27e jaargang • maart 2014 nummer 3
TRIATHLON/DUATHLON
InterviewS
Bas de Bruin Hanneke de Boer Trainen op gevoel MAGAZINE VOOR DUATHLON EN TRIATHLON
COLOFON
Uitgever Ying Media bv i.s.m. Nederlandse Triathlon Bond Ying Media bv Zwarteweg 3 8603 AA Sneek Postbus 4016 8600 GA Sneek T 0515 – 745005 E
[email protected]
NTB Wattbaan 31-49 3439 ML Nieuwegein Postbus 1267 3430 BG Nieuwegein T 030 – 7513770 F 030 – 7513771 E
[email protected] I www.triathlonbond.nl
Hoofdredactie Roel Kerkhof Coranthijnestraat 22, 9715 RH Groningen T 050-5715440 E
[email protected]
Eindredactie Nederlandse Triathlon Bond
Redactieraad Christie Brouwer Peter Dillo
Medewerkers Pieter van der Meer, Kitty van Bloois, Ruud de Haan, Norbert Veringmeier, Guido Vroemen, Marco van der Ham (fotografie), Jojanneke van der Ham (fotografie) en Marcia Jansen.
Aan dit nummer werken verder mee Sonja Jaarsveld (fotografie), Ingrid van Berkel (fotografie), Mark Oude Bennink, Bas Diederen, Delly Carr (fotografie) en Albert Esschendal (fotografie)
Advertentie-exploitatie Ying Media bv Ying Mellema Zwarteweg 3, 8603 AA Sneek Postbus 4016, 8600 GA Sneek T 06 – 100 42 999 | E
[email protected]
Opmaak Quod Media, Heerenveen
Abonnementen Alle NTB-leden krijgen het bondsblad Triathlon Sport thuis gestuurd. Voor niet-leden kost een los abonnement € 35,- (buitenland € 50,-) Jaarabonnementen worden tot wederopzegging aangegaan. Opzegging van een abonnement dient uiterlijk voor 1 december van het lopende abonnementsjaar te geschieden, anders wordt dit automatisch verlengd met een jaar.
ITEM voorwoord
Triathlon met snufjes De cover van dit nummer lijkt misschien wat ongewoon. Ik heb niet alle jaargangen van Triathlon Sport bekeken, maar meestal prijkt op de voorkant van dit blad het beeld van de triatleet zoals we dat allemaal kennen: strak pak, strakke blik, strakke benen. Van de man op de cover van deze maand kunnen we dat laatste moeilijk zeggen. De foto is daarin weinig verhullend. Toch is het wel overduidelijk een triatleet. Door het tegenlicht is hij bijna een zwarte schim geworden, maar de strakke lijnen maken ook een wetsuit zichtbaar. Het pak is over de stomp van het rechterbeen nog iets opgestroopt, waardoor de gele badmuts nog even kan blijven hangen. Hij kijkt vanaf het strand nog even uit over de ‘Ventura Cove’, een baai voor de kust van San Diego. De spanning die hij voelt is hetzelfde als de agegroupers en elite-atleten.
februari 2014
De Nederlandse Triathlon Bond (NTB) overkoepelt alle multi-disciplinaire duursporten en is aangesloten bij het NOC*NSF, ETU en ITU. Triathlon Sport is het officiële bondsorgaan van de NTB met daarin aandacht voor zomer- en wintertriathlon, duathlon en andere duursportcombinaties. Triathlon Sport verschijnt 12 keer per jaar. Het volgende nummer van Triathlon Sport verschijnt in week 16 - 2014.
Sinds triathlon door een sterke lobby van de ITU aan het programma van de Paralympische Spelen van 2016 is toegevoegd, staat de internationale triathlonbond voorop om de paratriatleten als leden van de triathlonfamilie te omarmen. Dat is bijzonder. Waar in andere sporten de paralympische sport nog als iets aparts wordt gezien, doet de ITU er juist alles aan om de paratriatleten zoveel mogelijk in de sport te laten integreren. Ook in de waterval van facebookberichten neemt de ITU foto’s van paratriatleten mee, en dan niet om medelijden op te wekken. Mijn aandacht werd bijvoorbeeld getrokken door een foto van een jongetje met twee onderbeenprotheses. In het bijschrift schreef de ITU dat er na het zien van de foto eigenlijk geen reden meer was waarom niet iedereen aan triathlon kan doen. Zo wordt dat jongetje gelijk een inspiratiebron voor de hele triathlonsport gemaakt. Waarom ook niet? Bas de Bruin, bondscoach voor de Paratriathlon, zegt in het interview in dit nummer dat hij geen verschil meer ervaart tussen paratriathlon en ‘valide triathlon’. Hij noemt paratriathlon ‘triathlon met snufjes’. Dat is triathlon in het kwadraat. Het enige verschil in de twee takken van triathlon is de manier hoe de wedstrijden worden gedaan. Een paratriatleet gebruikt een prothese, handbike of bij slechtziende en blinde paratriatleten een begeleider. De volgorde van de drie sporten blijft gelijk. Nog belangrijker: de ervaring van de sporters is niet anders. Sporters met een beperking die een doel in sport halen, kunnen daar heel veel erkenning en zelfvertrouwen uit krijgen. Iets vinden waar je goed in blijkt te zijn, daar gaat het uiteindelijk om. Toevallig of niet zegt Hanneke Boer in het tweede interview in dit nummer dat zij ook meer zelfvertrouwen heeft gekregen doordat ze haar talent voor triathlon ontdekte. Dat is wat sport kan betekenen. Of je nu strakke benen of strakke blades hebt. Zo ongewoon is die cover dus niet. Pieter van der Meer
Roel Kerkhof is weer terug van zijn wereldreis en zal zijn werkzaamheden voor het bondsblad weer hervatten. Zie het colofon links voor het gewijzigde redactieadres.
INHOUD Interview: Bas de Bruin, bondscoach van de paratriathon ������������������������������������������������������������������������������������ 4 Interview: Hanneke de Boer over haar droomjaar ����������������������������������������������������������������������������������������������������� 6 Training: Trainen op gevoel - deel 2 ���������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������� 8 Training: Blijf in de zones! �������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������� 10 Bondsberichten: Hoe werkt de besluitvorming bij de NTB �������������������������������������������������������������������������������� 13
Adreswijzigingen dienen uiterlijk een maand voor het verschijnen van het eerstvolgende nummer binnen te zijn.
TriKort: Juryrapport: herkenbaarheid jurykorps, Medische Post: hooikoorts, Waar kan ik kijken? NK
U kunt uw adreswijziging sturen per e-mail naar
[email protected] of per post naar Postbus 1267, 3430 BG Nieuwegein.
Westfriese RBR, Juniorenpraat: Thomas Jansen ������������������������������������������������������������������������������������������������������� 14
Wintertriathlon Twente, Het triathlongevoel van Barbara van Overhagen, Organisatie in Beeld: Actueel: Rik van Trigt bondscoach lange afstand, NK Duathlon Sprint naar Tilburg ������������������������������ 21 Foto cover: Een paratriatleet bij de triathlon van San Diego. Foto: Delly Carr (ITU/Triathlon.org)
Niets uit deze uitgave mag worden verveelvuldigd en/of openbaar gemaakt op welke wijze dan ook, zonder een vooraf verkregen, schriftelijke toestemming van de uitgever.
3
maart 2014
‘Paratriathlon is volledig geïntegreerd’ Bas de Bruin is sinds vorig jaar de bondscoach voor de paratriathlon. Hij werkt gedreven naar het grote doel: de Paralympische Spelen van 2016 in Rio de Janeiro, waar triathlon voor het eerst op het programma zal staan. “Het is super mooi om een sporter te helpen zijn doel te bereiken.” TEKST: Pieter van der Meer
Bas de Bruin is de juiste man op de juiste plek. Al een jaar werkt hij vol passie met de Nederlandse paratriatleten. Toen hij de vacature voor bondscoach Paratriathlon voorbij zag komen, was hij meteen enthousiast. “Ik zag een tweet van Adrie Berk en heb daarna dagen zitten stuiteren. Dit is mijn baan, dacht ik.” De Bruin zag in deze functie al zijn ervaring en kennis samenkomen. Tijdens zijn studie bewegingstechnologie raakte hij al geïnteresseerd in oplossingen voor mensen met een beperking. “Bij bewegingstechnologie kun je ook meer richting de reguliere topsport gaan, maar ik vond het maatschappelijk irrelevant om bijvoorbeeld de nieuwe klapschaats te ontwikkelen. Ik had toen al dat ik iets met rolstoelen wilde gaan doen. Ik heb me toen ook direct bij een
4
het werk bij Bas de Bruin aan am. Paratriathlon in Did
Paratriatlete Joleen Hakker bij het WK Paratriathlon vorig jaar in Londen. Foto: ITU/Triathlon.org
gehandicaptensportvereniging aangemeld.” Hij werkte daarna bij een grote leverancier van rolstoelen en Double Performance, een expertisecentrum en speciaalzaak op het gebied van rolstoelen en handbikes. In 2006 begon hij een eigen bedrijfje in bewegingstechnologie. Ondertussen hielp hij zijn vrouw, die bij revalidatie-instelling Heliomare werkzaam is, bij speciale sportprojecten. “Ik heb geholpen om mensen met een lichamelijke beperking vanuit de revalidatie te begeleiden van ongetraind naar deelname aan Alpe d’HuZes. Dat was zo mooi om te zien. Dat gaf mij veel voldoening.” Tussen 1988 en 1998 was De Bruin zelf ook fanatiek triatleet. Na wat omzwervingen in ultralopen en adventure race wedstrijden is hij de afgelopen jaren weer wat kwartjes gaan doen. Dat wakkerde het vuur weer in hem aan. “Ik wilde toch ook wel wat doen met triathlon en coachen.” De vacature van bondscoach voor paratriathlon kwam voor hem op het goede moment voorbij. De functie was hem op het lijf geschreven. “Paratriathlon is triathlon met extra snufjes. Het begint zich ook eigenlijk nu allemaal te ontwikkelen.” Als coach heeft hij nog niet heel veel ervaring, maar daar kan hij nu met de sport in meegroeien. Belangrijker in zijn rol is de het NK
kennis van sporten met een beperking. “Ik zat daar al midden in. Door mijn netwerk ken ik rolstoelbouwers, prothesemakers en ik ken alle revalidatiecentra in Nederland. Daar moet je zijn als je nieuwe atleten zoekt voor deze sport.”
