Spreekbuis 4 | 2012
Een wereldreiziger in Rotterdam M
ark Bent heeft (samen met zijn vrouw Sarah) heel wat van de wereld gezien in de jaren dat hij nu bij Huntsman (en eerst nog ICI) werkt. Al zijn ervaringen gebruikt hij in zijn baan als Process Engineering Team Leader voor de RTG. We namen samen met Mark een reis door het verleden naar het heden en spraken over cultuurverschillen, vreemdsoortige voedselcombinaties en natuurlijk zijn werk.
Mark begint in uitstekend Nederlands: “Ik ben bij ICI gestart in 1996. Mijn eerste twee maanden waren een zomerbaantje in Queensland (Australië), bij een ammoniumnitraat/natriumcyanaatfabriek. Wat mij nog bijstaat is dat ze er - op het fabrieksterrein! - elke vrijdag barbecueden. Ik vond dat zo bizar. Dat hoef je hier echt niet te proberen. Het was wel een boeiende start en na nog eens wat maanden reizen door Australië en Nieuw Zeeland mocht ik aan de slag in Hillhouse in Engeland. De MDI-fabriek daar werd gesloten (omdat hier de tweede MDI-fabriek werd gebouwd) en ik mocht mijn steentje daaraan bijdragen. En dat was erg hands on! Ik heb veel van de fabriek eigenhandig uit elkaar staan halen, letterlijk, en ik weet hoe het voelt om in een groen pak te staan en een fosgeenreactor schoon te maken. Na die klus kon ik aan de slag in Everberg en vanaf 1998 was ik vanuit Everberg betrokken bij de bouw van de MDI-fabriek in China. Ik heb daar heel veel over politiek geleerd. Want het doel van vergunningen in China is heel anders dan in Europa. Het is een manier om informatie aan je te onttrekken en dus heb ik heel wat gedetailleerde documenten vaag herschreven voor de vergunningaanvraag. Je wordt daar heel creatief in.”
plattelandsjongen belandt midden in een miljoenenstad in Azië. “Naast dat ik er heel veel geleerd heb over veiligheidsstudies en het tot in de puntjes technisch ontwerpen, heb ik er ook geleerd hoe je teruggeworpen wordt op jezelf“, vertelt Mark. ”We werkten samen met een klein team dat geheel op ons leunde. Het was druk, stressvol, maar leerzaam. Je leert ook omgaan met andere culturen. Azië is zo anders. Onze eerste aardbeving daar was letterlijk en figuurlijk een schok. Wij schrokken ons rot, de Taiwanezen gingen door alsof er niets aan de hand was. Zij geloven dat hun tijd komt als die komt en dat je je daarin moet schikken. Ze leven daar ook naar, met soms de meest onveilige situaties als gevolg. Mijn rol dus om ervoor te zorgen dat die geen effect op het ontwerp van de fabriek hadden! En het eten? Ik heb in Azië de meest vreemde dingen gegeten. Garnalen met ananas, slagroom en gekleurde muisjes staat in Taiwan bij ieder restaurant op de kaart, echt waar.” Vervolg op pagina 2
Het China-project houdt Mark, en inmiddels ook zijn vrouw Sarah die door Huntsman is ingehuurd, aan het reizen. Van Everberg gaan ze terug naar Reading (Engeland) waar achttien maanden lang gewerkt wordt aan het zogenaamde ’front end design’. Die achttien maanden zijn een soort rode draad in Marks carrière. Als de achttien maanden bijna verstreken zijn, verhuizen Mark en Sarah naar Taipei in Taiwan. Een Engelse
Groen naanbrood is nog best gewoontjes in Azië
Een project van finesses O 2 Tango
3 WorkMate
5 Een uniek laboratorium
7 Huntsman of Huntsvrouw?
8 Zomerfoto’s
p 19 juni betrok de Variantsploeg de gloednieuwe controlekamer en 21 juni was het de eer aan de Polyolsploeg. De gezamenlijke Downstream controlekamer was een feit. De laatste ‘finishing touches’ moeten nog gemaakt worden maar er mag met recht gezegd worden dat er een puik staaltje werk is afgeleverd. In slechts vijf maanden is er een geheel nieuwe controlekamer en nieuwe was- en kleedruimte uit de grond gestampt.
Onno van Laarhoven kan dit beamen. Hij heeft het project vanuit zijn functie als Downstream Project Engineer begeleid en heeft echt elke fase meegemaakt. “Mijn complimenten aan het gehele team en ik ben trots op het werk dat is geleverd. Het is super gegaan, er is een controlekamer gebouwd zonder noemenswaardige incidenten, volgens planning en in een mum van tijd. Op 24 januari 2012 ging de eerste paal de grond in en op 21 juni werden de controlekamer en het wasen kleedgebouw in gebruik genomen.” De nieuwe controlekamer komt voort uit een veiligheidsstudie, een zogenaamde sitefacility studie, op het gebied van Process Safety. Die toonde aan dat het beter was de
Polyols controlekamer naar een andere plek op het complex te verhuizen. In 2011 werd er (samen met de diverse teams) gestart met de zoektocht naar een betere
locatie en die werd gevonden in de bestaande Variants controlekamer in het RV-gebouw. Met het oog op het samenvoegen van de Downstreamfabrieken tot één geïntegreerde organisatie was dit ook de meest logische plek. Onno: ”Natuurlijk was er al een centrale leiding en supportgroep voor de diverse Downstreamfabrieken, maar door de verschillende controlekamers en ploegen waren het wel afzonderlijke organisaties. Op het moment dat een operator doorgroeide naar een andere
fabriek was je zijn kennis kwijt in de voorgaande fabriek waar hij/zij werkte. Dat wordt nu ondervangen omdat de operators één controlekamer delen. Continuïteit wordt dus beter gewaarborgd en kennis verdwijnt niet zomaar. Formulaties staat nu nog op zichzelf, maar zal op termijn ook vanuit de Downstream controlekamer bestuurd worden.” Teamwork Wat Onno geleerd heeft van dit hele traject is dat een goed project afhangt van duidelijke en volledige communicatie. Vervolg op pagina 2
Onno van Laarhoven in de nieuwe Downstreamcontrolekamer: “Er is een puik stukje werk afgeleverd”
Spreekbuis | augustus 2012 | 1
Vervolg van pagina 1
Een wereldreiziger in Rotterdam Na Taiwan volgen achttien maanden in het immense Shanghai voor de bouw van de MDI-fabriek. Het is een bijzondere tijd, Sarahs en Marks zoon (Sam) wordt er geboren en ook hier zijn cultuurverschillen en het vreemde voedsel een bron van gesprek. “Je gaat een fabriek bouwen en je krijgt medewerkers die nog nooit een MDI-fabriek van dichtbij heb-
De Bents stichtten een gezin aan de andere kant van de wereld
Vervolg van pagina 1
Een project van finesses “Natuurlijk weet je dat wel, maar ik heb het echt ervaren. We werkten met een groot team dat je ‘aangesloten’ moet houden: de projectafdeling, productie, MAT, PCT en de contractors. Het was een complex project omdat je niet alleen twee productieteams samenvoegt in één controlekamer, maar je hebt ook te maken met een grote groep mensen die erbij betrokken zijn. Daarbij verplaats je een cruciaal onderdeel van een fabriek. Het is niet even een paar schermen ophangen en computers verbinden; je verplaatst het hart van een fabriek en je moet dus bijvoorbeeld ook alle beveiligingen overzetten naar een nieuwe locatie. Dat overzetten moet dan ook zo veilig mogelijk gebeuren en met zo weinig mogelijk impact op de productie. De enige manier om zo’n project te runnen is door de mensen die het betreft er zo veel mogelijk bij te betrekken. We hebben de operators om hun advies en input gevraagd op cruciale momenten in het proces.” Als coördinator ben je echt de spin in het web, het aanspreekpunt voor van alles. Dat weet Onno maar al te goed. “Het ene moment zit je met het managementteam om de tafel om strategische beslissingen te nemen en voor je het weet bemoei je je met het niet leveren van de wc-borstels. Je bent niet alleen coördinator, maar je bent ook de aanjager en het manusje-van-alles.” Wat nu nog rest zijn de laatste puntjes op de i, zoals het ophangen van de ademluchtbepakking, een nette garderobe, het inrichten van de archiefkamer en het aanbrengen van het groene dak. En natuurlijk een officiële opening als de vakanties voorbij zijn, want dat dit huzarenstukje gevierd moet worden, dat staat als een paal boven water.
