Dispuut In 't Audt
Jaarverslag 2004 - 2005
Voorwoord Voor je ligt het jaarverslag van dispuut In 't Audt over het jaar 2004 – 2005. In dit verslag worden de activiteiten en ontwikkelingen van het dispuut over het afgelopen jaar beschreven. Het afgelopen jaar zijn weer aantal mensen lid geworden, en een aantal leden die al heel lang lid waren zijn uiteindelijk toch afgestudeerd. Corence en Annette zijn lid geworden van het dispuut. In dit verslag kun je lezen over hun opdracht, en over hun tegenopdracht. Ook zijn er op dit moment vier aspirantleden: Alexander, Yoush, Marijke en Willemyn. Zij hebben tijdens de kennismakingsborrel van afgelopen jaar aangegeven het heel leuk te vinden lid te worden. Een aantal activiteiten die vorig jaar niet hebben plaatsgevonden zijn dit jaar wel georganiseerd. Zo is er in november een reünistenweekend georganiseerd. Ook is er ledenweekend georganiseerd. Helaas is het er dit jaar niet van gekomen om een activiteit voor alle Intermateleden te organiseren. De excursie naar brouwerij de Hemel was nog al 'tegoed' voor de activiteit van het jaar daarvoor. En een geplande vlottenrace voor alle Intermateleden moest op het laatste moment afgelast worden. Naast alle activiteiten waren er dit jaar natuurlijk ook de tweewekelijkse borrel in de Baron. Overbodig natuurlijk om te noemen dat deze altijd erg gezellig waren. Namens alle leden van het dispuut wens ik de lezer veel plezier met dit jaarverslag. Daniel Vijge Voorzitter dispuut In 't Audt
2
Inhoudsopgave Voorwoord ........................................................................................................................................ 2 Inhoudsopgave ................................................................................................................................. 3 Bestuurswisselingen......................................................................................................................... 4 De hemel en de geest, 22 oktober 2004 ........................................................................................... 5 Aspirantenopdracht Annette en Corence .......................................................................................... 6 Reunistenweekend, 15-17 oktober .................................................................................................... 7 Tegenopdracht Annette en Corence, 26 november 2004 .................................................................. 8 Nieuwjaarsdiner 2005, 8 januari 2005 .............................................................................................10 Kennismakingsborrels ..................................................................................................................... 11 De Vlottenrace, 1 juni 2005 ..............................................................................................................12 Vlottenrace in de Intro, 16 augustus 2005 .......................................................................................13 LC-weekend, 2-4 september 2005 ...................................................................................................14 Financieel stukje ..............................................................................................................................15 Leden en reünisten ..........................................................................................................................16
3
Bestuurswisselingen Gedurende het jaar is het dagelijks bestuur van In 't Audt gewisseld. Het oude bestuur, bestaande uit Guus van Bork (voorzitter), Inge Wijgerse (penningmeester) en Maarten Louwerse (algemeen bestuurslid) is op 1 februari 2005 gewisseld. Sinds deze datum bestaat het bestuur uit: Daniel Vijge Inge Wijgerse Corence Klop
voorzitter penningmeester algemeen bestuurslid
4
De hemel en de geest, 22 oktober 2004 Duizenden jaren proberen ze er al in te komen; het klootjesvolk, de edele heren, verkrachters, moordenaars, nonnen, brave burghers en tuig van de richel. De Hemel. Mensen proberen zich naar binnen te kopen, gedragen zich gristelijk op al dan niet (schijn)heilige wijze en proberen anderen het paradijs te verkopen. In ’t Audt weet echter beter; de Hemel ligt gewoon in Nederland, niet een of ander vaag hiernamaals; Nijmegen is waar men moet zijn! Deze herhaling van het bezoek van ons Dispuut aan de plaatselijke brouwerij werd zelfs aangevuld met een bezoek aan een deel van de drie-eenheid: de Geest! Het bier en de likeur smaakten uiteraard goddelijk, In ’t Audt bevond zich in hogere sferen en vele (Intermate) leden hebben dan ook wat vloeibare herinneringen meegenomen, waaronder enige flessen Nieuw Ligt, een engeltje dat nog wat zal moeten rijpen. Na een smakelijke maaltijd wat live cabaret van Guus en Olga, een mooi eind van een mooie dag. De volgende keer dat iemand je vertelt dat Flappie in de Hemel is, weet je in ieder geval waar je heen moet om te zoeken…