Opbouwjaar Na een eerste talentendag hadden zich al zes enthousiaste paratriatleten bij de voorganger van De Bruin aangemeld. “Dat waren toen voornamelijk echt beginners, maar ze hadden wel aangetoond potentie voor de triathlon te hebben. Met die groep zijn we het afgelopen jaar intensief gaan samenwerken.” Met het oog op de Spelen in 2016 kijkt hij voor zijn selectie nu ook naar andere sporten. “Voor de top kijken we nu ook naar zij-instromers. Sjaak van den Berg haalde bijvoorbeeld de internationale top met het zwemmen net niet. De KNZB zei toen tegen hem: ga anders eens bij triathlon kijken. Van die samenwerking met andere bonden moeten we het wel hebben.” De paratriathlonsport is nog in ontwikkeling. Het afgelopen jaar zag De Bruin dan ook als een opbouwjaar. “Steeds meer mensen weten nu dat paratriathlon bestaat. Op de achtergrond wordt daar ook door iedereen bij de bond hard aan gewerkt. Daardoor gaan meer sporters zich aanmelden en raken organisaties ook enthousiast.” De verenigingen wil de bondscoach ook meer in de paratriathlon betrekken. “Stel je voor: er
INTERVIEW Bas de bruin
Hij weet ook dat triathlon voor sporters met een beperking ook niet een logische stap is. “Het is niet de gemakkelijkste sport om te gaan doen als je een beperking hebt. Er zijn wel wat drempels. Het kost ook wel wat geld als je een sportprothese, handbike of sportrolstoel nodig hebt.” Om die drempel lager te maken heeft De Bruin nu een klein depot met een aantal wetsuits, rolstoelen en handbikes voor de beginners. “Dan kun je die sporters even op gang helpen. Zij zijn veel meer afhankelijk van het materiaal. Ik denk ook dat het onze taak is als bond om daarin te helpen.” Hij merkt dat in een jaar tijd triathlon binnen de NTB volledig is opgenomen. “Iedereen neemt het serieus. De paratriatleten krijgen ook alle ondersteuning. We trainen onder andere één keer in de drie weken in Sittard bij het NTC mee met de jeugdgroep van Sander Berk.” Ze kunnen daar zonder problemen meetrainen, merkt De Bruin. “Ik denk ook dat het goed is voor die junioren om te zien dat paratriatleten minstens net zo veel kunnen als zij en er net zo hard voor werken.”
Para-WTS Hij ziet nu geen verschil meer tussen paratriathlon en ‘valide’ triathlon. “Het is hooguit dat de wedstrijden op een andere manier worden gedaan, maar verder zie ik geen verschil meer. Paratriathlon is volledig geïntegreerd in de sport.” Van buiten de triathlonwereld wordt die samensmelting ook bewonderd. “Andere sportbonden noemen het vaak echt nog ‘gehandicaptensport’. Bij triathlon wordt het veel minder als iets aparts gezien. De ITU is daar ook druk mee bezig.” Zo komt de internationale triathlonbond dit jaar met een worldcupserie voor paratriatleten. “Het ziet er nu naar uit dat dat nagenoeg een blauwdruk van de World Triathlon Series gaat worden. Dan is het helemaal gelijk wat mij betreft.” Paratriatleten hebben in de praktijk meestal een aparte serie, maar vorig jaar zag hij in Veenendaal dat dat best kan mixen. De tien paratriatleten vonden het ook geen probleem om bij de recreatieve sprintserie te starten.
‘Het niveau van de paratriatleten moet ook niet worden onderschat, volgens De Bruin. “Ik zie het nog wel gebeuren dat iemand met een onderbeen- of armprothese een triathlon wint. Dat is simpelweg een kwestie van tijd” ‘
Zelfvertrouwen De paratriatleten hebben in De Bruin een gedreven bondscoach gekregen. Hij benadrukt wel dat hij het absoluut niet voor zichzelf doet. Het stempeltje ‘bondscoach’ doet hem niet zoveel. “Ik vind het supermooi om sporters te helpen hun doel te bereiken, met of zonder lichamelijke beperking. Als we straks naar Rio mogen en we zouden moeten kiezen tussen mij en een atleet omdat bijvoorbeeld het geld op is, dan zeg ik: laat mij dan thuis. Ik ben totaal onbelangrijk, het gaat om de sporter.” Hij haalt zijn drijfveer voor een deel uit het maatschappelijke aspect van zijn werk. “Ik vind het mooi dat ik iemand die uit de revalidatie komt en denkt dat een sportcarrière niet mogelijk is, toch toptriatleet kan laten worden. Met het Alpe d’HuZes project van Heliomare heb ik ervaren wat sport bij mensen met een beperking teweeg kan brengen.” Van een uitdagend sportdoel kun je heel anders in het leven gaan staan, weet De Bruin. “Ik kan net zoveel voldoening krijgen uit een paralympische medaille straks in 2016, als iemand die ik heb kunnen motiveren om aan triathlon te gaan doen en daarmee een stuk zelfvertrouwen heeft gekregen.” Uiteindelijk weet hij ook dat hij nu betaald wordt om straks voor twee medailles op de Paralympische Spelen te zorgen. “Maar ik ben ook bezig met het complete plaatje van de sporters met een lichamelijke beperking.” Twee medailles op de Paralympische Spelen in 2016 zijn volgens De Bruin een haalbaar doel. “Ik denk zeker dat dat kan als wij ook meegroeien met de sport.” Het WK afgelopen jaar was met drie medailles van Jetze Plat, Saskia van den Ouden en Joleen Hakker alvast een goed begin. “Het niveau van onze sporters is heel hoog. Ze zijn heel professioneel met hun sport bezig. Ik verwacht niet dat de internationale concurrentie zo vooruit zal gaan de komende jaren als de Nederlanders in het afgelopen jaar. Dit jaar moeten we er dus wel goed bij gaan zitten.” Het niveau bij de paratriathlon is hoog.
maart 2014
staat een paratriatleet op de stoep. Wat doe je dan als vereniging? Dan moet je niet denken: dat kan niet. Help hem of haar dan om zelf uit te vinden hoe dat moet met triathlon.” Die verenigingen kunnen op die manier voor de breedtesport van paratriathlon een belangrijke rol spelen. “Een tosportselectie is leuk, maar als daaronder maar twee atleten zitten dan is dat voor de sport ook niet goed.” Paratriatleet en paratriathloncoördinator Rob Noordzij is daarom ook druk bezig om samen met De Bruin de paratriathlon ook in de breedte te versterken. “Toppers vinden is moeilijk, maar het is misschien nog wel moeilijker om consequent zeg dertig paratriatleten aan de start van een Nederlandse wedstrijd te krijgen.”
en lopen ze op vijf kilometer ook 16 minuten.” Dit jaar zal hij met zijn selectie proberen in te stromen in de internationale wedstrijdenserie, om te laten zien dat ze daar thuishoren. “Vorig jaar in Londen deden 220 atleten mee, dat was te veel. Dat wil de ITU niet meer. Bij de worldcups mogen straks maar zestig atleten meedoen. We moeten dus nu zorgen dat we in dat wedstrijdcircuit komen en blijven.” Op de Spelen in Rio doen namelijk maar tien triatleten in drie categorieën bij de mannen en vrouwen mee. “Dat zijn dus wel de besten van de wereld waar je dan tussen mag staan. Mensen die denken dat ze een kans maken om in Rio bij de paratriathlon aan de start te staan, moeten zich dus nu nog snel bij mij melden.”
“Bij een aantal klassen wordt bijvoorbeeld gezwommen op het niveau van de juniorentop
5
Foto: Sonja Jaarsveld
maart 2014
Tekst: Pieter van der Meer
‘Ik heb wel als een prof geleefd’ Voor Hanneke de Boer ging vorig jaar een droom in vervulling. Ze kwalificeerde zich voor het WK Ironman op Hawaii. Haar vijfde plaats op Hawaii en de derde plaats bij het WK Ironman 70.3 leverde De Boer ook nog de uitverkiezing tot ‘Agegrouper van het jaar’ op. Dit jaar gaat ze het wat rustiger aan doen. “Ik wil mijn sport wat losser gaan benaderen.” De mooiste dromen zijn de dromen die je lang koestert. Zo was dat met ook met de grote droom van Hanneke de Boer (35): meedoen aan het WK Ironman op Hawaii. Al in 2011 nestelde dat idee zich in haar hoofd, nog voordat ze een hele triathlon had gedaan. “Ik won de halve triathlon van Nieuwkoop en zat voor Carla van Rooijen. Zij had al een keer Hawaii gedaan. Ik dacht toen ineens: zou Hawaii misschien ook voor mij iets zijn?” Ze was dat jaar al in training voor de hele van Almere, wat toen ze begon met triathlon in 2008 al een vage droom was geweest. Daar kwam het in 2011 pas van, want in 2010 zat ze vooral in de boeken voor haar Post-HBO studie Praktijkverpleegkundige. “In die studie zat veel tijd. Ik denk zo vijftien uur. Toen ik dat had afgerond, bedacht ik dat ik die tijd ook best in extra training voor een hele zou kunnen steken.” Hawaii zat toen al stiekem in haar hoofd, want hoe gaaf zou het
6
zijn als ze de heilige grond op de Allii Drive van Kona kon betreden?
Pechjaar Dat doel kwam al snel dichterbij toen ze zich in juni 2011 al inschreef voor de Ironman Lanzarote in mei 2012. Op de weg daar naartoe ging haar eerste hele in Almere boven verwachting: ze finishte in 9:52:32 uur als tweede vrouw overall bij het NK Lange afstand. Met dat debuut in haar zak ging ze die winter gericht naar haar kwalificatie op Lanzarote werken. Dat ging goed tot 20 januari 2012. Op die dag verdraaide ze haar knie tijdens een krachtoefening. “We dachten toen dat mijn knieband was verrekt. Dat betekende twee maanden vertraging. In overleg met mijn fysio heb ik Lanzarote toen uit mijn hoofd moeten zetten.” De Ironman Zürich in juli werd haar nieuwe poging haar droom waar te maken. Maar acht weken later
kreeg ze de volgende klap. Na een trainingsstage op haar geliefde eiland Lanzarote werden de knieklachten weer erger. In het ziekenhuis werd geconcludeerd dat haar meniscus en haar kruisband waren gescheurd. “Mijn seizoen was toen gelijk wel over.” Na de knieoperatie was ze nog wel gestart in Zurich om toch de sfeer van een Ironman al een keer te voelen. Na het fietsen stapte ze uit. Hardlopen ging nog niet, dat bouwde ze daarna wel weer rustig op. Voor de ongeduldige De Boer ging dat veel te langzaam. Ze had ook alweer een nieuw doel voor ogen: de Ironman 70.3 van Lanzarote in november. De weken vooraf was het nog maar de vraag of finishen daar haalbaar was, omdat ze nog lang niet de nodige kilometers had kunnen maken. “Op Lanzarote liep ik voor het eerst zestien kilometer. Dat ging goed, dus besloot ik het te proberen.” Die halve triathlon werd
‘Agegroupers zijn vaak net zo fanatiek als profs’ haar eerste wedstrijd sinds Almere en alle pech die daarna volgde. En het ging goed. Het ging zelfs zo goed dat ze in haar agegroup won en zo een slot voor het WK Ironman 70.3 in Las Vegas in de wacht sleepte. “Toen was ik weer echt terug voor mijn gevoel.” Met het slot voor Las Vegas had ze ook gelijk een alternatief gevonden voor het geval het kwalificeren voor het grote WK Ironman niet zou lukken. Dat droomdoel stond nog steeds in haar hoofd geprent.
