DUATHLON. Interview. Evert Scheltinga De toekomst van de duathlon Voeding: wat eten de experts?

27e jaargang • februari 2014 nummer 2

TRIATHLON/DUATHLON

Interview

Evert Scheltinga De toekomst van de duathlon Voeding: wat eten de experts? MAGAZINE VOOR DUATHLON EN TRIATHLON

COLOFON

Uitgever Ying Media bv i.s.m. Nederlandse Triathlon Bond Ying Media bv Ying Mellema Zwarteweg 3 8603 AA Sneek Postbus 4016 8600 GA Sneek T 06 – 100 42 999 E [email protected]

NTB Wattbaan 31-49 3439 ML Nieuwegein Postbus 1267 3430 BG Nieuwegein T 030 – 7513770 F 030 – 7513771 E [email protected] I www.triathlonbond.nl

Hoofdredactie

(tot 01-02-2014)

Pieter van der Meer T 06 – 24582133 E [email protected]

Eindredactie

ITEM voorwoord

Sportdip Even een kleine blik achter de schermen bij het maken van Triathlon Sport. Vorige maand stond eigenlijk een stuk over visualisatie bij wedstrijden van Mirjam Weerd op de planning. Het seizoen is nog ver weg, maar visualiseren hoe je die races gaat winnen kan aan het begin van het jaar op zich geen kwaad. Zo dacht ik daarover, totdat ik een blog van Mirjam Weerd over haar sportdip na Hawaii las. Ze had een hele periode weinig zin gehad om te trainen. Aan de vele reacties op facebook te zien, was dat een veel voorkomend fenomeen. Ik wist meteen dat we die hele visualisatie maar even moesten vergeten.

februari 2014

De Nederlandse Triathlon Bond (NTB) overkoepelt alle multi-disciplinaire duursporten en is aangesloten bij het NOC*NSF, ETU en ITU. Triathlon Sport is het officiële bonds­orgaan van de NTB met daarin aandacht voor zomer- en wintertriathlon, duathlon en andere duursportcombinaties. Triathlon Sport verschijnt 12 keer per jaar. Het volgende nummer van Triathlon Sport verschijnt in week 8 - 2014.

Bij het maken van tijdschriften is de ‘ijkpersoon’ een veelgebruikte vakterm. Deze ijkpersoon is de gemiddelde lezer van het blad en is bepalend voor wat wel of niet geschikt is als onderwerp. De ijkpersoon heeft een naam, leeftijd, opleiding, baan, hobby’s en nog meer die belangrijk zijn om de lezer waarvoor geschreven wordt goed te bepalen. Soms zitten de redacteuren zelf al zo dicht op hun doelgroep dat ze zelf ook de doelgroep vormen. Bij een bekend fietsblad is bijvoorbeeld de hoofdredacteur, een fanatieke fietser, eigenlijk zelf ook het beste voorbeeld van de gemiddelde lezer van dat blad. Als fanatiek triatleet ben ik dat natuurlijk automatisch ook voor Triathlon Sport. Bij de keuze voor het artikel over het begrip ‘sportdip’ paste ik zeker in de doelgroep.

Nederlandse Triathlon Bond

Redactieraad Christie Brouwer Peter Dillo

Medewerkers Kitty van Bloois, Ruud de Haan, Norbert Veringmeier, Guido Vroemen, Marco van der Ham (fotografie), Jojanneke van der Ham (fotografie), Marcia Jansen

Aan dit nummer werken verder mee Charlie Crowhurst (fotografie), Inge Huitema (Fotografie) en Richard Jong-A-Pin.

Advertentie-exploitatie Ying Media bv Ying Mellema Zwarteweg 3, 8603 AA Sneek Postbus 4016, 8600 GA Sneek T 06 – 100 42 999 | E [email protected]

Ik kon na een kort mailcontact met Mirjam Weerd over het onderwerp alleen maar denken: kom maar op met die tips tegen een sportdip! Na mijn laatste wedstrijd eind augustus had ik namelijk even geen zin meer in een volgend seizoen. Een demotiverende 10-kilometerloop in de stromende regen in een veel te langzame tijd deed daar misschien nog een schepje bovenop. Als ik geen zin had, en dat was misschien best vaak, dan trainde ik niet. De tip van Weerd om flexibel te zijn en een training te halveren als je geen zin hebt, voerde ik in die zin al uit. Maar haar belangrijkste advies in het artikel was: niet uitstellen, maar gewoon beginnen! Dat deed ik dus op een zonnige woensdagmiddag. Dat vrienden op facebook opschepten met fietstochten van 100 kilometer spoorde mij ook wel aan, hoewel ik geen zin had in een hele lange tocht met bijbehorende afgevroren tenen. Ik had zin om echt even een lekker rondje te stoempen. Mijn hartslagmeter liet ik wijselijk thuis, dat is alleen maar afleiding. En wat een macht voelde ik in mijn poten. Ik weet zeker dat als ik bij mezelf in het wiel had gezeten, dat ik er bang van zou zijn geworden. De endorfines deden duidelijk hun werk. Twee dagen later voelde ik me alweer veel minder sterk, maar het begin was er. Van dat rondje fietsen had ik weer helemaal zin gekregen. Ik kreeg zelfs zin om te visualiseren hoe ik met die macht in de triathlons ga fietsen. Pieter van der Meer

Opmaak Quod Media, Heerenveen

Abonnementen Alle NTB-leden krijgen het bondsblad Triathlon Sport thuis gestuurd. Voor niet-leden kost een los abonnement € 35,- (buitenland € 50,-) Jaarabonnementen worden tot wederopzegging aangegaan. Opzegging van een abonnement dient uiterlijk voor 1 december van het lopende abonnementsjaar te geschieden, anders wordt dit automatisch verlengd met een jaar.

Naar aanleiding van de proef met de digitale Triathlon Sport heeft het bestuur besloten het bondsblad vier keer per jaar digitaal te verspreiden. De geplande digitale edities zijn: april, juni, september en de gecombineerde uitgave van het november/december.

INHOUD Interview: Evert Scheltinga �������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������� 4 Achtergrond: Onderzoek toekomst duathlonsport in Nederland ���������������������������������������������������������������������� 6 Voeding: Wat eten de experts? ������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������ 8

Adreswijzigingen dienen uiterlijk een maand voor het verschijnen van het eerstvolgende nummer binnen te zijn.

TriKort: Juryrapport: nieuwe regelement 2014, Medische Post: vaatproblemen in de lies,

U kunt uw adreswijziging sturen per e-mail naar [email protected] of per post naar Postbus 1267, 3430 BG Nieuwegein.

Juniorenpraat Renate Timmerman, De favoriete training van: Bert Flier, TriColumn.

Het triathlongevoel van Niels Koervers, Vereniging in Beeld: TVA, Waar kan ik de komende tijd starten? ����������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������� 1 Actueel: Edo van der Meer wint halve Israman, NK duathlon Lang in Horst, Uit de Circuits, Data jeugdcircuit bekend ���������������������������������������������������������������������������������������������������������������������� 9 Foto cover: Evert Scheltinga in Stein. Foto: www.hamperium.com.

Niets uit deze uitgave mag worden verveel­vuldigd en/of openbaar gemaakt op welke wijze dan ook, zonder een vooraf verkregen, schriftelijke toestemming van de uitgever.

3

februari 2014

Evert Scheltinga werd afgelopen jaar in Amsterdam Nederlands kampioen Sprint.

“Er zit nog zoveel in” Evert Scheltinga draaide vorig jaar een goed seizoen in Nederland, maar op internationaal niveau viel het wat tegen. Voor zijn olympische droom van 2016 maakte hij daarom een ‘go/no go’ plan. Dit seizoen wordt het seizoen van de waarheid. “Nog in dit seizoen weet ik welke kant het op zal gaan.” Tekst: Pieter van der Meer | Foto’S: www.hamperium.com Halverwege de smalle trap naar boven staat onder de kapstok een racefiets. Het past net op het tussenvlak voor de laatste treden. In de slaapkamper van het appartement in Arnhem van Evert Scheltinga en zijn vriendin staat nog een tijdritfiets in dezelfde Team4Talent-kleuren. Het is duidelijk dat hier een triatleet woont. Scheltinga is nu fulltime met zijn sport bezig. Aan de keukentafel vertelt hij dat hij dat in zijn juniorentijd eigenlijk nooit had verwacht. Hij begon bij de Huissense duursportvereniging Go!, waar ze naast hardlopen ook gingen skeeleren en fietsen. Zijn broers Diederik en Cornelis volgden toen ook snel. “Nu is de jongste, Bouke, ook met triathlon begonnen.”

Doorbraak In het begin deed Scheltinga vooral triathlons in de buurt. Pas bij de junioren-B (vanaf 16) ging hij meer wedstrijden doen. “Bij de

4

junioren was het vaak net niet met mij. Sven Strijk of Gebert van den Biggelaar wonnen dan vaak, maar ik trainde toen ook niet heel veel: drie of vier keer in de week. Ik heb het altijd gedaan omdat ik het leuk vond. Toen zag ik dat ik toch wel goed was. Later kwam ik steeds vaker op het podium. Ik heb heel veel bronzen dingen liggen.” Hij merkte wel dat hij steeds meer progressie ging maken. “Ik ging ook automatisch steeds meer trainen. Ik denk dat ook mijn kracht is: ik kan nog steeds meer trainen.” Pas toen hij bij de neosenioren (tot 23 jaar) kwam, beleefde hij een doorbraak. Bij het NK olympische afstand in Holten, dat toen een nietstayerwedstrijd was, werd Scheltinga vierde overall en Nederlands kampioen bij de neo’s. “Dat was voor mij wel het moment dat ik dacht: ik kan het toch wel. Mijn zwemmen was altijd wel zwak, zeker voor stayerwedstrijden. Maar ik zwom ook maar één keer per week. Ik ben pas op mijn dertiende

begonnen met zwemmen.” Hij kreeg daarna steeds vaker te horen van trainers: “Jij kunt meer dan je denkt”. Menno Oudeman, zijn eerste trainer bij Go! had het ook al eens tegen hem gezegd. “In mijn achterhoofd heeft wel altijd iets gespeeld dat ik wel meer kon. Ik geloofde daar misschien ook niet helemaal in.” Scheltinga denkt ook dat hij voorzichtig was. “Misschien ook omdat ik er geen zin in had om er heel hard voor te werken, maar ik had ook andere dingen die ik leuk vond.” Vier jaar geleden ging de knop volledig om. Na gesprekken met zijn zwemtrainer George Sieverding kwam hij tot de conclusie dat er harder gewerkt moest worden. “Ik wilde het ook echt. Daarvoor was het nog een beetje lekker spelen en wedstrijdjes in de buurt doen. Ik ben wel altijd gefocust geweest op dat ik mezelf bleef ontwikkelen om beter te worden. Zolang dat gebeurde vond ik het

‘Ik vind het ook wel fijn dat er al een back-up plan is. Dat geeft ook wel rust’ prima. Als ik daar niet meer voor hoefde te trainen dan vond ik dat ook niet nodig.”

