Didaktische. Informatiegids. Voor leerkrachten

Didaktische

Informatiegids Voor leerkrachten

Versie november 2010

Geachte leerkracht(en), Ga met de klas op ontdekkingstocht door Phantasialand. In zes unieke themawerelden met bijzondere attracties en shows beleven de leerlingen niet alleen plezier en actie, maar komen ook in aanraking met unieke architectuur en geheimzinnige culturen. In Phantasialand wordt leren een belevenis! Bewonder de originele Chinese bouwwerken of wandel rustig door het Berlijn uit de jaren twintig van de vorige eeuw – in Phantasialand verandert de schoolreis in een onvergetelijk avontuur. Beleef Afrika in al haar pracht en praal. Laat je door Tlaloc, de Azteekse god van het water in al zijn vormen (voornamelijk regen en bloed), meevoeren naar zijn rijk Talocan. Je zult versteld staan! Deze informatiegids dient als naslagwerk voor achtergrondinformatie tijdens het bezoek aan Phantasialand. Hier vindt u informatie over de flora en fauna, de cultuur en de geschiedenis van de landen en/of continenten die model staan voor onze themawerelden. Maak als leerkracht gebruik van de mogelijkheid om leren en beleven in Phantasialand te combineren. Wij bieden in onze unieke themawerelden tastbare geschiedenis, cultuur, geografie, architectuur, wiskunde en natuurkunde. We hopen dat u begrijpt dat wij niet alle thema’s volledig kunnen behandelen. Daarom vindt u aan het eind van elk hoofdstuk suggesties voor verdere verdieping in het onderwerp. Wij verheugen ons erop u en uw leerlingen hier in Phantasialand te mogen begroeten en wensen u veel plezier bij het ‘leren en beleven’.

Uw Phantasialand-Team

1. Deep in Africa Wie Deep in Africa bezoekt, begeeft zich op een verre reis diep in het hart van Afrika. De indrukwekkend vormgegeven themawereld geeft direct het gevoel duizenden kilometers van huis te zijn in een andere, onbekende wereld. Men vindt zichzelf terug midden in West Afrika en staat in de schaduw van de grote moskee van Djenné, waar men de typische dorpshutten en lemen bouwwerken uit de Dogon cultuur kan aanschouwen....

1.1 Black Mamba Riskeer de helse rit in de Inverted Coaster met loopings, spiralen en kurketrekkers. Laat het gif van de Black Mamba op je inwerken en haal opgelucht adem wanneer je, eenmaal terug in de realiteit, weer op je zintuigen kunt vertrouwen.

Zwarte mamba (Dendroaspis polylepsis): De zwarte mamba is niet alleen één van de meest giftige slangen ter wereld, maar is met zijn maximale lengte van 4,20 m ook de langste gifslang van Afrika. Anders dan de meeste slangen bijt de zwarte mamba tijdens een aanval meteen meerdere malen. Per beet kan hij tot wel 400 mg gif afstaan, wat hoofdzakelijk bestaat uit neurotoxinen. 15 – 20 mg van dit gif is voldoende om een volwassen mens te doden. Na te zijn gebeten ervaart het slachtoffer een prikkelend gevoel in de mond en in de ledematen, ziet dubbel of krijgt een tunnelblik. Daarna volgt misselijkheid en eventueel braken, sterk zweten en speekselvloed. Tot slot volgt verlamming van de spieren, problemen bij de ademhaling, onregelmatige hartslag en – indien het slachtoffer geen intensieve medische verzorging krijgt – overlijden door hartstilstand. De zwarte mamba is overdag actief en komt vooral voor in droog, bebost grasland en savannes. De zwarte mamba is olijfkleurig, bruin of grijs en kan tijdens jacht of vlucht snelheden tot wel 20 km/ uur bereiken. De zwarte mamba dankt haar naam aan de inktzwarte binnenkant van haar bek.

1.2 Klimaat Het Afrikaanse continent strekt zich uit van 37º 51’ noorderbreedte tot 34º 51’ zuiderbreedte en is van het Noorden tot het Zuiden ongeveer 8.000 km lang. De langste afstand van West naar Oost is ongeveer 7.440 km. Het oppervlak van het continent bedraagt ongeveer 30,3 miljoen km. Dat is 20,4% van het totale landoppervlak in de wereld en maakt Afrika tot het op één na grootste continent. Afrika ligt op de evenaar en is bovendien het enige continent dat zowel door de kreeftskeerkring als door de steenbokskeerkring gekruisd wordt. Door het ontbreken van bergen, welke als klimaatbarrière werken, en de ligging aan beide zijden van de evenaar, lopen de klimaatzones nagenoeg parallel aan de breedtegraden. Ten Noorden en Zuiden van de evenaar bevindt zich een gordel met het hele jaar door veel neerslag (tot wel 3.000 mm per jaar) en een gemiddelde temperatuur van >26°C. Dit noemen wij een tropisch regenklimaat . Een vergelijkbaar klimaat vindt men ook aan de oostkant van het eiland Madagascar. Zowel Noordelijk als Zuidelijk van het tropische regenklimaat vindt men een tropisch klimaat, gevolgd door een subtropisch klimaat en in het uiterste Noorden en het uiterste Zuiden van Afrika een Middellandse Zeeklimaat.

1.3 Vegetatie De natuurlijke vegetatie volgt precies de verschillende klimaatzones, hetgeen betekent dat ieder klimaat zijn eigen vegetatie kent. Het tropisch regenwoud bestaat uit verschillende lagen van planten: De hoogste laag bestaat uit enkele heel hoge boomtoppen, deze bomen worden ook wel woudreuzen genoemd en kunnen een hoogte bereiken van meer dan 60 meter. Onder deze hoogste laag vind je het bladerdak, ook wel kroonlaag genoemd. Deze kroonlaag wordt gevormd door bomen die 40 meter hoog kunnen worden. Doordat de kruinen van de bomen dicht tegen elkaar aangroeien vormen ze een soort dak dat maar heel weinig licht doorlaat. In de kroonlaag wonen de meeste dieren van het tropisch regenwoud.

Onder de kroonlaag vind je de lage boomlaag, deze bestaat uit jonge bomen en struiken. De onderste laag wordt de bodemlaag genoemd. Er groeit weinig door het gebrek aan zonlicht. Vooral kleine planten met een zachte stengel zoals kruiden groeien hier. De andere lagen beschermen deze laag voor de hitte, stuwende wind en regen. Ondanks het feit dat tropische regenwouden nog maar 6% van de oppervlakte van de aarde bedekken, bieden zij een thuis aan 50 tot 80% van alle planten- en diersoorten die aan land leven. Een savanne is een tropisch of subtropisch graslandschap met verspreid voorkomende bomengroei. In een savanne is gras de overheersende vegetatie gemengd met kruiden. Het hele jaar door heerst er een hoge temperatuur. De neerslag bedraagt 50 tot 150 centimeter per jaar. In gematigde streken zou dit voldoende zijn voor een gesloten bos, maar niet in tropische en subtropische gebieden vanwege de veel hogere verdamping. Er is afwisselend een nat en droog seizoen. Er kunnen drie verschillende typen savannen worden onderscheiden: vochtige, droge en doornstruiksavannen. Een vochtige savanne heeft 7 tot 8 maanden per jaar neerslag. Gemiddeld valt er 1000 – 1500 milimeter neerslag per jaar. De beplanting bestaat uit tot 2 meter hoge, het hele jaar door groene grassen, open bos van de vochtige savanne en galeriebossen langs de rivieren.

