deSingel Shara Worden, Andrew Ondrejcak & BOX You Us We All vr 20 sep 2013
Rode zaal
volg Grote podia
pop+ 2013-2014 Shara Worden, Andrew Ondrejcak & BOX vr 20 sep 2013 DAAU wo 2 okt 2013 Liesa Van der Aa & Co vr 10 jan 2014
inleiding Annemarie Peeters / 19.15 uur / Rode Foyer begin 20.00 uur einde omstreeks 21.10 uur geen pauze teksten programmaboekje Annemarie Peeters coördinatie programmaboekje deSingel
Shara Worden, Andrew Ondrejcak & BOX You Us We All Hope - Shara Worden sopraan Virtue - Helga Davis sopraan Love - Martin Gerke bariton Death - Bernhard Landauer contratenor Time - Carlos Soto acteur BOX - Baroque Orchestration X olv. Pieter Theuns gambaconsort Liam Byrne, Pieter Vandeveire gamba, Christine Sticher violone alta capella Lambert Colson cornetto, fluiten, Jon Birdsong cornetto, trompet, Adam Woolf baroktrombone continuo Anthony Romaniuk klavecimbel, orgel, Jutta Troch barokharp, Mattijs Vanderleen drums, percussie, Pieter Theuns theorbe gelieve uw GSM uit te schakelen
De inleidingen kan u achteraf beluisteren via www.desingel.be Selecteer hiervoor voorstelling/concert/tentoonstelling van uw keuze.
REAGEER & WIN
Op www.desingel.be kan u uw visie, opinie, commentaar, appreciatie, … betreffende het programma van deSingel met andere toeschouwers delen. Selecteer hiervoor voorstelling/concert/tentoonstelling van uw keuze. Neemt u deel aan dit forum, dan maakt u meteen kans om tickets te winnen. Bij elk concert worden cd’s te koop aangeboden door ’t KLAverVIER, Kasteeldreef 6, Schilde, 03 384 29 70 > www.tklavervier.be Grand café deSingel open alle dagen 9 > 24 uur informatie en reserveren +32 (0)3 237 71 00 www.grandcafedesingel.be drankjes / hapjes / snacks / uitgebreid tafelen
muziek Shara Worden tekst, regie en scenografie Andrew Ondrejcak licht Lutz Deppe choreografie Pedro Lozano geluid Patrick Vanderborght regieassistent Cécile Tonizzo kostuumassistent Zane Philstrom, Gunna Meyer productieassistent Veerle Van Rossom documentatie Tom Roelofs repetitieassistent Benjamin Gordon stage hand Suna Yilmaz productie BOX Office vzw coproductie deSingel internationale kunstcampus, Internationales Sommerfestival Hamburg met dank aan Ellen Wezenbeek en Het Huis Happaert, Peter en Christophe Bernaerts van Huis Bernaerts, Laura Berman, Sofie Tack, Judith Van Herck, Jan Devroede, Ayco Duyster, Johanna en Wilbert, Ilse, Hendrik-Jan, Lieve, Lieselot en vele anderen
You Us We All “Enter the baboons, after whose dance being antic and delightful, returned to their tree.” George Chapman, The Memorable Masque, 1613
De voorstelling ‘You Us We All’ ontstond op initiatief van het Antwerpse muzikantencollectief BOX. Samen met de New Yorkse schrijver, regisseur en stagedesigner Andrew Ondrejcak en de eveneens Amerikaanse popzangeres en componiste Shara Worden tekenen ze voor een voorstelling vol postmoderne pastiche: 21ste-eeuwse neobarok, knotsgek en hybride in elke vezel. ‘You Us We All’ laat de 17de-eeuwse Engelse masque herleven in een 21-ste eeuwse barokopera. Ondrejcak overgiet deze ontmoeting tussen oud en nieuw met baldadig maximalisme: “Zie het als een reactie tegen de kale minimalistische aanpak die moderne opera domineert. In ‘You Us We All’ komt de anarchist in mij naar boven.” (Andrew Ondrejcak, in Staalkaart # 21, augustus-oktober 2013). De ‘masque’, een groots opgezet totaalspektakel met dans, gesproken tekst en muziek, veroverde in Engeland tijdens de eerste helft van de 17de eeuw de harten van het aristocratische publiek. ‘You Us We All’ nam de masque als uitgangspunt - niet alleen wat de inhoud betreft, maar ook op het vlak van vorm en muzikale kleur. Reeds