De controlekamer in ontwerp
ben gezien. Het is namelijk in China heel gewoon om als je ziek bent, familie of vrienden in jouw plaats te sturen. Medewerkers van aannemers deden dat dan ook wel eens… En daar sta je dan. Ik ben van de ene verbazing in de andere gevallen. Maar ik heb ook de meest geweldige diners gehad en ik heb dingen gegeten die ik hier waarschijnlijk nooit op een bord zou zien. Zeeslang in vla, kippenklauwen, eendentongetjes en nog veel meer. Het waren maanden van uitersten.” Als de achttien maanden in China voorbij zijn, komen Mark en zijn gezin terug naar Europa. Via Everberg belanden ze voor ‘project Spyker’ in Nederland. Daar zijn ze nu vier jaar, voor de familie Bent een lange tijd. Als duidelijk wordt dat Spyker niet doorgaat wordt Mark gevraagd voor de RTG. Hij stuurt een team aan van Process Engineers (René Moerkerk, Hester Williams, Margo Reitsema en Jaco van der Leeden) en bouwt met zijn collega’s aan een duidelijk beleid, waarin lange en korte termijn van elkaar zijn gescheiden. “We houden ons bezig met projecten op het gebied van veiligheid en milieu (zoals de RTO’s), kwaliteits- en kwantiteitsverbetering (onder andere Keystone). We werken ook
nadrukkelijk aan energiebesparende projecten (duurzaamheid heeft immers de toekomst) en een nieuwe generatie technologiën zoals verwerkt in de IPhproeffabriek. Daar waar in het verleden veel werd gewerkt aan kleinere projecten, werkt het team nu aan grote, wereldwijd aansprekende projecten”. Mark: “We krijgen, mede door onze op 6-Sigma gebaseerde aanpak, nu de kans om projecten te kiezen. Denk hierbij aan Keystone en het Flex Polyols project. Dat is luxe, maar past geheel binnen de afdelingsstrategie van ‘Doing the right project right’. De beste voorbeelden hiervan zijn de projecten die we niet hebben gedaan. We zoeken, voor we aan de slag gaan, eerst uit of het wel nodig is om een project te starten. Wat is de justificatie? Misschien is het project wel helemaal niet nodig.” Mark is erg trots op het feit dat zijn huidige team bestaat uit zeer ervaren engineers. Ervaren mensen zijn schaars en Huntsman Rotterdam is de plaats waar je ‘hands on’ gewoon heel veel ervaring op kan doen. “Ik heb een geweldig team mensen en samen pakken we leuke uitdagingen aan.” Voorlopig voelt hij zich in deze rol en op deze locatie dus ook thuis. Maar mochten hij en zijn gezin weer gaan verkassen, wat gaat hij dan het meeste missen? “Nou in ieder geval niet de haring, maar ik zou echt niet meer zonder pindakaas, hagelslag en stroopwafels kunnen.”
Tango: communicatie verbetert productie D
e drie fabrieken in de chloorketen lieten in de maand mei van dit jaar een prachtig resultaat zien: de productie verliep volgens planning en eventuele problemen bij de één leidden niet tot problemen bij de ander. Dat resultaat kwam niet uit de lucht vallen. Meer overleg tussen de planners en productiemanagers van AkzoNobel, Huntsman en Shin-Etsu werpt z’n vruchten af.
Het Tango-overleg is een maandelijks overleg tussen de planners van de drie bedrijven. Het is een uitvloeisel van een Lean Six Sigmatraject waarbij alle drie de fabrieken streven naar een hogere OEE: Overall Equipment Effectiveness. Dit is de gerealiseerde productie ten opzichte van de theoretische productiecapaciteit. Begrip Koos Kuiper, Productieplanner Chloor bij AkzoNobel, beaamt dat: “De samenwerking in de chloorketen bestaat al jaren, en dat is ook geen wonder, want we zitten letterlijk met de fabrieken aan elkaar vast. Toch biedt het plannersoverleg iets extra en dat is begrip. De jarenlange nauwe samenwerking heeft er voor gezorgd dat we met elkaar kunnen lezen en schrijven, maar toch helpt het als je in alle openheid en eerlijkheid maandelijks met elkaar overlegt over de verschillende productieprocessen, tegen welke problemen je aan kan lopen en hoe je meer rekening met elkaar zou kunnen houden.” Openheid Ook Cisca Breeuwer ziet openheid en eerlijkheid als een belangrijke meerwaarde van het Tango-overleg. Zij is Purchasing
Manager van Huntsman Holland en verzorgt tevens de grondstofforecast aan leveranciers op basis van de productieplanning. “Al onmiddellijk nadat we vorig jaar zijn gaan proefdraaien met het overleg, merkten we dat we er allemaal baat bij hebben. Voor ons was het belangrijk om ook met Shin-Etsu aan tafel te zitten, omdat er geen formele relatie tussen Shin-Etsu en Huntsman bestond, dat liep via AkzoNobel, maar we hebben wel degelijk elke dag met elkaar te maken. Je krijgt veel meer inzicht in elkaars werkzaamheden en je kunt je produc-
tie veel beter op elkaar afstemmen. Het is vaak een kwestie van vraag en aanbod. Door in alle openheid aan te geven wat je van plan bent, wanneer je onderhoud wilt plegen, of wanneer er risico op derving is vanwege werkzaamheden, kunnen we alle drie beter produceren. Om een eenvoudig voorbeeld te geven: wij maken elke vrijdagmiddag onze planning voor de komende tien dagen. Na het overleg wisten we dat Shin-Etsu voor hun fabriek hetzelfde op vrijdagochtend doet. Nu geven wij vanuit Huntsman Holland op donderdagavond een voormelding over onze planning, waar Shin-Etsu al mee aan de slag kan. Op deze manier houden we al meer rekening met elkaar; en dat werkt!”