Opluchting Bij de Ironman Lanzarote probeerde ze het afgelopen jaar weer. Dat eiland moest haar op de hele nu ook geluk gaan brengen. “Ik had de druk zelf ook wel opgevoerd. Je weet niet hoe goed je moet zijn om een slot te halen voor Hawaii. Elke training werd daardoor een wedstrijd met mezelf.” In de echte wedstrijd was vooral de marathon zwaar voor De Boer. “Maar ja hoeveel marathons had ik daarvoor gelopen? Almere en één keer een losse marathon.” Tijdens het looponderdeel liep ze op de vierde plek, maar de Leidse triatlete was vooral geïnteresseerd in haar agegroupconcurrentes. “Ik hoorde op een gegeven moment ‘9 minuten’, maar dat was op de nummer drie in het overallveld. Ik wilde winnen in mijn agegroup. Ik heb daar de hele marathon stress van gehad. Pas de laatste vijf kilometer kreeg ik het gevoel dat ik goed zat.” Ze finishte in 10:28:47 uur als vierde bij de vrouwen overall, maar belangrijker was: De Boer had door haar winst in haar agegroup haar zo vurig gewenste slot voor Hawaii te pakken. “Bij de finish was het zo’n ontlading dat het gelukt was. Ik moest daar wel even huilen. Het was zo’n opluchting.” Daar op Lanzarote schoten de twee jaar van vallen en opstaan wel even door haar hoofd. “Ik heb daar keihard voor gewerkt. Het overgrote deel vond ik wel leuk, maar de laatste
droom waii kwam haar Met de finish op Ha eld. rsv Jaa ja Son o: uit. Fot
maart 2014
INTERVIEW hanneke de boer
maanden voor Lanzarote was het soms wel minder leuk geworden.” Begrijp haar niet verkeerd: ze vindt trainen eigenlijk altijd lekker, maar doordat ze zo veeleisend is voor zichzelf was het soms wel eens moeilijk tevreden te zijn. “Mijn trainer Andre Schaap vroeg op een gegeven moment waarom ik altijd de bovengrens van het schema opzocht. Ik heb wel geprobeerd het anders te doen, maar daar komt ook mijn perfectionistische aanleg om de hoek kijken. Ik heb altijd het gevoel dat ik meer mijn best moet doen.”
Droomrace Hanneke de Boer werd vorig jaar in Nu ze haar droom heeft bereikt, kijkt Didam Nederlands kampioen op de halve . ze ook anders naar hoe ze haar sport Foto: Ingrid van Berkel. heeft beleefd. “Ik denk wel dat ik als een prof heb geleefd. Alleen dan met het enige verschil dat ik er bij werkte. Dat merkte ik.” De gedachte om helemaal beetje zoeken: wat wil ik nu? Ik wist wel dat als prof te leven kwam eigenlijk niet bij haar ik het anders wilde. Dan komt er toch ook tijd op. “Ik vind dat ook nogal wat om van jezelf vrij. Ik heb de afgelopen twee jaar alles van te zeggen dat je dat niveau hebt.” Ze weet minuut tot minuut gepland. Het was: werken, ook dat dat weer andere druk met zich mee sporten, eten en slapen. En dan komt daar zou brengen. “Ik heb het natuurlijk wel eens nu ineens keuzeruimte in vrij.” Ze is daarin gedacht: kon ik dit maar zonder werk ernaast nog steeds een beetje zoekende, maar dat doen. Doordat ik werkte had ik wel de financi- hindert haar niet. “Ik geniet van de tijd die nu ële vrijheid om trainingsstages te doen en zes is vrijgekomen. Rob (haar man, PM) zei laatst: weken verlof te nemen. Zo’n reis naar Hawaii ‘Je hebt nu weer tijd om het te hebben over moet je toch ook ergens van betalen.” dingen die er helemaal niet toedoen. Gewoon slap ouwehoeren. Ik ben de afgelopen tijd zo Na Las Vegas, waar ze derde werd in haar gefocust geweest. We gaan nu vaker naar de agegroup, werd Hawaii haar droomrace. Ze bios bijvoorbeeld. Die ruimte geeft mij ook genoot van elke meter van haar droom. Toen weer lucht.” ze na 9:49:28 uur als vijfde in haar categorie over de finish kwam, was haar bekende Haar wedstrijdprogramma had ze begin dit glimlach nog breder dan normaal. Ze had het jaar nog niet ingevuld, toch begon ze wel gehaald. Die prestatie betekende veel voor De weer met het trainen op schema. “Dat was Boer. “Dit heeft mij wel een stuk zelfvertrouhet toch ook niet, want dan doe ik precies wen gegeven. Het is fijn als je iets kan doen wat er op het schema staat. Dat schema waar je goed in bent. Dat heb ik in triathlon houdt geen rekening met de vraag: heb ik wel gevonden. Het doelgericht ergens naartoe zin? Ik heb altijd zin om te trainen, maar als je werken is heerlijk. Dat motiveert enorm.” Als eerlijk bent dan heb ik ook wel eens geen zin. beloning voor dat mooie seizoen werd ze ook Ik laat dat alleen niet toe.” Het schema heeft nog uitverkozen tot ‘Agegrouper van het Jaar’, ze dus voorlopig even losgelaten. “Ik wil het een titel die zij als eerste kreeg. “Dat is een wat losser gaan benaderen. Ik wil iets minder grote eer natuurlijk. Ik vind het wel goed dat de druk opzoeken.” In de Eredivisie zal ze die titel erbij is gekomen, want de agegrouvoor het Long Distanceteam alle wedstrijden pers vormen een grote groep. Zij zijn vaak starten. Ze keert ook weer terug naar Didam, net zo fanatiek als profs.” waar ze vorig jaar Nederlands kampioen op de halve afstand werd. “Didam was vorig jaar Minder druk geen piek. Die titel was dus leuk meegenoHet bereiken van haar doel betekende ook men. Dit jaar wil ik mijn titel daar natuurlijk een klein zwart gat. “Het is daarna toch een wel verdedigen.”
eindelijk
7
maart 2014 Bas Diederen en Mark Oude Bennink.
Het reptielenbrein Team4Talent-atleten Mark Oude Bennink en Bas Diederen geven hun kijk op training, op de wereld en de overeenkomsten tussen die twee. In deel 1, dat vorig jaar in Triathlon Sport 9 verscheen, stelden de twee triatleten al dat we zijn doorgeschoten in het trainen op basis van data. Zij geloven meer in een benadering vanuit het gevoel, in combinatie met slim nadenken. In deel 2 leggen ze uit hoe deze trainingsaanpak werkt. Tekst: Mark Oude Bennink en Bas Diederen FOTO: Team4Talent
8
Wij zijn niet tegen vermogenmeters of hartslagmeters maar het gaat erom hoe je ze gebruikt. Mensen kunnen van alles leren. Toch maken we lang niet altijd de meest rationele keuzes op basis van deze kennis. Waarom drinken mensen bijvoorbeeld alcohol en eten ze fastfood terwijl iedereen weet dat er kwalitatief beter voedsel bestaat? Dit geldt ook in de sport. Waarom starten atleten bij een wedstrijd vaak te snel? Waarom kan een goede baantraining of fietstraining toch als slecht worden ervaren alleen omdat bepaalde tijden of wattages niet zijn gehaald? Dat komt doordat de emotie soms sterker is dan de ratio.
Oertijd Hoe komt dit? Het is de laatste jaren hip om terug te kijken naar de oertijd. De tijd waarin de ‘mensch’ een jager was. Kijk maar naar Barefoot running, Paleo diëten en hele trage trainingen om je vetverbranding te stimuleren. Ook om te verklaren waarom emotie sterker is dan de ratio gaan we terug naar de oertijd. Het brein is in drieën te delen: de kern is het kleinst en het oudst. Dit wordt het reptielenbrein genoemd. Hierin worden de basisbehoeften geregeld zoals eten en voortplanting. Daaromheen zit het zoogdierenbrein. Hierin worden bepaalde emoties als geluk en liefde ervaren. Het buitenste deel van het brein is het jongste en grootste deel: het menselijke deel. Hierin zit de kennis opgeslagen. Met dit deel maak je ook rationele beslissingen. Als je tenminste in staat bent om deze ratio te raadplegen zonder dat de emotie of instinct de bovenhand krijgen. In sommige situaties wordt het menselijk brein overruled en maak je beslissingen meer op je gevoel (zoogdierenbrein) of instinct (reptielenbrein) Dit gebeurt bijvoorbeeld bij angst of stress. Als je acuut in nood bent ga je in de overlevingsstand: vechten of vluchten. Dan overtreft het reptielenbrein het menselijk brein. Wel zo handig, want er is dan geen tijd om alles rationeel af te wegen.
Appeltaartgeur In de marketingwereld wordt handig gebruik gemaakt van emotie die de ratio aftroeft. Reclamecampagnes worden zo ingericht dat je een positief gevoel krijgt bij een bepaald product en het vervolgens koopt. Geur is ook sterk van invloed op je gevoel en kan een rationele beslissing beïnvloeden. Het klassieke voorbeeld is
appeltaartgeur waardoor mensen zich thuis voelen in een huis en op die manier worden verleid tot de koop van het huis. De Bijenkorf maakt bijvoorbeeld gebruik van een hele subtiele koffiegeur om klanten meer thuis te laten voelen; dan zijn ze relaxter, voelen ze zich beter en zijn ze eerder geneigd tot aankopen. Dit zijn voorbeelden waarin het gevoel wordt gemanipuleerd om de ratio te beïnvloeden. In training kan het ook zo zijn dat je rationeel weet dat de input goed is, je traint hard. Toch haal je niet je doelstellingen en zodoende houd je een slecht gevoel over aan de training. Hier wordt het gevoel negatief beïnvloed door een resultaat dat je niet kunt controleren omdat er veel factoren van invloed zijn (stress, vermoeidheid, verkoudheid) op het resultaat. Alleen de input kun je controleren, namelijk hoe voelt de inspanning. Je gebruikt dus apparatuur in een training om een goed gevoel te bevestigen maar je krijgt er een slecht gevoel van. Waarom zou je dan altijd op zoek gaan naar bevestiging van apparatuur? Trainen op gevoel en het ontwikkelen van dit gevoel, daar gaat het om.
Ontwikkel je gevoel De boodschap is de volgende: Trainen op een goed ontwikkeld gevoel, in trainingsleer vaak aangeduid als ‘Rate of Perceived Exertion (RPE), is trainen met de focus op een controleerbare input. Dit is rationeel goed. Trainen op data is focussen op een variabele, slecht controleerbare output. Dat heeft sterke invloed op de emotionele beleving van de training. Deze ‘slechte’ emotie kan de ‘goede’ ratio overrulen. Natuurlijk is ‘op gevoel’ trainen geen losse opdracht die je een atleet kunt geven. Het is een proces dat jaren kan duren voordat je het onder de knie hebt. Je weet onbewust vaak wanneer iets goed is. Het zijn andere factoren (sociale druk, aanwijzingen van coach, emotie, apparatuur) die van invloed zijn op je emotionele beleving en van invloed zijn op je ratio. Wij zijn niet tegen vermogenmeters of hartslagmeters maar het gaat erom hoe je ze gebruikt. Ze kunnen een goede training veranderen in een slechte training, al heb je hetzelfde gedaan. Je kunt je gevoel zelfs ontwikkelen door te trainen met behulp
van een vermogensmeter. Een standaard fiets interval training kan bijvoorbeeld zijn 6x5min tempo. Stel jezelf een doel. Bijvoorbeeld het tempo dat je een uur vol kunt houden. Begin de eerste en tweede herhaling op de intensiteit die past bij het doel dat je jezelf hebt gesteld. Puur op gevoel. Na de tweede herhaling geeft je vermogensmeter gemiddeld 250 Watt aan. Dat is dus blijkbaar het vermogen dat je lichaam op die dag kan leveren. Dit is de waarde die aangeeft hoe je het maximale trainingseffect uit die dag kunt halen. Het is dus niet belangrijk dat je de week ervoor wel 270 Watt kon halen. Dat is totaal niet relevant. Met deze benadering heb je dus ook geen drempeltest nodig of FTP of welke naam dan ook. Je neemt het gemiddelde vermogen uit de eerste twee herhalingen als doel voor de overige vier herhalingen. Krijg je de training voor elkaar met hetzelfde vermogen, dan was je gevoel goed. Was de training te gemakkelijk of te zwaar dan heeft je gevoel weer veel geleerd.