in de 16de eeuw bestonden er aan het hof van Henry VIII de zogenaamde ‘disguisings’, gemaskerde bals die in het licht stonden van een bepaald allegorisch thema. Onder Queen Elizabeth ontwikkelde zich hieruit de echte masque. Ook hier waren de dansers vermomd. Maar veel meer dan bij de disguising het geval was, groeide de masque uit tot een echte voorstelling, met een grote scenische set-up en een uitgeschreven script. Typisch voor de masque waren de exuberante kostuums en de grandioze scenische machinerieën, waarvoor men inspiratie putte uit de Franse ‘ballets de cour’, of de Italiaanse ‘intermedii’. Hoewel de productie van een masque behoorlijk wat tijd in beslag nam en verschrikkelijk duur moet zijn geweest, werden de masques toch altijd maar één keer uitgevoerd. Dat gebeurde meestal ter gelegenheid van een belangrijk politiek feit: hoog bezoek, een huwelijk, een belangrijke verjaardag of bij het begin van de Kersttijd. Net als de disguising stond ook de masque telkens in het teken van een allegorisch thema. Men putte hiervoor uit de klassieke oudheid - eerder dan uit de Christelijke beeldentaal. Het allegorische verhaal bevatte You Us We All © KB Box Baroque Orchestration X
vaak duidelijk gearticuleerde politieke of morele boodschappen, die natuurlijk alleen kon worden begrepen door een publiek dat volledig vertrouwd was met de symbolische associaties die men aan bepaalde figuren en verhaallijnen toekende. Op die manier verpersoonlijkten de uitvoerders van de masque, waaronder niet zelden leden van de koninklijke familie of hooggeplaatste edellieden, de goddelijke deugden die men aan de vorst toekende. De allegorische inhoud van de masque werd door velen beschouwd als de echte essentie van het hele gebeuren: de ‘meaning’, ‘conceit’, ‘emblem’ of ‘soul’ van de masque. Het verleende aan het spektakel van de masque een filosofisch serieux en volgens de dichter Ben Jonson ook ‘some more removed mystery’. Andrew Ondrejcak experimenteerde in eerdere producties al met archetypische personages: ‘flat characters’ opgeladen met symbolische betekenis maar zonder persoonlijke geschiedenis. In ‘You Us We All’ gaat hij nog een stap verder. Hij laat de personages Love, Death, Hope en Virtue als in een decadente soap doelloos over de scene paraderen. Het personage Time is de ware spil van deze schijnvertoning. Aanvankelijk lijkt hij nauwelijks meer dan een figurant, stil zittend op zijn stoel met de rug naar het publiek, maar geleidelijk aan wordt duidelijk dat hij de betekenis van het stuk in zich draagt. Af en toe staat hij op en haalt hard uit - hij scheurt de maskerade aan flarden, net zoals dat in de echte masque ook gebeurde wanneer de dansers zich op het einde van hun vermomming ontdeden. De historische masque bevatte ook steeds een ‘antimasque’: een burlesk intermezzo waarin de nobele waarden van de masque even werden omgedraaid. De antimasque werd bevolkt door komische of groteske wezens: personages uit de commedia dell’arte, demonen, heksen, vogels, apen… De komische antimasque lijkt in ‘You Us We All’ buiten haar oevers getreden te zijn: het komische en het serieuze, het verhevene en het platte aardse vloeien voortdurend in elkaar over. Zo wisselt het personage Death metafysische beschouwingen over de verhouding tussen lichaam en geest af met de droge mededeling: “I fuck’ed Tina yesterday”. Ook de taal die Ondrejcak zijn verheven personages laat bezigen is een komische mengeling van Oudengels en hedendaagse platitudes. Gezongen fanmail aan het adres van Amerikaanse popsterren klinken in ‘You Us We All’ ongeveer als volgt: “Dear Beyoncé, Sometimes I feel aloneith and thy music, alone, comfortith. Do you ever think that you’re like e’erybody else - just another human fartin’ around this damn’ed earth? Cause I can identify with that feeling. Yours.” De masque bereikte zijn grootste momentum onder de eerste Stuartvorsten, James I en Charles I. Vooral de producties waarin de dichter
