel voor taal heb ik niet. Ik ben alleen maar handig.” Zo, de toon is gezet. Aan het woord is Eddy Bremer, coördinator van de Klussendienst van Welzijn Senioren Kampen. De Klussendienst is bedoeld voor mensen met een (tijdelijke) lichamelijke beperking en/of onvoldoende inkomen om bepaalde klussen en klusjes te laten uitvoeren. Dat is in feite de voorwaarde waaraan voldaan moet worden voordat de mannen van de Klussendienst de handen uit de mouwen steken: “Kun je het niet zelf, of niet betalen, dan doen wij het voor je!” Van gras maaien tot het schoon maken van de dakgoot en van snoeren leggen tot audio apparatuur installeren. Met zijn twaalven zijn ze wekelijks in de weer om aan die vragen (bijna 400 in 2012) te voldoen. De dankbaarheid, soms gepaard met tranen, is wat deze mannen beweegt. “Dat is toch de kick van dit werk.” Eddy, opgeleid tot automonteur begon ooit als smeerjongen bij Schokbeton en kwam via de scheepsbouw (Peters), ‘bakloper’ (Stoter) en dakdekker terecht in de functie van vertegenwoordiger. Daar deed hij mensenkennis op, die hem nu als coördinator van de Klussendienst van pas komt. “Ik ben begonnen als smeerjongen, nu ben ik het bij de Klussendienst.”

Eddy Bremer

Kun je het niet zelf (betalen), dan doen wij het voor je

7

Thuisadministratie ‘De schaamte voorbij’ “Voordat mensen bij ons aankloppen moeten ze eerst een behoorlijke psychologische drempel over. Die van schaamte. En dat kan soms behoorlijk lang duren, waardoor de administratie gigantisch uit de hand kan lopen. Onvoorstelbaar soms dat mensen jaren lang de rekeningen ongeopend laten liggen.” Gerard Pikkert komt de meest bizarre situaties tegen. Kinderen die hun ouders niet willen helpen, weduwen die niet weten hoe ze per bank een rekening moeten betalen of ex-gedetineerden die hun leven proberen op de rit te krijgen. “Achter die cijfers zit altijd een verhaal en dat zijn niet de meest leuke. Want waarom durf je die envelop niet open te maken, weiger je de werkelijke situatie onder ogen te zien. Aanvankelijk waren het ouderen die tot zijn klantenkring behoorden, nu kan iedereen aankloppen. Samen met acht andere vrijwillige consulenten probeert Gerard dan orde in de chaos te scheppen. Vaak zijn het mensen die zijn doorverwezen, bijvoorbeeld door de Ombudswinkel. En als het lukt en we hebben de zaak weer op orde dan geeft dat enorm veel energie!”

Achter de cijfers gaat toch meestal een triest verhaal schuil

Gerard Pikkert

De telefoon gaat.“Kun je de Vloeddijk niet vinden? Ga maar naar huis, kom ik straks naar je toe.”

8

Ombudswinkel ‘Ik ga hier zeker dertig kilo lichter weg’ “Met alleen een oppervlakkig gesprekje red je het meestal niet. Complexe problemen vragen om diepgang, analyse en inlevingsvermogen.” Het bestuur prijst zich gelukkig dat we dit soort vrijwilligers in huis hebben: mensen die de echte problemen niet uit de weg gaan. Pieter de Man is er zo een. De voormalig organisatieadviseur runt samen met een juriste, een voormalig bankemploye en een oud-belastingambtenaar de Ombudswinkel in Kampen. Drie morgens per week en alleen op afspraak. Ook nog een apart belastingspreekuur. Zeker hier is de economische crisis voelbaar. “Bijna 1100 consulten in 2012 en dit jaar gaan we er zeker overheen”. Veel doorverwijzingen van de gemeente, want die weten het zelf soms ook niet. Veel arbeidszaken, waardoor mensen in de financiële problemen komen en dan dreigt schuldsanering. “Verstoppertje spelen is er niet bij, alles, echt alles moet op tafel komen. Daar moet je mee om kunnen gaan maar vooral, je moet je in mensen willen verdiepen.” Voor sommige cliënten is het soms een opluchting. Laatst nog zei een mevrouw tegen me: “Mijnheer, wat ben ik opgelucht. Ik ga hier zeker dertig kilo lichter weg.”