Ongeluk In zijn juniorentijd wilde hij juist altijd iets naast zijn sport hebben. “Lekker studeren en stappen. Ik weet ook hoe dat is. Dat doe ik dus niet meer. Ik weet dus wel wat ik niet mis. Dat heeft mij wel wijzer gemaakt en heeft mij laten groeien in wie ik ben.” Scheltinga heeft zijn sport nog met een studie fysiotherapie gecombineerd, maar daar moest hij drie jaar terug noodgedwongen mee stoppen. Tijdens een trainingsweekend kreeg hij een zwaar fietsongeluk. “Toen ik op de grond lag kon ik mijn benen niet meer bewegen. Ik ben daarna met de traumahelikopter afgevoerd naar het ziekenhuis. Ik had een soort hersenschudding in het ruggenmerg.” Hij had niks gebroken in zijn rug. Door zelf zijn benen te bewegen kreeg hij langzaam weer gevoel terug. “Sindsdien heb ik wel iedere dag hoofdpijn, dus ik ben toen gestopt met studeren. Als ik me moet concentreren op lezen of studeren dan krijg ik die hoofdpijn ook. Met trainen heb ik daar geen hinder van. Het verdwijnt zelfs naar de achtergrond als ik aan het trainen ben. Dan zakt het wel weg.” Zijn sport is op die manier ook een uitlaatklep geworden. De oorzaak van de hoofdpijn is na allerlei scans niet aan te wijzen. “Bij een revalidatiekliniek in Arnhem zeiden ze wel dat het in principe vanzelf over moet gaan, maar misschien ook omdat ik zoveel train dat het langer duurt.” Niet sporten is voor hem geen optie. “Dan krijg ik alleen maar meer hoofdpijn.”

Team4Talent Vorig jaar heeft hij nog CIOS in deeltijd gedaan. “Ik wilde toch nog iets doen.” Nu is hij volledig op zijn sport gericht. Drie dagen per week traint hij in Sittard bij zijn teamgenoten Bas Diederen, Martijn Dekker en Edo van der Meer. “Op maandagochtend zit ik dus om vier uur in de auto zodat ik om kwart voor zes in Sittard ben voor de zwemtraining.” Dat heeft hij allemaal over voor zijn ultieme droom: de Olympische Spelen van 2016. Dat doel kreeg ongeveer vier jaar geleden concrete vorm in zijn hoofd. Hij maakte een plan hoe hij dacht in Rio terecht te kunnen komen. Via de Stichting Sport en Ondernemen Lingewaard (waar Huissen onder valt) kreeg hij toen geld voor een nieuwe fiets. Daar

leerde hij plaatsgenoot en ondernemer André Kwakernaat kennen. “Hij nodigde mij bij hem thuis uit, maar hij heeft mij wel drie keer naar huis gestuurd omdat ik met een beter plan moest komen. ‘Denk niet zo klein’, zei hij dan. Ik dacht meer aan welke wedstrijden ik moest doen en trainingen. Ik durfde het eigenlijk niet over geld te hebben.” Na meer gesprekken kwamen de Huissenaren erachter wat de triatleet nodig had: trainingsmaten om samen beter te worden. Het idee voor Team4Talent was geboren. “Toen is het balletje gaan rollen. Dat jaar kwam ook de Eredivisie erbij. Dat heeft ook gelijk voor veel publiciteit voor het team gezorgd.” Team4Talent ontstond rond de olympische droom van Scheltinga. Op de weg daarnaartoe staat hij dit jaar op een belangrijk punt. “Het wordt nu heel erg krap”, zegt hij realistisch. In Nederland gingen de wedstrijden goed, maar veel meer kon hij door een eerdere knieblessure niet aan. “In oktober 2012 heb ik last van mijn knie gekregen. Daar heb ik tot en met januari last van gehad. Daarna kwam het van maart tot mei weer terug. Ik merkte wel dat ik fysiek goed was, maar ik had gewoon te weinig kilometers gelopen. Ik won dan wel eerst de individuele serie in Enschede. Daarna won ik het NK Sprint in Amsterdam en een week later de sprint in Stein.” Die sprints kon hij op snelheid doen, maar in Veenendaal bij het NK OD kwam hij voor zijn gevoel toch een basis te kort. In internationale wedstrijden kon hij door die ontbrekende basis ook niet doorstomen naar het gewenste niveau. Bij de Premium Cup in Holten werd hij 21ste en later aan het einde van het seizoen bij de ITU Sprint in het Chinese Meizhou eindigde hij als vijftiende. Het was niet wat hij had verwacht. “Internationaal gezien is het voor mij gewoon een slecht jaar geweest. Het had eigenlijk afgelopen jaar eigenlijk al moeten gebeuren.”

mij ook heel erg aan. Ik zie dat van Diederik en Bas hoe mooi en heftig dat kan zijn. Via Europacups wil hij richting de Worldcups gaan werken. “Komende seizoen wordt het wel duidelijk welke kant ik op ga. Ik zou wel teleurgesteld zijn als het niet lukt. Het is wel altijd mijn doel en droom geweest. Er zijn natuurlijk wel wat twijfels. Het wordt gewoon heel erg moeilijk. Ik wil heel graag naar Rio, maar ik vind het ook wel fijn dat er al een back-up plan is. Dat geeft ook wel rust. Ik denk dat het ook frustrerend is als je steeds duidelijker merkt dat je het niet gaat halen.”

februari 2014

INTERVIEW met Evert Scheltinga

Teamgenoot Edo van der Meer zou het zonde vinden als Scheltinga dit jaar al zo definitief de olympische weg zou afsnijden. Van der Meer denkt dat er nog veel meer in zijn teamgenoot zit. Bij Scheltinga zelf komt dat besef ook langzaam. De Nederlandse titel crossduathlon die hij in december greep in Groesbeek was al een bewijs van goede vorm. “Ik heb daarna bij Guido Vroemen ook een hele goede inspanningstest gedaan. Als ik nu alles op een rijtje zet dan geeft dat wel heel veel vertrouwen voor het seizoen. Er zit nog zoveel in. Dat is heel erg motiverend om er voor te gaan. Dat houdt mij wel scherp.”

Splitsing Binnen Team4Talent wordt het team ondertussen meer opgesplitst in een tak voor de olympische afstand en de lange afstand. De prestaties van Bas Diederen op de Ironman hebben het team geïnspireerd. “Waar ik sta op die splitsing is nog de vraag. Ik heb nu een ‘go/no go-plan’ gemaakt. Afhankelijk van een aantal prestaties bepaal ik of ik verder blijf gaan op de OD of dat ik mij ook op de lange afstand ga richten. Dat spreekt

5

februari 2014

De toekomst van de duathlonsport De duathlonsport lijkt de laatste jaren een beetje in het slop geraakt. Het aantal duathlons in Nederland loopt terug en daarmee ook de deelname. De NTB liet daarom door triatleet en student Peter de Vries een onderzoek doen naar de staat van de duathlonsport in Nederland. De Vries concludeert dat er kansen genoeg zijn, “maar dan moet er wel wat gebeuren.” Tekst: Pieter van der Meer Het jaar 2013 is voorbij gegaan zonder NK duathlon over de kwartafstand (10 km lopen, 40 km fietsen en 5 km lopen). In september besloot het bondsbestuur dat het NK duathlon over de kwartafstand niet georganiseerd kon worden. Tijdens het seizoen had de NTB nog gesprekken gevoerd met organisaties over een mogelijke toewijzing, maar het liep op niets uit. Gelukkig kon voor dit jaar de Asserduathlon wel aangewezen worden voor het NK duathlon over de kwartafstand. De kalender was het ook al niet rijk bezaaid met wegduathlons. De crossduathlons lijken daarentegen geen last van een teruglopende populariteit te hebben. Voor de duathlonsport mag het ontbreken van het NK over de korte afstand als een dieptepunt worden gezien. De triathlonsport groeit, maar de duathlon lijkt daar nog niet van mee te profiteren. Het werd dus hoog tijd om de duathlonsport in Nederland eens goed in kaart te brengen. Triatleet en student SPECO Sport en Media Peter de Vries kreeg daarom als stageopdracht de duathlonsport te onderzoeken.

De Vries kon al vrij snel vaststellen dat het aantal duathlons in Nederland in aantallen ook echt drastisch is afgenomen: dat aantal ging van 17 organisaties in 2006 naar 9 in 2012. Vorig jaar bleef dat aantal gelijk. Die aantallen zijn los van de crossduathlons, waar er juist wel steeds meer van bij zijn gekomen. Waarom het aantal wegduathlons bijna is gehalveerd in zes jaar is hem niet helemaal duidelijk. “Het is toch vaak dat organisaties het niet meer rondkrijgen of dat het bestuur ermee stopt. Daar kwam dan meestal niks nieuws meer voor terug”, zegt De Vries. In gesprekken met organisatoren viel het hem op dat de duathlons die nog op de kalender staan, juist stabiel en succesvol zijn. “Als je bijvoorbeeld kijkt naar de duathlons in Borne en Hilversum dan zie je dat de deelnemersaantallen daar niet teruglopen. Die wedstrijden zijn er ook al jaren.” De Runbikerun Borne, een zomerduathlon, zit altijd vol. Vorig jaar deden daar ruim 200 deelnemers individueel mee en ook nog eens ruim 200 duo’s. De organisatie van de duathlon van Borne (dit jaar op 24 augustus) omschrijft de wedstrijd als de ‘gezelligste run-bike-run van Nederland’. Dat zit waarschijnlijk ook in de regionale

aanzuigingskracht van de wedstrijd: driekwart van de deelnemers komt uit de regio Borne. In zijn onderzoek concludeert De Vries dat die wedstrijden succesvol zijn door een onderscheidend concept waar ze door de jaren heen niet van zijn afgeweken. Voor Borne is dat de sfeer en regionale aantrekkingskracht. In Hilversum is dat wellicht het deels offroad loopparcours en voor de Powerman in Horst aan de Maas geldt dat het concept van de topwedstrijd een steeds groter succes wordt.

Enquête De organisaties die er zijn doen het dus goed, maar hoe denken de duatleten daarover? Om de stand van de duathlonsport onder de Nederlandse deelnemers te peilen, had De Vries een enquête opgesteld. De rode draad in die vragenlijst, die door 117 respondenten werd ingevuld, was waarom deelnemers wel of niet aan duathlons meedoen. Van de ondervraagden gaf 23 procent aan één keer per jaar een wegwedstrijd te doen. Een groter deel (39 procent) doet minimaal één wegduathlon en één crossduathlon. Het aantal

De Run-Bike Run van Borne is al jaren een succesformule in de regio. Foto: Erik van Balderen.

6

rscheidt zich door De duathlon van Hilversum onde : TV Hilversum. een deels offroadparcours. Foto

procent gaf aan dat het goed gaat met de duathlonsport en 9 procent redelijk goed. Verder twijfelde 37 procent tussen ‘niet goed en niet slecht’ en gaf 35 procent aan dat het redelijk slecht gaat. 16 procent van de deelnemers gaf ‘slecht’ als oordeel over de duathlonsport.

