COLOFON T.C. DE BATAAF Clubhuis H.S.C. De Bataaf (tevens startpunt) Kinheim 7 Zwanenburg Jaargang No. 33 Tel.: 020-4973592 No. 1/2008 Bestuur: Voorzitter: R .Roozendaal Belvedère 4 2134 BS Hoofddorp Tel.: 023-5642521 Secretaris: G. Ruizendaal Dennenlaan 103 1161 CM Zwanenburg Tel.: 020-4972892 Penningmeester: W.S. Bekker Dennenlaan 140 1161 CV Zwanenburg Tel.: 020-4971755 Bestuursleden: A.C. Boon-Tyman IJweg 52 1161 GB Zwanenburg Tel.: 020-4975253 J.W. Kleef Dennenlaan 204 1161 CW Zwanenburg Tel.: 020-4972406 P.J.F.A. v. Leeuwen Schoolstraat 38 1165 HC Halfweg Tel.: 020-4071008 R.Wonink Dassenbos 232 2134 RK Hoofddorp Tel.: 023-5574470 Toercommissie: Nel v. Dijk, tel.: 020-6193521, Elly Marcus, tel.: 020-4976810, Roland Milatz, tel.: 023-5614886, Kees Teeuwen, tel.: 023-5583014, Sylvia de Vries, tel.: 020-6594635, Alexandra Woters, tel.: 023-5614886 Redactieteam clubblad: Nel v. Dijk, Pierre v. Leeuwen (eindredactie), Remco Wonink Kopij-adres: Pierre v. Leeuwen Schoolstraat 38 1165 HC Halfweg E-mail:
[email protected] (ook kopij inleveren bij de andere redactie- of bij de bestuursleden is mogelijk) Website T.C. De Bataaf: www.tcdebataaf.nl Webmaster: Ton Lamboo Tel.: 020-4975619 Kosten lidmaatschap van de T.C. De Bataaf: Per lid (inclusief TFK. en clubblad) € 50,00 Gezinslid: (inclusief TFK., zonder clubblad) € 40,00 M - lid: (zonder TFK., met clubblad) € 29,00 Abonnement op het clubblad: € 13,00 Aanmelden voor het lidmaatschap of abonnement bij: W.S. Bekker Dennenlaan 140 1161 CV Zwanenburg Tel.: 020-4971755 Door overmaking van de betreffende bedragen naar de Rabobank te Zwanenburg t.n.v. “T.C. De Bataaf” te Zwanenburg, rekeningnummer 32.46.16.147, of naar Postbank nummer 4305963 t.n.v. “T.C. De Bataaf” te Zwanenburg. De contributie wordt betaald over het hele contributiejaar (1 januari – 31 december). Voor diegenen die gedurende het jaar lid worden, wordt het aantal maanden dat verstreken is, in mindering gebracht. Bij tussentijdse opzegging wordt de resterende contributie niet terugbetaald. Voor nieuwe leden geldt een entreegeld van € 5,00. Opzeggingen vóór 1 januari van het volgend contributiejaar bij de secretaris of penningmeester. Aanvragen Ronden en Diagonalen T.C. De Bataaf bij: G.Ruizendaal Dennenlaan 103 1161 CM Zwanenburg Tel.: 020-4972892 Door overmaking van de betreffende kosten naar de Rabobank te Zwanenburg t.n.v. “T.C. De Bataaf” te Zwanenburg, rekeningnummer 32.46.16.147 of naar Postbank nummer 4305963 t.n.v. “TC De Bataaf” te Zwanenburg o.v.v. Ronden en Diagonalen en de naam van de bestelde Ronde of Diagonaal Clubkleding bestellen bij: R.Roozendaal Belvedère 4 2134 BS Hoofddorp Tel.: 023-5642521 Lid van verdienste: W.S. Bekker Erelid:† J.Hoogenboom TC De Bataaf
-1-
februari 2008
IN DIT NUMMER: BLZ.: 1 Colofon 2 In dit nummer 3 Van de voorzitter 3 -4 Bestuursmededelingen - Uitnodiging Algemene Ledenvergadering - Uitnodiging receptie ter gelegenheid van ons 50 jarig bestaan - Nieuwe leden - 7 Dorpen-Toertocht (ex ‘Rondje Hoofddorp’) - Wie, o wie? 4 Rein Zurburg 80 jaar geworden 4 -5 Leo Donze neemt afscheid van ons als lid 5 Van de redactie 5 -6 Loodsen voor vrachtwagens tegen dodehoekongevallen 6 -8 Mijn fietsvakantie Wenen-Boedapest, deel I 8 Dikke banden gaan ook lek! 9 Agenda Algemene Ledenvergadering op maandag, 25 februari a.s., om 20.00 uur, in het Clubhuis van H.S.C. De Bataaf, Kinheim 7, Zwanenburg 10- 16 50 jaar fietsgeschiedenis van de voorzitter 16- 19 Handleiding Toerseizoen 2008 19 ATB-rit Spaarnwoude, 20 januari 2008 20 Verjaardagskalender 20 Korte omschrijving van de komende tochten 20- 21 Politie fietsend naar Peking 21 Enkele foto-impressies van der Nieuwjaarsborrel op 5 januari j.l. 22- 23 Uit de Kronieken 24 Toerkalender 2008
AGENDA MET BELANGRIJKE DATA: .. 1 APR. LAATSTE DAG VOOR HET INLEVEREN VAN KOPIJ VOOR HET VOLGENDE CLUBBLAD!!! 17 feb. 7 Dorpen Toertocht ( 60 km.) vertrek 10.00 u. 2 mrt. Kraantje Lek ( 60 km.) vertrek 10.00 u. 24 mrt. Ronde van Haarlemmermeer ( 60 km.) vertrek 8.00 u. - 12.00 u. 24 mrt. Ronde van Haarlemmermeer (120 km.) vertrek 8.00 u. - 10.00 u. 24 mrt. Ronde van Haarlemmermeer (180 km.) vertrek 8.00 u. - 9.00 u. 6 apr. Bataaftoertocht ( 80 km.) vertrek 9.00 u. Alle tochten vertrekken vanuit clubhuis HSC De Bataaf, Kinheim 7, Zwanenburg, tenzij anders vermeld. Voor een korte routeomschrijving van deze tochten, zie blz.20. N.B. ...............................……………………………......... Raadpleeg altijd de Toerkalender!...........................…………………………………........
TC De Bataaf
-2-
februari 2008
Van de voorzitter Dit keer een wat korter stukje dan jullie van mij gewend zijn. Ik wens eenieder, die ik nog niet gesproken heb, alsnog een heel gelukkig, sportief, maar vooral gezond 2008 toe. We bestaan bijna 50 jaar. 26 februari 1958 is de Toerclub opgericht. Pierre heeft in dit clubblad een stukje over de geschiedenis van de Toerclub geschreven en van mij staat er een stukje in over mijn bijna 50-jarige fietsgeschiedenis. Maandag, 25 februari a.s., houden we onze Algemene Ledenvergadering. Ik hoop, vooral dit jaar, op een heel goede opkomst, daar de statuten moeten worden aangepast. Hierover moet gestemd worden, waarvoor tweederde van het ledenbestand aanwezig moet zijn. Het concept heb je waarschijnlijk al ontvangen. Lees het daarom zeer zorgvuldig door!. Dit is ook in jouw belang. Mocht je op de Jaarvergadering verhinderd zijn, machtig dan een lid bij jou in de buurt, die wel gaat. De leden, die niet op de Nieuwjaarsborrel zijn geweest, hebben een zeer gezellige middag gemist. De Feestcommissie had in korte tijd toch weer het nodige georganiseerd, Als dat qua gezelligheid de voorbode van dit seizoen was, belooft het een geweldig jaar te worden. We zijn wel wat van plan dit jubileumjaar, maar ook dat krijg je te horen op de Algemene Ledenvergadering. Ruud Roozendaal
Bestuursmededelingen Uitnodiging Algemene Ledenvergadering Hierbij nodigen wij alle leden uit voor de Algemene Ledenvergadering, welke op maandag, 25 februari 2008,in het clubhuis H.S.C.De Bataaf, Kinheim 7, Zwanenburg, gehouden wordt. De agenda hebben wij op pagina 9 afgedrukt. De notulen van de Algemene Ledenvergadering van maandag, 26 februari 2007, zijn in het clubblad van april 2007 te lezen.Mocht je dit clubblad niet (meer) in je bezit hebben, dan zijn de desbetreffende notulen verkrijgbaar bij onze secretaris, Bertus Ruizendaal (voor adres en telefoonnummer, zie colofon van dit clubblad). Wij heten jullie allen van harte welkom en, zoals gebruikelijk, staat de koffie klaar. In verband met de stemming over de wijziging van onze verenigingsstatuten, die alleen doorgang kan vinden als 2/3 van onze stemgerechtigde leden present is en zijn/haar stem hierover uitbrengt (over het e.e.a. wordt binnenkort een schrijven gestuurd), is jullie aanwezigheid nu extra belangrijk, reden waarom wij alle leden dringend verzoeken om de hierbovengenoemde Algemene Ledenvergadering te bezoeken!. Voor aanvang van de vergadering liggen de financiële stukken ter inzage. Tevens zullen de nieuwe toerkalenders klaarliggen. Na afloop van de vergadering kan de fietscomputerkaart van het toerseizoen 2007 ingeleverd worden en kun je de laatste kilometerstanden laten registreren. Ook kan de fietscomputerkaart voor het toerseizoen 2008 aangeschaft worden. Deze kaart is verkrijgbaar tegen betaling van € 13,--. En uiteraard kunnen er ook weer loten gekocht worden voor ‘De Grote Clubactie’. Wij rekenen op jullie komst. Uitnodiging receptie ter gelegenheid van ons 50 jarig bestaan Zoals iedereen weet werd 50 jaar geleden, om heel precies te zijn op 26 februari 1958, onze Toerclub opgericht. Om dit feit, onder het genot van een hapje en een drankje, te herdenken zal er op zaterdag, 1 maart a.s., van 16.00 u. tot 19.00 u., een receptie worden gehouden in het clubhuis. Op deze receptie zijn, buiten natuurlijk onze leden, ook oud-leden, donateurs, abonnees op ons clubblad, of iedereen, die ook maar iets met de Toerclub te maken heeft (gehad), van harte welkom. Een kaartje om je voor deze gelegenheid uit te nodigen is naar je onderweg. Je eventuele giften zijn bestemd voor de ‘Stichting Spieren voor Spieren’. Wij rekenen op eenieders komst!. TC De Bataaf
-3-
februari 2008
Nieuw leden Willem Naberhuis en Dave v/d. Ham hebben zich als nieuwe leden aangemeld. Wij heten bij deze beide heren welkom in de Bataaf-gelederen en hopen dat zij zich weldra bij ons thuis zullen voelen. 7 Dorpen-Toertocht (ex ‘Rondje Hoofddorp’) Op 17 februari a.s. wordt de 7 Dorpen-Toertocht georganiseerd (abusievelijk ontbrak vermelding daarvan op de Toerkalender 2007). We vertrekken, zoals gebruikelijk, vanuit het clubhuis, starttijd 10.00 u..Tot voor kort heette deze rit ‘Rondje Hoofddorp’, maar de route is zo ingrijpend gewijzigd, dat wij aan deze tocht ook maar een andere naam hebben gegeven. (Let op!: zowel op de site van de NTFU, als in de plaatselijke krantjes, heet deze rit nog ‘Rondje Hoofddorp’). Overigens wordt de plaats Hoofddorp nog steeds aangedaan. Deze tocht is feitelijk de laatste rit van het Toerseizoen 2007, hetgeen inhoudt dat het aantal van de met deze toertocht gereden kilometers nog meetelt voor de Kilometerstand 2007/2008 en de Stand voor de Wereldbol 2007/2008. Voor een korte routebeschrijving verwijzen wij naar pagina 20. Wie, o wie? Tijdens onze receptie, die op 1 maart a.s. in het clubhuis wordt gehouden ter gelegenheid van het 50 jarig bestaan van de Toerclub, willen wij ook een kleine tentoonstelling houden van allerlei zaken, die met de Toerclub te maken hebben of ooit te maken hebben gehad. Dus heb je oude foto’s, krantenknipsels, oude clubkleding, of wat dan ook, en wil je die even in bruikleen aan ons afstaan, meld dat dan aan Pierre van Leeuwen, die je daar erg blij mee maakt (voor telefoonnummer en e-mailadres, zie colofon).