Pieter de Man

Verstoppertje spelen is er niet bij

9

Seniorenactiviteiten

Brigitte Anneese

‘Ik heb een helper syndroom’ ‘Praten is zilver, zwijgen is goud’ staat er naast de voordeur. Dat wordt dus zilver, want als Brigitte Anneese eenmaal aan het woord is smelt het goud als sneeuw voor de zon. Brigitte is een vrouw met een groot hart. Een hart dat uitgaat naar mensen, en dan vooral ouderen, die hulp nodig hebben. “Ik kan het ook niet helpen, maar ik geloof dat ik een ‘helpersyndroom’ heb! Als je soms de verhalen hoort van mensen, die drie keer per dag de deur uitgaan voor een boodschapje omdat ze dan wat vaker een praatje kunnen maken, dat is toch zielig? Of niet over straat durven omdat de jeugd zo brutaal is.” Elke maandag en donderdag is ze te vinden in de kantine van korfbalvereniging DOS. Een gezellige inloop met altijd een programma. “Of het nu gaat om een barbecue, een bingo, sjoelwedstrijd, een reisje op de Veerman of een dagtocht, Brigitte draait er haar hand niet voor om. Gemiddeld steekt ze een halve werkweek in dit vrijwilligerswerk, haar hobby, en als ze een paar weken vrij heeft begint het al snel weer te kriebelen. “Dan verlang ik weer zo naar mijn senioren, dan kan ik gewoon niet wachten tot ik ze weer zie.”

Na een paar dagen vrij begint het weer te kriebelen. Dan verlang ik zo naar mijn senioren

10

Steunpunt Mantelzorg Een mantelzorger kiest er niet voor, het overkomt hem of haar

Erna Klok

11

‘Voor veel mensen ligt er nog steeds een drempel’ Het blijft natuurlijk een merkwaardige benaming: mantelzorger. Alsof het met textiel te maken heeft. Een mantelzorger kiest er niet voor, maar het overkomt hem of haar. Erna Klok weet eigenlijk niet beter. Al vijf jaar is ze samen met haar collega’s de hoop en toeverlaat van mensen, die de weg in het woud van zorgverlening kwijt zijn. Of voor wie het zorgen voor een partner, familielid of naaste te veel is geworden. “Het kan soms heel lang duren voordat mensen om hulp vragen. Dan blijkt er toch een psychologische drempel te liggen om overheen te stappen. Want hulp vragen betekent je afhankelijk opstellen. De wederkerigheid is weg omdat je niets terug kunt doen.” Jaarlijks heeft ze vele contacten, telefonisch, via email of als mensen langs komen. Op het spoor gezet door mond-totmond, een kleine advertentie in het plaatselijk huis-aan-huis blad of de Mantelzorggids die begin 2013 opnieuw verscheen. “Het gaat ook niet altijd om materiele zaken, om geld of voorzieningen, maar meestal om immateriele hulp: een luisterend oor, een praktisch advies of een opbeurend praatje. Erna verwacht het de komende tijd nog drukker te krijgen, gezien de bezuinigingen en de zich steeds meer terugtrekkende overheid. “Dat zal de noodzaak van een steunpunt alleen maar onderstrepen!”

Buurt aan Zet ‘Werken vanuit de kracht van de buurt’ Het glas is half leeg of het is half vol. Het project Buurt Aan Zet kiest duidelijk voor het laatste. Niet denken vanuit het probleem, maar vanuit de oplossing of liever gezegd: vanuit de kwaliteiten en talenten die in de buurt aanwezig zijn. Geen instellingen die oplossingen aandragen, maar de bewoners zelf. Namens Welzijn In Kampen maakt Herma Vos deel uit van een team waarin tal van organisaties samenwerken om individuele en buurtproblemen op te lossen. Te beginnen in het Bregittenkwartier in Kampen. Van Icare tot de Kern en van de politie tot deltaWonen. Dat allemaal in het kader van ‘wijkgericht werken’ dat de gemeente Kampen sinds enige tijd voorstaat. “We werken heel praktisch, geen dikke nota’s of ellenlange vergaderingen, maar kijken waar mensen zelf de problemen te lijf kunnen gaan. Het gaat kortweg gezegd om drie zaken: welke talenten zitten er in de wijk, hoe kunnen we die met elkaar verbinden en tot welke oplossing kan dit leiden. Mijn taak is om dit proces te begeleiden, verbindingen te leggen tussen bewoners onderling, organisaties of regelingen.” Daarom moet je direct aanspreekbaar zijn, makkelijk te bereiken en kunnen denken in praktische oplossingen. “Niet voor niets hebben we ons kantoor dan ook verplaatst naar de buurt zelf.”

