BELGIE - BELGIQUE PB 3500 Hasselt 1 12/1738
nr 58 - 4 maal per jaar
december
Handelswetenschappen en ondernemingszin. Help, ik wil mijn biefstuk terug! Leraars gaan rijst kweken. Waarom afhaken?
09
Afzender: KHLim, Agoralaan Gebouw B, bus 1, 3590 Diepenbeek
Afgiftekantoor 3500 Hasselt 1 P109348 dec-jan-feb 2010
KHLimFocus 58 dec 2009 - feb 2010 Foto Cover Yannick Delva, student van het derde jaar bachelor Fotografie van de KHLim Media & Design Academie, Genk Redactie: Lut Bollen, Guido Cajot, Lieve Delahaye, Erik De Winter, Gerard Gielen, Brunhilde Keijers, Myriam Lynen, Annemarie Renwart Werkten ook mee aan dit nummer: Hilde Bottu, Ann Coolen, Hilde Curinckx, Eddy Exelmans, Annick Geenen, Elke Gybels, Hilde Gysen, Rita Janssen, Joëlle Jordens, Joris Lambrechts, Katrien Lannoy, Jeroen Lievens, Francis Loyens, Livin Schepers, Karijn Schrooten, Kenny Stals, Myriam Trippas, Reinoud Vandervelden Vormgeving: HECTICA – www.hectica.com (oud-studenten KHLim, Media en Design Academie, Genk)
KHLim, Katholieke Hogeschool Limburg Campus Diepenbeek, Agoralaan, gebouw B, bus 1, 3590 Diepenbeek KHLim-Focus is het magazine voor alle KHLimmers. Het wordt ook gestuurd naar abituriënten en alumni van de KHLim. U kan een gratis abonnement vragen: stuur een mail naar
[email protected] Uw naam en adresgegevens zijn opgenomen in ons geautomatiseerd adressenbestand met het oog op informatieverspreiding over de activiteiten van de hogeschool. U kunt uw gegevens in het bestand raadplegen en u heeft altijd toegangs- en correctierecht overeenkomstig de wet van 8 dec. 1992. v.u. Erik De Winter, Oude Kolmontstraat 1, 3700 Tongeren.
Xavier Bertels uit het derde jaar Grafisch Ontwerp van de KHLim – Media & Design Academie won met deze affiche een derde plaats op de internationale Design against Fur wedstrijd. Er waren 7000 inzendingen vanuit de hele wereld. Xavier is bijzonder trots op zijn prestatie maar vindt dat hij dat ook voor een stuk te danken heeft aan de fotografie. Die is van Eric Isselée - http://lifeonwhite.com
INHOUD P04 Studenten kiezen keurig P06 Studente IWT naar CERN P07 Havenbezoek met een “klik” P08 Adventure Education P10 De KHLim-mediatheken P11 Een passioneel teamspel P12 Studenten worden hun eigen baas
P13 P14 P15 P16 P17 P18 P20 P22
Marc Vandewalle secretaris generaal VLHORA Studenten vroedkunde trekken naar Senegal Marketingcongres voor studenten Design against fur Ik wil mijn biefstuk terug LER-studenten in Indonesië Ik vond mezelf niet meer Studenten haken te vaak af
Meer studenten in het hoger onderwijs In september stelden we vast dat we maar liefst 2502 nieuwe studenten aan de KHLim hebben ingeschreven. Dat wil zeggen dat dit jaar 16 % meer jongeren van start gingen in onze 30 bacheloropleidingen. De grotere instroom is merkbaar in heel Vlaanderen. Het Vlaamse hoger onderwijs in zijn totaliteit groeit dit jaar met gemiddeld 4 %. Voor de KHLim ligt dat cijfer op 8 %. Eigenlijk zijn we er heel blij mee dat meer jongeren participeren aan het hoger onderwijs. En dat er meer dan 6 000 daarvoor vertrouwen op de KHLim. Iedereen weet dat je met een diploma hoger onderwijs je kansen op de arbeidsmarkt vergroot. Ook positief is dat we op onze hogeschool merken dat “kansengroepen”, zeg maar allochtone studenten, meer en meer hun kans wagen. Uiteraard is het niet alleen van belang dat er meer studenten instromen. Ze moeten ook blijven, volhouden, en slagen. En daar willen we gerust heel wat werk van maken. Uit een intern onderzoek van de KHLim blijkt dat alvast onze inspanningen terzake gewaardeerd worden. De tevredenheid over de studiebegeleiding neemt elk jaar toe. Zelfs diegenen die afhaken vinden dat prima. De grootste oorzaak van afhaken is echter de motivatie. En dat hangt dan weer samen met een weloverwogen studiekeuze. We doen er alvast alles aan om de juiste student op de juiste opleiding te krijgen. Daarvoor hebben we in het voorjaar weerom de studie-informatiebeurzen, de infodagen, onze KHLim-al-even-mee-dag, enz. Kom zeker eens langs. Tot slot: wat brengt ons 2010? Hopelijk een jaar vol nieuwe mogelijkheden en kansen om samen, studenten en personeel, extra dimensies te ontdekken.
Willy Indeherberge algemeen directeur
04 Studenten Bachelor Secundair Onderwijs kiezen keurig Dit academiejaar ontplooit de vernieuwde lerarenopleiding (BASO) zich ook in het derde jaar. De invoering, vanaf september 2007, van de tweevakkenstructuur in plaats van het drievakkensysteem zag de KHLim-lerarenopleiding immers als een boeiende kans om met de vrijgekomen ruimte verdiepend en verbredend aan de slag te gaan. De aldus verworven competenties van de student krijgen hun beslag door een aangepast stagesysteem en vernieuwde vakinhouden.
Sterk gestegen belangstelling
Leraar natuurwetenschappen
Het succes van de vernieuwde opleiding zal ongetwijfeld vanaf volgend schooljaar in het werkveld ten volle blijken, maar de sterk gestegen belangstelling voor de lerarenopleiding heeft daar nu reeds mee te maken. Een vergelijkende tabel van de inschrijvingen voor de laatste drie academiejaren toont inderdaad een spectaculaire stijging. Natuurlijk spelen ook andere factoren mee. De herhaalde berichten in de media over de nood aan leerkrachten zijn niet in dovemansoren gevallen. Het cliché dat in tijden van economische crisis jonge mensen zekerheid zoeken in een veilig statuut, kan ook niet ontkend worden. De gestegen nataliteit in de leeftijdsgroep van de huidige eerstejaars is bovendien een algemene oorzaak voor de verhoogde doorstroming naar het hoger onderwijs.
Bij wetenschappen beantwoordt het recente en unieke aanbod van het vak chemie zeker aan een behoefte. Verder is de mogelijkheid om een geïntegreerd wetenschappenpakket te volgen de oplossing om in het secundair onderwijs het nieuwe vak natuurwetenschappen te geven.
Klassieke vakken scoren Vanzelfsprekend weerspiegelt de vakkenkeuze hoofdzakelijk de algemene stijgende tendens. Dat in deze onzekere tijden de ‘klassieke’ algemene vakken goed scoren is niet verwonderlijk. Frans en Latijn staan vaak op de verlanglijst van de secundaire scholen, maar ook de vraag naar leerkrachten die de technische vakken beheersen, is frequent. Ook voor het vak godsdienst is er een groot tekort aan leraars. Het huidige leef- en werkklimaat accentueert het belang van informatica en Engels. Lichamelijke opvoeding, al dan niet aangevuld met bewegingsrecreatie, blijft de sporttalenten aanspreken. Jongeren met talent en feeling voor muziek of beeldende kunst willen dit met hun toekomstige leerlingen delen. Daarnaast focust project kunstvakken op cultuureducatie en vorming. Het werd voor het eerst aangeboden in 2008 en heeft zijn start zeker niet gemist.
24 onderwijsvakken In totaal biedt de lerarenopleiding van de KHLim maar liefst 24 onderwijsvakken aan, waaruit de studenten er twee kiezen. Er zijn in theorie nagenoeg 200 combinaties mogelijk. Gelukkig blijkt in de praktijk dat er ongeveer 100 combinaties effectief gevraagd worden. Het is reeds een enorme puzzel om dit in te plannen. Al met al blijkt uit deze gegevens dat de verbrede en verdiepte aanpak van de tweevakkenstructuur de keuze voor de lerarenopleiding heeft aangescherpt. Signalen van de huidige maatschappij en de onderwijsnoden beïnvloeden op hun beurt de concrete vakkenkeuze van de toekomstige leerkracht.