5
Reünistenweekend, 15-17 oktober 2004 Zoals traditie is bij In 't Audt hadden we ook dit jaar weer een reünistenweekend. Dit jaar niet georganiseerd door de leden, maar grotendeels door een reünist, Mirjam. Hulde aan Mirjam, want het was een erg geslaagd weekend. We zaten in het noorden van het land, in een huisje met prima slaapvertrekken, een goede huiskamer en even zo belangrijk, een goede keuken. De reünisten waren naar rato oververtegenwoordigd, wat wel als een van de minpuntjes van dit weekend werd gezien. Dit mocht de pret echter niet drukken. Op vrijdagavond arriveerden de meeste en werd er een gezellige avond van gemaakt, met onder andere Triviant, biertjes, wijntjes, etc. Zaterdag middag was een rondleiding door [weet echt niet meer waar we zaten, jij Daniel?], gegeven door een lid van de plaatselijke historische kring. Na een hoop nieuws en trivia te weten gekomen te zijn over [naam dorp], was er een bezoek aan het glasmuseum gepland. Dit museum was opgezet door een enthousiaste excentriekeling, die de kunst van het glasblazen verstond en hoog hield. De mooiste creaties van glas waren te bezichtigen. Ook kwamen we er hier achter dat glasblazen uitermate intensief is en daarmee dus wellicht niet de beste carrière move voor een In 't Audt lid... 's Avonds verzorgden Guus en Mirjam de inmiddels ook al bijna traditionele rijsttafel. Na dit uiteraard culinaire hoogstandje werden nog meer biertjes gedronken en was het ontzettend gezellig. Op zondagochtend vertrokken de meeste mensen, een aantal mensen ging echter nog naar kamp Westerbork om de historie van dit kamp en de gruwelijkheden op zich in te laten werken. De auteur was hier niet bij en kan er daarom ook niets over vertellen... Rest mij af te sluiten met het uitspreken van de hoop op een even gezellig en goed georganiseerd weekend in inmiddels al weer 2006!
6
Aspirantenopdracht Annette en Corence, 6 november 2004 ‘schermen is geen sport, schermen is een passie’ De passie van schermen wordt al eeuwenlang beoefend. Tekeningen in de Egyptische tempel van Medinet Haboe, die dateren uit de 12de eeuw voor Christus, tonen reeds schermers. Sinds 1896 maakt de schermsport zelfs deel uit van de Olympische Spelen. Reden genoeg voor de aspirantleden van In’t Audt; Annette van den Broek en Corence Klop om met hun aspirantenactiviteit de schermbühne te betreden. Geheel in de traditie van In’t Audt, voeren de leden van het dispuut een opdracht uit die bedacht is door de aspirant-leden van het dispuut, alvorens de leden een opdracht bedenken die door de aspiranten moet worden uitgevoerd. Annette en Corence brachten ons naar het sportcentrum van de TU waar het dispuut de grondbeginselen van het schermen werden bijgebracht. Na wat conditieoefeningen volgden enkele wedstrijdjes die het reactievermogen testten. Daarna begon het echte werk. ‘Schermen, omvat de tot sport verheven strijd van man tegen man met blanke wapens.’ Dit werd duidelijk nadat pijnlijk was geconstateerd dat de beschermende kleding voor vrouwen niet afdoende bleek. Door het kleine aantal borstbeschermers werden de vrouwen der In ’t Audt omgetoverd tot ware amazones. Het schermen kan met verschillende wapens worden beoefend; met sabel, degen en floret. Elk wapen vereist een verschillende gebruik. De sabel is een houwwapen. Hier mag mee geslagen en geprikt worden, terwijl er met de andere twee wapens alleen maar gestoken mag worden. Vervolgens is er nog een onderscheid te maken in het geldige trefvlak. Bij degen is het gehele lichaam trefvlak, bij floret is alleen de romp trefvlak (incl. de echt tere delen (oeps!)) en bij Sabel is het gehele bovenlichaam (boven de gordel, incl armen en hoofd.) In’t Audt heeft zich beperkt tot het schermen met de floret. Na een wilde finale mag uiteindelijk Corence de eer opstrijken om zich winnaar te noemen van het schermen. De dag werd afgesloten met een heerlijke zelfgemaakte maaltijd. Voor interessante recepten, vraag Corence!