Spoiler op een gezinsauto Onze stelling is en blijft dat er veel teveel wordt gemeten zonder dat mensen precies weten wat ze meten. Deze inzichten lijken ondersteund te worden door de wetenschap. Elite-atleten worden getest in een lab en wat blijkt? Ze hebben een erg goed ontwikkelde vetverbranding. Van alle eigenschappen die elite-atleten hebben worden een paar kenmerken uitgenomen en deze kenmerken worden dan als doel gesteld om na te streven. Elite-atleten hebben een goede vetverbranding dus moeten amateurs ook een goede vetverbranding ontwikkelen. Dit is als het plaatsen van een dikke spoiler op de kofferbak van je gezinsauto. Een Formule 1-auto heeft ook een spoiler, dus als je snel wilt zijn moet je een spoiler hebben. Zou het mogelijk zijn dat elite-atleten gewoon veel en hard trainen waardoor toevallig ook hun vetverbranding wordt getraind? En is het misschien een overweging waard om te denken dat de sportwetenschap misschien uitontwikkeld is? Er verschijnen ‘nieuwe’ onderzoeken naar weer ‘nieuwe trainingsmethodes’ of een ‘nieuwe’ indeling in trainingszones. Het lijkt er alleen verdacht veel op dat er alleen een nieuwe naam bedacht wordt voor hetzelfde.
maart 2014
Training
AUTEUR Guido Vroemen,
[email protected]
maart 2014
blijf in de zones
Dit seizoen zal bondsarts Guido Vroemen maandelijks onderwerpen over training bespreken. Het schema wat vorig jaar in het bondsblad stond is terug te vinden op de website van de NTB. Vroemen gaat deze maand in op de verschillende hartslagzones die in dat schema worden gebruikt. Een heel belangrijk punt bij het volgen van een schema is het goed vastleggen van je trainingszones. Als je trainingszones niet goed gedefinieerd zijn loop je het risico te rustig te trainen (met als gevolg weinig progressie) maar nog erger is te hard te trainen (met als gevolg overtraindheid en daardoor mogelijk weken tot maanden daarvan moeten herstellen). De truc van een goed trainingsschema is te variëren in trainingen met de daarbij behorende hartfrequentiezones. Om echt nauwkeurig je trainingszones te bepalen heeft training aan de hand van de Anaerobe Drempel de voorkeur, omdat de anaerobe drempel een gebied is waarboven je als lange afstand triatleet niet veel hoeft te trainen, dit is goed voor wat snelheidswerk, maar teveel boven de anaerobe drempel trainen geeft, gecombineerd met de grote omvang van het programma, teveel opeenstapeling van vermoeidheid. De anaerobe drempel kan goed worden bepaald in een inspanningslab (www. sportarts.org ), hier zal in het volgende nummer aandacht aan besteed worden.
Hartslagzones De rustigste zone (Zone 0) is vaak de zone, waarin de meeste niet (goed) getrainde mensen hun dagelijkse activiteiten doen. Boodschappen, afwassen, stofzuigen en ga zo maar verder. Voor mensen die regelmatig trainen zijn deze activiteiten anders, bijvoorbeeld zeer rustig hardlopen of fietsen. In het schema wordt deze gebruikt bij hersteltrainingen na wedstrijden of intensieve trainingen.
10
De volgende zone (Zone 1)is gekoppeld aan de rustige trainingen. Deze zone geeft aan dat er nog steeds veel vetten verbruikt worden (bij optimaal getrainde vetverbranding), maar dat de verbranding van glycogeen steeds meer mee gaat doen. Vaak worden deze eerste twee zones gebruikt in een opbouwfase naar een wedstrijd toe of wanneer de duurtrainingen qua tijd uitgebreid dienen te worden. De daaropvolgende zone (Zone 2) is geschikt om een hele marathon of hele triathlon in te lopen. De energiebijdrage komt nog steeds uit een mix van vet/glycogeen verbranding. Deze zone is nog steeds aeroob van aard, wat wil zeggen dat alle energie die vrij gemaakt wordt met behulp van zuurstof gedaan wordt. Bij een goede periodisering zorg je er voor dat er een goede verhouding is van trainingen in Zone 1 en Zone 2 in de voorbereidingsperiode. Een nog hogere zone (Zone 3) is de zone waarin je intensieve duurtraining, langere interval trainingen, een 21 km wedstrijd of een kwart triathlon doet. Deze zone is een zone waarin je 90-100% glycogeen verbruikt. Om hier optimaal rendement uit te halen heb je een basis van de trainingen uit de gebieden eronder nodig. De volgende zone (Zone 4) is net voorbij de overgang naar overmatige anaerobe inspanning. Dat betekent dat het lichaam in dit gebied onvoldoende zuurstof binnen krijgt om alle energie vrij te maken met behulp van zuurstof. Een belangrijk nadeel van dit proces is dat
er lactaat gevormd wordt dat ervoor zorgt dat een paar processen in het geheel wat minder hun bijdrage kunnen leveren. Kenmerk in dit gebied is extreem hijgen bij de inspanning en moeite hebben met het handhaven van een bepaald tempo. De intensiefste zone (Zone 5) wordt in dit kader van training voor de hele triathlon onbesproken gelaten. Deze zone is bijna geheel anaeroob en wordt niet toegepast in trainingen voor lange afstand triathlon. In dit gebied kom je wel eens in korte wedstrijden, maar is niet zo zeer een trainingszone op zich. Vooral bij de laatste twee trainingszones moet je oppassen dat je niet te veel tijd doorbrengt in deze zones. Voor alle trainingen geldt: je kan je lichaam ook vreselijk ‘laten schrikken’ door eens op een hele andere tijd te gaan trainen dan je gewend bent. Doe de stevige tempotraining ook eens ’s ochtends en niet altijd op een tijdstip waarop je je het sterkst voelt. Het is belangrijk dat je het doel van de training niet uit het oog verliest. Blijf binnen de aangegeven hartslagfrequentie zone. Af en toe iets er boven of er onder is uiteraard geen probleem, je moet geen slaaf worden van de getallen, maar gemiddeld wel in de doelzone blijven. Voor de trainingsschema’s die vorig jaar in het bondsblad stonden kun je nu terecht op: www.triathlonbond.nl/Atleten/ Tipsvoorbeginners
ZONE (NTC)
TRAININGSTIJD IN DE ZONE
TRAININGSEFFECT, HERSTELTIJD
BOUWSTENEN
VOORBEELDEN
Z0
30-90 min
Herstel na zware training of wedstrijd.
Hele rustige duur, zorgen voor herstel.
Hardlopen: heel rustige dribbel 30 min. Fietsen: 100-110 rpm, 60-90 min.
Z1
1-9 uur
Herstel of opbouw duurinspanning richting Ironman, 2 tot 24 uur.
Rustige duur zonder afwisselingen, techniek-oefeningen.
Zwemmen: techniektraining. Fietsen: lange trainingen licht verzet. Lopen: wandeltochten tot lange duurlopen extreem rustig.
Z2
1-3 uur
Rustige duur, Interval voor Ironman vanuit zone 1, 2 tot 24 uur.
Rustige duur met korte of lange tempowisselingen.
Zwemmen: duurtrainingen. Fietsen: lichte tijdritblokken van 10 tot 60 minuten. Lopen: wisselend tempo in lange blokken zonder pauzes.
Z3
45-90 minuten
Verhogen VO2max, drempeltraining voor relatief ongetrainden 12-48 uur.
Specifieke duurtrainingen. Intervaltrainingen tot 10 minuten.
Zwemmen: langere sets op specifieke snelheid. Fietsen: specifieke tempoblokken voor de specifieke afstand. Lopen: na fietsen in specifieke zone.
Z4
30-60 minuten
Verhoging lactaatdrempel, mobiliseren spieren 24-72 uur
Intervaltrainingen tot 3 minuten.
Zwemmen: harde sets met korte rust. Fietsen: bergop met hoog wattage. Lopen: baantrainingen/weg, interval tot 1 km.
Z5
15-30 minuten
Maximaal
Intervaltrainingen tot 0:45 sec.
Zwemmen: sprints met langere rust. Fietsen: sprints bergop, testen. Lopen: lantaarnsprints, testen.
maart 2014
actueel
Triathlon Stein onderdeel van Ocean Lava circuit De Stichting Triathlon Limburg heeft bekend gemaakt dat de wedstrijd in Stein over de halve afstand deel gaat uitmaken het nieuwe internationale Ocean Lava triathlon circuit. Deze nieuwe reeks van middenafstandwedstrijden is ontstaan door het initiatief van Kenneth Gasque, de Deense triathlonpromoter van onder meer de Ironman Lanzarote, Club La Santa Lanzarote en de oprichter van Ocean Lava. De Stichting Triathlon Limburg herkende zich in de gedachtegang van de Ocean Lava Triathlon. Dat sloot namelijk precies aan het bij het gedachtegoed van de van de vorig jaar overleden Henk Cals, waarbij de beleving van triathlon (top- en breedtesport) voor de deelnemers centraal staat. De organisatie besloot daarom onderdeel uit te maken van het circuit. Afgelopen maand is het dagelijks bestuur op uitnodiging van Ocean Lava aanwezig geweest op Lanzarote om de handtekening onder de overeenkomst te plaatsen. Het Ocean Lava circuit is een nieuwe en ambitieuze wedstrijdserie.
De serie wedstrijden (allen over de midden afstand) voor 2014 bestaat op dit moment uit wedstrijden in Wales, Denemarken, Oekraïne en Nederland, met de finale op Lanzarote in november. Met tal van andere organisaties in Europa, Australië en Azië zijn vergaande en afrondende onderhandelingen gaande en op korte termijn zullen meerdere wedstrijden zich aansluiten bij het Ocean Lava Circuit. Het doel is in de komende jaren een wereldwijde serie wedstrijden over de halve afstand te realiseren, waarbij 1 gerenommeerde wedstrijd per land onderdeel zal gaan uitmaken van het Ocean Lava Circuit. In november wordt deze serie wedstrijden afgesloten met een grote finale op het eiland Lanzarote.
Yvonne van Vlerken won vorig jaar de halve van Stein. Foto: Hamperium.com
Het concept van het Ocean Lava circuit gaat meer uit van de gelijkheid tussen topatleten en alle andere atleten. Daartoe zullen atleten in de Ocean Lava races niet strijden in leeftijdsgroepen, maar zullen zij strijden tegen tegenstanders van dezelfde leeftijd. In plaats van een klassement per vijf leeftijdsjaren zal een leeftijdsklassement per jaar worden gemaakt. Ook uniek is de finale op Lanzarote. Deze wedstrijd is voor iedere deelnemer toegankelijk, zonder enige
Het dagelijks bestuur van Stichting Triathlon Limburg heeft op Lanzarote de handtekening gezet onder de overeenkomst met Ocean Lava.
vorm van kwalificatienormen, waaraan voldaan moet worden. Na de finale wordt een klassement opgemaakt voor de alteten die de meeste punten hebben vergaard in de Ocean Lava wedstrijden. In Stein worden vijf finishers van de halve in de gelegenheid gesteld om kosteloos mee te doen aan de finale van het Ocean Lava circuit in november. Ook de reis en het verblijf op het Canarische eiland zal worden betaald. Een notaris zal na de race in Stein de vijf gelukkigen bepalen onder de finishers. Meer info op: www.triathlonlimburg.nl
11
LIGHT FAST NATURAL TRI-X-TREME ™ 225 The stripped-back speed demon.
inov-8.com RADEMAKER SPORTS - LEUSDEN
WETSUIT-TESTDAGEN! Een triathleet is goed uitgerust met kwalitatieve kleding en benodigdheden. Kom op 13 april naar het landgoed Klarenbeek in Arnhem en test onze nieuwe collectie wetsuits of kom op 24 mei naar de triathlon informatiedag in Vroomshoop. Step One biedt hier kwaliteitsproducten aan voor iedere triathleet. O.a.: trisuits, wetsuits, triathlon schoenen, sportvoeding, hartslagmeters, zwem- en triathlon accessoires!
