D eze keer heb ik niet gewacht

Jaargang 34 - nummer 12

December 2008

KONINKLIJKE VERENIGING VAN OPRUSTGESTELDE OFFICIEREN - KRING LIMBURG

De redactie en de vaste medewerkers van de nieuwsbrief ‘KVOO LIMBURG’ wensen u - en allen die u omringen het allerbeste voor het nieuwe jaar, veel vreugde in grote en in kleine dingen, maar bovenal : nog lang gelukkig met elkaar ! Wij trachten u in 2009 veel leesgenot te bezorgen. JH.

Nieuwjaarsreceptie dinsdag 13 januari 2009 feestzaal 2a helchteren Wij nodigen U uit op onze jaarlijkse nieuwjaarsreceptie in de feestzaal van het 2 de Artillerieregiment op dinsdag 13 januari 2009 Cdt Jos Hermans Inschrijven : telefonisch op 011.228848 of elektronisch ‘december’

vóór 23 december 08 ! ! !

1145 uur Deuren om 11.45u ! Aankomst en verwelkoming Nieuwjaarsreceptie 1215 uur Nieuwjaarstoespraak van de voorzitter 1230 uur Koud buffet met wijnen en dessert 1500 uur Gezellig samenzijn eigen rekening Bar ter beschikking tot 1700 uur.

Het bedrag van € 32 per persoon met code ‘nieuw/2009’ moet op rekening 961-1951400-46 van KVOO LIMBURG geboekt staan vóór 03 januari ‘08 ! Bij inschrijving vermelden met wie u de tafel wenst te delen.

Woordje van de voorzitter

D

eze keer heb ik niet gewacht op de vooropgestelde deadline van 03 Dec voor het produceren van mijn woordje, integendeel, de kans is groot dat die deadline nog niet bereikt is op het ogenblik dat jullie deze gedrukte versie van de decemberuitgave van onze Nieuwsbrief reeds onder ogen krijgen. Wij wisten reeds langer dat we niet ten eeuwigen dage zouden kunnen blijven beroep doen op de drukkerijfaciliteiten in Saffraanberg, en onlangs was ons medegedeeld dat zij na nieuwjaar hun drukpers zullen moeten inleveren, waarna zij afhankelijk worden van de drukkerij in de KMS voor hun drukwerken. Ons decembernummer zou dus nog bij hen kunnen gedrukt worden en tijdens onze volgende bestuursvergaCdt Jules Neven dering gaan we de nieuwe modalitei(Vervolg op pg. 2)

In dit nummer : Woordje van de Voorzitter Uitnodiging Nieuwjaarsreceptie 13 januari 08 Verslag Koningsdag 15 november 08 Verslag Korpsmaal 19 november 08

voor elke dag van het nieuwe jaar, hebben wij een stille wens , van peis en vree en van geluk voor u en ieder mens dat elkeen mag tevreden zijn met wat de tijd ons geeft , dat elk van u gelukkig is en een goede gezondheid heeft

“Mens toch erger je niet” - Luc Vandenborne “Uitgebreid Reisverslag Kroatië” Deel 1 - Monique van Camp Data om te noteren Varia en Allerlei

december 2008

JH.

Goede avond Jos, Een kleine historische rechtzetting: In het nieuwsbrief van november, blz 2 - In het artikel : Op 11 november, dag van de wereldvrede, herdenken we twee wereldoorlogen - valt te lezen: "De strijdende partijen sloten de overeenkomst in een treinwagon, die nu nog steeds op dezelfde rails staat in het franse plaatsje Compiègne". Mijn commentaar: In het bos van Compiègne staat er een wagon maar het is wel de originele niet, evenmin de rails. Na de eerste wereldoorlog, hebben de Fransen de originele wagon overgebracht naar de "Cour des Invalides" in Parijs en later teruggebracht naar Rethondes (Ik herinner mij gelezen te hebben dat de Duitsers de wagon overgebracht zouden hebben van de Invalides naar Rethondes !!!) . In 1940, heeft Hitler de capitulatie van Frankrijk laten tekenen in die wagon te Rethondes. De wagon werd op het einde van de tweede wereldoorlog overgebracht naar Duitsland waar hij later opgebrand werd.; Hitler vreesde immers dat de geallieerde de capitulatie van Duitsland zouden laten tekenen in die wagon. De site van Rethondes werd omgeploegd en bezaaid met koren ( bevel van Hitler). Na de tweede wereldoorlog, werd "Rethondes" heringericht door Duitse krijgsgevangen: rails werden aangelegd en een gelijkaardige wagon aangebracht. Ik heb bevestiging van deze informatie opgezocht op internet (zie bijlage hier niet opgenomen). Met vriendelijke groeten, Lucien

Piet Claes doet de T E S T van D E M E N T I E

Derde vraag : Hoofdrekenen Let wel, HOOFDrekenen, dus geen papier gebruiken Vooruit : Neem 1000 en doe er 40 bij. Doe er 1000 bij. Doe hier nu 30 bij. Doe er weer 1000 bij en doe er nu 20 bij. Doe er weer 1000 bij en doe ernu 10 bij. Hoeveel heb je nu ? Veel geluk met de vierde vraag. Vierde vraag : De vader van Jefke heeft 3 zonen : 1. Pief 2. Poef en ? Wat is de naam van de derde zoon ? Vijfde vraag : Een doofstomme wil een tandenborstel kopen. Hij doet de beweging van tandenkuisen bij de verkoper en wordt bediend. Een blinde wil een zonnebril kopen. Hoe zal hij dit aan de verkoper wijsmaken ?

Speel het spel eerlijk en bedek de antwoorden

Tweede vraag : Als je de laatste persoon inhaalt ben je de .... ?

Antwoord 1. : Als je hebt gezegd : de eerste, dan ben je fout ! Als je de tweede voorbij rijdt en duszijn plaats inneemt, dan ben jij de tweede ! Pas dus op met de tweede vraag.

Vraag 1 : Je doet mee aan een autorace . Je haalt de tweede auto in. De hoeveelste ben je nu ?

Antwoord 2.: Als je hebt gezegd de voorlaatste dan ben je weer verkeerd. Zeg eens..hoe kun je de LAATSTE persoon inhalen? Dan was jij toch de laatste, nietwaar ?