7
Tegenopdracht Annette en Corence, 26 november 2004 Een dag voor de opdracht, donderdag op de borrel, ontvingen we een brief met daarin de informatie hoe de6 volgende dag om 18 uur onze opdracht zou beginnen. De informatie die we kregen was dat we op het station een glaasje Oranjebitter moesten bestellen. Bang dat het eerste onderdeel van de opdracht al uit het drinken van Oranjebitter zou bestaan, vertrokken we dus op vrijdag richting het station. Na eerst een paar keer vragende blikken als antwoord op onze vraag of ze in de kiosk op het perron toevallig ook Oranjebitter verkochten gekregen te hebben, was er een gelukkig een vrouw die zei: ‘Maar natuurlijk’. In plaats van een glaasje Oranjebitter kregen we gelukkig een envelop met daarin een briefje dat we naar het kluisje moesten gaan waarvan de sleutel in de envelop zat. In dat kluisje vonden we 2 beugelflesjes met daarin opgerolde stukken papier. Omdat we de papieren er niet gelijk uit kregen, besloten we om voorlopig de flesjes maar gewoon mee te zeulen tijdens onze opdracht. Ook lag er in het kluisje een brief waarop stond dat we een cadeau moesten kopen voor een oud en gerespecteerd iemand. Op dat moment hadden we nog geen idee dat dit voor de Sint zou zijn die kort daarna bij Intermate zou verschijnen. We besloten om een leuke leesbril uit te zoeken bij de Hema, omdat deze altijd wel van pas komt bij een oud en gerespecteerd iemand. Nadat we dit cadeau hadden aangeschaft, was het nog te vroeg om naar Ans te gaan voor het avondeten. We besloten daarom nog even een kop thee te gaan drinken op de markt en de beugels met de papiertjes erin nog eens rustig te bekijken. Het lukte onder het genot van een kop thee om een papier uit het bierflesje te wurmen. We kregen echter geen kans om ook de tweede te voorschijn te toveren, omdat ons vriendelijk werd verzocht de flesjes in onze tas te houden door iemand van het café waar we zaten. Uit de tekst op het eerste papiertje konden we opmaken dat het papiertje het etiket van biergist was en ook wat voor soort gist het was. Na onze kop thee vertrokken we richting het huis van Ans, waar we werden verwacht voor het avondeten. Dit was gewoon even lekker rustig eten en iets drinken, terwijl we iedereen konden vertellen wat we tot nu toe al hadden beleefd tijdens onze opdracht. Na het eten moesten we echter weer aan de slag, want de volgende opdracht moest uitgevoerd worden. Deze opdracht bestond uit het ontwerpen van 2 bieretiketten die hoorden bij de papieren in de beugels. Hiervoor was het dus eerst nodig dat ook het tweede papier uit het flesje zou komen. Gelukkig hebben we het uiteindelijk niet kapot hoeven slaan, want na een tijdje friemelen hadden we ook het tweede etiket te pakken. We hadden besloten om bij Annette thuis de etiketten te gaan ontwerpen, omdat we dan ook gelijk konden printen. Na wat brainstormen en zoeken op internet, hadden we een idee voor onze etiketten. We besloten de bieren Lucifer en Gabriel te noemen, naar de smaakbeschrijving op de papiertjes uit de beugels. Behalve de naam kozen we ook een leuk plaatje voor op de voorkant van de flesjes uit en schreven we een smaakomschrijving voor op de achterkant van de flesjes. Dit alles nam een paar uur in beslag en zorgde ervoor dat we bijna gelijk nadat we klaar waren met het maken van de etiketten naar de Bommel konden gaan, waar onze volgende opdracht plaats zou vinden. Deze opdracht bestond uit een quiz met drie rondes, namelijk een ronde met vragen over de leden van In ’t Audt, de reünisten en een gemengde ronde. Tijdens deze quiz kwamen eigenschappen van mensen naar boven waarvan wij nog niet op de 8