UIT WETSEN? TEST 13 april
p Kom 4o mei naaro f 2 we t s u i t onze tdagen! tes
Mocht u op bovenstaande data verhinderd zijn, informeert u dan naar andere mogelijkheden, tel 074-2661062.
! IMING OPRU erjarige
v Alle o wetsuits. llen koop mode ver s Teven verhuur e z n o uit tie! collec
Voor meer informatie en/of aanmelden voor het wetsuit testen kijkt u op:
www.stepone.to Voor alles op het gebied van hardlopen, triathlon en wandelen.
Sportschoenen Adviescentrum Step One Deldensestraat 20 7621 EJ BORNE t 074 266 10 62
[email protected]
Hoe werkt de besluitvorming bij de NTB?
maart 2014
bondsberichten
De NTB heeft gemerkt dat de structuur binnen de bond niet voor iedereen even duidelijk is. Begrippen als het Bondsbureau, het Bestuur en de Triathlon Raad hebben veel leden wel eens gehoord. Hoe de democratie tussen die verschillende organen werkt, is vaak onbekend. Daarom hier een korte uitleg over de werking van de besluitvorming binnen de NTB en hoe je als lid daar ook invloed op kan hebben. De bestuurlijke structuur van de Nederlandse Triathlon Bond (NTB) begint in de regio. Nederland is namelijk door de NTB opgedeeld in vijf regio’s: Noord (Friesland, Groningen, Drenthe), Oost (Gelderland en Overijssel), West 1 (Noord-Holland, Utrecht en Flevoland) West 2 (Zuid-Holland en Zeeland) en Zuid (Noord-Brabant en Limburg). Deze vijf regio’s hebben een eigen accountmanager, dit zijn deskundige NTB-medewerkers die contact onderhouden met verenigingen en organisaties. De accountmanagers adviseren en ondersteunen op elk gebied in de triathlonsport waar dat nodig is in de regio. Ze worden door het bondsbureau aangestuurd en verspreiden op die manier ook de verslagen van bestuursvergaderingen. Het misverstand bestaat dat deze accountmanagers ook de vertegenwoordigers zijn van de leden in de regio. De leden worden wel vanuit de regio vertegenwoordigd, maar niet door de accountmanager.
Vijf regio’s In de vijf regio’s worden tijdens regiovergaderingen de afgevaardigden voor de Triathlon Raad gekozen. De aanwezigen bij zo’n vergadering benoemen na stemming drie mensen voor de Triathlon Raad. Een afgevaardigde kan maximaal 3 x 3 jaar deze functie vervullen. Bij een complete bezetting bestaat de Triathlon Raad op die manier uit vijftien leden. De belangrijkste taak van de Triathlon Raad is het controleren van het bestuur, dat door de Triathlon Raad wordt benoemd. De Triathlon Raad komt vier keer per jaar samen. Bij de vergaderingen in april en december worden jaarverslag/
ORGANOGRAM NTB
jaarrekening en jaarplan/begroting goedgekeurd. De vergaderingen in juni en oktober hebben een meer informeel karakter, waarbij meer wordt gebrainstormd over nieuwe ideeën. Voor de leden in de Triathlon Raad is het dus belangrijk dat zij weten wat er in hun regio speelt. Twee tot drie weken eerder plannen de regiovertegenwoordigers daarom een zogenaamde regiosessie, waar verenigingen, wedstrijdorganisatoren en individuele leden kunnen aanschuiven. Dat is ook de plek waar de leden van de NTB inspraak hebben en zaken kunnen aandragen voor de Triathlon Raad. Deze regiosessies worden in het najaar altijd in het programma van het NTB-congres opgenomen. In de praktijk worden de andere regiosessies in het voorjaar maar mager bezocht. De NTB probeert daarom bij deze vergaderingen behalve de stukken ook een thema te bespreken. Zo gaven bijvoorbeeld grote organisaties presentaties over hun wedstrijd. Dit voorjaar zijn de regiosessies op 14 april (Tilburg), 15 april (Nieuwegein) en 16 april (Zwolle), zie ook de NTB-site. Een raadslid wordt weliswaar door de regiovergadering benoemd, maar kan wel zelfstandig zijn mening geven in de Triathlon Raad. Als dit afwijkt van het standpunt in de regio, dan moet het raadslid dit uitleggen in de regiovergadering. Formeel gezien kan een raadslid in zo’n geval door de regiovergadering worden weggestuurd na stemming.
Bestuur en Bondsbureau Tot slot kent de NTB nog het Bestuur en het Bondsbureau. Het bestuur wordt zoals gezegd benoemd door de Triathlon Raad en komt elke maand bij elkaar. Het NTB-Bestuur is een beleidsbepalend bestuur. De uitvoering van het beleid ligt bij het bondsbureau. Directeur Rembert Groenman is daardoor het aanspreekpunt voor het bestuur. Bijvoorbeeld bij het besluit over de digitale uitgave van
Triathlon Sport heeft het bondsbureau een voorstel gedaan van twee digitale edities. Het bestuur besloot echter dat vier digitale nummers van Triathlon Sport ook moet kunnen, omdat dat onder andere een nog grotere kostenbesparing oplevert. Het bureau voert vervolgens dit besluit uit.
Vacature bestuursvoorzitter en bestuursleden Vanwege het bereiken van de uiterste bestuurstermijn vertrekt de huidige NTB-voorzitter Henk van Lint na de vergadering van de Triathlon Raad (TR) van 23 april a.s. en is deze functie per die datum vacant. Het bondsbestuur heeft al in een eerder stadium bij de TR bekend gemaakt dat zij een opvolger voor de huidige voorzitter heeft gevonden en zal voordragen in de vergadering van 23 april. Conform de statuten van de NTB - art. 12.4 - staat het de TR echter vrij om tot drie weken voor de betreffende TR (i.c. dus vóór 2 april a.s.), schriftelijk kandidaten voor deze vacature voor te dragen. Datzelfde geldt voor de functies van penningmeester en het bestuurslid Topsport. Beide bestuursleden zijn aftredend maar hebben zich herkiesbaar gesteld voor een volgende termijn. Het bondsbestuur roept TR-leden dan ook op evt. kandidaten voor de functie van NTB voorzitter, penningmeester en bestuurslid Topsport schriftelijk in te dienen voor 2 april a.s. bij het NTB bondsbureau via rembert.groenman@ triathlonbond.nl. Geïnteresseerde NTB-leden kunnen zich melden bij hun vertegenwoordigende TRafgevaardigde, zie daarvoor www. triathlonbond.nl/NTB/TriathlonRaad
13
maart 2014
JURYRAPPORT:
Hoe herken je een official? In ‘Juryrapport’ licht de Werkgroep Wedstrijdofficials (WGWO) een aspect van het jurywerk of de regelgeving rond triathlonwedstrijden toe. Deze keer: de kleding van de officials. Welke official draagt welke kleding en welke kleur? TEKST: De Werkgroep Wedstrijdofficials (WGWO) niet op de motor kunnen jureren blijven basisofficial. Wij korten dat af als JR (jury regionaal).
Het nieuwe NTB-juryjack met hier nog het oude NTB-logo.
De NTB officials worden sinds jaar en dag door de bond aangekleed. In de beginjaren alleen met een hesje, vervolgens met een jas (‘Coosjack’) en sommige officials hebben zelfs een NTB-petje. Inmiddels zijn daar bijgekomen: een lange grijze broek, een lichtblauw overhemd, een donkerblauwe trui en een motorjas.
Regenjas Het Coosjack was dringend aan vervanging toe. Deze jas is niet bestand tegen regen, er zijn alleen hele grote maten op voorraad en het draagt nog het oude logo. Dit jaar worden alle officials uitgerust met een nieuwe regenjas met daarop het nieuwe logo. Alle nieuwe kleding die besteld wordt krijgt ook het nieuwe logo.
Wie draagt wat? Een basisofficial kan het kledingpakket aanvragen, maar dat is niet verplicht. Deze official draagt in principe een spijkerbroek en krijgt van de NTB-gedelegeerde of de wedstrijdleider een oranje hes. Onder een basisofficial worden ook alle officials verstaan die alleen voor de eigen organisatie beschikbaar zijn. Zij jureren over het algemeen maar 1x per jaar. Ook officials die om welke reden dan ook
Zodra een official promoveert naar de jury nationaal (JN) wordt het verplicht het complete kledingpakket af te nemen. De JN wordt door ons gezien als een meer ervaren jurylid en jureert tijdens het fietsen op de motor. De JN draagt, naast de grijze broek – lichtblauw overhemd – blauwe trui, meestal de rood/wit/blauwe motorjas (bijna dezelfde kleurstelling als de nieuwe regenjas) of ook een oranje hes. En bij regen de nieuwe regenjas. De wedstrijdleider (WL) en de NTB gedelegeerde (NG) dragen dezelfde kleding als de JN, alleen hebben zij een fel groene resp. een blauwe hes. Voorts dragen zij zichtbaar een embleem met daarop de tekst WL of NG. Soms zijn er officials met een embleem AW. Dit is de assistent wedstrijdleider die bijvoorbeeld fungeert als hoofd fietsparcours of hoofd zwemmen. De AW draagt ook een oranje hes en het embleem met AW.
Een atleet die vóór het evenement een bezwaar heeft, meldt zich bij de WL. Een atleet die bezwaar heeft tegen een opgelegde sanctie zal dit binnen vijf minuten na zijn finish bij de WL bekend moeten maken.
Internationaal Tijdens grote internationale evenementen (World Triathlon Series) zijn officials bij voorkeur onherkenbaar. Zij dragen zwarte of donkere kleding. Ze stellen zich onopvallend op en proberen uit beeld te blijven. De taak van deze officials is vooral te voorkomen dat een atleet een overtreding begaat. De atleet probeert dat overigens ook, als het goed is. Alles waar het mogelijkerwijs niet goed kan gaan, wordt vooraf gecontroleerd, gecontroleerd en nog een keer gecontroleerd. Er worden repetities gehouden om er voor te zorgen dat alles vlekkeloos verloopt. Er zijn twee officials herkenbaar aan een gele of groene hes. De gele hes wordt gedragen door de TD (technical delegate – vergelijkbaar met de NG) en de groene hes door de RR (race referee ofwel wedstrijdleider).