Breedtesport crossspecialisten, duatleten die alleen crosswedstrijden doen, was met 11 procent kleiner. Tot slot gaf een kwart van de deelnemers aan helemaal geen duathlonwedstrijden te doen. Op de vervolgvraag voor de ondervraagden die aangaven alleen crossduathlons of helemaal geen wegduathlons te doen, gaf 60 procent aan in het verleden ook geen wegduathlons te hebben gedaan. De reden die daarvoor werd opgegeven is voor het grootste deel van de deelnemers (77 procent) dat ze aan andere triathlonwedstrijden meedoen. Belangrijker was de vraag of actieve duatleten meer of minder wedstrijden zijn gaan doen. Daarbij viel gelijk op dat de groep die minder duathlons deed het grootst was. Maar liefst 44 procent van de ondervraagden heeft minder wegduathlons gedaan het afgelopen jaar. Bij 40 procent is dat aantal ongeveer gelijk gebleven. De reden voor het minder doen van duathlons was bij een groot deel van de ondervraagden dat ze last hadden van blessureleed. Maar ook het afnemend aantal wedstrijden werd als reden opgegeven, wat natuurlijk ook een logisch gevolg is. Meer dan de helft (55 procent) van de deelnemers aan de enquête gaf aan dat ze de indruk hebben dat Nederland minder wegduathons op de kalender heeft. 35 procent van de ondervraagden had de indruk dat het aantal duathlons gelijk is gebleven. Die indruk is misschien een inkopper, maar voor het peilen van de stand van de duathlonsport was dat wel een belangrijk gegeven. Uit de vraag hoe de respondenten denken hoe het gaat met de duathlonsport, kwam toch een verdeeld beeld naar voren. De positief gestelden waren in de minderheid: slechts 1,5

De Vries concludeert dat er iets moet veranderen in de duathlonsport in Nederland. Hij keek daarom ook naar het buitenland. “Ik heb gekeken naar de VS, waar duathlon het nu heel goed doet. De Amerikaanse bond heeft daar een plan gemaakt waarbij ze zich meer op de breedtesport zijn gaan richten. Door meer aandacht aan lokale verenigingen en wedstrijden te geven wordt de sport daar nu nog groter.” Aan de andere kant zag De Vries dat onze buurlanden Duitsland en België meer op topsport en het binnenhalen van internationale evenementen gericht zijn. In zijn advies geeft De Vries meer de voorkeur aan het Amerikaanse model. “Breedtesport is heel belangrijk in het verbeteren van de duathlonsport. Ik denk dat er bij verenigingen meer aandacht voor duathlon moet komen. Je komt nu nauwelijks met duathlon in aanraking en veel leden worden toch een beetje richting de triathlon geduwd.” Door duathlon meer te promoten bij verenigingen wordt de drempel om wedstrijden te doen ook lager, denkt De Vries. “Bij die verenigingen zitten de potentiële deelnemers voor duathlons.” Dat promoten kan bij triathlonverenigingen, maar De Vries ziet ook een mooie kans om op scholen kinderen door clinics met duathlon kennis te laten maken. De Powerman Horst aan de Maas is daar al een succesvol voorbeeld van. Door clinics op de scholen in de regio Horst deden vorig jaar 250 kinderen mee aan de speciale kinderduathlon. Een andere laagdrempelige afstand is de sprintafstand (5 km lopen, 20 km fietsen en 2,5 km lopen). Uit de enquête kwam die afstand ook als veruit de populairste afstand naar voren.

Eredivisie duathlon Meer deelnemers aan duathlons is mooi, maar meer duathlons zullen op den duur toch ook nodig zijn om de sport op een breder niveau te brengen. De Vries denkt dat daarom naar nieuwe mogelijkheden en organisaties gezocht moet worden. “Je kunt bijvoorbeeld denken aan het organiseren van duathlons bij bestaande triathlonwedstrijden.” Een teamcompetitie vergelijkbaar met de Eredivisie werd in de enquête door veel ondervraagden als de oplossing voor de duathlon gegeven. De Vries denkt dat een dergelijke opzet niet haalbaar is op het moment. “Een teamcompetitie is niet de oplossing nu. Zolang we maar een beperkt aantal wedstrijden hebben is dat niet haalbaar. Het is wel de moeite waard om dat te onderzoeken en daar op termijn een doel van te maken.”

februari 2014

Duathlon onderzoek

De Vries concludeert dat het helemaal niet zo slecht gaat met de duathlon als het misschien lijkt. “Duathlon blijft een sport waar markt voor is. Er zijn ook genoeg mogelijkheden om de sport nieuw leven in te blazen. Maar er moet wel wat gebeuren.” Hij ziet daar in eerste instantie een taak voor jonge mensen om in organisaties te stappen met nieuwe ideeën. “Het is vervolgens de taak van de bond om die initiatieven te ondersteunen. De bond zal ook bestaande organisaties moeten ondersteunen, zodat niet nog meer wedstrijden van de kalender verdwijnen.”

De Powerman Horst aan de Maas is een vaste waarde in de duathlonsport in Nede rland. Foto: www.hamperium.com

Zeven wedstrijden Duathlon Circuit 2014 Het oudste circuit van de Nederlandse Triathlon Bond, het Dare2Tri Duathlon Circuit, gaat dit jaar het zestiende seizoen in. Het circuit is dit jaar weer goed gevuld met zeven wegduathlons. Vorig jaar bestond het duathloncircuit maar uit vier wedstrijden, maar dankzij de inspanningen van Armand van der Smissen is het circuit dit jaar weer goed gevuld met zeven wedstrijden. 16 maart 13 april 19 april 15 juni 30 augustus

TVH Duathlon Hilversum Powerman Holland Horst aan de Maas Lenis RBR Ter Idzard RBR Tilburg Duathlon Borne

5 oktober 25 oktober

Tritanium Duathlon Groningen Asser Duathlon Assen (NK)

Meer informatie op: http://www.triathlonbond.nl/Circuits/Dare2TriDuathloncircuit

7

februari 2014

n e t e t Wa experts? de

Jansen Marcia : T S TEK (ex)

jf jd? Viheimen i r t s d n ge n we na ee, geven hualtijd eerst n e s g n edin stips tijde voor, ied van voe voeding n e t e d ste uit! aan t geb het beerts op heer onderstn training e j n e u e p Wat kten, en exet op: probebreid in e e l l t r a a uitg i a tr M prijs.

Marten Visser Foodtechnoloog – triatleet sinds 2011

- werkt bij de Hema Bakkerijen en is

daar verantwoordelijk voor Kwaliteit,

Arbo en Milieu.

en. Als voedingsmiddelentechnoloog ingsmiddelentechnologie in Leeuward voed iding -ople HBO de enkele de volg r Mar ten Visse d van de consument. “Behalve een kunt maken van plant tot in de man elen midd ings r ik voed maa , je doet hoe al am voor licha je het leer voor wat voeding in er in de opleiding weinig aandacht het ik vind tgel spor mijn keuze module ‘mens en voeding’ is voor e keuz eten. In de n toch anders kijk dan collega-triatl suikers. Verder e snell n allee denk dat ik naar sommige producte dan zit in r mee er dat mische index niet te hoog is, ik wil normaal eet.” bijvoorbeeld belangrijk dat de glyce ingen wijk ik niet veel af van wat ik train e lang of en strijd wed voor Ook d. daar stan heel nlijk eige ik eet

8

pasta carbonara. nten. Mijn lievelingmaaltijd is meestal rijst of pasta met groe r maa , zijn s alle van kan at Avondeten voor een wedstrijd:“D n.” ers.” r mijn maag kan daar goed tege alles zonder toegevoegde suik Daar zit relatief veel vet in, maa roogde vruchten en yoghur t. Dit ged en, gran en, zad veel met sli mue te aak Ontbijt : “Een zelfgem langer duurt krentenbollen.” echt iets race een sportgel en als het iets wel fijn om iets vast te eten en Pre-race : “Meestal kort voor de ens een lange training vind ik het Tijd . ken .” dran ank rgie rtdr ene spo en en gels gels r: te ibaa afwisseling op de zoe Tijdens de wedstrijd: “Alles vloe n en zaden bijvoorbeeld, een fijne en note ek met ijtko n ontb repe r als ts voo ik zoe kies iets r stal voo in mijn maag te voelen. Dan en om iets te eten. Ik kies mee d moet ik mezelf echt er toe zett lichaam op worden genomen.” het in snel die n Na de wedstrijd: “Na de wedstrij itte eiw orte verk met kje dran een s: tiplu neem Pep daarna voor iets hartigs. Of ik riet! ” al dan niet zelf gemaak t, zijn favo en, boll nten “Kre ck: sna e ond Gez

VOEDING

februari 2014

Peter Res

- heeft een sportWetenschappelijk sportvoedingsadviseur - triatleet sinds 2010 fulltime bij Ajax. werkt en voedingsadviespraktijk www.sportvoedingsadvies.nl iteit van Peter Res studeerde ‘Voeding en Gezondheid’ aan de Univers in Austin. De exTexas of ity Univers de aan oek onderz deed en ingen Wagen onderscheidt zich hardloper mag zich voedingskundig ingenieur noemen en voedingsdeskundige Als rond. achterg lijke van diëtisten door zijn wetenschappe e Runners en Distanc Team loegen, Wielerp nk Raboba de was hij betrokken bij in dienst fulltime dige NOC*NSF, en sinds augustus 2012 is hij als voedingsdeskun nsport triathlo de naar en hardlop bij Ajax. Vier jaar geleden switchte Res van het 2014. Hawaii n Ironma de voor en plaatste zich vorig jaar in Wales

Foto: Frank Renia.

avond voor de wedstrijd begin ik al meer koolhydraten te eten en de Avondeten voor een wedstrijd: “Twee dagen voor de restaurant eet, een in en ben thuis fruit, suiker of stroop. Als ik niet wedstrijd bak ik het liefste pannenkoeken. Die eet ik met bestel ik meestal pasta met rode saus.” met honing of tijdens de race te voorkomen. Meestal eet ik witbrood Ontbijt: “Zoveel mogelijk vezelarm om darmklachten , bietensap en veel koffie.” jam, en voor de variatie ook wel met kaas, een banaan beetje zout. aakte sportdrank van maltodextrine, fructose en een zelfgem een ik Pre-race: “Vijf minuten voor de start neem zit.” in ik weet precies wat er Een stuk minder zoet dan de kant-en-klare dranken en ik het op zelfgemaakte sportdrank, afgewisseld met gels en - omdat mijn ik drink n triathlo een s “Tijden ijd: Tijdens de wedstr van de aan eg onderw ik te kauwen- een energiereep. Dorstlesser pak de lange afstand wel lekker vind om af en toe ergens op n drink ik graag cola.” organisatie. En tijdens het looponderdeel van een Ironma waar ik me rd de beste keus, maar ik heb na de Ironman in Wales, uiteraa is n eiwitte met ldrank Na de wedstrijd: “Een herste ik echt zin in had or daardo dus dag die n verlore zout veel had Ik gegeten. deze zomer plaatste voor Hawaii, lekker fish and chips iets hartigs.” van pure chocola (70%).” Gezonde snack: “Ik eet de hele dag noten en ik houd erg

Cindy van der Avoort

Sportdiëtiste - duatleet sinds 2013 - heeft een eigen praktijk in Nijmegen (www. cindyvanderavoort.nl). Cindy van Avoort studeerde twee jaar geleden af aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen en startte vervolgens haar eigen praktijk. Als fanatiek hardloopster richtte ze zich tijdens haar studie vooral op voeding in relatie tot beweging. Ze liep stage bij het Sport Medisch Centrum op Papendal waar ze sporters begeleidde richting belangrijke wedstrijden zoals de Olympische Spelen in Londen. Sinds twee jaar combineert ze het hardlopen met fietsen en in 2013 deed ze mee aan duathlons in Horst, Tilburg en Wageningen. Dit jaar staat het fietsen echter op een iets lager pitje omdat ze een tweejarige fulltime Master opleiding Nutrition and Health aan de Universiteit van Wageningen aan het afronden is. Avondeten voor een wedstrijd: “Pannenkoeken zijn mijn favoriet. Ik probeer zo min mogelijk gluten te eten omdat mijn maag daar niet zo goed tegen kan, dus ik gebruik boekweitmeel in plaats van gewoon meel. Ik wissel graag zoet (stroop) en hartig (mager vlees) met elkaar af. Een hartige pannenkoek eet ik met bijvoorbeeld kipfilet, een beetje yogonaise, ijsbergsla, wat sesamzaadjes en kerriepoeder.” Ontbijt: “Altijd minimaal vier uur voor de wedstrijd. Havermoutpap met magere- of amandelm elk, kaneel, rozijnen en chia-zaadjes voor de extra vitaminen, mineralen en vezels bijvoorbeeld. Of magere kwark met havermout, lijnzaad, vijgen, walnoten en een beetje honing.” Pre-race: “Vanaf anderhalf uur voor tot aan de start van de wedstrijd drink ik isotone sportdrank . Ook neem ik cafeïne in tabletvorm, daardoor voel ik me scherper en alerter als ik aan de wedstrijd begin.” Tijdens de wedstrijd: “Ik doe vooral korte afstanden en neem dan onderweg alleen isotone sportdrank. Isostar werkt het beste voor mij.” Na de wedstrijd: “Ik ben een heel slechte eter na de wedstrijd, dus ik zorg altijd dat ik magere chocomelk meeneem voor na afloop. Dat is een prima hersteldrank . Meestal eet ik binnen het uur ook nog een paar rijstewafel s met mager vlees of pindakaas.” Gezonde snack: “Een rijstcracker met een notenpasta of hummus.”