hoogte waren en kwamen we er achter dat ook de leden niet alles wisten, omdat zij soms verkeerde informatie gaven als we ze gebruikten als hulplijn. Na gezellig iets gedronken te hebben, de bieretiketten getoond te hebben en de quiz gespeeld te hebben, was het tijd voor de volgende opdracht. Hiervoor kregen we een rekensom die een heel a4-tje in beslag nam en die bestond uit allerlei artikelen van de Hoek. Als we deze som op zouden lossen, moesten we dit nummer bellen. Na een rekenmachine opgehaald te hebben, gingen we op weg naar de hoek. Omdat het inmiddels al 2 uur was, was het erg druk bij de Hoek en keken alle dronken mensen ons erg raar aan, omdat we met een grafische rekenmachine op vrijdagavond in de Hoek zaten te rekenen. Na een tijd zoeken dachten we dat we alle juiste prijzen van de producten hadden en begonnen we met het uitrekenen van de som. Dit ging echter vrij snel fout, doordat er een heel raar getal uitkwam in de tussenantwoorden. Na een uur prutsen en veel dronken geouwehoer van de bezoekers van de Hoek, waren we van plan op een rustige plek de som nog eens te gaan proberen uit te rekenen. Op het moment dat we echter naar buiten liepen, zagen we dat iedereen net naar de Hoek kwam om te kijken hoe het met onze opdracht ging. Gelukkig werd ons toen verteld dat we de prijs van een van de producten niet goed hadden. Toen we daarna opnieuw de som uitrekenden kwam er een mooi rond getal uit wat we konden bellen. Dit bleek het telefoonnummer van Daniel in Amerika te zijn. Hij vertelde ons dat we weer terug moesten gaan naar de kamer van Annette. Toen we hier aankwamen bleek dat hier intussen een enorme door met knutselspullen was neergezet waarvan wij een surprise moesten maken. De surprise maken ging ons nog vrij gemakkelijk af, maar het bijbehorende gedicht met een erg lastig rijmschema was wat moeilijker. Dit gedicht was uiteindelijk dan ook vreselijk geworden, omdat het inmiddels midden in de nacht was en we steeds minder inspiratie hadden. We waren dus blij dat we klaar waren met de surprise en begonnen met het schatgraven. Dit begon erg voorspoedig, omdat we snel doorhadden waar het waterrad was. Na een tijdje zoeken met als zaklantaarn onze fietslampjes, hadden we ook de plaats gevonden waar we moesten gaan graven. Omdat we geen gereedschap bij ons hadden om te graven, moesten we dit met onze handen doen. Na een hele tijd zoeken en het opnieuw uitmeten van de exacte plaats, konden we nog steeds niets vinden. Daarom besloten we te bellen naar Guus om te vragen hoe we verder moesten. Binnen een paar minuten waren Wouter en Guus ter plaatse om de schat voor ons op te graven. Het lukte hen echter ook niet om de schat te vinden, omdat we inmiddels overal al gaten hadden gemaakt en de plaats niet meer herkenbaar was. De schat ligt dus vandaag nog steeds verborgen bij het waterrad. Na het mislukte schatgraven gingen we naar Guus en Maarten, waar we onze surprise wilden aanbieden aan Guus. Deze bleek echter voor de Sint te zijn. Guus heeft nog wel ons vreselijke gedicht voorgelezen en de surprise uitgepakt en weer ingepakt. Hierna was de lange nacht bijna afgelopen. We werden nog even weggestuurd, omdat er nog overlegd moest worden of er nog iemand bezwaar had tegen ons als nieuwe leden. Dit was uiteraard niet het geval en we kregen ons certificaat voor ons lidmaatschap. Dit feestelijke geheel werd afgesloten met een glaasje Oranjebitter en een lekker ontbijtje.
