Contributie (in Euro s) 2013 ING bank: RABO bank Waalre: t.n.v. Volmolense Kano Club te Waalre

September 2013

Infoblad van de

Volmolense Kano Club te Waalre Jaargang 44, nummer 211 September2012 Verschijnt 2 a 3 keer per jaar

Bestuur Voorzitter: Martin Hermans 040 222 29 26 Molenstraat 60 5581 VK Waalre Secretaris: Axel Bijnen 040-2217793AA Achtereindsestraat 2 a 5583 TB Waalre [email protected] Penningmeester: Herman Maatje 040 787 69 64 Witbolgrasbeemd 21 5551 HX Dommelen [email protected] Bestuurslid: Jeroen Keeris 0655101570 Verwerstraat 80 5612 EE Eindhoven [email protected] Femke Backer 06535324523 Hoogstraat 160 5615 PV Eindhoven [email protected] Jan Knuivers 0497-519009 Leeuweriklaan 16 5561 TP Riethoven Wedstrijdcommissaris: Jeroen Keeris 0655101570 Verwerstraat 80 5612 EE Eindhoven [email protected]

Wedstrijdcommissie Jeroen Keeris Berwout Leyds

0655101570 0619 902103

Redactie clubblad Jeroen Knuivers Jan Knuivers

0652236417 0497-519009

[email protected] [email protected] VKC-website www.volmolensekanoclub.nl

Website Robert Bouten www.robertbouten.nl

Contributie (in Euro’s) 2013 ING bank: 26.37.759 RABO bank Waalre: 10.11.33.200 t.n.v. Volmolense Kano Club te Waalre

Seniorlid Juniorlid Raftlid Inschrijfgeld nieuw lid Inschrijfgeld botenligplaats Botenliggeld leden Botenliggeld niet-leden Verzekering per boot e 1 training per jaar voor 18 jaar en ouder Vergoeding ophalen Oud Papier (18 jaar en ouder) Zomertraining kano Wintertraining kano Korting per extra gezinslid VKC Korting voor automatische incasso Wedstrijdlicentie Senioren Wedstrijdlicentie Junioren Wedstrijdlicentie t/m 14 jarigen Wedstrijdlicentie lopende jaar Wedstrijdlicentie lopende jaar jongeren Lidmaatschap Watersportverbond Lidmaatschap Watersportverbond 2 in gezin Lidmaatschap Watersportverbond Junior Eskimoteren 4 lessen Borg Sleutel Boete te laat betalen contributie Huur raft + peddels dagdeel Raft + peddels + stuurman dagdeel Raft + peddels + trainer dagdeel

50,00 52,00 52,00 8.00 2% 25,50 17,80 5,10 35,00 27,50 22.50 30,00 8,50 30,00 40,00 2,50 50,00 75,00 100,00

Je bent seniorlid vanaf het jaar dat je 18 jaar wordt.

Website Raftteam VET www.vetdebeste.nl

61,50 56,00 210,00 18,00 3,50 16,00 32,50 3,50 106,00

Foto voorpagina:

Inhoudsopgave Van de redactie

pag. 5

VKC-BoaterX

pag. 6

Commissie Slalom Opgericht

pag. 9

Koekhappen

pag.11

Vistrap en Wildwaterbaan Vechtpark

pag. 13

Zomerkamp door de ogen van een nieuweling

pag. 14

De grote gele kwikstaart

pag. 17

Jeugdtrainingen

pag. 21

4 weken op pad met een (sl)Opel Nieuwe vaarbeleid en natura-2000

pag. 23 pag. 28

Devils Stream

pag. 29

Wie helpt ons de VKC te laten groeien?

pag. 33

Wist je dat?

pag. 35

Agenda

4

Van de redactie Door Jan Knuivers De zomerperiode ligt weer achter ons. Een groot aantal leden heeft hiervan geprofiteerd om er op uit te trekken met kano of raft. 4 van onze VKC-ers zijn 4 weken achtereen op reis geweest naar verschillende locaties. Zij doen verlag van hun belevenissen tijdens het WK in Liptovsky(Slowakije), een toeristisch intermezzo in Venetië, het EK in Bourg Saint Maurice en als toetje het zomerkamp in Sault Brenaz . In Sault Brenaz is geëxperimenteerd met een nieuwe wedstijdcomponent. Van deze enerverende strijd is op zo’n manier verslag gedaan, dat de ICF, dit onderdeel waarschijnlijk ook gaat introduceren. Irene geeft haar kijk, als beginnend slalomvaarder, op een haar eerste zomerkamp. Martin leert ons weer wat over bewoners rondom de Volmolen. Wat betreft de kano-ontwikkelingen op landelijk gebied houdt Wim ons op de hoogte. Voor de rafters staat er in Nieuw Zeeland in november deelname aan het WK op het programma. Als een van de voorbereidingen hebben zij in Lipno (Tjechie) deelgenomen aan wedstrijden op een hele forse wildwaterbeek . Hierover kun je de enerverende ervaringen lezen. In de vorige uitgave is melding gemaakt van de oprichting van de nieuwe slalomcommissie. Hoewel de commissie nog geen formele status heeft, zijn er al wel een aantal stappen gezet. Waaronder de opzet van een aantal werkgroepen. Martin, die zich bereid heeft verklaard de voorzittersrol op zich te nemen, beschrijft de stand van zaken Begin september heeft het Eindhovens Dagblad uitgebreid aandacht besteed aan de ambities van Maarten. Wat in dit artikel naar oren komt is, dat Maarten op de wereldranglijst 66e staat. Geen geringe prestatie, als je hierbij in ogenschouw neemt dat op dit moment de financiering van de trainingen en wedstrijden zelf bekostigd moet worden. Het doel van Maarten is om bij het WK in Praag bij de eerste 15-20 te eindigen en zich daarna te focussen op de Olympisch Spelen in Rio de Janeiro. Hopelijk geven deze prestaties van Maarten het wildwatervaren een “boost”, waardoor kanoën in Nederland weer wat prominenter op de kaart komt te staan.