Annemarie Renwart
05
Belang van stage neemt toe. In het nieuwe curriculum van BASO zijn 48 studiepunten voorzien voor stage. Drieënveertig daarvan omvatten de klassieke didactische stages gericht op het schoolgebeuren. Die stages zijn verspreid over de 3 opleidingsfases. Daarnaast voorziet de hogeschool ook nog een verruimende stage van 5 studiepunten. In dit kader trekken studenten technische vakken bijvoorbeeld naar
bedrijven. Anderen gaan aan de slag in bibliotheken of cultuurcentra. Sommigen houden zich bezig met de begeleiding van jongeren met leermoeilijkheden. Daarnaast krijgen alle studenten ook een opdracht om een milieu- en gezondheidsdag te realiseren. In alle gevallen is het de bedoeling dat de studenten zo extra competenties en een bredere basis verwerven.
06 Studente IWT trekt naar CERN voor masterstage
Begin vorig jaar heb ik het erop gewaagd: een aanvraag ingediend bij CERN, de Europese organisatie voor nucleair onderzoek. Of ik alsjeblieft mijn masterproefstage bij hen mocht doen? Ik durfde niet te veel te verwachten: CERN is één van de meest gereputeerde onderzoekscentra ter wereld en bovendien werken er vooral fysici – terwijl ik de afstudeerrichting chemie volgde. Maar toen kwam het verlossende bericht: ik was geselecteerd! Je kan je mijn enthousiasme wel voorstellen… CERN is een van de grootste onderzoekscentra in Europa. Buiten de 2500 vaste werknemers komen 8000 bezoekende wetenschappers naar CERN voor hun onderzoek. Zij vertegenwoordigen 580 verschillende universiteiten en 85 nationaliteiten. En van maart tot en met augustus had ik het geluk één van hen te zijn. Wat is CERN? CERN is gelegen op de Frans-Zwitserse grens, net buiten Genève. Het is het grootste wetenschappelijk centrum ter wereld dat onderzoek doet naar deeltjesfysica. Natuurkundigen onderzoeken de fundamentele deeltjes waaruit materie is opgebouwd. CERN is bij het grote publiek vooral bekend dankzij de deeltjesversneller LHC (Large Hadron Collider), waarin zich één van de meest fascinerende experimenten ter wereld afspeelt. Bij een temperatuur van -271°C – wat de LHC meteen tot de koudste plek ter wereld maakt - botsen materiedeeltjes tegen elkaar met astronomische snelheden tot 99,99% van de lichtsnelheid. Het doel van het experiment is ontdekken hoe het heelal in elkaar zit. Masterproef te CERN Voor mijn masterproef werkte ik in de sectie die instaat voor de technische ondersteuning van de LHC. Ik optimaliseerde de parameters voor de oppervlaktebehandeling en soldering van GlidCop. GlidCop is een materiaal dat gebruikt
wordt om de smalle doorsnede van de deeltjesstraal te herstellen. Mijn stage was erg gevarieerd: ik heb proeven uitgevoerd, vergaderingen geleid, presentaties gegeven en rapporten geschreven. Eenvoudig was het niet altijd – ook al omdat Engels de voertaal is – maar ik heb me goed uit de slag getrokken. En vooral veel bijgeleerd! In het begin was ik nog wat onzeker: zo’n gereputeerd onderzoekscentrum, al die internationale experts… Maar dat gevoel verdween al snel. Mijn collega’s stonden steeds klaar om me te helpen, met praktische vragen over het werk, huisvesting, de omgeving… Ik voelde me meteen thuis in het onderzoekscentrum. Naast het werk… Ook aan amusement was geen gebrek: CERN heeft zijn eigen sportclubs, cineclub, boekenclub, skiclub... De eerste zaterdag van mijn verblijf vertrokken we al meteen naar een skigebied in de Alpen. Na amper een uurtje rijden stonden we al op de latten. In de zomer hebben we lange wandelingen gemaakt in het Juragebergte en aan Lac Léman . Genève zelf – een wondermooie stad – ligt op nauwelijks een halfuurtje rijden van CERN. Tijdens de zomermaanden hing er in CERN een echte vakantiesfeer. Ik werd elke week wel door iemand uitgenodigd voor een barbecue, Spaans etentje, Duitse filmavond, afscheidsfeestje… Op mijn beurt heb ik een Belgisch diner georganiseerd, met onder andere de typische spruitjes en chocolademousse. Op het einde van mijn verblijf, heb ik met 2 vrienden een roadtrip gemaakt rond Lac Léman. Een afsluiter om nooit te vergeten. Buiten een goede thesis heb ik een heel mooie ervaring en een internationale vriendenkring overgehouden aan mijn verblijf in CERN. Een aanrader dus voor iedereen die klaar is voor een boeiend verblijf in het buitenland! Annelien Daemen
07 Milieuzorg Ontdekken met de fiets
Eerstejaarsstudenten weten vaak niet echt wat hen te wachten staat als ze aan een opleiding beginnen en dit ondanks de voorbereiding in het secundair onderwijs, de infodagen, de begeleiding door CLB en het advies van vele betrokkenen. Soms zijn de vakken niet wat ze ervan verwachten en in andere gevallen hebben ze er geen idee van waar ze met hun studie uiteindelijk terecht zullen/willen komen. Bij IWT nemen ze daarom de eerstejaarsstudenten van de opleiding Milieuzorg mee op een fietstocht. De fietsen worden gratis door VEDO ter beschikking gesteld. Deze fietstocht leidt hen langs diverse aspecten van hun opleiding en geeft hen een beeld van de toekomstige beroepsmogelijkheden. En dit alles op een plezante manier! Zo fietsten de 6 eerstejaarsstudenten Milieuzorg op 1 oktober jl., samen met twee docenten, langs een aantal interessante “milieu”locaties in de omgeving van Diepenbeek. Ze kwamen onder andere langs een onderzoeksinstituut voor milieukunde, een milieu-educatief centrum en een milieu-analyselaboratorium, langs overheidsdiensten (gemeente, provincie), langs natuurdomeinen (in Hasselt, Genk en Diepenbeek), langs een bio-ecologische woning, langs waterzuiveringsinstallaties (kleinschalig rietveld en grootschalig zuiveringsstation), langs wateren lucht-meetstations en langs een educatief bospad. ’s Middags kwam een oud-student van de opleiding milieuzorg (KHLim) mee picknicken en vertellen over zijn ervaringen in het milieu-analyselaboratorium Lisec, waar hij momenteel werkt.
Havenbezoek met een “klik”
Onlangs trokken een 30-tal studenten van het tweede jaar Logistiek (departement Handelswetenschappen en Bedrijfskunde) naar de haven van Antwerpen. Speciaal voor de studenten “Logistiek Management” van de Vlaamse hogescholen organiseert de PBV (Promotie Binnenvaart Vlaanderen) een rondvaart door de Antwerpse haven. Ook de KHLim neemt hier elk jaar met plezier aan deel. Aan boord van de “Limburgia” uit Hasselt, die hiervoor extra een paar dagen naar Antwerpen vaart, maken de studenten kennis met de haven. Het is een unieke belevenis om vanaf het water alle overslagactiviteiten in de diverse dokken te bekijken en zo bijna zelf deel uit te maken van de gonzende bedrijvigheid die eigen is aan een wereldhaven. Dit jaar paste de PBV (overigens in Hasselt gevestigd) voor het eerst een nieuwe formule toe. De rondvaart, nog steeds met Jan Janssens als onovertroffen gids, werd voorafgegaan door een boeiende presentatie over de binnenvaart in het algemeen en het belang van de havens in de goederentrafiek in het bijzonder. Belangrijk voor studenten Logistiek Management is de “klik” te maken van traditionele vervoerswijzen naar de binnenvaart en de ‘Shortsea Shipping’, de vroegere kustvaart, waarbij goederen via langere routes over de Europese zeeën hun uiteindelijke bestemming bereiken.
Op deze manier worden de toekomstmogelijkheden voor de studenten “live” in beeld gebracht en krijgen ze een duidelijk idee over de inhoud van hun studierichting. De studenten vinden het een leuke manier om met hun opleiding en met elkaar kennis te maken en de begeleidende docenten leren de studenten zo kennen buiten de muren van de hogeschool en kunnen bovendien een frisse neus halen … Brunhilde Keijers
Livin Schepers
08 Adventure Education, het buitenbeentje onder de postgraduaten De KHLim biedt heel wat postgraduaten aan. Maar één van de meest merkwaardige is ongetwijfeld Adventure Education, ervaringsleren in buitenactiviteiten. Het gebruik van avontuurlijke outdoor-activiteiten als leermiddel is echter niet zo uitzonderlijk. In de basisopleiding van de bachelor Orthopedagogie maken alle studenten er een beetje kennis mee. De aanpak heeft een rijke achtergrond en bewijst haar nut in talrijke toepassingen in het pedagogische en therapeutische werkveld. Adventure Education kan de persoonlijke ontwikkeling en het groepsgebeuren stimuleren.