Rein Zurburg 80 jaar geworden Wie kent hem niet?. Reeds vele jaren lid van onze club en vaste deelnemer aan onze toertochten, terwijl hij ook tijdens onze woensdagochtendritten zelden verstek laat gaan. Als geboren en getogen ‘Jordanees’ rijdt hij daarbij dan steevast op één van zijn RIH-fietsen. Natuurlijk bedoelen wij niemand minder dan onze Rein Zurburg, die op 14 januari j.l. zijn 80e verjaardag vierde. Twee jaar geleden wist hij nog de Alpe Huez per fiets te bedwingen, terwijl afgelopen zomer een ééndaagse rit van 210 kilometer naar Den Helder evenmin een probleem voor hem opleverde. Als kenner bij uitstek van het levenslied wil hij nog weleens tijdens een toertocht of clubmeerdaagse (waar hij altijd van de partij is) één van deze liederen ten gehore brengen. Naast toerfietser is Rein een fanatiek schaatser. In zijn prijzenkast prijken ondermeer diverse Elfstedenkruisjes, die hij tijdens zijn schaatscarrière heeft weten te vergaren. Tot op heden is hij nog voorzitter van de IJsclub Zwanenburg, waar enkele dagen geleden ook zijn bereiken van ‘de leeftijd der zeer sterken’ werd gevierd, en waar hij toen bij die gelegenheid, als dank voor zijn inzet voor de schaatssport, werd benoemd tot ‘Lid van Verdienste’ van de K.N.S.B..Uiteraard wensen wij allen Rein veel geluk met het bereiken van deze mijlpaal en wij hopen dat deze ‘sportman pur sang’ en ‘ijzervreter’ ons nog vele jaren mag vergezellen tijdens onze, zoals hij altijd zelf gekscherend zegt, ‘barre fietstochten’. Leden en bestuur
Leo Donze neemt afscheid van ons als lid Onlangs ontvingen wij van de dochter van Leo Donze een schrijven, waarin ondermeer het volgende te lezen is: TC De Bataaf
-4-
februari 2008
“Mijn vader wordt inmiddels 88 jaar en, zoals u weet, zal hij niet meer kunnen fietsen, al doet dat zijn hart zeer”. Verder schrijft zij dat Leo, ondanks dat hij als lid afscheid heeft genomen, toch niet het contact met ons wil verliezen. Het bestuur heeft daarom voorgesteld om hem abonnee op het clubblad te laten worden, zodat hij toch nog op de hoogte blijft van het reilen en zeilen van de club.
Van de redactie Zoals intussen wijd en zijd bekend, vieren we dit jaar ons 50 jarig bestaan. In de wereld van de Toerfietssport een unicum, want er zijn tot op heden nog maar enkele Toerclubs, die reeds een halve eeuw bestaan. Ik kom, doordat ik op dit moment bezig ben met het verzamelen van (oude) foto’s en allerlei spullen, die iets met de vereniging te maken hebben of te maken hebben gehad, wel eens in gesprek met oud-leden. Soms spreek je dan oud-leden, die in de beginjaren van ons bestaan al bij ons fietsten. Als je dan hoort dat er met een simpele drieversnellingenfiets een ééndaagse rit van maar liefst 200 km. werd gefietst, sta je echt met je oren te klapperen. Wat een prestatie!!. Dat is nu wel heel anders met onze lichtgewicht derailleurfietsen. En van ademende fietskleding, uitgebalanceerde sportvoeding en allerlei sportdrankjes, zoals nu in vele soorten te koop, had men nog nooit gehoord. Eén ding is echter wel hetzelfde gebleven en dat is de gezelligheid binnen de club en het ‘wij’gevoel, dat bijna iedereen heeft. Niet voor niets zijn velen al jaren en jaren lid. Ik feliciteer bij deze, uiteraard ook namens de andere redactieleden, de vereniging daarom met deze mijlpaal en hoop, dat zij nog heel lang mag blijven voortbestaan. Pierre
Loodsen voor vrachtwagens tegen dodehoekongevallen De Fietsersbond in Nederland pleit voor een experiment met de herintroductie van de bijrijder op de vrachtwagens. Hiermee wil de organisatie het groeiend aantal dodehoekongevallen tegengaan. Gepleit wordt voor een loods, vergelijkbaar met de loodsen, die grote schepen veilig de haven binnenloodsen. Loodsen Deze loodsen zijn personen, die aan de rand van de bebouwde kom in de vrachtauto stappen en de chauffeur helpen veilig door de drukke steden te rijden. De Fietsersbond komt met deze suggestie omdat, ondanks de verplichte dodehoekspiegel in 2003, het aantal dodelijke slachtoffers weer op hetzelfde hoge niveau ligt als voor de verplichting. In 2006 kwamen 19 fietsers om het leven, doordat zij door een rechtsafslaande vrachtwagen over het hoofd werden gezien. Verminderde attentie De Fietsersbond en het onderzoeksinstituut SWOV vermoeden dat deze toename vooral komt door de verminderde attentie bij chauffeurs en fietsers. In de jaren 2002 en 2003 daalde het aantal dodehoekongevallen fors, tot respectievelijk 6 en 7. Deze reductie werd waarschijnlijk bereikt door de voortdurende berichtgeving over deze problematiek. In speciale gemeenten De loodsen zouden vooral ingezet moeten worden in gemeenten waar nu veel dodehoekongevallen voorkomen. In Amsterdam bijvoorbeeld vielen in 2007 tot de maand oktober alweer 3 dodelijke slachtoffers. Het zoveel mogelijk weren van vrachtauto’s in de binnensteden is volgens de bond de beste oplossing, ‘maar dat gaat niet van de ene op de andere dag’. Chauffeurs geven zelf ook aan, dat zij het moeilijk vinden in bepaalde drukke gebieden op zoveel dingen tegelijk te moeten letten. De bijrijder kan de chauffeur daarbij helpen. De TC De Bataaf
-5-
februari 2008
vrachtwagenloodsen zouden een onderdeel kunnen vormen van de opleiding tot chauffeur of via gesubsidieerde banen georganiseerd kunnen worden. (bron: Fietsen123, website: www.fietsen.123.nl)
Mijn fietsvakantie Wenen-Boedapest, deel I Veel leden betrekken hun favoriete sport ook in hun vakantieplannen. De afgelopen 4 jaar heb ik de Fiets4daagse in Assen gefietst en 3 maal een fietsvakantie in Frankrijk gehad. (Fiets in de caravan en ergens een tactisch vertrekpunt zoeken om te kamperen). Na de verkoop van mijn caravan moest ik iets anders verzinnen. En, gezien mijn voorliefde voor Centraal Europa, had ik al snel de vakanties van Kras en Ster-Reizen gevonden. Ook de ANWB biedt dezelfde reis aan: fietsen van Passau naar Wenen of van Wenen naar Boedapest. Het mooiste is natuurlijk de combinatie om van Passau naar Boedapest te fietsen, maar naast de benodigde Euro’s, moet je ook de tijd daarvoor hebben. Dus op een druilerige dag in maart daagde ik mijn oudste neef uit en voor we het wisten was de reis geboekt. Nog lang lopen afwegen of we met de auto naar Wenen zouden gaan (en eigen fietsen meenemen) of dat we met de trein zouden gaan. Internet bracht de oplossing. De trein is veel te duur; met de auto is goedkoper, maar wel een rit zo aan het begin en eind van een sportvakantie. Beiden hadden we geen zogenaamde uitrustdagen, dus werd op internet gekeken wat een vlucht kost. Een retourtje voor twee personen was goedkoper dan de brandstof voor de heenreis, dus besloten we de fietsen daar te huren via de reisorganisatie. De vakantie begon goed met onze internet tickets. Vanaf Arnhem reden we door een druilerig en regenachtig Duitsland naar de luchthaven. Gezien de enorm lange rij bij de incheckbalie, besloten wij ons te gedragen als stomme Hollanders en naar de verkeerde balie te lopen. Helaas werden we weggestuurd. Met een schermprint in onze hand liepen wij richting de zeer lange rij. Een vriendelijke en uitermate fraaie dame heette ons welkom, zag de print, en zei dat zij ons zo wel een stoel kom geven; inchecken was al via internet gebeurd. Met een grijns van oor tot oor liepen wij langs de lange rij, leverden onze koffers in, en gingen door de douane. Dat was pas een goed begin ! De toon voor deze vakantie was gezet. Ik zal jullie niet vervelen met de dame, die tussen onze twee stoelen was ingecheckt, evenmin met de wel heel vriendelijke stewardess, die ons continu met een grote glimlach mintsnoepjes bracht. Met twee niet te grote koffers in Wenen de sneltrein gepakt, die in het centrum van Wenen stopt, daar op de metro gestapt, die ons binnen een afstand van 500 meter van ons hotel bracht. Een beetje voorbereiding op internet doet wonderen. Die middag hebben wij de eerste van de twee teleurstellingen ondervonden. (De tweede was dat de vakantie zo snel was afgelopen). Bij het ophalen van de fietsen stonden deze niet klaar. Bijna alle fietsen waren verhuurd, dus met de verhuurder hebben wij de twee minst slechte fietsen er tussenuit geplukt, samen met hem gerepareerd waar strikt nodig, en weg waren wij. TIP 1: Neem je eigen fietsen mee! Na wat in het centrum van Wenen te hebben gefietst en na het ontdekken van hoe groot een Wienerschnitzel XL is (een zeer goed bereide lap vlees van zeker zo’n 40 bij 40 cm !) zijn wij naar het hotel gefietst, waar de fiets in de bewaakte fietsenstalling kon. Prima geregeld ! Bijna iedereen, die een huurfiets had, had ook voor de optie zijtassen gekozen. TIP 2: Als je een fiets huurt, huur ook de fietstassen ! De tassen zijn niet te lomp groot, stevig van vorm, en als het warm is wil je echt niet met een rugtas fietsen. Ook al train je daar wel op in Nederland!. Niet doen, gewoon tassen huren !!! TC De Bataaf
-6-
februari 2008
