Doghouse Sam & his Magnatones Doghouse Sam heeft de afgelopen 2 jaren heel wat naam en faam gemaakt met zijn Magnatones. In de internationale pers werd hij omschreven als een authentiek en uniek talent (Japan), werd hij geroemd om zijn beklijvende songwriting (Polen & UK) en zijn veelzijdige, straffe stem (Frankrijk). De media merkte zijn unieke gitaarstijl op (Benelux) en prees zijn virtuositeit op de bluesharp (Duitsland). In 2014 werd de band dan ook niet onverwacht winnaar van de Belgian Blues Challenge! Kenmerkend voor de Doghouse concerten zijn steevast de intense doorleefdheid en de rauwe benadering van de Rhythm’n’Blues.
Vanaf 2015 zal deze Rhythm’n’Roots sensatie toeren met een volledig nieuwe show én een nieuwe CD, genaamd “Knock Knock”. Deze plaat wordt weerom wereldwijd uitgebracht via BluesBoulevard en de ene songparel na de andere wordt aan elkaar geregen (Bealestreet.be). Doghouse Sam’s mix tussen rauwe Blues en elektrische Americana is door het gerenommeerde Duitse magazine Bluesnews omschreven als een kruising tussen de Paladins en Howlin’ Wolf ! Maar wat dit trio nu écht zo wervelend en fascinerend maakt (rootstime.be), is hun tomeloze energie en enthousiasme op het podium. Met virtuoos Jack o’Roonie op de contrabas en creatieve duizendpoot Franky Coumans (verkozen tot beste drummer van Nederland in 2010) op de drums, staan Doghouse Sam & his Magnatones garant voor een onvergetelijk concert dat de toeschouwer bij de strot grijpt. Nieuwe songs, nieuwe live-show, en dat alles in die ondertussen typerende doghouse stijl… Dit wordt weerom genieten van muziek in zijn meest pure vorm!! Zorg dat je erbij bent…
www.doghousesam.com
Dit is hoe de internationale pers Doghouse Sam & his Magnatones omschrijft : Bluesnews –Finland “Deze band haalt je meteen onderuit…ze creëren iets nieuws zonder het oude te vergeten” Soul bag – France “Doghouse Sam schrijft songs die naar je strot grijpen” The Blues magazine – UK “ronduit indrukwekkend” The bulletin – België “excellente zang en messcherp muzikaal vakmanschap” Blues online – Poland
“Sensationeel…deze mannen kunnen in hun eentje een hele festivaldag vullen met fantastische muziek” Rootstime – België “een grootse sound met tonnen oerkracht… pure klasse” Rock’n’Reel – UK “een opvallend uitbundige en indrukwekkend rijke sound voor een trio” Keys and chords – België “deze band kan een publiek opzwepen als geen ander” Back to the roots – België “het beste wat de Belgische bluesscene kon overkomen” Compartinga – Spain “een ruwe en intense mix van rhythm’n’blues en americana” Deblocnote – France “Een werkelijk geweldige band”
Blues magazine – Nederland “deze band zet je direct op het puntje van je stoel… wat een sound” Bealestreet – België “een band die je spontaan goedgezind maakt” Bluesnews – Duitsland “puur, furieus en rauw…” Tracks – Zwitzerland “hun muziek is zeer gevarieerd en knalt van begin tot einde” Bluesbreeker – Nederland “muziek vanuit het hart gespeeld in een sensationele eigen stijl” The blues alone – Nederland “ongeëvenaard vakmanschap én entertainment” Rootsime – België “wervelend en fascinerend” MusicinBelgium – België “origineel en authentiek” Bluesinthenorthwest - UK “een immense én authentieke sound”
www.doghousesam.com
Dit is wat de geschreven pers zegt over de Doghouse muzikanten ... De bandleden hebben allemaal een verleden in spraakmakende Belgische bands zoals de Seatsniffers, TEE, Rhythm Bombs ...Gooi dit allemaal samen in een stoofpot en je krijgt straffe blueskost die je laat glimlachen van oor tot oor :
Doghouse Sam ... gespeeld bij de Rhythm Bombs ... ... Doghouse Sam speelt gitaar precies zoals we het graag horen : geen flashy gedoe met 20 000 noten per minuut, maar doorleefd en melodieus, én nooit vervelend ... ... Sam heeft een wendbare stem, die kan schreeuwen, donderen, grauwen en fluisteren, immer gepassioneerd ... ... absoluut één van de beste harmonicaspelers van Europa ... ... Sam is een begenadigd songwriter en speelt zijn muziek op zo’n inventieve manier dat alle songs boeien van begin tot einde ...