Wendy Daniels en Peter Mertens zijn oud-student en blikken terug op het eerste jaar van het postgraduaat Adventure Education. Wendy: Ik liep al een tijd rond met vragen naar mijn eigen interesses, en naar wat ik nog wilde leren. Ik voelde dat ik behoefte had aan iets nieuw, een nieuwe invalshoek, een andere kijk op mijn werk, op mijn omgang met onze gasten, op mijn visie naar mezelf. Peter: Op een gezonde manier is frustratie heel dikwijls een aanzet tot verandering. Frustratie als opvoeder dat gasten binnen de leefgroep heel vaak lijken te hervallen in hun probleemgedrag. Alvorens verandering mogelijk is moet je kunnen lezen wat er achter zit. Als hulpverlener maar ook als jongere moet je je heel precies bewust worden wat er juist speelt. Welk gevoel of welke angst een reactie uitlokt. Wat heb je intussen geleerd? Peter: Je leert stilstaan bij jezelf, je eigen handelen, je keuzes. Eenmaal daarvan bewust kom je ertoe na te denken over andere strategieën … Welke andere opties zijn er, wat is er nodig om tot die keuze te komen? Dit kunnen keuzes zijn die je voor jezelf maakt, maar dit kunnen ook keuzes zijn waar gasten in onze leefgroep voor staan. Je zegt niet wat ze moeten doen, je laat het proces in hun handen. Je waakt erover dat het proces op de voorgrond blijft opdat mensen niet in de valkuil trappen altijd te kiezen voor wat veilig en gekend is, ook al betekent dat binnen de leefgroep vaak “probleemgedrag”. Wendy: De opleiding overtreft mijn verwachtingen. Ik heb heel wat opgestoken rond groepsontwikkeling, zoals bijvoorbeeld de thema’s die spelen in een groep of het niveau waarop de groep zich bevindt. Als begeleider kan je dan beter inspelen op de groep, je kan opdrachten geven die op dat moment de groep iets kunnen bijbrengen.
De residentiële week vormt een belangrijk element in het postgraduaat. Peter: Tijdens de ervaringsvijfdaagse word je als deelnemer “ondergedompeld” in wat ervaringsleren is. Een nieuwe groep mensen rondom je, wat doet dat met je? Welke positie neem je in binnen een groep, welke rol neem je op je? Waar streef je naar? Een mens staat er veel te weinig bij stil welke processen er binnen deze eerste fase reeds allemaal spelen. Het is een onveiligheid die ook gasten wellicht ervaren als ze voor de eerste keer in hun nieuwe leefgroep komen. Wendy: Iedereen zou in zijn of haar leven eens zo’n ervaring moeten hebben. Zo vernieuwend, zo confronterend, zo moeilijk te omschrijven, maar wel een uniek iets. We stonden stil bij onszelf, hebben geklommen, gestapt, in een grot gekropen ... Al deze ervaringen konden we in de lessen erna plaatsen in het kader van ervaringsleren. Peter: Via activiteit en vooral reflectie over de eigen bijdrage tijdens deze activiteit leerde ik mijn eigen grenzen en referentiekaders kennen. Eenmaal ik me hiervan bewust was, is er geen weg meer terug. De honger naar meer, naar anders is gewekt en hij laat zich enkel stillen door “ontwikkeling”. In welke mate onderscheidt deze opleiding zich van andere opleidingen? Peter: Binnen deze opleiding begint alles vanuit het “zelf meemaken”. Het is niet het willen bijbrengen van leerstof, mensen “slimmer” maken, mensen zeggen hoe het wel of niet moet. Waar het wel om gaat is het “naar boven halen wat er altijd al ingezeten heeft”, bewustmaking dat het ook anders kan. En het verschil zit hem vooral in de kleine dingen die je dagelijks tot honderd keer doet zonder na te denken in relatie met anderen.
09
Wat neem je mee naar je eigen werk? Peter: Het ervaringsleren is zonder twijfel een heel groot hulpmiddel voor onze jongens om problemen aan te pakken, thuis, in de leefgroep, op school, tijdens hun vrije tijd enz. Het helpt bij het oplossen van ruzies,…. en wel in die zin dat het hen kan helpen zelf verantwoordelijk te worden voor de keuzes die ze maken. Op communicatief niveau merk ik dat ik meer “IK” gericht begin te spreken, “ik zie dit of dat”, gasten mee probeer te nemen in het proces van (h)erkennen. Een schakel die volgens mij veel te vaak wordt overgeslagen bij jongeren. Wendy: Vooral uit de eerste module (groepsontwikkeling, leerprocessen en begeleidershouding) heb ik veel gehaald, gaande van praktische tips tot theoretische achtergrond. Toen ik laatst een groep begeleidde voelde ik me rustiger en krachtiger in mijn schoenen staan, ik kon inspelen op de noden van de groep. Ook de aangereikte activiteiten bleken een zeer nuttige invulling voor onze 3-daagse. Interview Elke Gybels
Op de foto links: van links naar rechts: Wendy Daniels, Peter Mertens en Annelies Wiame, alledrie oud-studenten orthopedagogie en postgraduaat Adventure Education.
Wendy Daniëls begeleidt binnen het Project Ervaringsleren telkens voor een periode van 11 weken 3 jongeren, haar collega heeft er ook 3. Het gaat om jongeren uit de bijzondere jeugdzorg, meestal afkomstig uit de gemeenschapsinstellingen, waarbij het begeleiden binnen de reguliere vormen niet (meer) voldoende is. Bij de start van het project gaat men in groep op kamp in de Ardennen om elkaar te leren kennen en uitleg te geven over de inhoud van het project. Daarna werkt en verblijft elke jongere apart 4 weken op een boerderij (van zondagavond tot vrijdagmiddag). Na deze 5 weken komt de groep terug samen om een toonmoment waarop familie, consulenten en begeleiders uitgenodigd worden, voor te bereiden. Na deze tussenweek gaan de jongeren weer 4 weken naar hun individuele projectplaats. Er wordt afgesloten met een eindweek en het toonmoment. De rol van Wendy bestaat uit het meewerken met de jongere op de boerderij en het ondersteunen van de landbouwer en zijn gezin. Projet Ervaringsleren is een samenwerkingsverband tussen Jongerenwerking Pieter Simenon, De Wissel en Cirkant. Peter Mertens is leefgroepbegeleider in MPI Sint Ferdinand te Lummen waar hij jongeren (12-18j) met licht mentale beperkingen en/of gedragsproblemen en/of sociaal-emotionele problemen begeleidt. Het postgraduaat Adventure Education staat open voor bachelors en masters met ervaring in de opvoedingssector. Het programma loopt over twee academiejaren en bestaat uit enerzijds lessen op vrijdagavond of zaterdag en anderzijds een aantal meerdaagse activiteiten. Meer info over dit postgraduaat is te vinden op www. khlim.be/adventureeducation.of via Elke Gybels, elke.