Een droge savanne heeft 4,5 – 7 maanden neerslag per jaar. Gemiddeld valt er 500 – 1000 milimeter neerslag per jaar. De beplanting bestaat uit borsthoge grassen en verspreide bomen.

Een doornstruiksavanne heeft 2 – 4 maanden neerslag per jaar. Gemiddeld valt er 250 – 500 milimeter neerslag per jaar. De beplanting bestaat uit tot 30 cm hoge grassen en doornig struikgewas.

In Phantasialand is in de open lucht een tropisch oerwoud geplant om ‘Deep in Africa’ zo realistisch mogelijk weer te geven. Het geheim achter deze unieke jungle is een uitgekiend verwarmingssysteem in de grond dat de wortels van de beplanting verwarmt en een speciale paddenstoel die ook in de Afrikaanse bodem gedijt. Op het centrale dorpsplein bevindt zich een statige, 100 jaar oude en 10 meter hoge kurkeik met een omvang van bijna 2 meter. Zo wordt ‘Deep in Africa’ een jungle belevenis die men verder alleen in het Zwarte continent zelf kan terug vinden.

1.4 De grote moskee van Djenné De grote moskee van Djenné is het grootste heilige bouwwerk ter wereld gemaakt van moddersteen en geldt als één van de hoogtepunten van de architectuur uit de Sahel. De Moskee is het middelpunt van de stad Djenné in Mali. De moskee behoort tot één van de beroemdste bouwwerken in Afrika en is in 1988 door UNESCO, samen met de oude stad van Djenné en een aantal in de buurt gelegen opgravingen, verklaard tot werelderfgoed. De eerste moskee in Djenné werd, voor zover de wetenschap kan nagaan, in 1240 gebouwd. In 1834 is zij in opdracht van de oprichter van het Massina rijk, Seku Amadu, vernietigd. In 1896 werd zij in ere hersteld, om in 1909 voor de huidige moskee te wijken. De wanden van de moskee bestaan uit zongedroogde moddersteen (ferey) en specie en pleisterwerk op modderbasis welke het gebouw de gladde, gesculptuurde uitstraling geven. Afhankelijk van de hoogte zijn de muren tussen 41 en 61 cm dik. De uit de muren stekende palmstokken dienen om scheuren in de wand door temperatuur- en vochtverschillen te voorkomen.

De gebedswand of quibla van de grote moskee richt zich naar het Oosten in de richting van Mekka en kijkt uit over de marktplaats van de stad. De quibla wordt gedomineerd door drie grote, doosvormige torens of minaretten die uit de muur steken. In elke toren of minaret voert een spiraalvormige trap naar het kegelvormige puntdak met daar bovenop een struisvogelei. De grote moskee van Djenné was in de middeleeuwen een van de belangrijkste Islamitische centra. Duizenden studenten kwamen hier naartoe om de Koran te bestuderen. Ondanks het feit dat er vele moskeeen zijn die ouder zijn dan de huidige moskee van Djenné is dit toch één van de meest belangrijke symbolen van de stad Djenné en het land Mali.

1.5 De Dogon De Dogon is een West Afrikaanse volksstam die in het Oosten van Mali leeft en een populatie heeft van tussen de 400.0000 en 800.000 mensen. Het leefgebied van de Dogon is de klif van Bandiagara ook wel Falaise genoemd. Dit gebied strekt zich uit over een lengte van ongeveer 200 km. De kliffen zijn erg stijl en gemiddeld 250 meter hoog. De Dogon leven dichtbij of op het klif en hebben zich hier in de veertiende eeuw terug getrokken omdat zij op de vlucht waren voor de moslims. De Dogons wonen in leemhutten. De Falaise met de lemen hutten van de Dogon is in 1989 door UNESCO opgenomen op de lijst met werelderfgoed.

De Dogon leven van akkerbouw (gierst en mais) en veehouderij (schapen en geiten). Zij leven in een patriarchale samenleving. Het dorp is aangelegd volgens de structuur van het mensenlichaam. Ook ieder huis afzonderlijk heeft deze indeling. De aanleg heeft dus een symbolische betekenis. Zo is de haard bijvoorbeeld het hoofd en de maalstenen staan op de plaats van de nieren. De bouwkunst is agglutinerend en zeer flexibel: de grootte van het huis wordt aangepast aan de omvang van het gezin door ruimtes bij te bouwen. De huizen hebben ronde muren. Dit biedt een technische voordeel, ronde muren zijn namelijk stabieler dan rechte muren. De huizen zijn uit leem opgetrokken omdat dit materiaal goed isoleert: 's nachts blijft het binnen warm en

overdag is het binnen koel. Een woonplaats en een opslagplaats (graansilo) zien er van buitenaf hetzelfde uit, met uitzondering van een laddertrap naar de deur van de opslagplaats terwijl bij de woonplaats de deur zich op de begane grond bevindt. In de maatschappij van de Dogon is de groepssolidariteit van zeer groot belang. Er is sprake van een genootschap dat het culturele leven organiseert, namelijk het Awagenootschap. Een belangrijke constructie in het Dogondorp is het mannenhuis (de toguna). Het staat op een prominente plaats met zicht op het hele dorp en is te herkennen aan het dikke strodak en zware gesculpteerde palen. De hele maatschappij, cultuur en wereldvisie van de Dogon is op het Sigi-ritueel gebaseerd. Het Sigi-ritueel is een elke zestig jaar terugkerend ritueel en duurt ongeveer vijf jaar. De cyclus is gebaseerd op de omloop van de ster Sirius. Iedere zestig jaar wordt de cyclus opnieuw gestart waarbij een groot moedermasker gemaakt wordt van vijf à twaalf meter lang. Zo is er een cyclisch denken waarbij de schepping soms herschapen moet worden. Dat wordt dan ook vaak nadrukkelijk weergegeven in de kunst.

De Dogon kennen drie goddelijke wezens: Ama (Amma), de god van de lucht, Nomo (Nommo), de god van het water, en Lewe (Lebé), de god van de aarde. De oppergod Ama is de schepper van de mens en staat aan de basis van alle leven op aarde. Ama bemoeit zich zowel in positieve als in negatieve zin met het dagelijks leven. Dit verklaart waarom de Dogon zich in vrijwel alle offer-rituelen direct tot hem richten. Hoewel het Dogon gebied wordt gekenmerkt door een gebrek aan water, is de god van het water, Nomo, één van de meest gevreesde goden. Het hoofdaltaar van het dorp is gewijd aan Lewe, die in de gedaante van een slang verschijnt. De Hogon, vaak de oudste man van het dorp, wordt gezien als de hoogste priester van Lewe. Hij woont in een apart huis aan de rand van het dorp en zou iedere nacht door Lewe worden bezocht en door hem worden schoongelikt. Een belangrijk onderdeel van de cultuur van de Dogon is het maskerdansen. Zo vormen de maskerdansen een belangrijk onderdeel van het dodenritueel ‘de Dama’. Bij de Dogon vindt enkele dagen na het overlijden het eerste afscheid van de dode plaats. Dit gaat gepaard met dans, zang en een opvoering met maskers. De Dama is

de tweede begrafenis, waarbij definitief afscheid wordt genomen van meestal meerdere overledenen tegelijk. Vaak wordt er in het dorp gewacht met een Dama tot een jaar met een goede oogst, alle deelnemers moeten immers van eten en drinken (gerstebier in kalebassen!) worden voorzien. In de dorpen aan de voet van de falaise gaat er soms wel meer dan tien jaar voorbij voor er een nieuwe Dama wordt gehouden. Het maskerdansen is alleen voorbehouden aan de mannen.