Jack "Fire" O'Roonie ... gespeeld bij de wild ones, seatsniffers, Ronnie Dawson, Wanda Jackson ... ... zijn slapping-techniek laat je geloven dat hij zijn ziel aan de duivel heeft verkocht ... ... de man behoort tot de grootheden op de contrabas ... … een fantastische muzikant en virtuoos...
Franky gomez ... gespeeld bij TEE, the harmony two tones, TB4Q ... ...deze drummer krijgt meer uit één snare dan de gemiddelde drummer uit een heel arsenaal ketels ... ... fantastisch, strak, creatief en energiek wanneer nodig ... ...gekozen tot beste drummer van Nederland door de Dutch Blues Foundation in 2010 ...
Als uitsmijter geven we hieronder nog enkele recensies van het nieuwe album “Knock Knock” mee : Bealestreet.be Beginnen met een “Klop klop, wie is daar?”-grap zou iets te voor de hand liggend zijn, maar om met de deur in huis te vallen: Doghouse Sam & His Magnatones zijn terug met een nieuw album Knock Knock! Kom maar binnen! Onze nationale blues-trots gaat verder op het élan van Buddha Blue, en rijgt de ene na de andere songparel aan elkaar. Heerlijke up-temponummers zoals opener Something’s Wrong, All I Need Outta You en het niet te versmaden Doghouse Boogie krijgen zelfs de meest doorwinterde bankzitter moeiteloos aan het dansen, terwijl ballades zoals Times Takes Care, Road en Tell A Tale ook de tegelplakkers onder ons niet teleurstellen. Doghouse Sam is nòg beter bij stem dan op zijn eerste album, en zou wat mij betreft gerust nog wat meer mogen uithalen à la Time Takes Care. Het succesrecept van swingende gitaren en dito mondharmonica werd op Knock Knock herhaald, maar klinkt wel volwassener dan op zijn voorganger. Doghouse Sam schrijft nog steeds alle teksten en muziek zelf, en het resultaat is opnieuw heerlijk swingende blues die je vooral LIVE moet beleven. Op een Radio Modern-feestje, misschien? De Doghouse Boogie zet de Lindy-Hop moeiteloos in zijn hemd! Voor wie Doghouse Sam & His Magnatones live aan het werk wil zien: kijk zeker eens op hun website. Op 13 november stellen ze dit album voor in de Muziekodroom te Hasselt, in januari komen ze naar Geel (!) en in maar2015 spelen ze zelfs in de Ancienne Belgique te Brussel op de European Blues Challenge, waar ze ons land vertegenwoordigen. Voor iedereen die houdt van een swingend bluesfeestje! (Steph)
Rootstime.be Al bij het verwijderen van het beschermend omhulsel komt je de geur van nieuwigheid, klasse en gedeeld enthousiasme tegemoet, de grondlaag waarop het trio Wouter ‘Doghouse Sam’ Celis, Jack o’ Roonie en Franky Gomez hun tweede album baseren en er hun songs mee boetseren. Van rustige grond is er echter weinig te merken maar wel van weelderige groei. De dertien songs worden voortgestuwd door de drive en dynamiek van het trio dat met boogie, swing, jive en rhythm-andblues een ongepolijst product aflevert met grote authenticiteit. Op één na zijn de songs allen door zanger/gitarist Doghouse Sam geschreven en zijn avontuurlijke reis voert hem zowel naar landen waar hij al dan niet fysiek zijn invloeden absorbeerde als naar de complexe gevoelsdimensies in de tijd dat zijn songs gestalte kregen. Met bassist Jack o’ Roonie, die ooit nog met Chuck Berry speelde, en drummer Franky Gomez, bekend van Elmore D en TB4Q, heeft hij trouwens twee compagnons de route gevonden die een spontaan verbond met hem aangingen waarbij zij quasi als een drie-eenheid de eed van eeuwigdurende bluespassie aflegden. Om het in glans af te maken werd het album evenals hun vorige ‘Buddha Blue’ opnieuw geproducet door Misha den Haring, bekend van T-99.