De eerste volle vakantiedag zaten wij in ons fietskloffie (gelukkig niet in een koersbroek die alles duidelijk aftekent) in het restaurant te ontbijten. De ene helft van de gasten was fietsers, die eenzelfde reis had geboekt en dus dezelfde kleding aan had, de andere helft liet zien waarom dit hotel één van de betere (lees chiquere) hotels in Wenen was. Als ik op zakenreis ga, dan loop ik ’s ochtends ook al in pantalon en stropdas… De eerste rit ging weer naar het centrum van Wenen, dan de Donau oversteken, en vervolgens daarlangs richting de Slowaakse grens fietsen. De routebeschrijving was hierin niet extreem duidelijk en daar de meeste mensen op zondag niet bepaald spraakzaam zijn, zagen we meerdere groepen alle kanten op fietsen in de hoop de goede route te vinden. Stom geluk zorgde ervoor dat de door ons gekozen route in één keer de juiste was. (Tegen de familie zeggen we natuurlijk dat wij gewoon een enorm richtingsgevoel en heldere geest hebben. Ja ja!). Verder leidde de 1e dag ons, via een mooi aangelegd fietspad door een natuurgebied, naar het plaatsje Hainburg, maar dat fietspad was wel 38 km. exact hetzelfde. Alleen het eerste stukje en het laatste stukje boden wat anders. Kortom, erg saai op een mooi fietspad op een dijkje volop in de zon en uit de wind. En dat alles bij zo’n 37°C. Maar de tweede dag was maar een kilometertje of 20 en ging naar Bratislava, de hoofdstad van Slowakije. Misschien was het het weer, misschien was het onze vakantiestemming, maar Bratislava is zeker zo mooi als Praag. Wij hadden besloten om vroeg te vertrekken en de fietsen in het centrum, vlak bij het regeringsgebouw, neer te zetten. Wij hadden het geluk in het Radison SAS Carlton hotel te zitten. Zoals de lengte van de naam al doet vermoeden, een enorm chique hotel, kompleet met een ovaalvormige oprijlaan, waar de limousines de gasten kunnen voorrijden c.q. laten uitstappen op de rode loper. Daar we veel te vroeg waren, hadden wij uit meligheid ook over het ovaal gefietst, toen de fiets op de standaard gezet, en daarna wilden we zo naar binnen lopen. De gastheren, keurig in pak, kwamen ons glimlachend tegemoet, boden direct aan onze fietsen in de beveiligde kelder te plaatsen, en hielden de deur voor ons open. Onze koffers, die iedere dag per busje van hotel naar hotel werden gebracht, waren al aanwezig en wij hebben ons keurig aangemeld. Natuurlijk gevraagd, wanneer wij mochten inchecken; we waren immers veel te vroeg. We waren inderdaad de eersten, maar onze kamer was al klaar. “Als u alvast naar boven gaat, brengen wij de koffers, kunt u lekker douchen, en daarna van onze stad genieten.”. WAUW wat een service!. Dus om elf uur ’s ochtends liepen wij fris gedoucht met schone kleding te paraderen over de boulevard van Bratislava. Een enorm fraaie en vriendelijke stad, alwaar we de nodige avonturen hebben beleefd. Zoals de taxichauffeur, die ons wel naar ‘de dames’ wilde brengen. Hij begon in het Duits, ging daarna over op Engels, en we hebben het hem wel 3 maal aan ons laten vragen, voordat hij in de gaten had, dat we hem in de maling namen (In Slowakije is ongetwijfeld net zo’n nachtleven als in Nederland, maar daarover praat men niet in het openbaar. Je had de rode kop van de taxichauffeur moeten zien, toen hij het voor de derde maal ging vragen…) Overigens liepen wij na circa 50 meter tegen de door hem bedoelde club aan. Ik ben benieuwd hoelang hij erover gedaan zou hebben en hoeveel het ons gekost zou hebben. Ach, moet hij maar geen Hollanders in de maling nemen ! Nog zo’n mooie anekdote. Bij de grens van OostenrijkSlowakije loopt een mooi fietspad om de provinciale weg heen met een eigen grenspostje. Zoals eerder gezegd waren wij vroeg op pad, dus wij kwamen, samen met een Duitser en een Fransoos, als eersten bij de grenspost aan. Ook met het idee dat je met z’n vieren altijd iets sterker staat als er iets raars aan de hand is. Het kantoortje had een klein bordes aan de Slowaakse zijde, dus voor ons aan de achterkant TC De Bataaf
-7-
februari 2008
van het gebouwtje. We zagen niemand, maar we durfden niet ons tempo aan te houden, dus ik voorop en met zo’n 10 km/u voorzichtig het gebouwtje voorbij. Zitten daar twee militairen op een stoel, voeten op de balustrade, machinegeweer tussen de benen, een uh… herenblad te lezen. De heren hadden ons niet zien of horen aankomen en schrokken zich rot, toen ik mijn paspoort aanbood. De dichtstbijzijnde militair probeerde het betreffende blad, waarvan de middenpagina uitgeklapt was, weg te moffelen, maar begreep aan mijn grijns, dat hij te laat was. Hij was betrapt! Uit eigenbescherming ontstak hij in een woedeaanval, maar deze kon mijn grijns niet meer doen verbleken. Eind van het liedje was, dat wij ons maar bij de auto’s op de provinciale weg moesten voegen, en zo de grens over moesten steken. Ach een kleine moeite voor zoveel plezier. In deel II (dat in het volgende clubblad geplaatst zal worden) zal ik vertellen over de grensovergang Slowakije-Hongarije, de ontbrekende fietspaden, de slechte routebeschrijvingen (gelukkig hadden wij de routes al op internet bestudeerd), en onze smokkel in de route op de dag dat het ruim 40°C was. Remco
Dikke banden gaan ook lek! Zoals bijna iedere woensdagochtend, wanneer de weersomstandigheden het toelaten, verzamelen vrouwen en mannen zich op ‘De Kom’ om een stukkie te gaan fietsen. “Waar gaan we heen?.” “Zeg jij het maar, mij maakt het niet uit, ik volg wel!”, hoor je her en der. Tot het uiteindelijk ‘Het Eindpunt’ in Zandvoort wordt. Zeker nu in de winter, en het is winter op deze koude dag, de 19de December!. Om 10.00 uur is het nog minus 2 graden, terwijl het met een matige wind aanvoelt als min 7 à 8 graden. Met 9 mannen dit keer vertrekken we richting de nieuwe brug om bij de ‘Zoete Inval’ richting Spaarndam te gaan. We rijden dit keer niet op de fietspaden, omdat deze dik met ‘rijp’zijn bedekt, iets wat voor de racebandjes best gevaarlijk kan zijn. Via Santpoort rijden we langs het Velserend om later door de duinen naar Zandvoort te gaan. Het is koud, maar de natuur is schitterend. Alle bomen en struiken, alsmede de bodem, zijn bedekt met aangevroren mist. De zon doet pogingen om door de flarden mist heen te breken, waardoor het landschap op een schilderij van Hendrik Avercamp, de beroemde schilder van winterlandschappen, lijkt. Naarmate we de kust naderen neemt de wind ook toe, en door de kou verstijven, ondanks het straffe tempo, de spieren. Ik ben dan ook verheugd als in de verte de piramide van ‘Het Eindpunt’ opdoemt tussen de winterse duinen. Na de koffie en de over en weer geplaatste kwikslagen van de ‘pensioenado’s’, worden de race- en mountainbikes weer bestegen. Voort gaat het langs het strand, richting rotonde in het centrum van Zandvoort. Na enkele kilometers, dacht ik, “wat gaat het toch zwaar?. Gaan we omhoog? Vals plat? Nee, toch niet, want dit stuk fietsen we bijna elke week. Lekke band?! Nee hè, met dit koude weer!”. Gelukkig was het voorwiel de boosdoener. Van diverse mannen kreeg ik hulp. Maar ik was voorbereid op ‘panne’. Van Sinterklaas had ik een fietstasje gekregen en had deze, na te hebben voorzien van een binnenband, lichters, en plakspul, aan de fiets bevestigd. “Dus een geluk bij een ongeluk, mij kan niets gebeuren”, dacht ik. Wiel eruit, bandenlichters doen hun werk, en de lekke binnenband komt tevoorschijn. Nieuwe erin, maar tot mijn ontsteltenis en verbazing paste het ventiel niet. Het moest een ‘Frans ventiel’ zijn. En nu? Taxi bellen?, “Nee, hier verderop is een fietsenwinkel, kunnen we heen lopen, hebben we al eens eerder gedaan”, hoorde ik om mij heen zeggen. “Hier…”, zei Jan Zegstroo op een manier, zoals alleen hij dat kan zeggen, “stop deze er maar in”. Je ziet maar, dikke banden kunnen ook lek. Ik had nooit op het soort ventiel gelet, alleen de bandmaat was voor mij belangrijk. Wéér véél geleerd. Ondanks de koude vingers lukte het goed om de band weer op spanning te krijgen. “Jan en Ko, bedankt voor de hulp!, en de anderen bedankt voor het wachten”. Rond kwart over één draaiden we de nieuw brug weer op en ging eenieder zijns weegs. Tot een volgende woensdag. Ariën Beersma, 19 December 2007. TC De Bataaf
-8-
februari 2008
Agenda Algemene Ledenvergadering op maandag, 25 februari a.s., om 20.00 uur, in het Clubhuis van H.S.C.de Bataaf, Kinheim 7, Zwanenburg. 1. Opening 2. Goedkeuring notulen jaarvergadering 26 februari 2007 3. Ingekomen post 4. Jaarverslag penningmeester 5. Verslag kascontrolecommissie 6. Benoeming nieuw lid kascontrolecommissie Wim Bols treedt af, Carla Videler en Dirk de Jong blijven aan. 7. Verslag Ronden, Diagonalen en Woensdagavondritten. 8. Goedkeuring nieuwe statuten door middel van stemming Pauze (waarin telling van de stemmen) 9. Uitslag stemming nieuwe statuten 10. Mededelingen toerseizoen 2008 a. Contributie b. Toercommissie c. Toerkalender 2008 d. Grote Clubactie 2008 e. Meerdaagse 2008 f. Avonddriedaagse g. Familietoertochten h. MEBAR i. Feestcommissie j. 50 jarig jubileum k. Clubblad l. Website 11. Bestuursverkiezing Van het huidige bestuur zijn volgens rooster aftredend Ruud Roozendaal, Bertus Ruizendaal, Remco Wonink, en Pierre van Leeuwen. Zij stellen zich herkiesbaar. Hans van Kampen stelt zich kandidaat voor de functie van 2e penningmeester. Eventuele tegenkandidaten kunnen zich schriftelijk bij de secretaris aanmelden tot voor aanvang van de Algemene Ledenvergadering. 12. Rondvraag 13. Sluiting Het bestuur
TC De Bataaf
-9-
februari 2008