Vlnr: Cisca Breeuwer (Huntsman), Ed van der Stelt (Shin-Etsu), Koos Kuiper (AkzoNobel), Ed Kranendonk (Shin-Etsu) en Toine van de Lindeloof (AkzoNobel)
Spreekbuis | augustus 2012 | 2
Column Daar zat ik dan, op twaalf uur vliegen van Nederland op mijn vakantiebestemming, genietend van de schoonheid en rust. Deze rust werd abrupt verstoord door een sms'je waarin stond dat ik NU naar EenVandaag moest kijken. Huntsman in het nieuws! Ik was wel voorbereid, maar op het moment dat het echt zover was sloeg mijn hart even over en ik dacht "het is echt". De wijze waarop Huntsman in de uitzending werd neergezet raakte mij. Het ging over mijn Huntsman. Uit de reacties die ik daags na de uitzending ontving bleek dat ik niet de enige was die er zo over dacht en dat het dus ons Huntsman betrof. Wij weten dat de chemiesector nog steeds een van de veiligste bedrijfstakken van Nederland is en verreweg het meest investeert om de processen nog veiliger te maken. Onze EHS-expertise wordt alom geprezen en ingezet in onder andere de ziekenhuisbranche. De uitzending ging over het VROM-inspectierapport dat vorig jaar werd gepubliceerd. Dit rapport krijgt aandacht van de media, helaas niet in positieve zin. Alle ogen zijn gericht op de wijze waarop DCMR toezicht houdt en dat er niet voldoende inspecties zijn. Het is misschien goed om te weten dat Huntsman jaarlijks zo’n twaalf keer geïnspecteerd wordt op veiligheid, arbeid en milieu. Deze inspecties worden onder andere uitgevoerd door de brandweer, Rijkswaterstaat, Arbeidsinspectie (SZW) en natuurlijk ook de DCMR.
Nederland wordt kritischer. Dat is goed. Het houdt ons scherp en zorgt ervoor dat we de juiste focus op onze veiligheid houden. Ik ben wel van mening dat het omgaan met de in bezit zijnde gegevens zorgvuldig moet gebeuren en dat alle betrokken partijen gehoord dienen te worden en de kans moeten krijgen hun zienswijze te delen. Huntsman staat voor open en eerlijke communicatie. We zijn transparant, hebben geen geheimen en werken niet met een dubbele agenda. Dit doen wij al jaren, maar zeker nu is het belangrijk dat wij deze boodschap met elkaar uitdragen. De afgelopen maanden bezocht een groot aantal politici van gemeenten, provincie en de landelijke politiek ons bedrijf. De reacties waren altijd zeer positief en daarom zullen we hier ook zeker mee doorgaan. Wij hebben niets te verbergen en laten graag aan bestuurders en andere belangstellenden zien hoe wij bij Huntsman onze processen beheersen. De wereld kan niet zonder veilige chemie. Ik ben er trots op dat ik in de chemie werk, een van de veiligste bedrijfstakken van Nederland.
Max van der Meer Algemeen directeur
WorkMate, dat doe je voor elkaar! I
edereen heeft zo zijn eigen redenen om zich in te zetten voor de samenleving. De één gaat iedere week voor het goede doel aan de slag, de ander doet het af en toe. Sinds 2010 werkt Huntsman samen met WorkMate en kunnen collega’s samen hun bijdrage leveren in de baas z’n tijd. We vroegen een aantal van hen om aan te geven waarom zij vrijwilligerswerk belangrijk vinden in hun leven. Een greep uit de redenen: Bas Hermans: “Het geeft verbondenheid met de omgeving, maar ook met elkaar als collega’s, want je doet dit samen. Uiteindelijk ga je je als medewerker en collega anders gedragen, het brengt een andere chemie binnen het bedrijf.” Jos Videler: “Ik krijg er energie van, het is net als sporten. Je ziet er soms als een berg tegenop, maar als je dan eenmaal gaat kom je vol energie weer thuis.” Anneke van der Helm: “Ik kan niet zonder! Je neemt en dus geef je ook wat terug.” Frans Leinders: “Het is gewoon voor mij, ik deed het altijd al. Voor mij hoort het erbij.” 2012 - WorkMate nieuwe stijl In 2010 heeft Huntsman haar naam verbonden aan WorkMate door een maand in te richten als WorkMate-maand. Ook in 2011 gingen collega’s voor het goede doel aan de slag. Dit houdt in 2012 natuurlijk niet op! Waarom? Omdat wij vinden dat wij een maatschappelijke verantwoordelijkheid èn verbondenheid hebben met de samenleving die verder gaat dan de hekken van Haventerrein 5210. Het zit in het bedrijfs-DNA.
Weet voor wie en waarvoor je het doet
Sjaak Sies: “Meedoen!”
je in 2012 wat uurtjes vrij maakt als WorkMate. Dus kijk een collega aan, prik een datum en ga samen aan de slag. Inspiratie vind je hieronder. Daarin geven drie organisaties/verenigingen aan hoe belangrijk jouw bijdrage is. Alle mogelijkheden vind je op www.WorkMate.nu. Het doel is minstens 73 collega’s en/of activiteiten voor WorkMate te doen in 2012 uit naam van Huntsman Holland. Tot slot Wil je je ervaring delen en anderen enthousiasmeren? Mail dan een foto en een korte omschrijving van je activiteit aan
[email protected] en zij zet het op intranet. Zo help je je collega’s misschien met het kiezen van een voor hun geschikte activiteit.
Inschrijven … Er wordt dit jaar geen maand gekoppeld aan WorkMate en dus kun je zelf bepalen wanneer Spreekbuis | augustus 2012 | 3
Voedselbank Rotterdam WorkMates gaan aan de slag om te helpen bij het inpakken van de voedselpakketten. Sjaak & Clara Sies, oprichters van de Voedselbank Rotterdam: “Toen we voor het eerst van WorkMate hoorden, dachten we ‘meedoen’ en de ervaringen zijn bijzonder positief. Elke week zijn er WorkMates bij de voedselbank aan de slag die kennismaken met een andere wereld. Dat levert voor beide partijen bijzondere ervaringen op.”
SGT Alexanderstad Deze Stichting helpt samen met WorkMates mensen met een verstandelijke beperking te bewegen. Marie-José van den OeverHof, voorzitter/trainster/vrijwilliger SGT Alexanderstad: “Sporten is voor veel mensen vanzelfsprekend, voor mensen met een handicap is dat niet zo. Kinderen en jong volwassenen die het niet redden om in bijvoorbeeld een G-voetbalelftal, korfbal of anderszins in groepsverband te sporten kunnen bij Almondehof onze Stichting Gehandicapte WorkMates koken voor de Tennis terecht. Voorwaarde bewoners van woonvorm is wel dat er voldoende hulp Almondehof, mensen met een aanwezig is om de sporters verstandelijke beperking. de aandacht te geven die ze nodig hebben. Debby Ducaneaux, support Zonder extra hulp kunnen medewerker Woonvorm we deze laagdrempelige Almondehof: “WorkMate is beweegactiviteit niet volvoor ons een beetje buiten doende aanbieden. hierbinnen… Jouw hulp is zeer welkom, Why WorkMate?? Dat is ons zonder jou kunnen we niet avondje uit, maar dan thuis; WorkMate is gewoon ALTIJD alle aanvragen accepteren. eet smakelijk ;) Na afloop garandeer ik je dat WorkMate is voor ons net dat je moe maar voldaan naar puntje op de i. huis gaat.” Vind je koken ook zo tof? Word WorkMate op de Almondehof.”