9
Nieuwjaarsdiner 2005, 8 januari 2005 Op zaterdag 8 januari 2005 vond het jaarlijkse nieuwjaarsdiner plaats. Het geheel vond plaats in het Internaat, wat inmiddels een traditie is geworden. Immers, er zijn weinig andere ‘huiskamers’ die meer dan 20 mensen kunnen huisvesten en bovendien vinden de meeste reünisten het erg leuk om weer eens terug te keren naar ‘hun’ Internaat. Het duurde dan ook niet lang voor iedereen verhalen over de goede oude tijd begon te vertellen. Een ander voordeel van het Internaat als locatie voor het nieuwjaarsdiner is ook dat iedereen zich toch wel een beetje verantwoordelijk voelt voor het wel en wee van deze ruimte. Misschien is het daarom dat iedereen zo enthousiast mee help met opruimen dat het Internaat er na afloop schoner uit ziet dan ervoor? Een andere traditie die de afgelopen jaren is gegroeid, was om tijdens het nieuwjaarsdiner te gourmetten. De organisatoren van dit jaar, Maarten L. en Ans, vonden echter dat het tijd was voor een nieuw initiatief. Naast het bekende koude en warme voorgerecht, een overheerlijk toetje waar iedereen toch nog wel een gaatje voor bewaart en koffie-met-iets-lekkers, was er daarom dit jaar een lopend buffet. Iedereen was weer ingedeeld in een ploeg en elke ploeg heeft één of meerdere onderdelen gemaakt. Zo was er een keur aan gerechten, het één nog lekkerder dan het andere. Het aantal culinaire talenten in het dispuut groeit nog immer en ook de wat minder getalenteerde (mannen?) onder ons lijken inmiddels de weg naar het aanrecht te hebben gevonden. Nadat iedereen zijn buikje had volgegeten was het tijd om het Internaat te verlaten en de stad in te gaan. Hierbij konden we de Baron natuurlijk niet links laten liggen. Het is nog een leuke, gezellige en late avond geworden.
10
Kennismakingsborrels
11
De Vlottenrace, 1 juni 2005 De inmiddels traditionele Vlottenrace van In ’t Audt stond ook dit jaar weer op de planning. Na een late start met de voorbereidingen door Guus en Inge leek het in eerste instantie allemaal niet te gaan lukken. Veel telefoontjes later waren er uiteindelijk genoeg toezeggingen voor materiaal zodat de vlottenrace toch door kon gaan. Gelukkig maar! De inschrijvingen verliepen ook voorspoedig: zeker 5 teams hadden zich ingeschreven. Ondertussen was er een belangrijke les geleerd en dat was dat Industria totaal niet bereid is om medestudenten te helpen. Dit alles onder het motto van ‘Daar kunnen we echt niet aan beginnen.”. Gewis was wel bereid om fusten uit te lenen, zodat we gelukkig genoeg drijfvermogen zouden hebben. Een aantal weken hebben ze fusten voor ons gespaard. Helaas, toen we de ochtend van de race belden om de fusten daadwerkelijk op te komen halen, wisten ze ons te vertellen dat die net de dag ervoor door Grolsch waren opgehaald. Disaster! Onze belangrijkste bron van drijfvermogen was ten onder gegaan. Alle contacten en trucks werden uit de kast gehaald om maar genoeg fusten bij elkaar te krijgen. Alle studie- en studentenverenigingen gebeld, sommige hadden nog wel een fustje of 2 staan wat we konden lenen. Guus en Inge hadden er ondertussen niet echt fiducie meer in. Het was beiden niet gelukt om de agenda vrij te krijgen van afspraken en colleges en met een gebrek aan tijd en een grote tegenslag op zak besloten zij de vlottenrace van 2005 af te blazen. Alle teamcaptains en leden van In ’t Audt werden gebeld met de mededeling dat de race van die middag niet door zou gaan. Teleurstelling alom…
12