1.6 Extra onderwerpen Hier vindt u nog enkele onderwerpen die ook betrekking hebben op de themawereld en welke wellicht interessant zijn om verder uit te werken. In ‘Deep in Africa’ bevindt zich een muziekschool met 20 originele Afrikaanse instrumenten en een nagebouwd kerkhof met liefdesoffers, kleine religieuze offers en echte voodoo poppen. Geografie:

- De Inter Tropische Convergentie Zone - Monsoon en Passaatwinden - Platentektoniek en de vorming van de Alpen - Desertification (oprukken van woestijnen) - Shifting Cultivation (brandbouw)

Religie:

- De Islam - Voodoo

Muziek:

- Afrikaanse muziek en de culturele en sociale betekenis - Typisch Afrikaanse muziekinstrumenten

2. Mexico Trompetgeschal en gitaarmuziek klinkt op de Plaza Mariachi, de breedgerande sombrero’s dansen in het rond. Felle kleuren, pittige hapjes en vrolijke kleding bepalen de vreugdevolle sfeer.

2.1 Talocan Te midden van de bontgekleurde themawereld Mexico steekt de kolossale ruïne van een Azteekse tempel boven alles uit. Hier is Tlaloc, god van het water, heerser over een wereld van regen en hemels vuur. Hongerig wacht hij op nieuwe slachtoffers die hem tegemoet treden, om hen naar zijn rijk Talocan mee te voeren... De Azteekse god Tlaloc: Tlaloc, men gaat er vanuit dat deze naam van het Nahuatl woord tlālli komt, hetgeen ‘aarde’ betekend en in dit geval vaak geinterpreteerd wordt als ‘pad onder de aarde’ of ’lange grot’, was één van de belangrijkste goden voor de Azteken. Tlaloc was de regengod, maar volgens de Azteken was hij verantwoordelijk voor alle weersomstandigheden (bijvoorbeeld donder en bliksem) en had zodoende ook een grote invloed op de oogst. Daarom wordt hij ook wel gezien als god van de vruchtbaarheid en wordt hij ook wel ‘Hij die dingen laat ontkiemen’ genoemd. De Azteken hadden zoveel respect voor deze god dat zij een tempel voor hem bouwden, direct naast de tempel van de oppergod Huitzilopochtli. Tlaloc wordt meestal afgebeeld met oogringen, lange slagtanden, een kroon van reigerveren, een net van wolken aan en een ratel in zijn hand die de donder symboliseert.

Tlaloc was heerser over de vierde laag van de "bovenwereld", of "hemel" die ook wel Tlalocan ("Plaats van Tlaloc") werd genoemd. Volgens de legende kwamen mensen die stierven door de hand van Tlaloc, bijvoorbeeld door verdrinking of blikseminslag, in Tlalocan terecht.

2.2 Geographie Geografisch hoort Mexico bij het continent Noord-Amerika, maar cultuurhistorisch maakt het deel uit van Latijns-Amerika (Midden- en Zuid-Amerika). De totale oppervlakte, inclusief 5364 km2 eilanden, bedraagt 1.958.201 km2. Op de wereldranglijst van grote landen neemt Mexico de veertiende plaats in. Mexico heeft twee grote schiereilanden: Baja California in het noordwesten en Yucatán in het zuidoosten. Mexico is meer dan 3.000 km lang en varieert in breedte van 220 km tot 2.000 km. Mexico is over het algemeen een zeer bergachtig land met daartussen smalle dalen waar landbouw mogelijk is. Ca. 80% van het land is bedekt met bergen en maar liefst 26% van het land heeft een hellingspercentage van 25% of meer. De Centrale Hoogvlakte of Mesa Central (ook wel Meseta de México) beslaat drievierde van Mexico. Het hoogste punt van Mexico bevindt zich op 5700 meter en is de met eeuwige sneeuw bedekte Citlaltépetl (berg van de ster) of Pico de Orizaba. Klimatologisch kan Mexico verdeeld worden in de oostkust, de westkust en de Centrale Hoogvlakte. Ook is het klimaat sterk afhankelijk van de hoogte waarop men zich bevindt. Rekening houdend met het bovenstaande kent Mexico globaal gesproken twee seizoenen, het droge seizoen in de winter, van oktober tot mei, en het regenseizoen in de zomer, die van mei tot oktober duurt, met een piek in juli en augustus. Alleen in het uiterste noordwesten, rond Tijuana heerst een mediterraan klimaat met veel regen in de winter. Mexico als geheel kan als aride of semi-aride gekenschetst worden doordat 80% van het land minder dan 800 mm neerslag krijgt. De meest droge streek van het land is de woestijn van Altar waar het soms jaren niet regent. Verder kent Mexico vier klimaatzones:

tierra caliente: de warme zone, hiertoe behoren alle gebieden die onder 750 meter hoogte liggen. Het gaat dan met name om de kustvlakten en de regio's met moerassen en tropische regenwouden. De gemiddelde jaartemperatuur ligt tussen de 23 en 26°C. In het regenseizoen liggen de temperaturen veel hoger dan in het droge seizoen en gaan gepaard met een hoge luchtvochtigheid. tierra templada: de gematigde subtropische zone, hiertoe behoren alle gebieden die liggen tussen de 750 en 2000 meter hoogte. De gemiddelde temperaturen overdag liggen tussen de 17 en 23°C. Hier heerst het hele jaar door een lenteachtig karakter. Men vindt hier dan ook de belangrijkste landbouwgebieden. tierra fría: de koude zone, hiertoe behoren alle gebieden boven de 2000 meter. De berggebieden en de hogere delen van de Mexicaanse hoogvlakten behoren hiertoe. De gemiddelde temperatuur in deze zone ligt onder de 17°C. tierra helada: de ijszone, hiertoe behoren de gebieden boven de 4000 meter waar sneeuw en ijs overheersen.

Mexico is een van de zeventien megadiverse landen. Met meer dan 200.000 verschillende flora en fauna soorten herbergt Mexico 10 tot 12% van 's werelds biodiversiteit. Mexico is het land met de grootste verscheidenheid aan reptielen met 707 bekend soorten, tweede qua zoogdieren met 438 soorten, vierde in amfibieën met 290 en eveneens vierde in flora met 26.000 verschillende soorten.

Mexico heeft de meeste cactussoorten ter wereld op haar grondgebied. Van de 6000 bekende soorten is tweederde te vinden in Mexico. Bijzondere soorten zijn de tot 20 meter hoge en 300 jaar oude saguarocactus en de maguey of Agave americana, die gebruikt wordt om velden en wegen af te scheiden en die een basisgrondstof levert voor het nationale alcoholische drankje tequilla. De schijfcactus wordt geteeld om de vruchten en de bladeren, die beide eetbaar zijn. .

