Dienst op 17 juli 2011 Overstapdienst Thema: 1 + 1 = 3 Samen ben je sterk!
Staat klaar: tafeltje met dagboekjes, armbandjes, rozen, afscheidsboekjes, coupletten
Bij binnenkomst gaan de ouders bij hun kinderen zitten. De dominee, ouderlingen, diakenen en leiding komen wat eerder (minimaal 5 min.) de kerk in. Leiding loopt door en begint met het "sabeare" draaien van een springtouw en steeds, op een van te voren afgesproken volgorde, komen de kinderen bij hun ouders vandaan en springen ze één voor een in het touw. Wanneer ze allemaal springen, zijn ook andere gemeenteleden van harte welkom in de kring (Van te voren hiertoe gegadigden door leiding te benaderen). Op het eind van het liedje stoppen we en gaat iedereen naar zijn/haar plek terug alleen de kinderen gaan naar de vooraf voor hen gereserveerde plekken op de eerste twee rijen voorin de kerk. Kind1, Kind3 en Kind4 nemen plaats in de band. (Het idee is gebasseerd op deze flashmob http://www.youtube.com/watch?v=iEcf0HGhg1k) Lied voor de dienst: Hé! (uit "De wereld is een toverbal") (door alléén de band , natuurlijk zonder Kind4, Kind3 en Kind1, omdat de band kan reageren op ons wanneer wij bijna klaar zijn en er zo mooi een soepel eind aan kunnen breien, tekst niet vertonen op beamer) http://www.klimtoren.be/muziek/cfk/07_de_wereld_is_een_toverbal.mp3 De wereld is een toverbal geen mens weet hoe het worden zal maar één ding dat weet iedereen je kunt het niet alleen. Dus zullen we er samen iets van moeten maken de wereld is een mooi maar bewerkelijk ding Dus zullen we er samen iets van moeten maken hei, hei, hei, hei, kom maar in de kring Bekijk een keer de wereldkaart een mens is toch iets beters waard Je ziet dat het een puinhoop is Zo gaat het helemaal mis Dus zullen we er samen iets van moeten maken de wereld is een mooi maar bewerkelijk ding Dus zullen we er samen iets van moeten maken hei, hei, hei, hei, kom maar in de kring We praten zus, we praten zo we roepen ach, en wee en oh maar wil j'elkaar echt goed verstaan dan doe je er iets aan Dus zullen we er samen iets van moeten maken de wereld is een mooi maar bewerkelijk ding Dus zullen we er samen iets van moeten maken hei, hei, hei, hei, kom maar in de kring
Welkom en mededelingen (hier verwijzen naar het lied "Hé" en eindigen met ....als intochtslied zingen we "Feest in de kerk" op de wijze van gez. 415 "Kom nu met zang van zoete tonen") Intochtslied: Feest in de kerk (Mel. gez. 415 "Kom nu met zang van zoete tonen"), Begeleid door vader Kind5, Samenzang (gemeente gaat staan) Feest in de kerk! Feest bij de mensen! Blijde gezichten om je heen. Vrolijk gelach, veel goede wensen. Niemand voelt zich vandaag alleen. Fijn als je samen vieren mag als mensen van de Heer, vandaag en telkens weer. Zingt voor de Heer! Zingt voor zijn Vader. Zingt voor zijn Geest, die samenbindt. Zingt voor de Heer, vol van genade, zichtbaar, hier, in ons stralend kind. Wondere daden heeft Hij verricht. Hij is ons steeds nabij. Dat God geprezen zij. De kaars wordt aangestoken als licht voor onderweg (door Kind5) Kind6: “Waar kom ik vandaan wat zijn mijn wortels dat is goed om te weten maar niet om bij te blijven staan. Wie kan ik zijn hoe kan ik worden een mens naast de ander dat is iets om nu eens na te gaan." Bemoediging v.: De wereld hoort God toe, a.: de aarde en al haar bewoners. v.: Hoe goed is het, a.: om echt samen te leven. v.: Liefde en vertrouwen gaan hand in hand, a.: recht en vrede omhelzen elkaar. v.: Vertrouwen bloeit op uit de aarde, a.: recht buigt zich neer uit de hemel. v.: De naam van de Heer zij geprezen. a.: Gezegend zij God, nu en altijd. Gebed Lieve God Wij danken u voor deze dag