Herma Vos

Met Buurt Aan Zet gaan we talenten in de wijk met elkaar verbinden

12

Dansen ‘De wekelijkse smeeroliebeurt’ Soepele bewegingen, uitdagende stijlen of ingewikkelde manoeuvres, daar is Conny Nelck niet op uit. Het belangrijkste dat zij wil bereiken met haar wekelijkse danslessen voor ouderen (55-plussers) is dat de deelnemers blij en opgewekt naar huis gaan. Dat ze even de sores zijn vergeten. Niets meer en niets minder. Want dansen is meer dan alleen maar wat lichamelijke bewegingen. “Je moet er gewoon bij blijven, zowel geestelijk als lichamelijk. Je kunt geen moment verslappen. Met dansen ‘wordt de machine weer even geolied’: het hart gaat wat sneller slaan, de spieren worden opgerekt en de bloedvaten krijgen een oppepper.”

Bovendien, dansen is een sociale aangelegenheid, je doet het samen. Met z’n tweeën of in een kring. De dansmiddagen maken deel uit van een breder pakket ‘Meer Bewegen Voor Ouderen’. Ook met gymnastiek en zwemmen wil Welzijn In Kampen de Kamper senioren in beweging krijgen en houden. Het aanbod van Conny omvat in de eerste plaats werelddans en daarnaast dansen, gerelateerd aan stijldansen. “Mijn deelnemers mogen best moe, maar in ieder geval vrolijk naar huis gaan, anders is mijn middag niet geslaagd!”

Conny Nelck

Mijn deelnemers mogen best moe, maar in ieder geval vrolijk naar huis gaan

13

Jonge mantelzorgers ‘Een kwestie van zelfvertouwen tanken’ Flexibel, lage drempel en toegankelijk. Welke welzijnsorganisatie heeft dit niet in het vaandel staan. Maar maak het maar eens waar. Annet Kwakkel van het Steunpunt Mantelzorg doet het in elk geval wel. De weinige tijd die ze ervoor heeft gaat helemaal op aan gesprekken met jonge mantelzorgers. Want kinderen en jongeren in de leeftijdsgroep van ongeveer 6 - 18 jaar kunnen het soms knap moeilijk hebben met een huisgenoot, die zorg en aandacht nodig heeft. Een moeder met een handicap bijvoorbeeld, een broertje met PDD/NOS, een vader met psyschische problemen, een zus, … Affijn, vult u zelf maar in. Zeker als het gaat om jongeren die midden in de puberteit zitten en zelf om aandacht vragen. Dat kan ook in de directe omgeving tot onbegrip leiden. Annet zelf is als ondersteuner van jonge mantelzorgers geen hulpverlener, daarvoor is er het maatschappelijk werk of het Centrum voor Jeugd en Gezin. Nee, ze wil met gesprekken bereiken dat jongeren ‘vertrouwen tanken’. “Afhankelijk van de leeftijd en de situatie wil ik jongeren bewust maken van hun mogelijkheden. Een luisterend oor, natuurlijk, maar ze moeten zich na afloop van een serie gesprekken sterker voelen. Vanuit een positieve invalshoek.”

Uitgangspunt bij al deze contacten is om te voorkomen dat (ook) de jonge mantelzorgers in de hulpverlening terecht komen. ‘Voorkomen is beter dan genezen’. En soms moet je daarbij het netwerk van buren, vrienden of familie inschakelen.

Annet Kwakkel

Ook jongeren moet je bewust maken van hun mogelijkheden als het om mantelzorg gaat 14

Digitale senioren ‘Gemoedelijkheid is troef’ Persoonlijk, kleinschalig en gemoedelijk. Het zijn niet bepaald termen die je verwacht bij een cursus over nullen en enen, want zo ziet de digitale wereld er in feite uit. Bert Meijberg, een van de vier vrijwillige cursusleiders van Welzijn in Kampen vindt gemoedelijkheid en persoonlijke aandacht juist een voorwaarde voor zijn computercursussen.