2.3 Geschiedenis De eerste inwoners van Mexico zijn waarschijnlijk ca. 20.000 jaar v.Chr. het huidige Mexicaanse grondgebied binnengetrokken. Oorspronkelijk kwamen ze uit Siberië en zijn gedurende de laatste ijstijd, het Weichselien, ca. 40.000 jaar geleden via de landbrug tussen Siberië en Amerika de huidige Beringstraat naar Noord-Amerika getrokken. Deze nomadenstammen leefden van de jacht, de visvangst en het verzamelen van eetbare gewassen. Pas 6.000 jaar v.Chr. werd begonnen met het verbouwen van de grond. De periode van 2000 v.Chr. tot 1521 n.Chr. wordt vaak als volgt ingedeeld: De preklassieke periode van 2000 v.Chr. tot 200 n.Chr. De klassieke periode van 200-900 n.Chr. De postklassieke periode van 900-1521 n.Chr. Omstreeks 1200 v.Chr. ontwikkelde zich de La Venta-cultuur van de Olmeken. Zij waren de eersten die steen bewerkten en gebruikten voor het maken van grote bouwwerken als ovaalvormige piramiden en grote pleinen. Typisch voor deze cultuur zijn verder de gigantische stenen hoofden. Ongeveer 200 jaar v.Chr. werd de rol van de Olmeken in Midden-Amerika overgenomen door enkele andere hoogstaande culturen. De Zapoteekse cultuur ontplooide zich van 300 tot 800 in de vallei van Oaxaca. De geschiedenis van dit volk is nog vrij onbekend, maar duidelijk is wel dat allerlei kleine vorstendommen zich op een gegeven moment verenigden en dat ook zij bouwwerken van formaat maakten. Tussen 800 en 1000 werden de Zapoteken verdrongen door de Mixteken. Een beschaving die tegelijkertijd haar hoogtepunt bereikte, was de Maya-cultuur. In de postklassieke periode van 900 tot 1521 kregen in plaats van de priesterkoningen, de militairen het voor het zeggen. Ommuurde steden zijn typisch voor deze periode en Tolteken en met name Azteken waren belangrijke culturen. Na het uiteenvallen van het Tolteken-rijk werden de Azteken langzaam belangrijker. Als beschaving stelde zij begin 14e eeuw nog niet zoveel voor. In 1325 werd begonnen met de bouw van drijvende tuinen in het meer van Texcoco. Ten tijde van de komst van de Spanjaarden in 1519 was de absolute machthebber van de Azteken Montezuma II. De twee belangrijkste goden van het Azteekse rijk waren Huitzilopochtli, de zonnegod, en Tlaloc, de regengod. De Spaanse veroveraar (conquistador) Hernán Cortés die als eerste Europeaan op 21 april 1519 met enkele honderden soldaten voet aan Mexicaanse wal zette, versloeg uiteindelijk in 1521 de Azteken. Er werden duizenden Azteken gedood en ook de hoofdstad Tenochtitlán werd verwoest. Het gebied werd in naam van Karel V tot kolonie uitgeroepen en Nieuw-Spanje genoemd. Op de fundamenten van Tenochtitlán werd een nieuwe stad gebouwd die in Mexico herdoopt werd.

De rest van de geschiedenis van Mexico wordt gekenmerkt door vele onafhankelijkheidsoorlogen en burgeroorlogen: • In 1535 kreeg de nieuwe kolonie de status van onderkoninkrijk. Dit systeem kon zich eeuwen lang handhaven. • Op 16 september 1810 gingen de legerkapitein Ignacio Allende en priester Miguel Hidalgo y Castillo samen met Creolen, Mestiezen en indianen de strijd aan met de Spanjaarden. Hoewel de strijd in 1811 verloren werd, wordt die dag nog steeds herdacht als de dag dat de onafhankelijkheidsstrijd begon. In 1815 werd het gezag van de Spaanse onderkoning weer hersteld. In 1820 werd er in Spanje een liberale grondwet afgekondigd en dit was het sein voor de Spaanse kolonisten om de onafhankelijkheid uit te roepen. Spanje stuurde een leger onder leiding van generaal Iturbide, die echter overliep naar de opstandelingen. Op 24 augustus 1821 werd Mexico een onafhankelijk keizerrijk door het tekenen van het verdrag van Córdoba. • In 1822 liet generaal Iturbide zich als Agustín I tot keizer kronen. In 1823 werd Iturbide alweer ten val gebracht werd door de liberalen onder leiding van Antonio López de Santa Ana. • In 1824 werd een nieuwe grondwet aangenomen waarmee Mexico een republiek werd. De eerste president was Guadalupe Victoria, die onder andere de slavernij afschafte. • In 1836 scheidde de Republiek Texas zich af van Mexico. In 1845 werd Texas geannexeerd door de Verenigde Staten. • In 1846 vond een schermutseling plaats in een gebied dat zowel door Mexico als doo de VS werd geclaimd. Dit was de aanleiding voor de AmerikaansMexicaanse Oorlog. Het Mexicaanse leger was geen partij voor het Amerikaanse leger. In 1848 werd de Vrede van Guadalupe Hidalgo getekend, waarbij Mexico een derde van haar grondgebied aan de VS af moest staan. In 1853 verkocht Santa Anna bovendien nog een stuk land aan de VS om zijn exorbitante levensstijl te kunnen bekostigen. zijn regering was zo tiranniek geworden dat zelfs zijn voormalige conservatieve bondgenoten zich tegen hem keerden. Santa Anna werd definitief afgezet in 1855. • De proclamatie van de liberale grondwet van 1857 leidde tot de Hervormingsoorlog tussen liberalen en conservatieven, die in 1861 uitliep op een liberale overwinning en de installatie van Benito Juárez als president. Deze kondigde een moratorium op het afbetalen van schulden af, wat leidde tot een interventie van Spanje, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk. Nadat duidelijk werd dat de Fransen met steun van de Mexicaanse conservatieven in Mexico een marionettenkeizerrijk wilden vestigen trokken de Britten en Spanjaarden zich terug. De Oostenrijkse aartshertog Maximiliaan van Habsburg werd geïnstalleerd als keizer, doch Juárez gaf zich niet gewonnen en voerde vanuit het noorden van het land met zijn liberalen de strijd voort. De Fransen en monarchisten wisten het land nooit te pacificeren en in 1866 begonnen de liberalen een tegenoffensief. De terugtrekking van de Franse troepen eind dat jaar bezegelde het lot van Maximiliaan. In 1867 werd hij verslagen en gefusilleerd en werd de republiek hersteld. Juárez werd wederom president en zette het liberale hervormingsprogramma voort. In 1876 greep Porfirio Díaz, een liberale generaal uit de Franse interventie, de macht. Hij liet de democratische instituties op papier bestaan maar regeerde in feite als een dictator. Zijn regering, het Porfiriaat, kenmerkte zich door modernisering, vooruitgang en economische groei maar ook door onderdrukking en een groot deel van de bevolking dat in armoede leefde. • Nadat Díaz in 1910 door fraude de overwinning in de presidentsverkiezingen uit handen van de liberale grondbezitter Francisco I. Madero hield, brak de Mexicaanse Revolutie uit die in 1911 leidde tot de val van Díaz. Madero