Alle songs ademen die spontaneïteit van muzikanten die elkaar goed aanvoelen en er geen moeite mee hebben om ook bij elke genre- en stemmingswisseling intuïtief dicht bij elkaar te blijven of dat nu bij een onderhuidse woede-uitbarsting is als bij ‘All I Need Outta You’ -waarbij Doghouse Sam op zijn bluesharp te keer gaat- of bij het lome adviserende ‘Time Takes Care’, een slowblues waarin een haast bemoedigend schouderklopje schuil gaat. Gastmuzikant Bas Janssen begeleidt hierop met Hammond en elders met frisse pianoklanken zoals op het zwoele swingende ‘Kings & Queens’ en het heftige ‘All It Takes’. Sams teksten zijn soms filosofisch en gaan zowel over de gevaren die de mensheid bedreigen als over de hindernissen die je op het eigen pad kan tegenkomen. ‘Scratch A Lie’ met heerlijke drumroffels flirt met metaforen. Het laatste a capella gezongen introverte ‘Tell A Tale’ komt dan weer over als een spiritual. Ondanks de verschillende stijlen komt dit album over als een organisch geheel geschraagd door de liefde voor ruige ongepolijste boogie/blues zodat ‘Road’ de bedding zou kunnen zijn die zij delen met de bluespioniers en ‘Knock Knock’ de verleiding van een aankloppend dansduiveltje. Het is echter vooral het spelplezier en de energie die van het trio uitgaat die ‘Knock Knock’ zo wervelend en fascinerend maakt, zowel bij het instrumentale ‘Doghouse Boogie’ als bij het jivende ’You Snooze You Lose’. Steeds weer sta je versteld van dat ritmisch samenspel van contrabas en drum terwijl Doghouse Sam met gitaar of harmonica aanvuurt of opjaagt. Slidegitaar en snaredrum geven aan de groove soms nog iets extra primitiefs. Bovendien heeft Wouter een zangstem die zijn songlijnen met een roestig randje inkleurt waardoor een song als ‘Fine Ain’t Good Enough’ met wat oosterse echo’s uitgroeit tot één van de toekomstige ‘Doghouse Evergreens’ een nummer dat erom vraagt om dagelijks radio-airplay te krijgen om het niveau van de muziekprogramma’s aldaar wat op te krikken. Ook het op New Orleans geïnspireerde ‘Ce Qui Est Fait, Est Fait’ dat overkomt als een straatparade waarin de geest van Otah Turner mee opstapt is een absolute favoriet en ‘Road’ mag in het toekomstige ‘request’ lijstje zeker niet ontbreken. Dat dit trio verkozen werd om volgend jaar op 13 en 14 maart ons land te vertegenwoordigen tijdens de vijfde editie van de ‘European Blues Challenge’ is volkomen terecht. Maar zoals Wouter zingt ‘tomorrow is a mystery’.