5

VKC BoaterX – 2e editie Door Koen Siemelink Het schilderachtige stukje Dommel bij de Volmolen in Waalre is normaal gesproken het decor van fanatieke slalomvaarders; natuurliefhebbers in badkuipen en af en toe een vrijgezel op een vlot. Op 22 juni maakte dit alles plaats voor een bouwtechnisch hoogstandje van 5,5 meter hoog, stoere mannen en vrouwen in creekboten, knallende muziek en de nodige spetters. Het zag er indrukwekkend uit, alle ingrediënten voor een mooie BoaterX waren aanwezig! Met een Brabants kwartiertje vertraging begon aan het eind van middag de kwalificatieronde. Dit betekende tevens de eerste keer van de schans, die voor het eerst tegenover het terras van Café de Volmolen stond. Ondanks de goede ervaringen van vorig jaar waren er toch een aantal protesterende hersencellen die geen behoefte hadden om de stenen overkant van de sloot van heel dichtbij te gaan bekijken. Nadat de eerste vaarders heelhuids van de schans af waren geplonsd waren ook de laatste hersencellen overtuigd. Tijd om te knallen dus. Boot op scherp, puntje een klein beetje schuin, naar voren hangen, bij landing naar achter hangen, niet vergeten waar de vlaggen hangen en vervolgens gas op die krukas! De run verliep als gepland, en bleek rond de 50 seconden te duren. Prima afstand want in zo’n lompe creekboot (lees: baggerschip) konden mijn armpjes dat nog net volhouden. Tegen de avond was het tijd voor de heats. Met dank aan het sportdieet van cafetaria ’t Pleintje was ik er helemaal klaar voor. Toen bleek dat ik na Jacob en Dirk de 3e vaartijd had was het duidelijk; de oranje Liquid Logic was een geluksbootje. In de eerste heat tegen Frans, Jenita en Reinder mocht ik startpositie kiezen, en had ik mijn geluksbootje kunnen scoren, dus kon ik het plan van de kwalificatierun mooi hergebruiken. En met succes; eerste! De kwart finale was tegen Bas, Niek en Jasper. Op listige wijze heb ik weer mijn geluksbootje kunnen claimen, en dankzij de onbegrijpelijke berekeningen van Keeris mocht ik wederom startpositie kiezen. Het vertrouwen dat het goed zou komen als enige MKV’er tussen deze VKC’ers bleef echter uit; mijn droge kleren had ik al klaar liggen en het eerste biertje was besteld. Toen het zover was besloot ik toch maar alles op alles te zetten, de manier hoe je de schans afstuiterd is en blijft onvoorspelbaar, dus er was een kans. Onverwacht, maar wederom succes, nogmaals eerste! Ergens in de voorbereiding voor de 3e heat begon het vertrouwen te ontstaan en zag ik een gouden toekomst voor me! In tegenstelling tot kanoslalom past dit lompe en kortdurende spelletje waarin de zwaartekracht het belangrijkste werk doet misschien

6

beter bij mij. De droge kleren waren weer opgeborgen, biertje teruggegeven, geluksbootje gescoord en oude vertrouwde startpositie gekozen. Tijd om het trucje te

herhalen. Ondanks de tegenstand van Keeris, Marnix en Maarten wederom eerste! De gouden toekomst kwam steeds dichterbij. De finale beloofde een zware strijd te worden. Mijn geluksbootje had een andere liefde gevonden in de vorm van Martijn van Tuijl. De andere tegenstand bestond uit Marnix Teunissen, die mij vorig jaar goed hard voorbij kwam varen en Robin Knuivers de nummer 3 van vorig jaar. Ondanks deze zware tegenstand wisten mijn mede-MKV’ers mij gelukkig weer te motiveren met een slokje bier. Tijd om te knallen; de schans ging goed, ik lag eerste. Onder de bak wist een stemmetje in mijn hoofd te vertellen dat het niet verstandig is om de stroming over te steken als er elk moment iemand naar beneden kan komen. Toch maar doorgaan, je moet er tenslotte iets voor over hebben om Koning BoaterX te worden. Het ging goed gelukkig. Na de laatste vlag besloot ik maar door het keerwater te gaan baggeren, want de stroming was al geclaimd door Martijn en Robin die wel heel dicht achter mij zaten. Gelukkig was de finish in zicht.

Nadat ik was bijgekomen van deze strijd, wisten de scheidsrechters te vertellen dat ik toch eerste was! Het verschil was echt ontzettend klein, maar het was gelukt, ik ben ‘Koning BoaterX 2013’! Na de kroning werd het toch tijd om maar weer vooruit te kijken. Over 12 uur stond namelijk alweer de VKC Slalomwedstrijd op de planning. Hoog tijd om een koolhydraatrijk sportdieet te gaan nuttigen op Stratumseind. VKC’ers, ontzettend bedankt voor dit topweekeind! 7

8

Commissie Slalom opgericht. Door Martin Hermans In december 2012 besloot NOC/NSF geen geld meer beschikbaar te stellen voor de kanosport. De organisatie en staf die zich bezig hield met talentontwikkeling en topsport voor wildwater slalom en voornamelijk betaald werden met NOC/NSF gelden, kwam hierdoor in klap te vervallen. De boodschap van het bestuur van het Watersportverbond aan de slalomsport was duidelijk; slalomsporters en slalomverenigingen jullie moeten het nu zelf regelen en organiseren en zelf in de benodigde middelen voorzien. Dit hebben we gedaan. Daags voor oudjaar zaten we met het merendeel van de slalomverenigingen bij elkaar. Een bemoedigende bijeenkomst van mensen met een grote betrokkenheid en gemotiveerd om te bouwen aan de toekomst van de slalomsport. Inmiddels is er heel wat afstemming en overleg geweest. Een aantal zaken moest op korte termijn geregeld en georganiseerd worden zoals de organisatie van het NK Slalom, de kwalificatie voor en deelname aan internationale wedstrijden. Daarnaast hebben we de tijd genomen om af te stemmen over de toekomst van de slalomsport, hoe we de continuïteit van de slalom sport zeker kunnen stellen en hoe we ons daarvoor het beste kunnen organiseren. Op dit moment neemt het aantal actieve slalomvaarders af en stagneert de instroom van nieuwe vaarders. Bij de werving van nieuwe leden spelen de verenigingen een cruciale rol. Door het uitwisselen van ervaringen en trainers en het organiseren van gezamenlijke activiteiten willen we de slalomverenigingen helpen met het werven en binden van leden en andere verenigingen laten kennismaken met de slalomsport. Wij willen de beleving en passie voor wildwater slalom graag delen en de slalomsport vanuit de breedte laten groeien. Dit in tegenstelling tot het beleid van de afgelopen jaren toen sterk het accent lag op de topsport. Wij willen de nadruk leggen op de breedtesport. Als de slalomsport vanuit de breedte groeit, komt er vanzelf weer een top bovendrijven. De slalomwedstrijdsport in Nederland heeft de afgelopen decennia een hoog professioneel niveau bereikt. Een belangrijke taak zien we in het handhaven en onderhouden van de hiervoor benodigde structuur (vrijwilligers, wedstrijdorganisatie, scheidsrechters, reglementen, internationale contacten,..) 9