9

BEVEILIGINGS

GROEP

®

I NBRAAK B EVEILIGING N EDERLAND

Bos en Olgers Krommenie Roco Sport, Nieuwe Niedorp Running Centre, Heerhugowaard duesette.nl

Valkering Beveiliging

DueStte Sportsfashion nu te koop bij:

THE NEW BRAND FOR TEAMFASHION

duesette.nl

Bianca van Dijk

Orthomoleculair therapeut - ex-triatlete - heeft een eigen praktijk in Veenendaal (www. biancavandijk.nl) Bianca van Dijk studeerde in het verleden fysiotherapie, draaide tien jaar mee in de internationale triathlontop en volgde na haar topsportcarrière een opleiding tot orthomoleculair therapeut. Als onderdeel van deze therapie wordt door het veranderen van eetpatronen het zelfgenezend vermogen van het lichaam bewerkstelligd. Van Dijk begeleidt zeventig contractspelers van Ajax en de schaatssters van Team Liga op het gebied van voeding en supplementen. Ze is er van overtuigd dat als ze de kennis had gehad die ze nu heeft, ze veel meer uit haar topsportcarrière had kunnen halen. Daarin liep ze namelijk continue tegen haar beperkingen (vermoeid- en overtraindheid) aan.

februari 2014

vervolg voeding

Avondeten voor een wedstrijd: “Vroeger zou ik standaard gekozen hebben voor een pastamaal tijd. Nu adviseer ik sporters om iets meer koolhydraten (rijst, quinoa of pasta) dan normaal te eten, aangevuld met groenten en een goede eiwitbron zoals kip of vis.” Ontbijt: “Tijdens mijn topsportcarrière nam ik brood met zoetigheid. Nu zou ik een shake nemen met avocado, banaan, rood fruit en een goed eiwitpoeder.” Pre-race: “Een laag glycemische sportdrank, bijvoorbeeld van U Can. De glycemische index is een maat om aan te geven hoe snel koolhydraten in de darm worden verteerd en als glucose in het bloed worden opgenomen. Een laag glycemische sportdrank geeft glucose geleidelijk aan het bloed af en is daardoor een langdurige bron van energie.” Tijdens de wedstrijd: “Als triatlete verbrandde ik ontzettend veel calorieën tijdens een wedstrijd en beperkte ik me tot snelle suikers. Ik draaide puur op de suikerverbranding. Nu zou ik meer de vetverbran ding stimuleren en ook tijdens een wedstrijd een laag glycemische sportdrank met elektrolyten nemen. Aangevuld met een dorstlesser met glutamine (een aminozuur dat door het lichaam op een eenvoudige wijze wordt omgezet in glucose).” Na de wedstrijd: “Zeker na een wedstrijd in de warmte vooral veel vocht, bijvoorbeeld een dorstlesser met elektrolyten (zoals natrium en kalium). En omdat je direct na een zware inspanning vaak geen zin hebt in een hele maaltijd; binnen 30 á 45 minuten een eiwitherstelshake. En ik denk dat ik daarna veel zin zou hebben in frietjes.” Gezonde snack: “Ik ben een fan van noten. Je kunt ze makkelijk meenemen en ze zitten boordevol mineralen, bioflavonoiden en goede vetzuren. En ik houd van kokosmakronen die je heel simpel zelf kunt maken. Mix geraspte kokos met een ei en stukjes gesneden gedroogde abrikozen. Even in de oven en je hebt een heerlijke en gezonde snack.”

Liselore van Nunen

als hogeschooldocent Voeding Voedingskundige - ex-triatlete- werkt aan De Haagse Hogeschool

en Diëtetiek

Wageningen Universiteit en is vooral Liselore van Nunen studeerde ‘Voeding en Gezondheid’ aan de samenleving met je doet en wat het voor ons huidige de in eten wat , geïnteresseerd in het menselijk lichaam g klaar te stomen voor een vakgebied waarin betekent. Als hogeschooldocent probeer t ze diëtisten in opleidin kritische manier moet blijven kijken naar je ondernemend, commercieel en vooruitstrevend bent en op een hardlopen naar de triathlon, maar heeft van p oversta voeding en voedsel. In 2002 maakte Van Nunen de op een lager pitje moeten zetten. sporten f intensie en nsport vanwege rugklachten in 2011 de triathlo de wedstrijd verminder ik de Avondeten voor een wedstrijd: “Een paar dagen voor geen vet vlees, noten, muesli en beeld bijvoor door g voedin de hoeveelheid vezels en vet in kruidige saus, zonder vlees en pasta of rijst met een niet al te meergranenbrood te eten. Als avondmaaltijd kies ik voor vezels. Als toetje kies ik voor yoghur t met jam.” een beperk te hoeveelheid groenten in verband met de d van melk) en banaan. Als de wedstrijd niet vroeg in de ochten lle halfvo (of lk Ontbijt: “Een shake van sojameel, sojame start gaat, neem ik tussendoor ook nog een eierkoek.” Een andere optie heb ik niet. Ik kan niet goed tegen zure Pre-race: “Vijf minuten voor de start neem ik een slok water. je water ga liggen. Als het een warme wedstrijddag is, moet het in taal sportdranken, vooral niet als ik direct daarna horizon men.” voorko te de start goed drinken om uitdroging echter al de avond van tevoren, tot een aantal uren voor aantal zodra ik uit het water kom, en als ik op de fiets zit, een direct ik drink n triathlo een s Tijdens de wedstrijd: “Tijden neem d afstan ische olymp of n triathlo kwart een water. Tijdens slokken sportdrank. Dat wissel ik ieder kwartier af met te raden een Als de wedstrijd langer duurt dan twee uur, is het aan water. met weg ik spoel die en fiets de op gels 2 á 1 ik toerijkend is.” isotone drank te gebruiken omdat water dan niet meer vruchtenuur na de wedstrijd een shake op basis van eiwitten en half een binnen r probee “Ik Na de wedstrijd: sap in te nemen.” ik vaak te zoet en niet lekker. Maar als ik Gezonde snack: “Veel tussendoortjes die te koop zijn, vind suiker) , een bakje yoghur t met muesli en trek heb neig ik vaak naar een ontbijtbiscuit (helaas ook bij mijn ontbijt en niet tussendoor.” liever gedroogd fruit of een speltcracker met jam. Fruit eet ik

11

februari 2014

TriColumn

Onvolmaakt in de polder Look at this photograph Every time I do it makes me laugh How did our eyes get so red? And what the hell is on Joey’s head Nickelback (Photograph) Ik staar nu al zeker drie minuten naar de foto op de cover van de januari-editie van Triathlon Sport. Ik vraag me af waarom de foto mij zo bezighoud. Het is niet een bijzonder mooie foto. Tenminste, niet als ik de regels van de gulden snede toe zou passen. De verhouding van de witgrijze lucht tot de drie triatleten is als de verhouding tussen Boer Wim tot zijn recente Boer-Zoekt-Vrouw-verhouding. Enigszins buiten proportie. Waarom? Waarom had de fotograaf toch zijn lens in de portretstand? Was hij er even niet bij met zijn verstand? Was hij eigenlijk op zoek naar een zeldzame parkietsoort die afgelopen zomer in de omgeving van Almere is gespot? Ik zou het niet weten. Wat mij betreft had de oneindigheid van het vlakke polderland het verdiend om deelgenoot te zijn van deze foto. Net op het moment dat ik de bladzijde wil omslaan, verlies ik mezelf nogmaals in de foto. Ik moet denken aan het thema dat theaterregisseur Johan Simons afgelopen zomer aanzwengelde tijdens zijn aflevering van Zomergasten. Hij behandelde de schoonheid van het ultieme onvolmaakte. “In het imperfecte vind je de menselijkheid”, zei hij. “Daardoor ga je je meer afvragen”. Ik fantaseer over de portretstand van de foto als bewuste keuze van de fotograaf. Als keuze om de drie fietsers op deze foto hun verhaal te laten vertellen. Hun menselijkheid te tonen. Het verhaal van de ultieme schoonheid tijdens een onvolmaakte wedstrijd. Zoals elke hele triathlon door zijn lengte bijna per definitie alleen onvolmaakt volbracht kan worden.

Dan zijn minder aerodynamische achtervolger. Een master die mij op het verkeerde been zet. Hij laat mij gissen. Is hij ten prooi gevallen aan zijn voorganger? Of hangt hij er al een tijdje aan? Ik weet het niet. De schijn van het overtreden van de stayerregels past bij de onvolmaaktheid van de foto. Net als zijn blik, die mij doet denken aan een op achterstand binnengekomen coureur tijdens een voorjaarsklassieker. Tenslotte kijk ik naar de achterblijver. De armen op de remgrepen verraden zijn gemoedstoestand. De wind is zijn tegenstander. Zijn geest is zijn aartsrivaal. Hij balanceert tussen wilskracht en berusting. Zijn gedachten laten zich raden. Terugschakelen? Even op adem te komen? Opgeven? En dan weer de gedachte dat opgeven geen optie is. Natuurlijk kiest hij voor het laatste. Zoals bijna elke triatleet dat doet tijdens het huzarenstuk dat de Hele heet. Nadat ik nogmaals alle tijdrijders een blik waardig heb gegund, kom ik tot de conclusie dat de portretstand van de foto een bewuste keuze moet zijn geweest. Net als de schijn die gewekt wordt dat de fietsers door het gras rijden. En net als de windmolen die voor mijn gevoel andersom had moeten staan. Het is een onvolmaakte foto. Net als de verhalen van de triatleten die op die Septemberdag in Almere over de eindstreep zijn gelopen. De schoonheid van onze sport zit hem in het onvolmaakte. Dat bewijst deze foto maar al te goed. Eigenwijzerman (www.eigenwijzerman.nl)

De volledige coverfoto van Triathlon Sport 1.

Ik kijk naar de voorste fietser en naar zijn gedecideerde blik die hoort bij een inhaalrace. Hij is vastbesloten om de opgelopen achterstand tijdens zijn zwemonderdeel goed te maken. Als een bedachtzame jager splijt hij de tegenwind. Zijn streven naar een perfecte houding en tegelijkertijd zijn ietwat uitstekende druppelhelm en bidon maken hem mooi. Het bijna overstrekte linkerbeen maakt het beeld af.

Foto: Charlie Crowhurst/ Getty Images.