50 jaar fietsgeschiedenis van de voorzitter Ik ben geboren op 19 februari 1958, dus een weekje ouder dan de club. Mijn eerste fietsje was er één met van die zijwieltjes. Mooi blauw met wit, gekregen voor mijn derde verjaardag. Zo trots als een pauw fietste ik over de stoep blokjes om ons huis in de binnenstad van Dordrecht. Ik ging destijds al kamperen; met mijn ouders naar camping De Wildert in Bosschenhoofd in Noord-Brabant. Hier heb ik de eerste “mountainbike” kilometers gemaakt. Op de zandpaadjes in het bos kwam ik op een bepaald moment tot stilstand met mijn achterwiel precies boven een kuiltje, steunend op de zijwieltjes. Toen ik weer verder wilde fietsen kwam ik natuurlijk geen meter vooruit; ik trapte me suf en begreep er niets van. Dat was mijn eerste ervaring met een spinningbike. Terug in Dordrecht konden die zijwieltjes er wel af. Het ging goed en ik wilde steeds harder. Mijn vijf jaar oudere buurjongen wilde wel wedstrijdjes met me doen. Hij mocht al op straat fietsen en was zo sportief me te laten winnen. Dus ik met volle vaart over de stoep en omkijken waar hij bleef. Daardoor zag ik die boom dus niet staan. Met mijn stuur (en hand) raakte ik de stam en krulde er omheen. De boom en het fietsje mankeerden niet zoveel, maar ik zat rondom onder de schrammen, schaafwonden en blauwe plekken. Binnen een jaar had ik alle facetten van de fietssport wel leren kennen. Dit virus is nooit meer weggegaan; het zakte wel eens af en wakkerde weer aan. Ik denk dat ik 6 of 7 was, toen ik een grotere fiets kreeg. Daarmee fietste ik dapper met mijn ouders door Dordt. Iets later fietste ik met mijn vriendje dwars door de stad naar mijn opa en oma, die helemaal aan de andere kant van Dordrecht woonden. Er was gelukkig nog niet zoveel verkeer, dus dat kon toen nog. Voor ons waren dat hele expedities. We zijn toen binnen Dordrecht verhuisd en ik ging mijn vriendje alleen met de fiets opzoeken. Dat ging allemaal goed. Zo goed zelfs, dat ik met mijn ouders op de fiets naar de camping in Brabant ben gefietst. Tasje achterop en trappen maar!. 40 kilometer was toch een heel eind. En na de vakantie weer terug naar huis fietsen. 1967, we verhuisden naar Zwanenburg, naar de Midswaard. Ik weet niet meer precies wanneer, maar HSC de Bataaf organiseerde de Ronde van de Haarlemmermeer met start en finish bij ons in de straat. Prachtig vond ik het. Ik gebruikte de finishlijn later ook nog om juichend over de streep te gaan. We gingen toen met de jeugd uit de buurt rondjes fietsen om het blok; Midswaard, Vierambachten, Domineeslaan en Proosdij. Het rondje van iets meer dan een kilometer werd toch wel eens 30 of 40 keer gerond op een avond. Toen ook ontstonden de eerste fietstochtjes naar het Amsterdamse bos, het strand, of naar Schiphol. Van wielrennen als sport wilde ik echter niets weten; ik ging handballen. Wel fietste ik naar school in Badhoevedorp. Daar leerde ik Nico kennen, met wie ik in de weekenden hele tochten begon te maken. Op mijn Peugeot PX8 (van Bekker) met een Simplex derailleur met wel 10 versnellingen fietsten we naar het Gooi of door de Bollenstreek. We maakten dagafstanden van soms wel 130 kilometer. Door de weeks werd het wel minder, want ik zat op de MAVO in Zwanenburg. Tijdens die weekendtochten ontstond het idee om op de fiets met vakantie te gaan. Het suffe gedoe met mijn ouders was ik goed zat en ik wilde de wereld gaan verkennen. In Nico vond ik een geschikte reisgenoot. 1975, ik was geslaagd voor de MAVO, kreeg een lichtgewicht tent (Pluto Plus van Carl Denig), kocht fietstassen, en we gingen fietsen. In 4 weken reden we 2000 kilometer; België, Luxemburg, Frankrijk, Zwitserland, en door Duitsland weer terug. We maakten als groentjes van alles mee; spaakbreuk (we hadden veel te TC De Bataaf
-10-
februari 2008
veel bij ons), wildkamperen, zonnesteek, snelheidsovertreding in België, onderlinge ruzie, echte bergen (Vogezen en het Zwarte Woud). We ontmoetten de gekste mensen (die dachten dat waarschijnlijk ook van ons) en hadden de tijd van ons leven. Dit gaan we vaker doen…. 1976, ik zat in Haarlem op school, dus fietste ik elke dag samen met een groepje, weer 25 kilometer. Met westerstorm gewoon op de fiets en zeker een kwartier te laat komen (dat mocht) om de middag met wind mee naar huis te racen. Of om zonder trappen, door je jas als zeil te gebruiken, naar huis te worden geblazen. Toen ook deden we wedstrijdje wie het eerste het bordje Zwanenburg passeerde op de dijk. Meestal was het Ron Snijders, die ook bij mij in de klas zat. Hij kon echt wel sprinten. Op een oud gammel brikje kwam hij je door de berm nog voorbij, juist als je dacht gewonnen te hebben en links over je schouder omkeek. Je kon van hem alleen winnen als je de sprint lang genoeg maakte en in zijn tiende versnelling bij het begin van de woonboten begon te sprinten. Zonder versnellingen kwam hij dan toch wat tekort. Dit is voor Ron misschien wel de basis geweest voor zijn latere successen. Ook dit jaar weer een fietsvakantie met Nico. We begonnen in Parijs. Met zijn ouders meegereden, we hadden geen zin in dat saaie Noord-Frankrijk, en werden op zaterdagmorgen in het centrum van Parijs gedropt. Na uren fietsen zaten we nog in de stad, maar uiteindelijk hebben we tijdens deze Route du Soleil ongeveer 3000 kilometer gefietst. Via Parijs naar Nice om vandaar via Route Napoleon terug te fietsen. Het laatste stuk door Duitsland, langs de Rijn. Inmiddels hadden we wat meer ervaring en hadden heel veel spullen thuisgelaten, waardoor ook het klimmen wat gemakkelijker ging. 1977, Nico had geen zin meer om weer op de fiets te gaan. Hij had een Mini gekocht en wilde met zijn autootje naar het zuiden. Natuurlijk kon ik mee, maar ik wilde weer fietsen, genieten van de vrijheid en het onbekommerde leven. Maar met wie? Waar vind je zulke gekken? Nergens, dus ging ik maar alleen. Een nieuwe ervaring, je kunt je belevenissen met niemand delen en je bent echt de hele dag alleen, totdat je na een dag fietsen op een camping aankomt. Alleen heb je dan waarschijnlijk meer aanspraak dan met zijn tweeën. Voordeel is, dat je echt vrij bent en alles zelf kunt beslissen. Ik besloot om via Duitsland, Oostenrijk, Italië en Zwitserland, naar Frankrijk te rijden en vandaar weer terug via Luxemburg en België. Ook nu ongeveer 3000 kilometer, maar wel veel zwaarder dan het jaar daarvoor. Echte passen werden er gefietst; Brenner, Oberalp, Furka. Passen, waarvoor je een volle dag nodig had. Vlak voor de pas een camping zoeken om vroeg te kunnen starten. Uren klimmen om vervolgens in een uurtje naar beneden te suizen op weg naar de volgende pas. Bij die echte passen met stijgingen tot wel 12% kom je wel tot de conclusie dat 10 versnellingen, met als lichtste verzet 40 x 25, niet ideaal is. Echte vakantiefietsen bestonden toen nog niet, maar samen met Wim Bekker hebben we de PX8 omgebouwd naar een trekkingfiets met 15 versnellingen. Ik had drie bladen voor, ik dacht 36 x 42 x 52. Een hele klus om alles pas te maken. De trapas was te kort, bevestigingsgaten ontbraken, en de vraag was of de voorderailleur dit wel aan kon. Uiteindelijk kon ik in 1978 met Frank, met wie ik samen handbalde, een nieuwe tocht gaan maken. We hadden tijd zat, ik had examen gedaan en moest in november in militaire dienst. Ook Frank had genoeg tijd. In grote lijnen reden we van huis naar Wenen, daarvandaan naar Monaco, en vervolgens dwars door Frankrijk weer naar huis. TC De Bataaf
-11-
februari 2008
We waren 6 weken onderweg voor deze 4500 kilometer tellende tocht. Ik als ervaren rot met een groentje in mijn wiel. Maar al doende leer je. Na een val in een afdaling in Duitsland, een aanrijding in Oostenrijk, en nog wat kleine onvolkomenheden, kreeg Frank toch ook de smaak te pakken. Ik had slechte ervaringen met het fietsen door Italië en wilde per se niet door Italië naar Zwitserland. Het alternatief was de Grossglockner; 16 kilometer lang 12% klimmen. Dat had ik ook nog nooit gedaan. Frank zag hier wel heel erg tegenop en dat was achteraf ook terecht. Hij had geen 15 versnellingen en moest het doen met 40 x 25. Terwijl ik met mijn trippeltje overal kon blijven fietsen, heeft Frank een kilometer of tien moeten lopen. Hij neemt het me nog kwalijk. Voordeel was wel dat alle passen, die we daarna kregen, oa. de Sustenpas en de Grimselpas, een stuk makkelijker waren en gelukkig heeft Frank verder niet hoeven lopen. Het was tenslotte ook een fietsvakantie. In 1979 werd er niet gefietst, ik zat in dienst. Maar in 1980 had ik echt alle tijd. Ik kwam in februari uit dienst en wist nog niet wat ik precies wilde. Wel was het idee geboren om een echte grote tocht te gaan maken, want later als je groot bent kan dat niet meer. Samen met Frank maakte ik plannen voor een tocht door Scandinavië en Groot Brittannië. Hier kwam wel wat meer bij kijken. Een gedegen voorbereiding is dan ook noodzakelijk. Afwijkende maten in Engeland, zijn er wel fietsenmakers in Finland, en moet je al die boottochten vooraf bespreken? Hoe is het weer in Lapland en kun je wel fietsen op IJsland? Bedenk wel dat er toen nog geen Internet bestond, waar je even kon googelen. Informatie werd uit de bibliotheek gehaald. We waren er dag en nacht mee bezig, totdat Frank mij op een gegeven moment met tranen in zijn ogen vertelde dat hij niet mee kon. Hij had door persoonlijke omstandigheden moeten kiezen en, na weken lang wikken en wegen, besloten niet te gaan fietsen. Weg voorbereiding, weg vakantie, weg vriendschap. Afin, dat is het eerste waar je dan aan denkt. Ik was niet echt blij met zijn besluit, maar na een paar stevige borrels, samen met Frank, besloot ik om deze onderneming alleen door te zetten. Frank heeft me bij mijn verdere voorbereidingen verder geweldig geholpen en ondersteund en ik had natuurlijk al de ervaring van een eerdere vakantie in mijn uppie. Achteraf sta ik volledig achter zijn besluit en als ik in zijn schoenen gestaan zou hebben, had ik wellicht dezelfde moeilijke beslissing genomen. 14 mei 1980 is het zover. Ik vertrek. Door Noord-Holland naar Enkhuizen en met de boot naar Stavoren, Friesland, Groningen, en Drenthe door, en Duitsland in. De tweede dag in Duitsland ontmoette ik in een jeugdherberg een Canadees, die met zijn vriendin naar Helsinki onderweg was. Vele dagen met hun samen gefietst tot in Kopenhagen. Zij was moe en ging met de trein door naar Helsinki. Gordon en ik gingen samen verder op de fiets. We sliepen steeds in jeugdherbergen, maar toen we met zijn tweeën overbleven, kon Gordon bij mij in de tent. Samen zijn we doorgefietst naar Stockholm. Daar overnachtten we op de Chapman, een tot jeugdherberg omgebouwde driemaster, die tegenover het Koninklijk Paleis ligt afgemeerd. Een geweldige plek in een geweldige stad. Begin juni wordt het daar ook niet meer donker. De zon gaat nog wel onder, maar het blijft schemeren, waardoor de avonden heel lang duren. Op de boot ook nog twee Engelsen (Andy en John) ontmoet, die ook op de fiets een rondje Scandinavië deden. Gordon ging vanuit Stockholm met het vliegtuig terug naar Amsterdam om daarvandaan weer terug te vliegen naar Toronto. Zijn geld was op. Goede voorbereiding! Ik pakte de ferry naar Turku en kwam in een prachtig land terecht, Finland. Wat een ruimte, wat een rust. De dagafstanden werden groter en groter, omdat de afstanden tussen de steden met hun campings ook groter werden. Je mag er dan wel wildkamperen, maar de campings zijn er niet duur en ik ben de hele dag al alleen. Zo hoop je toch op wat aanspraak in de avonduren. Ongeveer halverwege Finland aan de Russische grens ontmoette ik op een camping dan ook een Nederlandse fietser. Ook hij was alleen en al ruim een maand onderweg. We hadden het nodige te bespreken en met een klein flesje wodka en wat cola kwamen we er om drie uur ‘s nachts achter dat de zon niet meer onder ging. Helaas reed hij de andere kant op, dus ik moest weer alleen verder noordwaarts. In het uiterste noorden van Finland, je bent dan in Fins TC De Bataaf