een kans om samen te vieren, om te zingen en te horen van elkaars verhalen en van U Maar eerst willen we u bidden voor alle dingen in onze wereld die niet goed gaan en voor alle mensen groot en klein die pijn hebben en verdriet. Omdat er zoveel is om je zorgen over te maken, te veel voor een mensen om te dragen, te veel voor ons allemaal, daarom bidden wij met lege handen en roepen: Heer ontferm U! Omdat er nog steeds kinderen zijn die sterven van de honger, die in de verdrukking komen door armoede, kinderen die misbruikt worden door wat volwassenen hen aan doen, omdat deze wereld nog steeds geen veilige haven is voor de kleinsten onder ons, daarom roepen wij: Heer, ontferm U! Om alle dingen die ons te groot zijn maar die wij toch moeten leren dragen, ons verdriet en onze eenzaamheid, ons verlangen naar erkenning. Dat jij en ik Kind7nd zijn door God en elkaar, daarom roepen wij: Heer , ontferm U! Amen Zingen: Heer, U kent mij als geen ander (Opwekking 172 voor Kinderen, band en koortje) http://www.youtube.com/watch?v=_5BY2yD8Es Heer, U kent mij als geen ander U weet of ik zit of sta. En U kent ook mijn gedachten voordat ik iets zeggen ga. Dat U mij zo heel goed kent Heer, daar snap ik dus echt niks van. 't Is een wonder boven wonder, dat ik niet begrijpen kan. Refrein: Want U bent altijd bij mij en altijd om mij heen U legt uw handen op mij en laat mij nooit alleen (2x)
Ook al zou ik naar het westen of het verre oosten gaan, overal zult U mij leiden, U zult altijd naast me staan. En U maakte heel mijn lichaam, telde ook nog al mijn haar. Nee, dit kan ik ook niet vatten, het is mij te wonderbaar. Refrein: Want U bent altijd bij mij en altijd om mij heen U legt uw handen op mij en laat mij nooit alleen (2x) Lezen: Gods droom over de mens Leiding1: Een mens vroeg: 'God, hoe kan het nu, dat U mij roept? Hebt U ooit mijn handen gezien? Mijn begerige ogen? Mijn gesloten oren? Mijn zwakke schouders? Mijn mismaakte voeten? Hoe zou ik met deze handen u kunnen dienen?' Sprak God met een lichte verontwaardiging: 'Maar mens toch, sinds wanneer zijn je handen van jou? En je ogen, je oren en je voeten? Heb ik je mijn eigen handen niet gegeven om mijn troost te strelen over bedroefde mensen? Heb ik je mijn ogen niet gegeven te zien waar mensen hun verdriet dragen? Heb ik je mijn oren niet gegeven om te luisteren naar het lied van 's mensen kwetsbaar geluk? Heb ik je mijn voeten niet gegeven om op weg te gaan, mensen tegemoet? Heb ik je mijn hart niet geschonken om te slaan op het ritme van menselijk leed?' Ging de mens onder de bloeiende appelboom zitten en keek naar zijn open handen, volgde de blik van zijn nieuwsgierige ogen, luisterde naar het monotone geruis in zijn oren, stapte mee met de trage gang van zijn voeten, telde het onrustige kloppen van zijn hart. 'Dat kan toch niet, God. Nu moet u zich toch vergist hebben.' Leiding2: Toen kwam er een klein meisje voorbij met de onschuld van de lente; het droomde zomaar over de weg en het struikelde over een verdwaalde steen en viel. En het huilde om een schram op haar knie en om een scheur in haar jurk. Stond de mens haastig op en nam het kind zachtjes in zijn handen en droeg het op zijn sterke voeten naar de schaduw, keek vertederd naar de betraande ogen, en streelde met zijn grove handen over haar verwarde haren en hoorde zich de troostende woorden zeggen: 'Stil maar, het doet geen pijn', en voelde een stil zeer in zijn eigen hart. En het kind glimlachte, haar tranen werden bloemen en haar ogen zongen een diep geluk. En toen keek de mens naar zijn handen en ze waren zacht als die van een moeder. En hij betastte zijn voeten, voelde een sterke kracht en hij merkte een diepe bewogenheid in zijn hart. Zijn ogen zagen veel duidelijker en er hing een zuivere zang in zijn oren.