Bert Meijberg

“We werken in kleine groepjes van maximaal zes personen met cursisten die we een drempel willen overhelpen. Want de digitale wereld staat bij sommige mensen nog zo ver af van hun eigen leefwereld. Daarom beginnen we heel simpel. Over het verschil tussen een toetsenbord, het scherm en de muis. Wat kun je met emailen en hoe doe je dat, gebruik van internet en de gevaren ervan. Zijn mensen eenmaal die drempel over dan is vaak de nieuwsgierigheid gewekt.” Familie en omgeving spelen een niet onbelangrijke rol, want wie heeft er tegenwoordig nu geen computer. Per slot van rekening moet je wel met je tijd meegaan, ook al ben je de zestig gepasseerd. Bert is een flexibel man, want niet gebonden aan één lokatie. “We hebben een vaste stek in Havenoord, maar kunnen met ons materiaal zo een cursus verzorgen in een verzorgingshuis. “ Het is dankbaar werk, vindt hij. Kunnen onze senioren ook eens antwoord geven op de vraag ‘Opa, wat is je emailadres?’

Eindelijk antwoord op de vraag: ‘Opa, wat is je emailadres?’

15

Receptie Je bent toch het visitekaartje van de stichting

‘Meer dan alleen maar telefoontjes aannemen’ Ze is degene die je het eerst tegenkomt als je ons pand aan de Vloeddijk betreedt. Die de binnenkomende telefoontjes beantwoordt, die kopieert, de post verzendklaar maakt en nog veel meer.... Marianne Esselink is receptioniste van de Stichting Welzijn in Kampen en wijst u de weg naar al die projecten en initiatieven die bij de stichting zijn ondergebracht. “De Ombudswinkel? Een ogenblik, ze komen eraan.” “Vrijwilligerscentrale? Hier om de hoek.”“Cares? “Upstairs please!” “Het contact met de mensen is toch het leukste aan deze baan.” vindt ze. Een kopje koffie aanbieden als er gewacht moet worden, mensen inschrijven voor een seniorenuitstapje of een taxiritje regelen als iemand geen vervoer naar het ziekenhuis heeft. “Tja, je bent toch het visitekaartje en daarom probeer ik er altijd met een vrolijk en opgeruimd gezicht te zitten.”

Marianne Esselink

16

De leiding

Lammert Bastiaan en Ettie Holwerda

Het is voor ons een geweldige uitdaging om een bijdrage te leveren aan de toekomst van de Kamper samenleving

‘Vooral winnaars’ “Het eerste dat we deden was - letterlijk - alle deuren open zetten! Samen koffie drinken, nieuwtjes uitwisselen, probleempjes bespreken, bij elkaar in de keuken kijken.” Ziehier het recept om de twee werkorganisaties van de Stichtingen Welzijn Senioren en die van de Vrijwilligerscentrale Kampen in elkaar te schuiven. De druk van de gemeente om te fuseren was eigenlijk helemaal niet nodig geweest, zou je achteraf kunnen zeggen, want dit samengaan heeft vooral winnaars opgeleverd. Nu staat er een volwassen organisatie, die een serieuze gesprekspartner is van de gemeente. Met zeventien (betaalde) vaste medewerkers, tientallen vrijwilligers en een doortimmerde visie op de nabije toekomst. Lammert Bastiaan en Ettie Holwerda stonden beiden aan de wieg van de Stichting Welzijn in Kampen. De eerste als coördinator van Welzijn Senioren, de tweede in dezelfde functie van de Vrijwilligerscentrale.

17

Klaar ook om de beide andere Kamper welzijnsorganisaties Cares (vluchtelingen- en migrantenwerk) en het Jongerenwerk in de armen te sluiten. Ook klaar om mede uitvoering te geven aan de ingrijpende opgaven waar gemeentes in Nederland de komende jaren voor staan: de overheveling van rijkstaken naar de lokale overheid. Ze vullen elkaar uitstekend aan. Lammert Bastiaan is op zijn best op ‘klantniveau’, Ettie Holwerda is op haar best als het gaat om structuren, procedures, afspraken, op organisatie-niveau dus. Maar ze beseffen dat ze er nog lang niet zijn. Lammert: “We zijn nog volop bezig met het doorontwikkelen van producten en diensten. Als de gemeente straks nieuwe taken krijgt moeten we daar klaar voor zijn. En dat gaat zeker lukken!” zo is zijn vaste overtuiging. Ettie voorziet een toekomstige samenleving die gepaard zal gaan met een omslag in denken. “De tijd van rechthebben-op is straks voorbij. De gemeente zal eerst vragen wat je zelf kunt, wat je omgeving kan bijdragen en pas daarna als vangnet optreden. Het lijkt mij een geweldige en spannende uitdaging om als welzijnsorganisatie bij te dragen aan die veranderingen.” Optimisme viert dus hoogtij in de burelen van SWiK. “Onze ervaring is dat er altijd mensen opstaan die de meest bijzondere klussen op de meest gekke momenten willen opknappen. Daarvoor heeft een stad als Kampen voldoende potentie en creativiteit.”