Keys and Chords .be Over één nacht ijs zijn Doghouse Sam & His Magnatones zeker en vast niet gegaan want na hun succes en excellente recensies over hun debuut cd ‘Buddha Blue’ mocht de opvolger niet falen, beter nog hij moet en zou er boven uit steken en met die uitdaging trokken Wouter Celis aka Doghouse Sam, Jack ‘Fire’ O’Roonie en Franky Gomez eerder dit jaar vol verwachting de opname studio in. Sinds maart van dit jaar begon de temperatuur te stijgen bij dit trio en werd in Amsterdam de IJland Studio gereserveerd. Alles zou plaats vinden in volle zomer en dus was het vanaf nu vol aan de bak en daar kwam dan de helpende hand van ‘den Thesse’ van de Knoet die zijn deuren voor deze rootssensatie wagenwijd openstelde zodat niets maar dan ook niets aan het toeval kon worden overgelaten. In april werd het een koortsige maand van duchtig brainstormen, het op punt stellen van de nummers en waar er eventueel toch nog kon verbeterd worden. De producer van dit alles is net zoals bij hun ‘Buddha Blue’ niemand minder dan Mischa den Haring en de cd’s van T-99 liggen bij mij naast de volledige collectie van de Seatsniffers, dus ook hierin heb ik het volste vertrouwen. Doghouse Sam & His Magnatones wilden nog niets laten uitlekken en trokken voor een generale repetitie naar de Rockabilly Rave in het United Kingdom en daar
kwam dan eindelijk ‘green light’. Nu in zeven haasten richting Amsterdam want dit zou het worden. Begin augustus lieten ze mondjesmaat enkele nummers op ons los, zo hoorde ik er in Hamme al enkelen ‘live’ zoals o.a. de titeltrack ‘Knock Knock’. In mijn gesprek met Wouter liet ik hem verstaan dat zijn Magnatones wel eens de volgende ‘sniffers’ zouden kunnen zijn wat misschien niet vreemd is met Jack ‘Fire’ in de rangen. De ‘Celis’ lachte en liet me verstaan dat hun pas ingeblikt album wel meer van dat moois zou brengen en zo was ik toen al in blijde verwachting naar… ‘Knock Knock’ waar ik nu al voor de vijfde keer op replay bij heb gedrukt. Op 13 november worden in de MOD te Hasselt de sigaren uitgedeeld want daar wordt dit nieuwe sensationele album dan eindelijk aan de fans voorgesteld. Dus allen daarheen want de gensters zullen ervan vliegen. Het album begint gewoon wervelend met een hoogstandje als ‘Somethings Wrong’ maar er is helemaal nikske wrong want dit uptempo nummer met slide en twang in verwerkt is gewoon top, hell Yeah! Bij ‘Road’ klikt het perfect met Bas Janssen op zijn Hammond, weerom een nummer met hit ambitie. ‘All It Takes’, that’s all it takes to go back to the fifties en zo swingt het ganse album er duchtig op los. Het lijkt erop of al het allerbeste van de laatste decennia op gebied van roots en rock-’n-roll hier op één enkel schijfje is samen gebracht. Helemaal Doghouse is zeker ‘All I Need Outta You’ met vettige rauwe boogie en een roepende Mississippi Saxophone net zoals het instrumentaaltje de ‘Doghouse Boogie’ waarop de producer de knoppen mag inruilen voor de rhythm gitaar. Je kan stellen dat ‘Ce Qui Est Fait Est Fait’ een beetje een vreemde eend in de bijt is maar de jungle drums in dit nummer van de hand van Frank Coumans hebben dezelfde aanstekelijkheid als die monsterhit uit New Orleans over de Mardi Gras Indians, et alors en dance Jock-A-Mo! Bij track 12 komen we bij de essentie van dit album… ’Fine Ain’t Good Enough’… No, this is the best! ‘Fabelastisch’ album met geen enkel moment dat verveeld, soms rauwe boogie, dan weer opzwepende countrylicks verweven in onvervalste rock-’n-roll of hoe steengoed rootsmuziek zou moeten klinken. Chapeau Wouter, Franky en Jack om dit uit de mouw te schudden en ik denk dat na de voorstelling jullie agenda boekse vol zal staan en dat verdienen jullie. Respect! Euh… replay voor de 10de keer…. en is het niet normaal dat ze nu ook de Belgian Blues Challenge 2014 op hun naam schreven.