Om dit alles te realiseren hebben we de “Commissie slalom” gevormd. We zijn een commissie van en voor de slalomverenigingen. Minimaal eenmaal per jaar komen we bij elkaar met de bestuursvertegenwoordigers van alle slalomverenigingen. De belangrijke zaken stemmen af met de slalomverenigingen en we vragen leden actief te participeren in de (werkgroepen van de) Commissie slalom. Verder vormen we een commissie van het Watersportverbond. Binnen het Watersportverbond willen we de belangen van slalomsport behartigen. Voor het uitvoeren van onze werkzaamheden hebben we 4 werkgroepen gevormd. 1) De werkgroep promotie, werving en communicatie. Wgl: Koen Siemelink 2) De werkgroep ICF; scheidsrechters en reglementen. Wgl:.Rien Wesselink 3) De werkgroep training en opleidingen. Wgl:Maarten Holdrinet 4) De werkgroep wedstrijden, materiaal. Wgl: Gert Jan Teunissen Naast de werkgroepleiders is de Commissie Slalom samengesteld uit: - Penningmeester: Erik Rövekamp - Secretaris: Pieter Siegert - Voorzitter: Martin Hermans (a.i.) De werkgroepen zijn inmiddels gestart met hun activiteiten. Bij de werkgroep promotie, werving en communicatie is vanuit de VKC Jan Knuivers betrokken. Binnen de werkgroep zijn ervaringen uitgewisseld over hoe je nieuwe leden kunt werven. Jan heeft naar aanleiding hiervan contact gelegd met organisatie die activiteiten organiseren voor scholieren in Eindhoven en Veldhoven. De werkgroep Wedstrijden is volop bezig met de organisatie van het NK dat op 13 oktober in Sauheid(B). Inschrijven hiervoor kan op de website van tijdteam.nl. Vanuit de opleidingswerkgroep wordt er een start gemaakt met een aantal “trainer en pupil”-dagen. Hier kunnen trainers en pupillen van alle verenigingen die geïnteresseerd zijn in kanoslalom zich aansluiten. De bedoeling is om in eerste instantie door kennisuitwisseling elkaar verder te helpen. De eerste twee dagen zijn gepland op zaterdag 21 september en 26 oktober op het slalomparcours in Sint Oedenrode. Lees hiervoor het artikel over Jeugdtrainingen in dit blad. De oorspronkelijke boodschap van het Watersportverbond was dat er geen geld meer was voor de slalomsport. Met 10

de penningmeester, secretaris en voorzitter zijn we op zoek gegaan en hebben we binnen het Watersportverbond een aantal potjes kunnen aanboren waardoor er toch beperkte financiële middelen zijn voor de activiteiten van de Commissie Slalom.

Koekhappen Door Leon Bosma Ook dit jaar vond er een duel plaats onder de vedetten van de VKC, bij de meeste bekend onder de naam “de clubkampioenschappen.” Dit is het moment van het jaar waar elke man of vrouw de kans krijgt zich te bewijzen. Iedereen koestert de droom om deze competitie te mogen winnen en zich een jaar lang clubkampioen te mogen noemen. Het is een titel die vele wensen te hebben, maar één enkeling toekom!. Nadat de rayonhoofden van de VKC besloten hadden dat dit clubkampioenschap anders moest, was het Jeroen Keeris die deze nieuwe vorm van competitie introduceerde. Een nog nooit eerder uitgevoerde tak van kanoën, die voor een ieder van ons onbekend was. Aan een touwtje boven een golf in van het wild stromende water van het trainingsparcours bevond zich het doel van deze competitie: een peperkoek. Degene die het als eerste voor elkaar kreeg een stuk van deze koek te happen en naar de finish te varen, zonder daarbij de handen te gebruiken wint. Met het zweet op de voorhoofden van spanning, of door de blakerende zon lagen de elf kandidaten klaar. Gefocust op de koek, wetend wat hen te wachten stond. De woorden van Ciaran Hearteau zaten ook in mijn geheugen gegrift: “You need no nerves to win a game, just confidence.” De kwalificatie van de competitie begon met Frans. Frans, gevreesd door vele vanwege zijn vermogen om altijd kalm te blijven, wat hem bijna immuun maakt voor spanning. Frans vaart, hapt en is klaar. Met een lach van oor tot oor ligt hij bij de finish, wetende dat het moeilijk is voor de anderen om zijn tijd te verbeteren. Moeilijk, maar niet onmogelijk. Zo lukte het mij om nog een seconde van de tijd af te snoepen en de snelste tijd van de dag neer te zetten. Hierna bleek het voor velen niet mogelijk om uit te voeren wat het hevig joelende publiek van ze verlangde. Een 3-tal nobele strijders moest het afkopen met 3 letters achter hun naam in plaats van een tijd. In de finale haalde Frans allerlei trucs uit de doos om de titel te bemachtigen. Zo haalde hij terwijl hij in de golf was een bril en pet tevoorschijn om het publiek te amuseren. Dit heroïsch gebaar werd beloond met een originaliteitsprijs.

11

Maar deze stunts konden niet tippen aan de heerser van de golf en tevens winnaar van de clubkampioenschappen van 2013: Leon Bosma! . Ik ontving als prijs voor mijn uitmuntende prestaties een boomerang. Daarnaast mag ik me een jaar lang clubkampioen noemen. Voor nu ben ik blij met de titel en prijs, en voor volgend jaar zou ik de wijze woorden van Tiger Woods willen herhalen. “I love to compete, so let us compete.” Ik hoop alle leden, publiek en de belangrijkste vedetten volgend jaar weer te treffen, om opnieuw te strijden om deze exceptionele titel! Tot in Sault-Brenaz!

12

Vistrap en wildwaterbaan Vechtpark naderen voltooiing Door Wim Holdrinet

In het artikel ‘Kanoën op vistrappen’, in het VKC-clubblad van oktober 2012, heb ik onder meer bericht over de in aanbouw zijnde vistrap en wildwaterbaan in het Vechtpark (www.vechtparkhardenberg.nl) in Hardenberg (Overijssel). Na veiligheidsonderzoek eerder dit jaar was onlangs de aanleg van de vistrap gereed en zijn de grondwerkzaamheden van de wildwaterbaan van start gegaan

De voor kano's bevaarbare vistrap is midden augustus dit jaar gereed gekomen. De derde week van augustus stroomde, voor het eerst als proef, water over de vistrap. Dat ‘proefstromen’ gebeurde in aanwezigheid van een aantal medewerkers van Waterschap Velt en Vecht. De vistrap is ruim 200 meter lang en overbrugt met treden van elk ongeveer 7,5 centimeter hoogte in totaal ongeveer 1.50 meter hoogteverschil.

13

Op 14 augustus zijn de grondwerkzaamheden voor de naast de vistrap gesitueerde wildwaterbaan gestart. De met 150 meter lengte ontworpen wildwaterbaan is om bezuinigingsredenen 10 meter ingekort. Ondanks het inkorten zijn het slingerende verloop van de baan, ongeveer anderhalve S, de twee verwijdingen met rustpunten/keerwaters, de noodtrappen en de nodige bevestigingsrails in de bodem voor de wildwaterobstakels behouden kunnen worden. De bevestigingsrails en de wildwaterobstakels zijn een systeem van RapidBlocs, zie www.rapidblocs.com. Het RapidBlocs systeem is met succes toegepast in de Olympische wildwaterbaan in Londen. Uniek van het RapidBlocs railsysteem is dat de wildwaterobstakels traploos verplaatsbaar zijn. Een vaste plaatsing van palen om slalompoortjes op te hangen is niet toegestaan, omdat de wildwaterbaan in het winterbed van de Vecht ligt. Met pvc buizen in de grond en doppen ter afdichting zal dat probleem worden opgelost. De wildwaterbaan is naar verwachting in november aanstaande gereed. Een mooie kroon op het werk van bestuursleden van Kanovereniging HardenbergVecht, die zich sinds eind negentiger jaren van de vorige eeuw hebben ingezet voor de realisering van de Vechtpark wildwaterbaan. Kerngegevens Vechtpark wildwaterbaan: Lengte 140 meter Waterdiepte circa 60 cm Breedte 4 meter + plaatselijke verwijdingen Verval (hoogteverschil) 150 cm; helling 1,07 %, Berekende stroomsnelheid ruim 8,5 km/uur bij debiet 10 m3/seconde