Waar kan ik de komende tijd starten? Zondag 23 februari 2014

MARESIA Cross Duathlon Waalwijk

Zaterdag 15 maart 2014

Zwemloop Bergen op Zoom Bergen op Zoom

Zondag 2 maart 2014

25ste ATB RBR het Lageveld Wierden

Zondag 16 maart 2014

22e TVH DUATHLON Hilversum

DC

Zondag 9 maart 2014

Zwemloop Bodegraven Bodegraven

Zaterdag 29 maart 2014

NK Winter Triatlon Twente Hengelo – Enschede

WS

Zondag 9 maart 2014

BEKA-zwemloop Roosendaal Roosendaal

Zondag 30 maarti 2014

Zwemloop AV Triathlon Amersfoort

Zondag 9 maart 2014

Wintertriathlon Groningen Groningen

WS

Afkortingen: DC= Duathlon Circuit Crosscircuit, WS = Winter Series.

Voor volledige evenementgegevens en Inschrijven:

www.NTBinschrijvingen.nl

12

TRIKORT

februari 2014

JURYRAPPORT: ITU regels per 2014 In ‘Juryrapport’ licht de Werkgroep Wedstrijdofficials (WGWO) een aspect van het jurywerk of de regelgeving rond triathlonwedstrijden toe. Deze keer de belangrijkste wijzigingen in het wedstrijdreglement voor 2014. TEKST: De Werkgroep Wedstrijdofficials (WGWO) De ITU heeft eind 2013 het nieuwe wedstrijdreglement voor 2014 gepubliceerd. Hieronder de wijzigingen die van belang zijn voor de Nederlandse evenementen en met onmiddellijke ingang worden toegepast.

Opzetsturen bij stayerevenementen Het opzetstuur, inclusief de standaard brug (geen zelfgemaakte verbinding) die de opzetdelen verbindt, mag niet buiten de remhandels komen. Dit betekent letterlijk dat met een lange rechte lat beide remhandels tegelijkertijd de lat dienen te raken. De ronding van het stuur, de grootte van de remhandels kunnen hier allemaal op van invloed zijn. Opzetstuur “x” valt bij het ene stuur wel binnen de remhendels en bij een ander stuur niet. Indien de uiteinden van de afgedopte opzetstuurdelen elkaar raken, hoeft daar geen brug tussen te zitten, maar het geheel moet nog steeds binnen de remhendels blijven. Aan de opzetstuurdelen mogen geen schakel- en/ of remmechanismen bevestigd worden. Het is niet toegestaan aan het traditionele racestuur en/of de opzetsturen bidons en/ of bidonhouders te bevestigen.

Sturen/wielen bij crossevenementen Op de fietsen die gebruikt worden bij crossevenementen mag geen traditioneel weg- of racestuur gemonteerd zijn. Barends voor mtb-fietsen zijn toegestaan. Opzetsturen zijn niet toegestaan. De maximale diameter van het wiel (incl. band) bedraagt 29 inch (73,7 cm) en de minimale doorsnede van de band bedraagt 1,5 inch (38,1 mm). Dit wordt gemeten tussen de noppen met opgepompte banden.

Tijdstraffen Bij een geldige start met één of een paar atleten die net te vroeg zijn vertrokken worden de volgende tijdstraffen in de wisselzone gehanteerd: 10 sec. sprint afstand, 15 sec. olympische afstand en 30 sec. bij lange afstand. Deze lengtes van tijdstraffen gelden ook voor helmfouten in de wisselzones. Indien bij teamrelay evenementen buiten het aangewezen wisselvak wordt aangetikt geldt een tijdstraf van 10 seconden. Een foute wissel (bijvoorbeeld zonder aantikken) betekent diskwalificatie. Tijdens de telling van de tijdstraf (dat geldt

De NTB heeft in Frans Rinsema een nieuwe

accountmanager gevonden voor Utrecht en Flevoland. Accountmanagers zijn er om verenigingen en organisaties te adviseren en ondersteunen op vrijwel elk gebied. Denk daarbij bijvoorbeeld aan organisatorische en/ of beleidsmatige ondersteuning, maar ook aan zaken als werving en behoud van leden en kader. Frans Rinsema debuteerde in 1994 in Almere en voltooide daarna nog drie keer de Holland Triathlon. Daarnaast heeft de inwoner van Amersfoort zijn sporen verdiend als ontwikkelaar van (gemeentelijk) sportbeleid en als accountmanager bij de Atletiekunie.

Ook de Thymos Run-Bike-Run in Wageningen, die gepland stond op 23 mei, zal niet doorgaan. Deze wedstrijd wordt georganiseerd vanuit een

ook voor tijdstraffen vanwege stayeren) geldt altijd dat de telling begint als de atleet stil staat en eindigt als de official “go” zegt. Bij iedere activiteit (dus geen gefriemel aan kleding/schoenen of drinken uit bidon) van de atleet stopt de official met tellen. Andere wijzigingen: • Een  atleet die met de wedstrijd stopt moet zich bij een official afmelden (meestal bij de finish registratie) • Een atleet die te laat is en nog wil starten moet toestemming van een official krijgen. •B  ij midden- en lange afstandswedstrijden mag een rits van max 40 cm lengte ook voorop in de kleding aanwezig zijn.

studentenvereniging, waardoor er jaarlijks andere studenten zijn die de organisatie op zich moeten nemen. Tussen de studenten die nu in de vereniging zitten zijn geen du- of triatleten, waardoor de wedstrijd voor dit jaar werd afgeblazen.

Wie goed voorbereid aan de start wil verschijnen aan het ETU EK Lange Afstand bij de Challenge Almere op 13 september kan een dertig weken schema van Guido Vroemen volgen. Het schema heeft vorig jaar in het bondsblad gestaan. Vroemen heeft het schema met Roeland Smits aangepast op dit jaar met als einddoel de Challenge Almere op 13 september. Het schema is te koop in de shop van Trainingpeaks.com.

Ultrakort

De Dolphin triathlon van Nuenen zal dit jaar niet meer worden georganiseerd. Nadat de wedstrijd inmiddels twaalf jaar geleden ophield te bestaan, nam zes jaar geleden de Eindhovense triathlonvereniging ‘De Triotters’ het initiatief om de wedstrijd terug op de kalender te brengen. De organisatie heeft nu moeten besluiten de wedstrijd die op 6 juli stond gepland niet te organiseren. Organisator Hans van der Hijden liet weten dat de kleine organisatie het groeiende aantal deelnemers niet meer aankon. Vooral in de voorbereidingsperiode leverde dit problemen met de beperkte mankracht. Het bestuur besloot met pijn in het hart ook per direct te stoppen met de organisatie.

an Stoltz is niet meer toegesta Het opzetstuur van Conrad : www.hamperium.com Foto n. ente nem seve cros bij

13

februari 2014

Knik in de slang! In deze Medische Post behandeld sportarts Guido Vroemen een veel voorkomend probleem bij wielrenners, schaatsers en triatleten: vaatproblemen in de lies. Daardoor ontstaat een slechtere doorstroming van de vaten en kunnen de benen eerder verzuurd aanvoelen. Dit probleem kan grote gevolgen hebben.

Je wilt intensieve intervallen rijden, demarreren, nog net meespringen in iemands wiel of je hebt besloten je laatste reserves aan te spreken tijdens een sprint. Je zet aan en dan… Het lukt je niet! Je bent uitgeput, je benen voelen leeg en zwaar, je hebt minder kracht en het doet pijn. Welke triatleet of wielrenner herkent dit niet? Verzuring komt nooit gelegen en hoort bij de sport, maar niet altijd. In de meeste gevallen horen bovenstaande klachten inderdaad bij het normale (fysiologische) proces van uitputting tijdens het sporten, ofwel verzuring. Dit is echter niet altijd het geval.

Ook een knik in de slagader die naar de benen loopt kan dit veroorzaken. Met name wielrenners, maar ook triatleten, schaatsers en roeiers die voor hun training veel op de fiets zitten, kunnen er last van hebben. Recent is er in de Nieuwsbrief van de NTB aandacht gevraagd voor onderzoek naar vaatproblematiek. Dit is in het kader van een behoefte-onderzoek onder sporters en trainers. Sporters en trainers (ook diegenen die niet bekend zijn met vaatproblematiek) werd gevraagd een korte vragenlijst in te vullen. Deze vragenlijst ging over inspanningsgerelateerde klachten bij wielrenners, schaatsers en triatleten, met de aandacht op vaatproblematiek. Deze vaatproblematiek staat ook wel bekend als ‘een knik in de bekkenslagader’. Er is in de medische wereld al onderzoek naar gedaan. In de praktijk blijkt dat bij sporters en trainers/coaches nog veel onwetendheid is over hoe deze problematiek herkend kan worden en hoe er mee moet worden om gegaan.

Doelgroep Het verloop van de liesslagader.

14

Bij de beroepswielrenners, -triatleten en -schaatsers ontwikkelt één op de vijf een belemmering van de doorstroming van de slagaderen. Bij vrijwel allemaal wordt dit langzamerhand erger. Het aangedane been verzuurt sneller of doet meer pijn dan normaal. Vrij vaak zijn beide benen aangedaan waardoor de klachten moeilijker te onderscheiden zijn van normale vermoeidheid. Het voelt aan alsof er geen kracht in zit. Zodra deze sporters de snelheid drastisch verminderen gaan de klachten binnen 1 tot 5 minuten over en krijgen ze de controle over het been weer terug. Bij opnieuw harder fietsen is het echter snel terug. De extreme belasting die de

bloedvaten in de lies ondervinden van het veelvuldig trainen in combinatie met de ligging van hun vaten ligt vaak ten grondslag aan deze klachten.

Hoe ontstaan de klachten? Bij een beroepswielrenner gaat een been jaarlijks zo’n acht miljoen keer op en neer, waarbij er per minuut 10 tot soms wel 15 liter bloed naar het been wordt gepompt. Normaal gedraagt het bloedvat zich als een elastiek dat inveert bij buigen van het been. Bij sommige wielrenners kan bij het buigen van de heup echter een knik in de slagader in de onderbuik ontstaan. Als het bloedvat dan 8 miljoen keer per jaar afknikt is het mechanisme duidelijk waardoor ook verdere schade ontstaat. Er komt letterlijk en figuurlijk een kink in de kabel. Bij grote inspanning, dus als je net de sprint aan wilt zetten, schiet de bloedvoorziening in het been tekort, de aanvoer wordt als het ware afgeknepen. De pijn en zwakte die in het been worden gevoeld, komen voort uit een tekort aan bloed en daarmee zuurstof en energie. Spieren raken hierdoor eerder uitgeput, doen sneller pijn en voelen zwakker aan. Een belemmering in de doorstroom van de vaten in de benen kan grofweg op twee manieren ontstaan. Het kan worden veroorzaakt door een vernauwing aan de binnenkant van een vat of door een vernauwing van buiten het vat. De klachten aan de binnenkant van de vaten worden vaak bij oudere mensen geuit. De vaten zijn dichtgeslibd waardoor er minder bloed kan passeren, dit fenomeen heet aderverkalking. De vernauwing van buiten (afknikking) wordt juist bij jonge gezonde sporters, vooral bij wielrenners en schaatsers, gezien. Op langere termijn kan

het bloedvat ook van binnen beschadigen. Dit is de reden dat bij vrijwel alle renners met vaatproblemen de klachten en afwijkingen in de tijd steeds erger en duidelijker worden.