[email protected]
10 De KHLim-mediatheken gidsen je door het informatielandschap
Stel: je stelt je een vraag. Surf jij ook bijna automatisch naar Google? Voor de meesten onder ons wordt dat dé toegang tot de informatiesnelweg. Voor praktische gegevens ben je vlug geholpen, maar als het wat inhoudelijker moet zijn, is het vaak zoeken naar een naald in een hooiberg. Welke criteria hanteer je dan om te oordelen welke informatie betrouwbaar en waardevol is? Dat bibliotheken in het hoger onderwijs nog steeds heel wat waardevolle informatie op papier én via elektronische databanken aanbieden, wordt vaak vergeten. Zoeken en vinden van betrouwbare en waardevolle informatie – zowel op het internet als in de bibliotheekcollecties - en het verwerken ervan is een belangrijke competentie in het onderwijs. De mediatheken bieden zich aan als gids door dat uitgebreide informatielandschap, liefst i.s.m. docenten. Hiervoor zijn er in de 5 KHLim-mediatheken en in sommige opleidingen al heel wat initiatieven ontwikkeld. Een zeer recent voorbeeld is de website www.mediatheekhemelrijk.be van de hand van Chris Van der Perre en Thijs Gielis, medewerkers van de mediatheek Campus Hemelrijk die deze toepassing ontwikkelden voor de Lerarenopleiding Kleuter- en Lager Onderwijs. Zij hebben hiervoor inspiratie opgedaan bij o.a. de “tutorial informatievaardigheden” van de Campusbibliotheek Arenberg van de K.U.Leuven. www.mediatheekhemelrijk.be geeft antwoord op vele vragen. Vanaf de homepage kan je je keuze maken, op een vraag klikken en bij het antwoord uitkomen. Bovenaan zie je de rubrieken die in deze website aan bod komen. In de rubriek Catalogus vind je een overzicht van de materialen in de mediatheek en hoeveel en hoe lang je deze kan ontlenen. Verder wordt er met behulp van screenshots stap voor stap uitgelegd hoe je best kan
zoeken in de catalogus, hoe je ontleende materialen kan verlengen, hoe je kan zien wat je in het verleden allemaal hebt ontleend, enz. Bij Tijdschriftartikels vind je informatie over de verschillende wetenschappelijke tijdschriften in de mediatheek en leer je hoe je artikels kan opzoeken in de Bidoc-tijdschriftendatabank. Studenten lezen tijdschriften steeds meer on-line Naast fysieke tijdschriften is de mediatheek ook geabonneerd op een aantal Online-tijdschriften. Deze tijdschriften staan op de website ingedeeld volgens inhoudsgebied, met telkens de link erbij. Via Delicious/ basisonderwijs biedt de mediatheek honderden links naar betrouwbare websites die nuttig zijn voor de studenten van de lerarenopleiding kleuter- en lager onderwijs. Je vindt op deze site ook nuttige tips om websites te beoordelen op betrouwbaarheid en om gerichter te zoeken in Google. De KHLim is geabonneerd op een hele reeks databanken met bibliografische beschrijvingen of full text van artikels en e-books. Meer uitleg over deze Databanken, hoe je er in moet zoeken en hoe je alle databanken tegelijk kunt doorzoeken, kan je terugvinden in deze zoekgids. In de rubriek Bronnenlijst maken vind je o.a. een stappenplan terug om correct te refereren en te citeren. Daarnaast wordt er uitgelegd waarom een bronnenlijst belangrijk is, wat plagiaat is en hoe je plagiaat kan voorkomen. Tenslotte geeft www.mediatheekhemelrijk.be uitleg over de Toolbar van campus Hemelrijk. Op deze werkbalk staan nuttige snelkoppelingen en zoekfuncties die helpen bij het zoeken naar informatie. Er wordt ook vermeld hoe je deze toolbar kan installeren. Myriam Trippas
11 Op Erasmus in “la douce France”
Een passioneel teamspel…
Op 6 september stapte Thomas Kerkhofs uit het derde jaar Marketing op de TGV richting Lyon, op weg naar onze partnerschool Tézenas du Montcel in St. Etienne waar hij het eerste semester als Erasmusstudent verblijft. Geregeld stuurt hij een verslagje.
Om de klas- en groepssfeer te versterken en de teamgeest aan te wakkeren, worden de eerstejaars van HB jaarlijks uitgedaagd in een teambuildingactiviteit. Dit jaar bestond die uit een quiz met verschillende vragenreeksen. Tussen de reeksen door kwam er een praktische proef en één van die proeven was wel heel bijzonder…
“Na een treinrit van vijf uur werd ik aan het appartement begroet door mijn Finse roommates. Blij dat ik er was, want met koffers sleuren bij 30°C is niet zo tof. Daarna heb ik mij snel geïnstalleerd in het appartement en zijn we iets gaan drinken in de Irish Pub.
“Dat passie een sleutelwoord is op HB wisten we al langer, maar dat ook studenten passioneel uit de hoek kunnen komen, was eerder een verrassing. Getuigen daarvan waren de klasdocenten van het eerste jaar tijdens het teamspel op 29 oktober 2009. Zij werden overladen door liefdesbrieven. Nieuwsgierig ? Lees en geniet mee…
Tijd voor verveling is er niet. Ik heb een Franse presentatie moeten geven over “branding”: je merk of slogan in de geest van potentiële klanten branden. Ook heb ik al enkele testen gehad: van ‘gestion’ (zoiets als bedrijfsbeleid) en van ‘éco-droit’ (economie en recht). Niet simpel! Ook een mondeling examen stond deze week op het programma, voor het vak ‘négociation’. Franse studenten vonden dat het meeviel, maar op 20 minuten een presentatie voorbereiden is toch niet makkelijk. Ik merk wel dat mijn kennis van het Frans er snel op vooruit gaat. Ondertussen ben ik het ook al wat meer gewend om alleen te wonen: zelf naar de winkel gaan, koken, afwassen en de was doen. Je kan je dus wel voorstellen dat ik trots was op mezelf toen mijn kleren heelhuids uit de wasmachine kwamen. Elke woensdagavond hebben we een ‘soirée erasmus’, deze keer vond die plaats in Parc de Montaud. We hebben daar gepicknickt en rustig een glaasje wijn gedronken. Van hieruit heb je een heel mooi zicht over de stad, zeker als het donker wordt. De tijd vliegt hier echt voorbij, het is al bijna vakantie. Voor ik het weet zal ik weer in België zijn. Maar deze ervaring neemt niemand mij nog af !”
Hilde Bottu
X, Jij bent de enige liefde die ik ooit ben tegengekomen. Sinds de eerste les die je ons gaf heb ik vlinders in mijn buik. Je lach, je sympathie en je vriendelijkheid vond ik nog nooit bij iemand anders. Het gevoel dat door mijn lichaam gaat is onbeschrijflijk. De eerste P van de marketing mix staat voor de passionele liefde, de tweede voor de prikkelende seks. De derde P staat voor een plezierige beleving, de vierde P ten slotte staat voor de perfecte liefde tussen ons. Mijn marketingconcept is om jou te verleiden, mijn enige doelgroep ben jij ! Allerliefste X, Voor jou schrijf ik geen liedje, Maar een ode, omdat ik zo veel van je hou. Als ik je zie gaat mijn hart sneller slaan, ik kan bijna niet meer op mijn benen staan, Laten we samen het recht bestuderen, van jou wil ik graag nog veel leren. Jouw passie is zo bijzonder, het lijkt wel een onbeschrijflijk wonder, met zo veel romantiek, ik wacht op je repliek. Klaag me alsjeblief niet aan, dan kunnen we eens uitgaan, jij mag kiezen waar, hier of tot op de maan… Katrien Lannoy en Ann Coolen
12 Studenten worden hun eigen baas
Waarom zou je als jongere een eigen zaak starten? Eerst en vooral om je eigen baas te zijn; verder vanwege de uitdaging en ten slotte vanuit de overtuiging dat je als ondernemer meer kunt verdienen. Toch zetten slechts weinig jongeren de stap naar een eigen onderneming: liever een mooie job aangeboden krijgen dan je eigen weg te moeten zoeken! Maar net in tijden waarin het economisch minder gaat, is het van het grootste belang dat de ondernemers van morgen hiervoor vandaag gemotiveerd worden. Om die ondernemersvonk te doen overslaan, organiseerde Jong VKW Limburg samen met de KHLim voor de hogeschoolstudenten van HB en IWT de eerste ‘Week van het Ondernemerschap’. Er stond heel wat op het programma. Tien ondernemers voor de aula Zin om te ondernemen krijg je enkel door ondernemerschap te voelen. Daarom zetten tien bedrijven uit diverse sectoren hun deuren open. Meer dan 200 studenten namen een kijkje achter de schermen van o.a. Ford, Tessenderlo Chemie, Lambrechts sanitair, Cocomo, Nocus, Echo, Helvoet Pharma en ING. Daarnaast kwam in elke richting van de departementen Handelswetenschappen & Bedrijfskunde (HB) en Industriële Wetenschappen & Technologie (IWT) een ondernemer spreken voor de aula, met interactieve sessies over ondernemen. panelgesprek @ Kinepolis De meest opvallende activiteit was het panelgesprek met enkele jonge ondernemers. De aula in Kinepolis zat afgeladen vol. KHLim en Jong VKW strikten 4 sprekers. Pieter-Jan Verachtert is organisator van o.a. “I love the 90’s” en ” I love the 80’s” en auteur van het boek “Kijk mama, ik word rijk”. Na afloop kreeg iedereen een exem-
plaar hiervan! Kim Hendrikx is oud-student Marketing van de KHLim en zaakvoerder van “Global Impact”, exporteur van kousen! Misschien niet zo sexy, maar wel boeiend. Rik Zweegers (jawel, broer van Joost Zweegers van Novastar) is stichter en zaakvoerder van “Crème de la crème”, een producent van kwaliteitsijs met vestigingen tot in Dubai. Tot slot was er Wim Coemans. Wim studeert momenteel nog in het derde jaar Marketing maar runt tevens een eigen bedrijf in webdesign. Voor een zeer aandachtig publiek kwamen ze enkele merkwaardige conclusies: Geloof in jezelf en je product. Kies een line of business waar je heel graag mee bezig bent: van je hobby je zaak kunnen maken is natuurlijk de ultieme droom voor een ondernemer. Het aantal te presteren uren lijkt dan minder belangrijk, je bent immers bezig met wat je graag doet. Zorg dat je dit product kunt “verkopen” (overtuigen) bij een bank: volgens deze sprekers staan banken nog steeds open voor enthousiaste jonge ondernemers. Omring je met mensen die er ook voor willen gaan. Groot voordeel: je eigen baas zijn en je eigen tijd kunnen inplannen. Speeddaten met ondernemers Na het panelgesprek konden groepjes studenten speeddaten met ondernemers van heel wat gerenommeerde bedrijven : Arcadis Belgium nv, Spaas kaarsen nv, Voka, Alliacta nv, SKF logistics services Belgium, Echo nv, Steenfabriek Heylen, Jansen Real Estate bvba, Computer Support nv, Liebaert Staalbouw nv, Eurodesserts nv, LRM nv, Acerta, van de Kreeke nv, PKF management consulting services cvba, Conrad Consulting nv, M.B.C. bvba, Crème de la crème. Vooraf hadden de studenten al een selectie gemaakt uit de bedrijven waarover ze meer wilden te weten komen.