Vlottenrace in de Intro, 16 augustus 2005 In de vakantie gaat altijd alles een tandje langzamer. Zo ook het organiseren van de vlottenrace. Net helemaal fris terug van vakantie en nog precies vijf dagen om een vlottenrace op touw te zetten. Na een paar telefoontjes en mailtjes waren er fusten en pallets geregeld en was de bewaking gewaarschuwd. Dat viel niet tegen dus, tot dan toe. Op maandag met Unni’s karretje (wel netjes gevraagd natuurlijk…) het hele TU terrein afstruinen om de fusten en pallets op te halen. Een bezoekje aan de Praxis om touw, ducktape en ander drijfbaar materiaal te regelen en daarna lekker een biertje drinken met de nieuwe eerstejaars, die nog geen idee hadden wat hen morgen te wachten stond… Dinsdagochtend in een heel lauw zonnetje alle troep weer bij elkaar gezocht en naar de oever van de Dommel gebracht, waarvan we van al het materiaal vier (eerlijk verdeelde…) stapeltjes gemaakt hadden. Tijd om te bouwen! Alle teams kregen drie kwartier de tijd om hun vlot te bouwen, waarna minimaal twee mensen op het vlot zo snel mogelijk de brug moesten zien te bereiken. Er werd flink gevochten en geruild tussen de teams om het winnende vlot te bouwen. De race verliep in twee rondes, twee keer een één-tegen-één race, en vervolgens een finale tussen de winnaars van ronde één. Opvallend was, dat er niet eens onderhandeld hoefde te worden over wie er het vlot op moest (en dus de Dommel in), er werd haast gevochten om een plaatsje op het zelfgebouwde vlot. Met twee mensen op het vlot en twee duwers wist de groep van Willem en Ewout zich als eerste een plaatsje in de finale te verkrijgen. De tweede groep finalisten was de groep van Bart en Willemyn, die hun strategie duidelijk hadden afgekeken van Willem en Ewout. In de finale spande het er echt om, een heuse nek-aan-nek race werd het, waarbij op de seconde af de groep van Willem en Ewout de wedstrijd besliste door als eerste het touw bij de finish vast te grijpen. Als prijs natuurlijk een fles oranjebitter, die (vreemd genoeg) erg goed in de smaak viel bij de vlottenbouwers; binnen twee minuten was er niets meer van over… Dan volgt natuurlijk het minder leuke karweitje, alles afbreken en weer opruimen… Het uit elkaar halen van de vlotten nam meer tijd in beslag dan het bouwen ervan, maar na weer een tripje over het TU terrein met Unni’s karretje was alles weer netjes teruggebracht. Tijd voor een biertje op de bank in ’t internaat. Uitgeteld maar wel voldaan, het was een (nu wel…) geslaagde vlottenrace!
13
LC-weekend, 2-4 september 2005 Na een verre van discussieloze voorbereiding waar hier verder helemaal niet op in zal worden gegaan, aangezien dit stuk gaat over het LC-weekend en niet over oeverloze discussies, in dit geval, en vaker, zonder al te veel resultaat, die In 't Audt mensen blijkbaar eigen zijn en aldus tot kunst worden verheven, was het vrijdag 2 september eindelijk zo ver. De meeste, zo niet iedereen, hadden al een sterk vermoeden waar de reis heen zou gaan; België. En dat was ook zo. Op één gepakt in een groen monster vertrokken om 16:30h de eerste mensen richting het zuiden, waar om een uur of 9 iedereen zou zijn gearriveerd. Aangezien niet In 't Audt mensen dit stuk waarschijnlijk toch niet zullen lezen en bijna alle In 't Audt mensen het zelf hebben meegemaakt lijkt het me niet heel nuttig om op alle activiteiten heel diep in te gaan, maar toch even een kleine opsomming van wat we gedaan hebben. Het begon vrijdag avond met een dropping. Die in de bossen van de Belgische Ardennen gedropt, ploeterden 3 groepen zich met behulp van een kompas door de modder. Eigenlijk deden maar 2 groepen dit, de laatste was namelijk op een vrij makkelijke plek, nog geen 3 km van het huisje gedropt, maar op de één of andere manier kreeg deze groep het toch voor elkaar om er het langst over te doen. Groep 2, de groep met de ervaren padvinders als Caroline, Guus en Yoush, was de verwachte en uiteraard terechte winnaar, net op de voet gevolgd door groep 3, die als 1ste weg zou gaan, maar uiteindelijk tot als 2de van start ging. Je leest het al, organisatorisch zat het heel sterk in