volgde hem op en voerde een democratisch en gematigd bewind, waarmee hij zowel revolutionairen als conservatieven tegen zich in het harnas joeg. In 1913 kwam hij om het leven bij een staatsgreep door de Porfiriaanse generaal Victoriano Huerta die een brute dictatuur vestigde. Zijn tegenstanders verenigden zich in het constitutionalistisch leger, geleid door Venustiano Carranza. Huerta werd verdreven maar een scheuring in het revolutionaire leiderschap betekende dat de strijd zich voortzette, waarbij Carranza's constitutionalisten en de conventie van Aguascalientes, geassocieerd met de legendarische Pancho Villa en Emiliano Zapata, elkaar bestreden. De constitutionalistische generaal Álvaro Obregón bleek de meest bekwame commandant, en in 1916 was de conventie grotendeels verslagen, hoewel over het hele land nog verzetshaarden bleven bestaan. In 1917 werd een nieuwe grondwet geproclameerd, waarin onder andere rechten van arbeiders en landverdelingen geregeld werden, en de macht van de geestelijkheid verder aan banden gelegd werd. Carranza werd tot president gekozen, maar maakte geen haast met hervormingen, zodat in 1920 een groep reformistische officieren Carranza omver wierpen. De nieuwe regering vaardigde een amnestie uit, waarna de laatste revolutionaire tegenstanders de wapenen neerlegden, en Álvaro Obregón werd president. De postrevolutionaire regeringen van Obregón en vooral diens opvolger Plutarco Elías Calles kenmerkten zich door modernisering, landhervormingen en investeringen in het onderwijs. Onder Calles escaleerde het conflict met de geestelijkheid tot de cristero-oorlog, waarbij katholieke rebellen en het regeringsleger elkaar bevochten, en eindigde met een terugkeer naar de status quo in 1929. In 1928 werd Obregón herkozen tot president, hij werd echter kort na zijn verkiezing vermoord. Deze crisis vormde de aanleiding tot de oprichting van de Nationaal Revolutionaire Partij (PNR), die een einde moest maken aan de voortdurende interne twisten. Calles was als 'opperste leider' van deze partij feitelijk de machthebber en regeerde door middel van marionettenpresidenten, tot hij in 1936 in conflict kwam met president Lázaro Cárdenas, die hem naar de Verenigde Staten liet verbannen. Cárdenas maakte serieus werk van het naleven van de beloftes van de revolutie; hij deelde meer land uit onder landloze boeren dan alle andere presidenten bij elkaar, steunde stakingen en vakbonden en nationaliseerde de olie-industrie in 1938. Zijn opvolger Manuel Ávila Camacho voerde een gematigder koers en zette de socialistische experimenten van Cárdenas stop. De regeringspartij werd hernoemd tot Institutioneel Revolutionaire Partij (PRI), die de Mexicaanse politiek de rest van de eeuw zou blijven beheersen. Bij de presidentsverkiezingen van 2000 raakte de PRI voor het eerst in 71 jaar de macht kwijt.

2.4 Extra onderwerpen Ook voor de themawereld Mexico zijn er nog vele interessante onderwerpen die verder uitgewerkt kunnen worden. Geografie:

- Orkanen - El Niño. - Yucatan, de plaats waar meteorieten zijn ingeslagen die vermoedelijk hebben gezorg voor het uitsterven van de dinosauriers. - bevolkingsmigratie; vluchtelingen van Mexico naar de VS.

Geschiedenis:

- De Meso Amerikaanse beschavingen - De Spaanse veroveraars

3. Berlin Het Berlijn van begin 1900 spreidt zijn charme uit over Phantasialand. Met stucwerk versierde romantische bouwwerken sieren de promenade waarover je door het park flaneert. De gouden twintiger jaren ontwaken opnieuw als je langs de authentieke gebouwen wandelt om de indrukwekkende entree van de schouwburg te betreden, maar ook wanneer je binnenstapt in de unieke wintertuin.

3.1 Der Wintergarten In 1880 wordt op de hoek van de Friedrichstraße en de Dorotheenstraße in Berlijn-Mitte, het Central Hotel geopend met een 2000 m² groot glazen paleis met een enorme koepel. Deze “Wintergarten” is toegangkelijk voor de gasten en is aangekleed met fonteinen, grotten en exotische planten. In 1884 wordt de Wintergarten omgetoverd in een theater waar gedurende de voorstellingen diners geserveerd worden. Op 1 november 1895 zorgen de gebroeders Skladanowsky voor veel sensatie wanneer zij met hun bioscoop de eerste openbare filmvertoningen verzorgen.

In de daarop volgende periode was de Wintergarden door de mix van het kleurrijkste en het beste van cabaret en circus dat vertoond werd de absolute nummer één onder de thearters in Berlijn. Er werd opgetreden door Sterren uit de opera en het circus, virtuose acrobaten en internationale artiesten. Geen enkele zichzelf respecterende artiest stond niet in de Wintergarten. Grock de Clown en Charlie Rivel, de jongleur Rastelli en de boeienkoning Houdini verschenen in het theater en zorgden voor uitverkochte voorstellingen. In januari en maart 1944 werd Berlijn getroffen door vernietigende bombardementen. Na de laatste voorstelling op 21 juni werd het theater door een nieuwe aanval volledig vernietigd. De ruïnes van de Wintergarten werden in 1950 met dynamiet opgeblazen. Op 25 september 1992 is de Wintergarten Varieté in de Potsdamer Straße heropend en geniet sindsdien internationale bekendheid.

3.2 Het Schauspielhaus Het Schauspielhaus staat op de Gendarmenmarkt in Berlin Mitte en ligt precies tussen de Französischer Dom en de Deutscher Dom in. Dit in classicistische stijl ontworpen gebouw is één van de belangrijkste ontwerpen van architect Karl Friedrich Schinkel, die op 19 november 1817 de opdracht kreeg om dit gebouw te ontwerpen en reeds op 4 juli 1818 het leggen van de eerste steen vierde. Het theater, dat bedoeld was als schouwburg voor de gewone burgers, mocht aan maximaal 1.200 bezoekers plaats bieden zodat deze de koninklijke hof opera met 3.000 plaatsen niet de loef af zou steken. Behalve het theater werden er ook een concert- en balzaal, die ook voor private doeleinden verhuurd kon worden, een restaurant en een keuken gebouwd. Op deze manier konden de lopende kosten gedeeltelijk gefinanceerd worden.

Karl Friedrich Schinkel liet zich bij het ontwerpen inspireren door het Thrasyllos-monument in Athene, dat 320 jaar voor Christus gebouwd werd. Op 26 mei 1821 werd het Schauspielhaus in de aanwezigheid van de koning in gebruik genomen met het versdrama „Iphigenie auf Tauris“ van Johann Wolfgang von Goethe. In 1945 werd het gebouw bij bomardementen zwaar beschadigd. De resten werden in de jaren vijftig en zestig geconsolideerd. De uiteindelijke restauratie vond plaats tussen 1979 en 1984. In 2001 besloot de senaat van Berlijn de benaming Schauspielhaus te wijzigen in Konzerthaus am Gendarmenmarkt.

3.3 Bolles Riesenrad und Bolles Flugschule In de themawereld „Berlin“ vindt men een tweetal attracties voor de kleintjes: Bolles Riesenrad en Bolles Flugschule. Waar komt het begrip „Bolle“ eigenlijk vandaan? De naam „Bolle“ werd vooral bekend door het oude Duitse straatliedje: „Bolle reiste jüngst zu Pfingsten…“. De naam “Bolle” (ook wel knol of ui) symboliseerde de goed geluimde man van het volk. De naam won nog verder aan populariteit door de melkwagens van Carl Andreas Julius Bolle (geboren 1 september 1832, overleden 28 september 1910), die vanaf 1881 door Berlijn reden. In 1879 richtte deze ondernemer, naast Bolles SeefischHandelsgesellschaft, Bolles Baumschulen, Bolles Obstplantagen en Bolles Konservenfabrik, Bolles Milchausschank (ook bekend als „Kuhdestille“ of „Babythek“) op. Nadat Bolle wagens en handbellen gekocht had begon hij in 1981 met zijn nieuwe onderneming: Provincial-Meierei C. Bolle vanaf de wagens melk te verkopen in de stad. De daarvoor benodigde melk nam hij af van boeren in een straal van 200 kilometer rondom de stad. Bolle begon met 3 melkwagens, het daarop volgende jaar reden er al 56 wagens door de stad en toen hij in 1910 overleed reden er 250 wagens door de stad. Deze wagens werden door de “Bolle jongens” bestuurd. Zij werkten 10 uur per dag, 6 dagen per week.