-12-
februari 2008
Lapland en al enkele honderden kilometers boven de poolcirkel, met een Nederlands stel de midzomernachtfeesten gevierd. Met hen heb ik ook een rondvlucht gemaakt met een watervliegtuigje over Inarijärvi, een groot meer met 3000 eilandjes. Dan pas zie je hoe Finland er echt uitziet. Door naar het noorden. Ik had al verschillende keren rendieren gezien. Deze beesten lagen gewoon te slapen op de weg, maar net in Noorwegen stak er vlak voor me een eland de weg over. Dat is toch wel even schrikken. Na 3740 kilometer zat ik op de Noordkaap, het noordelijkste puntje van Europa. Verder kon niet, dus begon ik aan het eerste gedeelte van de terugweg. IJsland was komen te vervallen, want dit werd wel heel prijzig om in deze route op te nemen. Noorwegen is waarschijnlijk het mooiste land, waar ik ooit gefietst heb. Er is geen meter vlak, ondanks dat je bijna constant langs de fjorden rijdt. Het allermooiste stukje was toch wel de Lofoten, een eilandengroep voor de kust op de hoogte van Bodø. Vanuit het noorden rijd je er zo op en via tientallen bruggen ga je van het ene eiland naar het andere. Uiteindelijk ga je met een veerdienst vanuit Stamsund weer terug naar het vaste land. Deze veerdienst vaart de hele Noorse kust langs en vertrekt op de meest krankzinnige tijden. Zo ook hier. Om twaalf uur ’s nachts vertrok dat ding. Daar je nog ruim boven de poolcirkel zit, is het toch nog licht, dus dat is geen probleem, maar om drie uur ’s morgens aankomen is wat anders. Omdat ik het onzin vond om mijn tentje op te zetten, ben ik maar gaan fietsen. Later die ochtend kreeg ik mijn eerste echte pech. Ik brak de as in mijn achterwiel. Toen heb ik ervaren hoe behulpzaam de Noren zijn. Ik stond eigenlijk nog te denken wat nu te doen, toen er een auto met een Noors echtpaar stopte en mij zonder moeilijk te doen meenam naar het eerstvolgende dorp ca. 30 kilometer verderop. Mijn fiets samen met mijn tassen in de kofferbak en ik mocht voorin plaatsnemen. Hij reed en zij zat op de achterbank met een grote hond en al hun bagage. In het dorp konden ze me niet helpen. De plaatselijke kruidenier had weinig fietsonderdelen. Ik kon of drie dagen wachten, zodat hij de as uit Oslo kon laten komen, of ik kon over vijf minuten de trein nemen naar Mo I Rana, de eerstvolgende stad, waar ik waarschijnlijk meer kans op slagen had. Ik koos voor de trein. Mijn chauffeur kocht een treinkaartje en zijn vrouw hielp met mijn bagage. We stonden net klaar, toen de trein arriveerde, en binnen een uur na de asbreuk zat ik in de trein en kon ik eens overdenken wat er nu eigenlijk allemaal gebeurd was. In Mo I Rana ben ik op zoek gegaan naar een fietsenmaker. Die was er niet. Wel een rommelwinkel met een soort Malle Pietje, die in zijn kelder onder een gigantische berg rommel een oude Gitane racefiets had liggen met daarin de as die ik hebben moest. Ik ging mijn wiel halen die ik op het station had achtergelaten en toen ik terugkwam had hij de oude Gitane gedemonteerd en de as schoongemaakt, en toen werd deze in mijn wiel gezet. Nieuwe kogeltjes en nieuw vet erbij en voor ca. 10 gulden kon ik weer verder. Ondanks alles heel snel geholpen. Ik baalde echter het meest van de 150 kilometer die ik met de trein had moeten afleggen. De Noren zijn erg vriendelijk, ik kon bijna elke avond wel vis mee-eten op de camping en in een jeugdherberg, die eigenlijk vol was, kreeg ik een privékamer. Later heb ik nog bij mensen thuis overnacht en gegeten. Ik had ze op een camping in het noorden ontmoet en toen ook al vis van ze gekregen. Een heel mooi gedeelte van Noorwegen over de "Örneveien" (de Adelaarsweg) en langs de Geirangerfjord, heb ik gelukkig zonder noemenswaardige problemen kunnen afleggen. Na een maand fietsen in Noorwegen, ben ik uiteindelijk in Bergen aangekomen. De teller stond op 6800 kilometer. Vanuit Bergen ging ik TC De Bataaf
-13-
februari 2008
met de boot naar Newcastle in Engeland. Daar ging ik weer noordwaarts, Schotland in. Na een rondje Scottish Highlands zakte ik weer af naar het zuiden langs Loch Ness, ik heb Nessie niet gezien, naar Fort William. Daar lopend de Ben Nevis, de hoogste berg van Groot Brittannië, beklommen, om vervolgens drie dagen lang met barstende spierpijn verder te moeten fietsen. Via het Lake District en de Yorkshire Dales door de studentenstadjes Cambridge en Oxford naar Zuid-Engeland. In Yeovil heb ik noodgedwongen 8 dagen bij Andy en John gelogeerd, omdat ik het land niet uit kon. Ik wilde vanuit Engeland naar Frankrijk, maar de Franse vissers blokkeerden de havens (ik weet niet meer waarom) en de veerdiensten vertrokken dus niet. Het kwam goed uit dat die jongens, die ik in Stockholm had ontmoet, hier woonden. Na een week rust is het wel weer lekker om verder te fietsen. Ik besloot op de gok naar Plymouth te gaan om daarvandaan met de boot naar Roscoff te varen. Als Roscoff nog dicht was, kon ik altijd vanuit Plymouth met de boot naar Santander in Spanje. Frankrijk was weer toegankelijk en op 29 augustus reed ik weer aan de normale kant van de weg. Verder Zuidwaarts richting Bordeaux en daarvandaan via Pau de Pyreneeën in. Ik heb de allerhoogste passen links laten liggen en ben door de Haute Languedoc en de Provence naar Nice gereden. Naar een camping waar ik met Nico en Frank ook al eens was geweest. De laatste dagen had ik constant pech; lekke banden, spaakbreuk, alles trilde los, mijn tassen gingen stuk, en het werd sneller donker. Als ik op de camping aankwam, was ik de hele avond bezig met herstelwerkzaamheden. Ik besloot dan ook om de terugreis niet al te zwaar te maken. Ik zou voornamelijk rivierdalen volgen om thuis te komen. Helaas op de Col de La Croix Haute, 80 kilometer voor Grenoble, sloeg het noodlot weer toe. Ik brak verschillende spaken, en bij mij brak het laatste stukje weerstand. Ik besloot te stoppen. Op 21 september, na 10630 kilometer, ben ik in Grenoble op de trein gestapt. De jaren daarna werd het fietsen wat minder. Je hebt werk en een gezin en niet meer de tijd en het geld voor extreme vakanties. Wel had ik inmiddels een echte racefiets gekocht, een Batavus Professional, waarmee ik in 1981 voor het eerst een tocht met de Bataaf reed. Ik meen de Bataaftour van 160 kilometer. In 1982 ben ik lid geworden en ik fietste mijn jaarlijkse kilometers binnen de Bataaf. In 1982 begon ik ook met wat werkzaamheden binnen de toercommissie en trad later min of meer automatisch toe tot het bestuur. Pas in 1986 werd het weer tijd voor iets anders. Vincent was drie jaar en Leida en ik vonden, dat we wel met de fiets op vakantie konden. Leida met Vincent achterop en ik met de bagageaanhanger, met daarin de volledige kampeeruitrusting, zijn 4 weken door Nederland aan het fietsen geweest. Korte dagafstanden van 40 tot 80 kilometer, onderweg heel veel bekijken, en vaak stoppen bij speeltuinen, kinderboerderijen, en terrasjes. Natuurlijk fietsten we niet elke dag. Een heel andere beleving van de fietsvakantie, maar wel een leuke, waarin je je eigen land ook eens leert kennen. Na 4 weken stond er toch ongeveer 1500 kilometer op de teller. Dit beviel wel en in 1987 gingen we weer op pad. Nu toch weer naar het buitenland en dat met de oer-Hollandse fiets met slechts drie versnellingen en trommelremmen. Wel de versnellingen iets laten aanpassen, waardoor ze alle drie iets lichter werden. We konden tot ongeveer 8% stijging blijven fietsen, daarna werd het voor ons beiden te zwaar. De afdalingen echter gingen als de brandweer. Boven de 60 km/h is een aparte ervaring op een gewone fiets met een karretje erachter of met een jochie achterop, die maar gilt dat je nog harder moet. Door Limburg, via België, de Eifel in, om vervolgens via Luxemburg en België weer terug naar Nederland te fietsen. Naar camping De Wildert in Noord-Brabant, die nog steeds bestaat. Daarvandaan maakten we nog een rondje over de Veluwe voor we naar huis fietsten. In deze vier weken reden we ongeveer 2000 kilometer. De dagafstanden werden iets langer en de rustdagen iets minder. Ook in 1988 deden we weer een rondje. We bleven echter in Noord-Nederland. Vooral Friesland, Groningen, Drenthe en Overijssel, werden kriskras doorgefietst. Net als de twee vorige jaren, werd elke middag weer een camping opgezocht en het tentje weer opgezet, zodat Vincent ook elke dag weer nieuwe vriendjes had. Na 1500 kilometer, ook weer in vier weken, vonden we TC De Bataaf
-14-
februari 2008