Welke kleur? De organisatie heeft vooral te maken met de NG in zijn blauwe hes of het embleem met NG. Meestal zijn alle zaken tussen NG en organisatie al voorafgaand aan het evenement behandeld. De NG heeft vooraf gecontroleerd of het evenement aan alle voorwaarden voldoet en verdeelt de beschikbare officials over de diverse uit te voeren officialtaken. Voor atleten is de wedstrijdleider (WL) met de fel groene hes of het embleem WL de belangrijkste official. De WL heeft het laatste oordeel over opgelegde sancties. Tijdens internationale evenementen zijn de ITU-offials te herkennen aan zwarte kleding. Foto: ITU/Triathlon.org
14
TRIKORT
De NTB heeft in samenwerking met Koen de Haan (NTB-opleidingscoördinator) en Chris Brands (assessor en expert in de NTB-opleidingen) een licentiestructuur voor triathlontrainers ontwikkeld. Tot nu toe was het zo dat cursisten die het bij de opleiding behorende diploma ontvangen, ‘voor het leven’ gediplomeerd waren. Dat gaat nu veranderen. Bij het diploma van een cursus op minimaal niveau 3 ontvangt de cursist voortaan gratis een NTB trainerslicentie. Dit licentie is twee
kalenderjaren geldig. Om in aanmerking te komen voor verlenging moeten gedurende die twee kalenderjaren tenminste tien ‘licentiepunten’ worden gehaald bij bijscholingsbijeenkomsten die de NTB organiseert. Reeds opgeleide trainers op minimaal niveau TTN3/TTA kunnen tot 1 april gratis een licentie aanvragen. Na die datum worden de kosten in rekening gebracht die ook gaan gelden voor verlenging (in 2014 € 50,-). De eerste bijscholingen waarmee
maart 2014
Nieuwe licentiestructuur voor triathlontrainers licentiepunten te verdienen zijn, zijn inmiddels ook bekend: Op 9, 10 en 11 april wordt - in samenwerking met de Vlaamse Tri- en Duathlon Liga (VDTL) – in Fitland Sittard een triathlonsymposium voor topsporttrainers, verenigingstrainers en overige belangstellenden georganiseerd. Chris Jones (GBR), Chris Brands (NED) en Stijn De Mot (BEL) hebben hun medewerking aan dit symposium reeds toegezegd. Kijk voor meer info en aanmelding op: www.triathlonbond.nl
Waar kan ik de komende tijd starten? Zaterdag 5 april 2014
Triathloon - Kanotriathlon LOON
Zaterdag 12 april 2014
Univé ZwemLoop Valkenburg aan de Geul
Zaterdag 5 april 2014
8e Zwemloop LACO Sportcentrum Nuenen
Zondag 13 april 2014
Team Triathlon Arnhem ARNHEM
Zondag 6 april 2014
Zwemloop Nieuwkoop NIEUWKOOP
Zondag 13 april 2014
Zwemloop Breda Breda
Zondag 6 april 2014
3e Westfriese RunBikeRun Hoorn
Zondag 13 april 2014
ETU EK/NK duathlon Powerman lang / EK Sprint - HORST A/D MAAS
Zondag 6 april 2014
LACO Zwemloop Venray
Zaterdag 19 april 2014
Lenis RBR 9 Ter Idzard TER IDZARD
Zaterdag 12 april 2014
Tritanium Zwemloop Groningen Groningen
Zaterdag 19 april 2014
1e Zwemloop Het Lint Utrecht DE MEERN
D2
DC/ NK
Afkortingen: DC= Duathlon Circuit, D2= 2eDivisie. Voor volledige evenementgegevens en Inschrijven: www.NTBinschrijvingen.nl
Waar kan ik de komende tijd kijken? 29 maart 2014
NK Winterduathlon Enschede Locatie: IJsbaan Twente, Enschede Starttijden:
10.30 uur
NK junioren
12.00 uur
NK senioren
14.45 uur
NK jeugd
Informatie
www.wintertriathlontwente.nl
Teun Sweere (links) en Eric-Jan Spijkerman gaan in Enschede de strijd weer met elkaar aan. Foto: Albert Esschendal
Amper vijf maanden na het NK Wintertriathlon 2013 in Assen nemen triatleten, duatleten, schaatsers en andere duursporters het in Enschede weer tegen elkaar op voor de Nederlandse titels op de wintertriathlon. Deze discipline brengt altijd een bont gezelschap aan de start. Op het podium stonden vorig jaar in Assen vooral marathonschaatsers en wielrenners. De strijd in Assen zit nog vers in het geheugen en krijgt nu in Enschede een mooi vervolg. Titelverdediger Teun Sweere is er natuurlijk alles aan gelegen om zijn titel langer dan vijf maanden te mogen dragen. Hij zal daarbij weer concurrentie krijgen van Erik-Jan Spijkerman en Bart van Haaren, die in Assen zilver en brons pakten. Bij de vrouwen gaat titelverdedigster Roos Hoogeboom de strijd aan met Carin Ceelaert, Eline Lute-Kuin en Geke Venema. Pien Keulstra heeft voor de sprintafstand gekozen, omdat ze meer op korte afstanden traint. De wedstrijd speelt zich op en rond de IJsbaan Twente af met een afgesloten loop- en fietsparcours. De Wintertriathlon Twente was afgelopen jaar al organisator van het NK voor jeugd en junioren. De senioren hadden in Assen hun NK. George Bouret, voorzitter van de Stichting Wintertriathlon Twente, is erg blij dat zijn wedstrijd nu het NK mag organiseren. “Ik denk dat het wel goed is als dat NK per toerbeurt gaat. Dan ga je als organisatie toch ook extra je best doen. Voor ons is dit nu een hele mooie erkenning. We zijn daar eigenlijk wel heel erg trots op.” Bouret zal dat verder niet van de daken schreeuwen. “We moeten eerst maar een goede wedstrijd kunnen neerzetten. Volgend jaar hebben we weer het NK, dus dit jaar kunnen we nog wat dingen leren om de wedstrijd eventueel nog beter te maken.”
MAART 2014
Sporten met hooikoorts Deze winter is niet heel erg koud geweest. Dat heeft als mogelijk gevolg dat het pollenseizoen wat eerder op gang komt. Mensen met hooikoorts moeten hier rekening mee houden. In deze Medische Post geeft Bondsarts Guido Vroemen daarom tips voor sporters met hooikoorts.
Hooikoorts heeft, in tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, niets met hooi of koorts te maken. Het gaat hier om een overgevoeligheid voor stuifmeelkorrels (ook pollen genoemd). Zowel pollen van grassen als van bomen (meestal berk, hazelaar of els) en van onkruid kunnen klachten veroorzaken. De variatie in klachten wordt bepaald door de bloeiperiode van de verschillende soorten. Bomen bloeien vroeg in het jaar: de els en de hazelaar in januari-maart, de berk in april-mei. Onkruid kan van april tot september klachten geven. De bloeiperiode van grassen is meestal tussen mei en half september. Het stuifmeel van grassen vormt bij ons de voornaamste bron van hooikoorts. De symptomen van hooikoorts zijn het hevigst als de concentratie van stuifmeelkorrels in de lucht het grootst is. Dit is op warme en winderige dagen. Graspollen zijn uiterst licht en kunnen zodoende door de wind gemakkelijk over grote afstanden worden meegevoerd. Vandaar dat graspollen ook last kunnen geven op plaatsen waar je dit niet zou verwachten, in de binnenstad bijvoorbeeld.
Soms is een allergie voor pollen gekoppeld aan een voedselallergie voor bepaalde vruchten, groenten of kruiden.
Klachten De klachten kunnen verschillend van aard zijn. De bekende verschijnselen van hooikoorts zijn vooral zichtbaar bij de ogen (jeuk, brandend gevoel, tranenvloed, roodheid van oogwit), neus (jeuk, niezen, neusloop en verstopping) en de huid (jeuk, roodheid, zwelling (netelroos) en ontstaan of toenemen van huiduitslag). Hooikoorts kan ook klachten als moeheid, hoofdpijn en lusteloosheid veroorzaken. De beste methode om overgevoeligheidsverschijnselen te voorkomen is elk contact met de verantwoordelijke stoffen (allergenen) te vermijden, maar dit is niet eenvoudig en soms ook niet mogelijk. Guido Vroemen Bondsarts NTB
[email protected]
16
POLLENKALENDER
MEDISCHE POST
Afhankelijk van de mate van klachten die iemand van zijn hooikoorts ondervindt, kunnen onderstaande tips handig zijn bij het sporten met hooikoorts:
TIP 6 Was de sportkleding meteen na het sporten. Pollen hechten zich namelijk goed aan bezwete kleding.
TIP 1 Draag buiten een zonnebril ter bescherming van de ogen.
TIP 7
TIP 2 Sport liever niet op droge, zonnige, winderige dagen. Train bij voorkeur ’s ochtends vroeg of na een regenbui.
TIP 3 Kijk ook naar de locatie van je trainingen. Een bosrijke omgeving of gras zijn namelijk geen goede plaatsen om te sporten voor hooikoortspatiënten.
TIP 4 Rust tussendoor voldoende en zorg dat je weerstand goed is.
TIP 5 Aan zee en hoog in de bergen bevat de lucht minder stuifmeel dan in het binnenland. Je kunt proberen hiermee rekening te houden met je vakantie/ sportbestemming.
Menno Oudeman is de nieuwe teammanager van het Davilex Triathlon Team. Hij neemt die functie over van Jan van der Marel, die meer tijd voor andere zaken en zijn gezin wil vrij maken. Oudeman is geen onbekende voor de teamleden van Davilex. In 1999 werd hij derde op het EK
TIP 8 ensen die aanleg hebben voor astma, M kunnen tijdens het hooikoortsseizoen last hebben van een tijdelijke vorm van astma. Een piepende ademhaling of prestatieverlies bij allergie kan duiden op astmatische klachten. Zeker voor prestatiesporters kan het raadzaam zijn om te testen of tijdens hooikoortsklachten de longfunctie niet verslechtert door een allergische vernauwing van de luchtwegen.
TIP 9 Volg het hooikoortsbericht. Vanaf half mei tot en met half juli worden er dagelijks
Lange Afstand in Almere achter Van der Marel en Petr Vabrousek. De visie van het Davilexteam blijft ongewijzigd: het doel is om de lange afstand triatlon te stimuleren en promoten in Nederland door het excelleren op lange afstand triatlons in zowel binnen- als buitenland. De intentie bestaat ook nog steeds om op termijn naast Erik Simon Strijk, Roeland Smits, Diederik Scheltinga, Bart Candel en Mirjam Weerd wellicht een zesde atleet toe te voegen. Meer info op: www.davilexteam.nl
Guido Gosselink heeft afscheid genomen als voorzitter van Triathlon Club Twente. Gosselink, lid sinds begin jaren negentig, was als atleet een van de boegbeelden van de club. Na het afronden van zijn topsport loopbaan werd hij voorzitter. Zeven jaar leidde hij de Enschedese vereniging, die in die tijd een verdubbeling van het ledenaantal zag. De vereniging geldt momenteel als een van de vier opleidingsverenigingen van de
hooikoortsverwachtingen gemaakt op grond van de weersverwachting en de bloeiperiode van de grassen. Deze verwachting is te horen op Radio 1 na het nieuws van 17.30 uur of te lezen op teletekstpagina 709. Er bestaat ook een app waar je alle berichten kunt vinden: http:// www.pollennieuws.nl/iphone-site/
TIP 10 Hooikoortsmedicijnen die in Nederland zonder recept van de huisarts bij drogist of apotheek verkrijgbaar zijn, bevatten geen dopinggeduide stoffen (toch altijd even checken!). Wanneer je je hooikoortsmedicijnen wél op recept verkrijgt, moet je alert zijn. In sommige producten zitten namelijk stoffen die op de dopinglijst voorkomen. Om verwarring te voorkomen vind je in de Dopingwaaier ( ook hier bestaat een App van: Dopingwaaier) en op www.dopingautoriteit.nl/dopinglijst een lijst van toegestane geneesmiddelen. Onder het kopje ‘Allergie’ staan diverse hooikoortsmedicijnen vermeld die zijn toegestaan (soms met dispensatie).
triatlonbond. De groene brigade is met een dames- en herenteam vertegenwoordigd in de Lotto Eredivisie Triatlon. Gosselink wordt opgevolgd door Joop Weenink als voorzitter, die Triathlon Club Twente naar haar 30 jarig jubileum zal leiden in november. Zijn eerste actie was het overhandigen van een oorkonde met het erelidmaatschap aan Gosselink.