3.4 Belle Époque La Belle Époque (Frans voor: het mooie tijdperk) is een benaming voor de periode 1890-1914 uit de Franse geschiedenis. De naam werd geboren na de Eerste Wereldoorlog, toen men, getraumatiseerd door de slachtingen, met nostalgie terugkeek op een schijnbaar gouden tijdperk vóór het uitbreken van de oorlog, een tijd waarin onbezorgdheid en grote ontdekkingen Frankrijk in de ban hielden. In de periode 1890-1914, na de nederlaag in de Frans-Duitse Oorlog, brak in Frankrijk op alle terreinen een élan vital aan, waarin de industrie opbloeide, de techniek grote schreden zette en de cultuur bloeide. Deze sprong in de industriele ontwikkeling vond niet alleen in Frankrijk plaats, maar in alle West Europese landen. Daarom wordt de term ook gebruikt om diezelfde periode in andere West Europese landen aan te duiden. Op cultureel gebied vallen de opkomst van de filmindustrie en fotografie op, evenals nieuwe kunstvormen als het impressionisme en Art Nouveau. De Belle Époque markeerde tevens het ontstaan van cabaret en de dans can-can, die zeer populair was in de Parijse nachtclub Moulin Rouge. Met de opkomst van nieuwe ontwikkelingen in techniek en wetenschap, ontstond ook vertwijfeling. De rol van geloof en morele waarden werden ter discussie gesteld. Vrijheid leek onbeperkt, prostitutie, losbandigheid, en verslaving waren niet langer taboe. Voorbeelden hiervan zijn de fascinatie voor onder andere absint, en de aandacht voor het nachtleven in de werken van onder anderen Toulouse-Lautrec.

3.5 Jugendstil Jugendstil is een kunststroming die tussen 1880 en 1914 op verschillende plaatsen in Europa populair was, voornamelijk als reactie op het vormvervagende impressionisme. De jugendstil manifesteerde zich vooral in gebruiksvoorwerpen zoals

glaskunst, plateel, sieraden en meubels, de architectuur en de schilderkunst. De stroming kende een korte maar hevige bloeitijd. In West-Europa was de stijl ruim voor 1910 al verleden tijd, in het oosten kon ze wat langer overleven. De term jugendstil komt van de naam van het weekblad Die Jugend dat vanaf januari 1896 in München verscheen. Voor verwante stromingen die elders in Europa tot bloei kwamen zijn ook andere termen in gebruik, waarvan er een, art nouveau, evenals jugendstil een overkoepelende term is geworden. Art nouveau blijft over het algemeen voorbehouden aan België en Frankrijk, terwijl jugendstil wordt gekoppeld aan Oostenrijk en Duitsland. Het jugendstilornament is samengesteld uit motieven die gewoonlijk asymmetrische composities vormen met een tweedimensionaal karakter, zoals men dit ziet op meubels, sieraden, lampen, bedrukte stoffen enzovoort. De belangrijkste inspiratiebron is de natuur. De motieven zijn vaak langstelige, gracieus gestileerde planten en bloemen (lelies, kelken, irissen, papavers, rozenknop), vogels (zwanen, pauwen), libellen, de eivorm, wolken- wateren rotspartijen, vaak gecombineerd met slanke vrouwengestalten. Dat de natuur de belangrijkste inspiratiebron was is niet toevallig. Door het uitdijen van de grote steden werd de natuur meer en meer verdrongen. Grote betonnen gebouwen namen de plaats van de natuur in in de steden.

3.6 Extra onderwerpen De themawereld „Berlin“ biedt vele aanknopingspunten voor het behandelen van de Duitse geschiedenis. Geschiedenis:

- Het Duitse keizerrijk - Het derde rijk - De splitsing van Duitsland - Val van de Berlijnse muur

4. China Town Vriendelijke glimlachjes en exotische geuren lokken je naar het Rijk van het Midden. Omringd door mooie plantsoenen rijzen stille tempels, sierlijke pagodes en prachtige paleizen op. Op de breed uitstekende daken verdrijven uit hout gesneden draken de boze geesten. Met China Town is de meest imposante Chinese plek buiten Azië tot stand gekomen. Op de pleinen maken behendige artiesten de verheven kunst van de Chinese acrobatiek tastbaar.

4.1 Geografie De Volksrepubliek China, ligt in Oost-Azië. De totale oppervlakte van het land bedraagt 9.571.300 km2, en daarmee is China op Rusland en Canada na het grootste land ter wereld. De langste rechte afstand bedraagt meer dan 5.000 kilometer. China bestaat voor 35% uit bergen, voor 27% uit hoogland, voor 17% uit bekkens of woestijn, voor 8% uit heuvelachtig gebied, en voor 13% uit vlaktes. De Mount Everest in Tibet is met een hoogte van 8848 meter de hoogste berg ter wereld. De twee grootste rivieren van China zijn de Huang He of Gele Rivier (4845 km) en de Yangzi Jiang (5200 km). Na de Amazone en de Nijl is de Yangzi Jiang de langste rivier ter wereld. China heeft meer dan 1.300 miljoen inwoners. De bevolkingsgroei bedroeg in 2002 0,87%. Het streven van China is om dit terug te brengen naar 0%. De eigenlijke

Chinezen (Han) vormen ca. 92% van de totale bevolking. De resterende 8% bestaat uit ca. 55 verschillende groepen.

4.2 Geschiedenis De eerste overblijfselen van menselijk leven die in China gevonden zijn, dateren van ongeveer 700.000 jaar geleden. Beenderen van deze zogenaamde Lantian-mens zijn gevonden aan de midden- en bovenloop van de Gele Rivier. De Peking-mens is veel jonger, fossielen van dit mensentype dateren van ca. 500.000 jaar geleden. In het neolithische tijdperk, ca. 6000 jaar geleden, begonnen de vele nomadische stammen zich definitief op bepaalde plaatsen te vestigen, het land te bewerken en vee te houden. Voorbeelden uit deze tijd zijn de Yangshao- en Longshan-cultuur. De Xia-dynastie (ca. 2033-1766 v.Chr.) was de eerste dynastie in China die in historische verslagen werd beschreven. In de dynastie van Xia werd de erfelijke monarchie uit de tijden van de legendarische Gele Keizer hervat. De dynastie begon met een periode waarin een familie of clan alles in de natie controleerde. Het was ook tijdens deze periode dat de Chinese beschaving een rechtsstructuur ontwikkelde met zowel een burgerlijke overheid als een strafsysteem voor wettelijke overtredingen. Uit dit systeem kwamen de vroegste vormen van Chinese wettelijke codes voort. De landbouw werd reeds intensief bedreven in de tijd van de Xia-dynastie. De Shang-dynastie (ca. 1766-1122 v.Chr.) was de eerste echte dynastie van China. Men heeft lange tijd gedacht dat deze dynastie een mythe was, maar er werden wel erg veel voorwerpen uit deze tijdsperiode gevonden, waaronder orakelbotten, kettingen, potten en brons. Deze voorwerpen werden vooral gevonden rond de middenloop van de Gele Rivier Huang He. Dit was het kerngebied van de Shangdynastie. De Zhou-dynastie (eind 10e eeuw v. Chr.-256 v.Chr.) volgde de Shang-dynastie op en ging vooraf aan de Qin-dynastie in China. De Zhou-dynastie hield langer stand dan elke andere dynastie in de geschiedenis van China. Het is onder deze dynastie dat het concept van het Hemels Mandaat wordt geconcipieerd. De Qin-dynastie (ca. 221-206 v.Chr.) werd gesticht door de eerste keizer, Qin Shi Huangdi (wat 'Eerste keizer van de Qin' betekent), die China volledig verenigde. Na Qin's dood regeerde zijn zoon slechts vier jaar, waarna het land weer in chaos verviel. In 206 v.Chr. werd de Qin-dynastie voorgoed omver geworpen door rebellen onder leiding van Liu Bang, de eerste keizer van de Han-dynastie. De Han-dynastie (206 v.Chr.-220 n. Chr.) Tijdens de Han-dynastie werd China officieel een confuciaanse staat en bloeide het land op: de landbouw, de ambachten en de handel floreerden en de bevolking groeide uit tot 50 miljoen inwoners. Ondertussen breidde het imperium haar politieke en culturele invloed uit naar Vietnam, Centraal-Azië, Mongolië en Korea alvorens het definitief onder een combinatie van binnenlandse en externe druk instortte.