het echter genoeg. In 1989 en 1990 fietsten we elk jaar slechts een weekje. Vincent was te oud om achterop te zitten en wilde niet een hele vakantie zelf fietsen. Een weekje echter leek hem wel leuk. Hij dus ook tasjes achterop met zijn eigen spulletjes. Die beentjes maar malen en wij bang dat de afstanden tot 80 kilometer te groot zouden zijn, maar als we op een camping aankwamen en de tent werd opgezet, zag je hem niet meer. Tot ’s avonds laat liep hij dan nog te rennen en te vliegen met andere kinderen op de camping of, als we op een boerencamping stonden, liep hij met de boer in de wei achter de koeien of was aan het helpen bij een bevalling van een kalfje. Al die jaren fietste ik ook steeds meer bij de Bataaf. De afstanden werden groter en ook ik moest natuurlijk Zwanenburg - Nijverdal - Zwanenburg fietsen. Met Vijfhuizen om de Zuiderzee en tien keer de Elf Stedentocht. Andere uitdagingen werden gezocht en gevonden: De Marmotte en de Louison Bobet, op de fiets naar Luxemburg als meerdaagse met de Bataaf, met overnachtingen in jeugdherbergen. In 1998 fietste ik vanaf onze fabriek in het Zwarte Woud terug naar huis (althans bijna), 775 kilometer in drie dagen. Al die jaren gingen de racefiets of de mountainbike ook mee tijdens onze vakanties naar Frankrijk en Luxemburg. In sommige delen van Luxemburg weet ik beter de weg dan in Amsterdam. Ik ging er zelfs tochten uitzetten met het idee er later nog eens met de Bataaf naar toe te gaan. Dit gebeurde dan ook in 2000. Van 6 tot 9 september bivakkeerden we met een flinke groep in hotel Nagel in Vianden. Natuurlijk moest ik er weer op de fiets naar toe en ook weer op de fiets terug. Elke keer als ik in Vianden kom, vragen ze me wanneer we weer komen. Het was zo gezellig met al die fietsers. Ook met de mountainbike maakte ik, vooral in Frankrijk, verschillende tochten; Col du Parpaillon (2650 m), Pointe Sommeiller (op 3000 meter hoogte door de sneeuw) en verschillende andere passen in de Alpen, Drôme en de Cevennen. Dit zijn met de Pyreneeën en de Ardèche tevens mijn meest favoriete delen van Frankrijk om ook met de racefiets te doorkruisen. Eén van mijn laatste expedities, samen met Dirk Exalto, is natuurlijk Parijs - Brest – Parijs in 2003 geweest, 1225 kilometer achterelkaar in 73 uur en 46 minuten. Je wordt ’s maandags om 22.00 uur weggeschoten en je moet maar zien dat je binnen 90 uur weer terug bent. Een geweldige ervaring met een geweldige fietsmaat en nog 4000 andere gekken uit de hele wereld. In september 2004 ben ik begonnen aan de Honderd Cols Tocht, een rondrit van 4000 kilometer door Frankrijk met een totaal hoogteverschil van ruim 50000 meter. Deze route start officieel in Saverne in de noordelijke Vogezen en gaat dan dwars door Frankrijk naar de westkant van de Pyreneeën, door de Pyreneeën, de Cevennen, en de Drôme naar de zuidelijke Alpen,en dan dwars door de Alpen, Jura, en Vogezen, weer terug. In totaal 105 cols en 96 côtes. Deze route kan je in meerdere jaren tijd volbrengen en de volgorde, waarin je deze rijdt, is niet van belang. Je krijgt van de organisatie een duidelijke routeomschrijving en je moet onderweg controlestempels halen. Ik begon in Nice (met Dirk meegereden in de vrachtwagen) en heb de route gevolgd naar Saverne. Daarvandaan ben ik nog doorgefietst naar Vianden: 1400 kilometer met totaal 26000 meter klimmen in negen dagen. In mei 2005 ging ik weer iets heel anders doen. Met Cees Teeuwen en Roland Milatz hebben we zes dagen met de mountainbike in Engeland en Schotland gefietst. Met de boot vanuit IJmuiden naar Newcastle om daar via de Reivers Route in drie dagen naar Whitehaven te fietsen. Daarvandaan weer in drie dagen terug over de C2C Route naar Newcastle. Hele stukken onverhard door plassen en bagger, door weilanden, hekje open, hekje dicht, tussen de TC De Bataaf
-15-
februari 2008
schapen door. Overnachten in Bed en Breakfast, eten in de pub, aardige behulpzame mensen met humor en weer fietsen over stille weggetjes door een onherbergzame streek. Een superweek, waarin toch nog 600 kilometer werd afgelegd. Ondanks al deze extreme en minder extreme tochten en vakanties kan ik nog steeds genieten van een ritje door de duinen of van een toertje door het Gooi, wat niet wegneemt, dat ik nog vol plannen en ideeën zit. Zo wil ik in ieder geval de Honderd Cols Tocht afmaken. Staat er, samen met Dirk, London Edinburgh – London, op het programma en denk ik ook wel eens na over een Transalp, zowel op de racefiets als op de mountainbike. Maar mocht er iemand zin hebben in een rondje Luxemburg, zeg ik waarschijnlijk geen nee… Ruud Roozendaal
Handleiding Toerseizoen 2008 Zoals je van ons gewend bent krijg je, ook dit jaar, in het eerste clubblad van - alweer het 51e toerseizoen - van je Toerfietsclub “De Bataaf”, de handleiding voorgeschoteld. Voor velen is het inmiddels gesneden koek. Maar vooral voor onze nieuwe leden, maar ook voor de huidige leden, kan het nooit kwaad om de regels nog eens goed na te lezen, zodat je gedurende het komende toerseizoen niet voor verrassingen komt te staan. Het lidmaatschap van ‘T.C. De Bataaf’: Dit houdt o.a. in dat je: • via de N.T.F.U.-toerfietskaart gedurende het hele jaar verzekerd bent voor schade, volgens de geldende N.T.F.U.-verzekeringsvoorwaarden voor licentiehouders. • een mooi TEP-boek ontvangt, met daarin vermeld, alle toertochten in Nederland en enkele toertochten in het buitenland. Daarnaast staan ook de veldtoertochten hierin opgenomen. • elke twee maanden het FietsSportMagazine ontvangt, met daarin, het laatste nieuws over toerfietsen. • zes maal per jaar een clubblad ontvangt. • éénmalig een set ‘T.C. De Bataaf’-clubkleding (shirt korte mouw met 3 zakjes op de rug en met korte rits en shirt lange mouw met 3 zakjes op de rug en met lange rits) ontvangt, dat na vier lidmaatschapsjaren je eigendom wordt. • het toerseizoen afsluit met een feestmiddag/avond. • gerechtigd bent om deel te nemen aan de Algemene Ledenvergadering.. • zowel aan het eind van het toerseizoen, als op lange termijn, recht hebt op een prijs, mits je aan de voorwaarden daarvoor voldoet. Wij verwijzen hiervoor naar het hoofdstuk ‘Beloningssystemen’. Start Toerseizoen 2008: De ‘7 Dorpen-Toertocht’, op zondag, 17 februari 2008, betreft eigenlijk de laatste officiële rit van het afgelopen seizoen, waarvan de kilometers nog genoteerd worden op de oude computerkaart. De computerkaarten worden immers pas op de Algemene Ledenvergadering van maandag, 25 februari 2008, ingenomen. Dus de allereerste rit van het nieuwe seizoen is officieel ‘Kraantje Lek’ op zondag, 2 maart a.s. . Registratie gereden kilometers: Dit kan per fietscomputer of per N.T.F.U.-Toerboekje geschieden: De Fietscomputer: Met het bijhouden van de gereden fietskilometers dienen de volgende regels in acht genomen te worden. Bij aanvang van het seizoen (volgende dag na afloop van de Algemene Ledenvergadering op maandag, 25 februari 2008) kan men een computerkaart aanschaffen TC De Bataaf
-16-
februari 2008
voor € 13,00. Daarop dient men de computerstand van dat moment te laten registreren. De vereniging heeft een duplicaat van deze kaart in haar bezit. Tussentijdse registratie na afloop van de toertochten is niet verplicht, maar wel raadzaam. Aangezien we een heel jaar kunnen fietsen, wordt de oude computerkaart pas ingenomen na afloop van de Algemene Ledenvergadering, of zoveel eerder als het lid zelf bepaalt. Het deelnemen aan tochten bij onze vereniging en andere verenigingen, welke zijn aangesloten bij de N.T.F.U., geschiedt tegen betaling van de geldende administratiekosten. Deze kosten zijn voor de inschrijvingskaart, die tevens bewijs van deelname aan die tocht is. Bovendien is de inschrijvingskaart voor niet-licentiehouders een bewijs van verzekering, volgens de N.T.F.U.-verzekeringsvoorwaarden voor niet-licentiehouders. Deze kaart dient bij vertrek en terugkomst afgestempeld te worden in het clubhuis en tevens onderweg bij de rusten controlepunten op de route. Lever deze kaart altijd in na afloop van de toertocht!. Op deze wijze kunnen wij ook controleren, hoeveel deelnemers terug, respectievelijk nog onderweg zijn. Wij hopen dat alle leden hieraan hun medewerking willen geven. N.T.F.U.- Toerboekje: Diegenen, die geen computer hebben of liever de kilometers willen bijhouden in een toerboekje, kunnen gebruik maken van een N.T.F.U.-Toerboekje Dit toerboekje is verkrijgbaar in het clubhuis na afloop van de Algemene Ledenvergadering of tijdens toertochten. Voor deelname aan tochten gelden hier dezelfde regels als bij het gebruik van de fietscomputerkaart!! Beloningssystemen: Er zijn twee beloningen te verdienen bij de T.C. De Bataaf: - jaarprijzen in brons, zilver en goud - beloning op lange termijn Jaarprijzen in brons, zilver en goud: dames
zilver
goud
08 t/m 20 jaar 1500 km 21 t/m 40 jaar 2500 km 41 t/m 55 jaar 2200 km 56 jr en ouder 2000 km
brons
2000 km 3200 km 2700 km 2500 km
2500 km 4500 km 3500 km 3000 km
heren
zilver
goud
brons
08 t/m 20 jaar 2000 km 2500 km 3500 km 21 t/m 40 jaar 4500 km 5500 km 6500 km 41 t/m 55 jaar 3500 km 4500 km 5500 km 56 jr en ouder 2500 km 3500 km 4500 km Alle kilometers van het hele jaar tellen mee voor de jaarprijzen en de beloning op lange termijn. Beloning op lange termijn: Ieder jaar worden de jaarkilometers bij elkaar opgeteld. Totdat het magische aantal van 40.000 kilometer is bereikt, dan ontvang je van de vereniging een mooie wereldbol. We zullen niet allemaal even snel deze prachtige prijs in de wacht slepen, dus daarom geven we bij het bereiken van elke 10.000 kilometer een kleine beloning weg. D.w.z. bij het bereiken van 10, 20 en 30.000 kilometer. De wereldbol wordt door onze vereniging maar één keer uitgegeven. Wel blijven we gewoon doortellen voor een volgende beloning. Bij 50.000 kilometer wordt namelijk een sculptuur in de vorm van een fiets uitgereikt, terwijl dat bij 75.000 kilometer een sculptuur in de vorm van een tandwiel is.Voor nog hogere kilometerstanden wordt een door het bestuur te bepalen individuele prijs uitgegeven. Van alle prijzen is een voorbeeld aanwezig in het clubhuis, en zal op verzoek worden getoond. TC De Bataaf