Zomerkamp VKC door de ogen van een nieuweling… Door Irene Kaashoek Na een heleboel spannende verhalen te hebben gehoord was het 3 augustus dan eindelijk zo ver: voor de eerste keer naar het Zomerkamp van de VKC! Na een gezellige barbecue met de schoonfamilie in de auto gestapt en samen met Frans en Jeroen de hele nacht naar Frankrijk gereden. Frans had een korte nacht gehad de nacht ervoor dus die moest nog wat bijslapen maar gelukkig had Jeroen niet zoveel problemen met ’s nachts rijden. Toen waren we er eigenlijk zo! 14

In Sault Brenaz aangekomen zagen we de tent van Jasper al staan en toen konden we gezellig wat Duitsers gaan wakker maken door onze tent op te zetten. Of we niet wat stiller konden doen: “ Nee mevrouw, dat kan niet, we willen ook maar gewoon snel naar bed!”. Die gingen op zondag gelukkig naar huis… Op zondag gingen er wel meer mensen naar huis, dus toen konden we een mooi plekje confisqueren op de camping. Inclusief wat bomen voor hangmatten en een hek om je kleren aan te drogen, ideaal. Op zondag was het nog rustig, aangezien er een heleboel zomerkampgangers eerst nog een wedstrijd hadden in Bourg Saint Maurice. We zijn dus maar even brood gaan halen en een beetje gaan varen en de eerste hangmatuurtjes waren ook een feit. Als echte plasticvaarder had ik natuurlijk ook een plastic boot bij me en die heb ik zondag even getest. Mijn nieuwe freestylebootje is goedgekeurd! VKC-ers blijken veel te goed in flatspinnen en dat hebben ze dan ook best veel gedaan in de oude Jackson van Bram die ook mee was. Iemand nog interesse om een cartwheel te leren? Zondagavond was het al een stuk drukker op de camping. Pizza gegeten en toen lag iedereen best vroeg alweer in bed. We moesten natuurlijk wel fit zijn voor de eerste trainingsdag op maandag! Nou maandag was het dan zover: voor de eerste keer de baan af in een slalomkano. Dat bleek best mee te vallen. Tegen al mijn verwachtingen in heb ik noch de voor- noch de achterpunt dubbelgevouwen om een steen. Poortjes varen was een ander verhaal, haha. Na een paar dagen oefenen, veel advies van de trainers en goed kijken naar de rest had ik het door: je moet gewoon boos kijken naar die dingen, dan gaan ze vanzelf opzij. Kijk maar naar de foto’s… Maandagmiddag kwam ook de rest van de groep aan en toen waren we compleet met z’n zeventienen. Elke dag waren er twee trainingen en wij met groep ErVAARing hadden de luxe om 1x per dag een trainer in de boot te hebben. Dat is echt wel handig om even te kijken wat iemand nou bedoelt als je nog niet zo erva(a)ren bent. Na een paar dagen frustratie begon het woensdag eindelijk wat beter te gaan en begon ik de lol van het slalommen ook te zien. Buiten groep ErVAARing had je ook nog de tob top groep (werd het toppen of tobben?), de eenarmige bandieten (de C1-ers), het langstudeerplan en nog een groep waarvan ik de naam even kwijt ben maar dat waren de die-hard K1-ers. En er was een echt traingsschema, inclusief tijden en trainers en zo. Ik was onder de indruk… Bij Okawa gaan we altijd gewoon wat varen. 15

Buiten het varen om was het ook gezellig. Overdags lag iedereen lekker sloom in een stoel of een hangmat (in de hangmatflat!) en ’s avonds kwam daar nog een biertje of wijntje bij. ’s Avonds bleef het best beschaafd, ondanks de grootse verhalen van te voren ;-) Dat zou kunnen liggen aan het feit dat de helft van de groep iets te hard op stap was geweest na de wedstrijd in Augsburg, het zou ook wat te maken kunnen hebben met het ontbreken van 17-jarige vrijgezelle vrouwen?? In elk geval is mijn vocabulair flink uitgebreid met niet alledaagse krachttermen en heb ik een hoop nieuwe dingen bijgeleerd over diverse filmpjes, man-vrouw relaties en slalommen natuurlijk. De week was veel te snel voorbij en werd op vrijdag afgesloten met koekhappen in de wals. Helaas had ik de dag ervoor een spier verrekt (pff 2 weken niet gevaren…) dus ik heb niet meegedaan, maar ook het aanmoedigen was erg leuk. Zaterdagmiddag zijn we op een relaxed tempo vertrokken en zijn we zonder files en zo vlot weer in Eindhoven aan gekomen. Volgend jaar wil ik weer mee hoor! En ik heb gelijk ook maar een hangmat gekocht…

16

De grote gele kwikstaart Door Martin Hermans Mijn trouwe metgezel van het eerste uur December 1998 hebben we de restanten van de Volmolen gekocht en in juli 1999 zijn we verhuisd naar de Volmolen. De maanden voor de verhuizing hebben we heel hard gewerkt om de ruimte waar nu de vergaderruimte is (lijnoliemolen) geschikt te maken voor bewoning en tuin leefbaar en veilig te maken voor een gezin met jonge kinderen. Hugo was nog geen twee jaar oud. Terwijl Marjo met de kinderen nog in Tilburg woonde pendelde ik op en neer tussen de Volmolen en Amsterdam waar ik projectleider was van een groot project waar van alles mis ging. In het weekend, avond en nacht werkte ik op de Volmolen. Rond de Volmolen was het in die tijd voor mij alles behalve gezellig. Een voorgeschiedenis van branden en overstromingen, overleg Waterschap en de gemeenten, gefrustreerde buren die bezwaarschriften in dienden en een buurman die via de rechtbank de werkzaamheden liet schorsen. Als ik avonds in de tuin aan het werk was, werd ik gezelschap gehouden door een opvallend geel vogeltje. Het ijverig vogeltje had een nest in een stapel keien, was niet bang en stoorde zich niet aan mijn aanwezigheid. Toen de eitjes uitgekomen waren vlogen de ouders af en aan om hun jongen te voeden, huppelde rond en straalde heel

17

veel levenslust en vrolijkheid uit. Het gezin van de opvallende gele vogeltjes was mijn trouwe metgezel van het eerste uur op de Volmolen. Ieder voorjaar van de daarop volgende jaren verscheen het gele vogeltje weer opnieuw. In 2004 belden twee medewerkers van de provincie Noord Brabant bij mij aan en vertelde me dat er een zeer zeldzaam vogeltje bij de Volmolen was gezien; de grote gele kwikstaart. De grote gele kwikstaart De grote gele kwikstaart (Motacilla cinerea) is een zangvogel uit de familie kwikstaarten en piepers (Motacillidae). De vogel heeft een grijze rug en een gele buik. Mannetjes hebben 's zomers bovendien een zwarte keel. Ze worden ongeveer 18 cm groot