De eerste ernstige winterprik met aanzienlijke sneeuwval kregen we dit jaar gelukkig op een zondagnamiddag, zodat een catastrofale verkeerschaos vermeden werd. Toch gebeurden er heel wat verkeersongevallen, o.m. omdat de strooidiensten veel te laat ofwel helemaal niet in actie traden; op zondag schijnt het niet zo evident om ze op een adequate manier te activeren. Buiten ligt er sindsdien een mooi sneeuwtapijt en in de achtertuin staan de beide sneeuwmannen die de kleinkinderen (geholpen door opa) er zondag hebben gebouwd nog altijd heelhuids en gezond overeind. Ik herinner mij dat we vorig jaar met Kerstmis nog geen sneeuw hadden gezien. In de tuin van een buurman zat er toen een duif met kleintjes, vele planten stonden opnieuw in bloei, en ik meen zelfs dat er hier en daar nog iemand aan het barbecuen was op het terras. Er werd toen zelfs een beetje humoristisch geopperd dat de vermeende opwarming van de aarde toch nog niet zo een slechte zaak was, en ons o.m. toeliet flink te besparen op de verwarmingsfactuur. Maar onze aarde is tenslotte steeds een levende planeet geweest, die cyclische warme en koudere periodes kent, en zoals het er nu uitziet is de kans groot dat we dit jaar weer eens een echte goeie ouwe winter gaan kennen, met reële kans op een witte (Vervolg op pagina 3)

mailtje 17/11 van Lucien Wagner, waarvoor onze beste dank.

Antwoord 3. : Had je 5000 ? Het juiste antwoord is 4100 ! Kijk het na, desnoods met je rekenmachine !

ten voor het drukken en verspreiden van onze Nieuwsbrief onder de loep nemen. Maar het was wel even schrikken toen onze secretaris Jos me vanmorgen telefoneerde met de mededeling dat hij vandaag nog zou moeten beschikken over de te verschijnen teksten, want door een aanpassing van de planning in de drukkerij kan het drukken enkel nog morgenvroeg gebeuren. Nu zit ik voor vandaag, woensdagnamiddag, met een paar geplande activiteiten, o.m. met de kleinkinderen, zodat dit schriftstukje deze keer wel ietsje beperkter in omvang zal uitvallen dan gewoonlijk; sorry daarvoor.

Historische rechtzetting

Antwoord 4. : Paf ? Nee, hoor.

(vervolg van pagina 1.)

Zijn naam is Jefke. Herlees de vraag.

Woordje van de Voorzitter

-2-

Antwoord 5. : Hij opent zijn mond en vraagt het !

K.V.O.O. - LIMBURG

juni – juli 1999 december 2008

K..V.O.O. -- LIMBURG K.V.O.O.

Woordje van de Voorzitter (vervolg van pagina 2.)

Kerst zoals in vroegere tijden. Ik weet wel, het jaar is nog niet ten einde, en de eindejaarsfeesten laten nog wel even op zich wachten, maar gezien dit het laatste nummer van het jaar is, maak ik alvast van de gelegenheid gebruik om jullie Prettige Kerstdagen en een Gelukkig Nieuwjaar toe te wensen, met veel geluk en voorspoed voor Uzelf en voor al Uw dierbaren. Uw voorzitter, Marcel

- 3-3--

Na bijna tien jaar samenwerking met de drukkerij van Saffraenberg voor het kopiëren van de nieuwsbrief komt hier spijtig genoeg een einde aan - dit is het laatste nummer dat er van de pers rolt. Met dank aan Frank, Ronny en Luc voor hun inzet en hun sympathie. Het wordt nu uitkijken naar de resultaten van de offerte die wij aan drie kopieercentra zullen overmaken. Mogelijk zal hierdoor het nummer van januari 09 vertraging oplopen - noteer dus alvast volgende data in uw agenda : 19 januari 09 : Kasnazicht commissarissen Jean Reinquin en Danny de Keyzer 10 Feb 09 : Algemene Vergadering - 24 Feb 09 : Filmvoorstelling Lidgelden 2009 - indien niet betaald - dringend het nodige doen Het programma 2009 - zal verschijnen in de volgende nieuwsbrief

Mijn allerbeste wensen voor gezellige Kerst en een Gelukkig Nieuw Jaar

Jos.

Koningsdag 15 november 2008 - Hasselt Naar aanleiding van Koningsdag werd in de Sint Quintinus Kathedraal van Hasselt op 15 november 2008 door Monseigneur Hoogmartens een plechtig Te Deum gezongen dat werd opgeluisterd door het ‘Virga Jesse mannenkoor’. In de raadszaal van het Stadhuis werd door het Provinciecommando Limburg een receptie aangeboden aan de aanwezige autoriteiten. Hieronder de toespraak van Provinciecommandant Kolonel SBH Roger Hoekx. Mijnheer de Gouverneur, tevens Minister van Staat, Mijnheer de Minister van Staat, Mijnheer de Burgemeester van HASSELT,

te nemen aan het TE DEUM in de kathedraal

Vervolgens graag dank aan de Heer Burgemeester van Hasselt, Herman REYNDERS en zijn medewerkers, voor het feit dat hij ons eens te meer deze prachtige zaal ter beschikking stelt. Tevens maak ik van de gelegenheid gebruik om de directie, het personeel en de leerlingen van de Zeer Geachte burgerlijke, rechterlijke, kerkelijke, politio- Hotelschool Hasselt te danken voor het verzorgen van nele en militaire autoriteiten, die ik hier niet elk deze receptie. Bovendien wens ik de mensen van het Miliafzonderlijk kan citeren; dit zou mij nopen om bijna alle tair Commando uitdrukkelijk te danken voor de vlekkeloze organisatie van dit feest. aanwezigen op te sommen.

Dames en heren, afgevaardigden van Vaderlandslievende Gezien het voor mij de eerste maal is dat ik jullie vanaf verenigingen, dit spreekgestoelte toespreek, heb ik lang nagedacht over Beste collega’s, wat ik jullie zou kunnen vertellen. Mijn eerste gedacht Geachte genodigden, ging dan ook uit naar “het waarom van deze Koningsdag”. Het is voor mij een bijzondere eer jullie allen hier in deze Maar bij inzage van de toespraken van mijn voorgangers uitgelezen historische locatie te mogen toespreken op blijkt dat zij U dit reeds in geuren en kleuren hebben uitKoningsdag. Maar ik zou velen tekort doen, mocht ik hier gelegd en jullie er net zoveel over weten als mezelf. Dus niet spreken in naam van de hele militaire gemeenschap in ga ik niet herhalen dat het niet de dag van de Dynastie is; LIMBURG. Allen hartelijk welkom op deze receptie ter maar wel “koningsdag”. Wel deed het lezen van deze geschiedenis mij even afdwalen naar hoe het er in het vergelegenheid van het Feest van Zijne Majesteit de Koning. leden op een gelegenheid als deze aan toe zou zijn gegaan. Sta mij toe vooreerst de Heer Gouverneur van LIMBURG, Steve STEVAERT, te danken voor de uitnodiging om deel (Vervolg op pagina 4)



- 4-3--

(Vervolg van pagina 3) Buiten aan de deur stond waarschijnlijk de champetter de talloze nieuws-gierigen op afstand te houden. Michel, in dat geval had jij natuurlijk niet hier binnen gestaan. De burgemeester, netjes opgesteld met zijn raadsleden, verwelkomde in zijn huis één na één de hoge autoriteiten. De Korpscommandant van het Elfde Linieregiment kwam statig gezeten op zijn paard met militaire stapgang toe; gevolgd door het kruim van zijn staf, eveneens te paard. De Gouverneur, ook te paard; maar dan wel in een karos getrokken door een achtspan. De rechterlijke autoriteiten beschikten reeds of gemotoriseerde voertuigen, later dienstwagens genoemd. Zo ongeveer moet deze zaal zich toenmaals gevuld hebben. Als ik nu rond mij kijk is het enige wat van die overmaatse grandeur van weleer overgebleven is, mijn galakostuum en ik kan jullie verzekeren dat het niet echt comfortabel dragen is. Zo, beste toehoorders, heb ik toch nog iets origineels kunnen bedenken ter inleiding van deze receptie. Ik weet echter niet of dit alles historisch correct is, wat ik overigens ten zeerste betwijfel.