En toen knikte de mens en zei: 'God, misschien gaat het toch wel! Hier ben ik.' Zingen: Ga je mee? (Zitten en opstaan, deel 3, lied 20 (SGO), samenzang met de band en koortje) Refrein: Ga je mee? Zeg niet 'nee', Maar stap op en doe mee. Zet je voetstappen in die van mij. Volg het spoor en ga door. Of ga jij liever voor? Hup, kom op, sluit je aan in de rij. 1. Welke weg wil je gaan? En waar wil je naartoe? Blijf niet zitten waar je zit, Ook al voel je je moe. 2. Is de weg soms te lang? Zak je weg in het zand? Er zijn hobbels op het pad, Maar ik geef je een hand. 3. Loopt de weg bijna dood? Zie je nergens een spoor? In de verte wordt het licht: Gaat de weg daar soms door? Lezen: Prediker 4: 9 12 als routekaart (door Kind7) 9 Je kunt beter met zijn tweeën dan alleen zijn, want – dat is zeker – samen zwoegen loont. 10 Wanneer twee vrienden samen zijn en een van beiden valt, helpt de ander hem weer overeind, maar wie alleen is en ten val komt is beklagenswaardig, want hij heeft niemand die hem op de been helpt. 11 Wanneer je bij elkaar slaapt, geef je warmte aan elkaar, maar hoe krijgt iemand die alleen slaapt het ooit warm? 12 En iemand die alleen is kan zich niet verdedigen wanneer hij aangevallen wordt, maar met zijn tweeën houd je stand. Een koord dat uit drie strengen is gevlochten, is niet snel stuk te trekken. Zingen: Samen is veel leuker (Opwekking voor Kinderen 191), door band, koortje gaat zitten op de grond voor stoelen 1ste rij, op de beamer worden ondertussen foto's van kinderen in situaties "helpende hand" vertoond. http://www.youtube.com/watch?v=R2FlD55nvcM Refrein: Samen is veel leuker, alleen is maar alleen. Iemand die je helpen kan, dat wil toch iedereen. Jij en ik zijn nodig
in Gods koninkrijk. Niemand overbodig en iedereen gelijk. Ik wil heel graag je vriend zijn, dan zijn we nooit meer alleen. Jezus zal ons leiden ook in moeilijke tijden, want Hij zorgt voor iedereen. Refrein We zijn soms zo verschillend en ieder heeft zijn eigen taal. Jezus wil ons leren alle mensen te waarderen, want Hij houdt van ons allemaal. Refrein Niemand overbodig en iedereen gelijk. Niemand overbodig en iedereen gelijk. Lezen: Wij zijn handen die ... Kind8
Wij zijn handen die spelen en handen die werken, wij zijn handen die strelen en handen die kwetsen, wij zijn handen die uitnodigen en handen die uitsluiten.
Kind9
Wij zijn handen die afscheid nemen en handen die begroeten, wij zijn handen die genezen en handen die ziek maken, wij zijn handen die nemen en handen die geven.
Kind10
Wij zijn handen die vragen en handen die eisen, wij zijn handen die helpen en handen die weigeren, wij zijn handen die dreigen en handen die beschermen.
Kind11
Wij zijn gulle handen, wij zijn lege handen, wij zijn handen die spreken, wij zijn nietszeggende handen.
Kind12
Handen die scheppen, handen die bidden, handen die dienen, handen die helen.
Kind15
Wie kan dan nog zeggen dat we niets om handen hebben?