18

In het voorjaar en 's zomers zijn ze te vinden in de buurt van waterstroompjes, vooral voora in de bergen en heuvels. Sterke stroming is een bepalende factor voor het voorkomen van de soort De vogel nestelt in holten in de buurt van water. Een paartje kan in een broedseizoen wel drie legsels groot brengen. De vogels zoeken hun voedsel voornamelijk voornameli aan de waterkant op slikkige of stenige oevers of natte balken. Daarnaast gebruiken ze kort grasland, paden, daken en ander oppervlakken, waar ze lopend achter insecten aanjagen. 's Winters bevinden ze zich bij lager gelegen water en aan de kust. De verwante erwante soorten witte kwikstaart en gele kwikstaart komen in meer uiteenlopende leefgebieden voor en zijn hier veel algemener.

In Nederland broedden halverwege de jaren zeventig van de 20e eeuw 150 paren. In de periode 1998 – 2006 steeg dat aantal tot 360 paren. De meeste broedgevallen kwamen voor in de regio's Twente, de Achterhoek en Zuid-Limburg Limburg. Sinds de jaren negentig komt de grote gele kwikstaart ook voor in Noord-Brabant Brabant. In Brabant zijn de aantallen tussen 2000 en 2007 fors toegenomen, maar sinds 2008 lijkt de groei eruit en neemt het aantal in Brabant weer sterk af. Deze afname houdt ongetwijfeld verband met de strengere winters van de afgelopen jaren met soms langdurig sneeuw. Veel grote gele kwikstaarten die overwinterde zijn gestorven en van de vogels die wegtrokken hebben het er ook maar weinig het overleefd. In Brabant is de grote gele kwikstaart een echte cultuurvolger en de nestlocatie bevind zich vrijwel altijd in een of ander menselijk bouwwerk waarbij als broedlocatie vrijwel altijd een sluis, watermolen, stuw of ander bouwwerk wordt uitgekozen. De grote gele kwikstraat op de Volmolen. Mijn kameraadje van het eerste uur op de Volmolen bleek dus de grote gele kwikstaartt te zijn. Eenmaal ontdekt door de officiële instanties en vogelliefhebbers trok mijn kameraad heel wat volk aan. Eerst moest er gezorgd worden voor nieuwe 19

huisvesting. Holen in de oever waren te kwetsbaar voor ratten en katten. Er werd gezorgd voor mooie nestkasten waarvan er vier op de Volmolen opgehangen zijn. In het voorjaar liet de grote gele kwikstaart echter de luxe prefab woningen links liggen en nestelde zich in een buis van een stuw.

20

Om zijn tevredenheid te uiten kwam de grote gele kwikstaart ons regelmatig een serenade brengen op het terras. De grote gele kwikstaart trok nogal wat paparazzi aan. Een van hun stond op een gegeven moment met een levensgrote lens tussen de struiken achter in onze tuin. Toen ik vroeg wat hij daar deed zei hij dat hij vogelliefhebber was en foto’s wilde maken. Ik had de indruk dat hij meer interesse had in Anne die ook in de tuin lag te zonnen. De laatste jaren is het stil geworden en heb ik de grote gele kwikstaart niet meer gezien. De winters zijn te koud en de sneeuwperiodes te lang geweest. Toch kijk ik ieder voorjaar weer met enige smacht uit naar de komst van mijn metgezel van het eerste uur.

Jeugdtrainingen Door Werkgroep Opleidingen

De nieuwe Commissie Slalom heeft het initiatief genomen om jeugd en trainers de gelegenheid te geven om op 21 september te trainen in Sint Oedenrode. Het doel is om op die manier kennis en conditie op te bouwen, om dit dan verder binnen de clubs verder uit te bouwen. In het verleden was het zo dat talentvolle slalomvaarders gescout werden en dan verder onder de vleugels van de "selectie" verder groeiden. Nu willen we het opleiden meer hand in hand met de clubs en clubtrainers gaan doen.

We beginnen deze dag met trainen en een inventarisatieronde van de behoefte binnen de Nederlandse kano- en slalomwereld. In de latere edities van de jeugd en trainerdagen zullen we gericht aandacht besteden aan lesopbouw en trainingsleer. Hiervoor zullen dan ook gastdocenten voor uitgenodigd worden. We streven er naar om jeugd vanaf ongeveer 10 tot 16 jaar te laten trainen, en hun trainers kunnen samen de trainingen verzorgen. 21

Geef je op door een mail te sturen naar [email protected] : vermeld naam, leeftijd, club of je een clubtrainer hebt of bent. Het programma zal er ongeveer als volgt uit zien: 10.30uur: 11.00 uur: 12.30 uur: 12.45 uur: 14.00 uur: 15.30 uur: 16.00 uur:

ontvangst bij HKC start eerste training einde eerste training lunch met brainstorm sessie start tweede training einde tweede training afsluiting

Als je nog meer geïnteresseerden in je netwerk heb, stuur dit bericht door! Als er vragen zijn mail of bel, of spreek de organisatie van deze dag (zie namen onder) aan tijdens Genneper Molen wedstrijd. Er wordt gezorgd voor enige versnaperingen, warm of koud, afhankelijk van het weer. We willen goed trainen, maar ook met plezier en enthousiasme binnen de groep aan de slag gaan. Mocht je de eerste dag niet kunnen, op 26 oktober is er nog een jeugd en trainerdag gepland. Werkgroep opleidingen Commissie Slalom Wilma van Nistelrooij Ashwin Zax Jeroen Keeris Maarten Holdrinet

22

Vier weken op pad met een (sl)Opel Door Leon Bosma en Robin Knuivers

Een vakantietripje van een maand met 2 serieuze noten erin, het WK en EK. Met 4 sporters en een coach vertrokken we om, pas over een maand weer terug te keren. De auto die we mee mochten nemen om ons naar de bestemmingen te brengen was de Opel Vectra van Han, waarvoor wij hem hartelijk bedanken! Ik heb me afzijdig gehouden terwijl de auto vertreksklaar werd gemaakt en heb het werk vooral overgelaten aan de monteurs van de VKC. De dag voor vertrek werd er volop aan de auto geklust en voor een testrit was dus geen tijd meer. Vol goede moed, nog in de ban van het idee dat dit slechts 12 uur durende reis naar Liptovsky was, vertrokken we richting Liptovsky Mikulas. Al snel bleek dat het probleem van de vorige dag dat opgelost leek te zijn, bij langena niet opgelost was. Een spannend moment maakte we mee terwijl Dirk aan het stuur zat op de meest linkerrijbaan reed, toen onze motor uitviel, niet meer gestart 23