Ultrakort
Net als in 2013 organiseert de Nederlandse Triathlon Bond ook in 2014 talentdagen. Deze zullen plaatsvinden op 16 maart in Almere, op 23 maart in Aalsmeer, 6 april in Sittard, 13 april in Groningen en 19 april in Enschede. De talentendagen staan ook open voor para-sporters. Jeugdige zwemmers en atleten komen bijeen voor een zwemtest en een looptest. Er wordt 50 en 200 meter gezwommen en vervolgens 1500 en 200 meter gelopen. Op basis van de resultaten kunnen atleten geselecteerd worden voor een triathlonselectie. Als je geselecteerd wordt, dan ga je een nieuwe uitdaging aan als triatleet. Kijk op: www.ntc-triathlon.nl
I ndien je ondanks voorzorgsmaatregelen toch klachten krijgt, kan de huisarts medicijnen voorschrijven om de overdreven afweerreactie van het lichaam af te remmen. Dit kan in de vorm van tabletten, oogdruppels of een neusspray. Vaak is het voldoende om alleen in het klachtenseizoen medicijnen te gebruiken
MAART 2014
10 tips om TE SPORTEN met hooikoorts
Het Long Distance Team heeft voor de komende 3 jaar in Trivio een nieuwe hoofdsponsor aan zich weten te binen. Hiermee kijkt het damesteam dat een groot deel van de nationale lange afstandtoppers in haar gelederen heeft nadrukkelijk naar de toekomst. Naast hoofdsponsor en naamgever Trivio wordt het team ondersteund door sponsoren Ortho-vision Sports en Arena en door suppliers Isaac, Bont, CEP, Fysiosupplies en Cycle+Performance. Het team heeft als doel om uit te groeien naar een professioneel tam met als speerpunt de lange afstand.
17
BEVEILIGINGS
GROEP
®
I NBRAAK B EVEILIGING N EDERLAND
Bos en Olgers Krommenie Roco Sport, Nieuwe Niedorp Running Centre, Heerhugowaard duesette.nl
Valkering Beveiliging
DueStte Sportsfashion nu te koop bij:
THE NEW BRAND FOR TEAMFASHION
duesette.nl
maart 2014
INTERVIEW TRIKORT
Het triathlongevoel van… Barbara van Overhagen
Leeftijd: 36 Beroep: Samen met haar man eigenaar van www.carbonreparatie.nl Woonplaats: Heeswijk-Dinther Vereniging: Individueel lid NTB Triatleet sinds: 11 jaar Du/triatlons per jaar: 7/8 “Zo’n elf jaar geleden deed ik mee aan mijn eerste triathlon, de sprintafstand in Stein. Het is al zo lang geleden dat ik me er niet zo heel veel meer van kan herinneren. Maar ik denk dat ik het meteen leuk vond, want ik ben nog steeds verslingerd aan de sport. Voordat ik met triathlon begon, heb ik zo’n anderhalf jaar meegedaan aan ligfietswedstrijden in binnen- en buitenland. Mijn zwager heeft een fietsenzaak waar hij ligfietsen verkoopt en zo ben ik bij een ligfiets uitgekomen. Tijdens een trainingsstage van mijn trainer destijds ontmoette ik een aantal triatleten en zo hoorde ik meer over triathlon. Ik zwom al een beetje en ben na dat trainingskamp ook gaan hardlopen. Aan ligfietsenwedstrijden deden vaak maar twee of drie vrouwen mee, dus ik vond in triathlon een leuke nieuwe uitdaging.” “In het begin deed ik vooral mee aan sprintwedstrijden en vervolgens ben ik overgestapt naar de kwart- en de olympische afstand. Vier jaar geleden waagde ik me in het Duitse Bocholt voor het eerst aan een halve triathlon. Mijn schoonvader dacht niet dat ik de finish zou halen, hij vond het zo lang. Maar ik haalde het toch en bewees zo zijn tegendeel. Sindsdien doe ik ieder jaar een of twee halve triathlons. Sprintwedstrijden doe ik niet meer, die vind ik nu echt te kort. Ik denk er nu zelfs over om volgend jaar een hele triathlon te doen. Eerder is het er niet van gekomen omdat ik vaak geblesseerd was. Bovendien was ik na een halve triathlon vaak helemaal kapot. Ik had maar net genoeg energie om een halve te finishen. Nu ik sinds anderhalf jaar een andere trainer heb, gaat het een stuk beter. Ik heb nu na een halve triathlon zelfs het gevoel dat ik nog wel even door kan gaan. Ik train nu langer en op wattage in plaats van op hartslag. Ik eet redelijk koolhydraatarm,
ook tijdens de trainingen, zodat mijn vetverbranding wordt gestimuleerd. Het voelt steeds beter, dus ik denk dat een hele triathlon nu wel haalbaar is.” “Samen met mijn man Edwin van Vugt heb ik sinds 2010 een eigen bedrijf, dus ik kan grotendeels mijn eigen tijd indelen. Dat maakt het trainen voor een hele triathlon wat makkelijker. Samen repareren we fietsframes en wielen van carbon. Het is begonnen toen we samen besloten een fiets van carbon te bouwen. Als gevolg daarvan zijn we frames gaan repareren. Vroeger leek een frame met een breuk meteen afgeschreven, maar steeds meer mensen kiezen er tegenwoordig om het te laten repareren. Uit stijfheids- en röntgentesten blijkt dat frames die wij repareren weer veilig te berijden zijn en ook hun stijfheid nog behouden. Ik repareer zelf ook frames. Carbon is zo mooi materiaal om mee te werken. Je kunt er alle kanten mee op. Als ik een fiets met een knop in de bovenbuis wil maken, dan kan dat. Mijn man werkt daarnaast als innovatiemanager bij de Belkin wielerploeg. Hij werkt momenteel ook samen met de NTB om de toekomstige toppers in Rio van materiaal te voorzien, wat ze net weer wat sneller dan de concurrentie moet maken. Zelf rijd ik ook op een fiets van carbon, maar niet een fiets die we zelf hebben gemaakt. Het kost zoveel tijd en energie om van tekentafel tot eindproduct zelf een frame te maken, dus heb ik er gewoon een uit de winkel. Die bevalt ook prima.”
Marcia Jansen
19
maart 2014
organisatie IN BEELD organisatie
Westfriese Run-Bike-Run Locatie: Kunstijsbaan De Westfries, Hoorn Datum: 6 april 2014 Organisatie: Stichting Sportief Westfriesland Editie: 3e Afstand: 5 km lopen, 25 km fietsen, 2,5 km lopen Startplaatsen: 150 E-mail:
[email protected] Website: www.westfrieserbr.nl
Foto: RIGS
Stichting Sportief Westfriesland blies drie jaar geleden de Run-Bike-Run van Hoorn nieuw leven in. Frank Ettes: “Onze stichting is opgericht voor het organiseren van de Stoomtramloop Hoorn- Medemblik, maar wij zagen ruimte om een tweede evenement op te zetten. De hardloopwedstrijd is in juni. Een duathlon begin april zit dat evenement qua organisatie niet in de weg. Onze wedstrijd valt zo ook precies in de periode van het jaar dat het een mooie voorbereiding is op het triathlonseizoen.” Ettes vertelt dat er in Noord-Holland eigenlijk geen andere duathlons meer op de kalender staan. “Dus ook in die zin was er ruimte voor de Westfriese Run-Bike-Run. Wij hebben ons daarbij laten inspireren door de korte zomeravondtriathlons die in Noord-Holland heel populair zijn. Ook wij kiezen voor de korte afstand en laten trio’s toe. Een duathlon is in onze ogen zelfs nog laagdrempeliger dan een korte triathlon. Zwemmen is voor veel atleten toch lastig. Fietsen en hardlopen kan iedereen.” Frank Ettes wijst er nadrukkelijk op dat het een wegduathlon betreft. “Wij gaan met het lopen wel over een paar heuveltjes in het park maar voor de rest gebruiken wij verharde parkoersen.”
20
De door de stichting gekozen aanpak blijkt aan te slaan. Al in een vroeg stadium waren dit jaar bijna alle beschikbare 150 startplaatsen voor de duathlon vergeven. “Het is vooral een regionaal breedtesportevenement. Zeker 80 tot 85 procent van de deelnemers komt van boven Amsterdam.” Frank Ettes heeft het gevoel dat de Westfriese Run-Bike-Run zeker ook 200 deelnemers zou kunnen trekken. “Dat wordt lastig, want de NTB stelt een maximum van 100 deelnemers per startserie. Wij willen echter niet meer startseries. Wij houden het evenement graag compact. Om ook het beslag dat wij op de vrijwilligers leggen te beperken. Ons parcours kan zeker meer atleten aan dan die honderd. Gelukkig heeft de NTB ons daarom ook dispensatie gegeven tot 150 deelnemers. Wij vinden dat dit maximum nog wel wat omhoog kan. Dit jaar hebben wij ons fietsparkoers nog veiliger gemaakt. Het is nu één grote ronde met minder heen en weer stukken dan de eerdere edities.” De duathlonorganisatie gebruikt de accommodatie van kunstijsbaan De Westfries als centraal punt. “De komst van de ijsbaan was een andere reden om met de duathlon te beginnen. De ligging aan de rand van Hoorn en langs de snelweg is ideaal. Wij zijn met ons fietsparkoers meteen in het buitengebied. En voor het lopen kunnen wij gebruikmaken
van het vrijetijdspark bij de ijsbaan. Met linten en een enkele verkeersregelaar is dat te realiseren. Daarnaast is de kantine ideaal om de deelnemers te ontvangen, voor de prijsuitreiking en voor een kopje koffie na afloop.” Het lukt de Stichting Sportief Westfriesland relatief eenvoudig voldoende vrijwilligers te werven. IJsverenigingen in de regio die ons ook helpen bij de Stoomtramloop, werken ook aan de duathlon mee. Deze clubs geven wij een financiële bijdrage. Het is absoluut niet zo dat zij het voor het geld doen. Het gaat allemaal heel vriendschappelijk.” De stichting heeft ook een samenwerking met triathlonvereniging Hollandia. “Dit is hun tak van sport dus wij vinden het belangrijk dat zij een bijdrage leveren. Maar wij leggen niets op. Niemand is verplicht te helpen.” Na twee geslaagde edities informeerde Armand van der Smissen of de stichting zich wilde aansluiten bij het duathloncircuit. Frank Ettes: “Wij hebben dit jaar de boot nog afgehouden, want wij willen eerst onze wedstrijd helemaal goed op de rails hebben. Ik sluit niet uit dat wij ons volgend jaar alsnog aansluiten. Wellicht is het voor ons dan ook een mogelijkheid meer deelnemers toe te laten.” Norbert Veringmeier
TRIKORT
maart 2014
Juniorenpraat Thomas Jansen Geboortedatum:
Woonplaats:
11 november 1997 Almere
Vereniging: TVA Triathlon sinds:
2009
Hoogtepunt: 2e NK H12 Triathlon 2012, 3e NK H12 duathlon 2012 en opgenomen in RTC-selectie.