13 Marc Vandewalle secretaris-generaal
De spreker gaf eerst een korte toelichting over de aard van het bedrijf en beantwoordde daarna de vragen van de studenten. De studenten waren alvast in de wolken over wat ze te horen kregen. Robert en Jeroen: “Fijn, want we denken er ernstig aan om zelf te ondernemen. Twee van de drie ondernemingen waarmee we gesproken hebben, interesseerden ons echt. Ze gaven ons de raad om ons vooral niet te laten afschrikken, eerst ervaring te gaan opdoen en daarna zelf te starten.” Walter: “ Ik kon echt de vragen kwijt die ik mezelf al tijden stelde. Het idee om te ondernemen leeft bij mij en een vriend, maar dan wil je wel weten wat ervaren mensen daarover te zeggen hebben. Ik heb dus heel wat nuttige vragen kunnen stellen en ik ben er ook wijzer van geworden. Een eerste raad heb ik alvast opgevolgd: “Zet je dromen op papier, dan worden ze al een beetje tastbaarder.”
Hilde Gysen en Lieve Delahaye
Marc Vandewalle, departementshoofd HB, wordt secretaris-generaal van de VLHORA. Marc Vandewalle, departementshoofd Handelswetenschappen & Bedrijfskunde van de KHLim, werd onlangs de nieuwe secretaris-generaal van de Vlaamse Hogescholenraad (VLHORA). De VLHORA is de koepelorganisatie van de Vlaamse hogescholen. Marc Vandewalle (47) was 12 jaar het departementshoofd van HB. Hij begeleidde in 1997 de overgang van dit departement van de campus van Genk, van het vroeger HHTI (Hoger Handels- en Taleninstituut) naar de KHLim-campus in Diepenbeek. Het departement HB overkoepelt de opleidingen office management en bedrijfsmanagement. De permanente vormingen van het departement, vroeger bekend onder de naam Ekofisk, bracht hij onder in KHLim QUADRI. Ook daar realiseerde hij een sterke verbreding van het aanbod, bijv. met opleidingen vastgoed, innovatieve marketing en Advisor Personal Financial Planning. Algemeen directeur Willy Indeherberge: “Onder zijn leiding kende het departement jaar na jaar een gestage groei. Zowel bij studenten, oud-studenten als bij medewerkers scoorde het departement steeds zeer hoog inzake tevredenheid. De KHLim apprecieert zijn werk in bijzonder hoge mate. De VLHORA zit momenteel met de inkanteling van de academische bacheloropleidingen in een cruciale overgangsfase. Wij zijn verheugd dat één van onze directieleden nu door die organisatie aangezocht wordt om daaraan leiding te geven.” De Vlaamse hogescholenraad is het officieel overleg- en adviesorgaan van de hogescholen. Het adviseert de Vlaamse overheid over alle beleidsaspecten inzake het hogeschoolonderwijs. Bovendien organiseert en stimuleert VLHORA ook het overleg tussen de instellingen aangaande alle materies die de hogescholen aanbelangen. De VLHORA als evaluatieorgaan staat in voor een kwaliteitsvolle en onafhankelijke organisatie van de visitaties van hogeschoolopleidingen. Daartoe doet de VLHORA een beroep op deskundige visitatiecommissies.
14 Studenten vroedkunde trekken naar Senegal Bachelors in de Vroedkunde moeten zelfstandig 40 bevallingen verrichten alvorens ze hun diploma kunnen behalen. Dat betekent dus heel wat stage lopen in ziekenhuizen. Maar mag die stage ook in het buitenland? De opleiding Vroedkunde Limburg (een samenwerking van KHLim en PHL) heeft enkele projecten lopen waardoor studenten in een heel andere context ervaringen kunnen opdoen. Zo zitten studenten voor kortere of langere periode in o.a. Mali, Guatemala en Tanzania. Vanaf volgend jaar komt daar via partnerscholen in Brussel en Charleroi nog een project in Senegal bij. Docente Hilde Curinckx van Vroedkunde Limburg ging al eens kijkje nemen bij de Waalse stagiairs in Senegal.
Hilde: “Bij aankomst in de hoofdstad Dakar word ik geconfronteerd met de verschroeiende hitte. Het straatbeeld bezorgt mij onmiddellijk een eerste cultuurshock: stoffige wegen, schapen die loslopen (in de hoofdstad nota bene), overal afval, en mensen die wonen in schamele huisjes. Als we werkelijk geconfronteerd worden met de harde realiteit in de verloskamers, is het toch wel even slikken. Ongelooflijk hoe de vrouwen in arbeid daar binnen komen, in de gang rondlopen of met 2 of 3 op een bed liggen, allemaal even moedig en stil, wachtend op wat er gebeuren gaat.” Dat studenten veel oefenkansen krijgen is duidelijk. Na één dag werken heeft elke studente gemiddeld twee bevallingen eigenhandig verricht. Zij beleven moeilijke momenten vanwege de hoge neonatale sterfte. De studenten moeten reanimeren, plaatsen een episiotomie (knip) en hechten, doen stuitbevallingen, zetten tweelingen op de wereld, en ïnterveniëren tijdens een eclampsie-aanval (stuipen). Per 1000 levend geboren kinderen sterven er gemiddeld 137 kinderen voor de leeftijd van 5 jaar. In 2000 stierven er 690 vrouwen op 100.000 bij de bevalling van hun levend geboren kind. De levensverwachting in Senegal bedraagt amper 57 jaar.
waarbij leren van elkaar centraal staat. Zo krijgen wij een goede uitleg over de inwendige en uitwendige bekkenmeting. Wij krijgen de kans om een eerstbarende te laten bevallen zonder knip of scheur. Want in tegenstelling tot wat de meeste mensen denken, wordt haast elke eerstbarende geknipt. Het prikken van een infuus komt eveneens vaak voor.” De voornaamste doelstelling van dit project is dat studenten zich onderdompelen in de Senegalese cultuur op verloskundig vlak. Dan pas kan de stage slagen. Zij gaan niet alleen om technieken aan te leren, maar ook om te leren van de plaatselijke professionelen. Het gebruiken van hoofd, hart en handen is dan ook een vereiste competentie alvorens naar Afrika te vertrekken. Dit project vormt een extra element in de Cultural Awareness, een vast onderdeel van het derde jaar verpleegkunde en vroedkunde.
Hilde: “Hoe moeilijk het hier ook is, ze leren elke dag bij en je ziet hen groeien tot meer en meer vroede (wijze) vrouwen. Ze leren enorm veel van elkaar, van de plaatselijke vroedvrouwen maar vooral ook van zichzelf. Zichzelf tegenkomen vormt nu eenmaal een belangrijk onderdeel van het werken als vroedvrouw in Senegal.” Hilde: “Gedurende ons verblijf in Dakar wisselen we het werken af met ontspanning. En ook dat is nodig om te kunnen ventileren en reflecteren. Maar dan nog praten we vooral over bevallingen. Na 14 dagen trekken we naar Mbour, verder in het binnenland. De samenwerking met de vroedvrouwen daar is er een van wederzijds respect
Foto: Hilde Curinckx (rechts) samen met een moedige mama, haar baby en een studente..