De Sui-dynastie (van 581 tot 618) was een kortdurende dynastie in China die na ruim 300 jaar China weer verenigde. De dynastie werd gekenmerkt door hereniging van zuidelijk en noordelijk China en de bouw van het Grote Kanaal. Er vonden diverse hervormingen plaats door de keizers Wen en Yang. Zo werd er een systeem van landverdeling ingesteld om de sociale kloof te dichten. Dit resulteerde in een verbeterde landbouwproductiviteit. Ook werd de regeringsmacht gecentraliseerd en de munteenheid werd gestandaardiseerd en verenigd. De defensie werd beter en de Grote Muur werd uitgebreid. Het boeddhisme spreidde zich uit en werd aangemoedigd door het imperium. In de dynastie werden de gevarieerde bevolking en de verscheidene culturen van China verenigd. De Tang-dynastie (van 618 tot 907) wordt door historici veelal gezien als een van de hoogtepunten in de Chinese beschaving. Het grondgebied van China, dat door de militaire prestaties van haar vroege heersers werd verworven, was groter dan dat tijdens de Han-dynastie. Bevorderd door contact met India en het Midden-Oosten werd de periode gekenmerkt door een culturele opbloei. De Song-dynastie (van 960 tot 1279) Ten tijde van het aantreden van de Songdynastie werd China voor het eerst sinds de val van de Tang-dynastie in 907 herenigd. Gedurende de tussenliggende jaren, bekend als de Vijf Dynastieën en Tien Koninkrijken was China verdeeld tussen een noordelijk en een zuidelijk deel waarin de verschillende regeringen elkaar in een hoog tempo aflosten. De oprichters van de Song-dynastie hadden een effectieve gecentraliseerde bureaucratie opgezet, met veel hoogopgeleide ambtenaren. Plaatselijke militaire gouverneurs en hun aanhangers werden vervangen door vanuit het hof aangewezen ambtenaren. Dit systeem van burgerbestuur leidde tot een grotere controle en meer macht in handen van de keizer dan bij eerdere dynastieën het geval was. De Yuan-dynastie was de keizerlijke dynastie die China van 1279 tot 1368 regeerde. De Ming-dynastie (van 1368 tot 1644) "een van de grootste tijdperken van een ordelijke regering en de sociale stabiliteit in de menselijke geschiedenis," was de laatste dynastie in China geregeerd door etnische Hans. De Qing-dynastie (van 1644 tot 1912), ook wel Mantsjoe-dynastie genaamd, was de laatste keizerlijke dynastie van China. De keizers waren in deze periode afkomstig van de Mantsjoe, die rond 1644 de laatste inheemse dynastie, de Ming-dynastie, afloste. De korte Xinhai-revolutie in 1911 onder leiding van Sun Yat-sen maakte in 1912 een einde aan het keizerrijk. 1949 – 1958 Op 1 oktober 1949 werd, nadat de communistische partij de burgeroorlog had gewonnen, de Volksrepubliek China opgericht. In 1966 lanceerde Mao Zedong de culturele revolutie waar ook vandaag de dag nog Tibet hevig onder te lijden heeft.

4.3 Draken mythologie De Chinese draak wordt, in tegenstelling tot zijn familie in het Westen, gezien als een teken van geluk. Hij is één van de vier hemelse dieren en zou tevens de stichter zijn van de keizerlijke familie. Er zijn een paar duidelijke verschillen tussen de draken uit het Oosten en de draken uit het Westen: Chinese draken spuwen geen vuur, ze hebben geen vleugels, maar kunnen vliegen met behulp van magie en ze kunnen van vorm en grootte veranderen. Deze draken zijn geen knorrige, gevaarlijke of hebberige schepsels. Ze zijn vrolijk, wijs, vriendelijk en hulpvaardig en dragen volgens sommigen een parel met magische eigenschappen in hun baard, de zogenaamde drakenparel. Draken zijn erg gastvrij en vrijgevig, maar dit wil niet zeggen dat het geen geduchte, mensverslindende tegenstander is voor vijanden en dieven. Een Chinese draak heeft een paard-/kameelachtige kop, hertenhorens en een baard. Zijn lenige lichaam is volledig bedekt met schubben en zijn vier poten hebben klauwen. Vaak houdt de draak een bol of parel vast, dit staat voor de donder. De draken kunnen onzichtbaar worden en klein als een rups of zo groot dat ze alles tussen hemel en aarde vullen. De grootste draak uit de Chinese legenden is Lung, keizer van de hemel. Hij heeft de hoornen van een hert, de kop van een hond, de oren van een os, de schubben van een vis, de klauwen van een arend en de poten van een tijger. Hij heeft een machtige stem en de wolken zijn ontstaan uit zijn adem. De beroemdste Chinese draak is de Keizerdraak, van wie de keizers van China zouden afstammen. De eerste Chinese keizer zou zelfs een drakenstaart hebben gehad. Een draak was in China het symbool van de keizer. Een keizerdraak is onder andere te herkennen aan de 5 vingers aan elke poot, waar een gewone draak er 3 of 4 heeft.

4.4 Feng Shui Feng Shui betekent letterlijk ‘wind en water’. De eerste aantekeningen en verwijzingen naar dit begrip zijn enkele duizenden jaren oud; de vroegste vermelding van ‘wind en water’ voert naar het schijnt zo’n 4.000 tot 5.000 jaar terug. Om het begrip te ontcijferen, moet men ernaar kijken door de ogen van de mensen van toen. Aangezien Feng Shui beschrijft hoe mensen door de uiterlijke invloeden van onze leefomgeving worden gevormd, koos men als symbool twee van de belangrijkste verschijningsvormen van de natuur: wind en water. Zowel wind als water vertegenwoordigen bovendien zeer machtige natuurverschijnselen, tomeloze energieën, die vaak moeilijk te beteugelen zijn. Derhalve moest men ermee op goede voet komen te staan. De wind werd beschouwd als de zacht waaiende hemelbode. Hij blaast de zegenrijke wolken naar ons toe en voert daarbij het vruchtbaarheid schenkende water mee. Met de Feng Shui werd echter vooral uitgedrukt dat alles wat ons in de zichtbare en onzichtbare wereld omgeeft, uit energie bestaat. De oorsprong van Feng Shui ligt in Azië, waarbij China als land van oorsprong wordt beschouwd. De praktische wijsheid van Feng Shui is gebaseerd op kennis van de wisselwerking tussen Yin (alles wat massief, onbeweeglijk, naar beneden en naar binnen gericht is) en Yang (alles wat licht, actief, vurig, naar boven en naar buiten gericht is). Door alle levende wezens stroomt natuurlijke energie, ook wel C’hi genoemd. Als deze energie stagneert of vast komt te zitten (te veel Yin), moet ze worden gestimuleerd. Als zij te actief is (teveel Yang) moet ze worden afgeremd of verspreid. Feng Shui is de toepassing van deze principes op de ruimtelijke omgeving. Feng betekent ‘wind’, Shui betekent ‘water’. De manier waarop deze twee zich in onze (woon) omgeving voordoen en verhouden is sterk van invloed op onze stemming en gezondheid. In de Feng Shui gaat men ervan uit dat de C’hi energie in een ruimte in bepaalde patronen circuleert en door acht gebieden stroomt die corresponderen met de volgende acht aspecten in het leven: zelfontwikkeling, carrière, relaties, creativiteit, familie, welvaart, prestaties en succes, en hulp van anderen. Deze levensaspecten ‘reageren’ op de inrichting van de ruimte. Zoals de kwaliteit van het bloed de stroom van natuurlijke energie in het lichaam beïnvloedt waarop onze organen reageren, zo wordt de energiestroom in het huis beïnvloed door ramen, spiegels, meubels, materialen, kleuren en zelfs door bedrading en afvoersystemen.