Een glossy en een kantoor vol ballonnen Hij kon er niet omheen. Het feit lag daar. Op 20 juni 2012 vierde de afdeling Supply Chain de vijftigste verjaardag van Leen Wendels. Groot was de verrassing toen Leen ’s morgens vroeg op z’n werk arriveerde. De poort en het EA-gebouw waren versierd met opvallende posters. Natuurlijk had hij wel iets verwacht van de collega’s op de afdeling, echter toen hij, zoals gewoonlijk, zijn kantoor binnen wilde stormen, was hij met stomheid geslagen. Het kantoor puilde uit van de ballonnen, wel zo’n 600 stuks! Omdat de lege werkplek in het Teamleaderskantoor gebarricadeerd was met afzetlint en verbodsborden, moest hij wel plaatsnemen op zijn eigen stoel. Rond een uur of tien werden onder het genot van een kop koffie en een gebakje de cadeautjes uitgepakt! Ter ere van Leens vijftigste verjaardag werd hem een eenmalige uitgave van LEEN: ‘De glossy voor een bijzondere man’ aangeboden. Het magazine is buiten werktijd thuis (Leen ontdekt namelijk altijd alles) samengesteld door alle medewerkers van de Supply Chain afdeling en bevat allerlei leuke verhalen en foto’s van deze krasse ‘oude’ baas. Monique van Rossum
Leens unieke cadeau
Nieuwe OR-Commissie Op verzoek van de directie heeft de OR een oproep gedaan voor gesprekpartners tijdens de arbeidsvoorwaardenonderhandelingen van stafmedewerkers. Hierop heeft een aantal medewerkers gereageerd. Deze medewerkers zijn opgenomen in de commissie Stafarbeidsvoorwaarden. Tijdens de eerste vergadering van de commissie op 26 juni werd Jaco van der Leeden unaniem tot voorzitter gekozen. De samenstelling is als volgt: Edward van den Boogaard Rik Burger Germen ter Horst Rosina Kleyburg-Hanssen Willem Lans Jaco van der Leeden (voorzitter) Karin Paak
tst. Global IT Security (namens de OR) RMG Supply Chain Upstream Manufacturing RTG ASSC – PU Finance
3051 2444 2620 2615 2527 2826 2670
Op dit moment is de prioriteit van de commissie zich bekendmaken binnen de organisatie en zich op de hoogte stellen van de materie van stafarbeidsvoorwaarden. Heb je vragen of opmerkingen? Richt je dan tot een van de hierbovengenoemde leden. Jos Videler, voorzitter OR
Van alle (financiële) markten thuis D
ie vijftig medewerkers van de afdeling Finance in het hoofdgebouw, wat doen die eigenlijk? De redactie kwam met deze vraag bij John Tettero, Treasury Manager ASSC Rotterdam: “Ik kan me goed voorstellen dat medewerkers van andere afdelingen zich dit afvragen. Omdat mijn bureaustoel op veel plaatsen op het terrein heeft gestaan, licht ik dit graag toe.“
“Met mijn 23-jarig dienstverband behoor ik ondertussen ook tot de inventaris. In 1989 heb ik mijn meao-diploma behaald en sindsdien ben ik hier werkzaam. Eerste werkgever dus, maar ik heb wel veel verschillende afdelingen binnen de Accounting organisatie doorlopen. Dit is een van de voordelen van een groot bedrijf. Een ander voordeel is dat je op kosten van het bedrijf mag investeren in jezelf. Dat heb ik dan ook gedaan door in de avonduren mijn SPD Bedrijfsadministratiediploma te behalen. Van deze 23 jaar heeft mijn bureaustoel zestien jaar ‘op site’ gestaan. Ik ben dus redelijk op de hoogte welke fabrieken er zijn en waren. Ik heb een aantal jaren Shutdown Cost Control gedaan, dus op sommige momenten stond mijn bureaustoel werkelijk tegen de fabrieken aan. Na vele jaren administratie voor de Rozenburg (tegenwoordig Rotterdam) site heb ik de overstap gemaakt naar het hoofdkantoor op de Crediteuren Administratie. Op deze afdeling werden inkoopfacturen van alle Huntsman Polyurethanes vestigingen in de regio EAME (Europe, Africa, Middle East) geboekt en betaald. Na een aantal jaren ben ik teruggegaan naar de site om het Site Accounting Team te versterken. Sinds 2007 ben ik op de Debiteuren Administratie werkzaam, terug in het hoofdgebouw. Op deze afdeling komen gelden binnen van klanten, wereldwijd, die onze producten hebben gekocht. Het zal vast niet door mij gekomen zijn, maar sinds mijn indiensttreding is ICI begonnen met reorganiseren en verdween de ene fabriek na de andere. Sommigen werden gesloopt (Perspex, PET Polymer, Maranyl, Melinex), anderen verkocht (Nylon, Propathene, Diakon). Gelukkig kwam er ook goed nieuws. In 1996 werd een start gemaakt met project LAFITE, waardoor in 1997 de MDI 2Spreekbuis | augustus 2012 | 4
fabriek in bedrijf kon worden genomen. In 1997 raakte de Amerikaanse Huntsmanfamilie geïnteresseerd in de MDI-wereld en weer iets later werd Huntsman Holland de ‘Single Business Entity’ (moedermaatschappij) voor de Polyurethanes (HPU) business. Omdat mijn bureaustoel zestien jaar ‘op site’ heeft gestaan, zijn de termen DADPM, MDI, Suprasec, Triptesten P2403 A/B, ‘negatieve kleef ’ (quote van Arie van der Steen, helaas niet meer onder ons) mij niet vreemd. Tegelijkertijd kan ik me voorstellen dat de mensen ‘op site’ zich afvragen waarom er ongeveer vijftig medewerkers werkzaam zijn op de financiële afdeling. Dat komt doordat wij het als Accounting Shared Service Center voor Polyurethanes (HPU) best goed deden (en nog steeds doen), en daarom de administratie van de Huntsman Advanced Materials (HAM) business in 2004 en de Huntsman Textile Effects (HTE) business in 2008 erbij kregen. Zo is Huntsman Rotterdam (NL01) een ‘company code’ binnen de HPU business, maar bedienen wij nog zeven andere companies van de HPU business, zeven van de HAM business en twee van de HTE business. Bedrijven gevestigd in Europa, Egypte en Zuid-Afrika. Zo hebben wij 102 bankrekeningen in ons
beheer, bij meerdere banken in diverse landen en werken we met verschillende valuta. De Cash Application afdeling verwerkt maandelijks bijna 4500 ontvangsten op deze bankrekeningen. Onze BTW-afdeling doet per maand vijftig aangiftes naar de fiscus voor twintig verschillende landen, elk met zijn eigen regelgeving. De Crediteurenafdeling levert support aan Genpact, een extern bedrijf bij wie wij de factuurregistratie hebben ondergebracht. Daarnaast hebben we nog Country Accountants met hun medewerkers, die de maandelijkse statutaire rapportages en de verantwoording hiervan aan de externe accountants (in ons geval Deloitte) verzorgen, de Business Accounting Group, die alles te maken heeft met de kostprijs en marges van alle producten van onze fabrieken en de Development & Compliance Group die druk bezig is om onze processen efficiënter te maken. Ondanks dat chemie ‘eng’ klinkt in de oren van mensen die er niet dagelijks mee te maken hebben, is het hier fijn werken. Als dat niet zo zou zijn, dan had ik het nooit zo lang volgehouden. Als ik tijd van leven heb en mijn pensioengerechtigde leeftijd hier ga halen, maak ik de 47 jaar vol. Waar maak je dat nog mee?”