15 KHLim-studenten organiseren Brussels Marketingcongres voor studenten
Een congres organiseren voor 2400 studenten? Nederlandstalig en Franstalig? Geen sinecure voor tweedejaars marketingstudenten, maar toch gingen we de uitdaging aan! Onze marketingkennis omzetten in de praktijk was hierbij het uitgangspunt en zo gingen we medio januari 2009 van start. Na een korte selectieprocedure werden we lid van de “Strategische werkgroep Studenten” van Stichting Marketing. Onze voornaamste taak bestond erin het jaarlijkse marketingcongres voor studenten te organiseren. Gesteund door de jarenlange ervaring van Stichting Marketing doorliepen we alle stadia die horen bij de organisatie van een evenement van dergelijke omvang. Het mooie hieraan was dat we parate marketingkennis opdeden, zakelijke brieven schreven, een marketingplan opstelden, externe communicatie verzorgden en ga zo maar door. We deden ook ervaring op met vergaderen. Doelgroepen segmenteren Uit één van die vergaderingen kwam ondermeer ook ons thema van deze editie naar voor: “Segmentation is dead, long live Segmentation”. Segmentatie betekent binnen een bepaalde markt klanten of potentiële klanten uitsplitsen in verschillende groepen of segmenten waarin klanten met dezelfde of gelijke behoeften verzameld zijn. De vraag is of het met de huidige multimediale commu-
nicatieve ontwikkelingen niet steeds moeilijker wordt om segmentatie succesvol toe te passen. Consumenten worden immers mondiger, groeperen zich online en laten zich steeds minder graag in hokjes duwen. Kan segmentatie nog wel inspelen op de globalisering enerzijds en de individualisering van de consument anderzijds? Moeten we nu hypersegmenteren en een one-to-one benadering toepassen of net niet? Met vallen en opstaan naar een schitterend resultaat Elk facet van de organisatie van een congres voerden we uit met vallen en opstaan, maar uiteindelijk zetten we, al zeggen we het zelf, op 26 & 27 oktober in Brussels Event Brewery een schitterende congrestweedaagse neer! Meer dan 2400 studenten, 150 docenten, 10 sprekers met kennis over ons thema “segmentatie”, randanimatie voor de aanwezigen en 2600 gift bags passeerden tijdens die twee dagen de revue. Na deze intense congrestweedaagse blikten we moe maar tevreden terug. Al de opgedane ervaring kunnen we meenemen in het verdere verloop van onze opleiding en in onze latere carrière! Een absolute aanrader!
Caroline Bex Pieter Conings Katleen Keymis Maarten Vandecruys
16 Design against fur
Portfolio 09
Op donderdag 19 november opende in het nieuwe gebouw van de Media & Design Academie (Genk) de tentoonstelling PORTFOLIO 09. Portfolio is een initiatief van Optimo en de Vlaamse ontwerphogescholen. De 12 deelnemende designopleidingen kwamen van hogescholen over heel Vlaanderen, o.a. van de opleiding Product Design van de KHLim-MDA In de namiddag organiseerde Designplatform Limburg drie workshops rond design en ‘s avonds mocht eerste schepen van Genk , Wim Dries, de gelegenheidstoespraak houden. Daarna volgden lezingen van jonge ontwerpers over hun ervaringen in het buitenland en een lezing van Carl Meers en Wim Seegers, beide ontwerpers bij Indera, een zitmeubelfabrikant. Vervolgens werden de prijzen uitgereikt aan de laureaten van de Portfolio Awards 2009. De hoofdprijs van € 1500 ging naar Fien Embrechts, afgestudeerd aan de Academie Gent in de opleiding textielontwerp. Met haar handtas genaamd “alles en iedereen inpakken” kon ze de jury overtuigen van haar materiaalkeuze en ecologisch verantwoorde ontwerp. Na de prijsuitreiking werd deze dag feestelijk afgesloten met de Design After Work party i.s.m. Flanders inShape. Meer informatie over de werken van deze laureaten op http://portfolio.optimo.be/ Kenny Stals foto: Toby Hendriks
Op dinsdag 24 november opende de tentoonstelling Design Against Fur. Deze posterontwerpwedstrijd wordt georganiseerd door de Fur Free Alliance, die in België door GAIA wordt vertegenwoordigd. Design Against Fur is bestemd voor studenten van over de gehele wereld. Ter gelegenheid van de campagne “Design Against Fur” werden de posterontwerpen van alle deelnemers uit België twee weken tentoongesteld in de Media & Design Academie te Genk. Wereldwijd nemen meer dan 7000 studenten elk jaar deel aan deze competitie. In het posterontwerp moet de boodschap dat het dragen van bont gruwelijk en onnodig is, op originele en overtuigende wijze worden uitgebeeld. Dit jaar werden de ontwerpen beoordeeld door een jury bestaande uit deskundigen uit de mode- en reclamewereld, alsmede door bekende ontwerpers. KHLim-student Xavier Bertels eindigde als derde in de categorie Europa en Internationaal. Ook medestudenten Andrea Paolini en Lin Wouters van MDA kregen eervolle vermeldingen met hun werk. Ze mochten allen een oorkonde in ontvangst nemen van de Genkse burgemeester Jef Gabriëls en GAIA-voorzitter Michel Vandenbosch. Ook op de foto docente Aldy Kaptein die in naam van Lin Wouters, op dat ogenblik nog in Zuid-Afrika, de oorkonde in ontvangst nam.
Kenny Stals
17 Ik wil mijn biefstuk terug
Op dinsdag 1 december konden de studenten naast en in het restaurant genieten van tal van activiteiten: een smulplaza met duurzame proevertjes, de “ecosmos”, berekening van de voedselvoetafdruk, slim rijden met ecodriving… Het restaurant kookte die dag duurzaam. Dit wil zeggen dat de kok speciaal op zoek ging naar producten uit eigen streek en van dit seizoen. Dus stond o.a. blinde vink met rode kool op het menu. Heel wat studenten keken raar op bij de pastinaaksoep: “nog nooit van gehoord”. In en rond het restaurant hing er een gezellige sfeer. Pia Tromp, chef-kok, had een reuze wok met duurzame groenten voorzien. Dat kon op veel belangstelling rekenen. Daarnaast waren er allerlei stands waar je informatie kon oprapen over ecologische voeding, duurzaam koken op kot, enz. Ook Oxfam Wereldwinkel was van de partij. Het assortiment van de wereldwinkel bevat immers heel wat duurzame en / of biologische producten. Op donderdag was het Veggie-dag. Het restaurant schotelde enkel vegetarische maaltijden voor. De worstenbroodjes werden kaasbroodjes. De smos met hesp was er niet. En er vielen ook geen bitterballen te bespeuren. Geen vlees dus. En dat schoot bij enkele studenten in het verkeerde keelgat. Op zoek naar een stukje vlees trokken ze naar het cafetaria van Health City, de Fitlink of de UHasselt. Anderen waagden zich toch voorzichtig aan het kaasbroodje. Corry Oudstein, verantwoordelijke van het restaurant, vertelt dat er een aantal studenten nadien kwam zeggen dat ze gelijk had, dat het kaasbroodje zeker zo lekker was als het worstenbroodje. Chris Indesteege, verantwoordelijke voor de Studentenvoorzieningen van de KHLim, verwachtte deze verontwaardigde reacties. “We wilden ook wel wat sensibiliseren rond vegetarisch eten, de vleesconsumptie en de ecologische impact van onze drang naar een dagelijkse portie vlees.”
Sowieso biedt het restaurant elke dag een vegetarische schotel aan. Maar die blijkt niet echt populair: maximum een twintigtal per dag. Ondertussen blijkt uit een enquête op Toledo (het elektronisch studieplatform) dat zowat 1/3 van de studenten wel gewonnen is voor een veggie-dag. Maar de meerderheid dus niet. De projectweek “Ecolicious” was een initiatief van Ecocampus, het milieuzorgproject van de Vlaamse overheid op maat van het hoger onderwijs. Erik De Winter
Kok op kot? De meeste studenten koken maar af en toe zelf. Beperkte infrastructuur, een klein budget, te veel afwas … Het zijn vaak aangehaalde excuses om niet met pot en pan aan de slag te gaan. Frietjes, pita of pizza afhalen lijkt veel gemakkelijker. Met Kok op Kot wil CM echter aantonen dat gezond koken helemaal niet duur, tijdrovend of moeilijk hoeft te zijn. Geen inspiratie? Op www.kokopkot.be kun je recepten zoeken op ingrediënt. Altijd handig als de keukeninspiratie even zoek is. Voor wie meer wil weten over duurzame voeding en aanverwante thema’s: www.lne.be/campagnes/eigen-kweek www.velt.be/ecosmos www.gaia.be www.vegetarimse.be www.donderdagveggiedag.be
18 LER-studenten beïnvloeden het leven van 235 miljoen Indonesiërs (met dank aan Vredeseilanden) Wat doe je zoal tijdens de grote vakantie? Je kan aan een Costa gaan bruinen, of een flinke stuiver bijverdienen met vakantiewerk. Of je gaat met je scoutsgroep door de Ardennen ploeteren. Twee studenten van de lerarenopleiding zagen het anders. Met Vredeseilanden trokken ze op inleefreis naar de rijstvelden van Indonesië. Met alle gevolgen van dien.