-17-
februari 2008
Kosten TC De Bataaf: Kosten lidmaatschap van de T.C. De Bataaf: Per lid (inclusief TFK. en clubblad) € 50,-Gezinslid (inclusief TFK., zonder clubblad) € 40,-M - lid (zonder TFK., met clubblad) € 29,-Abonnement op het clubblad € 13,-Entreegeld voor nieuwe leden € 5,-Aanschafkosten Computerkaart en N.T.F.U.-Toerboekje: Computerkaart € 13,-N.T.F.U.- Toerboekje gratis Oranje omslagmapje voor N.T.F.U.-Toerboekje gratis Inschrijfkosten fietstochten T.C.De Bataaf: Administratiekosten toertochten, N.T.F.U.-licentiehouder € 1,-Administratiekosten toertochten, niet N.T.F.U.-licentiehouder € 2,-Administratiekosten Avonddriedaagse, N.T.F.U.-licentiehouder € 1,50 Administratiekosten Avonddriedaagse, niet N.T.F.U.-licentiehouder € 2,50 Administratiekosten daginschrijving Avonddriedaagse, N.T.F.U.-licentiehouder € 1,-Administratiekosten daginschrijving Avonddriedaagse, niet N.T.F.U.-licentiehouder € 2,-Administratiekosten ATB-Tocht, N.T.F.U.-licentiehouder € 2,-Administratiekosten ATB-Tocht, niet N.T.F.U.-licentiehouder € 3,-Administratiekosten Komtochten (vertrek zaterdags vanuit ‘De Kom’, Zwanenburg), N.T.F.U.-licentiehouders en niet N.T.F.U.-licentiehouders € 1,-N.B.: Bij deelname aan Komtochten is het voor niet-licentiehouders niet mogelijk om een N.T.F.U. dagverzekering af te sluiten volgens N.T.F.U.-verzekeringsvoorwaarden voor niet-licentiehouders. Prijzen van nieuwe clubkleding: Shirt korte mouw met 3 zakjes op de rug en met korte rits € 40,-Shirt lange mouw met 3 zakjes op de rug en met lange rits € 50,-Shirt zonder mouw met 3 zakjes op de rug € 35,-Gamex jack zonder zakjes (nog enkele stuks voorradig. Deze jacks worden niet meer door ons bij Ultima besteld). € 50,-Microshell jack zonder zakjes € 55,-Winterjack ‘Windtex’ met 2 afsluitbare zakjes € 80,-Koersbroek (heren) met galgen € 50,-Koersbroek (dames) zonder galgen € 45,-Collant (heren) met galgen € 50,-Collant (dames) zonder galgen € 45,-Collant (heren) met zeem en met galgen € 60,-Collant (dames) met zeem, zonder galgen € 55,-Bandana (het piratenmutsje) € 12,50 Brokkenfonds voor het clubtenue De club verstrekt gratis en éénmalig een clubtenue (zie boven onder ‘Het lidmaatschap van T.C. De Bataaf’). Het tenue is na vier jaar eigendom van het lid. Wel wordt door het bestuur als tegenprestatie de voorwaarde gesteld dat men dit tenue bij elke rit in clubverband draagt, Om de leden tegemoet te komen, is er door het bestuur een z.g. brokkenfonds in het leven geroepen, d.w.z. dat als het tenue door een valpartij onherstelbaar beschadigd wordt, men gratis een vervangend exemplaar uitgereikt krijgt. Dit geldt ook indien men het tenue onherstelbaar beschadigt tijdens ritten, die niet in clubverband worden gereden. Het brokkenfonds is eveneens van toepassing op tenues, die ondertussen wegens slijtage of door TC De Bataaf
-18-
februari 2008
andere oorzaak, voor eigen rekening zijn vervangen. Voor alle duidelijkheid: het brokkenfonds geldt alleen voor het clubtenue (shirt korte mouw met 3 zakjes op de rug en met korte rits en shirt lange mouw met 3 zakjes op de rug en met lange rits), dus niet voor andere, zelf gekochte, Bataafkleding. Mochten er desondanks toch nog vragen zijn, dan is het bestuur uiteraard te allen tijde bereid om deze te beantwoorden. Conclusie: Nadat je deze handleiding heeft doorgelezen moeten alle regels binnen onze vereniging helemaal duidelijk zijn. Mocht je desondanks nog vragen hebben, stel deze dan gerust aan één van de bestuursleden. Adressen en telefoonnummers staan vermeld in de colofon. Ook tijdens de toertochten zijn wij altijd bereid om op al je vragen een antwoord te geven. Wij wensen je als bestuur een prima toerseizoen Het Bestuur
ATB-rit Spaarnwoude, 20 Januari 2008. Het waait nog flink deze zondag, de 20ste Januari 2008, als ik de pen op papier zet. Vanmorgen hebben we de ATB-rit gedaan, althans een poging gewaagd. Na het vertrek van zo’n 20 man ging het al vrij snel in een hoog tempo richting de spoorwegovergang in Halfweg. Ik riep nog tegen Jan Zegstroo, onze wegkapitein: “je hebt er wel zin in”. “Och ja”, antwoordde hij, “het valt straks toch in tweeën”, en gelijk kreeg hij. Via een stuk Spaarnwouderbos op verharde paden, die overigens vol met afgewaaide takken lagen, ging de route over de dijk naar Spaarndam. Het waaide zo hevig dat je schuin op de fiets zat. Letterlijk en figuurlijk. Tijdens zo’n hevige windvlaag kwam ik in de berm terecht en met vereende kracht en stuurmanskunst kreeg ik de fiets weer in het goede spoor. Intussen was mijn broer wat achterop geraakt en ik besloot te wachten. Eerlijk gezegd kwam dit goed uit, want ik stond ook op breken. Met z’n tweeën peddelen we voor de wind richting pont Buitenhuizen om daarna, onder de brug door, het pad via het gras te nemen, zoals de route voorschreef. Hier ging het frontaal in de wind op een geitenpad om, na dit afzien, af te buigen en dwars over de golfbaan te rijden. Hier sloeg het noodlot toe. Na een lichte afdaling bevindt zich een houten brug in het parcours. Opeens hoor ik: “HO !!”. Ik keek om en zag mijn broer vallen en tegelijkertijd lag ik ook en gleed zo’n 10 meter door op de spekgladde delen van de brug om tot stilstand te komen op de verharde weg. Na onze zinnen weer bij elkaar geraapt te hebben en vaststellen dat er niets gebroken was, pakken we de fietsen weer op. Stuur scheef, ketting klem in de derailleur, en schaafwonden onder de kleding, die vreemd genoeg nog heel is. We besluiten om via de kortste weg naar het clubgebouw te gaan. Dit ging echter niet zonder nog een keer verkeerd te rijden. Via Spaarndam fietsen we over de dijk, waar nu de wind schuin achter ons staat, op Halfweg aan. Al pratende over onze val, geven we onze banden de schuld van de “chute” (valpartij). Wij rijden op banden met noppen, Je weet wel, banden die gaan “zingen” bij een bepaalde snelheid. Op de houten brug met steigerdelen zijn vocht en algengroei de oorzaak van de gladheid en hebben de noppen geen enkele “grip”. Waarvan akte! Rond 12 uur vertelden we onder het drinken van een AA’tje ons relaas. Even later komen de andere mannen ook binnen, dik onder de modderspatten. Een stoer gezicht. Straks lekker douchen en onze wonden{tjes} verzorgen. Ariën Beersma
TC De Bataaf
-19-
februari 2008
Verjaardagskalender R. Roozendaal 19 februari Fr. Westerveld 21 februari G. Cornelissen-Cornelissen 25 februari J.A. Stolwijk 5 maart C.M.M. de Jong-Stam 6 maart R. Milatz 7 maart J.C. van Kampen 12 maart R.J.C. Mulders 13 maart G. Ruizendaal 18 maart W. Bols 23 maart Fr. V/d. Bor 23 maart D.C.J. Marcus 26 maart W. Dhaene 28 maart C.J.M. Teeuwen 31 maart J.A.A. Kloek 1 april C. Zorge 2 april P.W. Bakker 3 april J. de Boer 6 april F.J.M. Blijleven 8 april Allen van harte gefeliciteerd en nog vele gezonde (fiets)jaren toegewenst.
Korte routeomschrijving van de komende tochten 17 februari 2008: 7 Dorpen-Toertocht, 60 km. (ex ‘Rondje Hoofddorp’): gaat via Penningsveer, Haarlemmerliede, Vijfhuizen, Hoofddorp, en Rijsenhout, naar Aalsmeer. Vervolgens via Badhoevedorp weer terug naar Zwanenburg. 2 maart 2008: Kraantje Lek, 60 km.: gaat via Halfweg, Spaarndam, Santpoort, en door de Kennemer Duinen, naar Kraantje Lek. Vervolgens via Aerdenhout, Bennebroek, Zwaanshoek en Vijfhuizen, weer terug naar Zwanenburg. 24 maart 2008: Ronde van Haarlemmermeer, 60 – 120 – 180 km. : Rondom H’meerpolder 6 april 2008: Bataaftoertocht, 80 km.: gaat via Lijnden, De Hoek, Rijsenhout, Burgerveen, Oude Wetering, Nieuwe Wetering, en Roelofarendsveen, naar Rijpwetering. Vervolgens via Hoogmade, Langeraar, Kudelstaart, en Amstelveen, weer terug naar Zwanenburg.
Politie fietsend naar Peking Veertien Nederlandse politieagenten vertrekken op 13 april a.s. op de fiets naar Peking. Het is de bedoeling dat ze 12.000 kilometer afleggen en op 6 augustus aankomen in Peking, waar dit jaar de Olympische Spelen worden gehouden. Kinderen in Cambodja De agenten willen met hun sportieve daad geld inzamelen voor het project ‘Right to Play’, dat tot doel heeft kinderen in Cambodja te helpen door middel van sport en spel. TC De Bataaf
-20-
februari 2008
Voordeel Een belangrijk voordeel van de politiemensen ten opzichte van andere fietsers is de International Police Association (IPA). Deze internationale politie-organisatie regelt de onderkomens voor hun Nederlandse collega’s op hun lange weg naar Peking. Fietservaring Onder de fietsende vrouwen en mannen in het blauw zit de nodige fietservaring op langere tochten. Roel Wiersema uit Gelderland fietste in 2004 al vanuit Nederland naar de Olympische Spelen in Athene. Ruud Stolte van het korps Amsterdam-Amstelland deed de befaamde pelgrimstocht naar Santiago de Compostela, maar stond ook met zijn rijwiel op de Noordkaap. Jacintha Hafkenscheid van de Regiopolitie Kennemerland reed op haar tweewieler o.a. in Thailand, Japan, Australië, en Zuid-Afrika. Ondanks alle ervaring is de groep al maanden in training voor hun grote tocht. Collectebus De fietsende Peking-gangers zijn tijdens de komende Fiets-en Wandelbeurs te vinden in de Hollandhal van RAI in Amsterdam. Op hun stand staat een collectebus, waarin beursbezoekers een bijdrage kunnen leveren aan het project Bike2play. (bron: Fietsen 123, website: www.fietsen.123.nl)
Enkele foto-impressies van de Nieuwjaarsborrel op 5 januari j.l..