kon worden, en Dirk een manoeuvre over 3 banen naar rechts moest maken om veilig op de vluchtstrook terecht te komen. Al snel was duidelijk dat we Liptovsky op deze manier niet gingen halen binnen de gestelde 12 uur. Een enkeling wilde zelfs rechtsom keert maken. Dit deden we niet, we zagen het als een avontuur en gingen op zoek naar een Opel garage om naar de auto te laten kijken. Na een half uurtje gewacht te hebben bij de Slopelgarage in Duisburg,kon de we binnen voor een diagnose. Tterwijl Bas en de monteur van de garage naar de auto keken ging Hugo een kijkje nemen. Bas vertelde Hugo dat het onderdeel dat nodig was om de auto weer rijklaar te maken 700 euro ging kosten. Hugo snelde terug naar de groep om ons ook mede te delen. Robin en ik hadden in eerste instantie beiden het idee dat we dit niet moesten doen en gingen erop uit om met Bas in crisisoverleg te gaan. Toen we in de garage aankwamen en Bas ons weglachte met schampere lach.: "Wat nou crisisoverleg, ik heb het onderdeel allang besteld man!" Daardoor kwamen Robin en ik al snel tot inkeer dat dit de meest veilige en snelste manier was om toch in Liptovsky aan te komen. Na een tripje door de stad gemaakt te hebben was de auto klaar en konden we onze weg vervolgen. Maar alsof dat we nog niet genoeg pech hadden gehad. We kregen ook nog een klapband en deze moest ook gerepareerd worden. Zie hier de vieze blik die onze hoofdmonteur trekt bij het verwisselen van de band.

24

Met het reservebandje erop hebben we verder van een smetteloze reis kunnen genieten.

Eenmaal aangekomen, ondertussen was het nacht geworden, doken we direct ons bed in zodat we de ochtend erna fris konden herrijzen om te beginnen aan onze eerste training van de week. De eerste trainingen verliepen wat moeizaam. De term schoolkanoërs werd dan ook al snel gebruikt om onze vaarstijl te beoordelen. Nadat Hugo een aantal keer de noodlus heeft moeten trekken werd deze naam alleen maar bevestigd. Eenmaal uit de boot gezwommen en maar net bijgekomen van de schrik wist hij ons al te amuseren met de grootste praatjes en quotes. “Wat, ik rol nog gene kwartslag, ik trek aan die lus en zwem weg. Gek!” Gelukkig naar mate de week vorderde kreeg iedereen de baan meer onder controle en hadden we een degelijke voorbereiding op het Wereldkampioenschap. De meeste van ons waren tevreden over de behaalde resultaten. Dirk behaalde als enigste VKCer de semifinale maar miste door een grove fout op het einde de finale. Maar voor niet iedereen bleef het resultaat bij “tevreden”. Hugo en Robin wisten samen met teamgenoot Jelle B. uit Helmond een 7e plek te behalen bij de U23 K1 ploegenwedstrijd. Dit was natuurlijk in één woord; fantastisch goed! Het junioren team SKK onder leiding van begeleider Dirk waren erop gebrand deze pracht prestatie later op de dag te evenaren. Helaas mocht dit niet zo zijn en moesten er enkele eskimorollen aan te pas komen om het einde van de baan heelhuids te behalen. Na de wedstrijd was er natuurlijk ruimte voor een mooi feestje dat georganiseerd was door een paar deelnemers. De dag daarop verdeelde de groep zich in verschillende delen, coach Bas vertrok voor een lange maar gezellige rit naar huis in de Hellmond Frod Ransit. Hugo, Leon, Dirk en Robin zette koers naar Venetië. Eenmaal aangekomen op een camping na een “wat zware” rit hebben we de tent met uitzicht op de stad opgezet. Vroeg slapen was er helaas niet bij, want en bleek een feestje op de camping te zijn.. Dit konden we natuurlijk niet laten schieten! De volgende dag stonden we toch alweer om 10 uur op een parkeerplaats in de stad boten af te laden om vervolgens 3 uur door de kanalen van Venetië te varen. We zijn slechts een keer aangehouden door de waterpolitie met de vraag of een enkeling van ons zijn gespierde torso zou willen omhullen met een shirt. Zo gevraagd, zo gedaan. We konden weer verder zonder boete. Aan het eind van de middag hebben we het laatste stukje gereden naar onze tweede bestemming; Bourg Saint Maurice. Hier zouden we 10 dagen zitten onder 25

leiding van onze Ierse/Franse coach Ciaran Hearteau.

De trainingen verliepen voor iedereen goed na een tijdje. De wedstrijd verliep voor Dirk en Leon goed, ze haalde beide de semi finale. Dirk wist zelfs de finale te halen! Onder luidt gejuich van vele Nederlanders behaalde Dirk helaas enkele bonuspunten in de finale waardoor hij als 13e eindigde, wat toch erg goed prestatie is op een EJK! Het U23 dreamteam zou enkele dagen later weer aan de start verschijnen, ditmaal zonder Hugo “High Potential” Hermans. Daniel Backer zou mee schitteren als ster in dit spektakel. Een spektakel werd het ook, maar in plaats van schitteren als een ster zag Daniel sterretjes. Hij werd op het hoofd geraakt door een voorpunt van een van de team genoten en werd gelijk na zijn run afgevoerd naar het ziekenhuis voor controle. Hij bracht het er vanaf met 4 hechtingen en mocht hierdoor helaas niet varen op het VKC zomerkamp. Ook hier was een groot eindfeest georganiseerd door het franse team, ook hier weer een gezellig feest met als einde een verfrissende duik “dans la piscine!”. Maandag ochtend is de groep door gereden naar Sault Brenaz waar het jaarlijkse zomerkamp zou plaats vinden. Iedereen kijkt volgens mij terug op een geweldige reis, en dat was het ook!

Het U23 DreamTeam 26

27

Nieuw vaarbeleid en Natura-2000 Door Wim Holdrinet ‘Nieuw vaarbeleid vordert gestaag’, dat was de kop van het artikel over het nieuwe vaarbeleid van Waterschap De Dommel in het VKC clubblad van mei dit jaar. In dat artikel was te lezen over de startbijeenkomst in maart vorig jaar en over de vervolgbijeenkomst op 22 januari dit jaar. In het kader van het nieuwe vaarbeleid hebben inmiddels op 23 mei en op 18 juni dit jaar bij het waterschap twee bijeenkomsten ‘Kanovaart en natuur Boven-Dommel’ plaatsgevonden. Die bijeenkomsten verliepen in een zeer constructieve sfeer. Aan de bijeenkomsten ‘Kanovaart en natuur Boven-Dommel’ is namens de VKC door Martin Hermans en namens het Watersportverbond door Wim Holdrinet deelgenomen. De bijeenkomsten vonden plaats om het nieuwe vaarbeleid goed te kunnen formuleren, mede in het licht van Natura-2000 wetgeving. In dat verband is, in opdracht van het waterschap, door Alterra (Wageningen) een onderzoek gedaan naar de ecologische effecten van de combinatie van vaarrecreatie en beekgebonden natuur in Noord-Brabant (Alterra-rapport 2375). In het Alterra-rapport is een stappenplan weergegeven op basis waarvan tijdens de mei-bijeenkomst een stakeholdersanalyse is opgesteld. Tijdens de juni-bijeenkomst is een begin gemaakt met het formuleren van natuurdoelen en recreatiedoelen, het inventariseren van de huidige en de gewenste toestand en het analyseren van knelpunten en kansen.