Na een grondige schifting werden wij geselecteerd uit talrijke kandidaten en medeleerkrachten in spe om met de hulp van Vredeseilanden een onvergetelijke reis naar Indonesië te beleven. Ons doel: ondergedompeld worden in de wonderlijke werking van Vredeseilanden. Het middel: leven, werken, genieten en afzien samen met Indonesische boeren. Op 16 juli 2009, na een kleine 48u vliegen, nagelbijten, tussenlandingen en met de vingers draaien, begon het avontuur met onze aankomst in Jakarta. In de twee dagen dat we hier verbleven maakten we kennis met het leven in een metropool. De drukte en de haast, de eindeloze rij tweewielers en het oorverdovend gebrom, de talloze kraampjes en de opdringerige verkopers, de wolkenkrabbers en de tinnen krotten, de luxehotels en de bomaanslagen. Maar zelfs hier, waar de smog als sunblock wordt gepromoot, is er ook positieve kant aan de ‘vooruitgang’. Verscholen in een van de miljoenen steegjes huisvest één van de veldkantoren van Vredeseilanden, meteen goed voor een eerste bezoek en de officiële start van onze tocht. We verlieten Jakarta met de trein richting Solo, een stad in centraal Java. Een acht uur durende rit die ons leidde door de sloppenwijken van Jakarta en de eindeloze rijstvelden die onze bestemming, het district Boyolali, kenmerken. Hier kwamen we voor het eerst in contact met de mensen van LSKBB, een partnerorganisatie van vredeseilanden die onder meer met organische boeren werkt. Dankzij hen werd onze ervaring onvergetelijk. We vertrok-
ken voor een tiental dagen naar een eerste dorp, Simo, een dorp dat we slechts bereiken na een hobbelige weg door een landschap van niets en alles, maar vooral veel rijst. Bij aankomst worden wij gegroet door een burgemeester en een dertigtal mannen met hoge functie vergezeld door drie vrouwen. Allen verwelkomen ze ons met gouden glimlach. We werden nadat we onszelf voorstelden ( begeleid door micro en schatergelach) door het dorp gevoerd naar onze nieuwe slaapplaats. De rit werd een paradetocht, overal waar we keken draaiden de hoofden onze richting uit. Als eerste Westerling een dorp betreden en ontvangen worden als een godenkind. Iets waarvan ik dacht dat het enkel in films en dromen voorkwam. Ik staar uit het autoraam en aanschouw: de groene rijstvelden, de prachtige houten gebouwen, stenen gebouwen en gebouwen op palen alsof ze zelfbewust van hun schoonheid boven de anderen uitrijzen. Maar het meest van al bewonder ik deze mensen. Dit was het echte beginpunt van onze reis. Hier waren we voor naar Indonesië gekomen: om te ervaren hoe boeren hier leven en hoe Vredeseilanden hen daarbij helpt. Vanaf dag één werden we in hun leefwereld ondergedompeld. Een wereld gevuld met vriendelijke mensen, een wereld zonder overbodige luxe, een wereld met veel werk maar geen haast, een wereld van rijst. We kregen niet alleen iedere ochtend, middag en avond nasi
19
op ons bord geschoteld maar gingen ook onderzoeken waar die vreemde korreltjes nu eigenlijk vandaan kwamen. We leerden organische mest en pesticide maken, we leerden onkruid wieden en rijstplanten planten, we hielpen eigenhandig mee met de oogst, aanschouwden het proces van de rijstverwerking, we sorteerden en verpakten de rijst en brachten die naar de consument. Overal werden we vergezeld door onze nieuwe vrienden wiens geduld wij op de proef stelden door eindeloze vragen te stellen. Maar onze bestemming was nog niet bereikt. Na Simo gingen we naar Dlingo en ook hier volgden we de rijst in zijn ontwikkeling van zaad tot de rijst die wij in de supermarkt kopen. Jammer genoeg is deze tocht nog steeds onderhevig aan de corruptie van de mens. Sommigen trachten binnenwegen te nemen door rijst te bleken of rijst van slechtere kwaliteit te mengen met rijst van hogere kwaliteit. Anderen monopoliseren de weg naar de consument en betalen de boeren nietige prijzen voor hun rijst, hun levenswerk. Vredeseilanden tracht deze tocht toegankelijk te maken voor de boeren. Door organische rijst te produceren en door hen zelf de rijst te laten verwerken worden heel wat overbodige tussenpersonen uitgeschakeld en komt de boer in contact met de consument. Vredeseilanden tracht op kleine schaal grote veranderingen te verwezenlijken door de rijstketen duurzaam te maken en veiligheid (financieel maar ook op milieu- en gezondheidsvlak) te verzekeren voor iedereen die hiermee in contact komt.
In een land waar 234,7 miljoen mensen iedere dag drie maal rijst eten, kan men zich voorstellen dat deze veranderingen niet zomaar worden gerealiseerd. Daarom wilden wij ons steentje bijdragen en hebben we scholen bezocht over heel Vlaanderen. We deelden onze ervaringen op interactieve wijze met leerlingen. Zo hopen we hen bewust te maken van het belang van duurzame landbouw en hen te motiveren om een positieve bijdrage te leveren voor de jaarlijkse Vredeseilandencampagne.
Helena en Tessa (studenten van KHLim-LER) en Kerewin, Elyssa en Nele van KHBO en HoGent.
Meer info over de inleeftrajecten van Vredeseilanden http://www.vredeseilanden.be/doemee/scholen Of kijk ook eens op de blog van de studenten http://vredeseilanden.travelblog.be/
>>> vervolg op pag. 20
20 Ik vond mezelf niet meer “Ik weet nog goed hoe ik een maand geleden op mijn kot voor het raam stond. Ik was al minstens een kwartier onbewogen aan het staren, terwijl vanbinnen een serieuze onrust woedde. Er waren zoveel taken en opdrachten die nog gemaakt moesten worden, dat ik gewoon niet meer wist waar beginnen.
Ik voelde me voortdurend opgejaagd en dat blokkeerde me. En het ging niet alleen over mijn studies. Ik speelde ook nog basket en was bij de scouts en daar werd er ook op mij gerekend. Er kwam gewoon zoveel tegelijk op me af dat ik niet meer tot rust kon komen. En als ik dan ’s avonds in bed lag, kwamen al die gedachten nog eens terug langs. Ik kon ze niet van me afzetten en uiteraard hielp dat niet om in slaap te vallen. Tegelijkertijd had ik het gevoel dat niemand uit mijn omgeving me begreep. Iedereen had het druk, iedereen had zoveel verplichtingen en verwachtingen die op hen afkwamen, … Dat hoorde er volgens hen gewoon bij. Maar ik voelde me daar niet goed bij. Ik had het gevoel dat ik daardoor constant mezelf voorbij holde. Waar blijft de tijd om van het leven te profiteren? Iedereen beweert altijd dat de studententijd de mooiste tijd van je leven is, maar je moet dan wel de ruimte krijgen om daar van te genieten. “Of de ruimte maken”, zei de studentenbegeleidster van de Sociale Dienst me. Ik had uiteindelijk mijn moed bijeengeraapt en met haar een afspraak gemaakt. Ik wist niet goed wat ik precies wou vragen, maar ik wist in elk geval dat ik op deze manier mijn studies niet wou verderzetten. Ik vertelde haar over mijn voortdurende gevoel van onrust en ongemak en ze zei me dat het goed was dat ik hoorde wat mijn lichaam me probeerde te vertellen. Dat ik zag dat dit niet ok was en dat het anders moest voor mij. Maar ik wist niet hoe ik dingen moest veranderen. Ik had zelfs het gevoel dat ik eigenlijk geen tijd had om daarover te zitten praten. “Niemand heeft tijd, maar iedereen kan tijd maken. Het is een kwestie van keuzes maken.” Ze zei me dat het heel belangrijk was om na te gaan wat er voor mij telt in het leven en daar veel bewuster bij stil te blijven staan. Na een paar gesprekken raadde ze me ook aan
om naar de training “Relaxatie & Stressbeheersing” te gaan, waar onder andere een aantal technieken aangeleerd worden om terug tijd voor jezelf te maken en naar je eigen binnenste te leren luisteren. En dat heb ik gedaan. We zijn nu al 5 keer samengekomen met een groepje van 9 studenten die allemaal het gevoel hadden zichzelf stilaan te verliezen. Ik heb intussen geleerd om aan de handrem te trekken en me niet te laten meesleuren in de maalstroom van mijn eigen gedachten of van alles wat er op me afkomt. Ik probeer daarentegen om echt terug naar mijn eigen lichaam en naar mezelf te luisteren en voor mezelf die rust te creëren die ik al zolang zoek. Uiteraard blijven er heel veel verwachtingen op me afkomen en lopen de dingen wel eens goed fout. Maar ik leer hoe ik daar makkelijker mee om kan, zodat het me niet langer bepaalt. En dat vind ik belangrijk. Dat ik het gevoel heb dat ik mijn eigen leven terug in handen heb en dat ik niet geleefd word. Ik durf nu nog uit het raam zitten kijken, maar dan ben ik intussen wel met een grote glimlach aan het genieten van wat er allemaal te zien is.” Voor meer informatie over de training “Relaxatie & Stressbeheersing” kan je terecht bij je studentenbegeleidster. Bij de Sociale Dienst kan je naast problemen i.v.m. je studie ook terecht voor persoonlijke of relatieproblemen of problemen met je financiële situatie. In elk departement vind je een studentenbegeleidster en maatschappelijk assistente. Voor meer info: www.khlim. be > Studenten > Sociale Dienst (> Trainingen)
Joëlle Jordens
21 1141 studenten lid van CJP Door tussenkomst van Stuvoor KHLim vzw genieten dit academiejaar 1141 KHLim-studenten van een gratis CJP-lidmaatschap. Maar CJP, wat is dat nu juist?