Externe mobiliteit is actueel een hype bij defensie. Met als doel een groot aantal militairen aan te moedigen om defensie definitief te verlaten, is er een cel in ons directoraat Human resources die een vijftal domeinen heeft gedefinieerd om militairen naar andere organisaties te laten stromen. Het gaat hier om gemeentelijke, juridische en politionele diensten enerzijds en in de transportsector en beveiligingssector anderzijds. Wij zullen ook in dit domein de nodige communicatie met U allen verzorgen. Tot zover bondig de drie hoofdthema’s voor 2009 die jullie op een of andere wijze aanbelangen.

Ook ga ik het niet hebben over de relatie Leger-Natie. Deze belangrijke opdracht voor ons, werd eerder eveneens door mijn voorgangers toegelicht. Wel kan ik jullie meedelen dat er in dit domein op onze agenda enkele interessante doelstellingen voor 2009 staan. De Heer Gouverneur vertelde mij dat hij een sterk vermoeden heeft dat militairen en hun families vaak veel vrijwillgerswerk doen in tal van verenigingen. Uit ervaring weet ik dat dit zo is. Wij gaan dit voor U in kaart brengen en er uiteraard de gewenste communicatie rond voeren.

Het is voor mij dan ook een hele eer, Mijnheer de Minister van Staat, Mijnheer de Gouverneur, Mijnheer de Burgemeester en alle geachte aanwezigen, om als lid van deze militaire gemeenschap, hier in dit mooie stadhuis, onze gehechtheid en trouw aan onze Vorst te kunnen bevestigen.

Een volgend hoofdthema is en blijft het verfijnen van het nood-en interventieplan. Dit zal op een goed gestructureerde wijze met alle geïntegreerde diensten tot een zo optimaal mogelijke kennis worden uitgewerkt en getest. Verder willen we de clerus laten kennismaken met de talrijke sociale verankeringen binnen de structuren van defensie. Ik had reeds het genoegen om dit thema bij Monseigneur Hoogmartens in te leiden.

t’ Driessent 19 november 2008 Korpsmaal KVOO LIMBURG

Maar nu is het hoog tijd om tot de pointe van deze toespraak te komen. Voor Defensie is “Koningsdag” een gelegenheid om de gevoelens van gehechtheid en waardering van de militaire gemeenschap ten overstaan van haar opperbevelhebber, de Koning, te uiten. Deze traditie wordt door ons nog steeds voortgezet. Terecht kan gesteld worden dat elke militair zich dient aangesproken te voelen door een gebeurtenis als “De toost op de Koning”.

Graag nodig ik U dan ook uit om een toast uit te brengen ter ere van Zijne Majesteit de Koning . “Leve de Koning !!”

Hasselt, 15 november 2008 Roger HOEKX Kolonel Stafbrevethouder Militair Commandant Provincie Limburg



- 5-3--

Korpsmaal KVOO - LIMBURG ter gelegenheid van Koningsdag 19 november 2008 Het jaarlijks korpsmaal van KVOO LIMBURG vond plaats op 19 december 2008 in t’ Driessent te Diepenbeek. In stijlvol kader met culinair hoogstandjes en een in zeer gezellige sfeer, hadden niet minder dan 121 leden er aan gehouden om aanwezig te zijn op deze traditionele jaarlijkse bijeenkomst. Hieronder de gelegenheidstoespraak van de Voorzitter. Generaals, Dames, Heren, Beste Collega’s, Het is voor mij een waar genoegen U namens het Bestuur van onze Kring ook dit jaar weer van harte welkom te mogen heten op ons traditioneel Korpsmaal ter gelegenheid van “Koningsdag”. Dat dit jaarlijks terugkerend evenement toch tot één van de topactiviteiten van onze Kring behoort wordt ook dit jaar weer bewezen door jullie massale deelname; we zijn met niet minder dan 121, en dan zijn er nog meerdere leden die door omstandigheden verstek hebben moeten laten gaan. Het stijlvolle kader en de culinaire kwaliteit van ’t Driessent dragen zeker bij tot dit succes, maar het is toch in eerste instantie onze gehechtheid aan onze Vorst en aan de mooie traditie die voor ons, als officier, gepaard gaat met “Koningsdag”, die onze talrijke aanwezigheid verklaart. Koningsdag krijgt dit jaar nog een bijzonder aspect door het 15-jarig Koningschap van Koning Albert, dat vorig week-end uitgebreid gevierd werd in Brussel, niet alleen door een Te Deum en een academische zitting in het parlement, maar ook door een spetterend avondfeest, waar de Koning als een heuse popster werd onthaald door o.m. duizend vijftienjarigen. De kwaliteiten van onze Vorst werden door de Premier op een treffende wijze omschreven : “Tijdens de afgelopen 15 jaren hebben wij U gezien als het manifeste cement en een factor van cohesie voor dit complexe land met zijn veelzijdige facetten. Door Uw institutionele functie bent U een bindteken. Door Uw persoonlijkheid, Uw sereniteit en vooral Uw diep engagement, bent U een factor van cohesie geworden waarvan de autoriteit de functie overstijgt.” Ik meen dat wij ons daar volledig kunnen mee aansluiten.



(Vervolg van pagina 5) Vandaag zijn wij hier ook om te genieten van de gezellige en kameraadschappelijke sfeer die gepaard gaat met dit Korpsmaal, en het is een traditie om nieuwe leden, die voor de eerste maal deelnemen aan een activiteit even hartelijk welkom te heten. Zo begroeten we vandaag in het bijzonder : -GenMaj André CLAESEN en zijn echtgenote Francine -Med Kol André BELLENS Van harte welkom, en we hopen jullie regelmatig eens te mogen begroeten tijdens één van onze volgende activiteiten. Traditiegetrouw werd er ook dit jaar weer een postogram gericht aan onze Koning ter gelegenheid van Koningsdag, waarvan voorlezing :

“Sire , De Voorzitter, de Officieren, en de Dames van de Koninklijke Vereniging van Oprustgestelde Officieren van de Kring Limburg, verenigd tijdens hun jaarlijks korpsmaal, bieden aan Zijne Majesteit Koning Albert hun eerbiedige gevoelens van gehechtheid aan en bevestigen hun trouw aan de Dynastie. Zij willen Hare Majesteit Koningin Paola in deze wensen betrekken en betuigen tevens hun gevoelens van waardering en sympathie voor de Koninklijke Familie. Hasselt, 19 november 2008 “ Graag nodig ik U nu uit tot het uitbrengen van een toast ter ere van Zijne Majesteit de Koning : LEVE DE KONING ! Dan blijft er mij nu nog alleen over U een gezellige namiddag toe te wensen, en smakelijk eten !