Ben Jonson samenwerkte met de architect Inigo Jones konden in de periode 1605 en 1631 op grote publieke bijval rekenen. Jones tekende de technische uitwerking van allerlei uitgebreide podiummachinerieën uit tot en met de mogelijkheid van een (echte) deus ex machina toe. Hij is vandaag nog altijd bekend als de architect van de Banqueting Hall in Londen, een magistrale constructie waarin masques voor een groot publiek konden worden opgevoerd. Jones was duidelijk beïnvloed door de Italiaanse architect Palladio, die allerlei klassieke elementen in zijn ontwerpen verwerkte. Het decor van ‘You Us We All’ knipoogt naar die neoklassieke voorkeur: de scene wordt gedomineerd door een bordkartonnen zuilengalerij. Tussen de zuilen heeft elke personage, als in een pantheon, zijn eigen vaste plek. Verschillende muziekgroepen stonden tijdens de masque op het podium: een strijkersensemble dat voor de dansmuziek instond, een groep luitisten die de zangers begeleidden en vaak ook een blazersensemble dat met typische instrumenten als de cornetto of de trombone de luidere dansmuziek voor haar rekening nam. De instrumentengroepen maakten elk deel uit van de ‘King’s Musick’, het muzikale huishouden van de vorst. De samenstelling van BOX, het muzikantencollectief onder leiding van luitist Pieter Theuns, is losweg gebaseerd op de muzikale klanken van de masque. Ook hier vinden we drie groepen: een gambaconsort (strijkers), een alta capella (luide blazers) en een typische continuogroep met luit, harp en klavier die in de 17de-eeuwse barok instond voor de begeleiding van zangers. Het BOX-collectief is opgebouwd uit barokke instrumentale kleuren, maar stelt die kleuren steeds ten dienste van gloednieuwe creaties. Zo verleggen ze voortdurend de grenzen van hun instrumenten en worden boeiende ontmoetingen tussen oud en nieuw mogelijk. Een ritmesectie en hier en daar een elektrische gitaar maken de hybride sound BOX compleet. Ook zangeres Shara Worden laat zich niet onder één noemer vangen. Ze studeerde klassieke zang en compositie, maar beweegt zich vandaag vooral in de wereld van de popmuziek. Met haar groep My Brightest Diamond maakt ze complexe muzikale vertellingen ergens tussen pop en klassieke kamermuziek in. Voor ‘You Us We All’ schreef ze niet alleen alle muziek, maar ook alle arrangementen. Ergens zweefde er Purcell door haar hoofd bij het bedenken van de melodieën voor ‘You Us We All’, maar de partituur bevat net zo goed hedendaagse ritmes en Amerikaanse soul. Op die manier belandt ‘You Us We All’ in een boeiende tussenruimte: nergens thuis, maar met een verhaal over u en ik, wij allen. Annemarie Peeters
Shara Worden Componiste, vocaliste en multi-instrumentiste Shara Worden is vooral bekend als leadzangeres van de indie rockband My Brightest Diamond, waarmee ze de voorbije zeven jaar tal van concerten gaf. Zij is klassiek geschoold en haar performances verbinden disciplines als ‘storytelling’, kostuumontwerp en poppenspel. Haar laatste solo cd ‘All things will unwind’ (2012) is een knap voorbeeld van haar uitzonderlijke kwaliteiten als componiste én vocaliste. Het is een kamerpopalbum dat geïnspireerd is op de stad Detroit. Ze zong zowel in grote klassieke huizen als Sydney Opera House en Lincoln Center als de House of Blues. Bryce Dessner (The National), Justin