Get some culture! “Verveling is een onaangenaam gevoel van lusteloosheid, van desinteresse, van hangerigheid, grenzend aan ergernis.” Met CJP behoort dat tot de verleden tijd! CJP wijst studenten de weg naar een overvolle agenda en zelfs een goedgevulde maag zonder een aanslag te plegen op hun portefeuille. De CJP-redactie gidst hen naar de spreekwoordelijke crème de la crème van het Hasseltse uitgaansleven. Gratis concerten op café, dromerige films in Zebracinema, theaterklassiekers in CC Hasselt, of gewoon kilometers slenteren langs onbekende plekjes, soulmates zoeken tijdens de cursus bloemschikken en socializen met schoon volk. “Tijd genoeg om te slapen als je oud en gerimpeld bent.” Dankzij CJP genieten studenten tonnen kortingen. Stad Hasselt biedt alle min-26-jarigen in Hasselt een gratis CJP-lidmaatschap aan en ook de KHLim doet een duit in het zakje door al haar studenten elk jaar een CJP-lidmaatschap aan te bieden. Dat betekent onder meer elk seizoen een magazine in de bus met frisse interviews, bakken agendatips en exclusieve voordelen en cultuurcheques. Daarnaast steekt een CJP-student ook nog een CJP-kaart op zak, een regionale, nationale en internationale kortingskaart die hem wereldwijd recht geeft op bijna 4 miljoen voordelen! Op die manier is dit lidmaatschap al gauw een dik pak euro’s waard. En dan hebben we nog niet ge-
sproken over de duizenden tickets, reisjes, dvd’s, cd’s, boeken, games en andere goodies die een CJP’er dagelijks kan winnen via www.cjp.be. www.cjp.be/hasselt Als je naar www.cjp.be/Hasselt surft kan je je abonneren op de Hasselt-nieuwsbrief. Zo blijft je op de hoogt van alles wat er in Hasselt te beleven is. Om de twee weken krijg je een e-brief in je mailbox die uitpuilt van de wedstrijden, kortingen en tips om je dagen (en nachten!) op een al dan niet verantwoorde manier te vullen. Gratis en voor niets. Bovendien gaat CJP ook dit voorjaar weer op stap in Hasselt, aan de arm van een handjevol Bekende Vlamingen die wel eens wat anders willen. Hou de website in het oog want dit wil je echt niet missen! Overigens is CJP continu op zoek naar reporters, organisatoren of marketeers! Schrijf reviews, maak videoreportages, organiseer een event van A tot Z of werk mee aan een CJP-campagne. Meer info daarover kan je krijgen via
[email protected] .
22 Studenten haken te vaak af omwille van motivatie Als student in het hoger onderwijs heb je tegenwoordig veel meer keuzevrijheid. Niet alleen is het aanbod aan opleidingen sterk verruimd, maar ook is het studietraject flexibeler geworden: je kan een opleidingsonderdeel waar je bijv. in het eerste jaar niet voor slaagde, overdoen terwijl je al in het tweede jaar zit. Je kan een 8 of 9 op 20 laten “tollereren”, of opnieuw doen. Je kan met je topsportstatuut je traject vertragen enz. Kortom, meer keuzes betekent ook meer beslissingen. En dat is niet altijd even gemakkelijk. Maar de studietrajectbegeleiders helpen.
Ook de participatie aan het hoger onderwijs neemt de laatste jaren flink toe. Zeker leerlingen uit het TSO die vroeger soms te horen kregen dat verder studeren wel niets voor hen zou zijn, wagen nu hun kans. Voor de hogeschool is dit een uitdaging om ook hen maximale ondersteuning te bieden. Kwatongen beweren wel eens dat meer startende jongeren betekent dat ze ook meer en sneller afhaken. Francis Loyens, directeur onderwijsbeleid: “Klopt niet, zo blijkt uit het onderzoek dat de KHLim jaarlijks houdt over de voortijdige uitstromers: de studenten, vooral eerstejaars, die in de loop van het academiejaar de hogeschool verlaten. Vier jaar geleden stopte 22 procent van de studenten met hun studie. Dat aantal is nu gedaald tot 18 à 19 procent. Uit dat onderzoek blijkt dat vooral in november en januari studenten afhaken. Ongetwijfeld heeft dit te maken met de proefexamens of eerste zittijd van januari. Sommigen ervaren dan dat het te moeilijk is of dat de resultaten tegenvalllen. “
Juiste informatie is niet genoeg In vergelijking met voorgaande jaren is er een verbetering merkbaar in het beeld dat de jongeren hebben van hun opleiding. De inspanningen die gebeuren rond informatieverstrekking hebben dus resultaat. Toch blijkt het noodzakelijk niet enkel te focussen op informatieverstrekking maar ook stil te staan bij de vraag of de interesses, capaciteiten en verwachtingen van een student aansluiten bij de opleiding. Misschien is het toch goed om via een intakegesprek of een oriënteringsproef na te gaan of inderdaad de verwachtingen van de student overeenkomen met de vereisten van de opleiding? Francis Loyens: “Enkel voor geneeskunde en tandheelkunde zijn er op Vlaams niveau toegangsexamens. Voor de
kunstopleidingen zoals onze Media & Design Academie zijn er ook toelatingsproeven. Maar deze proeven worden door de betrokken hogeschool georganiseerd. Voor alle andere opleidingen bestaat er in Vlaanderen niets. Iedereen die aan de toelatingsvoorwaarden voldoet, kan dus beginnen. In de KHLim maken we er echter een erezaak van om bij de inschrijving toch eerst nog een gesprek te hebben met de kandidaat-studenten. Het kan nooit kwaad om even na te gaan of wat de student wenst, wel is wat wij aanbieden. Of omgekeerd, dat de student goed weet wat onze verwachtingen zijn.” Sommigen laten ten onrechte studiebegeleiding links liggen Ondanks het afhaken van de bevraagde studenten, geven de meesten aan dat de globale sfeer goed is. Bijna de helft van de uitstromers heeft echter problemen met motivatie. Bijna 40 % geeft aan geen efficiënte studiemethode te hebben. Dit zijn nochtans problemen waarvoor ze terecht kunnen in de studiebegeleiding. Over de studiebegeleiding zijn de studenten over het algemeen tevreden. Deze tevredenheid is groter dan voorgaande jaren. Alhoewel studenten dus tevreden zijn over de geboden begeleiding lijkt de begeleiding niet te kunnen voorkomen dat er toch een aantal afhaken. Spijtig is wel dat 6 op 10 afhakers die beslissing nemen zonder een gesprek te hebben gehad met een docent, studietrajectbegeleider of iemand van de Sociale Dienst.
Met zelfvertrouwen naar je toekomst
Industriële Wetenschappen & Technologie • Gezondheidszorg • Sociaal-Agogisch Werk • Media & Design Academie • Handelswetenschappen & Bedrijfskunde • Lerarenopleiding •
Infodagen 2010:
• zaterdag 6 maart van 10 tot 13 u. • zaterdag 24 april van 14 tot 17 u. • woensdag 28 april KHLim-al-even-mee-dag 13u30 - 16u30 • zaterdag 26 juni van 10 tot 13 u. • zaterdag 11 september van 10 tot 13 u.
Informatie:
www.khlim.be Gratis nummer: 0800-93060 Hasselt - Diepenbeek - Genk
Please, do not fit the campus on this page www.khlim.be