4.5 De Chinese architectuur De Chinese architectuur kent bepaalde eigenschappen die ongeacht specifiek gebied of gebruik door de eeuwen heen nauwelijks verandert zijn. Veranderingen betreffen voornamelijk decoratieve details.

Een van de belangrijkste aspecten van de Chinese architectuur is het benadrukken van het horizontale. Door de zware fundering en het overhangende dak dat als het ware boven het gebouw zweeft wordt er weinig nadruk op de verticale wanden gelegd. Dit is precies het tegenovergestelde in de Westerse architectuur waar men geneigd is hoog en diep te bouwen. Chinese architectuur benadrukt de visuele kracht van de breedte van de gebouwen. De gebouwen en paleizen in de verboden stad hebben relatief lage plafonds wanneer wij deze vergelijken met statige gebouwen in het Westen. Doordat de gebouwen zeer breed zijn symboliseren deze echter de allesomvattende kracht van het keizerrijk China. Een uitzondering zijn de relatief zeldzame pagodes. Een ander belangrijk aspect in de Chinese architectuur is bilaterale symmetrie, hetgeen balans symboleert. Deze bilaterale symmetrie vindt men overal in de Chinese architectuur terug, ongeacht of het nu gaat om grote paleizen of nederige boerderijen. Bij uitbreiding en verbouwing van gebouwen zal men dan ook altijd al het mogelijke doen om deze symmetrie te behouden door aan beide zijden dezelfde uitbreiding en of veranderingen aan te brengen. In tegenstelling tot de gebouwen worden de Chinese tuinen assymetrisch aangelegd, het onderliggende idee is dat men tracht de eeuwig durende stroom weer te geven. Bepaalde architectonische aspecten, kleuren en getallen mochten alleen voor bepaalde personen of gebouwen gebruikt worden. Zo mochten gouden dakpannen uitsluitend voor keizerlijke gebouwen gebruikt worden.

Op 5 juni 1981 heeft bisschop Titus Chang in het bijzijn van 600 genodigden de themawereld China Town ingewijd. De themawereld is zo authentiek dat de Chinese regering Phantasialand heeft beloond met de cultuurmedaille voor het verbreiden van de Chinese cultuur. Voor elk gebouw heeft een bestaand bouwwerk in China model gestaan. De daken en versieringen zijn in China gemaakt, de dakpannen komen uit de keizerlijke fabriek en zijn per schip naar Rotterdam gestuurd. Het aangrenzende hotel LING BAO werd in 2003 geopend en is het grootste, originele, niet religieuse Chinese gebouw buiten China. Voor versiering en vormgeving van dit complex zijn, net als in de themawereld China Town, uitsluitend originele, Chinese materialen gebruikt. Het hele hotel is volgens de richtlijnen van een Feng Shui meester gebouwd en ingericht.

4.6 Extra onderwerpen Extra onderwerpen die behandelt kunnen worden zijn: Geschiedenis:

- de Chinese muur - de verboden stad - de machtsgreep door Mao Zedong - de culturele revolutie

Politiek:

- de politieke relatie met Tibet en Taiwan - de opstand op het plein der hemelse vrede

Marktwerking:

- China’s ontwikkeling van een door de overheid gedicteerde markt naar een vrij marktwerking. - Chinese plagiaat

Religie:

- Het boeddhisme - Het taoïsme - Het confucianisme

Cultuur:

- Chinees theater

5. Mystery en Fantasy De themawerelden Mystery en Fantasy zijn uitermate geschikt voor natuurkundige experimenten en experimenten betreffende massatraagheid. Zowel in onze Spinning Coasters Winja’s Fear en Winja’s Force in Wuze Town als in de bungee drop tower Mystery Castle in de themawereld Mystery kan men deze natuurkundige fenomenen zelf ervaren.

Bronnen: 1. Deep in Africa 1.1 Zwarte Mamba:

1.2 Klima:

1.3 Vegetation: 1.4 Moschee Djenné: 1.5 Dogon:

2. Mexico

2.1 Tlaloc:

2.2 Geographie:

2.3 Geschichte:

3. Berlin

3.1 Wintergarten: 3.2 Schauspielhaus: 3.3 Bolle: 3.4 Belle Epoque: 3.5 Jugendstil:

4. Chinatown 4.1 Geographie:

4.2 Geschichte: 4.3 Drachen Mythologie: 4.4 Feng Shui: 4.5 Architektur:

wikipedia.de tierchenwelt.de tierdoku.de goruma.de Wikipedia.nl wikipedia.de bpb.de nierswetter.de wikipedia.nl landenweb.net abenteuer-safari.com transafrika.org landenweb.net wikipedia.de Wikipedia.nl museumkennis.nl africalife.de Wikipedia.de transfrika.org wikipedia.nl landenweb.net freeuk.net indianer-welt.de wikipedia.de wikipedia.nl mexlex.de open-site.org mexico-info.de wikipedia.de amleto.de wikipedia.nl landenweb.net wikipedia.de wikipedia.nl landenweb.net wikipedia.de wintergarten-variete.de wikipedia.nl wikipedia.de Wikipedia.nl wikipedia.de Wikipedia.nl wikipedia.de Wikipedia.nl wikipedia.de wissen.de wikipedia.nl wikipedia.de china9.de china2day.de china-a.de wikipedia.nl landenweb.net wikipedia.de wikipedia.nl landenweb.net wikipedia.de Wikipedia.nl wikipedia.de Wikipedia.nl wikipedia.de wkipedia.org

Phantasialand in Brühl ligt precies tussen de twee metropolen Keulen en Bonn. De ideale locatie voor een afwisselende schoolreis. In Phantasialand kan men leren combineren met plezier, actie, avontuur en live-Entertainment en Keulen, Bonn en natuurlijk Brühl bieden vele culturele mogelijkheden. Köln: -

Kölner Dom www.koelner-dom.de Römisch-Germanisches-Museum www.museenkoeln.de Olympia Museum www.sportmuseum.info Odysseum www.odysseum.de Wallraf-Richartz-Museum www.wallraf.museum Museum Ludwig www.museenkoeln.de

Bonn: -

Kunst- und Ausstellungshalle www.kah-bonn.de Kunstmuseum Bonn www.kunstmuseum-bonn.de Haus der Geschichte www.hdg.de Museum Alexander König www.museum-koenig.de

Brühl: - UNESCO Welterbe Schloss Augustusburg www.schlossbruehl.de - UNESCO Welterbe Schloss Falkenlust www.schlossbruehl.de

Voor informatie of het aanmelden van uw schoolreis kunt u telefonisch contact opnemen via +49 (0)1805-366 600*, per Fax +49 (0)2232 – 36 99191 of per email via [email protected] * 14 cent/min. binnen het Duitse vastnet, afwijkende prijzen vanuit het buitenland mogelijk

Phantasialand, Schmidt-Löffelhardt GmbH & Co.KG Berggeiststr. 31-41 50321 Brühl www.phantasialand.de