Vernon (Bon Iver), David Byrne, Laurie Anderson en The Decemberists behoren tot haar muzikale vrienden én fans. Het zijn slechts enkele van de talrijke musici die gevallen zijn voor haar mystieke stem en mythische ‘storytelling’. Worden studeerde opera aan de University of North Texas en compositie bij Padma Newsome en Kristy Kuster. Naast het werk aan haar eigen composities werkte Shara Worden samen met artiesten als David Lang, The Decemberists, Sufjan Stevens, David Byrne, Bryce Dessner, Sarah Kikland Snider en Matthew Barney. In New York trad zij onder meer op in het Museum of Modern Art en Carnegie Hall. In Europa gaat zij deze lente aan het werk met BBC Symphony Orchestra in South Bank Centre en in Barbican. Andrew Ondrejcak Tekstschrijver, regisseur en scenograaf Andrew Ondrejcak studeerde architectuur en theaterregie.Hij is geboren in Mississippi en verhuisde naar New York na studies schilderkunst en architectuur aan het Savannah College of Art and Design. Vervolgens studeerde hij ‘playwriting’ aan Brooklyn College. Via het experimentele theater in Brooklyn kwam hij in contact met de New Yorkse modewereld. Zo werd hij snel een van de meest gezochte production designers en werkte hij onder meer voor Vogue (in USA, China, Duitsland en Italië), Bazaar, V, W en Numero. Sinds 2002 is hij tevens lecturer aan het MoMA. Tot zijn recent performancewerk behoren ‘Veneration # 2’ (SCAD MUSEUM, 2013), ‘Kings of Macedonia’ met muziek van Shara Worden (Prelude Festival, 2012) en ‘Veneration #1: The Young Heir takes Possession of The Master’s Effects’, door curator Robert Wilson getoond in het Guggenheim Museum New York. In 2009 maakte hij ‘WONDER/LUST’ voor het HERE Arts Center. Ondrejcak vertolkte werk van Marina Abramovic in ‘The Artist is Present’ in MoMA, New York en in The Garage, Moskou (2011). Hij ontwikkelt momenteel projecten voor het Baryshnikov Arts Center en de Lower Manhattan Cultural Council, en is tevens bezig aan een nieuw werk met componist Bryce Dessner.
Pieter Theuns Pieter Theuns (Duffel, 1978) begint op zijn zestiende grotendeels autodidactisch met elektrische gitaar, maar behaalde ook een masterdiploma klassieke gitaar aan het Lemmensinstituut. Via de klassieke gitaar ontdekt hij de wereld van de oude muziek en behaalt aan het Brusselse conservatorium een bachelordiploma theorbe. In 2010 richt hij BOX op, voluit ‘Baroque Orchestration X’, een collectief dat focust op hedendaagse creatie met barok instrumentarium. De groep debuteerde op TEDx Flanders met barokbewerkingen van PJ Harvey en Radiohead. In 2011 creëerde BOX samen met de popgroep Dez Mona ‘Saga’ in deSingel. Pieter Theuns richtte in 2010 het baroktrio Bel Ayre op en concerteerde op het Monteverdi-Vivaldi Festival in Venetië, Operadagen Rotterdam, New Year Music Festival Gstaad en KlaraFestival. Daarnaast blijft hij actief als free lance continuospeler, en ook solistisch blijft hij zich verder vervolmaken. Daartoe volgt hij regelmatig masterclasses in binnen- en buitenland (o.a. bij Hopkinson Smith, Rolf Lislevand en Jakob Lindberg). Heel recent speelde hij met Liesa Van der Aa in ‘Dowland Recomposed’ voor het KlaraFestival, een programma dat in januari 2014 ook in deSingel staat geprogrammeerd. Helga Davis Zangeres Helga Davis opereert vanuit New York. Zij zingt momenteel in de 25ste verjaardagsproductie van het legendarisch ‘Einstein on the Beach’ van Robert Wilson en Philip Glass. In december 2012 zong zij in Park Avenue Armory in Ann Hamilton’s ‘The Event of a Thread’ op muziek van David Lang. In Barbican zong zij in ‘Prestini’s Oceanic Verses’ tijdens Nico Muhly’s ‘Scream and an Outrage