- 6-3--



- 7-3--

Mens toch erger je niet…!!!??? Kapt ter zee Luc Vandenborne

Genk 20-11-2008

Mens toch erger je niet… Hebben we gisteren met zijn 121’en degelijk en overvloedig geconsumeerd? Ja,maar …. Was dat een geschikt gedrag voor onze gezondheid? Neen, maar ….. Zijn zulke toestanden nu echt noodzakelijk? Neen, maar toch, ja, we zitten in een tijd van crisis, zegt men, de enige mogelijkheid om eruit te geraken is de consumptie op te drijven. Is die (over) consumptie goed voor het milieu ? Neen maar….. Zouden we het dan ook hebben gedaan als er geen crisis was? Ja, zeker. Zijn we dan wel logisch en consequent bezig ?.........! Het was gezellig, in een prima omgeving, bediend zoals het hoort bij mensen van “stand”(sic), lekker eten, niet te onderschatten rode wijn. Heb zelfs geleerd wat een “Duroc zwijntje” is. Meestal gezellige mensen, ofwel van nature, ofwel erg goed gespeeld. Onze voorzitter, in zijn “ad hoc” woordje liet ons weten hoe geslaagd hij het wel vond. Hij argumenteerde dat het een opportuniteit was om wat bij te praten. De afwezigen hebben groot ongelijk want daar is verduiveld wat gepraat. Bij de receptie, zoals jullie wel weten is dat bij het begin, was die noodzaak van woorden spuien zodanig groot en uitgesproken dat ik betwijfel of men meer dan 25% van het wederzijds gekakel heeft begrepen. We hebben ook een toast uitgebracht op zijne Majesteit zijn gezondheid. Echt gemeend en niemand die ook maar één ogenblik aan de gezondheidsindex heeft gedacht. Moest dat gisteravond nog allemaal verwerken, letterlijk en figuurlijk, waarbij een halfliggende houding voor het beeldscherm de beste oplossing biedt. De “zapper” was in handen van de lokale TV-baas, dwarrelend over de posten van 1 tot ergens in de 40 en terug. Tot de vingerbeweging stilviel bij nr. 3 de RTBF (la une) waar Miller een bombardement van vragende journalisten beantwoordde. Miller is de ex-CEO van het zwalpende Dexia. Die man was me al opgevallen toen hij, zwaar aangeslagen, bijzonder waardig reageerde na zijn ontslag. De man die onmiddellijk zegde af te zien van zijn miljoenen €, bij contract voorziene, afscheidspremie. Gewoonweg briljant is die man. Spreekt als een waterval en wat er uit komt is even helder en klaar als het water dat, langs een snelstromende rivier gezuiverd, zich in de diepte stort. Je zal zeggen dat ik overdrijf maar ik meen het echt die man is “the president elect, Obama”waard. Zijn eerlijkheid was verbluffend : “Ik ben in wezen geen bankier en ik begreep niet wat er gebeurde maar stelde vast dat er niemand was die me kon

uitleggen wat er gebeurde, ik heb jaren gevochten om FSA af te stoten omdat ik het niet begreep maar men wilde mij niet volgen”.”Parijs heeft ons in de luren gelegd en dit op het hoogste niveau maar ontsnappen kon niet meer”. ”Ik begrijp de verontwaardiging over mijn hoge afscheidspremie maar dat werd door de raad van bestuur in mijn contract vastgelegd, ik heb er van afgezien maar laat het over aan de raad van bestuur om te beslissen of zij hun contract nakomen”. Zelfs de meest irritante journalisten kwamen onder de indruk en de onvermijdelijke vraag : ”Mr Miller wanneer gaat u in de politiek” werd hem gesteld. “Ik heb met mijn echtgenote moeten afspreken dat ik nooit in de politiek zou gaan” was zijn antwoord. Door mijn hoofd ging toen “Miller for president”. Nu we toch bij Dexia zijn, kennen jullie het ongelooflijke en onwaarschijnlijke verhaal van de vorige topman van Dexia? De man die, na fusies met Paris Bas België en Bacob, Dexia groot maakte? Hij wist dat er nogal wat onduidelijkheid bestond rondom zijn afkomst maar had zich daar nooit willen in verdiepen. Toen hij dan grote baas was ontmoette hij tussen zijn naaste medewerkers een dame die fanatiek was in genealogie. Hij sprak haar over zijn twijfels en of zij bereid was eens uit te zoeken waar hij nu feitelijk vandaan kwam. Na enkele maanden en zonder dat er nog verder over werd gesproken vroeg de dame of zij de directeur even mocht spreken. Ze vertelde hem dat ze de nodige opzoekingen had gedaan en vroeg of hij even tot bij het raam wilde komen. “Kijk naar beneden, naar de stoep voor de hoofdingang aub, daar Mr. de Directeur werd u op die datum te vinden gelegd”. Die man vertelde dat een paar jaar geleden op de radio met daarbij het verhaal van zijn povere jeugd. Hij vertelde dat bijna met een soort vreugde over de onwaarschijnlijkheid van een vondeling die werd achtergelaten op een stoep waar later het grote gebouw van een bank zou verrijzen, een bank waar de vondeling de grote baas van werd. Mooi hé ! Die gezellige maaltijd, die prachtkerel van een Miller deden me de ellende van de vorige 48 uur vergeten. In een pisnijdige bui vulde ik de avond van 18 nov zowat drie bladzijden met alle dwaasheden die ik de laatste 36u had moeten slikken. Van vitriool naar siroop zal je zeggen na lezing van het bovenstaande. Wel nu uit respect voor mijn inspanning op 18 nov komt hier zowat één derde van het gedeelte vitriool. Eerst de piraterij rond Somalië. Sta me toe eerst onze Admiraal J-P Robijns te feliciteren met dat harig kunstwerkje onder zijn neus. Verder vind ik dat, de kans krijgend om het probleem van die piraterij op het kleine scherm te behandelen, hij een eerder oppervlakkige uitleg (Vervolg op pagina 8)