John Tettero: “Mijn bureaustoel heeft zestien jaar op de site gestaan.”
Een uniek laboratorium E
en project dat in 2006 werd gestart, de automatisering van het QA/QC lab, is op 3 juli 2012 afgerond met de officiële overdracht van de schuimrobot aan Huntsman. Wij spraken met Bart Monster (Quality Control project coördinator) en Johan Hovenga (Quality Control Teamleader Analytical & Automation) over de afgelopen jaren waarin het laboratorium steeds verder werd geautomatiseerd.
Dus… nu zijn jullie klaar? Johan: “We zijn nooit klaar. Je blijft immers verfijnen, verbeteren en bijsturen. Maar veel verder automatiseren dan dat we nu gedaan hebben? Nee, dat zit er voorlopig niet in, in ieder geval niet grootschalig. Het is immers een afweging tussen een investering en wat het je in effectiviteit en uiteindelijke besparing oplevert.” Bart vult aan: ”Ik heb het ooit uitgezocht, je kunt in principe alles volledig automatiseren als je dat echt wilt. Maar dan zul je een geheel nieuw lab moeten bouwen en een geheel nieuwe werkwijze moeten hanteren en dat is gewoon geen haalbare kaart. Wij zijn overigens al heel erg ver. Zo ver, dat onze collega’s uit Geismar (USA) een bezoek brengen aan het lab om te kijken hoe we hier werken.” Johan: “Op ons lab is de stap gemaakt waarbij de analyse automatisch gestart kan worden, zonder tussenkomst van een laborant. Naar onze mening is dat redelijk uniek. Daar zijn we best wel trots op.” Het is wel een traject van jaren geweest. Hoe groeit dat zo? Johan: ”We begonnen in 2004 met opleidingen om software te leren schrijven, want bijna alles wat hier geautomatiseerd is, hebben wij zelf moeten ontwikkelen, samen met de producenten van de apparatuur. Simpelweg omdat dergelijke specifieke software niet
bestaat. Je moet het inrichten op je eigen processen en analyses. In 2006 waren we zover dat de vijfploegendienst van het lab kon vervallen en dat de operators de testen die voorheen door een laborant gedaan werden, zelfstandig, veilig en met een goede kwaliteit konden gaan uitvoeren. Maar dan ben je er nog niet.” Bart: “Je hebt natuurlijk altijd kinderziektes, de fabrieken moeten vertrouwd raken met het systeem en vertrouwen op de resultaten die naar de fabriek gestuurd worden. In het begin was vooral dat laatste een belangrijk punt.
Met regelmaat werd gevraagd of een laborant de test nog eens over kon doen, omdat men de analyseresultaten niet vertrouwde. Ook waren in het begin de wachttijden voor de operators veel te lang. Dat is allemaal sterk verbeterd door verdere automatisering en aanpassingen.” Hoeveel procent van de analyses die het lab doet, worden er geautomatiseerd uitgevoerd? Johan: ”Ik denk dat zo’n vijftig tot zestig procent van de analyses van dit lab nu door de operators zelf gedaan worden.
En nu is jouw volgende vraag natuurlijk: wat doet een laborant dan nog? De laborant voert natuurlijk de testen uit die bijvoorbeeld maar één of twee keer per week voorkomen, en testen die niet te automatiseren zijn, maar de laborant zorgt er ook voor dat de operators hun testen kunnen uitvoeren. Want de apparatuur moet in zo’n conditie zijn dat deze betrouwbare resultaten geeft. Daarnaast moeten alle benodigdheden voorhanden zijn, zodat een operator niet misgrijpt.” Wat zijn nu nog doelen? Johan: “We zouden graag de geautomatiseerde apparatuur nog stabieler willen hebben, zodat er echt geen twijfels meer kunnen zijn over de testresultaten. Daarnaast worden nu sommige producten meerdere malen getest. Het kan zijn dat een product bij de MDI-fabrieken al getest is, en
Johan Hovenga (l) en Bart Monster verwachten betrouwbare resultaten van de nieuwe schuimrobot
Het gras is altijd groener… … als het op VYDRO® substraat is geplant. Nieuw onafhankelijk onderzoek heeft uitgewezen dat gras dat geplant is op een laag VYDRO® substraat 40% minder water nodig heeft om mooi groen te blijven. Dit onderzoek helpt het Business Development Team van Huntsman om VYDRO® substraat verder geschikt te maken om te verkopen. VYDRO® substraat wordt tot nu toe gepositioneerd als het ideale middel om planten te laten groeien op groene daken en groene muren. Het nieuwe onderzoek biedt nu kansen om het substraat van Huntsman polyurethaan ook in te zetten voor een groener gazon. De doelgroep voor deze toepassing betreft vooral mensen en bedrijven die zich bezighouden met de ontwikkeling en het onderhoud van aangelegde tuinen en parken in gebieden waar weinig regen valt.
Het ‘Groen Kwartier’ in Antwerpen groener met VYDRO® substraat Voorlopig wordt VYDRO® substraat nog voornamelijk gebruikt voor het aanleggen van groene daken, zoals bij een oud militair ziekenhuis in Antwerpen waarin nu huizen zijn gevestigd. Dit project, ‘Groen Kwartier’ genaamd, is onderheving aan een nieuwe regel vanuit het stadsbestuur dat vanaf 2011 alle nieuwe en gerenoveerde platte daken beplant moeten zijn. Het stadsbestuur heeft deze regel ingesteld om de kwaliteit van leven in de stad te verbeteren, en om de kans op overstromingen door hevige regenval te voorkomen. Het oppervlakte van het dak van het voormalige militair ziekenhuis bedraagt 1200 m2 en is beplant met sedum matten. Kijk voor meer informatie op www.thevydroeffect.com Het Groen Kwartier in Antwerpen
Spreekbuis | augustus 2012 | 5
dan wordt het bij de Variants nogmaals getest als het daar verwerkt wordt. Het zou mooi zijn als het bij één test zou blijven.” Tot slot wil ik het nog even over de schuimrobot hebben, want dat is mede de reden dat we hier zitten. Bart: “De schuimrobot is ook een unieke machine. We hebben hard moeten zoeken naar een bedrijf dat met ons deze schuimrobot wilde bouwen. Dit omdat wij hele hoge eisen stelden aan het automatiseren van de schuimtest. Een schuimtest is namelijk een heel gevoelige test, die je heel nauwkeurig moet doen. Zover wij weten zijn wij de enigen die een schuimrobot hebben, in ieder geval binnen Huntsman. De benodigde techniek is er ook pas sinds enkele jaren. Ook moesten de verschillende componenten aan elkaar ‘geknoopt’ worden om tot dit robotsysteem te komen. Dit maakte het tot een complexe machine. In 2007 zijn we begonnen, in 2010 was de kick-off en nu is hij dus eindelijk echt van ons. Hij werkt nu zoals wij dat voor ogen hadden. Vanwege de complexiteit heeft het langer geduurd dan wij hadden gedacht. De robot moet namelijk voor het uitvoeren van de schuimtest twintig minuten lang handelingen verrichten die niet mogen haperen. Om dit perfect en reproduceerbaar te doen en daarnaast ook de juiste resultaten te produceren en rapporteren bleek de software een stuk ingewikkelder te realiseren dan vooraf gedacht. Dankzij de robot elimineren we het menselijke aspect in de test en we hopen nu te kunnen gaan bewijzen dat deze ook betrouwbare resultaten geeft.”