Uiteindelijk zal het een en ander resulteren in zogenoemde handelingsperspectieven, die in het Natura 2000 beheerplan Groote Heide/Leenderbos en Plateau worden opgenomen. Dat om te bevorderen dat natuur en kanoën in de betreffende Natura 2000 gebieden beter kunnen samengaan. De handelingsperspectieven omvatten maatregelen die kunnen worden genomen om het effect van vaarrecreatie te minimaliseren en maatregelen die kunnen worden genomen om herstel van natuur te maximaliseren. De verwachting is dat de maatregelen betreffende vaarrecreatie vooral van belang zijn voor de kanoverhuur en de maatregelen betreffende natuur vooral van belang zijn voor het waterschap. Met de bijeenkomsten kanovaart en natuur Boven-Dommel is de unieke situatie ontstaan dat vertegenwoordigers van waterschap, gemeenten, Natuurmonumenten, kanoverhuur, RECRON, provincie, DLG, en de georganiseerde kanosport vruchtbaar overleggen over vaarbeleid (en natuur) in Oost-Brabant. Ongeveer gelijktijdig met het verschijnen van dit clubblad vindt de derde bijeenkomst ‘Kanovaart en natuur Boven-Dommel’ plaats. 28

Over het nieuwe vaarbeleid van Waterschap De Dommel verschenen eerder artikelen in de VKC clubbladen van maart en oktober 2012 en van mei dit jaar. Een uitvoerig artikel over het vaarbeleid van Waterschap De Dommel is onlangs gepubliceerd in het TKBN-blad Kanotities nummer 4 van augustus dit jaar.

Čertovy proudy (Devils Streams) Door Jeroen Keeris In het laatste weekend van augustus gaat, vaste prik, de stuwdam van Lipno (CZ) open. Dit belooft altijd een weekend te worden gevuld met veel wild water en 72 uur glimlach garantie. Op vrijdag gaat om 2 uur de dam open, na 850 km autobaan, lekker even wakker worden met mooie golven en dikke walsen. Met de raft varen we voorop en we nemen Robin op sleeptouw. Hij heeft deze beek nog nooit gevaren, laat staan gezien. Dus wij scouten vooruit en nadat Robin zich weer uit een wals heeft gevochten vertellen wij dat daar een wals zat, werkt uitstekend. Het bovenste stukje na de dam is lekker om in te varen, hierna volgt een stuk vlak water voordat de echte Devil`s Streams beginnen. Een boskloof van 9 km lang constant ww3 met verschillende ww4+ vervallen. Met opvolgend ‘Papirna’; een snel verval van 300 meter lang met enkele dikke walsen en golven, ‘The Window’ een stuw van 4 meter waar al het water van de rivier door een gat van 2,5 meter wordt geperst, ‘Bloody Hand’ een stevige drop met stenen gevuld en een lastige snelle aanvaart en als laatste ‘Stairway to Hell’ een verblokt stuk waar verschillende trappen met drops van 2 meter elkaar opvolgen. Heerlijk stukje paddelen dus. Met de Raft zijn we hier al vaak geweest dus we varen de rivier soepel af. Robin heeft er iets meer moeite mee, bij Papirna een rolletje, The Window even volledig in het kussen verdwijnen en de Bloody Hand te veel op rechts en wat steentjes aantikken met de peddel. Toch maar even een andere tactiek en de stairway even vanuit de kant scouten. Deze vaart hij dan ook soepel af en met de raft nemen we daar ook de uitdagende snelle lijn. De eerste run zit er weer op, iedereen staat op de shuttle te wachten met een enorme glimlach en zo hoort het varen ook te zijn. Die dag doen we nog een run en `s avonds lekker wat eten, een biertje doen en de sauna in ons huisje opstoken. Zaterdag is de R4 raft wedstrijd en de Devils Extreme Race voor Robin. Helaas tegelijk dus elkaar aanmoedigen zit er niet echt bij. `s Ochtends hebben 29

we nog net tijd om een oefenrun te varen en kan Bas (die `s nachts met zijn Belgische harem is aangekomen) ook nog een keer de lijnen checken. We zijn op tijd terug voor de start en mogen direct los. De wedstrijd loopt soepel met mooie lijnen door de grote vervallen, helaas een klein tikje tegen een steen bij de Stairway waardoor Frans enkele seconde de bodem clearance checkt. Uiteindelijk een 17e tijd, 3e internationaal team en ruim 1 minuut voorsprong op Rocks N Rivers het andere Nederlandse team.

VET in actie bij ‘The Window’ De race van Robin bestaat uit een kwalificatie run van Papirna tot vlak voor de Bloody Hand. De eerste 16 gaan door naar de head to head bij de Stairway. Zijn race verloopt soepel met mooie lijnen door de vervallen, helaas weet hij niet precies waar de finish vlag is waardoor hij constant naar de kant moet kijken om deze niet te missen. Uiteindelijk wordt hij 19e met slechts een paar tiende van de tot 16 verwijderd. Voor hem is de race dus afgelopen. De H2H bij de Stairway en mooi om naar te kijken. Door het verblokte karakter zijn er veel snelle lijnen te vinden en is een foutje fataal om de volgende ronde te halen. Uiteindelijk wint Mike Dawson gevolgd door Eric Deguil en Michele Ramazza. Om de dag compleet te maken is er aan de uitstap plek een tap geregeld met Zuber Premium Czech Beer voor alle deelnemers. Helemaal niet vervelend als je op de shuttle moet wachten. In de middag zijn er nog een paar 30

runs gemaakt en Bas is onder begeleiding van Robin (sinds kort officieel kajak instructeur) ook nog de beek af geloodst.