(Vervolg van pagina 7) gaf. Het probleem is veel ingewikkelder als het werd geschetst. Het heeft twee facetten waarvan het belangrijkste een politiek akkoord is om de uit mekaar gerukte staat Somalië te herstellen zodat wet en orde kunnen heersen. Het land bestaat op dit ogenblik uit drie delen: de hoofdstad Mogadishu onder een overgangsregering (erkent door de UNO), het centrum en het zuiden van het land beheerst door een Islamgroep al-Shahab (jeugd), een soort Taliban regime onder Sharia wet, en tenslotte de semiautonome regio van Puntland waar de piraten zorgen voor de nodige inkomsten. Het tweede probleem zou de vloot zijn die de koopvaardijschepen moet beschermen. Dat is evenwel geen probleem want op dit ogenblik zijn er schepen van de US, UK, Canada, Frankrijk, Duitsland, Rusland, India en nog een paar andere landen. Coördinatie nul behalve wat betreft de escortes van de voedselvoorziening naar het centrum en het zuiden. De Europese Gemeenschap heeft de operatie “Atalanta” goedgekeurd en de Griekse Commodore en de Engelse Rear-Admiral die de zaak zullen runnen zijn reeds bekend. Hoofdkwartier in Northwood (is jullie ondertussen wel bekend en gelukkig zit ik nu in Genk want ik was daar één van de wachtlopers). Maar dit alles moet gebeuren onder de, zoals gewoonlijk, omfloerste UN resoluties 1813 en 1838. Omfloerst door de bepaling, in resolutie 1838, dat operaties in de territoriale waters van Somalië moeten worden goedgekeurd door de overgangsregering in Mogadishu. Je kan begrijpen dat die gasten in Puntland daar zitten op te wachten. Bovendien, en om te zaak wat makkelijker te maken, vallen alle operaties onder de internationale wet, hier dus onder de voorzieningen van de UN wet betreffende de Zee Conventie. Dus stuur eerst een door een officier geleide” boarding party” om het verdachte schip te inspecteren en noteer dat de inspectie moet gebeuren met alle mogelijke consideratie. De Indiërs hebben dat correct willen doen doch werden ontvangen op kogels uit dat soort Russische geweren. Ze hebben dan even correct geantwoord en het piratenschip in de vernieling geschoten. Eenvoudig probleem toch, de piraten enteren de schepen met zodiacs die noodzakelijkerwijze van een moederschip moeten komen gezien hun zeer beperkte radius. De moederschepen hebben maar één thuishaven “Eyl”. Dus genoeg schepen om die thuishaven te blokkeren. ”So what’s the problem”. De keuze tussen een schietoefening op “Eyl” en/ of alles wat er in en uit vaart stoppen en desnoods onder vuur nemen. Geen probleem! Het schijnt dat wij volgend jaar in september ook een schip gaan sturen, datum die natuurlijk kan vervroegd worden als we één van de aan Bulgarije verkochte fregatten zouden inhuren. Jullie hadden toch niet gedacht zeker dat ik mijn bijdrage zou afsluiten zonder een woordje te spreken over grote Karel uit Berlare . Als ik het na vandaag nog eens doe zal ik de Karel en de grote van plaats verwisselen en er de “de” tussenbrengen. Heeft hij nu toch weer ruzie gemaakt met de zoon van Mr Michel zeker. Ziet er noch-

- 8-3--

tans een onschuldige jongen uit die zoon. Maar Karel zegt dat hij deloyaal en inefficiënt is. Misschien Karel is hij wel effectief, dat was je vergeten hé. Dat kon vader Michel natuurlijk niet over zich heen laten gaan en beslist niet als het gaat over zijn Congo, zijn vriend Kabila en, o ja, zijn zoon. Wat deed pa Michel, hij haalde zwaar geschut boven en dreigde van terug te komen als minister van de zaken uit het buitenland. Had Karel natuurlijk niet verwacht. Wat meer is pa Michel vertelde zelfs dat hij telefoontjes kreeg van Nkunda en die gast telefoneert niet veel, die spreekt meestal via dat soort geweer dat ook de piraten gebruiken. Geef toe die Europese beurt heeft monsieur Michel deugd gedaan, bellen met een Nkunda . Ik sukkelaar die dacht dat die man naar Den Haag zou moeten komen om veroordeeld te worden voor genocide. Waar is de tijd dat Michel zelfs de “Secretary of State, Powell” wilde laten veroordelen. Die uitstap naar India moet de Karel toch geen deugd hebben gedaan of waren het toch die aandelen in Fortis die zijn maag verstoorden. Pas was hij terug uit dat verre land of zijn scherpe pen zette al zijn collega’s voor kak in de Morgen. Hij had zelfs de tijd niet genomen om dat door te praten met rollebolleke uit Mechelen want in dezelfde krant op dezelfde dag stelde kleine Somers dat het tijd werd om in die regering eens wat meer solidair te zijn en mekaar het leven niet met azijn te verpesten. Wat me dan meteen bij mijn vriend Slangen uit Hasselt brengt. Dat hij niet langer wilde communiceren over dat gelul in Antwerpen daar heb ik alle begrip voor maar dat hij een dag later ook de VLD in de steek liet dat roept wat vragen op. Hebben ze die jongen in de rug geschoten? Hoe dan ook Slangen is een genie. Of dat geniale altijd op de juiste manier werd en wordt gebruikt is weer een andere vraag. Maar het mag duidelijk zijn hij was de deur van zijn VLDwerklokaal nog niet uit of ze rolden daar al vechtend over straat . Stel je voor meteen het bericht de wereld in Karel mag niet naar Europa, neen, hou je vast,’t is onze Patrick die de job krijgt. Alle begrip voor Patrickske want ik zou dat gezanik bij die politie ook” kotsbeu” zijn . Kijk ik nu naar mijn werk van 18 nov dan staan daar nog vijf van die onderwerpen te wachten. Zoveel onheil wil ik niemand aandoen . Trouwens tegen de tijd dat jullie dit, eventueel, lezen leven we toch weer in een andere wereld . Alleen nog dit, toen ik ergens op 18 nov een nieuwe Vlaamse hit moest aanhoren met het refrein “Koning, koning geef me je woning Koning, koning geef me je honing” toen brak mijn klomp en werd ik ziek. Ellende boven ellende mijn kampioen Obama wil absoluut de consumptie in de US aanwakkeren want 70% van hun GDP komt van de consumptie. Daarom dit voorstel aan onze voorzitter :Stuur een mailtje, in uw en onze naam, aan Michelle en vraag dat ze haar echtgenoot verzoekt van die plannen af te zien want dat wij met zijn allen de wereld van Sasha en Malia kapot zullen consumeren.