elkaar. Zaterdag werd er gekanood op de rivier, tenminste, dat was de bedoeling. Dit ging echter niet door omdat de rivier te droog stond. Daarom werd uitgeweken naar een natuurreservoir, waar nog wel vrijuit gekanood kon worden. Natuurlijk heb je kanoërs en kanoërs, en tot de laatste groep hoorden duidelijk Annette, Corence en Daniel, die het voor elkaar kregen om binnen een minuut te zinken. Het kanoën eindigde met veel 'geënter', gestolen kano's en heel veel lol. Zondag was niet alleen de dag dat er een verjaardag moest worden gevierd, maar ook de dag dat we de grotten in zouden trekken en uit eindelijk weer naar huis zouden gaan. De grot was een hele belevenis en vrij fris. De terugreis verliep voor de meeste groepen vrij probleemloos. Eén groep deed er een paar uur langer over, maar hoe dat komt moet maar aan Alex worden gevraagd. Wat ik natuurlijk nog vergeten ben te melden is het onvolprezen weekendspel. Iedereen kreeg vrijdag avond de opdracht een ander persoon iets te laten doen. Het 'iets' stond op een kaartje dat iedereen kreeg. Als de opdracht was voltooid, kreeg de desbetreffende persoon het kaartje van het slachtoffer, om vervolgens zijn/haar opdracht over te nemen. De winnaar was degene die 14
uiteindelijk alle kaartjes had. Sommigen waren heel bedreven in het kapen van kaartjes, anderen deden helemaal niks tot de laatste dag en hoopten dan hun slag te slaan, maar er was er maar één de allerbeste, en dat was Dorien! Al met al was het dus een fantastisch weekend. De grootte vraag die blijft alleen: Waar staat LC voor?? Natuurlijk voor La Roche Commissie, want de LC heeft al vanaf moment 1 geweten dat we daar heen zouden gaan!
15
Financieel stukje De belangrijkste veranderingen op financieel gebied het afgelopen jaar zijn de contributieverhoging en verandering van rekening. Het eerste was nodig om met hedendaagse tijd en prijzen mee te gaan; het tweede om internetbankieren gratis toegankelijk te maken. De oude rekening is een zakelijke rekening en daardoor kost het geld om gebruik te maken van internetbankieren, dus heb ik een rekening op eigen naam geopend, zodat het geen geld meer hoeft te kosten. Nog niet iedereen betaalt aan de nieuwe rekening, maar dat komt nog wel. Bij de discussie over de contributieverhoging is direct besproken waar wel en niet geld aan uitgegeven mag worden. Bedragen boven de 50 euro moeten vanaf nu goedgekeurd worden op een DV, behalve standaard dingen zoals aspi-activiteiten/opdrachten, p-kamp enz. De grootste kostenpost afgelopen jaar is het reünistenweekend geweest, waar de helft van de kosten voor leden uit de kas betaald werd. Daarbij kwam dat dit weekend verlies gemaakt heeft. Er wordt voorkomen dat dit nog eens gebeurd.
16
Leden en reünisten In ’t Audt heeft op 26 oktober 2005 de volgende leden: Daniel Vijge (voorzitter), Inge Wijgerse (penningmeester), Corence Klop (algemeen bestuurslid), Annette van den Broek, Ans van den Boogaard, Caroline Faassen, Edwin Hubers, Guus van Bork, Maarten Louwerse, Marieke Kleemans, en Wouter Drinkwaard. En de volgende aspirantleden: Alexander Degenkamp, Marijke Vos, Willemyn Slikker, en Yoush van Vlimmeren. Verder telt In ’t Audt 23 reunisten: Berend Potjer, Bianca Mastenbroek, Brechtje van Boxmeer, Dennis Swart, Dorien Wink, Erik te Brake, Frans Hermans, Joost Willems, Lars Coenen, Lars Dinnissen, Maarten Swemmer, Manon Kerssemeeckers, Marc Schrijen, Marleen Carton, Martine Meerburg, Maurice Koolen, Michel Krott, Mirjam Kroonen, Monique van Drunen, Ralf Mohnen, Renator Roël, Sander Knirim, en Sybren Steensma.
17
En onze enige echte beschermvrouwe: Els Wijers – van Beelen In 't Audt is op de volgende manieren te bereiken: dispuut In 't Audt Tema 1.12 Postbus 513 5600 MB Eindhoven
[email protected] http://www.intermate.nl/intaudt
18