Fotografie: Wim Bekker
TC De Bataaf
-21-
februari 2008
Uit de Kronieken Bij het zoeken in oude clubbladen naar artikelen, die op onze historie betrekking hebben, heb ik uiteindelijk toch zo het e.e.a. kunnen vinden. Met name heb ik veel gehad aan stukjes over dit onderwerp, die jaren geleden door Henk Neele (gedurende vele jaren secretaris en redacteur van ons clubblad) zijn geschreven.Ook heb ik gebruik gemaakt van wat documenten, die ik van Hans v/d. Hooft (één van de oprichters en ooit voorzitter van de Tourclub) gekregen heb (waarvoor uiteraard mijn dank). Daarnaast heb ik, als ‘oudgediende’, natuurlijk ook uit mijn geheugen geput Misschien toch leuk om, zeker bij het begin van dit jubileumjaar, ook eens iets meer te weten over het verleden van onze vereniging. Clubhistorie De Fietstourclub werd op 26 februari 1958 opgericht als onderafdeling van de wielerclub H.S.C. De Bataaf. Het initiatief daartoe werd genomen door veertien fietsenthousiastelingen, die om uiteenlopende redenen geen lid konden of wilden worden van de wielerafdeling. Tot april 2006 waren in het ledenbestand van de huidige vereniging nog twee oorspronkelijke leden aanwezig, t.w. de heren Jan Hoogenboom en Henk Wesselius. Na het overlijden van Jan Hoogenboom is nu alleen Henk Wesselius nog ‘oerlid’. Het contributiegeld bedroeg in 1958 Hfl. 5,--, waarvan de helft bestemd was als donatie aan de wielerafdeling. Bij de oprichting van de vereniging werd besloten tot ‘het instellen van het afstandskampioenschap der tourclub, het houden van trainingsritten en onderlinge ritten, en deelname aan tochten van de S.R.T.C. (één van de voorgangers van de huidige N.T.F.U.)’. Omdat de Fietstourclub zelf nog geen toerritten organiseerde (dat gebeurde pas rond 1962 met de, nog steeds bestaande, toertocht ‘Halfweg-Marken-Halfweg’), bestonden de activiteiten van de vereniging toen uit het gezamenlijk rijden van trainings-, natuur-, puzzel-, tempo- en prestatietochten, vaak ook bij andere tourclubs. Dat men de destijds geleverde prestaties niet moet onderschatten, blijkt wel hieruit dat in 1958 met drie tourclubleden de tocht Amsterdam-Maastricht-Amsterdam over 525 kilometer werd volbracht, terwijl in 1961 deze rit zelfs door negen tourclubleden werd gereden met daarnaast nog twee leden, die Parijs-Brussel-Parijs (600 kilometer) fietsten. Bedenk daarbij dat de technische uitrusting van een fiets toen bij lange na niet op het niveau van de huidige (race)fiets stond. In tegenstelling tot nu, kon men toen als vereniging ook prijzen winnen. Zo kreeg bijvoorbeeld de vereniging met de grootste ploeg deelnemers aan een bepaalde tocht een prijs of werd de eerst binnenkomende ploeg met een prijs beloond. Ook werd er, zowel als vereniging als individueel, gestreden om het landskampioenschap voor wat betreft het in één toerjaar verreden aantal kilometers. Onze vereniging heeft zo vele prijzen in de wacht weten te slepen. Het ledental groeide langzaam en ondertussen had de N.R.T.U. (Nederlandse Rijwiel Toer Unie) de plaats van de S.R.T.C. ingenomen. Om diverse redenen besloot het bestuur jaren later om de N.R.T.U. te verlaten en zich aan te sluiten bij de, inmiddels niet meer bestaande, Z.H.V.(Zuid-Hollandse Verenigingen), welke organisatie in 1981 werd verruild voor de toen net opgerichte Toerafdeling van de K.N.W.U.. De Fietstourclub zette ook steeds meer zelf toertochten in elkaar en zo ontstonden, naast de hierbovengenoemde rit ‘Halfweg-Marken-Halfweg’, o.a. ‘De Drie Provinciëntoer’ (1964), een toertocht naar Nijverdal (1970), ‘De Ronde van de Haarlemmermeer’ (1972), de ‘Poldertocht’ (1972), de ‘Klavertje Drie Tocht’ (1981), de ‘Molentocht’ (1982), en de ‘Herfsttoer’ (1982). Al deze tochten (behalve de ééndaagse rit naar Nijverdal) worden trouwens nog steeds gereden. Zo wordt de ‘Ronde van de Haarlemmermeer’ traditioneel op 2e Paasdag georganiseerd en is waarschijnlijk het meest bekende fietsevenement van de Fietstourclub. In 1984 deden daar zelfs 473 fietsers aan mee. De toerrit naar Nijverdal over een afstand van maar liefst 360 kilometer startte om 3.00 u. ‘s morgens vanuit het, toen net in 1969 geopende, clubhuis in Zwanenburg. In 1972 deden aan deze tocht achtentwintig deelnemers mee, in 1973 waren dat er zelfs zesenveertig. Hoewel deze rit als officiële TC De Bataaf
-22-
februari 2008
toertocht slechts enkele jaren heeft bestaan, is zij tot voor enkele jaren terug toch ieder jaar door een aantal fietsfanaten als ééndaagse tocht gereden. Dat vond altijd plaats rond eind juni en men startte dan om 5.00 u. ’s morgens vanuit het winkelcentrum in Zwanenburg. Ook kon men bij de vereniging ‘sterritten’ (dat zijn ritten, waarbij de deelnemer naar een vast afmeldpunt rijdt via een zelf te bepalen route en met een afstand, die eveneens zelf beslist mag worden) rijden. Het eigen afmeldpunt van de Fietstourclub was ‘Café De Keizerskroon’ in Halfweg (overigens tot 1969 ook startpunt van de toertochten). Na opening van het clubhuis nam deze locatie de plaats van ‘Café De Keizerskroon’ in. Naderhand werd het afmeldpunt in het clubhuis vervangen door een afmeldpunt in Uitgeest en een afmeldpunt in Zoeterwoude. Natuurlijk werden er ook, al dan niet gezamenlijk, sterritten naar de afmeldpunten van andere verenigingen gereden. Het totaal aantal door de leden gereden kilometers groeide gestaag. Was dat totaal in 1958 nog 18.249 kilometer, in 1978 was dat totaal al 73.127 kilometer. Ook het aantal individueel gereden kilometers groeide fors. Was het winnende aantal in 1958 nog 3.358 kilometer, in 1968 was dat aantal inmiddels gestegen naar 5.577 kilometer, terwijl één lid in 1972 zelfs 26.295 kilometer bij elkaar wist te fietsen en hiermee het landskampioenschap behaalde. Daarbij moet vermeld worden, dat er in die tijd onderscheid werd gemaakt tussen ‘Recreanten’ (toeristische fietsers) en ‘Randonneurs’ (lange afstandsfietsers). Speciaal voor deze laatste categorie fietsers werden ook de z.g. ‘Ronden en Diagonalen’ ontwikkeld. Dit zijn tochten met een voorgeschreven route, vaak over grote afstand, waarbij men verplicht is om op bepaalde punten in de route een controlestempel te halen. In tegenstelling tot gewone toertochten, kon men hier zelf het tijdstip bepalen waarop men wilde starten. Op deze wijze zijn door enkele tourclubleden zeer respectabele afstanden afgelegd. Sinds 1982 wordt door de vereniging jaarlijks een meerdaags fietsevenement georganiseerd voor de tourclubleden. Heel wat tourclubleden zien hier elk jaar weer naar uit en voor hen is dit dan ook inmiddels een vast uitje geworden. Vele mooie streken in Nederland, en soms zelfs daarbuiten, zijn ondertussen tijdens zo’n ‘clubmeerdaagse’ bezocht. Begin negentiger jaren vonden twee ingrijpende veranderingen bij de Fietstourclub plaats. De Toerafdeling van de K.N.W.U. fuseerde in 1991 met de N.R.T.U. en deze nieuwe organisatie ging verder onder de naam N.T.F.U. (Nederlandse Toer Fiets Unie). Dat hield in, dat de Fietstourclub geen onderdeel meer van de wielerclub H.S.C. De Bataaf kon zijn, aangezien deze laatste bij de K.N.W.U. aangesloten bleef. De sinds de oprichting bestaande naam ‘Tourclub H.S.C. De Bataaf’, werd omgedoopt tot ‘TourClub De Bataaf’. Hoewel de Fietstourclub de clubkleuren oranje/zwart en het clubhuis van de wielerclub H.S.C. De Bataaf is blijven gebruiken, is het wel een aparte vereniging met eigen statuten. De tweede ingrijpende verandering vond een jaar later plaats. Met ingang van het toerseizoen 1992 werd n.l. het ‘computerrijden’ ingevoerd, hetgeen inhield dat men de in één toerseizoen gereden kilometers kon bijhouden aan de hand van de geregistreerde kilometerstand op de eigen fietscomputer in plaats van in het tot die tijd in gebruik zijnde Toerboekje (bij het begin van elk toerseizoen kreeg ieder lid van de vereniging zo’n boekje uitgereikt. Daarin werden alle gereden ritten, zoals toertochten, sterritten, Ronden/Diagonalen, bijgeschreven en afgetekend door de organiserende vereniging). Behalve aan het Toerboekje kwam hiermede vrijwel ook een einde aan het tijdperk van de sterritten en de Ronden/Diagonalen. Op dit moment telt de vereniging ongeveer 125 leden en wordt er ongeveer elke twee weken een toertocht georganiseerd. Zoals uit het bovenstaande relaas blijkt, bestaat de Fietstourclub dus inmiddels al zo’n halve eeuw (en behoort daarmede tot één van de oudste fietstourclubs van Nederland) en kan zij terugkijken op een zeer rijke geschiedenis. Pierre
TC De Bataaf
-23-
februari 2008
TOERKALENDER 2008 DAG
DATUM
ZON MA MA MA ZON ZON WOE WOE ZAT ZAT ZON ZON ZON DI WOE DO VRIJ ZON ZON ZON ZON ZON ZON ZON ZAT ZON ZON ZON ZON
2 MRT. 24 MRT. 24 MRT. 24 MRT. 6 APR. 20 APR. 30 APR. 30 APR. 10 MEI. 10 MEI. 25 MEI. 25 MEI. 25 MEI. 27 MEI. 28 MEI. 29 MEI. 30 MEI. 13 JUL. 27 JUL. 10 AUG. 31 AUG. 31 AUG. 14 SEP. 14 SEP. 27 SEP. 12 OKT. 26 OKT. 9 NOV. 14 DEC.
KRAANTJE LEK RONDE VAN HAARLEMMERMEER RONDE VAN HAARLEMMERMEER RONDE VAN HAARLEMMERMEER BATAAFTOERTOCHT IJMUIDER TOERTOCHT KONINGINNETOERTOCHT KONINGINNETOERTOCHT LUILAKTOCHT VELUWE TOERTOCHT GOLFBAAN TOCHT KLEIN ENGELAND LEIDSEVAART TOCHT AVOND DRIEDAAGSE AVOND DRIEDAAGSE AVOND DRIEDAAGSE AVOND DRIEDAAGSE NAARDERMEER TOCHT POLDER EN PLASSENTOCHT MEYE TOERTOCHT MOLENTOCHT MOLENTOCHT ROTTEMERENTOCHT FAMILIETOCHT NIGTEVECHTROUTE AVANTI TOERTOCHT HOLE IN ONE TOCHT SNERTTOCHT ATB NOORDWIJK
NAAM V/D TOCHT 1)
ZON
18 JAN.
ATB SPAARNWOUDE
ZON
22 FEB.
7 DORPEN TOERTOCHT
BIJZ.HEDEN STARTTIJD AFM.TIJD
JUBILEUM JUBILEUM JUBILEUM
INHAAL
AVANTI NIEUW
2009 2009
KM.
10.00 8.00-12.00 8.00-10.00 8.00- 9.00 9.00 9.00 9.00 8.00 7.00 7.00 11.00-12.00 10.00-11.00 8.00 18.00 18.00 18.00 18.00 8.00 8.00 8.00 9.00 7.00 8.00 10.00 9.00 9.00 10.00 10.00 11.00
13.30 17.00 17.00 17.00 14.00 14.00 13.30 14.00 11.00 17.00 14.30 14.30 14.30 20.30 20.30 20.30 20.30 14.00 14.00 14.00 14.00 17.00 15.00 15.00 14.00 14.00 13.30 13.30 14.00
60 KM 60 KM 120 KM 180 KM 80 KM 80 KM 60 KM 110 KM 70 KM 240 KM 30 KM 60 KM 125 KM 30 KM 30 KM 30 KM 30 KM 100 KM 125 KM 100 KM 90 KM 200 KM 145 KM 40 KM 90 KM 80 KM 60 KM 60 KM 17,5/35 KM
10.00
13.00
45 KM
10.00
13.30
60 KM
KOMTOCHTEN 2008 2) ZAT ZAT ZAT ZAT ZAT
3 MEI. 7 JUN. 5 JUL. 16 AUG. 20 SEP.
KLAVER 3 TOCHT HALFWEG MARKEN KLEIN GIETHOORN 3 PROVINCIËN TOERTOCHT GROENE HART ROUTE
ZAT ZON
21 JUN. 22 JUN.
RONDE HOEP FAMILIETOCHT
8.00 8.00 8.00 8.00 8.00
75 KM 100 KM 110 KM 130 KM 110 KM
MEBAR 2008 3) 9.00 10.00
15.00 12.30
100 KM 40 KM
WOENSDAGAVONDRITTEN 4)
1) Tenzij anders aangegeven, zijn al deze ritten vrije toertochten en starten vanuit het clubhuis HSC De Bataaf Kinheim 7, Zwanenburg, tel.: 020-4973592. De ATB-Tocht Noordwijk start vanuit ‘Pannenkoekenboerderij Langs en Dal’, Langevelderlaan 22, Noordwijk, tel.: 0252 - 372474. 2) Deze ritten vertrekken vanuit Winkelcentrum ‘De Kom’, Zwanenburg. Voor niet-licentiehouders is een NTFU-dagverzekering, volgens NTFU-verzekeringsvoorwaarden voor niet-licentiehouders, niet mogelijk. 3) Deze ritten zijn vrije toertochten en starten vanuit het Feestterrein van de ‘Mebar’. Juiste locatie wordt t.z.t. in de plaatselijke pers en in het clubblad bekendgemaakt. 4) Woensdag 2 april t/m. 3 september, m.u.v. woensdag 28 mei (i.v.m. Avonddriedaagse). Gezamenlijk vertrek vanuit winkelcentrum ‘De Kom’ om 18.30 u.. Men is tot 21.00 u. welkom in het clubhuis voor het gebruiken van een kopje koffie/thee of een verfrissing. TC De Bataaf
-24-
februari 2008