Festival’. Op het Next Wave Festival van BAM zong zij naast ‘Einstein on the Beach’ ook in een multimedia opera van Missy Mazzoli. Andere belangrijke muziektheaterrollen had zij in ‘The Temptation of St-Anthony’ (Robert Wilson/Bernice Johnson) en ‘The Blue Planet’ (Peter Greenaway/ Saskia Boddeke). In 2013 geniet Davis van de BRIC Media Arts’ Firewoks Grant en bereidt zij een eigen productie voor, ‘Cassandra’, die in première zal gaan in 2014. Bernhard Landauer Contratenor Berhard Landauer is geboren in Innsbruck en leeft in Salzburg. Hij zingt een breed repertoire, gaan van middeleeuwse muziek tot hedendaags. Hij zingt ook ongebruikelijke werken voor zijn stemtype zoals de liedcycli van Franz Schubert en Richard Strauss. Hij creëerde o.a. werk van Giorgio Battistelli, René Clemencic, Alfred Schnittke, Lin Wang en Simon Wills. Hij werkte mee aan scenische producties van Philippe Artaud, Nicolas Brieger, Nick Broadhurst,
You Us We All © KB Box Baroque Orchestration X
Brigette Fassbänder, Achim Freyer, Harry Kupfer en David Pountney. Hiermee stond hij op podia als Staatoper Berlin, Bregenz Festival, Essen’s Aalto Theater, Frankfurt Opera, Händel Festival Halle, Innsbruck Festival, Opéra National de Nancy, Schwetzingen Festival en de Wiener Staatsoper en Volksoper. Tot zijn muzikale partners behoren Amsterdam Baroque Orchestra en Ton Koopman, René Clemencic, Laurence Cummings, Bertrand de Billy, Diego Fasolis, Freiburger Barockorchester, Thomas Hengelbrock, René Jacobs, The King’s Consort, Bernhard Kontarsky, Orchestra of the Age of Enlightenment en Mitoslav Rostropovitsj. Martin Gerke Bariton Martin Gerke kreeg zijn eerste zanglessen in het jongenskoor van zijn geboortestad Hildesheim. Hij studeerde bij Thomas Quasthoff in Detmold en Berlijn. Nog tijdens zijn studie nam hij deel aan verschillende operaproducties in huizen als Stadttheater Hildesheim, Landestheater Detmold, Kammeroper Schloss Rheinsberg en Hebbel am Ufer Berlijn. Later zong hij voor Neukölln Opera in ‘Mitleid’ (2008) en de rol van Golaud in ‘Pelléas et Mélisande’ in een regie van Miriam Salevic. Hij zong rollen in tal van hedendaagse operaproducties als ‘Wanderland’ (Beate Baron/Genoel Rühle) in Saalbau Neukölln, ‘Kopernicus’ (Claude Vivier) in het Berlijnse Crescendo Festival en ‘Der Sonne entgegen’ (Lucia Ronchetti/Michael von zur Mühlen) in Sophiensäle Berlijn. Regisser Willy Decker vroeg hem gedurende drie opeenvolgende jaren als solist in zijn operaproducties voor de Ruhrtriennale van 2009 tot 2011. In 2011 zong hij de rol van Steuermann in ‘Tristan und Isolde’ met Kirill Petrenko als dirigent. Carlos Soto Na studies Kunstgeschiedenis en Literatuur aan het Pratt Institute Brooklyn begon Carlos Soto in 1997 aan een langdurige samenwerking met Robert Wilson. Hij was acteur, designer en assistent in tal van producties in de US en Europa. Het laatste decennium werkte hij voor uiteenlopende artiesten en huizen als Richard Foreman, Dan Graham (‘Don’t trust Anyone Over 30’, 2005), The Hotel Savant, Terence Koh, Maison Martin Margiela, Andrey Bartenev, Voluptuous Horror van Karen Black, e.a. Zijn werk was te zien in het Guggenheim Museum, Istanbul Biënnale, Kunstverein Hamburg, Schauspielhaus Wenen, Moscow Museum of Modern Art, Staatsoper unter den Linden, Wiener Festwochen en Walker Art Center. In 2008 was hij artist in residence in Kampnagel, Hamburg. In deSingel was hij te zien in Robert Wilsons ‘Life and Death of Marina Abramovic’, waarin hij de rol van de jonge Marina Abramovic speelde naast Willem Dafoe en Antony Hegarty. In 2012 en 2013 is hij artist in residence in de Willem DeKooning Studio.