Afspraken en resultaten 2012 Steunpunt Vrijwilligerswerk activiteiten Werven, bemiddelen en begeleiden vrijwilligers, advies en informatie, sportservice

resultaten 174 bemiddelingen, databank via website beschikbaar, Verenigingsondersteuning via wg. Sportservice

afspraken gehaald ja

Maatschappelijke stages

185 leerlingen bemiddeld voor 25 uur gemiddeld via 2 markten. 49 leerlingen via wekelijks spreekuur Workshop gehouden voor organisaties, 15 deelnemers

niet helemaal vanwege lagere leerlingenaantallen

Waardering

Vrijwilligersprijs georganiseerd, Abri posters.

ja

Deskundigheidsbevordering

Cursussen aangeboden, 2 uitgevoerd + 3 workshops gehouden

nee, te weinig aanmeldingen

Vrijwilligersverzekering

Uitgevoerd, + voorlichting

ja

Beursvloer Tohopesate

31 bedrijven, 42 organisaties namen deel, 170 matches t.w.v. € 62.500 Workshop gehouden voor deelnemers

ruimschoots

WMO cluster vrijwilligerswerk

2 bijeenkomsten georganiseerd

ja

Individuele ondersteuning

643 mantelzorgers bereikt en 66 cliënten Op 31 dec. 589 ingeschreven mantelzorgers

ja, ruim toename: 117 mz

Groepsgewijze ondersteuning

12 koffieochtenden, 3 themabijeenkomsten, busreis, Dag van de mantelzorgactiviteiten, Alzheimer café bijeenkomsten

ja

Via media

4 nieuwsbrieven, oplage 800 adressen, website

ja

Jonge mantelzorgers

70 jonge mantelzorgers, (12 nieuw) 8 activiteiten, 11 indiv. trajecten

ja, ruim

WMO cluster mantelzorg

4 bijeenkomsten gefaciliteerd

ja

3 x per week en op afspraak, 1086 bezoekers, 1099 vragen

ja

Buurt aan Zet/Bregittenkwartier

Oefenen samenwerking en opbouwwerk, netwerk realiseren

in ontwikkeling

Ontwikkelen gebiedsgerichte en geïntegreerde werkwijze, o.a. Deelname aan wijkschouwen

Zie documenten en verslagen

in ontwikkeling

Steunpunt Mantelzorg

Ombudswinkel Spreekuur

Wijkgericht werken

18

Welzijn Senioren Diensten Servicepunt Zorgwoningen

resultaten 72 indicaties

afspraken gehaald 75%

Seniorenvoorlichting

370 huisbezoeken, 108 spreekuurgesprekken

ruimschoots

Voorlichting en PR

20 folders, 3000 boekjes en 500 nieuwsbrieven verspreid

ja

Ondersteuning ouderengroepen 25 groepen ondersteund

ja

Dienstverlening Sociale alarmering

146 toestellen geplaatst

ja

Belastingservice

42 aanvragen

ja

Maaltijdvoorziening

23.893 maaltijden bezorgd

ja

Boekendienst

25 deelnemers

ja

Klussendienst

244 klussen uitgevoerd

ja

Thuisadministratie

24 administraties begeleid

ja

Vervoerservice

126 x ingezet

ja

Sociale en gezondheidsactiviteiten Cursussen 5 cursussen, 314 deelnemers

ruimschoots

Bewegingsactiviteiten

251 deelnemers

ruimschoots

Wijkcontactclubs, inloophuis

218 deelnemers/week

ja

Maandelijkse of eenmalige activiteiten Zomeractiviteiten 481 deelnemers

200%

Koninklijk diner

Ongeveer 130 per maand

ja

Dag v.d. Ouderen

200 bezoekers

ja

Netwerkcoaches

13 vrijwilligers geworven en opgeleid

ja, voor dit deel van het project

Preventief huisbezoek

Onderzoek in 6 flats = 240 huishoudens

start onderzoek gerealiseerd

Meer kracht minder zorg

Samen met Icare huisbezoek senioren in de Flevowijk

gestart eind 2012

Aan Zet met de tablet en Lang zult u wonen

Startfase

Projecten

19

COLOFON Ontwerp Idem Dito Kampen Tekst Willem van Halem Fotografie Freddy Schinkel

CONTACT Vloeddijk 79 8261 GE Kampen 038 33 25 550 [email protected]

WWW.WELZIJNKAMPEN.NL