Kind7 roept alle kinderen (inclusief Kind4, Kind3 en Kind1) en één van hun ouders naar voren. ( ondertussen speelt organist een klein stukje) Leiding1 en Leiding2 dragen zorg voor het overhandigen van de armbandjes aan ouders wanneer deze naar voren lopen, zorgen ervoor dat de ouders achter hun kinderen gaan staan, geven de ouders de tekst van de twee coupletten van "Eigen wegen". Voorganger: Jullie staan hier vandaag in het midden van deze gemeenschap samen met je ouders. Vandaag sta je even stil midden op de weg van je leven. Sta je even stil bij de reis die je maakt, de stappen die je zet. Van baby tot kleuter ben je gegroeid tot wat je nu bent, basisschoolverlater en bijna een brugklasser. Groeien toen, was je eerst stappen zetten, je eerste woorden spreken. Groeien nu, is je eigenheid ontdekken en tegen jezelf zeggen:”dit ben ik, ik hoef niet op een ander te lijken.” Groeien is beetje bij beetje je eigen weg gaan. Soms even stilstaan, tot je klaar bent voor een nieuwe stap. Je bent vandaag misschien niet anders dan gisteren en morgen, maar vandaag staan we even stil – met jou en bij jou. Ouders, jullie staan hier vandaag in het midden van deze gemeenschap met jullie kinderen. Ik wil jullie vragen je hand te leggen op de schouder van je dochter of zoon. Vandaag staan jullie even stil midden op de weg van jullie leven, staan jullie even stil bij de reis die jullie kinderen maken. Jullie kinderen zijn gegroeid, van kleine mensen die eens geboren worden, tot wat ze nu zijn. Jullie hebben je kinderen zien groeien en jullie zijn zelf gegroeid. Gegroeid in het loslaten, steeds opnieuw. Gaandeweg worden de stappen die jullie kinderen zetten steeds meer eigen stappen. Gaandeweg steeds meer een eigen weg. Nu eens gelijk oplopend met die van jullie, dan weer een heel andere richting uit. Vandaag is dat misschien niet anders dan gisteren of morgen, maar vandaag willen wij stilstaan bij de wegen van jullie levens, en wij vragen je: laat je kinderen los. Nu kunnen en mogen ze gaan. Maar houd je hand achter hen – wees er voor hen om van hen te houden en hen te steunen. Om hen op te vangen als ze dreigen te vallen. Zingen: Eigen wegen (Mel. gez. 293 "Wat de toekomst brengen moge"), Begeleid door vader Kind5, het mooiste zou zijn door alléén de ouders(met ondersteuning van persoon1 en de band). 4. In een land van nu en later doen wij nu een stapje terug. Maar we zijn er wel, ook morgen als een steuntje in je rug. 5. Naar een land van toekomstdromen reizen wij, elkaar nabij. Onderweg, in licht en donker, draagt Gods zegen jou en mij. Als symbool hiervan geven de ouders hun kinderen een gevlochten armband. Ouders gaan zitten, kinderen (inclusief Kind4, Kind3 en Kind1) blijven staan.
Goede woorden en cadeautjes namens de kerk (door persoon2 Zegen voor de toekomst (door Kind7) We staan in de gemeenschap van de Protestantse gemeente van Hurdegaryp. Vanuit deze gemeenschap willen wij jullie alle goeds toewensen en zegenen.: Alle goeds op jullie wegen, de zegen van de Eeuwige over de reis van jullie leven persoon1 begint hier al zachtjes intro voor ieder van jullie, kinderen – "De Here zegent jou te spelen" voor ieder van jullie, ouders afsluiten met het Zingen van het "De Here zegent jou" (Opwekking voor Kinderen 185), kinderen worden door alleen de band toegezongen en ondertussen wordt er niets op de beamer vertoond. http://www.youtube.com/watch?v=H5lJ8ABbar4&feature=related