Jon Birdsong Trompettist en cornettospeler Jon Birdsong is geboren in Texas, waar hij jazz en trompet studeerde aan de University of North Texas. Hij heeft een uitgebreide ervaring in de wereld van de popmuziek en werkte onder meer met Beck, Calexico, Beth Orton, Miho Hatori en Smokey Hormel. Hij leeft sinds enige tijd in Antwerpen, waar hij samenwerkt met artiesten als Liesa Van Der Aa, Think of One, Flat Earth Society, An Pierlé, Koen De Cauter en dEUS. Daarnaast heeft hij zijn eigen groepen, Spiral Consort en Les Blauw. Nadat hij in 2008 in een theaterproductie cornetto speelde, vatte hij een intensieve studie aan van dit instrument uit de oude muziek. Liam Byrne Liam Byrne heeft een drukke en gevarieerde carrière als gambaspeler. Hij is vast lid van het gerenommeerde ensemble Fretwork en doet geregeld opnames en concerten met ensembles als The Sixteen, I Fagiolini, Dunedin Consort, Alamire, Le Concert d’Astrée, The City Musiicke, Phantasm en Concordia. Ook hij werkt geregeld buiten de oude muziek met niet-klassieke muzikanten als Damon Albarn, Valgeir Sigurosson, Bishi en The HIdden Cameras. Hij studeerde aan Indiana University en Oxford en doceert viola da gamba aan de Guildhall School of Music and Drama te Londen. Lambert Colson Lambert Colson studeerde blokfluit, cornetto en historische uitvoeringspraktijk in verschillende Europese scholen: Koninklijk Conservatorium Brussel, Schola Cantorum Basiliensis en ESMUC in Barcelona. Hij werkt regelmatig met ensembles aals Le Parlement de Musique (Martin Gester), Scherzi Musicali (Nicolas Achten), Les Paladins (Jérôme Correas) en l’Echelle (Charles Barbier). Daarnaast heeft hij zijn eigen ensembles, Qualia en InAlto. Binnen de hedendaagse muziek werkte hij met componisten als Zad Moultaka, Fabrice Fitch en Bernard Foccroulle. Hij is eveneens betrokken verschillende projecten van geïmproviseerde muziek. Anthony Romaniuk Anthony Romaniuk is actief als solist, kamermusicus en begeleider op piano (zowel moderne als historische), klavecimbel en orgel. Hij woont in Brussel en studeerde aan de Manhattan School of Music en de Conservatoria van Den Haag en Amsterdam. Zijn belangrijkste leraars waren Richard Egarr en Sally Sargent. Sinds 2012 is hij begeleider in het Departement Oude Muziek aan het Brusselse Conservatorium.