Altijd kritisch, nooit negatief H
untsman kent veel collega’s met (zeer) lange dienstverbanden. Veertig jaar werkzaam voor dezelfde werkgever, het komt niet meer zo vaak voor. Het zijn collega’s met een enorme vracht aan kennis. Kennis van het bedrijf en van collega’s, maar ook met een enorme ervaring. En daar maken we vaak graag gebruik van. De redactie vond het tijd om eens een aantal van deze trouwe collega’s voor het voetlicht te brengen en hen te vragen naar hun loopbaan binnen ICI en Huntsman.
Als ik het Downstream gebouw binnenloop, op zoek naar mijn gesprekspartner voor dit interview, hoor ik hem al van een afstandje. Tenminste, ik weet nog niet dat ik de stem die het hoogste woord heeft, ga interviewen, maar dat wordt me al snel duidelijk als ik bij de kantine vraag naar Ben Bouwman. Ik weet het gelijk, dit wordt vast een leuk interview, want Ben kan heel smakelijk vertellen. Om te beginnen bij het begin: hoe ben je hier ooit verzeild geraakt? Ben: “Eind 1972, ik was inmiddels getrouwd, zag ik een vacature van ICI in de krant. Ik kende ICI omdat ik er ooit ingehuurd was als elektricien. In de advertentie bood men naast een baan ook hulp bij huisvesting, gratis vervoer en een verhuiskostenvergoeding aan. Dat klonk me wel goed in de oren en dus solliciteerde ik. Er volgde een gesprek met de heer Hartogh van personeelszaken en ik kreeg een rondleiding in de Perspexfabriek. De dienstdoende wachtchef was erg enthousiast. Dat kon ook niet anders na mijn positieve houding en intelligente vragen.
Tja, ik had toen al een redelijk gevoel voor toneel en een rijke fantasie! De wachtchef zei dat er voor mij wel een glanzende carrière in het verschiet lag. Ik zag de beste man aantekeningen maken en in een map doen. ‘Die zijn voor Personeelszaken’, zei hij. Met de map stuurde hij me terug naar de heer Hartogh. En ja, ik was erg nieuwsgierig naar wat de wachtchef over mij had geschreven, dus ik opende de map onderweg terug naar het hoofdgebouw. Dat had ik beter niet kunnen doen, want die dag stond er een stevige bries en de papieren waaiden weg en eindigden tegen het hek. Gelukkig kon ik het met enig gehannes weer bij elkaar rapen en ging ik met een gerust hart naar het hoofdgebouw… ik kon na de medische keuring gelijk beginnen.” En nu, bijna 42 jaar later, werk je hier nog. Hoe ziet jouw loopbaan binnen ICI/Huntsman eruit? ”Ik heb eerst binnen het bedrijf mijn Chem A en Chem B cursus gehaald. Door het sluiten van de Perspexfabriek kreeg ik de kans over te stappen naar de Polytheenfabriek. Ik had een gesprek met de
plantmanager (volgens mij was dit de heer Barents) en hij vertelde me dat ik dan wel mijn baard af moest scheren in het kader van veiligheid. Ik zegde toe, maar de volgende dag bedacht ik me. Mijn baard afscheren voor een baan was mij een stap te ver. De heer Samatini (opleidingscoördinator) gaf me een andere kans en gaf me onderdak bij de Teryleenfabriek en de baard bleef. Ik heb in die tijd veel lol gehad; in de busritten naar het werk, maar ook tijdens de vele veiligheidscursussen.
Ben Bouwman: “Mijn sik heeft menig baas zorgen gebaard.”
Die baard bleef voor sommige plantmanagers een doorn in het oog en er is mij weleens verteld dat dit het einde van de mij, in de jaren zeventig beloofde, glansrijke carrière zou kunnen betekenen.”
En de baard heb je nog steeds? “Ja, die hoort bij mij, al was hij vroeger zwart en langer hoor. Het is nu niet meer dan een sikkie.” Wat zijn voor jou memorabele momenten, of zaken die indruk op je hebben gemaakt? “Ik kan me de staking van 1977 nog erg goed herinneren. Ik zat toen in de C-ploeg van de Perspexfabriek die de staking zou starten. Met de bus uit Rotterdam reden we naar de parkeerplaats van de pont in Rozenburg in plaats van naar ICI. Daar werden we gevraagd om de actie niet door te laten gaan. We zijn toen te voet naar het terrein gegaan en hebben de productie in alle fabrieken veilig afgebouwd. Dit heeft wel indruk gemaakt omdat de staking vele dagen duurde. We kregen van de vakbond FNV vijftig gulden per dag en was je lid van CNV, kreeg je eenenvijftig gulden. Wat mij ook nog goed voor de geest staat is het moment dat de D-ploeg heeft geprobeerd op de eerste dag de staking te breken. Maar dat mislukte omdat er in de C-ploeg een aantal felle jongens zat. Er was wrijving met de ‘werkwillenden’. Maar het is allemaal goedgekomen en we werden weer ‘vrienden’ met ICI hoog in het vaandel, maar het zijn echt wel zaken die een onuitwisbare indruk achterlaten.” Is het echt iets voor jou om op de bres te springen? “Ach, ik ben iemand die zijn woordje wel klaar heeft.
Ik ben kritisch, maar nooit negatief. Want wat schiet je op met negativiteit? Sommige collega’s zullen mij ook wel kennen van mijn periode in de ondernemingsraad. Op aandringen van de heer Reijnierse stelde ik me na Willem van Hulten op als (tweede) reservekandidaat. En voor ik het wist zat ik alsnog in de ondernemingsraad omdat er wat mensen afvielen. Maar ook dat heb ik met plezier gedaan. Mijn OR-carrière stopte abrupt door een ‘coupe’ tegen de FNV-leden, maar daar ga ik niet over uitweiden, want dan is er in deze Spreekbuis geen plaats meer voor de altijd opbeurende column van de heer Van der Meer.” Na 42 jaar bij ICI/Huntsman, hoe zie jij je toekomst? “Kijk, als je diep in mijn hart kijkt dan zou ik nu ‘ook’ wel lekker met een of andere regeling thuis willen zitten, maar zo zit de wereld nou eenmaal niet in elkaar. Ik val net buiten dergelijke regelingen en heb het op mijn werk nog steeds naar mijn zin. Laat mij maar mijn werk doen met collega’s, dan is het goed. Tuurlijk, ‘vroeger was alles beter’, maar nu is het ook zo slecht nog niet. Er rijden veel caravans rond met Perspexramen en er zijn veel PET-flessen waar ik ook de hand in heb gehad. En met materiaal uit onze Variantsfabriek rijden veel BMW’s met mooie dashboards rond en slapen we heerlijk op onze schuimmatrassen. En nu stop ik want de thionyl moet eruit!”