De Here zegent jou En Hij beschermt jou Hij schijnt zijn licht over jouw leven Hij zal genadig zijn En heel dicht bij je zijn Hij zal zijn vrede aan je geven. De Here zegent jou En Hij beschermt jou Hij schijnt zijn licht over jouw leven Hij zal genadig zijn En heel dicht bij je zijn Hij zal zijn vrede aan je geven. De Here zegent u En Hij beschermt u Hij schijnt zijn licht over uw leven Hij zal genadig zijn En heel dicht bij u zijn Hij zal zijn vrede aan u geven. Hij zal Zijn vrede aan u geven Kinderen gaan zitten, Kind2 Kind3 en Kind1 nemen weer plaats in de band Lezen: Woorden voor onderweg: (een vrije bewerking van "Een gevlochten touw breekt niet gemakkelijk" uit Sprekende woorden blz. 128 door Kind7) * refereren naar wat de kinderen in hun boekjes hebben aangegeven. * sportieve groep deze keer, zitten (bijna) allemaal op een sport
Of je nu uitblinkt in sport, of nog geen bal kunt raken, laten we er met elkaar een leuke dag/tijd van maken. Met een kei van een keeper wordt het spel niet beslist wanneer hij de hulp van verdedigers mist. Tien rozen zijn samen een mooi bos bloemen. Maar een snoer met één kraal is geen ketting te noemen. Laat je door tegenvallers niet uit het veld slaan, maar ga er als team steeds vol tegenaan. Een applaus wordt pas daverend met honderd paar handen. Maar met één stukje hout blijft een vuurtje niet branden. Geef van gemiste kansen niet de stuntels de schuld, maar moedig ze aan met advies, heb geduld. Wie samenspeelt, wint altijd: we noemen dat saamhorigheid. Een gevlochten touw breekt niet gemakkelijk. Zingen Eigen wegen (Mel. gez. 293 "Wat de toekomst brengen moge"), Begeleid door vader Kind5, samenzang 1. In een land van speelgoedbeesten was je klein en werd je groot. Waterpokken, kinderfeesten, meester, juf en klasgenoot. 2. In een land van licht en donker Opent zich een weg voor jou. Zal er zon zijn en soms wolken, en een ander schoolgebouw. 3. In een land van zon en regen op je eigen benen staan.
Eigen keuzes, eigen wegen, en wij zullen met je gaan.
Gebeden (voorbeden door Kind7 en Kind13) uit Bonnefooi jaargang 16, nummer 3 blz. 194 (voordat we gaan bidden noemen we eerst de namen van de zieken) Standaard!!! Kind13:
Wij bidden tot U, goede God, nu wij hier samen zijn. Wij mogen alles zeggen, want U wilt bij ons zijn.
Kind7:
Wij danken U, God, dat U met ons meegaat waarheen we ook gaan. Soms is dat moeilijk te begrijpen. Want we kunnen U niet zien en we kunnen U niet aanraken. Maar toch kunnen we iets van U merken. We voelen warmte in ons hart, we zijn blij van binnen als we de verhalen horen hoe U met mensen meegaat.
Kind13:
Wij danken U, o God, dat wij hier zijn, op deze dag, waarop iedereen, groot en klein uw woorden horen mag.
Kind7:
Wij hebben geluisterd, gelezen, gezongen, en samen gevierd. Maar we denken ook aan de mensen die niet mee konden vieren. Blijf dichtbij mensen die het moeilijk hebben troost hen als ze verdrietig zijn en help hen als het moeilijk is. (hier referen aan de zieken)
Kind13:
Wij vragen aan U, goede God, laat ons niet alleen maar ga met ons op weg door heel ons leven heen.
Kind7:
Dat we bidden voor de kinderen die de overstap maken vandaag. Voor hen breekt een nieuwe tijd aan. Ze krijgen een nieuwe plek in ons midden. We vertrouwen erop dat U met hen meegaat, hen helpt bij het leren en groeien.
Wij danken U voor wat U ons geeft deze dag en alle dagen.