Lvdb



- 9-3--

K R O A T I Ë 13 - 21 september 2008 Monique Van Camp Net zoals bij de vorige keren schreef Monique Van Camp een volledig verslag over de KVOO-reis. Een relaas waar ongetwijfeld niet alleen de deelnemers zullen van genieten. Daarom dat wij dit jaar het verslag in zijn geheel en verdeeld over twee nieuwsbrieven opnemen. Met onze beste dank. JH Zaterdag 13 september 2008 Dag 1 : Hasselt – Filzmoos (Oostenrijk) Om 06.15u stappen de laatsten van 33 personen aan het CC-Hasselt op de bus om de reis naar Kroatië te beginnen en maken we kennis met de reisleider Paul. Alle deelnemers hebben hun plaats ingenomen in de nieuwe, zeer comfortabele bus van de firma Baus uit Wellen. In een duidelijke en rustige taal geeft Paul een overzicht van het programma van de eerste reisdag. In dezelfde rustige stijl zal hij op geregelde tijdstippen heel interessante informatie geven over de steden die we voorbijrijden. Ondertussen passeren we de Belgisch-Duitse grens. In Aachen-Brand rijden we voorbij het Shell-station waar alle BSD’ers halt hebben gehouden om te tanken en te pauzeren. Voorbij Aachen nemen we de A 61 richting Koblenz. Het is erg mistig en het regent. Ook de klassieke wegenwerken ontbreken niet. Aan “ Raststätte Peppenhoven” neemt Marc Baus het stuur over van zijn broer. Het is 08.30u. In het zachtglooiend landschap zien we grote landbouwgebieden, afgewisseld met fruitbedrijven. We komen in de buurt van de Ahrvallei, een toeristische streek en wijnstreek met bekende stadjes als Ahrweiler, Bad Neuenahr, enz. “Bad” vóór de naam van een stad betekent dat dit oord een kuurstad is. De autobaan loopt hoog boven het Moezeldal beroemd om zijn witte wijnen. De Moezel mondt uit in de Rijn in Koblenz aan ”Deutsches Eck”, steevast een geliefde plek voor toeristen. Nog steeds in een mistig en regenachtig Duitsland rijden we door een bosrijk gebied in de Rijnvallei met hier en daar witte, kleine dorpjes in het dal. In “Raststätte Hunsrück” kunnen we even de benen strekken en moeten de dames lange rijen trotseren aan de toiletten. Blijkbaar zijn vele groepen vandaag onderweg. .. Een drankje en een hapje later zijn we weer klaar voor de volgende uren. Ter hoogte van Worms vertelt Paul enkele wetenswaardigheden over deze oude stad. Maarten Luther werd hier door de paus veroordeeld. Luther kwam in conflict met zijn “overste” omdat hij zich verzette tegen het afkopen van penitenties die de Kerk een aardig fortuin opleverden. Maar de Duitse keizer nam de opstandige landgenoot in bescherming. De wijngaarden worden nu afgewisseld door grote akkers met groenten als prei, kool en aardappelen.

Even verder komen we ter hoogte van Mannheim, stad waar Carl Benz vandaan komt. We vangen een wazige blik op van de Dom van Speyer, plaats waar ook Duitse geschiedenis is geschreven. De formule 1 liefhebbers kunnen een blik werpen op de tribune van de Hockenheimring waar jaarlijks de Grote Prijs van Duitsland gereden wordt. In de buurt van Heilbronn in de Neckarvallei zijn nog wijngaarden te zien op de heuvel- ruggen. We naderen Stuttgart, hoofdstad van Baden-Württenberg, belangrijke industriestad, denk maar aan de Mercedes-Benz fabrieken. Er is een grote luchthaven onmiddellijk naast de autostrade en een “Messegelände” of beurshallen. Een vijf verdiepingen tellende garage is gebouwd over de autostrade heen; dit is een uitstekend idee om plaats te winnen. Door de nevel kunnen we nu niet de hoogste toppen van het Zwarte Woud ontdekken. Na Beieren is Baden -Württenberg het belangrijkste Bundesland voor toerisme en daarmee gepaard gaand heerst er een grote economische bedrijvigheid. . De middagstop in Gruibingen (zeg : Groe-i-bingen) van 45’ is voor je berichtgever een beetje krap bemeten! Weer lange wachttijden en zij is de laatste op de bus. Interessante mededeling van Paul : We komen op de waterscheidingslijn van Rijn en Donau. Je kan het onmogelijk merken. Eerstvolgende stad die we passeren is Ulm, geboorteplaats van Einstein en in het bezit van de hoogste kerktoren van de wereld. Hij is enkele meter hoger dan de Kölner Dom. Bij Augsburg rijden we op versmalde rijstroken wegens grote uitbreidingswerken van de autostrade. Het is één van de vele wegenwerken die we op onze reis opmerken. Stilaan boort de zon zich door de wolken en ziet de omgeving er nog veel mooier uit. Ik bemerk de weg die naar Dachau leidt in de buurt van München. Dit stadje is beroemd en berucht geworden omdat het Nazi-regime er reeds in de dertiger jaren zijn

Foto : Florine Somers (Vervolg op pagina 10)



- 10-3--

(Vervolg van pagina 9) tegenstanders opsloot in concentratiekampen. Tijdens WO II werden ook andere groepen daar vastgehouden en omgebracht. We bereiken de voorsteden van München en bemerken de BMW-toren, het nieuwe voetbalstadion van Bayern München met een parking voor 11000 auto’s! Het kunstwerk is een ontwerp van twee Zwitserse architekten die ook het Olympisch stadion in Peking mochten ontwerpen. Dit alles weet de rustig vertellende Paul. Na een halte in Raststätte Holzkirch vertrekken we voor de laatste etappe om 17uur. Het landschap verandert zienderogen. De Beierse Alpen priemen in de verte al boven de beboste heuvels uit. De typische Beierse hoevestijl bestaat uit een stenen woonhuis en een houten gedeelte waar de stallingen en hooischuren zijn ondergebracht. De felgekleurde kerkjes met hun “Zwiebelturm” pronken fier in de groene weilanden. Rond 18uur overschrijden we de Duits-Oostenrijkse grens bij Bad-Reichenhall, een bijzonder mooie badstad, het bezoeken waard, maar niet vandaag. We zijn in de buurt van Salzburg, de stad van Mozart met het Mozarteum en de Mozartkugeln voor de liefhebbers van zoetigheden. Er resten nog enkele km voor we Filzmoos bereiken, lief bergdorp op 1.057m, waar we overnachten bij een Oostenrijks-Nederlands echtpaar. Na een vlotte verdeling van de kamers smaakte het avondmaal heel goed in een heel gezellig en net hotel. Na een korte wandeling in het dorpje met prachtige hotels genieten we van een verkwikkende nachtrust. Zondag 14 september 2008 Dag 2 Filzmoos – Opatija Na een heerlijk ontbijt staat iedereen paraat voor de tweede reisdag naar Opatija, ons reisdoel. We komen al snel door de Tauerntunnel in Karinthië of Kärnten, 6,4km lang. In het Tauerngebergte ligt de Grossglockner, de hoogste berg in Oostenrijk. Om 9u zijn we al door de tweede tunnel 5,9km lang. Het is weer regenachtig, donker en grijs. Paul maakt met ons een tochtje door de Oostenrijkse geschiedenis die begint in Melk en eindigt met het uiteenvallen van de Habsburgse Monarchie in 1918. De grootvader van Prins Laurenz, echtgenoot van prinses Astrid, was de laatste Oostenrijkse keizer en opvolger van de legendarische Franz Josef, gemaal van keizerin Elizabeth, beter bekend als Sissi. Karinthië is het meest toeristische Bundesland van Oostenrijk met bekende meren zoals de Wörthersee. Om 9.30u bereiken we Villach, poort naar Slovenië en Italië in de Villacher Alpen. Na de Karawankentunnel van 7,8km lang rijden we Slovenië binnen. De grensgebouwen liggen er verlaten bij sedert Slovenië op 1.1.08 vol lid is geworden van de EU. De euro is er in gebruik. Het is even groot als Vlaanderen met maar 2 miljoen inwoners. Zij waren ook al in het voormalige Joegoslavië de hardste wer-