Behandeling Het klassieke verhaal is dat van een wielrenner of schaatser die klaagt over pijn, krachtsverlies, eerdere verzuring in één of beide benen. In rust of bij het uitstrekken van de heup herstelt die pijn weer. Bij 63% van de gevallen ligt een vaatprobleem aan deze klachten ten grondslag. Dit kan alleen worden aangetoond of uitgesloten met speciale diagnostiek die nog maar op enkele plaatsen in de wereld voor handen is. De afwijkingen zijn namelijk veel subtieler dan bij normale vaatproblemen en worden met gebruikelijke testen niet opgemerkt. Om de afknikking te zien, moet in verschillende lichaamshoudingen worden gekeken. Dit is niet gangbaar in de gewone gezondheidszorg. Het is voor wielrenners dus belangrijk om bij een machteloos gevoel

in één of beide benen, op de juiste manier onderzocht te worden. In het beginstadium is de kans het grootst dat het vaatprobleem met een relatief kleine operatie is op te lossen. Er kan worden besloten om alleen de fietshouding te veranderen omdat daarmee vaak een verdere verslechtering kan worden voorkomen. Bij ernstigere afwijkingen waarbij ook het bloedvat van binnen is beschadigd zijn veel grotere operaties nodig. Bij onduidelijke klachten kan vaak goed advies worden gevraagd bij een sportarts in de eigen regio. Als een vaatprobleem gezien de klachten waarschijnlijk is, dan is gespecialiseerd onderzoek nodig. Auteur: Guido Vroemen, sportarts, bondsarts NTB [email protected]

Klachten bij vaatproblemen in de lies

februari 2014

MEDISCHE POST

• aanwezig in één been tijdens maximale inspanning • pijn • krachtsverlies en machteloos gevoel • eerdere verzuring • krampen • verdwijnt in rust en wordt vaak minder bij strekken van de heup

Feiten • Bij inspanning wordt 10 - 15 liter bloed naar het been gepompt • Een wielrenner/triatleet buigt zijn heup gemiddeld 1-2 miljoen keer per jaar (bij ongeveer 5-7 uur per week fietsen) • Eén op de vijf wielrenners, triatleten en schaatsers op het hoogste niveau ontwikkelt een doorstroombelemmering van beenslagaders.

Vaatproblemen in de lies komen vooral voor bij wielrenners, triatleten en schaatsers. Foto: Meijco van Velzen.

15

T.NL R O P S R DUU LONCIRCUIT TRIATH

2014 3 evenementen

1 eindklassement

1/8 & 1/4

6 juli

TRIATHLON

2014

NOORDWIJKERHOUT

Sprint OD & Midden

10 augustus

TRIATHLON

2014

LEIDERDORP

1/8 & 1/4

WETSUITS?

6 september

TRIATHLON

2014

BODEGRAVEN

• REPARATIE VAN ALLE MERKEN WETSUITS

SCHRIJF

JE IN!

www.duursport.nl/triathloncircuit

(OFFERTE VOORAFGAAND)

• STANDAARDMATEN NIEUWE WETSUITS CAMARO EN TERRAPIN. • NIEUWE WETSUITS OP MAAT ZONDER MOUW V.A. €294,LANGE MOUWEN V.A. €329,-

W

W

.

D

U

U

R

S

P

O

R

T

.

N

L

2013 20 1994

YEARS

W

2014 ETU-POWERMAN EC LD 15 - 60 - 7,5 km 2014 ETU-SPRINT EC JUN. & AG 5 - 20 - 2,5 km CANDIDATE & 2014 NK Duathlon Lange afstand!

12 - 13 APRIL 2014

The most famous “Classic Distance Duathlon” in the World!

Info: Stg. Power(wo)man Holland Mailbox 317, 5800 AH Venray (Holland) T. +31 478571103 F: +31 478579065 e: [email protected]

WWW.POWERMAN.NL

februari 2014

INTERVIEW TRIKORT

Het triathlongevoel van… Niels Koervers

Leeftijd: 39 Beroep: fotograaf, medewerker golfcourse Woonplaats: Queenstown, Nieuw-Zeeland Vereniging: geen Triatleet sinds: 2012 Du/triatlons per jaar: 1 “In 2009 was ik als fotograaf aanwezig bij de Challenge Wanaka. Dat was vlakbij Queenstown, de plaats waar ik acht jaar geleden vanuit Maastricht naar toe ben verhuisd. Ik maakte foto’s tijdens de race, proefde de sfeer en het leek me leuk om zelf een keer mee te doen. Ik heb negen jaar aan taekwondo gedaan en vond het altijd erg leuk om te fietsen, maar triathlon was helemaal nieuw voor mij. Als eerste test liep ik in 2010 de Sydney marathon en diezelfde winter heb ik de knoop doorgehakt en besloot ik mee te doen aan de Challenge Wanaka, al kwam het er vanwege relatieproblemen begin 2013 pas van. Nog nooit eerder had ik aan een triathlon meegedaan. Als ik iets doe, dan doe ik het meteen goed. Onder begeleiding van een personal trainer heb ik me in zes maanden voorbereid op de race. En het ging perfect. Het zwemmen is mijn minste onderdeel, maar mijn fietstijd was zoals gepland en de marathon ging perfect. Na 35 kilometer begon het wel zeer te doen, maar met mijn marathontijd van 3.30 uur, was ik heel erg tevreden. Ik finishte uiteindelijk in 10 uur en 55 minuten als zesde in mijn leeftijdscategorie. Dat smaakte naar meer en ik heb me meteen ingeschreven voor de Challenge in 2014.” “Na die eerste hele triathlon pakte ik de trainingen weer op, maar al snel was ik niet meer vooruit te branden. Mijn spieren deden zeer, ik voelde me moe, had geen zin meer om te trainen. Het zit in mijn karakter om door te gaan tot ik er bij neer val, maar op een gegeven moment was het op. Ik had veel te weinig rust genomen en bleek zwaar overtraind. Zelfs mijn hormoonhuishouding stond op zijn kop en ik heb noodgedwongen rust moeten nemen. Het fietsen heb ik als eerste weer opgepakt omdat ik in september met een groep vrienden op de mountainbike het Himalayagebergte, van Dalhousie naar Leh Ladakh, wilde doorsteken. Die tocht was prachtig, maar ook ontzettend zwaar. Het scheelde niet veel of

ik was er niet meer geweest. Tijdens een afdaling raakte ik met mijn voorwiel in een zandbank en vloog bijna uit de bocht. In een fractie van een seconde kon ik mijn lichaam zo draaien dat ik op het pad viel, maar mijn fiets viel 150 meter de afgrond in.” “Na die tocht waarin we 700 kilometer en 12.000 hoogtemeters hebben afgelegd, had ik nog drie maanden om me voor te bereiden op de Challenge. Er volgde een intensieve periode en het was soms best een uitdaging om alle trainingen uit te voeren. Naast mijn fulltime baan op een golfbaan, waar eind februari de New Zealand Open wordt gespeeld, werk ik als fotograaf. In de toekomst hoop ik van mijn foto-opdrachten te kunnen leven. Met al dat werk was het soms lastig om ook nog eens twintig uur te trainen. Mijn sociale leven was dan ook nul komma nul. Maar dat had ik er graag voor over. Triathlon is ontiegelijk verslavend. Ik sta om vijf uur ’s ochtends op om te gaan zwemmen, ik zie mijn lichaam veranderen en ik maak nieuwe vrienden. Het is een lifestyle geworden.” “Mijn tweede triathlon afgelopen januari ging minder goed dan de eerste keer. Het water in Lake Wanaka was 14 graden en ik stapte al een beetje verkleumd op de fiets. Toen ik vervolgens na tien kilometer fietsen lek reed, waren mijn handen zo koud dat het me 25 minuten kostte om mijn band te wisselen. Ook het lopen ging niet lekker. Na 9 kilometer voelde het al of ik 35 kilometer achter de rug had. Ik heb stukken gewandeld en deed uiteindelijk vier uur over de marathon. Dat was best een teleurstelling, want ik had stiekem gehoopt me te plaatsen voor de Challenge Roth, want iedere agegroup winnaar kon een startbewijs voor Roth winnen. Het hoort er nu eenmaal bij. Volgend jaar probeer ik het gewoon weer.” Tekst Marcia Jansen

17

februari 2014

vereniging IN BEELD vereniging

Almere, triathlonstad bij uitstek in Nederland, heeft sinds dit jaar één grote en sterke triathlonclub. De triathlontak van atletiekvereniging Almere’81 is opgegaan in de andere lokale triathlonvereniging: TVA. AVA’81 ontstond ooit uit onvrede van enkele TVA-leden, maar van dat ‘oud zeer’ is volgens TVA PR-bestuurslid Edwin de Lange geen sprake meer. “Toen de atletiekvereniging aangaf de triathlontak te willen afstoten, zijn de verkennende gesprekken vrij soepel verlopen.” Almere ’81 heeft de triathlontak opgegeven en de leden konden kiezen voor een lidmaatschap bij TVA. De meesten hebben dat gedaan. Edwin de Lange vertelt dat triathlonvereniging Almere door het samengaan met Almere’81 een extra zwemtraining aan het toch al ruime aanbod heeft kunnen toevoegen. “Bij TVA kun je nu vier keer in de week zwemmen. Daarnaast kunnen we nu op donderdag gebruikmaken van de atletiekbaan. In ieder geval vertrekken onze trainingsgroepen nu vanaf die locatie.” De tweede training vindt op dinsdag plaats in het Anna Park. “Deze is nog steeds buiten op de weg.” In de periode van de zomertijd, biedt TVA op maandag ook een fietstraining aan. “Alle trainingen

18

TVA Plaats: Almere Opgericht: december 1984 Aantal leden: 198 Clubblad: via de ‘Tri mails’ Clubsponsor: geen Evenement: Kromstadparkloop (1e zondag van december) E-mail: [email protected] Website: www.tvalmere.nl

worden gegeven door gecertificeerde trainers”, voegt De Lange daar nog aan toe. “De club heeft ongeveer vijftien trainers en dat is nodig omdat er per training verschillende niveaugroepen zijn.” Ondanks het al grote aanbod blijft er voor het bestuur van TVA op trainingsgebied toch wat te wensen. “Sommige zwemtrainingen zijn erg druk bezocht dus nog wat extra zwemuren zouden welkom zijn. Daarnaast zijn er plannen om in de winter te starten met een MTB-training.” Meer algemeen wil het TVA-bestuur dit jaar proberen om een clubsponsor aan zich te binden. Na een aantal moeilijke jaren viert de Almeerse triathlonvereniging nu weer hoogtij. “De triathlon is in Flevoland benoemd tot kernsport en daardoor krijgen wij van de provincie en de gemeente Almere extra faciliteiten.” TVA is niet alleen een van de grootste triathlonclubs van Nederland, het is ook één van de oudste. Eind dit jaar staat een receptie en feestavond gepland om het 30-jarig bestaan te vieren. PR-man De Lange omschrijft zijn club daarnaast als ‘de leukste vereniging van Nederland’. “Wij zijn één grote familie met plaats voor zowel snelle als langzame triatleten. Alle leden zijn voor ons even belangrijk en onderling

hangt er een ongedwongen sfeer. TVA heeft een laagdrempelige uitstraling. Wie een zwemdiploma heeft, kan meetrainen. Maar aan de andere kant is er ook alle ruimte voor toppers.” Bijzonder is de jeugdafdeling van TVA. “Wij hebben 23 jeugdleden. Voor hen zijn er aparte trainingen en wij organiseren regelmatig jeugduitjes.” Voor de jeugdleden die meer willen, is er het Regionaal Topsportcentrum (RTC) waarin TVA samenwerkt met de NTB, provincie en de gemeente. “Deze talenten krijgen extra faciliteiten. Zo kunnen zij bijvoorbeeld in de ochtenduren zwemtrainingen volgen. Het doel is triatleten af te leveren voor de Olympische Spelen in Rio en daarna.” Het RTC is volgens Edwin de Lange een succes. “Het aantal jeugdleden binnen TVA dat mee zou willen trainen bij combifunctionarissen Merijn Schuurman en Rob Barel van het RTC, is al groter dan het aantal beschikbare plaatsen.” Norbert Veringmeier

februari 2014

TRIKORT

De favoriete training van... Bert Flier deed nooit wedstrijden op zondag, maar dit jaar komt daar verandering in. De Barendrechter schreef op zijn blog begin dit jaar dat hij zijn rustdag voortaan op zaterdag zal hebben. Dat heeft niet alleen invloed op de wedstrijden die hij wel of niet meedoet, maar ook hoe hij zijn week in gaat delen met trainingen. Flier hield vanwege zijn geloof de zondag vrij van triathlons en training. “Ik had eigenlijk niet gedacht dat ik deze switch ooit zou maken.” De laatste tijd is hij anders gaan denken over de invulling van die rustdag. Zijn vrouw Tabitha, met wie hij in oktober trouwde, viert de sabbat (de zaterdag). “Dat was praktisch gezien soms lastig. Ik ben gaan onderzoeken wat de Bijbel daarover zegt. Ik ontdekte dat de zaterdag eigenlijk als de originele rustdag was bedoeld.” Hij vond dat een mooie en inspirerende ontdekking waardoor hij anders naar het idee van die rustdag ging kijken. “Ik had altijd het idee dat ik die rustdag moest verdienen. Dan had ik de hele week al hard gewerkt en van de zaterdag maakte ik een harde trainingsdag.” Daarna mocht hij pas uitrusten. Het scheppingsverhaal bracht hem nu op een andere gedachte. “De mens is geschapen op de zesde dag; op de vrijdag. De mens begon zijn leven dus