persoon1 begint hier al zachtjes intro "Onze Vader" te spelen
afsluiten met het Zingen van het "Onze Vader" (Elly en Rikkert), band en koortje, samenzang (zonder herhaling zoals http://www.youtube.com/watch?v=p0sRKe_JtG8) Onze Vader die in de hemelen zijt Uw naam worde geheiligd Uw koninkrijk kome Uw wil geschiede Op aarde zoals in de hemel Geef ons heden ons dagelijks brood En vergeef ons onze schulden Gelijk ook wij aan anderen vergeven En leidt ons niet in verzoeking Maar verlos ons van de boze Want van U is het koninkrijk En de kracht en de heerlijkheid Tot in eeuwigheid In eeuwigheid Amen Collecte Kind12, Kind13 en Kind14 lopen naar diaken1 voor verdere aanwijzingen (kort aankondigen zelfde doel als waar ze ook op school voor sparen: Vrienden voor Nicuragua) (Onderwijl zingen i.i.g. Douwe en Egbert “Pak maar mijn hand" van Nick en Simon) http://www.youtube.com/watch?v=FA10gfe9dLg Kijk maar naar de huizen om je heen ze zouden nooit gebouwd zijn zonder steen en zitten nu er geen vleugels aan een vogel vliegt het toch nooit ergens heen ook al krijg je nog zo vele kansen en gaat er altijd 1tje mis en doordat je mijn gezang kunt horen weet je ook wat stilte is Want het een kan niet zonder het ander Pak maar m'n hand stel niet teveel vragen je kunt niet als enige de wereld dragen pak nou maar m'n hand laat mij de weg wijzen er is geen probleem als je keer op keer jezelf wilt bewijzen maar je kunt het niet alleen als je weer een wedstrijd hebt verloren
en je voelt je niet zo fijn weet dan dat je extra goed moet zaaien wil de oogst wat beter zijn maar je vind de hulp zo overbodig want je weet het zelf zo goed toch heb je je naaste mensen nodig die vertellen hoe het moet Want het een kan niet zonder het ander Dus pak maar m'n hand stel niet teveel vragen je kunt niet als enige de wereld dragen pak nou maar m'n hand laat mij de weg wijzen er is geen probleem als je keer op keer jezelf wilt bewijzen maar je kunt het niet alleen Ik reik je m'n hand Dus grijp deze kans want ik bied graag m'n hulp aan jou Ik hoop dat jij m'n handen vertrouwd Pak maar m'n hand stel niet teveel vragen je kunt niet als enige de wereld dragen pak nou maar m'n hand laat mij de weg wijzen er is geen probleem als je keer op keer jezelf wilt bewijzen maar je kunt het niet alleen Slotlied: Handen heb je om te geven (Geroepen om te zingen 94 maar ook ELB 398), begeleid door vader Kind5, samenzang, qua tempo gespeeld zoals hier http://www.youtube.com/watch?v=rmGENZIjhc 1. Handen heb je om te geven Van je eigen overvloed En een hart om te vergeven Wat een ander jou misdoet Refrein: Open je oren om te horen Open je hart voor iedereen Open je oren om te horen Open je hart voor iedereen 2. Ogen heb je om te zoeken Naar wat mensen nog ontbreekt En een hart om uit te zeggen Wat een ander moed inspreekt
Refrein: 3.Schouders heb je om te dragen Zorg en pijn van alleman En een hart om te aanvaarden Wat een ander beter kan Refrein: 4.Voeten heb je om te lopen Naar een mens die eenzaam is En een hart om waar te maken Dat geen mens een eiland is Refrein: 5. Oren heb je om te horen Naar een mens die vrede is En een hart om te geloven In een geest die liefde is. Refrein: Wegzending en zegen God van alle mensen en alle landen. Toen u met ons begon zei u niet: 'Jij hoort er wel bij en jij niet!' U maakte ons en zette ons op onze voeten. Niet om van elkaar weg te lopen, maar om samen te zijn en in vrede naast elkaar te kunnen leven. U gaf ons licht in de ogen, niet om het elkaar te misgunnen, maar om te zien naar elkaar. We kregen twee handen, niet om elkaar weg te duwen, maar om, hand in hand, de handen ineen te slaan en aan vrede te bouwen. Hoe moeilijk dat soms ook is. Help ons bij alles wat we doen en zien; bij alles waar we naartoe gaan. Geef ons uw vrede. Amen.
Zingen: He's got the whole world (ELB 489), afsluiter door de band, wie mee wil zingen doet maar mee 1. He's got the whole world in His hands, He's got the whole world in His hands, He's got the whole world in His hands, He's got the whole world in His hands. 2. He's got my brothers and my sisters in His hands, He's got my brothers and my sisters in His hands, He's got my brothers and my sisters in His hands, He's got the whole world in His hands. 3. He's got the rivers and the mountains in His hands, He's got the oceans and the seas in His hands, He's got you and he's got me in His hands, He's got the whole world in His hands. 4. He's got everybody here in His hands, He's got everybody there in His hands, He's got everybody everywhere in His hands, He's got the whole world in His hands.