Foto : Florine Somers kers en leunen erg aan bij de Oostenrijkse mentaliteit. In het stadje Bled houden we halt, wandelen door de stad waar duidelijk te merken is dat dit plaatsje ook in de communistische tijd een toeristisch centrum was. Tito placht hier te jagen in de uitgestrekte bossen. In Hotel Jelovica wordt een lekkere maaltijd geserveerd die Nieke Vandenborne niet vlug zal vergeten. Het is geen vreemde tand die in haar dessert verstopt zit maar haar eigen tand!! Na het schrikmoment komt een luid gelach en verspreidt de oorzaak van het plezier zich naar de andere tafels. KVOO-leden op buitenlandse reizen hebben zo hun probleempjes met de tanden ! Na de Balkanoorlog is de wederopbouw met rasse schreden vooruit gegaan dankzij de massale steun van Duitsland en Oostenrijk. Nieuwe autobanen en moderne landbouwmethoden zijn overal vast te stellen. De huizen in de dorpjes met de typische kerkjes zijn gelijk aan beide zijden van de grens. Men kan zich nog in Oostenrijk wanen. Paul vertelt een interessante wetenswaardigheid over een klein plaatsje in Slovenië bij de Italiaanse grens in de buurt van Triëst : Lipiza. We kennen allemaal het paardenras van de Spaanse Rijschool in Wenen : de Lipizaner. Het is de Habsburgse keizer die in de 16e eeuw Lipiza heeft uitgekozen om een nieuw paardenras te kweken dat beter geschikt is als koetspaard. Alle Lipizaner ter wereld hebben een stamboek dat teruggaat naar Lipiza. We rijden voorbij aan de hoofdstad Ljubljana en merken dat vele huizen al vernieuwd zijn of nieuw gebouwd. Toch is er nog werk aan de winkel naarmate men meer naar het zuiden rijdt. In de buurt van de dorpjes duiden KMO’s op een industriële bedrijvigheid en betekent dit ook werk voor de bevolking. Het laatste stukje op Sloveense bodem leidt over een bochtige weg langs bossen, weilanden en maïsvelden : duidelijk een grensstreek. Om 15u bereiken we de grens in Jelsana en komen Kroatië binnen in Rupa. We verlaten de EU met de nodige controle voor gevolg. Een vrouwelijke politieagente controleert op de bus of alle passagiers in het bezit zijn van identiteitsdocumenten. Evenals in Slovenië betaalt men tol op de autostrades. (Vervolg op pagina 11)



- 11-3--

(Vervolg van pagina 10)

Om 17u zijn we op de kamer geïnstalleerd van hotel Opatija en verkennen de omgeving tijdens een kleine wandeling. Opatija heeft een microklimaat, beschermd door een berg tegen de Noordenwinden. Maar er waait vandaag een stevige wind die de zee heel onstuimig over de dijk jaagt. Het is een heel ongewoon gezicht in deze streek waar het normaal veel warmer is. De weersvoorspelling belooft beterschap voor de komende dagen. Maandag 15 september 2008 Dag 3 : wandeling in Opatija met Paul Foto : Florine Somers Na een verkwikkende nacht, een goed ontbijt in de grote eetzaal van dit 19e eeuwse hotel begeleidt Paul de groep voor een wandeling door de stad met zijn prachtige gebouwen. De zon is inderdaad van de partij en laat de pastelkleurige gebouwen op zijn mooist zien. De zee is weer kalm en laat een totaal andere stad zien dan Opatija van gisteravond. Paul leert ons dat de stropdas en de onderzeeër Kroatische uitvindingen zijn. Door zijn ideale ligging en zacht klimaat kwamen de Duitse, Oostenrijkse en Italiaanse heersers met hun gevolg hier met vakantie . Zo ontstond hier het toerisme. Hotel Opatija werd zelfs gebouwd als een sanatorium. De kerk is vernieuwd in 1906. Langs de hoofdstraat staan hele mooie gebouwen uit de 19e eeuw. De moderne gebouwen passen niet zo goed in het geheel. Opvallend is de Villa Angiolina, gebouwd in 1844 en eerste privévilla in de stad. Dit optrekje van de rijke ridder Scapa is omgeven door een park met 150 soorten exotische planten en bomen. Iedereen kan nu genieten van de bloemenperkjes langs de gezellige paadjes. We komen ook bij de Sint -Jacobkerk uit de 16e eeuw in Romaanse stijl die de kloosterkerk was van de Benedictijnen. De glasramen en de ongewone Piëta op een bronzen plaat zijn de interessantste werken in dit gebouw. Paul toont de weg naar Volosco, een origineel vissersdorpje , te bereiken langs een wondermooi wandelpad langs de zee, enkele kilometer verder. Onderweg staan banken op rustige plaatsen met uitzicht over de zee. Een tip die meerdere mensen tijdens de vrije tijd aansluitend gevolgd hebben. Wij hebben de lokale specialiteit geproefd in Foto : Florine Somers

Volosco in de “chocolateria antica”: een soort chocodrink met coco, peer of sinaasappelsmaak. Terug in het centrum langs een rustige straat hebben we nog ruim de tijd om te winkelen. Deze rustige dag wordt afgesloten met het avondeten. In buffetvorm maken we kennis met de KroatischInternationale keuken. Dinsdag 16 september 2008 Dag 4 : Daguitstap naar de meren van Plitvice Op het programma staat een busrit door het binnenland naar de toeristische pleisterplaats : de meren van Plitvice, beschermd door UNESCO. Onderweg krijgen we een heel ander Kroatië te zien dan het beschermde Istrië, de provincie waar Opatija ligt. Onze weg leidt langs Rijeka, Senj, Otocac, Plitvice en terug over Karlovac, Rijeka, Opatija. Om 7.30u staat iedereen in de startblokken, voorzien van regenkledij en stevig schoeisel . Paul stelt de lieftallige plaatselijke gids voor die ons de volgende drie dagen zal begeleiden : haar naam is Snjezana, de Kroatische versie van Suzanne. Zij bracht haar kinderjaren door in Nederland met haar Nederlandse vader en Kroatische moeder. Dit verklaart haar voortreffelijke kennis van onze taal. De gids geeft onderweg uitvoerig uitleg bij wat we zien doorspekt met een beetje geschiedenis. Onze oren en ogen waren één en al aandacht! Eerste belangrijke plaats is Rijeka : derde stad van het land met 200.000 inwoners na Zagreb, hoofdstad met 1 miljoen inwoners en Split. We bemerken de scheepswerf “3 MAI” in de haven. De werf dankt haar naam aan de bevrijdingsdatum na WO II : 3 mei 1945. Hier werd in 1865 de eerste onderzeeër gebouwd. Een olieraffinaderij prijkt bijna in het centrum van de stad. Gebouwen zijn heel slecht onderhouden en stammen nog uit de Oostenrijkse tijd. Er is een kleine passagiershaven maar toeristen kiezen niet vlug deze stad als vakantiebestemming. Tijdens de jongste Balkanoorlog tussen 1991 en 1995 waren de weinige hotels een vluchtoord voor de vele Kroatische vluchtelingen uit Bosnië en Servië (Vervolg op pagina 12)