Huntsman nu Het ACE-team is troef! volledig O eigenaar van Russische PU-producent Op 3 juli kondigde Huntsman aan dat zij het laatste deel van de Russische joint venture genaamd Huntsman NMG (HNMG) heeft aangekocht. Hiermee is Huntsman volledig eigenaar geworden van het bedrijf. HNMG is in Rusland, Oekraïne en Wit Rusland marktleider op het gebied van PU-systemen voor lijm, coatings en schoeisel. Tony Hankins: “De Russische Federatie wordt gezien als een belangrijke en snel groeiende economie, met een voorspelde groei in PUproducten die in de dubbele cijfers loopt. Deze investering geeft ons toegang tot hoogwaardige coatings-, lijm- en rubbermarkten en biedt ons de mogelijkheid om gedifferentieerde oplossingen aan onze klanten aan te bieden.”
p 26 juni heeft het ACEteam uit Everberg (ACE staat voor adhesives, coatings & elastomers) een bezoek gebracht aan de Huntsman Rotterdam-site. Ze namen tijdens dit bezoek de gelegenheid om aan de belangstellenden uit te leggen welke prachtige producten zij verkopen van de in Rotterdam geproduceerde MDI, polyolen en Variants. Denk hierbij aan grondstoffen en halffabrikaten voor lijmen & kitten, verven, beschermingslagen en deklagen, elastomeren, maar ook: schoenen en laarzen. Het ACE-team is namelijk ook verantwoordelijk voor de verkoop en technische ondersteuning van de Footwear Market Unit. Later in de middag brachten ze een bezoek aan de nieuwe Downstream controlekamer.
Spreekbuis | augustus 2012 | 6
ACE-team bewondert nieuwe controlekamer
Waarom heet het Huntsman en niet Huntsvrouw? H
et is weer een feest: het bezoek van groep 7 van basisschool De Rank uit Rozenburg aan Huntsman, al voor de 19e keer! Vol enthousiasme stappen op woensdag 6 juni de leerlingen van groep 7 in de bus die hen naar het Huntsmanterrein brengt. Bij het binnenrijden van de poort branden de vragen al los. "Waarom heet het Huntsman en niet Huntsvrouw?", "Is het hier gevaarlijk?" en "Maken jullie hier ook frietjes voor McDonald’s?" Na een introductie in de vergaderzaal bij het QC-laboratorium splitsen de kinderen op in vier groepen. Twee groepen bezoeken samen met Ewald Pfeiffer (Production Engineer MDI 2) de controlekamer en de ‘Blind Control Room’ van de MDI 2-fabriek, de andere groepen gaan in het lab de schuimproef doen en pH-waardes meten onder begeleiding van Bart Monster, Jasper Heusdens, Roy Nirandjan, Bryan Abbink en Vivian Boer. Als de groepen aan de slag gaan, komen de serieuze vragen en merk je dat die kleine hoofdjes een heleboel informatie opslaan. Een vraag als: "Maar gebruikt deze fabriek dan niet heel veel energie?" laat blijken dat er doorgedacht wordt. De rondleiding door de controlekamer leidt tot nog veel meer vragen over duurzaamheid en hoe een fabriek werkt. Na een korte pauze met blikjes fris en muffins wisselen de groepen. De dag wordt afgesloten met pannenkoeken en tijdens de lunch nemen de leerlingen de ochtend door. De eindconclusie: “Wat hebben we veel geleerd en wat was het leuk!”
Ik was bij H utsman en ik vond het h eel knap h oe ze alles he bben gema akt Het was de alle gaafste coolste gaa fste mega leukste wa t ik ooit he b gedaan De fabriken waren cool! Mijn cijfer 10!!!!!!!!!!!! !! En met dat schuim wa s echt leuk Een dag bij Huntsman vergeet ik nooit!!!! !!!!!!
Beste Huntsman, Het was een coole, geweldige, mega vette ervaring! Ik wist er wel al iets van, maar nu ben ik nog een stuk wijzer geworden. Het zag er allemaal erg mooi uit van binnen en van buiten! En met die brillen en jassen leken we net NERDS haha. De nieuwe plattegrond (modeltekening Keystone, red.) zag er spectaculair uit, leuk dat jullie voor alles een kleurtje hebben.Veel succes met het bouwen ervan. Verder vond ik dat het aardige mensen zijn en ze hielpen iedereen goed! En verder waren die proefjes met het zuur meten en de schuimbekers maken super leuk! En nog bedankt voor de lekkere muffin’s ! HET WAS GEWELDIG! Groetjes Amber Boer
Jop
tsman, Beste Hun bij jullie op ng Mijn ervari kike !. was echt het bedrijf ver o l geleerd Ik heb vee u echt n t e vindt h Ik , ie m e ch we leuke . n hebben e g in fet cool !!!! g b la aar het en de Toen we n aakt !. labjassen e d e w m n e e to proefjes g p clowns ken wel o le HAHA! ☺ e n w e r o a d a m esten o m gemaakt. n a /a effe roeuimbekers h c brillen op s en daarna b la t t e e o h d r in a a n elk we hebbe stofjes bij gaat e soorten e t omhoog a tw w je im ls u a h c s je aan. n krijg bben ged bekers .! e h im ren, en da l u a h a c s m e n all je da e wat we en zo krijg t het enig ie t. n eest. s w a e g w t eveer gaa fabriek e maar da d r a a ar nu ong n a d g t o a n d k o e E L we zijn o weten ho r je de HE dat we nu ar bestuu k a u d le rs is te t u e p h om aar acht c nog je hebt d ze gelukkig n e b . b e e e h n fabriek m l kapot zij e allemaa bben maar als z rs. ot ,dan he p te a u k p rs m o te c u reserve . tien comp ele fabriek ze alle zes stop de h r maar zijn a a ,d p o e kn ze een rod een leuke ervaring ardige ht c nog hele a ☺ e k s o o r e n het wa s re a leuk wa buiten wa or het extr maar daar o rd a a ,w rs bij begeleide Pelt ienke van :N t e ro g e elijk met vriend