Christine Sticher Christine Sticher bespeelt de violone en de contrabas en werkt zowel in moderne orkesten, opera als oude muziek. Zij speelt onder meer met Simon Rattle & Orchestra of the Age of Enlightenment, Jos van Immerseel & Anima Eterna, Philippe Herreweghe & Orchestre de Champs Elysées & Collegium Vocale Gent, The King’s Consort, Monica Huggett & Sonnerie, Ton Koopman & Amsterdam Baroque Orchestra, Holland Baroque Society en Scottish Chamber Orchestra. Daarnaast speelt zij elektrische basgitaar in de indie rockband Player Piano. Jutta Troch Harpiste Jutta Troch behaalde een masterdiploma bij Sophie Hallynck in het Antwerpse Conservatorium. Zij is bespeelt zowel de klassieke harp, de barokharp als hedendaagse harpen. Zij volgde masterclasses hedendaagse muziek bij de ensembles Ictus en Spectra aan het Gentse Conservatorium. Jutta Troch is harpiste van de hedendaagse muziekensembles Besides en Nadar. Als barokharpiste behoort zij tot de vaste kern van BOX. Samen met Dez Mona en BOX creëerde zij de opera ‘Sága’. Als freelance harpiste speelt zij in tal van ensembles en orkesten. Pieter Vandeveire Pieter Vandeveire behaalde een master in contrabas bij Lode Leire en een master in viola da gamba bij Philippe Pierlot. In 2009 behaalde hij de eerste prijs op een internationale wedstrijd voor viola da gamba in Sevilla. Op dit moment doceert hij zijn twee instrumenten aan de muzikacademies van Lebbeke en Bornem. Zijn contrabascarrière ontwikkelt zich tevens in klassieke swing jazz en wereldmuziek. Als gambaspeler is hij gespecialiseerd in barokmuziek met ensembles als Il Gardelino en Bel Ayre. Mattijs Vanderleen Drummer Mattijs Vanderleen studeerde aan de Rotterdamse Pop Academie nadat hij aan het Brusselse Conservatorium een master in klassieke percussie had behaald. Hij volgde masterclasses bij Steven Shick, Katharzina Mychka, Sigiswald Kuijken, Stéphane Galland en Teun Verbruggen. Als freelance drummer en percussionist speelt hij in klassieke orkesten, pop, rock en elektronische muziek met groepen als Bl!indman, Toneelgroep Amsterdam, Les Ballets C de la B, YaMo, Lenin en Nailpin. Momenteel werkt hij met Arno, BOX en zijn eigen bands Tommigun, Sunday Bell Ringers en [sic].
You Us We All © KB Box Baroque Orchestration X
Adam Woolf Trombonist Adam Woolf heeft een rijk gevulde carrière en bespeelt alle soorten trombones in een repertoire dat 600 jaar overspant. Hij is lid van His Majestys Sagbutts & Cornetts, eerste trombone bij Sir John Elliot Gardiners English Baroque Soloists & Orchestre Révolutionaire et Romantique en is medeoprichter van het Caecilia-Concert. In 2010 bracht hij de solo-cd ‘Songs without words’ uit. Adam Woolf houdt er ook van om de baroktrombone te gebruiken in hedendaagse muziek en wereldmuziek, waarbij oude en hedendaagse muziekstijlen worden gecombineerd. Dit doet hij in ensembles als BOX, Aka Moon en Les Ballets C de la B. Hij is professor baroktrombone aan de Royal Academy of Music in Londen en aan het Utrechts Conservatorium.
You Us We All © KB Box Baroque Orchestration X
You Us We All © KB Box Baroque Orchestration X
Binnenkort in deSingel
DAAU Eight Definitions
wo 2 okt 2013 20 uur . Blauwe zaal € 22 basis . € 18 -25/65+ . € 8 -19 jaar
architectuur theater dans muziek
www.desingel.be t +32 (0)3 248 28 28 Desguinlei 25 B-2018 Antwerpen f deSingelArtCity deSingel is een kunstinstelling van de Vlaamse Gemeenschap en geniet de steun van de Provincie en de stad Antwerpen. mediasponsors