(Vervolg van pagina 11)

en staan er nu volledig uitgewoond bij. Even buiten de stad zijn campingplaatsen te zien heel kort bij andere scheepswerven. In een dok ligt het jacht van Tito er als een roestbak bij. Snjezana legt een grote verantwoordelijkheid voor de desolate toestand bij enkele rijke eigenaars, tevens bestuurders van de stad. Zij verstaan het om de arbeiders pas te betalen als het hen belieft. Protesteren helpt niet want vakbonden zijn niet werkzaam. Corruptie overheerst na de Titotijd. Daarom roepen vele bewoners op een terugkeer naar die tijd. Bakar is de woonplaats van vele vissers en zeelui. Napoleon liet deze weg aanleggen van Istrië tot Dubrovnik, de Adriatische Magistrale genoemd. Later kreeg hij een weinig benijdenswaardige naam : “dodenweg” erbij.

- 12-3--

trauma’s en drankproblemen. Veel verlaten en geplunderde huizen getuigen van de oorlog naast de heropgebouwde of nieuwe huizen van de Kroaten. Beide volkeren hebben wandaden gepleegd en er zal veel tijd nodig zijn om de wonden te helen. In het stadje Otocac herinneren de kogelgaten in de huizen aan de hevige strijd die hier geleverd werd. Er blijven 5000 van de 50.000 inwoners van voor de oorlog. In de streek liggen nog altijd veel mijnen die geregeld voor ellende zorgen ondanks de vele waarschuwingen. In dit stadje houden we een koffiepauze. We rijden verder door deze verarmde streek waar hier en daar bewoners de producten van het veld verkopen. Zo een Servische weduwe, kennis van onze gids, die honig en vruchtenlikeur verkoopt. We kopen graag een lekker ambachtelijk gemaakt product.

In deze streek heerst regelmatig veel wind. Naast de Tussen 12u en 13u eten we in restaurant Macola een vollemistral zijn hier nog twee windsoorten bekend : de jugo en dige maaltijd. Dit groot en nieuw gebouw steekt schril af de bura. De laatste is de gevaarlijkste. tegen de rest van de streek maar geeft toch een vleugje hoop op hernomen activiteit. Novi Vinodolski is een toeristische plaats met vele mooie vakantiehuisjes overvol in de zomer, maar verlaten in de We arriveren bij de ingang van de meren in Plitvice. Ze winter. liggen in één van de 10 nationale parken, sedert 1979 beIn 1288 werd hier het eerste wetboek geschreven. schermd door UNESCO. In Goliodok was de grootste gevangenis in de Titotijd geTussen 13.15u en 16.30u wandelen we door het park en vestigd. tussen de watervallen. 16 Meren liggen trapsgewijs en zijn In de verte ontwaren we de kale rotsen van het eiland KRK door watervallen verbonden. De honderden toeristen trotwaar we donderdag naartoe rijden. seren het minder mooie weer om dit natuurwonder te doorkruisen op mooi aangelegde paadjes en bruggetjes. Senj staat bekend als het koudste plaatsje van de AdriatiMet een kleine boot bereiken we de overkant van een meer sche kust en heeft een belangrijke haven. Hier verlaten we waar een pendelbusje de toeristen naar de busparking de dodenweg en rijden het binnenland in. De “Josefina” brengt. verbindt Senj met Karlovac. In deze streek wonen maar 85 De buitentemperatuur is 12° en de verwarmde bus geeft inwoners per km². een aangenaam gevoel. “Hun” is met 30 inwoners het kleinste stadje ter wereld zegt Snjezana.. We zetten koers naar Karlovac door een streek die nog Deze arme streek ziet de jonge generatie vertrekken bij altijd de sporen van de Balkanoorlog draagt. Nog altijd gebrek aan werk en toekomst. zien we verlaten en verwoeste woningen van de gevluchte Tot de Balkanoorlog uitbrak woonden Kroaten en Serviërs bewoners. Een klein open museum toont enkele stukgeschovredig samen. Zelfs gemengde families waren geen uitzonten militaire voertuigen en een half vliegtuig opgesteld dering. Tijdens de oorlog moesten vele Serviërs vluchten rond een verwoest gebouw : de stille getuigen van een wreof werden gewoon weggejaagd. Achterblijvers leven met de oorlog. Aan de rand van de stad herrijzen nieuwe, mooie huizen. In een andere wijk ontdekken we armoedige woonblokken, zo typisch in de voormalige Oostbloklanden. De terugweg naar Opatija gaat vlugger over de autostrade en na 3 uur bereiken we het hotel waar een goede maaltijd wacht. Het is tevens een goed moment om al de opgedane indrukken te bespreken met tafelgenoten. Monique Van Camp

Wordt vervolgd

Foto : Florine Somers

Ter illustratie bij dit verslag ontvingen wij van Florine Somers een CD met prachtige foto’s , waarvoor dank. Wij vragen toelating om de foto’s in ons webalbum op te nemen, zodat iedereen er kan van genieten. JH.

december juni – juli 2008 1999


- 13-3--

Korpsmaal 19 november 2008 Koninklijke Vereniging van Oprustgestelde Officieren v.z.w.

In de volgende nieuwsbrief : Woordje van de voorzitter Algemene Vergadering 10 Feb 09

K.V.O.O. - LIMBURG Nieuwsbrief December 2008 verschijnt maandelijks op 300 exemplaren

Filmvoorstelling 24 Feb 09 Verslag Culturele uitstap 03 december Herman Schrijvers Artikel door : Luc Vandenborne Jef Schoups Willy De Greeve Agenda 2009 Kroatië : deel 2. - Monique Van Camp Allerlei Deadline volgende nieuwsbrief: 05 Jan 09

Hoofdredacteur en Verantwoordelijke uitgever : Jos HERMANS Lay-out en verzending : Jos en Conny Hermans Helbeekplein 3 bus 7 3500 Hasselt Tel / Fax : 011.228848 GSM : 0472/825510 E-mail : [email protected] Web-pagina : http://users.belgacom.net/kvoo.limburg [email protected] http://users.skynet.be/kvoolimburg

1922961 DEFENSIEHUIS LIMBURG MILITAIR PROVINCIECOMMANDO

Guffenslaan, 26 3500 HASSELT

R.D. U.V.

Tel : 011. 28 74 03 Fax : 011. 28 74 19

D eze keer heb ik niet gewacht

Recommend Documents