Bert Flier

met een rustdag. Ik vind dit een prachtig inzicht. Geestelijk gezien leert dit mij dat ik de rustdag niet hoef te verdienen; ik hoef nu niet meer per se hard gewerkt of getraind te hebben voor die rustdag.” Ook buiten het geloof om is een vaste rustdag voor de triatleet belangrijk, weet Flier. “Ik heb een aantal keer gehad dat ik op het randje zat. Als ik die rustdag dan niet had gehad, dan was ik daar wel overheen gegaan.” Hij ziet veel triatleten moeite hebben met rusten. “Niets doen is toch moeilijk voor triatleten. Ik zeg altijd tegen mensen die ik train: Het herstellen en beter worden gebeurt in rust.” Flier is veel bezig met het christelijke geloof. “Ik heb lange tijd moeite gehad om mijn passie voor triathlon te verenigen met mijn geloof. Sport is mijn afgod geweest en dat stond tussen mij en God in. Ik had het beeld van God als strenge rechter. Nu heb ik een ander Godsbeeld. God heeft mij talent en passie voor de sport gegeven. Ik mag daar dus volop van genieten.” Tijdens lange duurritten werkt hij ook aan zijn relatie met God. “Ik heb podcasts van Amerikaanse predikanten. Daar luister ik dan naar. Daarna luister ik ook gewoon muziek. Het geloof is nu verweven met alles wat ik doe.” De favoriete trainingen van Flier kenmerken zich door lengte en avontuur.

Zijn favoriete trainingen zijn de koninginnenritten op zijn trainingsstages. “Mijn definitie van een koninginnenrit is minimaal 150 km met 2500 hoogtemeters. Dit jaar op Mallorca reden we een lange tocht van 160 km. Tabitha stond halverwege klaar met de lunch. Daarna hebben we de loopschoenen aangetrokken en vijf kilometer bergop gelopen en weer terug, om vervolgens weer verder te fietsen.” Het avontuur van die trainingen vindt hij mooi. “Dan ben je ‘s ochtends al positief gespannen over wat er gaat gebeuren. En ’s avonds heb je dan allemaal sterke verhalen. Dat is supergaaf.” In Nederland heeft hij ook ideeën voor avontuurlijke trainingen. “Een maat van mij uit Barendrecht moet voor werk vaak in het buitenland zijn. Dan rij ik ’s ochtends met hem mee, dropt hij me ergens, onder Luik bijvoorbeeld, en van daar fiets ik dan naar huis. Dat is dan 200-plus kilometer. Dan moet ik van mezelf ook zorgen dat ik voor het donker weer thuis ben.” Met de wind houdt hij vooraf geen rekening. Dat hoort ook bij het avontuur. “Ik ben niet zoals de broers Pellisier uit De Renner. Die fietsen alleen maar voor de wind en waren soms weken van huis.”

TEKST: Pieter van der Meer Foto: Jeroen Koppenberg

19

TRIKORT

februari 2014

Juniorenpraat

Renate Timmerman Geboortedatum:

27 mei 1996

Woonplaats: Leeuwarden

Vereniging: GVAV Groningen

Triathlon sinds:

2010

Hoogtepunt: 3e NK triathlon D12 2011, 1e jeugdcircuit D16 2013, opgenomen in NTC-weekendselectie.

Renate Timmerman behoort tot een van de aanstormende talenten in de NTC-weekendselectie. Ze doet pas drie jaar triathlon, want daarvoor deed ze tot haar veertiende aan hockey. “Bij triathlon krijg je toch vaak de vraag uit welke sport je komt. Voor de meeste junioren zal dat zwemmen of atletiek zijn, maar ik deed tot drie jaar geleden hockey. Dat is heel iets anders. Ik vond het eigenlijk al minder leuk worden toen, ook omdat het een teamsport is. De hockeytraining was eigenlijk vrij eenzijdig. De coolingdown of de looptraining, waarbij we rondjes om het veld moesten lopen, vond ik juist het leukste. Ik was in het veld vaak spits, omdat ik ook wel snel aan de bal kwam. Mijn vader deed al aan atletiek, dus ik dacht ook altijd wel om daar ook iets mee te gaan doen. Toch kwam daar steeds niet van. Totdat op school tijdens een actiedag voor een goed doel een triathlon werd georganiseerd. Dat was toen tien kilometer wandelen, tien kilometer fietsen naar het zwembad en daar 250 meter zwemmen. Astrid Zijlstra, de moeder van Charissa, zijn toen dat als ik het leuk vond dat ik een week later wel in Stiens de triathlon mee kon doen. Daar heb ik toen ook meegedaan en ik vond het gelijk leuk.” “Door Charissa ben ik ook serieuzer met triathlon verder gegaan. Zij nam me mee naar de limietendag eind 2010. Ik werd toen opgenomen in de talentherkenningsselectie van Peter Scheres. Dat was voor mij vrij onverwacht. Toen dacht ik: ik kan het dus toch wel redelijk. Ik ben daarna eigenlijk elk jaar iets meer gaan doen. In 2011 won ik al alle wedstrijdjes in de regio en werd ik derde op het NK in mijn leeftijd D12+. Omdat de talentherkenningsselectie ophield te bestaan heeft Peter contact gezocht met GVAV om mij daar onder te brengen. GVAV is ook een opleidingsvereniging, dat betekent voor mij dat ze net iets extra’s hebben naast meer begeleiding. Ik kom nu ook al twee jaar voor GVAV uit in de Eredivisie. In 2012 had ik alleen Groningen gedaan, maar

toen was ik geblesseerd. Vorig jaar had ik voor het eerst dat het goed ging en dat ik geen last meer had van blessures door de groei. Daar was ik heel blij mee.” “Nu zit ik in de NTC-weekendselectie, wat inhoud dat ik om de week naar Sittard ga om daar een weekend te trainen. Sander Berk zorgt daar ook voor presentaties met sportpsychologen en voedingsdeskundigen. Ik leer daardoor ook veel van alles wat ook bij triathlon komt kijken. Zonder het NTC had ik dingen als periodisering nooit geweten. Het leukste vind ik toch wel dat ik daar samen met anderen kan trainen, want bij mij in Leeuwarden moet ik toch negentig procent van de trainingen alleen doen. Door het NTC merk ik ook dat mijn zwemmen vooruit gaat. Ik heb vaak dat ik al een achterstand heb met zwemmen. Op de fiets moet ik dat dan weer goedmaken, maar dat lukt me ook wel zoals in Weiswampach waar ik vorig jaar derde werd. Ik vind het nu lastig om voor de toekomst een doel met een positie te bepalen. Het zal vooral afhangen van hoe mijn zwemmen verbetert. Ik wil me komend jaar in ieder geval proberen te kwalificeren voor het EK en WK duathlon. In de verdere toekomst wil ik natuurlijk ook zo hoog mogelijk komen.”

Pieter van der Meer

1-2-3

Actueel Het Fries kampioenschap crossduathlon in Heerenveen is gewonnen door Arie de Jong en Silvia Brouwer. Op recreatiepark De Heide bij Heerenveen was krachtpatser De Jong uit Oosterwolde de concurrentie veel te vlug af. Vorig jaar moest hij op de Feanstercross nog wel zijn meerdere erkennen in Rorik Schouten, maar die komt uit Noord-Holland. Nu zette de Friese veteraan terug orde op zaken. Huub Bots werd op bijna vijf minuten achterstand tweede. Jeroen Lute uit Zuid-Scharwoude werd derde. De Jong won de titel voor de derde keer. Silvia Brouwer

20

heroverde na een jaar vol tegenslag de Friese titel weer. De Feanstercross was haar eerste zege na een lange blessureperiode. Vorig jaar was Geke Venema nog de snelste op de Feanstercross, nu kwam de Friezin op anderhalve minuut van Brouwer als tweede over de streep. Alie Gercama werd derde.

Yvonne van Vlerken heeft de duathlon van Lanzarote gewonnen. Ze was daarbij de Duitse Jenny Schulz te snel af. Van Vlerken wist in de eerste run samen met Schulz

en Patricia Diaz weg te komen van de rest. Tijdens het fietsen zette Van Vlerken de turbo aan op de eerste lange klim. Onder zware weersomstandigheden ging ze er verder solo vandoor. Met bijna twee minuten marge kwam ze van de fiets, waardoor ze de wedstrijd in de afsluitende run van 2,5 km makkelijk kon uitlopen. Bij de mannen ging de winst naar Viktors Vovrusko, luttele seconden voor Van Vlerkens partner Per Bittner. Voor allebei betekende dit een geslaagde eerste test voor het komende seizoen.

actueel

februari 2014

Edo van der Meer

Edo van der Meer reed ver voor de concurrentie uit tijdens de halve Israman. (foto: Yaniv Photographers/ Shvoong.co.il)

wint halve Israman Edo van der Meer heeft aan het begin van dit jaar gelijk maar goed afscheid genomen van zijn verloren seizoen 2013. De triatleet van Team4Talent won de halve Israman in het Israëlische Eilat in 4:35:29 uur. De wedstrijd die op vrijdag 30 januari werd gehouden was voor Van der Meer een belangrijke test richting de Ironman Zuid-Afrika in april. “Na de Ironman van Cozumel in 2012 had ik geen lange afstanden meer gedaan. Dit was dus voor mij weer de eerste echte race. In mijn planning naar Zuid-Afrika kwam de Israman heel mooi uit.” Drie weken voor de Ironman Zuid-Afrika doet hij als voorbereiding nog de lange triathlon in Abu Dabi. De Israman was daar naartoe alvast een mooie trainingswedstrijd. “Ik heb geen specifieke training gedaan, alleen de basis conditietraining.” Hij wist ook niet wat hij van zichzelf en vooral van de concurrentie kon verwachten. Na het zwemmen kwam hij als eerste uit het water. Op het

glooiende fietsparcours voelde Van der Meer zich erg sterk, maar hoe ver hij vooruit bleef had hij geen idee van. Pas tijdens het lopen kreeg hij door dat hij vijf minuten voor liep op de nummer twee. Uiteindelijk liep hij nog veel verder uit op de Hongaar Gerco Molnar, die tien minuten achter Van der Meer finishte. Achter de Hongaar finishten de Israëlische broers Ran en Dan Alterman daar nog ver achter op plaats drie en vier. Maarten van Kooij finishte op de zevende plaats. Pas bij thuiskomst bedacht Edo eigenlijk hoe bijzonder de zege in Eilat was. “Dit was mijn eerste winst sinds Nieuwkoop 2012. Het was vorig jaar echt een rotjaar, doordat ik van de ene blessure in de andere terechtkwam.” In Stein liep hij in de sprintwedstrijd een stressfactuur aan zijn bekken op. Ik was daarna gewoon kreupel. Hardlopen ging niet. Dat is nu wel weer helemaal hersteld. Hopelijk blijf ik dit jaar eens een keer helemaal blessurevrij.”