“Ik heb eerst op voetbal gezeten. Mijn vader deed wel af en toe loopwedstrijdjes mee. Ik ging dan ook vaak mee. Bij zo’n loopje vonden we een keer een flyer van het Almeers Triathlon Circuit. Dat leek mij toen ook wel leuk om aan mee te doen. Zwemmen vond ik altijd al best leuk. Na mijn zwemdiploma’s ben ik bijvoorbeeld nog doorgegaan met zwemvaardigheid. Zo ben ik een beetje in de triathlon gerold. Ik heb één jaar triathlon nog naast het voetbal gedaan, maar op mijn twaalfde ben ik helemaal voor triathlon gegaan. Ik vond triathlon veel leuker. Daar zit veel meer uitdaging in, en dat heb ik wel nodig. Ik speelde bij een kleine Almeerse club, AS ’80. Dat was niet echt op een hoog niveau. Het was meer een soort vriendenteam. We voetbalden vooral voor de lol. Met triathlon is dat bij mij nu wel anders geworden. Ik ben nu veel meer serieus met mijn sport bezig.” “Ik sta elke ochtend om half zes op om van half zeven tot half negen te zwemmen. Daardoor mis ik wel het eerste uur op school. Zolang ik goede cijfers haal is dat geen probleem op school. Ik zit nu al een tijdje in het RTC hierin Almere. Toen ik erin kwam bestond het volgens mij al een jaar. Toen ik in 2012 tweede op het NK triathlon was geworden, gingen daarna bij mij de wedstrijden steeds beter. Door Peter Scheres, die toen de talentencoach was, werd ik dat jaar benaderd om samen met Glenn Wesseling en Niels Dokter in het RTC te gaan trainen. Glenn en Niels zijn ook vrienden van mij, dus dat maakt het wel extra leuk. Het is nu een beetje dezelfde sfeer als in mijn oude voetbalteam, maar het is natuurlijk toch niet helemaal hetzelfde. Nu is het meer samen trainen en in de wedstrijd ben je concurrenten.” “In het RTC wordt ik getraind door Rob Barel. Dat is geweldig natuurlijk, want hij heeft zoveel ervaring als triatleet. Hij geeft ons in de voorbereiding op wedstrijden ook allerlei tips: hoe hard moet je je banden
Uit de Circuits
In het Schwalbe X-athlon Crosscircuit zijn de afgelopen maand twee wedstrijden geweest. Bij de Crossduathlon van Norg ging de winst voor de derde keer op rij naar Arie de Jong. Joost Christiaans werd net als in Etten-Leur tweede, Hendrik Venema eindigde op de derde plek. Bij de vrouwen kwam triatlete Danne Boterenbrood zich testen. Ze klopte de nationaal crossduathlonkampioene Linda van Vliet ruimschoots. Judith Visser werd derde. Een week later stond de volgende wedstrijd alweer op het programma: de Maresia Crossduathlon Waalwijk. In Waalwijk stond Hendrik Venema dit keer op de hoogste trede van het schavot. Na 8 kilometer lopen, 20 kilometer mountainbiken en opnieuw 4 kilometer crossloop was Venema ook topfavoriet
oppompen of wat je op de dag voor de wedstrijd nog moet trainen. De beste tip vind ik toch wel: als er geen lint hangt op het loopparcours mag je daar afsteken. Doordat ik in het RTC zit, heb ik ook veel meer trainingsfaciliteiten. Vooral met zwemmen merk ik nu ook dat ik vooruit ga. Ik train nu zeven uur per week op het zwemmen. Mijn beste onderdeel is het fietsen, vooral als ik in mijn eentje rij. Ik heb daardoor in de wedstrijden al veel jongens teruggepakt. In Holten bij de teamrelay kwam ik bijvoorbeeld als laatste uit het water, maar op de fiets kwam ik toch weer goed naar voren. Dit jaar hoop ik door harder te zwemmen dat ik ook met voorste groep kan meekomen. In Amsterdam wil ik bij het NK wel hoger eindigen dan mijn achtste plek van vorig jaar. Eerst wil ik Quarteira (Portugal) nog meedoen aan een ETU-cup. Als ik daar goed eindig wil ik mij in Weert proberen te kwalificeren voor de Youth Olympic Games. Dat wordt nog lastig, want er zijn meer jongens van mijn leeftijd die zich daarvoor willen kwalificeren.”
Pieter van der Meer
Actueel Pieter Rijnders te snel af. Joost Christiaans werd derde. Bij de vrouwen was Nederlands kampioene Linda van Vliet de sterkste. May Kerstens eindigde als tweede, voor Lucie van Genugten. In de tussenstand gaat Hendrik Venema na deze succesvolle reeks aan de leiding. Joost Christiaans volgt hem met 22 punten achterstand. Jos Broeren staat derde. Linda van Vliet gaat bij de vrouwen met veertig punten verschil op Judith Visser aan de leiding. Marleen Stroomer staat derde. Kijk voor de volledige tussenstand op:www.triathlonbond.nl/ circuitinfo
21
actueel
maart 2014
Schuiteman hoofdsponsor 2eDivisie De start van het NK duathlon vrouwen in 2012. Foto: Jeroen B. Koppenberg.
NK Duathlon Sprint in Tilburg Het NK Duathlon over de sprintafstand vindt dit jaar plaats in Tilburg op zondag 15 juni. In 2011 en 2012 organiseerde vrijwel dezelfde organisatie al het NK duathlon op de middenafstand. Nu wordt op een nieuw parcours, op en rond het terrein van voetbalvereniging SARTO, de titelstrijd voor mannen en vrouwen (overall, neosenioren en masters) georganiseerd over 5 kilometer lopen, 20 kilometer fietsen en weer 2,5 kilometer lopen. Het zeer snelle fietsparcours is uitgezet op de Gilzerbaan. Aan de details van het loopparcours wordt nog gewerkt. De wedstrijd in Tilburg biedt naast de NK-serie ook startmogelijkheden voor recreanten en jeugdatleten. Het NK duathlon voor jeugd en junioren vindt plaats op 25 oktober in Assen tegelijk met het NK kwart. Meer informatie en inschrijven: www.rbrtilburg.nl
De 2eDivisie heeft een hoofdsponsor gevonden voor de komende drie jaar. De nieuwe 2eDivisie zal daardoor door het leven gaan als Schuiteman 2eDivisie. Schuiteman accountants&adviseurs ondertekende een driejarige verbintenis met de Nederlandse Triathlon Bond. Gert de Fluiter, die namens Schuiteman de overeenkomst tekende, is zelf fanatiek triatleet. Schuiteman is de eerste sponsor voor de 2eDivisie, die in 2014 van start gaat als aanvulling op het competitieconcept van de NTB. Hierin kunnen verenigingsteams sinds 2012 in de Lotto Eredivisie en daarna ook in de 1eDivisie strijden, waarmee de individuele sport triathlon ook een teamcomponent heeft gekregen. De Schuiteman 2eDivisie bestaat uit twee poules, georiënteerd op het noorden en het zuiden van het land. Gert de Fluiter laat namens Schuiteman weten dat sponsoring van de 2eDivisie uitstekend bij het sportieve Veenendaalse bedrijf past. “Wij hebben al een eigen hardloopteam en een fietsteam en voor de triathlons hebben we gelegenheidszwemmers. Ik neem zelf als fanatiek triatleet vaak het voortouw.” Meer info: www.2edivisietriathlon.nl
Rik van Trigt Bondscoach Lange Afstand Oud-triatleet Rik van Trigt is door de NTB aangesteld als de nieuwe bondscoach voor de nog samen te stellen Lange Afstand triathlonselectie. Uit een evaluatie met de atleten kwam afgelopen najaar de duidelijke wens naar voren om weer een selectie met een bondscoach te vormen. De 51-jarige Van Trigt paste precies in de profielschets die voor de functie werd opgesteld. “Ik vind dit een hele mooie uitdaging en vooral ook een kroon op mijn werk als trainer/coach.” Rik van Trigt was van 1991 tot en met 1996 lid van de nationale triathlonselectie en eindigde vier keer op de derde plaats tijdens het NK op de Lange Afstand in Almere. Hij eindigde in die periode ook als 3e, 7e en 13e tijdens de Ironman op Lanzarote. “Ik heb nog wel eens heimwee naar die jaren. Soms denk ik wel: kon ik nog maar even terug stappen.” Als bondscoach raakt hij nu toch weer heel nauw bij de sport betrokken en daar heeft hij duidelijk zin in.
22
Hij zal zijn taken als bondcoach naast zijn werk bij Defensie doen. Van Trigt is werkzaam als sportofficier en trainingsdeskundige bij het Commando Land Strijdkrachten (CLAS) in Utrecht. Binnen de NTB was hij ook al werkzaam als Expert en Leercoach binnen
de trainersopleidingen van de NTB. “Dat blijf ik ook gewoon doen, want dat is ook geweldig. Mijn taken als bondcoach doe ik er nu gewoon bij. Tussen mijn werk kan ik een atleet bijvoorbeeld bellen om een luisterend oor te bieden.” De eerste taak van Van Trigt was om in samenspraak met de atleten nieuwe selectiecriteria op te stellen. Nieuw daarin is het criterium dat de nummers twee en drie bij het NK Lange Afstand binnen de 20 minuten van de winnaar moeten eindigen om in de selectie te komen. Van Trigt benadrukt dat die criteria niet zijn bedoeld om mensen te ontmoedigen. “Ik wil atleten juist uitdagen. Dan kan ik ook weer meer voor ze doen.” In de criteria is ook opgenomen dat andere coaches talenten kunnen aandragen. “Dat kunnen ook NTC-atleten zijn, die het op de OD op een geven moment net niet redden.” Hij ziet zijn rol als bondscoach vooral als ondersteuner daar waar dat nodig is. “Als een atleet vastloopt met training of wedstrijden dan ik daar over sparren of met de trainer daarbij. Samenwerking werkt het beste. Het gaat niet om mij als bondscoach. De atleet staat centraal.”
tacxfortablets.com Tacx Cycling app for free. Made for Tacx i-Genius (Multiplayer) Bushido & i-Vortex trainers
i-Genius (Multiplayer)
Bushido
i-Vortex
› tacx.com
Cycling app
Customer Service: Tacx Sales -
[email protected]
pearl izumi.com Pearl Izumi heeft al meer dan 60 jaar ervaring in het ontwikkelen van kwalitatief hoogstaande kleding voor duursporters. Voor vele sporters wereldwijd is Pearl Izumi hét toonaangevende merk en is vooral bekend om zijn innovaties, pasvorm en de unieke manier waarop de stoffen het zweet afvoeren. Voor duursporten moet je uitrusting perfect zijn afgestemd op het lichaam en je omgeving, Pearl Izumi begrijpt dit als geen ander. Professionele triatleten zoals Jesse Thomas hebben al vele overwinningen behaald dankzij de functionele en innovatieve kleding van Pearl Izumi.
THREE WINS AT WILDFLOWER. DON’T EXPECT JESSE TO BE CHANGING HIS LUCKY SUNGLASSES ANY TIME SOON.
P.R.O. IN-R-COOL ® TRI SUIT
COTHM-ATHLETE.indd 1
Jesse Thomas schokte de triatlonwereld, toen hij de 2011 Wildflower won. Vervolgens won hij in 2012 opnieuw, waarna hij in 2013 weer als eerste over de streep kwam. Jesse is de eerste atleet die dit drie keer lukte. Gefeliciteerd, Jesse! Bekijk de Pearl Izumi producten die Jesse draagt en ons volledige assortiment op PEARLIZUMI.com.
9-9-2013 10:11:53