Finale run op ‘The Stairway to Hell’ Op zaterdag avond is er een boaters party bij de camping. Er wordt daar nog last minute gezorgd voor een inschrijving voor de team race, 3 boten achter elkaar over het wildste stuk van de beek. In eerste instantie zijn na inschrijvingen niet meer mogelijk maar na wat omkopingen met bier en Jägermeister en Martijn die zich nederig opstelt richting de Chileense jury en de vloer is het voor elkaar, Volmolen Energie Team doet mee aan de ploegen wedstrijd van het open EK Extreme Kayaking. Met het top team Berry, Berend en Botje (Frans, Robin en Martijn). Het team gaat vroeg naar bed (5 uur in de ochtend is vroeg toch?) om de volgende dag fit aan de start te verschijnen. Een probleem, we hebben maar 2 boten bij ons. Gelukkig kunnen we een testbootje lenen van een Tsjech die in de ochtend nog niet helemaal door heeft wat er gebeurd. Hij dreigt nog moeilijk te gaan doen, maar na het toestoppen van een paar steekpenningen in blik vorm is alles in kannen en kruiken. De start vindt plaats van een schans waar het team net met 3 man op kan. Robin vertrouwd de boel niet helemaal dus besluit even te wachten totdat Frans en Martijn vertrokken zijn. Frans vliegt van de schans en is snel weg, Martijn besluit om onder aan de schans nog even rond te kijken. Gelukkig land Robin ongeveer 31

op hem en heeft Martijn weer door dat hij in een wedstrijd zit. Op naar de Devils streams!! Voor Frans vliegt de wedstrijd als een roes voorbij, hij zit zo in de ‘zone’ dat hij na The Window pas door heeft dat hij voorop vaart en dus de lijn bepaald. Dan moet de ‘Bloody Hand’ nog komen die hij zo vreest. Uit tactische oogpunt neemt Robin de kop positie weer over en met strakke lijnen leid hij het team naar de finish. Ondanks dat Martijn de finish vlag door Chileense intimidatie wat later aan tikt is de tijd goed voor een Zilveren medaille (zelf uit te printen). Na wat flirten met de ronde miss binden we de boten op en weer op naar huis. Kortom een heerlijk weekend met veel plezier binnen en buiten de boot. Zeker de moeite waard om volgend jaar ook mee te gaan.

Met dank aan: Deze uitgave van het clubblad kwam tot stand door de inbreng van: Irene, Wim, Martin( bioloog i.o), Jeroen, Robin, Leon en Koen(gastredacteur) Layout en illustraties: Jeroen Heb je nog suggesties ten aanzien van inhoud, opzet of layout, laat het ons dan weten! Redactie Jan: [email protected]

32

Wie wil ons helpen de VKC te laten groeien en bloeien? Door Jan Knuivers De VKC telt momenteel een 80 tal leden. In vergelijking met een voetbal of tennisclub is dit maar een kleine club. Dat betekent niet dat de bestuurs- en ondersteuningstaken minder zijn. Op dit moment voelen we als bestuur juist een grote verantwoordelijkheid om de afname van het aantal leden om te zetten in groei . Werving is momenteel dan ook een van de speerpunten van het bestuur. Een andere zorg is het kanoslalom als wedstrijdsport te behoeden voor verdere achteruitgang. Daarnaast tracht het bestuur zoveel mogelijk leden bij activiteiten van de club te betrekken. In november gaat hiervoor een enquête naar alle leden om te inventariseren, wat er voor wensen leven onder de leden. Al met al heel wat taken die we met een klein ploegje moeten zien te klaren. Binnen het bestuur hebben we naast ondersteuning bij de werving concreet de volgende vacatures: • Penningmeester. Herman Maatje heeft, na jarenlange inzet aangegeven te willen stoppen met zijn activiteiten als penningmeester, het voeren van de financiële administratie en het bijhouden van leden bestand. Een hele belangrijke en uitgebreide portefeuille, die jaren door Herman op een voortreffelijke wijze is beheerd. • Materiaalcommissaris: Beheer kanoloods en parcours • Activiteitencommissaris: Organiseren niet kano- activiteiten Ook als je wil ondersteunen bij andere activiteiten dan is je bijdrage van harte welkom. Het bestuur doet dan ook een dringend beroep op de leden en of ouders van leden te overwegen een taak binnen het bestuur te nemen of zich op te geven als ondersteuner van het bestuur bij een werkgroep of activiteit. Voor informatie over de verschillende taken binnen het bestuur of inzet bij werkgroepen kan contact opgenomen worden met een van de bestuursleden, die vermeld staan op de eerste bladzijde van het clubblad.

33

34

Wist je dat………… -

Dirk zijn gasten nooit met legen handen naar huis stuurt - Bert,Barry en Botje 2e zijn geworden met ploegen op het open EK club boaten - Dit in de categorie K1 was, wat ook wel 1 kater genoemd kan worden - De Vltava gruwelijk nat is - Je met een scheerlijn, dobber en haakje gruwelijke knoeperts kunt vangen - Berry's waarschijnlijk in 1998 ook al vals speelde met koekhappen - Er op het WK in Liptovski een demo is gegeven door school kano de Kempen - Hugo met lady bladen makkelijk 7e is geworden bij het WKploegen u23 - Er nog steeds gezocht wordt naar leuke paardrijdsters op het feestje van Marlies - Er een schande heeft plaatsgevonden bij de VKC Boater X: een MKVer heeft gewonnen!! - Om een pannenkoeken feest los te krijgen, je meisjes van 16 moet hebben - Bas zich als oud hoofd trainer zich direct over nieuwe leden ontfermt - De no-claim van Martin op een all time low staat - Jasper na een weekje het surf jargon beheerst, nu nog leren surfen - Bas enorm over zijn scriptie heeft nagedacht - Dirk nog steeds last heeft van Summer Time Sadness (STS) - Na vele pogingen en pijnlijke duimen Jeroen eindelijk een succesvolle shotgun heeft uitgevoerd - Martijn het voor elkaar kan krijgen om over zijn voet te laten rijden terwijl hij nog in de auto zit - Hugo zijn boten handel imperium aan het opbouwen is, 200% winst minimaal. De afzetter! - Irene nog steeds op YouTube aan het surfen is om alle zomerkamp quot's te snappen 35

- Je altijd op je hoede moet zijn voor Italianen als in je hangmat ligt - Sinds er geen NOC topsport programma meer is, er steeds meer Tupperware opduikt bij de VKC - De Maple Joe dit jaar wijselijk dicht is gebleven tijdens het pannenkoeken feest, Mathieu is er nog steeds depressief van - De Mental Theo sunscreen bij Jeroen kn uitermate goed werkte - Dirk en Frans vooral vies glommen door dat spul - Bourg met 55m3 een stevige chocolade bruine beek wordt - De peddels van Martin met bosjes sneuvelde in SB - Dirk behoorlijk raad weet met een frikadel en een gang - Robin en Jeroen kn het er nog steeds niet over een zijn hoe de naam van hun moeder gespeld moet worden - Daniël een toertje varen met Robin bijna niet had kunnen navertellen - Maar deze held wel gewoon het parcours afvaart nadat hij een voorpunt vol in zijn oog heeft gehad - Toine zijn buik vol heeft van uit de boot gegooid te worden - Zijn oren ook - Crowd funding Maarten naar het WK heeft geholpen - Niek op Siget de liefde van zijn leven is verloren in de polonaise! - Club boater beter smeerbaar is met een laag VET gehalte - Berrie soms moeite heeft met zijn boot op het dak vast te binden - Berrie soms moeite heeft om met zijn boot een bergpaadje af te lopen - Berrie soms moeite heeft om met zijn boot een slalom baantje af te varen - Berrie soms moeite heeft zijn bril niet kwijt te raken - Berrie soms moeite heeft de auto achteruit te rijden - De verzekering dit allemaal dekt - De Vectra van Han, na enkele pitstops en voor €500 aan nieuwe onderdelen in Liptovski is aangekomen

36

37

38