Jeugd- en juniorencircuit 2014 bekend Nadat het landelijke Jeugd- en Juniorencircuit vorig jaar een succesvolle impuls kreeg onder leiding van de nieuwe coördinator Edo van der Meer is besloten in 2014 door te gaan op de ingeslagen weg. Dat betekent dat het circuit ook dit jaar bestaat uit zes wedstrijden, waarvan de beste vier resultaten tellen voor de eindranglijst. Afgelopen jaar was te zien dat er meer junioren per wedstrijd aan de start stonden en dat zij ook vaker bewust voor het gehele circuit kozen. Om deze trend door te zetten is ervoor gekozen dit jaar geen circuitwedstrijden meer te organiseren in weekenden waarin ook Eredivisie, 1eDivisie of 2eDivisie wedstrijden plaatsvinden over een afstand korter dan de olympische afstand. Hierdoor hebben junioren (16+) de kans om naast het Jeugd- en Juniorencircuit ook te starten voor hun team in een van de divisies.

De jeugdwedstrijd van Didam zit nu ook in het jeugdcircuit. Foto: Ingrid van Berkel.

Door deze keuze viel een aantal wedstrijden van vorig jaar af en moest er gezocht worden naar kwalitatief goede evenementen als vervangers. Na een rondgang langs verscheidene wedstrijdorganisaties zijn er zes gevonden die graag jeugd- en juniorenserie in het evenement willen hebben. Naast het organiseren van een wedstrijd in het jeugd- en juniorencircuit doen

vrijwel alle organisaties ruime inspanningen om in de regio meer kinderen kennis te laten maken met de triathlonsport. Het NK jeugd en junioren in Amsterdam is de aftrap voor het Jeugd- en Juniorencircuit, waarbij de junioren tegelijkertijd van start gaan met het NK voor elite en de Eredivisie. Dit geeft iedereen de kans om zowel voor het eigen team uit te komen, als een gooi te doen naar de nationale juniorentitel. Deze startserie is tevens de enige serie waarin stayeren is toegestaan. De jeugd heeft een eigen startserie over de 1/16 afstand zonder stayeren. De finale zal weer in Maastricht zijn. Als het circuit weer zo spannend verloopt als afgelopen jaar, belooft het daar een mooie strijd te worden.

wedstrijden Jeugd- juniorencircuit 8 juni NK Jeugd- en Junioren Amsterdam 28 juni Stiens 5 juli Didam 23 augustus Veenendaal 6 september Apeldoorn 20 september Maastricht

21

ACTUEEL

februari 2014

Paratriathlon bij verenigingen en wedstrijden Paratriathlon krijgt steeds meer aandacht binnen de triathlonsport. Het aantal sporters met een fysieke “beperking” die deelnemen aan een (para)triathlon groeit.

Het NK-podium duathlon lang bij de mannen van vorig jaar in Horst. Foto: Hamperium.com

NK duathlon lang toegekend aan Powerman Horst Tijdens de Powerman Horst aan de Maas zullen op de lange afstand niet alleen Europese titels worden vergeven, ook de Nederlandse titelstrijd zal net als vorig jaar in dezelfde wedstrijd zijn. De organisatie van de Powerman en de NTB hebben hierover overeenstemming bereikt. Net als voor Almere, waar het NK en het EK triathlon over de lange afstand plaatsvinden in dezelfde wedstrijd, zijn er speciale afspraken gemaakt. De afspraken betreffen met name de kledingeisen en de categorie-indelingen, die voor het EK afwijken van de regels en richtlijnen die voor NK’s gehanteerd worden. Zo komt er in Horst ook een aparte start voor elite/profs. Voor de Nederlandse deelnemers aan deze serie wordt het verplicht om een nationaal tenue te dragen. Deze atleten komen in aanmerking voor de overallprijzen en het bijbehorende prijzengeld op het NK en doen niet mee voor de agegrouptitels. Na deze startseries gaan de agegroupatleten van start. In deze serie komen alle Nederlandse

atleten van 40 jaar en ouder in aanmerking voor de EK- en NK-titels in de agegroups (40+, 45+ en verder). Deze atleten strijden dus niet mee voor de overalltitels en het prijzengeld. In deze serie is het dragen van nationale kleding niet verplicht, wel gewenst. Atleten onder de 40 jaar die in deze startserie starten komen niet in aanmerking voor nationale agegrouptitels. De ETU hanteert echter wél agegroupcategorieën onder de 40 jaar, waardoor deze atleten wel in aanmerking komen voor ETU-prijzen. Nederlandse atleten die in aanmerking willen komen voor een Europese/Nederlandse titel in een leeftijdscategorie (40+, 45+ etc. t/m 70+) kunnen zich rechtstreeks inschrijven bij de organisatie. Totdat de website is geactualiseerd schrijven alle atleten zich in voor het Open EK Powerman lange afstand. Het NK duathlon Sprint wordt niet in Horst gehouden. Hier hoopt de NTB binnenkort meer duidelijkheid over te kunnen geven. Meer informatie: www.powerman.nl

Veel organisaties van wedstrijden zijn daarnaast enthousiast en geïnteresseerd om een paratriathlon binnen hun evenement te organiseren. Door middel van clinics, promotie-evenementen en talentendagen worden sporters enthousiast gemaakt voor de paratriathlon. Na de eerste kennismaking met de triathlonsport is het essentieel dat de geïnteresseerde sporter meer ervaring kan opdoen en hopelijk de paratriathlon als hobby gaat beoefenen. Een belangrijke ondersteunende partij daarin is de triathlonvereniging. Net als bij de reguliere triathlon kan de sporter bij de vereniging zijn/ haar vaardigheid en conditie op een hoger niveau brengen met als doel het deelnemen aan een (para)triathlon. De NTB is daarom op zoek naar verenigingen die open staan voor leden met een beperking. De bond wil ook inventariseren of wedstrijdorganisaties bereidt zijn een speciale paratriathlonserie in het programma op te nemen. Geïnteresseerde verenigingen en organisaties kunnen zich melden via het mailadres: [email protected]

Uit de Circuits In het Schwalbe X-Athlon Cross Circuit was de Mos Accountants Crossduathlon Etten-Leur de vierde circuitwedstrijd. De crossduathlon werd bij de mannen voor de negende keer door een Belg gewonnen. Crossspecialist Seppe Odeyn uit Herent was de Nederlandse concurrentie te snel af. Odeyn was na het lopen nog kort in gezelschap van de nummer twee van Nederland Carlos Baltus en streekfavoriet Alexander Picard. Bij het fietsen kwam vooral Joost Christiaans sterk terug. Hij halveerde zijn achterstand van een minuut op Odeyn, maar kon niet voorkomen dat de Belg op het tweede stuk lopen opnieuw bij hem vandaan liep. Christiaans revancheerde zich op een tegenvallend NK en werd net als vorig jaar tweede in Etten-Leur. Baltus eindigde derde, Picard vijfde. Bij de vrouwen kreeg nationaal kampioene Linda van Vliet in de laatste fietsronde een lekke voorband. Ze fietste in een

22

rustiger tempo naar de tweede wissel. In de wisselzone slaagde neo-seniore Jip Veelenturf erin even voorbij Van Vliet te komen. Van Vliet zette dat in de resterende drie kilometer weer recht. Achter Veelenturf werd achtvoudig winnares Rikka VreeswijkKelja derde. In de tussenstand ging na Etten-Leur Jos Broeren met slechts vijf punten verschil op Mark Waaijenberg aan de leiding. Hendrik Venema stond derde. Bij de vrouwen ging Marleen Stroomer nog aan de leiding voor Thea Segeren en Judith Visser. Of zij nu na de vijfde wedstrijd, de Runnersworld-Cycle Trend Crossduathlon Norg op 16 februari, nog aan de leiding staan is te zien op: www.triathlonbond.nl/Circuits/SchwalbeXAthlonCrosscircuit

YEARS

2013 20 1994

2014 ETU-POWERMAN EC LD 15 - 60 - 7,5 km 2014 ETU-SPRINT EC JUN. & AG 5 - 20 - 2,5 km CANDIDATE & 2014 NK Duathlon Lange afstand!

12 - 13 APRIL 2014

The most famous “Classic Distance Duathlon” in the World!

Info: Stg. Power(wo)man Holland Mailbox 317, 5800 AH Venray (Holland) T. +31 478571103 F: +31 478579065 e: [email protected]

WWW.POWERMAN.NL

WETSUIT-TESTDAGEN! Een triathleet is goed uitgerust met kwalitatieve kleding en benodigdheden. Kom op 13 april naar het landgoed Klarenbeek in Arnhem en test onze nieuwe collectie wetsuits of kom op 24 mei naar de triathlon informatiedag in Vroomshoop. Step One biedt hier kwaliteitsproducten aan voor iedere triathleet. O.a.: trisuits, wetsuits, triathlon schoenen, sportvoeding, hartslagmeters, zwem- en triathlon accessoires!

UIT WETSEN? TEST 13 april

p Kom 4o mei naaro f 2 we t s u i t onze tdagen! tes

Mocht u op bovenstaande data verhinderd zijn, informeert u dan naar andere mogelijkheden, tel 074-2661062.

! IMING OPRU erjarige

v Alle o wetsuits. llen koop mode ver s Teven verhuur e z n o uit tie! collec

Voor meer informatie en/of aanmelden voor het wetsuit testen kijkt u op:

www.stepone.to Voor alles op het gebied van hardlopen, triathlon en wandelen.

Sportschoenen Adviescentrum Step One Deldensestraat 20 7621 EJ BORNE t 074 266 10 62 [email protected]

pearl izumi.com Pearl Izumi heeft al meer dan 60 jaar ervaring in het ontwikkelen van kwalitatief hoogstaande kleding voor duursporters. Voor vele sporters wereldwijd is Pearl Izumi hét toonaangevende merk en is vooral bekend om zijn innovaties, pasvorm en de unieke manier waarop de stoffen het zweet afvoeren. Voor duursporten moet je uitrusting perfect zijn afgestemd op het lichaam en je omgeving, Pearl Izumi begrijpt dit als geen ander. Professionele triatleten zoals Jesse Thomas hebben al vele overwinningen behaald dankzij de functionele en innovatieve kleding van Pearl Izumi.

THREE WINS AT WILDFLOWER. DON’T EXPECT JESSE TO BE CHANGING HIS LUCKY SUNGLASSES ANY TIME SOON.

P.R.O. IN-R-COOL ® TRI SUIT

COTHM-ATHLETE.indd 1

Jesse Thomas schokte de triatlonwereld, toen hij de 2011 Wildflower won. Vervolgens won hij in 2012 opnieuw, waarna hij in 2013 weer als eerste over de streep kwam. Jesse is de eerste atleet die dit drie keer lukte. Gefeliciteerd, Jesse! Bekijk de Pearl Izumi producten die Jesse draagt en ons volledige assortiment op PEARLIZUMI.com.

9-9-2013 10:11:53