al. Maar of we waren er ng la et ni e kwamen duurd je erop. Eerst e bus in. Het p d oe r gr uu n 00 ge 9. ei de kleur van je allemaal gingen gingen we rond rtelde wat we am bordje met Op 6 juni 2012 ve na n an m ee l ts kamer, aa un m H e alle ar de controle ensen van na m r ng aa gi p p n eerst kregen w oe ee gr gen we aderruimte en splitst. De ene doen en zo za ge ts ie ën lf ee ze tw k we in een verg in oo in atorium ochten en 4 groepjes naar het labor puters. We m m ng gi co p e d oe doen. Er werd gr op dere sten we e wat ze deden mochten moe st doen. De an n oe m ne in ht b ic daar keken w d ar en p weer in we na leppen open r werd de groe . Maar voordat aa en d ak n E m . d hoe je de gask ze ei at zeep en veiligh huim testen w ola, Dove hand ril op voor de C b a n oc ee C . en ijv waar ze het sc b en er in nkjes bij s, handschoen oest twee dra st hoeveel zuur m te ht Je . oc en m eerst een labja ak p m of blauwe ocht st. De ene groe e, rode, gele zelf schuim m in p ru b oe e gr al e tweeën gesplit er rm d an een no muffins. zat terwijl de eren zodat je jes drinken en ro ak p ed go en in Chocomel je eg kr st aakte een te en en daarna moe gebouw, we m vergaderruim d e of d ho ar t na he r elkaar gieten ar ee met de bus na moesten we w slaagde dag!!! en gingen we kreeg. Daarna weten een ge To r . ke en ze p oe en d gr d e ha lde d nenkoeken en Daarna wisse en tot slot pan eg kr en o ot groepsf Jordi van Dam
Spreekbuis | augustus 2012 | 7
Personalia In dienst Finance Susi Kaml
01-08 Joëlla, dochter van Jean-Maurice Rietdijk en Saskia Spruit 10-08 Wende, dochter van Marc en Ellen Blindenbach
Marianela Inees Richard Kuijstermans Edwin Vellekoop
Terug van secondment Arend Jan Zeeuw Ad Zijl
Benoemingen Dirk-Jan van Bommel van Training Operator naar Operator II
(Eind)redactie
Na bijna 34 jaar Huntsman, voorheen ICI, geniet ik nu van mijn prépensioen. Alle collega's uit al die jaren: hartelijk dank voor de samenwerking, de gesprekken en het plezier dat we hadden. Alle collega's en directie, heel hartelijk dank voor het afscheid, de gezellige maaltijd bij Yoe Yi, en de cadeau's die jullie bedacht hadden. Ook hartelijk dank voor het fotoalbum van deze dag, het is een prachtige herinnering. Dank voor alle goede wensen. Mijn wens aan jullie allen is, dat het jullie allemaal goed mag gaan. Groeten en tot ziens. Jan en Rina Bimmel
26-06 A. Oranje. De heer Oranje werd geboren op 15 februari 1922. 04-07 W.N. van Erk. De heer van Erk werd geboren op 13 december 1934.
Sociaal- en milieujaarverslag 2011
Het is niet meer mogelijk om de laatste functie te vermelden.
Uit dienst
SPREEKBUIS is het personeelsblad voor (oud)medewerkers en relaties van Huntsman Holland BV. Oplage: 1700 exemplaren
Buizenpost
Overleden
Purchasing Raw Materials Richard Rook
Colofon
Personalia komt tot stand onder verantwoordelijkheid van de afdeling Human Resources. Wilt u, in verband met het goed kunnen verrichten van betalingen en uitvoeren van personeelsregelingen, wijzigingen in uw persoonsgegevens tijdig doorgeven aan de afdeling Human Resources d.m.v. een mail naar:
[email protected]
Zomerfoto's
Jopie Donkersloot Hans Houps Iris Meijer Birgit Ros Monique van Rossum Wendy de Vos Ton van der Gaag Ans Impens
tst 2200 tst 2469 tst 2178 tst 3004 tst 2122 tst 2152
Ofschoon ernaar gestreefd is de juiste informatie te verschaffen, kan geen garantie voor correctheid of volledigheid worden gegeven. Overname van materiaal door andere publicaties wordt toegejuicht. Vermelding van Spreekbuis als bron wordt daarbij op prijs gesteld.
Kortgeleden is het sociaal- en milieujaarverslag van Huntsman Holland over 2011 uitgebracht. Dit verslag bevat een samenvatting van het milieujaarverslag zoals verstuurd naar de autoriteiten en het personeelsjaarverslag van Huntsman Holland. Naast informatie over onze organisatie zijn de voor Huntsman Holland belangrijkste gebeurtenissen in 2011 beschreven en kijken we vooruit naar 2012. Om papierverbruik en kosten te reduceren verschijnt het verslag digitaal. Het verslag is te vinden via de bijgaande QRcode op www.huntsman.nl. Een gedrukt exemplaar is op te vragen via
[email protected].
In de vorige Spreekbuis deden we een oproep om de mooiste zomerfoto's in te sturen. We hebben een aantal prachtige foto's binnen gekregen, maar we kunnen ze niet allemaal plaatsen. De andere foto's vind je terug op intranet. De mooiste foto beloofden wij uit te printen op canvas en dat is de foto uit Vietnam van Jasper Heusdens geworden. Jasper, van harte!
Communications Postbus 1020 3180 AA Rozenburg tel. 0181 - 29 21 78 fax 0181 - 29 39 08 e-mail:
[email protected] www.huntsman.nl
Kopij voor het volgende nummer inleveren vóór 19 september 2012 De Spreekbuis wordt gedrukt op FSC-gecertificeerd papier.
Grafische realisatie LNO drukkerij, Zierikzee
Jordy Forman van Operator I naar Allround Operator Sven Geleijnse van Training Operator naar Operator II
Huntsman Holland levert wereldwijd halffabrikaten voor de polyurethaan-industrie
Jan Gorzeman
Nick Hendriks van Process Technician naar Sr. Process Technician
Jubilarissen 10 jaar 01-09 Marco Andeweg 01-09 Marianne Brand
Sandy Pelkman-Pennings
Glenn Goedegebuur van Training Operator naar Operator II
Een prachtig stilleven in Lerwick op de Shetland Eilanden
Deze uitgave van de Spreekbuis vindt u ook op www.huntsman.nl
Sant Pere Pescador, bosbrand grens Spanje/Frankrijk. Op wat roet en een zon die volledig achter de rookwolken verdwenen na, is het helemaal goedgekomen!
20 jaar 01-09 Pieter Goudswaard 25 jaar 01-09 Marja Woensdregt 19-10 Hung Nguyen
Er zit muziek in de haven
30 jaar 01-09 Laurence Thring 35 jaar 01-09 Cor Voogt 05-09 Jan Kleijburg 01-10 Erwin Reitzema
Huwelijk 29-06 Arjan Kuipers en Deborah Meijburg
10-06 Seb, zoon van Bas en Pamela van der Kooij 27-06 Wilhelm, zoon van Tina en Steffen HuangMüller
Jasper Heusdens
Geboren
Plezier op de fiets vlakbij Nha Trang in Vietnam
Spreekbuis | augustus 2012 | 8
Op zaterdag 8 september zijn er twee excursies bij Huntsman in het kader van de Wereldhavendagen. Deze vertrekken vanaf de Veemstraat (tegenover het drijvend Paviljoen in de Rijnhaven) om 10.15 en om 11.45 uur. De excursiekaarten zijn vanaf 27 augustus 2012 verkrijgbaar via 010-4125353 of www.wereldhavendagen.nl Telefonisch reserveren is mogelijk van 10.00 tot 17.00 uur (zolang de voorraad strekt) tot 6 september. Excursiekaarten zijn vanaf 5 september 2012 af te halen bij het Reisbureau in het Drijvend Paviljoen in de Rijnhaven.
